Parlament Europejski,

–  uwzględniając Powszechną deklarację praw człowieka oraz inne traktaty i instrumenty Organizacji Narodów Zjednoczonych dotyczące praw człowieka,

–  uwzględniając zasady i cele Karty Narodów Zjednoczonych,

–  uwzględniając europejską konwencję praw człowieka,

–  uwzględniając akt końcowy z Helsinek z 1975 r. Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (OBWE) oraz wszystkie jego zasady, jako dokument podstawowy dla bezpieczeństwa europejskiego i szerzej pojętego bezpieczeństwa regionalnego,

–  uwzględniając Kartę praw podstawowych Unii Europejskiej,

–  uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej oraz Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

–  uwzględniając cele zrównoważonego rozwoju ONZ oraz Agendę na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030,

–  uwzględniając rezolucje Rady Bezpieczeństwa ONZ w sprawie zapobiegania konfliktom i mediacji, a także rezolucje w sprawie kobiet, pokoju i bezpieczeństwa oraz w sprawie młodzieży, pokoju i bezpieczeństwa,

–  uwzględniając koncepcję wzmacniania zdolności UE w zakresie mediacji i dialogu, przyjętą przez Radę dnia 10 listopada 2009 r. (15779/09),

–  uwzględniając globalną strategię na rzecz polityki zagranicznej i bezpieczeństwa Unii Europejskiej, przedstawioną przez wiceprzewodniczącą Komisji / wysoką przedstawiciel Unii ds. zagranicznych i polityki bezpieczeństwa Federikę Mogherini w dniu 28 czerwca 2016 r., a także pierwsze sprawozdanie na temat wdrażania tej strategii pt. „Wspólna wizja, wspólne działanie: wdrażanie globalnej strategii UE”, opublikowane w dniu 18 czerwca 2017 r.,

–   uwzględniając swoje zalecenie z dnia 15 listopada 2017 r. dla Rady, Komisji oraz ESDZ w sprawie Partnerstwa Wschodniego w perspektywie szczytu w listopadzie 2017 r.(1),

–  uwzględniając swoje zalecenie z dnia 5 lipca 2018 r. skierowane do Rady w sprawie 73. sesji Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych(2),

–  uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2306 z dnia 12 grudnia 2017 r. zmieniające rozporządzenie (UE) nr 230/2014 ustanawiające Instrument na rzecz Przyczyniania się do Stabilności i Pokoju(3),

–  uwzględniając wniosek z dnia 13 czerwca 2018 r. skierowany do Rady przez wysoką przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, przy wsparciu Komisji, dotyczący decyzji Rady ustanawiającej Europejski Instrument na rzecz Pokoju (HR(2018) 94),

–  uwzględniając art. 52 Regulaminu,

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji Spraw Zagranicznych (A8-0075/2019),

A.  mając na uwadze, że wspieranie pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego stanowi część racji bytu UE, co zostało uznane w 2012 r., kiedy przyznano Unii Pokojową Nagrodę Nobla, i jest podstawowym elementem Traktatu z Lizbony;

B.  mając na uwadze, że UE zobowiązała się do wdrożenia programu działań na rzecz kobiet, pokoju i bezpieczeństwa, zgodnie z rezolucją Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 1325 oraz jej późniejszymi aktualizacjami, a także programu działań na rzecz młodzieży, pokoju i bezpieczeństwa, zgodnie z rezolucją Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 2250 i jej późniejszymi aktualizacjami;

C.  mając na uwadze, że UE jest jednym z największych darczyńców wspierających zapobieganie konfliktom i budowanie pokoju poprzez wykorzystywanie instrumentów pomocy zewnętrznej;

D.  mając na uwadze, że UE, jako główny członek organizacji międzynarodowych, podstawowy darczyńca pomocy i największy partner handlowy na świecie, powinna odgrywać wiodącą rolę w budowaniu pokoju na świecie, zapobieganiu konfliktom i wzmacnianiu bezpieczeństwa międzynarodowego; mając na uwadze, że zapobieganie konfliktom i mediacja powinny odbywać się w ramach kompleksowego podejścia łączącego bezpieczeństwo, dyplomację i rozwój;

E.  mając na uwadze, że niezbędna jest współpraca z organizacjami regionalnymi, takimi jak OBWE, która w swoim akcie końcowym z Helsinek z 1975 r. określa m.in. zasady niestosowania siły, integralności terytorialnej państw, równych praw i samostanowienia narodów, a także mając na uwadze, że organizacje te odgrywają kluczową rolę w zapobieganiu konfliktom i w mediacji;

F.  mając na uwadze, że zapobieganie konfliktom siłowym ma zasadnicze znaczenie dla sprostania wyzwaniom w zakresie bezpieczeństwa, przed którymi stoi Europa i jej sąsiedztwo, oraz dla postępu politycznego i społecznego; mając na uwadze, że jest to również podstawowy element skutecznego multilateralizmu i jest bardzo ważne dla osiągania celów zrównoważonego rozwoju, w szczególności celu 16 dotyczącego pokojowych i integracyjnych społeczeństw, dostępu do wymiaru sprawiedliwości dla wszystkich oraz skutecznych, odpowiedzialnych i integracyjnych instytucji na wszystkich szczeblach;

G.  mając na uwadze, że dalsze wsparcie ze strony UE dla podmiotów cywilnych i wojskowych w państwach trzecich jest ważnym czynnikiem zapobiegającym powracającym konfliktom siłowym; mając na uwadze, że trwały pokój i bezpieczeństwo są nierozerwalnie związane ze zrównoważonym rozwojem;

H.  mając na uwadze, że zapobieganie konfliktom i mediacja powinny zapewniać utrzymanie stabilności i rozwój w tych państwach i strefach geograficznych, których położenie stanowi dla Unii bezpośrednie wyzwanie pod względem bezpieczeństwa;

I.  mając na uwadze, że zapobieganie to strategiczna funkcja, której celem jest zapewnienie skutecznego działania przed kryzysem; mając na uwadze, że mediacja to kolejne narzędzie dyplomacji, które można wykorzystywać do zapobiegania konfliktom, ich powstrzymywania i rozwiązywania;

J.  mając na uwadze, że bezpieczeństwo wewnętrzne i zewnętrzne są w coraz większym stopniu nierozerwalnie ze sobą powiązane i że złożony charakter globalnych wyzwań wymaga kompleksowego i zintegrowanego podejścia UE do konfliktów i kryzysów zewnętrznych;

K.  mając na uwadze, że konieczne jest wzmocnienie podejścia międzyinstytucjonalnego, tak by UE mogła rozwijać i w pełni wykorzystywać swoje zdolności;

L.  mając na uwadze, że globalna strategia UE, deklaracje polityczne i zmiany instytucjonalne to pozytywne znaki potwierdzające zaangażowanie wiceprzewodniczącej / wysokiej przedstawiciel na rzecz priorytetowego traktowania zapobiegania konfliktom i mediacji;

M.  mając na uwadze, że instrumenty finansowania zewnętrznego znacząco przyczyniają się do wspierania zapobiegania konfliktom i budowania pokoju;

N.  mając na uwadze, że sprawiedliwość okresu przejściowego stanowi ważny zbiór mechanizmów sądowych i pozasądowych skupiających się na odpowiedzialności za popełnione w przeszłości nadużycia, a także na zapewnieniu zrównoważonej, sprawiedliwej i pokojowej przyszłości;

O.  mając na uwadze, że Parlament odgrywa czołową rolę w dyplomacji parlamentarnej, w tym w procesach mediacji i dialogu, w oparciu o zakorzenioną kulturę dialogu i budowania konsensusu;

P.  mając na uwadze, że konflikt siłowy i wojna mają nieproporcjonalny wpływ na ludność cywilną, zwłaszcza kobiety i dzieci, oraz narażają kobiety na większe niż w przypadku mężczyzn ryzyko gospodarczego i seksualnego wykorzystywania, pracy przymusowej, przesiedlania i przetrzymywania oraz przemocy seksualnej, takiej jak gwałt, stosowanej jako taktyka wojenna; mając na uwadze, że aktywny udział kobiet i ludzi młodych jest ważny dla zapobiegania konfliktom, budowania pokoju oraz zapobiegania wszelkim formom przemocy, w tym przemocy seksualnej i przemocy ze względu na płeć;

Q.  mając na uwadze, że kluczowe znaczenie ma zapewnienie i wspieranie aktywnego i konstruktywnego udziału społeczeństwa obywatelskiego i podmiotów lokalnych, zarówno cywilnych, jak i wojskowych, w tym kobiet, mniejszości, ludów tubylczych i młodzieży, w promowaniu i ułatwianiu budowania zdolności i zaufania w zakresie mediacji, dialogu i pojednania;

R.  mając na uwadze, że pomimo zobowiązań politycznych podejmowanych na szczeblu UE działania na rzecz zapobiegania konfliktom oraz budowania i utrzymywania pokoju są często niedofinansowane, co negatywnie wpływa na zdolność promowania i ułatwiania działań w tych dziedzinach;

1.  zachęca Unię do dalszego priorytetowego traktowania zapobiegania konfliktom i mediacji w ramach istniejących uzgodnionych formatów i zasad negocjacyjnych lub przez wsparcie dla nich; podkreśla, że to podejście zapewnia wysoką europejską wartość dodaną pod względem politycznym, społecznym i gospodarczym oraz pod względem bezpieczeństwa ludzkiego na świecie; przypomina, że działania w zakresie zapobiegania konfliktom i mediacji przyczyniają się do potwierdzenia obecności i wiarygodności Unii na arenie międzynarodowej;

2.  uznaje rolę misji cywilnych i wojskowych, realizowanych w ramach wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony (WPBiO), dla utrzymywania pokoju, unikania konfliktów i wzmacniania bezpieczeństwa międzynarodowego;

3.  wzywa wiceprzewodniczącą / wysoką przedstawiciel, przewodniczącego Komisji i przewodniczącego Parlamentu Europejskiego do wyznaczenia wspólnych długoterminowych priorytetów w dziedzinie zapobiegania konfliktom i mediacji, które powinny stać się częścią regularnego programowania strategicznego;

4.  wzywa do długoterminowego budowania pokoju eliminującego podstawowe przyczyny konfliktów;

5.  wzywa do ulepszenia obecnej struktury wspierającej priorytety UE opisane poniżej;

6.  apeluje o przyjmowanie podejścia uwzględniającego kontekst konfliktu i ukierunkowanego na ludzi, w ramach którego bezpieczeństwo ludzkie byłoby w centrum zaangażowania UE, aby przynosiło pozytywne i trwałe rezultaty w terenie;

7.  zachęca Europejską Służbę Działań Zewnętrznych (ESDZ) i służby Komisji zajmujące się działaniami zewnętrznymi do corocznego przedstawiania Parlamentowi sprawozdania na temat postępów w realizacji zobowiązań politycznych UE w zakresie zapobiegania konfliktom i mediacji;

Zwiększanie zdolności instytucjonalnych UE w zakresie zapobiegania konfliktom i mediacji

8.  popiera bardziej spójne i całościowe zaangażowanie UE w ramach zewnętrznych konfliktów i kryzysów, a także uważa, że zintegrowane podejście do zewnętrznych konfliktów i kryzysów stanowi wartość dodaną działań zewnętrznych Unii oraz że należy jak najszybciej wdrożyć wszelkie środki, aby doprecyzować reakcje UE na każdym etapie konfliktu oraz uczynić to zintegrowane podejście bardziej operacyjnym i skutecznym; przypomina w tym kontekście normy i zasady prawa międzynarodowego i Karty Narodów Zjednoczonych oraz wyraża poparcie dla istniejących ram, podejść i zasad negocjacyjnych; przypomina, że każdy konflikt należy rozpatrywać indywidualnie;

9.  podkreśla, że to budowanie zdolności powinno umożliwić państwom członkowskim określenie priorytetowych obszarów geograficznych dla działań w zakresie zapobiegania konfliktom i mediacji oraz ułatwić współpracę dwustronną między państwami europejskimi;

10.  wzywa do utworzenia – pod zwierzchnictwem wiceprzewodniczącej / wysokiej przedstawiciel – doradczej unijnej grupy wysokiego szczebla ds. zapobiegania konfliktom i mediacji w celu ustanowienia wszechstronnego zespołu doświadczonych wysokich rangą mediatorów politycznych i ekspertów od zapobiegania konfliktom, zdolnych do szybkiego udostępniania fachowej wiedzy politycznej i technicznej; uważa, że potrzebny jest również zespół ekspertów ds. pojednania i sprawiedliwości okresu przejściowego; wzywa do systematycznego zachęcania do ustanawiania mechanizmów pojednania i rozliczalności na wszystkich obszarach po konfliktach, aby zapewnić rozliczalność za przestępstwa popełnione w przeszłości oraz zapobiegać im i zniechęcać do nich w przyszłości;

11.  wzywa do mianowania specjalnego wysłannika UE ds. pokoju, który przewodniczyć będzie doradczej unijnej grupie wysokiego szczebla, aby promować spójność i koordynację między instytucjami, w tym w zakresie ich współpracy ze społeczeństwem obywatelskim, usprawniać wymianę informacji i umożliwiać wczesne podejmowanie wzmożonych działań;

12.  wzywa do ustanowienia innych mechanizmów międzyinstytucjonalnych, takich jak grupy zadaniowe zajmujące się konkretnymi sytuacjami w zakresie zapobiegania konfliktom;

13.  zwraca się o ustanowienie specjalnej grupy roboczej Rady ds. zapobiegania konfliktom i mediacji, co podkreśli silne zaangażowanie UE na rzecz pokoju i stabilności w regionach sąsiadujących z UE;

Europejska Służba Działań Zewnętrznych

14.  z zadowoleniem przyjmuje utworzenie specjalnego „Działu ds. instrumentów zapobiegania konfliktom, budowania pokoju i mediacji” w ESDZ oraz opracowanie takich narzędzi, jak system wczesnego ostrzegania i analiza sytuacji; apeluje o inwestowanie w dalszy rozwój takich narzędzi;

15.  wzywa do bardziej systematycznego gromadzenia i rozpowszechniania odpowiedniej wiedzy oraz zarządzania nią, z wykorzystaniem formatów dostępnych, praktycznych i istotnych pod względem operacyjnym dla pracowników w instytucjach UE;

16.  wzywa do dalszego rozwijania potencjału w zakresie analizy konfliktów z uwzględnieniem aspektu płci, wczesnego ostrzegania, pojednania i zapobiegania konfliktom z myślą o pracownikach wewnętrznych, mediatorach i innych ekspertach oraz stronach trzecich, przy zaangażowaniu ESDZ i z uwzględnieniem organizacji społeczeństwa obywatelskiego;

Komisja Europejska

17.  przypomina, że przy eliminowaniu pierwotnych przyczyn konfliktów i osiąganiu celów zrównoważonego rozwoju coraz bardziej potrzebne jest zapobieganie konfliktom, ze szczególnym uwzględnieniem demokracji i praw człowieka, praworządności, reformy sądownictwa oraz wsparcia dla społeczeństwa obywatelskiego;

18.  podkreśla fakt, że wszystkie interwencje UE na obszarach dotkniętych przemocą i konfliktami muszą uwzględniać kontekst konfliktu i kwestie płci; wzywa do podjęcia natychmiastowych działań w celu włączenia tych aspektów do wszystkich odpowiednich polityk, strategii, działań i operacji, przy czym należy położyć większy nacisk na unikanie wyrządzania szkód i zwiększyć wkład UE w realizację długoterminowych celów w zakresie zapobiegania konfliktom i budowania pokoju;

Parlament Europejski

19.  podkreśla rolę Zespołu ds. Wspierania Demokracji i Koordynacji Wyborów i głównych należących do niego posłów do PE, gdyż jest to organ operacyjny koordynujący inicjatywy w zakresie mediacji i dialogu, oraz z zadowoleniem przyjmuje nowe inicjatywy, takie jak dialog im. Jeana Monneta na rzecz pokoju i demokracji (z wykorzystaniem historycznego Domu Jeana Monneta w Bazoches, we Francji), działania w zakresie przemocy związanej z wyborami, dialog międzypartyjny i budowanie konsensusu, jak również program młodych przywódców politycznych, i zaleca dalsze rozwijanie tych inicjatyw jako kluczowych instrumentów Parlamentu Europejskiego w dziedzinie mediacji, ułatwiania kontaktów i dialogu; z zadowoleniem przyjmuje decyzję Zespołu ds. Wspierania Demokracji i Koordynacji Wyborów, aby oprzeć się na sukcesie procesu dialogu im. Jeana Monneta ze Zgromadzeniem Republiki Macedonii i rozszerzyć metodę dialogu im. Jeana Monneta na wszystkie kraje Bałkanów Zachodnich;

20.  z zadowoleniem przyjmuje partnerstwo z Radą Najwyższą Ukrainy w formule dialogów im. Jeana Monneta, którego celem jest budowanie konsensusu między frakcjami i partiami politycznymi w Radzie Najwyższej i, co najważniejsze, przekształcenie kultury politycznej w kierunku nowoczesnego europejskiego podejścia parlamentarnego opartego na dialogu demokratycznym i budowaniu konsensusu;

21.  z zadowoleniem przyjmuje wnioski z piątego dialogu im. Jeana Monneta, który odbył się w dniach 11–13 października 2018 r. i podczas którego podjęto kroki w celu wsparcia wdrożenia układu o stowarzyszeniu; uznaje wniosek dotyczący współpracy Parlamentu Europejskiego z Komisją w celu ułatwienia dialogu z głównymi zainteresowanymi stronami z Rady Najwyższej Ukrainy i rządu Ukrainy w sprawie poprawy skuteczności działań Rady Najwyższej Ukrainy w związku z wdrażaniem układu o stowarzyszeniu;

22.  z zadowoleniem przyjmuje nową trójstronną inicjatywę przewodniczących parlamentów Ukrainy, Mołdawii i Gruzji w celu ustanowienia regionalnego zgromadzenia parlamentarnego jako ważnej platformy dialogu regionalnego na temat kwestii strategicznych, w tym wdrażania układów o stowarzyszeniu i reagowania na kluczowe wyzwania w zakresie bezpieczeństwa, w tym na wojnę hybrydową i dezinformację; uznaje poparcie Parlamentu dla tego regionalnego dialogu parlamentarnego za ważny przejaw zaangażowania Parlamentu na rzecz tego regionu w obliczu wspólnych wyzwań w zakresie bezpieczeństwa regionalnego;

23.  uznaje coraz większą rolę Parlamentu w procesie mediacji politycznej; podkreśla w związku z tym wspólną inicjatywę komisarza do spraw europejskiej polityki sąsiedztwa i negocjacji w sprawie rozszerzenia oraz trzech mediatorów z ramienia Parlamentu Europejskiego E. Kukana, I. Vajgla i K. Fleckensteina, mającą na celu wspieranie przywódców partii w byłej jugosłowiańskiej republice Macedonii w przezwyciężeniu kryzysu politycznego poprzez wdrożenie porozumienia z Prżina z 2015 r.; potwierdza gotowość Parlamentu do wykorzystania tego przykładu ścisłej współpracy międzyinstytucjonalnej z Komisją i ESDZ poprzez zwiększenie zaangażowania na rzecz wzmacniania dialogu politycznego i pojednania w całym regionie Bałkanów Zachodnich i w szerszym sąsiedztwie;

24.  wzywa do dalszego rozwijania programu młodych przywódców politycznych w kontekście programu działań na rzecz młodzieży, pokoju i bezpieczeństwa opartego na rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 2250, a także do kontynuowania doskonałej współpracy z regionalną inicjatywą wiceprzewodniczącej / wysokiej przedstawiciel na rzecz regionu Morza Śródziemnego w ramach programu „Young Med Voices”;

25.  uważa, że dialog na wysokim szczeblu z młodzieżą „Bridging the gap” zapewnia przestrzeń dialogu między przedstawicielami młodzieży i młodymi posłami do parlamentów z Bałkanów Zachodnich, co ma istotne znaczenie dla wspierania kultury ponadpartyjnego dialogu i pojednania, a także wspiera europejską perspektywę krajów tego regionu;

26.  zaleca dalsze rozwijanie istniejących parlamentarnych programów szkoleń i coachingu dla posłów do Parlamentu Europejskiego, zwłaszcza tych, którzy zostali wyznaczeni na mediatorów lub głównych obserwatorów, a także programów szkoleniowych dla parlamentarzystów z państw trzecich, partii politycznych i personelu, w tym programów dotyczących kwestii związanych z płcią i młodzieżą, również we współpracy ze strukturami państw członkowskich, które zdobyły specjalistyczną wiedzę w tej dziedzinie;

27.  uważa, że potencjał Parlamentu można by jeszcze bardziej rozwinąć dzięki mianowaniu wiceprzewodniczącego odpowiedzialnego za koordynację mediacji i ułatwianie dialogu, który to wiceprzewodniczący prowadziłby działania w ścisłej współpracy z Zespołem ds. Wspierania Demokracji i Koordynacji Wyborów; wzywa do utworzenia zespołu, w którego skład wejdą obecni i byli posłowie do Parlamentu Europejskiego;

28.  podkreśla rolę przyznawanej przez Parlament Europejski Nagrody im. Sacharowa w podnoszeniu świadomości na temat konfliktów na całym świecie; apeluje o zwiększenie przyznawanej nagrody pieniężnej w następnej kadencji parlamentarnej;

29.  uznaje, że Parlament musi, wspierając ogólne działania UE, zinstytucjonalizować swoje procedury mediacji; wzywa do wzmocnienia parlamentarnej dyplomacji i wymiany, w tym za pośrednictwem prac delegacji parlamentarnych;

30.  podkreśla długotrwałą ścisłą współpracę między Parlamentem a Biurem Instytucji Demokratycznych i Praw Człowieka OBWE (ODIHR) w dziedzinie wyborów i wspierania demokracji; wzywa do rozszerzenia tej współpracy na obszar mediacji i dialogu;

Kobiety, pokój i bezpieczeństwo – zwiększanie zdolności odnoszących się do aspektu płci w zakresie zapobiegania konfliktom i mediacji w UE

31.  wzywa UE do odegrania wiodącej roli we wdrażaniu rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ w sprawie kobiet, pokoju i bezpieczeństwa oraz w uwzględnianiu zawartych w nich zasad na wszystkich etapach działań UE dotyczących zapobiegania konfliktom i mediacji;

32.  wzywa do zapewnienia pełnej równości płci oraz do podjęcia konkretnych starań na rzecz zapewnienia udziału kobiet, dziewcząt i młodzieży oraz ochrony ich praw w całym cyklu konfliktu, od zapobiegania konfliktom po odbudowę po zakończeniu konfliktu, w kontekście unijnych działań dotyczących zapobiegania konfliktom i mediacji;

33.  apeluje o to, by wszelkie działania w zakresie współpracy, szkoleń i interwencji uwzględniały aspekt płci; z zadowoleniem przyjmuje inicjatywy UE w tym względzie, a także jej czynny wkład na rzecz następnego planu działania w sprawie równości płci oraz nowe unijne strategiczne podejście w sprawie kobiet, pokoju i bezpieczeństwa;

34.  wzywa do uwzględnienia wiedzy fachowej na temat kwestii płci, w tym przemocy na tle płciowym i przemocy seksualnej w konfliktach zbrojnych, na wszystkich etapach zapobiegania konfliktom, w procesie mediacji i budowania pokoju;

35.  wzywa UE do odegrania wiodącej roli we wdrażaniu rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ w sprawie młodzieży, pokoju i bezpieczeństwa oraz do uwzględniania zawartych w nich zasad w działaniach UE dotyczących zapobiegania konfliktom i mediacji;

36.  domaga się, aby wszelka współpraca oraz wszelkie szkolenia i interwencje uwzględniały potrzeby i aspiracje młodych kobiet i młodych mężczyzn oraz były do nich dostosowane, biorąc pod uwagę, że konflikty siłowe wpływają w różny sposób na ich życie i przyszłość oraz że młode kobiety i młodzi mężczyźni mogą wnieść cenny wkład w zapobieganie konfliktom siłowym i ich rozwiązywanie;

Wzmocnienie roli i potencjału organizacji społeczeństwa obywatelskiego w podejściu UE do zapobiegania konfliktom i mediacji

37.  uważa, że należy uwzględnić rolę organizacji społeczeństwa obywatelskiego w ogólnym podejściu UE i w jej priorytetach w zakresie rozwoju potencjału;

38.  podkreśla znaczenie środków budowania zaufania oraz kontaktów międzyludzkich dla zapobiegania konfliktom i ich rozwiązywania;

39.  apeluje o konsultacje z organizacjami społeczeństwa obywatelskiego, zwłaszcza tymi specjalizującymi się w prawach kobiet i prawach człowieka przysługujących mniejszościom, przy ustanawianiu i wdrażaniu unijnych programów i strategii politycznych dotyczących pokoju, bezpieczeństwa i mediacji;

Środki finansowe i budżetowe przeznaczane przez UE na zapobieganie konfliktom i mediacje

40.  uważa, że coraz poważniejsze wyzwania wymagają zwiększenia środków finansowych przeznaczanych na zapobieganie konfliktom oraz zapewnienia specjalnie przygotowanego personelu;

41.  podkreśla potrzebę udostępnienia wystarczających środków finansowych zarezerwowanych na działania UE w zakresie zapobiegania konfliktom i mediacji w ramach następnych wieloletnich ram finansowych (2021–2027);

42.  zwraca się do wiceprzewodniczącej / wysokiej przedstawiciel o przedstawienie Parlamentowi aktualnych informacji na temat linii budżetowej ESDZ przeznaczonej na analizę konfliktów i uwrażliwienie na konflikty, wczesne ostrzeganie, wsparcie mediacji oraz na temat przyszłych priorytetów w tej dziedzinie;

o
o   o

43.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji przewodniczącym Komisji i Rady, wiceprzewodniczącej Komisji / wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, Radzie, ESDZ, Specjalnemu Przedstawicielowi UE ds. Praw Człowieka, Komisji, OBWE, Sekretarzowi Generalnemu ONZ oraz rządom i parlamentom państw członkowskich.

(1) Dz.U. C 356 z 4.10.2018, s. 130. (2) Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0312. (3) Dz.U. L 335 z 15.12.2017, s. 6.