(Zwykła procedura ustawodawcza: drugie czytanie)

Parlament Europejski,

–  uwzględniając stanowisko Rady w pierwszym czytaniu (10580/1/2015 – C8-0417/2015),

–  uwzględniając uzasadnione opinie przedstawione – na mocy protokołu nr 2 w sprawie stosowania zasad pomocniczości i proporcjonalności – przez parlament Litwy, Senat Rumunii i Riksdag, w których stwierdzono, że projekt aktu ustawodawczego nie jest zgodny z zasadą pomocniczości,

–  uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego z dnia 11 lipca 2013 r.(1),

–  uwzględniając opinię Komitetu Regionów z dnia 8 października 2013 r.(2),

–  uwzględniając swoje stanowisko przyjęte w pierwszym czytaniu(3) w sprawie wniosku Komisji przedstawionego Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2013)0031),

–  uwzględniając art. 294 ust. 7 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

–  uwzględniając art. 76 Regulaminu,

—  uwzględniając zalecenie do drugiego czytania przedstawione przez Komisję Transportu i Turystyki (A8-0056/2016),

1.  zatwierdza stanowisko Rady przyjęte w pierwszym czytaniu;

2.  przyjmuje do wiadomości oświadczenie Komisji załączone do niniejszej rezolucji;

3.  stwierdza, że akt prawny zostaje przyjęty zgodnie ze stanowiskiem Rady;

4.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do podpisania wraz z przewodniczącym Rady aktu prawnego zgodnie z art. 297 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej;

5.  zobowiązuje swojego sekretarza generalnego do podpisania aktu prawnego po stwierdzeniu, że wszystkie procedury zostały prawidłowo zakończone, oraz do przygotowania, w porozumieniu z sekretarzem generalnym Rady, jego publikacji, wraz z odnoszącym się do niego oświadczeniem Komisji, w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej;

6.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie, Komisji oraz parlamentom narodowym.

(1) Dz.U. C 327 z 12.11.2013, s. 122. (2) Dz.U. C 356 z 5.12.2013, s. 92. (3) Teksty przyjęte w dniu 26.2.2014 r., P7_TA(2014)0150.

Oświadczenie Komisji w sprawie dokumentów wyjaśniających

Komisja przypomina, że Parlament Europejski, Rada i Komisja potwierdziły we wspólnej deklaracji politycznej z dnia 27 października 2011 r. w sprawie dokumentów wyjaśniających, że informacje, które państwa członkowskie przedstawiają Komisji w odniesieniu do transpozycji dyrektyw do prawa krajowego „powinny być jasne i precyzyjne”, by ułatwić Komisji realizację powierzonego jej zadania polegającego na monitorowaniu stosowania prawa Unii. W niniejszym przypadku takie dokumenty mogły być przydatne do tego celu. Komisja ubolewa, że ostateczny tekst nie zawiera przepisów w tym zakresie.