Parlament Europejski,

–  uwzględniając wniosek o uchylenie immunitetu Mylène Troszczynski przekazany w dniu 1 grudnia 2016 r. przez ministra sprawiedliwości Republiki Francuskiej w związku z postępowaniem prowadzonym przez prokuratura w Bobigny w sprawie zarzutu publicznego zniesławienia osoby lub grupy osób i nawoływania do nienawiści lub przemocy względem tych osób z powodu ich pochodzenia lub przynależności bądź braku przynależności do określonej grupy etnicznej, narodu, rasy lub religii, ogłoszony na posiedzeniu plenarnym w dniu 16 stycznia 2017 r.,

–  po wysłuchaniu wyjaśnień Mylène Troszczynski zgodnie z art. 9 ust. 6 Regulaminu,

–  uwzględniając art. 8 i 9 Protokołu nr 7 w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej oraz art. 6 ust. 2 Aktu dotyczącego wyboru członków Parlamentu Europejskiego w powszechnych wyborach bezpośrednich z dnia 20 września 1976 r.,

–  uwzględniając wyroki wydane przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w dniach 12 maja 1964 r., 10 lipca 1986 r., 15 i 21 października 2008 r., 19 marca 2010 r., 6 września 2011 r. oraz 17 stycznia 2013 r.(1),

–  uwzględniając art. 26 Konstytucji Republiki Francuskiej, zmienionej ustawą konstytucyjną nr 95-880 z dnia 4 sierpnia 1995 r.,

–  uwzględniając art. 5 ust. 2, art. 6 ust. 1 i art. 9 Regulaminu,

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji Prawnej (A8-0218/2017),

A.  mając na uwadze, że prokuratur w Bobigny złożył wniosek o uchylenie immunitetu Mylène Troszczynski, posłanki do Parlamentu Europejskiego oraz członkini Rady Regionalnej Pikardii, w związku z postępowaniem prowadzonym w sprawie zdjęcia opublikowanego na jej koncie na Twitterze w dniu 23 września 2015 r., przedstawiającego kobiety ubrane w pełne burki, które wydają się stać w kolejce do kasy świadczeń rodzinnych (CAF, Caisse d’allocation familiale); zdjęcie opatrzono komentarzem „CAF w Rosny-Sous-Bois w dniu 9 grudnia 2014 r. Noszenie pełnej burki jest podobno zakazane przez prawo...”;

B.  mając na uwadze, że kontrowersyjna scena jest w rzeczywistości fotomontażem zdjęcia zrobionego w Londynie i wykorzystanego już wcześniej przez innego użytkownika Twittera oraz że w toku postępowania okazało się, że przedmiotowa wiadomość została umieszczona w sieci nie przez M. Troszczynski, lecz przez jej asystenta, który przyznał się do tego czynu;

C.  mając na uwadze, że prokurator stwierdził, że M. Troszczynski jako administratorka swojego konta na Twitterze może zostać pociągnięta do odpowiedzialności za wypowiedź opublikowaną w tym serwisie;

D.  mając na uwadze, że kiedy M. Troszczynski zorientowała się, że zdjęcie jest sfałszowane, natychmiast usunęła je ze swojego konta na Twitterze;

E.  mając na uwadze, że uchylenie immunitetu Mylène Troszczynski wiąże się z zarzutem popełnienia przestępstwa publicznego zniesławienia osoby lub grupy osób z powodu ich pochodzenia lub przynależności bądź braku przynależności do określonej grupy etnicznej, narodu, rasy lub religii, który to czyn podlega karze z art. 23, art. 29 akapit pierwszy, art. 32 akapit drugi i trzeci, art. 42, art. 43 i art. 48-6 ustawy z dnia 29 lipca 1881 r., a także wiąże się z popełnieniem przestępstwa podżegania do dyskryminacji, nienawiści lub przemocy rasowej, będących przedmiotem toczącego się postępowania, które to czyny podlegają karze z art. 24 akapit ósmy, dziesiąty, jedenasty i dwunasty, art. 23 akapit pierwszy i art. 42 ustawy z dnia 29 lipca 1881 r., a także z art. 131-26 akapit drugi i trzeci kodeksu karnego;

F.  mając na uwadze, że zgodnie z art. 9 Protokołu nr 7 w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej posłowie korzystają na terytorium swoich państw z immunitetów przyznawanych członkom parlamentu ich państwa;

G.  mając na uwadze, że zgodnie z art. 26 konstytucji francuskiej członek parlamentu nie może być ścigany, poszukiwany, zatrzymany, aresztowany bądź sądzony z powodu wyrażonych poglądów w związku wykonywaniem swych funkcji lub z powodu głosowania oraz że żaden członek parlamentu nie może być aresztowany ani poddany pozbawieniu lub ograniczeniu wolności w sprawach dotyczących przestępstwa bez zgody parlamentu;

H.  mając na uwadze, że zakres immunitetu przyznanego członkom parlamentu francuskiego w rzeczywistości odpowiada zakresowi immunitetu przyznanego posłom do Parlamentu Europejskiego na mocy art. 8 Protokołu nr 7 w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej; mając na uwadze, że Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej orzekł, iż poseł do Parlamentu Europejskiego może skorzystać z immunitetu, jeżeli wyraził opinię w czasie wykonywania obowiązków służbowych, z czego wynika wymóg występowania związku między wyrażoną opinią a obowiązkami parlamentarnymi; mając na uwadze, że związek ten powinien być bezpośredni i oczywisty;

I.  mając na uwadze, że postawione zarzuty nie są związane ze sprawowaną przez Mylène Troszczynski funkcją posłanki do Parlamentu Europejskiego, lecz dotyczą działań o charakterze regionalnym, biorąc pod uwagę, że sfałszowane zdjęcie oraz komentarze odnoszą do wydarzeń, które rzekomo miały miejsce w Rosny-Sous-Bois i stanowią naruszenie prawa francuskiego;

J.  mając na uwadze, że zarzucane czyny nie odnoszą się do opinii wyrażonych przez Mylène Troszczynski ani do stanowiska zajętego przez nią w głosowaniu w ramach wykonywania obowiązków służbowych posłanki do Parlamentu Europejskiego w rozumieniu art. 8 Protokołu nr 7 w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej;

K.  mając na uwadze, że nie zachodzi podejrzenie fumus persecutionis, a więc oczywistej próby utrudnienia pracy parlamentarnej Mylène Troszczynski, w postępowaniu wszczętym ze skargi zawierającej zarzut zniesławienia administracji publicznej, którą wniosła kasa świadczeń rodzinnych w Seine-Saint-Denis reprezentowana przez jej dyrektora generalnego;

1.  postanawia uchylić immunitet Mylène Troszczynski;

2.  zobowiązuje przewodniczącego do niezwłocznego przekazania niniejszej decyzji i sprawozdania właściwej komisji ministrowi sprawiedliwości Republiki Francuskiej oraz Mylène Troszczynski.

(1) wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 12 maja 1964 r., Wagner/Fohrmann i Krier, 101/63, ECLI:EU:C:1964:28; wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 10 lipca 1986 r., Wybot/Faure i inni, 149/85, ECLI:EU:C:1986:310; wyrok Sądu z dnia 15 października 2008 r., Mote/Parlament, T-345/05, ECLI:EU:T:2008:440; wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 21 października 2008 r., Marra/De Gregorio i Clemente, C-200/07 i C-201/07, ECLI:EU:C:2008:579; wyrok Sądu z dnia 19 marca 2010 r., Gollnisch/Parlament, T-42/06, ECLI:EU:T:2010:102; wyrok Sądu z dnia 6 września 2011 r., Patriciello, C-163/10, ECLI: EU:C:2011:543; wyrok Sądu z dnia 17 stycznia 2013 r., Gollnisch/Parlament, T-346/11 i T-347/11, ECLI:EU:T:2013:23.