Parlament Europejski,

–  uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej,

–  uwzględniając Kartę praw podstawowych Unii Europejskiej,

–  uwzględniając europejską Konwencję o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności oraz towarzyszące jej dodatkowe protokoły,

–  uwzględniając Powszechną deklarację praw człowieka,

–  uwzględniając Międzynarodowy pakt praw obywatelskich i politycznych, w szczególności jego art. 9, 10 i 14,

–  uwzględniając oświadczenia wiceprzewodniczącej Komisji / wysokiej przedstawiciel Unii ds. zagranicznych i polityki bezpieczeństwaw sprawie Massimiliana Latorre i Salvatore Girone, dwóch żołnierzy włoskiej piechoty morskiej,

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 10 maja 2012 r. w sprawie piractwa morskiego(1),

–  uwzględniając oświadczenie rzecznika sekretarza generalnego ONZ Ban Ki-moona z dnia 6 stycznia 2015 r., w którym wezwał on oba kraje – Włochy oraz Indie – do podjęcia próby rozwiązania konfliktu w sposób rozsądny i możliwy do zaakceptowania dla obu stron,

–  uwzględniając art. 123 ust. 2 i 4 Regulaminu,

A.  mając na uwadze, że w nocy 15 lutego 2012 r. u wybrzeży Kerali w Indiach włoski statek handlowy Enrica Lexie, płynący z Singapuru do Dżibuti, napotkał trawler rybacki St Antony;

B.  mając na uwadze, że na pokładzie Enrica Lexie znajdowało się sześciu żołnierzy włoskiej marynarki wojennej w celu ochrony statku przed ewentualnym atakiem piratów; mając na uwadze, że w obawie przed atakiem piratów oddano strzały ostrzegawcze w kierunku nadpływającej łodzi i dwóch indyjskich rybaków – Valentine znany też jako Jelastine i Ajeesh Pink – zginęło śmiercią tragiczną;

C.  mając na uwadze, że w dniu 19 lutego 2012 r. policja indyjska weszła na pokład statku, skonfiskowała broń żołnierzy oraz aresztowała dwóch żołnierzy marynarki wojennej, zidentyfikowanych jako tych, którzy ostrzelali kuter rybacki;

D.  mając na uwadze, że wydarzenia te wywołały napięcia dyplomatyczne ze względu na brak pewności prawa panujący wokół sprawy dwóch żołnierzy włoskiej marynarki wojennej; mając na uwadze, że mimo iż od zdarzenia upłynęły już trzy lata, władze Indii nadal nie przedstawiły zarzutów;

E.  mając na uwadze, że jeden z żołnierzy, Massimiliano Latorre, opuścił Indie, aby spędzić cztery miesiące w domu po przebytym niedokrwieniu mózgu i nadal wymaga opieki lekarskiej, a także mając na uwadze, że Salvatore Girone nadal przybywa w Ambasadzie Republiki Włoskiej w Indiach;

F.  mając na uwadze, że obie strony powołują się na prawo międzynarodowe, a Włochy potwierdziły, iż incydent miał miejsce na wodach międzynarodowych i żołnierze powinni zostać postawieni przed sądem we Włoszech lub przed sądem międzynarodowym; mając jednak na uwadze, że Indie utrzymują, iż mogą skazać żołnierzy, ponieważ incydent miał miejsce na wodach przybrzeżnych podlegających jurysdykcji Indii;

G.  mając na uwadze, że w dniu 15 października 2014 r. wysoka przedstawiciel Unii ds. zagranicznych i polityki bezpieczeństwa Catherine Ashton wydała oświadczenie, w którym odniosła się do działań władz Indii i zachęciła je do szybkiego i zadowalającego rozwiązania konfliktu w zgodzie z Konwencją Narodów Zjednoczonych o prawie morza i prawem międzynarodowym;

H.  mając na uwadze, że w dniu 16 grudnia 2014 r. nowa wysoka przedstawiciel Unii ds. zagranicznych i polityki bezpieczeństwa Federica Mogherini wyraziła rozczarowanie nieokazaniem łaski w odpowiedzi na prośbę Massimiliano Latorrego o przedłużenie jego pobytu we Włoszech w celach medycznych;

I.  mając na uwadze, że 14 stycznia 2015 r. Sąd Najwyższy Indii zezwolił sierżantowi Latorre na przedłużenie jego pobytu we Włoszech ze względów medycznych;

J.  mając na uwadze, że ci dwaj żołnierze piechoty morskiej to obywatele Unii Europejskiej, a także mając na uwadze, że w dniu 15 lutego 2012 r. znajdowali się oni na pokładzie włoskiego statku handlowego, płynącego po morzu pełnym u wybrzeży stanu Kerala, i wykonywali swoje obowiązki w ramach międzynarodowych działań antypirackich, w które UE jest aktywnie zaangażowana;

1.  wyraża wielki smutek z powodu tragicznej śmierci dwóch indyjskich rybaków i składa z tego powodu kondolencje;

2.  podkreśla, że skutki wydarzeń z dnia 15 lutego 2012 r. powinny jednak być traktowane ściśle zgodnie z literą prawa, przy pełnym poszanowaniu praw człowieka i praw przysługujących osobom rzekomo zamieszanym w tę sprawę;

3.  wyraża głębokie zaniepokojenie z powodu przetrzymywania żołnierzy włoskiej marynarki wojennej bez postawienia im zarzutów; podkreśla, że żołnierze muszą zostać odesłani do Włoch; zaznacza, że duże opóźnienie i ograniczanie swobody przemieszczania się żołnierzy jest nie do przyjęcia i stanowi poważne pogwałcenie praw człowieka;

4.  ubolewa nad sposobem prowadzenia sprawy i popiera wysiłki wszystkich zainteresowanych stron podejmowane z myślą o pilnym rozwiązaniu konfliktu w sposób rozsądny i możliwy do zaakceptowania dla obu stron, w interesie wszystkich rodzin – indyjskich i włoskich – jak również obu państw;

5.  biorąc po uwagę stanowisko Włoch jako państwa członkowskiego w odniesieniu do okoliczności tego incydentu, ma nadzieję, że jurysdykcję będą sprawowały sądy włoskie i/lub międzynarodowy organ arbitrażowy;

6.  zachęca wysoką przedstawiciel Unii ds. zagranicznych i polityki bezpieczeństwa do podjęcia wszelkich niezbędnych działań w celu ochrony dwóch żołnierzy włoskiej marynarki wojennej i znalezienia szybkiego i zadowalającego rozwiązania tej sprawy;

7.  przypomina Komisji, jak ważne jest podkreślanie znaczenia sytuacji w zakresie praw człowieka w stosunkach z Indiami, i w konsekwencji przypomina Komisji o rozważeniu dodatkowych środków, które ułatwią pozytywne rozwiązanie tej sprawy;

8.  przypomina, że prawa i bezpieczeństwo obywateli UE w krajach trzecich powinny być chronione przez przedstawicielstwo dyplomatyczne UE, które winno podejmować aktywne działania w celu obrony podstawowych praw człowieka przysługujących obywatelom UE przetrzymywanym w areszcie w jakimkolwiek kraju trzecim;

9.  zobowiązuje przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, wiceprzewodniczącej Komisji/wysokiej przedstawiciel Unii ds. zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, państwom członkowskim UE, sekretarzowi generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych oraz prezydentowi i rządowi Indii.

(1) Dz.U. C 261 E, 10.9.2013, s. 34.