Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 208 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το οποίο επιβεβαιώνει ότι η Ένωση πρέπει να λαμβάνει υπόψη τους στόχους της συνεργασίας για την ανάπτυξη κατά την εφαρμογή πολιτικών που ενδέχεται να επηρεάσουν τις αναπτυσσόμενες χώρες,

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 21 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, το οποίο ορίζει ότι η δράση της Ένωσης στη διεθνή σκηνή έχει ως γνώμονα και σχεδιάζεται με στόχο να προωθεί στο ευρύτερο παγκόσμιο πλαίσιο τις αρχές που έχουν εμπνεύσει τη δημιουργία, την ανάπτυξη και τη διεύρυνσή της: τη δημοκρατία, το κράτος δικαίου, την οικουμενικότητα και το αδιαίρετο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών, τον σεβασμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, τις αρχές της ισότητας και της αλληλεγγύης και τον σεβασμό των αρχών του Καταστατικού Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και του διεθνούς δικαίου,

–  έχοντας υπόψη τις παραγράφους 9 και 35 της κοινής δήλωσης του Συμβουλίου και των αντιπροσώπων των κυβερνήσεων των κρατών μελών, συνερχομένων στα πλαίσια του Συμβουλίου, του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και της Επιτροπής, του Δεκεμβρίου 2005, με τίτλο «Η ευρωπαϊκή κοινή αντίληψη για την ανάπτυξη»(1),

–  έχοντας υπόψη τα διαδοχικά συμπεράσματα του Συμβουλίου, τις εκθέσεις που υποβάλλει η Επιτροπή ανά διετία και τα ψηφίσματα του Κοινοβουλίου σχετικά με τη συνοχή της αναπτυξιακής πολιτικής (ΣΑΠ), και ιδίως το ψήφισμά του της 13ης Μαρτίου 2014 σχετικά με την έκθεση της ΕΕ του 2013 για τη συνοχή της αναπτυξιακής πολιτικής(2),

–  έχοντας υπόψη την πέμπτη διετή έκθεση της Επιτροπής σχετικά με τη ΣΑΠ, και συγκεκριμένα το έγγραφο εργασίας της σχετικά με τη συνοχή της αναπτυξιακής πολιτικής, το οποίο εκδόθηκε τον Αύγουστο του 2015 (SWD(2015)0159),

–  έχοντας υπόψη το θεματολόγιο για τη βιώσιμη ανάπτυξη με ορίζοντα το 2030, το οποίο εγκρίθηκε κατά τη διάσκεψη του ΟΗΕ για τη βιώσιμη ανάπτυξη, στη Νέα Υόρκη το 2015(3), και περιλαμβάνει τον στόχο να ενισχυθεί η συνοχή της πολιτικής για τη βιώσιμη ανάπτυξη (στόχος 17.14),

–  έχοντας υπόψη το τελικό έγγραφο του τέταρτου φόρουμ υψηλού επιπέδου για την αποτελεσματικότητα της βοήθειας, του Δεκεμβρίου 2011, σχετικά με τη σύμπραξη για αποτελεσματική αναπτυξιακή συνεργασία,

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 52 του Κανονισμού του,

–  έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Ανάπτυξης και τη γνωμοδότηση της Επιτροπής Διεθνούς Εμπορίου (A8-0165/2016),

A.  λαμβάνοντας υπόψη ότι, στα συμπεράσματα του Συμβουλίου για τη διετή έκθεση της Επιτροπής σχετικά με τη ΣΑΠ, η οποία εγκρίθηκε τον Οκτώβριο του 2015, τονίζεται πως η ΣΑΠ θα είναι σημαντικό μέρος της συνεισφοράς της ΕΕ στην επίτευξη του ευρύτερου στόχου της συνοχής της πολιτικής για τη βιώσιμη ανάπτυξη (ΣΠΒΑ)·

B.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η έγκριση του θεματολογίου για τη βιώσιμη ανάπτυξη με ορίζοντα το 2030 συνιστά μια νέα πρόκληση για την επίτευξη της ΣΑΠ, καθώς θέτει μία ενιαία, γενική δέσμη αναπτυξιακών στόχων που ισχύουν για όλους·

Γ.  εκτιμώντας ότι η ΕΕ πρέπει να αναλάβει ηγετικό ρόλο όσον αφορά την προώθηση της ΣΑΠ·

Δ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι 1,5 δισεκατομμύριο άνθρωποι εξακολουθούν να ζουν υπό συνθήκες φτώχειας και βιώνουν στερήσεις όσον αφορά την υγεία, την εκπαίδευση και το επίπεδο διαβίωσης· λαμβάνοντας υπόψη ότι η πλειονότητα των ανθρώπων αυτών είναι γυναίκες·

E.  λαμβάνοντας υπόψη ότι τα δημοσιονομικά περιθώρια των αναπτυσσόμενων χωρών περιορίζονται εκ των πραγμάτων από τις απαιτήσεις των παγκόσμιων επενδυτών και των χρηματοπιστωτικών αγορών· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι αναπτυσσόμενες χώρες προσφέρουν διάφορα φορολογικά κίνητρα και απαλλαγές, προκειμένου να προσελκύσουν ή να διατηρήσουν επενδυτές, γεγονός που οδηγεί σε επιζήμιο φορολογικό ανταγωνισμό και σε «αγώνα δρόμου προς τα κάτω»·

ΣΤ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ έχει άμεση και ιστορική ευθύνη στις σχέσεις της με τις χώρες εταίρους·

Ζ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι το υφιστάμενο ευρωπαϊκό πλαίσιο για την ανάπτυξη δεν διαθέτει αποτελεσματικούς μηχανισμούς για την πρόληψη και τη διόρθωση των ασυνεπειών που προκύπτουν από τις πολιτικές που εφαρμόζει η Ευρωπαϊκή Ένωση·

ΣΑΠ στο πλαίσιο του θεματολογίου του 2030

1.  επαναλαμβάνει ότι η ΣΑΠ αποτελεί καίριο στοιχείο για την υλοποίηση του νέου θεματολογίου για τη βιώσιμη ανάπτυξη· ζητεί να υπάρξει προορατική δράση στη βάση μιας κοινής κατανόησης της ΣΑΠ· επισημαίνει ότι η προσέγγιση με βάση τα ανθρώπινα δικαιώματα θα πρέπει να οδηγεί στη βαθύτερη κατανόηση της ΣΑΠ, δεδομένου ότι, εάν δεν αντιμετωπιστούν τα εμπόδια στην άσκηση των δικαιωμάτων, δεν είναι δυνατή η επίτευξη προόδου για τη βιώσιμη ανάπτυξη και την εξάλειψη της φτώχειας· πιστεύει ότι η ΣΑΠ θα πρέπει να συμβάλει στην εδραίωση του κράτους δικαίου και αμερόληπτων θεσμών και στην αντιμετώπιση της πρόκλησης που συνιστά η χρηστή διακυβέρνηση στις αναπτυσσόμενες χώρες·

2.  εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι, παρότι η ΣΑΠ είχε υποστηριχθεί στη Δήλωση της Χιλιετίας του ΟΗΕ(4), στη Συνθήκη της Λισαβόνας και στο Φόρουμ του Μπουσάν για την Αποτελεσματικότητα της Βοήθειας(5), δεν έχει σημειωθεί σημαντική πρόοδος για τη συγκεκριμένη εφαρμογή της·

3.  ζητεί να διεξαχθεί μία συζήτηση σε επίπεδο ΕΕ σχετικά με τη ΣΑΠ στο πλαίσιο του θεματολογίου για τη βιώσιμη ανάπτυξη με ορίζοντα το 2030 και των 17 νέων οικουμενικών και αδιαίρετων ΣΒΑ του θεματολογίου αυτού, ώστε να γίνει καλύτερα κατανοητό πώς η έννοια αυτή μπορεί να εναρμονιστεί με τη γενικότερη έννοια της ΣΠΒΑ·

4.  υπενθυμίζει ότι οι στόχοι βιώσιμης ανάπτυξης έχουν εφαρμογή τόσο στις αναπτυσσόμενες όσο και στις ανεπτυγμένες χώρες και ότι θα πρέπει να ενσωματωθούν πλήρως στη διαδικασία λήψης αποφάσεων της ΕΕ, στο εξωτερικό αλλά και στο εσωτερικό επίπεδο· τονίζει την ανάγκη ανάπτυξης διαδικασιών διακυβέρνησης για την προώθηση των ΣΒΑ σε παγκόσμιο επίπεδο και ζητεί να συμπεριληφθούν ως βασικό θέμα στις προσεχείς συζητήσεις για την πολιτική της ΕΕ όσον αφορά τη νέα παγκόσμια στρατηγική και το ΠΔΠ·

Μηχανισμοί ΣΑΠ

5.  ζητεί να συζητηθεί η ΣΑΠ σε σύνοδο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, ώστε να ξεκινήσει μία διοργανική συζήτηση με τη συμμετοχή της Επιτροπής, της ΕΥΕΔ, του Συμβουλίου και του Κοινοβουλίου, καθώς μία συζήτηση σε εθνικό επίπεδο·

6.  προτείνει, για την προπαρασκευή αυτής της συνόδου, να απευθύνουν η Επιτροπή και η ΕΥΕΔ ένα έγγραφο προς τους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων της ΕΕ με συγκεκριμένες συστάσεις σχετικά με αποτελεσματικούς μηχανισμούς για την επιχειρησιακή προετοιμασία της ΣΑΠ και την ενοποίηση στρατηγικών της ΕΕ για την καλύτερη υλοποίηση των ΣΒΑ, καθώς και σχετικά με τρόπους για τον σαφέστερο ορισμό των αρμοδιοτήτων κάθε θεσμικού οργάνου της ΕΕ όσον αφορά την υλοποίηση των δεσμεύσεων της ΣΑΠ· πιστεύει ότι μία τέτοια διαδικασία πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο διαφανής και χωρίς αποκλεισμούς και να περιλαμβάνει τις τοπικές και περιφερειακές διοικήσεις, οργανώσεις τις κοινωνίας των πολιτών και ομάδες προβληματισμού·

7.  εκφράζει ικανοποίηση για τη δημιουργία ομάδας Επιτρόπων για θέματα εξωτερικών σχέσεων· ζητεί την τακτική υποβολή εκθέσεων σχετικά με το έργο της εν λόγω ομάδας από την ΥΕ/ΑΕ προς την Επιτροπή Ανάπτυξης·

8.  θεωρεί ότι οι μηχανισμοί τους οποίους χρησιμοποιούν ορισμένες αντιπροσωπείες της ΕΕ για να παρέχουν στην Επιτροπή στοιχεία για την έκθεσή της σχετικά με τη ΣΑΠ για το 2015 πρέπει να επεκταθούν σε όλες τις αντιπροσωπείες της ΕΕ και ότι αυτό πρέπει να γίνεται σε ετήσια βάση· καλεί τις αντιπροσωπείες της ΕΕ να διασφαλίσουν ότι η ΣΑΠ περιλαμβάνεται στην ημερήσια διάταξη των αντίστοιχων διμερών συνεδριάσεων και των συνεδριάσεων ίσης εκπροσώπησης, καθώς και στην ετήσια συνεδρίαση των επικεφαλής των αντιπροσωπειών της ΕΕ στις Βρυξέλλες·

9.  επιδοκιμάζει τη δέσμη μέτρων για τη βελτίωση της νομοθεσίας, που ενέκρινε η Επιτροπή στις 19 Μαΐου 2015· επιδοκιμάζει επίσης το γεγονός ότι η ΣΑΠ αναφέρεται συγκεκριμένα ως νομική απαίτηση στο Εργαλείο 30 (Tool 30) των κατευθυντήριων γραμμών για τη βελτίωση της νομοθεσίας (COM(2015)0215)·

10.  εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι, αν και οι εκτιμήσεις επιπτώσεων αποτελούν σημαντικό εργαλείο για την επίτευξη της ΣΑΠ, οι εκτιμήσεις των επιπτώσεων στην ανάπτυξη παραμένουν ολιγάριθμες και δεν αξιολογούν επαρκώς τις δυνητικές επιπτώσεις στις αναπτυσσόμενες χώρες· ελπίζει ότι η δέσμη μέτρων για τη βελτίωση της νομοθεσίας και οι κατευθυντήριες γραμμές της θα βελτιώσουν αυτή την κατάσταση, με τον συνυπολογισμό της ανάπτυξης και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε όλες τις εκτιμήσεις επιπτώσεων και με τη βελτίωση της διαφάνειας· καλεί την Επιτροπή να συμβουλεύεται σε συστηματική βάση οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε πρώιμο στάδιο της διαδικασίας διαμόρφωσης της πολιτικής, και να θεσπίσει ισχυρότερες ασφαλιστικές δικλίδες και μηχανισμούς για την καλύτερη εξισορρόπηση της εκπροσώπησης των ενδιαφερόμενων μερών· επιδοκιμάζει τη δημόσια διαβούλευση σχετικά με τον χάρτη πορείας, που αποσκοπεί στο να προσδιορίσει το αποτέλεσμα και τις επιπτώσεις της ΣΑΠ στις αναπτυσσόμενες χώρες και που δίνει την ευκαιρία σε εξωτερικά ενδιαφερόμενα μέρη, περιλαμβανομένων των αναπτυσσόμενων χωρών και της κοινωνίας των πολιτών, να διατυπώσουν τις απόψεις τους και να έχουν δραστήρια συμμετοχή· επικροτεί, ακόμη, τη φάση έρευνας πεδίου στα πλαίσια του οδικού χάρτη καθώς και τις μελέτες περιπτώσεων, που μπορούν να συμβάλουν αποδοτικά σε μια εμπεριστατωμένη αξιολόγηση των επιπτώσεων της ΣΑΠ· θεωρεί αναγκαία τη συστηματικότερη σύνταξη αναδρομικών αξιολογήσεων ενόσω υλοποιείται η πολιτική της ΕΕ·

11.  πιστεύει ότι πρέπει να δοθεί μεγαλύτερη έμφαση στον θεσμικό συντονισμό, είτε μεταξύ θεσμικών οργάνων της ΕΕ είτε αυτών με τα κράτη μέλη· ζητεί από τις κυβερνήσεις των κρατών μελών να ενσωματώσουν τη ΣΑΠ σε μια νομικά δεσμευτική πράξη και να διαμορφώσουν ένα σχέδιο δράσης όσον αφορά τη συνοχή της πολιτικής για τη βιώσιμη ανάπτυξη (ΣΒΑΠ), για την επιχειρησιακή προετοιμασία της· πιστεύει ότι τα εθνικά κοινοβούλια πρέπει να συμμετάσχουν πληρέστερα στο θεματολόγιο της ΣΑΠ, στο πλαίσιο της αρμοδιότητας που έχουν να αξιώνουν τη λογοδοσία των κυβερνήσεών τους και να ελέγχουν την πρόοδο στο πεδίο αυτό·

12.  τονίζει ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πρέπει να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στη διαδικασία προώθησης της ΣΑΠ δίνοντάς της προτεραιότητα στο πλαίσιο των κοινοβουλευτικών ημερήσιων διατάξεων, αυξάνοντας τον αριθμό των συνεδριάσεων στις οποίες συμμετέχουν πλέον της μίας επιτροπές και των διακοινοβουλευτικών συνεδριάσεων για το ζήτημα της ΣΑΠ, προωθώντας την ανταλλαγή απόψεων για τη ΣΑΠ με τις χώρες εταίρους και ευνοώντας τον διάλογο με την κοινωνία των πολιτών·

13.  σημειώνει ότι ορισμένα κράτη μέλη έχουν θεσπίσει έναν αποτελεσματικό διυπουργικό μηχανισμό συντονισμού με ειδική εντολή για τη ΣΠΒΑ· καλεί τα κράτη μέλη να παρακολουθούν και να ανταλλάσσουν τις ορθές πρακτικές που έχουν ήδη εγκριθεί από άλλα κράτη μέλη·

14.  επισημαίνει ότι ο από κοινού προγραμματισμός είναι επιτυχημένο εργαλείο για τον συνεκτικό σχεδιασμό των δραστηριοτήτων αναπτυξιακής συνεργασίας της ΕΕ· επιδοκιμάζει το γεγονός ότι αυτός ο από κοινού προγραμματισμός περιλαμβάνει τις διμερείς δραστηριότητες κρατών μελών σε χώρες εταίρους, εκφράζει τη λύπη του ωστόσο για τις περιπτώσεις στο παρελθόν κατά τις οποίες δεν κατέστη δυνατή η σύνδεση της ενωσιακής δράσης με τις δραστηριότητες των κρατών μελών, πράγμα που οδήγησε στην απώλεια ευκαιριών για την αξιοποίηση συνεργειών·

15.  υπενθυμίζει ότι η σωστή εφαρμογή της ΣΑΠ θα απαιτήσει επαρκείς πόρους και προσωπικό· προτρέπει να χορηγηθούν στα σημεία επαφής για τη ΣΑΠ, στα υπουργεία των κρατών μελών και στις αντιπροσωπείες της ΕΕ, οι αναγκαίοι πόροι για να εφαρμοστούν οι εθνικές και ευρωπαϊκές στρατηγικές για τη ΣΑΠ·

16.  υπογραμμίζει ότι τα εθνικά κοινοβούλια διαδραματίζουν ουσιαστικό ρόλο στην εφαρμογή της ΣΠΒΑ, με τη διασφάλιση ότι οι πολιτικές δεσμεύσεις, η παρακολούθηση και η πλήρης συμμετοχή των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών εξετάζονται τακτικά, καθώς και με την εξέταση των αξιολογήσεων αντικτύπου που συντάσσουν οι κυβερνήσεις·

17.  υπενθυμίζει την πρότασή του για ένα ανεξάρτητο σύστημα εντός της Ένωσης για την υποβολή καταγγελιών από άτομα ή κοινότητες που επηρεάζονται από τις πολιτικές της Ένωσης· αναγνωρίζει τον σημαντικό ρόλο που διαδραματίζει η Επιτροπή Ανάπτυξης και ο μόνιμος εισηγητής της για την ΣΑΠ όσον αφορά τη διαβίβαση των ανησυχιών τις οποίες εκφράζουν πολίτες ή κοινότητες που επηρεάζονται από τις πολιτικές της ΕΕ·

18.  υπογραμμίζει την ανάγκη η ΕΕ να επενδύσει περισσότερους πόρους στην τεκμηριωμένη ανάλυση της ΣΑΠ· καλεί την Επιτροπή να εντοπίσει χωρίς καθυστέρηση τις ανακολουθίες και να προβεί στην ανάλυση του κόστους τους, καθώς και να αναπτύξει τους κατάλληλους μηχανισμούς παρακολούθησης και διαπίστωσης της προόδου σχετικά με τη ΣΑΠ· καλεί επίσης την Επιτροπή να περιλάβει στην ανάλυσή της προτάσεις για τρόπους αποφυγής και αντιμετώπισης των ανακολουθιών μεταξύ των διαφόρων πεδίων πολιτικής· τονίζει ακόμη την ανάγκη βελτίωσης των αναφορών στη ΣΑΠ στα έγγραφα προγραμματισμού·

19.  επισημαίνει την ανάγκη ενίσχυσης της ΣΑΠ στο πλαίσιο της αναθεώρησης της ευρωπαϊκής συναίνεσης για την ανάπτυξη και των συζητήσεων για τη συμφωνία που θα αντικαταστήσει αυτήν της Κοτονού·

Τομείς προτεραιότητας

Μετανάστευση

20.  αναγνωρίζει ότι η ΕΕ αντιμετωπίζει τη μεγαλύτερη προσφυγική κρίση της μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο· τονίζει ότι η ενίσχυση της σχέσης μεταξύ μετανάστευσης και αναπτυξιακών πολιτικών είναι ουσιώδης προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι βαθύτερες αιτίες του φαινομένου· πιστεύει ότι η ΕΕ θα πρέπει να χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα που έχει στη διάθεσή της, περιλαμβανομένων των μέσων ασφάλειας και της διπλωματίας· υπογραμμίζει ότι η προσπάθεια αντιμετώπισης της προσφυγικής κρίσης δεν πρέπει να εστιαστεί μόνο σε θέματα ασφάλειας και ότι οι αναπτυξιακοί στόχοι πρέπει να ενσωματωθούν καλύτερα ώστε οι μεταναστευτικές πολιτικές της ΕΕ να καταστούν συμβατές με εκείνες που αποσκοπούν στη μείωση της φτώχειας· τονίζει ότι η ΣΑΠ συνιστά σημαντικό μέρος της νέας πολιτικής της ΕΕ για τη μετανάστευση· εκφράζει ικανοποίηση για την έγκριση του ευρωπαϊκού προγράμματος δράσης για τη μετανάστευση (COM(2015)0240), το οποίο ανταποκρίνεται στην κρίση με ολοκληρωμένο τρόπο· πιστεύει ότι η εφαρμογή του θα πρέπει να συνοδεύεται από συγκεκριμένες ενέργειες για την ενίσχυση της οικονομικής, πολιτικής και κοινωνικής ανάπτυξης και της χρηστής διακυβέρνησης στις χώρες προέλευσης· υπογραμμίζει τη σημασία των εμβασμάτων ως πηγής χρηματοδότησης για την ανάπτυξη· τονίζει τη σημασία των συμφωνιών των κρατών μελών της ΕΕ με τρίτες χώρες για τη διευκόλυνση της ασφαλούς κυκλοφορίας και της κινητικότητας των ξένων εργαζομένων· θεωρεί ότι τα προγράμματα και οι προϋπολογισμοί αναπτυξιακής βοήθειας δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται για σκοπούς ελέγχου της μετανάστευσης· τονίζει ότι η όποια κοινή μεταναστευτική πολιτική θα πρέπει να εστιάζει σε νόμιμες οδούς προς την Ευρώπη και στην υποδοχή των μεταναστών·

21.  τονίζει ότι η ΕΕ χρειάζεται μεγαλύτερη εναρμόνιση της πολιτικής της στους τομείς της μετανάστευσης και του ασύλου, τόσο εντός της ίδιας της Ένωσης όσο και με τους διεθνείς εταίρους της· υποστηρίζει ότι μία όντως αποτελεσματική και ολοκληρωμένη πολιτική μετανάστευσης και ασύλου πρέπει να ενσωματώνει πλήρως τις εσωτερικές και εξωτερικές πολιτικές της ΕΕ, ιδίως εντός των δομών εργασίας της ΕΕ· υπογραμμίζει τη σημασία που έχει η διαμόρφωση μιας ενιαίας κοινής πολιτικής ασύλου και μετανάστευσης· ζητεί μια προσέγγιση χωρίς αποκλεισμούς, για την αντιμετώπιση των βαθύτερων αιτιών της μετανάστευσης σε στενή σύνδεση με την ανάπτυξη, ώστε να γίνει δυνατή η βιώσιμη επίλυση της υφιστάμενης μεταναστευτικής κρίσης· υπενθυμίζει ότι οι γυναίκες και τα κορίτσια, ως πρόσφυγες και μετανάστριες, είναι ιδιαίτερα ευάλωτες στη σεξουαλική βία και εκμετάλλευση και ότι στην πολιτική της ΕΕ για τη μετανάστευση θα πρέπει, συνεπώς, να ενσωματωθεί και η διάσταση του φύλου·

22.  καλεί την ΕΕ και τα κράτη μέλη της, προκειμένου να ενισχυθεί η συνοχή μεταξύ των πολιτικών μετανάστευσης και ανάπτυξης, να μην υποβάλλουν το κόστος λόγω προσφύγων ως ΕΑΒ, καθώς αυτό συνεπάγεται τεράστιο κόστος από άποψη απώλειας ευκαιριών σε βάρος των αναπτυξιακών προγραμμάτων που αντιμετωπίζουν αποτελεσματικά τις βαθύτερα αίτια της μετανάστευσης·

Εμπορικά και οικονομικά θέματα

23.  υπογραμμίζει ότι συνολικά η ΕΕ και τα κράτη μέλη της παραμένουν ο σημαντικότερος χορηγός της «Βοήθειας για το Εμπόριο» παγκοσμίως (11,7 δισεκατομμύρια EUR το 2013 - SWD(2015)0128)· θεωρεί ότι η «Βοήθεια για το Εμπόριο» πρέπει επίσης να αποσκοπεί στην ενδυνάμωση των φτωχών παραγωγών, των συνεταιρισμών και των πολύ μικρών και μικρών επιχειρήσεων, να διευκολύνει τη διαφοροποίηση των τοπικών αγορών, να ενισχύει την ισότητα των γυναικών και να προωθεί την περιφερειακή ολοκλήρωση και τη μείωση των εισοδηματικών ανισοτήτων· επιδοκιμάζει τον στόχο της Επιτροπής να εστιάσει περισσότερο στις σχετικές με την ανάπτυξη διατάξεις των εμπορικών συμφωνιών· υπενθυμίζει τη δέσμευση που έχουν αναλάβει τα κράτη μέλη να καταβάλουν συγκεκριμένες προσπάθειες για την επίτευξη του στόχου του 0,7% του ΑΕΠ τους για την ΕΑΒ προς αναπτυσσόμενες χώρες, καθώς και τη σύσταση της Επιτροπής Αναπτυξιακής Βοήθειας του ΟΟΣΑ το στοιχείο της δωρεάς να φτάσει κατά μέσον όρο το 86% του συνόλου της ΕΑΒ· υπογραμμίζει ότι οι εμπορικές συμφωνίες θα πρέπει να συμβάλλουν στην προαγωγή αξιών όπως η βιώσιμη ανάπτυξη, τα ανθρώπινα δικαιώματα και η καταπολέμηση της διαφθοράς σε όλο τον κόσμο·

24.  υπενθυμίζει ότι η ελευθέρωση του εμπορίου δεν είναι καθαυτή θετική για την εξάλειψη της φτώχειας, καθώς μπορεί να έχει αρνητικές επιπτώσεις στη βιώσιμη ανάπτυξη·

25.  ζητεί από την Επιτροπή να υποβάλει ετήσια έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο σχετικά με την υλοποίηση της «Βοήθειας για το Εμπόριο» της ΕΕ στις αναπτυσσόμενες χώρες, στην οποία θα αναφέρονται αναλυτικά τα χορηγηθέντα ποσά και η προέλευσή τους, τόσο στο πλαίσιο του τομέα 4 του προϋπολογισμού της Ένωσης όσο και στο πλαίσιο του ΕΤΑ· θεωρεί ότι ένα τέτοιο έγγραφο θα παρείχε μια στέρεη βάση για τις εκθέσεις της ΕΕ σχετικά με τη ΣΑΠ, που θα δημοσιεύονται ανά διετία·

26.  υπενθυμίζει ότι ο στόχος 17.15 της ΣΒΑ αναγνωρίζει την ανάγκη σεβασμού του περιθωρίου άσκησης πολιτικής κάθε χώρας για την εξάλειψη της φτώχειας και τη βιώσιμη ανάπτυξη· επαναλαμβάνει το δικαίωμα των αναπτυσσόμενων χωρών να ρυθμίζουν τις επενδύσεις ώστε να διασφαλίσουν υποχρεώσεις και καθήκοντα για όλους τους επενδυτές, συμπεριλαμβανομένων των ξένων επενδυτών, με στόχο την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των εργασιακών και περιβαλλοντικών προτύπων·

27.  εκφράζει την ικανοποίησή του για την πρόοδο που έχει σημειωθεί από τη σύσταση του Συμφώνου Βιωσιμότητας του Μπανγκλαντές και ζητεί από την Επιτροπή να επεκτείνει τα δεσμευτικά πλαίσια και σε άλλους τομείς· προτρέπει, εν προκειμένω, την Επιτροπή να διευρύνει σε άλλους τομείς τις πρωτοβουλίες εταιρικής κοινωνικής ευθύνης και δέουσας επιμέλειας που συμπληρώνουν τον υφιστάμενο κανονισμό της ΕΕ για την ξυλεία ή αφορούν τον προτεινόμενο κανονισμό της ΕΕ σχετικά με τα ορυκτά που αποτελούν αιτία συγκρούσεων, διασφαλίζοντας κατά τον τρόπο αυτόν ότι η ΕΕ και οι έμποροι και φορείς εκμετάλλευσης εκπληρώνουν την υποχρέωση σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τηρούν τα υψηλότερα κοινωνικά και περιβαλλοντικά πρότυπα·

28.  υπενθυμίζει ότι η επενδυτική πολιτική της ΕΕ, ιδίως όταν αφορά δημόσιους πόρους, πρέπει να συμβάλλει στην επίτευξη των ΣΒΑ· υπενθυμίζει επίσης την ανάγκη να ενισχυθεί η διαφάνεια και η λογοδοσία των ιδρυμάτων αναπτυξιακής χρηματοδότησης (ΙΑΧ), ώστε να παρακολουθούνται αποτελεσματικά οι χρηματικές ροές, η βιωσιμότητα του χρέους και η προστιθέμενη αξία των σχεδίων τους για τη βιώσιμη ανάπτυξη·

29.  υπενθυμίζει τον μοναδικό ρόλο της ΕΑΒ για την επίτευξη ουσιαστικών αναπτυξιακών αποτελεσμάτων· ζητεί την προστασία της αναπτυξιακής προσέγγισης και της φύσης της ΕΑΒ, συμπεριλαμβανομένου ενός διαφανούς και υπεύθυνου συστήματος υποβολής εκθέσεων· υπενθυμίζει ότι η αποσύνδεση της βοήθειας αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση ώστε να δημιουργηθούν ευκαιρίες για τους κοινωνικοοικονομικούς παράγοντες των αναπτυσσόμενων χωρών, όπως τοπικές επιχειρήσεις ή εμπειρογνώμονες τεχνικής συνδρομής, και ζητεί την αύξηση της χρήσης των συστημάτων δημόσιων προμηθειών στις αναπτυσσόμενες χώρες για προγράμματα βοήθειας υπέρ δραστηριοτήτων που διαχειρίζεται ο δημόσιος τομέας, με στόχο την ενίσχυση του τοπικού ιδιωτικού τομέα·

30.  υπενθυμίζει ωστόσο ότι η βοήθεια από μόνη της δεν είναι αρκετή· πιστεύει ότι πρέπει να εξεταστεί η δυνατότητα χρήσης καινοτόμων και διαφοροποιημένων πηγών χρηματοδότησης, όπως ο φόρος επί χρηματοπιστωτικών συναλλαγών, ο φόρος άνθρακα, το τέλος επί του αεροπορικού εισιτηρίου, τα μισθώματα από φυσικούς πόρους κ.λπ., και η ευθυγράμμισή τους με τις αρχές για την αποτελεσματικότητα της ανάπτυξης· πιστεύει ότι πρέπει να ενισχυθεί η συνοχή μεταξύ δημόσιας, ιδιωτικής, διεθνούς και εγχώριας χρηματοδότησης· αναγνωρίζει επ’ αυτού τον ουσιώδη ρόλο του ιδιωτικού τομέα· επιμένει ότι πρέπει να διαμορφωθούν ευνοϊκές συνθήκες για τις ιδιωτικές επιχειρήσεις στις αναπτυσσόμενες χώρες και να ενθαρρυνθεί η θέσπιση πολιτικών και νομικών πλαισίων που θα ευνοούν τη χρήση τραπεζικών λογαριασμών και τη δημιουργία ψηφιακών υποδομών·

31.  πιστεύει ότι η εμπορική πολιτική της ΕΕ πρέπει να λαμβάνει υπόψη τα πραγματικά δεδομένα και την κατάσταση ανάπτυξης των αναπτυσσόμενων χωρών, προκειμένου να επιτύχει τους στόχους της ΣΑΠ, αλλά και να σέβεται το δικαίωμα των αναπτυσσόμενων χωρών να ορίζουν τις δικές τους αναπτυξιακές στρατηγικές· τονίζει ότι οι εμπορικές και επενδυτικές συμφωνίες που συνάπτει η ΕΕ και τα κράτη μέλη της δεν πρέπει να υπονομεύουν, είτε άμεσα είτε έμμεσα, τους αναπτυξιακούς στόχους ή την προαγωγή και την προστασία των ανθρώπινων δικαιωμάτων στις χώρες εταίρους· υπενθυμίζει ότι το θεμιτό και σωστά ρυθμιζόμενο εμπόριο σύμφωνα με τους κανόνες του ΠΟΕ, θα μπορούσε να παρουσιάζει δυνατότητες για ανάπτυξη· εκφράζει την ικανοποίησή του για τη συμπερίληψη ολοκληρωμένων κεφαλαίων για το εμπόριο και τη βιώσιμη ανάπτυξη σε όλες τις εμπορικές και επενδυτικές συμφωνίες·

32.  ζητεί από την ΕΕ να θεσπίσει ένα κατάλληλο πλαίσιο για τη διευθέτηση του τρόπου με τον οποίο οι εταιρείες ενσωματώνουν τα σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα και τα κοινωνικά και περιβαλλοντικά πρότυπα· καλεί την ΕΕ και τα κράτη μέλη της να συνεχίσουν να συμμετέχουν ενεργά στις εργασίες του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ για να καταστούν οι υπερεθνικές εταιρείες υπόλογες για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων·

33.  στηρίζει τη συγκρότηση ενός αποτελεσματικού, δίκαιου και διαφανούς φορολογικού συστήματος που θα ευθυγραμμίζεται με τις αρχές της χρηστής διακυβέρνησης· επιδοκιμάζει τη δέσμη μέτρων φορολογικής διαφάνειας, η οποία παρουσιάστηκε από την Επιτροπή στις 18 Μαρτίου 2015, και τη δέσμη μέτρων για την καταπολέμηση της φοροαποφυγής, που παρουσιάστηκε στις 28 Ιανουαρίου 2016, συμπεριλαμβανομένης της ανακοίνωσής της σχετικά με μια εξωτερική στρατηγική για την προώθηση της χρηστής φορολογικής διακυβέρνησης διεθνώς· υπογραμμίζει τη σημασία που έχει η διενέργεια μιας ανάλυσης των άμεσων και δευτερογενών επιπτώσεων της νέας φορολογικής νομοθεσίας της ΕΕ, προκειμένου να αποφευχθούν οι αρνητικές επιπτώσεις για τις αναπτυσσόμενες χώρες· υπενθυμίζει ότι η κινητοποίηση εγχώριων πόρων μέσω της φορολογίας είναι η πλέον σημαντική πηγή εσόδων για τη δημόσια χρηματοδότηση της βιώσιμης ανάπτυξης· προτρέπει την ΕΕ να στηρίξει τις αναπτυσσόμενες χώρες ενισχύοντας τις ικανότητές τους στους τομείς της φορολογικής διοίκησης, της χρηματοοικονομικής διακυβέρνησης και της διαχείρισης των δημόσιων οικονομικών καθώς και στην καταπολέμηση των παράνομων χρηματοοικονομικών ροών· καλεί την ΕΕ να εξασφαλίσει ότι οι εταιρείες θα καταβάλλουν φόρους στις χώρες στις οποίες αποκτούν ή δημιουργούν αξία· επισημαίνει, συνεπώς, την ευθύνη της ΕΕ να προωθήσει και να καταστήσει λειτουργική σε παγκόσμιο επίπεδο την αρχή της ΣΑΠ σε φορολογικά θέματα· ενθαρρύνει την ΕΕ, στην κατεύθυνση αυτή, να διευκολύνει τις αναπτυσσόμενες χώρες ώστε να αποκτήσουν τη δυνατότητα να συμμετέχουν ισότιμα στη συνολική μεταρρύθμιση των υφιστάμενων διεθνών φορολογικών κανόνων·

34.  θεωρεί ότι η διεθνής συνεργασία είναι ζωτικής σημασίας για να αντιμετωπιστούν οι παράνομες χρηματοοικονομικές ροές και η φοροδιαφυγή και καλεί την ΕΕ να ενθαρρύνει την περαιτέρω διεθνή συνεργασία σε φορολογικά θέματα· καλεί την ΕΕ να εξασφαλίσει τη δίκαιη μεταχείριση των αναπτυσσόμενων χωρών κατά τη διαπραγμάτευση φορολογικών συνθηκών, σε ευθυγράμμιση με την πρότυπη σύμβαση του ΟΗΕ σχετικά με τη διπλή φορολόγηση, λαμβάνοντας υπόψη την ιδιαίτερη κατάστασή τους και διασφαλίζοντας τη δίκαιη κατανομή φορολογικών δικαιωμάτων· χαιρετίζει τις δεσμεύσεις που αναλήφθηκαν κατά τη διάσκεψη για τη χρηματοδότηση της ανάπτυξης στην Αντίς Αμπέμπα, η οποία πραγματοποιήθηκε τον Ιούλιο του 2015, όπως η αξιολόγηση της πολυμερούς χρηματοδότησης της ανάπτυξης και η φορολογική πρωτοβουλία Addis με στόχο την υποστήριξη αναπτυσσόμενων χωρών στην οικοδόμηση των εγχώριων συστημάτων τους συγκέντρωσης πόρων· ζητεί από την ΕΕ να αξιοποιήσει πλήρως το υπόδειγμα φορολογικής σύμβασης του ΟΟΣΑ που περιλαμβάνει μια προαιρετική διάταξη για παροχή συνδρομής στην είσπραξη φόρων·

35.  ζητεί τη διενέργεια αξιολόγησης του αντικτύπου των επιδοτήσεων τιμών για τις εξαγωγές, των δασμών και των εμπορικών φραγμών στις αναπτυσσόμενες χώρες·

36.  υπενθυμίζει ότι οι προσπάθειες να εξασφαλιστεί πρόσβαση σε πρώτες ύλες από τις αναπτυσσόμενες χώρες δεν πρέπει να υπονομεύει την τοπική ανάπτυξη και την εξάλειψη της φτώχειας, αλλά μάλλον να στηρίζει τις αναπτυσσόμενες χώρες στη μετατροπή του ορυκτού τους πλούτου σε πραγματική ανάπτυξη·

Επισιτιστική ασφάλεια

37.  τονίζει ότι η επίτευξη της παγκόσμιας επισιτιστικής ασφάλειας θα απαιτήσει ΣΑΠ σε όλα τα επίπεδα, ιδίως αν πρόκειται να επιτευχθούν οι πιο φιλόδοξοι στόχοι του θεματολογίου του 2030, και συγκεκριμένα η πλήρης εξάλειψη της πείνας και όλων των μορφών υποσιτισμού· πιστεύει ότι η ΕΕ πρέπει να προωθήσει τη θέσπιση ισχυρών κανονιστικών πλαισίων με σαφή κριτήρια για την προστασία των δικαιωμάτων και της επισιτιστικής ασφάλειας των ευάλωτων πληθυσμιακών ομάδων·

38.  ζητεί από την ΕΕ να αξιολογεί συστηματικά τον αντίκτυπο, μεταξύ άλλων παραγόντων, της αγροτικής, εμπορικής και ενεργειακής πολιτικής (όπως η πολιτική βιοκαυσίμων) στην επισιτιστική ασφάλεια του αναπτυσσόμενου κόσμου και στο βιοτικό επίπεδο των πιο ευάλωτων πληθυσμιακών ομάδων· προτρέπει την Επιτροπή να εξακολουθήσει να εστιάζεται στους συνεταιρισμούς, στη γεωργία πολύ μικρής, μικρής και μεσαίας κλίμακας και στους εργαζόμενους του αγροτικού τομέα και να προωθεί βιώσιμες αγρο-οικολογικές πρακτικές, σύμφωνα με τα συμπεράσματα της διεθνούς αξιολόγησης της γεωργικής επιστήμης και τεχνολογίας για την ανάπτυξη (IAASTD), τις συστάσεις του ειδικού εισηγητή του ΟΗΕ για το δικαίωμα στη διατροφή και τους ΣΒΑ· υπενθυμίζει την ανάγκη να διασφαλιστεί ότι η εφαρμογή μέτρων της ΚΓΠ δεν θέτει σε κίνδυνο την ικανότητα παραγωγής τροφίμων και τη μακροπρόθεσμη επισιτιστική ασφάλεια των αναπτυσσόμενων χωρών· τονίζει ότι πρέπει να αντιμετωπιστούν ουσιαστικά ζητήματα συνοχής πολιτικής και επιπτώσεων, κατά την εν εξελίξει παρακολούθηση του πολιτικού πλαισίου επισιτιστικής ασφάλειας της ΕΕ (COM(2010)0127)· τονίζει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να στηρίξει τη δημιουργία βιομηχανιών μεταποίησης στον γεωργικό τομέα και τη βελτίωση των τεχνικών αποθήκευσης των διατροφικών προϊόντων· υπενθυμίζει ότι είναι σημαντικό να ληφθεί υπόψη ο αντίκτυπος των συμφωνιών αλιείας στην επισιτιστική ασφάλεια των αναπτυσσόμενων χωρών· ζητεί από την ΕΕ και τα κράτη μέλη της να συμβάλουν στην πρόληψη της αρπαγής γαιών στηρίζοντας τις αναπτυσσόμενες χώρες ως προς την εφαρμογή σε εθνικό επίπεδο των προαιρετικών κατευθυντήριων γραμμών του ΟΗΕ για το ιδιοκτησιακό καθεστώς της γης, των αλιευμάτων και των δασών·

Υγεία

39.  τονίζει την ανάγκη οι αναπτυσσόμενες χώρες να θέτουν ως προτεραιότητα του προϋπολογισμού τους τη χρηματοδότηση με στόχο τη συγκρότηση ισχυρών συστημάτων υγείας, τη δημιουργία βιώσιμων υποδομών υγείας και την παροχή βασικών υπηρεσιών και ποιοτικής περίθαλψης· καλεί την ΕΕ να στηρίξει τη θέσπιση μιας καθολικής ιατροφαρμακευτικής κάλυψης που θα εγγυάται την αλληλασφαλιστική κάλυψη των κινδύνων που αφορούν την υγεία στις αναπτυσσόμενες χώρες·

Κλιματική αλλαγή

40.  ζητεί να υπάρξει αποφασιστική δράση από την ΕΕ, τα κράτη μέλη της και όλους τους διεθνείς εταίρους της για την εφαρμογή της πρόσφατης συμφωνίας του Παρισιού (COP21) για το κλίμα· τονίζει ότι η ΕΕ και άλλες ανεπτυγμένες χώρες πρέπει να εξακολουθήσουν να στηρίζουν τη δράση με αντικείμενο το κλίμα, για τη μείωση των εκπομπών και τη δημιουργία ανθεκτικότητας έναντι των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής στις αναπτυσσόμενες χώρες και ιδίως στις λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες (ΛΑΧ)· υπενθυμίζει, σε αυτό το πλαίσιο, την εξαιρετική σημασία της επαρκούς χρηματοδότησης για το κλίμα· υποστηρίζει, στο πλαίσιο αυτό, τη διαδικασία ενεργειακής μετάβασης της ΕΕ και τη στροφή προς τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας· τονίζει ότι η αδυναμία περιορισμού της υπερθέρμανσης του πλανήτη σε λιγότερο από 2 °C θα μπορούσε να υπονομεύσει αναπτυξιακά οφέλη· καλεί την ΕΕ να αναλάβει προληπτική δράση για την αντιμετώπιση της παγκόσμιας κλιματικής πρόκλησης, ορίζοντας στρατηγικές προτεραιότητες σε όλα τα επίπεδα και σε όλους τους τομείς, καθώς και να προσδιορίσει και να εφαρμόσει νέους δεσμευτικούς κανόνες για το κλίμα, την ενεργειακή απόδοση και τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, σε ευθυγράμμιση με τη συμφωνία του Παρισιού·

41.  αναγνωρίζει ότι η ιδιωτική χρηματοδότηση στο πλαίσιο της χρηματοδότησης για το κλίμα δεν μπορεί να υποκαταστήσει τη δημόσια· τονίζει την ανάγκη για διαφανή υποβολή εκθέσεων και λογοδοσία ώστε να διασφαλιστεί η εφαρμογή των σχετικών κοινωνικών και περιβαλλοντικών διασφαλίσεων που αφορούν την ιδιωτική χρηματοδότηση για το κλίμα·

Φύλο

42.  επιδοκιμάζει το ενωσιακό σχέδιο δράσης για θέματα φύλου για την περίοδο 2016-2020 και ενθαρρύνει την παρακολούθηση και την υλοποίηση των στόχων του σε όλες τις εξωτερικές δράσεις της ΕΕ, μεταξύ άλλων και σε έργα χρηματοδοτούμενα από την ΕΕ σε επίπεδο χώρας· καλεί ακόμη την ΕΕ να ενσωματώσει αποτελεσματικά σε όλες τις πολιτικές της, μεταξύ των οποίων και στους προϋπολογισμούς, την ισότητα των φύλων και τη χειραφέτηση των γυναικών, και να εξασφαλίσει ότι οι εξωτερικές πολιτικές της συμβάλλουν στην καταπολέμηση όλων των μορφών διακρίσεων, μεταξύ άλλων και εις βάρος των ΛΟΑΔ·

Ασφάλεια

43.  αναγνωρίζει ότι δεν μπορεί να υπάρξει βιώσιμη ανάπτυξη ή εξάλειψη της φτώχειας χωρίς ασφάλεια· αναγνωρίζει επίσης ότι το πλέγμα ασφάλειας-ανάπτυξης είναι σημαντικό στοιχείο για να διασφαλιστεί η αποτελεσματικότητα της εξωτερικής δράσης της ΕΕ·

44.  υπογραμμίζει ότι είναι σημαντικό να διασφαλιστούν η συνοχή των πολιτικών και ο συντονισμός μεταξύ της εξωτερικής δράσης της ΕΕ και των πολιτικών ασφάλειας, άμυνας, εμπορίου, ανθρωπιστικής βοήθειας και αναπτυξιακής συνεργασίας· υπενθυμίζει την πρόκληση της χρηστής διακυβέρνησης στις αναπτυσσόμενες χώρες· επαναλαμβάνει ότι η ΣΑΠ πρέπει να συμβάλει στην εδραίωση του κράτους δικαίου και αμερόληπτων θεσμών, στην ενίσχυση των δραστηριοτήτων με σκοπό τον αφοπλισμό και στην εξασφάλιση δημόσιας ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και επισιτιστικής ασφάλειας, καθώς και σε σχετικές πολιτικές που εδραιώνουν την ασφάλεια και την ανάπτυξη·

45.  καλεί την ΕΕ να ενισχύσει τις ικανότητές της για την αποτροπή και την έγκαιρη αντιμετώπιση κρίσεων και να ενδυναμώσει τις συνέργειες μεταξύ της Κοινής Πολιτικής Ασφάλειας και Άμυνας (ΚΠΑΑ) και αναπτυξιακών μηχανισμών, βρίσκοντας την ισορροπία μεταξύ μέσων για τη βραχυπρόθεσμη αντιμετώπιση κρίσεων και πιο μακρόπνοων στρατηγικών ανάπτυξης· θεωρεί ότι η δημιουργία ενός νέου μηχανισμού με αντικείμενο το πλέγμα ανάπτυξης-ασφάλειας μπορεί να περιορίσει τις ελλείψεις και να αυξήσει την αποτελεσματικότητα της ΣΑΠ· τονίζει ότι αυτός ο μηχανισμός δεν θα πρέπει να χρηματοδοτείται από υφιστάμενους αναπτυξιακούς μηχανισμούς, αλλά μέσω νέων πιστώσεων του προϋπολογισμού· ζητεί να περιληφθούν οι προτεραιότητες και οι πολιτικές των εμπλεκόμενων περιοχών και χωρών στην εκπόνηση των στρατηγικών της ΕΕ για την ασφάλεια και την ανάπτυξη· επικροτεί τη χρήση του πολιτικού πλαισίου προσέγγισης των κρίσεων ως σημαντικού μέσου που καθιστά δυνατή την έγκαιρη και κοινή κατανόηση μιας κρίσης· ζητεί την ενισχυμένη συνεργασία μεταξύ της Επιτροπής, της ΕΥΕΔ και των κρατών μελών ώστε να υπάρξει ολοκληρωμένη ανάλυση η οποία θα δίνει τη δυνατότητα για μια ενημερωμένη επιλογή μεταξύ δράσεων ΚΠΑΑ και μη ΚΠΑΑ κατά την αντιμετώπιση κρίσεων·

46.  πιστεύει ότι η στρατηγική της ΕΕ για την ασφάλεια και την ανάπτυξη στο Σαχέλ(6), η αφρικανική δύναμη ταχείας αντίδρασης, καθώς και το περιφερειακό σχέδιο δράσης του Σαχέλ για την περίοδο 2015-2020(7), είναι αντιπροσωπευτικά παραδείγματα επιτυχούς εφαρμογής της ολοκληρωμένης προσέγγισης της ΕΕ, με την αποτελεσματική μίξη μέτρων ασφάλειας, ανάπτυξης και χρηστής διακυβέρνησης·

47.  ζητεί από την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να συνεχίσουν να βελτιώνουν τις συνδέσεις μεταξύ της ανθρωπιστικής βοήθειας, της αναπτυξιακής συνεργασίας και της ανθεκτικότητας σε καταστροφές, ώστε να καταστεί δυνατή μια πιο ευέλικτη και αποτελεσματική απόκριση σε αυξανόμενες ανάγκες·

o
o   o

48.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο και στην Επιτροπή.

(1) ΕΕ C 46 της 24.2.2006, σ. 1. (2) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P7_TA(2014)0251. (3) http://www.un.org/en/ga/search/view_doc.asp?symbol=A/RES/70/1 (4) http://www.un.org/millennium/declaration/ares552e.htm (5) http://www.oecd.org/development/effectiveness/49650173.pdf (6) http://eeas.europa.eu/africa/docs/sahel_strategy_en.pdf (7) www.consilium.europa.eu/en/meetings/fac/2015/04/st07823-en15_pdf