Decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 1 marca 2018 r. w sprawie powołania Komisji Specjalnej ds. Przestępstw Finansowych, Uchylania się od Opodatkowania i Unikania Opodatkowania (TAX3): kompetencje, skład liczbowy i długość kadencji (2018/2574(RSO))
Parlament Europejski,
– uwzględniając projekt decyzji Konferencji Przewodniczących,
– uwzględniając swoją decyzję z dnia 12 lutego 2015 r.(1) w sprawie powołania Komisji Specjalnej ds. Interpretacji Prawa Podatkowego i Innych Środków o Podobnym Charakterze lub Skutkach (zwanej dalej „komisją specjalną TAXE 1”) oraz określenia jej kompetencji, składu liczbowego i czasu trwania mandatu,
– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie interpretacji prawa podatkowego i innych środków o podobnym charakterze lub skutkach(2),
– uwzględniając swoją decyzję z dnia 2 grudnia 2015 r.(3) w sprawie powołania Komisji Specjalnej ds. Interpretacji Prawa Podatkowego i Innych Środków o Podobnym Charakterze lub Skutkach (zwanej dalej „komisją specjalną TAXE 2”) oraz określenia jej kompetencji, składu liczbowego i czasu trwania mandatu,
– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 6 lipca 2016 r. w sprawie interpretacji prawa podatkowego i innych środków o podobnym charakterze lub skutkach(4),
– uwzględniając swoją decyzję z dnia 8 czerwca 2016 r.(5) w sprawie powołania, kompetencji, składu liczbowego i czasu trwania mandatu Komisji śledczej do zbadania zarzutów naruszenia prawa Unii i niewłaściwego administrowania w jego stosowaniu w odniesieniu do prania pieniędzy, unikania opodatkowania i uchylania się od opodatkowania (zwanej dalej „komisją śledczą PANA”),
– uwzględniając swoje zalecenie z dnia 13 grudnia 2017 r. dla Rady i Komisji przyjęte w następstwie dochodzenia w sprawie prania pieniędzy, unikania opodatkowania i uchylania się od opodatkowania(6),
– uwzględniając art. 197 Regulaminu,
1. podejmuje decyzję o powołaniu Komisji Specjalnej ds. Przestępstw Finansowych, Uchylania się od Opodatkowania i Unikania Opodatkowania i przyznaniu jej następujących kompetencji:
a)
kontynuowanie i uzupełnienie prac prowadzonych przez komisje specjalne TAXE 1 i TAXE 2, ze zwróceniem szczególnej uwagi na skuteczne wdrażanie przez państwa członkowskie, Komisję i/lub Radę zaleceń zawartych w wyżej wymienionych rezolucjach z dnia 25 listopada 2015 r. i 6 lipca 2016 r. oraz na wpływ tych zaleceń;
b)
kontynuowanie i uzupełnienie prac prowadzonych przez komisję śledczą PANA, ze zwróceniem szczególnej uwagi na skuteczne wdrażanie przez państwa członkowskie, Komisję i/lub Radę zaleceń zawartych w wyżej wymienionym zaleceniu z dnia 13 grudnia 2017 r. oraz na wpływ tych zaleceń;
c)
monitorowanie postępów państw członkowskich w likwidowaniu praktyk podatkowych umożliwiających unikanie opodatkowania i/lub uchylanie się od opodatkowania i zakłócających prawidłowe funkcjonowanie jednolitego rynku, zgodnie z rezolucjami z dnia 25 listopada 2015 r. i 6 lipca 2016 r. oraz zaleceniem z dnia 13 grudnia 2017 r.;
d)
ocena – w odniesieniu do dokumentów z rajów podatkowych – w jaki sposób obchodzono unijne przepisy dotyczące VAT oraz ogólna ocena wpływu oszustw związanych z VAT i zasad współpracy administracyjnej w Unii, a także analiza polityki wymiany informacji i koordynacji pomiędzy państwami członkowskimi a Eurofisc;
e)
zapewnianie wkładu w toczącą się debatę na temat opodatkowania gospodarki cyfrowej;
f)
ocena krajowych programów przywilejów podatkowych (np. programów przyznawania obywatelstwa);
g)
uważne śledzenie bieżących działań Komisji i państw członkowskich w instytucjach międzynarodowych, w tym w Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju, G-20, ONZ i FATF, a także wkładu Komisji i państw członkowskich w działalność tych organów, w pełni przestrzegając uprawnień Komisji Gospodarczej i Monetarnej w odniesieniu do kwestii podatkowych;
h)
uzyskanie dostępu do dokumentów istotnych w pracach komisji i nawiązanie niezbędnych kontaktów oraz organizowanie wysłuchań z udziałem instytucji międzynarodowych, instytucji europejskich (w tym Grupy ds. Kodeksu Postępowania (opodatkowanie działalności gospodarczej)) oraz instytucji krajowych, a także forów światowych, europejskich i krajowych, parlamentów narodowych i rządów państw członkowskich oraz krajów trzecich, jak również przedstawicieli środowisk naukowych, przedsiębiorstw i społeczeństwa obywatelskiego, w tym partnerów społecznych, w ścisłej współpracy z komisjami stałymi; prowadzenie tych działań przy jednoczesnym efektywnym wykorzystaniu zasobów PE;
i)
analiza i ocena udziału państw trzecich w praktykach unikania opodatkowania, w tym wpływu na kraje rozwijające się; monitorowanie postępów i istniejących luk w dziedzinie wymiany informacji z krajami trzecimi w tym obszarze, przy czym szczególną uwagę należy zwrócić na terytoria zależne i terytoria zamorskie Korony Brytyjskiej;
j)
ocena procesu oceny własnej Komisji oraz procesu umieszczania w wykazie państw zgodnie z aktem delegowanym dotyczącym państw trzecich wysokiego ryzyka przyjętym w związku z dyrektywą w sprawie przeciwdziałania praniu pieniędzy;
k)
ocena metod, procesu kontroli i oddziaływania unijnego wykazu jurysdykcji niechętnych współpracy do celów podatkowych (unijnej czarnej listy rajów podatkowych), jak również procesu usunięcia państw z wykazu i sankcji przyjętych wobec wymienionych w nim państw;
l)
badanie skutków dwustronnych umów podatkowych zawartych przez państwa członkowskie;
m)
przedstawianie wszelkich zaleceń, jakie komisja uzna za niezbędne w tym obszarze;
2. postanawia, że komisja specjalna powinna uwzględnić w swojej pracy najnowsze dokumenty z rajów podatkowych ujawnione dnia 5 listopada 2017 r. oraz wszelkie istotne zmiany dotyczące kwestii należących do jej kompetencji, które to zmiany wystąpią w czasie trwania jej mandatu;
3. postanawia, że komisja specjalna liczyć będzie 45 członków;
4. ustala czas trwania mandatu komisji specjalnej na 12 miesięcy, począwszy od dnia przyjęcia niniejszej decyzji.