Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–  έχοντας υπόψη τη Συνθήκη της Λισαβόνας,

–  έχοντας υπόψη τον Τίτλο V της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΣΕΕ),

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 42 παράγραφος 6 ΣΕΕ σχετικά με τη μόνιμη διαρθρωμένη συνεργασία,

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 42 παράγραφος 7 ΣΕΕ σχετικά με την αμυντική συμμαχία,

–  έχοντας υπόψη το πρωτόκολλο αριθ. 1 σχετικά με το ρόλο των Εθνικών Κοινοβουλίων στην Ευρωπαϊκή Ένωση,

–  έχοντας υπόψη το πρωτόκολλο αριθ. 2 σχετικά με την εφαρμογή των αρχών της επικουρικότητας και της αναλογικότητας,

–  έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 18ης Δεκεμβρίου 2013 και της 25ης - 26ης Ιουνίου 2015,

–  έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Συμβουλίου της 25ης Νοεμβρίου 2013 και της 18ης Νοεμβρίου 2014 σχετικά με την κοινή πολιτική ασφάλειας και άμυνας,

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 13ης Απριλίου 2016, σχετικά με την ΕΕ σε ένα μεταλλασσόμενο παγκόσμιο περιβάλλον – ένας πιο συνδεδεμένος, αμφιλεγόμενος και σύνθετος κόσμος(1),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 22ας Νοεμβρίου 2012, σχετικά με τη ρήτρα αμοιβαίας άμυνας και τη ρήτρα αλληλεγγύης της Ευρωπαϊκής Ένωσης: πολιτική και επιχειρησιακή διάσταση(2),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 14ης Ιανουαρίου 2009, σχετικά με την κατάσταση των θεμελιωδών δικαιωμάτων στην Ευρωπαϊκή Ένωση 2004-2008(3) που αναφέρει, στην παράγραφο 89, ότι «τα θεμελιώδη δικαιώματα δεν σταματούν στην είσοδο των στρατοπέδων και ότι ισχύουν επίσης εξ ολοκλήρου για τους ένστολους πολίτες, και συνιστά στα κράτη μέλη να διασφαλίσουν τον σεβασμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων και στις ένοπλες δυνάμεις»,

–  έχοντας υπόψη τα τελικά συμπεράσματα των διακοινοβουλευτικών διασκέψεων σχετικά με την Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας (ΚΕΠΠΑ) και την Κοινή Πολιτική Ασφάλειας και Άμυνας (ΚΠΑΑ) της Χάγης στις 8 Απριλίου 2016, του Λουξεμβούργου στις 6 Σεπτεμβρίου 2015, της Ρίγας στις 6 Μαρτίου 2015, της Ρώμης στις 7 Νοεμβρίου 2014, της Αθήνας στις 4 Απριλίου 2014, του Βίλνιους στις 6 Σεπτεμβρίου 2013, του Δουβλίνου στις 25 Μαρτίου 2013 και της Πάφου στις 10 Σεπτεμβρίου 2012,

–  έχοντας υπόψη τις πρόσφατες δηλώσεις της Αντιπροέδρου της Επιτροπής / Ύπατης Εκπροσώπου της Ένωσης για θέματα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφαλείας (ΑΕ/ΥΕ) κατά τη «σύνοδο του Gymnich» των Υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ, στις 2 Σεπτεμβρίου 2016, με τις οποίες επανέλαβε την ύπαρξη ενός «παραθύρου ευκαιρίας» για την επίτευξη ουσιαστικής προόδου μεταξύ των κρατών μελών στον τομέα της άμυνας,

–  έχοντας υπόψη το έγγραφο με τίτλο «Shared Vision, Common Action: A Stronger Europe – A Global Strategy for the European Union's Foreign and Security Policy» (Κοινό όραμα, κοινή δράση: Μια ισχυρότερη Ευρώπη – Μια παγκόσμια στρατηγική για την εξωτερική πολιτική και την πολιτική ασφαλείας της Ευρωπαϊκής Ένωσης) που παρουσίασε η ΑΕ/ΥΕ στις 28 Ιουνίου 2016,

–  έχοντας υπόψη την έκθεση προόδου, της 7ης Ιουλίου 2014, της AΕ/YE και του επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Άμυνας, σχετικά με την εφαρμογή των συμπερασμάτων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου του Δεκεμβρίου 2013,

–  έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής, της 24ης Ιουλίου 2013, με τίτλο «Μετάβαση προς έναν ανταγωνιστικότερο και αποδοτικότερο τομέα άμυνας και ασφάλειας» (COM(2013)0542),

–  έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής, της 24 Ιουνίου 2014, με τίτλο «Μια νέα συμφωνία για την ευρωπαϊκή άμυνα»,

–  έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής, της 8ης Μαΐου 2015, σχετικά με την εφαρμογή της ανακοίνωσής της για την άμυνα,

–  έχοντας υπόψη τις αξιολογήσεις της οδηγίας 2009/81/ΕΚ, της 13 Ιουλίου 2009, σχετικά με τον συντονισμό των διαδικασιών σύναψης ορισμένων συμβάσεων έργων, προμηθειών και παροχής υπηρεσιών που συνάπτονται από αναθέτουσες αρχές ή αναθέτοντες φορείς στους τομείς της άμυνας και της ασφάλειας, καθώς και της οδηγίας 2009/43/ΕΚ σχετικά με ενδοενωσιακές μεταφορές προϊόντων συνδεόμενων με τον τομέα της άμυνας,

–  έχοντας υπόψη την κοινή δήλωση των Προέδρων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και της Επιτροπής και του Γενικού Γραμματέα του ΝΑΤΟ, της 8ης Ιουλίου 2016,

–  έχοντας υπόψη την κοινή ανακοίνωση, της 11ης Δεκεμβρίου 2013, εκ μέρους της AΕ/YE και της Επιτροπής, με τίτλο «Η ολοκληρωμένη προσέγγιση της ΕΕ στις κρίσεις και τις εξωτερικές συγκρούσεις» (JOIN(2013)0030), καθώς και τα σχετικά συμπεράσματα του Συμβουλίου της 12ης Μαΐου 2014,

–  έχοντας υπόψη τη δήλωση των υπουργών Άμυνας και Εξωτερικών της Ιταλίας, της 10ης Αυγούστου 2016, στην οποία ζητούν έναν «χώρο Σένγκεν για την άμυνα»,

–  έχοντας υπόψη την κοινή δήλωση των υπουργών Εξωτερικών της Γαλλίας και της Γερμανίας, της 28ης Ιουνίου 2016, με τίτλο «Une Europe forte dans un monde incertain» (Μια δυνατή Ευρώπη σε έναν αβέβαιο κόσμο),

–  έχοντας υπόψη την πιθανή απόσχιση του Ηνωμένου Βασιλείου από την ΕΕ,

–  έχοντας υπόψη τα αποτελέσματα του Ευρωβαρόμετρου 85.1 του Ιουνίου 2016,

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 52 του Κανονισμού του,

–  έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων και τις γνωμοδοτήσεις της Επιτροπής Προϋπολογισμών, της Επιτροπής Εσωτερικής Αγοράς και Προστασίας των Καταναλωτών και της Επιτροπής Συνταγματικών Υποθέσεων (A8-0316/2016),

Α.  λαμβάνοντας υπόψη ότι τα τελευταία χρόνια η κατάσταση της ασφάλειας εντός και πέριξ της Ευρώπης έχει επιδεινωθεί σημαντικά και έχει δημιουργήσει σημαντικές και πρωτόγνωρες προκλήσεις που καμία μεμονωμένη χώρα ή οργανισμός δεν είναι σε θέση να αντιμετωπίσει μεμονωμένα· λαμβάνοντας υπόψη ότι η Ευρώπη βιώνει την απειλή της τρομοκρατίας στο έδαφός της πιο έντονα από ποτέ, ενώ η μάστιγα της τρομοκρατίας και της διαρκούς βίας στη Βόρεια Αφρική και στη Μέση Ανατολή συνεχίζει να εξαπλώνεται· λαμβάνοντας υπόψη ότι, για λόγους αλληλεγγύης και ανθεκτικότητας, η ΕΕ πρέπει να παραμείνει ενωμένη, αλλά και να δρα ενωμένη και συστηματικά, σε συνεργασία με τους συμμάχους και εταίρους μας και με τρίτες χώρες· λαμβάνοντας υπόψη ότι η πρόληψη, η ανταλλαγή ευαίσθητων πληροφοριών σχετικών με θέματα ασφάλειας, ο τερματισμός των ενόπλων συγκρούσεων, η αντιμετώπιση διαδεδομένων παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η εξάπλωση της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου και ο αγώνας κατά της τρομοκρατίας αποτελούν προτεραιότητες για την ΕΕ και τους πολίτες της, σε σχέση με τις οποίες πρέπει να υπάρξει δέσμευση τόσο εντός όσο και εκτός των ορίων της ΕΕ, μεταξύ άλλων μέσω της δημιουργίας ενός στρατιωτικού σώματος μηχανικών που θα έχει ως αποστολή την αντιμετώπιση ορισμένων πολύ πρακτικών προβλημάτων, σχετιζόμενων με τις συνέπειες της αλλαγής του κλίματος και τις φυσικές καταστροφές σε τρίτες χώρες· λαμβάνοντας υπόψη ότι η Ευρώπη θα πρέπει να καταστεί ισχυρότερη και ταχύτερη στην αντιμετώπιση των πραγματικών καταστάσεων απειλής·

Β.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η τρομοκρατία, οι υβριδικές απειλές, η οικονομική αστάθεια, η ανασφάλεια στον κυβερνοχώρο και στον τομέα της ενέργειας, το οργανωμένο έγκλημα και η κλιματική αλλαγή αποτελούν τις κύριες απειλές για την ασφάλεια σε έναν καθημερινά όλο και πιο περίπλοκο και διασυνδεδεμένο κόσμο, όπου η ΕΕ θα πρέπει να καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια και να αναζητήσει τρόπους κατοχύρωσης της ασφάλειας και διασφάλισης της ευημερίας και της δημοκρατίας· λαμβάνοντας υπόψη ότι το τρέχον πλαίσιο ασφάλειας και οικονομικών συνθηκών επιβάλλει στενότερη συνεργασία μεταξύ των ευρωπαϊκών ενόπλων δυνάμεων και περισσότερη και καλύτερη κοινή εκπαίδευση και συνεργασία του στρατιωτικού προσωπικού· λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με την έρευνα του Ευρωβαρόμετρου 85.1 που δημοσιεύθηκε τον Ιούνιο 2016, περίπου τα δύο τρίτα των ευρωπαίων πολιτών επιθυμούν μεγαλύτερη συμμετοχή της ΕΕ σε θέματα που αφορούν την πολιτική ασφάλειας και άμυνας· λαμβάνοντας υπόψη ότι η εσωτερική και η εξωτερική ασφάλεια συγχέονται όλο και περισσότερο· λαμβάνοντας υπόψη ότι θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στην πρόληψη των συγκρούσεων, στην αντιμετώπιση των βαθύτερων αιτιών της αστάθειας και στη διασφάλιση της ανθρώπινης ασφάλειας· λαμβάνοντας υπόψη ότι η αλλαγή του κλίματος αποτελεί πολύ σοβαρή απειλή για την παγκόσμια ασφάλεια, ειρήνη και σταθερότητα, η οποία μεγεθύνει τις απειλές για την παραδοσιακή ασφάλεια, μεταξύ άλλων εξαιτίας της περιοριζόμενης πρόσβασης σε πόσιμο νερό και τρόφιμα για τους πληθυσμούς ευάλωτων και αναπτυσσόμενων χωρών και, συνεπώς, οδηγεί σε οικονομικές και κοινωνικές εντάσεις, αναγκάζει τους ανθρώπους να μεταναστεύουν ή δημιουργεί πολιτικές εντάσεις και κινδύνους για την ασφάλεια·

Γ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΑΕ/ΥΕ περιέλαβε την ασφάλεια της Ένωσης ως μία από τις πέντε κορυφαίες προτεραιότητες της «Παγκόσμιας στρατηγικής για την εξωτερική πολιτική και την πολιτική ασφάλειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης» που δημοσίευσε·

Δ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η Συνθήκη της Λισαβόνας απαιτεί από τα κράτη μέλη να διαθέτουν κατάλληλες ικανότητες για στρατιωτικές και μη στρατιωτικές αποστολές και επιχειρήσεις ΚΠΑΑ· λαμβάνοντας υπόψη ότι η οικοδόμηση ικανοτήτων ασφάλειας και άμυνας, η οποία κατοχυρώνεται στις Συνθήκες, απέχει πολύ από το να είναι βέλτιστη· λαμβάνοντας υπόψη ότι τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα θα μπορούσαν επίσης να διαδραματίσουν πολύ σημαντικό ρόλο στην ανάληψη πολιτικών πρωτοβουλιών· λαμβάνοντας υπόψη ότι τα κράτη μέλη έχουν μέχρι στιγμής επιδείξει απροθυμία να δημιουργήσουν αυτήν την Ευρωπαϊκή Ένωση Ασφάλειας και Άμυνας, φοβούμενα ότι μπορεί να απειλήσει την εθνική τους κυριαρχία·

Ε.  λαμβάνοντας υπόψη ότι το κόστος της μη Ευρώπης στον τομέα της άμυνας και της ασφάλειας εκτιμάται στα 26,4 δισεκατομμύρια EUR ετησίως(4), ως αποτέλεσμα της αλληλεπικάλυψης, της πλεονάζουσας ικανότητας και των φραγμών στην προμήθεια αμυντικού εξοπλισμού·

ΣΤ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι το άρθρο 42 ΣΕΕ απαιτεί τον προοδευτικό προσδιορισμό μιας κοινής αμυντικής πολιτικής της Ένωσης, στο πλαίσιο της ΚΠΑΑ, η οποία θα οδηγήσει σε μια κοινή άμυνα της ΕΕ όταν το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο λάβει ομόφωνα σχετική απόφαση· λαμβάνοντας υπόψη ότι το άρθρο 42 παράγραφος 2 ΣΕΕ συνιστά επίσης στα κράτη μέλη την έγκριση μιας τέτοιας απόφασης σύμφωνα με τους αντίστοιχους συνταγματικούς τους κανόνες·

Ζ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι το άρθρο 42 ΣΕΕ προβλέπει ακόμη τη δημιουργία θεσμών στο πεδίο της άμυνας, καθώς και τον προσδιορισμό μιας ευρωπαϊκής πολιτικής ικανοτήτων και εξοπλισμού· λαμβάνοντας υπόψη ότι το άρθρο αυτό απαιτεί επίσης οι προσπάθειες της ΕΕ να είναι συμβατές με το ΝΑΤΟ, συμπληρωματικές και αλληλοενισχυόμενες· λαμβάνοντας υπόψη ότι μια κοινή αμυντική πολιτική της Ένωσης θα πρέπει να ενισχύει την ικανότητά της να προάγει την ασφάλεια εντός και πέραν των συνόρων της, καθώς και να ενισχύει την εταιρική σχέση με το ΝΑΤΟ και τις διατλαντικές σχέσεις και, συνεπώς, θα επιτρέπει να υπάρξει ένα ισχυρότερο ΝΑΤΟ, προωθώντας έτσι περαιτέρω και κατά τρόπο πιο αποτελεσματικό μια εδαφική, περιφερειακή και παγκόσμια ασφάλεια και άμυνα· λαμβάνοντας υπόψη ότι η πρόσφατη κοινή δήλωση στη σύνοδο κορυφής το 2016 του ΝΑΤΟ στη Βαρσοβία, σχετικά με τη στρατηγική εταιρική σχέση ΝΑΤΟ-ΕΕ, αναγνώριζε τον ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει το ΝΑΤΟ και τη στήριξη που μπορεί να προσφέρει η ΕΕ στην επίτευξη κοινών στόχων· λαμβάνοντας υπόψη ότι η Ευρωπαϊκή Αμυντική Ένωση (ΕΑΕ) πρέπει να αποσκοπεί στη διατήρηση της ειρήνης, την πρόληψη των συγκρούσεων και την ενίσχυση της διεθνούς ασφάλειας, σύμφωνα με τις αρχές του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών·

Η.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι μάχιμες μονάδες της ΕΕ, που απέκτησαν την πλήρη λειτουργική ικανότητά τους το 2007, και οι οποίες προορίζονται να χρησιμοποιηθούν για στρατιωτικά καθήκοντα ανθρωπιστικού χαρακτήρα, αποκατάστασης της ειρήνης και διατήρησης της ειρήνης, δεν έχουν χρησιμοποιηθεί ακόμα, παρά τις ευκαιρίες και τις ανάγκες που παρουσιάστηκαν, λόγω διαδικαστικών, οικονομικών και πολιτικών εμποδίων· υπογραμμίζει ότι αυτό αποτελεί μια χαμένη ευκαιρία για την ενίσχυση του ρόλου της ΕΕ ως σημαντικού παγκόσμιου παράγοντα για τη σταθερότητα και την ειρήνη·

Θ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι, εκτός από τη δημιουργία του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Άμυνας (ΕΟΑ), κανένα από τα άλλα ελλείποντα στοιχεία της κοινής πολιτικής ασφάλειας και άμυνας της ΕΕ δεν έχουν μέχρι σήμερα σχεδιαστεί, αποφασιστεί ή εφαρμοστεί· λαμβάνοντας υπόψη ότι ο ΕΟΑ εξακολουθεί να χρειάζεται μια αναδιάρθρωση του οργανισμού του, ώστε να μπορέσει να αναπτύξει πλήρως το δυναμικό του και να αποδείξει ότι παράγει προστιθέμενη αξία, καθιστά την ΚΠΑΑ περισσότερο αποτελεσματική και μπορεί να οδηγήσει σε εναρμονισμένες διαδικασίες σχεδιασμού της εθνικής άμυνας στους τομείς που σχετίζονται με τις στρατιωτικές επιχειρήσεις ΚΠΑΑ, σύμφωνα με τις αποστολές Petersberg που περιγράφονται στο άρθρο 43 της ΣΕΕ· ενθαρρύνει όλα τα κράτη μέλη να συμμετάσχουν και να δεσμευτούν στον ΕΟΑ προκειμένου να επιτευχθεί αυτός ο στόχος·

Ι.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η παγκόσμια στρατηγική της ΕΕ για θέματα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας, απαιτεί η ΕΕ να ενθαρρύνει συστηματικά τη συνεργασία στον τομέα της άμυνας, σε όλο το φάσμα των ικανοτήτων, προκειμένου να ανταποκρίνεται σε εξωτερικές κρίσεις, να βοηθά στην οικοδόμηση των ικανοτήτων των εταίρων μας, να εγγυάται την ασφάλεια της Ευρώπης, και να δημιουργήσει μια ισχυρή ευρωπαϊκή αμυντική βιομηχανία, η οποία είναι ζωτικής σημασίας για τη στρατηγική αυτονομία λήψης αποφάσεων και δράσης της Ένωσης· λαμβάνοντας υπόψη ότι οποιαδήποτε μέτρα πρέπει να συμφωνηθούν από όλα τα μέλη του Συμβουλίου πριν εφαρμοστούν·

ΙΑ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Ιουνίου 2015, που ήταν εν μέρει επικεντρωμένο στην άμυνα, ζήτησε την προώθηση μεγαλύτερης και συστηματικότερης ευρωπαϊκής συνεργασίας στον τομέα της άμυνας με σκοπό την επίτευξη βασικών ικανοτήτων, αξιοποιώντας, μεταξύ άλλων, και τα κονδύλια της ΕΕ, όποτε αυτό είναι σκόπιμο, επισημαίνοντας ότι οι στρατιωτικές ικανότητες παραμένουν υπό την κυριότητα και τη διαχείριση των κρατών μελών·

ΙΒ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η Γαλλία επικαλέστηκε το άρθρο 42 παράγραφος 7 ΣΕΕ στις 17 Νοεμβρίου 2015 και, στη συνέχεια, ζήτησε και διαχειρίστηκε τις συνεισφορές των άλλων κρατών μελών βοήθειας και συνδρομής σε αμιγώς διμερή βάση·

ΙΓ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η Λευκή Βίβλος της ΕΕ για την ασφάλεια και την άμυνα θα πρέπει να ενισχύσει περαιτέρω την ΚΠΑΑ και την ικανότητα της ΕΕ να δρα ως πάροχος ασφάλειας σύμφωνα με τη Συνθήκη της Λισαβόνας, και θα μπορούσε να αποτελέσει ένα χρήσιμο στοιχείο μελέτης για μια μελλοντική αποτελεσματικότερη ΚΠΑΑ· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι αποστολές και επιχειρήσεις ΚΠΑΑ τοποθετούνται κυρίως σε περιοχές όπως το Κέρας της Αφρικής και το Σαχέλ, που έχουν επηρεαστεί σοβαρότατα από αρνητικές συνέπειες της αλλαγής του κλίματος, όπως ξηρασίες και υποβάθμιση του εδάφους·

ΙΔ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η ολλανδική Προεδρία του Συμβουλίου προώθησε την ιδέα μιας Λευκής Βίβλου της ΕΕ· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι χώρες της ομάδας Βίζεγκραντ επιδοκίμασαν την ιδέα μιας ισχυρότερης ενοποίησης της ευρωπαϊκής άμυνας· λαμβάνοντας επίσης υπόψη ότι η Γερμανία ζήτησε να δημιουργηθεί μια Ευρωπαϊκή Ένωση Ασφάλειας και Άμυνας, στη Λευκή Βίβλο του 2016 σχετικά με τη γερμανική πολιτική ασφάλειας και το μέλλον του γερμανικού στρατού·

ΙΕ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η σταδιακή αμυντική ενοποίηση αποτελεί τη βέλτιστη επιλογή μας για να επιτύχουμε περισσότερα με λιγότερα χρήματα και ότι η Λευκή Βίβλος μπορεί να προσφέρει μια μοναδική ευκαιρία για να προταθούν περαιτέρω μέτρα·

Η Ευρωπαϊκή Αμυντική Ένωση

1.  υπενθυμίζει ότι, προκειμένου να εξασφαλίσει τη μακροπρόθεσμη ασφάλειά της, η Ευρώπη χρειάζεται πολιτική βούληση και αποφασιστικότητα, βασιζόμενη σε ένα ευρύ σύνολο συναφών μέσων πολιτικής, που περιλαμβάνουν ισχυρές και σύγχρονες στρατιωτικές ικανότητες· παροτρύνει το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο να ηγηθεί της σταδιακής οριοθέτησης μιας κοινής αμυντικής πολιτικής της Ένωσης και να παράσχει επιπλέον οικονομικούς πόρους για την εξασφάλιση της υλοποίησής της, με στόχο τη θέσπισή της στο επόμενο πολυετές πολιτικό και δημοσιονομικό πλαίσιο της ΕΕ (ΠΔΠ)· υπενθυμίζει ότι η δημιουργία της κοινής αμυντικής πολιτικής της Ένωσης αποτελεί εξέλιξη και εφαρμογή της Κοινής Πολιτικής Ασφάλειας και Άμυνας στο πλαίσιο της Συνθήκης της Λισαβόνας, που δεσμεύεται από το διεθνές δίκαιο και είναι στην πραγματικότητα απαραίτητη για να μπορέσει η ΕΕ να προωθήσει το κράτος δικαίου, την ειρήνη και την ασφάλεια παγκοσμίως· επιδοκιμάζει, στο πλαίσιο αυτό, όλες τις τρέχουσες ενέργειες των κρατών μελών που αποσκοπούν στην περαιτέρω ενοποίηση των κοινών αμυντικών προσπαθειών μας, λαμβάνοντας επίσης υπόψη την πολύ σημαντική συνεισφορά που θα μπορούσε να έχει η Λευκή Βίβλος για την ασφάλεια και την άμυνα·

2.  προτρέπει τα κράτη μέλη της ΕΕ να απελευθερώσουν το πλήρες δυναμικό της Συνθήκης της Λισαβόνας, ιδίως όσον αφορά την ΚΠΑΑ, με ειδική αναφορά στη μόνιμη διαρθρωμένη συνεργασία του άρθρου 42 παράγραφος 6 ΣΕΕ, ή το ταμείο εκκίνησης του άρθρου 41 παράγραφος 3 ΣΕΕ· υπενθυμίζει ότι οι αποστολές Petersberg του άρθρου 43 ΣΕΕ συνιστούν έναν μακρύ κατάλογο φιλόδοξων στρατιωτικών αποστολών, όπως κοινές επιχειρήσεις αφοπλισμού, ανθρωπιστικές αποστολές και αποστολές διάσωσης, αποστολές παροχής συμβουλών και αρωγής επί στρατιωτικών θεμάτων, αποστολές πρόληψης συγκρούσεων και διατήρησης της ειρήνης και αποστολές μάχιμων δυνάμεων για τη διαχείριση κρίσεων, περιλαμβανομένων των αποστολών με σκοπό την αποκατάσταση της ειρήνης και τη σταθεροποίηση μετά το πέρας των συγκρούσεων· υπενθυμίζει ότι το ίδιο άρθρο δηλώνει επίσης ότι όλες αυτές οι αποστολές μπορούν να συμβάλλουν στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας, μεταξύ άλλων μέσω της στήριξης τρίτων χωρών για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας στο έδαφός τους· τονίζει ότι η τρέχουσα κατάσταση της ΚΠΑΑ δεν επιτρέπει στην ΕΕ να εκπληρώσει όλες τις αποστολές που παρατίθενται· πιστεύει ότι σκοπός θα πρέπει να είναι η συστηματική αναζήτηση τρόπων ώστε να μπορέσει η ΕΕ να εκπληρώσει τους στόχους της Συνθήκης της Λισαβόνας·

3.  είναι της άποψης ότι μια πραγματικά ισχυρή ΕΑΕ μπορεί να προσφέρει στα κράτη μέλη διασφαλίσεις και ικανότητες που υπερβαίνουν τις επιμέρους δικές τους·

4.  πιστεύει ότι ο δρόμος προς την ΕΑΕ πρέπει να ξεκινά από μια εκτενώς αναθεωρημένη ΚΠΑΑ, βασισμένη σε μια ισχυρή αρχή άμυνας, στην αποδοτική χρηματοδότηση και στον συντονισμό με το ΝΑΤΟ· θεωρεί ότι, ως απαραίτητο βήμα, με δεδομένη την αυξανόμενη ενοποίηση της εσωτερικής και εξωτερικής ασφάλειας, η ΚΠΑΑ πρέπει να πάψει να περιορίζεται στη διαχείριση εξωτερικών κρίσεων, ώστε να διασφαλίζει πραγματικά την κοινή ασφάλεια και άμυνα, και να επιτρέψει την ανάμειξη της Ένωσης σε όλα τα στάδια των κρίσεων και των συγκρούσεων, χρησιμοποιώντας ολόκληρο το φάσμα των μέσων που έχει στη διάθεσή της·

5.  υπογραμμίζει την ανάγκη σύστασης ενός Συμβουλίου Υπουργών Άμυνας, που θα παρέχει διαρκή πολιτική ηγεσία και θα συντονίσει την οριοθέτηση μιας Ευρωπαϊκής Αμυντικής Ένωσης· καλεί το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης να ορίσει, ως πρώτο βήμα, μια μόνιμη σύνθεση συνεδριάσεων των Υπουργών Άμυνας των κρατών μελών τα οποία έχουν δεσμευτεί να συνεργαστούν εντατικότερα στον τομέα της άμυνας, που θα αποτελέσει ένα φόρουμ διαβούλευσης και λήψης αποφάσεων·

6.  καλεί τον Πρόεδρο της Επιτροπής να συγκροτήσει μια μόνιμη ομάδα εργασίας με τίτλο «Θέματα άμυνας» από μέλη της Επιτροπής υπό την προεδρία της ΑΕ/ΥΕ· ζητεί να συνδέεται το Κοινοβούλιο με την εν λόγω ομάδα με μόνιμους αντιπροσώπους· υποστηρίζει την περαιτέρω ενασχόληση της Επιτροπής με την άμυνα, μέσω ορθά εστιασμένης έρευνας, σχεδιασμού και εφαρμογής· καλεί την ΑΕ/ΥΕ να ενσωματώσει τη δράση για την κλιματική αλλαγή σε όλα τα πεδία εξωτερικής δράσης, και ιδίως στην ΚΠΑΑ·

7.  θεωρεί ότι η χειροτέρευση των κινδύνων και των απειλών που αντιλαμβάνεται η Ευρώπη καθιστούν επιτακτική τη δημιουργία της Ευρωπαϊκής Αμυντικής Ένωσης, ιδίως λόγω της περαιτέρω επιδείνωσης του περιβάλλοντος ασφάλειας στα σύνορα της ΕΕ, ειδικά στην ανατολική και στη νότια γειτονία της· σημειώνει ότι αυτό αντικατοπτρίζεται και στις στρατηγικές ασφάλειας των κρατών μελών· τονίζει ότι η παρούσα κατάσταση επιδεινώθηκε σημαντικά και σταδιακά το 2014, με τη δημιουργία και την ανάπτυξη του αυτοαποκαλούμενου Ισλαμικού Κράτους, καθώς και με τη χρήση βίας εκ μέρους της Ρωσίας·

8.  είναι της άποψης ότι η ΕΑΕ πρέπει να βασίζεται σε μια περιοδική κοινή αξιολόγηση των απειλών για την ασφάλεια των κρατών μελών, αλλά να είναι αρκετά ευέλικτη ώστε να ικανοποιεί τις επιμέρους προκλήσεις και ανάγκες των κρατών μελών όσον αφορά την ασφάλεια·

9.  πιστεύει ότι η Ένωση θα πρέπει να αφιερώσει δικά της μέσα για να προωθήσει μια ευρύτερη και συστηματικότερη ευρωπαϊκή συνεργασία στον τομέα της άμυνας μεταξύ των κρατών μελών, συμπεριλαμβανομένης της μόνιμης διαρθρωμένης συνεργασίας (PESCO)· είναι πεπεισμένο ότι η χρήση κονδυλίων της ΕΕ θα αποτελέσει σαφή έκφραση συνοχής και αλληλεγγύης, και ότι αυτό θα επέτρεπε σε όλα τα κράτη μέλη να βελτιώσουν τις στρατιωτικές τους ικανότητες σε μια πιο κοινή προσπάθεια·

10.  πιστεύει ότι μια ενισχυμένη ευρωπαϊκή συνεργασία στον τομέα της άμυνας θα οδηγούσε σε μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα, ενότητα και αποδοτικότητα, καθώς και σε αύξηση των μέσων και των ικανοτήτων της ΕΕ, και σε δυνητικά θετικά αποτελέσματα στην έρευνα και στη βιομηχανία του αμυντικού τομέα· υπογραμμίζει ότι μόνο μέσω της εντατικότερης αυτής συνεργασίας, που θα πρέπει σταδιακά να εξελιχθεί σε μια πραγματική ΕΑΕ, θα αποκτήσουν η ΕΕ και τα κράτη μέλη της τις απαραίτητες τεχνολογικές και βιομηχανικές ικανότητες ώστε να μπορούν να ενεργούν ταχύτερα, αυτόνομα και αποτελεσματικά και να αντιμετωπίζουν τις σημερινές απειλές με ταχύ και αποτελεσματικό τρόπο·

11.  ενθαρρύνει όλα τα κράτη μέλη να αναλάβουν δεσμευτικότερες υποχρεώσεις μεταξύ τους, θεσπίζοντας μόνιμη διαρθρωμένη συνεργασία στο πλαίσιο της Ένωσης· ενθαρρύνει τα κράτη μέλη να δημιουργήσουν πολυεθνικές δυνάμεις εντός του πλαισίου της PESCO και να καταστήσουν τις δυνάμεις αυτές διαθέσιμες στην ΚΠΑΑ· υπογραμμίζει τη σημασία και την αναγκαιότητα της συμμετοχής όλων των κρατών μελών σε μια μόνιμη και αποδοτική διαρθρωμένη συνεργασία· πιστεύει ότι το Συμβούλιο θα πρέπει να αναθέτει καθήκοντα για την εκτέλεση επιχειρήσεων σχετικά με τη διατήρηση της ειρήνης, την πρόληψη των συγκρούσεων και την ενίσχυση της διεθνούς ασφάλειας κατά κανόνα στις εν λόγω πολυεθνικές δυνάμεις· συνιστά οι διαδικασίες διαμόρφωσης της πολιτικής τόσο σε επίπεδο ΕΕ όσο και σε εθνικό επίπεδο να είναι σχεδιασμένες με τέτοιον τρόπο, ώστε να είναι δυνατή η ταχεία αντιμετώπιση των κρίσεων· είναι πεπεισμένο ότι το σύστημα μάχιμων ομάδων της ΕΕ θα πρέπει να αλλάξει ονομασία και να χρησιμοποιηθεί και να αναπτυχθεί περαιτέρω προς το σκοπό αυτόν, τόσο πολιτικά, όσο και ως προς την ευελιξία του, και να διαθέτει αποτελεσματική χρηματοδότηση· ενθαρρύνει τη σύσταση επιχειρησιακού επιτελείου της ΕΕ ως προϋπόθεση για αποτελεσματικό σχεδιασμό, διοίκηση και έλεγχο των κοινών επιχειρήσεων· υπογραμμίζει ότι η PESCO είναι ανοικτή σε όλα τα κράτη μέλη·

12.  καλεί τα κράτη μέλη να αναγνωρίσουν ειδικότερα το δικαίωμα του στρατιωτικού προσωπικού να δημιουργεί επαγγελματικές ενώσεις ή συνδικαλιστικές οργανώσεις και να εγγράφεται σε αυτές, καθώς και να εξασφαλίζουν τη συμμετοχή τους σε τακτικό κοινωνικό διάλογο με τις αρχές· καλεί το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο να λάβει συγκεκριμένα μέτρα με στόχο την εναρμόνιση και τυποποίηση των ευρωπαϊκών ενόπλων δυνάμεων, προκειμένου να διευκολύνει τη συνεργασία του προσωπικού των ενόπλων δυνάμεων στο πλαίσιο μιας νέας Ευρωπαϊκής Αμυντικής Ένωσης·

13.  επισημαίνει ότι όλα τα κράτη μέλη δυσκολεύονται να διατηρήσουν ένα ιδιαίτερα ευρύ φάσμα αμυντικών ικανοτήτων, κυρίως λόγω οικονομικών περιορισμών· ζητεί, επομένως, μεγαλύτερο συντονισμό και σαφέστερες επιλογές σχετικά με το ποιες ικανότητες θα πρέπει να διατηρηθούν, ώστε τα κράτη μέλη να μπορούν να εξειδικευθούν σε ορισμένες ικανότητες·

14.  ενθαρρύνει τα κράτη μέλη να αναζητήσουν περαιτέρω οδούς για κοινή αγορά, διατήρηση και συντήρηση δυνάμεων και υλικού· υποστηρίζει ότι μπορεί να είναι χρήσιμο να εξεταστεί πρώτα η συγκέντρωση και κοινή χρήση μη θανατηφόρου υλικού, όπως είναι τα οχήματα και τα αεροσκάφη μεταφοράς, τα οχήματα και τα αεροσκάφη ανεφοδιασμού και άλλο υλικό υποστήριξης·

15.  πιστεύει ότι η διαλειτουργικότητα είναι καίριος παράγοντας για τη συμβατότητα και ενοποίηση των δυνάμεων των κρατών μελών· τονίζει, επομένως, ότι τα κράτη μέλη πρέπει να διερευνήσουν τη δυνατότητα συμβάσεων από κοινού όσον αφορά τους αμυντικούς πόρους· σημειώνει ότι ο προστατευτικός και κλειστός χαρακτήρας των αμυντικών αγορών της ΕΕ περιορίζει αυτή τη δυνατότητα·

16.  τονίζει ότι η επανεξέταση και διεύρυνση του μηχανισμού Αθηνά είναι απαραίτητη για να διασφαλιστεί ότι οι αποστολές της ΕΕ μπορούν να χρηματοδοτούνται από συλλογικούς πόρους, αντί το μεγαλύτερο μέρος των δαπανών να επιβαρύνει τα επιμέρους συμμετέχοντα κράτη μέλη, ώστε να εξαλειφθεί ένα πιθανό εμπόδιο που αποτρέπει τα κράτη μέλη να διαθέσουν δυνάμεις·

17.  καλεί το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να συστήσει μια πλήρως λειτουργική Επιτροπή για την Ασφάλεια και την Άμυνα με σκοπό να παρακολουθεί την υλοποίηση της μόνιμης διαρθρωμένης συνεργασίας·

18.  πιστεύει ότι είναι απαραίτητο να ενισχυθεί και να διευρυνθεί ο ρόλος του ΕΟΑ, προκειμένου να είναι αποτελεσματική η ΕΑΕ όσον αφορά τον συντονισμό προγραμμάτων και έργων βασισμένων στις ικανότητες και να θεσπιστεί μια κοινή ευρωπαϊκή πολιτική ικανοτήτων και εξοπλισμών που θα επιδιώκει μεγαλύτερη αποδοτικότητα, εξάλειψη των αλληλοεπικαλύψεων και μείωση του κόστους και θα βασίζεται σε έναν πολύ ακριβή κατάλογο απαιτήσεων όσον αφορά τις ικανότητες για τις επιχειρήσεις ΚΠΑΑ και σε εναρμονισμένο εθνικό αμυντικό σχεδιασμό και διαδικασίες προμήθειας σε σχέση με αυτές τις συγκεκριμένες ικανότητες· πιστεύει ότι αυτό θα πρέπει να ακολουθήσει την εξέταση των αμυντικών δυνάμεων των κρατών μελών και των προηγούμενων δραστηριοτήτων και διαδικασιών του ΕΟΑ· καλεί τον ΕΟΑ να αποδείξει ποια κενά από πλευράς ικανοτήτων, που εντοπίστηκαν στους πρωταρχικούς στόχους και στο σχέδιο ανάπτυξης ικανοτήτων, καλύφθηκαν στο πλαίσιο του Οργανισμού· είναι πεπεισμένο ότι η συγκέντρωση και ανταλλαγή πρωτοβουλιών και σχεδίων αποτελούν εξαιρετικά πρώτα βήματα με στόχο μια ενισχυμένη ευρωπαϊκή συνεργασία·

19.  ενθαρρύνει την Επιτροπή να συνεργαστεί με τον ΕΟΑ για την ενίσχυση της βιομηχανικής και τεχνολογικής βάσης του αμυντικού τομέα, που είναι απαραίτητη για την ευρωπαϊκή στρατηγική αυτονομία· πιστεύει ότι ο κρίσιμος παράγοντας για τη στήριξη της βιομηχανίας είναι η αύξηση των αμυντικών δαπανών των κρατών μελών, καθώς και η εξασφάλιση της ανταγωνιστικότητας της βιομηχανίας σε παγκόσμιο επίπεδο· σημειώνει ότι ο υφιστάμενος κατακερματισμός της αγοράς υπονομεύει την ανταγωνιστικότητα της ευρωπαϊκής αμυντικής βιομηχανίας· πιστεύει ότι η συνεργατική έρευνα μπορεί να συμβάλει στη μείωση αυτού του κατακερματισμού και να βελτιώσει την ανταγωνιστικότητα·

20.  έχει τη βεβαιότητα ότι μόνο μια συντονισμένη προσέγγιση στην ανάπτυξη ικανοτήτων, μεταξύ άλλων μέσω της εδραίωσης λειτουργικών συμπλεγμάτων φορέων, όπως η Ευρωπαϊκή Διοίκηση Αερομεταφορών, μπορεί να δημιουργήσει τις απαραίτητες οικονομίες κλίμακας για να υποστηριχθεί μια Ευρωπαϊκή Αμυντική Ένωση· πιστεύει ακόμη ότι η ενίσχυση των ικανοτήτων της ΕΕ μέσω κοινών προμηθειών και άλλων μορφών συγκέντρωσης και κοινής χρήσης θα μπορούσε να δώσει την αναγκαία ώθηση στην αμυντική βιομηχανία της Ευρώπης, περιλαμβανομένων των ΜΜΕ· υποστηρίζει τη λήψη στοχευμένων μέτρων για να δοθούν κίνητρα σε τέτοια έργα, προκειμένου να επιτευχθεί ο δείκτης αναφοράς του ΕΟΑ 35% των συνολικών δαπανών σε συνεργατικές προμήθειες, όπως απαιτεί η παγκόσμια στρατηγική της ΕΕ· πιστεύει ότι η καθιέρωση ενός Ευρωπαϊκού Εξαμήνου Άμυνας, στο πλαίσιο του οποίου κάθε κράτος μέλος θα συμβουλεύεται τους κύκλους σχεδιασμού και τα σχέδια προμηθειών των άλλων κρατών, θα μπορούσε να βοηθήσει να αντιμετωπιστεί η τρέχουσα κατάσταση κατακερματισμού της αμυντικής αγοράς·

21.  τονίζει ότι η ασφάλεια στον κυβερνοχώρο είναι από τη φύση της ένας τομέας πολιτικής στον οποίο η συνεργασία και η ενοποίηση είναι καίριας σημασίας, όχι μόνο μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ, των βασικών εταίρων και του ΝΑΤΟ, αλλά και μεταξύ διαφόρων παραγόντων της κοινωνίας, καθώς δεν αποτελεί αποκλειστικά στρατιωτική ευθύνη· ζητεί σαφέστερες κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με τη χρήση και το πλαίσιο των αμυντικών και επιθετικών ικανοτήτων της ΕΕ· υπενθυμίζει ότι το Κοινοβούλιο έχει επανειλημμένα ζητήσει διεξοδική αναθεώρηση του κανονισμού για την εξαγωγή ειδών διπλής χρήσης, ώστε να μην πέφτει σε λάθος χέρια το λογισμικό και τα άλλα συστήματα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν εναντίον των ψηφιακών υποδομών της ΕΕ ή για την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων·

22.  υπενθυμίζει την πρόσφατη δημοσίευση, εκ μέρους της Ύπατης Εκπροσώπου, της παγκόσμιας στρατηγικής, η οποία αποτελεί συνεκτικό πλαίσιο των προτεραιοτήτων δράσης στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής και για τον προσδιορισμό των επόμενων εξελίξεων στην ευρωπαϊκή αμυντική πολιτική·

23.  υπενθυμίζει τους τέσσερις δείκτες αναφοράς για τις συλλογικές επενδύσεις, τους οποίους ενέκρινε το Υπουργικό Διοικητικό Συμβούλιο του ΕΟΑ τον Νοέμβριο του 2007, και ανησυχεί για το χαμηλό επίπεδο συνεργασίας που κατέδειξε η έκθεση σχετικά με τα αμυντικά δεδομένα, που δημοσιεύτηκε το 2013·

24.  καλεί την ΑΕ/ΥΕ να αναλάβει πρωτοβουλία για τη συνεργασία σημαντικών εταιρειών και ενδιαφερόμενων φορέων της ευρωπαϊκής αμυντικής βιομηχανίας, με στόχο την ανάπτυξη μιας ευρωπαϊκής βιομηχανίας τηλεκατευθυνόμενων αεροσκαφών·

25.  καλεί την ΑΕ/ΥΕ να αναλάβει πρωτοβουλία για τη συνεργασία σημαντικών εταιρειών και ενδιαφερόμενων φορέων της ευρωπαϊκής αμυντικής βιομηχανίας, με στόχο τη διαμόρφωση στρατηγικών και ενός φορέα για την κοινή ανάπτυξη αμυντικού εξοπλισμού·

26.  καλεί την ΑΕ/ΥΕ να ενισχύσει τη συνεργασία μεταξύ των εθνικών στρατηγικών, ικανοτήτων και κέντρων διοίκησης για την ασφάλεια στον κυβερνοχώρο και του ΕΟΑ, στο πλαίσιο της μόνιμης διαρθρωμένης συνεργασίας, με σκοπό την προστασία από τις επιθέσεις στον κυβερνοχώρο και την αντιμετώπισή τους·

27.  ζητεί να αναπτυχθεί περαιτέρω το πλαίσιο πολιτικής της ΕΕ για την άμυνα στον κυβερνοχώρο, προκειμένου να αναβαθμιστούν οι αμυντικές ικανότητες των κρατών μελών στον κυβερνοχώρο, η επιχειρησιακή συνεργασία και η ανταλλαγή πληροφοριών·

28.  σημειώνει τις εν εξελίξει εργασίες για τη διαμόρφωση μιας προπαρασκευαστικής ενέργειας για το μελλοντικό ερευνητικό πρόγραμμα της ΕΕ στον τομέα της άμυνας, και ζητεί επιτακτικά την ουσιαστική υλοποίησή της το ταχύτερο δυνατό, όπως ζήτησε το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο το 2013 και το 2015, σε συνέχεια ενός δοκιμαστικού σχεδίου που ξεκίνησε το ΕΚ· τονίζει ότι για την προπαρασκευαστική ενέργεια θα πρέπει να διατεθεί επαρκής προϋπολογισμός, τουλάχιστον 90 εκατομμυρίων ευρώ για τα επόμενα τρία έτη (2017-2020)· είναι της άποψης ότι την προπαρασκευαστική ενέργεια θα πρέπει να ακολουθήσει ένα σημαντικό ειδικό ερευνητικό πρόγραμμα χρηματοδοτούμενο από την ΕΕ, ως μέρος του επόμενου ΠΔΠ που θα ξεκινήσει το 2021· σημειώνει ότι το ευρωπαϊκό ερευνητικό πρόγραμμα στον τομέα της άμυνας θα χρειαστεί συνολικό προϋπολογισμό τουλάχιστον 500 εκατομμυρίων EUR ετησίως για την περίοδο αυτήν, ώστε να είναι αξιόπιστο και να έχει ουσιαστική απήχηση· καλεί τα κράτη μέλη να προσδιορίσουν μελλοντικά προγράμματα συνεργασίας, στα οποία θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως σημείο εκκίνησης η χρηματοδοτούμενη από την ΕΕ έρευνα στον αμυντικό τομέα, και ζητεί να δημιουργηθεί ένα ταμείο εκκίνησης για τις προπαρασκευαστικές δραστηριότητες πριν από τις στρατιωτικές επιχειρήσεις, όπως προβλέπεται στη Συνθήκη της Λισαβόνας· σημειώνει τις σχετικές με την άμυνα πρωτοβουλίες της Επιτροπής, όπως είναι το σχέδιο δράσης στον τομέα της άμυνας, η πολιτική για την αμυντική βιομηχανία και η ευρωπαϊκή τεχνολογική και βιομηχανική βάση στον τομέα της άμυνας·

29.  υπογραμμίζει ότι η ανάπτυξη αποστολών της ΚΠΑΑ, όπως είναι η EUNAVFOR MED, συμβάλλει στην υλοποίηση της Ευρωπαϊκής Αμυντικής Ένωσης· καλεί την Ένωση να συνεχίσει και να εντατικοποιήσει τις επιχειρήσεις αυτού του είδους·

30.  θεωρεί σημαντικό να χρησιμοποιηθεί η διαδικασία του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου για να εισαχθούν μορφές στενότερης συνεργασίας στον τομέα της ασφάλειας και της άμυνας·

31.  τονίζει ότι είναι σημαντικό να ληφθούν τα απαραίτητα μέτρα που θα ενθαρρύνουν μια λειτουργική, δίκαια, προσιτή και διαφανή ευρωπαϊκή αγορά αμυντικού εξοπλισμού που θα είναι ανοικτή και σε άλλους, θα προωθεί την τεχνολογική καινοτομία, θα υποστηρίζει τις ΜΜΕ και θα τονώνει την ανάπτυξη και τη δημιουργία θέσεων εργασίας, ώστε να μπορέσουν τα κράτη μέλη να επιτύχουν πολύ πιο αποδοτική και αποτελεσματική χρήση και μεγιστοποίηση του οφέλους των αντίστοιχων προϋπολογισμών άμυνας και ασφάλειάς τους· σημειώνει ότι, για μια ισχυρή ευρωπαϊκή αμυντική, τεχνολογική και βιομηχανική βάση, απαιτούνται μια δίκαιη, λειτουργική και διαφανής εσωτερική αγορά, ασφάλεια εφοδιασμού και διαρθρωμένος διάλογος με τις βιομηχανίες που σχετίζονται με την άμυνα· εκφράζει ανησυχία για το γεγονός ότι η πρόοδος προς μεγαλύτερη ανταγωνιστικότητα, προς μέτρα κατά της διαφθοράς και προς μεγαλύτερη διαφάνεια στον αμυντικό τομέα υπήρξε αργή μέχρι τώρα, και ότι μία υγιής ευρωπαϊκή πολιτική για την αμυντική βιομηχανία εξακολουθεί να μην υφίσταται, ενώ παράλληλα δεν τηρούνται και οι κανόνες της εσωτερικής αγοράς· είναι της γνώμης ότι μια ενοποιημένη και ανταγωνιστική ευρωπαϊκή αγορά όπλων πρέπει να παρέχει κίνητρα και ανταμοιβή σε όλα τα κράτη μέλη και να παρέχει σε όλους τους αγοραστές κατάλληλα και προσιτά μέσα που ανταποκρίνονται στις επιμέρους ανάγκες ασφαλείας τους· τονίζει την ανάγκη να εξασφαλιστεί η ορθή εφαρμογή της οδηγίας για την προμήθεια αμυντικού εξοπλισμού και της οδηγίας περί ενδοκοινοτικής μεταφοράς, σε όλη την ΕΕ· καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να εξασφαλίσουν την πλήρη εφαρμογή των δύο σχετικών με την άμυνα οδηγιών της αποκαλούμενης «δέσμης για την άμυνα»·

32.  καλεί την Επιτροπή να διαδραματίσει τον ρόλο της μέσω του σχεδίου δράσης στον τομέα της άμυνας, να υποστηρίξει μια ισχυρή βιομηχανική βάση, ικανή να καλύψει τις ανάγκες στρατηγικών ικανοτήτων της Ευρώπης, και να προσδιορίσει πού θα μπορούσε η ΕΕ να προσφέρει προστιθέμενη αξία·

33.  είναι πεπεισμένο ότι, με την προοδευτική διαμόρφωση της κοινής αμυντικής πολιτικής της Ένωσης, η ΕΕ θα πρέπει να προβλέψει, σε συμφωνία με τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη, τη συμμετοχή σε προγράμματα ικανοτήτων που αυτά αναλαμβάνουν, συμπεριλαμβανομένης της συμμετοχής στις δομές που δημιουργούνται για την εκτέλεση αυτών των προγραμμάτων στο πλαίσιο της Ένωσης·

34.  παροτρύνει την Επιτροπή, σε συνεργασία με τον ΕΟΑ, να δράσει ως διαμεσολαβητής και φορέας διευκόλυνσης της συνεργασίας στον τομέα της άμυνας, μέσω της κινητοποίησης των ταμείων και των μέσων της ΕΕ, αποσκοπώντας στην ανάπτυξη προγραμμάτων αμυντικών ικανοτήτων από τα κράτη μέλη· υπενθυμίζει ότι το ευρωπαϊκό σχέδιο δράσης στον τομέα της άμυνας θα πρέπει να αποτελέσει στρατηγικό εργαλείο για την προαγωγή της συνεργασίας στον αμυντικό τομέα σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ειδικότερα μέσω ενός ερευνητικού προγράμματος στον τομέα της άμυνας χρηματοδοτούμενου από την ΕΕ και μέσω μέτρων ενίσχυσης της βιομηχανικής συνεργασίας σε όλο το μήκος της αλυσίδας αξίας·

35.  επικροτεί θερμά την έννοια της στρατηγικής αυτονομίας που αναπτύχθηκε από την ΥΕ/ΑΕ ως μέρος της παγκόσμιας στρατηγικής της ΕΕ· πιστεύει ότι αυτή η έννοια θα πρέπει να διέπει τόσο τις στρατηγικές μας προτεραιότητες όσο και την ενίσχυση των ικανοτήτων και της βιομηχανίας μας·

36.  επιδοκιμάζει την κοινή δήλωση των Προέδρων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και της Επιτροπής και του Γενικού Γραμματέα του ΝΑΤΟ, της 8ης Ιουλίου 2016, στην οποία τονίζεται η ανάγκη για συνεργασία μεταξύ της ΕΕ και του ΝΑΤΟ στον τομέα της ασφάλειας και της άμυνας· είναι πεπεισμένο ότι η συνεργασία ΕΕ-ΝΑΤΟ θα πρέπει να περιλαμβάνει συνεργασία στην Ανατολή και το Νότο, την αντιμετώπιση των υβριδικών απειλών και των απειλών στον κυβερνοχώρο, τη βελτίωση της ασφάλειας στη θάλασσα, καθώς και την εναρμόνιση και τον συντονισμό της ανάπτυξης αμυντικών ικανοτήτων· θεωρεί ότι η συνεργασία στον τομέα των τεχνολογικών, βιομηχανικών και στρατιωτικών ικανοτήτων προσφέρει προοπτικές για τη βελτίωση της συμβατότητας και της συνέργειας μεταξύ των δύο πλαισίων, εξασφαλίζοντας μεγαλύτερη αποδοτικότητα των πόρων· υπενθυμίζει ότι η ταχεία υλοποίηση της ανωτέρω δήλωσης είναι απαραίτητη και καλεί, στο πλαίσιο αυτό, την ΕΥΕΔ να αναπτύξει από κοινού με τους ομολόγους της συγκεκριμένες επιλογές προς εφαρμογή έως τον Δεκέμβριο του 2016· θεωρεί ότι τα κράτη μέλη θα πρέπει να αναπτύξουν ικανότητες που θα μπορούν να αναπτυχθούν στο πλαίσιο της ΚΠΑΑ, ώστε να γίνει εφικτή η αυτόνομη δράση σε περιπτώσεις στις οποίες το ΝΑΤΟ δεν είναι διατεθειμένο να δράσει ή στις οποίες είναι περισσότερο ενδεδειγμένη η δράση της ΕΕ· είναι πεπεισμένο ότι αυτό θα ενισχύσει επίσης τον ρόλο του ΝΑΤΟ όσον αφορά την πολιτική ασφάλειας και άμυνας, καθώς και στη συλλογική άμυνα· υπογραμμίζει ότι η συνεργασία μεταξύ ΕΕ και ΝΑΤΟ για τη διαμόρφωση μιας πιο ισχυρής και αποτελεσματικής αμυντικής βιομηχανίας και έρευνας στον τομέα της άμυνας αποτελεί στρατηγική προτεραιότητα και η ταχεία υλοποίησή της είναι καίριας σημασίας· είναι πεπεισμένο ότι η κοινή προσπάθεια για πρόληψη, ανάλυση και έγκαιρο εντοπισμό, μέσω μιας αποτελεσματικής ανταλλαγής πληροφοριών, θα αυξήσει την ικανότητα της ΕΕ να αντιμετωπίζει τις απειλές, συμπεριλαμβανομένων των υβριδικών απειλών· παραμένει πεπεισμένο ότι το ΝΑΤΟ είναι ο κύριος πάροχος ασφάλειας και άμυνας στην Ευρώπη· επιμένει στην ανάγκη αποφυγής των αλληλοεπικαλύψεων μεταξύ των μέσων του ΝΑΤΟ και αυτών της Ένωσης· πιστεύει ότι η ΕΕ έχει επίσης δυνατότητες να αποδώσει σημαντικά αποτελέσματα στις ασταθείς περιοχές και στο πεδίο της μη στρατιωτικής δράσης· επιμένει, ωστόσο, ότι, παρόλο που ο ρόλος του ΝΑΤΟ είναι να προστατεύει τα κατά κύριο λόγο ευρωπαϊκά μέλη του από οποιαδήποτε εξωτερική απειλή, η ΕΕ θα πρέπει να επιδιώξει να καταστεί πραγματικά ικανή να υπερασπίζεται τον εαυτό της και να δρα αυτόνομα αν είναι αναγκαίο, αναλαμβάνοντας μεγαλύτερη ευθύνη σε αυτόν τον τομέα με βελτίωση του εξοπλισμού, της εκπαίδευσης και της οργάνωσής της·

37.  επισημαίνει ότι, αν και το ΝΑΤΟ πρέπει να παραμείνει το θεμέλιο της συλλογικής άμυνας στην Ευρώπη, οι πολιτικές προτεραιότητες της Συμμαχίας και της ΕΕ μπορεί να μην ταυτίζονται πάντοτε, ειδικά στο πλαίσιο της εστίασης των ΗΠΑ στην Ασία· επισημαίνει ακόμη ότι η ΕΕ κατέχει ένα μοναδικό σύνολο μέσων στον τομέα της ασφάλειας, τα οποία δεν είναι διαθέσιμα στο ΝΑΤΟ, και το αντίστροφο· είναι της άποψης ότι η ΕΕ θα πρέπει να αναλάβει μεγαλύτερη ευθύνη για τις κρίσεις ασφάλειας στην άμεση γειτονία της, συνεισφέροντας έτσι στα καθήκοντα του ΝΑΤΟ, ειδικά στο πλαίσιο του υβριδικού πολέμου και της ασφάλειας στη θάλασσα· πιστεύει ότι, μακροπρόθεσμα, η μεταρρύθμιση των διευθετήσεων Βερολίνο + μπορεί να αποδειχθεί αναγκαία, μεταξύ άλλων για να μπορέσει το ΝΑΤΟ να αξιοποιήσει τις ικανότητες και τα μέσα της ΕΕ· υπογραμμίζει ότι η φιλοδοξία στρατηγικής αυτονομίας της ΕΕ και οριοθέτησης μιας Ευρωπαϊκής Αμυντικής Ένωσης πρέπει να υλοποιηθεί σε πλήρη συνέργεια με το ΝΑΤΟ, και πρέπει να οδηγήσει σε αποτελεσματικότερη συνεργασία, ισότιμη κατανομή των βαρών και παραγωγικό επιμερισμό καθηκόντων μεταξύ της Συμμαχίας και της ΕΕ·

38.  είναι πεπεισμένο ότι η συνεργασία ΕΕ-ΝΑΤΟ θα πρέπει να περιλαμβάνει την ενίσχυση της ανθεκτικότητας από κοινού στην Ανατολή και στον Νότο, καθώς και τις επενδύσεις στον αμυντικό τομέα· θεωρεί ότι η συνεργασία στον τομέα των ικανοτήτων προσφέρει προοπτικές για τη βελτίωση της συμβατότητας και της συνέργειας μεταξύ των δύο πλαισίων· είναι πεπεισμένο ότι αυτό θα ενισχύσει επίσης τον ρόλο του ΝΑΤΟ όσον αφορά την πολιτική ασφάλειας και άμυνας, καθώς και τη συλλογική άμυνα·

39.  εκφράζει τη βαθιά του ανησυχία για τις αναφορές ότι οι διοικητικές διαδικασίες καθυστερούν άνευ λόγου τη συγκέντρωση δυνάμεων για τις αποστολές της ΚΠΑΑ και τη διασυνοριακή κυκλοφορία των δυνάμεων ταχείας αντίδρασης εντός της ΕΕ· καλεί τα κράτη μέλη να δημιουργήσουν ένα πανευρωπαϊκό σύστημα για τον συντονισμό της ταχείας κυκλοφορίας του προσωπικού των αμυντικών δυνάμεων, του εξοπλισμού και των προμηθειών για τους σκοπούς της ΚΠΑΑ, όπου γίνεται επίκληση της ρήτρας αλληλεγγύης και όπου υπάρχει υποχρέωση βοήθειας και συνδρομής με όλα τα μέσα που έχουν στη διάθεσή τους, σύμφωνα με το άρθρο 51 του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ·

40.  ζητεί τη θέσπιση πρακτικών διευθετήσεων και κατευθυντηρίων γραμμών για μελλοντική ενεργοποίηση του άρθρου 42 παράγραφος 7 ΣΕΕ· καλεί τα κράτη μέλη να προβούν στις απαραίτητες διευθετήσεις για την εφαρμογή του άρθρου αυτού, προκειμένου να επιτραπεί στα επί μέρους κράτη μέλη να διαχειρίζονται αποτελεσματικά τις εισφορές άλλων κρατών μελών όσον αφορά τη βοήθεια και τη συνδρομή, ή να φροντίζουν ώστε οι εισφορές αυτές να υφίστανται αποτελεσματική διαχείριση στο πλαίσιο της Ένωσης· καλεί τα κράτη μέλη να επιδιώξουν τον στόχο του 2% του ΑΕΠ για τις αμυντικές δαπάνες, και να δαπανούν το 20% των αμυντικών προϋπολογισμών τους για εξοπλισμό που χαρακτηρίζεται αναγκαίος μέσω του ΕΟΑ, περιλαμβανομένων των κονδυλίων που αφορούν την έρευνα και την ανάπτυξη, καλύπτοντας έτσι το χάσμα με τους τέσσερις δείκτες αναφοράς του ΕΟΑ για τις συλλογικές επενδύσεις·

41.  είναι της άποψης ότι οι προκλήσεις τις οποίες συνιστούν για τους εθνικούς προϋπολογισμούς οι οικονομικοί περιορισμοί συνοδεύονται από τις αντίστοιχες ευκαιρίες για πρόοδο, που προκύπτουν από την εμφανή ανάγκη στενότερης συνεργασίας μεταξύ κρατών μελών σε θέματα άμυνας· επικροτεί την απόφαση ορισμένων κρατών μελών να σταματήσουν ή να αναστρέψουν την τάση περικοπής των αμυντικών δαπανών·

42.  θεωρεί ότι το Κοινοβούλιο πρέπει να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στη μελλοντική Ευρωπαϊκή Αμυντική Ένωση και πιστεύει, επομένως, ότι η υποεπιτροπή ασφάλειας και άμυνας θα πρέπει να μετατραπεί σε κανονική κοινοβουλευτική επιτροπή·

43.  ζητεί από την ΑΕ/ΥΕ να δρομολογήσει μια Λευκή Βίβλο για την ασφάλεια και την άμυνα της ΕΕ, η οποία θα βασίζεται στην παγκόσμια στρατηγική της ΕΕ που εγκρίθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο· ζητεί από το Συμβούλιο να αναθέσει το έργο της σύνταξης αυτού του εγγράφου χωρίς καθυστέρηση· εκφράζει τη λύπη του για την πρόταση της ΑΕ/ΥΕ προς τους Υπουργούς Άμυνας της ΕΕ να υπάρξει μόνο ένα σχέδιο εφαρμογής για την ασφάλεια και την άμυνα αντί για μια ολοκληρωμένη διαδικασία Λευκής Βίβλου· εκτιμά ότι το εν λόγω σχέδιο εφαρμογής θα πρέπει να προετοιμάσει το έδαφος για μια κανονική διαδικασία Λευκής Βίβλου για την ασφάλεια και την άμυνα, που θα πρέπει να προσφέρει μια χρήσιμη βάση για τον ποσοτικό προσδιορισμό της ενδεχόμενης ενωσιακής συνεισφοράς στην πολιτική ασφάλειας και άμυνας για κάθε νομοθετική περίοδο, κατά τρόπο συγκεκριμένο και ρεαλιστικό·

44.  είναι πεπεισμένο ότι η Λευκή Βίβλος για την ασφάλεια και την άμυνα της ΕΕ πρέπει να είναι το αποτέλεσμα συνεκτικών διακυβερνητικών και διακοινοβουλευτικών διαδικασιών και της συνεισφοράς των διαφόρων θεσμικών οργάνων της ΕΕ, που θα πρέπει να βασίζονται σε διεθνή συντονισμό με τους εταίρους και συμμάχους μας, περιλαμβανομένου του ΝΑΤΟ, και ολοκληρωμένη θεσμική υποστήριξη· καλεί την ΑΕ/ΥΕ να αναθεωρήσει το αρχικό της χρονοδιάγραμμα, προκειμένου να ξεκινήσει μια στοχευμένη διαβούλευση με τα κράτη μέλη και τα κοινοβούλια·

45.  θεωρεί ότι, στη βάση της παγκόσμιας στρατηγικής της ΕΕ, η Λευκή Βίβλος θα πρέπει να περιλαμβάνει τη στρατηγική της ΕΕ στον τομέα της ασφάλειας και της άμυνας, τις ικανότητες που κρίνονται απαραίτητες για την ανάπτυξη της εν λόγω στρατηγικής και τα μέτρα και προγράμματα, σε επίπεδο ΕΕ και σε επίπεδο κρατών μελών, για την παροχή αυτών των ικανοτήτων, που θα πρέπει να βασίζονται σε μια κοινή ευρωπαϊκή πολιτική ικανοτήτων και εξοπλισμών, λαμβάνοντας ωστόσο υπόψη ότι η άμυνα και η ασφάλεια παραμένουν εθνική αρμοδιότητα·

46.  θεωρεί ότι η Λευκή Βίβλος θα πρέπει να λάβει τη μορφή διοργανικής συμφωνίας δεσμευτικού χαρακτήρα που θα καθορίζει όλες τις ενωσιακές πρωτοβουλίες, επενδύσεις, μέτρα και προγράμματα κατά το αντίστοιχο πολυετές πολιτικό και δημοσιονομικό πλαίσιο της ΕΕ· εκφράζει την πεποίθηση ότι τα κράτη μέλη, οι εταίροι και οι σύμμαχοι θα πρέπει να λάβουν υπόψη αυτή τη διοργανική συμφωνία στον δικό τους σχεδιασμό για την ασφάλεια και άμυνα, με στόχο την εξασφάλιση αμοιβαίας συνοχής και συμπληρωματικότητας·

Ανάληψη πρωτοβουλιών

47.  Θεωρεί ότι οι ακόλουθες πρωτοβουλίες θα πρέπει να ξεκινήσουν άμεσα:

48.  προτείνει η Ευρωπαϊκή Αμυντική Ένωση να υλοποιηθεί επειγόντως, σε δύο στάδια και στη βάση ενός συστήματος διαφοροποιημένης ολοκλήρωσης:

o
o   o

49.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή, στην Αντιπρόεδρο της Επιτροπής/Ύπατη Εκπρόσωπο της Ένωσης για θέματα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφαλείας, στον Γενικό Γραμματέα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, στον Γενικό Γραμματέα του Οργανισμού του Βορειοατλαντικού Συμφώνου, στους οργανισμούς της ΕΕ στον τομέα του διαστήματος, της ασφάλειας και της άμυνας, καθώς και στα εθνικά κοινοβούλια.

(1) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P8_TA(2016)0120. (2) ΕΕ C 419 της 16.12.2015, σ. 138. (3) ΕΕ C 46 Ε της 24.2.2010, σ. 48. (4) «The Cost of Non-Europe in Common Security and Defence Policy», Υπηρεσία Κοινοβουλευτικής Έρευνας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (2013), σ. 78.