Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–  έχοντας υπόψη τη σύμβαση-πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών για την κλιματική αλλαγή (UNFCCC) και το πρωτόκολλο του Κιότο,

–  έχοντας υπόψη τη Συμφωνία του Παρισιού, απόφαση 1/CP.21 και την 21η Διάσκεψη των Μερών (COP 21) που συμβλήθηκαν στην UNFCCC, και την 11η Διάσκεψη των Μερών που επέχει θέση συνόδου των μερών του Πρωτοκόλλου του Κιότο (CMP 11), η οποία έλαβε χώρα στο Παρίσι, Γαλλία από τις 30 Νοεμβρίου 2015 έως τις 11 Δεκεμβρίου 2015,

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 7 παράγραφος 2 και το άρθρο 11 παράγραφος 2 της Συμφωνίας του Παρισιού, η οποία αναγνωρίζει τις τοπικές, υποεθνικές και περιφερειακές διαστάσεις της κλιματικής αλλαγής και της δράσης για το κλίμα·

–  έχοντας υπόψη τη θέση του της 4ης Οκτωβρίου 2016 σχετικά με το σχέδιο απόφασης του Συμβουλίου για τη σύναψη, εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Συμφωνίας του Παρισιού που εγκρίθηκε στο πλαίσιο της Σύμβασης-πλαισίου των Ηνωμένων Εθνών για την κλιματική αλλαγή(1),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 6ης Οκτωβρίου 2016 σχετικά με την υλοποίηση της Συμφωνίας του Παρισιού και τη Διάσκεψη του ΟΗΕ για την κλιματική αλλαγή, του 2016, στο Μαρακές του Μαρόκου (COP 22)(2),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 4ης Οκτωβρίου 2017 σχετικά με τη διάσκεψη του 2017 των Ηνωμένων Εθνών για την κλιματική αλλαγή, στη Βόννη της Γερμανίας (COP 23)(3),

–  έχοντας υπόψη τους νέους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης του ΟΗΕ, και ιδίως τον στόχο 11 για τη δημιουργία ασφαλών, ανθεκτικών και βιώσιμων πόλεων χωρίς αποκλεισμούς,

–  έχοντας υπόψη τις προβλέψεις του Συμφώνου του Άμστερνταμ για τη θέσπιση του αστικού θεματολογίου της ΕΕ,

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 9ης Σεπτεμβρίου 2015 σχετικά με την αστική διάσταση των πολιτικών της ΕΕ(4),

–  έχοντας υπόψη τις εκθέσεις του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος (ΕΟΠ) αριθ. 12/2016 με τίτλο «Προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή στην Ευρώπη το 2016» και αριθ. 1/2017 με τίτλο «Κλιματική αλλαγή, επιπτώσεις και ευπάθεια στην Ευρώπη το 2016»,

–  έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής, της 2ας Μαρτίου 2016, με τίτλο: «Η πορεία μετά το Παρίσι: αξιολόγηση των συνεπειών της Συμφωνίας του Παρισιού» (COM(2016)0110),

–  έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής, της 16ης Απριλίου 2013, με τίτλο «Στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή» (COM(2013)0216),

–  έχοντας υπόψη τη γνωμοδότηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Περιφερειών, της 8ης Φεβρουαρίου 2017, με τίτλο «Προς μια νέα στρατηγική της ΕΕ για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή – Μια ολοκληρωμένη προσέγγιση»(5),

–  έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής, της 18ης Ιουλίου 2014, με τίτλο «Η αστική διάσταση των πολιτικών της ΕΕ – Βασικά χαρακτηριστικά ενός αστικού θεματολογίου της ΕΕ» (COM(2014)0490),

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 8 του κανονισμού περί κοινών διατάξεων (ΚΚΔ) (κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1303/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013(6)), που ορίζει ότι «οι στόχοι των ΕΔΕΤ επιδιώκονται στο πλαίσιο της βιώσιμης ανάπτυξης»,

–  έχοντας υπόψη τις συμφωνίες εταιρικής σχέσης και τα προγράμματα του ΚΚΔ τα οποία, σύμφωνα με το άρθρο 8 του ΚΚΔ, προωθούν την απόδοση των πόρων, τον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής και την προσαρμογή σε αυτήν,

–  έχοντας υπόψη τους ειδικούς θεματικούς στόχους που υποστηρίζονται από κάθε ΕΔΕΤ, συμπεριλαμβανομένων της τεχνολογικής ανάπτυξης και της καινοτομίας, της μετάβασης προς μια οικονομία χαμηλών ανθρακούχων εκπομπών, της προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή και της ενισχυμένης απόδοσης των πόρων,

–  έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής, της 3ης Μαρτίου 2010, με τίτλο «Ευρώπη 2020 – Στρατηγική για έξυπνη, διατηρήσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη» (COM(2010)2020),

–  έχοντας υπόψη την πέμπτη έκθεση αξιολόγησης της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Αλλαγή του Κλίματος,

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 52 του Κανονισμού του,

–  έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Περιφερειακής Ανάπτυξης και τη γνωμοδότηση της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων (A8-0045/2018),

A.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η αύξηση των ακραίων καιρικών φαινομένων είναι άμεσο επακόλουθο της ανθρωπογενούς κλιματικής αλλαγής και θα συνεχίσει να έχει αρνητικό αντίκτυπο σε πολλά μέρη της Ευρώπης με μεγαλύτερη συχνότητα, καθιστώντας πιο ευάλωτα τα οικοσυστήματα στα οποία κατοικούν άνθρωποι· λαμβάνοντας επίσης υπόψη ότι, σύμφωνα με σενάρια της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Αλλαγή του Κλίματος, η θερμοκρασία του πλανήτη θα μπορούσε να αυξηθεί κατά 0,9 έως 5,8 °C έως το 2100·

B.  λαμβάνοντας υπόψη ότι το 7ο Πρόγραμμα Δράσης για το Περιβάλλον (ΠΔΠ), το οποίο θα λειτουργεί ως γνώμονας για την ευρωπαϊκή περιβαλλοντική πολιτική έως το 2020, ορίζει τη βελτίωση της βιωσιμότητας των πόλεων της Ένωσης ως στόχο προτεραιότητας, σε συνδυασμό με τους τρεις οριζόντιους βασικούς στόχους που σχετίζονται με την προστασία, διατήρηση και ενίσχυση του φυσικού κεφαλαίου της Ένωσης, με τη μετατροπή της Ένωσης σε μια οικονομία αποδοτική ως προς τους πόρους, πράσινη, ανταγωνιστική και με χαμηλές εκπομπές άνθρακα, και με την προστασία των πολιτών της Ένωσης από περιβαλλοντικές πιέσεις και κινδύνους που απειλούν την υγεία και την ευημερία τους·

Γ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η αλλαγή του κλίματος θα μπορούσε να επιτείνει τις αλλαγές στην κοινωνία, εάν δεν ληφθούν περαιτέρω μέτρα· λαμβάνοντας υπόψη ότι θα πρέπει να συνεκτιμηθούν οι σημαντικές μεταναστευτικές ροές που αναμένονται ως αποτέλεσμα αυτών των παγκόσμιων κλιματικών αλλαγών και προκύπτουν από τις συνέπειες των μετακινήσεων πληθυσμών, θέτοντας νέες απαιτήσεις για τις υποδομές των πόλεων·

Δ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με τα κύρια πορίσματα της έκθεση του ΕΟΠ αριθ. 12/2016, η πραγματικότητα της κλιματικής αλλαγής είναι ήδη αισθητή στην ΕΕ υπό τη μορφή ακραίων καιρικών φαινομένων και σταδιακών, μακρόχρονων επιπτώσεων, όπως τυφώνες, καταιγίδες, απερήμωση, ξηρασία, διάβρωση των ακτών και της γης, έντονες βροχοπτώσεις, καύσωνες, πλημμύρες, άνοδος της στάθμης της θάλασσας, λειψυδρία, δασικές πυρκαγιές και εξάπλωση τροπικών ασθενειών·

E.  λαμβάνοντας υπόψη ότι λόγω της κλιματικής αλλαγής υπάρχει αυξημένος κίνδυνος εξαφάνισης ορισμένων ειδών φυτών και ζώων και εμφάνισης λοιμωδών νόσων που οφείλονται σε κλιματικούς παράγοντες· λαμβάνοντας υπόψη ότι περιοχές, όπως οι εξόχως απόκεντρες περιφέρειες καθώς και άλλες περιφέρειες της ΕΕ που μπορούν να χαρακτηρίζονται από τοπογραφική ευπάθεια, βιώνουν τις επιπτώσεις της αλλαγής του κλίματος ακόμη πιο έντονα·

ΣΤ.  λαμβάνοντας, επιπλέον, υπόψη ότι πρόσφατες μελέτες δείχνουν ότι οι διάφορες παρατηρούμενες αλλαγές στο περιβάλλον και την κοινωνία, όπως είναι οι αλλαγές στα δασικά είδη, η εγκατάσταση χωροκατακτητικών ξένων ειδών και τα κρούσματα ασθενειών, έχουν προκληθεί ή ενισχύονται από την παγκόσμια κλιματική αλλαγή, καθιστώντας τους ανθρώπους, τη φύση και τα κατοικούμενα οικοσυστήματα πιο ευάλωτα, αν δεν ληφθούν συγκεκριμένα μέτρα· λαμβάνοντας υπόψη ότι η ολοκληρωμένη στήριξη της ΕΕ, με στόχο να ενισχυθεί η αλληλεγγύη και να βελτιωθεί η ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών μεταξύ των κρατών μελών, θα συμβάλει στο να διασφαλιστεί ότι οι περιοχές που πλήττονται περισσότερο από την κλιματική αλλαγή θα είναι σε θέση να λαμβάνουν τα απαραίτητα μέτρα για την προσαρμογή·

Ζ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η κλιματική αλλαγή επηρεάζει τις κοινωνικές ανισότητες, που βαίνουν ήδη αυξανόμενες κατά την τελευταία δεκαετία στην ΕΕ, καθώς καθιστά πιο ευάλωτους τους ασθενέστερους πληθυσμούς της κοινωνίας, οι οποίοι έχουν λιγότερες ικανότητες και πόρους για την αντιμετώπιση των επιπτώσεών της· λαμβάνοντας υπόψη ότι το ευάλωτο των ατόμων στις συνέπειες της αλλαγής του κλίματος καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό από την ικανότητά τους να αποκτούν πρόσβαση σε βασικούς πόρους και λαμβάνοντας υπόψη ότι οι δημόσιες αρχές πρέπει να εγγυώνται την πρόσβαση στους εν λόγω βασικούς πόρους·

H.  λαμβάνοντας υπόψη ότι περίπου το 72,5% των πολιτών της ΕΕ, ήτοι περίπου 395 εκατομμύρια άνθρωποι, ζουν σε πόλεις· λαμβάνοντας, επιπλέον, υπόψη ότι η ΕΕ είναι υπεύθυνη για το 9% των παγκόσμιων εκπομπών, ενώ οι αστικές περιοχές αντιστοιχούν στο 60-80% της παγκόσμιας κατανάλωσης ενέργειας και σε ανάλογα ποσοστά εκπομπών CO2·

Θ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι επιλογές όσον αφορά τις αστικές υποδομές θα έχουν αντίκτυπο στην ικανότητα των πόλεων να αντεπεξέλθουν στην κλιματική αλλαγή· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι πόλεις, οι εταιρείες και άλλοι μη κρατικοί φορείς έχουν δυνατότητες μετριασμού της τάξης των 2,5-4 δισεκατομμυρίων τόνων CO2 έως το 2020· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι περιφέρειες και οι δήμοι μπορούν να περιορίσουν τις παγκόσμιες εκπομπές κατά 5% για να τηρηθούν οι στόχοι της Συμφωνίας του Παρισιού και λαμβάνοντας υπόψη ότι έχουν τη δυνατότητα να μειώσουν σημαντικά τις παγκόσμιες εκπομπές·

Ι.  λαμβάνοντας υπόψη ότι ο στόχος βιώσιμης ανάπτυξης (ΣΒΑ) αριθ. 11 («Επίτευξη ασφαλών, ανθεκτικών, βιώσιμων και χωρίς αποκλεισμούς πόλεων και οικισμών») αποσκοπεί αφενός στη σημαντική αύξηση, έως το 2020, του αριθμού των πόλεων και των οικισμών που εγκρίνουν και υλοποιούν ολοκληρωμένες πολιτικές και σχέδια με στόχο την ένταξη, την ενεργειακή απόδοση, τον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής και την προσαρμογή σε αυτήν, καθώς και την ανθεκτικότητα έναντι καταστροφών, αφετέρου στην ανάπτυξη και την υλοποίηση, σύμφωνα με το πλαίσιο Σεντάι για τη μείωση του κινδύνου καταστροφών 2015-2030, μιας ολιστικής διαχείρισης του κινδύνου καταστροφών σε όλα τα επίπεδα·

ΙΑ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι δημοτικές αρχές συγκαταλέγονται στους βασικούς αποδέκτες ευρωπαϊκής χρηματοδότησης·

ΙΒ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι το άρθρο 7 παράγραφος 2 της Συμφωνίας του Παρισιού αναγνωρίζει ότι «η προσαρμογή αποτελεί παγκόσμια πρόκληση με τοπικές, υποεθνικές, εθνικές, περιφερειακές και διεθνείς διαστάσεις, την οποία αντιμετωπίζουν όλοι»· λαμβάνοντας υπόψη ότι η ανάληψη δράσης από τις τοπικές αρχές και τους μη κρατικούς παράγοντες είναι ζωτικής σημασίας προκειμένου οι κυβερνήσεις να είναι σε θέση να εκπληρώσουν τις δεσμεύσεις τους στο πλαίσιο της παγκόσμιας δράσης για το κλίμα·

ΙΓ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η στρατηγική της ΕΕ για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή (COM(2013)0216) καθώς και η αντίστοιχη νομοθεσία της ΕΕ σχετικά με τα Ευρωπαϊκά Διαρθρωτικά και Επενδυτικά Ταμεία (ΕΔΕΤ) εντοπίζουν τους κύριους στόχους και τις συναφείς δράσεις πολιτικής, κυρίως μέσω της καθιέρωσης μηχανισμών όπως οι εκ των προτέρων αιρεσιμότητες και οι συναφείς με το κλίμα θεματικοί στόχοι στο πλαίσιο της πολιτικής για τη συνοχή της περιόδου 2014-2020, και ειδικότερα οι θεματικοί στόχοι (ΘΣ) 4: «Υποστήριξη της μετάβασης προς μια οικονομία χαμηλών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα σε όλους τους τομείς»· ΘΣ 5: «Προαγωγή της προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή, της πρόληψης και της διαχείρισης των κινδύνων» και ΘΣ 6: «Διατήρηση και προστασία του περιβάλλοντος και προώθηση της αποδοτικότητας των πόρων», οι οποίοι έχουν επιτύχει περισσότερη και καλύτερα στοχευμένη χρηματοδότηση για την κλιματική δράση στο πλαίσιο τουλάχιστον ορισμένων από τα ΕΔΕΤ·

ΙΔ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι περιφέρειες και πόλεις έχουν ήδη καταδείξει τη δέσμευσή τους στη διαδικασία της UNFCCC με τη συνεισφορά τους στις πρωτοβουλίες «Θεματολόγιο δράσης Λίμας-Παρισιού» (LPAA) και «Ζώνη μη κρατικών παραγόντων για τη δράση για το κλίμα» (NAZCA)·

Γενικό πλαίσιο

1.  επιδοκιμάζει τον ρόλο που διαδραμάτισε η ΕΕ στη Συμφωνία του Παρισιού (COP 21) και τον ρόλο της ως παγκόσμιου ηγέτη στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής· επισημαίνει ότι η Ευρώπη έχει έναν από τους πιο φιλόδοξους στόχους σχετικά με την κλιματική αλλαγή στον κόσμο· προτρέπει να θεωρηθεί ο μετριασμός της κλιματικής αλλαγής σημαντική προτεραιότητα της ενωσιακής πολιτικής για τη συνοχή, με σκοπό την εκπλήρωση και τη διατήρηση των δεσμεύσεων της Συμφωνίας του Παρισιού (COP 21), με την προώθηση της καινοτομίας καθαρής ενέργειας, της κυκλικής οικονομίας, των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και της ενεργειακής απόδοσης και παράλληλα με την επιφύλαξη των αναγκαίων δράσεων προσαρμογής, ενώ θα πρέπει να διατηρηθεί ο βασικός ρόλος και οι στόχοι της πολιτικής για τη συνοχή σύμφωνα με το άρθρο 174 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ)·

2.  εγκρίνει την προσέγγιση για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής που ορίζουν οι στόχοι βιώσιμης ανάπτυξης (ΟΗΕ) και το Σύμφωνο του Άμστερνταμ (αστικό θεματολόγιο της ΕΕ)· τονίζει ότι η Ευρώπη πρέπει να γίνει πραγματική ηγετική δύναμη παγκοσμίως στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, όπως προτείνει η Επιτροπή, και υπενθυμίζει ότι το αστικό θεματολόγιο της ΕΕ συμβάλλει στην εφαρμογή του θεματολογίου του ΟΗΕ για τη βιώσιμη ανάπτυξη με ορίζοντα το 2030 μέσω του στόχου για ασφαλείς και βιώσιμες πόλεις χωρίς αποκλεισμούς· λαμβάνει υπόψη, στο πλαίσιο αυτό, την ποικιλία των διαφορών μεταξύ των ευρωπαϊκών τοπικών αρχών και τις ποικίλες τους δυνατότητες· ζητεί την υιοθέτηση ευέλικτης, ειδικά προσαρμοσμένης προσέγγισης για την υλοποίηση του αστικού θεματολογίου, που θα παρέχει κίνητρα και καθοδήγηση για την πλήρη αξιοποίηση των δυνατοτήτων των πόλεων·

3.  υπενθυμίζει ότι στο ψήφισμά του, της 14ης Οκτωβρίου 2015, με τίτλο «Προς μια νέα διεθνή συμφωνία για το κλίμα στο Παρίσι»(7), ζητεί από τα κράτη μέλη να εξετάσουν το ενδεχόμενο ανάληψης συμπληρωματικών δεσμεύσεων για τη μείωση των αερίων θερμοκηπίου· υπογραμμίζει την ανάγκη να επιτευχθεί το υψηλότερο δυνατό επίπεδο διαφάνειας και ελέγχου της διαδικασίας της COP 21·

4.  καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να θέσουν φιλόδοξους στόχους για τον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής και την προσαρμογή σε αυτήν σύμφωνα με την υφιστάμενη νομοθεσία της ΕΕ για τη δράση για το κλίμα και σύμφωνα με το αίτημα που διατύπωσε η Επιτροπή των Περιφερειών στη γνωμοδότηση που εξέδωσε στις 9 Φεβρουαρίου 2017 με τίτλο «Προς μια νέα στρατηγική της ΕΕ για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή ­ – Μια ολοκληρωμένη προσέγγιση»·

5.  αποδοκιμάζει τις ανεύθυνες στρατηγικές που θέτουν σε κίνδυνο το περιβάλλον, όπως ορισμένες οικονομικές δραστηριότητες και συγκεκριμένοι βιομηχανικοί τομείς που δημιουργούν τα υψηλά επίπεδα ρύπανσης, και τονίζει την ευθύνη όλων των τμημάτων της κοινωνίας για τη συμβολή σε μέτρα που είναι ζωτικής σημασίας για την αναστροφή των τάσεων που απειλούν τη ζωή στον πλανήτη· τονίζει το γεγονός ότι υπάρχει έλλειψη πληροφοριών σχετικά με τα μέτρα που λαμβάνονται από ορισμένους βιομηχανικούς κλάδους για την καταπολέμηση των επιπτώσεων της ρύπανσης, καθώς και με την εξεύρεση λύσεων που ρυπαίνουν λιγότερο· εκφράζει τη λύπη του ωστόσο που ορισμένοι διαμορφωτές κοινής γνώμης στους τομείς των επιστημών, των ΜΜΕ και της πολιτικής εξακολουθούν να αρνούνται τα αποδεικτικά στοιχεία της αλλαγής του κλίματος·

6.  εκφράζει τη λύπη του για τη δεδηλωμένη πρόθεση των ΗΠΑ να αποσυρθούν από τις Συμφωνίες του Παρισιού και εκφράζει την ικανοποίησή του για τον μεγάλο αριθμό μη ομοσπονδιακών παραγόντων, ιδίως πολιτειών και πόλεων των ΗΠΑ που επιβεβαίωσαν εκ νέου τη δέσμευσή τους για την επίτευξη των στόχων που έθεσε η Συμφωνία του Παρισιού· ενθαρρύνει τις τοπικές και περιφερειακές αρχές των Ηνωμένων Πολιτειών που επιθυμούν να συμμετάσχουν στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής να συνεργαστούν και να συνάψουν εταιρικές σχέσεις με άλλους δημόσιους και ιδιωτικούς εταίρους στα έργα τους και να ανταλλάξουν ορθές πρακτικές στον τομέα αυτόν· ζητεί νέα διακυβέρνηση που θα μπορούσε να διασφαλίσει τα αναγκαία κεφάλαια για τη δράση για το κλίμα, καθώς και για καλύτερη ενσωμάτωση των περιφερειών και των δήμων και των φορέων εκπροσώπησής τους·

7.  τονίζει ότι οι πόλεις πρέπει να διαδραματίσουν αποφασιστικό ρόλο στην καταπολέμηση της αλλαγής του κλίματος, σε συντονισμό και σε αλληλεξάρτηση με τις εθνικές αρχές και τις περιφέρειες στις οποίες ανήκουν· ενθαρρύνει την περαιτέρω συνεργασία μεταξύ υποεθνικών ηγετών και εθνικών κυβερνήσεων σε διεθνές επίπεδο μέσω πλατφορμών όπως η Friends of Cities· πιστεύει ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση της ολοκληρωμένης βιώσιμης αστικής ανάπτυξης οι τοπικές αρχές πρέπει να διαθέτουν την εξουσία όχι μόνο να επιλέγουν έργα, αλλά και να προετοιμάσουν, να σχεδιάσουν και να υλοποιήσουν τοπικά αναπτυξιακά προγράμματα· υπογραμμίζει τις ενδεχόμενες θετικές πτυχές για την ανάπτυξη και τις «πράσινες» θέσεις εργασίας·

8.  επισημαίνει ότι οι τοπικές αρχές είναι υπεύθυνες για την υλοποίηση της πλειονότητας των μέτρων μετριασμού και προσαρμογής σε σχέση με την κλιματική αλλαγή, και του μεγαλύτερου μέρους της νομοθεσίας της ΕΕ στον τομέα αυτό· υπογραμμίζει την ανάγκη να αναληφθεί δράση όσον αφορά τον πολεοδομικό σχεδιασμό, την κινητικότητα, τις δημόσιες μεταφορές και υποδομές, την ενεργειακή απόδοση των κτηρίων, τις εκστρατείες εκπαίδευσης, τις έξυπνες πόλεις, τα έξυπνα δίκτυα και τις περιφερειακές επιδοτήσεις, με σκοπό την υλοποίηση της Συμφωνίας του Παρισιού·

9.  σημειώνει ότι οι δήμαρχοι λογοδοτούν απευθείας στους δημότες για τις αποφάσεις τους και μπορούν να δρουν πιο αποτελεσματικά και γρήγορα, συχνά μάλιστα με άμεσα αποτελέσματα που έχουν μεγαλύτερο αντίκτυπο·

10.  ζητεί από τις εθνικές κυβερνήσεις να βοηθούν τις πόλεις και τις περιφέρειες να εκπληρώσουν τις διεθνείς δεσμεύσεις για τη στήριξη πρωτοβουλιών για το κλίμα και την ενέργεια σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο·

11.  υπενθυμίζει ότι η κλιματική αλλαγή αλληλεπιδρά με κοινωνικούς και οικονομικούς παράγοντες και, ως εκ τούτου, χρειάζεται μια σφαιρική θεώρηση, που είναι λειτουργική σε τοπική και περιφερειακή κλίμακα·

12.  προειδοποιεί για το κόστος εις βάρος της κοινωνίας και για τις οικονομικές επιπτώσεις από τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου που επηρεάζουν τις αστικές υποδομές, τα συστήματα δημόσιας υγείας και κοινωνικής περίθαλψης, τα οποία –σε ορισμένες περιπτώσεις και σε συγκεκριμένες πόλεις και περιφέρειες– αντιμετωπίζουν υπερβολική επιβάρυνση και βρίσκονται σε επισφαλή οικονομική κατάσταση· σημειώνει ότι τα συστήματα αυτά θα τεθούν έτσι υπό πρόσθετη πίεση και θα απαιτηθεί να ανταποκρίνονται σε αυξανόμενες και πιο σύνθετες ανάγκες· εκφράζει την ικανοποίησή του για τα πιθανά οικονομικά οφέλη για τις πόλεις που επενδύουν και προπορεύονται στον τομέα των υποδομών χαμηλών ανθρακούχων εκπομπών, μεταξύ άλλων χάρις στη μείωση του κόστους ενέργειας, του κόστους συντήρησης και των δαπανών για τη δημόσια υγεία, η οποία βελτιώνεται χάρη στη μείωση των ρύπων·

13.  αναγνωρίζει ότι ο μετριασμός και η προσαρμογή είναι μακροχρόνιες διαδικασίες, που υπερβαίνουν τις εκλογικές περιόδους και τις αποφάσεις σε τοπική και περιφερειακή κλίμακα, και ζητεί να αντιμετωπιστούν ο μετριασμός και η προσαρμογή ως πηγή ευκαιριών έναντι άλλων προκλήσεων, όπως η απασχόληση και η βελτίωση της υγείας, της ποιότητας ζωής και των δημόσιων υπηρεσιών· επισημαίνει ότι η Συμφωνία του Παρισιού προβλέπει την ενεργό συμμετοχή των μη συμβεβλημένων ενδιαφερομένων μέσω των διαδικασιών τεχνικής εξέτασης του μετριασμού της κλιματικής αλλαγής και της προσαρμογής σε αυτήν·

14.  αναγνωρίζει τον ζωτικό ρόλο των περιφερειών, των δήμων και των κοινοτήτων στην προώθηση της οικειοποίησης της ενεργειακής μετάβασης και στην από κάτω προώθηση των στόχων στους τομείς του κλίματος και της ενέργειας· επισημαίνει ότι οι περιφέρειες και οι αστικές περιοχές είναι οι πλέον κατάλληλες για τη δοκιμή και την εφαρμογή ολοκληρωμένων ενεργειακών λύσεων σε άμεση συνεργασία με τους πολίτες· υπογραμμίζει την ανάγκη να τονωθούν η ενεργειακή μετάβαση και οι τοπικές επενδύσεις σε μέτρα μετριασμού της κλιματικής αλλαγής και προσαρμογής σε αυτήν· υπογραμμίζει ότι οι καινοτομίες στον τομέα της καθαρής ενέργειας και τα έργα στον τομέα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας θα μπορούσαν να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στην επίτευξη των στόχων της Συμφωνίας του Παρισιού· προτρέπει την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να δρομολογήσουν την εξασφάλιση πρόσβασης σε χρηματοδοτικά μέτρα που θα λαμβάνουν υπόψη τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και τη μακροπρόθεσμη αξία των τοπικών ενεργειακών κοινοτήτων για την αγορά ενέργειας, το περιβάλλον και την κοινωνία και να προωθήσουν τον ρόλο των «παραγωγών-καταναλωτών» σε σχέση με τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, με στόχο τη βελτίωση της αυτάρκειας και της ιδιοπαραγωγής· καλεί τις πόλεις και τις περιφέρειες να αναλάβουν ηγετικό ρόλο στην προώθηση της ενεργειακής απόδοσης και της παραγωγής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές, προκειμένου να μειωθούν οι εκπομπές αερίων θερμοκηπίου και η ατμοσφαιρική ρύπανση·

15.  επαναλαμβάνει την ανάγκη να εφαρμόσουν οι περιφέρειες την οδηγία 2010/31/ΕΕ για την ενεργειακή απόδοση των κτηρίων και την οδηγία 2012/27/ΕΕ για την ενεργειακή απόδοση, ζητεί δε να αποκτήσουν συγκεκριμένη εστίαση ή να ενισχυθούν τα διαρθρωτικά ταμεία της ΕΕ, προκειμένου να προωθηθεί η ενεργειακή απόδοση στα δημόσια κτήρια και η αυτάρκεια των δήμων μέσω της ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές· ζητεί να στηριχθούν τα συνεργατικά ενεργειακά σχέδια των πολιτών από τα διαρθρωτικά ταμεία καθώς και μέσω της μείωσης του διοικητικού φόρτου σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο·

16.  επισημαίνει ότι, σύμφωνα με τα πλέον πρόσφατα στατιστικά στοιχεία, το μερίδιο της ΕΕ στις παγκόσμιες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου είναι περίπου 10%, και ότι ως εκ τούτου χωρίς δράση σε παγκόσμιο επίπεδο οι αρνητικές κλιματικές τάσεις δεν μπορούν να αντιστραφούν· επισημαίνει, ωστόσο, ότι η ΕΕ μπορεί να διαδραματίσει ηγετικό ρόλο στον τομέα αυτόν, ιδίως με την προώθηση των καθαρών ενεργειακών λύσεων και τεχνολογιών·

17.  υπενθυμίζει ότι το αστικό θεματολόγιο της ΕΕ προωθεί μια νέα μέθοδο εργασίας με την οποία το δυναμικό των πόλεων χρησιμοποιείται πλήρως για την αντιμετώπιση των παγκόσμιων προκλήσεων της κλιματικής αλλαγής και η οποία δίνει ιδιαίτερη έμφαση στη βελτίωση της ρύθμισης, στην πρόσβαση στη χρηματοδότηση και στην ανταλλαγή γνώσεων·

ΕΕ και πολιτική συνοχής

18.  θεωρεί ότι στο μελλοντικό πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο (ΠΔΠ) πρέπει, κατά περίπτωση, να ενισχυθεί ο βαθμός φιλοδοξίας της όσον αφορά την επίτευξη των κλιματικών στόχων, καθώς και ότι θα πρέπει να αυξηθεί το ποσοστό των δαπανών που προορίζονται για τον σκοπό αυτό·

19.  υπενθυμίζει τη δέσμευση να διατεθεί τουλάχιστον το 20% του προϋπολογισμού της ΕΕ για την περίοδο 2014-2020 (περίπου 212 δισεκατομμύρια EUR) για ενέργειες που σχετίζονται με το κλίμα· ζητεί από την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να λάβουν δεόντως υπόψη την ειδική έκθεση του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου αριθ. 31 του 2016, που προειδοποιεί ότι υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να μην επιτευχθεί ο στόχος του 20% αν δεν ληφθούν πρόσθετα μέτρα, ζητεί δε από την Επιτροπή να τηρεί το Κοινοβούλιο ενήμερο σχετικά με την πρόοδο στον σημαντικό αυτό τομέα· τονίζει ότι στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου, καθώς και στους τομείς της γεωργίας, της αγροτικής ανάπτυξης ή της αλιείας, δεν έχει υπάρξει σημαντική στροφή προς την κλιματική δράση, ενώ δεν έχουν διερευνηθεί πλήρως όλες οι πιθανές ευκαιρίες για χρηματοδότηση της κλιματικής δράσης·

20.  τονίζει τον καίριο ρόλο που διαδραματίζει επί του παρόντος η πολιτική συνοχής στην αντιμετώπιση των προκλήσεων της κλιματικής αλλαγής σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο· επαναλαμβάνει ότι είναι ανάγκη να αυξηθεί ο προϋπολογισμός που θα αναλογεί στην πολιτική συνοχής για την περίοδο μετά το 2020· τονίζει ότι η πολιτική συνοχής θα πρέπει να δίνει ιδιαίτερη προσοχή στις αστικές επενδύσεις για καλή ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα, στην κυκλική οικονομία, στην κλιματική προσαρμογή, στις λύσεις για την ανάπτυξη «πράσινων» υποδομών, στην ενέργεια και στη μετάβαση στην ψηφιακή τεχνολογία·

21.  υποστηρίζει τη δημιουργία ενός εργαλείου για τη σχέση κόστους-οφέλους το οποίο θα βοηθά τις τοπικές διοικήσεις να κατανοήσουν τις επιπτώσεις των έργων από την άποψη της μείωσης των εκπομπών άνθρακα και θα τους δώσει τη δυνατότητα να επωφεληθούν πλήρως από ευκαιρίες χρηματοδότησης που προσφέρονται σε επίπεδο ΕΕ·

22.  εκτιμά ότι η πολιτική συνοχής πρέπει να συμπεριλαμβάνει και να διαφοροποιεί τις προσεγγίσεις μετριασμού και προσαρμογής, αλλά λαμβάνοντας υπόψη ότι ο συντονισμός τους είναι αναγκαίος και συνιστώντας σαφείς χρηματοδοτικούς μηχανισμούς τόνωσης και κινήτρων για τη χάραξη πολιτικών και τη λήψη μέτρων σε κάθε τομέα· θεωρεί ότι οι εν λόγω μηχανισμοί θα μπορούσαν να υλοποιηθούν μέσω σαφών και μετρήσιμων επενδυτικών σχεδίων με τη συμμετοχή των πόλεων και των περιφερειών (συμπεριλαμβανομένων των δημόσιων αρχών, της βιομηχανίας, των ενδιαφερόμενων παραγόντων και της κοινωνίας των πολιτών), και ότι η εν λόγω συμμετοχή πρέπει επίσης να επεκτείνεται στα στάδια της εφαρμογής και της αξιολόγησης·

23.  σημειώνει ότι μόνο δεκαπέντε κράτη μέλη έχουν υιοθετήσει σχέδιο δράσης και στρατηγική προσαρμογής, με λίγα συγκεκριμένα μέτρα στην πράξη· φρονεί ότι ο μελλοντικός προγραμματισμός των ΕΔΕΤ θα πρέπει να ενσωματώσει καλύτερα τα εθνικά σχέδια για την ενέργεια και το κλίμα για το 2030· τονίζει ότι, στο μελλοντικό πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο, η ενσωμάτωση στόχων για το κλίμα πρέπει να βελτιωθεί περαιτέρω, με στενότερη σύνδεση των επενδύσεων της πολιτικής συνοχής με τα γενικά σχέδια των κρατών μελών για την επίτευξη του στόχου για το 2030· επισημαίνει ότι οι στόχοι της ΕΕ για το κλίμα θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη κατά την αξιολόγηση των συμφωνιών εταιρικής σχέσης, ενώ τα επιχειρησιακά προγράμματα θα πρέπει να παραμείνουν στενά συνδεδεμένα με τις στρατηγικές και τα σχέδια προσαρμογής των κρατών μελών, με σκοπό να επιτευχθούν συντονισμός και συνοχή σε όλα τα επίπεδα προγραμματισμού και διαχείρισης, ιδίως στις περιπτώσεις στις οποίες τα κονδύλια της ΕΕ αντιπροσωπεύουν υψηλό ποσοστό των διαθέσιμων δημόσιων πόρων· παρατηρεί ότι η αξιολόγηση των επιχειρησιακών προγραμμάτων θα πρέπει ως εκ τούτου να εξετάσει πόσο αποτελεσματικά συνέβαλαν στη μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου, αποσκοπώντας παράλληλα σε μια κοινή μεθοδολογία και διαδικασία παρακολούθησης προκειμένου να αποφευχθεί το πράσινο πλυντήριο·

24.  επιμένει ότι οι επενδύσεις της πολιτικής συνοχής πρέπει να συνάδουν με μια αποτελεσματική κλιματική πολιτική ώστε να εγγυώνται την περιβαλλοντική βιωσιμότητα·

25.  τονίζει ότι η πολιτική για την καινοτομία και η αστική διάσταση αποτελούν κατάλληλα πεδία για τις συνέργειες μεταξύ των στόχων για το κλίμα και των ευρύτερων οικονομικών στόχων της πολιτικής για τη συνοχή· ζητεί, συνεπώς, να εκπονηθούν ειδικές προβλέψεις για τη βιώσιμη αστική ανάπτυξη και την αστική καινοτομία, ώστε να χαίρουν αυτοί οι τομείς αισθητά καλύτερης οικονομικής υγείας στο πλαίσιο της πολιτικής για τη συνοχή μετά το 2020·

26.  ζητεί από τις διάφορες συμπράξεις που ασχολούνται με ζητήματα σχετικά με τον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής στο πλαίσιο του αστικού θεματολογίου της ΕΕ να εγκρίνουν και να παρουσιάσουν άμεσα τα σχέδια δράσης τους· καλεί, επιπλέον, την Επιτροπή να λάβει υπόψη τις προτάσεις που περιέχονται σε αυτό, ιδίως όσον αφορά τη βελτίωση της ρύθμισης, της χρηματοδότησης και της γνώσης στις μελλοντικές νομοθετικές προτάσεις·

27.  τονίζει ότι, για να επιτευχθούν οι μακροπρόθεσμοι στόχοι της Συμφωνίας του Παρισιού, χρειάζεται μεγαλύτερη συνοχή σε σχέση με τις επενδύσεις με μια μακρόπνοο σχεδιασμό για την απαλλαγή από τις ανθρακούχες εκπομπές των περιφερειακών/εθνικών/ενωσιακών αγορών συνολικά, ζητεί δε να ληφθούν μέτρα για τη διευκόλυνση της πρόσβασης στη χρηματοδότηση που θα επιτρέψουν σε μικρές πόλεις και περιφέρειες να έχουν πρόσβαση σε χρηματοδότηση· υπογραμμίζει, εξάλλου, ότι πρέπει να διατεθεί χρηματοδότηση κατά προτεραιότητα σε εξαρτώμενες από τον άνθρακα περιφέρειες, ώστε να καταστεί δυνατή η ομαλή μετάβαση σε μια οικονομία χαμηλών εκπομπών, και ότι πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στη μετάβαση στην εναλλακτική απασχόληση για εργαζόμενους σε βιομηχανίες με μεγάλο αποτύπωμα άνθρακα· καλεί την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να προτείνει, στο πλαίσιο της πολιτικής συνοχής μετά το 2020, να αποτελέσει η μείωση των εκπομπών (μαζί με άλλες ενέργειες, όπως έργα εξυγίανσης ή δραστηριότητες με στόχο την αναζωογόνηση και απολύμανση υποβαθμισμένων περιβαλλοντικά περιοχών) καίριο στοιχείο κατά την αξιολόγηση των επιδόσεων των επιχειρησιακών προγραμμάτων·

28.  τονίζει τη σημασία της χρήσης συμπληρωματικών χρηματοδοτικών μέσων και πολιτικών, όπως το Ευρωπαϊκό Ταμείο Στρατηγικών Επενδύσεων, η Διευκόλυνση «Συνδέοντας την Ευρώπη» και το πρόγραμμα «Ορίζοντας 2020», για τη χρηματοδότηση έργων που θα συμβάλουν στον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής ή την προσαρμογή σε αυτήν·

29.  επιμένει ότι οι επιχορηγήσεις σε περιφέρειες και πόλεις θα πρέπει να συνεχίσουν να αποτελούν τη βασική μορφή ενωσιακής χρηματοδότησης στο πλαίσιο της πολιτικής για τη συνοχή, ιδίως για τις δράσεις για το κλίμα· τονίζει, ωστόσο, ότι, παρά τη βελτίωση της συνοχής και της ακρίβειας των σχετικών με το κλίμα δεικτών αντικτύπου και αποτελεσμάτων, αυτοί δεν είναι επαρκείς για να καθοριστεί το επίπεδο της συμβολής της πολιτικής για τη συνοχή της ΕΕ στην επίτευξη των συνολικών στόχων για το κλίμα και θεωρεί ότι το σύστημα παρακολούθησης και ανίχνευσης για τις δαπάνες για το κλίμα πρέπει να βελτιωθεί, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι οι δαπάνες της ΕΕ παρέχουν συγκεκριμένη, μετρήσιμη συμβολή στην υλοποίηση των στόχων της ΕΕ· ζητεί να χαραχθεί μία πορεία προσαρμογής για την παρακολούθηση της δράσης για το κλίμα σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο και καλεί την Επιτροπή να εκτιμήσει το ποσοστό χρηματοδότησης που δαπανούν τα κράτη μέλη σε τοπικό επίπεδο όσον αφορά τη μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου και την εξασφάλιση της χωροταξικής προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή·

30.  αναγνωρίζει τον ρόλο των μέσων ολοκληρωμένης εδαφικής ανάπτυξης όπως οι ολοκληρωμένες εδαφικές επενδύσεις και οι τοπικές αναπτύξεις με πρωτοβουλία κοινοτήτων, τα οποία μπορούν να χρησιμοποιηθούν από τις πόλεις ως πρόσθετα εργαλεία στη χρηματοδότηση στρατηγικών βιώσιμης αστικής ανάπτυξης ή λειτουργικών περιοχών· ζητεί ολοκληρωμένες τοπικές στρατηγικές και προσεγγίσεις που ξεκινούν από τη βάση, προκειμένου να εξασφαλιστεί η αποτελεσματικότερη χρήση των πόρων, να ενισχυθεί η ανθεκτικότητα των περιοχών που πλήττονται περισσότερο και να διασφαλιστεί η προσαρμογή τους στις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής·

31.  αναγνωρίζει ότι οι πόλεις της ΕΕ περιλαμβάνουν τη συντριπτική πλειονότητα της βιομηχανίας της Ευρώπης στον τομέα της έρευνας και ανάπτυξης για την κλιματική αλλαγή· καλεί την Επιτροπή να παράσχει μεγαλύτερη στήριξη για τις πόλεις και τις περιφέρειες στους τομείς της κατάρτισης και της ευαισθητοποίησης, την οικονομική καθοδήγηση, την τεχνογνωσία, την επικοινωνία, την έρευνα και την ανάπτυξη, την εκπαίδευση όσον αφορά την προστασία του κλίματος και την παροχή συμβουλών τόσο για τον μετριασμό όσο και για την προσαρμογή, ιδίως μέσω της ενίσχυσης των υφιστάμενων μέσων, όπως η συμβουλευτική πλατφόρμα αστικών επενδύσεων URBIS, η URBACT και η πρωτοβουλία «Αστικές Καινοτόμες Δράσεις» (UIA)· καλεί την Επιτροπή να διασφαλίσει ότι αυτοί οι κλάδοι θα αντλήσουν πλήρη οφέλη από την παγκόσμια ερευνητική συνεργασία και να ενισχύσει τα μέσα αυτά προκειμένου να συνδράμουν τις τοπικές διοικήσεις στην υλοποίηση κατάλληλων έργων, καθώς και στην πρόσβαση σε δυνατότητες χρηματοδότησης για τη δοκιμή καινοτόμων λύσεων σε στρατηγικές αστικής ανάπτυξης· ζητεί να δοθεί στις υποεθνικές αρχές χωρών που δεν είναι μέλη της ΕΕ η δυνατότητα να συμμετέχουν εθελοντικά σε ευρωπαϊκές πρωτοβουλίες στους τομείς της επιστήμης, της έρευνας και της τεχνολογίας, όπως το πρόγραμμα «Ορίζοντας 2020», τόσο επίσημα όσο και ανεπίσημα, προκειμένου να επιτευχθούν οι συλλογικοί στόχοι· πιστεύει ότι οι τοπικές αρχές θα πρέπει να έχουν άμεση πρόσβαση σε χρηματοδοτικούς μηχανισμούς όπως τα παγκόσμια ταμεία για το κλίμα· πιστεύει ότι οι συνέργειες μεταξύ της πολιτικής για τη συνοχή και των πολιτικών για την έρευνα και την καινοτομία πρέπει να ενισχυθούν, προκειμένου να εξασφαλιστεί η ταχεία ανάπτυξη νέων τεχνολογιών χαμηλών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα·

32.  καλεί την Επιτροπή να διασφαλίσει ότι το πρόγραμμα «Ορίζοντας 2020» θα δώσει μεγαλύτερη σημασία και περισσότερη χρηματοδότηση σε έργα καινοτομίας και έρευνας στον τομέα της κυκλικής οικονομίας και των βιώσιμων πόλεων· ενθαρρύνει τα κράτη μέλη να ενισχύσουν, με την υποστήριξη της Επιτροπής και της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (ΕΤΕπ), τη διοικητική ικανότητα των περιφερειών και των πόλεων, προκειμένου να τους δοθεί η δυνατότητα να αξιοποιούν πλήρως τις ευκαιρίες δημόσιας και ιδιωτικής χρηματοδότησης που διατίθενται σε επίπεδο ΕΕ·

33.  καλεί τις αρμόδιες αρχές να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα των αποβλήτων με σκοπό την προαγωγή της κυκλικής οικονομίας και την προώθηση άλλων τρόπων διάθεσης των μη επαναχρησιμοποιήσιμων ή μη ανακυκλώσιμων αποβλήτων, πέραν της αποτέφρωσης·

34.  πιστεύει ότι, κατά την προσεχή περίοδο προγραμματισμού, η αλλαγή του κλίματος θα πρέπει να ενσωματωθεί στον προγραμματισμό εδαφικής συνεργασίας· υπογραμμίζει τον σημαντικό ρόλο της εδαφικής συνεργασίας, της διασυνοριακής συνεργασίας και των μακροπεριφερειακών στρατηγικών στις δράσεις των περιφερειών και των πόλεων, τόσο εντός όσο και εκτός ενωσιακών συνόρων, και εστιάζει εκ νέου στην ανάγκη πολιτικής και οικονομικής ενίσχυσης του εν λόγω μέσου, τόσο για τον μετριασμό όσο και για την προσαρμογή· υπογραμμίζει ότι ένα πλαίσιο για την υλοποίηση κοινών ενεργειών και ανταλλαγών πολιτικών μεταξύ των εθνικών, περιφερειακών και τοπικών παραγόντων από διάφορα κράτη μέλη, όπως η Interreg, ενδείκνυται ιδιαίτερα για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και για την υλοποίηση κατάλληλων δράσεων με στόχο τον μετριασμό των επιπτώσεών της· επιδοκιμάζει, εν προκειμένω, το γεγονός ότι 7 από τα 15 διακρατικά προγράμματα της Interreg σε ολόκληρη την Ευρώπη χρηματοδοτούν στρατηγικές, πιλοτικές δράσεις, κατάρτιση και εργαλεία, με σκοπό να συνδράμουν τους δήμους στη δημιουργία ικανοτήτων για τη μείωση των εκπομπών CO2 και τον περιορισμό της κλιματικής αλλαγής, προκειμένου να επιτύχουν τους στόχους της ΕΕ·

Πόλεις και περιφέρειες

35.  επιδοκιμάζει πρωτοβουλίες όπως το Παγκόσμιο Σύμφωνο των Δημάρχων για το Κλίμα και την Ενέργεια και τον ρόλο που έχουν διαδραματίσει διάφορες πόλεις και περιφέρειες στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής και στην προστασία του περιβάλλοντος· προτρέπει τις πόλεις και τις περιφέρειες να συνεργάζονται και να εντάξουν την καταπολέμηση της αλλαγής του κλίματος στα θεματολόγια των θεσμικών οργάνων σε ακόμη μεγαλύτερο βαθμό και ως θέμα επείγοντος χαρακτήρα· συνιστά στις αυτοδιοικητικές αρχές να εφαρμόζουν και να επικαιροποιούν τακτικά τις έξυπνες αστικές μακρόπνοες στρατηγικές προγραμματισμού και τις καινοτόμες προσεγγίσεις, όπως η πρωτοβουλία για έξυπνες πόλεις· τονίζει την ανάγκη για έργα βιώσιμης και ενεργειακά αποδοτικής στέγασης και έξυπνων κτηρίων που θα εξοικονομούν ενέργεια, για επενδύσεις σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, για οικολογικά συστήματα δημόσιων μεταφορών, για περαιτέρω στήριξη των έργων που αποσκοπούν σε πόλεις και περιφέρειες με χαμηλές εκπομπές άνθρακα και για συμμαχίες πόλεων και τοπικών περιφερειακών διοικήσεων που συνεργάζονται για την καταπολέμηση της παγκόσμιας αύξησης της θερμοκρασίας·

36.  επισημαίνει τη σημασία της εφαρμογής ενός πλαισίου υποβολής εκθέσεων, βασισμένου σε αντικειμενικές παραμέτρους και σε δοκιμασμένες μεθόδους, και τη σημασία της παρακολούθησης των κλιματικών δράσεων που αναλαμβάνουν οι πόλεις και οι περιφέρειες προκειμένου να ανταλλάσσουν δεδομένα σχετικά με τις δεσμεύσεις για το κλίμα και να αυξήσουν τη διαφάνεια μεταξύ των δρώντων για την επίτευξη των στόχων για το κλίμα·

37.  υπενθυμίζει ότι ο τομέας των μεταφορών είναι υπεύθυνος για εκπομπές τόσο αερίων θερμοκηπίου όσο και ατμοσφαιρικών ρύπων που είναι επικίνδυνοι για την υγεία, αμφότερων των οποίων η συγκέντρωση στον αστικό αέρα διέπεται από την οδηγία (ΕΕ) 2016/2284 σχετικά με τη μείωση των εθνικών εκπομπών ορισμένων ατμοσφαιρικών ρύπων· θεωρεί ότι οι περιφέρειες και οι πόλεις έχουν τεράστιες δυνατότητες μείωσης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου από τις μεταφορές και υπογραμμίζει την ανάγκη για χρηματοδότηση για πρωτοβουλίες που διευκολύνουν την κινητικότητα χαμηλών εκπομπών άνθρακα σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο· τονίζει τη σημασία που έχει να αναλάβουν οι πόλεις ηγετικό ρόλο στην προώθηση της χρήσης των μέσων μαζικής μεταφοράς και στην προώθηση του εξηλεκτρισμού των δημόσιων και ιδιωτικών μέσων μεταφοράς, ζητεί δε να προωθηθούν ορισμένες υποδειγματικές περιφέρειες με σκοπό την έρευνα για την ανάπτυξη ευφυών, διασυνδεδεμένων συστημάτων μεταφορών μεταξύ των αστικών και των αγροτικών περιοχών·

38.  χαιρετίζει τις πρωτοβουλίες των πόλεων, όπως οι έξυπνες πόλεις και τα έξυπνα δίκτυα, που αποσκοπούν στη μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου και στην αύξηση της αποδοτικότητας των πόρων· τονίζει ότι οι περιφέρειες πρέπει να βελτιώσουν τις ρυθμίσεις για πράσινες πόλεις προωθώντας την ενεργειακή και ψηφιακή μετάβαση και ότι λύσεις όπως τα ευφυή δίκτυα προσφέρουν το δυναμικό για την παροχή ενέργειας με αποδοτικότερο τρόπο σε κατοικίες και κτήρια· αναγνωρίζει ότι η συνεργασία μεταξύ επιχειρήσεων και δήμων βοηθά στη δημιουργία καινοτόμων και χωρίς αποκλεισμούς λύσεων και ζητεί την προώθησή τους· τονίζει την ανάγκη να επιταχυνθούν οι επενδύσεις σε άλλες βιώσιμες λύσεις, όπως οι πράσινες υποδομές, και, ειδικότερα, στην αυξανόμενη ξυλώδη φυτική κάλυψη στις πόλεις· υπενθυμίζει ότι πρέπει όχι μόνον να μειωθούν οι εκπομπές αλλά και να αυξηθεί η ικανότητα απορρόφησης CO2 από το έδαφος, ζητεί δε να αυξηθεί η προστασία των υφιστάμενων και των νεοσύστατων αστικών δασών στις περιφέρειες της ΕΕ·

39.  υπογραμμίζει ότι τα εποχιακά τρόφιμα τοπικής παραγωγής μπορούν να συμβάλουν στη μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου από τις μεταφορές, επιτυγχάνοντας με τον τρόπο αυτό τη μείωση του συνολικού αποτυπώματος άνθρακα των τροφίμων· ζητεί από την Επιτροπή να συνεργαστεί με τον τομέα παραγωγής τροφίμων για να αυξηθεί η τοπική και περιφερειακή βιώσιμη παραγωγή τροφίμων, εκφράζει δε την ικανοποίησή του για τα εθελοντικά μέτρα (όπως η επισήμανση δίκην φωτεινού σηματοδότη) που καθιστούν εμφανή τον κλιματικό αντίκτυπο και το αποτύπωμα άνθρακα των τροφίμων και άλλων προϊόντων· ζητεί κοινούς δείκτες για ολόκληρη την ΕΕ ώστε να καταστεί δυνατή η εθελοντική αλλά συγκρίσιμη επισήμανση και καλεί τις τοπικές αρχές να διεξαγάγουν ενημερωτικές εκστρατείες για να αυξηθεί η επίγνωση σχετικά με το αποτύπωμα άνθρακα των τροφίμων·

40.  επισημαίνει ότι τα μέτρα μετριασμού πρέπει να σχεδιάζονται βάσει δίκαιου επιμερισμού προσπαθειών και οφελών μεταξύ των διαφόρων παραγόντων και ότι τα μέτρα προσαρμογής πρέπει να εστιάζονται στην προστασία των πιο ευάλωτων πληθυσμιακών ομάδων εν συνόλω·

41.  αναγνωρίζει την πολυμορφία και τον ειδικό χαρακτήρα των περιφερειακών αδυναμιών και δυνατοτήτων και επισημαίνει ότι οι προκλήσεις, οι πόροι και τα μέτρα που αποδεικνύονται πιο αποτελεσματικά μπορεί να διαφέρουν κατά περιοχές· υπενθυμίζει, συνεπώς, τη δέσμευσή του στην αρχή της επικουρικότητας και τονίζει ότι οι πόλεις και οι περιφέρειες πρέπει να διαθέτουν την απαιτούμενη αρμοδιότητα καθώς και επαρκή πολιτική, διοικητική και οικονομική αυτονομία για να σχεδιάζουν και να εφαρμόζουν τις επιμέρους δράσεις· τονίζει ότι είναι αναγκαίο οι πόλεις να προσαρμόσουν τον πολεοδομικό σχεδιασμό τους επενδύοντας στις πράσινες υποδομές, στην κινητικότητα, στις δημόσιες μεταφορές και στα έξυπνα δίκτυα, προκειμένου να επιτύχουν τους στόχους που έχουν τεθεί στη Συμφωνία του Παρισιού· επαναλαμβάνει ότι οι τοπικές και περιφερειακές αρχές (ΤΠΑ), όπως οι βαθμίδες διακυβέρνησης που βρίσκονται πλησιέστερα στους πολίτες αλλά και στις συνέπειες των προκλήσεων που οφείλονται στην αλλαγή του κλίματος, έχουν την πιο ολοκληρωμένη εικόνα πολλών προβλημάτων, ως εκ τούτου υπογραμμίζει τη σημασία που έχει να εξασφαλιστούν στις τοπικές και περιφερειακές αρχές διοικητικές ικανότητες και χρηματοδοτικά μέσα για την ανάπτυξη λύσεων κατά περίπτωση όσον αφορά τον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής·

42.  απευθύνει έκκληση για πιο αποτελεσματική πολυεπίπεδη διακυβέρνηση με πλήρη διαφάνεια, η οποία θα εντάσσει αποτελεσματικότερα τις τοπικές αρχές, τους δήμους και τις περιφέρειες και τα αντιπροσωπευτικά τους όργανα στην διαδικασία λήψης αποφάσεων σε επίπεδο ΕΕ και στο πλαίσιο της διαδικασίας της UNFCCC· ζητεί να προωθηθεί και να διασφαλιστεί συντονισμός μεταξύ όλων των δημόσιων αρχών, καθώς και να προαχθεί η συμμετοχή των πολιτών, των κοινωνικών και των οικονομικών παραγόντων, καλεί δε την Επιτροπή να προωθήσει τον συντονισμό και την ανταλλαγή πληροφοριών και βέλτιστων πρακτικών μεταξύ των κρατών μελών, των περιφερειών, των τοπικών κοινοτήτων και των πόλεων· επισημαίνει ότι πρέπει να ενθαρρυνθούν τα συμμετοχικά μοντέλα τοπικής διακυβέρνησης·

43.  επικροτεί την απόφαση της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή να καταρτίσει ειδική έκθεση σχετικά με τις πόλεις και το κλίμα με ορίζοντα το 2023, μια δέσμευση που θα προωθήσει την ενίσχυση της έρευνας όσον αφορά τη σημασία των πόλεων για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής· πιστεύει ότι οι πόλεις θα πρέπει να συμβάλουν με τις παρατηρήσεις τους στην έκθεση του 2018 για το παγκόσμιο κλίμα· πιστεύει επίσης ότι οι πόλεις και οι περιφέρειες μπορούν να επηρεάσουν τη χάραξη πολιτικής μετά τη Συμφωνία του Παρισιού, με την εφαρμογή μιας στρατηγικής προσέγγισης όσον αφορά την αντιμετώπιση της υπερθέρμανσης του πλανήτη και την υποστήριξη μέτρων μετριασμού και προσαρμογής σε αστικές περιοχές, στις οποίες ζει πάνω από το ήμισυ του παγκόσμιου πληθυσμού· ζητεί από την Επιτροπή να προωθήσει ένα πολυεπίπεδο όραμα σχετικά με την κλιματική αλλαγή σε αυτή τη διαδικασία, προκειμένου να προαχθεί ένα συμμετοχικό καθεστώτος για το κλίμα, το οποίο αναγνωρίζει τις δράσεις που έχουν αναληφθεί από τις τοπικές και υποεθνικές αρχές·

44.  ζητεί από τις εθνικές αρχές να προβούν σε αποκέντρωση και να βελτιώσουν την εφαρμογή της αρχής της επικουρικότητας, κάτι που θα δώσει τη δυνατότητα στις περιφερειακές αρχές να διαδραματίσουν ισχυρότερο ρόλο στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής·

45.  σημειώνει ότι πολλά στοιχεία του κλάδου επενδύουν στη μετάβαση στην πράσινη οικονομία και έχουν δεσμευθεί σε μια πολιτική για την απαλλαγή από τις εκπομπές άνθρακα· αναγνωρίζει ότι η συνεργασία μεταξύ των επιχειρήσεων και των δήμων αποφέρει καινοτόμες και χωρίς αποκλεισμούς λύσεις για την κλιματική δράση και βοηθά την ΕΕ να επιτύχει τους στόχους της· υπενθυμίζει ότι ο κλάδος διαδραματίζει καίριο ρόλο στη χρηματοδότηση και την κάλυψη του χάσματος των επενδύσεων σε αστικές περιοχές· ζητεί την προώθηση εταιρικών σχέσεων μεταξύ δήμων και επιχειρήσεων·

46.  υπογραμμίζει ότι ο έξυπνος σχεδιασμός και οι επενδύσεις αστικές υποδομές με αντοχή στην κλιματική αλλαγή και χαμηλές εκπομπές άνθρακα μπορούν να βελτιώσουν το περιβάλλον και την ποιότητα ζωής των πολιτών, να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας και να τονώσουν την τοπική και περιφερειακή οικονομία·

47.  ζητεί από τις πόλεις και τις περιφέρειες να επωφεληθούν από πρωτοβουλίες της ΕΕ, όπως η πρωτοβουλία Αστικές Καινοτόμες Δράσεις, ώστε να αναπτύξουν πιλοτικά σχέδια στον τομέα της βιώσιμης αστικής ανάπτυξης·

48.  εκφράζει την ικανοποίησή του για την πρωτοβουλία «Women4Climate» και τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα στην πρωτοβουλία αυτή, στοιχείο που αναμένεται να συμβάλει στην αύξηση της συμμετοχής των γυναικών στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, προκειμένου να ενισχυθούν οι δεξιότητές τους στην ανάληψη ηγετικών ρόλων και να ενθαρρυνθεί η επόμενη γενιά γυναικών με ηγετικές θέσεις να συμμετάσχει στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής·

49.  αναγνωρίζει την ιδιαίτερη ευθύνη των πόλεων όσον αφορά την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, δεδομένου ότι σε αυτές αντιστοιχεί το 70 % των παγκόσμιων εκπομπών CO2, και επαναλαμβάνει τη δέσμευση του Κοινοβουλίου για μια επιτυχημένη παγκόσμια εφαρμογή του Συμφώνου των Δημάρχων για το Κλίμα και την Ενέργεια, συμπεριλαμβανομένων της Πρωτοβουλίας για την Προσαρμογή στην Κλιματική Αλλαγή (πρωτοβουλία «Δήμαρχοι για την Προσαρμογή»), του Μνημονίου Συμφωνίας «Κάτω από 2°C» και της πρωτοβουλίας «RegionsAdapt»· θεωρεί ότι οι δεσμεύσεις που αναλήφθηκαν με τη Διακήρυξη του Δημαρχείου του Παρισιού το 2015 θα μπορέσουν να επιτευχθούν μόνο μέσω της συνεργασίας με το Παγκόσμιο Σύμφωνο των Δημάρχων για το Κλίμα και την Ενέργεια, ενθαρρύνει δε όλες τις πόλεις, εντός και εκτός ΕΕ, να προσχωρήσουν στο Σύμφωνο των Δημάρχων και, με την επιφύλαξη της συμμετοχής τους σε άλλα τομεακά ή θεσμικά δίκτυα με τους ίδιους στόχους, να αναλάβουν φιλόδοξες δράσεις για το κλίμα και να οργανώσουν την ανταλλαγή εμπειριών χρηστών πρακτικών· σημειώνει ότι ορισμένα σχέδια δράσης που υποβλήθηκαν από πόλεις περιέχουν δεσμεύσεις έως το 2020 και, συνεπώς, ζητεί να αναληφθούν πρόσθετες εργασίες από αυτές τις πόλεις έως το 2030· πιστεύει ότι η ΕΕ θα πρέπει να συνεχίσει να παρέχει στις πόλεις αυτονομία στον σχεδιασμό των στρατηγικών τους για τον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής, καθώς συχνά αποδίδουν πιο φιλόδοξους στόχους·

50.  τονίζει ότι είναι απαραίτητο να γίνεται σαφής αναφορά στον ρόλο των τοπικών και των περιφερειακών αρχών στη Συμφωνία του Παρισιού, προκειμένου να εξασφαλιστεί μια απάντηση διαρκείας στην κλιματική αλλαγή· υπογραμμίζει ότι η ΕΕ πρέπει να συνεργάζεται επί τόπου με τις πόλεις και τις περιφέρειες με στόχο τη βελτίωση της σύνδεσης των περιφερειών και των πόλεων της ΕΕ και την ενίσχυση της βιωσιμότητάς τους, τη δημιουργία ενεργειακά αποδοτικών δήμων και την ανάπτυξη εξυπνότερων δικτύων αστικών συγκοινωνιών·

51.  θεωρεί ότι η μεταφορά γνώσεων και εμπειρίας θα πρέπει να ενθαρρυνθεί σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο, δεδομένης της πλούσιας εμπειρίας που έχει αποκομιστεί από μεμονωμένες περιφέρειες και πόλεις, καθώς και από ορισμένους περιφερειακούς φορείς που δραστηριοποιούνται στον τομέα της προστασίας του περιβάλλοντος ή της ενέργειας·

52.  θεωρεί ότι οι ευρωπαϊκοί και διεθνείς ή παγκόσμιοι οργανισμοί και ενώσεις ή δίκτυα πόλεων, δήμων και περιοχών θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν προκειμένου να βελτιωθεί η συνεργασία κατά την αντιμετώπιση των προβλημάτων που συνδέονται με την κλιματική αλλαγή σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο·

53.  σημειώνει ότι, κατά τη διάρκεια της COP 22 στο Μαρακές, οι τοπικές και οι περιφερειακές αρχές ανέπτυξαν τον οδικό χάρτη δράσης του Μαρακές, ο οποίος επισημαίνει την ανάγκη για πιο άμεση συμμετοχή των τοπικών αρχών, οι οποίες θα πρέπει να αναγνωρίζονται επισήμως ως μέρος των επίσημων συζητήσεων σχετικά με την κλιματική αλλαγή, αντί να θεωρείται ότι βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο με άλλους μη κρατικούς φορείς, όπως ΜΚΟ και φορείς του ιδιωτικού τομέα·

o
o   o

54.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή, στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή των Περιφερειών, στην Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή, στα κράτη μέλη και στα εθνικά και περιφερειακά κοινοβούλια των κρατών μελών.

(1) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P8_TA(2016)0363. (2) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P8_TA(2016)0383. (3) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P8_TA(2017)0380. (4) ΕΕ C 316 της 22.9.2017, σ. 124. (5) ΕΕ C 207 της 30.6.2017, σ. 51. (6) ΕΕ L 347 της 20.12.2013, σ. 320. (7) ΕΕ C 349 της 17.10.2017, σ. 67.