Ευρετήριο 
 Προηγούμενο 
 Επόμενο 
 Πλήρες κείμενο 
Διαδικασία : 2018/2271(INL)
Διαδρομή στην ολομέλεια
Διαδρομή του εγγράφου : A8-0423/2018

Κείμενα που κατατέθηκαν :

A8-0423/2018

Συζήτηση :

Ψηφοφορία :

PV 11/12/2018 - 5.13
CRE 11/12/2018 - 5.13

Κείμενα που εγκρίθηκαν :

P8_TA(2018)0494

Κείμενα που εγκρίθηκαν
PDF 154kWORD 61k
Τρίτη 11 Δεκεμβρίου 2018 - Στρασβούργο
Θεωρήσεις για ανθρωπιστικούς λόγους
P8_TA(2018)0494A8-0423/2018
Ψήφισμα
 Παράρτημα

Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 11ης Δεκεμβρίου 2018 που περιέχει συστάσεις προς την Επιτροπή σχετικά με τις θεωρήσεις για ανθρωπιστικούς λόγους (2018/2271(INL))

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 225 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

–  έχοντας υπόψη τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως τα άρθρα 4, 18 και 19,

–  έχοντας υπόψη τη Σύμβαση περί του καθεστώτος των προσφύγων, που υπογράφηκε στη Γενεύη στις 28 Ιουλίου 1951, και το πρωτόκολλο του 1967 στη σύμβαση αυτή,

–  έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 810/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Ιουλίου 2009, για τη θέσπιση κοινοτικού κώδικα θεωρήσεων (κώδικας θεωρήσεων)(1),

–  έχοντας υπόψη το παγκόσμιο σύμφωνο των Ηνωμένων Εθνών για την ασφαλή, ομαλή και τακτική μετανάστευση, και το παγκόσμιο σύμφωνο των Ηνωμένων Εθνών για τους πρόσφυγες, που εκδόθηκε μετά τη διακήρυξη της Νέας Υόρκης για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, η οποία εγκρίθηκε ομόφωνα από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών στις 19 Σεπτεμβρίου 2016,

–  έχοντας υπόψη την Εκτίμηση της Ευρωπαϊκής Προστιθέμενης Αξίας σχετικά με τις θεωρήσεις για ανθρωπιστικούς λόγους, που καταρτίστηκε από την υπηρεσία Έρευνας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου,

–  έχοντας υπόψη τα άρθρα 46 και 52 του Κανονισμού του,

–  έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων (A8-0423/2018),

Α.  λαμβάνοντας υπόψη ότι, παρά τις πολυάριθμες ανακοινώσεις και αιτήσεις παροχής ασφαλών και νόμιμων οδών που θα επιτρέπουν την πρόσβαση στο ευρωπαϊκό έδαφος για τα πρόσωπα που ζητούν διεθνή προστασία, δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή εναρμόνιση σε επίπεδο Ένωσης όσο αφορά τις διαδικασίες προστατευόμενης εισόδου, ούτε νομικό πλαίσιο σε επίπεδο Ένωσης για τις θεωρήσεις για ανθρωπιστικούς λόγους, δηλαδή θεωρήσεις που εκδίδονται με σκοπό την άφιξη στην επικράτεια των κρατών μελών, με σκοπό να ζητηθεί διεθνής προστασία·

Β.  λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με την απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της 7ης Μαρτίου 2017, στην υπόθεση C-638/16(2), Χ και Χ κατά Βελγικού Δημοσίου, τα κράτη μέλη δεν υποχρεούνται, σύμφωνα με το δίκαιο της Ένωσης, να χορηγήσουν ανθρωπιστική θεώρηση σε άτομα που επιθυμούν να εισέλθουν στην επικράτειά τους με σκοπό να υποβάλουν αίτηση για άσυλο, αλλά είναι ελεύθερα να πράξουν κάτι τέτοιο βάσει του εθνικού δικαίου τους· λαμβάνοντας υπόψη ότι η εν λόγω απόφαση ερμηνεύει την υφιστάμενη ενωσιακή νομοθεσία, που μπορεί να τροποποιηθεί·

Γ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι αρκετά κράτη μέλη εφαρμόζουν επί του παρόντος ή είχαν παλαιότερα εφαρμόσει εθνικά προγράμματα για την έκδοση θεωρήσεων ή αδειών διαμονής για ανθρωπιστικούς λόγους ώστε να εξασφαλίζεται η προστατευόμενη είσοδος των ατόμων που έχουν ανάγκη·

Δ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι ο αριθμός των προσώπων που γίνονται δεκτά βάσει των εθνικών διαδικασιών εισόδου για ανθρωπιστική προστασία ή μέσω επανεγκατάστασης παραμένει χαμηλός σε σύγκριση με τις παγκόσμιες ανάγκες, με σημαντικές διαφοροποιήσεις μεταξύ των διαφόρων κρατών μελών· λαμβάνοντας υπόψη ότι το πεδίο των εθνικών διαδικασιών εισόδου για ανθρωπιστική προστασία και επανεγκατάσταση ορίζεται στενά και, στην περίπτωση επανεγκατάστασης, συνδέεται αυστηρά με τα κριτήρια τρωτότητας και καταχώρησης ως πρόσφυγα στην Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες·

Ε.  λαμβάνοντας υπόψη ότι, ως αποτέλεσμα, ένα ποσοστό που εκτιμάται ότι φθάνει το 90% των προσώπων στα οποία έχει χορηγηθεί διεθνής προστασία έχουν φτάσει στην Ένωση με παράτυπους τρόπους, πράγμα που οδηγεί στον στιγματισμό τους, πριν από την έλευσή τους στα εξωτερικά σύνορα των κρατών μελών·

ΣΤ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι γυναίκες που ταξιδεύουν μόνες τους ή με παιδιά, οι γυναίκες που είναι αρχηγοί οικογένειας, οι έγκυες και οι θηλάζουσες, τα άτομα με αναπηρία, οι έφηβες και οι ηλικιωμένες γυναίκες συγκαταλέγονται στα ιδιαιτέρως ευάλωτα άτομα κατά μήκος των μεταναστευτικών οδών προς την Ευρώπη και κινδυνεύουν περισσότερο να πέσουν θύματα έμφυλης βίας ή βιασμού, και να γίνουν στόχος λαθρεμπόρων και λαθροδιακινητών, με στόχο τη σεξουαλική ή οικονομική εκμετάλλευσή τους· λαμβάνοντας ακόμη υπόψη ότι οι γυναίκες και τα κορίτσια τείνουν να είναι ιδιαίτερα ευάλωτα σε κάθε μορφής εκμετάλλευση, συμπεριλαμβανομένης της εργασιακής και της σεξουαλικής εκμετάλλευσης κατά μήκος των μεταναστευτικών οδών προς την Ένωση και συχνά εξαναγκάζονται να προσφέρουν σεξουαλικές υπηρεσίες για λόγους επιβίωσης (survival sex) ως αντάλλαγμα για να συνεχίσουν το ταξίδι τους·

Ζ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι το κόστος των πολιτικών αυτών σε ανθρώπινες ζωές ανέρχεται σε αριθμό τουλάχιστον 30 000 θανάτων στα σύνορα της Ένωσης από τις αρχές του 2000· λαμβάνοντας υπόψη ότι απαιτείται επειγόντως ένα ενωσιακό νομικό πλαίσιο, ως μέσο για την αντιμετώπιση του απαράδεκτου αριθμού θανάτων στη Μεσόγειο και στις μεταναστευτικές οδούς προς την Ένωση, για την πραγματική καταπολέμηση της λαθραίας διακίνησης ανθρώπων, της εμπορίας ανθρώπων, της εργασιακής εκμετάλλευσης και βίας, για τη διαχείριση των ομαλών αφίξεων, μιας αξιοπρεπούς υποδοχής και μιας δίκαιης επεξεργασίας αιτήσεων ασύλου και τη βελτιστοποίηση του προϋπολογισμού για τα κράτη μέλη και την Ένωση για διαδικασίες χορήγησης ασύλου, συνοριακούς ελέγχους και διαδικασίες αναζήτησης και διάσωσης, καθώς και για να επιτευχθούν συνεκτικές πρακτικές στο κεκτημένο της Ένωσης στον τομέα του ασύλου·

Η.  λαμβάνοντας υπόψη ότι το Κοινοβούλιο προσπάθησε να συμπεριλάβει διατάξεις σε αυτό το πνεύμα στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 810/2009·

Θ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι, τόσο το Συμβούλιο όσο και η Επιτροπή, έχουν απορρίψει τις τροποποιήσεις αυτές, με το αιτιολογικό, μεταξύ άλλων, ότι οι εν λόγω διατάξεις δεν θα πρέπει να περιληφθούν στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 810/2009, δεδομένου του πεδίου εφαρμογής του, που καλύπτει μόνο τις θεωρήσεις μικρής διάρκειας·

Ι.  λαμβάνοντας υπόψη ότι το Κοινοβούλιο, αντιμέτωπο με την αδράνεια της Επιτροπής, αποφάσισε να προβεί στην εκπόνηση αυτού του ψηφίσματος σχετικά με τις θεωρήσεις για ανθρωπιστικούς λόγους·

ΙΑ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι πραγματοποιήθηκε εντατική εργασία, μεταξύ άλλων με τη βοήθεια εμπειρογνωμόνων, για την εκπόνηση των συστάσεων που συνάπτονται στο παρόν ψήφισμα·

1.  ζητεί από την Επιτροπή να υποβάλει μέχρι την 31η Μαρτίου 2019, με βάση το άρθρο 77 παράγραφος 2 στοιχείο α) της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ), πρόταση κανονισμού για τη θέσπιση ευρωπαϊκής θεώρησης για ανθρωπιστικούς λόγους, σύμφωνα με τις συστάσεις του παραρτήματος στο παρόν ψήφισμα·

2.  πιστεύει ότι τα κράτη μέλη θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να εκδίδουν ευρωπαϊκή θεώρηση για ανθρωπιστικούς λόγους σε πρόσωπα που ζητούν διεθνή προστασία, ώστε να μπορούν τα πρόσωπα αυτά να εισέλθουν στην επικράτεια του κράτους μέλους που εξέδωσε τη θεώρηση με μοναδικό σκοπό την υποβολή αίτησης διεθνούς προστασίας στο εν λόγω κράτος μέλος,

3.  πιστεύει ότι οι ευρωπαϊκές θεωρήσεις για ανθρωπιστικούς λόγους θα πρέπει να είναι συμπληρωματικές και να μην αντικαθιστούν τις υφιστάμενες εθνικές διαδικασίες εισόδου για ανθρωπιστική προστασία, τις διαδικασίες επανεγκατάστασης και τις αυθόρμητες αιτήσεις δυνάμει του διεθνούς δικαίου προσφύγων, και ότι η απόφαση χορήγησης ευρωπαϊκών θεωρήσεων για ανθρωπιστικούς λόγους θα πρέπει να παραμείνει στην αποκλειστική αρμοδιότητα των κρατών μελών·

4.  θεωρεί ότι κάθε πρωτοβουλία σχετικά με τις ευρωπαϊκές θεωρήσεις για ανθρωπιστικούς λόγους δεν θα πρέπει να θίγει άλλες πρωτοβουλίες μεταναστευτικής πολιτικής, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που αποσκοπούν στην αντιμετώπιση των βαθύτερων αιτίων της μετανάστευσης·

5.  τονίζει την επιτακτική ανάγκη για ασφαλείς και νόμιμες οδούς προς την Ένωση, μία από τις οποίες θα πρέπει να είναι η ευρωπαϊκή θεώρηση για ανθρωπιστικούς λόγους, που είναι σημαντική και από την άποψη των ζητημάτων φύλου, δεδομένου ότι οι γυναίκες είναι ιδιαίτερα ευάλωτες και, ως εκ τούτου, περισσότερο εκτεθειμένες στη σεξουαλική βία και τη βία με βάση το φύλο, κατά μήκος των διαδρομών και στα κέντρα υποδοχής· υπογραμμίζει ότι η συχνά ευάλωτη οικονομική κατάσταση και οι λοιποί τύποι εξάρτησης τοποθετούν τις γυναίκες και τα κορίτσια σε τρίτες χώρες σε μια κατάσταση στην οποία η ασφαλής αναζήτηση ασύλου είναι ακόμη πιο δύσκολη για εκείνες από ό,τι για τους άνδρες·

6.  θεωρεί ότι μέρος των δημοσιονομικών επιπτώσεων της ζητούμενης πρότασης θα πρέπει να καλυφθεί από τον γενικό προϋπολογισμό της Ένωσης, ως πρακτική έκφραση της αρχής της αλληλεγγύης και της δίκαιης κατανομής ευθυνών, συμπεριλαμβανομένων των οικονομικών επιπτώσεων, μεταξύ των κρατών μελών, σύμφωνα με το άρθρο 80 ΣΛΕΕ·

7.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα και τις συναπτόμενες συστάσεις στην Επιτροπή και στο Συμβούλιο, καθώς και στα εθνικά κοινοβούλια, στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, στην Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης, στην Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Υποστήριξης για το Άσυλο, στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Συνοριοφυλακής και Ακτοφυλακής, στον Οργανισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη συνεργασία στον τομέα της επιβολής του νόμου και στον Οργανισμό Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

(1) ΕΕ L 243 της 15.9.2009, σ. 1.
(2) Απόφαση του Δικαστηρίου, της 7ης Μαρτίου 2017, X και X κατά Βελγικού Δημοσίου, C-638/16, ECLI:EU:C:2017:2017.


ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΣΤΟ ΨΗΦΙΣΜΑ

ΣΥΣΤΑΣΕΙΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΖΗΤΗΘΕΙΣΑΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εκτιμά ότι η προς έγκριση νομοθετική πράξη θα πρέπει:

1.  ΜΟΡΦΗ ΚΑΙ ΤΙΤΛΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΣ ΕΓΚΡΙΣΗ ΜΕΣΟΥ

–  να είναι χωριστή νομική πράξη που θα εκδοθεί με τη μορφή κανονισμού, με τίτλο «Κανονισμός του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τη θέσπιση ευρωπαϊκής θεώρησης για ανθρωπιστικούς λόγους»,

2.  ΝΟΜΙΚΗ ΒΑΣΗ

–  να έχει το άρθρο 77 παράγραφος 2 στοιχείο α) της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως νομική βάση,

3.  ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΗ

–  να αιτιολογείται από:

–  το σημερινό νομικό κενό στο δίκαιο της Ένωσης, το οποίο, πέραν των διαδικασιών επανεγκατάστασης που ισχύουν για ευάλωτους πρόσφυγες, δεν προβλέπει διαδικασίες ούτε στο κεκτημένο σχετικά με τις θεωρήσεις, ούτε στο κεκτημένο για τα σύνορα ή το άσυλο, για την εισδοχή στο έδαφος των κρατών μελών των προσώπων που ζητούν προστασία, με αποτέλεσμα περίπου το 90 % των προσώπων που στη συνέχεια αναγνωρίζονται ως πρόσφυγες και δικαιούχοι επικουρικής προστασίας να φτάνουν στο έδαφος των κρατών μελών παράτυπα(1), συχνά μέσω διαδρομών που θέτουν τη ζωή τους σε κίνδυνο,

–  τον κίνδυνο κατακερματισμού, καθώς τα κράτη μέλη ολοένα και περισσότερο αναπτύσσουν δικά τους προγράμματα και διαδικασίες εισδοχής για ανθρωπιστικούς λόγους, γεγονός που έρχεται σε αντίθεση με τον γενικό στόχο σύμφωνα με το άρθρο 78 παράγραφος 1 ΣΛΕΕ για την ανάπτυξη μιας κοινής πολιτικής για το άσυλο και την επικουρική και προσωρινή προστασία, και δημιουργεί επίσης τον κίνδυνο αυτά τα διαφορετικά καθεστώτα να υπονομεύουν την ομοιόμορφη εφαρμογή των κοινών διατάξεων σχετικά με την είσοδο στην επικράτεια των κρατών μελών υπηκόων τρίτων χωρών, όπως ορίζεται στους κανονισμούς (ΕΚ) αριθ. 810/2009(2) και (ΕΕ) 2016/399(3) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου,

–  το υψηλό κόστος, από ανθρώπινη, αλλά και από κοινωνική, οικονομική και δημοσιονομική άποψη, που συνδέεται με την τρέχουσα κατάσταση για τους εν λόγω υπηκόους τρίτων χωρών (πληρωμές προς τους διακινητές, κίνδυνος εμπορίας και εκμετάλλευσης, κίνδυνος δίωξης, κίνδυνος κακομεταχείρισης, κίνδυνος θανάτου κλπ.), καθώς και για τα κράτη μέλη και την Ένωση (υψηλός προϋπολογισμός για έρευνα και διάσωση, μεταξύ άλλων και για τις ιδιωτικές ναυτιλιακές επιχειρήσεις, προστασία των συνόρων, συνεργασία με τρίτες χώρες, διαδικασίες χορήγησης ασύλου και, ενδεχομένως, επιστροφής των προσώπων των οποίων οι αιτήσεις για διεθνή προστασία απορρίπτονται, καθώς και καταπολέμηση του οργανωμένου εγκλήματος, της παράνομης διακίνησης και του λαθρεμπορίου κ.λπ.),

–  την προστιθέμενη αξία της ενωσιακής δράσης, όσον αφορά τη διασφάλιση της συμμόρφωσης με τις αξίες της Ένωσης, περιλαμβανομένων των θεμελιωδών δικαιωμάτων, της αμοιβαίας εμπιστοσύνης μεταξύ των κρατών μελών και της εμπιστοσύνης στο σύστημα από τους αιτούντες άσυλο, την ασφάλεια δικαίου, την προβλεψιμότητα και την ομοιόμορφη εφαρμογή και εκτέλεση των κανόνων, την επίτευξη οικονομιών κλίμακας και τη μείωση των προαναφερόμενων δαπανών λόγω της τρέχουσας κατάστασης,

–  να υπενθυμίζει ότι η οδηγία 2013/32/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου(4) και ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 604/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου(5) εφαρμόζονται μόνο στην επικράτεια των κρατών μελών, ενώ σήμερα δεν υπάρχουν επαρκείς νομικοί τρόποι για την πρόσβαση των αιτούντων άσυλο στο έδαφος αυτό,

–  να υπενθυμίζει ότι, μετά την υποβολή αίτησης ασύλου σε ένα κράτος μέλος, ισχύουν οι διατάξεις του Κοινού Ευρωπαϊκού Συστήματος Ασύλου,

–  να τονίζει ότι η απόρριψη μιας αίτησης για χορήγηση ευρωπαϊκής θεώρησης για ανθρωπιστικούς λόγους δεν επηρεάζει με κανένα τρόπο το δικαίωμα υποβολής αίτησης ασύλου εντός της ΕΕ ούτε εμποδίζει τον αιτούντα να συμμετάσχει σε άλλα διαθέσιμα προγράμματα προστασίας,

4.  ΓΕΝΙΚΕΣ  ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

–  να έχει ως στόχο τη θέσπιση διατάξεων σχετικά με τις διαδικασίες και τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες ένα κράτος μέλος μπορεί να προβεί στην έκδοση ευρωπαϊκής θεώρησης για ανθρωπιστικούς λόγους σε πρόσωπα που ζητούν διεθνή προστασία, ώστε να μπορούν τα πρόσωπα αυτά να εισέλθουν στην επικράτεια του κράτους μέλους που εξέδωσε τη θεώρηση με μοναδικό σκοπό την υποβολή αίτησης διεθνούς προστασίας στο εν λόγω κράτος μέλος,

–  να καλύπτει στο πεδίο εφαρμογής του τους υπηκόους τρίτων χωρών που πρέπει να διαθέτουν θεώρηση κατά τη διέλευση των εξωτερικών συνόρων των κρατών μελών, σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 539/2001(6) του Συμβουλίου, και οι ισχυρισμοί τους σχετικά με την έκθεση στον κίνδυνο ή τον κίνδυνο διώξεων, όπως ορίζεται στην οδηγία 2011/95/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου(7), είναι προδήλως βάσιμοι, αλλά δεν συμμετέχουν ήδη στη διαδικασία επανεγκατάστασης όπως ορίζεται στα εθνικά συστήματα επανεγκατάστασης ή στον προτεινόμενο νέο κανονισμό για τη θέσπιση πλαισίου της Ένωσης για την επανεγκατάσταση και για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 516/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου(8), ή στην οδηγία 2001/55/ΕΚ του Συμβουλίου(9),

–  να εξαιρεί από το πεδίο εφαρμογής του τα μέλη της οικογένειας που θα μπορούσαν άλλως να έχουν το δικαίωμα έγκαιρης επανένωσης με την οικογένειά τους σε ένα κράτος μέλος σύμφωνα με άλλες νομικές πράξεις του ενωσιακού ή του εθνικού δικαίου,

5.  ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΕΚΔΟΣΗΣ ΘΕΩΡΗΣΕΩΝ ΓΙΑ ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ

–  να προβλέπει τέτοιες αιτήσεις θεώρησης οι οποίες να κατατίθενται άμεσα, είτε ηλεκτρονικά είτε γραπτώς, σε οποιοδήποτε προξενείο ή πρεσβεία κράτους μέλους,

–  να προβλέπει πρακτικούς τρόπους υποβολής των εν λόγω αιτήσεων θεώρησης, περιλαμβανομένων της συμπλήρωσης ενός εντύπου αίτησης, της παροχής πληροφοριών σχετικά με την ταυτότητα του αιτούντος, περιλαμβανομένων και βιομετρικών στοιχείων και της παροχής της αιτιολογίας, κατά το δυνατόν τεκμηριωμένης, του φόβου δίωξης ή σοβαρής βλάβης,

–  να προβλέπει ότι ο αιτών θεώρηση θα πρέπει να καλείται σε συνέντευξη, (συνοδεία, εάν απαιτείται, ενός διερμηνέα), η οποία μπορεί επίσης να διεξαχθεί εξ αποστάσεως με χρήση μέσων ακουστικής και οπτικής τηλεπικοινωνίας που διασφαλίζουν κατάλληλο επίπεδο ασφάλειας, προστασίας και εμπιστευτικότητας,

–  να προβλέπει ότι τα έγγραφα που υποβάλλονται αξιολογούνται, μεταξύ άλλων όσον αφορά τη γνησιότητά τους, από μια αρμόδια, ανεξάρτητη και αμερόληπτη αρχή, με επαρκείς γνώσεις και εμπειρογνωμοσύνη σε θέματα διεθνούς προστασίας,

–  να προβλέπει ότι οι αιτήσεις για τέτοια θεώρηση, θα αξιολογούνται με βάση τη δήλωση και τη συνέντευξη του αιτούντα και, όπου είναι διαθέσιμα, με βάση τα δικαιολογητικά έγγραφα, χωρίς τη διεξαγωγή μιας πλήρους διαδικασίας καθορισμού του καθεστώτος,

–  να προβλέπει ότι κάθε αιτών, πριν από την έκδοση τέτοιου είδους θεώρησης, θα υπόκειται σε έλεγχο ασφαλείας μέσω των σχετικών εθνικών και ενωσιακών βάσεων δεδομένων, με πλήρη σεβασμό των εφαρμοστέων διατάξεων περί προστασίας των δεδομένων, ώστε να εξασφαλίζεται ότι δεν παρουσιάζει κίνδυνο για την ασφάλεια,

–  να προβλέπει ότι για τις εν λόγω αιτήσεις θεώρησης λαμβάνεται απόφαση εντός 15 ημερολογιακών ημερών από την ημερομηνία υποβολής της αίτησης,

–  να προβλέπει ότι η απόφαση σχετικά με την αίτηση κοινοποιείται στον αιτούντα και ότι είναι εξατομικευμένη, γραπτή και αιτιολογημένη,

–  να προβλέπει ότι ένας υπήκοος τρίτης χώρας στον οποίο δεν χορηγήθηκε θεώρηση για ανθρωπιστικούς λόγους θα έχει δυνατότητα προσφυγής, όπως προβλέπεται και σήμερα, όταν δεν χορηγείται θεώρηση βραχείας διαμονής ή όταν δεν του επιτρέπεται η διέλευση των συνόρων,

6.  ΕΚΔΟΣΗ ΘΕΩΡΗΣΗΣ ΓΙΑ ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ

–  να προβλέπει ότι οι θεωρήσεις αυτές θα εκδίδονται τυπωμένες σε ένα κοινής μορφής αυτοκόλλητο και θα εισάγονται στο Σύστημα Πληροφοριών για τις Θεωρήσεις,

–  να προβλέπει ότι, εφόσον εκδοθεί θεώρηση για ανθρωπιστικούς λόγους, επιτρέπεται στον κάτοχό της η είσοδος στην επικράτεια του κράτους μέλους που εξέδωσε τη θεώρηση, με μοναδικό σκοπό την υποβολή αίτησης διεθνούς προστασίας στο εν λόγω κράτος μέλος,

7.  ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΚΑΙ ΟΡΓΑΝΩΣΗ

–  να προβλέπει ότι οι αιτήσεις για τέτοιου είδους θεώρηση θα αξιολογούνται από κατάλληλα εκπαιδευμένο προσωπικό,

–  να προβλέπει ότι το προσωπικό αυτό μπορεί είτε να είναι τοποθετημένο σε πρεσβείες ή προξενεία, ή εντός των κρατών μελών, σε περίπτωση που οι αιτήσεις διαβιβάζονται ηλεκτρονικά και οι συνεντεύξεις διεξάγονται εξ αποστάσεως,

–  να προβλέπει ότι ορισμένες πτυχές της διαδικασίας, που δεν συνεπάγονται καμία προεπιλογή περιπτώσεων, αξιολόγηση ή λήψη αποφάσεων κανενός είδους, μπορούν να τις διαχειρίζονται εξωτερικοί πάροχοι υπηρεσιών, συμπεριλαμβανομένης της παροχής πληροφοριών, της διαχείρισης των ραντεβού για συνέντευξη, καθώς και της συλλογής βιομετρικών στοιχείων,

–  να προβλέπει την εφαρμογή των κατάλληλων μέτρων για τη διασφάλιση της προστασίας των δεδομένων, της ασφάλειας των δεδομένων και της εμπιστευτικότητας των επικοινωνιών,

–  να προβλέπει ότι τα κράτη μέλη θα συνεργάζονται μεταξύ τους, με τους οργανισμούς της Ένωσης, με διεθνείς οργανισμούς, κυβερνητικούς οργανισμούς και μη κυβερνητικές οργανώσεις και λοιπούς σχετικούς ενδιαφερόμενους φορείς προκειμένου να εξασφαλιστεί η εναρμονισμένη εφαρμογή,

–  να προβλέπει ότι οι πληροφορίες σχετικά με τις διαδικασίες και τις προϋποθέσεις μιας τέτοιας θεώρησης, καθώς και σχετικά με τις προϋποθέσεις και διαδικασίες για τη χορήγηση διεθνούς προστασίας στο έδαφος των κρατών μελών είναι ευρέως διαθέσιμες, μεταξύ άλλων και στις ιστοσελίδες των πρεσβειών και των προξενείων των κρατών μελών και μέσω της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Εξωτερικής Δράσης,

8.  ΤΕΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

–  να προβλέπει σημαντική χρηματοδοτική στήριξη προς τα κράτη μέλη από το μέσο χρηματοδοτικής στήριξης για την ολοκληρωμένη διαχείριση των συνόρων για την εφαρμογή του,

–  να προβλέπει ότι ένα κράτος μέλος που εκδίδει μια τέτοια θεώρηση για ανθρωπιστικούς λόγους έχει πρόσβαση στην ίδια αποζημίωση από τα κονδύλια του Ταμείου Ασύλου, Μετανάστευσης και Ένταξης όπως όταν ένα κράτος μέλος υποδέχεται πρόσφυγα μέσω του ευρωπαϊκού πλαισίου για την επανεγκατάσταση,

9.  ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΑΛΛΩΝ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΡΑΞΕΩΝ

–  να προβλέπει τροποποιήσεις:

–  στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 810/2009, προκειμένου να διευκρινιστεί ότι για τα πρόσωπα που ζητούν διεθνή προστασία ισχύουν οι διατάξεις του κανονισμού για τη θέσπιση ευρωπαϊκής θεώρησης για ανθρωπιστικούς λόγους,

–  στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 767/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου(10), ώστε να προβλέπεται ότι οι αιτήσεις για θεώρηση για ανθρωπιστικούς λόγους πρέπει να εγγράφονται στο Σύστημα Πληροφοριών για τις Θεωρήσεις,

–  στον κανονισμό (ΕΕ) 2016/399 για την προσαρμογή των προϋποθέσεων εισόδου για τα άτομα που έχουν αποκτήσει την ευρωπαϊκή ανθρωπιστική θεώρηση,

–  στο μέσο χρηματοδοτικής στήριξης για την ολοκληρωμένη διαχείριση των συνόρων, για την παροχή χρηματοδότησης για τα κράτη μέλη για την εφαρμογή του κανονισμού για τη θέσπιση Ευρωπαϊκής θεώρησης για ανθρωπιστικούς λόγους,

–  στο άρθρο 26 της Σύμβασης εφαρμογής της συμφωνίας του Σένγκεν της 14ης Ιουνίου 1985, μεταξύ των κυβερνήσεων των κρατών της Οικονομικής Ένωσης Μπενελούξ, της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας και της Γαλλικής Δημοκρατίας, σχετικά με τη σταδιακή κατάργηση των ελέγχων στα κοινά τους σύνορα(11) και στην οδηγία 2001/51/ΕΚ(12), προκειμένου να απαλλάξει τους μεταφορείς που μεταφέρουν υπηκόους τρίτων χωρών από την ευθύνη, τις υποχρεώσεις και τις κυρώσεις, σε περίπτωση που οι εμπλεκόμενοι υπήκοοι τρίτων χωρών δηλώσουν την πρόθεσή τους να ζητήσουν διεθνή ή ανθρωπιστική προστασία στην επικράτεια των κρατών μελών.

(1) HEIN / DONATO (CIR) 2012: Διερεύνηση δυνατοτήτων προστατευμένης εισόδου στην Ευρώπη, σ. 17.
(2) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 810/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Ιουλίου 2009, για τη θέσπιση κοινοτικού κώδικα θεωρήσεων (κώδικας θεωρήσεων) (ΕΕ L 243 της 15.9.2009, σ. 1).
(3) Κανονισμός (ΕΕ) 2016/399 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 9ης Μαρτίου 2016, περί κώδικα της Ένωσης σχετικά με το καθεστώς διέλευσης προσώπων από τα σύνορα (κώδικας συνόρων του Σένγκεν) (ΕΕ L 77 της 23.3.2016, σ. 1).
(4) Οδηγία 2013/32/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2013, σχετικά με κοινές διαδικασίες για τη χορήγηση και ανάκληση του καθεστώτος διεθνούς προστασίας (ΕΕ L 180 της 29.6.2013, σ. 60).
(5) Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 604/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2013, για τη θέσπιση των κριτηρίων και μηχανισμών για τον προσδιορισμό του κράτους μέλους που είναι υπεύθυνο για την εξέταση αίτησης διεθνούς προστασίας που υποβάλλεται σε κράτος μέλος από υπήκοο τρίτης χώρας ή από απάτριδα (ΕΕ L 180 της 29.6.2013, σ. 31).
(6) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 539/2001 του Συμβουλίου, της 15ης Μαρτίου 2001, περί του καταλόγου τρίτων χωρών οι υπήκοοι των οποίων υπόκεινται στην υποχρέωση θεώρησης για τη διέλευση των εξωτερικών συνόρων των κρατών μελών, και του καταλόγου των τρίτων χωρών οι υπήκοοι των οποίων απαλλάσσονται από την υποχρέωση αυτή, (ΕΕ L 81 της 21.3.2001, σ. 1).
(7) Οδηγία 2011/95/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Δεκεμβρίου 2011, σχετικά με τις απαιτήσεις για την αναγνώριση των υπηκόων τρίτων χωρών ή των απάτριδων ως δικαιούχων διεθνούς προστασίας, για ένα ενιαίο καθεστώς για τους πρόσφυγες ή για τα άτομα που δικαιούνται επικουρική προστασία και για το περιεχόμενο της παρεχόμενης προστασίας (ΕΕ L 337 της 20.12.2011, σ. 9).
(8) 2016/0225(COD).
(9) Οδηγία 2001/55/ΕΚ του Συμβουλίου, της 20ής Ιουλίου 2001, σχετικά με τις ελάχιστες προδιαγραφές παροχής προσωρινής προστασίας σε περίπτωση μαζικής εισροής εκτοπισθέντων και μέτρα για τη δίκαιη κατανομή των βαρών μεταξύ κρατών μελών όσον αφορά την υποδοχή και την αντιμετώπιση των συνεπειών της υποδοχής αυτών των ατόμων (ΕΕ L 212 της 7.8.2001, σ. 12).
(10) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 767/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 9ης Ιουλίου 2008, για το Σύστημα Πληροφοριών για τις Θεωρήσεις (VIS) και την ανταλλαγή δεδομένων μεταξύ κρατών μελών για τις θεωρήσεις μικρής διάρκειας (κανονισμός VIS) (ΕΕ L 218 της 13.8.2008, σ. 60).
(11) ΕΕ L 239 της 22.9.2000, σ. 19.
(12) Οδηγία 2001/51/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 2001, για τη συμπλήρωση των διατάξεων του άρθρου 26 της σύμβασης εφαρμογής της συμφωνίας του Σένγκεν της 14ης Ιουνίου 1985 (ΕΕ L 187 της 10.7.2001, σ. 45).

Τελευταία ενημέρωση: 7 Οκτωβρίου 2019Ανακοίνωση νομικού περιεχομένου - Πολιτική απορρήτου