Indeks 
 Poprzedni 
 Następny 
 Pełny tekst 
Procedura : 2017/2194(INI)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury : A8-0022/2018

Teksty złożone :

A8-0022/2018

Debaty :

PV 01/03/2018 - 5
CRE 01/03/2018 - 5

Głosowanie :

PV 01/03/2018 - 8.18
CRE 01/03/2018 - 8.18

Teksty przyjęte :

P8_TA(2018)0060

Teksty przyjęte
PDF 440kWORD 59k
Czwartek, 1 marca 2018 r. - Bruksela
Priorytety UE na 62. sesję Komisji ONZ ds. Statusu Kobiet
P8_TA(2018)0060A8-0022/2018

Zalecenie Parlamentu Europejskiego z dnia 1 marca 2018 r. dla Rady w sprawie priorytetów UE na 62. sesję Komisji ONZ ds. Statusu Kobiet (2017/2194(INI))

Parlament Europejski,

–  uwzględniając 62. sesję Komisji ONZ ds. Statusu Kobiet, jej temat przewodni „Wyzwania i szanse związane z dążeniem do równouprawnienia płci oraz wzmocnienia pozycji kobiet i dziewcząt na obszarach wiejskich” oraz jej temat przeglądowy „Udział kobiet w środkach przekazu i technologiach informacyjno-komunikacyjnych oraz dostęp do nich, a także oddziaływanie i stosowanie tych środków i technologii jako narzędzia rozwoju i wzmocnienia pozycji kobiet”,

–  uwzględniając IV Światową Konferencję w sprawie Kobiet, która odbyła się w Pekinie we wrześniu 1995 r., deklarację i platformę działania na rzecz podniesienia statusu kobiet przyjęte w Pekinie, a także późniejsze dokumenty końcowe z sesji specjalnych ONZ „Pekin +5”, „Pekin +10”, „Pekin +15” i „Pekin +20” poświęconych dalszym działaniom i inicjatywom mającym na celu wdrożenie deklaracji pekińskiej i pekińskiej platformy działania, przyjęte odpowiednio w dniach 9 czerwca 2000 r., 11 marca 2005 r., 2 marca 2010 r. i 9 marca 2015 r.,

–  uwzględniając art. 157 ust. 4 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 9 września 2015 r. w sprawie wzmacniania pozycji dziewcząt przez edukację w UE(1),

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 8 marca 2016 r. w sprawie sytuacji uchodźczyń i kobiet ubiegających się o azyl w UE(2),

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 14 lutego 2017 r. w sprawie propagowania równości płci w odniesieniu do zdrowia psychicznego i badań klinicznych(3),

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 4 kwietnia 2017 r. w sprawie kobiet i ich roli na obszarach wiejskich(4),

–  uwzględniając rezolucję ONZ zatytułowaną „Przekształcamy nasz świat – agenda na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030”, przyjętą w dniu 25 września 2015 r. w Nowym Jorku podczas szczytu ONZ w sprawie zrównoważonego rozwoju,

–  uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/41/UE z dnia 7 lipca 2010 r. w sprawie stosowania zasady równego traktowania kobiet i mężczyzn prowadzących działalność na własny rachunek oraz uchylającą dyrektywę Rady 86/613/EWG(5),

–  uwzględniając Konwencję ONZ z 1979 r. w sprawie likwidacji wszelkich form dyskryminacji kobiet (CEDAW),

–  uwzględniając zalecenie ogólne nr 34 (2016) Komitetu ds. Likwidacji Dyskryminacji Kobiet dotyczące praw kobiet na obszarach wiejskich,

–  uwzględniając Konwencję Rady Europy o zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej (konwencja stambulska) oraz swoją rezolucję z dnia 12 września 2017 r.(6) w sprawie przystąpienia UE do tej konwencji,

–  uwzględniając porozumienie paryskie z dnia 12 grudnia 2015 r.,

–  uwzględniając art. 113 Regulaminu,

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji Praw Kobiet i Równouprawnienia (A8-0022/2018),

A.  mając na uwadze, że równość kobiet i mężczyzn stanowi jedną z podstawowych zasad UE, uznaną w Traktatach oraz w Karcie praw podstawowych;

B.  mając na uwadze, że piątym celem zrównoważonego rozwoju ONZ jest osiągnięcie równości płci i wzmocnienie pozycji kobiet i dziewcząt na całym świecie, oraz że cel ten należy w całości włączyć do agendy na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030, aby osiągnąć postępy w realizacji wszystkich zadań i celów zrównoważonego rozwoju; mając na uwadze, że jednym z celów zrównoważonego rozwoju jest „podwoić wydajność rolnictwa i dochody drobnych producentów żywności, w szczególności kobiet”;

C.  mając na uwadze, że Unia i jej państwa członkowskie powinny pełnić przewodnią rolę w procesie wzmacniania pozycji kobiet i dziewcząt oraz działać na rzecz osiągnięcia pełnej równości kobiet i mężczyzn na obszarze Unii, a także wspierać ten cel w ramach wszystkich stosunków zewnętrznych;

D.  mając na uwadze, że sytuacja społeczno-gospodarcza i warunki życia w ostatnich dziesięcioleciach znacząco się zmieniły i że istnieją znaczne różnice między poszczególnymi państwami;

E.  mając na uwadze, że brak działań po stronie rządów wymierzonych przeciwko nierówności płci stanowi zagrożenie dla obecnych i przyszłych osiągnięć w tej dziedzinie; mając na uwadze, że rozwiązanie problemu tradycyjnych relacji, stereotypów i przekonań dotyczących układu sił w stosunkach między kobietami a mężczyznami ma zasadnicze znaczenie dla wzmocnienia pozycji kobiet i eliminacji ubóstwa wśród kobiet;

F.  mając na uwadze, że dyskryminacja, której doświadczają kobiety, dotyczy również kobiet w środowisku wiejskim; mając na uwadze, że kobiety na świecie mieszkają w większości na obszarach wiejskich, przez co są bardziej narażone na liczne formy dyskryminacji ze względu na wiek, przynależność klasową, etniczną czy rasową, niepełnosprawność i tożsamość płciową;

G.  mając na uwadze, że kobiety uczestniczące w rynku pracy na obszarach wiejskich wykonują szeroki zakres prac, które wykraczają poza konwencjonalne rolnictwo;

H.  mając na uwadze, że kobiety mieszkające na obszarach wiejskich często otrzymują niższe wynagrodzenie niż mężczyźni za pracę przynoszącą takie same efekty, ich praca jest często formalnie nieuznawana, jak na przykład niepłatna praca opiekuńcza, i nie znajduje odzwierciedlenia w liczbie kobiet będących właścicielami gospodarstw rolnych; mając jednak na uwadze, że kobiety odgrywają kluczową rolę w przeprowadzeniu zmian gospodarczych, środowiskowych i społecznych wymaganych do osiągnięcia zrównoważonego rozwoju;

I.  mając na uwadze, że kobiety na obszarach wiejskich, będące często głównymi opiekunami w swoich rodzinach i społecznościach, napotykają liczne trudności w dostępie do opieki nad dziećmi i osobami starszymi dla swoich rodzin, co prowadzi do nadmiernego obciążania kobiet i utrudnia ich integrację na rynku pracy; mając na uwadze, że świadczenie wysokiej jakości usług opiekuńczych ma kluczowe znaczenie dla kobiet i sprzyja równowadze między życiem zawodowym a prywatnym;

J.  mając na uwadze, że kobiety na obszarach wiejskich wielokrotnie napotykają ograniczenia w dostępie do publicznych usług opieki zdrowotnej z uwagi na ograniczoną mobilność i brak dostępu do transportu lub środków łączności (np. telefonu komórkowego, z którego można by zamówić transport); mając na uwadze zapotrzebowanie na kompleksowe usługi opieki zdrowotnej ukierunkowane na dobre samopoczucie fizyczne, umysłowe i emocjonalne kobiet na obszarach wiejskich (np. w reakcji na przemoc ze względu na płeć); mając na uwadze, że na obszarach wiejskich dostęp do praw związanych ze zdrowiem seksualnym i reprodukcyjnym oraz edukacji w tym zakresie jest bardziej ograniczony;

K.  mając na uwadze, że utrzymanie zaludnienia na obszarach wiejskich, ze szczególnym uwzględnieniem obszarów o ograniczeniach naturalnych, ma zasadnicze znaczenie dla całego społeczeństwa, ponieważ od tego zależy ochrona środowiska naturalnego i krajobrazu;

L.  mając na uwadze, że istnieje bezpośredni związek między brakiem równości płci a degradacją środowiska;

M.  mając na uwadze, że zmiana klimatu i jej konsekwencje mają szczególny i nieproporcjonalnie negatywny wpływ na życie kobiet i dziewcząt na obszarach wiejskich; mając na uwadze, że kobiety na obszarach wiejskich są także wpływowymi inicjatorkami zmian w kierunku bardziej zrównoważonego i zdrowego ekologicznie rolnictwa oraz mogą odgrywać istotną rolę w tworzeniu zielonych miejsc pracy; mając na uwadze, że zapewnienie równego dostępu kobiet pracujących w rolnictwie do ziemi i innych zasobów produkcyjnych ma zasadnicze znaczenie dla osiągnięcia równości płci, bezpieczeństwa żywnościowego i skutecznych strategii w dziedzinie klimatu;

N.  mając na uwadze, że młode kobiety na obszarach wiejskich nadal doświadczają nierównego traktowania i dyskryminacji z wielu przyczyn jednocześnie; mając na uwadze, że konieczne są środki na rzecz promowania faktycznej równości mężczyzn i kobiet, aby zapewnić kobietom więcej możliwości zatrudnienia – w tym samozatrudnienia i pracy w sektorze nauk przyrodniczych, technologii, inżynierii i matematyki – które umożliwią im pozostanie na obszarach wiejskich, zapewniając w ten sposób wymianę pokoleniową oraz przetrwanie rolnictwa i obszarów wiejskich;

O.  mając na uwadze, że sektor rolny, w którym kobiety odgrywają istotną rolę, ma zasadnicze znaczenie dla żywotności obszarów wiejskich oraz dla wspomagania wymiany pokoleń, spójności społecznej i wzrostu gospodarczego; mając na uwadze, że rolnictwo powinno zapewniać bezpieczną, pożywną i zdrową żywność; mając na uwadze, że sektor rolnictwa powinien przyczyniać się do urozmaicenia krajobrazu, łagodzenia zmiany klimatu oraz zachowania różnorodności biologicznej i dziedzictwa kulturowego;

P.  mając na uwadze, że żywienie odgrywa istotną rolę w rozwoju i dobrostanie dziewcząt; mając na uwadze, że niewłaściwe odżywianie prowadzi do problemów fizycznych i psychicznych, takich jak zahamowanie wzrostu, bezpłodność, apatię, zmęczenie i problemy z koncentracją, zmniejszając przez to potencjał ekonomiczny kobiet oraz wpływając na dobrobyt ich szeroko pojętej rodziny i społeczności;

Q.  mając na uwadze konieczność uczestnictwa kobiet-rolników w organach podejmujących decyzje dotyczące sfery publicznej; mając na uwadze, że zrównoważona reprezentacja jest niezbędna dla osiągnięcia równości;

R.  mając na uwadze, że jeśli chodzi o zapobieganie zagrożeniom zawodowym, czynniki narażenia są różne w przypadku mężczyzn i w przypadku kobiet; mając na uwadze, że np. obliczenia mające na celu ocenę szkodliwego działania produktów chemicznych są często przeprowadzane w oparciu o budowę ciała mężczyzn, którzy zasadniczo mają większą masę mięśniową, a także pomija się szczegółowe zalecenia dla kobiet w ciąży lub karmiących piersią; mając na uwadze, że w związku z tym należy uwzględniać różne czynniki, aby przyjmować środki gwarantujące zdrowie kobiet na obszarach wiejskich;

S.  mając na uwadze, że dyskryminacja dotyka także kobiet w sektorze mediów; mając na uwadze, że media odgrywają kluczową rolę dla całego społeczeństwa i pożądane jest zatem, aby kobiety – które stanowią co najmniej 50 % społeczeństwa – były sprawiedliwie zaangażowane w tworzenie treści medialnych i podejmowanie decyzji w podmiotach medialnych;

T.  mając na uwadze, że rola sektora medialnego jest kluczowa dla promocji równouprawnienia kobiet i mężczyzn, ponieważ media nie tylko odzwierciedlają, ale i tworzą wzorce i normy postępowania, a tym samym w istotny sposób kształtują opinię publiczną i kulturę;

U.  mając na uwadze, że przekaz medialny przyczynia się do szerokiego zrozumienia wśród wszystkich warstw społeczeństwa złożoności sytuacji kobiet i mężczyzn;

V.  mając na uwadze, że konflikty w nieproporcjonalny sposób uderzają w kobiety i dzieci, których odsetek w obozach dla uchodźców lub wśród osób przemieszczających się w poszukiwaniu bezpieczeństwa jest najwyższy;

W.  mając na uwadze, że w wielu społeczeństwach kobiety nie mają równych praw do ziemi i nieruchomości na mocy środków prawnych, co pogłębia ubóstwo wśród kobiet i ogranicza ich rozwój ekonomiczny;

X.  mając na uwadze, że kobiety transpłciowe borykają się z nieproporcjonalnie częstszą dyskryminacją ze względu na swoją tożsamość płciową;

Y.  mając na uwadze, że większe wsparcie dla praw i zdrowia reprodukcyjnego i seksualnego stanowi warunek wstępny dla równouprawnienia płci i wzmocnienia pozycji kobiet;

Z.  mając na uwadze, że normy społeczne dotyczące ról kobiet i mężczyzn stawiają kobiety w trudniejszej sytuacji, zwłaszcza w zakresie zdrowia seksualnego i reprodukcyjnego oraz pod względem szkodliwych praktyk takich, jak okaleczanie żeńskich narządów płciowych oraz wczesne i przymusowe małżeństwa;

1.  kieruje do Rady następujące zalecenia:

  

Ogólne warunki wzmocnienia pozycji kobiet i dziewcząt

   a) potwierdzenie zdecydowanego zaangażowania w pekińską platformę działania;
   b) wspieranie matek będących przedsiębiorcami na obszarach wiejskich, ponieważ stoją one przed specyficznymi wyzwaniami; podkreśla, że wzmocnienie przedsiębiorczości wśród tych kobiet może nie tylko prowadzić do skutecznego godzenia życia zawodowego i rodzinnego, lecz także sprzyjać powstawaniu nowych możliwości w zakresie zatrudnienia i poprawie jakości życia na obszarach wiejskich oraz zachęcać inne kobiety do urzeczywistniania własnych projektów;
   c) położenie kresu wszelkim formom dyskryminacji wszystkich kobiet i dziewcząt na całym świecie oraz zwalczanie wszelkich form przemocy, które stanowią poważne naruszenia ich praw podstawowych będące z kolei bezpośrednią konsekwencją takiej dyskryminacji;
   d) zaangażowanie wszystkich rządów i zobowiązanie ich do opracowania programów mających na celu wyeliminowanie przemocy i szkodliwych praktyk uwarunkowanych płcią, takich jak małżeństwa dzieci, wczesne i wymuszone małżeństwa oraz okaleczanie narządów płciowych kobiet i handel ludźmi;
   e) wezwanie państw członkowskich do zwalczania stereotypów dotyczących płci, do inwestowania w zapewnianie kobietom i dziewczętom dostępu do dostosowanego do ich potrzeb kształcenia, uczenia się przez całe życie i szkolenia zawodowego, zwłaszcza na obszarach wiejskich i w szczególności w dziedzinach nauki, technologii, inżynierii i matematyki oraz przedsiębiorczości i innowacji, ponieważ obszary te są istotnymi narzędziami służącymi do osiągnięcia celów zrównoważonego rozwoju, oraz wezwanie do promowania równości w sektorze rolnym i spożywczym, a także turystyce i w innych dziedzinach gospodarki na obszarach wiejskich;
   f) opracowanie strategii politycznych mających na celu wyeliminowanie ubóstwa i zagwarantowanie odpowiedniego poziomu życia grupom szczególnie zagrożonym, w tym kobietom i dziewczętom, w szczególności za pośrednictwem systemów zabezpieczenia społecznego;
   g) propagowanie informacji, pomocy technicznej oraz wymiany dobrych praktyk między państwami członkowskimi w zakresie nadania statusu zawodowego małżonkom współpracującym w gospodarstwach rolnych, co pozwoli im korzystać z indywidualnych praw, w tym zwłaszcza z urlopu macierzyńskiego, ubezpieczenia społecznego w razie wypadku przy pracy, dostępu do kształcenia oraz uprawnień emerytalnych;
   h) wyeliminowanie zróżnicowania wynagrodzenia ze względu na płeć, różnic w dochodach przez całe życie oraz zróżnicowania emerytur;
   i) wezwanie państw członkowskich oraz organów lokalnych i regionalnych do zagwarantowania powszechnego dostępu do odpowiednich usług opieki nad dziećmi i osobami starszymi na obszarach wiejskich;
   j) zwrócenie się do państw członkowskich oraz do władz regionalnych i lokalnych o zapewnienie przystępnych cenowo i wysokiej jakości obiektów i usług publicznych i prywatnych potrzebnych w życiu codziennym, szczególnie na obszarach wiejskich, zwłaszcza w dziedzinie zdrowia, kształcenia i opieki; zauważa, że wymagałoby to zapewnienia wiejskich ośrodków opieki nad dziećmi, zakładów opieki zdrowotnej, placówek edukacyjnych, domów opieki nad osobami starszymi i niesamodzielnymi, usług zastępczych w razie choroby i ciąży oraz oferty kulturalnej;
   k) zagwarantowanie uwzględniania aspektu płci jako narzędzia włączania zasady równości płci i zwalczania dyskryminacji do wszystkich strategii politycznych i programów przez odpowiednie środki finansowe i zasoby ludzkie;
   l) uruchomienie potrzebnych środków w celu osiągnięcia równości płci przez uwzględnianie aspektu płci we wszystkich strategiach politycznych i działaniach, w tym przez sporządzanie budżetu z uwzględnieniem aspektu płci, jako narzędzia włączania zasady równości płci i zwalczania dyskryminacji;
   m) zapewnienie pełnego zaangażowania Parlamentu i jego Komisji Praw Kobiet i Równouprawnienia w proces podejmowania decyzji dotyczących stanowiska UE na 62. sesję Komisji ONZ ds. Statusu Kobiet;
  

Wzmocnienie pozycji kobiet na obszarach wiejskich

   n) przypomnienie, że Konwencja w sprawie likwidacji wszelkich form dyskryminacji kobiet zawiera zobowiązanie do likwidacji bezpośredniej i pośredniej dyskryminacji kobiet poprzez środki prawne, polityczne i programowe we wszystkich dziedzinach życia, a jej art. 14 stanowi jedyne międzynarodowe zobowiązanie dotyczące specjalnych potrzeb kobiet na obszarach wiejskich;
   o) zagwarantowanie, by dziewczęta i kobiety na obszarach wiejskich mogły korzystać z łatwo dostępnej i przystępnej cenowo edukacji formalnej i nieformalnej, w tym szkoleń, na wysokim poziomie, która powinna umożliwiać im nabywanie nowych i rozwijanie posiadanych umiejętności zarządczych, finansowych, ekonomicznych, marketingowych i biznesowych, a także edukacji w zakresie obywatelstwa, społeczeństwa i polityki oraz szkoleń dotyczących technologii i zrównoważonego rolnictwa; zapewnienie kobietom takich samych szans i swobody wyboru w kwestii ścieżki kariery, którą chcą realizować;
   p) dopilnowanie, aby dziewczęta i kobiety na obszarach wiejskich miały łatwy dostęp do kredytów i zasobów produkcyjnych oraz uzyskiwały wsparcie dla swoich inicjatyw w zakresie przedsiębiorczości i innowacji;
   q) ochrona prawa i dostępu do powszechnej opieki zdrowotnej wysokiej jakości uwzględniającej różnice fizjologiczne między kobietami i mężczyznami oraz dostosowanej do potrzeb kobiet i dziewcząt na obszarach wiejskich, w szczególności jeśli chodzi o zdrowie i prawa seksualne i reprodukcyjne;
   r) potępienie wszelkich form przemocy wobec kobiet i zapewnienie, by jej ofiary mieszkające na obszarach wiejskich i oddalonych nie były pozbawione równego dostępu do pomocy;
   s) zwiększenie skuteczności, przejrzystości i demokratycznego charakteru instytucji międzynarodowych, krajowych, regionalnych i lokalnych, które wspierają i wzmacniają pozycję kobiet na obszarach wiejskich, gwarantując ich obecność dzięki równemu uczestnictwu;
   t) ułatwianie kobietom na obszarach wiejskich przechodzenia z gospodarki nieformalnej do formalnej oraz uznanie, że kobiety na obszarach wiejskich pracują w wielu dziedzinach i często inicjują zmiany prowadzące do zrównoważonego i ekologicznego rolnictwa, bezpieczeństwa żywnościowego i tworzenia zielonych miejsc pracy;
   u) planowanie i wdrażanie polityki rolnej odpornej na zmianę klimatu, należycie uwzględniającej szczególne zagrożenia, z jakimi borykają się kobiety na obszarach wiejskich w następstwie katastrof naturalnych lub wywołanych przez człowieka;
   v) zagwarantowanie udziału kobiet i dziewcząt na obszarach wiejskich w podejmowaniu decyzji dotyczących planowania i reagowania na katastrofy i inne kryzysy na wszystkich etapach, od wczesnego ostrzegania po udzielanie pomocy, przywracanie stanu sprzed katastrofy, odnowę i odbudowę, a także zagwarantowanie im bezpieczeństwa w przypadku katastrof i innych kryzysów;
   w) przyjęcie wszystkich środków koniecznych do zagwarantowania, by kobiety na obszarach wiejskich korzystały z bezpiecznego, czystego i zdrowego środowiska;
   x) zapewnianie dostępnej infrastruktury wysokiej jakości oraz wysokiej jakości usług publicznych dostępnych dla kobiet i społeczności na obszarach wiejskich, a także inwestowanie w ich rozwój i utrzymanie;
   y) ułatwianie rozwoju cyfrowego, ponieważ może on znacząco przyczynić się do tworzenia miejsc pracy przez poprawę dostępu do samozatrudnienia, pobudzanie konkurencyjności i rozwoju turystyki oraz zapewnianie lepszej równowagi między życiem zawodowym a rodzinnym;
   z) wspieranie tworzenia i działalności grup społeczności lokalnych, które powinny spotykać się cyklicznie w celu dyskutowania o problemach i wyzwaniach związanych z rozwojem oraz podejmowania konstruktywnych działań;
   aa) wezwanie państw członkowskich, partnerów społecznych i społeczeństwa obywatelskiego do wspierania i promowania uczestnictwa kobiet w procesie podejmowania decyzji oraz w organach kierowniczych w stowarzyszeniach i organizacjach zawodowych, biznesowych i związkowych działających w dziedzinach polityki wiejskiej, zdrowia, edukacji i rolnictwa oraz w organach zarządzających i reprezentujących dzięki równemu uczestnictwu;
   ab) uznanie i wspieranie aktywnej roli kobiet na obszarach wiejskich i wkładu kobiet w gospodarkę jako przedsiębiorców, szefowych firm rodzinnych i propagatorek zrównoważonego rozwoju;
   ac) zapewnienie kobietom na obszarach wiejskich praw własności, zwłaszcza gospodarstw rolnych i dziedziczenia ziemi, co jest ważnym narzędziem służącym do wzmocnienia ich pozycji ekonomicznej i umożliwienia im pełnego udziału w rozwoju obszarów wiejskich i czerpania z tego korzyści;
   ad) zapewnienie kobietom na obszarach wiejskich dostępu do zasobów produkcyjnych, platform elektronicznych, rynków, obiektów handlowych i usług finansowych; wspieranie rynków lokalnych, regionalnych i tradycyjnych – w tym giełd spożywczych – ponieważ są to miejsca, w których kobiety zwykle mają więcej możliwości bezpośredniej sprzedaży swoich produktów, co przekłada się na dodatkowe wzmocnienie ich pozycji ekonomicznej;
   ae) promowanie zatrudnienia kobiet w sektorach nauki, technologii, inżynierii i matematyki, zwłaszcza na stanowiskach wspierających gospodarkę o obiegu zamkniętym i walkę ze zmianą klimatu;
   af) rozwijanie polityki, usług i programów w zakresie zatrudnienia mających na celu rozwiązywanie problemów kobiet na obszarach wiejskich, które często pracują w sektorze nieformalnym i mogą doświadczać dyskryminacji z wielu przyczyn jednocześnie, w tym ze względu na płeć, wiek, pochodzenie klasowe czy etniczne, wyznanie, niepełnosprawność czy tożsamość płciową; udzielanie odpowiednio dostosowanej pomocy i wsparcia z uwzględnieniem ich potrzeb i interesów;
   ag) opracowanie programów zapewniających kobietom i ich rodzinom dostęp do powszechnych systemów zabezpieczenia społecznego, które miałyby wpływ na ich przyszłe emerytury, a tym samym zmniejszyłyby zróżnicowanie emerytur, które ma charakter wieloaspektowy;
   ah) gromadzenie danych segregowanych według kryterium płci oraz opracowanie danych statystycznych na temat wartości, sytuacji, warunków i potrzeb kobiet na obszarach wiejskich, które umożliwią opracowanie odpowiednich strategii politycznych; regularne monitorowanie sytuacji kobiet na obszarach wiejskich;
   ai) wezwanie do ratyfikacji i wdrożenia Konwencji ONZ o prawach osób niepełnosprawnych, w tym jej art. 6 zatytułowanego „Niepełnosprawne kobiety”; zagwarantowanie dostępności produktów, infrastruktury i usług;
   aj) wezwanie Komisji, państw członkowskich oraz organów regionalnych i lokalnych do zapewnienia dostępnych i wysokiej jakości obiektów i usług publicznych i prywatnych stworzonych specjalnie z myślą o potrzebach związanych z życiem codziennym na obszarach wiejskich, a także warunków koniecznych do poprawy równowagi między życiem zawodowym a prywatnym kobiet na obszarach wiejskich, zwłaszcza przez zapewnienie placówek opieki dla osób pozostających na utrzymaniu, łatwo dostępnej opieki zdrowotnej i łatwo dostępnego transportu publicznego;
   ak) podkreślenie znaczenia włączenia odpowiednich zabezpieczeń do polityk UE dotyczących warunków życia i pracy kobiet zatrudnionych jako sezonowe pracownice rolne, zwłaszcza w zakresie konieczności zapewnienia im ochrony socjalnej, ubezpieczenia zdrowotnego i opieki zdrowotnej; zachęcanie organów regionalnych, lokalnych i krajowych oraz innych instytucji do gwarantowania podstawowych praw człowieka pracowników migrujących i sezonowych oraz ich rodzin, w szczególności kobiet i osób znajdujących się w niekorzystnej sytuacji, a także do wspierania ich integracji ze społecznością lokalną;
  

Udział kobiet w środkach przekazu i technologiach informacyjno-komunikacyjnych oraz dostęp do nich, a także oddziaływanie i stosowanie tych środków i technologii jako narzędzia rozwoju i wzmocnienia pozycji kobiet

   al) zapewnienie dostępu do niezawodnej szybkiej szerokopasmowej infrastruktury internetowej i związanych z nią usług; inwestowanie w korzystanie z nowych technologii na obszarach wiejskich i w rolnictwie oraz promowanie stosowania takich technologii; uznanie znaczenia płynących z nich korzyści społecznych, psychologicznych i gospodarczych; dążenie do wypracowania kompleksowego podejścia („cyfrowa wioska”); wspieranie równych szans w dostępie do tych technologii oraz szkoleń dotyczących ich wykorzystania;
   am) poświęcanie uwagi obecności kobiet w sektorze mediów i postępom w tym zakresie oraz niestereotypowym treściom medialnym;
   an) zachęcanie organizacji mediów publicznych do wprowadzania własnych strategii w dziedzinie równości zapewniających zrównoważoną reprezentację mężczyzn i kobiet w organach decyzyjnych;
   ao) zapewnienie skutecznej walki z rosnącą seksualizacją wizerunku kobiet i dziewcząt w środkach masowego przekazu, przy należytym poszanowaniu wolności wypowiedzi;
   ap) zachęcanie organizacji medialnych, by zapobiegały stosowaniu kultury organizacyjnej, która często utrudnia zachowanie równowagi między życiem zawodowym a prywatnym;
   aq) wyeliminowanie zróżnicowania wynagrodzenia ze względu na płeć w sektorze medialnym za pomocą środków zwalczających dyskryminację i zapewniających równą płacę za taką samą pracę wykonywaną przez kobiety i mężczyzn;
   ar) podjęcie wszelkich niezbędnych środków zapobiegających popełnianiu aktów przemocy przeciwko dziennikarzom śledczym, ze szczególnym uwzględnieniem dziennikarek, które często są bardziej podatne na zagrożenia;

2.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszego zalecenia Radzie oraz, tytułem informacji, Komisji.

(1) Dz.U. C 316 z 22.9.2017, s. 182.
(2) Dz.U. C 50 z 9.2.2018, s. 25.
(3) Teksty przyjęte, P8_TA(2017)0028.
(4) Teksty przyjęte, P8_TA(2017)0099.
(5) Dz.U. L 180 z 15.7.2010, s. 1.
(6) Teksty przyjęte, P8_TA(2017)0329.

Ostatnia aktualizacja: 1 października 2018Informacja prawna - Polityka ochrony prywatności