(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)

Parlament Europejski,

–  uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2012)0131),

–  uwzględniając art. 294 ust. 2, art. 53 ust. 1 oraz art. 62 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zgodnie z którymi Komisja przedstawiła wniosek Parlamentowi (C7‑0086/2012),

–  uwzględniając art. 294 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

–  uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego z dnia 19 września 2012 r.(1),

–  uwzględniając opinię Komitetu Regionów z dnia 29 listopada 2012 r.(2),

–  uwzględniając zobowiązanie złożone przez przedstawiciela Rady w piśmie z dnia 5 marca 2014 r. do przyjęcia stanowiska Parlamentu zgodnie z art. 294 ust. 4 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

–  uwzględniając art.55 Regulaminu,

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych oraz opinie Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów, jak również Komisji Prawnej (A7-0249/2013),

1.  przyjmuje poniższe stanowisko w pierwszym czytaniu;

2.  zatwierdza wspólne oświadczenie Parlamentu, Rady i Komisji załączone do niniejszej rezolucji;

3.  zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeśli uzna ona za stosowne wprowadzić znaczące zmiany do swojego wniosku lub zastąpić go innym tekstem;

4.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji, a także parlamentom narodowym.

(1) Dz.U. C 351 z 15.11.2012, s. 61. (2) Dz.U. C 17 z 19.1.2013, s. 67.

(Jako że pomiędzy Parlamentem i Radą osiągnięte zostało porozumienie, stanowisko Parlamentu odpowiada ostatecznej wersji aktu prawnego, dyrektywy 2014/67/UE.)

Oświadczenie Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji

odnośnie do art. 4 ust. 3 lit. g)

Fakt, czy stanowisko, do którego delegowany pracownik zostaje czasowo przydzielony w celu wykonywania swojej pracy w ramach świadczenia usług, było zajmowane przez tego samego lub innego pracownika (delegowanego) w jakichkolwiek innych poprzednich okresach stanowi tylko jeden z możliwych elementów, które należy uwzględnić przy dokonywaniu całościowej oceny sytuacji faktycznej w przypadku wątpliwości.

Sam fakt, że może to być jeden z elementów, w żaden sposób nie powinien być interpretowany jako wprowadzający zakaz ewentualnego zastąpienia pracownika delegowanego innym pracownikiem delegowanym lub utrudniający możliwość takiego zastąpienia, które może być właściwe w szczególności dla usług świadczonych sezonowo, cyklicznie lub powtarzalnie.