Parlament Europejski,

–  uwzględniając wniosek o uchylenie immunitetu Ingeborg Gräßle przekazany w dniu 27 lipca 2017 r. przez Prokuraturę Ellwangen (Niemcy) w ramach postępowania karnego pod numerem 21 Js 11263/17, ogłoszony na posiedzeniu plenarnym w dniu 2 października 2017 r.,

–  uwzględniając zrzeczenie się przez Ingeborg Gräßle prawa do bycia wysłuchaną zgodnie z art. 9 ust. 6 Regulaminu,

–  uwzględniając art. 9 Protokołu nr 7 w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej, jak również art. 6 ust. 2 Aktu dotyczącego wyboru członków Parlamentu Europejskiego w powszechnych wyborach bezpośrednich z dnia 20 września 1976 r.,

–  uwzględniając wyroki wydane przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w dniach 12 maja 1964 r., 10 lipca 1986 r., 15 i 21 października 2008 r., 19 marca 2010 r., 6 września 2011 r. oraz 17 stycznia 2013 r.(1),

–  uwzględniając art. 46 ustawy zasadniczej Republiki Federalnej Niemiec,

–  uwzględniając art. 5 ust. 2, art. 6 ust. 1 oraz art. 9 Regulaminu,

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji Prawnej (A8-0397/2017),

A.  mając na uwadze, że Prokuratura Ellwangen przekazała wniosek o uchylenie immunitetu Ingeborg Gräßle, posłanki do Parlamentu Europejskiego wybranej w Republice Federalnej Niemiec, w związku z naruszeniem w rozumieniu art. 229 niemieckiego kodeksu karnego; mając w szczególności na uwadze, że postępowanie dotyczy domniemania nieumyślnego spowodowania obrażeń;

B.  mając na uwadze, że w dniu 10 czerwca 2017 r. I. Gräßle, kierując samochodem, nie zatrzymała się na czerwonym świetle w Heidenheim, na skrzyżowaniu Brenzstrasse/Ploucquetstrasse i spowodowała wypadek, w wyniku którego jedna osoba doznała obrażeń ramienia; mając na uwadze, że została złożona skarga z powództwa cywilnego;

C.  mając na uwadze, że na mocy art. 9 Protokołu nr 7 w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej posłowie do Parlamentu Europejskiego na terytorium swojego państwa korzystają z immunitetów przyznawanych posłom do parlamentu ich państwa;

D.  mając na uwadze, że art. 46 ustawy zasadniczej Republiki Federalnej Niemiec przewiduje, że w przypadku popełnienia czynu, za który grozi kara, poseł może zostać pociągnięty do odpowiedzialności lub zatrzymany wyłącznie za zgodą Bundestagu, chyba że został zatrzymany na gorącym uczynku lub nazajutrz po popełnieniu zarzucanego czynu;

E.  mając na uwadze, że tylko Parlament może podjąć decyzję o uchyleniu bądź utrzymaniu immunitetu w danym przypadku; mając na uwadze, że Parlament może rozsądnie uwzględnić stanowisko posła przy podejmowaniu decyzji o uchyleniu lub utrzymaniu jego immunitetu(2);

F.  mając na uwadze, że zarzucane przestępstwo nie ma bezpośredniego lub oczywistego związku z wykonywaniem przez I. Gräßle funkcji posłanki do Parlamentu Europejskiego, ani nie stanowi opinii lub głosu oddanego w ramach sprawowania funkcji posłanki do Parlamentu Europejskiego w rozumieniu art. 8 protokołu nr 7 w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej;

G.  mając na uwadze, że w tym przypadku Parlament nie znalazł dowodów wskazujących na zaistnienie fumus persecutionis, czyli wystarczająco poważnego i precyzyjnego podejrzenia, że sprawę wniesiono z zamiarem zaszkodzenia politycznej działalności posła;

1.  podejmuje decyzję o uchyleniu immunitetu Ingeborg Gräßle;

2.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do natychmiastowego przekazania niniejszej decyzji i sprawozdania właściwej komisji właściwym władzom Republiki Federalnej Niemiec i Ingeborg Gräßle.

(1) Wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 12 maja 1964 r. w sprawie 101/63 Wagner / Fohrmann i Krier, ECLI:EU:C:1964:28; wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 10 lipca 1986 r. w sprawie 149/85 Wybot / Faure i in., ECLI:EU:C:1986:310; wyrok Sądu z dnia 15 października 2008 r., Mote/Parlament, T-345/05, ECLI:EU:T:2008:440; wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 21 października 2008 r., Marra/De Gregorio i Clemente, C-200/07 i C-201/07, ECLI:EU:C:2008:579; wyrok Trybunału z dnia 19 marca 2010 r., Gollnisch/Parlament, T-42/06, ECLI:EU:T:2010:102; wyrok Trybunału Spraqwiedliwości z dnia 6 września 2011 r., Patriciello, C-163/10, ECLI: EU:C:2011:543; wyrok Trybunału z 17 stycznia 2013 r., Gollnisch/Parlament T-346/11 i T-347/11, ECLI:EU:T:2013:23. (2) Sprawa T-345/05, Mote/Parlament (cytowana wcześniej), pkt 28.