Parlament Europejski,

–  uwzględniając wniosek Komisji przedłożony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2014)0515 – C8 - 0125/2014),

–  uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1309/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (2014–2020) i uchylenia rozporządzenia (WE) nr 1927/2006(1) (rozporządzenie w sprawie EFG),

–  uwzględniając rozporządzenie Rady (UE, Euratom) nr 1311/2013 z dnia 2 grudnia 2013 r. określające wieloletnie ramy finansowe na lata 2014−2020(2), w szczególności jego art. 12,

–  uwzględniając Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 2 grudnia 2013 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w kwestiach budżetowych i należytego zarządzania finansami(3) (Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 2 grudnia 2013 r.), w szczególności jego pkt 13,

–  uwzględniając procedurę rozmów trójstronnych przewidzianą w pkt 13 porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 2 grudnia 2013 r.,

–  uwzględniając pismo Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych,

–  uwzględniając pismo Komisji Rozwoju Regionalnego,

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji Budżetowej (A8-0013/2014),

A.  mając na uwadze, że Unia opracowała instrumenty ustawodawcze i budżetowe w celu udzielenia dodatkowego wsparcia pracownikom dotkniętym skutkami poważnych zmian w strukturze światowego handlu oraz z myślą o ułatwieniu im powrotu na rynek pracy,

B.  mając na uwadze, że pomoc finansowa Unii dla zwolnionych pracowników powinna być dynamiczna i powinno się jej udzielać jak najszybciej i jak najskuteczniej, zgodnie ze wspólną deklaracją Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji, przyjętą na posiedzeniu pojednawczym w dniu 17 lipca 2008 r., a także przy należytym uwzględnieniu porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 2 grudnia 2013 r. w odniesieniu do przyjęcia decyzji o uruchomieniu Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (EFG),

C.  mając na uwadze, że Hiszpania złożyła wniosek EGF/2014/004 ES/Comunidad Valenciana metal o wsparcie finansowe z EFG w następstwie zwolnienia 633 pracowników w 142 przedsiębiorstwach zajmujących się produkcją metalowych wyrobów gotowych w Hiszpanii, przy czym 300 pracowników zostało wskazanych jako odbiorcy środków współfinansowanych z EFG, w okresie referencyjnym od dnia 1 kwietnia 2013 r. do dnia 31 grudnia 2013 r.,

D.  mając na uwadze, że złożony wniosek spełnia kryteria kwalifikowalności przewidziane w rozporządzeniu w sprawie EFG,

1.  zgadza się z Komisją, że warunki przewidziane w art. 4 ust. 1 lit. b) rozporządzenia w sprawie EFG zostały spełnione i że w związku z tym Hiszpania ma prawo do pomocy finansowej na mocy powyższego rozporządzenia;

2.  odnotowuje, że w dniu 25 marca 2014 r. władze Hiszpanii przedłożyły wniosek o wsparcie finansowe z EFG, a w dniu 12 sierpnia 2014 r. Komisja przedstawiła ocenę tego wniosku; z zadowoleniem przyjmuje krótki okres oceny wynoszący niecałe pięć miesięcy;

3.  wyraża zadowolenie, że w przedmiotowym wniosku uwzględniono doświadczenia zdobyte przy okazji wcześniejszych wniosków z tego samego regionu; proponuje, aby doświadczenia i ewentualne sprawdzone praktyki regionów składających kilka wniosków rozpowszechniać podczas regularnych spotkań osób wyznaczonych do kontaktów w sprawie EFG i ekspertów;

4.  zwraca uwagę, że zwolnienia w 142 przedsiębiorstwach zajmujących się produkcją metalowych wyrobów gotowych w Hiszpanii są związane ze światowym kryzysem finansowym i gospodarczym; zauważa, że Hiszpania jest jednym z państw członkowskich, które najmocniej odczuły skutki kryzysu, który doprowadził do zmniejszenia popytu na metal i produkty metalowe oraz do ograniczenia ich produkcji; odnotowuje, że produkcja wyrobów metalowych w Hiszpanii w 2009 r. zmniejszyła się o 23,3 % w porównaniu do poprzedniego roku oraz o 36,6 % na przestrzeni lat 2008-2013; odnotowuje, że obrót w tym sektorze zmniejszył się w latach 2008-2012 o 38,5 %, a całkowite zatrudnienie w sektorze metalowym skurczyło się o 43 %;

5.  zauważa, że branża metalowych wyrobów gotowych jest podstawowym dostawcą czynników produkcji dla wielu rodzajów działalności wytwórczej, zwłaszcza w przemyśle stoczniowym, budowlanym i samochodowym, które to gałęzie w całej UE poważnie ucierpiały w wyniku kryzysu gospodarczego;

6.  zauważa, że przedmiotowa sprawa w sposób typowy odzwierciedla krajobraz społeczny i gospodarczy regionu wraz z jego lokalną gospodarką charakteryzującą się dużym odsetkiem MŚP, a także przypomina o obecnych trudnościach w zakresie dostępu do finansowania, z jakimi borykają się MŚP;

7.  podkreśla, że zwolnienie 633 osób zwiększy i tak już wysokie bezrobocie we Wspólnocie Walenckiej, w której sytuacja jest wyjątkowo trudna, gdyż branża metalowa odpowiada za 25,4 % miejsc pracy w przemyśle tego regionu; odnotowuje, że w 2008 r. liczba zatrudnionych w sektorze metalowym we Wspólnocie Walenckiej wynosiła 35 868, natomiast w 2012 r. spadła do 20 873, co oznacza spadek o 43 %, tj. o osiem punktów procentowych więcej niż na szczeblu krajowym;

8.  z ubolewaniem stwierdza, że niecałe 50 % uprawnionych pracowników skorzysta z proponowanych środków; uważa, że podstawą tych szacunków są doświadczenia organu przyjmującego wnioski z wcześniejszymi wnioskami o pomoc z EFG z tych regionów; zauważa jednak, że w regionach o wysokim bezrobociu liczba uczestników szkoleń i kursów przekwalifikowujących powinna być większa;

9.  podkreśla, że poważny wpływ na bezrobocie w regionie miały skutki kryzysu w tradycyjnych branżach, takich jak ceramika, przemysł obuwniczy, budowlany i włókienniczy, które to branże są bardzo ważne dla gospodarki regionu;

10.  wyraża zadowolenie, że – jak się oczekuje – zwalniani pracownicy będą licznie uczestniczyć w szkoleniach zawodowych i programach podnoszenia kwalifikacji; docenia, że takie podnoszenie kwalifikacji ma się opierać na umiejętnościach i kompetencjach zdobytych w przemyśle metalowym, a dzięki poznawaniu dodatkowych specjalistycznych technik pracownicy będą mogli sprostać przyszłym potrzebom przemysłu metalowego;

11.  z zadowoleniem przyjmuje fakt, że aby szybko zapewnić wsparcie pracownikom, władze Hiszpanii postanowiły rozpocząć świadczenie zwalnianym pracownikom zindywidualizowanych usług w dniu 20 czerwca 2014 r., na długo przed zapadnięciem ostatecznej decyzji o przyznaniu z EFG pomocy na zaproponowany skoordynowany pakiet;

12.  z zadowoleniem przyjmuje fakt, że zindywidualizowane usługi dla zwolnionych pracowników będą współfinansowane przez Generalitat Valenciana (autonomiczny rząd Wspólnoty Walenckiej), w szczególności przez SERVEF (publiczne urzędy pracy autonomicznego rządu), których udział wyniesie 30% łącznego budżetu, a także przez związek pracodawców Federación Empresarial Metalúrgica Valenciana-FEMEVAL oraz związki zawodowe UGT-PV i CCOO-PV, których udział wyniesie 10 % łącznego budżetu;

13.  zauważa, że skoordynowany pakiet zindywidualizowanych usług, które mają być współfinansowane, obejmuje działania skierowane do zwolnionych pracowników, takie jak poradnictwo zawodowe, pośrednictwo pracy, szkolenia (szkolenia zawodowe i podnoszenie kwalifikacji, szkolenia z zakresu umiejętności o charakterze ogólnym, szkolenia w miejscu pracy), propagowanie przedsiębiorczości, zachęcanie do zakładania działalności, dodatek na poszukiwanie pracy, zasiłki na koszty dojazdu do pracy i środki zachęcające w dziedzinie zatrudnienia;

14.  zwraca uwagę, że ok. 20 beneficjentom ma zostać przyznana kwota 3000 EUR, tak aby zachęcić ich do powrotu na rynek pracy poprzez podjęcie własnej działalności gospodarczej; uważa, że szacunkowa liczba pracowników korzystających z tej zachęty również opiera się na doświadczeniach z wcześniejszymi przypadkami udzielania wsparcia z EFG w regionie;

15.  z zadowoleniem przyjmuje fakt, że skoordynowany pakiet zindywidualizowanych usług został sporządzony w porozumieniu ze stowarzyszeniem pracodawców FEMEVAL oraz związkami zawodowymi UGT-PV i CCOO-PV, a także że na poszczególnych etapach wdrażania EFG i w ramach dostępu do niego stosowana będzie polityka równości kobiet i mężczyzn oraz zasada niedyskryminacji;

16.  przypomina, jak ważne jest zwiększenie zdolności wszystkich pracowników do poszukiwania pracy poprzez odpowiednie szkolenia oraz uznanie umiejętności i kompetencji zdobytych przez pracownika w trakcie kariery zawodowej; oczekuje, że szkolenia oferowane w ramach skoordynowanego pakietu będą dostosowane nie tylko do potrzeb zwolnionych pracowników, lecz także do faktycznej sytuacji gospodarczej;

17.  odnotowuje, że wśród informacji na temat skoordynowanego pakietu zindywidualizowanych usług, które mają być finansowane z EFG, znajdują się dane na temat komplementarności z działaniami finansowanymi z funduszy strukturalnych; podkreśla, że władze Hiszpanii potwierdzają, iż działania kwalifikowalne nie są objęte pomocą w ramach innych instrumentów finansowych UE; ponownie wzywa Komisję do przedstawiania w sprawozdaniach rocznych analizy porównawczej tych danych w celu zapewnienia pełnego przestrzegania obowiązujących przepisów i zapobiegania powielaniu usług finansowanych przez Unię;

18.  zauważa, że szacunkowe koszty spotkań powitalnych i informacyjnych jako pierwszego środka na liście proponowanych działań wzrosły o 50 % w porównaniu do wniosku z tego samego regionu z poprzedniego roku;

19.  docenia udoskonaloną procedurę wprowadzoną przez Komisję w następstwie wniosku Parlamentu o przyspieszone udzielanie dotacji; zauważa, że Komisja ukończyła ocenę zgodności wniosku z warunkami przyznania wkładu finansowego w ciągu 12 tygodni od otrzymania kompletnego wniosku;

20.  podkreśla, że zgodnie z art. 9 rozporządzenia w sprawie EFG wkład finansowy z EFG powinien być ograniczony do tego, co jest niezbędne, aby zapewnić solidarność i tymczasowe, jednorazowe wsparcie dla beneficjentów objętych pomocą, oraz że wkład finansowy z EFG nie zastępuje już działań, za które na mocy prawa krajowego lub umów zbiorowych odpowiedzialne są przedsiębiorstwa;

21.  z zadowoleniem odnotowuje przyjęcie rozporządzenia w sprawie EFG, które odzwierciedla porozumienie osiągnięte przez Parlament i Radę co do ponownego wprowadzenia kryterium uruchomienia z powodu kryzysu, zwiększenia wkładu finansowego Unii do 60% łącznych szacunkowych kosztów proponowanych działań, zwiększenia skuteczności rozpatrywania wniosków o uruchomienie EFG przez Komisję oraz przez Parlament i Radę dzięki skróceniu czasu oceny i zatwierdzenia, co do rozszerzenia zakresu kwalifikowalnych działań i beneficjentów poprzez włączenie osób samozatrudnionych i osób młodych oraz co do finansowania środków zachęcających do rozpoczęcia własnej działalności gospodarczej;

22.  przypomina, że zgodnie z art. 7 rozporządzenia w sprawie EFG przy opracowywaniu skoordynowanego pakietu zindywidualizowanych usług należy przewidywać rozwój sytuacji na rynku pracy i potrzebne umiejętności, a pakiet ten powinien ponadto wpisywać się w strategię przechodzenia na zasobooszczędną i zrównoważoną gospodarkę;

23.  zatwierdza decyzję załączoną do niniejszej rezolucji;

24.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do podpisania wraz z przewodniczącym Rady niniejszej decyzji i zapewnienia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej;

25.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji wraz z załącznikiem Radzie i Komisji.

(1) Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 855. (2) Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 884. (3) Dz.U. C 373 z 20.12.2013, s. 1.

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji, zgodnie z pkt 13 Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 2 grudnia 2013 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w kwestiach budżetowych i należytego zarządzania finansami (wniosek EGF/2014/004 ES/Comunidad Valenciana metal z Hiszpanii)

(Tekst tego załącznika nie został powtórzony w tym miejscu, ponieważ odpowiada on końcowej wersji decyzji 2014/816/UE.)