Indeks 
 Poprzedni 
 Następny 
 Pełny tekst 
Procedura : 2017/0158(COD)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury : A8-0308/2018

Teksty złożone :

A8-0308/2018

Debaty :

PV 24/10/2018 - 19
CRE 24/10/2018 - 18
CRE 24/10/2018 - 19

Głosowanie :

PV 25/10/2018 - 13.1
CRE 25/10/2018 - 13.1
Wyjaśnienia do głosowania
PV 12/03/2019 - 9.20

Teksty przyjęte :

P8_TA(2018)0418
P8_TA(2019)0154

Teksty przyjęte
PDF 281kWORD 89k
Czwartek, 25 października 2018 r. - Strasburg
Przywóz dóbr kultury ***I
P8_TA(2018)0418A8-0308/2018

Poprawki przyjete przez Parlament Europejski w dniu 25 października 2018 r. w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie przywozu dóbr kultury (COM(2017)0375 – C8-0227/2017 – 2017/0158(COD))(1)

(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)

Tekst proponowany przez Komisję   Poprawka
Poprawka 1
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 1
(1)  W świetle konkluzji Rady z dnia 12 lutego 2016 r. w sprawie zwalczania finansowania terroryzmu, komunikatu Komisji do Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie planu działania na rzecz skuteczniejszego zwalczania finansowania terroryzmu24, a także dyrektywy w sprawie zwalczania terroryzmu25, należy przyjąć wspólne reguły dotyczące handlu z państwami trzecimi, aby zapewnić skuteczną ochronę przed utratą dóbr kultury, zachowanie dziedzictwa kulturowego ludzkości oraz zapobieganie finansowaniu terroryzmu ze sprzedaży zagrabionego dziedzictwa kulturowego nabywcom w Unii.
 (1)  W świetle konkluzji Rady z dnia 12 lutego 2016 r. w sprawie zwalczania finansowania terroryzmu, komunikatu Komisji do Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie planu działania na rzecz skuteczniejszego zwalczania finansowania terroryzmu24, a także dyrektywy w sprawie zwalczania terroryzmu25, należy przyjąć wspólne reguły dotyczące handlu z państwami trzecimi, aby zapewnić skuteczną ochronę przed nielegalnym handlem, utratą lub zniszczeniem dóbr kultury, zachowanie dziedzictwa kulturowego ludzkości oraz zapobieganie finansowaniu terroryzmu i praniu pieniędzy w drodze sprzedaży zagrabionego dziedzictwa kulturowego nabywcom w Unii.
__________________
 __________________
24 COM(2016)0050.
 24 COM(2016)0050.
25 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/541 z dnia 15 marca 2017 r. w sprawie zwalczania terroryzmu i zastępująca decyzję ramową Rady 2002/475/WSiSW oraz zmieniająca decyzję Rady 2005/671/WSiSW; Dz.U. L 88 z 31.3.2017, s. 6–21.
 25 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/541 z dnia 15 marca 2017 r. w sprawie zwalczania terroryzmu i zastępująca decyzję ramową Rady 2002/475/WSiSW oraz zmieniająca decyzję Rady 2005/671/WSiSW; Dz.U. L 88 z 31.3.2017, s. 6–21.
Poprawka 2
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 1 a (nowy)
(1a)  Mając na względzie zobowiązanie Unii do zagwarantowania uczciwych procesów i odszkodowań dla poszkodowanych oraz akt konstytucyjny Organizacji Narodów Zjednoczonych do spraw Oświaty, Nauki i Kultury (UNESCO) i jej konwencje dotyczące ochrony dziedzictwa kulturowego, należy zapewnić zwrot nielegalnie sprzedanych, wydobytych lub uzyskanych przedmiotów. W odniesieniu do wykorzystywania ludności i terytoriów, które zwykle prowadzi do nielegalnego handlu dobrami kultury i ich przemytu, w szczególności gdy taki nielegalny handel i przemyt wiążą się z sytuacją konfliktu zbrojnego, w niniejszym rozporządzeniu należy wziąć pod uwagę uwarunkowania regionalne i lokalne ludności i terytoriów, a nie wartość rynkową produkcji kulturalnej.
Poprawka 3
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 2
(2)  Dziedzictwo kulturowe jest jednym z podstawowych elementów cywilizacji, ponieważ wzbogaca życie kulturalne wszystkich narodów, i z tego względu powinno być chronione przed bezprawnym przywłaszczeniem i grabieżą. Unia powinna w związku z tym zabronić wprowadzania na obszar celny Unii dóbr kultury wywiezionych z państw trzecich niezgodnie z prawem.
 (2)  Dobra kultury mają często istotne znaczenie kulturowe, artystyczne, historyczne lub naukowe. Dziedzictwo kulturowe jest jednym z podstawowych elementów cywilizacji, m.in. dzięki symbolicznej wartości i pamięci kulturowej ludzkości. Wzbogaca życie kulturalne wszystkich narodów i jednoczy ludzi wokół poznawania wspólnej pamięci i rozwoju cywilizacji. Z tego względu powinno być chronione przed bezprawnym przywłaszczeniem i grabieżą. Stanowiska archeologiczne zawsze były rabowane, ale obecnie zjawisko to osiągnęło skalę przemysłową. Dopóki możliwe będzie prowadzenie dochodowego handlu nielegalnie wydobytymi dobrami kultury i osiąganie z niego zysku bez ponoszenia znaczącego ryzyka, w przyszłości nadal będą prowadzone takie wykopaliska i będzie dochodziło do rabowania stanowisk. Ekonomiczna i artystyczna wartość dziedzictwa kulturowego stwarza duży popyt na rynku międzynarodowym, jednak brak silnych międzynarodowych środków prawnych lub nieskuteczne egzekwowanie takich środków prowadzi do przenoszenia tych dóbr do szarej strefy. Rabowanie stanowisk archeologicznych i handel nielegalnie wydobytymi dobrami kultury to poważne przestępstwa, które powodują wielkie cierpienie wśród osób bezpośrednio lub pośrednio nim dotkniętych. Nielegalny handel dobrami kultury w wielu przypadkach przyczynia się do przymusowej jednolitości kulturowej lub wykluczenia, natomiast rabowanie i grabież dóbr kultury przyczyniają się między innymi do dezintegracji kultur. Unia powinna w związku z tym zabronić przywozu na obszar celny Unii dóbr kultury wywiezionych z państw trzecich niezgodnie z prawem, ze szczególnym naciskiem na dobra kultury z państw trzecich dotkniętych konfliktami zbrojnymi, zwłaszcza jeżeli dobra te zostały wywiezione przez organizacje terrorystyczne lub inne organizacje przestępcze.
Poprawka 4
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 2 a (nowy)
(2a)  Właściwe organy państw trzecich nie zawsze mają wystarczające zdolności do zwalczania przemytu dóbr kultury i nielegalnego handlu nimi. Poza tym w organach tych może występować korupcja lub inne formy niewłaściwego administrowania. Wyjęcie dóbr kultury poza ich kontekst pozbawia mieszkańców ich zwyczajów oraz obiektów lub miejsc pamięci i kultu. Jeśli powiązane obiekty sprzedaje się osobno, dochodzi do utraty ich kontekstu historycznego i wartości naukowej. Ze względu na niemożność zastąpienia dóbr kultury oraz ze względu na interes publiczny posiadanie takich dóbr powinno być możliwe jedynie warunkowo. Procedura przywozowa musi obejmować zapewnienie późniejszego odpowiedniego składowania, dokumentacji, udostępnienia obiektu instytucjom akademickim i muzeom publicznym oraz współpracy w przypadku uzasadnionych roszczeń o zwrot dóbr kultury.
Poprawka 5
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 3
(3)  W świetle różnych przepisów mających zastosowanie w państwach członkowskich w odniesieniu do wprowadzania dóbr kultury na obszar celny Unii, należy zastosować środki, w szczególności w celu zapewnienia, aby przywóz dóbr kultury podlegał jednolitym kontrolom w momencie ich wprowadzania na obszar celny.
 (3)  W świetle różnych przepisów mających zastosowanie w państwach członkowskich w odniesieniu do przywozu dóbr kultury na obszar celny Unii, należy zastosować środki, w szczególności w celu zapewnienia, aby w określonych przypadkach przywóz dóbr kultury podlegał jednolitym kontrolom w momencie ich wprowadzania na obszar celny Unii, na podstawie obowiązujących procesów, procedur i narzędzi administracyjnych mających na celu jednolite wykonywanie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/20131a.
__________________
1a Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiające unijny kodeks celny (Dz.U. L 269 z 10.10.2013, s. 1).
Poprawka 6
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 4
(4)  Wspólne przepisy powinny obejmować odprawę celną dóbr kultury spoza Unii wprowadzanych na obszar celny Unii, tj. zarówno ich dopuszczenie do obrotu, jak również objęcie ich specjalną procedurą celną inną niż procedura tranzytu.
 (4)  Wspólne przepisy powinny obejmować wprowadzanie i przywóz dóbr kultury spoza Unii na obszar celny Unii.
Poprawka 7
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 5
(5)  Biorąc pod uwagę znany potencjał wolnych obszarów celnych (i tzw. „wolnych portów”) w zakresie składowania dóbr kultury, środki kontrolne, które mają zostać wprowadzone, powinny mieć najszerszy możliwy zakres w odniesieniu do procedur celnych, których mają dotyczyć. Te środki kontrolne powinny zatem dotyczyć nie tylko dóbr dopuszczanych do obrotu, ale również dóbr objętych specjalną procedurą celną. Tak szeroki zakres nie powinien jednak być sprzeczny z zasadą swobodnego tranzytu towarów i nie powinien wykraczać poza cel, jakim jest zapobieganie wprowadzaniu nielegalnie wywiezionych dóbr kultury na obszar celny Unii. W związku z tym środki kontrolne powinny obejmować specjalne procedury celne, którym mogą być poddane towary wprowadzane na obszar celny Unii, ale należy wykluczyć z nich tranzyt.
 (5)  Środki kontrolne, które mają zostać wprowadzone w odniesieniu do wolnych obszarów celnych (i tzw. „wolnych portów”), powinny mieć najszerszy możliwy zakres w odniesieniu do procedur celnych, których mają dotyczyć, aby zapobiegać obchodzeniu przepisów niniejszego rozporządzenia przez wykorzystanie wolnych obszarów celnych, które stanowią potencjalne zaplecze dla dalszego upowszechniana się handlu nielegalnymi produktami w UE. Te środki kontrolne powinny zatem dotyczyć nie tylko dóbr dopuszczanych do obrotu, ale również dóbr objętych specjalną procedurą celną. Tak szeroki zakres nie powinien wykraczać poza cel, jakim jest zapobieganie wprowadzaniu nielegalnie wywiezionych dóbr kultury na obszar celny Unii, chyba że właściwe organy mają uzasadnione powody, aby uznać, że dobra kultury zostały wywiezione z kraju pochodzenia lub państwa trzeciego z naruszeniem jego przepisów ustawowych i wykonawczych.
Poprawka 8
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 6
(6)  W rozporządzeniu należy zastosować definicje oparte na definicjach stosowanych w konwencji UNESCO dotyczącej środków zmierzających do zakazu i zapobiegania nielegalnemu przywozowi, wywozowi i przenoszeniu własności dóbr kultury, podpisanej w Paryżu w dniu 14 listopada 1970 r., oraz Konwencji Międzynarodowego Instytutu Unifikacji Prawa Prywatnego (UNIDROIT) dotyczącej skradzionych lub nielegalnie wywiezionych dóbr kultury, podpisanej w Rzymie w dniu 24 czerwca 1995 r., których znaczna liczba państw członkowskich jest stroną, biorąc pod uwagę, że ich postanowienia są dobrze znane wielu państwom trzecim i większości państw członkowskich.
 (6)  W rozporządzeniu należy zastosować definicje oparte na definicjach stosowanych w konwencji UNESCO dotyczącej środków zmierzających do zakazu i zapobiegania nielegalnemu przywozowi, wywozowi i przenoszeniu własności dóbr kultury, podpisanej w Paryżu w dniu 14 listopada 1970 r. („konwencji UNESCO z 1970 r.”), oraz Konwencji Międzynarodowego Instytutu Unifikacji Prawa Prywatnego (UNIDROIT) dotyczącej skradzionych lub nielegalnie wywiezionych dóbr kultury, podpisanej w Rzymie w dniu 24 czerwca 1995 r., których znaczna liczba państw członkowskich jest stroną, biorąc pod uwagę, że ich postanowienia są dobrze znane wielu państwom trzecim i większości państw członkowskich.
Poprawka 9
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 7
(7)  Zgodność wywozu z prawem powinna zostać zbadana w oparciu o przepisy ustawowe i wykonawcze obowiązujące w kraju, w którym powstało lub zostało odkryte dane dobro kultury („kraj pochodzenia”). Aby uniknąć obchodzenia przepisów przy wprowadzaniu dóbr kultury na terytorium Unii z innego państwa trzeciego osoba, która stara się wprowadzić je na obszar celny Unii – w przypadku gdy dane państwo trzecie jest państwem sygnatariuszem konwencji UNESCO z 1970 r. i w związku z tym zobowiązało się do zwalczania nielegalnego handlu dobrami kultury – powinna wykazać, że dobra te zostały wywiezione stamtąd zgodnie z prawem. W innych przypadkach dana osoba powinna udowodnić, że wywóz z kraju pochodzenia nastąpił zgodne z prawem.
 (7)  Zgodność wywozu z prawem powinna zostać zbadana w oparciu o przepisy ustawowe i wykonawcze obowiązujące w kraju, w którym dane dobro kultury powstało lub zostało odkryte, usunięte, wykopane lub skradzione z obszaru na lądzie lub pod wodą na terytorium takiego kraju lub kraju, który ma tak ścisły związek z dobrami kultury, że chroni je jako narodowe dobro kultury i reguluje ich wywóz ze swojego terytorium po ich legalnym przeniesieniu z kraju, w którym dobra kultury powstały lub zostały odkryte („kraj pochodzenia”). Aby uniknąć obchodzenia przepisów, przy wprowadzaniu dóbr kultury na terytorium Unii z innego państwa trzeciego osoba, która stara się wprowadzić je na obszar celny Unii, powinna wykazać, że dobra te zostały wywiezione legalnie z kraju pochodzenia. W wyjątkowych przypadkach, gdy nie można w sposób wiarygodny ustalić kraju pochodzenia dóbr kultury, a okoliczność tę uznaje się za dobrze udokumentowaną i popartą dowodami przez właściwy organ, lub dobra kultury wywieziono z kraju pochodzenia przed 1970 r. i przechowywano w państwie trzecim do celów innych niż czasowe wykorzystanie, tranzyt, wywóz lub wysyłka przed ich wprowadzeniem na obszar celny Unii, ale posiadacz nie może dostarczyć wymaganych dokumentów, ponieważ dokumenty te nie były używane w momencie wywozu dóbr kultury z kraju pochodzenia, do wniosku dołącza się odpowiednie dokumenty i informacje potwierdzające, że przedmiotowe dobra kultury zostały wywiezione z państwa trzeciego zgodnie z jego przepisami ustawowymi i wykonawczymi, lub poświadczające brak takich przepisów ustawowych i wykonawczych.
Poprawka 10 i 11
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 7 a (nowy)
(7a)  W art. 5 konwencji UNESCO z 1970 r. wzywa się do ustanowienia co najmniej jednej krajowej służby ochrony dziedzictwa kulturowego państw członkowskich będących stronami tej konwencji przed nielegalnym przywozem, wywozem i przenoszeniem własności. Zgodnie z tą konwencją, takie krajowe służby powinny dysponować dostatecznie licznym wykwalifikowanym personelem w celu zapewnienia wspomnianej ochrony, a także w celu umożliwienia niezbędnej aktywnej współpracy pomiędzy właściwymi organami państw członkowskich będących stronami tej konwencji w dziedzinie bezpieczeństwa i zwalczania nielegalnego przywozu dóbr kultury, w szczególności na obszarach kryzysowych. Państwa członkowskie będące już stronami tej konwencji powinny wywiązywać się z przewidzianych w niej zobowiązań , zaś państwa członkowskie, które jeszcze jej nie ratyfikowały, powinny bezzwłocznie ją ratyfikować.
Poprawka 12
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 8
(8)  Aby nie zakłócać handlu towarami przez granicę zewnętrzną w sposób nieproporcjonalny, niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie wyłącznie do dóbr od określonej granicy wieku. W tym celu wydaje się, że właściwe jest ustalenie progu minimalnego wieku wynoszącego 250 lat w odniesieniu do wszystkich kategorii dóbr kultury. Próg minimalnego wieku zagwarantuje, że środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu będą stosowane w odniesieniu do dóbr kultury, w przypadku których istnieje duże prawdopodobieństwo, że mogą paść łupem szabrowników w strefach konfliktu, nie wyłączając innych dóbr, których kontrola jest niezbędna do zapewnienia ochrony dziedzictwa kulturowego.
 (8)  Aby nie zakłócać handlu towarami przez granice zewnętrzne Unii w sposób nieproporcjonalny, niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie wyłącznie do dóbr od określonej granicy wieku i wartości. W tym celu wydaje się, że właściwe jest ustalenie progu minimalnego wieku w odniesieniu do większości kategorii dóbr kultury zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 116/2009, postanowieniami konwencji UNESCO z 1970 r. i konwencji Międzynarodowego Instytutu Unifikacji Prawa Prywatnego (UNIDROIT) z 1995 r., a także progu finansowego dla niektórych kategorii dóbr kultury, jak wskazano w załączniku I. Niektóre kategorie dóbr kultury nie powinny być objęte progiem finansowym, ponieważ wymagają wzmocnionej ochrony z uwagi na większe ryzyko kradzieży, utraty lub zniszczenia. Próg minimalnego wieku zagwarantuje, że środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu będą stosowane w odniesieniu do dóbr kultury, w przypadku których istnieje duże prawdopodobieństwo, że mogą paść łupem szabrowników w strefach konfliktu, nie wyłączając innych dóbr, których kontrola jest niezbędna do zapewnienia ochrony dziedzictwa kulturowego.
Poprawka 13
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 10
(10)  Z uwagi na fakt, że niektóre kategorie dóbr kultury, takie jak np. obiekty archeologiczne, elementy zabytków, rzadkie manuskrypty i inkunabuły, są szczególnie narażone na grabież i zniszczenie, niezbędne wydaje się wprowadzenie systemu ściślejszej kontroli przed ich wprowadzeniem na obszar celny Unii. W systemie takim powinien istnieć wymóg przedstawienia pozwolenia wydanego przez właściwy organ państwa członkowskiego wprowadzenia tych dóbr na obszar celny Unii przed dopuszczeniem ich do obrotu lub objęciem ich specjalną procedurą celną inną niż tranzyt. Osoby, które starają się uzyskać takie pozwolenie, powinny być w stanie udowodnić legalny wywóz z kraju pochodzenia za pomocą odpowiednich dokumentów potwierdzających i dowodów, w szczególności świadectw wywozowych lub pozwoleń wydanych przez państwo trzecie wywozu, tytułów własności, faktur, umów sprzedaży, dokumentów ubezpieczeniowych, dokumentów przewozowych i ekspertyz. Na podstawie kompletnych i dokładnie wypełnionych wniosków właściwe organy państw członkowskich powinny bez zbędnej zwłoki podjąć decyzję, czy wydać pozwolenie.
 (10)  Z uwagi na fakt, że niektóre kategorie dóbr kultury, takie jak np. obiekty archeologiczne i elementy zabytków są szczególnie narażone na grabież i zniszczenie, niezbędne wydaje się wprowadzenie systemu ściślejszej kontroli przed ich wprowadzeniem na obszar celny Unii. W systemie takim powinien istnieć wymóg przedstawienia pozwolenia wydanego przez właściwy organ pierwszego państwa członkowskiego zamierzonego przywozu przed przywozem na obszar celny Unii. Osoby, które starają się uzyskać takie pozwolenie, powinny być w stanie udowodnić, że dobra kultury zostały wywiezione z kraju pochodzenia lub – w wyjątkowych przypadkach – z państwa trzeciego zgodnie z przepisami ustawowymi i wykonawczymi tego kraju pochodzenia lub państwa trzeciego, lub udowodnić brak takich przepisów. Z odpowiednim uwzględnieniem ryzyka i zastosowaniem zasad należytej staranności, legalny wywóz z kraju pochodzenia lub – w wyjątkowych przypadkach – z państwa trzeciego należy udowodnić za pomocą odpowiednich dokumentów potwierdzających i dowodów (świadectw wywozowych lub pozwoleń wywozowych wydanych przez kraj pochodzenia, standardowego dokumentu będącego formularzem dokumentacyjnym obiektu zabytkowego, który jest międzynarodowym standardem opisu przedmiotów stanowiących dobra kultury, tytułów własności, faktur, umów sprzedaży, dokumentów ubezpieczeniowych, dokumentów przewozowych) potwierdzających, że dane dobra kultury zostały wywiezione z kraju pochodzenia zgodnie z jego przepisami ustawowymi i wykonawczymi. W przypadku gdy dokumenty potwierdzające nie są dostępne, wniosek powinien zawierać ekspertyzę, jeżeli właściwy organ uzna to za konieczne. Na podstawie kompletnych i dokładnie wypełnionych wniosków oraz we wskazanych ramach czasowych właściwe organy państw członkowskich powinny bez zbędnej zwłoki podjąć decyzję, czy wydać pozwolenie.
Poprawka 14
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 10 a (nowy)
(10a)  Biorąc pod uwagę szczególny charakter tych dóbr, niezwykle istotną rolę odgrywają kulturoznawcy w organach celnych, które powinny mieć w razie potrzeby możliwość zażądania dodatkowych informacji od zgłaszającego oraz zbadania dóbr kultury w drodze fizycznej kontroli.
Poprawka 15
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 11
(11)  W odniesieniu do innych kategorii dóbr kultury, osoby, które starają się wprowadzić je na obszar celny Unii, powinny, w drodze oświadczenia, poświadczyć, że przyjmują na siebie odpowiedzialność za ich legalny wywóz z państwa trzeciego oraz powinny dostarczyć wystarczające informacje na temat tych dóbr, aby umożliwić ich identyfikacji przez organy celne. W celu ułatwienia procedury oraz ze względu na pewność prawa informacje na temat dóbr kultury powinny być przekazywane przy użyciu standardowego dokumentu. Do opisu dóbr kultury należy stosować formularz dokumentacyjny obiektu zabytkowego (wersja podstawowa), zalecany przez UNESCO. Organy celne powinny rejestrować wprowadzenie tych dóbr kultury na obszar celny Unii, przechowywać oryginały i przekazać kopie odpowiednich dokumentów zgłaszającemu, aby zapewnić możliwość śledzenia drogi dóbr po tym, jak zostaną wprowadzone na rynek wewnętrzny.
 (11)  W odniesieniu do innych kategorii dóbr kultury osoby, które starają się wprowadzić je na obszar celny Unii, powinny, w drodze oświadczenia elektronicznego, poświadczyć, że przyjmują na siebie odpowiedzialność za ich legalny wywóz z kraju pochodzenia lub – w wyjątkowych przypadkach – z państwa trzeciego, oraz powinny dostarczyć wystarczające informacje na temat tych dóbr, aby umożliwić ich identyfikację przez organy celne. W celu ułatwienia procedury oraz ze względu na pewność prawa informacje na temat dóbr kultury powinny być przekazywane przy użyciu standardowego dokumentu elektronicznego. Do opisu dóbr kultury należy stosować standardowy dokument będący formularzem dokumentacyjnym obiektu zabytkowego, zalecany przez UNESCO. Oświadczenie elektroniczne powinno również zawierać świadectwa wywozowe lub pozwolenia wydane przez kraj pochodzenia lub – w wyjątkowych przypadkach – państwo trzecie, potwierdzające, że przedmiotowe dobra kultury zostały wywiezione z państwa trzeciego zgodnie z jego przepisami ustawowymi i wykonawczymi, lub poświadczające brak takich przepisów ustawowych i wykonawczych. W przypadku gdy ustawodawstwo kraju pochodzenia lub państwa trzeciego nie przewiduje wydawania pozwoleń ani świadectw wywozowych, oświadczenie importera powinno także zawierać wszelkie inne odpowiednie dokumenty potwierdzające i dowody, takie jak m.in. tytuły własności, faktury, umowy sprzedaży, dokumenty ubezpieczeniowe i dokumenty przewozowe. Te dobra kultury powinny być zarejestrowane w formie elektronicznej, a zgłaszający powinien otrzymać kopie odpowiednich dokumentów, aby zapewnić możliwość śledzenia drogi dóbr po tym, jak zostaną wprowadzone na rynek wewnętrzny. Informacje przekazane właściwym organom w formie oświadczenia elektronicznego powinny umożliwić im podjęcie dalszych działań w przypadku, gdy na podstawie analizy ryzyka organy te uznają, że dane dobra kultury mogą być przedmiotem nielegalnego przywozu.
Poprawka 16
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 12
(12)  Odprawa czasowa dóbr kultury do celów edukacyjnych, naukowych lub do celów badań naukowych nie powinna być objęta wymogiem przedstawienia pozwolenia lub oświadczenia.
 (12)  Odprawa czasowa dóbr kultury do celów edukacyjnych, naukowych, sztuk widowiskowych, konserwatorskich, renowacyjnych, cyfryzacyjnych, do celów badań naukowych oraz współpracy pomiędzy muzeami lub innymi placówkami niekomercyjnymi w zakresie organizacji wystaw kulturalnych nie powinna być objęta wymogiem przedstawienia pozwolenia na przywóz lub oświadczenia importera. Dobra kultury przeznaczone do wystawienia na targach handlowych i podczas międzynarodowych salonów sztuki nie powinny być objęte wymogiem przedstawienia pozwolenia na przywóz lub oświadczenia importera. Jeśli jednak dobra kultury zostały nabyte i pozostają na terytorium Unii, powinny być objęte wymogiem przedstawienia pozwolenia na przywóz lub oświadczenia importera, zależnie od kategorii dóbr kultury.
Poprawka 17
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 13
(13)  Składowanie dóbr kultury pochodzących z krajów dotkniętych konfliktami zbrojnymi lub klęskami żywiołowymi powinno również być dozwolone bez konieczności przestawienia pozwolenia lub oświadczenia, aby zapewnić ich bezpieczeństwo i ochronę.
 (13)  Składowanie dóbr kultury pochodzących z krajów dotkniętych konfliktami zbrojnymi lub klęskami żywiołowymi z zamiarem zwrócenia tych dóbr do kraju pochodzenia lub państwa trzeciego, z którego je legalnie wywieziono, gdy sytuacja na to pozwoli, powinno również być dozwolone bez konieczności przestawienia pozwolenia na przywóz lub oświadczenia importera, aby zapewnić ich bezpieczeństwo i ochronę.
Poprawka 18
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 14
(14)  Aby uwzględnić doświadczenie zgromadzone w związku z wykonywaniem niniejszego rozporządzenia oraz zmiany geopolityczne i inne okoliczności, które narażają dobra kultury na ryzyko, a jednocześnie nie utrudniać w sposób nieproporcjonalny handlu z państwami trzecimi, należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjęcia aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w odniesieniu do zmian kryterium progu minimalnego wieku dla różnych kategorii dóbr kultury. To przekazanie uprawnień powinno także umożliwić Komisji aktualizację załącznika w następstwie zmian w Nomenklaturze scalonej. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów, oraz aby konsultacje te prowadzone były zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym w sprawie lepszego stanowienia prawa z dnia 13 kwietnia 2016 r.27. W szczególności, aby zapewnić udział na równych zasadach Parlamentu Europejskiego i Rady w przygotowaniu aktów delegowanych, instytucje te otrzymują wszelkie dokumenty w tym samym czasie co eksperci państw członkowskich, a eksperci tych instytucji mogą systematycznie brać udział w posiedzeniach grup eksperckich Komisji zajmujących się przygotowaniem aktów delegowanych.
 (14)  Aby uwzględnić doświadczenie zgromadzone w związku z wykonywaniem niniejszego rozporządzenia oraz zmiany geopolityczne i inne okoliczności, które narażają dobra kultury na ryzyko, a jednocześnie nie utrudniać w sposób nieproporcjonalny handlu z państwami trzecimi, należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjęcia aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w odniesieniu do zmian kryteriów progu minimalnego wieku i progu finansowego dla różnych kategorii dóbr kultury. To przekazanie uprawnień powinno także umożliwić Komisji aktualizację załącznika I w następstwie zmian w Nomenklaturze scalonej oraz opracowanie drugiego załącznika (załącznik II) wraz z wykazem państw i kodów Nomenklatury scalonej w oparciu o „czerwone listy zagrożonych dóbr kultury”, układane i zmieniane przez Międzynarodową Radę Muzeów (ICOM). Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów, oraz aby konsultacje te prowadzone były zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa27. W szczególności, aby zapewnić udział na równych zasadach Parlamentu Europejskiego i Rady w przygotowaniu aktów delegowanych, instytucje te otrzymują wszelkie dokumenty w tym samym czasie co eksperci państw członkowskich, a eksperci tych instytucji mogą systematycznie brać udział w posiedzeniach grup eksperckich Komisji zajmujących się przygotowaniem aktów delegowanych.
__________________
 __________________
27 Dz.U. L 123 z 12.5.2016, s. 1.
 27 Dz.U. L 123 z 12.5.2016, s. 1.
Poprawka 19
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 15
(15)  W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania niniejszego rozporządzenia, należy przyznać Komisji uprawnienia wykonawcze do przyjmowania szczegółowych zasad dotyczących odprawy czasowej oraz składowania dóbr kultury na obszarze celnym Unii, wzorów wniosków o wydanie pozwolenia na przywóz i formularzy, jak również oświadczeń importera i dokumentów towarzyszących, a także dalszych przepisów proceduralnych w odniesieniu do ich składania i rozpatrywania. Komisji należy także przyznać uprawnienia wykonawcze, aby podjęła ona działania mające na celu utworzenie elektronicznej bazy danych do przechowywania i wymiany informacji między państwami członkowskimi. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/201128.
 (15)  W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania niniejszego rozporządzenia należy przyznać Komisji uprawnienia wykonawcze do przyjmowania szczegółowych zasad dotyczących odprawy czasowej oraz składowania dóbr kultury na obszarze celnym Unii, co powinno odbywać się przy zagwarantowaniu odpowiednich warunków ochronnych, uwzględniających szczególny charakter dóbr kultury. Rozwiązania te powinny mieć też zastosowanie do standardowych elektronicznych wzorów elektronicznych wniosków o wydanie pozwolenia na przywóz i formularzy oraz wykazu możliwych powodów odrzucenia wniosku, jak również oświadczeń importera i dokumentów towarzyszących, a także do dalszych przepisów proceduralnych w odniesieniu do ich składania i rozpatrywania drogą elektroniczną. Komisji należy także przyznać uprawnienia wykonawcze, aby podjęła ona działania mające na celu utworzenie elektronicznej bazy danych do przechowywania i wymiany informacji między państwami członkowskimi w ramach rozporządzenia (UE) nr 952/2013. Utworzenie takiej bazy może stanowić element programu prac ustanowionego na mocy art. 280 tego rozporządzenia. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/201128.
__________________
 __________________
28 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13).
 28 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13).
Poprawka 20
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 15 a (nowy)
(15a)  Do celów wykonania niniejszego rozporządzenia przepisami mającymi zastosowanie do procedur kontroli i weryfikacji celnej są przepisy rozporządzenia (UE) nr 952/2013.
Poprawka 21
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 16
(16)  Należy gromadzić istotne informacje na temat przepływów handlowych dóbr kultury, aby wspierać skuteczne wykonywanie rozporządzenia i zapewnić podstawę przyszłej oceny. Przepływów handlowych dóbr kultury nie można skutecznie monitorować jedynie na podstawie ich wartości lub masy, ponieważ te dwie miary mogą ulegać wahaniom. Konieczne jest gromadzenie informacji na temat liczby zgłaszanych przedmiotów. Ponieważ w Nomenklaturze scalonej nie określono żadnej uzupełniającej jednostki miary dla dóbr kultury, konieczne jest nałożenie wymogu zgłaszania liczby przedmiotów.
 (16)  Państwa członkowskie i Komisja powinny gromadzić w formie elektronicznej oraz przekazywać sobie istotne informacje na temat przepływów handlowych dóbr kultury, aby wspierać skuteczne wykonywanie rozporządzenia i zapewnić podstawę przyszłej oceny. Ze względów przejrzystości i kontroli publicznej należy upubliczniać jak najwięcej informacji. Przepływów handlowych dóbr kultury nie można skutecznie monitorować jedynie na podstawie ich wartości lub masy, ponieważ te dwie miary mogą ulegać wahaniom. Konieczne jest gromadzenie informacji w formie elektronicznej na temat liczby zgłaszanych przedmiotów. Ponieważ w Nomenklaturze scalonej nie określono żadnej uzupełniającej jednostki miary dla dóbr kultury, konieczne jest nałożenie wymogu zgłaszania liczby przedmiotów.
Poprawka 22
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 17
(17)  Strategia UE i plan działania w zakresie zarządzania ryzykiem celnym29 mają na celu m.in. wzmocnienie zdolności urzędów celnych do skuteczniejszego reagowania na ryzyko w obszarze dóbr kultury. Należy wykorzystywać ramy wspólnego zarządzania ryzykiem określone w rozporządzeniu (UE) nr 952/2013, a organy celne powinny wymieniać między sobą odpowiednie informacje o ryzyku.
 (17)  Strategia UE i plan działania w zakresie zarządzania ryzykiem celnym mają na celu m.in. lepsze szkolenie i wzmocnienie zdolności urzędów celnych w zakresie skuteczniejszego reagowania na ryzyko w obszarze dóbr kultury. Należy wykorzystywać ramy wspólnego zarządzania ryzykiem określone w rozporządzeniu (UE) nr 952/2013, a organy celne powinny wymieniać między sobą odpowiednie informacje o ryzyku.
__________________
 __________________
29 COM(2014)0527 : Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady oraz Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego dotyczący strategii UE i planu działania w zakresie zarządzania ryzykiem celnym.
 29 COM(2014)0527 : Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady oraz Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego dotyczący strategii UE i planu działania w zakresie zarządzania ryzykiem celnym.
Poprawka 23
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 17 a (nowy)
(17a)  Należy opracować kampanie informacyjne skierowane do nabywców dóbr kultury, aby informować o zagrożeniach związanych z nielegalnym handlem towarami oraz wspierać podmioty rynkowe w zrozumieniu i stosowaniu niniejszego rozporządzenia. Państwa członkowskie powinny włączyć w rozpowszechnianie tych informacji odpowiednie krajowe punkty kontaktowe oraz inne służby informacyjne.
Poprawka 24
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 17 b (nowy)
(17b)  Komisja powinna zapewnić mikroprzedsiębiorstwom oraz małym i średnim przedsiębiorstwom możliwość korzystania z odpowiedniej pomocy technicznej, a także powinna ułatwiać wymianę informacji z tymi przedsiębiorstwami w celu skutecznego wykonywania niniejszego rozporządzenia. Mikroprzedsiębiorstwa oraz małe i średnie przedsiębiorstwa mające siedzibę w Unii, które zajmują się przywozem dóbr kultury, powinny zatem korzystać z programu COSME ustanowionego rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1287/20131a.
__________________
1a Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1287/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. ustanawiające program na rzecz konkurencyjności przedsiębiorstw oraz małych i średnich przedsiębiorstw (COSME) (2014–2020) i uchylające decyzję nr 1639/2006/WE (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 33).
Poprawka 25
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 18
(18)  Państwa członkowskie powinny wprowadzić skuteczne, proporcjonalne i odstraszające kary za niestosowanie się do przepisów niniejszego rozporządzenia i przekazać informuje o tych karach Komisji.
 (18)  Państwa członkowskie powinny wprowadzić skuteczne, proporcjonalne i odstraszające kary za niestosowanie się do przepisów niniejszego rozporządzenia i przekazać informuje o tych karach Komisji. Państwa członkowskie powinny ponadto powiadamiać Komisję o przypadkach nałożenia takich kar. Pożądane jest osiągnięcie równych warunków konkurencji i spójnego podejścia, a zatem kary w każdym państwie członkowskim powinny mieć podobny charakter i podobne skutki.
Poprawka 26
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 19
(19)  Należy przewidzieć odpowiednio dużo czasu na przyjęcie przez Komisję przepisów wykonawczych do niniejszego rozporządzenia, w szczególności dotyczących odpowiednich formularzy, z których należy korzystać, aby złożyć wniosek o wydanie pozwolenia na przywóz lub przygotować oświadczenie importera. W związku z tym należy odroczyć stosowanie niniejszego rozporządzenia.
 (19)  Komisja powinna bezzwłocznie przyjąć przepisy wykonawcze do niniejszego rozporządzenia, w szczególności dotyczące odpowiednich standardowych formularzy elektronicznych, z których należy korzystać, aby złożyć wniosek o wydanie pozwolenia na przywóz lub przygotować oświadczenie importera.
Poprawka 27
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 1 – akapit 1
W niniejszym rozporządzeniu określa się warunki i procedury wprowadzania dóbr kultury na obszar celny Unii.
 W niniejszym rozporządzeniu określa się warunki i procedury wprowadzania i przywozu dóbr kultury na obszar celny Unii.
Poprawka 28
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 1 – akapit 2
Niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do dóbr kultury, które są przewożone w tranzycie przez obszar celny Unii.
 Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do dóbr kultury, które są przewożone w tranzycie przez obszar celny Unii, w przypadku gdy właściwe organy mają uzasadnione powody, aby uznać, że dobra kultury zostały wywiezione z kraju pochodzenia lub z państwa trzeciego z naruszeniem przepisów ustawowych i wykonawczych tego kraju pochodzenia lub państwa trzeciego.
Poprawka 29
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 2 – ustęp 1 – litera a
a)  „dobra kultury” oznaczają wszelkie przedmioty, które mają znaczenie dla archeologii, prehistorii, historii, literatury, sztuki lub nauki i należą do kategorii wymienionych w tabeli znajdującej się w załączniku oraz spełniają określony tam próg minimalnego wieku;
 a)  „dobra kultury” oznaczają wszelkie przedmioty, które mają znaczenie dla archeologii, prehistorii, historii, literatury, sztuki lub nauki i należą do kategorii wymienionych w tabeli znajdującej się w załącznikach oraz spełniają określony tam próg minimalnego wieku i próg finansowy;
Poprawka 30
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 2 – ustęp 1 – litera a a (nowa)
aa)  „przywóz dóbr kultury” oznacza:
(i)  dopuszczenie do obrotu, o którym mowa w art. 201 rozporządzenia (UE) nr 952/2013; lub
(ii)  objęcie towarów jedną z następujących kategorii procedur specjalnych, o których mowa w art. 210 rozporządzenia (UE) nr 952/2013:
a)  składowaniem, które obejmuje składowanie celne i wolne obszary celne,
b)  szczególnym przeznaczeniem, które obejmuje odprawę czasową i końcowe przeznaczenie,
c)  uszlachetnianiem czynnym;
Poprawka 31
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 2 – ustęp 1 – litera b
b)  „kraj pochodzenia” oznacza kraj, na którego obecnym terytorium dobra kultury powstały lub zostały odkryte;
 b)  „kraj pochodzenia” oznacza kraj, na którego obecnym terytorium dobra kultury powstały lub zostały odkryte, usunięte, wykopane lub skradzione z obszaru na lądzie lub pod wodą, lub kraj, który ma tak ścisły związek z dobrami kultury, że chroni je jako narodowe dobro kultury i reguluje ich wywóz ze swojego terytorium po ich legalnym przeniesieniu z kraju, w którym dobra kultury powstały lub zostały odkryte;
Poprawka 32
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 2 – ustęp 1 – litera c
c)  „kraj wywozu” oznacza ostatni kraj, w którym zgodnie z jego przepisami ustawowymi i wykonawczymi dane dobra kultury znajdowały się na stałe przed ich wysyłką do Unii;
 c)  „państwo trzecie ” oznacza ostatni kraj, inny niż kraj pochodzenia, w którym dobra kultury były przechowywane przed ich wprowadzeniem na obszar celny Unii;
Poprawka 33
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 2 – ustęp 1 – litera d
d)   „na stałe” oznacza okres co najmniej jednego miesiąca i w celach innych niż do użytku tymczasowego, tranzytu, wywozu lub wysyłki;
 skreśla się
Poprawka 34
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 2 – ustęp 1 – litera h a (nowa)
ha)  „formularz dokumentacyjny obiektu zabytkowego” oznacza międzynarodowy standard przyjęty przez UNESCO w celu opisania dóbr kultury i opracowania zestawu danych dotyczących dóbr kultury;
Poprawka 35
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 2 – ustęp 1 – litera h b (nowa)
hb)  „właściwe organy” oznaczają organy wyznaczone przez państwa członkowskie do wydawania pozwoleń na przywóz oraz do rejestrowania oświadczeń importerów.
Poprawka 36
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 2 – ustęp 2
2.  Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 12 w celu wprowadzenia zmian w drugiej kolumnie tabeli w załączniku w następstwie zmian w Nomenklaturze scalonej oraz w celu zmiany progu minimalnego wieku w trzeciej kolumnie tabeli w załączniku na podstawie doświadczeń zgromadzonych w związku z wykonywaniem niniejszego rozporządzenia.
 2.  Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 12 w celu wprowadzenia zmian w drugiej kolumnie tabeli w załączniku I w następstwie zmian w Nomenklaturze scalonej oraz w celu zmiany progów minimalnego wieku i minimalnej wartości w załączniku na podstawie doświadczeń zgromadzonych podczas wdrażania niniejszego rozporządzenia i rozporządzenia (WE) nr 116/2009.
Poprawka 37
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 2 – ustęp 2 a (nowy)
2a.  Komisja posiada uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 12 w celu zmiany załącznika II zawierającego wykaz krajów i kategorii przedmiotów, wobec których istnieje szczególne ryzyko nielegalnego obrotu, w oparciu o bazę danych „czerwonej listy zagrożonych dóbr kultury” opublikowanej przez Międzynarodową Radę Muzeów (ICOM). Komisja dba o to, by załącznik II był regularnie aktualizowany.
Poprawka 38
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 3 – tytuł
Wprowadzanie dóbr kultury na obszar celny Unii
 Wprowadzanie i przywóz dóbr kultury na obszar celny Unii
Poprawka 39
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 3 – ustęp 1
1.  Dopuszczenie dóbr kultury do obrotu i objęcie dóbr kultury specjalną procedurą celną inną niż tranzyt jest dozwolone jedynie po okazaniu pozwolenia na przywóz wydanego zgodnie z art. 4 lub oświadczenia importera sporządzonego zgodnie z art. 5.
 1.  Zabrania się wprowadzania na obszar celny Unii dóbr kultury wyprowadzonych z terytorium kraju pochodzenia z naruszeniem prawa międzynarodowego oraz przepisów ustawowych i wykonawczych kraju pochodzenia lub państwa trzeciego.
Przywóz dóbr kultury na obszar celny Unii jest dozwolony jedynie po okazaniu pozwolenia na przywóz wydanego zgodnie z art. 4 lub oświadczenia importera sporządzonego zgodnie z art. 5.
Poprawka 40
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 3 – ustęp 1 a (nowy)
1a.  Sam fakt przywozu dóbr kultury nie może być interpretowany jako dowód ich zgodnego z prawem pochodzenia ani własności.
Poprawka 41
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 3 – ustęp 2 – litera a
a)  odprawy czasowej, w rozumieniu art. 250 rozporządzenia (UE) nr 952/2013, dóbr kultury do celów edukacyjnych, naukowych, akademickich i badawczych na obszarze celnym Unii;
 a)  odprawy czasowej, w rozumieniu art. 250 rozporządzenia (UE) nr 952/2013, dóbr kultury do celów edukacyjnych, naukowych, sztuk widowiskowych, konserwatorskich, renowacyjnych, cyfryzacyjnych, akademickich i badawczych, a także do celów współpracy między muzeami lub innymi placówkami niekomercyjnymi w zakresie organizacji wystaw kulturalnych na obszarze celnym Unii;
Poprawka 42
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 3 – ustęp 2 – litera a a (nowa)
aa)  dóbr kultury przeznaczonych do wystawienia na targach handlowych i podczas międzynarodowych salonów sztuki chyba że są one nabywane i pozostają na terytorium Unii.;
Poprawka 43
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 3 – ustęp 2 – litera b
b)  składowania, w rozumieniu art. 237 rozporządzenia (UE) nr 952/2013, dóbr kultury w wyraźnym celu zapewnienia ich zachowania przez organ publiczny lub pod nadzorem takiego organu.
 b)  składowania, w rozumieniu art. 237 rozporządzenia (UE) nr 952/2013, dóbr kultury w wyraźnym celu zapewnienia ich ochrony lub zachowania przez organ publiczny lub pod nadzorem takiego organu, z zamiarem zwrócenia takich dóbr do kraju pochodzenia lub państwa trzeciego, do którego je legalnie wywieziono, gdy sytuacja na to pozwoli;
Poprawka 44
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 3 – ustęp 2 – litera b a (nowa)
ba)  powracających dóbr kultury w rozumieniu art. 2 dyrektywy 2014/60/UE.
Poprawka 45
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 3 – ustęp 3
3.  Komisja może przyjmować, w drodze aktów wykonawczych, przepisy określające szczegółowe zasady odprawy czasowej lub składowania dóbr kultury, o których mowa w ust. 2. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 13.
 3.  Komisja może przyjmować, w drodze aktów wykonawczych, przepisy określające szczegółowe zasady odprawy czasowej lub składowania w celu ochrony dóbr kultury i powracających dóbr kultury, o których mowa w ust. 2. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 13.
Poprawka 46
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 4 – ustęp 1
1.  Dopuszczenie dóbr kultury, o których mowa w lit. c), d) i h) załącznika, do obrotu i objęcie ich procedurą specjalną inną niż tranzyt w Unii jest możliwe pod warunkiem przedstawienia organom celnym pozwolenia na przywóz.
 1.  Przywóz do Unii dóbr kultury, o których mowa w pkt A1 i A2 załącznika I, jest możliwy pod warunkiem przedstawienia organom celnym pozwolenia na przywóz.
Niniejszy artykuł ma zastosowanie wyłącznie do towarów, o których mowa w akapicie pierwszym, jeżeli znajdują się one na wykazie krajów i kodów Nomenklatury scalonej określonych w załączniku II, jeżeli wykaz ten jest stosowany w kraju pochodzenia, z którego wywożone są dobra kultury, a kraj pochodzenia dóbr kultury jest znany.
Niniejszy artykuł ma również zastosowanie do dóbr kultury, które są wymienione jedynie w załączniku II i są przywożone na obszar celny Unii z kraju pochodzenia lub z państwa trzeciego.
Poprawka 47
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 4 – ustęp 2
2.  Posiadacz towarów składa wniosek o wydanie pozwolenia na przywóz do właściwego organu państwa członkowskiego wprowadzenia. Do wniosku należy załączyć wszelkie dokumenty i informacje potwierdzające, że dane dobra kultury zostały wywiezione z kraju pochodzenia zgodnie z jego przepisami ustawowymi i wykonawczymi. Jednakże w przypadku, gdy kraj wywozu jest Stroną Konwencji UNESCO dotyczącej środków zmierzających do zakazu i zapobiegania nielegalnemu przywozowi, wywozowi i przenoszeniu własności dóbr kultury, podpisanej w Paryżu w dniu 14 listopada 1970 r. („konwencja UNESCO z 1970 r.”), do wniosku należy załączyć wszelkie dokumenty i informacje potwierdzające, że dobra kultury zostały wywiezione z tego kraju zgodnie z jego przepisami ustawowymi i wykonawczymi.
 2.  Posiadacz towarów składa wniosek o wydanie pozwolenia na przywóz do właściwego organu pierwszego państwa członkowskiego zamierzonego przywozu. Do wniosku należy załączyć odpowiednie dokumenty i informacje potwierdzające, że dane dobra kultury zostały wywiezione z kraju pochodzenia zgodnie z jego przepisami ustawowymi i wykonawczymi, lub poświadczające brak takich przepisów ustawowych i wykonawczych. Obejmują one:
—  świadectwa wywozowe lub pozwolenia na wywóz,
—  standardowy dokument będący formularzem dokumentacyjnym obiektu zabytkowego, który opisuje dane dobra kultury w sposób na tyle szczegółowy, by możliwa była ich identyfikacja przez organy celne,
—  tytuły własności,
—  faktury,
—  umowy sprzedaży,
—  dokumenty ubezpieczeniowe lub dokumenty przewozowe.
W przypadku gdy dokumenty potwierdzające nie są dostępne, wniosek powinien także zawierać ekspertyzę, jeżeli właściwy organ uzna to za konieczne.
Poprawka 48
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 4 – ustęp 2 a (nowy)
2a.  Niezależnie od ust. 2 w wyjątkowych przypadkach, gdy:
a)  nie można w sposób wiarygodny ustalić kraju pochodzenia dóbr kultury, a okoliczność tę uznaje się za dobrze udokumentowaną i popartą dowodami przez właściwy organ; lub
b)  dobra kultury wywieziono z kraju pochodzenia przed 1970 r. i przechowywano w państwie trzecim do celów innych niż czasowe wykorzystanie, tranzyt, wywóz lub wysyłka przed ich wprowadzeniem na obszar celny Unii, ale posiadacz nie może dostarczyć dokumentów wymaganych na mocy ust. 2, ponieważ takie dokumenty nie były używane w momencie wywozu dóbr kultury z kraju pochodzenia,
do wniosku należy załączyć odpowiednie dokumenty i informacje potwierdzające, że dane dobra kultury zostały wywiezione z państwa trzeciego zgodnie z jego przepisami ustawowymi i wykonawczymi, lub poświadczające brak takich przepisów ustawowych i wykonawczych.
Dokumenty potwierdzające obejmują:
—  świadectwa wywozowe lub pozwolenia na wywóz,
—  standardowy dokument będący formularzem dokumentacyjnym obiektu zabytkowego, który opisuje dane dobra kultury w sposób na tyle szczegółowy, by możliwa była ich identyfikacja przez organy celne,
—  tytuły własności,
—  faktury,
—  umowy sprzedaży, oraz
—  dokumenty ubezpieczeniowe lub dokumenty przewozowe;.
W przypadku gdy dokumenty potwierdzające nie są dostępne, wniosek powinien także zawierać ekspertyzę, jeżeli właściwy organ uzna to za konieczne.
Poprawka 49
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 4 – ustęp 3
3.  Właściwy organ państwa członkowskiego wprowadzenia sprawdza, czy wniosek jest kompletny. Zwraca się do wnioskodawcy o wszelkie brakujące informacje lub dokumenty w terminie 30 dni od daty otrzymania wniosku.
 3.  Właściwy organ pierwszego państwa członkowskiego zamierzonego przywozu sprawdza, czy wniosek jest kompletny. Zwraca się do wnioskodawcy o wszelkie brakujące bądź dodatkowe informacje lub dokumenty w terminie 21 dni od daty otrzymania wniosku.
Poprawka 50
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 4 – ustęp 4 – wprowadzenie
4.  W terminie 90 dni od daty złożenia kompletnego wniosku właściwy organ bada wniosek i podejmuje decyzję o wydaniu pozwolenia na przywóz lub odrzuca wniosek. Może on odrzucić wniosek z następujących powodów:
 4.  W terminie 90 dni od daty złożenia kompletnego wniosku właściwy organ bada wniosek i podejmuje decyzję o wydaniu pozwolenia na przywóz lub odrzuca wniosek. W przypadku wydania pozwolenia na przywóz właściwy organ dokonuje rejestracji tego pozwolenia drogą elektroniczną. Właściwy organ odrzuca wniosek z następujących powodów:
Poprawka 51
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 4 – ustęp 4 – litera a
a)  nie wykazano – w przypadku, gdy kraj wywozu nie jest Stroną konwencji UNESCO z 1970 r. – że dobra kultury zostały wywiezione z kraju pochodzenia zgodnie z jego przepisami ustawowymi i wykonawczymi;
 a)  nie wykazano, że dobra kultury zostały wywiezione z kraju pochodzenia zgodnie z jego przepisami ustawowymi i wykonawczymi obowiązującymi w momencie wywozu lub przy braku takich przepisów ustawowych i wykonawczych; lub – w wyjątkowych przypadkach wymienionych w art. 4 ust. 2a – nie wykazano, że dobra kultury zostały wywiezione z państwa trzeciego zgodnie z jego przepisami ustawowymi i wykonawczymi obowiązującymi w momencie wywozu lub przy braku takich przepisów ustawowych i wykonawczych;
Poprawka 52
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 4 – ustęp 4 – litera b
b)  nie wykazano – w przypadku, gdy kraj wywozu jest Stroną konwencji UNESCO z 1970 r. – że dobra kultury zostały wywiezione z kraju wywozu zgodnie z jego przepisami ustawowymi i wykonawczymi;
 skreśla się
Poprawka 53
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 4 – ustęp 4 – litera c
c)  właściwy organ ma uzasadnione podstawy, by sądzić, że posiadacz towarów nie nabył ich zgodnie z prawem.
 c)  właściwy organ ma uzasadnione i sprawdzalne podstawy, by sądzić, że posiadacz towarów nie nabył ich zgodnie z prawem.
Poprawka 54
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 4 – ustęp 4 – litera c a (nowa)
ca)  jeżeli wniosek o wydanie pozwolenia na przywóz dóbr kultury został wcześniej odrzucony przez właściwe organy innego państwa członkowskiego Unii dla tego samego dobra kulturowego i nie przedstawiono żadnych dalszych dowodów, które nie zostały jeszcze przedłożone w związku z odrzuconym wnioskiem;
Poprawka 55
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 4 – ustęp 4 – litera c b (nowa)
cb)  w przypadku gdy nie można udowodnić legalności wywozu bezpośrednio z kraju pochodzenia za pomocą odpowiednich dokumentów potwierdzających i dowodów, w szczególności świadectw wywozowych lub pozwoleń wydanych przez państwo wywozu, tytułów własności, faktur, umów sprzedaży, formularza dokumentacyjnego obiektu zabytkowego, o ile jest dostępny, dokumentów ubezpieczeniowych, dokumentów przewozowych i ekspertyz;
Poprawka 56
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 4 – ustęp 4 a (nowy)
4a.  Właściwy organ może odrzucić wniosek, jeżeli władze kraju pochodzenia złożyły do sądu wniosek o zwrot lub wypłatę odszkodowania.
Poprawka 57
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 4 – ustęp 4 b (nowy)
4b.  W przypadku odrzucenia wniosku, decyzji administracyjnej, o której mowa w ust. 4, towarzyszy uzasadnienie zawierające informacje o procedurze odwoławczej, przekazywane wnioskodawcy w chwili wydania wspomnianej decyzji.
Poprawka 58
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 4 – ustęp 4 c (nowy)
4c.  Wniosek zawiera oświadczenie, że produkty nie były wcześniej przedmiotem wniosku lub – w przypadku uprzedniej odmowy – zawiera uzasadnienie tej odmowy i dodatkowe dowody, które nie były dostępne w chwili wcześniejszego rozpatrywania wniosku.
Poprawka 59
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 4 – ustęp 4 d (nowy)
4d.  W przypadku gdy państwo członkowskie odrzuca wniosek elektroniczny, informuje o tym odrzuceniu, jak również o powodach tego odrzucenia pozostałe państwa członkowskie i Komisję. W przypadku podejrzenia nielegalnego handlu państwa członkowskie informują również inne właściwe organy, takie jak Interpol i Europol.
Poprawka 60
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 4 – ustęp 5 – akapit 1
Państwa członkowskie wyznaczają organy publiczne właściwe w kwestii wydawania pozwoleń na przywóz zgodnie z niniejszym artykułem. Przekazują one Komisji informacje o tych organach, a także o wszelkich zmianach w tym względzie.
 Państwa członkowskie bezzwłocznie wyznaczają organy publiczne właściwe w kwestii wydawania pozwoleń na przywóz zgodnie z niniejszym artykułem. Przekazują one Komisji informacje o tych organach, a także o wszelkich zmianach w tym względzie.
Poprawka 61
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 4 – ustęp 6
6.  Komisja może ustanowić, w drodze aktów wykonawczych, wzór formularza wniosku o wydanie pozwolenia na przywóz, oraz przepisy proceduralne dotyczących składania i rozpatrywania takiego wniosku. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 13.
 6.  Komisja ustanawia, w drodze aktów wykonawczych, standardowy elektroniczny wzór formularza wniosku o wydanie pozwolenia na przywóz oraz przepisy proceduralne dotyczące składania i rozpatrywania takiego wniosku drogą elektroniczną wraz z odpowiednimi dokumentami potwierdzającymi, które również powinny mieć formę elektroniczną. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 13.
Poprawka 62
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 5 – ustęp 1
1.  Dopuszczenie dóbr kultury, o których mowa w lit. a), b), e), f), g), i), j), k) i l) załącznika, do obrotu i objęcie ich procedurą specjalną inną niż tranzyt w Unii jest możliwe pod warunkiem przedstawienia organom celnym państwa członkowskiego wprowadzenia oświadczenie importera.
 1.  Przywóz na obszar celny Unii dóbr kultury, o których mowa w pkt 3–14 części A załącznika I, jest możliwy pod warunkiem przedstawienia organom celnym pierwszego państwa członkowskiego zamierzonego przywozu elektronicznego oświadczenia importera przez posiadacza towarów.
Niniejszy artykuł stosuje się również do dóbr kultury, o których mowa w pkt A1 i A2, których kody Nomenklatury scalonej nie są ujęte w załączniku II.
Poprawka 63
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 5 – ustęp 2
2.  Oświadczenie importera musi zawierać oświadczenie podpisane przez posiadacza towarów, że zostały one wywiezione z kraju pochodzenia zgodnie z jego przepisami ustawowymi i wykonawczymi. Jednakże w przypadku, gdy kraj wywozu jest Stroną konwencji UNESCO w sprawie dóbr kultury, oświadczenie importera musi zawierać oświadczenie podpisane przez posiadacza towarów, że zostały one wywiezione z tego kraju zgodnie z jego przepisami ustawowymi i wykonawczymi.
 2.  Oświadczenie importera jest rejestrowane elektronicznie. Obejmuje ono:
a)  oświadczenie podpisane przez posiadacza towarów potwierdzające, że dane dobra kultury zostały wywiezione z kraju pochodzenia zgodnie z jego przepisami ustawowymi i wykonawczymi, lub poświadczające brak takich przepisów ustawowych i wykonawczych;
b)  standardowy dokument będący formularzem dokumentacyjnym obiektu zabytkowego, który opisuje dane dobra kultury w sposób na tyle szczegółowy, by możliwa była ich identyfikacja przez organy celne;
c)  świadectwa wywozowe lub pozwolenia na wywóz wydane przez kraj pochodzenia i potwierdzające, że dane dobra kultury zostały wywiezione z kraju pochodzenia zgodnie z jego przepisami ustawowymi i wykonawczymi.
Poprawka 64
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 5 – ustęp 2 a (nowy)
2a.  Niezależnie od ust. 2 w wyjątkowych przypadkach, gdy:
a)  nie można w sposób wiarygodny ustalić kraju pochodzenia dóbr kultury, a okoliczność tę uznaje się za dobrze udokumentowaną i popartą dowodami przez właściwy organ; lub
b)  dobra kultury wywieziono z kraju pochodzenia przed 1970 r. i przechowywano w państwie trzecim do celów innych niż czasowe wykorzystanie, tranzyt, wywóz lub wysyłka przed ich wprowadzeniem na obszar celny Unii, ale posiadacz nie może dostarczyć dokumentów wymaganych na mocy ust. 2, ponieważ takie dokumenty nie były używane w momencie wywozu dóbr kultury z kraju pochodzenia,
oświadczenie importera obejmuje:
a)  oświadczenie podpisane przez posiadacza towarów potwierdzające, że dane dobra kultury zostały wywiezione z państwa trzeciego zgodnie z jego przepisami ustawowymi i wykonawczymi, lub poświadczające brak takich przepisów ustawowych i wykonawczych;
b)  standardowy dokument będący formularzem dokumentacyjnym obiektu zabytkowego, który opisuje dane dobra kultury w sposób na tyle szczegółowy, by możliwa była ich identyfikacja przez organy celne; oraz
c)  świadectwa wywozowe lub pozwolenia na wywóz wydane przez państwo trzecie i potwierdzające, że dane dobra kultury zostały wywiezione z państwa trzeciego zgodnie z jego przepisami ustawowymi i wykonawczymi.
Jeżeli przepisy ustawowe i wykonawcze kraju pochodzenia lub państwa trzeciego nie przewidują wydawania pozwoleń ani świadectw wywozowych, oświadczenie importera powinno także zawierać wszelkie inne odpowiednie dokumenty potwierdzające i dowody, takie jak m.in. tytuły własności, faktury, umowy sprzedaży, dokumenty ubezpieczeniowe i dokumenty przewozowe.
Poprawka 65
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 5 – ustęp 3
3.  Komisja może przyjąć, w drodze aktów wykonawczych, wzór formularza oświadczenia importera, a także przepisy proceduralne dotyczących składania i przetwarzania takiego oświadczenia importera. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 13.
 3.  Komisja przyjmuje, w drodze aktów wykonawczych, standardowy elektroniczny wzór formularza oświadczenia importera, a także przepisy proceduralne dotyczące składania i przetwarzania takiego oświadczenia importera drogą elektroniczną. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 13.
Poprawka 66
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 5 a (nowy)
Artykuł 5a
Mikroprzedsiębiorstwa oraz małe i średnie przedsiębiorstwa
Komisja zapewnia mikroprzedsiębiorstwom oraz małym i średnim przedsiębiorstwom możliwość korzystania z odpowiedniej pomocy technicznej i finansowej, w tym wspieranie krajowych punktów kontaktowych we współpracy z państwami członkowskimi oraz utworzenie specjalnej strony internetowej zawierającej wszystkie istotne informacje, a także ułatwia wymianę informacji między tymi przedsiębiorstwami a odpowiednimi krajowymi punktami kontaktowymi podczas otrzymywania zapytań w celu skutecznego wykonywania niniejszego rozporządzenia.
Poprawka 67
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 5 b (nowy)
Artykuł 5b
Wykorzystanie systemu elektronicznego
1.  Wymiana informacji między właściwymi organami a zgłaszającymi zgodnie z art. 4 i 5, w tym przekazywanie zgłoszeń, wniosków lub decyzji, odbywa się w całości drogą elektroniczną.
2.  Komisja ustanawia system elektroniczny, o którym mowa w ust. 1. Komisja przyjmuje akty wykonawcze zawierające:
—  ustalenia dotyczące wdrożenia, funkcjonowania i utrzymania systemu elektronicznego, o którym mowa w ust. 1,
—  szczegółowe przepisy dotyczące przedkładania, przetwarzania i przechowywania informacji oraz ich wymiany między właściwymi organami państw członkowskich z wykorzystaniem systemu elektronicznego.
Państwa członkowskie współpracują z Komisją w zakresie rozwoju, utrzymania i wykorzystywania systemu elektronicznego, o którym mowa w ust. 1, a także w zakresie przechowywania informacji, zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.
3.  W zakresie przetwarzania danych osobowych w ramach niniejszego rozporządzenia zgłaszający i właściwe organy powinni wykonywać swoje zadania zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/6791a oraz rozporządzeniem (UE) nr .../…*
__________________
1a Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz.U. L 119 z 4.5.2016, s. 1).
* Dz.U.: proszę wstawić w tekście numer rozporządzenia zawartego w dokumencie 2017/0003(COD).
Poprawka 68
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 6
Artykuł 6
 skreśla się
Kontrola celna i weryfikacja
1.   Pozwolenie na przywóz, o którym mowa w art. 4, lub, w zależności od przypadku, oświadczenie importera, o którym mowa w art. 5, należy złożyć w urzędzie celnym właściwym w kwestiach wprowadzenia dóbr kultury do obrotu lub objęcia ich procedurą specjalną inną niż tranzyt.
2.   W odniesieniu do dóbr kultury, do których wprowadzenia na obszar celny Unii wymagane jest wydanie pozwolenia na przywóz, organy celne sprawdzają, czy pozwolenie na przywóz odpowiada przedstawionym dobrom. W tym celu mogą one przeprowadzić fizyczną kontrolę dóbr kultury, m.in. przez przeprowadzenie ekspertyzy.
3.   W odniesieniu do dóbr kultury, do których wprowadzenia na obszar celny Unii wymagane jest złożenie oświadczenia importera, organy celne sprawdzają, czy oświadczenie importera jest zgodne z wymogami przewidzianymi w art. 5 lub na jego podstawie oraz czy odpowiada ono przedstawionym dobrom. W tym celu mogą one zażądać dodatkowych informacji od zgłaszającego i przeprowadzić fizyczną kontrolę dóbr kultury, m.in. przez przeprowadzenie ekspertyzy. Organy te rejestrują oświadczenie importera, przypisując mu numer seryjny oraz datę rejestracji, a po zwolnieniu dóbr przekazują zgłaszającemu kopię zarejestrowanego oświadczenia importera.
4.   Przy składaniu zgłoszenia do dopuszczenia dóbr kultury do obrotu lub do objęcia ich procedurą specjalną inną niż tranzyt, ilość produktów podaje się za pomocą jednostki uzupełniającej określonej w załączniku.
Poprawka 69
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 7 – akapit 1
W przypadku gdy państwa członkowskie ograniczają liczbę urzędów celnych właściwych w kwestiach dopuszczania dóbr kultury do obrotu lub objęcia ich procedurą specjalną inną niż tranzyt, przekazują Komisji szczegółowe dane tych urzędów celnych, jak również informacje o wszelkich zmianach w tym zakresie.
 Państwa członkowskie mogą ograniczyć liczbę urzędów celnych właściwych do wydawania pozwoleń na przywóz dóbr kultury. Jeżeli państwa członkowskie zastosują te ograniczenia, przekazują Komisji szczegółowe dane tych urzędów celnych, jak również informacje o wszelkich zmianach w tym zakresie.
Poprawka 70
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 8 – ustęp 1
1.  Organy celne dokonują zajęcia i tymczasowego zatrzymania dóbr kultury wprowadzonych na obszar celny Unii, w przypadku gdy dane dobra kultury zostały wprowadzone na obszar celny Unii bez spełnienia warunków określonych w art. 3 ust. 1 i 2.
 1.  Właściwe organy dokonują zajęcia i tymczasowego zatrzymania dóbr kultury wprowadzonych na obszar celny Unii, bez spełnienia warunków określonych w art. 3 ust. 1 i 2. W przypadku zatrzymania dóbr kultury należy zagwarantować odpowiednie warunki ich składowania zgodnie z warunkami i obowiązkami w zakresie czasowego składowania towarów określonymi w art. 147 rozporządzenia (UE) nr 952/2013, przy uwzględnieniu specyficznego charakteru tych dóbr.
Poprawka 71
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 8 – ustęp 2
2.  Decyzji administracyjnej, o której mowa w ust. 1, towarzyszy uzasadnienie; o decyzji powiadamia się zgłaszającego, któremu przysługuje prawo do skutecznego środka odwoławczego zgodnie z procedurami przewidzianymi w prawie krajowym.
 2.  Decyzja administracyjna, o której mowa w ust.1, podlega przepisom art. 22 ust. 7 rozporządzenia (UE) nr 952/2013.
Poprawka 72
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 8 – ustęp 3
3.  Okres tymczasowego zatrzymania musi być ściśle ograniczony do czasu, jaki jest niezbędny organom celnym lub innym organom egzekwowania prawa do stwierdzenia, czy okoliczności sprawy uzasadniają zatrzymanie na podstawie innych przepisów prawa Unii lub prawa krajowego. Maksymalny okres tymczasowego zatrzymania na podstawie niniejszego artykułu wynosi 6 miesięcy. Jeżeli właściwy organ nie dokona w tym okresie ustalenia w sprawie dalszego zatrzymania dóbr kultury lub jeżeli stwierdzi, że okoliczności danej sprawy nie uzasadniają ich dalszego zatrzymywania, dobra kultury niezwłocznie przekazuje się zgłaszającemu.
 3.  Okres tymczasowego zatrzymania musi być ściśle ograniczony do czasu, jaki jest niezbędny organom celnym lub innym organom egzekwowania prawa do stwierdzenia, czy okoliczności sprawy uzasadniają zatrzymanie na podstawie innych przepisów prawa Unii lub prawa krajowego. Maksymalny okres tymczasowego zatrzymania na podstawie niniejszego artykułu wynosi 6 miesięcy, jednak okres ten może zostać przedłużony o kolejne trzy miesiące na podstawie uzasadnionej decyzji organów celnych. Jeżeli właściwy organ nie dokona w tym okresie ustalenia w sprawie dalszego zatrzymania dóbr kultury lub jeżeli stwierdzi, że okoliczności danej sprawy nie uzasadniają ich dalszego zatrzymywania, dobra kultury niezwłocznie przekazuje się zgłaszającemu. Organy państw członkowskich muszą upewnić się, że w momencie zwrotu dóbr kultury do kraju pochodzenia kraj ten nie jest dotknięty konfliktem zbrojnym, w którym nie można zagwarantować bezpieczeństwa dóbr kultury. W takim wypadku dobro kultury pozostaje w Unii do czasu ustabilizowania sytuacji w kraju pochodzenia.
Poprawka 73
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 8 – ustęp 3 a (nowy)
3a.  Po podjęciu decyzji, o której mowa w ust. 1, organy celne niezwłocznie powiadamiają kraj pochodzenia lub – w przypadku gdy nie można wiarygodnie ustalić kraju pochodzenia dóbr kultury – państwo trzecie, a także Europol i Interpol, w zależności od przypadku.
Poprawka 74
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 8 – ustęp 3 b (nowy)
3b.  W przypadku gdy właściwe organy mają uzasadnione powody, aby przypuszczać, że dobra kultury znajdujące się w tranzycie przez obszar celny Unii zostały wywiezione z naruszeniem przepisów ustawowych i wykonawczych kraju pochodzenia, zlecają organom celnym tymczasowe zatrzymanie tych dóbr.
Poprawka 75
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 9 – tytuł
Współpraca administracyjna
 Współpraca administracyjna i stosowanie systemu elektronicznego
Poprawka 76
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 9 – ustęp 1
1.  Do celów wykonywania niniejszego rozporządzenia państwa członkowskie zapewniają współpracę swoich właściwych organów, o których mowa w art. 3 ust. 4.
 1.  Do celów wykonywania niniejszego rozporządzenia państwa członkowskie zapewniają współpracę i wymianę informacji między swoimi właściwymi organami, o których mowa w art. 4 ust. 5.
Poprawka 77
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 9 – ustęp 2
2.  Może zostać opracowany elektroniczny system, który będzie służył do przechowywania i wymiany informacji między organami państw członkowskich, w szczególności w odniesieniu do oświadczeń importerów i pozwoleń na przywóz.
 2.  Opracowany zostanie elektroniczny system, który będzie służył do przechowywania i wymiany informacji między organami państw członkowskich w ramach rozporządzenia (UE) nr 952/2013. Taki system służy do przyjmowania, przetwarzania, przechowywania i wymiany informacji, w szczególności w odniesieniu do oświadczeń importerów i pozwoleń na przywóz.
Poprawka 78
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 9 – ustęp 2 a (nowy)
2a.  System elektroniczny, o którym mowa w ust. 2, umożliwia państwom członkowskim zasięganie informacji podczas rozpatrywania wniosków przedłożonych w związku z pozwoleniami na wywóz wymaganymi na podstawie rozporządzenia (WE) nr 116/2009. Takie wnioski mogą odnosić się bezpośrednio do informacji przechowywanych w systemie elektronicznym.
Poprawka 79
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 9 – ustęp 3 – akapit 1 – wprowadzenie
Komisja może przyjąć w drodze aktów wykonawczych:
 Komisja przyjmuje w drodze aktów wykonawczych:
Poprawka 80
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 9 – ustęp 3 – akapit 2
Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 13.
 Te akty wykonawcze przyjmuje się do dnia ... [sześć miesięcy od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia] zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 13.
Poprawka 81
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 9 – ustęp 3 a (nowy)
3a.  Przetwarzanie danych osobowych na podstawie niniejszego rozporządzenia odbywa się wyłącznie do celów skutecznej ochrony przed utratą dóbr kultury, zachowania dziedzictwa kulturowego ludzkości i zapobiegania finansowaniu terroryzmu w drodze sprzedaży nabywcom w Unii zagrabionego dziedzictwa kulturowego.
Poprawka 82
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 9 – ustęp 3 b (nowy)
3b.  Wszelkie dane osobowe uzyskane zgodnie z art. 4, 5 i 9 mogą być udostępniane wyłącznie należycie uprawnionym pracownikom organów i przetwarzane wyłącznie przez tych pracowników oraz muszą być odpowiednio chronione przed nieuprawnionym dostępem lub przekazaniem.
Poprawka 83
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 10 – akapit 1
Państwa członkowskie ustanawiają przepisy dotyczące kar mających zastosowanie w przypadku naruszeń art. 3, 4 i 5, a szczególnie w przypadku składania fałszywych oświadczeń lub przekazywania fałszywych informacji w celu uzyskania zgody na wprowadzenie dóbr kultury na obszar celny Unii, oraz stosują wszelkie niezbędne środki w celu zapewnia ich wykonania. Przewidziane kary muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o tych przepisach i środkach w terminie 18 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia oraz niezwłocznie informują o wszelkich późniejszych zmianach, które ich dotyczą.
 Państwa członkowskie ustanawiają przepisy dotyczące kar mających zastosowanie w przypadku naruszeń art. 3, 4 i 5, a szczególnie w przypadku przekazywania fałszywych informacji w celu uzyskania zgody na przywóz dóbr kultury na obszar celny Unii, państwa członkowskie stosują wszelkie niezbędne środki w celu zapewnienia wykonania tych przepisów. Przewidziane kary muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. Aby zapewnić równe warunki konkurencji i spójne podejście, państwa członkowskie nakładają kary o podobnym charakterze i podobnych skutkach. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o tych przepisach i środkach w terminie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia oraz niezwłocznie informują o wszelkich późniejszych zmianach, które ich dotyczą.
Poprawka 84
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 11 – akapit -1 (nowy)
Przygotowując wdrożenie niniejszego rozporządzenia, Komisja i państwa członkowskie współpracują z organizacjami międzynarodowymi, takimi jak UNESCO, Interpol, Europol, Światowa Organizacja Celna (WCO), Międzynarodowy Ośrodek Studiów nad Ochroną i Restauracją Dóbr Kultury (ICCROM) oraz Międzynarodowa Rada Muzeów, aby zapewnić skuteczne szkolenia, działania w zakresie budowania zdolności oraz kampanie informacyjne, a także – w stosownych przypadkach – zlecić odpowiednie badania i opracowanie norm.
Poprawka 85
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 11 – akapit 1
Państwa członkowskie organizują szkolenia i działania w zakresie budowania zdolności w celu zapewnienia skutecznego wykonywania niniejszego rozporządzenia przez właściwe organy. Mogą one również korzystać z kampanii uświadamiających mających na celu uwrażliwienie przede wszystkim osób kupujących dobra kultury.
 Komisja we współpracy z państwami członkowskimi organizuje:
(i)   szkolenia i działania w zakresie budowania zdolności oraz kampanie informacyjne dla właściwych organów, krajowych punktów kontaktowych i specjalistów, aby zapewnić skuteczne wykonywanie niniejszego rozporządzenia;
(ii)  działania na rzecz pogłębienia skutecznej współpracy z krajami pochodzenia; oraz
(iii)   wymianę najlepszych praktyk mających na celu zapewnienie jednolitego wykonywania niniejszego rozporządzenia, a w szczególności odpowiednich praktyk państw członkowskich, w których przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia obowiązują krajowe przepisy dotyczące przywozu dóbr kultury.
Poprawka 86
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 11 – akapit 1 – akapit 1 a (nowy)
Powyższe działania i kampanie bazują na doświadczeniach z obecnych programów, w tym programów promowanych przez WCO i Komisję.
Poprawka 87
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 11 a (nowy)
Artykuł 11a
Współpraca z państwami trzecimi
W sprawach wchodzących w zakres jej działalności oraz w stopniu niezbędnym do wypełniania jej zadań wynikających z niniejszego rozporządzenia Komisja ułatwia współpracę na szczeblu technicznym i operacyjnym między państwami członkowskimi a państwami trzecimi oraz zachęca do takiej współpracy.
We współpracy z państwami członkowskimi i państwami trzecimi Komisja może organizować działania szkoleniowe na ich terytoriach.
Poprawka 88
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 12 – ustęp 2
2.  Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych, o których mowa w art. 2 ust. 2, powierza się Komisji na czas nieokreślony od dnia … r. [Urząd Publikacji wstawia datę wejścia w życie niniejszego aktu prawnego].
 2.  Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych, o których mowa w art. 2, powierza się Komisji na okres pięciu lat od dnia ...[data wejścia wżycie niniejszego rozporządzenia]. Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed końcem okresu … lat. Przekazanie uprawnień zostaje automatycznie przedłużone na takie same okresy, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu.
Poprawka 89
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 14 – ustęp 1 – akapit 1 – litera b
b)  informacje dotyczące naruszeń niniejszego rozporządzenia;
 b)  informacje dotyczące naruszeń niniejszego rozporządzenia oraz zastosowanych kar;
Poprawka 90
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 14 – ustęp 1 – akapit 2
W tym celu Komisja kieruje odpowiednie kwestionariusze do państw członkowskich. Państwa członkowskie mają 6 miesięcy na przekazanie Komisji żądanych informacji.
 W tym celu Komisja kieruje odpowiednie kwestionariusze do państw członkowskich. Państwa członkowskie mają 6 miesięcy od otrzymania kwestionariusza na przekazanie Komisji żądanych informacji.
Poprawka 91
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 14 – ustęp 1 – akapit 2 a (nowy)
Na podstawie odpowiedzi państw członkowskich na kwestionariusze, o których mowa w ust. 1, Komisja może zwrócić się do państw członkowskich o przekazanie dodatkowych informacji dotyczących rozpatrywania wniosków o pozwolenia na przywóz. Państwa członkowskie niezwłocznie przekazują żądane informacje.
Poprawka 92
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 14 – ustęp 2
2.  Po upływie trzech lat od daty rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie na temat wykonania niniejszego rozporządzenia, a następnie przedstawia takie sprawozdanie co pięć lat.
 2.  Po upływie dwóch lat od daty rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie na temat wykonania niniejszego rozporządzenia, a następnie przedstawia takie sprawozdanie co cztery lata. Sprawozdanie to jest podawane do wiadomości publicznej. Sprawozdanie zawiera opis praktycznego wdrożenia, w tym wpływu na unijne podmioty gospodarcze, w szczególności mikroprzedsiębiorstwa oraz małe i średnie przedsiębiorstwa. Sprawozdanie zawiera porównanie stopnia wdrożenia w poszczególnych państwach członkowskich, w tym ocenę stopnia jednolitego stosowania rozporządzenia od daty poprzedniego sprawozdania. W ocenie tej należy również wziąć pod uwagę przepisy ustanawiające kary i ich stosowanie oraz stopień, w jakim zapewniają one równe warunki działania między państwami członkowskimi. W stosownych przypadkach sprawozdanie może zawierać zalecenia dotyczące niewłaściwego wdrażania niniejszego rozporządzenia przez państwa członkowskie.
Poprawka 93
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 14 – ustęp 2 a (nowy)
2a.  W sprawozdaniu, o którym mowa w ust. 2, uwzględnia się skutki niniejszego rozporządzenia w terenie, jak również jego wpływ na unijne podmioty gospodarcze, w tym mikroprzedsiębiorstwa oraz małe i średnie przedsiębiorstwa. Sprawozdanie przedstawia dowody na różne krajowe wyniki, a także zawiera ocenę stopnia jednolitego wykonania niniejszego rozporządzenia i jego stosowania w danym okresie oraz zalecenia dotyczące przeciwdziałania niepełnemu wykonywaniu przez państwa członkowskie.
Poprawka 94
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Załącznik I – nagłówek 3
Dobra kultury wchodzące w zakres art. 2 ust. 1
 Dobra kultury wchodzące w zakres art. 2 ust. 1 lit. a)
Poprawka 95
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Załącznik I a (nowy)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka

1.

Przedmioty archeologiczne mające więcej niż 100 lat, które pochodzą z:

 

 

–  wykopalisk i odkryć lądowych lub podwodnych

9705 00 00

 

–  stanowisk archeologicznych

9706 00 00

 

–  zbiorów archeologicznych

 

2.

Elementy stanowiące integralną część pomników artystycznych, historycznych lub religijnych, które zostały rozebrane na części, mające więcej niż 100 lat

9705 00 00 9706 00 00

3.

Obrazy i malarstwo, inne niż zawarte w kategorii 4 lub 5, wykonane w całości ręcznie przy użyciu dowolnych materiałów i technik1a

9701

4.

Akwarele, gwasze i pastele wykonane w całości ręcznie przy użyciu dowolnych materiałów1a

9701

5.

Mozaiki wykonane w całości ręcznie przy użyciu dowolnych materiałów, inne niż te, które zalicza się do kategorii 1 lub 2, i rysunki wykonane w całości ręcznie przy użyciu dowolnych materiałów1a

6914

9701

6.

Oryginalne ryciny, druki, serigrafie i litografie oraz ich odpowiednie matryce i oryginalne plakaty1a

Rozdział 49 9702 00 00 8442 50 99

7.

Oryginalne rzeźby lub posągi oraz kopie stworzone według tego samego procesu co oryginał1a, z wyłączeniem tych zaliczonych do kategorii 1

9703 00 00

8.

Fotografie, filmy oraz ich negatywy1a

3704

3705

3706

4911 91 80

9.

Inkunabuły i manuskrypty, łącznie z mapami i partyturami muzycznymi, pojedynczo lub w zbiorach1a

9702 00 00 9706 00 00 4901 10 00 4901 99 00 4904 00 00 4905 91 00 4905 99 00 4906 00 00

10.

Książki mające więcej niż 100 lat, pojedynczo lub w zbiorach

9705 00 00 9706 00 00

11.

Mapy drukowane mające więcej niż 200 lat

9706 00 00

12.

Archiwa oraz wszelkie ich elementy dowolnego rodzaju lub w formie dowolnego środka, mające więcej niż 50 lat

3704

3705

3706

4901

4906

9705 00 00 9706 00 00

13.

a)  Zbiory1b oraz okazy ze zbiorów zoologicznych, botanicznych, mineralogicznych lub anatomicznych;

9705 00 00

 

b)  Zbiory1b o znaczeniu historycznym, paleontologicznym, etnograficznym lub numizmatycznym

9705 00 00

14.

Środki transportu mające więcej niż 75 lat

9705 00 00 Rozdziały 86–89

15.

Wszelkie pozostałe antyki nieujęte w kategoriach A.1–A.14

 

 

a)  mające 50–100 lat:

 

 

zabawki, gry

Rozdział 95

 

wyroby ze szkła

7013

 

wyroby jubilerskie ze złota lub srebra

7114

 

meble

Rozdział 94

 

przyrządy optyczne, fotograficzne lub kinematograficzne

Rozdział 90

 

instrumenty muzyczne

Rozdział 92

 

zegary i zegarki oraz ich części

Rozdział 91

 

wyroby z drewna

Rozdział 44

 

wyroby ceramiczne

Rozdział 69

 

tkaniny dekoracyjne

5805 00 00

 

dywany

Rozdział 57

 

tapety ścienne

4814

 

broń

Rozdział 93

 

b)  mające więcej niż 100 lat

9706 00 00

______________

1a Które mają więcej niż 50 lat i nie należą do ich twórców.

1b Trybunał Sprawiedliwości w swoim orzeczeniu w sprawie 252/84 określił, że: „Przedmiotami kolekcjonerskimi w rozumieniu pozycji nr 97.05 wspólnej taryfy celnej są przedmioty, które posiadają wymagane cechy, aby włączyć je do zbioru, to znaczy przedmioty, które są stosunkowo rzadkie, nie są normalnie wykorzystywane do pierwotnych celów, są przedmiotem specjalnych transakcji poza normalnym obrotem przedmiotami o podobnej użyteczności oraz posiadają wysoką wartość”.

Przedmioty kultury z kategorii A.1–A.15 są objęte niniejszym rozporządzeniem tylko wówczas, jeżeli ich wartość odpowiada progom finansowym określonym w pkt B lub jest od nich wyższa.

B.  Progi finansowe stosowane do niektórych kategorii objętych punktem A (w EUR)

Wartość:

Niezależnie od wartości

–

1 (przedmioty archeologiczne)

–

2 (pomniki rozebrane na części)

–

9 (inkunabuły i manuskrypty)

–

12 (archiwa)

15 000

–

5 (mozaiki i rysunki)

–

6 (ryciny)

–

8 (fotografie)

–

11 (drukowane mapy)

30 000

–

4 (akwarele, gwasze i pastele)

50 000

–

7 (rzeźby)

–

10 (książki)

–

13 (zbiory)

–

14 (środki transportu)

–

15 (wszelkie inne przedmioty)

150 000

–

3 (obrazy)

Ocena, czy spełnione są warunki dotyczące wartości finansowej, musi być dokonana, gdy został złożony wniosek o wydanie pozwolenia na wywóz. Wartość finansowa to wartość dobra kultury na rynku międzynarodowym.

Wartości w euro podane w załączniku I zostaną wyrażone w walutach krajowych po przeliczeniu na podstawie kursu wymiany z dnia 31 grudnia 2001 r., opublikowanego w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich. Od dnia 31 grudnia 2001 r. równowartość wyrażona w walutach krajowych będzie co dwa lata poddawana korekcie. Obliczenie równowartości będzie dokonywane na podstawie wyrażonej w euro średniej dziennej wartości tych walut z okresu ostatnich 24 miesięcy do ostatniego dnia sierpnia poprzedzającego korektę, która wchodzi w życie z dniem 31 grudnia. Na wniosek Komisji Komitet Doradczy ds. Dóbr Kultury będzie dokonywał korekty sposobu obliczenia z reguły po upływie dwóch lat od pierwszego zastosowania sposobu obliczania. Przy każdej korekcie wartości wyrażone w euro, jak również ich równowartości w walucie krajowej będą okresowo publikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej w pierwszych dniach listopada poprzedzającego datę wejścia w życie korekty.

Poprawka 96
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Załącznik I b (nowy)
Załącznik Ib
Kraje i kategorie przedmiotów, w przypadku których istnieje szczególne ryzyko nielegalnego obrotu
[Biblioteka obrazów zostanie przygotowana przez Komisję zgodnie z art. 2 ust. 2a]

(1) Sprawa została odesłana do komisji właściwej w celu przeprowadzenia negocjacji międzyinstytucjonalnych na podstawie art. 59 ust. 4 akapit czwarty Regulaminu (A8-0308/2018).

Ostatnia aktualizacja: 10 grudnia 2019Informacja prawna - Polityka ochrony prywatności