Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie stanowiska Rady dotyczącego projektu budżetu korygującego nr 1/2016 Unii Europejskiej na rok budżetowy 2016: Nowy instrument wsparcia w sytuacjach nadzwyczajnych na terenie Unii (07068/2016 – C8-0122/2016 – 2016/2037(BUD))
Parlament Europejski,
– uwzględniając art. 314 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
– uwzględniając art. 106a Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej,
– uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002(1), w szczególności jego art. 41,
– uwzględniając budżet ogólny Unii Europejskiej na rok budżetowy 2016, w formie przyjętej ostatecznie w dniu 25 listopada 2015 r.(2),
– uwzględniając rozporządzenie Rady (UE, Euratom) nr 1311/2013 z dnia 2 grudnia 2013 r. określające wieloletnie ramy finansowe na lata 2014−2020(3),
– uwzględniając Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 2 grudnia 2013 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w kwestiach budżetowych i należytego zarządzania finansami(4),
– uwzględniając decyzję Rady 2007/436/WE, Euratom z dnia 7 czerwca 2007 r. dotyczącą systemu zasobów własnych Wspólnot Europejskich(5),
– uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) 2016/369 z dnia 15 marca 2016 r. w sprawie udzielania wsparcia w sytuacjach nadzwyczajnych na terenie Unii(6),
– uwzględniając projekt budżetu korygującego nr 1/2016 przyjęty przez Komisję dnia 9 marca 2016 r. (COM(2016)0152),
– uwzględniając stanowisko dotyczące projektu budżetu korygującego nr 1/2016 przyjęte przez Radę dnia 16 marca 2016 r. i przekazane Parlamentowi Europejskiemu w dniu 17 marca 2016 r. (07068/2016 – C8-0122/2016),
– uwzględniając pismo Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych,
– uwzględniając art. 88 i 91 Regulaminu,
– uwzględniając sprawozdanie Komisji Budżetowej (A8–0130/2016),
A. mając na uwadze, że rezultatem masowego napływu uchodźców i migrantów do Europy jest wyjątkowa sytuacja, w której duża liczba osób pilnie potrzebuje pomocy humanitarnej na terenie Unii; mając na uwadze, że ta nadzwyczajna sytuacja przerosła zdolności reagowania najbardziej dotkniętych państw członkowskich; mając na uwadze, że na szczeblu Unii brakowało odpowiedniego instrumentu służącego odpowiedniemu zaspokajaniu na terenie Unii potrzeb humanitarnych ludności dotkniętej klęskami;
B. mając na uwadze, że dnia 2 marca 2016 r. Komisja przedstawiła wniosek dotyczący rozporządzenia Rady mającego na celu wypełnienie luki wśród dostępnych instrumentów, tak aby stawić czoła potrzebom humanitarnym na terenie Unii; mając na uwadze, że rozporządzenie to opiera się na art. 122 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, który nie przewiduje roli dla Parlamentu Europejskiego; mając na uwadze, że rozporządzenie (UE) 2016/369 zostało przyjęte przez Radę w dniu 15 marca 2016 r.;
C. mając na uwadze, że Komisja przedstawiła następnie projekt budżetu korygującego mającego na celu stworzenie struktury budżetowej dla tego instrumentu i udostępnienie – poprzez przesunięcie środków w ramach działu 3 wieloletnich ram finansowych (WRF) – kwoty 100 mln EUR w środkach na zobowiązania i 80,2 mln EUR w środkach na płatności na natychmiastowe potrzeby finansowe;
D. mając na uwadze, że według szacunków Komisji ten nowy instrument będzie wymagał 300 mln EUR w 2016 r. (a następnie 200 mln EUR w 2017 r. i 200 mln EUR w 2018 r.), ale mogą zaistnieć dalsze potrzeby, jeżeli napływ migrantów i uchodźców utrzyma się na obecnym poziomie;
E. mając na uwadze, że Komisja proponuje również zwiększenie poziomu zatrudnienia w Europejskim Centrum Zwalczania Terroryzmu w ramach Europolu i zapewnienie odpowiednich środków na zobowiązania i na płatności w kwocie 2,0 mln EUR, które miałyby zostać przesunięte z Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego;
1. przyjmuje z zadowoleniem wniosek Komisji mający na celu zapewnienie wsparcia z budżetu Unii w sytuacjach nadzwyczajnych na terenie Unii, tak aby stawić czoła konsekwencjom humanitarnym obecnego kryzysu dotyczącego uchodźców; zwraca uwagę na pogarszającą się sytuację migrantów i osób ubiegających się o azyl, zwłaszcza z powodu nieskoordynowanych reakcji krajów europejskich, co sprawia, że takie wsparcie w sytuacjach nadzwyczajnych jest tym bardziej konieczne i pilne; podkreśla potrzebę okazania solidarności z państwami członkowskimi, które zmagają się z taką nadzwyczajną sytuacją na swoim terytorium;
2. przyjmuje do wiadomości rozwiązanie zaproponowane przez Komisję w trybie pilnym; zauważa, że po utworzeniu dwóch funduszy powierniczych i Instrumentu Pomocy dla Uchodźców w Turcji ustanowiono nowy doraźny mechanizm bez ogólnej strategii mającej na celu zwalczanie kryzysu dotyczącego uchodźców i bez zagwarantowania pełnego poszanowania uprawnień Parlamentu jako współustawodawcy; zwraca uwagę na problem wynikający z faktu, że nowy instrument nie opiera się na wniosku Komisji dotyczącym rozporządzenia zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą; podkreśla, że Parlament zawsze podejmował konstruktywne i szybkie działania, popierając wszelkie inicjatywy związane z kryzysem dotyczącym uchodźców, a obecnie czyni podobnie wraz z szybkim przyjęciem przedmiotowego budżetu korygującego;
3. uważa, że należy zaplanować bardziej stabilne ramy prawne i budżetowe, aby umożliwić w przyszłości mobilizowanie pomocy humanitarnej w Unii, gdy wymagają tego okoliczności; zauważa, że takie finansowanie kryzysowe, przeznaczone na reagowanie na kryzysy i nieprzewidziane sytuacje, należy objąć – ze względu na jego charakter – specjalnymi instrumentami i rozliczać poza pułapami WRF;
4. z zadowoleniem przyjmuje zobowiązanie Komisji do nieprzenoszenia środków z budżetu przeznaczonego na zewnętrzną pomoc humanitarną; zauważa, że Komisja proponuje, aby sfinansować pierwszą transzę w ramach tego nowego instrumentu poprzez przesunięcie środków na Fundusz Azylu, Migracji i Integracji, które były już przeznaczone na zapewnienie podziału obciążeń między państwami członkowskimi w radzeniu sobie z uchodźcami; uważa, że nie można pokryć całej kwoty przesunięciami, nie wpływając na skuteczność AMIF, który w tym roku znajdzie się pod presją i może potrzebować dalszego wzmocnienia, jeśli system relokacji ma osiągnąć pełne tempo; w związku z tym uważa, że kwota 100 mln EUR stanowi koncentrację płatności na początku okresu finansowania, co będzie musiało być skompensowane na późniejszym etapie; zauważa, że w ramach działu 3 nie pozostawiono marginesu i że instrument elastyczności został już wykorzystany w całości w 2016 r.; w związku z tym popiera jak najszybsze uruchomienie marginesu na nieprzewidziane wydatki na pozostałą kwotę w roku bieżącym i zwraca się do Komisji o przedstawienie wniosku w tym względzie; spodziewa się, że podwyższenie pułapu WRF dla działu 3 będzie nieuniknione w celu zaspokojenia wszystkich potrzeb związanych z kryzysem związanym z migracją i napływem uchodźców;
5. popiera proponowane zwiększenie poziomu zatrudnienia w Europejskim Centrum Zwalczania Terroryzmu w ramach Europolu, biorąc pod uwagę obecną sytuację w zakresie bezpieczeństwa w Unii Europejskiej; zwraca uwagę, że jest to dodatkowe zwiększenie w stosunku do zwiększenia już ustalonego w ramach niedawnego przeglądu ram prawnych Europolu;
6. wzywa Komisję, aby wyłączyła wszystkie agencje, które zajmują się migracją i bezpieczeństwem w szerszym rozumieniu, z celu redukcji personelu o 5%, ponieważ cierpią one na niedobór pracowników, biorąc pod uwagę ogromny wzrost obciążenia pracą i zadań w ciągu ostatnich dwóch lat; wzywa Komisję do zapewnienia takiej równowagi między agencjami WSiSW, która respektuje ich obciążenie pracą i zadania;
7. potwierdza swoją gotowość do przyjęcia projektu budżetu korygującego nr 1/2016 w formie przedstawionej przez Komisję z uwagi na naglącą sytuację;
8. zatwierdza stanowisko Rady dotyczące projektu budżetu korygującego nr 1/2016;
9. zobowiązuje swojego przewodniczącego do ogłoszenia, że budżet korygujący nr 1/2016 został ostatecznie przyjęty, i do zarządzenia jego publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej;
10. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, Trybunałowi Obrachunkowemu oraz parlamentom państw członkowskich.