Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 7ης Ιουνίου 2016 σχετικά με τη Νέα Συμμαχία για την Επισιτιστική Ασφάλεια και τη Διατροφή (2015/2277(INI))
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,
– έχοντας υπόψη τη σύνοδο κορυφής των Ηνωμένων Εθνών για τη βιώσιμη ανάπτυξη και το τελικό κείμενο που εγκρίθηκε από τη Γενική Συνέλευση στις 25 Σεπτεμβρίου 2015 με τίτλο «Μετασχηματισμός του κόσμου μας: θεματολόγιο για τη βιώσιμη ανάπτυξη με ορίζοντα το 2030», και ειδικότερα τον δεύτερο από τους στόχους βιώσιμης ανάπτυξης (ΣΒΑ) που καθορίζονται στο κείμενο, δηλαδή να τερματιστεί η πείνα, να επιτευχθεί επισιτιστική ασφάλεια και βελτίωση της διατροφής, και να προαχθεί η αειφόρος γεωργία(1),
– έχοντας υπόψη τη συμφωνία του Παρισιού μεταξύ των μερών της σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για την κλιματική αλλαγή, που εγκρίθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2015(2),
– έχοντας υπόψη το ολοκληρωμένο πρόγραμμα γεωργικής ανάπτυξης της Αφρικής (CAADP), που συμφωνήθηκε από την Αφρικανική Ένωση (ΑΕ) το 2002(3),
– έχοντας υπόψη τη σύνοδο κορυφής των αρχηγών κρατών της Αφρικανικής Ένωσης που έλαβε χώρα στο Μαπούτο (Μοζαμβίκη) το 2003, στην οποία οι κυβερνήσεις της ΑΕ συμφώνησαν να επενδύσουν πάνω από 10 % των συνολικών κονδυλίων του εθνικού προϋπολογισμού τους στον γεωργικό τομέα(4),
– έχοντας υπόψη τη συνέλευση των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων της ΑΕ τον Ιούλιο του 2012, που ανακήρυξε το έτος 2014 ως «Έτος γεωργίας και επισιτιστικής ασφάλειας στην Αφρική»(5), σηματοδοτώντας τη δέκατη επέτειο της θέσπισης της CAADP,
– έχοντας υπόψη τη δήλωση με τίτλο «Επιτάχυνση της γεωργικής ανάπτυξης και του μετασχηματισμού με σκοπό την κοινή ευημερία και βελτίωση των μέσων βιοπορισμού», η οποία εκδόθηκε στις 27 Ιουνίου 2014 από τη σύνοδο κορυφής των αρχηγών κρατών της ΑΕ που διεξήχθη στο Μαλάμπο (Ισημερινή Γουινέα), όπου οι κυβερνήσεις της ΑΕ επανέλαβαν τη δέσμευσή τους να διαθέσουν τουλάχιστον 10% των δημοσίων δαπανών στη γεωργία(6),
– έχοντας υπόψη την πρωτοβουλία της L’Aquila για την επισιτιστική ασφάλεια από την G8 το 2009(7),
– έχοντας υπόψη το πλαίσιο και τις κατευθυντήριες γραμμές για την πολιτική γης στην Αφρική, που εγκρίθηκαν από την κοινή διάσκεψη των υπουργών γεωργίας, γης και κτηνοτροφίας, η οποία διεξήχθη στην Αντίς Αμπέμπα (Αιθιοπία)(8), τον Απρίλιο του 2009, καθώς και τη δήλωση με τίτλο «Ζητήματα και προκλήσεις σε σχέση με τη γη στην Αφρική»(9) η οποία εκδόθηκε από τους αρχηγούς κρατών της ΑΕ στη σύνοδο κορυφής που διεξήχθη στη Σύρτη (Λιβύη) τον Ιούλιο του 2009, ζητώντας την αποτελεσματική εφαρμογή του πλαισίου και των κατευθυντηρίων γραμμών,
– έχοντας υπόψη τις κατευθυντήριες αρχές για τις μεγάλης κλίμακας γεωργικές επενδύσεις στην Αφρική, που εγκρίθηκαν από την κοινή διάσκεψη των υπουργών γεωργίας, ανάπτυξης της υπαίθρου, αλιείας και υδατοκαλλιέργειας της ΑΕ, η οποία συνήλθε στην Αντίς Αμπέμπα στις 1 και 2 Μαΐου 2014(10),
– έχοντας υπόψη τη δήλωση του Μαΐου 2013 των αφρικανικών οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών με τίτλο «Modernising African agriculture - Who benefits?» («Εκσυγχρονισμός της αφρικανικής γεωργίας - Ποιοι επωφελούνται;»)(11),
– έχοντας υπόψη τη δήλωση του Djimini της 13ης Μαρτίου 2014 από οργανώσεις μικροκαλλιεργητών της Δυτικής Αφρικής(12),
– έχοντας υπόψη τις «προαιρετικές κατευθυντήριες γραμμές για τη στήριξη της σταδιακής πραγμάτωσης του δικαιώματος σε επαρκή τροφή στο πλαίσιο της εθνικής επισιτιστικής ασφάλειας» που εξέδωσε ο FAO το 2004(13),
– έχοντας υπόψη την έκθεση του 2009 στο πλαίσιο της Διεθνούς αξιολόγησης της γεωργικής γνώσης, επιστήμης και τεχνολογίας για την ανάπτυξη (IAASTD), «Agriculture at a crossroads», («Η γεωργία σε σημείο καμπής»)(14),
– έχοντας υπόψη το Διεθνές Σύμφωνο για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα του 1966(15),
– έχοντας υπόψη τη σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για την εξάλειψη όλων των μορφών διακρίσεων κατά των γυναικών του 1979(16),
– έχοντας υπόψη τον Αφρικανικό Χάρτη Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Λαών του 1987(17),
– έχοντας υπόψη τη Διακήρυξη των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Αυτοχθόνων Πληθυσμών του 2007(18),
– έχοντας υπόψη τις βασικές αρχές και κατευθυντήριες γραμμές των Ηνωμένων Εθνών για τις εξώσεις και τους εκτοπισμούς που σχετίζονται με την ανάπτυξη του 2007(19),
– έχοντας υπόψη τις κατευθυντήριες γραμμές για τις επιχειρήσεις και τα ανθρώπινα δικαιώματα, που εγκρίθηκαν από το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών το 2011(20), καθώς και τις κατευθυντήριες γραμμές του ΟΑΣΑ για τις πολυεθνικές επιχειρήσεις, που επικαιροποιήθηκαν το 2011(21),
– έχοντας υπόψη τη σύμπραξη του Μπουσάν για αποτελεσματική αναπτυξιακή συνεργασία, του 2011(22),
– έχοντας υπόψη τις προαιρετικές κατευθυντήριες γραμμές του 2012 για την υπεύθυνη διαχείριση του ιδιοκτησιακού καθεστώτος γης, αλιευμάτων και δασών (VGGT)(23),
– έχοντας υπόψη τη διεθνή σύμβαση για την προστασία των νέων ποικιλιών φυτών (σύμβαση UPOV) του 1991(24),
– έχοντας υπόψη τη Διεθνή Συνθήκη σχετικά με τους φυτογενετικούς πόρους για τη διατροφή και τη γεωργία (ITPGRFA) του 2001(25),
– έχοντας υπόψη τη σύμβαση του 1992 για τη βιολογική ποικιλότητα μαζί με το συνοδευτικό πρωτόκολλο της Καρθαγένης για τη βιοασφάλεια που υπεγράφη το 2000, και το πρωτόκολλο της Ναγκόγια σχετικά με την πρόσβαση στους γενετικούς πόρους και τον δίκαιο και ισότιμο καταμερισμό των οφελών που απορρέουν από τη χρησιμοποίησή τους του 2010(26),
– έχοντας υπόψη τον αφρικανικό πρότυπο νόμο για τη βιοασφάλεια(27),
– έχοντας υπόψη το ψήφισμα σχετικά με τη νομοθεσία περί εγγείου ιδιοκτησίας για επισιτιστική κυριαρχία, που εγκρίθηκε από την Κοινοβουλευτική Συνέλευση της Γαλλοφωνίας στις 12 Ιουλίου 2012(28),
– έχοντας υπόψη το ψήφισμα σχετικά με τις κοινωνικές και περιβαλλοντικές επιπτώσεις της νομαδικής κτηνοτροφίας των χωρών ΑΚΕ, που εγκρίθηκε από την Κοινοβουλευτική Συνέλευση Ίσης Εκπροσώπησης ΑΚΕ-ΕΕ στην Αντίς Αμπέμπα, στις 27 Νοεμβρίου 2013(29),
– έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής με θέμα «Πολιτικό πλαίσιο της ΕΕ για την παροχή βοήθειας στις αναπτυσσόμενες χώρες προς αντιμετώπιση της πρόκλησης της επισιτιστικής ασφάλειας»(30), που εγκρίθηκε την 31η Μαρτίου 2010, και τα συμπεράσματα του Συμβουλίου για το πολιτικό πλαίσιο που εγκρίθηκαν τη 10η Μαΐου 2010(31),
– έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Συμβουλίου της 28ης Μαΐου 2013 σχετικά με την επισιτιστική και διατροφική ασφάλεια(32),
– έχοντας υπόψη το πρόγραμμα δράσης της Επιτροπής για τη διατροφή του Ιουλίου 2014(33),
– έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 27ης Σεπτεμβρίου 2011 σχετικά με πλαίσιο πολιτικής της ΕΕ για την παροχή βοήθειας στις αναπτυσσόμενες χώρες προς αντιμετώπιση της πρόκλησης της επισιτιστικής ασφάλειας(34),
– έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 11ης Δεκεμβρίου 2013 σχετικά με την προσέγγιση της ΕΕ όσον αφορά την ανθεκτικότητα και τη μείωση των κινδύνων καταστροφών στις αναπτυσσόμενες χώρες: διδάγματα από επισιτιστικές κρίσεις(35),
– έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 13ης Μαρτίου 2014, σχετικά με τον ρόλο της ιδιοκτησίας, των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας και της παραγωγής πλούτου για την εξάλειψη της φτώχειας και την προώθηση της βιώσιμης ανάπτυξης στις αναπτυσσόμενες χώρες(36),
– έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 12ης Μαρτίου 2015 με τίτλο «Τανζανία, κυρίως το ζήτημα της αρπαγής γαιών»(37),
– έχοντας υπόψη τη διακήρυξη της παγκόσμιας σύγκλισης των αγώνων για τη γη και το νερό, που εκδόθηκε στο Παγκόσμιο Κοινωνικό Φόρουμ στην Τύνιδα, τον Μάρτιο του 2015(38),
– έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 30ής Απριλίου 2015 με τίτλο «Διεθνής Έκθεση Μιλάνου 2015: Τροφή για τον Πλανήτη, Ενέργεια ως Πηγή Ζωής»(39),
– έχοντας υπόψη τα αιτήματα της αφρικανικής κοινωνίας των πολιτών για τη συμπερίληψη της επισιτιστικής κυριαρχίας και του δικαιώματος στην τροφή στο θεματολόγιο της γερμανικής προεδρίας της G7, τον Ιούνιο του 2015(40),
– έχοντας υπόψη τη «Διακήρυξη Αρχών του Μιλάνου»(41), κληρονομιά της Διεθνούς Έκθεσης 2015: «Τροφή για τον πλανήτη, ενέργεια ως πηγή ζωής», η οποία φέρει τις υπογραφές άνω του ενός εκατομμυρίου αρχηγών κρατών, κυβερνήσεων και απλών πολιτών και καλεί κάθε πολίτη, ένωση, επιχείρηση ή εθνικό και διεθνή φορέα να αναλάβει τις ευθύνες του προκειμένου να διασφαλιστεί για τις μελλοντικές γενεές η δυνατότητα να απολαύουν του δικαιώματος στη διατροφή και περιλαμβάνει υποχρεωτικές δεσμεύσεις για τη διασφάλιση ενός πραγματικού δικαιώματος στη διατροφή παγκοσμίως,
– έχοντας υπόψη το γεγονός ότι η Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για την Παγκόσμια Επισιτιστική Ασφάλεια είναι το κατάλληλο φόρουμ για συμφωνία σε κατευθύνσεις πολιτικής σχετικά με αυτό το θέμα διεθνώς, και σε αυτό το φόρουμ όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη έχουν φωνή,
– έχοντας υπόψη το σύμφωνο του Μιλάνου για την αστική διατροφική πολιτική («Milan Urban Food Policy Pact») της 15ης Οκτωβρίου 2015(42), που προωθήθηκε από τον Δήμο του Μιλάνου και υπεγράφη από 113 πόλεις παγκοσμίως, το οποίο παραδόθηκε στον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, Ban Ki Moon, και καταδεικνύει τον κεντρικό ρόλο των πόλεων στην οικοδόμηση διατροφικών πολιτικών,
– έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 21ης Ιανουαρίου 2016 σχετικά με την κατάσταση στην Αιθιοπία(43),
– έχοντας υπόψη τη δημόσια ακρόαση σχετικά με τη Νέα Συμμαχία για την Επισιτιστική Ασφάλεια και τη Διατροφή (NAFSN), που οργανώθηκε από την Επιτροπή Ανάπτυξης του ΕΚ την 1η Δεκεμβρίου 2015(44),
– έχοντας υπόψη τη μελέτη «Νέα συμμαχία για την επισιτιστική ασφάλεια και τη διατροφή στην Αφρική» του καθηγητή Olivier de Schutter, που ανατέθηκε από την Επιτροπή Ανάπτυξης και δημοσιεύθηκε από τη Γενική Διεύθυνση Εξωτερικών Πολιτικών του ΕΚ τον Νοέμβριο του 2015(45),
– έχοντας υπόψη το άρθρο 52 του Κανονισμού του,
– έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Ανάπτυξης και τη γνωμοδότηση της Επιτροπής Γεωργίας και Ανάπτυξης της Υπαίθρου (A8-0169/2016),
Α. λαμβάνοντας υπόψη ότι η Νέα Συμμαχία για την Επισιτιστική Ασφάλεια και τη Διατροφή στην Αφρική (NAFSN) έχει ως στόχο να βελτιώσει την επισιτιστική ασφάλεια και τη διατροφή βοηθώντας 50 εκατομμύρια ανθρώπους στην Υποσαχάρια Αφρική να βγουν από τη φτώχεια έως το 2020· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι συμμετέχουσες χώρες έχουν διαπραγματευθεί πλαίσια συνεργασίας ανά χώρα (CCF) που προβλέπουν δεσμεύσεις για τη διευκόλυνση των ιδιωτικών επενδύσεων στον γεωργικό τομέα στην Αφρική·
Β. λαμβάνοντας υπόψη ότι οι επενδύσεις στη γεωργία μικρής κλίμακας έχουν παραμεληθεί τα τελευταία τριάντα χρόνια στην Αφρική, ενώ η εξάρτηση των χωρών χαμηλού εισοδήματος από την εισαγωγή τροφίμων αυξήθηκε σημαντικά, καθιστώντας τις ευάλωτες στις διακυμάνσεις τιμών στις διεθνείς αγορές·
Γ. λαμβάνοντας υπόψη ότι οι μεγάλες συμπράξεις δημόσιου-ιδιωτικού τομέα (ΣΔΙΤ) ενέχουν τον κίνδυνο να δημιουργήσουν δεσπόζουσες θέσεις για τις μεγάλες γεωργικές εταιρείες στην αφρικανική γεωργία, που παραγκωνίζουν τις τοπικές επιχειρήσεις·
Δ. λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ιδιωτικές επενδύσεις στο πλαίσιο της NAFSN αφορούν πάνω από 8,2 εκατομμύρια μικροκαλλιεργητές και έχουν δημιουργήσει πάνω από 21 000 θέσεις εργασίας, εκ των οποίων πάνω από τις μισές για γυναίκες·
Ε. λαμβάνοντας υπόψη ότι η επισιτιστική κρίση του 2008 οδήγησε σε παγκόσμια αναγνώριση της ανάγκης να υποστηριχθεί η παραγωγή τροφίμων από μικρές εκμεταλλεύσεις για τις εγχώριες αγορές·
ΣΤ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η εκκίνηση προγραμμάτων διαρθρωτικής προσαρμογής στις αρχές της δεκαετίας του 1980 συνέβαλε στην ανάπτυξη μιας γεωργίας εστιασμένης στις εξαγωγές, ενώ δόθηκε προτεραιότητα στην αύξηση της παραγωγής κερδοφόρων καλλιεργειών για τις παγκόσμιες αγορές· λαμβάνοντας υπόψη ότι αυτή η επιλογή ευνόησε τις μεγάλης κλίμακας, ιδιαίτερα κεφαλαιοποιημένες και μηχανοποιημένες μορφές παραγωγής, ενώ η γεωργία μικρής κλίμακας παραμελήθηκε συγκριτικά·
Ζ. λαμβάνοντας υπόψη ότι οι διεθνείς αγορές θα είναι πιο ασταθείς στο μέλλον· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι χώρες δεν θα πρέπει να διακινδυνεύουν να εξαρτώνται υπερβολικά από εισαγωγές, αλλά να επενδύουν πρωτίστως στην εγχώρια παραγωγή τροφίμων για να δημιουργήσουν ανθεκτικότητα·
Η. λαμβάνοντας υπόψη ότι οι οικογενειακές γεωργικές εκμεταλλεύσεις και οι μικροκαλλιεργητές πρέπει να βρίσκονται στο επίκεντρο της NAFSN·
Θ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η επισιτιστική ασφάλεια στις αναπτυσσόμενες χώρες εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη βιώσιμη χρήση των φυσικών πόρων·
Ι. λαμβάνοντας υπόψη ότι οι αποκαλούμενοι «πόλοι ανάπτυξης» αποσκοπούν στην προσέλκυση διεθνών επενδυτών, διαθέτοντας γαίες σε μεγάλες ιδιωτικές εταιρείες και ότι αυτό δεν πρέπει να αποβαίνει εις βάρος των οικογενειακών εκμεταλλεύσεων·
ΙΑ. λαμβάνοντας υπόψη ότι οι συμφωνίες για τη NASFN δεν περιέχουν κάποιον συγκεκριμένο δείκτη για την πείνα και τον υποσιτισμό·
ΙΒ. λαμβάνοντας υπόψη ότι οι γεωργοί οικογενειακής κλίμακας και οι μικροκαλλιεργητές έχουν επιδείξει την ικανότητά τους να παρέχουν διαφοροποιημένα προϊόντα και να αυξάνουν την παραγωγή τροφίμων με βιώσιμο τρόπο, μέσω της χρήσης αγρο-οικολογικών πρακτικών·
ΙΓ. λαμβάνοντας υπόψη ότι οι μονοκαλλιέργειες αυξάνουν την εξάρτηση από χημικά λιπάσματα και φυτοφάρμακα, οδηγούν σε μαζική υποβάθμιση του εδάφους και συντελούν στην κλιματική αλλαγή·
ΙΔ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η γεωργία είναι υπεύθυνη για τουλάχιστον 14 % των συνολικών ετήσιων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, κυρίως λόγω της χρήσης αζωτούχων λιπασμάτων·
ΙΕ. λαμβάνοντας υπόψη ότι υπάρχουν διάφορες μορφές γαιοκτησίας (εθιμική, δημόσια και ιδιωτική), αλλά η NAFSN αναφέρεται σχεδόν αποκλειστικά στην κατοχή τίτλων γαιοκτησίας όσον αφορά την κατοχύρωση δικαιωμάτων ιδιοκτησίας·
ΙΣΤ. λαμβάνοντας υπόψη ότι, το 2050, το 70 % του πληθυσμού του πλανήτη θα ζει στις μεγάλες πόλεις και η διατροφή θα αποτελεί ένα ζήτημα που θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ολοένα και περισσότερο σε παγκόσμιο και τοπικό επίπεδο·
ΙΖ. λαμβάνοντας υπόψη ότι οι τίτλοι γαιοκτησίας δεν εξασφαλίζουν αποκλειστική προστασία από απαλλοτρίωση γης και μετεγκατάσταση·
ΙΗ. λαμβάνοντας υπόψη ότι το φύλο είναι μια πολύ σημαντική διάσταση των γεωργικών επενδύσεων στην Αφρική· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι γυναίκες της υπαίθρου έχουν υποστεί επί μακρόν δυσμενείς διακρίσεις όσον αφορά την πρόσβασή τους σε μια σειρά παραγωγικών πόρων, όπως γη, πίστωση, εισροές και υπηρεσίες·
ΙΘ. λαμβάνοντας υπόψη ότι, μέχρι πρότινος, η παρεχόμενη στήριξη στη γεωργία επικεντρωνόταν στις εξαγώγιμες καλλιέργειες που διαχειρίζονταν άνδρες, αφήνοντας τις γυναίκες κυρίως υπεύθυνες για το καθήκον της παραγωγής τροφίμων για τη συντήρηση της οικογένειας·
Κ. λαμβάνοντας υπόψη ότι ο FAO εκτιμά ότι έχει χαθεί περίπου το 75% της φυτικής γενετικής ποικιλομορφίας παγκοσμίως· λαμβάνοντας υπόψη ότι η ευρείας κλίμακας γενετική διάβρωση αυξάνει την ευπάθειά μας στην κλιματική αλλαγή και στην εμφάνιση νέων παρασίτων και ασθενειών·
ΚΑ. λαμβάνοντας υπόψη ότι ο έλεγχος, η ιδιοκτησία και η οικονομική προσιτότητα των σπόρων είναι όλα ουσιώδη για την επισιτιστική ασφάλεια και την ανθεκτικότητα των φτωχών γεωργών·
ΚΒ. λαμβάνοντας υπόψη ότι το δικαίωμα των γεωργών να πολλαπλασιάζουν, να χρησιμοποιούν, να ανταλλάσσουν και να πωλούν τους δικούς τους σπόρους πρέπει να προστατευθεί·
ΚΓ. λαμβάνοντας υπόψη ότι οι βελτιώσεις στα διατροφικά κενά στην Αφρική είναι στο επίκεντρο του θεματολογίου για τη βιώσιμη ανάπτυξη· λαμβάνοντας υπόψη ότι η ελλιπής διατροφή οφείλεται σε ένα πλήθος αλληλεπιδρουσών διαδικασιών που συνδέουν την υγειονομική περίθαλψη, την εκπαίδευση, την αποχέτευση και υγιεινή, την πρόσβαση στους πόρους, τη χειραφέτηση των γυναικών και πολλά ακόμη·
ΚΔ. λαμβάνοντας υπόψη ότι οι δεσμεύσεις που αναλαμβάνονται βάσει των CCF για κανονιστικές μεταρρυθμίσεις στον τομέα των σπόρων αποσκοπούν στην ενίσχυση των δικαιωμάτων των βελτιωτών των φυτικών ποικιλιών εις βάρος των υφιστάμενων συστημάτων σπόρων των γεωργών, στα οποία εξακολουθούν να βασίζονται σε μεγάλο βαθμό οι φτωχότεροι γεωργοί·
Γεωργικές επενδύσεις στην Αφρική και εκπλήρωση των ΣΒΑ
1. σημειώνει ότι αρκετά CCF εστιάζουν στην ανάπτυξη συγκεκριμένων οικονομικών τομέων με στόχο τη μεγιστοποίηση των επενδύσεων μέσω πρωτοβουλιών που μπορεί να περιλαμβάνουν από οδικές ή ενεργειακές υποδομές έως και καθεστώτα φορολογικά, τελωνειακά ή εγγείου ιδιοκτησίας· τονίζει ότι είναι επίσης αναγκαίο να βελτιωθεί η πρόσβαση στο νερό και να επεκταθεί η διατροφική εκπαίδευση και να ανταλλάσσονται στρατηγικές βέλτιστων πρακτικών·
2. παρατηρεί ότι οι πολιτικές γεωργικών επενδύσεων εστιάζουν κυρίως στις μεγάλης κλίμακας αγορές γης και στη γεωργία που είναι προσανατολισμένη στις εξαγωγές, η οποία συνήθως δεν σχετίζεται με τις τοπικές οικονομίες· σημειώνει επίσης ότι η ανάπτυξη εκτεταμένης άρδευσης στις στοχευμένες γεωγραφικές περιοχές επένδυσης της NAFSN μπορεί να μειώσει τη διαθεσιμότητα του νερού για άλλους χρήστες, όπως οι γεωργοί ή οι κτηνοτρόφοι μικρής κλίμακας· υπογραμμίζει ότι ,κάτω από αυτές τις συνθήκες, η ικανότητα των πολύ μεγάλων ΣΔΙΤ να συμβάλουν στη μείωση της φτώχειας και στην επισιτιστική ασφάλεια πρέπει να αξιολογηθεί κριτικά και να βελτιωθεί· υπογραμμίζει ότι οι πολιτικές γεωργικών επενδύσεων θα έπρεπε να συνδέονται και να υποστηρίζουν την ανάπτυξη της τοπικής οικονομίας, συμπεριλαμβανομένων των μικροκαλλιεργητών και των γεωργών οικογενειακής κλίμακας· υπενθυμίζει ότι οι κατευθυντήριες γραμμές του FAO για το ιδιοκτησιακό καθεστώς γης συνιστούν να εξασφαλιστεί η πρόσβαση στη γη, ώστε να μπορούν οι οικογένειες να παράγουν τρόφιμα για οικιακή κατανάλωση και να αυξάνουν το οικογενειακό εισόδημα· τονίζει ότι είναι αναγκαίο να βασίζονται οι μεγάλης κλίμακας επενδύσεις σε γη στην Αφρική σε αυτές τις κατευθυντήριες γραμμές, εξασφαλίζοντας την πρόσβαση των μικροκαλλιεργητών και των τοπικών κοινοτήτων στη γη, προωθώντας τις επενδύσεις στις τοπικές ΜΜΕ και εξασφαλίζοντας ότι οι ΣΔΙΤ συμβάλλουν στην επισιτιστική ασφάλεια και στη μείωση της φτώχειας και της ανισότητας·
3. επισημαίνει ότι η διαδικασία λήψης αποφάσεων στα πλαίσια της συνεργασίας δεν προβλέπει τη συμμετοχή όλων των ενδιαφερομένων μερών, αλλά μάλλον έχει αποκλείσει, μεταξύ άλλων ,τις αγροτικές κοινότητες, τους εργάτες γης, τους μικροκαλλιεργητές, τους αλιείς και τους αυτόχθονες πληθυσμούς, περιφρονώντας το δικαίωμα συμμετοχής τους·
4. αποδοκιμάζει την έλλειψη διαβούλευσης με τις αφρικανικές οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών στην έναρξη της NAFSN· τονίζει ότι η συμμετοχή των επισιτιστικά ανασφαλών ομάδων στις πολιτικές που τις επηρεάζουν θα πρέπει να γίνει ακρογωνιαίος λίθος όλων των πολιτικών επισιτιστικής ασφάλειας·
5. υπενθυμίζει ότι η NAFSN έχει δεσμευτεί να προωθήσει μια ανάπτυξη χωρίς αποκλεισμούς, βασισμένη στη γεωργία, η οποία να υποστηρίζει τη γεωργία μικρής κλίμακας και να συμβάλει στη μείωση της φτώχειας, της πείνας και του υποσιτισμού· επιμένει, σε σχέση με αυτό, ότι η NAFSN πρέπει να περιορίσει, όσο το δυνατόν περισσότερο, τη χρήση χημικών λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων, που ενέχει τον κίνδυνο υγειονομικών και οικολογικών επιπτώσεων στις τοπικές κοινότητες, όπως είναι η διάβρωση του εδάφους και η απώλεια της βιοποικιλότητας·
6. επικρίνει την παραδοχή ότι οι εταιρικές επενδύσεις στη γεωργία βελτιώνουν αυτόματα την επισιτιστική ασφάλεια και τη διατροφή και μειώνουν τη φτώχεια·
7. σημειώνει την έκθεση G20, του 2011, η οποία τονίζει ότι οι επενδύσεις μέσω φορολογικών κινήτρων μπορεί να αποδειχθούν προσωρινές· υπενθυμίζει ότι πολλές έρευνες σχετικά με τα κίνητρα των επενδυτών έχουν καταδείξει ότι τα ειδικά φορολογικά κίνητρα έχουν ουδέτερο ή αρνητικό αντίκτυπο στην απόφαση των επενδυτών να επενδύσουν(46)·
8. σημειώνει ότι τα φορολογικά κίνητρα που περιλαμβάνουν απαλλαγή από τη φορολογία των εταιρειών, στο πλαίσιο ειδικών οικονομικών ζωνών, αφαιρούν από τις αφρικανικές χώρες φορολογικά έσοδα, τα οποία θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για δημόσιες επενδύσεις ζωτικής σημασίας σε προγράμματα διατροφής(47)·
9. ζητεί από τις κυβερνήσεις και τους δωρητές να αναστείλουν ή να αναθεωρήσουν πολιτικές, έργα και συμβουλευτικές εκθέσεις που ενθαρρύνουν και διευκολύνουν άμεσα την αρπαγή γαιών με κατάφωρα άδικα έργα και προγράμματα ή προωθούν έμμεσα την αύξηση της πίεσης που ασκείται στη γη και στους φυσικούς πόρους, η οποία μπορεί να προκαλέσει σοβαρές παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων· ζητεί την αντικατάσταση αυτών των πολιτικών με πολιτικές που προστατεύουν και δίνουν προτεραιότητα στις ανάγκες των μικρών παραγωγών, ιδίως των γυναικών, και στη βιώσιμη χρήση των εδαφών·
10. προειδοποιεί ότι δεν πρέπει να αναπαραχθεί στην Αφρική το ασιατικό μοντέλο της «πράσινης επανάστασης» της δεκαετίας του 1960 και να αγνοηθούν οι αρνητικές του επιπτώσεις στην κοινωνία και στο περιβάλλον· υπενθυμίζει ότι στους ΣΒΑ περιλαμβάνεται ο στόχος της προώθησης της αειφόρου γεωργίας, που πρέπει να επιτευχθεί έως το 2030·
11. σημειώνει με ανησυχία ότι, στο Μαλάουι, η NAFSN προωθεί την επέκταση της παραγωγής καπνού αντί να υποστηρίζει εναλλακτικές λύσεις βιοπορισμού σύμφωνα με τις υποχρεώσεις βάσει της σύμβασης πλαίσιο για τον έλεγχο του καπνού (FCTC) της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας του 2005 και με τις δεσμεύσεις που ανελήφθησαν στο θεματολόγιο για τη βιώσιμη ανάπτυξη με ορίζοντα το 2030·
12. προτρέπει τα κράτη μέλη της ΕΕ να καταβάλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για να μετατρέψουν τη NAFSN σε πραγματικό εργαλείο για τη βιώσιμη ανάπτυξη και μέσο στήριξης της οικογενειακής γεωργίας και των τοπικών οικονομιών στην Υποσαχάρια Αφρική, υπενθυμίζοντας ότι οι κάτοχοι οικογενειακών γεωργικών εκμεταλλεύσεων και οι μικροκαλλιεργητές παράγουν περίπου 80 % των τροφίμων όλου του κόσμου και παρέχουν πάνω από 60 % της απασχόλησης στην περιοχή·
13. σημειώνει με ανησυχία ότι τα CCF αναφέρονται μόνο επιλεκτικά στα διεθνή πρότυπα που καθορίζουν τις υπεύθυνες επενδύσεις στη γεωργία και ότι δεν αναφέρονται ούτε στις προαιρετικές κατευθυντήριες γραμμές που εξέδωσε ο FAO το 2004 για τη στήριξη της σταδιακής πραγμάτωσης του δικαιώματος σε επαρκή τροφή στο πλαίσιο της εθνικής επισιτιστικής ασφάλειας, ούτε στις υποχρεώσεις των ιδιωτικών επενδυτών να σέβονται τα ανθρώπινα δικαιώματα·
14. καλεί την ΕΕ και τα κράτη μέλη, συνολικά, ως τον μεγαλύτερο χορηγό αναπτυξιακής βοήθειας στον κόσμο:
—
να διασφαλίσουν ότι οι επενδυτές που εδρεύουν στην ΕΕ θα σέβονται, και θα ενθαρρύνουν και τους άλλους εταίρους της συμμαχίας να σέβονται, τα δικαιώματα των τοπικών κοινοτήτων και τις ανάγκες των μικροκαλλιεργητών, ακολουθώντας μια προσέγγιση στη βάση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων εντός των πλαισίων της συνεργασίας, της διατήρησης των εγγυήσεων όσον αφορά το περιβάλλον, τον κοινωνικό τομέα και τα ανθρώπινα δικαιώματα και των υψηλότερων προτύπων διαφάνειας όσον αφορά τα επενδυτικά τους σχέδια·
—
να εξασφαλίσουν ότι οι επενδυτές που εδρεύουν στην ΕΕ θα εφαρμόζουν μια πολιτική κοινωνικής ευθύνης, κατά την κατάρτιση των συμβάσεων εργασίας και δεν θα εκμεταλλεύονται το οικονομικό τους πλεονέκτημα έναντι των εργαζομένων από τις τοπικές κοινωνίες·
—
να υποστηρίζουν και να προωθούν τις τοπικές επιχειρήσεις και τους τοπικούς φορείς της Αφρικής ως πρωταρχικούς φορείς και δικαιούχους στο πλαίσιο των πρωτοβουλιών της NAFSN·
—
να εφαρμόσουν την πρόσφατη απόφαση του ΠΟΕ για την εξάλειψη των επιδοτήσεων των γεωργικών εξαγωγών που οδηγούν σε στρέβλωση των τοπικών αγορών και καταστρέφουν τα μέσα βιοπορισμού στις αναπτυσσόμενες χώρες·
—
να εξαλείψουν τους δασμολογικούς φραγμούς που αποθαρρύνουν τις αφρικανικές χώρες από το να δημιουργήσουν προστιθέμενη αξία στην πρωτογενή παραγωγή σε τοπικό επίπεδο·
15. καλεί τις συμμετέχουσες χώρες:
—
να εξασφαλίσουν ότι οι οικονομικές, φορολογικές και διοικητικές μεταρρυθμίσεις, δεν απαλλάσσουν τον επενδυτή από μια δίκαιη συμβολή στη φορολογική βάση των συμμετεχουσών χωρών ή δίνουν ένα αθέμιτο πλεονέκτημα στους επενδυτές εις βάρος των μικροκαλλιεργητών·
—
να εξασφαλίσουν ότι οι αντίστοιχες κυβερνήσεις τους διατηρούν το δικαίωμα να προστατεύουν τις αγορές γεωργικών προϊόντων και τροφίμων μέσω κατάλληλων δασμολογικών και φορολογικών καθεστώτων, τα οποία είναι ιδιαίτερα απαραίτητα για την αντιμετώπιση της χρηματοπιστωτικής κερδοσκοπίας και της φοροδιαφυγής·
—
να εγκρίνουν πολιτικές που προωθούν το υπεύθυνο εμπόριο, και να δεσμευτούν για την εξάλειψη των δασμολογικών φραγμών που αποθαρρύνουν το περιφερειακό εμπόριο·
Διακυβέρνηση, ανάληψη ευθύνης και λογοδοσία
16. υπενθυμίζει τη δέσμευση από τους συμμετέχοντες στη NAFSN να ενσωματώσουν τις «προαιρετικές κατευθυντήριες γραμμές για τη στήριξη της σταδιακής πραγμάτωσης του δικαιώματος σε επαρκή τροφή στο πλαίσιο της εθνικής επισιτιστικής ασφάλειας» του FAO, και ζητεί από τους συμμετέχοντες στη NAFSN να δεσμευτούν να εφαρμόσουν τα διεθνή πρότυπα που καθορίζουν τις υπεύθυνες επενδύσεις στη γεωργία, και να συμμορφωθούν με τις κατευθυντήριες αρχές για τις επιχειρήσεις και τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις κατευθυντήριες γραμμές του ΟΟΣΑ για τις πολυεθνικές επιχειρήσεις·
17. επιμένει ότι NAFSN πρέπει να ενισχύσει την ορθή διαχείριση των φυσικών πόρων, εξασφαλίζοντας ιδίως την πρόσβαση των πληθυσμών στους δικούς τους φυσικούς πόρους και προστατεύοντας τα δικαιώματά τους στο πλαίσιο των συμβάσεων που αφορούν συναλλαγές σχετικές με φυσικούς πόρους·
18. καλεί την Ευρωπαϊκή Ένωση, σε συμφωνία με τα ΗΈ, να προωθήσει τη δεσμευτική υιοθέτηση, από όλα τα κράτη, της «Διακήρυξης Αρχών του Μιλάνου» και των δεσμεύσεων που περιλαμβάνει·
19. υπενθυμίζει τη σημασία της υδρολογικής ρύθμισης και της μάχης κατά της κλιματικής αλλαγής για την αειφόρο γεωργία· υπενθυμίζει σε όλους τους εταίρους της NAFSN να δώσουν έμφαση στη βελτίωση της πρόσβασης στο νερό και στις τεχνικές άρδευσης καθώς και στην ενίσχυση της προστασίας του περιβάλλοντος και του εδάφους·
20. καλεί την Ευρωπαϊκή Ένωση, σε συμφωνία με τα ΗΕ, να προωθήσει την υιοθέτηση και τη διάδοση του συμφώνου του Μιλάνου για την αστική διατροφική πολιτική·
21. καλεί τις συμμετέχουσες χώρες να δεσμευτούν να εφαρμόσουν τα διεθνή πρότυπα που διέπουν τις επενδύσεις μέσω μιας προσέγγισης βασισμένης στα ανθρώπινα δικαιώματα, συμπεριλαμβανομένου του πλαισίου και των κατευθυντήριων γραμμών της Αφρικανικής Ένωσης για την πολιτική γης στην Αφρική και των κατευθυντήριων αρχών της για τις επενδύσεις μεγάλης κλίμακας στην Αφρική·
22. ζητεί να δημοσιεύεται το πλήρες κείμενο όλων των επιστολών δήλωσης προθέσεων στο πλαίσιο των CCF· τονίζει την ανάγκη ύπαρξης ισχυρών θεσμικών και νομικών πλαισίων για να εξασφαλιστεί ο δίκαιος επιμερισμός των κινδύνων και των οφελών· υπογραμμίζει ότι η ενεργός συμμετοχή της κοινωνίας των πολιτών στο πλαίσιο της NAFSN έχει καίρια σημασία για την ενίσχυση της διαφάνειας και της υλοποίησης αυτών των στόχων· υπενθυμίζει ότι ο διάλογος και η διαβούλευση με το σύνολο των ομάδων της κοινωνίας των πολιτών πρέπει να ενθαρρυνθούν·
23. εκφράζει δυσαρέσκεια για το ότι ο μόνος κοινός δείκτης στα δέκα πλαίσια συνεργασίας της NAFSN είναι ο δείκτης «Doing Business» της Παγκόσμιας Τράπεζας·
24. τονίζει ότι οι ιδιωτικές εταιρείες που συμμετέχουν σε πολυμερείς αναπτυξιακές πρωτοβουλίες πρέπει να είναι υπόλογες για τις πράξεις τους· καλεί τους συμμετέχοντες στη NAFSN να συντάσσουν, για τον σκοπό αυτό, ετήσιες εκθέσεις σχετικά με τις δράσεις που ανελήφθησαν στο πλαίσιο της NAFSN και να δημοσιοποιούν αυτές οι εκθέσεις και να τις καθιστούν προσβάσιμες στους τοπικούς πληθυσμούς και τις κοινότητες, και να δημιουργήσουν ένα ανεξάρτητο μηχανισμό λογοδοσίας, συμπεριλαμβανομένου και ενός μηχανισμού προσφυγής για τον τοπικό πληθυσμό και τις κοινότητες· τονίζει επίσης ότι οι νέες επενδύσεις Συμμαχίας που επηρεάζουν τα δικαιώματα γης θα πρέπει να υπόκεινται σε μια εκ των προτέρων ανεξάρτητη μελέτη αντικτύπου στα δικαιώματα γης και πρέπει να είναι σύμφωνες με τις προαιρετικές κατευθυντήριες γραμμές του FAO σχετικά με την υπεύθυνη διακυβέρνηση της ιδιοκτησίας της γης, την αλιεία και τα δάση·
25. σημειώνει ότι οι πολυεθνικές που δραστηριοποιούνται στο πλαίσιο της NAFSN ευνοούν τις μέσω συμβάσεων καλλιέργειες μεγάλης κλίμακας, που ενέχουν τον κίνδυνο να περιθωριοποιήσουν τους παραγωγούς μικρής κλίμακας· καλεί τα δέκα αφρικανικά κράτη που συμμετέχουν στη NAFSN να εξασφαλίσουν ότι η μέσω συμβάσεων γεωργία ωφελεί τόσο τους αγοραστές όσο και τους τοπικούς προμηθευτές· θεωρεί ότι έχει κρίσιμη σημασία, για τον σκοπό αυτόν, να ενισχυθούν, για παράδειγμα, οι οργανώσεις γεωργών, ώστε να βελτιωθεί η διαπραγματευτική θέση των γεωργών·
26. υπογραμμίζει ότι ο ιδιωτικός τομέας ήδη παράγει το 90 % των θέσεων εργασίας στις χώρες εταίρους και οι προοπτικές συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα είναι αναμφισβήτητες, καθώς οι ιδιωτικές εταιρείες είναι ιδανικές για να προσφέρουν μια βιώσιμη βάση για κινητοποίηση των εγχώριων πόρων, που αποτελεί τη βάση κάθε προγράμματος ενίσχυσης· υπογραμμίζει τη σημασία ενός διαφανούς κανονιστικού πλαισίου που να καθορίζει με σαφήνεια τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις όλων των παραγόντων, συμπεριλαμβανομένων των φτωχών γεωργών και των ευάλωτων ομάδων, καθόσον χωρίς αυτό το πλαίσιο τα δικαιώματα αυτά δεν μπορούν να προστατευτούν επιτυχώς·
27. ζητεί την αναθεώρηση των CCF ούτως ώστε να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά οι κίνδυνοι της μέσω συμβάσεων γεωργίας και των σχετικών προγραμμάτων χρηματοδότησης για τους παραγωγούς μικρής κλίμακας, εξασφαλίζοντας δίκαιους συμβατικούς όρους, συμπεριλαμβανομένων των τιμολογιακών διακανονισμών, σεβασμό των δικαιωμάτων των γυναικών, στήριξη της αειφόρου γεωργίας και κατάλληλους μηχανισμούς επίλυσης διαφορών·
Πρόσβαση στη γη και ασφάλεια ιδιοκτησίας
28. προειδοποιεί ότι η αποκλειστική εστίαση στους τίτλους γαιοκτησίας συχνά οδηγεί σε ανασφάλεια για τους μικρής κλίμακας παραγωγούς τροφίμων και τους αυτόχθονες, ειδικά τις γυναίκες, που δεν έχουν νομική αναγνώριση των έγγειων δικαιωμάτων τους και είναι ευάλωτοι σε αθέμιτες συμφωνίες απόκτησης γης, σε απαλλοτριώσεις χωρίς συγκατάθεση ή χωρίς δίκαιη αποζημίωση·
29. υπογραμμίζει την ανάγκη να αναλάβουν ηγετικές θέσεις οι παραγωγοί τροφίμων μικρής κλίμακας, δίνοντας τη δυνατότητα στους δικές τους ανεξάρτητες οργανώσεις να τους στηρίζουν στον έλεγχο της γης τους, των φυσικών πόρων και των προγραμμάτων·
30. σημειώνει με ανησυχία ότι οι επενδυτές και οι τοπικές ελίτ που ασχολούνται με αγορές γης περιγράφουν συχνά τις στοχευμένες περιοχές ως «άδειες», «ακαλλιέργητες» ή «υπο-εκμεταλλευόμενες», ωστόσο ελάχιστα τμήματα γης στην Αφρική είναι πραγματικά σε αχρησία, αν λάβουμε υπόψη, για παράδειγμα, τις κτηνοτροφικές δραστηριότητες·
31. υπογραμμίζει ότι 1,2 δισεκατομμύρια άνθρωποι εξακολουθούν να ζουν είτε χωρίς μόνιμη πρόσβαση σε γη, είτε κατέχοντας ιδιοκτησία για την οποία δεν έχουν τυπική αξίωση, νόμιμους τίτλους ή τοπογραφικά σχέδια που να οριοθετούν τη γη τους, ούτε επίσης τα νομικά ή οικονομικά μέσα να μετατρέψουν την περιουσία τους σε κεφάλαιο·
32. επικροτεί τη συμπερίληψη σε όλα τα CCF των προαιρετικών κατευθυντήριων γραμμών του 2012· ζητεί την αποτελεσματική εφαρμογή και τη συστηματική αξιολόγηση της συμμόρφωσης με τις VGGT και με τους ΣΒΑ, στο πλαίσιο της διαδικασίας επανεξέτασης των CCF·
33. επιμένει ότι η NAFSN πρέπει να δώσει έμφαση στην καταπολέμηση της αρπαγής γαιών, η οποία παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα στερώντας τις τοπικές κοινότητες από εδάφη που τους είναι απαραίτητα για να παράγουν την τροφή τους και να θρέφουν τις οικογένειές τους· υπενθυμίζει ότι σε πολλές αναπτυσσόμενες χώρες η αρπαγή γαιών έχει οδηγήσει τους πληθυσμούς σε εξορία, στερώντας τους έτσι από τη στέγη, την εργασία και τα μέσα βιοπορισμού τους·
34. καλεί τις συμμετέχουσες χώρες:
—
να εξασφαλίσουν συμμετοχικές και χωρίς αποκλεισμούς διευθετήσεις που δίνουν προτεραιότητα στα δικαιώματα, τις ανάγκες και τα συμφέροντα εκείνων οι οποίοι δικαιωματικά κατέχουν τη γη, ιδίως μικροϊδιοκτήτες και μικρές οικογενειακές γεωργικές εκμεταλλεύσεις· να μεριμνήσουν, ιδίως, για την ελεύθερη, εκ των προτέρων και συνειδητή συγκατάθεση (FPIC) όλων των κοινοτήτων που ζουν σε εδάφη των οποίων η κυριότητα και/ή ο έλεγχος είναι υπό μεταβίβαση·
—
να θεσπίσουν εθνικά δεσμευτικά μέτρα κατά της αρπαγής γης, της διαφθοράς κατά τη μεταβίβαση της γης και της χρήσης της γης για κερδοσκοπικές επενδύσεις·
—
να παρακολουθούν τα συστήματα έκδοσης τίτλων γαιοκτησίας και πιστοποίησης για να εξασφαλιστεί ότι είναι διαφανή, και δεν συγκεντρώνεται η ιδιοκτησία γης ή εκδιώκονται κοινότητες από τους πόρους στους οποίους βασίζονται·
—
να διασφαλίσουν ότι η χρηματοδοτική στήριξη δεν χρησιμοποιείται για τη στήριξη πρωτοβουλιών που επιτρέπουν στις εταιρείες να μετακινήσουν τις τοπικές κοινότητες·
—
να αναγνωρίσουν όλα τα νόμιμα έγγεια δικαιώματα, συμπεριλαμβανομένων των άτυπων, αυτοχθόνων και εθιμικών δικαιωμάτων ιδιοκτησίας· όπως συνιστάται από τις VGGT, να προωθήσουν νέους νόμους ή/και να επιβληθούν αποτελεσματικά οι υπάρχοντες νόμοι που προβλέπουν αποτελεσματικές διασφαλίσεις στις μεγάλης κλίμακας συναλλαγές γης, όπως ανώτατα όρια στις επιτρεπόμενες συναλλαγές γης, και να καθοριστεί το πλαίσιο έγκρισης των μεταβιβάσεων που υπερβαίνουν μια ορισμένη κλίμακα από τα εθνικά κοινοβούλια·
—
να διασφαλίσουν την ελεύθερη, εκ των προτέρων και συνειδητή συναίνεση (FPIC) όλων των κοινοτήτων που πλήττονται από επενδύσεις αρπαγής γαιών, διασφαλίζοντας τη διενέργεια διαβουλεύσεων που θα εγγυώνται την ίση συμμετοχή όλων των ομάδων των τοπικών κοινοτήτων, ιδίως των πλέον αποκλεισμένων και περιθωριοποιημένων πολιτών·
35. υπενθυμίζει επίσης ότι τα δικαιώματα χρήσης που απορρέουν από εθιμική γαιοκτησία θα πρέπει να αναγνωρίζονται και να προστατεύονται από ένα νομικό σύστημα σύμφωνα με τις διατάξεις και τις αποφάσεις της Αφρικανικής Επιτροπής των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Λαών·
36. ζητεί να υποβληθεί η NAFSN σε μια εκ των προτέρων μελέτη επιπτώσεων σχετικά με τα έγγεια δικαιώματα και να τεθεί υπό την αίρεση της ελεύθερης, πρότερης και εν επιγνώσει συναίνεσης εκ μέρους των αυτοχθόνων πληθυσμών που επηρεάζονται·
37. υποστηρίζει τη σύσταση ενός ισχυρού και καινοτόμου μηχανισμού παρακολούθησης στο πλαίσιο της CFS· καλεί την ΕΕ να αναπτύξει μια ισχυρή θέση, σε διαβούλευση με τις οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών, προκειμένου να συνεισφέρει στην παγκόσμια εκδήλωση παρακολούθησης κατά την 43η σύνοδο της CFS τον Οκτώβριο του 2016, με σκοπό να εξασφαλιστεί μια ολοκληρωμένη και ενδελεχής αξιολόγηση της χρήσης και της εφαρμογής των κατευθυντήριων γραμμών για το ιδιοκτησιακό καθεστώς γης·
38. καλεί τις κυβερνήσεις των συμμετεχόντων κρατών να διασφαλίσουν ότι οι εταιρείες θα εφαρμόζουν εξαντλητική διαδικασία ανάλυσης των δυνητικών επιπτώσεων των δραστηριοτήτων τους στα ανθρώπινα δικαιώματα (δέουσα επιμέλεια), εκπονώντας και δημοσιεύοντας ανεξάρτητες, προκαταρκτικές μελέτες επιπτώσεων στα ανθρώπινα, κοινωνικά και περιβαλλοντικά δικαιώματα, και ενισχύοντας και διασφαλίζοντας την πρόσβαση σε ανεξάρτητους, διαφανείς, αξιόπιστους και υπεύθυνους μηχανισμούς υποβολής καταγγελιών για τα ανθρώπινα δικαιώματα σε εθνικό επίπεδο·
39. καλεί τους συμμετέχοντες στη NAFSN να θέσουν σε εφαρμογή ανεξάρτητους μηχανισμούς καταγγελίας για τις κοινότητες που υφίστανται εξώσεις ως αποτέλεσμα επενδυτικών σχεδίων μεγάλης κλίμακας·
40. υπενθυμίζει ότι η καταπολέμηση του υποσιτισμού απαιτεί στενή σύνδεση των τομέων της γεωργίας, των τροφίμων και της δημόσιας υγείας·
Επισιτιστική ασφάλεια, διατροφή και αειφόρος οικογενειακή γεωργία
41. υπενθυμίζει την ανάγκη να καταβληθεί κάθε προσπάθεια για να βελτιωθεί η διατροφή, να επιτευχθεί επισιτιστική ασφάλεια και για να καταπολεμηθεί η πείνα, όπως ορίζεται στον ΣΒΑ 2· επιμένει στην καλύτερη στήριξη της ενδυνάμωσης των γεωργικών συνεταιρισμών, που αποτελούν καίριο παράγοντα για τη γεωργική ανάπτυξη και την επισιτιστική ασφάλεια·
42. σημειώνει ότι η σταθερότητα είναι υψηλότερη και η μετανάστευση είναι χαμηλότερη όπου υπάρχει επισιτιστική ασφάλεια, με βάση τα υγιή και ζωντανά εδάφη και παραγωγικά αγροοικοσυστήματα που είναι ανθεκτικά στην αλλαγή του κλίματος·
43. τονίζει ότι η υψηλής ποιότητας, ισορροπημένη διατροφή είναι απαραίτητη, και επιβεβαιώνει ότι θα πρέπει να αποτελεί την κεντρική μέριμνα κατά τον επαναπροσδιορισμό των συστημάτων τροφίμων·
44. ζητεί, ως εκ τούτου, την εξεύρεση μέσων αντικατάστασης της υπερβολικής εξάρτησης από τα εισαγόμενα τρόφιμα από μια βιώσιμη εγχώρια παραγωγή τροφίμων, δίνοντας προτεραιότητα σε τοπικές καλλιέργειες που καλύπτουν τις διατροφικές ανάγκες του πληθυσμού· σημειώνει ότι αυτό έχει καταστεί ακόμα πιο σημαντικό από το γεγονός ότι το κλίμα και οι αγορές καθίστανται ολοένα και πιο ασταθείς·
45. υπενθυμίζει ότι η πρόσληψη ενέργειας από μόνη της δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να δείξει τη διατροφική κατάσταση·
46. τονίζει την ανάγκη για στρατηγικές ελαχιστοποίησης των αποβλήτων τροφίμων σε ολόκληρη την τροφική αλυσίδα·
47. τονίζει την ανάγκη προστασίας της γεωργικής βιοποικιλότητας· καλεί τα κράτη μέλη να επενδύσουν σε αγρο-οικολογικές γεωργικές πρακτικές στις αναπτυσσόμενες χώρες, σε συμφωνία με τα συμπεράσματα της IAASTD, τις συστάσεις του ειδικού εισηγητή των Ηνωμένων Εθνών για το δικαίωμα στη διατροφή, και τους ΣΒΑ·
48. υποστηρίζει την κατάρτιση πολιτικών που προάγουν την αειφόρο οικογενειακή γεωργία και ενθαρρύνουν τις κυβερνήσεις να δημιουργήσουν θετικό περιβάλλον (ευνοϊκές πολιτικές, κατάλληλη νομοθεσία, συμμετοχικός σχεδιασμός για διάλογο πολιτικής, επενδύσεις) για την ανάπτυξη της οικογενειακής γεωργίας·
49. καλεί τις αφρικανικές κυβερνήσεις:
—
να επενδύσουν σε τοπικά συστήματα τροφίμων, ώστε να ενισχύσουν τις αγροτικές οικονομίες και να εξασφαλίσουν αξιοπρεπείς θέσεις εργασίας, ισότιμα δίκτυα κοινωνικής ασφάλειας και εργασιακά δικαιώματα, να βελτιώσουν τις ρυθμίσεις για τον δημοκρατικό έλεγχο της πρόσβασης και ελέγχου στους πόρους, συμπεριλαμβανομένων των σπόρων των γεωργών, και να εξασφαλίσουν την αποτελεσματική συμμετοχή των παραγωγών μικρής κλίμακας στις διαδικασίες και στην εφαρμογή των πολιτικών· επιμένει, ειδικότερα, ότι η NAFSN πρέπει να ενθαρρύνει τη δημιουργία βιομηχανιών μεταποίησης στον γεωργικού τομέα, τη βελτίωση των τεχνικών συντήρησης των διατροφικών προϊόντων και να ενισχύσει τον σύνδεσμο μεταξύ γεωργίας και εμπορίου για τη δημιουργία τοπικών, εθνικών και περιφερειακών αγορών που ευνοούν τους γεωργούς οικογενειακής κλίμακας και παρέχουν ποιοτικά τρόφιμα στους καταναλωτές σε προσιτή τιμή·
—
να αποφεύγουν την υπέρμετρη εξάρτηση των συστημάτων παραγωγής τροφίμων από τα ορυκτά καύσιμα, προκειμένου να περιορίζεται η αστάθεια των τιμών και να μετριάζονται οι επιπτώσεις της αλλαγής του κλίματος·
—
να αναπτύξουν τις βραχείες αλυσίδες εφοδιασμού τροφίμων σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο, καθώς και κατάλληλη υποδομή αποθήκευσης και επικοινωνιών για τον σκοπό αυτό, καθώς οι βραχείες αλυσίδες εφοδιασμού είναι πιο αποτελεσματικές στην καταπολέμηση της πείνας και της φτώχειας της υπαίθρου·
—
να δώσουν τη δυνατότητα στους αφρικανούς γεωργούς να αποκτήσουν πρόσβαση σε προσιτές, χαμηλών εισροών τεχνολογικές λύσεις για τις αγρονομικές προκλήσεις που αφορούν ειδικά την Αφρική·
—
να ενθαρρύνουν μια ευρεία ποικιλία θρεπτικών, τοπικών και, στο μέτρο του δυνατού, εποχιακών καλλιεργειών τροφίμων, κατά προτίμηση τοπικά προσαρμοσμένων ή αυτοχθόνων ποικιλιών και ειδών, όπως φρούτα, λαχανικά και ξηρούς καρπούς, με σκοπό τη βελτίωση της διατροφής με τη συνεχή πρόσβαση σε ένα πλούσιο, υγιεινό και οικονομικό διαιτολόγιο, επαρκές όσον αφορά την ποιότητα, την ποσότητα και την ποικιλία, και όχι απλώς με την πρόσληψη θερμίδων και μόνο, και σύμφωνα με τις πολιτιστικές αξίες·
—
να δεσμευτούν ότι θα εφαρμόσουν πλήρως τον διεθνή κώδικα εμπορίας υποκατάστατων μητρικού γάλακτος και τα ψηφίσματα που έχουν εγκριθεί από την Παγκόσμια Συνέλευση Υγείας (WHA) για τη διατροφή των βρεφών και των νηπίων·
—
να δημιουργήσουν, να προωθήσουν και να υποστηρίξουν οργανώσεις παραγωγών, όπως οι συνεταιρισμοί που ενισχύουν την διαπραγματευτική θέση των μικροκαλλιεργητών, προτείνοντας τις απαραίτητες προϋποθέσεις για να διασφαλιστεί ότι οι αγορές αμείβουν τους μικρούς αγρότες καλύτερα, και επιτρέποντας την ανταλλαγή γνώσεων και βέλτιστων πρακτικών μεταξύ των μικρών αγροτών·
50. τονίζει το γεγονός ότι η NAFSN πρέπει να οδηγήσει στην εφαρμογή μιας γεωργικής διάρθρωσης προσαρμοσμένης σε περιφερειακό επίπεδο κατά το στάδιο της πρωτογενούς παραγωγής και της μεταποίησης·
51. καλεί τις αφρικανικές κυβερνήσεις να υποστηρίξουν την αλληλεγγύη μεταξύ των γενεών αναγνωρίζοντας ταυτόχρονα τον ουσιώδη ρόλο της στην καταπολέμηση της φτώχειας·
52. τονίζει τη σημασία της προώθησης προγραμμάτων διατροφικής εκπαίδευσης στα σχολεία και στις τοπικές κοινότητες·
53. υπογραμμίζει το γεγονός ότι το δικαίωμα στο νερό συμπληρώνει το δικαίωμα στη διατροφή και ότι το ψήφισμα του ΟΗΕ του 2010 δεν έχει ακόμα οδηγήσει στη λήψη αποφασιστικών μέτρων για τη διασφάλιση του ανθρώπινου δικαιώματος στο νερό· ζητεί από την ΕΕ να εξετάσει την πρόταση της «Comitato italiano Contratto Mondiale sull'acqua» (CICMA) (Ιταλική επιτροπή για την παγκόσμια σύμβαση για το νερό) για ένα προαιρετικό πρωτόκολλο του συμφώνου PIDESC·
54. αναγνωρίζει τον ζωτικό ρόλο της πρόσβασης σε καθαρό πόσιμο νερό και τις επιπτώσεις που η γεωργία μπορεί να έχει σε αυτό·
55. αναγνωρίζει το ρόλο της πρόσβασης στο νερό για τις ανάγκες της γεωργίας και τους κινδύνους της υπερβολικής στήριξης σε πολύτιμο νερό για άρδευση, και, υπό το πρίσμα αυτό, σημειώνει την ανάγκη να μειωθούν οι σπάταλες στις πρακτικές άρδευσης και τονίζει τον ρόλο που οι γεωπονικές τεχνικές εξοικονόμησης νερού μπορούν να παίξουν στην πρόληψη της εξατμισοδιαπνοής, στη συγκράτηση του νερού σε ένα υγιές έδαφος και στη διατήρηση καθαρών πηγών πόσιμου νερού·
56. σημειώνει ότι η βιώσιμη διαχείριση του εδάφους μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση της παγκόσμιας παραγωγής τροφίμων έως και κατά 58%(48)·
57. σημειώνει τις συνέργειες μεταξύ, αφενός, των προσεγγίσεων που βασίζονται στο έδαφος και τα δέντρα και της σημασίας της προσαρμογής των αγροοικοσυστημάτων στην κλιματική αλλαγή· σημειώνει ιδίως τη μεγάλη ζήτηση για καυσόξυλα· επισημαίνει, ειδικότερα, τις πολλαπλές χρήσεις των αζωτοδεσμευτικών δέντρων·
58. αναγνωρίζει τις ιδιαίτερες ανάγκες της τροπικής και ημι-άνυδρης γεωργίας, ιδίως όσον αφορά τις καλλιέργειες που χρειάζονται σκίαση από τον ήλιο και προστασία του εδάφους, και θεωρεί ότι οι μονοκαλλιέργειες είναι πλέον ξεπερασμένες, επισημαίνοντας ότι σταδιακά καταργούνται στις χορηγούς χώρες NASFN·
59. προειδοποιεί, για την υπέρμετρη εξάρτηση από την παραγωγή γεωργικών προϊόντων, εκτός τροφίμων, ιδίως πρώτων υλών για αγροκαύσιμα, στο πλαίσιο πρωτοβουλιών που χρηματοδοτούνται από την NAFSN, καθότι η παραγωγή αυτών μπορεί να έχει δυσμενείς επιπτώσεις στην επισιτιστική ασφάλεια και την επισιτιστική κυριαρχία των εμπλεκομένων χωρών·
60. σημειώνει ότι οι εν λόγω αγρονομικές τεχνικές, ενισχύοντας φυσικές διαδικασίες όπως τον σχηματισμό επιφανειακού εδάφους, τη ρύθμιση των υδατικών πόρων και των επιβλαβών οργανισμών ή την ανακύκλωση θρεπτικών στοιχείων σε κλειστό κύκλωμα, μπορούν να εξασφαλίσουν τη μακροπρόθεσμη παραγωγικότητα και γονιμότητα με χαμηλό κόστος για τους γεωργούς και τη διοίκηση·
61. σημειώνει ότι υπάρχει κίνδυνος υπερβολικής και ακατάλληλης χρήσης των αγροχημικών στις αναπτυσσόμενες χώρες, όπως αυτές που συμμετέχουν στην NAFSN·
62. σημειώνει ότι η κατάσταση περιπλέκεται από τον αναλφαβητισμό και την έλλειψη κατάλληλης κατάρτισης, και μπορεί να οδηγήσει σε ιδιαίτερα αυξημένα επίπεδα καταλοίπων φυτοφαρμάκων στα νωπά φρούτα και λαχανικά, καθώς και σε δηλητηριάσεις και άλλες επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία των γεωργών και των οικογενειών τους·
Κανονιστική μεταρρύθμιση στον τομέα των σπόρων
63. υπενθυμίζει ότι, στην Αφρική, το δικαίωμα των αγροτών να παράγουν, να ανταλλάσσουν και να πωλούν σπόρους ελεύθερα στηρίζει το 90% του βιοπορισμού τους, και ότι η ποικιλομορφία των σπόρων έχει ζωτική σημασία για την ανάπτυξη της ανθεκτικότητας της γεωργίας ενάντια στην κλιματική αλλαγή· υπογραμμίζει ότι τα αιτήματα εταιρειών να ενισχυθούν τα δικαιώματα που έχουν οι βελτιωτές των ποικιλιών φυτών σύμφωνα με τη σύμβαση για την προστασία των νέων ποικιλιών φυτών (UPOV) του 1991, δεν θα πρέπει να οδηγήσουν σε απαγόρευση των παραπάνω άτυπων ρυθμίσεων·
64. τονίζει τους κινδύνους που ενέχει η υπερβολική απορρύθμιση στον τομέα των σπόρων στις συμμετέχουσες χώρες, η οποία είναι πιθανόν να οδηγήσει σε υπερβολική εξάρτηση των μικροκαλλιεργητών από σπόρους και φυτοπροστατευτικά προϊόντα που κατασκευάζονται από ξένες εταιρείες·
65. υπενθυμίζει ότι οι διατάξεις της TRIPS που ζητούν κάποια μορφή προστασίας για τις φυτικές ποικιλίες δεν υποχρεώνουν τις αναπτυσσόμενες χώρες να υιοθετήσουν το καθεστώς της UPOV· επισημαίνει ότι οι διατάξεις αυτές, δίνουν, ωστόσο, στις χώρες τη δυνατότητα να αναπτύξουν ιδιότυπα συστήματα τα οποία είναι καλύτερα προσαρμοσμένα στα χαρακτηριστικά της γεωργικής παραγωγής κάθε χώρας και στα παραδοσιακά συστήματα σπόρων που βασίζονται στους γεωργούς, ενώ οι λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες που είναι μέλη του ΠΟΕ εξαιρούνται από την υποχρέωση συμμόρφωσης με αυτές τις διατάξεις της συμφωνίας TRIPS· υπογραμμίζει ότι τα ιδιότυπα συστήματα πρέπει να υποστηρίζουν και όχι να αντιβαίνουν στους στόχους και στις υποχρεώσεις δυνάμει της σύμβασης για τη βιολογική ποικιλότητα (CBD), του πρωτοκόλλου της Ναγκόγια και της ITPGRFA·
66. αποδοκιμάζει το αίτημα των εταιρειών να εναρμονιστούν οι νόμοι για τους σπόρους με βάση τις αρχές της διακριτότητας, της ομοιομορφίας και της σταθερότητας (ΔΟΣ) στο πλαίσιο της Αφρικής μέσω περιφερειακών θεσμικών οργάνων, πράγμα που θα έχει ως αποτέλεσμα την παρεμπόδιση της ανάπτυξης των συστημάτων σπόρων που βασίζονται στους γεωργούς σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο, καθώς τα συστήματα σπόρων που βασίζονται στους γεωργούς συνήθως δεν αναπαράγουν και αποθηκεύουν σπόρους που πληρούν τα κριτήρια ΔΟΣ·
67. προτρέπει τα κράτη μέλη της G7 να υποστηρίξουν τα διαχειριζόμενα από τους γεωργούς συστήματα σπόρων μέσω κοινοτικών τραπεζών σπόρων·
68. υπενθυμίζει ότι, παρότι οι εμπορικές ποικιλίες σπόρων μπορεί να βελτιώνουν τις σοδειές βραχυπρόθεσμα, οι παραδοσιακές ποικιλίες των γεωργών, οι τοπικές ποικιλίες και η σχετική γνώση είναι οι πλέον κατάλληλες για την προσαρμογή σε συγκεκριμένα αγρο-οικολογικά περιβάλλοντα και στην κλιματική αλλαγή· τονίζει, επιπλέον, ότι η υψηλότερη απόδοσή τους εξαρτάται από τη χρήση εισροών (λιπασμάτων, φυτοφαρμάκων, υβριδικών σπόρων), που ενέχουν κίνδυνο παγίδευσης των γεωργών σε έναν φαύλο κύκλο χρέους·
69. σημειώνει με ανησυχία ότι η εισαγωγή και διάδοση πιστοποιημένων σπόρων στην Αφρική αυξάνει την εξάρτηση των μικροκαλλιεργητών, καθιστά πιο πιθανή τη δημιουργία χρεών και πλήττει την ποικιλομορφία των σπόρων·
70. υποστηρίζει την ανάγκη να στηριχθούν οι τοπικές πολιτικές που αποσκοπούν στην παροχή συνεπούς και βιώσιμης πρόσβασης σε ποικίλη και θρεπτική διατροφή, ακολουθώντας την αρχή του ενστερνισμού και της επικουρικότητας·
71. ζητεί από την Επιτροπή να διασφαλίσει ότι οι δεσμεύσεις όσον αφορά τα δικαιώματα των γεωργών που ανέλαβε η ΕΕ βάσει της ITPGRFA αντικατοπτρίζονται σε κάθε μορφής τεχνική βοήθεια και οικονομική στήριξη για την ανάπτυξη της πολιτικής σχετικά με τους σπόρους· καλεί επίσης την ΕΕ να στηρίξει τα καθεστώτα δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας που ενισχύουν την ανάπτυξη τοπικά προσαρμοσμένων ποικιλιών σπόρων και σπόρων αγροκτήματος·
72. προτρέπει τα κράτη μέλη της G8 να μην υποστηρίζουν καλλιέργειες ΓΤΟ στην Αφρική·
73. υπενθυμίζει ότι ο αφρικανικός πρότυπος νόμος για τη βιοασφάλεια θέτει ένα υψηλό σημείο αναφοράς για τη βιοασφάλεια· πιστεύει ότι κάθε βοήθεια από ξένους δωρητές στην ανάπτυξη της βιοασφάλειας σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο πρέπει να πλαισιώνεται αναλόγως·
74. προτρέπει τις αφρικανικές χώρες να μην εφαρμόσουν εθνικά ή περιφερειακά καθεστώτα βιοασφάλειας με χαμηλότερα πρότυπα από αυτά που καθορίζονται στο πρωτόκολλο της Καρθαγένης για τη βιοασφάλεια·
75. καλεί τις συμμετέχουσες χώρες να δώσουν στον παραγωγό τη δυνατότητα αποφυγής της χρησιμοποίησης βελτιωτικών και να προστατεύσουν το σύστημα σπόρων των αγροτών, ώστε να διατηρηθεί και να βελτιωθεί η αγρο-βιοποικιλότητα μέσω τοπικών δημόσιας ιδιοκτησίας τραπεζών σπόρων, ανταλλαγών, και της συνεχούς ανάπτυξης τοπικών ποικιλιών σπόρων, ειδικά παρέχοντας ευελιξία στους καταλόγους σπόρων, έτσι ώστε να μην αποκλείονται οι ποικιλίες των γεωργών, και ταυτόχρονα να κατοχυρώνεται η συνέχιση των παραδοσιακών καλλιεργειών·
76. καλεί τις συμμετέχουσες χώρες να προστατεύουν και να προάγουν την πρόσβαση και την ανταλλαγή σπόρων και γεωργικών εισροών μεταξύ των μικροκαλλιεργητών των περιθωριοποιημένων ομάδων και των αγροτικών κοινοτήτων, και να σεβαστούν τις διεθνείς συμφωνίες περί μη κατοχύρωσης της ζωής με διπλώματα ευρεσιτεχνίας, και των βασικών βιολογικών διεργασιών, ιδίως σε ό,τι αφορά αυτόχθονες ποικιλίες και αυτόχθονα είδη·
77. τονίζει τον κίνδυνο αυξημένης περιθωριοποίησης των γυναικών στη λήψη αποφάσεων, που προκύπτει από την ανάπτυξη συγκεκριμένων εμπορικών καλλιεργειών· σημειώνει ότι η γεωργική κατάρτιση συχνά στοχεύει στους άνδρες και τείνει να παραγκωνίζει τις γυναίκες, οι οποίες κατά συνέπεια βρίσκονται αποκλεισμένες από τη διαχείριση της γης και των καλλιεργειών που φρόντιζαν παραδοσιακά·
Φύλο
78. εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι τα CCF αποτυγχάνουν σε μεγάλο βαθμό να καθορίσουν ακριβείς δεσμεύσεις για τη συνεκτίμηση της διάστασης του φύλου κατά την κατάρτιση του προϋπολογισμού ή να παρακολουθήσουν την πρόοδο μέσω αναλυτικών δεδομένων· τονίζει την ανάγκη μετάβασης από τις αφηρημένες και γενικές δεσμεύσεις σε συγκεκριμένες και ακριβείς, στο πλαίσιο του εθνικού σχεδίου δράσης για την ενδυνάμωση των γυναικών ως κατόχων δικαιωμάτων·
79. προτρέπει τις κυβερνήσεις να εξαλείψουν κάθε διάκριση κατά των γυναικών όσον αφορά την πρόσβαση σε γη και σε συστήματα και υπηρεσίες μικροπιστώσεων, και να προωθήσουν αποτελεσματικά τη συμμετοχή των γυναικών στον σχεδιασμό και την υλοποίηση των πολιτικών γεωργικής έρευνας και ανάπτυξης·
Χρηματοδότηση γεωργικών επενδύσεων στην Αφρική
80. τονίζει την ανάγκη να εξασφαλιστεί η διαφάνεια κάθε χρηματοδότησης που χορηγείται σε εταιρείες του ιδιωτικού τομέα και ότι αυτή η χρηματοδότηση πρέπει να δημοσιοποιείται·
81. καλεί τους δωρητές να ευθυγραμμίσουν την επίσημη αναπτυξιακή βοήθεια (ΕΑΒ) με τις αρχές αποτελεσματικότητας της ανάπτυξης, να εστιάσουν στα αποτελέσματα με σκοπό την εξάλειψη της φτώχειας, και να προαγάγουν τις ολοκληρωμένες συμπράξεις, τη διαφάνεια και τη λογοδοσία·
82. καλεί τους δωρητές να κατευθύνουν τη στήριξή τους στην ανάπτυξη της γεωργίας πρωτίστως μέσω των ταμείων εθνικής ανάπτυξης που χορηγούν επιδοτήσεις και δάνεια σε μικροκαλλιεργητές και γεωργούς οικογενειακής κλίμακας·
83. προτρέπει τους δωρητές να υποστηρίξουν την εκπαίδευση, την κατάρτιση και την τεχνική συμβουλευτική των γεωργών·
84. καλεί τους δωρητές να προωθήσουν τη σύσταση επαγγελματικών και οικονομικών οργανώσεων των γεωργών και να στηρίξουν την ίδρυση γεωργικών συνεταιρισμών, που θα επιτρέψουν την παροχή οικονομικά προσιτών μέσων παραγωγής και θα βοηθήσουν τους γεωργούς στην επεξεργασία και διάθεση των προϊόντων τους στην αγορά κατά τρόπο που να διασφαλίζει την κερδοφορία της παραγωγής τους·
85. πιστεύει ότι η χρηματοδότηση που παρέχεται από τα κράτη μέλη της G8 στη NAFSN αντιβαίνει στον σκοπό της υποστήριξης των εγχώριων τοπικών εταιρειών, που δεν μπορούν να ανταγωνιστούν τις πολυεθνικές, που ήδη επωφελούνται από δεσπόζουσα θέση στην αγορά και στις οποίες συχνά παραχωρούνται επιχειρηματικά, δασμολογικά και φορολογικά προνόμια·
86. υπενθυμίζει ότι η αναπτυξιακή βοήθεια έχει ως στόχο τη μείωση και τελικά την εξάλειψη της φτώχειας· πιστεύει ότι η ΕΑΒ πρέπει να εστιάζει στην άμεση στήριξη της γεωργίας μικρής κλίμακας·
87. τονίζει την ανάγκη αναζωογόνησης των δημόσιων επενδύσεων στην αφρικανική γεωργία, παράλληλα με τη στήριξη των ιδιωτικών επενδύσεων, και απόδοσης προτεραιότητας στις επενδύσεις στην αγρο-οικολογία, ούτως ώστε να αυξηθεί με βιώσιμο τρόπο η επισιτιστική ασφάλεια, και να μειωθούν η φτώχεια και η πείνα, διατηρώντας παράλληλα τη βιοποικιλότητα και με σεβασμό στην αυτόχθονα γνώση και καινοτομία·
88. τονίζει ότι τα κράτη μέλη της G7 θα πρέπει να διασφαλίσουν το δικαίωμα των αφρικανικών χωρών να προστατεύουν τον γεωργικό τους τομέα μέσω δασμολογικών και φορολογικών καθεστώτων που ευνοούν την οικογενειακή και μικρής κλίμακας γεωργία·
89. καλεί την ΕΕ να αντιμετωπίσει όλες τις αδυναμίες NAFSN που αναφέρθηκαν ανωτέρω, να ενεργήσει για την ενίσχυση της διαφάνειας και της διακυβέρνησης και να διασφαλίσει τη συνοχή των δράσεων που αναλαμβάνονται στο πλαίσιο αυτό και των στόχων της αναπτυξιακής πολιτικής·
o o o
90. αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή και στους συμμετέχοντες στη NAFSN.
Mwachinga, E. (Global Tax Simplification Team, World Bank Group), «Results of investor motivation survey conducted in the EAC», παρουσίαση που πραγματοποιήθηκε στη Λουσάκα στις 12 Φεβρουαρίου 2013.
«Supporting the development of more effective tax systems» (Υποστήριξη της ανάπτυξης πιο αποτελεσματικών φορολογικών συστημάτων) – έκθεση του ΔΝΤ, του ΟΟΣΑ και της Παγκόσμιας Τράπεζας προς την ομάδα εργασίας της G20, 2011.