(Συνήθης νομοθετική διαδικασία: πρώτη ανάγνωση)

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–  έχοντας υπόψη την πρόταση της Επιτροπής προς το Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο (COM(2013)0480),

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 294 παράγραφος 2 και το άρθρο 192 παράγραφος 1 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σύμφωνα με τα οποία του υποβλήθηκε η πρόταση από την Επιτροπή (C7-0201/2013),

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 294 παράγραφος 3 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

–  έχοντας υπόψη τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής, της 16ης Οκτωβρίου 2013(1),

–  κατόπιν διαβούλευσης με την Επιτροπή των Περιφερειών,

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 55 του Κανονισμού του,

–  έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων και τις γνωμοδοτήσεις της Επιτροπής Βιομηχανίας, Έρευνας και Ενέργειας και της Επιτροπής Μεταφορών και Τουρισμού (A7-0080/2014),

1.  εγκρίνει τη θέση του σε πρώτη ανάγνωση όπως παρατίθεται κατωτέρω·

2.  ζητεί από την Επιτροπή να του υποβάλει εκ νέου την πρόταση, αν προτίθεται να της επιφέρει σημαντικές τροποποιήσεις ή να την αντικαταστήσει με νέο κείμενο·

3.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει τη θέση του Κοινοβουλίου στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή και στα εθνικά κοινοβούλια.

(1) ΕΕ C 67 της 6.3.2014, σ. 170.

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 192 παράγραφος 1,

Έχοντας υπόψη την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,

Κατόπιν διαβίβασης του σχεδίου νομοθετικής πράξης στα εθνικά κοινοβούλια,

Έχοντας υπόψη τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής(1),

Έχοντας υπόψη τη γνώμη της Επιτροπής των Περιφερειών(2),

Αποφασίζοντας σύμφωνα με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία(3),

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)  Η δέσμη μέτρων για το κλίμα και την ενέργεια(4), η οποία ζητεί να συμβάλλουν όλοι οι τομείς της οικονομίας, συμπεριλαμβανομένων των διεθνών θαλάσσιων μεταφορών, στις εν λόγω μειώσεις των εκπομπών, αναθέτει σαφή εντολή: «... Εάν έως τις 31 Δεκεμβρίου 2011 δεν εγκριθεί από τα κράτη μέλη διεθνής συμφωνία η οποία, στους στόχους μειώσεων που θα ορίζει, θα περιλαμβάνει τις εκπομπές της διεθνούς ναυτιλίας, μέσω του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού (ΔΝΟ), ή δεν εγκριθεί μια τέτοια συμφωνία μέσω της UNFCCC από την Κοινότητα, η Επιτροπή θα πρέπει να διατυπώσει πρόταση να περιληφθούν οι εκπομπές της διεθνούς ναυτιλίας στη δέσμευση για μείωση των εκπομπών που αναλαμβάνει η Κοινότητα, με στόχο να τεθεί σε ισχύ η προτεινόμενη πράξη έως το 2013. Η πρόταση θα πρέπει να ελαχιστοποιεί τις τυχόν αρνητικές επιπτώσεις στην ανταγωνιστικότητα της Κοινότητας, λαμβάνοντας υπόψη τα δυνητικά περιβαλλοντικά οφέλη.».

(1α)  Οι θαλάσσιες μεταφορές έχουν επιπτώσεις στο παγκόσμιο κλίμα και στην ποιότητα του αέρα, ως αποτέλεσμα των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα (CO2) και άλλων εκπομπών, συμπεριλαμβανομένων των εκπομπών οξειδίων του αζώτου (NOx), οξειδίων του θείου (SO2), μεθανίου (CH4), σωματιδίων (PM) και μαύρου άνθρακα (BC). [Τροπολογία 2]

(1β)  Οι διεθνείς θαλάσσιες μεταφορές παραμένουν το μόνο μέσο μεταφοράς που δεν περιλαμβάνεται στη δέσμευση της Ένωσης για μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου. Σύμφωνα με την εκτίμηση αντικτύπου που συνοδεύει την παρούσα πρόταση κανονισμού, οι εκπομπές CO2 από διεθνείς θαλάσσιες μεταφορές της Ένωσης αυξήθηκαν κατά 48% μεταξύ 1990 και 2007. [Τροπολογία 3]

(1γ)  Με γνώμονα την ταχύτατα αναπτυσσόμενη επιστημονική κατανόηση του μη σχετιζόμενου με το CO2 αντικτύπου των θαλάσσιων μεταφορών στο παγκόσμιο κλίμα, θα πρέπει να διενεργείται τακτικά επικαιροποιημένη αξιολόγηση του αντικτύπου στο πλαίσιο του παρόντος κανονισμού. Με βάση τις αξιολογήσεις της και λαμβάνοντας υπόψη το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 14ης Σεπτεμβρίου 2011 σχετικά με μια συνολική προσέγγιση στις ανθρωπογενείς εκπομπές αερίων πλην του CO2 που αφορούν το κλίμα, η Επιτροπή θα πρέπει να αναλύσει τις επιπτώσεις στις πολιτικές και τα μέτρα προκειμένου να μειωθούν οι εν λόγω εκπομπές. [Τροπολογία 4]

(1δ)  Η Επιτροπή πρέπει επίσης να αναλάβει δράση με στόχο άλλες δραστηριότητες που προκαλούν εκπομπές αερίων θερμοκηπίου και ατμοσφαιρικών ρύπων οι οποίες δεν καλύπτονται από τον παρόντα κανονισμό, όπως η χρήση ψυκτικών μέσων από αλιευτικά σκάφη, και οι εκπομπές εξαερούμενων καυσίμων από τη φόρτωση - εκφόρτωση καυσίμων και χύδην εμπορευμάτων (π.χ. πτητικές οργανικές ενώσεις (VOC), αιωρούμενα σωματίδια). [Τροπολογία 5]

(1ε)  Η Λευκή Βίβλος της Επιτροπής «Χάρτης πορείας για έναν Ενιαίο Ευρωπαϊκό Χώρο Μεταφορών – Για ένα ανταγωνιστικό και ενεργειακά αποδοτικό σύστημα μεταφορών», της 28ης Μαρτίου 2011, ζητεί να προβλεφθεί μείωση των εκπομπών από τις θαλάσσιες μεταφορές της τάξεως του 40% (50% εφόσον είναι εφικτό) σε σύγκριση με τα επίπεδα του 2005 έως το 2050, και συγκεκριμένα μέσω της εφαρμογής των αρχών «ο χρήστης πληρώνει» και «ο ρυπαίνων πληρώνει». [Τροπολογία 6]

(1στ)  Στο ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 15ης Δεκεμβρίου 2011 σχετικά με τον οδικό χάρτη για έναν Ενιαίο Ευρωπαϊκό Χώρο Μεταφορών – Για ένα ανταγωνιστικό και ενεργειακά αποδοτικό σύστημα μεταφορών, ζητείται ενιαία σε επίπεδο Ένωσης μείωση κατά 30% των εκπομπών CO2 και ρυπογόνων ουσιών στις θαλάσσιες μεταφορές, στην οποία θα συμβάλουν οι συμφωνίες του ΔΝΟ για τον ονομαστικό δείκτη ενεργειακής απόδοσης (Energy Efficiency Design Index/EEDI) και το σχέδιο διαχείρισης ενεργειακής απόδοσης στα πλοία (Ship Energy Efficiency Management Plan/SEEMP). [Τροπολογία 7]

(2)  Τον Ιούλιο του 2011 ο ΔΝΟ ενέκρινε τεχνικά και επιχειρησιακά μέτρα, ειδικότερα τον EEDI για τα νέα πλοία και το SEEMP, τα οποία θα επιφέρουν βελτιώσεις όσον αφορά τον περιορισμό της αναμενόμενης αύξησης των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου, χωρίς όμως να είναι ικανά να οδηγήσουν μόνα στις μειώσεις των εν λόγω εκπομπών από τις διεθνείς θαλάσσιες μεταφορές, σε απόλυτες τιμές, που είναι αναγκαίες για να συνάδουν οι προσπάθειες με τον παγκόσμιο στόχο να συγκρατηθεί η αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη σε 2°C.

(3)  Σύμφωνα με στοιχεία του ΔΝΟ, η ειδική ενεργειακή κατανάλωση και οι εκπομπές CO2 των πλοίων θα μπορούσαν να μειωθούν έως και κατά 25 έως 75% με την εφαρμογή επιχειρησιακών μέτρων και υφιστάμενων τεχνολογιών. Σημαντικό μέρος των εν λόγω μέτρων μπορούν να θεωρηθούν οικονομικώς αποδοτικά και ικανά να προσφέρουν καθαρά οφέλη στον τομέα, δεδομένου ότι με τη μείωση του κόστους των καυσίμων εξασφαλίζεται η κάλυψη των ενδεχόμενων λειτουργικών ή επενδυτικών δαπανών. [Τροπολογία 8]

(4)  Η καλύτερη δυνατή επιλογή για να περιοριστούν οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα από τη ναυτιλία σε ενωσιακό επίπεδο εξακολουθεί να είναι ο καθορισμός η εφαρμογή ενός αγορακεντρικού μέτρου, συγκεκριμένα η τιμολόγηση των εν λόγω εκπομπών ή η καθιέρωση εισφοράς, που θα απαιτεί καθορισμό συστήματος παρακολούθησης, υποβολής εκθέσεων και επαλήθευσης (ΠΥΕ) των εκπομπών CO2 αερίων θερμοκηπίου με βάση την κατανάλωση καυσίμου των πλοίων. , ως Η συλλογή δεδομένων για τις εκπομπές αυτές αποτελεί πρώτο βήμα μιας κλιμακωτής προσέγγισης, που δικαιολογείται από την ανάγκη μείωσης αυτών των εκπομπών, της υπαγωγής των εκπομπών από τις θαλάσσιες μεταφορές στη δέσμευση της Ένωσης για μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου. Η πρόσβαση του κοινού στα δεδομένα για τις εκπομπές θα συμβάλει στην άρση των πολυάριθμων φραγμών της αγοράς που εμποδίζουν την υιοθέτηση πολλών μέτρων με αρνητικό κόστος που θα επέφεραν μείωση των εκπομπών από αυτόν τον τομέα. [Τροπολογία 9]

(5)  Η θέσπιση μέτρων με σκοπό τη μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου και της κατανάλωσης καυσίμων παρεμποδίζεται από την ύπαρξη φραγμών αγοράς, όπως η έλλειψη αξιόπιστων στοιχείων σχετικά με την απόδοση των καυσίμων στα πλοία ή τεχνολογιών για τη μετασκευή των πλοίων, η αδυναμία πρόσβασης σε πηγές χρηματοδότησης για επενδύσεις στην απόδοση των πλοίων και ο διχασμός των κινήτρων, δεδομένου ότι οι πλοιοκτήτες δεν αποκομίζουν οφέλη από τις επενδύσεις τους στην απόδοση των πλοίων, όταν οι δαπάνες για καύσιμα βαρύνουν τους φορείς εκμετάλλευσης.

(6)  Από τα αποτελέσματα των διαβουλεύσεων με τα ενδιαφερόμενα μέρη και των συζητήσεων με διεθνείς εταίρους προκύπτει ότι θα πρέπει να υιοθετηθεί μια κλιμακωτή προσέγγιση της υπαγωγής των εκπομπών από τις θαλάσσιες μεταφορές στη δέσμευση της Ένωσης για μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου, με την εφαρμογή ανθεκτικού συστήματος ΠΥΕ για τις εκπομπές CO2 αερίων θερμοκηπίου από τις θαλάσσιες μεταφορές ως πρώτο βήμα και την τιμολόγηση τη θέσπιση νέων μέσων πολιτικής, όπως συγκεκριμένα της τιμολόγησης των εν λόγω εκπομπών ή της καθιέρωσης εισφοράς σε μεταγενέστερο στάδιο. Η προσέγγιση αυτή διευκολύνει την επίτευξη σημαντικής προόδου σε διεθνές επίπεδο, όσον αφορά τη συμφωνία σχετικά με στόχους μείωσης των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου και περαιτέρω μέτρα για την υλοποίηση των σχετικών μειώσεων με ελάχιστο κόστος. [Τροπολογία 10]

(7)  Η καθιέρωση ενωσιακού συστήματος ΠΥΕ αναμένεται να οδηγήσει, μέχρι το 2030, σε μειώσεις των εκπομπών σε μέγιστο ποσοστό 2 %, σε σύγκριση με τη διατήρηση της υφιστάμενης κατάστασης, και σε μέγιστη μείωση του συνολικού καθαρού κόστους κατά 1,2 δισ. ευρώ, δεδομένου ότι μπορεί να συμβάλει στην εξάλειψη των φραγμών αγοράς, ιδίως όσων σχετίζονται με την έλλειψη στοιχείων για την απόδοση των πλοίων. Η κατ’ αυτόν τον τρόπο μείωση του κόστους των μεταφορών θα διευκολύνει το διεθνές εμπόριο. Επιπλέον, η ύπαρξη ανθεκτικού συστήματος ΠΥΕ αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για κάθε αγορακεντρικό μέτρο ή πρότυπο απόδοσης για άλλα μέτρα που αποσκοπούν στην εξασφάλιση καλύτερης βάσης για την εφαρμογή της αρχής «ο ρυπαίνων πληρώνει», ανεξαρτήτως του αν αυτό εφαρμόζεται σε ενωσιακό ή παγκόσμιο επίπεδο. Λόγω του διεθνούς χαρακτήρα της ναυσιπλοΐας, μια συμφωνηθείσα σε παγκόσμιο επίπεδο προσέγγιση θα αποτελούσε την προτιμώμενη και πλέον αποτελεσματική μέθοδο για τη μείωση των εκπομπών από τις διεθνείς πλωτές μεταφορές. Παρέχει επίσης αξιόπιστα δεδομένα για τον καθορισμό επακριβών στόχων μείωσης των εκπομπών και την αξιολόγηση της συμβολής των θαλάσσιων μεταφορών στην επίτευξη οικονομίας χαμηλών ανθρακούχων εκπομπών. [Τροπολογία 11]

(8)  Όλοι οι πλόες εντός της Ένωσης, οι πλόες εισόδου από τον τελευταίο λιμένα εκτός Ένωσης προς τον πρώτο λιμένα κατάπλου στην Ένωση και οι πλόες εξόδου από λιμένα της Ένωσης προς τον επόμενο λιμένα κατάπλου εκτός Ένωσης θα πρέπει να θεωρούνται συναφείς με τους σκοπούς της παρακολούθησης. Θα πρέπει επίσης να καλύπτονται οι εκπομπές CO2 αερίων θερμοκηπίου στους λιμένες της Ένωσης, μεταξύ άλλων κατά τον ελλιμενισμό των πλοίων ή τις κινήσεις τους εντός των λιμένων, ιδίως επειδή είναι διαθέσιμα ειδικά μέτρα και εναλλακτικές τεχνολογίες όπως υποδομές με σύνδεση ηλεκτρικού ρεύματος για τα ελλιμενισμένα πλοία για τον περιορισμό ή την αποφυγή των συγκεκριμένων εκπομπών. Οι σχετικοί κανόνες θα πρέπει να ισχύουν χωρίς διακρίσεις, για όλα τα πλοία ανεξαρτήτως της σημαίας τους. [Τροπολογία 12]

(8α)  Έχοντας υπόψη το γεωγραφικό πεδίο εφαρμογής και τη συνακόλουθη ανάγκη παρακολούθησης των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου εκτός της δικαιοδοσίας των κρατών μελών, καθώς και τη συμμετοχή εταιρειών με έδρα σε όλο τον κόσμο, η Επιτροπή θα πρέπει να ενημερώσει εγκαίρως και με τον κατάλληλο τρόπο τις τρίτες χώρες, προκειμένου να επιτευχθεί ο μέγιστος δυνατός βαθμός διεθνούς αποδοχής. [Τροπολογία 13]

(9)  Λόγω του σύνθετου και εξαιρετικά τεχνικού χαρακτήρα των θεσπιζόμενων διατάξεων, της ανάγκης να ισχύουν ενιαίοι κανόνες στο σύνολο της Ένωσης, ώστε να αντικατοπτρίζουν τον διεθνή χαρακτήρα των θαλάσσιων μεταφορών, με τον αναμενόμενο κατάπλου πλήθους πλοίων στους λιμένες των διαφόρων κρατών μελών, καθώς και για να διευκολυνθεί η εφαρμογή ανά την Ένωση, το προτεινόμενο σύστημα ΠΥΕ θα πρέπει να λάβει τη μορφή κανονισμού.

(10)  Το ειδικό για τα πλοία ανθεκτικό ενωσιακό σύστημα ΠΥΕ θα πρέπει να βασίζεται στον υπολογισμό των εκπομπών από την κατανάλωση καυσίμων κατά τους πλόες ή στην υποβολή ακριβών πληροφοριών σχετικά με τις πραγματικές εκπομπές των πλόων από και προς λιμένες της Ένωσης, δεδομένου ότι τα στοιχεία για τις πωλήσεις καυσίμων δεν μπορούν να παρέχουν δεόντως ακριβείς εκτιμήσεις της κατανάλωσης καυσίμων εντός του συγκεκριμένου πεδίου εφαρμογής, λόγω της μεγάλης χωρητικότητας των δεξαμενών καυσίμου των πλοίων. [Τροπολογία 14]

(11)  Το ενωσιακό σύστημα ΠΥΕ θα πρέπει επίσης να καλύπτει και άλλες συναφείς με το κλίμα πληροφορίες που επιτρέπουν τον προσδιορισμό της απόδοσης των πλοίων ή πληροφορίες με στόχο τη διεξοδικότερη ανάλυση των αιτίων της εξέλιξης των εκπομπών, . Το συγκεκριμένο πεδίο εφαρμογής εναρμονίζει επίσης το ενωσιακό σύστημα την εναρμόνιση του ενωσιακού συστήματος ΠΥΕ με τις διεθνείς πρωτοβουλίες στον ΔΝΟ που αποσκοπούν στην επιβολή προτύπων απόδοσης για τα υπάρχοντα πλοία, καλύπτοντας και επιχειρησιακά μέτρα, και συμβάλλει τη συμβολή στην εξάλειψη των φραγμών αγοράς που σχετίζονται με την έλλειψη στοιχείων. [Τροπολογία 15]

(12)  Για να ελαχιστοποιηθεί η διοικητική επιβάρυνση των πλοιοκτητών και των φορέων εκμετάλλευσης πλοίων, ιδίως των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, και να βελτιστοποιηθεί η σχέση κόστους-οφέλους του συστήματος ΠΥΕ, χωρίς να τεθεί σε κίνδυνο ο στόχος της κάλυψης του μεγαλύτερου μέρους των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου από τις θαλάσσιες μεταφορές, οι κανόνες της ΠΥΕ θα πρέπει να ισχύουν μόνο για τους μεγάλους προξένους εκπομπών. Μετά από λεπτομερή και αντικειμενική ανάλυση των μεγεθών και των εκπομπών των πλοίων που καταπλέουν και αποπλέουν σε και από λιμένες της Ένωσης, επιλέχθηκε ένα όριο ολικής χωρητικότητας (GT) ίσο με 5000. Τα πλοία άνω των 5000 GT αποτελούν το 55 % του συνόλου των πλοίων που καταπλέουν στους λιμένες της Ένωσης και αντιπροσωπεύουν περίπου το 90 % των σχετικών εκπομπών. Το αμερόληπτο αυτό όριο θα εξασφαλίσει την κάλυψη των σημαντικότερων προξένων εκπομπών. Η επιλογή χαμηλότερου ορίου θα είχε ως αποτέλεσμα μεγαλύτερη διοικητική επιβάρυνση, ενώ με υψηλότερο όριο θα περιοριζόταν η κάλυψη των εκπομπών και, κατ’ επέκταση, η περιβαλλοντική αποτελεσματικότητα του συστήματος.

(13)  Για να μειωθεί ακόμη περισσότερο η διοικητική επιβάρυνση των πλοιοκτητών και των φορέων εκμετάλλευσης πλοίων, οι κανόνες παρακολούθησης θα πρέπει να επικεντρωθούν στο CO2, καθώς κατέχει μακράν το σημαντικότερο μερίδιο στις εκπομπές αερίων θερμοκηπίου από τις θαλάσσιες μεταφορές, το οποίο φθάνει έως και το 98 %. [Τροπολογία 17]

(14)  Στους εν λόγω κανόνες θα πρέπει να ληφθούν υπόψη οι υφιστάμενες απαιτήσεις και τα δεδομένα που είναι ήδη διαθέσιμα πάνω στα πλοία. Συνεπώς, οι πλοιοκτήτες θα πρέπει να έχουν δυνατότητα επιλογής μιας από τις ακόλουθες τέσσερις μεθόδους παρακολούθησης: χρήση των δελτίων παράδοσης καυσίμου, παρακολούθηση της δεξαμενής καυσίμου, ροόμετρα για τις εφαρμοστέες διεργασίες καύσης ή άμεσες μετρήσεις των εκπομπών. Η πραγματοποιούμενη επιλογή θα πρέπει να τεκμηριώνεται με ειδικό για το πλοίο σχέδιο παρακολούθησης, το οποίο να παρέχει περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με την εφαρμογή της επιλεγμένης μεθόδου.

(15)  Κάθε εταιρεία που είναι υπεύθυνη για πλοίο το οποίο εκτελεί θαλάσσιες μεταφορές, για το σύνολο μιας περιόδου αναφοράς, θα πρέπει να θεωρείται υπεύθυνη για όλες τις υποχρεώσεις παρακολούθησης και υποβολής εκθέσεων που προκύπτουν σε σχέση με τη συγκεκριμένη περίοδο αναφοράς, συμπεριλαμβανομένης της υποβολής επαρκώς επαληθευμένης έκθεσης εκπομπών. Σε περίπτωση αλλαγής ιδιοκτησίας, ο νέος ιδιοκτήτης θα είναι υπεύθυνος μόνο για τις υποχρεώσεις παρακολούθησης και υποβολής εκθέσεων που σχετίζονται με την περίοδο αναφοράς κατά την οποία επήλθε η αλλαγή ιδιοκτησίας. Για να διευκολύνεται η εκπλήρωση των υποχρεώσεων αυτών, ο νέος ιδιοκτήτης θα πρέπει να λαμβάνει αντίγραφο του πλέον πρόσφατου σχεδίου παρακολούθησης και, κατά περίπτωση, του εγγράφου συμμόρφωσης. Η αλλαγή ιδιοκτησίας θα πρέπει επίσης να συνεπάγεται τροποποίηση το σχεδίου παρακολούθησης, ώστε να έχει ο νέος πλοιοκτήτης τη δυνατότητα να επιλέξει ο ίδιος μέθοδο παρακολούθησης.

(16)  Στο παρόν στάδιο, Το ενωσιακό σύστημα ΠΥΕ δεν θα πρέπει να καλύπτει άλλα αέρια θερμοκηπίου ούτε αποτελεί ευκαιρία για να εξασφαλιστεί η συνεκτική ρύθμιση του ναυτιλιακού τομέα σε σχέση με άλλους παράγοντες κλιματικής επιδείνωσης ή ατμοσφαιρικούς ρύπους, ώστε να αποφευχθεί η επιβολή απαιτήσεων εγκατάστασης εξοπλισμού μετρήσεων που δεν είναι επαρκώς αξιόπιστος και διαθέσιμος στο εμπόριο, οι οποίες θα μπορούσαν να παρακωλύσουν την εφαρμογή του ενωσιακού συστήματος ΠΥΕ τομείς. [Τροπολογία 18]

(16α)  Η σύμβαση MARPOL συμπεριλαμβάνει την υποχρεωτική εφαρμογή του EEDI στα καινούργια πλοία και τη χρήση του SEEMP σε ολόκληρο τον παγκόσμιο στόλο. [Τροπολογία 19]

(17)  Για να ελαχιστοποιηθεί η διοικητική επιβάρυνση των πλοιοκτητών και των φορέων εκμετάλλευσης πλοίων, η υποβολή εκθέσεων και η δημοσίευση των πληροφοριών που περιέχονται σε αυτές θα πρέπει να οργανωθεί σε ετήσια βάση. Με τον περιορισμό των δημοσιευόμενων πληροφοριών σχετικά με τις εκπομπές, την κατανάλωση καυσίμων και την απόδοση σε ετήσιους μέσους όρους και συγκεντρωτικά αριθμητικά στοιχεία προβλέπεται ότι θα αντιμετωπιστούν τα ζητήματα εμπιστευτικότητας. Τα υποβαλλόμενα στην Επιτροπή δεδομένα θα πρέπει να ενσωματώνονται σε στατιστικές, στον βαθμό που είναι σημαντικά ως προς την ανάπτυξη, την παραγωγή και τη διάδοση ευρωπαϊκών στατιστικών σύμφωνα με την απόφαση 2012/504/EΕ της Επιτροπής(5).

(18)  Η επαλήθευση από διαπιστευμένους ελεγκτές θα πρέπει να εξασφαλίζει ότι τα σχέδια παρακολούθησης και οι εκθέσεις εκπομπών είναι ορθά και πληρούν τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού. Για τον λόγο αυτό, οι απαιτήσεις όσον αφορά την ικανότητα είναι ουσιώδεις ώστε ο ελεγκτής να είναι σε θέση να ασκεί τις δραστηριότητες επαλήθευσης που προβλέπονται στο παρόντα κανονισμό. Ως σημαντική συνιστώσα της απλούστευσης της επαλήθευσης, οι ελεγκτές θα πρέπει να εξακριβώνουν την αξιοπιστία των δεδομένων, συγκρίνοντας τα δεδομένα των εκθέσεων με κατ’ εκτίμηση δεδομένα που βασίζονται σε στοιχεία εντοπισμού των κινήσεων και χαρακτηριστικά των πλοίων. Οι σχετικές εκτιμήσεις θα μπορούσαν να παρέχονται από την Επιτροπή. Οι ελεγκτές θα πρέπει να είναι ανεξάρτητα και ικανά φυσικά ή νομικά πρόσωπα και να έχουν διαπιστευθεί από εθνικούς οργανισμούς διαπίστευσης που έχουν ιδρυθεί δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 765/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου(6). [Τροπολογία 20]

(19)  Τα πλοία θα πρέπει να διαθέτουν έγγραφο συμμόρφωσης που να έχει εκδοθεί από ελεγκτή, για να καταδεικνύουν την εκπλήρωση των υποχρεώσεων παρακολούθησης, υποβολής εκθέσεων και επαλήθευσης. Οι ελεγκτές θα πρέπει να ενημερώνουν την Επιτροπή σχετικά με την έκδοση των εν λόγω εγγράφων.

(20)  Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός για την Ασφάλεια στην Θάλασσα (ΕΟΑΘ) θα πρέπει να επικουρεί την Επιτροπή στην άσκηση ορισμένων καθηκόντων, με βάση την πείρα από την άσκηση ανάλογων καθηκόντων που αφορούν την ασφάλεια της ναυσιπλοΐας.

(21)  Η μη συμμόρφωση με τις διατάξεις του παρόντος κανονισμού θα πρέπει να επισύρει την επιβολή κυρώσεων. Η επιβολή της εκπλήρωσης των υποχρεώσεων που σχετίζονται με το σύστημα ΠΥΕ θα πρέπει να στηρίζεται σε υφιστάμενα μέσα, και συγκεκριμένα σε εκείνα που έχουν θεσπιστεί κατ’ εφαρμογή της οδηγίας 2009/21/ΕΚ(7) και της οδηγίας 2009/16/ΕΚ(8) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και στις πληροφορίες που αφορούν την έκδοση εγγράφων συμμόρφωσης. Η Επιτροπή θα πρέπει να προσθέσει το έγγραφο που επιβεβαιώνει τη συμμόρφωση του πλοίου με τις υποχρεώσεις παρακολούθησης και υποβολής εκθέσεων στον κατάλογο των πιστοποιητικών και εγγράφων που αναφέρονται στο άρθρο 13 παράγραφος 1 της οδηγίας 2009/16/EΚ.

(22)  Η οδηγία 2009/16/EΚ προβλέπει την κράτηση πλοίου όταν δεν προσκομίζονται τα πιστοποιητικά που πρέπει να υπάρχουν σε αυτό. Είναι ωστόσο σκόπιμο να προβλεφθεί η δυνατότητα εκδίωξης πλοίου από λιμένα, σε περίπτωση που αυτό δεν έχει εκπληρώσει τις υποχρεώσεις παρακολούθησης και υποβολής εκθέσεων για περισσότερες από μια περιόδους αναφοράς. Η σχετική διάταξη θα πρέπει να εφαρμόζεται κατά τρόπο ώστε να παρέχεται η δυνατότητα επανόρθωσης εντός εύλογου χρονικού διαστήματος.

(23)  Ο κανονισμός (EΕ) αριθ. 525/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου(9) θα πρέπει να τροποποιηθεί ώστε να καθοριστούν απαιτήσεις παρακολούθησης και υποβολής εκθέσεων από τα κράτη μέλη σχετικά με τις εκπομπές CO2 που οφείλονται στις θαλάσσιες μεταφορές, δυνάμει του παρόντος κανονισμού.

(24)  Το ενωσιακό σύστημα ΠΥΕ θα πρέπει να χρησιμεύσει ως υπόδειγμα για την εφαρμογή παγκόσμιου συστήματος ΠΥΕ. Το παγκόσμιο σύστημα ΠΥΕ είναι προτιμότερο, καθώς μπορεί να θεωρηθεί αποτελεσματικότερο χάρη στο ευρύτερο πεδίο εφαρμογής. Στο πλαίσιο αυτό θα πρέπει να ανταλλάσσει τακτικά η Επιτροπή κατάλληλες πληροφορίες σχετικά με την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού με τον ΔΝΟ και άλλους σχετικούς διεθνείς οργανισμούς και να υποβάλλονται σχετικές προτάσεις στον ΔΝΟ. Εφόσον επιτευχθεί συμφωνία για παγκόσμιο σύστημα ΠΥΕ, η Επιτροπή θα πρέπει να επανεξετάσει το ενωσιακό σύστημα ΠΥΕ με γνώμονα την εναρμόνισή του με το παγκόσμιο.

(25)  Προκειμένου να αξιοποιούνται οι βέλτιστες διαθέσιμες πρακτικές και τα επιστημονικά στοιχεία, θα πρέπει να εξουσιοδοτηθεί η Επιτροπή να εκδίδει πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 290 της Συνθήκης, όσον αφορά την επανεξέταση ορισμένων τεχνικών πτυχών της παρακολούθησης και της υποβολής εκθέσεων σχετικά με τις εκπομπές CO2 αερίων θερμοκηπίου από τα πλοία, καθώς και την περαιτέρω εξειδίκευση των κανόνων για την επαλήθευση των εκθέσεων εκπομπών και τη διαπίστευση των ελεγκτών. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να πραγματοποιεί η Επιτροπή τις κατάλληλες διαβουλεύσεις κατά τις προπαρασκευαστικές εργασίες της, μεταξύ άλλων και σε επίπεδο εμπειρογνωμόνων. Κατά την προετοιμασία και τη σύνταξη κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων η Επιτροπή θα πρέπει να εξασφαλίζει την ταυτόχρονη, έγκαιρη και ενδεδειγμένη διαβίβαση των σχετικών εγγράφων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο. [Τροπολογία 21]

(26)  Προκειμένου να διασφαλιστούν ενιαίες προϋποθέσεις χρήσης αυτόματων συστημάτων και τυπικών ηλεκτρονικών προτύπων (templates) για τη συνεκτική υποβολή δεδομένων σχετικά με τις εκπομπές και άλλων συναφών με το κλίμα στοιχείων στην Επιτροπή και στα εμπλεκόμενα κράτη μέλη, θα πρέπει να ανατεθούν στην Επιτροπή εκτελεστικές αρμοδιότητες. Οι εν λόγω αναγκαίες εκτελεστικές αρμοδιότητες θα πρέπει να ασκούνται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου(10). [Τροπολογία 22]

(27)  Ο στόχος της προτεινόμενης δράσης, δηλαδή η παρακολούθηση, υποβολή εκθέσεων και επαλήθευση των εκπομπών CO2 αερίων θερμοκηπίου από τα πλοία, ως πρώτο βήμα μιας κλιμακωτής προσέγγισης για τον περιορισμό των εκπομπών αυτών και την επίτευξη των στόχων που ορίζονται στη Λευκή Βίβλο της Επιτροπής «Χάρτης πορείας για έναν Ενιαίο Ευρωπαϊκό Χώρο Μεταφορών», δεν είναι δυνατόν να επιτευχθεί επαρκώς με μονομερή δράση των κρατών μελών, λόγω του διεθνούς χαρακτήρα των θαλάσσιων μεταφορών, και μπορεί συνεπώς, λόγω της κλίμακας και των αποτελεσμάτων της δράσης, να επιτευχθεί καλύτερα σε ενωσιακό επίπεδο. Η Ένωση μπορεί να θεσπίζει μέτρα σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας που διατυπώνεται στο άρθρο 5 της Συνθήκης. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, που διατυπώνεται στο ίδιο άρθρο, ο παρών κανονισμός δεν υπερβαίνει τα αναγκαία όρια για την επίτευξη των συγκεκριμένων στόχων. [Τροπολογία 23]

(28)  Οι κανόνες που διέπουν το σύστημα ΠΥΕ θα πρέπει να είναι σύμφωνοι με τις διατάξεις της οδηγίας 95/46/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου(11) και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 45/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου(12).

(29)  Ο παρών κανονισμός θα πρέπει να αρχίσει να ισχύει την 1η Ιουλίου 2015, ώστε να εξασφαλιστεί ότι τα κράτη μέλη και οι ενδιαφερόμενοι θα έχουν στη διάθεσή τους επαρκή χρόνο προκειμένου να λάβουν τα αναγκαία μέτρα για την αποτελεσματική εφαρμογή του πριν από την έναρξη της πρώτης περιόδου αναφοράς, την 1η Ιανουαρίου 2018,

ΕΞΕΔΩΣΑΝ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

ΚΕΦΑΛΑΙΟ I

ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 1

Αντικείμενο

Ο παρών κανονισμός ορίζει κανόνες για την επακριβή παρακολούθηση, υποβολή εκθέσεων και επαλήθευση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα (CO2) αερίων θερμοκηπίου και άλλων συναφών με το κλίμα πληροφοριών από τα πλοία που καταπλέουν ή αποπλέουν σε ή από λιμένες οι οποίοι υπάγονται στη δικαιοδοσία κράτους μέλους ή βρίσκονται εντός των εν λόγω λιμένων, ώστε να προωθηθεί η μείωση των εκπομπών CO2 αερίων θερμοκηπίου από τις θαλάσσιες μεταφορές με οικονομικά αποδοτικό τρόπο. [Τροπολογία 24]

Άρθρο 2

Πεδίο εφαρμογής

1.  Ο παρών κανονισμός εφαρμόζεται στα πλοία ολικής χωρητικότητας άνω των 5 000 GT, όσον αφορά τις εκπομπές τους κατά τη διάρκεια των πλόων τους από τον τελευταίο λιμένα κατάπλου προς λιμένα που υπάγεται στη δικαιοδοσία κράτους μέλους και από λιμένα που υπάγεται στη δικαιοδοσία κράτους μέλους προς τον επόμενο λιμένα κατάπλου, καθώς και ενόσω βρίσκονται εντός λιμένων που υπάγονται στη δικαιοδοσία κράτους μέλους.

2.  Ο παρών κανονισμός δεν εφαρμόζεται στα πολεμικά πλοία, στα βοηθητικά πλοία, στα αλιευτικά σκάφη και πλοία επεξεργασίας αλιευμάτων, στα ξύλινα πλοία πρωτόγονης κατασκευής, στα σκάφη χωρίς μηχανική πρόωση και στα πλοία που ανήκουν σε δημόσιες αρχές και χρησιμοποιούνται για μη εμπορικούς σκοπούς. [Τροπολογία 26]

Άρθρο 3

Ορισμοί

Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, ισχύουν οι ακόλουθοι ορισμοί:

α)  «εκπομπές»: η έκλυση CO2 στην ατμόσφαιρα από τα πλοία κατά τα προβλεπόμενα στο άρθρο 2·

β)  «λιμένας κατάπλου»: ο λιμένας στον οποίο σταθμεύει ένα πλοίο για τη φόρτωση ή εκφόρτωση εμπορευμάτων ή για την επιβίβαση ή αποβίβαση επιβατών, εξαιρουμένων των στάσεων με αποκλειστικό σκοπό τον ανεφοδιασμό με καύσιμα, τη νέα τροφοδοσία ή/και την αντικατάσταση του πληρώματος·

γ)  «εταιρεία»: ο ιδιοκτήτης πλοίου το οποίο προβλέπεται στο άρθρο 2 ή άλλο πρόσωπο, όπως ο διαχειριστής ή ο ναυλωτής κενού πλοίου, στο οποίο ο πλοιοκτήτης έχει αναθέσει την ευθύνη της λειτουργίας του πλοίου·

δ)  «ολική χωρητικότητα (GT)»: η μετρική ολική χωρητικότητα, υπολογιζόμενη σύμφωνα με τους κανονισμούς περί καταμέτρησης της χωρητικότητας που περιλαμβάνονται στο παράρτημα 1 της Διεθνούς Σύμβασης του 1969 για την καταμέτρηση της χωρητικότητας των πλοίων·

ε)  «ελεγκτής»: νομική οντότητα που διεξάγει επαληθευτικές δραστηριότητες και έχει διαπιστευθεί από εθνικό οργανισμό διαπίστευσης δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 765/2008 και του παρόντος κανονισμού, ή οργανισμός αρμόδιος για το σύστημα μοντελοποίησης για την παρακολούθηση των εκπομπών πλοίων· [Τροπολογία 28]

στ)  «επαλήθευση»: οι δραστηριότητες ελεγκτή που αποσκοπούν στην εκτίμηση της συμμόρφωσης των διαβιβαζόμενων από την εταιρεία εγγράφων με τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού·

ζ)  «άλλες συναφείς με το κλίμα πληροφορίες»: στοιχεία που αφορούν τις εκπομπές αερίων θερμοκηπίου από την κατανάλωση καυσίμων, το μεταφορικό έργο τη διανυθείσα απόσταση, τη δυνατότητα σύνδεσης με το ηλεκτρικό ρεύμα κατά τον ελλιμενισμό και την ενεργειακή απόδοση των πλοίων και καθιστούν δυνατή την ανάλυση των τάσεων των εκπομπών και την αξιολόγηση τον προσδιορισμό των επιδόσεων των πλοίων· [Τροπολογία 29]

η)  «συντελεστής εκπομπών»: το μέσο ποσοστό εκπομπών αερίου θερμοκηπίου ως προς τα δεδομένα δραστηριότητας μιας ροής πηγής, με την παραδοχή πλήρους οξείδωσης στην περίπτωση της καύσης και πλήρους μετατροπής στην περίπτωση όλων των άλλων χημικών αντιδράσεων·

θ)  «αβεβαιότητα»: παράμετρος η οποία συνδέεται με το αποτέλεσμα του προσδιορισμού ενός μεγέθους και χαρακτηρίζει τη διασπορά των τιμών που θα μπορούσε εύλογα να αποδοθεί στο συγκεκριμένο μέγεθος, συμπεριλαμβανομένων των επιδράσεων τόσο των συστηματικών όσο και των τυχαίων παραγόντων· η παράμετρος αυτή εκφράζεται σε ποσοστό επί τοις εκατό και περιγράφει διάστημα εμπιστοσύνης περί τη μέση τιμή το οποίο περικλείει το 95 % των προκυπτουσών τιμών, λαμβανομένης υπόψη της τυχόν ασύμμετρης κατανομής των τιμών·

ι)  «συντηρητική»: με τον όρο αυτό νοείται ότι έχει καθοριστεί σειρά παραδοχών, ώστε να αποκλειστεί το ενδεχόμενο υποεκτίμησης των ετήσιων εκπομπών ή υπερεκτίμησης των αποστάσεων ή των ποσοτήτων μεταφερόμενου φορτίου· [Τροπολογία 30]

ια)  «τόνοι CO2»: οι μετρικοί τόνοι CO2· [Τροπολογία 31]

ιβ)  «περίοδος αναφοράς»: ένα ημερολογιακό έτος στη διάρκεια του οποίου πρέπει να παρακολουθούνται οι εκπομπές και να αναφέρονται σε έκθεση·

ιβα)  «ελλιμενισμένο πλοίο»: πλοίο που βρίσκεται ασφαλώς προσδεδεμένο ή αγκυροβολημένο σε λιμένα της Ένωσης κατά τη διάρκεια της παραμονής του για φόρτωση, εκφόρτωση ή διανυκτέρευση, συμπεριλαμβανομένου του χρόνου που διανύει όταν δεν εκτελεί εργασίες φορτοεκφόρτωσης· [Τροπολογία 32]

ιββ)  «κατηγορία πάγου»: ο χαρακτηρισμός που αποδίδει στο πλοίο η αρμόδια διοικητική υπηρεσία ή ένας οργανισμός αναγνωρισμένος από τη διοικητική υπηρεσία, ο οποίος υποδηλώνει ότι το πλοίο έχει σχεδιαστεί για πλοήγηση σε συνθήκες πάγου στη θάλασσα. [Τροπολογία 33]

ΚΕΦΑΛΑΙΟ II

ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ ΚΑΙ ΥΠΟΒΟΛΗ ΕΚΘΕΣΕΩΝ

ΤΜΗΜΑ 1

Αρχές και μέθοδοι παρακολούθησης και υποβολής εκθέσεων

Άρθρο 4

Κοινές αρχές της παρακολούθησης και της υποβολής εκθέσεων

1.  Για κάθε πλοίο, οι εταιρείες παρακολουθούν και αναφέρουν την ποσότητα και το είδος του καυσίμου που καταναλώνεται στη διάρκεια ενός ημερολογιακού έτους μιας περιόδου αναφοράς εντός κάθε λιμένα ο οποίος υπάγεται όλων των λιμένων που υπάγονται στη δικαιοδοσία κράτους μέλους, καθώς και για κάθε πλου όλους τους πλόες προς και από λιμένα ο οποίος υπάγεται στη δικαιοδοσία κράτους μέλους, σύμφωνα με τις παραγράφους 2 έως 6. [Τροπολογία 34]

2.  Η παρακολούθηση και η υποβολή εκθέσεων είναι πλήρεις και καλύπτουν όλες τις εκπομπές CO2 από την καύση καυσίμων, κατά τη διάρκεια του πλου και κατά τον ελλιμενισμό. Οι εταιρείες εφαρμόζουν τα κατάλληλα μέτρα για την αποτροπή κενών στα δεδομένα κατά την περίοδο αναφοράς. [Τροπολογία 35]

3.  Η παρακολούθηση και η υποβολή εκθέσεων πρέπει να γίνονται με συνέπεια και να είναι συγκρίσιμες διαχρονικά. Οι εταιρείες χρησιμοποιούν τις ίδιες μεθόδους παρακολούθησης και τα ίδια σύνολα δεδομένων, με την επιφύλαξη αλλαγών και παρεκκλίσεων που εγκρίνονται από τον ελεγκτή.

4.  Οι εταιρείες λαμβάνουν, καταγράφουν, συγκεντρώνουν, αναλύουν και τεκμηριώνουν τα δεδομένα παρακολούθησης, συμπεριλαμβανομένων των παραδοχών, βιβλιογραφικών παραπομπών, συντελεστών εκπομπών και δεδομένων δραστηριότητας, με διαφανή τρόπο που επιτρέπει την αναπαραγωγή του προσδιορισμού των εκπομπών από τον ελεγκτή.

5.  Οι εταιρείες εξασφαλίζουν ότι ο προσδιορισμός των εκπομπών δεν είναι συστηματικά ούτε ενσυνείδητα ανακριβής. Εντοπίζουν και περιορίζουν κάθε πηγή ανακριβειών.

6.  Οι εταιρείες καθιστούν δυνατή την έκφραση εύλογης βεβαιότητας ως προς την αρτιότητα των παρακολουθούμενων και αναφερόμενων δεδομένων για τις εκπομπές.

6α.  Κατά τη συνεπή παρακολούθηση και υποβολή εκθέσεων που πραγματοποιούν, οι εταιρείες λαμβάνουν υπόψη τους τις συστάσεις που περιλαμβάνονται στις εκθέσεις επαλήθευσης που εκδίδονται σύμφωνα με το άρθρο 13. [Τροπολογία 36]

Άρθρο 5

Μέθοδοι παρακολούθησης των εκπομπών από τις θαλάσσιες μεταφορές και υποβολής σχετικών εκθέσεων

1.  Για τους σκοπούς του άρθρου 4 παράγραφοι 1, 2 και 3, οι εταιρείες προσδιορίζουν τις εκπομπές και άλλες συναφείς με το κλίμα πληροφορίες για κάθε πλοίο τους με ολική χωρητικότητα άνω των 5 000 GT, σύμφωνα με μια από τις μεθόδους που παρατίθενται στο παράρτημα Ι.

1α.  Όταν επιτευχθεί διεθνής συμφωνία για την παρακολούθηση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου από τις θαλάσσιες μεταφορές, η Επιτροπή επανεξετάζει τις μεθόδους που περιγράφονται στο παράρτημα I και της ανατίθεται η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 24, όσον αφορά, εάν κριθεί σκόπιμο, τροποποιήσεις του εν λόγω παραρτήματος προκειμένου να προσδιορισθεί η χρήση ροόμετρων για τις εφαρμοστέες διεργασίες καύσης και των άμεσων μετρήσεων των εκπομπών. [Τροπολογία 38]

ΤΜΗΜΑ 2

ΣΧΕΔΙΟ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗΣ

Άρθρο 6

Περιεχόμενο και υποβολή του σχεδίου παρακολούθησης

1.  Το αργότερο στις 31 Αυγούστου 2017, οι εταιρείες υποβάλλουν στους ελεγκτές σχέδιο παρακολούθησης, στο οποίο αναφέρεται η επιλεγείσα μέθοδος παρακολούθησης και υποβολής εκθέσεων σχετικά με τις εκπομπές και άλλες συναφείς με το κλίμα πληροφορίες, για κάθε πλοίο τους με ολική χωρητικότητα άνω των 5 000 GT. [Τροπολογία 39 – προσαρμοσμένο για συνοχή με το άρθρο 2 παράγραφος 1 σχετικά με το πεδίο εφαρμογής]

2.  Κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 1, για τα πλοία που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού, για πρώτη φορά, μετά την 1η Ιανουαρίου 2018, η εταιρεία υποβάλλει σχέδιο παρακολούθησης στον ελεγκτή χωρίς αδικαιολόγητη καθυστέρηση, το αργότερο δε δύο μήνες μετά τον πρώτο κατάπλου των εν λόγω πλοίων σε λιμένα που υπάγεται στη δικαιοδοσία κράτους μέλους.

3.  Το αναφερόμενο στην παράγραφο 1 σχέδιο παρακολούθησης συνίσταται σε πλήρη τεκμηρίωση, με διαφάνεια, της μεθοδολογίας παρακολούθησης για συγκεκριμένο πλοίο και περιλαμβάνει τουλάχιστον τα ακόλουθα στοιχεία:

α)  ταυτότητα και τύπος του πλοίου, όπου περιλαμβάνονται το όνομα, ο αριθμός νηολογίου του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού (αριθμός ΙΜΟ) και ο λιμένας νηολόγησης ή λιμένας βάσης του πλοίου, η κατηγορία πάγου του πλοίου καθώς και το όνομα του πλοιοκτήτη· [Τροπολογία 40]

β)  επωνυμία της εταιρείας και διεύθυνση, αριθμούς τηλεφώνου και φαξ και διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου του αρμοδίου επικοινωνίας·

γ)  περιγραφή των ακόλουθων πηγών εκπομπών και των συναφών με αυτές τύπων καυσίμων του πλοίου, όπως οι κύριοι και βοηθητικοί κινητήρες, οι λέβητες και οι γεννήτριες αδρανούς αερίου, και των χρησιμοποιούμενων τύπων καυσίμων· ως εξής:

i)  κύρια μηχανή - κύριες μηχανές

ii)  βοηθητική μηχανή - βοηθητικές μηχανές

iii)  λέβητας - λέβητες

iv)  γεννήτρια - γεννήτριες αδρανούς αερίου· [Τροπολογία 41]

δ)  περιγραφή των χρησιμοποιούμενων διαδικασιών και συστημάτων και των αρμοδιοτήτων για την επικαιροποίηση της πληρότητας του καταλόγου των πηγών εκπομπών κατά το έτος την περίοδο παρακολούθησης, ώστε να εξασφαλίζεται η πληρότητα της παρακολούθησης και της αναφοράς των εκπομπών του πλοίου· [Τροπολογία 42]

ε)  περιγραφή των χρησιμοποιούμενων διαδικασιών για την παρακολούθηση της πληρότητας του καταλόγου πλόων·

στ)  περιγραφή των διαδικασιών για την παρακολούθηση της κατανάλωσης καυσίμου στο πλοίο, η οποία περιλαμβάνει:

i)  τη μέθοδο του παραρτήματος Ι που επιλέχθηκε για τον υπολογισμό της κατανάλωσης καυσίμου ανά πηγή εκπομπών, καθώς και περιγραφή του χρησιμοποιούμενου εξοπλισμού μετρήσεων, κατά περίπτωση,

ii)  τις διαδικασίες μέτρησης του εφοδιασμού με καύσιμο και του καυσίμου στις δεξαμενές, περιγραφή των χρησιμοποιούμενων οργάνων μετρήσεων και τις διαδικασίες καταγραφής, ανάκτησης, διαβίβασης και αποθήκευσης πληροφοριών σχετικά με τις μετρήσεις, κατά περίπτωση,

iii)  τη μέθοδο που επιλέχθηκε για τον προσδιορισμό της πυκνότητας, κατά περίπτωση,

iv)  τη διαδικασία με την οποία εξασφαλίζεται ότι η συνολική αβεβαιότητα των μετρήσεων καυσίμου ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού, με παραπομπή, εάν είναι δυνατόν, στην εθνική νομοθεσία, σε ρήτρες συμβάσεων πελατών ή σε πρότυπα ακριβείας των προμηθευτών καυσίμου·

ζ)  τους ενιαίους συντελεστές εκπομπών που χρησιμοποιούνται για κάθε τύπο καυσίμου ή, στην περίπτωση των εναλλακτικών καυσίμων, τις μεθόδους προσδιορισμού των συντελεστών εκπομπών, καθώς και τη μεθοδολογία δειγματοληψίας, τις μεθόδους ανάλυσης και περιγραφή των χρησιμοποιούμενων εργαστηρίων (και της επιβεβαιωμένης διαπίστευσης κατά ISO 17025, όπου αρμόζει)·

η)  περιγραφή των διαδικασιών που χρησιμοποιούνται για τον προσδιορισμό των δεδομένων δραστηριότητας ανά πλου, η οποία περιλαμβάνει:

i)  τις διαδικασίες, τις αρμοδιότητες και τις πηγές δεδομένων για τον προσδιορισμό και την καταγραφή της απόστασης ανά πλου,

ii)  τις διαδικασίες, τις αρμοδιότητες, τους μαθηματικούς τύπους και τις πηγές δεδομένων για τον προσδιορισμό και την καταγραφή του μεταφερόμενου φορτίου και του αριθμού των επιβατών, κατά περίπτωση, [Τροπολογία 43]

iii)  τις διαδικασίες, τις αρμοδιότητες, τους μαθηματικούς τύπους και τις πηγές δεδομένων για τον προσδιορισμό και την καταγραφή του χρόνου παραμονής στη θάλασσα μεταξύ του λιμένα αναχώρησης και του λιμένα άφιξης·

ηα)  τις διαδικασίες, τις αρμοδιότητες, τους μαθηματικούς τύπους και τις πηγές δεδομένων για τον προσδιορισμό και την καταγραφή της διανυθείσας απόστασης και του χρόνου που καταναλώνεται για την πλοήγηση στον πάγο· [Τροπολογία 44]

θ)  περιγραφή της μεθόδου που θα χρησιμοποιείται με σκοπό τον προσδιορισμό υποκατάστατων τιμών για τη συμπλήρωση κενών των δεδομένων·

ι)  την ημερομηνία της τελευταίας τροποποίησης του σχεδίου παρακολούθησης. [Τροπολογία 45]

ια)  φύλλο καταγραφής των αναθεωρήσεων για την καταγραφή όλων των λεπτομερειών του ιστορικού αναθεωρήσεων. [Τροπολογία 46]

4.  Οι εταιρείες χρησιμοποιούν τυποποιημένα σχέδια παρακολούθησης, βασιζόμενα σε ηλεκτρονικά πρότυπα. Οι Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 24 με σκοπό να καθοριστούν τεχνικοί κανόνες που αφορούν τα ηλεκτρονικά πρότυπα για τα αναφερόμενα στην παράγραφο 1 σχέδια παρακολούθησης. καθορίζονται με εκτελεστικές πράξεις. Οι Τα εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται από την Επιτροπή σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 25 παράγραφος 2 του παρόντος κανονισμού πρότυπα είναι όσο το δυνατόν πιο απλά και δεν οδηγούν σε περιττή γραφειοκρατία. [Τροπολογία 47]

Άρθρο 7

Τροποποιήσεις του σχεδίου παρακολούθησης

Οι εταιρείες ελέγχουν τακτικά αν το σχέδιο παρακολούθησης του πλοίου αντικατοπτρίζει τη φύση και τη λειτουργία του και κατά πόσον η μεθοδολογία παρακολούθησης επιδέχεται βελτίωση.

Η εταιρεία τροποποιεί το σχέδιο παρακολούθησης σε οποιαδήποτε από τις ακόλουθες περιπτώσεις που ορίζονται στα στοιχεία α) έως ε). Το σχέδιο παρακολούθησης τροποποιείται μόνο όσον αφορά τις ειδικές αλλαγές που προέκυψαν ως αποτέλεσμα αυτών των περιπτώσεων: [Τροπολογία 48]

α)  αλλαγή ιδιοκτησίας του πλοίου ή αλλαγή του κατόχου των εγγράφων DOC ή της σημαίας· [Τροπολογία 49]

β)  εμφάνιση νέων εκπομπών, λόγω νέων πηγών εκπομπών ή της χρήσης νέων καυσίμων που δεν έχουν ακόμη περιληφθεί στο σχέδιο παρακολούθησης·

γ)  αλλαγή των διαθέσιμων δεδομένων, λόγω της χρήσης νέων τύπων οργάνων μετρήσεων, μεθόδων δειγματοληψίας ή αναλυτικών μεθόδων ή για άλλους λόγους, η οποία έχει ως αποτέλεσμα μεγαλύτερη ακρίβεια στον προσδιορισμό των εκπομπών·

δ)  τα δεδομένα που προέκυψαν από τη μεθοδολογία παρακολούθησης που εφαρμοζόταν προηγουμένως διαπιστώθηκε ότι ήταν εσφαλμένα·

ε)  το σχέδιο παρακολούθησης δεν πληροί τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού και οι ελεγκτές ζητούν την τροποποίησή του από την εταιρεία.

Οι εταιρείες κοινοποιούν χωρίς αδικαιολόγητη καθυστέρηση στους ελεγκτές κάθε πρόταση τροποποίησης του σχεδίου παρακολούθησης.

Κάθε σημαντική τροποποίηση του σχεδίου παρακολούθησης υπόκειται σε αξιολόγηση από τον ελεγκτή.

ΤΜΗΜΑ 3

ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ ΤΩΝ ΕΚΠΟΜΠΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΣΥΝΑΦΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ

Άρθρο 8

Παρακολούθηση των εκπομπών στη διάρκεια περιόδου αναφοράς

1.  Από την 1η Ιανουαρίου 2018 και με βάση το σχέδιο παρακολούθησης που έχει εγκριθεί σύμφωνα με το άρθρο 13 παράγραφος 1, οι εταιρείες παρακολουθούν τις εκπομπές για κάθε πλοίο ανά πλου και ανά έτος, εφαρμόζοντας την κατάλληλη μέθοδο μεταξύ εκείνων που παρατίθενται στο παράρτημα Ι μέρος Β και υπολογίζοντας τις εκπομπές σύμφωνα με το παράρτημα Ι μέρος Α.

1α.  Η παρακολούθηση δύναται να ανασταλεί κατά τη διάρκεια περιόδων κατά τις οποίες ένα πλοίο εμπλέκεται σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, συμπεριλαμβανομένων δραστηριοτήτων διάσωσης. [Τροπολογία 50]

Άρθρο 9

Παρακολούθηση ανά πλου

Με βάση το σχέδιο παρακολούθησης που έχει εγκριθεί σύμφωνα με το άρθρο 13 παράγραφος 1, οι εταιρείες παρακολουθούν, σύμφωνα με το παράρτημα Ι μέρος Α και το παράρτημα ΙΙ, τις ακόλουθες πληροφορίες, για κάθε πλοίο και κάθε πλου προς και από λιμένα που υπάγεται στη δικαιοδοσία κράτους μέλους:

α)  λιμένας αναχώρησης και λιμένας άφιξης, με ημερομηνία και ώρα αναχώρησης και άφιξης·

β)  ποσότητα και συντελεστής εκπομπών για κάθε χρησιμοποιούμενο τύπο καυσίμου, συνολικά και με διαφοροποίηση μεταξύ των καυσίμων που χρησιμοποιούνται εντός και εκτός των χώρων ελέγχου των εκπομπών· [Τροπολογία 51]

γ)  εκπομπές CO2·

δ)  διανυθείσα απόσταση·

ε)  χρόνος παραμονής στη θάλασσα·

στ)  μεταφερθέν φορτίο· [Τροπολογία 53]

στα)  ενεργειακή απόδοση όπως ορίζεται στο παράρτημα ΙΙ· [Τροπολογία 54]

ζ)  μεταφορικό έργο. [Τροπολογία 55]

ζα)  ημερομηνία και ώρα έναρξης και λήξης των περιόδων κατά τη διάρκεια των οποίων ανεστάλη η παρακολούθηση λόγω καταστάσεων έκτακτης ανάγκης, όπως δραστηριότητες διάσωσης, με ταυτόχρονη περιγραφή των εν λόγω δραστηριοτήτων. [Τροπολογία 56]

Για τις θαλάσσιες μεταφορές μεγάλων αποστάσεων που περιλαμβάνουν στάσεις σε σειρά λιμένων της Ένωσης, τα δρομολόγια εντός της Ευρώπης θα πρέπει να θεωρούνται ένας πλους. [Τροπολογία 57]

Κατά παρέκκλιση από την πρώτη παράγραφο, τα σκάφη που εκτελούν αποκλειστικά και μόνο δρομολόγια που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού και πραγματοποιούν πολλαπλά ταξίδια την ημέρα εξαιρούνται από την παρακολούθηση των εκπομπών ανά πλου. [Τροπολογία 58]

Άρθρο 10

Παρακολούθηση ανά έτος

Με βάση το σχέδιο παρακολούθησης που έχει εγκριθεί σύμφωνα με το άρθρο 13 παράγραφος 1, οι εταιρείες παρακολουθούν, σύμφωνα με το παράρτημα Ι μέρος Α και το παράρτημα ΙΙ, τις ακόλουθες παραμέτρους, για κάθε πλοίο και κάθε ημερολογιακό έτος:

α)  ποσότητα και συντελεστής εκπομπών για κάθε χρησιμοποιούμενο τύπο καυσίμου, συνολικά και με διαφοροποίηση μεταξύ των καυσίμων που χρησιμοποιούνται εντός και εκτός των χώρων ελέγχου των εκπομπών·

β)  συνολικές εκπομπές CO2·

γ)  συγκεντρωτικές εκπομπές CO2 από όλους τους πλόες μεταξύ λιμένων που υπάγονται στη δικαιοδοσία κράτους μέλους·

δ)  συγκεντρωτικές εκπομπές CO2 από όλους τους πλόες με αναχώρηση από λιμένες που υπάγονται στη δικαιοδοσία κράτους μέλους·

ε)  συγκεντρωτικές εκπομπές CO2 από όλους τους πλόες προς λιμένες που υπάγονται στη δικαιοδοσία κράτους μέλους·

στ)  εκπομπές CO2 που σημειώθηκαν κατά τον ελλιμενισμό εντός λιμένων που υπάγονται στη δικαιοδοσία κράτους μέλους·

ζ)  συνολική διανυθείσα απόσταση·

η)  συνολικός χρόνος παραμονής στη θάλασσα και σε λιμένες·

θ)  συνολικό μεταφορικό έργο·

ι)  μέση ενεργειακή απόδοση. [Τροπολογία 59]

ΤΜΗΜΑ 4

ΥΠΟΒΟΛΗ ΕΚΘΕΣΕΩΝ

Άρθρο 11

Περιεχόμενο της έκθεσης εκπομπών

1.  Από το 2019 και έως τις 30 Απριλίου κάθε έτους, οι εταιρείες υποβάλλουν στην Επιτροπή και στις αρχές των σχετικών κρατών σημαίας έκθεση εκπομπών που αφορά τις εκπομπές και άλλες συναφείς με το κλίμα πληροφορίες σε όλη τη διάρκεια της περιόδου αναφοράς, για κάθε πλοίο για το οποίο είναι υπεύθυνες οι εταιρείες, και έχει κριθεί ικανοποιητική από ελεγκτή σύμφωνα με τις απαιτήσεις του άρθρου 14.

2.  Σε περίπτωση αλλαγής ιδιοκτησίας του πλοίου, η νέα εταιρεία εξασφαλίζει ότι κάθε πλοίο για το οποίο είναι υπεύθυνη πληροί τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού σε όλη τη διάρκεια της περιόδου αναφοράς κατά την οποία αυτή ανέλαβε την ευθύνη του συγκεκριμένου πλοίου.

3.  Οι εταιρείες συμπεριλαμβάνουν στην αναφερόμενη στην παράγραφο 1 έκθεση εκπομπών τις ακόλουθες πληροφορίες:

α)  στοιχεία ταυτότητας του πλοίου και της εταιρείας, στα οποία περιλαμβάνονται:

i)  το όνομα του πλοίου,

ii)  ο αριθμός ΙΜΟ,

iii)  ο λιμένας νηολόγησης ή λιμένας βάσης,

iiiα)  η κατηγορία πάγου του πλοίου, [Τροπολογία 60]

iv)  η πιστοποιημένη τεχνική απόδοση του πλοίου (ονομαστικός δείκτης η οποία εκφράζεται από τον ονομαστικό δείκτη ενεργειακής απόδοσης (Energy Efficiency Design Index/EEDI), ή εκτιμώμενη τιμή δείκτη (Estimated Index Value/EIV), σύμφωνα με το ψήφισμα MEPC.215 του ΔΝΟ (63), κατά περίπτωση) εφόσον είναι εφαρμοστέα για τον εκάστοτε τύπο του πλοίου, [Τροπολογία 61]

v)  το όνομα του πλοιοκτήτη,

vi)  η διεύθυνση του πλοιοκτήτη και η έδρα των επιχειρήσεών του,

vii)  η επωνυμία της εταιρείας (εάν δεν ταυτίζεται με τον πλοιοκτήτη),

viii)  η διεύθυνση της εταιρείας (εάν δεν ταυτίζεται με τον πλοιοκτήτη) και η έδρα των επιχειρήσεών της,

ix)  η διεύθυνση, οι αριθμοί τηλεφώνου και φαξ και η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου του αρμοδίου επικοινωνίας· [Τροπολογία 62]

β)  πληροφορίες σχετικά με τη χρησιμοποιούμενη μέθοδο παρακολούθησης και τον σχετικό βαθμό αβεβαιότητας·

γ)  τα αποτελέσματα της ετήσιας παρακολούθησης των παραμέτρων σύμφωνα με το άρθρο 10·

γα)  λεπτομέρειες σχετικά με τις περιόδους αναστολής της παρακολούθησης λόγω καταστάσεων έκτακτης ανάγκης και δραστηριοτήτων διάσωσης. [Τροπολογία 63]

Άρθρο 12

Μορφότυπος της έκθεσης εκπομπών

1.  Η αναφερόμενη στο άρθρο 11 έκθεση εκπομπών υποβάλλεται με αυτοματοποιημένα συστήματα και άρτιους μορφότυπους ανταλλαγής δεδομένων, συμπεριλαμβανομένων των ηλεκτρονικών προτύπων.

2.  Οι τεχνικοί κανόνες που αφορούν τους αναφερόμενους στην παράγραφο 1 άρτιους μορφότυπους ανταλλαγής δεδομένων, συμπεριλαμβανομένων των ηλεκτρονικών προτύπων, καθορίζονται με εκτελεστικές πράξεις. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται από την Επιτροπή σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 25 παράγραφος 2 του παρόντος κανονισμού.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ III

ΕΠΑΛΗΘΕΥΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑΠΙΣΤΕΥΣΗ

Άρθρο 13

Πεδίο των επαληθευτικών δραστηριοτήτων και έκθεση επαλήθευσης

1.  Ο ελεγκτής εκτιμά τη συμμόρφωση του αναφερόμενου στο άρθρο 6 σχεδίου παρακολούθησης με τις απαιτήσεις των άρθρων 6 και 7. Εφόσον η εκτίμηση περιλαμβάνει συστάσεις που είναι απαραίτητο να ενσωματωθούν σε σχέδιο παρακολούθησης, η αντίστοιχη εταιρεία αναθεωρεί το οικείο σχέδιο παρακολούθησης πριν από την έναρξη της περιόδου αναφοράς.

2.  Ο ελεγκτής εκτιμά τη συμμόρφωση της έκθεσης εκπομπών με τις απαιτήσεις των άρθρων 8 έως 11 και των παραρτημάτων Ι και ΙΙ.

3.  Ειδικότερα, ο ελεγκτής εξασφαλίζει ότι οι εκπομπές και οι άλλες συναφείς με το κλίμα πληροφορίες που περιλαμβάνονται στην έκθεση εκπομπών έχουν προσδιοριστεί σύμφωνα με τα άρθρα 8, 9 και 10 και με το αναφερόμενο στο άρθρο 6 σχέδιο παρακολούθησης. Ο ελεγκτής εξασφαλίζει επίσης ότι οι εκπομπές και οι άλλες συναφείς με το κλίμα πληροφορίες που δηλώνονται στις εκθέσεις συμφωνούν με τα δεδομένα που υπολογίζονται από άλλες πηγές σύμφωνα με τα παραρτήματα Ι και ΙΙ. [Τροπολογία 64]

4.  Εφόσον η εκτίμηση καταλήξει στο συμπέρασμα ότι, εξ όσων γνωρίζει ο ελεγκτής, η έκθεση εκπομπών είναι απαλλαγμένη από ουσιώδεις ανακρίβειες και σφάλματα, ο ελεγκτής χορηγεί έκθεση επαλήθευσης. Στην έκθεση επαλήθευσης προσδιορίζονται όλα τα συναφή με το έργο του ελεγκτή ζητήματα.

5.  Εφόσον η εκτίμηση καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η έκθεση εκπομπών περιέχει ουσιώδεις ανακρίβειες, σφάλματα, ανακολουθίες ή δεν πληροί τις απαιτήσεις των άρθρων 11 και 14 και του παραρτήματος Ι, ο ελεγκτής ενημερώνει σχετικά την εταιρεία εγκαίρως και της ζητεί να υποβάλει αναθεωρημένη έκθεση εκπομπών. Η εταιρεία διορθώνει τα προβλήματα έλλειψης συμμόρφωσης ή τις ανακολουθίες που γνωστοποιούνται σε αυτήν, ώστε να είναι δυνατή η έγκαιρη ολοκλήρωση της επαληθευτικής διαδικασίας. Ο ελεγκτής αναφέρει στην έκθεση επαλήθευσης που συντάσσει το κατά πόσον η εταιρεία επέλυσε τα προβλήματα έλλειψης συμμόρφωσης κατά τη διάρκεια της επαλήθευσης.

5α.  Όταν ο ελεγκτής εντοπίζει τομείς που επιδέχονται βελτίωση στις επιδόσεις της εταιρείας που αφορούν την παρακολούθηση των εκπομπών και την υποβολή σχετικών εκθέσεων, μεταξύ άλλων και όσον αφορά την επίτευξη μεγαλύτερης ακρίβειας και την ενίσχυση της αποτελεσματικότητας της παρακολούθησης και της υποβολής εκθέσεων, συμπεριλαμβάνει στην έκθεση επαλήθευσης συστάσεις για βελτίωση. [Τροπολογία 65]

Άρθρο 14

Γενικές υποχρεώσεις και αρχές που ισχύουν για τους ελεγκτές

1.  Ο ελεγκτής είναι ανεξάρτητος από την εταιρεία ή τον φορέα εκμετάλλευσης του εξεταζόμενου πλοίου και διεξάγει τις δραστηριότητες που απαιτούνται βάσει του παρόντος κανονισμού με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον. Προς τούτο, ο ελεγκτής και οποιοδήποτε τμήμα της ίδιας νομικής οντότητας δεν είναι εταιρεία ούτε φορέας εκμετάλλευσης πλοίου, δεν είναι ιδιοκτήτης εταιρείας ούτε ανήκει στην ιδιοκτησία εταιρείας και δεν έχει σχέσεις με την εταιρεία οι οποίες θα μπορούσαν να πλήξουν την ανεξαρτησία και την αμεροληψία του.

2.  Κατά την επαλήθευση της αναφερόμενης στο άρθρο 11 έκθεσης εκπομπών και των διαδικασιών παρακολούθησης που εφαρμόζει η εταιρεία, ο ελεγκτής εκτιμά την εγκυρότητα, την αξιοπιστία και την ακρίβεια των συστημάτων παρακολούθησης και των αναφερόμενων στην έκθεση δεδομένων και πληροφοριών σχετικά με τις εκπομπές, και ειδικότερα:

α)  του καταλογισμού της κατανάλωσης καυσίμων σε πλόες που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού·

β)  των αναφερόμενων δεδομένων για την κατανάλωση καυσίμου και των σχετικών μετρήσεων και υπολογισμών·

γ)  της επιλογής και της χρήσης συντελεστών εκπομπών·

δ)  των υπολογισμών με τους οποίους προσδιορίζονται οι συνολικές εκπομπές·

ε)  των υπολογισμών με τους οποίους προσδιορίζεται η ενεργειακή απόδοση.

3.  Ο ελεγκτής λαμβάνει υπόψη τις εκθέσεις που έχουν υποβληθεί σύμφωνα με το άρθρο 11, μόνον εάν έγκυρα και αξιόπιστα δεδομένα και πληροφορίες καθιστούν δυνατό τον προσδιορισμό των εκπομπών με υψηλό βαθμό βεβαιότητας και εφόσον πληρούνται οι ακόλουθες προϋποθέσεις:

α)  τα αναφερόμενα δεδομένα είναι συνεπή με εκτιμήσεις που βασίζονται σε στοιχεία εντοπισμού των κινήσεων και χαρακτηριστικά των πλοίων, όπως η εγκατεστημένη ισχύς·

β)  τα αναφερόμενα δεδομένα είναι απαλλαγμένα από ανακολουθίες, ιδίως όταν συγκρίνεται ο συνολικός όγκος καυσίμου που προμηθεύεται ετησίως κάθε πλοίο με τη συγκεντρωτική κατανάλωση καυσίμου κατά τους πλόες που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού·

γ)  κατά τη συλλογή των δεδομένων τηρούνται οι ισχύοντες κανόνες·

δ)  τα σχετικά βιβλία του πλοίου είναι πλήρη και συνεπή.

Άρθρο 15

Διαδικασίες επαλήθευσης

1.  Ο ελεγκτής εντοπίζει τους πιθανούς κινδύνους που συνδέονται με τη διαδικασία παρακολούθησης και υποβολής εκθέσεων, συγκρίνοντας τις αναφερόμενες εκπομπές με εκτιμήσεις που βασίζονται σε στοιχεία εντοπισμού των κινήσεων και χαρακτηριστικά των πλοίων, όπως η εγκατεστημένη ισχύς. Εφόσον διαπιστώσει σημαντικές αποκλίσεις, διενεργεί διεξοδικότερες αναλύσεις. [Τροπολογία 66]

2.  Ο ελεγκτής εντοπίζει τους πιθανούς κινδύνους που συνδέονται με τα διάφορα στάδια των υπολογισμών, εξετάζοντας όλες τις χρησιμοποιούμενες πηγές δεδομένων και μεθόδους.

3.  Ο ελεγκτής λαμβάνει υπόψη κάθε αποτελεσματική μέθοδο ελέγχου των κινδύνων που εφαρμόζει η εταιρεία για τη μείωση του βαθμού αβεβαιότητας, σε συνάρτηση με την ακρίβεια των χρησιμοποιούμενων μεθόδων παρακολούθησης.

4.  Η εταιρεία παρέχει στον ελεγκτή κάθε συμπληρωματική πληροφορία που επιτρέπει στον τελευταίο να διεκπεραιώσει τις επαληθευτικές διαδικασίες. Κατά την επαληθευτική διαδικασία ο ελεγκτής μπορεί να διενεργεί δειγματοληπτικούς ελέγχους για να διαπιστώνει την αξιοπιστία των αναφερόμενων δεδομένων και πληροφοριών.

5.  Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 24, με σκοπό την περαιτέρω εξειδίκευση των κανόνων που διέπουν τις αναφερόμενες στον παρόντα κανονισμό επαληθευτικές δραστηριότητες και τις μεθόδους διαπίστευσης ελεγκτών. Οι εν λόγω κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις βασίζονται στις σχετικές με την επαλήθευση αρχές του άρθρου 14 και στα συναφή, διεθνώς αποδεκτά πρότυπα.

Άρθρο 16

Διαπίστευση ελεγκτών

1.  Οι ελεγκτές που αξιολογούν σχέδια παρακολούθησης και εκθέσεις εκπομπών και εκδίδουν έγγραφα επαλήθευσης και συμμόρφωσης κατά τα άρθρα 13 και 17, διαπιστεύονται για τις δραστηριότητες που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού από εθνικούς οργανισμούς διαπίστευσης δυνάμει του κανονισμού (EΚ) αριθ. 765/2008.

2.  Σε περίπτωση που ο παρών κανονισμός δεν περιλαμβάνει ειδικές διατάξεις για τη διαπίστευση των ελεγκτών, εφαρμόζονται οι σχετικές διατάξεις του κανονισμού (EΚ) αριθ. 765/2008.

3.  Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 24, με σκοπό την περαιτέρω εξειδίκευση των μεθόδων διαπίστευσης ελεγκτών.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ IV

ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ

Άρθρο 17

Έκδοση εγγράφου συμμόρφωσης

1.  Εφόσον, με βάση έκθεση επαλήθευσης, η έκθεση εκπομπών που αναφέρεται στο άρθρο 11 πληροί τις απαιτήσεις των άρθρων 11 έως 15 και των παραρτημάτων Ι και ΙΙ, ο ελεγκτής χορηγεί έγγραφο συμμόρφωσης για το σχετικό πλοίο.

2.  Το αναφερόμενο στην παράγραφο 1 έγγραφο συμμόρφωσης περιλαμβάνει τις ακόλουθες πληροφορίες:

α)  ταυτότητα του πλοίου (όνομα, αριθμός ΙΜΟ και λιμένας νηολόγησης ή λιμένας βάσης)·

β)  όνομα, διεύθυνση και έδρα του πλοιοκτήτη·

γ)  ταυτότητα του ελεγκτή·

δ)  ημερομηνία έκδοσης του εγγράφου συμμόρφωσης (περίοδος αναφοράς την οποία καλύπτει και διάρκεια ισχύος του).

3.  Τα έγγραφα συμμόρφωσης θεωρούνται έγκυρα έγγραφα για περίοδο 18 μηνών μετά τη λήξη της περιόδου αναφοράς.

4.  Ο ελεγκτής ενημερώνει χωρίς καθυστέρηση την Επιτροπή και την αρχή του κράτους σημαίας σχετικά με την έκδοση εγγράφων συμμόρφωσης και διαβιβάζει τις αναφερόμενες στην παράγραφο 2 πληροφορίες με αυτοματοποιημένα συστήματα και άρτιους μορφότυπους ανταλλαγής δεδομένων, συμπεριλαμβανομένων των ηλεκτρονικών προτύπων που καθορίζει η Επιτροπή σύμφωνα με την προβλεπόμενη στον παρόντα κανονισμό διαδικασία.

5.  Οι τεχνικοί κανόνες που αφορούν τους αναφερόμενους στην παράγραφο 4 άρτιους μορφότυπους ανταλλαγής δεδομένων, συμπεριλαμβανομένων των ηλεκτρονικών προτύπων, καθορίζονται με εκτελεστικές πράξεις. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται από την Επιτροπή σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 25 παράγραφος 2 του παρόντος κανονισμού.

Άρθρο 18

Υποχρέωση εφοδιασμού των πλοίων με έγκυρο έγγραφο συμμόρφωσης

Από τις 30 Ιουνίου 2019, τα πλοία που καταπλέουν ή αποπλέουν σε ή από λιμένες οι οποίοι υπάγονται στη δικαιοδοσία κράτους μέλους ή βρίσκονται εντός των εν λόγω λιμένων φέρουν έγκυρο έγγραφο που πιστοποιεί την εκπλήρωση των υποχρεώσεων υποβολής εκθέσεων και παρακολούθησης για την εκάστοτε περίοδο αναφοράς και έχει εκδοθεί σύμφωνα με το άρθρο 17.

Άρθρο 19

Εκπλήρωση των υποχρεώσεων παρακολούθησης και υποβολής εκθέσεων και επιθεωρήσεις

1.  Με βάση τις πληροφορίες που δημοσιεύονται σύμφωνα με το άρθρο 21 παράγραφος 1, κάθε κράτος μέλος διασφαλίζει τη συμμόρφωση των πλοίων που φέρουν τη σημαία του με τις απαιτήσεις παρακολούθησης και υποβολής εκθέσεων που καθορίζονται στα άρθρα 8 έως 12.

2.  Κάθε κράτος μέλος εξασφαλίζει ότι, στο πλαίσιο των επιθεωρήσεων πλοίων που βρίσκονται σε λιμένες οι οποίοι υπάγονται στη δικαιοδοσία του, επαληθεύεται ότι τα πλοία φέρουν το αναφερόμενο στο άρθρο 18 έγγραφο συμμόρφωσης.

3.  Με την επιφύλαξη της παραγράφου 2 του παρόντος άρθρου και με βάση τις πληροφορίες που δημοσιεύονται σύμφωνα με το άρθρο 21, για κάθε πλοίο που δεν τηρεί τις διατάξεις του άρθρου 21 παράγραφος 2 στοιχεία ι) και ια) και εισέρχεται σε λιμένα ο οποίος υπάγεται στη δικαιοδοσία κράτους μέλους, το κράτος μέλος επαληθεύει ότι το πλοίο φέρει το αναφερόμενο στο άρθρο 18 έγγραφο συμμόρφωσης.

3α.  Κατά τη διάρκεια των επισκέψεων και επιθεωρήσεων που πραγματοποιεί ο ΕΟΑΘ με σκοπό την εφαρμογή της οδηγίας 2009/16/ΕΚ ο ΕΟΑΘ παρακολουθεί επίσης την εφαρμογή των παραγράφων 1, 2 και 3 από τις αρμόδιες αρχές των κρατών μελών και υποβάλλει σχετική έκθεση στην Επιτροπή. [Τροπολογία 67]

Άρθρο 20

Κυρώσεις, ανταλλαγή πληροφοριών και διαταγή εκδίωξης

1.  Τα κράτη μέλη θεσπίζουν σύστημα κυρώσεων για αδυναμία συμμόρφωσης με τις απαιτήσεις παρακολούθησης και υποβολής εκθέσεων που καθορίζονται στα άρθρα 8 έως 12 και λαμβάνουν κάθε αναγκαίο μέτρο για τη διασφάλιση της επιβολής των κυρώσεων αυτών. Οι προβλεπόμενες κυρώσεις δεν είναι λιγότερο αυστηρές από τις επιβαλλόμενες βάσει της εθνικής νομοθεσίας περί των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου, σε περίπτωση αδυναμίας των φορέων εκμετάλλευσης να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις υποβολής εκθέσεων, και είναι αποτελεσματικές, ανάλογες με τον επιδιωκόμενο σκοπό και αποτρεπτικές. Τα κράτη μέλη κοινοποιούν τις σχετικές διατάξεις στην Επιτροπή έως την 1η Ιουλίου 2017 και την ενημερώνουν χωρίς καθυστέρηση για κάθε μεταγενέστερη τροποποίηση που τις θίγει. [Τροπολογία 68]

2.  Τα κράτη μέλη οργανώνουν αποτελεσματική ανταλλαγή πληροφοριών και συνεργασία μεταξύ των εθνικών αρχών τους που διασφαλίζουν τη συμμόρφωση με τις απαιτήσεις παρακολούθησης και υποβολής εκθέσεων ή, κατά περίπτωση, είναι αρμόδιες για τις διαδικασίες επιβολής κυρώσεων. Οι εθνικές διαδικασίες επιβολής κυρώσεων που κινούνται από κράτος μέλος κοινοποιούνται στην Επιτροπή, στον ΕΟΑΘ, στα λοιπά κράτη μέλη και στο σχετικό κράτος σημαίας.

3.  Στην περίπτωση των πλοίων που δεν συμμορφώνονται με τις απαιτήσεις παρακολούθησης και υποβολής εκθέσεων για περισσότερες από μια περιόδους αναφοράς, η εθνική αρχή του κράτους λιμένα μπορεί να εκδίδει διαταγή εκδίωξης, η οποία κοινοποιείται στην Επιτροπή, στον ΕΟΑΘ, στα λοιπά κράτη μέλη και στο σχετικό κράτος σημαίας. Η έκδοση διαταγής εκδίωξης συνεπάγεται ότι όλα τα κράτη μέλη δεν επιτρέπουν την είσοδο του πλοίου που αφορά η διαταγή σε κανέναν από τους λιμένες τους, μέχρις ότου η εταιρεία εκπληρώσει τις οικείες υποχρεώσεις παρακολούθησης και υποβολής εκθέσεων σύμφωνα με τα άρθρα 8 έως 12, εκπλήρωση που επιβεβαιώνεται με την κοινοποίηση έγκυρου εγγράφου συμμόρφωσης στην εθνική αρχή του κράτους λιμένα η οποία εξέδωσε τη διαταγή εκδίωξης.

Άρθρο 21

Δημοσίευση πληροφοριών

1.  Έως τις 30 Ιουνίου κάθε έτους, η Επιτροπή δημοσιοποιεί τις ετήσιες εκπομπές που δηλώνονται σύμφωνα με το άρθρο 11, καθώς και πληροφορίες για τη συμμόρφωση των εταιρειών με τις απαιτήσεις παρακολούθησης και υποβολής εκθέσεων, που καθορίζονται στα άρθρα 11 και 17 τηρώντας το απόρρητο των πληροφοριών εμπορικού χαρακτήρα προκειμένου να προστατευθεί θεμιτό οικονομικό συμφέρον, σύμφωνα με τα άρθρα 3 και 4 της οδηγίας 2003/4/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου(13). [Τροπολογία 69]

2.  Η αναφερόμενη στην παράγραφο 1 δημοσιοποίηση περιλαμβάνει τις ακόλουθες πληροφορίες:

α)  ταυτότητα του πλοίου (όνομα, αριθμός ΙΜΟ, και λιμένας νηολόγησης ή λιμένας βάσης και κατηγορία πάγου του πλοίου)· [Τροπολογία 70]

β)  ταυτότητα του πλοιοκτήτη (όνομα, διεύθυνση και έδρα του πλοιοκτήτη)·

γ)  τεχνική απόδοση του πλοίου (EEDI, ή EIV, κατά περίπτωση εφόσον είναι εφαρμοστέα στον εκάστοτε τύπο του πλοίου)· [Τροπολογία 71]

δ)  ετήσιες εκπομπές CO2·

ε)  συνολική ετήσια κατανάλωση καυσίμου κατά τους πλόες που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού·

στ)  μέση ετήσια κατανάλωση καυσίμου και μέσες ετήσιες εκπομπές αερίων θερμοκηπίου ανά διανυθείσα απόσταση κατά τους πλόες που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού·

ζ)  μέση ετήσια κατανάλωση καυσίμου και μέσες ετήσιες εκπομπές αερίων θερμοκηπίου ανά διανυθείσα απόσταση και μεταφερθέν φορτίο κατά τους πλόες που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού· [Τροπολογία 73]

η)  συνολικός ετήσιος χρόνος παραμονής στη θάλασσα κατά τους πλόες που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού· [Τροπολογία 74]

θ)  εφαρμοζόμενη μεθοδολογία παρακολούθησης·

ι)  ημερομηνία έκδοσης και ημερομηνία λήξης του εγγράφου συμμόρφωσης·

ια)  ταυτότητα του ελεγκτή που ενέκρινε την έκθεση εκπομπών.

3.  Η Επιτροπή δημοσιεύει ετήσια έκθεση σχετικά με τις εκπομπές από τις θαλάσσιες μεταφορές και άλλες συναφείς με το κλίμα πληροφορίες για τον συγκεκριμένο τομέα. [Τροπολογία 75]

4.  Ο ΕΟΑΘ επικουρεί την Επιτροπή στις εργασίες της για την τήρηση των άρθρων 11, 12, 17 και 21 του παρόντος κανονισμού, σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1406/2002 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου(14).

ΚΕΦΑΛΑΙΟ V

ΔΙΕΘΝΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ

Άρθρο 22

Διεθνής συνεργασία

1.  Η Επιτροπή ενημερώνει τακτικά τον ΔΝΟ και άλλους σχετικούς διεθνείς οργανισμούς σχετικά με την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού, με απώτερο σκοπό να διευκολύνει την κατάρτιση διεθνών κανόνων στο πλαίσιο του ΔΝΟ για την παρακολούθηση, την υποβολή εκθέσεων και την επαλήθευση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου από τις θαλάσσιες μεταφορές.

2.  Η Επιτροπή ανταλλάσσει με τρίτες χώρες τεχνικές πληροφορίες που αφορούν την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού και, ειδικότερα, την περαιτέρω εξέλιξη των μεθόδων παρακολούθησης, την οργάνωση της υποβολής εκθέσεων και την επαλήθευση των εκθέσεων εκπομπών.

3.  Σε περίπτωση που επιτευχθεί διεθνής συμφωνία σχετικά με παγκόσμια μέτρα για τη μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου από τις θαλάσσιες μεταφορές, η Επιτροπή επανεξετάζει τον παρόντα κανονισμό και, εάν το κρίνει σκόπιμο, μπορεί να προτείνει τροποποιήσεις εξασφαλίζει την ευθυγράμμισή του με τις σχετικές διεθνείς κανονιστικές ρυθμίσεις που ορίζει ο ΔΝΟ. [Τροπολογία 76]

ΚΕΦΑΛΑΙΟ VI

ΕΞΟΥΣΙΕΣ ΚΑΤ’ ΕΞΟΥΣΙΟΔΟΤΗΣΗ, ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΕΣ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 23

Εξουσιοδότηση

Εξουσιοδοτείται η Επιτροπή, υπό τους όρους του άρθρου 24, Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις για τη συμπλήρωση και την τροποποίηση των διατάξεων των παραρτημάτων Ι και ΙΙ, με σκοπό τη συνεκτίμηση των διαθέσιμων επικαιροποιημένων επιστημονικών στοιχείων, καθώς και την ευθυγράμμιση των σχετικών δεδομένων που υπάρχουν στα πλοία, των σχετικών διεθνών κανόνων και των σχετικών διεθνώς αποδεκτών προτύπων, τον προσδιορισμό των ακριβέστερων και αποτελεσματικότερων μεθόδων παραρτημάτων με τις σχετικές διεθνείς κανονιστικές ρυθμίσεις, όπως έχουν συμφωνηθεί από τον ΔΝΟ, ούτως ώστε να εξασφαλιστεί η συμβατότητα με αυτές τις διεθνείς ρυθμίσεις, να προσδιορισθούν οι ακριβέστερες και αποτελεσματικότερες μέθοδοι παρακολούθησης των εκπομπών και τη βελτίωση της ακρίβειας να βελτιωθεί η ακρίβεια των ζητούμενων πληροφοριών για την παρακολούθηση των εκπομπών και την υποβολή σχετικών εκθέσεων., Η εξουσία αυτή ανατίθεται στην Επιτροπή υπό τους όρους του άρθρου 24 μόνο στον βαθμό που οι εν λόγω πράξεις αφορούν αφορά μη ουσιώδη στοιχεία του παρόντος κανονισμού. [Τροπολογία 77]

Άρθρο 24

Άσκηση της εξουσιοδότησης

1.  Η αναφερόμενη προβλεπόμενη στα άρθρα 5 παράγραφος 1α και 6 παράγραφος 4 και στα άρθρα 15, 16 και 23 αρμοδιότητα εξουσία έκδοσης κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων ανατίθεται στην Επιτροπή για περίοδο πέντε ετών από την 1η Ιουλίου 2015 ...(15). Η Επιτροπή υποβάλλει έκθεση σχετικά με τις εξουσίες που της έχουν ανατεθεί το αργότερο εννέα μήνες πριν από τη λήξη της περιόδου των πέντε ετών. Η εξουσιοδότηση ανανεώνεται αυτομάτως για περιόδους ίδιας διάρκειας, εκτός αν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο προβάλλουν αντιρρήσεις το αργότερο εντός τριών μηνών πριν από τη λήξη της κάθε περιόδου. [Τροπολογία 78]

2.  Η αναφερόμενη στο άρθρο 23 εξουσιοδότηση που προβλέπεται στα άρθρα 5 παράγραφος 1α και 6 παράγραφος 4 και στα άρθρα 15, 16 και 23 μπορεί να ανακληθεί ανά πάσα στιγμή από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο. Η απόφαση ανάκλησης επιφέρει τη λήξη της εξουσιοδότησης περατώνει την εξουσιοδότηση που προσδιορίζεται σε αυτήν. Η στην εν λόγω απόφαση. τίθεται σε ισχύ Αρχίζει να ισχύει την επομένη της δημοσίευσής δημοσίευσης της απόφασης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή σε μεταγενέστερη ημερομηνία που ορίζεται σε αυτήν. Δεν θίγει το κύρος των ήδη εν ισχύι κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων που ήδη ισχύουν. [Τροπολογία 79]

3.  Μόλις η Επιτροπή εκδώσει κατ’ εξουσιοδότηση πράξη, την κοινοποιεί ταυτόχρονα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο.

4.  Η κατ’ εξουσιοδότηση πράξη που εκδίδεται δυνάμει του άρθρου 23 αρχίζει να ισχύει των άρθρων 5 παράγραφος 1α και 6 παράγραφος 4 και των άρθρων 15, 16 και 23 τίθεται σε ισχύ μόνον εφόσον δεν έχει διατυπωθεί αντίρρηση από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο εντός προθεσμίας δύο μηνών από την κοινοποίηση της εν λόγω πράξης ημέρα που η πράξη κοινοποιείται στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο ή αν, πριν λήξει αυτή η περίοδος, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο ή εφόσον, πριν από τη λήξη της προθεσμίας αυτής, τόσο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο όσο και το Συμβούλιο ενημερώσουν αμφότερα την Επιτροπή ότι δεν θα προβάλουν προβάλλουν αντιρρήσεις. Η εν λόγω προθεσμία περίοδος παρατείνεται κατά δύο μήνες με πρωτοβουλία κατόπιν πρωτοβουλίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ή του Συμβουλίου. [Τροπολογία 80]

Άρθρο 25

Εκτελεστικές πράξεις

1.  Η Επιτροπή επικουρείται από την επιτροπή που έχει συσταθεί δυνάμει του άρθρου 8 της απόφασης 93/389/ΕΟΚ του Συμβουλίου(16). Πρόκειται για επιτροπή κατά την έννοια του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011.

2.  Όταν γίνεται παραπομπή στην παρούσα παράγραφο, εφαρμόζεται το άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011.

Άρθρο 26

Τροποποιήσεις του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 525/2013

Ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 525/2013 τροποποιείται ως εξής:

1.  Στο άρθρο 1 προστίθεται το ακόλουθο στοιχείο η):"

«η) την παρακολούθηση και την υποβολή εκθέσεων όσον αφορά τις εκπομπές αερίων θερμοκηπίου από τις θαλάσσιες μεταφορές δυνάμει των άρθρων 9 και 10 του κανονισμού (EΕ) αριθ. .../...* του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

__________________________

* ΕΕ L (17)».

2.  Παρεμβάλλεται το ακόλουθο άρθρο 21α:"

«Άρθρο 21α

Υποβολή εκθέσεων για τις εκπομπές από τις θαλάσσιες μεταφορές

1.  Έως τις 15 Ιανουαρίου κάθε έτους («έτος Χ») τα κράτη μέλη υποβάλλουν στην Επιτροπή, για το έτος X-2, έκθεση σχετικά με τις εκπομπές CO2 από τις θαλάσσιες μεταφορές δυνάμει των άρθρων 9 και 10 του κανονισμού (EΕ) αριθ. .../...(18)+.

2.  Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το [άρθρο 25 του παρόντος κανονισμού] για την εξειδίκευση των απαιτήσεων παρακολούθησης και υποβολής εκθέσεων όσον αφορά τις εκπομπές CO2 από τις θαλάσσιες μεταφορές δυνάμει των άρθρων 9 και 10 του κανονισμού (EΕ) αριθ. .../..(19) λαμβάνοντας υπόψη, κατά περίπτωση, τις συναφείς αποφάσεις των οργάνων της σύμβασης UNFCCC και του πρωτοκόλλου του Κιότο ή συμφωνίες που απορρέουν από αυτές ή τις διαδέχονται ή αποφάσεις που εκδίδονται στο πλαίσιο του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού.

3.  Η Επιτροπή εκδίδει εκτελεστικές πράξεις για τον καθορισμό της δομής, της μορφής και της διαδικασίας υποβολής, από τα κράτη μέλη, των εκθέσεων σχετικά με τις εκπομπές CO2 από τις θαλάσσιες μεταφορές δυνάμει των άρθρων 9 και 10 του κανονισμού (EΕ) αριθ. .../...+. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης στην οποία παραπέμπει το [άρθρο 26 παράγραφος 2].

3α.  Η Επιτροπή εκτιμά ανά διετία τις συνολικές επιπτώσεις του τομέα των θαλάσσιων μεταφορών στο κλίμα του πλανήτη, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που δεν σχετίζονται με τις εκπομπές CO2 ή τα αποτελέσματά τους, με βάση τα δεδομένα σχετικά με τις εκπομπές που διαβιβάζουν τα κράτη μέλη δυνάμει του άρθρου 7 και/ή παρέχονται δυνάμει του κανονισμού (EΕ) αριθ. .../...+ και βελτιώνει την εκτίμηση αυτή, λαμβάνοντας υπόψη τις επιστημονικές εξελίξεις και τα δεδομένα θαλάσσιας κυκλοφορίας, κατά περίπτωση.». [Τροπολογία 82]

3.  Στο άρθρο 25 παράγραφοι 2, 3 και 5, παρεμβάλλεται η ακόλουθη παραπομπή:"

«21α»

Άρθρο 27

Έναρξη ισχύος

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την 1η Ιουλίου 2015.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

...,

Για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος Ο Πρόεδρος

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ I

Μέθοδοι παρακολούθησης και υποβολής εκθέσεων για τις εκπομπές αερίων θερμοκηπίου και άλλες συναφείς με το κλίμα πληροφορίες

Α.  ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗΣ ΚΑΥΣΙΜΩΝ (άρθρο 9)

Για τον υπολογισμό της κατανάλωσης καυσίμων οι εταιρείες εφαρμόζουν τον ακόλουθο τύπο:

Κατανάλωση καυσίμου x Συντελεστής εκπομπών

Στην κατανάλωση καυσίμων περιλαμβάνεται το καύσιμο που καταναλώνουν οι κύριοι και βοηθητικοί κινητήρες, οι λέβητες και οι γεννήτριες αδρανούς αερίου.

Η κατανάλωση καυσίμων κατά τον ελλιμενισμό υπολογίζεται χωριστά.

Για τους συντελεστές εκπομπών των καυσίμων χρησιμοποιούνται, κατ’ αρχήν, προκαθορισμένες τιμές, εκτός εάν η εταιρεία αποφασίσει να χρησιμοποιεί τα σχετικά με την ποιότητα του καυσίμου δεδομένα που περιλαμβάνονται στα δελτία παράδοσης καυσίμου και χρησιμοποιούνται για την απόδειξη της συμμόρφωσης με τους εφαρμοστέους κανονισμούς περί των εκπομπών θείου.

Οι προκαθορισμένοι συντελεστές εκπομπών βασίζονται στις πλέον πρόσφατες τιμές της IPCC (Διακυβερνητική Επιτροπή για την Αλλαγή του Κλίματος) και είναι δυνατόν να ληφθούν από το παράρτημα VI του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 601/2012 της Επιτροπής(20).

Για τα βιοκαύσιμα και τα εναλλακτικά μη ορυκτά καύσιμα εφαρμόζονται κατάλληλοι συντελεστές εκπομπών.

B.  ΜΕΘΟΔΟΙ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΕΚΠΟΜΠΩΝ

Η εταιρεία ορίζει στο σχέδιο παρακολούθησης τη χρησιμοποιούμενη μέθοδο παρακολούθησης για τον υπολογισμό της κατανάλωσης καυσίμων ανά τύπο πλοίων για τα οποία είναι υπεύθυνη και διασφαλίζει τη σταθερή εφαρμογή της μεθόδου μετά την επιλογή της.

Κατά την επιλογή μεθοδολογίας παρακολούθησης, οι βελτιώσεις που απορρέουν από την ενισχυμένη ακρίβεια σταθμίζονται έναντι του πρόσθετου κόστους.

Χρησιμοποιείται η πραγματική κατανάλωση καυσίμου για κάθε πλου, υπολογιζόμενη με μια από τις ακόλουθες μεθόδους:

α)  δελτία παράδοσης καυσίμου (BDN) και περιοδική απογραφή δεξαμενών καυσίμου·

β)  παρακολούθηση των δεξαμενών καυσίμου στο πλοίο·

γ)  ροόμετρα για τις εφαρμοστέες διεργασίες καύσης·

δ)  άμεσες μετρήσεις των εκπομπών·

δα)  μοντελοποίηση με πληροφορίες για τις κινήσεις του πλοίου (AIS) και ειδικά δεδομένα για το πλοίο. [Τροπολογία 83]

Κάθε συνδυασμός των προαναφερόμενων μεθόδων, ο οποίος εγκρίνεται από τον ελεγκτή μπορεί να χρησιμοποιηθεί εάν ενισχύει τη συνολική ακρίβεια της μέτρησης. [Τροπολογία 84]

1.  Μέθοδος Α: Δελτία παράδοσης καυσίμου (BDN) και περιοδική απογραφή δεξαμενών καυσίμου

Η παρούσα μέθοδος βασίζεται σε συνδυασμό της ποσότητας και του τύπου καυσίμου, όπως ορίζονται στα BDN, με περιοδική απογραφή δεξαμενών καυσίμου βάσει μετρήσεων στις δεξαμενές. Το καύσιμο που καταναλώνεται στη διάρκεια μιας περιόδου είναι το άθροισμα του διαθέσιμου καυσίμου στην αρχή της περιόδου και των παραδόσεων, από το οποίο αφαιρούνται το διαθέσιμο καύσιμο στο τέλος της περιόδου και οι εκκενώσεις των δεξαμενών μεταξύ της αρχής και του τέλους της περιόδου.

Περίοδος είναι ο χρόνος μεταξύ δύο κατάπλων ή ο χρόνος παραμονής σε λιμένα. Είναι αναγκαίο να προσδιορίζονται ο τύπος και η περιεκτικότητα σε θείο του καυσίμου που χρησιμοποιείται στη διάρκεια μιας περιόδου.

Η προσέγγιση αυτή δεν εφαρμόζεται Όταν δεν υπάρχουν BDN στο πλοίο, ιδίως όταν χρησιμοποιείται το φορτίο ως καύσιμο, π.χ. απαέρια δεξαμενών υγροποιημένου φυσικού αερίου (ΥΦΑ), χρησιμοποιούνται μόνο η απογραφή δεξαμενών καυσίμου και οι μετρήσεις στις δεξαμενές. [Τροπολογία 85]

Τα BDN είναι υποχρεωτικά βάσει των ισχυόντων κανονισμών του παραρτήματος VI της διεθνούς σύμβασης MARPOL, τα δε σχετικά βιβλία φυλάσσονται στο πλοίο για 3 έτη μετά την παράδοση των καυσίμων και πρέπει να είναι εύκολα προσπελάσιμα. Η περιοδική απογραφή δεξαμενών καυσίμου στο πλοίο βασίζεται σε μετρήσεις στις δεξαμενές. Για τον προσδιορισμό του όγκου κατά τον χρόνο της μέτρησης χρησιμοποιούνται πίνακες κατάλληλοι για κάθε δεξαμενή καυσίμου. Η αβεβαιότητα που συνδέεται με τα BDN προσδιορίζεται στο αναφερόμενο στο άρθρο 6 σχέδιο παρακολούθησης. Οι μετρήσεις στις δεξαμενές εκτελούνται με κατάλληλες μεθόδους, όπως αυτόματα συστήματα, βαθύμετρα και βολίδες. Η μέθοδος βαθυμέτρησης δεξαμενών και η συνδεόμενη με αυτήν αβεβαιότητα προσδιορίζονται στο σχέδιο παρακολούθησης που αναφέρεται στο άρθρο 6.

Όταν δεν υπάρχουν BDN στο πλοίο, ιδίως όταν χρησιμοποιείται το φορτίο ως καύσιμο, π.χ. απαέρια δεξαμενών υγροποιημένου φυσικού αερίου (ΥΦΑ), χρησιμοποιούνται μόνο η απογραφή δεξαμενών καυσίμων και οι μετρήσεις στις δεξαμενές. [Τροπολογία 86]

Εάν η ποσότητα ανεφοδιασμού με καύσιμο ή η ποσότητα καυσίμου που απομένει στις δεξαμενές προσδιορίζεται σε μονάδες όγκου, εκφραζόμενη σε λίτρα, η εταιρεία μετατρέπει την ποσότητα αυτή από όγκο σε μάζα χρησιμοποιώντας τις τιμές πραγματικής πυκνότητας. Η εταιρεία προσδιορίζει την πραγματική πυκνότητα χρησιμοποιώντας ένα από τα ακόλουθα μέσα:

α)  συστήματα μέτρησης στο πλοίο·

β)  την πυκνότητα που μετράται από τον προμηθευτή καυσίμων κατά τον ανεφοδιασμό με καύσιμα και καταγράφεται στο τιμολόγιο ή δελτίο παράδοσης καυσίμου.

Η πραγματική πυκνότητα εκφράζεται σε kg/λίτρο και προσδιορίζεται στην εφαρμοστέα θερμοκρασία για τη συγκεκριμένη μέτρηση. Στις περιπτώσεις που δεν υπάρχουν τιμές πραγματικής πυκνότητας, εφαρμόζεται συντελεστής τυπικής πυκνότητας για τον σχετικό τύπο καυσίμου, μετά από έγκριση του ελεγκτή.

2.  Μέθοδος Β: Παρακολούθηση των δεξαμενών καυσίμου στο πλοίο

Η παρούσα μέθοδος βασίζεται σε μετρήσεις σε όλες τις δεξαμενές καυσίμου του πλοίου. Οι μετρήσεις στις δεξαμενές εκτελούνται καθημερινά κατά τον πλου, καθώς σε κάθε πλήρωση ή εκκένωση των δεξαμενών καυσίμου του πλοίου.

Το καύσιμο που καταναλώνεται στη διάρκεια μιας περιόδου είναι οι σωρευτικές μεταβολές της στάθμης των δεξαμενών καυσίμου μεταξύ δύο μετρήσεων.

Ως περίοδος νοείται ο χρόνος μεταξύ δύο κατάπλων ή ο χρόνος παραμονής σε λιμένα. Είναι αναγκαίο να προσδιορίζονται ο τύπος και η περιεκτικότητα σε θείο του καυσίμου που χρησιμοποιείται στη διάρκεια μιας περιόδου.

Οι μετρήσεις στις δεξαμενές εκτελούνται με κατάλληλες μεθόδους, όπως αυτόματα συστήματα, βυθόμετρα και βολίδες. Η μέθοδος βυθομέτρησης δεξαμενών και η συνδεόμενη με αυτήν αβεβαιότητα προσδιορίζονται στο σχέδιο παρακολούθησης που αναφέρεται στο άρθρο 6.

Εάν η ποσότητα ανεφοδιασμού με καύσιμο ή η ποσότητα καυσίμου που απομένει στις δεξαμενές προσδιορίζεται σε μονάδες όγκου, εκφραζόμενη σε λίτρα, η εταιρεία μετατρέπει την ποσότητα αυτή από όγκο σε μάζα χρησιμοποιώντας τις τιμές πραγματικής πυκνότητας. Η εταιρεία προσδιορίζει την πραγματική πυκνότητα χρησιμοποιώντας ένα από τα ακόλουθα μέσα:

α)  συστήματα μέτρησης στο πλοίο·

β)  την πυκνότητα που μετράται από τον προμηθευτή καυσίμων κατά τον ανεφοδιασμό με καύσιμα και καταγράφεται στο τιμολόγιο ή δελτίο παράδοσης καυσίμου·

βα)  την πυκνότητα που μετράται σε δοκιμή ανάλυσης που διενεργείται σε διαπιστευμένο εργαστήριο δοκιμής καυσίμων, εφόσον υπάρχει. [Τροπολογία 87]

Η πραγματική πυκνότητα εκφράζεται σε kg/λίτρο και προσδιορίζεται στην εφαρμοστέα θερμοκρασία για τη συγκεκριμένη μέτρηση. Στις περιπτώσεις που δεν υπάρχουν τιμές πραγματικής πυκνότητας, εφαρμόζεται συντελεστής τυπικής πυκνότητας για τον σχετικό τύπο καυσίμου, μετά από έγκριση του ελεγκτή.

3.  Μέθοδος Γ: Ροόμετρα για τις εφαρμοστέες διεργασίες καύσης

Η παρούσα μέθοδος βασίζεται στη μέτρηση της ροής του καυσίμου πάνω στο πλοίο. Για τον προσδιορισμό της συνολικής κατανάλωσης καυσίμου στη διάρκεια συγκεκριμένης περιόδου συνδυάζονται τα δεδομένα που έχουν προκύψει από όλα τα ροόμετρα τα οποία είναι συνδεδεμένα με τις σχετικές πηγές εκπομπών.

Ως περίοδος νοείται ο χρόνος μεταξύ δύο κατάπλων ή ο χρόνος παραμονής σε λιμένα. Είναι αναγκαίο να παρακολουθούνται ο τύπος και η περιεκτικότητα σε θείο του καυσίμου που χρησιμοποιείται στη διάρκεια μιας περιόδου.

Οι εφαρμοζόμενες μέθοδοι βαθμονόμησης και η αβεβαιότητα που συνδέεται με τα χρησιμοποιούμενα ροόμετρα προσδιορίζονται στο σχέδιο παρακολούθησης που αναφέρεται στο άρθρο 6.

Εάν η ποσότητα καυσίμου που καταναλώνεται προσδιορίζεται σε μονάδες όγκου, εκφραζόμενη σε λίτρα, η εταιρεία μετατρέπει την ποσότητα αυτή από όγκο σε μάζα χρησιμοποιώντας τις τιμές πραγματικής πυκνότητας. Η εταιρεία προσδιορίζει την πραγματική πυκνότητα χρησιμοποιώντας ένα από τα ακόλουθα μέσα:

α)  συστήματα μέτρησης στο πλοίο·

β)  την πυκνότητα που μετράται από τον προμηθευτή καυσίμων κατά τον ανεφοδιασμό με καύσιμα και καταγράφεται στο τιμολόγιο ή δελτίο παράδοσης καυσίμου.

Η πραγματική πυκνότητα εκφράζεται σε kg/λίτρο και προσδιορίζεται στην εφαρμοστέα θερμοκρασία για τη συγκεκριμένη μέτρηση. Στις περιπτώσεις που δεν υπάρχουν τιμές πραγματικής πυκνότητας, εφαρμόζεται συντελεστής τυπικής πυκνότητας για τον σχετικό τύπο καυσίμου, μετά από έγκριση του ελεγκτή.

4.  Μέθοδος Δ: Άμεσες μετρήσεις των εκπομπών

Οι άμεσες μετρήσεις των εκπομπών μπορούν να χρησιμοποιούνται για τους πλόες που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού, καθώς και για τις εκπομπές που σημειώνονται σε λιμένες οι οποίοι υπάγονται στη δικαιοδοσία κράτους μέλους. Στις εκπομπές CO2 περιλαμβάνονται οι εκπομπές CO2 από τους κύριους και βοηθητικούς κινητήρες, τους λέβητες και τις γεννήτριες αδρανούς αερίου. Στην περίπτωση των πλοίων για τα οποία οι υποβαλλόμενες εκθέσεις βασίζονται στην παρούσα μέθοδο, η κατανάλωση καυσίμου υπολογίζεται από τις μετρούμενες εκπομπές CO2 και τον εφαρμοστέο συντελεστή εκπομπών των αντίστοιχων καυσίμων.

Η παρούσα μέθοδος βασίζεται στον προσδιορισμό της ροής των εκπομπών CO2 στις καπνοδόχους (τσιμινιέρες) με πολλαπλασιασμό της συγκέντρωσης CO2 στα καυσαέρια επί την ροή των καυσαερίων.

Οι εφαρμοζόμενες μέθοδοι βαθμονόμησης και η αβεβαιότητα που συνδέεται με τα χρησιμοποιούμενα ροόμετρα προσδιορίζονται στο σχέδιο παρακολούθησης που αναφέρεται στο άρθρο 6.

4α.  Μέθοδος Δα: μοντελοποίηση με πληροφορίες για τις κινήσεις του πλοίου (AIS) και ειδικά δεδομένα για το πλοίο

Ο οργανισμός που είναι αρμόδιος για το σύστημα μοντελοποίησης συνάπτει γραπτή συμφωνία με την πλοιοκτήτρια εταιρεία στην οποία ανήκει το εκάστοτε πλοίο. Στο τέλος της περιόδου παρακολούθησης, οι υπολογισθείσες εκπομπές CO2 συγκρίνονται με το βιβλίο πετρελαίου του πλοίου και τα BDN προκειμένου να βρεθούν και να διορθωθούν οποιεσδήποτε διαφορές. [Τροπολογία 90]

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ II

Παρακολούθηση άλλων συναφών με το κλίμα πληροφοριών

A.  Παρακολούθηση ανά πλου (άρθρο 9)

Για την παρακολούθηση άλλων συναφών με το κλίμα πληροφοριών ανά πλου (άρθρο 9) οι εταιρείες τηρούν τους ακόλουθους κανόνες:

Για τον καθορισμό της ημερομηνίας και ώρας άφιξης και αναχώρησης χρησιμοποιείται η ώρα Γκρίνουιτς (GMT). Ο χρόνος παραμονής στη θάλασσα υπολογίζεται με βάση τα στοιχεία αναχώρησης και άφιξης από και σε λιμένα, εξαιρουμένης της αγκυροβόλησης.

Η διανυθείσα απόσταση μπορεί να είναι η απόσταση της συντομότερης διαδρομής μεταξύ του λιμένα αναχώρησης και του λιμένα άφιξης ή η πραγματική διανυθείσα απόσταση. Όταν χρησιμοποιείται η απόσταση της συντομότερης διαδρομής μεταξύ του λιμένα αναχώρησης και του λιμένα άφιξης, πρέπει να εφαρμόζεται συντηρητικός διορθωτικός συντελεστής, ώστε να μην υποτιμάται σημαντικά η διανυθείσα απόσταση. Στο αναφερόμενο στο άρθρο 6 σχέδιο παρακολούθησης διευκρινίζεται ο χρησιμοποιούμενος υπολογισμός της απόστασης και, εάν είναι απαραίτητο, αναφέρεται ο εφαρμοζόμενος διορθωτικός συντελεστής. Η διανυθείσα απόσταση εκφράζεται σε ναυτικά μίλια.

Για την έκφραση του μεταφερθέντος φορτίου στην περίπτωση των επιβατηγών πλοίων, χρησιμοποιείται ο αριθμός επιβατών. Για όλες τις υπόλοιπες κατηγορίες πλοίων, το μεταφερθέν φορτίο εκφράζεται σε μετρικούς τόνους και κυβικά μέτρα φορτίου. [Τροπολογία 91]

Το μεταφορικό έργο προσδιορίζεται με πολλαπλασιασμό της διανυθείσας απόστασης επί το μεταφερθέν φορτίο. [Τροπολογία 92]

B.  Παρακολούθηση ανά έτος (άρθρο 10)

Για την παρακολούθηση άλλων συναφών με το κλίμα πληροφοριών ανά έτος οι εταιρείες τηρούν τους ακόλουθους κανόνες:

Οι προς παρακολούθηση σύμφωνα με το άρθρο 10 τιμές πρέπει να προσδιορίζονται με άθροιση των αντίστοιχων δεδομένων που αφορούν κάθε πλου.

Για την παρακολούθηση της μέσης ενεργειακής απόδοσης χρησιμοποιούνται τουλάχιστον τέσσερις δύο δείκτες: κατανάλωση καυσίμου ανά απόσταση, κατανάλωση καυσίμου ανά μεταφορικό έργο, εκπομπές CO2 ανά απόσταση και εκπομπές CO2 ανά μεταφορικό έργο απόσταση. Οι δείκτες αυτοί υπολογίζονται ως εξής:

κατανάλωση καυσίμου ανά απόσταση = συνολική ετήσια κατανάλωση καυσίμου / συνολική διανυθείσα απόσταση

κατανάλωση καυσίμου ανά μεταφορικό έργο = συνολική ετήσια κατανάλωση καυσίμου / συνολικό μεταφορικό έργο

εκπομπές CO2 ανά απόσταση = συνολικές ετήσιες εκπομπές CO2 / συνολική διανυθείσα απόσταση

εκπομπές CO2 ανά μεταφορικό έργο = συνολικές ετήσιες εκπομπές CO2 / συνολικό μεταφορικό έργο [Τροπολογία 93]

(1) ΕΕ C 67 της 6.3.2014, σ. 170. (2) ΕΕ C της ..., σ. ... . (3) Θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 16ης Απριλίου 2014. (4) Απόφαση αριθ. 406/2009/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2009, περί των προσπαθειών των κρατών μελών να μειώσουν τις οικείες εκπομπές αερίων θερμοκηπίου, ώστε να τηρηθούν οι δεσμεύσεις της Κοινότητας για μείωση των εκπομπών αυτών μέχρι το 2020 (ΕΕ L 140 της 5.6.2009, σ. 136) και οδηγία 2009/29/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2009, για τροποποίηση της οδηγίας 2003/87/ΕΚ με στόχο τη βελτίωση και την επέκταση του συστήματος εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου της Κοινότητας (ΕΕ L 140 της 5.6.2009, σ. 63). (5) Απόφαση 2012/504/ΕΕ της Επιτροπής, της 17ης Σεπτεμβρίου 2012, για την Eurostat (ΕΕ L 251 της 18.9.2012, σ. 49). (6) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 765/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 9ης Ιουλίου 2008, για τον καθορισμό των απαιτήσεων διαπίστευσης και εποπτείας της αγοράς όσον αφορά την εμπορία των προϊόντων και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 339/93 του Συμβουλίου (ΕΕ L 218 της 13.8.2008, σ. 30). (7) Οδηγία 2009/21/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2009, για την τήρηση των υποχρεώσεων του κράτους σημαίας (ΕΕ L 131 της 28.5.2009, σ. 132). (8) Οδηγία 2009/16/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2009, σχετικά με τον έλεγχο των πλοίων από το κράτος λιμένα (ΕΕ L 131 της 28.5.2009, σ. 57). (9) Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 525/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 2013, σχετικά με μηχανισμό παρακολούθησης και υποβολής εκθέσεων σχετικά με τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου και άλλων πληροφοριών σε εθνικό και ενωσιακό επίπεδο που αφορούν την αλλαγή του κλίματος και την κατάργηση της απόφασης αριθ. 280/2004/ΕΚ (ΕΕ L 165 της 18.6.2013, σ. 13). (10) Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Φεβρουαρίου 2011, για τη θέσπιση κανόνων και γενικών αρχών σχετικά με τους τρόπους ελέγχου από τα κράτη μέλη της άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων από την Επιτροπή (ΕΕ L 55 της 28.2.2011, σ. 13). (11) Οδηγία 95/46/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 24ης Οκτωβρίου 1995 για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών (ΕΕ L 281 της 23.11.1995, σ. 31). (12) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 45/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2000, σχετικά με την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από τα όργανα και τους οργανισμούς της Κοινότητας και σχετικά με την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών (ΕΕ L 8 της 12.1.2001, σ. 1). (13) Οδηγία 2003/4/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 28ης Ιανουαρίου 2003, για την πρόσβαση του κοινού σε περιβαλλοντικές πληροφορίες και την κατάργηση της οδηγίας 90/313/ΕΟΚ του Συμβουλίου (ΕΕ L 41 της 14.2.2003, σ. 26). (14) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1406/2002 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 27ης Ιουνίου 2002, σχετικά με τη σύσταση ευρωπαϊκού οργανισμού για την ασφάλεια στη θάλασσα (ΕΕ L 208 της 5.8.2002, σ. 1). (15) Hμερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού. (16) Απόφαση 93/389/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 24ης Ιουνίου 1993 για ένα μηχανισμό παρακολούθησης των εκπομπών CO2 και άλλων αερίων που συμβάλλουν στο φαινόμενο του θερμοκηπίου μέσα στην Κοινότητα (ΕΕ L 167 της 9.7.1993, σ. 31). (17) O αριθμός και το έτος του παρόντος κανονισμού. (18) + O αριθμός του παρόντος κανονισμού. (19) O αριθμός και το έτος του παρόντος κανονισμού. (20) Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 601/2012 της Επιτροπής, της 21ης Ιουνίου 2012, για την παρακολούθηση και την υποβολή εκθέσεων σχετικά με τις εκπομπές αερίων θερμοκηπίου κατ’ εφαρμογή της οδηγίας 2003/87/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ L 181 της 12.7.2012, σ. 30).