Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 14 marca 2018 r. w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (wniosek złożony przez Niemcy – EGF/2017/008 DE/Goodyear) (COM(2018)0061 – C8-0031/2018 – 2018/2025(BUD))
Parlament Europejski,
– uwzględniając wniosek Komisji przedłożony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2018)0061 – C8‑0031/2018),
– uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1309/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (2014–2020) i uchylenia rozporządzenia (WE) nr 1927/2006(1) (rozporządzenie w sprawie EFG),
– uwzględniając rozporządzenie Rady (UE, Euratom) nr 1311/2013 z dnia 2 grudnia 2013 r. określające wieloletnie ramy finansowe na lata 2014−2020(2), w szczególności jego art. 12,
– uwzględniając Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 2 grudnia 2013 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w kwestiach budżetowych i należytego zarządzania finansami(3) (porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 2 grudnia 2013 r.), w szczególności jego pkt 13,
– uwzględniając procedurę rozmów trójstronnych przewidzianą w pkt 13 porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 2 grudnia 2013 r.,
– uwzględniając pismo Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych,
– uwzględniając pismo Komisji Rozwoju Regionalnego,
– uwzględniając sprawozdanie Komisji Budżetowej (A8-0061/2018),
A. mając na uwadze, że Unia opracowała instrumenty ustawodawcze i budżetowe w celu udzielenia dodatkowego wsparcia pracownikom dotkniętym skutkami istotnych zmian w strukturze światowego handlu lub światowego kryzysu finansowego i gospodarczego oraz z myślą o ułatwieniu im powrotu na rynek pracy;
B. mając na uwadze, że pomoc finansowa Unii dla zwalnianych pracowników powinna być dynamiczna i powinno się jej udzielać jak najszybciej i jak najefektywniej;
C. mając na uwadze, że Niemcy złożyły wniosek EGF/2017/008 DE/Goodyear o przyznanie wkładu finansowego z EFG w związku ze zwolnieniem 646 pracowników w sektorze gospodarki zaklasyfikowanym do działu 22 NACE Rev. 2 (produkcja wyrobów z gumy i tworzyw sztucznych) w zaliczanym do poziomu NUTS 2 regionie Karlsruhe (DE12) w Niemczech;
D. mając na uwadze, że wniosek jest oparty na kryterium interwencji przewidzianym w art. 4 ust. 1 lit. a) rozporządzenia w sprawie EFG, zgodnie z którym wymagane jest zwolnienie co najmniej 500 pracowników w czteromiesięcznym okresie odniesienia w przedsiębiorstwie działającym w państwie członkowskim, z uwzględnieniem pracowników zwolnionych przez dostawców i producentów niższego szczebla i/lub osób, które zaprzestały prowadzenia działalności na własny rachunek;
1. zgadza się z Komisją, że warunki wymienione w art. 4 ust. 1 rozporządzenia w sprawie EFG zostały spełnione i że Niemcy mają prawo do wkładu finansowego w wysokości 2 165 231 EUR na mocy tego rozporządzenia, co stanowi 60 % łącznych kosztów wynoszących 3 608 719 EUR;
2. zauważa, że niemieckie władze złożyły wniosek w dniu 6 października 2017 r. oraz że po przekazaniu przez Niemcy dodatkowych informacji Komisja zakończyła ocenę tego wniosku w dniu 9 lutego 2018 r. i przekazała ją Parlamentowi tego samego dnia;
3. zauważa, że udział w światowym rynku opon producentów azjatyckich z Chin, Tajwanu i Singapuru wzrósł z 4 % w 2001 r. do 20 % w 2013 r.;
4. odnotowuje, że w dniu 1 stycznia 2018 r. Niemcy rozpoczęły świadczenie zindywidualizowanych usług na rzecz beneficjentów objętych pomocą; wydatki na te działania kwalifikują się zatem do uzyskania wkładu finansowego z EFG;
5. odnotowuje argumenty Niemiec, iż zwolnienia są związane z poważnymi zmianami w strukturze światowego handlu, spowodowanymi globalizacją i jej negatywnym wpływem na produkcję opon samochodowych z segmentu B w Unii;
6. przypomina, że należy spodziewać się, iż zwolnienia, do których doszło w przedsiębiorstwie Goodyear, będą stanowiły ogromne obciążenie dla lokalnej gospodarki oraz że następstwa zwolnień wiążą się z trudnościami w przekwalifikowaniu z powodu niewystarczającej liczby miejsc pracy, z niskim wykształceniem zwolnionych pracowników, z ich szczególnymi umiejętnościami zawodowymi nabytymi w sektorze, w którym obecnie odnotowuje się tendencję spadkową, oraz z dużą liczbą osób poszukujących pracy;
7. zdaje sobie sprawę ze spadku produkcji unijnego przemysłu motoryzacyjnego i jego udziału w rynku w związku z globalizacją; uznaje, że wskutek tego w przedsiębiorstwie Goodyear powstała znaczna nadwyżka zdolności produkcji opon samochodowych z segmentu B, co zmusiło przedsiębiorstwo do zamknięcia jednego z jego europejskich zakładów produkcyjnych, który był największym pracodawcą w regionie; zauważa, że EFG mógłby również ułatwić transgraniczny przepływ pracowników z sektorów cechujących się spadkiem zatrudnienia w niektórych państwach członkowskich do sektorów rozwijających się w innych państwach członkowskich;
8. odnotowuje, że wniosek dotyczy 646 pracowników zwolnionych w przedsiębiorstwie Goodyear, z których większość jest w wieku pomiędzy 30 i 54 lat; zwraca również uwagę na fakt, że znaczna część zwolnionych pracowników to osoby w wieku od 55 do 64 lat, które posiadają umiejętności charakterystyczne dla przemysłu wytwórczego; zauważa ponadto, że około 300 zwolnionych pracowników posiada niskie kwalifikacje i pochodzenie imigracyjne oraz nie posiada formalnych kwalifikacji, np. szkolenia zawodowego, co stawia ich w niekorzystnej sytuacji na rynku pracy; podkreśla, że powiat Waghäusel, w którym mieści się fabryka w Philippsburgu, stoi w obliczu zmian strukturalnych; w związku z tym uznaje znaczenie aktywnych instrumentów rynku pracy współfinansowanych z EFG w celu zwiększenia szans powrotu tych grup na rynek pracy;
9. zauważa, że Niemcy planują wdrożyć sześć rodzajów działań na rzecz zwolnionych pracowników objętych wnioskiem: (i) środki podnoszące kwalifikacje, (ii) zajęcia grupowe/warsztaty, (iii) usługi doradcze dotyczące rozpoczęcia działalności, (iv) poszukiwanie pracy, (v) kontynuacja usług doradczych/zabezpieczenie zatrudnienia, (vi) dodatek szkoleniowy;
10. zwraca uwagę, że środki wsparcia dochodu będą stanowić maksymalnie 35 % ogólnego pakietu zindywidualizowanych środków, określonego w rozporządzeniu w sprawie EFG, oraz że działania te są uzależnione od czynnego udziału beneficjentów objętych pomocą w poszukiwaniu pracy lub w szkoleniach;
11. z zadowoleniem przyjmuje konsultacje z zainteresowanymi stronami, w tym z przedstawicielami zwolnionych pracowników, partnerami społecznymi i władzami regionalnymi, a także z radą zakładową, związkiem zawodowym i zarządem, które odbyły się podczas przygotowywania skoordynowanego pakietu zindywidualizowanych usług;
12. z zadowoleniem przyjmuje decyzję podjętą przez publiczne służby zatrudnienia, aby przy opracowywaniu strategii w zakresie kwalifikacji i umiejętności uwzględniać zarówno przyszłe potrzeby rynku pracy, jak i kwalifikacje zainteresowanych pracowników;
13. przypomina, że zgodnie z art. 7 rozporządzenia w sprawie EFG przy opracowywaniu skoordynowanego pakietu zindywidualizowanych usług należy przewidywać przyszłe perspektywy rynku pracy i potrzebne umiejętności, a pakiet ten powinien wpisywać się w strategię przechodzenia na zasobooszczędną i zrównoważoną gospodarkę; z zadowoleniem przyjmuje zapewnienie, że organizowane środki są zgodne z niemiecką strategią na rzecz zrównoważonego rozwoju i że organ, któremu powierzono ustanowienie obu spółek transferowych, posiada certyfikat zrównoważonego rozwoju.
14. zauważa, że władze Niemiec przedstawiły gwarancje, iż proponowane działania nie będą objęte wsparciem finansowym w ramach innych funduszy unijnych lub instrumentów finansowych, że będzie się zapobiegać wszelkim przypadkom podwójnego finansowania, a działania będą komplementarne względem działań finansowanych z funduszy strukturalnych;
15. z zadowoleniem przyjmuje potwierdzenie przez Niemcy, że wkład finansowy z EFG nie zastąpi działań, za podjęcie których – na mocy prawa krajowego lub układów zbiorowych – odpowiedzialne jest dane przedsiębiorstwo, ani środków restrukturyzacji przedsiębiorstw lub sektorów;
16. zwraca się do Komisji, by w przyszłych wnioskach wzywała organy krajowe do podawania dalszych informacji o sektorach mających potencjał wzrostu, a więc mogących zatrudniać pracowników, oraz do gromadzenia potwierdzonych danych dotyczących wpływu finansowania z EFG, w tym w odniesieniu do jakości, trwałości i zrównoważonego charakteru nowych miejsc pracy, liczby i odsetka osób samozatrudnionych i przedsiębiorstw typu start-up oraz współczynnika reintegracji, uzyskanych dzięki EFG;
17. ponownie apeluje do Komisji o zapewnienie publicznego dostępu do wszystkich dokumentów związanych z pomocą z EFG;
18. zatwierdza decyzję załączoną do niniejszej rezolucji;
19. zobowiązuje swojego przewodniczącego do podpisania wraz z przewodniczącym Rady niniejszej decyzji i zapewnienia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej;
20. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji wraz z załącznikiem Radzie i Komisji.
w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji w następstwie wniosku władz niemieckich – EGF/2017/008 DE/Goodyear
(Jako że pomiędzy Parlamentem i Radą osiągnięte zostało porozumienie, stanowisko Parlamentu odpowiada ostatecznej wersji aktu prawnego, decyzji (UE) 2018/513.)