Parlament Europejski,

–  uwzględniając wniosek o uchylenie immunitetu Sergeia Stanisheva, przekazany przez prokuratora generalnego Republiki Bułgarii w dniu 24 listopada 2014 r. w związku z postępowaniem sądowym zawisłym się przed Sądem dla miasta Sofii (nr ref. CCAN No C-280/2013) i ogłoszony na posiedzeniu plenarnym w dniu 15 grudnia 2014 r.,

–  po wysłuchaniu wyjaśnień S. Stanisheva zgodnie z art. 9 ust. 5 Regulaminu,

–  uwzględniając art. 8 i 9 Protokołu nr 7 do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej, jak również art. 6 ust. 2 Aktu dotyczącego wyborów przedstawicieli do Parlamentu Europejskiego w powszechnych wyborach bezpośrednich z dnia 20 września 1976 r.,

–  uwzględniając wyroki Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dni: 12 maja 1964 r., 10 lipca 1986 r., 15 i 21 października 2008 r., 19 marca 2010 r., 6 września 2011 r. oraz 17 stycznia 2013 r.(1),

–  uwzględniając art. 70 Konstytucji Republiki Bułgarii,

–  uwzględniając art. 5 ust. 2, art. 6 ust. 1 oraz art. 9 Regulaminu,

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji Prawnej (A8-0045/2015),

A.  mając na uwadze, że prokurator generalny Republiki Bułgarii przekazał wniosek Prokuratury w Sofii o zezwolenie na kontynuację postępowania karnego przeciwko Sergeiowi Stanishevowi w odniesieniu do przestępstwa podlegającego art. 358 ust. 1, w związku z art. 26 ust. 1 bułgarskiego Kodeksu Karnego;

B.  mając na uwadze, że zgodnie z art. 8 Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej wobec członków Parlamentu Europejskiego nie można prowadzić dochodzenia, postępowania sądowego, ani też ich zatrzymywać z powodu ich opinii lub stanowiska zajętego przez nich w głosowaniu w czasie wykonywania przez nich obowiązków służbowych;

C.  mając na uwadze, że zgodnie z art. 9 Protokołu o przywilejach i immunitetach Unii Europejskiej posłowie do Parlamentu Europejskiego korzystają na terytorium swojego państwa z immunitetów przyznawanych posłom do parlamentu ich państwa;

D.  mając na uwadze, że na mocy art. 70 ust. 1 Konstytucji Republiki Bułgarii posła do Zgromadzenia Narodowego nie można zatrzymać ani wszcząć przeciw niemu postępowania karnego, chyba że popełnił on przestępstwo o charakterze ogólnym, zaś w takich przypadkach wymagana jest zgoda Zgromadzenia Narodowego lub, jeśli trwają wakacje parlamentarne, przewodniczącego Zgromadzenia Narodowego, poza przypadkami zatrzymania in flagrante delicto; mając na uwadze, że na mocy art. 70 ust. 2 Konstytucji Republiki Bułgarii zgoda na wszczęcie postępowania karnego nie jest wymagana, gdy poseł do Zgromadzenia Narodowego udzielił na nie zgody na piśmie;

E.  mając na uwadze, że tylko Parlament może podjąć decyzję o uchyleniu lub odmowie uchylenia immunitetu w danym przypadku; mając na uwadze, że Parlament może w uzasadnionym stopniu wziąć pod uwagę stanowisko danego posła przy podejmowaniu decyzji o uchyleniu lub odmowie uchylenia jego immunitetu(2);

F.  mając na uwadze, że zarzucany czyn nie ma bezpośredniego, oczywistego związku z wykonywaniem przez S. Stanisheva mandatu posła do Parlamentu Europejskiego ani nie stanowi opinii lub stanowiska zajętego przezeń w głosowaniu w czasie wykonywania obowiązków służbowych posła do Parlamentu Europejskiego do celów zastosowania art. 8 protokołu nr 7 w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej;

G.  mając na uwadze, że wstępne dochodzenie przeciw Sergeiowi Stanishevowi rozpoczęło się na długo, zanim został on posłem do Parlamentu Europejskiego, oraz że przedmiotowe postępowanie nie jest zatem w żaden sposób powiązane z pełnioną przez niego funkcją posła do Parlamentu Europejskiego;

H.  mając na uwadze, że Sergei Stanishev – najpierw jako premier, a następnie jako członek Zgromadzenia Narodowego – przedłożył przewodniczącemu Zgromadzenia Narodowego dwa oświadczenia pisemne, w których zgodził się na wszczęcie przeciw niemu postępowania karnego zgodnie z art. 70 ust. 2 Konstytucji Republiki Bułgarii;

I.  mając na uwadze, że w tym przypadku Parlament nie znalazł dowodów wskazujących na zaistnienie fumus persecutionis, czyli wystarczająco poważnego i precyzyjnego podejrzenia, że sprawę wniesiono z zamiarem zaszkodzenia politycznej działalności danego posła;

1.  podejmuje decyzję o uchyleniu immunitetu Sergeia Stanisheva;

2.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do niezwłocznego przekazania niniejszej decyzji oraz sprawozdania właściwej komisji, właściwym organom Republiki Bułgarii oraz Sergeiowi Stanishevowi.

(1) Wyrok w sprawie 101/63 Wagner vs Fohrmann i Krier, Zb.Orz., EU:C:1964:28; wyrok w sprawie 149/85 Wybot vs Faure i in., Zb.Orz., EU:C:1986:310; wyrok w sprawie T-345/05 Mote vs Parlament, Zb.Orz., EU:T:2008:440; wyrok w sprawach połączonych C-200/07 i C-201/07 Marra vs De Gregorio i Clemente, Zb.Orz., EU:C:2008:579; wyrok w sprawie T-42/06 Mote vs Parlament, Zb.Orz., EU:T:2010:102; wyrok w sprawie C-163/10 Patriciello, Zb.Orz., EU:C:2011:543; wyrok w sprawach połączonych T-346/11 i T-347/11 Gollnisch vs. Parlament, Zb.Orz., EU:T:2013:23. (2) Sprawa T-345/05, Mote vs Parlament (przywołana powyżej), pkt 28.