Decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 14 czerwca 2017 r. w sprawie wniosku o uchylenie immunitetu Jeana-Marie Le Pena (2017/2020(IMM))
Parlament Europejski,
– uwzględniając wniosek o uchylenie immunitetu Jeana-Marie Le Pena przekazany przez francuskiego ministra sprawiedliwości Jeana-Jacques’a Urvoasa dnia 22 grudnia 2016 r. w związku z wnioskiem prokuratora generalnego przy Sądzie Apelacyjnym w Paryżu, ogłoszony na posiedzeniu plenarnym w dniu 16 stycznia 2017 r.,
– po wysłuchaniu wyjaśnień Jeana-Marie Le Pena zgodnie z art. 9 ust. 6 Regulaminu,
– uwzględniając art. 8 i 9 Protokołu nr 7 w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej, jak również art. 6 ust. 2 Aktu dotyczącego wyboru członków Parlamentu Europejskiego w powszechnych wyborach bezpośrednich z dnia 20 września 1976 r.,
– uwzględniając wyroki wydane przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w dniach 12 maja 1964 r., 10 lipca 1986 r., 15 i 21 października 2008 r., 19 marca 2010 r., 6 września 2011 r. oraz 17 stycznia 2013 r.(1),
– uwzględniając art. 26 Konstytucji Republiki Francuskiej,
– uwzględniając sprawozdanie Komisji Prawnej (A8-0217/2017),
A. mając na uwadze, że prokurator generalny przy Sądzie Apelacyjnym w Paryżu wystąpił z wnioskiem o uchylenie immunitetu parlamentarnego posła do Parlamentu Europejskiego Jeana-Marie Le Pena w związku z prowadzonym w jego sprawie postępowaniem karnym;
B. mając na uwadze, że wniosek prokuratora generalnego odnosi się do zarzutów, iż wypowiedź Jeana-Marie Le Pena w audycji radiowej spełnia znamiona podżegania do dyskryminacji, nienawiści lub przemocy na tle rasowym, które stanowi przestępstwo na gruncie francuskiego kodeksu karnego;
C. mając na uwadze, że zgodnie z art. 26 Konstytucji Republiki Francuskiej „żaden członek parlamentu nie może być ścigany, poszukiwany, zatrzymany, aresztowany bądź sądzony z powodu wyrażonych poglądów w związku wykonywaniem swych funkcji lub z powodu głosowania”, oraz mając na uwadze, że członek parlamentu nie może być „aresztowany ani poddany pozbawieniu lub ograniczeniu wolności w sprawach dotyczących zbrodni lub występku” bez zgody Parlamentu Europejskiego;
D. mając na uwadze, że art. 8 Protokołu nr 7 w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej przewiduje, iż wobec posłów do Parlamentu Europejskiego nie można prowadzić dochodzenia, postępowania sądowego, ani też ich zatrzymywać z powodu ich opinii lub stanowiska zajętego przez nich w głosowaniu w czasie wykonywania przez nich obowiązków służbowych;
E. mając na uwadze, że zgodnie z art. 5 ust. 2 Regulaminu immunitet parlamentarny nie jest osobistym przywilejem posła, lecz gwarancją niezależności Parlamentu jako całości oraz jego członków;
F. mając na uwadze, że przepisy o immunitecie parlamentarnym podlegają wykładni w świetle wartości, celów i zasad traktatów;
G. mając na uwadze, że w przypadku posłów do PE ten bezwzględny immunitet oznacza, iż nie można ścigać za opinie wyrażone na oficjalnych posiedzeniach Parlamentu oraz poza nim, np. w mediach, jeżeli istnieje „związek między wyrażoną opinią a obowiązkami parlamentarnymi”(2);
H. mając na uwadze, że nie zachodzi związek pomiędzy zaskarżoną wypowiedzią a działalnością parlamentarną Jeana-Marie Le Pena oraz że w rezultacie Jean-Marie Le Pen nie działał w charakterze posła do Parlamentu Europejskiego;
I. mając na uwadze, że zgodnie z art. 9 Protokołu nr 7 w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej w trakcie sesji Parlamentu Europejskiego posłowie do Parlamentu Europejskiego korzystają na terytorium swojego państwa z immunitetów przyznawanych członkom parlamentu ich państwa;
J. mając na uwadze, że uchylić można jedynie immunitet przewidziany w art. 9(3);
K. mając na uwadze, że taki immunitet ma na celu ochronę Parlamentu i jego członków przed postępowaniem dotyczącym działań podejmowanych w ramach wykonywania obowiązków parlamentarnych, których to działań nie można od tych obowiązków oddzielić;
L. mając na uwadze, że jeżeli takie postępowanie nie dotyczy wykonywanych przez posła obowiązków służbowych, należy uchylić immunitet, chyba że zachodzą podstawy do uznania, że postępowanie sądowe wszczęto z zamiarem zaszkodzenia działalności politycznej posła, a więc niezależności Parlamentu (fumus persecutionis);
M. mając na uwadze, że w oparciu o informacje zgromadzone w sprawie nie ma powodu podejrzewać, że postępowanie w sprawie Jeana-Marie Le Pena wszczęto z zamiarem zaszkodzenia jego działalności politycznej jako posła do Parlamentu Europejskiego;
1. postanawia uchylić immunitet Jeana-Marie Le Pena;
2. zobowiązuje przewodniczącego do niezwłocznego przekazania niniejszej decyzji wraz ze sprawozdaniem właściwej komisji właściwemu organowi w Republiki Francuskiej oraz Jeanowi-Marie Le Penowi.
Wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 12 maja 1964 r., Wagner/Fohrmann i Krier, 101/63, ECLI:EU:C:1964:28; wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 10 lipca 1986 r., Wybot/Faure i inni, 149/85, ECLI:EU:C:1986:310; wyrok Sądu z dnia 15 października 2008 r., Mote/Parlament, T-345/05, ECLI:EU:T:2008:440; wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 21 października 2008 r., Marra/De Gregorio i Clemente, C-200/07 i C-201/07, ECLI:EU:C:2008:579; wyrok Sądu z dnia 19 marca 2010 r., Gollnisch/Parlament, T-42/06, ECLI:EU:T:2010:102; wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 6 września 2011 r., Patriciello, C-163/10, ECLI: EU:C:2011:543; wyrok Sądu z dnia 17 stycznia 2013 r., Gollnisch/Parlament, T-346/11 i T-347/11, ECLI:EU:T:2013:23.