Indeks 
 Poprzedni 
 Następny 
 Pełny tekst 
Procedura : 2015/2559(RSP)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Wybrany dokument :

Teksty złożone :

RC-B8-0136/2015

Debaty :

Głosowanie :

PV 12/02/2015 - 4.6
CRE 12/02/2015 - 4.6
Wyjaśnienia do głosowania

Teksty przyjęte :

P8_TA(2015)0040

Teksty przyjęte
PDF 329kWORD 103k
Czwartek, 12 lutego 2015 r. - Strasburg
Kryzys humanitarny w Iraku i Syrii spowodowany przemocą Państwa Islamskiego
P8_TA(2015)0040RC-B8-0136/2015

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 12 lutego 2015 r. w sprawie kryzysu humanitarnego w Iraku i Syrii, zwłaszcza w kontekście Państwa Islamskiego (IS) (2015/2559(RSP))

Parlament Europejski,

–  uwzględniając swoje poprzednie rezolucje w sprawie Iraku i Syrii,

–  uwzględniając konkluzje Rady do Spraw Zagranicznych dotyczące Iraku i Syrii, w szczególności konkluzje z dnia 15 grudnia 2014 r.,

–  uwzględniając konkluzje Rady z dnia 30 sierpnia 2014 r. w sprawie Iraku i Syrii,

–  uwzględniając oświadczenia wiceprzewodniczącej Komisji/ wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa w sprawie Iraku i Syrii,

–  uwzględniając wspólny komunikat wiceprzewodniczącej Komisji/ wysokiej przedstawiciel oraz Komisji z dnia 6 lutego 2015 r., zatytułowany „Elementy strategii regionalnej UE dla Syrii i Iraku oraz zagrożenie ze strony Da’isz”,

–  uwzględniając rezolucje Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 2139 (2014), 2165 (2014) oraz 2170 (2014), a także rezolucję Rady Praw Człowieka ONZ nr S-22/1,

–  uwzględniając raport niezależnej międzynarodowej komisji śledczej ONZ do spraw Syryjskiej Republiki Arabskiej zatytułowany „Rządy terroru: życie pod groźbą Państwa Islamskiego w Syrii” („Rule of Terror: Living under ISIS in Syria”) z dnia 14 listopada 2014 r.,

–  uwzględniając uwagi podsumowujące dotyczące łącznie drugiego, trzeciego i czwartego okresowego sprawozdania Iraku, które zostały opublikowane przez Komitet Praw Dziecka ONZ w dniu 4 lutego 2015 r.,

–  uwzględniając oświadczenia sekretarza generalnego ONZ w sprawie Iraku i Syrii,

–  uwzględniając niedawne oświadczenia wysokiego komisarza ONZ ds. uchodźców António Guterresa w sprawie uchodźców syryjskich i irackich,

–  uwzględniając deklarację ze szczytu NATO z dnia 5 września 2014 r.,

–  uwzględniając wytyczne UE dotyczące międzynarodowego prawa humanitarnego, obrońców praw człowieka oraz propagowania i ochrony wolności wyznania i przekonań,

–  uwzględniając wyniki Międzynarodowej konferencji w sprawie pokoju i bezpieczeństwa w Iraku, która odbyła się w Paryżu w dniu 15 września 2014 r.,

–  uwzględniając Umowę o partnerstwie i współpracy między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi a Republiką Iraku, a także swoje stanowisko z dnia 17 stycznia 2013 r. dotyczącą tej umowy(1),

–  uwzględniając art. 123 ust. 2 i 4 Regulaminu,

A.  mając na uwadze, że obecny gwałtowny kryzys w Syrii, wynikający z przemocy stosowanej przez reżim Baszara al-Assada i terrorystów, wywołał klęskę humanitarną o niespotykanej w historii skali, w której zginęło ponad 200 000 osób, w większości cywilów, ponad 7,6 mln osób stało się uchodźcami wewnętrznymi, a ponad 12,2 mln Syryjczyków wewnątrz kraju rozpaczliwie potrzebuje pomocy; mając na uwadze, że 211 500 osób nadal znajduje się w miejscach oblężonych – 185 000 osób oblegają siły rządowe, a 26 500 siły opozycyjne; mając na uwadze, że ponad 3,8 mln Syryjczyków uciekło z kraju, głównie do Libanu (1 160 468 uchodźców), Turcji (1 623 839), Jordanii (621 773) i Egiptu/ Afryki Północnej (160 772);

B.  mając na uwadze, że sytuacja humanitarna w Iraku, spowodowana trwającym konfliktem i przemocą oraz represjami ze strony organizacji terrorystycznej ISIL/Da’isz, wciąż się pogarsza, a także mając na uwadze, że ponad 5,2 mln osób pilnie potrzebuje pomocy humanitarnej, a ponad 2,1 mln Irakijczyków to uchodźcy wewnętrzni; mając na uwadze, że na obszarach kontrolowanych przez ISIL/Da’isz żyje 3,6 mln osób, z czego 2,2 mln pilnie potrzebuje pomocy, a dotrzeć do nich jest szczególnie trudno; mając na uwadze, że w Iraku przebywa również ponad 233 000 uchodźców z Syrii;

C.  mając na uwadze, że wielu uchodźców i uchodźców wewnętrznych nie zarejestrowano, co pozbawia ich niezbędnej pomocy humanitarnej i podstawowych środków ochrony;

D.  mając na uwadze, że organizacja terrorystyczna ISIL/Da’isz przy użyciu brutalnej i masowej przemocy zdobyła część północno-zachodniego Iraku, w tym Mosul, drugie co do wielkości miasto Iraku, a następnie przystąpiła do pozasądowych egzekucji obywateli irackich, narzuciła rygorystyczną interpretację prawa szariatu, zniszczyła szyickie, sufickie, sunnickie, jazydzkie, kurdyjskie i chrześcijańskie miejsca kultu i kaplice, a także dopuściła się barbarzyńskich aktów okrucieństwa wobec cywilów, co szczególnie dotknęło kobiety i dzieci;

E.  mając na uwadze, że były personel wojskowy irackiej armii należący do ugrupowania Baas przyłączył się do ISIL/Da’isz, a sama armia boryka się z powszechną korupcją i ingerencjami ze strony polityków, co utrudnia jej skuteczne reagowanie na działania ISIL/Da’isz;

F.  mając na uwadze, że ISIL/Da’isz ustanowiło na kontrolowanym przez siebie terytorium tzw. sądy szariatu, które stosują barbarzyńskie, okrutne i nieludzkie kary wobec mężczyzn, kobiet i dzieci; mając na uwadze, że ISIL/Da’isz wydało kodeks karny wymieniający przestępstwa karane obcięciem członków, ukamieniowaniem i ukrzyżowaniem; mając na uwadze, że karane są osoby oskarżane o łamanie stosowanej przez to ugrupowanie ekstremistycznej wykładni islamskiego prawa szariatu lub podejrzewane o nielojalność;

G.  mając na uwadze, że ISIL/Da’isz rozpoczęło systematyczne kampanie czystek etnicznych na północy Iraku i Syrii, dopuszczając się wobec mniejszości etnicznych i wyznaniowych zbrodni wojennych i rażącego łamania międzynarodowego prawa humanitarnego, w tym masowych zabójstw pozasądowych i uprowadzeń; mając na uwadze, że ONZ informowała już o ukierunkowanych zabójstwach, przymusowych nawróceniach, uprowadzeniach, gwałtach, przemycie i porywaniu kobiet, niewolnictwie kobiet i dzieci, rekrutowaniu dzieci do samobójczych zamachów bombowych oraz o wykorzystywaniu seksualnym, znęcaniu się fizycznym i torturach; mając na uwadze, że celem ataków ISIL/Da’isz są mniejszości etniczne i wyznaniowe, w tym społeczności chrześcijan, Kurdów, jazydów, Turkmenów, Szabaków, jarsanitów, Sabejczyków i szyitów, a także wielu Arabów i sunnitów;

H.  mając na uwadze, że według raportu opublikowanego przez Komitet Praw Dziecka ONZ w dniu 4 lutego 2015 r. bojownicy ISIL/Da’isz sprzedają uprowadzone dzieci jako niewolników seksualnych, a inne zabijają, w tym przez ukrzyżowanie lub spalenie żywcem; mając na uwadze, że większość dzieci będących uchodźcami i uchodźcami wewnętrznymi nie ma dostępu do edukacji;

I.  mając na uwadze, że ISIL/Da’isz w Syrii i Iraku zabiła lub uprowadziła wiele kobiet; mając na uwadze, że wedle doniesień uprowadzone kobiety i dziewczęta były ofiarami gwałtów i przemocy seksualnej, były zmuszane do małżeństw z bojownikami lub sprzedawane jako niewolnice seksualne; mając na uwadze, że niektóre z nich zostały sprzedane jako niewolnice za zaledwie 25 USD; mając na uwadze, że celem ataków w Iraku stały się szczególnie jazydki; mając na uwadze, że wyraźnie brakuje zintegrowanych usług z zakresu zdrowia seksualnego i reprodukcyjnego oraz pomocy dla ofiar przemocy seksualnej przemocy motywowanej płcią;

J.  mając na uwadze, że zagrożone wydają się być wykształcone, pracujące zawodowo kobiety, a zwłaszcza kobiety, które kandydowały w wyborach na urzędy publiczne; mając na uwadze, że z doniesień wynika, iż stracono co najmniej trzy prawniczki, a niedawno w centrum Mosulu zabito czterech lekarzy; mając na uwadze, że w marcu 2015 r. Biuro Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. Praw Człowieka (OHCHR) ma przedstawić Radzie Praw Człowieka sprawozdanie dokumentujące łamanie praw człowieka przez ISIL/Da’isz w Iraku; mając na uwadze, że celem ataków i przedmiotem nieludzkiego traktowania są apostaci;

K.  mając na uwadze, że osoby LGBT doznają przemocy i są zabijane przez ISIL/Da’isz w atmosferze całkowitej bezkarności; mając na uwadze, że sytuacja osób LGBT w tym regionie jest wyjątkowo trudna ze względu na niewielkie wsparcie ze strony rodziny i społeczności oraz słabą ochronę rządową, a także mając na uwadze, że bezpieczeństwo tych osób jest zagrożone również w społecznościach uchodźców lub w niektórych społeczeństwach przyjmujących;

L.  mając na uwadze, że nie jest dostępna bardzo potrzebna specjalistyczna pomoc psychologiczna dla ofiar konfliktu, w tym ofiar gwałtu;

M.  mając na uwadze, że według agencji ONZ ds. uchodźców (UNHCR) niemal 50% wszystkich Syryjczyków straciło dach nad głową, a 40% uchodźców jest zmuszonych do życia w niespełniających norm warunkach bytowych; mając na uwadze, że według ONZ trzy czwarte Syryjczyków żyje w ubóstwie, a bezrobocie przekracza 50%; mając na uwadze, że pomimo intensywnych starań zainteresowanych rządów dwie trzecie uchodźców syryjskich w Jordanii żyje poniżej granicy ubóstwa, a 55% uchodźców w Libanie mieszka w schroniskach niespełniających norm; mając na uwadze, że w krajach przyjmujących odnotowuje się coraz więcej przypadków przemocy i dyskryminacji wobec uchodźców;

N.  mając na uwadze, że na Bliskim Wschodzie panuje ostra zima, w związku z czym UNHCR zwiększyło odpowiednią pomoc, rozpoczynając plan zimowy, w którym dysponuje kwotą 206 mln USD, aby pomóc w tym regionie milionom osób szczególnie podatnym na zagrożenia; mając na uwadze, że pomimo poczynionych starań wielu uchodźców musi żyć w nieukończonych budynkach i niedostosowanych schroniskach, gdzie muszą znosić temperatury poniżej zera, intensywne opady śniegu i silny wiatr; mając na uwadze, że około 740 000 uchodźców wewnętrznych w Iraku znalazło schronienie w pomieszczeniach niespełniających norm, a UNHCR podejmuje działania w celu zapewnienia zimowego wsparcia 600 000 przesiedleńcom w Iraku;

O.  mając na uwadze, że wraz ze wzrostem temperatury rośnie ryzyko epidemii związanych ze skrajnie złymi warunkami sanitarnymi oraz ograniczonym dostępem do bezpiecznej wody pitnej, zwłaszcza w społecznych i nieformalnych osiedlach;

P.  mając na uwadze, że UNICEF udziela w Syrii, Iraku, Libanie, Jordanii i Turcji wsparcia zimowego 916 000 spośród 1,3 mln dzieci będących w potrzebie; mając na uwadze, że UNICEF i Światowy Program Żywnościowy (WFP) uruchomiły w styczniu 2015 r. kampanię na rzecz zimowego wsparcia w gotówce, aby każde z 41 000 podatnych na zagrożenia dzieci-uchodźców przebywających w obozach Zaatari i Azraq otrzymało 14 jordańskich dinarów, co umożliwi rodzinom kupno zimowych ubrań;

Q.  mając na uwadze, że w dniu 1 grudnia 2014 r. WFP musiał tymczasowo zawiesić bezwzględnie potrzebny program pomocy żywnościowej dla ponad 1,7 mln syryjskich uchodźców z powodu braku funduszy międzynarodowych; mając na uwadze, że w odpowiedzi na apel WFP o pilne wsparcie zebrano 88 mln USD, co pozwoliło zapewnić pomoc żywnościową uchodźcom w Libanie, Jordanii, Egipcie i Turcji; mając na uwadze, że WFP szacuje, iż w Iraku 2,8 mln osób potrzebuje obecnie pomocy żywnościowej; mając na uwadze, że sam WFP zaapelował w trybie pilnym o 214,5 mln USD na działania w Syrii i w regionie, z czego 112,6 mln USD potrzebne było na zaspokojenie potrzeb w zakresie pomocy żywnościowej przez najbliższe cztery miesiące;

R.  mając na uwadze, że strony konfliktu stosują zbiorowe kary jako narzędzie walki oraz kradną i nielegalnie sprzedają produkty przeznaczone na pomoc, co stanowi naruszenie konwencji genewskich;

S.  mając na uwadze, że według Komisji około 276 000 uchodźców próbowało nielegalnie przedostać się na terytorium UE, z czego większość wyruszyła w niebezpieczną podróż przez Morze Śródziemne; mając na uwadze, że według organizacji międzynarodowych blisko 2 % uchodźców zatonęła w trakcie podróży; mając na uwadze, że organizacje przestępcze transportują uchodźców na „statkach-widmach” sterowanych przez autopilota w kierunku UE; mając na uwadze, że w dniu 9 grudnia 2014 r. w Genewie odbyła się konferencja na temat przesiedlenia uchodźców, na której rządy zobowiązały się do przyjęcia 100 000 syryjskich uchodźców; mając na uwadze, że według UNHCR działania te wciąż będą niewystarczające w stosunku do zapotrzebowania na przesiedlenie uchodźców z tego regionu;

T.  mając na uwadze, że UE i jej państwa członkowskie przekazały ponad 3,3 mld EUR na pomoc doraźną i odbudowę dla Syryjczyków w ich kraju oraz dla uchodźców i krajów przyjmujących; mając na uwadze, że tylko w 2014 r. UE i jej państwa członkowskie przekazały na pomoc163 mln EUR, co stanowi drugą co do wielkości kwotę pomocy humanitarnej dla Iraku; mając na uwadze, że na wniosek rządu Iraku uruchomiono unijny mechanizm ochrony ludności; mając na uwadze, że UE wydała na zaspokojenie potrzeb humanitarnych więcej, niż planowała, a także mając na uwadze, że środki finansowe obiecane przez kilka państw spoza UE nie zawsze były rzeczywiście przekazywane;

U.  mając na uwadze, że pomimo wielu apeli społeczność międzynarodowa nie sprostała potrzebom Syryjczyków, Irakijczyków i krajów przyjmujących uchodźców; mając na uwadze, że według zastępczyni sekretarza generalnego ONZ ds. pomocy humanitarnej Kyung-wha Kang działania ONZ ogranicza brak środków finansowych, gdyż otrzymano jedynie 39 % potrzebnych 2,3 mld USD; mając na uwadze, że UNHCR stwierdziło, iż świadczenie pomocy jest nadal absolutnie niezbędne, jednak wciąż bardzo trudno jest prowadzić działania na tych obszarach, by udzielić cywilom i uchodźcom potrzebnej im należytej pomocy; mając na uwadze, że agencje ONZ realizujące programy humanitarne muszą zapewnić bardziej zintegrowane i wydajne zaspokajanie potrzeb wszystkich osób dotkniętych konfliktem;

V.  mając na uwadze, że społeczność międzynarodowa musi zapewnić współmierną reakcję na działania wojskowe, aby złagodzić cierpienia cywilów uwikłanych w konflikt; mając na uwadze, że potrzebna będzie sprawiedliwość i pojednanie jako element działań pokonfliktowych i krok ku pluralistycznemu, reprezentatywnemu i demokratycznemu sprawowaniu rządów;

W.  mając na uwadze, że niektóre państwa członkowskie oferują sprzęt i pomoc szkoleniową legalnym siłom irackim i kurdyjskim oddziałom perszmegów; mając na uwadze, że niektóre państwa członkowskie uczestniczą bezpośrednio w działaniach wojskowych prowadzonych przez koalicję zawiązaną przeciwko ISIL/Da’isz;

1.  zdecydowanie potępia przerażające, systematyczne i powszechne łamanie i naruszanie praw człowieka przez reżim Baszara al-Assada, terrorystów z ISIL/Da’isz i inne grupy dżihadystów w Iraku i Syrii, w tym zabijanie zakładników, wszelkie formy przemocy ze względu na przynależność religijną lub etniczną, a także przemoc wobec kobiet i osób LGBTI; ponownie podkreśla, że prawo do wolności myśli, sumienia i religii należy do podstawowych praw człowieka; potępia ustanowienie na kontrolowanym przez ISIL/Da’isz terytorium nielegalnych „sądów szariatu”; przypomina, że bezwarunkowo sprzeciwia się stosowaniu tortur; przekazuje wyrazy głębokiego współczucia ofiarom aktów okrucieństwa popełnianych przez reżim Baszara al-Assada, terrorystów z ISIL/Da’isz i inne grupy dżihadystów oraz apeluje o natychmiastowe uwolnienie wszystkich zakładników; zdecydowanie potępia nadużycia popełniane przez ISIL/Da’isz względem dzieci;

2.  wyraża rosnące zaniepokojenie pogarszającą się sytuacją humanitarną i stanem poszanowania praw człowieka w Syrii i Iraku oraz łamaniem międzynarodowego prawa humanitarnego, w szczególności w kontekście rebelii ISIL/Da’isz;

3.  podkreśla, że tocząca się w Syrii wojna i zagrożenie, jakie od niedawna stanowi ISIL/Da’isz, narażają na poważne niebezpieczeństwo ludność Iraku i Syrii oraz szeroko pojmowany Bliski Wschód; zwraca się do UE, by przyjęła i wdrożyła całościową strategię regionalną mającą na celu pokonanie ISIL/Da’isz, a także by przyłączyła się do działań na rzecz złagodzenia kryzysu humanitarnego i położenia kresu konfliktowi w Syrii i Iraku; przypomina, że potrzebna jest spójna reakcja, aby skoordynować wszystkie aspekty zaangażowania i wspierać państwa przyjmujące, w tym przez udzielanie pomocy w dziedzinie bezpieczeństwa, a także pomocy humanitarnej, rozwojowej i makroekonomicznej; z uznaniem wypowiada się o roli, jaką odgrywają sąsiednie kraje przyjmujące uchodźców; podkreśla, że UE potrzebuje strategii uzupełniającej działania ONZ i koalicji przeciwko ISIL/Da’isz i zmierzającej do współpracy z partnerami regionalnymi w celu rozwiązania problemu finansowania terroryzmu, dostaw broni i napływu bojowników z zagranicy;

4.  podkreśla, że różne mniejszości etniczne i wyznaniowe przez dziesięciolecia żyły w pokoju na bliskim Wschodzie;

5.  popiera światową kampanię przeciwko ISIL/Da’isz i z zadowoleniem przyjmuje zobowiązanie partnerów koalicji do współpracy w oparciu o wspólną, wieloaspektową i długoterminową strategię mającą na celu pokonanie ISIL/Da’isz; popiera silną determinację króla Jordanii do walki z ISIL/Da’isz; z zadowoleniem przyjmuje pokonanie ISIL/Da’isz w syryjskim mieście Kobane; podkreśla, że elementem wspomnianej strategii powinna być pomoc umożliwiająca krajom tego regionu zwalczanie brutalnego ekstremizmu, a także instrumenty przeciwdziałania finansowaniu terroryzmu; podkreśla w związku z tym, że wszelkie operacje wojskowe mające na celu wyzwolenie terytoriów znajdujących się pod kontrolą ISIL/Da’isz powinny być prowadzone przy ścisłym zachowaniu międzynarodowego prawa humanitarnego i międzynarodowego prawa praw człowieka, aby unikać kolejnych ofiar śmiertelnych i nie dawać ekstremistom pretekstu do działania oraz by zapobiec dalszym falom uchodźców i uchodźców wewnętrznych;

6.  potępia wykorzystywanie i eksploatację pól naftowych i ich infrastruktury przez ISIL/Da’isz oraz powiązane ugrupowania, z czego ISIL/Da’isz czerpie znaczne dochody, i apeluje do wszystkich państw o przestrzeganie rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 2161 (2014) oraz 2170 (2014), w których potępiono wszelki handel, zarówno bezpośredni, jak i pośredni, z ISIL/Da’isz oraz powiązanymi ugrupowaniami;

7.  podkreśla kluczowe znaczenie ochrony ludności w całościowej strategii regionalnej oraz konieczność oddzielania akcji humanitarnych od działań wojskowych i antyterrorystycznych; podkreśla związki między konfliktem a ludzkim cierpieniem i radykalizacją;

8.  uważa, że walka z zagrożeniem ze strony ekstremistycznych grup terrorystycznych, które nasila się na Bliskim Wschodzie, w rejonie Afryki Północnej i w innych miejscach na świecie, ma zasadnicze znaczenie dla zwalczania terroryzmu wewnątrz UE, ponieważ jego rozprzestrzenianie się wpływa na coraz większą radykalizację w samej UE;

9.  ponownie wyraża zaniepokojenie, że do rebeliantów ISIL/Da’isz dołączyły tysiące bojowników z zagranicy, w tym obywateli państw członkowskich UE; wzywa państwa członkowskie, by przyjęły odpowiednich środków w celu uniemożliwienia bojownikom opuszczenia ich terytorium, zgodnie z rezolucją Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 2170 (2014), oraz do opracowania dla służb bezpieczeństwa i agencji UE wspólnej strategii monitorowania i kontrolowania dżihadystów; apeluje o współpracę w ramach UE i na szczeblu międzynarodowym w celu wszczęcia odpowiednich postępowań sądowych przeciwko wszelkim osobom podejrzewanym o udział w aktach terrorystycznych; nawołuje państwa członkowskie UE do zacieśnienia współpracy i wymiany informacji między sobą, a także z organami UE;

10.  z zadowoleniem przyjmuje nową strategię UE pt. „Elementy strategii regionalnej UE dla Syrii i Iraku oraz zagrożenie ze strony Da’isz”, zwłaszcza fakt, że przyznano 1 mld EUR na cele „pomocy w przywróceniu pokoju i bezpieczeństwa, które zostały zniszczone z uwagi na przedłużający się okres terroryzmu i przemocy” – zgodnie z oświadczeniem wiceprzewodniczącej Komisji/ wysokiej przedstawiciel;

11.  wzywa społeczność międzynarodową do udzielenia większej pomocy humanitarnej i wsparcia osobom dotkniętym kryzysem w Iraku i Syrii; apeluje do UE o rozważenie zwołania konferencji darczyńców; z zadowoleniem przyjmuje zobowiązania poczynione przez państwa członkowskie UE, będącej największym darczyńcą pod względem pomocy finansowej, oraz ich deklaracje na przyszłość; apeluje do UE o wywarcie nacisku na wszystkich darczyńców, by spełnili swoje obietnice i wywiązali się jak najszybciej ze swoich zobowiązań; apeluje o zwiększenie wkładu UE w programy humanitarne ONZ i zacieśnienie współpracy z organizacjami międzynarodowymi;

12.  podkreśla, że ze względu na wyjątkową skalę kryzysu złagodzenie cierpienia milionów Syryjczyków i Irakijczyków potrzebujących podstawowych towarów i usług musi być priorytetem dla UE oraz całej społeczności międzynarodowej; potępia systematyczne udaremnianie prób dostarczenia pomocy humanitarnej oraz wzywa wszystkie strony konfliktu do poszanowania powszechnych praw człowieka, ułatwiania udzielania pomocy humanitarnej i wsparcia wszystkimi możliwymi kanałami, w tym ponad granicami i liniami frontu, oraz do zapewnienia bezpieczeństwa całemu personelowi medycznemu i wszystkim pracownikom organizacji humanitarnych, zgodnie z licznymi rezolucjami Rady Bezpieczeństwa ONZ dotyczącymi tej sprawy;

13.  wzywa wszystkie strony konfliktu do przestrzegania międzynarodowego prawa humanitarnego, zapewnienia ochrony ludności oraz nieograniczonego dostępu do placówek medycznych i do pomocy humanitarnej oraz do umożliwienia cywilom bezpiecznego i godnego opuszczenia terenów objętych walkami;

14.  jest przekonany, że natychmiastowa ochrona i pomoc humanitarna muszą być nieodłącznym elementem długoterminowych strategii na rzecz złagodzenia cierpień ludzkich spowodowanych konfliktem oraz wspierania praw społeczno-gospodarczych oraz środków utrzymania dla osób powracających, uchodźców i uchodźców wewnętrznych, w tym kobiet, aby zapewnić bardziej zdecydowane przywództwo i udział, umożliwiające wybranie trwałych rozwiązań odpowiadających ich potrzebom; uważa, że należy zająć się szczególnymi zagrożeniami, wobec których stoją poszczególne grupy kobiet i dzieci będących ofiarami różnych, wzajemnie powiązanych form dyskryminacji, i szczególnymi potrzebami tych grup;

15.  wzywa Komisję i państwa członkowskie do natychmiastowego podjęcia specjalnych działań z myślą o poprawie sytuacji kobiet i dziewcząt w Iraku i Syrii i zagwarantowaniu im wolności i przestrzegania ich najbardziej podstawowych praw, a także do przyjęcia środków mających na celu zapobieganie wykorzystywaniu kobiet i dzieci, znęcaniu się nad nimi i stosowaniu wobec nich przemocy, w szczególności przymusowym małżeństwom dziewcząt; jest szczególnie zaniepokojony nasileniem się wszelkich rodzajów przemocy wobec kobiet, które są więzione, gwałcone, wykorzystywane seksualnie i sprzedawane przez członków ISIL/Da’isz;

16.  apeluje, by ponownie skupić się na dostępie do edukacji dostosowanym do szczególnych potrzeb wynikających z trwającego konfliktu;

17.  wzywa UE i państwa członkowskie, by w odniesieniu do Iraku i Syrii w pełni stosowały wytyczne UE dotyczące wpierania i ochrony korzystania ze wszystkich praw człowieka przez lesbijki, gejów, osoby biseksualne, transpłciowe i interseksualne (LGBT);

18.  wzywa międzynarodowe agencje humanitarne pracujące w Iraku i Syrii, w tym agencje ONZ, do intensywniejszego świadczenia usług medycznych i doradztwa, a także leczenia i wsparcia psychologicznego dla osób przesiedlonych, które uciekły przed ISIL/Da’isz, przy czym szczególną uwagę należy zwrócić na osoby najbardziej podatne na zagrożenia, tj. ofiary przemocy seksualnej i dzieci; apeluje o udostępnienie pomocy finansowej oraz o stworzenie programów mających na celu całościowe zaspokajanie medycznych, psychologicznych i społecznych potrzeb ofiar, które w trwającym konflikcie doznały przemocy motywowanej płcią;

19.  wzywa wszystkie państwa członkowskie do przyspieszenia procesu rozpatrywania wniosków o azyl składanych przez coraz więcej uchodźców, którzy uciekają ze stref konfliktu; wzywa UE, by zajęła się sprawą często kończących się śmiercią ucieczek przez Morze Śródziemne, wdrożyła skoordynowaną strategię ratowania życia oraz udzieliła wsparcia państwom członkowskim najbardziej dotkniętym problemem masowego przybijania do ich brzegów nielegalnych imigrantów i osób ubiegających się o azyl;

20.  ponownie w najmocniejszych słowach potępia zbrodnie, jakich dopuszcza się reżim syryjski na własnych obywatelach, w tym wykorzystanie broni chemicznej i zapalającej przeciwko cywilom, masowe arbitralne zatrzymania i strategię oblężenia służącą zmuszaniu mieszkańców do poddania się w wyniku głodu;

21.  zaznacza, że rozkwit ISIL/Da’isz umożliwiła nieadekwatna reakcja na brak stabilności w Syrii; wyraża zaniepokojenie nasilającym się zaangażowaniem ekstremistycznych ugrupowań islamskich i bojowników z zagranicy w konflikt w Syrii; podkreśla, że trwałe rozwiązanie wymaga politycznej transformacji w drodze kierowanego przez Syrię procesu politycznego z udziałem wszystkich stron, bazującego na komunikacie genewskim z czerwca 2012 r. i popieranego przez społeczność międzynarodową; apeluje do UE o podjęcie inicjatywy na rzecz działań dyplomatycznych w tym kierunku; z zadowoleniem przyjmuje i popiera pracę specjalnego wysłannika ONZ ds. Syrii Staffana de Mistury oraz jego dążenie do wstrzymania ciężkich walk w ośrodkach miejskich, w tym w Aleppo;

22.  apeluje do wszystkich podmiotów w regionie, by włączyły się w dążenia do deeskalacji konfliktu w Iraku i Syrii;

23.  wzywa nowych przywódców Iraku, by wywiązali się ze zobowiązania do utworzenia pluralistycznego rządu reprezentującego uzasadnione interesy i zaspokajającego podstawowe potrzeby humanitarne wszystkich Irakijczyków; wzywa władze Iraku i wspólnotę międzynarodową, by po wyzwoleniu obszarów znajdujących się obecnie pod kontrolą ISIL/Da’isz zapobiegły aktom zemsty na ludności sunnickiej zamieszkującej te rejony; podkreśla, że jedność, suwerenność i nienaruszalność terytorialna Iraku to zasadnicze elementy stabilności i rozwoju gospodarczego w tym kraju oraz w całym regionie;

24.  z zadowoleniem przyjmuje wysiłki DG Komisji ds. Pomocy Humanitarnej i Ochrony Ludności (ECHO) w Irbilu, stolicy Kurdyjskiego Okręgu Autonomicznego w Iraku, na rzecz poprawy sytuacji humanitarnej w tym regionie; podkreśla, że potrzebna jest większa i lepsza koordynacja działań ECHO i DG Komisji ds. Współpracy Międzynarodowej i Rozwoju (DEVCO), aby udzielić wsparcia potrzebującym w najlepszy i najskuteczniejszy sposób;

25.  z zadowoleniem przyjmuje fakt, że wiceprzewodnicząca Komisji/ wysoka przedstawiciel Federica Mogherini zapowiedziała otwarcie biura UE w Irbilu, i apeluje, by otwarcie tego biura posłużyło poprawie skuteczności i widoczności działań UE w terenie, w tym lepszej koordynacji pomocy humanitarnej i rozwojowej; apeluje o wzmocnienie biura UE w tureckim mieście Gaziantep;

26.  popiera wniosek Rady Praw Człowieka ONZ do OHCHR o wysłanie w trybie pilnym misji do Iraku w celu zbadania przypadków łamania i nadużywania międzynarodowego prawa praw człowieka, jakich dopuściło się ISIL/Da’isz i powiązane z nim ugrupowania terrorystyczne, oraz w celu ustalenia faktów i okoliczności takich nadużyć i naruszeń, by zapobiec bezkarności i zapewnić pełną odpowiedzialność za popełnione czyny;

27.  wciąż jest przekonany, że jeżeli sprawcy przestępstw popełnionych przez wszystkie walczące strony w czasie konfliktu, w szczególności przestępstw na tle religijnym lub etnicznym, nie zostaną pociągnięci do odpowiedzialności, osiągnięcie trwałego pokoju w Syrii i Iraku nie będzie możliwe; ponownie apeluje o przekazanie Międzynarodowemu Trybunałowi Karnemu osób podejrzanych o popełnienie w Syrii i Iraku zbrodni przeciwko ludzkości i popiera wszelkie inicjatywy zmierzające w tym kierunku, np. za pośrednictwem Rady Bezpieczeństwa ONZ;

28.  domaga się równych środków odpowiedzialności dla wszystkich stron konfliktu oraz dostępu do wsparcia prawnego dla wszystkich ofiar powszechnych naruszeń; uważa za niezwykle ważne zapewnienie ochrony ludności cywilnej, która znalazła się w potrzasku przemocy i nie jest w stanie dotrzeć do bezpiecznych schronień lub która nie ma dostępu do ratującej życie pomocy humanitarnej;

29.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji wiceprzewodniczącej Komisji/ wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, Radzie, Komisji, specjalnemu przedstawicielowi UE ds. praw człowieka, rządom i parlamentom państw członkowskich, rządowi i Izbie Reprezentantów Iraku, regionalnemu rządowi Kurdystanu, sekretarzowi generalnemu Narodów Zjednoczonych, Radzie Praw Człowieka ONZ oraz wszystkim stronom zaangażowanym w konflikt w Syrii.

(1) Teksty przyjęte, P7_TA(2013)0023.

Informacja prawna - Polityka ochrony prywatności