Decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 19 maja 2015 r. w sprawie wniosku o uchylenie immunitetu Viktora Uspaskicha (2014/2203(IMM))
Parlament Europejski,
– uwzględniając wniosek o uchylenie immunitetu Viktora Uspaskicha przekazany przez Prokuratora Generalnego Litwy w dniu 1 października 2014 r. i ogłoszony na posiedzeniu plenarnym w dniu 12 listopada 2014 r.,
– po wysłuchaniu wyjaśnień Viktora Uspaskicha, zgodnie z art. 9 ust. 5 Regulaminu,
– uwzględniając art. 8 i 9 Protokołu nr 7 w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej, jak również art. 6 ust. 2 Aktu dotyczącego wyboru członków Parlamentu Europejskiego w powszechnych wyborach bezpośrednich z dnia 20 września 1976 r.,
– uwzględniając wyroki wydane przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w dniach 12 maja 1964 r., 10 lipca 1986 r., 15 i 21 października 2008 r., 19 marca 2010 r., 6 września 2011 r. oraz 17 stycznia 2013 r.(1),
– uwzględniając art. 62 Konstytucji Republiki Litewskiej,
– uwzględniając sprawozdanie Komisji Prawnej (A8–0149/2015),
A. mając na uwadze, że Prokurator Generalny Litwy złożył wniosek o uchylenie immunitetu parlamentarnego posła do Parlamentu Europejskiego Viktora Uspaskicha w związku ze śledztwem w sprawie zarzucanego przestępstwa;
B. mając na uwadze, że art. 9 protokołu nr 7 w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej stwierdza, że posłowie do Parlamentu Europejskiego korzystają na terytorium swojego państwa z immunitetów przyznawanych członkom parlamentu tego państwa;
C. mając na uwadze, że art. 62 konstytucji Republiki Litewskiej i art. 22 akapit trzeci statutu Seimasu stanowią, że przeciwko posłowi do Seimasu nie wolno wszczynać postępowania karnego oraz że posła nie wolno aresztować ani w inny sposób ograniczyć jego wolności osobistej bez zgody Seimasu, z wyjątkiem złapania na gorącym uczynku;
D. mając na uwadze, że Viktor Uspaskich jest oskarżony o popełnienie przestępstwa zniewagi sądu z art. 232 kodeksu karnego Republiki Litewskiej;
E. mając na uwadze, że nie wykazano zaistnienia fumus persecutionis, czyli należycie uzasadnionego podejrzenia, że postępowanie wszczęto z zamiarem zaszkodzenia posłowi na polu politycznym;
1. podejmuje decyzję o uchyleniu immunitetu Viktora Uspaskicha;
2. zobowiązuje swojego przewodniczącego do bezzwłocznego przekazania niniejszej decyzji i sprawozdania właściwej komisji Prokuratorowi Generalnemu Litwy i Viktorowi Uspaskichowi.
Wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 12 maja 1964 r., Wagner/Fohrmann i Krier, 101/63, ECLI:EU:C:1964:28; wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 10 lipca 1986 r., Wybot/Faure i inni, 149/85, ECLI:EU:C:1986:310; wyrok Sądu z dnia 15 października 2008 r., Mote/Parlament, T-345/05, ECLI:EU:T:2008:440; wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 21 października 2008 r., Marra/De Gregorio i Clemente, C-200/07 i C-201/07, ECLI:EU:C:2008:579; wyrok Sądu z dnia 19 marca 2010 r., Gollnisch/Parlament, T-42/06, ECLI:EU:T:2010:102; wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 6 września 2011 r., Patriciello, C-163/10, ECLI: EU:C:2011:543 ; wyrok Sądu z dnia 17 stycznia 2013 r., Gollnisch/Parlament, T-346/11 i T-347/11, ECLI:EU:T:2013:23.