Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 6 października 2015 r. w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji zgodnie z pkt 13 Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 2 grudnia 2013 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w kwestiach budżetowych i należytego zarządzania finansami (wniosek EGF/2015/003 BE/Ford Genk złożony przez Belgię) (COM(2015)0336 – C8-0250/2015 – 2015/2209(BUD))
Parlament Europejski,
– uwzględniając wniosek Komisji przedłożony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2015)0336 – C8-0250/2015),
– uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1309/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (2014–2020) i uchylenia rozporządzenia (WE) nr 1927/2006(1) (rozporządzenie w sprawie EFG),
– uwzględniając rozporządzenie Rady (UE, Euratom) nr 1311/2013 z dnia 2 grudnia 2013 r. określające wieloletnie ramy finansowe na lata 2014−2020(2), w szczególności jego art. 12,
– uwzględniając Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 2 grudnia 2013 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w kwestiach budżetowych i należytego zarządzania finansami(3) (porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 2 grudnia 2013 r.), w szczególności jego pkt 13,
– uwzględniając procedurę rozmów trójstronnych przewidzianą w pkt 13 porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 2 grudnia 2013 r.,
– uwzględniając pismo Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych,
– uwzględniając pismo Komisji Rozwoju Regionalnego,
– uwzględniając sprawozdanie Komisji Budżetowej (A8-0272/2015),
A. mając na uwadze, że Unia opracowała instrumenty ustawodawcze i budżetowe w celu udzielenia dodatkowego wsparcia pracownikom dotkniętym skutkami poważnych zmian w strukturze światowego handlu lub skutkami światowego kryzysu finansowego i gospodarczego oraz z myślą o ułatwieniu im powrotu na rynek pracy;
B. mając na uwadze, że pomoc finansowa Unii dla zwolnionych pracowników powinna mieć charakter dynamiczny i powinno się jej udzielać jak najszybciej i jak najskuteczniej, zgodnie ze wspólną deklaracją Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji przyjętą na posiedzeniu pojednawczym w dniu 17 lipca 2008 r., a także przy należytym uwzględnieniu porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 2 grudnia 2013 r. w odniesieniu do przyjmowania decyzji o uruchomieniu Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (EFG);
C. mając na uwadze, że przyjęcie rozporządzenia w sprawie EFG odzwierciedla porozumienie osiągnięte przez Parlament i Radę w sprawie ponownego wprowadzenia kryterium uruchomienia z powodu kryzysu, zwiększenia wkładu finansowego Unii do 60% łącznych szacunkowych kosztów proponowanych działań, poprawy skuteczności rozpatrywania wniosków o uruchomienie EFG przez Komisję oraz przez Parlament i Radę dzięki skróceniu czasu oceny i zatwierdzania, w sprawie rozszerzenia zakresu kwalifikowalnych działań i beneficjentów poprzez włączenie osób samozatrudnionych i osób młodych oraz w sprawie finansowania środków zachęcających do podejmowania własnej działalności gospodarczej;
D. mając na uwadze, że Belgia złożyła wniosek EGF/2015/003 BE/Ford Genk dotyczący wkładu finansowego z EFG w związku z 5111 zwolnieniami, do których doszło w przedsiębiorstwie Ford Genk (3701 zwolnień), prowadzącym działalność w dziale 29 klasyfikacji NACE Rev. 2 („Produkcja pojazdów samochodowych, przyczep i naczep”)(4), i u 11 dostawców i producentów niższego szczebla (1180 zwolnień), przy czym szacowana liczba zwolnionych pracowników, co do których zakłada się, że skorzystają ze środków pomocy, wynosi 4500;
E. mając na uwadze, że złożony wniosek spełnia kryteria kwalifikowalności przewidziane w rozporządzeniu w sprawie EFG;
1. zgadza się z Komisją, że warunki określone w art. 4 ust. 1 lit. a) rozporządzenia w sprawie EFG zostały spełnione i że w związku z tym na mocy tego rozporządzenia Belgia ma prawo do wkładu finansowego w wysokości 6 268 564 EUR, przy czym łączne koszty wynoszą 10 447 607 EUR;
2. zauważa, że władze Belgii przedłożyły wniosek o wkład finansowy z EFG w dniu 24 marca 2015 r., a dnia 14 lipca 2015 r. Komisja sfinalizowała ocenę wniosku i przekazała ją Parlamentowi dnia 1 września 2015 r.; z zadowoleniem przyjmuje krótki okres oceny wynoszący niecałe pięć miesięcy;
3. odnotowuje, że w latach 2007–2012 produkcja samochodów osobowych w UE-27 zmniejszyła się o 14,6 % oraz że w tym samym okresie Chiny ponad dwukrotnie zwiększyły swój udział w rynku produkcji samochodów osobowych; stwierdza, że wydarzenia te są bezpośrednio związane z istotnymi zmianami w strukturze światowego handlu spowodowanymi globalizacją;
4. przypomina, że pierwsza fala zwolnień w Ford Genk w 2013 r. doprowadziła do złożenia pierwszego wniosku o wsparcie z EFG, który również umotywowany był globalizacją i który jest obecnie wdrażany(5), jak również że niniejszy drugi wniosek dotyczy zwolnień, które rozpoczęły się w Ford Genk w 2014 r. i trwały do ostatecznego zamknięcia fabryki w grudniu 2014 r.;
5. zauważa, że belgijski przemysł samochodowy odnotował spadek produkcji o 15,58 %, natomiast produkcja światowa wzrosła o 18,9 %;
6. przypomina, że Ford Genk był największym pracodawcą w prowincji Limburgia; zauważa, że zwolnienia wyrządziły znaczne szkody dla gospodarki Limburgii, powodując utratę ponad 8000 miejsc pracy (w tym pośrednią utratę miejsc pracy), przy czym większość zwolnionych osób to obywatele Unii w wieku od 30 do 54 lat, wzrost stopy bezrobocia na poziomie od 1,8 do 2 punktów procentowych (wzrost stopy bezrobocia w regionie o 29,4 %, z 6,8 % do 8,8 % ), spadek PKB o 2,6–2,9 % oraz potencjalny spadek wydajności pracy o 10,9 % ze względu na duże znaczenie przemysłu samochodowego dla wydajności pracy w regionie;
7. zwraca uwagę, że dotychczas działu 29 klasyfikacji NACE Rev. 2 („Produkcja pojazdów samochodowych, przyczep i naczep”) dotyczyły 22 wnioski o wsparcie z EFG, z czego 12 zostało złożonych na podstawie kryterium globalizacji handlu, a 10 — na podstawie kryterium światowego kryzysu finansowego i gospodarczego; proponuje zatem, aby Komisja opracowała analizę dotyczącą rynków w Azji i Ameryce Południowej, aby unijni producenci mogli dowiedzieć się więcej o nowych wymogach dotyczących pozwoleń na przywóz i nauczyć, jak zwiększyć obecność i konkurencyjność na tych rynkach;
8. z zadowoleniem przyjmuje fakt, że aby szybko zapewnić wsparcie pracownikom, władze belgijskie postanowiły rozpocząć świadczenie zwalnianym pracownikom zindywidualizowanych usług w dniu 1 stycznia 2015 r., a więc na długo przed zapadnięciem decyzji o przyznaniu z EFG pomocy na zaproponowany skoordynowany pakiet, a nawet przed złożeniem odpowiedniego wniosku;
9. zauważa, że Belgia planuje trzy rodzaje środków dla zwalnianych pracowników, których dotyczy wniosek: (i) indywidualna pomoc w poszukiwaniu pracy, zarządzanie sprawami oraz ogólne usługi informacyjne, (ii) szkolenia i przekwalifikowanie oraz (iii) dodatki i zachęty;
10. z zadowoleniem przyjmuje, że zwolnieni pracownicy mogą korzystać z dużej różnorodności proponowanych środków obejmujących liczne działania związane z indywidualną pomocą w poszukiwaniu pracy, zarządzaniem sprawami i ogólnymi usługami informacyjnymi oraz szkolenia i przekwalifikowanie, które zapewnia również były pracodawca;
11. zauważa, że skoordynowany pakiet zindywidualizowanych usług sporządzono w porozumieniu z objętymi pomocą beneficjentami, ich przedstawicielami, partnerami społecznymi, lokalnymi, regionalnymi i krajowymi organami publicznymi odpowiedzialnymi za zatrudnienie, instytucjami szkoleniowymi, a także zainteresowanym przedsiębiorstwem;
12. przypomina, jak ważne jest zwiększenie szans wszystkich pracowników na zatrudnienie poprzez odpowiednie szkolenia oraz uznanie umiejętności i kompetencji zdobytych przez pracowników w trakcie kariery zawodowej; oczekuje, że szkolenia oferowane w ramach skoordynowanego pakietu będą dostosowane nie tylko do potrzeb zwolnionych pracowników, lecz także do faktycznej sytuacji gospodarczej;
13. podkreśla, że celem środków w zakresie szkolenia zawodowego powinno być zwiększenie szans pracowników na zatrudnienie i powinny one być dostosowane do faktycznego zapotrzebowania na rynku pracy; zauważa jednocześnie, że środki w zakresie szkolenia i przekwalifikowania powinny uznawać i rozwijać konkretne umiejętności i kompetencje, które zwolnieni pracownicy zdobyli, pracując w branży motoryzacyjnej i w przedsiębiorstwach będących jej dostawcami;
14. przypomina, że zgodnie z art. 7 rozporządzenia w sprawie EFG przy opracowywaniu skoordynowanego pakietu zindywidualizowanych usług należy przewidywać rozwój sytuacji na rynku pracy i potrzebne umiejętności, a pakiet ten powinien ponadto wpisywać się w strategię przechodzenia na zasobooszczędną i zrównoważoną gospodarkę;
15. odnotowuje, że informacje na temat skoordynowanego pakietu zindywidualizowanych usług, które mają być finansowane z EFG, obejmują dane na temat komplementarności z działaniami finansowanymi z funduszy strukturalnych; podkreśla, że władze belgijskie potwierdzają, iż działania kwalifikowalne nie są objęte pomocą w ramach innych instrumentów finansowych UE; ponownie wzywa Komisję do przedstawiania w sprawozdaniach rocznych analizy porównawczej tych danych w celu zapewnienia pełnego przestrzegania obowiązujących przepisów i zapobiegania powielaniu usług finansowanych przez Unię;
16. z zadowoleniem przyjmuje, że władze planują wykorzystać większość dostępnych funduszy na zindywidualizowane usługi, a tylko 4,94% łącznych środków skoordynowanego pakietu zindywidualizowanych usług zostanie wykorzystane na dodatki i zachęty, czyli dużo poniżej maksymalnego dozwolonego poziomu wynoszącego 35%;
17. docenia udoskonaloną procedurę wprowadzoną przez Komisję w następstwie wniosku Parlamentu o przyspieszone udzielanie dotacji; zwraca uwagę na presję czasu wynikającą z nowego harmonogramu oraz na potencjalne skutki dla skuteczności rozpatrywania spraw;
18. zatwierdza decyzję załączoną do niniejszej rezolucji;
19. zobowiązuje swojego przewodniczącego do podpisania wraz z przewodniczącym Rady niniejszej decyzji i zapewnienia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej;
20. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji wraz z załącznikiem Radzie i Komisji.
Rozporządzenie (WE) nr 1893/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej NACE Rev. 2 i zmieniające rozporządzenie Rady (EWG) nr 3037/90 oraz niektóre rozporządzenia WE w sprawie określonych dziedzin statystycznych (Dz.U. L 393 z 30.12.2006, s. 1).