(Gewone wetgevingsprocedure: eerste lezing)

Het Europees Parlement,

–  gezien het voorstel van de Commissie aan het Europees Parlement en de Raad (COM(2018)0379),

–  gezien artikel 294, lid 2, en artikel 81 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, op grond waarvan het voorstel door de Commissie bij het Parlement is ingediend (C8-0243/2018),

—  gezien artikel 294, lid 3, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie,

–  gezien het advies van het Europees Economisch en Sociaal Comité van 17 oktober 2018(1),

–  gezien artikel 59 van zijn Reglement,

–  gezien het verslag van de Commissie juridische zaken (A8-0001/2019),

1.  stelt onderstaand standpunt in eerste lezing vast;

2.  verzoekt de Commissie om hernieuwde voorlegging aan het Parlement indien zij haar voorstel vervangt, ingrijpend wijzigt of voornemens is het ingrijpend te wijzigen;

3.  verzoekt zijn Voorzitter het standpunt van het Parlement te doen toekomen aan de Raad en aan de Commissie alsmede aan de nationale parlementen.

(1) PB C 62 van 15.2.2019, blz. 56.

HET EUROPEES PARLEMENT EN DE RAAD VAN DE EUROPESE UNIE,

Gezien het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, en met name artikel 81,

Gezien het voorstel van de Europese Commissie,

Na toezending van het ontwerp van wetgevingshandeling aan de nationale parlementen,

Gezien het advies van het Europees Economisch en Sociaal Comité(1),

Handelend volgens de gewone wetgevingsprocedure(2),

Overwegende hetgeen volgt:

(1)  In het belang van de goede werking van de interne markt en de ontwikkeling van een ruimte van civiel recht in de Unie is het nodig de verzending en de betekening en kennisgeving tussen de lidstaten van gerechtelijke en buitengerechtelijke stukken in burgerlijke of in handelszaken te verbeteren en te versnellen, en daarbij een hoog veiligheids- en beschermingsniveau bij de verzending van dergelijke stukken te verzekeren, de rechten van degene voor wie het stuk bestemd is te eerbiedigen en de persoonlijke levenssfeer en persoonsgegevens te beschermen. [Am. 1]

(2)  Verordening (EG) nr. 1393/2007 van het Europees Parlement en de Raad(3) bevat regels inzake de betekening en de kennisgeving in de lidstaten van gerechtelijke en buitengerechtelijke stukken in burgerlijke of in handelszaken.

(3)  De toenemende juridische integratie van lidstaten, waar de afschaffing van het exequatur (intermediaire procedure) de algemene regel is geworden, heeft de grenzen van de regels in Verordening (EG) nr. 1393/2007 aan het licht gebracht.

(4)  Om effectief te zorgen voor een snelle verzending van stukken naar andere lidstaten met het oog op betekening of kennisgeving daar, moet gebruik worden gemaakt van alle geschikte middelen die de moderne communicatietechnologie biedt, mits bepaalde voorwaarden inzake de integriteit en betrouwbaarheid van het ontvangen stuk in acht worden genomen en de eerbiediging van de procedurele rechten, een hoog veiligheidsniveau bij de verzending van dergelijke stukken en de bescherming van de persoonlijke levenssfeer en persoonsgegevens worden verzekerd. Daartoe moet alle communicatie en uitwisseling van stukken tussen de door de lidstaten aangewezen instanties en organen worden uitgevoerd via een gedecentraliseerd IT-systeem, dat uit nationale IT-systemen is samengesteld. [Am. 2]

(4 bis)  Het gedecentraliseerde IT-systeem dat overeenkomstig Verordening (EG) nr. 1393/2007 opgezet moet worden, moet gebaseerd zijn op het e-CODEX-systeem en moet beheerd worden door eu-LISA. Er moet voorzien worden in voldoende middelen voor eu-LISA om dit systeem in te voeren en operationeel te houden, en om technische bijstand te bieden aan verzendende en ontvangende instanties en centrale organen in het geval er zich problemen voordoen bij het beheer van het systeem. De Commissie moet zo snel mogelijk, en in elk geval ten laatste eind 2019, een voorstel indienen voor een verordening over grensoverschrijdende communicatie in gerechtelijke procedures (e-CODEX). [Am. 3]

(4 ter)  Wanneer een stuk dat het geding inleidt aan de verweerder is betekend of ter kennis is gebracht, en de verweerder niet geweigerd heeft dit stuk in ontvangst te nemen, moet het recht van de lidstaat van het forum in een andere lidstaat woonachtige partijen de mogelijkheid geven een vertegenwoordiger aan te wijzen die in de lidstaat van het forum stukken aan hen betekent of ter kennis brengt, mits de betrokken partij naar behoren is geïnformeerd over de consequentie van deze keuze en deze optie uitdrukkelijk heeft aanvaard. [Am. 4]

(5)  De ontvangende instantie moet degene voor wie het stuk is bestemd er in alle omstandigheden en zonder discretionaire bevoegdheid in dit opzicht, door middel van het modelformulier tijdig schriftelijk van in kennis stellen dat hij kan weigeren het te betekenen of ter kennis te brengen stuk in ontvangst te nemen indien het niet is gesteld in een taal die hij begrijpt of in de officiële taal of een van de officiële talen van de plaats van betekening of kennisgeving. Dit moet ook gelden voor elke betekening of kennisgeving die volgt nadat degene voor wie het stuk is bestemd, gebruik heeft gemaakt van zijn weigeringsrecht. Het recht op weigering moet ook gelden voor de betekening of kennisgeving door medewerkers van ambassades en consulaten, betekening of kennisgeving door postdiensten post- of koeriersdiensten en rechtstreekse betekening of kennisgeving. Het moet mogelijk zijn om de betekening of kennisgeving van een geweigerd stuk te regulariseren door aan degene voor wie het stuk is bestemd, een officiële vertaling van het stuk te betekenen of ter kennis te brengen. [Am. 5]

(6)  Wanneer degene voor wie het stuk is bestemd, heeft geweigerd dit in ontvangst te nemen, moet de rechter of autoriteit bij wie de gerechtelijke procedure tijdens welke de betekening of kennisgeving noodzakelijk werd, aanhangig werd gemaakt, nagaan of die weigering gerechtvaardigd was. Daartoe moet die rechter of autoriteit rekening houden met alle relevante informatie die in het dossier is opgenomen of die hij tot zijn beschikking heeft, om de werkelijke taalvaardigheden vast te stellen van degene voor wie het stuk is bestemd. Bij het beoordelen van de taalvaardigheden van degene voor wie het stuk is bestemd, kan de rechter rekening houden met feitelijke gegevens als documenten die door degene voor wie het stuk is bestemd in de betrokken taal op schrift zijn gesteld, de vraag of diens beroep bepaalde taalvaardigheden veronderstelt (is hij bijvoorbeeld leraar of tolk), de vraag of hij een burger is van de lidstaat waar de gerechtelijke procedure plaatsvindt of de vraag of hij voorheen enige gedurende langere tijd in die lidstaat woonachtig was. Een dergelijke beoordeling moet achterwege blijven wanneer het stuk werd opgesteld of vertaald in de officiële taal of een van de officiële talen van de plaats van betekening of kennisgeving. [Am. 6]

(7)  Doeltreffendheid en snelheid in grensoverschrijdende gerechtelijke procedures vereisen directe, snelle en veilige kanalen voor de betekening en kennisgeving aan personen in andere lidstaten. Bijgevolg Het moet het voor iemand die belang heeft bij een gerechtelijke procedure of een rechter of autoriteit bij wie een gerechtelijke procedure aanhangig is gemaakt, mogelijk zijn om stukken rechtstreeks elektronisch te betekenen of ter kennis te brengen op de digitale gebruikersaccount van aan degene voor een wie een stuk is bestemd en die in een andere lidstaat woonachtig is. De voorwaarden voor het gebruik van een Dergelijke rechtstreekse elektronische betekening of kennisgeving moeten ervoor zorgen dat elektronische gebruikersaccounts alleen mag echter maar voor de betekening of kennisgeving van stukken worden gebruikt toegestaan zijn wanneer er passende waarborgen zijn voor de bescherming van de belangen van de degene voor wie het stuk is bestemd, hetzij door middel met inbegrip van strenge technische normen hetzij in de vorm van en de uitdrukkelijke toestemming van degene voor wie het stuk is bestemd. Wanneer elektronische betekening of kennisgeving of verzending van stukken plaatsvindt, moet de mogelijkheid bestaan om een ontvangstbevestiging van deze documenten te geven. [Am. 7]

(8)  Gelet op de noodzaak om de kaderbepalingen voor justitiële samenwerking in de Unie te verbeteren en de juridisch-administratieve overheidsprocedures bij te werken teneinde de grensoverschrijdende interoperabiliteit te verbeteren en de interactie met de burgers te vergemakkelijken, moeten de reeds bestaande rechtstreekse kanalen voor verzending en betekening of kennisgeving van stukken moeten worden verbeterd, zodat zij snelle, betrouwbare, veiligere en algemeen toegankelijke alternatieven bieden voor de traditionele verzending via de ontvangende instanties. Daartoe moeten aanbieders van postdiensten wanneer zij een postdienst verrichten uit hoofde van artikel 14 van Verordening (EG) nr. 1393/2007 gebruik maken van een specifieke ontvangstbevestiging. Zo ook moet het voor eenieder die belang heeft bij een gerechtelijke procedure en voor rechters of autoriteiten bij wie een gerechtelijke procedure aanhangig is gemaakt, mogelijk zijn om op het grondgebied van alle lidstaten de betekening of kennisgeving van stukken rechtstreeks te verrichten via deurwaarders, ambtenaren of andere bevoegde personen in de aangezochte lidstaat. [Am. 8]

(8 bis)  Wanneer de verweerder niet is verschenen en geen certificaat van betekening, kennisgeving of afgifte is ontvangen, moet de rechter nog steeds uitspraak kunnen doen, mits bepaalde beperkingen in acht worden genomen en aan verschillende vereisten voor het waarborgen van de belangen van de verweerder werd voldaan. In die gevallen moet verzekerd worden dat alle redelijke inspanningen worden verricht om de verweerder mee te delen dat een gerechtelijke procedure tegen hem of haar is ingesteld. Daartoe moet de rechter een waarschuwing verzenden via alle gekende communicatiekanalen waartoe de verweerder waarschijnlijk op een exclusieve manier toegang heeft, bijvoorbeeld zijn telefoonnummer, e-mailadres of persoonlijke socialmedia-account. [Am. 9]

(9)  Deze verordening eerbiedigt de grondrechten en neemt de beginselen in acht die met name in het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie zijn erkend. In het bijzonder beoogt deze verordening te zorgen voor de volledige eerbiediging van de rechten van de verdediging van degene aan wie het stuk is gericht en die zijn ontleend aan het recht op een eerlijk proces, dat is neergelegd in artikel 47 van het Handvest van de grondrechten. Op dezelfde manier strekt de verordening ertoe door het waarborgen van gelijke toegang tot de rechter non-discriminatie te bevorderen (artikel 18 VWEU), en eerbiedigt de verordening de bestaande Unieregels inzake de bescherming van persoonsgegevens en de persoonlijke levenssfeer. [Am. 10]

(9 bis)  Deze verordening moet in overeenstemming met het EU-recht op het gebied van gegevensbescherming toegepast worden, en moet de bescherming van de persoonlijke levenssfeer, zoals vastgelegd in het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie, eerbiedigen. Daarnaast moet de verwerking van persoonsgegevens van natuurlijke personen uit hoofde van deze verordening plaatsvinden overeenkomstig Verordening (EU) 2016/679 en Richtlijn 2002/58/EG. Persoonsgegevens die in het kader van deze verordening worden verstrekt, mogen enkel worden verwerkt voor de specifieke in deze verordening vastgelegde doelstellingen. [Am. 11]

(10)  Teneinde een snelle aanpassing van de bijlagen bij Verordening (EG) nr. 1393/2007 mogelijk te maken, moet aan de Commissie de bevoegdheid worden overgedragen om overeenkomstig artikel 290 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie handelingen vast te stellen tot wijziging van de bijlagen I, II en IV, bij die verordening. Om de nadere regels voor de werking van het gedecentraliseerde IT-systeem voor communicatie en uitwisseling van documenten tussen de door de lidstaten aangeduide agentschappen en organen te definiëren, evenals de nadere regels voor de werking van de gekwalificeerde diensten voor elektronisch aangetekende bezorging die gebruikt zullen worden om documenten via elektronische weg te betekenen of ter kennis te brengen, moet aan de Commissie de bevoegdheid worden overgedragen om overeenkomstig artikel 290 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie handelingen vast te stellen. Deze gedelegeerde handelingen moeten een effectieve, betrouwbare en vlotte verzending van de relevante gegevens verzekeren, alsook een hoog veiligheidsniveau van de verzending, de bescherming van de persoonlijke levenssfeer en persoonsgegevens, en, met betrekking tot de elektronische betekening en kennisgeving van documenten, gelijke toegang voor personen met een handicap. Teneinde een snelle aanpassing van de bijlagen bij Verordening (EG) nr. 1393/2007 mogelijk te maken, moet bovendien aan de Commissie de bevoegdheid worden overgedragen om overeenkomstig artikel 290 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie handelingen vast te stellen tot wijziging van de bijlagen I, II en IV, bij die verordening. Het is van bijzonder belang dat de Commissie bij haar voorbereidende werkzaamheden tot passende raadplegingen overgaat, onder meer op deskundigenniveau, en dat die raadplegingen plaatsvinden in overeenstemming met de beginselen die zijn vastgelegd in het Interinstitutioneel Akkoord van 13 april 2016 over beter wetgeven(4). Met name om te zorgen voor gelijke deelname aan de voorbereiding van gedelegeerde handelingen ontvangen het Europees Parlement en de Raad alle documenten op hetzelfde tijdstip als de deskundigen van de lidstaten, en hebben hun deskundigen systematisch toegang tot de vergaderingen van de deskundigengroepen van de Commissie die zich bezighouden met de voorbereiding van de gedelegeerde handelingen. [Am. 12]

(11)  Overeenkomstig de punten 22 en 23 van het interinstitutioneel akkoord van 13 april 2016 over beter wetgeven dient de Commissie deze verordening te evalueren op basis van via specifieke monitoringregelingen verzamelde informatie, om de daadwerkelijke effecten van de verordening en de behoefte aan verdere acties na te gaan.

(12)  Aangezien de doelstellingen van deze verordening niet voldoende door de lidstaten kunnen worden verwezenlijkt, maar vanwege de totstandbrenging van een rechtskader om de snelle en doeltreffende verzending en betekening en kennisgeving van gerechtelijke en buitengerechtelijke in de lidstaten te waarborgen, beter op het niveau van de Unie kunnen worden verwezenlijkt, kan de Unie maatregelen treffen op grond van het subsidiariteitsbeginsel als neergelegd in artikel 5 van het Verdrag betreffende de Europese Unie. Overeenkomstig het in hetzelfde artikel neergelegde evenredigheidsbeginsel gaat deze verordening niet verder dan nodig is om deze doelstelling te verwezenlijken.

(12 bis)   Deze verordening heeft ten doel gerechtelijke procedures doeltreffender te maken en sneller te laten verlopen door de procedures voor de kennisgeving en communicatie van gerechtelijke en buitengerechtelijke stukken op het niveau van de Unie te vereenvoudigen en te stroomlijnen, en tevens een bijdrage te leveren aan de beperking van vertragingen en kosten voor personen en ondernemingen. Meer rechtszekerheid kan er, in combinatie met eenvoudigere, gestroomlijnde en gedigitaliseerde procedures, bovendien voor zorgen dat personen en ondernemingen gemakkelijker grensoverschrijdende transacties aangaan, waardoor de handel binnen de Unie een impuls krijgt, hetgeen ten goede komt aan de werking van de interne markt. [Am. 13]

(13)  Overeenkomstig artikel 3 en artikel 4 bis, lid 1, van Protocol nr. 21 betreffende de positie van het Verenigd Koninkrijk en Ierland ten aanzien van de ruimte van vrijheid, veiligheid en recht, gehecht aan het Verdrag betreffende de Europese Unie en het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, [hebben/heeft] [het Verenigd Koninkrijk] [en] [Ierland] te kennen gegeven dat [het/zij wenst/wensen deel te nemen aan de vaststelling en toepassing van deze verordening] [het/zij niet deelneemt/deelnemen aan de vaststelling van deze verordening, die derhalve niet bindend is voor, noch van toepassing is in deze lidstaat/lidstaten].

(14)  Overeenkomstig de artikelen 1 en 2 van Protocol nr. 22 betreffende de positie van Denemarken, gehecht aan het Verdrag betreffende de Europese Unie en het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, neemt Denemarken niet deel aan de vaststelling van deze verordening en is deze derhalve niet bindend voor noch van toepassing op Denemarken.

(15)  Verordening (EG) nr. 1393/2007 dient derhalve dienovereenkomstig te worden gewijzigd,

HEBBEN DE VOLGENDE VERORDENING VASTGESTELD:

Artikel 1

Verordening (EG) nr. 1393/2007 wordt als volgt gewijzigd:

1)  Artikel 1 wordt vervangen door:"

“Artikel 1

Werkingssfeer en definities

1.  Deze verordening is van toepassing in burgerlijke en in handelszaken, op de betekening of kennisgeving van:

Deze verordening is met name niet van toepassing in fiscale, douane- en/of administratieve zaken of in het geval van aansprakelijkheid van de staat voor handelingen of omissies bij de uitoefening van het overheidsgezag (acta iure imperii).

2.  Met uitzondering van artikel 3 quater is deze verordening niet van toepassing indien het adres van degene aan wie het stuk moet worden betekend of ter kennis moet worden gebracht, onbekend is.

3.  Deze verordening is niet van toepassing op de betekening en de kennisgeving van een stuk aan de gevolmachtigde vertegenwoordiger van de partij in de lidstaat waar de procedure plaatsvindt, ongeacht de woonplaats van die partij. [Am. 14]

4.  Voor de toepassing van deze verordening wordt verstaan onder:

2)  Artikel 2, lid 4, onder c), komt als volgt te luiden:"

“c) de wijze waarop zij in de in artikel 3 bis, lid 4), bedoelde gevallen stukken kunnen ontvangen , [Am. 15]

3)  De volgende artikelen 3 bis, 3 ter en 3 quater worden ingevoegd:"

“Artikel 3 bis

Door verzendende en ontvangende instanties en centrale organen te gebruiken communicatiemiddelen

1.  De verzending van stukken, aanvragen, met inbegrip van de aanvragen op basis van de modelformulieren in bijlage I, bevestigingen, ontvangstbewijzen, certificaten en alle andere communicatie die plaatsvindt tussen de verzendende en ontvangende instanties, tussen die instanties en de centrale organen of tussen de centrale organen van de verschillende lidstaten, worden verzonden vindt plaats via een gedecentraliseerd IT-systeem dat is samengesteld uit nationale IT-systemen die onderling zijn verbonden door een communicatie-infrastructuur die de veilige, en betrouwbare en onmiddellijke grensoverschrijdende uitwisseling van informatie tussen die nationale IT-systemen mogelijk maakt. Dit gedecentraliseerde IT-systeem moet gebaseerd zijn op e-CODEX en moet door financiering van de Unie worden ondersteund. [Am. 16]

2.  Het algemene rechtskader voor het gebruik van gekwalificeerde vertrouwensdiensten van Verordening (EU) nr. 910/2014 van de Raad* is van toepassing op de stukken, aanvragen, bevestigingen, ontvangstbewijzen, certificaten en alle communicatie die via het in lid 1 bedoelde gedecentraliseerde IT-systeem worden verzonden. [Am. 17]

3.  Indien de in lid 1 bedoelde stukken, aanvragen, bevestigingen, ontvangstbewijzen, certificaten en andere communicatie een zegel of met de hand geschreven handtekening vereisen of daarvan zijn voorzien, mogen in plaats daarvan de passende “gekwalificeerde elektronische zegels” en “gekwalificeerde elektronische handtekeningen”, als omschreven in Verordening (EU) nr. 910/2014 van het Europees Parlement en de Raad, worden gebruikt, mits volledig gewaarborgd is dat de persoon aan wie de bovengenoemde stukken worden betekend of ter kennis worden gebracht tijdig en op rechtmatige wijze kennis heeft gekregen van de stukken. [Am. 18]

4.  Indien de verzending overeenkomstig lid 1 onmogelijk is wegens een onvoorziene en onvoorziene omstandigheden of uitzonderlijke verstoring van het gedecentraliseerde IT-systeem vindt de verzending plaats op de snelst mogelijke alternatieve wijze, waarbij hetzelfde hoge niveau op het gebied van efficiëntie, betrouwbaarheid, beveiliging en de bescherming van de persoonlijke levenssfeer en persoonsgegevens wordt gewaarborgd. [Am. 19]

4 bis.  De fundamentele rechten en vrijheden van alle betrokken personen, en met name het recht op de bescherming van persoonsgegevens en de persoonlijke levenssfeer, worden volledig in acht genomen en geëerbiedigd. [Am. 20]

4 ter.  De Commissie is bevoegd overeenkomstig artikel 18 gedelegeerde handelingen vast te stellen teneinde deze verordening aan te vullen door nadere regelingen vast te stellen inzake de werking van het gedecentraliseerde IT-systeem. Wanneer zij deze bevoegdheid uitoefent, zorgt de Commissie ervoor dat het systeem een effectieve, betrouwbare en vlotte uitwisseling van de relevante informatie waarborgt, alsook een hoog veiligheidsniveau bij de verzending en de bescherming van de persoonlijke levenssfeer en persoonsgegevens, overeenkomstig Verordening (EU) 2016/679 en Richtlijn 2002/58/EG. [Am. 21]

Artikel 3 ter

Kosten van de invoering van het gedecentraliseerde IT-systeem

1.  Elke lidstaat draagt de kosten van de installatie, de exploitatie en het onderhoud van zijn toegangspunten tot de communicatie-infrastructuur waardoor de nationale IT-systemen in het kader van het in artikel 3 bis bedoelde gedecentraliseerde systeem zijn verbonden.

2.  Elke lidstaat draagt de kosten in verband met het zodanig invoeren en aanpassen van zijn nationale IT-systemen dat deze interoperabel zijn met de communicatie-infrastructuur, alsmede de kosten van het beheer, de exploitatie en het onderhoud van die systemen.

3.  De leden 1 en 2 doen geen afbreuk aan de mogelijkheid om in het kader van de financiële programma’s van de Unie subsidies aan te vragen ter ondersteuning van de in die leden bedoelde activiteiten.

Artikel 3 quater

Hulp bij het achterhalen van adressen

1.  Wanneer het adres van de persoon aan wie een gerechtelijk of buitengerechtelijk stuk in een andere lidstaat betekend of ter kennis gebracht moet worden, niet bekend is, bieden de lidstaten onverwijld en in elk geval binnen tien werkdagen op een of meer van de volgende wijzen hulp: [Am. 22]

2.  Elke lidstaat verstrekt de Commissie de volgende informatie:

----------------------------------------

* Verordening (EU) nr. 910/2014 van het Europees Parlement en de Raad van 23 juli 2014 betreffende elektronische identificatie en vertrouwensdiensten voor elektronische transacties in de interne markt en tot intrekking van Richtlijn 1999/93/EG (PB L 257 van 28.8.2014, blz. 73).";

4)  Artikel 4 wordt vervangen door:"

“Artikel 4

Verzending van stukken

1.  De op grond van artikel 2 aangewezen instanties zenden elkaar de gerechtelijke stukken zo spoedig mogelijk rechtstreeks toe.

2.  Het te verzenden stuk gaat vergezeld van een aanvraag die volgens het modelformulier in de bijlage is opgesteld. Het formulier wordt in de officiële taal van de aangezochte lidstaat ingevuld of, indien er verscheidene officiële talen in die lidstaat zijn, in de officiële taal of een van de officiële talen van de plaats waar de betekening of kennisgeving moet worden verricht, of in een andere taal die de aangezochte lidstaat heeft verklaard te kunnen aanvaarden. Elke lidstaat doet opgave van de officiële taal of talen van de Unie, andere dan zijn eigen taal of talen, die hij voor de invulling van het formulier aanvaardt.

3.  Deze verordening laat de vereisten uit hoofde van nationaal recht die betrekking hebben op de nauwkeurigheid, authenticiteit en de wettelijk verplichte vorm van stukken onverlet. Het rechtsgevolg en de toelaatbaarheid als bewijs van de stukken die via het in artikel 3 bis bedoelde gedecentraliseerde IT-systeem zijn verzonden, worden in gerechtelijke procedures niet louter ontkend vanwege de elektronische vorm daarvan. Wanneer een papieren stukken stuk met het oog op de verzending ervan via het gedecentraliseerde IT-systeem worden wordt omgezet in elektronische vorm, hebben heeft de elektronische kopieën kopie of afdrukken afdruk ervan dezelfde geldigheid als de het originele stukken stuk, tenzij het nationaal recht van de aangezochte lidstaat vereist dat dit document in de originele papieren versie wordt betekend of ter kennis wordt gebracht. In dat geval verstrekt de ontvangende instantie een papieren versie van het in elektronische vorm ontvangen stuk. Indien de originele stukken van een zegel of handgeschreven handtekening waren voorzien, wordt het verstrekte stuk ook van een zegel of handgeschreven handtekening voorzien. Het door de ontvangende instantie verstrekte stuk heeft dezelfde geldigheid als het originele stuk.”. [Am. 25]

5)  Artikel 6 wordt vervangen door:"

“Artikel 6

Ontvangst van stukken door de ontvangende instantie

1.  Bij de ontvangst van een stuk wordt de verzendende instantie onmiddellijk een automatische ontvangstbevestiging toegezonden via het in artikel 3 bis bedoelde gedecentraliseerde IT-systeem. [Am. 26]

2.  Indien de aanvraag voor betekening of kennisgeving niet aan de hand van de toegezonden gegevens of stukken kan worden uitgevoerd, neemt de ontvangende instantie onmiddellijk en in elk geval binnen vier werkdagen contact met de verzendende instantie op om de ontbrekende gegevens of stukken te verkrijgen. [Am. 27]

3.  Indien de aanvraag voor betekening of kennisgeving duidelijk buiten het toepassingsgebied van deze verordening valt of indien de betekening of kennisgeving niet mogelijk is omdat niet aan de vormvoorschriften is voldaan, worden de aanvraag en de toegezonden stukken na ontvangst onmiddellijk en in elk geval binnen vier werkdagen aan de verzendende instantie teruggezonden, samen met het bericht van teruggave, overeenkomstig het modelformulier in bijlage I. [Am. 28]

4.  Een ontvangende instantie die een stuk ontvangt, maar voor de betekening of kennisgeving ervan niet territoriaal bevoegd is, zendt het stuk, evenals de aanvraag, onmiddellijk en in elk geval binnen vier werkdagen via het in artikel 3 bis bedoelde gedecentraliseerde systeem door aan de ontvangende instantie die in dezelfde lidstaat territoriaal bevoegd is, indien de aanvraag aan de in artikel 4, lid 2, bedoelde voorwaarden voldoet en stelt tegelijkertijd de verzendende instantie daarvan door middel van het modelformulier in bijlage I in kennis. Na ontvangst van het stuk en het verzoek door de ontvangende instantie die in dezelfde lidstaat territoriaal bevoegd is, wordt de verzendende instantie onmiddellijk een automatische ontvangstbevestiging toegezonden via het in artikel 3 bis bedoelde gedecentraliseerde IT-systeem.”. [Am. 29]

4 bis.  De leden 1 tot en met 4 zijn van overeenkomstige toepassing op de in artikel 3 bis, lid 4, bedoelde situaties. In deze gevallen gelden echter de in lid 1 tot en met 4 van dit artikel vastgestelde termijnen niet, maar moeten de relevante handelingen zo snel mogelijk verricht worden.”; [Am. 30]

6)  Het volgende artikel 7 bis wordt ingevoegd:"

“Artikel 7 bis

De verplichting Aanwijzing van een vertegenwoordiger aan te wijzen met het oog op betekening of kennisgeving in de lidstaat van het forum [Am. 31]

1.  Wanneer een stuk dat het geding inleidt aan de verweerder reeds is betekend of ter kennis is gebracht, kan en de verweerder niet geweigerd heeft dit stuk in ontvangst te nemen overeenkomstig artikel 8, moet het recht van de lidstaat van het forum in een andere lidstaat woonachtige partijen ertoe verplichten de mogelijkheid bieden een vertegenwoordiger aan te wijzen die in de lidstaat van het forum stukken aan hen betekent of ter kennis brengt. Als de betrokken partij naar behoren geïnformeerd is over de gevolgen van de keuze om van deze mogelijkheid gebruik te maken en er uitdrukkelijk voor gekozen heeft, zal de betekening en kennisgeving van stukken gebeuren aan de gevolmachtigde vertegenwoordiger van de betrokken partij in de lidstaat van het forum, in overeenstemming met de wetten en praktijken van die lidstaat voor het geding. [Am. 32]

2.  Wanneer een partij niet voldoet aan de verplichting om in overeenstemming met lid 1 een vertegenwoordiger aan te wijzen en niet zijn instemming heeft betuigd met het gebruik van een elektronisch adres gebruikersaccount voor betekening of kennisgeving overeenkomstig artikel 15 bis, onder b), kan voor de betekening of kennisgeving van stukken tijdens de procedure elke methode van betekening of kennisgeving worden aangewend die het recht van de lidstaat van het forum toestaat, mits de betrokken partij over deze consequentie naar behoren is geïnformeerd voordat het stuk dat het geding inleidt is betekend of ter kennis is gebracht.”. [Am. 33]

7)  Artikel 8 wordt vervangen door:"

“Artikel 8

Weigering van ontvangst van een stuk

1.  De ontvangende instantie stelt degene voor wie het stuk is bestemd door middel van het in bijlage II opgenomen modelformulier in kennis van het feit dat hij kan weigeren het stuk waarvan betekening of kennisgeving moet worden verricht, in ontvangst te nemen, indien het niet is gesteld in of niet vergezeld gaat van een officiële vertaling in een van de volgende talen:

2.  Degene voor wie het stuk is bestemd, kan op basis van redelijke gronden weigeren het stuk in ontvangst te nemen op het ogenblik van de betekening of kennisgeving of binnen twee weken door het in bijlage II opgenomen standaardformulier aan de ontvangende instantie terug te zenden. [Am. 35]

3.  Indien de ontvangende instantie ervan op de hoogte is gesteld dat de persoon voor wie het stuk is bestemd dit overeenkomstig de leden 1 en 2 weigert in ontvangst te nemen, stelt zij de verzendende instantie daarvan onmiddellijk door middel van het in artikel 10 bedoelde certificaat in kennis en zendt zij de aanvraag alsmede het stuk waarvan de vertaling wordt gevraagd terug. [Am. 36]

4.  Wanneer degene voor wie het stuk is bestemd overeenkomstig de leden 1 en 2 heeft geweigerd dit in ontvangst te nemen, toetst het gerecht of de autoriteit waarbij de gerechtelijke procedure gedurende welke de betekening of kennisgeving werd verricht, aanhangig is gemaakt, zo spoedig mogelijk of de weigering gegrond was [Am. 37]

5.  De betekening of kennisgeving van het stuk kan worden geregulariseerd door het stuk, vergezeld van een officiële vertaling in een taal zoals bedoeld in lid 1, overeenkomstig deze verordening te betekenen of ter kennis te brengen aan degene voor wie het is bestemd. In dat geval is de datum van betekening of kennisgeving van het stuk die waarop het stuk, vergezeld van de een officiële vertaling, overeenkomstig het recht van de aangezochte lidstaat is betekend of ter kennis is gebracht. Wanneer de betekening of kennisgeving van een stuk overeenkomstig het recht van een lidstaat echter binnen een bepaalde termijn moet worden verricht, dan is de datum die ten aanzien van de aanvrager in aanmerking wordt genomen de datum van betekening of kennisgeving van het oorspronkelijke stuk als vastgesteld overeenkomstig artikel 9, lid 2. [Am. 38]

6.  De leden 1 tot en met 5 zijn van toepassing op de andere wijzen van verzending en betekening of kennisgeving van gerechtelijke stukken overeenkomstig afdeling 2.

7.  Voor de toepassing van lid 1 stellen diplomatieke of consulaire ambtenaren, wanneer de betekening of kennisgeving overeenkomstig artikel 13 is verricht, of de autoriteit of persoon, wanneer de betekening of kennisgeving overeenkomstig artikel 14 of artikel 15 bis is verricht, degene voor wie het stuk is bestemd in kennis van het feit dat hij kan weigeren het stuk in ontvangst te nemen en dat geweigerde stukken onmiddellijk naar deze ambtenaren of naar deze autoriteit of bevoegde persoon moeten worden gezonden.”. [Am. 39]

8)  In artikel 10 wordt lid 1 vervangen door:"

"1. Wanneer alle formaliteiten met betrekking tot de betekening of kennisgeving van het stuk zijn verricht, wordt door middel van het modelformulier in bijlage I een certificaat betreffende de voltooiing van deze handelingen opgesteld en aan de verzendende instantie toegezonden.”.

9)  De artikelen 14 en 15 worden vervangen door:"

“Artikel 14

Betekening of kennisgeving per post of koerier [Am. 40]

1.  De betekening of kennisgeving van gerechtelijke stukken aan in een andere lidstaat woonachtige personen kan rechtstreeks door de postdiensten post- of koeriersdiensten worden verricht bij aangetekend schrijven met ontvangstbevestiging. [Am. 41]

2.  Voor de toepassing van dit artikel vindt betekening en kennisgeving per post of koerier plaats met gebruikmaking van de specifieke ontvangstbevestiging in bijlage IV. [Am. 42]

3.  Ongeacht het recht van de lidstaat van herkomst wordt betekening of kennisgeving per post of koerier ook geacht geldig te zijn verricht wanneer het stuk op het thuisadres van degene voor wie het stuk is bestemd, is afgegeven aan een volwassene die deel uitmaakt van hetzelfde huishouden als degene voor wie het stuk is bestemd of daar voor deze laatste werkzaam is, en die in staat en bereid is het stuk in ontvangst te nemen. [Am. 43]

Artikel 15

Rechtstreekse betekening of kennisgeving

1.  De betekening of kennisgeving van gerechtelijke stukken aan in een andere lidstaat woonachtige personen kan rechtstreeks worden verricht door de deurwaarders, ambtenaren of andere bevoegde personen in de aangezochte lidstaat.

2.  Elke lidstaat verstrekt de Commissie de informatie over de categorieën beroepsbeoefenaars of de bevoegde personen die de betekening of kennisgeving krachtens dit artikel op hun grondgebied mogen verrichten. Die informatie is online toegankelijk.”. [Am. 44]

10)  Het volgende artikel 15 bis wordt ingevoegd:"

“Artikel 15 bis

Elektronische betekening of kennisgeving

1 bis.  De Commissie is bevoegd om overeenkomstig artikel 18 gedelegeerde handelingen vast te stellen om deze verordening aan te vullen door de nadere regels te bepalen voor de werking van de gekwalificeerde diensten voor elektronisch aangetekende bezorging die gebruikt zullen worden om documenten via elektronische weg te betekenen of ter kennis te brengen. Wanneer zij deze bevoegdheid uitoefent, zorgt de Commissie ervoor dat deze diensten een effectieve, betrouwbare en vlotte verzending van de relevante stukken waarborgen, alsook een hoog veiligheidsniveau bij de verzending, gelijke toegang voor personen met een handicap en de bescherming van de persoonlijke levenssfeer en persoonsgegevens in lijn met Verordening (EU) 2016/679 en Richtlijn 2002/58/EG.”; [Am. 48]

11)  De artikelen 17 en 18 worden vervangen door:"

“Artikel 17

Wijzigingen van de bijlagen

De Commissie is bevoegd overeenkomstig artikel 18 gedelegeerde handelingen vast te stellen tot wijziging van de bijlagen I, II en IV om de daarin opgenomen modelformulieren bij te werken of technisch aan te passen.

Artikel 18

Uitoefening van de bevoegdheidsdelegatie

1.  De bevoegdheid om gedelegeerde handelingen vast te stellen, wordt aan de Commissie toegekend onder de in dit artikel neergelegde voorwaarden.

2.  De in artikel 3 bis, artikel 15 bis en artikel 17 bedoelde bevoegdheid om gedelegeerde handelingen vast te stellen, wordt aan de Commissie voor een termijn van vijf jaar met ingang van … [de datum van inwerkingtreding van deze verordening] voor onbepaalde tijd verleend. [Am. 49]

3.  Het Europees Parlement of de Raad kan de in artikel 17 bedoelde bevoegdheidsdelegatie te allen tijde intrekken. Het besluit tot intrekking beëindigt de delegatie van de in dat besluit genoemde bevoegdheid. Het wordt van kracht op de dag na die van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie of op een daarin genoemde latere datum. Het laat de geldigheid van de reeds van kracht zijnde gedelegeerde handelingen onverlet.

4.  Alvorens een gedelegeerde handeling vast te stellen, raadpleegt de Commissie de door elke lidstaat aangewezen deskundigen overeenkomstig de beginselen die zijn neergelegd in het Interinstitutioneel Akkoord van 13 april 2016 over beter wetgeven*.

5.  Zodra de Commissie een gedelegeerde handeling heeft vastgesteld, doet zij daarvan gelijktijdig kennisgeving aan het Europees Parlement en de Raad.

6.  Een overeenkomstig artikel 3 bis, artikel 15 bis of artikel 17 vastgestelde gedelegeerde handeling treedt alleen in werking indien het Europees Parlement noch de Raad daartegen binnen een termijn van twee drie maanden na de kennisgeving van de handeling aan het Europees Parlement en de Raad bezwaar heeft gemaakt, of indien zowel het Europees Parlement als de Raad voor het verstrijken van die termijn de Commissie hebben medegedeeld dat zij daartegen geen bezwaar zullen maken. Die termijn wordt op initiatief van het Europees Parlement of de Raad met twee maanden verlengd. [Am. 50]

———————————————

* PB L 123 van 12.5.2016, blz. 1.”;

12)  De volgende artikelen 18 bis en 18 ter worden ingevoegd:"

“Artikel 18 bis

Invoering van het gedecentraliseerde IT-systeem

De Commissie stelt uitvoeringshandelingen vast ter invoering van het gedecentraliseerde IT systeem als bedoeld in artikel 3 bis. Die uitvoeringshandelingen worden volgens de in artikel 18 ter, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure vastgesteld. [Am. 51]

Artikel 18 ter

Comitéprocedure

1.  De Commissie wordt bijgestaan door een comité. Dat comité is een comité in de zin van Verordening (EU) nr. 182/2011.

2.  Wanneer naar dit lid wordt verwezen, is artikel 5 van Verordening (EU) nr. 182/2011 van toepassing.". [Am. 52]

13)  Artikel 19 wordt vervangen door:"

“Artikel 19

Niet-verschenen verweerder

1.  Wanneer een stuk dat het geding inleidt overeenkomstig de bepalingen van deze verordening ter betekening of kennisgeving naar een andere lidstaat moest worden gezonden en de verweerder niet is verschenen, houdt de rechter de beslissing aan totdat is gebleken dat de betekening of kennisgeving respectievelijk de afgifte zo tijdig tijdig en op rechtmatige wijze is geschied dat zodat de verweerder gelegenheid heeft gehad verweer te voeren en dat: [Am. 53]

2.  In afwijking van lid 1 kan de rechter een beslissing geven, ook wanneer geen certificaat van betekening, kennisgeving of afgifte is ontvangen, indien aan elk van de volgende voorwaarden is voldaan:

3.  Wanneer aan de voorwaarden in lid 2 is voldaan, worden er redelijke inspanningen verricht om via de alle beschikbare communicatiemiddelen, met inbegrip van middelen van moderne communicatietechnologie technologie voor communicatie op afstand, de verweerder wiens adres of account elektronisch adres de geadieerde rechter bekend is, mee te delen dat tegen hem een gerechtelijke procedure is ingesteld. [Am. 55]

4.  Het bepaalde in de leden 1 en 2 belet niet dat de rechter in gemotiveerde spoedeisende gevallen voorlopige of bewarende maatregelen kan nemen. [Am. 56]

5.  Wanneer een stuk dat het geding inleidt overeenkomstig de bepalingen van deze verordening ter betekening of kennisgeving naar een andere lidstaat moest worden gezonden en de verweerder bij verstek is veroordeeld, kan de rechter, indien de termijn waarbinnen een rechtsmiddel had moeten worden aangewend is verstreken, de verweerder een nieuwe termijn toestaan waarbinnen hij het rechtsmiddel alsnog kan aanwenden, mits aan elk van de volgende voorwaarden is voldaan:

Een verzoek om verlening van een nieuwe termijn voor het aanwenden van een rechtsmiddel is slechts ontvankelijk indien het is ingediend binnen een redelijke termijn na het tijdstip waarop de verweerder van de beslissing kennis heeft gekregen.

Een dergelijk verzoek is niet ontvankelijk indien het meer dan twee jaar te rekenen vanaf de dag waarop de beslissing is gegeven, is ingediend.

6.  Wanneer de in lid 2 bedoelde periode van twee jaar te rekenen vanaf de dag waarop de beslissing is gegeven, is verstreken, mogen de bepalingen van nationaal recht die een buitengewone nieuwe termijn voor het aanwenden van een rechtsmiddel mogelijk maken, niet worden toegepast in het kader van een betwisting van de erkenning en de tenuitvoerlegging van die beslissing in een andere lidstaat.

7.  De leden 5 en 6 zijn niet van toepassing op beslissingen betreffende de staat of bekwaamheid van personen.”.

(13 bis)  In artikel 22 wordt het volgende lid ingevoegd vóór lid 1:"

“-1. Elke verwerking van persoonsgegevens uit hoofde van deze verordening vindt plaats overeenkomstig Verordening (EU) 2016/679 en Richtlijn 2002/58/EG.”; [Am. 58]

(13 ter)  In artikel 22 wordt lid 1 vervangen door:"

“1. Gegevens, waaronder met name begrepen persoonsgegevens, die krachtens deze verordening worden verzonden, worden door de verzendende instanties, ontvangende instantie instanties en centrale organen alleen gebruikt voor het doel waarvoor zij de specifieke doeleinden die in deze verordening zijn verzonden vastgelegd. Persoonsgegevens die niet relevant zijn voor de doeleinden van deze verordening, worden onmiddellijk gewist.”; [Am. 59]

(13 quater)  In artikel 22 wordt lid 2 vervangen door:"

“2. De verzendende instanties, ontvangende instanties en centrale organen beschermen de vertrouwelijkheid van die gegevens overeenkomstig hun de nationale wetgeving en EU-wetgeving.”; [Am. 60]

(13 quinquies)  Artikel 22, lid 3, wordt vervangen door:"

“3. De leden -1, 1 en 2 laten onverlet dat de toepasselijke nationale wetgeving en EU-wetgeving degenen wier gegevens het betreft, in staat stelt te worden ingelicht omtrent het gebruik van overeenkomstig deze verordening verzonden gegevens.”; [Am. 61]

(13 sexies)  In artikel 22 wordt lid 4 vervangen door:"

“4.  Deze verordening doet geen afbreuk aan de toepassing van de Richtlijnen 95/46/EG en 2002/58/EG Elke verwerking van informatie door de instellingen en organen van de Unie in het kader van deze verordening gebeurt overeenkomstig Verordening (EU) 2018/1725.”; [Am. 62]

14)  In artikel 23 wordt lid 1 vervangen door:"

"1. De lidstaten delen de Commissie de in de artikelen 2, 3, 3 quater, 4, 10, 11, 13 en 15 bedoelde gegevens mee. De lidstaten delen de Commissie mee of de betekening of kennisgeving van een stuk overeenkomstig hun recht binnen een bepaalde termijn als bedoeld in artikel 8, lid 3, en artikel 9, lid 2, moet worden verricht.”;

15)  Het volgende artikel 23 bis wordt ingevoegd:"

"Artikel 23 bis

Monitoring

1.  Uiterlijk ... [twee één jaar na de datum met ingang waarvan van inwerkingtreding van de verordening van toepassing is] stelt de Commissie een gedetailleerd programma op voor de monitoring van de outputs, resultaten en effecten van deze verordening. [Am. 63]

2.  In het monitoringprogramma wordt vermeld met welke middelen en op welke tijdstippen gegevens en ander noodzakelijke bewijsstukken moeten worden verzameld. In het programma wordt tevens aangegeven welke actie de Commissie en de lidstaten moeten ondernemen om de gegevens en andere bewijsstukken te verzamelen en te analyseren.

3.  De lidstaten verstrekken de Commissie de gegevens en andere bewijsstukken die voor de monitoring nodig zijn.”;

16)  Artikel 24 wordt vervangen door:"

“Artikel 24

Evaluatie

1.  Ten vroegste Uiterlijk ... [vijf vier jaar na de datum met ingang waarvan de verordening van toepassing is] voert de Commissie een evaluatie van deze verordening uit en doet zij over de belangrijkste bevindingen verslag aan het Europees Parlement, de Raad en het Europees Economisch en Sociaal Comité, in voorkomend geval vergezeld van een wetgevingsvoorstel. [Am. 64]

2.  De lidstaten verstrekken de Commissie de informatie die nodig is voor het opstellen van dat verslag.”;

17)  Een nieuwe bijlage IV zoals vastgesteld in de bijlage bij deze verordening wordt toegevoegd.

Artikel 2

Deze verordening treedt in werking op de twintigste dag na die van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie.

Zij is van toepassing met ingang van ... [18 maanden na de datum van inwerkingtreding van de verordening].

Daarbij geldt echter het volgende:

a)  artikel 1, punt 14), is van toepassing met ingang van ... [12 maanden na de inwerkingtreding van deze verordening] en

b)  artikel 1, punten 3), 4) en 5), is van toepassing met ingang van ... [24 maanden na de inwerkingtreding van deze verordening].

Deze verordening is verbindend in al haar onderdelen en is rechtstreeks toepasselijk in de lidstaten overeenkomstig de Verdragen.

Gedaan te ...,

Voor het Europees Parlement Voor de Raad

De voorzitter De voorzitter

BIJLAGE

“BIJLAGE IV

Voor betekening of kennisgeving per post krachtens artikel 14 te gebruiken ontvangstbevestiging

”

(1) PB C 62 van 15.2.2019, blz. 56. (2) Standpunt van het Europees Parlement van 13 februari 2019. (3) Verordening (EG) nr. 1393/2007 van het Europees Parlement en de Raad van 13 november 2007 inzake de betekening en de kennisgeving in de lidstaten van gerechtelijke en buitengerechtelijke stukken in burgerlijke of in handelszaken (de betekening en kennisgeving van stukken), en tot intrekking van Verordening (EG) nr. 1348/2000 van de Raad (PB L 324 van 10.12.2007, blz. 79). (4) PB L 123 van 12.5.2016, blz. 1.