Decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 13 września 2016 r. w sprawie wniosku o uchylenie immunitetu Sotiriosa Zarianopoulosa (2016/2083(IMM))
Parlament Europejski,
– uwzględniając wniosek o uchylenie immunitetu Sotiriosa Zarianopoulosa ogłoszony na posiedzeniu plenarnym w dniu 27 kwietnia 2016 r., przekazany przez prokuratora Sądu Najwyższego Grecji dnia 28 marca 2016 r. w związku z postępowaniem, jakie prokurator zamierza wszcząć w sprawie przestępstw popełnionych w Salonikach (sprawa ABM A2015/1606),
– uwzględniając okoliczność, że Sotirios Zarianopoulos zrezygnował z prawa do udzielenia wyjaśnień na mocy art. 9 ust. 5 Regulaminu,
– uwzględniając art. 8 i 9 protokołu nr 7 w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej, jak również art. 6 ust. 2 aktu z dnia 20 września 1976 r. dotyczącego wyboru członków Parlamentu Europejskiego w powszechnych wyborach bezpośrednich,
– uwzględniając wyroki wydane przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w dniach 12 maja 1964 r., 10 lipca 1986 r., 15 i 21 października 2008 r., 19 marca 2010 r., 6 września 2011 r. oraz 17 stycznia 2013 r.(1),
– uwzględniając art. 62 konstytucji Republiki Greckiej,
– uwzględniając sprawozdanie Komisji Prawnej (A8-0233/2016),
A. mając na uwadze, że prokurator Sądu Najwyższego Grecji zwrócił się o uchylenie immunitetu poselskiego Sotiriosa Zarianopoulosa w związku z postępowaniem w sprawie o popełnienie zarzucanego przestępstwa;
B. mając na uwadze, że w myśl art. 9 Protokołu nr 7 w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej korzystają na terytorium swojego państwa z immunitetów przyznawanych członkom parlamentu ich państwa;
C. mając na uwadze, że w myśl art. 62 Konstytucji Republiki Greckiej w trakcie kadencji parlamentarnej żaden poseł nie może być ścigany, aresztowany, uwięziony ani objęty innymi środkami ograniczającymi bez zgody Izby Deputowanych;
D. mając na uwadze, że władze greckie zamierzają wszcząć postępowanie przeciwko Sotiriosowi Zarianopoulosowi w związku z niedopełnieniem obowiązków wynikających z prawa popełnionym ze współsprawcami;
E. mając na uwadze, że zarzucany czyn dotyczy wydania w 2011 r. przez Radę Miasta Saloniki rzekomo niezgodnych z prawem zezwoleń na wykorzystanie przestrzeni publicznej do rozmieszczenia stołów i krzeseł w strefie dla pieszych, oraz że postępowanie prowadzone jest przeciwko Sotiriosowi Zarianopoulosowi jako byłemu członkowi rady miasta;
F. mając na uwadze, że zarzucany czyn nie ma żadnego związku z wykonywaniem przez Sotiriosa Zarianopoulosa mandatu posła do Parlamentu Europejskiego, lecz z pełnieniem przez niego wcześniej mandatu członka Rady Miasta Saloniki;
G. mając na uwadze, że zarzucany czyn nie dotyczy opinii wyrażonych lub głosów oddanych w ramach wykonywania obowiązków danego posła do Parlamentu Europejskiego w rozumieniu art. 8 Protokołu nr 7 w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej;
H. mając na uwadze, że nie istnieją podstawy, aby zakładać, że celem postępowania ma być zaszkodzenie politycznej działalności posła (fumus persecutionis), ponieważ zarzuty dotyczą wszystkich członków ówczesnej rady miasta;
Wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 12 maja 1964 r., Wagner/Fohrmann i Krier, 101/63, ECLI:EU:C:1964:28; wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 10 lipca 1986 r., Wybot/Faure i inni, 149/85, ECLI:EU:C:1986:310; wyrok Sądu z dnia 15 października 2008 r., Mote/Parlament, T-345/05, ECLI:EU:T:2008:440; wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 21 października 2008 r., Marra/De Gregorio i Clemente, C-200/07 i C-201/07, ECLI:EU:C:2008:579; wyrok Sądu z dnia 19 marca 2010 r., Gollnisch/Parlament, T-42/06, ECLI:EU:T:2010:102; wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 6 września 2011 r., Patriciello, C-163/10, ECLI: EU:C:2011:543; wyrok Sądu z dnia 17 stycznia 2013 r., Gollnisch/Parlament, T346/11 i T-347/11, ECLI:EU:T:2013:23.