Indeks 
 Poprzedni 
 Następny 
 Pełny tekst 
Procedura : 2013/0443(COD)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury : A8-0249/2015

Teksty złożone :

A8-0249/2015

Debaty :

PV 28/10/2015 - 6
CRE 28/10/2015 - 6
PV 23/11/2016 - 7
CRE 23/11/2016 - 7

Głosowanie :

PV 28/10/2015 - 7.7
CRE 28/10/2015 - 7.7
Wyjaśnienia do głosowania
Wyjaśnienia do głosowania
PV 23/11/2016 - 10.3
Wyjaśnienia do głosowania

Teksty przyjęte :

P8_TA(2015)0381
P8_TA(2016)0438

Teksty przyjęte
PDF 861kWORD 419k
Środa, 28 października 2015 r. - Strasburg
Emisje niektórych rodzajów zanieczyszczenia atmosferycznego ***I
P8_TA(2015)0381A8-0249/2015

Poprawki przyjete przez Parlament Europejski w dniu 28 października 2015 r. w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie redukcji krajowych emisji niektórych rodzajów zanieczyszczenia atmosferycznego oraz zmiany dyrektywy 2003/35/WE (COM(2013)0920 – C7-0004/2014 – 2013/0443(COD))(1)

(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)

Tekst proponowany przez Komisję   Poprawka
Poprawka 2
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 2
(2)  W siódmym unijnym programie działań w zakresie środowiska18 potwierdzono długofalowy cel polityki Unii dotyczącej powietrza, polegający na osiągnięciu poziomów jakości powietrza, które nie powodują znacznych negatywnych skutków ani zagrożenia dla zdrowia ludzkiego i środowiska, i dlatego wezwano do pełnej zgodności z obowiązującymi przepisami Unii dotyczącymi jakości powietrza oraz celami strategicznymi i działaniami zaplanowanymi po 2020 r.; wezwano także do wzmożenia wysiłków na obszarach, gdzie populacja i ekosystemy narażone są na wysokie poziomy zanieczyszczenia powietrza, oraz do wzmocnienia synergii między przepisami dotyczącymi jakości powietrza a celami polityki Unii w szczególności w odniesieniu do zmiany klimatu i bioróżnorodności.
(2)  W siódmym unijnym programie działań w zakresie środowiska18 potwierdzono długofalowy cel polityki Unii dotyczącej powietrza, polegający na osiągnięciu poziomów jakości powietrza, które nie powodują znacznych negatywnych skutków ani zagrożenia dla zdrowia ludzkiego i środowiska, i dlatego wezwano do pełnej zgodności z obowiązującymi przepisami Unii dotyczącymi jakości powietrza oraz celami strategicznymi i działaniami zaplanowanymi po 2020 r.; wezwano także do wzmożenia wysiłków na obszarach, gdzie populacja i ekosystemy narażone są na wysokie poziomy zanieczyszczenia powietrza, oraz do wzmocnienia synergii między przepisami dotyczącymi jakości powietrza a celami polityki Unii w szczególności w odniesieniu do zmiany klimatu i bioróżnorodności. Wspólna polityka rolna na lata 2014–2020 stwarza państwom członkowskim możliwość przyczynienia się do poprawy jakości powietrza za pomocą konkretnych środków. Przeprowadzona w przyszłości ocena pozwoli lepiej zrozumieć skutki tych środków.
__________________
__________________
18 Wniosek dotyczący decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ogólnego unijnego programu działań w zakresie środowiska do 2020 r. „Dobrze żyć w granicach naszej planety” COM(2012)0710 z 29.11.2012.
18 Wniosek dotyczący decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ogólnego unijnego programu działań w zakresie środowiska do 2020 r. „Dobrze żyć w granicach naszej planety” COM(2012)0710 z 29.11.2012.
Poprawka 3
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 4 a (nowy)
(4a)  Państwa członkowskie i Unia są stronami Konwencji z Minamaty w sprawie rtęci z 2013 r., której celem jest poprawa zdrowia ludzkiego i ochrony środowiska przez zmniejszenie emisji rtęci z istniejących i nowych źródeł. Niniejsza dyrektywa powinna przyczyniać się do ograniczenia emisji rtęci w Unii zgodnie z komunikatem Komisji do Rady i Parlamentu Europejskiego z dnia 28 stycznia 2005 r. w sprawie strategii Wspólnoty w sprawie rtęci i Konwencji z Minamaty w sprawie rtęci.
Poprawka 4
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 6
(6)  Należy zatem zmienić system krajowych pułapów emisji ustanowiony dyrektywą 2001/81/WE w celu dostosowania go do międzynarodowych zobowiązań Unii i państw członkowskich.
(6)  Należy zatem zmienić system krajowych pułapów emisji ustanowiony dyrektywą 2001/81/WE w celu zapewnienia zgodności z międzynarodowymi zobowiązaniami Unii i państw członkowskich.
Poprawka 5
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 8
(8)  Niniejsza dyrektywa powinna również przyczynić się do osiągnięcia celów w zakresie jakości powietrza ustanowionych w przepisach Unii i do złagodzenia skutków zmiany klimatu poprzez ograniczenie emisji krótkotrwałych zanieczyszczeń, jak również do poprawy jakości powietrza w skali globalnej.
(8)  Niniejsza dyrektywa powinna również przyczynić się do osiągnięcia, w efektywny kosztowo sposób, celów w zakresie jakości powietrza ustanowionych w przepisach Unii i do złagodzenia skutków zmiany klimatu poprzez ograniczenie emisji krótkotrwałych zanieczyszczeń oprócz poprawy jakości powietrza w skali globalnej oraz poprzez zwiększenie synergii z unijną polityką klimatyczno-energetyczną oraz zagwarantowanie niepowielania obowiązujących przepisów Unii. W szczególności, niniejsza dyrektywa powinna być spójna z ewoluującymi unijnymi i międzynarodowymi działaniami Unii w zakresie przeciwdziałania zmianie klimatu, włącznie z ramami politycznymi dotyczącymi klimatu i energii do 2030 r. oraz z całościowym, prawnie wiążącym światowym porozumieniem w sprawie zmiany klimatu, ale nie wyłącznie.
Poprawka 6
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 8 a (nowy)
(8a)  Niniejsza dyrektywa powinna również przyczyniać się do ograniczenia kosztów Unii Europejskiej związanych z ochroną zdrowia przed zanieczyszczeniem powietrza dzięki poprawie jakości życia obywateli UE, a także do sprzyjania przechodzeniu na zieloną gospodarkę.
Poprawka 7
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 8 b (nowy)
(8b)  W celu ograniczenia emisji pochodzących z transportu morskiego należy zapewnić pełne i terminowe wdrożenie pułapów określonych przez Międzynarodową Organizację Morską oraz ścisłe egzekwowanie dyrektywy 2012/33/UE Parlamentu Europejskiego i Rady1a. Potrzebne są również dalsze działania w celu kontroli emisji pochodzących z żeglugi. Właściwym jest, by Unia i jej państwa członkowskie rozważyły możliwość zdefiniowania nowych obszarów kontroli emisji i kontynuowały współpracę w ramach IMO w celu dalszego ograniczenia emisji.
______________
1a Dyrektywa 2012/33/UE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 listopada 2012 r. zmieniająca dyrektywę Rady 1999/32/WE w zakresie zawartości siarki w paliwach żeglugowych (Dz.U. L 327 z 27.11.2012, s. 1).
Poprawka 8
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 9
(9)   Państwa członkowskie powinny przestrzegać zobowiązań do redukcji emisji określonych w niniejszej dyrektywie na 2020 i 2030 r. Aby zapewnić widoczny postęp w realizacji zobowiązań na 2030 r., państwa członkowskie powinny w 2025 r. osiągnąć średnioterminowe poziomy emisji wyznaczone na podstawie liniowej ścieżki między ich poziomami emisji na rok 2020 a poziomami emisji określonymi w zobowiązaniach do redukcji emisji na 2030 r., chyba że pociągałoby to za sobą nieproporcjonalnie wysokie koszty. W przypadku gdy takie ograniczenie emisji w 2025 r. jest niemożliwe, państwa członkowskie powinny wyjaśnić powody tego w swoich sprawozdaniach sporządzonych na mocy niniejszej dyrektywy.
(9)   W celu ograniczenia emisji zanieczyszczeń do atmosfery i zapewnienia skutecznego wkładu w realizację celu Unii w zakresie jakości powietrza – bez pociągania za sobą znacznych negatywnych skutków i zagrożeń dla zdrowia – oraz w celu ograniczenia poziomów i depozycji zanieczyszczeń powodujących zakwaszanie i eutrofizację poniżej krytycznych obciążeń i poziomów w niniejszej dyrektywie ustanawia się zobowiązania do redukcji emisji na 2020, 2025 i 2030 r.
Poprawka 9
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 11
(11)   Aby wspierać racjonalne pod względem kosztów wypełnienie krajowych zobowiązań do redukcji emisji oraz osiągnięcie średnioterminowych poziomów emisji, należy umożliwić państwom członkowskim uwzględnienie redukcji emisji z międzynarodowej żeglugi morskiej, jeżeli emisje pochodzące z tego sektora są niższe niż poziomy emisji, które wynikałyby z przestrzegania norm zawartych w przepisach Unii, w tym limitów zawartości siarki w paliwach określonych w dyrektywie Rady 1999/32/WE21. Państwa członkowskie powinny również mieć możliwość wspólnej realizacji zobowiązań i wspólnego osiągania średnioterminowych poziomów emisji w odniesieniu do metanu (CH4) oraz wykorzystania w tym celu decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady nr°406/2009/WE22. Aby sprawdzić zgodność ze swoimi krajowymi pułapami emisji, zobowiązaniami do redukcji emisji i średnioterminowymi poziomami emisji, państwa członkowskie mogłyby dostosowywać krajowe bilanse emisji w kontekście rozwoju wiedzy naukowej i ulepszonej metodyki w dziedzinie emisji. Komisja mogłaby sprzeciwić się korzystaniu przez państwo członkowskie z tych przepisów dotyczących elastyczności, gdyby warunki określone w niniejszej dyrektywie nie zostały spełnione.
(11)   Aby wspierać racjonalne pod względem kosztów wypełnienie krajowych zobowiązań do redukcji emisji, państwa członkowskie powinny również mieć możliwość wspólnej realizacji zobowiązań w odniesieniu do metanu (CH4) oraz wykorzystania w tym celu decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady nr°406/2009/WE22. Aby sprawdzić zgodność ze swoimi krajowymi pułapami emisji, zobowiązaniami do redukcji emisji i poziomami emisji, państwa członkowskie mogłyby dostosowywać krajowe bilanse emisji w kontekście rozwoju wiedzy naukowej i ulepszonej metodyki w dziedzinie emisji. Komisja mogłaby sprzeciwić się korzystaniu przez państwo członkowskie z tej elastyczności, gdyby warunki określone w niniejszej dyrektywie nie zostały spełnione.
__________________
__________________
21 Dyrektywa Rady 1999/32/WE z dnia 26 kwietnia 1999 r. odnosząca się do redukcji zawartości siarki w niektórych paliwach ciekłych oraz zmieniająca dyrektywę 93/12/EWG (Dz.U. L 121 z 11.5.1999, s. 13).
22 Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2009/406/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie wysiłków podjętych przez państwa członkowskie, zmierzających do zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych w celu realizacji do roku 2020 zobowiązań Wspólnoty dotyczących redukcji emisji gazów cieplarnianych (Dz.U. L 140 z 5.6.2009, s. 136).
22 Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2009/406/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie wysiłków podjętych przez państwa członkowskie, zmierzających do zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych w celu realizacji do roku 2020 zobowiązań Wspólnoty dotyczących redukcji emisji gazów cieplarnianych (Dz.U. L 140 z 5.6.2009, s. 136).
Poprawka 10
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 12
(12)   Państwa członkowskie powinny przyjąć i wdrożyć krajowy program kontroli zanieczyszczenia powietrza, aby spełnić wymogi dotyczące redukcji emisji i osiągnąć średnioterminowe poziomy emisji, a także przyczynić się do realizacji unijnych celów dotyczących jakości powietrza. W związku z tym państwa członkowskie powinny wziąć pod uwagę potrzebę ograniczenia emisji w strefach i aglomeracjach dotkniętych nadmiernymi stężeniami zanieczyszczeń powietrza lub w strefach i aglomeracjach, które znacząco przyczyniają się do zanieczyszczenia powietrza w innych strefach i aglomeracjach, w tym w państwach sąsiednich. W tym celu krajowe programy kontroli zanieczyszczenia powietrza powinny przyczyniać się do wdrażania planów ochrony jakości powietrza, przyjętych na mocy art. 23 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/50/WE23.
(12)   Państwa członkowskie powinny przyjąć i wdrożyć krajowy program kontroli zanieczyszczenia powietrza, aby spełnić wymogi dotyczące redukcji emisji, a także przyczynić się do realizacji unijnych celów dotyczących jakości powietrza. W związku z tym państwa członkowskie powinny wziąć pod uwagę potrzebę ograniczenia emisji w strefach i aglomeracjach dotkniętych nadmiernymi stężeniami zanieczyszczeń powietrza lub w strefach i aglomeracjach, które znacząco przyczyniają się do zanieczyszczenia powietrza w innych strefach i aglomeracjach, w tym w państwach sąsiednich. W tym celu krajowe programy kontroli zanieczyszczenia powietrza powinny przyczyniać się do wdrażania planów ochrony jakości powietrza, przyjętych na mocy art. 23 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/50/WE23.
__________________
__________________
23 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/50/WE z dnia 21 maja 2008 r. w sprawie jakości powietrza i czystszego powietrza dla Europy (Dz.U. L 152 z 11.6.2008, s. 1).
23 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/50/WE z dnia 21 maja 2008 r. w sprawie jakości powietrza i czystszego powietrza dla Europy (Dz.U. L 152 z 11.6.2008, s. 1).
Poprawka 11
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 13
(13)  Aby ograniczyć emisje NH3 i PM2,5 do atmosfery z głównych źródeł zanieczyszczeń, do krajowych programów kontroli zanieczyszczenia powietrza należy włączyć środki mające zastosowanie do sektora rolniczego. Z uwagi na specyficzne warunki krajowe państwa członkowskie powinny mieć możliwość wprowadzania środków inne niż środki określone w niniejszej dyrektywie, o równoważnym poziomie ekologiczności.
(13)  Aby ograniczyć emisje NH3, CH4 i PM2,5 do atmosfery z głównych źródeł zanieczyszczeń, do krajowych programów kontroli zanieczyszczenia powietrza należy włączyć środki mające zastosowanie do sektora rolniczego. Środki te powinny być racjonalne pod względem kosztów, opierać się na konkretnych informacjach i danych uwzględniających postęp naukowy i wcześniejsze działania podjęte przez państwa członkowskie. Ponadto w celu dążenia do ograniczenia emisji NH3 należałoby opracować wytyczne dotyczące dobrych praktyk rolniczych w zakresie stosowania NH3, które byłyby upowszechniane na szczeblu Unii. Z uwagi na specyficzne warunki krajowe państwa członkowskie powinny mieć możliwość wprowadzania środków inne niż środki określone w niniejszej dyrektywie, o równoważnym poziomie ekologiczności.
Poprawka 12
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 13 a (nowy)
(13a)  Aby ograniczyć emisje z głównych źródeł zanieczyszczeń, do krajowych programów kontroli zanieczyszczenia powietrza należy włączyć środki mające zastosowanie do wszystkich odpowiednich sektorów, w tym rolnictwa, przemysłu, transportu drogowego, maszyn jezdnych nieporuszających się po drogach, żeglugi śródlądowej i krajowej, ogrzewania gospodarstw domowych i rozpuszczalników. Biorąc pod uwagę specyficzne warunki krajowe państwa członkowskie powinny mieć możliwość wprowadzania środków innych niż środki określone w niniejszej dyrektywie, o równoważnym poziomie efektywności środowiskowej.
Poprawka 13
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 13 b (nowy)
(13b)  Przy podejmowaniu działań, które mają być włączane do krajowych programów kontroli zanieczyszczenia powietrza mających zastosowanie do sektora rolnictwa, państwa członkowskie powinny dopilnować, by wpływ na małe i średnie gospodarstwa rolne został w pełni uwzględniony oraz by nie wiązał się on ze znacznymi dodatkowymi kosztami, których przedmiotowe gospodarstwa nie byłyby w stanie udźwignąć. Poprawę jakości powietrza powinno się osiągnąć jedynie za pomocą proporcjonalnych środków z zabezpieczeniem przyszłości gospodarstw rolnych. Krajowe programy kontroli zanieczyszczenia powietrza powinny zapewniać równowagę pomiędzy hodowlą zwierząt i kontrolą zanieczyszczeń.
Poprawka 14
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 13 c (nowy)
(13c)  Środki przedsięwzięte w ramach krajowych programów kontroli zanieczyszczenia powietrza majace na celu zapobieganie emisji NH3, CH4 i PM2.5 z sektora rolnego powinny się kwalifikować do wsparcia finansowego w ramach, między innymi, Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich, w szczególności środki przedsięwzięte przez małe i średnie gospodarstwa rolne wiążące się ze znaczną zmianą dotychczasowych praktyk lub ze znacznymi inwestycjami, jak ekstensywny wypas, agroekologia, rozkład beztlenowy do produkcji biogazu przy wykorzystaniu odpadów rolniczych oraz niskoemisyjne systemy chowu zwierząt.
Poprawka 15
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 14 a (nowy)
(14a)  W celu poprawy jakości powietrza, szczególnie na obszarach miejskich, do krajowych programów kontroli zanieczyszczenia należy włączyć środki ograniczenia emisji tlenków azotu i cząstek stałych na tych obszarach.
Poprawka 16
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 15 a (nowy)
(15a)  Zgodnie z Konwencją z Aarhus o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska oraz z orzecznictwem Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości społeczeństwu należy dać szeroki dostęp do wymiaru sprawiedliwości, aby zapewnić skuteczne wdrożenie i egzekwowanie niniejszej dyrektywy oraz przyczynić się do ochrony prawa do życia w środowisku odpowiednim do zachowania zdrowia i dobrego samopoczucia ludzi.
Poprawka 17
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 15 b (nowy)
(15b)  Aby zapewnić skuteczność niniejszej dyrektywy i środków przyjętych w celu realizacji jej celów potrzebne są kontrole środowiskowe i nadzór rynku.
Poprawka 18
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 15 c (nowy)
(15c)  Oceniając synergię między unijną polityką dotyczącą jakości powietrza a polityką klimatyczno-energetyczną, Komisja powinna uwzględniać przeprowadzoną przez Dział Analiz Parlamentu Europejskiego analizę zatytułowaną „Jakość powietrza – uzupełniająca ocena skutków dotycząca powiązań między unijną polityką w zakresie jakości powietrza z polityką w zakresie klimatu i energii”.
Poprawka 123
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 20
(20)   Konieczna jest zmiana dyrektywy 2003/35/WE Parlamentu Europejskiego i Rady26 w celu zagwarantowania spójności niniejszej dyrektywy z Konwencją z Aarhus z 1998 r. o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska.
__________________
(20)   Konieczna jest zmiana dyrektywy 2003/35/WE Parlamentu Europejskiego i Rady26 w celu zagwarantowania spójności niniejszej dyrektywy oraz dyrektywy 2008/50/WE z Konwencją z Aarhus z 1998 r. o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska.
__________________
26 Dyrektywa 2003/35/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 maja 2003 r. przewidująca udział społeczeństwa w odniesieniu do sporządzania niektórych planów i programów w zakresie środowiska oraz zmieniająca w odniesieniu do udziału społeczeństwa i dostępu do wymiaru sprawiedliwości dyrektywy Rady 85/337/EWG i 96/61/WE (Dz.U. L 156 z 25.6.2003, s. 17).
26 Dyrektywa 2003/35/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 maja 2003 r. przewidująca udział społeczeństwa w odniesieniu do sporządzania niektórych planów i programów w zakresie środowiska oraz zmieniająca w odniesieniu do udziału społeczeństwa i dostępu do wymiaru sprawiedliwości dyrektywy Rady 85/337/EWG i 96/61/WE (Dz.U. L 156 z 25.6.2003, s. 17).
Poprawka 19
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 21
(21)  W celu uwzględnienia rozwoju technicznego należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjęcia aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w odniesieniu do zmiany wytycznych dotyczących sprawozdawczości określonych w załączniku I, jak również do zmiany części 1 załącznika III oraz załączników IV i V w celu dostosowania ich do postępu technicznego. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów. Przygotowując i opracowując akty delegowane, Komisja powinna zapewnić jednoczesne, terminowe i odpowiednie przekazywanie stosownych dokumentów Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.
(21)  W celu uwzględnienia rozwoju technicznego należy przekazać Komisji na określony czas uprawnienia do przyjęcia aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej na określony czas w odniesieniu do zmiany wytycznych dotyczących sprawozdawczości określonych w załączniku I, jak również do zmiany części 1 załącznika III oraz załączników IV i V w celu dostosowania ich do postępu technicznego. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów. Przygotowując i opracowując akty delegowane, Komisja powinna zapewnić jednoczesne, terminowe i odpowiednie przekazywanie stosownych dokumentów Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.
Poprawka 21
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 26 a (nowy)
(26a)  Państwa kandydujące i potencjalne państwa kandydujące powinny w największym możliwym stopniu dostosować swoje przepisy krajowe do niniejszej dyrektywy.
Poprawka 22
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 1 – akapit pierwszy a (nowy)
Niniejsza dyrektywa ma na celu ograniczenie emisji do atmosfery zanieczyszczeń powodujących zakwaszanie i eutrofizację, prekursorów ozonu, cząstek pierwotnych i prekursorów cząstek wtórnych oraz innych zanieczyszczeń powietrza, a tym samym ma przyczynić się do:
a)  osiągnięcia długoterminowego celu Unii w zakresie takiej jakości powietrza, która nie powoduje znacznego negatywnego wpływu na zdrowie ludzi i środowisko, ani nie stwarza dla nich zagrożeń, zgodnie z wytycznymi opublikowanymi przez Światową Organizację Zdrowia;
b)  osiągnięcia unijnych celów w dziedzinie różnorodności biologicznej i ekosystemu dzięki zmniejszeniu poziomu i depozycji zanieczyszczeń powodujących zakwaszanie i eutrofizację oraz innych zanieczyszczeń, w tym ozonu w warstwie przyziemnej, do wartości poniżej krytycznych obciążeń i poziomów;
c)  osiągnięcia celów dotyczących jakości powietrza określonych w aktach ustawodawczych Unii;
d)  złagodzenia skutków zmiany klimatu poprzez ograniczenie emisji krótkotrwałych zanieczyszczeń oraz poprzez zwiększenie synergii z unijną polityką klimatyczno-energetyczną.
Niniejsza dyrektywa musi być w szczególności spójna z ewoluującymi unijnymi i międzynarodowymi działaniami Unii w zakresie przeciwdziałania zmianie klimatu, włącznie z ramami politycznymi dotyczącymi klimatu i energii do 2030 r. oraz z całościowym, prawnie wiążącym światowym porozumieniem w sprawie zmiany klimatu, ale nie wyłącznie.
Amendment 131
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 3 – wprowadzenie – ustęp 2
2.  „prekursory ozonu” oznaczają tlenki azotu, niemetanowe lotne związki organiczne, metan i tlenek węgla;
2.  „prekursory ozonu” oznaczają tlenki azotu, niemetanowe lotne związki organiczne i tlenek węgla;
Poprawka 23
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 3 – punkt 3 a (nowy)
3a)  „ładunek krytyczny” oznacza ilościowy szacunek wielkości oddziaływania jednego lub więcej rodzajów zanieczyszczeń, poniżej którego, zgodnie z obecnym stanem wiedzy, nie występuje znaczące szkodliwe oddziaływanie na wrażliwe elementy środowiska;
Poprawka 24
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 3 – punkt 3 b (nowy)
3b)  „poziom krytyczny” oznacza stężenie zanieczyszczeń w atmosferze lub uwolnienie się do odbiorców, powyżej którego, zgodnie z obecnym stanem wiedzy, może występować bezpośrednie negatywne oddziaływanie na odbiorców takich jak ludzie, rośliny, ekosystemy lub materiały;
Poprawka 25
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 3 – punkt 4 a (nowy)
4a)  „ozon w warstwie przyziemnej” oznacza ozon w najniższej części troposfery;
Poprawka 26
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 3 – punkt 4 b (nowy)
4b)  „lotne związki organiczne” (LZO) oznaczają wszystkie związki organiczne poza metanem powstałe w wyniku działalności człowieka i wykazujące zdolność wytwarzania fotochemicznych utleniaczy w reakcji z tlenkami azotu pod wpływem światła słonecznego;
Poprawka 28
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 3 – punkt 6 a (nowy)
6a)  „krajowy poziom emisji” oznacza maksymalną ilość substancji wyrażoną w kilotonach, którą państwo członkowskie może wyemitować w roku kalendarzowym;
Poprawka 29
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 3 – punkt 9
9)  „międzynarodowa żegluga morska” oznacza kursy – na morzu i w wodach przybrzeżnych – statków wodnych pływających pod wszystkimi banderami, wypływających z terytorium jednego państwa i wpływających na terytorium innego państwa, z wyjątkiem statków rybackich;
skreślony
Poprawka 30
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 3 – punkt 12 a (nowy)
2010/7512a) „strategie polityczne dotyczące zanieczyszczeń powietrza pochodzących z UE” oznaczają rozporządzenia lub dyrektywy, które niezależnie od zawartych w nich zobowiązań mają za cel, częściową lub nie, redukcję emisji dwutlenku siarki (SO2), tlenków azotu (NOx), niemetanowych lotnych związków organicznych (NMLZO), amoniaku (NH3), drobnych cząstek stałych (PM2,5) i metanu (CH4) poprzez podjęcie u źródła środków ograniczających ryzyko, włączając w nie przynajmniej, ale nie wyłącznie, redukcje emisji osiągnięte przez:
–  dyrektywę 94/63/WE1a;
–  dyrektywę 97/68/WE1b;
–  dyrektywę 98/70/WE1c;
–  dyrektywę 1999/32/WE1d;
–  dyrektywę 2009/126/WE1e;
–  dyrektywę 2004/42/WE1f;
–  dyrektywę 2007/46/WE1g, w tym rozporządzeni (WE) nr 715/20071h,
rozporządzenie (WE) nr 79/20091i,
rozporządzenie (WE) nr 595/2009 1j oraz rozporządzenie (WE) nr 661/20091k,
–  dyrektywę 2010/75/UE1l;
–  rozporządzenie (UE) nr 167/20131m;
–  rozporządzenie (UE) nr 168/20131n;
–  dyrektywę 2014/94/UE1o.
_______________________
1aDyrektywa 94/63/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 1994 r. w sprawie kontroli emisji lotnych związków organicznych (LZO) wynikających ze składowania paliwa i jego dystrybucji z terminali do stacji paliw (Dz.U. L 365 z 31.12.1994, s. 24).
1b Dyrektywa 97/68/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 1997 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do środków dotyczących ograniczenia emisji zanieczyszczeń gazowych i pyłowych z silników spalinowych montowanych w maszynach samojezdnych nieporuszających się po drogach (Dz.U. L 59 z 27.2.1998, s. 1).
1c Dyrektywa 98/70/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 1998 r. odnosząca się do jakości benzyny i olejów napędowych oraz zmieniająca dyrektywę Rady 93/12/EWG (Dz.U. L 350 z 28.12.1998, s. 58).
1d Dyrektywa Rady 1999/32/WE z dnia 26 kwietnia 1999 r. odnosząca się do redukcji zawartości siarki w niektórych paliwach ciekłych oraz zmieniająca dyrektywę 93/12/EWG (Dz.U. L 121 z 11.5.1999, s. 13).
1e Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/126/WE z dnia 21 października 2009 r. w sprawie odzyskiwania oparów paliwa na etapie II podczas tankowania pojazdów silnikowych na stacjach paliw (Dz.U. L 285 z 31.10.2009, s. 36).
1f Dyrektywa 2004/42/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie ograniczeń emisji lotnych związków organicznych w wyniku stosowania rozpuszczalników organicznych w niektórych farbach i lakierach oraz produktach do odnawiania pojazdów, a także zmieniająca dyrektywę 1999/13/WE (Dz.U. L 143 z 30.4.2004, s. 87).
1g Dyrektywa 2007/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 września 2007 r. ustanawiająca ramy dla homologacji pojazdów silnikowych i ich przyczep oraz układów, części i oddzielnych zespołów technicznych przeznaczonych do tych pojazdów („dyrektywa ramowa”) (Dz.U. L 263 z 9.10.2007, s. 1).
1h Rozporządzenie (WE) nr 715/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie homologacji typu pojazdów silnikowych w odniesieniu do emisji zanieczyszczeń pochodzących z lekkich pojazdów pasażerskich i użytkowych (Euro 5 i Euro 6) oraz w sprawie dostępu do informacji dotyczących naprawy i utrzymania pojazdów (Dz.U. L 171 z 29.6.2007, s. 1).
1i Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 79/2009 z dnia 14 stycznia 2009 r. w sprawie homologacji typu pojazdów silnikowych napędzanych wodorem oraz zmieniające dyrektywę 2007/46/WE (Dz.U. L 35 z 4.2.2009, s. 32).
1j Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 595/2009 z dnia 18 czerwca 2009 r. dotyczące homologacji typu pojazdów silnikowych i silników w odniesieniu do emisji zanieczyszczeń pochodzących z pojazdów ciężarowych o dużej ładowności (Euro VI) oraz w sprawie dostępu do informacji dotyczących naprawy i obsługi technicznej pojazdów, zmieniające rozporządzenie (WE) nr 715/2007 i dyrektywę 2007/46/WE oraz uchylające dyrektywy 80/1269/EWG, 2005/55/WE i 2005/78/WE (Dz.U. L 188 z 18.7.2009, s. 1).
1k Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 661/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie wymagań technicznych w zakresie homologacji typu pojazdów silnikowych dotyczących ich bezpieczeństwa ogólnego, ich przyczep oraz przeznaczonych dla nich układów, części i oddzielnych zespołów technicznych (Dz.U. L 200 z 31.7.2009, s. 1).
1l Dyrektywa 2010/75/UEParlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie krajowych poziomów emisji dla niektórych rodzajów zanieczyszczenia powietrza (Dz.U. L 334 z 17.12.2010, s. 17).
1m Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 167/2013 z dnia 5 lutego 2013 r. w sprawie homologacji i nadzoru rynku pojazdów rolniczych i leśnych (Dz.U. L 60 z 2.3.2013, s. 1).
1n Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 168/2013 z dnia 15 stycznia 2013 r. w sprawie homologacji i nadzoru rynku pojazdów dwu- lub trzykołowych oraz czterokołowców (Dz.U. L 60 z 2.3.2013, s. 52).
1o Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/94/UE z dnia 22 października 2014 r. w sprawie rozwoju infrastruktury paliw alternatywnych (Dz.U. L 307 z 28.10.2014, s. 1).
Poprawka 31
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 3 – punkt 12 b (nowy)
12b)  „zainteresowana społeczność” oznacza społeczność, której dotyczą lub mogą dotyczyć emisje zanieczyszczeń powietrza do atmosfery, lub która jest nimi zainteresowana; do celów niniejszej definicji za zainteresowane uznaje się organizacje pozarządowe propagujące ochronę środowiska, organizacje konsumenckie, organizacje reprezentujące interesy najsłabszych grup oraz inne odpowiednie organy ochrony zdrowia spełniające wymogi na mocy prawa krajowego.
Poprawka 32
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 4 – ustęp 1
1.   Państwa członkowskie co najmniej ograniczają swoje roczne antropogeniczne emisje dwutlenku siarki (SO2), tlenków azotu (NOx), niemetanowych lotnych związków organicznych (NMLZO), amoniaku (NH3), cząstek stałych (PM2,5) i metanu (CH4) zgodnie z krajowymi zobowiązaniami do redukcji emisji mającymi zastosowanie od 2020 i 2030 r., jak określono w załączniku II.
1.   Państwa członkowskie co najmniej ograniczają swoje roczne antropogeniczne emisje dwutlenku siarki (SO2), tlenków azotu (NOx), niemetanowych lotnych związków organicznych (NMLZO), amoniaku (NH3), cząstek stałych (PM2,5) zgodnie z krajowymi zobowiązaniami do redukcji emisji mającymi zastosowanie od 2020, 2025 i 2030 r., jak określono w załączniku II.
Poprawka 33
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 4 – ustęp 1 a (nowy)
1a.  Państwa członkowskie ograniczą co najmniej swoje roczne antropogeniczne emisje dwutlenku metanu (CH4) z wyjątkiem emisji metanu jelitowego produkowanego przez zwierzęta przeżuwające, zgodnie z krajowymi zobowiązaniami do redukcji emisji od 2030 r., zgodnie z załącznikiem II.
Poprawka 34
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 4 – ustęp 2 – akapit pierwszy
2.   Nie naruszając przepisów ust. 1, państwa członkowskie wprowadzają wszelkie niezbędne środki, które nie pociągają za sobą nieproporcjonalnie wysokich kosztów, w celu ograniczenia do 2025 r. swoich antropogenicznych emisji SO2, NOx, NMLZO, NH3, PM2,5 i CH4. Poziomy tych emisji określa się na podstawie paliw sprzedanych, z wykorzystaniem liniowej ścieżki redukcji ustalonej pomiędzy ich poziomami emisji na 2020 r. i poziomami emisji określonymi w zobowiązaniach do redukcji emisji na rok 2030.
2.  Państwa członkowskie przedstawiają w swoich sprawozdaniach przedkładanych Komisji zgodnie z art. 9 aktualne informacje o postępach w wypełnianiu ich krajowych zobowiązań do redukcji emisji.
Poprawka 35
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 4 – ustęp 3 – wprowadzenie
3.   Do celów zgodności z przepisami ust. 1 i 2 nie uwzględnia się następujących emisji:
3.   Do celów zgodności z przepisami ust. 1 nie uwzględnia się następujących emisji:
Poprawka 36
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 4 – ustęp 3 – litera d
d)  emisji pochodzących z międzynarodowej żeglugi morskiej, nie naruszając przepisów art. 5 ust. 1.
d)  emisji pochodzących z międzynarodowej żeglugi morskiej.
Poprawka 37
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 5 – ustęp 1
1.  Aby zachować zgodność ze średnioterminowymi poziomami emisji określonymi na rok 2025 zgodnie z art. 4 ust. 2 oraz z krajowymi zobowiązaniami do redukcji emisji określonymi w załączniku II i mającymi zastosowanie od roku 2030 do NOx, SO2 i PM2,5, państwa członkowskie mogą odliczyć redukcje emisji NOx, SO2 i PM2,5 osiągnięte w międzynarodowej żegludze morskiej od emisji NOx, SO2 i PM2,5 uwolnionych z innych źródeł w tym samym roku, pod warunkiem że:
skreślony
a)  redukcje emisji dokonywane są na obszarach morza, które są częścią mórz terytorialnych państw członkowskich, ich wyłącznych stref ekonomicznych lub stref kontroli zanieczyszczeń, jeżeli strefy takie zostały ustanowione;
b)  państwa członkowskie przyjęły i wdrożyły skuteczne środki monitorowania i kontroli w celu zapewnienia właściwego wykonywania przepisów dotyczących elastyczności;
c)  państwa członkowskie wdrożyły środki służące temu, aby emisje NOx, SO2 i PM2,5 pochodzące z międzynarodowej żeglugi morskiej były niższe od poziomów emisji, które osiągnięto by poprzez zgodność z normami Unii mającymi zastosowanie do emisji NOx, SO2 i PM2,5, oraz określiły ilościowo dodatkowe redukcje emisji wynikające z tych środków;
d)  państwa członkowskie nie odliczyły więcej niż 20 % redukcji emisji NOx, SO2 i PM2,5 obliczonych zgodnie z lit. c), pod warunkiem że odliczenie nie powoduje braku zgodności z krajowymi zobowiązaniami do redukcji emisji na 2020 r., określonymi w załączniku II.
Poprawka 38
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 5 – ustęp 2 – wprowadzenie
2.  Państwa członkowskie mogą wspólnie wypełniać swoje zobowiązania do redukcji emisji metanu oraz działać na rzecz osiągnięcia średnioterminowych poziomów emisji, o których mowa w załączniku II, pod warunkiem że:
2.  Państwa członkowskie mogą wspólnie wypełniać swoje zobowiązania do redukcji emisji metanu, o których mowa w załączniku II, pod warunkiem że:
Poprawka 39
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 5 – ustęp 3
3.  Państwa członkowskie mogą ustanowić dostosowane roczne krajowe bilanse emisji SO2, NOx, NH3, NMLZO i PM2,5 zgodnie z załącznikiem IV, jeżeli brak zgodności z ich krajowymi zobowiązaniami do redukcji emisji lub średnioterminowymi poziomami emisji wynikałby z zastosowania ulepszonych metod sporządzania bilansów emisji uaktualnionych zgodnie z wiedzą naukową.
3.  Państwa członkowskie mogą ustanowić dostosowane roczne krajowe bilanse emisji SO2, NOx, NH3, NMLZO i PM2,5 zgodnie z załącznikiem IV, jeżeli brak zgodności z ich krajowymi zobowiązaniami do redukcji emisji wynikałby z zastosowania ulepszonych metod sporządzania bilansów emisji uaktualnionych zgodnie z wiedzą naukową.
Poprawka 40
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 5 – ustęp 4
4.   Państwa członkowskie, które zamierzają zastosować ust. 1, 2 i 3, informują Komisję najpóźniej do dnia 30 września roku poprzedzającego dany rok sprawozdawczy. Informacje te dotyczą między innymi odnośnych zanieczyszczeń i sektorów oraz, jeśli dane takie są dostępne, skali wpływu na krajowe bilanse emisji.
4.   Państwa członkowskie, które zamierzają zastosować przepisy o elastyczności na podstawie niniejszej dyrektywy, informują o tym Komisję najpóźniej do dnia 31 grudnia roku poprzedzającego dany rok sprawozdawczy. Informacje te dotyczą między innymi odnośnych zanieczyszczeń i sektorów oraz, jeśli dane takie są dostępne, skali wpływu na krajowe bilanse emisji.
Poprawka 41
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 5 – ustęp 5 – akapit pierwszy
5.  Komisja, wspierana przez Europejską Agencję Środowiska, analizuje i ocenia, czy korzystanie z tych przepisów o elastyczności w danym roku spełnia stosowne wymogi i kryteria.
5.  Komisja, wspierana przez Europejską Agencję Środowiska, analizuje i ocenia, czy korzystanie z przepisów o elastyczności lub z dostosowania w danym roku spełnia stosowne wymogi i kryteria.
Poprawka 42
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 5 – ustęp 5 – akapit drugi
Jeśli Komisja nie zgłosiła żadnych zastrzeżeń w ciągu dziewięciu miesięcy od daty otrzymania odpowiedniego sprawozdania, o którym mowa w art. 7 ust. 4, 5 i 6, państwo członkowskie, którego to dotyczy, uznaje zastosowaną przez siebie w danym roku elastyczność za zaakceptowany i ważny. W przypadku gdy Komisja uważa, że wykorzystanie elastyczności nie jest zgodne ze stosownymi wymogami i kryteriami, przyjmuje decyzję i informuje państwo członkowskie, że wykorzystanie tego mechanizmu nie może zostać zaakceptowane.
Jeśli Komisja nie zgłosiła żadnych zastrzeżeń w ciągu sześciu miesięcy od daty otrzymania odpowiedniego sprawozdania, o którym mowa w art. 7 ust. 5 i 6, państwo członkowskie, którego to dotyczy, uznaje zastosowaną przez siebie w danym roku elastyczność za zaakceptowaną i ważną. W przypadku gdy Komisja uważa, że wykorzystanie elastyczności nie jest zgodne ze stosownymi wymogami i kryteriami, w ciągu dziewięciu miesięcy od dnia otrzymania odnośnego sprawozdania przyjmuje decyzję i informuje państwo członkowskie, że wykorzystanie tego mechanizmu nie może zostać zaakceptowane. Tej decyzji towarzyszy uzasadnienie.
Poprawka 43
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 5 – ustęp 6
6.   Komisja może przyjąć akty wykonawcze określające szczegółowe zasady dotyczące stosowania elastyczności, o której mowa w ust. 1, 2 i 3, zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 14.
6.   Komisja może przyjąć akty wykonawcze określające szczegółowe zasady dotyczące stosowania elastyczności, o której mowa w ust. 2 i 3, zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 14.
Poprawka 44
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 6 – ustęp 1
1.  Państwa członkowskie sporządzają i przyjmują krajowy program kontroli zanieczyszczenia powietrza zgodnie z częścią 2 załącznika III w celu ograniczenia swoich rocznych antropogenicznych emisji zgodnie z art. 4.
1.  Państwa członkowskie sporządzają i przyjmują krajowy program kontroli zanieczyszczenia powietrza zgodnie z częścią 2 załącznika III w celu ograniczenia swoich rocznych emisji zgodnie z art. 4 oraz osiągnięcia celów niniejszej dyrektywy zgodnie z art. 1.
Poprawka 45
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 6 – ustęp 2 – akapit pierwszy – litera a a (nowa)
aa)  badają opłacalność środków redukcji emisji i biorą pod uwagę osiągnięte już redukcje emisji lub, jeśli dane państwo członkowskie traktuje priorytetowo swoje środki redukcji emisji, redukcje, które mogą być osiągnięte dzięki zastosowaniu prawodawstwa Unii;
Poprawka 46
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 6 – ustęp 2 – akapit pierwszy – litera a b (nowa)
ab)  priorytetowo traktuje szczegółowe strategie polityczne mające na celu zmniejszenia ryzyka dla zdrowia zagrożonych grup społecznych oraz zapewnienie zgodności z celem redukcji narażenia ustanowionym zgodnie z sekcją B załącznika XIV do dyrektywy 2008/50/WE;
Poprawka 47
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 6 – ustęp 2 – akapit pierwszy – litera b
b)   uwzględniają potrzebę redukcji emisji zanieczyszczeń powietrza, aby osiągnąć zgodność z celami dotyczącymi jakości powietrza na swoich terytoriach oraz, w stosownych przypadkach, w sąsiednich państwach członkowskich;
b)   redukują emisje zanieczyszczeń powietrza, aby osiągnąć zgodność z celami dotyczącymi jakości powietrza na swoich terytoriach, a zwłaszcza by przestrzegać dopuszczalnych wartości określonych w dyrektywie 2008/50/WE, oraz, w stosownych przypadkach, w sąsiednich państwach członkowskich;
Poprawka 48
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 6 – ustęp 2 – akapit pierwszy – litera b a (nowa)
ba)  określają ilościowo redukcję emisji konieczną do osiągnięcia do 2030 r. poziomów jakości powietrza odpowiadających poziomom zalecanym przez Światową Organizację Zdrowia lub niższych niż te poziomy;
Poprawka 49
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 6 – ustęp 2 – akapit pierwszy – litera b b(nowa)
bb)  określają ilościowo dodatkową redukcję emisji konieczną do osiągnięcia do 2030 r. krytycznych poziomów i ładunków do celów ochrony środowiska;
Poprawka 50
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 6 – ustęp 2 – akapit pierwszy – litera b c(nowa)
bc)  określają środki odpowiednie do osiągnięcia celów, o których mowa w lit. ba) i bb);
Poprawka 51
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 6 – ustęp 2 – akapit pierwszy – litera c a (nowa)
ca)  wspierają przekierowanie inwestycji na czyste i wydajne technologie oraz zrównoważoną produkcję przy pomocy zachęt podatkowych;
Poprawka 52
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 6 – ustęp 2 – akapit pierwszy – litera c b (nowa)
cb)  oceniają, w jakim stopniu różne krajowe regiony geograficzne mają różne potrzeby i trudności z przeciwdziałaniem zanieczyszczeniu powietrza;
Poprawka 53
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 6 – ustęp 2 – akapit pierwszy – litera d a (nowa)
da)  dbają o to, by odpowiednie właściwe organy monitorowały skuteczność środków wprowadzonych przez państwa członkowskie, by zachować zgodność z niniejszą dyrektywą oraz były uprawnione w razie potrzeby do podjęcia działań.
Poprawka 124
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 6 – ustęp 2 a (nowy)
2a.  Komisja dopilnuje, by cała unijna polityka dotycząca źródeł zanieczyszczeń powietrza była adekwatna do celów i przyczyniała się do osiągnięcia celów UE w zakresie jakości powietrza.
W tym celu Komisja i państwa członkowskie bezzwłocznie dojdą do porozumienia co do nowego wniosku dotyczącego rozporządzenia w sprawie emisji gazów w rzeczywistych warunkach drogowych, który jest obecnie rozpatrywany.
Nowa metoda testowa do celów homologacji typu zostanie wprowadzona nie później niż w 2017 r. i zagwarantuje, że emisja zanieczyszczeń, takich jak NOx i cząstki stałe (PM2.5 i PM10), będzie skutecznie ograniczana dzięki współczynnikom zgodności, które są konieczne do oddania rzeczywistych warunków drogowych. Nowe testy muszą być niezależne i przejrzyste.
Te współczynniki zgodności muszą być surowe i wyliczone tak, by odzwierciedlały jedynie niepewność pomiarową procedury testowej dotyczącej emisji gazów w rzeczywistych warunkach drogowych.
Poprawka 55
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 6 – ustęp 2 b (nowy)
2b.  Państwa członkowskie ustanawiają system rutynowych i nierutynowych inspekcji środowiskowych oraz nadzór rynkowy i publiczną sprawozdawczość dotyczącą ruchomych i stacjonarnych źródeł emisji, aby zapewnić skuteczność strategii politycznych i środków w obniżaniu emisji w rzeczywistych warunkach działania.
Do dnia ...* Komisja przedstawi wniosek ustawodawczy dotyczący ogólnounijnego systemu badania monitorującego w trakcie eksploatacji oraz publicznej sprawozdawczości w zakresie norm emisji dla lekkich pojazdów dostawczych lub osobowych, zarządzanego przez odnośny właściwy organ, aby sprawdzać, czy pojazdy i silniki spełniają normę Euro 6 przez cały okres ich użyteczności.
______________
*Dwa lata po terminie transpozycji niniejszej dyrektywy.
Poprawka 56
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 6 – ustęp 3 a (nowy)
3a.  Państwa członkowskie mogą wspierać stopniowe eliminowanie źródeł emisji w warstwie przyziemnej, promując zastępowanie przepuszczalnych węży w sektorze transportu i paliw technologiami niepowodującymi emisji.
Poprawka 57
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 6 – ustęp 4 – litera b
b)  państwa członkowskie decydują się na skorzystanie z elastyczności określonej w art. 5.
b)  państwa członkowskie decydują się na skorzystanie z elastyczności określonej w art. 5.
Poprawka 58
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 6 – ustęp 4 – akapit pierwszy a (nowy)
W krajowych programach kontroli zanieczyszczenia powietrza podaje się, czy państwa członkowskie zamierzają skorzystać z elastyczności na mocy art. 5.
Poprawka 59
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 6 – ustęp 5
5.   W odniesieniu do projektu krajowego programu kontroli zanieczyszczenia powietrza oraz wszelkich istotnych aktualizacji programu przed ich finalizacją, państwa członkowskie, zgodnie z odpowiednimi przepisami Unii, zasięgają opinii społeczeństwa i właściwych organów, które – z powodu swojej szczególnej odpowiedzialności w odniesieniu do zanieczyszczenia powietrza, jakości powietrza i zarządzania powietrzem na wszystkich poziomach – mogą być zainteresowane wdrażaniem krajowych programów kontroli zanieczyszczenia powietrza. W stosownych przypadkach zapewnia się konsultacje transgraniczne zgodnie z odpowiednimi przepisami Unii.
5.   W odniesieniu do projektu krajowego programu kontroli zanieczyszczenia powietrza oraz istotnych aktualizacji programu przed ich finalizacją, państwa członkowskie, zgodnie z odpowiednimi przepisami Unii, zasięgają opinii właściwych organów, które – z powodu swojej szczególnej odpowiedzialności w odniesieniu do zanieczyszczenia powietrza, jakości powietrza i zarządzania powietrzem na wszystkich poziomach – mogą być zainteresowane wdrażaniem krajowych programów kontroli zanieczyszczenia powietrza. Te konsultacje uwzględniają zasięganie opinii odnośnych lokalnych lub regionalnych organów odpowiedzialnych za prowadzenie polityki w zakresie redukcji emisji na określonych obszarach i/lub w określonych aglomeracjach, włącznie z obszarami i aglomeracjami znajdującymi się na terytorium co najmniej dwóch państw członkowskich.
Poprawka 60
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 6 – ustęp 5 – akapit pierwszy a (nowy)
Zgodnie z odpowiednimi przepisami Unii państwa członkowskie dbają o to, by na wczesnym etapie sporządzania i dokonywania przeglądu krajowych programów kontroli zanieczyszczenia powietrza oraz przy aktualizacji tych programów przed ich finalizacją zasięgać opinii zainteresowanych społeczności. W stosownych przypadkach zapewnia się konsultacje transgraniczne zgodnie z odpowiednimi przepisami Unii, w tym z art. 25 dyrektywy 2008/50/WE.
Poprawka 61
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 6 – ustęp 5 a (nowy)
5a.  Państwa członkowskie powołują swój własny niezależny organ złożony z ekspertów, który ma za zadanie przeprowadzenie przeglądu projektu krajowego programu kontroli zanieczyszczenia powietrza w celu dokonania oceny prawdziwości informacji oraz akuratności ujętej w tym programie polityki i środków. Wyniki takiego przeglądu są udostępniane opinii publicznej przed publikacją projektu krajowego programu kontroli zanieczyszczenia powietrza, aby ułatwić znaczący udział obywateli w tym procesie.
Poprawka 62
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 6 – ustęp 6 – akapit pierwszy a (nowy)
Komisja wydaje również wytyczne dotyczące środków redukcji emisji, które nie są zawarte w części 1 załącznika III, takich jak ogrzewanie domowe i ruch drogowy, a które państwa członkowskie mogą zawrzeć w krajowym programie kontroli zanieczyszczenia powietrza.
Poprawka 63
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 6 – ustęp 8
8.  Komisja może ustanowić wskazówki dotyczące opracowywania i wdrażania krajowych programów kontroli zanieczyszczenia powietrza.
8.  Komisja ustanawia wskazówki dotyczące opracowywania i wdrażania krajowych programów kontroli zanieczyszczenia powietrza.
Poprawka 64
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 6 – ustęp 9
9.  Komisja może także określić format i niezbędne informacje dotyczące krajowych programów kontroli zanieczyszczenia powietrza w państwach członkowskich w formie aktów wykonawczych. Wspomniane akty wykonawcze przyjmowane są zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 14.
9.  Komisja określa także format i niezbędne informacje dotyczące krajowych programów kontroli zanieczyszczenia powietrza w państwach członkowskich w formie aktów wykonawczych. Wspomniane akty wykonawcze przyjmowane są zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 14.
Poprawka 65
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 6 a (nowy)
Artykuł 6a
Fundusz czystego powietrza
Komisja uprości dostęp do wsparcia finansowego, aby pomóc w zagwarantowaniu możliwości podjęcia odpowiednich środków na rzecz zgodności z celami zawartymi w niniejszej dyrektywie.
Obejmuje to dostępne fundusze w ramach m.in.:
a)  finansowania rolnictwa, w tym z funduszy w ramach wspólnej polityki rolnej na lata 2014–2020, zgodnie ze zmianami wprowadzonymi w wyniku śródokresowego przeglądu w 2017 r., w wyniku których jakość powietrza ma się stać dobrem publicznym, ze szczególnym odniesieniem do metanu lub amoniaku, lub obu tych związków, aby zaoferować państwom członkowskim oraz właściwym organom regionalnym i lokalnym szanse przyczynienia się do redukcji emisji dzięki zastosowaniu konkretnych środków oraz wsparcie w realizacji tego celu;
b)  przyszłych programów prac w ramach „Horyzontu 2020” – program ramowy w zakresie badań naukowych i innowacji;
c)  europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych;
d)  instrumentów finansowania działań na rzecz środowiska i klimatu, jak LIFE;
e)  jakiegokolwiek połączenia powyższych.
Komisja dopilnowuje, by procedury finansowania były proste, przejrzyste i łatwo dostępne dla różnych szczebli administracji publicznej.
Komisja ocenia możliwość utworzenia punktu kompleksowej obsługi, w którym jednostki łatwo znajdą informacje o dostępnych funduszach i procedurach związanych z dostępem do funduszy, które finansują rozwiązanie problemów związanych z zanieczyszczeniem powietrza.
Poprawka 67
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 7 – ustęp 4
4.  Państwa członkowskie, które stosują przepisy o elastyczności przewidziane w art. 5 ust. 1, włączają do raportu metodycznego IIR na dany rok następujące informacje:
skreślony
a)  ilość emisji NOx, SO2 i PM2,5, która miałaby miejsce w przypadku braku obszaru kontroli emisji;
b)  poziom redukcji emisji osiągnięty w części obszaru kontroli emisji danego państwa członkowskiego zgodnie z art. 5 ust. 1 lit. c);
c)  zakres, w jakim dane państwo członkowskie stosuje przepisy o elastyczności;
d)  wszelkie informacje dodatkowe, jakie państwa członkowskie mogą uznać za stosowne, by umożliwić Komisji, wspieranej przez Europejską Agencję Środowiska, przeprowadzenie pełnej oceny warunków, na jakich elastyczność została wdrożona.
Poprawka 68
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 7 – ustęp 7
7.  Państwa członkowskie ustanawiają bilanse emisji, w tym dostosowane bilanse emisji, prognozy emisji i raport metodyczny IIR zgodnie z załącznikiem IV.
7.  Państwa członkowskie ustanawiają bilanse emisji, w tym w stosownych przypadkach dostosowane bilanse emisji, prognozy emisji i raport metodyczny IIR zgodnie z załącznikiem IV.
Poprawka 69
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 8 – ustęp 1
1.  O ile jest to wykonalne, państwa członkowskie zapewniają monitorowanie negatywnego wpływu zanieczyszczenia powietrza na ekosystemy zgodnie z wymaganiami określonymi w załączniku V.
1.  Państwa członkowskie monitorują negatywny wpływ zanieczyszczenia powietrza na ekosystemy zgodnie z wymaganiami określonymi w załączniku V.
Poprawka 70
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 8 – ustęp 2
2.  W stosownych przypadkach państwa członkowskie koordynują monitorowanie wpływu zanieczyszczenia powietrza z innymi programami monitorowania ustanowionymi na mocy przepisów Unii, w tym na mocy dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/50/WE i dyrektywy 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady30.
2.  Państwa członkowskie koordynują monitorowanie wpływu zanieczyszczenia powietrza z innymi programami monitorowania ustanowionymi na mocy przepisów Unii, w tym na mocy dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/50/WE i dyrektywy 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady.30
__________________
__________________
30 Dyrektywa 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2000 r. ustanawiająca ramy wspólnotowego działania w dziedzinie polityki wodnej (Dz.U. L 327 z 22.12.2000, s. 1).
30 Dyrektywa 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2000 r. ustanawiająca ramy wspólnotowego działania w dziedzinie polityki wodnej (Dz.U. L 327 z 22.12.2000, s. 1).
Poprawka 71
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 9 – ustęp 1 – akapit pierwszy
1.  Państwa członkowskie przekazują Komisji krajowe programy kontroli zanieczyszczenia powietrza [within three months of the date referred to in Article 17, date to be inserted by OPOCE] oraz aktualizacje co dwa lata po tej dacie.
1.  Do …* państwa członkowskie przekazują Komisji krajowe programy kontroli zanieczyszczenia powietrza oraz aktualizacje co dwa lata po tej dacie.
_________________
*Sześć miesięcy po wejściu w życie niniejszej dyrektywy.
Poprawka 72
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 9 – ustęp 1 – akapit drugi
W przypadku gdy krajowy program kontroli zanieczyszczenia powietrza jest aktualizowany na mocy art. 6 ust. 4, dane państwo członkowskie informuje Komisję o tym fakcie w terminie dwóch miesięcy.
W przypadku gdy krajowy program kontroli zanieczyszczenia powietrza jest aktualizowany na mocy art. 6 ust. 4, dane państwo członkowskie przekazuje Komisji zaktualizowany program w terminie dwóch miesięcy.
Poprawka 73
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 9 – ustęp 2 – akapit pierwszy
2.   Od 2017 r. państwa członkowskie przekazują Komisji i Europejskiej Agencji Środowiska krajowe bilanse emisji, prognozy emisji, bilanse emisji w układzie przestrzennym, bilanse emisji z dużych źródeł punktowych oraz sprawozdania, o których mowa w art. 7 ust. 1, 2 i 3 oraz w stosownych przypadkach w art. 7 ust. 4, 5 i 6, zgodnie z terminami przedkładania sprawozdań określonymi w załączniku I.
2.   Od 2017 r. państwa członkowskie przekazują Komisji i Europejskiej Agencji Środowiska krajowe bilanse emisji, prognozy emisji, bilanse emisji w układzie przestrzennym, bilanse emisji z dużych źródeł punktowych oraz sprawozdania, o których mowa w art. 7 ust. 1, 2 i 3 oraz w stosownych przypadkach w art. 7 ust. 5 i 6, zgodnie z terminami przedkładania sprawozdań określonymi w załączniku I.
Poprawka 134
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 9 – ustęp 3
3.  Państwa członkowskie przekazują informacje o krajowych emisjach i prognozach emisji CH4 zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 525/201331.
skreślony
__________________
31 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 525/2013 z dnia 21 maja 2013 r. w sprawie mechanizmu monitorowania i sprawozdawczości w zakresie emisji gazów cieplarnianych oraz zgłaszania innych informacji na poziomie krajowym i unijnym, mających znaczenie dla zmiany klimatu, oraz uchylające decyzję nr 280/2004/WE (Dz.U. L 165 z 18.6.2013, s. 13).
Poprawka 74
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 9 – ustęp 4 – wprowadzenie
4.  Komisja, wspomagana przez Europejską Agencję Środowiska i państwa członkowskie, regularnie poddaje przeglądowi dane zawarte w krajowych bilansach emisji. Przegląd ten polega na:
4.  Komisja, wspomagana przez Europejską Agencję Środowiska i państwa członkowskie, regularnie poddaje przeglądowi dane zawarte w krajowych bilansach emisji i krajowe programy kontroli zanieczyszczenia powietrza. Przegląd ten polega na:
Poprawka 75
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 9 – ustęp 4 – litera c a (nowa)
ca)  kontrolach mających na celu sprawdzenie, czy krajowe programy kontroli zanieczyszczenia powietrza spełniają wymogi zawarte w art. 6.
Poprawka 76
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 9 – ustęp 4 – akapit pierwszy a (nowy)
Wyniki przeglądu Komisji są podawane do wiadomości publicznej zgodnie z art. 11.
Poprawka 77
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 10 – ustęp 1 – akapit pierwszy
1.   Co najmniej co pięć lat Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie z postępów we wdrażaniu niniejszej dyrektywy, w tym ocenę wkładu tego wdrażania w realizację celów niniejszej dyrektywy.
1.   Co trzydzieści miesięcy od …* Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie z wdrażania niniejszej dyrektywy. We wniosku tym Komisja ocenia:
a)  swój wkład i wysiłki państw członkowskich na rzecz osiągnięcia celów niniejszej dyrektywy;
b)  postępy w zakresie redukcji emisji zanieczyszczeń powietrza do 2025 r. i 2030 r.;
c)  postępy w osiąganiu długofalowych celów dotyczących jakości powietrza określonych w 7. programie działań w zakresie środowiska;
d)  czy przekroczone są krytyczne obciążenia i poziomy oraz wartości wytycznych Światowej Organizacji Zdrowia; oraz
e)  absorpcję przez państwa członkowskie dostępnych funduszy UE, jeśli fundusze takie wykorzystano na ograniczanie zanieczyszczenia powietrza.
______________
* Data wejścia w życie niniejszej dyrektywy.
Poprawka 78
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 10 – ustęp 1 – akapit pierwszy a (nowy)
Składając sprawozdanie z redukcji emisji przez państwo członkowskie za rok 2020, 2025 i 2030, Komisja załącza w stosownych przypadkach wyjaśnienia dotyczące nieosiągnięcia celów.
Poprawka 79
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 10 – ustęp 1 – akapit pierwszy b (nowy)
Jeżeli ze sprawozdania wynika, że państwa członkowskie nie są w stanie stosować się do przepisów Unii oraz przestrzegać dopuszczalnych wartości dotyczących jakości powietrza określonych w dyrektywie 2008/50/WE, Komisja:
a)  ocenia, czy nieprzestrzeganie to jest wynikiem nieskutecznej polityki dotyczącej zanieczyszczeń powietrza pochodzących z UE, w tym jej wdrożenia w danym państwie członkowskim,
b)  konsultuje się z komisją, o której mowa w art. 14 i dokonuje oceny, czy potrzebne są nowe przepisy źródłowe oraz, w stosownych przypadkach, przedstawia wnioski ustawodawcze w celu zapewnienia zgodności z celami niniejszej dyrektywy. Każdy taki wniosek musi być poparty solidną oceną skutków i odzwierciedlać najnowsze dane naukowe.
Poprawka 80
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 10 – ustęp 1 – akapit drugi
W każdym przypadku Komisja przedkłada sprawozdania, o których mowa powyżej, za rok 2025 oraz przedstawia informacje na temat osiągnięcia średnioterminowych poziomów emisji, o których mowa w art. 4 ust. 2, oraz – w przypadku nieosiągnięcia tych poziomów – jego przyczyny. Komisja określa potrzebę dalszych działań, uwzględniając również kwestię sektorowych skutków wdrażania.
Na podstawie tych sprawozdań Komisja, we współpracy z państwami członkowskimi, określa potrzebę dalszych działań, również na szczeblu krajowym, uwzględniając również kwestię sektorowych skutków wdrażania.
Poprawka 81
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 10 – ustęp 2
2.   Sprawozdania, o których mowa w ust. 1, mogą obejmować ocenę wpływu niniejszej dyrektywy na środowisko oraz jej skutków społeczno-gospodarczych.
2.   Sprawozdania, o których mowa w ust. 1, obejmują ocenę wpływu niniejszej dyrektywy na zdrowie, środowisko oraz jej skutków społeczno-gospodarczych, w tym oddziaływanie na systemy ochrony zdrowia państw członkowskich, a także koszty niewprowadzenia środków. Komisja podaje te sprawozdania do wiadomości publicznej.
Poprawka 152
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 10 – ustęp 2 a (nowy)
2a.  Przed określeniem krajowych zobowiązań do redukcji emisji Komisja przeprowadza również ocenę oddziaływania dotyczącą rtęci (Hg) oraz, w razie potrzeby, przedkłada nowy wniosek ustawodawczy.
Poprawka 82
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 10 a (nowy)
Artykuł 10a
Europejskie forum na temat czystego powietrza
Komisja powoła europejskie forum na temat czystego powietrza, aby ułatwić skoordynowane wdrożenie programu „Czyste powietrze dla Europy” i zebrać co dwa lata w jednym miejscu odpowiednie podmioty, w tym właściwe organy państw członkowskich na wszystkich istotnych szczeblach, Komisję, przemysł, społeczeństwo obywatelskie i środowisko naukowe. Będzie ono nadzorować ustalanie wskazówek dotyczących opracowywania i wdrażania krajowych programów kontroli zanieczyszczenia powietrza, ewolucję ścieżek redukcji emisji, w tym ocenę wymogów dotyczących sprawozdawczości.
Poprawka 83
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 11 – ustęp 1 – litera b a (nowa)
ba)  postępy państw członkowskich w osiąganiu wiążących celów dla poszczególnych krajów na 2025 i 2030 r. odnośnie do każdej substancji zanieczyszczającej.
Poprawka 84
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 11 – ustęp 1 – litera b b (nowa)
bb)  wyników przeglądu, o którym mowa w art. 9 ust. 4.
Poprawka 85
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 11 – ustęp 2 a (nowy)
2a.  Państwa członkowskie dopilnowują, by zainteresowane społeczności miały dostęp do procedur administracyjnych i sądowych, by móc kwestionować działania i brak działań ze strony właściwych organów lub osób prywatnych, jeśli stanowi to naruszenie niniejszej dyrektywy.
Takie procedury zapewniają odpowiednie i skuteczne środki naprawcze, w tym w razie potrzeby tymczasowe zabezpieczenie roszczeń, jak również są sprawiedliwe, zgodne z zasadą równości, terminowe i nie są nadmiernie kosztowne.
Państwa członkowskie dopilnowują, aby informacje o dostępie do tych procedur były ogólnie dostępne, i rozważają stworzenie odpowiednich mechanizmów usunięcia lub ograniczenia barier finansowych i innych blokujących dostęp do wymiaru sprawiedliwości.
Poprawka 127
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 11 – ustęp 2 b (nowy
2b.  W oparciu o sprawozdania, o których mowa w art. 10 ust. 1 Komisja ocenia aktualnie obowiązujące i prawnie wiążące krajowe zobowiązania do redukcji emisji NH3 na podstawie najnowszych dowodów naukowych, biorąc pod uwagę osiągnięcia państw członkowskich na mocy dyrektywy 2001/81/WE oraz protokołu do z 1999 r. do konwencji z 1979 r. w sprawie transgranicznego zanieczyszczania powietrza na dalekie odległości w zakresie przeciwdziałania zakwaszeniu, eutrofizacji i powstawaniu ozonu w warstwie przyziemnej.
Do roku 2022 Komisja oceni postępy w realizacji zobowiązań powziętych na mocy przedmiotowej dyrektywy, biorąc pod uwagę między innymi:
a)  wytyczne EKG ONZ dotyczące zapobiegania emisjom amoniaku i zmniejszania ich, kodeks ramowy EKG ONZ dotyczący dobrej praktyki rolniczej na rzecz redukcji emisji amoniaku zgodny z przeglądem z 2014 r. oraz najlepsze dostępne techniki określone w art. 3 ust. 10 dyrektywy 2010/75/UE Parlamentu Europejskiego i Rady;
b)  środki rolnośrodowiskowe w ramach wspólnej polityki rolnej;
c)  przeglądy wszystkich właściwych uregulowań dotyczących jakości powietrza, w tym, między innymi, uregulować, o których mowa w art. 3 ust. 12a niniejszej dyrektywy.
W stosowanych wypadkach Komisja przedstawia wnioski ustawodawcze dotyczące poziomów na okres po 2030 r. w celu poprawy norm jakości powietrza.
Poprawka 86
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 11 a (nowy)
Artykuł 11a
W oparciu o sprawozdania, o których mowa w art. 10 ust. 1 Komisja dokona przeglądu niniejszej dyrektywy nie później niż w 2025 r. z myślą o zagwarantowaniu postępu w osiągnięciu zalecanych przez WHO poziomów jakości powietrza i realizacji długofalowej wizji określonej zwłaszcza w 7. programie działań w zakresie środowiska. W szczególności, w stosownych przypadkach i z uwzględnieniem postępów naukowych i technologicznych, Komisja proponuje zmiany krajowych zobowiązań do redukcji emisji w załączniku II;
Na podstawie regularnych sprawozdań, o których mowa w art. 10 ust. 1 Komisja rozważy wprowadzenie środków redukcji emisji powstałych z międzynarodowego transportu morskiego, szczególnie na wodach terytorialnych państw członkowskich i w ich wyłącznych strefach ekonomicznych, oraz w stosownych przypadkach przedłoży wniosek ustawodawczy.
Poprawka 87
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 12
Unia i państwa członkowskie, w stosownych przypadkach, dążą do dwustronnej i wielostronnej współpracy z państwami trzecimi oraz koordynacji działań w ramach odpowiednich organizacji międzynarodowych, takich jak Program Narodów Zjednoczonych ds. Ochrony Środowiska (UNEP), Europejska Komisja Gospodarcza ONZ (EKG ONZ), Międzynarodowa Organizacja Morska (IMO) oraz Organizacja Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego (ICAO), w tym poprzez wymianę informacji w zakresie badań technicznych i naukowych oraz rozwoju w celu poprawy podstaw do redukcji emisji.
Unia i państwa członkowskie, w stosownych przypadkach, dążą do dwustronnej i wielostronnej współpracy z państwami trzecimi oraz koordynacji działań w ramach odpowiednich organizacji międzynarodowych, takich jak Program Narodów Zjednoczonych ds. Ochrony Środowiska (UNEP), Europejska Komisja Gospodarcza ONZ (EKG ONZ), Organizacja Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa (FAO), Międzynarodowa Organizacja Morska (IMO) oraz Organizacja Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego (ICAO), w tym poprzez wymianę informacji w zakresie badań technicznych i naukowych oraz rozwoju w celu poprawy podstaw do redukcji emisji. Unia i państwa członkowskie, w stosownych przypadkach, dążą do dwustronnej i wielostronnej współpracy z państwami trzecimi oraz koordynacji działań w ramach odpowiednich organizacji międzynarodowych, takich jak Program Narodów Zjednoczonych ds. Ochrony Środowiska (UNEP), Europejska Komisja Gospodarcza ONZ (EKG ONZ), Organizacja Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa (FAO), Międzynarodowa Organizacja Morska (IMO) oraz Organizacja Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego (ICAO), w tym poprzez wymianę informacji w zakresie badań technicznych i naukowych oraz rozwoju w celu poprawy podstaw do redukcji emisji.
Poprawka 88
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 13 – ustęp 2
2.   Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 6 ust. 7, art. 7 ust. 9 i art. 8 ust. 3, powierza się Komisji na czas nieokreślony od dnia wejścia w życie niniejszej dyrektywy.
2.   Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 6 ust. 7, art. 7 ust. 9 i art. 8 ust. 3, powierza się Komisji na okres pięciu lat od dnia ...*. Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed końcem okresu pięciu lat. Przekazanie uprawnień zostaje automatycznie przedłużone na takie same okresy, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu.
_______________
* Data wejścia w życie niniejszej dyrektywy.
Poprawka 89
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 15 – akapit pierwszy
Państwa członkowskie określają zasady dotyczące sankcji stosowanych w przypadku naruszenia przepisów krajowych przyjętych na podstawie niniejszej dyrektywy i wprowadzają wszelkie niezbędne środki w celu zapewnienia ich wykonania. Przewidziane sankcje muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.
Państwa członkowskie określają zasady dotyczące sankcji stosowanych w przypadku naruszenia przepisów krajowych przyjętych na podstawie niniejszej dyrektywy i wprowadzają wszelkie niezbędne środki w celu zapewnienia ich wykonania. Sankcje te są skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. Państwa członkowskie powiadamiają o tych środkach Komisję nie później niż …* oraz powiadamiają ją bezzwłocznie o wszelkich kolejnych zmianach związanych z tymi środkami.
_________________
* Data wejścia w życie niniejszej dyrektywy.
Poprawka 90
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 15 – akapit pierwszy a (nowy)
Bez uszczerbku dla ust. 1 państwa członkowskie nie przerzucą kosztów przestrzegania przepisów na organy nieposiadające uprawnień strategicznych do przestrzegania wymogów tej dyrektywy.
Poprawka 125
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 16 – ustęp 1 – wprowadzenie
W załączniku I do dyrektywy 2003/35/WE dodaje się literę g) w brzmieniu:
W załączniku I do dyrektywy 2003/35/WE dodaje się litery g) i h) w brzmieniu:
Poprawka 126
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 16 – punkt 1 a (nowy)
„h) art. 23 dyrektywy 2008/50/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 maja 2008 r. w sprawie jakości powietrza i czystszego powietrza dla Europy.”
Poprawka 135
Wniosek dotyczący dyrektywy
Załącznik I – tabela A – wiersz 4

Tekst proponowany przez Komisję

Wszystkie krajowe emisje z podziałem na kategorie źródeł

—  CH4

Raz w roku, począwszy od 2005 r. do roku sprawozdawczego minus 2 (X-2)

15/02****

Poprawka

skreślony

Poprawka 91
Wniosek dotyczący dyrektywy
Załącznik I – tabela A – wiersz 5

Tekst proponowany przez Komisję

Wstępne krajowe emisje wg zagregowanych kategorii NFR(2)

—  SO2, NOX, NH3, NMVOC, PM2,5

Raz w roku dla roku sprawozdawczego minus 1 (X-1)

30/09

Poprawka

Wstępne krajowe emisje wg zagregowanych kategorii NFR(2)

—  SO2, NOX, NH3, NMVOC, PM2,5

Co dwa lata dla roku sprawozdawczego minus 1 (X-1)

31/12

Poprawka 136
Wniosek dotyczący dyrektywy
Załącznik I – tabela C – wiersz 5

Tekst proponowany przez Komisję

Prognozowane emisje według zagregowanej kategorii źródła

—  CH4

Przekazywanie sprawozdań co dwa lata; sprawozdania obejmują każdy rok od roku X do 2030 oraz, jeżeli dane są dostępne, do roku 2040 i 2050.

15/03

Poprawka

skreślony

Poprawka 92
Poprawka 95
Wniosek dotyczący dyrektywy
Załącznik III – część 1 – sekcja A – punkt 1 – litera a
a)  zarządzanie azotem, z uwzględnieniem całkowitego cyklu azotowego;
a)  zarządzanie azotem, z uwzględnieniem całkowitego cyklu azotowego i rozważenie opracowania planów zarządzania glebą i substancjami pokarmowymi;
Poprawka 96
Wniosek dotyczący dyrektywy
Załącznik III– część 1 – sekcja A – punkt 1 – litera c
c)  niskoemisyjne sposoby rozprowadzania nawozu naturalnego;
c)  niskoemisyjne sposoby i techniki rozprowadzania nawozu naturalnego, w tym rozdzielanie na płyny i ciała stałe;
Poprawka 97
Wniosek dotyczący dyrektywy
Załącznik III – część 1 – sekcja A – punkt 1 – litera e
e)  niskoemisyjne systemy przetwarzania nawozu naturalnego i kompostowania;
e)  niskoemisyjne systemy przetwarzania nawozu naturalnego i kompostowania, w tym rozdzielanie na płyny i ciała stałe;
Poprawka 98
Wniosek dotyczący dyrektywy
Załącznik III – część 1 – sekcja A – punkt 1 – litera g a (nowa)
ga)  wspieranie wypasu i rolnictwa ekstensywnego oraz wzmacnianie bioróżnorodności pastwisk roślinami o dużym poziomie aminokwasów, takimi jak koniczyna, lucerna, zboża;
Poprawka 99
Wniosek dotyczący dyrektywy
Załącznik III – część 1 – sekcja A – punkt 1 – litera g b (nowa)
gb)  wspieranie płodozmianu, w tym upraw wiążących azot;
Poprawka 100
Wniosek dotyczący dyrektywy
Załącznik III – część 1 – sekcja A – punkt 1 – litera g c (nowa)
gc)  wspieranie agroekologicznej hodowli, która prowadzi do powstania systemów rolnych o dużej bioróżnorodności, dużej wydajności zasobów oraz zmniejszonego uzależnienia od sztucznych środków produkcji lub najlepiej zlikwidowania tego uzależnienia.
Poprawka 101
Wniosek dotyczący dyrektywy
Załącznik III – część 1 – sekcja A – punkt 3 – litera d
d)   nawozy nieorganiczne rozprowadza się zgodnie z przewidywanymi wymogami nawożonej uprawy lub nawożonego użytku zielonego w odniesieniu do azotu i fosforu, biorąc również pod uwagę istniejącą zawartość substancji pokarmowych w glebie oraz składniki pokarmowe w innych nawozach.
d)   nawozy nieorganiczne są w możliwie jak największym stopniu zastępowane przez nawozy organiczne. Tam, gdzie będzie się kontynuowało stosowanie nawozów nieorganicznych, będą one rozprowadzane zgodnie z przewidywanymi wymogami nawożonej uprawy lub nawożonego użytku zielonego w odniesieniu do azotu i fosforu, biorąc również pod uwagę istniejącą zawartość substancji pokarmowych w glebie oraz składniki pokarmowe w innych nawozach..
Poprawka 108
Wniosek dotyczący dyrektywy
Załącznik III – część 1 – sekcja A a (nowa)
Aa.  Środki kontroli emisji tlenków azotu i cząstek stałych w obszarach miejskich
W porozumieniu z lokalnymi i regionalnymi władzami państwa członkowskie rozważają następujące środki:
–  zrównoważone plany dotyczące mobilności w miastach, w tym środki takie jak strefy niskiej emisji, wycena kosztów związanych z zatorami drogowymi, kontrole parkowania, ograniczenia prędkości, programy współużytkowania samochodów i uruchamianie alternatywnej infrastruktury służącej do ładowania;
–  promowanie zmiany środka transportu, by zwiększyć wykorzystanie transportu rowerowego, pieszego i transportu publicznego;
–  zrównoważone plany dotyczące transportu towarów w obszarach miejskich, takie jak wprowadzenie centrów konsolidacji logistycznej i środków promujących przeniesienie regionalnego transportu towarowego z dróg na koleje elektryczne i drogi wodne;
–  wykorzystanie systemu planowania, by rozwiązać problem emisji z nowych budynków i systemów kotłów; zastosowanie środków zwiększania efektywności energetycznej, aby umożliwić modernizację istniejących budynków;
–  środki modernizacji promujące zastępowanie starych instalacji energetycznego spalania używanych w budynkach mieszkalnych lepszą izolacją budynków, pompami ciepła, lekkim olejem opałowym, nowymi urządzeniami do spalania peletów drzewnych, systemem lokalnego ogrzewania lub gazem;
–  zachęty ekonomiczne i podatkowe do stosowania niskoemisyjnych urządzeń grzewczych;
–  zakaz spalania paliwa stałego na obszarach mieszkalnych i w innych newralgicznych strefach, aby chronić zdrowie narażonych grup, w tym dzieci;
–  dopilnowanie ograniczenia emisji z budownictwa poprzez wprowadzenie i egzekwowanie polityki na rzecz redukcji i monitorowania pyłów budowlanych oraz ustalenie limitów emisji dla maszyn jezdnych nieporuszających się po drogach;
–  przegląd wysokości stawek opodatkowania pojazdów, z uwzględnieniem wyższych rzeczywistych emisji z samochodów z silnikiem diesla i pojazdów z silnikami typu wtrysku bezpośredniego, aby promować sprzedaż mniej zanieczyszczających samochodów;
–  zamówienia publiczne i zachęty podatkowe, aby zachęcać do szybkiego wdrażania pojazdów o bardzo niskiej emisji zanieczyszczeń;
–  wsparcie dla modernizacji filtrów cząstek stałych UNECE REC klasy IV w maszynach, samochodach ciężarowych, autobusach i taksówkach z silnikiem diesla;
–  uregulowanie emisji pochodzących z maszyn budowlanych i innych maszyn jezdnych nieporuszających się po drogach pracujących na gęsto zaludnionych obszarach (również poprzez modernizację);
–  kampanie edukacyjne i ostrzeganie.
Poprawka 109
Wniosek dotyczący dyrektywy
Załącznik III – część 1 – sekcja C a (nowa)
Ca.  Środki redukcji emisji służące ograniczeniu emisji węglowodorów
Państwa członkowskie ograniczają emisje niemetanowych lotnych związków organicznych (NMLZO), wspierając stosowanie nowoczesnych niskoemisyjnych technologii produkcji węży do tankowania wykorzystywanych w różnych sektorach.
Poprawka 110
Wniosek dotyczący dyrektywy
Załącznik III– część 2 – punkt 1 – litera a – podpunkt i
(i)   priorytety polityczne i ich odniesienie do priorytetów określonych w innych powiązanych obszarach polityki, w tym w polityce dotyczącej zmiany klimatu;
(i)   priorytety polityczne i ich odniesienie do priorytetów określonych w innych powiązanych obszarach polityki, w tym w polityce dotyczącej rolnictwa, gospodarki wiejskiej, przemysłu, mobilności i transportu, ochrony przyrody oraz zmiany klimatu;
Poprawka 111
Wniosek dotyczący dyrektywy
Załącznik III – część 2 – punkt 1 – litera b
b)   warianty strategiczne rozważane w celu wypełnienia zobowiązań do redukcji emisji na 2020 r. oraz na 2030 r. i na lata następne, w celu osiągnięcia średnioterminowych poziomów emisji określonych na 2025 r. oraz w celu dalszej poprawy jakości powietrza, a także analiza tych wariantów wraz z metodą jej przeprowadzenia; poszczególne lub łączne skutki strategii i środków dotyczących redukcji emisji, jakości powietrza i środowiska; oraz związaną z nimi niepewność;
b)   warianty strategiczne rozważane w celu wypełnienia zobowiązań do redukcji emisji na 2020 r., 2025 r. oraz na 2030 r. w celu dalszej poprawy jakości powietrza, a także analiza tych wariantów wraz z metodą jej przeprowadzenia; poszczególne lub łączne skutki strategii i środków dotyczących redukcji emisji, jakości powietrza i środowiska; oraz związaną z nimi niepewność;
Poprawka 112
Wniosek dotyczący dyrektywy
Załącznik III – część 2 – punkt 1 – litera d
d)   w stosownych przypadkach wyjaśnienie powodów, dla których osiągnięcie średnioterminowych poziomów emisji określonych dla 2025 r. jest niemożliwe bez pociągania za sobą nieproporcjonalnie wysokich kosztów;
d)   wyjaśnienie środków przedsięwziętych w celu wypełnienia krajowych zobowiązań do redukcji emisji;
Poprawka 113
Wniosek dotyczący dyrektywy
Załącznik III– część 2 – punkt 1 – litera d a (nowa)
da)  wyjaśnienie metodyki zastosowanej w celu zagwarantowania, by środki służące wypełnieniu krajowych zobowiązań do redukcji emisji PM2,5 traktowały priorytetowo redukcję emisji sadzy;
Poprawka 114
Wniosek dotyczący dyrektywy
Załącznik III – część 2 – punkt 1 – litera e
e)  ocenę tego, w jaki sposób wybrane strategie i środki zapewniają spójność z planami i programami w innych odnośnych obszarach polityki.
e)  ocenę tego, w jaki sposób wybrane strategie i środki zapewniają spójność z planami i programami w innych odnośnych obszarach polityki, w szczególności, ale nie tylko, planami dotyczącymi jakości powietrza określonymi w dyrektywie 2008/50/WE, przejściowymi planami krajowymi i planami inspekcji określonymi w dyrektywnie 2010/75/WE, krajowymi planami działania na rzecz racjonalizacji zużycia energii określonymi w dyrektywie 2012/27/WE, krajowymi planami działania w zakresie energii ze źródeł odnawialnych określonymi w dyrektywie 2009/28/WE oraz odnośnymi planami lub programami podlegającymi wymogom dyrektywy 2001/42/WE lub równorzędnymi postanowieniami w późniejszym prawodawstwie.
Poprawka 115
Wniosek dotyczący dyrektywy
Załącznik III – część 2 – punkt 2 – litera a
a)   ocenę postępów we wdrażaniu programu, ograniczaniu emisji i zmniejszaniu stężeń;
a)   ocenę postępów we wdrażaniu programu, ograniczaniu emisji, zmniejszaniu stężeń oraz związanych z tym korzyści dla środowiska, zdrowia publicznego i korzyści socjo-ekonomicznych;
Poprawka 116
Wniosek dotyczący dyrektywy
Załącznik III – część 2 – punkt 2 – litera b
b)  wszelkie znaczące zmiany kontekstu politycznego, ocen, programu lub harmonogramu wdrażania.
b)  wszelkie znaczące zmiany kontekstu politycznego, ocen (w tym rezultatów inspekcji i nadzoru rynkowego przeprowadzanych zgodnie z art. 6(2b)), programu lub harmonogramu wdrażania.
Poprawka 117
Wniosek dotyczący dyrektywy
Załącznik III– część 2 – punkt 2 – litera b a (nowa)
ba)  ocenę postępów w realizacji długoterminowych celów UE w zakresie zdrowia i środowiska w świetle wszelkich niezbędnych aktualizacji tych celów, w tym wszelkich nowych wytycznych dotyczących jakości powietrza określonych przez Światową Organizację Zdrowia;
Poprawka 118
Wniosek dotyczący dyrektywy
Załącznik III– część 2 – punkt 2 – litera b b (nowa)
bb)  Jeżeli krajowy program kontroli zanieczyszczenia powietrza jest aktualizowany zgodnie z art. 6 ust. 4, musi on zawierać informacje na temat wszelkich dodatkowych środków ograniczania zanieczyszczenia powietrza, rozpatrywanych pod kontem wdrożenia na odpowiednim szczeblu – lokalnym, regionalnym lub krajowym – w związku z realizacją zobowiązań redukcji emisji i celów dotyczących jakości powietrza, łącznie ze środkami wymienionymi w załączniku III niniejszej dyrektywy i ust. 3 załącznika XV (B) do dyrektywy 2008/50/WE.

(1) Sprawa została odesłana do właściwej komisji w celu ponownego rozpatrzenia zgodnie z art. 61 ust. 2 akapit drugi regulaminu(A8-0249/2015).

Informacja prawna - Polityka ochrony prywatności