(Zwykła procedura ustawodawcza: drugie czytanie)

Parlament Europejski,

–  uwzględniając stanowisko Rady w pierwszym czytaniu (14958/2/2015 – C8-0131/2016),

–  uwzględniając uzasadnioną opinię przedstawioną – na mocy protokołu nr 2 w sprawie stosowania zasad pomocniczości i proporcjonalności – przez parlament Grecji, w której stwierdzono, że projekt aktu ustawodawczego nie jest zgodny z zasadą pomocniczości,

–  uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego z dnia 18 września 2013 r.(1),

–  uwzględniając opinię Komitetu Regionów z dnia 28 listopada 2013 r.(2),

–  uwzględniając swoje stanowisko przyjęte w pierwszym czytaniu(3) dotyczące wniosku Komisji przedstawionego Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2013)0151),

–  uwzględniając art. 294 ust. 7 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

–  uwzględniając art. 76 Regulaminu,

–  uwzględniając zalecenie do drugiego czytania przedstawione przez Komisję Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych (A8-0166/2016),

1.  zatwierdza stanowisko Rady przyjęte w pierwszym czytaniu;

2.  zatwierdza wspólne oświadczenie Parlamentu i Komisji załączone do niniejszej rezolucji;

3.  stwierdza, że akt prawny zostaje przyjęty zgodnie ze stanowiskiem Rady;

4.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do podpisania wraz z przewodniczącym Rady aktu prawnego zgodnie z art. 297 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej;

5.  zobowiązuje swojego sekretarza generalnego do podpisania aktu prawnego po stwierdzeniu, że wszystkie procedury zostały prawidłowo zakończone oraz do przygotowania, w porozumieniu z sekretarzem generalnym Rady, jego publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej;

6.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji oraz parlamentom narodowym.

(1) Dz.U. C 341 z 21.11.2013, s. 50. (2) Dz.U. C 114 z 15.4.2014, s. 42. (3) Teksty przyjęte w dniu 25.2.2014, P7_TA(2014)0122.

Wspólne oświadczenie Parlamentu Europejskiego i Komisji w sprawie odrzucenia, o którym mowa w art. 20 ust. 2 lit. f)

Parlament Europejski i Komisja rozumieją art. 20 ust. 2 lit. f) tej dyrektywy jako zezwalający państwom członkowskim na odrzucenie wniosku wyłącznie w indywidualnych przypadkach i po rozważeniu szczególnych okoliczności dotyczących danego obywatela państwa trzeciego oraz uwzględnieniu zasady proporcjonalności i posiadanych dowodów lub poważnych i obiektywnych powodów. Komisja dopilnuje, by państwa członkowskie przy transpozycji dyrektywy wdrożyły ten przepis zgodnie z powyższą wykładnią, i przekaże Parlamentowi i Radzie informacje na ten temat, w ramach swoich obowiązków na mocy art. 39.

Parlament Europejski i Komisja są zdania, że włączenie tego przepisu do omawianej dyrektywy nie powinno stanowić precedensu dla przyszłych instrumentów w zakresie legalnej migracji.