Ευρετήριο 
 Προηγούμενο 
 Επόμενο 
 Πλήρες κείμενο 
Διαδικασία : 2018/0233(COD)
Διαδρομή στην ολομέλεια
Διαδρομή του εγγράφου : A8-0421/2018

Κείμενα που κατατέθηκαν :

A8-0421/2018

Συζήτηση :

PV 16/01/2019 - 30
CRE 16/01/2019 - 30

Ψηφοφορία :

PV 17/01/2019 - 10.9
CRE 17/01/2019 - 10.9
Αιτιολογήσεις ψήφου
PV 17/04/2019 - 8.12

Κείμενα που εγκρίθηκαν :

P8_TA(2019)0039
P8_TA(2019)0404

Κείμενα που εγκρίθηκαν
PDF 254kWORD 80k
Πέμπτη 17 Ιανουαρίου 2019 - Στρασβούργο
Θέσπιση του προγράμματος «Fiscalis» για τη συνεργασία στον τομέα της φορολογίας ***I
P8_TA(2019)0039A8-0421/2018
Κείμενο
 Ενοποιημένο κείμενο

Τροπολογίες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 17ης Ιανουαρίου 2019 στην πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με τη θέσπιση του προγράμματος «Fiscalis» για τη συνεργασία στον τομέα της φορολογίας (COM(2018)0443 – C8-0260/2018 – 2018/0233(COD))(1)
ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΕΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ(2)
στην πρόταση της Επιτροπής
---------------------------------------------------------
2018/0233(COD)

(Συνήθης νομοθετική διαδικασία: πρώτη ανάγνωση)

(1) Το θέμα αναπέμφθηκε για διοργανικές διαπραγματεύσεις στην αρμόδια επιτροπή, σύμφωνα με το άρθρο 59 παράγραφος 4 τέταρτο εδάφιο του Κανονισμού (Α8-0421/2018).
(2)* Τροπολογίες: το νέο ή το τροποποιημένο κείμενο σημειώνεται με έντονους πλάγιους χαρακτήρες· οι διαγραφές σημειώνονται με το σύμβολο ▌.


Πρόταση
ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ
σχετικά με τη θέσπιση του προγράμματος «Fiscalis» για τη συνεργασία στον τομέα της φορολογίας

ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ιδίως τα άρθρα 114 και 197,

Έχοντας υπόψη την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,

Κατόπιν διαβίβασης του σχεδίου νομοθετικής πράξης στα εθνικά κοινοβούλια,

Έχοντας υπόψη τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής(1),

Αποφασίζοντας σύμφωνα με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)  Το πρόγραμμα Fiscalis 2020, που θεσπίστηκε με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1286/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου(2) και εκτελείται από την Επιτροπή σε συνεργασία με τα κράτη μέλη και τις συνδεδεμένες χώρες, και τα προηγούμενα προγράμματα συνέβαλαν σημαντικά στη διευκόλυνση και την ενίσχυση της συνεργασίας μεταξύ των φορολογικών αρχών εντός της Ένωσης. Η προστιθέμενη αξία των εν λόγω προγραμμάτων, μεταξύ άλλων όσον αφορά την προστασία των οικονομικών συμφερόντων των κρατών μελών της Ένωσης και των φορολογουμένων, έχει αναγνωριστεί από τις φορολογικές αρχές των συμμετεχουσών χωρών. Οι προκλήσεις που προσδιορίστηκαν για την επόμενη δεκαετία συχνά δεν είναι δυνατό να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά εάν τα κράτη μέλη δεν βλέπουν πέρα από τα σύνορα της διοικητικής τους επικράτειας και δεν συνεργάζονται εντατικά με τους ομολόγους τους.

(2)  Το πρόγραμμα Fiscalis 2020 προσφέρει στα κράτη μέλη ένα ενωσιακό πλαίσιο για την ανάπτυξη αυτών των δραστηριοτήτων συνεργασίας, το οποίο είναι οικονομικά πιο αποδοτικό από το να διαμόρφωνε κάθε κράτος μέλος μεμονωμένα πλαίσια συνεργασίας σε διμερή ή πολυμερή βάση, είτε μεταξύ τους είτε με τρίτες χώρες με τις οποίες η ΕΕ συνεργάζεται στενά στον τομέα της φορολογίας. Επομένως, είναι σκόπιμη η διασφάλιση της συνέχισης του εν λόγω προγράμματος, με τη θέσπιση νέου προγράμματος στον ίδιο τομέα, του προγράμματος Fiscalis («πρόγραμμα»).

(2α)   Το πρόγραμμα πρέπει να επιτρέψει την ενίσχυση της ικανότητας των κρατών μελών να καταπολεμούν τη φοροδιαφυγή, τη διαφθορά, τη φοροαποφυγή και τον επιθετικό φορολογικό σχεδιασμό, μεταξύ άλλων μέσω τεχνικής βοήθειας για την κατάρτιση των ανθρωπίνων πόρων και την ανάπτυξη διοικητικών δομών. Αυτή η βοήθεια πρέπει να παρέχεται με διαφανή τρόπο.

(3)  Παρέχοντας πλαίσιο για δραστηριότητες το οποίο στηρίζει την ενιαία αγορά, τονώνει τον θεμιτό ανταγωνισμό στην Ένωση και προστατεύει τα οικονομικά συμφέροντα της Ένωσης και των κρατών μελών της, το πρόγραμμα αναμένεται να συμβάλλει στην πρόληψη και καταπολέμηση της φορολογικής απάτης, της φοροδιαφυγής, του επιθετικού φορολογικού σχεδιασμού και της διπλής μη φορολόγησης· στην πρόληψη και μείωση του περιττού διοικητικού φόρτου για τους πολίτες και τις επιχειρήσεις στις διασυνοριακές συναλλαγές· στη στήριξη δικαιότερων και αποτελεσματικότερων φορολογικών συστημάτων· στην πλήρη αξιοποίηση του δυναμικού της ενιαίας αγοράς και στην τόνωση του θεμιτού ανταγωνισμού στην Ένωση και στη στήριξη κοινής ενωσιακής προσέγγισης σε διεθνή φόρουμ.

(4)  Ο παρών κανονισμός προβλέπει χρηματοδοτικό κονδύλιο για το πρόγραμμα, το οποίο αποτελεί το ποσό προνομιακής αναφοράς, κατά την έννοια του σημείου 17 της διοργανικής συμφωνίας της 2ας Δεκεμβρίου 2013 μεταξύ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής για τη δημοσιονομική πειθαρχία, τη συνεργασία σε δημοσιονομικά θέματα(3) και τη χρηστή δημοσιονομική διαχείριση, για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο κατά την ετήσια διαδικασία του προϋπολογισμού.

(5)  Προκειμένου να στηριχθεί η διαδικασία προσχώρησης και σύνδεσης τρίτων χωρών, το πρόγραμμα θα πρέπει να είναι ανοικτό στη συμμετοχή προσχωρουσών και υποψήφιων χωρών, καθώς και των δυνάμει υποψηφίων και των χωρών εταίρων της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Γειτονίας, εφόσον πληρούνται ορισμένες προϋποθέσεις. Θα πρέπει επίσης να είναι ανοικτό σε άλλες τρίτες χώρες, ιδίως τις λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες, σύμφωνα με τους όρους που καθορίζονται σε ειδικές συμφωνίες μεταξύ της Ένωσης και των εν λόγω χωρών, οι οποίες καλύπτουν τη συμμετοχή τους σε οποιοδήποτε ενωσιακό πρόγραμμα.

(5α)   Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει ορίσει τις προτεραιότητές του. Η παρούσα έλλειψη χρηματοοικονομικών μέσων αποτελεί εμπόδιο στην επίτευξη των στόχων που έθεσε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για το πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο μετά το 2020 [2017/2052(INI)]. Η αποτελεσματικότερη συνεργασία στον φορολογικό τομέα μπορεί να συμβάλει σε μια καλύτερη συλλογή των πόρων που απαιτούνται για την εφαρμογή του μελλοντικού πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου.

(6)  Στο παρόν πρόγραμμα εφαρμόζεται ο κανονισμός (ΕΕ, Ευρατόμ) 2018/1046 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου(4) (ο «δημοσιονομικός κανονισμός»). Θεσπίζει κανόνες για την εκτέλεση του προϋπολογισμού της Ένωσης, στους οποίους συμπεριλαμβάνονται κανόνες για επιχορηγήσεις, βραβεία, προμήθειες και επιστροφή εξόδων που πραγματοποιούν εξωτερικοί εμπειρογνώμονες.

(7)  Οι δράσεις που προβλέπονται βάσει του προγράμματος Fiscalis 2020 αποδείχθηκαν επαρκείς και θα πρέπει επομένως να διατηρηθούν. Προκειμένου να εξασφαλιστεί περισσότερη απλούστευση και ευελιξία στην εκτέλεση του προγράμματος και έτσι να επιτευχθούν καλύτερα οι στόχοι του, ο καθορισμός των δράσεων θα πρέπει να γίνεται μόνο σε επίπεδο συνολικότερων κατηγοριών και να παρέχεται κατάλογος ενδεικτικών παραδειγμάτων συγκεκριμένων δραστηριοτήτων. Ωστόσο, οι δράσεις θα πρέπει να στοχεύουν στην αντιμετώπιση θεμάτων προτεραιότητας για την προστασία των δημοσιονομικών και οικονομικών συμφερόντων της Ένωσης και των κρατών μελών της. Μέσω της συνεργασίας και της ανάπτυξης ικανοτήτων, το πρόγραμμα Fiscalis αναμένεται επίσης να προάγει και να στηρίζει την αφομοίωση και την αξιοποίηση της καινοτομίας με στόχο την περαιτέρω βελτίωση της ικανότητας υλοποίησης των βασικών προτεραιοτήτων στον τομέα της φορολογίας.

(8)  Λόγω της συνεχούς αύξησης της κινητικότητας των φορολογούμενων, του αριθμού των διασυνοριακών συναλλαγών, της διεθνοποίησης των χρηματοδοτικών μέσων και κατά συνέπεια του αυξημένου κινδύνου φορολογικής απάτης, φοροδιαφυγής και επιθετικού φορολογικού σχεδιασμού, που εκτείνονται κατά πολύ πέραν των συνόρων της Ένωσης, θα μπορούσαν να ενδιαφέρουν την Ένωση ή τα κράτη μέλη προσαρμογές ή επεκτάσεις των ευρωπαϊκών ηλεκτρονικών συστημάτων σε τρίτες χώρες μη συνδεδεμένες με το πρόγραμμα και σε διεθνείς οργανισμούς. Πιο συγκεκριμένα, θα αποφευχθεί ο διοικητικός φόρτος και το κόστος που συνεπάγεται η ανάπτυξη και λειτουργία δύο παρεμφερών ηλεκτρονικών συστημάτων για τις ενωσιακές και τις διεθνείς ανταλλαγές πληροφοριών, αντίστοιχα. Ως εκ τούτου, όταν το εν λόγω ενδιαφέρον είναι τέτοιο που να τις δικαιολογεί επαρκώς, οι προσαρμογές ή οι επεκτάσεις ευρωπαϊκών ηλεκτρονικών συστημάτων στο πλαίσιο συνεργασίας με τρίτες χώρες και διεθνείς οργανισμούς θα πρέπει να αποτελούν επιλέξιμες δαπάνες στο πλαίσιο του προγράμματος. Υπό την προϋπόθεση ότι έχουν χρηματοδοτηθεί πλήρως τα θέματα προτεραιότητας, στο πλαίσιο του προγράμματος μπορεί επίσης να ενθαρρυνθούν, κατά περίπτωση, ειδικές δράσεις όπου συμμετέχουν λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες, ιδίως όσον αφορά την αυτόματη ανταλλαγή πληροφοριών.

(9)  Λαμβανομένης υπόψη της σημασίας της παγκοσμιοποίησης, και της σημασίας της καταπολέμησης της φορολογικής απάτης, της φοροδιαφυγής και του επιθετικού φορολογικού σχεδιασμού, το πρόγραμμα θα πρέπει να συνεχίσει να παρέχει τη δυνατότητα συμμετοχής σε εξωτερικούς εμπειρογνώμονες κατά την έννοια του άρθρου 238 του δημοσιονομικού κανονισμού. Η επιλογή των εμπειρογνωμόνων πρέπει να είναι διαφανής και να βασίζεται στις δεξιότητες, την πείρα και τις γνώσεις τους σχετικά με την ειδική δράση, καθώς και στην ικανότητά τους να συμβάλουν στην εν λόγω δράση. Πρέπει να διασφαλίζεται ότι οι εν λόγω εμπειρογνώμονες είναι αμερόληπτοι και ότι δεν υπάρχει δυνατότητα σύγκρουσης συμφερόντων με τον επαγγελματικό τους ρόλο. Πρέπει να εξασφαλίζεται η ισόρροπη εκπροσώπηση όλων των σχετικών συμφεροντούχων.

(9α)   Λαμβάνοντας υπόψη την πρόσφατη έγκριση των οδηγιών του Συμβουλίου 2014/107/ΕΕ(5), (ΕΕ) 2015/2376(6), (ΕΕ) 2016/881(7), (ΕΕ) 2016/2258(8), (ΕΕ) 2018/822(9) και τις συνεχιζόμενες διαπραγματεύσεις σχετικά με μια κοινή ενοποιημένη βάση φορολογίας εταιρειών (ΚΕΒΦΕ), το πρόγραμμα θα πρέπει να έχει ως στόχο την κατάρτιση υπαλλήλων των φορολογικών διοικήσεων για τη διασφάλιση της αποτελεσματικής εφαρμογής αυτών των οδηγιών·

(10)  Σύμφωνα με τη δέσμευση της Επιτροπής για διασφάλιση της συνοχής και της απλούστευσης των προγραμμάτων χρηματοδότησης, η οποία περιλαμβάνεται στην ανακοίνωσή της, της 19ης Οκτωβρίου 2010, με τίτλο «Η επανεξέταση του προϋπολογισμού της ΕΕ»(10), οι πόροι θα πρέπει να χρησιμοποιούνται από κοινού με άλλα χρηματοδοτικά μέσα της Ένωσης, εάν οι προβλεπόμενες δράσεις του προγράμματος επιδιώκουν στόχους κοινούς σε διάφορα χρηματοδοτικά μέσα, εξαιρουμένης ωστόσο της διπλής χρηματοδότησης. Οι δράσεις στο πλαίσιο του παρόντος προγράμματος θα πρέπει να διασφαλίζουν τη συνοχή στη χρήση των πόρων της Ένωσης για τη στήριξη της φορολογικής πολιτικής και των φορολογικών αρχών.

(10α)  Για λόγους οικονομικής αποδοτικότητας, το πρόγραμμα Fiscalis οφείλει να αξιοποιήσει τις πιθανές συνέργειες με άλλα ενωσιακά μέτρα σε συναφείς τομείς, όπως είναι το πρόγραμμα για τα τελωνεία, το πρόγραμμα της ΕΕ για την Καταπολέμηση της Απάτης, το πρόγραμμα για την ενιαία αγορά και το πρόγραμμα Στήριξης Μεταρρυθμίσεων.

(10β)   Οι μεμονωμένες εθνικές πρωτοβουλίες καταπολέμησης της απάτης θα μπορούσαν να έχουν ως πιθανές συνέπειες την αποδημία της απάτης σε άλλα – συχνά γειτονικά – κράτη μέλη, τον δυσανάλογο διοικητικό φόρτο για τις επιχειρήσεις που συμμορφώνονται, καθώς και τη νομική ανασφάλεια στις διεθνείς εμπορικές συναλλαγές. Ως εκ τούτου έχει ζωτική σημασία να ευθυγραμμίσει η Επιτροπή τα εθνικά μέτρα καταπολέμησης της απάτης προβαίνοντας σε συντονισμό των εθνικών βέλτιστων πρακτικών σε επίπεδο Ένωσης.

(11)  Οι δράσεις ανάπτυξης ικανοτήτων τεχνολογίας πληροφοριών (ΤΠ) πρόκειται να απορροφήσουν σημαντικό μερίδιο του προϋπολογισμού του προγράμματος. Επομένως, επιμέρους διατάξεις θα πρέπει να περιγράφουν, αντίστοιχα, τα κοινά και τα εθνικά στοιχεία των ευρωπαϊκών ηλεκτρονικών συστημάτων. Επίσης, θα πρέπει να καθορίζονται με σαφήνεια τόσο το πεδίο εφαρμογής των δράσεων όσο και οι αρμοδιότητες της Επιτροπής και των κρατών μελών. Θα πρέπει να υπάρχει ομαλή διαλειτουργικότητα μεταξύ των κοινών και εθνικών στοιχείων των ευρωπαϊκών ηλεκτρονικών συστημάτων, καθώς και συνέργειες με άλλα ηλεκτρονικά συστήματα σχετικών προγραμμάτων της Ένωσης.

(12)  Επί του παρόντος δεν προβλέπεται υποχρέωση κατάρτισης πολυετούς στρατηγικού σχεδίου για τη φορολογία («ΠΣΣ-Φ») για τη δημιουργία συνεκτικού και διαλειτουργικού ηλεκτρονικού περιβάλλοντος για τη φορολογία στην Ένωση. Για να διασφαλιστεί η συνοχή και ο συντονισμός των δράσεων ανάπτυξης ικανοτήτων ΤΠ, το πρόγραμμα θα πρέπει να προβλέπει την κατάρτιση του εν λόγω ΠΣΣ-Φ.

(13)  Ο παρών κανονισμός θα πρέπει να εφαρμοστεί μέσω προγραμμάτων εργασίας. Λαμβανομένου υπόψη του μεσομακροπρόθεσμου χαρακτήρα των επιδιωκόμενων στόχων και βάσει της πείρας που έχει αποκτηθεί με το πέρασμα του χρόνου, τα προγράμματα εργασίας θα πρέπει να είναι σε θέση να καλύπτουν περισσότερα του ενός έτη. Με τη μετάβαση από τα ετήσια στα πολυετή προγράμματα θα μειωθεί ο διοικητικός φόρτος τόσο για την Επιτροπή όσο και για τα κράτη μέλη, αλλά αυτό δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να οδηγήσει σε μείωση της πληροφόρησης ή της διαφάνειας προς τους φορολογουμένους. Τα πολυετή προγράμματα εργασιών θα πρέπει να αντικατοπτρίζουν όλες τις σχετικές πληροφορίες που παράγονται στο πλαίσιο των ετήσιων εκθέσεων ή των διαδικασιών χαρτογράφησης, όπως αναφέρεται στον παρόντα κανονισμό. Οι εν λόγω ετήσιες εκθέσεις θα πρέπει να δημοσιοποιούνται, ώστε να ενημερώνονται οι φορολογούμενοι σχετικά με τις βέλτιστες πρακτικές, τα διδάγματα που έχουν αντληθεί, τις προκλήσεις και τα εναπομένοντα εμπόδια που εντοπίζονται στο πλαίσιο του προγράμματος.

(14)  Για να συμπληρωθεί ο παρών κανονισμός, θα πρέπει να ανατεθεί στην Επιτροπή εξουσία έκδοσης πράξεων σύμφωνα με το άρθρο 290 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσον αφορά την έγκριση των προγραμμάτων εργασιών.

(15)  Δυνάμει των παραγράφων 22 και 23 της διοργανικής συμφωνίας της 13ης Απριλίου 2016 για τη βελτίωση του νομοθετικού έργου(11), είναι αναγκαία η αξιολόγηση του προγράμματος στη βάση πληροφοριών που συλλέγονται μέσω συγκεκριμένων απαιτήσεων παρακολούθησης, λαμβάνοντας εν προκειμένω υπόψη και την αξιολόγηση REFIT, με παράλληλη αποφυγή της υπερβολικής ρύθμισης και του διοικητικού φόρτου, ιδίως για τα κράτη μέλη. Οι απαιτήσεις αυτές πρέπει, κατά περίπτωση, να περιλαμβάνουν μετρήσιμους δείκτες ως βάση για την αξιολόγηση των πραγματικών επιπτώσεων της νομικής πράξης. Τα αποτελέσματα αυτής της παρακολούθησης θα πρέπει να αποτελούν αντικείμενο ετήσιας ενοποιημένης έκθεσης που καταρτίζεται από την Επιτροπή, βάσει στοιχείων που παρέχονται από τα κράτη μέλη. Η έκθεση πρέπει να περιλαμβάνει χαρτογράφηση των εμποδίων που εξακολουθούν να υπάρχουν στα κράτη μέλη σχετικά με την υλοποίηση των στόχων του προγράμματος όπως αναφέρονται στο άρθρο 3 καθώς και των δράσεων προτεραιότητας όπως αναφέρονται στο άρθρο 7 παράγραφος 2a), και να διατυπώνει προτάσεις βέλτιστων πρακτικών. Επιπλέον, η Επιτροπή καλείται να συντάσσει μια ενδιάμεση και μια τελική αξιολόγηση του προγράμματος. Τόσο οι ετήσιες εκθέσεις όσο και οι εκθέσεις πρέπει να είναι προσβάσιμες στο κοινό σε ειδική ιστοσελίδα.

(15α)   Η Επιτροπή πρέπει να συγκαλέσει ένα διετές σεμινάριο που θα περιλαμβάνει δύο εκπροσώπους δικαιούχων κρατών μελών, για ανταλλαγή προβληματικών και πρόταση πιθανών βελτιώσεων σχετικά με τις θεματικές του προγράμματος και ιδίως την ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των φορολογικών διοικήσεων. Στο σεμινάριο συμμετέχουν εκπρόσωπος της διεύθυνσης φορολογικής διοίκησης και εκπρόσωπος των συνδικάτων των εργαζομένων της φορολογικής διοίκησης, καθώς και εκπρόσωπος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

(16)  Με στόχο την κατάλληλη προσαρμογή στις αλλαγές των προτεραιοτήτων φορολογικής πολιτικής, θα πρέπει να ανατεθεί στην Επιτροπή η αρμοδιότητα έκδοσης πράξεων σύμφωνα με το άρθρο 290 της ΣΛΕΕ, για την τροποποίηση του καταλόγου δεικτών μέτρησης της επίτευξης των ειδικών στόχων του προγράμματος. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να διενεργεί η Επιτροπή κατάλληλες διαβουλεύσεις κατά τις προπαρασκευαστικές εργασίες της, μεταξύ άλλων και σε επίπεδο εμπειρογνωμόνων, οι δε διαβουλεύσεις να διενεργούνται σύμφωνα με τις αρχές που προβλέπονται στη διοργανική συμφωνία της 13ης Απριλίου 2016 για τη βελτίωση του νομοθετικού έργου. Πιο συγκεκριμένα, προκειμένου να εξασφαλιστεί η ίση συμμετοχή στην προετοιμασία των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο λαμβάνουν όλα τα έγγραφα κατά τον ίδιο χρόνο με τους εμπειρογνώμονες των κρατών μελών, και οι εμπειρογνώμονές τους έχουν συστηματικά πρόσβαση στις συνεδριάσεις των ομάδων εμπειρογνωμόνων της Επιτροπής που ασχολούνται με την προετοιμασία κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων.

(17)  Σύμφωνα με τον δημοσιονομικό κανονισμό, τον κανονισμό (ΕΕ, Ευρατόμ) αριθ. 883/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου(12), τον κανονισμό (Ευρατόμ, ΕΚ) αριθ. 2988/95 του Συμβουλίου(13), τον κανονισμό (Ευρατόμ, ΕΚ) αριθ. 2185/96 του Συμβουλίου(14) και τον κανονισμό (ΕΕ) 2017/1939 του Συμβουλίου(15), τα οικονομικά συμφέροντα της Ένωσης πρέπει να προστατεύονται μέσω αναλογικών μέτρων, συμπεριλαμβανομένων της πρόληψης, του εντοπισμού, της διόρθωσης και της διερεύνησης παρατυπιών και περιπτώσεων απάτης, της ανάκτησης των απολεσθέντων, αχρεωστήτως καταβληθέντων ή μη ορθώς χρησιμοποιηθέντων κονδυλίων και, όταν χρειάζεται, της επιβολής διοικητικών κυρώσεων. Ειδικότερα, σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ, Ευρατόμ) αριθ. 883/2013 και τον κανονισμό (Ευρατόμ, ΕΚ) αριθ. 2185/96, η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Καταπολέμησης της Απάτης (OLAF) μπορεί να διενεργεί διοικητικές έρευνες, μεταξύ των οποίων και επιτόπιες έρευνες και επιθεωρήσεις, με στόχο να διαπιστωθεί αν υπήρξε απάτη, διαφθορά ή οποιαδήποτε άλλη παράνομη δραστηριότητα εις βάρος των οικονομικών συμφερόντων της Ένωσης. Σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) 2017/1939, η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία μπορεί να διερευνά και να ασκεί δίωξη σε υποθέσεις απάτης και άλλων αξιόποινων πράξεων εις βάρος των οικονομικών συμφερόντων της Ένωσης, όπως προβλέπεται στην οδηγία (ΕΕ) 2017/1371 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου(16). Σύμφωνα με τον δημοσιονομικό κανονισμό, κάθε πρόσωπο ή οντότητα που είναι αποδέκτης κονδυλίων της Ένωσης οφείλει να συνεργάζεται πλήρως για την προστασία των οικονομικών συμφερόντων της Ένωσης, να παρέχει τα αναγκαία δικαιώματα και πρόσβαση στην Επιτροπή, την OLAF, την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία και το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο και να μεριμνά ώστε τυχόν τρίτοι που συμμετέχουν στην εκτέλεση κονδυλίων της Ένωσης να εκχωρούν ισοδύναμα δικαιώματα.

(18)  Στον παρόντα κανονισμό εφαρμόζονται οι οριζόντιοι δημοσιονομικοί κανόνες που εγκρίθηκαν από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο βάσει του άρθρου 322 ΣΛΕΕ. Οι κανόνες αυτοί θεσπίζονται στον δημοσιονομικό κανονισμό και προσδιορίζουν συγκεκριμένα τη διαδικασία για τον καθορισμό και την εκτέλεση του προϋπολογισμού, μέσω επιχορηγήσεων, δημοσίων συμβάσεων, βραβείων και έμμεσης διαχείρισης, και προβλέπουν ελέγχους σχετικά με την ευθύνη των δημοσιονομικών παραγόντων. Οι κανόνες που εγκρίνονται βάσει του άρθρου 322 ΣΛΕΕ αφορούν επίσης την προστασία του προϋπολογισμού της Ένωσης, σε περίπτωση γενικευμένων ελλείψεων όσον αφορά το κράτος δικαίου στα κράτη μέλη, δεδομένου ότι ο σεβασμός του κράτους δικαίου αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για τη χρηστή δημοσιονομική διαχείριση και την αποτελεσματική ενωσιακή χρηματοδότηση.

(19)  Τα είδη χρηματοδότησης και οι μέθοδοι εκτέλεσης στο πλαίσιο του παρόντος κανονισμού θα πρέπει να επιλέγονται με βάση τη δυνατότητά τους να συμβάλουν στην επίτευξη των ειδικών στόχων των δράσεων και να αποφέρουν αποτελέσματα, λαμβανομένων υπόψη, ιδίως, του κόστους των ελέγχων, του διοικητικού φόρτου και του αναμενόμενου κινδύνου μη συμμόρφωσης. Συναφώς, θα πρέπει να εξετάζεται το ενδεχόμενο χρήσης εφάπαξ ποσών, κατ’ αποκοπή συντελεστών και μοναδιαίων δαπανών, καθώς και χρηματοδότησης που δεν συνδέεται με τις δαπάνες κατά τα αναφερόμενα στο άρθρο 125 παράγραφος 1 του δημοσιονομικού κανονισμού. Η κάλυψη των εξόδων μετακίνησης πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα ούτως ώστε να διασφαλίζεται η συμμετοχή εθνικών εμπειρογνωμόνων στις κοινές δράσεις.

(20)  Δεδομένου ότι ο στόχος του παρόντος κανονισμού δεν μπορεί να επιτευχθεί επαρκώς από τα κράτη μέλη, μπορεί όμως, λόγω της κλίμακας και των αποτελεσμάτων του, να επιτευχθεί καλύτερα σε επίπεδο Ένωσης, η Ένωση δύναται να λάβει μέτρα σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας, η οποία διατυπώνεται στο άρθρο 5 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, όπως διατυπώνεται στο εν λόγω άρθρο, ο παρών κανονισμός δεν υπερβαίνει τα αναγκαία όρια για την επίτευξη του στόχου αυτού.

(21)  Ο παρών κανονισμός αντικαθιστά τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1286/2013, ο οποίος θα πρέπει επομένως να καταργηθεί,

ΕΞΕΔΩΣΑΝ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

ΚΕΦΑΛΑΙΟ I

ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 1

Αντικείμενο

1.  Ο παρών κανονισμός θεσπίζει το πρόγραμμα «Fiscalis» για τη συνεργασία στον τομέα της φορολογίας (το «πρόγραμμα»).

2.  Καθορίζει τους στόχους του προγράμματος, τον προϋπολογισμό του για την περίοδο 2021-2027, τις μορφές ενωσιακής χρηματοδότησης και τους κανόνες χορήγησης της εν λόγω χρηματοδότησης.

Άρθρο 2

Ορισμοί

Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, ισχύουν οι ακόλουθοι ορισμοί:

1)  «φορολογία»: ζητήματα, συμπεριλαμβανομένου του σχεδιασμού, της διαχείρισης, της επιβολής και της συμμόρφωσης, που αφορούν τους ακόλουθους φόρους και δασμούς:

α)  φόρο προστιθέμενης αξίας που προβλέπεται στην οδηγία 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου(17)·

β)  ειδικούς φόρους κατανάλωσης στα οινοπνευματώδη που προβλέπονται στην οδηγία 92/83/ΕΟΚ του Συμβουλίου(18)·

γ)  ειδικούς φόρους κατανάλωσης στα προϊόντα καπνού που προβλέπονται στην οδηγία 2011/64/ΕΕ του Συμβουλίου(19)·

δ)  φόρους σε ενεργειακά προϊόντα και στην ηλεκτρική ενέργεια που προβλέπονται στην οδηγία 2003/96/ΕΚ του Συμβουλίου(20)·

ε)  άλλους φόρους και δασμούς που αναφέρονται στο άρθρο 2 παράγραφος 1 στοιχείο α) της οδηγίας 2010/24/ΕΕ(21) του Συμβουλίου, συμπεριλαμβανομένων των εταιρικών φόρων εισοδήματος, εφόσον αφορούν την εσωτερική αγορά και τη διοικητική συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών· «φορολογικές αρχές»:

2)  οι δημόσιες αρχές και άλλοι φορείς που είναι αρμόδιοι για τη φορολογία ή για δραστηριότητες που έχουν σχέση με τη φορολογία·

3)  «ευρωπαϊκά ηλεκτρονικά συστήματα»: ηλεκτρονικά συστήματα που είναι αναγκαία για τη φορολογία και για την εκτέλεση της αποστολής των φορολογικών αρχών·

4)  «τρίτη χώρα»: χώρα που δεν είναι κράτος μέλος της Ένωσης·

4α)  «λιγότερο ανεπτυγμένη χώρα»: τρίτη χώρα με χαμηλό εισόδημα που αντιμετωπίζει σοβαρά διαρθρωτικά εμπόδια στην αειφόρο ανάπτυξη, όπως ορίζεται από τα Ηνωμένα Έθνη.

Άρθρο 3

Στόχοι του προγράμματος

1.  Γενικοί στόχοι του προγράμματος είναι η στήριξη των φορολογικών αρχών και της φορολογίας για την ενίσχυση της λειτουργίας της ενιαίας αγοράς, την τόνωση του θεμιτού ανταγωνισμού στην Ένωση και την προστασία των οικονομικών συμφερόντων της Ένωσης και των κρατών μελών της, μεταξύ άλλων από φορολογική απάτη, φοροδιαφυγή και επιθετικό φορολογικό σχεδιασμό, καθώς και η βελτίωση της είσπραξης των φόρων.

2.  Ειδικοί στόχοι του προγράμματος είναι η στήριξη της φορολογικής πολιτικής και της ορθής εφαρμογής της, η προώθηση της φορολογικής συνεργασίας, η ανταλλαγή φορολογικών πληροφοριών και η ανάπτυξη διοικητικών ικανοτήτων, όπως, μεταξύ άλλων, των ικανοτήτων των υπαλλήλων και της ανάπτυξης και λειτουργίας των ευρωπαϊκών ηλεκτρονικών συστημάτων, καθώς και του προοδευτικού εκσυγχρονισμού των εργαλείων κατάρτισης αναφορών και οικονομικού ελέγχου, τα οποία θα χρησιμοποιούνται ομοιόμορφα σε όλα τα κράτη μέλη. Το πρόγραμμα θα βοηθήσει επίσης τις φορολογικές διοικήσεις να διευκολύνουν και να βελτιώσουν την εφαρμογή των οδηγιών της Ένωσης στον τομέα της φορολογίας και να εκπαιδεύσουν το προσωπικό τους στον τομέα αυτό.

Άρθρο 4

Προϋπολογισμός

1.  Το χρηματοδοτικό κονδύλιο για την εκτέλεση του προγράμματος για το διάστημα 2021 – 2027 ανέρχεται σε 300 000 000 EUR σε τιμές 2018 (δηλ. 339 000 000 EUR σε τρέχουσες τιμές).

2.  Το ποσό που αναφέρεται στην παράγραφο 1 μπορεί ▌ να καλύψει μεταξύ άλλων δαπάνες για δραστηριότητες προετοιμασίας, παρακολούθησης, ελέγχου, λογιστικού ελέγχου, αξιολόγησης και για άλλες δραστηριότητες διαχείρισης του προγράμματος και αξιολόγησης της επίτευξης των στόχων του. Επιπλέον, μπορεί να καλύψει δαπάνες για μελέτες και άλλο συναφές γραπτό υλικό, συνεδριάσεις εμπειρογνωμόνων, δράσεις πληροφόρησης και επικοινωνίας, στον βαθμό που αυτές είναι συναφείς με τους στόχους του προγράμματος, καθώς και δαπάνες που συνδέονται με δίκτυα τεχνολογίας πληροφοριών τα οποία επικεντρώνονται στην επεξεργασία και ανταλλαγή πληροφοριών, συμπεριλαμβανομένων των εταιρικών συστημάτων πληροφορικής και άλλων μέσων τεχνικής και διοικητικής βοήθειας που χρειάζεται σε σχέση με τη διαχείριση του προγράμματος.

Άρθρο 5

Τρίτες χώρες συνδεδεμένες με το πρόγραμμα

Η συμμετοχή στο πρόγραμμα είναι ανοιχτή στις ακόλουθες τρίτες χώρες:

α)  υπό προσχώρηση χώρες, υποψήφιες χώρες και εν δυνάμει υποψήφιοι, σύμφωνα με τις γενικές αρχές και τους γενικούς όρους και προϋποθέσεις συμμετοχής τους στα προγράμματα της Ένωσης που καθορίζονται στις αντίστοιχες συμφωνίες-πλαίσια και τις αποφάσεις του συμβουλίου σύνδεσης, ή σε παρεμφερείς συμφωνίες, και σύμφωνα με τους ειδικούς όρους που καθορίζονται στις συμφωνίες μεταξύ της Ένωσης και των εν λόγω χωρών·

β)  χώρες που καλύπτονται από την ευρωπαϊκή πολιτική γειτονίας, σύμφωνα με τις γενικές αρχές και τους γενικούς όρους και προϋποθέσεις συμμετοχής τους στα προγράμματα της Ένωσης που καθορίζονται στις αντίστοιχες συμφωνίες-πλαίσια και τις αποφάσεις του συμβουλίου σύνδεσης, ή σε παρεμφερείς συμφωνίες, και σύμφωνα με τους ειδικούς όρους που καθορίζονται στις συμφωνίες μεταξύ της Ένωσης και των εν λόγω χωρών, υπό τον όρο ότι οι χώρες αυτές έχουν φθάσει σε ικανοποιητικό επίπεδο προσέγγισης των σχετικών νομοθετικών διατάξεων και διοικητικών μεθόδων με εκείνες της Ένωσης·

γ)  άλλες τρίτες χώρες, σύμφωνα με τους όρους που προβλέπονται στην ειδική συμφωνία η οποία καλύπτει τη συμμετοχή της τρίτης χώρας σε οποιοδήποτε πρόγραμμα της Ένωσης, υπό την προϋπόθεση ότι η συμφωνία αυτή:

—  διασφαλίζει μια δίκαιη ισορροπία όσον αφορά τις συνεισφορές και τα οφέλη για την τρίτη χώρα που συμμετέχει στα ενωσιακά προγράμματα·

—  καθορίζει τους όρους συμμετοχής στα προγράμματα, συμπεριλαμβανομένου του υπολογισμού των χρηματικών συνεισφορών στα επιμέρους προγράμματα και στα διοικητικά τους έξοδα. Οι συνεισφορές αυτές αποτελούν έσοδα για ειδικό προορισμό σύμφωνα με το άρθρο 21 παράγραφος 5 του δημοσιονομικού κανονισμού·

—  δεν εκχωρεί στην τρίτη χώρα εξουσία λήψης αποφάσεων σχετικά με το πρόγραμμα·

—  κατοχυρώνει το δικαίωμα της Ένωσης να διασφαλίζει χρηστή δημοσιονομική διαχείριση και να προστατεύει τα οικονομικά της συμφέροντα.

Υπό την προϋπόθεση ότι τα θέματα προτεραιότητας έχουν χρηματοδοτηθεί πλήρως, οι λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες ενθαρρύνονται να συμμετάσχουν στο πρόγραμμα σύμφωνα με τις αρχές της συνοχής της αναπτυξιακής πολιτικής (ΣΑΠ) και υπό τους όρους που καθορίζονται στις ειδικές συμφωνίες μεταξύ των εν λόγω χωρών και της Ένωσης, που καλύπτουν τη συμμετοχή των εν λόγω χωρών στο πρόγραμμα. Παρά την παράγραφο 1 στοιχείο γ), η συμμετοχή των λιγότερο ανεπτυγμένων χωρών είναι δωρεάν για αυτές και επικεντρώνεται στην επίτευξη διεθνών φορολογικών στόχων, όπως η αυτόματη ανταλλαγή φορολογικών πληροφοριών. Η ειδική συμφωνία εγγυάται τα δικαιώματα της Ένωσης να εξασφαλίζει χρηστή δημοσιονομική διαχείριση και να προστατεύει τα οικονομικά της συμφέροντα.

Άρθρο 6

Εκτέλεση και μορφές χρηματοδότησης από την ΕΕ

1.  Το πρόγραμμα εκτελείται υπό άμεση διαχείριση σύμφωνα με τον δημοσιονομικό κανονισμό.

2.  Το πρόγραμμα μπορεί να παρέχει χρηματοδότηση σε οποιαδήποτε από τις μορφές που καθορίζονται στον δημοσιονομικό κανονισμό, ιδίως επιχορηγήσεις, βραβεία, προμήθειες και επιστροφή εξόδων ταξιδίου και διαμονής που πραγματοποιούν εξωτερικοί εμπειρογνώμονες.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ II

ΕΠΙΛΕΞΙΜΟΤΗΤΑ

Άρθρο 7

Επιλέξιμες δράσεις

1.  Μόνο οι δράσεις που υλοποιούν τους στόχους οι οποίοι αναφέρονται στο άρθρο 3 είναι επιλέξιμες για χρηματοδότηση.

2.  Στις δράσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1 περιλαμβάνονται οι εξής:

α)  συναντήσεις και παρεμφερείς ειδικές εκδηλώσεις,

β)  διαρθρωμένη συνεργασία βάσει έργων, συμπεριλαμβανομένων επιτόπιων επιθεωρήσεων και κοινών ελέγχων· [Τροπολογίες 2 και 3]

γ)  δράσεις ανάπτυξης ικανοτήτων ΤΠ, ιδίως της ανάπτυξης και λειτουργίας ευρωπαϊκών ηλεκτρονικών συστημάτων ή δράσεις για καθιέρωση κοινών μητρώων·

δ)  δράσεις ανάπτυξης δεξιοτήτων και ικανοτήτων των υπαλλήλων,

ε)  υποστηρικτικές και άλλες δράσεις όπως, μεταξύ άλλων:

1)  μελέτες και άλλο συναφές γραπτό υλικό·

2)  δραστηριότητες καινοτομίας, ιδίως εξακριβώσεις εφικτότητας, πιλοτικές δράσεις και πρωτοβουλίες πρωτοτυποποίησης,

3)  από κοινού ανάπτυξη δράσεων επικοινωνίας,

4)  κάθε άλλη σχετική δράση που προβλέπεται στα προγράμματα εργασίας που αναφέρονται στο άρθρο 13 και είναι αναγκαία για την επίτευξη ή την υποστήριξη των στόχων που ορίζονται στο άρθρο 3.

Οι δυνατές μορφές σχετικών δράσεων που αναφέρονται στα στοιχεία α), β) και δ) απαριθμούνται κατά τρόπο μη εξαντλητικό στον κατάλογο που παρατίθεται στο παράρτημα 1.

2α.   Οι δράσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1 καλύπτουν τον ακόλουθο κατάλογο θεμάτων προτεραιότητας:

α)  κάλυψη των κενών στην ουσιαστική υλοποίηση της οδηγίας 2011/16/ΕΕ του Συμβουλίου(22), όπως τροποποιήθηκε·

β)  αποτελεσματική ανταλλαγή πληροφοριών, συμπεριλαμβανομένων ομαδικών αιτημάτων, και ανάπτυξη χρησιμοποιήσιμων μορφότυπων, λαμβάνοντας υπόψη πρωτοβουλίες σε διεθνές επίπεδο·

γ)  άρση εμποδίων στη διασυνοριακή συνεργασία·

δ)  άρση των εμποδίων προσβασιμότητας σε πληροφορίες σχετικά με τον πραγματικό δικαιούχο βάσει της οδηγίας 2011/16/ΕΕ, όπως τροποποιήθηκε·

ε)  καταπολέμηση της διασυνοριακής απάτης στον τομέα του ΦΠΑ·

στ)  ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών σχετικά με την είσπραξη φόρων, συμπεριλαμβανομένων φόρων που δεν έχουν καταβληθεί σύμφωνα με την ευρωπαϊκή οδηγία για τη φορολόγηση των αποταμιεύσεων (EUSTD)·

ζ)  εφαρμογή ενοποιημένων εθνικών εργαλείων ΤΠ με σκοπό την ανάπτυξη κοινών διεπαφών, ώστε να καταστεί δυνατή η διασύνδεση των εθνικών συστημάτων ΤΠ·

3.  Δράσεις που συνίστανται στην ανάπτυξη και λειτουργία προσαρμογών ή επεκτάσεων των κοινών στοιχείων των ευρωπαϊκών ηλεκτρονικών συστημάτων για συνεργασία με τρίτες χώρες μη συνδεδεμένες με το πρόγραμμα ή με διεθνείς οργανισμούς είναι επιλέξιμες για χρηματοδότηση όταν παρουσιάζουν ενδιαφέρον για την Ένωση. Η Επιτροπή θεσπίζει τις αναγκαίες διοικητικές ρυθμίσεις, οι οποίες ενδέχεται να προβλέπουν χρηματοδοτική συνεισφορά από τους ενδιαφερόμενους τρίτους στις δράσεις αυτές.

4.  Σε περίπτωση που δράση ανάπτυξης ικανοτήτων ΤΠ που αναφέρεται στην παράγραφο 2 στοιχείο γ) αφορά την ανάπτυξη και λειτουργία ευρωπαϊκού ηλεκτρονικού συστήματος, μόνο οι δαπάνες που σχετίζονται με τις αρμοδιότητες που ανατίθενται στην Επιτροπή δυνάμει του άρθρου 11 παράγραφος 2 θα είναι επιλέξιμες για χρηματοδότηση στο πλαίσιο του προγράμματος. Τα κράτη μέλη αναλαμβάνουν τις δαπάνες που σχετίζονται με τις αρμοδιότητες οι οποίες τους ανατίθενται δυνάμει του άρθρου 11 παράγραφος 3.

Άρθρο 8

Συμμετοχή εξωτερικών εμπειρογνωμόνων

1.  Οσάκις είναι επωφελές για την πραγματοποίηση των δράσεων που υλοποιούν τους στόχους οι οποίοι αναφέρονται στο άρθρο 3, εκπρόσωποι κρατικών αρχών, μεταξύ άλλων και από τρίτες χώρες μη συνδεδεμένες με το πρόγραμμα δυνάμει του άρθρου 5, και, όπου αρμόζει, εκπρόσωποι διεθνών και άλλων σχετικών οργανισμών, οικονομικών φορέων και οργανώσεων που εκπροσωπούν τους οικονομικούς φορείς, καθώς και της κοινωνίας των πολιτών, μπορούν να συμμετάσχουν ως εξωτερικοί εμπειρογνώμονες σε δράσεις που οργανώνονται στο πλαίσιο του προγράμματος. Η Επιτροπή αξιολογεί, μεταξύ άλλων, την αμεροληψία των εν λόγω εξωτερικών εμπειρογνωμόνων, και διασφαλίζει ότι δεν υφίσταται σύγκρουση συμφερόντων με τις επαγγελματικές τους ευθύνες, και αποφασίζει για τη συμμετοχή τους σε βάση ad hoc, ανάλογα με τις ανάγκες.

2.  Τα έξοδα που πραγματοποιούν οι εξωτερικοί εμπειρογνώμονες οι οποίοι αναφέρονται στην παράγραφο 1 είναι επιλέξιμα για επιστροφή βάσει του προγράμματος σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 238 του δημοσιονομικού κανονισμού.

3.  Οι εξωτερικοί εμπειρογνώμονες επιλέγονται από την Επιτροπή, ύστερα από διαφανή και ισορροπημένη διαδικασία, βάσει των δεξιοτήτων, της πείρας και των γνώσεών τους σε σχέση με τη συγκεκριμένη δράση και την ικανότητά τους να συνεισφέρουν σε αυτή τη δράση. Η Επιτροπή εξασφαλίζει την ισόρροπη εκπροσώπηση όλων των σχετικών συμφεροντούχων. Διευκρινίζει εάν οι εξωτερικοί εμπειρογνώμονες συμμετέχουν για λογαριασμό τους ή για λογαριασμό άλλου οργανισμού ή οικονομικού φορέα. Ο κατάλογος εξωτερικών εμπειρογνωμόνων καθίσταται διαθέσιμος στο κοινό στον ιστότοπο της Επιτροπής.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ III

ΕΠΙΧΟΡΗΓΗΣΕΙΣ

Άρθρο 9

Χορήγηση, συμπληρωματικότητα και συνδυασμένη χρηματοδότηση

1.  Η διάθεση και η διαχείριση επιχορηγήσεων στο πλαίσιο του προγράμματος γίνονται σύμφωνα με τον τίτλο VIII του δημοσιονομικού κανονισμού.

2.  Δράση η οποία έχει λάβει συνεισφορά από άλλο ενωσιακό πρόγραμμα μπορεί να λάβει επίσης συνεισφορά και από το παρόν πρόγραμμα, με την προϋπόθεση ότι η συνεισφορά δεν καλύπτει τις ίδιες δαπάνες. Οι κανόνες κάθε συνεισφέροντος ενωσιακού προγράμματος ισχύουν για την αντίστοιχη συνεισφορά του στη δράση. Η σωρευτική χρηματοδότηση δεν υπερβαίνει τις συνολικές επιλέξιμες δαπάνες της δράσης και η στήριξη από τα διάφορα ενωσιακά προγράμματα είναι δυνατό να υπολογίζεται κατ’ αναλογία, σύμφωνα με τα έγγραφα όπου καθορίζονται οι προϋποθέσεις για τη στήριξη.

3.  Σύμφωνα με το άρθρο 198 στοιχείο στ) του δημοσιονομικού κανονισμού, οι επιχορηγήσεις διατίθενται χωρίς πρόσκληση υποβολής προτάσεων σε περίπτωση που οι επιλέξιμες οντότητες είναι φορολογικές αρχές των κρατών μελών και τρίτων χωρών συνδεδεμένων με το πρόγραμμα όπως αναφέρονται στο άρθρο 5 του παρόντος κανονισμού, με την προϋπόθεση ότι πληρούνται οι προϋποθέσεις του εν λόγω άρθρου.

Άρθρο 10

Ποσοστό συγχρηματοδότησης

1.  Κατά παρέκκλιση από το άρθρο 190 του δημοσιονομικού κανονισμού, το πρόγραμμα μπορεί να χρηματοδοτήσει έως και το 100 % των επιλέξιμων δαπανών μιας δράσης.

2.  Στα πολυετή προγράμματα εργασίας που αναφέρονται στο άρθρο 13 ορίζεται το εφαρμοστέο ποσοστό συγχρηματοδότησης όταν για τις δράσεις απαιτούνται επιχορηγήσεις.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ IV

ΕΙΔΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΡΑΣΕΙΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΩΝ ΤΠ

Άρθρο 11

Αρμοδιότητες

1.  Η Επιτροπή και τα κράτη μέλη μεριμνούν από κοινού για την ανάπτυξη και λειτουργία, συμπεριλαμβανομένων του σχεδιασμού, των προδιαγραφών, των δοκιμών συμμόρφωσης, της εγκατάστασης, της συντήρησης, της εξέλιξης, της ασφάλειας, της διασφάλισης ποιότητας και του ελέγχου ποιότητας, των ευρωπαϊκών ηλεκτρονικών συστημάτων που προβλέπονται στο πολυετές στρατηγικό σχέδιο για τη φορολογία το οποίο αναφέρεται στο άρθρο 12.

2.  Η Επιτροπή μεριμνά ιδίως για τα εξής:

α)  την ανάπτυξη και λειτουργία των κοινών στοιχείων που ορίζονται στο πολυετές στρατηγικό σχέδιο για τη φορολογία, το οποίο προβλέπεται στο άρθρο 12,

β)  τον γενικό συντονισμό της ανάπτυξης και λειτουργίας ευρωπαϊκών ηλεκτρονικών συστημάτων με στόχο τη λειτουργικότητα, τη διασυνδεσιμότητα και τη συνεχή βελτίωσή τους, καθώς και τη συγχρονισμένη υλοποίησή τους,

γ)  τον συντονισμό, σε ενωσιακό επίπεδο, ευρωπαϊκών ηλεκτρονικών συστημάτων με στόχο την προώθηση και την υλοποίησή τους σε εθνικό επίπεδο,

δ)  τον συντονισμό της ανάπτυξης και λειτουργίας ευρωπαϊκών ηλεκτρονικών συστημάτων όσον αφορά την αλληλεπίδρασή τους με τρίτους, εξαιρουμένων των δράσεων που προορίζονται για την κάλυψη των εθνικών απαιτήσεων,

ε)  τον συντονισμό των ευρωπαϊκών ηλεκτρονικών συστημάτων με άλλες συναφείς δράσεις που αφορούν την ηλεκτρονική διακυβέρνηση σε ενωσιακό επίπεδο·

εα)   τον συντονισμό των μέτρων για την καταπολέμηση της απάτης που εφαρμόζονται σε εθνικό επίπεδο και την ενημέρωση για τις εθνικές βέλτιστες πρακτικές σε επίπεδο Ένωσης.

3.  Τα κράτη μέλη μεριμνούν ιδίως για τα εξής:

α)  την ανάπτυξη και λειτουργία των εθνικών στοιχείων που ορίζονται στο πολυετές στρατηγικό σχέδιο για τη φορολογία, το οποίο προβλέπεται στο άρθρο 12,

β)  τον συντονισμό, σε εθνικό επίπεδο, της ανάπτυξης και λειτουργίας των εθνικών στοιχείων ευρωπαϊκών ηλεκτρονικών συστημάτων,

γ)  τον συντονισμό των ευρωπαϊκών ηλεκτρονικών συστημάτων με άλλες συναφείς δράσεις που αφορούν την ηλεκτρονική διακυβέρνηση σε εθνικό επίπεδο,

δ)  την τακτική διαβίβαση στην Επιτροπή πληροφοριών σχετικών με τα μέτρα που λαμβάνουν προκειμένου οι αντίστοιχες αρχές ή οι οικονομικοί φορείς τους να είναι σε θέση να χρησιμοποιούν πλήρως τα ευρωπαϊκά ηλεκτρονικά συστήματα,

ε)  την υλοποίηση, σε εθνικό επίπεδο, ευρωπαϊκών ηλεκτρονικών συστημάτων.

Άρθρο 12

Πολυετές στρατηγικό σχέδιο για τη φορολογία (ΠΣΣ-Φ)

1.  Η Επιτροπή καταρτίζει και αναπροσαρμόζει πολυετές στρατηγικό σχέδιο για τη φορολογία στο οποίο απαριθμούνται όλα τα καθήκοντα που σχετίζονται με την ανάπτυξη και λειτουργία ευρωπαϊκών ηλεκτρονικών συστημάτων και στο οποίο κάθε σύστημα, ή τμήμα αυτού, ταξινομείται ως:

α)  κοινό στοιχείο: στοιχείο των ευρωπαϊκών ηλεκτρονικών συστημάτων που αναπτύσσεται σε ενωσιακό επίπεδο, το οποίο είναι διαθέσιμο σε όλα τα κράτη μέλη ή προσδιορίζεται από την Επιτροπή ως κοινό για λόγους αποδοτικότητας, ασφάλειας και εξορθολογισμού·

β)  εθνικό στοιχείο: στοιχείο των ευρωπαϊκών ηλεκτρονικών συστημάτων που αναπτύσσεται σε εθνικό επίπεδο, το οποίο είναι διαθέσιμο στο κράτος μέλος που το δημιούργησε ή συνέβαλε στην από κοινού δημιουργία του·

γ)  ή συνδυασμός και των δύο.

2.  Το ετήσιο στρατηγικό σχέδιο για τη φορολογία περιλαμβάνει επίσης δράσεις καινοτομίας και πιλοτικές δράσεις, καθώς και τις μεθοδολογίες και τα εργαλεία υποστήριξης που σχετίζονται με τα ευρωπαϊκά ηλεκτρονικά συστήματα.

3.  Τα κράτη μέλη ενημερώνουν την Επιτροπή σχετικά με την ολοκλήρωση καθενός από τα καθήκοντα που τους ανατίθενται στο πλαίσιο του πολυετούς στρατηγικού σχεδίου για τη φορολογία που αναφέρεται στην παράγραφο 1. Επίσης, υποβάλλουν τακτικά εκθέσεις στην Επιτροπή σχετικά με την πρόοδο που έχουν σημειώσει ως προς τα καθήκοντά τους σε σχέση με το συνολικό πρόγραμμα.

4.  Το αργότερο στις 31 Μαρτίου κάθε έτους, τα κράτη μέλη διαβιβάζουν στην Επιτροπή ετήσιες εκθέσεις προόδου σχετικά με την υλοποίηση του πολυετούς στρατηγικού σχεδίου για τη φορολογία που αναφέρεται στην παράγραφο 1, οι οποίες καλύπτουν την περίοδο από 1ης Ιανουαρίου έως 31ης Δεκεμβρίου του προηγούμενου έτους. Οι εν λόγω ετήσιες εκθέσεις βασίζονται σε προκαθορισμένο μορφότυπο. Στις ετήσιες εκθέσεις προόδου, τα κράτη μέλη αναφέρουν τα εμπόδια που υφίστανται στην υλοποίηση των στόχων του προγράμματος, όπως αυτοί ορίζονται στο άρθρο 3 και των θεμάτων προτεραιότητας που αναφέρονται στο άρθρο 7 παράγραφος 2 στοιχείο α), και διατυπώνουν προτάσεις βέλτιστων πρακτικών.

5.  Το αργότερο στις 31 Οκτωβρίου κάθε έτους, η Επιτροπή καταρτίζει, με βάση τις ετήσιες αυτές εκθέσεις της παραγράφου 4, συγκεφαλαιωτική έκθεση όπου αξιολογείται η πρόοδος που σημειώθηκε από τα κράτη μέλη (συμπεριλαμβανομένης χαρτογράφησης των βέλτιστων πρακτικών) και την Επιτροπή όσον αφορά την υλοποίηση του σχεδίου της παραγράφου 1, καθώς και η πρόοδος στην επίτευξη των στόχων του προγράμματος όπως αναφέρονται στο άρθρο 3 και των θεμάτων προτεραιότητας που αναφέρονται στο άρθρο 7 παράγραφος 2 στοιχείο α). Για την αξιολόγηση της προόδου που σημειώνεται, η Επιτροπή περιλαμβάνει στη συγκεφαλαιωτική ετήσια έκθεσή της χαρτογράφηση των εμποδίων που εξακολουθούν να υπάρχουν στα κράτη μέλη σχετικά με την υλοποίηση των στόχων του προγράμματος όπως αναφέρονται στο άρθρο 3 καθώς και των δράσεων προτεραιότητας όπως αναφέρονται στο άρθρο 7 παράγραφος 2 στοιχείο α), και διατυπώνει προτάσεις βέλτιστων πρακτικών. Οι συγκεφαλαιωτικές ετήσιες εκθέσεις της Επιτροπής δημοσιοποιούνται σε ειδική ιστοσελίδα της Επιτροπής και χρησιμεύουν ως βάση για τα μελλοντικά πολυετή προγράμματα εργασίας όπως αναφέρονται στο άρθρο 13, και για τις εκθέσεις αξιολόγησης όπως αναφέρονται στο άρθρο 15.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ V

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣ, ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ, ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΚΑΙ ΕΛΕΓΧΟΣ

Άρθρο 13

Πρόγραμμα εργασίας

1.  Το πρόγραμμα εκτελείται μέσω των πολυετών προγραμμάτων εργασίας που αναφέρονται στο άρθρο 108 του δημοσιονομικού κανονισμού.

2.  Τα πολυετή προγράμματα εργασίας εγκρίνονται από την Επιτροπή με εκτελεστικές πράξεις. Οι εν λόγω κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 18 παράγραφος 17.

Άρθρο 14

Παρακολούθηση και υποβολή εκθέσεων

1.  Στο παράρτημα 2 παρατίθενται οι δείκτες για την κατάρτιση εκθέσεων σχετικά με την πρόοδο του προγράμματος ως προς την επίτευξη των ειδικών στόχων που καθορίζονται στο άρθρο 3.

2.  Για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική αξιολόγηση της προόδου του προγράμματος ως προς την επίτευξη των στόχων του, η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις, σύμφωνα με το άρθρο 17, προκειμένου να τροποποιήσει το παράρτημα 2, με την αναθεώρηση και τη συμπλήρωση των δεικτών, εάν κρίνεται αναγκαίο, και να συμπληρώσει τον παρόντα κανονισμό με διατάξεις για την καθιέρωση ενός πλαισίου παρακολούθησης και αξιολόγησης.

3.  Το σύστημα υποβολής εκθέσεων για τις επιδόσεις εξασφαλίζει ότι τα στοιχεία με τα οποία παρακολουθούνται η εκτέλεση του προγράμματος και τα αποτελέσματα συλλέγονται κατά τρόπο αποδοτικό, αποτελεσματικό και έγκαιρο. Γι’ αυτόν τον σκοπό, επιβάλλονται αναλογικές απαιτήσεις υποβολής εκθέσεων στους αποδέκτες των ενωσιακών κονδυλίων.

Άρθρο 15

Αξιολόγηση

1.  Οι αξιολογήσεις διενεργούνται εγκαίρως ώστε να τροφοδοτούν με στοιχεία τη διαδικασία λήψης αποφάσεων. Οι αξιολογήσεις δημοσιοποιούνται από την Επιτροπή σε ειδική ιστοσελίδα.

2.  Η ενδιάμεση αξιολόγηση του προγράμματος διενεργείται όταν υπάρχουν διαθέσιμες επαρκείς πληροφορίες για την εκτέλεση του προγράμματος, αλλά το αργότερο τρία έτη από την έναρξη της εκτέλεσης του προγράμματος.

3.  Αφού ολοκληρωθεί η εκτέλεση του προγράμματος, αλλά το αργότερο ένα έτος ύστερα από τη λήξη της περιόδου που καθορίζεται στο άρθρο 1, η Επιτροπή προβαίνει σε τελική αξιολόγηση του προγράμματος.

4.  Η Επιτροπή ανακοινώνει τα αποτελέσματα των αξιολογήσεων, μαζί με τις παρατηρήσεις της, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή των Περιφερειών.

Άρθρο 16

Λογιστικοί έλεγχοι και έρευνες

Όταν τρίτη χώρα συμμετέχει στο πρόγραμμα βάσει απόφασης δυνάμει διεθνούς συμφωνίας ή δυνάμει οποιασδήποτε άλλης νομικής πράξης, η τρίτη χώρα παρέχει τα απαραίτητα δικαιώματα και την απαραίτητη πρόσβαση στον αρμόδιο διατάκτη, στην Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Καταπολέμησης της Απάτης (OLAF) και στο Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο ώστε να ασκούν τις αντίστοιχες αρμοδιότητές τους με ολοκληρωμένο τρόπο. Στην περίπτωση της OLAF, στα δικαιώματα αυτά περιλαμβάνεται το δικαίωμα διενέργειας ερευνών, συμπεριλαμβανομένων επιτόπιων ελέγχων και εξακριβώσεων, σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ, Ευρατόμ) αριθ. 883/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με τις έρευνες που πραγματοποιούνται από την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Καταπολέμησης της Απάτης (OLAF).

ΚΕΦΑΛΑΙΟ VI

ΑΣΚΗΣΗ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΟΔΟΤΗΣΗΣ ΚΑΙ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ

Άρθρο 17

Άσκηση της εξουσιοδότησης

1.  Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις υπό τους όρους του παρόντος άρθρου.

2.  Η εξουσία έκδοσης των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων που αναφέρονται στα άρθρα 13 παράγραφος 2 και 14 παράγραφος 2 ανατίθεται στην Επιτροπή έως τις 31 Δεκεμβρίου 2028.

3.  Η εξουσιοδότηση που αναφέρεται στα άρθρα 13 παράγραφος 2 και 14 παράγραφος 2 μπορεί να ανακληθεί ανά πάσα στιγμή από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή από το Συμβούλιο. Η απόφαση ανάκλησης περατώνει την εξουσιοδότηση που προσδιορίζεται στην εν λόγω απόφαση. Αρχίζει να ισχύει την επομένη της δημοσίευσης της απόφασης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή σε μεταγενέστερη ημερομηνία που ορίζεται σε αυτή. Δεν θίγει το κύρος των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων που ισχύουν ήδη.

4.  Πριν από την έκδοση μιας κατ’ εξουσιοδότηση πράξης, η Επιτροπή διεξάγει διαβουλεύσεις με εμπειρογνώμονες που ορίζουν τα κράτη μέλη σύμφωνα με τις αρχές της διοργανικής συμφωνίας της 13ης Απριλίου 2016 για τη βελτίωση του νομοθετικού έργου.

5.  Μόλις εκδώσει κατ’ εξουσιοδότηση πράξη, η Επιτροπή την κοινοποιεί ταυτόχρονα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο.

6.  Η κατ’ εξουσιοδότηση πράξη που εκδίδεται δυνάμει των άρθρων 13 παράγραφος 2 και 14 παράγραφος 2, τίθεται σε ισχύ εφόσον δεν έχει διατυπωθεί αντίρρηση από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο εντός δύο μηνών από την ημέρα που η πράξη κοινοποιείται στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο ή εάν, πριν λήξει η προθεσμία αυτή, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο ενημερώσουν αμφότερα την Επιτροπή ότι δεν θα προβάλουν αντιρρήσεις. Η προθεσμία αυτή παρατείνεται κατά δύο μήνες κατόπιν πρωτοβουλίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ή του Συμβουλίου.

Άρθρο 18

Διαδικασία επιτροπής

1.  Η Επιτροπή επικουρείται από επιτροπή καλούμενη στο εξής «επιτροπή του προγράμματος Fiscalis». Πρόκειται για επιτροπή κατά την έννοια του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011.

2.  Όταν γίνεται παραπομπή στην παρούσα παράγραφο, εφαρμόζεται το άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ VII

ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 19

Πληροφόρηση, επικοινωνία και δημοσιότητα

1.  Οι αποδέκτες της ενωσιακής χρηματοδότησης μνημονεύουν ρητώς την προέλευση της χρηματοδότησης και εξασφαλίζουν την προβολή της (ιδίως κατά την προώθηση των δράσεων και των αποτελεσμάτων τους), παρέχοντας συνεκτική, αποτελεσματική και αναλογική στοχευμένη πληροφόρηση σε πολλαπλά ακροατήρια, συμπεριλαμβανομένων των μέσων ενημέρωσης και του κοινού.

2.  Η Επιτροπή προβαίνει σε δράσεις πληροφόρησης και επικοινωνίας για το πρόγραμμα, τις δράσεις και τα αποτελέσματά του. Οι χρηματοδοτικοί πόροι που διατίθενται στο πρόγραμμα συμβάλλουν επίσης στην ▌ προβολή των πολιτικών προτεραιοτήτων της Ένωσης, στον βαθμό που αυτές είναι συναφείς με τους στόχους που αναφέρονται στο άρθρο 3.

Άρθρο 20

Κατάργηση

Ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1286/2013 καταργείται από την 1η Ιανουαρίου 2021.

Άρθρο 21

Μεταβατικές διατάξεις

1.  Ο παρών κανονισμός δεν θίγει τη συνέχιση ή την τροποποίηση των οικείων δράσεων, μέχρι τη λήξη τους, στο πλαίσιο του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1286/2013, ο οποίος εξακολουθεί να εφαρμόζεται στις εν λόγω δράσεις μέχρι τη λήξη τους.

2.  Το χρηματοδοτικό κονδύλιο για το πρόγραμμα μπορεί επίσης να καλύπτει τις δαπάνες τεχνικής και διοικητικής βοήθειας που είναι αναγκαίες για την εξασφάλιση της ομαλής μετάβασης μεταξύ του προγράμματος και των μέτρων που είχαν θεσπιστεί στο πλαίσιο του προηγούμενου προγράμματος του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1286/2013.

3.  Εάν χρειαστεί, μπορούν να εγγραφούν στον προϋπολογισμό πιστώσεις για την περίοδο μετά το 2027 με σκοπό την κάλυψη των δαπανών που προβλέπονται στο άρθρο 4 παράγραφος 2, έτσι ώστε να καταστεί εφικτή η διαχείριση των δράσεων που δεν έχουν ολοκληρωθεί έως τις 31 Δεκεμβρίου 2027.

Άρθρο 22

Έναρξη ισχύος

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

...,

Για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος Ο Πρόεδρος

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 1

Μη εξαντλητικός κατάλογος δυνατών μορφών δράσεων που αναφέρονται στο

άρθρο 7 παράγραφος 2 πρώτο εδάφιο στοιχεία α), β) και δ)

Οι δράσεις που αναφέρονται στο άρθρο 7 παράγραφος 2 πρώτο εδάφιο στοιχεία α), β) και δ) μπορούν να πάρουν, μεταξύ άλλων, τις εξής μορφές:

α)  Όσον αφορά τις συναντήσεις και τις παρεμφερείς ειδικές εκδηλώσεις:

–  σεμινάριο και εργαστήριο, στο οποίο παρίστανται εν γένει όλες οι χώρες, πραγματοποιούνται παρουσιάσεις και οι συμμετέχοντες επιδίδονται σε εκτεταμένη συζήτηση και δραστηριότητα σχετικά με συγκεκριμένο θέμα,

–  επίσκεψη εργασίας, που διοργανώνεται με σκοπό να παρασχεθεί στους υπαλλήλους η δυνατότητα να αποκτήσουν ή να αυξήσουν την εμπειρογνωμοσύνη ή τις γνώσεις τους όσον αφορά τη φορολογική πολιτική,

–  παρουσία στα γραφεία των διοικητικών υπηρεσιών και συμμετοχή σε διοικητικές έρευνες·

β)  Όσον αφορά τη διαρθρωμένη συνεργασία:

–  ομάδα έργου, η οποία απαρτίζεται κατά κανόνα από περιορισμένο αριθμό χωρών και λειτουργεί για περιορισμένο χρονικό διάστημα για την επιδίωξη προκαθορισμένου στόχου με σαφώς καθορισμένο αποτέλεσμα, συμπεριλαμβανομένου του συντονισμού ή της συγκριτικής ανάλυσης,

–  ειδική ομάδα, ήτοι διαρθρωμένες μορφές συνεργασίας, με μόνιμο ή μη χαρακτήρα, στις οποίες αξιοποιείται η ομαδική εμπειρογνωμοσύνη για την άσκηση καθηκόντων σε συγκεκριμένους τομείς ή την εκτέλεση επιχειρησιακών δραστηριοτήτων, ενδεχομένως με τη στήριξη διαδικτυακών υπηρεσιών συνεργασίας, διοικητικής βοήθειας και διευκολύνσεων υποδομών και εξοπλισμού,

–  πολυμερής ή ταυτόχρονος έλεγχος, που συνίσταται στον συντονισμένο έλεγχο της φορολογικής κατάστασης ενός ή περισσότερων σχετιζόμενων υποκειμένων στον φόρο και οργανώνεται από δύο ή περισσότερες χώρες με κοινά ή συμπληρωματικά συμφέροντα, στις οποίες περιλαμβάνονται τουλάχιστον δύο κράτη μέλη,

–  κοινός λογιστικός έλεγχος, που συνίσταται στον κοινό έλεγχο της φορολογικής κατάστασης ενός ή περισσότερων σχετιζόμενων υποκειμένων στον φόρο και οργανώνεται από δύο ή περισσότερες χώρες με κοινά ή συμπληρωματικά συμφέροντα, στις οποίες περιλαμβάνονται τουλάχιστον δύο κράτη μέλη,

–  οποιαδήποτε άλλη μορφή διοικητικής συνεργασίας που καθορίζεται με την οδηγία 2011/16/ΕΕ, τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 904/2010, τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 389/2012 ή την οδηγία 2010/24/ΕΕ·

δ)  Όσον αφορά τις δράσεις ανάπτυξης δεξιοτήτων και ικανοτήτων των υπαλλήλων:

–  κοινή εκπαίδευση ή ανάπτυξη ηλεκτρονικής μάθησης για τη στήριξη των αναγκαίων επαγγελματικών δεξιοτήτων και γνώσεων οι οποίες σχετίζονται με τη φορολογία,

–  τεχνική υποστήριξη με στόχο τη βελτίωση των διοικητικών διαδικασιών, την ενίσχυση της διοικητικής ικανότητας και τη βελτίωση της λειτουργίας και των εργασιών των φορολογικών διοικήσεων με την καθιέρωση και ανταλλαγή ορθών πρακτικών.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 2

Δείκτες

Ειδικός στόχος: στήριξη της φορολογικής πολιτικής, της φορολογικής συνεργασίας και της ανάπτυξης διοικητικών ικανοτήτων, όπως, μεταξύ άλλων, των ικανοτήτων των υπαλλήλων και της ανάπτυξης και λειτουργίας ευρωπαϊκών ηλεκτρονικών συστημάτων.

1.  Ανάπτυξη ικανοτήτων (όσον αφορά τη διοίκηση, τους υπαλλήλους και τις ΤΠ):

1.  Δείκτης εφαρμογής και υλοποίησης της νομοθεσίας και πολιτικής της Ένωσης (Αριθμός των δράσεων στο πλαίσιο του προγράμματος που οργανώνονται στον συγκεκριμένο τομέα και των συστάσεων που εκδίδονται μετά τις δράσεις αυτές)

2.  Δείκτης μάθησης (χρησιμοποιηθείσες ενότητες μάθησης· αριθμός των υπαλλήλων που εκπαιδεύτηκαν· βαθμολόγηση της ποιότητας από τους συμμετέχοντες)

3.  Διαθεσιμότητα των ευρωπαϊκών ηλεκτρονικών συστημάτων (σε ποσοστό του χρόνου)

4.  Διαθεσιμότητα του κοινού δικτύου επικοινωνίας (σε ποσοστό του χρόνου)

5.  Απλουστευμένες διαδικασίες ΤΠ για τις εθνικές διοικήσεις και τους οικονομικούς φορείς (αριθμός εγγεγραμμένων οικονομικών φορέων, αριθμοί αιτήσεων και αριθμός διαβουλεύσεων στα διάφορα ηλεκτρονικά συστήματα που χρηματοδοτούνται από το πρόγραμμα)

2.  Ανταλλαγή γνώσεων και δικτύωση:

6.  Δείκτης αξιοπιστίας της συνεργασίας (βαθμός δικτύωσης που επιτεύχθηκε, αριθμός διά ζώσης συναντήσεων, αριθμός ομάδων διαδικτυακής συνεργασίας)

7.  Δείκτης βέλτιστων πρακτικών και κατευθυντήριων γραμμών (αριθμός των δράσεων στο πλαίσιο του προγράμματος που οργανώνονται στον συγκεκριμένο τομέα· ποσοστό των φορολογικών διοικήσεων που αξιοποίησαν εργασιακή πρακτική / κατευθυντήριες γραμμές που αναπτύχθηκαν με τη στήριξη του προγράμματος)

2α.  Επιπρόσθετοι δείκτες

1.  Έσοδα που προέρχονται από την καταπολέμηση της φορολογικής απάτης, της φοροδιαφυγής και του επιθετικού φορολογικού σχεδιασμού στο πλαίσιο κοινών ελέγχων

2.   Αριθμός αιτήσεων διοικητικής και δικαστικής συνεργασίας που υποβλήθηκαν, που παρελήφθησαν και που απαντήθηκαν, για κάθε κράτος μέλος

(1) EE C […], […], p. […].
(2) Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1286/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Δεκεμβρίου 2013, σχετικά με τη θέσπιση προγράμματος δράσης για τη βελτίωση της λειτουργίας των φορολογικών συστημάτων στην Ευρωπαϊκή Ένωση για την περίοδο 2014-2020 (Fiscalis 2020) και την κατάργηση της απόφασης αριθ. 1482/2007/ΕΚ (ΕΕ L 347 της 20.12.2013, σ. 25).
(3) ΕΕ C 373 της 20.12.2013, σ. 1.
(4) Κανονισμός (EU, Ευρατόμ) 2018/1046 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Ιουλίου 2018, σχετικά με τους δημοσιονομικούς κανόνες που εφαρμόζονται στον γενικό προϋπολογισμό της Ένωσης, την τροποποίηση των κανονισμών (ΕΕ) αριθ. 1296/2013, (ΕΕ) αριθ. 1301/2013, (ΕΕ) αριθ. 1303/2013, (ΕΕ) αριθ. 1304/2013, (ΕΕ) αριθ. 1309/2013, (ΕΕ) αριθ. 1316/2013, (ΕΕ) αριθ. 223/2014, (ΕΕ) αριθ. 283/2014 και της απόφασης αριθ. 541/2014/ΕΕ και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) αριθ. 966/2012 (ΕΕ L 193 της 30.7.2018, σ. 1).
(5) Οδηγία 2014/107/ΕΕ του Συμβουλίου, της 9ης Δεκεμβρίου 2014, για την τροποποίηση της οδηγίας 2011/16/ΕΕ όσον αφορά την υποχρεωτική αυτόματη ανταλλαγή πληροφοριών στον φορολογικό τομέα (ΕΕ L 359 της 16.12.2014, σ. 1).
(6) Οδηγία (ΕΕ) 2015/2376 του Συμβουλίου, της 8ης Δεκεμβρίου 2015, για την τροποποίηση της οδηγίας 2011/16/ΕΕ όσον αφορά την υποχρεωτική αυτόματη ανταλλαγή πληροφοριών στον τομέα της φορολογίας (ΕΕ L 332 της 18.12.2015, σ. 1).
(7) Οδηγία (ΕΕ) 2016/881 του Συμβουλίου, της 25ης Μαΐου 2016, για την τροποποίηση της οδηγίας 2011/16/ΕΕ όσον αφορά την υποχρεωτική αυτόματη ανταλλαγή πληροφοριών στον τομέα της φορολογίας, ΕΕ L 146 της 3.6.2016, σ. 8.
(8) Οδηγία (ΕΕ) 2016/2258 του Συμβουλίου, της 6ης Δεκεμβρίου 2016, για την τροποποίηση της οδηγίας 2011/16/ΕΕ όσον αφορά την πρόσβαση των φορολογικών αρχών σε πληροφορίες για την καταπολέμηση της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες (ΕΕ L 342 της 16.12.2016, σ. 1).
(9) Οδηγία (EΕ) 2018/822 του Συμβουλίου, της 25ης Μαΐου 2018, για τροποποίηση της οδηγίας 2011/16/ΕΕ όσον αφορά την υποχρεωτική αυτόματη ανταλλαγή πληροφοριών στον τομέα της φορολογίας σχετικά με δηλωτέες διασυνοριακές ρυθμίσεις (ΕΕ L 139 της 5.6.2018, σ. 1).
(10) COM(2010)0700.
(11) Διοργανική συμφωνία μεταξύ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της 13ης Απριλίου 2016, για τη βελτίωση του νομοθετικού έργου (ΕΕ L 123 της 12.5.2016, σ. 1).
(12) Κανονισμός (ΕΕ, Ευρατόμ) αριθ. 883/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Σεπτεμβρίου 2013, σχετικά με τις έρευνες που πραγματοποιούνται από την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Καταπολέμησης της Απάτης (OLAF) και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1073/1999 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και του κανονισμού (Ευρατόμ) αριθ. 1074/1999 του Συμβουλίου (ΕΕ L 248 της 18.9.2013, σ. 1).
(13) Κανονισμός (ΕΚ, Ευρατόμ) αριθ. 2988/95 του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 1995, σχετικά με την προστασία των οικονομικών συμφερόντων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΕΕ L 312 της 23.12.1995, σ. 1).
(14) Κανονισμός (Ευρατόμ, ΕΚ) αριθ. 2185/96 του Συμβουλίου, της 11ης Νοεμβρίου 1996, σχετικά με τους ελέγχους και εξακριβώσεις που διεξάγει επιτοπίως η Επιτροπή με σκοπό την προστασία των οικονομικών συμφερόντων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων από απάτες και λοιπές παρατυπίες (ΕΕ L 292 της 15.11.1996, σ. 2).
(15) Κανονισμός (ΕΕ) 2017/1939 του Συμβουλίου, της 12ης Οκτωβρίου 2017, σχετικά με την εφαρμογή ενισχυμένης συνεργασίας για τη σύσταση της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας (ΕΕ L 283 της 31.10.2017, σ. 1).
(16) Οδηγία (ΕΕ) 2017/1371 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 5ης Ιουλίου 2017, σχετικά με την καταπολέμηση, μέσω του ποινικού δικαίου, της απάτης εις βάρος των οικονομικών συμφερόντων της Ένωσης (ΕΕ L 198 της 28.7.2017, σ. 29).
(17) Οδηγία 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, ΕΕ L 347 της 11.12.2006, σ. 1·
(18) Οδηγία 92/83/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 19ης Οκτωβρίου 1992, για την εναρμόνιση των διαρθρώσεων των ειδικών φόρων κατανάλωσης που επιβάλλονται στην αλκοόλη και τα αλκοολούχα ποτά (ΕΕ L 316 της 31.10.1992, σ. 21).
(19) Οδηγία 2011/64/ΕΕ του Συμβουλίου, της 21ης Ιουνίου 2011, για τη διάρθρωση και τους συντελεστές του ειδικού φόρου κατανάλωσης που εφαρμόζονται στα βιομηχανοποιημένα καπνά (ΕΕ L 176 της 5.7.2011, σ. 24).
(20) Οδηγία 2003/96/ΕΚ του Συμβουλίου, της 27ης Οκτωβρίου 2003, σχετικά με την αναδιάρθρωση του κοινοτικού πλαισίου φορολογίας των ενεργειακών προϊόντων και της ηλεκτρικής ενέργειας (ΕΕ L 283 της 31.10.2003, σ. 51).
(21) Οδηγία 2010/24/ΕΕ του Συμβουλίου, της 16ης Μαρτίου 2010, περί αμοιβαίας συνδρομής για την είσπραξη απαιτήσεων σχετικών με φόρους, δασμούς και άλλα μέτρα, ΕΕ L 84 της 31.3.2010, σ. 1.
(22) Οδηγία 2011/16/EE του Συμβουλίου, της 15ης Φεβρουαρίου 2011, σχετικά με τη διοικητική συνεργασία στον τομέα της φορολογίας και με την κατάργηση της οδηγίας 77/799/ΕΟΚ (ΕΕ L 64 της 11.3.2011, σ. 1).

Τελευταία ενημέρωση: 13 Δεκεμβρίου 2019Ανακοίνωση νομικού περιεχομένου - Πολιτική απορρήτου