Parlament Europejski,

–  uwzględniając art. 226 i 227 Regulaminu,

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji Spraw Konstytucyjnych oraz opinie Komisji Budżetowej, Komisji Kontroli Budżetowej, Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności oraz Komisji Prawnej (A8-0344/2016),

1.  podejmuje decyzję o wprowadzeniu do swojego Regulaminu poniższych zmian;

2.  podkreśla, że te zmiany w Regulaminie uwzględniają przepisy Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa(2);

3.  zwraca się do sekretarza generalnego o podjęcie niezbędnych działań, aby niezwłocznie dostosować systemy informatyczne Parlamentu do zmienionego Regulaminu oraz stworzyć odpowiednie elektroniczne narzędzia umożliwiające między innymi dalsze monitorowanie pytań wymagających odpowiedzi pisemnej kierowanych do innych instytucji unijnych;

4.  postanawia skreślić z Regulaminu art. 106 ust. 4, skoro tylko procedura regulacyjna połączona z kontrolą zostanie usunięta z obowiązujących przepisów, oraz zwraca się, aby w międzyczasie odpowiednie służby dodały do tego artykułu przypis odnoszący się do przyszłego uchylenia ww. procedury;

5.  zwraca się do Konferencji Przewodniczących o dokonanie przeglądu Kodeksu postępowania w negocjacjach w kontekście zwykłej procedury ustawodawczej, żeby dostosować go do art. 73–73d przyjętych w wyniku z niniejszej decyzji;

6.  zwraca uwagę na potrzebę przeorganizowania załączników do Regulaminu, tak aby zawierały one jedynie sformułowania mające tę samą moc prawną i wymagające tej samej większości proceduralnej co sam Regulamin oraz aby zawierały załącznik VI, który zawiera przepisy wykonawcze do Regulaminu, pomimo że wymaga on odmiennej procedury i odmiennej większości do jego przyjęcia; domaga się, by inne obowiązujące załączniki i wszelkie sformułowania dodatkowe, które mogą mieć znaczenie dla pracy posłów, zgrupowano w kompendium, które będzie towarzyszyło Regulaminowi;

7.  zaznacza, że zmiany w Regulaminie wchodzą w życie pierwszego dnia sesji następującej po sesji, na której zostały przyjęte, z wyjątkiem:

Obecne zasady dotyczące wyboru członków komisji śledczych i komisji specjalnych pozostają w mocy do czasu otwarcia pierwszej sesji następującej po najbliższych wyborach do Parlamentu Europejskiego, które odbędą się w 2019 r., mimo zmian w art. 196, art. 197 ust. 1 i art. 198 ust. 3.

8.  wzywa do rozważenia nowego przeglądu artykułów Regulaminu dotyczących wewnętrznych procedur budżetowych;

9.  postanawia, że posłowie dostosowują swoje oświadczenia majątkowe w celu odzwierciedlenia zmian wprowadzonych w art. 4 załącznika I do Regulaminu najpóźniej w ciągu sześciu miesięcy od daty wejścia w życie tych zmian; zobowiązuje Prezydium i sekretarza generalnego do podjęcia – w okresie trzech miesięcy od daty wejścia w życie – odpowiednich kroków umożliwiających dostosowanie oświadczeń przez posłów; postanawia, że oświadczenia przedłożone na podstawie przepisów Regulaminu obowiązujących w dniu przyjęcia niniejszej decyzji pozostają ważne przez okres sześciu miesięcy od daty ww. wejścia w życie; postanawia ponadto, że przepisy te będą również odnosiły się do posłów, których mandat rozpoczął się w przedmiotowym okresie;

10.  negatywnie ocenia prezentowanie na stronie internetowej Parlamentu danych statystycznych na temat objaśnień głosowania, przemówień na posiedzeniu plenarnym, pytań poselskich, poprawek i projektów rezolucji, które – jak się wydaje – mają na platformach takich jak MEPRanking świadczyć o tym, którzy posłowie do Parlamentu Europejskiego są rzekomo „aktywni”; wzywa swoje Prezydium do zaprzestania udostępniania nieopracowanych statystycznych danych liczbowych oraz do uwzględnienia bardziej odpowiednich kryteriów pozwalających na ocenę aktywności posłów;

11.  zwraca się do Komisji Spraw Konstytucyjnych, by dokonała przeglądu art. 168a z nowymi definicjami progów, a także by rok po wejściu w życie tego artykułu dokonała przeglądu stosowania takich progów do konkretnych artykułów;

12.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji Radzie i Komisji tytułem informacji.

Tekst obowiązujący   Poprawka Poprawka 1 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 2 Artykuł 2 Artykuł 2 Niezależność mandatu Niezależność mandatu Posłowie do Parlamentu Europejskiego wykonują swój mandat w sposób niezależny. Nie mogą być związani instrukcjami ani nie otrzymują mandatu wiążącego. Zgodnie z art. 6 ust. 1 aktu z dnia 20 września 1976 r. oraz z art. 2 ust. 1 i art. 3 ust. 1 Statutu posła do Parlamentu Europejskiego posłowie wykonują swój mandat w sposób wolny i niezależny, nie mogą być związani instrukcjami ani nie otrzymują mandatu wiążącego. Poprawka 2 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 3 Artykuł 3 Artykuł 3 Weryfikacja mandatów Weryfikacja mandatów 1.  Po wyborach do Parlamentu Europejskiego Przewodniczący zwraca się do właściwych organów państw członkowskich o niezwłoczne przekazanie Parlamentowi nazwisk wybranych posłów, tak aby wszyscy posłowie mogli rozpocząć wykonywanie mandatu od otwarcia pierwszego posiedzenia po wyborach. 1.  Po wyborach do Parlamentu Europejskiego Przewodniczący zwraca się do właściwych organów państw członkowskich o niezwłoczne przekazanie Parlamentowi nazwisk wybranych posłów, tak aby wszyscy posłowie mogli rozpocząć wykonywanie mandatu od otwarcia pierwszego posiedzenia po wyborach. Jednocześnie Przewodniczący zwraca uwagę tych organów na odpowiednie przepisy aktu z dnia 20 września 1976 r. i zwraca się o podjęcie wszelkich niezbędnych działań w celu wykluczenia niepołączalności z wykonywaniem mandatu posła do Parlamentu Europejskiego. Jednocześnie Przewodniczący zwraca uwagę tych organów na odpowiednie przepisy aktu z dnia 20 września 1976 r. i zwraca się o podjęcie wszelkich niezbędnych działań w celu wykluczenia niepołączalności z wykonywaniem mandatu posła do Parlamentu Europejskiego. 2.  Każdy poseł, o którego wyborze Parlament został poinformowany, przed objęciem mandatu parlamentarnego oświadcza na piśmie, że nie zajmuje żadnego stanowiska niepołączalnego z wykonywaniem mandatu posła do Parlamentu Europejskiego w rozumieniu art. 7 ust. 1 i 2 aktu z dnia 20 września 1976 r. Oświadczenie należy sporządzić po wyborach powszechnych, w miarę możliwości nie później niż sześć dni przed inauguracyjnym posiedzeniem Parlamentu. Do czasu zweryfikowania mandatu posła lub wydania orzeczenia dotyczącego ewentualnego sporu oraz pod warunkiem uprzedniego podpisania przez posła oświadczenia, o którym mowa powyżej, poseł bierze udział w posiedzeniach Parlamentu i jego organów zachowując pełnię związanych z tym praw. 2.  Każdy poseł, o którego wyborze Parlament został poinformowany, przed objęciem mandatu parlamentarnego oświadcza na piśmie, że nie zajmuje żadnego stanowiska niepołączalnego z wykonywaniem mandatu posła do Parlamentu Europejskiego w rozumieniu art. 7 ust. 1 i 2 aktu z dnia 20 września 1976 r. Oświadczenie należy sporządzić po wyborach powszechnych, w miarę możliwości nie później niż sześć dni przed inauguracyjnym posiedzeniem Parlamentu. Do czasu zweryfikowania mandatu posła lub wydania orzeczenia dotyczącego ewentualnego sporu oraz pod warunkiem uprzedniego podpisania przez posła oświadczenia, o którym mowa powyżej, poseł bierze udział w posiedzeniach Parlamentu i jego organów zachowując pełnię związanych z tym praw. Jeżeli na podstawie faktów możliwych do zweryfikowania za pomocą ogólnodostępnych źródeł zostanie stwierdzone, że poseł zajmuje stanowisko niepołączalne z wykonywaniem mandatu posła do Parlamentu Europejskiego w rozumieniu art. 7 ust. 1 i 2 aktu z dnia 20 września 1976 r., Parlament, na podstawie informacji otrzymanych od Przewodniczącego, stwierdza wakat. Jeżeli na podstawie faktów możliwych do zweryfikowania za pomocą ogólnodostępnych źródeł zostanie stwierdzone, że poseł zajmuje stanowisko niepołączalne z wykonywaniem mandatu posła do Parlamentu Europejskiego w rozumieniu art. 7 ust. 1 i 2 aktu z dnia 20 września 1976 r., Parlament, na podstawie informacji otrzymanych od Przewodniczącego, stwierdza wakat. 3.  Parlament, na podstawie sprawozdania komisji odpowiedzialnej za weryfikację mandatów, przystępuje niezwłocznie do weryfikacji mandatów i stwierdza ważność mandatu każdego z nowo wybranych posłów, a także rozstrzyga ewentualne spory zgłoszone zgodnie z postanowieniami aktu z dnia 20 września 1976 r., z wyjątkiem sporów opartych na krajowych ordynacjach wyborczych. 3.  Parlament, na podstawie sprawozdania właściwej komisji, przystępuje niezwłocznie do weryfikacji mandatów i stwierdza ważność mandatu każdego z nowo wybranych posłów, a także rozstrzyga ewentualne spory zgłoszone zgodnie z postanowieniami aktu z dnia 20 września 1976 r. inne niż spory, które – na mocy tego aktu – podlegają wyłącznie przepisom krajowym, do których akt się odnosi. Sprawozdanie właściwej komisji opiera się na oficjalnym komunikacie każdego państwa członkowskiego w sprawie pełnych wyników wyborów, zawierającym nazwiska wybranych kandydatów oraz nazwiska ich ewentualnych zastępców w kolejności ustalonej według wyników głosowania. Ważność mandatu posła nie może zostać stwierdzona przed złożeniem przez niego pisemnych oświadczeń wymaganych zgodnie z niniejszym artykułem oraz z załącznikiem I do niniejszego Regulaminu. 4.   Sprawozdanie właściwej komisji opiera się na oficjalnym komunikacie każdego państwa członkowskiego w sprawie wyników wyborów, zawierającym nazwiska wybranych kandydatów oraz nazwiska ich ewentualnych zastępców w kolejności ustalonej według wyników głosowania. Ważność mandatu posła nie może zostać stwierdzona przed złożeniem przez niego pisemnego oświadczenia zgodnie z niniejszym artykułem oraz z załącznikiem I do niniejszego Regulaminu. Parlament może, na podstawie sprawozdania komisji, rozstrzygać w dowolnym momencie w sprawie sporów dotyczących ważności mandatu posła. 4.   Parlament, na podstawie wniosku właściwej komisji, dokonuje niezwłocznej weryfikacji mandatów poszczególnych posłów, którzy zastępują posłów ustępujących, i może w dowolnym momencie rozstrzygać spory dotyczące ważności mandatu posła. 5.  Jeżeli powołanie posła następuje w wyniku rezygnacji kandydatów znajdujących się na tej samej liście, komisja czuwa nad tym, by rezygnacje odbywały się zgodnie z duchem i literą Aktu z dnia 20 września 1976 r. oraz art. 4 ust. 3 niniejszego Regulaminu. 5.  Jeżeli powołanie posła następuje w wyniku rezygnacji kandydatów znajdujących się na tej samej liście, komisja czuwa nad tym, by rezygnacje odbywały się zgodnie z duchem i literą Aktu z dnia 20 września 1976 r. oraz art. 4 ust. 3 niniejszego Regulaminu. 6.  Komisja czuwa, aby każda informacja mogąca wpłynąć na wykonywanie mandatu posła do Parlamentu Europejskiego lub na kolejność wprowadzania zastępców została niezwłocznie zgłoszona Parlamentowi przez władze państw członkowskich lub Unii; w przypadku powołania posła komisja dba o to, aby została wskazana data, z którą staje się ono skuteczne. 6.  Komisja czuwa, aby każda informacja mogąca wpłynąć na wybieralność posła do Parlamentu Europejskiego lub na wybieralność bądź kolejność wprowadzania zastępców została niezwłocznie zgłoszona Parlamentowi przez władze państw członkowskich lub Unii; w przypadku powołania posła komisja dba o to, aby została wskazana data, z którą staje się ono skuteczne. Jeśli właściwe organy państwa członkowskiego rozpoczęły postępowanie mogące doprowadzić do pozbawienia posła mandatu, Przewodniczący wnosi o regularne informowanie go o stanie postępowania i przekazuje sprawę właściwej komisji. Na podstawie wniosku komisji Parlament będzie mógł zająć stanowisko w tej sprawie. Jeśli właściwe organy państwa członkowskiego rozpoczęły postępowanie mogące doprowadzić do pozbawienia posła mandatu, Przewodniczący wnosi o regularne informowanie go o stanie postępowania i przekazuje sprawę właściwej komisji. Na podstawie wniosku komisji Parlament będzie mógł zająć stanowisko w tej sprawie. Poprawka 3 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 4 Artykuł 4 Artykuł 4 Okres wykonywania mandatu parlamentarnego Okres wykonywania mandatu parlamentarnego 1.  Poseł rozpoczyna i kończy wykonywanie mandatu w terminach określonych w akcie z dnia 20 września 1976 r. Mandat posła wygasa w wyniku śmierci posła lub zrzeczenia się przez niego mandatu. 1.  Poseł rozpoczyna i kończy wykonywanie mandatu w terminach określonych w art. 5 i 13 aktu z dnia 20 września 1976 r. 2.   Posłowie pełnią swoje funkcje do chwili otwarcia pierwszego posiedzenia Parlamentu po wyborach. 3.  Poseł zrzekający się mandatu ma obowiązek poinformować o tym Przewodniczącego i podać datę, z którą zrzeczenie się jest skuteczne, nie przekraczającą trzech miesięcy od daty złożenia powiadomienia o zrzeczeniu. Powiadomienie ma formę protokołu sporządzonego w obecności Sekretarza Generalnego lub jego przedstawiciela, podpisanego przez tegoż oraz przez zainteresowanego posła oraz przedłożonego niezwłocznie właściwej komisji, która włącza go do porządku obrad swojego pierwszego posiedzenia następującego po otrzymaniu protokołu. 3.  Poseł zrzekający się mandatu ma obowiązek poinformować o tym Przewodniczącego i podać datę, z którą zrzeczenie się jest skuteczne, nie przekraczającą trzech miesięcy od daty złożenia powiadomienia o zrzeczeniu. Powiadomienie ma formę protokołu sporządzonego w obecności Sekretarza Generalnego lub jego przedstawiciela, podpisanego przez tegoż oraz przez zainteresowanego posła oraz przedłożonego niezwłocznie właściwej komisji, która włącza go do porządku obrad swojego pierwszego posiedzenia następującego po otrzymaniu protokołu. Jeśli właściwa komisja uzna, że zrzeczenie się jest niezgodne z duchem lub literą aktu z dnia 20 września 1976 r., powiadamia o tym Parlament, aby ten zdecydował w przedmiocie wakatu. Jeśli właściwa komisja uzna, że zrzeczenie się mandatu jest zgodne z aktem z dnia 20 września 1976 r., ogłoszony zostaje wakat ze skutkiem od dnia wskazanego w protokole przez posła zrzekającego się mandatu, a Przewodniczący powiadamia o tym Parlament. W przeciwnym przypadku wakat stwierdza się od dnia wskazanego w protokole przez zrzekającego się posła. Parlament nie przeprowadza głosowania w tej sprawie. Jeżeli właściwa komisja uzna, że zrzeczenie się mandatu jest niezgodne z aktem z dnia 20 września 1976 r., proponuje Parlamentowi, by nie ogłaszał wakatu. Dla wyjątkowych sytuacji została stworzona procedura uproszczona. Dotyczy to w szczególności sytuacji, gdy pomiędzy dniem, w którym zrzeczenie się mandatu nabiera mocy, a dniem pierwszego posiedzenia właściwej komisji odbywa się jedna lub więcej sesji co, wskutek braku stwierdzenia wakatu, pozbawiłoby grupę polityczną, do której należy poseł zrzekający się mandatu, możliwości zastąpienia go we wspomnianych okresach sesji. Procedura ta upoważnia sprawozdawcę właściwej komisji odpowiedzialnego za powyższe kwestie do niezwłocznego przystąpienia do rozpatrzenia każdego prawidłowo zgłoszonego zrzeczenia się i, w przypadku, gdyby jakiekolwiek opóźnienie w zbadaniu sprawy mogło mieć negatywne skutki, do przedstawienia go przewodniczącemu komisji, aby ten, zgodnie z postanowieniami ust. 3: –   zgłosił Przewodniczącemu Parlamentu w imieniu komisji, że może zostać stwierdzony wakat, lub –   zwołał nadzwyczajne posiedzenie komisji w celu zbadania poszczególnych trudności zgłoszonych przez sprawozdawcę. 3a.   Jeżeli przed kolejną sesją plenarną nie zaplanowano żadnego posiedzenia właściwej komisji, sprawozdawca właściwej komisji niezwłocznie rozpatruje każde prawidłowo zgłoszone zrzeczenie się mandatu. Jeżeli opóźnienie w zbadaniu zgłoszenia miałoby negatywne skutki, sprawozdawca przekazuje sprawę przewodniczącemu komisji, zwracając się zgodnie z ust. 3 o: –   powiadomienie Przewodniczącego w imieniu komisji, że można ogłosić wakat; lub –   zwołanie nadzwyczajnego posiedzenia komisji w celu zbadania poszczególnych trudności zgłoszonych przez sprawozdawcę. 4.   W sytuacji gdy właściwy organ państwa członkowskiego powiadomi Przewodniczącego o wygaśnięciu mandatu posła do Parlamentu Europejskiego zgodnie z przepisami tego państwa członkowskiego albo w wyniku niepołączalności stanowisk w rozumieniu art. 7 ust. 3 aktu z dnia 20 września 1976 r., albo cofnięcia mandatu zgodnie z art. 13 ust. 3 tego aktu, Przewodniczący powiadamia Parlament o wygaśnięciu mandatu w dniu podanym przez państwo członkowskie i zwraca się do państwa członkowskiego o niezwłoczne obsadzenie zwolnionego miejsca. 4.   Jeżeli właściwe organy państw członkowskich lub Unii bądź zainteresowany poseł powiadamiają Przewodniczącego o powołaniu lub wyborze posła na stanowisko niepołączalne w rozumieniu art. 7 ust. 1 lub ust. 2 aktu z dnia 20 września 1976 r. z wykonywaniem mandatu posła do Parlamentu Europejskiego, Przewodniczący powiadamia o tym Parlament, który ogłasza wakat ze skutkiem od dnia wystąpienia niepołączalności stanowisk. Po poinformowaniu Przewodniczącego przez właściwe organy państw członkowskich lub Unii albo przez samego zainteresowanego posła o powołaniu go lub wyborze na stanowisko niepołączalne z mandatem posła do Parlamentu Europejskiego w rozumieniu art. 7 ust. 1 i 2 aktu z dnia 20 września 1976 r., Przewodniczący powiadamia o tym Parlament, który stwierdza wakat. Jeżeli właściwe organy państw członkowskich powiadamiają Przewodniczącego o wygaśnięciu mandatu posła do Parlamentu Europejskiego w wyniku niezgodności z dodatkowymi przepisami krajowymi przyjętymi na mocy art. 7 ust. 3 aktu z dnia 20 września 1976 r. albo cofnięcia mandatu zgodnie z art. 13 ust. 3 tego aktu, Przewodniczący powiadamia Parlament o wygaśnięciu mandatu z dniem podanym przez państwo członkowskie. Jeżeli nie zostaje wskazana data, za termin wygaśnięcia mandatu uznaje się datę powiadomienia Parlamentu przez państwo członkowskie. 5.  Organy państw członkowskich oraz Unii powiadamiają Przewodniczącego o wszelkich funkcjach, jakie zamierzają powierzyć posłowi. Przewodniczący przekazuje sprawę komisji przedmiotowo właściwej w celu zbadania zgodności planowanych funkcji z duchem i literą aktu z dnia 20 września 1976 r. Wnioski komisji Przewodniczący przekazuje Parlamentowi, posłowi i zainteresowanym organom. 5.  Jeżeli organy państw członkowskich lub Unii powiadomią Przewodniczącego o funkcji, jaką zamierzają powierzyć posłowi, Przewodniczący przekazuje sprawę właściwej komisji w celu zbadania zgodności planowanej funkcji z aktem z dnia 20 września 1976 r. Wnioski komisji Przewodniczący przekazuje Parlamentowi, posłowi i zainteresowanym organom. 6.   Za datę wygaśnięcia mandatu i powstania wakatu uważa się: –   w przypadku zrzeczenia się mandatu: datę stwierdzenia przez Parlament wakatu, zgodnie z protokołem zrzeczenia się; –   w przypadku powołania lub wyboru na stanowisko niepołączalne z mandatem posła do Parlamentu Europejskiego w rozumieniu art. 7 ust. 1 lub 2 aktu z dnia 20 września 1976 r.: datę wskazaną przez właściwe organy państw członkowskich lub Unii albo przez zainteresowanego posła. 7.  Po stwierdzeniu wakatu Parlament informuje o nim zainteresowane państwo członkowskie i zwraca się do niego o niezwłoczne obsadzenie zwolnionego miejsca. 7.  Po stwierdzeniu wakatu przez Parlament Przewodniczący informuje o nim zainteresowane państwo członkowskie i zwraca się do niego o niezwłoczne obsadzenie zwolnionego miejsca. 8.   Wszelkie zastrzeżenia dotyczące ważności mandatu posła, którego mandat został wcześniej zweryfikowany, zostają przekazane właściwej komisji. Komisja ta jest zobowiązana niezwłocznie złożyć sprawozdanie Parlamentowi, najpóźniej na początku następnej sesji miesięcznej. 9.  Parlament zastrzega sobie prawo do unieważnienia mandatu lub odmówienia stwierdzenia wakatu w przypadku, gdy zostanie uprawdopodobnione, że przyjęcie mandatu lub jego zrzeczenie się wynika z błędów rzeczowych bądź z wady oświadczenia woli. 9.  Parlament może unieważnić mandat lub odmówić stwierdzenia wakatu, jeżeli zostanie uprawdopodobnione, że przyjęcie mandatu lub jego zrzeczenie się wynika z błędów rzeczowych bądź z wady oświadczenia woli. Poprawka 4 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 5 Artykuł 5 Artykuł 5 Przywileje i immunitety Przywileje i immunitety 1.  Posłom do Parlamentu Europejskiego przysługują przywileje oraz immunitety przewidziane w Protokole w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej. 1.  Posłom do Parlamentu Europejskiego przysługują przywileje oraz immunitety określone w Protokole w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej. 2.  Immunitet parlamentarny nie jest osobistym przywilejem posła, lecz gwarancją niezależności Parlamentu jako całości oraz jego członków. 2.  Wykonując swoje uprawnienia związane z przywilejami i immunitetami, Parlament działa w celu utrzymania swojej integralności jako demokratycznego zgromadzenia ustawodawczego oraz w celu zapewnienia niezależności posłów w sprawowaniu ich funkcji. Immunitet parlamentarny nie jest osobistym przywilejem posła, lecz gwarancją niezależności Parlamentu jako całości oraz jego członków. 3.  Niezwłocznie po otrzymaniu zawiadomienia o wyborze posłów Przewodniczący wydaje posłom legitymacje umożliwiające im swobodne poruszanie się po terytorium państw członkowskich. 3.  Na wniosek posła oraz pod warunkiem zgody Przewodniczącego Parlamentu Unia Europejska wydaje posłom unijny dokument laissez-passer umożliwiający im swobodne poruszanie się po terytorium państw członkowskich i innych krajów, które uznają go za ważny dokument podróży. 3a.   W celu wykonywania mandatu każdemu posłowi przysługuje na mocy przepisów Regulaminu prawo do aktywnego uczestnictwa w pracach komisji i delegacji Parlamentu. 4.  Posłowie mają prawo wglądu do wszystkich dokumentów będących w posiadaniu Parlamentu lub poszczególnych komisji z wyjątkiem osobistych dokumentów i rachunków, do których wgląd ma wyłącznie poseł, którego one dotyczą. Załącznik VIII do niniejszego Regulaminu określa wyjątki od powyższej zasady dotyczące dokumentów, do których można odmówić publicznego dostępu na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji. 4.  Posłowie mają prawo wglądu do wszystkich dokumentów będących w posiadaniu Parlamentu lub poszczególnych komisji z wyjątkiem osobistych dokumentów i rachunków, do których wgląd ma wyłącznie poseł, którego one dotyczą. Artykuł 210a określa wyjątki od powyższej zasady dotyczące dokumentów, do których można odmówić publicznego dostępu na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji. Za zgodą Prezydium można, na podstawie umotywowanej decyzji, odmówić posłowi dostępu do dokumentu Parlamentu, jeżeli Prezydium po wysłuchaniu posła stwierdzi, że udzielenie dostępu wpłynęłoby negatywnie na interes instytucjonalny Parlamentu lub na interes publiczny w stopniu, który byłby nie do przyjęcia, oraz że poseł pragnie dostępu ze względów prywatnych i osobistych. Poseł może wnieść sprzeciw na piśmie wobec tej decyzji w terminie jednego miesiąca od powiadomienia o niej. Aby sprzeciw na piśmie został uznany, musi być umotywowany. Decyzję w przedmiocie sprzeciwu podejmuje Parlament bez debaty w trakcie pierwszego posiedzenia po wniesieniu sprzeciwu. Poprawka 5 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 6 Artykuł 6 Artykuł 6 Uchylenie immunitetu Uchylenie immunitetu 1.  Wykonując swoje uprawnienia związane z przywilejami i immunitetami, Parlament działa w celu utrzymania swojej integralności jako demokratycznego zgromadzenia ustawodawczego oraz do zagwarantowania niezależności posłów w sprawowaniu ich funkcji. Każdy wniosek o uchylenie immunitetu jest oceniany zgodnie z art. 7, 8 i 9 Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej oraz zgodnie z zasadami, o których mowa w niniejszym artykule. 1.  Każdy wniosek o uchylenie immunitetu jest oceniany zgodnie z art. 7, 8 i 9 Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej oraz zgodnie z zasadami, o których mowa w art. 5 ust. 2. 2.  Gdy poseł został wezwany do wystąpienia w charakterze świadka lub biegłego, wniosek o uchylenie immunitetu nie jest konieczny, pod warunkiem że: 2.  Gdy poseł został wezwany do wystąpienia w charakterze świadka lub biegłego, wniosek o uchylenie immunitetu nie jest konieczny, pod warunkiem że: –  nie będzie zobowiązany stawić się w terminie uniemożliwiającym bądź utrudniającym wykonywanie obowiązków parlamentarnych lub będzie mógł dostarczyć oświadczenie w formie pisemnej lub każdej innej, które nie zakłóci wykonywania obowiązków parlamentarnych; oraz –  nie będzie zobowiązany stawić się w terminie uniemożliwiającym bądź utrudniającym wykonywanie obowiązków parlamentarnych lub będzie mógł dostarczyć oświadczenie w formie pisemnej lub każdej innej, które nie zakłóci wykonywania obowiązków parlamentarnych; oraz –  nie będzie zobowiązany do składania zeznań dotyczących informacji poufnych, które uzyskał w związku z wykonywanym mandatem, a których ujawnienie uznałby za niewskazane. –  nie będzie zobowiązany do składania zeznań dotyczących informacji poufnych, które uzyskał w związku z wykonywanym mandatem, a których ujawnienie uznałby za niewskazane. Poprawka 6 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 7 Artykuł 7 Artykuł 7 Korzystanie z przywilejów i immunitetu Korzystanie z przywilejów i immunitetu 1.  W przypadkach gdy istnieje podejrzenie, że przywileje lub immunitet posła lub byłego posła zostały naruszone przez organy władz państwa członkowskiego, można złożyć zgodnie z art. 9 ust. 1 Regulaminu wniosek o podjęcie przez Parlament decyzji, czy rzeczywiście doszło do naruszenia tych przywilejów lub immunitetu. 1.  W przypadkach gdy istnieje podejrzenie, że doszło lub może wkrótce dojść do naruszenia przywilejów i immunitetu posła lub byłego posła przez organy państwa członkowskiego, można złożyć zgodnie z art. 9 ust. 1 Regulaminu wniosek o stwierdzenie przez Parlament w drodze decyzji, czy doszło lub prawdopodobne jest, że dojdzie do naruszenia tych przywilejów i immunitetu. 2.  Taki wniosek o wyrażenie zgody na skorzystanie z przywilejów i immunitetu można złożyć zwłaszcza wtedy, gdy uzna się, że istnieją okoliczności stanowiące administracyjne lub inne ograniczenie swobody przemieszczania się posłów udających się na miejsce obrad Parlamentu lub z niego powracających bądź ograniczenie swobody wyrażania opinii lub głosowania podczas wykonywania obowiązków, albo że istnieją okoliczności objęte zakresem art. 9 Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej. 2.  Taki wniosek o wyrażenie zgody na skorzystanie z przywilejów i immunitetu można złożyć zwłaszcza wtedy, gdy uzna się, że istniejące okoliczności stanowiłyby administracyjne lub inne ograniczenie swobody przemieszczania się posłów udających się na miejsce obrad Parlamentu lub z niego powracających bądź ograniczenie swobody wyrażania opinii lub głosowania podczas wykonywania obowiązków, albo że istniejące okoliczności byłyby objęte zakresem art. 9 Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej. 3.  Wniosek posła o wyrażenie zgody na skorzystanie z przywilejów i immunitetu nie jest dopuszczalny, jeżeli wpłynął już wniosek o uchylenie immunitetu tego posła lub o skorzystanie z tego immunitetu, dotyczący tego samego postępowania prawnego, niezależnie od tego, czy decyzja została już podjęta. 3.  Wniosek posła o wyrażenie zgody na skorzystanie z przywilejów i immunitetu nie jest dopuszczalny, jeżeli wpłynął już wniosek o uchylenie immunitetu tego posła lub o skorzystanie z tego immunitetu, dotyczący tych samych okoliczności faktycznych, niezależnie od tego, czy decyzja została już podjęta. 4.  Wniosek posła o wyrażenie zgody na skorzystanie z przywilejów i immunitetu nie będzie dalej brany pod uwagę, jeżeli wpłynie wniosek o uchylenie immunitetu tego posła dotyczący tego samego postępowania prawnego. 4.  Wniosek posła o wyrażenie zgody na skorzystanie z przywilejów i immunitetu nie będzie dalej brany pod uwagę, jeżeli wpłynie wniosek o uchylenie immunitetu tego posła dotyczący tych samych okoliczności faktycznych. 5.  W przypadku gdy podjęto decyzję o odmowie wyrażenia zgody na skorzystanie przez posła z przywilejów i immunitetu, poseł może zwrócić się o ponowne rozpatrzenie decyzji, przedstawiając nowe dowody. Wniosek o ponowne rozpatrzenie decyzji jest niedopuszczalny, jeżeli zostanie wniesiona skarga na decyzję na mocy art. 263 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej lub jeżeli Przewodniczący uzna, że przedstawione nowe dowody nie są dostatecznie przekonujące, by uzasadnić ponowne rozpatrzenie. 5.  W przypadku gdy podjęto decyzję o odmowie wyrażenia zgody na skorzystanie przez posła z przywilejów i immunitetu, poseł może w drodze wyjątku zwrócić się o ponowne rozpatrzenie decyzji, przedstawiając nowe dowody zgodnie z art. 9 ust. 1. Wniosek o ponowne rozpatrzenie decyzji jest niedopuszczalny, jeżeli zostanie wniesiona skarga na decyzję na mocy art. 263 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej lub jeżeli Przewodniczący uzna, że przedstawione nowe dowody nie są dostatecznie przekonujące, by uzasadnić ponowne rozpatrzenie. Poprawka 7 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 9 Artykuł 9 Artykuł 9 Procedury dotyczące immunitetu Procedury dotyczące immunitetu 1.  Każdy wniosek o uchylenie immunitetu posła skierowany do Przewodniczącego przez właściwy organ państwa członkowskiego lub wniosek o wyrażenie zgody na skorzystanie z immunitetu i przywilejów skierowany przez posła lub byłego posła jest ogłaszany na posiedzeniu plenarnym oraz przekazywany właściwej komisji. 1.  Każdy wniosek o uchylenie immunitetu posła skierowany do Przewodniczącego przez właściwy organ państwa członkowskiego lub wniosek o wyrażenie zgody na skorzystanie z immunitetu i przywilejów skierowany przez posła lub byłego posła jest ogłaszany na posiedzeniu plenarnym oraz przekazywany właściwej komisji. Posła lub byłego posła może reprezentować inny poseł. Wniosek nie może zostać złożony przez innego posła bez zgody zainteresowanego posła. 1a.   Za zgodą zainteresowanego posła lub byłego posła wniosek może złożyć inny poseł, który został upoważniony do reprezentowania zainteresowanego posła lub byłego posła na wszystkich etapach postępowania. Poseł, który reprezentuje zainteresowanego posła lub byłego posła, nie uczestniczy w podejmowaniu decyzji przez komisję. 2.  Wnioski o uchylenie immunitetu lub o wyrażenie zgody na skorzystanie z przywilejów i immunitetu są rozpatrywane przez komisję niezwłocznie, lecz z uwzględnieniem ich względnej złożoności. 2.  Wnioski o uchylenie immunitetu lub o wyrażenie zgody na skorzystanie z przywilejów i immunitetu są rozpatrywane przez komisję niezwłocznie, lecz z uwzględnieniem ich względnej złożoności. 3.  Komisja przedstawia wniosek dotyczący uzasadnionej decyzji zawierający zalecenie przyjęcia lub odrzucenia wniosku o uchylenie immunitetu lub skorzystanie z immunitetu i przywilejów. 3.  Komisja przedstawia wniosek dotyczący uzasadnionej decyzji zawierający zalecenie przyjęcia lub odrzucenia wniosku o uchylenie immunitetu lub skorzystanie z immunitetu i przywilejów. Nie dopuszcza się składania poprawek. W przypadku odrzucenia wniosku, uważa się za przyjętą decyzję przeciwną. 4.  Komisja może zwrócić się do właściwego organu o udostępnienie wszelkich informacji, które uzna za niezbędne do ustalenia zasadności uchylenia immunitetu lub skorzystania z niego. 4.  Komisja może zwrócić się do właściwego organu o udostępnienie wszelkich informacji, które uzna za niezbędne do ustalenia zasadności uchylenia immunitetu lub skorzystania z niego. 5.  Zainteresowany poseł ma możliwość udzielenia wyjaśnień, może także przedłożyć wszelkie dokumenty oraz dowody pisemne, które uzna za istotne. Posła może reprezentować inny poseł. 5.  Zainteresowany poseł ma możliwość udzielenia wyjaśnień i może przedłożyć wszelkie dokumenty lub inne dowody pisemne, które uzna za istotne. Poseł nie uczestniczy w debacie nad wnioskiem o uchylenie jego immunitetu lub dotyczącym go wnioskiem o wyrażenie zgody na skorzystanie z immunitetu, z wyjątkiem samego wysłuchania. Poseł nie uczestniczy w debacie nad wnioskiem o uchylenie jego immunitetu lub dotyczącym go wnioskiem o wyrażenie zgody na skorzystanie z immunitetu, z wyjątkiem samego wysłuchania. Przewodniczący komisji kieruje do posła zaproszenie do udzielenia wyjaśnień z podaniem dnia i godziny. Poseł może zrezygnować z prawa do udzielenia wyjaśnień. Przewodniczący komisji kieruje do posła zaproszenie do udzielenia wyjaśnień z podaniem dnia i godziny. Poseł może zrezygnować z prawa do udzielenia wyjaśnień. Jeżeli poseł nie stawi się na wysłuchanie na podstawie tego zaproszenia, uznaje się, że zrezygnował z prawa do udzielenia wyjaśnień, chyba że zwróci się on o usprawiedliwienie jego niestawienia się w zaproponowanym dniu i godzinie, podając powody. Przewodniczący komisji podejmuje decyzję o przyjęciu wniosku o usprawiedliwienie na podstawie podanych powodów i od tej decyzji nie ma odwołania. Jeżeli poseł nie stawi się na wysłuchanie na podstawie tego zaproszenia, uznaje się, że zrezygnował z prawa do udzielenia wyjaśnień, chyba że zwróci się on o usprawiedliwienie jego niestawienia się w zaproponowanym dniu i godzinie, podając powody. Przewodniczący komisji podejmuje decyzję o przyjęciu wniosku o usprawiedliwienie na podstawie podanych powodów i od tej decyzji nie ma odwołania. Jeżeli przewodniczący komisji postanowi przyjąć wniosek o usprawiedliwienie, kieruje do posła zaproszenie do udzielenia wyjaśnień z podaniem innego dnia i godziny. Jeżeli poseł nie stawi się pomimo drugiego zaproszenia do udzielenia wyjaśnień, procedura toczy się dalej bez udzielenia przez niego wyjaśnień. Nie można wówczas przyjąć żadnych kolejnych wniosków o usprawiedliwienie lub o możliwość udzielenia wyjaśnień. Jeżeli przewodniczący komisji postanowi przyjąć wniosek o usprawiedliwienie, kieruje do posła zaproszenie do udzielenia wyjaśnień z podaniem innego dnia i godziny. Jeżeli poseł nie stawi się pomimo drugiego zaproszenia do udzielenia wyjaśnień, procedura toczy się dalej bez udzielenia przez niego wyjaśnień. Nie można wówczas przyjąć żadnych kolejnych wniosków o usprawiedliwienie lub o możliwość udzielenia wyjaśnień. 6.  Jeżeli wniosek o uchylenie immunitetu opiera się na więcej niż jednej podstawie, to każda z nich może być przedmiotem odrębnej decyzji. Sprawozdanie komisji może, w drodze wyjątku, zawierać propozycję, aby uchylenie immunitetu dotyczyło wyłącznie prowadzenia postępowania karnego, tak aby przed wydaniem prawomocnego orzeczenia poseł nie mógł zostać zatrzymany ani aresztowany oraz by nie można było podjąć żadnych innych kroków uniemożliwiających mu wykonywania obowiązków wynikających z mandatu. 6.  Jeżeli wniosek o uchylenie immunitetu lub o skorzystanie z immunitetu opiera się na więcej niż jednej podstawie, to każda z nich może być przedmiotem odrębnej decyzji. Sprawozdanie komisji może, w drodze wyjątku, zawierać propozycję, aby uchylenie immunitetu lub skorzystanie z immunitetu dotyczyło wyłącznie prowadzenia postępowania karnego, tak aby przed wydaniem prawomocnego orzeczenia poseł nie mógł zostać zatrzymany ani aresztowany oraz by nie można było podjąć żadnych innych kroków uniemożliwiających mu wykonywanie obowiązków wynikających z mandatu. 7.  Komisja może wydać uzasadnioną opinię co do właściwości wyżej wymienionego organu oraz co do dopuszczalności wniosku, natomiast nie może w żadnym przypadku wypowiadać się o winie bądź braku winy posła oraz o zasadności wszczęcia wobec niego postępowania karnego na podstawie zarzutów, które są mu stawiane, nawet wtedy, gdy badanie wniosku pozwala komisji na dokładne zapoznanie się ze szczegółami sprawy. 7.  Komisja może wydać uzasadnioną opinię co do właściwości wyżej wymienionego organu oraz co do dopuszczalności wniosku, natomiast nie może w żadnym przypadku wypowiadać się o winie bądź braku winy posła oraz o zasadności wszczęcia wobec niego postępowania karnego na podstawie zarzutów, które są mu stawiane, nawet wtedy, gdy badanie wniosku pozwala komisji na dokładne zapoznanie się ze szczegółami sprawy. 8.  Sprawozdanie komisji jest wpisywane jako pierwszy punkt porządku dziennego pierwszego posiedzenia po jego złożeniu. Nie są przyjmowane żadne poprawki do wniosku (wniosków) dotyczącego decyzji. 8.  Wniosek komisji dotyczący decyzji jest włączany do porządku dziennego pierwszego posiedzenia następującego po dniu jego złożenia. Do takiego wniosku nie można zgłaszać poprawek. Debata dotyczy jedynie argumentów „za” lub „przeciw” wnioskowi o uchylenie lub utrzymanie immunitetu albo o skorzystanie z przywilejów lub immunitetu. Debata dotyczy jedynie argumentów „za” lub „przeciw” wnioskowi o uchylenie lub utrzymanie immunitetu albo o skorzystanie z przywilejów lub immunitetu. Z zastrzeżeniem postanowień art. 164, poseł, którego przywileje i immunitety są przedmiotem postępowania, nie może zabierać głosu w debacie. Z zastrzeżeniem postanowień art. 164, poseł, którego przywileje i immunitety są przedmiotem postępowania, nie może zabierać głosu w debacie. Wniosek lub wnioski dotyczące decyzji zawarte w sprawozdaniu są poddawane pod głosowanie w trakcie pierwszego głosowania następującego po debacie. Wniosek lub wnioski dotyczące decyzji zawarte w sprawozdaniu są poddawane pod głosowanie w trakcie pierwszego głosowania następującego po debacie. Po ich rozpatrzeniu przez Parlament odbywa się odrębne głosowanie nad każdym z wniosków zawartych w sprawozdaniu. W przypadku odrzucenia wniosku, uważa się za przyjętą decyzję przeciwną. Po ich rozpatrzeniu przez Parlament odbywa się odrębne głosowanie nad każdym z wniosków zawartych w sprawozdaniu. W przypadku odrzucenia wniosku, uważa się za przyjętą decyzję przeciwną. 9.  Przewodniczący niezwłocznie przekazuje decyzję Parlamentu posłowi, którego dotyczy procedura oraz właściwemu organowi zainteresowanego państwa członkowskiego wnosząc zarazem o informowanie go o przebiegu postępowania oraz o orzeczeniach wydanych w jego wyniku. Niezwłocznie po otrzymaniu tych informacji Przewodniczący przedstawia je Parlamentowi w formie, którą uzna za najbardziej odpowiednią, w razie potrzeby po konsultacji z właściwą komisją. 9.  Przewodniczący niezwłocznie przekazuje decyzję Parlamentu posłowi, którego dotyczy procedura oraz właściwemu organowi zainteresowanego państwa członkowskiego wnosząc zarazem o informowanie go o przebiegu postępowania oraz o orzeczeniach wydanych w jego wyniku. Niezwłocznie po otrzymaniu tych informacji Przewodniczący przedstawia je Parlamentowi w formie, którą uzna za najbardziej odpowiednią, w razie potrzeby po konsultacji z właściwą komisją. 10.  Komisja rozpatruje powyższe kwestie oraz bada wszelkie otrzymane dokumenty zachowując najwyższą poufność. 10.  Komisja rozpatruje powyższe kwestie oraz bada wszelkie otrzymane dokumenty zachowując najwyższą poufność. Wnioski dotyczące procedur związanych z immunitetem komisja rozpatruje zawsze z wyłączeniem jawności. 11.  Po konsultacji z państwami członkowskimi komisja może sporządzić listę organów państw członkowskich uprawnionych do składania wniosków o uchylenie immunitetu posła. 11.  Parlament rozpatruje jedynie wnioski o uchylenie immunitetu posła, które zostały mu przekazane przez ograny sądowe lub przez stałe przedstawicielstwa państw członkowskich. 12.  Komisja opracowuje zasady stosowania niniejszego artykułu. 12.  Komisja opracowuje zasady stosowania niniejszego artykułu. 13.  Każde zapytanie odnoszące się do zakresu stosowania przywilejów oraz immunitetów, zgłoszone przez właściwy organ, jest rozpatrywane zgodnie z powyższymi postanowieniami. 13.  Każde zapytanie odnoszące się do zakresu stosowania przywilejów oraz immunitetów, zgłoszone przez właściwy organ, jest rozpatrywane zgodnie z powyższymi postanowieniami. Poprawka 8 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 10 Artykuł 10 skreśla się Stosowanie Statutu posła Parlament przyjmuje Statut posła do Parlamentu Europejskiego oraz wszelkie zmiany do niego na podstawie wniosku komisji przedmiotowo właściwej. Artykuł 150 ust. 1 stosuje się odpowiednio. Prezydium odpowiada za stosowanie tych przepisów i podejmuje decyzje w sprawie środków finansowych na podstawie rocznego budżetu. Poprawki 9 i 314 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 11 Artykuł 11 Artykuł 11 Interesy finansowe posłów, normy postępowania, obowiązkowy rejestr służący przejrzystości i wstęp do pomieszczeń Parlamentu Interesy finansowe posłów i normy postępowania 1.  Parlament ustanawia zasady dotyczące przejrzystości interesów finansowych posłów w postaci załączonego do niniejszego Regulaminu kodeksu postępowania przyjętego większością głosów posłów zgodnie z art. 232 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej1. 1.  Parlament ustanawia zasady dotyczące przejrzystości interesów finansowych posłów w postaci załączonego do niniejszego Regulaminu kodeksu postępowania przyjętego większością głosów posłów1. Zasady te nie mogą w żadnym wypadku utrudniać lub ograniczać wykonywania mandatu, prowadzenia działalności politycznej ani innej działalności związanej z mandatem. Zasady te nie mogą w innych sprawach utrudniać lub ograniczać wykonywania mandatu, prowadzenia działalności politycznej ani innej działalności związanej z mandatem. 1a.   Posłowie powinni przyjąć systematyczną praktykę spotykania się wyłącznie z tymi przedstawicielami grup interesu, którzy są zarejestrowani w rejestrze służącym przejrzystości1a. 2.  Postępowanie posłów odznacza się wzajemnym szacunkiem, opiera się na wartościach i zasadach określonych w podstawowych aktach Unii Europejskiej, cechuje się poszanowaniem powagi Parlamentu i nie może powodować zakłóceń w sprawnym przebiegu prac parlamentarnych ani też naruszania spokoju w budynkach Parlamentu. Posłowie stosują się do przepisów Parlamentu dotyczących postępowania z informacjami poufnymi. 2.  Postępowanie posłów odznacza się wzajemnym szacunkiem, opiera się na wartościach i zasadach określonych w traktatach, a zwłaszcza w Karcie praw podstawowych, i cechuje się poszanowaniem powagi Parlamentu. Ponadto nie może ono powodować zakłóceń w sprawnym przebiegu prac parlamentarnych, zagrażać zachowaniu bezpieczeństwa i porządku na terenie Parlamentu ani powodować niewłaściwego działania sprzętu do niego należącego. W debatach parlamentarnych posłowie wystrzegają się wypowiedzi lub zachowania o charakterze zniesławiającym, rasistowskim czy ksenofobicznym, a także eksponowania transparentów. Posłowie stosują się do przepisów Parlamentu dotyczących postępowania z informacjami poufnymi. Nieposzanowanie tych standardów i przepisów może prowadzić do zastosowania środków zgodnie z art. 165, 166 i 167. Nieposzanowanie tych standardów i przepisów może prowadzić do zastosowania środków zgodnie z art. 165, 166 i 167. 3.  Stosowanie niniejszego artykułu nie ogranicza w żaden sposób żywotności debat parlamentarnych ani wolności słowa posłów. 3.  Stosowanie niniejszego artykułu nie ogranicza w inny sposób żywotności debat parlamentarnych ani wolności słowa posłów. Opiera się ono na pełnym poszanowaniu prerogatyw posłów, które zostały określone w odpowiednim prawie pierwotnym oraz w odpowiednich przepisach Statutu posła. Opiera się ono na pełnym poszanowaniu prerogatyw posłów, które zostały określone w odpowiednim prawie pierwotnym oraz w odpowiednich przepisach Statutu posła. Opiera się ono na zasadzie przejrzystości i gwarantuje, że wszelkie postanowienia w tym zakresie będą podawane do wiadomości posłów, którzy są indywidualnie powiadamiani o przysługujących im prawach i obowiązkach. Opiera się ono na zasadzie przejrzystości i gwarantuje, że wszelkie postanowienia w tym zakresie będą podawane do wiadomości posłów, którzy są indywidualnie powiadamiani o przysługujących im prawach i obowiązkach. 3a.   Gdy osoba zatrudniona przez posła lub inna osoba, której poseł umożliwił dostęp do pomieszczeń lub urządzeń Parlamentu, nie przestrzega norm postępowania określonych w ust. 2, na posła można odpowiednio nałożyć sankcje określone w art. 166. 4.  Na początku każdej kadencji kwestorzy ustalają maksymalną liczbę asystentów, których może akredytować każdy poseł (akredytowani asystenci). 4.  Kwestorzy ustalają maksymalną liczbę asystentów, których może akredytować każdy poseł. 5.   Długoterminowe przepustki uprawniające do wstępu do pomieszczeń Parlamentu wydawane są osobom spoza instytucji Unii pod kontrolą kwestorów. Przepustki te są ważne maksymalnie przez rok, a ich ważność podlega przedłużeniu. Prezydium ustala zasady korzystania z tych przepustek. Przepustki mogą być wydawane: –  osobom ujętym w rejestrze służącym przejrzystości2 lub osobom reprezentującym organizacje ujęte w tym rejestrze bądź będącym pracownikami tych organizacji, przy czym fakt figurowania w rejestrze nie oznacza automatycznie prawa do otrzymania przepustki uprawniającej do wstępu; –  osobom, które pragną mieć regularny wstęp do pomieszczeń Parlamentu, a nie są objęte zakresem stosowania porozumienia w sprawie utworzenia rejestru służącego przejrzystości3; –  asystentom krajowym posłów oraz osobom asystującym członkom Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów. 6.   Podmioty, które wpisują się do rejestru służącego przejrzystości muszą w ramach ich stosunków z Parlamentem przestrzegać: –  kodeksu postępowania załączonego do porozumienia4; –  procedur i innych zobowiązań określonych w porozumieniu; oraz –  postanowień niniejszego artykułu, a także odnoszących się do niego przepisów wykonawczych. 7.   Kwestorzy określają, w jakim zakresie kodeks postępowania ma zastosowanie do osób, które posiadają długoterminowe przepustki, ale nie są objęte zakresem stosowania porozumienia. 8.   Przepustka zostaje odebrana na mocy uzasadnionej decyzji kwestorów w następujących przypadkach: –  skreślenie z rejestru służącego przejrzystości, chyba że za nieodebraniem przepustki przemawiają istotne powody; –  poważne uchybienie obowiązkom przewidzianym w ust. 6. 9.   Prezydium na wniosek sekretarza generalnego przyjmuje środki niezbędne do wdrożenia rejestru służącego przejrzystości, zgodnie z postanowieniami umowy w sprawie utworzenia tego rejestru. Przepisy dotyczące stosowania ust. 5-8 określone są w załączniku5. 10.  Kodeks postępowania, prawa i przywileje byłych posłów są ustalane decyzją Prezydium. Nie będą wprowadzane żadne różnice w traktowaniu byłych posłów. 10.  Kodeks postępowania, prawa i przywileje byłych posłów są ustalane decyzją Prezydium. Nie będą wprowadzane żadne różnice w traktowaniu byłych posłów. __________________ __________________ 1 Zob. załącznik VI. 1 Zob. załącznik VI. 1a Rejestr utworzony na mocy porozumienia między Parlamentem Europejskim i Komisją Europejską w sprawie utworzenia „rejestru służącego przejrzystości”, dotyczącego organizacji i osób samozatrudnionych zaangażowanych w opracowanie i realizację polityki Unii Europejskiej (Dz.U. L 277 z 19.9.2014, s. 11 ). 2 Rejestr utworzony na mocy porozumienia między Parlamentem Europejskim i Komisją Europejską w sprawie utworzenia „rejestru służącego przejrzystości”, dotyczącego organizacji i osób samozatrudnionych zaangażowanych w opracowanie i realizację polityki Unii Europejskiej (zob. załącznik IX część B). 3 Zob. załącznik IX część B. 4 Zob. załącznik 3 do porozumienia ujętego w załączniku IX część B. 5 Zob. załącznik IX część A. Poprawka 10 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 12 Artykuł 12 Artykuł 12 Postępowania wewnętrzne Europejskiego Urzędu do Spraw Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) Postępowania wewnętrzne Europejskiego Urzędu do Spraw Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) Wspólne zasady prowadzenia dochodzeń wewnętrznych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) zawarte w porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 25 maja 1999 r., przewidujące środki niezbędne do zapewnienia sprawnego przebiegu tych postępowań, stosuje się także wewnątrz Parlamentu, zgodnie z decyzją Parlamentu załączoną do Regulaminu6. Wspólne zasady prowadzenia dochodzeń wewnętrznych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) zawarte w porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 25 maja 1999 r., przewidujące środki niezbędne do zapewnienia sprawnego przebiegu tych postępowań, stosuje się także wewnątrz Parlamentu, zgodnie z decyzją Parlamentu z dnia 18 listopada 1999 r. dotyczącą warunków oraz trybu prowadzenia dochodzeń wewnętrznych w zakresie walki z przestępstwami finansowymi, korupcją oraz wszelką nielegalną działalnością szkodliwą dla interesów Wspólnot. __________________ 6 Zob. załącznik XI. Poprawka 11 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 13 Artykuł 13 Artykuł 13 Obserwatorzy Obserwatorzy 1.  Po podpisaniu przez dane państwo traktatu o przystąpieniu państwa do Unii Europejskiej, Przewodniczący, po uzyskaniu zgody Konferencji Przewodniczących, może zwrócić się do parlamentu państwa przystępującego o wyznaczenie spośród jego własnych posłów pewnej liczby obserwatorów, równej liczbie przyszłych mandatów w Parlamencie Europejskim przyznanych temu państwu. 1.  Po podpisaniu przez dane państwo traktatu o przystąpieniu państwa do Unii Europejskiej, Przewodniczący, po uzyskaniu zgody Konferencji Przewodniczących, może zwrócić się do parlamentu państwa przystępującego o wyznaczenie spośród jego własnych posłów pewnej liczby obserwatorów, równej liczbie przyszłych mandatów w Parlamencie Europejskim przyznanych temu państwu. 2.  Obserwatorzy ci biorą udział w posiedzeniach Parlamentu w oczekiwaniu na wejście w życie traktatu akcesyjnego i dysponują prawem zabierania głosu w komisjach i grupach politycznych. Nie mają prawa do głosowania bądź do kandydowania w wyborach dotyczących stanowisk w Parlamencie. Ich udział w pracach Parlamentu nie ma żadnego wpływu prawnego na działania Parlamentu. 2.  Obserwatorzy ci biorą udział w posiedzeniach Parlamentu w oczekiwaniu na wejście w życie traktatu akcesyjnego i dysponują prawem zabierania głosu w komisjach i grupach politycznych. Nie mają prawa do głosowania bądź do kandydowania w wyborach dotyczących stanowisk w Parlamencie ani nie mogą reprezentować Parlamentu na zewnątrz. Ich udział w pracach Parlamentu nie ma żadnego wpływu prawnego na działania Parlamentu. 3.  W odniesieniu do korzystania z infrastruktury Parlamentu oraz zwrotu kosztów ponoszonych z tytułu działań obserwacyjnych, obserwatorów traktuje się tak samo, jak posłów do PE. 3.  W odniesieniu do korzystania z infrastruktury Parlamentu oraz zwrotu kosztów podróży i utrzymania ponoszonych z tytułu działań obserwacyjnych, obserwatorów traktuje się tak samo jak posłów do PE. Poprawka 12 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 14 Artykuł 14 Artykuł 14 Czasowe sprawowanie funkcji Przewodniczącego Czasowe sprawowanie funkcji Przewodniczącego 1.  W trakcie posiedzenia przewidzianego w art. 146 ust. 2, jak i każdego innego posiedzenia poświęconego wyborowi Przewodniczącego i Prezydium, ustępujący Przewodniczący lub w razie jego braku jeden z ustępujących wiceprzewodniczących w porządku pierwszeństwa, lub też w razie ich braku poseł sprawujący swój urząd najdłużej pełni funkcję Przewodniczącego-Seniora do czasu ogłoszenia wyboru Przewodniczącego. 1.  W trakcie posiedzenia przewidzianego w art. 146 ust. 2, jak i każdego innego posiedzenia poświęconego wyborowi Przewodniczącego i Prezydium, ustępujący Przewodniczący lub w razie jego braku jeden z ustępujących wiceprzewodniczących w porządku pierwszeństwa, lub też w razie ich braku poseł sprawujący swój urząd najdłużej pełni funkcję Przewodniczącego-Seniora do czasu ogłoszenia wyboru Przewodniczącego. 2.  Pod przewodnictwem posła sprawującego czasowo funkcję Przewodniczącego na mocy ust. 1 nie może odbywać się debata, której przedmiotem nie jest wybór Przewodniczącego lub weryfikacja mandatów. 2.  Pod przewodnictwem posła sprawującego czasowo funkcję Przewodniczącego na mocy ust. 1 nie może odbywać się debata, której przedmiotem nie jest wybór Przewodniczącego lub weryfikacja mandatów zgodnie z art. 3 ust. 2 akapit drugi Regulaminu. Wszelkie inne kwestie związane z weryfikacją mandatów poruszane podczas obrad pod jego przewodnictwem odsyła się do właściwej komisji. Uprawnienia Przewodniczącego, o których mowa w art.3 ust.2 drugi akapit, wykonuje poseł sprawujący czasowo funkcję Przewodniczącego na mocy ust. 1. Wszelkie inne kwestie związane z weryfikacją mandatów, poruszane podczas obrad pod jego przewodnictwem, odsyła się do komisji odpowiedzialnej za weryfikację mandatów. Poprawki 13 i 383 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 15 Artykuł 15 Artykuł 15 Kandydatury i przepisy ogólne Kandydatury i przepisy ogólne 1.  Przewodniczący, wiceprzewodniczący i kwestorzy są wybierani w głosowaniu tajnym, zgodnie z art. 182. Kandydatury mogą być proponowane wyłącznie za zgodą zainteresowanych. Kandydaturę może zgłosić jedynie grupa polityczna lub co najmniej 40 posłów. Jednakże, jeżeli liczba kandydatur nie przekracza liczby miejsc do obsadzenia, kandydaci mogą być wybrani przez aklamację. 1.  Przewodniczący, a następnie wiceprzewodniczący i kwestorzy są wybierani w głosowaniu tajnym, zgodnie z art. 182. Kandydatury zgłasza się za zgodą zainteresowanych, przy czym kandydaturę może zgłosić jedynie grupa polityczna lub co najmniej 40 posłów. Przed każdą turą głosowania można zgłaszać nowe kandydatury. Jeżeli liczba kandydatur nie przekracza liczby miejsc do obsadzenia, kandydatów wybiera się przez aklamację, chyba że co najmniej jedna piąta posłów zasiadających w Parlamencie wystąpi o głosowanie tajne. W przypadku gdy w jednym głosowaniu musi zostać wybrana więcej niż jedna osoba sprawująca daną funkcję, karta do głosowania jest ważna jedynie wówczas, gdy oddano ponad połowę dostępnych głosów. Jeżeli ma zostać zastąpiony tylko jeden wiceprzewodniczący, a istnieje tylko jeden kandydat, może on zostać wybrany przez aklamację. Przewodniczący ma prawo decydowania, czy wybór nastąpi przez aklamację czy w głosowaniu tajnym. Nowo wybrany wiceprzewodniczący zajmie w porządku pierwszeństwa miejsce wiceprzewodniczącego, którego zastępuje. 2.  Podczas wyboru Przewodniczącego, wiceprzewodniczących i kwestorów wskazane jest zapewnienie sprawiedliwej reprezentacji państw członkowskich oraz opcji politycznych. 2.  Podczas wyboru Przewodniczącego, wiceprzewodniczących i kwestorów wskazane jest zapewnienie sprawiedliwej reprezentacji opcji politycznych, a także równowagi płci i równowagi geograficznej. Poprawka 14 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 16 Artykuł 16 Artykuł 16 Wybór Przewodniczącego - przemówienie inauguracyjne Wybór Przewodniczącego - przemówienie inauguracyjne 1.  W pierwszej kolejności przeprowadzany jest wybór Przewodniczącego. Przed każdą turą głosowania kandydatury powinny być przedstawione posłowi sprawującemu czasowo funkcję Przewodniczącego na mocy art. 14, który informuje o nich Parlament. Jeśli po trzech turach głosowań żaden kandydat nie otrzyma bezwzględnej większości oddanych głosów, w czwartej turze kandydują tylko dwaj posłowie, którzy w trzeciej turze otrzymali największą liczbę głosów; w przypadku tej samej liczby głosów za wybranego uznany zostaje kandydat starszy wiekiem. 1.  Kandydatury na Przewodniczącego zgłasza się posłowi sprawującemu czasowo funkcję Przewodniczącego na mocy art. 14, który to poseł informuje o nich Parlament. Jeśli po trzech turach głosowań żaden kandydat nie otrzyma bezwzględnej większości oddanych głosów, w drodze odstępstwa od art. 15 ust. 1, w czwartej turze kandydują tylko dwaj posłowie, którzy w trzeciej turze otrzymali największą liczbę głosów; w przypadku tej samej liczby głosów za wybranego uznany zostaje kandydat starszy wiekiem. 2.  Po wyborach poseł sprawujący czasowo funkcję Przewodniczącego na mocy art. 14 ustępuje miejsca wybranemu Przewodniczącemu. Przemówienie inauguracyjne może wygłosić jedynie wybrany Przewodniczący. 2.  Po wyborach poseł sprawujący czasowo funkcję Przewodniczącego na mocy art. 14 ustępuje miejsca wybranemu Przewodniczącemu. Przemówienie inauguracyjne może wygłosić jedynie wybrany Przewodniczący. Poprawka 15 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 17 Artykuł 17 Artykuł 17 Wybór wiceprzewodniczących Wybór wiceprzewodniczących 1.  W dalszej kolejności, przy pomocy jednej karty do głosowania, odbywają się wybory wiceprzewodniczących. W pierwszej turze, na do 14 miejsc do obsadzenia, za wybranych uznaje się tych kandydatów, którzy otrzymali bezwzględną większość oddanych głosów, w kolejności otrzymanych głosów. Jeśli liczba wybranych kandydatów jest mniejsza od liczby miejsc do obsadzenia, w celu obsadzenia pozostałych miejsc przeprowadza się na tych samych zasadach drugą turę wyborów. Jeśli do obsadzenia pozostałych miejsc niezbędna jest trzecia tura wyborów, obowiązuje zasada głosowania zwykłą większością głosów. W przypadku równej liczby oddanych głosów, za wybranych uznaje się najstarszych wiekiem kandydatów. 1.  W dalszej kolejności, w jednym głosowaniu odbywają się wybory wiceprzewodniczących. W pierwszej turze, na do 14 miejsc do obsadzenia, za wybranych uznaje się tych kandydatów, którzy otrzymali bezwzględną większość oddanych głosów, w kolejności otrzymanych głosów. Jeśli liczba wybranych kandydatów jest mniejsza od liczby miejsc do obsadzenia, w celu obsadzenia pozostałych miejsc przeprowadza się na tych samych zasadach drugą turę wyborów. Jeśli do obsadzenia pozostałych miejsc niezbędna jest trzecia tura wyborów, obowiązuje zasada głosowania zwykłą większością głosów. W przypadku równej liczby oddanych głosów, za wybranych uznaje się najstarszych wiekiem kandydatów. Chociaż, w odróżnieniu od postanowień art. 16 ust. 1, zgłaszanie nowych kandydatur pomiędzy turami głosowań nie jest wyraźnie przewidziane w trakcie wyboru wiceprzewodniczących, to jest ono dozwolone ze względu na suwerenność Parlamentu, który powinien mieć możność rozpatrzenia każdej dopuszczalnej kandydatury, tym bardziej, że brak tej możliwości mógłby stanowić przeszkodę dla sprawnego przebiegu wyborów. 2.  Z zastrzeżeniem postanowień art. 20 ust. 1, porządek pierwszeństwa wiceprzewodniczących ustalany jest według kolejności, w jakiej zostali wybrani, a w przypadku równej ilości głosów, według starszeństwa. 2.  Z zastrzeżeniem postanowień art. 20 ust. 1, porządek pierwszeństwa wiceprzewodniczących ustalany jest według kolejności, w jakiej zostali wybrani, a w przypadku równej ilości głosów, według starszeństwa. Jeśli wyboru dokonano przez aklamację, w celu ustalenia porządku pierwszeństwa przeprowadza się głosowanie tajne. Jeśli wyboru dokonano przez aklamację, w celu ustalenia porządku pierwszeństwa przeprowadza się głosowanie tajne. Poprawka 16 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 18 Artykuł 18 Artykuł 18 Wybór kwestorów Wybór kwestorów Po wyborze wiceprzewodniczących Parlament przystępuje do wyboru pięciu kwestorów. Parlament wybiera pięciu kwestorów w takiej samej procedurze, jaka obowiązuje przy wyborze wiceprzewodniczących. Przy wyborze kwestorów stosuje się takie same zasady, jakie obowiązują przy wyborze wiceprzewodniczących. Poprawka 17 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 19 Artykuł 19 Artykuł 19 Kadencje Kadencje 1.  Kadencja Przewodniczącego, wiceprzewodniczących i kwestorów wynosi dwa i pół roku. 1.  Kadencja Przewodniczącego, wiceprzewodniczących i kwestorów wynosi dwa i pół roku. Zmieniając grupę polityczną poseł zachowuje stanowisko, które zajmował w Prezydium lub w Kolegium Kwestorów do końca wykonywania swojego dwuipółrocznego mandatu. Zmieniając grupę polityczną, poseł zachowuje stanowisko, które zajmował w Prezydium lub jako kwestor, do końca wykonywania swojego dwuipółrocznego mandatu. 2.  Jeśli przed upływem kadencji pojawia się wakat, poseł wybrany do jego objęcia pełni funkcję jedynie przez okres pozostający do zakończenia kadencji poprzednika na danym stanowisku. 2.  Jeśli przed upływem kadencji pojawia się wakat, poseł wybrany do jego objęcia pełni funkcję jedynie przez okres pozostający do zakończenia kadencji poprzednika na danym stanowisku. Poprawka 18 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 20 Artykuł 20 Artykuł 20 Wakaty Wakaty 1.  W przypadku wakującego miejsca Przewodniczącego, wiceprzewodniczącego lub kwestora przystępuje się do wyboru ich następców, zgodnie z powyższymi postanowieniami. 1.  W przypadku wakującego miejsca Przewodniczącego, wiceprzewodniczącego lub kwestora przystępuje się do wyboru ich następców, zgodnie z powyższymi postanowieniami. Nowo wybrany wiceprzewodniczący zajmuje w porządku pierwszeństwa miejsce ustępującego wiceprzewodniczącego. Nowo wybrany wiceprzewodniczący zajmuje w porządku pierwszeństwa miejsce ustępującego wiceprzewodniczącego. 2.  Gdy wakat dotyczy stanowiska Przewodniczącego, pierwszy wiceprzewodniczący pełni jego funkcję do chwili wybrania nowego Przewodniczącego. 2.  Jeżeli wakat dotyczy stanowiska Przewodniczącego, jeden z wiceprzewodniczących, wyłoniony zgodnie z porządkiem pierwszeństwa, pełni jego funkcję do chwili wybrania nowego Przewodniczącego. Poprawka 19 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 22 Artykuł 22 Artykuł 22 Kompetencje Przewodniczącego Kompetencje Przewodniczącego 1.  Zgodnie z zasadami przewidzianymi w niniejszym Regulaminie, Przewodniczący kieruje całością prac Parlamentu i jego organów oraz posiada pełnię uprawnień do przewodniczenia obradom Parlamentu i zapewnienia ich sprawnego przebiegu. 1.  Zgodnie z niniejszym Regulaminem Przewodniczący kieruje całością prac Parlamentu i jego organów oraz posiada pełnię uprawnień do przewodniczenia obradom Parlamentu i zapewnienia ich sprawnego przebiegu. Niniejszy przepis może być interpretowany w ten sposób, że uprawnienia w nim przyznane obejmują prawo do wyeliminowania nadużywania takich wniosków, jak wnioski porządkowe, wnioski w sprawach proceduralnych, wyjaśnienia dotyczące sposobu głosowania i wnioski o głosowanie odrębne, podzielone lub imienne, jeżeli Przewodniczący jest przekonany, że mają one w oczywisty sposób na celu i przyniosą w konsekwencji poważne i długotrwałe zakłócenie procedur Izby lub wykonywania praw innych posłów. Do uprawnień przyznanych w niniejszym przepisie należy prawo do poddawania tekstów pod głosowanie w innej kolejności, niż ustalona w dokumencie stanowiącym przedmiot głosowania. Odpowiednio do postanowień art. 174 ust. 7 Przewodniczący może zwrócić się w tym celu o uprzednią zgodę do Parlamentu. 2.  Przewodniczący otwiera, zawiesza i zamyka posiedzenia oraz rozstrzyga o dopuszczalności poprawek, o pytaniach kierowanych do Rady i Komisji oraz o zgodności sprawozdań z Regulaminem. Dba o przestrzeganie Regulaminu i utrzymanie porządku, udziela głosu, ogłasza zamknięcie debat, poddaje wnioski pod głosowanie i ogłasza wyniki głosowania. Kieruje też do komisji informacje dotyczące spraw leżących w ich gestii. 2.  Przewodniczący otwiera, zawiesza i zamyka posiedzenia oraz rozstrzyga o dopuszczalności poprawek i innych tekstów poddawanych pod głosowanie, a także o dopuszczalności pytań parlamentarnych. Przewodniczący dba o przestrzeganie Regulaminu i utrzymanie porządku, udziela głosu, ogłasza zamknięcie debat, poddaje wnioski pod głosowanie i ogłasza wyniki głosowania, Kieruje też do komisji informacje dotyczące spraw leżących w ich gestii. 3.  Przewodniczący może zabrać głos w dyskusji tylko w celu jej podsumowania lub zdyscyplinowania mówcy. Jeżeli chce on brać udział w debacie, opuszcza fotel Przewodniczącego, który może zająć ponownie dopiero po jej zakończeniu. 3.  Przewodniczący może zabrać głos w dyskusji tylko w celu jej podsumowania lub zdyscyplinowania mówcy. Jeżeli chce on brać udział w debacie, opuszcza fotel Przewodniczącego, który może zająć ponownie dopiero po jej zakończeniu. 4.  Na płaszczyźnie kontaktów międzynarodowych, podczas oficjalnych uroczystości, w czynnościach administracyjnych, sądowych i finansowych Parlament jest reprezentowany przez Przewodniczącego, który może delegować te uprawnienia. 4.  Na płaszczyźnie kontaktów międzynarodowych, podczas oficjalnych uroczystości, w czynnościach administracyjnych, sądowych i finansowych Parlament jest reprezentowany przez Przewodniczącego, który może delegować te uprawnienia. 4a.   Przewodniczący odpowiada za bezpieczeństwo i nietykalność lokali Parlamentu Europejskiego. Poprawka 20 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 23 Artykuł 23 Artykuł 23 Kompetencje wiceprzewodniczących Kompetencje wiceprzewodniczących 1.  W razie nieobecności Przewodniczącego, niemożności wykonywania przez niego obowiązków lub w przypadku, gdy chce on uczestniczyć w dyskusji zgodnie z art. 22 ust. 3, zastępuje go jeden z wiceprzewodniczących, zgodnie z art. 17 ust. 2. 1.  W razie nieobecności Przewodniczącego, niemożności wykonywania przez niego obowiązków lub w przypadku, gdy chce on uczestniczyć w dyskusji zgodnie z art. 22 ust. 3, zastępuje go jeden z wiceprzewodniczących, zgodnie z art. 17 ust. 2. 2.  Wiceprzewodniczący pełnią również obowiązki nałożone na nich w art. 25, 27 ust. 3 i 5 oraz art. 71 ust. 3. 2.  Wiceprzewodniczący pełnią również obowiązki nałożone na nich w art. 25, 27 ust. 3 i 5 oraz art. 71 ust. 3. 3.  Przewodniczący może przekazać wiceprzewodniczącym wszelkie obowiązki, jak reprezentowanie Parlamentu podczas określonych uroczystości lub czynności. W szczególności może on wyznaczyć jednego z wiceprzewodniczących do wykonywania obowiązków powierzonych Przewodniczącemu w art. 130 ust. 2 i ust. 2 załącznika II. 3.  Przewodniczący może przekazać wiceprzewodniczącym wszelkie obowiązki, jak reprezentowanie Parlamentu podczas określonych uroczystości lub czynności. W szczególności może on wyznaczyć jednego z wiceprzewodniczących do wykonywania obowiązków powierzonych Przewodniczącemu w art. 129 i art. 130 ust. 2. Poprawka 21 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 25 Artykuł 25 Artykuł 25 Kompetencje Prezydium Kompetencje Prezydium 1.  Prezydium wykonuje zadania powierzone mu Regulaminem. 1.  Prezydium wykonuje zadania powierzone mu Regulaminem. 2.  Prezydium podejmuje decyzje finansowe, organizacyjne i administracyjne w sprawach dotyczących organizacji wewnętrznej Parlamentu, jego Sekretariatu i organów. 2.  Prezydium podejmuje decyzje finansowe, organizacyjne i administracyjne w sprawach dotyczących organizacji wewnętrznej Parlamentu, jego Sekretariatu i organów. 3.  Na wniosek Sekretarza Generalnego lub grupy politycznej Prezydium podejmuje decyzje finansowe, organizacyjne i administracyjne w sprawach dotyczących posłów. 3.  Na wniosek Sekretarza Generalnego lub grupy politycznej Prezydium podejmuje decyzje finansowe, organizacyjne i administracyjne w sprawach dotyczących posłów. 4.  Prezydium reguluje kwestie związane z przebiegiem posiedzeń. 4.  Prezydium reguluje kwestie związane z przebiegiem posiedzeń. „Przebieg posiedzeń” obejmuje również kwestie dotyczące postępowania posłów we wszystkich pomieszczeniach Parlamentu. 5.  Prezydium przyjmuje przewidziane w art. 35 postanowienia dotyczące posłów niezrzeszonych. 5.  Prezydium przyjmuje przewidziane w art. 35 postanowienia dotyczące posłów niezrzeszonych. 6.  Prezydium sporządza schemat organizacyjny Sekretariatu, jak również ustanawia przepisy dotyczące statusu administracyjnego oraz finansowego urzędników i innych pracowników. 6.  Prezydium sporządza schemat organizacyjny Sekretariatu, jak również ustanawia przepisy dotyczące statusu administracyjnego oraz finansowego urzędników i innych pracowników. 7.  Prezydium sporządza wstępny projekt preliminarza budżetowego Parlamentu. 7.  Prezydium sporządza wstępny projekt preliminarza budżetowego Parlamentu. 8.  Prezydium przyjmuje wytyczne dla kwestorów, zgodnie z art. 28. 8.  Prezydium przyjmuje wytyczne dla kwestorów i może zwrócić się do nich o wykonanie określonych zadań. 9.  Prezydium jest organem właściwym do udzielania zgody na organizację posiedzeń komisji poza ich zwykłymi miejscami pracy, organizację przesłuchań, jak i na wyjazdy sprawozdawców w celach badawczych oraz informacyjnych. 9.  Prezydium jest organem właściwym do udzielania zgody na organizację posiedzeń komisji poza ich zwykłymi miejscami pracy lub wyjazdów komisji poza ich zwykłe miejsca pracy, organizację przesłuchań oraz na wyjazdy sprawozdawców w celach badawczych oraz informacyjnych. Jeżeli zostanie udzielona zgoda na takie posiedzenia lub spotkania, kwestie związane ze stosowaniem języków ustalane są w zależności od języków urzędowych używanych przez członków komisji i ich zastępców, o zapewnienie których złożą oni wniosek. Jeżeli zostanie udzielona zgoda na takie posiedzenia lub wyjazdy, kwestie związane ze stosowaniem języków ustalane są na podstawie kodeksu postępowania w kwestii wielojęzyczności przyjętego przez Prezydium. Ta sama zasada dotyczy także delegacji. Zasada ta dotyczy także delegacji, chyba że stali członkowie delegacji i ich zastępcy postanowią inaczej. 10.  Prezydium mianuje Sekretarza Generalnego, zgodnie z art. 222. 10.  Prezydium mianuje Sekretarza Generalnego, zgodnie z art. 222. 11.  Prezydium określa zasady stosowania rozporządzenia (WE) nr 2004/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie przepisów regulujących partie polityczne na poziomie europejskim oraz zasad dotyczących ich finansowania. Stosując to rozporządzenie wypełnia zadania nałożone na nie przez Regulamin Parlamentu. 11.  Prezydium określa zasady stosowania przepisów regulujących partie i fundacje polityczne na poziomie europejskim oraz przepisów dotyczących ich finansowania. 12.  Prezydium ustanawia przepisy dotyczące postępowania Parlamentu, jego organów, osób sprawujących funkcję i innych posłów względem informacji poufnych, przy uwzględnieniu wszelkich zawartych w tych sprawach porozumień międzyinstytucjonalnych. Przepisy te publikowane są w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej oraz załączone do niniejszego Regulaminu7. 12.  Prezydium ustanawia przepisy dotyczące postępowania Parlamentu, jego organów, osób sprawujących funkcję i innych posłów względem informacji poufnych, przy uwzględnieniu wszelkich zawartych w tych sprawach porozumień międzyinstytucjonalnych. Przepisy te publikowane są w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. 13.  Przewodniczący lub Prezydium mogą powierzyć jednemu lub kilku członkom Prezydium zadania ogólne lub szczegółowe leżące w zakresie kompetencji Przewodniczącego lub Prezydium. Jednocześnie ustalany jest sposób wykonania tych zadań. 13.  Przewodniczący lub Prezydium mogą powierzyć jednemu lub kilku członkom Prezydium zadania ogólne lub szczegółowe leżące w zakresie kompetencji Przewodniczącego lub Prezydium. Jednocześnie ustalany jest sposób wykonania tych zadań. 14.  Prezydium wyznacza dwóch wiceprzewodniczących, którzy odpowiadają za utrzymywanie kontaktów z parlamentami krajowymi. 14.  Prezydium wyznacza dwóch wiceprzewodniczących, którzy odpowiadają za utrzymywanie kontaktów z parlamentami krajowymi. Przedstawiają oni Konferencji Przewodniczących okresowe sprawozdania ze swojej działalności. 14a.   Prezydium wyznacza wiceprzewodniczącego, który odpowiada za prowadzenie systematycznych konsultacji z europejskim społeczeństwem obywatelskim na istotne tematy. 14b.   Prezydium odpowiada za stosowanie Statutu posła i podejmuje decyzje w sprawie kwot świadczeń na podstawie rocznego budżetu. 15.   Po wyborze nowego Parlamentu ustępujące Prezydium pełni swoje funkcje do czasu pierwszego posiedzenia nowo wybranego Parlamentu. __________________ 7 Zob. załącznik VII część E. Poprawka 22 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 26 Artykuł 26 Artykuł 26 Skład Konferencji Przewodniczących Skład Konferencji Przewodniczących 1.  W skład Konferencji Przewodniczących wchodzą Przewodniczący Parlamentu oraz przewodniczący grup politycznych. Przewodniczący grupy politycznej może być reprezentowany przez członka tej grupy. 1.  W skład Konferencji Przewodniczących wchodzą Przewodniczący Parlamentu oraz przewodniczący grup politycznych. Przewodniczący grupy politycznej może być reprezentowany przez członka tej grupy. 2.  Przewodniczący Parlamentu zaprasza do udziału w posiedzeniach Konferencji Przewodniczących jednego przedstawiciela posłów niezrzeszonych, który uczestniczy w nich bez prawa głosu. 2.  Przewodniczący Parlamentu, po umożliwieniu posłom niezrzeszonym wyrażenia opinii, zaprasza jednego z nich do udziału, bez prawa głosu, w posiedzeniach Konferencji Przewodniczących. 3.  Konferencja Przewodniczących dąży do uzyskania konsensusu w rozpatrywaniu kierowanych do niej kwestii. 3.  Konferencja Przewodniczących dąży do uzyskania konsensusu w rozpatrywaniu kierowanych do niej kwestii. Jeśli nie udaje się osiągnąć konsensusu, przeprowadzane jest głosowanie; oddane głosy waży się według liczby członków każdej grupy politycznej. Jeśli nie udaje się osiągnąć konsensusu, przeprowadzane jest głosowanie; oddane głosy waży się według liczby członków każdej grupy politycznej. Poprawki 23 i 387 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 27 Artykuł 27 Artykuł 27 Kompetencje Konferencji Przewodniczących Kompetencje Konferencji Przewodniczących 1.  Konferencja Przewodniczących wykonuje zadania powierzone jej niniejszym Regulaminem. 1.  Konferencja Przewodniczących wykonuje zadania powierzone jej niniejszym Regulaminem. 2.  Konferencja Przewodniczących decyduje o organizacji prac Parlamentu oraz o kwestiach związanych z planowaniem prac ustawodawczych. 2.  Konferencja Przewodniczących decyduje o organizacji prac Parlamentu oraz o kwestiach związanych z planowaniem prac ustawodawczych. 3.  Konferencja Przewodniczących jest organem właściwym w kwestiach dotyczących kontaktów z innymi organami i instytucjami Unii Europejskiej oraz z parlamentami narodowymi państw członkowskich. 3.  Konferencja Przewodniczących jest organem właściwym w kwestiach dotyczących kontaktów z innymi organami i instytucjami Unii Europejskiej oraz z parlamentami narodowymi państw członkowskich. Decyzje w sprawie mandatu i składu reprezentacji Parlamentu, która ma uczestniczyć w obradach prowadzonych na forum Rady i innych instytucji Unii Europejskiej na temat kluczowych zagadnień związanych z rozwojem Unii Europejskiej (tzw. proces szerpów), podejmowane są w oparciu o odpowiednie stanowiska Parlamentu i z uwzględnieniem różnorodności poglądów politycznych reprezentowanych w Parlamencie. Wiceprzewodniczący, którym powierzono utrzymywanie kontaktów z parlamentami narodowymi, przedstawiają Konferencji Przewodniczących okresowe sprawozdanie ze swojej działalności w tym zakresie. 4.  Konferencja Przewodniczących jest organem odpowiedzialnym za kwestie dotyczące kontaktów z krajami trzecimi oraz z instytucjami i organizacjami pozawspólnotowymi. 4.  Konferencja Przewodniczących jest organem odpowiedzialnym za kwestie dotyczące kontaktów z krajami trzecimi oraz z instytucjami i organizacjami pozawspólnotowymi. 5.  Konferencja Przewodniczących jest odpowiedzialna za organizację systematycznych konsultacji z europejskim społeczeństwem obywatelskim na istotne tematy. Mogą one obejmować organizację debat publicznych, otwartych dla zainteresowanych obywateli, na tematy związane z ogólnym interesem europejskim. Prezydium mianuje wiceprzewodniczącego odpowiedzialnego za prowadzenie takich konsultacji, który przedstawia sprawozdania Konferencji Przewodniczących. 5.  Konferencja Przewodniczących jest odpowiedzialna za organizację systematycznych konsultacji z europejskim społeczeństwem obywatelskim na istotne tematy. Mogą one obejmować organizację debat publicznych, otwartych dla zainteresowanych obywateli, na tematy związane z ogólnym interesem europejskim. Wiceprzewodniczący odpowiedzialny za prowadzenie takich konsultacji przedstawia Konferencji Przewodniczących okresowe sprawozdanie ze swojej działalności w tym zakresie. 6.  Konferencja Przewodniczących sporządza projekt porządku dziennego sesji miesięcznych Parlamentu. 6.  Konferencja Przewodniczących sporządza projekt porządku dziennego sesji miesięcznych Parlamentu. 7.  Konferencja Przewodniczących jest organem odpowiedzialnym za skład i kompetencje komisji oraz komisji śledczych, jak również wspólnych komisji parlamentarnych, stałych delegacji oraz delegacji ad hoc. 7.  Konferencja Przewodniczących przedstawia Parlamentowi propozycje dotyczące składu i kompetencji komisji, komisji śledczych, jak również wspólnych komisji parlamentarnych i stałych delegacji. Konferencja Przewodniczących jest organem odpowiedzialnym za zatwierdzanie delegacji ad hoc. 8.  Konferencja Przewodniczących decyduje o przydziale miejsc na sali posiedzeń, zgodnie z art. 36. 8.  Konferencja Przewodniczących decyduje o przydziale miejsc na sali posiedzeń, zgodnie z art. 36. 9.  Konferencja Przewodniczących jest organem właściwym do udzielania zgody na sporządzenie sprawozdania z własnej inicjatywy. 9.  Konferencja Przewodniczących jest organem właściwym do udzielania zgody na sporządzenie sprawozdania z własnej inicjatywy. 10.  Konferencja Przewodniczących składa do Prezydium wnioski dotyczące kwestii administracyjnych i budżetowych grup politycznych. 10.  Konferencja Przewodniczących składa do Prezydium wnioski dotyczące kwestii administracyjnych i budżetowych grup politycznych. Poprawka 24 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 28 Artykuł 28 Artykuł 28 Kompetencje kwestorów Kompetencje kwestorów Kwestorzy są odpowiedzialni za sprawy administracyjne oraz finansowe bezpośrednio dotyczące posłów, zgodnie z wytycznymi Prezydium. Kwestorzy są odpowiedzialni za sprawy administracyjne oraz finansowe bezpośrednio dotyczące posłów, zgodnie z wytycznymi Prezydium, a także za inne zadania im powierzone. Poprawka 25 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 29 Artykuł 29 Artykuł 29 Konferencja Przewodniczących Komisji Konferencja Przewodniczących Komisji 1.  Konferencja Przewodniczących Komisji składa się z przewodniczących wszystkich komisji stałych oraz specjalnych. Konferencja wybiera swojego przewodniczącego. 1.  Konferencja Przewodniczących Komisji składa się z przewodniczących wszystkich komisji stałych oraz specjalnych. Konferencja wybiera swojego przewodniczącego. W przypadku nieobecności przewodniczącego zebraniu Konferencji przewodniczy najstarszy z posłów, a w razie jego nieobecności - najstarszy z obecnych posłów. 1a.   W razie nieobecności przewodniczącego posiedzeniu Konferencji przewodniczy najstarszy z obecnych posłów. 2.  Konferencja Przewodniczących Komisji może przekazywać Konferencji Przewodniczących zalecenia dotyczące prac komisji oraz ustalania porządku dziennego sesji miesięcznych. 2.  Konferencja Przewodniczących Komisji może przekazywać Konferencji Przewodniczących zalecenia dotyczące prac komisji oraz ustalania porządku dziennego sesji miesięcznych. 3.  Prezydium oraz Konferencja Przewodniczących mogą przekazać niektóre zadania Konferencji Przewodniczących Komisji. 3.  Prezydium oraz Konferencja Przewodniczących mogą przekazać niektóre zadania Konferencji Przewodniczących Komisji. Poprawka 26 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 30 Artykuł 30 Artykuł 30 Konferencja Przewodniczących Delegacji Konferencja Przewodniczących Delegacji 1.  Konferencja Przewodniczących Delegacji składa się z przewodniczących wszystkich stałych delegacji międzyparlamentarnych. Konferencja wybiera swojego przewodniczącego. 1.  Konferencja Przewodniczących Delegacji składa się z przewodniczących wszystkich stałych delegacji międzyparlamentarnych. Konferencja wybiera swojego przewodniczącego. W przypadku nieobecności przewodniczącego zebraniu Konferencji przewodniczy najstarszy z posłów, a w razie jego nieobecności - najstarszy z obecnych posłów. 1a.   W razie nieobecności przewodniczącego posiedzeniu Konferencji przewodniczy najstarszy z obecnych posłów. 2.  Konferencja Przewodniczących Delegacji może przekazywać Konferencji Przewodniczących zalecenia związane z pracami delegacji. 2.  Konferencja Przewodniczących Delegacji może przekazywać Konferencji Przewodniczących zalecenia związane z pracami delegacji. 3.  Prezydium oraz Konferencja Przewodniczących mogą przekazać niektóre zadania Konferencji Przewodniczących Delegacji. 3.  Prezydium oraz Konferencja Przewodniczących mogą przekazać niektóre zadania Konferencji Przewodniczących Delegacji. Poprawka 27 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 30 a (nowy) Artykuł 30a Ciągłość funkcji w okresie wyborczym Podczas wyborów nowego Parlamentu wszyscy ustępujący posłowie zasiadający w organach lub sprawujący urząd pełnią swoje funkcje do daty pierwszego posiedzenia nowo wybranego Parlamentu. Poprawka 28 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 31 Artykuł 31 Artykuł 31 Jawność prac Prezydium i Konferencji Przewodniczących Jawność prac Prezydium i Konferencji Przewodniczących 1.  Protokoły obrad Prezydium oraz Konferencji Przewodniczących są tłumaczone na wszystkie języki urzędowe, drukowane i doręczane wszystkim posłom oraz są publicznie dostępne, chyba że Prezydium lub Konferencja Przewodniczących wyjątkowo postanowi inaczej w odniesieniu do niektórych punktów protokołu, w celu zachowania poufności z przyczyn określonych w art. 4 ust. 1-4 rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady. 1.  Protokoły obrad Prezydium oraz Konferencji Przewodniczących są tłumaczone na wszystkie języki urzędowe i doręczane wszystkim posłom oraz są publicznie dostępne, chyba że Prezydium lub Konferencja Przewodniczących w celu zachowania poufności wyjątkowo postanowi inaczej w odniesieniu do niektórych punktów protokołu, z zastrzeżeniem art. 4 ust. 1–4 rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady. 2.  Każdy poseł może składać pytania dotyczące działalności Prezydium, Konferencji Przewodniczących oraz kwestorów. Pytania te są przedstawiane Przewodniczącemu w formie pisemnej. Są one podawane do wiadomości posłów i publikowane wraz z udzielonymi na nie odpowiedziami na stronie internetowej Parlamentu w terminie do 30 dni od daty ich przedstawienia. 2.  Każdy poseł może składać pytania dotyczące wykonywania obowiązków przez Prezydium, Konferencję Przewodniczących oraz kwestorów. Pytania te są przedstawiane Przewodniczącemu w formie pisemnej. Są one podawane do wiadomości posłów i publikowane wraz z udzielonymi na nie odpowiedziami na stronie internetowej Parlamentu w terminie do 30 dni od daty ich przedstawienia. Poprawka 29 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 32 Artykuł 32 Artykuł 32 Tworzenie grup politycznych Ustanawianie i rozwiązywanie grup politycznych 1.  Posłowie mogą łączyć się w grupy według kryterium podobieństwa poglądów politycznych. 1.  Posłowie mogą łączyć się w grupy według kryterium podobieństwa poglądów politycznych. Zazwyczaj Parlament nie ocenia podobieństwa poglądów politycznych członków danej grupy. Tworząc zgodnie z niniejszym artykułem grupę polityczną posłowie z założenia uznają, że podzielają swoje poglądy polityczne. Jedynie w przypadku, gdy poszczególni posłowie negują podobieństwo swoich poglądów, konieczne jest, by Parlament ocenił, czy grupa ukonstytuowała się zgodnie z Regulaminem. Zazwyczaj Parlament nie ocenia podobieństwa poglądów politycznych członków danej grupy. Tworząc zgodnie z niniejszym artykułem grupę polityczną, posłowie z założenia uznają, że podzielają swoje poglądy polityczne. Jedynie w przypadku, gdy poszczególni posłowie negują podobieństwo swoich poglądów, konieczne jest, by Parlament ocenił, czy grupa ukonstytuowała się zgodnie z Regulaminem. 2.  Każda grupa polityczna składa się z posłów wybranych w co najmniej jednej czwartej państw członkowskich. Minimalna liczba posłów konieczna do utworzenia grupy politycznej wynosi dwadzieścia pięć. 2.  Każda grupa polityczna składa się z posłów wybranych w co najmniej jednej czwartej państw członkowskich. Minimalna liczba posłów konieczna do utworzenia grupy politycznej wynosi dwadzieścia pięć. 3.  W przypadku gdy grupa nie osiągnie wymaganego progu, Przewodniczący, w porozumieniu z Konferencją Przewodniczących, może zezwolić na jej istnienie aż do następnego posiedzenia inauguracyjnego Parlamentu, z zastrzeżeniem spełnienia następujących warunków: 3.  W przypadku gdy grupa nie osiągnie jednego z wymaganych progów, Przewodniczący, w porozumieniu z Konferencją Przewodniczących, może zezwolić na jej istnienie aż do następnego posiedzenia inauguracyjnego Parlamentu, z zastrzeżeniem spełnienia następujących warunków: –  posłowie nadal reprezentują przynajmniej jedną piątą państw członkowskich; –  posłowie nadal reprezentują przynajmniej jedną piątą państw członkowskich; –  grupa istnieje od ponad roku. –  grupa istnieje od ponad roku. Przewodniczący nie stosuje tego odstępstwa, jeżeli istnieją wystarczające dowody, by podejrzewać, że jest ono nadużywane. Przewodniczący nie stosuje tego odstępstwa, jeżeli istnieją wystarczające dowody, by podejrzewać, że jest ono nadużywane. 4.  Poseł może należeć tylko do jednej grupy politycznej. 4.  Poseł może należeć tylko do jednej grupy politycznej. 5.  Utworzenie grupy politycznej zgłasza się Przewodniczącemu. Zgłoszenie to zawiera nazwę grupy oraz nazwiska jej członków i członków prezydium. 5.  Utworzenie grupy politycznej zgłasza się Przewodniczącemu. Zgłoszenie to zawiera nazwę grupy oraz nazwiska jej członków i członków prezydium. Jest ono podpisane przez wszystkich członków grupy. 6.  Zgłoszenie o utworzeniu grupy politycznej podlega publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. 6.  Zgłoszenie zostaje załączone do protokołu sesji miesięcznej, podczas której ogłoszono ustanowienie grupy politycznej. 6a.   Przewodniczący ogłasza na posiedzeniu plenarnym ustanowienie grup politycznych. Ogłoszenie takie obowiązuje z mocą wsteczną od chwili, gdy grupa powiadomi Przewodniczącego o swoim ustanowieniu, zgodnie z niniejszym artykułem. Przewodniczący ogłasza także na posiedzeniu plenarnym rozwiązanie grup politycznych. Takie ogłoszenie wywołuje skutek prawny dnia następującego po dniu, w którym warunki istnienia grupy przestały być spełniane. Poprawka 30 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 33 Artykuł 33 Artykuł 33 Działalność i sytuacja prawna grup politycznych Działalność i sytuacja prawna grup politycznych 1.  Grupy polityczne pełnią swoje funkcje, w tym zadania nałożone na nie w Regulaminie, w ramach działalności Unii. Grupy polityczne dysponują sekretariatem włączonym do schematu organizacyjnego Sekretariatu Generalnego, infrastrukturą administracyjną oraz środkami przewidzianymi w budżecie Parlamentu. 1.  Grupy polityczne pełnią swoje funkcje, w tym zadania nałożone na nie w Regulaminie, w ramach działalności Unii. Grupy polityczne dysponują sekretariatem włączonym do schematu organizacyjnego Sekretariatu Generalnego, infrastrukturą administracyjną oraz środkami przewidzianymi w budżecie Parlamentu. 1a.   Na początku każdej kadencji parlamentarnej Konferencja Przewodniczących stara się uzgodnić procedury mające zapewnić odzwierciedlenie różnorodności politycznej Parlamentu w komisjach i delegacjach oraz organach decyzyjnych. 2.  Prezydium uchwala przepisy dotyczące udostępniania tej infrastruktury i środków, ich wykorzystania, kontroli oraz delegowania odnoszących się do nich uprawnień budżetowych. 2.  Prezydium, uwzględniając propozycje przedstawione przez Konferencję Przewodniczących, uchwala przepisy dotyczące udostępniania tej infrastruktury i środków, ich wykorzystania, kontroli oraz delegowania odnoszących się do nich uprawnień budżetowych, a także skutków ich nieprzestrzegania. 3.  Przepisy te określają skutki administracyjne i finansowe rozwiązania grupy politycznej. 3.  Przepisy te określają skutki administracyjne i finansowe rozwiązania grupy politycznej. Poprawka 31 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 34 Artykuł 34 Artykuł 34 Zespoły międzypartyjne Zespoły międzypartyjne 1.  Poszczególni posłowie mogą tworzyć zespoły międzypartyjne lub inne nieformalne grupy posłów w celu prowadzenia nieoficjalnej wymiany poglądów na temat konkretnych kwestii pomiędzy różnymi grupami politycznymi, zbliżając do siebie posłów z różnych komisji parlamentarnych, a także zachęcając do kontaktów pomiędzy posłami a społeczeństwem obywatelskim. 1.  Poszczególni posłowie mogą tworzyć zespoły międzypartyjne lub inne nieformalne grupy posłów w celu prowadzenia nieoficjalnej wymiany poglądów na temat konkretnych kwestii pomiędzy różnymi grupami politycznymi, zbliżając do siebie posłów z różnych komisji parlamentarnych, a także zachęcając do kontaktów pomiędzy posłami a społeczeństwem obywatelskim. 2.  Takie grupy lub zespoły nie mogą uczestniczyć w żadnych działaniach, które mogą prowadzić do zakłócenia oficjalnej działalności Parlamentu lub jego organów. Z zastrzeżeniem przestrzegania warunków określonych w przyjętych przez Prezydium przepisach dotyczących tworzenia zespołów międzypartyjnych, grupy polityczne mogą ułatwiać ich działalność, udzielając im wsparcia logistycznego. 2.  Takie grupy lub zespoły zachowują pełną przejrzystość w swoich działaniach i nie mogą uczestniczyć w żadnych działaniach mogących prowadzić do zakłócenia oficjalnej działalności Parlamentu lub jego organów. Z zastrzeżeniem przestrzegania warunków określonych w przyjętych przez Prezydium przepisach dotyczących tworzenia zespołów międzypartyjnych, grupy polityczne mogą ułatwiać ich działalność, udzielając im wsparcia logistycznego. Takie grupy lub zespoły mają obowiązek składania oświadczeń dotyczących wszelkiego wsparcia zewnętrznego czy to w formie pieniężnej, czy w naturze (np. wykonywania prac sekretarskich), które, gdyby zostało udzielone posłowi indywidualnie, wymagałoby zgłoszenia na mocy załącznika I. 3.  Zespoły międzypartyjne mają obowiązek składania rocznych oświadczeń dotyczących wszelkiego wsparcia zewnętrznego czy to w formie pieniężnej, czyniepieniężnej (np. wykonywania prac sekretarskich), które, gdyby zostało udzielone posłowi indywidualnie, wymagałoby zgłoszenia na mocy załącznika I. Kwestorzy prowadzą rejestr oświadczeń, o których mowa w akapicie drugim. Rejestr jest udostępniany na stronie internetowej Parlamentu. Kwestorzy przyjmują szczegółowe zasady dotyczące tych oświadczeń. 4.  Kwestorzy prowadzą rejestr oświadczeń, o których mowa w ust. 3. Rejestr jest udostępniany na stronie internetowej Parlamentu. Kwestorzy przyjmują szczegółowe zasady dotyczące tych oświadczeń i zapewniają skuteczne egzekwowanie niniejszego artykułu. Poprawka 32 Regulamin Parlamentu Europejskiego Tytuł II – nagłówek LEGISLACJA, BUDŻET I INNE PROCEDURY PROCEDURA USTAWODAWCZA, BUDŻETOWA, UDZIELENIA ABSOLUTORIUM I INNE PROCEDURY Poprawka 33 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 37 Artykuł 37 Artykuł 37 Program prac Komisji Programowanie roczne 1.  Parlament współdziała z Komisją i Radą w celu określenia programu działalności ustawodawczej Unii Europejskiej. 1.  Parlament współdziała z Komisją i Radą w celu określenia programu działalności ustawodawczej Unii Europejskiej. Parlament i Komisja współpracują w trakcie przygotowywania programu prac Komisji - który stanowi wkład Komisji w roczne i wieloletnie programowanie Unii -zgodnie z terminarzem oraz trybem uzgodnionymi przez obie instytucje i określonymi w załączniku8. Parlament i Komisja współpracują w trakcie przygotowywania programu prac Komisji – który stanowi wkład Komisji w roczne i wieloletnie programowanie Unii – zgodnie z terminarzem oraz trybem uzgodnionymi przez obie instytucje8. 1a.   Po przyjęciu programu prac Komisji Parlament, Rada i Komisja, zgodnie z pkt 7 Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa8a, dokonują wymiany poglądów i uzgadniają wspólną deklarację w sprawie rocznego programowania międzyinstytucjonalnego określającą ogólne cele i priorytety. Przed podjęciem negocjacji z Radą i Komisją nad wspólną deklaracją Przewodniczący dokonuje wymiany poglądów z Konferencją Przewodniczących i Konferencją Przewodniczących Komisji na temat ogólnych celów i priorytetów Parlamentu. Przed podpisaniem wspólnej deklaracji Przewodniczący zwraca się do Konferencji Przewodniczących o zatwierdzenie tej deklaracji. 2.   W pilnych i nieprzewidzianych przypadkach dana instytucja może, z własnej inicjatywy i zgodnie z procedurami ustanowionymi w traktatach, zaproponować dołączenie do środków prawnych proponowanych w programie prac Komisji. 3.  przekazuje rezolucję przyjętą przez Parlament innym instytucjom uczestniczącym w procesie ustawodawczym Unii Europejskiej oraz parlamentom państw członkowskich. 3.  Przewodniczący przekazuje wszelkie przyjęte przez Parlament rezolucje w sprawie programu działalności ustawodawczej i priorytetów ustawodawczych innym instytucjom uczestniczącym w procesie ustawodawczym Unii Europejskiej oraz parlamentom państw członkowskich. Przewodniczący zwraca się do Rady o wydanie opinii w sprawie programu prac Komisji oraz w sprawie rezolucji Parlamentu. 4.   Jeśli jedna z instytucji nie jest w stanie dotrzymać przyjętego kalendarza prac, informuje inne instytucje o powodach opóźnienia oraz proponuje nowy kalendarz prac. 4a.   Jeżeli Komisja zamierza wycofać wniosek, właściwy komisarz zostaje zaproszony na posiedzenie właściwej komisji w celu omówienia tego zamiaru. Na takie posiedzenie może również zostać zaproszona prezydencja Rady. Jeżeli właściwa komisja nie zgadza się z zamiarem wycofania wniosku, może zwrócić się do Komisji o złożenie oświadczenia przed Parlamentem. Stosuje się art. 123. __________________ __________________ 8 Zob. załącznik XIII. 8 Porozumienie ramowe w sprawie stosunków między Parlamentem Europejskim i Komisją Europejską (Dz.U. L 304 z 20.11.2010, s. 47.). 8a Dz.U. L 123 z 12.5.2016, s. 1. Poprawka 34 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 38 Artykuł 38 Artykuł 38 Przestrzeganie Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej Przestrzeganie praw podstawowych 1.  We wszystkich działaniach Parlament w pełni przestrzega praw podstawowych określonych w Karcie Praw Podstawowych Unii Europejskiej. 1.  We wszystkich działaniach Parlament w pełni przestrzega praw, wolności i zasad uznanych w art. 6 Traktatu o Unii Europejskiej i wartości zapisanych w jego art. 2. Parlament przestrzega również w pełni praw i zasad zapisanych w art. 2 i art. 6 ust. 2 i 3 Traktatu o Unii Europejskiej. 2.  Jeżeli komisja przedmiotowo właściwa, grupa polityczna lub co najmniej 40 posłów uważa, że wniosek dotyczący aktu prawnego lub jego fragmenty są niezgodne z prawami zapisanymi w Karcie Praw Podstawowych Unii Europejskiej, na ich wniosek sprawa zostaje przekazana komisji odpowiedzialnej za dokonanie wykładni Karty. Opinia powyższej komisji jest załączana do sprawozdania komisji przedmiotowo właściwej. 2.  Jeżeli komisja przedmiotowo właściwa, grupa polityczna lub co najmniej 40 posłów uważa, że wniosek dotyczący aktu prawnego lub jego fragmenty są niezgodne z prawami podstawowymi Unii Europejskiej, na ich wniosek sprawa zostaje przekazana komisji właściwej w dziedzinie ochrony praw podstawowych. 2a.   Wniosek ten zgłasza się w terminie czterech tygodni roboczych od ogłoszenia na posiedzeniu plenarnym skierowania sprawy do komisji. 2b.   Opinię komisji właściwej w dziedzinie ochrony praw podstawowych załącza się do sprawozdania komisji przedmiotowo właściwej. Poprawka 36 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 39 Artykuł 39 Artykuł 39 Weryfikacja podstawy prawnej Weryfikacja podstawy prawnej 1.  Właściwa komisja weryfikuje w pierwszej kolejności podstawę prawną każdego wniosku dotyczącego aktu prawnego oraz każdego innego dokumentu o charakterze ustawodawczym. 1.  Właściwa komisja weryfikuje w pierwszej kolejności podstawę prawną każdego wniosku dotyczącego aktu prawnie wiążącego. 2.  W przypadku, gdy właściwa komisja kwestionuje ważność lub adekwatność podstawy prawnej - dotyczy to także weryfikacji kryterium, o którym mowa w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej - zwraca się ona do komisji właściwej do spraw prawnych o wydanie opinii. 2.  W przypadku gdy właściwa komisja kwestionuje ważność lub adekwatność podstawy prawnej – dotyczy to także weryfikacji kryterium, o którym mowa w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej – zwraca się ona do komisji właściwej do spraw prawnych o wydanie opinii. 3.  Komisja do spraw prawnych może również rozpatrywać z własnej inicjatywy kwestie dotyczące podstawy prawnej wniosków dotyczących aktów prawnych. Informuje ona wówczas w należyty sposób właściwą komisję. 3.  Komisja właściwa w kwestiach prawnych może również rozpatrywać z własnej inicjatywy sprawy dotyczące podstawy prawnej na dowolnym etapie procedury ustawodawczej. Informuje ona wówczas w należyty sposób właściwą komisję. 4.  Jeżeli komisja do spraw prawnych postanowi zakwestionować ważność lub adekwatność podstawy prawnej, przekazuje ona swoje wnioski Parlamentowi. Parlament głosuje nad tymi wnioskami, zanim przejdzie do głosowania nad przedmiotem przedstawionego wniosku. 4.  W stosownych przypadkach, po wymianie poglądów z Radą i Komisją zgodnie z ustaleniami uzgodnionymi na szczeblu międzyinstytucjonalnym1a, w przypadku gdy komisja do spraw prawnych postanowi zakwestionować ważność lub adekwatność podstawy prawnej, przekazuje ona swoje wnioski Parlamentowi. Z zastrzeżeniem art. 63 Parlament głosuje nad tymi wnioskami, zanim przejdzie do głosowania nad przedmiotem przedstawionego wniosku. 5.  Niedopuszczalne jest przedstawianie na posiedzeniu plenarnym poprawek mających na celu zmianę podstawy prawnej wniosków dotyczących aktów prawnych, jeżeli komisja przedmiotowo właściwa ani komisja do spraw prawnych nie zakwestionowały uprzednio ważności lub adekwatności podstawy prawnej. 5.  Poprawki złożone na posiedzeniu plenarnym, mające na celu zmianę podstawy prawnej, której ważności lub adekwatności nie zakwestionowała uprzednio komisja przedmiotowo właściwa ani komisja właściwa w kwestiach prawnych, są niedopuszczalne. 6.   Jeżeli Komisja nie zgadza się na zmianę swojego wniosku w celu dostosowania go do podstawy prawnej przyjętej przez Parlament, sprawozdawca lub przewodniczący komisji ds. prawnych lub komisji przedmiotowo właściwej może zaproponować przełożenie głosowania w sprawie przedmiotu przedstawionego wniosku na późniejsze posiedzenie. __________________ 1a Porozumienie międzyinstytucjonalne w sprawie lepszego stanowienia prawa z dnia 13 kwietnia 2016 r., pkt 25 (Dz.U. L 123 z 12.5.2016, s. 1). Poprawka 37 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 40 Artykuł 40 Artykuł 40 Przekazanie uprawnień ustawodawczych Przekazanie uprawnień ustawodawczych i przyznanie uprawnień wykonawczych 1.  Badając wniosek dotyczący aktu ustawodawczego, który przekazuje Komisji uprawnienia ustawodawcze zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Parlament zwraca szczególną uwagę na cele, treść, zakres i czas obowiązywania przekazanych uprawnień, a także na warunki, którym podlega to przekazanie uprawnień. 1.  Badając wniosek dotyczący aktu ustawodawczego, który przekazuje Komisji uprawnienia ustawodawcze zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Parlament zwraca szczególną uwagę na cele, treść, zakres i czas obowiązywania przekazanych uprawnień, a także na warunki, którym podlega to przekazanie uprawnień. 1a.   Badając wniosek dotyczący aktu ustawodawczego, który przyznaje uprawnienia wykonawcze zgodnie z art. 291 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Parlament zwraca szczególną uwagę na fakt, że przy wykonywaniu uprawnień wykonawczych Komisja nie może zmienić ani uzupełnić aktu prawnego, nawet w odniesieniu do elementów innych niż istotne. 2.  Komisja przedmiotowo właściwa w danej sprawie może w każdym momencie zażądać opinii od komisji właściwej dla interpretacji i stosowania prawa Unii. 2.  Komisja przedmiotowo właściwa w danej sprawie może w każdym momencie zażądać opinii od komisji właściwej dla interpretacji i stosowania prawa Unii. 3.  Komisja właściwa dla interpretacji i stosowania prawa Unii może również z własnej inicjatywy rozpatrzyć kwestie dotyczące przekazania uprawnień ustawodawczych. Informuje ona wówczas w należyty sposób właściwą komisję. 3.  Komisja właściwa dla interpretacji i stosowania prawa Unii może również z własnej inicjatywy rozpatrzyć kwestie dotyczące przekazania uprawnień ustawodawczych i przyznania uprawnień wykonawczych. Informuje ona wówczas w należyty sposób właściwą komisję. Poprawka 38 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 41 Artykuł 41 Artykuł 41 Weryfikacja zgodności finansowej Weryfikacja zgodności finansowej 1.  Jeżeli wniosek dotyczący aktu prawnego pociąga za sobą skutki finansowe, Parlament bada, czy zostały przewidziane wystarczające środki finansowe. 1.  Jeżeli wniosek dotyczący aktu prawnie wiążącego pociąga za sobą skutki finansowe, Parlament bada, czy zostały przewidziane wystarczające środki finansowe. 2.  Z zastrzeżeniem art. 47, właściwa komisja weryfikuje każdy wniosek dotyczący aktu ustawodawczego oraz każdy inny dokument o charakterze ustawodawczym pod kątem zgodności finansowej danego aktu z wieloletnimi ramami finansowymi. 2.  Komisja przedmiotowo właściwa weryfikuje każdy wniosek dotyczący aktu prawnie wiążącego pod kątem jego zgodności finansowej z rozporządzeniem w sprawie wieloletnich ram finansowych. 3.  Zmieniając wysokość środków finansowych przeznaczonych na pokrycie potrzeb związanych z rozpatrywanym aktem prawnym, właściwa komisja zasięga opinii komisji właściwej do spraw budżetowych. 3.  Zmieniając wysokość środków finansowych przeznaczonych na pokrycie potrzeb związanych z rozpatrywanym aktem prawnym, właściwa komisja zasięga opinii komisji właściwej do spraw budżetowych. 4.  Komisja do spraw budżetowych może także rozpatrywać z własnej inicjatywy kwestie zgodności finansowej wniosków dotyczących aktów prawnych. Informuje ona wówczas w należyty sposób właściwą komisję. 4.  Komisja do spraw budżetowych może także rozpatrywać z własnej inicjatywy kwestie zgodności finansowej wniosków dotyczących aktów prawnie wiążących. Informuje ona wówczas w należyty sposób właściwą komisję. 5.  Jeżeli komisja do spraw budżetowych postanowi zakwestionować zgodność finansową danego aktu prawnego, przekazuje ona swoje wnioski Parlamentowi, który poddaje je pod głosowanie. 5.  Jeżeli komisja do spraw budżetowych postanowi zakwestionować zgodność finansową danego wniosku, przekazuje ona swoje uwagi Parlamentowi, zanim Parlament podda wniosek pod głosowanie. 6.   Parlament może przyjąć akt prawny uznany za niezgodny, przy czym ostateczna decyzja należy do władzy budżetowej. Poprawka 39 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 42 Artykuł 42 Artykuł 42 Badanie przestrzegania zasady pomocniczości Badanie przestrzegania zasad pomocniczości i proporcjonalności 1.  Badając wniosek dotyczący aktu prawnego, Parlament zwraca szczególną uwagę na przestrzeganie zasad pomocniczości i proporcjonalności. 1.  Badając wniosek dotyczący aktu prawnego, Parlament zwraca szczególną uwagę na przestrzeganie zasad pomocniczości i proporcjonalności. 2.  Komisja odpowiedzialna za przestrzeganie zasady pomocniczości może podjąć decyzję o wydaniu zaleceń dla komisji przedmiotowo właściwej odnoszących się do każdego wniosku dotyczącego aktu prawnego. 2.  Wyłącznie komisja właściwa w kwestii przestrzegania zasady pomocniczości może podjąć decyzję o wydaniu zaleceń dla komisji przedmiotowo właściwej odnoszących się do wniosku dotyczącego aktu ustawodawczego. 3.   Jeżeli parlament krajowy wysyła do Przewodniczącego uzasadnioną opinię zgodnie z art. 3 Protokołu w sprawie roli parlamentów krajowych w Unii Europejskiej oraz art. 6 Protokołu w sprawie stosowania zasad pomocniczości i proporcjonalności, dokument ten jest odsyłany do komisji przedmiotowo właściwej oraz przekazywany tytułem informacji komisji odpowiedzialnej za przestrzeganie zasady pomocniczości. 4.  Z wyjątkiem pilnych przypadków, o których mowa w art. 4 Protokołu w sprawie roli parlamentów krajowych w Unii Europejskiej, komisja nie przystępuje do ostatecznego głosowania przed upływem terminu ośmiu tygodni określonego w art. 6 Protokołu w sprawie stosowania zasad pomocniczości i proporcjonalności. 4.  Z wyjątkiem pilnych przypadków, o których mowa w art. 4 Protokołu nr 1 w sprawie roli parlamentów narodowych w Unii Europejskiej, komisja przedmiotowo właściwa nie przystępuje do ostatecznego głosowania przed upływem terminu ośmiu tygodni określonego w art. 6 Protokołu nr 2 w sprawie stosowania zasad pomocniczości i proporcjonalności. 4a.   Jeżeli parlament narodowy wysyła Przewodniczącemu uzasadnioną opinię zgodnie z art. 3 Protokołu w sprawie roli parlamentów narodowych w Unii Europejskiej, dokument ten jest odsyłany do komisji przedmiotowo właściwej oraz przekazywany tytułem informacji komisji właściwej w kwestii przestrzegania zasady pomocniczości. 5.  W przypadku gdy uzasadnione opinie zawierające zarzuty co do niezgodności wniosku dotyczącego aktu prawnego z zasadą pomocniczości stanowią co najmniej jedną trzecią głosów przyznanych parlamentom krajowym lub jedną czwartą głosów w przypadku wniosku dotyczącego aktu prawnego przedłożonego na podstawie art. 76 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Parlament wstrzymuje się z decyzją do czasu, gdy autor wniosku oświadczy, jakie zamierza zastosować podejście. 5.  W przypadku gdy uzasadnione opinie zawierające zarzuty co do niezgodności wniosku dotyczącego aktu prawnego z zasadą pomocniczości stanowią co najmniej jedną trzecią głosów przyznanych parlamentom krajowym lub jedną czwartą głosów w przypadku wniosku dotyczącego aktu prawnego przedłożonego na podstawie art. 76 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Parlament wstrzymuje się z decyzją do czasu, gdy autor wniosku oświadczy, jakie zamierza zastosować podejście. 6.  Jeżeli w ramach zwykłej procedury ustawodawczej uzasadnione opinie zawierające zarzuty co do niezgodności projektu aktu prawnego z zasadą pomocniczości stanowią co najmniej zwykłą większość głosów przyznanych parlamentom krajowym, komisja przedmiotowo właściwa, po rozpatrzeniu przedłożonych uzasadnionych opinii parlamentów krajowych i Komisji oraz po wysłuchaniu poglądów komisji przedmiotowo właściwej za poszanowanie zasady pomocniczości, może zalecić Parlamentowi odrzucenie projektu ze względu na naruszenie zasady pomocniczości lub wydaje dla Parlamentu jakiekolwiek inne zalecenie, które może zawierać sugerowane poprawki dotyczące przestrzegania zasady pomocniczości. Opinię wydaną przez komisję odpowiedzialną za przestrzeganie zasady pomocniczości załącza się do każdego tego typu zalecenia. 6.  Jeżeli w ramach zwykłej procedury ustawodawczej uzasadnione opinie zawierające zarzuty co do niezgodności projektu aktu prawnego z zasadą pomocniczości stanowią co najmniej zwykłą większość głosów przyznanych parlamentom krajowym, komisja przedmiotowo właściwa, po rozpatrzeniu przedłożonych uzasadnionych opinii parlamentów krajowych i Komisji oraz po wysłuchaniu poglądów komisji przedmiotowo właściwej za poszanowanie zasady pomocniczości, może zalecić Parlamentowi odrzucenie projektu ze względu na naruszenie zasady pomocniczości lub wydaje dla Parlamentu jakiekolwiek inne zalecenie, które może zawierać sugerowane poprawki dotyczące przestrzegania zasady pomocniczości. Opinię wydaną przez komisję odpowiedzialną za przestrzeganie zasady pomocniczości załącza się do każdego tego typu zalecenia. Zalecenie zostaje przekazane Parlamentowi do debaty i pod głosowanie. Jeżeli zalecenie dotyczące odrzucenia wniosku zostaje przyjęte większością oddanych głosów, przewodniczący ogłasza zamknięcie procedury. W przypadku gdy Parlament nie odrzuci wniosku, procedura ma dalszy ciąg przy uwzględnieniu zatwierdzonych przez Parlament zaleceń. Zalecenie zostaje przekazane Parlamentowi do debaty i pod głosowanie. Jeżeli zalecenie dotyczące odrzucenia wniosku zostaje przyjęte większością oddanych głosów, Przewodniczący ogłasza zamknięcie procedury. W przypadku gdy Parlament nie odrzuci wniosku, procedura ma dalszy ciąg przy uwzględnieniu zatwierdzonych przez Parlament zaleceń. Poprawka 40 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 44 Artykuł 44 Artykuł 44 Reprezentacja Parlamentu na posiedzeniach Rady Reprezentacja Parlamentu na posiedzeniach Rady Jeżeli Rada wnioskuje, by Parlament wziął udział w jej posiedzeniu, w trakcie którego występuje ona w charakterze ustawodawcy, Przewodniczący Parlamentu zwraca się do przewodniczącego lub sprawozdawcy właściwej komisji lub do innego posła wyznaczonego przez daną komisję by reprezentował Parlament. Jeżeli Rada wnioskuje, by Parlament wziął udział w jej posiedzeniu, Przewodniczący Parlamentu zwraca się do przewodniczącego lub sprawozdawcy komisji przedmiotowo właściwej lub do innego posła wyznaczonego przez daną komisję, by reprezentował Parlament. Poprawka 41 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 45 Artykuł 45 Artykuł 45 Prawo inicjatywy przyznane Parlamentowi w traktatach Prawo Parlamentu do przedstawiania wniosków W przypadkach, w których traktaty dają Parlamentowi prawo inicjatywy, właściwa komisja może zadecydować o sporządzeniu sprawozdania z własnej inicjatywy. W przypadkach, w których traktaty dają Parlamentowi prawo inicjatywy, właściwa komisja może zadecydować o sporządzeniu sprawozdania z własnej inicjatywy zgodnie z art. 52. Sprawozdanie zawiera: Sprawozdanie zawiera: a)  projekt rezolucji; a)  projekt rezolucji; b)  ewentualnie – projekt decyzji lub projekt wniosku; b)  projekt wniosku; c)  uzasadnienie, zawierające w razie potrzeby kosztorys. c)  uzasadnienie, zawierające w razie potrzeby kosztorys. W przypadku gdy przyjęcie aktu przez Parlament wymaga zatwierdzenia przez Radę lub jej zgody oraz wydania opinii przez Komisję lub jej zgody, Parlament może – w następstwie głosowania nad proponowanym aktem i nad wnioskiem sprawozdawcy – zadecydować o odroczeniu głosowania nad projektem rezolucji do czasu zajęcia przez Radę lub Komisję stanowiska w sprawie. W przypadku gdy przyjęcie aktu przez Parlament wymaga zatwierdzenia przez Radę lub jej zgody oraz wydania opinii przez Komisję lub jej zgody, Parlament może – w następstwie głosowania nad proponowanym aktem i nad wnioskiem sprawozdawcy – zadecydować o odroczeniu głosowania nad projektem rezolucji do czasu zajęcia przez Radę lub Komisję stanowiska w sprawie. Poprawka 42 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 46 Artykuł 46 Artykuł 46 Inicjatywa przewidziana w art. 225 Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej Zwrócenie się do Komisji o przedstawienie wniosku 1.  Zgodnie z art. 225 Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej Parlament może, przyjmując rezolucję na podstawie sprawozdania z inicjatywy własnej właściwej komisji sporządzonego zgodnie z art. 52, zwrócić się do Komisji o przedłożenie wszelkich stosownych wniosków mających na celu przyjęcie nowego lub modyfikację istniejącego aktu prawnego. Rezolucja jest przyjmowana większością głosów posłów do Parlamentu. Parlament może jednocześnie ustalić termin przedłożenia wniosku. 1.  Zgodnie z art. 225 Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej Parlament może, przyjmując rezolucję na podstawie sprawozdania z inicjatywy własnej właściwej komisji sporządzonego zgodnie z art. 52, zwrócić się do Komisji o przedłożenie wszelkich stosownych wniosków mających na celu przyjęcie nowego lub modyfikację istniejącego aktu prawnego. Rezolucja jest przyjmowana większością głosów posłów do Parlamentu. Parlament może jednocześnie ustalić termin przedłożenia wniosku. 2.  Każdy poseł może przedłożyć wniosek dotyczący aktu prawnego Unii w ramach prawa Parlamentu do inicjatywy ustawodawczej zgodnie z art. 225 Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej. 2.  Każdy poseł może przedłożyć wniosek dotyczący aktu prawnego Unii w ramach prawa Parlamentu do inicjatywy ustawodawczej zgodnie z art. 225 Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Taki wniosek może przedłożyć maksymalnie dziesięciu posłów. We wniosku podaje się jego podstawę prawną i można do niego dołączyć uzasadnienie złożone z nie więcej niż 150 słów. Taki wniosek może przedłożyć wspólnie maksymalnie dziesięciu posłów. We wniosku podaje się podstawę prawną, na której się on opiera, i można do niego dołączyć uzasadnienie liczące nie więcej niż 150 słów. Wniosek przedkładany jest Przewodniczącemu, który sprawdza, czy spełnione zostały wymogi prawne. Może on przekazać właściwiej komisji wniosek o opinię co do adekwatności jego podstawy prawnej lub o jej sprawdzenie. Jeżeli Przewodniczący uzna wniosek za dopuszczalny, ogłasza to na posiedzeniu plenarnym i przekazuje go właściwej komisji. Przed przekazaniem właściwej komisji wniosek tłumaczony jest na języki urzędowe, które przewodniczący tej komisji uzna za niezbędne do podjęcia decyzji w sprawie nadania wnioskowi dalszego biegu. Właściwa komisja podejmuje decyzję w sprawie dalszego działania w ciągu trzech miesięcy od przekazania wniosku, po umożliwieniu autorom wniosku wystąpienia przed komisją. W tytule sprawozdania wymienia się nazwiska autorów wniosku. 3.   Wniosek przedkładany jest przewodniczącemu, który sprawdza, czy spełnione zostały wymogi prawne. Może on przekazać właściwiej komisji wniosek o opinię co do stosowności jego podstawy prawnej lub o jej sprawdzenie. Jeśli przewodniczący uzna wniosek za dopuszczalny, ogłasza to na posiedzeniu plenarnym i przekazuje go właściwej komisji. Przed przekazaniem właściwej komisji wniosek tłumaczony jest na języki urzędowe, które przewodniczący tej komisji uzna za niezbędne do podjęcia decyzji w sprawie nadania wnioskowi dalszego biegu. Komisja może zalecić przewodniczącemu, by wniosek został przedłożony do podpisu wszystkim posłom, z zastrzeżeniem warunków i terminów określonych w art. 136 ust. 2, 3 i 7. Jeśli taki wniosek zostanie podpisany przez większość posłów do Parlamentu, sprawozdanie w sprawie wniosku uznaje się za zatwierdzone przez Konferencję Przewodniczących. Po wysłuchaniu autorów wniosku, komisja sporządza sprawozdanie zgodnie z art. 52. Jeśli wniosek nie zostanie przedłożony do dodatkowych podpisów lub nie zostanie podpisany przez większość posłów do Parlamentu, właściwa komisja podejmuje decyzję w sprawie dalszej procedury w ciągu trzech miesięcy od jego przekazania i po wysłuchaniu jego autorów. W tytule sprawozdania wymienia się nazwiska autorów wniosku. 4.  Rezolucja Parlamentu wskazuje odpowiednią podstawę prawną oraz zawiera szczegółowe zalecenia dotyczące treści wymaganego wniosku, który powinien uwzględniać prawa podstawowe i zasadę pomocniczości. 4.  Rezolucja Parlamentu wskazuje odpowiednią podstawę prawną oraz zawiera zalecenia dotyczące treści wymaganego wniosku. 5.  Jeżeli wymagany wniosek pociąga za sobą skutki finansowe, Parlament wskazuje sposób zapewnienia odpowiednich środków finansowych. 5.  Jeżeli wymagany wniosek pociąga za sobą skutki finansowe, Parlament wskazuje sposób zapewnienia wystarczających środków finansowych. 6.  Właściwa komisja nadzoruje postępy w przygotowywaniu wszelkich zaproponowanych aktów ustawodawczych sporządzonych na specjalny wniosek Parlamentu. 6.  Właściwa komisja nadzoruje postępy w przygotowywaniu wszelkich zaproponowanych aktów prawnych Unii sporządzonych na specjalny wniosek Parlamentu. 6a.   Konferencja Przewodniczących Komisji regularnie monitoruje zgodność działań Komisji z pkt 10 Porozumienia międzyinstytucjonalnego w sprawie lepszego stanowienia prawa, na mocy którego Komisja odpowiada na wezwanie do przedstawienia wniosków w terminie trzech miesięcy, informując o zamierzonych działaniach następczych w przyjętym w tym celu specjalnym komunikacie. Konferencja Przewodniczących Komisji informuje regularnie Konferencję Przewodniczących o wynikach takiego monitorowania. Poprawka 43 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 47 Artykuł 47 Artykuł 47 Rozpatrywanie dokumentów ustawodawczych Rozpatrywanie aktów prawnie wiążących 1.  Przewodniczący przekazuje właściwej komisji do rozpatrzenia wnioski dotyczące aktów ustawodawczych lub inne dokumenty o charakterze ustawodawczym. 1.  Przewodniczący przekazuje właściwej komisji do rozpatrzenia wnioski dotyczące aktów prawnie wiążących otrzymane od innych instytucji lub państw członkowskich. W przypadku wątpliwości, przed poinformowaniem Parlamentu o przekazaniu wniosku właściwej komisji, Przewodniczący może zastosować art. 201 ust. 2 Regulaminu. Jeżeli wniosek figuruje w programie prac Komisji, właściwa komisja może mianować sprawozdawcę odpowiedzialnego za prace nad tym wnioskiem. Przewodniczący przekazuje komisji właściwej do rozpatrzenia wniosku wyniki konsultacji z Radą lub wnioski o wydanie opinii złożone przez Komisję. Postanowienia art. 38-46, 57-63 i 75 dotyczące pierwszego czytania stosuje się do wniosków dotyczących aktów ustawodawczych, niezależnie od tego, czy wymagają one jednego, dwóch czy trzech czytań. 1a.   W razie wątpliwości, przed ogłoszeniem na posiedzeniu plenarnym przekazania wniosku właściwej komisji, Przewodniczący może skierować do Konferencji Przewodniczących pytanie dotyczące właściwości. Konferencja Przewodniczących podejmuje decyzję na podstawie zalecenia Konferencji Przewodniczących Komisji lub jej przewodniczącego, zgodnie z art. 201a ust. 2. 1b.   Właściwa komisja może w każdej chwili postanowić o wyznaczeniu sprawozdawcy odpowiedzialnego za przygotowanie prac nad wnioskiem. Powinna ona rozważyć to w szczególności, gdy wniosek figuruje w programie prac Komisji. 2.   Stanowiska Rady są przekazywane do rozpatrzenia komisji przedmiotowo właściwej w pierwszym czytaniu. Postanowienia art. 64-69 i 76 dotyczące drugiego czytania stosuje się do stanowisk Rady. 3.   Podczas następującej po drugim czytaniu procedury pojednawczej pomiędzy Parlamentem a Radą wniosek nie może zostać odesłany do komisji. Postanowienia art. 70, 71 i 72 dotyczące trzeciego czytania stosuje się do procedury pojednawczej. 4.  Artykułów 49, 50, 53, art. 59 ust. 1 i 3, art. 60, 61 i 188 nie stosuje się do drugiego ani trzeciego czytania. 5.  W przypadku niezgodności pomiędzy postanowieniami Regulaminu dotyczącymi drugiego i trzeciego czytania a jakimikolwiek innymi postanowieniami Regulaminu stosuje się postanowienia dotyczące drugiego i trzeciego czytania. 5.  W przypadku niezgodności pomiędzy postanowieniami Regulaminu dotyczącymi drugiego i trzeciego czytania a jakimikolwiek innymi postanowieniami Regulaminu stosuje się postanowienia dotyczące drugiego i trzeciego czytania. Poprawka 44 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 47 a (nowy) Artykuł 47a Przyspieszenie procedury ustawodawczej Właściwa komisja lub właściwe komisje mogą postanowić o przyspieszeniu procedur ustawodawczych, w koordynacji z Radą i Komisją, w odniesieniu do konkretnych wniosków, w szczególności tych, które zostały wybrane z określonych jako priorytetowe we wspólnej deklaracji w sprawie rocznego programowania międzyinstytucjonalnego na mocy art. 37 ust. 1a. Poprawka 45 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 48 Artykuł 48 Artykuł 48 Procedury ustawodawcze w sprawie inicjatyw państw członkowskich Procedury ustawodawcze w sprawie inicjatyw instytucji innych niż Komisja lub inicjatyw państw członkowskich 1.  Inicjatywy złożone przez jedno z państw członkowskich zgodnie z art. 76 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej są rozpatrywane zgodnie z postanowieniami niniejszego artykułu oraz art. 38-43, 47 i 59 niniejszego Regulaminu. 1.  Przy rozpatrywaniu inicjatyw przedstawionych przez instytucje inne niż Komisja lub przez państwa członkowskie właściwa komisja może zwrócić się do przedstawicieli instytucji lub państw członkowskich o to, by przedstawili swoje inicjatywy komisji. Przedstawicielom państw członkowskich przedstawiających inicjatywę może towarzyszyć Prezydencja Rady. 2.   Właściwa komisja może zwrócić się do przedstawicieli państw członkowskich, od których pochodzi dana inicjatywa, o jej przedstawienie. Przedstawicielom tym może towarzyszyć Prezydencja Rady. 3.  Przed przystąpieniem do głosowania właściwa komisja zwraca się do Komisji z pytaniem, czy jest ona w trakcie przygotowywania opinii w sprawie danej inicjatywy. W przypadku odpowiedzi pozytywnej sprawozdanie komisji nie może zostać przyjęte przed otrzymaniem opinii Komisji. 3.  Przed przystąpieniem do głosowania właściwa komisja zwraca się do Komisji z pytaniem, czy przygotowuje ona opinię w sprawie danej inicjatywy lub czy zamierza przedstawić wkrótce alternatywny wniosek. W przypadku otrzymania odpowiedzi pozytywnej komisja nie przyjmuje sprawozdania przed otrzymaniem opinii lub alternatywnego wniosku Komisji. 4.  Jeżeli jednocześnie lub w krótkim odstępie czasu przedstawiono Parlamentowi co najmniej dwa wnioski przygotowane przez Komisję Europejską lub jedno z państw członkowskich mające ten sam cel ustawodawczy, to są one przedmiotem jednego sprawozdania. Właściwa komisja wskazuje w nim, do którego tekstu odnoszą się proponowane zmiany, oraz wymienia w rezolucji ustawodawczej wszystkie inne teksty. 4.  Jeżeli jednocześnie lub w krótkim odstępie czasu przedstawiono Parlamentowi co najmniej dwa mające ten sam cel ustawodawczy wnioski przygotowane przez Komisję Europejską, inne instytucje lub państwa członkowskie, to są one przedmiotem jednego sprawozdania. Właściwa komisja wskazuje w nim, do którego tekstu odnoszą się proponowane zmiany, oraz wymienia w rezolucji ustawodawczej wszystkie inne teksty. Poprawka 46 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 49 Artykuł 49 Artykuł 49 Sprawozdania ustawodawcze Sprawozdania ustawodawcze 1.  Przewodniczący komisji parlamentarnej, do której przekazano wniosek dotyczący aktu ustawodawczego, proponuje zastosowanie określonej procedury. 1.  Przewodniczący komisji, do której przekazano wniosek dotyczący aktu prawnie wiążącego, proponuje zastosowanie określonej procedury. 2.  Po podjęciu decyzji o wyborze procedury oraz jeżeli nie ma zastosowania art. 50, komisja parlamentarna wybiera spośród swoich członków lub stałych zastępców sprawozdawcę dla wniosku dotyczącego aktu ustawodawczego, o ile nie uczyniła tego już wcześniej na podstawie programu prac Komisji ustalonego zgodnie z art. 37. 2.  Po podjęciu decyzji o wyborze procedury oraz jeżeli nie ma zastosowania procedura uproszczona, o której mowa w art. 50, komisja wybiera spośród swoich członków lub stałych zastępców sprawozdawcę dla wniosku dotyczącego aktu ustawodawczego, o ile nie uczyniła tego już wcześniej na podstawie art. 47 ust. 1b. 3.  Sprawozdanie komisji zawiera: 3.  Sprawozdanie komisji zawiera: a)  ewentualne projekty poprawek do wniosku, w razie potrzeby ze zwięzłymi uzasadnieniami, których przygotowanie należy do sprawozdawcy i które nie są poddawane pod głosowanie; a)  ewentualne projekty poprawek do wniosku, w razie potrzeby ze zwięzłymi uzasadnieniami, których przygotowanie należy do autora i które nie są poddawane pod głosowanie; b)  projekt rezolucji ustawodawczej, zgodnie z postanowieniami art. 59 ust. 2; b)  projekt rezolucji ustawodawczej, zgodnie z postanowieniami art. 59 ust. 1c; c)  w razie potrzeby, uzasadnienie zawierające kosztorys, który określa ewentualne skutki finansowe sprawozdania oraz ich zgodność z perspektywą finansową. c)  w stosownych przypadkach, uzasadnienie zawierające w razie konieczności kosztorys, który określa ewentualne skutki finansowe sprawozdania oraz ich zgodność z wieloletnimi ramami finansowymi; ca)   jeśli ocena jest dostępna, odniesienie do oceny skutków przeprowadzonej przez Parlament. Poprawka 47 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 50 Artykuł 50 Artykuł 50 Procedura uproszczona Procedura uproszczona 1.  Pod koniec pierwszej debaty nad wnioskiem dotyczącym aktu ustawodawczego przewodniczący komisji może zaproponować przyjęcie wniosku bez poprawek. O ile nie sprzeciwi się temu co najmniej jedna dziesiąta członków komisji, przewodniczący komisji przedstawia Parlamentowi sprawozdanie dotyczące przyjęcia wniosku. Art. 150 ust. 1 akapit drugi oraz ust. 2 i 4 stosuje się. 1.  Pod koniec pierwszej debaty nad wnioskiem dotyczącym aktu ustawodawczego przewodniczący komisji może zaproponować przyjęcie wniosku bez poprawek. Proponowana procedura zostaje uznana za zatwierdzoną, o ile nie sprzeciwi się temu co najmniej jedna dziesiąta członków komisji. Przewodniczący komisji lub sprawozdawca, jeżeli został mianowany, przedstawia Parlamentowi sprawozdanie dotyczące przyjęcia wniosku. Art. 150 ust. 1 akapit drugi oraz ust. 2 i 4 stosuje się. 2.  Jako rozwiązanie alternatywne przewodniczący komisji może zaproponować, że on sam lub sprawozdawca sporządzi listę poprawek odzwierciedlających dyskusję w komisji. Jeżeli komisja przyjmie tę propozycję, poprawki te przedkładane są członkom komisji. Jeżeli w terminie nie krótszym niż 21 dni od przekazania listy poprawek co najmniej jedna dziesiąta członków komisji nie wyraziła zastrzeżeń, sprawozdanie uważa się za przyjęte. W takim przypadku projekt rezolucji ustawodawczej oraz poprawki są przedkładane Parlamentowi do zatwierdzenia bez debaty, zgodnie z art. 150 ust. 1 akapit drugi oraz ust. 2 i 4. 2.  Przewodniczący komisji może także zaproponować, że on sam lub sprawozdawca sporządzi listę poprawek odzwierciedlających dyskusję w komisji. Jeżeli nie sprzeciwi się temu co najmniej jedna dziesiąta członków komisji, zaproponowaną procedurę uznaje się za zatwierdzoną, a te poprawki są przedkładane członkom komisji. Jeżeli w wyznaczonym terminie nie krótszym niż 10 dni roboczych od daty przekazania listy poprawek co najmniej jedna dziesiąta członków komisji nie wyrazi zastrzeżeń wobec poprawek, sprawozdanie uważa się za przyjęte przez komisję. W takim przypadku projekt rezolucji ustawodawczej oraz poprawki są przedkładane Parlamentowi do zatwierdzenia bez debaty, zgodnie z art. 150 ust. 1 akapit drugi oraz ust. 2 i 4. Jeżeli zastrzeżenie wobec poprawek wyrazi co najmniej jedna dziesiąta członków komisji, poddaje się je pod głosowanie na następnym posiedzeniu komisji. 3.   Jeżeli sprzeciw wyraziła co najmniej jedna dziesiąta członków komisji, poprawki poddaje się pod głosowanie na następnym posiedzeniu komisji. 4.  Ustęp 1 zdanie pierwsze i drugie, ust. 2 zdanie pierwsze, drugie i trzecie oraz ust. 3 stosuje się odpowiednio do opinii komisji w rozumieniu art. 53. 4.  Z wyjątkiem przepisów dotyczących przedkładania wniosków Parlamentowi, niniejszy artykuł stosuje się odpowiednio do opinii komisji w rozumieniu art. 53. Poprawka 48 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 51 Artykuł 51 Artykuł 51 Sprawozdania nieustawodawcze Sprawozdania nieustawodawcze 1.  Jeżeli komisja przygotowuje sprawozdanie nieustawodawcze, powołuje ona sprawozdawcę spośród swoich członków lub stałych zastępców. 1.  Jeżeli komisja przygotowuje sprawozdanie nieustawodawcze, powołuje ona sprawozdawcę spośród swoich członków lub stałych zastępców. 2.   Sprawozdawca jest zobowiązany do przygotowania sprawozdania komisji oraz do jego przedstawienia w jej imieniu na posiedzeniu plenarnym. 3.  Sprawozdanie komisji zawiera: 3.  Sprawozdanie komisji zawiera: a)  projekt rezolucji; a)  projekt rezolucji; b)  uzasadnienie zawierające kosztorys, który określa ewentualne skutki finansowe sprawozdania oraz ich zgodność z wieloletnimi ramami finansowymi; b)  uzasadnienie zawierające w razie konieczności kosztorys, który określa ewentualne skutki finansowe sprawozdania oraz ich zgodność z wieloletnimi ramami finansowymi; c)  teksty projektów rezolucji, które powinny znaleźć się w sprawozdaniu zgodnie z art. 133 ust. 4. c)  teksty projektów rezolucji, które należy ująć w sprawozdaniu zgodnie z art. 133 ust. 4. Poprawka 49 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 52 Artykuł 52 Artykuł 52 Sprawozdania z własnej inicjatywy Sprawozdania z własnej inicjatywy 1.  Jeżeli komisja, do której nie zwrócono się o konsultację lub opinię na podstawie art. 201 ust. 1, zamierza przygotować sprawozdanie dotyczące kwestii należącej do obszaru jej właściwości oraz przedstawić Parlamentowi projekt rezolucji w tej sprawie, powinna ona zwrócić się wcześniej o zgodę do Konferencji Przewodniczących. Ewentualna odmowa musi zawierać uzasadnienie. Jeżeli przedmiotem sprawozdania jest wniosek, który został złożony przez posła zgodnie z art. 46 ust. 2, zgoda może nie zostać wydana jedynie w przypadku, gdy nie są spełnione warunki art. 5 Statutu posła do Parlamentu Europejskiego oraz art. 225 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. 1.  Jeżeli komisja zamierza sporządzić sprawozdanie nieustawodawcze lub sprawozdanie zgodnie z art. 45 lub 46 dotyczące kwestii należącej do obszaru jej właściwości, w przypadku której nie nastąpiło przekazanie do innej komisji, może to uczynić wyłącznie za zgodą Konferencji Przewodniczących. Konferencja Przewodniczących podejmuje decyzję w sprawie złożonych zgodnie z akapitem pierwszym wniosków o udzielenie zgody na sporządzenie sprawozdań na podstawie przepisów wykonawczych, które sama przyjmuje. Konferencja Przewodniczących podejmuje decyzję w sprawie wniosków złożonych zgodnie z ust. 1 dotyczących wyrażenia zgody na sporządzenie sprawozdań na podstawie przepisów wykonawczych, które sama przyjmuje. W przypadku zakwestionowania właściwości komisji do sporządzenia sprawozdania, którego dotyczy wniosek o wyrażenie zgody, Konferencja Przewodniczących w terminie sześciu tygodni podejmuje decyzję na podstawie zalecenia Konferencji Przewodniczących Komisji lub, w przypadku jego braku, swojego Przewodniczącego. Jeżeli Konferencja Przewodniczących nie podejmie decyzji w powyższym terminie, zalecenie uznaje się za przyjęte. 1a.   Odmowa udzielenia takiej zgody musi być każdorazowo uzasadniona. Jeżeli przedmiot sprawozdania uzasadnia skorzystanie przez Parlament z prawa do inicjatywy, o którym mowa w art. 45, odmowa udzielenia zgody może mieć miejsce wyłącznie z uwagi na niespełnienie warunków określonych w traktatach. 1b.   W przypadkach, o których mowa w art. 45 i 46, Konferencja Przewodniczących podejmuje decyzję w terminie dwóch miesięcy. 2.  Projekty rezolucji zawarte w sprawozdaniach z własnej inicjatywy są rozpatrywane przez Parlament zgodnie z procedurą krótkiej prezentacji określoną w art. 151. Poprawki do takich projektów rezolucji do rozważenia na posiedzeniu plenarnym są dopuszczalne jedynie, jeżeli zostały złożone przez sprawozdawcę w celu uwzględnienia nowych informacji lub przez co najmniej jedną dziesiątą posłów do Parlamentu. Grupy polityczne mogą składać projekty rezolucji w celu zastąpienia rezolucji zawartej w sprawozdaniu, zgodnie z art. 170 ust. 4. W odniesieniu do projektu rezolucji komisji i poprawek do niego stosuje się art. 176 i 180. Artykuł 180 stosuje się również w przypadku jednego głosowania nad alternatywnymi projektami rezolucji. 2.  Przedstawione Parlamentowi projekty rezolucji są rozpatrywane w procedurze krótkiej prezentacji określonej w art. 151. Poprawki do takich projektów rezolucji i wnioski o głosowanie podzielone i głosowanie odrębne do rozważenia na posiedzeniu plenarnym są dopuszczalne jedynie, jeżeli zostały złożone przez sprawozdawcę w celu uwzględnienia nowych informacji albo przez co najmniej jedną dziesiątą posłów do Parlamentu. Grupy polityczne mogą składać projekty rezolucji w celu zastąpienia rezolucji zawartej w sprawozdaniu, zgodnie z art. 170 ust. 4. W odniesieniu do projektu rezolucji komisji i poprawek do niego stosuje się art. 180. Artykuł 180 stosuje się również w przypadku jednego głosowania nad alternatywnymi projektami rezolucji. Akapit pierwszy nie ma zastosowania w przypadku, gdy temat sprawozdania uzasadnia przeprowadzenie priorytetowej debaty na posiedzeniu plenarnym, gdy sprawozdanie zostało sporządzone zgodnie z prawem do inicjatywy, o którym mowa w art. 45 lub 46, lub gdy sprawozdanie zostało dopuszczone jako strategiczne9. 2a.   Ustępu 2 nie stosuje się, jeżeli przedmiot sprawozdania uzasadnia przeprowadzenie priorytetowej debaty na posiedzeniu plenarnym, gdy sprawozdanie zostało sporządzone zgodnie z prawem do inicjatywy, o którym mowa w art. 45 lub 46, lub gdy sprawozdanie zostało dopuszczone jako sprawozdanie strategiczne9a. 3.   W przypadku gdy przedmiot sprawozdania uzasadnia skorzystanie przez Parlament z prawa do inicjatywy, o którym mowa w art. 45, odmowa udzielenia zezwolenia może mieć miejsce wyłącznie z uwagi na niespełnienie warunków określonych w traktatach. 4.   W przypadkach, o których mowa w art. 45 i 46, Konferencja Przewodniczących podejmuje decyzję w terminie dwóch miesięcy. __________________ __________________ 9 Zob. odnośna decyzja Konferencji Przewodniczących, zamieszczona w załączniku XVII do Regulaminu. 9a Zob. odnośna decyzja Konferencji Przewodniczących. Poprawka 50 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 53 Artykuł 53 Artykuł 53 Opinie komisji Opinie komisji 1.  W przypadku gdy komisja, której jako pierwszej powierzono rozpatrzenie sprawy, pragnie zasięgnąć opinii innej komisji lub jeżeli opinię w sprawie sprawozdania komisji rozpatrującej sprawę jako pierwsza pragnie wydać inna komisja, mogą one zwrócić się do Przewodniczącego Parlamentu o wyznaczenie, zgodnie z art. 201 ust. 3, jednej z nich jako komisji przedmiotowo właściwej, a drugiej jako komisji opiniodawczej. 1.  W przypadku gdy komisja, której jako pierwszej powierzono rozpatrzenie sprawy, pragnie zasięgnąć opinii innej komisji lub jeżeli inna komisja pragnie przekazać swoją opinię komisji której pierwotnie powierzono rozparzenie sprawy, mogą one zwrócić się do Przewodniczącego o wyznaczenie, zgodnie z art. 201 ust. 3, jednej z nich jako komisji właściwej, a drugiej jako komisji opiniodawczej. Komisja opiniodawcza może wyznaczyć sprawozdawcę spośród swoich członków lub stałych zastępców bądź przesłać swoje stanowisko w formie pisma od przewodniczącego. 2.  W przypadku dokumentów o charakterze ustawodawczym w rozumieniu art. 47 ust. 1 wydanie opinii polega na złożeniu poprawek do rozpatrywanego przez komisję tekstu, w razie potrzeby wraz ze zwięzłymi uzasadnieniami. Za uzasadnienia te odpowiada sprawozdawca komisji opiniodawczej. Nie są one poddawane pod głosowanie. W razie potrzeby komisja opiniodawcza może przedstawić w formie pisemnej zwięzłe uzasadnienie dotyczące całego tekstu opinii. 2.  Jeżeli opinia dotyczy wniosku w sprawie prawnie wiążącego aktu, obejmuje ona poprawki do rozpatrywanego przez komisję tekstu, w razie potrzeby wraz ze zwięzłymi uzasadnieniami. Uzasadnienia te leżą w gestii ich autorów i nie są poddawane pod głosowanie. W razie potrzeby komisja opiniodawcza może przedstawić w formie pisemnej zwięzłe uzasadnienie dotyczące całego tekstu opinii. Za takie zwięzłe uzasadnienia pisemne odpowiada sprawozdawca. W przypadku tekstów nieustawodawczych wydanie opinii polega na udzieleniu wskazówek dotyczących projektu rezolucji przedstawionego przez komisję przedmiotowo właściwą. Jeżeli opinia nie dotyczy wniosku w sprawie prawnie wiążącego aktu, obejmuje ona wskazówki dotyczące projektu rezolucji przedstawionego przez komisję przedmiotowo właściwą. Komisja przedmiotowo właściwa głosuje nad powyższymi poprawkami lub wskazówkami. Komisja przedmiotowo właściwa głosuje nad powyższymi poprawkami lub wskazówkami. Opinie dotyczą wyłącznie kwestii, które wchodzą w zakres właściwości komisji opiniodawczej. Opinie dotyczą wyłącznie kwestii, które wchodzą w zakres właściwości komisji opiniodawczej. 3.  Komisja przedmiotowo właściwa wyznacza termin, w jakim musi się wypowiedzieć komisja opiniodawcza, tak aby jej opinia mogła być wzięta pod uwagę przez komisję przedmiotowo właściwą. Informuje ona niezwłocznie o wszelkich zmianach w kalendarzu prac podanym do wiadomości komisji lub komisjom opiniodawczym. Komisja przedmiotowo właściwa nie przedstawia swoich wniosków przed upływem tego terminu. 3.  Komisja przedmiotowo właściwa wyznacza termin, w jakim musi się wypowiedzieć komisja opiniodawcza, tak aby jej opinia mogła być wzięta pod uwagę przez komisję przedmiotowo właściwą. Informuje ona niezwłocznie o wszelkich zmianach w kalendarzu prac podanym do wiadomości komisji lub komisjom opiniodawczym. Komisja przedmiotowo właściwa nie przedstawia swoich wniosków przed upływem tego terminu. 3a.   Komisja opiniodawcza może również zdecydować o zaprezentowaniu swojego stanowiska w formie poprawek, które po przyjęciu muszą zostać złożone bezpośrednio we właściwej komisji. Poprawki te w imieniu komisji składa przewodniczący lub sprawozdawca. 3b.   Komisja opiniodawcza przedkłada poprawki, o których mowa w ust. 3a, z zachowaniem terminu składania poprawek wyznaczonego przez właściwą komisję. 4.  Wszystkie przyjęte opinie są załączane do sprawozdania komisji przedmiotowo właściwej. 4.  Wszystkie opinie i poprawki przyjęte przez komisję opiniodawczą załącza się do sprawozdania komisji przedmiotowo właściwej. 5.  Jedynie właściwa komisja ma prawo przedstawiać poprawki na posiedzeniu plenarnym. 5.  Komisje opiniodawcze w rozumieniu niniejszego artykułu nie mogą składać poprawek do rozpatrzenia przez Parlament. 6.  Przewodniczący i sprawozdawca komisji opiniodawczej są zapraszani do udziału w posiedzeniach komisji przedmiotowo właściwej z głosem doradczym, o ile posiedzenia dotyczą kwestii wspólnej dla obu komisji. 6.  Przewodniczący i sprawozdawca komisji opiniodawczej są zapraszani do udziału w posiedzeniach właściwej komisji z głosem doradczym, o ile posiedzenia dotyczą kwestii wspólnej dla obu komisji. Poprawka 51 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 54 Artykuł 54 Artykuł 54 Procedura obejmująca zaangażowane komisje Procedura zaangażowanych komisji Jeżeli kwestia właściwości została skierowana do Konferencji Przewodniczących zgodnie z art. 201 ust. 2 lub art. 52, a Konferencja Przewodniczących uznała, na podstawie załącznika VII, że dana sprawa należy w prawie równej mierze do właściwości co najmniej dwóch komisji lub że różne aspekty tej samej sprawy wchodzą w zakres właściwości co najmniej dwóch komisji, stosuje się art. 53 oraz następujące postanowienia uzupełniające: 1.   Jeżeli kwestia właściwości została skierowana do Konferencji Przewodniczących zgodnie z art. 201a, a Konferencja Przewodniczących uznała, na podstawie załącznika VII, że dana sprawa należy w prawie równej mierze do właściwości co najmniej dwóch komisji lub że różne aspekty tej samej sprawy wchodzą w zakres właściwości co najmniej dwóch komisji, stosuje się art. 53 oraz następujące postanowienia uzupełniające: –  kalendarz prac jest ustalany wspólnie przez zainteresowane komisje; –  kalendarz prac jest ustalany wspólnie przez zainteresowane komisje; –  sprawozdawca oraz autorzy opinii informują się na bieżąco oraz starają się osiągnąć porozumienie co do tekstów, które każdy z nich proponuje swojej komisji, oraz co do stanowisk zajmowanych wobec poprawek; –  sprawozdawca oraz autorzy opinii informują się na bieżąco oraz starają się osiągnąć porozumienie co do tekstów, które każdy z nich proponuje swojej komisji, oraz co do stanowisk zajmowanych wobec poprawek; –  zainteresowani przewodniczący, sprawozdawca i sprawozdawcy komisji opiniodawczych wspólnie uzgadniają, które części tekstu należą do ich poszczególnych wyłącznych lub wspólnych właściwości oraz uzgadniają szczegóły współpracy. W przypadku braku porozumienia co do wyznaczenia zakresu właściwości, sprawa kierowana jest - na wniosek jednej z zainteresowanych komisji - do Konferencji Przewodniczących, która może podjąć decyzję w sprawie poszczególnych uprawnień, bądź postanowić, że zastosowanie w tym przypadku ma procedura wspólnych posiedzeń komisji zgodnie z art. 55 Regulaminu; art. 201 ust. 2 akapit drugi Regulaminu stosuje się odpowiednio; –  zainteresowani przewodniczący, sprawozdawca i sprawozdawcy komisji opiniodawczych, których obowiązuje zasada dobrej i lojalnej współpracy, wspólnie uzgadniają, które części tekstu należą do ich poszczególnych wyłącznych lub wspólnych właściwości oraz uzgadniają szczegóły współpracy. W przypadku braku porozumienia co do wyznaczenia zakresu właściwości, sprawa kierowana jest – na wniosek jednej z zainteresowanych komisji – do Konferencji Przewodniczących, która może podjąć decyzję w sprawie poszczególnych uprawnień, bądź postanowić, że zastosowanie w tym przypadku ma procedura wspólnych posiedzeń komisji zgodnie z art. 55 Regulaminu. Decyzję tę podejmuje się zgodnie z procedurą i w terminie określonym w art. 201a. –  komisja przedmiotowo właściwa przyjmuje poprawki komisji zaangażowanej bez głosowania, jeśli dotyczą one aspektów, które wchodzą w wyłączny zakres właściwości zaangażowanej komisji. Jeżeli poprawki dotyczące kwestii wchodzących w zakres wspólnych właściwości komisji właściwej i komisji zaangażowanej zostaną odrzucone przez tę pierwszą, komisja zaangażowana może złożyć te poprawki bezpośrednio na posiedzeniu plenarnym; –  właściwa komisja przyjmuje poprawki komisji zaangażowanej bez głosowania, jeśli dotyczą one aspektów, które wchodzą w wyłączny zakres właściwości zaangażowanej komisji. Jeżeli właściwa komisja nie przestrzega wyłącznej właściwości zaangażowanej komisji, zaangażowana komisja może złożyć poprawki bezpośrednio na posiedzeniu plenarnym. Jeżeli poprawki dotyczące kwestii wchodzących w zakres wspólnych właściwości komisji właściwej i komisji zaangażowanej nie zostaną przyjęte przez tę pierwszą, zaangażowana komisja może złożyć te poprawki bezpośrednio na posiedzeniu plenarnym; –  w przypadku gdy w odniesieniu do projektu toczy się postępowanie pojednawcze, w skład delegacji Parlamentu wchodzi autor opinii z komisji zaangażowanej. –  w przypadku gdy w odniesieniu do projektu toczy się postępowanie pojednawcze, w skład delegacji Parlamentu wchodzi autor opinii z komisji zaangażowanej. Brzmienie powyższego artykułu nie przewiduje żadnego ograniczenia zakresu jego zastosowania. Wnioski o zastosowanie procedury obejmującej zaangażowane komisje w odniesieniu do sprawozdań nieustawodawczych sporządzanych na podstawie art. 52 ust. 1 oraz art. 132 ust. 1 i 2 są dopuszczalne. Procedura obejmująca zaangażowane komisje zgodnie z niniejszym artykułem nie ma zastosowania do zalecenia, które ma zostać wydane przez właściwą komisję parlamentarną na mocy art. 99. Decyzja Konferencji Przewodniczących o zastosowaniu procedury obejmującej zaangażowane komisje stosuje się na wszystkich etapach procedury. Decyzja Konferencji Przewodniczących o zastosowaniu procedury obejmującej zaangażowane komisje stosuje się na wszystkich etapach procedury. Uprawnienia związane ze statusem „właściwej komisji” wykonywane są przez komisję prowadzącą. Musi ona wykonywać powyższe uprawnienia z poszanowaniem prerogatyw zaangażowanej komisji, a w szczególności z poszanowaniem obowiązku lojalnej współpracy w kwestii kalendarza prac i przysługującego zaangażowanej komisji prawa określania poprawek przedkładanych Parlamentowi w zakresie jej wyłącznej właściwości. Uprawnienia związane ze statusem „właściwej komisji” wykonywane są przez komisję prowadzącą. Musi ona wykonywać powyższe uprawnienia z poszanowaniem prerogatyw zaangażowanej komisji, a w szczególności z poszanowaniem obowiązku lojalnej współpracy w kwestii kalendarza prac i przysługującego zaangażowanej komisji prawa określania poprawek przedkładanych Parlamentowi w zakresie jej wyłącznej właściwości. W przypadku, gdy komisja prowadząca naruszy prerogatywy zaangażowanej komisji decyzje podjęte przez tą pierwszą pozostają ważne, natomiast zaangażowana komisja może przedłożyć poprawki bezpośrednio Parlamentowi, w granicach swej wyłącznej właściwości. 1a.   Procedura ustanowiona w niniejszym artykule nie ma zastosowania do zaleceń, które mają zostać przyjęte przez właściwą komisję na mocy art. 99. Poprawka 52 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 55 Artykuł 55 Artykuł 55 Procedura obejmująca wspólne posiedzenia komisji Procedura wspólnych posiedzeń komisji 1.  Jeżeli do Konferencji Przewodniczących wpłynie pytanie dotyczące kompetencji zgodnie z art. 201 ust. 2, może ona podjąć decyzję o zastosowaniu procedury obejmującej wspólne posiedzenia komisji oraz wspólne głosowanie, gdy: 1.  Jeżeli do Konferencji Przewodniczących wpłynie pytanie dotyczące właściwości zgodnie z art. 201a, może ona podjąć decyzję o zastosowaniu procedury obejmującej wspólne posiedzenia komisji oraz wspólne głosowanie, gdy: –  dana sprawa, zgodnie z załącznikiem VI, nierozerwalnie wchodzi w zakres kompetencji kilku komisji, oraz –  dana sprawa, zgodnie z załącznikiem VI, nierozerwalnie wchodzi w zakres właściwości kilku komisji, oraz –  Konferencja uzna, że kwestia ta ma znaczenie zasadnicze. –  Konferencja uzna, że kwestia ta ma znaczenie zasadnicze. 2.  W takim przypadku odpowiedni sprawozdawcy sporządzają jeden projekt sprawozdania. Projekt ren analizują i głosują nad nim zaangażowane komisje podczas wspólnych posiedzeń przebiegających pod wspólnym przewodnictwem ich przewodniczących. 2.  W takim przypadku odpowiedni sprawozdawcy sporządzają jeden projekt sprawozdania. Projekt ren analizują i głosują nad nim zaangażowane komisje podczas wspólnych posiedzeń przebiegających pod wspólnym przewodnictwem ich przewodniczących. Na wszystkich etapach procedury uprawnienia wynikające ze statusu komisji właściwej mogą być wykonywane przez zaangażowane komisje wyłącznie gdy działają one wspólnie. Komisje mogą tworzyć międzykomisyjne grupy robocze celem przygotowania wspólnych posiedzeń i głosowań. Na wszystkich etapach procedury uprawnienia wynikające ze statusu komisji właściwej mogą być wykonywane przez zaangażowane komisje wyłącznie, gdy działają one wspólnie. Komisje mogą tworzyć międzykomisyjne grupy robocze celem przygotowania wspólnych posiedzeń i głosowań. 3.  W drugim czytaniu w ramach zwykłej procedury ustawodawczej stanowisko Rady jest rozpatrywane na wspólnym posiedzeniu zaangażowanych komisji, które w przypadku braku porozumienia między ich przewodniczącymi odbywa się w środę w pierwszym tygodniu przeznaczonym na posiedzenia organów parlamentarnych po przedłożeniu Parlamentowi stanowiska Rady. W przypadku braku porozumienia co do terminu kolejnego posiedzenia zostanie ono zwołane przez przewodniczącego Konferencji Przewodniczących Komisji. Głosowanie nad zaleceniem do drugiego czytania odbywa się na wspólnym posiedzeniu w oparciu o wspólny projekt przygotowany przez odpowiednich sprawozdawców zaangażowanych komisji lub – w przypadku braku wspólnego projektu – na podstawie poprawek przedstawionych przez zaangażowane komisje. 3.  W drugim czytaniu w ramach zwykłej procedury ustawodawczej stanowisko Rady jest rozpatrywane na wspólnym posiedzeniu zaangażowanych komisji, które w przypadku braku porozumienia między ich przewodniczącymi odbywa się w środę w pierwszym tygodniu przeznaczonym na posiedzenia organów parlamentarnych po przedłożeniu Parlamentowi stanowiska Rady. W przypadku braku porozumienia co do terminu kolejnego posiedzenia zostanie ono zwołane przez przewodniczącego Konferencji Przewodniczących Komisji. Głosowanie nad zaleceniem do drugiego czytania odbywa się na wspólnym posiedzeniu w oparciu o wspólny projekt przygotowany przez odpowiednich sprawozdawców zaangażowanych komisji lub – w przypadku braku wspólnego projektu – na podstawie poprawek przedstawionych przez zaangażowane komisje. W trzecim czytaniu w ramach zwykłej procedury ustawodawczej przewodniczący i sprawozdawcy zaangażowanych komisji stają się z urzędu członkami delegacji do komitetu pojednawczego. W trzecim czytaniu w ramach zwykłej procedury ustawodawczej przewodniczący i sprawozdawcy zaangażowanych komisji stają się z urzędu członkami delegacji do komitetu pojednawczego. Powyższy artykuł może być stosowany w odniesieniu do procedury prowadzącej do wydania zalecenia w sprawie przyjęcia lub odrzucenia zawarcia umowy międzynarodowej zgodnie z art. 108 ust. 5 i art. 99 ust. 1 Regulaminu, z zastrzeżeniem spełnienia warunków określonych w tym artykule. Poprawka 53 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 56 Artykuł 56 Artykuł 52a Sporządzanie sprawozdań Sporządzanie sprawozdań -1.   Sprawozdawca jest odpowiedzialny za przygotowanie sprawozdania komisji oraz za jego przedstawienie w imieniu komisji na posiedzeniu plenarnym. 1.  Uzasadnienie sporządza sprawozdawca i nie jest ono poddawane pod głosowanie. Uzasadnienie musi być jednak zgodne z tekstem projektu rezolucji poddawanego pod głosowanie oraz z ewentualnymi poprawkami zaproponowanymi przez komisję. W przeciwnym wypadku przewodniczący komisji może usunąć uzasadnienie. 1.  Uzasadnienie sporządza sprawozdawca i nie jest ono poddawane pod głosowanie. Uzasadnienie musi być jednak zgodne z tekstem projektu rezolucji poddawanego pod głosowanie oraz z ewentualnymi poprawkami zaproponowanymi przez komisję. W przeciwnym wypadku przewodniczący komisji może usunąć uzasadnienie. 2.  Wynik głosowania nad całością sprawozdania jest podawany w sprawozdaniu. Ponadto, jeśli w trakcie głosowania wniosek taki zgłosi co najmniej jedna trzecia obecnych członków komisji, w sprawozdaniu wskazuje się sposób głosowania poszczególnych członków komisji. 2.  Wynik głosowania nad całością sprawozdania jest podawany w sprawozdaniu, które zgodnie z art. 208 ust. 3 wskazuje sposób głosowania poszczególnych członków komisji. 3.  W przypadku braku jednomyślności sprawozdanie powinno także zawierać streszczenie opinii mniejszości. Wyrażone w momencie głosowania nad całością tekstu opinie mniejszości mogą na prośbę ich autorów stanowić przedmiot nie przekraczającej 200 słów pisemnej deklaracji załączanej do uzasadnienia. 3.  Przyjęte w momencie głosowania nad całością tekstu stanowiska mniejszości mogą na prośbę ich autorów stanowić przedmiot nieprzekraczającej 200 słów pisemnej deklaracji załączanej do uzasadnienia. Spory mogące wyniknąć przy stosowaniu powyższych postanowień rozstrzyga przewodniczący. Spory mogące wyniknąć przy stosowaniu postanowień niniejszego ustępu rozstrzyga przewodniczący. 4.  Komisja może, na podstawie wniosku swojego prezydium, ustalić termin, w którym sprawozdawca przedstawi projekt sprawozdania. Termin ten może zostać przedłużony lub też można powołać nowego sprawozdawcę. 4.  Komisja może, na podstawie wniosku swojego przewodniczącego, ustalić termin, w którym sprawozdawca przedstawi projekt sprawozdania. Termin ten może zostać przedłużony lub też można powołać nowego sprawozdawcę. 5.  Po upływie tego terminu komisja może zobowiązać swojego przewodniczącego do zwrócenia się z wnioskiem o wpisanie przekazanej jej sprawy do porządku dziennego jednego ze najbliższych posiedzeń Parlamentu. W takim wypadku debaty mogą się odbywać na podstawie ustnego sprawozdania komisji. 5.  Po upływie tego terminu komisja może zobowiązać swojego przewodniczącego do zwrócenia się z wnioskiem o wpisanie przekazanej jej sprawy do porządku dziennego jednego ze najbliższych posiedzeń Parlamentu. W takim wypadku debaty i głosowania mogą się odbywać na podstawie ustnego sprawozdania komisji. Poprawka 54 Regulamin Parlamentu Europejskiego Tytuł II – rozdział 3 – nagłówek ROZDZIAŁ 3 ROZDZIAŁ 3 PIERWSZE CZYTANIE ZWYKŁA PROCEDURA USTAWODAWCZA Poprawka 55 Regulamin Parlamentu Europejskiego Tytuł II – rozdział 3 – sekcja 1 (nowa) SEKCJA 1 PIERWSZE CZYTANIE Poprawka 56 Regulamin Parlamentu Europejskiego Tytuł II – rozdział 3 – nagłówek 1 Rozpatrywanie na szczeblu komisji skreśla się Poprawka 57 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 57 Artykuł 57 skreśla się Zmiany we wniosku dotyczącym aktu ustawodawczego 1.   Jeżeli Komisja Europejska poinformuje Parlament, że zamierza zmienić swój wniosek, lub jeżeli właściwa komisja w inny sposób poweźmie o tym wiadomość, właściwa komisja zawiesza rozpatrywanie wniosku do chwili otrzymania nowego wniosku lub zmian wniesionych przez Komisję Europejską. 2.   Jeżeli Rada w istotny sposób zmieni wniosek dotyczący aktu ustawodawczego, zastosowanie mają postanowienia art. 63. Poprawka 58 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 58 Artykuł 58 skreśla się Stanowisko Komisji oraz Rady w sprawie poprawek 1.   Zanim właściwa komisja przystąpi do ostatecznego głosowania w sprawie wniosku dotyczącego aktu ustawodawczego, zwraca się do niej o przekazanie stanowiska w sprawie wszystkich przyjętych przez siebie poprawek do jej wniosku oraz występuje do Rady o przekazanie uwag. 2.   Jeżeli Komisja nie może zająć stanowiska lub jeżeli oświadczy, że nie jest gotowa zaakceptować wszystkich poprawek przyjętych przez właściwą komisję, komisja ta może odroczyć końcowe głosowanie. 3.   W razie potrzeby stanowisko Komisji jest dołącza się do sprawozdania. Poprawka 59 Regulamin Parlamentu Europejskiego Tytuł II – rozdział 3 – nagłówek 2 Rozpatrywanie na posiedzeniu plenarnym skreśla się Poprawka 60 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 59 Artykuł 59 Artykuł 59 Zamknięcie pierwszego czytania Głosowanie na posiedzeniu plenarnym – pierwsze czytanie -1.   Parlament może zatwierdzić, zmienić lub odrzucić projekt aktu ustawodawczego. 1.  Parlament rozpatruje wniosek dotyczący aktu ustawodawczego na podstawie sprawozdania sporządzonego przez właściwą komisję, zgodnie z art. 49. 1.  Parlament głosuje w pierwszej kolejności nad każdym wnioskiem w sprawie natychmiastowego odrzucenia projektu aktu ustawodawczego złożonym na piśmie przez komisję właściwą, grupę polityczną lub co najmniej 40 posłów. W przypadku przyjęcia wniosku o odrzucenie Przewodniczący zwraca się do instytucji, od której pochodzi projekt aktu ustawodawczego, o jego wycofanie. Jeśli instytucja, od której pochodzi projekt aktu ustawodawczego, wycofa ten projekt, Przewodniczący wydaje oświadczenie o zakończeniu procedury. Jeśli instytucja, od której pochodzi projekt aktu ustawodawczego, nie wycofa tego projektu, Przewodniczący ogłasza, że pierwsze czytanie w Parlamencie zostało zakończone, chyba że na wniosek przewodniczącego lub sprawozdawcy właściwej komisji bądź danej grupy politycznej albo co najmniej 40 posłów Parlament postanowi odesłać sprawę do właściwej komisji do ponownego rozpatrzenia. Jeżeli wniosek w sprawie odrzucenia nie zostanie przyjęty, Parlament postępuje zgodnie z ust. 1a–1c. 1a.   Wszelkie wstępne porozumienia przedłożone przez komisję właściwą zgodnie z art. 73d ust. 4 mają priorytet podczas głosowania i są poddawane pod jedno głosowanie, chyba że na wniosek grupy politycznej lub co najmniej 40 posłów Parlament postanowi jednak przeprowadzić głosowanie nad poprawkami zgodnie z ust. 1b. W takim wypadku Parlament podejmuje także decyzję, czy głosowanie nad poprawkami ma zostać przeprowadzone natychmiast. Jeżeli nie, Parlament określa nowy termin składania poprawek, a głosowanie przeprowadza się na kolejnym posiedzeniu. Jeżeli w drodze jednego głosowania wstępne porozumienie zostanie przyjęte, Przewodniczący ogłasza, że pierwsze czytanie w Parlamencie zostało zakończone. Jeżeli w drodze jednego głosowania wstępne porozumienie nie uzyska poparcia większości głosów oddanych, Przewodniczący wyznacza nowy termin składania poprawek do projektu aktu ustawodawczego. Poprawki te są następnie poddawane pod głosowanie na kolejnym posiedzeniu w celu zakończenia pierwszego czytania w Parlamencie. 1b.   Jeżeli nie zostanie przyjęty wniosek w sprawie odrzucenia zgodnie z ust. 1 bądź nie zostanie przyjęte wstępne porozumienie zgodnie z ust. 1a, wszelkie poprawki do projektu aktu ustawodawczego poddaje się następnie pod głosowanie, w tym w stosownych przypadkach poszczególne części wstępnego porozumienia, jeżeli złożone zostaną wnioski w sprawie głosowań podzielonych lub głosowań odrębnych bądź poprawek kolidujących. Przed głosowaniem nad poprawkami Przewodniczący może wystąpić do Komisji o przedstawienie jej stanowiska oraz do Rady o przekazanie uwag. Po przeprowadzeniu głosowania nad tymi poprawkami Parlament głosuje nad całym projektem aktu ustawodawczego z ewentualnymi zmianami. Jeżeli cały projekt aktu ustawodawczego z ewentualnymi zmianami zostanie przyjęty, Przewodniczący ogłasza, że pierwsze czytanie zostało zakończone, chyba że Parlament na wniosek przewodniczącego lub sprawozdawcy komisji właściwej, grupy politycznej lub co najmniej 40 posłów postanowi odesłać sprawę do komisji właściwej w celu przeprowadzenia negocjacji międzyinstytucjonalnych zgodnie z art. 59a, 73a oraz 73d. Jeżeli cały projekt aktu ustawodawczego z ewentualnymi zmianami nie uzyska większości oddanych głosów, Przewodniczący ogłasza, że pierwsze czytanie zostało zakończone, chyba że Parlament na wniosek przewodniczącego lub sprawozdawcy komisji właściwej, grupy politycznej lub co najmniej 40 posłów postanowi odesłać sprawę do komisji właściwej do ponownego rozpatrzenia. 1c.   Po głosowaniach przeprowadzonych zgodnie z ust. 1–1b oraz głosowaniach przeprowadzonych następnie w sprawie poprawek do projektu rezolucji ustawodawczej dotyczących wniosków proceduralnych, jeżeli takowe zostaną złożone, rezolucję ustawodawczą uznaje się za przyjętą. W razie potrzeby rezolucję ustawodawczą dostosowuje się zgodnie z art. 193 ust. 2 w celu odzwierciedlenia wyników głosowań przeprowadzonych zgodnie z ust. 1–1b. Przewodniczący przekazuje tekst rezolucji ustawodawczej oraz stanowisko Parlamentu Radzie i Komisji, a także grupie państw członkowskich, Trybunałowi Sprawiedliwości lub Europejskiemu Bankowi Centralnemu, w przypadku gdy projekt aktu ustawodawczego był ich autorstwa. 2.   Parlament głosuje w pierwszej kolejności nad poprawkami do wniosku będącego przedmiotem sprawozdania właściwej komisji, następnie nad wnioskiem z ewentualnymi zmianami, następnie nad poprawkami do projektu rezolucji ustawodawczej, a na końcu nad całością projektu rezolucji ustawodawczej, który zawiera wyłącznie oświadczenie o przyjęciu przez Parlament wniosku dotyczącego aktu ustawodawczego, o jego odrzuceniu lub o zaproponowaniu poprawek oraz wszelkie wnioski formalne. Przyjęcie projektu rezolucji ustawodawczej zamyka pierwsze czytanie. Jeżeli Parlament nie przyjmie rezolucji ustawodawczej, wniosek zostaje odesłany do właściwej komisji. Każde sprawozdanie przedstawione w toku procedury ustawodawczej musi być zgodne z postanowieniami art. 39, 47 i 49. Przedstawienie przez komisję rezolucji nieustawodawczej musi odbywać się zgodnie z procedurą przekazania przewidzianą w art. 52 lub 201. 3.  Przewodniczący przekazuje Radzie i Komisji tekst wniosku w brzmieniu przyjętym przez Parlament wraz z towarzyszącą mu rezolucją jako stanowisko Parlamentu. Poprawka 61 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 59 a (nowy) Artykuł 59a Odesłanie do właściwej komisji Jeżeli zgodnie z art. 59 sprawa zostanie odesłana do właściwej komisji do ponownego rozpatrzenia lub w celu przeprowadzenia negocjacji międzyinstytucjonalnych zgodnie z art. 73a i 73d, właściwa komisja zdaje Parlamentowi sprawozdanie, w formie pisemnej lub ustnej, w terminie czterech miesięcy, który to termin może zostać wydłużony przez Konferencję Przewodniczących. Po odesłaniu sprawy do komisji właściwa komisja przed podjęciem decyzji w kwestii procedury musi umożliwić zaangażowanej komisji, zgodnie z art. 54, dokonanie wyboru dotyczącego poprawek wchodzących w zakres jej wyłącznych kompetencji, w szczególności wyboru poprawek, które należy ponownie przedłożyć na posiedzeniu plenarnym. Nic nie stoi na przeszkodzie, aby po sporządzeniu sprawozdania przez komisję właściwą, do której sprawa została odesłana, Parlament zadecydował o przeprowadzeniu – w stosownych przypadkach – debaty podsumowującej. (Dwa ostatnie ustępy dodaje się jako wykładnię.) Poprawka 62 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 60 Artykuł 60 skreśla się Odrzucenie wniosku Komisji 1.   Jeżeli wniosek Komisji nie uzyska większości oddanych głosów lub jeżeli zostanie przyjęty wniosek o jego odrzucenie złożony przez komisję przedmiotowo właściwą lub przez co najmniej 40 posłów Przewodniczący, zanim Parlament przejdzie do głosowania nad rezolucją ustawodawczą, zwraca się do Komisji o wycofanie wniosku. 2.   Jeżeli Komisja wycofa swój wniosek, Przewodniczący ogłasza zamknięcie procedury i informuje o tym Radę. 3.   Jeżeli Komisja nie wycofa swojego wniosku, Parlament ponownie odsyła sprawę do właściwej komisji bez przeprowadzania głosowania nad projektem rezolucji ustawodawczej, chyba że Parlament na wniosek przewodniczącego lub sprawozdawcy komisji przedmiotowo właściwej, grupy politycznej lub co najmniej 40 posłów, przeprowadza głosowanie nad projektem rezolucji ustawodawczej. W przypadku wniosku o odesłanie do komisji właściwa komisja podejmuje decyzję w sprawie stosowanej procedury i ponownie sporządza dla Parlamentu sprawozdanie w formie ustnej lub pisemnej, w ustalonym przez Parlament terminie, który nie może przekroczyć dwóch miesięcy. Po odesłaniu sprawy do komisji na podstawie ust. 3 komisja prowadząca przed podjęciem decyzji w przedmiocie procedury musi umożliwić zaangażowanej komisji, zgodnie z art. 54, dokonanie wyboru dotyczącego poprawek wchodzących w zakres jej wyłącznej właściwości, a w szczególności wyboru poprawek, które należy ponownie przedłożyć Parlamentowi. Termin ustalony zgodnie z ust. 3 akapit drugi ma zastosowanie do złożenia w formie pisemnej lub ustnego przedstawienia sprawozdania właściwej komisji. Nie dotyczy on określenia przez Parlament odpowiedniej chwili na rozważenie stosowanej procedury. 4.   Jeżeli właściwa komisja nie jest w stanie dotrzymać wyznaczonego terminu, składa ona, w oparciu o art. 188 ust. 1, wniosek o odesłanie sprawy do komisji. W razie potrzeby Parlament może, w oparciu o art. 188 ust. 5, wyznaczyć nowy termin. Jeżeli wniosek o odesłanie sprawy nie zostanie przyjęty, Parlament przystępuje do głosowania nad projektem rezolucji ustawodawczej. Poprawka 63 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 61 Artykuł 61 skreśla się Przyjęcie poprawek do wniosku Komisji 1.   Jeżeli wniosek Komisji zostanie zatwierdzony w całości, z zastrzeżeniem wprowadzenia przyjętych poprawek, głosowanie w sprawie projektu rezolucji ustawodawczej odracza się do czasu przedstawienia przez Komisję swojego stanowiska odnośnie do każdej z proponowanych przez Parlament poprawek. Jeżeli Komisja nie może przedstawić swojego stanowiska z chwilą zakończenia głosowania w Parlamencie nad jej wnioskiem, informuje Przewodniczącego lub właściwą komisję o terminie, w jakim będzie mogła je przedstawić; wniosek ten zostaje wówczas wpisany do projektu porządku dziennego pierwszej sesji miesięcznej następującej po tym terminie. 2.   Jeżeli Komisja poinformuje, że nie zamierza przyjąć wszystkich poprawek Parlamentu, sprawozdawca właściwej komisji lub jej przewodniczący, składa oficjalny wniosek do Parlamentu dotyczący możliwości przystąpienia do głosowania nad projektem rezolucji ustawodawczej. Przed złożeniem takiego wniosku sprawozdawca lub przewodniczący właściwej komisji może zwrócić się do Przewodniczącego o zawieszenie debaty. Jeżeli Parlament zadecyduje o odroczeniu głosowania, sprawa zostaje uznana za odesłaną do właściwej komisji w celu ponownego rozpatrzenia. W takim przypadku właściwa komisja ponownie sporządza dla Parlamentu sprawozdanie w formie ustnej lub pisemnej, w ustalonym przez Parlament terminie, który nie może przekroczyć dwóch miesięcy. Jeżeli właściwa komisja nie jest w stanie dotrzymać tego terminu, zastosowanie ma procedura przewidziana w art. 60 ust. 4. Na tym etapie dopuszczalne są jedynie złożone przez właściwą komisję poprawki mające na celu osiągnięcie kompromisu z Komisją. Nic nie stoi na przeszkodzie, aby po sporządzeniu sprawozdania przez komisję właściwą, do której sprawa została odesłana, Parlament zadecydował o przeprowadzeniu – w stosownych przypadkach – debaty podsumowującej. 3.   Zastosowanie ust. 2 nie wyklucza możliwości złożenia przez każdego innego posła wniosku o odesłanie sprawy zgodnie z art. 188. W przypadku odesłania sprawy na podstawie ust. 2 właściwa komisja jest obowiązana przede wszystkim sporządzić w wyznaczonym terminie sprawozdanie w ramach mandatu nadanego przez niniejszy przepis oraz, jeżeli wyniknie taka potrzeba, złożyć poprawki mające na celu osiągnięcie kompromisu z Komisją, jednak nie ma ona obowiązku ponownego rozpatrywania wszystkich postanowień przyjętych przez Parlament. Ze względu na powstałą z powodu odesłania przerwę w pracach, komisja dysponuje zwiększoną swobodą i może, gdy uzna to za niezbędne do wypracowania kompromisu, zaproponować ponowne rozważenie przyjętych uprzednio na posiedzeniu plenarnym postanowień. W takim przypadku, zważywszy, że dopuszczalne są jedynie poprawki komisji mające na celu osiągnięcie kompromisu oraz w celu zachowania suwerenności Parlamentu, sprawozdanie, o którym mowa ust. 2, musi wyraźnie określać które z już zatwierdzonych postanowień upadną w razie przyjęcia proponowanych poprawek. Poprawka 64 Regulamin Parlamentu Europejskiego Tytuł II – rozdział 3 – nagłówek 3 Dalsza procedura skreśla się Poprawka 65 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 62 Artykuł 62 skreśla się Postępowanie po przyjęciu stanowiska przez Parlament 1.   W okresie następującym po przyjęciu przez Parlament stanowiska w kwestii wniosku Komisji, przewodniczący i sprawozdawca właściwej komisji śledzą przebieg dalszych prac zmierzających do przyjęcia wniosku przez Radę, w szczególności w celu upewnienia się, że zobowiązania dotyczące stanowiska przyjętego przez Radę lub Komisję wobec Parlamentu są przez nie rzeczywiście przestrzegane. 2.   Właściwa komisja może zaprosić Komisję i Radę do wspólnego omówienia sprawy. 3.   Na każdym etapie omawianej procedury właściwa komisja, jeżeli uzna to za niezbędne, może zgodnie z niniejszym artykułem złożyć projekt rezolucji zalecając Parlamentowi, aby: –  zwrócił się do Komisji o wycofanie wniosku, lub –  zwrócił się do Komisji lub Rady o ponowne przekazanie sprawy Parlamentowi zgodnie z art. 63 lub zwrócił się do Komisji o przedstawienie nowego wniosku, lub –  zadecydował o podjęciu wszelkich innych kroków, które uzna za niezbędne. Wniosek ten wpisuje się do projektu porządku dziennego pierwszej sesji miesięcznej po podjęciu decyzji przez komisję. Poprawka 66 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 63 Artykuł 63 Artykuł 63 Ponowne przekazanie do Parlamentu Ponowne przekazanie do Parlamentu Zwykła procedura ustawodawcza 1.  Na wniosek właściwej komisji Przewodniczący zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie wniosku do Parlamentu, jeżeli: 1.  Na wniosek właściwej komisji Przewodniczący zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie wniosku do Parlamentu, w przypadku gdy: –   po zajęciu przez Parlament stanowiska Komisja wycofa swój pierwotny wniosek zastępując go innym z wyjątkiem sytuacji, gdy wycofanie wniosku ma na celu uwzględnienie stanowiska Parlamentu, lub lub –  Komisja wprowadzi lub planuje wprowadzić istotne zmiany w pierwotnym wniosku z wyjątkiem sytuacji, gdy zmiany te mają na celu uwzględnienie stanowiska Parlamentu, lub –  po zajęciu przez Parlament stanowiska Komisja zastępuje pierwotny wniosek, wprowadza w nim istotne zmiany lub planuje ich wprowadzenie z wyjątkiem sytuacji, gdy zmiany te mają na celu uwzględnienie stanowiska Parlamentu, –  na skutek upływu czasu lub zmiany okoliczności charakter zagadnienia będącego przedmiotem wniosku uległ istotnym zmianom; lub –  charakter zagadnienia będącego przedmiotem wniosku uległ istotnym zmianom na skutek upływu czasu lub zmiany okoliczności, lub –  od czasu zajęcia stanowiska przez Parlament odbyły się nowe wybory do Parlamentu, a Konferencja Przewodniczących uzna to za wskazane. –  od czasu zajęcia stanowiska przez Parlament odbyły się nowe wybory do Parlamentu, a Konferencja Przewodniczących uzna to za wskazane. 1a.   Jeżeli przewidywana jest zmiana podstawy prawnej wniosku, która spowodowałaby, że zwykła procedura ustawodawcza nie będzie miała już zastosowania do tego wniosku, Parlament, Rada i Komisja, zgodnie z pkt 25 Porozumienia międzyinstytucjonalnego w sprawie lepszego stanowienia prawa, dokonują wymiany poglądów w tej sprawie poprzez swoich Przewodniczących lub ich przedstawicieli. 2.  Na wniosek właściwej komisji Parlament zwraca się do Rady o ponowne przekazanie mu wniosku przedstawionego przez Komisję zgodnie z art. 294 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, jeżeli Rada zamierza zmienić podstawę prawną powyższego wniosku w taki sposób, że zwykła procedura ustawodawcza nie miałaby już zastosowania. 2.  W następstwie wymiany poglądów, o której mowa w ust. 1a, Przewodniczący na wniosek właściwej komisji zwraca się do Rady o ponowne przekazanie Parlamentowi projektu prawnie wiążącego aktu, w którym Komisja lub Rada zamierzają wprowadzić zmiany w podstawie prawnej przewidzianej w stanowisku Parlamentu w pierwszym czytaniu skutkujące tym, że zwykła procedura ustawodawcza nie miałaby już zastosowania. Inne procedury 3.   Na wniosek właściwej komisji Przewodniczący zwraca się do Rady o ponowną konsultację z Parlamentem w tych samych okolicznościach i na tych samych warunkach, jak przewidziano w ust. 1, a także wtedy, gdy Rada zmienia lub planuje w istotny sposób zmienić pierwotny wniosek, o którym Parlament wydał opinię, chyba że zmiany te mają na celu wprowadzenie poprawek Parlamentu. 4.   Przewodniczący zwraca się także o ponowne przekazanie Parlamentowi wniosku dotyczącego aktu w okolicznościach przewidzianych w niniejszym artykule, jeżeli Parlament podejmie taką decyzję na wniosek grupy politycznej lub co najmniej 40 posłów. Poprawka 67 Regulamin Parlamentu Europejskiego Tytuł II – rozdział 4 – nagłówek ROZDZIAŁ 4 SEKCJA 2 DRUGIE CZYTANIE DRUGIE CZYTANIE Poprawka 68 Regulamin Parlamentu Europejskiego Tytuł II – rozdział 4 – nagłówek 1 Rozpatrywanie na szczeblu komisji skreśla się Poprawka 69 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 64 Artykuł 64 Artykuł 64 Ogłoszenie stanowiska Rady Ogłoszenie stanowiska Rady 1.  Ogłoszenie stanowiska Rady zgodnie z art. 294 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej następuje z chwilą, gdy Przewodniczący poinformuje o nim na posiedzeniu plenarnym. Przewodniczący przystępuje do ogłoszenia po otrzymaniu dokumentów zawierających stanowisko wszystkich oświadczeń zapisanych w protokole Rady sporządzonym w trakcie przyjmowania przez nią wspólnego stanowiska, powodów, które skłoniły Radę do jego przyjęcia oraz stanowiska Komisji, należycie przetłumaczonych na języki urzędowe Unii Europejskiej. Przewodniczący ogłasza wspólne stanowisko w trakcie pierwszej sesji miesięcznej po otrzymaniu powyższych dokumentów. 1.  Ogłoszenie stanowiska Rady zgodnie z art. 294 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej następuje z chwilą, gdy Przewodniczący poinformuje o nim na posiedzeniu plenarnym. Przewodniczący przystępuje do ogłoszenia po otrzymaniu dokumentów zawierających stanowisko wszystkich oświadczeń zapisanych w protokole Rady sporządzonym w trakcie przyjmowania przez nią wspólnego stanowiska, powodów, które skłoniły Radę do jego przyjęcia oraz stanowiska Komisji, należycie przetłumaczonych na języki urzędowe Unii Europejskiej. Przewodniczący ogłasza wspólne stanowisko w trakcie pierwszej sesji miesięcznej po otrzymaniu powyższych dokumentów. Przed przystąpieniem do ogłoszenia wspólnego stanowiska Przewodniczący sprawdza, konsultując się z przewodniczącym właściwej komisji i/lub sprawozdawcą, czy otrzymany tekst posiada cechy stanowiska Rady dotyczącego pierwszego czytania oraz czy nie zachodzi żaden z przypadków przewidzianych w art. 63. W przeciwnym wypadku Przewodniczący szuka odpowiedniego rozwiązania w porozumieniu z właściwą komisją oraz, jeśli to możliwe, w porozumieniu z Radą. Przed przystąpieniem do ogłoszenia wspólnego stanowiska Przewodniczący sprawdza, konsultując się z przewodniczącym właściwej komisji i/lub sprawozdawcą, czy otrzymany tekst posiada cechy stanowiska Rady dotyczącego pierwszego czytania oraz czy nie zachodzi żaden z przypadków przewidzianych w art. 63. W przeciwnym wypadku Przewodniczący szuka odpowiedniego rozwiązania w porozumieniu z właściwą komisją oraz, jeśli to możliwe, w porozumieniu z Radą. 1a.   Od dnia ogłoszenia stanowiska Rady na posiedzeniu plenarnym, uważa się je za przekazane z urzędu właściwej komisji w pierwszym czytaniu. 2.  Lista ogłoszonych wspólnych stanowisk jest publikowana w protokole posiedzeń Parlamentu, wraz z nazwą właściwej komisji. 2.  Lista ogłoszonych wspólnych stanowisk jest publikowana w protokole posiedzeń Parlamentu, wraz z nazwą właściwej komisji. Poprawka 70 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 65 Artykuł 65 Artykuł 65 Przedłużenie terminów Przedłużenie terminów 1.  Na wniosek przewodniczącego właściwej komisji w przypadku terminów przewidzianych dla drugiego czytania albo na wniosek delegacji Parlamentu do komitetu pojednawczego w przypadku terminów przewidzianych dla postępowania pojednawczego, Przewodniczący przedłuża te terminy na podstawie art. 294 ust. 14 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. 1.  Na wniosek przewodniczącego właściwej komisji Przewodniczący przedłuża terminy przewidziane dla drugiego czytania na podstawie art. 294 ust. 14 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. 2.  Przewodniczący informuje Parlament o każdym przedłużeniu terminu na podstawie art. 294 ust. 14 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, dokonanym zarówno z inicjatywy Parlamentu jak i Rady. 2.  Przewodniczący informuje Parlament o każdym przedłużeniu terminu na podstawie art. 294 ust. 14 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, dokonanym zarówno z inicjatywy Parlamentu jak i Rady. Poprawka 71 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 66 Artykuł 66 Artykuł 66 Odesłanie do właściwej komisji oraz procedura rozpatrywania Procedura w komisji właściwej 1.   Od dnia, w którym zgodnie z art. 64 ust. 1 Parlament zostaje poinformowany o stanowisku Rady, uważa się je za przekazane z urzędu przedmiotowo właściwej komisji oraz komisjom opiniodawczym w pierwszym czytaniu. 2.  Stanowisko Rady jest wpisywane jako pierwszy punkt w porządku dziennym pierwszego posiedzenia komisji przedmiotowo właściwej następującego po dacie ogłoszenia jej stanowiska. Rada może zostać poproszona o jego przedstawienie. 2.  Stanowisko Rady jest wpisywane jako priorytetowy punkt w porządku dziennym pierwszego posiedzenia właściwej komisji następującego po dacie ogłoszenia jej stanowiska. Rada może zostać poproszona o jego przedstawienie. 3.  Sprawozdawcą w drugim czytaniu jest ta sama osoba co w pierwszym, chyba że zapadnie inna decyzja. 3.  Sprawozdawcą w drugim czytaniu jest ta sama osoba co w pierwszym, chyba że zapadnie inna decyzja. 4.  Postanowienia art. 69 ust. 2, 3 i 5 dotyczące drugiego czytania w Parlamencie stosują się do obrad właściwej komisji. Jedynie członkowie komisji lub ich stali zastępcy mogą składać propozycje odrzucenia lub poprawki. Komisja podejmuje decyzje większością oddanych głosów. 4.  Postanowienia dotyczące dopuszczalności poprawek do stanowiska Rady w art. 69 ust. 2 i 3 stosują się do obrad właściwej komisji. Jedynie członkowie komisji lub ich stali zastępcy mogą składać propozycje odrzucenia lub poprawki. Komisja podejmuje decyzje większością oddanych głosów. 5.   Przed przystąpieniem do głosowania komisja może zwrócić się do przewodniczącego oraz sprawozdawcy o przedyskutowanie złożonych w komisji poprawek z przewodniczącym Rady lub jego przedstawicielem oraz z obecnym członkiem Komisji właściwym w danej kwestii. Po dyskusji sprawozdawca może przedstawić poprawki kompromisowe. 6.  Właściwa komisja przedstawia zalecenie do drugiego czytania, proponując przyjęcie, zmianę lub odrzucenie stanowiska przyjętego przez Radę. Zalecenie zawiera krótkie uzasadnienie proponowanej decyzji. 6.  Właściwa komisja przedstawia zalecenie do drugiego czytania, proponując przyjęcie, zmianę lub odrzucenie stanowiska przyjętego przez Radę. Zalecenie zawiera krótkie uzasadnienie proponowanej decyzji. 6a.   Artykułów 49, 50, 53 i 188 nie stosuje się do drugiego czytania. Poprawka 72 Regulamin Parlamentu Europejskiego Tytuł II – rozdział 4 – nagłówek 2 Rozpatrywanie na posiedzeniu plenarnym skreśla się Poprawka 73 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 67 Artykuł 67 Artykuł 67 Zamknięcie drugiego czytania Przedkładanie wniosków Parlamentowi 1.   Stanowisko Rady oraz, jeśli jest ono dostępne, zalecenie do drugiego czytania wydane przez właściwą komisję, są wpisywane z urzędu do projektu porządku dziennego sesji miesięcznej, w trakcie której środa jest dniem poprzedzającym, a zarazem najbliższym daty upływu trzymiesięcznego lub - jeżeli termin został przedłużony zgodnie z art. 65 - czteromiesięcznego terminu, chyba że sprawę rozpatrywano w trakcie wcześniejszej sesji miesięcznej. Stanowisko Rady oraz, jeśli jest ono dostępne, zalecenie do drugiego czytania wydane przez właściwą komisję, są wpisywane z urzędu do projektu porządku dziennego sesji miesięcznej, w trakcie której środa jest dniem poprzedzającym, a zarazem najbliższym daty upływu trzymiesięcznego lub - jeżeli termin został przedłużony zgodnie z art. 65 - czteromiesięcznego terminu, chyba że sprawę rozpatrywano w trakcie wcześniejszej sesji miesięcznej. Ponieważ teksty zaleceń do drugiego czytania mają formę uzasadnienia, w którym właściwa komisja wyjaśnia swoje stanowisko wobec stanowiska Rady. Teksty te nie są poddawane pod głosowanie. 2.   Drugie czytanie zostaje zamknięte z chwilą przyjęcia, odrzucenia lub wniesienia przez Parlament poprawek do stanowiska Rady w terminach przewidzianych w art. 294 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej oraz zgodnie z postanowieniami tych artykułów. Poprawka 74 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 67 a (nowy) Artykuł 67 a Głosowanie na posiedzeniu plenarnym – drugie czytanie 1.   Parlament głosuje w pierwszej kolejności nad każdym wnioskiem w sprawie natychmiastowego odrzucenia stanowiska Rady złożonym na piśmie przez komisję właściwą, grupę polityczną lub co najmniej 40 posłów. Aby wniosek ten został przyjęty, wymaga uzyskania większości głosów posłów do Parlamentu. W przypadku przyjęcia wniosku w sprawie odrzucenia stanowiska Rady, skutkującego odrzuceniem tego stanowiska, Przewodniczący ogłasza na posiedzeniu plenarnym zamknięcie procedury ustawodawczej. Jeżeli wniosek w sprawie odrzucenia nie zostanie przyjęty, Parlament postępuje zgodnie z ust. 2–5. 2.   Wszelkie wstępne porozumienia przedłożone przez właściwą komisję zgodnie z art. 73d ust. 4 mają priorytet podczas głosowania i są poddawane pod jedno głosowanie, chyba że na wniosek grupy politycznej lub co najmniej 40 posłów Parlament postanowi o natychmiastowym przeprowadzeniu głosowania nad poprawkami zgodnie z ust. 3. Jeżeli w drodze jednego głosowania wstępne porozumienie uzyska większość głosów posłów do Parlamentu, Przewodniczący ogłasza, że drugie czytanie w Parlamencie zostało zakończone. Jeżeli w drodze jednego głosowania wstępne porozumienie nie uzyska większości głosów posłów do Parlamentu, Parlament postępuje zgodnie z ust. 3–5. 3.   Jeżeli nie zostanie przyjęty wniosek w sprawie odrzucenia zgodnie z ust. 1 bądź nie zostanie przyjęte wstępne porozumienie zgodnie z ust. 2, wszelkie poprawki do stanowiska Rady, w tym poprawki zawarte we wstępnym porozumieniu, przedłożonym przez właściwą komisję na mocy art. 73d ust. 4 poddaje się następnie pod głosowanie. Wszelkie poprawki do stanowiska Rady są przyjmowane wyłącznie większością głosów posłów do Parlamentu. Przed głosowaniem nad poprawkami Przewodniczący może wystąpić do Komisji o przedstawienie jej stanowiska oraz do Rady o przekazanie uwag. 4.   Mimo odrzucenia przez Parlament w głosowaniu wstępnego wniosku o odrzucenie stanowiska Rady na mocy ust. 1 Parlament na wniosek przewodniczącego lub sprawozdawcy właściwej komisji, grupy politycznej lub co najmniej 40 posłów może rozpatrzyć kolejny wniosek o odrzucenie po głosowaniu nad poprawkami zgodnie z ust. 2 lub 3. Aby wniosek ten został przyjęty, wymaga uzyskania większości głosów posłów do Parlamentu. Jeżeli stanowisko Rady zostanie odrzucone, Przewodniczący ogłasza na posiedzeniu plenarnym zamknięcie procedury ustawodawczej. 5.   Po głosowaniach przeprowadzonych zgodnie z ust. 1–4 oraz głosowaniach przeprowadzonych następnie w sprawie poprawek do projektu rezolucji ustawodawczej dotyczących wniosków proceduralnych, Przewodniczący ogłasza, że drugie czytanie w Parlamencie zostało zakończone, a rezolucję ustawodawczą uznaje się za przyjętą. W razie potrzeby rezolucję ustawodawczą dostosowuje się zgodnie z art. 193 ust. 2 w celu odzwierciedlenia wyników głosowań przeprowadzonych zgodnie z ust. 1–4 lub zastosowania art. 76. Tekst rezolucji ustawodawczej oraz stanowiska Parlamentu, jeżeli takowe zostaną przyjęte, przekazuje się Przewodniczącym Rady i Komisji. Jeżeli nie przedstawiono propozycji odrzucenia lub zmiany stanowiska Rady, uważa się je za przyjęte. Poprawka 75 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 68 Artykuł 68 skreśla się Odrzucenie stanowiska Rady 1.   Właściwa komisja, grupa polityczna lub co najmniej 40 posłów może złożyć, w terminie wyznaczonym przez Przewodniczącego, pisemny wniosek o odrzucenie stanowiska Rady. Do przyjęcia takiego wniosku wymagana jest większość głosów członków Parlamentu. Wniosek o odrzucenie stanowiska Rady jest poddawany pod głosowanie przed głosowaniem nad wszelkimi poprawkami. 2.   Mimo odrzucenia przez Parlament w głosowaniu wniosku o odrzucenie stanowiska Rady, na podstawie zalecenia sprawozdawcy Parlament może rozpatrzyć nowy wniosek o odrzucenie po głosowaniu nad poprawkami i przesłuchaniu oświadczenia Komisji zgodnie z art. 69 ust. 5. 3.   Jeżeli stanowisko Rady zostanie odrzucone, Przewodniczący ogłasza na posiedzeniu plenarnym zamknięcie procedury ustawodawczej. Poprawka 76 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 69 Artykuł 69 Artykuł 69 Poprawki do stanowiska Rady Dopuszczalność poprawek do stanowiska Rady 1.  Właściwa komisja, grupa polityczna lub co najmniej 40 posłów może złożyć poprawki do stanowiska Rady w celu ich rozpatrzenia na posiedzeniu plenarnym. 1.  Właściwa komisja, grupa polityczna lub co najmniej 40 posłów może złożyć poprawki do stanowiska Rady w celu ich rozpatrzenia na posiedzeniu plenarnym. 2.  Poprawki do stanowiska Rady są dopuszczalne tylko wówczas, gdy są one zgodne z postanowieniami art. 169 i 170 oraz jeśli mają na celu: 2.  Poprawki do stanowiska Rady są dopuszczalne tylko wówczas, gdy są one zgodne z postanowieniami art. 169 i 170 oraz jeśli mają na celu: a)  przywrócenie w całości bądź w części stanowiska przyjętego przez Parlament w trakcie pierwszego czytania; lub a)  przywrócenie w całości bądź w części stanowiska przyjętego przez Parlament w trakcie pierwszego czytania; lub b)  osiągnięcie kompromisu pomiędzy Radą a Parlamentem; lub b)  osiągnięcie kompromisu pomiędzy Radą a Parlamentem; lub c)  zmianę tych elementów stanowiska Rady, które nie zostały zamieszczone w projekcie złożonym do pierwszego czytania, lub zostały w nim zamieszczone w innym brzmieniu, a które nie wnoszą istotnych zmian w rozumieniu art. 63; lub c)  zmianę tych elementów stanowiska Rady, które nie zostały zamieszczone w projekcie złożonym do pierwszego czytania, lub zostały w nim zamieszczone w innym brzmieniu, lub d)  uwzględnienie nowego faktu lub sytuacji prawnej zaistniałych po pierwszym czytaniu. d)  uwzględnienie nowego faktu lub sytuacji prawnej zaistniałych po przyjęciu stanowiska Parlamentu w pierwszym czytaniu. Decyzja Przewodniczącego w sprawie dopuszczalności lub odrzucenia poprawek jest ostateczna. Decyzja Przewodniczącego w sprawie dopuszczalności lub odrzucenia poprawek jest ostateczna. 3.  Jeżeli od czasu pierwszego czytania odbyły się nowe wybory do Parlamentu, ale nie powoływano się na art. 63, Przewodniczący może postanowić o odstąpieniu od ograniczeń dotyczących dopuszczalności poprawek, wymienionych w ust. 2. 3.  Jeżeli od czasu pierwszego czytania odbyły się nowe wybory do Parlamentu, ale nie powoływano się na art. 63, Przewodniczący może postanowić o odstąpieniu od ograniczeń dotyczących dopuszczalności poprawek, wymienionych w ust. 2. 4.   Poprawki są przyjmowane wyłącznie większością głosów członków Parlamentu. 5.   Przed głosowaniem nad poprawkami Przewodniczący może wystąpić do Komisji o przedstawienie jej stanowiska oraz do Rady o przekazanie uwag. Poprawka 77 Regulamin Parlamentu Europejskiego Tytuł II – rozdział 5 – nagłówek ROZDZIAŁ 5 SEKCJA 4 TRZECIE CZYTANIE PROCEDURA POJEDNAWCZA I TRZECIE CZYTANIE Poprawka 78 Regulamin Parlamentu Europejskiego Tytuł II – rozdział 5 – nagłówek 1 Procedura pojednawcza skreśla się Poprawka 79 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 69 b (nowy) Artykuł 69b Przedłużenie terminów 1.   Na wniosek delegacji Parlamentu do komitetu pojednawczego Przewodniczący przedłuża terminy przewidziane dla trzeciego czytania na podstawie art. 294 ust. 14 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. 2.   Przewodniczący informuje Parlament o każdym przedłużeniu terminu na podstawie art. 294 ust. 14 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, dokonanym zarówno z inicjatywy Parlamentu, jak i Rady. Poprawka 80 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 71 Artykuł 71 Artykuł 71 Delegacja do komitetu pojednawczego Delegacja do komitetu pojednawczego 1.  Delegacja Parlamentu do komitetu pojednawczego składa się z takiej samej liczby członków, co delegacja Rady. 1.  Delegacja Parlamentu do komitetu pojednawczego składa się z takiej samej liczby członków, co delegacja Rady. 2.  Skład polityczny delegacji odzwierciedla podział Parlamentu na grupy polityczne. Konferencja Przewodniczących ustala dokładną liczbę członków poszczególnych grup politycznych wchodzących w skład delegacji. 2.  Skład polityczny delegacji odzwierciedla podział Parlamentu na grupy polityczne. Konferencja Przewodniczących ustala dokładną liczbę członków poszczególnych grup politycznych wchodzących w skład delegacji. 3.  Członkowie delegacji są powoływani przez grupy polityczne dla każdego przypadku postępowania pojednawczego, w miarę możliwości spośród członków zainteresowanych komisji, za wyjątkiem trzech stałych członków kolejnych delegacji, wyznaczonych na okres 12 miesięcy. Trzej stali członkowie są wyznaczani przez grupy polityczne spośród wiceprzewodniczących i reprezentują co najmniej dwie różne grupy polityczne. W skład każdej delegacji wchodzą przewodniczący oraz sprawozdawca właściwej komisji. 3.  Członkowie delegacji są powoływani przez grupy polityczne dla każdego przypadku postępowania pojednawczego, w miarę możliwości spośród członków właściwej komisji, za wyjątkiem trzech stałych członków kolejnych delegacji, wyznaczonych na okres 12 miesięcy. Trzej stali członkowie są wyznaczani przez grupy polityczne spośród wiceprzewodniczących i reprezentują co najmniej dwie różne grupy polityczne. W skład każdej delegacji wchodzą przewodniczący oraz sprawozdawca w drugim czytaniu we właściwej komisji, a także sprawozdawca każdej zaangażowanej komisji. 4.  Grupy polityczne reprezentowane w delegacji wyznaczają zastępców. 4.  Grupy polityczne reprezentowane w delegacji wyznaczają zastępców. 5.  Grupy polityczne i posłowie niezrzeszeni niereprezentowani w delegacji mają prawo oddelegować po jednym przedstawicielu na wszelkie wewnętrzne posiedzenia przygotowawcze delegacji. 5.  Grupy polityczne niereprezentowane w delegacji mają prawo oddelegować po jednym przedstawicielu na wszelkie wewnętrzne posiedzenia przygotowawcze delegacji. Jeżeli w skład delegacji nie wchodzi żaden poseł niezrzeszony, w wewnętrznych posiedzeniach przygotowawczych delegacji może uczestniczyć jeden poseł niezrzeszony. 6.  Delegacją kieruje Przewodniczący Parlamentu lub jeden z trzech stałych członków. 6.  Delegacją kieruje Przewodniczący Parlamentu lub jeden z trzech stałych członków. 7.  Delegacja podejmuje decyzje większością głosów swoich członków. Obrady delegacji nie są jawne. 7.  Delegacja podejmuje decyzje większością głosów swoich członków. Obrady delegacji nie są jawne. Konferencja Przewodniczących przyjmuje uzupełniające wytyczne proceduralne dotyczące pracy delegacji do komitetu pojednawczego. Konferencja Przewodniczących przyjmuje uzupełniające wytyczne proceduralne dotyczące pracy delegacji do komitetu pojednawczego. 8.  Delegacja informuje Parlament o wynikach postępowania pojednawczego. 8.  Delegacja informuje Parlament o wynikach postępowania pojednawczego. Poprawka 81 Regulamin Parlamentu Europejskiego Tytuł II – rozdział 5 – nagłówek 2 Rozpatrywanie na posiedzeniu plenarnym skreśla się Poprawka 82 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 72 Artykuł 72 Artykuł 72 Wspólny projekt Wspólny projekt 1.  Jeżeli komitet pojednawczy uzgodni wspólny projekt, punkt ten zostaje wpisany do porządku dziennego posiedzenia plenarnego Parlamentu, które odbędzie się w ciągu sześciu tygodni, lub - jeśli termin został przedłużony - ośmiu tygodni po przyjęciu przez komitet pojednawczy wspólnego projektu. 1.  Jeżeli komitet pojednawczy uzgodni wspólny projekt, punkt ten zostaje wpisany do porządku dziennego posiedzenia plenarnego Parlamentu, które odbędzie się w ciągu sześciu tygodni, lub - jeśli termin został przedłużony - ośmiu tygodni po przyjęciu przez komitet pojednawczy wspólnego projektu. 2.  Przewodniczący delegacji lub inny wyznaczony członek delegacji Parlamentu do komitetu pojednawczego składa oświadczenie na temat wspólnego projektu, do którego dołączone jest sprawozdanie. 2.  Przewodniczący delegacji lub inny wyznaczony członek delegacji Parlamentu do komitetu pojednawczego składa oświadczenie na temat wspólnego projektu, do którego dołączone jest sprawozdanie. 3.  Nie można zgłaszać poprawek do wspólnego projektu. 3.  Nie można zgłaszać poprawek do wspólnego projektu. 4.  Wspólny projekt stanowi jako całość przedmiot jednego głosowania. Projekt zostaje przyjęty, jeżeli uzyska większość oddanych głosów. 4.  Wspólny projekt stanowi jako całość przedmiot jednego głosowania. Projekt zostaje przyjęty, jeżeli uzyska większość oddanych głosów. 5.  Jeżeli komitet pojednawczy nie osiągnie porozumienia w sprawie wspólnego projektu, przewodniczący lub inny wyznaczony członek delegacji Parlamentu do komitetu pojednawczego składa oświadczenie. Po złożeniu oświadczenia następuje debata. 5.  Jeżeli komitet pojednawczy nie osiągnie porozumienia w sprawie wspólnego projektu, przewodniczący lub inny wyznaczony członek delegacji Parlamentu do komitetu pojednawczego składa oświadczenie. Po złożeniu oświadczenia następuje debata. 5a.   Podczas następującej po drugim czytaniu procedury pojednawczej pomiędzy Parlamentem a Radą wniosek nie może zostać odesłany do komisji. 5b.   Przepisów art. 49, 50 i 53 nie stosuje się w trzecim czytaniu. Poprawka 83 Regulamin Parlamentu Europejskiego Tytuł II – rozdział 6 – nagłówek ROZDZIAŁ 6 SEKCJA 5 ZAMKNIĘCIE PROCEDURY USTAWODAWCZEJ ZAMKNIĘCIE PROCEDURY Poprawka 84 Regulamin Parlamentu Europejskiego Tytuł II – rozdział 3 – sekcja 3 (nowa) SEKCJA 3 NEGOCJACJE MIĘDZYINSTYTUCJONALNE W ZWYKŁYCH PROCEDURACH USTAWODAWCZYCH (Sekcję 3 należy wstawić przed sekcją 4 dotyczącą procedury pojednawczej i trzeciego czytania i powinna ona zawierać art. 73 ze zmianami oraz art. 73a–73d). Poprawka 85 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 73 Artykuł 73 Artykuł 73 Negocjacje międzyinstytucjonalne w procedurach ustawodawczych Przepisy ogólne 1.   Negocjacje z pozostałymi instytucjami mające na celu osiągnięcie porozumienia w trakcie trwania procedury ustawodawczej są prowadzone z uwzględnieniem kodeksu postępowania określonego przez Konferencję Przewodniczących10. Negocjacje z pozostałymi instytucjami mające na celu osiągnięcie porozumienia w trakcie trwania procedury ustawodawczej mogą być podjęte jedynie na podstawie decyzji przyjętej zgodnie z art. 73a–73c lub po odesłaniu przez Parlament do ponownych negocjacji międzyinstytucjonalnych. Negocjacje takie są prowadzone z uwzględnieniem kodeksu postępowania określonego przez Konferencję Przewodniczących10. 2.   Negocjacji takich nie podejmuje się przed przyjęciem przez właściwą komisję decyzji w sprawie ich rozpoczęcia. Decyzja taka zapada większością głosów członków komisji, odrębnie dla każdej procedury ustawodawczej. Decyzja określa mandat i skład zespołu negocjacyjnego. O decyzjach takich powiadamia się Przewodniczącego, który regularnie informuje Konferencję Przewodniczących. Mandat składa się ze sprawozdania przyjętego w komisji i przedłożonego do późniejszego rozpatrzenia przez Parlament. W drodze wyjątku, jeżeli komisja właściwa uzna za zasadne podjęcie negocjacji przed przyjęciem sprawozdania w komisji, mandat może składać się ze zbioru poprawek lub zbioru jasno określonych celów, priorytetów lub kierunków. 3.   Zespołem negocjacyjnym kieruje sprawozdawca, a jego pracom przewodniczy przewodniczący komisji właściwej lub wiceprzewodniczący wyznaczony przez przewodniczącego. Zespół ten obejmuje przynajmniej kontrsprawozdawców z każdej grupy politycznej. 4.   Każdy dokument, który ma być omawiany na posiedzeniu z udziałem Rady i Komisji (posiedzeniu trójstronnym), ma formę dokumentu określającego odpowiednie stanowiska uczestniczących instytucji oraz możliwe rozwiązania kompromisowe i jest udostępniany zespołowi negocjacyjnemu co najmniej 48 godzin, a w pilnych przypadkach co najmniej 24 godziny przed danym posiedzeniem trójstronnym. Po każdym posiedzeniu trójstronnym zespół negocjacyjny składa z niego sprawozdanie na kolejnym posiedzeniu właściwej komisji. Komisji tej udostępnia się dokumenty przedstawiające wyniki ostatniego posiedzenia trójstronnego. Jeżeli nie ma możliwości zwołania posiedzenia komisji w stosownym terminie, zespół negocjacyjny składa sprawozdanie przewodniczącemu, kontrsprawozdawcom i koordynatorom komisji, stosownie do przypadku. Właściwa komisja może aktualizować mandat w świetle postępów negocjacji. 5.   Jeżeli negocjacje prowadzą do kompromisu, niezwłocznie informuje się o tym właściwą komisję. Uzgodniony tekst przekazuje się właściwej komisji do rozpatrzenia. W przypadku zatwierdzenia uzgodnionego tekstu w drodze głosowania w komisji, tekst ten przedkładany jest do rozpatrzenia przez Parlament w odpowiedniej formie, w tym w formie poprawek kompromisowych. Można go przedstawić w formie tekstu skonsolidowanego pod warunkiem, że wyraźnie pokazuje zmiany w rozpatrywanym wniosku dotyczącym rozpatrywanego aktu. 6.   Jeżeli procedura obejmuje zaangażowane komisje lub wspólne posiedzenia komisji, art. 54 i 55 mają zastosowanie do decyzji o rozpoczęciu negocjacji oraz do ich przebiegu. W razie braku porozumienia między zainteresowanymi komisjami warunki rozpoczęcia i przebiegu negocjacji ustala przewodniczący Konferencji Przewodniczących Komisji zgodnie z zasadami określonymi we wspomnianych artykułach. __________________ __________________ 10 Zob. załącznik XX. 10 Kodeks postępowania w negocjacjach w kontekście zwykłej procedury ustawodawczej. Poprawka 86 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 73 a (nowy) Artykuł 73a Negocjacje przed pierwszym czytaniem w Parlamencie 1.   W przypadku przyjęcia przez komisję sprawozdania ustawodawczego zgodnie z art. 49, komisja może większością głosów swoich członków podjąć decyzję o przystąpieniu do negocjacji na podstawie tego sprawozdania. 2.   Decyzje o przystąpieniu do negocjacji są ogłaszane na początku miesięcznego posiedzenia plenarnego po ich przyjęciu w komisji. Do końca dnia następującego po tym ogłoszeniu na posiedzeniu plenarnym grupy polityczne lub poszczególni posłowie, stanowiący łącznie co najmniej jedną dziesiątą posłów do Parlamentu, mogą złożyć pisemny wniosek o poddanie pod głosowanie decyzji komisji o przystąpieniu do negocjacji. Parlament przeprowadza głosowanie w sprawie takich wniosków podczas tego samego posiedzenia plenarnego. Jeżeli przed upływem terminu określonego w akapicie pierwszym nie wpłynie żaden taki wniosek, Przewodniczący informuje Parlament o tym fakcie. Jeżeli wniosek zostanie złożony, Przewodniczący może bezpośrednio przed głosowaniem udzielić głosu jednemu mówcy popierającemu przyjęcie wniosku i jednemu mówcy występującemu przeciw jego przyjęciu. Każdy mówca może złożyć oświadczenie trwające maksymalnie dwie minuty. 3.   Jeżeli Parlament odrzuci decyzję komisji o przystąpieniu do negocjacji, projekt aktu ustawodawczego i sprawozdanie właściwej komisji są zapisywane w porządku obrad następnego miesięcznego posiedzenia plenarnego, a Przewodniczący określa termin składania poprawek. Stosuje się art. 59 ust. 1b. 4.   Negocjacje można rozpocząć w dowolnym momencie po upływie terminu określonego w ust. 2 akapit pierwszy, jeżeli nie wpłynął żaden wniosek o głosowanie na posiedzeniu plenarnym nad decyzją o przystąpieniu do negocjacji. Jeżeli taki wniosek został przedstawiony, negocjacje można rozpocząć w dowolnym momencie po zatwierdzeniu decyzji komisji o przystąpieniu do negocjacji. Poprawka 87 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 73 b (nowy) Artykuł 73b Negocjacje przed pierwszym czytaniem w Radzie Jeżeli Parlament przyjął stanowisko w pierwszym czytaniu, stanowi ono mandat do negocjacji z innymi instytucjami. Właściwa komisja może następnie w dowolnym momencie większością głosów swoich członków postanowić o przystąpieniu do negocjacji. Takie decyzje są ogłaszane na posiedzeniu plenarnym w czasie sesji miesięcznej następującej po głosowaniu w komisji oraz odnotowywane w protokole. Poprawka 88 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 73 c (nowy) Artykuł 73c Negocjacje przed drugim czytaniem w Parlamencie Jeżeli Rada przekazała właściwej komisji swoje stanowisko w pierwszym czytaniu, stanowisko Parlamentu w pierwszym czytaniu – zgodnie z art. 69 – stanowi mandat do negocjacji z innymi instytucjami. Właściwa komisja może następnie podjąć decyzję o przystąpieniu do negocjacji w dowolnym momencie. Jeżeli stanowisko Rady zawiera elementy nieobjęte projektem aktu ustawodawczego lub stanowiskiem Parlamentu w pierwszym czytaniu, komisja może przyjąć wytyczne (również w formie poprawek do stanowiska Rady) dla zespołu negocjacyjnego. Poprawka 305 Regulamin Parlamentu Europejskiego Rozdział 6 – artykuł 73 d (nowy) Artykuł 73d Przebieg negocjacji 1.  Zespołem negocjacyjnym Parlamentu kieruje sprawozdawca, a jego pracom przewodniczy przewodniczący komisji właściwej lub wiceprzewodniczący wyznaczony przez przewodniczącego. Zespół ten obejmuje przynajmniej kontrsprawozdawców z każdej grupy politycznej, która jest zainteresowana udziałem w negocjacjach. 2.  Każdy dokument, który ma być omawiany na posiedzeniu z udziałem Rady i Komisji (posiedzeniu trójstronnym), jest udostępniany zespołowi negocjacyjnemu na co najmniej 48 godzin, a w pilnych przypadkach na co najmniej 24 godziny, przed danym posiedzeniem trójstronnym. 3.  Po każdym posiedzeniu trójstronnym przewodniczący zespołu negocjacyjnego i sprawozdawca składają w imieniu zespołu negocjacyjnego sprawozdanie na następnym posiedzeniu właściwej komisji. Jeżeli nie ma możliwości zwołania posiedzenia komisji w stosownym terminie, przewodniczący zespołu negocjacyjnego i sprawozdawca składają w imieniu zespołu negocjacyjnego sprawozdanie na posiedzeniu komisji koordynatorów. 4.  Jeżeli negocjacje prowadzą do wstępnego porozumienia, niezwłocznie informuje się o tym właściwą komisję. Komisji tej udostępnia się dokumenty przedstawiające wyniki ostatniego posiedzenia trójstronnego. Dokumenty te są także publikowane. Wstępne porozumienie przedkłada się właściwej komisji, która podejmuje decyzję w jednym głosowaniu większością oddanych głosów. Jeżeli porozumienie to zostanie zatwierdzone, Parlament poddaje je pod obrady z wyraźnym wskazaniem wszelkich zmian w projekcie aktu ustawodawczego. 5.  W razie braku porozumienia między zainteresowanymi komisjami na mocy art. 54 i 55 szczegółowe reguły dotyczące rozpoczęcia i przebiegu negocjacji ustala przewodniczący Konferencji Przewodniczących Komisji zgodnie z zasadami określonymi we wspomnianych artykułach. Poprawka 90 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 74 Artykuł 74 skreśla się Zatwierdzenie decyzji o rozpoczęciu negocjacji międzyinstytucjonalnych przed przyjęciem sprawozdania w komisji 1.   Każda decyzja jakiejkolwiek komisji o rozpoczęciu negocjacji przed przyjęciem sprawozdania w komisji tłumaczona jest na wszystkie języki urzędowe, doręczana wszystkim posłom do Parlamentu i przekazywana Konferencji Przewodniczących. Na wniosek grupy politycznej Konferencja Przewodniczących może podjąć decyzję o włączeniu tej kwestii – jako punktu do rozpatrzenia z debatą i głosowaniem – do projektu porządku dziennego sesji miesięcznej następującej po doręczeniu dokumentów, w którym to przypadku przewodniczący określa termin składania poprawek. W przypadku nieprzyjęcia przez Konferencję Przewodniczących decyzji o włączeniu tego punktu do projektu porządku dziennego tej sesji miesięcznej, decyzja o rozpoczęciu negocjacji ogłaszana jest przez przewodniczącego podczas otwarcia tej sesji miesięcznej. 2.   Rozpatrzenie punktu wraz z debatą i głosowaniem zostaje wpisane do projektu porządku obrad sesji miesięcznej następującej po ogłoszeniu decyzji, a Przewodniczący określa termin składania poprawek, jeżeli w ciągu 48 godzin od ogłoszenia decyzji wystąpi o to z wnioskiem grupa polityczna lub co najmniej 40 posłów. W przeciwnym wypadku decyzja w sprawie rozpoczęcia negocjacji uznawana jest za zatwierdzoną. Poprawka 91 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 75 Artykuł 75 Artykuł 63a Porozumienie w pierwszym czytaniu Porozumienie w pierwszym czytaniu Jeżeli zgodnie z art. 294 ust. 4 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej Rada poinformuje Parlament, że przyjęła jego stanowisko, Przewodniczący, po ostatecznym opracowaniu zgodnie z art. 193, ogłasza na posiedzeniu plenarnym, że wniosek został przyjęty w takim brzmieniu, które odpowiada stanowisku Parlamentu. Jeżeli zgodnie z art. 294 ust. 4 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej Rada poinformuje Parlament, że przyjęła jego stanowisko, Przewodniczący, po ostatecznym opracowaniu zgodnie z art. 193, ogłasza na posiedzeniu plenarnym, że akt ustawodawczy został przyjęty w brzmieniu, które odpowiada stanowisku Parlamentu. (Należy przesunąć ten artykuł na koniec sekcji 1 dotyczącej pierwszego czytania). Poprawka 92 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 76 Artykuł 76 Artykuł 69a Porozumienie w drugim czytaniu Porozumienie w drugim czytaniu Jeżeli żadna propozycja odrzucenia stanowiska Rady lub wniesienia do niego poprawek nie zostanie przyjęta na podstawie art. 68 i 69 w terminach wyznaczonych do składania i głosowania w sprawie poprawek oraz wniosków o odrzucenie, Przewodniczący ogłasza na posiedzeniu plenarnym ostateczne przyjęcie proponowanego aktu prawnego. Następnie przystępuje on, wspólnie z przewodniczącym Rady, do jego podpisania oraz zarządza ogłoszenie w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, zgodnie z art. 78. Jeżeli żaden wniosek w sprawie odrzucenia stanowiska Rady lub wniesienia do niego poprawek nie zostanie złożony na podstawie art. 67a i 69 w terminach wyznaczonych do składania i głosowania w sprawie poprawek oraz wniosków o odrzucenie, Przewodniczący ogłasza na posiedzeniu plenarnym ostateczne przyjęcie proponowanego aktu prawnego. (Należy przesunąć ten artykuł na koniec sekcji 2 dotyczącej drugiego czytania). Poprawka 93 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 77 Artykuł 77 skreśla się Wymogi dotyczące sporządzania aktów prawnych 1.   Akty prawne przyjęte wspólnie przez Parlament i Radę zgodnie ze zwykła procedurą ustawodawczą wskazują rodzaj, numer porządkowy, datę uchwalenia oraz przedmiot aktu. 2.   Akty prawne przyjęte wspólnie przez Parlament i Radę zawierają: a)  sformułowanie: «Parlament Europejski i Rada Unii Europejskiej»; b)  wskazanie postanowień, na mocy których przyjęto dany akt prawny, poprzedzone słowem: «uwzględniając»; c)  umocowanie zawierające odniesienie do przedstawionych wniosków, jak również wydanych opinii oraz przeprowadzonych konsultacji; d)  preambułę przyjętego aktu poprzedzoną słowami: «mając na uwadze, że» lub «mając na uwadze, co następuje»; e)  sformułowanie: «przyjmują niniejsze rozporządzenie» lub «przyjmują niniejszą dyrektywę» lub «przyjmują niniejszą decyzję» lub «stanowią, co następuje», poprzedzające tekst aktu prawnego. 3.   Akty prawne dzielą się na artykuły, w razie potrzeby pogrupowane w rozdziały i działy. 4.   Ostatni artykuł aktu prawnego określa datę jego wejścia w życie, w przypadku gdy jest ona wcześniejsza lub późniejsza niż dwudziesty dzień po jego ogłoszeniu. 5.   Po ostatnim artykule aktu prawnego następuje: –  sformułowanie dotyczące jego stosowania, zgodne z odpowiednimi postanowieniami Traktatów; –  «Sporządzono w …» i data przyjęcia aktu prawnego; sformułowanie; –  «W imieniu Parlamentu Europejskiego, Przewodniczący», «W imieniu Rady, Przewodniczący», nazwisko Przewodniczącego Parlamentu Europejskiego i przewodniczącego Rady pełniących swoje funkcje w czasie uchwalenia danego aktu prawnego. Poprawka 94 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 78 Artykuł 78 Artykuł 78 Podpisanie przyjętych aktów prawnych Podpisanie i publikacja przyjętych aktów prawnych Po opracowaniu ostatecznej wersji tekstu przyjętego zgodnie z art. 193 Regulaminu i po sprawdzeniu należytego przeprowadzenia wszystkich procedur, akty przyjęte zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą podpisywane są przez Przewodniczącego i Sekretarza Generalnego i publikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej przez sekretarzy generalnych Parlamentu i Rady. Po opracowaniu ostatecznej wersji tekstu przyjętego zgodnie z art. 193 Regulaminu i załącznikiem XVIa oraz po sprawdzeniu należytego przeprowadzenia wszystkich procedur, akty przyjęte zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą podpisywane są przez Przewodniczącego i Sekretarza Generalnego. Sekretarze generalni Parlamentu i Rady podejmują następnie działania w celu opublikowania aktu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Poprawka 95 Regulamin Parlamentu Europejskiego Tytuł II – rozdział 4 (nowy) ROZDZIAŁ 4 PRZEPISY SZCZEGÓLNE DOTYCZĄCE PROCEDURY KONSULTACJI (Należy wstawić po art. 78) Poprawka 96 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 78 a (nowy) Artykuł 78a Zmieniony wniosek dotyczący aktu prawnie wiążącego Jeżeli Komisja zamierza zastąpić lub zmienić swój wniosek dotyczący aktu prawnie wiążącego, właściwa komisja może odroczyć jego rozpatrywanie do chwili otrzymania nowego wniosku lub poprawek Komisji. Poprawka 97 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 78 b (nowy) Artykuł 78b Stanowisko Komisji w sprawie poprawek Zanim właściwa komisja przystąpi do głosowania końcowego nad wnioskiem dotyczącym aktu prawnie wiążącego, może zwrócić się do Komisji o przedstawienie stanowiska w sprawie wszystkich przyjętych przez siebie poprawek do wniosku. W razie potrzeby stanowisko Komisji dołącza się do sprawozdania. Poprawka 98 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 78 c (nowy) Artykuł 78c Głosowanie na posiedzeniu plenarnym Stosuje się odpowiednio art. 59 ust. -1, 1, 1b i 1c. Poprawka 99 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 78 d (nowy) Artykuł 78d Postępowanie po przyjęciu stanowiska przez Parlament 1.   W okresie następującym po przyjęciu przez Parlament stanowiska w sprawie projektu aktu prawnie wiążącego, przewodniczący i sprawozdawca właściwej komisji śledzą przebieg dalszych prac nad tym projektem aktu w ramach procedury prowadzącej do jego przyjęcia przez Radę, w szczególności w celu upewnienia się, że Rada lub Komisja należycie przestrzegają wszelkich zobowiązań wobec Parlamentu dotyczących ich stanowiska. Regularnie przedkładają oni komisji sprawozdanie w tej sprawie. 2.   Właściwa komisja może wezwać Komisję i Radę do wspólnego omówienia sprawy. 3.   Na każdym etapie tej procedury właściwa komisja może, jeżeli uzna to za konieczne, złożyć projekt rezolucji, zalecając Parlamentowi, aby: –   zwrócił się do Komisji o wycofanie wniosku, –   zwrócił się do Komisji lub Rady o ponowne przekazanie mu sprawy zgodnie z art. 78e, lub zwrócił się do Komisji o przedstawienie nowego wniosku, lub –   postanowił o podjęciu wszelkich innych działań, które uzna za właściwe. Wniosek ten wpisuje się do projektu porządku dziennego sesji miesięcznej następującej po przyjęciu wniosku przez komisję. Poprawka 100 Regulamin Parlamentu Europejskiego Ustęp 78 e (nowy) Artykuł 78e Ponowne przekazanie do Parlamentu 1.   Na wniosek właściwej komisji Przewodniczący zwraca się do Rady o ponowną konsultację z Parlamentem w takich samych okolicznościach i na takich samych warunkach, jakie przewidziano w art. 63 ust. 1, a także wtedy, gdy Rada zmienia lub zamierza w istotny sposób zmienić projekt aktu prawnie wiążącego, w sprawie którego Parlament pierwotnie zajął stanowisko, chyba że zmiany te mają na celu wprowadzenie poprawek Parlamentu. 2.   Przewodniczący zwraca się także o ponowne przekazanie Parlamentowi projektu aktu prawnie wiążącego w okolicznościach określonych w niniejszym artykule, jeżeli Parlament podejmie taką decyzję na wniosek grupy politycznej lub co najmniej 40 posłów. Poprawka 101 Regulamin Parlamentu Europejskiego Tytuł II – rozdział 7 – numeracja ROZDZIAŁ 7 ROZDZIAŁ 5 SPRAWY KONSTYTUCYJNE SPRAWY KONSTYTUCYJNE Poprawka 102 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 81 Artykuł 81 Artykuł 81 Traktaty akcesyjne Traktaty akcesyjne 1.  Każdy wniosek państwa europejskiego o przystąpienie do Unii Europejskiej jest przekazywany właściwej komisji do rozpatrzenia. 1.  Każdy wniosek państwa europejskiego o przystąpienie do Unii Europejskiej zgodnie z art. 49 Traktatu o Unii Europejskiej jest przekazywany właściwej komisji do rozpatrzenia. 2.  Na wniosek właściwej komisji, grupy politycznej lub co najmniej 40 posłów Parlament może zwrócić się do Komisji lub Rady o udział w debacie przed rozpoczęciem negocjacji z państwem kandydującym. 2.  Na wniosek właściwej komisji, grupy politycznej lub co najmniej 40 posłów Parlament może zwrócić się do Komisji lub Rady o udział w debacie przed rozpoczęciem negocjacji z państwem kandydującym. 3.  Przez cały okres trwania negocjacji Komisja i Rada regularnie i wyczerpująco informują właściwą komisję parlamentarną, w razie potrzeby w trybie poufnym, o postępach w negocjacjach. 3.  Właściwa komisja zwraca się do Komisji i Rady, by regularnie i wyczerpująco informowały ją, w razie potrzeby w trybie poufnym, o postępach w negocjacjach. 4.  Na każdym etapie negocjacji Parlament może, na podstawie sprawozdania właściwej komisji, przyjąć zalecenia i zwrócić się o ich wzięcie pod uwagę przed zawarciem traktatu o przystąpieniu państwa do Unii Europejskiej. 4.  Na każdym etapie negocjacji Parlament może, na podstawie sprawozdania właściwej komisji, przyjąć zalecenia i zwrócić się o ich wzięcie pod uwagę przed zawarciem traktatu o przystąpieniu państwa do Unii Europejskiej. 5.  Po zakończeniu negocjacji, lecz przed podpisaniem jakiegokolwiek porozumienia, projekt porozumienia jest przekazywany Parlamentowi w celu uzyskania zgody Parlamentu zgodnie z art. 99 Regulaminu. 5.  Po zakończeniu negocjacji, lecz przed podpisaniem jakiegokolwiek porozumienia, projekt porozumienia jest przekazywany Parlamentowi w celu uzyskania zgody Parlamentu zgodnie z art. 99 Regulaminu. Zgodnie z art. 49 Traktatu o Unii Europejskiej zgoda Parlamentu wymaga większości głosów posłów do Parlamentu. Poprawka 103 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 83 Artykuł 83 Artykuł 83 Naruszenie przez państwo członkowskie podstawowych zasad Naruszenie przez państwo członkowskie podstawowych zasad i wartości 1.  Na podstawie specjalnego sprawozdania właściwej komisji opracowanego zgodnie z art. 45 i 52 Parlament może: 1.  Na podstawie specjalnego sprawozdania właściwej komisji opracowanego zgodnie z art. 45 i 52 Parlament może: a)  poddać pod głosowanie uzasadniony wniosek wzywający Radę do podjęcia działań zgodnie z art. 7 ust. 1 Traktatu o Unii Europejskiej; a)  poddać pod głosowanie uzasadniony wniosek wzywający Radę do podjęcia działań zgodnie z art. 7 ust. 1 Traktatu o Unii Europejskiej; b)  poddać pod głosowanie wniosek wzywający Komisję lub państwa członkowskie do przedstawienia wniosku zgodnie z art. 7 ust. 2 Traktatu o Unii Europejskiej; b)  poddać pod głosowanie wniosek wzywający Komisję lub państwa członkowskie do przedstawienia wniosku zgodnie z art. 7 ust. 2 Traktatu o Unii Europejskiej; c)  poddać pod głosowanie wniosek wzywający Radę do podjęcia działań zgodnie z art. 7 ust. 3 lub, następnie, z art. 7 ust. 4 Traktatu o Unii Europejskiej. c)  poddać pod głosowanie wniosek wzywający Radę do podjęcia działań zgodnie z art. 7 ust. 3 lub, następnie, z art. 7 ust. 4 Traktatu o Unii Europejskiej. 2.  Każdy wniosek Rady o wyrażenie zgody na propozycję przedłożoną zgodnie z art. 7 ust. 1 i 2 Traktatu o Unii Europejskiej wraz z uwagami przekazanymi przez zainteresowane państwo członkowskie, jest przedstawiany w Parlamencie i kierowany do właściwej komisji zgodnie z art. 99. Z wyjątkiem pilnych i uzasadnionych przypadków, Parlament podejmuje decyzję na podstawie propozycji właściwej komisji. 2.  Każdy wniosek Rady o wyrażenie zgody na propozycję przedłożoną zgodnie z art. 7 ust. 1 i 2 Traktatu o Unii Europejskiej wraz z uwagami przekazanymi przez zainteresowane państwo członkowskie, jest przedstawiany w Parlamencie i kierowany do właściwej komisji zgodnie z art. 99. Z wyjątkiem pilnych i uzasadnionych przypadków, Parlament podejmuje decyzję na podstawie propozycji właściwej komisji. 3.  Decyzje, o których mowa w ust. 1 i 2, wymagają większości dwóch trzecich oddanych głosów reprezentujących większość członków Parlamentu. 3.  Zgodnie z art. 354 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej decyzje, o których mowa w ust. 1 i 2, wymagają większości dwóch trzecich oddanych głosów reprezentujących większość posłów do Parlamentu. 4.  Z zastrzeżeniem zgody Konferencji Przewodniczących komisja przedmiotowo właściwa może przedłożyć projekt rezolucji towarzyszącej. Projekt ten wyraża opinię Parlamentu co do poważnego naruszenia zasad podstawowych przez państwo członkowskie oraz co do odpowiednich sankcji, ich modyfikacji lub zniesienia. 4.  Z zastrzeżeniem zgody Konferencji Przewodniczących właściwa komisja może przedłożyć projekt rezolucji towarzyszącej. Projekt ten wyraża opinię Parlamentu co do poważnego naruszenia zasad podstawowych przez państwo członkowskie, środków, jakie należy przyjąć, oraz zmiany lub uchylenia tych środków. 5.  Właściwa komisja czuwa nad tym, aby Parlament był wyczerpująco informowany oraz, jeżeli to konieczne, aby wydał opinię co do wszystkich dalszych decyzji podejmowanych po udzieleniu zgody na podstawie ust. 3. Rada jest proszona o przekazywanie informacji na temat rozwoju sytuacji. Na podstawie sporządzonej za zgodą Konferencji Przewodniczących propozycji właściwej komisji Parlament może przyjąć zalecenia dla Rady. 5.  Właściwa komisja czuwa nad tym, aby Parlament był wyczerpująco informowany oraz, jeżeli to konieczne, aby wydał opinię co do wszystkich dalszych decyzji podejmowanych po udzieleniu zgody na podstawie ust. 3. Rada jest proszona o przekazywanie informacji na temat rozwoju sytuacji. Na podstawie sporządzonej za zgodą Konferencji Przewodniczących propozycji właściwej komisji Parlament może przyjąć zalecenia dla Rady. Poprawka 104 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 84 Artykuł 84 Artykuł 84 Skład Parlamentu Skład Parlamentu W stosownym czasie przed końcem kadencji parlamentarnej Parlament może na podstawie sprawozdania sporządzonego przez właściwą komisję zgodnie z art. 45 przedstawić propozycję modyfikacji swojego składu. Projekt decyzji Rady Europejskiej określającej skład Parlamentu jest rozpatrywany zgodnie z art. 99. W stosownym czasie przed końcem kadencji parlamentarnej Parlament może, na podstawie sprawozdania sporządzonego przez właściwą komisję zgodnie z art. 14 ust. 2 Traktatu o Unii Europejskiej oraz z art. 45 i 52 Regulaminu, przedstawić propozycję zmiany swojego składu. Projekt decyzji Rady Europejskiej określającej skład Parlamentu jest rozpatrywany zgodnie z art. 99. Poprawka 105 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 85 Artykuł 85 Artykuł 85 Ściślejsza współpraca pomiędzy państwami członkowskimi Ściślejsza współpraca pomiędzy państwami członkowskimi 1.  Wnioski mające na celu wprowadzenie ściślejszej współpracy między państwami członkowskimi zgodnie z art. 20 Traktatu o Unii Europejskiej są przekazywane przez Przewodniczącego do rozpatrzenia właściwej komisji. Artykuły 39, 41, 43, 47-63 i 99 Regulaminu stosuje się odpowiednio. 1.  Wnioski mające na celu wprowadzenie ściślejszej współpracy między państwami członkowskimi zgodnie z art. 20 Traktatu o Unii Europejskiej są przekazywane przez Przewodniczącego do rozpatrzenia właściwej komisji. Artykuł 99 stosuje się. 2.  Właściwa komisja sprawdza zgodność z art. 20 Traktatu o Unii Europejskiej oraz z art. 326–334 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. 2.  Właściwa komisja sprawdza zgodność z art. 20 Traktatu o Unii Europejskiej oraz z art. 326–334 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. 3.  Po ustanowieniu ściślejszej współpracy późniejsze akty prawne proponowane w jej ramach podlegają w Parlamencie tym samym procedurom co akty nie wchodzące w zakres ściślejszej współpracy. Artykuł 47 stosuje się. 3.  Po ustanowieniu ściślejszej współpracy późniejsze akty prawne proponowane w jej ramach podlegają na posiedzeniu plenarnym tym samym procedurom co akty nie wchodzące w zakres ściślejszej współpracy. Artykuł 47 stosuje się. Poprawka 106 Regulamin Parlamentu Europejskiego Tytuł II – rozdział 8 – numeracja ROZDZIAŁ 8 ROZDZIAŁ 6 PROCEDURY BUDŻETOWE PROCEDURY BUDŻETOWE Poprawka 107 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 86 Artykuł 86 Artykuł 86 Wieloletnie ramy finansowe Wieloletnie ramy finansowe W przypadku gdy Rada wymaga zgody Parlamentu w odniesieniu do wniosku dotyczącego rozporządzenia ustanawiającego wieloletnie ramy finansowe, sprawa zostaje przekazana do komisji przedmiotowo właściwej zgodnie z procedurą określoną w art. 99. Do osiągnięcia zgody Parlamentu wymagana jest większość głosów jego członków. Jeżeli Rada wymaga zgody Parlamentu w odniesieniu do wniosku dotyczącego rozporządzenia ustanawiającego wieloletnie ramy finansowe, sprawę rozpatruje się zgodnie z art. 99. Zgodnie z art. 312 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej zgoda Parlamentu wymaga większości głosów posłów do Parlamentu. Poprawka 108 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 86 a (nowy) Artykuł 86a Roczna procedura budżetowa Właściwa komisja może podjąć decyzję o sporządzeniu sprawozdania dotyczącego budżetu, jakie uzna za stosowne, z uwzględnieniem załącznika do porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 2 grudnia 2013 r. w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w kwestiach budżetowych i należytego zarządzania finansami1a. Każda inna komisja może wydać opinię w terminie określonym przez właściwą komisję. ___________________ 1a Dz.U. C 373 z 20.12.2013, s. 1. Poprawka 109 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 87 Artykuł 87 skreśla się Dokumenty robocze 1.   Posłom udostępniane są następujące dokumenty: a)  projekt budżetu przedstawiany przez Komisję; b)  sprawozdanie Rady z obrad nad projektem budżetu; c)  stanowisko Rady w sprawie projektu budżetu przyjęte zgodnie z art. 314 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej; d)  wszelkie projekty decyzji w sprawie kwot miesięcznego prowizorium budżetowego zgodnie z art. 315 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. 2.   Powyższe dokumenty są przekazywane właściwej komisji. Każda zainteresowana komisja może wydać swoją opinię. 3.   Przewodniczący wyznacza termin, w jakim komisje, które zamierzają wydać opinię, przekazują ją właściwej komisji. Poprawka 110 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 88 Artykuł 88 Artykuł 88 Rozpatrywanie projektu budżetu – pierwszy etap Stanowisko Parlamentu w sprawie projektu budżetu 1.  Zgodnie z określonymi niżej zasadami każdy poseł może złożyć i przedstawić projekty poprawek do projektu budżetu. 1.  Poprawki do stanowiska Rady w sprawie projektu budżetu mogą być składane we właściwej komisji przez indywidualnych posłów. Na posiedzeniu plenarnym poprawki do stanowiska Rady mogą zostać złożone przez co najmniej 40 posłów lub w imieniu komisji lub grupy politycznej. 2.  Propozycje poprawek są dopuszczalne, jeżeli zostały złożone na piśmie i podpisane przez co najmniej 40 posłów albo przedłożone w imieniu grupy politycznej lub komisji, określają pozycje budżetowe, których dotyczą, oraz zapewniają przestrzeganie zasady równowagi przychodów i wydatków. Projekty poprawek zawierają wszelkie użyteczne informacje do zamieszczenia w uwagach do danej pozycji budżetowej. 2.  Poprawki są składane wraz z uzasadnieniem na piśmie, opatrzone podpisem autorów i określają linię budżetową, której dotyczą. Do wszystkich projektów poprawek do projektu budżetu dołączane są pisemne uzasadnienia. 3.  Przewodniczący wyznacza termin składania projektów poprawek. 3.  Przewodniczący wyznacza termin składania poprawek. 4.  Właściwa komisja wydaje opinię na temat złożonych tekstów przed poddaniem ich pod dyskusję na posiedzeniu plenarnym. 4.  Właściwa komisja przeprowadza głosowanie nad poprawkami przed poddaniem ich pod dyskusję na posiedzeniu plenarnym. Projekty poprawek, które zostały odrzucone przez właściwą komisję, są poddawane pod głosowanie na posiedzeniu plenarnym jedynie wówczas, gdy komisja lub co najmniej 40 posłów złoży odpowiedni wniosek na piśmie w terminie wyznaczonym przez Przewodniczącego. Termin ten nie może być w żadnym wypadku krótszy niż dwadzieścia cztery godziny przed rozpoczęciem głosowania. 4a.   Poprawki złożone na posiedzeniu plenarnym, które zostały odrzucone przez właściwą komisję, mogą być poddane pod głosowanie jedynie wówczas, gdy komisja lub co najmniej 40 posłów złoży odpowiedni wniosek na piśmie w terminie wyznaczonym przez Przewodniczącego. Termin ten nie może być w żadnym wypadku krótszy niż dwadzieścia cztery godziny przed rozpoczęciem głosowania. 5.  Projekty poprawek do preliminarza budżetowego Parlamentu Europejskiego zbieżne z projektami odrzuconymi wcześniej przez Parlament na etapie ustalania preliminarza są poddawane pod dyskusję jedynie wówczas, gdy właściwa komisja wyda pozytywną opinię. 5.  Poprawki do preliminarza budżetowego Parlamentu Europejskiego zbieżne z projektami odrzuconymi wcześniej przez Parlament na etapie ustalania preliminarza są poddawane pod dyskusję jedynie wówczas, gdy właściwa komisja wyda pozytywną opinię. 6.  Na zasadzie odstępstwa od postanowień art. 59 ust. 2 Parlament stanowi w oddzielnych, następujących po sobie głosowaniach w sprawie: 6.  Parlament przeprowadza następujące po sobie głosowania w sprawie: –  każdego projektu poprawki, –  poprawek do stanowiska Rady w sprawie projektu budżetu według sekcji, –   sekcji projektu budżetu, –  projektów rezolucji odnoszących się do projektu budżetu. –  projektów rezolucji odnoszących się do projektu budżetu. Zastosowanie ma jednak art. 174 ust. 4–8. Zastosowanie ma jednak art. 174 ust. 4–8a. 7.  Artykuły, rozdziały, tytuły i sekcje projektu budżetu, do których nie wniesiono projektów poprawek uznaje się za przyjęte. 7.  Artykuły, rozdziały, tytuły i sekcje projektu budżetu, do których nie wniesiono poprawek, uznaje się za przyjęte. 8.  Do przyjęcia projektów poprawek wymagana jest większość głosów członków Parlamentu. 8.  Zgodnie z art. 314 ust. 4 lit. a) Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do przyjęcia poprawek wymagana jest większość głosów posłów do Parlamentu. 9.  Jeżeli Parlament wniósł poprawki do projektu budżetu, zmieniony projekt budżetu przekazywany jest wraz z uzasadnieniami Radzie i Komisji. 9.  Jeżeli Parlament wniósł poprawki do stanowiska Rady w sprawie projektu budżetu, zmienione w ten sposób stanowisko jest przekazywane Radzie i Komisji wraz z uzasadnieniami oraz protokołem posiedzenia, na którym przyjęto poprawki. 10.   Rada i Komisja otrzymują protokół z przebiegu posiedzenia, w czasie którego Parlament głosował nad projektem budżetu. Poprawka 111 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 89 Artykuł 89 Artykuł 95a Rozmowy trójstronne dotyczące kwestii finansowych Współpraca międzyinstytucjonalna Przewodniczący uczestniczy w regularnych spotkaniach przewodniczących Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji zwoływanych z inicjatywy Komisji w ramach procedur budżetowych, o których mowa w części szóstej tytuł II Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Przewodniczący podejmuje wszelkie środki niezbędne do popierania konsultacji i zbliżania stanowisk instytucji w celu ułatwienia wdrożenia procedur, o których mowa powyżej. Zgodnie z art. 324 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej Przewodniczący uczestniczy w regularnych spotkaniach przewodniczących Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji zwoływanych z inicjatywy Komisji w ramach procedur budżetowych, o których mowa w części szóstej tytuł II Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Przewodniczący podejmuje wszelkie środki niezbędne do popierania konsultacji i zbliżania stanowisk instytucji w celu ułatwienia wdrożenia procedur, o których mowa powyżej. Przewodniczący Parlamentu może powierzyć to zadanie wiceprzewodniczącemu mającemu doświadczenie w kwestiach budżetowych lub przewodniczącemu komisji właściwej dla spraw budżetowych. Przewodniczący Parlamentu może powierzyć to zadanie wiceprzewodniczącemu mającemu doświadczenie w kwestiach budżetowych lub przewodniczącemu komisji właściwej dla spraw budżetowych. (Należy przesunąć ten artykuł ze zmianami na koniec rozdziału dotyczącego procedur budżetowych, po art. 95). Poprawka 112 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 91 Artykuł 91 Artykuł 91 Ostateczne przyjęcie budżetu Ostateczne przyjęcie budżetu Jeżeli Przewodniczący jest przekonany, że budżet został przyjęty zgodnie z przepisami art. 314 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, ogłasza na posiedzeniu, że budżet został ostatecznie przyjęty. Przewodniczący zarządza publikację budżetu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Jeżeli Przewodniczący uzna, że budżet został przyjęty zgodnie z przepisami art. 314 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, ogłasza na posiedzeniu, że budżet został ostatecznie przyjęty. Przewodniczący zarządza publikację budżetu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Poprawka 113 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 93 Artykuł 93 Artykuł 93 Udzielenie Komisji absolutorium z wykonania budżetu Udzielenie Komisji absolutorium z wykonania budżetu Postanowienia dotyczące procedur wykonawczych stosowanych przy podejmowaniu decyzji w sprawie udzielenia Komisji absolutorium z wykonania budżetu, zgodnie z postanowieniami finansowymi Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej oraz z rozporządzeniem finansowym, są załączone do niniejszego Regulaminu11. Załącznik ten jest przyjmowany zgodnie z art. 227 ust. 2. Postanowienia dotyczące procedur udzielania Komisji absolutorium z wykonania budżetu zgodnie z postanowieniami finansowymi Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej oraz z rozporządzeniem finansowym są załączone do niniejszego Regulaminu11. __________________ __________________ 11 Zob. załącznik V. 11 Zob. załącznik V. Poprawka 114 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 94 Artykuł 94 Artykuł 94 Inne procedury udzielania absolutorium Inne procedury udzielania absolutorium Postanowienia dotyczące procedury stosowanej przy podejmowaniu decyzji w sprawie udzielenia Komisji absolutorium z wykonania budżetu stosuje się również do procedury udzielania absolutorium: Postanowienia dotyczące procedury stosowanej przy podejmowaniu decyzji w sprawie udzielenia Komisji absolutorium z wykonania budżetu, zgodnie z art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, stosuje się również do procedury udzielania absolutorium: –  Przewodniczącemu Parlamentu Europejskiego z wykonania budżetu Parlamentu Europejskiego; –  Przewodniczącemu Parlamentu Europejskiego z wykonania budżetu Parlamentu Europejskiego; –  osobom odpowiedzialnym za wykonanie budżetów innych instytucji i organów Unii Europejskiej, takich jak Rada (w zakresie funkcji wykonawczych), Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, Trybunał Obrachunkowy, Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny i Komitet Regionów; –  osobom odpowiedzialnym za wykonanie budżetów innych instytucji i organów Unii Europejskiej, takich jak Rada, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, Trybunał Obrachunkowy, Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny i Komitet Regionów; –  Komisji z wykonania budżetu Europejskiego Funduszu Rozwoju; –  Komisji z wykonania budżetu Europejskiego Funduszu Rozwoju; –  organom odpowiedzialnym za wykonanie budżetu jednostek prawnie niezależnych wykonujących zadania Unii, w zakresie, w jakim ich czynności podlegają przepisom wymagającym udzielenia absolutorium przez Parlament Europejski; –  organom odpowiedzialnym za wykonanie budżetu jednostek prawnie niezależnych wykonujących zadania Unii, w zakresie, w jakim ich czynności podlegają przepisom wymagającym udzielenia absolutorium przez Parlament Europejski; Poprawka 115 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 95 Artykuł 95 Artykuł 92a Kontrola Parlamentu nad wykonywaniem budżetu Wykonanie budżetu 1.  Parlament kontroluje wykonywanie budżetu bieżącego. Zadanie to powierza komisjom właściwym w sprawach budżetu i kontroli budżetowej oraz innym zainteresowanym komisjom. 1.  Parlament kontroluje wykonywanie budżetu bieżącego. Zadanie to powierza komisjom właściwym w sprawach budżetu i kontroli budżetowej oraz innym zainteresowanym komisjom. 2.  Co roku, przed pierwszym czytaniem projektu budżetu na kolejny rok budżetowy, Parlament bada problemy związane z wykonywaniem budżetu bieżącego, we właściwych przypadkach na podstawie projektu rezolucji przedstawionego przez właściwą komisję parlamentarną. 2.  Co roku, przed czytaniem projektu budżetu na kolejny rok budżetowy, Parlament bada problemy związane z wykonywaniem budżetu bieżącego, we właściwych przypadkach na podstawie projektu rezolucji przedstawionego przez właściwą komisję parlamentarną. (Ten artykuł po zmianach zostanie przeniesiony przed art. 93.) Poprawka 116 Regulamin Parlamentu Europejskiego Tytuł II – rozdział 9 – numeracja ROZDZIAŁ 9 ROZDZIAŁ 7 WEWNĘTRZNE PROCEDURY BUDŻETOWE WEWNĘTRZNE PROCEDURY BUDŻETOWE Poprawka 117 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 98 Artykuł 98 Artykuł 98 Uprawnienia w zakresie ponoszenia i pokrywania wydatków Uprawnienia w zakresie ponoszenia i pokrywania wydatków, zatwierdzania sprawozdań finansowych i udzielania absolutorium 1.  Po konsultacji z właściwą komisją Przewodniczący podejmuje lub zleca podjęcie decyzji w sprawie poniesienia i pokrycia wydatków w ramach wewnętrznego regulaminu finansowego przyjętego przez Prezydium. 1.  Po konsultacji z właściwą komisją Przewodniczący podejmuje lub zleca podjęcie decyzji w sprawie poniesienia i pokrycia wydatków w ramach wewnętrznego regulaminu finansowego przyjętego przez Prezydium. 2.  Przewodniczący przekazuje do właściwej komisji projekt rocznego sprawozdania finansowego. 2.  Przewodniczący przekazuje do właściwej komisji projekt rocznego sprawozdania finansowego. 3.  Na podstawie sprawozdania właściwej komisji Parlament zatwierdza roczne sprawozdanie finansowe oraz stanowi o udzieleniu absolutorium. 3.  Na podstawie sprawozdania właściwej komisji Parlament zatwierdza roczne sprawozdanie finansowe oraz stanowi o udzieleniu absolutorium. Poprawka 118 Regulamin Parlamentu Europejskiego Tytuł II – rozdział 10 – numeracja ROZDZIAŁ 10 ROZDZIAŁ 8 PROCEDURA ZGODY PROCEDURA ZGODY Poprawka 119 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 99 Artykuł 99 Artykuł 99 Procedura zgody Procedura zgody 1.  Poproszony o wyrażenie zgody na proponowany akt prawny Parlament podejmuje decyzję na podstawie wydanego przez właściwą komisję parlamentarną zalecenia w sprawie przyjęcia lub odrzucenia danego aktu. Zalecenie zawiera umocowania, lecz nie zawiera motywów. Zalecenie może zawierać krótkie uzasadnienie, które sporządza sprawozdawca i które nie jest poddawane pod głosowanie. Artykuł 56 ust. 1 stosuje się odpowiednio. Poprawki złożone w komisji są dopuszczalne jedynie wtedy, gdy mają one na celu odrzucenie zalecenia proponowanego przez sprawozdawcę. 1.  Jeżeli Parlament zostanie poproszony o udzielenie zgody na akt prawnie wiążący, właściwa komisja przedstawia mu zalecenie w sprawie przyjęcia lub odrzucenia proponowanego aktu. Zalecenie zawiera umocowania, lecz nie zawiera motywów. Poprawki w komisji są dopuszczalne jedynie wtedy, gdy mają one na celu odrzucenie zalecenia proponowanego przez sprawozdawcę. Zaleceniu może towarzyszyć krótkie uzasadnienie, które sporządza sprawozdawca i które nie jest poddawane pod głosowanie. Artykuł 56 ust. 1 stosuje się odpowiednio. Komisja przedmiotowo właściwa może złożyć projekt rezolucji nieustawodawczej. Inne komisje mogą uczestniczyć w opracowaniu rezolucji zgodnie z art. 201 ust. 3 w połączeniu z art. 53, 54 lub 55. 1a.   W razie konieczności właściwa komisja może również złożyć sprawozdanie obejmujące projekt rezolucji nieustawodawczej, podając przyczyny udzielenia lub nieudzielenia zgody przez Parlament oraz, w stosownych przypadkach, wydając zalecenia dotyczące wykonania proponowanego aktu. 1b.   Właściwa komisja bezzwłocznie rozpatruje wniosek o udzielenie zgody. Jeżeli właściwa komisja nie przyjmie zalecenia w ciągu 6 miesięcy od daty przedstawienia jej wniosku o udzielenie zgody, Konferencja Przewodniczących może wprowadzić daną sprawę do porządku obrad celem jej rozpatrzenia podczas kolejnej sesji miesięcznej albo – w należycie uzasadnionych przypadkach – podjąć decyzję o przedłużeniu tego 6-miesięcznego okresu. W drodze jednego głosowania nad udzieleniem zgody Parlament podejmuje decyzję w sprawie aktu prawnego, który według postanowień Traktatu o Unii Europejskiej lub Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej wymaga jego zgody – bez względu na to, czy zalecenie komisji przedmiotowo właściwej dotyczy przyjęcia czy odrzucenia danego aktu – przy czym nie ma możliwości wnoszenia poprawek. Większość wymagana do udzielenia zgody jest większością określoną w odpowiednim artykule Traktatu o Unii Europejskiej lub Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej stanowiącym podstawę prawną proponowanego aktu lub, jeżeli nie określa jej odpowiedni artykuł, większością oddanych głosów. W przypadku nieuzyskania wymaganej większości proponowany akt zostaje odrzucony. 1c.   W drodze jednego głosowania nad udzieleniem zgody Parlament podejmuje decyzję w sprawie proponowanego aktu prawnego bez względu na to, czy zalecenie komisji przedmiotowo właściwej dotyczy przyjęcia czy odrzucenia danego aktu – przy czym nie ma możliwości wnoszenia poprawek. W przypadku nieuzyskania wymaganej większości proponowany akt zostaje odrzucony. 2.   Ponadto w przypadku umów międzynarodowych, traktatów akcesyjnych, stwierdzenia poważnego i trwałego naruszenia podstawowych zasad przez państwo członkowskie, ustalania składu Parlamentu, podejmowania wzmocnionej współpracy między państwami członkowskimi lub przyjmowania wieloletnich ram finansowych stosuje się odpowiednio art. 108, 81, 83, 84, 85 i 86. 3.  Jeżeli wniosek dotyczący aktu prawnego lub planowana umowa międzynarodowa wymaga zgody Parlamentu, właściwa komisja może przedstawić w Parlamencie wstępne sprawozdanie. Sprawozdanie to zawiera projekt rezolucji z zaleceniami dotyczącymi zmiany lub wdrożenia proponowanego aktu ustawodawczego lub planowanej umowy międzynarodowej. 3.  Jeżeli wniosek dotyczący aktu prawnego lub planowana umowa międzynarodowa wymaga zgody Parlamentu, właściwa komisja może w dowolnym czasie przedstawić na posiedzeniu plenarnym wstępne sprawozdanie. Sprawozdanie to zawiera projekt rezolucji z zaleceniami dotyczącymi zmiany lub wdrożenia proponowanego aktu. 4.   Komisja przedmiotowo właściwa bezzwłocznie rozpatruje wniosek o udzielenie zgody. Jeżeli komisja przedmiotowo właściwa postanowi nie wydawać zalecenia lub nie przyjmie zalecenia w ciągu sześciu miesięcy od daty przedstawienia jej wniosku o udzielenie zgody, Konferencja Przewodniczących może wprowadzić daną sprawę do porządku obrad kolejnej sesji miesięcznej celem jej rozpatrzenia lub, w należycie uzasadnionych przypadkach, podjąć decyzję o przedłużeniu tego sześciomiesięcznego okresu. Jeżeli zgoda Parlamentu jest wymagana do zawarcia umowy międzynarodowej, Parlament może w świetle zalecenia komisji przedmiotowo właściwej podjąć decyzję o zawieszeniu procedury zgody na okres nie dłuższy niż jeden rok. Poprawka 120 Regulamin Parlamentu Europejskiego Tytuł II – rozdział 11 – numeracja ROZDZIAŁ 11 ROZDZIAŁ 9 INNE PROCEDURY INNE PROCEDURY Poprawka 121 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 100 Artykuł 100 Artykuł 100 Procedura wydawania opinii na podstawie art. 140 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej Procedura wydawania opinii w sprawie odstępstw od przyjęcia euro 1.  W celu wydania opinii w sprawie zaleceń Rady zgodnie z art. art. 140 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej po przedłożeniu powyższych zaleceń przez Radę na posiedzeniu plenarnym, Parlament obraduje na podstawie przedstawionej przez właściwą komisję parlamentarną pisemnej lub ustnej propozycji przyjęcia lub odrzucenia zaleceń będących przedmiotem konsultacji z Parlamentem. 1.  W celu wydania opinii zgodnie z art. 140 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej Parlament obraduje na podstawie sprawozdania właściwej komisji, w którym opowiada się ona za przyjęciem lub odrzuceniem proponowanego aktu. 2.  Parlament głosuje następnie nad wszystkimi zaleceniami łącznie, przy czym nie ma możliwości wnoszenia poprawek. 2.  Parlament przeprowadza następnie jedno głosowanie nad proponowanym aktem bez możliwości wnoszenia poprawek. Poprawka 122 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 102 Artykuł 102 Artykuł 102 Procedury dotyczące rozpatrywania porozumień dobrowolnych Procedury dotyczące rozpatrywania planowanych porozumień dobrowolnych 1.  Jeżeli Komisja poinformuje Parlament o zamiarze skorzystania z możliwości zastosowania porozumień dobrowolnych jako alternatywy dla ustawodawstwa, właściwa komisja może sporządzić sprawozdanie dotyczące merytorycznej strony danego problemu, zgodnie z art. 52. 1.  Jeżeli Komisja poinformuje Parlament o zamiarze skorzystania z możliwości zastosowania porozumień dobrowolnych jako alternatywy dla ustawodawstwa, właściwa komisja może sporządzić sprawozdanie dotyczące merytorycznej strony danego problemu, zgodnie z art. 52. 2.  Jeżeli Komisja powiadomi o zamiarze zawarcia dobrowolnego porozumienia, właściwa komisja może przedstawić projekt rezolucji zalecającej przyjęcie lub odrzucenie wniosku oraz określającej warunki jego przyjęcia lub odrzucenia. 2.  Jeżeli Komisja powiadomi o zamiarze zawarcia dobrowolnego porozumienia, właściwa komisja może przedstawić projekt rezolucji zalecającej przyjęcie lub odrzucenie wniosku oraz określającej warunki jego przyjęcia lub odrzucenia. Poprawka 123 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 103 Artykuł 103 Artykuł 103 Ujednolicenie Ujednolicenie 1.  Jeżeli Parlamentowi zostanie przedstawiony wniosek dotyczący ujednolicenia prawa Unii, wniosek ten przekazywany jest komisji właściwej w kwestiach prawnych. Komisja ta rozpatruje wniosek zgodnie z ustaleniami przyjętymi na poziomie międzyinstytucjonalnym12 w celu zbadania, czy ogranicza się on do ściśle pojętej ujednolicenia, bez zmian o charakterze merytorycznym. 1.  Jeżeli Parlamentowi zostanie przedstawiony wniosek dotyczący ujednolicenia prawa Unii, wniosek ten przekazywany jest komisji właściwej w kwestiach prawnych. Komisja ta rozpatruje wniosek zgodnie z ustaleniami przyjętymi na poziomie międzyinstytucjonalnym12 w celu zbadania, czy ogranicza się on do ściśle pojętej ujednolicenia, bez zmian o charakterze merytorycznym. 2.  Na własny wniosek lub na wniosek komisji właściwej w kwestiach prawnych, komisja przedmiotowo właściwa dla aktów prawnych będących przedmiotem ujednolicenia może być poproszona o wydania opinii w sprawie zasadności przeprowadzenia ujednolicenia 2.  Na własny wniosek lub na wniosek komisji właściwej w kwestiach prawnych, komisja przedmiotowo właściwa dla aktów prawnych będących przedmiotem ujednolicenia może być poproszona o wydanie opinii w sprawie zasadności przeprowadzenia ujednolicenia 3.  Poprawki do tekstu wniosku nie są dopuszczalne. 3.  Poprawki do tekstu wniosku nie są dopuszczalne. Na wniosek sprawozdawcy przewodniczący komisji właściwej w kwestiach prawnych może jednak przedłożyć tej komisji do zatwierdzenia zmiany dotyczące dostosowań technicznych, pod warunkiem że są one niezbędne dla zapewnienia zgodności wniosku z zasadami ujednolicenia i nie wnoszą do wniosku zmian merytorycznych. Na wniosek sprawozdawcy przewodniczący komisji właściwej w kwestiach prawnych może jednak przedłożyć tej komisji do zatwierdzenia dostosowania techniczne, pod warunkiem że są one niezbędne dla zapewnienia zgodności wniosku z zasadami ujednolicenia i nie wnoszą do wniosku zmian merytorycznych. 4.  Jeżeli komisja właściwa w kwestiach prawnych uzna, że wniosek nie spowoduje zmian merytorycznych w prawie Unii, przedkłada go do zatwierdzenia Parlamentowi. 4.  Jeżeli komisja właściwa w kwestiach prawnych uzna, że wniosek nie spowoduje zmian merytorycznych w prawie Unii, przedkłada go do zatwierdzenia Parlamentowi. W przypadku gdy komisja uzna, że wniosek wnosi zmiany merytoryczne, komisja ta proponuje Parlamentowi jego odrzucenie. W przypadku gdy komisja uzna, że wniosek wnosi zmiany merytoryczne, komisja ta proponuje Parlamentowi jego odrzucenie. W obu przypadkach Parlament stanowi w drodze jednego głosowania, bez poprawek i debaty. W obu przypadkach Parlament stanowi w drodze jednego głosowania, bez poprawek i debaty. __________________ __________________ 12 Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 20 grudnia 1994 r., Szybsza metoda pracy nad urzędową kodyfikacją tekstów prawnych, pkt 4 (Dz.U. C 102 z 4.4.1996, s. 2). 12 Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 20 grudnia 1994 r., Szybsza metoda pracy nad urzędową kodyfikacją tekstów prawnych, pkt 4 (Dz.U. C 102 z 4.4.1996, s. 2). Poprawka 124 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 104 Artykuł 104 Artykuł 104 Przekształcenie Przekształcenie 1.  Jeżeli Parlamentowi zostanie przedstawiony wniosek dotyczący przekształcenia prawa Unii, wniosek ten przekazywany jest komisji właściwej w kwestiach prawnych oraz komisji przedmiotowo właściwej. 1.  Jeżeli Parlamentowi zostanie przedstawiony wniosek dotyczący przekształcenia prawa Unii, wniosek ten przekazywany jest komisji właściwej w kwestiach prawnych oraz komisji przedmiotowo właściwej. 2.  Komisja właściwa w kwestiach prawnych rozpatruje wniosek zgodnie z ustaleniami przyjętymi na poziomie międzyinstytucjonalnym13 w celu zbadania, czy nie zawiera on zmian merytorycznych innych niż te, które określono w nim jako takie. 2.  Komisja właściwa w kwestiach prawnych rozpatruje wniosek zgodnie z ustaleniami przyjętymi na poziomie międzyinstytucjonalnym13 w celu zbadania, czy nie zawiera on zmian merytorycznych innych niż te, które określono w nim jako takie. Poprawki do tekstu wniosku nie są dopuszczalne w ramach rozpatrywania wniosku. Art. 103 ust. 3 akapit drugi stosuje się jednak w odniesieniu do przepisów niezmienionych we wniosku dotyczącym przekształcenia. Poprawki do tekstu wniosku nie są dopuszczalne w ramach rozpatrywania wniosku. Art. 103 ust. 3 akapit drugi stosuje się jednak w odniesieniu do przepisów niezmienionych we wniosku dotyczącym przekształcenia. 3.  Jeżeli komisja właściwa w kwestiach prawnych uzna, że wniosek nie wnosi zmian merytorycznych innych niż te, które we wniosku określono jako takie, informuje o tym komisję przedmiotowo właściwą. 3.  Jeżeli komisja właściwa w kwestiach prawnych uzna, że wniosek nie wnosi zmian merytorycznych innych niż te, które we wniosku określono jako takie, informuje o tym komisję przedmiotowo właściwą. W takim przypadku, poza poprawkami spełniającymi warunki przewidziane w art. 169 i 170, komisja przedmiotowo właściwa dopuszcza wyłącznie poprawki dotyczące części wniosku zawierających zmiany. W takim przypadku, poza poprawkami spełniającymi warunki przewidziane w art. 169 i 170, komisja przedmiotowo właściwa dopuszcza wyłącznie poprawki dotyczące części wniosku zawierających zmiany. Jeżeli jednak, zgodnie z pkt 8 porozumienia międzyinstytucjonalnego, właściwa komisja zamierza także złożyć poprawki to ujednoliconych fragmentów wniosku, powiadamia ona niezwłocznie o tym zamiarze Radę i Komisję, zaś Komisja powinna poinformować komisję, przed głosowaniem zgodnie z art. 58, o swoim stanowisku w sprawie poprawek i o tym, czy zamierza wycofać wniosek dotyczący przekształcenia. Poprawki do niezmienionych fragmentów wniosku mogą jednak być dopuszczone – w drodze wyjątku, po rozpatrzeniu każdej z nich – przez przewodniczącego komisji przedmiotowo właściwej, jeżeli uzna on, że jest to niezbędne z przyczyn związanych z wewnętrzną logiką tekstu lub ponieważ poprawki te są nierozerwalnie związane z innymi dopuszczalnymi poprawkami. Przyczyny te należy wymienić w pisemnym uzasadnieniu do poprawek. 4.  Jeżeli komisja właściwa w kwestiach prawnych uzna, że wniosek obejmuje zmiany merytoryczne inne niż te, które określono w nim jako takie, proponuje Parlamentowi odrzucenie wniosku i informuje o tym komisję przedmiotowo właściwą. 4.  Jeżeli komisja właściwa w kwestiach prawnych uzna, że wniosek obejmuje zmiany merytoryczne inne niż te, które określono w nim jako takie, proponuje Parlamentowi odrzucenie wniosku i informuje o tym komisję przedmiotowo właściwą. Przewodniczący zwraca się w tym przypadku do Komisji o wycofanie wniosku. Jeżeli Komisja wycofa wniosek, Przewodniczący stwierdza bezprzedmiotowość procedury i informuje o tym Radę. W przypadku niewycofania wniosku przez Komisję Parlament odsyła go do komisji przedmiotowo właściwej, która rozpatruje wniosek zgodnie ze zwykłą procedurą. Przewodniczący zwraca się w tym przypadku do Komisji o wycofanie wniosku. Jeżeli Komisja wycofa wniosek, Przewodniczący stwierdza bezprzedmiotowość procedury i informuje o tym Radę. W przypadku niewycofania wniosku przez Komisję Parlament odsyła go do komisji przedmiotowo właściwej, która rozpatruje wniosek zgodnie ze zwykłą procedurą. __________________ __________________ 13 Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 28 listopada 2001 r. w sprawie bardziej systematycznego stosowania technik przekształcenia tekstów prawnych, pkt 9 (Dz.U. C 77 z 28.3.2002, s. 1). 13 Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 28 listopada 2001 r. w sprawie bardziej systematycznego stosowania technik przekształcenia tekstów prawnych, pkt 9 (Dz.U. C 77 z 28.3.2002, s. 1). Poprawka 125 Regulamin Parlamentu Europejskiego Tytuł II – rozdział 9 a (nowy) ROZDZIAŁ 9A Akty delegowane i wykonawcze Poprawka 126 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 105 Artykuł 105 Artykuł 105 Akty delegowane Akty delegowane 1.  Jeżeli Komisja przekazuje Parlamentowi akt delegowany, przewodniczący odsyła go do komisji właściwej dla podstawowego aktu ustawodawczego, która może podjąć decyzję o mianowaniu sprawozdawcy celem zbadania jednego lub kilku aktów delegowanych. 1.  Jeżeli Komisja przekazuje Parlamentowi akt delegowany, przewodniczący odsyła go do komisji właściwej dla podstawowego aktu ustawodawczego, która może wyznaczyć jednego ze swoich członków do zbadania jednego lub kilku aktów delegowanych. 2.  Przewodniczący informuje Parlament o dacie otrzymania aktu delegowanego we wszystkich językach urzędowych oraz o terminie, w którym może zostać wyrażony sprzeciw. Termin ten zaczyna biec od tej daty. 2.  Na sesji miesięcznej następującej po otrzymaniu aktu delegowanego Przewodniczący informuje Parlament o dacie otrzymania aktu delegowanego we wszystkich językach urzędowych oraz o terminie, w którym może zostać wyrażony sprzeciw. Termin ten zaczyna biec od daty otrzymania aktu delegowanego. Informacja publikowana jest w protokole posiedzenia, wraz z nazwą komisji przedmiotowo właściwej. Informacja publikowana jest w protokole posiedzenia, wraz z nazwą komisji przedmiotowo właściwej. 3.  Zgodnie z postanowieniami podstawowego aktu ustawodawczego komisja przedmiotowo właściwa, jeśli uzna to za stosowne, może, po konsultacji ze wszystkimi zainteresowanymi komisjami, przedstawić Parlamentowi projekt uzasadnionej rezolucji. Ten projekt rezolucji wskazuje powody wyrażenia sprzeciwu przez Parlament i może zawierać skierowany do Komisji wniosek o przedstawienie nowego aktu delegowanego uwzględniającego zalecenia sformułowane przez Parlament. 3.  Zgodnie z postanowieniami podstawowego aktu ustawodawczego komisja przedmiotowo właściwa, jeśli uzna to za stosowne, może, po konsultacji ze wszystkimi zainteresowanymi komisjami, złożyć uzasadniony projekt rezolucji wyrażającej sprzeciw wobec aktu delegowanego. Jeżeli na 10 dni roboczych przed początkiem sesji miesięcznej, której środa wypada przed dniem upływu terminu, o którym mowa w ust. 5, i najbliżej tego dnia, właściwa komisja nie złoży takiego projektu rezolucji, grupa polityczna lub co najmniej 40 posłów może złożyć projekt rezolucji w tej sprawie, w celu wprowadzenia go do porządku dziennego wspomnianej wyżej sesji miesięcznej. 4.   Jeżeli na dziesięć dni roboczych przed początkiem sesji miesięcznej, której środa poprzedza dzień upływu terminu, o którym mowa w ust. 5 i wypada najbliżej tego dnia, komisja przedmiotowo właściwa nie przedstawi projektu rezolucji, grupa polityczna lub co najmniej czterdziestu posłów może złożyć projekt rezolucji w tej sprawie, w celu wprowadzenia go do porządku dziennego wspomnianej wyżej sesji miesięcznej. 4a.   Projekt rezolucji złożony zgodnie z ust. 3 podaje powody, dla których Parlament zgłasza sprzeciw, i może zawierać skierowany do Komisji wniosek o przedstawienie nowego aktu delegowanego uwzględniającego zalecenia Parlamentu. 5.  Parlament podejmuje, w terminie przewidzianym w podstawowym akcie ustawodawczym, decyzję w sprawie każdego złożonego projektu rezolucji większością głosów określoną w art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. 5.  Parlament zatwierdza taki projekt w terminie przewidzianym w podstawowym akcie ustawodawczym, zgodnie z art. 290 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, większością głosów posłów do Parlamentu. Jeżeli komisja przedmiotowo właściwa uzna za stosowne, zgodnie z postanowieniami podstawowego aktu ustawodawczego, przedłużenie terminu wyrażania sprzeciwu wobec aktu delegowanego, przewodniczący komisji przedmiotowo właściwej informuje o tym w imieniu Parlamentu Radę i Komisję. Jeżeli komisja przedmiotowo właściwa uzna za stosowne, zgodnie z przepisami podstawowego aktu ustawodawczego, przedłużenie terminu wyrażania sprzeciwu wobec aktu delegowanego, przewodniczący komisji przedmiotowo właściwej informuje o tym w imieniu Parlamentu Radę i Komisję. 6.  Jeżeli komisja przedmiotowo właściwa zaleci, by przed upływem terminu przewidzianego w podstawowym akcie ustawodawczym Parlament oświadczył, że nie wyraża sprzeciwu wobec aktu delegowanego: 6.  Jeżeli komisja przedmiotowo właściwa zaleci, by przed upływem terminu przewidzianego w podstawowym akcie ustawodawczym Parlament oświadczył, że nie wyraża sprzeciwu wobec aktu delegowanego: –  informuje ona o tym przewodniczącego Konferencji Przewodniczących Komisji pismem zawierającym uzasadnienie i przedstawia odpowiednie zalecenie; –  informuje ona o tym przewodniczącego Konferencji Przewodniczących Komisji pismem zawierającym uzasadnienie i przedstawia odpowiednie zalecenie; –  jeżeli sprzeciw nie zostanie wyrażony ani podczas kolejnego posiedzenia Konferencji Przewodniczących Komisji, ani, w pilnych przypadkach, przy zastosowaniu procedury pisemnej, jej przewodniczący powiadamia o tym przewodniczącego Parlamentu, który jak najszybciej informuje zgromadzenie plenarne; –  jeżeli sprzeciw nie zostanie wyrażony ani podczas kolejnego posiedzenia Konferencji Przewodniczących Komisji, ani, w pilnych przypadkach, przy zastosowaniu procedury pisemnej, jej przewodniczący powiadamia o tym przewodniczącego Parlamentu, który jak najszybciej informuje zgromadzenie plenarne; –  jeżeli w terminie dwudziestu czterech godzin po ogłoszeniu na posiedzeniu plenarnym grupa polityczna lub co najmniej czterdziestu posłów wyrazi sprzeciw wobec zalecenia, jest ono poddawane pod głosowanie; –  jeżeli w terminie dwudziestu czterech godzin po ogłoszeniu na posiedzeniu plenarnym grupa polityczna lub co najmniej czterdziestu posłów wyrazi sprzeciw wobec zalecenia, jest ono poddawane pod głosowanie; –  jeżeli w tym samym terminie sprzeciw nie zostanie wyrażony, zalecenie uznaje się za przyjęte; –  jeżeli w tym samym terminie sprzeciw nie zostanie wyrażony, zalecenie uznaje się za przyjęte; –  przyjęcie takiego zalecenia oznacza, że każda późniejsza propozycja sprzeciwu wobec aktu delegowanego jest niedopuszczalna. –  przyjęcie takiego zalecenia oznacza, że każda późniejsza propozycja sprzeciwu wobec aktu delegowanego jest niedopuszczalna. 7.  Komisja przedmiotowo właściwa może, zgodnie z postanowieniami podstawowego aktu ustawodawczego, przedstawić Parlamentowi projekt uzasadnionej rezolucji odwołującej – w całości lub w części – przekazanie uprawnień przewidziane w tym akcie. Parlament stanowi większością głosów określoną w art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. 7.  Komisja przedmiotowo właściwa może, zgodnie z przepisami podstawowego aktu ustawodawczego, przedstawić Parlamentowi projekt rezolucji odwołującej – w całości lub w części – przekazanie uprawnień przewidziane w tym akcie lub sprzeciwiającej się automatycznemu przedłużeniu okresu, na który przekazano uprawnienia. Zgodnie z art. 290 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej decyzja o odwołaniu przekazania uprawnień wymaga większości głosów posłów do Parlamentu. 8.  Przewodniczący informuje Radę i Komisję o stanowiskach przyjętych na mocy niniejszego artykułu. 8.  Przewodniczący informuje Radę i Komisję o stanowiskach przyjętych na mocy niniejszego artykułu. Poprawka 127 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 106 Artykuł 106 Artykuł 106 Akty i środki wykonawcze Akty i środki wykonawcze 1.  Jeżeli Komisja przedłoży Parlamentowi projekt aktu lub środka wykonawczego, przewodniczący przekazuje go komisji właściwej dla podstawowego aktu ustawodawczego, która może podjąć decyzję o mianowaniu sprawozdawcy celem zbadania jednego lub kilku projektów aktów lub środków wykonawczych. 1.  Jeżeli Komisja przedłoży Parlamentowi projekt aktu lub środka wykonawczego, przewodniczący przekazuje go komisji właściwej dla podstawowego aktu ustawodawczego, która może wyznaczyć jednego ze swoich członków do zbadania jednego lub kilku projektów aktów lub środków wykonawczych. 2.  Komisja przedmiotowo właściwa może przedstawić Parlamentowi projekt uzasadnionej rezolucji wskazujący, że wniosek w sprawie aktu lub środka wykonawczego przekracza uprawnienia wykonawcze przewidziane w podstawowym akcie ustawodawczym lub jest niezgodny z prawem Unii z innych powodów. 2.  Komisja przedmiotowo właściwa może przedstawić Parlamentowi projekt uzasadnionej rezolucji wskazujący, że wniosek w sprawie aktu lub środka wykonawczego przekracza uprawnienia wykonawcze przewidziane w podstawowym akcie ustawodawczym lub jest niezgodny z prawem Unii z innych powodów. 3.  Projekt rezolucji może zawierać skierowany do Komisji wniosek o wycofanie aktu, środka lub projektu aktu lub środka, o jego zmianę z uwzględnieniem uwag zgłoszonych przez Parlament lub o przedstawienie nowego wniosku ustawodawczego. Przewodniczący informuje Radę i Komisję o zajętym stanowisku. 3.  Projekt rezolucji może zawierać skierowany do Komisji wniosek o wycofanie projektu aktu lub środka wykonawczego, o jego zmianę z uwzględnieniem uwag zgłoszonych przez Parlament lub o przedstawienie nowego wniosku ustawodawczego. Przewodniczący informuje Radę i Komisję o zajętym stanowisku. 4.  Jeżeli środki wykonawcze przewidywane przez Komisję podlegają procedurze regulacyjnej połączonej z kontrolą określonej w decyzji Rady 1999/468/WE ustanawiającej warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji, zastosowanie mają następujące postanowienia dodatkowe: 4.  Jeżeli środki wykonawcze przewidywane przez Komisję podlegają procedurze regulacyjnej połączonej z kontrolą określonej w decyzji Rady 1999/468/WE ustanawiającej warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji, zastosowanie mają następujące postanowienia dodatkowe: a)  czas przeznaczony na kontrolę zaczyna upływać w momencie przekazania Parlamentowi projektu środków we wszystkich językach urzędowych. W przypadku skrócenia czasu przeznaczonego na kontrolę, przewidzianego w art. 5a ust. 5 lit. b) decyzji 1999/468/WE, oraz w nagłych przypadkach przewidzianych w art. 5a ust. 6 decyzji 1999/468/WE czas przeznaczony na kontrolę zaczyna upływać od daty otrzymania przez Parlament ostatecznego projektu środków wykonawczych w wersjach językowych przedłożonych członkom komisji ustanowionej zgodnie z decyzją 1999/468/WE, chyba że sprzeciwi się temu przewodniczący właściwej komisji parlamentarnej. Art. 158 nie ma w takim przypadku zastosowania; a)  czas przeznaczony na kontrolę zaczyna upływać w momencie przekazania Parlamentowi projektu środka wykonawczego we wszystkich językach urzędowych. W przypadku skrócenia czasu przeznaczonego na kontrolę, przewidzianego w art. 5a ust. 5 lit. b) decyzji 1999/468/WE, oraz w nagłych przypadkach przewidzianych w art. 5a ust. 6 decyzji 1999/468/WE, czas przeznaczony na kontrolę zaczyna upływać od daty otrzymania przez Parlament ostatecznego projektu środka wykonawczego w wersjach językowych przedłożonych członkom komisji ustanowionej zgodnie z decyzją 1999/468/WE, chyba że sprzeciwi się temu przewodniczący właściwej komisji. W obu przypadkach wymienionych w poprzednim zdaniu art. 158 nie stosuje się; b)  jeżeli podstawą projektu środka wykonawczego jest art. 5a ust. 5 lub 6 decyzji 1999/468/WE, który dotyczy skrócenia terminów wyrażenia przez Parlament sprzeciwu, projekt rezolucji sprzeciwiającej się przyjęciu tego projektu środka może zostać złożony przez przewodniczącego właściwej komisji, jeżeli nie mogła ona zebrać się we właściwym czasie; b)  jeżeli podstawą projektu środka wykonawczego jest art. 5a ust. 5 lub 6 decyzji 1999/468/WE, który dotyczy skrócenia terminów wyrażenia przez Parlament sprzeciwu, projekt rezolucji sprzeciwiającej się przyjęciu tego projektu środka może zostać złożony przez przewodniczącego właściwej komisji, jeżeli nie mogła ona zebrać się we właściwym czasie; c)  Parlament, podejmując decyzję większością głosów wszystkich posłów, może sprzeciwić się przyjęciu projektu środka wykonawczego, wskazując, że projekt ten przekracza uprawnienia wykonawcze przewidziane w akcie podstawowym, jest niezgodny z celem lub treścią aktu podstawowego lub narusza zasadę pomocniczości bądź proporcjonalności; c)  Parlament, podejmując decyzję większością głosów wszystkich posłów, może przyjąć rezolucję wyrażającą sprzeciw wobec przyjęcia projektu środka wykonawczego i wskazującą, że projekt ten przekracza uprawnienia wykonawcze przewidziane w akcie podstawowym, jest niezgodny z celem lub treścią aktu podstawowego lub narusza zasadę pomocniczości bądź proporcjonalności; Jeżeli na 10 dni roboczych przed początkiem sesji miesięcznej, której środa wypada przed dniem upływu terminu na wyrażenie sprzeciwu wobec przyjęcia projektu środka wykonawczego i najbliżej tego dnia, właściwa komisja nie złoży projektu takiej rezolucji, grupa polityczna lub co najmniej 40 posłów może złożyć projekt rezolucji w tej sprawie, w celu wprowadzenia go do porządku dziennego wspomnianej powyżej sesji miesięcznej. d)  w przypadku gdy właściwa komisja w następstwie należycie uzasadnionego wniosku Komisji zaleci w zawierającym uzasadnienie piśmie do przewodniczącego Konferencji Przewodniczących Komisji, by Parlament oświadczył, że nie wyraża sprzeciwu wobec proponowanego środka przed upływem normalnego terminu przewidzianego w art. 5a ust. 3 lit. c) lub art. 5a ust. 4 lit. e) decyzji 1999/468/WE, zastosowanie ma procedura przewidziana w art. 105, ust. 6. d)  w przypadku gdy właściwa komisja zaleci w zawierającym uzasadnienie piśmie do przewodniczącego Konferencji Przewodniczących Komisji zaleci, by Parlament oświadczył, że nie wyraża sprzeciwu wobec proponowanego środka przed upływem zwykłego terminu przewidzianego w art. 5a ust. 3 lit. c) lub art. 5a ust. 4 lit. e) decyzji 1999/468/WE, zastosowanie ma procedura przewidziana w art. 105 ust. 6. Poprawka 128 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 108 Artykuł 108 Artykuł 108 Umowy międzynarodowe Umowy międzynarodowe 1.  Jeżeli planowane jest rozpoczęcie negocjacji dotyczących zawarcia, przedłużenia lub wprowadzenia zmian do umowy międzynarodowej, właściwa komisja może postanowić o sporządzeniu sprawozdania lub monitorowaniu w inny sposób procedury i informuje o tej decyzji Konferencję Przewodniczących Komisji. W stosownych przypadkach inne komisje mogą być poproszone o wydanie opinii, zgodnie z art. 53 ust. 1. W stosownych przypadkach zastosowanie mają art. 201 ust. 2, art. 54 lub 55. 1.  Jeżeli planowane jest rozpoczęcie negocjacji dotyczących zawarcia, przedłużenia lub wprowadzenia zmian do umowy międzynarodowej, właściwa komisja może postanowić, że sporządzi sprawozdanie lub że będzie w inny sposób monitorować ten etap przygotowawczy. Informuje ona o tej decyzji Konferencję Przewodniczących Komisji. Przewodniczący i sprawozdawcy właściwej komisji oraz zaangażowanych komisji podejmują wspólnie odpowiednie działania dla zapewnienia, aby Parlament otrzymywał, w razie potrzeby w trybie poufnym, natychmiastowe, systematyczne i wyczerpujące informacje na wszystkich etapach negocjacji i zawierania porozumień międzynarodowych, w tym informacje dotyczące projektu wytycznych negocjacyjnych i przyjętych wytycznych negocjacyjnych oraz informacje, o których mowa w ust. 3. –  od Komisji, zgodnie z jej zobowiązaniami wynikającymi z Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i z porozumienia ramowego dotyczącego stosunków między Parlamentem Europejskim a Komisją Europejską, oraz –  od Rady, zgodnie z jej zobowiązaniami wynikającymi z Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. 1a.   Właściwa komisja jak najszybciej zasięga w Komisji informacji co do podstawy prawnej wybranej do zawarcia umowy międzynarodowej, o której mowa w ust. 1. Właściwa komisja weryfikuje tę wybraną podstawę prawną zgodnie z art. 39. 2.  Na wniosek właściwej komisji, grupy politycznej lub co najmniej 40 posłów Parlament może zwrócić się do Rady o nieudzielanie zgody na rozpoczęcie negocjacji zanim nie wypowie się on, na podstawie sprawozdania właściwej komisji, co do planowanego mandatu negocjacyjnego. 2.  Na wniosek właściwej komisji, grupy politycznej lub co najmniej 40 posłów Parlament może zwrócić się do Rady o nieudzielanie zgody na rozpoczęcie negocjacji zanim nie wypowie się on, na podstawie sprawozdania właściwej komisji, co do planowanego mandatu negocjacyjnego. 3.   Gdy planowane jest otwarcie negocjacji, właściwa komisja zasięga w Komisji informacji co do podstawy prawnej wybranej do zawarcia umowy międzynarodowej, o której mowa w ustępie 1. Właściwa komisja weryfikuje wybraną podstawę prawną, zgodnie z art. 39. Jeżeli Komisja nie określi podstawy prawnej lub jeśli ważność tej podstawy została zakwestionowana, zastosowanie mają postanowienia art. 39. 4.  Na każdym etapie trwania negocjacji i po ich zakończeniu aż do momentu zawarcia umowy międzynarodowej Parlament może, na podstawie sprawozdania właściwej komisji oraz po rozpatrzeniu wszelkich stosownych wniosków przedłożonych zgodnie z art. 134, przyjąć zalecenia i zwrócić się o ich uwzględnienie przed zawarciem tej umowy. 4.  Na każdym etapie trwania negocjacji i po ich zakończeniu aż do momentu zawarcia umowy międzynarodowej Parlament może, na podstawie sprawozdania właściwej komisji, sporządzić sprawozdanie z własnej inicjatywy lub – po rozpatrzeniu wszelkich stosownych wniosków złożonych przez grupę polityczną lub co najmniej 40 posłów – przyjąć zalecenia dla Rady, Komisji lub Wiceprzewodniczącego Komisji / Wysokiego Przedstawiciela Unii ds. Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa i zwrócić się o ich uwzględnienie przed zawarciem tej umowy. 5.  Przewodniczący przekazuje skierowane do Parlamentu wnioski Rady o wyrażenie zgody lub o wydanie opinii do rozpatrzenia właściwej komisji zgodnie z art. 99 lub art. 47 ust. 1. 5.  Przewodniczący przekazuje skierowane do Parlamentu wnioski Rady o wyrażenie zgody lub o wydanie opinii do rozpatrzenia właściwej komisji zgodnie z art. 99 lub art. 47 ust. 1. 6.  Przed głosowaniem właściwa komisja, grupa polityczna lub co najmniej jedna dziesiąta posłów mogą wystąpić z wnioskiem, aby Parlament zasięgnął opinii Trybunału Sprawiedliwości w sprawie zgodności umowy międzynarodowej z traktatami. W przypadku przyjęcia takiego wniosku przez Parlament głosowanie zostaje odroczone do chwili wydania opinii przez Trybunał14. 6.  W dowolnym czasie przed głosowaniem Parlamentu nad wnioskiem o wyrażenie zgody lub wydanie opinii właściwa komisja lub co najmniej jedna dziesiąta posłów może wystąpić z wnioskiem, aby Parlament zasięgnął opinii Trybunału Sprawiedliwości w sprawie zgodności umowy międzynarodowej z traktatami. Przed głosowaniem Parlamentu nad tym wnioskiem Przewodniczący może zwrócić się do komisji właściwej w kwestiach prawnych o sporządzenie opinii, w której przedstawia ona Parlamentowi swoje uwagi. Jeżeli Parlament przyjmie wniosek o zasięgnięcie opinii Trybunału Sprawiedliwości, głosowanie nad wnioskiem o wyrażenie zgody lub wydanie opinii zostaje odroczone do chwili wydania opinii przez Trybunał. 7.  W sprawach dotyczących zawarcia, przedłużenia lub wprowadzenia zmian do umowy międzynarodowej lub protokołu finansowego zawartego przez Unię Europejską Parlament wydaje opinię lub wyraża zgodę w drodze jednego głosowania, większością oddanych głosów. Poprawki do tekstu umowy lub protokołu nie są dopuszczalne. 7.  Jeżeli Parlament otrzyma wniosek o wyrażenie zgody na zawarcie, przedłużenie lub zmianę umowy międzynarodowej, podejmuje decyzję w jednym głosowaniu zgodnie z art. 99. Jeżeli Parlament odmówi wyrażenia zgody, Przewodniczący powiadamia Radę, że dana umowa nie może zostać zawarta, przedłużona lub zmieniona. Z zastrzeżeniem art. 99 ust. 1b Parlament na podstawie zalecenia właściwej komisji może podjąć decyzję o odroczeniu swojej decyzji w sprawie procedury zgody na okres nie dłuższy niż jeden rok. 8.  Jeżeli opinia wydana przez Parlament jest negatywna, Przewodniczący zwraca się do Rady o niezawieranie umowy. 8.  Jeżeli Parlament zostanie poproszony o wydanie opinii w sprawie zawarcia, przedłużenia lub zmiany umowy międzynarodowej, wówczas poprawki do tekstu umowy nie są dopuszczalne. Z zastrzeżeniem art. 170 ust. 1 poprawki do projektu decyzji Rady są dopuszczalne. Jeżeli opinia wydana przez Parlament jest negatywna, Przewodniczący zwraca się do Rady o niezawieranie umowy. 9.   Jeżeli Parlament odmówi wyrażenia zgody na zawarcie umowy międzynarodowej, Przewodniczący informuje Radę, że umowa nie może zostać zawarta. 9a.   Przewodniczący i sprawozdawcy właściwej komisji oraz wszystkich zaangażowanych komisji wspólnie upewniają się, że zgodnie z art. 218 ust. 10 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej Rada, Komisja oraz Wiceprzewodniczący Komisji / Wysoki Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa udzielają Parlamentowi – w razie potrzeby w trybie poufnym – natychmiastowych, systematycznych i wyczerpujących informacji na wszystkich etapach przygotowań do negocjacji, samych negocjacji i zawierania umów międzynarodowych, w tym informacji dotyczących projektu i ostatecznie przyjętego tekstu wytycznych negocjacyjnych, a także informacji związanych z wdrażaniem tych umów. __________________ 14 Zob. także wykładnię art. 141. Poprawka 129 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 109 Artykuł 109 Artykuł 109 Procedury oparte na art. 218 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w przypadkach tymczasowego stosowania lub zawieszenia umów międzynarodowych lub ustalenia stanowiska Unii w organie utworzonym na mocy umowy międzynarodowej Tymczasowe stosowanie lub zawieszenie umów międzynarodowych lub ustalenie stanowiska Unii w organie utworzonym na mocy umowy międzynarodowej W przypadku, gdy Komisja, zgodnie ze swoimi zobowiązaniami wynikającymi z Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej oraz z porozumienia ramowego dotyczącego stosunków między Parlamentem Europejskim a Komisją Europejską, powiadomi Parlament i Radę o zamiarze wystąpienia z wnioskiem o tymczasowe obowiązywanie lub zawieszenie danej umowy międzynarodowej, złożenie oświadczenia przez Parlament oraz debata następują na posiedzeniu plenarnym. Parlament może wydawać zalecenia, zgodnie z art. 108 lub art. 113 Regulaminu. Jeżeli Komisja lub Wiceprzewodniczący / Wysoki Przedstawiciel powiadomi Parlament i Radę, że zamierza zaproponować tymczasowe stosowanie lub zawieszenie umowy międzynarodowej, Parlament może zwrócić się do Rady, Komisji lub Wiceprzewodniczącego Komisji / Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa o przedstawienie oświadczenia, po którym nastąpi debata. Parlament może wydać zalecenia na podstawie sprawozdania właściwej komisji lub w trybie art. 113, w których to zaleceniach może w szczególności zwrócić się do Rady, aby tymczasowo nie stosowała umowy, dopóki Parlament nie wyrazi zgody. Identyczna procedura obowiązuje w przypadku powiadomienia Parlamentu przez Komisję o wniosku dotyczącym stanowisk, które mają zostać przyjęte w imieniu Unii w organie utworzonym na mocy umowy międzynarodowej. Identyczna procedura obowiązuje, kiedy Komisja lub Wiceprzewodniczący / Wysoki Przedstawiciel proponuje stanowiska, które mają zostać przyjęte w imieniu Unii w organie utworzonym na mocy umowy międzynarodowej. Poprawka 130 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 110 Artykuł 110 Artykuł 110 Specjalni przedstawiciele Specjalni przedstawiciele 1.  Jeżeli Rada postanowi mianować specjalnego przedstawiciela zgodnie z art. 33 Traktatu o Unii Europejskiej, Przewodniczący, na wniosek właściwej komisji, zwraca się do Rady o złożenie oświadczenia oraz o udzielenie odpowiedzi na pytania dotyczące mandatu, celów i innych istotnych aspektów zadań i roli, jaką ma pełnić przedstawiciel. 1.  Jeżeli Rada postanowi mianować specjalnego przedstawiciela zgodnie z art. 33 Traktatu o Unii Europejskiej, Przewodniczący, na wniosek właściwej komisji, zwraca się do Rady o złożenie oświadczenia oraz o udzielenie odpowiedzi na pytania dotyczące mandatu, celów i innych istotnych aspektów zadań i roli, jaką ma pełnić przedstawiciel. 2.  Po jego mianowaniu, lecz przed objęciem stanowiska specjalny przedstawiciel może zostać poproszony o złożenie oświadczenia przed właściwą komisją i o udzielenie odpowiedzi na jej pytania. 2.  Po jego mianowaniu, lecz przed objęciem stanowiska specjalny przedstawiciel może zostać poproszony o złożenie oświadczenia przed właściwą komisją i o udzielenie odpowiedzi na jej pytania. 3.  Zgodnie z art. 134, w terminie trzech miesięcy od przesłuchania właściwa komisja może zaproponować zalecenie odnoszące się bezpośrednio do oświadczenia specjalnego przedstawiciela i do udzielonych przez niego odpowiedzi. 3.  W terminie dwóch miesięcy od przesłuchania właściwa komisja może sporządzić dla Rady, Komisji lub Wiceprzewodniczącego Komisji / Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa zalecenia bezpośrednio dotyczące kandydata. 4.  Parlament zwraca się do specjalnego przedstawiciela o należyte i regularne informowanie Parlamentu o praktycznej realizacji jego mandatu. 4.  Parlament zwraca się do specjalnego przedstawiciela o należyte i regularne informowanie Parlamentu o praktycznej realizacji jego mandatu. 5.   Specjalny przedstawiciel powołany przez Radę, z mandatem w zakresie poszczególnych kwestii politycznych, może zostać zaproszony przez Parlament lub poprosić o zaproszenie do złożenia oświadczenia przed właściwą komisją. Poprawka 131 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 111 Artykuł 111 Artykuł 111 Reprezentacja na szczeblu międzynarodowym Reprezentacja na szczeblu międzynarodowym 1.  Kandydat na stanowisko szefa zewnętrznego przedstawicielstwa Unii może zostać zaproszony do stawienia się przed właściwym organem Parlamentu w celu złożenia oświadczenia i udzielenia odpowiedzi na pytania. 1.  Kandydat na stanowisko szefa zewnętrznego przedstawicielstwa Unii może zostać zaproszony do stawienia się przed właściwą komisją w celu złożenia oświadczenia i udzielenia odpowiedzi na pytania. 2.  W terminie trzech miesięcy od przesłuchania, o którym mowa w ust. 1, właściwa komisja może przyjąć rezolucję lub wydać zalecenie dotyczące bezpośrednio złożonego oświadczenia i udzielonych odpowiedzi. 2.  W terminie dwóch miesięcy od przesłuchania, o którym mowa w ust. 1, właściwa komisja może przyjąć rezolucję lub wydać zalecenie bezpośrednio dotyczące kandydata. Poprawka 132 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 112 Artykuł 112 Artykuł 113a Konsultacje z Parlamentem i informowanie Parlamentu w zakresie wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa Konsultacje z Parlamentem i informowanie Parlamentu w zakresie wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa 1.  W przypadku konsultacji z Parlamentem zgodnie z art. 36 Traktatu o Unii Europejskiej sprawa jest przekazywana właściwej komisji, która może przedstawić zalecenia zgodnie z art. 113 Regulaminu. 1.  W przypadku konsultacji z Parlamentem zgodnie z art. 36 Traktatu o Unii Europejskiej sprawa jest przekazywana właściwej komisji, która może sporządzić projekt zaleceń zgodnie z art. 113 Regulaminu. 2.  Zainteresowane komisje czynią starania, aby Wiceprzewodniczący Komisji/Wysoki Przedstawiciel Unii ds. Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa dostarczał im regularnie i na czas informacji o rozwoju i wdrażaniu wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa Unii, o przewidywanych kosztach każdej podejmowanej w ramach tej polityki decyzji pociągającej za sobą skutki finansowe oraz o wszelkich innych kwestiach finansowych dotyczących działań podejmowanych w zakresie tej polityki. Wyjątkowo, na wniosek Wiceprzewodniczącego / Wysokiego Przedstawiciela, komisja może postanowić o utajnieniu obrad. 2.  Zainteresowane komisje czynią starania, aby Wiceprzewodniczący Komisji / Wysoki Przedstawiciel Unii ds. Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa dostarczał im regularnie i na czas informacji o rozwoju i wdrażaniu wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa Unii, o przewidywanych kosztach każdej podejmowanej w ramach tej polityki decyzji pociągającej za sobą skutki finansowe oraz o wszelkich innych kwestiach finansowych dotyczących działań podejmowanych w zakresie tej polityki. Wyjątkowo, na wniosek Wiceprzewodniczącego / Wysokiego Przedstawiciela, komisja może postanowić o utajnieniu obrad. 3.  Dwa razy do roku przeprowadzana jest debata w sprawie opracowanego przez Wiceprzewodniczącego Komisji/Wysokiego Przedstawiciela dokumentu konsultacyjnego, który przedstawia zasadnicze aspekty i najważniejsze kierunki wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, w tym także europejskiej polityki bezpieczeństwa i obrony oraz ich skutki finansowe dla budżetu Unii. Zastosowanie mają procedury przewidziane w art. 123. 3.  Dwa razy do roku przeprowadzana jest debata w sprawie opracowanego przez Wiceprzewodniczącego Komisji / Wysokiego Przedstawiciela dokumentu konsultacyjnego, który przedstawia zasadnicze aspekty i najważniejsze kierunki wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, w tym także europejskiej polityki bezpieczeństwa i obrony oraz ich skutki finansowe dla budżetu Unii. Zastosowanie mają procedury przewidziane w art. 123. (Zob. także wykładnię art. 134.) 4.  Wiceprzewodniczący / Wysoki Przedstawiciel zapraszany jest na każdą odbywającą się na posiedzeniu plenarnym debatę dotyczącą polityki zagranicznej, bezpieczeństwa lub obrony. 4.  Wiceprzewodniczący / Wysoki Przedstawiciel zapraszany jest na każdą odbywającą się na posiedzeniu plenarnym debatę dotyczącą polityki zagranicznej, bezpieczeństwa lub obrony. Zmieniony artykuł należy umieścić po art. 113 (i w związku z tym zawrzeć w nowo utworzonym rozdziale 2a). Poprawka 133 Regulamin Parlamentu Europejskiego Tytuł II – rozdział 2 a – nagłówek (nowy) ROZDZIAŁ 2A ZALECENIA W SPRAWIE DZIAŁAŃ ZEWNĘTRZNYCH UNII (Do umieszczenia przed art. 113) Poprawka 134 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 113 Artykuł 113 Artykuł 113 Zalecenia w zakresie wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa Zalecenia w sprawie polityki zewnętrznej Unii 1.  Za zgodą Konferencji Przewodniczących lub na podstawie wniosku zgodnie z art. 134 komisja właściwa do spraw wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa może sporządzać, w ramach swoich kompetencji, zalecenia dla Rady. 1.  Właściwa komisja może sporządzić projekt zaleceń dla Rady, Komisji lub Wiceprzewodniczącego Komisji / Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa w sprawach wchodzących w zakres stosowania tytułu V Traktatu o Unii Europejskiej (działania zewnętrzne Unii) lub w przypadkach, gdy umowa międzynarodowa wchodząca w zakres stosowania art. 108 nie została przekazana Parlamentowi lub Parlament nie został o niej powiadomiony na mocy art. 109. 2.  W pilnych przypadkach zgoda, o której mowa w ust. 1, może być udzielona przez Przewodniczącego, który może również zezwolić na nadzwyczajne posiedzenie danej komisji. 2.  W pilnych przypadkach Przewodniczący może zezwolić na nadzwyczajne posiedzenie danej komisji. 3.  W ramach procedury przyjmowania powyższych zaleceń, które muszą zostać poddane pod głosowanie w formie pisemnej, art. 158 nie ma zastosowania, natomiast mogą być zgłaszane ustne poprawki. 3.  W ramach procedury przyjmowania tego projektu zaleceń na etapie komisji tekst w formie pisemnej musi zostać poddany pod głosowanie. Niestosowanie art. 158 jest możliwe tylko w pracach na forum komisji, w pilnych przypadkach. Odstępstwa od postanowień art. 158 nie są dopuszczalne na posiedzeniach komisji nie mających charakteru pilnego, ani na posiedzeniach plenarnych. Przepis zezwalający na zgłaszanie ustnych poprawek oznacza, że poseł nie może sprzeciwić się poddaniu ustnych poprawek pod głosowanie w komisji. 3a.   W pilnych przypadkach, o których mowa w ust. 2, nie stosuje się art. 158 na szczeblu komisji, natomiast dopuszcza się poprawki ustne. Posłowie nie mogą sprzeciwić się poddaniu poprawek ustnych pod głosowanie w komisji. 4.  Sporządzone w ten sposób zalecenia są wpisywane do porządku dziennego pierwszej sesji miesięcznej następującej bezpośrednio po ich przedstawieniu. W przypadkach uznanych decyzją Przewodniczącego za pilne, zalecenia mogą być wpisane do porządku dziennego bieżącej sesji miesięcznej. Zalecenia uważa się za przyjęte, chyba że co najmniej 40 posłów zgłosi sprzeciw w formie pisemnej przed rozpoczęciem sesji miesięcznej. W takim przypadku zalecenia komisji są wpisywane do porządku dziennego tej sesji miesięcznej w celu poddania ich pod debatę i głosowanie. Poprawki mogą być zgłaszane przez grupę polityczną lub co najmniej 40 posłów. 4.  Projekt zaleceń sporządzony przez komisję jest wpisywany do porządku dziennego pierwszej sesji miesięcznej następującej bezpośrednio po ich przedstawieniu. W przypadkach uznanych decyzją Przewodniczącego za pilne, zalecenia mogą być wpisane do porządku dziennego bieżącej sesji miesięcznej. 4a.   Zalecenia uważa się za przyjęte, chyba że przed rozpoczęciem sesji miesięcznej co najmniej 40 posłów zgłosi sprzeciw na piśmie. Jeśli zgłoszono taki sprzeciw, projekt zaleceń komisji jest wpisywany do porządku dziennego tej samej sesji miesięcznej. Takie zalecenia są poddawane pod debatę, a każda poprawka złożona przez grupę polityczną lub co najmniej 40 posłów zostaje poddana pod głosowanie. Poprawka 135 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 114 Artykuł 114 Artykuł 114 Łamanie praw człowieka Łamanie praw człowieka Podczas każdej sesji miesięcznej każda z właściwych komisji, bez konieczności występowania o zgodę, może złożyć, zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 113 ust. 4, projekt rezolucji dotyczącej przypadków łamania praw człowieka. Podczas każdej sesji miesięcznej każda z właściwych komisji, bez konieczności występowania o zgodę, może złożyć, zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 113 ust. 4 i 4a, projekt rezolucji dotyczącej przypadków łamania praw człowieka. Poprawka 136 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 115 Artykuł 115 Artykuł 115 Przejrzystość w działalności Parlamentu Przejrzystość w działalności Parlamentu 1.  Parlament zapewnia jak największą przejrzystość swoich działań, zgodnie z art. 1 Traktatu o Unii Europejskiej, art. 15 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej oraz art. 42 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej. 1.  Parlament zapewnia jak największą przejrzystość swoich działań, zgodnie z art. 1 Traktatu o Unii Europejskiej, art. 15 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej oraz art. 42 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej. 2.  Debaty Parlamentu są jawne. 2.  Debaty Parlamentu są jawne. 3.  Posiedzenia komisji parlamentarnych są z reguły jawne. Komisje mogą jednak, najpóźniej w momencie przyjmowania porządku dziennego danego posiedzenia, postanowić o podziale porządku dziennego posiedzenia na punkty omawiane publicznie i punkty omawiane z wyłączeniem jawności. Jeżeli posiedzenie odbywa się z wyłączeniem jawności komisja może ujawnić dokumenty oraz protokół posiedzenia z zastrzeżeniem postanowień art. 4 ust. 1–4 rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady. W przypadku naruszenia przepisów o obowiązku zachowania poufności stosuje się art. 166. 3.  Posiedzenia komisji są z reguły jawne. Komisje mogą jednak, najpóźniej w momencie przyjmowania porządku dziennego danego posiedzenia, postanowić o podziale porządku dziennego posiedzenia na punkty omawiane publicznie i punkty omawiane z wyłączeniem jawności. Jeżeli posiedzenie odbywa się z wyłączeniem jawności komisja może postanowić, że udostępni dokumenty z posiedzenia do wglądu publicznego. 4.   Rozpatrywanie przez właściwą komisję wniosków dotyczących immunitetu na podstawie art. 9 odbywa się zawsze z wyłączeniem jawności. Poprawka 137 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 116 Artykuł 116 Artykuł 116 Publiczny dostęp do dokumentów Publiczny dostęp do dokumentów 1.  Każdy obywatel Unii Europejskiej oraz każda osoba fizyczna lub prawna mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w państwie członkowskim ma prawo dostępu do dokumentów Parlamentu zgodnie z art. 15 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej z zachowaniem zasad, warunków i ograniczeń określonych w rozporządzeniu (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady oraz zgodnie ze szczegółowymi postanowieniami niniejszego Regulaminu. 1.  Każdy obywatel Unii Europejskiej oraz każda osoba fizyczna lub prawna mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w państwie członkowskim ma prawo dostępu do dokumentów Parlamentu zgodnie z art. 15 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej z zachowaniem zasad, warunków i ograniczeń określonych w rozporządzeniu (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady. W taki sam sposób udostępnia się, w miarę możliwości, dokumenty Parlamentu innym osobom fizycznym i prawnym. W taki sam sposób udostępnia się, w miarę możliwości, dokumenty Parlamentu innym osobom fizycznym i prawnym. Rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 jest publikowane dla celów informacyjnych wraz z Regulaminem Parlamentu15. 2.  Dla potrzeb związanych z dostępem do dokumentów termin “dokument Parlamentu” oznacza wszelką treść w rozumieniu art. 3 lit. a rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 sporządzoną lub otrzymaną przez osoby wykonujące mandat parlamentarny w rozumieniu tytułu I rozdział 2, przez organy Parlamentu, komisje i delegacje międzyparlamentarne oraz przez Sekretariat Parlamentu. 2.  Dla potrzeb związanych z dostępem do dokumentów termin „dokument Parlamentu” oznacza wszelką treść w rozumieniu art. 3 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 sporządzoną lub otrzymaną przez osoby wykonujące mandat parlamentarny w rozumieniu tytułu I rozdział 2, przez organy Parlamentu, komisje i delegacje międzyparlamentarne oraz przez Sekretariat Parlamentu. Dokumenty sporządzone przez posłów lub przez grupy polityczne są, dla potrzeb związanych z dostępem do dokumentów, dokumentami Parlamentu, jeżeli zostały złożone zgodnie z niniejszym Regulaminem. Zgodnie z art. 4 Statutu posła do Parlamentu Europejskiego dokumenty sporządzone przez posłów lub przez grupy polityczne są, dla potrzeb związanych z dostępem do dokumentów, dokumentami Parlamentu tylko wtedy, gdy zostały złożone zgodnie z niniejszym Regulaminem. Prezydium ustala zasady mające na celu zapewnienie rejestracji wszystkich dokumentów Parlamentu. Prezydium ustala zasady mające na celu zapewnienie rejestracji wszystkich dokumentów Parlamentu. 3.  Parlament sporządza rejestr dokumentów Parlamentu. Dokumenty ustawodawcze oraz niektóre inne kategorie dokumentów są, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1049/2001, bezpośrednio dostępne poprzez rejestr Parlamentu. W miarę możliwości w rejestrze zamieszczane są odsyłacze do innych dokumentów Parlamentu. 3.  Parlament prowadzi publiczny internetowy rejestr dokumentów Parlamentu. Dokumenty ustawodawcze oraz niektóre inne kategorie dokumentów są, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1049/2001, bezpośrednio dostępne poprzez publiczny rejestr internetowy Parlamentu. W miarę możliwości w publicznym rejestrze internetowym zamieszczane są odsyłacze do innych dokumentów Parlamentu. Kategorie dokumentów bezpośrednio dostępnych są wymienione na liście przyjętej przez Prezydium oraz opublikowanej na stronie internetowej Parlamentu. Lista ta nie ogranicza prawa dostępu do dokumentów nienależących do powyższych kategorii. Dokumenty te są udostępniane na pisemny wniosek. Kategorie dokumentów bezpośrednio dostępnych w publicznym rejestrze internetowym Parlamentu są wymienione na liście przyjętej przez Prezydium oraz opublikowanej w publicznym rejestrze internetowym Parlamentu. Lista ta nie ogranicza prawa dostępu do dokumentów nienależących do wyszczególnionych kategorii. Dokumenty te mogą być udostępnione na pisemny wniosek zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1049/2001. Prezydium może przyjąć zgodne z rozporządzeniem (WE) nr 1049/2001 postanowienia regulujące warunki udostępniania dokumentów. Postanowienia te są publikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Prezydium przyjmuje przepisy dotyczące dostępu do dokumentów zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1049/2001, które publikuje się w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. 4.  Prezydium wyznacza organy odpowiedzialne za rozpatrywanie wstępnych wniosków o udostępnienie dokumentów (art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1049/2001) oraz podejmuje decyzje dotyczące wniosków potwierdzających (art. 8 rozporządzenia) oraz wniosków o udostępnienie dokumentów sensytywnych (art. 9 rozporządzenia). 4.  Prezydium wyznacza organy odpowiedzialne za rozpatrywanie wstępnych wniosków o udostępnienie dokumentów (art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1049/2001) oraz za przyjmowanie decyzji w sprawie wniosków potwierdzających (art. 8 rozporządzenia) i w sprawie wniosków o udostępnienie dokumentów sensytywnych (art. 9 rozporządzenia). 5.   Konferencja Przewodniczących powołuje przedstawicieli Parlamentu w komitecie międzyinstytucjonalnym utworzonym na mocy art. 15 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1049/2001. 6.  Jeden z wiceprzewodniczących jest odpowiedzialny za nadzór nad rozpatrywaniem wniosków o udostępnienie dokumentów. 6.  Jeden z wiceprzewodniczących jest odpowiedzialny za nadzór nad rozpatrywaniem wniosków o udostępnienie dokumentów. 6a.   Prezydium przyjmuje coroczne sprawozdanie, o którym mowa w art. 17 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1049/2001. 7.  Właściwa komisja parlamentarna sporządza, na podstawie informacji otrzymanych z Prezydium oraz z innych źródeł, roczne sprawozdanie, o którym mowa w art. 17 rozporządzenia (WE) nr 1049/2001, a następnie przedstawia je na posiedzeniu plenarnym. 7.  Właściwa komisja parlamentarna regularnie kontroluje przejrzystość działań Parlamentu i przedstawia na posiedzeniu plenarnym sprawozdanie zawierające wnioski i zalecenia. Ponadto właściwa komisja bada i ocenia sprawozdania sporządzone przez inne instytucje i agencje zgodnie z art. 17 wyżej wymienionego rozporządzenia. Ponadto właściwa komisja może badać i oceniać sprawozdania sporządzone przez inne instytucje i agencje zgodnie z art. 17 rozporządzenia (WE) nr 1049/2001. 7a.   Konferencja Przewodniczących powołuje przedstawicieli Parlamentu w komitecie międzyinstytucjonalnym utworzonym na mocy art. 15 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1049/2001. __________________ 15 Zob. załącznik XIV. Poprawka 138 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 116 a (nowy) Artykuł 116a Wstęp do Parlamentu 1.   Przepustki uprawniające posłów, asystentów posłów i osoby trzecie do wstępu do pomieszczeń Parlamentu są wydawane na podstawie przepisów ustanowionych przez Prezydium. Przepisy te dotyczą również korzystania z przepustek i ich wycofywania. 2.   Nie wydaje się przepustek osobom indywidualnym z otoczenia posła, które objęte są zakresem porozumienia między Parlamentem Europejskim a Komisją Europejską w sprawie „Rejestru służącego przejrzystości” dotyczącego organizacji i osób samozatrudnionych zaangażowanych w opracowanie i realizację polityki Unii Europejskiej1a. 3.   Podmioty wymienione w rejestrze służącym przejrzystości i ich przedstawiciele posiadający długoterminowe przepustki uprawniające do wstępu do pomieszczeń Parlamentu Europejskiego muszą przestrzegać: –   kodeksu postępowania dla rejestrujących się podmiotów, załączonego do porozumienia; –   procedur i innych zobowiązań określonych w porozumieniu; oraz –   przepisów wykonawczych odnoszących się do niniejszego artykułu. Bez uszczerbku dla stosowania ogólnych przepisów regulujących wycofywanie lub tymczasową dezaktywację długoterminowych przepustek uprawniających do wstępu do pomieszczeń Parlamentu oraz o ile nie przemawiają przeciw temu istotne powody, Sekretarz Generalny – za zgodą kwestorów – wycofuje lub dezaktywuje długoterminową przepustkę uprawniającą do wstępu do pomieszczeń Parlamentu, jeżeli jej posiadacz został skreślony z rejestru służącego przejrzystości z powodu naruszenia kodeksu postępowania dla rejestrujących się podmiotów, dopuścił się poważnego uchybienia obowiązkom przewidzianym w niniejszym ustępie lub odmówił przyjęcia oficjalnego wezwania do udziału w wysłuchaniu lub posiedzeniu komisji bądź współpracy z komisją śledczą bez należytego uzasadnienia. 4.   Kwestorzy mogą określić, w jakim zakresie kodeks postępowania wymieniony w ust. 2 ma zastosowanie do osób, które posiadają długoterminowe przepustki, ale nie są objęte zakresem stosowania porozumienia. 5.   Prezydium – na wniosek Sekretarza Generalnego – przyjmuje środki niezbędne do wdrożenia rejestru służącego przejrzystości zgodnie z postanowieniami umowy w sprawie utworzenia tego rejestru. __________________ 1a Dz.U. L 277 z 19.9.2014, s. 11. Poprawka 139 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 117 Artykuł 117 Artykuł 117 Wybór przewodniczącego Komisji Wybór przewodniczącego Komisji 1.  Po zaproponowaniu przez Radę Europejską kandydata na stanowisko Przewodniczącego Komisji, Przewodniczący zwraca się do tego kandydata o złożenie oświadczenia i przedstawienie przed Parlamentem założeń politycznych. Po złożeniu oświadczenia następuje debata. 1.  Po zaproponowaniu przez Radę Europejską kandydata na stanowisko Przewodniczącego Komisji, Przewodniczący zwraca się do tego kandydata o złożenie oświadczenia i przedstawienie przed Parlamentem założeń politycznych. Po złożeniu oświadczenia następuje debata. Do uczestnictwa w debacie zapraszana jest Rada Europejska. Do uczestnictwa w debacie zapraszana jest Rada Europejska. 2.  Parlament dokonuje wyboru przewodniczącego Komisji większością głosów swoich członków. 2.  Zgodnie z art. 17 ust. 7 Traktatu o Unii Europejskiej Parlament dokonuje wyboru przewodniczącego Komisji większością głosów posłów do Parlamentu. Głosowanie jest tajne. Głosowanie jest imienne. 3.  Jeżeli kandydat został wybrany, Przewodniczący Parlamentu informuje o tym Radę zwracając się do niej, jak również do nowo wybranego przewodniczącego Komisji, o wspólne zaproponowanie kandydatów na stanowiska członków Komisji. 3.  Jeżeli kandydat został wybrany, Przewodniczący Parlamentu informuje o tym Radę zwracając się do niej, jak również do nowo wybranego przewodniczącego Komisji, o wspólne zaproponowanie kandydatów na stanowiska członków Komisji. 4.  Jeżeli kandydat nie otrzyma wymaganej większości, Przewodniczący zwraca się do Rady Europejskiej o zaproponowanie w ciągu miesiąca nowej kandydatury, która podlegać będzie takiej samej procedurze wyboru. 4.  Jeżeli kandydat nie otrzyma wymaganej większości, Przewodniczący zwraca się do Rady Europejskiej o zaproponowanie w ciągu miesiąca nowej kandydatury, która podlegać będzie takiej samej procedurze wyboru. Poprawka 140 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 118 Artykuł 118 Artykuł 118 Wybór Komisji Wybór Komisji —  1. Przewodniczący zwraca się do nowo wybranego przewodniczącego Komisji o powiadomienie Parlamentu o podziale zakresu obowiązków między członków proponowanego kolegium komisarzy zgodnie z wytycznymi politycznymi nowo wybranego przewodniczącego Komisji. 1.  Po konsultacji z nowo wybranym przewodniczącym Komisji, Przewodniczący zwraca się do kandydatów na stanowiska członków Komisji wskazanych przez nowo wybranego przewodniczącego Komisji i Radę o stawienie się przed komisjami parlamentarnymi właściwymi dla przedmiotu ich przewidywanej działalności. Przesłuchania te są jawne. 1.  Po konsultacji z nowo wybranym przewodniczącym Komisji, Przewodniczący zwraca się do kandydatów na stanowiska członków Komisji wskazanych przez nowo wybranego przewodniczącego Komisji i Radę o stawienie się przed komisjami lub organami parlamentarnymi właściwymi dla przedmiotu ich przewidywanej działalności. 1a.   Przesłuchania są prowadzone przez komisje. Wyjątkowo przesłuchanie można przeprowadzić w innej formie, jeżeli do zakresu obowiązków kandydata na komisarza mają należeć głównie kwestie horyzontalne, pod warunkiem że w takim przesłuchaniu będą uczestniczyć właściwe komisje. Przesłuchania są publiczne. 2.   Przewodniczący może zwrócić się do nowo wybranego przewodniczącego Komisji o poinformowanie Parlamentu o podziale obowiązków w proponowanym składzie kolegium komisarzy zgodnie z własnymi wytycznymi politycznymi. 3.  Właściwa komisja lub komisje zwracają się do kandydata na komisarza o złożenie oświadczenia i udzielenie odpowiedzi na pytania. Przesłuchania są organizowane w sposób pozwalający kandydatom na komisarzy na dostarczenie Parlamentowi wszystkich istotnych informacji. Postanowienia dotyczące organizacji tych przesłuchań określone są w załączniku do niniejszego Regulaminu16. 3.  Właściwa komisja lub komisje zwracają się do kandydata na komisarza o złożenie oświadczenia i udzielenie odpowiedzi na pytania. Przesłuchania są organizowane w sposób pozwalający kandydatom na komisarzy na dostarczenie Parlamentowi wszystkich istotnych informacji. Postanowienia dotyczące organizacji tych przesłuchań określone są w załączniku do niniejszego Regulaminu16. 4.  Nowo wybrany przewodniczący przedstawia członków Komisji i ich program podczas posiedzenia Parlamentu, na które zaproszeni zostają przewodniczący Rady Europejskiej i przewodniczący Rady. Po złożeniu oświadczenia następuje debata. 4.  Nowo wybrany przewodniczący jest proszony o przedstawienie członków Komisji i ich programu podczas posiedzenia Parlamentu, na które zaproszeni zostają przewodniczący Rady Europejskiej i przewodniczący Rady. Po złożeniu oświadczenia następuje debata. 5.  Pod koniec debaty każda grupa polityczna lub co najmniej 40 posłów może przedłożyć projekt rezolucji. Stosuje się art. 123 ust. 3, 4 i 5. 5.  Pod koniec debaty każda grupa polityczna lub co najmniej 40 posłów może przedłożyć projekt rezolucji. Stosuje się art. 123 ust. 3–5b. Po głosowaniu nad projektem rezolucji Parlament zatwierdza lub odrzuca skład Komisji większością oddanych głosów. Powyższe głosowanie jest imienne. Parlament może przełożyć głosowanie na następne posiedzenie. 5a.   Po głosowaniu nad projektem rezolucji Parlament w głosowaniu imiennym zatwierdza lub odrzuca skład Komisji większością oddanych głosów. Parlament może przełożyć głosowanie na następne posiedzenie. 6.  Przewodniczący informuje Radę o zatwierdzeniu lub odrzuceniu proponowanego składu Komisji. 6.  Przewodniczący informuje Radę o zatwierdzeniu lub odrzuceniu proponowanego składu Komisji. 7.  W przypadku znaczącej zmiany zakresu przedmiotowego działalności w trakcie kadencji Komisji, obsadzenia wakatu lub mianowania nowego komisarza w następstwie przystąpienia do UE nowego państwa członkowskiego zainteresowani komisarze wzywani są do stawienia się przed przedmiotowo właściwymi komisjami zgodnie z ust. 3. 7.  W przypadku znaczącej zmiany zakresu obowiązków lub zmiany w składzie Komisji w trakcie jej kadencji zainteresowani komisarze lub kandydaci na komisarzy zostają wezwani do wzięcia udziału w przesłuchaniu przeprowadzanym zgodnie z ust. 1a i 3. 7a.   W razie zmian w zakresie obowiązków lub w interesach finansowych komisarza w trakcie wykonywania mandatu sytuacja ta stanowi przedmiot kontroli przez Parlament zgodnie z załącznikiem XVI. Jeżeli podczas kadencji komisarza stwierdza się występowanie konfliktu interesów, a przewodniczący Komisji nie jest w stanie wypełnić zaleceń Parlamentu, aby rozwiązać ten konflikt interesów, Parlament może zwrócić się do przewodniczącego Komisji o wycofanie poparcia dla tego komisarza, zgodnie z ust. 5 porozumienia ramowego w sprawie stosunków między Parlamentem Europejskim i Komisją Europejską, a w razie potrzeby o podjęcie działań w celu pozbawienia zainteresowanego komisarza prawa do emerytury lub innych podobnych korzyści zgodnie z art. 245 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. _______________ 16 Zob. załącznik XVI. Poprawka 141 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 118 a (nowy) Artykuł 118a Programowanie wieloletnie Po mianowaniu nowego składu Komisji Parlament, Rada i Komisja, zgodnie z art. 5 porozumienia międzyinstytucjonalnego w sprawie lepszego stanowienia prawa, przeprowadzają dyskusję i uzgadniają wspólne wnioski w sprawie programowania wieloletniego. W tym celu przed negocjacjami z Radą i Komisją na temat wspólnych wniosków w sprawie programowania wieloletniego Przewodniczący przeprowadza wymianę poglądów z Konferencją Przewodniczących na temat głównych celów i priorytetów polityki na nową kadencję. W tej wymianie poglądów uwzględnia się między innymi priorytety przedstawione przez nowo wybranego przewodniczącego Komisji, a także odpowiedzi udzielone przez kandydatów na komisarzy w trakcie przesłuchań, o których mowa w art. 118. Przed podpisaniem wspólnych wniosków Przewodniczący zwraca się do Konferencji Przewodniczących o ich zatwierdzenie. Poprawka 142 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 119 Artykuł 119 Artykuł 119 Wotum nieufności dla Komisji Wotum nieufności dla Komisji 1.  Wniosek o wotum nieufności dla Komisji może złożyć na ręce Przewodniczącego Parlamentu jedna dziesiąta członków Parlamentu. 1.  Wniosek o wotum nieufności dla Komisji może złożyć na ręce Przewodniczącego Parlamentu jedna dziesiąta posłów do Parlamentu. Jeżeli w ciągu dwóch poprzednich miesięcy został poddany pod głosowanie wniosek o wotum nieufności, nowy wniosek może zostać złożony tylko przez jedną piątą posłów do Parlamentu. 2.  Wniosek powinien być zatytułowany “wniosek o wotum nieufności” i zawierać uzasadnienie. Wniosek jest przekazywany Komisji. 2.  Wniosek jest zatytułowany „wniosek o wotum nieufności” i zawiera uzasadnienie. Wniosek jest przekazywany Komisji. 3.  Niezwłocznie po otrzymaniu wniosku o wotum nieufności Przewodniczący powiadamia posłów o jego wpłynięciu. 3.  Niezwłocznie po otrzymaniu wniosku o wotum nieufności Przewodniczący powiadamia posłów o jego wpłynięciu. 4.  Debata nad wotum nieufności odbywa się najwcześniej dwadzieścia cztery godziny po powiadomieniu posłów o wpłynięciu wniosku. 4.  Debata nad wotum nieufności odbywa się najwcześniej dwadzieścia cztery godziny po powiadomieniu posłów o wpłynięciu wniosku. 5.  Głosowanie nad wnioskiem o wotum nieufności jest imienne i odbywa się najwcześniej czterdzieści osiem godzin po otwarciu debaty. 5.  Głosowanie nad wnioskiem o wotum nieufności jest imienne i odbywa się najwcześniej czterdzieści osiem godzin po otwarciu debaty. 6.  Debata i głosowanie odbywają się najpóźniej podczas pierwszej sesji miesięcznej następującej po złożeniu wniosku. 6.  Z zastrzeżeniem ust. 4 i 5, debata i głosowanie odbywają się najpóźniej podczas pierwszej sesji miesięcznej następującej po złożeniu wniosku. 7.  Do uchwalenia wotum nieufności wymagana jest większość dwóch trzecich oddanych głosów i większość głosów członków Parlamentu. Wyniki głosowania przekazywane są przewodniczącemu Rady i przewodniczącemu Komisji. 7.  Zgodnie z art. 234 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do uchwalenia wotum nieufności wymagana jest większość dwóch trzecich oddanych głosów i większość głosów posłów do Parlamentu. Wyniki głosowania przekazywane są przewodniczącemu Rady i przewodniczącemu Komisji. Poprawka 143 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 120 Artykuł 120 Artykuł 120 Mianowanie sędziów i rzeczników generalnych w Trybunale Sprawiedliwości Unii Europejskiej Mianowanie sędziów i rzeczników generalnych w Trybunale Sprawiedliwości Unii Europejskiej Na wniosek właściwej komisji Parlament mianuje swojego kandydata do siedmioosobowego zespołu odpowiedzialnego za dokładne zbadanie, czy kandydaci odpowiadają warunkom sprawowania funkcji sędziego lub rzecznika generalnego w Trybunale Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Na wniosek właściwej komisji Parlament mianuje swojego kandydata do siedmioosobowego zespołu odpowiedzialnego za dokładne zbadanie, czy kandydaci odpowiadają warunkom sprawowania funkcji sędziego lub rzecznika generalnego w Trybunale Sprawiedliwości Unii Europejskiej i Sądzie. Właściwa komisja wyłania kandydata, którego chce zaproponować, w drodze głosowania zwykłą większością. W tym celu koordynatorzy tej komisji sporządzają krótką listę kandydatów. Poprawka 144 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 121 Artykuł 121 Artykuł 121 Powoływanie członków Trybunału Obrachunkowego Powoływanie członków Trybunału Obrachunkowego 1.  Osoby wyznaczone na członków Trybunału Obrachunkowego proszone są o złożenie oświadczenia przed właściwą komisją parlamentarną i udzielenia odpowiedzi na pytania jej członków. Komisja głosuje oddzielnie nad każdą kandydaturą w głosowaniu tajnym. 1.  Osoby wyznaczone na członków Trybunału Obrachunkowego proszone są o złożenie oświadczenia przed właściwą komisją parlamentarną i udzielenia odpowiedzi na pytania jej członków. Komisja głosuje oddzielnie nad każdą kandydaturą w głosowaniu tajnym. 2.  Właściwa komisja przedstawia Parlamentowi zalecenie w sprawie powołania proponowanych kandydatów w formie sprawozdania zawierającego odrębne projekty wniosków dotyczących decyzji w odniesieniu do każdego kandydata. 2.  Właściwa komisja przedstawia Parlamentowi zalecenie w sprawie powołania proponowanych kandydatów. 3.  Głosowanie na posiedzeniu plenarnym odbywa się w terminie dwóch miesięcy od wpłynięcia kandydatur, chyba że na żądanie właściwej komisji, grupy politycznej lub co najmniej 40 posłów Parlament postanowi inaczej. Parlament głosuje osobno nad każdą kandydaturą. Głosowanie jest tajne, a decyzja podejmowana jest większością oddanych głosów. 3.  Głosowanie na posiedzeniu plenarnym odbywa się w terminie dwóch miesięcy od wpłynięcia kandydatur, chyba że na żądanie właściwej komisji, grupy politycznej lub co najmniej 40 posłów Parlament postanowi inaczej. Parlament głosuje oddzielnie nad każdą kandydaturą w głosowaniu tajnym. 4.  Jeśli Parlament wyda negatywną opinię w sprawie indywidualnej kandydatury, Przewodniczący wzywa Radę do jej wycofania i przedstawienia Parlamentowi nowej kandydatury. 4.  Jeśli Parlament wyda negatywną opinię w sprawie indywidualnej kandydatury, Przewodniczący wzywa Radę do jej wycofania i przedstawienia Parlamentowi nowej kandydatury. Poprawka 145 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 122 Artykuł 122 Artykuł 122 Powoływanie członków zarządu Europejskiego Banku Centralnego Powoływanie członków zarządu Europejskiego Banku Centralnego 1.  Kandydat proponowany na stanowisko prezesa Europejskiego Banku Centralnego zostaje poproszony o złożenie oświadczenia przed właściwą komisją parlamentarną i udzielenia odpowiedzi na pytania jej członków. 1.  Kandydat proponowany na stanowisko prezesa, wiceprezesa lub członka zarządu Europejskiego Banku Centralnego zostaje poproszony o złożenie oświadczenia przed właściwą komisją parlamentarną i o udzielenie odpowiedzi na pytania jej członków. 2.  Właściwa komisja zaleca Parlamentowi przyjęcie lub odrzucenie proponowanej kandydatury. 2.  Właściwa komisja zaleca Parlamentowi przyjęcie lub odrzucenie proponowanej kandydatury. 3.  Głosowanie odbywa się w terminie dwóch miesięcy od wpłynięcia propozycji, chyba że na wniosek właściwej komisji, grupy politycznej lub co najmniej 40 posłów Parlament postanowi inaczej. 3.  Głosowanie odbywa się w terminie dwóch miesięcy od wpłynięcia propozycji, chyba że na wniosek właściwej komisji, grupy politycznej lub co najmniej 40 posłów Parlament postanowi inaczej. Parlament głosuje oddzielnie nad każdą kandydaturą w głosowaniu tajnym. 4.  Jeśli Parlament wyda opinię negatywną, Przewodniczący wzywa Radę do wycofania propozycji i przedstawienia Parlamentowi nowej kandydatury. 4.  Jeśli Parlament wyda negatywną opinię w sprawie kandydatury, Przewodniczący wzywa Radę do jej wycofania i przedstawienia Parlamentowi nowej kandydatury. 5.   Tę samą procedurę stosuje się w odniesieniu do kandydatów zaproponowanych na stanowiska wiceprzewodniczącego i innych członków zarządu Europejskiego Banku Centralnego. Poprawka 146 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 122 a (nowy) Artykuł 122a Powoływanie członków organów zarządzania gospodarczego 1.   Niniejszy artykuł ma zastosowanie do powoływania: –   przewodniczącego i wiceprzewodniczącego Rady ds. Nadzoru Jednolitego Mechanizmu Nadzorczego; –   przewodniczącego, wiceprzewodniczącego i stałych członków Jednolitej Rady ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji w ramach Jednolitego Mechanizmu Nadzorczego; –   przewodniczących i dyrektorów wykonawczych europejskich urzędów nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego, Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych, Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych); oraz –   dyrektora zarządzającego i zastępcy dyrektora zarządzającego Europejskiego Funduszu na rzecz Inwestycji Strategicznych. 2.   Każdy kandydat zostaje poproszony o złożenie oświadczenia przed właściwą komisją parlamentarną oraz o udzielenie odpowiedzi na pytania zadawane przez członków tej komisji. 3.   Właściwa komisja przedstawia Parlamentowi zalecenie w sprawie każdej propozycji powołania. 4.   Głosowanie odbywa się w terminie dwóch miesięcy od wpłynięcia propozycji powołania, chyba że na wniosek właściwej komisji, grupy politycznej lub co najmniej 40 posłów Parlament postanowi inaczej. Parlament głosuje oddzielnie nad każdą kandydaturą w głosowaniu tajnym. 5.   Jeżeli decyzja Parlamentu w sprawie danej kandydatury jest negatywna, Przewodniczący wzywa do jej wycofania i przedstawienia Parlamentowi nowej kandydatury. Poprawka 147 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 123 Artykuł 123 Artykuł 123 Oświadczenia Komisji, Rady i Rady Europejskiej Oświadczenia Komisji, Rady i Rady Europejskiej 1.  Członkowie Komisji, Rady i Rady Europejskiej mogą w każdej chwili zwrócić się do Przewodniczącego Parlamentu o udzielenie im głosu w celu złożenia oświadczenia. Przewodniczący Rady Europejskiej wygłasza oświadczenie po każdym posiedzeniu Rady. Przewodniczący Parlamentu decyduje, kiedy ma zostać złożone oświadczenie i czy nastąpi po nim obszerna debata czy też 30-minutowa tura krótkich i zwięzłych pytań ze strony posłów. 1.  Członkowie Komisji, Rady i Rady Europejskiej mogą w każdej chwili zwrócić się do Przewodniczącego Parlamentu o udzielenie im głosu w celu złożenia oświadczenia. Przewodniczący Rady Europejskiej wygłasza oświadczenie po każdym posiedzeniu Rady. Przewodniczący Parlamentu decyduje, kiedy ma zostać złożone oświadczenie i czy nastąpi po nim obszerna debata czy też 30-minutowa tura krótkich i konkretnych pytań ze strony posłów. 2.  Wpisując oświadczenie i następującą po nim debatę do porządku dziennego Parlament decyduje, czy debata zostanie zakończona uchwaleniem rezolucji. Parlament nie może podjąć takiej decyzji, jeśli podczas bieżącej lub kolejnej sesji miesięcznej przewidziane jest sprawozdanie na ten sam temat, chyba że ze względu na wyjątkowe okoliczności Przewodniczący zgłosi inną propozycję. Jeśli Parlament postanowi o zamknięciu debaty rezolucją, komisja, grupa polityczna lub co najmniej 40 posłów może złożyć projekt rezolucji. 2.  Wpisując oświadczenie i następującą po nim debatę do porządku dziennego, Parlament decyduje, czy debata zostanie zakończona uchwaleniem rezolucji. Parlament nie może podjąć takiej decyzji, jeśli podczas bieżącej lub kolejnej sesji miesięcznej przewidziane jest sprawozdanie na ten sam temat, chyba że ze względu na wyjątkowe okoliczności Przewodniczący zgłosi inną propozycję. Jeśli Parlament postanowi o zamknięciu debaty rezolucją, komisja, grupa polityczna lub co najmniej 40 posłów może złożyć projekt rezolucji. 3.  Projekty rezolucji poddawane są pod głosowanie tego samego dnia. Przewodniczący decyduje o ewentualnych odstępstwach od tej zasady. Dopuszcza się wyjaśnienia dotyczące sposobu głosowania. 3.  Projekty rezolucji poddawane są pod głosowanie w najbliższym możliwym terminie głosowania. Przewodniczący decyduje o ewentualnych odstępstwach od tej zasady. Dopuszcza się wyjaśnienia dotyczące głosowania. 4.  Wspólny projekt rezolucji zastępuje wcześniejsze projekty złożone przez jego sygnatariuszy, nie zastępuje natomiast projektów złożonych przez inne komisje, grupy polityczne lub posłów. 4.  Wspólny projekt rezolucji zastępuje wcześniejsze projekty złożone przez jego sygnatariuszy, nie zastępuje natomiast projektów złożonych przez inne komisje, grupy polityczne lub posłów. 4a.   Jeżeli wspólny projekt rezolucji złożony został przez grupy polityczne reprezentujące wyraźną większość, Przewodniczący może poddać ten projekt rezolucji pod głosowanie w pierwszej kolejności. 5.  Po przyjęciu projektu rezolucji żaden inny projekt nie jest poddawany pod głosowanie, chyba że w drodze wyjątku Przewodniczący postanowi inaczej. 5.  Po przyjęciu projektu rezolucji żaden inny projekt nie jest poddawany pod głosowanie, chyba że w drodze wyjątku Przewodniczący postanowi inaczej. 5a.   Autor lub autorzy projektu rezolucji złożonego na podstawie ust. 2 niniejszego artykułu lub art. 135 ust. 2 mogą wycofać go przed ostatecznym głosowaniem. 5b.   Wycofany projekt rezolucji może zostać niezwłocznie podjęty i ponownie zgłoszony przez grupę polityczną, komisję lub grupę posłów w liczbie wymaganej do jego złożenia. Ust. 5a oraz niniejszy ustęp mają również zastosowanie do rezolucji składanych na mocy art. 105 i 106. Poprawka 148 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 124 Artykuł 124 Artykuł 124 Wyjaśnienia decyzji Komisji Wyjaśnienia decyzji Komisji Po konsultacji z Konferencją Przewodniczących, Przewodniczący Parlamentu może zwrócić się do Przewodniczącego Komisji, do członka Komisji odpowiedzialnego za kontakty z Parlamentem lub, po uzgodnieniu, do innego członka Komisji, o złożenie przed Parlamentem oświadczenia po każdym posiedzeniu Komisji w celu wyjaśnienia najistotniejszych podjętych decyzji. Po złożeniu oświadczenia następuje trwająca co najmniej trzydzieści minut debata, w czasie której posłowie mogą zadawać krótkie, zwięzłe pytania. Przewodniczący Parlamentu zwraca się do przewodniczącego Komisji, do członka Komisji odpowiedzialnego za kontakty z Parlamentem lub, po uzgodnieniu, do innego członka Komisji o złożenie przed Parlamentem oświadczenia po każdym posiedzeniu Komisji w celu wyjaśnienia najistotniejszych podjętych decyzji, chyba że ze względu na harmonogram prac lub z powodu względnej wagi politycznej danego zagadnienia Konferencja Przewodniczących zdecyduje, iż nie jest to konieczne. Po złożeniu oświadczenia następuje trwająca co najmniej trzydzieści minut debata, w czasie której posłowie mogą zadawać krótkie i konkretne pytania. Poprawka 149 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 125 Artykuł 125 Artykuł 125 Oświadczenia Trybunału Obrachunkowego Oświadczenia Trybunału Obrachunkowego 1.  W ramach procedury udzielania absolutorium lub czynności Parlamentu związanych z kontrolą budżetową, prezes Trybunału Obrachunkowego może zostać zaproszony do zabrania głosu w celu przedstawienia uwag zawartych w sprawozdaniu rocznym, w sprawozdaniach specjalnych lub w opiniach Trybunału, jak też w celu objaśnienia programu pracy Trybunału. 1.  W ramach procedury udzielania absolutorium lub czynności Parlamentu związanych z kontrolą budżetową prezes Trybunału Obrachunkowego może zostać zaproszony do złożenia oświadczenia w celu przedstawienia uwag zawartych w sprawozdaniu rocznym, w sprawozdaniach specjalnych lub w opiniach Trybunału, jak też w celu objaśnienia programu pracy Trybunału. 2.  Parlament może zadecydować o przeprowadzeniu odrębnej debaty z udziałem Komisji i Rady nad każdą kwestią zawartą w powyższych oświadczeniach, w szczególności gdy zasygnalizowane zostaną nieprawidłowości w zarządzaniu finansami. 2.  Parlament może zadecydować o przeprowadzeniu odrębnej debaty z udziałem Komisji i Rady nad każdą kwestią zawartą w powyższych oświadczeniach, w szczególności gdy zasygnalizowane zostaną nieprawidłowości w zarządzaniu finansami. Poprawka 150 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 126 Artykuł 126 Artykuł 126 Oświadczenia Europejskiego Banku Centralnego Oświadczenia Europejskiego Banku Centralnego 1.  Prezes Europejskiego Banku Centralnego przedstawia Parlamentowi roczne sprawozdanie Banku dotyczące działalności Europejskiego Systemu Banków Centralnych oraz polityki monetarnej w roku poprzednim i bieżącym. 1.  Prezes Europejskiego Banku Centralnego zostaje wezwany do przedstawienia Parlamentowi rocznego sprawozdania Banku, które dotyczy działalności Europejskiego Systemu Banków Centralnych oraz polityki monetarnej w roku poprzednim i bieżącym. 2.  Po tym wystąpieniu następuje ogólna debata. 2.  Po tym wystąpieniu następuje ogólna debata. 3.  Prezes Europejskiego Banku Centralnego jest zapraszany do uczestnictwa w posiedzeniach właściwej komisji co najmniej cztery razy w roku w celu złożenia oświadczenia i udzielenia odpowiedzi na pytania. 3.  Prezes Europejskiego Banku Centralnego jest zapraszany do uczestnictwa w posiedzeniach właściwej komisji co najmniej cztery razy w roku w celu złożenia oświadczenia i udzielenia odpowiedzi na pytania. 4.  Na wniosek Parlamentu lub swój własny prezes, wiceprezes lub inni członkowie zarządu Europejskiego Banku Centralnego są zapraszani do uczestnictwa w innych posiedzeniach. 4.  Na wniosek Parlamentu lub swój własny prezes, wiceprezes lub inni członkowie zarządu Europejskiego Banku Centralnego są zapraszani do uczestnictwa w innych posiedzeniach. 5.  Pełne sprawozdanie z prac przewidzianych w ust. 3 i 4 jest sporządzane w językach urzędowych. 5.  Sporządzane jest pełne sprawozdanie z prac przewidzianych w ust. 3 i 4. Poprawka 151 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 127 Artykuł 127 skreśla się Zalecenia dotyczące głównych kierunków polityki gospodarczej 1.   Zalecenia Komisji dotyczące głównych kierunków polityki gospodarczej państw członkowskich i Unii są przekazywane właściwej komisji, która na posiedzeniu plenarnym przedstawia sprawozdanie Parlamentowi. 2.   Rada jest proszona o informowanie Parlamentu zarówno o treści swoich zaleceń, jak i o stanowisku, jakie zajęła Rada Europejska. Poprawka 152 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 128 Artykuł 128 Artykuł 128 Pytania wymagające odpowiedzi ustnej i debaty Pytania wymagające odpowiedzi ustnej i debaty 1.  Komisja, grupa polityczna lub co najmniej 40 posłów może wnieść pytania do Rady lub Komisji oraz wnioskować o ich wpisanie do porządku dziennego obrad Parlamentu. 1.  Komisja, grupa polityczna lub co najmniej 40 posłów może kierować pytania do Rady, Komisji lub Wiceprzewodniczącego Komisji / Wysokiego Przedstawiciela Unii ds. Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa oraz wnioskować o ich wpisanie do porządku dziennego obrad Parlamentu. Pytania są przekazywane w formie pisemnej Przewodniczącemu, który przedkłada je niezwłocznie Konferencji Przewodniczących. Pytania są przekazywane w formie pisemnej Przewodniczącemu, który przedkłada je niezwłocznie Konferencji Przewodniczących. Konferencja Przewodniczących decyduje, czy i w jakim porządku pytania te zostaną wpisane do porządku dziennego. Pytania niewpisane do porządku dziennego obrad Parlamentu w terminie trzech miesięcy od ich złożenia tracą ważność. Konferencja Przewodniczących decyduje, czy pytania te zostaną wpisane do projektu porządku dziennego zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 149. Pytania niewpisane do projektu porządku dziennego obrad Parlamentu w terminie trzech miesięcy od ich złożenia tracą ważność. 2.  Pytania do Komisji muszą jej zostać przekazane co najmniej na tydzień, a pytania do Rady co najmniej na trzy tygodnie przed posiedzeniem, do którego porządku dziennego są wpisane. 2.  Pytania do Komisji i do Wiceprzewodniczącego Komisji / Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa muszą zostać przekazane adresatowi co najmniej na tydzień, a pytania do Rady co najmniej na trzy tygodnie przed posiedzeniem, do którego porządku dziennego są wpisane. 3.  Pytania odnoszące się do dziedzin wymienionych w art. 42 Traktatu o Unii Europejskiej nie podlegają terminowi przewidzianemu w ust. 2 niniejszego artykułu. Rada jest zobowiązana do udzielenia odpowiedzi na te pytania w odpowiednim terminie tak, aby Parlament został należycie poinformowany. 3.  Pytania odnoszące się do wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony nie podlegają terminom przewidzianym w ust. 2, a odpowiedź musi zostać udzielona w odpowiednim terminie tak, aby Parlament został należycie poinformowany. 4.  Jeden z autorów pytania ma do dyspozycji pięć minut na jego rozwinięcie. Odpowiedzi udziela jeden z członków instytucji, której ono dotyczy. 4.  Jeden z autorów pytania może je rozwinąć. Adresat pytania udziela odpowiedzi. Autor pytania ma prawo do wykorzystania całego wzmiankowanego czasu na wypowiedź. 5.  Artykuł 123 ust. 2-5 stosuje się odpowiednio. 5.  Artykuł 123 ust. 2-5b, dotyczący składania projektów rezolucji i głosowania nad nimi, stosuje się odpowiednio. Poprawka 153 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 129 Artykuł 129 Artykuł 129 Tura pytań Tura pytań 1.  Tura pytań do Komisji ma miejsce podczas każdej sesji miesięcznej i trwa dziewięćdziesiąt minut oraz dotyczy jednego lub większej liczby konkretnych zagadnień przekrojowych, o których decyzję podejmuje Konferencja Przewodniczących na miesiąc przed sesją miesięczną. 1.  Tura pytań do Komisji może mieć miejsce podczas każdej sesji miesięcznej i trwa maksymalnie dziewięćdziesiąt minut oraz dotyczy jednego lub większej liczby konkretnych zagadnień przekrojowych, o których decyzję podejmuje Konferencja Przewodniczących na miesiąc przed sesją miesięczną. 2.  Zakres odpowiedzialności komisarzy zaproszonych przez Konferencję Przewodniczących do udziału w turze pytań musi odpowiadać konkretnemu zagadnieniu przekrojowemu, którego mają dotyczyć zadawane im pytania. Na sesję miesięczną zaprasza się nie więcej niż dwóch komisarzy, z możliwością zaproszenia trzeciego w zależności od konkretnego zagadnienia przekrojowego wybranego na turę pytań. 2.  Zakres odpowiedzialności komisarzy zaproszonych przez Konferencję Przewodniczących do udziału w turze pytań musi odpowiadać konkretnemu zagadnieniu przekrojowemu, którego mają dotyczyć zadawane im pytania. Na sesję miesięczną zaprasza się nie więcej niż dwóch komisarzy, z możliwością zaproszenia trzeciego w zależności od konkretnego zagadnienia przekrojowego wybranego na turę pytań. 3.   Turę pytań przeprowadza się zgodnie z systemem głosowania, którego szczegóły przedstawiono w załączniku do niniejszego Regulaminu17; 4.  Zgodnie z wytycznymi określonymi przez Konferencję Przewodniczących poszczególne tury pytań mogą być prowadzone z udziałem Rady, Przewodniczącego Komisji, Wiceprzewodniczącego Komisji/Wysokiego Przedstawiciela Unii ds. Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa oraz Przewodniczącego Eurogrupy. 4.  Zgodnie z wytycznymi określonymi przez Konferencję Przewodniczących poszczególne tury pytań mogą być prowadzone z udziałem Rady, przewodniczącego Komisji, Wiceprzewodniczącego Komisji / Wysokiego Przedstawiciela Unii ds. Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa oraz Przewodniczącego Eurogrupy. 4a.   Czas przeznaczony na turę pytań nie jest w konkretny sposób przydzielany z wyprzedzeniem. Przewodniczący dba o to, aby w miarę możliwości pytania składać mogli na przemian posłowie różnych orientacji politycznych i pochodzący z różnych państw członkowskich. 4b.   Poseł ma minutę na sformułowanie pytania, zaś komisarz dwie minuty na udzielenie odpowiedzi. Poseł ten może w czasie 30 sekund zadać pytanie uzupełniające bezpośrednio odnoszące się do pytania głównego. Komisarz ma dwie minuty na udzielenie odpowiedzi na pytanie uzupełniające. Pytania oraz pytania uzupełniające muszą bezpośrednio dotyczyć wybranego zagadnienia przekrojowego, w sprawie którego podjęto decyzję zgodnie z ust. 1. Przewodniczący może podjąć decyzję w sprawie dopuszczalności pytań. __________________ 17 Zob. załącznik II. Poprawka 154 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 130 Artykuł 130 Artykuł 130 Pytania wymagające odpowiedzi na piśmie Pytania wymagające odpowiedzi na piśmie 1.  Każdy poseł może wnosić pytania wymagające odpowiedzi na piśmie do Przewodniczącego Rady Europejskiej, Rady, Komisji lub Wiceprzewodniczącego Komisji/Wysokiego Przedstawiciela Unii ds. Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa, zgodnie z kryteriami określonymi w załączniku do niniejszego Regulaminu18.Wyłączną odpowiedzialność za treść pytań ponosi ich autor. 1.  Każdy poseł może wnosić pytania wymagające odpowiedzi na piśmie do Przewodniczącego Rady Europejskiej, Rady, Komisji lub Wiceprzewodniczącego Komisji / Wysokiego Przedstawiciela Unii ds. Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa zgodnie z kryteriami określonymi w załączniku do niniejszego Regulaminu18.Wyłączną odpowiedzialność za treść pytań ponosi ich autor. 2.  Pytania są przekazywane Przewodniczącemu. Przewodniczący rozstrzyga wątpliwości dotyczące dopuszczalności pytań. Decyzja Przewodniczącego opiera się nie tylko na przepisach określonych w załączniku, o którym mowa w ustępie 1, ale także na ogólnych przepisach Regulaminu. Autor pytania zostaje powiadomiony o decyzji Przewodniczącego. 2.  Pytania są przekazywane Przewodniczącemu. Przewodniczący rozstrzyga wątpliwości dotyczące dopuszczalności pytań. Decyzja Przewodniczącego opiera się nie tylko na przepisach określonych w załączniku, o którym mowa w ustępie 1, ale także na ogólnych przepisach Regulaminu. Autor pytania zostaje powiadomiony o uzasadnionej decyzji Przewodniczącego. 3.  Pytania składa się w formie elektronicznej. Każdy poseł może złożyć maksymalnie pięć pytań miesięcznie. 3.  Pytania składa się w formie elektronicznej. Każdy poseł może złożyć maksymalnie dwadzieścia pytań w okresie trzech kolejnych miesięcy. W wyjątkowych przypadkach poseł może złożyć dodatkowe pytania w formie wydrukowanego i podpisanego dokumentu przekazywanego osobiście do stosownego działu Sekretariatu Generalnego Parlamentu Europejskiego. Po upływie jednego roku od rozpoczęcia ósmej kadencji Konferencja Przewodniczących przeprowadzi ocenę procedury składania dodatkowych pytań. Wyrażenie ‘w wyjątkowych przypadkach' należy interpretować, jako oznaczające, że dodatkowe pytanie dotyczy sprawy pilnej i nie można czekać z jego złożeniem do następnego miesiąca. Ponadto, liczba pytań składanych na mocy art. 130 ust. 3 akapit drugi musi być mniejsza od dopuszczalnej liczby pięciu pytań miesięcznie. 3a.   Oprócz autora pytanie mogą poprzeć też inni posłowie. Zgodnie z ust. 3 pytania te zostaną zaliczone na poczet maksymalnej liczby pytań jedynie autorowi, a nie posłom popierającym pytanie. 4.  Jeśli odpowiedź na dane pytanie nie mogła zostać udzielona w wymaganym terminie, na wniosek autora zostaje ono wpisane do porządku dziennego następnego posiedzenia właściwej komisji. Artykuł 129 stosuje się odpowiednio. 4.  Jeśli adresat nie mógł udzielić odpowiedzi na dane pytanie w ciągu trzech tygodni (pytanie priorytetowe) lub sześciu tygodni (pytanie niepriorytetowe) od przekazania mu pytania, na wniosek autora może ono zostać wpisane do porządku dziennego następnego posiedzenia właściwej komisji. Zważywszy, że przewodniczący komisji parlamentarnej jest uprawniony do zwoływania posiedzeń tej komisji na mocy art. 206 ust. 1, w imię dobrej organizacji pracy, do niego należy decydowanie o porządku dziennym zwoływanego przez niego posiedzenia. Uprawnienia te nie wyłączają przewidzianego w art. 130 ust. 4 obowiązku wpisania pytania pisemnego, na wniosek jego autora, do porządku dziennego następnego posiedzenia komisji. Jednak przewodniczący może według własnego uznania przedstawić, z uwzględnieniem priorytetów politycznych, propozycje dotyczące porządku prac posiedzenia i zasad proceduralnych (na przykład procedura bez debaty wraz z ewentualnym przyjęciem decyzji w sprawie dalszych działań lub, w stosownym przypadku, zalecenie przełożenia punktu na jedno z kolejnych posiedzeń). 5.  Na pytania wymagające natychmiastowej odpowiedzi, lecz dla których nie jest konieczne przeprowadzenie pogłębionych badań (pytania priorytetowe), należy udzielić odpowiedzi w terminie trzech tygodni od momentu ich przekazania adresatom. Każdy poseł może złożyć raz w miesiącu pytanie priorytetowe. 5.  Każdy poseł może złożyć jedno pytanie priorytetowe w miesiącu. Odpowiedzi na inne pytania (niepriorytetowe) powinny być udzielone w terminie sześciu tygodni od momentu ich przekazania adresatom. 6.  Pytania wraz z odpowiedziami są publikowane na stronie internetowej Parlamentu. 6.  Pytania i odpowiedzi, wraz z wszelkimi dotyczącymi ich załącznikami, są publikowane na stronie internetowej Parlamentu. __________________ __________________ 18 Zob. załącznik III. 18 Zob. załącznik III. Poprawka 295 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 130 a (nowy) Artykuł 130a Interpelacje dotyczące kwestii drugorzędnych wymagające odpowiedzi na piśmie 1.  W interpelacjach dotyczących kwestii drugorzędnych składających się z pytań wymagających odpowiedzi na piśmie komisja, grupa polityczna lub co najmniej 5% zasiadających w Parlamencie może się zwrócić do Rady, Komisji lub Wiceprzewodniczącego Komisji / Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa o przedstawienie informacji dotyczących konkretnie wskazanych kwestii. Pytania takie przedkłada się przewodniczącemu, który, z zastrzeżeniem że są one ogólnie zgodne z Regulaminem oraz kryteriami ustanowionymi w załączniku do Regulaminu1a, zwraca się do adresatów z wnioskiem o udzielenie odpowiedzi w terminie dwóch tygodni; w porozumieniu z autorami pytania Przewodniczący może przedłużyć ten termin. 2.  Pytania wraz z odpowiedziami są publikowane na stronie internetowej Parlamentu. ____________________________ 1a Zob. załącznik III. Poprawka 296 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 130 b (nowy) Artykuł 130b Interpelacje dotyczące kwestii pierwszorzędnych wymagające odpowiedzi na piśmie i debaty 1.  W interpelacjach dotyczących kwestii pierwszorzędnych składających się z pytań wymagających odpowiedzi na piśmie i debaty komisja, grupa polityczna lub co najmniej 5% zasiadających w Parlamencie może się zwrócić do Rady, Komisji lub Wiceprzewodniczącego Komisji / Wysokiego Przedstawiciela Unii ds. Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa. Pytania mogą zawierać krótkie uzasadnienie. Pytania takie przedkłada się na piśmie przewodniczącemu, który, z zastrzeżeniem że są ogólnie zgodne z Regulaminem oraz kryteriami ustanowionymi w załączniku do Regulaminu1a, niezwłocznie informuje adresatów pytań i zwraca się do nich o informację, czy na pytanie zostanie udzielona odpowiedź, a jeśli tak, to kiedy. 2.  Po otrzymaniu odpowiedzi na piśmie interpelacje dotyczące kwestii pierwszorzędnych zostają wpisane do projektu porządku dziennego posiedzenia plenarnego Parlamentu zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 149. Na wniosek komisji, grupy politycznej lub co najmniej pięciu procent liczby posłów zasiadających w Parlamencie należy przeprowadzić debatę w komisji. 3.  Jeżeli adresat odmawia udzielenie odpowiedzi na pytanie lub nie jest w stanie tego uczynić w ciągu trzech tygodni, pytanie zostaje wpisane do projektu porządku dziennego. Na wniosek komisji, grupy politycznej lub co najmniej pięciu procent liczby posłów zasiadających w Parlamencie należy przeprowadzić debatę w komisji. Przed rozpoczęciem debaty jednemu z autorów pytania można udzielić głosu, by przedstawił dodatkowe powody zadania pytania. 4.  Jeden z autorów pytania może je rozwinąć. Odpowiedzi udziela jeden z członków instytucji, której ono dotyczy. Artykuł 123 ust. 2–5, dotyczący składania projektów rezolucji i głosowania nad nimi, stosuje się odpowiednio. 5.  Pytania wraz z odpowiedziami są publikowane na stronie internetowej Parlamentu. ____________________________ 1a Zob. załącznik III. Poprawka 155 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 131 Artykuł 131 Artykuł 131 Pytania do Europejskiego Banku Centralnego wymagające odpowiedzi na piśmie Pytania do Europejskiego Banku Centralnego wymagające odpowiedzi na piśmie 1.  Każdy poseł może skierować do Europejskiego Banku Centralnego do sześciu pytań wymagających odpowiedzi na piśmie miesięcznie zgodnie z kryteriami określonymi w załączniku do niniejszego Regulaminu19. Autor pytań ponosi wyłączną odpowiedzialność za ich treść. 1.  Każdy poseł może skierować do Europejskiego Banku Centralnego do sześciu pytań wymagających odpowiedzi na piśmie miesięcznie zgodnie z kryteriami określonymi w załączniku do niniejszego Regulaminu19. Wyłączną odpowiedzialność za treść pytań ponosi ich autor. 2.  Pytania są przedkładane na piśmie przewodniczącemu właściwej komisji, który powiadamia o nich Europejski Bank Centralny. Przewodniczący rozstrzyga wątpliwości dotyczące dopuszczalności pytań. Autor pytania zostaje powiadomiony o decyzji Przewodniczącego. 2.  Pytania są przedkładane na piśmie przewodniczącemu właściwej komisji, który powiadamia o nich Europejski Bank Centralny. Przewodniczący rozstrzyga wątpliwości dotyczące dopuszczalności pytań. Autor pytania zostaje powiadomiony o decyzji Przewodniczącego. 3.  Pytania wraz z odpowiedziami są publikowane na stronie internetowej Parlamentu. 3.  Pytania wraz z odpowiedziami są publikowane na stronie internetowej Parlamentu. 4.  Jeśli odpowiedź na dane pytanie nie została udzielona w wymaganym terminie, na wniosek jego autora zostaje ono wpisane do porządku dziennego następnego posiedzenia właściwej komisji z udziałem Prezesa Europejskiego Banku Centralnego. 4.  Jeśli odpowiedź na dane pytanie nie została udzielona w terminie sześciu tygodni, na wniosek jego autora może ono zostać wpisane do porządku dziennego następnego posiedzenia właściwej komisji z udziałem Prezesa Europejskiego Banku Centralnego. __________________ _________________ 19 Zob. załącznik III. 19 Zob. załącznik III. Poprawka 156 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 131 a (nowy) Artykuł 131 a Pytania wymagające odpowiedzi na piśmie dotyczące jednolitego mechanizmu nadzorczego i jednolitego mechanizmu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji 1.   Artykuł 131 ust. 1, 2 i 3 stosuje się odpowiednio do pytań wymagających odpowiedzi na piśmie dotyczących jednolitego mechanizmu nadzorczego i jednolitego mechanizmu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji. Liczbę takich pytań odlicza się od limitu sześciu pytań ustalonego w art. 131 ust. 1. 2.   Jeśli odpowiedź na dane pytanie nie została udzielona w terminie pięciu tygodni, na wniosek jego autora może ono zostać wpisane do porządku dziennego następnego posiedzenia właściwej komisji z udziałem przewodniczącego zarządu adresata pytania. Poprawka 157 Regulamin Parlamentu Europejskiego Tytuł V – rozdział 4 – nagłówek SPRAWOZDANIA INNYCH INSTYTUCJI SPRAWOZDANIA INNYCH INSTYTUCJI I ORGANÓW Poprawka 158 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 132 Artykuł 132 Artykuł 132 Sprawozdania roczne oraz pozostałe sprawozdania innych instytucji Sprawozdania roczne oraz pozostałe sprawozdania innych instytucji lub organów 1.  Sprawozdania roczne oraz pozostałe sprawozdania innych instytucji, w odniesieniu do których traktaty przewidują konsultację z Parlamentem lub dla których inne przepisy prawne wymagają wydania opinii przez Parlament, stanowią przedmiot sprawozdania przedstawianego na posiedzeniu plenarnym Parlamentu. 1.  Sprawozdania roczne oraz pozostałe sprawozdania innych instytucji lub organów, w odniesieniu do których traktaty przewidują konsultację z Parlamentem lub dla których inne przepisy prawne wymagają wydania opinii przez Parlament, stanowią przedmiot sprawozdania przedstawianego na posiedzeniu plenarnym Parlamentu. 2.  Sprawozdania roczne oraz pozostałe sprawozdania innych instytucji nieobjęte zakresem ust. 1 są odsyłane do właściwej komisji, która może zaproponować sporządzenie sprawozdania zgodnie z art. 52. 2.  Sprawozdania roczne oraz pozostałe sprawozdania innych instytucji lub organów nieobjęte zakresem ust. 1 są odsyłane do właściwej komisji, która rozpatruje je i która może przedłożyć Parlamentowi krótki projekt rezolucji lub zaproponować sporządzenie sprawozdania zgodnie z art. 52, jeżeli uzna, że Parlament powinien zająć stanowisko w ważnej kwestii ujętej w takich sprawozdaniach. Poprawka 159 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 133 Artykuł 133 Artykuł 133 Projekty rezolucji Projekty rezolucji 1.  Każdy poseł może złożyć projekt rezolucji w sprawie objętej zakresem działalności Unii Europejskiej. 1.  Każdy poseł może złożyć projekt rezolucji w sprawie objętej zakresem działalności Unii Europejskiej. Projekt nie może przekraczać dwustu słów. Projekt nie może przekraczać dwustu słów. 1a.   Treść takiego projektu rezolucji nie może: –   zawierać decyzji w sprawach, dla których przyjęcia niniejszy Regulamin przewiduje inną specjalną procedurę i uprawnienia, zwłaszcza te przewidziane w art. 46, ani –   dotyczyć przedmiotu toczących się w Parlamencie procedur. 1b.   Każdy poseł może złożyć jeden taki projekt rezolucji miesięcznie. 1c.   Projekt rezolucji przedkładany jest Przewodniczącemu, który sprawdza, czy spełnione zostały obowiązujące kryteria. Jeśli Przewodniczący uzna projekt rezolucji za dopuszczalny, ogłasza to na posiedzeniu plenarnym i przekazuje go właściwej komisji. 2.  Właściwa komisja podejmuje decyzję w sprawie procedury. 2.  Właściwa komisja podejmuje decyzję w sprawie procedury, w tym w sprawie połączenia projektu rezolucji z innymi projektami rezolucji lub sprawozdaniami, przyjęcia opinii, która może przybrać formę pisma, lub sporządzenia sprawozdania zgodnie z art. 52. Może ona również zadecydować o niepodejmowaniu działań w związku z projektem rezolucji. Komisja może dołączyć projekt rezolucji do innych projektów rezolucji lub sprawozdań. Komisja może zdecydować o wydaniu opinii, ewentualnie w formie pisma. Komisja może zadecydować o sporządzeniu sprawozdania na podstawie art. 52. 3.  Autorzy projektu rezolucji są powiadamiani o decyzjach komisji i Konferencji Przewodniczących. 3.  Autorzy projektu rezolucji są powiadamiani o decyzjach Przewodniczącego, komisji i Konferencji Przewodniczących. 4.  Sprawozdanie zawiera tekst złożonego projektu rezolucji. 4.  Sprawozdanie zawiera tekst złożonego projektu rezolucji. 5.  Przewodniczący przekazuje opinie w formie pism skierowanych do innych instytucji Unii Europejskiej. 5.  Przewodniczący przekazuje opinie w formie pism skierowanych do innych instytucji Unii Europejskiej. 6.   Autor lub autorzy projektu rezolucji złożonego na podstawie art. 123 ust. 2, art. 128 ust. 5 lub art. 135 ust. 2 mogą wycofać go przed ostatecznym głosowaniem nad nim. 7.  Projekt rezolucji złożony w oparciu o ust. 1 może zostać wycofany przez jego autora lub autorów bądź jego pierwszego sygnatariusza przed podjęciem przez właściwą komisję decyzji o sporządzeniu, na podstawie ust. 2, sprawozdania na jego temat. 7.  Projekt rezolucji złożony w oparciu o ust. 1 może zostać wycofany przez jego autora lub autorów bądź jego pierwszego sygnatariusza przed podjęciem przez właściwą komisję decyzji o sporządzeniu, na podstawie ust. 2, sprawozdania na jego temat. Jeśli projekt został przejęty przez komisję w tej formie, jedynie ta komisja może go wycofać do momentu rozpoczęcia ostatecznego głosowania. Jeśli projekt został przejęty przez komisję w tej formie, jedynie ta komisja może go wycofać do momentu rozpoczęcia ostatecznego głosowania. 8.   Wycofany projekt rezolucji może zostać niezwłocznie podjęty i ponownie zgłoszony przez grupę polityczną, komisję lub grupę posłów w liczbie wymaganej do jego złożenia. Komisje są obowiązane dbać, aby projekty rezolucji złożone zgodnie z niniejszym artykułem i odpowiadające ustalonym warunkom stanowiły przedmiot dalszego postępowania i znalazły właściwe miejsce w dokumentach dotyczących tego postępowania. Poprawka 160 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 134 Artykuł 134 skreśla się Zalecenia dla Rady 1.   Grupa polityczna lub co najmniej 40 posłów może przedstawić projekt zalecenia dla Rady w kwestiach objętych tytułem V Traktatu o Unii Europejskiej lub też w przypadku, gdy nie skonsultowano się z Parlamentem w sprawie umowy międzynarodowej objętej zakresem art. 108 lub art. 109. 2.   Projekty te są odsyłane do właściwej komisji dla dokonania ich oceny. Właściwa komisja w razie potrzeby przekazuje sprawę Parlamentowi, zgodnie z procedurą przewidzianą w niniejszym Regulaminie. 3.   Składając sprawozdanie właściwa komisja przedkłada Parlamentowi projekt zalecenia dla Rady i jego krótkie uzasadnienie oraz, w stosownych przypadkach, opinie komisji, z którymi konsultowano się w tej sprawie. Zastosowanie tego ustępu nie wymaga uprzedniej zgody Konferencji Przewodniczących. 4.   Zastosowanie mają postanowienia art. 113. Poprawka 161 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 135 Artykuł 135 Artykuł 135 Debaty nad przypadkami łamania praw człowieka, zasad demokracji i państwa prawa Debaty nad przypadkami łamania praw człowieka, zasad demokracji i państwa prawa 1.  Na pisemny wniosek przekazany Przewodniczącemu przez komisję, delegację międzyparlamentarną, grupę polityczną lub co najmniej 40 posłów może odbyć się debata nad wymagającym pilnego działania przypadkiem łamania praw człowieka, zasad demokracji i państwa prawa (art. 149 ust. 3). 1.  Na pisemny wniosek przekazany Przewodniczącemu przez komisję, delegację międzyparlamentarną, grupę polityczną lub co najmniej 40 posłów może odbyć się debata nad wymagającym pilnego działania przypadkiem łamania praw człowieka, zasad demokracji i państwa prawa. 2.  Na podstawie wniosków, o których mowa w ust. 1, i zgodnie z zasadami przewidzianymi w załączniku IV, Konferencja Przewodniczących ustala listę tematów do wpisania do końcowego projektu porządku dziennego następnej debaty dotyczącej przypadków łamania praw człowieka, zasad demokracji i państwa prawa. Liczba tematów wpisanych do porządku dziennego nie powinna przekraczać trzech, łącznie z podrozdziałami. 2.  Na podstawie wniosków, o których mowa w ust. 1, i zgodnie z zasadami przewidzianymi w załączniku IV, Konferencja Przewodniczących ustala listę tematów do wpisania do końcowego projektu porządku dziennego następnej debaty dotyczącej przypadków łamania praw człowieka, zasad demokracji i państwa prawa. Liczba tematów wpisanych do porządku dziennego nie powinna przekraczać trzech, łącznie z podrozdziałami. Zgodnie z postanowieniami art. 152, Parlament może zadecydować o wycofaniu tematu przewidzianego do debaty i zastąpieniu go tematem, który nie był przewidziany. Projekty rezolucji dotyczące wybranych tematów składane są do końca dnia, w którym przyjmowany jest porządek dzienny. Przewodniczący wyznacza dokładny termin składania projektów tych rezolucji. Zgodnie z postanowieniami art. 152, Parlament może zadecydować o wycofaniu tematu przewidzianego do debaty i zastąpieniu go tematem, który nie był przewidziany. Projekty rezolucji dotyczące wybranych tematów mogą być składane przez komisję, grupę polityczną lub co najmniej 40 posłów do końca dnia, w którym przyjmowany jest porządek dzienny. Przewodniczący wyznacza dokładny termin składania projektów tych rezolucji. 3.  W ramach czasu przewidzianego na debatę, tj. najwyżej sześćdziesięciu minut w czasie sesji miesięcznej, czas na zabranie głosu przez grupy polityczne i przez posłów niezrzeszonych rozdzielany jest zgodnie z art. 162 ust. 4 i 5. 3.  W ramach czasu przewidzianego na debatę, tj. najwyżej sześćdziesięciu minut w czasie sesji miesięcznej, czas na zabranie głosu przez grupy polityczne i przez posłów niezrzeszonych rozdzielany jest zgodnie z art. 162 ust. 4 i 5. Po odliczeniu czasu przeznaczonego na przedstawienie projektów rezolucji, na głosowania oraz na ewentualne wystąpienia Komisji i Rady, pozostały czas rozdziela się między grupy polityczne i posłów niezrzeszonych. Po odliczeniu czasu przeznaczonego na przedstawienie projektów rezolucji oraz na ewentualne wystąpienia Komisji i Rady, pozostały czas rozdziela się między grupy polityczne i posłów niezrzeszonych. 4.  Niezwłocznie po zakończeniu debaty przystępuje się do głosowania. Nie stosuje się postanowień art. 183. 4.  Niezwłocznie po zakończeniu debaty przystępuje się do głosowania. Nie stosuje się postanowień art. 183 odnoszących się do wyjaśnień dotyczących głosowania. Głosowania przeprowadzane zgodnie z postanowieniami niniejszego artykułu mogą odbywać się wspólnie, w ramach uprawnień Przewodniczącego i Konferencji Przewodniczących. Głosowania przeprowadzane zgodnie z postanowieniami niniejszego artykułu mogą odbywać się wspólnie, w ramach uprawnień Przewodniczącego i Konferencji Przewodniczących. 5.  Jeżeli wpłyną dwa lub więcej niż dwa projekty rezolucji dotyczących tego samego tematu, zastosowanie ma procedura przewidziana w art. 123 ust. 4. 5.  Jeżeli wpłyną dwa lub więcej niż dwa projekty rezolucji dotyczących tego samego tematu, zastosowanie ma procedura przewidziana w art. 123 ust. 4 i 4a. 6.  Przewodniczący oraz przewodniczący grup politycznych mogą zadecydować o poddaniu projektu rezolucji pod głosowanie bez debaty. Decyzja taka wymaga jednomyślności przewodniczących wszystkich grup politycznych. 6.  Przewodniczący oraz przewodniczący grup politycznych mogą zadecydować o poddaniu projektu rezolucji pod głosowanie bez debaty. Decyzja taka wymaga jednomyślności przewodniczących wszystkich grup politycznych. Postanowień art. 187, 188 i art. 190 nie stosuje się do projektów rezolucji wpisanych do porządku dziennego debaty nad przypadkami łamania praw człowieka, zasad demokracji i państwa prawa. Postanowień art. 187 i 188 nie stosuje się do projektów rezolucji wpisanych do porządku dziennego debaty nad przypadkami łamania praw człowieka, zasad demokracji i państwa prawa. Dopiero po zatwierdzeniu listy tematów złożone zostają projekty rezolucji w celu ich rozpatrzenia podczas debaty nad przypadkami łamania praw człowieka, zasad demokracji i państwa prawa. Projekty rezolucji, które nie zostaną rozpatrzone w przewidzianym czasie debaty, tracą ważność. To samo dotyczy projektów rezolucji, w przypadku których, w związku z wnioskiem złożonym zgodnie z art. 168 ust. 3, nie osiągnięto wymaganego kworum. Posłowie mają prawo do ponownego złożenia tych projektów rezolucji w celu ich przekazania do rozpatrzenia w komisji zgodnie z art. 133 lub włączenia do debaty nad przypadkami łamania praw człowieka, zasad demokracji i państwa prawa podczas następnej sesji miesięcznej. Dopiero po zatwierdzeniu listy tematów złożone zostają projekty rezolucji w celu ich rozpatrzenia podczas debaty nad przypadkami łamania praw człowieka, zasad demokracji i państwa prawa. Projekty rezolucji, które nie zostaną rozpatrzone w przewidzianym czasie debaty, tracą ważność. To samo dotyczy projektów rezolucji, w przypadku których, w związku z wnioskiem złożonym zgodnie z art. 168 ust. 3, nie osiągnięto wymaganego kworum. Autorzy mają prawo do ponownego złożenia tych projektów rezolucji w celu ich przekazania do rozpatrzenia w komisji zgodnie z art. 133 lub włączenia do debaty nad przypadkami łamania praw człowieka, zasad demokracji i państwa prawa podczas następnej sesji miesięcznej. Temat, który nie figuruje już w porządku dziennym danej sesji miesięcznej, nie może zostać wpisany do porządku dziennego debaty nad przypadkami łamania praw człowieka, zasad demokracji i państwa prawa. Temat, który nie figuruje już w porządku dziennym danej sesji miesięcznej, nie może zostać wpisany do porządku dziennego debaty nad przypadkami łamania praw człowieka, zasad demokracji i państwa prawa. Żadne postanowienie Regulaminu nie zezwala na wspólną dyskusję nad projektem rezolucji złożonym zgodnie z ust. 2 akapit drugi i nad sprawozdaniem komisji na ten sam temat. Żadne postanowienie Regulaminu nie zezwala na wspólną dyskusję nad projektem rezolucji złożonym zgodnie z ust. 2 akapit drugi i nad sprawozdaniem komisji na ten sam temat. * * * Jeżeli zgodnie z art. 168 ust. 3 został złożony wniosek o stwierdzenie kworum, obowiązuje on wyłącznie w odniesieniu do projektu rezolucji, który ma być poddany pod głosowanie, nie obowiązuje natomiast dla kolejnych projektów. Jeżeli zgodnie z art. 168 ust. 3 został złożony wniosek o stwierdzenie kworum, obowiązuje on wyłącznie w odniesieniu do projektu rezolucji, który ma być poddany pod głosowanie, nie obowiązuje natomiast dla kolejnych projektów. Poprawka 162 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 136 Artykuł 136 skreśla się Oświadczenia pisemne 1.   Co najmniej dziesięciu posłów z co najmniej trzech grup politycznych może przedstawić pisemne oświadczenie o długości nieprzekraczającej 200 słów, które dotyczy wyłącznie spraw wchodzących w zakres kompetencji Unii Europejskiej. Treść takiego oświadczenia nie może wykraczać poza formę oświadczenia. W szczególności nie może ono wzywać do podejmowania jakiegokolwiek działania ustawodawczego, zawierać decyzji w sprawach, dla których przyjęcia niniejszy Regulamin przewiduje specjalną procedurę i uprawnienia, ani zajmować się przedmiotem toczących się w Parlamencie procedur. 2.   Odnośnie do każdego przypadku zezwolenie na podjęcie dalszych działań podlega umotywowanej decyzji przewodniczącego zgodnie z ust. 1. Oświadczenia pisemne są publikowane w językach urzędowych na stronie internetowej Parlamentu Europejskiego i rozpowszechniane drogą elektroniczną wśród wszystkich posłów. Oświadczenia są umieszczane w elektronicznym rejestrze wraz z nazwiskami ich sygnatariuszy. Rejestr jest jawny i dostępny za pośrednictwem strony internetowej Parlamentu Europejskiego. Przewodniczący zachowuje również papierowe kopie oświadczeń pisemnych wraz z podpisami. 3.   Każdy poseł może złożyć swój podpis pod oświadczeniem wpisanym do elektronicznego rejestru. Można go wycofać w każdej chwili przed upływem okresu trzech miesięcy od wpisania oświadczenia do rejestru. W przypadku takiego wycofania temu posłowi nie będzie wolno ponownie złożyć podpisu pod tym oświadczeniem. 4.   Jeśli po upływie trzech miesięcy od umieszczenia oświadczenia w rejestrze pod oświadczeniem podpisze się większość członków Parlamentu, Przewodniczący informuje o tym Parlament. Jako niewiążące dla Parlamentu, oświadczenie jest publikowane w protokole wraz z nazwiskami sygnatariuszy. 5.   Procedura zamykana jest wraz z przekazaniem adresatom, pod koniec sesji miesięcznej, oświadczenia, z podaniem nazwisk sygnatariuszy. 6.   Jeżeli instytucje będące adresatami przyjętego oświadczenia w terminie trzech miesięcy od jego otrzymania nie poinformują Parlamentu o zamierzonych działaniach następczych, na wniosek jednego z autorów oświadczenia sprawa zostaje włączona do porządku dziennego kolejnego posiedzenia właściwej komisji. 7.   Oświadczenie pisemne wpisane do rejestru od ponad trzech miesięcy i nie podpisane przez co najmniej połowę posłów do Parlamentu traci ważność, przy czym trzymiesięczny termin nie może w żadnym wypadku ulec przedłużeniu. Poprawka 163 Regulamin Parlamentu Europejskiego Tytuł V – rozdział 5 a (nowy) ROZDZIAŁ 5A ZASIĘGANIE OPINII INNYCH INSTYTUCJI I ORGANÓW (Wstawić po art. 136) Poprawka 164 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 137 Artykuł 137 Artykuł 137 Zasięganie opinii Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego Zasięganie opinii Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego 1.  W przypadkach, w których Traktat przewiduje zasięgnięcie opinii Komitetu Ekonomiczno-Społecznego, Przewodniczący wszczyna procedurę konsultacji i informuje o tym Parlament. 1.  W przypadkach, w których Traktat przewiduje zasięgnięcie opinii Komitetu Ekonomiczno-Społecznego, Przewodniczący wszczyna procedurę konsultacji i informuje o tym Parlament. 2.  Każda komisja może wnioskować o zasięgnięcie opinii Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego w sprawach natury ogólnej lub w konkretnych kwestiach. 2.  Każda komisja może wnioskować o zasięgnięcie opinii Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego w sprawach natury ogólnej lub w konkretnych kwestiach. Komisja jest zobowiązana wyznaczyć termin, w którym Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny wyda swoją opinię. Komisja jest zobowiązana wyznaczyć termin, w którym Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny wyda swoją opinię. Wnioski o zasięgnięcie opinii Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego są przedkładane do zatwierdzenia przez Parlament bez debaty. Wnioski o zasięgnięcie opinii Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego ogłasza się na kolejnej sesji miesięcznej Parlamentu i uznaje za zatwierdzone, chyba że w ciągu 24 godzin od ich ogłoszenia grupa polityczna lub co najmniej 40 posłów złoży wniosek o przeprowadzenie w tej sprawie głosowania. 3.  Opinie przekazane przez Komitet Ekonomiczno-Społeczny są przekazywane do komisji przedmiotowo właściwej. 3.  Opinie przekazane przez Komitet Ekonomiczno-Społeczny są przekazywane do komisji przedmiotowo właściwej. Poprawka 165 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 138 Artykuł 138 Artykuł 138 Zasięganie opinii Komitetu Regionów Zasięganie opinii Komitetu Regionów 1.  W przypadkach, w których Traktat przewiduje zasięgnięcie opinii Komitetu Regionów, Przewodniczący wszczyna procedurę konsultacji i informuje o tym Parlament. 1.  W przypadkach, w których Traktat przewiduje zasięgnięcie opinii Komitetu Regionów, Przewodniczący wszczyna procedurę konsultacji i informuje o tym Parlament. 2.  Każda komisja może wnioskować o zasięgnięcie opinii Komitetu Regionów w sprawach natury ogólnej lub w konkretnych kwestiach. 2.  Każda komisja może wnioskować o zasięgnięcie opinii Komitetu Regionów w sprawach natury ogólnej lub w konkretnych kwestiach. Komisja jest zobowiązana wyznaczyć termin, w którym Komitet Regionów powinien wydać swoją opinię. Komisja jest zobowiązana wyznaczyć termin, w którym Komitet Regionów powinien wydać swoją opinię. Wnioski o zasięgnięcie opinii Komitetu Regionów są przedkładane do zatwierdzenia przez Parlament bez debaty. Wnioski o zasięgnięcie opinii Komitetu Regionów ogłasza się na kolejnej sesji miesięcznej Parlamentu i uznaje za zatwierdzone, chyba że w ciągu 24 godzin od ich ogłoszenia grupa polityczna lub co najmniej 40 posłów złoży wniosek o przeprowadzenie w tej sprawie głosowania. 3.  Opinie przekazane przez Komitet Regionów są przekazywane do komisji przedmiotowo właściwej. 3.  Opinie przekazane przez Komitet Regionów są przekazywane do komisji przedmiotowo właściwej. Poprawka 166 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 140 Artykuł 140 Artykuł 140 Porozumienia międzyinstytucjonalne Porozumienia międzyinstytucjonalne 1.  Parlament może zawierać porozumienia z innymi instytucjami w ramach stosowania traktatów lub w celu usprawnienia lub wyjaśnienia procedur. 1.  Parlament może zawierać porozumienia z innymi instytucjami w ramach stosowania traktatów lub w celu usprawnienia lub wyjaśnienia procedur. Porozumienia mogą mieć formę wspólnych deklaracji, wymiany pism lub kodeksów postępowania lub inną odpowiednią formę. Po zbadaniu dokumentów przez komisję odpowiedzialną za sprawy konstytucyjne i ich przyjęciu przez Parlament, są one podpisywane przez Przewodniczącego i mogą być, w celach informacyjnych, załączone do Regulaminu. Porozumienia mogą mieć formę wspólnych deklaracji, wymiany pism lub kodeksów postępowania lub inną odpowiednią formę. Po zbadaniu dokumentów przez komisję właściwą w kwestiach konstytucyjnych i po ich przyjęciu przez Parlament, są one podpisywane przez Przewodniczącego. 2.  Jeśli porozumienia te pociągają za sobą zmiany w zakresie praw i obowiązków wynikających z Regulaminu, tworzą nowe prawa i obowiązki regulaminowe dla posłów albo dla organów Parlamentu lub też wprowadzają zmiany albo wykładnię do Regulaminu Parlamentu, to przed podpisaniem porozumienia sprawa jest kierowana do zbadania przez właściwą komisję, zgodnie z art. 226 ust. 2-6. 2.  Jeśli porozumienia te pociągają za sobą zmiany w zakresie praw i obowiązków wynikających z Regulaminu, tworzą nowe prawa i obowiązki regulaminowe dla posłów albo dla organów Parlamentu lub też wprowadzają zmiany albo wykładnię do Regulaminu Parlamentu, to przed podpisaniem porozumienia sprawa jest kierowana do zbadania przez właściwą komisję, zgodnie z art. 226 ust. 2–6. Poprawka 167 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 141 Artykuł 141 Artykuł 141 Postępowanie przed Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej Postępowanie przed Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej 1.  W terminach określonych przez traktaty i statut Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej dla wnoszenia skarg przez instytucje Unii oraz osoby fizyczne i prawne, Parlament bada prawo Unii i środki wykonawcze w celu stwierdzenia pełnego poszanowania traktatów, a w szczególności wynikające z nich uprawnienia Parlamentu. 1.  W terminach określonych przez traktaty i statut Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej dla wnoszenia skarg przez instytucje Unii oraz osoby fizyczne i prawne Parlament bada prawo Unii i jego wdrażanie w celu zapewnienia pełnego poszanowania traktatów, w szczególności w odniesieniu do uprawnień Parlamentu. 2.  Właściwa komisja składa Parlamentowi sprawozdanie, w razie potrzeby w formie ustnej, jeśli ma przypuszczenie, że nastąpiło naruszenie prawa Unii. 2.  Komisja właściwa w kwestiach prawnych składa Parlamentowi sprawozdanie, w razie potrzeby w formie ustnej, jeśli ma przypuszczenie, że nastąpiło naruszenie prawa Unii. W stosownych przypadkach może wysłuchać opinii komisji przedmiotowo właściwej. 3.  Przewodniczący wnosi w imieniu Parlamentu skargę zgodnie z zaleceniem właściwej komisji. 3.  Przewodniczący wnosi w imieniu Parlamentu skargę zgodnie z zaleceniem komisji właściwej w kwestiach prawnych. Na początku kolejnej sesji miesięcznej Przewodniczący może zwrócić się do zgromadzenia plenarnego o podjęcie decyzji o podtrzymaniu skargi. Jeżeli zgromadzenie plenarne większością oddanych głosów wypowie się przeciwko podtrzymaniu skargi, Przewodniczący wycofuje skargę. Na początku kolejnej sesji miesięcznej Przewodniczący może zwrócić się do Parlamentu o podjęcie decyzji o podtrzymaniu skargi. Jeżeli Parlament większością oddanych głosów wypowie się przeciwko podtrzymaniu skargi, Przewodniczący wycofuje skargę. Jeżeli Przewodniczący złoży skargę wbrew zaleceniu właściwej komisji, na początku kolejnej sesji miesięcznej zwraca się on do zgromadzenia plenarnego o podjęcie decyzji o podtrzymaniu skargi. Jeżeli Przewodniczący złoży skargę wbrew zaleceniu właściwej komisji, na początku kolejnej sesji miesięcznej zwraca się on do Parlamentu o podjęcie decyzji o podtrzymaniu skargi. 4.  Przewodniczący przedstawia uwagi lub interweniuje w imieniu Parlamentu w postępowaniach sądowych po konsultacji z właściwą komisją. 4.  Przewodniczący przedstawia uwagi lub interweniuje w imieniu Parlamentu w postępowaniach sądowych po konsultacji z komisją właściwą w kwestiach prawnych. Jeżeli Przewodniczący zamierza odejść od zalecenia właściwej komisji, informuje ją o tym i przekazuje sprawę Konferencji Przewodniczących, uzasadniając swoją decyzję. Jeżeli Przewodniczący zamierza odejść od zalecenia komisji właściwej w kwestiach prawnych, informuje ją o tym i przekazuje sprawę Konferencji Przewodniczących, uzasadniając swoją decyzję. Jeżeli Konferencja Przewodniczących uzna, że Parlament – w drodze wyjątku – nie powinien wnosić uwag do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej ani występować przed nim w przypadku gdy kwestionowana jest legalność aktu przyjętego przez Parlament, kwestia zostaje niezwłocznie przekazana zgromadzeniu plenarnemu. Jeżeli Konferencja Przewodniczących uzna, że Parlament – w drodze wyjątku – nie powinien wnosić uwag do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej ani występować przed nim, w przypadku gdy kwestionowana jest legalność aktu przyjętego przez Parlament, sprawa zostaje niezwłocznie przekazana Parlamentowi. W nagłych przypadkach Przewodniczący może podjąć działania zapobiegawcze celem zachowania terminów określonych przez właściwy sąd. W takich przypadkach jak najszybciej uruchamia się procedurę przewidzianą w niniejszym ustępie. Regulamin nie stawia przeszkód, by właściwa komisja podjęła odpowiednie kroki proceduralne pozwalające jej na terminowe przekazanie zalecenia w pilnych przypadkach. Regulamin nie stawia przeszkód, by właściwa komisja podjęła odpowiednie kroki proceduralne pozwalające jej na terminowe przekazanie zalecenia w pilnych przypadkach. Artykuł 108 ust. 6 Regulaminu ustanawia szczególną procedurę dotyczącą decyzji Parlamentu w przedmiocie wykonania uprawnienia do zasięgnięcia opinii Trybunału Sprawiedliwości, zgodnie z art. 218 ust. 11 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w sprawie zgodności umowy międzynarodowej z traktatami. Przepis ten stanowi lex specialis, który ma pierwszeństwo przed ogólną zasadą ustanowioną w art. 141. W przypadku gdy chodzi o wykonanie uprawnień Parlamentu przed Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej i gdy dany akt nie jest objęty zakresem art. 141, procedura przewidziana w tym artykule ma zastosowanie przez analogię. W przypadku gdy chodzi o wykonanie uprawnień Parlamentu przed Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej i gdy dany akt nie jest objęty zakresem art. 141, procedura przewidziana w tym artykule ma zastosowanie przez analogię. 4a.   W pilnych przypadkach i w razie potrzeby po konsultacjach z przewodniczącym i sprawozdawcą komisji właściwej w kwestiach prawnych Przewodniczący może podjąć działania zapobiegawcze w celu dotrzymania odpowiednich terminów. W takich przypadkach jak najszybciej uruchamia się procedurę przewidzianą odpowiednio w ust. 3 i 4. 4b.   Komisja właściwa w kwestiach prawnych opracowuje zasady, którymi będzie się kierować przy stosowaniu niniejszego artykułu. Poprawka 168 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 143 Artykuł 143 Artykuł 143 Konferencja Komisji do Spraw Europejskich (COSAC) Konferencja Komisji Parlamentarnvch do Spraw Unijnych (COSAC) 1.  Na wniosek Przewodniczącego Konferencja Przewodniczących wyznacza członków delegacji na Konferencji Komisji do Spraw Europejskich i może udzielić im mandatu. Delegacji przewodniczy wiceprzewodniczący Parlamentu Europejskiego odpowiedzialny za utrzymywanie kontaktów z parlamentami narodowymi oraz przewodniczący komisji odpowiedzialnej za sprawy instytucjonalne. 1.  Na wniosek Przewodniczącego Konferencja Przewodniczących wyznacza członków delegacji na Konferencji Komisji do Spraw Europejskich i może udzielić im mandatu. Delegacji przewodniczy wiceprzewodniczący Parlamentu Europejskiego odpowiedzialny za utrzymywanie kontaktów z parlamentami narodowymi oraz przewodniczący komisji odpowiedzialnej za sprawy konstytucyjne. 2.  Inni członkowie delegacji są wybierani zależnie od tematyki omawianej w czasie obrad Konferencji Komisji do Spraw Europejskich, a w ich skład powinni wejść w miarę możliwości przedstawiciele komisji odpowiedzialnych za te kwestie. Po każdym posiedzeniu delegacja składa sprawozdanie. 2.  Inni członkowie delegacji są wybierani zależnie od tematyki omawianej w czasie obrad Konferencji Komisji do Spraw Europejskich, a w ich skład powinni wejść w miarę możliwości przedstawiciele komisji odpowiedzialnych za te kwestie. 3.  Należycie uwzględnia się ogólną równowagę sił politycznych w Parlamencie. 3.  Należycie uwzględnia się ogólną równowagę sił politycznych w Parlamencie. 3a.   Po każdym posiedzeniu COSAC delegacja składa Konferencji Przewodniczących sprawozdanie. Poprawka 169 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 146 Artykuł 146 Artykuł 146 Zwoływanie Parlamentu Zwoływanie Parlamentu 1.  Parlament zbiera się z mocy prawa w drugi wtorek marca każdego roku i podejmuje niezależną decyzję o długości przerw w sesji. 1.  Zgodnie z art. 229 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej Parlament zbiera się z mocy prawa w drugi wtorek marca każdego roku. Parlament podejmuje niezależną decyzję o długości przerw w sesji. 2.  Parlament zbiera się ponadto z mocy prawa w pierwszy wtorek po upływie jednego miesiąca od końca okresu ustalonego w art. 10 ust. 1 Aktu z dnia 20 września 1976 r. 2.  Parlament zbiera się ponadto z mocy prawa w pierwszy wtorek po upływie jednego miesiąca od końca okresu ustalonego w art. 10 ust. 1 Aktu z dnia 20 września 1976 r. 3.  Konferencja Przewodniczących może zmienić długość przerw ustalonych zgodnie z ust. 1, podejmując uzasadnioną decyzję co najmniej piętnaście dni przed ustalonym uprzednio przez Parlament terminem wznowienia obrad, przy czym wznowienie sesji nie może zostać przełożone o więcej niż dwa tygodnie. 3.  Konferencja Przewodniczących może zmienić długość przerw ustalonych zgodnie z ust. 1, podejmując uzasadnioną decyzję co najmniej piętnaście dni przed ustalonym uprzednio przez Parlament terminem wznowienia obrad, przy czym wznowienie sesji nie może zostać przełożone o więcej niż dwa tygodnie. 4.  Na wniosek większości członków Parlamentu lub na wniosek Komisji lub Rady, po konsultacji z Konferencją Przewodniczących, Przewodniczący zwołuje Parlament w trybie nadzwyczajnym. 4.  Na wniosek większości członków Parlamentu lub na wniosek Komisji lub Rady, po konsultacji z Konferencją Przewodniczących, Przewodniczący zwołuje Parlament w trybie nadzwyczajnym. W pilnych przypadkach Przewodniczący może ponadto, za zgodą Konferencji Przewodniczących, zwołać Parlament w trybie nadzwyczajnym. W pilnych przypadkach Przewodniczący może ponadto, za zgodą Konferencji Przewodniczących, zwołać Parlament w trybie nadzwyczajnym. Poprawka 170 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 148 Artykuł 148 Artykuł 148 Uczestnictwo w posiedzeniach Uczestnictwo w posiedzeniach 1.  Na każdym posiedzeniu przedkładana jest posłom do podpisu w lista obecności. 1.  Na każdym posiedzeniu przedkładana jest posłom do podpisu w lista obecności. 2.  Nazwiska posłów, których obecność została poświadczona na liście, są odnotowywane w protokole każdego posiedzenia z adnotacją „obecna/obecny”. Nazwiska posłów, których nieobecność została usprawiedliwiona przez przewodniczącego, są odnotowywane w protokole każdego posiedzenia z adnotacją „usprawiedliwiona/usprawiedliwiony”. 2.  Nazwiska posłów odnotowanych jako obecni na liście są podawane w protokole każdego posiedzenia z adnotacją „obecna/obecny”. Nazwiska posłów, których nieobecność została usprawiedliwiona przez Przewodniczącego, są podawane w protokole każdego posiedzenia z adnotacją „usprawiedliwiona/usprawiedliwiony”. Poprawka 171 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 149 Artykuł 149 Artykuł 149 Projekt porządku dziennego Projekt porządku dziennego 1.  Przed każdą sesją miesięczną Konferencja Przewodniczących sporządza na podstawie zaleceń konferencji przewodniczących komisji projekt porządku dziennego, uwzględniając przy tym uzgodniony program prac Komisji, o którym mowa w art. 37. 1.  Przed każdą sesją miesięczną Konferencja Przewodniczących sporządza na podstawie zaleceń Konferencji Przewodniczących Komisji projekt porządku dziennego. Na zaproszenie Przewodniczącego Komisja i Rada mogą uczestniczyć, w obradach Konferencji Przewodniczących, dotyczących projektu porządku dziennego. Na zaproszenie Przewodniczącego Komisja i Rada mogą uczestniczyć, w obradach Konferencji Przewodniczących, dotyczących projektu porządku dziennego. 2.  Projekt porządku dziennego może wskazywać, kiedy będą poddane pod głosowanie niektóre punkty, rozpatrzenie których przewiduje. 2.  Projekt porządku dziennego może wskazywać, kiedy będą poddane pod głosowanie niektóre punkty, rozpatrzenie których przewiduje. 3.   Projekt porządku dziennego może zawierać jeden lub dwa punkty przewidujące debaty nad przypadkami łamania praw człowieka, zasad demokracji i państwa prawa, zgodnie z art. 135, trwające w sumie nie dłużej niż 60 minut. 4.  Końcowy projekt porządku dziennego jest przekazywany posłom na co najmniej trzy godziny przed otwarciem sesji miesięcznej. 4.  Końcowy projekt porządku dziennego jest udostępniany posłom na co najmniej trzy godziny przed otwarciem sesji miesięcznej. Poprawka 172 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 150 Artykuł 150 Artykuł 150 Procedura na posiedzeniu plenarnym bez poprawek i debaty Procedura na posiedzeniu plenarnym bez poprawek i debaty 1.  Każdy wniosek dotyczący aktu ustawodawczego (pierwsze czytanie), jak również każdy projekt rezolucji nieustawodawczej, przyjęte w komisji przy mniej niż jednej dziesiątej członków komisji głosujących przeciw, są wpisywane do porządku dziennego obrad Parlamentu w celu przyjęcia bez poprawek. 1.  Jeżeli sprawozdanie przyjęto w komisji przy mniej niż jednej dziesiątej członków komisji głosujących przeciw, wpisuje się je do porządku dziennego obrad Parlamentu w celu przyjęcia bez poprawek. Nad tym punktem przeprowadza się jedno głosowanie, chyba że przed ustaleniem końcowego projektu porządku dziennego grupy polityczne lub posłowie występujący indywidualnie, którzy reprezentują razem jedną dziesiątą członków Parlamentu, złożą pisemny wniosek o zgodę na wnoszenie poprawek. W takim przypadku Przewodniczący wyznacza termin ich wnoszenia. Nad tym punktem przeprowadza się jedno głosowanie, chyba że przed ustaleniem końcowego projektu porządku dziennego grupy polityczne lub posłowie występujący indywidualnie, którzy reprezentują razem jedną dziesiątą członków Parlamentu, złożą pisemny wniosek o zgodę na wnoszenie poprawek. W takim przypadku Przewodniczący wyznacza termin ich wnoszenia. 2.  Punkty wpisane do końcowego projektu porządku dziennego w celu poddania pod głosowanie bez poprawek nie są również przedmiotem debaty, chyba że Parlament, podczas przyjmowania porządku dziennego na początku sesji miesięcznej, podejmie inną decyzję na podstawie propozycji Konferencji Przewodniczących lub na wniosek grupy politycznej albo co najmniej 40 posłów. 2.  Punkty wpisane do końcowego projektu porządku dziennego w celu poddania pod głosowanie bez poprawek nie są również przedmiotem debaty, chyba że Parlament, podczas przyjmowania porządku dziennego na początku sesji miesięcznej, podejmie inną decyzję na podstawie propozycji Konferencji Przewodniczących lub na wniosek grupy politycznej albo co najmniej 40 posłów. 3.  Przy sporządzaniu końcowego projektu porządku dziennego sesji miesięcznej Konferencja Przewodniczących może zaproponować wpisanie innych punktów do rozpatrzenia bez poprawek lub bez debaty. Przy uchwalaniu porządku dziennego Parlament nie może przyjąć takich propozycji jeżeli grupa polityczna lub co najmniej 40 posłów wyraziło w formie pisemnej swój sprzeciw najpóźniej na godzinę przed otwarciem sesji miesięcznej. 3.  Przy sporządzaniu końcowego projektu porządku dziennego sesji miesięcznej Konferencja Przewodniczących może zaproponować wpisanie innych punktów do rozpatrzenia bez poprawek lub bez debaty. Przy uchwalaniu porządku dziennego Parlament nie może przyjąć takich propozycji jeżeli grupa polityczna lub co najmniej 40 posłów wyraziło w formie pisemnej swój sprzeciw najpóźniej na godzinę przed otwarciem sesji miesięcznej. 4.  Przy rozpatrywaniu punktu bez debaty sprawozdawca lub przewodniczący właściwej komisji może bezpośrednio przed głosowaniem złożyć nie przekraczające dwóch minut oświadczenie. 4.  Przy rozpatrywaniu punktu bez debaty sprawozdawca lub przewodniczący właściwej komisji może bezpośrednio przed głosowaniem złożyć nie przekraczające dwóch minut oświadczenie. Poprawka 173 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 152 Artykuł 152 Artykuł 149a Przyjęcie i zmiana porządku dziennego Przyjęcie i zmiana porządku dziennego 1.  Na początku każdej sesji miesięcznej Parlament podejmuje decyzję co do końcowego projektu porządku dziennego. Propozycje zmian mogą być przedstawiane przez komisję, grupę polityczną lub co najmniej 40 posłów. Propozycje te muszą zostać przedłożone Przewodniczącemu najpóźniej na godzinę przed otwarciem sesji miesięcznej. W sprawie każdej propozycji Przewodniczący może udzielić głosu jej autorowi oraz jednemu mówcy popierającemu propozycję i jednemu mówcy wyrażającemu sprzeciw. Czas wystąpienia jest ograniczony do jednej minuty. 1.  Na początku każdej sesji miesięcznej Parlament przyjmuje porządek dzienny sesji. Poprawki do końcowego projektu porządku dziennego mogą być przedstawiane przez komisję, grupę polityczną lub co najmniej 40 posłów. Propozycje te muszą zostać przedłożone Przewodniczącemu najpóźniej na godzinę przed otwarciem sesji miesięcznej. W sprawie każdej poprawki Przewodniczący może udzielić głosu jej autorowi oraz jednemu mówcy wyrażającemu sprzeciw. Czas wystąpienia jest ograniczony do jednej minuty. 2.  Po przyjęciu, porządek dzienny nie może być zmieniany, chyba że zachodzą okoliczności wymienione w art. 154 lub art. 187-191 lub na podstawie propozycji Przewodniczącego. 2.  Po przyjęciu, porządek dzienny nie może być zmieniany, chyba że zachodzą okoliczności wymienione w art. 154 lub art. 187-191 lub na podstawie propozycji Przewodniczącego. Odrzucony wniosek proceduralny mający na celu zmianę porządku dziennego nie może zostać złożony ponownie na tej samej sesji miesięcznej. Odrzucony wniosek proceduralny mający na celu zmianę porządku dziennego nie może zostać złożony ponownie na tej samej sesji miesięcznej. 3.  Przed zamknięciem posiedzenia Przewodniczący informuje Parlament o dacie, godzinie i porządku dziennym następnego posiedzenia. 3.  Przed zamknięciem posiedzenia Przewodniczący informuje Parlament o dacie, godzinie i porządku dziennym następnego posiedzenia. Artykuł ten zostanie umieszczony bezpośrednio po art. 149, ponieważ dotyczy projektu porządku dziennego. Poprawka 174 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 153 a (nowy) Artykuł 153a Debata na aktualny temat, o której przeprowadzenie wnioskuje grupa polityczna 1.   Na każdym posiedzeniu plenarnym w projekcie porządku dziennego należy zarezerwować jeden lub dwa co najmniej 60-minutowe przedziały czasowe na debaty poświęcone aktualnym kwestiom o istotnym znaczeniu dla polityki Unii Europejskiej. 2.   Każda grupa polityczna ma prawo zaproponować wybraną przez siebie aktualną kwestię na co najmniej jedną tego typu debatę rocznie. Konferencja Przewodniczących zapewnia grupom politycznym równe warunki korzystania z tego prawa w okresie rocznym. 3.   Grupy polityczne informują Przewodniczącego na piśmie o wybranym przez siebie aktualnym temacie przed sporządzeniem ostatecznego projektu porządku dziennego przez Konferencję Przewodniczących. Przestrzega się w pełni art. 38 ust. 1 dotyczącego praw, wolności i zasad uznanych w art. 6 Traktatu o Unii Europejskiej oraz wartości zapisanych w jego art. 2. 4.   Konferencja Przewodniczących ustala, kiedy odbędzie się debata. Stanowiąc większością reprezentującą cztery piąte posłów do Parlamentu, Konferencja Przewodniczących może odrzucić kwestię zaproponowaną przez grupę. 5.   Wprowadzenia do debaty dokonuje przedstawiciel grupy politycznej, która zaproponowała aktualną kwestię. Czas wystąpień następujących po tym wprowadzeniu rozdzielany jest zgodnie z art. 162 ust. 4 i 5. 6.   Debata jest zamykana bez uchwalania rezolucji. Poprawka 175 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 154 Artykuł 154 Artykuł 154 Tryb pilny Tryb pilny 1.  Przewodniczący, komisja, grupa polityczna, co najmniej 40 posłów, Komisja lub Rada mogą zwrócić się do Parlamentu o przeprowadzenie w trybie pilnym debaty na temat projektu będącego przedmiotem konsultacji Parlamentu zgodnie z art. 47 ust. 1. Wniosek taki musi być przedstawiony w formie pisemnej i zawierać uzasadnienie. 1.  Przewodniczący, komisja, grupa polityczna, co najmniej 40 posłów, Komisja lub Rada mogą zwrócić się do Parlamentu o przeprowadzenie w trybie pilnym debaty na temat projektu przedstawionego Parlamentowi zgodnie z art. 47 ust. 1. Wniosek taki musi być przedstawiony w formie pisemnej i zawierać uzasadnienie. 2.  Niezwłocznie po otrzymaniu wniosku o przeprowadzenie debaty w trybie pilnym Przewodniczący informuje o nim Parlament. Głosowanie nad wnioskiem odbywa się na początku pierwszego posiedzenia następującego po posiedzeniu, na którym poinformowano o wpłynięciu wniosku, pod warunkiem, że projekt, którego dotyczy wniosek, został doręczony w językach urzędowych. W przypadku gdy wpłynęło kilka wniosków dotyczących tej samej sprawy, przyjęcie lub odrzucenie jednego wniosku o zastosowanie trybu pilnego odnosi się do wszystkich wniosków w tej sprawie. 2.  Niezwłocznie po otrzymaniu wniosku o przeprowadzenie debaty w trybie pilnym Przewodniczący informuje o nim Parlament. Głosowanie nad wnioskiem odbywa się na początku pierwszego posiedzenia następującego po posiedzeniu, na którym poinformowano o wpłynięciu wniosku, pod warunkiem, że projekt, którego dotyczy wniosek, został doręczony w językach urzędowych. W przypadku gdy wpłynęło kilka wniosków dotyczących tej samej sprawy, przyjęcie lub odrzucenie jednego wniosku o zastosowanie trybu pilnego odnosi się do wszystkich wniosków w tej sprawie. 3.  Przed głosowaniem udziela się głosu jedynie wnioskodawcy, jednemu mówcy za, jednemu mówcy przeciw oraz przewodniczącemu i/lub sprawozdawcy właściwej komisji, przy czym każde wystąpienie jest ograniczone do trzech minut. 3.  Przed głosowaniem udziela się głosu jedynie wnioskodawcy, jednemu mówcy przeciw oraz przewodniczącemu lub sprawozdawcy właściwej komisji, a każde wystąpienie jest ograniczone do trzech minut. 4.  Punkty, co do których zastosowano tryb pilny, mają pierwszeństwo przed pozostałymi punktami porządku dziennego. Przewodniczący ustala, kiedy odbędzie się debata i głosowanie nad nimi. 4.  Punkty, co do których zastosowano tryb pilny, mają pierwszeństwo przed pozostałymi punktami porządku dziennego. Przewodniczący ustala, kiedy odbędzie się debata i głosowanie nad nimi. 5.  Debata w trybie pilnym może odbyć się bez przedstawiania sprawozdania lub, wyjątkowo, tylko na podstawie ustnego sprawozdania właściwej komisji. 5.  Tryb pilny może zostać zastosowany bez przedstawiania sprawozdania lub, wyjątkowo, tylko na podstawie ustnego sprawozdania właściwej komisji. Jeżeli stosuje się tryb pilny i toczą się negocjacje międzyinstytucjonalne, nie stosuje się art. 73 i 73a. Artykuł 73d stosuje się odpowiednio. Poprawka 176 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 156 Artykuł 156 Artykuł 156 Terminy Terminy Z wyjątkiem przypadków postępowania w trybie pilnym przewidzianych w art. 135 i art. 154, debata i głosowanie nad danym tekstem mogą zostać otwarte tylko wówczas, gdy został on doręczony co najmniej 24 godziny wcześniej. Z wyjątkiem przypadków postępowania w trybie pilnym przewidzianych w art. 135 i art. 154, debata i głosowanie nad danym tekstem mogą zostać otwarte tylko wówczas, gdy został on udostępniony co najmniej 24 godziny wcześniej. Poprawka 177 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 157 Artykuł 157 Artykuł 157 Wstęp na salę obrad Wstęp na salę obrad 1.  Na salę obrad nie ma wstępu nikt poza posłami do Parlamentu, członkami Komisji i Rady, Sekretarzem Generalnym Parlamentu, członkami personelu wezwanymi w celu pełnienia swoich obowiązków, ekspertami i urzędnikami Unii Europejskiej. 1.  Na salę obrad nie ma wstępu nikt poza posłami do Parlamentu, członkami Komisji i Rady, Sekretarzem Generalnym Parlamentu, członkami personelu wezwanymi w celu pełnienia swoich obowiązków oraz osobami zaproszonymi przez Przewodniczącego. 2.  Na galerię wpuszczane są jedynie osoby będące w posiadaniu ważnego identyfikatora wystawianego w tym celu przez Przewodniczącego lub Sekretarza Generalnego Parlamentu. 2.  Na galerię wpuszczane są jedynie osoby będące w posiadaniu ważnego identyfikatora wystawianego w tym celu przez Przewodniczącego lub Sekretarza Generalnego Parlamentu. 3.  Osoby wpuszczone na galerię zajmują miejsca siedzące i zachowują ciszę. Każda osoba wyrażająca oznaki aprobaty lub dezaprobaty jest natychmiast wyprowadzana przez strażników. 3.  Osoby wpuszczone na galerię zajmują miejsca siedzące i zachowują ciszę. Każda osoba wyrażająca oznaki aprobaty lub dezaprobaty jest natychmiast wyprowadzana przez strażników. Poprawka 178 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 158 Artykuł 158 Artykuł 158 Ustalenia odnoszące się do języków Ustalenia odnoszące się do języków 1.  Wszystkie dokumenty Parlamentu są sporządzane w językach urzędowych. 1.  Wszystkie dokumenty Parlamentu są sporządzane w językach urzędowych. 2.  Wszyscy posłowie mają prawo do wypowiadania się w Parlamencie w wybranym języku urzędowym. Wystąpienia w jednym z języków urzędowych są tłumaczone symultanicznie na wszystkie inne języki urzędowe oraz na każdy inny język, który Prezydium uzna za niezbędny. 2.  Wszyscy posłowie mają prawo do wypowiadania się w Parlamencie w wybranym języku urzędowym. Wystąpienia w jednym z języków urzędowych są tłumaczone symultanicznie na wszystkie inne języki urzędowe oraz na każdy inny język, który Prezydium uzna za niezbędny. 3.  Podczas posiedzeń komisji i delegacji zapewniane jest tłumaczenie na języki urzędowe używane i wnioskowane przez członków komisji lub delegacji i ich zastępców. 3.  Podczas posiedzeń komisji i delegacji zapewniane jest tłumaczenie na języki urzędowe używane i wnioskowane przez członków komisji lub delegacji i ich zastępców. 4.  W trakcie posiedzeń komisji lub delegacji odbywających się poza ich zwykłymi miejscami pracy zapewniane jest tłumaczenie z i na języki tych członków, którzy potwierdzili swój udział w posiedzeniu. Zasada ta może zostać złagodzona za zgodą członków komisji lub delegacji. Ewentualne spory rozstrzyga Prezydium. 4.  W trakcie posiedzeń komisji lub delegacji odbywających się poza ich zwykłymi miejscami pracy zapewniane jest tłumaczenie z i na języki tych członków, którzy potwierdzili swój udział w posiedzeniu. Zasada ta może zostać złagodzona w drodze wyjątku. Prezydium przyjmuje niezbędne przepisy. Jeżeli po ogłoszeniu wyników głosowania okaże się, że występują niezgodności pomiędzy tekstami sporządzonymi w różnych językach, Przewodniczący podejmuje decyzję o ważności ogłoszonych wyników głosowania w myśl art. 184 ust. 5. Jeśli zatwierdzi on wyniki, określa też, którą z wersji uznaje się za uchwaloną. Wersja oryginalna nie może być jednak zawsze uznawana za tekst oficjalny, ponieważ możliwa jest sytuacja, w której teksty sporządzone we wszystkich innych językach różnią się od tekstu oryginalnego. 4a.   Po ogłoszeniu wyników głosowania Przewodniczący rozstrzyga w sprawie wniosków dotyczących zarzutu niezgodności pomiędzy różnymi wersjami językowymi. Poprawka 179 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 159 Artykuł 159 Artykuł 159 Przepis przejściowy Przepis przejściowy 1.  W okresie przejściowym trwającym do końca ósmej kadencji20 dopuszczalne są odstępstwa od postanowień art. 158, jeżeli i o ile liczba tłumaczy ustnych lub pisemnych dla danego języka urzędowego jest niewystarczająca pomimo podjęcia odpowiednich środków. 1.  W okresie przejściowym trwającym do końca ósmej kadencji20 dopuszczalne są odstępstwa od postanowień art. 158, jeżeli i o ile liczba tłumaczy ustnych lub pisemnych dla danego języka urzędowego jest niewystarczająca pomimo podjęcia odpowiednich środków. 2.  Na wniosek Sekretarza Generalnego Prezydium stwierdza zaistnienie warunków określonych w ust. 1 w odniesieniu do każdego z języków urzędowych, których to dotyczy, i co pół roku weryfikuje swoją decyzję na podstawie sprawozdania na temat postępów przygotowanego przez Sekretarza Generalnego. Prezydium przyjmuje niezbędne przepisy przejściowe. 2.  Na wniosek Sekretarza Generalnego oraz z zastrzeżeniem odstępstw, o których mowa w ust. 3, Prezydium stwierdza zaistnienie warunków określonych w ust. 1 w odniesieniu do każdego z języków urzędowych, których to dotyczy, i co pół roku weryfikuje swoją decyzję na podstawie sprawozdania na temat postępów przygotowanego przez Sekretarza Generalnego. Prezydium przyjmuje niezbędne przepisy przejściowe. 3.  Zastosowanie mają przyjęte przez Radę na podstawie traktatów tymczasowe odstępstwa w odniesieniu do sporządzania aktów prawnych z wyjątkiem rozporządzeń przyjmowanych wspólnie przez Parlament Europejski i Radę. 3.  Zastosowanie mają przyjęte przez Radę na podstawie traktatów tymczasowe odstępstwa w odniesieniu do sporządzania aktów prawnych. 4.  Na uzasadnione zalecenie Prezydium Parlament może w każdym czasie postanowić o wcześniejszym uchyleniu niniejszego artykułu lub, z końcem terminu określonego w ust. 1, o przedłużeniu tego terminu. 4.  Na uzasadnione zalecenie Prezydium Parlament może w każdym czasie postanowić o wcześniejszym uchyleniu niniejszego artykułu lub, z końcem terminu określonego w ust. 1, o przedłużeniu tego terminu. __________________ __________________ 20 Przedłużony decyzją Parlamentu z dnia 26 lutego 2014 r. 20 Przedłużony decyzją Parlamentu z dnia 26 lutego 2014 r. Poprawka 180 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 160 Artykuł 160 Artykuł 160 Doręczanie dokumentów Doręczanie dokumentów Dokumenty będące podstawą debat oraz decyzji Parlamentu są drukowane i doręczane posłom. Ich listę umieszcza się w protokole posiedzeń Parlamentu. Dokumenty będące podstawą debat oraz decyzji Parlamentu są udostępniane posłom. Z zastrzeżeniem akapitu pierwszego, posłowie oraz grupy polityczne mają, poprzez bezpośredni dostęp do wewnętrznego systemu komputerowego Parlamentu, wgląd do każdego dokumentu przygotowawczego, który nie ma charakteru poufnego (projekt sprawozdania, projekt zalecenia, projekt opinii, dokument roboczy, poprawki wniesione w komisji). Z zastrzeżeniem akapitu pierwszego, posłowie oraz grupy polityczne mają, poprzez bezpośredni dostęp do wewnętrznego systemu komputerowego Parlamentu, wgląd do każdego dokumentu przygotowawczego, który nie ma charakteru poufnego (projekt sprawozdania, projekt zalecenia, projekt opinii, dokument roboczy, poprawki wniesione w komisji). Poprawka 181 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 162 Artykuł 162 Artykuł 162 Przydzielanie czasu wystąpień oraz lista mówców Przydzielanie czasu wystąpień oraz lista mówców 1.  Konferencja Przewodniczących może zaproponować przydzielenie czasu wystąpień w trakcie danej debaty. Parlament głosuje nad tą propozycją bez debaty. 1.  Konferencja Przewodniczących może zaproponować przydzielenie czasu wystąpień w trakcie danej debaty. Parlament głosuje nad tą propozycją bez debaty. 2.  Żaden poseł nie może zabrać głosu, jeżeli nie udzielił mu go Przewodniczący. Mówca przemawia ze swojego miejsca i zwraca się do Przewodniczącego. Jeśli mówca odbiega od tematu, Przewodniczący przywołuje go do porządku. 2.  Żaden poseł nie może zabrać głosu, jeżeli nie udzielił mu go Przewodniczący. Mówca przemawia ze swojego miejsca i zwraca się do Przewodniczącego. Jeśli mówca odbiega od tematu, Przewodniczący przywołuje go do porządku. 3.  Dla pierwszej części danej debaty Przewodniczący może sporządzić listę mówców obejmującą jedną lub więcej tur mówców ze wszystkich grup politycznych, które pragną zabrać głos, w kolejności zależnej od wielkości grupy, i która obejmuje także jednego posła niezrzeszonego. 3.  Dla pierwszej części danej debaty Przewodniczący może sporządzić listę mówców obejmującą jedną lub więcej tur mówców ze wszystkich grup politycznych, które pragną zabrać głos, w kolejności zależnej od wielkości grupy. 4.  Czas wystąpień w tej części debaty jest przydzielany według następujących zasad: 4.  Czas wystąpień w tej części debaty jest przydzielany według następujących zasad: a)  pierwsza część czasu wystąpień jest rozdzielana równo pomiędzy wszystkie grupy polityczne; a)  pierwsza część czasu wystąpień jest rozdzielana równo pomiędzy wszystkie grupy polityczne; b)  druga część czasu wystąpień jest rozdzielana pomiędzy grupy polityczne proporcjonalnie do ogólnej liczby ich członków; b)  druga część czasu wystąpień jest rozdzielana pomiędzy grupy polityczne proporcjonalnie do ogólnej liczby ich członków; c)  posłom niezrzeszonym przydziela się ogółem czas wystąpień obliczony według części przydzielonych każdej grupie politycznej zgodnie z lit. a) i b). c)  posłom niezrzeszonym przydziela się ogółem czas wystąpień obliczony według części przydzielonych każdej grupie politycznej zgodnie z lit. a) i b). ca)  przy przydzielaniu czasu wystąpień na posiedzeniu plenarnym należy uwzględnić fakt, iż posłowie niepełnosprawni mogą potrzebować więcej czasu na wystąpienie. 5.  Jeżeli czas wystąpień został ustalony dla kilku punktów porządku dziennego łącznie, grupy polityczne informują Przewodniczącego, jaką część czasu swojego wystąpienia zamierzają poświęcić na każdy z tych punktów. Przewodniczący czuwa nad przestrzeganiem przydzielonego czasu wystąpień. 5.  Jeżeli czas wystąpień został ustalony dla kilku punktów porządku dziennego łącznie, grupy polityczne informują Przewodniczącego, jaką część czasu swojego wystąpienia zamierzają poświęcić na każdy z tych punktów. Przewodniczący czuwa nad przestrzeganiem przydzielonego czasu wystąpień. 6.  Pozostały czas przeznaczony na debatę nie jest w konkretny sposób przydzielany z wyprzedzeniem. Przewodniczący natomiast udziela posłom głosu zwykle na czas nieprzekraczający jednej minuty. Przewodniczący dba o to aby, w miarę możliwości, przemawiali na przemian mówcy o różnych orientacjach politycznych i pochodzący z różnych państw członkowskich. 6.  Pozostały czas przeznaczony na debatę nie jest w konkretny sposób przydzielany z wyprzedzeniem. Przewodniczący natomiast może udzielić posłom głosu zwykle na czas nieprzekraczający jednej minuty. Przewodniczący dba o to aby, w miarę możliwości, przemawiali na przemian mówcy o różnych orientacjach politycznych i pochodzący z różnych państw członkowskich. 7.  Prawo do wypowiedzi w pierwszej kolejności mogą otrzymać na własny wniosek przewodniczący lub sprawozdawca właściwej komisji oraz przewodniczący grup politycznych wypowiadający się w imieniu swoich grup, bądź też mówcy ich zastępujący. 7.  Prawo do wypowiedzi w pierwszej kolejności mogą otrzymać od Przewodniczącego na własny wniosek przewodniczący lub sprawozdawca właściwej komisji oraz przewodniczący grup politycznych wypowiadający się w imieniu swoich grup, bądź też mówcy ich zastępujący. 8.  Jeżeli Przewodniczący uważa, że nie doprowadzi to do zakłócenia debaty, może udzielić głosu posłom, którzy poprzez podniesienie niebieskiej kartki zgłaszają chęć zadania innemu posłowi pytania o długości nieprzekraczającej 30 sekund, w trakcie jego przemówienia, o ile poseł przemawiający wyrazi zgodę. 8.  Jeżeli Przewodniczący uważa, że nie doprowadzi to do zakłócenia debaty lub, przez zadawanie kolejnych pytań zgłaszanych poprzez podniesienie niebieskiej kartki, do wyraźnego braku równowagi w związku z przynależnością do grup politycznych zabierających głos posłów, może udzielić głosu posłom, którzy poprzez podniesienie niebieskiej kartki zgłaszają chęć zadania innemu posłowi w trakcie jego przemówienia pytania o długości nieprzekraczającej 30 sekund, związanego z tym, co poseł powiedział, pod warunkiem że poseł przemawiający wyrazi zgodę. 9.  Czas wypowiedzi jest ograniczony do jednej minuty dla wystąpień dotyczących: protokołów posiedzeń, wniosków proceduralnych oraz zmian w ostatecznym projekcie porządku dziennego lub w porządku dziennym. 9.  Czas wypowiedzi jest ograniczony do jednej minuty dla wystąpień dotyczących: protokołów posiedzeń, wniosków proceduralnych oraz zmian w ostatecznym projekcie porządku dziennego lub w porządku dziennym. 10.   Przewodniczący, niezależnie od jego innych uprawnień porządkowych, może polecić usunięcie z protokołów posiedzeń wystąpień posłów, którym nie udzielono głosu lub którzy kontynuowali wystąpienie po przekroczeniu przydzielonego im czasu. 11.  Podczas debaty nad sprawozdaniem Komisja i Rada z zasady zabierają głos niezwłocznie po przedstawieniu sprawozdania przez sprawozdawcę. Rada, Komisja oraz sprawozdawca mogą ponownie zabrać głos, w szczególności w celu odpowiedzi na wystąpienia posłów. 11.  Podczas debaty nad sprawozdaniem Komisja i Rada z zasady zabierają głos niezwłocznie po przedstawieniu sprawozdania przez sprawozdawcę. Rada, Komisja oraz sprawozdawca mogą ponownie zabrać głos, w szczególności w celu odpowiedzi na wystąpienia posłów. 12.  Posłowie, którzy nie zabierali głosu w danej debacie mogą, nie częściej niż raz w sesji miesięcznej, złożyć pisemne oświadczenie o długości nieprzekraczającej 200 słów, które zostaje załączone do pełnego sprawozdania z debaty. 12.  Posłowie, którzy nie zabierali głosu w danej debacie mogą, nie częściej niż raz w sesji miesięcznej, złożyć pisemne oświadczenie o długości nieprzekraczającej 200 słów, które zostaje załączone do pełnego sprawozdania z debaty. 13.  Z zastrzeżeniem art. 230 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Przewodniczący stara się osiągnąć porozumienie z Komisją, Radą i przewodniczącym Rady Europejskiej co do odpowiedniego przydziału czasu ich wystąpień. 13.  Z należytym uwzględnieniem art. 230 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Przewodniczący stara się osiągnąć porozumienie z Komisją, Radą i przewodniczącym Rady Europejskiej co do odpowiedniego przydziału czasu ich wystąpień. Poprawka 182 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 164 a (nowy) Artykuł 164a Zapobieganie zakłóceniom Przewodniczący ma prawo do wyeliminowania nadużywania takich wniosków, jak wnioski w sprawie przestrzegania Regulaminu, wnioski proceduralne, wyjaśnienia dotyczące stanowiska zajętego w głosowaniu lub wnioski o głosowanie odrębne, podzielone lub imienne, jeżeli jest przekonany, że wnioski te miałyby w oczywisty sposób na celu i przyniosłyby w konsekwencji poważne i długotrwałe zakłócenie procedur Parlamentu lub wykonywania praw posłów. (W rozdziale 3 „Ogólne zasady prowadzenia posiedzeń”) Poprawka 183 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 165 Artykuł 165 Artykuł 165 Środki natychmiastowe Środki natychmiastowe 1.  Przewodniczący przywołuje do porządku każdego posła, który zakłóca prawidłowy przebieg posiedzenia lub którego postępowanie nie jest zgodne z odpowiednimi postanowieniami art. 11. 1.  Przewodniczący przywołuje do porządku każdego posła, który zakłóca prawidłowy przebieg posiedzenia lub którego postępowanie nie jest zgodne z odpowiednimi postanowieniami art. 11. 2.  W przypadku ponownego zakłócenia porządku przez posła Przewodniczący ponownie przywołuje go do porządku, z odnotowaniem tego faktu w protokole. 2.  W przypadku ponownego zakłócenia porządku przez posła Przewodniczący ponownie przywołuje go do porządku, z odnotowaniem tego faktu w protokole. 3.  W przypadku dalszego zakłócania porządku lub kolejnego naruszenia porządku Przewodniczący może odebrać posłowi głos i zarządzić usunięcie go z sali obrad do końca posiedzenia. W przypadku wyjątkowo poważnego zakłócenia porządku Przewodniczący może zastosować ostatni z wymienionych środków także natychmiast i bez powtórnego przywołania do porządku. Sekretarz Generalny niezwłocznie zapewnia zastosowanie takiego środka dyscyplinarnego przy pomocy woźnych oraz, w razie potrzeby, służb ochrony Parlamentu.. 3.  W przypadku dalszego zakłócania porządku lub kolejnego naruszenia porządku Przewodniczący może odebrać posłowi głos i zarządzić usunięcie go z sali obrad do końca posiedzenia. W przypadku wyjątkowo poważnego zakłócenia porządku Przewodniczący może zastosować ostatni z wymienionych środków także natychmiast i bez powtórnego przywołania do porządku. Sekretarz Generalny niezwłocznie zapewnia zastosowanie takiego środka dyscyplinarnego przy pomocy woźnych oraz, w razie potrzeby, służb ochrony Parlamentu. 4.  W przypadku zakłócenia porządku w sposób utrudniający kontynuację obrad Przewodniczący, w celu przywrócenia porządku, zawiesza posiedzenie na określony czas lub zamyka je. Jeżeli nie może on dojść do głosu, opuszcza fotel Przewodniczącego, co oznacza zawieszenie posiedzenia. Posiedzenie jest wznawiane po ponownym zwołaniu go przez Przewodniczącego. 4.  W przypadku zakłócenia porządku w sposób utrudniający kontynuację obrad Przewodniczący, w celu przywrócenia porządku, zawiesza posiedzenie na określony czas lub zamyka je. Jeżeli nie może on dojść do głosu, opuszcza fotel Przewodniczącego, co oznacza zawieszenie posiedzenia. Posiedzenie jest wznawiane po ponownym zwołaniu go przez Przewodniczącego. 4a.   Przewodniczący może zadecydować o przerwaniu transmisji na żywo z posiedzenia w przypadku posługiwania się przez posła językiem o charakterze zniesławiającym, rasistowskim lub ksenofobicznym, lub w przypadku zachowania o takim charakterze. 4b.   Przewodniczący może zadecydować o usunięciu z audiowizualnego zapisu obrad tych części wypowiedzi posła, w których pojawiają się sformułowania zniesławiające, rasistowskie lub ksenofobiczne. Decyzja ta wchodzi w życie ze skutkiem natychmiastowym. Wymaga ona jednak potwierdzenia przez Prezydium w terminie nieprzekraczającym czterech tygodni od daty jej podjęcia, a jeżeli Prezydium nie zbierze się w tym czasie, na jego najbliższym posiedzeniu. 5.  Uprawnienia, o których mowa w ust. 1-4, przysługują odpowiednio przewodniczącemu posiedzenia organów, komisji i delegacji, przewidzianych w Regulaminie. 5.  Uprawnienia, o których mowa w ust. 1-4b, przysługują odpowiednio przewodniczącemu posiedzenia organów, komisji i delegacji, przewidzianych w Regulaminie. 6.  W razie konieczności, uwzględniając wagę naruszenia norm postępowania, poseł prowadzący obrady może, najpóźniej do dnia rozpoczęcia następnej sesji lub do następnego posiedzenia danego organu, komisji lub delegacji, zwrócić się do Przewodniczącego o zastosowanie art. 166. 6.  W razie konieczności, uwzględniając wagę naruszenia norm postępowania, poseł prowadzący obrady może, najpóźniej do dnia rozpoczęcia następnej sesji lub do następnego posiedzenia danego organu, komisji lub delegacji, zwrócić się do Przewodniczącego o zastosowanie art. 166. Poprawka 184 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 166 Artykuł 166 Artykuł 166 Sankcje Sankcje 1.  W przypadku wyjątkowo poważnego zakłócenia obrad lub prac Parlamentu z naruszeniem zasad określonych w art. 11 Przewodniczący, po przesłuchaniu zainteresowanego posła, podejmuje umotywowaną decyzję w sprawie nałożenia odpowiedniej sankcji, o której informuje zainteresowanego posła, przewodniczących organów, komisji i delegacji, do których poseł należy, a następnie podaje ją do wiadomości na posiedzeniu plenarnym. 1.  W przypadku poważnego zakłócenia obrad lub prac Parlamentu z naruszeniem zasad określonych w art. 11 Przewodniczący podejmuje umotywowaną decyzję w sprawie nałożenia odpowiedniej sankcji. Przed wydaniem decyzji Przewodniczący zwraca się do zainteresowanego posła o przedstawienie uwag na piśmie. W wyjątkowych przypadkach Przewodniczący może postanowić o przeprowadzeniu ustnego przesłuchania danego posła. O decyzji informuje się danego posła listem poleconym lub, w nagłych przypadkach, za pośrednictwem woźnych. Wszelkie sankcje nałożone na posła – po powiadomieniu go o nich – są ogłaszane przez Przewodniczącego na posiedzeniu plenarnym i przekazywane przewodniczącym organów, komisji i delegacji, do których poseł należy. Z chwilą gdy decyzja o nałożeniu sankcji stanie się ostateczna, jest publikowana na stronie internetowej Parlamentu w miejscu pozwalającym na nadanie jej dużej widoczności i pozostaje dostępna do końca kadencji parlamentarnej. 2.  Ocena zaobserwowanych zachowań musi uwzględniać, w oparciu o wytyczne zawarte w załączniku do niniejszego Regulaminu, ich wyjątkowy, powtarzający się lub ciągły charakter, a także ich wagę21. 2.  Ocena zaobserwowanych zachowań musi uwzględniać ich wyjątkowy, powtarzający się lub ciągły charakter, a także ich wagę. Należy odróżnić dające się zaobserwować zachowania, które mogą być tolerowane, pod warunkiem że nie są one obraźliwe, zniesławiające, rasistowskie lub ksenofobiczne i mieszczą się w rozsądnych granicach, od tych, które powodują rzeczywiste zakłócenie działalności parlamentarnej. 3.  Nałożona sankcja może obejmować jeden lub kilka z następujących środków: 3.  Nałożona sankcja może obejmować jeden lub kilka z następujących środków: a)  naganę; a)  naganę; b)  utratę prawa do otrzymywania dziennej diety na utrzymanie przez okres od 2 do 10 dni; b)  utratę prawa do otrzymywania dziennej diety na utrzymanie przez okres od 2 do 30 dni; c)  bez uszczerbku dla prawa do głosowania na posiedzeniu plenarnym i z zastrzeżeniem ścisłego poszanowania w takim przypadku norm postępowania, czasowe zawieszenie uczestnictwa w całości lub w części prac Parlamentu na okres od 2 do 10 następujących po sobie dni, w czasie których obraduje Parlament lub którykolwiek z jego organów, komisji lub delegacji; c)  bez uszczerbku dla prawa do głosowania na posiedzeniu plenarnym i z zastrzeżeniem ścisłego poszanowania w takim przypadku norm postępowania, czasowe zawieszenie uczestnictwa w całości lub w części prac Parlamentu na okres od 2 do 30 dni, w czasie których obraduje Parlament lub którykolwiek z jego organów, komisji lub delegacji; d)  przedłożenie Konferencji Przewodniczących, zgodnie z art. 21, wniosku o zawieszenie lub odwołanie posła z jednej lub więcej funkcji sprawowanych w Parlamencie. da)   zakaz reprezentowania Parlamentu przez posła w delegacjach międzyparlamentarnych, na międzyparlamentarnych konferencjach lub na forach międzyinstytucjonalnych przez okres do jednego roku. db)   w przypadku naruszenia obowiązku zachowania poufności ograniczenie prawa dostępu do informacji poufnych lub niejawnych przez okres do jednego roku. 3a.   Środki, o których mowa w ust. 3 lit. b) - d b), mogą zostać podwojone w przypadku powtarzających się naruszeń lub gdy poseł odmówi zastosowania się do środka podjętego na podstawie art. 165 ust. 3. 3b.   Przewodniczący może dodatkowo przedłożyć Konferencji Przewodniczących, zgodnie z procedurą określoną w art. 21, wniosek o zawieszenie lub odwołanie posła z jednej lub większej liczby funkcji sprawowanych w Parlamencie. __________________ 21 Zob. załącznik XV. Poprawka 185 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 167 Artykuł 167 Artykuł 167 Wewnętrzne postępowanie odwoławcze Wewnętrzne postępowanie odwoławcze Zainteresowany poseł może w terminie dwóch tygodni od otrzymania zawiadomienia o sankcji nałożonej przez Przewodniczącego wnieść do Prezydium wewnętrzne odwołanie wstrzymujące zastosowanie sankcji. W okresie nieprzekraczającym czterech tygodni od daty wniesienia odwołania Prezydium może uchylić, utrzymać w mocy lub zmniejszyć wymiar nałożonej sankcji, nie naruszając przysługującego zainteresowanemu posłowi prawa do skorzystania z zewnętrznego postępowania odwoławczego. W przypadku braku decyzji Prezydium w wyznaczonym terminie sankcję uznaje się za nieważną. Zainteresowany poseł może na mocy art. 166 ust. 1-3a w terminie dwóch tygodni od otrzymania zawiadomienia o sankcji nałożonej przez Przewodniczącego wnieść do Prezydium wewnętrzne odwołanie wstrzymujące zastosowanie sankcji. W okresie nieprzekraczającym czterech tygodni od daty wniesienia odwołania lub, jeśli Prezydium nie zbierze się w tym czasie, na jego najbliższym posiedzeniu, Prezydium może uchylić, utrzymać w mocy lub zmienić wymiar nałożonej sankcji, nie naruszając przysługującego zainteresowanemu posłowi prawa do skorzystania z zewnętrznego postępowania odwoławczego. W przypadku braku decyzji Prezydium w wyznaczonym terminie sankcję uznaje się za nieważną. Poprawka 186 Regulamin Parlamentu Europejskiego Tytuł VII – rozdział 5 – nagłówek KWORUM I GŁOSOWANIE KWORUM, POPRAWKI I GŁOSOWANIE Poprawka 187 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 168 Artykuł 168 Artykuł 168 Kworum Kworum 1.  Parlament obraduje, ustala porządek dzienny oraz przyjmuje protokół posiedzenia niezależnie od liczby posłów obecnych na sali. 1.  Parlament obraduje, ustala porządek dzienny oraz przyjmuje protokół posiedzenia niezależnie od liczby posłów obecnych na sali. 2.  Kworum jest osiągnięte, jeśli na sali obrad znajduje się jedna trzecia członków Parlamentu. 2.  Kworum jest osiągnięte, jeśli na sali obrad znajduje się jedna trzecia członków Parlamentu. 3.  Głosowanie jest ważne niezależnie od liczby głosujących, chyba że na wcześniejszy wniosek co najmniej 40 posłów Przewodniczący w momencie głosowania stwierdzi brak kworum. Jeżeli wyniki głosowania wykażą brak kworum, głosowanie zostaje wpisane do porządku dziennego następnego posiedzenia. 3.  Głosowanie jest ważne niezależnie od liczby głosujących, chyba że na wcześniejszy wniosek co najmniej 40 posłów Przewodniczący stwierdzi brak kworum. Jeśli liczba obecnych posłów nie stanowi kworum, Przewodniczący ogłasza brak kworum i głosowanie zostaje wpisane do porządku dziennego następnego posiedzenia. Wniosek o stwierdzenie kworum może być złożony wyłącznie przez co najmniej 40 posłów. Wniosek złożony w imieniu grupy politycznej nie jest dopuszczalny. W celu ustalenia wyników głosowania należy wziąć pod uwagę, zgodnie z ust. 2, wszystkich posłów obecnych na sali obrad oraz, zgodnie z ust. 4, wszystkich posłów, którzy wnioskowali o stwierdzenie kworum. Nie może być w tym celu zastosowany elektroniczny system głosowania. Drzwi prowadzące na salę obrad nie mogą zostać zamknięte. Elektroniczny system głosowania może zostać zastosowany do sprawdzenia progu 40 posłów, ale nie może być zastosowany do stwierdzenia kworum. Drzwi prowadzące na salę obrad nie mogą zostać zamknięte. Jeśli liczba obecnych posłów nie stanowi kworum, Przewodniczący nie ogłasza wyniku głosowania, a tylko stwierdza brak kworum. Ostatnie zdanie ustępu 3 nie ma zastosowania do głosowań nad wnioskami proceduralnymi, a jedynie do głosowań w kwestiach merytorycznych. 4.  Posłowie, którzy wnioskowali o stwierdzenie kworum, są brani pod uwagę przy ustalaniu liczby obecnych zgodnie z ust. 2, nawet jeśli nie są już obecni na sali obrad. 4.  Posłowie, którzy wnioskują o stwierdzenie kworum, muszą być obecni na sali obrad w momencie zgłoszenia takiego wniosku i są brani pod uwagę przy ustalaniu liczby obecnych zgodnie z ust. 2 i 3, nawet jeśli potem opuszczą salę obrad. Posłowie, którzy wnioskowali o stwierdzenie kworum, muszą być obecni na sali obrad w momencie zgłoszenia takiego wniosku. 5.  Jeżeli obecnych jest mniej niż 40 posłów, Przewodniczący może stwierdzić brak kworum. 5.  Jeżeli obecnych jest mniej niż 40 posłów, Przewodniczący może stwierdzić brak kworum. Poprawka 188 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 168 a (nowy) Artykuł 168a Progi 1.   Na użytek niniejszego Regulaminu i o ile nie postanowiono inaczej, stosuje się następujące definicje: a)   „niski próg” oznacza jedną dwudziestą posłów do Parlamentu lub grupy politycznej; b)   „średni próg" oznacza jedną dziesiątą posłów do Parlamentu, tworzoną przez jedną lub kilka grup politycznych bądź przez poszczególnych posłów bądź przez kombinację obu tych opcji; c)   „wysoki próg” oznacza jedną piątą posłów do Parlamentu, tworzoną przez jedną lub kilka grup politycznych bądź przez poszczególnych posłów lub przez kombinację obu tych opcji. 2.   Jeżeli w celu ustalenia, czy osiągnięty został odpowiedni próg, wymagany jest podpis posła, podpis ten może zostać złożony odręcznie lub w formie elektronicznej z użyciem systemu podpisu elektronicznego Parlamentu. Poseł może w stosownym terminie wycofać się ze złożonego podpisu, nie może go jednak później złożyć ponownie. 3.   Jeżeli do osiągnięcia progu niezbędne jest poparcie grupy politycznej, grupa ta działa za pośrednictwem swego przewodniczącego lub za pośrednictwem osoby specjalnie wyznaczonej przez niego w tym celu. 4.   Poparcie grupy politycznej w celu zastosowania średniego i wysokiego progu liczone jest następująco: –   w przypadku zastosowania w trakcie posiedzenia artykułu przewidującego taki próg: wszyscy posłowie należący do grupy wyrażającej poparcie, fizycznie obecni na sali; –   w pozostałych przypadkach: wszyscy posłowie należący do popierającej grupy. Poprawka 189 Regulamin Parlamentu Europejskiego Dostosowanie przekrojowe Przekrojowe dostosowanie przepisów i poprawek do nowych definicji progów zgodnie z art. 168a A.  W następujących artykułach lub poprawkach dotyczących wspomnianych artykułów sformułowanie „grupa polityczna lub co najmniej 40 posłów” we wszystkich formach fleksyjnych zastępuje się sformułowaniem „grupa polityczna lub posłowie w liczbie osiągającej co najmniej niski próg” z zachowaniem odpowiedniej formy gramatycznej: Artykuł 15 ust. 1 Artykuł 38 ust. 2 Artykuł 38 a ust. 1 (nowy) Artykuł 59 ust. 1 akapit 1 Artykuł 59 ust. 1 akapit 4 (nowy) Artykuł 59 ust. 1a akapit 1 (nowy) Artykuł 59 ust. 1b akapit 4 (nowy) Artykuł 59 ust. 1b akapit 5 (nowy) Artykuł 63 ust. 4 i art. 78e ust. 2 Artykuł 67a ust. 1 akapit 1 (nowy) i art. 68 ust. 1 Artykuł 67a ust. 2 akapit 1 (nowy) Artykuł 67a ust. 4 akapit 1 (nowy) Artykuł 69 ust. 1 Artykuł 81 ust. 2 Artykuł 88 ust. 1 akapit 2 Artykuł 105 ust. 3 i 4 Artykuł 105 ust. 6 tiret 3 Artykuł 106 ust. 4 lit. c) akapit 2 (nowy) Artykuł 108 ust. 2 Artykuł 108 ust. 4 Artykuł 113 ust. 4a (nowy) Artykuł 118 ust. 5 akapit 1 Artykuł 121 ust. 3 Artykuł 122 ust. 3 Artykuł 122 a ust. 4 (nowy) Artykuł 123 ust. 2 Artykuł 128 ust. 1 akapit 1 Artykuł 135 ust. 1 Artykuł 135 ust. 2 Artykuł 137 ust. 2 akapit 3 Artykuł 138 ust. 2 akapit 3 Artykuł 150 ust. 2 Artykuł 150 ust. 3 Artykuł 152 ust. 1 Artykuł 153 ust. 1 Artykuł 154 ust. 1 Artykuł 169 ust. 1 akapit 1 Artykuł 170 ust. 4 akapit 1 Artykuł 174 ust. 5 Artykuł 174 ust. 6 Artykuł 176 ust. 1 Artykuł 180 ust. 1 Artykuł 187 ust. 1 akapit 1 Artykuł 188 ust. 1 akapit 1 i 2 Artykuł 189 ust. 1 akapit 1 Artykuł 190 ust. 1 akapit 1 Artykuł 190 ust. 4 Artykuł 226 ust. 4 Artykuł 231 ust. 4 Załącznik XVI ustęp 1c akapit 7 W art. 88 ust. 4 i art. 113 ust. 4a sformułowanie „co najmniej 40 posłów” we wszystkich formach fleksyjnych zastępuje się sformułowaniem „grupa polityczna lub posłowie w liczbie stanowiącej co najmniej niski próg” z zachowaniem odpowiedniej formy gramatycznej. B.  W art. 50 ust. 1 i art. 50 ust. 2 akapit 1 sformułowanie „co najmniej jedna dziesiąta członków komisji” we wszystkich formach fleksyjnych zastępuje się sformułowaniem „posłowie lub grupa polityczna (grupy polityczne) w liczbie stanowiącej co najmniej średni próg w komisji” z zachowaniem odpowiedniej formy gramatycznej. W art. 73a ust. 2 i art. 150 ust. 1 akapit 2 sformułowanie „grupy polityczne lub posłowie występujący indywidualnie, którzy reprezentują razem jedną dziesiątą posłów do Parlamentu” we wszystkich formach fleksyjnych zastępuje się sformułowaniem „posłowie lub grupa polityczna (grupy polityczne) w liczbie stanowiącej co najmniej średni próg” z zachowaniem odpowiedniej formy gramatycznej. W art. 210a ust. 4 sformułowanie „trzech członków komisji” zastępuje się sformułowaniem „posłowie lub grupa polityczna (grupy polityczne) w liczbie stanowiącej co najmniej średni próg w komisji” z zachowaniem odpowiedniej formy gramatycznej. C.  W art. 15 ust. 1 sformułowanie „jedna piąta posłów zasiadających w Parlamencie” zastępuje się sformułowaniem „posłowie lub grupa polityczna (grupy polityczne) w liczbie stanowiącej co najmniej wysoki próg” z zachowaniem odpowiedniej formy gramatycznej. W art. 182 ust. 2 i art. 180a ust. 2 sformułowanie „co najmniej jedna piąta członków Parlamentu” zastępuje się sformułowaniem „posłowie lub grupa polityczna (grupy polityczne) w liczbie stanowiącej co najmniej wysoki próg” z zachowaniem odpowiedniej formy gramatycznej. W art. 191 ust. 1 sformułowanie „grupa polityczna lub co najmniej 40 posłów” zastępuje się sformułowaniem „posłowie lub grupa polityczna (grupy polityczne) w liczbie stanowiącej co najmniej wysoki próg” z zachowaniem odpowiedniej formy gramatycznej. W art. 204 ust. 2 akapit 1 i art. 208 ust. 2 sformułowanie odpowiednio „co najmniej jednej szóstej członków komisji” i „jedna szósta członków komisji” we wszystkich formach fleksyjnych zastępuje się sformułowaniem „posłowie lub grupa polityczna (grupy polityczne) w liczbie stanowiącej co najmniej wysoki próg w komisji” z zachowaniem odpowiedniej formy gramatycznej. W art. 208 ust. 3 sformułowanie „jednej czwartej członków komisji” zastępuje się sformułowaniem „posłowie lub grupa polityczna (grupy polityczne) w liczbie stanowiącej co najmniej wysoki próg w komisji” z zachowaniem odpowiedniej formy gramatycznej. D.  To przekrojowe dostosowanie progów nie ma wpływu na przyjęcie, odrzucenie czy zmianę wyżej wymienionych przepisów i poprawek w odniesieniu do aspektów niezwiązanych z progami. (Zmiana dotyczy całości tekstu. Jej przyjęcie wiąże się z koniecznością wprowadzenia zmian w całym dokumencie). Poprawka 190 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 169 Artykuł 169 Artykuł 169 Składanie i przedstawianie poprawek Składanie i przedstawianie poprawek 1.  Właściwa komisja, grupa polityczna lub co najmniej 40 posłów może złożyć poprawki do rozpatrzenia na posiedzeniu plenarnym. 1.  Właściwa komisja, grupa polityczna lub co najmniej 40 posłów może złożyć poprawki do rozpatrzenia na posiedzeniu plenarnym. Publikuje się nazwiska wszystkich sygnatariuszy. Poprawki muszą być złożone w formie pisemnej i podpisane przez ich autorów. Poprawki muszą być złożone w formie pisemnej i podpisane przez ich autorów. Do poprawek do dokumentów o charakterze ustawodawczym w rozumieniu art. 47 ust. 1 mogą być dołączane krótkie wyjaśnienia. Wyjaśnienia te leżą w gestii autorów. Nie są one poddawane pod głosowanie. Do poprawek do wniosków dotyczących aktów prawnie wiążących mogą być dołączane krótkie wyjaśnienia. Wyjaśnienia te leżą w gestii autorów. Nie są one poddawane pod głosowanie. 2.  Z zastrzeżeniem ograniczeń przewidzianych w art. 170, poprawka może mieć na celu zmianę którejkolwiek części tekstu, a także wykreślenie, dodanie lub zastąpienie słów lub liczb. 2.  Z zastrzeżeniem ograniczeń przewidzianych w art. 170, poprawka może mieć na celu zmianę którejkolwiek części tekstu, a także wykreślenie, dodanie lub zastąpienie słów lub liczb. W rozumieniu niniejszego artykułu i art. 170 słowo ˝tekst˝ oznacza całość projektu rezolucji, projektu rezolucji ustawodawczej, projektu decyzji lub też całość wniosku dotyczącego aktu ustawodawczego. W rozumieniu niniejszego artykułu i art. 170 słowo ˝tekst˝ oznacza całość projektu rezolucji, projektu rezolucji ustawodawczej, projektu decyzji lub też całość wniosku dotyczącego aktu prawnie wiążącego. 3.  Termin składania poprawek wyznacza Przewodniczący. 3.  Termin składania poprawek wyznacza Przewodniczący. 4.  Poprawka może zostać przedstawiona w czasie debaty przez jej autora lub przez posła wyznaczonego przez autora do zastąpienia go. 4.  Poprawka może zostać przedstawiona w czasie debaty przez jej autora lub przez posła wyznaczonego przez autora do zastąpienia go. 5.  Jeżeli autor wycofa swoją poprawkę i nie zostanie ona natychmiast podjęta przez innego posła, poprawka ta upada. 5.  Jeżeli autor wycofa swoją poprawkę i nie zostanie ona natychmiast podjęta przez innego posła, poprawka ta upada. 6.  Poprawki mogą zostać poddane pod głosowanie wyłącznie po ich wydrukowaniu i doręczeniu we wszystkich językach urzędowych, chyba że Parlament postanowi inaczej. Decyzja taka nie może zostać podjęta, jeśli sprzeciwi się jej co najmniej 40 posłów. Parlament unika podjęcia decyzji, w wyniku których w niedopuszczalnym stopniu poszkodowani zostaliby posłowie posługujący się określonym językiem. 6.  Poprawki mogą zostać poddane pod głosowanie wyłącznie po ich udostępnieniu we wszystkich językach urzędowych, chyba że Parlament postanowi inaczej. Decyzja taka nie może zostać podjęta, jeśli sprzeciwi się jej co najmniej 40 posłów. Parlament unika podjęcia decyzji, w wyniku których w niedopuszczalnym stopniu poszkodowani zostaliby posłowie posługujący się określonym językiem. W przypadku, gdy obecnych jest mniej niż 100 posłów Parlament nie może postanowić inaczej jeżeli przynajmniej jedna dziesiąta obecnych posłów wyraża sprzeciw. W przypadku, gdy obecnych jest mniej niż 100 posłów Parlament nie może postanowić inaczej jeżeli przynajmniej jedna dziesiąta obecnych posłów wyraża sprzeciw. Na wniosek Przewodniczącego poprawka ustna lub jakakolwiek inna zmiana ustna traktowana jest jak poprawka niedoręczona we wszystkich językach urzędowych. Jeżeli Przewodniczący uzna ją za dopuszczalną na podstawie art. 170 ust. 3 i o ile nie został wyrażony sprzeciw zgodnie z art. 169 ust. 6, jest ona poddawana pod głosowanie według ustalonego porządku. Na wniosek Przewodniczącego poprawka ustna lub jakakolwiek inna zmiana ustna traktowana jest jak poprawka niedostępna we wszystkich językach urzędowych. Jeżeli Przewodniczący uzna ją za dopuszczalną na podstawie art. 170 ust. 3 i o ile nie został wyrażony sprzeciw zgodnie z art. 169 ust. 6, jest ona poddawana pod głosowanie według ustalonego porządku. W komisji liczbę głosów wymaganą do wyrażenia sprzeciwu wobec poddania pod głosowanie takiej poprawki lub takiej zmiany ustala się na podstawie art. 209 proporcjonalnie do liczby, która ma zastosowanie na posiedzeniu plenarnym, w razie potrzeby zaokrąglonej do liczby wyższej. W komisji liczbę głosów wymaganą do wyrażenia sprzeciwu wobec poddania pod głosowanie takiej poprawki lub takiej zmiany ustala się na podstawie art. 209 proporcjonalnie do liczby, która ma zastosowanie na posiedzeniu plenarnym, w razie potrzeby zaokrąglonej do liczby wyższej. Poprawka 191 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 170 Artykuł 170 Artykuł 170 Dopuszczalność poprawek Dopuszczalność poprawek 1.  Poprawka jest niedopuszczalna, jeżeli: 1.  Z zastrzeżeniem dodatkowych warunków określonych w art. 52 ust. 2 dotyczących sprawozdań z własnej inicjatywy i w art. 69 ust. 2 dotyczących poprawek do stanowiska Rady, poprawka jest niedopuszczalna, jeżeli: a)  jej treść nie ma bezpośredniego związku z tekstem, którego zmianę ma na celu; a)  jej treść nie ma bezpośredniego związku z tekstem, którego zmianę ma na celu; b)  ma na celu usunięcie lub zastąpienie całego tekstu; b)  ma na celu usunięcie lub zastąpienie całego tekstu; c)  ma na celu zmianę więcej niż jednego artykułu lub ustępu tekstu, do którego się odnosi; postanowienie to nie stosuje się do poprawek kompromisowych ani do poprawek mających na celu naniesienie identycznych zmian w danym wyrażeniu w całym tekście; c)  ma na celu zmianę więcej niż jednego artykułu lub ustępu tekstu, do którego się odnosi; postanowienie to nie stosuje się do poprawek kompromisowych ani do poprawek mających na celu naniesienie identycznych zmian w danym wyrażeniu w całym tekście; ca)   ma na celu zmianę wniosku dotyczącego ujednolicenia unijnego aktu prawnego; stosuje się jednak odpowiednio art. 103 ust. 3 akapit drugi Regulaminu; cb)   ma na celu zmianę tych części wniosku dotyczącego przekształcenia unijnego aktu prawnego, które pozostają niezmienne w takim wniosku; stosuje się jednak odpowiednio art. 104 ust. 2 akapit drugi oraz art. 104 ust. 3 akapit trzeci; d)  okaże się, że w co najmniej jednym języku urzędowym sformułowanie tekstu, do którego odnosi się poprawka, nie wymaga wprowadzania zmian; w takim przypadku Przewodniczący poszukuje wraz z zainteresowanymi odpowiedniego rozwiązania językowego. d)  ma jedynie zapewnić językową poprawność lub dotyczy spójności terminologicznej tekstu w języku, w którym poprawkę tę złożono; w takim przypadku Przewodniczący poszukuje wraz z zainteresowanymi odpowiedniego rozwiązania językowego. 2.   Poprawka upada, jeżeli jest sprzeczna z podjętymi wcześniej w trakcie tego samego głosowania decyzjami dotyczącymi tego samego tekstu. 3.  O dopuszczalności poprawek decyduje Przewodniczący. 3.  O dopuszczalności poprawek decyduje Przewodniczący. Decyzja Przewodniczącego dotycząca dopuszczalności poprawek podejmowana zgodnie z ust. 3 opiera się nie tylko na postanowieniach ust. 1 i 2 niniejszego artykułu, ale na podstawie całości postanowień Regulaminu. Decyzja Przewodniczącego dotycząca dopuszczalności poprawek podejmowana zgodnie z ust. 3 opiera się nie tylko na postanowieniach ust. 1 niniejszego artykułu, ale na podstawie całości postanowień Regulaminu. 4.  Grupa polityczna lub posłowie w liczbie co najmniej 40 mogą złożyć alternatywny projekt rezolucji w celu zastąpienia projektu rezolucji nieustawodawczej zawartego w sprawozdaniu komisji. 4.  Grupa polityczna lub posłowie w liczbie co najmniej 40 mogą złożyć alternatywny projekt rezolucji w celu zastąpienia projektu rezolucji nieustawodawczej zawartego w sprawozdaniu komisji. W takim przypadku grupa ta lub zainteresowani posłowie nie mogą wnosić poprawek do projektu rezolucji właściwej komisji. Alternatywny projekt rezolucji nie może być dłuższy niż projekt właściwej komisji. Przedkładany jest on do zatwierdzenia przez Parlament w jednym głosowaniu, bez poprawek. W takim przypadku grupa ta lub zainteresowani posłowie nie mogą wnosić poprawek do projektu rezolucji właściwej komisji. Alternatywny projekt rezolucji nie może być dłuższy niż projekt właściwej komisji. Przedkładany jest on do zatwierdzenia przez Parlament w jednym głosowaniu, bez poprawek. Stosuje się odpowiednio art. 123 ust. 4. Artykuł 123 ust. 4 i 4a, dotyczące wspólnych projektów rezolucji, stosuje się odpowiednio. 4a.   Za zgodą Przewodniczącego poprawki mogą zostać wyjątkowo złożone po upływie terminu składania poprawek, jeżeli są to poprawki kompromisowe lub jeżeli wystąpiły problemy natury technicznej. Przewodniczący podejmuje następnie decyzję co do dopuszczalności takich poprawek. Przewodniczący występuje o zgodę Parlamentu, aby poddać takie poprawki pod głosowanie. W odniesieniu do dopuszczalności poprawek kompromisowych mogą być stosowane następujące ogólne kryteria dopuszczalności: –   zasadniczo poprawki kompromisowe odnoszą się do tych części tekstu, do których poprawki wniesiono przed upływem terminu składania poprawek; –   zasadniczo poprawki kompromisowe składane są przez grupy polityczne reprezentujące większość posłów do Parlamentu, przewodniczących lub sprawozdawców zainteresowanych komisji lub przez autorów innych poprawek; –   zasadniczo poprawki kompromisowe łączą się z wycofaniem innych poprawek do tego samego fragmentu tekstu. Tylko Przewodniczący może zaproponować rozpatrzenie poprawek kompromisowych. Aby poddać poprawkę kompromisową pod głosowanie, Przewodniczący musi uzyskać zgodę Parlamentu i w tym celu zwraca się z pytaniem, czy ktoś sprzeciwia się przeprowadzaniu takiego głosowania. W przypadku sprzeciwu Parlament decyduje większością oddanych głosów. Poprawka 192 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 171 Artykuł 171 Artykuł 171 Procedura głosowania Procedura głosowania 1.  Do głosowań nad sprawozdaniami stosuje się następującą procedurę: 1.  O ile przepisy szczególne Regulaminu nie stanowią inaczej, do głosowań nad tekstami przekazanymi Parlamentowi stosuje się następującą procedurę: a)  najpierw przeprowadza się głosowanie nad ewentualnymi poprawkami do tekstu, którego dotyczy sprawozdanie właściwej komisji; a)  najpierw, w stosownych przypadkach, przeprowadza się głosowanie nad poprawkami do wniosku dotyczącego aktu prawnie wiążącego, b)  następnie głosuje się nad całością tekstu z ewentualnymi poprawkami; b)  następnie, w stosowanych przypadkach, głosuje się nad całością wniosku z ewentualnymi poprawkami; c)  następnie głosuje się nad poprawkami do projektu rezolucji lub do projektu rezolucji ustawodawczej; c)  następnie głosuje się nad poprawkami do projektu rezolucji lub do projektu rezolucji ustawodawczej; d)  na końcu odbywa się głosowanie nad całością projektu rezolucji lub projektu rezolucji ustawodawczej (głosowanie końcowe). d)  na końcu odbywa się głosowanie nad całością projektu rezolucji (głosowanie końcowe). Parlament nie głosuje nad uzasadnieniem zawartym w sprawozdaniu. Parlament nie głosuje nad uzasadnieniami zawartymi w sprawozdaniu. 2.   Przy drugim czytaniu stosuje się następującą procedurę: a)  jeżeli nie zaproponowano odrzucenia lub zmiany stanowiska Rady, uważa się je za przyjęte, zgodnie z art. 76; b)  wniosek o odrzucenie stanowiska Rady jest poddawany pod głosowanie przed wszelkimi poprawkami (art. 68 ust. 1); (c) c)  jeżeli do stanowiska Rady złożono kilka poprawek, poddaje się je pod głosowanie w kolejności wskazanej w art. 174; (d) d)  jeżeli Parlament głosował nad wniesieniem poprawek do stanowiska Rady, dodatkowe głosowanie nad całością tekstu może odbyć się jedynie z zachowaniem postanowień art. 68 ust. 2. 3.   Do trzeciego czytania stosuje się procedurę przedstawioną w art. 72. 4.  Podczas poddawania pod głosowanie tekstów ustawodawczych oraz projektów rezolucji nieustawodawczych przystępuje się w pierwszej kolejności do głosowań nad częścią merytoryczną, a następnie do głosowań nad umocowaniami oraz motywami. Poprawki sprzeczne z wynikami wcześniejszych głosowań upadają. 4.  Podczas poddawania pod głosowanie wniosków dotyczących aktów prawnie wiążących oraz projektów rezolucji nieustawodawczych przystępuje się w pierwszej kolejności do głosowań nad częścią merytoryczną, a następnie do głosowań nad umocowaniami oraz motywami. 4a.   Poprawka upada, jeżeli jest sprzeczna z podjętymi wcześniej w trakcie tego samego głosowania decyzjami dotyczącymi tego samego tekstu. 5.  Podczas głosowania dopuszczalne są jedynie krótkie wystąpienia sprawozdawcy przedstawiające stanowisko jego właściwej komisji w sprawie poddawanych pod głosowanie poprawek. 5.  Podczas głosowania dopuszczalne jest jedynie wystąpienie sprawozdawcy lub, w jego zastępstwie, przewodniczącego komisji. Może on zwięźle przedstawić stanowisko właściwej komisji w sprawie poddawanych pod głosowanie poprawek. Poprawka 193 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 172 Artykuł 172 skreśla się Równa liczba głosów 1.   W przypadku równej liczby głosów oddanych w głosowaniu przeprowadzonym na podstawie art. 171 ust. 1 lit. b) lub d), całość tekstu jest odsyłana do komisji. Procedurę tę stosuje się także w przypadku głosowań na podstawie art. 3 i 9 oraz głosowań końcowych na podstawie art. 199 i art. 212 z tym że w przypadku dwóch ostatnich artykułów odesłanie następuje do Konferencji Przewodniczących. 2.   W przypadku równej liczby głosów w głosowaniu nad całością porządku dziennego (art. 152), nad całością protokołu obrad (art. 192) lub nad tekstem poddanym pod głosowanie podzielone zgodnie z art. 176, poddawany pod głosowanie tekst uznaje się za przyjęty. 3.   We wszystkich innych przypadkach równej liczby głosów, z zastrzeżeniem artykułów wymagających większości kwalifikowanej, poddawane pod głosowanie tekst lub propozycję uważa się za odrzucone. Artykuł 172 ust. 3 powinien być rozumiany w ten sposób, że w przypadku wystąpienia równej liczby głosów w głosowaniu nad projektem zalecenia, na podstawie art. 141 ust. 4, nieinterweniowania w postępowaniu przed Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej, taka równa ilość głosów nie oznacza przyjęcia zalecenia interweniowania przez Parlament w tym postępowaniu. W takim przypadku uznaje się, że właściwa komisja nie sformułowała zalecenia. Poprawka 194 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 173 Artykuł 173 skreśla się Zasady głosowania 1.   Głosowanie nad sprawozdaniami opiera się na zaleceniu właściwej komisji. Komisja ta może powierzyć to zadanie swojemu przewodniczącemu i swojemu sprawozdawcy. 2.   Może ona zalecić głosowanie łączne nad wszystkimi poprawkami lub niektórymi spośród nich, przyjęcie poprawek, ich odrzucenie lub anulowanie. Może ona również zaproponować poprawki kompromisowe. 3.   Jeżeli zaleca ona przeprowadzenie głosowania łącznego, poprawki, których ono dotyczy, są poddawane pod głosowanie w pierwszej kolejności, w głosowaniu łącznym. 4.   Jeżeli komisja zaproponuje poprawkę kompromisową, to poprawka ta ma pierwszeństwo w głosowaniu. 5.   Poprawka, co do której wnioskowano o głosowanie imienne, jest przedmiotem odrębnego głosowania. 6.   Głosowanie podzielone nie jest dopuszczalne w przypadku głosowania łącznego lub głosowania nad poprawką kompromisową. Poprawka 195 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 174 Artykuł 174 Artykuł 174 Kolejność głosowania nad poprawkami Kolejność głosowania nad poprawkami 1.  Poprawki mają pierwszeństwo przed tekstem, do którego się odnoszą, i są poddawane pod głosowanie przed nim. 1.  Poprawki mają pierwszeństwo przed tekstem, do którego się odnoszą, i są poddawane pod głosowanie przed nim. 2.  Jeśli dwie lub więcej wykluczających się wzajemnie poprawek odnosi się do tego samego fragmentu tekstu, pierwszeństwo ma ta poprawka, która najbardziej odbiega od pierwotnego tekstu i jest ona poddawana pod głosowanie jako pierwsza. Jej przyjęcie oznacza odrzucenie innych poprawek. Jeżeli zostaje ona odrzucona, poddawana jest pod głosowanie kolejna poprawka mająca pierwszeństwo przed innymi. Tak samo postępuje się z pozostałymi poprawkami. W przypadku wątpliwości co do pierwszeństwa rozstrzyga Przewodniczący. Jeśli wszystkie poprawki zostały odrzucone, tekst pierwotny uważa się za przyjęty, chyba że w wymaganym terminie złożono wniosek o głosowanie odrębne. 2.  Jeśli dwie lub więcej wykluczających się wzajemnie poprawek odnosi się do tego samego fragmentu tekstu, pierwszeństwo ma ta poprawka, która najbardziej odbiega od pierwotnego tekstu i jest ona poddawana pod głosowanie jako pierwsza. Jej przyjęcie oznacza odrzucenie innych poprawek. Jeżeli zostaje ona odrzucona, poddawana jest pod głosowanie kolejna poprawka mająca pierwszeństwo przed innymi. Tak samo postępuje się z pozostałymi poprawkami. W przypadku wątpliwości co do pierwszeństwa rozstrzyga Przewodniczący. Jeśli wszystkie poprawki zostały odrzucone, tekst pierwotny uważa się za przyjęty, chyba że w wymaganym terminie złożono wniosek o głosowanie odrębne. 3.  Przewodniczący może poddać pod głosowanie najpierw tekst pierwotny lub poddać pod głosowanie poprawkę, która mniej odbiega od tekstu pierwotnego, przed poprawką, która odbiega od niego najbardziej. 3.   Niemniej jednak, jeżeli Przewodniczący uzna, że usprawni to głosowanie, może poddać pod głosowanie najpierw tekst pierwotny lub poddać pod głosowanie poprawkę, która mniej odbiega od tekstu pierwotnego, przed poprawką, która odbiega od niego najbardziej. Jeśli tekst lub jedna z tych poprawek uzyska większość, wszystkie inne poprawki dotyczące tego samego tekstu upadają. Jeśli tekst lub jedna z tych poprawek uzyska większość, wszystkie inne poprawki dotyczące tej samej części tekstu upadają. 4.   Wyjątkowo, na podstawie propozycji Przewodniczącego, mogą zostać poddane pod głosowanie poprawki złożone po zamknięciu debaty, jeżeli są to poprawki kompromisowe lub jeżeli wystąpiły problemy natury technicznej. Przewodniczący występuje o zgodę Parlamentu, aby poddać je pod głosowanie. Zgodnie z art. 170 ust. 3 o dopuszczalności poprawek decyduje Przewodniczący. W przypadku poprawki kompromisowej złożonej po zamknięciu debaty, zgodnie z niniejszym ustępem Przewodniczący decyduje o jej dopuszczalności osobno dla każdego przypadku, upewniając się, że poprawka ma charakter kompromisowy. Tylko Przewodniczący może zaproponować wzięcie poprawek kompromisowych pod uwagę. Aby poddać poprawkę pod głosowanie Przewodniczący występuje o zgodę Parlamentu pytając, czy ktoś sprzeciwia się poddaniu pod głosowanie poprawki kompromisowej. W przypadku sprzeciwu Parlament decyduje większością oddanych głosów. 4a.   Jeżeli poprawki kompromisowe poddaje się pod głosowanie, mają one pierwszeństwo w głosowaniu. 4b.   Głosowanie podzielone nie jest dopuszczalne w przypadku głosowania nad poprawką kompromisową. 5.  Jeżeli właściwa komisja złożyła kilka poprawek do tekstu będącego przedmiotem sprawozdania, Przewodniczący poddaje je pod głosowanie łącznie, chyba że grupa polityczna lub co najmniej 40 posłów wnioskowało o głosowanie odrębne lub złożone zostały także inne poprawki. 5.  Jeżeli właściwa komisja złożyła kilka poprawek do tekstu będącego przedmiotem sprawozdania, Przewodniczący poddaje je pod głosowanie łącznie, chyba że grupa polityczna lub co najmniej 40 posłów wnioskowało – w odniesieniu do konkretnych elementów tekstu – o głosowanie podzielone lub głosowanie odrębne lub złożone zostały także inne kolidujące poprawki. 6.  Przewodniczący może zarządzić łączne głosowanie nad innymi poprawkami, jeżeli się one uzupełniają. W takim przypadku stosuje on procedurę przewidzianą w ust. 5. Autorzy poprawek mogą zaproponować łączne głosowanie nad nimi, jeśli ich poprawki uzupełniają się. 6.  Przewodniczący może zarządzić łączne głosowanie nad innymi poprawkami, jeżeli się one uzupełniają, chyba że grupa polityczna lub co najmniej 40 posłów wnioskowało o głosowanie podzielone lub głosowanie odrębne. Autorzy poprawek mogą również zaproponować łączne głosowanie, jeśli ich poprawki uzupełniają się. 7.  Po przyjęciu lub odrzuceniu danej poprawki Przewodniczący może zadecydować o poddaniu pod głosowanie łączne innych poprawek mających podobną treść lub cele. Przed podjęciem decyzji Przewodniczący może wystąpić o zgodę Parlamentu. 7.  Po przyjęciu lub odrzuceniu danej poprawki Przewodniczący może zadecydować o poddaniu pod głosowanie łączne innych poprawek mających podobną treść lub cele. Przed podjęciem decyzji Przewodniczący może wystąpić o zgodę Parlamentu. Poprawki te mogą odnosić się do różnych części pierwotnego tekstu. Poprawki te mogą odnosić się do różnych części pierwotnego tekstu. 8.  Dwie lub więcej identycznych poprawek złożonych przez różnych autorów poddaje się pod głosowanie jako jedną poprawkę. 8.  Dwie lub więcej identycznych poprawek złożonych przez różnych autorów poddaje się pod głosowanie jako jedną poprawkę. 8a.   Poprawka, w odniesieniu do której wnioskowano o głosowanie imienne, jest przedmiotem odrębnego głosowania. Poprawka 196 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 175 Artykuł 175 Artykuł 175 Rozpatrywanie w komisjach poprawek złożonych na posiedzeniu plenarnym Ograniczanie w komisjach poprawek złożonych na posiedzeniu plenarnym Jeśli wpłynęło więcej niż pięćdziesiąt poprawek i wniosków o głosowanie podzielone lub głosowanie odrębne odnośnie do sprawozdania, które ma być rozpatrywane na posiedzeniu plenarnym, Przewodniczący może zwrócić się do właściwej komisji, po konsultacji z jej przewodniczącym, o zebranie się w celu rozpatrzenia tych poprawek lub wniosków. Poprawka lub wniosek o głosowanie podzielone czy głosowanie odrębne, które na tym etapie nie otrzymają poparcia jednej dziesiątej członków komisji, nie są poddawane pod głosowanie na posiedzeniu plenarnym. Jeśli wpłynęło więcej niż pięćdziesiąt poprawek lub wniosków o głosowanie podzielone lub głosowanie odrębne dotyczących przedstawionego przez komisję tekstu, który ma być rozpatrywany na posiedzeniu plenarnym, Przewodniczący może zwrócić się do tej komisji, po konsultacji z jej przewodniczącym, o głosowanie nad każdą z tych poprawek lub każdym z tych wniosków. Poprawka lub wniosek o głosowanie podzielone czy głosowanie odrębne, które na tym etapie nie otrzymają poparcia jednej trzeciej członków komisji, nie są poddawane pod głosowanie na posiedzeniu plenarnym. Poprawka 197 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 176 Artykuł 176 Artykuł 176 Głosowanie podzielone Głosowanie podzielone 1.  Grupa polityczna lub co najmniej 40 posłów może wnioskować o przeprowadzenie głosowania podzielonego, jeżeli poddawany pod głosowanie tekst zawiera więcej niż jedno postanowienie lub odnosi się do kilku kwestii, albo jeżeli może on być podzielony na części mające odrębne znaczenie lub wartość normatywną. 1.  Grupa polityczna lub co najmniej 40 posłów może wnioskować o przeprowadzenie głosowania podzielonego, jeżeli poddawany pod głosowanie tekst zawiera więcej niż jedno postanowienie lub odnosi się do kilku kwestii, albo jeżeli może on być podzielony na części mające odrębne znaczenie lub wartość normatywną. 2.  Wniosek ten musi zostać przedstawiony wieczorem w dniu poprzedzającym głosowanie, chyba że Przewodniczący wyznaczy inny termin. Przewodniczący podejmuje następnie decyzję co do wniosku. 2.  Wniosek ten musi zostać przedstawiony najpóźniej wieczorem w dniu poprzedzającym głosowanie, chyba że Przewodniczący wyznaczy inny termin. Przewodniczący podejmuje następnie decyzję co do wniosku. Poprawki 198 i 347 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 178 Artykuł 178 Artykuł 178 Głosowanie Głosowanie 1.  Głosowanie w Parlamencie odbywa się zazwyczaj przez podniesienie ręki. 1.  Głosowanie w Parlamencie odbywa się zazwyczaj przez podniesienie ręki. Niemniej jednak Przewodniczący w każdej chwili może zadecydować o przeprowadzeniu głosowania z zastosowaniem elektronicznego systemu głosowania. 1a.   Przewodniczący ogłasza otwarcie i zamknięcie każdego głosowania. Po ogłoszeniu przez Przewodniczącego otwarcia głosowania nikt, poza samym Przewodniczącym, nie może zabierać głosu aż do ogłoszenia przez niego zamknięcia głosowania. 1b.   W przypadku przyjęcia lub odrzucenia tekstu tylko głosy „za” i „przeciw” są uwzględniane przy obliczaniu wyniku głosowania, chyba że wymagana większość została określona w traktatach. 2.  Jeżeli Przewodniczący zadecyduje, że rezultat głosowania budzi wątpliwości, przeprowadza się głosowanie elektroniczne. Jeśli system elektroniczny nie działa, posłowie głosują przez powstanie z miejsc. 2.  Jeżeli Przewodniczący zadecyduje, że rezultat głosowania przez podniesienie ręki budzi wątpliwości, przeprowadza się głosowanie elektroniczne. Jeśli system elektroniczny nie działa, posłowie głosują przez powstanie z miejsc. 2a.   Wynik głosowania jest ustalany i ogłaszany przez Przewodniczącego. 3.  Wynik głosowania jest rejestrowany. 3.  Wynik głosowania jest rejestrowany. Poprawka 199 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 179 Artykuł 179 Artykuł 179 Głosowanie końcowe Głosowanie końcowe Podejmując decyzję na podstawie sprawozdania Parlament głosuje imiennie w ramach jakiegokolwiek głosowania pojedynczego lub końcowego zgodnie z art. 180 ust. 2. Głosowanie w sprawie poprawek odbywa się imiennie jedynie na wniosek złożony zgodnie z art. 180. Podejmując decyzję na podstawie sprawozdania Parlament głosuje imiennie w ramach jakiegokolwiek głosowania pojedynczego lub końcowego zgodnie z art. 180 ust. 2. Przepisy art. 179 dotyczące głosowania imiennego nie mają zastosowania do sprawozdań, o których mowa w art. 8 ust. 2 i art. 9 ust. 3, 6 i 8, w ramach procedur dotyczących immunitetu posła. Przepisy art. 179 dotyczące głosowania imiennego nie mają zastosowania do sprawozdań, o których mowa w art. 8 ust. 2 i art. 9 ust. 3, 6 i 8, w ramach procedur dotyczących immunitetu posła. Poprawka 200 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 179 a (nowy) Artykuł 179a Równa liczba głosów 1.   W przypadku równej liczby głosów oddanych w głosowaniu przeprowadzonym na podstawie art. 171 ust. 1 lit. b) lub d), całość tekstu jest odsyłana do komisji. Procedurę tę stosuje się także w przypadku głosowań na podstawie art. 3 i 9 . 2.   W przypadku równej liczby głosów w głosowaniu nad tekstem poddanym pod głosowanie podzielone zgodnie z art. 176 poddawany pod głosowanie tekst uznaje się za przyjęty. 3.   We wszystkich innych przypadkach równej liczby głosów, z zastrzeżeniem artykułów wymagających większości kwalifikowanej, poddawane pod głosowanie tekst lub propozycję uważa się za odrzucone. Artykuł 179a ust. 3 należy rozumieć w ten sposób, że w przypadku wystąpienia równej liczby głosów w głosowaniu nad projektem zalecenia, na podstawie art. 141 ust. 4, nieinterweniowania w postępowaniu przed Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej, taka równa ilość głosów nie oznacza przyjęcia zalecenia, zgodnie z którym Parlament powinien interweniować w tym postępowaniu. W takim przypadku uznaje się, że właściwa komisja nie sformułowała zalecenia. Przewodniczący może głosować, ale nie ma głosu rozstrzygającego. (Dwa ostatnie akapity dodaje się jako wykładnię.) Poprawka 201 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 180 Artykuł 180 Artykuł 180 Głosowanie imienne Głosowanie imienne 1.  Poza przypadkami przewidzianymi w art. 118 ust. 5 i art. 119 ust. 5 i art.179 głosowanie imienne przeprowadza się, jeżeli grupa polityczna lub co najmniej 40 posłów złożyło pisemny wniosek w tej sprawie wieczorem w dniu poprzedzającym głosowanie, chyba że Przewodniczący wyznaczył inny termin. 1.  Poza przypadkami przewidzianymi w niniejszych przepisach głosowanie imienne przeprowadza się, jeżeli grupa polityczna lub co najmniej 40 posłów złożyło pisemny wniosek w tej sprawie najpóźniej wieczorem w dniu poprzedzającym głosowanie, chyba że Przewodniczący wyznaczył inny termin. Przepisy art. 180 ust.1 dotyczące głosowania imiennego nie mają zastosowania do sprawozdań, o których mowa w art. 8 ust. 2 i art. 9 ust. 3, 6 i 8, w ramach procedur dotyczących immunitetu posła. Przepisy art. 180 dotyczące głosowania imiennego nie mają zastosowania do sprawozdań, o których mowa w art. 8 ust. 2 i art. 9 ust. 3, 6 i 8, w ramach procedur dotyczących immunitetu posła. 1a.   Każda grupa polityczna może złożyć nie więcej, niż sto wniosków o głosowanie imienne podczas jednej sesji. 2.  Głosowanie imienne przeprowadzane jest przy użyciu elektronicznego systemu głosowania. Jeśli nie jest on dostępny z powodów technicznych, głosowanie imienne przeprowadza się w kolejności alfabetycznej rozpoczynając od wybranego losowo nazwiska posła. Przewodniczący głosuje jako ostatni. 2.  Głosowanie imienne przeprowadzane jest przy użyciu elektronicznego systemu głosowania. Jeśli nie jest on dostępny z powodów technicznych, głosowanie imienne można przeprowadzić w kolejności alfabetycznej rozpoczynając od wybranego losowo nazwiska posła. Przewodniczący głosuje jako ostatni. Głosowanie odbywa się ustnie przez wypowiedzenie słów „tak”, „nie” lub „wstrzymuję się”. Głosujący posłowie odpowiadają głośno „tak”, „nie” lub „wstrzymuję się”. W przypadku przyjęcia lub odrzucenia tylko głosy „za” i ˝przeciw˝ są uwzględniane przy obliczaniu wyniku głosowania. Wynik głosowania jest ustalany i ogłaszany przez Przewodniczącego. Wynik głosowania jest wpisywany do protokołu posiedzenia. Lista głosujących, uporządkowana według grup politycznych i według kolejności alfabetycznej nazwisk posłów, zawiera informację o sposobie głosowania każdego z posłów. 2a.   Wynik głosowania jest wpisywany do protokołu posiedzenia. Lista głosujących, uporządkowana według grup politycznych i według kolejności alfabetycznej nazwisk posłów, zawiera informację o sposobie głosowania każdego z posłów. Poprawka 202 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 180 a (nowy) Artykuł 180a Głosowanie tajne 1.   W przypadku powoływania na stanowiska przeprowadzane jest głosowanie tajne, z zastrzeżeniem art. 15 ust. 1 i art. 204 ust. 2 akapit drugi. Przy obliczaniu oddanych głosów bierze się pod uwagę jedynie karty do głosowania z nazwiskami kandydatów, którzy zostali zgłoszeni. 2.   Głosowanie tajne przeprowadza się także, gdy wnioskuje o to co najmniej jedna piąta członków Parlamentu. Wniosek taki musi zostać złożony przed rozpoczęciem głosowania. 3.   Wniosek o głosowanie tajne ma pierwszeństwo przed wnioskiem o głosowanie imienne. 4.   Wyniki głosowania tajnego obliczane są przez dwóch do ośmiu posłów wybranych w drodze losowania, chyba że przeprowadzane jest głosowanie elektroniczne. W przypadku głosowania określonego w ust. 1 liczenia głosów nie mogą dokonywać kandydaci. Nazwiska posłów, którzy wzięli udział w głosowaniu tajnym są rejestrowane w protokole posiedzenia, na którym odbyło się głosowanie. Poprawka 203 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 181 Artykuł 181 Artykuł 181 Głosowanie elektroniczne Stosowanie elektronicznego systemu głosowania 1.  Dla przeprowadzenia głosowań przewidzianych w art. 178, 180 i art. 182 Przewodniczący w każdej chwili może zadecydować o zastosowaniu elektronicznego systemu głosowania. Jeżeli zastosowanie elektronicznego systemu głosowania jest niemożliwe z przyczyn technicznych, głosowanie przeprowadza się zgodnie z art. 178, 180 ust. 2 lub art. 182. Techniczne warunki stosowania tego systemu określone są w instrukcjach Prezydium. 1.  Techniczne warunki stosowania tego systemu określone są w instrukcjach Prezydium. 2.  W przypadku głosowania elektronicznego rejestrowany jest jedynie wynik liczbowy. 2.  W przypadku głosowania elektronicznego rejestrowany jest jedynie wynik liczbowy, chyba że chodzi o głosowanie imienne. Jeżeli jednak złożono zgodnie z art. 180 ust. 1 wniosek o głosowanie imienne, wynik głosowania jest rejestrowany imiennie i wpisywany do protokołu posiedzenia, z listą głosujących uporządkowaną według grup politycznych i według kolejności alfabetycznej nazwisk posłów. 3.   Głosowanie imienne przeprowadza się zgodnie z art. 180 ust. 2, jeżeli wnioskuje o to większość obecnych posłów. Aby stwierdzić, czy ten warunek został spełniony, może zostać zastosowany system, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu. 3a.   Przewodniczący w każdej chwili może zadecydować o zastosowaniu elektronicznego systemu głosowania do sprawdzenia progu. Poprawka 204 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 182 Artykuł 182 skreśla się Głosowanie tajne 1.   W przypadku nominacji przeprowadzane jest głosowanie tajne, z zastrzeżeniem art. 15 ust. 1, 199 ust. 1 i art. 204 ust. 2 drugi akapit. Przy obliczaniu oddanych głosów bierze się pod uwagę jedynie karty do głosowania z nazwiskiem posła, którego kandydatura została zgłoszona. 2.   Głosowanie tajne może być przeprowadzone także, gdy wnioskuje o to co najmniej jedna piąta członków Parlamentu. Wniosek taki musi zostać złożony przed rozpoczęciem głosowania. Jeżeli wniosek o przeprowadzenie tajnego głosowania został złożony przed rozpoczęciem głosowania przez co najmniej jedną piątą członków Parlamentu, Parlament musi przeprowadzić takie głosowanie. 3.   Wniosek o głosowanie tajne ma pierwszeństwo przed wnioskiem o głosowanie imienne. 4.   Wyniki głosowania tajnego obliczane są przez dwóch do ośmiu posłów wybranych w drodze losowania, chyba że przeprowadzane jest głosowanie elektroniczne. W przypadku głosowania określonego w ust. 1 liczenia głosów nie mogą dokonywać kandydaci. Nazwiska posłów, którzy wzięli udział w głosowaniu tajnym są rejestrowane w protokole posiedzenia, na którym odbyło się głosowanie. Poprawka 205 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 182 a (nowy) Artykuł 182a Kwestionowanie ważności głosowania 1.   Wnioski w sprawie przestrzegania regulaminu dotyczące ważności głosowania mogą być składane po ogłoszeniu przez Przewodniczącego zamknięcia głosowania. 2.   Po ogłoszeniu wyników głosowania, które odbyło się przez podniesienie ręki, mogą być składane wnioski o ich weryfikację za pomocą systemu elektronicznego. 3.   Przewodniczący podejmuje decyzję w sprawie ważności ogłoszonego wyniku. Decyzja Przewodniczącego jest ostateczna. Poprawka 206 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 183 Artykuł 183 Artykuł 183 Wyjaśnienia dotyczące stanowiska zajętego w głosowaniu Wyjaśnienia dotyczące stanowiska zajętego w głosowaniu 1.  Po zakończeniu ogólnej debaty każdy poseł może złożyć nieprzekraczające jednej minuty oświadczenie ustne lub nieprzekraczające 200 słów oświadczenie pisemne dotyczące końcowego głosowania, które to oświadczenie jest włączane do pełnego sprawozdania z posiedzenia. 1.  Po zakończeniu głosowania każdy poseł może złożyć nieprzekraczające jednej minuty oświadczenie ustne dotyczące stanowiska zajętego w pojedynczym lub końcowym głosowaniu w sprawie przedłożonej Parlamentowi. Każdy poseł może złożyć w jednej sesji maksymalnie trzy oświadczenia ustne dotyczące stanowiska zajętego w głosowaniu. Każdy poseł może złożyć w sprawie takiego głosowania nieprzekraczające 200 słów oświadczenie pisemne dotyczące stanowiska zajętego w głosowaniu, które to oświadczenie jest publikowane na stronie internetowej tego posła na portalu Parlamentu. Grupa polityczna może złożyć wyjaśnienie dotyczące stanowiska zajętego w głosowaniu nieprzekraczające dwóch minut. Grupa polityczna może złożyć wyjaśnienie dotyczące stanowiska zajętego w głosowaniu nieprzekraczające dwóch minut. Po rozpoczęciu pierwszego wyjaśnienia dotyczącego stanowiska zajętego w głosowaniu nie są dopuszczalne dalsze wnioski w tej sprawie. Po rozpoczęciu pierwszego wyjaśnienia dotyczącego stanowiska zajętego w głosowaniu odnośnie do pierwszego punktu nie są dopuszczalne dalsze wnioski w tej sprawie. Wyjaśnienia dotyczące stanowiska zajętego w głosowaniu w odniesieniu do głosowania końcowego przyjmowane są w każdej sprawie przedłożonej Parlamentowi. Wyrażenie „głosowanie końcowe” nie przesądza o rodzaju głosowania, lecz oznacza ostatnie głosowanie w danej sprawie. Dopuszcza się wyjaśnienia dotyczące stanowiska zajętego w głosowaniu w odniesieniu do pojedynczego lub końcowego głosowania w każdej sprawie przedłożonej Parlamentowi. Wyrażenie „głosowanie końcowe” nie przesądza o rodzaju głosowania, lecz oznacza ostatnie głosowanie w danej sprawie. 2.  Wyjaśnienia dotyczące stanowiska zajętego w głosowaniu nie są dopuszczalne w przypadku głosowania nad kwestiami proceduralnymi. 2.  Wyjaśnienia dotyczące stanowiska zajętego w głosowaniu nie są dopuszczalne w przypadku głosowania tajnego lub głosowania nad kwestiami proceduralnymi. 3.  Jeżeli do porządku dziennego Parlamentu wpisany jest zgodnie z art. 150 wniosek dotyczący aktu ustawodawczego lub sprawozdanie, posłowie mogą składać pisemne wyjaśnienia dotyczące stanowiska zajętego w głosowaniu zgodnie z ust. 1. 3.  Jeżeli do porządku dziennego Parlamentu wpisany jest punkt bez poprawek lub bez debaty, posłowie mogą składać jedynie pisemne wyjaśnienia dotyczące stanowiska zajętego w głosowaniu zgodnie z ust. 1. Pisemne lub ustne wyjaśnienia dotyczące stanowiska zajętego w głosowaniu muszą mieć bezpośredni związek z tekstem będącym przedmiotem głosowania. Pisemne lub ustne wyjaśnienia dotyczące stanowiska zajętego w głosowaniu muszą mieć bezpośredni związek ze sprawą przedłożoną Parlamentowi. Poprawka 207 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 184 Artykuł 184 skreśla się Kwestionowanie ważności głosowania 1.  Przewodniczący ogłasza otwarcie i zamknięcie każdego głosowania. 2.  Po ogłoszeniu przez Przewodniczącego otwarcia głosowania nikt, poza samym Przewodniczącym, nie może zabierać głosu aż do ogłoszenia przez niego zamknięcia głosowania. 3.  Wnioski w sprawie przestrzegania regulaminu dotyczące ważności głosowania mogą być składane po ogłoszeniu przez Przewodniczącego zamknięcia głosowania. 4.  Po ogłoszeniu wyników głosowania, które odbyło się przez podniesienie ręki, mogą być składane wnioski o ich weryfikację za pomocą systemu elektronicznego. 5.  Przewodniczący podejmuje decyzję w sprawie ważności ogłoszonego wyniku. Od jego decyzji nie ma odwołania. Poprawka 208 Regulamin Parlamentu Europejskiego Tytuł VII – rozdział 6 – nagłówek ROZDZIAŁ 6 ROZDZIAŁ 6 WYSTĄPIENIA W SPRAWACH PROCEDURALNYCH WNIOSKI W SPRAWIE PRZESTRZEGANIA REGULAMINU I WYSTĄPIENIA W SPRAWACH PROCEDURALNYCH Poprawka 209 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 185 Artykuł 185 Artykuł 185 Wnioski proceduralne Wnioski proceduralne 1.  W pierwszej kolejności udziela się głosu w celu złożenia następujących wniosków proceduralnych: 1.  W pierwszej kolejności udziela się głosu w celu złożenia następujących wniosków proceduralnych: a)  wniosek o stwierdzenie niedopuszczalności (art. 187); a)  wniosek o stwierdzenie niedopuszczalności (art. 187); b)  wniosek o odesłanie do komisji (art. 188); b)  wniosek o odesłanie do komisji (art. 188); c)  wniosek o zamknięcie debaty (art. 189); c)  wniosek o zamknięcie debaty (art. 189); d)  wniosek o odroczenie debaty lub głosowania (art. 190); lub d)  wniosek o odroczenie debaty lub głosowania (art. 190); lub e)  wniosek o zawieszenie lub przerwanie posiedzenia (art. 191). e)  wniosek o zawieszenie lub przerwanie posiedzenia (art. 191). w pierwszej kolejności udziela się głosu. w pierwszej kolejności udziela się głosu. W sprawie tych wniosków głos zabierać mogą, poza wnioskodawcą, jedynie jeden mówca za i jeden mówca przeciw, jak również przewodniczący lub sprawozdawca właściwej komisji. W sprawie tych wniosków głos zabierać mogą, poza wnioskodawcą, jedynie jeden mówca przeciw, jak również przewodniczący lub sprawozdawca właściwej komisji. 2.  Czas wystąpienia jest ograniczony do jednej minuty. 2.  Czas wystąpienia jest ograniczony do jednej minuty. Poprawka 210 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 186 Artykuł 186 Artykuł 184a Wnioski w sprawie przestrzegania Regulaminu Wnioski w sprawie przestrzegania Regulaminu 1.  Poseł może zabrać głos w celu zwrócenia uwagi Przewodniczącego na nieprzestrzeganie Regulaminu. Na początku swojego wystąpienia poseł wskazuje artykuł, do którego się odwołuje. Na początku swojego wystąpienia poseł wskazuje artykuł, do którego się odwołuje. 1.  Poseł może zabrać głos w celu zwrócenia uwagi Przewodniczącego na nieprzestrzeganie Regulaminu. Na początku swojego wystąpienia poseł wskazuje artykuł, do którego się odwołuje. Na początku swojego wystąpienia poseł wskazuje artykuł, do którego się odwołuje. 2.  Wnioski o udzielenie głosu w celu złożenia wniosku w sprawie przestrzegania Regulaminu mają pierwszeństwo przed innymi wnioskami o udzielenie głosu. 2.  Wnioski o udzielenie głosu w celu złożenia wniosku w sprawie przestrzegania Regulaminu mają pierwszeństwo przed innymi wnioskami o udzielenie głosu lub wnioskami proceduralnymi. 3.  Czas wystąpienia jest ograniczony do jednej minuty. 3.  Czas wystąpienia jest ograniczony do jednej minuty. 4.  W przypadku wniosku w sprawie przestrzegania Regulaminu Przewodniczący niezwłocznie podejmuje decyzję w tej sprawie zgodnie z postanowieniami Regulaminu i ogłasza ją bezpośrednio po zgłoszeniu wniosku. Decyzja ta nie podlega głosowaniu. 4.  W przypadku wniosku w sprawie przestrzegania Regulaminu Przewodniczący niezwłocznie podejmuje decyzję w tej sprawie zgodnie z postanowieniami Regulaminu i ogłasza ją bezpośrednio po zgłoszeniu wniosku. Decyzja ta nie podlega głosowaniu. 5.  Wyjątkowo Przewodniczący może oświadczyć, że jego decyzja zostanie ogłoszona później, w każdym jednak przypadku w ciągu 24 godzin po zgłoszeniu wniosku w sprawie przestrzegania Regulaminu. Przełożenie terminu podjęcia decyzji nie pociąga za sobą odroczenia debaty. Przewodniczący może przedstawić sprawę właściwej komisji. 5.  Wyjątkowo Przewodniczący może oświadczyć, że jego decyzja zostanie ogłoszona później, w każdym jednak przypadku w ciągu 24 godzin po zgłoszeniu wniosku w sprawie przestrzegania Regulaminu. Przełożenie terminu podjęcia decyzji nie pociąga za sobą odroczenia debaty. Przewodniczący może przedstawić sprawę właściwej komisji. Wniosek o udzielenie głosu w sprawie przestrzegania Regulaminu musi odnosić się do omawianego w danej chwili punktu porządku obrad. Przewodniczący może wezwać autora wniosku o udzielenie głosu w sprawie przestrzegania Regulaminu dotyczącego innego zagadnienia do zabrania głosu w stosownej chwili, np. po zakończeniu rozpatrywania określonego punktu porządku obrad lub przed przerwą w posiedzeniu. Wniosek o udzielenie głosu w sprawie przestrzegania Regulaminu musi odnosić się do omawianego w danej chwili punktu porządku obrad. Przewodniczący może wezwać autora wniosku o udzielenie głosu w sprawie przestrzegania Regulaminu dotyczącego innego zagadnienia do zabrania głosu w stosownej chwili, np. po zakończeniu rozpatrywania określonego punktu porządku obrad lub przed przerwą w posiedzeniu. (Ten artykuł po zmianach zostanie przeniesiony przed art. 185.) Poprawka 211 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 187 Artykuł 187 Artykuł 187 Wniosek o stwierdzenie niedopuszczlności Wniosek o stwierdzenie niedopuszczlności 1.  W momencie otwarcia debaty nad danym punktem porządku dziennego może zostać złożony wniosek o rezygnację z debaty nad tym punktem z powodu niedopuszczalności (pytanie wstępne). Głosowanie nad tym wnioskiem przeprowadza się niezwłocznie. 1.  W momencie otwarcia debaty nad danym punktem porządku dziennego wniosek o rezygnację z debaty nad tym punktem z powodu niedopuszczalności może zostać złożony przez grupę polityczną lub 40 posłów. Głosowanie nad tym wnioskiem przeprowadza się niezwłocznie. Zamiar złożenia pytania wstępnego powinien być zgłoszony co najmniej dwadzieścia cztery godziny wcześniej Przewodniczącemu, który informuje o nim niezwłocznie Parlament. Zamiar złożenia pytania wstępnego powinien być zgłoszony co najmniej dwadzieścia cztery godziny wcześniej Przewodniczącemu, który informuje o nim niezwłocznie Parlament. 2.  Jeśli wniosek został przyjęty, Parlament przechodzi niezwłocznie do następnego punktu porządku dziennego. 2.  Jeśli wniosek został przyjęty, Parlament przechodzi niezwłocznie do następnego punktu porządku dziennego. Poprawka 212 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 188 Artykuł 188 Artykuł 188 Odesłanie do komisji Odesłanie do komisji 1.  O odesłanie sprawy do komisji może wnioskować grupa polityczna lub co najmniej 40 posłów podczas ustalania porządku dziennego lub przed otwarciem debaty. 1.  O odesłanie sprawy do komisji może wnioskować grupa polityczna lub co najmniej 40 posłów podczas ustalania porządku dziennego lub przed otwarciem debaty. Zamiar złożenia wniosku o odesłanie do komisji jest zgłaszany co najmniej dwadzieścia cztery godziny wcześniej Przewodniczącemu, który niezwłocznie informuje o nim Parlament. Zamiar złożenia wniosku o odesłanie do komisji jest zgłaszany co najmniej dwadzieścia cztery godziny wcześniej Przewodniczącemu, który niezwłocznie informuje o nim Parlament. 2.  O odesłanie sprawy do komisji może też wnioskować grupa polityczna lub co najmniej 40 posłów przed głosowaniem lub w jego trakcie. Wniosek taki jest niezwłocznie poddawany pod głosowanie. 2.  O odesłanie sprawy do komisji może też wnioskować grupa polityczna lub co najmniej 40 posłów przed głosowaniem lub w jego trakcie. Wniosek taki jest niezwłocznie poddawany pod głosowanie. 3.  Wniosek o odesłanie do komisji może być zgłoszony tylko raz w ciągu każdego z powyższych etapów procedury. 3.  Wniosek o odesłanie do komisji może być zgłoszony tylko raz w ciągu każdego z powyższych etapów procedury. 4.  Odesłanie do komisji zawiesza debatę nad rozpatrywanym punktem. 4.  Odesłanie do komisji zawiesza rozpatrywanie danego punktu. 5.  Parlament może wyznaczyć komisji termin, w jakim powinna ona przedstawić swoje wnioski. 5.  Parlament może wyznaczyć komisji termin, w jakim powinna ona przedstawić swoje wnioski. Poprawka 213 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 190 Artykuł 190 Artykuł 190 Odroczenie debaty lub głosowania Odroczenie debaty lub głosowania 1.  Grupa polityczna lub co najmniej 40 posłów może w chwili otwarcia debaty nad danym punktem porządku dziennego przedstawić wniosek o odroczenie debaty na wskazany termin. Głosowanie nad tym wnioskiem przeprowadza się niezwłocznie. 1.  Grupa polityczna lub co najmniej 40 posłów może w chwili otwarcia debaty nad danym punktem porządku dziennego przedstawić wniosek o odroczenie debaty na wskazany termin. Głosowanie nad tym wnioskiem przeprowadza się niezwłocznie. Zamiar złożenia wniosku o odroczenie debaty powinien być zgłoszony co najmniej dwadzieścia cztery godziny wcześniej Przewodniczącemu, który informuje o nim niezwłocznie Parlament. Zamiar złożenia wniosku o odroczenie debaty powinien być zgłoszony co najmniej dwadzieścia cztery godziny wcześniej Przewodniczącemu, który informuje o nim niezwłocznie Parlament. 2.  Jeżeli wniosek został przyjęty, Parlament przechodzi do następnego punktu porządku dziennego. Odroczona debata jest podejmowana w wyznaczonym terminie. 2.  Jeżeli wniosek został przyjęty, Parlament przechodzi do następnego punktu porządku dziennego. Odroczona debata jest podejmowana w wyznaczonym terminie. 3.  Jeżeli wniosek odrzucono, nie może być on przedstawiony ponownie w trakcie tej samej sesji miesięcznej. 3.  Jeżeli wniosek odrzucono, nie może być on przedstawiony ponownie w trakcie tej samej sesji miesięcznej. 4.  Przed głosowaniem lub w jego trakcie grupa polityczna lub co najmniej 40 posłów może przedstawić wniosek o odroczenie głosowania. Wniosek taki jest niezwłocznie poddawany pod głosowanie. 4.  Przed głosowaniem lub w jego trakcie grupa polityczna lub co najmniej 40 posłów może przedstawić wniosek o odroczenie głosowania. Wniosek taki jest niezwłocznie poddawany pod głosowanie. Decyzja Parlamentu o odroczenie debaty na późniejszą sesję miesięczną powinna wskazywać, na którą sesję miesięczną debata ma zostać wpisana, przy założeniu, że porządek dzienny tej sesji miesięcznej jest ustalany zgodnie z art. 149 i art. 152 Regulaminu. Poprawka 214 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 191 Artykuł 191 Artykuł 191 Zawieszenie lub zamknięcie posiedzenia Zawieszenie lub zamknięcie posiedzenia Posiedzenie może zostać zawieszone lub zamknięte w trakcie debaty lub głosowania, jeżeli decyzję taką podejmie Parlament na podstawie propozycji Przewodniczącego lub na wniosek grupy politycznej lub co najmniej 40 posłów. Głosowanie nad tą propozycją lub wnioskiem przeprowadza się niezwłocznie. Posiedzenie może zostać zawieszone lub zamknięte w trakcie debaty lub głosowania, jeżeli decyzję taką podejmie Parlament na podstawie propozycji Przewodniczącego lub na wniosek grupy politycznej lub co najmniej 40 posłów. Głosowanie nad tą propozycją lub wnioskiem przeprowadza się niezwłocznie. W przypadku złożenia wniosku o zawieszenie lub zamknięcie posiedzenia procedurę głosowania nad tym wnioskiem należy wszcząć bez zbędnej zwłoki. Należy stosować zwyczajowe środki ogłaszania głosowań plenarnych i zgodnie z obecną praktyką należy zapewnić posłom dość czasu na dotarcie do sali obrad plenarnych. W przypadku złożenia wniosku o zawieszenie lub zamknięcie posiedzenia procedurę głosowania nad tym wnioskiem należy wszcząć bez zbędnej zwłoki. Należy stosować zwyczajowe środki ogłaszania głosowań plenarnych i zgodnie z obecną praktyką należy zapewnić posłom dość czasu na dotarcie do sali obrad plenarnych. Analogicznie do art. 152 ust. 2 akapit drugi Regulaminu, w przypadku odrzucenia takiego wniosku podobny wniosek nie może zostać złożony ponownie w tym samym dniu. W myśl interpretacji art. 22 ust. 1 Regulaminu Przewodniczący jest uprawniony do wyeliminowania nadużywania wniosków składanych na podstawie niniejszego artykułu. Analogicznie do art. 149a ust. 2 akapit drugi Regulaminu, w przypadku odrzucenia takiego wniosku podobny wniosek nie może zostać złożony ponownie w tym samym dniu. W myśl art. 164a Regulaminu Przewodniczący jest uprawniony do wyeliminowania nadużywania wniosków składanych na podstawie niniejszego artykułu. Poprawka 215 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 192 Artykuł 192 Artykuł 192 Protokół obrad Protokół obrad 1.  Protokół każdego posiedzenia, opisujący szczegółowo obrady i decyzje Parlamentu oraz nazwiska mówców, jest doręczany najpóźniej na pół godziny przed rozpoczęciem popołudniowej części następnego posiedzenia. 1.  Protokół każdego posiedzenia, opisujący szczegółowo obrady i decyzje Parlamentu oraz zawierający nazwiska mówców, a także wyniki wszystkich głosowań nad wszystkimi poprawkami, jest udostępniany najpóźniej na pół godziny przed rozpoczęciem popołudniowej części następnego posiedzenia. W ramach procedur ustawodawczych za „decyzje” w rozumieniu niniejszego artykułu uważa się także wszelkie poprawki przyjęte przez Parlament, nawet jeśli ostatecznie odnośny wniosek Komisji, zgodnie z art. 60 ust. 1, lub stanowisko Rady, zgodnie z art. 68 ust. 3, zostają odrzucone. 1a.   Wykaz dokumentów będących podstawą debat oraz decyzji Parlamentu jest publikowany w protokole. 2.  Na początku popołudniowej części każdego posiedzenia Przewodniczący przedkłada Parlamentowi do zatwierdzenia protokół poprzedniego posiedzenia. 2.  Na początku popołudniowej części każdego posiedzenia Przewodniczący przedkłada Parlamentowi do zatwierdzenia protokół poprzedniego posiedzenia. 3.  Jeżeli do protokołu zgłoszono zastrzeżenia, Parlament decyduje w razie potrzeby o wzięciu pod uwagę żądanych zmian. Poseł nie może zabierać głosu w tej sprawie dłużej niż jedną minutę. 3.  Jeżeli do protokołu zgłoszono zastrzeżenia, Parlament decyduje w razie potrzeby o wzięciu pod uwagę żądanych zmian. Poseł nie może zabierać głosu w tej sprawie dłużej niż jedną minutę. 4.  Protokół opatrzony podpisem Przewodniczącego i Sekretarza Generalnego jest przechowywany w archiwach Parlamentu. Zostaje on opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. 4.  Protokół opatrzony podpisem Przewodniczącego i Sekretarza Generalnego jest przechowywany w archiwach Parlamentu. Zostaje on opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Poprawka 216 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 194 Artykuł 194 Artykuł 194 Pełne sprawozdanie z obrad Pełne sprawozdanie z obrad 1.  Pełne sprawozdanie z obrad jest sporządzane dla każdego posiedzenia w formie wielojęzycznego dokumentu, w którym wszystkie wypowiedzi zamieszczane są w oryginalnej wersji językowej. 1.  Pełne sprawozdanie z obrad jest sporządzane dla każdego posiedzenia w formie wielojęzycznego dokumentu, w którym wszystkie wypowiedzi zamieszczane są w oryginalnym języku urzędowym. 1a.   Przewodniczący, bez uszczerbku dla swych innych uprawnień porządkowych, może polecić usunięcie z pełnych sprawozdań wystąpień posłów, którym nie udzielono głosu lub którzy kontynuowali wystąpienie po przekroczeniu przydzielonego im czasu. 2.  Mówcy mogą wprowadzać zmiany w tekstach swoich wypowiedzi w terminie pięciu dni roboczych. Zmiany przesyła się w tym terminie do Sekretariatu. 2.  Mówcy mogą wprowadzać zmiany w tekstach swoich wypowiedzi w terminie pięciu dni roboczych. Zmiany przesyła się w tym terminie do Sekretariatu. 3.  Wielojęzyczne pełne sprawozdanie jest publikowane jako załącznik do Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej i zachowywane w archiwach Parlamentu. 3.  Wielojęzyczne pełne sprawozdanie jest publikowane jako załącznik do Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej i zachowywane w archiwach Parlamentu. 4.  Pisemnego tłumaczenia fragmentów pełnego sprawozdania na którykolwiek z języków urzędowych dokonuje się na wniosek posła. W razie potrzeby tłumaczenie dostarcza się w krótkim czasie. 4.  Pisemnego tłumaczenia fragmentów pełnego sprawozdania na którykolwiek z języków urzędowych dokonuje się na wniosek posła. W razie potrzeby tłumaczenie dostarcza się w krótkim czasie. Poprawka 217 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 195 Artykuł 195 Artykuł 195 Audiowizualny zapis obrad Audiowizualny zapis obrad 1.  Obrady Parlamentu są transmitowane w czasie rzeczywistym na jego stronie internetowej w językach, w których są prowadzone, wraz z wielojęzyczną ścieżką dźwiękową ze wszystkich aktywnych kabin tłumaczeniowych. 1.  Obrady Parlamentu są transmitowane w czasie rzeczywistym na jego stronie internetowej w językach, w których są prowadzone, wraz z wielojęzyczną ścieżką dźwiękową ze wszystkich aktywnych kabin tłumaczeniowych. 2.  Natychmiast po posiedzeniu sporządza się zindeksowany audiowizualny zapis obrad w językach, w których były prowadzone, wraz z wielojęzyczną ścieżką dźwiękową ze wszystkich aktywnych kabin tłumaczeniowych i udostępnia się go na stronie internetowej Parlamentu przez całą trwającą i kolejną kadencję parlamentarną, po czym zostaje on zachowany w archiwach Parlamentu. Audiowizualny zapis obrad zostaje powiązany z wielojęzycznym pełnym sprawozdaniem z obrad, gdy tylko staje się ono dostępne. 2.  Natychmiast po posiedzeniu sporządza się zindeksowany audiowizualny zapis obrad w językach, w których były prowadzone, wraz z wielojęzyczną ścieżką dźwiękową ze wszystkich aktywnych kabin tłumaczeniowych i udostępnia się go na stronie internetowej Parlamentu przez pozostały okres bieżącej kadencji i całą kolejną kadencję parlamentarną, po czym zostaje on zachowany w archiwach Parlamentu. Audiowizualny zapis obrad zostaje powiązany z wielojęzycznym pełnym sprawozdaniem z obrad, gdy tylko staje się ono dostępne. Poprawka 218 Regulamin Parlamentu Europejskiego Tytuł VIII – rozdział 1 – nagłówek KOMIS JE — POWOŁYWANIE I KOMPETENCJE KOMISJE Poprawka 219 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 196 Artykuł 196 Artykuł 196 Powoływanie komisji stałych Powoływanie komisji stałych Na podstawie propozycji Konferencji Przewodniczących Parlament powołuje komisje stałe, których kompetencje są określone w załączniku do Regulaminu22. Wybór członków komisji następuje podczas pierwszej sesji miesięcznej nowo wybranego Parlamentu oraz ponownie po upływie dwóch i pół roku. Na podstawie propozycji Konferencji Przewodniczących Parlament powołuje komisje stałe. Ich kompetencje są określone w załączniku do Regulaminu22, który przyjmuje się większością oddanych głosów. Powołanie członków komisji następuje podczas pierwszej sesji miesięcznej nowo wybranego Parlamentu oraz ponownie po upływie dwóch i pół roku. Kompetencje komisji stałych mogą zostać ustalone w innym terminie niż data powołania komisji. Kompetencje komisji stałych mogą zostać określone w innym terminie niż data powołania komisji. __________________ __________________ 22 Zob. załącznik VI. 22 Zob. załącznik VI. Poprawka 220 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 197 Artykuł 197 Artykuł 197 Powoływanie komisji specjalnych Komisje specjalne Na podstawie propozycji Konferencji Przewodniczących Parlament może w każdej chwili powołać komisje specjalne, których uprawnienia, skład i okres funkcjonowania są ustalane równocześnie z decyzją o ich powołaniu. Komisje te są powoływane na nie dłużej niż dwanaście miesięcy, chyba że pod koniec tego okresu Parlament zadecyduje o przedłużeniu okresu ich funkcjonowania. 1.   Na podstawie propozycji Konferencji Przewodniczących Parlament może w każdej chwili powołać komisje specjalne, których kompetencje, wielkość liczbowa i długość kadencji są ustalane równocześnie z decyzją o ich powołaniu. Z uwagi na fakt, iż uprawnienia, skład i okres funkcjonowania komisji specjalnych są określane równocześnie z decyzją o ich powołaniu, Parlament nie może później modyfikować ich kompetencji, niezależnie od tego, czy chodzi o ich ograniczenie czy rozszerzenie. 1a.   Kadencja komisji specjalnych nie przekracza 12 miesięcy, chyba że pod koniec tego okresu Parlament ją przedłuży. Kadencja komisji specjalnej rozpoczyna się z dniem jej posiedzenia inauguracyjnego, chyba że w decyzji Parlamentu powołującej komisję specjalną postanowiono inaczej. 1b.   Komisje specjalne nie mogą wydawać opinii dla innych komisji. Poprawki 221 i 307 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 198 Artykuł 198 Artykuł 198 Komisje śledcze Komisje śledcze 1.  Na wniosek jednej czwartej swoich członków Parlament może powołać komisję śledczą do zbadania zarzutów naruszenia prawa Unii lub niewłaściwego administrowania w jego stosowaniu przez instytucje lub organy Unii, administrację publiczną jednego z państw członkowskich albo osoby upoważnione przez prawo Unii do jego stosowania. 1.  Zgodnie z art. 226 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i art. 2 decyzji 95/167/WE, Euratom, EWWiS Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji z dnia 19 kwietnia 1995 r. w sprawie szczegółowych przepisów regulujących egzekwowanie przez Parlament Europejski jego prawa do prowadzenia dochodzeń, na wniosek jednej czwartej swoich członków Parlament może powołać komisję śledczą do zbadania zarzutów naruszenia lub niewłaściwego administrowania w stosowaniu prawa Unii przez instytucje lub organy Unii, administrację publiczną jednego z państw członkowskich albo osoby upoważnione przez prawo Unii do jego stosowania. Decyzja o powołaniu komisji śledczej jest publikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej w terminie jednego miesiąca. Parlament stosuje ponadto wszelkie środki konieczne do podania tej decyzji w jak najszerszym zakresie do wiadomości publicznej. Poprawki nie mogą dotyczyć przedmiotu postępowania, określanego przez jedną czwartą posłów do Parlamentu, ani terminu wyznaczonego w ust. 10. 1a.   Decyzja o powołaniu komisji śledczej jest publikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej w terminie jednego miesiąca od jej podjęcia. 2.  Tryb funkcjonowania komisji śledczej regulowany jest postanowieniami niniejszego Regulaminu odnoszącymi się do komisji, z zastrzeżeniem odmiennych postanowień szczególnych niniejszego artykułu oraz załączonej do niniejszego Regulaminu decyzji Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji z dnia 19 kwietnia 1995 r. dotyczącej zasad wykonywania uprawnień śledczych przez Parlament Europejski23. 2.  Tryb funkcjonowania komisji śledczej regulowany jest postanowieniami niniejszego Regulaminu odnoszącymi się do komisji, z zastrzeżeniem odmiennych postanowień szczególnych niniejszego artykułu oraz decyzji 95/167/WE, Euratom, EWWiS. 3.  Wniosek o powołanie komisji śledczej powinien określać przedmiot postępowania oraz zawierać szczegółowe uzasadnienie jego wszczęcia. Parlament, na podstawie propozycji Konferencji Przewodniczących, podejmuje decyzję w kwestii powołania komisji, a w przypadku decyzji pozytywnej również w kwestii jej składu, zgodnie z postanowieniami art. 199. 3.  Wniosek o powołanie komisji śledczej powinien określać przedmiot postępowania oraz zawierać szczegółowe uzasadnienie jego wszczęcia. Parlament podejmuje decyzję w kwestii powołania komisji, a w przypadku decyzji pozytywnej również w kwestii jej składu liczbowego. 4.   Komisja śledcza kończy swoje prace wraz z przedłożeniem sprawozdania w terminie nie przekraczającym dwunastu miesięcy. Parlament może dwukrotnie zdecydować o przedłużeniu tego terminu o kolejne trzy miesiące. Prawo do głosowania w komisji mają jedynie jej członkowie lub, w przypadku ich nieobecności, stali zastępcy. 4a.   Komisje śledcze nie mogą wydawać opinii dla innych komisji. 4b.   Prawo do głosowania w komisji śledczej mają jedynie jej członkowie lub, w przypadku ich nieobecności, ich zastępcy. 5.  Komisja śledcza wybiera swojego przewodniczącego i dwóch wiceprzewodniczących oraz powołuje jednego lub kilku sprawozdawców. Komisja może ponadto powierzać swoim członkom konkretne zadania lub przekazać im kompetencje, przy czym są oni obowiązani składać szczegółowe sprawozdania. 5.  Komisja śledcza wybiera swojego przewodniczącego i wiceprzewodniczących oraz powołuje jednego lub kilku sprawozdawców. Komisja może ponadto powierzać swoim członkom konkretne zadania lub przekazać im kompetencje, przy czym są oni obowiązani składać szczegółowe sprawozdania. W razie konieczności lub w pilnych przypadkach prezydium przejmuje czynności komisji pomiędzy jej posiedzeniami, z zastrzeżeniem ich zatwierdzenia na kolejnym posiedzeniu. 5a.   W razie konieczności lub w pilnych przypadkach koordynatorzy komisji przejmują czynności komisji pomiędzy jej posiedzeniami, z zastrzeżeniem ich zatwierdzenia na kolejnym posiedzeniu. 6.   Jeżeli komisja śledcza uzna, że zostało naruszone jedno z jej praw, zwraca się do Przewodniczącego Parlamentu z propozycją podjęcia odpowiednich środków. 7.  Komisja śledcza może zwrócić się do instytucji lub osób wymienionych w art. 3 decyzji, o której mowa w ustępie 2, w celu przeprowadzenia przesłuchania lub uzyskania dokumentów. Koszty przejazdu oraz pobytu członków i urzędników instytucji oraz organów Unii są pokrywane przez te organy i instytucje. Koszty przejazdu oraz pobytu pozostałych osób, które stają przed komisją śledczą, zwraca Parlament Europejski, zgodnie z zasadami stosowanymi do przesłuchań biegłych. Każda osoba wezwana do złożenia zeznań przed komisją śledczą może powoływać się na prawa, które przysługiwałyby jej jako świadkowi przed sądem w kraju jej pochodzenia. Powinna ona zostać poinformowana o tych prawach przed rozpoczęciem przesłuchania. W odniesieniu do języków używanych w komisji śledczej zastosowanie mają postanowienia art. 158. Jednakże prezydium komisji: 7.  W odniesieniu do języków używanych w komisji śledczej zastosowanie mają postanowienia art. 158. Jednakże prezydium komisji: –  może ograniczyć zakres tłumaczenia ustnego do języków urzędowych używanych przez osoby biorące udział w pracach, jeśli uzna to za niezbędne dla zachowania poufności, oraz –  może ograniczyć zakres tłumaczenia ustnego do języków urzędowych używanych przez osoby biorące udział w pracach, jeśli uzna to za niezbędne dla zachowania poufności, oraz –  podejmuje decyzje w sprawie tłumaczenia pisemnego otrzymanych dokumentów tak, aby komisja mogła szybko i skutecznie wywiązać się ze swoich obowiązków, przy zachowaniu wymaganej tajności i poufności. –  podejmuje decyzje w sprawie tłumaczenia pisemnego otrzymanych dokumentów tak, aby komisja mogła szybko i skutecznie wywiązać się ze swoich obowiązków, przy zachowaniu wymaganej tajności i poufności. 8.   Przewodniczący komisji śledczej czuwa wraz z jej prezydium nad przestrzeganiem tajnego lub poufnego charakteru prac i uprzedza w tym zakresie jej członków w odpowiednim czasie. Przypomina on również wyraźnie o treści postanowień art. 2 ust. 2 wyżej wymienionej decyzji. Zastosowanie mają postanowienia części A załącznika VII do Regulaminu. 9.   Dokumenty tajne i poufne rozpatrywane są z zastosowaniem środków technicznych zapewniających osobisty dostęp do tych dokumentów wyłącznie posłom odpowiedzialnym za ich rozpatrywanie. Posłowie ci zobowiązują się uroczyście, że nie udostępnią żadnej innej osobie informacji tajnych lub poufnych w rozumieniu niniejszego artykułu oraz że użyją ich jedynie w celu przygotowania sprawozdania dla komisji śledczej. Posiedzenia odbywają się w salach wyposażonych w ten sposób, aby obrady nie mogły być słyszane przez osoby nieupoważnione. 9a.   W przypadku gdy zarzuty naruszenia lub niewłaściwego stosowania prawa Unii wskazują na możliwą odpowiedzialność instytucji lub organu państwa członkowskiego, komisja śledcza może zwrócić się do parlamentu danego państwa członkowskiego o współpracę w śledztwie. 10.  Po zakończeniu prac komisja śledcza przedstawia Parlamentowi sprawozdanie dotyczące ich wyników, uwzględniające w razie potrzeby opinie mniejszości, zgodnie z zasadami określonymi w art. 56. Sprawozdanie to jest publikowane. 10.  Komisja śledcza kończy swoje prace wraz z przedstawieniem sprawozdania z wynikami prac w terminie nieprzekraczającym dwunastu miesięcy od jej posiedzenia inauguracyjnego. Parlament może dwukrotnie zdecydować o przedłużeniu tego terminu o kolejne trzy miesiące. W stosownym przypadku sprawozdanie może zawierać opinie mniejszości, zgodnie z zasadami określonymi w art. 56. Sprawozdanie to jest publikowane. Na wniosek komisji śledczej Parlament przeprowadza debatę nad sprawozdaniem w trakcie pierwszej sesji miesięcznej następującej po jego przedstawieniu. Na wniosek komisji śledczej Parlament przeprowadza debatę nad sprawozdaniem w trakcie pierwszej sesji miesięcznej następującej po jego przedstawieniu. Komisja śledcza może również przedłożyć Parlamentowi projekt zalecenia dla instytucji lub organów Wspólnot Europejskich albo państw członkowskich. 10a.   Komisja śledcza może również przedłożyć Parlamentowi projekt zalecenia dla instytucji lub organów Wspólnot Europejskich albo państw członkowskich. 11.  Przewodniczący Parlamentu zobowiązuje właściwą zgodnie z załącznikiem VI komisję do kontroli działań podjętych na podstawie wyników prac komisji śledczej i, w razie potrzeby, do przygotowania sprawozdania na ten temat. Podejmuje on wszelkie inne środki, jakie uzna za stosowne, w celu zapewnienia podjęcia konkretnych działań w związku z wynikami postępowania. Zgodnie z art. 199 ust. 2, poprawki mogą być wnoszone wyłącznie do propozycji Konferencji Przewodniczących dotyczącej składu komisji śledczej (ust. 3). 11.  Przewodniczący Parlamentu zobowiązuje właściwą zgodnie z załącznikiem VI komisję do kontroli działań podjętych na podstawie wyników prac komisji śledczej i, w razie potrzeby, do przygotowania sprawozdania na ten temat. Podejmuje on wszelkie inne środki, jakie uzna za stosowne, w celu zapewnienia podjęcia konkretnych działań w związku z wynikami postępowania. Zgodnie z art. 199 ust. 2, poprawki mogą być wnoszone wyłącznie do propozycji Konferencji Przewodniczących dotyczącej składu komisji śledczej (ust. 3). Zgodnie z art. 199 ust. 2, poprawki mogą być wnoszone wyłącznie do propozycji Konferencji Przewodniczących dotyczącej składu komisji śledczej (ust. 3). __________________ 23 Zob. załącznik VIII. (Ustęp 1 akapit drugi dodaje się jako wykładnię.) Poprawka 222 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 199 Artykuł 199 Artykuł 199 Skład komisji Skład komisji 1.  Wybór członków komisji i komisji śledczych następuje po wyznaczeniu kandydatów przez grupy polityczne oraz posłów niezrzeszonych. Konferencja Przewodniczących przedstawia kandydatury Parlamentowi. Skład komisji odzwierciedla w miarę możliwości skład Parlamentu. 1.  Członkowie komisji, komisji specjalnych i komisji śledczych są powoływani przez grupy polityczne oraz posłów niezrzeszonych. Konferencja Przewodniczących określa termin, do którego grupy polityczne oraz posłowie niezrzeszeni powiadamiają Przewodniczącego o powołanych członkach, a ten następnie ogłasza powołanych członków na posiedzeniu plenarnym. W przypadku gdy poseł zmienia grupę polityczną, zachowuje on miejsca w komisjach parlamentarnych do końca dwuipółrocznej kadencji. Jednakże, jeżeli fakt zmiany grupy politycznej przez jednego z posłów zakłóca równowagę w zakresie reprezentacji różnych opcji politycznych w jednej z komisji, Konferencja Przewodniczących musi, zgodnie z procedurą, o której mowa w drugim zdaniu ustępu 1, przedstawić nowe propozycje składu tej komisji, przy zachowaniu indywidualnych praw danego posła. Proporcjonalność podziału miejsc w komisjach między grupami politycznymi nie powinna odbiegać od najbardziej odpowiedniej liczby całkowitej. Jeśli jakaś grupa postanowi nie zasiadać w komisji, miejsca w komisji pozostają wolne i wielkość komisji jest zmniejszona o odpowiednią liczbę. Nie należy zezwalać na wymianę miejsc między grupami politycznymi. 1a.   Skład komisji odzwierciedla, w miarę możliwości, skład Parlamentu. Podział miejsc w komisjach między grupami politycznymi musi stanowić najbliższą liczbę całkowitą powyżej albo najbliższą liczbę całkowitą poniżej obliczonej proporcji. Jeżeli grupom politycznym nie uda się osiągnąć porozumienia co do należnego im udziału w komisji lub komisjach, decyzję podejmuje Konferencja Przewodniczących. 1b.   Jeżeli grupa polityczna postanowi nie zasiadać w komisji lub jeżeli grupie politycznej nie uda się powołać swoich członków w terminie wyznaczonym przez Konferencję Przewodniczących, miejsca w komisji pozostają wolne. Wymianę miejsc między grupami politycznymi jest niedopuszczalna. 1c.   Jeżeli fakt zmiany grupy politycznej przez jednego z posłów zakłóca proporcjonalny podział miejsc w komisji zgodnie z ust. 1a, a grupom politycznym nie udaje się dojść do porozumienia, aby zapewnić zgodność z obowiązującymi przepisami, Konferencja Przewodniczących podejmuje niezbędne decyzje. 1d.   O wszelkich postanowionych zmianach dotyczących powołania przez grupy polityczne i posłów niezrzeszonych należy informować przewodniczącego, który ogłasza to Parlamentowi najpóźniej na początku kolejnego posiedzenia. Decyzje te wchodzą w życie z dniem ich ogłoszenia. 1e.   Grupy polityczne i posłowie niezrzeszeni mogą powołać do każdej komisji zastępców w liczbie nieprzekraczającej liczby członków, jaką grupa polityczna lub posłowie niezrzeszeni mają prawo powołać do danej komisji. Przewodniczący musi zostać poinformowany o powołaniu zastępców. Zastępcy są uprawnieni do uczestnictwa w posiedzeniach komisji, zabierania głosu, a także do głosowania w razie nieobecności członka komisji. 1f.   W przypadku nieobecności członka komisji, gdy nie powołano jego zastępców lub są oni nieobecni, członek komisji może wyznaczyć do zastępowania go na posiedzeniach innego posła z tej samej grupy politycznej lub – gdy członek jest posłem niezrzeszonym – innego posła niezrzeszonego, z prawem do głosowania. Nazwisko zastępcy należy zgłosić przewodniczącemu komisji najpóźniej przed rozpoczęciem głosowania. Uprzedniego zgłoszenia, o którym mowa w ostatnim zdaniu ustępu 1f, należy dokonać przed końcem debaty lub przed rozpoczęciem głosowania nad punktem (punktami) obrad, w odniesieniu do którego (których) członek komisji wyznaczył zastępcę. 2.   Poprawki do propozycji Konferencji Przewodniczących są dopuszczalne pod warunkiem, że przedstawi je co najmniej czterdziestu posłów. Parlament podejmuje decyzję dotyczącą poprawek w głosowaniu tajnym. 3.   Za wybranych uznaje się posłów, których nazwiska figurują w propozycjach Konferencji Przewodniczących, ewentualnie zmienionych zgodnie z ust. 2. 4.   Jeżeli grupa polityczna nie przedstawi zgodnie z ust. 1 kandydatów do komisji śledczej w terminie ustalonym przez Konferencję Przewodniczących, Konferencja przedstawia Parlamentowi jedynie te kandydatury, które zostały zgłoszone w terminie. 5.   Jeżeli pojawią się wakaty, Konferencja Przewodniczących może podjąć tymczasową decyzję o zastąpieniu członków komisji za zgodą posłów, którzy mają objąć wakaty, oraz uwzględniając postanowienia ust. 1. 6.   Zmiany te podlegają zatwierdzeniu przez Parlament na następnym posiedzeniu. Zgodnie z tym artykułem: –   status członka lub zastępcy zależy jedynie od przynależności do danej grupy politycznej; –   jeśli zmianie ulega liczba członków komisji reprezentujących w niej daną grupę polityczną, takiej samej zmianie ulega maksymalna liczba stałych zastępców, których grupa ta może powołać; –   jeśli poseł zmienia grupę polityczną, nie może on zachować w komisji funkcji członka lub zastępcy powierzonej mu przez poprzednią grupę; –   członek komisji nie może w żadnym wypadku zastępować innego jej członka należącego do innej grupy politycznej. (Dwa ostatnie nienumerowane ustępy w artykule dodaje się jako wykładnię.) Poprawka 223 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 200 Artykuł 200 skreśla się Zastępcy członków komisji 1.   Grupy polityczne i posłowie niezrzeszeni mogą wyznaczyć do każdej komisji stałych zastępców w tej samej liczbie, co liczba członków z poszczególnych grup politycznych oraz posłów niezrzeszonych w danej komisji. Przewodniczący musi zostać poinformowany o wyznaczeniu zastępców. Stali zastępcy są uprawnieni do uczestnictwa w posiedzeniach komisji, zabierania głosu, a także do głosowania w razie nieobecności członka komisji. W przypadku wakatu na stanowisku członka komisji stały zastępca z tej samej grupy politycznej jest uprawniony do głosowania zamiast członka komisji do chwili tymczasowego zastąpienia członka komisji zgodnie z art. 199 ust. 5 albo, jeżeli nie podjęto decyzji o tymczasowym zastąpieniu, do chwili powołania nowego członka komisji. Podstawą powyższego uprawnienia jest decyzja Parlamentu w przedmiocie składu liczbowego komisji; ma ono na celu zagwarantowanie, by w głosowaniu mogła brać udział ta sama liczba członków danej grupy politycznej, co przed powstaniem wakatu. 2.   Ponadto, w razie nieobecności członka komisji oraz w przypadku, gdy nie wyznaczono jego stałych zastępców lub są oni nieobecni, członek komisji może wyznaczyć do zastępowania go na posiedzeniach innego posła z tej samej grupy politycznej, z prawem do głosowania. Należy zgłosić nazwisko zastępcy przewodniczącemu komisji przed rozpoczęciem głosowania. Ust. 2 stosuje się odpowiednio do posłów niezrzeszonych. Uprzedniego zgłoszenia, o którym mowa w ostatnim zdaniu ustępu 2, należy dokonać przed końcem debaty lub przed rozpoczęciem głosowania nad punktem (punktami) obrad, w odniesieniu do którego (których) członek komisji wyznaczył zastępcę. * * * Powyższe postanowienia obejmują dwie jasno określone w tekście zasady: –   grupa polityczna nie może mieć w danej komisji większej liczby stałych zastępców niż członków; –   stałych zastępów członków komisji mogą powoływać wyłącznie grupy polityczne, pod tym tylko warunkiem, że poinformują o tym Przewodniczącego Parlamentu. Podsumowując: –   status stałego zastępcy zależy jedynie od przynależności do danej grupy politycznej; –   jeśli zmianie ulega liczba członków komisji reprezentujących w niej daną grupę polityczną, takiej samej zmianie ulega maksymalna liczba stałych zastępców, których grupa ta może powołać; –   jeśli poseł zmienia grupę polityczną, nie może on zachować funkcji stałego zastępcy powierzonej mu przez poprzednią grupę; –   członek komisji nie może w żadnym wypadku zastępować innego jej członka należącego do innej grupy politycznej. Poprawka 224 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 201 Artykuł 201 Artykuł 201 Kompetencje komisji Kompetencje komisji 1.  Komisje stałe mają za zadanie rozpatrywanie spraw powierzonych im przez Parlament bądź, w przerwie między sesjami miesięcznymi, przez Przewodniczącego w imieniu Konferencji Przewodniczących. Zadania komisji specjalnych i komisji śledczych są określane w momencie ich powoływania. Komisje te nie mogą wydawać opinii dla innych komisji. 1.  Komisje stałe mają za zadanie rozpatrywanie spraw powierzonych im przez Parlament bądź, w przerwie między sesjami miesięcznymi, przez Przewodniczącego w imieniu Konferencji Przewodniczących. (Zob. wykładnię do art. 197.) 2.   W przypadku, gdy stała komisja uzna się za niewłaściwą do rozpatrzenia danej sprawy lub też w przypadku sporu kompetencyjnego pomiędzy dwiema lub więcej komisjami stałymi, sprawa przekazywana jest do Konferencji Przewodniczących w terminie czterech tygodni roboczych od ogłoszenia na posiedzeniu plenarnym skierowania sprawy do komisji. Konferencja Przewodniczących podejmuje decyzję w terminie sześciu tygodni na podstawie zalecenia Konferencji Przewodniczących Komisji lub, jeśli takiego zalecenia nie otrzymuje, od jej przewodniczącego. W przypadku niepodjęcia przez Konferencję Przewodniczących decyzji w tym terminie, zalecenie uważa się za przyjęte. Przewodniczący komisji mogą zawierać porozumienia z innymi przewodniczącymi komisji w sprawie przydzielania poszczególnej komisji jakiegoś punktu obrad, a porozumienia te wymagają, w miarę potrzeby, zgody na zastosowanie procedury obejmującej zaangażowane komisje zgodnie z art. 54. 3.  Jeżeli w danej kwestii kompetentnych jest kilka komisji, wyznacza się jedną właściwą komisję oraz komisje opiniodawcze. 3.  Jeżeli w danej kwestii kompetentnych jest kilka komisji, wyznacza się jedną właściwą komisję oraz komisje opiniodawcze. Liczba komisji zajmujących się jednocześnie tą samą sprawą nie może jednak przekroczyć trzech, chyba że, w uzasadnionych przypadkach, zapadnie decyzja o odstąpieniu od tej reguły, na warunkach określonych w ust. 1. Liczba komisji zajmujących się jednocześnie tą samą sprawą nie może jednak przekroczyć trzech, chyba że zapadnie decyzja o odstąpieniu od tej reguły, na warunkach określonych w ust. 1. 4.  Dwie lub więcej komisji lub podkomisji mogą przystąpić do wspólnego rozpatrywania spraw leżących w zakresie ich kompetencji, jednak bez możliwości podejmowania decyzji. 4.  Dwie lub więcej komisji lub podkomisji mogą przystąpić do wspólnego rozpatrywania spraw leżących w zakresie ich kompetencji, jednak bez możliwości podejmowania decyzji wspólnie, chyba że stosuje się art. 55. 5.  Za zgodą Prezydium komisja może zlecić jednemu lub kilku swoim członkom misję badawczą lub informacyjną. 5.  Za zgodą odpowiednich organów Parlamentu komisja może zlecić jednemu lub kilku swoim członkom misję badawczą lub informacyjną. Poprawka 225 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 201 a (nowy) Artykuł 201 a Sprawy dotyczące właściwości 1.   Jeżeli stała komisja uzna się za niewłaściwą do rozpatrzenia danej sprawy lub w razie sporu o właściwość między dwiema lub większą liczbą komisji stałych, sprawę właściwości przedstawia się Konferencji Przewodniczących Komisji w terminie czterech tygodni od ogłoszenia na posiedzeniu plenarnym skierowania sprawy do komisji. 2.   Konferencja Przewodniczących podejmuje decyzję w terminie sześciu tygodni od przedstawienia sprawy na podstawie zalecenia Konferencji Przewodniczących Komisji lub – jeśli takiego zalecenia nie otrzymała – na podstawie zalecenia jej przewodniczącego. W przypadku niepodjęcia przez Konferencję Przewodniczących decyzji w tym terminie, zalecenie uważa się za przyjęte. 3.   Przewodniczący komisji mogą zawierać porozumienia z innymi przewodniczącymi komisji w sprawie przydzielania poszczególnej komisji jakiegoś punktu obrad, a porozumienia te wymagają, w miarę potrzeby, zgody na zastosowanie procedury obejmującej zaangażowane komisje zgodnie z art. 54. Poprawka 226 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 202 Artykuł 202 skreśla się Komisja odpowiedzialna za weryfikację mandatów Jedna z komisji powołanych w myśl niniejszego Regulaminu zajmuje się weryfikacją mandatów oraz przygotowaniem decyzji dotyczących sporów wyborczych. Poprawka 227 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 203 Artykuł 203 Artykuł 203 Podkomisje Podkomisje 1.  Za uprzednią zgodą Konferencji Przewodniczących każda komisja stała lub specjalna może, w celu lepszej organizacji swych prac, powołać w swoim obrębie jedną lub kilka podkomisji, określając ich skład zgodnie z art. 199, oraz kompetencje. Podkomisje składają sprawozdania komisji, która je powołała. 1.  Podkomisje można powoływać w trybie art. 196. Komisja stała lub specjalna może również – w celu lepszej organizacji swych prac i za uprzednią zgodą Konferencji Przewodniczących – powołać w swoim obrębie jedną lub kilka podkomisji, określając ich skład zgodnie z odpowiednimi uregulowaniami art. 199 oraz kompetencje, które leżą w zakresie kompetencji komisji głównej. Podkomisje składają sprawozdania swojej komisji głównej. 2.  Procedurę przyjętą dla komisji stosuje się do podkomisji. 2.  Procedurę przyjętą dla komisji stosuje się do podkomisji, chyba że niniejszy Regulamin stanowi inaczej. 2a.   Stałych członków podkomisji wybiera się spośród członków komisji głównej. 3.  Zastępcy mogą zasiadać w podkomisjach na tych samych warunkach, jakie obowiązują w odniesieniu do komisji. 3.  Zastępcy mogą zasiadać w podkomisjach na tych samych warunkach, jakie obowiązują w odniesieniu do komisji. 4.   Stosowanie powyższych postanowień powinno zapewnić stosunek zależności między podkomisją a komisją, w obrębie której została ona utworzona. W tym celu wszyscy członkowie podkomisji są wybierani spośród członków komisji głównej. 4a.   Przewodniczący komisji głównej może włączyć przewodniczących podkomisji w prace koordynatorów lub zezwolić im na przewodniczenie obradom w komisji głównej w trakcie debat dotyczących kwestii objętych właściwością danych podkomisji, pod warunkiem że ten sposób postępowania zostanie poddany do rozważenia przez prezydium komisji i że prezydium go zatwierdzi. Poprawka 228 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 204 Artykuł 204 Artykuł 204 Prezydium komisji Prezydium komisji Na swoim pierwszym posiedzeniu po wyborze członków komisji zgodnie z art. 199, komisja wybiera przewodniczącego oraz, w odrębnych głosowaniach, wiceprzewodniczących, którzy stanowią prezydium komisji. Liczbę wybieranych wiceprzewodniczących ustala Parlament na wniosek Konferencji Przewodniczących. 1.   Na swoim pierwszym posiedzeniu po powołaniu członków komisji zgodnie z art. 199 komisja wybiera spośród stałych członków tej komisji przewodniczącego oraz, w odrębnych głosowaniach, wiceprzewodniczących, którzy stanowią prezydium komisji. Liczbę wybieranych wiceprzewodniczących ustala Parlament na wniosek Konferencji Przewodniczących. Skład prezydium każdej komisji musi odzwierciedlać różnorodność Parlamentu. W skład prezydium nie mogą wchodzić wyłącznie mężczyźni lub wyłącznie kobiety, zaś wiceprzewodniczący nie mogą pochodzić z tego samego państwa członkowskiego. Tylko członkowie komisji, wybrani zgodnie z art. 199, mogą zostać wybrani do jej prezydium. Jeżeli liczba kandydatów odpowiada liczbie miejsc do obsadzenia, można dokonać wyboru przez aklamację. 2.   Jeżeli liczba kandydatów odpowiada liczbie miejsc do obsadzenia, wybór następuje przez aklamację. Jeżeli jednak w danym głosowaniu występuje więcej niż jeden kandydat lub co najmniej jedna szósta członków komisji zażądała głosowania, wybór odbywa się w głosowaniu tajnym. W przeciwnym wypadku lub na wniosek jednej szóstej członków komisji odbywa się on w głosowaniu tajnym. W przypadku tylko jednej kandydatury wyboru dokonuje się bezwzględną większością oddanych głosów, do których zalicza się głosy „za” i głosy „przeciw”. W przypadku tylko jednej kandydatury wyboru dokonuje się bezwzględną większością oddanych głosów, do których zalicza się głosy „za” i głosy „przeciw”. W przypadku kilku kandydatur w pierwszej turze wyborów wybrany zostaje kandydat, który otrzymał bezwzględną większość oddanych głosów, zdefiniowaną w poprzednim akapicie. W drugiej turze wybrany zostaje kandydat, który otrzymał największą liczbę głosów. Przy równej liczbie głosów wybrany zostaje kandydat najstarszy wiekiem. W przypadku kilku kandydatur wybrany zostaje kandydat, który otrzymał bezwzględną większość głosów oddanych w pierwszej turze wyborów. W drugiej turze wybrany zostaje kandydat, który otrzymał największą liczbę głosów. Przy równej liczbie głosów wybrany zostaje kandydat najstarszy wiekiem. Jeżeli niezbędna jest druga tura wyborów, mogą być przedstawiane nowe kandydatury. Niniejsze postanowienie nie zabrania przewodniczącemu głównej komisji włączania przewodniczących podkomisji w prace prezydium lub zezwalania im na prowadzenie obrad w trakcie debat dotyczących kwestii objętych właściwością danych podkomisji - w rzeczywistości zezwala na to - pod warunkiem, że ten sposób postępowania zostanie poddany do rozważenia przez całość prezydium i że prezydium wyrazi na niego zgodę. 2a.   Do osób sprawującyc