Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–  έχοντας υπόψη την έκθεση της 25ης Φεβρουαρίου 2009 της υπό την προεδρία του Jacques de Larosière ομάδας υψηλού επιπέδου για την ευρωπαϊκή χρηματοπιστωτική εποπτεία,

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 11ης Μαρτίου 2014, με συστάσεις προς την Επιτροπή σχετικά με την επανεξέταση του ευρωπαϊκού συστήματος χρηματοπιστωτικής εποπτείας (ΕΣΧΕ)(1),

–  έχοντας υπόψη το έγγραφο εργασίας των υπηρεσιών της Επιτροπής, της 15ης Μαΐου 2014, με τίτλο «Economic Review of the Financial Regulation Agenda» (Οικονομική επισκόπηση του προγράμματος ρύθμισης και εποπτείας του χρηματοπιστωτικού τομέα) (SWD(2014)0158),

–  έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής, της 8ης Αυγούστου 2014, σχετικά με τη λειτουργία των Ευρωπαϊκών Εποπτικών Αρχών (ΕΕΑ) και του Ευρωπαϊκού Συστήματος Χρηματοπιστωτικής Εποπτείας (ΕΣΧΕ) (COM(2014)0509),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 12ης Απριλίου 2016 σχετικά με τον ρόλο της ΕΕ στο πλαίσιο των διεθνών οικονομικών, νομισματικών και ρυθμιστικών οργανισμών και οργάνων(2),

–  έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής, της 23ης Νοεμβρίου 2016, με τίτλο «Διαδικασία συγκέντρωσης αποδεικτικών στοιχείων: Κανονιστικό πλαίσιο της ΕΕ για τις χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες» (COM(2016)0855),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 19ης Ιανουαρίου 2016 σχετικά με τον απολογισμό και τις προκλήσεις της ρύθμισης των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών σε επίπεδο ΕΕ: αντίκτυπος και επόμενα βήματα προς ένα αποδοτικότερο και αποτελεσματικό πλαίσιο της ΕΕ για την χρηματοπιστωτική ρύθμιση και την Ένωση Κεφαλαιαγορών(3),

–  έχοντας υπόψη το έγγραφο εργασίας των υπηρεσιών της Επιτροπής, της 27ης Φεβρουαρίου 2017, με τίτλο «EU equivalence decisions in financial services policy: an assessment» (Αποφάσεις ισοδυναμίας ΕΕ στην πολιτική χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών: μια εκτίμηση) (SWD(2017)0102),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 14ης Μαρτίου 2018 σχετικά με το πλαίσιο των μελλοντικών σχέσεων ΕΕ-ΗΒ(4),

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 52 του Κανονισμού του,

–  έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Οικονομικής και Νομισματικής Πολιτικής (Α8-0263/2018),

Α.  λαμβάνοντας υπόψη ότι από την κρίση και μετά έχουν εγκριθεί πάνω από 40 νέες νομοθετικές πράξεις στο πλαίσιο της νομοθεσίας της ΕΕ για τον χρηματοπιστωτικό τομέα, εκ των οποίων οι 15 περιλαμβάνουν «διατάξεις τρίτων χωρών» που παρέχουν στην Επιτροπή, εκ μέρους της ΕΕ, τη διακριτική ευχέρεια να αποφασίζει μονομερώς εάν οι ρυθμιστικοί κανόνες σε ξένες περιοχές δικαιοδοσίας, μπορούν να θεωρούνται ισοδύναμοι·

Β.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η ισοδυναμία και τα δικαιώματα διαβατηρίου είναι σαφώς διαφορετικές έννοιες που αναγνωρίζουν διαφορετικά δικαιώματα και υποχρεώσεις σε ρυθμιστικές αρχές, εποπτικές αρχές, στα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και στους συμμετέχοντες στην αγορά· ότι οι αποφάσεις περί ισοδυναμίας δεν παρέχουν «δικαιώματα διαβατηρίου» σε χρηματοπιστωτικά ιδρύματα που είναι εγκατεστημένα σε τρίτες χώρες, καθώς η έννοια αυτή συνδέεται άρρηκτα με την εσωτερική αγορά με το κοινό κανονιστικό, εποπτικό, εκτελεστικό και δικαστικό της πλαίσιο·

Γ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι καμία εμπορική συμφωνία που έχει συνάψει η ΕΕ δεν έχει ποτέ ενσωματώσει διατάξεις για τη διασυνοριακή αμοιβαία πρόσβαση στον τομέα των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών·

Δ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι δεν υπάρχει ενιαίο πλαίσιο στο οποίο στηρίζονται οι αποφάσεις ισοδυναμίας· λαμβάνοντας υπόψη ότι κάθε νομοθετική πράξη ορίζει ένα στοχευμένο καθεστώς ισοδυναμίας προσαρμοσμένο στους στόχους της πολιτικής της· ότι οι ισχύουσες διατάξεις ισοδυναμίας προσφέρουν διαφορετικές προσεγγίσεις που επιτρέπουν ένα φάσμα πιθανών παροχών, ανάλογα με τον πάροχο χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών και την αγορά στην οποία δραστηριοποιείται·

Ε.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η ισοδυναμία είναι, μεταξύ άλλων, εργαλείο για την προώθηση της διεθνούς κανονιστικής σύγκλισης, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση του ανταγωνισμού στην εσωτερική αγορά της ΕΕ επί ίσοις όροις, με παράλληλη αποτροπή του ρυθμιστικού αρμπιτράζ, προστασία των καταναλωτών και των επενδυτών, διαφύλαξη της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας της ΕΕ και διατήρηση της συνεκτικότητας μέσα στην εσωτερική αγορά· λαμβάνοντας υπόψη ότι η ισοδυναμία αποτελεί επίσης εργαλείο για την εξασφάλιση δίκαιης και ισότιμης κανονιστικής και εποπτικής μεταχείρισης μεταξύ των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων της ΕΕ και των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων τρίτων χωρών·

ΣΤ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι αποφάσεις ισοδυναμίας βασίζονται στο ενιαίο εγχειρίδιο κανόνων της ΕΕ και λαμβάνονται βάσει τεχνικής αξιολόγησης· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι αποφάσεις ισοδυναμίας θα πρέπει εντούτοις να υπόκεινται σε μεγαλύτερο βαθμό ελέγχου από το Κοινοβούλιο·

Ζ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η Επιτροπή περιγράφει την ισοδυναμία ως «ένα βασικό μέσο [...] για την αποτελεσματική διαχείριση της διασυνοριακής δραστηριότητας των παραγόντων της αγοράς σε ένα υγιές και ασφαλές περιβάλλον προληπτικής εποπτείας σε συνεργασία με δικαιοδοσίες τρίτων χωρών που ασπάζονται, εφαρμόζουν και επιβάλλουν αυστηρά τα υψηλά πρότυπα κανόνων προληπτικής εποπτείας που εφαρμόζει και η ΕΕ»·

Η.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η επικείμενη αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου από την ΕΕ θα έχει δυνητικά σημαντικό αντίκτυπο στη ρύθμιση και εποπτεία των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών, δεδομένης της στενής σχέσης που υφίσταται σήμερα μεταξύ των κρατών μελών στον τομέα αυτό· λαμβάνοντας υπόψη ότι βρίσκονται ακόμη σε εξέλιξη οι διαπραγματεύσεις για την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου από την ΕΕ·

Θ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι, σε περίπτωση που συμφωνηθεί και κυρωθεί η συμφωνία αποχώρησης, συμπεριλαμβανομένης της μεταβατικής περιόδου, τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα θα έχουν μεγαλύτερη προθεσμία για να προσαρμοστούν στο Μπρέξιτ· λαμβάνοντας υπόψη ότι, σε απουσία μεταβατικής περιόδου, η Επιτροπή και οι ΕΕΑ πρέπει να είναι προετοιμασμένες για την προστασία της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας, της ακεραιότητας της εσωτερικής αγοράς και της αυτονομίας της λήψης αποφάσεων στην ΕΕ·

Ι.  λαμβάνοντας υπόψη ότι είναι απαραίτητο για τους σκοπούς της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας της Ένωσης να ληφθεί πλήρως υπόψη η διασυνδεσιμότητα μεταξύ των αγορών τρίτων χωρών και της ενιαίας αγοράς της ΕΕ·

ΙΑ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι, στο ψήφισμά του της 19ης Ιανουαρίου 2016 σχετικά με τον απολογισμό και τις προκλήσεις του κανονισμού της ΕΕ για τις χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες, το Κοινοβούλιο ζήτησε από την Επιτροπή «να προτείνει ένα συνεπές, συνεκτικό, διαφανές και πρακτικό πλαίσιο για διαδικασίες και αποφάσεις όσον αφορά την ισοδυναμία τρίτων χωρών, λαμβάνοντας υπόψη ανάλυση βάσει αποτελεσμάτων και διεθνή πρότυπα ή συμφωνίες»·

Σχέσεις με τρίτες χώρες από την έναρξη της κρίσης

1.  σημειώνει ότι από τότε που εκδηλώθηκε η χρηματοπιστωτική κρίση, η ΕΕ ανέπτυξε περαιτέρω το ρυθμιστικό πλαίσιό της για τον χρηματοπιστωτικό τομέα μέσω ευρείας κλίμακας μεταρρυθμίσεων και της εφαρμογής διεθνών προτύπων· εκφράζει την ικανοποίησή του για την αυξημένη ρυθμιστική και εποπτική συνεργασία μεταξύ της ΕΕ και τρίτων χωρών· αναγνωρίζει ότι αυτό έχει συμβάλει στη βελτίωση της συνολικής συνοχής της ρύθμισης του χρηματοπιστωτικού τομέα και συνέβαλε στο να καταστεί η ΕΕ πιο ανθεκτική στις παγκόσμιες οικονομικές αναταράξεις·

2.  θεωρεί ότι η ΕΕ θα πρέπει να προωθεί σε παγκόσμια κλίμακα μεταρρυθμίσεις του ρυθμιστικού πλαισίου του χρηματοπιστωτικού τομέα με στόχο τη μείωση του συστημικού κινδύνου και την ενίσχυση της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας, και θα πρέπει να εργαστεί προς ένα ανοικτό, ολοκληρωμένο, αποτελεσματικό και ανθεκτικό χρηματοπιστωτικό σύστημα που θα στηρίζει τη βιώσιμη και χωρίς αποκλεισμούς οικονομική ανάπτυξη, τη δημιουργία θέσεων εργασίας και τις επενδύσεις· τονίζει ότι οποιοδήποτε πλαίσιο διεθνούς συνεργασίας στους τομείς των ρυθμίσεων και της εποπτείας θα πρέπει να διαφυλάσσει τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα στην Ένωση, να σέβεται το ενωσιακό κανονιστικό και εποπτικό καθεστώς και τα ενωσιακά πρότυπα, και να μεριμνά για την εφαρμογή τους·

3.  σημειώνει με ανησυχία ότι η διεθνής συνεργασία είναι ολοένα και πιο δύσκολο να επιτευχθεί λόγω των διαφορετικών εθνικών συμφερόντων και του εγγενούς κινήτρου για μετακύλιση των κινδύνων σε άλλες δικαιοδοσίες·

Διαδικασίες ισοδυναμίας της ΕΕ

4.  σημειώνει ότι διάφορες νομοθετικές πράξεις της ΕΕ περιέχουν ειδικές διατάξεις για την κανονιστική συνεργασία με τρίτες χώρες, σχετικά με την εποπτική συνεργασία και τα μέτρα προληπτικής εποπτείας·

5.  τονίζει ότι η χορήγηση ισοδυναμίας αποτελεί μονομερή απόφαση που λαμβάνει η ΕΕ, με βάση πρότυπα της ΕΕ· θεωρεί ότι σε ορισμένες ειδικές περιπτώσεις, η διεθνής συνεργασία μπορεί επίσης να προωθείται μέσω ρυθμίσεων συνεργασίας μεταξύ της ΕΕ και τρίτων χωρών·

6.  επισημαίνει ότι η ΕΕ θα πρέπει να ενθαρρύνει άλλες δικαιοδοσίες να χορηγούν σε όσους συμμετέχουν στην αγορά της ΕΕ πρόσβαση στις χρηματοπιστωτικές αγορές τους·

7.  τονίζει ότι χάρη στις σχέσεις της ΕΕ με τρίτες χώρες σχετικά με τη ρύθμιση και την εποπτεία των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών, η ΕΕ θα πρέπει να ενισχύσει τη φορολογική συνεργασία με τρίτες χώρες, σύμφωνα με τα διεθνή και τα ενωσιακά πρότυπα· πιστεύει ότι οι αποφάσεις ισοδυναμίας θα πρέπει να εξαρτώνται από ικανοποιητικούς κανόνες τρίτων χωρών για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, της φορολογικής απάτης, της φοροαποφυγής και της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες·

8.  αναγνωρίζει ότι το καθεστώς ισοδυναμίας της ΕΕ αποτελεί αναπόσπαστο μέρος ορισμένων ρυθμιστικών και εποπτικών πράξεών της για τις χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες και μπορεί να προσφέρει πολλά οφέλη, όπως: αύξηση του ανταγωνισμού, αύξηση των ροών κεφαλαίων στην ΕΕ, περισσότερα μέσα και επιλογές επενδύσεων για τις επιχειρήσεις της ΕΕ και τους επενδυτές, ισχυρότερη προστασία του επενδυτή και του καταναλωτή και χρηματοπιστωτική σταθερότητα·

9.  επαναλαμβάνει ότι, στις περισσότερες περιπτώσεις, οι αποφάσεις ισοδυναμίας δεν παρέχουν στα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα που είναι εγκατεστημένα σε τρίτες χώρες το δικαίωμα παροχής χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών σε ολόκληρη την ΕΕ· επισημαίνει ότι, σε ορισμένες περιπτώσεις, οι εν λόγω αποφάσεις μπορούν να δώσουν σε ιδρύματα τρίτων χωρών περιορισμένη πρόσβαση στην ενιαία αγορά για ορισμένα προϊόντα ή υπηρεσίες·

10.  υπογραμμίζει αντίθετα ότι το «διαβατήριο της ΕΕ» δίνει στις επιχειρήσεις το δικαίωμα να παρέχουν χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες σε ολόκληρο τον ΕΟΧ, δυνάμει της άδειας που χορηγείται από τη χώρα προέλευσής τους και υπό την εποπτεία της χώρας προέλευσης και ότι ως εκ τούτου δεν είναι διαθέσιμο σε χρηματοπιστωτικά ιδρύματα που εδρεύουν σε χώρες εκτός ΕΟΧ καθώς στηρίζεται σε μια σειρά απαιτήσεων προληπτικής εποπτείας που έχουν εναρμονιστεί σύμφωνα με το δίκαιο της ΕΕ και στην αμοιβαία αναγνώριση των αδειών·

11.  τονίζει ότι το καθεστώς ισοδυναμίας της ΕΕ έχει ως στόχο την προώθηση της διεθνούς κανονιστικής σύγκλισης και την ενίσχυση της εποπτικής συνεργασίας με βάση τα ενωσιακά και τα διεθνή πρότυπα, καθώς και τη διασφάλιση της ίσης μεταχείρισης μεταξύ των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων της ΕΕ και τρίτων χωρών, με παράλληλη διαφύλαξη της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας της ΕΕ και με προστασία των επενδυτών και των καταναλωτών·

12.  θεωρεί ότι, όπως έχουν τα πράγματα, η διαδικασία της ΕΕ για χορήγηση ισοδυναμίας θα βελτιωνόταν αν αυξανόταν η διαφάνεια προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο· πιστεύει ότι ένα διαρθρωμένο, οριζόντιο και πρακτικό πλαίσιο μαζί με κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με την αναγνώριση των εποπτικών πλαισίων τρίτων χωρών και με το επίπεδο λεπτομέρειας των αξιολογήσεων των εν λόγω πλαισίων θα βελτίωνε τη διαφάνεια·

13.  πιστεύει ότι οι αποφάσεις ισοδυναμίας θα πρέπει να είναι αντικειμενικές, αναλογικές και ευαίσθητες σε θέματα κινδύνων, με παράλληλη υπεράσπιση των υψηλών προτύπων των κανονιστικών ρυθμίσεων της ΕΕ· θεωρεί, εξάλλου, ότι οι αποφάσεις ισοδυναμίας πρέπει να λαμβάνονται προς το βέλτιστο συμφέρον της Ένωσης, των κρατών μελών της και των πολιτών της, όσον αφορά τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα της Ένωσης ή ενός ή περισσότερων κρατών μελών της, την ακεραιότητα της αγοράς, την προστασία των επενδυτών και των καταναλωτών, καθώς και τη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς·

14.  θεωρεί ότι οι αξιολογήσεις ισοδυναμίας έχουν τεχνικό χαρακτήρα, αλλά σημειώνει ότι οι αποφάσεις ισοδυναμίας έχουν σαφή πολιτική διάσταση, ενδεχομένως εξισορροπώντας διαφορετικούς στόχους πολιτικής· επιμένει ότι η διαδικασία για τη χορήγηση ισοδυναμίας σε τρίτη χώρα στον τομέα των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών θα πρέπει πάντα να υπόκειται στον δέοντα έλεγχο από το Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο και ότι, για λόγους μεγαλύτερης διαφάνειας, οι αποφάσεις αυτές πρέπει να λαμβάνονται με κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις και, όπου είναι ανάγκη, να διευκολύνονται από μια έγκαιρη διαδικασία μη υποβολής ενστάσεων·

15.  παρατηρεί ότι η απόφαση της Επιτροπής της 21ης Δεκεμβρίου 2017 για τη χορήγηση ισοδυναμίας σε τόπους διαπραγμάτευσης μετοχών της Ελβετίας στο πλαίσιο της διαδικασίας ισοδυναμίας των MiFID II/MiFIR – δωδεκάμηνης διάρκειας με δυνατότητα επέκτασης υπό τον όρο ότι σημειώνεται επαρκής πρόοδος για ένα κοινό θεσμικό πλαίσιο – ήταν πρωτίστως πολιτικού χαρακτήρα·

16.  σημειώνει ότι η Επιτροπή έχει το δικαίωμα να ανακαλεί αποφάσεις ισοδυναμίας, ιδίως σε περιπτώσεις ουσιαστικής ρυθμιστικής απόκλισης από τρίτες χώρες, και πιστεύει ότι το Κοινοβούλιο θα πρέπει να κληθεί να γνωμοδοτήσει δεόντως, καταρχήν πριν ληφθεί τέτοια απόφαση ανάκλησης· ζητεί να καθιερωθούν διαφανείς διαδικασίες που να διέπουν την έκδοση, ανάκληση ή αναστολή αποφάσεων ισοδυναμίας·

17.  θεωρεί ότι θα πρέπει να αναπτυχθεί ένα συνεκτικό πλαίσιο για τη συνεχή εποπτεία ενός ισοδύναμου καθεστώτος τρίτης χώρας· θεωρεί ότι οι Ευρωπαϊκές Εποπτικές Αρχές (ΕΕΑ) πρέπει να διαθέτουν την εξουσία να συμβουλεύουν την Επιτροπή και να παρακολουθούν τις εξελίξεις στον ρυθμιστικό και εποπτικό τομέα σε τρίτες χώρες, δεδομένου ότι τέτοιες εξελίξεις ενδέχεται να έχουν επιπτώσεις στην Ένωση λόγω του αλληλένδετου χαρακτήρα του χρηματοπιστωτικού συστήματος· ζητεί να τηρείται ενήμερο το Κοινοβούλιο για την τρέχουσα παρακολούθηση των ρυθμιστικών και εποπτικών εξελίξεων σε τρίτες χώρες· σημειώνει σχετικά τη νομοθετική δέσμη για την αναθεώρηση του ευρωπαϊκού συστήματος χρηματοπιστωτικής εποπτείας, η οποία προβλέπει αυξημένη παρακολούθηση μετά από απόφαση περί ισοδυναμίας, συμπεριλαμβανομένων των κανονιστικών θεμάτων, της εποπτείας και της επιβολής και της κατάστασης στην αγορά της τρίτης χώρας·

18.  θεωρεί ότι μέσω του μελλοντικού πλαισίου ισοδυναμίας της ΕΕ, οι τρίτες χώρες πρέπει να ενημερώνουν τις ΕΕΑ για τυχόν εθνικές ρυθμιστικές εξελίξεις και ότι η απόφαση περί ισοδυναμίας θα πρέπει να απαιτεί καλή ρυθμιστική και εποπτική συνεργασία και ανταλλαγή πληροφοριών· θεωρεί ότι, παρομοίως, οι τρίτες χώρες θα πρέπει να διατηρούν στενό διάλογο με την ΕΕ·

19.  καλεί την Επιτροπή να εξετάσει και να θεσπίσει ένα σαφές πλαίσιο για μια διαφανή, συνεπή και συνεκτική εφαρμογή των διαδικασιών ισοδυναμίας, που θα καθιερώνει μια βελτιωμένη διαδικασία για τον προσδιορισμό, την εξέταση, την αναστολή ή την ανάκληση της ισοδυναμίας· καλεί την Επιτροπή να αξιολογήσει τα οφέλη που θα προκύψουν από την εισαγωγή μιας διαδικασίας υποβολής αιτήσεων για τη χορήγηση ισοδυναμίας για τρίτες χώρες·

20.  ζητεί οι αποφάσεις ισοδυναμίας να υπόκεινται σε συνεχή παρακολούθηση από την αρμόδια ΕΕΑ και το αποτέλεσμα αυτής της παρακολούθησης να δημοσιοποιείται· τονίζει ότι η παρακολούθηση θα πρέπει να αφορά τη σχετική νομοθεσία, τις πρακτικές επιβολής και τις εποπτικές πρακτικές, καθώς και τις σημαντικές τροποποιήσεις της νομοθεσίας και τις εξελίξεις της αγοράς στην αντίστοιχη τρίτη χώρα· καλεί επιπλέον τις ΕΕΑ να προβαίνουν σε ad hoc αξιολογήσεις των εξελίξεων σε τρίτες χώρες με βάση αιτιολογημένα αιτήματα του Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής·

21.  καλεί την Επιτροπή να εξετάσει το τρέχον καθεστώς ισοδυναμίας και να εκτιμήσει κατά πόσον αυτό συνεισφέρει στην επίτευξη ίσων όρων ανταγωνισμού μεταξύ των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων της ΕΕ και τρίτων χωρών, με παράλληλη διατήρηση της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας της Ένωσης ή ενός ή περισσότερων κρατών μελών της, την ακεραιότητα της αγοράς, την προστασία των επενδυτών και των καταναλωτών, καθώς και τη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς· θεωρεί ότι η επανεξέταση αυτή, μαζί με τυχόν προτάσεις βελτίωσης, θα πρέπει να δημοσιοποιούνται·

22.  καλεί την Επιτροπή να υποβάλλει κάθε χρόνο έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχετικά με όλες τις αποφάσεις περί ισοδυναμίας, συμπεριλαμβανομένων των ισοδυναμιών που έχουν χορηγηθεί, ανασταλεί και ανακληθεί, και να εξηγήσει το σκεπτικό των εν λόγω αποφάσεων·

23.  υπενθυμίζει τη σημασία των ΕΕΑ κατά την ανάλυση και την παρακολούθηση των εποπτικών και ρυθμιστικών πλαισίων των τρίτων χωρών και καλεί, εν προκειμένω, ζητεί, εν προκειμένω, οι σχετικές ΕΕΑ να έχουν τη δυνατότητα και τις εξουσίες να συγκεντρώνουν, να συγκρίνουν και να αναλύουν δεδομένα· υπενθυμίζει τον ρόλο των εθνικών αρμόδιων αρχών (ΕΑΑ) στη διαδικασία έγκρισης για τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα που επιθυμούν να μεταβιβάσουν μέρος της διαχείρισης χαρτοφυλακίου τους ή της διαχείρισης κινδύνων σε παρόχους υπηρεσιών σε τρίτες χώρες όπου το ρυθμιστικό καθεστώς είναι συγκρίσιμο με εκείνο της ΕΕ, καθώς και τη σημασία της εποπτικής σύγκλισης· επισημαίνει την τρέχουσα επανεξέταση από τις ΕΕΑ, ιδίως των προτάσεων σχετικά με την εποπτεία των ρυθμίσεων μεταβίβασης, εξωτερικής ανάθεσης ή μεταφοράς κινδύνου από χρηματοπιστωτικά ιδρύματα· θεωρεί ότι οι ΕΕΑ και οι ΕΑΑ πρέπει να συνεργάζονται στενά με σκοπό την ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών και την εξασφάλιση ομοιόμορφης υλοποίησης της κανονιστικής συνεργασίας και των δραστηριοτήτων με τρίτες χώρες·

Ο ρόλος της ΕΕ στον καθορισμό προτύπων σε παγκόσμια κλίμακα για το ρυθμιστικό πλαίσιο του χρηματοπιστωτικού τομέα

24.  υπογραμμίζει τη σημασία του ενεργού ρόλου της ΕΕ στον καθορισμό προτύπων σε παγκόσμια κλίμακα ως μέσου για την προαγωγή, σε διεθνές επίπεδο, της συνεκτικότητας του ρυθμιστικού πλαισίου του χρηματοπιστωτικού τομέα, με στόχο τη μεγιστοποίηση της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας, τη μείωση του συστημικού κινδύνου, την προστασία των καταναλωτών και των επενδυτών, την πρόληψη των κανονιστικών κενών μεταξύ δικαιοδοσιών και την ανάπτυξη ενός αποτελεσματικού διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος·

25.  ζητεί την ενεργό συμμετοχή της Ένωσης και των κρατών μελών που συμμετέχουν στους παγκόσμιους οργανισμούς καθορισμού προτύπων στον τομέα των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών· υπενθυμίζει τα αιτήματα που υπέβαλε η Επιτροπή στην έκθεσή της σχετικά με τον ρόλο της ΕΕ στο πλαίσιο των διεθνών οικονομικών, νομισματικών και ρυθμιστικών οργανισμών και οργάνων·

26.  ζητεί για τον σκοπό αυτό, πέραν των ανωτέρω, να αναβαθμιστεί το Κοινό Χρηματοπιστωτικό Ρυθμιστικό Φόρουμ ΕΕ-ΗΠΑ ώστε να περιλαμβάνει πιο τακτικές συνεδριάσεις, αποσκοπώντας σε έναν πιο συχνό και συνεπή συντονισμό·

27.  επισημαίνει ότι η βελτίωση των σχέσεων με τρίτες χώρες στον τομέα των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών και η ενίσχυση των κεφαλαιαγορών της ΕΕ δεν πρέπει να θεωρούνται ως πεδία που αλληλοαποκλείονται· τονίζει, ως εκ τούτου, ότι είναι ανάγκη να σημειωθεί πρόοδος στο έργο της Ένωσης Κεφαλαιαγορών·

o
o   o

28.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο και στην Επιτροπή.

(1) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P7_TA(2014)0202. (2) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P8_TA(2016)0108. (3) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P8_TA(2016)0006. (4) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P8_TA(2018)0069.