Het Europees Parlement,

–  gezien het Handvest van de Verenigde Naties,

–  gezien de resolutie van 3 april 2006 (A/RES/60/251) van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties,

–  gezien het Verdrag betreffende de Europese Unie (VEU), met name de artikelen 21, 34 en 36,

–  gezien het EU-Jaarverslag over mensenrechten en democratie in de wereld in 2016 en het beleid van de Europese Unie ter zake,

–  gezien de Universele Verklaring van de rechten van de mens, met name de preambule en artikel 18, en de mensenrechtenverdragen van de VN alsmede de facultatieve protocollen daarbij,

–  gezien zijn aanbeveling aan de Raad van 5 juli 2017 over de 72e zitting van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties(1),

–  gezien de resolutie van de Algemene Vergadering van de VN van 3 mei 2011 over de deelname van de Europese Unie aan de werkzaamheden van de Verenigde Naties, waarin de EU het recht is verleend om te interveniëren in de Algemene Vergadering van de VN, mondeling voorstellen en amendementen in te dienen die op verzoek van een lidstaat in stemming zullen worden gebracht, en het recht op weerwoord uit te oefenen,

–  gezien de conclusies van de Raad van 17 juli 2017 over de prioriteiten van de EU voor de 72e Algemene Vergadering van de VN,

–  gezien de Verklaring van New York voor vluchtelingen en migranten van 19 september 2016,

–  gezien resoluties 1325 (2000), 1820 (2009), 1888 (2009), 1889 (2010), 1960 (2011), 2106 (2013), 2122 (2013) en 2242 (2015) van de VN‑Veiligheidsraad (UNSC)) over vrouwen, vrede en veiligheid,

–  gezien de in de integrale strategie voor het buitenlands en veiligheidsbeleid van de EU van juni 2016 vervatte kernbeginselen, in het bijzonder met betrekking tot de soevereiniteit, de territoriale integriteit en de onschendbaarheid van de landsgrenzen, die door alle deelnemende landen in gelijke mate worden geëerbiedigd,

–  gezien de resolutie van 13 december 2017 over het het jaarverslag over de uitvoering van het gemeenschappelijk buitenlands en veiligheidsbeleid(2),

–  gezien de Agenda 2030 voor duurzame ontwikkeling en de duurzameontwikkelingsdoelstellingen (SDG's) van de Verenigde Naties,

–  gezien artikel 113 van zijn Reglement,

–  gezien het verslag van de Commissie buitenlandse zaken (A8-0230/2018),

A.  overwegende dat de EU en haar lidstaten zich blijven inzetten voor het multilateralisme, goed mondiaal bestuur, de bevordering van de kernwaarden van de VN als vast onderdeel van het buitenlands beleid van de EU en de drie pijlers van het VN-stelsel: mensenrechten, vrede en veiligheid, en ontwikkeling; overwegende dat een multilateraal systeem dat gebaseerd is op universele regels en waarden, het meest geschikt is om mondiale crises, uitdagingen en bedreigingen aan te pakken; overwegende dat de toekomst van het multilateraal systeem op zich meer dan ooit onder druk staat;

B.  overwegende dat de integrale EU-strategie een afspiegeling is van de omvang van de huidige mondiale uitdagingen, die om een sterke en efficiëntere VN-organisatie en een intensievere samenwerking op het niveau van de lidstaten binnen de EU en binnen de VN vragen;

C.  overwegende dat de EU-lidstaten er alles aan moeten doen om hun optreden in de organen van het VN-stelsel te coördineren door met één stem te spreken op grond van het internationaal recht inzake mensenrechten en de kernwaarden van de EU; overwegende dat deze samenwerking gebaseerd moet zijn op gezamenlijke inspanningen om verdere escalatie van bestaande conflicten te voorkomen en hun oplossing te ondersteunen, effectieve ontwapening en wapencontrole te bevorderen, met name wat kernwapenarsenalen betreft, de SDG's en de Overeenkomst van Parijs inzake Klimaatverandering ten uitvoer te leggen, en bij te dragen aan een op regels gebaseerde internationale orde, overeenkomstig het in artikel 34, lid 1, VEU vastgestelde mandaat;

D.  overwegende dat de mondiale politieke orde en de veiligheidssituatie een snelle ontwikkeling doormaken, waarop op mondiale schaal moet worden gereageerd; overwegende dat de VN nog altijd centraal staat in het multilaterale stelsel van samenwerking tussen de lidstaten om deze uitdagingen te overwinnen en de meest geschikte organisatie is om internationale crises en wereldwijde uitdagingen en bedreigingen aan te pakken;

E.  overwegende dat de wereld wordt geconfronteerd met mondiale uitdagingen door bestaande en opkomende conflicten en de gevolgen daarvan, zoals klimaatverandering en terrorisme, die op mondiale schaal moeten worden aangepakt; overwegende dat de huidige structuur van de UNSC nog steeds gebaseerd is op een gedateerd politiek scenario en het besluitvormingsproces de veranderende wereldorde niet goed weerspiegelt; overwegende dat de EU en haar lidstaten de drijvende kracht zijn geweest achter de vormgeving van de mondiale VN-Agenda 2030 en de EU ernaar blijft streven een koploper te zijn wat betreft het mobiliseren van alle uitvoeringsmiddelen en een krachtig follow-up-, monitoring- en evaluatiemechanisme om vorderingen en verantwoording te garanderen, en dat dit wordt weerspiegeld in het externe optreden van de EU en ander beleid via de verschillende financiële instrumenten van de EU;

F.  overwegende dat de drie pijlers van de VN, namelijk vrede en veiligheid, ontwikkeling, en mensenrechten en de rechtsstaat, onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn en elkaar versterken; overwegende dat het oorspronkelijke doel van de VN om vrede te handhaven in gevaar wordt gebracht door voortdurende complexe crises;

G.  overwegende dat de omslachtige bureaucratische procedures en de complexe en starre structuur van de VN de goede werking van de instelling en haar vermogen om snel op crises en wereldwijde uitdagingen te reageren soms hebben belemmerd;

H.  overwegende dat een doeltreffend multilateraal systeem dat gegrondvest is op universele regels en waarden, noodzakelijk is om succesvol op wereldwijde crises, bedreigingen en uitdagingen te reageren;

I.  overwegende dat verschillende nationalistische en protectionistische bewegingen in de wereld vraagtekens zetten bij de internationale orde die is gebaseerd op samenwerking, dialoog en mensenrechten;

J.  overwegende dat het alsmaar groeiende takenpakket van het VN-stelsel om passende financiering door de lidstaten vraagt; overwegende dat er sprake is van een groeiende kloof tussen de behoeften en de door de organisatie verstrekte financiering; overwegende dat, gezien het voornemen van de Verenigde Staten om minder te gaan bijdragen aan de VN-begroting, de EU en de lidstaten samen nog steeds de grootste financiële bijdrage aan de financiering van de VN leveren, en zij de secretaris-generaal van de VN (UNSG) actief moeten ondersteunen bij zijn inspanningen om de behoorlijke werking en financiering van de VN veilig te stellen, met als voornaamste doelstellingen om armoede uit te bannen, duurzame vrede en stabiliteit te bevorderen, de mensenrechten te verdedigen, sociale ongelijkheden te bestrijden, en humanitaire hulp te bieden aan bevolkingen, landen en regio's die te kampen hebben met alle soorten natuurlijke of door de mens veroorzaakte crises; overwegende dat de EU-bijdragen aan de VN meer zichtbaarheid moeten krijgen; overwegende dat de VN-agentschappen, met inbegrip van de Organisatie van de Verenigde Naties voor hulpverlening aan Palestijnse vluchtelingen in het Nabije Oosten (UNRWA), grote bezuinigingen hebben ondergaan; overwegende dat het huidige algehele financieringsniveau voor de VN ontoereikend is en de organisatie niet in staat stelt haar mandaat uit te voeren en de huidige mondiale uitdagingen het hoofd te bieden;

K.  overwegende dat de democratie, de mensenrechten en de rechtsstaat in verschillende delen van de wereld steeds ernstiger worden bedreigd en het maatschappelijk middenveld in veel VN-lidstaten steeds minder ruimte heeft; overwegende dat mensenrechtenverdedigers en burgeractivisten wereldwijd door hun legitieme werk met steeds ernstigere bedreigingen en gevaren te maken hebben;

L.  overwegende dat bevordering en bescherming van de mensenrechten de kern van het multilateralisme vormen en een centrale rol in het VN-stelsel spelen; overwegende dat de EU een groot voorstander is van alle mensenrechten, die universeel, ondeelbaar, onderling afhankelijk en met elkaar verbonden zijn; overwegende dat de EU een van de meest toegewijde beschermers en pleitbezorgers is van de mensenrechten, de fundamentele vrijheden, culturele waarden en diversiteit, de democratie en de rechtsstaat; overwegende dat deze waarden in verschillende delen van de wereld steeds ernstiger worden bedreigd; overwegende dat mensenrechtenverdedigers en burgeractivisten voor hun legitieme werk met steeds ernstigere bedreigingen en gevaren te maken hebben en steeds vaker ook met represailles wanneer zij met organen en mechanismen van de VN in contact treden; overwegende dat de internationale gemeenschap en de EU zich sterker moeten inzetten om mensenrechtenverdedigers te beschermen en te ondersteunen en internationale maatstaven van democratie, mensenrechten en de rechtsstaat te eerbiedigen, met name ten aanzien van de rechten van de personen die tot minderheden behoren of personen in kwetsbare situaties, waaronder vrouwen, kinderen, jongeren, etnische, raciale of religieuze minderheden, migranten, vluchtelingen en in eigen land ontheemde burgers, personen met een handicap, lesbiennes, homoseksuelen, biseksuelen, transgenders en interseksuelen (LGBTI-personen) en inheemse mensen;

1.  beveelt de Raad het volgende aan:

2.  verzoekt zijn Voorzitter deze aanbeveling te doen toekomen aan de Raad, de vicevoorzitter van de Commissie/hoge vertegenwoordiger van de Unie voor buitenlandse zaken en veiligheidsbeleid, de speciale vertegenwoordiger van de EU voor de mensenrechten, de Europese Dienst voor extern optreden, de Commissie en, ter informatie, de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties en de secretaris‑generaal van de Verenigde Naties.

(1) Aangenomen teksten, P8_TA(2017)0304. (2) Aangenomen teksten, P8_TA(2017)0493. (3) Aanbeveling van het Europees Parlement van 1 maart 2018 aan de Raad, de Commissie en de vicevoorzitter van de Commissie / hoge vertegenwoordiger van de Unie voor buitenlandse zaken en veiligheidsbeleid inzake de drooglegging van inkomstenbronnen voor jihadi's – bestrijding van de financiering van terrorisme. Aangenomen teksten, P8_TA(2018)0059. (4) Wereldgezondheidsorganisatie (WHO), "World Report on Violence and Health" (Wereldverslag over geweld en gezondheid), Genève, 2002, blz. 154; Bureau van de Verenigde Naties voor de coördinatie van humanitaire zaken (UNOCHA), "Discussion paper 2: the nature, scope and motivation for sexual violence against men and boys in armed conflict" (Discussienota 2: de aard en omvang van seksueel geweld tegen mannen en jongens in gewapende conflicten en de motieven ervoor), nota gepresenteerd tijdens de onderzoeksbijeenkomst van UNOCHA over het gebruik van seksueel geweld in gewapende conflicten: hiaten op onderzoeksgebied ontdekken om informatie te verschaffen met het oog op doeltreffendere interventies, 26 juni 2008. (5) zoals uiteengezet in zijn eerste verklaring in de UNSC op 10 januari 2017. (6) PB C 215 van 19.6.2018, blz. 202.