Ευρετήριο 
 Προηγούμενο 
 Επόμενο 
 Πλήρες κείμενο 
Διαδικασία : 2014/2216(INI)
Διαδρομή στην ολομέλεια
Διαδρομή του εγγράφου : A8-0023/2015

Κείμενα που κατατέθηκαν :

A8-0023/2015

Συζήτηση :

PV 11/03/2015 - 15
CRE 11/03/2015 - 15

Ψηφοφορία :

PV 12/03/2015 - 8.6
CRE 12/03/2015 - 8.6
Αιτιολογήσεις ψήφου

Κείμενα που εγκρίθηκαν :

P8_TA(2015)0076

Κείμενα που εγκρίθηκαν
PDF 761kWORD 362k
Πέμπτη 12 Μαρτίου 2015 - Στρασβούργο
Ετήσια Έκθεση του 2013 για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία στον κόσμο και την πολιτική της ΕΕ σε αυτό τον τομέα
P8_TA(2015)0076A8-0023/2015

Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 12ης Μαρτίου 2015 σχετικά με την Ετήσια Έκθεση του 2013 για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και τη Δημοκρατία στον Κόσμο και την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε αυτό τον τομέα (2014/2216(INI))

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–  έχοντας υπόψη την Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΟΔΔΑ), καθώς και άλλες συνθήκες και πράξεις των Ηνωμένων Εθνών για την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων,

–  έχοντας υπόψη τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών σχετικά με τα Δικαιώματα του Παιδιού, και το ψήφισμά του της 27ης Νοεμβρίου 2014 σχετικά με την 25η επέτειο της εν λόγω σύμβασης (1),

–  έχοντας υπόψη τη Διακήρυξη της Χιλιετίας των Ηνωμένων Εθνών της 8ης Σεπτεμβρίου 2000(2), το αναπτυξιακό θεματολόγιο των Ηνωμένων Εθνών για την περίοδο μετά το 2015 καθώς και τα ψηφίσματα της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών,

–  έχοντας υπόψη την Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου,

–  έχοντας υπόψη τα άρθρα 2, 3 και 21 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΣΕΕ),

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 207 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ),

–  έχοντας υπόψη τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

–  έχοντας υπόψη το στρατηγικό πλαίσιο και το σχέδιο δράσης της ΕΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία(3) που εγκρίθηκε από το Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων στις 25 Ιουνίου 2012,

–  έχοντας υπόψη την ετήσια έκθεση της ΕΕ σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία στον κόσμο για το 2013, η οποία εγκρίθηκε από το Συμβούλιο στις 23 Ιουνίου 2014,

–  έχοντας υπόψη την ετήσια έκθεση για τις κύριες πτυχές και τις βασικές επιλογές της ΚΕΠΠΑ το 2013, που προσυπογράφηκε από το Συμβούλιο στις 22 Ιουλίου 2014,

–  έχοντας υπόψη την ετήσια έκθεση 2014 της Επιτροπής σχετικά με τις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την ανάπτυξη και την εξωτερική βοήθεια και την εφαρμογή τους το 2013 (COM(2014)0501), που εγκρίθηκε στις 13 Αυγούστου 2014, και τα συνοδευτικά έγγραφα,

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 11ης Δεκεμβρίου 2013, σχετικά με την ετήσια έκθεση για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία στον κόσμο το 2012 και την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε αυτό τον τομέα(4),

–  έχοντας υπόψη τις κατευθυντήριες γραμμές της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα ανθρώπινα δικαιώματα,

–  έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Συμβουλίου της 23ης Ιουνίου 2014 σχετικά με τη δέκατη επέτειο των κατευθυντηρίων γραμμών της ΕΕ για τους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων,

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 17ης Ιουνίου 2010, σχετικά με τις πολιτικές της ΕΕ υπέρ των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων(5),

–  έχοντας υπόψη τα κατεπείγοντα ψηφίσματά του σχετικά με περιπτώσεις παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου,

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 13ης Μαρτίου 2014, σχετικά με τις προτεραιότητες της ΕΕ για την 25η σύνοδο του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών(6),

–  έχοντας υπόψη τη σύστασή του προς το Συμβούλιο, της 2ας Απριλίου 2014, σχετικά με την 69η σύνοδο της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών(7),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 17ης Νοεμβρίου 2011, σχετικά με την υποστήριξη του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου (ΔΠΔ) από την ΕΕ: αντιμετώπιση των προκλήσεων και υπέρβαση των δυσκολιών(8),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 17ης Ιουλίου 2014, σχετικά με το έγκλημα επίθεσης(9),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 7ης Ιουλίου 2011, σχετικά με τις εξωτερικές πολιτικές της ΕΕ υπέρ του εκδημοκρατισμού(10),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 13ης Ιουνίου 2013, σχετικά με την ελευθερία του τύπου και των μέσων μαζικής ενημέρωσης στον κόσμο(11),

–  έχοντας υπόψη την Κοινή Ανακοίνωση της Επιτροπής και της Αντιπροέδρου της Επιτροπής / Ύπατης Εκπροσώπου της Ευρωπαϊκής Ένωσης για Θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας, της 8ης Μαρτίου 2011, με τίτλο «Εταιρική σχέση με τις χώρες της Νότιας Μεσογείου για τη Δημοκρατία και την Κοινή Ευημερία» (COM(2011)0200),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμα της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, της 20ής Δεκεμβρίου 2012, για ένα μορατόριουμ στη χρήση της θανατικής ποινής(12),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 11ης Μαρτίου 2014, σχετικά με την εξάλειψη των βασανιστηρίων στον κόσμο(13),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 17ης Ιουνίου 2010, σχετικά με την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1236/2005 του Συμβουλίου για το εμπόριο ορισμένων αντικειμένων δυναμένων να χρησιμοποιηθούν για τη θανατική ποινή, για βασανιστήρια ή άλλη σκληρή, απάνθρωπη ή ταπεινωτική μεταχείριση ή τιμωρία(14),

–  έχοντας υπόψη τις αποφάσεις 1325, 1820, 1888, 1889 και 1960 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών για τις γυναίκες, την ειρήνη και την ασφάλεια,

–  έχοντας υπόψη την έκθεση σχετικά με τους δείκτες της ΕΕ για μια ολοκληρωμένη προσέγγιση όσον αφορά την εφαρμογή από την ΕΕ των αποφάσεων 1325 και 1820 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών σχετικά με τις γυναίκες, την ειρήνη και την ασφάλεια, που εγκρίθηκε από το Συμβούλιο στις 13 Μαΐου 2011,

–  έχοντας υπόψη τις κατευθυντήριες αρχές για τις επιχειρήσεις και τα ανθρώπινα δικαιώματα: εφαρμογή του πλαισίου των Ηνωμένων Εθνών «Προστασία, Σεβασμός και Αποκατάσταση», που προσυπογράφηκε από το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών με το ψήφισμά του 17/4 της 16ης Ιουνίου 2011,

–  έχοντας υπόψη τον τομεακό οδηγό ΤΠΕ (τεχνολογίες της πληροφορίας και των επικοινωνιών) σχετικά με την εφαρμογή των κατευθυντηρίων γραμμών των Ηνωμένων Εθνών για τις επιχειρήσεις και τα ανθρώπινα δικαιώματα, που δημοσιεύτηκε από την Επιτροπή στις 17 Ιουνίου 2013,

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμα του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ της 26ης Ιουνίου 2014 με το οποίο ζητείται η δημιουργία ανοικτής διακυβερνητικής ομάδας εργασίας με σκοπό την ανάπτυξη ενός νομικά δεσμευτικού διεθνούς μέσου σχετικά με τις διεθνικές εταιρείες και άλλες επιχειρήσεις όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα,

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 25ης Νοεμβρίου 2010, σχετικά με την εταιρική κοινωνική ευθύνη σε διεθνείς εμπορικές συμφωνίες(15),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 14ης Φεβρουαρίου 2006, σχετικά με τη ρήτρα για τα δικαιώματα του ανθρώπου και τη δημοκρατία στις συμφωνίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης(16),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 25ης Νοεμβρίου 2010, για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τα κοινωνικά και περιβαλλοντικά πρότυπα στις διεθνείς εμπορικές συμφωνίες(17),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 25ης Νοεμβρίου 2010, για την πολιτική διεθνούς εμπορίου στο πλαίσιο των επιτακτικών αναγκών όσον αφορά την αλλαγή του κλίματος(18),

–  έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Συμβουλίου, της 14ης Μαΐου 2012, με τίτλο «Αύξηση του αντικτύπου της αναπτυξιακής πολιτικής της ΕΕ: ένα πρόγραμμα δράσης για αλλαγή»,

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 25ης Νοεμβρίου 2014, σχετικά με την ΕΕ και το παγκόσμιο πλαίσιο ανάπτυξης μετά το 2015(19),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 10ης Οκτωβρίου 2013, σχετικά τις διακρίσεις με βάση την κάστα(20),

–  έχοντας υπόψη την Κοινή Ανακοίνωση της Επιτροπής και της Αντιπροέδρου της Επιτροπής / Ύπατης Εκπροσώπου της Ευρωπαϊκής Ένωσης για Θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας της 5ης Μαρτίου 2014 με τίτλο «Υπεύθυνη προμήθεια ορυκτών που προέρχονται από περιοχές συγκρούσεων και υψηλού κινδύνου: προς μια ολοκληρωμένη ενωσιακή προσέγγιση» (JOIN(2014)0008),

–  έχοντας υπόψη τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών κατά της Διαφθοράς (UNCAC),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 8ης Οκτωβρίου 2013, σχετικά με τη διαφθορά στον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα: επιπτώσεις στα ανθρώπινα δικαιώματα σε τρίτες χώρες(21),

–  έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Συμβουλίου, της 12ης Μαΐου 2014, σχετικά με την ολοκληρωμένη προσέγγιση της ΕΕ,

–  έχοντας υπόψη τη σύστασή του προς το Συμβούλιο, της 18ης Απριλίου 2013, σχετικά με την αρχή της «Ευθύνης Προστασίας» των Ηνωμένων Εθνών («R2P»)(22),

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 52 και το άρθρο 132 παράγραφος 2 του Κανονισμού του,

–  έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων και τις γνωμοδοτήσεις της Επιτροπής Ανάπτυξης και της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων (A8-0023/2015),

A.  λαμβάνοντας υπόψη ότι το άρθρο 21 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση ενίσχυσε περαιτέρω τη δέσμευση της ΕΕ για την ανάπτυξη μιας κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας με γνώμονα τις αρχές της δημοκρατίας, του κράτους δικαίου, της οικουμενικότητας και του αδιαιρέτου των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών, τον σεβασμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, τις αρχές της ισότητας και της αλληλεγγύης και την αρχή της προώθησης του διεθνούς δικαίου και της δικαιοσύνης, με σεβασμό των αρχών του Καταστατικού Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του διεθνούς δικαίου· λαμβάνοντας υπόψη ότι σύμφωνα με το άρθρο 6 της ΣΕΕ «η Ένωση προσχωρεί στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών»·

B.  λαμβάνοντας υπόψη ότι το άρθρο 207 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ) ορίζει ότι η εμπορική πολιτική της Ένωσης στηρίζεται στις αρχές και στους στόχους της εξωτερικής δράσης της Ένωσης·

Γ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι ο σεβασμός, η προαγωγή και η διαφύλαξη της οικουμενικότητας και του αδιαίρετου χαρακτήρα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αποτελούν ακρογωνιαίους λίθους της εξωτερικής πολιτικής και της πολιτικής ασφαλείας της ΕΕ· λαμβάνοντας υπόψη ότι η οικουμενικότητα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων υπονομεύεται σοβαρά από μια σειρά απολυταρχικών καθεστώτων, συγκεκριμένα στα πολυμερή φόρα·

Δ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι άνω του ημίσεος του παγκοσμίου πληθυσμού εξακολουθεί να ζει υπό μη δημοκρατικά καθεστώτα και λαμβάνοντας υπόψη ότι η παγκόσμια ελευθερία έχει ακολουθήσει φθίνουσα πορεία τα τελευταία έτη·

E.  λαμβάνοντας υπόψη ότι τα δημοκρατικά καθεστώτα ορίζονται όχι μόνο από τη διεξαγωγή εκλογών, αλλά και από τον σεβασμό για το κράτος δικαίου, την ελευθερία του λόγου, τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μία ανεξάρτητη δικαιοσύνη και αμερόληπτη διοίκηση·

ΣΤ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η αξιοπιστία της ΕΕ στις εξωτερικές της σχέσεις και στο διεθνές σκηνικό θα ενισχυθεί μέσω της μεγαλύτερης συνέπειας μεταξύ των εσωτερικών και εξωτερικών της πολιτικών σε σχέση με τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα·

Ζ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η δήλωση νέα Αντιπροέδρου της Επιτροπής και Ύπατη Εκπρόσωπος της Ένωσης για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας (ΑΕ/ΥΕ) έχει δηλώσει ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα θα αποτελέσουν μια από τις πρωταρχικές της προτεραιότητες και ότι σκοπεύει να τα χρησιμοποιήσει ως πυξίδα για όλες τις σχέσεις με τρίτες χώρες· λαμβάνοντας υπόψη ότι έχει επίσης επαναλάβει τη δέσμευση της ΕΕ να προάγει τα ανθρώπινα δικαιώματα σε όλους τους τομείς των εξωτερικών σχέσεων «χωρίς εξαίρεση»· λαμβάνοντας υπόψη ότι η έγκριση του νέου σχεδίου δράσης της ΕΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία καθώς και η ανανέωση της εντολής του Ειδικού Εντεταλμένου της ΕΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα θα συμπεριληφθούν στην ατζέντα της ΕΕ στις αρχές του 2015·

H.  λαμβάνοντας υπόψη ότι στις 23 Ιουνίου 2014 το Συμβούλιο ενέκρινε την ετήσια έκθεση της ΕΕ σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία στον κόσμο το 2013, η οποία κάλυψε το πρώτο πλήρες έτος εφαρμογής του στρατηγικού πλαισίου και του σχεδίου δράσης της ΕΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία· λαμβάνοντας υπόψη ότι το 2013 ήταν επίσης το πρώτο πλήρες έτος της νέας εντολής του Ειδικού Εντεταλμένου της ΕΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα· λαμβάνοντας υπόψη ότι ο κάτοχος της εν λόγω θέσης θα πρέπει να συμβάλλει στον συντονισμό των δραστηριοτήτων της Ένωσης ώστε να καταστεί σαφέστερο και να προβληθεί περισσότερο το έργο της ΕΕ, όσον αφορά την προώθηση της τήρησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε ολόκληρο τον κόσμο, και ιδίως των δικαιωμάτων των γυναικών·

Θ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η ετήσια έκθεση της ΕΕ και τα γεγονότα μετά την περίοδο αναφοράς της αποτελούν θλιβερή υπενθύμιση του βαρέος ανθρώπινου κόστους που έχει η μη τήρηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· λαμβάνοντας υπόψη ότι η μη τήρηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στις τρίτες χώρες έχει δυσμενή αντίκτυπο στην ΕΕ, όταν ο μη σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και η έλλειψη νόμιμης δημοκρατικής συμμετοχής οδηγούν σε αστάθεια, αποσαθρωμένα κράτη, ανθρωπιστικές κρίσεις και ένοπλες συγκρούσεις, φαινόμενα στα οποία η ΕΕ είναι υποχρεωμένη να αντιδράσει·

Ι.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η δέσμευση της ΕΕ στην ουσιαστική πολυμερή προσέγγιση, με τα Ηνωμένα Έθνη στον πυρήνα της, αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ και έχει τις ρίζες της στην πεποίθηση ότι ένα πολυμερές σύστημα που εδράζεται σε οικουμενικούς κανόνες και αξίες είναι το πλέον κατάλληλο για την αντιμετώπιση των παγκόσμιων κρίσεων, προκλήσεων και απειλών·

ΙΑ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση και τα κράτη μέλη της υπήρξαν πιστοί σύμμαχοι του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου (ΔΠΔ) ήδη από την ίδρυσή του, παρέχοντας σε αυτό οικονομική, πολιτική, διπλωματική και υλικοτεχνική υποστήριξη, προωθώντας παράλληλα την οικουμενικότητα του καταστατικού της Ρώμης και προασπίζοντας την ακεραιότητά του με στόχο την ενίσχυση της ανεξαρτησίας του ΔΠΔ·

ΙΒ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι στο ψήφισμά του της 17ης Ιουλίου 2014 το Κοινοβούλιο επανέλαβε ότι στηρίζει αμέριστα την έγκριση των τροπολογιών της Καμπάλα στο Καταστατικό της Ρώμης του ΔΠΔ, συμπεριλαμβανομένης της τροπολογίας για το έγκλημα της επίθεσης, και κάλεσε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ να τις επικυρώσουν και να τις ενσωματώσουν στην εθνική τους νομοθεσία· λαμβάνοντας υπόψη ότι η τροπολογία για το έγκλημα της επίθεσης θα συμβάλει στην επικράτηση του κράτους δικαίου σε διεθνές επίπεδο και στη διεθνή ειρήνη και ασφάλεια, αποτρέποντας την παράνομη χρήση βίας και συμβάλλοντας ούτως προορατικά στην πρόληψη αυτών των εγκλημάτων και στην εδραίωση της διαρκούς ειρήνης·

ΙΓ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η 59η σύνοδος της Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για τη Θέση των Γυναικών, που θα διεξαχθεί στη Νέα Υόρκη από 9 έως 20 Μαρτίου 2015, θα εστιάζεται στη συνέχεια που πρέπει να δοθεί στη Διακήρυξη και την Πλατφόρμα Δράσης του Πεκίνου, συμπεριλαμβάνοντας τις τρέχουσες προκλήσεις που παρεμποδίζουν την εφαρμογή τους και, κατά συνέπεια, την επίτευξη της ισότητας των φύλων και τη χειραφέτηση των γυναικών, καθώς επίσης και τις ευκαιρίες για επίτευξη της ισότητας των φύλων και χειραφέτησης των γυναικών στην ατζέντα των Αναπτυξιακών Στόχων της Χιλιετίας για την περίοδο μετά το 2015·

ΙΔ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η δωρεάν πρωτοβάθμια εκπαίδευση για όλα τα παιδιά αποτελεί θεμελιώδες δικαίωμα που κατοχυρώνεται στη Διεθνή Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα του Παιδιού του 1989· λαμβάνοντας υπόψη ότι η εκπαίδευση των παιδιών και των ενηλίκων συμβάλλει στη μείωση της φτώχειας και της παιδικής θνησιμότητας καθώς και στην προώθηση των ορθών περιβαλλοντικών πρακτικών· λαμβάνοντας υπόψη ότι η πρόσβαση στην εκπαίδευση για όλους συνδέεται άρρηκτα με τον ΑΣΧ για την ισότητα των φύλων, ειδικότερα όσον αφορά την ολοκλήρωση της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης· λαμβάνοντας υπόψη ότι η επίτευξη αυτού του στόχου σαφώς και δεν επίκειται·

ΙΕ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι, σε καιρούς ένοπλων συγκρούσεων, οι γυναίκες και τα παιδιά, περιλαμβανομένων των γυναικών και παιδιών που καθίστανται πρόσφυγες, ζητούν άσυλο και καθίστανται απάτριδες, είναι μεταξύ των πλέον ευάλωτων ομάδων στην κοινωνία και λαμβάνοντας υπόψη ότι οι κίνδυνοι για τα νεαρά κορίτσια που έχουν εκδιωχθεί από τις εστίες τους κατά τη διάρκεια ανθρωπιστικών κρίσεων είναι σημαντικά αυξημένοι·

ΙΣΤ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι ουδεμία μορφή διακρίσεων και άσκησης βίας κατά των γυναικών, περιλαμβανομένων της σεξουαλικής κακοποίησης, του ακρωτηριασμού των γυναικείων γεννητικών οργάνων, των αναγκαστικών γάμων, των αποκαλούμενων εγκλημάτων τιμής, της σεξουαλικής εκμετάλλευσης των γυναικών για εμπορικούς σκοπούς και της ενδοοικογενειακής βίας, δεν μπορεί να αιτιολογηθεί παραπέμποντας σε πολιτικούς, κοινωνικούς, θρησκευτικούς, πολιτιστικούς λόγους ή σε λαϊκές παραδόσεις ή παραδόσεις της φυλής·

ΙΖ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι υπάρχει σαφής σχέση μεταξύ διαφθοράς και παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· λαμβάνοντας υπόψη ότι η διαφθορά στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα διαιωνίζει και επιδεινώνει την ανισότητα και τις διακρίσεις, και κατά συνέπεια εμποδίζει τη επί ίσης βάσεως άσκηση των ατομικών, πολιτικών, οικονομικών, κοινωνικών και πολιτιστικών δικαιωμάτων· λαμβάνοντας υπόψη ότι έχει αποδειχθεί ότι οι πράξεις διαφθοράς συνδέονται συχνά με παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, κατάχρηση εξουσίας και έλλειψη λογοδοσίας·

ΙΗ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι τα εργασιακά και τα συνδικαλιστικά δικαιώματα υφίστανται σοβαρή επίθεση σε όλο τον κόσμο, ενώ οι τρόποι λειτουργίας των εταιρειών έχουν βαθύ αντίκτυπο στα δικαιώματα των εργαζομένων, των κοινοτήτων και των καταναλωτών εντός και εκτός Ευρώπης· λαμβάνοντας υπόψη ότι η διεθνής νομοθεσία περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων επιβάλλει στα κράτη το καθήκον να προστατεύουν τα ανθρώπινα δικαιώματα, να εξασφαλίζουν ότι οι δραστηριότητες των εταιρειών που υπάγονται στη δικαιοδοσία τους δεν παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα και να εξασφαλίζουν ότι τα θύματα έχουν στη διάθεσή τους αποτελεσματικές μορφές αποκατάστασης·

ΙΘ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι είναι σημαντικός ο ρόλος της επιχειρηματικής κοινότητας στην προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και λαμβάνοντας υπόψη ότι οι εν λόγω προσπάθειες είναι ιδιαιτέρως επιθυμητές και θα πρέπει να υποστηρίζονται από δημόσιους οργανισμούς σε όλο τον κόσμο· λαμβάνοντας υπόψη ότι η προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων θα πρέπει να θεωρείται ως πλατφόρμα συνεργασίας μεταξύ κυβέρνησης και ιδιωτικού τομέα·

Κ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι το βελτιωμένο Σύστημα Γενικευμένων Προτιμήσεων (ΣΓΠ+) για τις τρίτες χώρες απαιτεί να υπάρχει ρήτρα για τη συμμόρφωση προς τις διεθνείς συμβάσεις σχετικά με τα ανθρώπινα και τα εργασιακά δικαιώματα·

ΚΑ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι το άρθρο 16 της Οικουμενικής Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΟΔΔΑ) δηλώνει ότι οι ενήλικοι άνδρες και γυναίκες, χωρίς κανέναν περιορισμό λόγω φυλής, ιθαγένειας ή θρησκείας, έχουν δικαίωμα να συνάπτουν γάμο και να δημιουργούν οικογένεια και έχουν ίσα δικαιώματα όσον αφορά τον γάμο, τόσο στη διάρκεια του γάμου όσο και κατά τη διάλυσή του, και ότι ο γάμος πρέπει να συνάπτεται μόνο με ελεύθερη και πλήρη συναίνεση των μελλονύμφων·

ΚΒ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι το άρθρο 14 της ΟΔΔΑ αναγνωρίζει το δικαίωμα εκάστου να ζητεί άσυλο λόγω δίωξής του σε άλλες χώρες· λαμβάνοντας υπόψη ότι η Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Καθεστώς των Προσφύγων δηλώνει σαφώς ότι όλοι οι πρόσφυγες έχουν δικαίωμα σε ειδική προστασία και ότι κανένα κράτος δεν μπορεί να απελαύνει ή να επιστρέφει πρόσφυγα σε επικράτεια στην οποία αυτός αντιμετωπίζει διώξεις ή απειλές για τη ζωή ή την ελευθερία του·

ΚΓ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι το άρθρο 18 της ΟΔΔΑ αναγνωρίζει το δικαίωμα στην ελευθερία σκέψης, συνείδησης και θρησκείας· λαμβάνοντας υπόψη ότι ο αριθμός των περιστατικών που αφορούν την ελευθερία θρησκείας ή πίστεως έχει αυξηθεί απότομα, μεταξύ άλλων ως αποτέλεσμα του αυξανόμενου αριθμού συγκρούσεων με θρησκευτική διάσταση·

ΚΔ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι το άρθρο 25 της ΟΔΔΑ αναγνωρίζει το δικαίωμα εκάστου ‘σε ένα βιοτικό επίπεδο ικανό να εξασφαλίσει στον ίδιο και στην οικογένεια του υγεία και ευημερία’, επίπεδο στο οποίο η μητρότητα και η παιδική ηλικία έχουν δικαίωμα ειδικής μέριμνας και περίθαλψης, το οποίο και περιλαμβάνει ιατρική περίθαλψη· λαμβάνοντας υπόψη ότι είναι η 25η επέτειος της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα του Παιδιού, η οποία αποτελεί την ευρύτερα επικυρωμένη συνθήκη ανθρωπίνων δικαιωμάτων· λαμβάνοντας υπόψη ότι το ψήφισμα 26/28 του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ζητεί από το προσεχές Κοινωνικό Φόρουμ του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων να επικεντρωθεί στην πρόσβαση σε φάρμακα στο πλαίσιο του δικαιώματος που έχει κάθε άνθρωπος στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο σωματικής και ψυχικής υγείας· λαμβάνοντας υπόψη ότι το καταστατικό της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας (ΠΟΥ) δηλώνει ότι η απόκτηση του υψηλότερου δυνατού επιπέδου υγείας αποτελεί ένα από τα θεμελιώδη δικαιώματα κάθε ανθρώπινου όντος, χωρίς διάκριση φυλής, θρησκείας, πολιτικών πεποιθήσεων, οικονομικής ή κοινωνικής κατάστασης·

ΚΕ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι συνέπειες της κλιματικής αλλαγής, όπως οι υψηλότερες θερμοκρασίες, η άνοδος της στάθμης της θάλασσας και οι ακραίες καιρικές συνθήκες, θα εντείνουν τις προκλήσεις της παγκόσμιας αστάθειας και, συνεπώς, την απειλή για σοβαρές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων·

ΚΣΤ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η πρόσβαση σε ασφαλές πόσιμο νερό και σε υγιεινή αποτελεί ανθρώπινο δικαίωμα το οποίο προκύπτει από το δικαίωμα σε επαρκές βιοτικό επίπεδο και συνδέεται άρρηκτα με το δικαίωμα στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο σωματικής και ψυχικής υγείας, όπως και με το δικαίωμα στη ζωή και στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια· λαμβάνοντας υπόψη ότι περίπου 2,6 δισεκατομμύρια άνθρωποι –το ήμισυ του αναπτυσσόμενου κόσμου– δεν διαθέτουν ούτε ένα απλό «αναβαθμισμένο» αποχωρητήριο, ενώ 1,1 δισεκατομμύριο άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση σε κανενός είδους πόσιμο νερό·

ΚΖ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η παρούσα έκθεση, ενώ συντάχθηκε ως απάντηση στην ετήσια έκθεση της ΕΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία ανά τον κόσμο το 2013 που εγκρίθηκε από το Συμβούλιο, αποτελεί μια προσανατολισμένη στο μέλλον ανάλυση των δραστηριοτήτων της ΕΕ στον συγκεκριμένο τομέα πολιτικής· λαμβάνοντας υπόψη ότι το Κοινοβούλιο στα ψηφίσματά του σχετικά με τις προηγούμενες ετήσιες εκθέσεις και με την επανεξέταση της στρατηγικής της ΕΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα έχει τονίσει την ανάγκη για συνεχή προβληματισμό σχετικά με τις πρακτικές του που αφορούν την ενσωμάτωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στις δραστηριότητές του, τη συνέχεια που δίδεται στα επείγοντα ψηφίσματά του σχετικά με παραβιάσεις της δημοκρατίας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του κράτους δικαίου, καθώς και την παρακολούθηση της συμμόρφωσης προς τις ρήτρες για τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα που περιλαμβάνονται σε όλες τις συμφωνίες που συνάπτει η ΕΕ με τρίτες χώρες·

Κεντρική θέση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στις εξωτερικές πολιτικές της ΕΕ

1.  υπενθυμίζει ότι σύμφωνα με το προοίμιο του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης η ΕΕ «τοποθετεί τον άνθρωπο και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια στην καρδιά της δράσης της»·

2.  καλεί όλα τα θεσμικά όργανα και τα κράτη μέλη της ΕΕ να θέσουν τα ανθρώπινα δικαιώματα στο επίκεντρο των σχέσεων της ΕΕ με όλες τις τρίτες χώρες, περιλαμβανομένων των στρατηγικών της εταίρων, και σε όλες τις υψηλού επιπέδου δηλώσεις και συνεδριάσεις· δίδει έμφαση στη σημασία της αποτελεσματικής, συνεπούς και συνεκτικής εφαρμογής της πολιτικής ανθρωπίνων δικαιωμάτων της ΕΕ, σύμφωνα με τις σαφείς υποχρεώσεις που θεσπίζονται στο άρθρο 21 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση και στο στρατηγικό πλαίσιο της ΕΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία· επαινεί τη νέα ΑΕ / ΥΕ, διότι δήλωσε δημόσια την ειλικρινή της δέσμευση στην εφαρμογή αυτών των αρχών·

3.  τονίζει ότι είναι σημαντικό το να ομιλούν τα κράτη μέλη με μία φωνή υπέρ του αδιαίρετου, του απαραβίαστου και του οικουμενικού χαρακτήρα των ανθρώπινων δικαιωμάτων και ειδικότερα υπέρ της επικύρωσης όλων των διεθνών μέσων για τα ανθρώπινα δικαιώματα που έχουν θεσπισθεί από τον ΟΗΕ· καλεί την ΕΕ να τηρήσει το αδιαίρετο και το απαραβίαστο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, περιλαμβανομένων αυτών που κατοχυρώνονται από το Διεθνές Σύμφωνο για τα Οικονομικά, Κοινωνικά και Πολιτιστικά Δικαιώματα, σύμφωνα με το άρθρο 21 της ΣΕΕ· καλεί την ΕΕ να προωθήσει περαιτέρω τα οικουμενικά πρότυπα ανθρωπίνων δικαιωμάτων ως βάση της συνεργασίας της με τρίτες χώρες και περιφερειακούς οργανισμούς, στο πλαίσιο πολιτικών συνομιλιών αλλά και συνομιλιών που αφορούν τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις εμπορικές διαπραγματεύσεις·

4.  χαιρετίζει την απόφαση της Επιτροπής να θέσει το κράτος δικαίου στο επίκεντρο της διεργασίας διεύρυνσης· προτρέπει την ΕΕ να παρακολουθεί στενά την εφαρμογή των διατάξεων που προστατεύουν τα ανθρώπινα δικαιώματα και τα δικαιώματα ατόμων που ανήκουν σε μειονότητες καθ' όλη τη διάρκεια της διεργασίας διεύρυνσης·

5.  προειδοποιεί, ωστόσο, για τις ακούσιες συνέπειες της συνεχούς διεύρυνσης του καταλόγου των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της εγγραφής σε αυτόν ιδεολογικά ή πολιτικά αμφιλεγόμενων ζητημάτων, καθόσον τούτο θα μπορούσε τελικά να περιορίσει τη γενική στήριξη στην ίδια την ιδέα της οικουμενικότητας και του αδιαίρετου χαρακτήρα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων·

6.  επισημαίνει ότι, πέραν του ανθρώπινου πόνου, η ΕΕ θα πρέπει επίσης να λαμβάνει υπόψη όλες τις συνέπειες της μη τήρησης των ανθρώπινων δικαιωμάτων, όπου ο μη σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και η έλλειψη νόμιμης δημοκρατικής συμμετοχής οδηγούν σε αστάθεια, διαφθορά, αποσαθρωμένα κράτη, ανθρωπιστικές κρίσεις ή ένοπλες συγκρούσεις, φαινόμενα που υπονομεύουν τις προσπάθειες που καταβάλλει η ΕΕ στην αναπτυξιακή της πολιτική, και στα οποία η ΕΕ ή τα κράτη μέλη της υποχρεούνται να αντιδράσουν στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής και της πολιτικής ασφάλειας· χαιρετίζει επ' αυτού τις πρόσφατες προσπάθειες της ΕΕ να συμπεριλάβει τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης που συνδέεται με την πρόληψη κρίσεων· ζητεί, ωστόσο, την ανάληψη ισχυρότερων προληπτικών πρωτοβουλιών και παροτρύνει την ΑΕ/ΥΕ, την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να αναπτύξουν ένα στοιχείο πρόληψης κρίσεων με βάση τα ανθρώπινα δικαιώματα, το οποίο θα πρέπει να προστεθεί στην περιεκτική προσέγγιση της ΕΕ για τις εξωτερικές συγκρούσεις και κρίσεις και να συμπεριληφθεί στην επικείμενη αναθεώρηση της Ευρωπαϊκής Στρατηγικής Ασφάλειας·

7.  είναι της γνώμης ότι η ΕΕ, περιλαμβανομένων των αντιπροσωπειών της, θα πρέπει να εντοπίζει σημάδια έγκαιρης προειδοποίησης, όπως είναι η καταπίεση των μειονοτήτων και οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που να υποδηλώνουν δυνητικές συγκρούσεις και ανθρωπιστικές καταστροφές· ζητεί από την ΕΕ να εκπονήσει βέλτιστες πρακτικές για την προώθηση και προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε καταστάσεις ύστερα από καταστροφές και συγκρούσεις, δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή στα άτομα με αναπηρία, στις γυναίκες και στα παιδιά, καθώς και σε άλλες ευάλωτες ομάδες, μέσω της παροχής δεδομένων και της λήψης σχετικών μέτρων με συγκεκριμένες αναφορές στα άτομα με αναπηρία, τη διαθεσιμότητα σχεδίων για τον περιορισμό του κινδύνου καταστροφών που να περιλαμβάνουν τα άτομα με αναπηρία, την κατάρτιση του προσωπικού όλων των σχετικών υπηρεσιών και το ποσοστό προσπελάσιμων καταφυγίων έκτακτης ανάγκης και κέντρων ανακούφισης από τις καταστροφές, επικεντρώνοντας την προσοχή στην ένταξη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στις προσπάθειες ανακούφισης, ανάκαμψης και ανασυγκρότησης, παράλληλα με τον σεβασμό των ανθρωπιστικών αρχών της ανθρωπιάς, της αμεροληψίας της ουδετερότητας και της ανεξαρτησίας, καθώς και μιας προσέγγισης της ανθρωπιστικής βοήθειας που θα βασίζεται στις ανάγκες·

8.  ενθαρρύνει την ΕΕ να εξασφαλίσει ότι υπάρχει συνέργια μεταξύ των δυνατοτήτων στήριξης τις οποίες προσφέρουν ο Μηχανισμός Σταθερότητας, το Ευρωπαϊκό Μέσο για τη Δημοκρατία και τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και το Ευρωπαϊκό Ταμείο για τη Δημοκρατία (ΕΤΔ)·

9.  εκφράζει έντονη ανησυχία λόγω του αυξανόμενου αριθμού σοβαρών παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που προέρχονται από την τρομοκρατία ανά τον κόσμο· παραπέμπει σε έκθεση του 2014, όπου αναφέρεται αύξηση της τρομοκρατικής δραστηριότητας σε ποσοστό 62 % μεταξύ 2012 και 2013 και αύξηση του αριθμού των χωρών που βίωσαν τρομοκρατικές επιθέσεις με περισσότερους από 50 θανάτους από 15 σε 24· παροτρύνει, παραπέμποντας στην αύξηση της τρομοκρατικής δραστηριότητας, την ΑΕ / ΥΕ και την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης (ΕΥΕΔ) να συνεργάζονται καλύτερα και αποτελεσματικότερα με τις κυβερνήσεις για την καταπολέμηση πάσης μορφής τρομοκρατίας·

10.  υποστηρίζει ότι η άρνηση γενοκτονιών και άλλων εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας, καθώς επίσης οι πράξεις ρατσισμού, ξενοφοβίας ή θρησκευτικού μίσους, συνιστούν κατάφωρη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών και ως τέτοιες θα πρέπει να καταδικάζονται·

11.  καλεί την ΑΕ/ΥΕ Federica Mogherini και τους Υπουργούς Εξωτερικών της ΕΕ να θέτουν τακτικά στην ημερήσια διάταξη του Συμβουλίου Εξωτερικών Υποθέσεων (ΣΕΥ) τη συζήτηση των προσπαθειών της ΕΕ για την ελευθέρωση υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, δημοσιογράφων, πολιτικών ακτιβιστών και άλλων οι οποίοι ασκούν με ειρηνικό τρόπο τα δικαιώματά τους·

Η Ετήσια Έκθεση της ΕΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και τη Δημοκρατία ανά τον Κόσμο ως το εργαλείο αναφοράς για την πολιτική ανθρωπίνων δικαιωμάτων και δημοκρατίας της ΕΕ

12.  χαιρετίζει την έγκριση από το Συμβούλιο της ετήσιας έκθεσης της ΕΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία στον κόσμο το 2013· καλεί τη νέα ΑΕ/ΥΕ να αναλάβει δέσμευση ότι στο μέλλον θα συμμετέχει σε δύο ετήσιες συζητήσεις συνόδων της ολομέλειας του Κοινοβουλίου για την πολιτική ανθρωπίνων δικαιωμάτων και δημοκρατίας της ΕΕ, ότι θα παρουσιάζει την έκθεση της ΕΕ και θα απαντά στην έκθεση του Κοινοβουλίου·

13.  εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι η Επιτροπή δεν απάντησε γραπτώς στο ψήφισμα του Κοινοβουλίου για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία στον κόσμο το 2012 του οποίου μνεία γίνεται ανωτέρω και θεωρεί ότι αυτές οι γραπτές απαντήσεις είναι εξαιρετικά σημαντικές για τη διοργανική συνεργασία επί του θέματος και δεν μπορούν να αντικατασταθούν από τη συζήτηση στην Ολομέλεια, η οποία προβλέπει λιγότερο χρόνο για εξέταση και συστηματική απάντηση σε όλα τα σημεία που έχουν τεθεί από το Κοινοβούλιο·

14.  συγχαίρει την Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης και την Επιτροπή για την περιεκτική και σαφή έκθεση που υπέβαλαν σχετικά με τη δράση που ανέπτυξε η ΕΕ κατά την περίοδο αναφοράς· επαναλαμβάνει, ωστόσο, την άποψή του ότι ειδικότερα οι ανά χώρα εκθέσεις θα πρέπει να επιτρέπουν την επισκόπηση βασικών θετικών και αρνητικών τάσεων και να αξιολογούν την αποδοτικότητα των δράσεων της ΕΕ· σημειώνει ότι η υποβολή πιο ενδελεχών δημόσιων εκθέσεων, οι οποίες να βασίζονται ειδικότερα στις προτεραιότητες και τους δείκτες που προσδιορίζονται στις μέχρι τώρα εμπιστευτικές ανά χώρα στρατηγικές της ΕΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα, θα ενθάρρυναν συνεπέστερη εφαρμογή των προϋποθέσεων που συνδέονται με τα ανθρώπινα δικαιώματα καθώς και την αξιολόγηση του αντικτύπου των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στις πολιτικές της ΕΕ·

15.  εμμένει στην άποψη ότι τα θεσμικά όργανα της ΕΕ θα πρέπει να καταβάλουν από κοινού προσπάθεια για να βελτιωθεί η μορφή της έκθεσης σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία ανά τον κόσμο, με σκοπό να απευθύνεται σε ένα ευρύ κοινό διατηρώντας συγχρόνως την περιεκτικότητά της ως έκθεσης εφαρμογής με θέμα το στρατηγικό πλαίσιο και το σχέδιο δράσης της ΕΕ σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία· επαναλαμβάνει την προθυμία του να συμμετάσχει σε μια ενεργή και εποικοδομητική συνεργασία μεταξύ των θεσμικών οργάνων της ΕΕ για την εκπόνηση μελλοντικών εκθέσεων· επαναλαμβάνει το αίτημά του να περιλαμβάνει η ετήσια έκθεση τμήμα σχετικά με την υλοποίηση του σχεδίου δράσης από τα κράτη μέλη·

Υλοποίηση του Στρατηγικού Πλαισίου και Σχεδίου Δράσης της ΕΕ

16.  επαναλαμβάνει την εκτίμησή του για το στρατηγικό πλαίσιο και σχέδιο δράσης της ΕΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία, που εγκρίθηκε από το Συμβούλιο το 2012, χαρακτηρίζοντάς το μείζον ορόσημο που ανοίγει νέους ορίζοντες στη χάραξη πολιτικών και επιβεβαιώνει τη δέσμευση της ΕΕ ως προς την υποχρέωση που απορρέει από τη Συνθήκη για ενσωμάτωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε κάθε πτυχή της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ «χωρίς εξαιρέσεις»·

17.  υπενθυμίζει ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα αποτελούν πλέον απαραίτητη συνιστώσα της εξωτερικής δράσης της ΕΕ και ουσιαστικό στοιχείο της ταυτότητάς της στο πεδίο των διμερών, πολυμερών και θεσμικών της σχέσεων·

18.  αναγνωρίζει τις προσπάθειες της ΕΥΕΔ και της Επιτροπής να λογοδοτήσουν στο Κοινοβούλιο σχετικά με την υλοποίηση του πρώτου Σχεδίου Δράσης της ΕΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και τη Δημοκρατία· καλεί την ΑΕ/ΥΕ και την ΕΥΕΔ να εμπλέξουν τα κράτη μέλη, την Επιτροπή, το Κοινοβούλιο, την κοινωνία των πολιτών και τους περιφερειακούς και διεθνείς οργανισμούς στην επανεξέταση και τις διαβουλεύσεις που θα οδηγήσουν στην έγκριση νέου σχεδίου δράσης, με ισχύ από τις αρχές του έτους 2015· χαιρετίζει τις συζητήσεις που αποσκοπούν σε καλύτερη ιεράρχηση των στόχων στο νέο σχέδιο δράσης και σε βελτίωση της σαφήνειας, της αποτελεσματικότητας και της εσωτερικής συνοχής αυτού του εργαλείου εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ, αλλά προειδοποιεί να μην επέλθει συρρίκνωση του πεδίου του σχεδίου δράσης ότι πρέπει να διατηρηθεί ένα υψηλό πεδίο εφαρμογής του σχεδίου δράσης ούτε να ισχύσει χαμηλότερο επίπεδο φιλοδοξιών όσον αφορά την ενσωμάτωση της διάστασης των ανθρώπινων δικαιωμάτων στους τομείς πολιτικής της ΕΕ·

19.  ενθαρρύνει όλα τα μέρη που εμπλέκονται στην εξωτερική δράση της ΕΕ να ενστερνισθούν την εξωτερική πολιτική της ΕΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τα ποικίλα μέσα που συνδέονται με αυτή και να εξασφαλίσουν ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα λαμβάνονται υπόψη διατομεακά, μεταξύ άλλων μέσω της διοργάνωσης τακτικής κατάρτισης σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα που να απευθύνεται στους σχετικούς υπαλλήλους·

20.  εκφράζει την ιδιαίτερη ανησυχία του για την υλοποίηση της δέσμευσης που εξαγγέλλεται στο στρατηγικό πλαίσιο να «τεθούν τα ανθρώπινα δικαιώματα στο επίκεντρο των σχέσεων της ΕΕ με όλες τις τρίτες χώρες, συμπεριλαμβανομένων των στρατηγικών της εταίρων»· ζητεί, επομένως, την απερίσπαστη προσοχή της ΑΕ/ΥΕ και της ΕΥΕΔ στην υλοποίηση αυτής της δέσμευσης και τη διασφάλιση της ενσωμάτωσης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δημοκρατίας στις σχέσεις της ΕΕ με τους στρατηγικούς εταίρους της σε κεντρικά πλαίσια, όπως είναι οι σύνοδοι κορυφής και τα συμπεράσματα του Συμβουλίου· συνιστά επίσης, οποτεδήποτε σημειώνεται κατάφωρη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από χώρα εταίρο με την οποία έχει συναφθεί συμφωνία, να λαμβάνει η ΕΕ πιο αποτελεσματικά μέτρα για την επιβολή των κατάλληλων κυρώσεων που ορίζονται στις ρήτρες περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων της συμφωνίας, περιλαμβανομένης και της δυνατότητας (προσωρινής) αναστολής της εφαρμογής της συμφωνίας·

21.  καλεί την ΑΕ/ΥΕ, σε συντονισμό με όλους τους λοιπούς Επιτρόπους, να καταρτίσει ένα πρόγραμμα που να ενσωματώνει τα ανθρώπινα δικαιώματα σε διάφορες δραστηριότητες της ΕΕ, ιδίως στους τομείς της ανάπτυξης, της μετανάστευσης, του περιβάλλοντος, της απασχόλησης, της προστασίας των δεδομένων στο διαδίκτυο, του εμπορίου, των επενδύσεων, της τεχνολογίας και των επιχειρήσεων·

22.  επικροτεί τη δημόσια δήλωση της ΑΕ/ΥΕ ότι είναι ανάγκη να επανεξεταστεί η στρατηγική της ΕΕ προς όλους τους στρατηγικούς της εταίρους, περιλαμβανομένων της Κίνας και της Ρωσίας, και την καλεί να δώσει στη διάρκεια της θητείας της προτεραιότητα στα ανθρώπινα δικαιώματα στις εν λόγω χώρες, καθιστώντας σαφές ότι οι κατάφωρες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων συνιστούν απειλή για τις διμερείς σχέσεις μεταξύ της ΕΕ και των στρατηγικών της εταίρων·

Εντολή του Ειδικού Εντεταλμένου της ΕΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα

23.  αναγνωρίζει τη σημασία της εντολής που δόθηκε στον πρώτο Ειδικό Εντεταλμένο της ΕΕ (ΕΕΕΕ) για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και συγχαίρει τον επιφορτισμένο με τα συγκεκριμένα καθήκοντα για το έργο που έχει επιτελέσει μέχρι σήμερα· ενθαρρύνει τον ΕΕΕΕ να συνεχίσει να ενισχύει την προβολή της ΕΕ και τη συμμετοχή της σε πολυμερείς οργανισμούς και περιφερειακούς μηχανισμούς για τα ανθρώπινα δικαιώματα (τα Ηνωμένα Έθνη, το Συμβούλιο της Ευρώπης, τον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης, τον Οργανισμό για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη, τον Σύνδεσμο Κρατών της Νοτιοανατολικής Ασίας, την Αφρικανική Ένωση και τον Οργανισμό Ισλαμικής Συνεργασίας), να προωθεί βασικές θεματικές προτεραιότητες της ΕΕ που αντικατοπτρίζονται στις κατευθυντήριες γραμμές της ΕΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα, να εργάζεται για την ενδυνάμωση της κοινωνίας των πολιτών σε όλο τον κόσμο και να συμβάλλει στην ενσωμάτωση, τη συνοχή, τη συνέπεια και την αποτελεσματικότητα της πολιτικής ανθρωπίνων δικαιωμάτων της ΕΕ καθώς και στην επίτευξη της κατάλληλης ισορροπίας μεταξύ σιωπηρής και δημόσιας διπλωματίας· αναγνωρίζει την ανάγκη για μεγαλύτερη προβολή του ρόλου του Ειδικού Εντεταλμένου της ΕΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, ο οποίος λαμβάνει μεν στήριξη από τις διάφορες υπηρεσίες εντός των θεσμικών οργάνων της ΕΕ με σκοπό τον άρτιο συντονισμό πρέπει δε να διαθέτει αρμοδιότητα πρωτοβουλίας και δικαίωμα δημόσιου λόγου·

24.  καλεί το Συμβούλιο να εγκρίνει ως γενική αρχή την πρακτική να περιλαμβάνεται η συνεργασία με τον ΕΕΕΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην εντολή των μελλοντικών γεωγραφικών ειδικών εντεταλμένων της ΕΕ·

25.  ζητεί η θέση του ΕΕΕΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα να συνεχισθεί με σκοπό να μετατραπεί σε μόνιμη λειτουργία με επάρκεια μέσων προς πλήρη επιτέλεση του ρόλου, περιλαμβανομένης της χρήσης δημόσιας διπλωματίας·

Εσωτερική/εξωτερική συνοχή στην πολιτική ανθρωπίνων δικαιωμάτων και δημοκρατίας της ΕΕ

26.  τονίζει ότι η πολιτική της ΕΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα πρέπει να χαρακτηρίζεται από συνέπεια όσον αφορά τη συμμόρφωση προς τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τις Συνθήκες, να εξασφαλίζει τη συνεκτικότητα μεταξύ εσωτερικών και εξωτερικών πολιτικών και να αποφεύγει τα διπλά μέτρα και σταθμά· ζητεί, επομένως, την έγκριση των συμπερασμάτων του Συμβουλίου Εξωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα σε σχέση με τους στρατηγικούς εταίρους· ζητεί, στο πλαίσιο αυτό, τη θέσπιση κοινών κατώτατων ορίων για τα κράτη μέλη και τους αξιωματούχους της ΕΕ όσον αφορά τα μελήματα σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα που θα πρέπει να θέτουν τουλάχιστον ως θέμα στους ομολόγους τους των στρατηγικών εταίρων, έχοντας παράλληλα κατά νου τις συνθήκες της κατάστασης κάθε χώρας·

27.  τονίζει ότι η συνέπεια της δράσης της Ένωσης σε σχέση με τις τρίτες χώρες αποτελεί προϋπόθεση για την αξιοπιστία της και κατ' επέκταση για την αποτελεσματικότητά της, και ότι οι αποκλίσεις και οι ασυνέπειες θέτουν σε κίνδυνο την αποτελεσματικότητα της δράσης της και ορισμένες φορές οδηγούν στο να μην εισακούονται οι απόψεις της Ένωσης σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα· υπενθυμίζει ότι, παρά τις πολλές δυσκολίες που προκύπτουν, η συνέπεια παραμένει στόχος προτεραιότητας σε θέματα εξωτερικής πολιτικής και πρέπει να αποτελεί βασικό στοιχείο της θητείας όλων των παραγόντων που εμπλέκονται στην εν λόγω πολιτική·

28.  θεωρεί πέραν τούτων ουσιαστικής σημασίας το να εφαρμόζονται και στα κράτη μέλη οι απαιτήσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων που ορίζει η ΕΕ στις σχέσεις της με τις τρίτες χώρες· υπενθυμίζει εν προκειμένω αυτό ότι το Κοινοβούλιο εγκρίνει ετήσια έκθεση για την κατάσταση των θεμελιωδών δικαιωμάτων στην Ευρωπαϊκή Ένωση την οποία εκπονεί η Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων·

29.  καλεί την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης να ενισχύσει τη διαχείριση, τον έλεγχο και τη λογοδοσία των ταμείων της ΕΕ για την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων·

30.  επισημαίνει τις σημαντικότατες προκλήσεις που θέτει η προσάρτηση της Κριμαίας από τη Ρωσία και η συνεχιζόμενη στρατιωτική εμπλοκή στην Ανατολική Ουκρανία· τονίζει ότι αυτή η πολιτική επιθετικότητας αποτελεί συνέχεια της πορείας που ακολουθεί η Ρωσία προς τον απολυταρχισμό, με επιδείνωση της κατάστασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο εσωτερικό της χώρας· τονίζει ότι η Ρωσία αποτελεί τώρα «στρατηγική πρόκληση» για την ΕΕ και δεν πληροί πλέον τα κριτήρια της στρατηγικής εταιρικής σχέσης·

31.  καλεί την ΕΕ να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τις εσωτερικές προκλήσεις στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως είναι η κατάσταση των Ρομά, η μεταχείριση των προσφύγων και των μεταναστών, οι διακρίσεις κατά των ΛΟΑΔΜ, οι συνθήκες κράτησης και η ελευθερία των μέσων ενημέρωσης στα κράτη μέλη, ώστε να διατηρηθεί η αξιοπιστία και η συνέπεια στην εξωτερική πολιτική της για τα ανθρώπινα δικαιώματα· θεωρεί λυπηρό το ότι η μειονότητα των Ρομά εξακολουθεί να υφίσταται διακρίσεις, ρατσισμό και κοινωνικό αποκλεισμό, τόσο εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσο και στις υποψήφιες για ένταξη στην ΕΕ χώρες στα Δυτικά Βαλκάνια και την Τουρκία· σημειώνει επ' αυτού ότι ο σεβασμός των δικαιωμάτων των μειονοτήτων συνιστά μία από τις βασικές προκλήσεις που εντοπίσθηκαν στη στρατηγική της Επιτροπής για τη διεύρυνση για το διάστημα 2014-2015·

Μέσα πολιτικής ανθρωπίνων δικαιωμάτων της ΕΕ

Στρατηγικές ανά χώρα για τα ανθρώπινα δικαιώματα και ο ρόλος των αντιπροσωπειών της ΕΕ

32.  συγχαίρει την ΕΥΕΔ για την επιτυχή ολοκλήρωση του πρώτου κύκλου στρατηγικών ανά χώρα για τα ανθρώπινα δικαιώματα, οι οποίες καταρτίστηκαν δίδοντας ιδιαίτερη έμφαση στον ενστερνισμό τους στο επίπεδο των αντιπροσωπειών ΕΕ· θεωρεί, ωστόσο, λυπηρή τη συνεχιζόμενη έλλειψη διαφάνειας όσον αφορά το περιεχόμενο των ανά χώρα στρατηγικών, ειδικότερα το ότι δεν υπάρχει η αρμόζουσα πληροφόρηση του Κοινοβουλίου και ζητεί, για μια ακόμα φορά, τη δημοσιοποίηση τουλάχιστον των βασικών προτεραιοτήτων της στρατηγικής για κάθε χώρα καθώς και την πρόσβαση του Κοινοβουλίου στις στρατηγικές εντός ενός αρμόζοντος πλαισίου, ώστε να καθίσταται δυνατή η διεξαγωγή κατάλληλου ελέγχου· ενθαρρύνει την ΕΥΕΔ να εγκρίνει δείκτες με τους οποίους να αξιολογεί το πόσο αποτελεσματικά παρεμβαίνει και να προσεγγίζει τις ανά χώρα ενότητες της Ετήσιας Έκθεσης σχετικά με τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και τη Δημοκρατία ως εάν αποτελούσαν εκθέσεις εφαρμογής σχετικά με τις ανά χώρα στρατηγικές· υπενθυμίζει τη δέσμευση που έχει αναλάβει η ΕΕ να εξασφαλίζει ότι οι ανά χώρα στρατηγικές για τα ανθρώπινα δικαιώματα λαμβάνονται υπόψη σε όλα τα επίπεδα της χάραξης πολιτικής με τις τρίτες χώρες, περιλαμβανομένων των διαλόγων για τα ανθρώπινα δικαιώματα και των πολιτικών διαλόγων·

33.  τονίζει την ανάγκη να συντάσσουν οι αντιπροσωπείες της ΕΕ ετήσια έκθεση σχετικά με τις δραστηριότητές τους στο πεδίο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων·

34.  επικροτεί το σχεδόν ολοκληρωμένο δίκτυο σημείων επαφής για τα ανθρώπινα δικαιώματα και αξιωματούχων συνδέσμων για τους υπερασπιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων στις αντιπροσωπείες της ΕΕ· καλεί την ΑΕ/ΥΕ και την ΕΥΕΔ να καταρτίσουν σαφείς επιχειρησιακές κατευθυντήριες γραμμές όσον αφορά τον ρόλο τους στις αντιπροσωπείες, ώστε να μπορούν να αξιοποιήσουν πλήρως το δυναμικό τους, να δημιουργούν αξιόπιστα πρότυπα και να αποφεύγουν τις ασυνέπειες μεταξύ αντιπροσωπειών της ΕΕ·

35.  ενθαρρύνει την ενίσχυση της συνεργασίας μεταξύ των διπλωματικών δικτύων των κρατών μελών και των αντιπροσωπειών της ΕΕ ανά τον κόσμο, για να συμβάλλουν στις συζητήσεις από ομάδες εργασίας σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα στις τρίτες χώρες·

36.  καλεί την ΕΥΕΔ να εξασφαλίζει ότι οι περιπτώσεις των φυλακισμένων υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τίθενται ως θέμα σε όλες τις υψηλού επιπέδου συναντήσεις μεταξύ ΕΕ και τρίτων χωρών, περιλαμβανομένων των συναντήσεων του Συμβουλίου Συνεργασίας/Συμβουλίου Σύνδεσης· εμμένει στο να περιλαμβάνουν όλες οι ανά χώρα στρατηγικές για τα ανθρώπινα δικαιώματα μεταξύ της ΕΕ και τρίτων χωρών μια ενότητα για τους φυλακισμένους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων·

37.  υπενθυμίζει τη δέσμευση να ενσωματωθούν τα ανθρώπινα δικαιώματα σε όλες τις αποτιμήσεις αντικτύπου από την ΕΕ· εμμένει στη σημασία που έχει αυτή η δέσμευση για να εξασφαλίζεται ότι η ΕΕ σέβεται, προστατεύει και υλοποιεί τα ανθρώπινα δικαιώματα και στο ότι οι εξωτερικές πολιτικές και δραστηριότητές της σχεδιάζονται και εκτελούνται με τρόπο ώστε να εδραιώνουν τα ανθρώπινα δικαιώματα στο εξωτερικό· ζητεί από την ΕΕ καλύτερη διαβούλευση και συντονισμό με την κοινωνία των πολιτών και τα θεσμικά όργανα της ΕΕ, για να βελτιωθεί η ποιότητα και η συστηματοποίηση των εκτιμήσεων αντικτύπου σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα·

Συνομιλίες και διαβουλεύσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα

38.  επαναλαμβάνει ότι υποστηρίζει τις ειδικές συνομιλίες για τα ανθρώπινα δικαιώματα ως μέσο της πολιτικής της ΕΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα, υπό την προϋπόθεση ότι δεν αποτελούν αυτοσκοπό αλλά μέσο διασφάλισης συγκεκριμένων δεσμεύσεων και επιτευγμάτων από τον συνομιλητή της· αναγνωρίζει την αξία της συμμετοχής σε ειδικό για τα ανθρώπινα δικαιώματα διάλογο, ειδικότερα με χώρες που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα ανθρώπινων δικαιωμάτων· υπογραμμίζει, ωστόσο, ότι είναι αναγκαίο η ΕΕ να αντλεί σαφή πολιτικά συμπεράσματα όταν ο διάλογος για τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν έχει θετική έκβαση λόγω της απροθυμίας του συνομιλητή της να συνεργαστεί με καλή πίστη ή της έλλειψης πραγματικής δέσμευσης για μεταρρυθμίσεις και να δίδει μεγαλύτερη έμφαση στη δημόσια διπλωματία, με σκοπό να περιφρουρήσει τη δημόσια αξιοπιστία της πολιτικής ανθρωπίνων δικαιωμάτων της ΕΕ· προειδοποιεί, περαιτέρω, οι συζητήσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα να μην απομακρύνονται από τις πολιτικές συνομιλίες υψηλού επιπέδου· εμμένει στο να τίθενται οι προσωπικές περιπτώσεις των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που διατρέχουν κίνδυνο ή βρίσκονται στη φυλακή καθώς και οι περιπτώσεις των πολιτικών κρατουμένων ως θέμα από την ΕΕ σωστά, με υπεύθυνο και διαφανή τρόπο· όσον αφορά τις κατάφωρες παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ζητεί το ζήτημα αυτό να τίθεται στο επίκεντρο του πολιτικού διαλόγου σε όλα τα επίπεδα·

39.  παροτρύνει την ΕΥΕΔ να αναπτύξει περιεκτικό μηχανισμό επανεξέτασης για να συμβάλλει στην αξιολόγηση των διαλόγων υπό το φως της μη επίτευξης σημαντικών και απτών αποτελεσμάτων παροτρύνει περαιτέρω την ΕΕ να ενισχύσει του δείκτες αναφοράς που χρησιμοποιεί με σκοπό να βοηθηθεί η μέτρηση της επιτυχίας και να καταστούν οι διάλογοι αποτελεσματικότεροι, στοιχείο που θα συμβάλει στο να οδηγηθούν οι χώρες με σοβαρά προβλήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων πλησιέστερα στα διεθνή πρότυπα ανθρωπίνων δικαιωμάτων· παροτρύνει την ΕΕ, υπό το φως επί παραδείγματι της μη επίτευξης σημαντικών και απτών αποτελεσμάτων στον διάλογο ανθρωπίνων δικαιωμάτων ΕΕ-Κίνας και των προσφάτων εξελίξεων στο Χονγκ Κονγκ, να σκεφθεί εκ νέου τη στρατηγική ανθρωπίνων δικαιωμάτων που ακολουθεί και να εγκρίνει περισσότερο συνεκτική, ενιαία και στρατηγική προσέγγιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων·

40.  θεωρεί λυπηρό το ότι, επειδή οι δομές, οι μορφές, η συχνότητα και οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται ποικίλλουν και οι ανταλλαγές αυτές είναι εμπιστευτικού χαρακτήρα, δεν υφίσταται πραγματικός μηχανισμός παρακολούθησης και επανεξέτασης αυτών των διαλόγων, ούτε υπάρχουν δείκτες προόδου· συνιστά την αποσαφήνιση των στόχων εκάστου διαλόγου και την επανεξέταση των αποτελεσμάτων σε διαβούλευση με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο·

41.  προτρέπει την ΕΥΕΔ σε περαιτέρω συνεργασία με όλες τις χώρες με τις οποίες διεξάγει επί του παρόντος διάλογο για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ζητώντας από τις αντίστοιχες αρμόδιες αρχές να αναλάβουν συγκεκριμένες δεσμεύσεις και δίδοντας σε τακτική βάση συνέχεια στις απαιτήσεις που εγείρονται στη διάρκεια των διαβουλεύσεων·

Οι κατευθυντήριες γραμμές της ΕΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα

42.  χαιρετίζει την έγκριση από το Συμβούλιο των κατευθυντήριων γραμμών για τα ανθρώπινα δικαιώματα σχετικά με τις λεσβίες, τους ομοφυλόφιλους, τα αμφιφυλόφιλα, διεμφυλικά και μεσοφυλικά άτομα και των κατευθυντηρίων γραμμών της ΕΕ για την ελευθερία θρησκευτικής συνείδησης ή πεποιθήσεων το έτος αναφοράς 2013, καθώς και των κατευθυντηρίων γραμμών για την ελευθερία έκφρασης εντός και εκτός διαδικτύου, το 2014·

43.  επαναλαμβάνει ότι η έγκριση κατευθυντήριων γραμμών δεν πρέπει να οδηγήσει σε επιλεκτικότητα στο σύστημα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, διότι οι αρχές της οικουμενικότητας και του αδιαίρετου χαρακτήρα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων πρέπει να παραμείνουν ουσιώδεις· καλεί την Επιτροπή να ορίσει από κοινού με το Κοινοβούλιο και εκπροσώπους της κοινωνίας των πολιτών τα κριτήρια για την επιλογή των θεμάτων που καλύπτονται από αυτές τις κατευθυντήριες γραμμές, ώστε να αποσαφηνίσει τη διαδικασία επιλογής·

44.  καλεί την Επιτροπή να συμπληρώσει τις κατευθυντήριες γραμμές, οι οποίες θα πρέπει να ορίζουν τους στόχους, τα κριτήρια τα μέσα τα χρονοδιαγράμματα και τους δείκτες και να περιλαμβάνουν τακτική επανεξέταση, τυποποιώντας το περιεχόμενο και τη μορφή των κατευθυντηρίων γραμμών και καθιστώντας τις σαφέστερες· υπενθυμίζει εν προκειμένω ότι το Κοινοβούλιο συνέστησε πρόσφατα την «αποτελεσματική και με άξονα τα αποτελέσματα» εφαρμογή των κατευθυντηρίων γραμμών σχετικά με τα βασανιστήρια·

45.  ζητεί μεγαλύτερη συμμετοχή των φορέων της κοινωνίας των πολιτών στην κατάρτιση, την αξιολόγηση και την επανεξέταση των κατευθυντηρίων γραμμών·

46.  παροτρύνει την ΕΥΕΔ και το Συμβούλιο να λάβουν τα κατάλληλα μέτρα για την εφαρμογή και την αξιολόγηση των κατευθυντηρίων γραμμών της ΕΕ σε επίπεδο χώρας· ενθαρρύνει την ΕΥΕΔ και τα κράτη μέλη επίσης να επιδίδονται σε συνεχή κατάρτιση και ευαισθητοποίηση του προσωπικού της ΕΥΕΔ και των αντιπροσωπειών της ΕΕ, καθώς και των διπλωματών των κρατών μελών, ώστε να διασφαλίσουν ότι οι κατευθυντήριες γραμμές της ΕΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα θα φέρουν το αναμενόμενο αποτέλεσμα στη διαμόρφωση πραγματικών πολιτικών επιτόπου·

Πολιτικές της ΕΕ για τη στήριξη του εκδημοκρατισμού και των εκλογών

47.  τονίζει ότι τα δημοκρατικά καθεστώτα χαρακτηρίζονται όχι μόνο από τη διεξαγωγή εκλογών, αλλά και από τον σεβασμό για το κράτος δικαίου, την ελευθερία του λόγου, τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ανεξάρτητη δικαιοσύνη και αμερόληπτη διοίκηση· καλεί την Επιτροπή και την ΕΥΕΔ να στηρίξουν εν εξελίξει δημοκρατικές διεργασίες σε τρίτες χώρες· υπογραμμίζει εν προκειμένω ότι είναι σημαντικό να δίνεται συνέχεια στις εκθέσεις και τις συστάσεις των αποστολών παρατήρησης εκλογών, χρησιμοποιώντας τις ως μέρος της δέσμευσης της ΕΕ προς στήριξη της δημοκρατίας στην αντίστοιχη χώρα και αναθέτοντας στον επικεφαλής παρατηρητή ειδικό ρόλο στην παρακολούθηση της εφαρμογής των συστάσεων, ως συνεκτικό μέρος της περιεκτικής προσέγγισης στήριξης της δημοκρατίας από το Κοινοβούλιο και με την υποστήριξη των μόνιμων οργάνων του Κοινοβουλίου· σημειώνει τον θετικό ρόλο που μπορούν να διαδραματίζουν οι αποστολές παρατήρησης εκλογών από την ΕΕ εξασφαλίζοντας την αξιοπιστία της ΕΕ ως εταίρου·

48.  ζητεί να συνεχίσει η ΕΕ να εργάζεται για τον ορισμό των βέλτιστων πρακτικών σε αυτόν τον τομέα, για να υποστηρίξει και να εδραιώσει τις διεργασίες εκδημοκρατισμού· ενθαρρύνει την ανάπτυξη εργαλείων πολιτικής και επιχειρησιακών μέσων για να εφαρμοστούν σε χώρες προτεραιότητας με σκοπό την ένταξη μέτρων στήριξης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δημοκρατίας, περιλαμβανομένων των μέτρων πρόληψης των συγκρούσεων και διαμεσολάβησης, στην προσέγγιση της ΕΕ με συνεκτικό, ευέλικτο και αξιόπιστο τρόπο·

49.  τονίζει ότι η πολιτική μετάβαση και ο εκδημοκρατισμός χρειάζεται να συνδυάζονται με τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, την προώθηση της δικαιοσύνης, τη διαφάνεια, τη λογοδοσία, τη συμφιλίωση, το κράτος δικαίου και την εγκαθίδρυση δημοκρατικών θεσμών· ζητεί την παροχή συστηματικής στήριξης από την ΕΕ στα κοινοβούλια που αναδεικνύονται με ελεύθερες και δίκαιες εκλογές· τονίζει την ανάγκη διευκόλυνσης του πολιτικού διαλόγου μεταξύ κυβερνώντων και αντιπολιτευόμενων κομμάτων·

50.  υπενθυμίζει ότι μετά την Αραβική Άνοιξη η Ευρωπαϊκή Ένωση επαναπροσδιόρισε την πολιτική γειτονίας της έναντι των χωρών της Νότιας Μεσογείου τονίζοντας τον ρόλο της κοινωνίας των πολιτών και την αρχή των «αναλογικών κερδών» με σκοπό την ανάπτυξη ισχυρότερων εταιρικών σχέσεων με τις γειτονικές της χώρες και την καθοδήγηση των μεταρρυθμίσεων και των διαδικασιών μετάβασης στη δημοκρατία·

51.  θεωρεί ότι οι σχέσεις της ΕΕ με όλες τις τρίτες χώρες θα πρέπει να διέπονται από την προσέγγιση «αναλογικών κερδών» με γνώμονα τις επιδόσεις, και ότι η ΕΕ θα πρέπει να εκχωρεί προηγμένο καθεστώς στις χώρες εταίρους μόνο εφόσον τηρούνται σαφώς οι προϋποθέσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και δημοκρατίας και ότι δεν θα πρέπει να διστάζει να «παγώνει» το καθεστώς αυτό εάν δεν πληρούνται πλέον οι εν λόγω προϋποθέσεις·

52.  ζητεί αποτελεσματική χρήση των νέων τεχνολογιών και του παγκόσμιου ιστού, για να καταστούν οι πληροφορίες για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία καθώς και τα προγράμματα της ΕΕ όσο το δυνατό ευρύτερα προσβάσιμες στους ανθρώπους σε ολόκληρο τον κόσμο·

53.  επικροτεί το πιλοτικό έργο ανά χώρα που έχει μέχρι στιγμής πραγματοποιηθεί από εννέα αντιπροσωπείες της ΕΕ με σκοπό την αύξηση της συνοχής για τη στήριξη της δημοκρατίας στις εξωτερικές σχέσεις της ΕΕ, όπως δρομολογήθηκε από τα συμπεράσματα του Συμβουλίου του 2009 και του 2010 και όπως ενσωματώθηκε στο στρατηγικό πλαίσιο και το σχέδιο δράσης της ΕΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία το 2012·

54.  ζητεί από την Επιτροπή και την ΕΥΕΔ να βελτιώσουν τον συντονισμό τους με το Κοινοβούλιο όσον αφορά τη δεύτερη γενιά πιλοτικών χωρών, ώστε να εξασφαλίσουν ότι όλα τα θεσμικά όργανα της ΕΕ θα συνδυάσουν την εμπειρογνωμοσύνη τους και θα συμμετάσχουν στην αποτελεσματική στήριξη της δημοκρατίας σε τρίτες χώρες·

55.  συγχαίρει το Ευρωπαϊκό Ταμείο για τη Δημοκρατία για το αποτελεσματικό του έργο στην αφορά την προώθηση της δημοκρατίας στην περιοχή μας και υποστηρίζει μια προσεκτική επέκταση της εντολής του σε άλλες κοινωνίες που αγωνίζονται να εκδημοκρατιστούν· καλεί τα κράτη μέλη, σε πνεύμα αλληλεγγύης και ανάληψης δέσμευσης, να παρέχουν επαρκή χρηματοδότηση στον προϋπολογισμό του Ταμείου, για να εξασφαλιστεί η πλέον ευέλικτη και αποτελεσματική στήριξη προς τους τοπικούς φορείς της δημοκρατικής αλλαγής·

56.  τονίζει ότι είναι σημαντικό να ενισχυθεί ο ρόλος των γυναικών στην προαγωγή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των δημοκρατικών μεταρρυθμίσεων, στην υποστήριξη της πρόληψης των συγκρούσεων και στην εδραίωση της πολιτικής συμμετοχής και εκπροσώπησης· επίσης σημειώνει επ' αυτού ότι οι συστάσεις που διατυπώνονται στις εκθέσεις των αποστολών της ΕΕ για την παρατήρηση εκλογών σχετικά με την πλήρη και ισότιμη συμμετοχή των γυναικών στην εκλογική διεργασία πρέπει να λαμβάνονται υπόψη και να αναλαμβάνεται δράση σχετικά με αυτές·

57.  υπενθυμίζει ότι η διεύρυνση αποτελεί την πλέον επιτυχημένη προσπάθεια εκδημοκρατισμού από την ΕΕ και τονίζει ότι οι διαπραγματεύσεις με τα Δυτικά Βαλκάνια εξακολουθούν να αποτελούν το βασικό μέσο παροχής βοήθειας για να θεσπίσουν οι χώρες αυτές ολοκληρωμένες δημοκρατικές κοινωνίες·

Στήριξη της ΕΕ για υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων

58.  επικροτεί τα ειδικά συμπεράσματα του Συμβουλίου για τους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη δέκατη επέτειο των κατευθυντηρίων γραμμών της ΕΕ για τους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων (ΥΑΔ)· συγχαίρει, επιπλέον, την Επιτροπή επειδή χρησιμοποιεί μεγαλύτερο μέρος της χρηματοδότησης EIDHR για να παράσχει έκτακτες επιχορηγήσεις σε υπερασπιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων που αντιμετωπίζουν επικείμενη απειλή και ενθαρρύνει την Επιτροπή να διερευνήσει περαιτέρω νέους τρόπους υποστήριξης των ΥΑΔ· υπενθυμίζει επ' αυτού τη σημασία του Ευρωπαϊκού Ταμείου για τη Δημοκρατία (ΕΤΔ) ως μέσου προώθησης και προστασίας των υπέρμαχων της δημοκρατίας, των μπλόγκερ και των δημοσιογράφων σε ολόκληρο τον κόσμο·

59.  αποδοκιμάζει το ότι η δίωξη και η περιθωριοποίηση των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων παραμένει μια ευρέως διαδεδομένη τάση σε ολόκληρο τον κόσμο, ιδίως σε χώρες που δεν αποδέχονται την οικουμενικότητα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων·

60.  καλεί την ΕΕ να δώσει ιδιαίτερη έμφαση στο ζήτημα των φυλακισμένων υπερασπιστών ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε ολόκληρο τον κόσμο καθώς και στην ανάγκη να εντείνει η ΕΕ τη δράση της σε συλλογικό επίπεδο για να διασφαλιστεί η ελευθέρωση των εν λόγω ατόμων, θεσπίζοντας, ανάμεσα σε άλλες στρατηγικές, μια εσωτερική ομάδα εργασίας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο η οποία θα ενημερώνεται, μέσα από στενή συνεργασία με την κοινωνία των πολιτών, για τις περιπτώσεις των φυλακισμένων ακτιβιστών παγκοσμίως·

61.  επαναλαμβάνει την έκκλησή του στην ΕΥΕΔ να συνεχίσει να προστατεύει τις ΜΚΟ, τους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τους ακτιβιστές της κοινωνίας των πολιτών, τους δημοσιογράφους και τους δικηγόρους αυξάνοντας την αποτελεσματικότητα των συνομιλιών της ΕΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα και προωθώντας τις θεματικές προτεραιότητες της ΕΕ και τις κατευθυντήριες γραμμές της για τα ανθρώπινα δικαιώματα· ενθαρρύνει εν προκειμένω τη διοργάνωση εκστρατειών που να φθάνουν σε υπερασπιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων ακόμη και στις πλέον απομακρυσμένες περιοχές τρίτων χωρών, συμβάλλοντας έτσι στην υλοποίηση των στόχων της πολιτικής της ΕΕ·

62.  καλεί την ΕΥΕΔ και την Επιτροπή να εξασφαλίσουν τη διάθεση επιχορηγήσεων και άλλων προγραμμάτων της ΕΕ όχι μόνο για τις μεγάλες ΜΚΟ αλλά και για την ανάπτυξη των σε τοπική κλίμακα ικανοτήτων· συνεπώς προτρέπει μείωση του γραφειοκρατικού φόρτου, διατηρώντας παράλληλα τη λογοδοσία σχετικά με τις διαδικασίες υποβολής αιτήσεων και τις λογιστικές διαδικασίες και ενθαρρύνει τη συνεκτίμηση της αυξανόμενης πίεσης που ασκούν τα καταπιεστικά καθεστώτα στην κοινωνία των πολιτών· ζητεί την υιοθέτηση μιας πιο ρεαλιστικής προσέγγισης των κοινωνιών που βρίσκονται σε στάδιο μετάβασης προς τη δημοκρατία, με σκοπό να εξασφαλιστεί η παροχή στήριξης στις κατάλληλες οργανώσεις και άτομα·

63.  ζητεί από την ΕΥΕΔ και τις αντιπροσωπείες της ΕΕ να αρχίσουν αυθεντικό και ρεαλιστικό πολιτικό διάλογο με τους υπερασπιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τις ΜΚΟ με στόχο την ανεύρεση των βέλτιστων τρόπων παροχής στήριξης σε ένα ευνοϊκό περιβάλλον για το έργο τους· ζητεί από την ΕΕ να τονώσει την ενεργή διπλωματία της σε τρίτες χώρες και να ενδυναμώσει τη θέση των σημείων επικέντρωσης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, με σκοπό την ενσωμάτωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο καθημερινό πολιτικό έργο της σχετικής αντιπροσωπείας της ΕΕ, συγκεντρώνοντας συστηματικά τα ονόματα των πολιτικών κρατουμένων, παρακολουθώντας τις δίκες, πραγματοποιώντας επισκέψεις σε φυλακές και δίδοντας συνέχεια στις εν λόγω περιπτώσεις· τονίζει ότι είναι αναγκαίο η ΕΕ να χρησιμοποιήσει δημόσια διπλωματία για να υποστηρίξει τους υπερασπιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων και να ζητήσει την απελευθέρωση των φυλακισμένων ακτιβιστών για τα ανθρώπινα δικαιώματα· εμμένει στο να προβαίνουν οι ανώτεροι εκπρόσωποι της ΕΕ, μεταξύ άλλων η ΑΕ/ΥΕ, ο Πρόεδρος του Συμβουλίου, οι Επίτροποι, οι Ειδικοί Εντεταλμένοι της ΕΕ και οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι των κρατών μελών, σε συστηματικές συναντήσεις με τους υπερασπιστών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ιδίως όταν επισκέπτονται χώρες στις οποίες η κοινωνία των πολιτών βρίσκεται υπό πίεση·

64.  καλεί την ΑΕ/ΥΕ και τους Υπουργούς Εξωτερικών της ΕΕ να διεξάγουν ετήσιο Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων (ΣΕΕ) αφιερωμένο στη συζήτηση των προσπαθειών που καταβάλλει η ΕΕ για την ελευθέρωση υπερασπιστών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, δημοσιογράφων, πολιτικών ακτιβιστών και όσων ασκούν με ειρηνικό τρόπο τα δικαιώματά τους, δίδοντας ιδιαίτερη προσοχή στις υποθέσεις που θίγονται στα ψηφίσματα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που σχετίζονται με συζητήσεις για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου·

Στήριξη της ΕΕ στα οικουμενικά ανθρώπινα δικαιώματα και τους πολυμερείς οργανισμούς ανθρωπίνων δικαιωμάτων

65.  υπενθυμίζει τη δέσμευση του Κοινοβουλίου και της Υποεπιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του να στηρίξουν ένα ισχυρό πολυμερές σύστημα προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών, που θα περιλαμβάνει την Τρίτη Επιτροπή της Γενικής Συνέλευσης, το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, το Γραφείο του Ύπατου Αρμοστή για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και το έργο συναφών εξειδικευμένων οργανισμών των Ηνωμένων Εθνών, όπως είναι η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας, καθώς και τις ειδικές διαδικασίες των Ηνωμένων Εθνών·

66.  υπενθυμίζει τη σημασία των αποφάσεων που εξέδωσε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και της υλοποίησής τους από τη σχετική χώρα, όσον αφορά τον σεβασμό και την εδραίωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ως βασικών αξιών και αρχών·

67.  υπενθυμίζει την κατηγορηματική του θέση που θεσμοθετεί την παρουσία του στις συνόδους της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, όπως εκφράζεται στο ψήφισμά του της 7ης Φεβρουαρίου 2013 για τις προτεραιότητες της ΕΕ στο Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, θεωρεί απαραίτητο το να συνεχιστεί η πρακτική της αποστολής αντιπροσωπείας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σε συναφείς συνόδους του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ και θεωρεί λυπηρό το ότι η εν λόγω πρακτική διεκόπη το 2014·

68.  επαναλαμβάνει τη σημασία της ενεργού συμμετοχής της ΕΕ σε όλους τους μηχανισμούς του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ιδίως στην Τρίτη Επιτροπή της Γενικής Συνέλευσης και στο Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (UNHRC)· προτρέπει τα κράτη μέλη της ΕΕ να συμμετέχουν στους μηχανισμούς αυτούς υποστηρίζοντας από κοινού με άλλους και αναλαμβάνοντας ηγετικό ρόλο σε ψηφίσματα, συμμετέχοντας ενεργά σε συζητήσεις και διαδραστικούς διαλόγους και εκδίδοντας δηλώσεις· υποστηρίζει θερμά την αναπτυσσόμενη πρακτική των διαπεριφερειακών πρωτοβουλιών στην ΕΕ·

69.  τονίζει και πάλι τη σημασία που έχει ο ουσιαστικός συντονισμός και η συνεργασία μεταξύ της ΕΥΕΔ, της Επιτροπής, του Κοινοβουλίου και των κρατών μελών της ΕΕ στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· ενθαρρύνει την ΕΥΕΔ, κυρίως μέσω των αντιπροσωπειών της ΕΕ στη Νέα Υόρκη και τη Γενεύη, να μεριμνήσει για την ενίσχυση της συνοχής της ΕΕ με έγκαιρες και ουσιαστικές διαβουλεύσεις, για να παρουσιάζεται η θέση της ΕΕ με μία φωνή·

70.  υπενθυμίζει τη σημασία της δράσης της ΕΕ εντός του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ), ενώ ο εν λόγω οργανισμός ετοιμάζεται να προβεί στον απολογισμό των 40 ετών λειτουργίας του· ενθαρρύνει την ενίσχυση των δεσμών της ΕΕ με τον ΟΑΣΕ και το Συμβούλιο της Ευρώπης·

71.  υπενθυμίζει περαιτέρω τη σημασία του έργου που επιτελεί το Συμβούλιο της Ευρώπης στον εν λόγω τομέα και την ανάγκη να προσχωρήσει ταχύτατα η ΕΕ στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων σύμφωνα με τις Συνθήκες·

72.  επιβεβαιώνει εκ νέου τη σημασία της ενσωμάτωσης του έργου που επιτελείται στη Νέα Υόρκη και στη Γενεύη στο πλαίσιο της Γενικής Συνέλευσης, της Τρίτης Επιτροπής και του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ στις συναφείς εσωτερικές και εξωτερικές δραστηριότητες της ΕΕ, με σκοπό τη διασφάλιση της συνοχής·

Πολιτική της ΕΕ για τη διεθνή ποινική δικαιοσύνη και το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο

73.  επαναλαμβάνει την αμέριστη υποστήριξή του στο έργο του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου και στον ρόλο του όσον αφορά τον τερματισμό της ατιμωρησίας των αυτουργών των βαρύτερων εγκλημάτων που απασχολούν τη διεθνή κοινότητα καθώς και την απόδοση δικαιοσύνης για τα θύματα των εγκλημάτων πολέμου, των εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας και των γενοκτονιών· συνεχίζει να επαγρυπνεί για οποιαδήποτε απόπειρα υπονόμευσης της νομιμότητας ή της ανεξαρτησίας του· υπενθυμίζει τον ουσιαστικό ρόλο του όσον αφορά την αμφίδρομη διαδικασία της δικαιοσύνης και της συμφιλίωσης· προτρέπει την ΕΕ και τα κράτη μέλη της να συνεργαστούν με το Δικαστήριο και να του παρέχουν ισχυρή διπλωματική και πολιτική στήριξη σε διμερείς σχέσεις και σε όλα τα φόρα, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Εθνών· εκφράζει την ανησυχία του, διότι πλείονα εντάλματα σύλληψης δεν έχουν ακόμη εκτελεσθεί· ζητεί από την ΕΕ, α κράτη μέλη της και τους Ειδικούς Εντεταλμένους της ΕΕ να προωθούν ενεργά το ΔΠΔ, την εκτέλεση των αποφάσεών του και την καταπολέμηση της ατιμωρησίας για εγκλήματα που προβλέπονται στο Καταστατικό της Ρώμης· θεωρεί ότι ο αυξανόμενος αριθμός των κρατών συμβαλλόμενων μερών συνιστά σημαντική εξέλιξη στην ενίσχυση της οικουμενικότητας του Δικαστηρίου· χαιρετίζει την επικύρωση του Καταστατικού της Ρώμης από την Ακτή του Ελεφαντοστού τον Φεβρουάριο 2013, θεωρεί όμως λυπηρό το ότι το Καταστατικό δεν επικυρώθηκε από κανένα κράτος το 2014· ενθαρρύνει την ΕΕ και τα κράτη μέλη της να εντείνουν τις προσπάθειές τους όσον αφορά την προώθηση της επικύρωσης και της εφαρμογής του Καταστατικού της Ρώμης, για να διευρυνθεί η πρόσβαση στη δικαιοσύνη για τα θύματα σοβαρών εγκλημάτων δυνάμει του διεθνούς δικαίου· καλεί τα κράτη μέλη της ΕΕ, ως συμβαλλόμενα μέρη στο Καταστατικό της Ρώμης του ΔΠΔ, να παρέχουν τους αναγκαίους πόρους για την εκπλήρωση της εντολής του κατά τρόπο δίκαιο και αποτελεσματικό· ενθαρρύνει την ΕΕ να συνεχίσει την παροχή βοήθειας στη διεθνή ποινική δικαιοσύνη και στο ΔΠΔ, μεταξύ άλλων στηρίζοντας τους φορείς της κοινωνίας των πολιτών μέσω του Ευρωπαϊκού Μέσου για τη Δημοκρατία και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (ΕΜΔΑΔ)·

74.  επαναλαμβάνει την έκκλησή του για θέσπιση ενός Ειδικού Εντεταλμένου της ΕΕ για τη Διεθνή Δικαιοσύνη και το Διεθνές Ανθρωπιστικό Δίκαιο για να δώσει στα θέματα αυτά την εξέχουσα θέση και την προβολή που τους αξίζει, να προωθήσει με αποτελεσματικό τρόπο την ατζέντα της ΕΕ και να ενσωματώσει τη δέσμευση της ΕΕ για την καταπολέμηση της ατιμωρησίας σε όλες τις εξωτερικές δράσεις της ΕΕ·

75.  θεωρεί λυπηρό το ότι το Καταστατικό της Ρώμης για το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο δεν έχει ακόμη συμπεριληφθεί στον νέο κατάλογο του κανονισμού ΣΓΠ με τις συμβάσεις που απαιτούνται για την απόκτηση καθεστώτος ΣΓΠ+· σημειώνει ότι αρκετοί αιτούντες για ένταξη στο ΣΓΠ+ (π.χ. Αρμενία και Πακιστάν) δεν αποτελούν συμβαλλόμενα μέρη στο Καταστατικό ή δεν το έχουν επικυρώσει· επαναλαμβάνει τη σύστασή του να προστεθεί το Καταστατικό της Ρώμης σε μελλοντικό κατάλογο των συμβάσεων·

76.  επαναλαμβάνει ότι ζητεί από την ΕΕ να εγκρίνει μια κοινή θέση για το έγκλημα της επίθεσης και τις τροπολογίες της Καμπάλα, και καλεί τα κράτη μέλη της ΕΕ να εναρμονίσουν ταχύτατα την εθνική τους νομοθεσία προς τους ορισμούς των τροπολογιών της Καμπάλα, καθώς και με άλλες υποχρεώσεις δυνάμει του Καταστατικού της Ρώμης, επιτρέποντας έτσι τις εθνικές έρευνες και την κίνηση διώξεων από τα κράτη μέλη και τονώνοντας τη συνεργασία με το Δικαστήριο·

77.  ενόψει της 100ης επετείου της γενοκτονίας των Αρμενίων, καλεί όλα τα κράτη μέλη να την αναγνωρίσουν, ενθαρρύνει δε τα κράτη μέλη και τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα να συμβάλουν περαιτέρω στην αναγνώρισή της·

78.  προτρέπει την ΕΥΕΔ να διαδώσει ορθές πρακτικές σχετικά με τα δικαιώματα, την προστασία και τη στήριξη των θυμάτων της εγκληματικότητας και της βίας σε τρίτες χώρες και να προχωρήσει στην ανταλλαγή πολιτικών καταπολέμησης της διαφθοράς με τις τρίτες χώρες, διότι η διαφθορά συχνά αποτελεί δίοδο για ατιμωρησία και αιτία αδικίας για τα θύματα·

Δράση της ΕΕ κατά της θανατικής ποινής

79.  επαναλαμβάνει την ομόφωνη αντίθεσή του στη θανατική ποινή και προτρέπει την Ευρωπαϊκή Ένωση και τα κράτη μέλη της να αναπτύξουν έντονη πολιτική παρουσία με σκοπό την παγκόσμια κατάργηση της θανατικής ποινής· παροτρύνει την ΕΥΕΔ να επαγρυπνεί όσον αφορά τις εξελίξεις σε κάθε χώρα του κόσμου και να χρησιμοποιεί κάθε μέσο επιρροής που διαθέτει·

80.  υποστηρίζει αμέριστα το ψήφισμα του Δεκεμβρίου 2014 της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών σχετικά με το «Μορατόριουμ στη χρήση της θανατικής ποινής»(23)·

81.  ζητεί να συνεχίσει η ΕΕ να χρησιμοποιεί τη συνεργασία και τη διπλωματία σε όλα τα δυνατά φόρα παγκοσμίως αποβλέποντας στην κατάργηση της θανατικής ποινής, σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές της ΕΕ για τη θανατική ποινή, και να εξασφαλίζει ότι τηρείται πλήρως το δικαίωμα σε δίκαιη δίκη για κάθε άτομο που αντιμετωπίζει εκτέλεση, χωρίς τη χρήση βασανιστηρίων και άλλες μορφές κακομεταχείρισης που χρησιμεύουν για την απόσπαση ομολογίας·

82.  εκφράζει την ανησυχία του για την καταγγελθείσα αύξηση του αριθμού των εκτελέσεων παγκοσμίως από το 2012 στο 2013, παρά το ότι οι εκτελέσεις περιορίζονται σε διαρκώς μικρότερη μειονότητα χωρών· ζητεί από την ΕΕ να κινητοποιηθεί δεόντως όσον αφορά το διατηρούμενο σε υψηλά επίπεδα ποσοστό εκτελέσεων στην Κίνα και το Ιράν, την επαναφορά των εκτελέσεων το 2013 στην Ινδονησία, το Κουβέιτ, τη Νιγηρία και το Βιετνάμ, την εκτέλεση ανηλίκων στο Ιράν, τη Σαουδική Αραβία και την Υεμένη το 2013, καθώς και τις καταγγελίες για αξιοσημείωτη αύξηση των εκτελέσεων στο Ιράκ και τη Σαουδική Αραβία·

83.  χαιρετίζει την αναζωπύρωση της συζήτησης στις Ηνωμένες Πολιτείες για τις αυθαιρεσίες και τα λάθη που σημειώνονται συχνά σε αποφάσεις θανατικής ποινής, την εκστρατεία για τη διακοπή της μεταφοράς των ουσιών που χρησιμοποιούνται για εκτέλεση από την Ευρώπη στις Ηνωμένες Πολιτείες και την κατάργηση της θανατικής ποινής το 2013 στην Πολιτεία του Maryland· ενθαρρύνει την ΑΕ/ΥΕ, τον ΕΕΕΕ και την ΕΥΕΔ να συνεργαστούν με την ομοσπονδιακή κυβέρνηση και τις πολιτειακές κυβερνήσεις των Ηνωμένων Πολιτειών για να επισπεύσουν την κατάργηση της θανατικής ποινής στις Ηνωμένες Πολιτείες, ώστε να ενισχυθεί η διατλαντική συνεργασία σε διεθνές επίπεδο όσον αφορά την κατά τρόπο αξιόπιστο προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της διεθνούς δικαιοσύνης και της δημοκρατίας·

84.  ενθαρρύνει την Επιτροπή να αξιοποιήσει τη νέα ευελιξία που παρέχει το Ευρωπαϊκό Μέσο για τη Δημοκρατία και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα για να διερευνήσει νέες μεθόδους εκστρατείας υπέρ της κατάργησης της θανατικής ποινής και να υποστηρίξει δράσεις που αποσκοπούν στην αποτροπή θανατικών ποινών ή εκτελέσεων·

85.  τονίζει ότι είναι σημαντικό η ΕΕ να συνεχίσει να παρακολουθεί τις συνθήκες υπό τις οποίες πραγματοποιούνται εκτελέσεις σε εκείνες τις χώρες που διατηρούν ακόμη τη θανατική ποινή, και να στηρίζει νομικές και θεσμικές μεταρρυθμίσεις που αποσκοπούν στην πλήρη και ολοκληρωτική κατάργηση·

86.  υπενθυμίζει την αταλάντευτη πεποίθησή του ότι η θανατική ποινή, ως παραβίαση του δικαιώματος στην προσωπική ακεραιότητα και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, είναι ασύμβατη με την απαγόρευση της σκληρής, απάνθρωπης ή ταπεινωτικής τιμωρίας στο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου και καλεί την ΕΥΕΔ και τα κράτη μέλη να αναγνωρίσουν επισήμως την εν λόγω ασυμβατότητα και να προσαρμόσουν αναλόγως την πολιτική της ΕΕ προς τη θανατική ποινή· υπογραμμίζει την ανάγκη να ερμηνευθούν ως διατομεακές οι αντίστοιχες κατευθυντήριες γραμμές της ΕΕ σχετικά με τη θανατική ποινή και τα βασανιστήρια·

Δράση της ΕΕ κατά των βασανιστηρίων και άλλων μορφών σκληρής, απάνθρωπης και ταπεινωτικής μεταχείρισης ή τιμωρίας

87.  παροτρύνει την ΑΕ/ΥΕ και την ΕΥΕΔ, υπό το πρίσμα των συνεχιζόμενων καταγγελιών για διάδοση της πρακτικής των βασανιστηρίων και της κακοποίησης ανά τον κόσμο, να εντατικοποιήσουν τις προσπάθειες της ΕΕ για την καταπολέμηση των βασανιστηρίων και άλλων μορφών σκληρής, απάνθρωπης και ταπεινωτικής μεταχείρισης ή τιμωρίας· επαναλαμβάνει την ανησυχία του διότι η δράση της ΕΕ στον εν λόγω τομέα παραμένει, σε μεγάλο βαθμό, ανεπαρκής και αδυνατεί να τηρήσει τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει στο πλαίσιο των κατευθυντήριων γραμμών της ΕΕ για τα βασανιστήρια· συγκεκριμένα, ζητεί μεγαλύτερη στήριξη από την ΕΕ για τη θέσπιση και την ενίσχυση εθνικών και περιφερειακών μηχανισμών πρόληψης των βασανιστηρίων· σημειώνει την πρόταση της Επιτροπής για κανονισμό, της 14ης Ιανουαρίου 2014, που τροποποιεί τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ.°1236/2005 του Συμβουλίου για το εμπόριο ορισμένων αντικειμένων δυναμένων να χρησιμοποιηθούν για τη θανατική ποινή, για βασανιστήρια ή άλλη σκληρή, απάνθρωπη ή ταπεινωτική μεταχείριση ή τιμωρία (COM(2014)0001), πρόταση με την οποία ανταποκρίνεται στο ψήφισμα του Κοινοβουλίου της 17ης Ιουνίου 2010·

88.  επισημαίνει ότι, όπως δηλώνεται με τα άρθρα 7 και 8 του Καταστατικού της Ρώμης του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου, τα βασανιστήρια που διαπράττονται σε συστηματική βάση ή σε μεγάλη κλίμακα μπορούν να συνιστούν έγκλημα πολέμου ή έγκλημα κατά της ανθρωπότητας· τονίζει ότι η αρχή της ευθύνης για προστασία αναθέτει στη διεθνή κοινότητα μια ιδιαίτερη ευθύνη για την οποία πρέπει να αναλάβει δράση·

89.  προτρέπει την ΕΥΕΔ να δώσει λεπτομερή προσοχή στα συμπεράσματα ανά χώρα της Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών κατά των Βασανιστηρίων και της Υποεπιτροπής που συστάθηκε στα πλαίσια του προαιρετικού πρωτοκόλλου της Σύμβασης κατά των Βασανιστηρίων, καθώς και της Επιτροπής του Συμβουλίου της Ευρώπης για την Πρόληψη των Βασανιστηρίων και να θέτει συστηματικά αυτές τις ανησυχίες στις πολιτικές συνομιλίες που διεξάγει με τις σχετικές χώρες καθώς και σε δημόσιες δηλώσεις· καλεί την ΕΥΕΔ, ιδίως τις αντιπροσωπείες της ΕΕ, και τα κράτη μέλη, ιδίως τις κατά τόπους πρεσβείες τους, να εντείνουν επίσης την υλοποίηση των Κατευθυντηρίων Γραμμών της ΕΕ σχετικά με τα Βασανιστήρια και άλλες Μορφές Σκληρής, Απάνθρωπης ή Ταπεινωτικής Μεταχείρισης ή Τιμωρίας· παροτρύνει τα κράτη μέλη να εντείνουν την παρακολούθηση του εμπορίου αγαθών που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για τη διάπραξη βασανιστηρίων ή την άσκηση απάνθρωπης και ταπεινωτικής μεταχείρισης καθώς και την παρακολούθηση των εξαγωγών τεχνολογιών και εμπορευμάτων διττής χρήσης·

90.  τονίζει ότι τα μέλη ευάλωτων ομάδων, όπως είναι εθνοτικές, γλωσσικές και θρησκευτικές μειονότητες, εκτίθενται συχνότερα σε βασανιστήρια ή κακομεταχείριση κατά την κράτηση και, ως εκ τούτου, απαιτούν ιδιαίτερη προσοχή·

91.  καταδικάζει τις από ευρωπαϊκές επιχειρήσεις εξαγωγές προϊόντων και όπλων τα οποία μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε βασανιστήρια ή άλλη τιμωρία ή σκληρή, απάνθρωπη ή ταπεινωτική μεταχείριση, μεταξύ άλλων και για την καταστολή διαδηλώσεων· υποστηρίζει εν προκειμένω τη διεργασία αναθεώρησης του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1236/2005·

92.  επαναλαμβάνει τη σημασία της ύπαρξης αποτελεσματικών μηχανισμών ελέγχου των εξαγωγών για ορισμένα φαρμακευτικά προϊόντα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για εκτελέσεις, καθώς και για εξοπλισμό που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για βασανιστήρια· καλεί την Επιτροπή να αντιμετωπίσει τα κενά που παραμένουν στον κανονισμό, με την πρόβλεψη γενικής ρήτρας που θα αφορά την τελική χρήση των εμπορευμάτων και θα απαγορεύει την εξαγωγή οιουδήποτε φαρμακευτικού προϊόντος το οποίο θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για βασανιστήρια ή εκτελέσεις·

93.  παροτρύνει την ΕΕ και τα κράτη μέλη να καταβάλλουν προσπάθειες για την επικύρωση, από όλες τις τρίτες χώρες, της Διεθνούς Σύμβασης για την Προστασία όλων των Ατόμων από Εξαναγκαστική Εξαφάνιση της 20ής Δεκεμβρίου 2006·

Τα ανθρώπινα δικαιώματα στις εμπορικές συμφωνίες της ΕΕ και σε άλλες διεθνείς συμφωνίες

94.  καλεί την ΕΕ να εξασφαλίσει ότι οι εμπορικές συμφωνίες που υπογράφονται με τρίτες χώρες ευνοούν την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη αυτών και εξασφαλίζουν τη χρηστή διαχείριση των φυσικών πόρων τους, και δη της γης και των υδάτων· επαναλαμβάνει την έκκλησή του για συστηματική εγγραφή δεσμευτικών, εκτελεστών και μη διαπραγματεύσιμων ρητρών ανθρωπίνων δικαιωμάτων στις διεθνείς συμφωνίες της ΕΕ, περιλαμβανομένων των εμπορικών συμφωνιών και συμφωνιών επενδύσεων που συνάπτονται ή πρόκειται να συναφθούν με τρίτες χώρες, ζητεί δε βελτίωση των διαβουλεύσεων με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στα πρώτα στάδια της διαπραγμάτευσης εμπορικών και επενδυτικών συμφωνιών, αποτελεσματική παρακολούθηση της εφαρμογής των ρητρών για τα ανθρώπινα δικαιώματα, καθώς και υποβολή εκθέσεων στο Κοινοβούλιο σχετικά με τις πτυχές των συμφωνιών που αφορούν τα ανθρώπινα δικαιώματα·

95.  επισημαίνει ότι η εμπορική πολιτική συμβάλλει στην επίτευξη των συνολικών στόχων της ΕΕ και ότι δυνάμει του άρθρου 207 της ΣΛΕΕ η εμπορική πολιτική «ασκείται στο πλαίσιο των αρχών και των στόχων της εξωτερικής δράσης της Ένωσης»· επισημαίνει ότι δυνάμει του άρθρου 3 της ΣΕΕ η Ένωση πρέπει να συμβάλλει μεταξύ άλλων «στην ειρήνη, την ασφάλεια, τη βιώσιμη ανάπτυξη του πλανήτη, την αλληλεγγύη και τον αμοιβαίο σεβασμό μεταξύ των λαών, το ελεύθερο και δίκαιο εμπόριο, την εξάλειψη της φτώχειας, την προστασία των ανθρώπινων δικαιωμάτων, ιδίως των δικαιωμάτων του παιδιού, καθώς και στην αυστηρή τήρηση και ανάπτυξη του διεθνούς δικαίου και, ιδίως, στον σεβασμό των αρχών του Καταστατικού Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών»·

96.  καλεί την Επιτροπή να λάβει υπόψη της, κατά τη χάραξη της μελλοντικής εμπορικής στρατηγικής της, τον σημαντικό ρόλο του εμπορίου και των διεθνών συμφωνιών στην προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο διεθνές σκηνικό·

97.  τονίζει την ανάγκη συνέχισης της συνεργασίας και του διαλόγου σε πολυμερές επίπεδο σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και κυρίως του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου και των Ηνωμένων Εθνών με σκοπό τη θέσπιση ενός πολυμερούς εμπορικού πλαισίου που θα συμβάλλει στον σεβασμό των ανθρώπινων δικαιωμάτων·

98.  επισημαίνει ότι το σύστημα γενικευμένων προτιμήσεων σχεδιάσθηκε ώστε να εξασφαλίζει ότι οι δικαιούχες χώρες σέβονται τις αρχές των διεθνών συμβάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των βασικών προτύπων εργασίας και περιλαμβάνει ειδικό καθεστώς πρόσθετων δασμολογικών προτιμήσεων για να δοθεί ώθηση στην επικύρωση και την αποτελεσματική εφαρμογή των βασικών διεθνών συμβάσεων για τα ανθρώπινα και τα εργασιακά δικαιώματα, την προστασία του περιβάλλοντος και τη χρηστή διακυβέρνηση· επαναλαμβάνει ότι η μη τήρηση αυτών των όρων μπορεί να οδηγήσει στην αναστολή του εμπορικού καθεστώτος· τονίζει τη σημασία της τακτικής παρακολούθησης και της αξιολόγησης της εφαρμογής των διεθνών συμβάσεων από τις χώρες που επωφελούνται από το ΣΓΠ+·

99.  επικροτεί την έναρξη ισχύος την 1η Ιανουαρίου 2014 του αναθεωρημένου ΣΓΠ· επισημαίνει ότι το ΣΓΠ+ διατηρήθηκε στο σύστημα γενικευμένων προτιμήσεων και απαιτεί από τις χώρες που επιθυμούν να επωφεληθούν από αυτό να δεσμευθούν για την πλήρη και άνευ όρων συνεργασία τους με τους διεθνείς οργανισμούς όσον αφορά τη συμμόρφωση προς τις διεθνείς συμβάσεις για τα ανθρώπινα και εργασιακά δικαιώματα·

Επιχειρηματικότητα και ανθρώπινα δικαιώματα

100.  θεωρεί λυπηρό το γεγονός ότι εξακολουθεί να μην υπάρχει μια ολιστική προσέγγιση του τρόπου με τον οποίο οι επιχειρήσεις συμμορφώνονται προς τα πρότυπα των δικαιωμάτων του ανθρώπου σε παγκόσμιο επίπεδο, δίδοντας έτσι τη δυνατότητα σε ορισμένα κράτη και σε ορισμένες εταιρείες να τα παρακάμπτουν· τονίζει, ως εκ τούτου, την ανάγκη να εγκριθούν κανόνες για την εταιρική κοινωνική ευθύνη· υποστηρίζει ένθερμα την εφαρμογή των Κατευθυντήριων Γραμμών των ΗΕ για τις Επιχειρήσεις και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα· ειδικότερα καλεί την Επιτροπή να προβλέψει αποτελεσματικά μέτρα για να καταστεί λειτουργικό το πλαίσιο του ΟΗΕ «Προστασία, σεβασμός και επανόρθωση», το οποίο εισηγήθηκε ο John Ruggie, Ειδικός Αντιπρόσωπος του Γενικού Γραμματέα των ΗΕ για τις επιχειρήσεις και τα ανθρώπινα δικαιώματα· υπενθυμίζει τη σημασία που έχει η προώθηση των αρχών της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης (ΕΚΕ), μεταξύ άλλων και στις επιχειρηματικές δραστηριότητες εκτός της ΕΕ, και η εξασφάλιση της εφαρμογής τους σε ολόκληρη την αλυσίδα εφοδιασμού, ιδίως όσον αφορά το παράνομο εμπόριο ξυλείας, την παράνομη εμπορία άγριων ειδών και το εμπόριο ορυκτών που προέρχονται από περιοχές συγκρούσεων· είναι πεπεισμένο ότι οι ευρωπαϊκές εταιρείες, οι θυγατρικές τους και οι υπεργολάβοι θα πρέπει να διαδραματίσουν καίριο ρόλο στην προώθηση και διάδοση διεθνών προτύπων όσον αφορά τις επιχειρήσεις και τα ανθρώπινα δικαιώματα παγκοσμίως·

101.  ζητεί από την Επιτροπή και την ΕΥΕΔ να ενθαρρύνουν τις ανά τον κόσμο αντιπροσωπείες της ΕΕ να συνεργαστούν με επιχειρήσεις της ΕΕ για την προώθηση του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και να φροντίσουν να συμπεριληφθεί το θέμα «επιχειρήσεις και ανθρώπινα δικαιώματα» στα κεντρικά θέματα των τοπικών προσκλήσεων υποβολής προτάσεων δυνάμει του Ευρωπαϊκού Μέσου για τη Δημοκρατία και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (ΕΜΔΑΔ)· καλεί τα κράτη μέλη να εξασφαλίζουν ότι οι επιχειρήσεις που διέπονται από το δίκαιο του κράτους μέλους τους να μην αδιαφορούν για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τα κοινωνικά, υγειονομικά και περιβαλλοντικά πρότυπα που επιβάλλεται να τηρούν κατά την εγκατάστασή τους ή την άσκηση των δραστηριοτήτων τους σε τρίτες χώρες·

102.  εφιστά την προσοχή στη στρατηγική της ΕΕ σχετικά με την εταιρική κοινωνική ευθύνη για την περίοδο 2011-2014, η οποία καλούσε τα κράτη μέλη να εκπονήσουν εθνικά σχέδια για την εφαρμογή των Κατευθυντήριων Αρχών των Ηνωμένων Εθνών για τις Επιχειρήσεις και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα· επαναλαμβάνει την έκκλησή του στην Επιτροπή να υποβάλλει σε τακτά διαστήματα αναφορά σχετικά με την εφαρμογή των Κατευθυντηρίων Αρχών του ΟΗΕ για τις Επιχειρήσεις και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα από τα κράτη μέλη της ΕΕ, περιλαμβανομένων και των εθνικών τους σχεδίων δράσης· θεωρεί λυπηρή την έλλειψη προόδου από την Επιτροπή όσον αφορά τη συνέχεια στο αίτημα του Κοινοβουλίου να προτείνει νομοθεσία η οποία θα απαιτεί από τις εταιρείες της ΕΕ να εξασφαλίζουν ότι οι συναλλαγές τους δεν στηρίζουν υπεύθυνους συγκρούσεων ή σοβαρών παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων·

103.  επιβεβαιώνει ότι οι ευρωπαϊκές επιχειρήσεις πρέπει να προβούν σε επαρκείς διαδικασίες δέουσας επιμέλειας για να διασφαλίσουν ότι οι δραστηριότητές τους σέβονται τα ανθρώπινα δικαιώματα, όπου και αν διεξάγονται· τονίζει τη σημασία της υποβολής ουσιαστικών εκθέσεων σχετικά με τον αντίκτυπο όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις κοινωνικές και περιβαλλοντικές πτυχές έργων που λαμβάνουν υποστήριξη από ευρωπαϊκούς χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς· εμμένει στην ανάγκη οι εν λόγω οργανισμοί να εξασφαλίζουν συμμόρφωση των δραστηριοτήτων τους προς το άρθρο 21 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, το οποίο περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, την υποχρέωση σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων·

104.  επισημαίνει ότι οι επιχειρήσεις θα πρέπει να αντιμετωπίζουν την προσέγγιση αυτή όχι ως πρόκληση αλλά ως ευκαιρία για τη δημιουργία νέων επιχειρηματικών δυνατοτήτων σε περιοχές που έχουν περισσότερο ανάγκη τις βιώσιμες και υπεύθυνες επενδύσεις, καθώς και ως μέσο συμβολής στον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στις αναπτυσσόμενες χώρες·

105.  καλεί την Επιτροπή και το Συμβούλιο να διασφαλίσουν ότι οι εταιρείες οι οποίες ανήκουν σε υπηκόους τρίτων χωρών ή σε τρίτες χώρες και έχουν έδρα σε κράτη μέλη δεν στηρίζουν δράστες συγκρούσεων ή σοβαρών παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένων σύγχρονων μορφών δουλείας, όπως είναι η εμπορία ανθρώπων και η απασχόλησή τους κάτω από απεχθείς συνθήκες·

106.  καλεί την Επιτροπή και την ΕΥΕΔ να αναλάβουν ισχυρές πρωτοβουλίες με σκοπό τη βελτίωση της πρόσβασης στη δικαιοσύνη για τα θύματα παραβιάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων που συνδέονται με επιχειρηματικές δραστηριότητες εκτός της ΕΕ· τονίζει επίσης την ανάγκη για θέσπιση αποτελεσματικών μέσων προσφυγής με σκοπό την επιβολή κυρώσεων στις επιχειρήσεις που κρίνονται ένοχες για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καθώς και για παροχή ένδικων μέσων στα θύματα των εν λόγω παραβιάσεων·

107.  ζητεί από την ΕΕ να συμμετέχει στην αναδυόμενη συζήτηση σχετικά με ένα νομικά δεσμευτικό διεθνές μέσο για τις επιχειρήσεις και τα ανθρώπινα δικαιώματα εντός του συστήματος των Ηνωμένων Εθνών·

108.  υπενθυμίζει τα τέσσερα βασικά και οικουμενικά εργασιακά πρότυπα που εγγράφονται στα μέσα της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας, ήτοι: την ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι και το δικαίωμα σε συλλογικές διαπραγματεύσεις· την εξάλειψη κάθε μορφής καταναγκαστικής εργασίας, εκμετάλλευσης και δουλείας· την κατάργηση της παιδικής εργασίας· και την εξάλειψη των διακρίσεων στον τομέα της απασχόλησης·

109.  επισημαίνει ειδικότερα την επιτακτική ανάγκη σεβασμού της συνδικαλιστικής ελευθερίας και καταπολέμησης όλων των μορφών καταπίεσης στον εν λόγω τομέα η οποία εκφράζεται μεταξύ άλλων και μέσω των δολοφονιών συνδικαλιστών·

110.  επισημαίνει με μεγάλη ανησυχία ότι, σύμφωνα με τη Διεθνή Οργάνωση Εργασίας (ΔΟΕ), περίπου 21 εκατομμύρια άνδρες, γυναίκες και παιδιά ανά τον κόσμο ζουν σε καθεστώς δουλείας· τονίζει την ανάγκη να αντιμετωπίζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα κατά τρόπο ολιστικό και αδιαίρετο, δίδοντας έμφαση και αναλαμβάνοντας δεσμευτική και σθεναρή δέσμευση τόσο στα αστικά και πολιτικά δικαιώματα όσο και στα οικονομικά, κοινωνικά, πολιτιστικά και περιβαλλοντικά δικαιώματα, καθόσον χωρίς αυτά τα δικαιώματα αυτά δεν μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη· τονίζει την ανάγκη να αντιμετωπιστούν τα βαθύτερα αίτια της φτώχειας· τονίζει την υποχρέωση σεβασμού των διεθνών εργασιακών προτύπων, παράλληλα και με την υλοποίηση της Ατζέντας της ΔΟΕ για την Αξιοπρεπή Εργασία· είναι της γνώμης ότι τα κοινωνικά ζητήματα θα πρέπει να έχουν πιο κεντρική θέση στις εξωτερικές σχέσεις της ΕΕ· θεωρεί εν προκειμένω λυπηρό το ότι η ΕΕ δεν έχει κάποιο συγκεκριμένο πρότυπο «κοινωνικής ρήτρας» που θα ενσωματώνεται σε όλες τις εξωτερικές εμπορικές συμφωνίες της· παροτρύνει κατά συνέπεια την ΕΕ να συμπεριλάβει σε όλες τις εξωτερικές εμπορικές συμφωνίες της ένα κεφάλαιο για την ανάπτυξη και μια κοινωνική ρήτρα στην οποία να αποτυπώνονται τα βασικά εργασιακά πρότυπα της ΔΟΕ·

111.  σημειώνει ότι η επιδείνωση της κατάστασης της ασφάλειας παγκοσμίως καθώς και της χρηματοπιστωτικής κρίσης μετά την κατάρρευση του 2008 έχει οδηγήσει σε αύξηση της παιδικής εργασίας στις φτωχότερες χώρες του κόσμου και θα μπορούσε να έχει νομικές επιπτώσεις και επιπτώσεις στη φήμη των εταιρειών που προμηθεύονται αγαθά από τον αναπτυσσόμενο κόσμο· παροτρύνει την ΑΕ/ΥΕ και την ΕΥΕΔ να προωθήσουν περαιτέρω το Διεθνές Πρόγραμμα για την Εξάλειψη της Παιδικής Εργασίας, ιδίως στις αναπτυσσόμενες χώρες όπου υπερβολικά μεγάλος αριθμός παιδιών εξαναγκάζονται να εργάζονται για να συμπληρώσουν το οικογενειακό εισόδημα·

Δράση της ΕΕ για την εξασφάλιση των δικαιωμάτων ελευθερίας της έκφρασης εντός και εκτός διαδικτύου και για τον περιορισμό των επιπτώσεων των τεχνολογιών παρακολούθησης στα ανθρώπινα δικαιώματα

112.  αναγνωρίζει ότι η ραγδαία εξέλιξη των τεχνολογιών πληροφορίας και επικοινωνιών έχει μεταβάλει τις συνθήκες άσκησης της ελευθερίας έκφρασης και της πρόσβασης στις πληροφορίες σε όλο τον κόσμο, προσφέροντας σημαντικά πλεονεκτήματα αλλά δημιουργώντας και σοβαρές ανησυχίες· επικροτεί σε αυτό το πλαίσιο την έγκριση από το Συμβούλιο τον Μάιο 2014 των ειδικών Κατευθυντήριων Γραμμών της ΕΕ για την Ελευθερία Έκφρασης εντός και εκτός Διαδικτύου·

113.  επαναλαμβάνει ότι η ελευθερία της έκφρασης και η ελευθερία, ανεξαρτησία και πολυφωνία των μέσων ενημέρωσης αποτελούν ουσιώδη στοιχεία μιας βιώσιμης δημοκρατίας, καθόσον μεγιστοποιούν τη συμμετοχή της κοινωνίας των πολιτών και ενδυναμώνουν τους πολίτες και, κατά συνέπεια, είναι απαραίτητα στοιχεία για την εξασφάλιση διαφάνειας και υποχρέωσης λογοδοσίας στη δημόσια ζωή·

114.  ζητεί αυξημένη στήριξη στους τομείς της προαγωγής της ελευθερίας των μέσων ενημέρωσης, της προστασίας των ανεξάρτητων δημοσιογράφων και διαχειριστών ιστολογίων (μπλόγκερς), του περιορισμού του ψηφιακού χάσματος και της διευκόλυνσης της απεριόριστης πρόσβασης σε πληροφορίες και επικοινωνίες, και της χωρίς λογοκρισία πρόσβασης στο διαδίκτυο (ψηφιακή ελευθερία)·

115.  ζητεί από την ΕΕ και τα κράτη μέλη της να παρακολουθούν στενότερα και να καταδικάζουν ρητά και άμεσα κάθε περιορισμό στην ελευθερία έκφρασης, συμπεριλαμβανομένης της επιθετικής χρήσης των νόμων περί συκοφαντικής δυσφήμισης και άλλων περιοριστικών νόμων, περιοριστικών κριτηρίων ή επαχθών διαδικασιών για την πρόσβαση στην καταχώριση ως δημοσιογράφος ή την άσκηση οιουδήποτε άλλου από τα επαγγέλματα που σχετίζονται με τα μέσα ενημέρωσης, να ιδρύσουν κέντρο μέσων μαζικής ενημέρωσης και να αναλάβουν ισχυρές πρωτοβουλίες προς στήριξη της καλύτερης πρόσβασης σε πληροφορίες που είναι δημοσίου συμφέροντος·

116.  καταδικάζει κάθε περιορισμό στην ψηφιακή επικοινωνία, συμπεριλαμβανομένης της παύσης λειτουργίας ιστοσελίδων και του κλειδώματος προσωπικών λογαριασμών, ιδίως όταν έχουν στόχο την κοινωνία των πολιτών, ακτιβιστές ατομικών ελευθεριών και ελεύθερα μέσα ενημέρωσης·

117.  εκφράζει την ανησυχία του για την εξάπλωση και τη διάδοση των τεχνολογιών παρακολούθησης, επιτήρησης, λογοκρισίας και φιλτραρίσματος, που αντιπροσωπεύουν διογκούμενη απειλή για τους ακτιβιστές για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία σε αυταρχικά κράτη και επίσης θέτουν ενοχλητικές ερωτήσεις περί προστασίας της ιδιωτικής ζωής στις δημοκρατικές χώρες, ακόμη και όταν χρησιμοποιούνται για θεμιτούς σκοπούς, όπως είναι η καταπολέμηση της τρομοκρατίας, η ασφάλεια του κράτους και η επιβολή του νόμου·

118.  αναγνωρίζει ότι σημαντικοί παραγωγοί τεχνολογιών παραβίασης και επιτήρησης οι οποίες μπορούν να χρησιμοποιηθούν για παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την πραγματοποίηση επίθεσης κατά της ευρωπαϊκής ψηφιακής υποδομής ευρίσκονται στην Ευρώπη· καλεί την Επιτροπή να αναθεωρήσει το ευρωπαϊκό σύστημα ελέγχου εξαγωγών για να μην πέσει η επικίνδυνη τεχνολογία σε λάθος χέρια·

119.  συγχαίρει την Επιτροπή για τη δημοσίευση τον Ιούνιο 2013 του Τομεακού Οδηγού ΤΠΕ (τεχνολογίες πληροφορίας και επικοινωνιών) σχετικά με την Εφαρμογή των Κατευθυντηρίων Γραμμών των Ηνωμένων Εθνών για τις Επιχειρήσεις και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα· συνεχίζει ωστόσο να ανησυχεί για την εμπορία προϊόντων και υπηρεσιών που εμποδίζουν την πρόσβαση στο διαδίκτυο, καθιστούν δυνατή τη μαζική επιτήρηση και παρακολούθηση των κινήσεων στο διαδίκτυο και των κινητών επικοινωνιών, φιλτράρουν τα αποτελέσματα αναζήτησης ή τέλος διεισδύουν στις ιδιωτικές συνομιλίες· υπενθυμίζει την ανακοίνωση της Επιτροπής της 24ης Απριλίου 2014 με τίτλο «Η επανεξέταση της πολιτικής ελέγχου των εξαγωγών: εξασφάλιση ασφάλειας και ανταγωνιστικότητας σε έναν μεταβαλλόμενο κόσμο» (COM(2014)0244), στην οποία αναγνωρίζονται μεταξύ άλλων τα προβλήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων που σχετίζονται με τις εξαγωγές ορισμένων ΤΠΕ· καλεί συνεπώς την Επιτροπή να μελετήσει πώς θα βελτιωθεί αυτή η κατάσταση με σκοπό την έγκριση επικαιροποιημένων κατευθυντήριων γραμμών για τον έλεγχο των εξαγωγών·

120.  καλεί την Επιτροπή να συνεχίσει να υποστηρίζει τις πρωτοβουλίες που σχετίζονται με την ανάπτυξη και διάδοση τεχνολογιών ψηφιακής ασφάλειας, με σκοπό να βοηθήσει τους υπερασπιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων παρέχοντας ασφαλείς μηχανισμούς συλλογής, κρυπτογράφησης και αποθήκευσης δεδομένων, ώστε να αποφεύγουν την παρακολούθηση από καταπιεστικές κυβερνήσεις·

Στήριξη της ΕΕ στην κοινωνία των πολιτών και στην ελευθερία του συνέρχεσθαι και του συνεταιρίζεσθαι

121.  εκφράζει τη βαθιά του ανησυχία για τη συρρίκνωση των περιθωρίων νόμιμης δράσης της κοινωνίας των πολιτών σε πολλές χώρες ανά τον κόσμο· θεωρεί ότι η ελεύθερη κοινωνία των πολιτών αποτελεί ένα από τα θεμέλια για την προστασία και υποστήριξη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των δημοκρατικών αξιών σε κάθε κοινωνία· χαιρετίζει εν προκειμένω όλα τα προγράμματα της ΕΕ που αποσκοπούν στην κατάρτιση νέων επαγγελματιών από τρίτες χώρες και στην απλούστευση των προγραμμάτων ανταλλαγής φοιτητών για τους υπηκόους τρίτων χωρών, καθόσον προάγουν την ενεργό συμμετοχή των νέων στην οικοδόμηση της δημοκρατίας και συμβάλλουν αποτελεσματικά στην ανάπτυξη της κοινωνίας των πολιτών·

122.  καλεί την ΕΕ και τα κράτη μέλη της να παρακολουθούν στενότερα και να καταδικάζουν ρητά και άμεσα κάθε περιορισμό στην ελευθερία του συνέρχεσθαι και του συνεταιρίζεσθαι, μεταξύ άλλων την απαγόρευση λειτουργίας οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών, την επιθετική χρήση των νόμων περί συκοφαντικής δυσφήμισης και άλλων περιοριστικών νόμων, τις υπερβολικές απαιτήσεις καταχώρισης και υποβολής αναφοράς, τους υπέρμετρα περιοριστικούς κανόνες για τη χρηματοδότηση από το εξωτερικό ή τις απαγορεύσεις ανάπτυξης πολιτικών δραστηριοτήτων ή επαφών με αλλοδαπούς σε βάρος των ΜΚΟ·

123.  καλεί την ΕΕ και τα κράτη μέλη της να θέτουν τις παραβιάσεις της ελευθερίας του συνέρχεσθαι και του συνεταιρίζεσθαι σε κάθε επίπεδο πολιτικού διαλόγου, συμπεριλαμβανομένου του υψηλότερου επιπέδου, όταν άλλες μορφές διαλόγου, όπως ο διάλογος για τα ανθρώπινα δικαιώματα, δεν έχουν φέρει οιαδήποτε συγκεκριμένη βελτίωση επί τόπου· παροτρύνει την ΕΕ και τα κράτη μέλη της να χρησιμοποιούν αυτούς τους διαλόγους για να θέτουν ως θέμα μεμονωμένες περιπτώσεις που προκαλούν ανησυχία, ιδίως τις περιπτώσεις όλων όσοι έχουν φυλακιστεί γιατί απλώς άσκησαν το δικαίωμα του συνέρχεσθαι και συνεταιρίζεσθαι ειρηνικά·

124.  ενθαρρύνει τους εκπροσώπους των αντιπροσωπειών της ΕΕ και τις πρεσβείες των κρατών μελών να παρακολουθούν δίκες υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και όλων όσοι κρατούνται απλώς διότι άσκησαν το δικαίωμα του συνέρχεσθαι και συνεταιρίζεσθαι ειρηνικά, και όταν αρμόζει, να καταδικάζουν δημόσια την έλλειψη σεβασμού των δικαιωμάτων σε δίκαιη δίκη·

125.  καλεί την ΕΕ να θέσει τον σεβασμό και την προώθηση της ελευθερίας του συνέρχεσθαι και του συνεταιρίζεσθαι ως βασική προτεραιότητα στο μελλοντικό Σχέδιο Δράσης της ΕΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και τη Δημοκρατία, και να ορίσει συγκεκριμένες δράσεις στο εν λόγω πεδίο, διότι η ελευθερία του συνέρχεσθαι και του συνεταιρίζεσθαι συνιστούν ζωτικά στοιχεία για τη δημοκρατία και μια ανοικτή κοινωνία·

126.  επαναλαμβάνει ότι επιδοκιμάζει τη διάθεση του μεγαλύτερου μέρους της χρηματοδότησης EIDHR για την υποστήριξη των υπερασπιστών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των δράσεων της κοινωνίας των πολιτών σε όλο τον κόσμο και υποστηρίζει την ανάπτυξη ταμείων νομικής υπεράσπισης για την παροχή βοήθειας σε διωκόμενους δημοσιογράφους και ακτιβιστές ώστε να αποκτήσουν πρόσβαση σε δικηγόρο και δίκαιη δίκη·

127.  υπογραμμίζει τη σημασία που έχουν οι εθνικοί θεσμοί για την προαγωγή και προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων (NHRI) σε εθνικό επίπεδο για την παρακολούθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την ευαισθητοποίηση στο συγκεκριμένο θέμα, καθώς και για την εξασφάλιση ένδικων μέσων στα θύματα παραβιάσεων· ζητεί από την ΕΕ να αναπτύξει μια πολιτική για τη στήριξη των NHRI, σύμφωνα με τις Αρχές των Παρισίων και να την αναγάγει σε προτεραιότητα στην εξωτερική βοήθεια, κυρίως στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Γειτονίας·

Ελευθερία της σκέψης, της συνείδησης και του θρησκεύματος ή των πεποιθήσεων

128.  καταδικάζει κάθε πράξη βίας και δυσμενούς διάκρισης λόγω ιδεολογίας, θρησκείας ή πεποιθήσεων, όπως ορίζεται από το άρθρο 10 της ΣΛΕΕ· εκφράζει τη βαθιά του ανησυχία σχετικά με τις συνεχείς καταγγελίες για άσκηση βίας και δυσμενούς διακρίσεως σε βάρος θρησκευτικών μειονοτήτων σε όλο τον κόσμο, περιλαμβανομένης και της Μέσης Ανατολής· τονίζει ότι η ελευθερία της σκέψης, συνείδησης, θρησκείας ή πεποιθήσεων αποτελεί θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα, αλληλένδετο με άλλα ανθρώπινα δικαιώματα και θεμελιώδεις ελευθερίες, το οποίο περιλαμβάνει το δικαίωμα κάποιου να πιστεύει ή να μην πιστεύει, το δικαίωμα να ασκεί ή να μην ασκεί οποιαδήποτε θρησκεία ή πεποιθήσεις, καθώς και το δικαίωμα του να ασπάζεται, να μεταβάλλει, να εγκαταλείπει ή να επιστρέφει σε πεποίθηση της δικής του επιλογής, όπως κατοχυρώνεται στο άρθρο 18 της Οικουμενικής Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου·

129.  καλεί την ΕΕ και τα κράτη μέλη της να εξασφαλίσουν τον σεβασμό των θρησκευτικών μειονοτήτων σε ολόκληρο τον κόσμο, ιδίως στη Μέση Ανατολή όπου χριστιανοί, μεταξύ των οποίων καθολικοί, αρμένιοι αποστολικοί, κόπτες και γεζίντι, καθώς και μουσουλμανικές μειονότητες διώκονται από το ISIS και άλλες τρομοκρατικές ομάδες·

130.  καταδικάζει έντονα τις επιθέσεις κατά χριστιανών σε διάφορες χώρες σε όλο τον κόσμο και εκφράζει την αλληλεγγύη του προς τις οικογένειες των θυμάτων· εκφράζει βαθιά ανησυχία για τον αυξανόμενο αριθμό επεισοδίων καταπίεσης, διακρίσεων, μισαλλοδοξίας και βίαιων επιθέσεων κατά χριστιανικών κοινοτήτων, ιδίως στην Αφρική, την Ασία και τη Μέση Ανατολή· καλεί περαιτέρω τις κυβερνήσεις να φέρουν όλους τους υπεύθυνους ενώπιον της δικαιοσύνης· εκφράζει βαθιά ανησυχία για την τρέχουσα κατάσταση των χριστιανών στη Βόρεια Κορέα, τη Σομαλία, τη Συρία, το Ιράκ, το Αφγανιστάν, τη Σαουδική Αραβία, το Πακιστάν, το Ουζμπεκιστάν, την Υεμένη, τη Νιγηρία και πολλές άλλες χώρες, όπου οι χριστιανοί ζουν υπό τον φόβο του θανάτου, των βασανιστηρίων, του βιασμού και της απαγωγής και βλέπουν τις εκκλησίες τους να υφίστανται ζημιές ή να καταστρέφονται·

131.  εκφράζει βαθιά ανησυχία για την κατάσταση των ατόμων που ανήκουν στη μουσουλμανική μειονότητα Ροχίνγκια (Rohingya) στη Βιρμανία / Μιανμάρ, οι οποίοι στερούνται τη βιρμανική υπηκοότητα και υφίστανται συστηματικές παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και διώξεις· υπενθυμίζει το ψήφισμά του της 13ης Ιουνίου 2013 σχετικά με την κατάσταση των μουσουλμάνων Rohingya (24)·

132.  επικροτεί την έγκριση κατά το έτος αναφοράς 2013 των κατευθυντηρίων γραμμών της ΕΕ για την προαγωγή και την προστασία της ελευθερίας θρησκευτικής συνείδησης ή πεποιθήσεων και καλεί τα θεσμικά όργανα της ΕΕ και τα κράτη μέλη να δώσουν ιδιαίτερη προσοχή στην εφαρμογή αυτών των κατευθυντηρίων γραμμών, τόσο στα διεθνή και περιφερειακά φόρα όσο και στις διμερείς σχέσεις με τρίτες χώρες, ιδίως στην ευάλωτη κατάσταση των αποστατών· επιδοκιμάζει τη δήλωση της νέας ΑΕ/ΎΕ της ΕΕ ότι η ελευθερία θρησκευτικής συνείδησης ή πεποιθήσεων είναι μία από τις προτεραιότητες στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· ενθαρρύνει την ΑΕ/ΥΕ και την ΕΥΕΔ να διεξάγουν μόνιμο διάλογο με ΜΚΟ, θρησκευτικές ομάδες ή ομάδες πεποιθήσεων και θρησκευτικούς ηγέτες·

133.  επικροτεί τη δέσμευση της ΕΕ για την προαγωγή του δικαιώματος της ελευθερίας του θρησκεύματος ή των πεποιθήσεων σε διεθνή και περιφερειακά φόρα μεταξύ των οποίων ο ΟΗΕ, ο Οργανισμός για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ), το Συμβούλιο της Ευρώπης και άλλοι περιφερειακοί μηχανισμοί· ενθαρρύνει την ΕΕ να συνεχίσει να υποβάλει σε ετήσια βάση ψήφισμα για την ελευθερία του θρησκεύματος ή των πεποιθήσεων στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ και να υποστηρίζει την εντολή του Ειδικού Εισηγητή των Ηνωμένων Εθνών για την ελευθερία του θρησκεύματος ή των πεποιθήσεων·

Δικαιώματα των γυναικών και των κοριτσιών

134.  επικροτεί την υποστήριξη της ΕΕ όσον αφορά τα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών για θέματα φύλου, ιδίως για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών και των κοριτσιών, τις διακρίσεις κατά των γυναικών, τον ρόλο της ελευθερίας έκφρασης και γνώμης στη χειραφέτηση των γυναικών, καθώς και όσον αφορά τις δηλώσεις του ΟΗΕ για τον πρόωρο και καταναγκαστικό γάμο και για τον ακρωτηριασμό των γυναικείων γεννητικών οργάνων·

135.  ζητεί από την ΕΕ να συμμετάσχει ενεργά στην 59η σύνοδο της Επιτροπής για τη Θέση των Γυναικών και να συνεχίσει να αντιμάχεται κάθε απόπειρα υπονόμευσης της Πλατφόρμας Δράσης του Πεκίνου των ΗΕ, που αφορά, μεταξύ άλλων, την πρόσβαση στην εκπαίδευση και στην υγειονομική περίθαλψη ως βασικά ανθρώπινα δικαιώματα, καθώς και τα σεξουαλικά και αναπαραγωγικά δικαιώματα·

136.  θεωρεί λυπηρό το ότι το σώμα των γυναικών και κοριτσιών, και συγκεκριμένα η σεξουαλική και αναπαραγωγική υγεία τους και τα σχετικά τους δικαιώματα, εξακολουθούν να αποτελούν ιδεολογικό πεδίο μάχης μέχρι σήμερα και καλεί την ΕΕ και τα κράτη μέλη της να αναγνωρίσουν τα αναφαίρετα δικαιώματα των γυναικών και κοριτσιών για σωματική ακεραιότητα και αυτόνομη λήψη αποφάσεων για ό,τι αφορά, μεταξύ άλλων, το δικαίωμα πρόσβασης σε εθελούσιο οικογενειακό προγραμματισμό, ασφαλείς και νόμιμες αμβλώσεις και αποκλεισμό της βίας, στην οποία περιλαμβάνεται και ο ακρωτηριασμός των γυναικείων γεννητικών οργάνων, ο γάμος παιδιών καθώς και οι πρόωροι και καταναγκαστικοί γάμοι και ο συζυγικός βιασμός·

137.  καταδικάζει εκ νέου όλες τις μορφές κακοποίησης και βίας εναντίον των γυναικών και των κοριτσιών, ειδικότερα τη χρήση σεξουαλικής βίας ως πολεμικού όπλου και την ενδοοικογενειακή βία· καλεί, συνεπώς, όλα τα κράτη μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης να υπογράψουν και να επικυρώσουν τη Σύμβαση για την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας· ζητεί από την ΕΕ να προβεί στις κατάλληλες ενέργειες για να προσχωρήσει στη Σύμβαση, για να εξασφαλίσει τη συνοχή μεταξύ εσωτερικής και εξωτερικής δράσης της ΕΕ για την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και των κοριτσιών·

138.  εκφράζει τη βαθιά ανησυχία του για το γεγονός ότι οι κυβερνήσεις εθελοτυφλούν μπροστά σε απάνθρωπες περιπτώσεις σεξουαλικής κακοποίησης των γυναικών όταν μία στις τρεις γυναίκες παγκοσμίως θα υποστεί βία κατά τη διάρκεια της ζωής της· παροτρύνει περαιτέρω την ΕΥΕΔ να θεσπίσει ορθές πρακτικές για την καταπολέμηση του βιασμού και της σεξουαλικής βίας κατά γυναικών σε τρίτες χώρες προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι αιτίες στη ρίζα του προβλήματος αυτού·

139.  τονίζει ότι είναι σημαντικό να αναλάβουν οι αρχές δράσεις για την ανάπτυξη εκπαιδευτικών εκστρατειών με τη συμμετοχή ανδρών, και ιδιαίτερα από τις νεότερες γενεές, με σκοπό την πρόληψη και τη σταδιακή εξάλειψη όλων των ειδών βίας λόγω φύλου· τονίζει την ανάγκη να εξασφαλίζεται η κατάλληλη εκπαίδευση επαγγελματιών του τομέα της υγείας, αστυνομικών, εισαγγελέων και δικαστών, τόσο εντός της ΕΕ όσο και σε τρίτες χώρες, για να μπορούν να παρέχουν βοήθεια και υποστήριξη σε θύματα βίας·

140.  τονίζει ότι η βία που συνδέεται με το φύλο, η οποία καλύπτει και τις επιβλαβείς εθιμικές ή παραδοσιακές πρακτικές, συνιστά παραβίαση των θεμελιωδών δικαιωμάτων, ιδίως της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, του δικαιώματος στη ζωή και του δικαιώματος στην ακεραιότητα του ατόμου·

141.  επισημαίνει ότι η Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης για την πρόληψη και καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας αποτελεί ένα σημαντικό, δεσμευτικό διεθνές εργαλείο και, ως εκ τούτου, η προσχώρηση όλο και περισσότερων χωρών σε αυτή θα συμβάλει ουσιαστικά στη διαμόρφωση μιας ολοκληρωμένης πολιτικής για την προστασία και την ενδυνάμωση των θυμάτων και για την προαγωγή της διεθνούς συνεργασίας σε αυτόν τον τομέα·

142.  καλεί το Συμβούλιο να συμπεριλάβει το ζήτημα της άμβλωσης με βάση το φύλο στις κατευθυντήριες γραμμές της ΕΕ σχετικά με τη βία κατά των γυναικών και κοριτσιών· ενθαρρύνει την Επιτροπή και το Συμβούλιο να αναπτύξουν μεθόδους για τη συλλογή δεδομένων και δείκτες για το συγκεκριμένο φαινόμενο, ενθαρρύνει δε την ΕΥΕΔ να συμπεριλάβει το θέμα στην ανάπτυξη και υλοποίηση των εθνικών στρατηγικών για τα ανθρώπινα δικαιώματα·

143.  τονίζει τη σημασία των εκστρατειών ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης σε κοινότητες όπου εφαρμόζονται πρακτικές ακρωτηριασμού των γυναικείων γεννητικών οργάνων, σεξουαλική κακοποίηση νέων κοριτσιών, πρόωροι και καταναγκαστικοί γάμοι, δολοφονίες γυναικών και λοιπές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων λόγω φύλου, καθώς και της συμμετοχής υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που δραστηριοποιούνται για να θέσουν τέρμα σε αυτές τις πρακτικές, στην προετοιμασία και την πραγματοποίηση τέτοιων εκστρατειών· υπενθυμίζει ότι οι γάμοι παιδιών, οι πρόωροι και καταναγκαστικοί γάμοι και η μη εφαρμογή μιας νόμιμης ελάχιστης ηλικίας γάμου συνιστούν όχι μόνο παραβίαση των δικαιωμάτων του παιδιού, αλλά και ανασταλτικούς παράγοντες για τη χειραφέτηση των γυναικών·

144.  καταδικάζει έντονα τη χρήση σεξουαλικής βίας κατά των γυναικών ως πολεμικής τακτικής, συμπεριλαμβανομένων εγκλημάτων όπως είναι οι μαζικοί βιασμοί, η σεξουαλική δουλεία, ο εξαναγκασμός σε πορνεία, οι μορφές δίωξης με βάση το φύλο όπως ο ακρωτηριασμός των γυναικείων γεννητικών οργάνων, η εμπορία ανθρώπων, ο σεξουαλικός τουρισμός, οι πρόωροι και καταναγκαστικοί γάμοι, τα εγκλήματα τιμής και όλες οι άλλες μορφές σεξουαλικής βίας συγκρίσιμης σοβαρότητας· συνεχίζει να ανησυχεί ιδιαίτερα εν προκειμένω για την κατάσταση, για παράδειγμα, στην περιοχή των Μεγάλων Λιμνών στην Αφρική και στη Συρία· εκφράζει τη στήριξή του στο έργο της Μονάδας του ΟΗΕ για τις γυναίκες, του Ειδικού Εισηγητή του ΟΗΕ για τη βία κατά των γυναικών, τα αίτια και τις επιπτώσεις της, και του Ειδικού Εκπροσώπου του ΟΗΕ για τη σεξουαλική βία σε ένοπλες συρράξεις· χαιρετίζει την απονομή του βραβείου Ζαχάρωφ το 2014 στον Δρ Denis Mukwege για τον εξαιρετικό αγώνα του για την προστασία κοριτσιών και γυναικών που έπεσαν θύματα σεξουαλικής βίας στη διάρκεια ενόπλων συρράξεων·

145.  επισημαίνει την ανάγκη να ταξινομηθούν τα σεξιστικά εγκλήματα και τα εγκλήματα σεξουαλικής βίας στο Καταστατικό της Ρώμης ως εγκλήματα πολέμου, εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας ή ως πράξεις που συνιστούν γενοκτονία ή βασανιστήρια· επικροτεί εν προκειμένω το ψήφισμα 2106 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ σχετικά με την πρόληψη της σεξουαλικής βίας κατά τις συγκρούσεις που εγκρίθηκε στις 24 Ιουνίου 2013 και που επιβεβαιώνει ότι το ΔΠΔ έχει καίριο ρόλο στην καταπολέμηση της ατιμωρησίας για σεξουαλικά εγκλήματα και εγκλήματα λόγω φύλου· καλεί την ΕΕ να στηρίξει την πλήρη εφαρμογή των εν λόγω αρχών·

146.  υπενθυμίζει τη δέσμευση της ΕΕ για ενσωμάτωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των πτυχών που αφορούν το φύλο στις αποστολές της ΚΠΑΑ, κατά τρόπο σύμφωνο προς τα ψηφίσματα-ορόσημα 1325 και 1820 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ σχετικά με τις γυναίκες, την ειρήνη και την ασφάλεια· επαναλαμβάνει, εν προκειμένω, την έκκλησή του στην ΕΕ και τα κράτη μέλη της να στηρίξουν, κατά τη διεργασία επίτευξης βιώσιμης συμφιλίωσης, τη συστηματική συμμετοχή γυναικών ως ζωτικής σημασίας συνιστώσα των ειρηνευτικών διεργασιών και να αναγνωρίσουν την ανάγκη ενσωμάτωσης της διάστασης του φύλου στην πρόληψη των συγκρούσεων, τις ειρηνευτικές επιχειρήσεις, την ανθρωπιστική βοήθεια και την ανασυγκρότηση μετά τη λήξη των συγκρούσεων και τη διεργασία μετάβασης στη δημοκρατία·

147.  θεωρεί ότι η υποεκπροσώπηση των γυναικών στη λήψη πολιτικών αποφάσεων συνιστά ζήτημα θεμελιωδών δικαιωμάτων και δημοκρατίας, που πρέπει να υπογραμμίζει την ικανότητα των κυβερνήσεων να αφιερώνουν προσοχή όσο πληρέστερα γίνεται στις διεργασίες οικοδόμησης και διατήρησης της δημοκρατίας· επικροτεί τα θεσμοθετημένα συστήματα ίσης εκπροσώπησης και τις ποσοστώσεις για τα δύο φύλα και ζητεί να δρομολογηθούν οι απαραίτητες νομοθετικές διαδικασίες το συντομότερο δυνατόν·

148.  ζητεί από την ΕΕ και τα κράτη μέλη της να στηρίξουν την πλήρη συμμετοχή των γυναικών στη λήψη πολιτικών και οικονομικών αποφάσεων, ιδιαίτερα σε διεργασίες οικοδόμησης της ειρήνης, μετάβασης στη δημοκρατία και επίλυσης συγκρούσεων· ενθαρρύνει τα κράτη μέλη, την Επιτροπή και την ΕΥΕΔ να επικεντρωθούν στην οικονομική και πολιτική χειραφέτηση των γυναικών στις αναπτυσσόμενες χώρες, προωθώντας τη συμμετοχή τους στις επιχειρήσεις καθώς και στην εφαρμογή περιφερειακών και τοπικών αναπτυξιακών έργων·

149.  τονίζει την ανάγκη εξασφάλισης του δικαιώματος των γυναικών στην Ευρώπη και στον υπόλοιπο κόσμο να ασκούν ελεύθερα τις επιλογές τους, σε βάση ισότητας με τους άνδρες, και να μη δέχονται άνωθεν επιβολές ιδεολογικών, πολιτικών και θρησκευτικών πεποιθήσεων·

Ανθρώπινα δικαιώματα και διαφθορά

150.  υπενθυμίζει ότι η διαφθορά συνιστά παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ότι η ΕΕ έχει ζητήσει αρμοδιότητα για την υπογραφή της Σύμβασης του ΟΗΕ κατά της Διαφθοράς (UNCAC)·

151.  κρίνει λυπηρό το ότι δεν έχει δοθεί μέχρι στιγμής συνέχεια στο αίτημα του Κοινοβουλίου προς την ΑΕ/ΥΕ για την υποβολή σχεδίου δράσης της ΕΕ κατά της διαφθοράς, για να παρακολουθηθούν στην πράξη οι συστάσεις της UNCAC, περιλαμβανομένης της υποχρέωσης των συμβαλλόμενων κρατών να δημοσιεύουν και να διαδίδουν πληροφορίες σχετικά με τη διαφθορά, να δημιουργήσουν διαύλους για την αναφορά παραβιάσεων και να θεσπίσουν ένα κατάλληλο νομικό πλαίσιο για την προστασία των μαρτύρων και για τις δραστηριότητες της κοινωνίας των πολιτών στον τομέα αυτόν·

152.  παροτρύνει την Ευρωπόλ να αναπτύξει περισσότερες στρατηγικές και επιχειρησιακές συνεργασίες με τις τρίτες χώρες με σκοπό την αποτελεσματικότερη καταπολέμηση της διαφθοράς και του οργανωμένου εγκλήματος·

153.  καλεί την Επιτροπή να αναπτύξει καινοτόμους δημοσιονομικούς μηχανισμούς για την εφαρμογή φορολογικών μεταρρυθμίσεων και να ενισχύσει την καταπολέμηση της διαφθοράς, των παράνομων χρηματοοικονομικών ροών και της φοροδιαφυγής· ενθαρρύνει επ' αυτού τη δημιουργία συμπράξεων δημόσιου-ιδιωτικού τομέα, τον συνδυασμό επιχορηγήσεων και δανείων, και την παροχή βοήθειας σε αναπτυσσόμενες χώρες για να κινητοποιήσουν καλύτερα τους εγχώριους πόρους τους· σημειώνει ότι υπάρχει αίτημα για να θεσπιστεί ένας διεθνής φόρος επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών, ο οποίος θα μπορούσε να λειτουργεί ως πρόσθετη πηγή χρηματοδότησης για την ανάπτυξη και υπενθυμίζει στα κράτη μέλη ότι έχουν ήδη συμφωνήσει στη θέσπιση εσωτερικού φόρου επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών και αναλάβει τη δέσμευση να αφιερώνουν ένα μέρος των πόρων που θα συγκεντρωθούν με τον τρόπο αυτό στη χρηματοδότηση των παγκόσμιων δημόσιων αγαθών, περιλαμβανομένης της ανάπτυξης·

154.  επισημαίνει ότι οι τρίτες χώρες με αδύναμη διακυβέρνηση και μεγάλες ροές βοήθειας παρουσιάζουν επίσης αυξημένα ποσοστά διαφθοράς, με αποτέλεσμα η αναπτυξιακή βοήθεια να μην χρησιμοποιείται για τους σκοπούς για τους οποίους προορίζεται και η ανάπτυξη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων να αποδυναμώνεται· καλεί την ΕΥΕΔ να στηρίζει τα αναπτυξιακά προγράμματα στα οποία η ανθρωπιστική βοήθεια και η διαφάνεια συμβαδίζουν, και τούτο για να προωθηθούν τα ανθρώπινα δικαιώματα στις τρίτες χώρες·

155.  επαναλαμβάνει ότι ζητεί από την ΕΕ και τα κράτη μέλη της να υποστηρίξουν τη θέσπιση του θεσμού του Ειδικού Εισηγητή του ΟΗΕ για το οικονομικό έγκλημα, τη διαφθορά και τα ανθρώπινα δικαιώματα·

Εμπορία ανθρώπων

156.  καταδικάζει την παράνομη δραστηριότητα της εμπορίας ανθρώπων, της εμπορίας ανθρώπων με σκοπό την αφαίρεση οργάνων καθώς και κάθε άλλη δραστηριότητα εκμετάλλευσης που σχετίζεται με την παραβίαση του δικαιώματος στη σωματική ακεραιότητα και με την πρόκληση βίας· τονίζει την ανάγκη καταπολέμησης της εμπορίας ανθρώπων, τα περισσότερα θύματα της οποίας είναι γυναίκες που αποτελούν αντικείμενο σεξουαλικής εκμετάλλευσης·

157.  ζητεί από την ΕΕ να θέσει ως προτεραιότητα την καταπολέμηση της εμπορίας ανθρώπων τόσο στις εσωτερικές όσο και στις εξωτερικές πολιτικές της, εστιάζοντας ιδιαίτερη προσοχή στην προστασία των θυμάτων· ζητεί να καταβάλλονται εντατικότερες προσπάθειες οι οποίες και να επανεξετάζονται τακτικά· υπογραμμίζει την ανάγκη αύξησης της συνεργασίας με τις τρίτες χώρες για την ανταλλαγή ορθών πρακτικών και την εξάρθρωση των διεθνών δικτύων εμπορίας, τα οποία χρησιμοποιούν ακόμα και το διαδίκτυο για να εξεύρουν νέα θύματα· επαναλαμβάνει την ανάγκη όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ να εφαρμόζουν την οδηγία 2011/36/ΕΕ και τη στρατηγική της ΕΕ για την εξάλειψη της εμπορίας ανθρώπων 2012-2016·

Διακρίσεις λόγω κάστας

158.  καταδικάζει τις συνεχιζόμενες παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων που διαπράττονται εις βάρος ανθρώπων που θίγονται από ιεραρχίες τύπου κάστας και υφίστανται διακρίσεις λόγω κάστας, όπως είναι μεταξύ άλλων η άρνηση ισότητας και πρόσβασης στη δικαιοσύνη και στην εργασία, ο συνεχιζόμενος διαχωρισμός και οι λόγω κάστας φραγμοί στην άσκηση βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και στην ανάπτυξη· καλεί την ΕΕ να εγκρίνει μια πολιτική για την ανάληψη δράσης για την εξάλειψη των διακρίσεων λόγω κάστας, και να συμπεριλάβει στόχους πολιτικής σχετικά με τις διακρίσεις λόγω κάστας στο νέο Σχέδιο Δράσης της ΕΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και τη Δημοκρατία·

Δικαιώματα ΛΟΑΔΜ

159.  επισημαίνει ότι σε 78 χώρες η ομοφυλοφιλία εξακολουθεί να θεωρείται ποινικό αδίκημα, περιλαμβανομένων και 10 όπου προβλέπεται η επιβολή θανατικής ποινής (Σαουδική Αραβία, Νιγηρία, Μαυριτανία, Σουδάν, Σιέρα Λεόνε, Υεμένη, Αφγανιστάν, Ιράν, Μαλδίβες και Μπρουνέι) και ότι σε 20 χώρες εξακολουθεί να θεωρείται αδίκημα η διεμφυλική ταυτότητα· καταδικάζει απερίφραστα την πρόσφατη αύξηση των νόμων που εισάγουν διακρίσεις και πιστεύει ότι οι πρακτικές και οι πράξεις βίας σε βάρος ατόμων λόγω του γενετήσιου προσανατολισμού τους και της ταυτότητας φύλου τους δεν θα πρέπει να παραμένουν ατιμώρητες· συνιστά τη στενή παρακολούθηση της κατάστασης στη Νιγηρία, την Ουγκάντα, την Ινδία και τη Ρωσία, όπου νέοι νόμοι ή πρόσφατες νομικές εξελίξεις απειλούν σοβαρά την ελευθερία των σεξουαλικών μειονοτήτων· επιβεβαιώνει εκ νέου την υποστήριξή του στο συνεχιζόμενο έργο της Ύπατης Αρμοστείας των ΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα με στόχο την καταπολέμηση αυτών των νόμων και πρακτικών που συνιστούν διάκριση, καθώς και στο έργο του ΟΗΕ γενικότερα για το θέμα αυτό·

160.  υποστηρίζει την ιδέα ότι η ΕΥΕΔ θα πρέπει να δώσει προτεραιότητα στις δράσεις της στον τομέα αυτό και να δώσει ιδιαίτερη έμφαση σε καταστάσεις όπου επιβάλλεται θανατική ποινή και/ή όπου οι λεσβίες, οι ομοφυλόφιλοι, τα αμφιφυλόφιλα, διεμφυλικά και μεσοφυλικά άτομα (ΛΟΑΔΜ) υφίστανται βασανιστήρια και κακομεταχείριση, καταδικάζοντας αυτές τις πρακτικές σύμφωνα με τις Κατευθυντήριες Γραμμές της ΕΕ για τη Θανατική Ποινή και τις Κατευθυντήριες Γραμμές της ΕΕ σχετικά με τα Βασανιστήρια και άλλες Μορφές Σκληρής, Απάνθρωπης ή Ταπεινωτικής Μεταχείρισης ή Τιμωρίας·

161.  χαιρετίζει την έγκριση το 2013 των κατευθυντηρίων γραμμών της ΕΕ για την προαγωγή και προστασία της άσκησης όλων των ανθρώπινων δικαιωμάτων από λεσβίες, ομοφυλόφιλους, αμφιφυλόφιλα, διεμφυλικά και μεσοφυλικά άτομα (ΛΟΑΔΜ)· καλεί την ΕΥΕΔ και την Επιτροπή να θέσουν το ζήτημα των δικαιωμάτων των ΛΟΑΔΜ στις πολιτικές συνομιλίες και στις συνομιλίες για τα ανθρώπινα δικαιώματα με τρίτες χώρες και σε πολυμερή φόρα· τονίζει ότι είναι σημαντικό να συνεχίσουν η Επιτροπή και η ΕΥΕΔ να θέτουν το ζήτημα των δικαιωμάτων των ΛΟΑΔΜ στις πολιτικές συνομιλίες και στις συνομιλίες για τα ανθρώπινα δικαιώματα και να χρησιμοποιούν το EIDHR για τη στήριξη οργανώσεων που υπερασπίζονται τα δικαιώματα των ΛΟΑΔΜ, βοηθώντας τις να αμφισβητήσουν τους ομοφοβικούς και τρανσφοβικούς νόμους και τις διακρίσεις κατά των ΛΟΑΔΜ, ευαισθητοποιώντας το γενικό κοινό όσον αφορά τις διακρίσεις και τη βία που υφίστανται τα άτομα με διαφορετικό γενετήσιο προσανατολισμό και ταυτότητα φύλου, και εξασφαλίζοντας την παροχή επείγουσας βοήθειας (περιλαμβανομένων της ψυχοκοινωνικής και ιατρικής βοήθειας, βοήθειας διαμεσολάβησης και επανένταξης) σε όσους έχουν ανάγκη τέτοιας υποστήριξης·

162.  σημειώνει τη νομιμοποίηση του γάμου μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου ή της αστικής ένωσης μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου σε ολοένα και μεγαλύτερο αριθμό χωρών – δεκαεπτά έως σήμερα – ανά τον κόσμο· ενθαρρύνει τα θεσμικά όργανα της ΕΕ και τα κράτη μέλη να συμβάλουν περαιτέρω στην εξέταση της αναγνώρισης του γάμου ή της αστικής ένωσης μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου ως πολιτικού και κοινωνικού ζητήματος που είναι και ζήτημα ανθρώπινων και ατομικών δικαιωμάτων·

163.  καλεί την Επιτροπή και τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας να αποσύρουν τις διαταραχές ταυτότητας φύλου από τον κατάλογο διανοητικών και συμπεριφορικών διαταραχών· καλεί την Επιτροπή να ενισχύει στις προσπάθειές της για να τεθεί τέρμα στην παθολογικοποίηση της διεμφυλικής ταυτότητας· ενθαρρύνει τα κράτη να εξασφαλίζουν ταχείες, προσβάσιμες και διαφανείς διαδικασίες αναγνώρισης του φύλου που σέβονται το δικαίωμα στον αυτοπροσδιορισμό·

164.  επικροτεί την αυξανόμενη πολιτική στήριξη για να τεθεί εκτός νόμου η στείρωση ως απαίτηση για τη νομική αναγνώριση του φύλου, όπως εκφράζεται από τον Ειδικό Εισηγητή των Ηνωμένων Εθνών για τα Βασανιστήρια, και υποστηρίζει την άποψη ότι οι απαιτήσεις αυτές θα πρέπει να θεωρούνται και να διώκονται ως παραβίαση του δικαιώματος στη σωματική ακεραιότητα και στη σεξουαλική και αναπαραγωγική υγεία και τα συναφή δικαιώματα·

165.  εκφράζει ικανοποίηση για την ακύρωση τον Οκτώβριο 2013 του μολδαβικού νόμου που απαγόρευε τη «διάδοση οιωνδήποτε άλλων σχέσεων πλην εκείνων που σχετίζονται με το γάμο ή την οικογένεια», και καλεί τις λοιπές χώρες στην περιοχή να ακολουθήσουν το παράδειγμα της Μολδαβίας·

Δικαιώματα των ατόμων που ανήκουν σε εθνικές μειονότητες

166.  επισημαίνει ότι οι κοινότητες εθνικών μειονοτήτων έχουν συγκεκριμένες ανάγκες και ότι ως εκ τούτου θα πρέπει να προάγεται η πλήρης και αποτελεσματική ισότητα μεταξύ των ατόμων που ανήκουν σε εθνική μειονότητα και αυτών που ανήκουν στην πλειοψηφία σε όλους τους τομείς της οικονομικής, κοινωνικής, πολιτικής και πολιτιστικής ζωής·

Δικαιώματα των ατόμων με αναπηρίες

167.  χαιρετίζει τις επικυρώσεις της Σύμβασης του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία· επαναλαμβάνει τη σημασία της αποτελεσματικής εφαρμογής της τόσο από τα κράτη μέλη όσο και τα θεσμικά όργανα της ΕΕ και τονίζει ιδιαίτερα την ανάγκη αξιόπιστης ενσωμάτωσης της αρχής της δυνατότητας καθολικής πρόσβασης και όλων των δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρία σε όλες τις πολιτικές της ΕΕ, περιλαμβανομένου του τομέα της αναπτυξιακής συνεργασίας, και υπογραμμίζει τον δεσμευτικό και οριζόντιο χαρακτήρα του εν λόγω ζητήματος· τονίζει πόσο σημαντικό είναι να ενεργεί η ΕΕ σε συνεργασία με τις σχετικές διεθνείς και περιφερειακές οργανώσεις και την κοινωνία των πολιτών, ειδικότερα με τις οργανώσεις που εκπροσωπούν άτομα με αναπηρία, για να εξασφαλίζεται ότι τα διεθνή αναπτυξιακά προγράμματα λαμβάνουν υπόψη τις ανάγκες των ατόμων με αναπηρία για δυνατότητα πρόσβασης·

168.  ενθαρρύνει την ΑΕ/ΥΕ να συνεχίσει να στηρίζει τη διαδικασία επικύρωσης και εφαρμογής της Σύμβασης του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία από τις χώρες που δεν την έχουν ακόμη επικυρώσει ή εφαρμόσει·

169.  ενθαρρύνει την ΕΥΕΔ να δώσει λεπτομερή προσοχή στις παρατηρήσεις ανά χώρα και τις συστάσεις που δημοσιεύθηκαν από την Επιτροπή για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία, καθώς και στις εκθέσεις κρατών, και να θέτει συστηματικά αυτές τις ανησυχίες στις πολιτικές συνομιλίες με τις σχετικές χώρες και σε δημόσιες δηλώσεις· καλεί την Επιτροπή να καταρτίσει και να συντάξει κατευθυντήριες αρχές της ΕΕ για την προαγωγή και την προστασία της άσκησης όλων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από άτομα με αναπηρίες, ώστε να εξασφαλιστεί συστηματική και συνεκτική πολιτική στο θέμα αυτό, μεταξύ άλλων και στις συνομιλίες και τις διαπραγματεύσεις της με τρίτες χώρες·

170.  ζητεί από την Επιτροπή και την ΕΥΕΔ να ενθαρρύνουν τις αντιπροσωπείες της ΕΕ σε όλο τον κόσμο να συνεργάζονται με την κοινωνία των πολιτών για την προαγωγή της αποτελεσματικής άσκησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από άτομα με αναπηρίες·

Δικαιώματα των παιδιών

171.  επαναλαμβάνει την έκκλησή του προς την Επιτροπή να προτείνει μια φιλόδοξη και περιεκτική στρατηγική για τα δικαιώματα του παιδιού, καθώς και σχέδιο δράσης για τα προσεχή πέντε έτη, όπως ζητείται στο προαναφερθέν ψήφισμά του της 27ης Νοεμβρίου 2014 σχετικά με την 25η επέτειο της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα του Παιδιού·

172.  χαιρετίζει τη συνεργασία της ΕΕ με τη UNICEF και άλλες οργανώσεις και ΜΚΟ που έχουν αναλάβει δέσμευση στα δικαιώματα των παιδιών, αποτέλεσμα της οποίας είναι μία δέσμη εργαλείων για την εγγραφή των δικαιωμάτων των παιδιών στην αναπτυξιακή συνεργασία και τη στήριξη βασικών ΑΣΧ και προγραμμάτων προστασίας του παιδιού με σκοπό την υλοποίηση των δικαιωμάτων των παιδιών, ειδικότερα σε ευάλωτα περιβάλλοντα· χαιρετίζει ειδικότερα το Μανιφέστο για τα Δικαιώματα του Παιδιού και ενθαρρύνει περισσότερους βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και βουλευτές των εθνικών κοινοβουλίων να υπογράψουν το Μανιφέστο και να γίνουν «Υπερασπιστές των Δικαιωμάτων του Παιδιού»· επικροτεί τη διάθεση των χρημάτων του βραβείου Νόμπελ που απονεμήθηκε στην ΕΕ για τη συνδρομή παιδιών τα οποία βιώνουν καταστάσεις συγκρούσεων· υπενθυμίζει τη σημασία της παροχής ψυχολογικής στήριξης σε παιδιά που έχουν βιώσει βίαια γεγονότα ή είναι θύματα πολέμου· υπογραμμίζει τη σημασία της εξασφάλισης πρόσβασης στην εκπαίδευση για παιδιά που πλήττονται από ένοπλες συγκρούσεις· χαιρετίζει τη συμμετοχή της ΕΕ τον Οκτώβριο 2013 στην Τρίτη Παγκόσμια Διάσκεψη για την Παιδική Εργασία που πραγματοποιήθηκε στη Μπραζίλια και τη συμμετοχή της στη διαπραγμάτευση της τριμερούς δήλωσης σχετικά με την παιδική εργασία·

173.  τονίζει την ανάγκη καταπολέμησης όλων των μορφών καταναγκαστικής παιδικής εργασίας και εκμετάλλευσης παιδιών· ζητεί την καλύτερη εφαρμογή της υφιστάμενης εθνικής και διεθνούς νομοθεσίας που προάγει την ευαισθητοποίηση σχετικά με την κακοποίηση των παιδιών στην αγορά εργασίας·

174.  καλεί την Επιτροπή και την ΕΥΕΔ να συνεχίσουν να αναλαμβάνουν δράση σχετικά με τα δικαιώματα του παιδιού, εστιάζοντας ιδιαίτερα την προσοχή στη βία κατά των παιδιών, περιλαμβανομένων των βασανιστηρίων, καθόσον πρόσφατα καταγγέλθηκαν περιπτώσεις βασανισμών και κράτησης παιδιών· ζητεί να δοθεί ιδιαίτερη έμφαση στα ζητήματα της καταναγκαστικής παιδικής εργασίας, της παιδικής φτώχειας και του υποσιτισμού των παιδιών και, σε σχέση με αυτό, στους στόχους για καθολική πρωτοβάθμια εκπαίδευση, για μείωση της παιδικής θνησιμότητας, στο ζήτημα των γάμων παιδιών και επιβλαβών πρακτικών, στον αφοπλισμό, την αποκατάσταση και την επανένταξη των παιδιών που προέρχονται από ένοπλες ομάδες και ζητεί επίσης να περιληφθεί το θέμα της εμπλοκής παιδιών σε πρακτικές μαγείας στην ατζέντα των συνομιλιών για τα ανθρώπινα δικαιώματα με τις σχετικές χώρες· τονίζει τη σημασία να δοθεί προτεραιότητα στα δικαιώματα του παιδιού στην εξωτερική πολιτική της ΕΕ, την αναπτυξιακή συνεργασία και την ανθρωπιστική βοήθεια, ώστε να εξασφαλιστεί επαρκής χρηματοδότηση και να ενισχυθεί το επίπεδο προστασίας για παιδιά σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης· καλεί την ΑΕ/ΥΕ να προβαίνει σε αναφορά κατ' έτος στο Κοινοβούλιο σχετικά με τα αποτελέσματα που επιτυγχάνονται όσον αφορά την επικεντρωμένη στο παιδί εξωτερική δράση της ΕΕ· τονίζει ότι τα παιδιά και οι έφηβοι θα πρέπει να συμμετέχουν μόνο σε εργασία που δεν επηρεάζει την υγεία και την προσωπική τους ανάπτυξη ή δεν παρεμβαίνει στη σχολική τους εκπαίδευση· τονίζει τη σημασία να δοθεί προτεραιότητα στα δικαιώματα του παιδιού στην εξωτερική πολιτική της ΕΕ·

175.  σημειώνει ότι η Σύμβαση των ΗΕ για τα Δικαιώματα του Παιδιού ζητεί τη λήψη νομοθετικών, διοικητικών, κοινωνικών και εκπαιδευτικών μέτρων σχετικά με την παιδική εργασία, αναγνωρίζοντας την ανάγκη για πολυδιάστατη προσέγγιση· τονίζει ότι για την αποτελεσματική εφαρμογή είναι αναγκαίο να συνοδεύονται οι νόμοι από παρεμβάσεις πολιτικής που παρέχουν εναλλακτικές δυνατότητες υπό τη μορφή εκπαίδευσης και επαγγελματικής κατάρτισης, από κοινού με μέτρα κοινωνικής προστασίας από τα οποία επωφελούνται παιδιά και οικογένειες·

176.  ζητεί από την ΕΕ να συνεχίσει να προάγει ένα ευνοϊκό περιβάλλον για την αποτροπή και την εξάλειψη της παιδικής εργασίας, έναν κοινωνικό διάλογο και μια συντονισμένη δράση μεταξύ του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα για την εκρίζωση της παιδικής εργασίας· τονίζει την ανάγκη για παροχή στήριξης και ανάπτυξη ικανοτήτων προς καταπολέμηση της παιδικής εργασίας σε χώρες όπου βρίσκονται σε εξέλιξη συγκρούσεις και σε χώρες που εξέρχονται από συρράξεις·

177.  επαναλαμβάνει την ανάγκη καταβολής εντατικότερων προσπαθειών για την υλοποίηση της αναθεωρημένης στρατηγικής για την εφαρμογή των Κατευθυντήριων Γραμμών της ΕΕ για τα Παιδιά στις Ένοπλες Συγκρούσεις· ζητεί επ' αυτού την καλύτερη αξιοποίηση των πόρων του Μηχανισμού Σταθερότητας και του Ευρωπαϊκού Μέσου για τη Δημοκρατία και τα Δικαιώματα του Ανθρώπου με σκοπό την αντιμετώπιση του φαινομένου των ανήλικων στρατιωτών· ενθαρρύνει την ΕΕ να εμβαθύνει περαιτέρω τη συνεργασία της με τον Ειδικό Εντεταλμένο του ΟΗΕ για τα Παιδιά που πλήττονται από Ένοπλες Συγκρούσεις, υποστηρίζοντας τα σχετικά σχέδια δράσης και τους μηχανισμούς παρακολούθησης και υποβολής εκθέσεων (MRM)· ζητεί την κύρωση της Σύμβασης του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα του Παιδιού από όλους, ειδικότερα του τρίτου προαιρετικού πρωτοκόλλου της που θα επιτρέψει στα παιδιά να υποβάλλουν τις καταγγελίες τους στην Επιτροπή του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα του Παιδιού· καλεί την Επιτροπή και την ΑΕ/ΥΕ να διερευνήσουν τρόπους για να προσχωρήσει η ΕΕ μονομερώς στη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα του Παιδιού·

178.  επισημαίνει ότι ο υποσιτισμός και η κακή διατροφή των παιδιών στις αναπτυσσόμενες χώρες προκαλούν σοβαρές ανησυχίες· χαιρετίζει εν προκειμένω το πλαίσιο δράσης που εγκρίθηκε κατά την πρόσφατη Δεύτερη Διεθνή Διάσκεψη για τη Διατροφή, το οποίο ορίζει ως παγκόσμιο στόχο τη μείωση κατά 40 % του αριθμού των ηλικίας κάτω των πέντε ετών παιδιών στον κόσμο τα οποία είναι καχεκτικά·

179.  επαναλαμβάνει ότι η πρόσβαση στην εκπαίδευση αποτελεί θεμελιώδες δικαίωμα των παιδιών το οποίο κατοχυρώνεται στο άρθρο 28 της Σύμβασης των ΗΕ για τα Δικαιώματα του Παιδιού· τονίζει την ανάγκη όλα τα μέτρα που λαμβάνουν η Ένωση και τα κράτη μέλη της να βελτιώνουν την πρόσβαση των παιδιών σε υψηλής ποιότητας υπηρεσίες υγείας και περίθαλψης·

180.  αποδοκιμάζει το ότι εξακολουθούν να υπάρχουν παγκοσμίως χώρες απρόθυμες να υπογράψουν τη Σύμβαση των ΗΕ για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία (CRPD) και τη Σύμβαση των ΗΕ για τα Δικαιώματα του Παιδιού (CRC), οι οποίες προβλέπουν λεπτομερείς οδηγίες για την ανάπτυξη κοινωνιών χωρίς αποκλεισμούς για την προστασία των παιδιών με αναπηρίες·

181.  ζητεί από την Ένωση και τα κράτη μέλη να υλοποιούν τις πολιτικές ανθρωπιστικής βοήθειας και ανάπτυξης κατά τρόπο συνεκτικό σε μία προσπάθεια να καταπολεμηθεί ο υποσιτισμός των παιδιών·

Δικαιώματα των αυτοχθόνων πληθυσμών

182.  σημειώνει με ανησυχία ότι οι αυτόχθονες πληθυσμοί διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να αποτελέσουν θύματα διακρίσεων και ότι είναι ιδιαίτερα ευάλωτοι σε πολιτικές, οικονομικές, περιβαλλοντικές και εργασιακές αλλαγές και διαταραχές· σημειώνει ότι οι περισσότεροι ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας και έχουν περιορισμένη ή καθόλου πρόσβαση στα συστήματα εκπροσώπησης, λήψης πολιτικών αποφάσεων ή δικαιοσύνης· ανησυχεί ιδιαίτερα για τις καταγγελίες για ευρέως διαδεδομένη αρπαγή γαιών, εκτοπίσεις πληθυσμού και παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων που αποτελούν απότοκο ένοπλων συγκρούσεων·

Δράση της ΕΕ για τη μετανάστευση και τους πρόσφυγες

183.  καταδικάζει έντονα τον δραματικό αριθμό των θανάτων στη θάλασσα στη Μεσόγειο, που κατά τις εκτιμήσεις από τον Διεθνή Οργανισμό Μετανάστευσης στην έκθεσή του «Fatal Journeys» (ταξίδια θανάτου) ανέρχονται σε 3 000 το έτος 2013, στοιχείο το οποίο καθιστά την εν λόγω θάλασσα την πλέον θανατηφόρα περιοχή στον κόσμο για την παράνομη μετανάστευση· εκφράζει έντονη ανησυχία για τις αναφορές παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων εις βάρος των μεταναστών και των αιτούντων άσυλο καθ’ οδόν για την ΕΕ· καλεί την Ένωση και τα κράτη μέλη να συνεργαστούν με τον ΟΗΕ, τους περιφερειακούς μηχανισμούς, τις κυβερνήσεις και τις ΜΚΟ για την αντιμετώπιση των ζητημάτων αυτών· τονίζει την επείγουσα ανάγκη ανάπτυξης ισχυρότερων, περισσότερο ολοκληρωμένων πολιτικών που να εδράζονται σαφέστερα στην αρχή της αλληλεγγύης στο επίπεδο της Ένωσης, ώστε να επιτευχθεί αντιμετώπιση των πιεστικών ζητημάτων που αφορούν τους μετανάστες, τους πρόσφυγες και τους αιτούντες άσυλο κατά τρόπο που συνάδει με τη διεθνή νομοθεσία για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη θεμελιώδη ανθρώπινη αξιοπρέπεια και καλεί την ΕΕ να εγγυάται αποτελεσματικά κοινά πρότυπα για τις διαδικασίες υποδοχής σε όλη την Ένωση για να προστατεύονται οι ασυνόδευτοι ανήλικοι και οι πλέον ευάλωτες ομάδες· καλεί την ΑΕ/ΥΕ, τον Επίτροπο Μετανάστευσης και Εσωτερικών Υποθέσεων και Ιθαγένειας και την ΕΥΕΔ να ενισχύσουν τη συνεργασία και την σε ισότιμη βάση κατανομή ευθυνών μεταξύ των κρατών μελών, μεταξύ άλλων για τη φιλοξενία και την επανεγκατάσταση των προσφύγων και τη συνεισφορά στις υπηρεσίες αναζήτησης και διάσωσης με σκοπό την παροχή βοήθειας σε μετανάστες που βρίσκονται σε κίνδυνο στη θάλασσα επιχειρώντας να φτάσουν στις ακτές της ΕΕ· υπενθυμίζει επ’ αυτού την ανάγκη σεβασμού της αρχής της μη επαναπροώθησης στα ευρωπαϊκά και διεθνή ύδατα, όπως κατοχυρώθηκε από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων· υπενθυμίζει τη δέσμευση της Επιτροπής να αναπτύξει κατάλληλους διαύλους για τη νόμιμη μετανάστευση· καλεί, ως εκ τούτου, τα κράτη μέλη να εφαρμόσουν πλήρως το πρόσφατα εγκριθέν πακέτο μέτρων για το Κοινό Ευρωπαϊκό Σύστημα Ασύλου και την κοινή νομοθεσία για τη μετανάστευση και ζητεί προς τούτο την υλοποίηση του μηχανισμού κρίσεων που προβλέπεται στο άρθρο 33 του κανονισμού του Δουβλίνου, ο οποίος θα περιλαμβάνει σαφώς ορισμένο ελάχιστο ποσοστό ανά κράτος μέλος, με σκοπό την ταχεία επίτευξη λειτουργικού μηχανισμού κρίσεων για την ανακατανομή προς άμβλυνση της πίεσης επί των κρατών μελών που πλήττονται περισσότερο και όπου υπάρχει σαφής υπέρβαση της ελάχιστης ποσόστωσης· καλεί τα κράτη μέλη να συμμετάσχουν σε προγράμματα επανεγκατάστασης και να επιταχύνουν την ανάπτυξη Περιφερειακών Προγραμμάτων Προστασίας στις πλέον πληγείσες περιοχές· τονίζει την ανάγκη να αντιμετωπιστούν τα βαθύτερα αίτια της παράνομης μετανάστευσης· ενθαρρύνει την ΕΥΕΔ και τα κράτη μέλη να δίδουν λεπτομερέστερη προσοχή στις χώρες από όπου πηγάζει η εμπορία ή η παράνομη διακίνηση ανθρώπων, σε χώρες διέλευσης και χώρες προορισμού καλεί την ΑΕ/ΥΕ και τα κράτη μέλη να ενισχύσουν περαιτέρω την εξωτερική διάσταση της Ένωσης, σε συνεργασία με τις χώρες προέλευσης και διαμετακόμισης, περιλαμβανομένων των χωρών εταίρων της ΕΕ, ειδικότερα στην περιοχή της Μεσογείου, και με συστηματική μνεία αυτών των ανησυχιών στους πολιτικούς διαλόγους με τις σχετικές χώρες και στις δημόσιες δηλώσεις και δίδοντας ώθηση στη συνεργασία με αυτές τις χώρες στον ύψιστο δυνατό βαθμό με στόχο τόσο την εξάρθρωση των παρανόμων δικτύων που τίθενται σε χρήση για την εμπορία μεταναστών όσο και την καταπολέμηση των παρανόμων μαφιών που αποκομίζουν κέρδη από την εμπορία και τη λαθραία διακίνηση ανθρώπων·

184.  θεωρεί ότι τα παιδιά μετανάστες είναι ιδιαίτερα ευάλωτα, ιδίως όταν είναι ασυνόδευτα· υπενθυμίζει ότι τα ασυνόδευτα παιδιά είναι πάνω απ' όλα παιδιά και ότι οι πολιτικές για την προστασία του παιδιού και όχι οι μεταναστευτικές πολιτικές πρέπει να συνιστούν την κατευθυντήρια αρχή κατά τον χειρισμό τους, επιτυγχάνοντας ούτως τον σεβασμό της βασικής αρχής για επιδίωξη των βέλτιστων συμφερόντων του παιδιού·

185.  ενθαρρύνει την ΑΕ/ΥΕ και την ΕΥΕΔ να εξακολουθήσουν να στηρίζουν τη διεργασία επικύρωσης της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών κατά του υπερεθνικού οργανωμένου εγκλήματος, του Πρωτοκόλλου της για την Πρόληψη, Καταστολή και Δίωξη της Εμπορίας Προσώπων, ιδίως των Γυναικών και Παιδιών, του Πρωτοκόλλου κατά της Λαθραίας Διακίνησης Μεταναστών διά Ξηράς, Θαλάσσης και Αέρος και του Πρωτοκόλλου σχετικά με την Παράνομη Κατασκευή και Διακίνηση Πυροβόλων Όπλων, Μερών και Εξαρτημάτων τους και Πυρομαχικών·

186.  καλεί την ΕΕ να εξασφαλίσει ότι η διαπραγμάτευση και η εφαρμογή όλων των συμφωνιών συνεργασίας για τη μετανάστευση και συμφωνιών επανεισδοχής με κράτη εκτός ΕΕ τηρούν τα διεθνή ανθρώπινα δικαιώματα, το δίκαιο περί προσφύγων και το διεθνές ναυτικό δίκαιο και ζητεί να πραγματοποιείται διαβούλευση με το Κοινοβούλιο πριν από τη σύναψή τους· ζητεί μεγαλύτερη διαφάνεια κατά τη διαπραγμάτευση αυτών των συμφωνιών και την ενσωμάτωση μηχανισμών παρακολούθησης για να αποτιμάται ο αντίκτυπος ως προς τα ανθρώπινα δικαιώματα της συνεργασίας για τη μετανάστευση με κράτη εκτός ΕΕ και των μέτρων συνοριακού ελέγχου, περιλαμβανομένων του Frontex και του Eurosur· εμμένει στο ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα πρέπει να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στον τομέα της μετανάστευσης και του ασύλου· ως εκ τούτου, καλεί τον Υπεύθυνο Θεμελιωδών Δικαιωμάτων στον Frontex και τους ειδικούς για θέματα εκπαίδευσης της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Υποστήριξης για το Άσυλο να εξασφαλίσουν τους κατάλληλους πόρους που θα τους επιτρέψουν να ασκήσουν τις αναγκαίες δραστηριότητες αξιολόγησης και ελέγχου και να προτείνουν βέλτιστες πρακτικές·

187.  καλεί την Επιτροπή να προβεί σε μόνιμη αξιολόγηση των προγραμμάτων της για τη μετανάστευση και τον συνοριακό έλεγχο σε κράτη μέλη της ΕΕ και κράτη εκτός ΕΕ με σκοπό να προτείνει βελτιωμένα μέτρα προς πρόληψη των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και να ανταλλάξει βέλτιστες πρακτικές·

188.  παροτρύνει την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Υποστήριξης για το Άσυλο να αναπτύξει συνεργασίες με τρίτες χώρες με σκοπό την ενίσχυση της διεθνούς προστασίας των αιτούντων άσυλο·

189.  επικροτεί την προσθήκη του κριτηρίου του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών στον κατάλογο των βασικών κριτηρίων που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη πριν από την έναρξη διαπραγματεύσεων με τρίτες χώρες σχετικά με τις συμφωνίες απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης(25)· καλεί την Επιτροπή να χρησιμοποιήσει αυτό το νέο κριτήριο ως μοχλό εμβάθυνσης του διαλόγου για τα ανθρώπινα δικαιώματα με τις τρίτες χώρες εντός του στρατηγικά και οικονομικά σημαντικού πλαισίου το οποίο αποτελούν οι διαπραγματεύσεις για τις θεωρήσεις εισόδου·

190.  καταδικάζει την αυξανόμενη ποινικοποίηση της παράνομης μετανάστευσης εντός της ΕΕ εις βάρος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των ατόμων αυτών· παροτρύνει να προβλεφθεί χωρίς χρονοτριβή η θέσπιση των απαραίτητων διασφαλίσεων για τα ανθρώπινα δικαιώματα, μηχανισμών λογοδοσίας και μηχανισμών επιβολής του νόμου·

191.  ζητεί από την Επιτροπή και την ΕΥΕΔ να συμμετάσχουν ενεργά στη συζήτηση για τον όρο «κλιματικός πρόσφυγας», μεταξύ άλλων για τον πιθανό νομικό ορισμό του στο διεθνές δίκαιο ή σε οποιαδήποτε νομικά δεσμευτική διεθνή συμφωνία·

192.  αναγνωρίζει ότι η κατάσταση των απατρίδων (ανιθαγένεια) συνιστά σημαντική πρόκληση ως προς τα ανθρώπινα δικαιώματα· ζητεί από την Επιτροπή και την ΕΥΕΔ να καταπολεμήσουν την ανιθαγένεια σε πάσης μορφής εξωτερική δράση της ΕΕ, ειδικότερα επιλαμβανόμενες των διακρίσεων στις νομοθεσίες περί ιθαγενείας λόγω φύλου, θρησκεύματος ή καθεστώτος μειονότητας, προάγοντας το δικαίωμα των παιδιών σε ιθαγένεια και παρέχοντας στήριξη στην εκστρατεία της Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες (UNHCR) που αποσκοπεί στο να τεθεί τέρμα στην ανιθαγένεια έως το έτος 2024·

Ανθρώπινα δικαιώματα και ανάπτυξη

193.  τονίζει ότι ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, περιλαμβανομένων των οικονομικών, πολιτιστικών, κοινωνικών και περιβαλλοντικών δικαιωμάτων, της πρόσβασης στην τροφή, της χρηστής διακυβέρνησης, των δημοκρατικών αξιών, της ειρήνης, της ασφάλειας και της πρόσβασης σε ένα δίκαιο και αποτελεσματικό δικαστικό σύστημα, αποτελεί προϋπόθεση για τη μείωση της φτώχειας και της ανισότητας και για την επίτευξη των ΑΣΧ· θεωρεί ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα πρέπει να περιλαμβάνονται με οριζόντιο τρόπο σε όλους τους στόχους, σκοπούς και δείκτες της ατζέντας για την περίοδο μετά το 2015· τονίζει επίσης ότι η εφαρμογή της εν λόγω ατζέντας πρέπει να στηρίζεται σε ισχυρούς μηχανισμούς διαφάνειας και λογοδοσίας επιβεβαιώνει ότι οι δεσμεύσεις σχετικά με τη διακυβέρνηση και τα ανθρώπινα δικαιώματα πρέπει να είναι μετρήσιμες και μπορούν να παρακολουθούνται·

194.  υπενθυμίζει ότι τα Ηνωμένα Έθνη έχουν αναγνωρίσει ότι δεν μπορούν να επιτευχθούν πλήρως οι αναπτυξιακοί στόχοι χωρίς την εφαρμογή αναπτυξιακής προσέγγισης με βάση τα ανθρώπινα δικαιώματα· ζητεί από την ΕΕ να συνεχίσει να επαγρυπνεί εξασφαλίζοντας ότι το ζήτημα των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του χώρου της κοινωνίας των πολιτών ενσωματώνεται ρητώς στις συνομιλίες για την πορεία μετά τους ΑΣΧ·

195.  υπογραμμίζει την αλληλεξάρτηση ανάμεσα στην ακραία φτώχεια και την έλλειψη ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τονίζει την αναγκαιότητα εκπόνησης ενός συνόλου αρχών για την εφαρμογή προτύπων και κριτηρίων σε σχέση με τα ανθρώπινα δικαιώματα στο πλαίσιο της καταπολέμησης της ακραίας φτώχειας·

196.  επισημαίνει τη σημασία της Συνοχής της Πολιτικής για την Ανάπτυξη (PCD) για την επίτευξη σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· επαναλαμβάνει προς τον σκοπό αυτό την ανάγκη να εγκριθούν στην πράξη κατευθυντήριες γραμμές, εκτιμήσεις αντικτύπου και μηχανισμοί παρακολούθησης και υποβολής εκθέσεων, για να καταστεί η PCD πραγματικότητα στις πολιτικές της Ένωσης και των κρατών μελών της, ιδίως στους τομείς του εμπορίου και της γεωργίας· είναι της γνώμης ότι η ΕΕ θα πρέπει να διατηρήσει τον ηγετικό πολιτικό της ρόλο όσον αφορά το συγκεκριμένο ζήτημα· ζητεί, συνεπώς, από την ΕΕ να εργασθεί από κοινού με χώρες εταίρους που έχουν δεσμευθεί προς τούτο, για να αναλάβει πρωτοβουλίες σε διεθνές επίπεδο (στα πλαίσια των Ηνωμένων Εθνών, της G20, κ.λπ.), ώστε να μετατραπεί η PCD σε οικουμενική ατζέντα·

197.  ζητεί από την ΕΕ και τα κράτη μέλη να συντονίσουν καλύτερα τις αναπτυξιακές ατζέντες τους σύμφωνα με το πνεύμα της Συνθήκης της Λισαβόνας, θέτοντας την αναπτυξιακή πολιτική στο επίκεντρο των εξωτερικών σχέσεων της Ένωσης, έτσι ώστε οι εθνικές προτεραιότητες και οι ευρωπαϊκές ατζέντες για την προαγωγή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων να συντονίζονται καλύτερα μέσω της ανάπτυξης, έχοντας κατά νου τις πολυπλοκότητες που ενυπάρχουν στην αναπτυξιακή πολιτική της ΕΕ·

198.  καλεί την ΕΥΕΔ, υπό τον συντονισμό της ΑΕ/ΥΕ, να συνδέσει καλύτερα την εξωτερική πολιτική και την πολιτική ασφαλείας με την αναπτυξιακή πολιτική για να δημιουργήσει συνεργίες και να εξασφαλίσει μια συνεκτική προσέγγιση με στόχο την καθολική εφαρμογή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων μέσω της αναπτυξιακής πολιτικής της ΕΕ· καλεί περαιτέρω την ΕΕ να προβεί σε καλύτερο εξωτερικό συντονισμό με τις αναδυόμενες οικονομίες, όπως είναι τα κράτη BRICS, στα πολυμερή φόρα με σκοπό την αντιμετώπιση ζητημάτων παγκόσμιας διακυβέρνησης και την προαγωγή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων μέσω του συντονισμού των διαφορετικών αναπτυξιακών ατζεντών τους·

199.  καλεί την ΕΕ να ενσωματώσει αποτελεσματικότερα τη διάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δημοκρατίας στην αναπτυξιακή συνεργασία και να εξασφαλίσει ότι τα αναπτυξιακά προγράμματα της ΕΕ συμβάλλουν στην εκπλήρωση των διεθνών υποχρεώσεων των χωρών εταίρων όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα·

200.  τονίζει τη σημασία που έχει η σύνδεση της αναπτυξιακής βοήθειας με αξιόπιστες προσπάθειες για εκδημοκρατισμό·

201.  καλεί το συμβούλιο αξιολόγησης αντίκτυπου (Impact Assessment Board - IAB), υπό την εποπτεία του Προέδρου της Επιτροπής, να εξασφαλίσει ότι ο αντίκτυπος στην κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων λαμβάνεται υπόψη όταν συζητούνται έργα αναπτυξιακής συνεργασίας της ΕΕ και το αντίστροφο·

202.  αναγνωρίζει τη σημασία που έχει η ενεργός συμμετοχή των ΜΚΟ στον σχεδιασμό, την εφαρμογή και την αξιολόγηση των διατάξεων για τα ανθρώπινα δικαιώματα κατά τρόπο ώστε να διασφαλίζεται η ευρύτερη δυνατή συμμετοχή της κοινωνίας των πολιτών στη χάραξη πολιτικών, καθώς και στην εξασφάλιση της αποτελεσματικότητας των διατάξεων για τα ανθρώπινα δικαιώματα·

203.  επικροτεί τη νέα πρωτοβουλία EU Aid Volunteers (Εθελοντές ανθρωπιστικής βοήθειας της ΕΕ) που θα δημιουργήσει από το 2014 έως το 2020 ευκαιρίες τόσο συμμετοχής για περίπου 18 000 άτομα από την ΕΕ και τρίτες χώρες σε ανθρωπιστικές επιχειρήσεις σε ολόκληρο τον κόσμο, όπου η παροχή βοήθειας αποτελεί επείγουσα ανάγκη όσο και επίδειξης αλληλεγγύης βοηθώντας κοινότητες που πλήττονται από φυσικές ή ανθρωπογενείς καταστροφές·

204.  ζητεί να υπάρξει συντονισμένη δράση της ΕΕ κατά της αρπαγής γαιών μέσω της προώθησης των κατάλληλων διασφαλίσεων για την αποφυγή της στις χώρες όπου παρατηρείται καθώς και συντονισμός μεταξύ της ΕΕ και άλλων ευρωπαϊκών επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στις εν λόγω χώρες· σημειώνει ότι η άρνηση πρόσβασης σε γη και φυσικούς πόρους για τους φτωχούς των αγροτικών και αστικών περιοχών αποτελεί μια από τις κύριες αιτίες πείνας και φτώχειας στον κόσμο, η οποία έχει αντίκτυπο στην άσκηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τις τοπικές κοινότητες, συγκεκριμένα του δικαιώματός τους σε επαρκή τροφή· ζητεί να αποτιμηθεί ο αντίκτυπος της πολιτικής εμπορίου της ΕΕ στην αρπαγή γαιών· χαιρετίζει τη συμμετοχή της ΕΕ στην εκπόνηση των παγκοσμίων προαιρετικών κατευθυντήριων γραμμών για την υπεύθυνη διαχείριση του ιδιοκτησιακού καθεστώτος γης, αλιευμάτων και δασών στο πλαίσιο της εθνικής επισιτιστικής ασφάλειας, οι οποίες εγκρίθηκαν υπό την αιγίδα των ΗΕ, και ζητεί την εφαρμογή τους καθώς και την έγκριση δεσμευτικών κατευθυντηρίων γραμμών για την αποτροπή της αρπαγής γαιών· δίνει έμφαση, ωστόσο, στην επείγουσα ανάγκη ενσωμάτωσης της διάστασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της μείωσης της φτώχειας στη λήψη αποφάσεων όσον αφορά την απόκτηση ή τη μακροχρόνια μίσθωση μεγάλων εκτάσεων γης από επενδυτές· θεωρεί την ανταπόκριση της ΕΕ σε αυτό το ζήτημα ως σημαντική δοκιμασία για τη δέσμευσή της να προωθήσει μια βασισμένη στα δικαιώματα προσέγγιση στην πολιτική της για την αναπτυξιακή συνεργασία, όπως προβλέπεται στη Συνθήκη της Λισαβόνας, προσέγγιση μέσω της οποίας η αναπτυξιακή πολιτική της ΕΕ θα συνέβαλε περαιτέρω στη βιώσιμη οικονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική ανάπτυξη των αναπτυσσόμενων χωρών με πρωταρχικό στόχο την εκρίζωση της φτώχειας στον κόσμο· ζητεί από την ΕΕ να δεσμευτεί, σύμφωνα και με τις συστάσεις του Ειδικού Εισηγητή των Ηνωμένων Εθνών για το Δικαίωμα στη Διατροφή, για μια θεμελιώδη στροφή προς την αγρο-οικολογία, ως μέσο διασφάλισης του δικαιώματος στη διατροφή·

205.  σημειώνει με μεγάλη ανησυχία ότι οι αυτόχθονες πληθυσμοί πλήττονται ιδιαίτερα από παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων που σχετίζονται με την εξόρυξη πόρων· καλεί την ΕΥΕΔ να στηρίξει τα αυστηρά νομικά πλαίσια και τις πρωτοβουλίες που στοχεύουν στη διαφάνεια και τη χρηστή διακυβέρνηση στον εξορυκτικό τομέα και σε άλλους τομείς πόρων, που σέβονται την ελεύθερη, εκ των προτέρων και συνειδητή συναίνεση των τοπικών πληθυσμών καθώς και τη Διακήρυξη των Ηνωμένων Εθνών σχετικά με τα Δικαιώματα των Αυτοχθόνων Πληθυσμών·

206.  σημειώνει με έντονη ανησυχία ότι οι ευάλωτες ομάδες πλήττονται ιδιαίτερα από τις παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων που σχετίζονται με την υποβάθμιση του περιβάλλοντος, καθόσον η αύξηση των μονοκαλλιεργειών, της υλοτομίας, των υποδομών και στήριξης της παραγωγής φυσικού αερίου και πετρελαίου, των βιοκαυσίμων, της εξόρυξης και της υδροηλεκτρικής παραγωγής μεγάλης κλίμακας συμβάλλουν στο σύνολό τους στην αποψίλωση και την υποβάθμιση των δασών· καλεί την Επιτροπή να υλοποιήσει το 7ο πρόγραμμα δράσης για το περιβάλλον και να εφαρμόσει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για την καταπολέμηση της αποψίλωσης και της υποβάθμισης των δασών και των επιπτώσεων τους στο περιβάλλον, την κοινωνία και τα ανθρώπινα δικαιώματα·

207.  επισημαίνει ότι η εφαρμογή προγραμμάτων ανάπτυξης, εκπαίδευσης και υγείας συμβάλλει όχι μόνον στην καταπολέμηση της φτώχειας και στην καταπολέμηση της διεθνούς τρομοκρατίας· ζητεί από την ΕΕ να αναπτύξει περαιτέρω στρατηγικές κατά το πρότυπο της στρατηγικής της ΕΥΕΔ «για την ασφάλεια και την ανάπτυξη στο Σαχέλ·

208.  τονίζει ότι παρά την πρόοδο που έχει ήδη σημειωθεί όσον αφορά την πρόσβαση σε πόσιμο νερό και συστήματα αποχέτευσης, περίπου 2,6 δισεκατομμύρια άτομα εξακολουθούν να μην έχουν αποχωρητήριο και 1,1 δισεκατομμύρια άτομα να μην έχουν πρόσβαση σε οιουδήποτε τύπου πόσιμο νερό· προβάλλει το επιχείρημα ότι αυτό οφείλεται όχι μόνο στην έλλειψη πόρων αλλά και στην έλλειψη πολιτικής βούλησης· καλεί, ως εκ τούτου, τις κυβερνήσεις να διασφαλίσουν την πρόσβαση σε ασφαλές πόσιμο νερό και συστήματα αποχέτευσης, δίδοντας ιδιαίτερη προσοχή στις γυναίκες και τα παιδιά·

209.  ζητεί μια φιλόδοξη μακροπρόθεσμη πολιτική στρατηγική και ένα σχέδιο δράσης για τη δημόσια υγεία, την καινοτομία και πρόσβαση σε φάρμακα το οποίο, μεταξύ άλλων, διερευνά νέα συστήματα παροχής κινήτρων για την έρευνα και την ανάπτυξη, όπως σκιαγραφείται στην έκθεση που εκπόνησε το 2012 η Συμβουλευτική Ομάδα Εργασίας Εμπειρογνωμόνων του ΠΟΥ σχετικά με την Έρευνα και την Ανάπτυξη: Χρηματοδότηση και Συντονισμός, ώστε να διασφαλιστεί το δικαίωμα σε ένα βιοτικό επίπεδο κατάλληλο για την υγεία και την ευημερία κάθε ανθρώπου χωρίς διάκριση λόγω φυλής, θρησκείας, πολιτικής πεποίθησης, οικονομικής ή κοινωνικής κατάστασης· τονίζει ότι οι γυναίκες και τα παιδιά εξακολουθούν να πλήττονται περισσότερο από την πανδημία του HIV και είναι εκείνοι που ασχολούνται περισσότερο με τη φροντίδα ασθενών στις κοινότητές τους·

Διεθνείς πολιτιστικές και αθλητικές εκδηλώσεις και ανθρώπινα δικαιώματα

210.  καταγγέλλει την αυξανόμενη πρακτική απολυταρχικών κρατών να διοργανώνουν μεγάλης κλίμακας αθλητικές ή πολιτιστικές εκδηλώσεις για να ενισχύσουν τη διεθνή νομιμότητά τους, ενώ ταυτόχρονα περιορίζουν περαιτέρω τις εγχώριες αντιδράσεις· ζητεί από την ΕΕ και τα κράτη μέλη να συνεργάζονται με εθνικές αθλητικές ομοσπονδίες, επιχειρηματικούς παράγοντες και οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών σχετικά με τις λεπτομέρειες της συμμετοχής τους σε τέτοιες εκδηλώσεις, μεταξύ άλλων όσον αφορά τη διοργάνωση των πρώτων Ευρωπαϊκών Αγώνων στο Μπακού το 2015 και του Παγκοσμίου Κυπέλλου FIFA στη Ρωσία το 2018· ζητεί να αναπτυχθεί ένα πλαίσιο πολιτικής της ΕΕ για τον αθλητισμό και τα ανθρώπινα δικαιώματα και να ενσωματωθούν σχετικές δεσμεύσεις στο προσεχές σχέδιο δράσης για τα ανθρώπινα δικαιώματα·

211.  επαναλαμβάνει ότι στο πλαίσιο της οικουμενικότητας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και βάσει των συμβάσεων της UNESCO, η πολιτιστική πολυμορφία και η πολιτιστική κληρονομιά είναι παγκόσμια κληρονομιά και ότι η διεθνής κοινότητα έχει το καθήκον να συνεργαστεί για την προστασία και την αξιοποίησή τους· θεωρεί ότι οι μορφές σκόπιμης καταστροφής πολιτιστικής και καλλιτεχνικής κληρονομιάς, όπως συμβαίνει επί του παρόντος στο Ιράκ και στη Συρία, θα πρέπει να διώκονται ως εγκλήματα πολέμου και ως εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας·

Ενίσχυση της δράσης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων

212.  επαναλαμβάνει τη δέσμευσή του για συνεχή βελτίωση των διαδικασιών, διεργασιών και δομών του ίδιου του Κοινοβουλίου, με σκοπό να εξασφαλίζεται ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα και η δημοκρατία βρίσκονται στο επίκεντρο των δράσεων και των πολιτικών του· υπενθυμίζει την από μακρού δέσμευση του Κοινοβουλίου για την προάσπιση των ανθρώπινων δικαιωμάτων, όπως μαρτυρεί και η απονομή του βραβείου Ζαχάρωφ για την ελευθερία του πνεύματος· θεωρεί, επιπλέον, ότι η αποτελεσματική κοινοβουλευτική συνεργασία και η ενσωμάτωση της διάστασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι απαραίτητες για την εκπλήρωση της αποστολής της Υποεπιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, όπως καθορίζεται στον Κανονισμό του Κοινοβουλίου, για να εξασφαλίζεται η «συνοχή μεταξύ του συνόλου των εξωτερικών πολιτικών της Ένωσης και της πολιτικής της Ένωσης για τα ανθρώπινα δικαιώματα»·

213.  ζητεί καλύτερη εφαρμογή των κατευθυντήριων γραμμών για τις διακοινοβουλευτικές αντιπροσωπείες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με την προαγωγή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δημοκρατίας, ενθαρρύνει δε την επανεξέταση των κατευθυντηρίων γραμμών η οποία θα πρέπει να διεξαχθεί από τη Διάσκεψη των Προέδρων των Αντιπροσωπειών σε συνεργασία με την Υποεπιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων· συνιστά εν προκειμένω να θίγονται περισσότερο συστηματικά και με διαφάνεια τα ζητήματα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ειδικά στις μεμονωμένες περιπτώσεις στις οποίες παραπέμπουν τα ψηφίσματα του Κοινοβουλίου και τις περιπτώσεις των κατόχων του βραβείου Ζαχάρωφ και των υποψηφίων για το βραβείο οι οποίοι βρίσκονται σε κίνδυνο, κατά τις επισκέψεις των αντιπροσωπειών σε τρίτες χώρες, καθώς και να υποβάλλονται στην Υποεπιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων γραπτές εκθέσεις για τις δραστηριότητες που αναπτύσσονται και, εφόσον κρίνεται πολιτικά απαραίτητο, μέσω ειδικής ενημερωτικής συνεδρίασης·

214.  δίδει έμφαση στην ανάγκη συνεχούς μελέτης των πλέον κατάλληλων τρόπων μεγιστοποίησης της αξιοπιστίας, της προβολής και της αποτελεσματικότητας των ψηφισμάτων του Κοινοβουλίου σχετικά με παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου, καθώς και στην ανάγκη για κατάλληλο συγχρονισμό και παρακολούθηση από όλα τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα και από το Ευρωπαϊκό Ταμείο για τη Δημοκρατία· τονίζει ιδιαίτερα την ανάγκη για θεσμική παρακολούθηση των ζητημάτων που τίθενται από τα επείγοντα ψηφίσματα του Κοινοβουλίου·

215.  ενθαρρύνει τη διεξαγωγή συζήτησης σχετικά με την εγγραφή των διαφόρων μέσων που έχει στη διάθεσή του το Κοινοβούλιο για τη στήριξη και προαγωγή των ανθρώπινων δικαιωμάτων σε ένα ενιαίο έγγραφο στρατηγικής, το οποίο θα εγκριθεί σε σύνοδο της ολομέλειας από το Κοινοβούλιο· ζητεί τη δημιουργία ενός ιστότοπου που θα επικαιροποιείται τακτικά και στον οποίο θα καταγράφονται οι υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων για τους οποίους γίνεται λόγος σε επείγοντα ψηφίσματα του Κοινοβουλίου, καθώς και τη δημιουργία μιας εσωτερικής ομάδας εργασίας του Κοινοβουλίου που θα παρακολουθεί τις περιπτώσεις αυτών των καταγραμμένων υπερασπιστών σε παγκόσμια κλίμακα, ενθαρρύνοντας τις αντιπροσωπείες να ταξιδεύουν στις τρίτες χώρες για να τους συναντήσουν·

o
o   o

216.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, την Επιτροπή, την Αντιπρόεδρο της Επιτροπής και Ύπατη Εκπρόσωπο της ΕΕ για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας, τον Ειδικό Εντεταλμένο της ΕΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, τις κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια των κρατών μελών, το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ, τον Πρόεδρο της 69ης Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, τον Πρόεδρο του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ, την Ύπατη Αρμοστή του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και τους επικεφαλής αντιπροσωπειών της ΕΕ.

(1) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P8_TA(2014)0070.
(2) A/RES/55/2.
(3) Έγγραφο του Συμβουλίου 11855/2012.
(4) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P7_TA(2013)0575.
(5) ΕΕ C 236 E της 12.8.2011, σ. 69.
(6) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P7_TA(2014)0252.
(7) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P7_TA(2014)0259.
(8) ΕΕ C 153 E της 31.5.2013, σ. 115.
(9) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P8_TA(2014)0013.
(10) ΕΕ C 33 E της 5.2.2013, σ. 165.
(11) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P7_TA(2013)0274.
(12) A/RES/67/176.
(13) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P7_TA(2014)0206.
(14) ΕΕ C 236 E της 12.8.2011, σ. 107.
(15) ΕΕ C 99 E της 3.4.2012, σ. 101.
(16) ΕΕ C 290 E της 29.11.2006, σ. 107.
(17) ΕΕ C 99 E της 3.4.2012, σ. 31.
(18) ΕΕ C 99 E της 3.4.2012, σ. 94.
(19) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P8_TA(2014)0059.
(20) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P7_TA(2013)0420.
(21) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P7_TA(2013)0394.
(22) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P7_TA(2013)0180.
(23) A/RES/69/186.
(24) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P7_TA(2013)0286.
(25) Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 509/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Μαΐου 2014, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 539/2001 του Συμβουλίου περί του καταλόγου τρίτων χωρών οι υπήκοοι των οποίων υπόκεινται στην υποχρέωση θεώρησης για τη διέλευση των εξωτερικών συνόρων και του καταλόγου των τρίτων χωρών οι υπήκοοι των οποίων απαλλάσσονται από την υποχρέωση αυτή (ΕΕ L 149 της 20.5.2014, σ. 67).

Ανακοίνωση νομικού περιεχομένου - Πολιτική απορρήτου