Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–  έχοντας υπόψη την αίτηση για την άρση της βουλευτικής ασυλίας του António Marinho e Pinto, που διαβίβασε ο Δρ. Rodrigo Pereira da Costa, δικαστής στο Περιφερειακό Δικαστήριο της Κοΐμπρα, στις 8 Οκτωβρίου 2014 (σχετ. 6076/12.0TDLSB) και η οποία ανακοινώθηκε στην Ολομέλεια στις 12 Νοεμβρίου 2014,

–  έχοντας ακούσει τον António Marinho e Pinto σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 5 του Κανονισμού του,

–  έχοντας υπόψη τα άρθρα 8 και 9 του πρωτοκόλλου αριθ. 7 περί των προνομίων και ασυλιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το άρθρο 6 παράγραφος 2 της πράξης της 20ής Σεπτεμβρίου 1976 σχετικά με την εκλογή των μελών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με άμεση και καθολική ψηφοφορία,

–  έχοντας υπόψη τις αποφάσεις που εξέδωσε το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις 12 Μαΐου 1964, 10 Ιουλίου 1986, 15 και 21 Οκτωβρίου 2008, 19 Μαρτίου 2010 και 6 Σεπτεμβρίου 2011(1),

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 157 παράγραφοι 2 και 3, του Συντάγματος της Δημοκρατίας της Πορτογαλίας,

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 5 παράγραφος 2, το άρθρο 6 παράγραφος 1 και το άρθρο 9 του Κανονισμού του,

–  έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Νομικών Θεμάτων (A8‑0062/2015),

Α.  λαμβάνοντας υπόψη ότι ο δικαστής στο Περιφερειακό Δικαστήριο της Κοΐμπρα ζήτησε την άρση της βουλευτικής ασυλίας του βουλευτή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου António Marinho e Pinto, σε σχέση με ενδεχόμενη δικαστική διαδικασία που αφορά εικαζόμενο αδίκημα·

Β.  λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με το άρθρο 9 του πρωτοκόλλου αριθ. 7 περί των προνομίων και ασυλιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι βουλευτές απολαύουν, εντός της επικρατείας των κρατών τους, των ασυλιών που αναγνωρίζονται στα μέλη του Κοινοβουλίου της χώρας τους·

Γ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι το άρθρο 157 παράγραφοι 2 και 3 του Συντάγματος της Δημοκρατίας της Πορτογαλίας προβλέπει ότι, όσο διαρκεί η βουλευτική περίοδος, ο βουλευτής δεν διώκεται ούτε συλλαμβάνεται ούτε φυλακίζεται ούτε με άλλο τρόπο περιορίζεται χωρίς άδεια του Σώματος·

Δ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι ο António Marinho e Pinto κατηγορείται για δυσφήμηση εναντίον πρώην αξιωματούχων του Δικηγορικού Συλλόγου της Πορτογαλίας·

Ε.  λαμβάνοντας υπόψη ότι προδήλως η κατηγορία ουδόλως σχετίζεται με τη θέση του António Marinho e Pinto ως βουλευτή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου αλλά με την προηγούμενη θέση του ως Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου της Πορτογαλίας·

ΣΤ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι εικαζόμενες πράξεις δεν συνιστούν γνώμη ή ψήφο δοθείσα κατά την άσκηση των καθηκόντων του βουλευτή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τους σκοπούς του άρθρου 8 του πρωτοκόλλου αριθ. 7 περί των προνομίων και ασυλιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

Ζ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι δεν υφίστανται υπόνοιες ότι η δίωξη ασκείται με σκοπό να παρακωλυθεί η πολιτική δραστηριότητα του βουλευτή (fumus persecutionis) και εκτιμώντας ειδικότερα το γεγονός ότι η εν λόγω υπόθεση άρχισε πριν ο António Marinho e Pinto αναλάβει την έδρα του στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο·

1.  αποφασίζει να άρει την ασυλία του António Marinho e Pinto·

2.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει αμελλητί την παρούσα απόφαση και την έκθεση της αρμόδιας επιτροπής του στον δικαστή του Περιφερειακού Δικαστηρίου της Κοΐμπρα και στον António Marinho e Pinto.

(1) Απόφαση του Δικαστηρίου, της 12ης Μαΐου 1964, Wagner/Fohrmann και Krier 101/63, ECLI:EU:C:1964:28· απόφαση του Δικαστηρίου, της 10ης Ιουλίου 1986, Wybot/Faure και άλλων 149/85, ECLI:EU:C:1986:310· απόφαση του Δικαστηρίου, της 15ης Οκτωβρίου 2008, Mote/Parlement T-345/05, ECLI:EU:T:2008:440· απόφαση του Δικαστηρίου, της 21ης Οκτωβρίου 2008, Marra/De Gregorio και Clemente C 200/07 και C-201/07, ECLI:EU:C:2008:579· απόφαση του Δικαστηρίου, της 19ης Μαρτίου 2010, Gollnisch/Parlement T-42/06, ECLI:EU:T:2010:102· απόφαση του Δικαστηρίου, της 6ης Σεπτεμβρίου 2011, Patriciello C 163/10, ECLI: EU:C:2011:543· απόφαση του Δικαστηρίου, της 17ης Ιανουαρίου 2013, Gollnisch/Parlement, T-346/11 και T-347/11, ECLI:EU:T:2013:23.