Indeks 
 Poprzedni 
 Następny 
 Pełny tekst 
Procedura : 2016/0336(CNS)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury : A8-0051/2018

Teksty złożone :

A8-0051/2018

Debaty :

PV 14/03/2018 - 15
CRE 14/03/2018 - 15

Głosowanie :

PV 15/03/2018 - 10.9
Wyjaśnienia do głosowania

Teksty przyjęte :

P8_TA(2018)0087

Teksty przyjęte
PDF 694kWORD 185k
Czwartek, 15 marca 2018 r. - Strasburg
Wspólna skonsolidowana podstawa opodatkowania osób prawnych (CCCTB) *
P8_TA(2018)0087A8-0051/2018

Rezolucja ustawodawcza Parlamentu Europejskiego z dnia 15 marca 2018 r. w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Rady w sprawie wspólnej skonsolidowanej podstawy opodatkowania osób prawnych (CCCTB) (COM(2016)0683 – C8-0471/2016 – 2016/0336(CNS))

(Specjalna procedura ustawodawcza – konsultacja)

Parlament Europejski,

–  uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Radzie (COM(2016)0683),

–  uwzględniając art. 115 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, na mocy którego Rada skonsultowała się z Parlamentem (C8-0471/2016),

–  uwzględniając uzasadnione opinie przedstawione – na mocy protokołu nr 2 w sprawie stosowania zasad pomocniczości i proporcjonalności – przez parlament Danii, Izbę Reprezentantów Irlandii, Senat Irlandii, Izbę Deputowanych Luksemburga, Izbę Reprezentantów Malty, Pierwszą i Drugą Izbę parlamentu Niderlandów oraz Riksdag, w których stwierdzono, że projekt aktu ustawodawczego nie jest zgodny z zasadą pomocniczości,

–  uwzględniając art. 78c Regulaminu,

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji Gospodarczej i Monetarnej oraz opinię Komisji Prawnej (A8-0051/2018),

1.  zatwierdza po poprawkach wniosek Komisji;

2.  zwraca się do Komisji o odpowiednią zmianę jej wniosku, zgodnie z art. 293 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej;

3.  zwraca się do Rady o poinformowanie go, jeśli uzna ona za stosowne odejście od tekstu przyjętego przez Parlament;

4.  zwraca się do Rady o ponowne skonsultowanie się z Parlamentem, jeśli uzna ona za stosowne wprowadzenie znaczących zmian do wniosku Komisji;

5.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji oraz parlamentom narodowym.

Tekst proponowany przez Komisję   Poprawka
Poprawka 1
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 1
(1)  Przedsiębiorstwa zamierzające prowadzić działalność w innych państwach Unii Europejskiej napotykają poważne przeszkody oraz zniekształcenia rynku wynikające z faktu współistnienia 28 odmiennych systemów podatku od osób prawnych. Struktury planowania podatkowego stają się coraz bardziej wyrafinowane – obejmują coraz nowe jurysdykcje i skutecznie wykorzystują szczegóły techniczne systemu podatkowego lub rozbieżności pomiędzy dwoma lub więcej systemami podatkowymi w celu zredukowania zobowiązań podatkowych przedsiębiorstw. Chociaż sytuacje te unaoczniają słabości o zupełnie odmiennym charakterze, to każda z nich prowadzi do powstania przeszkód utrudniających właściwe funkcjonowanie rynku wewnętrznego. Działanie mające na celu rozwiązanie tych problemów powinno być zatem ukierunkowane na oba typy niedoskonałości rynku.
(1)  Przedsiębiorstwa zamierzające prowadzić działalność w innych państwach Unii Europejskiej napotykają poważne przeszkody oraz zniekształcenia rynku wynikające z faktu współistnienia 28 odmiennych systemów podatku od osób prawnych. W dobie globalizacji i cyfryzacji opodatkowanie u źródła – zwłaszcza kapitału finansowego i intelektualnego – staje się coraz trudniejsze do prześledzenia i coraz łatwiej nim manipulować. Struktury planowania podatkowego stają się coraz bardziej wyrafinowane – obejmują coraz nowe jurysdykcje i skutecznie wykorzystują szczegóły techniczne systemu podatkowego lub rozbieżności pomiędzy dwoma lub więcej systemami podatkowymi w celu zredukowania zobowiązań podatkowych przedsiębiorstw. Powszechna cyfryzacja wielu sektorów gospodarki w połączeniu z szybkim rozwojem gospodarki cyfrowej podważa adekwatność unijnych modeli opodatkowania osób prawnych stworzonych z myślą o tradycyjnych przedsiębiorstwach, dlatego konieczne może być ponowne określenie kryteriów wyceny i obliczania w celu dostosowania ich do działalności handlowej XXI wieku. Chociaż sytuacje te unaoczniają słabości o zupełnie odmiennym charakterze, to każda z nich prowadzi do powstania przeszkód utrudniających właściwe funkcjonowanie rynku wewnętrznego i powoduje zakłócenia warunków funkcjonowania dużych oraz małych i średnich przedsiębiorstw. Nowy standard podstawy opodatkowania osób prawnych w Unii powinien zatem służyć usuwaniu tych niedoskonałości rynku, przy poszanowaniu celu, jakim jest jasność i pewność prawa w dłuższej perspektywie czasowej, oraz zasady neutralności podatkowej. Większa spójność krajowych systemów podatkowych przyniesie znaczne zmniejszenie kosztów i obciążeń administracyjnych spoczywających na przedsiębiorstwach prowadzących działalność transgraniczną w Unii. Chociaż polityka podatkowa należy do kompetencji krajowych, art. 115 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej wyraźnie stanowi, że Rada powinna – jednomyślnie, z wykorzystaniem specjalnej procedury ustawodawczej oraz po konsultacji z Parlamentem Europejskim i Komitetem Ekonomiczno-Społecznym – przyjąć dyrektywy służące zbliżeniu ustawowych, wykonawczych i administracyjnych przepisów prawa podatkowego państw członkowskich mających bezpośredni wpływ na tworzenie lub funkcjonowanie rynku wewnętrznego.
Poprawka 2
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 2
(2)  Aby wesprzeć prawidłowe funkcjonowanie rynku wewnętrznego, środowisko opodatkowania osób prawnych w Unii należy ukształtować zgodnie z zasadą, że przedsiębiorstwa ponoszą sprawiedliwie przypadającą na nie część obciążeń podatkowych w tej jurysdykcji lub tych jurysdykcjach, gdzie generowane są ich zyski. Konieczne jest zatem ustanowienie mechanizmów zniechęcających przedsiębiorstwa do wykorzystywania rozbieżności między krajowymi systemami podatkowymi w celu zaniżenia swoich zobowiązań podatkowych. Równie ważne jest stymulowanie wzrostu i rozwoju gospodarczego w ramach rynku wewnętrznego przez ułatwianie handlu transgranicznego i inwestycji przedsiębiorstw. W tym celu konieczne jest wyeliminowanie w Unii ryzyka zarówno podwójnego opodatkowania, jak i podwójnego nieopodatkowania poprzez usunięcie rozbieżności pomiędzy współistniejącymi krajowymi systemami podatków od osób prawnych. Należy jednocześnie zapewnić przedsiębiorstwom łatwe do stosowania ramy podatkowe i prawne, których potrzebują, aby rozwijać swoją działalność gospodarczą i rozszerzać ją na inne państwa Unii. W tym kontekście należy także wyeliminować utrzymujące się przypadki dyskryminacji.
(2)  Aby wesprzeć prawidłowe funkcjonowanie rynku wewnętrznego, środowisko opodatkowania osób prawnych w Unii należy ukształtować zgodnie z zasadą, że przedsiębiorstwa ponoszą sprawiedliwie przypadającą na nie część obciążeń podatkowych w tej jurysdykcji lub tych jurysdykcjach, gdzie generowane są ich zyski i gdzie mają stały zakład. Ze względu na transformację cyfrową w otoczeniu biznesowym należy zapewnić, że przedsiębiorstwa generujące zyski w państwie członkowskim, w którym nie mają stałego zakładu fizycznego, ale mają w tym państwie członkowskim stały zakład cyfrowy, będą traktowane tak samo jak przedsiębiorstwa mające stały zakład fizyczny. Konieczne jest zatem ustanowienie mechanizmów zniechęcających przedsiębiorstwa do wykorzystywania rozbieżności między krajowymi systemami podatkowymi w celu zaniżenia swoich zobowiązań podatkowych. Równie ważne jest stymulowanie wzrostu i rozwoju gospodarczego w ramach rynku wewnętrznego przez ułatwianie handlu transgranicznego i inwestycji przedsiębiorstw. W tym celu konieczne jest wyeliminowanie w Unii ryzyka zarówno podwójnego opodatkowania, jak i podwójnego nieopodatkowania poprzez usunięcie rozbieżności pomiędzy współistniejącymi krajowymi systemami podatków od osób prawnych. Należy jednocześnie zapewnić przedsiębiorstwom łatwe do stosowania ramy podatkowe i prawne, których potrzebują, aby rozwijać swoją działalność gospodarczą i rozszerzać ją na inne państwa Unii. W tym kontekście należy także wyeliminować utrzymujące się przypadki dyskryminacji. Istotnym elementem systemu CCCTB jest konsolidacja, ponieważ tylko dzięki niej można wyeliminować główne przeszkody podatkowe, jakie napotykają przedsiębiorstwa należące do tej samej grupy prowadzącej w Unii działalność transgraniczną. Konsolidacja wyeliminuje formalności związane z ustalaniem cen transferowych oraz podwójne opodatkowanie podmiotów należących do grupy.
Poprawka 3
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 3
(3)  Jak wskazano we wniosku z dnia 16 marca 2011 r. dotyczącym dyrektywy Rady w sprawie wspólnej skonsolidowanej podstawy opodatkowania osób prawnych7, system podatku od osób prawnych traktujący Unię jako jednolity rynek w kontekście obliczania podstawy podatku od osób prawnych ułatwiłby prowadzenie transgranicznej działalności przedsiębiorstwom będącym rezydentami w Unii oraz przyczyniłby się do realizacji celu, jakim jest uczynienie Unii bardziej konkurencyjnym miejscem do inwestowania na arenie międzynarodowej. Wniosek z 2011 r. w sprawie CCCTB skupiał się na celu polegającym na ułatwieniu rozszerzania działalności handlowej przedsiębiorstw na terytorium Unii. Obok tego celu należy również zwrócić uwagę, że CCCTB może być bardzo skutecznym narzędziem poprawiającym funkcjonowanie rynku wewnętrznego poprzez zapobieganie praktykom unikania opodatkowania. W tym świetle należy przedstawić ponownie inicjatywę dotyczącą CCCTB, aby uwzględnić – na równi – zarówno aspekt związany z ułatwianiem działalności, jak i funkcję inicjatywy polegającą na przeciwdziałaniu unikaniu podatków. Takie podejście będzie najlepiej służyło celowi, jakim jest zlikwidowanie zakłóceń w funkcjonowaniu rynku wewnętrznego.
(3)  Jak wskazano we wniosku z dnia 16 marca 2011 r. dotyczącym dyrektywy Rady w sprawie wspólnej skonsolidowanej podstawy opodatkowania osób prawnych7, system podatku od osób prawnych traktujący Unię jako jednolity rynek w kontekście obliczania podstawy podatku od osób prawnych ułatwiłby prowadzenie transgranicznej działalności przedsiębiorstwom będącym rezydentami w Unii oraz przyczyniłby się do realizacji celu, jakim jest uczynienie Unii bardziej konkurencyjnym miejscem do inwestowania na arenie międzynarodowej, zwłaszcza dla małych i średnich przedsiębiorstw. Wniosek z 2011 r. w sprawie CCCTB skupiał się na celu polegającym na ułatwieniu rozszerzania działalności handlowej przedsiębiorstw na terytorium Unii. Obok tego celu należy również zwrócić uwagę, że CCCTB może być bardzo skutecznym narzędziem poprawiającym funkcjonowanie rynku wewnętrznego poprzez zapobieganie praktykom unikania opodatkowania. W tym świetle należy przedstawić ponownie inicjatywę dotyczącą CCCTB, aby uwzględnić – na równi – zarówno aspekt związany z ułatwianiem działalności, jak i funkcję inicjatywy polegającą na przeciwdziałaniu unikaniu podatków. Wprowadzenie CCCTB we wszystkich państwach członkowskich zapewni odprowadzanie podatków w miejscu, gdzie przedsiębiorstwa generują zyski i mają stały zakład. Takie podejście będzie najlepiej służyło celowi, jakim jest zlikwidowanie zakłóceń w funkcjonowaniu rynku wewnętrznego. Usprawnienie rynku wewnętrznego ma kluczowe znaczenie dla wsparcia wzrostu i tworzenia miejsc pracy. Wprowadzenie CCCTB przyniosłoby większy wzrost gospodarczy i większą liczbę miejsc pracy w Unii dzięki ograniczeniu szkodliwej konkurencji podatkowej między przedsiębiorstwami.
__________________
__________________
7 Wniosek dotyczący dyrektywy Rady w sprawie wspólnej skonsolidowanej podstawy opodatkowania osób prawnych, COM(2011)0121 final/2 z 3.10.2011 r.
7 Wniosek dotyczący dyrektywy Rady w sprawie wspólnej skonsolidowanej podstawy opodatkowania osób prawnych, COM(2011)0121 final/2 z 3.10.2011.
Poprawka 4
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 4
(4)  Zważywszy na konieczność podjęcia szybkiego działania w celu zapewnienia właściwego funkcjonowania rynku wewnętrznego poprzez zwiększenie – z jednej strony – jego przyjazności dla handlu i inwestycji i – z drugiej strony – jego odporności na praktyki unikania zobowiązań podatkowych, konieczne jest podzielenie ambitnej inicjatywy CCCTB na dwa odrębne wnioski. W ramach pierwszego etapu należy uzgodnić przepisy dotyczące wspólnej podstawy opodatkowania osób prawnych, a dopiero w następnej kolejności zająć się kwestią konsolidacji.
(4)  Zważywszy na konieczność podjęcia szybkiego działania w celu zapewnienia właściwego funkcjonowania rynku wewnętrznego poprzez zwiększenie – z jednej strony – jego przyjazności dla handlu i inwestycji i – z drugiej strony – jego odporności na praktyki unikania zobowiązań podatkowych, jest bardzo ważne, by zagwarantować jednoczesne wejście w życie dyrektywy w sprawie wspólnej podstawy opodatkowania osób prawnych oraz dyrektywy w sprawie wspólnej skonsolidowanej podstawy opodatkowania osób prawnych. Taka zmiana systemu to ważny etap tworzenia rynku wewnętrznego, dlatego jej właściwa realizacja od samego początku wymaga elastyczności. Jako że rynek wewnętrzny obejmuje wszystkie państwa członkowskie, CCCTB należy wprowadzić we wszystkich państwach członkowskich. Jeżeli Rada nie przyjmie jednomyślnej decyzji w sprawie wniosku dotyczącego wprowadzenia CCCTB, Komisja powinna przedstawić nowy wniosek na podstawie art. 116 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zgodnie z którym Parlament Europejski i Rada stanowią w drodze zwykłej procedury ustawodawczej w celu przyjęcia niezbędnych przepisów. W ostateczności państwa członkowskie powinny nawiązać wzmocnioną współpracę, ze stałą możliwością udziału nieuczestniczących państw członkowskich zgodnie z Traktatem o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Należy jednak ubolewać, że nie przeprowadzono wystarczająco szczegółowej oceny wniosków dotyczących CCTB i CCCTB, jeśli chodzi o ich wpływ na dochody poszczególnych państw członkowskich z tytułu opodatkowania osób prawnych.
Poprawka 5
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 5
(5)  Wiele struktur agresywnego planowania podatkowego ma zwykle miejsce w kontekście transgranicznym, co zakłada, że uczestniczące w nich grupy przedsiębiorstw posiadają pewne minimalne zasoby. Wychodząc z tego założenia, stosowanie przepisów dotyczących CCCTB powinno być obowiązkowe jedynie dla dużych grup, co będzie również zgodne z zasadą proporcjonalności. W tym celu należy określić próg wielkości na podstawie całkowitych skonsolidowanych przychodów grupy, która składa skonsolidowane sprawozdania finansowe. Ponadto, aby lepiej służyć celowi, jakim jest ułatwianie wymiany handlowej i inwestycji na rynku wewnętrznym, powinna istnieć możliwość opcjonalnego stosowania przepisów dotyczących CCCTB także przez grupy, które nie spełniają kryterium progu wielkości.
(5)  Wiele struktur agresywnego planowania podatkowego ma zwykle miejsce w kontekście transgranicznym, co zakłada, że uczestniczące w nich grupy przedsiębiorstw posiadają pewne minimalne zasoby. Wychodząc z tego założenia, stosowanie przepisów dotyczących wspólnej podstawy powinno być początkowo obowiązkowe jedynie dla przedsiębiorstw należących do dużych grup, co będzie również zgodne z zasadą proporcjonalności. W tym celu należy określić wynoszący 750 mln EUR początkowy próg wielkości całkowitych skonsolidowanych przychodów grupy, która składa skonsolidowane sprawozdania finansowe. Ponieważ w niniejszej dyrektywie ustanawia się nowy standard dotyczący podstawy opodatkowania osób prawnych dla wszystkich przedsiębiorstw w Unii, próg ten należy obniżyć do zera w ciągu maksimum siedmiu lat. Aby lepiej służyć celowi, jakim jest ułatwianie wymiany handlowej i inwestycji na rynku wewnętrznym, w początkowej fazie powinna istnieć możliwość opcjonalnego stosowania przepisów dotyczących wspólnej podstawy opodatkowania osób prawnych także przez przedsiębiorstwa, które nie spełniają tych kryteriów.
Poprawka 6
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 5 a (nowy)
(5a)  Przy zachowaniu pozostałych warunków przejście na wspólną skonsolidowaną podstawę opodatkowania osób prawnych może prowadzić do utraty lub uzyskania dodatkowych dochodów budżetowych przez państwa członkowskie. W celu wyrównania strat powinno się stworzyć tymczasowy mechanizm kompensacyjny, finansowany z nadwyżki budżetowej państw członkowskich, w których nowy system przyniesie wzrost dochodów budżetu państwa. Kompensaty powinny być corocznie dostosowywane, by uwzględnić decyzje podjęte na szczeblu krajowym lub regionalnym przed wejściem w życie niniejszej dyrektywy. Należy zobowiązać Komisję, by po upływie okresu siedmiu lat przedstawiła wniosek w sprawie zniesienia lub zmiany systemu kompensacyjnego oraz w sprawie określenia pułapów kompensat.
Poprawka 7
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 5 b (nowy)
(5b)  Aby uniknąć obecnego podziału obciążeń fiskalnych między małe i średnie przedsiębiorstwa (MŚP) oraz korporacje wielonarodowe, o którym wspomniano w rezolucji Parlamentu Europejskiego z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie interpretacji prawa podatkowego i innych środków o podobnym charakterze lub skutkach, wspólna podstawa opodatkowania osób prawnych nie powinna stawiać MŚP w niekorzystnej sytuacji konkurencyjnej, lecz stwarzać im równe warunki działania. Główny organ podatkowy może zapewnić MŚP niezbędne narzędzia pomagające spełnić administracyjne i organizacyjne warunki przystąpienia do systemu CCCTB.
Poprawka 8
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 6
(6)  Ustalenie prawa do skonsolidowanej grupy podatkowej powinno być dokonywane na podstawie dwustopniowego testu w oparciu o kryterium (i) kontroli (ponad 50 % praw głosu) oraz (ii) prawa własności (ponad 75 % kapitału) lub praw do zysków (ponad 75 % praw uprawniających do udziału w zysku). Taki test gwarantowałby istnienie wysokiego stopnia integracji gospodarczej między członkami grupy. Aby zagwarantować integralność systemu, kryteria tych dwóch progów dotyczących kontroli oraz prawa własności lub praw do zysków powinny być spełniane przez cały rok podatkowy; w przeciwnym wypadku przedsiębiorstwo niespełniające tych kryteriów powinno niezwłocznie opuścić daną grupę. Aby zapobiec manipulowaniu wynikami podatkowymi poprzez przystępowanie przedsiębiorstw do grupy i występowanie z niej po krótkim czasie, powinien również istnieć minimalny wymóg dziewięciu kolejnych miesięcy przynależności do grupy.
(6)  Należy zdefiniować pojęcie stałego zakładu w Unii należącego do podatnika będącego rezydentem do celów podatkowych w Unii. Przedsiębiorstwa wielonarodowe zbyt często organizują się tak, by przenosić zyski do systemów podatkowych o korzystniejszych warunkach i wcale nie płacić podatków lub płacić podatki według bardzo niskich stawek. Pojęcie stałego zakładu pozwoli podać precyzyjną i wiążącą definicję kryteriów, które należy spełnić, by wykazać, że dane przedsiębiorstwo wielonarodowe mieści się w danym kraju. Skłoni to przedsiębiorstwa wielonarodowe do płacenia podatków na uczciwych zasadach. Celem ma być zapewnienie jednakowego rozumienia tego pojęcia przez wszystkich zainteresowanych podatników oraz wykluczenie rozbieżności wynikających z odmiennych definicji. Podobnie istotne jest posiadanie wspólnej definicji stałego zakładu znajdującego się w państwie trzecim lub znajdującego w Unii, ale należącego do podatnika, który jest rezydentem do celów podatkowych w państwie trzecim. Jeżeli ustalanie cen transferowych prowadzi do przenoszenia zysków do jurysdykcji o niskich stawkach podatkowych, to preferowany jest system przydzielania zysków za pomocą wzoru podziału. Przyjmując taki system, Unia może wyznaczyć międzynarodowy standard nowoczesnego i wydajnego systemu opodatkowania osób prawnych. Komisja powinna przygotować wytyczne na okres przejściowy, w którym wzór podziału będzie używany równocześnie z innymi metodami podziału zysków w stosunkach z państwami trzecimi, jednak docelowo standardową metodą ustalania zysków powinien być wzór podziału. Komisja powinna przedstawić wniosek w sprawie unijnego modelu konwencji podatkowej, który ostatecznie zastąpi tysiące dwustronnych konwencji zawieranych przez poszczególne państwa członkowskie.
Poprawka 9
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 6 a (nowy)
(6a)  Towary cyfrowe są na ogół niezwykle mobilne i niematerialne. Badania pokazują, że sektor cyfrowy w dużym stopniu wykorzystuje praktyki agresywnego planowania podatkowego, ponieważ wiele modeli biznesowych nie wymaga fizycznej infrastruktury do zawierania transakcji z klientami i czerpania z tego zysków. Pozwala to największym przedsiębiorstwom cyfrowym na płacenie znikomych podatków od dochodów. Urzędy skarbowe państw członkowskich tracą miliardy euro z dochodów podatkowych, ponieważ nie są w stanie nałożyć podatków na wielonarodowe przedsiębiorstwa cyfrowe. Aby zaradzić tej realnej niesprawiedliwości społecznej, którą trzeba wyeliminować w trybie pilnym, obowiązujące przepisy o podatku od osób prawnych należy rozszerzyć, by uwzględnić w nich nowe podejście do stałego zakładu cyfrowego, zdefiniowanego na podstawie znacznej obecności cyfrowej. Potrzebne są równe warunki działania podobnych modeli biznesowych, by stawić czoła wyzwaniom podatkowym wynikającym z cyfryzacji, a przy tym nie ograniczać potencjału sektora cyfrowego. Szczególną uwagę należy zwrócić w związku z tym na prowadzone przez OECD prace nad przepisami spójnymi na szczeblu międzynarodowym.
Poprawka 10
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 10
(10)  Wzór podziału skonsolidowanej podstawy opodatkowania powinien uwzględniać trzy równoważne wskaźniki, mianowicie wielkość zatrudnienia, aktywa i obrót według miejsca przeznaczenia. Wskaźniki te powinny odzwierciedlać wyważone podejście do podziału zysków podlegających opodatkowaniu między zainteresowanymi państwami członkowskimi i powinny zapewnić opodatkowanie zysków tam, gdzie zostały one faktycznie osiągnięte. Wielkość zatrudnienia i aktywa powinny być zatem przypisane tym państwom członkowskim, w których wykonywana jest praca się lub ulokowane są aktywa, co nadałoby odpowiednią wagę interesom państwa członkowskiego pochodzenia, podczas gdy obrót powinien być przypisany państwu członkowskiemu przeznaczenia towarów lub usług. Aby uwzględnić różnice w poziomie płac w Unii, a tym samym umożliwić sprawiedliwy podział skonsolidowanej podstawy opodatkowania, wskaźnik zatrudnienia powinien obejmować zarówno koszty wynagrodzeń, jak i liczbę pracowników (tj. każda pozycja odpowiada za połowę wartości wskaźnika) Wskaźnik aktywów, z drugiej strony, powinien obejmować wszystkie rzeczowe aktywa trwałe, ale nie powinien obejmować wartości niematerialnych i prawnych ani aktywów finansowych z powodu ich mobilnego charakteru oraz ryzyka obejścia przepisów niniejszej dyrektywy. W przypadku gdy, z uwagi na wyjątkowe okoliczności, wynik podziału nie odzwierciedla rzetelnie zakresu działalności gospodarczej, w klauzuli ochronnej należy przewidzieć alternatywną metodę przydzielania dochodów.
(10)  Wzór podziału skonsolidowanej podstawy opodatkowania powinien uwzględniać cztery równoważne wskaźniki, mianowicie wielkość zatrudnienia, aktywa, obrót według miejsca przeznaczenia oraz gromadzenie i wykorzystywanie danych osobowych użytkowników usług i platform internetowych („wskaźnik danych”). Wskaźniki te powinny odzwierciedlać wyważone podejście do podziału zysków podlegających opodatkowaniu między zainteresowanymi państwami członkowskimi i powinny zapewnić opodatkowanie zysków tam, gdzie zostały one faktycznie osiągnięte. Wielkość zatrudnienia i aktywa powinny być zatem przypisane tym państwom członkowskim, w których wykonywana jest praca lub ulokowane są aktywa, co nadałoby odpowiednią wagę interesom państwa członkowskiego pochodzenia, podczas gdy obrót powinien być przypisany państwu członkowskiemu przeznaczenia towarów lub usług. Aby uwzględnić różnice w poziomie płac w Unii, a tym samym umożliwić sprawiedliwy podział skonsolidowanej podstawy opodatkowania, wskaźnik zatrudnienia powinien obejmować zarówno koszty wynagrodzeń, jak i liczbę pracowników (tj. każda pozycja odpowiada połowie wartości wskaźnika). Wskaźnik aktywów, z drugiej strony, powinien obejmować tylko rzeczowe aktywa trwałe. W przypadku gdy, z uwagi na wyjątkowe okoliczności, wynik podziału nie odzwierciedla rzetelnie zakresu działalności gospodarczej, w klauzuli ochronnej należy przewidzieć alternatywną metodę przydzielania dochodów.
Poprawka 11
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 10 a (nowy)
(10a)  Wzór podziału skonsolidowanej podstawy opodatkowania musi w pełni odzwierciedlać działalność gospodarczą prowadzoną w poszczególnych państwach członkowskich, przy należytym i pełnym uwzględnieniu ewentualnych znacznych różnic gospodarczych między nimi. Jeżeli podział uzyskany w wyniku zastosowania wzoru nie jest zrównoważony i nie odzwierciedla działalności gospodarczej, sytuacji tej może zaradzić mechanizm rozstrzygania sporów. W świetle powyższego Komisja powinna rozważyć możliwość stworzenia mechanizmu rozstrzygania sporów, by zapewnić właściwe rozstrzyganie sporów z udziałem różnych państw członkowskich.
Poprawka 12
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 11
(11)  Ze względu na swoją specyfikę niektóre sektory, np. sektor usług finansowych i ubezpieczeń, sektor ropy i gazu oraz sektor żeglugi morskiej i transportu lotniczego potrzebują dostosowanego do nich wzoru podziału skonsolidowanej podstawy opodatkowania.
skreśla się
Poprawka 13
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 14
(14)  Niniejsza dyrektywa opiera się na dyrektywie Rady 2016/xx/UE w sprawie wspólnej podstawy opodatkowania osób prawnych (która ustanawia wspólny zbiór przepisów dotyczących podatku od osób prawnych do celów obliczania podstawy opodatkowania) i skupia się na konsolidacji wyników podatkowych w ramach grupy. Dlatego też niezbędne jest uwzględnienie wzajemnego oddziaływania na siebie tych dwóch instrumentów prawnych i ułatwianie przechodzenia niektórych elementów podstawy opodatkowania do nowych ram stosowanych wobec grupy. Elementy te powinny obejmować w szczególności ograniczenie możliwości odliczania odsetek, odstąpienie od zwolnienia na rzecz metody zaliczenia oraz przepisy dotyczące kontrolowanych spółek zagranicznych, jak również rozbieżności w kwalifikacji struktur hybrydowych.
(14)  Niniejsza dyrektywa opiera się na dyrektywie Rady 2016/xx/UE w sprawie wspólnej podstawy opodatkowania osób prawnych (która ustanawia wspólny zbiór przepisów dotyczących podatku od osób prawnych do celów obliczania podstawy opodatkowania) i skupia się na konsolidacji wyników podatkowych w ramach grupy. Dlatego też niezbędne jest uwzględnienie wzajemnego oddziaływania na siebie tych dwóch instrumentów prawnych i ułatwianie przechodzenia niektórych elementów podstawy opodatkowania do nowych ram stosowanych wobec grupy. Elementy te powinny obejmować w szczególności ograniczenie możliwości odliczania odsetek, odstąpienie od zwolnienia na rzecz metody zaliczenia oraz przepisy dotyczące kontrolowanych spółek zagranicznych, jak również rozbieżności w kwalifikacji struktur hybrydowych. Państwa członkowskie powinny mieć możliwość wprowadzenia dodatkowych środków przeciwdziałających unikaniu opodatkowania, by ograniczyć negatywne skutki przenoszenia zysków do państw trzecich stosujących niskie stawki podatkowe.
Poprawka 14
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 16
(16)  W celu uzupełnienia lub zmiany niektórych, innych niż istotne, elementów niniejszej dyrektywy należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjęcia aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w odniesieniu do (i) uwzględnienia zmian w przepisach państw członkowskich dotyczących formy prawnej przedsiębiorstw oraz podatków od osób prawnych i odpowiedniej zmiany załączników I i II; (ii) określenia dodatkowych definicji; oraz (iii) uzupełnienia przepisu w sprawie ograniczenia możliwości odliczania odsetek przepisami zapobiegającymi fragmentacji, aby lepiej zapobiegać ryzyku unikania opodatkowania, które mogłoby się pojawić w ramach grupy. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów. Przygotowując i opracowując akty delegowane, Komisja powinna zapewnić jednoczesne, terminowe i odpowiednie przekazywanie stosownych dokumentów Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.
(16)  W celu uzupełnienia lub zmiany niektórych, innych niż istotne, elementów niniejszej dyrektywy należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjęcia aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w odniesieniu do (i) uwzględnienia zmian w przepisach państw członkowskich dotyczących formy prawnej przedsiębiorstw oraz podatków od osób prawnych i odpowiedniej zmiany załączników I i II; (ii) określenia dodatkowych definicji; (iii) uzupełnienia przepisu w sprawie ograniczenia możliwości odliczania odsetek przepisami zapobiegającymi fragmentacji, aby lepiej zapobiegać ryzyku unikania opodatkowania, które mogłoby się pojawić w ramach grupy, oraz (iv) wydania wytycznych na okres przejściowy, w którym wzór podziału będzie stosowany równocześnie z innymi metodami podziału zysków w kontaktach z państwami trzecimi. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów, oraz aby uwzględniała przygotowywaną co roku rezolucję Parlamentu Europejskiego. Przygotowując i opracowując akty delegowane, Komisja powinna zapewnić jednoczesne, terminowe i odpowiednie przekazywanie stosownych dokumentów Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.
Poprawka 15
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 17
(17)  W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonania niniejszej dyrektywy Komisji należy powierzyć uprawnienia wykonawcze (i) do corocznego przyjmowania wykazu form prawnych przedsiębiorstw z państw trzecich, które są zbliżone do form prawnych spółek wyszczególnionych w załączniku I; (ii) do określania szczegółowych przepisów dotyczących obliczania wskaźnika zatrudnienia, wskaźnika aktywów i wskaźnika obrotu, przyporządkowania do poszczególnych wskaźników pracowników i kosztów wynagrodzeń, aktywów oraz obrotu oraz wyceny aktywów; (iii) do przyjmowania aktu ustanawiającego standardowy wzór zawiadomienia o utworzeniu grupy; oraz (iv) do ustanawiania przepisów dotyczących składania drogą elektroniczną skonsolidowanej deklaracji podatkowej, wzoru skonsolidowanej deklaracji podatkowej, wzoru deklaracji podatkowej samodzielnego podatnika oraz wymaganych dokumentów potwierdzających. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/201112.
(17)  W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonania niniejszej dyrektywy Komisji należy powierzyć uprawnienia wykonawcze (i) do corocznego przyjmowania wykazu form prawnych przedsiębiorstw z państw trzecich, które są zbliżone do form prawnych spółek wyszczególnionych w załączniku I; (ii) do określania szczegółowych przepisów dotyczących obliczania wskaźnika zatrudnienia, wskaźnika aktywów, wskaźnika obrotu i wskaźnika danych, przyporządkowania do poszczególnych wskaźników pracowników i kosztów wynagrodzeń, gromadzonych i wykorzystywanych danych osobowych, aktywów i obrotu oraz wyceny aktywów; (iii) do przyjmowania aktu ustanawiającego standardowy wzór zawiadomienia o utworzeniu grupy; oraz (iv) do ustanawiania przepisów dotyczących składania drogą elektroniczną skonsolidowanej deklaracji podatkowej, wzoru skonsolidowanej deklaracji podatkowej, wzoru deklaracji podatkowej samodzielnego podatnika oraz wymaganych dokumentów potwierdzających. Komisja powinna opracować jednolite formaty deklaracji podatkowych we współpracy z organami podatkowymi państw członkowskich. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/201112.
__________________
__________________
12 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13).
12 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13).
Poprawka 16
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 18
(18)  Ponieważ celów niniejszej dyrektywy, to jest poprawy funkcjonowania rynku wewnętrznego poprzez zapobieganie międzynarodowym praktykom unikania opodatkowania i ułatwienia przedsiębiorstwom prowadzenia działalności transgranicznej na terenie Unii, nie można w wystarczającym stopniu osiągnąć w drodze niejednolitych działań podejmowanych indywidualnie przez państwa członkowskie, ponieważ do ich osiągnięcia konieczne są działania skoordynowane, a z uwagi na fakt, że dyrektywa dotyczy niedoskonałości rynku wewnętrznego wynikających ze współistnienia różnych krajowych systemów podatku od osób prawnych, które mają wpływ na rynek wewnętrzny i zniechęcają do działalności transgranicznej, możliwe jest lepsze osiągnięcie tych celów na poziomie Unii, Unia może przyjąć środki zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsza dyrektywa nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów, zwłaszcza w świetle faktu, że jej zakres obowiązkowego stosowania jest ograniczony do grup przekraczających określony próg wielkości.
(18)  Ponieważ celów niniejszej dyrektywy, to jest poprawy funkcjonowania rynku wewnętrznego poprzez zapobieganie międzynarodowym praktykom unikania opodatkowania i ułatwienia przedsiębiorstwom, zwłaszcza MŚP, prowadzenia działalności transgranicznej na terenie Unii, nie można w wystarczającym stopniu osiągnąć w drodze niejednolitych działań podejmowanych indywidualnie przez państwa członkowskie, ponieważ do ich osiągnięcia konieczne są działania skoordynowane, a z uwagi na fakt, że dyrektywa dotyczy niedoskonałości rynku wewnętrznego wynikających ze współistnienia różnych krajowych systemów podatku od osób prawnych, które mają wpływ na rynek wewnętrzny i zniechęcają do działalności transgranicznej, możliwe jest lepsze osiągnięcie tych celów na poziomie Unii, Unia może przyjąć środki zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsza dyrektywa nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów, zwłaszcza w świetle faktu, że jej zakres obowiązkowego stosowania jest ograniczony do grup przekraczających określony próg wielkości.
Poprawka 17
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 20
(20)  Komisja powinna zostać zobowiązana do oceny wdrożenia niniejszej dyrektywy cztery lata po jej wejściu w życie i przedstawienia Radzie sprawozdania dotyczącego jej działania. Państwa członkowskie powinny być zobowiązane do przekazania Komisji tekstu przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.
(20)  Z uwagi na fakt, że niniejsza dyrektywa wprowadza istotne zmiany w zasadach opodatkowania osób prawnych, Komisja powinna zostać zobowiązana do przeprowadzenia dogłębnej oceny wdrożenia niniejszej dyrektywy po pięciu latach od jej wejścia w życie oraz do przedstawienia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdania dotyczącego jej funkcjonowania. To sprawozdanie z wdrożenia powinno zawierać co najmniej następujące elementy: wpływ systemu opodatkowania przewidzianego w niniejszej dyrektywie na dochody państw członkowskich, jego zalety i wady z punktu widzenia MŚP, wpływ na sprawiedliwy podział pobieranego podatku przez poszczególne państwa członkowskie, wpływ na cały rynek wewnętrzny ze szczególnym uwzględnieniem ewentualnego zakłócenia konkurencji między przedsiębiorstwami podlegającymi nowym zasadom ustanowionym w niniejszej dyrektywie oraz liczbę przedsiębiorstw objętych zakresem dyrektywy w okresie przejściowym. Komisja powinna zostać zobowiązana do dokonania przeglądu stosowania niniejszej dyrektywy po dziesięciu latach od jej wejścia w życie i do przedstawienia Radzie sprawozdania dotyczącego jej funkcjonowania. Państwa członkowskie powinny być zobowiązane do przekazania Komisji tekstu przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.
Poprawka 18
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 20 a (nowy)
(20a)  Aby doprowadzić do pełnej i spójnej konsolidacji oraz zapobiec powstaniu nowych możliwości arbitrażu wynikających z rozbieżności rachunkowych między państwami członkowskimi, należy przyjąć jasne, spójne i obiektywne kryteria obliczania skonsolidowanej podstawy opodatkowania. W tym celu Komisja powinna zaproponować niezbędne dostosowania do odnośnych przepisów niniejszej dyrektywy w odniesieniu do określania i obliczania skonsolidowanej podstawy opodatkowania.
Poprawka 19
Wniosek dotyczący dyrektywy
Motyw 20 b (nowy)
(20b)  Komisja powinna wziąć pod uwagę inne badania analizujące możliwy wpływ CCCTB na dochody z podatków od osób prawnych w poszczególnych państwach członkowskich oraz potencjalnie gorszą pozycję konkurencyjną Unii względem państw trzecich.
Poprawka 20
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 1 – ustęp 1
1.  Niniejszą dyrektywą ustanawia się system konsolidacji podstaw opodatkowania, o którym mowa w dyrektywie Rady 2016/xx/UE14, przedsiębiorstw będących członkami grupy oraz określa przepisy dotyczące przydzielania wspólnej skonsolidowanej podstawy opodatkowania osób prawnych państwom członkowskim i administrowania nią przez krajowe organy podatkowe.
1.  Niniejszą dyrektywą ustanawia się wspólną podstawę opodatkowania w Unii niektórych przedsiębiorstw oraz przepisy dotyczące obliczania tej podstawy, w tym przepisy dotyczące środków służących zwalczaniu unikania opodatkowania oraz środków dotyczących międzynarodowego wymiaru proponowanego systemu podatkowego.
_______________
14 [pełen tytuł dyrektywy (Dz.U. L [ ] z [ ], s. [ ])].
Poprawka 21
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 2 – ustęp 1 – wprowadzenie
1.  Przepisy niniejszej dyrektywy stosuje się do przedsiębiorstw utworzonych na podstawie prawa państwa członkowskiego, w tym stałych zakładów tych przedsiębiorstw w innych państwach członkowskich, spełniających wszystkie poniższe warunki:
1.  Przepisy niniejszej dyrektywy stosuje się do przedsiębiorstw utworzonych na podstawie prawa państwa członkowskiego, w tym stałych zakładów i stałych zakładów cyfrowych tych przedsiębiorstw w innych państwach członkowskich, spełniających wszystkie poniższe warunki:
Poprawka 22
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 2 – ustęp 1 – litera c
c)  przedsiębiorstwo wchodzi w skład skonsolidowanej grupy do celów rachunkowości finansowej, której skonsolidowane przychody przekroczyły 750 000 000 EUR w roku obrotowym poprzedzającym dany rok obrotowy;
c)  przedsiębiorstwo wchodzi w skład skonsolidowanej grupy do celów rachunkowości finansowej, której skonsolidowane przychody przekroczyły 750 000 000 EUR w roku obrotowym poprzedzającym dany rok obrotowy; Próg ten zostanie obniżony do zera w ciągu maksymalnie siedmiu lat;
Poprawka 23
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 2 – ustęp 3
3.  Przedsiębiorstwo, które spełnia warunki określone w ust. 1 lit. a), b) i d), ale nie spełnia warunków określonych w lit. c) tego ustępu, może zdecydować się, również w odniesieniu do swoich stałych zakładów znajdujących się w innych państwach członkowskich, na stosowanie przepisów niniejszej dyrektywy przez okres pięciu lat podatkowych. Okres ten jest automatycznie przedłużany na kolejne okresy pięciu lat podatkowych, chyba że złożono zawiadomienie o rezygnacji, o którym mowa w art. 47 akapit drugi. Warunki określone w ust. 1 lit. a), b) i d) muszą być spełnione za każdym razem, gdy ma miejsce przedłużenie.
3.  Przedsiębiorstwo, które spełnia warunki określone w ust. 1 lit. a), b) i d), ale nie spełnia warunków określonych w lit. c) tego ustępu, może zdecydować się, również w odniesieniu do swoich stałych zakładów znajdujących się w innych państwach członkowskich, na stosowanie przepisów niniejszej dyrektywy.
Poprawka 24
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 2 – ustęp 4
4.  Przepisy niniejszej dyrektywy nie mają zastosowania do przedsiębiorstw żeglugowych objętych specjalnym systemem podatkowym. Przedsiębiorstwa żeglugowe objęte specjalnym systemem podatkowym są uwzględniane do celów określania przedsiębiorstw należących do tej samej grupy, o której mowa w art. 5 i 6.
skreśla się
Poprawka 25
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 3 – akapit 1 – punkt 23
(23)  „skonsolidowana podstawa opodatkowania” oznacza wynik sumowania podstaw opodatkowania wszystkich członków grupy obliczonych zgodnie z dyrektywą 2016/xx/UE;
(23)  „skonsolidowana podstawa opodatkowania” oznacza skonsolidowany dochód netto członków grupy podlegający opodatkowaniu, obliczony w oparciu o spójne zasady rachunkowości mające zastosowanie do wszystkich członków grupy zgodnie z dyrektywą 2016/xx/UE;
Poprawka 26
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 3 – akapit 1 – punkt 28 a (nowy)
(28a)  „wskaźnik danych” oznacza gromadzenie i wykorzystywanie danych osobowych użytkowników usług i platform internetowych do celów handlowych w przynajmniej jednym państwie członkowskim;
Poprawka 27
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 4 – ustęp 3
3.  Jeżeli miejsce faktycznego zarządu członka grupy żeglugowej lub członka grupy prowadzącego działalność w zakresie transportu wodnego śródlądowego znajduje się na pokładzie statku lub łodzi, członka grupy uznaje się za rezydenta do celów podatkowych w państwie członkowskim portu macierzystego statku lub łodzi, a w przypadku braku takiego portu macierzystego – w państwie członkowskim, w którym rezydentem do celów podatkowych jest agent statku lub łodzi.
skreśla się
Poprawka 28
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 4 – ustęp 4
4.  Podatnik będący rezydentem podlega opodatkowaniu podatkiem od osób prawnych w odniesieniu do wszystkich dochodów osiąganych z dowolnego źródła znajdującego się w państwie członkowskim, w którym jest rezydentem do celów podatkowych, lub poza nim.
4.  Podatnik będący rezydentem podlega opodatkowaniu podatkiem od osób prawnych w odniesieniu do wszystkich dochodów osiąganych z dowolnej działalności w państwie członkowskim, w którym jest rezydentem do celów podatkowych, lub poza nim.
Poprawka 29
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 4 – ustęp 5
5.  Podatnik niebędący rezydentem podlega opodatkowaniu podatkiem od osób prawnych w odniesieniu do wszystkich dochodów osiąganych z działalności prowadzonej za pośrednictwem stałego zakładu w państwie członkowskim.
5.  Podatnik niebędący rezydentem podlega opodatkowaniu podatkiem od osób prawnych w odniesieniu do wszystkich dochodów osiąganych z działalności prowadzonej za pośrednictwem stałego zakładu, w tym stałego zakładu cyfrowego, w danym państwie członkowskim. Stały zakład cyfrowy podatnika określa się zgodnie z warunkami i kryteriami wymienionymi w art. 5 dyrektywy Rady ... w sprawie wspólnej podstawy opodatkowania osób prawnych1a.
_______________
1a Dyrektywa Rady ... w sprawie wspólnej podstawy opodatkowania osób prawnych (Dz.U. L ... z ..., s. ...).
Poprawka 30
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 5 – ustęp 1 – litera a
a)  więcej niż 50 % praw głosu; oraz
(Nie dotyczy polskiej wersji językowej)
Poprawka 31
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 6 – ustęp 2 a (nowy)
2a.  Stałe zakłady obejmują stałe zakłady cyfrowe zgodnie z warunkami i kryteriami wymienionymi w art. 5 dyrektywy Rady ... w sprawie wspólnej podstawy opodatkowania osób prawnych1a.
_______________
1a Dyrektywa Rady ... w sprawie wspólnej podstawy opodatkowania osób prawnych (Dz.U. L ... z ..., s. ...).
Poprawka 32
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 7 – ustęp 1
1.  Podstawy opodatkowania wszystkich członków grupy są sumowane, aby uzyskać skonsolidowaną podstawę opodatkowania.
1.  Podstawę opodatkowania skonsolidowanej grupy ustala się, jak gdyby to był jeden podmiot. W tym celu ponownie oblicza się zagregowaną podstawę opodatkowania grupy tak, aby wyeliminować wszystkie zyski lub straty, w tym te będące wynikiem wszelkich transakcji dowolnego rodzaju dokonywanych między co najmniej dwoma podmiotami w ramach grupy.
Poprawka 33
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 7 – ustęp 2
2.  Jeżeli skonsolidowana podstawa opodatkowania ma wartość ujemną, stratę przenosi się na kolejne okresy i kompensuje z pierwszą kolejną dodatnią podstawą opodatkowania. Jeżeli skonsolidowana podstawa opodatkowania ma wartość dodatnią, przydziela się ją zgodnie z rozdziałem VIII.
2.  Jeżeli skonsolidowana podstawa opodatkowania ma wartość ujemną, stratę przenosi się na kolejne okresy i kompensuje z pierwszą kolejną dodatnią podstawą opodatkowania przez okres maksymalnie pięciu lat. Jeżeli skonsolidowana podstawa opodatkowania ma wartość dodatnią, przydziela się ją zgodnie z rozdziałem VIII.
Poprawka 34
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 9 – ustęp 2
2.  Grupy stosują jednolitą i należycie udokumentowaną metodę ewidencjonowania transakcji wewnątrz grupy. Zmiany tej metody grupy mogą dokonać wyłącznie z ważnych względów handlowych i wyłącznie na początku roku podatkowego.
2.  Grupy stosują jednolitą i należycie udokumentowaną metodę ewidencjonowania transakcji wewnątrz grupy. Zmiany tej metody grupy mogą dokonać wyłącznie z ważnych względów handlowych i wyłącznie na początku roku podatkowego. Wszystkie takie transakcje zostają wyłączone z podstawy opodatkowania będącej wynikiem konsolidacji przeprowadzonej na podstawie art. 7 ust. 1.
Poprawka 35
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 9 – ustęp 3
3.  Metoda ewidencjonowania transakcji wewnątrz grupy musi umożliwiać określenie wszystkich przeniesień i całego obrotu wewnątrz grupy według najniższego kosztu dla aktywów niepodlegających amortyzacji lub według wartości dla celów podatkowych w przypadku aktywów podlegających amortyzacji.
skreśla się
Poprawka 36
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 9 – ustęp 4
4.  Przeniesienia wewnątrz grupy nie zmieniają statusu wartości niematerialnych i prawnych wytworzonych we własnym zakresie.
skreśla się
Poprawka 37
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 23 – ustęp 1 – akapit 1
W przypadku gdy w wyniku reorganizacji przedsiębiorstw jedna grupa lub większa ich liczba czy też dwóch członków grupy lub większa ich liczba staną się częścią innej grupy, wszelkie nierozliczone straty uprzednio istniejącej grupy lub grup przydziela się każdemu członkowi grupy zgodnie z rozdziałem VIII i na podstawie wskaźników na koniec roku podatkowego, w którym nastąpiła reorganizacja przedsiębiorstw. Nierozliczone straty uprzednio istniejącej grupy lub grup przenosi się na przyszłe okresy.
W przypadku gdy w wyniku reorganizacji przedsiębiorstw jedna grupa lub większa ich liczba czy też dwóch członków grupy lub większa ich liczba staną się częścią innej grupy, wszelkie nierozliczone straty uprzednio istniejącej grupy lub grup przydziela się każdemu członkowi grupy zgodnie z rozdziałem VIII i na podstawie wskaźników na koniec roku podatkowego, w którym nastąpiła reorganizacja przedsiębiorstw. Nierozliczone straty uprzednio istniejącej grupy lub grup przenosi się na przyszłe okresy przez okres maksymalnie pięciu lat.
Poprawka 38
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 23 – ustęp 2
2.  W przypadku połączenia, w rozumieniu art. 2 lit. a) ppkt (i) oraz (ii) dyrektywy Rady 2009/133/WE15, dwóch głównych podatników lub większej ich liczby wszelkie nierozliczone straty grupy przydziela się jej członkom zgodnie z rozdziałem VIII na podstawie wskaźników obowiązujących na koniec roku podatkowego, w którym doszło do połączenia. Nierozliczone straty przenosi się na przyszłe okresy.
2.  W przypadku połączenia, w rozumieniu art. 2 lit. a) ppkt (i) oraz (ii) dyrektywy Rady 2009/133/WE15, dwóch głównych podatników lub większej ich liczby wszelkie nierozliczone straty grupy przydziela się jej członkom zgodnie z rozdziałem VIII na podstawie wskaźników obowiązujących na koniec roku podatkowego, w którym doszło do połączenia. Nierozliczone straty przenosi się na przyszłe okresy przez okres maksymalnie pięciu lat.
__________________
__________________
15 Dyrektywa Rady 2009/133/WE z dnia 19 października 2009 r. w sprawie wspólnego systemu opodatkowania mającego zastosowanie w przypadku łączenia, podziałów, podziałów przez wydzielenie, wnoszenia aktywów i wymiany udziałów dotyczących spółek różnych państw członkowskich oraz przeniesienia statutowej siedziby SE lub SCE z jednego państwa członkowskiego do innego państwa członkowskiego (Dz.U. L 310 z 25.11.2009, s. 34).
15 Dyrektywa Rady 2009/133/WE z dnia 19 października 2009 r. w sprawie wspólnego systemu opodatkowania mającego zastosowanie w przypadku łączenia, podziałów, podziałów przez wydzielenie, wnoszenia aktywów i wymiany udziałów dotyczących spółek różnych państw członkowskich oraz przeniesienia statutowej siedziby SE lub SCE z jednego państwa członkowskiego do innego państwa członkowskiego (Dz.U. L 310 z 25.11.2009, s. 34).
Poprawka 39
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 28 – ustęp 1 – akapit 1
Skonsolidowaną podstawę opodatkowania dzieli się między członków grupy w każdym roku podatkowym w oparciu o wzór podziału. Przy ustalaniu przydzielonego udziału członka grupy A stosuje się następujący wzór, w którym równą wagę przypisuje się wskaźnikowi obrotu, zatrudnienia i aktywów:
Skonsolidowaną podstawę opodatkowania dzieli się między członków grupy w każdym roku podatkowym w oparciu o wzór podziału. Przy ustalaniu przydzielonego udziału członka grupy A stosuje się następujący wzór, w którym wskaźnikom obrotu, zatrudnienia, aktywów i wskaźnikowi danych przypisuje się równą wagę:
Poprawka 40
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 28 – ustęp 1 – wzór

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

Poprawka 41
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 28 – ustęp 1 – akapit 1 a (nowy)
W przypadku gdy co najmniej jeden wskaźnik nie ma zastosowania ze względu na charakter działalności podatnika, wszystkie pozostałe mające zastosowanie wskaźniki powinny zostać proporcjonalnie ponownie zważone we wzorze podziału tak, aby każdy mający zastosowanie wskaźnik miał bezwzględnie równą wagę.
Poprawka 42
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 28 – ustęp 5
5.  Przy ustalaniu przydzielonego udziału członka grupy równą wagę przypisuje się wskaźnikowi obrotu, zatrudnienia i aktywów.
5.  Przy ustalaniu przydzielonego udziału członka grupy wskaźnikom obrotu, zatrudnienia, aktywów i wskaźnikowi danych przypisuje się równą wagę.
Poprawka 43
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 28 – ustęp 5 a (nowy)
5a.  Wskaźnik danych składa się w połowie z całkowitej ilości danych osobowych użytkowników usług i platform internetowych zgromadzonych w każdym państwie członkowskim przez członka grupy (w liczniku) oraz całkowitej ilości danych osobowych użytkowników usług i platform internetowych zgromadzonych w każdym państwie członkowskim przez grupę (w mianowniku), a w połowie z całkowitej ilości danych osobowych użytkowników usług i platform internetowych wykorzystywanych w każdym państwie członkowskim przez członka grupy (w liczniku) oraz całkowitej ilości danych osobowych użytkowników usług i platform internetowych wykorzystywanych w każdym państwie członkowskim przez grupę (w mianowniku).
Poprawka 44
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 28 – ustęp 5 b (nowy)
5b.  Ilość zgromadzonych danych osobowych zgodnie ze wskaźnikiem danych oblicza się na koniec roku podatkowego w każdym państwie członkowskim.
Poprawka 45
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 28 – ustęp 5 c (nowy)
5c.  Definicję gromadzenia i wykorzystywania danych osobowych do celów handlowych w kontekście wskaźnika danych określa się zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2016/679.
Poprawka 46
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 29
Artykuł 29
skreśla się
Klauzula ochronna
Jeżeli główny podatnik lub właściwy organ uznają, że wynik podziału skonsolidowanej podstawy opodatkowania przypisany członkowi grupy nie odzwierciedla rzetelnie zakresu jego działalności gospodarczej, główny podatnik lub właściwy organ może, w drodze wyjątku od zasady określonej w art. 28, zażądać zastosowania alternatywnej metody obliczania udziału podatków każdego członka grupy. Metodę alternatywną stosuje się wyłącznie, jeżeli w wyniku konsultacji między właściwymi organami i, w stosownym przypadku, rozmów prowadzonych zgodnie z art. 77 i 78 wszystkie te organy wyrażą na nią zgodę. Państwo członkowskie głównego organu podatkowego informuje Komisję o zastosowanej metodzie alternatywnej.
Poprawka 47
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 38 – ustęp 1
1.  Przychody ze sprzedaży towarów uwzględnia się we wskaźniku obrotu członka grupy położonego w państwie członkowskim, w którym kończy się wysyłka lub transport towarów do nabywającej je osoby. W przypadku niemożności ustalenia tego miejsca przychody ze sprzedaży towarów przypisuje się członkowi grupy położonemu w państwie członkowskim, w którym po raz ostatni możliwe było ustalenie lokalizacji towarów.
1.  Przychody ze sprzedaży towarów uwzględnia się we wskaźniku obrotu członka grupy położonego w państwie członkowskim, w którym kończy się wysyłka lub transport towarów do nabywającej je osoby. W przypadku niemożności ustalenia tego miejsca lub braku powiązania podatkowego członka grupy z przychodami podlegającymi opodatkowaniu przychody ze sprzedaży towarów przypisuje się członkowi grupy położonemu w państwie członkowskim, w którym po raz ostatni możliwe było ustalenie lokalizacji towarów.
Poprawka 48
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 43
Artykuł 43
skreśla się
Żegluga morska, transport wodny śródlądowy i transport lotniczy
Przychody, koszty oraz inne podlegające odliczeniu pozycje członka grupy, którego podstawowa działalność polega na eksploatacji statków lub statków powietrznych w ruchu międzynarodowym lub eksploatacji łodzi biorących udział w transporcie wodnym śródlądowym, wyłącza się ze skonsolidowanej podstawy opodatkowania i nie dzieli się ich według reguł określonych w art. 28. Zamiast tego przychody, koszty oraz inne pozycje podlegające odliczeniu przypisuje się temu członkowi grupy dla każdej transakcji z osobna i podlegają one korekcie cen zgodnie z art. 56 dyrektywy 2016/xx/UE.
Udziały posiadane w członku grupy i udziały posiadane przez członka grupy uwzględnia się w celu określenia istnienia grupy, o której mowa w art. 5 i 6.
Poprawka 49
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 46 – ustęp 2
2.  Zawiadomienie, o którym mowa w ust. 1, obejmuje wszystkich członków grupy, z wyjątkiem przedsiębiorstw żeglugowych, o których mowa w art. 2 ust. 4.
2.  Zawiadomienie, o którym mowa w ust. 1, obejmuje wszystkich członków grupy.
Poprawka 50
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 48 – ustęp 2
Komisja może przyjąć akt ustanawiający standardowy wzór zawiadomienia o utworzeniu grupy. Ten akt wykonawczy przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 77 ust. 2.
Komisja przyjmuje akt ustanawiający standardowy wzór zawiadomienia o utworzeniu grupy. Ten akt wykonawczy przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 77 ust. 2.
Poprawka 51
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 55 – akapit 1
Komisja może przyjąć akty określające przepisy dotyczące składania drogą elektroniczną skonsolidowanej deklaracji podatkowej, dotyczące wzoru skonsolidowanej deklaracji podatkowej, wzoru deklaracji podatkowej samodzielnego podatnika oraz wymaganych dokumentów potwierdzających. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 77 ust. 2.
Komisja przyjmuje akty określające przepisy dotyczące składania drogą elektroniczną skonsolidowanej deklaracji podatkowej, dotyczące wzoru skonsolidowanej deklaracji podatkowej, wzoru deklaracji podatkowej samodzielnego podatnika oraz wymaganych dokumentów potwierdzających. Komisja opracowuje takie jednolite formaty deklaracji podatkowej we współpracy z administracjami podatkowymi państw członkowskich. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 77 ust. 2.
Poprawka 52
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 65 – ustęp 1
1.  Jeżeli właściwy organ państwa członkowskiego, w którym członek grupy jest rezydentem do celów podatkowych lub w którym znajduje się jako stały zakład, nie zgadza się z decyzją głównego organu podatkowego podjętą na podstawie art. 49 lub art. 56 ust. 2 lub 4 lub art. 56 ust. 5 akapit drugi, może zakwestionować tę decyzję przed sądami państwa członkowskiego głównego organu podatkowego w terminie trzech miesięcy.
1.  Jeżeli właściwy organ państwa członkowskiego, w którym członek grupy jest rezydentem do celów podatkowych lub w którym znajduje się jako stały zakład, w tym w postaci stałego zakładu cyfrowego, nie zgadza się z decyzją głównego organu podatkowego podjętą na podstawie art. 49 lub art. 56 ust. 2 lub 4 lub art. 56 ust. 5 akapit drugi, może zakwestionować tę decyzję przed sądami państwa członkowskiego głównego organu podatkowego w terminie trzech miesięcy.
Poprawka 53
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 65 – ustęp 2 a (nowy)
2a.  Komisja zbada, czy dzięki ustanowieniu mechanizmu rozstrzygania sporów zwiększy się skuteczność i efektywność rozstrzygania sporów między państwami członkowskimi. Komisja przedłoży Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie na ten temat, a w stosownym przypadku dołączy do niego wniosek ustawodawczy.
Poprawka 54
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 67 – ustęp 1
1.  Odwołania od zmienionych wymiarów podatkowych lub wymiarów podatkowych sporządzonych na podstawie art. 54 rozpatruje organ administracyjny, który zgodnie z prawem państwa członkowskiego głównego organu podatkowego jest właściwy do rozpatrywania odwołań w pierwszej instancji. Ten organ administracyjny musi być niezależny od organów podatkowych w państwie członkowskim głównego organu podatkowego. Jeżeli w danym państwie członkowskim nie ma takiego organu administracyjnego, główny podatnik może wnieść odwołanie bezpośrednio do sądu.
1.  Odwołania od zmienionych wymiarów podatkowych lub wymiarów podatkowych sporządzonych na podstawie art. 54 rozpatruje organ administracyjny, który zgodnie z prawem państwa członkowskiego głównego organu podatkowego jest właściwy do rozpatrywania odwołań w pierwszej instancji. Ten organ administracyjny musi być niezależny od organów podatkowych w państwie członkowskim głównego organu podatkowego. Jeżeli w danym państwie członkowskim nie ma takiego organu administracyjnego lub jeżeli taka będzie wola głównego podatnika, główny podatnik może wnieść odwołanie bezpośrednio do sądu.
Poprawka 55
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 67 – ustęp 5
5.  Organ administracyjny, o którym mowa w ust. 1, rozstrzyga odwołanie w terminie sześciu miesięcy. Jeżeli główny podatnik nie otrzyma decyzji w tym terminie, decyzję głównego organu podatkowego uznaje się za potwierdzoną.
5.  W razie wpłynięcia odwołania organ administracyjny, o którym mowa w ust. 1, rozstrzyga odwołanie w terminie sześciu miesięcy. Jeżeli główny podatnik nie otrzyma decyzji w tym terminie, decyzję głównego organu podatkowego uznaje się za potwierdzoną.
Poprawka 56
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 69 – ustęp 2
2.  Tam gdzie ma zastosowanie ust. 1, nadwyżka kosztów finansowania zewnętrznego i wskaźnik EBITDA są obliczane na poziomie grupy, z uwzględnieniem wyników wszystkich członków grupy. Kwotę 3 000 000 EUR, o której mowa w art. 13 dyrektywy 2016/xx/UE, zwiększa się do 5 000 000.
2.  Tam gdzie ma zastosowanie ust. 1, nadwyżka kosztów finansowania zewnętrznego i wskaźnik EBITDA są obliczane na poziomie grupy, z uwzględnieniem wyników wszystkich członków grupy. Kwotę 1 000 000 EUR, o której mowa w art. 13 dyrektywy 2016/xx/UE, zwiększa się do 5 000 000.
Poprawka 57
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 71
Artykuł 71
skreśla się
Mechanizm kompensowania strat i wyrównanie
1.  Artykuł 41 dyrektywy 2016/xx/UE dotyczący mechanizmu kompensowania strat i wyrównania automatycznie przestaje obowiązywać z chwilą wejścia w życie niniejszej dyrektywy.
2.  Przeniesione straty, które w momencie wejścia w życie niniejszej dyrektywy nie zostały jeszcze wyrównane, pozostają przy podatniku, na którego zostały przeniesione.
Poprawka 58
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 72 – akapit 1
Do celów niniejszej dyrektywy odniesienie w art. 53 ust. 1 akapit pierwszy dyrektywy 2016/xx/UE do ustawowej stawki podatku od osób prawnych, którą zostałby objęty podatnik, nie ma zastosowania i zastępuje się je średnią ustawową stawką podatku od osób prawnych mającą zastosowanie we wszystkich państwach członkowskich.
Do celów niniejszej dyrektywy stosuje się przepisy dotyczące zmiany metody eliminacji podwójnego opodatkowania, zawarte w art. 53 dyrektywy 2016/xx/UE.
Poprawka 59
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 73 – akapit 1
Do celów niniejszej dyrektywy zakres przepisów dotyczących kontrolowanych przedsiębiorstw zagranicznych na mocy art. 59 dyrektywy 2016/xx/UE ogranicza się do stosunków między członkami grupy i podmiotami będącymi rezydentami do celów podatkowych w państwie trzecim lub między stałymi zakładami położonymi w państwie trzecim.
Do celów niniejszej dyrektywy zakres przepisów dotyczących kontrolowanych przedsiębiorstw zagranicznych na mocy art. 59 dyrektywy 2016/xx/UE ogranicza się do stosunków między członkami grupy i podmiotami będącymi rezydentami do celów podatkowych w państwie trzecim lub między stałymi zakładami, w tym stałymi zakładami cyfrowymi, umiejscowionymi w państwie trzecim.
Poprawka 60
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 74 – akapit 1
Do celów niniejszej dyrektywy zakres przepisów dotyczących rozbieżności w kwalifikacji struktur hybrydowych określonych w art. 61 dyrektywy 2016/xx/UE ogranicza się do stosunków pomiędzy członkami grupy a podmiotami niebędącymi członkami grupy, które są przedsiębiorstwami powiązanymi, o których mowa w art. 56 dyrektywy 2016/xx/UE.
Do celów niniejszej dyrektywy stosuje się zakres przepisów dotyczących rozbieżności w kwalifikacji struktur hybrydowych i powiązanych uzgodnień określony w art. 61 dyrektywy 2016/xx/UE.
Poprawka 61
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 76
Artykuł 76
Artykuł 76
Informowanie Parlamentu Europejskiego
Informowanie Parlamentu Europejskiego
1.  Parlament Europejski zorganizuje konferencję międzyparlamentarną w celu dokonania oceny systemu CCCTB, przy uwzględnieniu wyników dyskusji prowadzonych na temat polityki podatkowej w ramach procedury europejskiego semestru. Parlament Europejski przekaże swoją opinię i wnioski w tej sprawie w formie rezolucji skierowanej do Komisji i Rady.
Komisja informuje Parlament Europejski o przyjęciu aktów delegowanych, o wszelkich sprzeciwach wobec nich oraz o odwołaniu przekazanych uprawnień przez Radę.
2.   Komisja informuje Parlament Europejski o przyjęciu aktów delegowanych, o wszelkich sprzeciwach wobec nich oraz o odwołaniu przekazanych uprawnień przez Radę.
Poprawka 62
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 78 a (nowy)
Artykuł 78a
Mechanizm kompensacyjny
W celu zrównoważenia nagłych zmian w dochodach podatkowych państw członkowskich spowodowanych zyskami i stratami fiskalnymi bezpośrednio i wyłącznie związanymi z przejściem na nowy system wprowadzony niniejszą dyrektywą Komisja ustanowi specjalny mechanizm kompensacyjny, który ma być operacyjny od dnia wejścia w życie niniejszej dyrektywy. Kompensaty będą corocznie dostosowywane tak, aby uwzględnić decyzje podjęte na poziomie krajowym lub regionalnym przed wejściem w życie dyrektywy. Mechanizm kompensacyjny będzie finansowany z nadwyżki budżetowej tych państw członkowskich, w których nastąpi wzrost dochodów podatkowych, i zostanie początkowo ustanowiony na okres siedmiu lat. Po tym okresie Komisja oceni, czy mechanizm kompensacyjny powinien nadal funkcjonować, i w zależności od jej wyników postanowi o jego zniesieniu lub jednorazowym przedłużeniu na kolejny maksymalny okres dwóch lat.
Poprawka 63
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 79
Artykuł 79
Artykuł 79
Przegląd
Sprawozdanie z wdrożenia i przegląd
Komisja dokonuje, po upływie pięciu lat od daty wejścia niniejszej dyrektywy w życie, przeglądu jej stosowania i składa Radzie sprawozdanie w sprawie funkcjonowania niniejszej dyrektywy. Sprawozdanie to obejmuje w szczególności analizę wpływu mechanizmu ustanowionego na podstawie przepisów rozdziału VIII niniejszej dyrektywy na podział podstaw opodatkowania między państwa członkowskie.
Po upływie pięciu lat od daty wejścia niniejszej dyrektywy w życie Komisja dokona oceny jej stosowania oraz złoży Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie dotyczące jej funkcjonowania. To sprawozdanie z wdrożenia obejmie w szczególności analizę wpływu mechanizmu ustanowionego na podstawie przepisów rozdziału VIII niniejszej dyrektywy na podział podstaw opodatkowania między państwa członkowskie. Na podstawie wniosków wyciągniętych z tego sprawozdania z wdrożenia lub w kontekście następnych wieloletnich ram finansowych Komisja zaproponuje warunki dotyczące przekazania części dochodów budżetowych uzyskanych dzięki wspólnej skonsolidowanej podstawie opodatkowania osób prawnych do budżetu ogólnego Unii Europejskiej, tak aby proporcjonalnie obniżyć składki państw członkowskich do tego budżetu.
Po 10 latach od wejścia w życie niniejszej dyrektywy Komisja dokona przeglądu jej stosowania oraz złoży Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie z funkcjonowania niniejszej dyrektywy.
Poprawka 64
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 80 – ustęp 1 – akapit 1
Państwa członkowskie przyjmują i publikują, najpóźniej do dnia 31 grudnia 2020 r., przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy. Niezwłocznie przekazują Komisji tekst tych przepisów.
Państwa członkowskie przyjmują i publikują, najpóźniej do dnia 31 grudnia 2019 r., przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy. Niezwłocznie przekazują Komisji tekst tych przepisów.
Poprawka 65
Wniosek dotyczący dyrektywy
Artykuł 80 – ustęp 1 – akapit 2
Państwa członkowskie stosują te przepisy od dnia 1 stycznia 2021 r.
Państwa członkowskie stosują te przepisy od dnia 1 stycznia 2020 r.
Ostatnia aktualizacja: 6 listopada 2018Informacja prawna - Polityka ochrony prywatności