Parlament Europejski,

–  uwzględniając art. 123 ust. 2 Regulaminu,

1.  przyjmuje do wiadomości wyrażone przez obywateli Zjednoczonego Królestwa pragnienie wystąpienia z UE; wskazuje, że wolę obywateli należy całkowicie i w pełni uszanować, rozpoczynając od jak najszybszego zastosowania art. 50 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE);

2.  podkreśla, że jest to dla UE krytyczny moment: interesy i oczekiwania obywateli Unii muszą ponownie znaleźć się w centrum debaty; należy teraz reaktywować projekt europejski;

3.  podkreśla, że wolę większości obywateli Zjednoczonego Królestwa należy uszanować przez szybkie i spójne wdrożenie procedury wystąpienia z UE;

4.  wskazuje, że negocjacje na podstawie art. 50 TUE dotyczące wystąpienia Zjednoczonego Królestwa z UE muszą rozpocząć się niezwłocznie po oficjalnej notyfikacji;

5.  ostrzega, że aby zapobiec zgubnej w skutkach powszechnej niepewności oraz chronić integralność Unii, notyfikacja przewidziana w art. 50 TUE musi nastąpić jak najszybciej; oczekuje, że premier Zjednoczonego Królestwa notyfikuje wynik referendum Radzie Europejskiej na posiedzeniu w dniach 28–29 czerwca 2016 r.; notyfikacja ta spowoduje uruchomienie procedury wystąpienia z UE;

6.  przypomina, że w porozumieniu uzgodnionym przez szefów państw lub rządów w lutym 2016 r. określono, iż wejdzie ono w życie tylko wtedy, gdy Zjednoczone Królestwo postanowi pozostać w UE; jest ono zatem nieważne;

7.  przypomina, że przed zawarciem umowy o wystąpieniu nie będzie można dokonać uzgodnień co do jakichkolwiek nowych stosunków między Zjednoczonym Królestwem a UE;

8.  przypomina, że na mocy traktatów wymagana jest zgoda Parlamentu Europejskiego i że musi on być w pełni zaangażowany na wszystkich etapach różnego rodzaju procedur dotyczących umowy o wystąpieniu oraz wszelkich przyszłych stosunków;

9.  zwraca się do Rady o powierzenie Komisji roli negocjatora w sprawie art. 50 TUE;

10.  podkreśla, że obecne wyzwania wymagają refleksji nad przyszłością UE: trzeba zreformować Unię oraz uczynić ją lepszą i bardziej demokratyczną; zauważa, że podczas gdy niektóre państwa członkowskie mogą postanowić, iż będą integrować się wolniej lub w mniejszym zakresie, trzon UE musi zostać wzmocniony, a rozwiązań wybiórczych należy unikać; uważa, że związku z tym, iż trzeba propagować nasze wspólne wartości, zapewnić stabilność, sprawiedliwość społeczną, zrównoważony rozwój, wzrost gospodarczy i zatrudnienie, pokonać utrzymującą się niepewność gospodarczą i społeczną, chronić obywateli oraz reagować na wyzwania związane z migracją, konieczne są rozwój i demokratyzacja, w szczególności unii gospodarczej i walutowej oraz przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, a także umocnienie wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa; dlatego uważa, że wynikiem reform musi być Unia odpowiadająca oczekiwaniom obywateli;

11.  wzywa do stworzenia planu działań na rzecz lepszej Unii opartego na pełnym wykorzystaniu Traktatu z Lizbony, czego uzupełnienie powinien stanowić przegląd traktatów;

12.  wprowadzi zmiany w swojej organizacji wewnętrznej, aby odzwierciedlić wyrażoną przez większość obywateli Zjednoczonego Królestwa wolę wystąpienia z Unii Europejskiej;

13.  przyjmuje do wiadomości dymisję brytyjskiego komisarza oraz ponowny przydział jego teki;

14.  wzywa Radę do zmiany porządku, w jakim następują prezydencje, aby zapobiec sytuacji, w której proces wystąpienia Zjednoczonego Królestwa z UE utrudniałby bieżące zarządzanie sprawami Unii;

15.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie Europejskiej, Radzie, Komisji, Europejskiemu Bankowi Centralnemu, parlamentom państw członkowskich oraz rządowi Zjednoczonego Królestwa.