Decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 31 stycznia 2019 r. w sprawie poprawek do Regulaminu Parlamentu mających wpływ na tytuł I rozdziały 1 i 4, tytuł V rozdział 3, tytuł VII rozdziały 4 i 5, tytuł VIII rozdział 1, tytuł XII, tytuł XIV oraz załącznik II (2018/2170(REG))

P8_TA(2019)0046 A8-0462/2018

Parlament Europejski,

–  uwzględniając art. 226 i 227 Regulaminu,

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji Spraw Konstytucyjnych (A8-0462/2018),

1.  podejmuje decyzję o wprowadzeniu do swojego Regulaminu poniższych zmian;

2.  podejmuje decyzję, że zmiany wchodzą w życie pierwszego dnia następnej sesji miesięcznej z wyjątkiem zmian wprowadzających akapit drugi do ustępu 3e art. 11 i pkt 6 i 7 kodeksu właściwego zachowania posłów do Parlamentu Europejskiego przy wykonywaniu obowiązków służbowych, a także zmian do art. 196 i 204, które wchodzą w życie z chwilą otwarcia sesji inauguracyjnej po wyborach do Parlamentu Europejskiego, które odbędą się w 2019 r.;

3.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji Radzie i Komisji tytułem informacji.

Tekst obowiązujący   Poprawka Poprawka 1 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 11 – nagłówek Interesy finansowe posłów i normy postępowania Normy postępowania Poprawka 2 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 11 – ustęp 1 1.  Parlament ustanawia zasady dotyczące przejrzystości interesów finansowych posłów w postaci kodeksu postępowania przyjmowanego większością głosów całkowitej liczby posłów i stanowiącego załącznik do niniejszego Regulaminu4. skreśla się Zasady te nie mogą w innych sprawach utrudniać lub ograniczać wykonywania mandatu, prowadzenia działalności politycznej ani innej działalności związanej z mandatem. ______________ 4 Zob. załącznik I. Poprawka 3 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 11 – ustęp 2 2.  Posłowie powinni przyjąć systematyczną praktykę spotykania się wyłącznie z tymi przedstawicielami grup interesu, którzy są zarejestrowani w rejestrze służącym przejrzystości utworzonym w drodze porozumienia między Parlamentem Europejskim i Komisją Europejską w sprawie utworzenia „rejestru służącego przejrzystości”, dotyczącego organizacji i osób samozatrudnionych zaangażowanych w opracowanie i realizację polityki Unii Europejskiej5. skreśla się ______________ 5 Porozumienie z dnia 16 kwietnia 2014 r. między Parlamentem Europejskim a Komisją Europejską w sprawie „Rejestru służącego przejrzystości” dotyczącego organizacji i osób samozatrudnionych zaangażowanych w opracowanie i realizację polityki Unii Europejskiej (Dz.U. L 277 z 19.9.2014, s. 11). Poprawka 4 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 11 – ustęp 3 – akapit 1 Postępowanie posłów odznacza się wzajemnym szacunkiem, opiera się na wartościach i zasadach określonych w traktatach, a zwłaszcza w Karcie praw podstawowych, i cechuje się poszanowaniem powagi Parlamentu. Ponadto nie może ono powodować zakłóceń w sprawnym przebiegu prac parlamentarnych, zagrażać zachowaniu bezpieczeństwa i porządku na terenie Parlamentu ani powodować niewłaściwego działania sprzętu do niego należącego. Postępowanie posłów odznacza się wzajemnym szacunkiem i opiera się na wartościach i zasadach określonych w traktatach, a zwłaszcza w Karcie praw podstawowych. Posłowie szanują powagę Parlamentu i nie szkodzą jego reputacji. Poprawka 5 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 11 – ustęp 3 – akapit 2 W debatach parlamentarnych posłowie wystrzegają się wypowiedzi lub zachowania o charakterze zniesławiającym, rasistowskim czy ksenofobicznym, a także eksponowania transparentów. skreśla się Poprawka 6 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 11 – ustęp 3 – akapit 3 Posłowie stosują się do przepisów Parlamentu dotyczących postępowania z informacjami poufnymi. skreśla się Poprawka 7 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 11 – ustęp 3 – akapit 4 Naruszenie tych standardów i przepisów może prowadzić do zastosowania środków na podstawie art. 165, 166 i 167. skreśla się Poprawka 8 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 11 – ustęp 3 a (nowy) 3a.  Posłowie nie zakłócają sprawnego przebiegu prac parlamentarnych, nie przeszkadzają w utrzymaniu bezpieczeństwa i porządku na terenie Parlamentu i nie powodują niewłaściwego działania sprzętu do niego należącego. Poprawka 9 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 11 – ustęp 3 b (nowy) 3b.  Posłowie nie zakłócają porządku w Izbie i nie zachowują się niestosownie. Nie eksponują transparentów. Poprawka 10 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 11 – ustęp 3 c (nowy) 3c.  W debatach parlamentarnych w sali posiedzeń plenarnych nie używają obraźliwego języka. Poprawka 11 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 11 – ustęp 3 c (nowy) – wykładnia Ocena tego, czy język używany przez posła w debacie parlamentarnej jest obraźliwy powinna uwzględniać między innymi możliwe do zidentyfikowania intencje prelegenta, postrzeganie wypowiedzi przez zgromadzonych, zakres, w jakim szkodzi ona powadze i reputacji Parlamentu, oraz wolność słowa danego posła. Przykładowo szkalujący język, „mowa nienawiści” i w szczególności podżeganie do dyskryminacji z jakiegokolwiek względu, o którym mowa w art. 21 Karty praw podstawowych, zwykle stanowią przypadki „obraźliwego języka” w rozumieniu niniejszego artykułu. Poprawka 12 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 11 – ustęp 3 d (nowy) 3d.  Posłowie stosują się do przepisów Parlamentu dotyczących postępowania z informacjami poufnymi. Poprawka 13 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 11 – ustęp 3 e (nowy) 3e.  Posłowie nie dopuszczają się molestowania psychicznego ani seksualnego i przestrzegają Kodeksu właściwego zachowania posłów do Parlamentu Europejskiego przy wykonywaniu obowiązków służbowych, który jest włączony do niniejszego Regulaminu jako załącznik 1a. Posłowie nie mogą być wybrani do sprawowania funkcji w Parlamencie lub w jednym z jego organów, nie mogą być wyznaczeni na sprawozdawców ani uczestniczyć w oficjalnej delegacji bądź w negocjacjach międzyinstytucjonalnych, jeżeli nie podpisali oświadczenia związanego z tym kodeksem. ____________________ 1aKodeks właściwego zachowania posłów do Parlamentu Europejskiego przy wykonywaniu obowiązków służbowych, przyjęty przez Prezydium w dniu 2 lipca 2018 r., zostaje włączony do niniejszego Regulaminu jako załącznik. Poprawka 14 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 11 – ustęp 4 4.  Stosowanie niniejszego artykułu nie ogranicza w inny sposób żywotności debat parlamentarnych ani wolności słowa posłów. skreśla się Opiera się ono na pełnym poszanowaniu prerogatyw posłów, które zostały określone w odpowiednim unijnym prawie pierwotnym oraz w odpowiednich przepisach Statutu posła. Opiera się ono na zasadzie przejrzystości i gwarantuje, że wszelkie postanowienia w tym zakresie będą podawane do wiadomości posłów, którzy są indywidualnie powiadamiani o przysługujących im prawach i obowiązkach. Poprawka 15 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 11 – ustęp 5 5.  Jeżeli osoba zatrudniona przez posła lub inna osoba, której poseł umożliwił dostęp do pomieszczeń lub urządzeń Parlamentu, nie przestrzega norm postępowania określonych w ust. 3, na posła można odpowiednio nałożyć sankcje określone w art. 166. 5.  Jeżeli osoba pracująca dla posła lub inna osoba, której poseł umożliwił dostęp do pomieszczeń lub urządzeń Parlamentu, nie przestrzega norm postępowania określonych w niniejszym artykule, w stosownych przypadkach za zachowanie takiej osoby odpowiedzialność może ponieść poseł. Poprawka 16 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 11 – ustęp 5 a (nowy) 5a.  Stosowanie niniejszego artykułu nie ogranicza w inny sposób żywotności debat parlamentarnych ani wolności słowa posłów. Poprawka 17 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 11 – ustęp 5 b (nowy) 5b.  Niniejszy artykuł stosuje się odpowiednio w organach, komisjach i delegacjach Parlamentu. Poprawka 18 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 11 – ustęp 6 6.  Kwestorzy ustalają maksymalną liczbę asystentów, których może akredytować każdy poseł. skreśla się Poprawka 19 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 11 – ustęp 7 7.  Kodeks postępowania, prawa i przywileje byłych posłów są ustalane decyzją Prezydium. Nie będą wprowadzane żadne różnice w traktowaniu byłych posłów. skreśla się Poprawki 20 i 75 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 11 a (nowy) Artykuł 11a Interesy finansowe posłów i rejestr służący przejrzystości 1.  Parlament ustanawia zasady dotyczące przejrzystości interesów finansowych posłów w postaci kodeksu postępowania przyjmowanego większością głosów całkowitej liczby posłów i stanowiącego załącznik do niniejszego Regulaminu1a. Zasady te nie mogą w innych sprawach utrudniać lub ograniczać wykonywania mandatu, prowadzenia działalności politycznej ani innej działalności związanej z mandatem. 2.  Posłowie powinni przyjąć systematyczną praktykę spotykania się wyłącznie z tymi przedstawicielami grup interesu, którzy są zarejestrowani w rejestrze służącym przejrzystości utworzonym w drodze porozumienia między Parlamentem Europejskim i Komisją Europejską w sprawie utworzenia rejestru służącego przejrzystości1b. 3.  Posłowie powinni publikować w internecie wszystkie zaplanowane spotkania z tymi przedstawicielami grup interesu, którzy są objęci zakresem rejestru służącego przejrzystości. Z zastrzeżeniem art. 4 ust. 6 załącznika I sprawozdawcy, kontrsprawozdawcy i przewodniczący komisji publikują w internecie w odniesieniu do każdego sprawozdania wszystkie zaplanowane spotkania z udziałem przedstawicieli grup interesu objętych rejestrem służącym przejrzystości. Prezydium udostępnia w tym celu niezbędną infrastrukturę na stronie internetowej Parlamentu. 4.  Na stronie internetowej dla posłów znajdującej się na stronie internetowej Parlamentu Europejskiego Prezydium zapewnia niezbędną infrastrukturę posłom, którzy pragną, zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami statutu posła i przepisami wykonawczymi do niego, dobrowolnie opublikować wyniki kontroli lub potwierdzenie, że korzystanie przez nich z dodatków z tytułu kosztów ogólnych jest zgodne z obowiązującymi przepisami statutu posła i przepisami wykonawczymi do niego. 5.  Niniejsze zasady nie mogą w innych sprawach utrudniać lub ograniczać wykonywania mandatu, prowadzenia działalności politycznej lub innej działalności związanej z mandatem. 6.  Kodeks postępowania, prawa i przywileje byłych posłów są ustalane decyzją Prezydium. Nie będą wprowadzane żadne różnice w traktowaniu byłych posłów. __________________ 1a Zob. załącznik I. 1b Porozumienie z dnia 16 kwietnia 2014 r. między Parlamentem Europejskim a Komisją Europejską w sprawie „Rejestru służącego przejrzystości” dotyczącego organizacji i osób samozatrudnionych zaangażowanych w opracowanie i realizację polityki Unii Europejskiej (Dz.U. L 277 z 19.9.2014, s. 11). Poprawka 88 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 32 – ustęp 5 5.   Utworzenie grupy politycznej zgłasza się Przewodniczącemu. Zgłoszenie to zawiera nazwę grupy oraz nazwiska jej członków i członków prezydium. Jest ono podpisywane przez wszystkich członków grupy. 5.   Utworzenie grupy politycznej zgłasza się Przewodniczącemu. Zgłoszenie to zawiera: –  nazwę grupy, –  deklarację polityczną określającą cel grupy, oraz –  nazwiska jej członków i członków prezydium. Wszyscy członkowie grupy składają pisemną deklarację w załączniku do zgłoszenia, że podzielają te same przekonania polityczne. Poprawka 21 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 34 – ustęp 1 a (nowy) 1a.  Zespoły międzypartyjne i inne nieoficjalne grupy lub zespoły zachowują pełną przejrzystość w swoich działaniach i nie angażują się w żadne działania, które mogą być odczytane jako oficjalne działania Parlamentu lub jego organów. Nie mogą one organizować w państwach trzecich wydarzeń, które zbiegają się w czasie z misją oficjalnego organu Parlamentu, w tym oficjalną delegacją obserwacji wyborów. Poprawka 22 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 34 – ustęp 2 2.  Takie grupy lub zespoły zachowują pełną przejrzystość w swoich działaniach i nie mogą uczestniczyć w żadnych działaniach mogących prowadzić do zakłócenia oficjalnej działalności Parlamentu lub jego organów. Z zastrzeżeniem spełnienia warunków określonych w przyjętych przez Prezydium przepisach dotyczących tworzenia zespołów międzypartyjnych, grupy polityczne mogą ułatwiać ich działalność, udzielając im wsparcia logistycznego. 2.  Z zastrzeżeniem spełnienia warunków określonych w Regulaminie Parlamentu dotyczących tworzenia takich grup lub zespołów grupa polityczna może ułatwiać działalność takich grup lub zespołów, udzielając im wsparcia logistycznego. Poprawka 23 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 34 – ustęp 3 – akapit 1 a (nowy) Inne nieoficjalne grupy lub zespoły również mają obowiązek składania do końca następnego miesiąca oświadczeń dotyczących wszelkiego wsparcia, czy to w formie pieniężnej, czy niepieniężnej, którego posłowie nie zgłosili indywidualnie zgodnie z obowiązkami nałożonymi na mocy załącznika I. Poprawka 24 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 34 – ustęp 3 a (nowy) 3a.  Jedynie przedstawiciele grup interesu, którzy są zarejestrowani w rejestrze służącym przejrzystości, mogą uczestniczyć w działaniach zespołów międzypartyjnych lub innych nieoficjalnych grup lub zespołów organizowanych w budynkach Parlamentu, na przykład biorąc udział w posiedzeniach lub innych wydarzeniach zespołu międzypartyjnego lub innej nieoficjalnej grupy lub zespołu, oferując im wsparcie lub współorganizując ich wydarzenia. Poprawka 25 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 34 – ustęp 4 4.  Kwestorzy prowadzą rejestr oświadczeń, o których mowa w ust. 3. Rejestr jest udostępniany na stronie internetowej Parlamentu. Kwestorzy przyjmują szczegółowe zasady dotyczące tych oświadczeń i zapewniają skuteczne egzekwowanie niniejszego artykułu. 4.  Kwestorzy prowadzą rejestr oświadczeń, o których mowa w ust. 3. Kwestorzy przyjmują szczegółowe zasady dotyczące tych oświadczeń i ich publikowania na stronie internetowej Parlamentu. Poprawka 26 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 34 – ustęp 4 a (nowy) 4a.  Kwestorzy zapewniają skuteczne egzekwowanie niniejszego artykułu. Poprawka 27 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 128 – ustęp 4 4.  Jeden z autorów pytania może je rozwinąć na posiedzeniu plenarnym. Adresat pytania udziela odpowiedzi. 4.  Poseł wyznaczony wcześniej przez autorów pytania rozwija je na posiedzeniu plenarnym. Jeżeli poseł ten jest nieobecny, pytanie nie jest rozpatrywane. Adresat pytania udziela odpowiedzi. Poprawka 28 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 130 – ustęp 1 1.  Każdy poseł może wnosić pytania wymagające odpowiedzi na piśmie do Przewodniczącego Rady Europejskiej, Rady, Komisji lub Wiceprzewodniczącego Komisji / Wysokiego Przedstawiciela Unii ds. Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa zgodnie z kryteriami określonymi w załączniku do niniejszego Regulaminu27. Wyłączną odpowiedzialność za treść pytań ponosi ich autor. 1.  Każdy poseł, każda grupa polityczna lub komisja może wnosić pytania wymagające odpowiedzi na piśmie do Przewodniczącego Rady Europejskiej, do Rady, Komisji lub Wiceprzewodniczącego Komisji / Wysokiego Przedstawiciela Unii ds. Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa zgodnie z kryteriami określonymi w załączniku do niniejszego Regulaminu27. Wyłączną odpowiedzialność za treść pytań ponosi ich autor. ________________________ ____________________ 27 Zob. załącznik II. 27 Zob. załącznik II. Poprawka 29 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 130 – ustęp 2 2.  Pytania są przekazywane Przewodniczącemu. Przewodniczący rozstrzyga kwestie dotyczące dopuszczalności pytań. Decyzja Przewodniczącego opiera się nie tylko na przepisach określonych w załączniku, o którym mowa w ustępie 1, ale także na ogólnych przepisach Regulaminu. Autor pytania zostaje powiadomiony o uzasadnionej decyzji Przewodniczącego. 2.  Pytania są przekazywane w formie elektronicznej Przewodniczącemu. Przewodniczący rozstrzyga kwestie dotyczące dopuszczalności pytań. Decyzja Przewodniczącego opiera się nie tylko na przepisach określonych w załączniku, o którym mowa w ustępie 1, ale także na ogólnych przepisach Regulaminu. Autor pytania zostaje powiadomiony o uzasadnionej decyzji Przewodniczącego. Poprawka 30 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 130 – ustęp 3 3.  Pytania składa się w formie elektronicznej. Każdy poseł może złożyć maksymalnie dwadzieścia pytań w okresie trzech kolejnych miesięcy. 3.  Każdy poseł, każda grupa polityczna lub komisja może złożyć maksymalnie dwadzieścia pytań w okresie trzech kolejnych miesięcy. Co do zasady adresat pytania udziela na nie odpowiedzi w ciągu sześciu tygodni od przekazania mu pytania. Jednakże każdy poseł, każda grupa polityczna lub komisja może co miesiąc wskazać jedno ze swoich pytań jako pytanie priorytetowe, na które adresat pytania ma udzielić odpowiedzi w ciągu trzech tygodni od przekazania mu pytania. Poprawka 31 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 130 – ustęp 5 5.  Jeśli adresat nie mógł udzielić odpowiedzi na dane pytanie w ciągu trzech tygodni (pytanie priorytetowe) lub sześciu tygodni (pytanie niepriorytetowe) od przekazania mu pytania, na wniosek autora może ono zostać wpisane do porządku dziennego następnego posiedzenia właściwej komisji. 5.  Jeśli adresat nie udzielił odpowiedzi na dane pytanie w terminie określonym w ust. 3, właściwa komisja może podjąć decyzję o wpisaniu tego pytania do porządku dziennego swojego następnego posiedzenia. Poprawka 32 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 130 – ustęp 6 6.  Każdy poseł może złożyć jedno pytanie priorytetowe w miesiącu. skreśla się Poprawka 33 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 130 – ustęp 7 7.  Pytania i wszelkie odpowiedzi, wraz z dotyczącymi ich załącznikami, są publikowane na stronie internetowej Parlamentu. 7.  Pytania i odpowiedzi, wraz z dotyczącymi ich załącznikami, są publikowane na stronie internetowej Parlamentu. Poprawka 34 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 130a Artykuł 130 a skreśla się Interpelacje dotyczące kwestii drugorzędnych wymagające odpowiedzi na piśmie 1.   W interpelacjach dotyczących kwestii drugorzędnych składających się z pytań wymagających odpowiedzi na piśmie komisja, grupa polityczna lub co najmniej 5% całkowitej liczby posłów do Parlamentu może się zwrócić do Rady, Komisji lub Wiceprzewodniczącego Komisji / Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa o przedstawienie Parlamentowi informacji dotyczących konkretnie wskazanych kwestii. Pytania takie przedkłada się przewodniczącemu, który, z zastrzeżeniem że są one ogólnie zgodne z Regulaminem oraz kryteriami ustanowionymi w załączniku do Regulaminu28, zwraca się do adresatów z wnioskiem o udzielenie odpowiedzi w terminie dwóch tygodni; w porozumieniu z autorami pytania Przewodniczący może przedłużyć ten termin. 2.  Pytania wraz z odpowiedziami są publikowane na stronie internetowej Parlamentu. _____________________ 28 Zob. załącznik II. Poprawka 35 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 130b – nagłówek Interpelacje dotyczące kwestii pierwszorzędnych wymagające odpowiedzi na piśmie i debaty Interpelacje dotyczące kwestii pierwszorzędnych wymagające odpowiedzi na piśmie Poprawka 36 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 130b – ustęp 1 1.  W interpelacjach dotyczących kwestii pierwszorzędnych składających się z pytań wymagających odpowiedzi na piśmie i debaty komisja, grupa polityczna lub co najmniej 5% całkowitej liczby posłów do Parlamentu może się zwrócić do Rady, Komisji lub Wiceprzewodniczącego Komisji / Wysokiego Przedstawiciela Unii ds. Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa. Pytania mogą zawierać krótkie uzasadnienie. 1.  Interpelacje dotyczące kwestii pierwszorzędnych mają postać pytań wymagających odpowiedzi na piśmie skierowanych przez grupę polityczną do Rady, Komisji lub Wiceprzewodniczącego Komisji / Wysokiego Przedstawiciela Unii ds. Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa. Pytania takie przedkłada się na piśmie przewodniczącemu, który, z zastrzeżeniem że są ogólnie zgodne z Regulaminem oraz kryteriami ustanowionymi w załączniku do Regulaminu29, niezwłocznie informuje adresatów pytań i zwraca się do nich o informację, czy na pytanie zostanie udzielona odpowiedź, a jeśli tak, to kiedy. _____________________ 29 Zob. załącznik II. Poprawka 37 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 130b – ustęp 1 a (nowy) 1a.   Interpelacje dotyczące kwestii pierwszorzędnych odnoszą się do spraw leżących w interesie ogólnym i są przedkładane na piśmie przewodniczącemu. Ich długość nie przekracza 500 słów. Jeżeli interpelacje dotyczące kwestii pierwszorzędnych są ogólnie zgodne z przepisami Regulaminu, przewodniczący niezwłocznie przekazuje je adresatowi, który ma udzielić pisemnej odpowiedzi. Poprawka 38 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 130b – ustęp 1 b (nowy) 1b.   Co roku składa się maksymalnie 30 interpelacji dotyczących kwestii pierwszorzędnych. Konferencja Przewodniczących zapewnia sprawiedliwy przydział takich interpelacji grupom politycznym, a żadna grupa polityczna nie składa więcej niż jednej interpelacji na miesiąc. Poprawka 39 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 130b – ustęp 1 c (nowy) 1c.  Jeżeli adresat nie udzieli odpowiedzi na interpelację dotyczącą kwestii pierwszorzędnych w ciągu sześciu tygodni od przekazania mu tej interpelacji, na wniosek autora zostaje ona wpisana do ostatecznego projektu porządku dziennego sesji plenarnej zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 149 i z zastrzeżeniem ust. 3a. Poprawka 40 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 130b – ustęp 2 2.  Po otrzymaniu odpowiedzi na piśmie interpelacje dotyczące kwestii pierwszorzędnych zostają wpisane do projektu porządku dziennego posiedzenia plenarnego Parlamentu zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 149. Na wniosek komisji, grupy politycznej lub co najmniej 5% całkowitej liczby posłów do Parlamentu należy przeprowadzić debatę w komisji. 2.  Po otrzymaniu odpowiedzi na piśmie, na wniosek posłów lub grupy politycznej (grup politycznych) w liczbie stanowiącej co najmniej średni próg, interpelacje dotyczące kwestii pierwszorzędnych zostają wpisane do ostatecznego projektu porządku dziennego posiedzenia plenarnego Parlamentu zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 149 i z zastrzeżeniem ust. 3a. Poprawka 41 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 130b – ustęp 3 3.  Jeżeli adresat odmawia udzielenie odpowiedzi na pytanie lub nie jest w stanie tego uczynić w ciągu trzech tygodni, pytanie zostaje wpisane do projektu porządku dziennego. Na wniosek komisji, grupy politycznej lub co najmniej 5% całkowitej liczby posłów do Parlamentu należy przeprowadzić debatę w komisji. Przed rozpoczęciem debaty jednemu z autorów pytania można udzielić głosu, by przedstawił dodatkowe powody zadania pytania. skreśla się Poprawka 42 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 130b – ustęp 3 a 3a.  W czasie jednej sesji miesięcznej debatuje się nad maksymalnie trzema interpelacjami dotyczącymi kwestii pierwszorzędnych. Jeżeli złożono wnioski o debatę nad więcej niż trzema interpelacjami dotyczącymi kwestii pierwszorzędnych w czasie tej samej sesji miesięcznej, Konferencja Przewodniczących umieszcza je w ostatecznym projekcie porządku dziennego w kolejności otrzymania wniosków o debatę. Poprawka 43 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 130b – ustęp 4 4.   Jeden z autorów pytania może je rozwinąć na posiedzeniu plenarnym. Odpowiedzi udziela jeden z członków instytucji, której ono dotyczy. 4.  Poseł wyznaczony wcześniej przez autora lub przez posłów wnioskujących o debatę zgodnie z ust. 2 rozwija interpelację dotyczącą kwestii pierwszorzędnych na posiedzeniu plenarnym. Jeżeli poseł ten jest nieobecny, interpelacja dotycząca kwestii pierwszorzędnych nie jest rozpatrywana. Adresat pytania udziela odpowiedzi. Artykuł 123 ust. 2–5, dotyczący składania projektów rezolucji i głosowania nad nimi, stosuje się odpowiednio. Artykuł 123 ust. 2–8, dotyczący składania projektów rezolucji i głosowania nad nimi, stosuje się odpowiednio. Poprawka 44 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 130b – ustęp 5 5.  Pytania wraz z odpowiedziami są publikowane na stronie internetowej Parlamentu. 5.  Interpelacje wraz z odpowiedziami są publikowane na stronie internetowej Parlamentu. Poprawka 45 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 165 – ustęp 1 1.  Przewodniczący przywołuje do porządku każdego posła, który zakłóca prawidłowy przebieg posiedzenia lub którego postępowanie nie jest zgodne z odpowiednimi postanowieniami art. 11. 1.  Przewodniczący przywołuje do porządku każdego posła, który narusza normy zachowania określone w art. 11 ust. 3b lub 3c. Poprawka 46 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 165 – ustęp 2 2.  W przypadku ponownego zakłócenia porządku przez posła Przewodniczący po raz drugi przywołuje go do porządku, z odnotowaniem tego faktu w protokole. 2.  W przypadku ponownego naruszenia norm zachowania przez posła Przewodniczący po raz drugi przywołuje go do porządku, z odnotowaniem tego faktu w protokole. Poprawka 47 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 165 – ustęp 3 3.  W przypadku dalszego zakłócania porządku lub kolejnego naruszenia porządku Przewodniczący może odebrać posłowi głos i zarządzić usunięcie go z sali obrad do końca posiedzenia. W przypadku wyjątkowo poważnego zakłócenia porządku Przewodniczący może zarządzić usunięcie posła z sali obrad do końca posiedzenia także natychmiast i bez powtórnego przywołania do porządku. Sekretarz Generalny niezwłocznie zapewnia zastosowanie takiego środka dyscyplinarnego przy pomocy woźnych oraz, w razie potrzeby, służb ochrony Parlamentu. 3.  W przypadku dalszego naruszania norm zachowania lub kolejnego naruszenia norm zachowania Przewodniczący może odebrać posłowi głos i zarządzić usunięcie go z sali obrad do końca posiedzenia. W przypadku wyjątkowo poważnego zakłócenia porządku Przewodniczący może zarządzić usunięcie posła z sali obrad do końca posiedzenia także natychmiast i bez powtórnego przywołania do porządku. Sekretarz Generalny niezwłocznie zapewnia zastosowanie takiego środka dyscyplinarnego przy pomocy woźnych oraz, w razie potrzeby, służb ochrony Parlamentu. Poprawka 48 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 165 – ustęp 5 5.  Przewodniczący może zadecydować o przerwaniu transmisji na żywo z posiedzenia w przypadku posługiwania się przez posła językiem o charakterze zniesławiającym, rasistowskim lub ksenofobicznym, lub w przypadku zachowania o takim charakterze. 5.  Przewodniczący może zadecydować o przerwaniu transmisji na żywo z posiedzenia w przypadku naruszenia przez posła art. 11 ust. 3b lub 3c. Poprawka 49 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 165 – ustęp 6 – akapit 1 Przewodniczący może zarządzić usunięcie z audiowizualnego zapisu obrad tych części wypowiedzi posła, w których pojawiają się sformułowania zniesławiające, rasistowskie lub ksenofobiczne. Przewodniczący może zarządzić usunięcie z audiowizualnego zapisu obrad tych części wypowiedzi posła, w których pojawiają się sformułowania naruszające art. 11 ust. 3b lub 3c. Poprawka 50 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 166 – ustęp 1 1.  W przypadku poważnego zakłócenia obrad lub prac Parlamentu z naruszeniem zasad określonych w art. 11 Przewodniczący podejmuje umotywowaną decyzję w sprawie nałożenia odpowiedniej sankcji. 1.  W przypadku poważnego naruszenia art. 11 ust. 3a–5b Przewodniczący podejmuje umotywowaną decyzję w sprawie nałożenia odpowiedniej sankcji zgodnie z niniejszym artykułem. Jeśli chodzi o art. 11 ust. 3b lub 3c Przewodniczący może przyjąć na mocy niniejszego artykułu umotywowaną decyzję niezależnie od faktu, czy wcześniej zastosowano wobec danego posła środek natychmiastowy w rozumieniu art. 165. Jeśli chodzi o art. 11 ust. 3e Przewodniczący może przyjąć na mocy niniejszego artykułu umotywowaną decyzję – dopiero po ustaleniu, że doszło do molestowania – zgodnie z obowiązującą wewnętrzną procedurą administracyjną dotyczącą molestowania i zapobiegania mu. Przewodniczący może zastosować wobec posła sankcję w przypadkach, w których niniejszy Regulamin lub decyzja przyjęta przez Prezydium zgodnie z art. 25 Regulaminu przewiduje stosowanie niniejszego artykułu. Przed wydaniem decyzji Przewodniczący zwraca się do zainteresowanego posła o przedstawienie uwag na piśmie. W wyjątkowych przypadkach Przewodniczący może przeprowadzić ustne wysłuchanie danego posła. O decyzji informuje się danego posła listem poleconym lub, w nagłych przypadkach, za pośrednictwem strażników. Wszelkie sankcje nałożone na posła – po powiadomieniu go o nich – są ogłaszane przez Przewodniczącego na posiedzeniu plenarnym. Informuje się o nich przewodniczących organów, komisji i delegacji, do których poseł należy. Z chwilą gdy decyzja o nałożeniu sankcji stanie się ostateczna, jest publikowana na stronie internetowej Parlamentu w miejscu pozwalającym na nadanie jej dużej widoczności i pozostaje dostępna do końca kadencji parlamentarnej. Poprawka 51 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 166 – ustęp 1 a (nowy) 1a.  Przed wydaniem decyzji Przewodniczący zwraca się do zainteresowanego posła o przedstawienie uwag na piśmie. W stosownych przypadkach przewodniczący może podjąć decyzję o przeprowadzeniu wysłuchania posła. O decyzji nakładającej sankcję informuje się danego posła listem poleconym lub, w nagłych przypadkach, za pośrednictwem woźnych. Wszelkie sankcje nałożone na posła – po powiadomieniu go o nich – są ogłaszane przez Przewodniczącego na posiedzeniu plenarnym. Informuje się o nich przewodniczących organów, komisji i delegacji, do których poseł należy. Z chwilą gdy decyzja o nałożeniu sankcji stanie się ostateczna, jest publikowana na stronie internetowej Parlamentu w miejscu pozwalającym na nadanie jej dużej widoczności i pozostaje dostępna do końca kadencji parlamentarnej. Poprawka 52 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 166 – ustęp 2 2.  Ocena zaobserwowanych zachowań musi uwzględniać ich wyjątkowy, powtarzający się lub ciągły charakter, a także ich wagę. 2.  Ocena zaobserwowanych zachowań musi uwzględniać ich wyjątkowy, powtarzający się lub ciągły charakter, a także ich wagę. W stosownych przypadkach uwzględnia się także ewentualne szkody dla powagi i reputacji Parlamentu. Należy odróżnić dające się zaobserwować zachowania, które mogą być tolerowane, pod warunkiem że nie są one obraźliwe, zniesławiające, rasistowskie lub ksenofobiczne i mieszczą się w rozsądnych granicach, od tych, które powodują rzeczywiste zakłócenie działalności parlamentarnej. Poprawka 53 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 166 – ustęp 4 4.  Środki, o których mowa w ust. 3 lit. b) - e), mogą zostać podwojone w przypadku powtarzających się naruszeń lub gdy poseł odmówi zastosowania się do środka podjętego na podstawie art. 165 ust. 3. (Nie dotyczy polskiej wersji językowej) Poprawka 54 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 174 – ustęp 7 7.  Przewodniczący może zarządzić łączne głosowanie nad innymi poprawkami, jeżeli się one uzupełniają, chyba że grupa polityczna lub posłowie w liczbie stanowiącej co najmniej niski próg wnioskowali o głosowanie podzielone lub głosowanie odrębne. Autorzy poprawek mogą również zaproponować łączne głosowanie, jeśli ich poprawki uzupełniają się. 7.  Przewodniczący może zarządzić łączne głosowanie nad innymi poprawkami, jeżeli się one uzupełniają, chyba że grupa polityczna lub posłowie w liczbie stanowiącej co najmniej niski próg wnioskowali o głosowanie podzielone lub głosowanie odrębne. Autorzy poprawek mogą również zaproponować łączne głosowanie nad ich poprawkami. Poprawka 55 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 174 – ustęp 10 10.  Poprawka, w odniesieniu do której wnioskowano o głosowanie imienne, jest przedmiotem odrębnego głosowania. 10.  Poprawka, w odniesieniu do której wnioskowano o głosowanie imienne, jest poddawana pod głosowanie odrębnie od innych poprawek. Poprawka 56 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 177 – wykładnia Jakiekolwiek naruszenie niniejszego artykułu zostanie uznane za poważne zakłócenie przebiegu posiedzenia w rozumieniu art. 166 ust. 1 i pociągnie za sobą konsekwencje prawne, o których mowa w tym artykule. Jakiekolwiek naruszenie niniejszego artykułu zostanie uznane za poważne naruszenie art. 11 ust. 3b. Poprawka 57 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 196 Artykuł 196 Artykuł 196 Powoływanie komisji stałych Powoływanie komisji stałych Na podstawie propozycji Konferencji Przewodniczących Parlament powołuje komisje stałe. Ich kompetencje są określone w załączniku do Regulaminu52, który Załącznik ten przyjmuje się większością oddanych głosów. Powołanie członków komisji następuje podczas pierwszej sesji miesięcznej nowo wybranego Parlamentu oraz ponownie po upływie dwóch i pół roku. Na podstawie propozycji Konferencji Przewodniczących Parlament powołuje komisje stałe. Ich kompetencje są określone w załączniku do Regulaminu52, który Załącznik ten przyjmuje się większością oddanych głosów. Powołanie członków komisji następuje podczas pierwszej sesji miesięcznej nowo wybranego Parlamentu. Kompetencje komisji stałych mogą zostać również określone w innym terminie niż data powołania komisji. Kompetencje komisji stałych mogą zostać również na nowo określone w innym terminie niż data powołania komisji. _________________ _________________ 52 Zob. załącznik V. 52 Zob. załącznik V. Poprawka 58 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 204 – ustęp 1 1.  Na swoim pierwszym posiedzeniu po powołaniu członków komisji zgodnie z art. 199 komisja wybiera spośród stałych członków tej komisji przewodniczącego oraz, w odrębnych głosowaniach, wiceprzewodniczących, którzy stanowią prezydium komisji. Liczbę wybieranych wiceprzewodniczących ustala Parlament na wniosek Konferencji Przewodniczących. Skład prezydium każdej komisji musi odzwierciedlać różnorodność Parlamentu. W skład prezydium nie mogą wchodzić wyłącznie mężczyźni lub wyłącznie kobiety, zaś wiceprzewodniczący nie mogą pochodzić z tego samego państwa członkowskiego. 1.  Na swoim pierwszym posiedzeniu po powołaniu członków komisji zgodnie z art. 199 oraz ponownie po upływie dwóch i pół roku komisja wybiera spośród swoich stałych członków przewodniczącego oraz, w odrębnych głosowaniach, wiceprzewodniczących, którzy stanowią prezydium komisji. Liczbę wybieranych wiceprzewodniczących ustala Parlament na wniosek Konferencji Przewodniczących. Skład prezydium każdej komisji musi odzwierciedlać różnorodność Parlamentu. W skład prezydium nie mogą wchodzić wyłącznie mężczyźni lub wyłącznie kobiety, zaś wiceprzewodniczący nie mogą pochodzić z tego samego państwa członkowskiego. Poprawka 59 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 210a – nagłówek Procedura zapoznawania się przez komisję z informacjami poufnymi otrzymanymi przez Parlament Europejski Procedura zapoznawania się przez komisję z informacjami poufnymi na posiedzeniu komisji przy drzwiach zamkniętych Poprawka 60 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 210a – ustęp 3 – akapit 1 Jeżeli przewodniczący komisji ogłosił zastosowanie trybu poufnego, w posiedzeniu uczestniczą jedynie członkowie komisji, urzędnicy oraz wyznaczeni wcześniej przez przewodniczącego eksperci, jeżeli jest to absolutnie konieczne. Jeżeli przewodniczący komisji ogłosił zastosowanie trybu poufnego, posiedzenie komisji odbywa się przy drzwiach zamkniętych z udziałem jedynie członków komisji lub ich zastępców. Komisja może podjąć decyzję – zgodnie z obowiązującymi przepisami międzyinstytucjonalnymi – o zezwoleniu na udział innych posłów zgodnie z art. 206 ust. 3. W posiedzeniu mogą też brać udział wyznaczone wcześniej przez przewodniczącego osoby posiadające konieczną wiedzę, z należytym uwzględnieniem wszelkich ograniczeń wynikających z obowiązujących przepisów regulujących postępowanie z informacjami poufnymi w Parlamencie. W odniesieniu do zapoznawania się z informacjami niejawnymi na poziomie CONFIDENTIEL UE/EU CONFIDENTIAL i wyższym lub w przypadku szczególnych ograniczeń dostępu wynikających z przepisów międzyinstytucjonalnych obowiązywać mogą dodatkowe ograniczenia. Poprawka 61 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 210a – ustęp 4 4.  Posłowie lub grupa polityczna (grupy polityczne) w liczbie stanowiącej co najmniej średni próg w komisji, która obradowała w trybie poufnym, mogą wnioskować o rozpatrzenie przypadków niezachowania poufności. Wniosek ten może być wpisany do porządku dziennego następnego posiedzenia komisji. Większością głosów członków komisja może postanowić o przekazaniu przewodniczącemu sprawy do rozważenia zgodnie z art. 11 i 166. 4.  Posłowie lub grupa polityczna (grupy polityczne) w liczbie stanowiącej co najmniej średni próg w komisji, która obradowała w trybie poufnym, mogą wnioskować o rozpatrzenie przypadków niezachowania poufności, z zastrzeżeniem obowiązujących przepisów w sprawie niezachowania poufności ogólnie. Wniosek ten może być wpisany do porządku dziennego następnego posiedzenia komisji. Większością głosów członków komisja może postanowić o przekazaniu przewodniczącemu sprawy do rozważenia zgodnie z art. 11 i 166. Poprawka 62 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 211 – nagłówek Wysłuchania publiczne dotyczące inicjatyw obywatelskich Wysłuchania publiczne i debaty dotyczące inicjatyw obywatelskich Poprawka 63 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 211 – ustęp 7 a (nowy) 7a.  Parlament organizuje debatę dotyczącą inicjatywy obywatelskiej opublikowanej w odpowiednim rejestrze zgodnie z art. 10 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 211/2011 na sesji miesięcznej następującej po wysłuchaniu publicznym oraz decyduje, podczas wpisywania debaty do porządku dziennego, czy debata zostanie zakończona uchwaleniem rezolucji. Parlament nie kończy debaty uchwaleniem rezolucji, jeśli podczas bieżącej lub kolejnej sesji miesięcznej przewidziane jest sprawozdanie na ten sam lub podobny temat, chyba że ze względu na wyjątkowe okoliczności przewodniczący zgłosi inną propozycję. Jeśli Parlament zadecyduje o zamknięciu debaty rezolucją, komisja przedmiotowo właściwa, grupa polityczna lub posłowie w liczbie stanowiącej co najmniej niski próg mogą złożyć projekt rezolucji. Artykuł 123 ust. 3-8, dotyczące składania projektów rezolucji i głosowania nad nimi, stosuje się odpowiednio. Poprawka 76 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 211 – ustęp 8 8.  Jeżeli w terminie dwunastu miesięcy po wydaniu pozytywnej opinii w sprawie inicjatywy Komisja nie przedstawiła w trybie art. 9 rozporządzenia (UE) nr 211/2011 wniosku dotyczącego aktu prawnego w sprawie pomyślnie zgłoszonej inicjatywy obywatelskiej, wskazując w komunikacie działania, jakie zamierza podjąć, komisja przedmiotowo właściwa może zorganizować wysłuchanie w porozumieniu z organizatorami inicjatywy obywatelskiej, a w razie potrzeby uruchomić procedurę z art. 46, żeby Parlament mógł korzystać z prawa do zażądania od Komisji, by przedłożyła odpowiedni wniosek. 8.  W następstwie komunikatu Komisji zawierającego jej prawne i polityczne wnioski dotyczące konkretnej inicjatywy obywatelskiej Parlament ocenia działania podjęte przez Komisję w wyniku takiego komunikatu. Jeżeli Komisja nie przedstawi odpowiedniego wniosku w sprawie inicjatywy obywatelskiej, komisja przedmiotowo właściwa może zorganizować wysłuchanie w porozumieniu z organizatorami inicjatywy obywatelskiej. Ponadto Parlament może zdecydować, czy przeprowadzić debatę plenarną i czy zamknąć tę debatę rezolucją. Procedurę określoną w art. 211 ust. 7a stosuje się odpowiednio. Parlament może również zadecydować o skorzystaniu z prawa przyznanego mu na mocy art. 225 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, uruchamiając tym samym procedurę z art. 46. Poprawka 64 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 223a – nagłówek – przypis 61 Wprowadzony art. 223a odnosi się wyłącznie do europejskich partii politycznych i europejskich fundacji politycznych w rozumieniu art. 2 ust. 3 i 4 rozporządzenia (EU, Euratom) nr 1141/2014. Por. również przypisy do Art. 224 i 225. 61 Wprowadzony art. 223a odnosi się wyłącznie do europejskich partii politycznych i europejskich fundacji politycznych w rozumieniu art. 2 ust. 3 i 4 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 1141/2014. Poprawka 65 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 223a – ustęp 2 a (nowy) 2a.   Na mocy art. 10 ust. 3 akapit pierwszy rozporządzenia (UE, Euratom) nr 1141/2014 grupa przynajmniej 50 obywateli może przedstawić uzasadniony wniosek, aby Parlament wystąpił o weryfikację, o której mowa w ust. 2. Ten uzasadniony wniosek nie może zostać przedłożony ani podpisany przez posłów. Zawiera on istotne rzeczowe dowody wskazujące, że dana europejska partia polityczna lub europejska fundacja polityczna nie spełnia warunków, o których mowa w ust. 2. Przewodniczący przekazuje dopuszczalne wnioski złożone przez grupę obywateli właściwej komisji do dalszego rozpatrzenia. Po rozpatrzeniu wniosku w ciągu czterech miesięcy od przekazania go przez przewodniczącego właściwa komisja może, większością głosów swoich członków reprezentujących co najmniej trzy grupy polityczne, przedłożyć wniosek o nadanie wnioskowi obywatelskiemu dalszego biegu, i informuje o tym przewodniczącego. Grupa obywateli jest informowana o wynikach rozpatrywania w komisji. Po otrzymaniu wniosku komisji przewodniczący podaje wniosek obywatelski do wiadomości Parlamentu. Po otrzymaniu takich informacji Parlament podejmuje decyzję większością oddanych głosów, czy przedłożyć taki wniosek Urzędowi ds. Europejskich Partii Politycznych i Europejskich Fundacji Politycznych. Komisja przyjmuje wytyczne dotyczące rozpatrywania takich wniosków skierowanych przez grupę obywateli. Poprawka 89/rev Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 228 a (nowy) Artykuł 228a Uwzględnienie aspektu płci Prezydium przyjmuje plan działania w sprawie równości płci, którego celem jest włączenie perspektywy płci do wszystkich działań Parlamentu na wszystkich szczeblach i na wszystkich etapach. Plan działania w sprawie równości płci jest monitorowany dwa razy w roku i poddawany przeglądowi przynajmniej raz na pięć lat. Poprawka 66 Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 229 – ustęp 3 Postanowień tych nie stosuje się do petycji ani do tekstów nie wymagających decyzji. Postanowień tych nie stosuje się do petycji, inicjatyw obywatelskich ani do tekstów nie wymagających decyzji. Poprawka 67 Regulamin Parlamentu Europejskiego Załącznik II – tytuł KRYTERIA ZADAWANIA PYTAŃ I INTERPELACJI WYMAGAJĄCYCH ODPOWIEDZI NA PIŚMIE NA MOCY ART. 130, 130A, 130B, 131 I 131A KRYTERIA ZADAWANIA PYTAŃ I INTERPELACJI WYMAGAJĄCYCH ODPOWIEDZI NA PIŚMIE NA MOCY ART. 130, 131 I 131A

Rezolucja ustawodawcza Parlamentu Europejskiego z dnia 31 stycznia 2019 r. w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 952/2013 ustanawiające unijny kodeks celny (COM(2018)0259 – C8-0180/2018 – 2018/0123(COD))

P8_TA(2019)0047 A8-0368/2018

(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)

Parlament Europejski,

–  uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2018)0259),

–  uwzględniając art. 294 ust. 2 oraz art. 33, 114 i 207 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C8-0180/2018),

–  uwzględniając art. 294 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

–  uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego z dnia 12 lipca 2018 r.(1),

–  uwzględniając wstępne porozumienie zatwierdzone przez komisję przedmiotowo właściwą na podstawie art. 69f ust. 4 Regulaminu oraz przekazane pismem z dnia 12 grudnia 2018 r. zobowiązanie przedstawiciela Rady do zatwierdzenia stanowiska Parlamentu, zgodnie z art. 294 ust. 4 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

–  uwzględniając art. 59 Regulaminu,

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów (A8-0368/2018),

1.  przyjmuje poniższe stanowisko w pierwszym czytaniu;

2.  zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeśli zastąpi ona pierwotny wniosek, wprowadzi w nim istotne zmiany lub planuje ich wprowadzenie;

3.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji oraz parlamentom narodowym.

Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 31 stycznia 2019 r. w celu przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/... zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 952/2013 ustanawiające unijny kodeks celny

(Jako że pomiędzy Parlamentem i Radą osiągnięte zostało porozumienie, stanowisko Parlamentu odpowiada ostatecznej wersji aktu prawnego, rozporządzenia (UE) 2019/474.)

(1) Dz.U. C 367 z 10.10.2018, s. 39.

Rezolucja ustawodawcza Parlamentu Europejskiego z dnia 31 stycznia 2019 r. w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego rozporządzenia (UE) nr 1305/2013 i (UE) nr 1307/2013 w zakresie niektórych przepisów dotyczących płatności bezpośrednich i wsparcia rozwoju obszarów wiejskich w odniesieniu do lat 2019 i 2020 (COM(2018)0817 – C8-0506/2018 – 2018/0414(COD))

P8_TA(2019)0048 A8-0018/2019

(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)

Parlament Europejski,

–  uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2018)0817),

–  uwzględniając art. 294 ust. 2, art. 42 i art. 43 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C8-0506/2018),

–  uwzględniając art. 294 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

–  po konsultacji z Europejskim Komitetem Ekonomiczno-Społecznym,

–  uwzględniając zobowiązanie przedstawiciela Rady, przekazane pismem z dnia 14 stycznia 2019 r., do zatwierdzenia stanowiska Parlamentu Europejskiego, zgodnie z art. 294 ust. 4 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

–  uwzględniając art. 59 Regulaminu,

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi (A8-0018/2019),

A.  mając na uwadze, że ze względu na pilną potrzebę uzasadnione jest przeprowadzenie głosowania przed upływem ośmiotygodniowego terminu ustanowionego w art. 6 Protokołu nr 2 w sprawie stosowania zasad pomocniczości i proporcjonalności;

1.  przyjmuje poniższe stanowisko w pierwszym czytaniu;

2.  zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeśli zastąpi ona pierwotny wniosek, wprowadzi w nim istotne zmiany lub planuje ich wprowadzenie;

3.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji oraz parlamentom narodowym.

Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 31 stycznia 2019 r. w celu przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/... zmieniającego rozporządzenia (UE) nr 1305/2013 i (UE) nr 1307/2013 w zakresie niektórych przepisów dotyczących płatności bezpośrednich i wsparcia rozwoju obszarów wiejskich w odniesieniu do lat 2019 i 2020

(Jako że pomiędzy Parlamentem i Radą osiągnięte zostało porozumienie, stanowisko Parlamentu odpowiada ostatecznej wersji aktu prawnego, rozporządzenia (UE) 2019/288.)

Rezolucja ustawodawcza Parlamentu Europejskiego z dnia 31 stycznia 2019 r. w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Rady upoważniającej Austrię, Cypr, Chorwację, Luksemburg, Portugalię, Rumunię i Zjednoczone Królestwo do wyrażenia zgody, w interesie Unii Europejskiej, na przystąpienie Republiki Dominikańskiej do Konwencji haskiej z 1980 r. dotyczącej cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę (COM(2018)0526 – C8-0376/2018 – 2018/0276(NLE))

P8_TA(2019)0049 A8-0451/2018

(Konsultacja)

Parlament Europejski,

–  uwzględniając wniosek dotyczący decyzji Rady (COM(2018)0526),

–  uwzględniając art. 38 akapit czwarty Konwencji haskiej z 1980 r. dotyczącej cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę,

–  uwzględniając art. 81 ust. 3 oraz art. 218 ust. 6 akapit drugi lit. b) Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, na mocy których Rada skonsultowała się z Parlamentem (C8-0376/2018),

–  uwzględniając opinię Trybunału Sprawiedliwości(1) w sprawie wyłącznej kompetencji zewnętrznej Unii Europejskiej w odniesieniu do kwestii wyrażenia zgody na przystąpienie państwa trzeciego do Konwencji haskiej z 1980 r. dotyczącej cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę,

–  uwzględniając art. 78c i art. 108 ust. 8 Regulaminu,

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji Prawnej (A8-0451/2018),

1.  zatwierdza upoważnienie Austrii, Cypru, Chorwacji, Luksemburga, Portugalii, Rumunii i Zjednoczonego Królestwa do wyrażenia zgody, w interesie Unii Europejskiej, na przystąpienie Republiki Dominikańskiej do Konwencji haskiej z 1980 r. dotyczącej cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę;

2.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji, jak również rządom i parlamentom państw członkowskich oraz Stałemu Biuru Haskiej Konferencji Prawa Prywatnego Międzynarodowego.

(1) Opinia Trybunału Sprawiedliwości z dnia 14 października 2014 r., 1/13, ECLI:EU:C:2014:2303.

Rezolucja ustawodawcza Parlamentu Europejskiego z dnia 31 stycznia 2019 r. w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Rady upoważniającej Austrię do wyrażenia zgody, w interesie Unii Europejskiej, na przystąpienie Ekwadoru i Ukrainy do Konwencji haskiej z 1980 r. dotyczącej cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę (COM(2018)0527 – C8-0375/2018 – 2018/0277(NLE))

P8_TA(2019)0050 A8-0452/2018

(Konsultacja)

Parlament Europejski,

–  uwzględniając wniosek dotyczący decyzji Rady (COM(2018)0527),

–  uwzględniając art. 38 akapit czwarty Konwencji haskiej z 1980 r. dotyczącej cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę,

–  uwzględniając art. 81 ust. 3 oraz art. 218 ust. 6 akapit drugi lit. b) Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, na mocy których Rada skonsultowała się z Parlamentem (C8-0375/2018),

–  uwzględniając opinię Trybunału Sprawiedliwości(1) w sprawie wyłącznej kompetencji zewnętrznej Unii Europejskiej w odniesieniu do kwestii wyrażenia zgody na przystąpienie państwa trzeciego do Konwencji haskiej z 1980 r. dotyczącej cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę,

–  uwzględniając art. 78c i art. 108 ust. 8 Regulaminu,

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji Prawnej (A8-0452/2018),

1.  zatwierdza upoważnienie Austrii do wyrażenia zgody, w interesie Unii Europejskiej, na przystąpienie Ekwadoru i Ukrainy do Konwencji haskiej z 1980 r. dotyczącej cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę;

2.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji, jak również rządom i parlamentom państw członkowskich oraz Stałemu Biuru Haskiej Konferencji Prawa Prywatnego Międzynarodowego.

(1) Opinia Trybunału Sprawiedliwości z dnia 14 października 2014 r., 1/13, ECLI:EU:C:2014:2303.

Rezolucja ustawodawcza Parlamentu Europejskiego z dnia 31 stycznia 2019 r. w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Rady upoważniającej Austrię i Rumunię do wyrażenia zgody, w interesie Unii Europejskiej, na przystąpienie Hondurasu do Konwencji haskiej z 1980 r. dotyczącej cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę (COM(2018)0528 – C8-0377/2018 – 2018/0278(NLE))

P8_TA(2019)0051 A8-0457/2018

(Konsultacja)

Parlament Europejski,

–  uwzględniając wniosek dotyczący decyzji Rady (COM(2018)0528),

–  uwzględniając art. 38 akapit czwarty Konwencji haskiej z 1980 r. dotyczącej cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę,

–  uwzględniając art. 81 ust. 3 oraz art. 218 ust. 6 akapit drugi lit. b) Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, na mocy których Rada skonsultowała się z Parlamentem (C8-0377/2018),

–  uwzględniając opinię Trybunału Sprawiedliwości(1) w sprawie wyłącznej kompetencji zewnętrznej Unii Europejskiej w odniesieniu do kwestii wyrażenia zgody na przystąpienie państwa trzeciego do Konwencji haskiej z 1980 r. dotyczącej cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę,

–  uwzględniając art. 78c i art. 108 ust. 8 Regulaminu,

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji Prawnej (A8-0457/2018),

1.  zatwierdza upoważnienie Austrii i Rumunii do wyrażenia zgody, w interesie Unii Europejskiej, na przystąpienie Hondurasu do konwencji haskiej z 1980 r. dotyczącej cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę;

2.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji, jak również rządom i parlamentom państw członkowskich oraz Stałemu Biuru Haskiej Konferencji Prawa Prywatnego Międzynarodowego.

(1) Opinia Trybunału Sprawiedliwości z dnia 14 października 2014 r., 1/13, ECLI:EU:C:2014:2303.

Rezolucja ustawodawcza Parlamentu Europejskiego z dnia 31 stycznia 2019 r. w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Rady upoważniającej Austrię, Luksemburg i Rumunię do wyrażenia zgody, w interesie Unii Europejskiej, na przystąpienie Białorusi i Uzbekistanu do Konwencji haskiej z 1980 r. dotyczącej cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę (COM(2018)0530 – C8-0378/2018 – 2018/0279(NLE))

P8_TA(2019)0052 A8-0458/2018

(Konsultacja)

Parlament Europejski,

–  uwzględniając wniosek dotyczący decyzji Rady (COM(2018)0530),

–  uwzględniając art. 38 akapit czwarty Konwencji haskiej z 1980 r. dotyczącej cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę,

–  uwzględniając art. 81 ust. 3 oraz art. 218 ust. 6 akapit drugi lit. b) Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, na mocy których Rada skonsultowała się z Parlamentem (C8-0378/2018),

–  uwzględniając opinię Trybunału Sprawiedliwości(1) w sprawie wyłącznej kompetencji zewnętrznej Unii Europejskiej w odniesieniu do kwestii wyrażenia zgody na przystąpienie państwa trzeciego do Konwencji haskiej z 1980 r. dotyczącej cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę,

–  uwzględniając art. 78c i art. 108 ust. 8 Regulaminu,

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji Prawnej (A8-0458/2018),

1.  zatwierdza upoważnienie Austrii, Luksemburga i Rumunii do wyrażenia zgody, w interesie Unii Europejskiej, na przystąpienie Białorusi i Uzbekistanu do Konwencji haskiej z 1980 r. dotyczącej cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę;

2.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji, jak również rządom i parlamentom państw członkowskich oraz Stałemu Biuru Haskiej Konferencji Prawa Prywatnego Międzynarodowego.

(1) Opinia Trybunału Sprawiedliwości z dnia 14 października 2014 r., 1/13, ECLI:EU:C:2014:2303.

Rezolucja ustawodawcza Parlamentu Europejskiego z dnia 31 stycznia 2019 r. w sprawie projektu decyzji Rady w sprawie stowarzyszenia krajów i terytoriów zamorskich z Unią Europejską, w tym stosunków między Unią Europejską, z jednej strony, a Grenlandią i Królestwem Danii, z drugiej strony („decyzja o stowarzyszeniu zamorskim”) (COM(2018)0461 – C8-0379/2018 – 2018/0244(CNS))

P8_TA(2019)0053 A8-0480/2018

(Specjalna procedura ustawodawcza – konsultacja)

Parlament Europejski,

–  uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Radzie (COM(2018)0461),

–  uwzględniając art. 203 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, na mocy którego Rada skonsultowała się z Parlamentem (C8-0379/2018),

—  uwzględniając art. 78c Regulaminu,

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji Rozwoju (A8-0480/2018),

1.  zatwierdza po poprawkach wniosek Komisji;

2.  zwraca się do Komisji o odpowiednią zmianę jej wniosku, zgodnie z art. 293 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej;

3.  zwraca się do Rady o poinformowanie go, jeśli uzna ona za stosowne odejście od tekstu przyjętego przez Parlament;

4.  zwraca się do Rady o ponowne skonsultowanie się z Parlamentem, jeśli uzna ona za stosowne wprowadzenie znaczących zmian do wniosku Komisji;

5.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji oraz parlamentom narodowym.

Tekst proponowany przez Komisję   Poprawka Poprawka 1 Wniosek dotyczący decyzji Motyw 6 (6)  W nowej decyzji należy podkreślić specyfikę współpracy z Grenlandią, jak na przykład cel zachowania bliskich i trwałych związków między Unią, Grenlandią i Danią, uznanie geostrategicznego położenia Grenlandii, znaczenie dialogu politycznego między Grenlandią a Unią, istnienie umowy o partnerstwie w sprawie połowów między Unią a Grenlandią i potencjalna współpraca w kwestiach dotyczących Arktyki. Pozwoli ona stawić czoła globalnym wyzwaniom, umożliwiając opracowanie proaktywnego programu i realizację wspólnych interesów, w szczególności rosnącemu wpływowi zmiany klimatu na działalność człowieka i środowisko, transport morski, zasoby naturalne, w tym surowce i stada ryb, a także badania naukowe i innowacje. (6)  W nowej decyzji należy podkreślić specyfikę współpracy z Grenlandią. W 2003 r. Rada uzgodniła, że stosunki Unii z Grenlandią po 2006 r. będą polegać na kompleksowym partnerstwie na rzecz zrównoważonego rozwoju, obejmującym szczegółowe porozumienie w sprawie połowów wynegocjowane zgodnie z ogólnymi zasadami i regułami mającymi zastosowanie do tego rodzaju porozumień. Podobnie we wspólnej deklaracji Unii Europejskiej oraz rządu Grenlandii i rządu Danii w sprawie stosunków między Unią Europejską a Grenlandią, podpisanej w Brukseli 19 marca 2015 r., przypomniano o związkach historycznych, politycznych, gospodarczych i kulturowych między Unią a Grenlandią oraz podkreślono konieczność dalszego zacieśniania stosunków i współpracy zgodnie ze wspólnym interesem. Partnerstwo nawiązane na mocy niniejszej nowej decyzji powinno zatem służyć zachowaniu bliskich i trwałych związków między Unią, Grenlandią i Danią oraz pozwolić stawić czoła globalnym wyzwaniom dzięki opracowaniu dynamicznego programu działań i wskazywaniu wspólnych interesów. W decyzji należy podkreślić specyfikę współpracy z Grenlandią przez uznanie jej geostrategicznego położenia, a także odnotować znaczenie dialogu politycznego między Grenlandią a Unią, istnienie umowy o partnerstwie między Unią a Grenlandią w sektorze połowów i potencjalną współpracę w sprawach arktycznych. Należy w niej uwzględnić zwłaszcza rosnący wpływ zmiany klimatu na działalność człowieka i środowisko, transport morski, zasoby naturalne, w tym surowce i stada ryb, a także badania naukowe i innowacje. Poprawka 2 Wniosek dotyczący decyzji Motyw 16 (16)  Odzwierciedlając znaczenie przeciwdziałania zmianie klimatu zgodnie ze zobowiązaniami Unii na rzecz realizacji porozumienia paryskiego i celów zrównoważonego rozwoju Organizacji Narodów Zjednoczonych, program ten przyczyni się do włączenia działań w dziedzinie klimatu do głównego nurtu polityki Unii i do osiągnięcia celu ogólnego, w ramach którego wydatki na realizację celów klimatycznych w budżecie Unii mają sięgnąć 25 %. Oczekuje się, że w ramach działań objętych tym programem 20 % całkowitej puli środków finansowych programu przyczyni się do osiągnięcia celów klimatycznych. Stosowne działania zostaną określone podczas wdrażania programu i ponownie ocenione w ramach jego oceny śródokresowej i przeglądów. (16)  Odzwierciedlając znaczenie przeciwdziałania zmianie klimatu zgodnie z zobowiązaniami Unii na rzecz realizacji porozumienia paryskiego i celów zrównoważonego rozwoju Organizacji Narodów Zjednoczonych, program ten przyczyni się do włączenia działań w dziedzinie klimatu do głównego nurtu polityki Unii i do osiągnięcia celu ogólnego, zgodnie z którym wydatki z budżetu Unii na osiąganie celów klimatycznych mają sięgnąć 25 %. Oczekuje się, że w działaniach objętych tym programem 30 % całkowitej puli środków finansowych programu przyczyni się do osiągnięcia celów klimatycznych. Stosowne działania zostaną określone podczas wdrażania programu i ponownie ocenione w ramach jego oceny śródokresowej i przeglądów. Poprawka 3 Wniosek dotyczący decyzji Motyw 18 (18)  Unia i KTZ uznają specjalne znaczenie kształcenia i szkolenia zawodowego jako dźwigni zrównoważonego rozwoju KTZ. (18)  Unia i KTZ uznają specjalne znaczenie kształcenia i szkolenia zawodowego jako dźwigni zrównoważonego rozwoju KTZ, zwłaszcza na terytoriach o dość niskim ogólnym poziomie edukacji. Poprawka 4 Wniosek dotyczący decyzji Motyw 19 (19)  Stowarzyszenie Unii i KTZ powinno brać pod uwagę różnorodność i tożsamość kulturową KTZ i przyczyniać się do ich zachowania. (19)  Stowarzyszenie Unii i KTZ powinno brać pod uwagę różnorodność i tożsamość kulturową KTZ i przyczyniać się do ich zachowania. W stowarzyszeniu należy zatem przykładać szczególną wagę i przyczyniać się do wspierania i poszanowania praw rdzennych mieszkańców KTZ. Poprawka 5 Wniosek dotyczący decyzji Motyw 20 (20)  Współpraca w zakresie handlu i kwestii związanych z handlem między Unią a KTZ powinna przyczyniać się do osiągnięcia celu polegającego na zrównoważonym rozwoju gospodarczym, rozwoju społecznym i ochronie środowiska. (20)  Współpraca w zakresie handlu i kwestii związanych z handlem między Unią a KTZ powinna przyczyniać się do osiągnięcia celu polegającego na zrównoważonym rozwoju gospodarczym, rozwoju społecznym i ochronie środowiska, na wzór celów zrównoważonego rozwoju. Poprawka 6 Wniosek dotyczący decyzji Motyw 21 (21)  Niniejsza decyzja powinna przewidywać większą elastyczność reguł pochodzenia, w tym nowe możliwości kumulacji pochodzenia. Kumulacja powinna być możliwa nie tylko z KTZ i państwami będącymi stroną umów o partnerstwie gospodarczym, ale pod pewnymi warunkami obejmować również produkty pochodzące z krajów, z którymi Unia stosuje umowę o wolnym handlu, i, również zależnie od spełnienia określonych warunków, produkty wprowadzane do Unii bezkontyngentowo i bezcłowo w ramach ogólnego systemu preferencji taryfowych Unii. Warunki te są niezbędne, by zapobiec obchodzeniu przepisów handlowych i zapewnić właściwe funkcjonowanie przepisów dotyczących kumulacji. (21)  Niniejsza decyzja powinna przewidywać większą elastyczność reguł pochodzenia, w tym nowe możliwości kumulacji pochodzenia. Kumulacja powinna być możliwa nie tylko z KTZ i państwami będącymi stroną umów o partnerstwie gospodarczym, ale pod pewnymi warunkami obejmować również produkty pochodzące z krajów, z którymi Unia stosuje umowę o wolnym handlu, i, również zależnie od spełnienia określonych warunków, produkty wprowadzane do Unii bezkontyngentowo i bezcłowo w ramach ogólnego systemu preferencji taryfowych Unii. Warunki te są niezbędne, by powstała silniejsza unia handlowa, zdolna zapobiec obchodzeniu przepisów handlowych i zapewnić właściwe funkcjonowanie przepisów dotyczących kumulacji. Poprawka 7 Wniosek dotyczący decyzji Motyw 25 (25)  Współpraca między Unią a KTZ w obszarze usług finansowych powinna przyczyniać się do stworzenia bezpieczniejszego, solidniejszego i przejrzystszego systemu finansowego, który jest niezbędny do zwiększenia globalnej stabilności finansowej i stworzenia podstaw dla zrównoważonego wzrostu gospodarczego. Wysiłki w tym obszarze powinny skupiać się na dążeniu do osiągnięcia konwergencji z normami międzynarodowymi i zbliżenia ustawodawstwa KTZ do dorobku Unii w dziedzinie usług finansowych. Należy zwrócić odpowiednią uwagę na wzmacnianie zdolności administracyjnych władz KTZ, w tym w dziedzinie nadzoru. (25)  Współpraca między Unią a KTZ w obszarze usług finansowych powinna mieć na celu zwalczanie oszustw podatkowych, uchylania się od opodatkowania i unikania opodatkowania, aby przyczyniać się do stworzenia bezpieczniejszego, solidniejszego i przejrzystszego systemu finansowego, który jest niezbędny do zwiększenia globalnej stabilności finansowej i stworzenia podstaw dla zrównoważonego wzrostu gospodarczego. Wysiłki w tym obszarze powinny skupiać się na dążeniu do osiągnięcia konwergencji z normami międzynarodowymi i zbliżenia ustawodawstwa KTZ do dorobku Unii w dziedzinie usług finansowych. Należy zwrócić odpowiednią uwagę na wzmacnianie zdolności administracyjnych władz KTZ, w tym w dziedzinie nadzoru. Poprawka 8 Wniosek dotyczący decyzji Motyw 32 (32)  W niniejszej decyzji należy zawrzeć odesłanie, w stosownych przypadkach, do [rozporządzenia ISRWM] (Instrument Sąsiedztwa oraz Współpracy Międzynarodowej i Rozwojowej) do celów wdrożenia współpracy i tym samym zapewnienia spójności w zarządzaniu instrumentami. skreśla się Poprawka 9 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 1 – ustęp 1 1.  Niniejsza decyzja ustanawia stowarzyszenie krajów i terytoriów zamorskich (KTZ) z Unią („stowarzyszenie”), które stanowi partnerstwo oparte na art. 198 TFUE, mające na celu wsparcie zrównoważonego rozwoju KTZ oraz szerzenie wartości i standardów Unii na świecie. 1.  Niniejsza decyzja ustanawia stowarzyszenie krajów i terytoriów zamorskich (KTZ) z Unią („stowarzyszenie”), które stanowi partnerstwo oparte na art. 198 TFUE, mające na celu wsparcie zrównoważonego rozwoju KTZ oraz szerzenie wartości, zasad i standardów Unii na świecie. Poprawka 10 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 3 – ustęp 1 1.  Stowarzyszenie Unii z KTZ opiera się na celach, zasadach i wartościach podzielanych przez KTZ, państwa członkowskie, z którymi są one powiązane, oraz Unię. 1.  Stowarzyszenie Unii z KTZ opiera się na celach, zasadach i wartościach podzielanych przez KTZ, państwa członkowskie, z którymi są one powiązane, oraz Unię. Przyczynia się ono do osiągnięcia celów zrównoważonego rozwoju określonych w Agendzie na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030 oraz do wdrożenia porozumienia klimatycznego z Paryża. Poprawka 11 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 3 – ustęp 3 3.  Wprowadzając w życie niniejszą decyzję, partnerzy kierują się zasadami przejrzystości, pomocniczości i potrzebą efektywności i uwzględniają trzy filary zrównoważonego rozwoju KTZ: rozwój gospodarczy, rozwój społeczny i ochronę środowiska. 3.  Wprowadzając w życie niniejszą decyzję, partnerzy kierują się zasadami przejrzystości, pomocniczości i potrzebą efektywności, i uwzględniają trzy filary zrównoważonego rozwoju KTZ: rozwój gospodarczy, rozwój społeczny i kulturalny oraz ochronę środowiska. Poprawka 12 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 3 – ustęp 4 4.  Ogólnym celem niniejszej decyzji jest promowanie rozwoju gospodarczego i społecznego krajów i terytoriów zamorskich oraz ustanowienie ścisłych stosunków gospodarczych między nimi a Unią jako całością. Stowarzyszenie realizuje ten ogólny cel poprzez wzmacnianie konkurencyjności i odporności KTZ, zmniejszanie ich podatności na zagrożenia w dziedzinie gospodarki i środowiska oraz wspieranie współpracy między nimi a innymi partnerami. 4.  Zgodnie z art. 3 ust. 5 i art. 21 Traktatu o Unii Europejskiej oraz z art. 198 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej ogólnym celem niniejszej decyzji jest promowanie rozwoju gospodarczego i społecznego krajów i terytoriów zamorskich oraz ustanowienie ścisłych stosunków gospodarczych między nimi a Unią jako całością. Poprawka 13 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 3 – ustęp 5 – litera a a)  rozwijanie i wspieranie współpracy z KTZ; skreśla się Poprawka 14 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 3 – ustęp 5 – litera b b)  wspieranie Grenlandii i współpraca z nią podczas rozwiązywania głównych stojących przed nią wyzwań takich jak podnoszenie poziomu kształcenia i przyczynianie się do rozwoju zdolności organów administracji Grenlandii do formułowania i wdrażania polityki krajowej. b)  wspieranie KTZ w podejmowaniu poważnych wyzwań, przed jakimi stoją, w tym – w przypadku Grenlandii – w dziedzinie edukacji; Poprawka 15 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 3 – ustęp 5 – litera b a (nowa) ba)  poprawa odporności KTZ dzięki zmniejszeniu ich podatności na zagrożenia gospodarcze i środowiskowe; Poprawka 16 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 3 – ustęp 5 – litera b b (nowa) bb)  poprawa konkurencyjności KTZ, w tym standardów socjalnych; Poprawka 17 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 3 – ustęp 5 – litera b c (nowa) bc)  wspieranie współpracy KTZ z innymi partnerami. Poprawka 18 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 3 – ustęp 6 6.  Realizując te cele, stowarzyszenie szanuje podstawowe zasady wolności, demokracji, praw człowieka i podstawowych wolności, praworządności, dobrych rządów i zrównoważonego rozwoju, podzielane przez KTZ i państwa członkowskie, z którymi są one powiązane. 6.  Realizując te cele, stowarzyszenie szanuje podstawowe zasady demokracji, podejście oparte na prawie i obejmujące wszystkie prawa człowieka i podstawowe wolności, praworządność, dobre rządy i zrównoważony rozwój, podzielane przez KTZ i państwa członkowskie, z którymi są one powiązane. Dotyczy to również zasady niedyskryminacji ze względu na płeć, rasę, pochodzenie etniczne, wyznanie, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną oraz zasady równouprawnienia płci. Poprawka 19 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 4 – akapit 1 a (nowy) W procesie programowania i wdrażania, a zwłaszcza w przyjmowaniu wytycznych Komisja należycie uwzględnia ograniczone możliwości administracyjne i zasoby ludzkie KTZ. Poprawka 20 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 5 – ustęp 2 – litera a a)  dywersyfikacja gospodarcza KTZ, w tym ich dalsza integracja z gospodarkami światowymi i regionalnymi; w szczególnym przypadku Grenlandii – potrzeba podnoszenia umiejętności jej siły roboczej; a)  zrównoważona dywersyfikacja gospodarcza KTZ, w tym ich dalsza integracja z gospodarkami światowymi i regionalnymi; w szczególnym przypadku Grenlandii – potrzeba podnoszenia umiejętności jej siły roboczej; Poprawka 21 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 5 – ustęp 2– litera a a (nowa) aa)   wspieranie modelu socjalnego wysokiej jakości; Poprawka 22 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 5 – ustęp 2 – litera e e)  wspieranie działań zmniejszających ryzyko związane z klęskami żywiołowymi; e)  wspieranie działań zmniejszających ryzyko klęsk żywiołowych, z uwzględnieniem priorytetów określonych w „Ramach z Sendai dotyczących ograniczania ryzyka klęsk żywiołowych w latach 2015–2030”; Poprawka 23 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 5 – ustęp 2– litera h a (nowa) ha)  sprawy Karaibów i Pacyfiku. Poprawka 24 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 7 – ustęp 2 2.  W tym celu Unia i KTZ mogą prowadzić wymianę informacji i najlepszych praktyk lub ustanowić inne formy bliskiej współpracy i koordynacji z innymi partnerami w kontekście udziału KTZ w organizacjach regionalnych i międzynarodowych, w stosownych przypadkach w drodze umów międzynarodowych. 2.  W tym celu Unia i KTZ mogą prowadzić wymianę informacji i najlepszych praktyk lub ustanowić inne formy bliskiej współpracy i koordynacji z innymi partnerami w kontekście udziału KTZ w organizacjach regionalnych i międzynarodowych, w stosownych przypadkach w drodze umów międzynarodowych, aby przyczynić się do płynnej integracji KTZ z ich otoczeniem geograficznym. Poprawka 25 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 7 – ustęp 3 3.  Stowarzyszenie ma służyć wspieraniu współpracy między KTZ a innymi partnerami w dziedzinach współpracy określonych w częściach II i III niniejszej decyzji. W tym zakresie celem stowarzyszenia jest promowanie współpracy między KTZ a regionami najbardziej oddalonymi, o których mowa w art. 349 TFUE, sąsiadującymi z nimi państwami AKP i państwami i terytoriami nienależącymi do grupy państw AKP. Aby zrealizować ten cel, Unia usprawnia koordynację i synergię między odpowiednimi programami unijnymi. W stosownych przypadkach Unia stara się także włączać KTZ w prace swoich organów dialogu prowadzonego z sąsiadującymi państwami, zarówno państwami należącymi do grupy państw AKP, jak i państwami lub terytoriami nienależącymi do tej grupy, oraz z regionami najbardziej oddalonymi. 3.  Stowarzyszenie ma służyć wspieraniu współpracy między KTZ a innymi partnerami w dziedzinach współpracy określonych w częściach II i III niniejszej decyzji. W tym zakresie celem stowarzyszenia jest promowanie współpracy między KTZ a regionami najbardziej oddalonymi, o których mowa w art. 349 TFUE, sąsiadującymi z nimi państwami AKP i państwami i terytoriami nienależącymi do grupy państw AKP. Aby zrealizować ten cel, Unia usprawnia koordynację i synergię między odpowiednimi programami unijnymi. Unia włącza KTZ w prace swoich organów dialogu prowadzonego z sąsiadującymi państwami, zarówno państwami należącymi do grupy państw AKP, jak i państwami lub terytoriami nienależącymi do tej grupy, oraz z regionami najbardziej oddalonymi, w stosownych przypadkach proponując nadanie KTZ statusu obserwatora. Poprawka 26 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 7 – ustęp 4 – litera a a (nowa) aa)  zwiększanie zdolności KTZ do wpływania na przyjmowanie strategii regionalnych uwzględniających ich specyfikę, potencjał oraz perspektywę europejską, której są nośnikiem; Poprawka 27 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 9 – nagłówek Szczególne traktowanie Szczególne traktowanie odizolowanych KTZ Poprawka 28 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 9 a (nowy) Artykuł 9a Szczególne traktowanie najsłabiej rozwiniętych KTZ 1.  Stowarzyszenie uwzględnia różnorodność KTZ pod względem poziomu rozwoju oraz ich ograniczenia strukturalne. 2.  Wprowadza się szczególne traktowanie najsłabiej rozwiniętych KTZ. 3.  By umożliwić najsłabiej rozwiniętym KTZ nadrobienie zaległości w rozwoju oraz sprostanie ich stałym ograniczeniom strukturalnym, należycie uwzględnia się ich specyfikę przy ustalaniu wielkości pomocy finansowej i warunków jej przyznania. 4.  Za najsłabiej rozwinięte spośród KTZ uważa się Terytorium Wysp Wallis i Futuna. Poprawka 29 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 10 – ustęp 1 1.  Stowarzyszenie opiera się na szerokim dialogu i konsultacjach w kwestiach będących przedmiotem wspólnego zainteresowania między KTZ, państwami członkowskimi, z którymi są one powiązane, oraz Komisją i, w stosownych przypadkach, Europejskim Bankiem Inwestycyjnym (EBI). 1.  Stowarzyszenie opiera się na szerokim dialogu i konsultacjach w kwestiach będących przedmiotem wspólnego zainteresowania, między KTZ, państwami członkowskimi, z którymi są one powiązane, oraz Komisją i Parlamentem Europejskim, a także, w stosownych przypadkach, Europejskim Bankiem Inwestycyjnym (EBI). Poprawka 30 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 12 – nagłówek Obowiązki podmiotów pozarządowych Rola społeczeństwa obywatelskiego i podmiotów pozarządowych Poprawka 31 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 12 – ustęp 1 1.  Podmioty pozarządowe mogą odgrywać rolę w wymianie informacji i konsultacjach dotyczących współpracy, w szczególności tych, które dotyczą przygotowania i wdrażania pomocy, projektów lub programów, odnoszących się do współpracy. Mogą im być przekazywane uprawnienia do zarządzania finansami w ramach realizacji takich projektów lub programów na potrzeby wspierania lokalnych inicjatyw w zakresie rozwoju. 1.  Społeczeństwo obywatelskie, sektor prywatny i podmioty pozarządowe mogą odgrywać rolę w wymianie informacji i konsultacjach dotyczących współpracy, w szczególności tych, które dotyczą przygotowania i wdrażania pomocy, projektów lub programów odnoszących się do współpracy. Mogą im być przekazywane uprawnienia do zarządzania finansami w ramach realizacji takich projektów lub programów na potrzeby wspierania lokalnych inicjatyw w zakresie rozwoju. Poprawka 32 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 13 – ustęp 3 3.  Dialog umożliwia KTZ wzięcie pełnego udziału w realizacji stowarzyszenia. 3.  Dialog umożliwia KTZ wzięcie pełnego udziału w realizacji stowarzyszenia, a także w określaniu i wdrażaniu strategii regionalnych Unii na obszarach, na których znajdują się KTZ. Poprawka 33 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 13 – ustęp 4 4.  Dialog koncentruje się między innymi na szczególnych zagadnieniach politycznych stanowiących przedmiot wspólnego zainteresowania lub mających ogólne znaczenie dla osiągnięcia celów stowarzyszenia. 4.  Dialog koncentruje się między innymi na szczególnych zagadnieniach politycznych stanowiących przedmiot wspólnego zainteresowania lub mających ogólne znaczenie dla osiągnięcia zarówno celów stowarzyszenia, jak i celów zrównoważonego rozwoju. Poprawka 34 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 13 – ustęp 5 5.  Dialog z Grenlandią w szczególności stanowi podstawę szerokiej współpracy i dialogu w obszarach dotyczących m.in. energii elektrycznej, zmiany klimatu i środowiska, zasobów naturalnych, w tym surowców i stad ryb, transportu morskiego, badań naukowych i innowacji, a także arktycznego wymiaru tych kwestii. 5.  Dialog z Grenlandią stanowi w szczególności podstawę szerokiej współpracy i dialogu w obszarach dotyczących m.in. edukacji, energii elektrycznej, zmiany klimatu i środowiska, przyrody, zasobów naturalnych, w tym surowców i stad ryb, transportu morskiego, badań naukowych i innowacji, a także arktycznego wymiaru tych kwestii. Poprawka 35 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 13 – ustęp 5 a (nowy) 5a.  Dialog z KTZ regionu Karaibów służy w szczególności doskonaleniu europejskiej strategii dla Karaibów oraz współpracy w sprawach różnorodności biologicznej, zmiany klimatu, zrównoważonego gospodarowania zasobami, zapobiegania ryzyku klęsk żywiołowych i zarządzania tym ryzykiem, aspektów socjalnych, a także propagowaniu dobrych rządów, zwłaszcza w dziedzinie podatków i walki z przestępczością zorganizowaną. Poprawka 36 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 13 – ustęp 5 b (nowy) 5b.  Dialog z KTZ regionu Pacyfiku służy w szczególności określaniu i wdrażaniu ambitnej strategii europejskiej w regionie Pacyfiku dzięki większej obecności europejskiej na tym obszarze, a także współpracy, zwłaszcza w sprawach zrównoważonego zarządzania zasobami morskimi i lądowymi, zmiany klimatu, energii, środowiska i niebieskiej gospodarki. Poprawka 37 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 14 – ustęp 1 – litera a a)  forum dialogu KTZ-UE („Forum KTZ-UE”), które zbiera się corocznie w składzie władz KTZ, przedstawicieli państw członkowskich i Komisji. Posłowie do Parlamentu Europejskiego, przedstawiciele EBI oraz przedstawiciele regionów najbardziej oddalonych są w stosownych wypadkach włączani w prace Forum KTZ–UE; a)  forum dialogu politycznego KTZ-UE („Forum KTZ-UE”), które zbiera się corocznie w składzie władz KTZ, przedstawicieli państw członkowskich, Komisji, prezydencji Rady i Parlamentu Europejskiego; Stowarzyszenie KTZ (OCTA), przedstawiciele EBI, przedstawiciele regionów najbardziej oddalonych oraz przedstawiciele państw trzecich lub terytoriów sąsiadujących z KTZ są, w stosownych przypadkach, włączani w prace Forum KTZ-UE; Poprawka 38 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 14 – ustęp 1 – litera b b)  Komisja, KTZ i państwa członkowskie, z którymi są one powiązane, prowadzą regularne konsultacje trójstronne. Konsultacje te są organizowane co najmniej trzy razy do roku, z inicjatywy Komisji lub na wniosek KTZ i państw członkowskich, z którymi są one powiązane; b)  Komisja, KTZ i państwa członkowskie, z którymi są one powiązane, prowadzą regularne konsultacje trójstronne; konsultacje te są organizowane co najmniej cztery razy do roku, z inicjatywy Komisji lub na wniosek KTZ i państw członkowskich, z którymi są one powiązane; Poprawka 39 Wniosek dotyczący decyzji Część II – rozdział 1 – tytuł KWESTIE ŚRODOWISKA, ZMIANA KLIMATU, OCEANY I ZMNIEJSZANIE RYZYKA ZWIĄZANEGO Z KLĘSKAMI ŻYWIOŁOWYMI KWESTIE ŚRODOWISKA, ZMIANA KLIMATU, OCEANY I ZMNIEJSZANIE RYZYKA KLĘSK ŻYWIOŁOWYCH Poprawka 40 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 15 – akapit 1 – wprowadzenie W ramach stowarzyszenia współpraca w dziedzinie środowiska, zmiany klimatu i zmniejszania ryzyka związanego z klęskami żywiołowymi może dotyczyć: W ramach stowarzyszenia współpraca w dziedzinie środowiska, zmiany klimatu, zmniejszania ryzyka klęsk żywiołowych i poprawy odporności może dotyczyć: Poprawka 41 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 15 – akapit 1 – litera c c)  promowania zrównoważonego wykorzystania zasobów i efektywnego gospodarowania nimi, a także zachęcania do przerwania powiązania wzrostu gospodarczego z degradacją środowiska; oraz c)  promowania zrównoważonego wykorzystania zasobów i efektywnego gospodarowania nimi z myślą o przejściu na gospodarkę niskoemisyjną z wykorzystaniem strategii sprawiedliwej transformacji; oraz Poprawka 42 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 16 – akapit 1 – litera e a (nowa) ea)   rozwiązywania problemów związanych z degradacją gruntów, zwłaszcza podnoszenia się poziomu mórz i skażenia gleby. Poprawka 43 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 17 – akapit 1 W ramach stowarzyszenia współpraca w dziedzinie zrównoważonej gospodarki leśnej może dotyczyć promowania ochrony lasów i zrównoważonego gospodarowania nimi, w tym ich roli w ochronie środowiska przed erozją, zwalczania pustynnienia, zalesiania oraz kontroli wywozu drewna. W ramach stowarzyszenia współpraca w dziedzinie zrównoważonej gospodarki leśnej może dotyczyć promowania ochrony lasów i zrównoważonego gospodarowania nimi, w tym ich roli w ochronie środowiska przed erozją, przeciwdziałania pustynnieniu, zalesiania oraz kontroli wywozu drewna i zwalczania nielegalnego wyrębu. Poprawka 44 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 18 – akapit 1 – litera b b)  połączenia działalności gospodarczej i społecznej w dziedzinach takich jak rybołówstwo i akwakultura, turystyka, transport morski i rolnictwo z potencjałem stref morskich i przybrzeżnych w zakresie energii ze źródeł odnawialnych oraz surowców, z uwzględnieniem skutków zmiany klimatu oraz działalności człowieka. b)  połączenia działalności gospodarczej i społecznej w dziedzinach takich jak rybołówstwo i akwakultura, turystyka, transport morski i zrównoważone rolnictwo z potencjałem stref morskich i przybrzeżnych w zakresie energii ze źródeł odnawialnych oraz surowców, z uwzględnieniem skutków zmiany klimatu oraz działalności człowieka. Poprawka 45 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 23 – akapit 1 – litera c c)  rozwój oraz wzmocnienie ochrony środowiska; c)  rozwój oraz wzmocnienie praw człowieka oraz zabezpieczenia socjalnego i ochrony środowiska; Poprawka 46 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 24 – akapit 1 – litera b b)  wspomaganie wysiłków krajów partnerskich mających na celu wypełnienie ciążących na nich zobowiązań w zakresie zmiany klimatu zgodnie z porozumieniem klimatycznym z Paryża; b)  wspomaganie wysiłków krajów partnerskich mających na celu wypełnienie ciążących na nich zobowiązań w zakresie zmiany klimatu zgodnie z porozumieniem klimatycznym z Paryża oraz z celami zrównoważonego rozwoju; Poprawka 47 Wniosek dotyczący decyzji Część II – rozdział 4 – tytuł MŁODZIEŻ, EDUKACJA, SZKOLENIA, ZDROWIE, ZATRUDNIENIE, ZABEZPIECZENIE SPOŁECZNE, BEZPIECZEŃSTWO ŻYWNOŚCI I BEZPIECZEŃSTWO ŻYWNOŚCIOWE MŁODZIEŻ, KOBIETY, EDUKACJA, SZKOLENIA, ZDROWIE, ZATRUDNIENIE, ZABEZPIECZENIE SPOŁECZNE, BEZPIECZEŃSTWO ŻYWNOŚCI I BEZPIECZEŃSTWO ŻYWNOŚCIOWE Poprawka 48 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 32 – ustęp 2 a (nowy) 2a.  Unia i KTZ współpracują, by zapewnić czynny udział młodych ludzi w rynku pracy w celu zwalczania bezrobocia wśród młodzieży. Poprawka 49 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 32 a (nowy) Artykuł 32a Równouprawnienie kobiet i mężczyzn 1.  Unia wspiera równe i sprawiedliwe traktowanie kobiet i mężczyzn w KTZ, jak również wzmocnienie pozycji kobiet oraz równe szanse polityczne i gospodarcze dla kobiet. 2.  Stowarzyszenie zmierza do ochrony praw kobiet i dziewcząt, szczególnie przed wszelkimi formami przemocy. 3.  Celem stowarzyszenia jest również wspieranie wzmocnienia pozycji kobiet, szczególnie w roli podmiotów uczestniczących w zrównoważonym rozwoju oraz aktywnych w środowisku gospodarczym i finansowym. Wszystkie inicjatywy uwzględniają problematykę płci. Poprawka 50 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 33 – ustęp 1 – litera b b)  wspieranie KTZ w opracowywaniu i wdrażaniu polityki edukacyjnej i polityki w zakresie szkolenia zawodowego. b)  wspieranie KTZ w opracowywaniu i wdrażaniu polityki edukacyjnej i polityki w zakresie szkolenia zawodowego oraz Poprawka 51 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 33 – ustęp 1 – litera b a (nowa) ba)   wspieranie udziału KTZ w programie Erasmus+ oraz dostępu KTZ do tego programu przez wspieranie i zwiększanie mobilności potencjalnych uczestników programu pochodzących z KTZ i udających się do KTZ. Poprawka 52 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 38 – nagłówek Przedstawienia artystyczne Sztuki piękne Poprawka 53 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 38 – akapit 1 – wprowadzenie W ramach stowarzyszenia współpraca w dziedzinie przedstawień artystycznych może dotyczyć: W ramach stowarzyszenia współpraca w dziedzinie sztuk pięknych może dotyczyć: Poprawka 54 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 38 – akapit 1 – litera a a)  ułatwiania intensywniejszych kontaktów pomiędzy osobami uczestniczącymi w przedstawieniach artystycznych, poprzez wymianę pracowników z branży i szkolenia, w tym uczestnictwo w przesłuchaniach, rozwój i propagowanie tworzenia sieci kontaktów; a)  ułatwiania intensywniejszych kontaktów między osobami uprawiającymi sztuki piękne, przez wymianę pracowników z branży i szkolenia, w tym uczestnictwo w przesłuchaniach, rozwój i propagowanie tworzenia sieci kontaktów dzięki odpowiedniemu wsparciu finansowemu; Poprawka 55 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 38 – akapit 1 – litera a a (nowa) aa)  promowania w Unii produkcji artystycznych z KTZ; Poprawka 56 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 39 – akapit 1 – wprowadzenie W ramach stowarzyszenia współpraca w dziedzinie materialnego i niematerialnego dziedzictwa kulturowego i zabytków historycznych ma na celu umożliwienie wymiany wiedzy i najlepszych praktyk poprzez: W ramach stowarzyszenia współpraca w dziedzinie materialnego i niematerialnego dziedzictwa kulturowego i zabytków historycznych ma na celu umożliwienie wymiany wiedzy i najlepszych praktyk oraz zrównoważoną waloryzację obiektów przez: Poprawka 57 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 39 – akapit 1 – litera d a (nowa) da)  wzbogacanie wiedzy oraz ochronę i eksponowanie materialnego i niematerialnego dziedzictwa kulturowego KTZ; Poprawka 58 Wniosek dotyczący decyzji Część II – rozdział 6 – tytuł WALKA Z PRZESTĘPCZOŚCIĄ ZORGANIZOWANĄ PROPAGOWANIE PRAWORZĄDNOŚCI Poprawka 59 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł -40 a (nowy) Artykuł 40a Propagowanie praworządności 1.  Stowarzyszenie ma na celu propagowanie zasad demokracji, praworządności oraz poszanowania praw człowieka i podstawowych wolności, na których się opiera, przez dialog i współpracę między Unią a KTZ. 2.  KTZ jako wysunięte przyczółki Unii odgrywają pierwszoplanową rolę w szerzeniu wartości i zasad Unii Europejskiej w odpowiednich regionach. Poprawka 60 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 41 – nagłówek Walka z przestępczością zorganizowaną, handlem ludźmi, niegodziwym traktowaniem dzieci w celach seksualnych i ich seksualnym wykorzystywaniem, terroryzmem i korupcją Walka z przestępczością zorganizowaną, handlem ludźmi, niegodziwym traktowaniem dzieci w celach seksualnych i ich seksualnym wykorzystywaniem, terroryzmem i korupcją oraz zapobieganie tym zjawiskom Poprawka 61 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 41 – ustęp 1 – wprowadzenie 1.  W ramach stowarzyszenia współpraca w dziedzinie przestępczości zorganizowanej może obejmować: 1.  W ramach stowarzyszenia współpraca w dziedzinie przestępczości zorganizowanej i zapobiegania jej może obejmować: Poprawka 62 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 42 a (nowy) Artykuł 42a Negocjowanie umów handlowych z państwami trzecimi Jeżeli negocjacje z państwami trzecimi dotyczące handlu lub rybołówstwa poważnie zagrażają integracji regionalnej lub wrażliwym sektorom w KTZ, Komisja wykonuje ocenę skutków z uwzględnieniem łącznego wpływu umów handlowych na gospodarkę KTZ. Po przeprowadzeniu oceny Komisja przekazuje jej wyniki Parlamentowi Europejskiemu, Radzie oraz organom rządowym i samorządom KTZ przed zawarciem danych umów międzynarodowych. Poprawka 63 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 53 – ustęp 2 2.  Współpraca związana z handlem ma na celu wspieranie ostatecznych celów Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu (UNFCCC) oraz wdrażanie porozumienia paryskiego. Może ona również rozciągać się na współpracę w zakresie innych wielostronnych umów środowiskowych powiązanych z handlem, np. konwencji o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami. 2.  Współpraca związana z handlem ma na celu wspieranie ostatecznych celów Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu (UNFCCC) oraz wdrażanie porozumienia paryskiego i celów zrównoważonego rozwoju. Może ona również rozciągać się na współpracę w zakresie innych wielostronnych umów środowiskowych powiązanych z handlem, np. konwencji o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem. Poprawka 64 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 59 – akapit 1 – ustęp 4 4.  pomocy przyznawanej z zasobów państwowych przez KTZ, która to pomoc zakłóca lub grozi zakłóceniem konkurencji przez sprzyjanie niektórym przedsiębiorstwom w zakresie, w jakim ma to niekorzystny wpływ na handel lub inwestycje. skreśla się Poprawka 65 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 70 – akapit 1 Unia oraz KTZ dokładają wszelkich starań, aby zapewnić wdrażanie i stosowanie na swoim terytorium ustalonych na szczeblu międzynarodowym norm dotyczących regulacji sektora usług finansowych i nadzoru nad tym sektorem oraz przeciwdziałania unikaniu zobowiązań podatkowych i uchylaniu się od opodatkowania. Takie normy międzynarodowe to m.in. „Podstawowe zasady efektywnego nadzoru bankowego” komitetu bazylejskiego, „Podstawowe zasady ubezpieczeń” Międzynarodowego Stowarzyszenia Organów Nadzoru Ubezpieczeniowego, „Cele i zasady regulacji papierów wartościowych” Międzynarodowej Organizacji Komisji Papierów Wartościowych, „Umowa o wymianie informacji w sprawach podatkowych” OECD, „Deklaracja w sprawie przejrzystości i wymiany informacji w sprawach podatkowych” przyjęta w ramach G-20, „Kluczowe atrybuty skutecznych systemów restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji instytucji finansowych” Rady Stabilności Finansowej. Unia oraz KTZ dokładają wszelkich starań, aby zapewnić wdrażanie i stosowanie na swoim terytorium ustalonych na szczeblu międzynarodowym norm dotyczących regulacji sektora usług finansowych i nadzoru nad tym sektorem oraz przeciwdziałania oszustwom podatkowym, unikaniu opodatkowania i uchylaniu się od opodatkowania. Takie normy międzynarodowe to m.in. „Podstawowe zasady efektywnego nadzoru bankowego” komitetu bazylejskiego, „Podstawowe zasady ubezpieczeń” Międzynarodowego Stowarzyszenia Organów Nadzoru Ubezpieczeniowego, „Cele i zasady regulacji papierów wartościowych” Międzynarodowej Organizacji Komisji Papierów Wartościowych, „Umowa o wymianie informacji w sprawach podatkowych” OECD, „Deklaracja w sprawie przejrzystości i wymiany informacji w sprawach podatkowych” przyjęta w ramach G-20, „Kluczowe atrybuty skutecznych systemów restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji instytucji finansowych” Rady Stabilności Finansowej, czy też Konwencja Narodów Zjednoczonych przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej i protokoły do tej konwencji. Poprawka 66 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 72 – akapit 1 – litera a a)  odpowiednich środków finansowych i odpowiedniej pomocy technicznej w celu wzmocnienia zdolności KTZ do opracowywania i realizacji ram strategicznych i regulacyjnych; a)  odpowiednich środków finansowych i odpowiedniej pomocy technicznej przyznanych na mocy niniejszej decyzji w celu wzmocnienia zdolności KTZ do opracowywania i realizacji ram strategicznych i regulacyjnych; Poprawka 67 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 72 – akapit 1 – litera b b)  długoterminowego finansowania w celu wspierania wzrostu sektora prywatnego; b)  długoterminowego finansowania przyznanego na mocy niniejszej decyzji w celu wspierania wzrostu sektora prywatnego; Poprawka 68 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 72 – akapit 1 – litera c c)  w stosownych przypadkach inne unijne programy mogą przyczyniać się do działań ustanowionych na podstawie niniejszej decyzji, pod warunkiem że wkład z obu programów nie pokrywa tych samych kosztów. Niniejsza decyzja może również wnieść wkład we wdrażanie środków ustanowionych na podstawie innych programów unijnych, pod warunkiem że wkład z obu programów nie pokrywa tych samych kosztów. W takich przypadkach w programie prac obejmującym te działania określa się, który zestaw przepisów ma zastosowanie. c)  dodatkowego finansowania z innych unijnych programów, umożliwiającego przyczynianie się do działań ustanowionych na podstawie niniejszej decyzji, pod warunkiem że wkład z obu programów nie pokrywa tych samych kosztów; w takich przypadkach w programie prac obejmującym te działania określa się, który zestaw przepisów ma zastosowanie. Poprawka 69 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 72– akapit 1 a (nowy) Niniejsza decyzja może również przyczyniać się do wdrażania środków przewidzianych w innych programach unijnych, pod warunkiem że wkład z obu programów nie pokrywa tych samych kosztów. W takich przypadkach w programie prac obejmującym te działania określa się, który zestaw przepisów ma zastosowanie. Poprawka 70 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 73 – ustęp 1 1.  Pula środków finansowych na realizację programu na okres 2021–2027 wynosi 500 000 000 EUR w cenach bieżących. 1.  Pula środków finansowych na realizację programu na okres 2021–2027 wynosi 669 000 000 EUR w cenach bieżących. Poprawka 71 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 74 – akapit 1 – litera a a)  „pomoc podlegająca programowaniu” oznacza bezzwrotną pomoc przyznawaną KTZ w celu sfinansowania terytorialnych, regionalnych i wewnątrzregionalnych strategii i priorytetów ustanowionych w dokumentach programowych; a)  „pomoc podlegająca programowaniu” oznacza bezzwrotną pomoc przyznawaną KTZ w celu sfinansowania terytorialnych, regionalnych i wewnątrzregionalnych strategii i priorytetów, w stosownych przypadkach ustanowionych w dokumentach programowych; Poprawka 72 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 74 – akapit 1 – litera g g)  „przydział wewnątrzregionalny” oznacza kwotę – w ramach przydziału regionalnego – przyznaną na pomoc podlegającą programowaniu w celu finansowania wewnątrzregionalnych strategii współpracy i priorytetów obejmujących co najmniej jeden KTZ i co najmniej jeden region najbardziej oddalony, o którym mowa w art. 349 TFUE, co najmniej jedno państwo AKP lub co najmniej jedno państwo lub terytorium nienależące do grupy AKP. g)  „przydział wewnątrzregionalny” oznacza kwotę – w ramach przydziału regionalnego – przyznaną na pomoc podlegającą programowaniu w celu finansowania wewnątrzregionalnych strategii współpracy i priorytetów obejmujących podmioty, o których mowa w art. 82 niniejszej decyzji. Poprawka 73 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 74 a (nowy) Artykuł 74a Zasady ogólne Z zastrzeżeniem przepisów szczególnych niniejszej decyzji pomoc finansową Unii wdraża się zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/10461a („rozporządzenie finansowe”) oraz z celami i zasadami niniejszej decyzji. ___________________ 1a Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 z dnia 18 lipca 2018 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii, zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1296/2013, (UE) nr 1301/2013, (UE) nr 1303/2013, (UE) nr 1304/2013, (UE) nr 1309/2013, (UE) nr 1316/2013, (UE) nr 223/2014 i (UE) nr 283/2014 oraz decyzję nr 541/2014/UE, a także uchylające rozporządzenie (UE, Euratom) nr 966/2012 (Dz.U. L 193 z 30.7.2018, s. 1). Poprawka 74 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 75 – ustęp 3 – litera a a)  jest udzielana z należytym uwzględnieniem geograficznych, społecznych i kulturowych cech KTZ, a także ich szczególnego potencjału; a)  jest udzielana z należytym uwzględnieniem demograficznych, geograficznych, ekonomicznych i finansowych, środowiskowych, społecznych i kulturowych cech poszczególnych KTZ, a także ich szczególnego potencjału; Poprawka 75 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 75 – ustęp 4 a (nowy) 4a.  Finansowanie unijne może przybrać postać jednego z rodzajów finansowania przewidzianych w rozporządzeniu finansowym, w szczególności: a)  dotacji; b)  zamówień na usługi, dostawy lub roboty budowlane; c)  pomocy budżetowej; d)  wpłat na rzecz funduszy powierniczych utworzonych przez Komisję, zgodnie z art. 234 rozporządzenia finansowego; e)  instrumentów finansowych; f)  gwarancji budżetowych; g)  działań łączonych; h)  pomocy finansowej; i)  ekspertów zewnętrznych otrzymujących wynagrodzenie. W przypadku pomocy podlegającej programowaniu unijna pomoc finansowa przybiera głównie formę pomocy budżetowej dla KTZ. Zgodnie z rozporządzeniem finansowym unijna pomoc finansowa może również przybrać postać wpłat do funduszy międzynarodowych, regionalnych lub krajowych, np. funduszy utworzonych lub zarządzanych przez EBI, państwa członkowskie lub kraje i regiony partnerskie lub organizacje międzynarodowe, by przyciągnąć współfinansowanie od większej liczby darczyńców, lub do funduszy utworzonych przez co najmniej jednego darczyńcę w celu wspólnej realizacji projektów. Komisja wdraża unijną pomoc finansową zgodnie z przepisami rozporządzenia finansowego, bezpośrednio z wykorzystaniem służb Komisji, delegatur Unii i agencji wykonawczych, w trybie zarządzania dzielonego z państwami członkowskimi lub też pośrednio, przez powierzenie zadania wykonania budżetu podmiotom wymienionym w rozporządzeniu finansowym. Podmioty te zapewniają spójność z polityką zewnętrzną Unii i mogą powierzyć zadania związane z wykonaniem budżetu innym podmiotom na warunkach odpowiadających warunkom mającym zastosowanie do Komisji. Finansowane działania mogą być realizowane w drodze współfinansowania równoległego lub wspólnego. W przypadku współfinansowania równoległego dane działanie jest dzielone na kilka jednoznacznie określonych podprojektów, a każdy z nich jest finansowany przez poszczególnych partnerów współfinansujących, w sposób umożliwiający określenie ostatecznego przeznaczenia finansowania. W przypadku współfinansowania wspólnego łączne koszty działania dzieli się między partnerów współfinansujących, a zasoby trafiają do jednej puli, tak że nie można określić źródła finansowania poszczególnych zadań realizowanych w ramach danego działania. W takich przypadkach publikowanie ex post umów o udzielenie dotacji i zamówień publicznych, przewidziane w art. 38 rozporządzenia finansowego, odbywa się, w stosownych przypadkach, zgodnie z zasadami podmiotów, którym powierzono wdrażanie. Finansowanie unijne nie generuje szczególnych podatków, ceł ani opłat i nie stwarza obowiązku ich pobierania. Poprawka 76 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 75 a (nowy) Artykuł 75a Przeniesienia, roczne raty, środki na zobowiązania, spłaty i przychody wygenerowane przez instrumenty finansowe 1.  W uzupełnieniu do przepisów art. 12 ust. 2 rozporządzenia finansowego środki na zobowiązania i na płatności z tytułu niniejszej decyzji są automatycznie przenoszone i można je wykorzystać do 31 grudnia kolejnego roku budżetowego. Przeniesione kwoty wykorzystuje się w kolejnym roku budżetowym w pierwszej kolejności. Komisja informuje Parlament Europejski i Radę o środkach na zobowiązania przeniesionych zgodnie z art. 12 ust. 6 rozporządzenia finansowego. 2.  Oprócz zasad określonych w art. 15 rozporządzenia finansowego, dotyczących środków udostępnianych ponownie, środki na zobowiązania odpowiadające kwocie środków umorzonych w związku z niezrealizowaniem lub częściowym zrealizowaniem działania wynikającego z niniejszej decyzji są uzupełniane ponownie w pierwotnej linii budżetowej. Do celów niniejszej decyzji odesłania do art. 15 rozporządzenia finansowego w art. 12 ust. 1 lit. b) rozporządzenia ustanawiającego wieloletnie ramy finansowe należy rozumieć jako obejmujące odesłanie do niniejszego ustępu. 3.  Zobowiązania budżetowe z tytułu działań, których realizacja trwa dłużej niż jeden rok budżetowy, można rozłożyć na kilka rocznych rat na poszczególne lata budżetowe, zgodnie art. 112 ust. 2 rozporządzenia finansowego. Do tych wieloletnich działań nie ma zastosowania art. 114 ust. 2 akapit trzeci rozporządzenia finansowego. Komisja automatycznie umarza każdą część zobowiązania budżetowego dla danego działania, której do 31 grudnia piątego roku następującego po roku, w którym zaciągnięto zobowiązanie budżetowe, nie wykorzystano na płatności zaliczkowe lub płatności okresowe lub w odniesieniu do której nie przedstawiono żadnej poświadczonej deklaracji wydatków ani żadnego wniosku o płatność. Ust. 2 niniejszego artykułu stosuje się również do rocznych rat. Poprawka 77 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 76 – akapit 1 – litera b b)  rozwój instytucjonalny, budowanie zdolności oraz integrację aspektów środowiskowych; b)  rozwój instytucjonalny, budowanie zdolności oraz integrację aspektów środowiskowych, aspektów płci i dobrego sprawowania rządów; Poprawka 78 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 77 – ustęp 2 2.  Unia wspiera wysiłki KTZ na rzecz opracowywania wiarygodnych danych statystycznych dotyczących tych obszarów. 2.  Unia wspiera wysiłki KTZ na rzecz opracowywania wiarygodnych i publicznie dostępnych danych statystycznych dotyczących tych obszarów. Poprawka 79 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 77 – ustęp 3 3.  Unia może wspierać KTZ w ich wysiłkach na rzecz poprawy porównywalności ich wskaźników makroekonomicznych. 3.  Unia może wspierać KTZ w wysiłkach na rzecz poprawy porównywalności ich wskaźników makroekonomicznych, zwłaszcza przez ułatwianie analiz PKB KTZ według parytetu siły nabywczej, jeżeli wskaźnik ten jest dostępny. Poprawka 80 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 78 – ustęp 1 1.  Z inicjatywy Komisji unijne finansowanie może obejmować wydatki pomocnicze na wdrożenie decyzji i realizację jej celów, w tym na wsparcie administracyjne związane z przygotowaniem, działaniami następczymi, monitorowaniem, kontrolą oraz działaniami w zakresie audytu i oceny niezbędnymi do wdrożenia, a także wydatki na centrale i delegatury Unii na wsparcie administracyjne potrzebne dla programu oraz do zarządzania operacjami finansowanymi w ramach niniejszej decyzji, w tym działalnością informacyjną i komunikacyjną oraz systemami informatycznymi dla przedsiębiorstw. 1.  Z inicjatywy Komisji unijne finansowanie może obejmować wydatki pomocnicze na wdrożenie decyzji i realizację jej celów, w tym na wsparcie administracyjne związane z przygotowaniem, działaniami następczymi, monitorowaniem, kontrolą oraz działaniami w zakresie audytu i oceny niezbędnymi do wdrożenia. Poprawka 81 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 79 Artykuł 79 skreśla się Zasady ogólne O ile w niniejszej decyzji nie określono inaczej, pomoc finansową Unii wdraża się zgodnie z celami i zasadami niniejszej decyzji, rozporządzeniem finansowym oraz [rozporządzeniem ISWMR], w szczególności z tytułem II rozdział I z wyjątkiem art. 13, art. 14 ust. 1 i 4 i art. 15, rozdział III z wyjątkiem art. 21 ust. 1, art. 21 ust. 2 lit. a) i b) i art. 21 ust. 3, oraz rozdział V z wyjątkiem art. 31 ust. 1, 4, 6, 9 i art. 32 ust. 3. Procedury określonej w art. 80 niniejszej decyzji nie stosuje się w przypadkach, o których mowa w art. 21 ust. 2 lit. c) [rozporządzenia ISWMR]. Poprawka 82 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 79 a (nowy) Artykuł 79a Przyjmowanie dokumentów programowych 1.  W ramach partnerstwa między UE a KTZ władze KTZ są odpowiedzialne za opracowanie i przyjęcie polityki sektorowej w głównych obszarach współpracy, o których mowa w części II niniejszej decyzji, i zapewniają właściwe działania następcze. Na tej podstawie każdy KTZ przygotowuje i przedkłada dokument programowy dotyczący zrównoważonego rozwoju danego terytorium. Dokument programowy określa spójne ramy współpracy między Unią a danym KTZ, zgodne z przedmiotem i zakresem stosowania, celami, zasadami i politykami Unii Europejskiej. Każdy dokument programowy zawiera: –  krótką prezentację sytuacji politycznej, gospodarczej, społecznej, kulturalnej i środowiskowej danego KTZ; –  krótki opis strategii zrównoważonego rozwoju tego KTZ (Agenda na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030), ze wskazaniem jego priorytetów i sposobu, w jaki zamierza on przyczynić się do osiągnięcia celów zrównoważonego rozwoju; –  obszary priorytetowe wybrane do finansowania unijnego; –  cele szczegółowe; –  spodziewane wyniki; –  jasne i szczegółowe wskaźniki skuteczności działania; –  orientacyjne przydziały finansowe, zarówno ogólne, jak i według obszarów priorytetowych; –  orientacyjny harmonogram. 2.  W dokumencie programowym wykorzystuje się zdobyte doświadczenie i dobre praktyki oraz wyniki konsultacji i dialogu ze społeczeństwem obywatelskim, samorządami i innymi podmiotami, by zapewnić ich wystarczające zaangażowanie oraz późniejszą akceptację indykatywnego dokumentu programowego. 3.  Projekt dokumentu programowego jest przedmiotem wymiany poglądów między władzami danego KTZ, państwem członkowskim, z którym dany KTZ jest powiązany, i Komisją. Władze KTZ są odpowiedzialne za ostateczną redakcję dokumentu programowego. Komisja określa w wytycznych tryb programowania dla KTZ, by umożliwić szybkie zatwierdzanie dokumentów programowych. 4.  Komisja ocenia dokument programowy w ostatecznej redakcji, by stwierdzić, czy jest on spójny z celami niniejszej decyzji i odnośnymi politykami Unii oraz czy zawiera wszystkie elementy wymagane do przyjęcia corocznej decyzji w sprawie finansowania. Do celów tej oceny władze KTZ przedstawiają wszystkie niezbędne informacje, zwłaszcza wyniki ewentualnych studiów wykonalności. 5.  Dokument programowy zatwierdza się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 88 ust. 5 niniejszej decyzji. Procedura ta ma zastosowanie również do istotnych przeglądów, których skutkiem jest znaczna zmiana strategii lub programowania. Procedura sprawdzająca nie ma zastosowania do innych niż istotne zmian w indykatywnym dokumencie programowym, wprowadzających poprawki techniczne, przesunięcia środków finansowych w obrębie orientacyjnego przydziału na dany obszar priorytetowy, zwiększenie lub zmniejszenie początkowego orientacyjnego przydziału o mniej niż 20 %, pod warunkiem że te zmiany nie wpływają na obszary priorytetowe i cele ustalone w indykatywnym dokumencie programowym. Komisja informuje Parlament Europejski i Radę o takich innych niż istotne zmianach w terminie jednego miesiąca od przyjęcia danej decyzji. Poprawka 83 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 79 b (nowy) Artykuł 79b Plany działania i środki 1.  Komisja przyjmuje roczne lub wieloletnie plany działania lub środki. Mogą to być środki indywidualne, środki specjalne, środki wspierające lub nadzwyczajne środki pomocy. Plany działania i środki zawierają dokładne wskazanie – dla poszczególnych działań – wyznaczonych celów, oczekiwanych wyników i głównych rodzajów działalności, trybu wdrażania, budżetu i wszelkich powiązanych wydatków na wsparcie. 2.  Podstawą planów działania są dokumenty programowe. 3.  Plany działania i środki przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 88 ust. 5 niniejszej decyzji. Nie jest konieczne stosowanie procedury, o której mowa w ust. 1, do: a)  planów działania, środków indywidualnych i środków wspierających, w przypadku których finansowanie unijne nie przekracza kwoty 10 000 000 EUR; b)  zmian technicznych, pod warunkiem że nie wpływają one zasadniczo na cele danego planu działania lub środka, w szczególności: (i)  zmiany trybu wdrażania; (ii)  realokacji środków finansowych między działaniami zapisanymi w tym samym planie działania; (iii)  zwiększenia lub zmniejszenia budżetu planów działania i środków o nie więcej niż 20 % pierwotnego budżetu i nie więcej niż 10 000 000 EUR. W przypadku planów działania i środków wieloletnich progi, o których mowa w ust. 3 lit. a), i ust. 3 lit. b) ppkt (iii), stosuje się do poszczególnych lat. Plany działania i środki przyjęte zgodnie z niniejszym ustępem, z wyjątkiem nadzwyczajnych środków pomocy, a także zmiany techniczne przekazuje się Parlamentowi Europejskiemu i państwom członkowskim w terminie jednego miesiąca od ich przyjęcia. 4.  Przed przyjęciem lub przedłużeniem obowiązywania nadzwyczajnych środków pomocy, których koszty nie przekraczają 20 000 000 EUR, Komisja powiadamia Radę o charakterze i celach tych środków pomocy oraz o wysokości środków finansowych, które zamierza na nie przeznaczyć. Komisja informuje Radę, zanim wprowadzi istotne zmiany merytoryczne do uprzednio przyjętych nadzwyczajnych środków pomocy. W planowaniu, a następnie we wdrażaniu takich środków Komisja uwzględnia odpowiednie podejście polityczne Rady, by zachować spójność działań zewnętrznych Unii. Komisja należycie i terminowo informuje Parlament Europejski o nadzwyczajnych środkach pomocy planowanych zgodnie z niniejszym artykułem i o ich wdrażaniu, w tym o przewidywanej wysokości środków finansowych, oraz informuje Parlament Europejski o wszelkich istotnych zmianach lub znacznym przedłużeniu obowiązywania tej pomocy. 5.  W należycie uzasadnionych i szczególnie pilnych przypadkach, takich jak sytuacje kryzysowe wywołane przez klęski żywiołowe lub katastrofy spowodowane przez człowieka czy też bezpośrednie zagrożenie demokracji, praworządności, praw człowieka lub podstawowych wolności, Komisja może przyjąć plany działania i środki bądź zmiany do dotychczasowych planów działania i środków zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 88 ust. 5. Poprawka 84 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 80 Artykuł 80 skreśla się Przyjmowanie wieloletnich programów indykatywnych, planów działania i środków Komisja przyjmuje, na podstawie niniejszej decyzji, w formie „jednolitych dokumentów programowych”, wieloletnie programy indykatywne, o których mowa w art. 12 [rozporządzenia ISWMR], wraz z odpowiadającymi planami działania i środkami, o których mowa w art. 19 [rozporządzenia ISWMR], zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 88 ust. 5 niniejszej decyzji. Tę procedurę stosuje się również w przypadku przeglądów, o których mowa w art. 14 ust. 3 [rozporządzenia ISWMR], w wyniku których wprowadza się istotne zmiany w treści wieloletniego programu indykatywnego. W przypadku Grenlandii plany działania oraz środki, o których mowa w art. 19 [rozporządzenia ISWMR], mogą być przyjmowane oddzielnie od wieloletnich programów indykatywnych. Poprawka 85 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 81 – ustęp 1 1.  Władze publiczne KTZ kwalifikują się do wsparcia finansowego przewidzianego w niniejszej decyzji. 1.  Władze publiczne wszystkich KTZ kwalifikują się do wsparcia finansowego przewidzianego w niniejszej decyzji. Poprawka 86 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 81 – ustęp 2 – litera e e)  podmioty współpracy zdecentralizowanej i inne podmioty pozarządowe z KTZ i z Unii w celu umożliwienia im podjęcia się realizacji projektów i programów gospodarczych, kulturalnych, społecznych i edukacyjnych w KTZ w ramach współpracy zdecentralizowanej, o której mowa w art. 12 niniejszej decyzji. e)  podmioty współpracy zdecentralizowanej i inne podmioty pozarządowe z KTZ i z Unii w celu umożliwienia im podjęcia się realizacji projektów i programów gospodarczych, środowiskowych, kulturalnych, społecznych i edukacyjnych w KTZ w ramach współpracy zdecentralizowanej, o której mowa w art. 12 niniejszej decyzji. Poprawka 87 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 82 – ustęp 1 – litera c – podpunkt iii (iii)  co najmniej jednego ugrupowania regionalnego, którego członkami są KTZ; (iii)  co najmniej jednego ugrupowania regionalnego lub stowarzyszenia, którego członkami są KTZ; Poprawka 88 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 83 – ustęp 1 1.  Osoby fizyczne z KTZ, zgodnie z definicją w art. 50, oraz – w stosownych przypadkach – odpowiednie publiczne lub prywatne organy i instytucje w danym KTZ kwalifikują się do udziału w programach unijnych oraz do objęcia finansowaniem w ramach tych programów pod warunkiem przestrzegania zasad i założeń tych programów oraz możliwych uzgodnień mających zastosowanie do państwa członkowskiego, z którym dany KTZ jest powiązany. 1.  Osoby fizyczne z KTZ, zgodnie z definicją w art. 50, oraz – w stosownych przypadkach – odpowiednie publiczne lub prywatne organy i instytucje w danym KTZ kwalifikują się do udziału we wszystkich programach unijnych, w tym w Funduszu Solidarności Unii Europejskiej, oraz do objęcia finansowaniem w ramach tych programów pod warunkiem przestrzegania zasad i założeń tych programów oraz możliwych uzgodnień mających zastosowanie do państwa członkowskiego, z którym dany KTZ jest powiązany. Poprawka 89 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 83 – ustęp 2 a (nowy) 2a.  Komisja zapewnia KTZ skuteczny i wydajny dostęp do wszystkich programów i instrumentów przewidujących współpracę Unii z innymi krajami, a w razie potrzeby wprowadza w tym celu szczególne środki. Ponadto za pośrednictwem aktualizowanego portalu dostępu przeznaczonego specjalnie dla KTZ Komisja zapewnia przejrzystość informacji i widoczność zaproszeń do składania wniosków ogłaszanych w poszczególnych programach Unii. Poprawka 90 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 83 – ustęp 3 3.  KTZ co roku, począwszy od 2022 r., przedstawia Komisji sprawozdanie na temat udziału w programach unijnych. 3.  Na podstawie informacji dostarczonych przez KTZ Komisja co roku sporządza sprawozdanie na temat udziału KTZ w programach unijnych. Poprawka 91 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 86 – akapit 2 Aby zapewnić skuteczną ocenę niniejszej decyzji pod względem realizacji jej celów, Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 87 w celu zmiany art. 3 załącznika I przez dostosowanie lub uzupełnienie zawartych w nim wskaźników, jeżeli zostanie to uznane za konieczne, oraz w celu uzupełnienia niniejszej decyzji o przepisy dotyczące ustanowienia ram monitorowania i oceny. Aby zapewnić faktyczną ocenę postępów w osiąganiu celów niniejszej decyzji, Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 87 w celu określenia wskaźników skuteczności działania, o których mowa w art. 3 załącznika I, bądź ich dostosowania lub uzupełnienia, jeżeli zostanie to uznane za konieczne, oraz w celu uzupełnienia niniejszej decyzji o przepisy dotyczące ustanowienia ram monitorowania i oceny. Poprawka 92 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 87 – ustęp 2 2.  Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych, o których mowa w art. 86, powierza się Komisji na okres pięciu lat od dnia 1 stycznia 2021 r. Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed końcem okresu pięciu lat. Przekazanie uprawnień zostaje automatycznie przedłużone na takie same okresy, chyba że Rada sprzeciwi się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu. 2.  Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych, o których mowa w art. 86, powierza się Komisji na okres pięciu lat od dnia 1 stycznia 2021 r. Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed końcem okresu pięciu lat. Przekazanie uprawnień zostaje automatycznie przedłużone na takie same okresy, chyba że Rada sprzeciwi się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu. Rada informuje Parlament Europejski o swojej decyzji. Poprawka 93 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 87 – ustęp 4 4.  Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go Radzie. 4.  Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go Radzie i Parlamentowi Europejskiemu. Poprawka 94 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 87 – ustęp 5 5.  Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 86 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy Rada nie wyraziła sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania jej tego aktu lub gdy, przed upływem tego terminu, Rada poinformowała Komisję, że nie wniesie sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Rady. 5.  Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 86 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy Rada nie wyraziła sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania jej tego aktu lub gdy, przed upływem tego terminu, Rada poinformowała Komisję, że nie wniesie sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Rady. Jeśli Rada zamierza zgłosić sprzeciw, informuje o tym Parlament Europejski w rozsądnym terminie przed podjęciem ostatecznej decyzji, wskazując akt delegowany, wobec którego zamierza wyrazić sprzeciw, oraz przyczyny sprzeciwu. Poprawka 95 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 90 – akapit 1 Niniejszą decyzję stosuje się zgodnie z decyzją Rady 2010/427/UE46. Wysoki Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa zapewnia ogólną polityczną koordynację działań zewnętrznych Unii, gwarantując jedność, spójność i skuteczność działań zewnętrznych Unii. __________________ 46 Decyzja Rady 2010/427/UE z dnia 26 lipca 2010 r. określająca organizację i zasady funkcjonowania Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych (Dz.U. L 201 z 3.8.2010, s. 30). Poprawka 96 Wniosek dotyczący decyzji Artykuł 92 – akapit 2 Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 stycznia 2021 r. Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 stycznia 2021 r., a wygasa ona z dniem 31 grudnia 2027 r. Poprawka 97 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik I – artykuł 1 – ustęp 1 – wprowadzenie 1.  Do celów niniejszej decyzji, w okresie siedmiu lat trwającym od dnia 1 stycznia 2021 r. do dnia 31 grudnia 2027 r., całkowita kwota pomocy finansowej Unii w wysokości 500 000 000 EUR w cenach bieżących zostaje przydzielona w następujący sposób: 1.  Do celów niniejszej decyzji w okresie siedmiu lat trwającym od dnia 1 stycznia 2021 r. do dnia 31 grudnia 2027 r. całkowita kwota pomocy finansowej Unii w wysokości 669 000 000 EUR w cenach bieżących zostaje podzielona w następujący sposób: Poprawka 98 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik I – artykuł 1 – ustęp 1 – litera a a)  159 000 000 EUR w formie dotacji na dwustronne podlegające programowaniu wsparcie długoterminowego rozwoju KTZ innych niż Grenlandia, w szczególności na finansowanie inicjatyw określonych w dokumencie programowym. Kwotę tę przydziela się na podstawie potrzeb i osiągnięć KTZ zgodnie z następującymi kryteriami: w stosownych przypadkach w dokumencie programowym zwraca się szczególną uwagę na działania mające na celu wzmocnienie zarządzania i zdolności instytucjonalnych KTZ będących beneficjentami oraz, w stosownych przypadkach, na prawdopodobny harmonogram planowanych działań. Przy przydziale tej kwoty uwzględnia się liczbę ludności, poziom produktu krajowego brutto (PKB), poziom poprzednich dotacji oraz ograniczenia wynikające z odizolowania geograficznego KTZ, o których mowa w art. 9 niniejszej decyzji; a)  81 % w formie dotacji na dwustronne podlegające programowaniu wsparcie długoterminowego rozwoju wszystkich KTZ, w szczególności na finansowanie inicjatyw określonych w dokumencie programowym; Kwotę tę przydziela się na podstawie potrzeb i osiągnięć KTZ zgodnie z następującymi kryteriami: liczba ludności, poziom produktu krajowego brutto (PKB) z zastosowaniem PKB według parytetu siły nabywczej, jeżeli ten wskaźnik jest dostępny, poziom wcześniejszych dotacji oraz ograniczenia wynikające z odizolowania geograficznego KTZ, o których mowa w art. 9 niniejszej decyzji, niski poziom rozwoju KTZ, o których mowa w art. 9a niniejszej decyzji, wielkość danego terytorium oraz wyzwania dotyczące klimatu i środowiska. 4 % dla Aruby 1,5 % dla Bonaire 5 % dla Curaçao 48 % dla Grenlandii 10,75 % dla Nowej Kaledonii 10,85 % dla Polinezji Francuskiej 1,2 % dla Saby 2 % dla Saint Barthélemy 0,8 % dla Sint Eustatius 7,5 % dla Saint-Pierre i Miquelon 2,5 % dla Sint Maarten 0,4 % dla Francuskich Terytoriów Południowych i Antarktycznych 5,5 % dla Terytorium Wysp Wallis i Futuna Poprawka 99 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik I – artykuł 1 – ustęp 1 – litera b b)  225 000 000 EUR w formie dotacji na dwustronne podlegające programowaniu wsparcie długoterminowego rozwoju Grenlandii, w szczególności na finansowanie inicjatyw określonych w dokumencie programowym; skreśla się Poprawka 100 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik I – artykuł 1 – ustęp 1 – litera c c)  81 000 000 EUR przydziela się na wsparcie programów regionalnych KTZ, z której to kwoty 15 000 000 EUR przeznacza się na wsparcie działań wewnątrzregionalnych, Grenlandia kwalifikuje się bowiem do objęcia wyłącznie działaniami wewnątrzregionalnymi. Współpraca ta wdrażana będzie w koordynacji z art. 7 niniejszej decyzji, w szczególności w odniesieniu do obszarów będących przedmiotem wspólnego zainteresowania, o których mowa w art. 5 decyzji, oraz w drodze konsultacji za pośrednictwem organów partnerstwa UE-KTZ, o których mowa w art. 14 decyzji. Dąży się do koordynacji z innymi odnośnymi programami i instrumentami finansowymi Unii, w szczególności dotyczącymi regionów najbardziej oddalonych, o których mowa w art. 349 TFUE; c)  12 % przydziela się na wsparcie programów regionalnych KTZ, z czego 30 000 000 EUR przeznacza się na wsparcie działań wewnątrzregionalnych, Grenlandia kwalifikuje się bowiem do objęcia wyłącznie działaniami wewnątrzregionalnymi; współpraca ta wdrażana będzie w koordynacji z art. 7 niniejszej decyzji, w szczególności w odniesieniu do obszarów będących przedmiotem wspólnego zainteresowania, o których mowa w art. 5 decyzji, oraz w drodze konsultacji za pośrednictwem organów partnerstwa UE-KTZ, o których mowa w art. 14 decyzji; dąży się do koordynacji z innymi odnośnymi programami i instrumentami finansowymi Unii, w szczególności dotyczącymi regionów najbardziej oddalonych, o których mowa w art. 349 TFUE; Poprawka 101 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik I – artykuł 1 – ustęp 1 – litera d d)  22 000 000 EUR na badania lub środki pomocy technicznej dla wszystkich KTZ łącznie z Grenlandią, zgodnie z art. 78 niniejszej decyzji49; d)  3,5 % na badania lub środki pomocy technicznej dla wszystkich KTZ łącznie z Grenlandią, zgodnie z art. 78 niniejszej decyzji; __________________ 49 Z tej kwoty 9 725 000 EUR rezerwuje się dla Komisji na sfinansowanie wsparcia technicznego lub administracyjnego oraz wydatków na wsparcie realizacji programów lub działań UE, pośrednie badania naukowe, bezpośrednie badania naukowe; Poprawka 102 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik I – artykuł 1 – ustęp 1 – litera e – wprowadzenie e)  13 000 000 EUR na nieprzydzielony fundusz dla wszystkich KTZ łącznie z Grenlandią, aby, między innymi: e)  3,5 % na nieprzydzielony fundusz dla wszystkich KTZ łącznie z Grenlandią, aby, między innymi: Poprawka 103 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik I – artykuł 1 – ustęp 2 2.  Po dokonaniu przeglądu Komisja może podjąć decyzję o przydzieleniu wszelkich nieprzydzielonych środków, o których mowa w niniejszym artykule. 2.  Po dokonaniu przeglądu śródokresowego przed 2025 r. Komisja może, po konsultacji z państwami członkowskimi i Parlamentem Europejskim, podjąć decyzję o przydzieleniu wszelkich nieprzydzielonych środków, o których mowa w niniejszym artykule. Poprawka 104 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik I – artykuł 3 – akapit 1 – wprowadzenie Osiągnięcie celów określonych w art. 3 ust. 5 decyzji mierzy się za pomocą następujących wskaźników: Przy zachowaniu spójności z celami zrównoważonego rozwoju opracowany zostanie zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 86 wykaz kluczowych wskaźników skuteczności działania, wykorzystywany do oceny stopnia, w jakim Unia przyczyniła się do osiągnięcia celów określonych w art. 3 ust. 5 niniejszej decyzji. Poprawka 105 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik I – artykuł 3 – akapit 1 – ustęp 1 1.  w przypadku KTZ z wyjątkiem Grenlandii – eksport towarów i usług jako % PKB oraz dochody sektora instytucji rządowych i samorządowych ogółem jako % PKB; skreśla się Poprawka 106 Wniosek dotyczący decyzji Załącznik I – artykuł 3 – akapit 1 – ustęp 2 2.  w przypadku Grenlandii – eksport towarów i usług jako % PKB oraz procentowy udział sektora rybołówstwa w eksporcie ogółem. skreśla się

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 31 stycznia 2019 r. w sprawie rocznego sprawozdania za 2017 r. pt. „Ochrona interesów finansowych Unii Europejskiej – Zwalczanie nadużyć finansowych” (2018/2152(INI))

P8_TA(2019)0054 A8-0003/2019

Parlament Europejski,

–  uwzględniając art. 310 ust. 6 i art. 325 ust. 5 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE),

–  uwzględniając swoje rezolucje w sprawie wcześniejszych sprawozdań rocznych Komisji i Europejskiego Urzędu ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF),

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji dla Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 września 2018 r. pt. „29. sprawozdanie roczne dotyczące ochrony interesów finansowych Unii Europejskiej i zwalczania nadużyć finansowych (2017 r.)” (COM(2018)0553) oraz dołączone do niego dokumenty robocze służb ((SWD(2018)0381), (SWD(2018)0382), (SWD(2018)0383), (SWD(2018)0384), (SWD(2018)0385) i (SWD(2018)0386)),

–  uwzględniając sprawozdanie OLAF za 2017 r.(1) oraz sprawozdanie roczne z działalności Komitetu Nadzoru OLAF za 2017 r.,

–   uwzględniając opinię nr 8/2018 Europejskiego Trybunału Obrachunkowego z dnia 22 listopada 2018 r. w sprawie wniosku Komisji z dnia 23 maja 2018 r. zmieniającego rozporządzenie (UE, Euratom) nr 883/2013 dotyczące OLAF w odniesieniu do współpracy z Prokuraturą Europejską i skuteczności dochodzeń prowadzonych przez OLAF,

–  uwzględniając sprawozdanie roczne Europejskiego Trybunału Obrachunkowego dotyczące wykonania budżetu za rok budżetowy 2017 wraz z odpowiedziami instytucji,

–  uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 883/2013(2) z dnia 11 września 2013 r. dotyczące dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) oraz jego śródokresowy przegląd opublikowany przez Komisję 2 października 2017 r. (COM(2017)0589),

–  uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1371(3) z dnia 5 lipca 2017 r. w sprawie zwalczania za pośrednictwem prawa karnego nadużyć na szkodę interesów finansowych Unii (dyrektywa PIF),

–  uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) 2017/1939(4) z dnia 12 października 2017 r. wdrażające wzmocnioną współpracę w zakresie ustanowienia Prokuratury Europejskiej (EPPO),

–  uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012(5) z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002,

–  uwzględniając zamówione przez Komisję sprawozdanie za 2015 r. pt. „Study to quantify and analyse the VAT Gap in the EU Member States. 2015 Report” [Badanie w celu oszacowania i przeanalizowania ubytku podatku VAT w państwach członkowskich UE. Sprawozdanie za 2015 r.] oraz komunikat Komisji z dnia 7 kwietnia 2016 r. dotyczący planu działania w sprawie VAT pt. „W kierunku jednolitego unijnego obszaru VAT – czas na decyzje” (COM(2016)0148),

–  uwzględniając wyrok Trybunału Sprawiedliwości w sprawie C-105/14(6) – postępowanie karne przeciwko Ivovi Taricco i in.,

–  uwzględniając wyrok Trybunału Sprawiedliwości w sprawie C-42/17(7), postępowanie karne przeciwko M.A.S. i M.B.,

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 14 lutego 2017 r. w sprawie roli demaskatorów w ochronie interesów finansowych UE(8),

–  uwzględniając sprawozdanie z 12 maja 2017 r. z postępu prac w zakresie wdrażania komunikatu Komisji „Intensyfikacja walki z przemytem papierosów i innymi formami nielegalnego handlu wyrobami tytoniowymi – Kompleksowa strategia UE (COM(2013)0324 final z 6.6.2013)” (COM(2017)0235),

–   uwzględniając komunikat Komisji z dnia 6 czerwca 2011 r. pt. „Zwalczanie korupcji w UE” (COM(2011)0308),

–  uwzględniając sprawozdanie koordynowane przez OLAF pt. „Nadużycia finansowe w dziedzinie udzielania zamówień publicznych – zbiór przykładów sygnałów ostrzegawczych i najlepszych praktyk” opublikowane 20 grudnia 2017 r. oraz podręcznik OLAF z 2017 r. dotyczący zgłaszania nieprawidłowości w zarządzaniu dzielonym,

–   uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/24/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie zamówień publicznych, uchylającą dyrektywę 2004/18/WE(9),

–   uwzględniając swoją rezolucję z dnia 25 października 2018 r. w sprawie ochrony interesów finansowych UE – Odzyskiwanie środków pieniężnych i aktywów od państw trzecich w przypadkach nadużyć finansowych(10),

–   uwzględniając sprawozdanie Komisji z dnia 3 lutego 2014 r. w sprawie zwalczania korupcji w UE (COM(2014)0038),

–  uwzględniając sprawozdanie specjalne nr 19/2017 Europejskiego Trybunału Obrachunkowego pt. „Procedury przywozu – luki w ramach prawnych i nieskuteczne wdrażanie wpływają negatywnie na interesy finansowe UE”,

–   uwzględniając opinię nr 9/2018 Europejskiego Trybunału Obrachunkowego w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego Program UE w zakresie zwalczania nadużyć finansowych,

–  uwzględniając komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady Europejskiej, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów pt. „Nowoczesny budżet dla Unii, która chroni, wspiera i broni. Wieloletnie ramy finansowe na lata 2021–2027” (COM(2018)0321),

–   uwzględniając swoją rezolucję z dnia 4 października 2018 r. w sprawie zwalczania oszustw celnych i ochrony zasobów własnych(11),

–   uwzględniając sprawozdanie specjalne nr 26/2018 Europejskiego Trybunału Obrachunkowego z dnia 10 października 2018 r. pt. „Szereg opóźnień we wdrażaniu informatycznych systemów celnych: jak do nich doszło?”,

–  uwzględniając art. 52 Regulaminu,

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A8-0003/2019),

A.  mając na uwadze, że de iure państwa członkowskie i Komisja dzielą odpowiedzialność za wykonanie 74 % budżetu Unii na rok 2017; mając jednak na uwadze, że de facto państwa członkowskie wydają te środki, a Komisja jest odpowiedzialna za nadzór nad nimi za pomocą mechanizmów kontroli;

B.  mając na uwadze, że należyte wydatkowanie środków publicznych i ochrona interesów finansowych UE powinny być kluczowymi elementami polityki UE, aby zwiększyć zaufanie obywateli dzięki zapewnieniu właściwego i racjonalnego wykorzystywania ich pieniędzy;

C.  mając na uwadze, że art. 310 ust. 6 TFUE stanowi, że „Unia i państwa członkowskie, zgodnie z postanowieniami artykułu 325, zwalczają nadużycia finansowe i wszelkie inne nielegalne działania naruszające interesy finansowe Unii”;

D.  mając na uwadze, że osiąganie dobrych wyników dzięki procesom upraszczania wymaga regularnej oceny wkładów, produktów, wyników i oddziaływania, prowadzonej w drodze kontroli wykonania zadań;

E.  mając na uwadze, że aby usuwać nieprawidłowości i zwalczać nadużycia finansowe, należy odpowiednio uwzględniać różnorodność systemów prawnych i administracyjnych w państwach członkowskich; mając na uwadze, że w związku z tym Komisja powinna wzmóc starania mające zapewnić, by zwalczanie nadużyć finansowych było prowadzone skutecznie i by przynosiło bardziej namacalne i satysfakcjonujące wyniki;

F.  mając na uwadze, że art. 325 ust. 2 TFUE stanowi, że „państwa członkowskie podejmują takie same środki do zwalczania nadużyć finansowych naruszających interesy finansowe Unii, jakie podejmują do zwalczania nadużyć finansowych naruszających ich własne interesy finansowe”;

G.  mając na uwadze, że UE ma ogólne prawo do działania w obszarze polityki antykorupcyjnej w granicach określonych TFUE; mając na uwadze, że art. 67 stanowi, że obowiązkiem Unii jest zapewnienie wysokiego poziomu bezpieczeństwa, między innymi za pomocą środków zapobiegających przestępczości i ją zwalczających, a także przez zbliżanie przepisów karnych; mając na uwadze, że w art. 83 TFUE wymienia się korupcję jako jedno ze szczególnie poważnych przestępstw o wymiarze transgranicznym;

H.  mając na uwadze, że art. 325 ust. 3 TFUE stanowi, że „państwa członkowskie koordynują swoje działania zmierzające do ochrony interesów finansowych Unii przed nadużyciami finansowymi” oraz że „organizują z Komisją ścisłą i regularną współpracę między właściwymi władzami”;

I.  mając na uwadze, że korupcja jest szeroko rozpowszechniona w państwach członkowskich i stanowi poważne zagrożenie dla interesów finansowych Unii, co z kolei stwarza podważa zaufanie do administracji publicznej;

J.  mając na uwadze, że VAT jest ważnym źródłem dochodów budżetów krajowych oraz mając na uwadze, że w 2017 r. zasoby własne oparte na VAT stanowiły 12,1 % całkowitego budżetu UE;

K.  mając na uwadze, że w rezolucji Rady 6902/05 z dnia 14 kwietnia 2005 r. dotyczącej szeroko zakrojonej unijnej polityki walki z korupcją wezwano Komisję, aby rozważyła wszystkie wykonalne opcje, takie jak uczestnictwo w Grupie Państw Przeciwko Korupcji (GRECO) lub mechanizm oceny i monitorowania instrumentów UE w związku ze stworzeniem mechanizmu wzajemnej oceny i monitorowania;

L.  mając na uwadze, że przypadki systematycznej i zinstytucjonalizowanej korupcji w niektórych państwach członkowskich poważnie szkodzą interesom finansowym UE, stanowiąc jednocześnie zagrożenie dla demokracji, praworządności i praw podstawowych;

M.  mając na uwadze, że w specjalnym badaniu Eurobarometr nr 470 dotyczącym korupcji, opublikowanym w grudniu 2017 r., stwierdzono, że postrzeganie korupcji i postawy wobec niej utrzymują się na stabilnym poziomie w porównaniu z 2013 r., co świadczy o braku konkretnych rezultatów w zwiększaniu zaufania obywateli UE do instytucji;

Wykrywanie i zgłaszanie nieprawidłowości

1.  zauważa z zadowoleniem, że łączna liczba zgłoszonych w 2017 r. nieprawidłowości związanych i niezwiązanych z nadużyciami finansowymi (15 213 przypadków) spadła o 20,8 % w stosunku do 2016 r. (19 080 przypadków), a wartość tych nieprawidłowości obniżyła się o 13 % (z 2,97 mld EUR w 2016 r. do 2,58 mld EUR w 2017 r.);

2.  wskazuje, że nie wszystkie nieprawidłowości stanowią nadużycia finansowe i że należy wyraźnie odróżniać je od popełnionych błędów;

3.  zauważa znaczny spadek z roku na rok (wynoszący 19,3 %) liczby nieprawidłowości zgłoszonych jako nadużycia finansowe, co oznacza kontynuację tendencji spadkowej utrzymującej się od 2014 r.; wyraża nadzieję, że spadek ten odzwierciedla rzeczywiste zmniejszenie skali nadużyć finansowych, a nie brak skuteczności w ich wykrywaniu;

4.  uważa, że wskazane jest zacieśnienie współpracy między państwami członkowskimi w dziedzinie wymiany informacji, zarówno w celu poprawy gromadzenia danych, jak i wzmocnienia skuteczności kontroli;

5.  wyraża ubolewanie, że ponad połowa z państw członkowskich nie przyjęła krajowych strategii zwalczania nadużyć finansowych (NAFS); zwraca się do Komisji, by zachęciła pozostałe państwa członkowskie do szybszego przyjęcia NAFS;

6.  powtórnie wzywa Komisję do stworzenia jednolitego systemu zbierania od państw członkowskich porównywalnych danych o nieprawidłowościach i nadużyciach finansowych, by unormować proces zgłaszania oraz zapewnić jakość przekazywanych informacji i porównywalność danych;

7.  wskazuje, że wiele państw członkowskich nie ma specjalnych przepisów dotyczących zwalczania przestępczości zorganizowanej, której udział w działalności o charakterze transgranicznym i działaniach wpływających na interesy finansowe Unii, takich jak przemyt i fałszowanie pieniędzy, stale rośnie;

8.  wyraża zaniepokojenie w związku z kontrolami dotyczącymi instrumentów finansowych zarządzanych przez pośredników oraz wykazanymi słabościami w kontroli siedzib beneficjentów; zwraca uwagę na konieczność uzależnienia pożyczek bezpośrednich i pośrednich od opublikowania danych podatkowych i księgowych w podziale na kraje oraz od ujawnienia informacji o własności rzeczywistej przez beneficjentów i instytucje pośrednictwa finansowego uczestniczące w finansowaniu;

Dochody – zasoby własne

9.  wyraża zaniepokojenie, że według danych statystycznych Komisji luka w podatku VAT w 2016 r. wyniosła 147 mld EUR, co stanowi ponad 12 % łącznych oczekiwanych dochodów z VAT, oraz że Komisja szacuje, że przypadki wewnątrzwspólnotowych oszustw związanych z VAT kosztują Unię około 50 mld EUR rocznie;

10.  z zadowoleniem przyjmuje plan działania Komisji w sprawie VAT z 7 kwietnia 2016 r., który ma zreformować ramy prawne podatku VAT, a także 13 wniosków ustawodawczych przyjętych przez Komisję od grudnia 2016 r., które regulują przejście na docelowy system VAT, usuwając przeszkody dla handlu elektronicznego związane z VAT, rewidując system VAT dla MŚP, modernizując politykę stawek podatku VAT oraz likwidując lukę w podatku VAT; zauważa, że wniosek w sprawie „docelowego systemu” mógłby wyeliminować wewnątrzwspólnotowe oszustwa typu „znikający podmiot gospodarczy”, jednak nie wszedłby on w życie przed 2022 r.; wzywa państwa członkowskie, aby szybko wdrożyły reformę systemu VAT i podjęły w międzyczasie pilniejsze działania służące ograniczaniu szkód, na przykład w ramach sieci Eurofisc, OLAF, Europolu i przyszłej Prokuratury Europejskiej;

11.  z zadowoleniem przyjmuje wyrok Trybunału Sprawiedliwości w sprawie M.A.S. (C-42/17), który zobowiązuje państwa członkowskie do zapewnienia, aby w przypadkach poważnych nadużyć finansowych dotyczących VAT, mających wpływ na interesy finansowe UE, stosowane były skuteczne i odstraszające sankcje karne, zgodnie z zobowiązaniami tych państw wynikającymi z art. 325 ust. 1 i 2 TFUE;

12.  ubolewa, że dochodzenie OLAF w sprawie oszustw celnych w Zjednoczonym Królestwie zakończone w 2017 r. ujawniło poważne przypadki uchylania się od płacenia VAT w związku z przywozem na terytorium Zjednoczonego Królestwa, polegające na nadużywaniu zawieszenia płatności VAT, tzw. procedury celnej 42 (CP42); z zadowoleniem przyjmuje wszczęcie przez Komisję w maju 2018 r. procedury poprzedzającej wszczęcie postępowania w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego przeciwko Zjednoczonemu Królestwu; przypomina, że łączne straty z tego tytułu szacuje się na ok. 3,2 mld EUR w latach 2013–2016, co również stanowi stratę dla budżetu UE; wyraża zaniepokojenie, że nowo przyjęte zmiany do rozporządzenia Rady (UE) nr 904/2010 z dnia 7 października 2010 r. w sprawie współpracy administracyjnej oraz zwalczania oszustw w dziedzinie podatku od wartości dodanej(12) dotyczące środków mających na celu wzmocnienie współpracy administracyjnej w dziedzinie VAT mogą okazać się niewystarczające do tego, by zapobiec nadużyciom finansowym związanym z procedurą celną 42, i wzywa Komisję, aby rozważyła nowe strategie śledzenia towarów objętych CP42 w UE;

13.  z zadowoleniem przyjmuje zmianę rozporządzenia Rady (UE) nr 904/2010 przyjętą 2 października 2018 r. i wyraża nadzieję, że w ściślejszej współpracy skutecznie zostaną uwzględnione kluczowe aspekty oszustw transgranicznych na jednolitym rynku, takich jak wewnątrzwspólnotowe oszustwa typu „znikający podmiot gospodarczy”;

14.  z zadowoleniem przyjmuje dyrektywę PIF, która uściśla kwestie współpracy transgranicznej i wzajemnej pomocy prawnej między państwami członkowskimi, Eurojustem, EPPO i Komisją w zakresie zwalczania oszustw związanych z VAT;

15.  podkreśla w związku z tym powagę obecnej sytuacji w odniesieniu do nadużyć finansowych polegających na niepłaceniu VAT, w szczególności oszustw karuzelowych; apeluje do wszystkich państw członkowskich o udział we wszystkich obszarach działalności sieci Eurofisc, aby ułatwić przepływ informacji pomocnych w zwalczaniu nadużyć finansowych;

16.  przypomina, że Trybunał Sprawiedliwości kilkakrotnie potwierdził, iż VAT wchodzi w zakres interesów finansowych Unii, na przykład ostatnio w sprawie Taricco (C-105/14); zauważa jednak, że OLAF bardzo rzadko prowadzi dochodzenia w sprawie nieprawidłowości dotyczących VAT z powodu braku instrumentów; wzywa państwa członkowskie, aby poparły wniosek Komisji dotyczący zapewnienia OLAF nowych instrumentów służących rozwiązywaniu spraw związanych z VAT, takich jak dostęp do sieci Eurofisc, VIES lub informacji o kontach bankowych;

17.  zauważa stabilną tendencję, jeśli chodzi o liczbę zgłaszanych przypadków nieprawidłowości związanych i niezwiązanych z nadużyciami finansowymi, dotyczących tradycyjnych zasobów własnych (TZW) (4 647 w 2016 r., 4 636 w 2017 r.) oraz o odnośne kwoty (537 mln EUR w 2016 r. i 502 mln EUR w 2017 r.); zauważa jednak różnice pomiędzy państwami członkowskimi pod względem występowania nieprawidłowości, przy czym Grecja (7,17 %), Hiszpania (4,31 %) i Węgry (3,35 %) wyraźnie przekraczają unijną średnią niepobranych TZW, która wynosi 1,96 %;

18.  zauważa z ogromnym zaniepokojeniem, że w ostatnich latach wzrósł przemyt wyrobów tytoniowych do UE, co według danych szacunkowych powoduje straty dla dochodów publicznych budżetu UE i budżetów państw członkowskich w wysokości 10 mld EUR rocznie, a zarazem jest jednym z największych źródeł finansowania przestępczości zorganizowanej, w tym terroryzmu; uważa, że państwa członkowskie powinny nasilić zwalczanie tej nielegalnej działalności, np. przez usprawnienie procedur współpracy i wymianę informacji między państwami członkowskimi;

19.  uważa, że połączenie różnych metod wykrywania (kontrole zwalniania towarów, kontrole po zwolnieniu towarów, kontrole prowadzone przez służby ds. zwalczania nadużyć finansowych i inne) najskuteczniej służy wykrywaniu nadużyć oraz że skuteczność każdej z metod zależy od danego państwa członkowskiego, skutecznej koordynacji jego administracji oraz zdolności odpowiednich służb państw członkowskich do wzajemnej komunikacji;

20.  uznaje za niepokojące, że niektóre państwa członkowskie regularnie nie zgłaszają żadnych przypadków nadużyć finansowych; zwraca się do Komisji o zbadanie tej sytuacji, gdyż uważa za mało prawdopodobne, by te państwa członkowskie były rajami, w których nie dochodzi do nadużyć; wzywa Komisję do prowadzenia wyrywkowych kontroli na miejscu w tych państwach;

21.  z zaniepokojeniem odnotowuje, że średnia stopa odzysku w przypadku spraw zgłoszonych jako nadużycia finansowe w latach 1989–2017 wyniosła jedynie 37 %; zwraca się do Komisji, by poszukiwała sposobów uzdrowienia tej bulwersującej sytuacji;

22.  ponawia apel do Komisji o przedstawianie rocznych sprawozdań dotyczących kwoty zasobów własnych UE odzyskanych w następstwie zaleceń wydanych przez OLAF oraz do informowania o kwotach, które pozostają do odzyskania;

Unijny program zwalczania nadużyć finansowych

23.  z zadowoleniem przyjmuje ustanowienie unijnego programu zwalczania nadużyć finansowych, który będzie wdrażany przez OLAF w trybie zarządzania bezpośredniego (COM(2018)0386), oraz apeluje o zarządzanie dotacjami drogą elektroniczną za pośrednictwem należącego do Komisji systemu zarządzania dotacjami (e-dotacje), począwszy od czerwca 2019 r.;

EPPO i jej przyszłe związki z OLAF

24.  z zadowoleniem przyjmuje decyzję 22 państw członkowskich o utworzeniu EPPO w ramach wzmocnionej współpracy; wzywa Komisję, by zachęcała państwa członkowskie niechętne jak dotąd tej inicjatywie do przystąpienia do EPPO;

25.  przypomina, że umowy o współpracy między OLAF a EPPO powinny wyraźnie rozdzielać kompetencje, aby uniknąć dublowania struktur, konfliktów kompetencji i luk prawnych wynikających z braku kompetencji;

26.  z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w projekcie budżetu UE na 2019 r. po raz pierwszy przewidziano środki dla EPPO (4,9 mln EUR) oraz podkreśla, że ważne jest, by zapewnić EPPO odpowiednie zasoby kadrowe i budżetowe; zauważa, że w planie zatrudnienia przewidziano jedynie 37 stanowisk, co oznacza, że po odjęciu stanowisk 23 prokuratorów europejskich pozostaje jedynie 14 stanowisk administracyjnych; uważa to za nierealistyczne, zwłaszcza z uwagi na dwa dodatkowe państwa członkowskie, które niedawno zdecydowały się przystąpić do EPPO; w związku z tym zwraca się o przyspieszenie planowanego na 2020 r. zwiększenia liczby pracowników, aby pomóc EPPO osiągnąć pełną operacyjność do końca 2020 r., jak przewidziano w rozporządzeniu;

27.  z zadowoleniem przyjmuje ukierunkowany wniosek Komisji dotyczący zmiany rozporządzenia (UE, Euratom) nr 883/2013, wynikający głównie z ustanowienia EPPO; podkreśla, że przyszła współpraca między OLAF a EPPO powinna opierać się na ścisłej współpracy, skutecznej wymianie informacji i komplementarności, przy czym należy unikać powielania lub konfliktu kompetencji;

Walka z korupcją

28.  z zadowoleniem przyjmuje wniosek Komisji dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ochrony budżetu Unii w przypadku uogólnionych braków w zakresie praworządności w państwach członkowskich; podkreśla, że w celu zapewnienia obiektywnej i systematycznej oceny Komisja powinna regularnie publikować ocenę zagrożeń dla praworządności w każdym państwie członkowskim, w tym ryzyka korupcji systemowej, w oparciu o zestaw wskaźników i niezależne sprawozdania;

29.  podkreśla, że po utworzeniu EPPO OLAF pozostanie jedynym urzędem odpowiedzialnym za ochronę interesów finansowych UE w państwach członkowskich, które nie zdecydowały się przystąpić do EPPO; zwraca uwagę, że zgodnie z opinią nr 8/2018 Europejskiego Trybunału Obrachunkowego wniosek Komisji dotyczący zmiany rozporządzenia w sprawie OLAF nie rozwiązuje problemu niskiej skuteczności dochodzeń administracyjnych OLAF; podkreśla, że istotne jest zadbanie o to, by OLAF pozostał silnym i w pełni operacyjnym partnerem EPPO;

30.   ubolewa, że Komisja przestała uważać za konieczne publikowanie sprawozdania o zwalczaniu korupcji; ubolewa nad decyzją Komisji o włączeniu monitorowania antykorupcyjnego do procesu zarządzania gospodarczego w ramach europejskiego semestru; jest zdania, że ograniczyło to jeszcze bardziej monitorowanie ze strony Komisji, a dostępne dane dotyczą jedynie bardzo niewielu państw; wyraża ponadto ubolewanie, że ta zmiana podejścia koncentruje się głównie na wpływie korupcji na gospodarkę i niemal całkowicie pomija inne wymiary, na które korupcja może mieć wpływ, takie jak zaufanie obywateli do administracji publicznej, a nawet demokratyczne struktury państw członkowskich; wzywa zatem Komisję, aby nadal publikowała sprawozdania o zwalczaniu korupcji; ponawia apel do Komisji, by zaangażowała się w bardziej kompleksową i spójną politykę antykorupcyjną UE, w tym pogłębioną ocenę polityki antykorupcyjnej w każdym państwie członkowskim;

31.  powtarza, że efekt „drzwi obrotowych” może być szkodliwy dla stosunków między instytucjami a przedstawicielami grup interesu; wzywa instytucje UE, aby wypracowały systematyczne i proporcjonalne podejście do tego problemu;

32.   ubolewa nad faktem, że Komisja nie sprzyjała udziałowi UE w powołanej przez Radę Europy Grupie Państw Przeciwko Korupcji (GRECO); wzywa Komisję do jak najszybszego wznowienia negocjacji z GRECO w celu terminowej oceny jej zgodności z Konwencją Narodów Zjednoczonych przeciwko korupcji (UNCAC) oraz ustanowienia wewnętrznego mechanizmu oceny dla instytucji UE;

33.  ponownie wzywa Komisję do opracowania systemu rygorystycznych wskaźników i łatwych do stosowania, jednolitych kryteriów opartych na wymogach określonych w programie sztokholmskim, z myślą o ocenie poziomu korupcji w państwach członkowskich oraz ich polityki antykorupcyjnej; zachęca Komisję do opracowania wskaźnika korupcji, który posłuży do klasyfikacji państw członkowskich; jest zdania, że wskaźnik korupcji może być dla Komisji solidną podstawą do utworzenia mechanizmu kontroli poszczególnych krajów w związku z kontrolą wydatkowania środków UE;

34.  przypomina, że Komisja nie ma dostępu do informacji, którymi wymieniają się państwa członkowskie, aby zapobiegać i przeciwdziałać wewnątrzwspólnotowym oszustwom typu „znikający podmiot gospodarczy”, powszechnie zwanym oszustwami karuzelowymi; jest zdania, że Komisja powinna mieć dostęp do sieci Eurofisc, aby lepiej kontrolować, oceniać i usprawniać wymianę danych między państwami członkowskimi; apeluje do wszystkich państw członkowskich, by uczestniczyły w działalności sieci Eurofisc we wszystkich obszarach w celu ułatwienia i przyspieszenia wymiany informacji z organami wymiaru sprawiedliwości i organami ścigania, takimi jak Europol i OLAF, zgodnie z zaleceniem Europejskiego Trybunału Obrachunkowego; wzywa państwa członkowskie i Radę, by umożliwiły Komisji dostęp do tych informacji w celu zacieśnienia współpracy, poprawy wiarygodności danych i zwalczania przestępczości transgranicznej;

Zamówienia publiczne

Cyfryzacja

35.  zauważa, że znaczną część środków na inwestycje publiczne wydatkuje się w drodze zamówień publicznych (2 bln EUR rocznie); podkreśla korzyści płynące z e-zamówień, jeśli chodzi o zwalczanie nadużyć finansowych, takie jak oszczędności dla wszystkich stron, większa przejrzystość oraz uproszczona i skrócona procedura;

36.  wzywa Komisję do opracowania ram cyfryzacji wszystkich procesów wdrażania polityki UE (zaproszenia do składania wniosków, składanie wniosków, ocena, wdrażanie, płatności), do stosowania przez wszystkie państwa członkowskie;

37.  ubolewa nad tym, że tylko nieliczne państwa członkowskie stosują nowe technologie na wszystkich głównych etapach procedury udzielania zamówień (elektroniczna publikacja ogłoszeń, elektroniczny dostęp do dokumentów przetargowych, elektroniczne składanie ofert, elektroniczna ocena ofert, elektroniczne przyznawanie zamówień, e-zlecenia, e-fakturowanie i e-płatności); wzywa państwa członkowskie, aby do lipca 2019 r. udostępniły online w formacie nadającym się do odczytu maszynowego wszystkie formularze postępowania o udzielenie zamówienia, a także publiczne rejestry umów;

38.  wzywa Komisję, aby opracowała środki motywacyjne w celu stworzenia profilu elektronicznego instytucji zamawiających dla tych państw członkowskich, w których takie profile nie są dostępne;

39.  z zadowoleniem przyjmuje harmonogram Komisji dotyczący wdrożenia elektronicznych zamówień publicznych w UE i wzywa Komisję do kontynuacji działań w tym zakresie;

Zapobieganie i wczesne etapy procedury udzielania zamówień

40.  jest zdania, że działania zapobiegawcze są bardzo ważne, jeżeli chodzi o zmniejszenie liczby nadużyć w wydatkowaniu unijnych pieniędzy oraz że przejście na e-zamówienia jest ważnym krokiem w kierunku zapobiegania oszustwom oraz propagowania uczciwości i przejrzystości;

41.  z zadowoleniem przyjmuje ustanowienie systemu wczesnego wykrywania i wykluczania (EDES) i uważa, że połączenie różnych metod wykrywania (kontroli) na wczesnych etapach procedury udzielania zamówień na projekty najskuteczniej zapobiega nadużyciom finansowym, ponieważ umożliwia przekierowanie środków na inne projekty;

42.  z zadowoleniem przyjmuje wytyczne przygotowane przez Komitet Doradczy ds. Koordynacji w zakresie Nadużyć Finansowych (COCOLAF) w sprawie sygnałów ostrzegawczych i najlepszych praktyk w zakresie zamówień publicznych i zgłaszania nieprawidłowości;

43.  z zadowoleniem przyjmuje uproszczenie przepisów finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego UE i uważa, że dalsze uproszczenie zwiększy przejrzystość; wyraża nadzieję, że inni odbiorcy środków unijnych odniosą większe korzyści dzięki uproszczonym formom kosztów;

Procedury przywozu

44.  zauważa, że cła stanowią 14 % budżetu UE i uważa, że ich nieskuteczne stosowanie i brak zharmonizowanych przepisów negatywnie wpływają na interesy finansowe UE;

45.  zauważa, że służby celne różnych państw członkowskich prowadzą wymianę informacji na temat podejrzeń popełnienia nadużyć finansowych, aby zapewnić przestrzeganie przepisów celnych (wzajemna pomoc); uważa, że taka komunikacja jest łatwiejsza w przypadku, gdy istnieje obowiązek wskazania nadawcy w przywozowym zgłoszeniu celnym (dokument SAD), oraz wzywa Komisję, aby do lipca 2019 r. wprowadziła taki obowiązek we wszystkich państwach członkowskich;

46.  wyraża zaniepokojenie, jeśli chodzi o kontrole celne oraz związany z nimi pobór opłat, które stanowią element zasobów własnych budżetu Unii; przypomina, że to organy celne państw członkowskich przeprowadzają kontrole mające na celu sprawdzenie, czy importerzy przestrzegają przepisów dotyczących stawek i przywozu, oraz wzywa Komisję do zapewnienia odpowiedniej i zharmonizowanej kontroli na granicach UE, tak aby zagwarantować bezpieczeństwo Unii i ochronę jej interesów gospodarczych, oraz do zobowiązania się w szczególności do walki z handlem nielegalnymi i podrobionymi produktami;

47.  ubolewa, że podczas wdrażania nowych systemów informatycznych dla unii celnej wystąpił szereg opóźnień, co oznacza, że niektóre kluczowe systemy nie będą dostępne w terminach wyznaczonych w unijnym kodeksie celnym na 2020 r.; podkreśla, że szybkie wyeliminowanie papierowej formy dokumentów celnych ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia funkcjonowania administracji celnych tak, jakby stanowiły one jeden podmiot; apeluje do Komisji i państw członkowskich, aby wniosły wkład w ukończenie i stabilność finansowania unijnych systemów informacji celnej;

48.  z zadowoleniem przyjmuje jedenaście wspólnych operacji celnych OLAF, które z powodzeniem były wymierzone w zwalczenie różnych zagrożeń, takich jak oszustwa skarbowe, nielegalne przepływy pieniężne, podrabiane produkty, przemyt papierosów i narkotyki; ponadto z zadowoleniem przyjmuje wykrycie nieprawidłowości w następstwie zawiadomień wydanych przez OLAF w ramach wzajemnej pomocy, zwłaszcza nadużyć finansowych dotyczących paneli słonecznych;

49.  podkreśla, że zharmonizowane i znormalizowane kontrole celne we wszystkich punktach wprowadzenia są niezbędne, ponieważ brak równowagi w kontrolach celnych przeprowadzanych przez państwa członkowskie utrudnia skuteczne funkcjonowanie unii celnej;

Wydatki

50.  z zadowoleniem przyjmuje znaczny spadek liczby przypadków (z 272 w 2016 r. do 133 w 2017 r.) zgłoszonych jako nadużycia finansowe w dziedzinie rozwoju obszarów wiejskich oraz związany z tym spadek wartości nadużyć finansowych z 47 mln EUR do 20 mln EUR; zauważa jednak odwrotną tendencję, jeśli chodzi o wsparcie bezpośrednie dla rolnictwa, gdzie wartość nieprawidłowości zgłoszonych jako nadużycia gwałtownie wzrosła z 11 mln EUR do 39 mln EUR, a odnośna średnia wartość finansowa w każdym przypadku wzrosła o 227 %; wyraża nadzieję, że nie oznacza to negatywnej tendencji;

51.  oczekuje, że uproszczenie zasad administracyjnych, do którego wezwano we wspólnych przepisach obejmujących lata 2014–2020, umożliwi zmniejszenie liczby nieprawidłowości niezwiązanych z nadużyciami finansowymi, wykrywanie przypadków nadużyć i poprawienie dostępu beneficjentów do funduszy UE;

52.  zwraca się do Komisji, by kontynuowała wysiłki prowadzące do ujednolicenia nazewnictwa błędów związanych z wydatkami, ponieważ z danych wynika, że różne państwa członkowskie zgłaszają te same błędy w różnych kategoriach (SWD(2018)0386);

53.  podkreśla, że zdolność wykrywania stanowi kluczowy element w cyklu zwalczania nadużyć finansowych, pozytywnie wpływający na skuteczność i wydajność systemu ochrony budżetu UE; w związku z tym z zadowoleniem przyjmuje fakt, że najbardziej aktywne państwa członkowskie pod względem wykrywania i zgłaszania nieprawidłowości potencjalnie związanych z nadużyciami finansowymi to Polska, Rumunia, Węgry, Włochy i Bułgaria, których zgłoszenia obejmują 73 % nieprawidłowości zgłoszonych jako nadużycia finansowe w ramach wspólnej polityki rolnej w latach 2013–2017; podkreśla w związku z tym, że sama ocena liczbowa otrzymanych zgłoszeń może prowadzić do błędnego postrzegania skuteczności kontroli; zachęca Komisję do dalszego wspierania państw członkowskich, tak aby podnieść jakość i zwiększyć liczbę kontroli, oraz do wymiany najlepszych praktyk w dziedzinie walki z nadużyciami finansowymi;

54.  zauważa, że liczba nieprawidłowości niezgłoszonych jako nadużycia finansowe w polityce spójności i polityce rybołówstwa (5 129 przypadków w 2017 r.) powróciła do poziomów z 2013 r. i 2014 r. (odpowiednio 4 695 i 4 825 przypadków) po trwającym dwa lata okresie szczytowym;

55.  przypomina, że pełna przejrzystość sprawozdawczości dotyczącej wydatków ma zasadnicze znaczenie, zwłaszcza w przedsięwzięciach infrastrukturalnych finansowanych bezpośrednio przez fundusze lub instrumenty finansowe UE; wzywa Komisję do zapewnienia obywatelom Unii pełnego dostępu do informacji o współfinansowanych projektach;

56.  odnotowuje fakt, że liczba zgłoszonych nieprawidłowości w ramach pomocy przedakcesyjnej (IPA) w 2017 r. ponownie się zmniejszyła oraz że wraz ze stopniowym wycofywaniem programów przedakcesyjnych liczba nieprawidłowości zgłoszonych jako nadużycia finansowe zbliżyła się do zera;

Wskazane problemy i niezbędne działania

Lepsze kontrole

57.  popiera program Herkules III, będący dobrym przykładem podejścia „jak najlepiej wykorzystać każde euro”; oczekuje, że jego następca po 2020 r. będzie jeszcze bardziej wydajny;

58.  wyraża nadzieję, że nowo planowane rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiające, w ramach Funduszu Zintegrowanego Zarządzania Granicami, instrument wsparcia finansowego na rzecz sprzętu do kontroli celnej przyczyni się – dzięki lepszemu partnerstwu na szczeblu UE – do dalszej poprawy koordynacji i zacieśnienia współpracy do celów finansowania między organami celnymi i innymi organami ścigania;

Nadużycia finansowe o charakterze ponadnarodowym

59.  podkreśla, że system umożliwiający wymianę informacji między właściwymi organami ułatwiłby krzyżową kontrolę zapisów księgowych dotyczących transakcji między co najmniej dwoma państwami członkowskimi, by zapobiegać oszustwom transgranicznym w funduszach strukturalnych i inwestycyjnych, a tym samym zapewnić horyzontalne i całościowe podejście do ochrony interesów finansowych państw członkowskich; ponownie wzywa Komisję do przedłożenia wniosku ustawodawczego w sprawie wzajemnej pomocy administracyjnej w obszarach funduszy europejskich, w których do tej pory nie przewidziano takiej praktyki;

60.  jest zaniepokojony rosnącym ryzykiem i coraz częstszymi przypadkami nadużyć finansowych wykrywanych przez OLAF; z zadowoleniem przyjmuje przyjęcie sprawozdania Parlamentu z dnia 25 października 2018 r. dotyczącego ochrony interesów finansowych UE – odzyskiwanie środków pieniężnych i aktywów od państw trzecich w przypadkach nadużyć finansowych oraz pomyślne włączenie klauzuli dotyczącej zwalczania nadużyć finansowych do umowy o wolnym handlu z Japonią; wzywa Komisję do upowszechnienia praktyki dodawania do umów podpisywanych między UE i państwami trzecimi klauzul dotyczących zwalczania nadużyć finansowych;

Sygnaliści

61.  z zadowoleniem przyjmuje wniosek dotyczący dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ochrony osób zgłaszających przypadki naruszenia prawa Unii (COM(2018)0218); wyraża nadzieję, że przyczyni się ona do znacznej poprawy bezpieczeństwa sygnalistów w Unii i doprowadzi do wyraźnej poprawy ochrony finansowej UE i praworządności; ma nadzieję, że wejdzie ona w życie w najbliższej przyszłości; wzywa wszystkie instytucje UE do jak najszybszego wdrożenia do swojej polityki wewnętrznej norm określonych w dyrektywie, aby zapewnić najwyższy poziom ochrony interesów finansowych Unii; zachęca państwa członkowskie, by wdrożyły ją w swoich krajowych systemach prawnych w możliwie najszerszym zakresie;

62.  podkreśla istotną rolę sygnalistów w zapobieganiu nadużyciom finansowym oraz ich wykrywaniu i zgłaszaniu, oraz potrzebę zapewnienia sygnalistom ochrony;

Dziennikarstwo śledcze

63.  uważa, że dziennikarstwo śledcze odgrywa zasadniczą rolę w podnoszeniu poziomu niezbędnej przejrzystości w UE i państwach członkowskich oraz że państwa członkowskie i UE muszą do takiego dziennikarstwa zachęcać i je wspierać;

Tytoń

64.  z niepokojem zauważa, że według szacunków OLAF nielegalny handel papierosami powoduje roczne straty finansowe w budżecie Unii i budżetach państw członkowskich w wysokości ponad 10 mld EUR;

65.  z zadowoleniem przyjmuje wejście w życie w dniu 25 września 2018 r. Protokołu Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) w sprawie wyeliminowania nielegalnego obrotu wyrobami tytoniowymi w następstwie 41. ratyfikacji w dniu 27 czerwca 2018 r.; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że pierwsze posiedzenie stron protokołu odbyło się w dniach 8–10 października 2018 r.; apeluje jednak do państw członkowskich, które jeszcze nie ratyfikowały protokołu, aby uczyniły to jak najszybciej; wzywa Komisję, by odgrywała aktywną rolę w pracach zmierzających do opracowania kompleksowego sprawozdania określającego dobre praktyki i wdrażającego eksperymenty w zakresie systemów śledzenia ruchu i pochodzenia w państwach będących stronami protokołu; wzywa państwa członkowskie, które podpisały protokół, lecz jeszcze go nie ratyfikowały, aby to uczyniły;

66.  przypomina decyzję Komisji o nieodnawianiu umowy z PMI, która wygasła 9 lipca 2016 r.; przypomina, że 9 marca 2016 r. Parlament zwrócił się do Komisji, aby nie odnawiała, nie przedłużała ani nie renegocjowała warunków umowy po wygaśnięciu okresu, na który została zawarta; uważa, że nie należy odnawiać, przedłużać ani renegocjować trzech innych umów z firmami tytoniowymi (z BAT, JTI i ITL); wzywa Komisję, by do końca 2018 r. przedstawiła sprawozdanie dotyczące możliwości zakończenia tych pozostałych trzech umów;

67.  wzywa Komisję do szybkiego przedstawienia nowego planu działania i kompleksowej strategii UE w zakresie walki z nielegalnym obrotem wyrobami tytoniowymi, przewidzianych na koniec lata 2018 r.;

68.  wzywa Komisję do zapewnienia, aby system identyfikowalności i mechanizmy bezpieczeństwa, które państwa członkowskie mają wdrożyć do 20 maja 2019 r. w przypadku papierosów i tytoniu do samodzielnego skręcania papierosów oraz do 20 maja 2024 r. w odniesieniu do pozostałych wyrobów tytoniowych (jak cygara, cygaretki oraz wyroby tytoniowe bezdymne), były zgodne z wytycznymi dotyczącymi niezależności zawartymi w Protokole WHO w sprawie eliminowania nielegalnego obrotu wyrobami tytoniowymi, który Unia Europejska ratyfikowała 24 czerwca 2016 r.;

69.  wzywa Komisję, aby antycypowała ryzyko nierejestrowanego kopiowania oznakowań indywidualnych przez przemysł tytoniowy do celów zaopatrywania rynku równoległego;

70.  zauważa z zaniepokojeniem, że wydawane przez OLAF zalecenia o charakterze sądowym są wykonywane w państwach członkowskich w bardzo ograniczonym stopniu; uważa, że taka sytuacja jest niedopuszczalna i wzywa Komisję, aby nakłoniła państwa członkowskie do zapewnienia pełnego wdrażania zaleceń OLAF i aby ustanowiła zasady mające na celu zwiększenie dopuszczalności dowodów zgromadzonych przez OLAF;

Dochodzenia i rola OLAF

71.  z zadowoleniem przyjmuje wniosek Komisji w sprawie upoważnienia OLAF do prowadzenia dochodzeń w sprawach dotyczących podatku od wartości dodanej; wzywa Komisję do ustanowienia pewnego poziomu przejrzystości sprawozdań i zaleceń OLAF po zakończeniu wszystkich europejskich i krajowych procedur; jest zdania, że po przyjęciu niezbędnych zmian w rozporządzeniu w sprawie OLAF związanych z ustanowieniem EPPO Komisja powinna przygotować bardziej gruntowną i kompleksową modernizację ram OLAF;

72.  ubolewa nad brakiem spójności terminologii stosowanej w sprawozdaniach OLAF, np. zamknięte i zakończone dochodzenia; wzywa Komisję i OLAF do wdrożenia spójnej terminologii, tak aby na przestrzeni lat zagwarantować porównywalność w przypadku sprawozdawczości i zaskarżenia spraw dotyczących nadużyć finansowych;

73.  odnotowuje bieżące problemy związane z nową bazą danych zarządzania treścią OLAF (OCM); ubolewa w szczególności nad faktem, że w nowej bazie danych doszło do utraty spraw; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że problem ten stanowi najwyższy priorytet; zwraca się do Komisji, aby przedstawiła Parlamentowi dogłębną ocenę projektu informatycznego OCM, w szczególności dotyczącą opracowania projektu, pełnych kosztów, wdrożenia, doświadczeń użytkowników oraz wykazu napotkanych problemów, zgodnie z zaleceniami Komitetu Nadzoru OLAF(13);

74.  wzywa Komisję i państwa członkowskie do wspólnego zapewnienia, aby dochodzenia OLAF i państw członkowskich wzajemnie się uzupełniały, aby OLAF posiadał jednakowe uprawnienia do prowadzenia dochodzeń we wszystkich państwach członkowskich, w tym dostęp do informacji o rachunkach bankowych, oraz aby dowody zgromadzone przez OLAF były dopuszczalne jako dowody w postępowaniach karnych prowadzonych przez organy sądowe we wszystkich państwach członkowskich, ponieważ ma to zasadnicze znaczenie dla skuteczności działań następczych po dochodzeniach OLAF;

o
o   o

75.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, Trybunałowi Sprawiedliwości Unii Europejskiej, Europejskiemu Trybunałowi Obrachunkowemu, Europejskiemu Urzędowi ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych i Komitetowi Nadzoru Urzędou ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych.

(1) OLAF, „Osiemnaste sprawozdanie Europejskiego Urzędu ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych, 1 stycznia do 31 grudnia 2017 r.”, 5.10.2018 r. (2) Dz.U. L 248 z 18.9.2013, s. 1. (3) Dz.U. L 198 z 28.7.2017, s. 29. (4) Dz.U. L 283 z 31.10.2017, s. 1. (5) Dz.U. L 298 z 26.10.2012, s. 1. (6) Wyrok Trybunału Sprawiedliwości (wielka izba) z dnia 8 września 2015 r. – postępowanie karne przeciwko Ivovi Taricco i in., 105/14, ECLI:EU:C:2015:555. (7) Wyrok Trybunału Sprawiedliwości (wielka izba) z dnia 5 grudnia 2017 r., postępowanie karne przeciwko M.A.S. i M.B., 42/17, ECLI:EU:C:2017:936. (8) Dz.U. C 252 z 18.7.2018, s. 56. (9) Dz.U. L 94 z 28.3.2014, s. 65. (10) Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0419. (11) Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0384. (12) Dz.U. L 268 z 12.10.2010, s. 1. (13) Opinia Komitetu Nadzoru OLAF nr 1/2018 w sprawie wstępnego projektu budżetu OLAF na 2019 r.

Rezolucja ustawodawcza Parlamentu Europejskiego z dnia 31 stycznia 2019 r. w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wdrażania i funkcjonowania domeny najwyższego poziomu .eu oraz uchylenia rozporządzenia (WE) nr 733/2002 i rozporządzenia Komisji (WE) nr 874/2004 (COM(2018)0231 – C8-0170/2018 – 2018/0110(COD))

P8_TA(2019)0055 A8-0394/2018

(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)

Parlament Europejski,

–  uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2018)0231),

–  uwzględniając art. 294 ust. 2 i art. 172 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C8-0170/2018),

–  uwzględniając art. 294 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

–  uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego z 11 lipca 2018 r.(1),

–  po konsultacji z Komitetem Regionów,

–  uwzględniając wstępne porozumienie zatwierdzone przez komisję przedmiotowo właściwą na podstawie art. 69f ust. 4 Regulaminu oraz przekazane pismem z dnia 19 grudnia 2018 r. zobowiązanie przedstawiciela Rady do zatwierdzenia stanowiska Parlamentu, zgodnie z art. 294 ust. 4 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

–  uwzględniając art. 59 Regulaminu,

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii (A8-0394/2018),

1.  przyjmuje poniższe stanowisko w pierwszym czytaniu;

2.  zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeśli zastąpi ona pierwotny wniosek, wprowadzi w nim istotne zmiany lub planuje ich wprowadzenie;

3.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji oraz parlamentom narodowym.

Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 31 stycznia 2019 r. w celu przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/... w sprawie wdrażania i funkcjonowania Domeny Najwyższego Poziomu .eu, zmiany i uchylenia rozporządzenia (WE) nr 733/2002 oraz uchylenia rozporządzenia Komisji (WE) nr 874/2004

(Jako że pomiędzy Parlamentem i Radą osiągnięte zostało porozumienie, stanowisko Parlamentu odpowiada ostatecznej wersji aktu prawnego, rozporządzenia (UE) 2019/517.)

(1) Dz.U. C 367 z 10.10.2018, s. 112.

Rezolucja ustawodawcza Parlamentu Europejskiego z dnia 31 stycznia 2019 r. w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie harmonizacji dochodu narodowego brutto w cenach rynkowych (rozporządzenie DNB), uchylającego dyrektywę Rady 89/130/EWG, Euratom i rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1287/2003 (COM(2017)0329 – C8-0192/2017 – 2017/0134(COD))

P8_TA(2019)0056 A8-0009/2018

(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)

Parlament Europejski,

–  uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2017)0329),

–  uwzględniając art. 294 ust. 2 i art. 338 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C8-0192/2017),

–  uwzględniając art. 294 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

–  uwzględniając wstępne porozumienie zatwierdzone przez komisję przedmiotowo właściwą na podstawie art. 69f ust. 4 Regulaminu oraz przekazane pismem z dnia 5 grudnia 2018 r. zobowiązanie przedstawiciela Rady do zatwierdzenia stanowiska Parlamentu, zgodnie z art. 294 ust. 4 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

–  uwzględniając art. 59 Regulaminu,

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji Gospodarczej i Monetarnej (A8-0009/2018),

1.  przyjmuje poniższe stanowisko w pierwszym czytaniu;

2.  zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeśli zastąpi ona pierwotny wniosek, wprowadzi w nim istotne zmiany lub planuje ich wprowadzenie;

3.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji oraz parlamentom narodowym.

Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 31 stycznia 2019 r. w celu przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/...w sprawie harmonizacji dochodu narodowego brutto w cenach rynkowych oraz uchylające dyrektywę Rady 89/130/EWG, Euratom i rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1287/2003 (rozporządzenie DNB)

(Jako że pomiędzy Parlamentem i Radą osiągnięte zostało porozumienie, stanowisko Parlamentu odpowiada ostatecznej wersji aktu prawnego, rozporządzenia (UE) 2019/516.)

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 31 stycznia 2019 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zmieniającej decyzję wykonawczą 2013/327/UE w odniesieniu do wznowienia zezwolenia na wprowadzanie do obrotu, na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady, paszy zawierającej genetycznie zmodyfikowany rzepak Ms8, Rf3 i Ms8 × Rf3 lub składającej się z niego (D059688/02 – 2019/2521(RSP))

P8_TA(2019)0057 B8-0073/2019

Parlament Europejski,

–  uwzględniając projekt decyzji wykonawczej Komisji zmieniającej decyzję wykonawczą 2013/327/UE w odniesieniu do wznowienia zezwolenia na wprowadzanie do obrotu, na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady, paszy zawierającej genetycznie zmodyfikowany rzepak Ms8, Rf3 i Ms8 × Rf3 lub składającej się z niego (D059688/02),

–  uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 września 2003 r. w sprawie genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy(1), w szczególności jego art. 11 ust. 3 i art. 23 ust. 3,

–  uwzględniając fakt, że Stały Komitet ds. Łańcucha Pokarmowego i Zdrowia Zwierząt, o którym mowa w art. 35 rozporządzenia (WE) nr 1829/2003, nie wydał opinii w wyniku głosowania w dniu 3 grudnia 2018 r.,

–  uwzględniając art. 11 i 13 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiającego przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję(2),

–  uwzględniając opinię Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) z dnia 25 października 2017 r. opublikowaną w dniu 28 listopada 2017 r.,(3)

–  uwzględniając wniosek z dnia 14 lutego 2017 r. dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie zmiany rozporządzenia (UE) nr 182/2011 ustanawiającego przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (COM(2017)0085, 2017/0035(COD)),

–  uwzględniając swoje wcześniejsze rezolucje przeciwko zatwierdzaniu organizmów zmodyfikowanych genetycznie(4),

–  uwzględniając projekt rezolucji Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności,

–  uwzględniając art. 106 ust. 2 i 3 Regulaminu,

A.  mając na uwadze, że w dniu 20 maja 2016 r. firma Bayer CropScience AG złożyła wniosek do Komisji, zgodnie z art. 11 i 23 rozporządzenia (WE) nr 1829/2003, o odnowienie zezwolenia na wprowadzanie do obrotu produktów objętych decyzją Komisji 2007/232/WE(5) („wniosek o odnowienie”);

B.  mając na uwadze, że decyzją 2007/232/WE zezwolono na wprowadzenie do obrotu paszy zawierającej genetycznie zmodyfikowany rzepak Ms8, Rf3 i Ms8 × Rf3 lub składającej się z niego, a zakres zezwolenia obejmuje też produkty zawierające rzepak Ms8, Rf3 i Ms8 × Rf3 lub składające się z niego, do zastosowań innych niż w żywności lub paszy, z wyjątkiem uprawy;

C.  mając na uwadze, że w dniu 25 października 2017 r. EFSA przyjął pozytywną opinię dotyczącą wniosku o odnowienie, zgodnie z art. 6 i 18 rozporządzenia (WE) nr 1829/2003;

D.  mając na uwadze, że Komisja, na wniosek wnioskodawcy, postanowiła zmienić poprzednią decyzję wykonawczą Komisji 2013/327/UE(6), tak by włączyć do niej zakres produktów objętych decyzją 2007/232/WE; mając na uwadze, że projekt decyzji wykonawczej Komisji zmienia zatem decyzję wykonawczą 2013/327/UE i uchyla decyzję 2007/232/WE; mając na uwadze, że legalność takiego podejścia jest wątpliwa;

E.  mając na uwadze, że w trakcie trzymiesięcznego okresu konsultacji właściwe organy zgłosiły wiele krytycznych uwag(7); mając na uwadze, że państwa członkowskie krytykowały między innymi fakt, że podejście do monitorowania przyjęte przez wnioskodawcę było niezgodne z wymogami określonymi w załączniku VII do dyrektywy 2001/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady(8) lub wytycznymi EFSA, że sprawozdania z monitorowania środowiska po wprowadzeniu do obrotu złożone przez wnioskodawcę zawierały podstawowe niedociągnięcia oraz nie zawierały rzetelnych danych na poparcie wniosku, że nie wystąpiły niepożądane skutki dla zdrowia lub środowiska w związku z przywozem lub stosowaniem zmodyfikowanego genetycznie rzepaku Ms8, Rf3 i Ms8 x Rf3;

F.  mając na uwadze, że zmodyfikowany genetycznie rzepak Ms8, Rf3 i Ms8 x Rf3 został stworzony, tak by był odporny na stosowanie herbicydu glufosynat;

G.  mając na uwadze, że stosowanie herbicydów uzupełniających stanowi element regularnych praktyk rolniczych podczas uprawy roślin odpornych na herbicydy, a zatem można oczekiwać, że rośliny te będą narażone na działanie większych i powtarzanych dawek, co nie tylko prowadzi do większego obciążenia plonów pozostałościami, a zatem i przywożonego produktu, lecz także może wpłynąć na skład zmodyfikowanej genetycznie rośliny i jej właściwości agronomiczne;

H.  mając na uwadze, że stosowanie glufosynatu nie jest już dozwolone w Unii, ponieważ środek ten został zaklasyfikowany jako środek działający toksycznie na rozrodczość, a zatem podlega kryteriom wykluczającym ustanowionym w rozporządzeniu (WE) nr 1107/2009 Parlamentu Europejskiego i Rady(9);

I.  mając na uwadze, że pozostałości po opryskach herbicydami uważa się za niewchodzące w zakres kompetencji panelu EFSA ds. GMO; mając na uwadze, że nie oceniono wpływu opryskiwania zmodyfikowanego genetycznie rzepaku Ms8, Rf3 i Ms8 x Rf3 glufosynatem; mając na uwadze, że informacje dotyczące poziomów pozostałości herbicydów i ich metabolitów są niezbędne dla gruntownej oceny ryzyka genetycznie zmodyfikowanych roślin tolerujących herbicydy;

J.  mając na uwadze, że od państw członkowskich nie wymaga się mierzenia pozostałości glufosynatu w przywożonym rzepaku w celu zapewnienia zgodności z najwyższymi dopuszczalnymi poziomami pozostałości w ramach wieloletniego skoordynowanego unijnego programu kontroli na lata 2019, 2020 i 2021(10);

K.  mając na uwadze, że oprócz możliwości dalszego narażania zwierząt i ludzi w Unii na wysokie poziomy pozostałości glufosynatu w tym zmodyfikowanym genetycznie rzepaku, ekspert właściwego organu wyraził zaniepokojenie metabolitem N-acetylo-glufosynatem produkowanym w zmodyfikowanym genetycznie rzepaku Ms8 x Rf3, lecz nie w analogicznej odmianie niezmodyfikowanej genetycznie(11); mając na uwadze, że choć w badaniu z 2013 r. wskazano, że N-acetylo-glufosynat może mieć działanie neurotoksyczne, nie oceniono tego w ramach oceny EFSA;

L.  mając na uwadze fakt, że w dniu 3 grudnia 2018 r. Stały Komitet ds. Łańcucha Pokarmowego i Zdrowia Zwierząt, o którym mowa w art. 35 rozporządzenia (WE) nr 1829/2003, nie wydał opinii w wyniku głosowania, a zatem zezwolenia nie poparła większość kwalifikowana państw członkowskich;

M.  mając na uwadze, że w uzasadnieniach wniosku ustawodawczego z dnia 22 kwietnia 2015 r. zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1829/2003 w odniesieniu do umożliwienia państwom członkowskim ograniczenia lub zakazu stosowania genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy na swoim terytorium i wniosku ustawodawczego z dnia 14 lutego 2017 r. zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 182/2011 Komisja wyraziła ubolewanie w związku z faktem, że od czasu wejścia w życie rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 decyzje zatwierdzające są przyjmowane przez Komisję bez poparcia w formie opinii komitetów z państw członkowskich oraz że zwrot dokumentacji do Komisji w celu podjęcia ostatecznej decyzji, który zdecydowanie stanowi wyjątek w całej procedurze, stał się normą w zakresie podejmowania decyzji w sprawie zatwierdzania genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy; mając na uwadze, że ta praktyka kilkakrotnie została potępiona jako niedemokratyczna przez przewodniczącego Komisji Jean-Claude'a Junckera(12);

N.  mając na uwadze, że w dniu 28 października 2015 r. Parlament odrzucił w pierwszym czytaniu(13) wniosek ustawodawczy z dnia 22 kwietnia 2015 r. zmieniający rozporządzenie (WE) nr 1829/2003 oraz wezwał Komisję do wycofania tego wniosku i przedstawienia nowego;

1.  uważa, że projekt decyzji wykonawczej Komisji wykracza poza uprawnienia wykonawcze przewidziane w rozporządzeniu (WE) nr 1829/2003;

2.  uważa, że projekt decyzji wykonawczej Komisji jest niespójny z prawem Unii, gdyż nie odpowiada jednemu z celów rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 zakładającemu – zgodnie z zasadami ogólnymi określonymi przez Parlament Europejski i Radę w rozporządzeniu (WE) nr 178/2002(14) – stworzenie podstawy do zapewnienia wysokiego poziomu ochrony życia i zdrowia ludzkiego, zdrowia i dobrostanu zwierząt, środowiska naturalnego oraz interesów konsumenta w związku z genetycznie zmodyfikowaną żywnością i paszą, przy jednoczesnym zapewnieniu skutecznego funkcjonowania rynku wewnętrznego;

3.  wzywa Komisję do wycofania projektu decyzji wykonawczej;

4.  apeluje do Komisji, by nie zezwalała na przywóz żadnych genetycznie zmodyfikowanych roślin do użycia jako żywność lub pasza, które stworzono, by były odporne na herbicydy, co do których nie wydano zezwolenia na stosowanie ich w Unii, w tym przypadku glufosynatu;

5.  wzywa Komisję, aby nie zatwierdzała żadnych roślin zmodyfikowanych genetycznie odpornych na herbicydy bez przeprowadzenia pełnej oceny pozostałości pochodzących z oprysków herbicydami uzupełniającymi i komercyjnymi formami użytkowymi stosowanymi w krajach uprawy, a także pozostałości metabolitów;

6.  wzywa Komisję, aby w pełni uwzględniała ocenę ryzyka stosowania herbicydów uzupełniających i ich pozostałości w ocenie ryzyka roślin zmodyfikowanych genetycznie odpornych na herbicydy, niezależnie od tego, czy dana roślina zmodyfikowana genetycznie jest przeznaczona do uprawy w Unii, czy też ma być przywożona do Unii jako żywność i pasza;

7.  ponownie podkreśla swoje zaangażowanie na rzecz dalszych prac nad wnioskiem Komisji zmieniającym rozporządzenie (UE) nr 182/2011; apeluje do Rady, aby w trybie pilnym przystąpiła do swoich prac nad tym wnioskiem Komisji;

8.  wzywa Komisję do zawieszenia wszelkich decyzji wykonawczych dotyczących wniosków o zezwolenie dotyczące genetycznie modyfikowanych organizmów do czasu zmiany procedury zatwierdzania w sposób pozwalający wyeliminować niedociągnięcia obecnej procedury, która okazała się nieodpowiednia;

9.  apeluje do Komisji, by wycofała wnioski o zezwolenie na stosowanie genetycznie modyfikowanych organizmów, jeżeli Stały Komitet ds. Łańcucha Pokarmowego i Zdrowia Zwierząt nie wydał opinii, zarówno w przypadku wykorzystania do uprawy, jak i do użycia jako żywność i pasza;

10.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji oraz rządom i parlamentom państw członkowskich.

(1) Dz.U. L 268 z 18.10.2003, s. 1. (2) DZ.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13. (3) Ocena genetycznie zmodyfikowanego rzepaku MS8 × RF3 na potrzeby odnowienia zezwolenia na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 (wniosek EFSA-GMO-RX-004), https://efsa.onlinelibrary.wiley.com/doi/epdf/10.2903/j.efsa.2017.5067 (4) ––––––––––––––––––––––––––– Rezolucja z dnia 16 stycznia 2014 r. w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Rady w sprawie wprowadzenia do obrotu w celu uprawy, zgodnie z dyrektywą 2001/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, kukurydzy (Zea mays L., linia 1507) zmodyfikowanej genetycznie w celu uzyskania odporności na niektóre szkodniki z rzędu Lepidoptera (łuskoskrzydłe) (Dz.U. C 482 z 23.12.2016, s. 110).Rezolucja z dnia 16 grudnia 2015 r. w sprawie decyzji wykonawczej Komisji (UE) 2015/2279 z dnia 4 grudnia 2015 r. zezwalającej na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną kukurydzę NK603 × T25, składających się z niej lub z niej wyprodukowanych (Dz.U. C 399 z 24.11.2017, s. 71).Rezolucja z dnia 3 lutego 2016 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną soję MON 87705 × MON 89788, składających się z niej lub z niej wyprodukowanych (Dz.U. C 35 z 31.1.2018, s. 19).Rezolucja z dnia 3 lutego 2016 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną soję MON 87708 × MON 89788, składających się z niej lub z niej wyprodukowanych (Dz.U. C 35 z 31.1.2018, s. 17).Rezolucja z dnia 3 lutego 2016 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną soję FG72 (MST-FGØ72-2), składających się z niej lub z niej wyprodukowanych (Dz.U. C 35 z 31.1.2018, s. 15).Rezolucja z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną kukurydzę Bt11 × MIR162 × MIR604 × GA21, składających się z niej lub z niej wyprodukowanych oraz produktów zawierających genetycznie zmodyfikowane odmiany kukurydzy łączące dwie lub trzy spośród modyfikacji genetycznych (Dz.U. C 86 z 6.3.2018, s. 108).Rezolucja z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji w sprawie wprowadzenia do obrotu zmodyfikowanego genetycznie goździka (Dianthus caryophyllus L., linia SHD-27531-4) (Dz.U. C 86 z 6.3.2018, s. 111).Rezolucja z dnia 6 października 2016 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji dotyczącej odnowienia zezwolenia na wprowadzenie do obrotu w celu uprawy materiału siewnego zmodyfikowanej genetycznie kukurydzy MON 810 (Dz.U. C 215 z 19.6.2018, s. 76).Rezolucja z dnia 6 października 2016 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną kukurydzę MON 810 (Dz.U. C 215 z 19.6.2018, s. 80).Rezolucja z dnia 6 października 2016 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji dotyczącej wprowadzenia do obrotu w celu uprawy materiału siewnego zmodyfikowanej genetycznie kukurydzy Bt11 (Dz.U. C 215 z 19.6.2018, s. 70).Rezolucja z dnia 6 października 2016 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji dotyczącej wprowadzenia do obrotu w celu uprawy materiału siewnego zmodyfikowanej genetycznie kukurydzy 1507 (Dz.U. C 215 z 19.6.2018, s. 73).Rezolucja z dnia 6 października 2016 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną bawełnę 281-24-236 × 3006-210-23 × MON 88913, składających się z niej lub z niej wyprodukowanych (Dz.U. C 215 z 19.6.2018, s. 83).Rezolucja z dnia 5 kwietnia 2017 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną kukurydzę Bt11 × 59122 × MIR604 × 1507 × GA21, składających się z niej lub z niej wyprodukowanych oraz produktów zawierających genetycznie zmodyfikowane odmiany kukurydzy łączące dwie, trzy lub cztery spośród modyfikacji genetycznych Bt11, 59122, MIR604, 1507 i GA21, składających się z nich lub z nich wyprodukowanych, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy (Dz.U. C 298 z 23.8.2018, s. 34).Rezolucja z dnia 17 maja 2017 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną kukurydzę DAS-40278-9, składających się z niej lub z niej wyprodukowanych, na mocy rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy (Dz.U. C 307 z 30.8.2018, s. 71).Rezolucja z dnia 17 maja 2017 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu na mocy rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną bawełnę GHB119 (BCS-GHØØ5-8), składających się z niej lub z niej wyprodukowanych (Dz.U. C 307 z 30.8.2018, s. 67).Rezolucja z dnia 13 września 2017 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną soję DAS-68416-4, składających się z niej lub z niej wyprodukowanych, na mocy rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy (Dz.U. C 337 z 20.9.2018, s. 54).Rezolucja z dnia 4 października 2017 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną soję FG72 × A5547-127, składających się z niej lub z niej wyprodukowanych, na mocy rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy (Dz.U. C 346 z 27.9.2018, s. 55).Rezolucja z dnia 4 października 2017 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną soję DAS-44406-6, składających się z niej lub z niej wyprodukowanych, na mocy rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy (Dz.U. C 346 z 27.9.2018, s. 60).Rezolucja z dnia 24 października 2017 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji odnawiającej zezwolenie na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną kukurydzę 1507 (DAS-Ø15Ø7-1), składających się z niej lub z niej wyprodukowanych, na mocy rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy (Dz.U. C 346 z 27.9.2018, s. 122).Rezolucja z dnia 24 października 2017 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną soję 305423 × 40-3-2 (DP-3Ø5423-1 × MON-Ø4Ø32-6), składających się z niej lub z niej wyprodukowanych, na mocy rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy (Dz.U. C 346 z 27.9.2018, s. 127).Rezolucja z dnia 24 października 2017 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowany rzepak MON 88302 × Ms8 × Rf3 (MON-883Ø2-9 × ACSBNØØ5-8 × ACS-BNØØ3-6), MON 88302 × Ms8 (MON-883Ø2-9 × ACSBNØØ5-8) i MON 88302 × Rf3 (MON-883Ø2-9 × ACS-BNØØ3-6), składających się z niego lub z niego wyprodukowanych, na mocy rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy (Dz.U. C 346 z 27.9.2018, s. 133).Rezolucja z dnia 1 marca 2018 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji dotyczącej odnowienia zezwolenia na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną kukurydzę 59122 (DAS-59122-7), składających się z niej lub z niej wyprodukowanych, na mocy rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy (Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0051).Rezolucja z dnia 1 marca 2018 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających zmodyfikowaną genetycznie kukurydzę MON 87427 × MON 89034 × NK603 (MON-87427-7 × MON-89Ø34-3 × MON-ØØ6Ø3-6), składających się z niej lub z niej wyprodukowanych oraz produktów zawierających zmodyfikowane genetycznie odmiany kukurydzy łączące dwie spośród modyfikacji genetycznych MON 87427, MON 89034 i NK603, i uchylającej decyzję 2010/420/EU (Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0052).Rezolucja z dnia 3 maja 2018 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji dotyczącej odnowienia zezwolenia na wprowadzenie do obrotu żywności i paszy wyprodukowanej z genetycznie zmodyfikowanego buraka cukrowego H7-1 (KM-ØØØH71-4) na mocy rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy (Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0197).Rezolucja z dnia 30 maja 2018 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji dotyczącej odnowienia zezwolenia na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną kukurydzę GA21 (MON-ØØØ21-9), składających się z niej lub z niej wyprodukowanych, na mocy rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy (Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0221).Rezolucja z dnia 30 maja 2018 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną kukurydzę 1507 × 59122 × MON 810 × NK603, składających się z niej lub z niej wyprodukowanych oraz produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną kukurydzę łączącą dwie lub trzy spośród pojedynczych modyfikacji genetycznych 1507, 59122, MON 810 i NK603, składających się z niej lub z niej wyprodukowanych, oraz uchylającej decyzje 2009/815/WE, 2010/428/UE i 2010/432/UE, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy (Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0222).Rezolucja z dnia 24 października 2018 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji dotyczącej odnowienia zezwolenia na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną kukurydzę NK603 × MON 810 (MON-ØØ6Ø3-6 × MON-ØØ81Ø-6), składających się z niej lub z niej wyprodukowanych, na mocy rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady (Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0416).Rezolucja z dnia 24 października 2018 r w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających zmodyfikowaną genetycznie kukurydzę MON 87427 × MON 89034 × 1507 × MON 88017 × 59122, składających się z niej lub z niej wyprodukowanych oraz produktów zawierających zmodyfikowane genetycznie odmiany kukurydzy łączące dwie, trzy lub cztery spośród modyfikacji genetycznych MON 87427, MON 89034, 1507, MON 88017 i 59122, i uchylającej decyzję 2011/366/UE (Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0417). (5) Decyzja Komisji 2007/232/WE z dnia 26 marca 2007 r. w sprawie wprowadzenia do obrotu, zgodnie z dyrektywą 2001/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, produktów rzepaku oleistego (Brassica napus L., odmiany Ms8, Rf3 i Ms8 × Rf3) genetycznie zmodyfikowanych pod kątem tolerancji na herbicyd glufosynat amonowy (Dz.U. L 100 z 17.4.2007, s. 20). (6) Decyzja wykonawcza Komisji 2013/327/UE z dnia 25 czerwca 2013 r. zezwalająca na wprowadzanie do obrotu, na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady, żywności zawierającej genetycznie zmodyfikowany rzepak Ms8, Rf3 i Ms8 × Rf3 lub składającej się z niego, lub żywności i paszy wyprodukowanych z tych organizmów zmodyfikowanych genetycznie (Dz.U. L 175 z 27.6.2013, s. 57). (7) Uwagi państw członkowskich, załącznik G, http://registerofquestions.efsa.europa.eu/roqFrontend/questionLoader?question=EFSA-Q-2016-00569 (8) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2001/18/WE z dnia 12 marca 2001 r. w sprawie zamierzonego uwalniania do środowiska organizmów zmodyfikowanych genetycznie i uchylająca dyrektywę Rady 90/220/EWG (Dz.U. L 106 z 17.4.2001, s. 1). (9) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 z dnia 21 października 2009 r. dotyczące wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin i uchylające dyrektywy Rady 79/117/EWG i 91/414/EWG (Dz.U. L 309 z 24.11.2009, s. 1). (10) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2018/555 z dnia 9 kwietnia 2018 r. dotyczące wieloletniego skoordynowanego unijnego programu kontroli na lata 2019, 2020 i 2021, mającego na celu zapewnienie zgodności z najwyższymi dopuszczalnymi poziomami pozostałości pestycydów w żywności pochodzenia roślinnego i zwierzęcego oraz na jej powierzchni, a także mającego na celu ocenę narażenia konsumenta na te pozostałości (Dz.U. L 92 z 10.4.2018, s. 6). (11) Uwagi państw członkowskich, załącznik G, s. 18, http://registerofquestions.efsa.europa.eu/roqFrontend/questionLoader?question=EFSA-Q-2016-00569 (12) Na przykład w przemówieniu inauguracyjnym podczas posiedzenia plenarnego Parlamentu Europejskiego w dniu 15 lipca 2014 r., włączonym później do wytycznych politycznych dla kolejnej Komisji Europejskiej, lub w jego orędziu o stanie Unii z dnia 14 września 2016 r. (13) Dz.U. C 355 z 20.10.2017, s. 165. (14) Rozporządzenie (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiające ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołujące Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiające procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz.U. L 31 z 1.2.2002, s. 1).

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 31 stycznia 2019 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną kukurydzę 5307 (SYN-Ø53Ø7-1), składających się z niej lub z niej wyprodukowanych, na mocy rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy (D059689/02 – 2019/2522(RSP))

P8_TA(2019)0058 B8-0074/2019

Parlament Europejski,

–  uwzględniając projekt decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną kukurydzę 5307 (SYN-Ø53Ø7-1), składających się z niej lub z niej wyprodukowanych, na mocy rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy (D059689/02),

–  uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 września 2003 r. w sprawie genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy(1), w szczególności jego art. 7 ust. 3 i art. 19 ust. 3,

–  uwzględniając fakt, że Stały Komitet ds. Łańcucha Pokarmowego i Zdrowia Zwierząt, o którym mowa w art. 35 rozporządzenia (WE) nr 1829/2003, nie wydał opinii w wyniku głosowania w dniu 3 grudnia 2018 r.,

–  uwzględniając art. 11 i 13 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiającego przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję(2),

–  uwzględniając opinię przyjętą przez Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) w dniu 16 kwietnia 2015 r. i opublikowaną w dniu 5 maja 2015 r.(3) oraz oświadczenie uzupełniające opinię naukową EFSA na temat wniosku (EFSA-GMO-DE-2011-95) dotyczącego wprowadzenia do obrotu genetycznie zmodyfikowanej kukurydzy 5307 przeznaczonej do stosowania w żywności i paszy, jej importu i przetwarzania na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1829/2003, dostarczanej przez przedsiębiorstwo Syngenta Crop Protection AG, z uwzględnieniem dodatkowego badania toksykologicznego, przyjęte przez EFSA w dniu 7 marca 2018 r. i opublikowane w dniu 11 kwietnia 2018 r.(4),

–  uwzględniając wniosek z dnia 14 lutego 2017 r. dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie zmiany rozporządzenia (UE) nr 182/2011 ustanawiającego przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (COM(2017)0085, 2017/0035(COD)),

–  uwzględniając swoje wcześniejsze rezolucje przeciwko zatwierdzaniu organizmów zmodyfikowanych genetycznie(5),

–  uwzględniając projekt rezolucji Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności,

–  uwzględniając art. 106 ust. 2 i 3 Regulaminu,

A.  mając na uwadze, że w dniu 7 kwietnia 2011 r. przedsiębiorstwo Syngenta Crop Protection AG, za pośrednictwem przedsiębiorstwa powiązanego Syngenta Crop Protection NV/SA, zwróciło się, zgodnie z art. 5 i 17 rozporządzenia (WE) nr 1829/2003, do właściwego organu Niemiec z wnioskiem o wprowadzenie do obrotu żywności, składników żywności i paszy zawierających genetycznie zmodyfikowaną kukurydzę 5307, składających się z niej lub z niej wyprodukowanych (dalej zwanym „wnioskiem”); mając na uwadze, że wniosek odnosił się również do wprowadzenia do obrotu produktów zawierających lub mających w swoim składzie genetycznie zmodyfikowaną kukurydzę 5307 do zastosowań innych niż żywność i pasza, z wyjątkiem uprawy;

B.  mając na uwadze, że genetycznie zmodyfikowana kukurydza 5307 produkuje nowe białko owadobójcze, eCry3.1Ab, które jest toksyczne dla określonych chrząszczy i ryjkowców, powstające w wyniku fuzji i przegrupowania toksyn naturalnie występujących w bakteriach glebowych znanych pod nazwą Bacillus thuringiensis (Bt); mając na uwadze, że genetycznie zmodyfikowana kukurydza 5307 wykazuje ponadto ekspresję białka – izomerazy fosfomannozylowej (PMI), wykorzystywanego jako marker selekcji;

C.  mając na uwadze, że w swojej opinii z 2015 r. EFSA stwierdził, iż nie był w stanie ukończyć oceny ryzyka w odniesieniu do żywności/paszy z powodu nieprawidłowości w 28-dniowym badaniu toksyczności przekazanym przez wnioskodawcę, szczególności z uwagi na fakt, że zbiory danych pochodziły z dwóch oddzielnych doświadczeń oraz z powodu niewystarczającej liczby użytych zwierząt(6);

D.  mając na uwadze, że w późniejszym terminie wnioskodawca przekazał nowe 28-dniowe badanie toksyczności; mając jednak na uwadze, że drugie badanie nie spełniało wszystkich wymagań zawartych w wytycznych Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) dotyczących 28-dniowych badań toksyczności doustnej wywołanej powtarzanym dawkowaniem u gryzoni(7), tak jak domagał się tego EFSA;

E.  mając na uwadze, że w swoim oświadczeniu z 2018 r. EFSA wydał pozytywną opinię dotyczącą tego wniosku;

F.  mając na uwadze, że mimo uznania białek Cry (toksyn Bt) za substancje posiadające właściwości adiuwantowe, co oznacza, że mogą one wzmacniać właściwości alergizujące innych środków spożywczych, kwestia ta nie była przedmiotem analizy EFSA; mając na uwadze, że fakt ten jest problematyczny, ponieważ toksyny Bt mogą mieszać się z alergenami obecnymi w żywności i paszy, np. w soi;

G.  mając na uwadze, że w 28-dniowym badaniu toksyczności przyjętym przez EFSA zbadano tylko wyizolowane białko; mając jednak na uwadze, że wykazano, iż toksyczność toksyn Bt może zostać wzmocniona przez interakcje z innymi związkami, takimi jak enzymy roślinne, inne toksyny Bt i pozostałości po opryskach herbicydami; mając na uwadze, że badanie samej toksyny Bt i toksyny w formie wyizolowanej nie pozwala zatem na wyciągnięcie wniosków na temat jej wpływu na zdrowie po spożyciu(8);

H.  mając na uwadze, że EFSA zauważył, iż „wnioskodawca zidentyfikował istotne podobieństwa między sekwencją aminokwasów eCry3.1Ab i parasporynami, które mogą działać jako białka cytotoksyczne na komórki ssaków”(9); mając na uwadze, że EFSA nie przeprowadził dalszych badań dotyczących tej kwestii;

I.  mając na uwadze, że w trakcie trzymiesięcznego okresu konsultacji właściwe organy państw członkowskich zgłosiły wiele krytycznych uwag(10);

J.  mając na uwadze, że według jednego właściwego organu(11) poziomy ekspresji eCry3.1Ab w ziarnach genetycznie zmodyfikowanej kukurydzy 5307 przekraczają standardowy maksymalny dopuszczalny poziom pozostałości wynoszący 0,01 mg/kg, określony w rozporządzeniu (WE) nr 396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady(12);

K.  mając na uwadze, że Stały Komitet ds. Łańcucha Pokarmowego i Zdrowia Zwierząt, o którym mowa w art. 35 rozporządzenia (WE) nr 1829/2003, nie wydał opinii w wyniku głosowania w dniu 3 grudnia 2018 r., co oznacza, że zezwolenie nie było poparte kwalifikowaną większością głosów państw członkowskich;

L.  mając na uwadze, że zarówno w uzasadnieniu przedłożonego w dniu 22 kwietnia 2015 r. wniosku ustawodawczego zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1829/2003 w odniesieniu do umożliwienia państwom członkowskim ograniczenia lub zakazu stosowania genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy na swoim terytorium, jak i w uzasadnieniu przedłożonego w dniu 14 lutego 2017 r. wniosku ustawodawczego zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 182/2011 Komisja wyraziła ubolewanie w związku z faktem, że od czasu wejścia w życie rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 decyzje zatwierdzające są przyjmowane przez Komisję bez poparcia w formie opinii komitetów z państw członkowskich oraz że odsyłanie dokumentacji do Komisji w celu podjęcia ostatecznej decyzji, zdecydowanie stanowiące wyjątek w całej procedurze, stało się normą w przypadku podejmowania decyzji w sprawie zatwierdzania genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy; mając na uwadze, że przewodniczący Jean-Claude Juncker kilkakrotnie uznał tę praktykę za niedemokratyczną(13);

M.  mając na uwadze, że w dniu 28 października 2015 r. Parlament odrzucił w pierwszym czytaniu(14) wniosek ustawodawczy z dnia 22 kwietnia 2015 r. zmieniający rozporządzenie (WE) nr 1829/2003 oraz wezwał Komisję do wycofania tego wniosku i przedstawienia nowego;

1.  uważa, że projekt decyzji wykonawczej Komisji wykracza poza uprawnienia wykonawcze przewidziane w rozporządzeniu (WE) nr 1829/2003;

2.  uważa, że projekt decyzji wykonawczej Komisji nie jest spójny z prawem Unii, gdyż nie odpowiada celowi rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 zakładającemu – zgodnie z zasadami ogólnymi określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 178/2002(15) – stworzenie podstaw do zapewnienia wysokiego poziomu ochrony życia i zdrowia ludzkiego, zdrowia i dobrostanu zwierząt, interesów ochrony środowiska naturalnego i interesów konsumenta w związku z genetycznie zmodyfikowaną żywnością i paszą, przy jednoczesnym zapewnieniu skutecznego funkcjonowania rynku wewnętrznego;

3.  wzywa Komisję do wycofania projektu decyzji wykonawczej;

4.  podtrzymuje swoje zobowiązanie do przyspieszenia prac nad wnioskiem Komisji zmieniającym rozporządzenie (UE) nr 182/2011; apeluje do Rady, aby w trybie pilnym przystąpiła do swoich prac w odniesieniu do przedmiotowego wniosku Komisji;

5.  wzywa Komisję do zawieszenia wszelkich decyzji wykonawczych dotyczących wniosków o zezwolenie dotyczące organizmów zmodyfikowanych genetycznie do czasu zmiany procedury zatwierdzania w sposób pozwalający wyeliminować niedociągnięcia obecnej procedury, która okazała się nieodpowiednia;

6.  wzywa Komisję do wycofania wniosków w sprawie zezwoleń dotyczących organizmów zmodyfikowanych genetycznie, jeżeli Stały Komitet ds. Łańcucha Pokarmowego i Zdrowia Zwierząt nie wyda opinii w sprawie uprawy bądź zastosowań spożywczych i paszowych;

7.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji oraz rządom i parlamentom państw członkowskich.

(1) Dz.U. L 268 z 18.10.2003, s. 1. (2) Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13. (3) Opinia naukowa na temat wniosku (EFSA-GMO-DE-2011-95) dotyczącego wprowadzenia do obrotu genetycznie zmodyfikowanej kukurydzy 5307 przeznaczonej do stosowania w żywności i paszy, jej importu i przetwarzania na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1829/2003, dostarczanej przez przedsiębiorstwo Syngenta Crop Protection AG, https://efsa.onlinelibrary.wiley.com/doi/epdf/10.2903/j.efsa.2015.4083 (4) Oświadczenie uzupełniające opinię naukową EFSA na temat wniosku (EFSA-GMO-DE-2011-95) dotyczącego wprowadzenia do obrotu genetycznie zmodyfikowanej kukurydzy 5307 przeznaczonej do stosowania w żywności i paszy, jej importu i przetwarzania na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1829/2003, dostarczanej przez przedsiębiorstwo Syngenta Crop Protection AG, z uwzględnieniem dodatkowego badania toksykologicznego, https://www.efsa.europa.eu/en/efsajournal/pub/5233 (5) ––––––––––––––––––––––––––– – Rezolucja z dnia 16 stycznia 2014 r. w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Rady w sprawie wprowadzenia do obrotu w celu uprawy, zgodnie z dyrektywą 2001/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, kukurydzy (Zea mays L., linia 1507) zmodyfikowanej genetycznie w celu uzyskania odporności na niektóre szkodniki z rzędu Lepidoptera (łuskoskrzydłe) (Dz.U. C 482 z 23.12.2016, s. 110).Rezolucja z dnia 16 grudnia 2015 r. w sprawie decyzji wykonawczej Komisji (UE) 2015/2279 z dnia 4 grudnia 2015 r. zezwalającej na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną kukurydzę NK603 × T25, składających się z niej lub z niej wyprodukowanych (Dz.U. C 399 z 24.11.2017, s. 71).Rezolucja z dnia 3 lutego 2016 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną soję MON 87705 × MON 89788, składających się z niej lub z niej wyprodukowanych (Dz.U. C 35 z 31.1.2018, s. 19).Rezolucja z dnia 3 lutego 2016 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną soję MON 87708 × MON 89788, składających się z niej lub z niej wyprodukowanych (Dz.U. C 35 z 31.1.2018, s. 17).Rezolucja z dnia 3 lutego 2016 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną soję FG72 (MST-FGØ72-2), składających się z niej lub z niej wyprodukowanych (Dz.U. C 35 z 31.1.2018, s. 15).Rezolucja z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną kukurydzę Bt11 × MIR162 × MIR604 × GA21, składających się z niej lub z niej wyprodukowanych oraz produktów zawierających genetycznie zmodyfikowane odmiany kukurydzy łączące dwie lub trzy spośród modyfikacji genetycznych (Dz.U. C 86 z 6.3.2018, s. 108).Rezolucja z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji w sprawie wprowadzenia do obrotu zmodyfikowanego genetycznie goździka (Dianthus caryophyllus L., linia SHD-27531-4) (Dz.U. C 86 z 6.3.2018, s. 111).Rezolucja z dnia 6 października 2016 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji dotyczącej odnowienia zezwolenia na wprowadzenie do obrotu w celu uprawy materiału siewnego zmodyfikowanej genetycznie kukurydzy MON 810 (Dz.U. C 215 z 19.6.2018, s. 76).Rezolucja z dnia 6 października 2016 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną kukurydzę MON 810 (Dz.U. C 215 z 19.6.2018, s. 80).Rezolucja z dnia 6 października 2016 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji dotyczącej wprowadzenia do obrotu w celu uprawy materiału siewnego zmodyfikowanej genetycznie kukurydzy Bt11 (Dz.U. C 215 z 19.6.2018, s. 70).Rezolucja z dnia 6 października 2016 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji dotyczącej wprowadzenia do obrotu w celu uprawy materiału siewnego zmodyfikowanej genetycznie kukurydzy 1507 (Dz.U. C 215 z 19.6.2018, s. 73).Rezolucja z dnia 6 października 2016 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną bawełnę 281-24-236 × 3006-210-23 × MON 88913, składających się z niej lub z niej wyprodukowanych (Dz.U. C 215 z 19.6.2018, s. 83).Rezolucja z dnia 5 kwietnia 2017 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną kukurydzę Bt11 × 59122 × MIR604 × 1507 × GA21, składających się z niej lub z niej wyprodukowanych oraz produktów zawierających genetycznie zmodyfikowane odmiany kukurydzy łączące dwie, trzy lub cztery spośród modyfikacji genetycznych Bt11, 59122, MIR604, 1507 i GA21, składających się z nich lub z nich wyprodukowanych, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy (Dz.U. C 298 z 23.8.2018, s. 34).Rezolucja z dnia 17 maja 2017 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną kukurydzę DAS-40278-9, składających się z niej lub z niej wyprodukowanych, na mocy rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy (Dz.U. C 307 z 30.8.2018, s. 71).Rezolucja z dnia 17 maja 2017 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu na mocy rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną bawełnę GHB119 (BCS-GHØØ5-8), składających się z niej lub z niej wyprodukowanych (Dz.U. C 307 z 30.8.2018, s. 67).Rezolucja z dnia 13 września 2017 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną soję DAS-68416-4, składających się z niej lub z niej wyprodukowanych, na mocy rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy (Dz.U. C 337 z 20.9.2018, s. 54).Rezolucja z dnia 4 października 2017 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną soję FG72 × A5547-127, składających się z niej lub z niej wyprodukowanych, na mocy rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy (Dz.U. C 346 z 27.9.2018, s. 55).Rezolucja z dnia 4 października 2017 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną soję DAS-44406-6, składających się z niej lub z niej wyprodukowanych, na mocy rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy (Dz.U. C 346 z 27.9.2018, s. 60).Rezolucja z dnia 24 października 2017 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji odnawiającej zezwolenie na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną kukurydzę 1507 (DAS-Ø15Ø7-1), składających się z niej lub z niej wyprodukowanych, na mocy rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy (Dz.U. C 346 z 27.9.2018, s. 122).Rezolucja z dnia 24 października 2017 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną soję 305423 × 40-3-2 (DP-3Ø5423-1 × MON-Ø4Ø32-6), składających się z niej lub z niej wyprodukowanych, na mocy rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy (Dz.U. C 346 z 27.9.2018, s. 127).Rezolucja z dnia 24 października 2017 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowany rzepak MON 88302 × Ms8 × Rf3 (MON-883Ø2-9 × ACSBNØØ5-8 × ACS-BNØØ3-6), MON 88302 × Ms8 (MON-883Ø2-9 × ACSBNØØ5-8) i MON 88302 × Rf3 (MON-883Ø2-9 × ACS-BNØØ3-6), składających się z niego lub z niego wyprodukowanych, na mocy rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy (Dz.U. C 346 z 27.9.2018, s. 133).Rezolucja z dnia 1 marca 2018 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji dotyczącej odnowienia zezwolenia na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną kukurydzę 59122 (DAS-59122-7), składających się z niej lub z niej wyprodukowanych, na mocy rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy (Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0051).Rezolucja z dnia 1 marca 2018 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających zmodyfikowaną genetycznie kukurydzę MON 87427 × MON 89034 × NK603 (MON-87427-7 × MON-89Ø34-3 × MON-ØØ6Ø3-6), składających się z niej lub z niej wyprodukowanych oraz produktów zawierających zmodyfikowane genetycznie odmiany kukurydzy łączące dwie spośród modyfikacji genetycznych MON 87427, MON 89034 i NK603, i uchylającej decyzję 2010/420/UE (Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0052).Rezolucja z dnia 3 maja 2018 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji dotyczącej odnowienia zezwolenia na wprowadzenie do obrotu żywności i paszy wyprodukowanej z genetycznie zmodyfikowanego buraka cukrowego H7-1 (KM-ØØØH71-4) na mocy rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy (Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0197).Rezolucja z dnia 30 maja 2018 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji dotyczącej odnowienia zezwolenia na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną kukurydzę GA21 (MON-ØØØ21-9), składających się z niej lub z niej wyprodukowanych, na mocy rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy (Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0221).Rezolucja z dnia 30 maja 2018 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną kukurydzę 1507 × 59122 × MON 810 × NK603, składających się z niej lub z niej wyprodukowanych oraz produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną kukurydzę łączącą dwie lub trzy spośród pojedynczych modyfikacji genetycznych 1507, 59122, MON 810 i NK603, składających się z niej lub z niej wyprodukowanych, oraz uchylającej decyzje 2009/815/WE, 2010/428/UE i 2010/432/UE, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy (Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0222).Rezolucja z dnia 24 października 2018 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji dotyczącej odnowienia zezwolenia na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną kukurydzę NK603 × MON 810 (MON-ØØ6Ø3-6 × MON-ØØ81Ø-6), składających się z niej lub z niej wyprodukowanych, na mocy rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady (Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0416).Rezolucja z dnia 24 października 2018 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających zmodyfikowaną genetycznie kukurydzę MON 87427 × MON 89034 × 1507 × MON 88017 × 59122, składających się z niej lub z niej wyprodukowanych oraz produktów zawierających zmodyfikowane genetycznie odmiany kukurydzy łączące dwie, trzy lub cztery spośród modyfikacji genetycznych MON 87427, MON 89034, 1507, MON 88017 i 59122, i uchylającej decyzję 2011/366/UE (Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0417). (6) Opinia EFSA z 2015 r., s. 15, https://efsa.onlinelibrary.wiley.com/doi/epdf/10.2903/j.efsa.2015.4083 (7) Opinia EFSA z 2018 r., s. 4, https://www.efsa.europa.eu/en/efsajournal/pub/5233 (8) Zob. analiza przeprowadzona przez Institute for Independent Impact Assessment in Biotechnology, TESTBIOTECH, s. 3, w celu uzyskania dalszych informacji: https://www.testbiotech.org/sites/default/files/Testbiotech_Comment_Maize%205307.pdf (9) Opinia EFSA z 2015 r., s. 9, https://efsa.onlinelibrary.wiley.com/doi/epdf/10.2903/j.efsa.2015.4083 (10) Zob. załącznik G, uwagi państw członkowskich, http://registerofquestions.efsa.europa.eu/roqFrontend/questionLoader?question=EFSA-Q-2011-00310 (11) Uwagi państw członkowskich, s. 95. (12) Rozporządzenie (WE) nr 396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 lutego 2005 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w żywności i paszy pochodzenia roślinnego i zwierzęcego oraz na ich powierzchni, zmieniające dyrektywę Rady 91/414/EWG (Dz.U. L 70 z 16.3.2005, s. 1). (13) Zob. np. przemówienie inauguracyjne wygłoszone na posiedzeniu plenarnym Parlamentu Europejskiego, włączone do wytycznych politycznych dla kolejnej Komisji Europejskiej (Strasburg, dnia 15 lipca 2014 r.), lub orędzie o stanie Unii z 2016 r. (Strasburg, dnia 14 września 2016 r.). (14) Dz.U. C 355 z 20.10.2017, s. 165. (15) Dz.U. L 31 z 1.2.2002, s. 1.

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 31 stycznia 2019 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną kukurydzę MON 87403 (MON-874Ø3-1), składających się z niej lub z niej wyprodukowanych, na mocy rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady (D059691/02 – 2019/2523(RSP))

P8_TA(2019)0059 B8-0075/2019

Parlament Europejski,

–  uwzględniając projekt decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną kukurydzę MON 87403 (MON-874Ø3-1), składających się z niej lub z niej wyprodukowanych, na mocy rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady (D059691/02) ,

–  uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 września 2003 r. w sprawie genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy(1), w szczególności jego art. 7 ust. 3 i art. 19 ust. 3,

–  uwzględniając głosowanie w dniu 3 grudnia 2018 r., w którym Stały Komitet ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt, o którym mowa w art. 35 rozporządzenia (WE) nr 1829/2003, nie wydał opinii,

–  uwzględniając art. 11 i 13 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiającego przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję(2),

–  uwzględniając opinię Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) z dnia 8 marca 2018 r. opublikowaną w dniu 28 marca 2018 r.(3),

–  uwzględniając wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie zmiany rozporządzenia (UE) nr 182/2011 ustanawiającego przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (COM(2017)0085, 2017/0035(COD)),

–  uwzględniając swoje wcześniejsze rezolucje przeciwko zatwierdzaniu organizmów zmodyfikowanych genetycznie(4),

–  uwzględniając projekt rezolucji Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności,

–  uwzględniając art. 106 ust. 2 i 3 Regulaminu,

A.  mając na uwadze, że w dniu 26 czerwca 2015 r. w imieniu przedsiębiorstwa Monsanto ze Stanów Zjednoczonych przedsiębiorstwo Monsanto Europe SA/NV zwróciło się do właściwego organu krajowego Belgii, zgodnie z art. 5 i 17 rozporządzenia (WE) nr 1829/2003, z wnioskiem o wprowadzenie do obrotu żywności, składników żywności i pasz zawierających genetycznie zmodyfikowaną kukurydzę MON 87403, składających się z niej lub z niej wyprodukowanych („wniosek”), oraz mając na uwadze, że wniosek dotyczył także wprowadzenia do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną kukurydzę MON 87403 lub ją zawierających z przeznaczeniem innym niż na żywność i paszę, z wyjątkiem uprawy;

B.  mając na uwadze, że kukurydzę MON 87403 zmodyfikowano genetycznie w celu zwiększenia biomasy i wydajności kłosów (zbieranych jako kolby kukurydzy) przez wprowadzenie skróconej sekwencji genów pozyskanej z innego gatunku roślin (Arabidopsis thaliana); mając na uwadze, że skutkuje to ekspresją białka (AtHB17Δ113), które ma konkurować z podobnym naturalnym białkiem kontrolującym regulację genetyczną i wzrost roślin;

C.  mając na uwadze, że w trakcie trzymiesięcznego okresu konsultacji właściwe organy zgłosiły wiele krytycznych uwag(5); mając na uwadze, że wśród zgłoszonych uwag znalazły się również spostrzeżenia, według których dane eksperymentalne nie potwierdzają większej wydajności genetycznie zmodyfikowanej kukurydzy MON 87403, nie jest możliwe wnioskowanie o bezpieczeństwie długoterminowych skutków reprodukcyjnych lub rozwojowych danej żywności lub paszy jako całości, proponowany przez wnioskodawcę plan monitorowania skutków dla środowiska naturalnego nie spełnia celów określonych w załączniku VII do dyrektywy 2001/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady(6) oraz, co ma zasadnicze znaczenie, przedstawionych dowodów nie uważa się za wystarczające dla zapewnienia konsumentów o bezpieczeństwie zmodyfikowanej kukurydzy MON 87403;

D.  mając na uwadze, że mimo aprobaty EFSA dotyczącej bezpieczeństwa genetycznie zmodyfikowanej kukurydzy MON 87403, niezależna analiza oceny EFSA wykazuje, że dokładne mechanizmy molekularne związane z ekspresją AtHB17Δ113, a także sposób, w jaki prowadzi to do domniemanych zamierzonych efektów i ewentualnych efektów ubocznych pozostają słabo zrozumiane i wymagają dalszych badań(7); mając na uwadze, że bez kompleksowego zrozumienia modyfikacji genetycznej nie jest możliwa pełna ocena związanego z nią ryzyka;

E.  mając na uwadze, że, jak pokazują rezultaty doświadczeń polowych prowadzonych przez wnioskodawcę, obserwowane efekty zamierzonej cechy, tj. zwiększona biomasa i wydajność kłosów, były nie tylko bardzo niewielkie, lecz występowały również nierównomiernie; mając na uwadze, że, jak przyznał panel EFSA ds. organizmów modyfikowanych genetycznie (panel EFSA ds. GMO), „wiadomo, że zmiana wynikająca z zamierzonej cechy ma ograniczoną wielkość [...], co może sugerować, że wystąpienie cechy może być zależne od warunków środowiskowych panujących podczas doświadczeń polowych”(8);

F.  mając na uwadze, że doświadczenia polowe prowadzono tylko w Stanach Zjednoczonych; mając na uwadze, że w przypadku pozwolenia na przywóz do Unii genetycznie zmodyfikowana kukurydza MON 87403 może być uprawiana w wielu krajach produkujących kukurydzę, charakteryzujących się bardzo odmiennymi warunkami klimatycznymi i agronomicznymi, oraz dodatkowymi czynnikami stresogennymi, takimi jak niedobór wody czy susza; mając na uwadze oddziaływanie tych czynników stresogennych i warunków, które, jak przyznaje panel EFSA ds. GMO, mogą wpływać na wystąpienie cechy (i w związku z tym wywoływać efekty niezamierzone), nie zostało zatem odpowiednio uwzględnione;

G.  mając na uwadze, że, paradoksalnie, chociaż według panelu EFSA ds. GMO w analizie składu (porównanie składu genetycznie zmodyfikowanej kukurydzy MON 87403 z niezmodyfikowanym genetycznie odpowiednikiem na podstawie wyników doświadczeń polowych) „nie stwierdzono żadnych kwestii wymagających dodatkowej oceny w odniesieniu do bezpieczeństwa żywności i pasz oraz ich wpływu na środowisko”, panel zakwestionował również, czy „dane dotyczące składu uzyskane z doświadczeń polowych pozwoliłyby na gruntowną ocenę ryzyka”;

H.  mając na uwadze, że potencjalne zagrożenia, jakie omawiana genetycznie zmodyfikowana kukurydza stwarza dla zdrowia ludzi i zwierząt oraz środowiska, nie zostały przez panel EFSA ds. GMO odpowiednio zbadane; mając na uwadze, że jest niedopuszczalne, aby Komisja proponowała udzielenie zezwolenia dla omawianej genetycznie zmodyfikowanej kukurydzy na podstawie opinii EFSA;

I.  mając na uwadze, że jedno z badań, na które powołano się w opinii EFSA, zostało przeprowadzone wspólnie przez członka panelu EFSA ds. GMO oraz naukowca pracującego dla przedsiębiorstwa Syngenta(9); mając na uwadze, że odniesienia do wspomnianego badania zostały później z opinii EFSA usunięte, przy czym EFSA stwierdziła, iż ich usunięcie „nie ma istotnego wpływu na treść ani wnioski”(10);

J.  mając na uwadze, że Parlament z zadowoleniem przyjmuje zobowiązanie dyrektora zarządzającego EFSA do zapewnienia, aby w przyszłości członkowie personelu EFSA nie publikowali już badań naukowych wspólnie z naukowcami mającymi powiązania z przemysłem, co pozwoli uniknąć wrażenia niestosownego zbliżenia do przemysłu oraz leży w interesie wzmocnienia zaufania konsumentów do unijnego systemu bezpieczeństwa żywności(11); mając na uwadze, że niezwykle ważne jest zamieszczenie wyraźnych odniesień do wszystkich badań wykorzystywanych przez EFSA w jego pracy;

K.  mając na uwadze, że Stały Komitet ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt, o którym mowa w art. 35 rozporządzenia (WE) nr 1829/2003, nie wydał opinii w wyniku głosowania w dniu 3 grudnia 2018 r., co oznacza, że kwalifikowana większość państw członkowskich nie poparła wydania zezwolenia;

L.  mając na uwadze, że zarówno w uzasadnieniu przedłożonego w dniu 22 kwietnia 2015 r. wniosku ustawodawczego zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1829/2003 w odniesieniu do umożliwienia państwom członkowskim ograniczenia lub zakazu stosowania genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy na swoim terytorium, jak i w uzasadnieniu przedłożonego w dniu 14 lutego 2017 r. wniosku ustawodawczego zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 182/2011 Komisja wyraziła ubolewanie w związku z faktem, że od czasu wejścia w życie rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 decyzje zatwierdzające są przyjmowane przez Komisję bez poparcia w formie opinii komitetu państw członkowskich oraz że odsyłanie dokumentacji do Komisji w celu podjęcia ostatecznej decyzji, zdecydowanie stanowiące wyjątek w całej procedurze, stało się normą w przypadku podejmowania decyzji w sprawie zatwierdzania genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy; mając na uwadze, że przewodniczący J.-C. Juncker kilkakrotnie uznał tę praktykę za niedemokratyczną(12);

M.  mając na uwadze, że w dniu 28 października 2015 r. Parlament odrzucił w pierwszym czytaniu(13) wniosek ustawodawczy z dnia 22 kwietnia 2015 r. zmieniający rozporządzenie (WE) nr 1829/2003 oraz wezwał Komisję do wycofania tego wniosku i przedstawienia nowego;

1.  uważa, że projekt decyzji wykonawczej Komisji wykracza poza uprawnienia wykonawcze przewidziane w rozporządzeniu (WE) nr 1829/2003;

2.  uważa, że projekt decyzji wykonawczej Komisji jest niespójny z prawem Unii, gdyż nie odpowiada celowi rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 zakładającemu – zgodnie z zasadami ogólnymi określonymi przez Parlament Europejski i Radę w rozporządzeniu (WE) nr 178/2002(14) – stworzenie podstawy do zapewnienia wysokiego poziomu ochrony życia i zdrowia ludzkiego, zdrowia i dobrostanu zwierząt, środowiska naturalnego oraz interesów konsumenta w związku z genetycznie zmodyfikowaną żywnością i paszą, przy jednoczesnym zapewnieniu skutecznego funkcjonowania rynku wewnętrznego;

3.  wzywa Komisję do wycofania projektu decyzji wykonawczej;

4.  powtarza swoje zobowiązanie do przyspieszenia prac nad wnioskiem Komisji w sprawie zmiany rozporządzenia nr (UE) nr 182/2011; apeluje do Rady, aby w trybie pilnym kontynuowała prace nad wspomnianym wnioskiem Komisji;

5.  wzywa Komisję do zawieszenia wszelkich decyzji wykonawczych dotyczących wniosków o zezwolenie dotyczące GMO do czasu zmiany procedury zatwierdzania w sposób pozwalający wyeliminować niedociągnięcia obecnej procedury, która okazała się nieodpowiednia;

6.  apeluje do Komisji o wycofywanie wniosków w sprawie zezwoleń dotyczących organizmów zmodyfikowanych genetycznie, czy to z przeznaczeniem do uprawy, czy na żywność i paszę, w przypadkach gdy Stały Komitet ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt nie wydał opinii;

7.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji oraz rządom i parlamentom państw członkowskich.

(1) Dz.U. L 268 z 18.10.2003, s. 1. (2) Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13. (3) Ocena genetycznie zmodyfikowanej kukurydzy MON 87403 z przeznaczeniem na żywność i paszę oraz do przywozu i przetwarzania, na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 (wniosek EFSA‐GMO‐BE‐2015‐125), https://efsa.onlinelibrary.wiley.com/doi/full/10.2903/j.efsa.2018.5225 (4) ––––––––––––––––––––––––––– – Rezolucja z dnia 16 stycznia 2014 r. w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Rady w sprawie wprowadzenia do obrotu w celu uprawy, zgodnie z dyrektywą 2001/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, kukurydzy (Zea mays L., linia 1507) zmodyfikowanej genetycznie w celu uzyskania odporności na niektóre szkodniki z rzędu Lepidoptera (łuskoskrzydłe) (Dz.U. C 482 z 23.12.2016, s. 110).Rezolucja z dnia 16 grudnia 2015 r. w sprawie decyzji wykonawczej Komisji (UE) 2015/2279 z dnia 4 grudnia 2015 r. zezwalającej na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną kukurydzę NK603 × T25, składających się z niej lub z niej wyprodukowanych (Dz.U. C 399 z 24.11.2017, s. 71).Rezolucja z dnia 3 lutego 2016 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną soję MON 87705 × MON 89788, składających się z niej lub z niej wyprodukowanych (Dz.U. C 35 z 31.1.2018, s. 19).Rezolucja z dnia 3 lutego 2016 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną soję MON 87708 × MON 89788, składających się z niej lub z niej wyprodukowanych (Dz.U. C 35 z 31.1.2018, s. 17).Rezolucja z dnia 3 lutego 2016 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną soję FG72 (MST-FGØ72-2), składających się z niej lub z niej wyprodukowanych (Dz.U. C 35 z 31.1.2018, s. 15).Rezolucja z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną kukurydzę Bt11 × MIR162 × MIR604 × GA21, składających się z niej lub z niej wyprodukowanych oraz produktów zawierających genetycznie zmodyfikowane odmiany kukurydzy łączące dwie lub trzy spośród modyfikacji genetycznych (Dz.U. C 86 z 6.3.2018, s. 108).Rezolucja z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji w sprawie wprowadzenia do obrotu zmodyfikowanego genetycznie goździka (Dianthus caryophyllus L., linia SHD-27531-4) (Dz.U. C 86 z 6.3.2018, s. 111).Rezolucja z dnia 6 października 2016 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji dotyczącej odnowienia zezwolenia na wprowadzenie do obrotu w celu uprawy materiału siewnego zmodyfikowanej genetycznie kukurydzy MON 810 (Dz.U. C 215 z 19.6.2018, s. 76).Rezolucja z dnia 6 października 2016 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną kukurydzę MON 810 (Dz.U. C 215 z 19.6.2018, s. 80).Rezolucja z dnia 6 października 2016 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji dotyczącej wprowadzenia do obrotu w celu uprawy materiału siewnego zmodyfikowanej genetycznie kukurydzy Bt11 (Dz.U. C 215 z 19.6.2018, s. 70).Rezolucja z dnia 6 października 2016 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji dotyczącej wprowadzenia do obrotu w celu uprawy materiału siewnego zmodyfikowanej genetycznie kukurydzy 1507 (Dz.U. C 215 z 19.6.2018, s. 73).Rezolucja z dnia 6 października 2016 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną bawełnę 281-24-236 × 3006-210-23 × MON 88913, składających się z niej lub z niej wyprodukowanych (Dz.U. C 215 z 19.6.2018, s. 83).Rezolucja z dnia 5 kwietnia 2017 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną kukurydzę Bt11 × 59122 × MIR604 × 1507 × GA21, składających się z niej lub z niej wyprodukowanych oraz produktów zawierających genetycznie zmodyfikowane odmiany kukurydzy łączące dwie, trzy lub cztery spośród modyfikacji genetycznych Bt11, 59122, MIR604, 1507 i GA21, składających się z nich lub z nich wyprodukowanych, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy (Dz.U. C 298 z 23.8.2018, s. 34).Rezolucja z dnia 17 maja 2017 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną kukurydzę DAS-40278-9, składających się z niej lub z niej wyprodukowanych, na mocy rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy (Dz.U. C 307 z 30.8.2018, s. 71).Rezolucja z dnia 17 maja 2017 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu na mocy rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną bawełnę GHB119 (BCS-GHØØ5-8), składających się z niej lub z niej wyprodukowanych (Dz.U. C 307 z 30.8.2018, s. 67).Rezolucja z dnia 13 września 2017 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną soję DAS-68416-4, składających się z niej lub z niej wyprodukowanych, na mocy rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy (Dz.U. C 337 z 20.9.2018, s. 54).Rezolucja z dnia 4 października 2017 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną soję FG72 × A5547-127, składających się z niej lub z niej wyprodukowanych, na mocy rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy (Dz.U. C 346 z 27.9.2018, s. 55).Rezolucja z dnia 4 października 2017 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną soję DAS-44406-6, składających się z niej lub z niej wyprodukowanych, na mocy rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy (Dz.U. C 346 z 27.9.2018, s. 60).Rezolucja z dnia 24 października 2017 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji odnawiającej zezwolenie na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną kukurydzę 1507 (DAS-Ø15Ø7-1), składających się z niej lub z niej wyprodukowanych, na mocy rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy (Dz.U. C 346 z 27.9.2018, s. 122).Rezolucja z dnia 24 października 2017 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną soję 305423 × 40-3-2 (DP-3Ø5423-1 × MON-Ø4Ø32-6), składających się z niej lub z niej wyprodukowanych, na mocy rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy (Dz.U. C 346 z 27.9.2018, s. 127).Rezolucja z dnia 24 października 2017 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowany rzepak MON 88302 × Ms8 × Rf3 (MON-883Ø2-9 × ACSBNØØ5-8 × ACS-BNØØ3-6), MON 88302 × Ms8 (MON-883Ø2-9 × ACSBNØØ5-8) i MON 88302 × Rf3 (MON-883Ø2-9 × ACS-BNØØ3-6), składających się z niego lub z niego wyprodukowanych, na mocy rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy (Dz.U. C 346 z 27.9.2018, s. 133).Rezolucja z dnia 1 marca 2018 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji dotyczącej odnowienia zezwolenia na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną kukurydzę 59122 (DAS-59122-7), składających się z niej lub z niej wyprodukowanych, na mocy rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy (Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0051).Rezolucja z dnia 1 marca 2018 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających zmodyfikowaną genetycznie kukurydzę MON 87427 × MON 89034 × NK603 (MON-87427-7 × MON-89Ø34-3 × MON-ØØ6Ø3-6), składających się z niej lub z niej wyprodukowanych oraz produktów zawierających zmodyfikowane genetycznie odmiany kukurydzy łączące dwie spośród modyfikacji genetycznych MON 87427, MON 89034 i NK603, i uchylającej decyzję 2010/420/UE (Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0052).Rezolucja z dnia 3 maja 2018 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji dotyczącej odnowienia zezwolenia na wprowadzenie do obrotu żywności i paszy wyprodukowanej z genetycznie zmodyfikowanego buraka cukrowego H7-1 (KM-ØØØH71-4) na mocy rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy (Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0197).Rezolucja z dnia 30 maja 2018 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji dotyczącej odnowienia zezwolenia na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną kukurydzę GA21 (MON-ØØØ21-9), składających się z niej lub z niej wyprodukowanych, na mocy rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy (Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0221).Rezolucja z dnia 30 maja 2018 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną kukurydzę 1507 × 59122 × MON 810 × NK603, składających się z niej lub z niej wyprodukowanych oraz produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną kukurydzę łączącą dwie lub trzy spośród pojedynczych modyfikacji genetycznych 1507, 59122, MON 810 i NK603, składających się z niej lub z niej wyprodukowanych, oraz uchylającej decyzje 2009/815/WE, 2010/428/UE i 2010/432/UE, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy (Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0222).Rezolucja z dnia 24 października 2018 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji dotyczącej odnowienia zezwolenia na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną kukurydzę NK603 × MON 810 (MON-ØØ6Ø3-6 × MON-ØØ81Ø-6. składających się z niej lub z niej wyprodukowanych, na mocy rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady (Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0416).Rezolucja z dnia 24 października 2018 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających zmodyfikowaną genetycznie kukurydzę MON 87427 × MON 89034 × 1507 × MON 88017 × 59122, składających się z niej lub z niej wyprodukowanych oraz produktów zawierających zmodyfikowane genetycznie odmiany kukurydzy łączące dwie, trzy lub cztery spośród modyfikacji genetycznych MON 87427, MON 89034, 1507, MON 88017 i 59122, i uchylającej decyzję 2011/366/UE (Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0417). (5) Uwagi państw członkowskich: http://registerofquestions.efsa.europa.eu/roqFrontend/questionDocumentsLoader?question=EFSA-Q-2018-00222 (6) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2001/18/WE z dnia 12 marca 2001 r. w sprawie zamierzonego uwalniania do środowiska organizmów zmodyfikowanych genetycznie i uchylająca dyrektywę Rady 90/220/EWG (Dz.U. L 106 z 17.4.2001, s. 1). (7) Komentarz Testbiotechu dotyczący przedstawionej w 2018 r. przez panel EFSA ds. GMO opinii naukowej w sprawie oceny genetycznie zmodyfikowanej kukurydzy MON 87403 z przeznaczeniem na żywność i paszę oraz do przywozu i przetwarzania, której dotyczy wniosek przedsiębiorstwa Monsanto: https://www.testbiotech.org/node/2210 (8) Opinia EFSA, s. 3: https://efsa.onlinelibrary.wiley.com/doi/full/10.2903/j.efsa.2018.5225 (9) Szczegółowe informacje zawiera komentarz Testbiotechu dotyczący przedstawionej przez panel EFSA ds. GMO w 2018 r. opinii naukowej w sprawie oceny genetycznie zmodyfikowanej kukurydzy MON 87403 z przeznaczeniem na żywność i paszę oraz do przywozu i przetwarzania, której dotyczy wniosek przedsiębiorstwa Monsanto: https://www.testbiotech.org/node/2210 (10) Zob. opinia EFSA, s. 2: https://efsa.onlinelibrary.wiley.com/doi/full/10.2903/j.efsa.2018.5225 (11) Pismo EFSA do Testbiotechu z lipca 2018 r.: http://www.testbiotech.org/sites/default/files/EFSA_letter_Testbiotech_July_2018%20.pdf (12) Zob. np. przemówienie inauguracyjne wygłoszone na posiedzeniu plenarnym Parlamentu Europejskiego, włączone do wytycznych politycznych dla kolejnej Komisji Europejskiej (Strasburg, dnia 15 lipca 2014 r.), lub orędzie o stanie Unii z 2016 r. (Strasburg, dnia 14 września 2016 r.). (13) Dz.U. C 355 z 20.10.2017, s. 165. (14) Dz.U. L 31 z 1.2.2002, s. 1.

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 31 stycznia 2019 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną bawełnę GHB614 × LLCotton25 × MON 15985, składających się z niej lub z niej wyprodukowanych, na mocy rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady (D059692/02 – 2019/2524(RSP))

P8_TA(2019)0060 B8-0076/2019

Parlament Europejski,

–  uwzględniając projekt decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną bawełnę GHB614 × LLCotton25 × MON 15985, składających się z niej lub z niej wyprodukowanych, na mocy rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady (D059692/02),

–  uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 września 2003 r. w sprawie zmodyfikowanej genetycznie żywności i paszy(1), w szczególności jego art. 7 ust. 3 i art. 19 ust. 3,

–  uwzględniając głosowanie w dniu 3 grudnia 2018 r., w którym Stały Komitet ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt, o którym mowa w art. 35 rozporządzenia (WE) nr 1829/2003, nie wydał opinii,

–  uwzględniając art. 11 i 13 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiającego przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję(2),

–  uwzględniając opinię Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) z dnia 7 marca 2018 r. opublikowaną w dniu 20 kwietnia 2018 r.(3),

–  uwzględniając wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie zmiany rozporządzenia (UE) nr 182/2011 ustanawiającego przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (COM(2017)0085, 2017/0035(COD)),

–  uwzględniając swoje wcześniejsze rezolucje przeciwko zatwierdzaniu organizmów zmodyfikowanych genetycznie(4),

–  uwzględniając projekt rezolucji Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności,

–  uwzględniając art. 106 ust. 2 i 3 Regulaminu,

A.  mając na uwadze, że 11 lutego 2011 r. przedsiębiorstwo Bayer CropScience AG zwróciło się, zgodnie z art. 5 i 17 rozporządzenia (WE) nr 1829/2003, do właściwego organu krajowego Niderlandów z wnioskiem o wprowadzenie do obrotu żywności, składników żywności i paszy zawierających bawełnę GHB614 × LLCotton25 × MON 15985 i subkombinację LLCotton25 × MON 15985, składających się z nich lub z nich wyprodukowanych (zwanym dalej „wnioskiem”); mając na uwadze, że wniosek obejmował również wprowadzenie do obrotu genetycznie modyfikowanej bawełny GHB614 × LLCotton25 × MON 15985 i subkombinacji LLCotton25 × MON 15985 w produktach je zawierających lub składających się z nich z przeznaczeniem innym niż na żywność i paszę, z wyjątkiem uprawy;

B.  mając na uwadze, że 7 marca 2018 r. EFSA wydał pozytywną opinię na temat wniosku;

C.  mając na uwadze, że zmodyfikowana genetycznie bawełna GHB614 × LLCotton25 × MON 15985 wykazuje ekspresję białka 2mEPSPS nadającego tolerancję na herbicydy zawierające glifosat, białka PAT nadającego tolerancję na herbicydy na bazie glufosynatu amonowego oraz białek Cry1Ac i Cry1Ab2 nadających ochronę przeciwko niektórym szkodnikom z rzędu łuskoskrzydłych (Lepidoptera); mając na uwadze, że ponadto roślina wytwarza białka (NPTII i AAD) nadające oporność na antybiotyki;

D.  mając na uwadze, że chociaż konsumpcja oleju z nasion bawełny przez ludzi może być stosunkowo ograniczona w Europie, można go znaleźć w wielu różnych produktach spożywczych, w tym w sosach sałatkowych, majonezach, drobnych wyrobach piekarniczych, wyrobach czekoladowych do smarowania i chipsach(5);

E.  mając na uwadze, że bawełna podawana jest zwierzętom głównie w formie makuchów z nasion bawełny i mączki z nasion bawełny lub jako pełnotłuste nasiona bawełny(6);

Pozostałości i składniki herbicydów uzupełniających

F.  mając na uwadze, że stosowanie herbicydów uzupełniających, w tym przypadku glifosatu i glufosynatu, jest częścią regularnej praktyki rolniczej w uprawie roślin odpornych na herbicydy, a zatem można się spodziewać, że rośliny będą narażone na wyższe i powtarzające się dawki, co doprowadzi nie tylko do większej ilości pozostałości w zbiorach, a co za tym idzie w importowanym produkcie, lecz może również wpłynąć na skład zmodyfikowanych genetycznie roślin i ich cechy agronomiczne;

G.  mając na uwadze, że od 1 sierpnia 2018 r. stosowanie glufosynatu nie jest już dozwolone w Unii, ponieważ został on sklasyfikowany jako wpływający toksycznie na rozrodczość i tym samym jest objęty kryteriami wyłączającymi określonymi w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009(7);

H.  mając na uwadze, że utrzymują się wątpliwości co do rakotwórczości glifosatu; mając na uwadze, że EFSA stwierdził w listopadzie 2015 r., iż jest mało prawdopodobne, aby glifosat był rakotwórczy, a Europejska Agencja Chemikaliów (ECHA) stwierdziła w marcu 2017 r., że nie ma podstaw do takiej klasyfikacji; mając na uwadze, że przeciwnie, w 2015 r. Międzynarodowa Agencja Badań nad Rakiem działająca pod auspicjami Światowej Organizacji Zdrowia zaklasyfikowała glifosat jako substancję prawdopodobnie rakotwórczą dla ludzi;

I.  mając na uwadze, że ogólnie, według panelu EFSA ds. produktów ochrony roślin i ich pozostałości nie można wyciągnąć wniosków dotyczących bezpieczeństwa pozostałości pochodzących z oprysków roślin zmodyfikowanych genetycznie preparatami zawierającymi glifosat(8); mając na uwadze, że dodatki i ich mieszaniny stosowane w komercyjnych formach użytkowych do rozpylania glifosatu mogą wykazywać toksyczność wyższą niż sama substancja czynna(9);

J.  mając na uwadze, że Unia wycofała już z obrotu dodatek do glifosatu o nazwie polietoksylowana amina łojowa ze względu na obawy związane z jego toksycznością; mając na uwadze, że problematyczne dodatki i mieszaniny mogą jednak w dalszym ciągu być dopuszczone w krajach, w których uprawia się genetycznie zmodyfikowaną bawełnę (obecnie Japonia);

K.  mając na uwadze, że informacje dotyczące poziomów pozostałości herbicydów i ich metabolitów są niezbędne dla gruntownej oceny ryzyka genetycznie zmodyfikowanych roślin tolerujących herbicydy; mając na uwadze, że pozostałości pochodzące z oprysków herbicydami uznaje się za niewchodzące w zakres kompetencji panelu EFSA ds. organizmów modyfikowanych genetycznie (panel EFSA ds. GMO); mając na uwadze, że skutki spryskiwania genetycznie zmodyfikowanej bawełny herbicydami oraz łączny skutek oprysku przy użyciu glifosatu i glufosynatu nie zostały poddane ocenie;

L.  mając na uwadze, że państwa członkowskie nie są prawnie zobowiązane do pomiaru pozostałości glifosatu lub glufosynatu w importowanej bawełnie, aby zapewnić przestrzeganie najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości w ramach wieloletniego skoordynowanego unijnego programu kontroli na lata 2019, 2020 i 2021(10); mając na uwadze, że w najnowszym sprawozdaniu Unii Europejskiej na temat pozostałości pestycydów w żywności, opracowanym przez EFSA i opartym na wynikach wieloletniego skoordynowanego programu, a także poszczególnych programów państw członkowskich, brak jest informacji na temat zgodności bawełny z najwyższymi dopuszczalnymi poziomami pozostałości jakichkolwiek pestycydów(11); mając na uwadze, że zgodnie z najnowszymi danymi nie wiadomo zatem, czy pozostałości glifosatu lub glufosynatu w zmodyfikowanej genetycznie bawełnie GHB614 × LLCotton25 × MON 15985 są zgodne z najwyższymi unijnymi dopuszczalnymi poziomami pozostałości;

Obecność substancji toksycznej gossypol

M.  mając na uwadze, że gossypol jest naturalnie występującym toksycznym składnikiem bawełny; mając na uwadze, że obecność białka EPSPS może prowadzić do wyższych poziomów gossypolu w zmodyfikowanych genetycznie roślinach zawierających to białko(12); mając na uwadze, że panel EFSA ds. GMO zauważył, że poziom wolnego gossypolu w nasionach zmodyfikowanej genetycznie bawełny GHB614 x LLcotton25 x MON15985 był wyższy niż w nasionach niezmodyfikowanej genetycznie bawełny porównawczej (odpowiednio 7 200 mg/kg i 6 000 mg/kg)(13), i oba były wyższe niż przewidziany prawem limit wynoszący 5 000 określony w dyrektywie 2002/32/WE Parlamentu Europejskiego i Rady dla pasz zwierzęcych(14);

N.  mając na uwadze, że według badania z 2014 r. „Toksyczność gossypolu w produktach z nasion bawełny” najczęstszym działaniem toksycznym u zwierząt jest upośledzenie funkcji rozrodczych samców i samic powodujące poważne straty ekonomiczne dla sektora hodowli, a także zakłócenie funkcji układu odpornościowego zmniejszające odporność zwierzęcia na infekcje i osłabiające skuteczność szczepionek(15); mając na uwadze, że panel EFSA ds. środków trujących w łańcuchu żywnościowym określił gossypol jako substancję niepożądaną w paszach zwierzęcych(16);

O.  mając na uwadze, że panel EFSA ds. GMO twierdzi, że wyższa zawartość gossypolu w nasionach bawełny genetycznie zmodyfikowanej GHB614 x LLcotton25 x MON15985 w porównaniu z niezmodyfikowanym genetycznie organizmem porównawczym „nie stanowi w praktyce zagrożenia dla zwierząt i ludzi, ponieważ (i) maksymalna zawartość gossypolu jest regulowana przez ustawodawstwo europejskie, oraz (ii) bielony i rafinowany olej z nasion bawełny, a także mąka wyprodukowana z nasion bawełny, które mogą być bezpośrednio spożywane przez ludzi, są zasadniczo wolne od gossypolu”(17); mając na uwadze, że EFSA nie ocenił oleju bawełnianego (do spożycia przez ludzi) ani mączki bawełnianej (na paszę dla zwierząt), jak zalecono w aktualnym dokumencie porozumienia OECD dotyczącym kwestii składu nowych odmian bawełny; mając na uwadze, że stwierdzenie iż gossypol podlega prawnym ograniczeniom na mocy prawodawstwa Unii, nie zapewnia wystarczającej pewności, że zmodyfikowana genetycznie bawełna GHB614 x LLcotton25 x MON15985 jest bezpieczna do spożycia;

Białka Cry i związek z reakcjami alergicznymi

P.  mając na uwadze, że GHB614 x LLcotton25 x MON15985 wykazuje ekspresję dwóch toksyn Bt (białka Cry1Ac i Cry1Ab2) nadających ochronę przeciwko niektórym szkodnikom z rzędu łuskoskrzydłych (Lepidoptera); mając na uwadze, że chociaż białka Cry1 zostały uznane za posiadające właściwości adiuwantów, co oznacza, iż mogą one potencjalnie wzmocnić właściwości alergizujące innych środków spożywczych, nie zostało to przeanalizowane przez EFSA;

Q.  mając na uwadze, że w badaniu naukowym z 2017 r. na temat możliwych skutków zdrowotnych toksyn Bt i pozostałości ze spryskiwania herbicydami uzupełniającymi stwierdzono, że szczególną uwagę należy zwrócić na pozostałości herbicydów oraz ich interakcję z toksynami Bt(18); mając na uwadze, że nie zostało to zbadane przez EFSA;

Odporność na antybiotyki

R.  mając na uwadze, że GHB614 x LLcotton25 x MON15985 wytwarza białka (NPTII i AAD) nadające oporność na antybiotyki; mając na uwadze, że NPT11 nadaje oporność na neomycynę i kanamycynę; mając na uwadze, że AAD nadaje oporność na streptomycynę; mając na uwadze, że wszystkie te środki przeciwdrobnoustrojowe są klasyfikowane przez WHO jako „środki przeciwdrobnoustrojowe o krytycznym znaczeniu”(19);

S.  mając na uwadze, że w art. 4 ust. 2 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2001/18/WE(20) wymaga się, aby podczas przeprowadzania oceny zagrożeń dla środowiska naturalnego szczególną uwagę zwracać na organizmy zmodyfikowane genetycznie (GMO) zawierające geny kodujące oporność na antybiotyki stosowane do leczenia ludzi i zwierząt oraz stwierdza się, iż ogólnym celem jest identyfikacja i wycofanie GMO zawierających geny markerowe kodujące oporność na antybiotyki, które mogłyby mieć niekorzystny wpływ na zdrowie ludzkie i środowisko naturalne;

T.  mając na uwadze, że panel EFSA ds. GMO zbadał, w opinii z 2004 r., wykorzystywanie genów markerowych kodujących oporność na antybiotyki do doboru zdarzeń transgenicznych w roślinach ze względu na obawy, iż stosowanie takich genów markerowych może potencjalnie prowadzić do zwiększonej oporności na antybiotyki u ludzi i zwierząt w wyniku przeniesienia genów ze zmodyfikowanych genetycznie roślin na bakterie;

U.  mając na uwadze, że zgodnie z opinią z 2004 r. gen AAD należy do grupy II genów oporności na antybiotyki, i „powinien być ograniczony do celów doświadczeń polowych i nie powinien być obecny w roślinach zmodyfikowanych genetycznie, które mają być wprowadzane do obrotu”(21);

Uwagi właściwych organów państw członkowskich

V.  mając na uwadze, że właściwe organy przedstawiły wiele krytycznych uwag w trakcie trzymiesięcznego okresu konsultacji, w tym, ale nie wyłącznie, dotyczących kwestii opisanych powyżej(22);

Brak demokracji w procesie decyzyjnym

W.  mając na uwadze, że Stały Komitet ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt, o którym mowa w art. 35 rozporządzenia (WE) nr 1829/2003, nie wydał opinii w wyniku głosowania w dniu 3 grudnia 2018 r., co oznacza, że zezwolenie nie zostało poparte kwalifikowaną większością głosów państw członkowskich;

X.  mając na uwadze, że zarówno w uzasadnieniu przedłożonego 22 kwietnia 2015 r. wniosku ustawodawczego zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1829/2003 w odniesieniu do umożliwienia państwom członkowskim ograniczenia lub zakazu stosowania genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy na swoim terytorium, jak i w uzasadnieniu przedłożonego 14 lutego 2017 r. wniosku ustawodawczego zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 182/2011 Komisja wyraziła ubolewanie w związku z faktem, że od czasu wejścia w życie rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 decyzje zatwierdzające są przyjmowane przez Komisję bez poparcia w formie opinii komitetu państw członkowskich oraz że odsyłanie dokumentacji do Komisji w celu podjęcia ostatecznej decyzji, zdecydowanie stanowiące wyjątek w całej procedurze, stało się normą w przypadku podejmowania decyzji w sprawie zatwierdzenia genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy; mając na uwadze, że przewodniczący J.C. Juncker kilkakrotnie uznał tę praktykę za niedemokratyczną(23);

Y.  mając na uwadze, że 28 października 2015 r. Parlament odrzucił w pierwszym czytaniu(24) wniosek ustawodawczy z dnia 22 kwietnia 2015 r. zmieniający rozporządzenie (WE) nr 1829/2003 oraz wezwał Komisję do wycofania tego wniosku i przedstawienia nowego;

1.  uważa, że projekt decyzji wykonawczej Komisji wykracza poza uprawnienia wykonawcze przewidziane w rozporządzeniu (WE) nr 1829/2003;

2.  wzywa Komisję do wycofania projektu decyzji wykonawczej;

3.  wzywa Komisję, aby nie zezwalała na przywóz, z przeznaczeniem na żywność lub paszę, jakichkolwiek genetycznie zmodyfikowanych roślin, które stały się odporne na herbicyd niedopuszczony do stosowania w Unii, w tym przypadku glufosynat;

4.  wzywa Komisję, aby nie zatwierdzała żadnych roślin zmodyfikowanych genetycznie tolerujących herbicydy bez przeprowadzenia pełnej oceny pozostałości pochodzących z oprysków herbicydami uzupełniającymi, metabolitami i ich komercyjnymi formami użytkowymi stosowanymi w krajach uprawy;

5.  wzywa Komisję, aby w pełni uwzględniała ocenę ryzyka stosowania herbicydów uzupełniających i ich pozostałości w ocenie ryzyka roślin zmodyfikowanych genetycznie tolerujących herbicydy, niezależnie od tego, czy dana roślina zmodyfikowana genetycznie jest przeznaczona do uprawy w Unii, czy też ma być importowana do Unii z przeznaczeniem na żywność i paszę;

6.  wzywa Komisję, aby nie zatwierdzała żadnych roślin zmodyfikowanych genetycznie zawierających geny oporności na środki przeciwdrobnoustrojowe;

7.  ponawia swoje zobowiązanie do przyspieszenia prac nad wnioskiem Komisji zmieniającym rozporządzenie (UE) nr 182/2011; apeluje do Rady, aby w trybie pilnym kontynuowała prace nad wspomnianym wnioskiem Komisji;

8.  wzywa Komisję do zawieszenia wszelkich decyzji wykonawczych dotyczących wniosków o zezwolenie dotyczące GMO do czasu zmiany procedury zatwierdzania w sposób pozwalający wyeliminować niedociągnięcia obecnej procedury, która okazała się nieodpowiednia;

9.  apeluje do Komisji o wycofywanie wniosków w sprawie zezwoleń dotyczących organizmów zmodyfikowanych genetycznie, czy to z przeznaczeniem do uprawy, czy na żywność i paszę, w przypadkach gdy Stały Komitet ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt nie wydał opinii;

10.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji oraz rządom i parlamentom państw członkowskich.

(1) Dz.U. L 268 z 18.10.2003, s. 1. (2) Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13. (3) Ocena genetycznie zmodyfikowanej bawełny GHB614 × LLCotton25 × MON 15985 z przeznaczeniem na żywność i paszę, na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 (wniosek EFSA‐GMO‐NL‐2011‐94), https://www.efsa.europa.eu/en/efsajournal/pub/5213 (4) ––––––––––––––––––––––––––– – Rezolucja z dnia 16 stycznia 2014 r. w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Rady w sprawie wprowadzenia do obrotu w celu uprawy, zgodnie z dyrektywą 2001/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, kukurydzy (Zea mays L., linia 1507) zmodyfikowanej genetycznie w celu uzyskania odporności na niektóre szkodniki z rzędu Lepidoptera (łuskoskrzydłe) (Dz.U. C 482 z 23.12.2016, s. 110).Rezolucja z dnia 16 grudnia 2015 r. w sprawie decyzji wykonawczej Komisji (UE) 2015/2279 z dnia 4 grudnia 2015 r. zezwalającej na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną kukurydzę NK603 × T25, składających się z niej lub z niej wyprodukowanych (Dz.U. C 399 z 24.11.2017, s. 71).Rezolucja z dnia 3 lutego 2016 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną soję MON 87705 × MON 89788, składających się z niej lub z niej wyprodukowanych (Dz.U. C 35 z 31.1.2018, s. 19).Rezolucja z dnia 3 lutego 2016 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną soję MON 87708 × MON 89788, składających się z niej lub z niej wyprodukowanych (Dz.U. C 35 z 31.1.2018, s. 17).Rezolucja z dnia 3 lutego 2016 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną soję FG72 (MST-FGØ72-2), składających się z niej lub z niej wyprodukowanych (Dz.U. C 35 z 31.1.2018, s. 15).Rezolucja z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną kukurydzę Bt11 × MIR162 × MIR604 × GA21, składających się z niej lub z niej wyprodukowanych oraz produktów zawierających genetycznie zmodyfikowane odmiany kukurydzy łączące dwie lub trzy spośród modyfikacji genetycznych (Dz.U. C 86 z 6.3.2018, s. 108).Rezolucja z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji w sprawie wprowadzenia do obrotu zmodyfikowanego genetycznie goździka (Dianthus caryophyllus L., linia SHD-27531-4) (Dz.U. C 86 z 6.3.2018, s. 111).Rezolucja z dnia 6 października 2016 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji dotyczącej odnowienia zezwolenia na wprowadzenie do obrotu w celu uprawy materiału siewnego zmodyfikowanej genetycznie kukurydzy MON 810 (Dz.U. C 215 z 19.6.2018, s. 76).Rezolucja z dnia 6 października 2016 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną kukurydzę MON 810 (Dz.U. C 215 z 19.6.2018, s. 80).Rezolucja z dnia 6 października 2016 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji dotyczącej wprowadzenia do obrotu w celu uprawy materiału siewnego zmodyfikowanej genetycznie kukurydzy Bt11 (Dz.U. C 215 z 19.6.2018, s. 70).Rezolucja z dnia 6 października 2016 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji dotyczącej wprowadzenia do obrotu w celu uprawy materiału siewnego zmodyfikowanej genetycznie kukurydzy 1507 (Dz.U. C 215 z 19.6.2018, s. 73).Rezolucja z dnia 6 października 2016 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną bawełnę 281-24-236 × 3006-210-23 × MON 88913, składających się z niej lub z niej wyprodukowanych (Dz.U. C 215 z 19.6.2018, s. 83).Rezolucja z dnia 5 kwietnia 2017 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną kukurydzę Bt11 × 59122 × MIR604 × 1507 × GA21, składających się z niej lub z niej wyprodukowanych oraz produktów zawierających genetycznie zmodyfikowane odmiany kukurydzy łączące dwie, trzy lub cztery spośród modyfikacji genetycznych Bt11, 59122, MIR604, 1507 i GA21, składających się z nich lub z nich wyprodukowanych, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy (Dz.U. C 298 z 23.8.2018, s. 34).Rezolucja z dnia 17 maja 2017 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną kukurydzę DAS-40278-9, składających się z niej lub z niej wyprodukowanych, na mocy rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy (Dz.U. C 307 z 30.8.2018, s. 71).Rezolucja z dnia 17 maja 2017 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu na mocy rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną bawełnę GHB119 (BCS-GHØØ5-8), składających się z niej lub z niej wyprodukowanych (Dz.U. C 307 z 30.8.2018, s. 67).Rezolucja z dnia 13 września 2017 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną soję DAS-68416-4, składających się z niej lub z niej wyprodukowanych, na mocy rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy (Dz.U. C 337 z 20.9.2018, s. 54).Rezolucja z dnia 4 października 2017 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną soję FG72 × A5547-127, składających się z niej lub z niej wyprodukowanych, na mocy rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy (Dz.U. C 346 z 27.9.2018, s. 55).Rezolucja z dnia 4 października 2017 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną soję DAS-44406-6, składających się z niej lub z niej wyprodukowanych, na mocy rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy (Dz.U. C 346 z 27.9.2018, s. 60).Rezolucja z dnia 24 października 2017 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji odnawiającej zezwolenie na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną kukurydzę 1507 (DAS-Ø15Ø7-1), składających się z niej lub z niej wyprodukowanych, na mocy rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy (Dz.U. C 346 z 27.9.2018, s. 122).Rezolucja z dnia 24 października 2017 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną soję 305423 × 40-3-2 (DP-3Ø5423-1 × MON-Ø4Ø32-6), składających się z niej lub z niej wyprodukowanych, na mocy rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy (Dz.U. C 346 z 27.9.2018, s. 127).Rezolucja z dnia 24 października 2017 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowany rzepak MON 88302 × Ms8 × Rf3 (MON-883Ø2-9 × ACSBNØØ5-8 × ACS-BNØØ3-6), MON 88302 × Ms8 (MON-883Ø2-9 × ACSBNØØ5-8) i MON 88302 × Rf3 (MON-883Ø2-9 × ACS-BNØØ3-6), składających się z niego lub z niego wyprodukowanych, na mocy rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy (Dz.U. C 346 z 27.9.2018, s. 133).Rezolucja z dnia 1 marca 2018 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji dotyczącej odnowienia zezwolenia na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną kukurydzę 59122 (DAS-59122-7), składających się z niej lub z niej wyprodukowanych, na mocy rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy (Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0051).Rezolucja z dnia 1 marca 2018 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających zmodyfikowaną genetycznie kukurydzę MON 87427 × MON 89034 × NK603 (MON-87427-7 × MON-89Ø34-3 × MON-ØØ6Ø3-6), składających się z niej lub z niej wyprodukowanych oraz produktów zawierających zmodyfikowane genetycznie odmiany kukurydzy łączące dwie spośród modyfikacji genetycznych MON 87427, MON 89034 i NK603, i uchylającej decyzję 2010/420/UE (Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0052).Rezolucja z dnia 3 maja 2018 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji dotyczącej odnowienia zezwolenia na wprowadzenie do obrotu żywności i paszy wyprodukowanej z genetycznie zmodyfikowanego buraka cukrowego H7-1 (KM-ØØØH71-4) na mocy rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy (Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0197).Rezolucja z dnia 30 maja 2018 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji dotyczącej odnowienia zezwolenia na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną kukurydzę GA21 (MON-ØØØ21-9), składających się z niej lub z niej wyprodukowanych, na mocy rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy (Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0221).Rezolucja z dnia 30 maja 2018 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną kukurydzę 1507 × 59122 × MON 810 × NK603, składających się z niej lub z niej wyprodukowanych oraz produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną kukurydzę łączącą dwie lub trzy spośród pojedynczych modyfikacji genetycznych 1507, 59122, MON 810 i NK603, składających się z niej lub z niej wyprodukowanych, oraz uchylającej decyzje 2009/815/WE, 2010/428/UE i 2010/432/UE, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy (Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0222).Rezolucja z dnia 24 października 2018 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji dotyczącej odnowienia zezwolenia na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających genetycznie zmodyfikowaną kukurydzę NK603 × MON 810 (MON-ØØ6Ø3-6 × MON-ØØ81Ø-6), składających się z niej lub z niej wyprodukowanych, na mocy rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady (Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0416).Rezolucja z dnia 24 października 2018 r. w sprawie projektu decyzji wykonawczej Komisji zezwalającej na wprowadzenie do obrotu produktów zawierających zmodyfikowaną genetycznie kukurydzę MON 87427 × MON 89034 × 1507 × MON 88017 × 59122, składających się z niej lub z niej wyprodukowanych oraz produktów zawierających zmodyfikowane genetycznie odmiany kukurydzy łączące dwie, trzy lub cztery spośród modyfikacji genetycznych MON 87427, MON 89034, 1507, MON 88017 i 59122, i uchylającej decyzję 2011/366/UE (Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0417). (5) Opinia EFSA, s. 17 https://www.efsa.europa.eu/en/efsajournal/pub/5213 (6) Opinia EFSA, s. 18 https://www.efsa.europa.eu/en/efsajournal/pub/5213 (7) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 z dnia 21 października 2009 r.dotyczące wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin i uchylające dyrektywy Rady 79/117/EWG i 91/414/EWG (Dz.U. L 309 z 24.11.2009, s. 1). (8) Wnioski EFSA z weryfikacji oceny ryzyka stwarzanego przez pestycydy, dotyczącej substancji czynnej glifosat. Dziennik EFSA 2015;13 (11):4302, http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.2903/j.efsa.2015.4302/epdf (9) https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3955666 (10) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2018/555 z dnia 9 kwietnia 2018 r. dotyczące wieloletniego skoordynowanego unijnego programu kontroli na lata 2019, 2020 i 2021, mającego na celu zapewnienie zgodności z najwyższymi dopuszczalnymi poziomami pozostałości pestycydów w żywności pochodzenia roślinnego i zwierzęcego oraz na jej powierzchni, a także mającego na celu ocenę narażenia konsumenta na te pozostałości (Dz.U. L 92 z 10.4.2018, s. 6). (11) Sprawozdanie Unii Europejskiej w sprawie pozostałości pestycydów w żywności z 2016 r. https://www.efsa.europa.eu/en/efsajournal/pub/5348 (12) https://www.testbiotech.org/node/2209 p. 2. (13) Opinia EFSA, s. 14 https://www.efsa.europa.eu/en/efsajournal/pub/5213 (14) Dyrektywa 2002/32/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 maja 2002 r. w sprawie niepożądanych substancji w paszach zwierzęcych (Dz.U. L 140 z 30.5.2002, s. 10) określa maksymalny poziom gossypolu w nasionach bawełny (stosowanych jako materiał paszowy) wynoszący 5 000 mg/kg https://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/PDF/?uri=CELEX:02002L0032-20131227&from=PL (15) https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4033412/ (16) Opinia EFSA, s. 15 https://www.efsa.europa.eu/en/efsajournal/pub/5213 (17) Opinia EFSA, s. 15 https://www.efsa.europa.eu/en/efsajournal/pub/5213 (18) https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5236067/ (19) s. 21 http://apps.who.int/iris/bitstream/handle/10665/255027/9789241512220-eng.pdf;jsessionid=11933F77EEEE4D6E7BD574889996C4E6?sequence=1 (20) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2001/18/WE z dnia 12 marca 2001 r. w sprawie zamierzonego uwalniania do środowiska organizmów zmodyfikowanych genetycznie i uchylająca dyrektywę Rady 90/220/EWG (Dz.U. L 106 z 17.4.2001, s. 1). (21) https://efsa.onlinelibrary.wiley.com/doi/epdf/10.2903/j.efsa.2004.48 (22) por. załącznik G, uwagi państw członkowskich http://registerofquestions.efsa.europa.eu/roqFrontend/questionDocumentsLoader?question=EFSA-Q-2018-00147 (23) Zob. np. przemówienie inauguracyjne wygłoszone na posiedzeniu plenarnym Parlamentu Europejskiego, włączone do wytycznych politycznych dla kolejnej Komisji Europejskiej (Strasburg, dnia 15 lipca 2014 r.), lub orędzie o stanie Unii z 2016 r. (Strasburg, dnia 14 września 2016 r.). (24) Dz.U. C 355 z 20.10.2017, s. 165.

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 31 stycznia 2019 r. w sprawie sytuacji w Wenezueli (2019/2543(RSP))

P8_TA(2019)0061 RC-B8-0082/2019

Parlament Europejski,

–  uwzględniając swoje wcześniejsze rezolucje w sprawie Wenezueli, w szczególności rezolucję z dnia 3 maja 2018 r. w sprawie wyborów w Wenezueli(1), rezolucję z dnia 5 lipca 2018 r. w sprawie kryzysu migracyjnego oraz sytuacji humanitarnej w Wenezueli i na jej granicach lądowych z Kolumbią i Brazylią(2) oraz rezolucję z dnia 25 października 2018 r. w sprawie sytuacji w Wenezueli(3),

–  uwzględniając oświadczenie wiceprzewodniczącej Komisji / wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa z dnia 26 stycznia 2019 r. wydane w imieniu UE w sprawie sytuacji w Wenezueli,

–  uwzględniając oświadczenie wiceprzewodniczącej Komisji / wysokiej przedstawiciel z dnia 10 stycznia 2019 r. wydane w imieniu UE,

–  uwzględniając Rzymski Statut Międzynarodowego Trybunału Karnego (MTK),

–  uwzględniając konstytucję Wenezueli, w szczególności jej art. 233,

–  uwzględniając art. 123 ust. 2 i 4 Regulaminu,

A.  mając na uwadze, że wybory przeprowadzone w dniu 20 maja 2018 r. odbyły się bez poszanowania minimalnych standardów międzynarodowych dotyczących wiarygodnego procesu wyborczego i nie były zgodne z zasadami pluralizmu politycznego, demokracji, przejrzystości i praworządności; mając na uwadze, że UE wraz z innymi organizacjami regionalnymi i demokratycznymi państwami nie uznała ani tych wyborów, ani władz powołanych w wyniku tego bezprawnego procesu;

B.  mając na uwadze, że dnia 10 stycznia 2019 r. Nicolás Maduro bezprawnie przejął władzę prezydencką przed Sądem Najwyższym, naruszając porządek konstytucyjny;

C.  mając na uwadze, że dnia 23 stycznia 2019 r. legalnie i demokratycznie wybrany przewodniczący Zgromadzenia Narodowego Juan Guaidó został zaprzysiężony na tymczasowego prezydenta Wenezueli zgodnie z art. 233 konstytucji tego kraju;

D.  mając na uwadze, że od kilku dni w Wenezueli odbywają się protesty i masowe demonstracje; mając na uwadze, że według doniesień w demonstracjach i zamieszkach śmierć poniosło dziesiątki osób, a kilkaset osób zostało rannych; mając na uwadze, że wciąż dochodzi do poważnych naruszeń praw człowieka i wciąż odnotowywane są ofiary w związku z aktami przemocy i represji w odpowiedzi na protesty społeczne, a także w związku z nielegalnymi atakami, arbitralnymi aresztowaniami, w tym ponad 70 małoletnich, oraz stygmatyzacją i prześladowaniem działaczy opozycji; mając na uwadze, że w ubiegłym tygodniu nawoływano do nowych protestów;

E.  mając na uwadze, że Unia Europejska wielokrotnie wzywała do przywrócenia demokracji i praworządności w Wenezueli w drodze wiarygodnego procesu politycznego;

F.  mając na uwadze, że w 2017 r. Parlament Europejski przyznał Nagrodę im. Sacharowa za wolność myśli opozycji demokratycznej i więźniom politycznym w Wenezueli;

G.  mając na uwadze, że ludność Wenezueli jest pogrążona w bezprecedensowym kryzysie społecznym, gospodarczym i demokratycznym, w wyniku którego ponad 3 mln osób wyemigrowało, a wskaźnik inflacji przekracza 1 650 000 %;

H.  mając na uwadze, że partnerzy międzynarodowi i regionalni, w tym UE, zobowiązali się do pomocy w stworzeniu warunków do pokojowego, wiarygodnego i pluralistycznego procesu politycznego angażującego wszystkie zainteresowane strony w Wenezueli; mając na uwadze, że UE przypomniała o swojej gotowości do utrzymania otwartych kanałów komunikacji;

I.  mając na uwadze, że Nicolás Maduro publicznie odrzucił możliwość zorganizowania nowych wyborów prezydenckich w odpowiedzi na wniosek wiceprzewodniczącej Komisji / wysokiej przedstawiciel w imieniu UE dotyczący pilnego przeprowadzenia wolnych, przejrzystych i wiarygodnych wyborów prezydenckich;

1.  uznaje Juana Guaidó za prawowitego tymczasowego prezydenta Boliwariańskiej Republiki Wenezueli zgodnie z art. 233 konstytucji Wenezueli oraz wyraża pełne poparcie dla jego planu działania;

2.  zwraca się do wiceprzewodniczącej Komisji / wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa o przyjęcie – wraz z państwami członkowskimi – stanowczego i jednolitego stanowiska oraz o uznanie Juana Guaidó za jedynego prawowitego tymczasowego prezydenta kraju do czasu ogłoszenia nowych wolnych, przejrzystych i wiarygodnych wyborów prezydenckich w celu przywrócenia demokracji; wyraża zadowolenie w związku z tym, że wiele demokratycznych państw uznało już nowego tymczasowego prezydenta;

3.  wzywa UE i jej państwa członkowskie, aby w przypadku zatwierdzenia tej decyzji podjęły działania w tym zakresie i uznały powołanie tych przedstawicieli przez uprawnione organy;

4.  stanowczo potępia ostre represje i przemoc, których skutkiem są zabójstwa i straty w ludziach; wyraża solidarność z obywatelami Wenezueli, a także przekazuje szczere wyrazy współczucia rodzinom i przyjaciołom ofiar; apeluje do faktycznych władz Wenezueli o położenie kresu wszelkim naruszeniom praw człowieka, pociągnięcie sprawców do odpowiedzialności oraz zagwarantowanie pełnego poszanowania wszystkich podstawowych wolności i praw człowieka;

5.  Potępia zatrzymanie dziennikarzy relacjonujących rozwój wydarzeń w Wenezueli i wzywa do natychmiastowego ich uwolnienia;

6.  odrzuca wszelkie propozycje lub próby rozwiązania kryzysu mogące implikować użycie przemocy;

7.  ponownie wyraża pełne poparcie dla Zgromadzenia Narodowego, które jest jedynym prawomocnym i demokratycznym organem władzy w Wenezueli i którego uprawnienia – w tym prerogatywy i bezpieczeństwo jego członków – powinny zostać przywrócone i szanowane;

8.  zdecydowanie popiera apel sekretarza generalnego ONZ o przeprowadzenie niezależnego i pełnego dochodzenia w sprawie popełnionych zabójstw, zgodnie z jego wcześniejszymi rezolucjami;

9.  wzywa wiceprzewodniczącą / wysoką przedstawiciel do współpracy z krajami regionu i innymi kluczowymi podmiotami w celu utworzenia grupy kontaktowej zgodnie z konkluzjami Rady z dnia 15 października 2018 r., która mogłaby prowadzić mediacje w celu osiągnięcia porozumienia w sprawie ogłoszenia wolnych, przejrzystych i wiarygodnych wyborów prezydenckich w oparciu o uzgodniony harmonogram, takie same warunki dla wszystkich podmiotów, przejrzystość i międzynarodową obserwację;

10.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, wiceprzewodniczącej Komisji / wysokiej przedstawiciel Unii ds. polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, prawowitemu tymczasowemu prezydentowi Republiki i Zgromadzeniu Narodowemu Boliwariańskiej Republiki Wenezueli, rządom i parlamentom Grupy z Limy, Europejsko-Latynoamerykańskiemu Zgromadzeniu Parlamentarnemu oraz sekretarzowi generalnemu Organizacji Państw Amerykańskich.

(1) Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0199. (2) Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0313. (3) Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0436.

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 31 stycznia 2019 r. w sprawie sprawozdania rocznego dotyczącego polityki konkurencji (2018/2102(INI))

P8_TA(2019)0062 A8-0474/2018

Parlament Europejski,

–  uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE), w szczególności jego art. 7, 8, 9, 11,12, 39, 42 i 101–109, a także art. 174,

–  uwzględniając Kartę praw podstawowych Unii Europejskiej, w szczególności jej art. 35, 37 i 38,

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji z 18 czerwca 2018 r. dotyczące polityki konkurencji za rok 2017 (COM(2018)0482) oraz towarzyszący mu dokument roboczy służb Komisji opublikowany w tym samym dniu,

–  uwzględniając rozporządzenie Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznające niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu(1),

–  uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 139/2004 z dnia 20 stycznia 2004 r. w sprawie kontroli koncentracji przedsiębiorstw(2) (rozporządzenie WE w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw),

–  uwzględniając białą księgę Komisji z 9 lipca 2014 r. pt. „W kierunku skuteczniejszej unijnej kontroli łączenia przedsiębiorstw” (COM(2014)0449),

–  uwzględniając wniosek Komisji dotyczący dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady z 22 marca 2017 r. dotyczącej nadania organom ochrony konkurencji państw członkowskich uprawnień w celu zapewnienia skuteczniejszego egzekwowania reguł konkurencji i należytego funkcjonowania rynku wewnętrznego (COM(2017)0142) (dyrektywa o Europejskiej Sieci Konkurencji Plus),

–  uwzględniając zawiadomienie Komisji z 19 lipca 2016 r. w sprawie pojęcia pomocy państwa w rozumieniu art. 107 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (C(2016)2946),

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 5 lutego 2014 r. w sprawie umów o współpracy UE w zakresie stosowania polityki konkurencji – dalsze działania(3),

–  uwzględniając stosowne reguły, wytyczne, decyzje, postanowienia, komunikaty i dokumenty Komisji dotyczące konkurencji,

–  uwzględniając swoje rezolucje z 19 kwietnia 2018 r.(4) i 14 lutego 2017 r.(5) w sprawie sprawozdań rocznych dotyczących polityki konkurencji UE, odpowiednio za lata 2017 i 2016,

–  uwzględniając analizę z lipca 2018 r. zatytułowaną „Competition issues in the area of financial technology (FinTech)” [Kwestia konkurencji w dziedzinie technologii finansowej] zlecone przez grupą roboczą ds. konkurencji Komisji Gospodarczej i Monetarnej,

–  uwzględniając odpowiedzi Komisji na pytania wymagające odpowiedzi na piśmie E-000344-16, E-002666-16 i E-002112-16,

–  uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego z 12 grudnia 2018 r. w sprawie sprawozdania Komisji z 18 czerwca 2018 r. dotyczącego polityki konkurencji za rok 2017,

–  uwzględniając sprawozdanie końcowe na temat badania sektora handlu elektronicznego opublikowane 10 maja 2017 r. (COM(2017)0229),

–  uwzględniając art. 52 Regulaminu,

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji Gospodarczej i Monetarnej oraz opinie Komisji Handlu Międzynarodowego, a także Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi (A8-0474/2018),

A.  mając na uwadze, że polityka konkurencji funkcjonuje już od ponad 60 lat, a silna i skuteczna polityka konkurencji UE od początku leży u podstaw europejskiego projektu;

B.  mając na uwadze, że uchylanie się od opodatkowania i unikanie opodatkowania prowadzą do nieuczciwej konkurencji, mającej wpływ zwłaszcza na małe i średnie przedsiębiorstwa (MŚP);

C.  mając na uwadze, że pranie pieniędzy, unikanie opodatkowania i uchylanie się od opodatkowania utrudniają sprawiedliwą dystrybucję dochodów z podatków, a w związku z tym zakłócają konkurencję na rynku wewnętrznym;

D.  mając na uwadze, że powszechne unikanie opodatkowania przez zamożne osoby fizyczne i przedsiębiorstwa nie tylko przynosi szkodę zwykłym podatnikom, finansom publicznym i wydatkom socjalnym, ale też zagraża dobrym rządom, stabilności makroekonomicznej, spójności społecznej i zaufaniu społeczeństwa do instytucji Unii i państw członkowskich;

E.  mając na uwadze, że niektóre rządy i jurysdykcje, także w UE, wyspecjalizowały się lub miały udział w tworzeniu preferencyjnych systemów podatkowych zakłócających konkurencję z korzyścią dla wielonarodowych przedsiębiorstw i zamożnych osób fizycznych, które w rzeczywistości nie prowadzą w tych jurysdykcjach działalności gospodarczej, ale są jedynie reprezentowane przez firmy przykrywki;

1.  uważa, że polityka konkurencji zorientowana na zapewnienie równych warunków działania wszystkim sektorom jest kamieniem węgielnym europejskiej społecznej gospodarki rynkowej oraz głównym czynnikiem gwarantującym prawidłowe funkcjonowanie rynku wewnętrznego; z zadowoleniem przyjmuje sprawozdanie Komisji dotyczące polityki konkurencji za rok 2017 oraz starania i działalność mające na celu zapewnienie skutecznego stosowania reguł konkurencji w Unii z korzyścią dla wszystkich obywateli UE, zwłaszcza tych mających słabą pozycję jako konsumenci; wzywa ponadto Komisję do dalszego dbania o pełne egzekwowanie unijnych reguł konkurencji, ze szczególnym uwzględnieniem trudności napotykanych przez MŚP, oraz do unikania ich nierównomiernego stosowania w państwach członkowskich;

2.  z zadowoleniem odnosi się i w dalszym ciągu zachęca do zorganizowanego dialogu z komisarz ds. konkurencji i do wysiłków ze strony Komisji na rzecz podtrzymania ścisłej współpracy z członkami właściwej komisji Parlamentu i jej grupy roboczej ds. polityki konkurencji; uważa, że roczne sprawozdanie Komisji w sprawie polityki konkurencji jest niezbędne z punktu widzenia demokratycznej kontroli; przypomina, że w ostatnich latach Parlament był zaangażowany za pośrednictwem zwykłej procedury ustawodawczej w kształtowanie ram dla reguł konkurencji, na przykład w proponowanej dyrektywie o Europejskiej Sieci Konkurencji Plus; stwierdza, że Parlament powinien otrzymać uprawnienia współdecyzyjne do kształtowania ram reguł konkurencji i wyraża ubolewanie, że w niedawnych zmianach do Traktatu nie wzmocniono demokratycznego wymiaru tego obszaru polityki Unii

3.  z zadowoleniem przyjmuje i popiera ambitny program i priorytety Dyrekcji Generalnej Komisji ds. Konkurencji, zauważając jednocześnie, że nadal istnieją poważne wyzwania, na przykład w dziedzinie kontroli połączeń, gdzie sama liczba połączeń stanowi wyzwanie; zauważa, że decyzje Komisji dotyczące łączenia przedsiębiorstw, ochrony konkurencji i pomocy państwa często są przedmiotem dyskusji politycznych, oraz podkreśla, że choć w niniejszym sprawozdaniu przedstawiono niektóre przykłady ostatnich decyzji, ogólny obraz sytuacji jest szerszy, i że zamiarem Parlamentu nie jest zajmowanie stanowiska w poszczególnych przypadkach, ponieważ to do Komisji należy stwierdzenie, kiedy prawo konkurencji nie jest przestrzegane;

4.  zwraca się do Komisji o analizę potencjalnie szkodliwego wpływu proponowanego połączenia spółek Siemens i Alstom na konkurencyjność europejskiego rynku kolejowego i jego negatywnych skutków dla użytkowników kolei;

5.  zauważa, że Komisja przedstawiła w tym roku wniosek ustawodawczy dotyczący utworzenia ogólnoeuropejskiego indywidualnego produktu emerytalnego w 2018 r., który będzie stanowił prywatny fundusz emerytalny;

6.  podkreśla, że skuteczna konkurencja na europejskim rynku wewnętrznym przyniesie korzyści przede wszystkim konsumentom;

7.  przyjmuje z zadowoleniem dochodzenie w sprawie kartelu samochodów ciężarowych; z zadowoleniem odnotowuje, że Komisja nie tylko przyjrzała się wpływowi kartelu producentów dużych samochodów ciężarowych na ceny tych pojazdów, ale także ukarała sankcjami ich współpracę w celu opóźnienia wprowadzenia samochodów ciężarowych o niższych poziomach emisji;

8.  podkreśla, że reguły konkurencji wynikają z Traktatu, gdzie zapisano je w art. 7 TFUE, i należy je postrzegać w świetle szerszych europejskich wartości leżących u podstaw unijnego prawodawstwa socjalnego, społecznej gospodarki rynkowej, standardów ochrony środowiska, polityki klimatycznej i ochrony konsumentów; uważa, że stosowanie unijnego prawa konkurencji powinno uwzględniać wszystkie zakłócenia rynku, w tym zakłócenia spowodowane negatywnymi skutkami społecznymi i środowiskowymi;

9.  uważa, że polityka konkurencji powinna wspierać promowanie transformacji energetyki w całej UE, stymulować integrację gospodarczą i społeczną w Europie, propagować zrównoważoną pod względem ekologicznym działalność rolniczą oraz ograniczać możliwość podnoszenia cen dostaw energii przez duże przedsiębiorstwa energetyczne;

10.  podkreśla, że nawet jeżeli produkty lub usługi są bezpłatne, w szczególności w gospodarce cyfrowej, konsumenci nadal mogą być narażeni na niesprawiedliwe traktowanie, takie jak pogorszenie jakości, mniejszy wybór i mniejsza innowacyjność lub wyłudzenia; jest zdania, że unijne reguły konkurencji i ich egzekwowanie powinny także obejmować szereg aspektów wykraczających poza podejście skoncentrowane wyłącznie na cenie i uwzględniać szerszy kontekst, taki jak jakość produktów lub usług, także pod kątem prywatności obywateli;

11.  wskazuje na ogromne zmiany zachodzące na rynkach w wyniku ciągłego postępu technologicznego, który przynosi zarówno możliwości, jak i wyzwania; podkreśla w związku z tym kluczową rolę polityki konkurencji w dalszym rozwoju jednolitego rynku cyfrowego; podkreśla pilną potrzebę stworzenia ram, które wspierałyby innowacje w zakresie danych i nowe modele biznesowe, skutecznie reagując na wyzwania związane z gospodarką opartą na danych i algorytmach; podkreśla w szczególności, że kilka platform cyfrowych ma możliwość dostępu do ciągłego przepływu danych i kontroli nad nim, co przynosi im korzyści skali i zewnętrzne efekty sieciowe, ale może także prowadzić do niedoskonałości rynku z powodu nadmiernej koncentracji i pogoni za rentą wynikających z dominującej pozycji na rynku; przyjmuje w tym kontekście z zadowoleniem wyznaczenie specjalnych doradców, którzy pomagają komisarz zmierzyć się z wyzwaniami, które cyfryzacja postawi przed polityką konkurencji, i z zainteresowaniem czeka na ich ustalenia i zalecenia; podkreśla potrzebę przyjęcia ogólnounijnego wspólnego podejścia do tych problemów;

12.  podkreśla, że użytkownicy często nie są świadomi zakresu, w jakim ich dane są wykorzystywane i przekazywane osobom trzecim w celach marketingowych lub handlowych; wzywa Komisję, aby zgodnie z art. 5 ust. 3 dyrektywy 2002/58/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 lipca 2002 r. dotyczącej przetwarzania danych osobowych i ochrony prywatności w sektorze łączności elektronicznej(6) (dyrektywa o prywatności i łączności elektronicznej) dopilnowała, by przedsiębiorstwa cyfrowe wykorzystywały dane osobowe dopiero po uzyskaniu wyraźnej zgody abonenta lub użytkownika, oraz że bez tej zgody dane nie mogą być przekazywane osobom trzecim, z którymi dane przedsiębiorstwo lub platforma zawarło umowę; uważa w związku z tym, że rynki cyfrowe należy oceniać z perspektywy multidyscyplinarnej, ponieważ zachowanie antykonkurencyjne może pociągać za sobą naruszanie innych przepisów, w tym o ochronie danych oraz praw konsumenta; podkreśla, że odpowiednia reakcja wymuszająca egzekwowanie przepisów wymagałaby współpracy różnych właściwych organów, zwłaszcza organów ochrony konkurencji, konsumenta i danych, zgodnie z sugerowaną inicjatywą Europejskiego Inspektora Ochrony Danych w sprawie wymiany informacji(7);

13.  wzywa Komisję do zorganizowania wysłuchania z przedsiębiorstwami technologicznymi z udziałem dyrektorów generalnych spółek Google, Facebook i Apple w celu omówienia w szczególności metod pozyskiwania danych osobowych konsumentów i ich wykorzystywania przez państwa trzecie; jest zaniepokojony tym, że użytkownicy, organy regulacyjne, a czasem nawet twórcy aplikacji i reklamodawcy, nie są świadomi przepływu danych ze smartfonów do koncernów reklamy internetowej i innych osób trzecich; zauważa, że dane zebrane przez osoby trzecie za pośrednictwem aplikacji na smartfony mogą zawierać informacje o profilu, takie jak wiek i płeć, a także dane dotyczące lokalizacji, w tym dotyczące pobliskich wież telefonicznych lub routerów Wi-Fi, a także informacje o innych aplikacjach znajdujących się na telefonie; stwierdza, że UE powinna uświadomić indywidualnym użytkownikom problemy związane z monopolizacją i koncentracją, które powodują takie przedsiębiorstwa zajmujące się monitoringiem;

14.  w związku z tym wzywa Komisję do uznania kontroli danych niezbędnych do tworzenia i świadczenia usług za dowód siły rynkowej, w tym podczas wydawania wytycznych dotyczących art. 102 TFUE, oraz do wymagania interoperacyjności między platformami internetowymi a dostawcami usług społecznościowych; zwraca też uwagę na rozwój algorytmów samouczących się i sztucznej inteligencji, w szczególności w przypadku ich dostarczania przedsiębiorstwom przez podmioty trzecie, a także ich wpływ na charakter działalności kartelowej; zwraca się do Komisji o przygotowanie dokładnych informacji na ten temat w następnym rocznym sprawozdaniu na temat polityki konkurencji;

15.  uważa, że istotna jest dbałość o prawidłowe funkcjonowanie unijnych mechanizmów dochodzenia roszczeń zbiorowych, których celem jest zagwarantowanie, aby konsumenci poszkodowani przez praktyki sprzeczne z regułami konkurencji otrzymali odpowiednią rekompensatę;

16.  uważa, że należy zagwarantować prawo do przenoszenia transgranicznego, aby istniejące ograniczenia tego prawa nie przekształciły się w utrwalone praktyki rynkowe; z drugiej strony uważa, że należy położyć kres nadmiernemu i nieuzasadnionemu stosowaniu blokad w oparciu o względy geograficzne, które ponadto nie znajduje odpowiedniego potwierdzenia w prawach własności intelektualnej;

17.  uważa, że prawnie określone progi stanowiące punkt wyjścia dla unijnego przeglądu łączenia przedsiębiorstw, które opierają się na obrotach podmiotów nabywanych i nabywających, nie zawsze sprawdzają się w erze gospodarki cyfrowej, ponieważ ich wartość często jest przedstawiana, w celach reklamowych, w postaci liczby odwiedzających stronę internetową; sugeruje, aby progi te zostały zmienione i dostosowane i uwzględniały, m.in., czynniki takie jak liczba konsumentów, na których połączenie przedsiębiorstw wywrze wpływ, i wartość powiązanych transakcji;

18.  podkreśla, że bariery wejścia na rynek w niektórych obszarach gospodarki cyfrowej stają się coraz trudniejsze do przezwyciężenia, ponieważ im dłużej utrwala się niesprawiedliwe traktowanie tym trudniej jest zwalczać szkodliwe dla konkurencji skutki; uważa, że środki tymczasowe mogą stanowić przydatne narzędzie, aby zapobiec uszczerbkowi dla konkurencji w trakcie prowadzenia postępowania; w tym zakresie potwierdza, że Komisja powinna skutecznie korzystać ze środków tymczasowych przy jednoczesnej dbałości o sprawiedliwość proceduralną i prawo do obrony przysługujące przedsiębiorstwom objętym postępowaniem; przyjmuje z zadowoleniem zobowiązanie Komisji do przeprowadzenia analizy metod uproszczenia procesu przyjmowania środków tymczasowych w ciągu dwóch lat od terminu transpozycji dyrektywy w sprawie Europejskiej Sieci Konkurencji Plus; w tym kontekście zaleca, aby Komisja wykorzystała najlepsze praktyki stosowane w innych jurysdykcjach;

19.  wzywa Komisję do podjęcia bardziej ambitnych działań w celu wyeliminowania nieuzasadnionych przeszkód dla konkurencji w internecie, aby zapewnić wolny od barier handel elektroniczny w UE, monitorować pułapy cenowe w takich sektorach jak platformy internetowe oferujące zakwaterowanie i usługi turystyczne oraz zapewnić konsumentom transgraniczny dostęp do szerokiego zakresu towarów i usług internetowych po konkurencyjnych cenach; zwraca się do Komisji o przeprowadzenie analizy sektorowej rynku reklamowego w celu zrozumienia dynamiki internetowego rynku reklam i wskazania praktyk szkodliwych dla konkurencji, które należy wyeliminować przez egzekwowanie prawa konkurencji na wzór niektórych organów krajowych;

20.  podkreśla, że cyfryzacja współczesnej gospodarki prowadzi do zmian w tradycyjnej logice gospodarczej; podkreśla w związku z tym, że każdy system podatkowy musi uwzględniać fakt, że cyfryzacja stanowi nową normę dla wszystkich elementów gospodarki; przyjmuje do wiadomości wniosek Komisji dotyczący ustanowienia przepisów w zakresie opodatkowania gospodarki cyfrowej(8); podkreśla, że opodatkowanie działalności cyfrowej musi eliminować asymetrię między tradycyjną gospodarką a nowymi cyfrowymi praktykami gospodarczymi i zapobiegać utrudnianiu cyfryzacji i innowacji lub tworzeniu sztucznych barier w gospodarce; podkreśla rolę międzynarodowych rozwiązań i wspólnego podejścia do opodatkowania w gospodarce cyfrowej; wzywa Komisję do kontynuowania wysiłków na forach międzynarodowych, w szczególności OECD, na rzecz wypracowania takiego porozumienia;

21.  przyjmuje z zadowoleniem wniosek Komisji dotyczący podatku od usług cyfrowych (COM(2018)148) jako zasadniczego środka służącego zapewnieniu, by sektor cyfrowy płacił sprawiedliwą część podatków do czasu przyjęcia stałego rozwiązania umożliwiającego opodatkowanie zysków w miejscu tworzenia wartości;

22.  ponownie podkreśla, że konkurencja w sektorze telekomunikacji jest niezbędna w celu stymulowania innowacyjności i inwestycji w sieci oraz że należy zachęcać do ustalania przystępnych cen i zwiększenia palety usług, spośród których mogą wybierać konsumenci; uważa, że wewnątrzunijne połączenia telefoniczne nadal stanowią ogromne obciążenie dla przedsiębiorstw i klientów oraz że starania w kierunku likwidacji opłat konsumenckich za roaming w UE są niewystarczające, jeżeli jednolity rynek ma zostać pogłębiony; przyznaje, że należy stworzyć zachęty do dostosowania rynku połączeń wewnątrz UE do rynku lokalnych połączeń dzięki ułatwianiu inwestycji w całkowicie europejską sieć lub wspólną sieć; jest zdania, że polityka powinna sprzyjać efektywnym inwestycjom w nowe sieci i uwzględniać wpływ na konsumentów, i zapobiegać w ten sposób powstawaniu nowych przepaści cyfrowych między gospodarstwami domowymi o niskich i wysokich dochodach; wzywa Komisję do zachęcania do rozwoju łączy szerokopasmowych przez propagowanie wysokiego poziomu konkurencji oraz do zapewnienia wysokiego poziomu łączności w UE i szybkiego wdrożenia sieci 5G w całej Unii w celu ochrony światowej pozycji konkurencyjnej UE i przyciągnięcia inwestycji; uważa, że wykonując wspomniane wyżej zadanie istotne jest, aby polityka konkurencji uwzględniała specyfikę instalowania sieci szerokopasmowych na obszarach wiejskich, tak aby przyspieszyć osiągnięcie nadrzędnego celu, którym w tym przypadku jest odwrócenie tendencji do pogłębiania asymetrii między obszarami wiejskimi i miejskimi pod względem możliwości technologicznych;

23.  uważa, że za prowadzenie rachunków bieżących i oszczędnościowych nie należy pobierać prowizji od użytkownika, chyba że dotyczą one szczególnych usług;

24.  przyjmuje z zadowoleniem decyzję Komisji w sprawie ochrony konkurencji, zgodnie z którą na firmę Google nałożono grzywnę w wysokości 4,34 mld EUR za nielegalne praktyki dotyczące urządzeń mobilnych z systemem Android, które wzmacniały dominującą pozycję wyszukiwarki internetowej Google; wzywa Komisję do zakończenia w 2019 r. wszczętej osiem lat temu (listopad 2010 r.) sprawy dotyczącej ochrony konkurencji związanej z wyszukiwarką Google Shopping; przypomina Komisji, by zakończyła dochodzenie w sprawie traktowania innych wyspecjalizowanych usług wyszukiwania Google w wynikach wyszukiwarki Google, w tym kwestii dotyczących lokalnego wyszukiwania zgłoszonych przez platformę Yelp w niedawno wniesionej skardze; zaleca Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji zastanowienie się nad długością spraw dotyczących ochrony konkurencji na rynku cyfrowym i najbardziej odpowiednimi narzędziami do ich rozpatrywania; w szczególności zwraca się do Komisji o rozważenie możliwości wyznaczenia terminów dla spraw dotyczących ochrony konkurencji, tak jak w przypadku spraw dotyczących połączeń spółek;

25.  ponownie podkreśla potrzebę rozważenia przez Komisję również pełnego strukturalnego rozdzielenia monopoli cyfrowo-technologicznych jako możliwego rozwiązania pozwalającego odbudować konkurencję i przywrócić równe warunki działania na europejskim rynku cyfrowym;

26.  podkreśla, że skuteczność egzekwowania prawa konkurencji zależy od odpowiedniego zaprojektowania i weryfikacji środków zaradczych; podkreśla, że środki zaradcze ukierunkowane na konsumentów mają istotne znaczenie dla odbudowy konkurencji na rynku przez wsparcie konsumentów w podejmowaniu świadomych decyzji i wyeliminowanie obecnych odchyleń; jest zdania, że podczas projektowania behawioralnych środków zaradczych Komisja – na wzór niektórych organów krajowych w ostatnich latach – powinna uwzględnić ekonomię behawioralną jako dyscyplinę pomocniczą;

27.  zauważa, że przewodniczący Komisji zobowiązał się do przedstawienia wniosków mających zapewnić ściślejszą współpracę podatkową między państwami członkowskimi dzięki obowiązkowi udzielenia odpowiedzi na wnioski grupowe w sprawach podatkowych, tak aby jedno państwo członkowskie mogło przekazać wszystkie niezbędne informacje potrzebne innym państwom do ścigania podmiotów uchylających się od opodatkowania ponad granicami; zauważa, że gdy działania państwa członkowskiego zakłócają konkurencję na rynku wewnętrznym, Parlament i Rada, w pewnych okolicznościach i zgodnie z art. 116 TFUE, mogą wydawać dyrektywy w celu wyeliminowania tych zakłóceń;

28.  przyjmuje do wiadomości, że Komisja stwierdziła, iż Luksemburg przyznał nienależne korzyści podatkowe w wysokości ok. 120 mln EUR firmie Engie i że procedura odzyskiwania środków nadal jest w toku; ubolewa, że rząd Luksemburga postanowił odwołać się od decyzji Komisji;

29.  odnotowuje decyzję komisarz ds. konkurencji Margrethe Vestager w sprawie postępowania dotyczącego pomocy państwa na rzecz firmy McDonald’s, zgodnie z którą brak opodatkowania określonych dochodów firmy McDonald’s w Luksemburgu nie stanowi bezprawnej pomocy państwa; jest zdania, że obecne uregulowania UE nie pozwalają skutecznie zwalczać podwójnego nieopodatkowania ani powstrzymać równania w dół na szczeblu opodatkowania osób prawnych;

30.  wskazuje, że w dwóch niedawnych sprawach, pomimo konkluzji Jednolitej Rady ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji (SRB), że restrukturyzacja i uporządkowana likwidacja nie może być uzasadniona względami interesu publicznego, Komisja zatwierdziła pomoc państwa, twierdząc, że załagodzi ona zaburzenia gospodarcze na szczeblu regionalnym, co świadczy o dwóch odrębnych interpretacjach pojęcia interesu publicznego; wzywa Komisję do zbadania rozbieżności między zasadami dotyczącymi pomocy państwa w dziedzinie pomocy na likwidację a systemem restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji przewidzianym w dyrektywie w sprawie naprawy oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji banków, a następnie do wprowadzenia odpowiednich zmian do komunikatu bankowego z 2013 r.;

31.  zauważa, że w szeregu badań(9) wykazano ukryte koszty społeczne i ograniczenie konkurencji produktowej odpowiadające wyższym poziomom horyzontalnej koncentracji własności; wzywa zatem Komisję, aby rozważyła przegląd pod tym kątem rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw i przedstawiła wytyczne dotyczące stosowania art. 101 i 102 TFUE w takich przypadkach;

32.  zauważa, że tymczasowa pomoc państwa dla sektora finansowego w celu stabilizacji globalnego systemu finansowego mogła być konieczna z uwagi na brak instrumentów restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, jednak obecnie należy ją poddać kontroli i zlikwidować; wyraża ubolewanie z powodu niewystarczającego charakteru tej kontroli; ponawia w związku z tym swój wniosek do Komisji o zbadanie, czy instytucje bankowe korzystały od początku kryzysu z ukrytych dotacji i pomocy państwa w postaci pomocy na utrzymanie płynności finansowej udzielanej przez banki centralne; przypomina, że komisarz M. Vestager podczas zorganizowanego dialogu z Komisją Gospodarczą i Monetarną w listopadzie 2017 r. zobowiązała się zastanowić nad ewentualnymi zakłóceniami konkurencji wynikającymi z programu zakupów w sektorze przedsiębiorstw EBC i przekazać odpowiedź w ujęciu jakościowym; podkreśla w związku z tym, że pojęcie selektywności pomocy państwa jest zasadniczym kryterium, które musi być starannie badane, i wskazuje ponadto na art. 4 ust. 3 Traktatu o Unii Europejskiej, który zawiera tzw. zasadę lojalności;

33.  uważa, że priorytetem jest dbałość o ścisłe i bezstronne przestrzeganie zasad pomocy państwa w przypadku zarządzania kryzysami bankowymi w przyszłości, tak aby podatnicy byli chronieni przed obciążeniem związanym z ratowaniem banków;

34.  z zadowoleniem przyjmuje wprowadzenie przez Komisję anonimowego narzędzia dla sygnalistów, które umożliwia zgłaszanie karteli lub innych rodzajów bezprawnych praktyk antykonkurencyjnych i w ten sposób zwiększa prawdopodobieństwo wykrywania i ścigania takich przypadków; odnotowuje pozytywne wyniki po pierwszych miesiącach stosowania narzędzia;

35.  wyraża zaniepokojenie, że coraz większa koncentracja sektora finansowego może obniżyć poziom konkurencji w tej branży, jest również zaniepokojony brakiem prawdziwego rynku wewnętrznego w obszarze bankowości oraz utrzymującym się rozdrobnieniem na rynki krajowe;

36.  podkreśla, że Europa potrzebuje silnych i zharmonizowanych ram sprawozdawczości i opodatkowania osób prawnych w odniesieniu do przedsiębiorstw wielonarodowych, przewidujących sprawozdawczość z podziałem na poszczególne kraje i wspólną skonsolidowaną podstawę opodatkowania osób prawnych (CCCTB); przypomina, że oprócz obniżenia kosztów zarówno dla przedsiębiorstw, jak i administracji podatkowej państw członkowskich przyjęcie tych środków rozwiązałoby problem cen transferowych i zapewniłoby uczciwszą konkurencję na jednolitym rynku;

37.  wzywa Komisję, aby kontynuowała w ramach europejskiego semestru ocenę szkodliwych środków podatkowych w państwach członkowskich oraz dokonała pełnej oceny zakłóceń konkurencji i skutków ubocznych dla innych jurysdykcji;

38.  wzywa Komisję, aby kontynuowała, a nawet wzmogła wysiłki w zakresie prowadzenia dochodzeń w sprawie nadużywania pozycji dominującej ze szkodą dla konsumentów w UE; postuluje jednocześnie, aby Komisja monitorowała istniejące monopole państwowe oraz legalność przetargów na koncesje w celu zapobiegania nadmiernemu zakłócaniu konkurencji;

39.  podkreśla, że pomoc państwa może zakłócać funkcjonowanie rynku wewnętrznego; przypomina o ścisłych wymogach dotyczących stosowania art. 107 ust. 3 lit. b) TFUE; zauważa, że większość decyzji dotyczących kwestii antymonopolowych i pomocy państwa zapada na szczeblu krajowym; w związku z tym uważa, że Komisja powinna monitorować i podejmować środki w celu zapewnienia spójnej polityki na rynku wewnętrznym; wzywa Komisję, aby przedstawiła plan działania na rzecz lepiej ukierunkowanej pomocy państwa; z zadowoleniem przyjmuje nieustające wysiłki Komisji, aby wyjaśnić rozmaite aspekty definicji pomocy państwa, jak wykazano w zawiadomieniu w sprawie pojęcia pomocy państwa w rozumieniu art. 107 ust. 1 TFUE; odnotowuje w szczególności wysiłki zmierzające do wyjaśnienia pojęć „przedsiębiorstwo” i „działalność gospodarcza”; zauważa jednak, że nadal trudno jest wyznaczyć granicę między działalnością gospodarczą a pozagospodarczą; zwraca ponadto uwagę, że zapewnienie właściwej wykładni Traktatu należy do Trybunału Sprawiedliwości UE; apeluje do Komisji, aby przy stosowaniu unijnych zasad pomocy państwa, zwłaszcza w związku z pomocą państwa skierowaną do regionów odizolowanych, oddalonych lub peryferyjnych w Unii, w dalszym ciągu zwracała szczególną uwagę na dostarczanie usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym, w tym w dziedzinie energetyki, transportu i komunikacji; podkreśla, że w przypadku wykorzystywania pomocy państwa do promowania usług świadczonych w interesie ogólnym celem powinno być zapewnienie korzyści konsumentom i obywatelom, a nie umacnianie grup interesu;

40.  podkreśla, że opodatkowanie leży przede wszystkim w zakresie kompetencji krajowych z uwagi na wymóg jednomyślności w Radzie, a w związku z tym wybór polityki zależy od poglądów politycznych i ukierunkowania odnośnych rządów krajowych i parlamentów państw członkowskich; zauważa jednak, że instrument opodatkowania może być wykorzystywany do przyznania przedsiębiorstwom ukrytej pomocy państwa, co może prowadzić do powstania nierównych warunków działania na rynku wewnętrznym; podkreśla w związku z tym konieczność zadbania o to, by krajowe strategie podatkowe nie zakłócały uczciwej konkurencji, a tym samym o spójne stosowanie polityki podatkowej i polityki konkurencji na rynku wewnętrznym; z zadowoleniem przyjmuje ustanowienie grupy zadaniowej ds. pomocy państwa w formie korzyści podatkowych jako stałego organu; apeluje o zapewnienie grupie zadaniowej wystarczających zasobów ludzkich i narzędzi dochodzeniowych; apeluje o przedstawianie jasnego obrazu sytuacji, jeśli chodzi o dochodzenia dotyczące pomocy państwa obejmującej takie sprawy, w tym podawanie liczby badanych przypadków; podkreśla, że w obrębie rynku wewnętrznego nowi uczestnicy rynku i nowe przedsiębiorstwa, w tym MŚP, które nie stosują agresywnych praktyk podatkowych, są karani; z zadowoleniem przyjmuje gruntowne dochodzenia Komisji w sprawie praktyk antykonkurencyjnych, takich jak selektywne korzyści podatkowe i systemy zwolnień z opodatkowania nadmiernych zysków; z zadowoleniem przyjmuje w szczególności wytyczne zawarte w zawiadomieniu Komisji w sprawie pojęcia pomocy państwa obejmujące interpretacje prawa podatkowego; wzywa państwa członkowskie, aby zarzuciły praktyki nieuczciwej konkurencji oparte na nieuzasadnionych zachętach podatkowych; wzywa Radę do przyjęcia wniosku dotyczącego CCCTB; ubolewa, że zgodnie z unijnymi zasadami pomocy państwa niezapłacone podatki odzyskane od beneficjentów nielegalnej pomocy podatkowej są zwracane państwu, które przyznało pomoc; wzywa Komisję, aby podjęła prace nad rozwiązaniem tego problemu; podkreśla, że przyszłe negocjacje ze Zjednoczonym Królestwem powinny obejmować poszanowanie uczciwej konkurencji i gwarancję, że Zjednoczone Królestwo nie będzie miało możliwości przyznawania pomocy państwa w postaci nadmiernie korzystnych porozumień podatkowych;

41.  podkreśla daleko idącą koncentrację łańcucha dostaw żywności, w którym kilka przedsiębiorstw tworzy oligopol na światowym rynku nasion i pestycydów, ze szkodą dla konsumentów, rolników, środowiska i różnorodności biologicznej; wskazuje, że taka struktura jeszcze bardziej uzależni rolników technologicznie i gospodarczo od kilku globalnie zintegrowanych platform oferujących kompleksową obsługę, doprowadzi do ograniczenia różnorodności nasion, przekieruje tendencje innowacyjne ku modelowi produkcji, który nie jest zgodny z zasadami ochrony środowiska i różnorodności biologicznej, a ostatecznie, w wyniku ograniczenia konkurencji, będzie generować mniej innowacji i prowadzić do obniżenia jakości produktów końcowych; wzywa Komisję, by z uwagi na spadek dochodów rolniczych, który dotyka w szczególności drobnych producentów rolnych, ukierunkowała swoje działania na zapewnienie rolnikom, zwłaszcza drobnym i średnim producentom rolnym, godnego dochodu;

42.  uważa, że Komisja powinna koniecznie poddać gruntowniejszej kontroli stosowanie patentów w rolnictwie;

43.  z zadowoleniem przyjmuje takie inicjatywy, jak ramy na rzecz inteligentnej wsi, stymulujące osady wiejskie do większej elastyczności, lepszego wykorzystywania zasobów i aktywniejszego udziału w konkurencji na jednolitym rynku, jak również do zwiększenia swej atrakcyjności i podniesienia jakości życia mieszkańców obszarów wiejskich;

44.  uznaje potencjał technologii blockchain w odniesieniu do usług finansowych; ostrzega jednak, że stosowanie tej technologii do pozyskiwania funduszy wymaga uregulowania, aby przeciwdziałać nadmiernemu dumpingowi na uregulowanych rynkach finansowych, unikać ryzyka dla inwestorów oraz zagrożeń związanych z praniem pieniędzy; w związku z tym wzywa Komisję, aby zaproponowała ramy regulacyjne pierwszej oferty kryptowalutowej (ICO);

45.  wyraża zaniepokojenie z powodu niedawnego zatwierdzenia przez Komisję połączenia spółek Bayer i Monsanto i przyznania przez nią, że w podjętej decyzji nie uwzględniono celów zawartych w TFUE, w szczególności w zakresie bezpieczeństwa żywności, ochrony konsumentów, środowiska i klimatu;

46.  uważa za istotne przyjęcie środków przeciwko przedsiębiorstwom, które działają w sektorach wprowadzania do obrotu i dystrybucji w łańcuchu produkcji rolnej i powodują zakłócenia na rynku rolnym ze szkodą dla dochodu rolniczego i cen konsumenckich;

47.  z zadowoleniem przyjmuje przyjęte przez Komisję podczas oceny połączeń horyzontalnych podejście, aby w coraz większym stopniu skupiać się na konkurencji w zakresie innowacji, zwłaszcza w przypadku połączeń na rynkach wymagających intensywnej działalności badawczo-rozwojowej, oraz zauważa, że połączenia powinny być oceniane z perspektywy całego rynku wewnętrznego; zwraca się ponadto do Komisji, aby przedstawiła przegląd rozporządzenia WE w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw oraz przeanalizowała, w jakim zakresie należy powierzyć jej uprawnienia, które posiada obecnie wiele państw członkowskich, do przyjmowania środków służących ochronie europejskiego porządku publicznego oraz praw i zasad TFUE i Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, w tym ochronie środowiska;

48.  ponownie podkreśla wstępny wniosek Komisji, zgodnie z którym Google jako wyszukiwarka nadużywa dominującej pozycji rynkowej, zapewniając niezgodną z prawem przewagę własnym produktom; podkreśla, że aby położyć kres nadużyciom konieczne jest pełne strukturalne rozdzielenie ogólnych i wyspecjalizowanych usług wyszukiwania tej firmy;

49.  zauważa, że według wykładni Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej art. 101 TFUE uwzględnia różne cele zawarte w Traktatach; podkreśla jednak, że wąska interpretacja art. 101 TFUE w horyzontalnych wytycznych Komisji coraz częściej jest uznawana za przeszkodę we współpracy mniejszych uczestników rynku w celu przyjęcia wyższych norm środowiskowych i społecznych; uważa, że Komisja powinna zapewnić pewność prawa w odniesieniu do warunków, na jakich zbiorowe ustalenia organizacji producentów, w tym spółdzielni, ich stowarzyszeń i organizacji międzybranżowych, które są dokonywane w całym łańcuchu dostaw żywności z myślą o zrównoważonym rozwoju i sprawiedliwych standardach pracy, będą oceniane na podstawie prawa konkurencji oraz zachęcać do podejmowania takich inicjatyw w ramach polityki konkurencji; podkreśla, że takie podejście nie powinno uniemożliwiać produkcji towarów o niższych cenach, zwłaszcza w sektorach, w których konsumenci zwracają na nie większą uwagę; podkreśla również znaczenie zasady proporcjonalności, zgodnie z którą ograniczenie konkurencji nie może wykraczać poza to, co jest konieczne dla osiągnięcia interesu ogólnego;

50.  podkreśla wspólnie uzgodnione cele i założenia unii energetycznej i zwraca uwagę w szczególności na wymiar bezpieczeństwa, dekarbonizację gospodarki, solidarność i zaufanie; podkreśla, że ważne jest zadbanie o to, aby podstawą europejskich rynków energetycznych były praworządność, konkurencja, różnorodność źródeł energii i dostawców, przewidywalność i przejrzystość, jak również o to, aby uniemożliwić wszelkim uczestnikom rynku, mającym siedzibę w Unii lub w państwie trzecim, wykorzystywanie dominującej pozycji ze szkodą dla konkurentów i konsumentów; w związku z tym apeluje o nasilenie kontroli wobec takich uczestników rynku oraz, w razie konieczności, o przyjęcie środków i nałożenie na nich obowiązków; zauważa w szczególności, że należy odpowiednio zająć się strategią stosowaną przez niektóre przedsiębiorstwa energetyczne polegającą na podziale unijnego rynku gazu i, co za tym idzie, potencjalnym naruszeniem unijnych zasad ochrony konkurencji; uznaje ponadto, że prawnie wiążące zobowiązania podjęte przez państwa członkowskie w ramach porozumienia klimatycznego z Paryża nie zostaną wypełnione bez konkretnych środków państwowych służących wspieraniu i umożliwianiu produkcji i stosowania energii odnawialnej oraz tworzeniu zachęt w tym zakresie; odnotowuje zbliżającą się zmianę wytycznych dotyczących pomocy państwa i energii, które nie będą już wykluczać dwóch sektorów najbardziej korzystających z dotacji państwowych, czyli energetyki jądrowej i wydobycia paliw kopalnych, i będą przewidywać większą elastyczność w zakresie energii odnawialnej wytwarzanej przez konsumentów; podkreśla znaczenie urzeczywistnienia unii energetycznej przez integrację rynków, zwłaszcza w drodze inwestycji w połączenia wzajemne tam, gdzie jest to konieczne i w oparciu o warunki rynkowe i potencjał handlowy, oraz przez zwiększenie zdolności handlowych w ramach istniejących połączeń wzajemnych; podkreśla w związku z tym, że każde zatwierdzenie pomocy państwa musi podlegać sprawdzeniu bezwzględnej konieczności obejmującemu zbadanie środków alternatywnych, w szczególności bardziej wydajnego wykorzystania istniejących połączeń wzajemnych; podkreśla, że mechanizmy zdolności wytwórczych często oznaczają znaczne koszty dla konsumentów i stanowią „ukryte subsydium”, wspierające niedochodowe i zanieczyszczające elektrownie, co sprawia, że przy zatwierdzaniu każdej pomocy państwa udzielanej tym systemom konieczne jest dopilnowanie, aby nie była ona dostępna dla najbardziej zanieczyszczających składników majątku;

51.  podkreśla potrzebę zwiększenia przejrzystości podczas planowania partnerstw publiczno-prywatnych, aby ograniczyć możliwość ich wykorzystywania przez partnerów z sektora prywatnego do zapewnienia sobie przewagi konkurencyjnej nad pozostałymi podmiotami na rynku;

52.  z zadowoleniem przyjmuje dochodzenie Komisji w sprawie praktyk ustalania cen leków ratujących życie, zwłaszcza w sprawie dotyczącej przedsiębiorstwa Aspen;

53.  podkreśla, że ważne jest, by przyznawać takie same prawa wszystkim przewoźnikom lotniczym podczas wykonywania lotów z UE i do UE; przyznaje, że niestety nie zawsze tak się dzieje w przypadku unijnych linii lotniczych działających poza UE, które stają się celem nieuczciwych praktyk wpływających na konkurencję; wzywa Komisję, aby zwalczała praktyki antykonkurencyjne, które osłabiają również przepisy ochrony konsumentów; ponownie podkreśla konieczność zapewnienia uczciwej konkurencji między przewoźnikami lotniczymi pochodzącymi z UE i z państw trzecich;

54.  podkreśla znaczenie konkurencyjnego sektora transportu; zauważa, że budowa jednolitego rynku transportowego nie została jeszcze ukończona, przy czym najbardziej rozdrobniony jest sektor kolejowy; z zadowoleniem przyjmuje działania Komisji, które wspierają urzeczywistnienie rynku wewnętrznego drogowego transportu pasażerskiego i poprawę jego funkcjonowania;

55.  ponownie stwierdza, że nowe projekty infrastrukturalne, w tym projekty łączące państwo członkowskie z państwem trzecim, muszą podlegać unijnemu prawodawstwu, w szczególności przepisom dotyczącym rozdzielania elementów działalności i kształtowania cen na rynku;

56.  podkreśla znaczenie i konieczność zapewnienia odpowiednich zasobów finansowych i ludzkich w Dyrekcji Generalnej Komisji ds. Konkurencji oraz we właściwych organach krajowych, jak również wiedzy specjalistycznej w zakresie technologii informatycznych i cyfrowych niezbędnej do sprostania wyzwaniom, jakie stwarza gospodarka oparta na danych i algorytmach; wspiera w związku z tym proponowany komponent dotyczący konkurencji w programie jednolitego rynku w wieloletnich ramach finansowych na lata 2021–2027;

57.  podkreśla, że Komisja, wydając decyzje dotyczące konkurencji, musi postrzegać rynek wewnętrzny jako jeden rynek, a nie jako zbiór niezależnych rynków lokalnych lub krajowych;

58.  podkreśla, że współpraca międzynarodowa jest nieodzowna dla skutecznego egzekwowania zasad prawa konkurencji i zapobiegania niespójności środków zaradczych i wyników działań w zakresie egzekwowania przepisów; uważa, że najlepszym pod tym względem sposobem na poprawę reguł i praktyk w dziedzinie konkurencji na całym świecie jest prowadzenie uczciwych i przejrzystych dyskusji; popiera aktywny udział Komisji, krajowych organów ochrony konkurencji i, w stosownych przypadkach, regionalnych organów ochrony konkurencji w Międzynarodowej Sieci Konkurencji;

59.  z zadowoleniem przyjmuje dyrektywę w sprawie Europejskiej Sieci Konkurencji Plus, która istotnie przyczyni się do skuteczniejszego i bardziej spójnego stosowania unijnego prawa konkurencji w całej Unii przez zapewnienie krajowym organom ochrony konkurencji odpowiednich narzędzi, zasobów i zabezpieczeń gwarantujących im niezależność, w tym przejrzystą procedurę wyboru lub mianowania kierownictwa, i możliwość nakładania odstraszających kar finansowych za naruszanie reguł konkurencji; docenia wczesną pomoc udzieloną państwom członkowskim przez Komisję we wdrażaniu tej dyrektywy;

60.  wzywa Komisję do zadbania o to, by wszelkie przyszłe umowy handlowe zapewniały równe szanse, w szczególności w zakresie konkurencji i pomocy państwa; podkreśla, że pomoc państwa powinna być dopuszczalna tylko w wyjątkowych i uzasadnionych przypadkach regulowanych prawem, aby unikać zakłóceń konkurencji na rynku, a jednocześnie przewidzieć wyjątki i uzasadnienia związane z realizacją celów porozumienia paryskiego w sprawie zmian klimatu; przypomina, że coraz bardziej globalne zachowania firm wymuszają podobne podejście ze strony organów odpowiedzialnych za egzekwowanie przepisów, choćby z uwagi na fakt, że rozpowszechnienie technologii informacyjno-komunikacyjnych (ICT) oraz powstanie gospodarki cyfrowej prowadzą do nadmiernej koncentracji rynku i dominacji niektórych sektorów; uważa, że warunkiem rozwoju sprawiedliwego handlu światowego są globalne reguły konkurencji oraz najwyższy poziom koordynacji między organami ochrony konkurencji, w tym w odniesieniu do wymiany informacji w toku postępowań z zakresu konkurencji;

61.  przypomina, że międzynarodowe umowy handlowe i inwestycyjne powinny zawierać specjalne i solidne działy dotyczące konkurencji;

62.  wzywa Komisję do wzmocnienia wysiłków na rzecz ambitnego otwarcia międzynarodowych rynków zamówień publicznych oraz zwiększania dostępu europejskich przedsiębiorstw do partnerstw publiczno-prywatnych w krajach trzecich; uważa za konieczne ograniczenie asymetrii w dostępie do zamówień publicznych między Unią a państwami trzecimi, zwłaszcza w przypadku USA i Chin; wzywa wszystkich partnerów handlowych UE do zezwolenia europejskim podmiotom gospodarczym i pracownikom na niedyskryminacyjny dostęp do ich rynku zamówień publicznych; z zadowoleniem przyjmuje wznowienie dyskusji na temat instrumentu dotyczącego udzielania zamówień publicznych w kontekście międzynarodowym, który ustanawia niezbędną zasadę wzajemności w przypadku, gdy partnerzy handlowi ograniczają dostęp do swoich rynków zamówień publicznych, i wzywa Radę Europejską do jego szybkiego przyjęcia; popiera wysiłki Komisji na rzecz otwarcia rynków zamówień publicznych w państwach trzecich za pomocą dwustronnych partnerstw w dziedzinie handlu; przypomina, że przedsiębiorstwa działające na zasadach nierynkowych i kierujące się względami geopolitycznymi mogłyby pokonać praktycznie każdego konkurenta w przetargach na zamówienia publiczne w Europie; wzywa Komisję do monitorowania przetargów na zamówienia publiczne oraz do zapobiegania sytuacjom, w których europejskie przedsiębiorstwa i pracownicy ponoszą szkody z powodu nieuczciwej konkurencji ze strony przedsiębiorstw sterowanych przez państwo;

63.  przypomina, że przeciwdziałanie nieuczciwym praktykom handlowym, także za pomocą polityki konkurencji, jest konieczne do zapewnienia równych warunków działania, korzystnych dla pracowników, konsumentów i przedsiębiorców, i należy do priorytetów strategii handlowej Unii; podkreśla, że w dokumencie otwierającym debatę w sprawie wykorzystania możliwości płynących z globalizacji stwierdzono, że Unia musi podjąć działania w celu przywrócenia sprawiedliwych warunków konkurencji; z zadowoleniem przyjmuje włączenie postanowień dotyczących polityki konkurencji do umowy o partnerstwie gospodarczym z Japonią i do kompleksowej umowy gospodarczo-handlowej z Kanadą; ubolewa jednak, że zakres tych przepisów jest nadal ograniczony i nie przewidują one skutecznego egzekwowania oraz rozwiązywania sporów; zwraca uwagę, że aby zagwarantować uczciwe zasady, należy włączyć ambitne przepisy dotyczące konkurencji do wszystkich umów handlowych oraz egzekwować ich wdrożenie;

64.  z zadowoleniem przyjmuje propozycję ustanowienia europejskich ram monitorowania bezpośrednich inwestycji zagranicznych; uznaje je za przydatny instrument służący ochronie europejskich przedsiębiorstw o znaczeniu strategicznym przed nieuczciwymi praktykami handlowymi, które mogą szkodzić bezpieczeństwu i porządkowi publicznemu, a także gwarantujący poszanowanie zasad uczciwej konkurencji w UE;

65.  podkreśla rolę instrumentu antysubsydyjnego w zwalczaniu nieuczciwej konkurencji na szczeblu światowym oraz ustanowieniu równych warunków działania dzięki unijnym zasadom pomocy państwa; w tym kontekście ubolewa nad tym, że w 2017 r. Chińska Republika Ludowa ponownie wprowadziła największą liczbę nowych barier handlowych dla europejskich przedsiębiorstw i pracowników i była objęta większością europejskich postępowań antysubsydyjnych;

66.  wyraża zaniepokojenie polityką celną USA i jej wpływem na konkurencyjność europejskich przedsiębiorstw; podkreśla, że działania podejmowane przez Komisję w celu przywrócenia równowagi w handlu z USA powinny być stanowcze, choć wyważone, proporcjonalne i zgodne z zasadami Światowej Organizacji Handlu (WTO);

67.  wzywa Komisję do zwiększenia wysiłków na rzecz uczciwej konkurencji na rynku globalnym, w tym walki z nieuzasadnionym stosowaniem barier taryfowych oraz subsydiów, poprzez silniejsze współdziałanie z innymi państwami, m.in. na forum WTO, Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD), Konferencji NZ ds. Handlu i Rozwoju (UNCTAD), G20 czy Banku Światowego; przywołuje prace prowadzone przez WTO w latach 1996–2004 nad powiązaniami między handlem a polityką konkurencji oraz ubolewa nad tym, że od tamtej pory kwestii tej nie włączano już do programu prac WTO; podkreśla, że przepisy porozumień WTO, np. art. IX Układu ogólnego w sprawie handlu usługami (GATS), stanowią podstawę dalszej współpracy pomiędzy członkami WTO w kwestiach dotyczących konkurencji; w związku z tym apeluje o dalsze postępy na 12. konferencji ministerialnej WTO w celu zagwarantowania uczciwej konkurencji międzynarodowej;

68.  wyraża zaniepokojenie rzekomą niezdolnością WTO do rozwiązania problemu gospodarek nierynkowych oraz do wyeliminowania zakłóceń konkurencji spowodowanych subsydiami i interwencją państwa, mimo że jest zdecydowanie przekonany o zasadniczej roli WTO; z zadowoleniem przyjmuje trójstronne działania na rzecz reformy WTO, podjęte przez USA, Japonię i UE;

69.  wzywa Komisję do zwiększenia wsparcia dla MŚP w UE, aby mogły one zarówno chronić, jak i egzekwować swoje prawa w przypadku nieuczciwych praktyk handlowych, tj. dumpingu i subsydiowania przez kraje spoza UE; w związku z tym zauważa starania Komisji w zwalczaniu nieuczciwej konkurencji dotyczące nagłaśnianych przez media spraw przeciwko znanym firmom, ale podkreśla, że egzekwowanie zasad uczciwej konkurencji ma również ogromne znaczenie w przypadku MŚP;

70.  podkreśla, że skuteczne wdrożenie postanowień dotyczących zrównoważonego rozwoju w umowach handlowych ma znaczenie dla poprawy warunków życia w krajach partnerskich oraz ochrony europejskich przedsiębiorstw przed nieuczciwą konkurencją; z zadowoleniem przyjmuje wprowadzenie kryteriów środowiskowych i społecznych w reformie środków antysubsydyjnych i antydumpingowych;

71.  zauważa, że polityka konkurencji UE nie przynosi pożądanych rezultatów, ponieważ ma co prawda chronić uczciwą konkurencję między wszystkimi podmiotami na rynku wewnętrznym, ze szczególnym uwzględnieniem interesów konsumentów, w rzeczywistości jednak, ze względu na nierówności w łańcuchu dostaw żywności, na producentów rolnych wywiera się niedopuszczalną presję; uważa, że interesy konsumentów i producentów rolnych powinny być traktowane jednakowo;

72.  jest zdania, że specyfika działalności rolniczej sprawia, iż organizacje zbiorowe są niezbędne, by wzmocnić pozycję producentów surowców w łańcuchu żywnościowym i umożliwić osiąganie celów WPR określonych w art. 39 TFUE, oraz że działania zbiorowe prowadzone przez organizacje producentów i ich zrzeszenia – w tym planowanie produkcji, negocjacje dotyczące sprzedaży i ustalanie warunków umów – należy uznawać zatem za zgodne z art. 101 TFUE; podkreśla, że zrzeszanie się rolników w organizacjach producentów wzmacnia ich pozycję w łańcuchu dostaw;

73.  uważa, że model organizacji międzybranżowych jest skuteczną formą zarządzania sektorowego z uwagi na to, iż tworzy strukturę i organizuje wymianę między wszystkimi, sprawiedliwie reprezentowanymi w tej strukturze podmiotami działającymi w sektorze, umożliwiając przekazywanie informacji gospodarczych i technicznych, zwiększenie przejrzystości rynku oraz lepszy rozkład ryzyka i podział zysków; uważa, że aby ułatwić tworzenie organizacji międzybranżowych na szczeblu europejskim, WPR powinna umożliwiać różne, odpowiednio ustrukturyzowane modele współpracy, takie jak obecny;

74.  uważa, że zgodnie z obecną tendencją należy wzmocnić kompetencje organizacji producentów i organizacji międzybranżowych, by zrównoważyć siłę przetargową rolników z pozycją negocjacyjną detalistów w łańcuchu dostaw żywności; uważa, że należy zwiększyć współfinansowanie UE na rzecz tworzenia i funkcjonowania tych organizacji;

75.  apeluje do Komisji, aby ułatwiła stosowanie zbiorowych instrumentów zarządzania rynkiem w przypadku kryzysu, z wykorzystaniem narzędzi niewymagających środków publicznych, takich jak wycofywanie produktów w drodze porozumień między podmiotami gospodarczymi z łańcucha żywnościowego; stwierdza, że środek taki mogłyby stosować same organizacje międzybranżowe;

76.  uważa, że wprowadzanie na rynek europejski produktów z państw trzecich, które nie spełniają tych samych norm społecznych oraz norm dotyczących zdrowia i środowiska, stwarza nieuczciwą konkurencję dla producentów europejskich; wzywa zatem do ochrony wrażliwych sektorów oraz systematycznego stosowania zasady wzajemności i zgodności w odniesieniu do produktów rolnych zarówno w przyszłych, jak i w toczących się negocjacjach handlowych; wzywa Komisję do uwzględnienia tej kwestii w negocjacjach w sprawie wystąpienia Zjednoczonego Królestwa z Unii;

77.  podkreśla, że dostęp do rynku wewnętrznego UE powinien być uzależniony od zachowania zgodności z normami sanitarnymi, fitosanitarnymi i środowiskowymi; zwraca się do Komisji, by w celu zagwarantowania uczciwej konkurencji wspierała równoważność środków i kontroli między państwami trzecimi a UE w dziedzinie norm środowiskowych i norm bezpieczeństwa żywności; zauważa, że najwyższe normy dotyczące ochrony środowiska i dobrostanu zwierząt mogą przekładać się na wyższe koszty, a zatem obniżanie norm może prowadzić do zachowań antykonkurencyjnych;

78.  zauważa, że klęski klimatyczne, które dotykają rolników, oddziałują na rynek i osłabiają pozycję rolników w łańcuchu dostaw żywności; przypomina, że w przepisach antydumpingowych UE(10) mających zastosowanie m.in. do sektora rolnego uznano, iż dumping ekologiczny prowadzi do nieuczciwej konkurencji; apeluje o uwzględnienie interesów obywateli europejskich domagających się zrównoważonego społeczeństwa przyjaznego dla środowiska; wzywa w związku z tym Komisję, by uwzględniając funkcjonowanie jednolitego rynku i korzyści dla ogółu społeczeństwa, zezwoliła na odstępstwa od reguł konkurencji w celu ułatwienia współpracy, zarówno horyzontalnej, jak i wertykalnej, w zakresie inicjatyw dotyczących zrównoważonego rozwoju;

79.  podkreśla, że pojęcia „uczciwej ceny” nie należy postrzegać wyłącznie jako najniższej możliwej ceny dla konsumenta, lecz jako cenę rozsądną i zapewniającą godziwe wynagrodzenie wszystkim podmiotom w łańcuchu dostaw żywności; podkreśla, że konsumenci mają inne interesy niż tylko niskie ceny, obejmujące takie aspekty jak dobrostan zwierząt, zrównoważenie środowiskowe, rozwój obszarów wiejskich oraz inicjatywy na rzecz ograniczenia stosowania antybiotyków i przeciwdziałania oporności na środki przeciwdrobnoustrojowe itp.;

80.  wyraża zadowolenie z faktu, że w rozporządzeniu zbiorczym(11) wprowadzono procedurę pozwalającą grupie rolników zwrócić się do Komisji o wydanie niewiążącej opinii w sprawie zgodności działania zbiorowego z ogólnym odstępstwem od reguł konkurencji, o którym mowa w art. 209 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiającego wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007 (rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku); w świetle zalecenia grupy roboczej ds. rynków rolnych wzywa Komisję, aby doprecyzowała zakres stosowania ogólnego odstępstwa dla sektora rolnego oraz jego pokrywania się z odstępstwami, o których mowa w art. 149 i 152, i tym samym bardziej precyzyjnie określiła wyjątki, tak aby zawieszenie stosowania art. 101 TFUE w koniecznych przypadkach było możliwe do zastosowania i osiągalne;

81.  zauważa, że w 2013 r. podwojono indywidualny próg pomocy de minimis w rolnictwie (z 7 500 EUR do 15 000 EUR), by stawić czoła fali kryzysów klimatycznych, sanitarnych i gospodarczych; zauważa, że jednocześnie krajowy próg pomocy de minimis dostosowano tylko nieznacznie (z 0,75 % do 1 % wartości krajowej produkcji rolnej), co ogranicza zdolność państw członkowskich do pomocy gospodarstwom rolnym w trudnej sytuacji; popiera w związku w tym wniosek Komisji mający na celu przyznanie większej elastyczności państwom członkowskim i regionom za pośrednictwem zasad de minimis dla rolnictwa;

82.  z zadowoleniem przyjmuje zmiany wprowadzone na mocy rozporządzenia zbiorczego w celu ułatwienia stosowania przepisów art. 222 rozporządzenia o jednolitej wspólnej organizacji rynku, który dopuszcza tymczasowe odstępstwo od prawa konkurencji; apeluje jednak do Komisji, aby wyjaśniła stosowanie art. 219 i 222 rozporządzenia o jednolitej wspólnej organizacji rynku w odniesieniu do środków wprowadzanych w przypadku zakłóceń i znacznego braku równowagi na rynku, jako że obecna niepewność prawa wokół obu tych artykułów powoduje, że nie są one stosowane z obawy przed możliwym naruszeniem zasad wprowadzonych przez organy ds. ochrony konkurencji w państwach członkowskich;

83.  przypomina, że przeprowadzono znaczną restrukturyzację horyzontalną i wertykalną, która doprowadziła do jeszcze większej konsolidacji w już skoncentrowanych sektorach nasion, środków agrochemicznych, nawozów, genetyki zwierząt i maszyn rolniczych, a także w sektorach przetwórstwa i handlu detalicznego; wzywa Komisję, by w związku z tym i w następstwie nabycia przez grupę Bayer firmy Monsanto, które łącznie kontrolują ok. 24 % światowego rynku pestycydów i 29 % światowego rynku nasion, zadbała o ochronę interesów rolników i obywateli UE, a także środowiska naturalnego ;

84.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji oraz krajowym i w stosownych przypadkach regionalnym organom ochrony konkurencji państw członkowskich, a także parlamentom narodowym państw członkowskich.

(1) Dz.U. L 187 z 26.6.2014, s. 1. (2) Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1. (3) Dz.U. C 93 z 24.3.2017, s. 71. (4) Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0187. (5) Dz.U. C 252 z 18.7.2018, s. 78. (6) Dz.U. L 201 z 31.7.2002, s. 37. (7) „Prywatność i konkurencyjność w erze dużych zbiorów danych: wzajemne relacje między ochroną danych, przepisami prawnymi w dziedzinie konkurencji oraz ochroną konsumentów w gospodarce cyfrowej”, wstępna opinia Europejskiego Inspektora Ochrony Danych, marzec 2014 r., https://edps.europa.eu/sites/edp/files/publication/14-03-26_competitition_law_big_data_en.pdf. (8) COM(2018)147, COM(2018)148 oraz C(2018)1650 (9) Common Ownership by Institutional Investors and its Impact on Competition [Wspólna własność inwestorów instytucjonalnych i jej skutki dla konkurencji], OECD, 5–6 grudnia 2017 r. (10) COM(2013)0192. (11) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2393 z dnia 13 grudnia 2017 r. zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1305/2013 w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW), (UE) nr 1306/2013 w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej, zarządzania nią i monitorowania, (UE) nr 1307/2013 ustanawiające przepisy dotyczące płatności bezpośrednich dla rolników na podstawie systemów wsparcia w ramach wspólnej polityki rolnej, (UE) nr 1308/2013 ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz (UE) nr 652/2014 ustanawiające przepisy w zakresie zarządzania wydatkami odnoszącymi się do łańcucha żywnościowego, zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt oraz dotyczącymi zdrowia roślin i materiału przeznaczonego do reprodukcji roślin (Dz.U. L 350 z 29.12.2017, s. 15).