Rezolucja ustawodawcza Parlamentu Europejskiego z dnia 13 lutego 2019 r. w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie Europejskiej Agencji Kontroli Rybołówstwa (tekst jednolity) (COM(2018)0499 – C8-0313/2018 – 2018/0263(COD))

P8_TA(2019)0084 A8-0037/2019

(Zwykła procedura ustawodawcza – ujednolicenie)

Parlament Europejski,

–  uwzględniając wniosek Komisji przedłożony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2018)0499),

–  uwzględniając art. 294 ust. 2 i art. 43 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C8-0313/2018),

–  uwzględniając art. 294 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

–  uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego z dnia 17 października 2018 r.(1)

–  uwzględniając Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 20 grudnia 1994 r. w sprawie szybszej metody pracy nad urzędową kodyfikacją tekstów prawnych(2),

–  uwzględniając art. 103 i 59 Regulaminu,

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji Prawnej (A8-0037/2019),

A.  mając na uwadze opinię konsultacyjnej grupy roboczej służb prawnych Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji, zgodnie z którą wniosek ogranicza się do zwykłego ujednolicenia istniejących tekstów, bez zmiany co do istoty;

1.  przyjmuje swoje stanowisko w pierwszym czytaniu, przejmując wniosek Komisji w wersji uwzględniającej zalecenia konsultacyjnej grupy roboczej służb prawnych Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji;

2.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji, a także parlamentom narodowym.

Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 13 lutego 2019 r. w celu przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/... w sprawie Europejskiej Agencji Kontroli Rybołówstwa (tekst jednolity)

(Jako że pomiędzy Parlamentem i Radą osiągnięte zostało porozumienie, stanowisko Parlamentu odpowiada ostatecznej wersji aktu prawnego, rozporządzenia (UE) 2019/473.)

(1) Dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym. (2) Dz.U. C 102 z 4.4.1996, s. 2.

Decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 13 lutego 2019 r. o odesłaniu sprawy do komisji właściwej w celu przeprowadzenia negocjacji międzyinstytucjonalnych w oparciu o niezmieniony wniosek dotyczący decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie komputeryzacji przepływu wyrobów akcyzowych i nadzoru nad nimi (wersja przekształcona) (COM(2018)0341 – C8-0215/2018 – 2018/0187(COD))(1)

P8_TA(2019)0085 A8-0010/2019

(Zwykła procedura ustawodawcza – przekształcenie)

(1) Decyzja przyjęta na podstawie art. 59 ust. 4 akapit czwarty Regulaminu (A8-0010/2019).

Rezolucja ustawodawcza Parlamentu Europejskiego z dnia 13 lutego 2019 r. w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie prawa właściwego dla skutków przelewu wierzytelności wobec osób trzecich (COM(2018)0096 – C8-0109/2018 – 2018/0044(COD))

P8_TA(2019)0086 A8-0261/2018

(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)

Parlament Europejski,

–  uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2018)0096),

–  uwzględniając art. 294 ust. 2 i art. 81 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C8-0109/2018),

–  uwzględniając art. 294 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

–  uwzględniając opinię Europejskiego Banku Centralnego z dnia 18 lipca 2018 r.(1),

–  uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego z dnia 11 lipca 2018 r.(2),

–  uwzględniając art. 59 Regulaminu,

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji Prawnej (A8-0261/2018),

1.  przyjmuje poniższe stanowisko w pierwszym czytaniu;

2.  zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeśli zastąpi ona pierwotny wniosek, wprowadzi w nim istotne zmiany lub planuje ich wprowadzenie;

3.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji oraz parlamentom narodowym.

Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 13 lutego 2019 r. w celu przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/... w sprawie prawa właściwego dla skutków przelewu wierzytelności wobec osób trzecich

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 81 ust. 2,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

uwzględniając opinię Europejskiego Banku Centralnego(3)

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego(4),

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą(5),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)  Unia postawiła sobie za cel utrzymanie i rozwój przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości. W celu stopniowego tworzenia takiej przestrzeni Unia ma przyjąć środki odnoszące się do współpracy sądowej w sprawach cywilnych mających skutki transgraniczne w zakresie niezbędnym do prawidłowego funkcjonowania rynku wewnętrznego.

(2)  Zgodnie z art. 81 Traktatu środki te mają obejmować środki, których celem jest zapewnienie zgodności przepisów mających zastosowanie w państwach członkowskich dotyczących prawa właściwego.

(3)  W celu zwiększenia przewidywalności wyników sporów, pewności prawa w zakresie prawa właściwego oraz swobodnego przepływu i uznawania orzeczeń sądowych prawidłowe funkcjonowanie rynku wewnętrznego wymaga, aby obowiązujące w państwach członkowskich przepisy kolizyjne wskazywały to samo prawo krajowe jako prawo właściwe, bez względu na to, do sądu jakiego państwa członkowskiego wniesiono sprawę. [Popr. 1]

(4)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 593/2008(6) nie obejmuje kwestii skutków przelewu wierzytelności wobec osób trzecich. Zgodnie jednak z art. 27 ust. 2 tego rozporządzenia Komisja ma obowiązek przedłożyć Parlamentowi Europejskiemu, Radzie i Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu sprawozdanie na temat kwestii skuteczności przelewu lub subrogacji wobec osób trzecich oraz kwestii pierwszeństwa przenoszonej wierzytelności przed prawami innych osób, przy czym sprawozdaniu temu powinien towarzyszyć, w razie potrzeby, wniosek dotyczący zmiany tego rozporządzenia i ocena wpływu przepisów, które mają być wprowadzone.

(5)  W dniu 18 lutego 2015 r. Komisja przyjęła zieloną księgę w sprawie tworzenia unii rynków kapitałowych, w której stwierdzono, że osiągnięcie większej pewności prawa w przypadkach transgranicznego przeniesienia roszczeń i hierarchizacja takich przeniesień, w szczególności w sytuacjach upadłości, jest ważnym aspektem rozwoju ogólnoeuropejskiego rynku sekurytyzacji i uzgodnień dotyczących zabezpieczeń finansowych, a także innych rodzajów działalności, takich jak faktoring.

(6)  W dniu 30 września 2015 r. Komisja przyjęła komunikat w sprawie planu działania na rzecz tworzenia unii rynków kapitałowych. W planie działania na rzecz tworzenia unii rynków kapitałowych stwierdzono, że różnice w krajowym traktowaniu skutków przelewu wierzytelności dla osób trzecich komplikują stosowanie tych instrumentów jako zabezpieczenia transgranicznego oraz że ta niepewność prawa uniemożliwia stosowanie istotnych z punktu widzenia gospodarki operacji finansowych takich jak sekurytyzacje. W planie działania na rzecz tworzenia unii rynków kapitałowych zapowiedziano, że Komisja zaproponuje jednolite przepisy zapewniające pewność prawa co do tego, które przepisy prawa krajowego należy stosować do skutków przelewu wierzytelności w stosunku do osób trzecich.

(7)  W dniu 29 czerwca 2016 r. Komisja przyjęła sprawozdanie dotyczące zasadności art. 3 ust. 1 dyrektywy 2002/47/WE Parlamentu Europejskiego i Rady(7) w sprawie uzgodnień dotyczących zabezpieczeń finansowych, w którym uwagę skierowano na kwestię tego, czy dyrektywa ta funkcjonuje skutecznie i efektywnie w odniesieniu do czynności formalnych niezbędnych do zapewnienia zabezpieczenia w postaci wierzytelności kredytowych w ramach kolateralizacji. W sprawozdaniu stwierdzono, że zaproponowanie jednolitych przepisów dotyczących skutków przelewu wierzytelności wobec osób trzecich stworzyłoby pewność prawa umożliwiającą wskazywanie, które przepisy prawa krajowego należy stosować do skutków przelewu wierzytelności w stosunku do osób trzecich, co mogłoby się przyczynić do osiągnięcia większej pewności prawa w odniesieniu do zapewniania w kontekście transgranicznym zabezpieczenia w postaci wierzytelności kredytowych.

(8)  W dniu 29 września 2016 r. Komisja przyjęła sprawozdanie na temat kwestii skutków przelewu lub subrogacji wierzytelności dla osób trzecich oraz pierwszeństwa przenoszonej wierzytelności przed prawami innych osób. W sprawozdaniu stwierdzono, że jednolite przepisy kolizyjne regulujące skuteczność przelewów wierzytelności wobec osób trzecich oraz kwestie pierwszeństwa między nabywcami konkurencyjnymi lub między nabywcami i innymi uprawnionymi zwiększyłyby pewność prawa oraz ograniczyłyby problemy praktyczne i koszty prawne wynikające z bieżącej rozbieżności rozwiązań w państwach członkowskich.

(9)  Zakres przedmiotowy oraz przepisy niniejszego rozporządzenia powinny być spójne z rozporządzeniem (WE) nr 864/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady(8), rozporządzeniem (WE) nr 593/2008, oraz rozporządzeniami Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1215/2012(9) i (UE) 2015/848(10). Dokonując wykładni niniejszego rozporządzenia, należy w jak największym stopniu unikać luk regulacyjnych między tymi aktami.

(10)  Niniejsze rozporządzenie wdraża plan działania na rzecz tworzenia unii rynków kapitałowych. Stanowi ono również spełnienie wymogu określonego w art. 27 ust. 2 rozporządzenia Rzym I, zgodnie z którym Komisja powinna opublikować sprawozdanie oraz, w razie potrzeby, wniosek dotyczący skuteczności przelewu wierzytelności wobec osób trzecich i kwestii pierwszeństwa praw nabywcy przed prawami innych osób.

(11)  Obecnie na szczeblu unijnym nie ustanowiono istnieje szereg zharmonizowanych przepisów kolizyjnych regulujących skutki przelewu wierzytelności (lub skutki rozporządzające) wobec osób trzecich. Przepisy kolizyjne w tym zakresie stosuje się w UE na poziomie prawa krajowego, ale są one niespójne, ponieważ opierają się na różnych łącznikach określających prawo właściwe, w związku z czym są niejasne, zwłaszcza w tych państwach, w których przepisy takie nie są uregulowane w odrębnych aktach prawnych. W przypadku przelewu wierzytelności z elementem transgranicznym niespójność krajowych przepisów kolizyjnych prowadzi do braku pewności prawa co do tego, które prawo ma zastosowanie do skutków przelewu wobec osób trzecich. Brak pewności prawa stwarza ryzyko prawne w transgranicznych transakcjach przelewu wierzytelności, które nie występuje w transakcjach krajowych, ponieważ zastosowanie mogą mieć różne przepisy krajowego prawa materialnego w zależności od państwa członkowskiego, którego sądy lub organy rozstrzygają spór o tytuł prawny do wierzytelności. W konsekwencji rozstrzygnięcie konfliktu pierwszeństwa co do tego, komu dana wierzytelność będąca przedmiotem transgranicznego przelewu przysługuje, będzie różne w zależności od tego, które prawo krajowe ma zastosowanie. [Popr. 2]

(12)  Jeżeli nabywcy nie są świadomi istnienia ryzyka prawnego lub ignorują je, mogą ponieść trudne do przewidzenia straty finansowe. Brak pewności co do tego, kto posiada tytuł prawny do wierzytelności przenoszonych transgranicznie w drodze przelewu, może zatem wywrzeć efekt domina, a także pogłębić i przedłużyć skutki kryzysu finansowego. Jeżeli nabywcy postanowią ograniczyć ryzyko prawne, poszukując specjalistycznej porady prawnej, poniosą wyższe koszty transakcji, które nie występuje w przypadku przelewów krajowych. Jeżeli ryzyko prawne zniechęca nabywców, w związku z czym unikają oni go, mogą nie podejmować szans biznesowych, co może doprowadzić do ograniczenia integracji rynkowej. [Popr. ]

(12a)   To ryzyko prawne może mieć również skutek odstraszający. Nabywcy i zbywcy mogą postanowić go uniknąć, a w konsekwencji nie skorzystać z możliwości rynkowych. Dlatego też ten brak jasności wydaje się sprzeczny z celem integracji rynku i zasadą swobodnego przepływu kapitału zapisaną w art. 63–66 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. [Popr. 4]

(13)  Celem niniejszego rozporządzenia jest zagwarantowanie pewności prawa poprzez ustanowienie wspólnych przepisów kolizyjnych, które będą wskazywać prawo krajowe mające zastosowanie do skutków przelewu wierzytelności wobec osób trzecich, przyczyniając się do zwiększenia liczby transakcji transgranicznych w obrocie wierzytelnościami, tak by sprzyjać inwestycjom transgranicznym w Unii i ułatwić dostęp przedsiębiorstw, w tym małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP), i konsumentów do finansowania. [Popr. 5]

(14)  Wierzytelność zapewnia wierzycielowi prawo do żądania zapłaty sumy pieniężnej lub spełnienia świadczenia przez dłużnika. Przelew wierzytelności umożliwia wierzycielowi (zbywcy) przeniesienie na inną osobę (nabywcę) jego prawa do żądania od dłużnika zapłaty. Prawo, któremu podlegają stosunki umowne między wierzycielem a dłużnikiem, między zbywcą a nabywcą oraz między nabywcą a dłużnikiem, wskazują przepisy kolizyjne ustanowione w rozporządzeniu Rzym I.

(14a)   Niniejsze rozporządzenie nie ma na celu zmiany przepisów rozporządzenia (WE) nr 593/2008 w odniesieniu do skutku rozporządzającego dobrowolnego przelewu wierzytelności pomiędzy zbywcą i nabywcą lub pomiędzy nabywcą a dłużnikiem. [Popr. 6]

(15)  Przepisy kolizyjne zawarte w niniejszym rozporządzeniu powinny obejmować skutki rozporządzające przelewu wierzytelności w stosunkach między wszystkimi stronami uczestniczącymi w przelewie (tj. między zbywcą a nabywcą oraz między nabywcą a dłużnikiem) oraz w odniesieniu do osób trzecich (np. wierzyciela zbywcy), z wyłączeniem dłużnika. [Popr. 7]

(16)  Niniejsze rozporządzenie stosuje się do wierzytelności stanowiących obejmujących należności z tytułu dostaw i usług, wierzytelności z instrumentów finansowych zdefiniowanych w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE(11) oraz gotówki złożonej na rachunku w instytucji kredytowej. Instrumenty finansowe zdefiniowane w dyrektywie 2014/65/UE obejmują papiery wartościowe i instrumenty pochodne będące przedmiotem obrotu na rynkach finansowych. Podczas gdy papiery wartościowe są aktywami, instrumenty pochodne są umowami określającymi zarówno prawa (lub wierzytelności), jak i obowiązki stron umowy. [Popr. 8]

(17)  Niniejsze rozporządzenie dotyczy skutków przelewu wierzytelności wobec osób trzecich. Rozporządzenie nie W szczególności obejmuje swoim zakresem przenoszenia przenoszenie umów (na przykład instrumentów pochodnych) określających zarówno prawa (lub wierzytelności), jak i obowiązki, ani nowacji oraz nowacje umów określających takie prawa i obowiązki. Ponieważ niniejsze rozporządzenie nie obejmuje swoim zakresem przenoszenia ani nowacji umów, obrót instrumentami finansowymi, jak również rozliczanie i rozrachunek tych instrumentów, nadal będą podlegać prawu właściwemu dla zobowiązań umownych wskazywanemu zgodnie z rozporządzeniem Rzym I. Wyboru tego prawa z reguły dokonują strony umowy lub jest ono wskazywane zgodnie z nieuznaniowymi zasadami mającymi zastosowanie do rynków finansowych. [Popr. 9]

(18)  Niniejsze rozporządzenie pozostaje bez uszczerbku dla nie narusza kwestii uregulowanych w dyrektywie w sprawie zabezpieczeń finansowych 2002/47/WE, dyrektywie o ostateczności rozrachunkuParlamentu Europejskiego i Rady 98/26/WE(12), dyrektywie w sprawie likwidacjiParlamentu Europejskiego i Rady 2001/24/WE(13) oraz i rozporządzeniu ustanawiającym rejestr Komisji (UE) nr 389/2013(14), ponieważ zakres stosowania norm kolizyjnych przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu nie pokrywa się z zakresem stosowania norm kolizyjnych przewidzianych we wspomnianych trzech dyrektywach. [Popr. 10]

(19)  Niniejsze rozporządzenie powinno mieć charakter powszechny: prawo właściwe wskazane na podstawie niniejszego rozporządzenia należy zastosować, nawet jeżeli nie jest prawem państwa członkowskiego.

(20)  Przewidywalność ma zasadnicze znaczenie dla osób trzecich, które chcą uzyskać tytuł prawny do przenoszonej wierzytelności. Dzięki stosowaniu prawa państwa, w którym zbywca ma miejsce zwykłego pobytu, w odniesieniu do skutków przelewu wierzytelności wobec osób trzecich takie osoby mogą łatwo i z wyprzedzeniem dowiedzieć się, które prawo krajowe będzie właściwe dla ich praw. W związku z tym prawo miejsca zwykłego pobytu zbywcy należy co do zasady stosować do skutków przelewu wierzytelności wobec osób trzecich. Zasadę tę należy stosować w szczególności do skutków przelewu wierzytelności wobec osób trzecich w ramach faktoringu, kolateralizacji oraz, jeżeli strony nie dokonały wyboru prawa właściwego dla przenoszonej wierzytelności, sekurytyzacji.

(21)  Prawo określone jako zasadniczo właściwe dla skutków przelewu wierzytelności wobec osób trzecich powinno umożliwiać wskazywanie prawa właściwego w odniesieniu do przelewu wierzytelności przyszłych – jest to powszechna praktyka przy przelewach wielu wierzytelności, np. w ramach faktoringu. Zastosowanie prawa miejsca zwykłego pobytu zbywcy umożliwia określenie, które prawo jest właściwe dla skutków przelewu wierzytelności przyszłych wobec osób trzecich.

(22)  Przy ustalaniu składu masy upadłościowej, kiedy mamy do czynienia ze zbywcą w stanie upadłości, często konieczne jest określenie, komu przysługuje tytuł prawny do przenoszonej wierzytelności. Pożądane jest zatem, aby przepisy kolizyjne ustanowione w niniejszym rozporządzeniu były spójne z przepisami kolizyjnymi zawartymi w rozporządzeniu (UE) 2015/848 w sprawie postępowania upadłościowego. Spójność tę można osiągnąć, stosując co do zasady prawo miejsca zwykłego pobytu zbywcy w odniesieniu do skutków przelewu wierzytelności wobec osób trzecich, ponieważ stosowanie łącznika miejsca zwykłego pobytu zbywcy zbiega się ze stosowaniem łącznika głównego ośrodku podstawowej działalności dłużnika do celów upadłościowych.

(23)  Zgodnie z Konwencją ONZ o przelewie wierzytelności w handlu międzynarodowym z 2001 r. kwestię pierwszeństwa prawa nabywcy do przenoszonej wierzytelności przed prawem wierzyciela konkurującego reguluje prawo państwa, w którym zbywca ma siedzibę. Zgodność między unijnymi przepisami kolizyjnymi, które ustanowiono w niniejszym rozporządzeniu, a rozwiązaniem wspieranym na szczeblu międzynarodowym przez Konwencję, powinna ułatwić rozwiązywanie sporów międzynarodowych.

(24)  Jeżeli zbywca zmienia swoje miejsce zwykłego pobytu pomiędzy wieloma przelewami tej samej wierzytelności, prawem właściwym powinno być prawo miejsca zwykłego pobytu zbywcy z chwili, w której jeden z nabywców jako pierwszy doprowadzi do tego, by jego przelew był skuteczny wobec osób trzecich, spełniając wymogi wymagane zgodnie z prawem miejsca zwykłego pobytu zbywcy z tej chwili.

(25)  Zgodnie z praktyką rynkową i potrzebami uczestników rynku skutki niektórych przelewów wierzytelności wobec osób trzecich powinny wyjątkowo podlegać prawu właściwemu dla przenoszonej wierzytelności, tj. prawu właściwemu dla umowy pierwotnej między wierzycielem a dłużnikiem, z której wynika wierzytelnośćktóra jest podstawą wierzytelności [Popr. 11].

(26)  Prawo właściwe dla przenoszonej wierzytelności powinno regulować skutki wobec osób trzecich przelewu dokonanego przez posiadacza rachunku, który posiada gotówkę złożoną na rachunku w instytucji kredytowej, gdy posiadacz rachunku jest zbywcą/wierzycielem, zaś instytucja kredytowa – dłużnikiem. Osoby trzecie, takie jak wierzyciele zbywcy i nabywcy konkurencyjni, mogą korzystać z większej przewidywalności, jeżeli prawo właściwe dla przenoszonej wierzytelności ma zastosowanie do skutków tych przelewów wobec osób trzecich i jeżeli przyjmuje się co do zasady, że przysługująca posiadaczowi rachunku wierzytelność związana z gotówką złożoną na rachunku w instytucji kredytowej, podlega prawu państwa, w którym instytucja kredytowa posiada siedzibę (a nie prawu miejsca zwykłego pobytu posiadacza rachunku / zbywcy). Prawo to określa się zwykle w umowie rachunku zawieranej pomiędzy posiadaczem rachunku a instytucją kredytową.

(27)  Skutki przelewu wierzytelności z instrumentów finansowych w stosunku do osób trzecich również powinny podlegać prawu, któremu podlega przenoszona wierzytelność, tj. prawu właściwemu dla umowy, z której wynika wierzytelność (np. dla instrumentu pochodnego). Poddanie skutków przelewu wierzytelności z instrumentów finansowych w stosunku do osób trzecich prawu właściwemu dla przenoszonej wierzytelności, a nie prawu miejsca zwykłego pobytu zbywcy, ma zasadnicze znaczenie dla zachowania stabilności i sprawności funkcjonowania rynków finansowych. Cele te zostają spełnione, ponieważ prawem właściwym dla instrumentu finansowego, z którego wynika wierzytelność, jest prawo wskazane przez strony umowy lub zgodnie z zasadami nieuznaniowymi, które mają zastosowanie do rynków finansowych.

(28)  Wskazywanie prawa właściwego dla skutków przelewu wierzytelności wobec osób trzecich w ramach sekurytyzacji powinno być elastyczne, aby zaspokoić potrzeby wszystkich podmiotów korzystających z sekurytyzacji i ułatwić rozszerzenie rynku sekurytyzacji transgranicznych na mniejsze podmioty gospodarcze. Chociaż prawo miejsca zwykłego pobytu zbywcy powinno być domyślnie stosowane w odniesieniu do skutków przelewu wierzytelności wobec osób trzecich w ramach sekurytyzacji, zbywca (jednostka inicjująca) i nabywca (spółka celowa) powinni mieć możliwość wskazania, że skutki przelewu wierzytelności wobec osób trzecich będą podlegać prawu właściwemu dla przenoszonej wierzytelności. Zbywca i nabywca powinni mieć możliwość wskazania, że skutki przelewu wierzytelności wobec osób trzecich w ramach sekurytyzacji powinny w dalszym ciągu podlegać domyślnie prawu miejsca zwykłego pobytu zbywcy, bądź możliwość dokonania wyboru prawa właściwego dla przenoszonej wierzytelności w zależności od struktury i charakterystyki transakcji, np. liczby i położenia jednostek inicjujących oraz tego, ilu prawom podlegają przenoszone wierzytelności. [Popr. 12]

(29)  Jeżeli skutki przelewu wobec osób trzecich podlegały prawu miejsca zwykłego pobytu zbywcy w ramach jednego przelewu i prawu właściwemu dla przenoszonej wierzytelności w ramach drugiego, wówczas między nabywcami tej samej wierzytelności mogą wystąpić konflikty pierwszeństwa. W takich przypadkach prawem właściwym dla rozwiązania konfliktu pierwszeństwa powinno być prawo właściwe dla skutków wobec osób trzecich tego przelewu wierzytelności, który jako pierwszy stał się skuteczny w odniesieniu do osób trzecich zgodnie z prawem właściwym dla tego przelewu. Jeżeli obydwa przelewy wierzytelności stają się skuteczne wobec osób trzecich w tym samym momencie, nadrzędne powinno być prawo właściwe ze względu na miejsce zwykłego pobytu zbywcy. [Popr. 13]

(30)  Zakres prawa krajowego, które określono w niniejszym rozporządzeniu jako prawo właściwe do skutków przelewu wierzytelności wobec osób trzecich, powinien być jednolity. Prawo krajowe wyznaczone jako właściwe powinno regulować przede wszystkim (i) skuteczność przelewu wobec osób trzecich, tj. kroki, które musi podjąć nabywca, aby zapewnić sobie uzyskanie tytułu prawnego do przenoszonej wierzytelności (np. poprzez rejestrację przelewu w organie lub rejestrze publicznym bądź powiadomienie dłużnika o przelewie na piśmie) oraz (ii) kwestie pierwszeństwa, tj. konflikty rozwiązywanie konfliktów między kilkoma wierzycielami o to, komu przysługuje tytuł prawny do danej wierzytelności w następstwie przelewu transgranicznego (np. między dwoma nabywcami – jeżeli ta sama wierzytelność jest przedmiotem dwukrotnego przelewu, lub między nabywcą a wierzycielem zbywcy). [Popr. 14]

(31)  Ze względu na powszechny charakter niniejszego rozporządzenia jako prawo właściwe można wskazywać prawa państw o różnych tradycjach prawnych. Jeżeli po dokonaniu przelewu wierzytelności umowa, z której ona wynika, zostaje przeniesiona, prawo wskazane w niniejszym rozporządzeniu jako prawo właściwe dla skutków przelewu wierzytelności wobec osób trzecich powinno regulować również konflikt pierwszeństwa między nabywcą wierzytelności a nowym uprawnionym względem tej samej wierzytelności po przeniesieniu umowy, z której wynika wierzytelność. Z tej samej przyczyny prawo wskazane w niniejszym rozporządzeniu jako prawo właściwe dla skutków przelewu wierzytelności wobec osób trzecich powinno mieć zastosowanie również wtedy, gdy mamy do czynienia z nowacją jako ekwiwalentem funkcjonalnym przeniesienia umowy. Służyć ma to rozwiązaniu konfliktu pierwszeństwa między nabywcą wierzytelności a nowym uprawnionym do równoważnej funkcjonalnie wierzytelności po dokonaniu nowacji umowy, z której wynika wierzytelność.

(32)  Względy interesu publicznego uzasadniają przyznanie sądom państw członkowskich możliwości stosowania, w wyjątkowych okolicznościach, wyjątków opartych na klauzuli porządku publicznego i przepisach wymuszających swoje zastosowanie, które podlegają wykładni zawężającej.

(33)  Ze względu na poszanowanie międzynarodowych zobowiązań państw członkowskich niniejsze rozporządzenie nie powinno naruszać konwencji międzynarodowych, których stroną, w chwili przyjęcia niniejszego rozporządzenia, jest jedno lub więcej państw członkowskich. Aby uczynić obowiązujące regulacje bardziej dostępnymi, Komisja, na podstawie informacji przekazanych przez państwa członkowskie, powinna opublikować w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej wykaz właściwych konwencji.

(34)  Niniejsze rozporządzenie nie narusza praw podstawowych ani zasad uznanych w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej. W szczególności niniejsze rozporządzenie ma na celu promowanie stosowania art. 17 i 47 Karty dotyczących, odpowiednio, prawa własności oraz prawa do skutecznego środka prawnego i dostępu do bezstronnego sądu, jak również art. 16 dotyczącego wolności prowadzenia działalności gospodarczej. [Popr. 15]

(35)  W związku z tym, że cele niniejszego rozporządzenia nie mogą być osiągnięte w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, a z uwagi na rozmiary i skutki niniejszego rozporządzenia możliwe jest ich lepsze osiągnięcie na poziomie unijnym, Unia może przyjmować środki zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Pożądaną jednolitość przepisów kolizyjnych dotyczących skutków przelewu wierzytelności wobec osób trzecich można osiągnąć wyłącznie w drodze rozporządzenia, ponieważ jedynie rozporządzenie zapewnia spójną interpretację i wdrażanie przepisów na szczeblu krajowym. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu.

(36)  Zgodnie z art. 3 i art. 4a ust. 1 Protokołu nr 21 w sprawie stanowiska Zjednoczonego Królestwa i Irlandii w odniesieniu do od przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, [Zjednoczone Królestwo] [i] [Irlandia] [poinformowały o chęci uczestniczenia w przyjęciu i stosowaniu niniejszego rozporządzenia] [nie uczestniczą w przyjęciu niniejszego rozporządzenia i nie są nią związane ani jej nie stosują].

(37)  Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu nr 22 w sprawie stanowiska Danii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Dania nie uczestniczy w przyjęciu niniejszego rozporządzenia i nie jest nim związana ani go nie stosuje,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

ZAKRES STOSOWANIA I DEFINICJE

Artykuł 1

Zakres stosowania

1.  Niniejsze rozporządzenie stosuje się do skutków przelewu wierzytelności wobec osób trzecich w sprawach cywilnych i handlowych powiązanych z prawem różnych państw, innych niż skutki wobec osób trzecich w odniesieniu do dłużnika przenoszonej wierzytelności. [Popr. 16]

Niniejszego rozporządzenia nie stosuje się w szczególności do spraw skarbowych, celnych i administracyjnych.

1a.   Niniejsze rozporządzenie nie narusza unijnych i krajowych przepisów dotyczących ochrony konsumentów. [Popr. 17]

2.  Z zakresu stosowania niniejszego rozporządzenia wyłączone są przelewy:

a)  wierzytelności wynikających ze stosunków rodzinnych oraz stosunków uznawanych zgodnie z prawem dla nich właściwym za mające podobne skutki, w tym zobowiązań alimentacyjnych;

b)  wierzytelności wynikających z małżeńskich ustrojów majątkowych, z ustrojów majątkowych w stosunkach uznawanych zgodnie z prawem dla nich właściwym za mające podobne skutki do małżeństwa, w tym zarejestrowanego związku partnerskiego, oraz z prawa spadkowego, w tym z testamentów; [Popr. 18]

c)  wierzytelności z weksli, czeków, weksli własnych oraz innych zbywalnych papierów wartościowych w zakresie, w jakim zobowiązania z tych innych papierów wartościowych wynikają z ich zbywalności;

d)  wierzytelności wynikających z kwestii z zakresu prawa spółek i innych jednostek organizacyjnych posiadających osobowość prawną lub jej nieposiadających, takich jak utworzenie, w drodze rejestracji lub w inny sposób, zdolność prawna i zdolność do czynności prawnych, ustrój wewnętrzny lub likwidacja spółek i innych podmiotów posiadających osobowość prawną lub jej nieposiadających oraz osobista odpowiedzialność wspólników i organów za zobowiązania takiej spółki lub innej jednostki organizacyjnej;

e)  wierzytelności wynikających z tworzenia trustów oraz stosunków prawnych pomiędzy założycielami, powiernikami i beneficjentami;

f)  wierzytelności wynikających z umów ubezpieczenia zawartych w ramach operacji przeprowadzanych przez organizacje niebędące zakładami, o których mowa w art. 2 ust. 1 i 3 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/138/WE(15) w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Wypłacalność II), których przedmiotem jest zapewnienie pracownikom lub osobom pracującym na własny rachunek, należącym do zakładu lub grupy zakładów, lub do określonej grupy lub grup zawodowych, świadczeń w przypadku śmierci lub dożycia określonego wieku, przerwania lub ograniczenia działalności, choroby zawodowej lub wypadku przy pracy.

fa)  wierzytelności w ramach postępowania zbiorowego na mocy rozporządzenia (UE) 2015/848. [Popr. 19]

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia:

a)  „zbywca” oznacza osobę, która przenosi swoje prawo do dochodzenia wierzytelności od dłużnika na inną osobę;

b)  „nabywca” oznacza osobę, która uzyskuje od innej osoby prawo do dochodzenia wierzytelności od dłużnika;

c)  „przelew” oznacza dobrowolne przeniesienie prawa do dochodzenia wierzytelności od dłużnika. Obejmuje ono bezwarunkowe przeniesienie wierzytelności, subrogację umowną, przeniesienie wierzytelności na zabezpieczenie oraz ustanowienie zastawu lub innego zabezpieczenia na wierzytelności;

d)  „wierzytelność” oznacza prawo do dochodzenia każdej wierzytelności, o charakterze pieniężnym lub niepieniężnym, wynikającej z zobowiązania umownego lub pozaumownego;

e)  „skutki wobec osób trzecich” oznaczają skutki rozporządzające, tj. prawo nabywcy do wykonywania tytułu prawnego do wierzytelności przeniesionej na niego, w odniesieniu do innych nabywców lub uprawnionych tej samej lub równoważnej funkcjonalnie wierzytelności, wierzycieli zbywcy i innych osób trzecich, z wyłączeniem dłużnika; [Popr. 20]

f)  „miejsce zwykłego pobytu” w odniesieniu do spółek i innych jednostek organizacyjnych, posiadających osobowość prawną lub jej nieposiadających, oznacza miejsce, w którym znajduje się siedziba ich głównego organu zarządzającego, natomiast w odniesieniu do osoby fizycznej działającej w ramach prowadzonej przez nią działalności gospodarczej oznacza miejsce głównego przedsiębiorstwa;

g)  „instytucja kredytowa” oznacza przedsiębiorstwo określone w art. 4 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013(16), w tym oddziały, w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 17 tego rozporządzenia, instytucji kredytowych, które mają siedziby na terenie Unii lub, zgodnie z art. 47 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE(17), poza Unią, jeżeli oddziały te znajdują się na terenie Unii;

h)  „gotówka” oznacza środki pieniężne złożone na rachunku w instytucji kredytowej w każdej walucie; [Popr. 21]

i)  „instrument finansowy” oznacza instrumenty wymienione w sekcji C załącznika I do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE(18).

ROZDZIAŁ II

PRZEPISY JEDNOLITE

Artykuł 3

Powszechne stosowanie

Prawo wskazane na podstawie niniejszego rozporządzenia stosuje się niezależnie od tego, czy jest ono prawem państwa członkowskiego.

Artykuł 4

Prawo właściwe

1.  O ile niniejszy artykuł nie stanowi inaczej, skutki przelewu wierzytelności wobec osób trzecich podlegają prawu państwa, w którym zbywca ma swoje miejsce zwykłego pobytu w miarodajnej chwili zawarcia umowy przelewu.]

Jeżeli zbywca zmienił swoje miejsce zwykłego pobytu w okresie pomiędzy dokonaniem dwóch przelewów tej samej wierzytelności na różnych nabywców, kwestia pierwszeństwa prawa jednego nabywcy przed prawem innego nabywcy podlega prawu właściwemu ze względu na miejsce zwykłego pobytu zbywcy w chwili dokonania tego przelewu, który jako pierwszy stał się skuteczny w odniesieniu do innych osób trzecich zgodnie z prawem wskazanym jako właściwe na mocy akapitu pierwszego.

2.  Prawu Niezależnie od przepisów ust. 1 niniejszego artykułu prawu właściwemu dla przenoszonej wierzytelności podlegają skutki wobec osób trzecich następujących przelewów:

a)  gotówki złożonej pieniędzy złożonych na rachunku w instytucji kredytowej;

b)  wierzytelności z instrumentu finansowegoinstrumentów finansowych.

3.  W ramach sekurytyzacji zbywca i nabywca mogą dokonać wyboru prawa właściwego dla przeniesionej wierzytelności jako prawa właściwego dla skutków przelewu wierzytelności wobec osób trzecich.

Wyboru prawa właściwego dokonuje się wyraźnie w umowie przelewu lub w odrębnej umowie. Ważność materialna i formalna aktu, w którym dokonano wyboru prawa, podlega wybranemu prawu.

4.  Konflikt pierwszeństwa między nabywcami tej samej wierzytelności w przypadku, gdy skutki jednego z przelewów wobec osób trzecich podlegają prawu państwa, w którym zbywca ma swoje miejsce zwykłego pobytu a skutki innych przelewów wobec osób trzecich podlegają prawu właściwemu dla przenoszonej wierzytelności, podlega prawu właściwemu dla skutków wobec osób trzecich tego przelewu wierzytelności, który jako pierwszy stał się skuteczny w odniesieniu do osób trzecich zgodnie z prawem właściwym dla tego przelewu. Jeżeli obydwa przelewy stają się skuteczne wobec osób trzecich w tym samym momencie, nadrzędne powinno być prawo właściwe ze względu na miejsce zwykłego pobytu zbywcy. [Popr. 22]

Artykuł 5

Zakres stosowania prawa właściwego

Prawu właściwemu dla skutków przelewu wierzytelności wobec osób trzecich zgodnie z niniejszym rozporządzeniem podlegają w szczególności:

a)  wymogi zapewnienia skuteczności przelewu w odniesieniu do osób trzecich innych niż dłużnik, np. formalności związane z rejestracją lub ogłoszeniem;

b)  kwestia pierwszeństwa praw nabywcy przed prawami innego nabywcy tej samej wierzytelności;

c)  kwestia pierwszeństwa praw nabywcy przed prawami wierzycieli zbywcy;

d)  kwestia pierwszeństwa praw nabywcy przed prawami uprawnionego z przeniesienia umowy w odniesieniu do tej samej wierzytelności;

e)  kwestia pierwszeństwa praw nabywcy przed prawami uprawnionego z nowacji umowy względem dłużnika w odniesieniu do równoważnej wierzytelności.

Artykuł 6

Przepisy wymuszające swoje zastosowanie

1.  Żaden z przepisów niniejszego rozporządzenia nie może ograniczać stosowania wymuszających swoje zastosowanie przepisów prawa siedziby sądu.

2.  Przepisy wymuszające swoje zastosowanie to przepisy, których przestrzeganie uważane jest przez państwo za tak istotny element ochrony jego interesów publicznych, takich jak organizacja polityczna, społeczna lub gospodarcza, że znajdują one zastosowanie do wszelkich sytuacji objętych ich zakresem, bez względu na to, jakie prawo jest właściwe dla skutków przelewu wierzytelności wobec osób trzecich na mocy niniejszego rozporządzenia.

2a.  Stosuje się wymuszające swoje zastosowanie przepisy prawa państwa członkowskiego, w którym ma być wykonany przelew lub w którym go wykonano, jeżeli takie przepisy wymuszające swoje zastosowanie powodują, że wykonanie umowy przelewu jest niezgodne z prawem. [Popr. 23]

ROZDZIAŁ III

INNE PRZEPISY

Artykuł 7

Porządek publiczny (ordre public)

Stosowanie przepisów prawa któregokolwiek państwa wskazanego jako właściwe na podstawie niniejszego rozporządzenia może zostać wyłączone jedynie wówczas, gdy takie stosowanie jest w sposób oczywisty niezgodne z porządkiem publicznym państwa siedziby sądu.

Artykuł 8

Wyłączenie odesłania

Stosowanie prawa któregokolwiek państwa wskazanego przez niniejsze rozporządzenie oznacza stosowanie przepisów prawa obowiązującego w tym państwie innych niż przepisy prawa prywatnego międzynarodowego.

Artykuł 9

Państwa posiadające niejednolity system prawny

1.  W przypadku gdy państwo składa się z kilku jednostek terytorialnych, z których każda posiada własne przepisy prawne dotyczące skutków przelewu wierzytelności wobec osób trzecich, dla określenia prawa właściwego zgodnie z niniejszym rozporządzeniem każdą jednostkę terytorialną uważa się za państwo.

2.  Państwo członkowskie składające się z szeregu jednostek terytorialnych posiadających własne przepisy dotyczące skutków przelewu wierzytelności wobec osób trzecich nie jest zobowiązane do stosowania niniejszego rozporządzenia w zakresie kolizji praw występującej wyłącznie między tymi jednostkami terytorialnymi.

Artykuł 10

Stosunek do innych przepisów prawa Unii

Niniejsze rozporządzenie nie uchybia stosowaniu przepisów prawa Unii, które w odniesieniu do kwestii szczególnych ustanawiają przepisy kolizyjne odnoszące się do skutków przelewu wierzytelności wobec osób trzecich.

Artykuł 11

Stosunek do istniejących konwencji międzynarodowych

1.  Niniejsze rozporządzenie nie uchybia stosowaniu konwencji międzynarodowych, których stronami, w chwili przyjęcia niniejszego rozporządzenia, jest jedno lub kilka państw członkowskich, a które ustanawiają przepisy kolizyjne odnoszące się do skutków przelewu wierzytelności wobec osób trzecich.

2.  W stosunkach pomiędzy państwami członkowskimi niniejsze rozporządzenie ma jednak pierwszeństwo przed konwencjami zawartymi wyłącznie pomiędzy dwoma lub więcej państwami członkowskimi, w zakresie, w jakim konwencje te dotyczą kwestii uregulowanych niniejszym rozporządzeniem.

Artykuł 12

Wykaz konwencji

1.  Do dnia [data rozpoczęcia stosowania rozporządzenia] r. państwa członkowskie przekazują Komisji wykaz konwencji, o których mowa w art. 11 ust. 1. Po tej dacie państwa członkowskie powiadamiają Komisję o wszelkich przypadkach wypowiedzenia takich konwencji.

2.  W terminie sześciu miesięcy od otrzymania powiadomień, o których mowa w ust. 1, Komisja publikuje w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej:

a)  wykaz konwencji, o którym mowa w ust. 1;

b)  przypadki wypowiedzenia konwencji, o których mowa w ust. 1.

Artykuł 13

Klauzula przeglądowa

W terminie [pięć lat od daty rozpoczęcia stosowania rozporządzenia] Komisja przedkłada Parlamentowi Europejskiemu, Radzie i Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu sprawozdanie dotyczące stosowania niniejszego rozporządzenia. W razie potrzeby do sprawozdania dołącza się wnioski dotyczące zmiany niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 14

Stosowanie w czasie

1.  Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do przelewów wierzytelności dokonanych w dniu [data rozpoczęcia stosowania rozporządzenia] lub po tej dacie.

2.  Prawo właściwe wskazane zgodnie z niniejszym rozporządzeniem określa, czy prawa osoby trzeciej w odniesieniu do wierzytelności przeniesionej po dniu rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia mają pierwszeństwo przed prawami innej osoby trzeciej, która nabyła je przed rozpoczęciem stosowania niniejszego rozporządzenia. W przypadku konkurujących wierzytelności opartych na przelewach prawo właściwe zgodnie z niniejszym rozporządzeniem określa prawa odnośnych nabywców wyłącznie w odniesieniu do przelewów dokonanych po ... [data rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia]. [Popr. 24]

Artykuł 15

Wejście w życie i data rozpoczęcia stosowania

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Rozporządzenie stosuje się od dnia ... [18 miesięcy po wejściu w życie].

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane w państwach członkowskich zgodnie z Traktatami.

Sporządzono ... r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego W imieniu Rady

Przewodniczący Przewodniczący

(1) Dz.U. C 303 z 29.8.2018, s. 2. (2) Dz.U. C 367 z 10.10.2018, s. 50. (3) Dz.U. C 303 z 29.8.2018, s. 2. (4) Dz.U. C 367 z 10.10.2018, s. 50. (5) Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 13 lutego 2019 r. (6) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 593/2008 z dnia 17 czerwca 2008 r. w sprawie prawa właściwego dla zobowiązań umownych (Rzym I) (Dz.U. L 177 z 4.7.2008, s. 6). (7) Dyrektywa 2002/47/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 czerwca 2002 r. w sprawie uzgodnień dotyczących zabezpieczeń finansowych (Dz.U. L 168 z 27.6.2002, s. 43). (8) Rozporządzenie (WE) nr 864/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lipca 2007 r. dotyczące prawa właściwego dla zobowiązań pozaumownych („Rzym II”) (Dz.U. L 199 z 31.7.2007, s. 40). (9) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1215/2012 z dnia 12 grudnia 2012 r. w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych (Dz.U. L 351 z 20.12.2012, s. 1). (10) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/848 z dnia 20 maja 2015 r. w sprawie postępowania upadłościowego (Dz.U. L 141 z 5.6.2015, s. 19). (11) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz zmieniająca dyrektywę 2002/92/WE i dyrektywę 2011/61/UE (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 349). (12) Dyrektywa 98/26/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 maja 1998 r. w sprawie zamknięcia rozliczeń w systemach płatności i rozrachunku papierów wartościowych (Dz.U. L 166 z 11.6.1998, s. 45). (13) Dyrektywa 2001/24/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 kwietnia 2001 r. w sprawie reorganizacji i likwidacji instytucji kredytowych (Dz.U. L 125 z 5.5.2001, s. 15). (14) Rozporządzenie Komisji (UE) nr 389/2013 z dnia 2 maja 2013 r. ustanawiające rejestr Unii zgodnie z dyrektywą 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, decyzjami nr 280/2004/WE i nr 406/2009/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz uchylające rozporządzenia Komisji (UE) nr 920/2010 i nr 1193/2011 (Dz.U. L 122 z 3.5.2013, s. 1). (15) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/138/WE z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Wypłacalność II) (Dz.U. L 335 z 17.12.2009, s. 1). (16) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych, zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 1). (17) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie warunków dopuszczenia instytucji kredytowych do działalności oraz nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami kredytowymi i firmami inwestycyjnymi, zmieniająca dyrektywę 2002/87/WE i uchylająca dyrektywy 2006/48/WE oraz 2006/49/WE (Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 338). (18) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz zmieniająca dyrektywę 2002/92/WE i dyrektywę 2011/61/UE (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 349).

Rezolucja ustawodawcza Parlamentu Europejskiego z dnia 13 lutego 2019 r. w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego program wymiany, pomocy i szkoleń w dziedzinie ochrony euro przed fałszowaniem na lata 2021–2027 (program „Perykles IV”) (COM(2018)0369 – C8-0240/2018 – 2018/0194(COD))

P8_TA(2019)0087 A8-0069/2019

(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)

Parlament Europejski,

–  uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2018)0369),

–  uwzględniając art. 294 ust. 2 i art. 133 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C8-0240/2018),

–  uwzględniając art. 294 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

–  uwzględniając art. 59 Regulaminu,

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych (A8-0069/2019),

1.  przyjmuje poniższe stanowisko w pierwszym czytaniu;

2.  zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeśli zastąpi ona pierwotny wniosek, wprowadzi w nim istotne zmiany lub planuje ich wprowadzenie;

3.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji oraz parlamentom narodowym.

Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 13 lutego 2019 r. w celu przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/... ustanawiającego program wymiany, pomocy i szkoleń w dziedzinie ochrony euro przed fałszowaniem na lata 2021–2027 (program „Perykles IV”)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 133,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

uwzględniając opinię Europejskiego Banku Centralnego(1),

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą(2),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)  Unia i państwa członkowskie postawiły sobie za cel ustanowienie środków niezbędnych do używania euro jako jednej waluty. Środki te obejmują ochronę euro przed fałszowaniem i związanymi z tym nadużyciami finansowymi, wzmacniając tym samym efektywność w celu zapewnienia efektywności gospodarki unijnej i zapewniając stabilność zapewnienia stabilności finansów publicznych. [Popr. 1]

(2)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 1338/2001(3) przewiduje wymianę informacji, współpracę i wzajemną pomoc, ustanawiając tym samym zharmonizowane ramy ochrony euro. Skutki tego rozporządzenia zostały rozszerzone rozporządzeniem Rady (WE) nr 1339/2001(4) na te państwa członkowskie, które nie przyjęły euro jako swojej jednej waluty, tak aby zapewnić równoważny poziom ochrony euro w całej Unii.

(3)  Działania mające na celu propagowanie wymiany informacji i personelu, pomoc techniczną i naukową oraz specjalistyczne szkolenia przyczyniają się w znaczącym stopniu do ochrony jednej waluty Unii przed fałszowaniem i związanymi z tym nadużyciami finansowymi, a w związku z tym do osiągnięcia wysokiego i równoważnego poziomu ochrony w całej Unii, demonstrując jednocześnie zdolność Unii do zwalczania poważnej przestępczości zorganizowanej. Działania te pomagają również zająć się wspólnymi wyzwaniami oraz związkami z praniem pieniędzy i przestępczością zorganizowaną. [Popr. 2]

(4)  Program ochrony euro przed fałszowaniem przyczynia się do zwiększania świadomości wśród obywateli Unii, zwiększając ich zaufanie do tej waluty oraz poprawiając ochronę euro, zwłaszcza poprzez nieustanne upowszechnianie wyników działań wspieranych w ramach tego programu. [Popr. 3]

(4a)   Należyta ochrona euro przed fałszowaniem jest kluczową składową bezpiecznej i konkurencyjnej gospodarki UE, co wiąże się bezpośrednio z unijnym celem poprawy skuteczności funkcjonowania unii gospodarczej i walutowej. [Popr. 4]

(5)  Dotychczasowe wsparcie takich działań, poprzez decyzje Rady 2001/923/WE(5) oraz 2001/924/WE(6), które zostały następnie zmienione i rozszerzone decyzjami Rady 2006/75/WE(7), 2006/76/WE(8), 2006/849/WE(9), 2006/850/WE(10) oraz rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 331/2014(11), umożliwiło intensyfikację działań Unii i państw członkowskich w dziedzinie ochrony euro przed fałszowaniem. Cele programu w zakresie ochrony euro przed fałszowaniem („program Perykles”) dla okresów 2002–2006, 2007–2013 i 2014–2017(12) zostały z powodzeniem osiągnięte.

(6)  Nie została przeprowadzona odrębna ocena skutków programu, co stoi w sprzeczności ze standardową procedurą. Można to częściowo wyjaśnić faktem, iż w 2017 r. Komisja przeprowadziła ocenę śródokresową programu, popartą niezależnym sprawozdaniem(13). Chociaż sprawozdanie zawiera zasadniczo pozytywną opinię na temat programu, wyrażono w nim obawy dotyczące ograniczonej liczby właściwych organów uczestniczących w działaniach programu oraz jakości kluczowych wskaźników skuteczności działania wykorzystywanych do pomiaru rezultatów programu. W swoim komunikacie do Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie śródokresowej oceny programu „Perykles 2020” oraz w swojej ocenie ex ante w formie dokumentu roboczego towarzyszącego wnioskowi (COM(2018)0369) Komisja opowiedziała się za kontynuowaniem programu „Perykles 2020” po 2020 r. ze względu na jego wartość dodaną dla UEUnii, długoterminowe skutki i zrównoważony charakter objętych nim działań oraz jego wkład w zwalczanie przestępczości zorganizowanej. [Popr. 5]

(7)  W ocenie śródokresowej zalecono kontynuowanie działań finansowanych w ramach programu „Perykles 2020” i uwzględnienie przy tym możliwości , a jednocześnie zajęcie się koniecznością uproszczenia składania wniosków, zachęcono zachęcania do zróżnicowania różnicowania beneficjentóworaz udziału maksymalnej liczby właściwych organów z różnych krajów w działaniach programu, do koncentrowania się w dalszym ciągu na nowych i utrzymujących się zagrożeniach dotyczących fałszowania oraz poprawę poprawy kluczowych wskaźników skuteczności. [Popr. 6]

(7a)   W państwach trzecich wykryto ośrodki fałszowania, a fałszowanie euro nabiera coraz bardziej międzynarodowego wymiaru; dlatego też budowanie zdolności oraz działania szkoleniowe z udziałem właściwych organów państw trzecich należy uznać za mające zasadnicze znaczenie dla uzyskania rzeczywistej ochrony wspólnej waluty UE i nadal promować je w kontekście programu. [Popr. 7]

(8)  W związku z tym należy przyjąć nowy program na lata 2021–2027 (program „Perykles IV”). Należy zapewnić spójność i komplementarność programu „Perykles IV” z innymi stosownymi programami i działaniami. W celu realizacji programu „Perykles IV” Komisja powinna zatem, w ramach komitetu, o którym mowa w rozporządzeniu (WE) nr 1338/2001, przeprowadzić z głównymi zaangażowanymi stronami – w szczególności z właściwymi organami krajowymi wyznaczonymi przez państwa członkowskie, z Europejskim Bankiem Centralnym i z Europolem – wszystkie niezbędne konsultacje w odniesieniu do oceny potrzeb w zakresie ochrony euro, a zwłaszcza w odniesieniu do wymiany, pomocy i szkoleń. Ponadto Komisja przy realizacji programu powinna oprzeć się na bogatym doświadczeniu Europejskiego Banku Centralnego w dziedzinie prowadzenia szkoleń oraz dostarczania informacji na temat fałszowania banknotów euro. [Popr. 8]

(9)  Do niniejszego rozporządzenia zastosowanie mają horyzontalne przepisy finansowe przyjęte przez Parlament Europejski i Radę na podstawie art. 322 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Przepisy te są ustanowione w rozporządzeniu finansowym i określają w szczególności procedurę ustanawiania i wykonania budżetu w drodze dotacji, zamówień, nagród i wykonania pośredniego oraz przewidują kontrole wykonywania obowiązków przez podmioty upoważnione do działań finansowych. Przepisy przyjęte na podstawie art. 322 TFUE dotyczą również ochrony budżetu Unii w przypadku uogólnionych braków w zakresie praworządności w państwach członkowskich, jako że poszanowanie praworządności jest niezbędnym warunkiem wstępnym należytego zarządzania finansami i skutecznego unijnego finansowania.

(10)  Niniejsze rozporządzenie jest zgodne z zasadami wartości dodanej i proporcjonalności. Program „Perykles IV” powinien ułatwiać współpracę między państwami członkowskimi oraz między Komisją a państwami członkowskimi w celu ochrony euro przed fałszowaniem, nie naruszając przy tym kompetencji państw członkowskich i pozwalając na bardziej skuteczne wykorzystanie zasobów niż byłoby to możliwe na poziomie krajowym. Działanie na poziomie Unii jest konieczne i uzasadnione, ponieważ wyraźnie pomaga państwom członkowskim w zbiorowej ochronie euro i zachęca do wykorzystania wspólnych struktur Unii do zacieśnienia współpracy oraz intensyfikacji terminowej i pełnej wymiany informacji między właściwymi organami. [Popr. 9]

(11)  Program „Perykles IV” powinien być wdrażany zgodnie z wieloletnimi ramami finansowymi określonymi w ... [odniesienie do rozporządzenia Rady (UE, Euratom) …/2018 w sprawie WRF na lata po 2020 r.].

(12)  W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania programu „Perykles IV” uzupełnienia i zmiany innych niż istotne elementów niniejszego rozporządzenia, uprawnienia do przyjęcia aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej należy powierzyć przekazać Komisji uprawnienia wykonawczew odniesieniu do programów prac przewidzianych w art. 10 oraz wskaźników przewidzianych w art. 12 i załączniku. Komisja powinna przyjąć roczne programy prac określające priorytety, podział budżetu oraz kryteria oceny stosowane w przypadku udzielania dotacji na działania. Wyjątkowe i należycie uzasadnione przypadki, w których zwiększenie współfinansowania jest niezbędne, aby zapewnić państwom członkowskim większą elastyczność finansową przy realizacji i finansowaniu projektów ochrony i zabezpieczenia euro w zadowalający sposób, powinny być włączane do rocznego programu prac.Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na szczeblu ekspertów, oraz aby konsultacje te prowadzone były zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa(14). W szczególności, aby zapewnić Parlamentowi Europejskiemu i Radzie udział na równych zasadach w przygotowaniu aktów delegowanych, instytucje te otrzymują wszelkie dokumenty w tym samym czasie co eksperci państw członkowskich, a eksperci tych instytucji mogą systematycznie brać udział w posiedzeniach grup eksperckich Komisji zajmujących się przygotowaniem aktów delegowanych. [Popr. 10]

(13)  Niniejsze rozporządzenie określa pulę środków finansowych na program „Perykles IV”, która ma stanowić główną kwotę odniesienia w rozumieniu [reference to be updated as appropriate according to the new inter-institutional agreement: pkt 17 Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 2 grudnia 2013 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w kwestiach budżetowych i należytego zarządzania finansami] dla Parlamentu Europejskiego i Rady podczas rocznej procedury budżetowej.

(14)  Zgodnie z rozporządzeniem finansowym, rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 883/2013(15), rozporządzeniem Rady (WE, Euratom) nr 2185/96(16) i rozporządzeniem Rady (UE) 2017/1939(17) interesy finansowe Unii należy chronić za pomocą proporcjonalnych środków, w tym środków zapobiegania nieprawidłowościom i nadużyciom finansowym, ich wykrywania, korygowania i prowadzenia dochodzeń w ich sprawie, a także odzyskiwania środków straconych, nienależnie wypłaconych lub nieodpowiednio wykorzystanych oraz, w stosownych przypadkach, nakładania sankcji administracyjnych. W szczególności, zgodnie z rozporządzeniem (UE, Euratom) nr 883/2013 i rozporządzeniem (Euratom, WE) nr 2185/96 Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) może prowadzić dochodzenia, w tym kontrole na miejscu i inspekcje, w celu ustalenia, czy miały miejsce nadużycie finansowe, korupcja lub jakiekolwiek inne nielegalne działanie, naruszające interesy finansowe Unii. Zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2017/1939 Prokuratura Europejska może prowadzić dochodzenia i ścigać nadużycia finansowe i inne nielegalne działania naruszające interesy finansowe Unii, jak przewidziano w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1371(18). Zgodnie z rozporządzeniem finansowym każda osoba lub podmiot, które otrzymują środki finansowe Unii, w pełni współpracują w celu ochrony interesów finansowych Unii oraz przyznają konieczne prawa i dostęp Komisji, OLAF-owi, EPPO i Europejskiemu Trybunałowi Obrachunkowemu (ETO).

(15)  Komisja powinna przedstawić Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie ze śródokresowej oceny realizacji programu „Perykles IV” oraz ostateczne sprawozdanie z oceny dotyczące osiągnięcia jego celów.

(16)  Należy zatem uchylić rozporządzenie (UE) nr 331/2014.

(17)  Należy zapewnić płynne i nieprzerwane przejście pomiędzy programami „Perykles 2020” i „Perykles IV” oraz dostosować okres trwania programu „Perykles IV” do Rozporządzenia Rady (UE, Euratom) .../.... Program „Perykles IV” powinien być zatem stosowany od dnia 1 stycznia 2021 r.,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 1

Przedmiot

Niniejsze rozporządzenie ustanawia program „Perykles IV” – program wymiany, pomocy i szkoleń w dziedzinie ochrony euro przed fałszowaniem („program”).

Określa ono cele programu, budżet na okres od dnia 1 stycznia 2021 r. do dnia 31 grudnia 2027 r., formy finansowania unijnego oraz zasady dotyczące przyznawania takiego finansowania.

Artykuł 2

Cele programu

1.  Program ma następujący cel ogólny:

zapobieganie fałszowaniu i związanymi z tym nadużyciami finansowymi oraz zwalczanie tych zjawisk, a tym samym zwiększanie konkurencyjności ochrona integralności banknotów i monet euro, co zwiększa zaufanie obywateli i biznesu do autentyczności tych banknotów i monet, a zatem umacnia zaufanie do unijnej gospodarki oraz gwarantowanie , zapewniając jednocześnie stabilność finansów publicznych. [Popr. 11]

2.  Program ma następujący cel szczegółowy:

ochrona banknotów i monet euro przed fałszowaniem i związanymi z tym nadużyciami finansowymi poprzez wspieranie i uzupełnianie środków podejmowanych przez państwa członkowskie oraz udzielanie pomocy właściwym organom krajowym i unijnym w ich staraniach na rzecz rozwijania ścisłej i regularnej współpracy pomiędzy nimi i z Komisją, a także wymiany najlepszych praktyk, obejmującej w stosownych przypadkach państwa trzecie i organizacje międzynarodowe.

Artykuł 3

Budżet

1.  Pula środków finansowych na realizację programu na okres od dnia 1 stycznia 2021 r. do dnia 31 grudnia 2027 r. wynosi 7 700 000 EUR(19) (według cen bieżących). [Popr. 12]

2.  Roczne środki zatwierdzane są przez Parlament Europejski i Radę w granicach wieloletnich ram finansowych.

3.  Kwota, o której mowa w ust. 1, może być wykorzystana na pomoc techniczną i administracyjną w ramach realizacji programu, taką jak działania przygotowawcze, monitorowanie, kontrola, audyt i ocena, w tym na systemy informatyczne dla przedsiębiorstw.

Artykuł 4

Realizacja i formy finansowania unijnego

1.  Program jest realizowany według metody zarządzania bezpośredniego zgodnie z [najnowszą wersją rozporządzenia finansowego, rozporządzeniem (UE, Euratom) nr 966/2012(20)].

2.  Program jest realizowany przez Komisję we współpracy z państwami członkowskimi, w drodze przeprowadzanych regularnie konsultacji na różnych etapach realizacji programu, z uwzględnieniem przy czym zapewnia się spójność oraz unika zbędnego powielania stosownych środków podejmowanych przez inne właściwe organy, w szczególności Europejski Bank Centralny i Europol. W tym celu Komisja przy opracowywaniu programów prac zgodnie z art. 10 uwzględnia istniejące i planowane działania EBC i Europolu dotyczące zapobiegania fałszowaniu euro i nadużyciom finansowym. [Popr. 13]

3.  Wsparcie finansowe w ramach programu na działania kwalifikowalne wymienione w art. 6 przyjmuje postać:

dotacji; lub

zamówień publicznych.

Artykuł 5

Wspólne działania

1.  Działania w ramach programu mogą być organizowane wspólnie przez Komisję i innych partnerów posiadających odpowiednią wiedzę fachową, takich jak:

a)  krajowe banki centralne oraz Europejski Bank Centralny (EBC);

b)  krajowe centra analiz (KCA) i krajowe centra analiz monet (KCAM);

c)  Europejskie Centrum Techniczne i Naukowe (ECTN) i mennice;

d)  Europol, Eurojust i Interpol;

e)  krajowe biura centralne ds. zwalczania fałszowania przewidziane w art. 12 Konwencji międzynarodowej o zwalczaniu fałszowania pieniędzy podpisanej w Genewie dnia 20 kwietnia 1929 r.(21) oraz inne organy specjalizujące się w zapobieganiu, wykrywaniu i egzekwowaniu prawa w związku z fałszerstwami;

f)  zainteresowane podmioty wyspecjalizowane w dziedzinie technologii powielania i certyfikacji, drukowania i grawerowania;

g)  podmioty inne niż te, o których mowa w lit. a)–f), oferujące szczególną wiedzę fachową, w tym, w stosownych przypadkach, takie podmioty z państw trzecich, a w szczególności z państw przystępujących i kandydujących do przystąpienia; oraz

h)  podmioty prywatne, które zdobyły wiedzę techniczną oraz wykazały się jej posiadaniem, a także zespoły, które specjalizują się w wykrywaniu fałszywych banknotów i monet.

2.  W przypadku gdy działania kwalifikowalne są organizowane przez Komisję i EBC, Eurojust, Europol lub Interpol, wynikające z nich wydatki są dzielone między tymi instytucjami. W każdym przypadku każda z instytucji ponosi koszty podróży i zakwaterowania swoich własnych zaproszonych prelegentów.

ROZDZIAŁ II

KWALIFIKOWALNOŚĆ

Artykuł 6

Działania kwalifikowalne

1.  Na warunkach określonych w rocznych programach prac, o których mowa w art. 10, w ramach programu zapewnia się wsparcie finansowe następujących działań:

a)  wymiany i upowszechniania informacji, w szczególności w ramach organizowanych warsztatów, spotkań i seminariów, w tym szkoleń, ukierunkowanych staży i wymian pracowników właściwych organów krajowych oraz innych podobnych działań. Wymiana informacji będzie ukierunkowana między innymi na:

—  najlepsze praktyki zapobiegania fałszowaniu euro i nadużyciom finansowym związanym z euro, [Popr. 14]

–  metodologie monitorowania i analizy ekonomicznych i finansowych skutków fałszerstw,

–  funkcjonowanie baz danych i systemów wczesnego ostrzegania,

–  wykorzystywanie narzędzi wykrywających wspomaganych komputerowo, [Popr. 15]

–  metody dochodzeniowe i śledcze,

–  pomoc naukową, w tym monitorowanie rozwoju technologii;

–  ochronę euro poza Unią,

–  działania badawcze,

–  dostarczanie specjalistycznej wiedzy operacyjnej;

b)  wsparcie techniczne, naukowe i operacyjne, które okaże się niezbędne do celów programu, obejmujące w szczególności:

–  wszelkie odpowiednie środki, które zapewniają pomoce dydaktyczne na poziomie unijnym, takie jak informator o prawodawstwie Unii, biuletyny informacyjne, podręczniki praktyczne, glosariusze i leksykony, bazy danych, szczególnie w zakresie pomocy naukowej lub śledzenia technologii, lub systemy wspomagania komputerowego, takie jak oprogramowanie;

–  stosowne badania o wymiarze wielodyscyplinarnym i ponadnarodowym, w tym badania nad nowoczesnymi zabezpieczeniami;

–  opracowywanie instrumentów i metod wsparcia technicznego, ułatwiających wykrywanie na poziomie unijnym;

–  wsparcie na rzecz współpracy w zakresie operacji, w których uczestniczą co najmniej dwa państwa, gdy wsparcie takie nie jest dostępne nie może zostać udostępnione w ramach innych programów instytucji i organów europejskich; [Popr. 16]

c)  zakup sprzętu wykorzystywanego w państwach trzecich przez wyspecjalizowane organy ds. zwalczania fałszowania do celów ochrony euro przed fałszowaniem zgodnie z art. 10 ust. 3.

2.  Program uwzględnia ponadnarodowe i wielodyscyplinarne aspekty zwalczania fałszowania przez włączanie do uczestnictwa następujących grup docelowych:

a)  pracowników organów zajmujących się wykrywaniem i zwalczaniem fałszerstw, w szczególności sił policyjnych, organów celnych i organów administracji finansowej, w zależności od zakresu ich funkcji na poziomie krajowym;

b)  pracowników zajmujących się analityką;

c)  przedstawicieli krajowych banków centralnych, mennic, banków komercyjnych i innych pośredników finansowych, w szczególności w zakresie obowiązków instytucji finansowych;

d)  funkcjonariuszy wymiaru sprawiedliwości, wyspecjalizowanych w tej dziedzinie prawników i sędziów;

e)  wszelkich innych grup zainteresowanych specjalistów, takich jak izby handlowe i przemysłowe lub porównywalne struktury mogące zapewnić dostęp do małych i średnich przedsiębiorstw, detalistów i przedsiębiorstw transportu wartości pieniężnych.

3.  Grupy, o których mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, mogą obejmować uczestników z państw trzecich, jeśli jest to ważne dla realizacji celów określonych w art. 2. [Popr. 17]

ROZDZIAŁ III

DOTACJE

Artykuł 7

Dotacje

Dotacje w ramach programu są przyznawane i zarządzane zgodnie z tytułem VIII rozporządzenia finansowego.

W przypadku działań realizowanych za pomocą dotacji zakup sprzętu nie może być jedynym przedmiotem umowy o udzielenie dotacji.

Artykuł 8

Stopy współfinansowania

Stopa współfinansowania w przypadku dotacji udzielanych w ramach programu nie może przekraczać 75 % kosztów kwalifikowalnych. W wyjątkowych i należycie uzasadnionych przypadkach, określonych w programach prac, o których mowa w art. 10, stopa współfinansowania nie może przekraczać 90 % kosztów kwalifikowalnych.

Artykuł 9

Kwalifikujące się podmioty

Podmiotami kwalifikującymi się do otrzymania finansowania w ramach programu są właściwe organy krajowe zdefiniowane w art. 2 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1338/2001.

ROZDZIAŁ IV

PROGRAMOWANIE, MONITOROWANIE, OCENA I KONTROLA

Artykuł 10

Programy prac

1.  Program jest realizowany w ramach Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 11 w celu przyjmowania programów prac, o których mowa w art. 110 rozporządzenia finansowego. [Popr. 18]

2.  W odniesieniu do dotacji program prac określa, obok wymogów zawartych w art. 108 rozporządzenia finansowego, konieczne kryteria wyboru i przyznania dotacji oraz maksymalną możliwą stopę współfinansowania.

Artykuł 11

Wykonywanie przekazanych uprawnień

1.  Powierzenie Komisji uprawnień do przyjęcia aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.

2.  Uprawnienia, o których mowa w art. 10 ust. 1 i art.12 ust. 2, powierza się Komisji na okres od dnia 1 stycznia 2021 r. do dnia 31 grudnia 2027 r. [Popr. 19]

3.  Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 10 ust. 1 i art. 12 ust. 2, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna od następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym w tej decyzji późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność jakichkolwiek już obowiązujących aktów delegowanych. [Popr. 20]

4.  Przed przyjęciem aktu delegowanego Komisja konsultuje się z ekspertami wyznaczonymi przez każde państwo członkowskie zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym w sprawie lepszego stanowienia prawa z dnia 13 kwietnia 2016 r., a także z przedstawicielami EBC i Europolu. [Popr. 21]

5.  Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

6.  Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 12 ust. 2 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie trzech miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, lub gdy, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o trzy miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.

Artykuł 12

Monitorowanie

1.  Wskaźniki odzwierciedlające postępy w realizacji programu w odniesieniu do celów szczegółowych określonych w art. 2 przedstawiono w załączniku do niniejszego wniosku.

2.  Aby zapewnić skuteczną ocenę programu w odniesieniu do osiągnięcia jego celów, Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 11 w celu opracowania przepisów dotyczących ram monitorowania i oceny, w tym przez zmiany załącznika mające dostosować lub uzupełnić zawarte w nim wskaźniki, jeżeli będzie to wymagane do celów oceny.

3.  Komisja co roku dostarcza Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Europejskiemu Bankowi Centralnemu, Europolowi, Eurojustowi i Prokuraturze Europejskiej informacje o wynikach programu, uwzględniając w nich wskaźniki ilościowe i jakościowe określone w załączniku do niniejszego wniosku. [Popr. 22]

4.  Państwa uczestniczące oraz inni beneficjenci dostarczają Komisji wszystkie niezbędne dane i informacje, pozwalające na monitorowanie i ocenę programu.

Artykuł 13

Ocena

1.  Ocena śródokresowa programu przeprowadzana jest z chwilą, gdy dostępne są wystarczające informacje na temat realizacji programu, jednak nie później niż w ciągu czterech lat od rozpoczęcia realizacji programu.

2.  Po zakończeniu realizacji programu, lecz nie później niż dwa lata po upływie okresu określonego w art. 1, Komisja przeprowadza ocenę końcową programu.

3.  Komisja przekazuje wnioski z tych ocen, opatrzone własnymi komentarzami, Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Europejskiemu Bankowi Centralnemu, Europolowi, Eurojustowi i Prokuraturze Europejskiej. [Popr. 23]

ROZDZIAŁ V

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 14

Informacja, komunikacja i promocja

1.  Odbiorcy finansowania unijnego uznają pochodzenie i zapewniają przejrzystość oraz eksponowanie finansowania unijnego (w szczególności podczas promowania działań i ich rezultatów), poprzez dostarczanie spójnych, skutecznych i proporcjonalnych informacji skierowanych do różnych grup odbiorców, w tym do mediów i opinii publicznej. [Popr. 24]

2.  Komisja prowadzi działania informacyjne i komunikacyjne związane z programem, jego działaniami i rezultatami. Zasoby finansowe przydzielone na program przyczyniają się również do komunikacji instytucjonalnej w zakresie priorytetów politycznych Unii, o ile są one związane z celami, o których mowa w art. 2.

Artykuł 15

Uchylenie

Rozporządzenie (UE) nr 331/2014 traci moc ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2021 r.

Artykuł 16

Przepisy przejściowe

Niniejsze rozporządzenie nie ma wpływu na kontynuację lub modyfikację danych działań na podstawie rozporządzenia (UE) nr 331/2014, które nadal stosuje się do danych działań aż do ich zamknięcia.

Artykuł 17

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2021 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane w państwach członkowskich zgodnie z Traktatami.

Sporządzono w ...,

W imieniu Parlamentu Europejskiego W imieniu Rady

Przewodniczący Przewodniczący

ZAŁĄCZNIK

WSKAŹNIKI SŁUŻĄCE OCENIE PROGRAMU

Program będzie ściśle monitorowany w oparciu o zestaw wskaźników mających na celu pomiar zakresu, przy minimalnych obciążeniach i kosztach administracyjnych, w jakim osiągnięto cele ogólne i szczegółowe programu, oraz w celu zminimalizowania obciążeń i kosztów administracyjnych. W tym celu gromadzone będą dane dotyczące następującego zestawu kluczowych wskaźników: [Popr. 25]

a)  liczba wykrytych fałszywych euro; państw członkowskich i krajów trzecich, których właściwe organy krajowe uczestniczyły w działaniach w ramach programu; [Popr. 26]

b)  liczba zlikwidowanych nielegalnych wytwórni; oraz uczestników i wskaźnik ich zadowolenia, jak również wszelkie inne informacje zwrotne, jakich mogliby udzielić na temat przydatności działań w ramach programu; [Popr. 27]

c)  informacje zwrotne otrzymane od uczestników działań finansowanych z programuwłaściwych organów krajowych na temat liczby wykrytych fałszywych euro oraz zlikwidowanych nielegalnych wytwórni jako bezpośrednio w wyniku lepszej współpracy w ramach programu. [Popr. 28]

Dane i informacje dotyczące kluczowych wskaźników skuteczności działania są gromadzone co roku przez następujące podmioty: Komisję i beneficjentów programu: [Popr. 29]

—  Komisja gromadzi dane dotyczące liczby fałszywych monet i banknotów euro;

—  Komisja gromadzi dane dotyczące liczby zlikwidowanych nielegalnych wytwórni;

—  Komisja i beneficjenci programu gromadzą dane dotyczące informacji zwrotnych otrzymanych od uczestników działań finansowanych z programu.

(1) Dz.U. C 378 z 19.10.2018, s. 2. (2) Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 13 lutego 2019 r, (3) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1338/2001 z dnia 28 czerwca 2001 r. ustanawiające środki niezbędne dla ochrony euro przed fałszowaniem (Dz.U. L 181 z 4.7.2001, s. 6). (4) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1339/2001 z dnia 28 czerwca 2001 r. rozszerzające działanie rozporządzenia (WE) nr 1338/2001 ustanawiającego środki niezbędne dla ochrony euro przed fałszowaniem na państwa członkowskie, które nie przyjęły euro jako swojej jednej waluty (Dz.U. L 181 z 4.7.2001, s. 11). (5) Decyzja Rady 2001/923/WE z dnia 17 grudnia 2001 r. ustanawiająca program wymiany, pomocy i szkoleń dla ochrony euro przed fałszowaniem (program „Perykles”) (Dz.U. L 339 z 21.12.2001, s. 50). (6) Decyzja Rady 2001/924/WE z dnia 17 grudnia 2001 r. rozszerzająca skutki decyzji ustanawiającej wymianę, pomoc i programy szkoleniowe w zakresie ochrony euro przed fałszowaniem (program „Perykles”) na państwa członkowskie, które nie przyjęły euro jako jednej waluty (Dz.U. L 339 z 21.12.2001, s. 55). (7) Decyzja Rady 2006/75/WE z dnia 30 stycznia 2006 r. zmieniająca i rozszerzająca decyzję 2001/923/WE ustanawiającą program wymiany, pomocy i szkoleń dla ochrony euro przed fałszowaniem (program „Perykles”) (Dz.U. L 36 z 8.2.2006, s. 40). (8) Decyzja Rady 2006/76/WE z dnia 30 stycznia 2006 r. rozszerzająca stosowanie decyzji 2006/75/WE zmieniającej i rozszerzającej decyzję 2001/923/WE ustanawiającą program wymiany, pomocy i szkoleń dla ochrony euro przed fałszowaniem (program Perykles) na nieuczestniczące państwa członkowskie (Dz.U. L 36 z 8.2.2006, s. 42). (9) Decyzja Rady 2006/849/WE z dnia 20 listopada 2006 r. zmieniająca i rozszerzająca decyzję 2001/923/WE ustanawiającą program wymiany, pomocy i szkoleń dla ochrony euro przed fałszowaniem (program „Perykles”) (Dz.U. L 330 z 28.11.2006, s. 28). (10) Decyzja Rady 2006/850/WE z dnia 20 listopada 2006 r. rozszerzająca na nieuczestniczące państwa członkowskie stosowanie decyzji 2006/849/WE zmieniającej i rozszerzającej decyzję 2001/923/WE ustanawiającą program wymiany, pomocy i szkoleń dla ochrony euro przed fałszowaniem (program Perykles) (Dz.U. L 330 z 28.11.2006, s. 30). (11) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 331/2014 z dnia 11 marca 2014 r. ustanawiające program wymiany, pomocy i szkoleń w dziedzinie ochrony euro przed fałszowaniem (program „Perykles 2020”) i uchylające decyzje Rady 2001/923/WE, 2001/924/WE, 2006/75/WE, 2006/76/WE, 2006/849/WE oraz 2006/850/WE (Dz.U. L 103 z 5.4.2014, s. 1). (12) Komunikat Komisji do Rady i Parlamentu Europejskiego w sprawie oceny śródokresowej programu „Perykles 2020” z dnia 6.12.2017 r., (COM(2017)0741 final). (13) SWD(2017)0444 final i Ares(2917)3289297 z dnia 30 czerwca 2017 r. (14) Dz.U. L 123 z 12.5.2016, s. 1. (15) Dz.U. L 248 z 18.9.2013, s.1. (16) Dz.U. L 292 z 15.11.1996, s. 2. (17) Dz.U. L 283 z 31.10.2017, s.1. (18) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1371 z dnia 5 lipca 2017 r. w sprawie zwalczania za pośrednictwem prawa karnego nadużyć na szkodę interesów finansowych Unii (Dz.U. L 198 z 28.7.2017, str. 29). (19) Jest to kwota wyłącznie orientacyjna, uzależniona od ogólnych WRF. (20) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (Dz.U. L 298 z 26.10.2012, str. 1). (21) Seria Traktatów Ligi Narodów nr 2623 (1931), s. 372.

Rezolucja ustawodawcza Parlamentu Europejskiego z dnia 13 lutego 2019 r. w sprawie projektu decyzji Rady w sprawie zawarcia, w imieniu Unii Europejskiej, Umowy o wolnym handlu między Unią Europejską a Republiką Singapuru (07971/2018 – C8-0446/2018 – 2018/0093(NLE))

P8_TA(2019)0088 A8-0053/2019

(Zgoda)

Parlament Europejski,

–  uwzględniając projekt decyzji Rady (07971/2018),

–  uwzględniając projekt Umowy o wolnym handlu między Unią Europejską a Republiką Singapuru (07972/2018),

–  uwzględniając wniosek o wyrażenie zgody przedstawiony przez Radę na mocy art. 91, art. 100 ust. 2, art. 207 ust. 4 i art. 218 ust. 6 akapit drugi lit. a) ppkt (v) oraz art. 218 ust. 7 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (C8-0446/2018),

–  uwzględniając opinię Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 16 maja 2017 r.(1),

–  uwzględniając swoją rezolucję nieustawodawczą z dnia 13 lutego 2019 r.(2) w sprawie projektu decyzji,

–  uwzględniając art. 99 ust. 1 i 4 oraz art. 108 ust. 7 Regulaminu,

–  uwzględniając zalecenie Komisji Handlu Międzynarodowego (A8-0053/2019),

1.  wyraża zgodę na zawarcie umowy;

2.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji, jak również rządom i parlamentom państw członkowskich oraz Republiki Singapuru.

(1) Opinia Trybunału Sprawiedliwości z dnia 16 maja 2017 r., 2/15, ECLI:EU:C:2017:376. (2) Teksty przyjęte, P8_TA(2019)0089.

Rezolucja nieustawodawcza Parlamentu Europejskiego z dnia 13 lutego 2019 r. w sprawie projektu decyzji Rady w sprawie zawarcia Umowy o wolnym handlu między Unią Europejską a Republiką Singapuru (07971/2018 – C8-0446/2018 – 2018/0093M(NLE))

P8_TA(2019)0089 A8-0048/2019

Parlament Europejski,

–  uwzględniając projekt decyzji Rady (07971/2018),

–  uwzględniając proponowany tekst Umowy o wolnym handlu między Unią Europejską a Republiką Singapuru (Singapur), który w znacznym stopniu pokrywa się z tekstem parafowanym w dniu 20 września 2013 r.,

–  uwzględniając wniosek dotyczący decyzji Rady w sprawie zawarcia Umowy o ochronie inwestycji między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Singapuru, z drugiej strony (COM(2018)0194),

–  uwzględniając wniosek o udzielenie zgody przedstawiony przez Radę na mocy art. 91, art. 100 ust. 2, art. 207 ust. 4, art. 218 ust. 6 akapit drugi lit. a) ppkt (v) oraz art. 218 ust. 7 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) (C8-0446/2018),

–  uwzględniając Umowę o partnerstwie i współpracy między Unią Europejską a Singapurem, która zostanie podpisana w dniu 19 października 2018 r.,

–  uwzględniając opinię Trybunału Sprawiedliwości nr 2/15 z dnia 16 maja 2017 r., wydaną na podstawie art. 218 ust. 11 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w odpowiedzi na wniosek złożony przez Komisję Europejską w dniu 10 lipca 2015 r.,

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 5 lipca 2016 r. w sprawie nowej, perspektywicznej i innowacyjnej przyszłej strategii w dziedzinie handlu i inwestycji(1),

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 3 lutego 2016 r. zawierającą zalecenia Parlamentu Europejskiego dla Komisji Europejskiej w sprawie negocjacji porozumienia w sprawie handlu usługami (TiSA)(2),

–  uwzględniając komunikat Komisji z dnia 14 października 2015 r. zatytułowany „Handel z korzyścią dla wszystkich – w kierunku bardziej odpowiedzialnej polityki handlowej i inwestycyjnej”,

–  uwzględniając decyzję Rady z dnia 22 grudnia 2009 r. upoważniającą do prowadzenia negocjacji dwustronnych w sprawie umów o wolnym handlu z poszczególnymi państwami członkowskimi Stowarzyszenia Narodów Azji Południowo-Wschodniej (ASEAN), począwszy od Singapuru,

–  uwzględniając wytyczne negocjacyjne z dnia 23 kwietnia 2007 r. dotyczące międzyregionalnej umowy o wolnym handlu z państwami członkowskimi ASEAN,

–  uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej (TUE), a w szczególności jego tytuł V dotyczący działań zewnętrznych Unii,

–  uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, a w szczególności art. 91, 100, 168 i 207 w związku z art. 218 ust. 6 lit. a) ppkt (v),

–  uwzględniając swoją rezolucję ustawodawczą z dnia 13 lutego 2019 r.(3) w sprawie projektu decyzji Rady,

–  uwzględniając art. 99 ust. 2 Regulaminu,

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji Handlu Międzynarodowego (A8-0048/2019),

A.  mając na uwadze, że UE i Singapur współdzielą ważne wartości, takie jak demokracja, państwo prawne, poszanowanie praw człowieka, różnorodność kulturowa i językowa oraz silne zaangażowanie na rzecz otwartego handlu opartego na zasadach i wielostronnego systemu handlowego;

B.  mając na uwadze, że jest to pierwsza dwustronna umowa handlowa zawarta między UE a państwem członkowskim ASEAN oraz ważny krok na drodze do ostatecznego celu, jakim jest międzyregionalna umowa o wolnym handlu; mając na uwadze, że umowa ta posłuży również za punkt odniesienia dla umów, które UE obecnie negocjuje z innymi państwami członkowskimi ASEAN o największych gospodarkach;

C.  mając na uwadze, że w regionie ASEAN Singapur jest zdecydowanie największym partnerem handlowym UE i odpowiada za nieco poniżej jednej trzeciej handlu towarami i usługami między UE a ASEAN oraz za około dwie trzecie inwestycji między obydwoma regionami;

D.  mając na uwadze, że wartość wymiany handlowej między UE a Singapurem wynosi ponad 50 mld EUR rocznie;

E.  mając na uwadze, że przewiduje się, iż 90% przyszłego światowego wzrostu gospodarczego będzie generowane poza Europą, a zwłaszcza w Azji;

F.  mając na uwadze, że Singapur jest stroną kompleksowego i progresywnego partnerstwa transpacyficznego (CPTPP) oraz stroną w trwających negocjacjach w sprawie kompleksowego regionalnego partnerstwa gospodarczego (RCEP);

G.  mając na uwadze, że Singapur jest gospodarką o wysokich dochodach z dochodem narodowym brutto w wysokości 52 600 USD na mieszkańca w 2017 r.; mając na uwadze, że wzrost gospodarczy tego państwa jest jednym z najwyższych na świecie, a jego wartość od czasu uzyskania niepodległości wynosi średnio 7,7% rocznie;

H.  mając na uwadze, że Singapur należy do krajów, z którymi najłatwiej jest prowadzić interesy, jego gospodarka należy do najbardziej konkurencyjnych na świecie, a jednocześnie kraj ten jest jednym z najmniej skorumpowanych na świecie;

I.  mając na uwadze, że produkcja, w szczególności w sektorze elektroniki i inżynierii precyzyjnej, oraz usługi to dwa filary gospodarki Singapuru o dużej wartości dodanej;

J.  mając na uwadze, że Singapur jest ważnym podmiotem w światowym sektorze usług finansowych i ubezpieczeniowych;

K.  mając na uwadze, że ponad 10 000 europejskich przedsiębiorstw ma swoje biura regionalne w Singapurze i działa w warunkach bezpieczeństwa prawa i pewności prawa; mając na uwadze, że około 50 000 europejskich przedsiębiorstw dokonuje wywozu towarów do Singapuru, z czego 83% to małe i średnie przedsiębiorstwa (MŚP);

L.  mając na uwadze, że umowa o wolnym handlu między UE a Singapurem może mieć bardzo pozytywny wpływ na przepływy handlowe i inwestycyjne między obydwoma obszarami; mając na uwadze, że w badaniu przygotowanym w 2018 r. dla Parlamentu Europejskiego szacuje się, iż w ciągu pierwszych pięciu lat wielkość wymiany handlowej między UE a Singapurem zwiększy się o 10%;

M.  mając na uwadze, że inne główne gospodarki, takie jak Japonia, Stany Zjednoczone i Chiny, zawarły już umowy o wolnym handlu z Singapurem, co stwarza dla Unii Europejskiej niekorzystne warunki konkurencji;

N.  mając na uwadze, że przeprowadzona w 2009 r. ocena wpływu na handel i zrównoważony rozwój w odniesieniu do umowy o wolnym handlu między UE a ASEAN wykazała, iż ta dwustronna umowa o wolnym handlu będzie korzystna dla obu stron pod względem dochodu narodowego, PKB i zatrudnienia; mając na uwadze, że nie przygotowano oceny wpływu na handel i zrównoważony rozwój dotyczącej w szczególności stosunków handlowych między UE a Singapurem i bliższego okresu;

O.  mając na uwadze, że w analizie skutków gospodarczych umowy o wolnym handlu między UE a Singapurem, przeprowadzonej przez Komisję Europejską w 2013 r., stwierdzono, iż PKB Singapuru może wzrosnąć o 0,94%, tj. o 2,7 mld EUR, a PKB UE o 550 mln EUR;

1.  z zadowoleniem przyjmuje podpisanie w dniu 19 października 2018 r. w Brukseli umowy o wolnym handlu;

2.  podkreśla, że negocjacje zakończono już w 2012 r., a ich podstawą były wytyczne negocjacyjne Rady dotyczące umowy o wolnym handlu między UE a ASEAN, przyjęte w kwietniu 2007 r.; ubolewa z powodu znacznie opóźnionego przedłożenia umowy do ratyfikacji, czego przyczyną był m.in. wniosek Komisji o opinię Trybunału Sprawiedliwości UE, aby uzyskać jasność co do tego, czy kwestie uregulowane w umowie wchodzą w zakres wyłącznych kompetencji UE czy w zakres kompetencji dzielonych; z zadowoleniem przyjmuje jasność prawa, którą zapewniła opinia Trybunału Sprawiedliwości UE oraz uważa, że wzmocniło to umocowaną demokratycznie rolę Parlamentu Europejskiego oraz zapewniło jasność co do kompetencji UE w zakresie polityki handlowej; wyraża zadowolenie z powodu niesłabnącego zaangażowania Singapuru mimo tego opóźnienia oraz apeluje o szybkie wdrożenie umowy po jej ratyfikowaniu przez Parlament;

3.  uważa, że UE powinna dołożyć wszelkich starań, aby pozostać w czołówce podmiotów angażujących się na rzecz otwartego systemu handlowego opartego na zasadach, a także wyraża zadowolenie, iż dziesięć lat po rozpoczęciu negocjacji umowa o wolnym handlu między UE a Singapurem stała się ważnym elementem tego systemu; wobec tego wzywa Komisję i państwa członkowskie do aktywnego nawiązywania stosunków z innymi partnerami na świecie w ramach ustawicznego dążenia do realizacji ambitnej, globalnej, uczciwej i otwartej polityki handlowej z wykorzystaniem doświadczeń wynikających z umowy o wolnym handlu z Singapurem;

4.  podkreśla ekonomiczne i strategiczne znaczenie tej umowy, ponieważ Singapur jest centralnym ośrodkiem dla całego regionu ASEAN; uważa, że umowa ta jest ważnym krokiem na drodze do zawarcia umów handlowych i inwestycyjnych z innymi państwami członkowskimi ASEAN, będzie dla nich wzorem oraz umożliwi zawarcie w przyszłości umowy na skalę regionalną; podkreśla także, że umowa ta pozwoli uniknąć niekorzystnych warunków konkurencji dla eksporterów z UE względem przedsiębiorstw z pozostałych krajów objętych kompleksowym i progresywnym partnerstwem transpacyficznym oraz kompleksowym regionalnym partnerstwem gospodarczym; z zadowoleniem przyjmuje, że zawarcie tej umowy w ramach globalnej polityki UE na rzecz uczciwego i otwartego handlu przyniesie istotne korzyści nie tylko konsumentom, lecz także pracodawcom;

5.  zauważa, że Singapur zniósł już większość ceł na produkty z UE i że z chwilą wejścia w życie umowa całkowicie usunie nieliczne, które jeszcze pozostały;

6.  z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Singapur usunie pewne środki, które mogą stanowić bariery handlowe, takie jak podwójne testy bezpieczeństwa samochodów oraz części samochodowych i elektroniki samochodowej, co ułatwi wywóz towarów przez unijne przedsiębiorstwa do Singapuru;

7.  podkreśla, że umowa zapewni unijnym przedsiębiorstwom lepszy dostęp do rynku usług w Singapurze, na przykład usług finansowych, telekomunikacyjnych, inżynieryjnych, architektonicznych, pocztowych i usług w zakresie transportu morskiego, oraz że liberalizacja ta opiera się na tzw. wykazie pozytywnym;

8.  w odniesieniu do liberalizacji usług finansowych przypomina, że umowa obejmuje klauzulę wyłączenia ostrożnościowego, która umożliwia stronom przyjmowanie lub utrzymywanie środków ze względów ostrożnościowych, a zwłaszcza ochronę deponentów i inwestorów, oraz zapewnienie integralności i stabilności systemów finansowych stron;

9.  z zadowoleniem przyjmuje podpisanie przez Singapur w dniu 21 czerwca 2017 r. wielostronnego porozumienia w sprawie automatycznej wymiany informacji o rachunkach finansowych (Multilateral Competent Authority Agreement – MCAA) w celu wdrożenia światowego standardu automatycznej wymiany informacji do celów podatkowych, jak również zawiadomienie OECD przez Singapur w dniu 30 czerwca 2017 r. o zamiarze uruchomienia automatycznych wymian w ramach tego porozumienia ze wszystkimi państwami członkowskimi UE, z którymi Singapur nie zawarł dwustronnej umowy w tym zakresie; zwraca uwagę, że Singapur nie widniej ani na czarnej liście, ani na liście ostrzegawczej w ramach wykazu grupy UE ds. kodeksu postępowania, który to wykaz obejmuje jurysdykcje niechętne współpracy w kwestiach podatkowych, choć Singapur jest krytykowany przez niektóre organizacje pozarządowe za oferowanie przedsiębiorstwom zachęt podatkowych;

10.  podkreśla, że umowa zapewnia lepszy dostęp do singapurskiego rynku zamówień publicznych niż Porozumienie w sprawie zamówień rządowych; podkreśla, że przy udzielaniu zamówień publicznych należy również brać pod uwagę kryteria społeczne i środowiskowe; podkreśla, że zarówno w UE, jak i w Singapurze zamówienia publiczne nadal muszą służyć najlepiej pojętym interesom obywateli;

11.  wyraża zadowolenie, że Singapur zgodził się ustanowić system rejestracji oznaczeń geograficznych, który będzie chronił ok. 190 takich oznaczeń z UE, a na późniejszym etapie możliwe będzie objęcie nim dalszych oznaczeń; przypomina, że w 2016 r. UE wyeksportowała do Singapuru produkty rolno‑spożywcze o wartości 2,2 mld EUR, a także zauważa, że Singapur jest piątym co do wielkości rynkiem w Azji dla żywności i napojów z UE i tym samym oferuje znaczne możliwości unijnym rolnikom i producentom produktów rolno‑spożywczych; w związku z tym z zadowoleniem przyjmuje zobowiązanie się Singapuru w ramach tej umowy do utrzymania zerowych opłat celnych w przypadku produktów rolno‑spożywczych oraz wdrożenie systemu certyfikacji unijnych zakładów produkujących mięso, które chcą wywozić swoje produkty do Singapuru; ubolewa jednak, że umowa nie oferuje automatycznej ochrony dla 196 unijnych oznaczeń geograficznych wymienionych w załączniku do rozdziału dotyczącego praw własności intelektualnej, gdyż wszystkie oznaczenia geograficzne, bez względu na ich pochodzenie, trzeba będzie zbadać i przeprowadzić przez termin do publikacji (i ewentualnie wniesienia sprzeciwu), zgodnie z procedurą rejestracji w Singapurze, aby objąć je ochroną; podkreśla, że przepisy implementacyjne dotyczące oznaczeń geograficznych, które są podstawą singapurskiego rejestru oznaczeń geograficznych i procedury rejestracji takich oznaczeń, zaczną obowiązywać po ratyfikacji umowy przez Parlament; apeluje do władz Singapuru o bezzwłoczne rozpoczęcie prac nad procedurą rejestracji oraz szybkie ustanowienie rejestru i nadanie mu mocy prawnej po ratyfikacji umowy przez Parlament; zachęca Komisję do kontynuowania intensywnej współpracy z władzami Singapuru, aby jak najwięcej unijnych oznaczeń geograficznych objęto ochroną zgodnie z warunkami ochrony określonymi w umowie o wolnym handlu bez jakichkolwiek wyjątków lub ograniczeń (w tym załączników lub stopek);

12.  podkreśla, że umowa uznaje prawo państw członkowskich na wszystkich szczeblach do regulowania i świadczenia usług publicznych i nie uniemożliwia rządom przejęcia sprywatyzowanych usług ponownie przez sektor publiczny;

13.  podkreśla, że umowa gwarantuje prawo UE do utrzymania i stosowania własnych norm w odniesieniu do wszystkich towarów i usług sprzedawanych w UE i że wobec tego wszystkie towary i usługi importowane z Singapuru muszą spełniać normy UE; podkreśla, że standardów unijnych nigdy nie należy uważać za bariery w handlu, a także zwraca uwagę na znaczenie promowania tych standardów na szczeblu globalnym; podkreśla, że żadne z postanowień umowy nie uniemożliwia stosowania zasady ostrożności określonej w Traktacie o funkcjonowaniu Unii Europejskiej;

14.  podkreśla znaczenie odpowiedzialnej polityki handlowej opartej na wartościach oraz potrzebę dążenia do zrównoważonego rozwoju; dlatego też z zadowoleniem przyjmuje, że w rozdziale dotyczącym handlu i zrównoważonego rozwoju obydwie strony zobowiązały się do zapewnienia wysokiego poziomu ochrony środowiska i ochrony pracy, dzięki czemu umowę tę można uznać za postępową umowę handlową; zauważa, że umowa zawiera również rozdział dotyczący barier pozataryfowych w sektorze produkcji energii ze źródeł odnawialnych; zwraca uwagę, że umowa między UE a Singapurem może być instrumentem służącym przeciwdziałaniu zmianie klimatu oraz przyspieszeniu i intensyfikacji działań i inwestycji niezbędnych w kontekście zrównoważonej przyszłości niskoemisyjnej; wzywa UE i Singapur do podjęcia wszelkich działań niezbędnych do realizacji zrównoważonych celów rozwoju;

15.  przypomina, że strony zobowiązały się do podejmowania stałych wysiłków na rzecz ratyfikowania i skutecznego wdrażania podstawowych konwencji Międzynarodowej Organizacji Pracy (MOP); przyjmuje do wiadomości informacje przekazane do tej pory przez rząd Singapuru w związku z przestrzeganiem przezeń trzech zaległych podstawowych konwencji MOP dotyczących wolności związkowej, ochrony praw związkowych, dyskryminacji i pracy przymusowej oraz apeluje do Singapuru o dalszą współpracę z MOP z myślą o postępach na rzecz pełnego dostosowania się do postanowień tych konwencji, a docelowo do ich ratyfikacji w rozsądnym terminie;

16.  z zadowoleniem przyjmuje zobowiązanie do skutecznego wdrażania wielostronnych umów środowiskowych, takich jak porozumienie klimatyczne z Paryża, oraz do zrównoważonej gospodarki leśnej i zrównoważonego zarządzania rybołówstwem;

17.  podkreśla, że współpraca regulacyjna jest dobrowolna i nie powinna w żadnym przypadku ograniczać prawa do wprowadzania regulacji;

18.  zachęca strony do pełnego korzystania z postanowień dotyczących współpracy w dziedzinie dobrostanu zwierząt i do ustanowienia, tak szybko jak to możliwe po wejściu w życie umowy o wolnym handlu, wspólnej grupy roboczej w celu uzgodnienia planu działania dotyczącego odpowiednich sektorów, np. dobrostanu ryb w akwakulturze;

19.  podkreśla, że zaangażowanie społeczeństwa obywatelskiego i partnerów społecznych w monitorowanie wdrażania umowy ma kluczowe znaczenie i wzywa do szybkiego utworzenia krajowych grup doradczych po wejściu umowy w życie, a także do zapewnienia zrównoważonego uczestnictwa społeczeństwa obywatelskiego w tych grupach; wzywa Komisję do przeznaczenia na ten cel wystarczających środków finansowych, aby umożliwić im skuteczną działalność oraz udzielić wsparcia w celu zapewnienia konstruktywnego udziału społeczeństwa obywatelskiego;

20.  zauważa, że w umowie o partnerstwie i współpracy między UE a Singapurem przewidziano możliwość zawieszenia przez UE umowy o wolnym handlu w przypadku łamania podstawowych praw człowieka przez Singapur;

21.  wzywa Komisję do jak najszybszego i rozsądnego wykorzystania klauzuli dotyczącej ogólnego przeglądu umowy, aby poprawić egzekwowalność postanowień dotyczących pracy i środowiska, w tym w ostateczności za pomocą mechanizmu opartego na sankcjach, który stanowiłby jedną z wielu metod egzekwowania prawa;

22.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji, wiceprzewodniczącej Komisji / wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych, rządom i parlamentom państw członkowskich oraz rządowi i parlamentowi Republiki Singapuru.

(1) Dz.U. C 101 z 16.3.2018, s. 30. (2) Dz.U. C 35 z 31.1.2018, s. 21. (3) Teksty przyjęte, P8_TA(2019)0088.

Rezolucja ustawodawcza Parlamentu Europejskiego z dnia 13 lutego 2019 r. w sprawie projektu decyzji Rady w sprawie zawarcia, w imieniu Unii Europejskiej, Umowy o ochronie inwestycji między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Singapuru, z drugiej strony (07979/2018 – C8-0447/2018 – 2018/0095(NLE))

P8_TA(2019)0090 A8-0054/2019

(Zgoda)

Parlament Europejski,

–  uwzględniając projekt decyzji Rady (07979/2018),

–  uwzględniając projekt Umowy o ochronie inwestycji między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Singapuru, z drugiej strony (07980/2018),

–  uwzględniając wniosek o wyrażenie zgody przedstawiony przez Radę na mocy art. 207 ust. 4 oraz art. 218 ust. 6 akapit drugi lit. a) ppkt (v) Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (C8‑0447/2018),

–  uwzględniając opinię Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 16 maja 2017 r.(1),

–  uwzględniając swoją rezolucję nieustawodawczą z dnia 13 lutego 2019 r.(2) w sprawie projektu decyzji,

–  uwzględniając art. 99 ust. 1 i 4 oraz art. 108 ust. 7 Regulaminu,

–  uwzględniając zalecenie Komisji Handlu Międzynarodowego (A8-0054/2019),

1.  wyraża zgodę na zawarcie umowy;

2.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji, jak również rządom i parlamentom państw członkowskich oraz Republiki Singapuru.

(1) Opinia Trybunału Sprawiedliwości z dnia 16 maja 2017 r., 2/15, ECLI:EU:C:2017:376. (2) Teksty przyjęte, P8_TA(2019)0091.

Rezolucja nieustawodawcza Parlamentu Europejskiego z dnia 13 lutego 2019 r. w sprawie projektu decyzji Rady w sprawie zawarcia, w imieniu Unii Europejskiej, Umowy o ochronie inwestycji między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Singapuru, z drugiej strony (07979/2018 – C8-0447/2018 – 2018/0095M(NLE))

P8_TA(2019)0091 A8-0049/2019

Parlament Europejski,

–  uwzględniając projekt decyzji Rady (07979/2018),

–  uwzględniając projekt Umowy o ochronie inwestycji między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Singapuru, z drugiej strony (07980/2018),

–  uwzględniając wniosek o udzielenie zgody przedstawiony przez Radę na mocy art. 207 ust. 4 i art. 218 ust. 6 akapit drugi lit. a) ppkt (v) Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) (C8-0447/2018),

–  uwzględniając wytyczne negocjacyjne z dnia 23 kwietnia 2007 r. w sprawie umowy o wolnym handlu z państwami członkowskimi Stowarzyszenia Narodów Azji Południowo-Wschodniej (ASEAN),

–  uwzględniając decyzję Rady z dnia 22 grudnia 2009 r. w sprawie przystąpienia do negocjacji dwustronnych dotyczących umów o wolnym handlu z poszczególnymi państwami członkowskimi Stowarzyszenia Narodów Azji Południowo-Wschodniej (ASEAN), począwszy od Singapuru,

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 6 kwietnia 2011 r. w sprawie przyszłej europejskiej polityki inwestycji międzynarodowych(1),

–  uwzględniając zmiany pierwotnych wytycznych negocjacyjnych w dniu 12 września 2011 r. mające na celu upoważnienie Komisji do negocjowania w sprawach inwestycji,

–  uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1219/2012 z dnia 12 grudnia 2012 r. ustanawiające przepisy przejściowe w zakresie dwustronnych umów inwestycyjnych między państwami członkowskimi a państwami trzecimi(2),

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 5 lipca 2016 r. w sprawie nowej, perspektywicznej i innowacyjnej przyszłej strategii w dziedzinie handlu i inwestycji(3),

–  uwzględniając komunikat Komisji z dnia 14 października 2015 r. zatytułowany „Handel dla wszystkich - w kierunku bardziej odpowiedzialnej polityki handlowej i inwestycyjnej” (COM(2015)0497),

–  uwzględniając opinię Trybunału Sprawiedliwości z dnia 16 maja 2017 r. w ramach procedury 2/15(4), wnioskowaną przez Komisję w dniu 10 lipca 2015 r. na podstawie art. 218 ust. 11 TFUE,

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 4 października 2018 r. w sprawie wkładu UE w wiążący instrument ONZ dotyczący korporacji transnarodowych i innych przedsiębiorstw o cechach transnarodowych w odniesieniu do przestrzegania praw człowieka(5),

–  uwzględniając zasady dotyczące przejrzystości w umownych postępowaniach arbitrażowych między inwestorem a państwem przyjęte przez Komisję Narodów Zjednoczonych do spraw Międzynarodowego Prawa Handlowego (UNCITRAL),

–  uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, a w szczególności jego tytuł V dotyczący działań zewnętrznych Unii,

–  uwzględniając TFUE, z zwłaszcza jego część piątą, tytuły I, II i V, w szczególności art. 207 w związku z art. 218 ust. 6 lit. a) ppkt (v),

–  uwzględniając swoją rezolucję ustawodawczą z 13 lutego 2019 r.(6) w sprawie projektu decyzji,

–  uwzględniając art. 99 ust. 2 Regulaminu,

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji Handlu Międzynarodowego (A8-0049/2019),

A.  mając na uwadze, że Unia i Singapur wyznają te same wartości podstawowe, w tym wartości demokracji, praworządności, poszanowania praw człowieka, różnorodności kulturowej i językowej, oraz podzielają silne zaangażowanie w handel oparty na zasadach w ramach wielostronnego systemu handlowego;

B.  mając na uwadze, że Unia jest czołowym odbiorcą i źródłem bezpośrednich inwestycji zagranicznych na całym świecie;

C.  mając na uwadze, że Singapur jest ósmym co do wielkości w ogóle i pierwszym w regionie ASEAN miejscem przeznaczenia unijnych bezpośrednich inwestycji zagranicznych;

D.  mając na uwadze, że Singapur jest zdecydowanie największym partnerem handlowym UE w Azji Południowo-Wschodniej i odpowiada za niespełna jedną trzecią handlu towarami i usługami między UE a ASEAN oraz za około dwóch trzecich wszystkich inwestycji między obydwoma regionami; mając na uwadze, że ponad 10 000 europejskich firm ma swoje siedziby regionalne w Singapurze i zasadniczo działa w kontekście bezpieczeństwa i pewności prawa;

E.  mając na uwadze, że Singapur jest główną lokalizacją dla europejskich inwestycji w Azji, a inwestycje dwustronne w 2016 r. osiągnęły kwotę 256 mld EUR;

F.  mając na uwadze, że aktualnie obowiązuje ponad 3 000 międzynarodowych traktatów inwestycyjnych, a państwa członkowskie są stronami około 1 400 takich traktatów;

G.  mając na uwadze, że jest to pierwsza umowa „wyłącznie o ochronie inwestycji” zawarta między Unią a państwem trzecim w następstwie toczonych wśród instytucji dyskusji na temat nowej architektury umów o wolnym handlu zawieranych przez UE, na podstawie opinii TSUE nr 2/15 z dnia 16 maja 2017 r.;

H.  mając na uwadze, że w świetle nowego podejścia do ochrony inwestycji i mechanizmu jej egzekwowania – systemu sądów ds. inwestycji (ICS) – w 2017 r. Singapur zgodził się zrewidować postanowienia o ochronie inwestycji wynegocjowane w 2014 r., tym samym ponownie otwierając zamknięte porozumienie;

I.  mając na uwadze, że umowa opiera się na postanowieniach dotyczących ochrony inwestycji zawartych w kompleksowej umowie gospodarczo-handlowej miedzy UE a Kanadą (CETA), ratyfikowanej przez Parlament w dniu 15 lutego 2017 r.;

J.  mając na uwadze, że w dniu 6 września 2017 r., Belgia wystąpiła do TSUE o opinię w sprawie zgodności postanowień CETA dotyczących ICS z unijnymi traktatami;

K.  mając na uwadze, że rozwinięte gospodarki o prawidłowo funkcjonujących systemach sądownictwa sprawiają, że kwestia korzystania z mechanizmów rozstrzygania sporów między inwestorem a państwem jest mniej istotna, chociaż mechanizmy te mogą zapewnić szybsze rozwiązywanie sporów; mając jednak na uwadze, że ustanowienie niezależnego wielostronnego trybunału inwestycyjnego zwiększyłoby zaufanie do systemu i pewność prawa;

L.  mając na uwadze, że umowa zastąpi dotychczasowe dwustronne umowy inwestycyjne zawarte miedzy trzynastoma państwami członkowskimi a Singapurem, które nie obejmują nowego unijnego podejścia do ochrony inwestycji ani mechanizmu jej egzekwowania (ICS);

M.  mając na uwadze, że strony zobowiązały się do stworzenia wielostronnego trybunału inwestycyjnego, która to inicjatywa ma zdecydowane poparcie Parlamentu;

N.  mając na uwadze, że w dniu 20 marca 2018 r. Rada przyjęła wytyczne negocjacyjne upoważniające Komisję do rozpoczęcia negocjacji w imieniu UE w sprawie konwencji ustanawiającej wielostronny trybunał inwestycyjny; mając na uwadze, że te wytyczne negocjacyjne zostały podane do wiadomości publicznej;

O.  mając na uwadze, że UE zawarła podobną umowę o ochronie inwestycji z Wietnamem – przyjętą przez Komisję w dniu 17 października 2018 r.;

1.  z zadowoleniem przyjmuje nowe unijne podejście do ochrony inwestycji i odnośny mechanizm egzekwowania (ICS), które zastępują kontrowersyjny mechanizm rozstrzygania sporów między inwestorem a państwem (ISDS), eliminując niektóre jego braki proceduralne, jaki i indywidualne podejścia stosowane przez państwa członkowskie UE na podstawie istniejących dwustronnych umów inwestycyjnych (BITs);

2.  uważa, że istotne jest, by umowa zapewniała wysoki poziom ochrony inwestycji, przejrzystości i odpowiedzialności, gwarantując jednocześnie prawo obu stron do wprowadzania regulacji na wszystkich szczeblach rządowych oraz realizacji uzasadnionych celów polityki publicznej, takich jak ochrona zdrowia publicznego i środowiska; podkreśla, że w przypadku gdy jedna strona ustanowi przepisy w sposób, który negatywnie wpływa na inwestycję lub jest sprzeczny z oczekiwaniami inwestora co do zysków, nie stanowiłoby to samo w sobie naruszenia standardów w zakresie ochrony inwestycji i tym samym nie wymagałoby żadnej rekompensaty; podkreśla, że umowa nie może w żaden sposób ograniczać autonomii partnerów społecznych i praw związków zawodowych;

3.  podkreśla, że umowa gwarantuje niedyskryminację inwestorów z UE w Singapurze w stosunku do inwestorów singapurskich oraz zapewnia im ochronę przed bezprawnym wywłaszczeniem;

4.  przypomina, że ICS przewiduje utworzenie stałego sądu pierwszej instancji i sądu apelacyjnego, których członkowie mają posiadać kwalifikacje porównywalne z kwalifikacjami sędziów Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości, w tym biegłą znajomość prawa międzynarodowego publicznego, a nie tylko prawa handlowego, oraz spełniać ścisłe kryteria dotyczące niezależności, uczciwości i etyki postępowania, określone w wiążącym kodeksie etycznym i służące zapobieganiu konfliktom interesów;

5.  z zadowoleniem przyjmuje fakt, że zasady przejrzystości będą miały zastosowanie w postępowaniach przed sądami, dokumenty dotyczące spraw będą publicznie dostępne, a przesłuchania będą miały publiczny charakter; uważa, że większa przejrzystość pomoże wzbudzić zaufanie społeczeństwa do systemu; ponadto z zadowoleniem przyjmuje jasność podstaw, na których inwestor może złożyć skargę, co zapewnia dodatkową przejrzystość i uczciwość procesu;

6.  podkreśla, że strony trzecie, takie jak organizacje pracy lub ochrony środowiska, nie posiadają legitymacji procesowej przed sądem i w związku z tym nie mogą uczestniczyć jako strony poszkodowane w egzekwowaniu obowiązków inwestorów, ale mogą uczestniczyć w postępowaniach ICS za pośrednictwem opinii amicus curiae; podkreśla, że trybunał inwestycyjny nadal stanowi oddzielny system przeznaczony wyłącznie dla inwestorów zagranicznych;

7.  podkreśla, że nie będzie możliwy wybór sądu ze względu na możliwość korzystniejszego rozstrzygnięcia sprawy (ang. forum shopping) oraz że należy unikać wielokrotnych i równoległych postępowań;

8.  przypomina, że przedmiotowa umowa w znacznej mierze opiera się na postanowieniach o ochronie inwestycji zawartych w CETA, ponieważ w chwili zawarcia przewiduje postanowienia dotyczące obowiązków byłych sędziów, kodeksu etycznego zapobiegającego konfliktom interesów i w pełni działającego sądu apelacyjnego;

9.  z zadowoleniem przyjmuje zaangażowanie Singapuru w ustanowienie wielostronnego trybunału inwestycyjnego – powszechnego i niezależnego sądu międzynarodowego, który będzie miał zdolność do rozpoznawania sporów między inwestorami a państwami uznającymi jego właściwość w sprawach dotyczących dwustronnych umów inwestycyjnych, oraz którego ostatecznym celem musi być zreformowanie i zastąpienie obecnie pozbawionego równowagi, kosztownego i rozdrobnionego systemu ochrony inwestycji; uznaje umowę za milowy krok na drodze do osiągnięcia tego celu; zachęca Komisję do kontynuowania sięgających państw trzecich starań na rzecz jak najszybszego ustanowienia tego trybunału;

10.  z zadowoleniem przyjmuje decyzję Rady o upublicznieniu wytycznej negocjacyjnej z dnia 20 marca 2018 r. w sprawie wielostronnego trybunału inwestycyjnego i wzywa Radę do upublicznienia wytycznych negocjacyjnych dotyczących wszystkich poprzednich i przyszłych umów o handlu i inwestycjach niezwłocznie po ich przyjęciu w celu zwiększenia przejrzystości i kontroli publicznej;

11.  podkreśla, że umowa zastąpi dotychczasowe dwustronne umowy inwestycyjne zawarte między trzynastoma państwami członkowskimi a Singapurem, zapewniając w ten sposób większą spójność w porównaniu z dwustronnymi umowami inwestycyjnymi, które opierają się na przestarzałych unormowaniach o ochronie inwestycji i obejmują mechanizm ISDS; podkreśla, że umowa ustanowi nowe prawa związane z roszczeniami inwestorów w pozostałych piętnastu państwach członkowskich; podkreśla, że funkcjonalne sądy krajowe stanowią pierwszą opcję dla rozwiązywania sporów inwestorskich, lecz uważa, że umowa stanowi ważny krok ku reformie ogólnoświatowych norm dotyczących ochrony inwestycji i rozstrzygania sporów;

12.  ubolewa nad brakiem przepisów dotyczących odpowiedzialności inwestorów i podkreśla w tym kontekście znaczenie społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw; apeluje do Komisji o rozważenie przepisów podobnych do tych, które dotyczą minerałów z regionów ogarniętych konfliktami i drewna, takich jak dotyczące przemysłu konfekcyjnego; przypomina o znaczeniu Wytycznych OECD dla przedsiębiorstw wielonarodowych oraz Wytycznych ONZ dotyczących biznesu i praw człowieka;

13.  dostrzega brak globalnego podejścia do przestrzegania prawa przez korporacje w odniesieniu do praw człowieka oraz brak dostępnych mechanizmów naprawczych; odnotowuje prace zainicjowane w ONZ przez otwartą międzyrządową grupę roboczą ds. korporacji transnarodowych i innych przedsiębiorstw dotyczące praw człowieka w ustanawianiu wiążącego instrumentu ONZ; zachęca Komisję i państwa członkowskie UE do konstruktywnego zaangażowania się w tę inicjatywę;

14.  zachęca Komisję do kontynuacji prac nad poprawą dostępności ICS, w szczególności dla MŚP i mniejszych firm;

15.  wzywa Komisję i Singapur do uzgodnienia surowszych sankcji w przypadku naruszenia kodeksu etycznego przez członka trybunału oraz do zapewnienia ich obowiązywania w chwili wejścia umowy w życie;

16.  uważa, że dzięki zatwierdzeniu tej umowy UE wzmocni swą pozycję na potrzeby negocjacji podobnych umów z innymi państwami ASEAN w celu ustanowienia podobnych standardów ochrony inwestycji w całym regionie;

17.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, wiceprzewodniczącej Komisji / wysokiej przedstawiciel Unii ds. zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, Europejskiej Służbie Działań Zewnętrznych, rządom i parlamentom państw członkowskich oraz rządowi i parlamentowi Republiki Singapuru.

(1) Dz.U. C 296 E z 2.10.2012, s. 34. (2) Dz.U. L 351 z 20.12.2012, s. 40. (3) Dz.U. C 101 z 16.3.2018, s. 30. (4) Opinia Trybunału Sprawiedliwości z dnia 16 maja 2017 r., 2/15, ECLI:EU:C: 2017:376. (5) Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0382. (6) Teksty przyjęte, P8_TA(2019)0090.

Rezolucja ustawodawcza Parlamentu Europejskiego z dnia 13 lutego 2019 r. w sprawie projektu decyzji Rady w sprawie zawarcia, w imieniu Unii Europejskiej, Umowy o partnerstwie i współpracy między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Singapuru, z drugiej strony (15375/2018 – C8-0026/2019 – 2018/0403(NLE))

P8_TA(2019)0092 A8-0020/2019

(Zgoda)

Parlament Europejski,

–  uwzględniając projekt decyzji Rady (15375/2018),

–  uwzględniając projekt Umowy o partnerstwie i współpracy pomiędzy Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Singapuru, z drugiej strony (08224/2014),

–  uwzględniając wniosek o wyrażenie zgody przedstawiony przez Radę na mocy art. 212 oraz art. 218 ust. 6 akapit drugi lit. a) Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (C8-0026/2019),

–  uwzględniając swoją rezolucję nieustawodawczą z dnia 13 lutego 2019 r.(1) w sprawie projektu decyzji,

–  uwzględniając art. 99 ust. 1 i 4 oraz art. 108 ust. 7 Regulaminu,

–  uwzględniając zalecenie Komisji Spraw Zagranicznych (A8-0020/2019),

1.  wyraża zgodę na zawarcie umowy;

2.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji, jak również rządom i parlamentom państw członkowskich oraz Republiki Singapuru.

(1) Teksty przyjęte, P8_TA(2019)0093.

Rezolucja nieustawodawcza Parlamentu Europejskiego z dnia 13 lutego 2019 r. w sprawie projektu decyzji Rady w sprawie zawarcia, w imieniu Unii Europejskiej, Umowy o partnerstwie i współpracy między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Singapuru, z drugiej strony (15375/2018 – C8-0026/2019 – 2018/0403M(NLE))

P8_TA(2019)0093 A8-0023/2019

Parlament Europejski,

–  uwzględniając projekt decyzji Rady (15375/2018),

–  uwzględniając projekt Umowy o partnerstwie i współpracy między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Singapurem, z drugiej strony (08224/2014),

–  uwzględniając wniosek o wyrażenie zgody przedstawiony przez Radę na podstawie art. 212 w połączeniu z art. 218 ust. 6 lit. a) Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (C8-0026/2019),

–  uwzględniając umowę o partnerstwie i współpracy (UPiW) między Unią Europejską a Singapurem podpisaną w Brukseli dnia 19 października 2018 r.,

–  uwzględniając umowę o wolnym handlu (FTA) i umowę o ochronie inwestycji pomiędzy UE a Singapurem podpisane dnia 19 października 2018 r.

–  uwzględniając umowę o współpracy pomiędzy ASEAN a EWG podpisaną w marcu 1980 r., stanowiącą ramy prawne dla stosunków między UE a ASEAN(1),

–  uwzględniając 12. szczyt Azja-Europa (ASEM), który odbył się w dniach 18–19 października 2018 r. w Brukseli,

–  uwzględniając 10. posiedzenie międzyparlamentarne z udziałem UE i Singapuru, które odbyło się w dniu 23 maja 2017 r. w Brukseli,

–  uwzględniając globalną strategię na rzecz polityki zagranicznej i bezpieczeństwa Unii Europejskiej, opublikowaną przez wiceprzewodniczącą Komisji / wysoką przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa w czerwcu 2016 r.,

–  uwzględniając wytyczne UE w sprawie polityki zagranicznej i bezpieczeństwa w Azji Wschodniej zatwierdzone przez Radę dnia 15 czerwca 2012 r.,

–  uwzględniając konkluzje Rady z dnia 28 maja 2018 r. w sprawie zwiększenia współpracy UE w zakresie bezpieczeństwa w Azji i w stosunkach z tym kontynentem,

–  uwzględniając strategię UE dotyczącą łączenia Europy i Azji, która opiera się na koncepcji zrównoważonej łączności,

–  uwzględniając ostatnie rezolucje dotyczące ASEAN, w szczególności rezolucję z dnia 3 października 2017 r. w sprawie stosunków politycznych UE z ASEAN(2) oraz z dnia 15 stycznia 2014 r. w sprawie przyszłości stosunków UE-ASEAN(3),

–  uwzględniając swoją rezolucję ustawodawczą z dnia 13 lutego 2019 r.(4) w sprawie projektu decyzji,

–  uwzględniając art. 99 ust. 2 Regulaminu,

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji Spraw Zagranicznych (A8-0023/2019),

A.  mając na uwadze, że stosunki pomiędzy UE a Singapurem sięgają kilku dziesięcioleci wstecz i opierają się na długiej przyjaźni i bliskich więziach historycznych, politycznych i gospodarczych; mając na uwadze, że to dwustronne partnerstwo opiera się na wspólnych wartościach i zaangażowaniu w tworzenie pokoju i dobrobytu na świecie;

B.  mając na uwadze, że obie strony umowy o partnerstwie i współpracy (UPiW) pomiędzy UE a Singapurem potwierdzają swoje poszanowanie dla zasad demokratycznych, praworządności, praw człowieka i podstawowych wolności w oparciu o Powszechną deklarację praw człowieka i inne właściwe międzynarodowe instrumenty na rzecz praw człowieka;

C.  mając na uwadze, że Singapur jest członkiem założycielem Stowarzyszenia Narodów Azji Południowo-Wschodniej (ASEAN), które w 2017 r. obchodziło 40 rocznicę istnienia;

D.  mając na uwadze, że w trakcie swojego przewodnictwa w ASEAN w 2018 r., którego motto brzmiało „Trwałość i innowacja” („Resilient and Innovative”), Singapur zorganizował dwa szczyty ASEAN i promował jedność, bezpieczeństwo i współpracę gospodarczą w ramach ASEAN, uruchamiając inicjatywy takie jak Wspólnota młodzieży ASEAN;

E.  mając na uwadze, że Singapur jest bliskim sojusznikiem Stanów Zjednoczonych, z którymi w 2003 r. podpisał umowę o wolnym handlu i które uważa za państwo kluczowe dla bezpieczeństwa, stabilności i równowagi w rejonie Azji i Pacyfiku;

F.  mając na uwadze, że w 2017 r. Singapur zajął 9. miejsce według wskaźnika rozwoju społecznego w ramach Programu Narodów Zjednoczonych ds. Rozwoju;

G.  mając na uwadze, że w 2017 r. Singapur zajął 6. miejsce według wskaźnika postrzegania korupcji publikowanego przez Transparency International, co oznacza, że jest jednym z najmniej skorumpowanych krajów na świecie;

H.  mając na uwadze, że pierwsze Forum młodych liderów UE–ASEAN odbyło się w lutym 2018 r.;

I.  mając na uwadze, że Singapur doświadczył rekordowych poziomów zanieczyszczenia powietrza w wyniku pożarów lasów w państwach sąsiednich, spowodowanych w dużej mierze celowym wypalaniem z zamiarem pozyskania gruntu pod uprawę oleju palmowego i plantacji drewna;

J.  mając na uwadze, że konstytucja Singapuru gwarantuje prawa do wolności wypowiedzi, pokojowego gromadzenia się i stowarzyszania się, które są jednak poważnie ograniczone ze względów bezpieczeństwa, ochrony porządku publicznego, moralności, przywileju parlamentarnego, a także harmonii rasowej i religijnej; mając na uwadze, że Singapur znajduje się na 151. miejscu (spośród 180) w światowym rankingu wolności prasy na rok 2018; mając na uwadze, że singapurskie prawo dotyczące obrazy, podburzania i zniesławienia wykorzystuje się do ograniczania krytyki ze strony działaczy, blogerów i mediów;

K.  mając na uwadze, że Singapur nadal stosuje karę śmierci; mając na uwadze, że po krótkim okresie, w którym nie przeprowadzono żadnych egzekucji, ich liczba od 2014 r. rośnie;

L.  mając na uwadze, że prawa społeczności LGBTI w Singapurze są poważnie ograniczone; mając na uwadze, że stosunki seksualne między dwoma mężczyznami za przyzwoleniem stron są nielegalne i podlegają karze maksymalnie dwóch lat pozbawienia wolności; mając na uwadze, że związki osób tej samej płci nie są w Singapurze uznawane przez prawo;

M.  mając na uwadze, że Singapur musi jeszcze ratyfikować dwie podstawowe konwencje MOP, a mianowicie Konwencję dotyczącą wolności związkowej i ochrony praw związkowych oraz konwencję dotyczącą dyskryminacji;

Umowa o partnerstwie i współpracy pomiędzy UE a Singapurem

1.  przyjmuje z zadowoleniem zawarcie umowy o partnerstwie i współpracy, która ma znaczenie strategiczne i stworzy ramy prawne dla długoterminowych dwustronnych stosunków i zaangażowania we wzmacnianie i poszerzanie współpracy na forach regionalnych i międzynarodowych, jak również w obszarach, takich jak ochrona środowiska, międzynarodowa stabilność, sprawiedliwość, bezpieczeństwo i rozwój;

2.  zwraca uwagę na możliwości wynikające z umowy o partnerstwie i współpracy odnośnie do nowych obszarów współpracy, np. praw człowieka, sprawiedliwości, wolności, bezpieczeństwa i nierozprzestrzeniania broni jądrowej, jak również w zakresie współpracy naukowej i technologicznej w obszarach takich jak energia, środowisko, walka ze zmianą klimatu, ochrona zasobów naturalnych i transport, w szczególności morski i lotniczy;

3.  przyjmuje z zadowoleniem współpracę w zakresie więzi międzyludzkich, społeczeństwa informacyjnego, sektorów audiowizualnego i medialnego, edukacji, wymian kulturowych, zatrudnienia i spraw społecznych, zdrowia oraz statystyk, które pozwolą na ocenę postępów w wykonaniu umowy;

4.  uważa, że umowa o partnerstwie i współpracy, będąca umową ramową, jest pod względem politycznym blisko powiązana z umową o wolnym handlu (FTA) i umową o ochronie inwestycji oraz uzupełnia te umowy; przypomina, że art. 44 umowy o partnerstwie i współpracy umożliwia niewykonanie umów w przypadkach systematycznego i poważnego naruszenia istotnych elementów, w tym zasad demokracji, praworządności i praw człowieka;

5.  z zadowoleniem przyjmuje podpisanie przez Singapur w dniu 21 czerwca 2017 r. wielostronnego porozumienia w sprawie automatycznej wymiany informacji o rachunkach finansowych (Multilateral Competent Authority Agreement – MCAA) w celu wdrożenia światowego standardu automatycznej wymiany informacji do celów podatkowych, jak również zawiadomienie OECD przez Singapur w dniu 30 czerwca 2017 r. o zamiarze uruchomienia automatycznych wymian w ramach tego porozumienia ze wszystkimi państwami członkowskimi UE, z którymi Singapur nie zawarł dwustronnej umowy w tym zakresie; zachęca strony do korzystania w pełnym zakresie z przepisów w sprawie współpracy podatkowej zawartych w umowie o partnerstwie i współpracy;

Prawa człowieka i podstawowe wolności

6.  potwierdza potrzebę zobowiązania i zaangażowania w odniesieniu do przestrzegania praw człowieka, w tym praw socjalnych, zasad demokracji, podstawowych wolności, dobrej administracji oraz praworządności, jak również współpracy w tym zakresie; przypomina, że prawa człowieka znajdują się w centrum stosunków UE z państwami trzecimi; wzywa władze Singapuru do zapewnienia, w każdych okolicznościach, poszanowania prawa międzynarodowego, demokracji, praw człowieka i podstawowych wolności zgodnie z Kartą Narodów Zjednoczonych i Powszechną deklaracją praw człowieka oraz uważa, że UE powinna nadal zapewniać Singapurowi wsparcie w zakresie włączenia społecznego, poszanowania praw człowieka i praworządności, promowania pokoju, bezpieczeństwa i reformy sądownictwa; z zadowoleniem przyjmuje otwartą debatę publiczną na temat przeglądu nieegzekwowanego prawa dotyczącego karania związków osób tej samej płci i wzywa rząd Singapuru do pełnej ochrony praw społeczności LGBTI; domaga się, by rząd Singapuru zniósł przepisy w sprawie karania za stosunki seksualne między osobami tej samej płci; podkreśla potrzebę dalszej współpracy w zakresie praw kobiet i wzywa rząd Singapuru do ułatwienia przyjęcia ustawodawstwa zakazującego wszelkich form dyskryminacji kobiet i dyskryminacji ze względu na orientację seksualną;

7.  wzywa UE do podjęcia dialogu z rządem Singapuru w celu wprowadzenia natychmiastowego moratorium na karę śmierci jako kroku w kierunku zniesienia kary śmierci;

8.  wzywa rząd Singapuru do ochrony wolności wypowiedzi i wolności zgromadzeń, gdyż stanowią one podstawowy element dobrze funkcjonującej demokracji;

9.  wzywa UE do zaangażowania się w dialog z singapurskimi władzami w celu ułatwienia ratyfikacji przez państwo instrumentów dotyczących praw człowieka i podstawowych konwencji MOP; stwierdza, że Singapur nie ratyfikował jeszcze Konwencji dotyczącej wolności związkowej i ochrony praw związkowych oraz Konwencji dotyczącej zwalczania dyskryminacji oraz że wypowiedział Konwencję w sprawie pracy przymusowej; oczekuje, że Singapur zaangażuje się bardziej w prace MOP w celu osiągnięcia postępów na drodze do pełnego dostosowania do treści tych konwencji i ostatecznie do ich ratyfikacji;

Stosunki UE z Singapurem

10.  podkreśla, że zawarcie umowy o partnerstwie i współpracy stanowi silny impuls do zacieśnienia stosunków pomiędzy UE, Singapurem oraz Azją Południowo-Wschodnią ogółem;

11.  zwraca uwagę na polityczną wartość bliskich stosunków handlowych i inwestycyjnych między Singapurem a UE;

12.  zwraca uwagę na szczególne doświadczenie UE w obszarze tworzenia instytucji, jednolitego rynku, zbieżności przepisów, zarządzania kryzysowego, pomocy humanitarnej i pomocy w przypadku klęsk żywiołowych oraz praw człowieka i demokracji; podkreśla, że UE powinna zintensyfikować dialogi merytoryczne i współpracę w kwestiach takich jak prawa podstawowe oraz w kwestiach będących przedmiotem wspólnego zainteresowania, w tym praworządności i bezpieczeństwa oraz ochrony wolności wypowiedzi;

13.  przyjmuje z zadowoleniem fakt, że umowa o partnerstwie i współpracy wzmacnia wymiany międzyludzkie, np. mobilność akademicką w ramach programu Erasmus Mundus, oraz ułatwia dalszy rozwój wymian kulturowych w celu zwiększenia wzajemnego zrozumienia i wzajemnego poszerzenia wiedzy na temat swoich kultur;

14.  podkreśla rolę Fundacji Azja-Europa (ASEF), z siedzibą w Singapurze, jako głównego narzędzia wymian kulturowych pomiędzy Azją a Europą; z zadowoleniem przyjmuje jej rolę w uwzględnianiu obaw społeczeństwa obywatelskiego jako istotnego elementu rozważań w ramach ASEM;

15.  podkreśla, że Centrum Unii Europejskiej w Singapurze, założone w 2009 roku wspólnie z Narodowym Uniwersytetem Singapuru i Uniwersytetem Technologicznym Nanyang, promuje wiedzę i zrozumienie UE i jej polityk oraz jest częścią światowej sieci unijnych centrów doskonałości;

16.  zachęca singapurskich naukowców do prowadzenia wspólnych projektów badawczych i innowacyjnych z podmiotami z UE w ramach unijnych inicjatyw badawczych, np. programu „Horyzont 2020”, oraz do zajęcia się powszechnymi globalnym wyzwaniami związanymi ze zmianą klimatu, środowiskiem, biotechnologią, zdrowiem, starzejącymi się populacjami, energią, zasobami naturalnymi i bezpieczeństwem żywnościowym;

Współpraca regionalna i międzynarodowa

17.  uważa Singapur za kluczowego partnera w reagowaniu na kryzysy humanitarne w Azji Południowo-Wschodniej, a także za ważny podmiot w zapewnianiu stabilności politycznej całego regionu;

18.  obawia się, że zmiana klimatu będzie miała istotny wpływ na Singapur i na region ASEAN; z zadowoleniem przyjmuje pozytywny wkład Singapuru w realizację milenijnych celów rozwoju i celów zrównoważonego rozwoju; z zadowoleniem przyjmuje ratyfikację przez Singapur porozumienia paryskiego w dniu 21 września 2016 r. oraz oczekuje, że państwo to osiągnie planowane cele redukcji emisji do 2030 r.; zamierza współpracować z Singapurem i ASEAN z myślą o przyspieszeniu wdrażania postanowień porozumienia klimatycznego z Paryża; podkreśla potrzebę udzielenia pomocy Singapurowi i pozostałym państwom ASEAN w celu zwiększenia ochrony i zrównoważonego wykorzystywania różnorodności biologicznej, zwłaszcza raf koralowych, oraz systematycznej odbudowy ekosystemów leśnych; z zadowoleniem przyjmuje rolę Singapuru w obrębie regionalnej kwestii ograniczania wylesiania; wzywa do dalszej współpracy między UE a Singapurem w celu skutecznego hamowania pożarów lasów i przyjmowania bardziej przyjaznych dla środowiska technologii w transporcie i budownictwie;

19.  uważa, że istnieje możliwość współpracy między UE i ASEAN w zakresie opracowania wspólnej strategii na rzecz gospodarki o obiegu zamkniętym i że taka współpraca byłaby korzystna i potrzebna;

20.  z zadowoleniem przyjmuje utworzenie Forum młodych liderów UE–ASEAN, które umożliwi młodym liderom z UE i państw ASEAN wymianę pomysłów i budowanie relacji w celu wsparcia stosunków UE–ASEAN;

21.  podkreśla, że umowa o partnerstwie i współpracy będzie stanowić szansę dla UE na wzmocnienie jej wkładu w osiągnięcie wspólnych celów w regionie Oceanu Indyjskiego i Spokojnego; domaga się wzmocnienia wspólnych wysiłków w celu zapewnienia wolnego i otwartego regionu Oceanu Indyjskiego i Spokojnego;

22.  wzywa do podjęcia współpracy z Singapurem w zakresie realizacji wspólnych interesów związanych z wdrażaniem polityki ASEAN i UE w obszarze łączności; podkreśla zapotrzebowanie na współpracę w odniesieniu do koncepcji „Jeden pas i jeden szlak”, tak aby dążyć do wdrożenia celów i kryteriów w zakresie łączności uzgodnionych podczas niedawnego szczytu UE–Chiny; przypomina o potrzebie promowania wielopoziomowego sprawowania rządów;

23.  podkreśla, że Singapur wspiera multilateralizm regionalny w Azji Południowo-Wschodniej; odnotowuje rolę Singapuru w międzyregionalnych dialogach dyplomatycznych, gospodarczych i instytucjonalnych pomiędzy UE a ASEAN oraz podkreśla wsparcie Singapuru dla integracji regionalnej w Azji Południowo-Wschodniej;

24.  zauważa, że Singapur posiada strategiczną lokalizację; odnotowuje wkład Singapuru w bezpieczeństwo regionalne i globalne; przyjmuje z zadowoleniem coroczny Azjatycki Szczyt Bezpieczeństwa, inaczej zwany Dialogiem Shangri-La, który odbywa w Shangri-La w Singapurze od 2002 r.;

25.   wyraża głębokie zaniepokojenie rosnącymi napięciami na Morzu Południowochińskim; wzywa ASEAN do przyspieszenia konsultacji na temat kodeksu postępowania w sprawie pokojowego rozstrzygania konfliktów i kontrowersji w tym obszarze oraz UE do wsparcia tego procesu; nalega, aby kwestię tę rozwiązać zgodnie z prawem międzynarodowym w oparciu o Konwencję Narodów Zjednoczonych o prawie morza (UNCLOS); z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Singapur, stosujący podejście nieroszczeniowe, zachęca strony do pokojowego rozwiązywania różnic zgodnie z prawem międzynarodowym, w tym UNCLOS;

26.  apeluje wraz z Singapurem o wolność żeglugi i przelotu we wspomnianym rejonie oraz podkreśla, że UE jest silnie zainteresowana wspieraniem stabilności w Azji Południowo-Wschodniej; podkreśla kluczową rolę Forum Regionalnego ASEAN i Szczytu Azja-Europa w promowaniu dialogów w sprawie bezpieczeństwa pomiędzy przedmiotowym regionem a mocarstwami pozaregionalnymi, tj. Chinami i Stanami Zjednoczonymi;

27.  przyjmuje z zadowoleniem program ASEAN dotyczący cyberzdolności, uruchomiony z inicjatywy Singapuru w celu wspierania państw członkowskich ASEAN w identyfikowaniu i reagowaniu na zagrożenia dla cyberbezpieczeństwa; zdaje sobie sprawę, że w ASEAN brakuje wzajemnych norm cyberochrony, co utrudnia współpracę w zakresie bezpieczeństwa cyberbezpieczeństwa w regionie; wzywa UE do dzielenia się doświadczeniami w radzeniu sobie z zagrożeniami dla cyberbezpieczeństwa i hybrydowymi oraz do wspierania ASEAN w budowaniu zdolności w tej dziedzinie;

28.  wyraża uznanie dla Singapuru za rozmieszczenie oddziałów i sprzętu celem wsparcia koalicji międzynarodowej w Iraku w latach 2003–2008 oraz za dalszy wkład w operacje skierowane przeciwko ISIS w Iraku i Syrii;

29.  uznaje gotowość Singapuru do organizacji szczytów celem wzmacniania pokoju i budowania zaufania w Azji i poza nią oraz rolę, jaką ten kraj odgrywa w organizacji takich szczytów;

Ramy instytucjonalne na podstawie umowy o partnerstwie i współpracy

30.  przyjmuje z zadowoleniem ustanowienie Wspólnego Komitetu na mocy umowy o partnerstwie i współpracy, w skład którego wchodzą przedstawiciele obu stron na odpowiednio wysokim szczeblu i którego zadaniem jest zapewnienie prawidłowego funkcjonowania i wykonania umowy, ustanowienie priorytetów i przedstawianie zaleceń dotyczących promowania celów wynikających z umowy;

31.  apeluje o regularną wymianę informacji między Europejską Służbą Działań Zewnętrznych (ESDZ) a Parlamentem, tak aby Parlament mógł śledzić wdrażanie umowy o partnerstwie i współpracy oraz osiąganie zawartych w niej celów;

o
o   o

32.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, Europejskiej Służbie Działań Zewnętrznych, wiceprzewodniczącej Komisji / wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, rządom i parlamentom państw członkowskich oraz rządowi i parlamentowi Singapuru.

(1) Dz.U. L 144 z 10.6.1980, s. 2. (2) Dz.U. C 346 z 27.9.2018, s. 44. (3) Dz.U. C 482 z 23.12.2016, s. 75. (4) Teksty przyjęte, P8_TA(2019)0092.

Rezolucja ustawodawcza Parlamentu Europejskiego z dnia 13 lutego 2019 r. w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Rady w sprawie zawarcia w imieniu Unii Europejskiej Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Transportową (13111/2018 – C8-0473/2018 – 2018/0282(NLE))

P8_TA(2019)0094 A8-0022/2019

(Zgoda)

Parlament Europejski,

–  uwzględniając projekt decyzji Rady (13111/2018),

–  uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską(1),

–  uwzględniając wniosek o wyrażenie zgody przedstawiony przez Radę na mocy art. 91 i art. 100 ust. 2 oraz art. 218 ust. 6 akapit drugi lit. a) i art. 218 ust. 7 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (C8-0473/2018),

–  uwzględniając art. 99 ust. 1 i 4 oraz art. 108 ust. 7 Regulaminu,

–  uwzględniając zalecenie Komisji Transportu i Turystyki (A8-0022/2019),

1.  wyraża zgodę na zawarcie traktatu;

2.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji oraz rządom i parlamentom państw członkowskich oraz Republiki Albanii, Bośni i Hercegowiny, Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii, Kosowa(2), Czarnogóry i Republiki Serbii.

(1) Dz.U. L 278 z 27.10.2017, s. 3. (2) Użycie tej nazwy nie wpływa na stanowiska w sprawie statusu Kosowa i jest zgodne z rezolucją Rady Bezpieczeństwa ONZ 1244 (1999) oraz z opinią Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości w sprawie Deklaracji niepodległości Kosowa.

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 13 lutego 2019 r. w sprawie sprawozdania Komisji za rok 2018 dotyczącego Bośni i Hercegowiny (2018/2148(INI))

P8_TA(2019)0095 A8-0467/2018

Parlament Europejski,

–  uwzględniając Układ o stabilizacji i stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Bośnią i Hercegowiną (BiH), z drugiej strony,

–  uwzględniając protokół w sprawie dostosowania Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Bośnią i Hercegowiną, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Chorwacji do Unii Europejskiej, który został parafowany w dniu 18 lipca 2016 r. i wszedł w życie w dniu 1 lutego 2017 r.,

–  uwzględniając wniosek BiH o członkostwo w Unii Europejskiej, złożony dnia 15 lutego 2016 r., oraz odpowiedzi tego państwa na kwestionariusz Komisji, złożone dnia 28 lutego 2018 r.,

–  uwzględniając konkluzje Rady Europejskiej w sprawie Bałkanów Zachodnich przyjęte w dniach 19–20 czerwca 2003 r. i załącznik do nich zatytułowany „Agenda z Salonik dla Bałkanów Zachodnich: w kierunku integracji europejskiej”,

–  uwzględniając konkluzje Rady w sprawie Bośni i Hercegowiny z dnia 16 października 2017 r., w sprawie rozszerzenia oraz procesu stabilizacji i stowarzyszenia z dnia 26 czerwca 2018 r., a także w sprawie Bośni i Hercegowiny / operacji EUFOR ALTHEA z dnia 15 października 2018 r.,

–  uwzględniając pierwsze posiedzenie Parlamentarnego Komitetu Stabilizacji i Stowarzyszenia UE-BiH w dniach 5–6 listopada 2015 r., drugie posiedzenie Rady Stabilizacji i Stowarzyszenia UE-BiH w dniu 10 lipca 2017 r., trzecie posiedzenie Komitetu Stabilizacji i Stowarzyszenia UE-BiH w dniu 27 marca 2018 r. oraz trzecie posiedzenie Rady Stabilizacji i Stowarzyszenia UE-BiH, które odbyło się dnia 13 lipca 2018 r.,

–  uwzględniając proces berliński, w szczególności konkluzje przewodniczącego posiedzenia szefów rządów, zebrane podczas szczytu ws. Bałkanów Zachodnich w Londynie w dniu 10 lipca 2018 r., trzy wspólne deklaracje podpisane tego samego dnia na temat współpracy regionalnej i stosunków dobrosąsiedzkich, na temat osób zaginionych oraz na temat zbrodni wojennych, a także oświadczenie o zwalczaniu korupcji wydane przez BiH przy tej samej okazji,

–  uwzględniając deklarację z Sofii, przyjętą na szczycie UE-Bałkany Zachodnie w dniu 17 maja 2018 r., i załączony do niej Program działań priorytetowych z Sofii,

–  uwzględniając komunikat Komisji z dnia 6 lutego 2018 r. zatytułowany „Wiarygodna perspektywa rozszerzenia dla Bałkanów Zachodnich oraz zwiększone zaangażowanie UE w tym regionie” (COM(2018)0065),

–  uwzględniając komunikat Komisji z dnia 17 kwietnia 2018 r. zatytułowany „Komunikat w sprawie polityki rozszerzenia UE w 2018 r.” (COM(2018)0450) oraz towarzyszący mu dokument roboczy służb Komisji zatytułowany „Sprawozdanie na temat Bośni i Hercegowiny za 2018 r.” (SWD(2018)0155),

–  uwzględniając oświadczenie wiceprzewodniczącej Komisji / wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa Federiki Mogherini oraz komisarza do spraw europejskiej polityki sąsiedztwa i negocjacji w sprawie rozszerzenia Johannesa Hahna z dnia 2 maja 2018 r. w sprawie reformy ordynacji wyborczej w BiH w związku z wyborami do Izby Narodów Federacji BiH,

–  uwzględniając wynik wyborów, które odbyły się w dniu 7 października 2018 r.,

–  uwzględniając oświadczenie dotyczące wstępnych ustaleń i wniosków międzynarodowej misji obserwacji wyborów OBWE/ODIHR opublikowane dnia 8 października 2018 r.,

–  uwzględniając wspólne oświadczenie wiceprzewodniczącej / wysokiej przedstawiciel Federiki Mogherini i komisarza Johannesa Hahna z dnia 8 października 2018 r. w sprawie wyborów w Bośni i Hercegowinie,

–  uwzględniając wspólne wnioski z dialogu gospodarczo-finansowego między UE a Bałkanami Zachodnimi i Turcją z dnia 25 maja 2018 r.,

–  uwzględniając lokalne oświadczenie UE z dnia 1 czerwca 2018 r. w sprawie kodeksu postępowania karnego BiH,

–  uwzględniając 53.(1) i 54.(2) sprawozdanie wysokiego przedstawiciela ds. wdrażania porozumienia pokojowego w Bośni i Hercegowinie, przedłożone Radzie Bezpieczeństwa ONZ odpowiednio w dniu 3 maja i 31 października 2018 r.,

–  uwzględniając program reform dla BiH na lata 2015–2018 przyjęty w lipcu 2015 r. oraz mechanizm koordynacji przyjęty przez Radę Ministrów BiH oraz rządy Federacji BiH i Republiki Serbskiej w dniu 23 sierpnia 2016 r.,

–  uwzględniając swoje poprzednie rezolucje w sprawie tego kraju,

–  uwzględniając art. 52 Regulaminu,

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji Spraw Zagranicznych (A8-0467/2018),

A.  mając na uwadze, że UE pozostaje zaangażowana w działania na rzecz europejskiej przyszłości BiH, a także na rzecz jej integralności terytorialnej, suwerenności i jedności;

B.  mając na uwadze, że wniosek o członkostwo w UE stanowi wybór strategiczny i zobowiązanie do osiągania postępów na drodze do UE;

C.  mając na uwadze, że Komisja przygotowuje opinię w sprawie wniosku BiH o członkostwo w UE; mając na uwadze, że BiH przygotowała swoje odpowiedzi na kwestionariusz Komisji, wykorzystując mechanizm koordynacji w kwestiach unijnych, i przekazała je w dniu 28 lutego 2018 r.; mając na uwadze, że w dniu 20 czerwca 2018 r. BiH otrzymała ponad 600 pytań uzupełniających i nie zdążyła jeszcze przesłać odpowiedzi na dodatkowe pytania;

D.  mając na uwadze, że od połowy 2017 r. odnotowywano spowolnienie w przeprowadzaniu prounijnych reform pomimo zobowiązania BiH do wdrażania programu reform; mając na uwadze, że przystąpienie do UE to kompleksowy proces, który wymaga woli politycznej i wspólnych wysiłków wszystkich stron oraz konsensusu w sprawie programu reform; mając na uwadze, że najważniejszym elementem reform instytucjonalnych, gospodarczych i społecznych muszą być obywatele BiH;

E.  mając na uwadze wybory powszechne w BiH przeprowadzone w dniu 7 października 2018 r.; mając na uwadze, że partie polityczne nie były w stanie osiągnąć kompromisu w sprawie zmian w ordynacji wyborczej, koniecznych do wypełnienia luki prawnej wynikającej z decyzji Trybunału Konstytucyjnego w sprawie Ljubić, dotyczących wyboru członków Izby Narodów Federacji BiH; mając na uwadze bezowocne wysiłki zmierzające do wprowadzenia ułatwień w tej sprawie podejmowane przez ambasadorów UE i Stanów Zjednoczonych w BiH, przy zaangażowaniu Komisji Weneckiej;

F.  mając na uwadze, że BiH wciąż narusza europejską konwencję praw człowieka, jak wskazuje sprawa Sejdić-Finci i powiązane sprawy; mając na uwadze, że Rada powierzyła Komisji zadanie zwrócenia szczególnej uwagi na tę kwestię przy sporządzaniu opinii w sprawie wniosku BiH o członkostwo; mając na uwadze, że w związku z tym oczekuje się, iż Komisja przeanalizuje w swojej opinii kwestie związane z funkcjonalnością, a także zweryfikuje ramy prawne kompatybilności z dorobkiem UE, proponując reformy konstytucyjne i inne niezbędne reformy; mając na uwadze, że im bardziej BiH zbliży się do członkostwa w UE, tym pilniejsza stanie się potrzeba przeprowadzenia reform konstytucyjnych mających na celu poprawę funkcjonowania i zagwarantowanie ochrony praw człowieka; mając na uwadze, że dotychczas polityczni przywódcy kraju nie byli w stanie zaradzić niedociągnięciom w konstytucji BiH związanym z powyższymi kwestiami;

G.  mając na uwadze, że do tej pory nie wdrożono 13 decyzji Trybunału Konstytucyjnego BiH oraz szeregu decyzji konstytucyjnych na szczeblu części składowych BiH (28 w Federacji i 7 w Republice Serbskiej); mając na uwadze, że wykonywanie orzeczeń sądów konstytucyjnych ma zasadnicze znaczenie dla utrzymania praworządności;

H.  mając na uwadze, że BiH jest również sygnatariuszem Konwencji o ocenach oddziaływania na środowisko w kontekście transgranicznym (konwencja z Espoo z 1991 r.);

I.  mając na uwadze, że w nowoczesnej Europie nie ma miejsca na gloryfikację osób skazanych za zbrodnie wojenne i zbrodnie przeciwko ludzkości;

J.  mając na uwadze, że utrzymujące się wyzwania w procesie pojednania należy podjąć w sposób bardziej zdecydowany;

K.  mając na uwadze, że nadal szerzy się korupcja, w tym na najwyższym szczeblu;

1.  z zadowoleniem przyjmuje przekazanie przez BiH odpowiedzi na kwestionariusz Komisji; wzywa BiH do terminowego udzielenia przejrzystych i szczegółowych odpowiedzi na pytania uzupełniające, które mają bardziej techniczny charakter, tak aby umożliwić Komisji sporządzenie opinii na temat wniosku o członkostwo w UE;

2.  jest zaniepokojony wyraźnym spowolnieniem tempa reform w wyniku nieporozumień między partiami i bardzo spolaryzowanej kampanii przedwyborczej, która rozpoczęła się bardzo wcześnie; podkreśla, że deklaracja władz BiH o utrzymywaniu europejskiego kursu musi iść w parze z konsekwentnym wdrażaniem reform wynikających z programu reform i przekładać się na konkretne wyniki z korzyścią dla obywateli, bez względu na ich powiązania etniczne i religijne; ubolewa, że oprócz przyjęcia krajowych strategii w dziedzinie środowiska, rozwoju obszarów wiejskich i energii oraz niektórych ważnych reform, takich jak poprawki do ustawy o podatku akcyzowym, które były niezbędne do uzyskania środków finansowych z MFW i EBOR, nie osiągnięto istotnych postępów;

3.  ubolewa, że stwarzająca podziały retoryka etniczno-nacjonalistyczna ponownie zdominowała kampanię wyborczą i nadal charakteryzuje polityczny dyskurs, w którym biorą udział politycy wszystkich stron; wzywa wszystkich liderów politycznych do bezzwłocznego zaangażowania się w tworzenie struktur administracyjnych na wszystkich szczeblach w drodze konstruktywnej współpracy w interesie obywateli ich kraju; apeluje o odpowiednie przekazywanie opinii publicznej informacji na temat procesu integracji z UE, który ma również służyć jako projekt pojednania i rozwoju kultury politycznej w oparciu o kompromis i wzajemne zrozumienie;

4.  zauważa, że ten cykl wyborczy ponownie charakteryzował się podziałem wzdłuż linii etnicznych, a podczas kampanii wyborczej skupiano się głównie na powiązanych z przeszłością kwestiach wprowadzających podziały zamiast na proponowaniu konkretnych rozwiązań codziennych problemów obywateli; wyraża ubolewanie z powodu nacjonalistycznej i podburzającej retoryki przedwyborczej, która pogłębia podziały między trzema narodami konstytutywnymi; zauważa, że wybory z dnia 7 października 2018 r. przebiegały w duchu rywalizacji i – pomimo pewnych nieprawidłowości – ogólnie z zachowaniem porządku oraz że obywatele BiH skorzystali z przysługującego im demokratycznego prawa, zachowując spokój i porządek; powtarza, że konieczne jest zbadanie i stanowcze potępienie wszystkich rzekomych nieprawidłowości dotyczących wyborów, a także ściganie sprawców wszelkich czynów niezgodnych z prawem; podkreśla utrzymujące się niedociągnięcia w procesie demokratycznych wyborów i oczekuje bezzwłocznego wdrożenia zaleceń OBWE/ODIHR; przypomina, że nadal nie wdrożono decyzji Trybunału Konstytucyjnego z 2010 r. w sprawie demokratycznego prawa obywateli Mostaru do głosowania w wyborach lokalnych;

5.  ubolewa, że przed wyborami nie osiągnięto kompromisu w sprawie zmian w ordynacji wyborczej, koniecznych do wypełnienia luki prawnej wynikającej z decyzji Trybunału Konstytucyjnego w sprawie Ljubić, dotyczących wyboru członków Izby Narodów Federacji BiH; przyjmuje do wiadomości decyzję Centralnej Komisji Wyborczej (CKW) w sprawie podziału mandatów w Izbie Narodów Federacji BiH, przyjętą dnia 18 grudnia 2018 r., oraz wzywa wszystkich polityków do systematycznego eliminowania nadal istniejących w prawie wyborczym BiH luk prawnych; wzywa wszystkich przywódców politycznych i wybranych posłów do parlamentów do wykazania się odpowiedzialnością, unikania oświadczeń kwestionujących jedność państwa, powstrzymania się od wyrażania konfliktowych poglądów oraz znalezienia kompromisów i rozwiązań, które będą akceptowalne dla wszystkich; ostrzega przed opóźnieniami i próbami blokowania wyłonienia władz po wyborach, ponieważ nie będzie to służyć interesom obywateli ani celowi integracji europejskiej; podkreśla, że przeprowadzanie wyborów, wdrażanie ich wyników oraz formowanie rządu zgodnie z odpowiednimi przepisami prawnymi jest kluczowym elementem dobrze funkcjonującej demokracji, a także wymogiem stawianym każdemu państwu, które aspiruje do członkostwa w UE;

6.  zdecydowanie przypomina o potrzebie szybkiego powołania Izby Narodów Federacji BiH zgodnie z orzecznictwem Trybunału Konstytucyjnego Bośni i Hercegowiny, o czym przypomniano również we wspólnym oświadczeniu wiceprzewodniczącej / wysokiej przedstawiciel Federiki Mogherini i komisarza Johannesa Hahna w sprawie wyborów w BiH;

7.  ubolewa, że kwestia demokratycznej i uzasadnionej reprezentacji trzech narodów konstytutywnych i wszystkich obywateli pozostaje nierozwiązana; wzywa wszystkie strony do niezwłocznego znalezienia kompromisu, tak aby nowi ustawodawcy mogli jak najszybciej zająć się tą kwestią, wykonując również orzeczenia Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w sprawie Sejdić-Finci i w powiązanych sprawach; ponownie podkreśla potrzebę przeprowadzenia reform konstytucyjnych, politycznych i wyborczych, które przekształciłyby BiH w skuteczne, pluralistyczne i w pełni funkcjonalne państwo oparte na praworządności;

8.  ubolewa nad faktem, że w wyniku prób wprowadzenia blokady etnicznej do zasad głosowania w Parlamentarnym Komitecie Stabilizacji i Stowarzyszenia delegaci z BiH wciąż nie są w stanie dojść do porozumienia w sprawie regulaminu Parlamentarnego Komitetu Stabilizacji i Stowarzyszenia, który w rezultacie nie obradował od trzech lat; ubolewa nad brakiem współpracy z Parlamentem Europejskim i przypomina, że stanowi to wyraźne naruszenie zobowiązań wynikających z Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu, oraz apeluje do wszystkich podmiotów o uzgodnienie i zaakceptowanie regulaminu Parlamentarnego Komitetu Stabilizacji i Stowarzyszenia w oparciu o odnośne zalecenia Parlamentu Europejskiego; zauważa, że funkcjonujące demokratyczne instytucje, w tym parlament, stanowią warunek postępów procesu integracji z UE;

9.  wyraża zaniepokojenie z powodu braku systematycznej oceny skutków regulacji i konsultacji publicznych, niewystarczającej i niskiej jakości monitorowania i sprawozdawczości, a także braku formalnego wymogu publikowania kluczowych dokumentów rządowych dotyczących planowania;

10.  wzywa do przyjęcia kolejnych krajowych strategii o niedyskryminującym charakterze i uwzględniających kwestie płci, w takich dziedzinach, jak zatrudnienie i zarządzanie finansami publicznymi, które umożliwią spójne wdrażanie reform w całym kraju, a także dostęp do finansowania w ramach IPA; z zadowoleniem stwierdza, że przyjęcie odpowiednich ogólnokrajowych strategii umożliwiło pozyskanie dodatkowego finansowania z IPA II w kluczowych obszarach, takich jak rolnictwo i rozwój obszarów wiejskich, środowisko i energia, w ramach poddanego niedawno przeglądowi indykatywnego dokumentu strategicznego na lata 2014–2020; podkreśla potrzebę zapewnienia lepszej absorpcji wsparcia przedakcesyjnego, przede wszystkim przez poprawę koordynacji darczyńców i zdolności administracyjnej; wzywa do przyjęcia krajowego programu zbliżenia przepisów krajowych do dorobku prawnego UE, zobowiązania prawnego podjętego w ramach Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu oraz niezbędnego środka w przygotowaniach do przystąpienia do UE;

11.  ponawia swój apel o przyjęcie ogólnokrajowej strategii dotyczącej praw człowieka; podkreśla, że należy jak najszybciej przyjąć poprawki do ustawy o rzeczniku praw obywatelskich, aby zapewnić zgodność z zasadami paryskimi; uznaje za konieczne ustanowienie krajowego mechanizmu zapobiegającego torturom i niewłaściwemu traktowaniu, a także przyjęcie ustawy państwowej o prawach cywilów torturowanych w czasie wojny, zgodnie z międzynarodowymi zobowiązaniami BiH; uważa, że BiH powinna zwiększyć wysiłki na rzecz dostosowania warunków w zakładach karnych i policyjnych izbach zatrzymań do standardów międzynarodowych; ponownie wzywa władze Republiki Serbskiej do usunięcia ze swojej konstytucji przepisu dotyczącego kary śmierci; przypomina o potrzebie zapewnienia niedyskryminującego dostępu do wymiaru sprawiedliwości w całym kraju za pośrednictwem zharmonizowanego i zrównoważonego systemu nieodpłatnej pomocy prawnej; wzywa władze do aktywnego promowania europejskich wartości oraz do kontynuowania europejskiego kursu;

12.  wzywa władze BiH do podjęcia konkretnych działań służących uwzględnianiu aspektu płci we wszystkich strategiach politycznych, włącznie z programem reform, i wyraża zaniepokojenie niedostateczną reprezentacją kobiet na stanowiskach decyzyjnych, zwłaszcza na szczeblu lokalnym; wzywa partie polityczne w BiH, by zwiększyły starania na rzecz zapewnienia reprezentacji kobiet na wszystkich szczeblach systemu politycznego;

13.  ubolewa nad tym, że BiH wciąż narusza europejską konwencję praw człowieka, nie wykonując orzeczeń Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w sprawach Sejdić-Finci, Zornić, Pilav i Šlaku, co prowadzi do jawnej dyskryminacji obywateli BiH i stoi w rażącej sprzeczności z wartościami i normami UE; przypomina, że Komisja powinna zwrócić uwagę na tę kwestię podczas przygotowywania swojej opinii; uważa, że wykonanie tych orzeczeń pomogłoby stworzyć funkcjonujące społeczeństwo demokratyczne; podkreśla, że – podobnie jak w przypadku każdego państwa aspirującego do członkostwa w UE – BiH powinna stopniowo dostosowywać swój system uważa, że wdrożenie tych orzeczeń pomogłoby stworzyć funkcjonujące społeczeństwo demokratyczne i prawny do wymogów dorobku prawnego UE w zakresie niedyskryminacji, a także oczekuje szybkich postępów w tych zasadniczych kwestiach; podkreśla, że wykonanie tych orzeczeń nie powinno mieć wpływu na dalsze wdrażanie programu reform i musi prowadzić do eliminacji wszelkich ograniczeń prawa do kandydowania w wyborach ze względu na pochodzenie etniczne i miejsce zamieszkania lub w wyniku decyzji obywatela o braku przynależności do konkretnego narodu konstytutywnego; wyraża zatem przekonanie o potrzebie równoczesnego przeprowadzenia reformy konstytucji i ordynacji wyborczej; wzywa przywódców politycznych do unikania nacjonalistycznej retoryki, która prowadzi do podziału społeczeństwa, oraz do kontynuowania dialogu politycznego i działań prowadzących do współpracy między przedstawicielami politycznymi trzech narodów konstytutywnych i innych;

14.  wzywa do wprowadzenia skuteczniejszych środków zwalczania wszelkich form dyskryminacji, w szczególności poprzez przyjęcie krajowych strategii w zakresie praw człowieka i przeciwdziałania dyskryminacji; zachęca trzy narody konstytutywne i inne do współpracy w kwestiach kulturowych, religijnych i edukacyjnych, prowadzącej do likwidacji podziałów etnicznych; ubolewa, że nie poczyniono żadnych postępów w celu rozwiązania problemu „dwóch szkół pod jednym dachem”; wzywa do podjęcia zdecydowanych działań na wszystkich szczeblach w celu znalezienia rozwiązań systemowych, które zapewnią wszystkim dzieciom edukację sprzyjającą włączeniu społecznemu i wolną od dyskryminacji; zauważa, że przyjęcie programów i podstaw nauczania na całym terytorium BiH powinno opierać się na poszanowaniu różnorodności kulturowej i językowej narodów przy jednoczesnym podkreślaniu wzajemnego zrozumienia i pojednania; wyraża zaniepokojenie, że brak zasobów i koordynacji utrudnia wdrażanie planu działania na rzecz dzieci na lata 2015–2018; z zadowoleniem przyjmuje przepisy BiH dotyczące rodzinnej formy opieki i podkreśla potrzebę dalszego wspierania deinstytucjonalizacji opieki nad dziećmi w całym kraju; apeluje o poprawę dostępu do kształcenia i odpowiednich usług socjalnych dla dzieci niepełnosprawnych, a także ogólną poprawę dostępu do budynków, instytucji i środków transportu dla osób niepełnosprawnych;

15.  wzywa do skuteczniejszego wdrażania przepisów prawnych dotyczących równości mężczyzn i kobiet, zmniejszenia różnic w wynagrodzeniach kobiet i mężczyzn oraz zwiększenia dostępu kobiet do rynku pracy, a także do zwalczania stereotypów płciowych w społeczeństwie; odnotowuje z zaniepokojeniem brak skutecznego wprowadzenia w życie ustawodawstwa w dziedzinie zapobiegania przemocy ze względu na płeć, w szczególności przemocy domowej, a także ochrony przed tym zjawiskiem; podkreśla potrzebę dostosowania przepisów do postanowień konwencji stambulskiej; wzywa do postępów w zapewnianiu poszanowania praw osób niepełnosprawnych, w szczególności poprzez szybkie wprowadzenie odpowiednich zaleceń ONZ; docenia kroki podjęte w kierunku ochrony prawnej osób LGBTI, lecz podkreśla, że należy podjąć dalsze działania w celu ścigania sprawców przemocy i przestępstw z nienawiści wobec nich, a także w celu promowania ich włączenia społecznego;

16.  jest zaniepokojony, że brak koordynacji między różnymi szczeblami władzy oraz brak finansowania nadal utrudniają skuteczną ochronę mniejszości i grup szczególnie wrażliwych, zwłaszcza Romów; apeluje o podjęcie dodatkowych kroków w celu wzmocnienia ochrony praw mniejszości; odnotowuje z zaniepokojeniem, że wyniki przeprowadzonego w 2017 r. badania dotyczącego marginalizacji Romów w BiH wskazują na ich ograniczony dostęp do możliwości we wszystkich aspektach rozwoju społecznego; potępia stygmatyzację i wykluczenie społeczne Romów; wzywa władze do upamiętnienia ofiar holokaustu Romów, ustanowienia 2 sierpnia Dniem Pamięci o Holokauście Romów i włączenia ofiar romskich w obchody Dnia Pamięci o Holokauście przypadającego na 27 stycznia każdego roku; wyraża zadowolenie z powodu przyjęcia zmienionego planu działania dotyczącego dostępu Romów do mieszkań, zatrudnienia i opieki zdrowotnej na lata 2017–2020; podkreśla, że należy podjąć środki służące dalszej poprawie kształcenia, wskaźników zatrudnienia, zdrowia, mieszkalnictwa i warunków życia Romów oraz innych mniejszości, ze szczególnym naciskiem na poprawę i pełne wdrożenie istniejących odpowiednich strategii i ram ustawodawczych; wyraża zaniepokojenie niewielką reprezentacją członków mniejszości narodowych w życiu politycznym i publicznym;

17.  odnotowuje udział BiH w programie oceny PISA pod egidą OECD w 2018 r., który był możliwy dzięki wsparciu finansowemu Komisji Europejskiej; wyraża uznanie dla instytucji oświatowych BiH (właściwych ministerstw i instytucji na szczeblu kantonów, części składowych i państwa, a także w Dystrykcie Brczko) za współpracę i wolę wspólnego działania; wzywa przyszłe władze na wszystkich szczeblach, aby wykorzystały wyniki testów, które mają być opublikowane w 2019 r., do przeprowadzenia konstruktywnej debaty i opracowania reform oświatowych, które pozwolą osiągnąć lepsze wyniki i lepszą jakość kształcenia;

18.  wzywa do szeroko zakrojonej reformy systemów ochrony socjalnej przez wyeliminowanie dyskryminacyjnych praktyk zgodnie z zobowiązaniami w zakresie praw człowieka oraz zagwarantowanie ustanowienia adekwatnych minimalnych norm ochrony najsłabszych grup społecznych, w tym wyeliminowanie luk w przepisach uniemożliwiających niektórym dzieciom dostęp do ubezpieczenia zdrowotnego; zachęca wszystkie właściwe instytucje w BiH do zacieśnienia koordynacji i współpracy w dziedzinie monitorowania praw dziecka, w tym do utworzenia kompleksowego mechanizmu gromadzenia danych o prawach dziecka w BiH;

19.  zauważa, że BiH nadal jest krajem pochodzenia, tranzytu i przeznaczenia dla handlu ludźmi; wzywa do poprawy zarządzania granicami i wzmocnienia wyspecjalizowanych jednostek dochodzeniowych w dziedzinie handlu ludźmi w celu skutecznej walki z handlarzami;

20.  wyraża zaniepokojenie z powodu niewystarczających reform edukacji i gospodarki, które prowadzą do bezrobocia młodzieży i emigracji ekonomicznej, a także z powodu braku odpowiednich strategii politycznych i inwestycji dotyczących dzieci i młodzieży; wzywa BiH do rozwiązania problemu istotnego braku równowagi płci w odniesieniu do współczynnika aktywności zawodowej oraz wykluczenia młodych ludzi należących do grup mniejszościowych ze środków na rzecz edukacji i zatrudnienia; wzywa do bardziej proaktywnej i systematycznej polityki wobec młodzieży w BiH, która powinna mieć na celu wzmocnienie pozycji młodych ludzi w kraju; w związku z tym zachęca BiH do ustanowienia specjalnych ram i zagwarantowania pełnego funkcjonowania Komisji ds. Koordynacji Spraw Młodzieży przy Ministerstwie Spraw Obywatelskich BiH;

21.  apeluje o pełne wdrożenie strategii i przepisów dotyczących praw osób należących do grup mniejszościowych i ich ochrony oraz o wsparcie tych strategii i przepisów z funduszy publicznych;

22.  wzywa BiH do zagwarantowania prawa własności; wskazuje na brak kompleksowych ram ustawodawczych dla rozpatrywania roszczeń o zwrot i zachęca władze do rozpoczęcia rozmów z zainteresowanymi stronami na temat kwestii dotyczących zwrotu przejętego mienia lub odszkodowania za takie mienie;

23.  wyraża ubolewanie z powodu braku postępów w dziedzinie wolności słowa i niezależności mediów; zdecydowanie odrzuca ciągłe próby wywierania presji politycznej i finansowej na media; potępia powtarzające się przypadki zastraszania, grożenia śmiercią oraz werbalnych i fizycznych ataków na dziennikarzy, zwłaszcza dziennikarzy śledczych, zajmujących się tematem nieściganych zbrodni wojennych; wzywa władze do gromadzenia danych na temat tych spraw, zapewnienia szybkiego dochodzenia i ścigania sprawców oraz promowania środowiska sprzyjającego wolności słowa; zwraca uwagę na potrzebę wzmocnienia stabilności finansowej i neutralności politycznej Urzędu Regulacji Komunikacji; ponownie wzywa do zapewnienia niezależności i trwałego finansowania nadawców publicznych, a także dostępności treści we wszystkich językach urzędowych; wzywa do zwrócenia większej uwagi na warunki pracy dziennikarzy w całym sektorze; wyraża zaniepokojenie brakiem przejrzystości w zakresie własności mediów i ponownie apeluje o zagwarantowanie przejrzystości przez przyjęcie odpowiednich ram ustawodawczych; ubolewa, że z powodu impasu politycznego nie można było ustanowić funkcjonującego nadawcy publicznego; ponawia swój apel o zapewnienie pluralizmu mediów i podkreśla, że produkcja i transmisja treści telewizyjnych i radiowych we wszystkich językach urzędowych BiH przyczyniłaby się do ochrony różnorodności kulturowej w tym kraju; podkreśla, że podobnie jak w przypadku innych krajów w regionie, zaniepokojenie budzi polityczna instrumentalizacja mediów albo bezpośrednio przez polityków, albo przez przedstawicieli środowiska biznesu podejmujących próby wywierania wpływów politycznych;

24.  z zadowoleniem przyjmuje starania podejmowane m.in. przez Międzywyznaniową Radę BiH w celu promowania pojednania, wzajemnego szacunku i tolerancji religijnej w tym kraju; ubolewa nad ciągłymi przypadkami dyskryminacji ze względów religijnych, a także incydentami dotyczącymi miejsc kultu religijnego; wyraża uznanie i wsparcie dla tych, którzy walczą o wolność słowa, zwalczają mowę nienawiści i nienawiść na tle religijnym oraz promują włączenie społeczne; sprzeciwia się podsycaniu strachu przed innymi i wzywa władze do szybkiego i konsekwentnego reagowania we wszystkich takich przypadkach;

25.  wyraża zadowolenie z przyjęcia strategicznych ram reformy administracji publicznej w BiH na lata 2018–2022 i wzywa do ich szybkiego wdrożenia; zwraca uwagę na rozdrobnienie i upolitycznienie systemu kształtowania polityki w BiH oraz podkreśla potrzebę reformy ram konstytucyjnych zgodnie z najwyższymi standardami w dziedzinie praw człowieka i wolności, a także potrzebę poprawy jakości, spójności i możliwości finansowania polityki publicznej w całym kraju; wzywa do przyjęcia ogólnokrajowej strategii dotyczącej zarządzania finansami publicznymi oraz do zwiększenia przejrzystości budżetu BiH, a także do ustanowienia silniejszych mechanizmów zapobiegania nieefektywności i marnowaniu środków publicznych, w tym w obszarze zamówień publicznych; wzywa w szczególności do podjęcia działań mających na celu zmniejszenie ryzyka upolitycznienia służby cywilnej za pomocą skutecznego systemu zarządzania zasobami ludzkimi na wszystkich szczeblach administracji, a także poprzez ujednolicenie procedur służby cywilnej na wszystkich szczeblach administracji rządowej, zwłaszcza między szczeblem federalnym a szczeblem kantonu w Federacji;

26.  uznaje, że poczyniono pewne postępy w ustanawianiu instytucjonalnych mechanizmów współpracy między organami władzy a organizacjami społeczeństwa obywatelskiego oraz w zapewnianiu finansowania publicznego dla organizacji społeczeństwa obywatelskiego; ponawia swój apel o przyjęcie strategicznych ram współpracy ze społeczeństwem obywatelskim na wszystkich szczeblach administracji rządowej, o poprawę przejrzystości procesu podejmowania decyzji publicznych oraz o podjęcie dodatkowych wysiłków na rzecz wprowadzenia publicznej kontroli prac administracji rządowej; podkreśla ponadto potrzebę zwiększenia zaangażowania organizacji społeczeństwa obywatelskiego w planowanie, monitorowanie i wdrażanie unijnych programów wsparcia; wzywa władze do prowadzenia skutecznego dialogu, który mógłby prowadzić do inicjatyw ustawodawczych i inicjatyw na rzecz budowania zdolności, wzmacniających potencjał partnerów społecznych i społeczeństwa obywatelskiego; podkreśla, że finansowanie publiczne musi być dostępne dla organizacji społeczeństwa obywatelskiego zajmujących się prawami człowieka, demokracją i praworządnością, w tym organizacji nadzorujących i wspierających oraz małych organizacji lokalnych;

27.  pozostaje zaniepokojony powszechną korupcją w BiH oraz utrzymującą się rozbieżnością między deklarowaną polityczną wolą jej zwalczania a brakiem namacalnych wyników; podkreśla, że brak jest konkretnych wyników w głośnych sprawach, a prawne i instytucjonalne ramy zwalczania korupcji systemowej, np. w dziedzinie finansowania partii politycznych, zamówień publicznych, konfliktów interesów i ujawniania informacji majątkowych, są słabe i nieodpowiednie; wzywa do podjęcia kroków na rzecz poprawy prawnych i instytucjonalnych ram walki z korupcją zgodnie ze standardami europejskimi, poprzez lepszą harmonizację planów działania przyjętych na różnych szczeblach, wdrażanie istniejących strategii i zacieśnienie współpracy między organami ds. zapobiegania korupcji oraz z agencją antykorupcyjną;

28.  uważa, że potrzebne są dodatkowe starania na rzecz skuteczniejszego zwalczania powszechnej korupcji; wzywa do podjęcia działań w celu znacznej poprawy bilansu dokonań w obszarze zapobiegania i zwalczania korupcji, w tym środków mających na celu nakładanie skutecznych i odstraszających kar, łącznie z konfiskatą mienia zdobytego w wyniku przestępstwa; podkreśla potrzebę budowania zdolności do przeciwdziałania przestępstwom gospodarczym, finansowym i związanym z zamówieniami publicznymi oraz do prowadzenia dochodzeń w tych sprawach; podkreśla, że należy zwrócić szczególną uwagę na prowadzenie skutecznych kontroli finansowania partii politycznych i kampanii wyborczych oraz na poprawę publicznego dostępu do deklaracji majątkowych urzędników publicznych, w tym urzędników startujących w wyborach, a także nadzoru nad tymi deklaracjami; domaga się wprowadzenia zaleceń GRECO, w szczególności tych dotyczących finansowania partii politycznych i konfliktu interesów; uważa za niezbędne przyjęcie przez BiH ustawy o konflikcie interesów zgodnie ze standardami europejskimi i międzynarodowymi; wzywa BiH do przeprowadzenia analizy istniejących ram prawnych zwalczania korupcji, a następnie przyjęcia spójnej strategii wyeliminowania stwierdzonych luk i słabych stron, zgodnie z normami międzynarodowymi i europejskimi;

29.  z zadowoleniem odnosi się do przyjęcia w marcu 2017 r. planu działania dotyczącego wdrożenia strategii reformy wymiaru sprawiedliwości na lata 2014–2018 oraz do ustanowienia niezbędnych struktur sprawozdawczości i monitorowania; wskazuje na potrzebę podjęcia zdecydowanych działań w celu wdrożenia tego planu; jest zaniepokojony ustawicznymi i motywowanymi politycznie groźbami kierowanymi pod adresem sądownictwa; ponownie podkreśla potrzebę wzmocnienia niezależności sądownictwa, w tym od wpływów politycznych, jak również jego bezstronności, profesjonalizmu, skuteczności i rozliczalności; z zadowoleniem przyjmuje szczegółowy plan działania, przyjęty w celu wdrożenia zaleceń Komisji Europejskiej w sprawach wchodzących w zakres kompetencji Wysokiej Rady Sędziów i Prokuratorów z myślą o wzmocnieniu procesu mianowania, środków dyscyplinarnych oraz środków na rzecz uczciwości w odniesieniu do sądownictwa, w tym przez udoskonalenie deklaracji majątkowych; wzywa do szybkiego przyjęcia i wdrożenia odnośnych aktów ustawodawczych; podkreśla konieczność przeglądu ustawy o Wysokiej Radzie Sędziów i Prokuratorów na podstawie zaleceń Komisji i opinii Komisji Weneckiej; wzywa do znormalizowania kodeksów karnych na potrzeby spraw dotyczących zbrodni wojennych i podkreśla znaczenie oceny bieżącej reformy sądownictwa z perspektywy płci;

30.  wyraża ubolewanie, że władze na wszystkich szczeblach nadal lekceważą lub odrzucają wiążące decyzje organów sądowych, w tym najwyższej instancji, oraz przypomina, że takie podejście stanowi poważne zakwestionowanie praworządności;

31.  z zadowoleniem przyjmuje dalsze zmniejszanie zaległości w sprawach dotyczących zbrodni wojennych, utrzymującą się pozytywną tendencję w ściganiu zbrodni wojennych obejmujących przemoc seksualną, a także poprawę sytuacji pod względem wspierania ofiar i świadków w sądach; wzywa władze BiH do harmonizacji przepisów dotyczących cywilnych ofiar wojny, tak aby uwzględnić ofiary przemocy seksualnej w celu powstrzymania dyskryminacji ze względu na status i dostęp do odszkodowań w poszczególnych częściach składowych BiH; wzywa do szybkiej zmiany krajowej strategii dotyczącej zbrodni wojennych, tak aby zapewnić bardziej skuteczny podział spraw między różnymi szczeblami administracji, jak również do wprowadzenia nowych kryteriów i ram czasowych dla rozpatrywania najbardziej złożonych spraw;

32.  stwierdza, że wciąż brakuje kompleksowej strategii sprawiedliwości okresu przejściowego, a także solidnego mechanizmu odszkodowań za poważne naruszenie praw człowieka w czasie wojny w całym kraju, w tym również dla ofiar wojennych na tle seksualnym; wzywa do przyjęcia ustawy o ofiarach tortur, strategii sprawiedliwości okresu przejściowego i programu na rzecz ofiar przemocy seksualnej, a także do ustanowienia specjalnego funduszu odszkodowawczego dla ofiar gwałtów, tortur i nadużyć w czasie wojny oraz do stworzenia odpowiednich mechanizmów rekompensat dla cywilnych ofiar wojny, obejmujących zwrot mienia, odszkodowanie, rehabilitację, reparacje i gwarancje niepowtórzenia;

33.  ponownie wyraża poparcie dla inicjatywy utworzenia komisji regionalnej ds. ustalenia faktów dotyczących wszystkich ofiar zbrodni wojennych i innych poważnych przypadków naruszenia praw człowieka popełnionych na terytorium byłej Jugosławii (RECOM); podkreśla znaczenie poważnego zaangażowania przywódców BiH w jej utworzenie; podkreśla znaczenie tego procesu i konieczności aktywnego udziału wszystkich regionalnych przywódców politycznych, tak aby komisja RECOM mogła rozpocząć pracę bez dalszych opóźnień; zwraca uwagę na propozycję koalicji na rzecz RECOM dotyczącą planu działania, zawierającego jasne terminy i punkty odniesienia;

34.  ubolewa nad wszelkimi formami gloryfikacji osób skazanych za najpoważniejsze zbrodnie przeciwko ludzkości; pilnie wzywa do okazywania szacunku ofiarom zbrodni wojennych i propagowania pojednania; przypomina wszystkim przywódcom politycznym i instytucjom w BiH, że ponoszą odpowiedzialność za obiektywną ocenę wydarzeń wojennych w interesie prawdy, pojednania i pokojowej przyszłości, a także za unikanie nadużywania wymiaru sprawiedliwości do celów politycznych; podkreśla, że podstawą ścigania zbrodni wojennych musi być koncepcja niezawisłości sądów i że nie należy jej wykorzystywać do upolityczniania służącego codziennym celom politycznym, podsycaniu rewizjonizmu historycznego czy pogłębianiu podziałów w społeczeństwie; z żalem odnotowuje decyzję Zgromadzenia Narodowego Republiki Serbskiej o cofnięciu zatwierdzenia sprawozdania Komisji ds. Srebrenicy z 2004 r. i potępia oświadczenia wszystkich stron gloryfikujące zbrodniarzy wojennych;

35.  podkreśla, że chociaż poczyniono znaczne postępy, konsekwencje przemocy seksualnej w konfliktach zbrojnych i traumy wynikającej z wojny w latach 1992–1995 wciąż wymagają właściwej uwagi w BiH; podkreśla, że osobom pozostałym przy życiu, w tym dzieciom urodzonym w takim kontekście, należy zagwarantować sprawiedliwy dostęp do opieki, wsparcia i wymiaru sprawiedliwości za pomocą kompleksowych programów reparacji, w tym rehabilitacji i eliminowania stygmatyzacji pozostałych przy życiu osób będących ofiarami przemocy seksualnej w konfliktach zbrojnych;

36.  przyznaje, że osiągnięto pewne, lecz wciąż niewystarczające postępy we wdrażaniu załącznika VII do porozumienia pokojowego z Dayton dotyczącego uchodźców i osób wewnętrznie przesiedlonych; odnotowuje powolne postępy w radzeniu sobie z utrzymującą się wysoką liczbą osób wewnętrznie przesiedlonych, powracających członków mniejszości, uchodźców i osób zaginionych; wzywa władze do podjęcia intensywnej współpracy między obiema częściami składowymi BiH i do pełnego dzielenia się wszystkimi odpowiednimi danymi wojskowymi i wywiadowczymi w celu zidentyfikowania osób wciąż uznawanych za zaginione podczas wojny; z zadowoleniem przyjmuje niedawne inicjatywy mające na celu zacieśnienie współpracy regionalnej z myślą o rozwiązaniu problemu osób zaginionych oraz wzywa władze Bośni i Hercegowiny do zaangażowania się w ten proces; podkreśla znaczenie gromadzenia danych na temat osób powracających; potępia przypadki ataków na ich własność oraz stwierdza, że sukces polityki dotyczącej osób powracających w BiH ma kluczowe znaczenie dla pojednania;

37.  apeluje o wdrożenie dodatkowych środków i konkretnych programów dotyczących zrównoważonych powrotów uchodźców, dostępu do opieki zdrowotnej i zatrudnienia, ochrony socjalnej, bezpieczeństwa i edukacji oraz o zwrócenie szczególnej uwagi na odszkodowania za zniszczone majątki, które nie mogą zostać zwrócone; w związku z tym wzywa do wznowienia działalności Komisji ds. Roszczeń do Nieruchomości Przesiedleńców i Uchodźców;

38.  ubolewa, że miny przeciwpiechotne wciąż występują na około 2,2 % całkowitej powierzchni kraju i bezpośrednio zagrażają bezpieczeństwu ponad 540 tys. mieszkańców; wyraża zadowolenie z powodu nieprzerwanego wspierania przez UE działań rozminowywania i wyraża uznanie dla Batalionu Saperów Sił Zbrojnych BiH za jego doskonałą pracę; wyraża zaniepokojenie z powodu braku dostatecznego dostępu do nowoczesnej technologii rozminowywania, co może prowadzić do znacznego spadku oczyszczonego terytorium kraju z obecnych 3 km2 w skali roku do mniej niż 1 km2 od 2020 r.; w związku z tym wzywa państwa członkowskie do odpowiedniego wyposażenia Batalionu Saperów w niezbędne środki i sprzęt;

39.  z zadowoleniem odnosi się do przyjęcia strategii na rzecz zwalczania przestępczości zorganizowanej na lata 2017–2020 oraz do postępów w realizacji planów działania dotyczących przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowania terroryzmu; wzywa do zwiększenia wysiłków na rzecz osiągnięcia dobrych wyników w zakresie prowadzenia dochodzeń, ścigania, prawomocnych wyroków skazujących i konfiskaty dochodów pochodzących z przestępczości zorganizowanej; wyraża zadowolenie z powodu długo oczekiwanego przyjęcia poprawek do kodeksu postępowania karnego przez Izbę Reprezentantów BiH w dniu 17 września 2018 r., ponieważ mają one kluczowe znaczenie dla zdolności instytucji stojących na straży praworządności do prowadzenia wrażliwych dochodzeń i współpracy z międzynarodowymi organami ścigania, oraz wzywa Komisję do ścisłego monitorowania wdrażania tych poprawek; podkreśla, że dostosowanie ustawy o Agencji Bezpieczeństwa Wywiadu do standardów europejskich i międzynarodowych powinno pozostać wysokim priorytetem władz; docenia fakt, że BiH została usunięta z listy FATF „państw trzecich wysokiego ryzyka mających braki strukturalne w zakresie przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu” i wzywa do dalszych starań na rzecz usunięcia tego kraju z unijnej listy państw wysokiego ryzyka;

40.  wzywa do ciągłych wysiłków na rzecz zwalczania radykalizacji i do podejmowania dalszych środków w celu identyfikacji, powstrzymania i kompleksowego rozwiązania problemu zagranicznych bojowników oraz nielegalnego handlu bronią, a także śledzenia przepływów pieniężnych wykorzystywanych do dalszej radykalizacji; zachęca władze do dalszej poprawy zdolności BiH do zwalczania terroryzmu poprzez lepszą koordynację, współpracę i wymianę danych wywiadowczych dotyczących przestępczości, zapobieganie radykalizacji młodzieży i programy deradykalizujące; wzywa organy do opracowania strategii przeciwdziałania cyberprzestępczości i podobnym zagrożeniom dla bezpieczeństwa; przypomina o potrzebie ściślejszej współpracy w kwestiach związanych z zarządzaniem granicami z krajami sąsiadującymi;

41.  wyraża uznanie dla starań podejmowanych przez władze BiH w celu powstrzymania wyjazdu swoich obywateli na tereny walki za granicą oraz wzywa władze do wydawania odpowiednich wyroków dla zagranicznych bojowników terrorystycznych i podjęcia zadania ich późniejszej resocjalizacji; z niepokojem stwierdza, że w niektórych miejscach kraju stwierdzono komórki radykalizacji;

42.  z zaniepokojeniem zauważa rosnącą liczbę migrantów przybywających w ostatnim czasie do BiH oraz brak koordynacji między różnymi szczeblami administracji rządowej w zakresie reagowania na tę sytuację; uważa, że kwestia migracji nie powinna być upolityczniona; z zadowoleniem przyjmuje unijną pomoc humanitarną w odpowiedzi na rosnące potrzeby uchodźców, osób ubiegających się o azyl i migrantów w tym kraju, a także przyjęcie w dniu 10 sierpnia 2018 r. specjalnego środka (o wartości 6 mln EUR) w celu wsparcia BiH w zarządzaniu przepływami migracyjnymi; podkreśla znaczenie uwzględnienia perspektywy płci w zakresie pomocy humanitarnej i wpływu obozów dla uchodźców na społeczności przyjmujące; uważa, że współpraca z krajami sąsiadującymi i z UE ma zasadnicze znaczenie dla stawienia czoła temu wspólnemu wyzwaniu;

43.  apeluje o przyjęcie nowego programu prounijnych reform niezwłocznie po wyłonieniu nowych władz w BiH w celu wznowienia procesu reform i dokonania postępów w integracji europejskiej kraju; podkreśla, że wsparciu finansowemu UE powinna towarzyszyć skuteczna warunkowość, a UE powinna opracowywać plany działania i ramy monitorowania zgodnie z 20 zasadami Europejskiego filaru praw socjalnych w celu nadania „nowego wzmocnionego wymiaru socjalnego” zgodnie ze strategią dla Bałkanów Zachodnich z 2018 r.; uznaje, że BiH poczyniła pewne postępy w zakresie rozwoju gospodarczego i konkurencyjności, zauważa jednak, że kraj ten nadal znajduje się na wczesnym etapie tworzenia funkcjonującej gospodarki rynkowej; jest głęboko przekonany, że przyspieszenie reform społeczno-gospodarczych przy odpowiednim zaangażowaniu partnerów społecznych powinno stanowić priorytet po wyborach w celu poprawy warunków życia w kraju; zwraca uwagę na nikłe postępy w polityce społecznej; podkreśla potrzebę wzmocnienia podstaw gospodarczych, takich jak wzrost, zatrudnienie i zwalczanie gospodarki nieformalnej; podkreśla znaczenie restrukturyzacji sektora publicznego, w tym przedsiębiorstw publicznych, dalszego ograniczania gospodarki nieformalnej i związanego z tym obciążenia podatkowego dla zatrudnienia, poprawy otoczenia biznesowego (również przez rozwój jednolitej przestrzeni gospodarczej BiH), lepszego wykorzystywania finansów publicznych w sposób sprzyjający wzrostowi, zwłaszcza przez skoncentrowanie się na potrzebach średnioterminowych, takich jak infrastruktura i edukacja, a także dostarczania terminowych i wyczerpujących danych statystycznych zgodnie z europejskimi i międzynarodowymi standardami;

44.  odnotowuje powolne postępy w dziedzinie ochrony środowiska i klimatu; przypomina o potrzebie dostosowania przepisów do dorobku prawnego UE oraz zapewnienia skutecznego i usystematyzowanego wdrażania prawodawstwa w dziedzinie środowiska w całym kraju zgodnie ze standardami UE i ogólnokrajową strategią dostosowywania ustawodawstwa środowiskowego; ponownie podkreśla potrzebę szybkiego rozwiązania problemu transgranicznego zanieczyszczenia powietrza powodowanego przez rafinerię ropy naftowej w Brodzie zgodnie z unijnymi strategiami ochrony środowiska; podkreśla, że BiH musi wypełnić wszystkie swoje zobowiązania wynikające z Konwencji o ocenach oddziaływania na środowisko w kontekście transgranicznym oraz z protokołu w sprawie strategicznej oceny oddziaływania na środowisko, w szczególności w dorzeczach rzek Neretwa i Trebišnjica; podkreśla, że planowanie i budowa elektrowni wodnych oraz realizacja projektów w tym zakresie wymagają zachowania zgodności z międzynarodowymi i unijnymi przepisami w dziedzinie ochrony środowiska, w tym z dyrektywą ptasią i dyrektywą siedliskową oraz dyrektywą w sprawie oceny oddziaływania na środowisko; podkreśla, że należy zdecydowanie unikać wszelkiego negatywnego wpływu na obszary o wysokiej wartości przyrodniczej poprzez podniesienie jakości ocen oddziaływania na środowisko oraz zagwarantowanie udziału publicznego i konsultacji ze społeczeństwem obywatelskim przy stosownych projektach;

45.  zauważa, że rynek energii elektrycznej i gazu pozostaje rozdrobniony i zdominowany przez kluczowe przedsiębiorstwa obecne długo na rynku; wzywa władze BiH do dalszego rozwoju infrastruktury transportowej i energetycznej kraju oraz do pilnego utworzenia funkcjonalnych łańcuchów energetycznych i transportowych; wzywa BiH do skorzystania z nowego pakietu UE na rzecz rozwoju sieci połączeń regionalnych oraz do podjęcia działań na rzecz urzeczywistnienia regionalnego rynku energii zgodnie z podjętymi zobowiązaniami klimatycznymi; opowiada się za dalszymi inwestycjami w projekty infrastrukturalne służące poprawie połączeń transportowych na terenie BiH oraz z państwami ościennymi; apeluje o przestrzeganie procedur przetargowych i zasady przejrzystości przy wyborze wykonawców, tak aby zapobiegać nadużyciom władzy i korupcji oraz zagwarantować wybór najlepszych ofert; wyraża poparcie dla propozycji obniżenia opłat roamingowych na Bałkanach Zachodnich;

46.  z zadowoleniem przyjmuje konstruktywne i stabilne stosunki dwustronne BiH oraz podpisanie szeregu umów dwustronnych z sąsiadami; wzywa do zacieśnienia stosunków dobrosąsiedzkich z innymi krajami w regionie oraz do podejmowania dalszych starań w celu rozwiązania wszystkich trwających sporów dwustronnych, takich jak wytyczenie granic z Serbią i Chorwacją, i osiągnięcia postępów na drodze do członkostwa w organizacjach europejskich;

47.  z zadowoleniem przyjmuje strategię polityki zagranicznej BiH na lata 2018–2023 przyjętą przez Prezydium BiH, w której wyraźnie stwierdzono, że członkostwo w UE jest jednym z głównych celów strategicznych kraju; ubolewa, że stopień dostosowania do unijnych deklaracji i decyzji Rady dotyczących wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa (WPZiB) spadł w 2017 r. do 61 %; podkreśla potrzebę osiągnięcia wyników pod względem stopniowego dostosowania do WPZiB oraz wzywa do znacznej poprawy w tej dziedzinie, która stanowi zasadniczy element członkostwa w UE; stanowczo wzywa BiH do dostosowania się do decyzji Rady wprowadzających unijne restrykcje w związku z nielegalną aneksją Krymu przez Rosję i wydarzeniami we wschodniej Ukrainie oraz wyraża ubolewanie z powodu zamierzonego braku współpracy w tej dziedzinie ze strony niektórych podmiotów politycznych;

48.  odnotowuje rosnące wpływy mocarstw zagranicznych w BiH i wyraża głębokie przekonanie, że silniejsze zaangażowanie BiH w integrację z UE pozostaje najlepszym sposobem zagwarantowania postępów na drodze ku europejskim wartościom, stabilności i dobrobytowi w kraju; wyraża zadowolenie z powodu stałej obecności w kraju sił operacji EUFOR ALTHEA, która ma na celu budowanie zdolności i szkolenie sił zbrojnych BiH, a także utrzymanie zdolności prewencyjnych w celu wspierania bezpiecznego otoczenia; z zadowoleniem przyjmuje przedłużenie mandatu operacji EUFOR przez Radę Bezpieczeństwa ONZ do listopada 2019 r.;

49.  domaga się, by władze zapewniły ścisłą zgodność z unijnymi oraz międzynarodowymi standardami i celami politycznymi w zakresie energii i zmiany klimatu; ubolewa, że wysiłki tego kraju na rzecz walki ze zmianą klimatu wciąż sprowadzają się do deklaracji, przy czym jednocześnie podejmowane są decyzje dotyczące planowania nowych elektrociepłowni węglowych; domaga się zatem rezygnacji z projektów i planów budowy elektrowni wodnych, które są szkodliwe dla środowiska, sprzeczne z wolą społeczności lokalnej i niezgodne z planami zagospodarowania przestrzennego na szczeblu lokalnym lub na szczeblu części składowych BiH, a przynoszą korzyści jedynie inwestorom;

50.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji wiceprzewodniczącej Komisji / wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, Radzie, Komisji, Prezydium Bośni i Hercegowiny, Radzie Ministrów Bośni i Hercegowiny, Zgromadzeniu Parlamentarnemu Bośni i Hercegowiny, a także rządom i parlamentom Federacji Bośni i Hercegowiny, Republiki Serbskiej i Dystryktu Brczko oraz samorządom dziesięciu kantonów.

(1) S/2018/416, 3.5.2018. (2) S/2018/974, 31.10.2018.

Poprawki przyjęte przez Parlament Europejski w dniu 13 lutego 2019 r. w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego wspólne przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego Plus, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego, a także przepisy finansowe na potrzeby tych funduszy oraz na potrzeby Funduszu Azylu i Migracji, Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Instrumentu Zarządzania Granicami i Wiz (COM(2018)0375 – C8-0230/2018 – 2018/0196(COD))(1)

P8_TA(2019)0096 A8-0043/2019

(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)

Tekst proponowany przez Komisję   Poprawka Poprawka 1 Wniosek dotyczący rozporządzenia Tytuł Wniosek Wniosek ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY ustanawiające wspólne przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego Plus, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego, a także przepisy finansowe na potrzeby tych funduszy oraz na potrzeby Funduszu Azylu i Migracji, Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Instrumentu na rzecz Zarządzania Granicami i Wiz ustanawiające wspólne przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego Plus, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich oraz Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego, a także przepisy finansowe na potrzeby tych funduszy oraz na potrzeby Funduszu Azylu i Migracji, Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Instrumentu na rzecz Zarządzania Granicami i Wiz Poprawka 2 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 1 (1)  Art. 174 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) stanowi, że w celu wzmocnienia swej spójności gospodarczej, społecznej i terytorialnej Unia zmierza do zmniejszenia dysproporcji w poziomach rozwoju różnych regionów oraz zacofania regionów najmniej uprzywilejowanych lub wysp oraz że szczególną uwagę należy zwrócić na obszary wiejskie, obszary podlegające przemianom przemysłowym i regiony, które cierpią na skutek poważnych i trwałych niekorzystnych warunków przyrodniczych lub demograficznych. Art. 175 TFUE wymaga, aby Unia wspierała osiąganie tych celów przez działania, które podejmuje za pośrednictwem Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej – Sekcji Orientacji, Europejskiego Funduszu Społecznego, Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Banku Inwestycyjnego oraz innych instrumentów. Art. 322 TFUE stanowi podstawę prawną do przyjęcia zasad finansowych określających warunki uchwalania i wykonywania budżetu oraz przedstawiania i kontrolowania sprawozdań finansowych, jak również zasad, które organizują kontrolę odpowiedzialności podmiotów finansowych. (1)  Art. 174 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) stanowi, że w celu wzmocnienia swej spójności gospodarczej, społecznej i terytorialnej Unia zmierza do zmniejszenia dysproporcji w poziomach rozwoju różnych regionów oraz zacofania regionów najmniej uprzywilejowanych lub wysp oraz że szczególną uwagę należy zwrócić na obszary wiejskie, obszary podlegające przemianom przemysłowym i regiony, które cierpią na skutek poważnych i trwałych niekorzystnych warunków przyrodniczych lub demograficznych. Regiony te w szczególności czerpią korzyści z polityki spójności. Art. 175 TFUE wymaga, aby Unia wspierała osiąganie tych celów przez działania, które podejmuje za pośrednictwem Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej – Sekcji Orientacji, Europejskiego Funduszu Społecznego, Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Banku Inwestycyjnego oraz innych instrumentów. Art. 322 TFUE stanowi podstawę prawną do przyjęcia zasad finansowych określających warunki uchwalania i wykonywania budżetu oraz przedstawiania i kontrolowania sprawozdań finansowych, jak również zasad, które organizują kontrolę odpowiedzialności podmiotów finansowych. Poprawka 3 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 1 a (nowy) (1a)  Dla przyszłości Unii Europejskiej i jej obywateli ważne jest, by polityka spójności pozostała główną polityką inwestycyjną Unii, a jej finansowanie w latach 2021–2027 zostało utrzymane co najmniej na poziomie z okresu programowania 2014–2020. Nowe finansowanie dla innych obszarów działalności lub programów Unii nie powinno odbywać się kosztem Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego Plus lub Funduszu Spójności. Poprawka 430 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 2 (2)  Aby zwiększyć w dalszym stopniu koordynację i harmonizację wprowadzania w życie funduszy unijnych wdrażanych w ramach zarządzania dzielonego, a mianowicie Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (EFRR), Europejskiego Funduszu Społecznego Plus (EFS+), Funduszu Spójności, środków finansowanych w ramach zarządzania dzielonego z Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego (EFMR), Funduszu Azylu i Migracji (FAM), Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego (FBW) i Funduszu Zintegrowanego Zarządzania Granicami (IZGW), należy w odniesieniu do wszystkich tych funduszy („fundusze”) ustanowić przepisy finansowe w oparciu o art. 322 TFUE, jasno określając zakres stosowania poszczególnych przepisów. Należy ponadto ustanowić wspólne przepisy na podstawie art. 177 TFUE obejmujące szczególne przepisy dotyczące danej polityki w odniesieniu do EFRR, EFS+, Funduszu Spójności oraz EFMR. (2)  Aby zwiększyć w dalszym stopniu koordynację i harmonizację wprowadzania w życie funduszy unijnych wdrażanych w ramach zarządzania dzielonego, a mianowicie Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (EFRR), Europejskiego Funduszu Społecznego Plus (EFS+), Funduszu Spójności, środków finansowanych w ramach zarządzania dzielonego z Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego (EFMR), Funduszu Azylu i Migracji (FAM), Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego (FBW) i Funduszu Zintegrowanego Zarządzania Granicami (IZGW), należy w odniesieniu do wszystkich tych funduszy („fundusze”) ustanowić przepisy finansowe w oparciu o art. 322 TFUE, jasno określając zakres stosowania poszczególnych przepisów. Należy ponadto ustanowić wspólne przepisy na podstawie art. 177 TFUE obejmujące szczególne przepisy dotyczące danej polityki w odniesieniu do EFRR, EFS+, Funduszu Spójności, EFMR oraz – w szczególnym zakresie – Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW). Poprawka 5 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 4 (4)  Regiony najbardziej oddalone i północne regiony słabo zaludnione powinny korzystać ze szczególnych środków oraz dodatkowego finansowania zgodnie z art. 349 TFUE oraz art. 2 Protokołu nr 6 do Aktu przystąpienia z 1994 r. (4)  Regiony najbardziej oddalone oraz północne regiony słabo zaludnione powinny korzystać ze szczególnych środków oraz dodatkowego finansowania zgodnie z art. 349 TFUE oraz art. 2 Protokołu nr 6 do Aktu przystąpienia z 1994 r., aby uwzględnić ich szczególnie niekorzystną sytuację ze względu na ich położenie geograficzne. Poprawka 6 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 5 (5)  Przy wdrażaniu funduszy należy przestrzegać zasad horyzontalnych, o których mowa w art. 3 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE) oraz w art. 10 TFUE, w tym zasad pomocniczości i proporcjonalności określonych w art. 5 TUFE, z uwzględnieniem Karty praw podstawowych Unii Europejskiej. Państwa członkowskie powinny również przestrzegać zobowiązań wynikających z Konwencji o prawach osób niepełnosprawnych oraz zapewnić dostępność zgodnie z art. 9 tej konwencji oraz przepisami prawa Unii harmonizującymi wymogi w zakresie dostępności towarów i usług. Państwa członkowskie i Komisja powinny dążyć do wyeliminowania nierówności i promowania równości kobiet i mężczyzn, oraz do uwzględniania perspektywy płci, a także do zwalczania dyskryminacji ze względu na płeć, rasę lub pochodzenie etniczne, religię lub światopogląd, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną. Fundusze nie powinny wspierać żadnych działań przyczyniających się do jakichkolwiek form segregacji. Cele funduszy powinny być osiągane w zgodnie z założeniami koncepcyjnymi dotyczącymi zrównoważonego rozwoju oraz unijnym wspieraniem celu zachowania, ochrony i poprawy jakości środowiska naturalnego, zgodnie z art. 11 i art. 191 ust. 1 TFUE, z uwzględnieniem zasady „zanieczyszczający płaci”. W celu ochrony integralności rynku wewnętrznego operacje, których beneficjentami są przedsiębiorstwa, powinny być zgodne z unijnymi zasadami pomocy państwa, określonymi w art. 107 i art. 108 TFUE. (5)  Przy wdrażaniu funduszy należy przestrzegać zasad horyzontalnych, o których mowa w art. 3 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE) oraz w art. 10 TFUE, w tym zasad pomocniczości i proporcjonalności określonych w art. 5 TUFE, z uwzględnieniem Karty praw podstawowych Unii Europejskiej. Państwa członkowskie powinny również przestrzegać zobowiązań wynikających z Konwencji o prawach dziecka i Konwencji o prawach osób niepełnosprawnych oraz zapewnić dostępność zgodnie z art. 9 tej konwencji oraz przepisami prawa Unii harmonizującymi wymogi w zakresie dostępności towarów i usług. W tym kontekście fundusze powinny być wdrażane w sposób promujący deinstytucjonalizację i opiekę świadczoną na poziomie społeczności lokalnych. Państwa członkowskie i Komisja powinny dążyć do wyeliminowania nierówności i promowania równości kobiet i mężczyzn, oraz do uwzględniania perspektywy płci, a także do zwalczania dyskryminacji ze względu na płeć, rasę lub pochodzenie etniczne, religię lub światopogląd, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną. Fundusze nie powinny wspierać żadnych działań przyczyniających się do jakichkolwiek form segregacji, wykluczenia lub wspierać infrastruktury, która jest niedostępna dla osób z niepełnosprawnością. Cele funduszy powinny być osiągane w zgodnie z założeniami koncepcyjnymi dotyczącymi zrównoważonego rozwoju oraz unijnym wspieraniem celu zachowania, ochrony i poprawy jakości środowiska naturalnego, zgodnie z art. 11 i art. 191 ust. 1 TFUE, z uwzględnieniem zasady „zanieczyszczający płaci” i zobowiązań uzgodnionych na mocy porozumienia paryskiego. W celu ochrony integralności rynku wewnętrznego operacje, których beneficjentami są przedsiębiorstwa, powinny być zgodne z unijnymi zasadami pomocy państwa, określonymi w art. 107 i art. 108 TFUE. Ubóstwo jest jednym z największych wyzwań stojących przed UE. Fundusze powinny zatem przyczyniać się do eliminacji ubóstwa. Powinny również przyczyniać się do wywiązania się ze zobowiązania Unii i jej państw członkowskich do osiągnięcia celów zrównoważonego rozwoju Organizacji Narodów Zjednoczonych. Poprawka 7 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 9 (9)  Odzwierciedlając znaczenie przeciwdziałania zmianie klimatu zgodnie ze zobowiązaniami Unii na rzecz realizacji porozumienia paryskiego i celów zrównoważonego rozwoju Organizacji Narodów Zjednoczonych, fundusze przyczynią się do uwzględnienia działań w dziedzinie klimatu i do osiągnięcia celu ogólnego, w ramach którego wydatki na realizację celów klimatycznych w budżecie UE mają sięgnąć 25 %. (9)  Odzwierciedlając znaczenie przeciwdziałania zmianie klimatu zgodnie ze zobowiązaniami Unii na rzecz realizacji porozumienia paryskiego i celów zrównoważonego rozwoju Organizacji Narodów Zjednoczonych, fundusze przyczynią się do uwzględnienia działań w dziedzinie klimatu i do osiągnięcia celu ogólnego, w ramach którego wydatki na realizację celów klimatycznych w budżecie UE mają sięgnąć 30 %. Mechanizmy uodparniania na klimat powinny stanowić integralną część procesu programowania i wdrażania. Poprawka 8 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 9 a (nowy) (9a)   Biorąc pod uwagę wpływ przepływów migracyjnych z państw trzecich, polityka spójności powinna przyczyniać się do procesów integracyjnych, w szczególności poprzez zapewnianie wsparcia infrastrukturalnego dla miast oraz władz lokalnych i regionalnych z pierwszej linii, które są bardziej zaangażowane we wdrażanie polityki integracyjnej. Poprawka 9 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 10 (10)  Część budżetu Unii przeznaczona na finansowanie funduszy powinna być wykonywana przez Komisję w ramach zarządzania dzielonego z państwami członkowskimi w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady12 (UE, Euratom) [nr nowego rozporządzenia finansowego] („rozporządzenie finansowe”). W związku z tym, wdrażając fundusze w ramach zarządzania dzielonego, Komisja i państwa członkowskie powinny przestrzegać zasad określonych w rozporządzeniu finansowym, takich jak należyte zarządzanie finansami, przejrzystość oraz niedyskryminacja. (10)  Część budżetu Unii przeznaczona na finansowanie funduszy powinna być wykonywana przez Komisję w ramach zarządzania dzielonego z państwami członkowskimi w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady12 (UE, Euratom) [nr nowego rozporządzenia finansowego] („rozporządzenie finansowe”). W związku z tym, wdrażając fundusze w ramach zarządzania dzielonego, Komisja i państwa członkowskie powinny przestrzegać zasad określonych w rozporządzeniu finansowym, takich jak należyte zarządzanie finansami, przejrzystość oraz niedyskryminacja. Państwa członkowskie powinny być odpowiedzialne za przygotowanie i wdrażanie tych programów. Powinno się to odbywać na odpowiednim szczeblu terytorialnym, zgodnie z instytucjonalnymi, prawnymi i finansowymi ramami danego państwa członkowskiego i przez wyznaczone przez nie w tym celu podmioty. Państwa członkowskie powinny powstrzymywać się od wprowadzania dodatkowych zasad, które komplikują korzystanie z funduszy przez beneficjentów. __________________ __________________ 12 Dz.U. L […] z […], s. […]. 12 Dz.U. L […] z […], s. […]. Poprawka 10 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 11 (11)  Kluczowym elementem wprowadzania w życie funduszy jest zasada partnerstwa, której podstawę stanowi podejście oparte na wielopoziomowym systemie rządzenia oraz zaangażowanie społeczeństwa obywatelskiego oraz partnerów społecznych. Aby zapewnić ciągłość organizacji partnerstwa, nadal powinno mieć zastosowanie rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 240/201413. (11)  Kluczowym elementem wprowadzania w życie funduszy jest zasada partnerstwa, której podstawę stanowi podejście oparte na wielopoziomowym systemie rządzenia oraz zaangażowanie władz regionalnych, lokalnych i innych władz publicznych, społeczeństwa obywatelskiego oraz partnerów społecznych. Aby zapewnić ciągłość organizacji partnerstwa, Komisja powinna być uprawniona do zmieniania i dostosowywania rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 240/201413. __________________ __________________ 13 Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 240/2014 z dnia 7 stycznia 2014 r. w sprawie europejskiego kodeksu postępowania w zakresie partnerstwa w ramach europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych (Dz.U. L 74 z 14.3.2014, s. 1). 13 Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 240/2014 z dnia 7 stycznia 2014 r. w sprawie europejskiego kodeksu postępowania w zakresie partnerstwa w ramach europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych (Dz.U. L 74 z 14.3.2014, s. 1). Poprawka 11 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 12 (12)  Na poziomie Unii europejski semestr na rzecz koordynacji polityki gospodarczej zapewnia ramy dla określania krajowych priorytetów w zakresie reform oraz monitorowania ich realizacji. W celu wspierania tych priorytetów państwa członkowskie opracowują krajowe wieloletnie strategie inwestycyjne. Strategie te powinny być przedstawiane wraz z rocznymi krajowymi programami reform jako sposób na określenie i koordynowanie priorytetowych projektów inwestycyjnych, które mają być wspierane ze środków krajowych i unijnych. Mają również pomóc w wykorzystywaniu unijnego finansowania w spójny sposób oraz maksymalizowaniu wartości dodanej wsparcia finansowego otrzymywanego za pośrednictwem funduszy, Europejskiego Instrumentu Stabilizacji Inwestycji oraz InvestEU skreśla się Poprawka 12 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 13 (13)  Państwa członkowskie powinny określić sposób, w jaki stosowne zalecenia dla poszczególnych krajów przyjęte zgodnie z art. 121 ust. 2 TFUE i stosowne zalecenia Rady przyjęte zgodnie z art. 148 ust. 4 TFUE („zalecenia dla poszczególnych krajów”) uwzględniane są w pracach nad dokumentami programowymi. W okresie programowania 2021–2027 („okres programowania”) państwa członkowskie powinny regularnie przedstawiać komitetowi monitorującemu i Komisji postępy w realizacji programów służących realizacji zaleceń dla poszczególnych krajów. W trakcie przeglądu śródokresowego państwa członkowskie powinny między innymi rozważyć ewentualną konieczność zmiany programu w celu uwzględnienia odpowiednich zaleceń dla poszczególnych krajów przyjętych lub zmienionych od początku okresu programowania. (13)  Państwa członkowskie powinny uwzględniać stosowne zalecenia dla poszczególnych krajów przyjęte zgodnie z art. 121 ust. 2 TFUE i stosowne zalecenia Rady przyjęte zgodnie z art. 148 ust. 4 TFUE („zalecenia dla poszczególnych krajów”) w pracach nad dokumentami programowymi w zakresie, w jakim są spójne z celami programu. W okresie programowania 2021–2027 („okres programowania”) państwa członkowskie powinny regularnie przedstawiać komitetowi monitorującemu i Komisji postępy we wdrażaniu programów służących realizacji zaleceń dla poszczególnych krajów, a także Europejskiego filaru praw socjalnych. W trakcie przeglądu śródokresowego państwa członkowskie powinny między innymi rozważyć ewentualną konieczność zmiany programu w celu uwzględnienia odpowiednich zaleceń dla poszczególnych krajów przyjętych lub zmienionych od początku okresu programowania. Poprawka 13 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 14 (14)  Państwa członkowskie powinny uwzględnić treść swoich projektów planów krajowych w zakresie energii i klimatu, które to projekty państwa członkowskie mają opracować w myśl rozporządzenia w sprawie zarządzania unią energetyczną14, a także wynik procesu prowadzącego do wydania zaleceń Unii dotyczących tych planów w odniesieniu do ich programów i potrzeb finansowych związanych z inwestycjami w technologie niskoemisyjne. (14)  Państwa członkowskie powinny uwzględnić treść swoich projektów planów krajowych w zakresie energii i klimatu, które to projekty państwa członkowskie mają opracować w myśl rozporządzenia w sprawie zarządzania unią energetyczną14, a także wynik procesu prowadzącego do wydania zaleceń Unii dotyczących tych planów w odniesieniu do ich programów, w tym podczas przeglądu śródokresowego, i potrzeb finansowych związanych z inwestycjami w technologie niskoemisyjne. __________________ __________________ 14 [Rozporządzenie w sprawie zarządzania unią energetyczną, zmieniające dyrektywę 94/22/WE, dyrektywę 98/70/WE, dyrektywę 2009/31/WE, rozporządzenie (WE) nr 663/2009, rozporządzenie (WE) nr 715/2009, dyrektywę 2009/73/WE, dyrektywę Rady 2009/119/WE, dyrektywę 2010/31/UE, dyrektywę 2012/27/UE, dyrektywę 2013/30/UE i dyrektywę Rady (UE) 2015/652 oraz uchylające rozporządzenie (UE) nr 525/2013 (COM(2016)0759 final/2 – 2016/0375(COD)]. 14 [Rozporządzenie w sprawie zarządzania unią energetyczną, zmieniające dyrektywę 94/22/WE, dyrektywę 98/70/WE, dyrektywę 2009/31/WE, rozporządzenie (WE) nr 663/2009, rozporządzenie (WE) nr 715/2009, dyrektywę 2009/73/WE, dyrektywę Rady 2009/119/WE, dyrektywę 2010/31/UE, dyrektywę 2012/27/UE, dyrektywę 2013/30/UE i dyrektywę Rady (UE) 2015/652 oraz uchylające rozporządzenie (UE) nr 525/2013 (COM(2016)0759 final/2 – 2016/0375(COD)]. Poprawka 14 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 15 (15)  Przygotowane przez państwa członkowskie umowy partnerstwa powinny stanowić strategiczny dokument, na podstawie którego Komisja i dane państwo członkowskie negocjują kształt programu. W celu zmniejszenia obciążeń administracyjnych nie powinna zachodzić konieczność zmiany umowy partnerstwa w okresie programowania. Aby ułatwić programowanie i uniknąć pokrywania się treści dokumentów programowych, można uwzględnić umowy partnerstwa jako część programu. (15)  Przygotowane przez państwa członkowskie umowy partnerstwa powinny stanowić strategiczny dokument, na podstawie którego Komisja i dane państwo członkowskie negocjują kształt programu. W celu zmniejszenia obciążeń administracyjnych nie powinna zachodzić konieczność zmiany umowy partnerstwa w okresie programowania. Aby ułatwić programowanie i uniknąć pokrywania się treści dokumentów programowych, możliwe powinno być uwzględnienie umów partnerstwa jako części programu. Poprawka 15 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 16 (16)  Każde państwo członkowskie powinno mieć swobodę wnoszenia wkładu do InvestEU w celu zapewnienia gwarancji budżetowych na potrzeby realizowanych w danym państwie inwestycji. (16)  Każde państwo członkowskie mogłoby mieć swobodę wnoszenia wkładu do InvestEU w celu zapewnienia gwarancji budżetowych na potrzeby realizowanych w danym państwie inwestycji, po spełnieniu pewnych warunków określonych w art. 10 niniejszego rozporządzenia. Poprawka 16 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 17 (17)  Aby zagwarantować spełnienie wymogów niezbędnych do skutecznego i efektywnego wykorzystania unijnego wsparcia z funduszy, należy określić ograniczoną liczbę warunków podstawowych, a także zwięzły i wyczerpujący zbiór obiektywnych kryteriów służących do ich oceny. Każdy warunek podstawowy powinien być powiązany z celem szczegółowym i mieć automatycznie zastosowanie, gdy dany cel wybiera się do objęcia wsparciem. Jeśli wspomniane warunki nie zostaną spełnione, nie należy wydatków dotyczących operacji powiązanych z danym celem szczegółowym nie należy uwzględniać we wnioskach o płatność. W celu utrzymania korzystnych ram inwestycyjnych konieczne jest regularne monitorowanie, czy warunki podstawowe są nadal spełnione. Ważne jest również zapewnienie, aby operacje wybrane do objęcia wsparciem były wdrażane spójnie z obowiązującymi strategiami oraz dokumentami dotyczącymi planowania, na podstawie których określono spełnione warunki podstawowe, co ma służyć zagwarantowaniu, że wszystkie współfinansowane operacje są zgodne z ramami polityki UE. (17)  Aby zagwarantować spełnienie wymogów niezbędnych do integracyjnego, niedyskryminacyjnego, skutecznego i efektywnego wykorzystania unijnego wsparcia z funduszy, należy określić ograniczoną liczbę warunków podstawowych, a także zwięzły i wyczerpujący zbiór obiektywnych kryteriów służących do ich oceny. Każdy warunek podstawowy powinien być powiązany z celem szczegółowym i mieć automatycznie zastosowanie, gdy dany cel wybiera się do objęcia wsparciem. Jeśli wspomniane warunki nie zostaną spełnione, nie należy wydatków dotyczących operacji powiązanych z danym celem szczegółowym nie należy uwzględniać we wnioskach o płatność. W celu utrzymania korzystnych ram inwestycyjnych konieczne jest regularne monitorowanie, czy warunki podstawowe są nadal spełnione. Ważne jest również zapewnienie, aby operacje wybrane do objęcia wsparciem były wdrażane spójnie z obowiązującymi strategiami oraz dokumentami dotyczącymi planowania, na podstawie których określono spełnione warunki podstawowe, co ma służyć zagwarantowaniu, że wszystkie współfinansowane operacje są zgodne z ramami polityki UE. Poprawka 17 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 18 (18)  Na potrzeby każdego programu państwa członkowskie powinny ustanowić ramy wykonania obejmujące wszystkie wskaźniki, cele pośrednie i cele końcowe, konieczne do monitorowania i oceny wyników programu i informowania na ich temat. (18)  Na potrzeby każdego programu państwa członkowskie powinny ustanowić ramy wykonania obejmujące wszystkie wskaźniki, cele pośrednie i cele końcowe, konieczne do monitorowania i oceny wyników programu i informowania na ich temat. Powinno to umożliwić ukierunkowanie wyboru projektów i oceny na wyniki. Poprawka 18 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 19 (19)  Państwa członkowskie powinny dokonać przeglądu śródokresowego wszystkich programów wspieranych ze środków EFRR, EFS+ i Funduszu Spójności. Przegląd ten powinien być okazją do kompleksowej korekty programów w oparciu o osiągane wyniki, a także okazją do uwzględnienia nowych wyzwań i stosownych zaleceń dla poszczególnych krajów wydanych w 2024 r. Jednocześnie w 2024 r. Komisja – wraz z wprowadzeniem dostosowań technicznych na 2025 r. – powinna dokonać przeglądu łącznych kwot środków przydzielonych poszczególnym państwom członkowskim w ramach celu „Inwestycje na rzecz zatrudnienia i wzrostu” objętego polityką spójności na lata 2025, 2026 i 2027, stosując metodę alokacji określoną w odnośnym akcie podstawowym. Wyniki obu tych przeglądów powinny prowadzić do zmiany programu w postaci modyfikacji przydzielonych środków na lata 2025, 2026 i 2027. (19)  Państwa członkowskie powinny dokonać przeglądu śródokresowego wszystkich programów wspieranych ze środków EFRR, EFS+ i Funduszu Spójności. Przegląd ten powinien być okazją do kompleksowej korekty programów w oparciu o osiągane wyniki, a także okazją do uwzględnienia nowych wyzwań i stosownych zaleceń dla poszczególnych krajów wydanych w 2024 r., a także postępów w ramach krajowych planów w zakresie energii i klimatu oraz Europejskiego filaru praw socjalnych. Należy również wziąć pod uwagę wyzwania demograficzne. Jednocześnie w 2024 r. Komisja – wraz z wprowadzeniem dostosowań technicznych na 2025 r. – powinna dokonać przeglądu łącznych kwot środków przydzielonych poszczególnym państwom członkowskim w ramach celu „Inwestycje na rzecz zatrudnienia i wzrostu” objętego polityką spójności na lata 2025, 2026 i 2027, stosując metodę alokacji określoną w odnośnym akcie podstawowym. Wyniki obu tych przeglądów powinny prowadzić do zmiany programu w postaci modyfikacji przydzielonych środków na lata 2025, 2026 i 2027. Poprawki 425rev, 444rev, 448 i 469 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 20 (20)  Należy w dalszym stopniu dopracować mechanizmy zapewniające powiązanie unijnej polityki finansowania z zarządzaniem gospodarczym w Unii, dzięki którym Komisja będzie mogła przedstawić Radzie wniosek w sprawie zawieszenia całości lub części zobowiązań w odniesieniu do jednego programu państwa członkowskiego lub większej liczby takich programów, w przypadku gdy dane państwo członkowskie nie podejmie skutecznych działań w ramach procesu zarządzania gospodarczego. Aby zapewnić jednolite wdrażanie i w świetle zasadniczego znaczenia skutków finansowych przyjmowanych środków, należy powierzyć Radzie – działającej na podstawie wniosku Komisji – uprawnienia wykonawcze. Aby ułatwić przyjmowanie decyzji, które są wymagane w celu zapewnienia skutecznych działań w kontekście procesu zarządzania gospodarczego, należy stosować głosowanie odwróconą kwalifikowaną większością głosów. skreśla się Poprawka 20 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 20 a (nowy) (20a)  Państwa członkowskie mogłyby w uzasadnionych przypadkach wystąpić z wnioskiem o elastyczność w obowiązujących ramach paktu stabilności i wzrostu w odniesieniu do publicznych lub równoważnych wydatków strukturalnych, popartym przez administrację publiczną w drodze współfinansowania inwestycji uruchomionych w ramach europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych. Określając korektę budżetową w ramach części zapobiegawczej lub naprawczej paktu stabilności i wzrostu, Komisja powinna dokładnie ocenić odnośny wniosek. Poprawka 21 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 22 a (nowy) (22a)  Duże projekty stanowią znaczną część wydatków Unii i często mają znaczenie strategiczne w odniesieniu do realizacji unijnej strategii na rzecz inteligentnego, zrównoważonego wzrostu sprzyjającego włączeniu społecznemu. W związku z tym zasadne jest, aby operacje powyżej pewnych progów nadal podlegały specjalnym procedurom zatwierdzania na podstawie niniejszego rozporządzenia. Próg powinien zostać ustanowiony w odniesieniu do całkowitych kwalifikowalnych kosztów po uwzględnieniu oczekiwanych dochodów. W tym celu oraz dla zachowania jasności należy określić treść wniosku dotyczącego dużego projektu. Wniosek powinien zawierać informacje niezbędne do zapewnienia, że wkład finansowy z funduszy polityki spójności nie powoduje znacznego ubytku liczby miejsc pracy w istniejących ośrodkach na terytorium Unii. Państwo członkowskie powinno przedstawić wszystkie wymagane informacje, a Komisja powinna ocenić duży projekt w celu ustalenia, czy wnioskowany wkład finansowy jest uzasadniony. Poprawka 22 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 23 (23)  Aby ugruntować podejście oparte na zintegrowanym rozwoju terytorialnym, inwestycje w formie narzędzi terytorialnych takich jak zintegrowane inwestycje terytorialne, rozwój lokalny kierowany przez społeczność oraz inne narzędzia terytorialne objęte celem polityki „Europa bliżej obywateli” wspierające inicjatywy opracowane przez państwa członkowskie jako inwestycje zaplanowane do wsparcia z EFRR powinny opierać się na strategiach rozwoju lokalnego lub terytorialnego. Do celów zintegrowanych inwestycji terytorialnych i narzędzi terytorialnych opracowanych przez państwa członkowskie należy określić minimalne wymogi w odniesieniu do treści strategii terytorialnych. Za opracowanie i zatwierdzenie takich strategii terytorialnych powinny być odpowiedzialne odpowiednie organy lub instytucje. Aby zapewnić zaangażowanie właściwych organów lub instytucji we wdrażanie strategii terytorialnych, takie organy i instytucje powinny być odpowiedzialne za wybór operacji, które mają otrzymać wsparcie, lub też uczestniczyć w tym procesie. (23)  Aby ugruntować podejście oparte na zintegrowanym rozwoju terytorialnym, inwestycje w formie narzędzi terytorialnych takich jak zintegrowane inwestycje terytorialne, rozwój lokalny kierowany przez społeczność (w EFRROW określany mianem ˆ„LEADER”) oraz inne narzędzia terytorialne objęte celem polityki „Europa bliżej obywateli” wspierające inicjatywy opracowane przez państwa członkowskie jako inwestycje zaplanowane do wsparcia z EFRR powinny opierać się na strategiach rozwoju lokalnego lub terytorialnego. To samo powinno mieć zastosowanie do powiązanych inicjatyw, takich jak inteligentne wsie. Do celów zintegrowanych inwestycji terytorialnych i narzędzi terytorialnych opracowanych przez państwa członkowskie należy określić minimalne wymogi w odniesieniu do treści strategii terytorialnych. Za opracowanie i zatwierdzenie takich strategii terytorialnych powinny być odpowiedzialne odpowiednie organy lub instytucje. Aby zapewnić zaangażowanie właściwych organów lub instytucji we wdrażanie strategii terytorialnych, takie organy i instytucje powinny być odpowiedzialne za wybór operacji, które mają otrzymać wsparcie, lub też uczestniczyć w tym procesie. Poprawka 23 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 24 (24)  Aby lepiej zmobilizować potencjał na szczeblu lokalnym, konieczne jest wzmocnienie i ułatwienie rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność. Powinien on uwzględniać lokalne potrzeby i potencjał, a także istotne charakterystyczne cechy społeczno-kulturowe; powinien również zapewnić zmiany strukturalne, budować potencjał społeczności i stymulować innowacje. Należy wzmocnić bliską współpracę oraz zintegrowane wykorzystanie funduszy ukierunkowane na realizację strategii rozwoju lokalnego. Odpowiedzialność za opracowanie i realizację strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność powinna co do zasady spoczywać na lokalnych grupach działania reprezentujących interesy społeczności. Aby ułatwić skoordynowane wsparcie z poszczególnych funduszy na rzecz strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność oraz ułatwić ich wdrażanie, należy wspierać podejście zakładające wykorzystanie funduszu głównego. (24)  Aby lepiej zmobilizować potencjał na szczeblu lokalnym, konieczne jest wzmocnienie i ułatwienie rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność. Powinien on uwzględniać lokalne potrzeby i potencjał, a także istotne charakterystyczne cechy społeczno-kulturowe; powinien również zapewnić zmiany strukturalne, budować potencjał społeczności i administracji oraz stymulować innowacje. Należy wzmocnić bliską współpracę oraz zintegrowane wykorzystanie funduszy ukierunkowane na realizację strategii rozwoju lokalnego. Odpowiedzialność za opracowanie i realizację strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność powinna co do zasady spoczywać na lokalnych grupach działania reprezentujących interesy społeczności. Aby ułatwić skoordynowane wsparcie z poszczególnych funduszy na rzecz strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność oraz ułatwić ich wdrażanie, należy wspierać podejście zakładające wykorzystanie funduszu głównego. Poprawka 24 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 25 (25)  Aby zmniejszyć obciążenia administracyjne, pomocy technicznej z inicjatywy państwa członkowskiego należy udzielać przy zastosowaniu stawki ryczałtowej w oparciu o dotychczasowe postępy we wdrażaniu programu. Takiej pomocy technicznej mogą towarzyszyć ukierunkowane środki na rzecz budowania zdolności administracyjnej wykorzystujące niepowiązane z kosztami metody zwrotu. Działania oraz rezultaty, jak również odnośne płatności unijne mogą zostać uzgodnione w planie działania i prowadzić do płatności za rezultaty w terenie. (25)  Aby zmniejszyć obciążenia administracyjne, pomocy technicznej z inicjatywy państwa członkowskiego należy udzielać przy zastosowaniu stawki ryczałtowej w oparciu o dotychczasowe postępy we wdrażaniu programu. Takiej pomocy technicznej mogą towarzyszyć ukierunkowane środki na rzecz budowania zdolności administracyjnej, np. ocena zestawu umiejętności zasobów ludzkich, wykorzystujące niepowiązane z kosztami metody zwrotu. Działania oraz rezultaty, jak również odnośne płatności unijne mogą zostać uzgodnione w planie działania i prowadzić do płatności za rezultaty w terenie. Poprawka 25 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 27 (27)  W celu zbadania wyników programów państwo członkowskie powinno utworzyć komitety monitorujące. W przypadku EFRR, ESF+ oraz Funduszu Spójności roczne sprawozdanie z wdrażania powinien zastąpić roczny ustrukturyzowany dialog merytoryczny oparty na najnowszych danych i informacjach dotyczących wdrażania programu przekazanych przez państwa członkowskie. (27)  W celu zbadania wyników programów państwo członkowskie powinno utworzyć komitety monitorujące, w których skład weszliby również przedstawiciele społeczeństwa obywatelskiego i partnerów społecznych. W przypadku EFRR, ESF+ oraz Funduszu Spójności roczne sprawozdanie z wdrażania powinien zastąpić roczny ustrukturyzowany dialog merytoryczny oparty na najnowszych danych i informacjach dotyczących wdrażania programu przekazanych przez państwa członkowskie. Poprawka 26 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 28 (28)  Zgodnie z pkt 22 i 23 Porozumienia międzyinstytucjonalnego na rzecz lepszego stanowienia prawa z dnia 13 kwietnia 2016 r.16 zachodzi potrzeba oceny funduszy w oparciu o informacje zgromadzone w kontekście konkretnych wymogów dotyczących monitorowania, przy czym należy unikać nadmiernej regulacji i obciążeń administracyjnych, zwłaszcza względem państw członkowskich. Wymogi te mogą, w stosownych przypadkach, obejmować mierzalne wskaźniki jako podstawę oceny oddziaływania funduszy w terenie. (28)  Zgodnie z pkt 22 i 23 Porozumienia międzyinstytucjonalnego na rzecz lepszego stanowienia prawa z dnia 13 kwietnia 2016 r.16 zachodzi potrzeba oceny funduszy w oparciu o informacje zgromadzone w kontekście konkretnych wymogów dotyczących monitorowania, przy czym należy unikać nadmiernej regulacji i obciążeń administracyjnych, zwłaszcza względem państw członkowskich. Wymogi te mogą, w stosownych przypadkach, obejmować mierzalne wskaźniki jako podstawę oceny oddziaływania funduszy w terenie. W miarę możliwości wskaźniki należy opracowywać z uwzględnieniem kwestii płci. _________________ _________________ 16 Dz.U. L 123 z 12.5.2016, s. 13. 16 Dz.U. L 123 z 12.5.2016, s. 13. Poprawka 27 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 29 (29)  Aby zapewnić kompleksowe i aktualne informacje o realizacji programów, należy wprowadzić wymóg częstszego elektronicznego przekazywania danych ilościowych. (29)  Aby zapewnić kompleksowe i aktualne informacje o realizacji programów, należy wprowadzić wymóg skutecznego i terminowego elektronicznego przekazywania danych ilościowych. Poprawka 28 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 30 (30)  Aby wspierać przygotowanie odnośnych programów i działań w ramach kolejnego okresu programowania, Komisja powinna dokonać śródokresowej oceny funduszy. Pod koniec okresu programowania Komisja powinna przeprowadzić oceny retrospektywne funduszy, które to oceny powinny się koncentrować na skutkach funduszy. (30)  Aby wspierać przygotowanie odnośnych programów i działań w ramach kolejnego okresu programowania, Komisja powinna dokonać śródokresowej oceny funduszy. Pod koniec okresu programowania Komisja powinna przeprowadzić oceny retrospektywne funduszy, które to oceny powinny się koncentrować na skutkach funduszy. Wyniki tych ocen podaje się do wiadomości publicznej. Poprawka 29 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 34 (34)  Co się tyczy dotacji przekazywanych beneficjentom, państwa członkowskie powinny w coraz większym stopniu korzystać z uproszczonych form kosztów. Próg w odniesieniu do obowiązkowego stosowania uproszonych form kosztów powinien być powiązany z całkowitym kosztem danej operacji, aby zapewnić identyczne traktowanie wszystkich operacji poniżej tego progu, niezależnie od tego, czy otrzymywane wsparcie ma charakter publiczny czy prywatny. (34)  Co się tyczy dotacji przekazywanych beneficjentom, państwa członkowskie powinny w coraz większym stopniu korzystać z uproszczonych form kosztów. Próg w odniesieniu do obowiązkowego stosowania uproszonych form kosztów powinien być powiązany z całkowitym kosztem danej operacji, aby zapewnić identyczne traktowanie wszystkich operacji poniżej tego progu, niezależnie od tego, czy otrzymywane wsparcie ma charakter publiczny czy prywatny. W przypadku gdy państwo członkowskie zamierza zaproponować zastosowanie uproszczonych form kosztów, może skonsultować się z komitetem monitorującym. Poprawka 30 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 36 (36)  Aby zoptymalizować wykorzystanie funduszy wspierających inwestycje w ochronę środowiska, należy zapewnić synergie z Programem działań na rzecz środowiska i klimatu (LIFE), w szczególności za pomocą strategicznych projektów zintegrowanych realizowanych w ramach tego programu oraz strategicznych projektów przyrodniczych. (36)  Aby zoptymalizować wykorzystanie funduszy wspierających inwestycje w ochronę środowiska, należy zapewnić synergie z Programem działań na rzecz środowiska i klimatu (LIFE), w szczególności za pomocą strategicznych projektów zintegrowanych realizowanych w ramach tego programu oraz strategicznych projektów przyrodniczych, a także z projektami finansowanymi w ramach programu „Horyzont Europa” i innych programów unijnych. Poprawka 31 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 38 (38)  W celu zapewnienia skuteczności, sprawiedliwości i trwałego oddziaływania funduszy powinny istnieć przepisy gwarantujące trwałość inwestycji w infrastrukturę oraz inwestycji produkcyjnych, pozwalające unikać wykorzystania tych funduszy do osiągania nienależnych korzyści. Instytucje zarządzające powinny zwrócić szczególną uwagę na to, by przy wyborze operacji nie wspierać przeniesienia oraz by nie traktować jako nieprawidłowości kwot, które zostały nienależnie wypłacone na rzecz operacji niespełniających wymogu trwałości. (38)  W celu zapewnienia inkluzywności, skuteczności, sprawiedliwości i trwałego oddziaływania funduszy powinny istnieć przepisy gwarantujące niedyskryminacyjny charakter i trwałość inwestycji w infrastrukturę oraz inwestycji produkcyjnych, pozwalające unikać wykorzystania tych funduszy do osiągania nienależnych korzyści. Instytucje zarządzające powinny zwrócić szczególną uwagę na to, by przy wyborze operacji nie wspierać przeniesienia oraz by nie traktować jako nieprawidłowości kwot, które zostały nienależnie wypłacone na rzecz operacji niespełniających wymogu trwałości. Poprawka 32 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 40 (40)  Aby zoptymalizować wartość dodaną wniesioną przez inwestycje finansowane w całości lub w części z budżetu Unii, należy dążyć do synergii, w szczególności między funduszami a instrumentami objętymi zarządzaniem bezpośrednim, z uwzględnieniem Narzędzia Realizacji Reform. Wspomniane synergie należy osiągać za pomocą kluczowych mechanizmów, takich jak uznanie stawek ryczałtowych w odniesieniu do kosztów kwalifikowalnych ze strony programu „Horyzont Europa” na rzecz podobnych operacji, a także możliwość łączenia finansowania z różnych instrumentów unijnych na rzecz jednej operacji, o ile unika się podwójnego finansowania. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem ustanawiać zasady dotyczące finansowania uzupełniającego z funduszy. (40)  Aby zoptymalizować wartość dodaną wniesioną przez inwestycje finansowane w całości lub w części z budżetu Unii, należy dążyć do synergii, w szczególności między funduszami a instrumentami objętymi zarządzaniem bezpośrednim, z uwzględnieniem Narzędzia Realizacji Reform. Ta koordynacja polityki powinna wspierać łatwe w użyciu mechanizmy i wielopoziomowe sprawowanie rządów. Wspomniane synergie należy osiągać za pomocą kluczowych mechanizmów, takich jak uznanie stawek ryczałtowych w odniesieniu do kosztów kwalifikowalnych ze strony programu „Horyzont Europa” na rzecz podobnych operacji, a także możliwość łączenia finansowania z różnych instrumentów unijnych na rzecz jednej operacji, o ile unika się podwójnego finansowania. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem ustanawiać zasady dotyczące finansowania uzupełniającego z funduszy. Poprawka 33 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 42 a (nowy) (42a)   Instytucje zarządzające powinny mieć możliwość wdrażania instrumentów finansowych przez bezpośrednie przyznanie zamówienia grupie EBI, krajowym bankom prorozwojowym i międzynarodowym instytucjom finansowym. Poprawka 34 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 44 (44)  W pełnym poszanowaniu mających zastosowanie zasad pomocy państwa oraz udzielania zamówień publicznych, wyjaśnionych już na potrzeby okresu programowania 2014–2020, instytucje zarządzające powinny móc zdecydować, jakie są najbardziej odpowiednie formy wdrażania instrumentów finansowych dedykowane specyficznym potrzebom wspieranych regionów. (44)  W pełnym poszanowaniu mających zastosowanie zasad pomocy państwa oraz udzielania zamówień publicznych, wyjaśnionych już na potrzeby okresu programowania 2014–2020, instytucje zarządzające powinny móc zdecydować, jakie są najbardziej odpowiednie formy wdrażania instrumentów finansowych dedykowane specyficznym potrzebom wspieranych regionów. W tym kontekście Komisja, we współpracy z Europejskim Trybunałem Obrachunkowym, powinna dawać wytyczne audytorom, instytucjom zarządzającym i beneficjentom na potrzeby oceny zgodności z pomocą państwa i opracowywania programów pomocy państwa. Poprawka 35 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 45 a (nowy) (45a)   W celu zwiększenia rozliczalności i przejrzystości Komisja powinna zapewnić system rozpatrywania skarg dostępny dla wszystkich obywateli i zainteresowanych stron na każdym etapie przygotowywania i wdrażania programów, łącznie z monitorowaniem i oceną. Poprawka 36 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 46 (46)  Aby przyspieszyć rozpoczęcie realizacji programów, należy umożliwić utrzymanie ustaleń dotyczących wdrażania przyjętych w poprzednim okresem programowania. O ile nie zachodzi konieczność wykorzystania nowej technologii, należy korzystać z systemów komputerowych wprowadzonych na potrzeby poprzedniego okresu programowania i odpowiednio dostosowanych. (46)  Aby przyspieszyć rozpoczęcie realizacji programów, tam, gdzie to możliwe należy umożliwić utrzymanie ustaleń dotyczących wdrażania, w tym administracyjnych i w zakresie systemów informatycznych, przyjętych w poprzednim okresem programowania. O ile nie zachodzi konieczność wykorzystania nowej technologii, należy korzystać z systemów komputerowych wprowadzonych na potrzeby poprzedniego okresu programowania i odpowiednio dostosowanych. Poprawka 37 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 48 a (nowy) (48a)  W celu wsparcia skutecznego wykorzystywania funduszy wsparcie EBI powinno być dostępne dla wszystkich państw członkowskich na ich wniosek. Mogłoby to obejmować budowanie zdolności, wspieranie identyfikacji projektów, ich przygotowywania i wdrażania, jak również doradztwo w zakresie instrumentów finansowych i platform inwestycyjnych. Poprawka 38 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 50 (50)  W celu zapewnienia odpowiedniej równowagi pomiędzy skutecznym i efektywnym wdrażaniem funduszy a związanymi z tym kosztami i obciążeniami administracyjnymi, częstotliwość, wymiar i zakres kontroli zarządczych powinny opierać się na ocenie ryzyka, uwzględniającej czynniki takie jak rodzaj wdrażanych operacji, beneficjenci, jak również poziom ryzyka stwierdzonego w toku poprzednich kontroli zarządczych i audytów. (50)  W celu zapewnienia odpowiedniej równowagi pomiędzy skutecznym i efektywnym wdrażaniem funduszy a związanymi z tym kosztami i obciążeniami administracyjnymi, częstotliwość, wymiar i zakres kontroli zarządczych powinny opierać się na ocenie ryzyka, uwzględniającej czynniki takie jak rodzaj wdrażanych operacji, stopień złożoności oraz ich liczbę, beneficjenci, jak również poziom ryzyka stwierdzonego w toku poprzednich kontroli zarządczych i audytów. Środki zarządzania i kontroli w odniesieniu do funduszy powinny być proporcjonalne do poziomu ryzyka dla budżetu Unii. Poprawka 39 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 58 (58)  Państwa członkowskie powinny ponadto zapobiegać nieprawidłowościom, w tym nadużyciom finansowym, jakich dopuszczają się beneficjenci, a także skutecznie je wykrywać i zwalczać. Co więcej, zgodnie z rozporządzeniem (UE, Euratom) nr 883/201318, rozporządzeniem (WE, Euratom) nr 2988/9519 i rozporządzeniem (Euratom, WE) nr 2185/9620 Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) może prowadzić dochodzenia administracyjne, w tym kontrole na miejscu i inspekcje, w celu ustalenia, czy miały miejsce nadużycie finansowe, korupcja lub jakiekolwiek inne nielegalne działanie, naruszające interesy finansowe Unii. Zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2017/193921 Prokuratura Europejska może prowadzić dochodzenia i ścigać nadużycia finansowe i inne przestępstwa naruszające interesy finansowe Unii, jak przewidziano w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/137122 w sprawie zwalczania za pośrednictwem prawa karnego nadużyć na szkodę interesów finansowych Unii. Państwa członkowskie powinny wprowadzić niezbędne środki w celu zagwarantowania, że każda osoba lub podmiot, które otrzymują środki finansowe Unii, w pełni współpracują w celu ochrony interesów finansowych Unii, przyznają konieczne prawa i dostęp Komisji, Europejskiemu Urzędowi ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF), Prokuraturze Europejskiej (EPPO) i Europejskiemu Trybunałowi Obrachunkowemu (ETO) oraz zapewniają, aby wszelkie osoby trzecie uczestniczące w wykonaniu środków finansowych Unii przyznały tym organom równoważne prawa. Państwa członkowskie powinny informować Komisję o wykrytych nieprawidłowościach, w tym nadużyciach finansowych, oraz o działaniach następczych, a także o działaniach podjętych w następstwie dochodzeń prowadzonych przez OLAF. (58)  Państwa członkowskie powinny ponadto zapobiegać nieprawidłowościom, w tym nadużyciom finansowym, jakich dopuszczają się beneficjenci, a także skutecznie je wykrywać i zwalczać. Co więcej, zgodnie z rozporządzeniem (UE, Euratom) nr 883/201318, rozporządzeniem (WE, Euratom) nr 2988/9519 i rozporządzeniem (Euratom, WE) nr 2185/9620 Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) może prowadzić dochodzenia administracyjne, w tym kontrole na miejscu i inspekcje, w celu ustalenia, czy miały miejsce nadużycie finansowe, korupcja lub jakiekolwiek inne nielegalne działanie, naruszające interesy finansowe Unii. Zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2017/193921 Prokuratura Europejska może prowadzić dochodzenia i ścigać nadużycia finansowe i inne przestępstwa naruszające interesy finansowe Unii, jak przewidziano w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/137122 w sprawie zwalczania za pośrednictwem prawa karnego nadużyć na szkodę interesów finansowych Unii. Państwa członkowskie powinny wprowadzić niezbędne środki w celu zagwarantowania, że każda osoba lub podmiot, które otrzymują środki finansowe Unii, w pełni współpracują w celu ochrony interesów finansowych Unii, przyznają konieczne prawa i dostęp Komisji, Europejskiemu Urzędowi ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF), Prokuraturze Europejskiej (EPPO) i Europejskiemu Trybunałowi Obrachunkowemu (ETO) oraz zapewniają, aby wszelkie osoby trzecie uczestniczące w wykonaniu środków finansowych Unii przyznały tym organom równoważne prawa. Państwa członkowskie powinny przekazywać Komisji szczegółowe sprawozdanie o wykrytych nieprawidłowościach, w tym nadużyciach finansowych, oraz o działaniach następczych, a także o działaniach podjętych w następstwie dochodzeń prowadzonych przez OLAF. Państwa członkowskie, które nie uczestniczą we wzmocnionej współpracy w zakresie Prokuratury Europejskiej, powinny informować Komisję o decyzjach podjętych przez krajowe organy ścigania w odniesieniu do przypadków nieprawidłowości mających wpływ na budżet Unii. __________________ __________________ 18 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 883/2013 z dnia 11 września 2013 r. dotyczące dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Parlamentu Europejskiego i Rady i rozporządzenie Rady (Euratom) nr 1074/1999 (Dz.U. L 248 z 18.9.2013, s. 1). 18 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 883/2013 z dnia 11 września 2013 r. dotyczące dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Parlamentu Europejskiego i Rady i rozporządzenie Rady (Euratom) nr 1074/1999 (Dz.U. L 248 z 18.9.2013, s. 1). 19 Rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 2988/95 z dnia 18 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich (Dz.U. L 312 z 23.12.1995, s. 1). 19 Rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 2988/95 z dnia 18 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich (Dz.U. L 312 z 23.12.1995, s. 1). 20 Rozporządzenie Rady (Euratom, WE) nr 2185/96 z dnia 11 listopada 1996 r. w sprawie kontroli na miejscu oraz inspekcji przeprowadzanych przez Komisję w celu ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich przed nadużyciami finansowymi i innymi nieprawidłowościami (Dz.U. L 292 z 15.11.1996, s. 2). 20 Rozporządzenie Rady (Euratom, WE) nr 2185/96 z dnia 11 listopada 1996 r. w sprawie kontroli na miejscu oraz inspekcji przeprowadzanych przez Komisję w celu ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich przed nadużyciami finansowymi i innymi nieprawidłowościami (Dz.U. L 292 z 15.11.1996, s. 2). 21 Rozporządzenie Rady (UE) 2017/1939 z dnia 12 października 2017 r. wdrażające wzmocnioną współpracę w zakresie ustanowienia Prokuratury Europejskiej (Dz.U. L 283 z 31.10.2017, s. 1). 21 Rozporządzenie Rady (UE) 2017/1939 z dnia 12 października 2017 r. wdrażające wzmocnioną współpracę w zakresie ustanowienia Prokuratury Europejskiej (Dz.U. L 283 z 31.10.2017, s. 1). 22 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1371 z dnia 5 lipca 2017 r. w sprawie zwalczania za pośrednictwem prawa karnego nadużyć na szkodę interesów finansowych Unii (Dz.U. L 198 z 28.7.2017, s. 29). 22 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1371 z dnia 5 lipca 2017 r. w sprawie zwalczania za pośrednictwem prawa karnego nadużyć na szkodę interesów finansowych Unii (Dz.U. L 198 z 28.7.2017, s. 29). Poprawka 40 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 61 (61)  Należy ustalić obiektywne kryteria wyznaczania regionów i obszarów kwalifikujących się do wsparcia z funduszy. W tym celu identyfikację regionów i obszarów na poziomie Unii należy oprzeć na wspólnym systemie klasyfikacji regionów ustanowionym rozporządzeniem (WE) nr 1059/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady23, zmienionym rozporządzeniem Komisji (UE) nr 868/201424. (61)  Należy ustalić obiektywne kryteria wyznaczania regionów i obszarów kwalifikujących się do wsparcia z funduszy. W tym celu identyfikację regionów i obszarów na poziomie Unii należy oprzeć na wspólnym systemie klasyfikacji regionów ustanowionym rozporządzeniem (WE) nr 1059/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady23, zmienionym ostatnio rozporządzeniem Komisji (UE) 2016/206624. __________________ __________________ 23 Rozporządzenie (WE) nr 1059/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 maja 2003 r. w sprawie ustalenia wspólnej klasyfikacji Jednostek Terytorialnych do Celów Statystycznych (NUTS) (Dz.U. L 154 z 21.6.2003, s. 1). 23 Rozporządzenie (WE) nr 1059/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 maja 2003 r. w sprawie ustalenia wspólnej klasyfikacji Jednostek Terytorialnych do Celów Statystycznych (NUTS) (Dz.U. L 154 z 21.6.2003, s. 1). 24 Rozporządzenie Komisji (UE) nr 868/2014 z dnia 8 sierpnia 2014 r. zmieniające załączniki do rozporządzenia (WE) nr 1059/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ustalenia wspólnej klasyfikacji Jednostek Terytorialnych do Celów Statystycznych (NUTS) (Dz.U. L 241 z 13.8.2014, s. 1). 24 Rozporządzenie Komisji (UE) 2016/2066 z dnia 21 listopada 2016 r. zmieniające załączniki do rozporządzenia (WE) nr 1059/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ustalenia wspólnej klasyfikacji Jednostek Terytorialnych do Celów Statystycznych (NUTS) (Dz.U. L 322 z 29.11.2016, s. 1). Poprawka 41 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 62 (62)  W celu stworzenia odpowiednich ram finansowych na potrzeby EFRR, EFS+ oraz Funduszu Spójności Komisja powinna ustanowić roczny podział dostępnych środków przydzielanych poszczególnym państwom członkowskim w ramach celu „Inwestycje na rzecz zatrudnienia i wzrostu” wraz z wykazem kwalifikujących się regionów, jak również środków przydzielonych w ramach celu „Europejska współpraca terytorialna”. Biorąc pod uwagę niepewność prognoz oraz fakt, że przydziały krajowe państw członkowskich powinny być ustalone na podstawie danych statystycznych i prognoz dostępnych w 2018 r., Komisja powinna dokonać przeglądu łącznych alokacji wszystkich państw członkowskich w 2024 r. w oparciu o najbardziej aktualne dostępne wówczas dane statystyczne, a w przypadku gdy wystąpi łączna rozbieżność wynosząca ponad ±5 %, dostosować te alokacje na lata 2025–2027 w celu zapewnienia, by wyniki przeglądu śródokresowego i dostosowania technicznego były na bieżąco odzwierciedlane w zmianach do programu. (62)  W celu stworzenia odpowiednich ram finansowych na potrzeby EFRR, EFS, EFMR oraz Funduszu Spójności Komisja powinna ustanowić roczny podział dostępnych środków przydzielanych poszczególnym państwom członkowskim w ramach celu „Inwestycje na rzecz zatrudnienia i wzrostu” wraz z wykazem kwalifikujących się regionów, jak również środków przydzielonych w ramach celu „Europejska współpraca terytorialna”. Biorąc pod uwagę niepewność prognoz oraz fakt, że przydziały krajowe państw członkowskich powinny być ustalone na podstawie danych statystycznych i prognoz dostępnych w 2018 r., Komisja powinna dokonać przeglądu łącznych alokacji wszystkich państw członkowskich w 2024 r. w oparciu o najbardziej aktualne dostępne wówczas dane statystyczne, a w przypadku gdy wystąpi łączna rozbieżność wynosząca ponad ±5 %, dostosować te alokacje na lata 2025–2027 w celu zapewnienia, by wyniki przeglądu śródokresowego i dostosowania technicznego były na bieżąco odzwierciedlane w zmianach do programu. Poprawka 42 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 63 (63)  Projekty dotyczące transeuropejskich sieci transportowych zgodnie z rozporządzeniem (UE) [nowe rozporządzenie w sprawie instrumentu „Łącząc Europę”]25 powinny nadal być finansowane z Funduszu Spójności w ramach zarówno zarządzania dzielonego, jak i – w przypadku instrumentu „Łącząc Europę” – zarządzania bezpośredniego. W tym celu należy przekazać kwotę 10 000 000 000 EUR z Funduszu Spójności na rzecz instrument „Łącząc Europę”, uwzględniając udane podejście zastosowane w okresie programowania 2014–2020. (63)  Projekty dotyczące transeuropejskich sieci transportowych zgodnie z rozporządzeniem (UE) [nowe rozporządzenie w sprawie instrumentu „Łącząc Europę”]25 powinny nadal być finansowane z Funduszu Spójności w ramach zarówno zarządzania dzielonego, jak i – w przypadku instrumentu „Łącząc Europę” – zarządzania bezpośredniego. W tym celu należy przekazać kwotę 4 000 000 000 EUR z Funduszu Spójności na rzecz instrument „Łącząc Europę”, uwzględniając udane podejście zastosowane w okresie programowania 2014–2020. __________________ __________________ 25 Rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) [...] z dnia [...] w sprawie [instrumentu „Łącząc Europę”] (Dz.U. L […] z […], s. […]). 25 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) [...] z dnia [...] w sprawie [instrumentu „Łącząc Europę”] (Dz.U. L […] z […], s. […]). Poprawka 43 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 64 (64)  Pewną ilość środków z EFRR, EFS+ i Funduszu Spójności należy przeznaczyć na cel „Europejska inicjatywa miejska”, który Komisja powinna wdrażać w drodze zarządzania bezpośredniego lub pośredniego. (64)  Pewną ilość środków z EFRR, EFS+ i Funduszu Spójności należy przeznaczyć na cel „Europejska inicjatywa miejska”, który Komisja powinna wdrażać w drodze zarządzania bezpośredniego lub pośredniego. W przyszłości należy przeprowadzić dalsze rozważania na temat wsparcia specjalnego dla regionów i społeczności znajdujących się w niekorzystnej sytuacji. Poprawka 44 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 65 a (nowy) (65a)   Aby stawić czoła wyzwaniom, z jakimi zmagają się regiony o średnich dochodach, zgodnie z siódmym sprawozdaniem w sprawie spójności1a (niski wzrost gospodarczy w porównaniu z lepiej, a także słabiej rozwiniętymi regionami; z problemem tym borykają się zwłaszcza regiony, których PKB na mieszkańca waha się od 90 do 100 % średniego PKB UE-27), regiony w okresie przejściowym powinny otrzymać odpowiednie wsparcie i powinny być definiowane jako regiony, których PKB na mieszkańca waha się od 75 do 100 % średniego PKB UE-27. ___________________ 1a Siódme sprawozdanie Komisji w sprawie spójności gospodarczej, społecznej i terytorialnej pt. „Mój region, moja Europa, nasza przyszłość: siódme sprawozdanie w sprawie spójności gospodarczej, społecznej i terytorialnej” (COM(2017)0583 z dnia 9 października 2017 r.). Poprawka 45 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 66 a (nowy) (66a)  W kontekście wystąpienia Zjednoczonego Królestwa z Unii kilka regionów i państw członkowskich będzie bardziej narażonych na konsekwencje tego wystąpienia niż inne regiony ze względu na ich położenie geograficzne, charakter lub zakres ich powiązań handlowych. Dlatego też ważne jest, aby określić praktyczne rozwiązania dla wsparcia również w ramach polityki spójności, aby sprostać wyzwaniom, przed jakimi staną zainteresowane regiony i państwa członkowskie po wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa z UE. Ponadto konieczna będzie stała współpraca obejmująca wymianę informacji i dobrych praktyk na poziomie najbardziej dotkniętych lokalnych i regionalnych władz oraz państw członkowskich. Poprawka 46 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 67 (67)  Konieczne jest ustanowienie maksymalnych stóp współfinansowania w obszarze polityki spójności według kategorii regionów w celu zapewnienia przestrzegania zasady współfinansowania przez odpowiedni poziom zarówno publicznego, jak i prywatnego wsparcia krajowego. Stopy te powinny odzwierciedlać stopień rozwoju ekonomicznego regionów pod względem PKB na mieszkańca w stosunku do średniej UE-27. (67)  Konieczne jest ustanowienie maksymalnych stóp współfinansowania w obszarze polityki spójności według kategorii regionów w celu zapewnienia przestrzegania zasady współfinansowania przez odpowiedni poziom zarówno publicznego, jak i prywatnego wsparcia krajowego. Stopy te powinny odzwierciedlać stopień rozwoju ekonomicznego regionów pod względem PKB na mieszkańca w stosunku do średniej UE-27, przy jednoczesnym zapewnieniu nie mniej korzystnego traktowania ze względu na zmiany w ich kategoryzacji. Poprawka 47 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 69 (69)  Komisji należy ponadto przekazać uprawnienia do przyjęcia aktów zgodnie z art. 290 TFUE w odniesieniu do ustanawiania kryteriów określania nieprawidłowości podlegających obowiązkowi zgłoszenia, w odniesieniu do określania kosztów jednostkowych, płatności ryczałtowych, stawek ryczałtowych i finansowania niepowiązanego z kosztami mających zastosowanie do wszystkich państw członkowskich, a także w odniesieniu do opracowania standardowych gotowych metod doboru próby. (69)  Komisji należy ponadto przekazać uprawnienia do przyjęcia aktów zgodnie z art. 290 TFUE w odniesieniu do zmiany europejskiego kodeksu postępowania w spawie partnerstwa, aby dostosować kodeks do niniejszego rozporządzenia, ustanawiania kryteriów określania nieprawidłowości podlegających obowiązkowi zgłoszenia, w odniesieniu do określania kosztów jednostkowych, płatności ryczałtowych, stawek ryczałtowych i finansowania niepowiązanego z kosztami mających zastosowanie do wszystkich państw członkowskich, a także w odniesieniu do opracowania standardowych gotowych metod doboru próby. Poprawka 48 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 70 (70)  Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów, oraz aby konsultacje te prowadzone były zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym w sprawie lepszego stanowienia prawa z dnia 13 kwietnia 2016 r. W szczególności, aby zapewnić udział na równych zasadach Parlamentu Europejskiego i Rady w przygotowaniu aktów delegowanych, instytucje te otrzymują wszelkie dokumenty w tym samym czasie co eksperci państw członkowskich, a eksperci tych instytucji mogą systematycznie brać udział w posiedzeniach grup eksperckich Komisji zajmujących się przygotowaniem aktów delegowanych. (70)  Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne, przejrzyste konsultacje ze wszystkimi zainteresowanymi stronami, w tym na poziomie ekspertów, oraz aby konsultacje te prowadzone były zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym w sprawie lepszego stanowienia prawa z dnia 13 kwietnia 2016 r. W szczególności, aby zapewnić udział na równych zasadach Parlamentu Europejskiego i Rady w przygotowaniu aktów delegowanych, instytucje te otrzymują wszelkie dokumenty w tym samym czasie co eksperci państw członkowskich, a eksperci tych instytucji mogą systematycznie brać udział w posiedzeniach grup eksperckich Komisji zajmujących się przygotowaniem aktów delegowanych. Poprawka 49 Wniosek dotyczący rozporządzenia Motyw 73 (73)  Cele niniejszego rozporządzenia, a mianowicie wzmocnienie spójności gospodarczej, społecznej i terytorialnej oraz ustanowienie wspólnych przepisów finansowych w odniesieniu do części budżetu Unii wykonywanej w ramach zarządzania dzielonego, nie mogą być osiągnięte w wystarczającym stopniu przez państwa członkowskie z uwagi na stopień dysproporcji w poziomach rozwoju poszczególnych regionów, opóźnienia regionów najmniej uprzywilejowanych oraz ograniczone zasoby finansowe państw członkowskich i regionów, z jednej strony, oraz z uwagi na konieczność spójnego wdrażania ram obejmujących kilka unijnych funduszy w ramach zarządzania dzielonego, z drugiej strony. Ponieważ cele te mogą zostać lepiej osiągnięte na poziomie Unii, Unia może przyjąć środki zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 TUE. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów. (73)  Cele niniejszego rozporządzenia, a mianowicie wzmocnienie spójności gospodarczej, społecznej i terytorialnej oraz ustanowienie wspólnych przepisów finansowych w odniesieniu do części budżetu Unii wykonywanej w ramach zarządzania dzielonego, nie mogą być osiągnięte w wystarczającym stopniu przez państwa członkowskie z uwagi na stopień dysproporcji w poziomach rozwoju poszczególnych regionów, specyficzne wyzwania stojące przed regionami najmniej uprzywilejowanymi oraz ograniczone zasoby finansowe państw członkowskich i regionów, z jednej strony, oraz z uwagi na konieczność spójnego wdrażania ram obejmujących kilka unijnych funduszy w ramach zarządzania dzielonego, z drugiej strony. Ponieważ cele te mogą zostać lepiej osiągnięte na poziomie Unii, Unia może przyjąć środki zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 TUE. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów. Poprawka 50 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 1 – ustęp 1 – litera a a)  przepisy finansowe na potrzeby Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (EFRR), Europejskiego Funduszu Społecznego Plus (EFS+), Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego (EFMR), Funduszu Azylu i Migracji (FAM), Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego (FBW) i Instrumentu na rzecz Zarządzania Granicami i Wiz (IZGW) („fundusze”); a)  przepisy finansowe na potrzeby Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (EFRR), Europejskiego Funduszu Społecznego Plus (EFS+), Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW), Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego (EFMR), Funduszu Azylu i Migracji (FAM), Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego (FBW) i Instrumentu na rzecz Zarządzania Granicami i Wiz (IZGW) („fundusze”); Poprawka 431 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 1 – ustęp 1 – litera b b)  wspólne przepisy mające zastosowanie do EFRR, EFS+, Funduszu Spójności i EFMR. b)  wspólne przepisy mające zastosowanie do EFRR, EFS+, Funduszu Spójności i EFMR, a także do EFRROW, jak określono w ust. 5a (nowy). Poprawka 432 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 1 – ustęp 1 a (nowy) 1a.   Tytuł I rozdział I art. 2 ust. 4 lit. a), rozdział II art. 5, tytuł III rozdział II art. 22–28 oraz tytuł IV rozdział III sekcja I art. 41–43 stosuje się do środków pomocy finansowanych przez EFRROW, natomiast tytuł I rozdział 1 art. 2 ust. 15–25 oraz tytuł V rozdział II sekcja II art. 52–56 stosuje się do instrumentów finansowych przewidzianych w art. 74 rozporządzenia (UE) nr .../... [rozporządzenie w sprawie strategicznych planów WPR] i wspieranych w ramach EFRROW. Poprawka 54 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 2 – akapit 1 – punkt 1 1)  „stosowne zalecenia dla poszczególnych krajów” oznaczają zalecenia Rady przyjęte zgodnie z art. 121 ust. 2 i art. 148 ust. 4 TFUE odnoszące się do wyzwań strukturalnych, które należy podjąć w ramach wieloletnich inwestycji, które to inwestycje są objęte zakresem interwencji funduszy określonym w rozporządzeniach dotyczących poszczególnych funduszy, jak również stosowne zalecenia przyjęte zgodnie z art. [XX] rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) [nr rozporządzenia w sprawie zarządzania unią energetyczną]; 1)  „stosowne zalecenia dla poszczególnych krajów” oznaczają zalecenia Rady przyjęte zgodnie z art. 121 ust. 2 i 4 i art. 148 ust. 4 TFUE odnoszące się do wyzwań strukturalnych, które należy podjąć w ramach wieloletnich inwestycji, które to inwestycje są objęte zakresem interwencji funduszy określonym w rozporządzeniach dotyczących poszczególnych funduszy, jak również stosowne zalecenia przyjęte zgodnie z art. [XX] rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) [nr rozporządzenia w sprawie zarządzania unią energetyczną]; Poprawka 55 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 2 – akapit 1 – punkt 1 a (nowy) 1a)   „warunek podstawowy” oznacza konkretny i ściśle określony warunek, który ma rzeczywisty związek z bezpośrednim wpływem na skuteczną i wydajną realizację celu szczegółowego programu; Poprawka 56 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 2 – akapit 1 – punkt 4 a (nowy) 4a)  „program” w kontekście EFRROW oznacza plany strategiczne WPR, o których mowa w rozporządzeniu (UE) [...] (rozporządzenie w sprawie planów strategicznych WPR); Poprawka 57 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 2 – akapit 1 – punkt 8 – litera c c)  w kontekście programów pomocy państwa – przedsiębiorstwo, które otrzymuje pomoc; c)  w kontekście programów pomocy państwa – podmiot lub w stosownym przypadku przedsiębiorstwo, które otrzymują pomoc, z wyjątkiem przypadku gdy kwota pomocy dla poszczególnych przedsiębiorstw jest niższa niż 200 000 EUR, w którym to przypadku dane państwo członkowskie może zadecydować, że beneficjentem jest podmiot udzielający pomocy, bez uszczerbku dla rozporządzeń Komisji (UE) nr 1407/20131a, (UE) nr 1408/20131b i (UE) nr 717/20141c; __________________ 1a Dz.U. L 352 z 24.12.2013, s. 1. 1b Dz.U. L 352 z 24.12.2013, s. 9. 1c Dz.U. L 190 z 28.6.2014, s. 45. Poprawka 58 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 2 – akapit 1 – punkt 9 9)  „fundusz małych projektów” oznacza operację w ramach programu Interreg mającą na celu wybranie i wdrożenie projektów o ograniczonej wartości finansowej; 9)  „fundusz małych projektów” oznacza operację w ramach programu Interreg mającą na celu wybranie i wdrożenie projektów, w tym projektów opartych na kontaktach międzyludzkich o ograniczonej wartości finansowej; Poprawka 59 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 2 – akapit 1 – punkt 21 21)  „fundusz szczegółowy” oznacza fundusz utworzony przez instytucję zarządzającą lub fundusz zarządzający mający na celu dostarczanie produktów finansowych ostatecznym odbiorcom; 21)  „fundusz szczegółowy” oznacza fundusz utworzony przez instytucję zarządzającą lub fundusz zarządzający, za pomocą którego dostarczają one produktów finansowych ostatecznym odbiorcom; Poprawka 60 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 2 – akapit 1 – punkt 36 a (nowy) 36a)  „zasada «efektywność energetyczna przede wszystkim»” oznacza nadawanie priorytetu w planowaniu, polityce i decyzjach inwestycyjnych w zakresie energii środkom służącym zwiększeniu efektywności zapotrzebowania na energię i dostaw energii;ˆ Poprawka 61 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 2 – akapit 1 – punkt 37 37)  „uodparnianie na klimat” oznacza proces mający na celu zapewnienie odporności infrastruktury na negatywne skutki zmiany klimatu zgodnie z przepisami i wytycznymi krajowymi, o ile istnieją, lub normami uznanymi na szczeblu międzynarodowym. 37)  „uodparnianie na klimat” oznacza proces mający na celu zapewnienie odporności infrastruktury na negatywne skutki zmiany klimatu zgodnie z normami uznanymi na szczeblu międzynarodowym lub przepisami i wytycznymi krajowymi, o ile istnieją, zapewnienie przestrzegania zasady efektywność energetyczna przede wszystkim i zgodności z sektorowymi ograniczeniami emisji i sposobami odejścia od paliw kopalnych. Poprawka 62 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 2 – akapit 1 – punkt 37 a (nowy) 37a)  „EBI” oznacza Europejski Bank Inwestycyjny, Europejski Fundusz Inwestycyjny lub dowolną jednostkę zależną Europejskiego Banku Inwestycyjnego; Poprawka 63 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 4 – ustęp 1 – litera a a)  bardziej inteligentna Europa dzięki wspieraniu innowacyjnej i inteligentnej transformacji gospodarczej; a)  bardziej konkurencyjna i inteligentna Europa dzięki wspieraniu innowacyjnej i inteligentnej transformacji gospodarczej oraz wzmacnianiu małych i średnich przedsiębiorstw; Poprawka 64 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 4 – ustęp 1 – litera b b)  bardziej przyjazna dla środowiska niskoemisyjna Europa dzięki promowaniu czystej i sprawiedliwej transformacji energetyki, zielonych i niebieskich inwestycji, gospodarki o obiegu zamkniętym, przystosowania się do zmiany klimatu oraz zapobiegania ryzyku i zarządzania ryzykiem; b)  bardziej przyjazna dla środowiska, niskoemisyjna przechodząca na zeroemisyjną gospodarka i odporna Europa dzięki promowaniu czystej i sprawiedliwej transformacji energetyki, zielonych i niebieskich inwestycji, gospodarki o obiegu zamkniętym, działań na rzecz łagodzenia zmiany klimatu i przystosowania się do niej oraz zapobiegania ryzyku i zarządzania ryzykiem; Poprawka 65 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 4 – ustęp 1 – litera c c)  lepiej połączona Europa dzięki zwiększeniu mobilności i udoskonaleniu regionalnych połączeń teleinformatycznych; c)  lepiej połączona Europa dzięki zwiększeniu mobilności, w tym inteligentnej i zrównoważonej mobilności, i udoskonaleniu regionalnych połączeń teleinformatycznych; Poprawka 66 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 4 – ustęp 1 – litera d d)  Europa o silniejszym wymiarze społecznym – wdrażanie Europejskiego filaru praw socjalnych; d)  Europa o silniejszym wymiarze społecznym i bardziej sprzyjająca integracji społecznej – wdrażanie Europejskiego filaru praw socjalnych; Poprawka 67 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 4 – ustęp 1 – litera e e)  Europa bliżej obywateli dzięki wspieraniu zrównoważonego i zintegrowanego rozwoju obszarów miejskich, wiejskich i przybrzeżnych w ramach inicjatyw lokalnych. e)  Europa bliżej obywateli dzięki wspieraniu zrównoważonego i zintegrowanego rozwoju wszystkich regionów, obszarów oraz inicjatyw lokalnych. Poprawka 68 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 4 – ustęp 3 3.  Państwa członkowskie dostarczają informacje na temat wsparcia celów dotyczących środowiska i klimatu z wykorzystaniem metodyki opartej na rodzajach interwencji w odniesieniu do każdego funduszu. Metodyka ta obejmuje przypisywanie konkretnej wagi udzielonemu wsparciu na poziomie odzwierciedlającym stopień, w jakim wsparcie takie przyczynia się do osiągnięcia celów środowiskowych i klimatycznych. W przypadku EFRR, EFS+ i Funduszu Spójności przypisywana waga powinna być związana z wymiarem i kodem rodzaju interwencji określonym w załączniku I. 3.  Państwa członkowskie zapewniają uodparnianie na klimat w ramach swoich działań w całym procesie planowania i wdrażania oraz dostarczają informacje na temat wsparcia celów dotyczących środowiska i klimatu z wykorzystaniem metodyki opartej na rodzajach interwencji w odniesieniu do każdego funduszu. Metodyka ta obejmuje przypisywanie konkretnej wagi udzielonemu wsparciu na poziomie odzwierciedlającym stopień, w jakim wsparcie takie przyczynia się do osiągnięcia celów środowiskowych i klimatycznych. W przypadku EFRR, EFS+ i Funduszu Spójności przypisywana waga powinna być związana z wymiarem i kodem rodzaju interwencji określonym w załączniku I. Poprawka 69 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 4 – ustęp 4 4.  Państwa członkowskie i Komisja zapewniają koordynację, komplementarność i spójność funduszy z innymi unijnymi instrumentami takimi jak Program wspierania reform, w tym z Narzędziem Realizacji Reform oraz Instrumentem Wsparcia Technicznego. Optymalizują mechanizmy koordynacji pomiędzy odpowiedzialnymi podmiotami, aby uniknąć powielania działań w trakcie planowania i realizacji. 4.  Zgodnie ze swoimi odnośnymi kompetencjami oraz z zasadą pomocniczości i wielopoziomowego systemu zarządzania państwa członkowskie i Komisja zapewniają koordynację, komplementarność i spójność funduszy z innymi unijnymi instrumentami takimi jak Program wspierania reform, w tym z Narzędziem Realizacji Reform oraz Instrumentem Wsparcia Technicznego. Optymalizują mechanizmy koordynacji pomiędzy odpowiedzialnymi podmiotami, aby uniknąć powielania działań w trakcie planowania i realizacji. Poprawka 70 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 4 – ustęp 4 a (nowy) 4a.   Państwa członkowskie i Komisja zapewniają zgodność z odpowiednimi zasadami pomocy państwa. Poprawka 71 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 5 – ustęp 1 1.  Państwa członkowskie i Komisja wykonują budżet Unii przeznaczony na fundusze w ramach zarządzania dzielonego zgodnie z art. [63] rozporządzenia (UE, Euratom) [numer nowego rozporządzenia finansowego] („rozporządzenie finansowe”). 1.  Państwa członkowskie, zgodnie ze swoimi ramami instytucjonalnymi i prawnymi, i Komisja wykonują budżet Unii przeznaczony na fundusze w ramach zarządzania dzielonego zgodnie z art. [63] rozporządzenia (UE, Euratom) [numer nowego rozporządzenia finansowego] („rozporządzenie finansowe”). Poprawka 72 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 5 – ustęp 2 2.  Komisja wdraża jednak: kwotę wsparcia z Funduszu Spójności przekazaną na instrument „Łącząc Europę”; Europejską inicjatywę miejską; międzyregionalne innowacyjne inwestycje; kwotę wsparcia z EFS+ przekazaną na współpracę transnarodową; kwoty przekazane na InvestEU37 oraz pomoc techniczną z inicjatywy Komisji w ramach zarządzania bezpośredniego lub pośredniego zgodnie z [art. 62 ust. 1 lit. a) i lit. c)] rozporządzenia finansowego. 2.  Z zastrzeżeniem art. 1 ust. 2 Komisja wdraża: kwotę wsparcia z Funduszu Spójności przekazaną na instrument „Łącząc Europę”; Europejską inicjatywę miejską; międzyregionalne innowacyjne inwestycje; kwotę wsparcia z EFS+ przekazaną na współpracę transnarodową; kwoty przekazane na InvestEU37 oraz pomoc techniczną z inicjatywy Komisji w ramach zarządzania bezpośredniego lub pośredniego zgodnie z [art. 62 ust. 1 lit. a) i lit. c)] rozporządzenia finansowego. _________________ _________________ 37 [Rozporządzenie (UE) [...] w sprawie [...] (Dz.U. L [...] z [...], s. [...])]. 37 [Rozporządzenie (UE) [...] w sprawie [...] (Dz.U. L [...] z [...], s. [...])]. Poprawka 73 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 5 – ustęp 3 3.  Komisja może wdrażać współpracę regionów najbardziej oddalonych w ramach celu „Europejska współpraca terytorialna” (Interreg) w ramach zarządzania pośredniego. 3.  Komisja może, za zgodą państwa członkowskiego i zainteresowanego regionu, wdrażać współpracę regionów najbardziej oddalonych w ramach celu „Europejska współpraca terytorialna” (Interreg) w ramach zarządzania pośredniego. Poprawka 74 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 6 – ustęp 1 – wprowadzenie 1.  Każde państwo członkowskie organizuje partnerstwo z właściwymi organami regionalnymi i lokalnymi. Partnerstwo takie obejmuje co najmniej następujących partnerów: 1.  W odniesieniu do umowy partnerstwa i każdego programu państwo członkowskie organizuje, zgodnie ze swoimi ramami instytucjonalnymi i prawnymi, kompleksowe, efektywne partnerstwo. Partnerstwo takie obejmuje co najmniej następujących partnerów: Poprawka 75 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 6 – ustęp 1 – litera a a)  władze miejskie i inne organy publiczne; a)  władze regionalne, lokalne i miejskie oraz inne organy publiczne; Poprawka 76 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 6 – ustęp 1 – litera c c)  właściwe podmioty reprezentujące społeczeństwo obywatelskie, podmioty działające na rzecz ochrony środowiska oraz podmioty odpowiedzialne za promowanie włączenia społecznego, praw podstawowych, praw osób niepełnosprawnych, równości płci i niedyskryminacji. c)  właściwe podmioty reprezentujące społeczeństwo obywatelskie, takie jak podmioty działające na rzecz ochrony środowiska, organizacje pozarządowe oraz podmioty odpowiedzialne za promowanie włączenia społecznego, praw podstawowych, praw osób niepełnosprawnych, równości płci i niedyskryminacji. Poprawka 77 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 6 – ustęp 1 – litera c a (nowa) ca)   w stosownych przypadkach, instytucje badawcze i uniwersytety. Poprawki 78 i 459 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 6 – ustęp 2 2.  Zgodnie z podejściem opartym na wielopoziomowym systemie rządzenia państwa członkowskie angażują partnerów w przygotowywanie umów partnerstwa oraz w trakcie przygotowywania i wdrażania programów, w tym poprzez ich udział w komitetach monitorujących zgodnie z art. 34. 2.  Zgodnie z podejściem opartym na wielopoziomowym systemie rządzenia oraz kierując się podejściem oddolnym, państwa członkowskie angażują partnerów w przygotowywanie umów partnerstwa oraz w trakcie przygotowywania, wdrażania i oceny programów, w tym poprzez ich udział w komitetach monitorujących zgodnie z art. 34. W tym kontekście państwa członkowskie przydzielają odpowiedni odsetek środków z funduszy na budowanie zdolności administracyjnych partnerów społecznych i organizacji społeczeństwa obywatelskiego. W przypadku programów transgranicznych zainteresowane państwa członkowskie uwzględniają partnerów ze wszystkich uczestniczących państw członkowskich. Poprawka 79 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 6 – ustęp 3 3.  Organizacja i wdrażanie partnerstwa przebiega zgodnie z rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 240/201438. 3.  Organizacja i wdrażanie partnerstwa przebiegają zgodnie z rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 240/201438. Komisja jest uprawniona do przyjmowania, zgodnie z art. 107, aktów delegowanych dotyczących zmiany rozporządzenia delegowanego (UE) nr 240/2014 w celu dostosowania rozporządzenia delegowanego do niniejszego rozporządzenia. _________________ _________________ 38 Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 240/2014 z dnia 7 stycznia 2014 r. w sprawie europejskiego kodeksu postępowania w zakresie partnerstwa w ramach europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych (Dz.U. L 74 z 14.3.2014, s. 1). 38 Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 240/2014 z dnia 7 stycznia 2014 r. w sprawie europejskiego kodeksu postępowania w zakresie partnerstwa w ramach europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych (Dz.U. L 74 z 14.3.2014, s. 1). Poprawka 80 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 6 – ustęp 4 4.  Co najmniej raz w roku Komisja konsultuje się z organizacjami reprezentującymi partnerów na poziomie Unii w sprawie wdrażania programów. 4.  Co najmniej raz w roku Komisja konsultuje się z organizacjami reprezentującymi partnerów na poziomie Unii w sprawie wdrażania programów i przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie z wyników tych konsultacji. Poprawka 81 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 6 a (nowy) Artykuł 6a Zasady horyzontalne 1.  Państwa członkowskie i Komisja zapewniają poszanowanie praw podstawowych oraz przestrzeganie Karty praw podstawowych Unii Europejskiej w procesie wykorzystywania funduszy. 2.  Państwa członkowskie i Komisja dokładają starań, by równouprawnienie kobiet i mężczyzn oraz uwzględnianie aspektu i perspektywy płci brano pod uwagę i propagowano w trakcie przygotowywania i wdrażania programów, w tym w odniesieniu do monitorowania, sprawozdawczości i ewaluacji. 3.  Państwa członkowskie i Komisja podejmują odpowiednie kroki w celu zapobiegania wszelkiej dyskryminacji ze względu na tożsamość płciową, rasę lub pochodzenie etniczne, religię lub światopogląd, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną podczas przygotowywania, realizacji, monitorowania, składania sprawozdań i oceny programów. W procesie przygotowywania i wdrażania programów należy w szczególności wziąć pod uwagę zapewnienie dostępności dla osób z niepełnosprawnościami. 4.  Cele funduszy są osiągane w sposób zgodny z zasadą zrównoważonego rozwoju, z uwzględnieniem celów zrównoważonego rozwoju ONZ oraz unijnym wspieraniem celu zachowania, ochrony i poprawy jakości środowiska naturalnego oraz zwalczania zmiany klimatu, z uwzględnieniem zasady „zanieczyszczający płaci” określonej w art. 191 ust. 1 i 2 TFUE. Państwa członkowskie i Komisja zapewniają, aby wymogi ochrony środowiska, efektywnego gospodarowania zasobami i zasada „efektywność energetyczna przede wszystkim”, sprawiedliwa społecznie transformacja energetyki, dostosowanie do zmiany klimatu i łagodzenie jej skutków, różnorodność biologiczna, odporność na klęski żywiołowe oraz zapobieganie ryzyku i zarządzanie ryzykiem były promowane podczas przygotowywania i wdrażania programów. Dążą one do unikania inwestycji związanych z produkcją, przetwarzaniem, dystrybucją, magazynowaniem lub spalaniem paliw kopalnych. Poprawka 82 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 – ustęp 1 1.  Każde państwo członkowskie przygotowuje umowę partnerstwa, w której określa warunki efektywnego i skutecznego korzystania z funduszy na okres od dnia 1 stycznia 2021 r. do dnia 31 grudnia 2027 r. 1.  Każde państwo członkowskie przygotowuje umowę partnerstwa, w której określa warunki efektywnego i skutecznego korzystania z funduszy na okres od dnia 1 stycznia 2021 r. do dnia 31 grudnia 2027 r. Taka umowa partnerstwa jest przygotowywana zgodnie z kodeksem postępowania ustanowionym w rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) nr 240/2014. Poprawka 83 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 – ustęp 2 2.  Państwo członkowskie przekazuje Komisji umowę partnerstwa w momencie przedłożenia pierwszego programu lub przed jego przedłożeniem. 2.  Państwo członkowskie przekazuje Komisji umowę partnerstwa w momencie przedłożenia pierwszego programu lub przed jego przedłożeniem, ale nie później niż w dniu 30 kwietnia 2021 r. Poprawka 84 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 7 – ustęp 3 3.  Umowę partnerstwa można przedłożyć wraz z odnośnym rocznym krajowym programem reform. 3.  Umowę partnerstwa można przedłożyć wraz z odnośnym rocznym krajowym programem reform i planami krajowymi w zakresie energii i klimatu. Poprawka 85 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – akapit 1 – litera a a)  wybrane cele polityki wskazujące, ze środków których funduszy i w ramach jakich programów będą one osiągane, wraz z podaniem uzasadnienia, a w stosownych przypadkach wraz z uzasadnieniem korzystania z narzędzia realizacji funduszu InvestEU, biorąc pod uwagę odnośne zalecenia dla poszczególnych krajów; a)  wybrane cele polityki wskazujące, ze środków których funduszy i w ramach jakich programów będą one osiągane, wraz z podaniem uzasadnienia, biorąc pod uwagę i wymieniając odnośne zalecenia dla poszczególnych krajów, a także wyzwania regionalne; Poprawka 86 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – akapit 1 – litera b – podpunkt i (i)  podsumowanie wyborów w zakresie polityki i głównych rezultatów zakładanych w odniesieniu do poszczególnych funduszy, w tym w stosownych przypadkach przez korzystanie z funduszu InvestEU; (i)  podsumowanie wyborów w zakresie polityki i głównych rezultatów zakładanych w odniesieniu do poszczególnych funduszy; Poprawka 87 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – akapit 1 – litera b – podpunkt ii (ii)  koordynację, rozgraniczenie funduszy i komplementarność między nimi i w razie potrzeby koordynację między programami krajowymi i regionalnymi; (ii)  koordynację, rozgraniczenie funduszy i komplementarność między nimi i w razie potrzeby koordynację między programami krajowymi i regionalnymi, zwłaszcza w odniesieniu do planów strategicznych WPR, o których mowa w rozporządzeniu (UE) [...] (rozporządzenie w sprawie planów strategicznych WPR); Poprawka 88 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – akapit 1 – litera b – podpunkt iii (iii)  komplementarności między funduszami i innymi instrumentami Unii, w tym strategicznymi projektami zintegrowanymi realizowanymi w ramach programu LIFE oraz strategicznymi projektami przyrodniczymi; (iii)  komplementarności i synergii między funduszami i innymi instrumentami Unii, w tym strategicznymi projektami zintegrowanymi realizowanymi w ramach programu LIFE oraz strategicznymi projektami przyrodniczymi, a w stosownych przypadkach projektami finansowanymi w ramach programu „Horyzont Europa”; Poprawka 89 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – akapit 1 – litera b – podpunkt iii a (nowy) (iiia)   realizacji celów, polityk i środków w ramach planów krajowych w zakresie energii i klimatu; Poprawka 90 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – akapit 1 – litera c c)  wstępną alokację finansową z poszczególnych funduszy według celu polityki na szczeblu krajowym, przy poszanowaniu przepisów dotyczących poszczególnych funduszy w odniesieniu do koncentracji tematycznej; c)  wstępną alokację finansową z poszczególnych funduszy według celu polityki na szczeblu krajowym i w stosownych przypadkach regionalnym, przy poszanowaniu przepisów dotyczących poszczególnych funduszy w odniesieniu do koncentracji tematycznej; Poprawka 91 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – akapit 1 – litera d d)  w stosownych przypadkach podział środków finansowych według kategorii regionów sporządzony na podstawie art. 102 ust. 2 oraz kwoty alokacji, które proponuje się przenieść między kategoriami regionów zgodnie z art. 105; d)  podział środków finansowych według kategorii regionów sporządzony na podstawie art. 102 ust. 2 oraz kwoty alokacji, które proponuje się przenieść między kategoriami regionów zgodnie z art. 105; Poprawka 92 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – akapit 1 – litera e e)  kwoty, które mają zostać wniesione na poczet funduszu InvestEU według funduszu i kategorii regionów; skreśla się Poprawka 93 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – akapit 1 – litera g g)  podsumowanie działań, które dane państwo członkowskie podejmuje, aby zwiększyć swoje zdolności administracyjne w zakresie wdrażania funduszy. g)  podsumowanie działań, które dane państwo członkowskie podejmuje, aby zwiększyć swoje zdolności administracyjne w zakresie wdrażania funduszy oraz systemów zarządzania i kontroli. Poprawka 94 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – akapit 1 – litera g a (nowa) ga)   w stosownych przypadkach zintegrowane podejście do wyzwań demograficznych lub szczególnych potrzeb regionów i obszarów; Poprawka 95 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – akapit 1 – litera g b (nowa) gb)   strategia komunikacji i widoczności; Poprawka 96 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – akapit 1 a (nowy) Na wniosek państw członkowskich EBI może uczestniczyć w przygotowywaniu umowy partnerstwa, jak również w działaniach związanych z przygotowywaniem operacji, instrumentami finansowymi i PPP. Poprawka 97 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 8 – ustęp 2 W odniesieniu do celu „Europejska współpraca terytorialna” (Interreg) umowa partnerstwa zawiera wyłącznie wykaz planowanych programów. W odniesieniu do celu „Europejska współpraca terytorialna” (Interreg) umowa partnerstwa zawiera wyłącznie wykaz planowanych programów i potrzeb w zakresie inwestycji transgranicznych w zainteresowanych państwach członkowskich. Poprawka 98 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 9 – ustęp 1 1.  Komisja ocenia umowę partnerstwa i jej zgodność z niniejszym rozporządzeniem i przepisami dotyczącymi poszczególnych funduszy. W swojej ocenie Komisja uwzględnia w szczególności odnośne zalecenia dla poszczególnych krajów. 1.  Komisja ocenia umowę partnerstwa i jej zgodność z niniejszym rozporządzeniem i przepisami dotyczącymi poszczególnych funduszy. W swojej ocenie Komisja uwzględnia przepisy art. 4 i 6, odnośne zalecenia dla poszczególnych krajów, a także środki związane ze zintegrowanymi planami krajowymi w zakresie energii i klimatu oraz sposób ich realizacji. Poprawka 99 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 9 – ustęp 2 2.  Komisja może zgłosić swoje uwagi w ciągu trzech miesięcy od daty przedłożenia umowy partnerstwa przez państwo członkowskie. 2.  Komisja może zgłosić swoje uwagi w ciągu dwóch miesięcy od daty przedłożenia umowy partnerstwa przez państwo członkowskie. Poprawka 100 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 9 – ustęp 3 3.  Państwo członkowskie dokonuje przeglądu umowy partnerstwa, uwzględniając uwagi zgłoszone przez Komisję. 3.  Państwo członkowskie dokonuje przeglądu umowy partnerstwa, uwzględniając uwagi zgłoszone przez Komisję w ciągu miesiąca od ich przedstawienia. Poprawka 101 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 9 – ustęp 4 4.  Komisja przyjmuje decyzję w drodze aktu wykonawczego w sprawie zatwierdzenia umowy partnerstwa nie później niż w terminie czterech miesięcy od daty przedłożenia przez państwo członkowskie swojej umowy partnerstwa. Umowa partnerstwa nie może być zmieniana. 4.  Komisja przyjmuje decyzję w drodze aktu wykonawczego w sprawie zatwierdzenia umowy partnerstwa nie później niż w terminie czterech miesięcy od daty pierwszego przedłożenia przez państwo członkowskie swojej umowy partnerstwa. Umowa partnerstwa nie może być zmieniana. Poprawka 428 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 10 – ustęp 1 1.  Państwa członkowskie mogą przydzielić, w umowie partnerstwa lub we wniosku o zmiany w programie, kwotę z EFRR, EFS+, Funduszu Spójności i EFMR, która ma zostać wniesiona do InvestEU i zrealizowana na podstawie gwarancji budżetowych. Kwota, która ma zostać wniesiona do InvestEU, nie przekracza 5 % całkowitej alokacji w ramach poszczególnych funduszy, z wyjątkiem należycie uzasadnionych przypadków. Takie wkłady nie stanowią przesunięcia środków w myśl art. 21. 1.  Od dnia 1 stycznia 2023 r. państwa członkowskie mogą, za zgodą zainteresowanych instytucji zarządzających, przydzielić, we wniosku o zmiany w programie, maksymalnie 2% z EFRR, EFS+, Funduszu Spójności i EFMR do wniesienia do InvestEU i zrealizowania na podstawie gwarancji budżetowych. Ponadto w ramach przeglądu śródokresowego możliwe jest przydzielenie Funduszowi InvestEU maksymalnie 3% całkowitej alokacji z każdego funduszu. Wkłady takie są dostępne na inwestycje zgodne z celami polityki spójności i w tej samej kategorii regionów objętych funduszami pochodzenia. Ilekroć kwota z EFRR, EFS+ lub Funduszu Spójności jest wnoszona do InvestEU, zastosowanie mają warunki podstawowe opisane w art. 11 niniejszego rozporządzenia oraz w załączniku III i IV do niego. Przyznawać można wyłącznie środki przyszłych lat kalendarzowych. Poprawka 103 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 10 – ustęp 2 2.   W przypadku umowy partnerstwa można dokonywać alokacji środków danego roku kalendarzowego i przyszłych lat kalendarzowych. W przypadku wniosku o zmiany w programie można dokonywać alokacji wyłącznie środków przyszłych lat kalendarzowych. skreśla się Poprawka 104 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 10 – ustęp 3 3.  Kwota, o której mowa w ust. 1, jest wykorzystywana w celu tworzenia rezerw na część gwarancji UE w ramach puli państwa członkowskiego. 3.  Kwota, o której mowa w ust. 1, jest wykorzystywana w celu tworzenia rezerw na część gwarancji UE w ramach odnośnej puli państwa członkowskiego. Poprawka 105 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 10 – ustęp 4 – akapit 1 W przypadku braku zawarcia do dnia 31 grudnia 2021 r. umowy o przyznanie wkładu, określonej w art. [9] [rozporządzenia w sprawie InvestEU], na kwotę, o której mowa w ust. 1, przydzieloną w umowie partnerstwa, państwo członkowskie składa wniosek o zmiany w programie lub programach w celu wykorzystania odnośnej kwoty. W przypadku braku zawarcia do dnia 31 grudnia 2023 r. umowy o przyznanie wkładu, określonej w art. [9] [rozporządzenia w sprawie InvestEU], na kwotę, o której mowa w ust. 1, państwo członkowskie składa wniosek o zmiany w programie lub programach w celu wykorzystania odnośnej kwoty. Poprawka 106 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 10 – ustęp 4 – akapit 2 W chwili przyjęcia decyzji o zmianach w programie zawarta zostaje umowa o przyznanie wkładu na kwotę, o której mowa w ust. 1, przydzieloną we wniosku o zmiany w programie. W chwili przyjęcia decyzji o zmianach w programie zawarta, lub w zależności od przypadku zmieniona zostaje umowa o przyznanie wkładu na kwotę, o której mowa w ust. 1, przydzieloną we wniosku o zmiany w programie. Poprawka 107 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 10 – ustęp 5 5.  W przypadku braku zawarcia umowy w sprawie gwarancji, określonej w art. [9] [rozporządzenia w sprawie InvestEU], w terminie dziewięciu miesięcy od daty zatwierdzenia umowy o przyznanie wkładu odnośne kwoty wpłacone na rzecz wspólnego funduszu rezerw jako rezerwa zostają przesunięte z powrotem na rzecz programu lub programów, a państwo członkowskie składa odpowiedni wniosek o zmiany w programie. 5.  W przypadku braku zawarcia umowy w sprawie gwarancji, określonej w art. [9] [rozporządzenia w sprawie InvestEU], w terminie dziewięciu miesięcy od daty zatwierdzenia umowy o przyznanie wkładu odnośne kwoty wpłacone na rzecz wspólnego funduszu rezerw jako rezerwa zostają przesunięte z powrotem na rzecz pierwotnego programu lub programów, a państwo członkowskie składa odpowiedni wniosek o zmiany w programie. W tym konkretnym przypadku zasoby z poprzednich lat kalendarzowych mogą zostać zmienione, o ile zobowiązania nie zostaną jeszcze wdrożone. Poprawka 108 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 10 – ustęp 7 7.  Środki wypracowane przez fundusz InvestEU lub przypisane kwotom wniesionym do tego funduszu i zrealizowane na podstawie gwarancji budżetowych udostępnia się państwu członkowskiemu i wykorzystuje na potrzeby wsparcia w ramach tego samego celu lub celów w formie instrumentów finansowych. 7.  Środki wypracowane przez fundusz InvestEU lub przypisane kwotom wniesionym do tego funduszu i zrealizowane na podstawie gwarancji budżetowych udostępnia się państwu członkowskiemu i organowi lokalnemu lub regionalnemu, którego dotyczy wkład, i wykorzystuje na potrzeby wsparcia w ramach tego samego celu lub celów w formie instrumentów finansowych. Poprawka 109 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 11 – ustęp 1 – akapit 1 Dla poszczególnych celów szczegółowych w niniejszym rozporządzeniu określono warunki konieczne do ich skutecznego i efektywnego osiągnięcia („warunki podstawowe”). Dla poszczególnych celów szczegółowych w niniejszym rozporządzeniu określono warunki konieczne do ich skutecznego i efektywnego osiągnięcia („warunki podstawowe”). Warunki podstawowe mają zastosowanie w stopniu, w jakim przyczyniają się do realizacji celów szczegółowych programu. Poprawka 110 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 11 – ustęp 2 2.  Przy przygotowywaniu programu lub wprowadzaniu nowego celu szczegółowego w ramach zmian w programie państwo członkowskie ocenia, czy spełnione zostały warunki podstawowe związane z wybranym celem szczegółowym. Warunek podstawowy uważa się za spełniony, gdy spełnione zostały wszystkie odnośne kryteria. Państwo członkowskie określa w każdym programie lub w zmianach do programu spełnione i niespełnione warunki podstawowe, a w przypadku gdy uważa, że warunek podstawowy został spełniony, podaje uzasadnienie. 2.  Przy przygotowywaniu programu lub wprowadzaniu nowego celu szczegółowego w ramach zmian w programie państwo członkowskie ocenia, czy spełnione zostały warunki podstawowe związane z wybranym celem szczegółowym. Warunek podstawowy uważa się za spełniony, gdy spełnione zostały wszystkie odnośne kryteria. Państwo członkowskie określa w każdym programie lub w zmianach do programu spełnione i niespełnione warunki podstawowe, a w przypadku gdy uważa, że warunek podstawowy został spełniony, podaje uzasadnienie. Na wniosek państwa członkowskiego EBI może przyczyniać się do oceny działań niezbędnych do spełnienia odpowiednich warunków podstawowych. Poprawka 111 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 11 – ustęp 4 – akapit 1 W terminie trzech miesięcy od otrzymania informacji, o której mowa w ust. 3, Komisja dokonuje oceny i powiadamia państwo członkowskie, gdy zgadza się co do spełnienia. W terminie dwóch miesięcy od otrzymania informacji, o której mowa w ust. 3, Komisja dokonuje oceny i powiadamia państwo członkowskie, gdy zgadza się co do spełnienia. Poprawka 112 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 11 – ustęp 4 – akapit 2 Jeśli Komisja nie zgadza się z oceną dokonaną przez państwo członkowskie, informuje o tym takie państwo członkowskie i umożliwia mu zgłoszenie swoich uwag w terminie jednego miesiąca. Jeśli Komisja nie zgadza się z oceną dokonaną przez państwo członkowskie, informuje o tym takie państwo członkowskie i umożliwia mu zgłoszenie swoich uwag w terminie maksymalnie dwóch miesięcy. Poprawka 113 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 11 – ustęp 5 – akapit 1 Do czasu poinformowania państwa członkowskiego przez Komisję o spełnieniu warunku podstawowego zgodnie z ust. 4, we wnioskach o płatność nie można podawać wydatków dotyczących operacji związanych z celem szczegółowym. Wydatki związane z operacjami związanymi z celem ą, mogą być również uwzględniane we wnioskach o płatność przed poinformowaniem państwa członkowskiego przez Komisję o spełnieniu warunku podstawowego zgodnie z ust. 4, bez uszczerbku dla zawieszenia samego zwrotu do czasu spełnienia warunku. Poprawka 115 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 12 – ustęp 1 – akapit 1 Państwo członkowskie ustanawia ramy wykonania, które umożliwiają monitorowanie, sprawozdawczość na temat wyników programu oraz ocenę takich wyników w okresie jego wdrażania i przyczynia się do pomiaru ogólnych wyników funduszy. Państwo członkowskie, w stosownych przypadkach we współpracy z władzami lokalnymi i regionalnymi, ustanawia ramy wykonania, które umożliwiają monitorowanie, sprawozdawczość na temat wyników programu oraz ocenę takich wyników w okresie jego wdrażania i przyczynia się do pomiaru ogólnych wyników funduszy. Poprawka 116 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 12 – ustęp 2 2.  Cele pośrednie i cele końcowe określa się w odniesieniu do poszczególnych celów szczegółowych w ramach programu, z wyjątkiem pomocy technicznej i celu szczegółowego dotyczącego deprywacji materialnej określonego w art. [4 lit. c) ppkt (vii)] rozporządzenia w sprawie EFS+. 2.  Cele pośrednie i cele końcowe określa się w odniesieniu do poszczególnych celów szczegółowych w ramach programu, z wyjątkiem pomocy technicznej i celu szczegółowego dotyczącego deprywacji materialnej określonego w art. [4 ust. 1 ppkt (xi)] rozporządzenia w sprawie EFS+. Poprawka 117 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 14 – ustęp 1 – wprowadzenie 1.  Państwo członkowskie dokonuje przeglądu poszczególnych programów wspieranych z EFRR, EFS+ i Funduszu Spójności, biorąc pod uwagę następujące elementy: 1.  Państwo członkowskie i właściwe instytucje zarządzające dokonują przeglądu poszczególnych programów wspieranych z EFRR, EFS+ i Funduszu Spójności, biorąc pod uwagę następujące elementy: Poprawka 118 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 14 – ustęp 1 – litera a a)  wyzwania stwierdzone w odnośnych zaleceniach dla poszczególnych krajów przyjętych w 2024 r.; a)  nowe wyzwania stwierdzone w odnośnych zaleceniach dla poszczególnych krajów przyjętych w 2024 r. oraz w stosownych przypadkach cele określone we wdrażaniu zintegrowanych krajowych planów w zakresie klimatu i energii; Poprawka 119 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 14 – ustęp 1 – litera b b)  sytuację społeczno-gospodarczą danego państwa członkowskiego lub regionu; b)  sytuację społeczno-gospodarczą danego państwa członkowskiego lub regionu, w tym stan wdrożenia Europejskiego filaru praw socjalnych i potrzeb terytorialnych z myślą o zmniejszeniu dysproporcji, a także nierówności gospodarczych i społecznych; Poprawka 120 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 14 – ustęp 1 – litera d a (nowa) da)  wszelkie istotne negatywne zmiany sytuacji finansowej, gospodarczej lub społecznej, które wymagają dostosowania programów, w tym w wyniku symetrycznych lub asymetrycznych wstrząsów w państwach członkowskich i ich regionach. Poprawka 121 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 14 – ustęp 2 – akapit 1 Do dnia 31 marca 2025 r. państwo członkowskie przedkłada Komisji wniosek o zmiany w poszczególnych programach zgodnie z art. 19 ust. 1. Państwo członkowskie uzasadnia takie zmiany na podstawie elementów określonych w ust. 1. Zgodnie z wynikiem przeglądu do dnia 31 marca 2025 r. państwo członkowskie przedkłada Komisji wniosek o zmiany w poszczególnych programach zgodnie z art. 19 ust. 1 lub wskazuje, że zmiany nie są konieczne. Państwo członkowskie uzasadnia takie zmiany na podstawie elementów określonych w ust. 1 lub, w stosownym przypadku, podaje powody niewystępowania o zmiany w programie. Poprawka 122 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 14 – ustęp 2 – akapit 2 – litera a a)  alokacjach środków finansowych według priorytetów obejmujących kwoty na lata 2026 i 2027; a)  zmienionych kwotach pierwotnych alokacji środków finansowych według priorytetów obejmujących kwoty na lata 2026 i 2027; Poprawka 123 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 14 – ustęp 2 – akapit 2 – litera b a (nowa) ba)   kwotach, które należy wnieść do InvestEU, z podziałem na fundusz i kategorię regionu, w stosownym przypadku; Poprawka 124 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 14 – ustęp 3 a (nowy) 3a.   Do dnia 31 marca 2026 r. Komisja przyjmuje sprawozdanie podsumowujące wyniki przeglądu, o którym mowa w ust. 1 i 2. Komisja przekazuje to sprawozdanie Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu i Komitetowi Regionów. Poprawkai 425/rev, 444/rev, 448 i 469 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 15 [...] skreśla się Poprawka 140 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 16 – ustęp 1 1.  Państwa członkowskie przygotowują programy w celu wdrażania funduszy dla okresu od dnia 1 stycznia 2021 r. do dnia 31 grudnia 2027 r. 1.  Państwa członkowskie we współpracy z partnerami, o których mowa w art. 6, przygotowują programy w celu wdrażania funduszy dla okresu od dnia 1 stycznia 2021 r. do dnia 31 grudnia 2027 r. Poprawka 141 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 17 – ustęp 2 – akapit 1 Program składa się z priorytetów. Każdy priorytet odnosi się do pojedynczego celu polityki lub do pomocy technicznej. Priorytet odnoszący się do celu polityki obejmuje co najmniej jeden cel szczegółowy. Do tego samego celu polityki może odnosić się więcej niż jeden priorytet. Program składa się z priorytetów. Każdy priorytet odnosi się do jednego lub kilku celów polityki lub do pomocy technicznej. Priorytet odnoszący się do celu polityki obejmuje co najmniej jeden cel szczegółowy. Do tego samego celu polityki może odnosić się więcej niż jeden priorytet. Poprawka 142 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 17 – ustęp 3 – akapit 1 – litera a – podpunkt i (i)  różnic społecznych, gospodarczych i terytorialnych, z wyjątkiem programów wspieranych ze środków EFMR; (i)  różnic społecznych, gospodarczych i terytorialnych, a także nierówności, z wyjątkiem programów wspieranych ze środków EFMR; Poprawka 143 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 17 – ustęp 3 – akapit 1 – litera a – podpunkt ii (ii)  niewydolności rynku, potrzeb w zakresie inwestycji i komplementarności z innymi formami wsparcia; (ii)  niewydolności rynku, potrzeb w zakresie inwestycji i komplementarności oraz synergii z innymi formami wsparcia; Poprawka 144 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 17 – ustęp 3 – akapit 1 – litera a – podpunkt iii (iii)  wyzwań stwierdzonych w odnośnych zaleceniach dla poszczególnych krajów i innych odnośnych zaleceniach Unii skierowanych do państw członkowskich; (iii)  wyzwań stwierdzonych w odnośnych zaleceniach dla poszczególnych krajów; Poprawka 145 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 17 – ustęp 3 – akapit 1 – litera a – podpunkt iv (iv)  wyzwań w zakresie zdolności administracyjnych i sprawowania rządów; (iv)  wyzwań w zakresie zdolności administracyjnych i sprawowania rządów oraz środków upraszczających; Poprawka 146 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 17 – ustęp 3 – akapit 1 – litera a – podpunkt iv a (nowy) (iva)   w stosownych przypadkach zintegrowanego podejścia w celu zajęcia się wyzwaniami demograficznymi; Poprawka 147 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 17 – ustęp 3 – akapit 1 – litera a – podpunkt vi a (nowy) (via)   wyzwań i związanych z nimi celów określonych w krajowych planach w zakresie energii i klimatu oraz w Europejskim filarze praw socjalnych; Poprawka 148 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 17 – ustęp 3 – akapit 1 – litera a – podpunkt vii (vii)  w przypadku programów wspieranych z FAM, FBW i IZGW – postępów we wdrażaniu odnośnego dorobku prawnego UE i planów działania; (vii)  w przypadku programów wspieranych z FAM, FBW i IZGW – postępów we wdrażaniu odnośnego dorobku prawnego UE i planów działania, a także zidentyfikowanych niedociągnięć; Poprawka 149 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 17 – ustęp 3 – akapit 1 – litera d – podpunkt i (i)  związane rodzaje działań, w tym wykaz planowanych operacji o znaczeniu strategicznym oraz ich zakładany wkład w realizację wspomnianych celów szczegółowych oraz strategii makroregionalnych i strategii na rzecz basenu morskiego w stosownych przypadkach; (i)  powiązane rodzaje działań, w tym orientacyjny wykaz i harmonogram planowanych operacji o znaczeniu strategicznym oraz ich zakładany wkład w realizację wspomnianych celów szczegółowych oraz strategii makroregionalnych i strategii na rzecz basenu morskiego w stosownych przypadkach; Poprawka 150 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 17 – ustęp 3 – akapit 1 – litera d – podpunkt iii a (nowy) (iiia)   działania mające na celu zapewnienie równości, włączenia społecznego i niedyskryminacji; Poprawka 151 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 17 – ustęp 3 – akapit 1 – litera d – podpunkt v (v)  przedsięwzięcia międzyregionalne i transnarodowe z udziałem beneficjentów znajdujących się w co najmniej jednym innym państwie członkowskim; (v)  przedsięwzięcia międzyregionalne, transgraniczne i transnarodowe z udziałem beneficjentów znajdujących się w co najmniej jednym innym państwie członkowskim; Poprawka 152 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 17 – ustęp 3 – akapit 1 – litera d – podpunkt v a (nowy) (va)   zrównoważony charakter inwestycji; Poprawka 153 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 17 – ustęp 3 – akapit 1 – litera d – podpunkt vii a (nowy) (viia)   opis sposobu zapewniania komplementarności i synergii z innymi funduszami i instrumentami; Poprawka 154 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 17 – ustęp 3 – akapit 1 – litera i (i)  zakładane podejście do informowania o programie i jego eksponowania poprzez określenie jego celów, grup docelowych, kanałów komunikacyjnych, zasięgu w mediach społecznościowych. planowanego budżetu i odnośnych wskaźników monitorowania i oceny; (i)  zakładane podejście do informowania o programie i jego eksponowania poprzez określenie jego celów, grup docelowych, kanałów komunikacyjnych, w odpowiednich przypadkach zasięgu w mediach społecznościowych, a także planowanego budżetu i odnośnych wskaźników monitorowania i oceny; Poprawka 155 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 17 – ustęp 3 – akapit 1 – litera j j)  instytucję zarządzającą, instytucję audytową i organ otrzymujący płatności od Komisji. j)  instytucję zarządzającą, instytucję audytową, instytucję wykonującą zadania w zakresie rachunkowości na mocy art. 70 i organ otrzymujący płatności od Komisji. Poprawka 156 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 17 – ustęp 3 – akapit 2 Lit. c) i d) niniejszego ustępu nie mają zastosowania do celu szczegółowego określonego w art. [4 lit. c) ppkt (vii)] rozporządzenia w sprawie ESF+. Lit. c) i d) niniejszego ustępu nie mają zastosowania do celu szczegółowego określonego w art. [4 ust. 1 ppkt (xi)] rozporządzenia w sprawie ESF+. Poprawka 157 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 17 – ustęp 3 – akapit 2 a (nowy) Do programu załącza się sprawozdanie o środowisku zawierające odpowiednie informacje na temat wpływu na środowisko, zgodnie z dyrektywą 2001/42/WE, i uwzględniające potrzeby w zakresie przeciwdziałania zmianie klimatu. Poprawka 158 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 17 – ustęp 6 6.  W przypadku programów EFRR, EFS+ i Funduszu Spójności przedłożonych zgodnie z art. 16 tabela, o której mowa w ust. 3 lit. f) ppkt (ii), zawiera kwoty wyłącznie na lata 2021–2025. 6.  W przypadku programów EFRR, EFS+ i Funduszu Spójności przedłożonych zgodnie z art. 16 tabela, o której mowa w ust. 3 lit. f) ppkt (ii), zawiera kwoty na lata 2021–2027. Poprawka 160 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 18 – ustęp 1 1.  Komisja ocenia program i jego zgodność z niniejszym rozporządzeniem i rozporządzeniami dotyczącymi poszczególnych funduszy, a także jego spójność z umową partnerstwa. W swojej ocenie Komisja uwzględnia w szczególności odnośne zalecenia dla poszczególnych krajów. 1.  Komisja ocenia program i jego zgodność z niniejszym rozporządzeniem i rozporządzeniami dotyczącymi poszczególnych funduszy, a także jego spójność z umową partnerstwa. W swojej ocenie Komisja uwzględnia w szczególności odnośne zalecenia dla poszczególnych krajów, a także wyzwania związane z wdrażaniem zintegrowanych krajowych planów w zakresie klimatu i energii oraz z europejskim filarem praw socjalnych, a także sposób, w jaki się je traktuje. Poprawka 161 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 18 – ustęp 2 2.  Komisja może zgłosić swoje uwagi w ciągu trzech miesięcy od daty przedłożenia programu przez państwo członkowskie. 2.  Komisja może zgłosić swoje uwagi w ciągu dwóch miesięcy od daty przedłożenia programu przez państwo członkowskie. Poprawka 162 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 18 – ustęp 3 3.  Państwo członkowskie dokonuje przeglądu programu, uwzględniając uwagi zgłoszone przez Komisję. 3.  Państwo członkowskie dokonuje przeglądu programu, uwzględniając uwagi zgłoszone przez Komisję w ciągu dwóch miesięcy od ich przedstawienia. Poprawka 163 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 18 – ustęp 4 4.  Komisja przyjmuje decyzję w drodze aktu wykonawczego w sprawie zatwierdzenia programu nie później niż w terminie sześciu miesięcy od daty przedłożenia programu przez państwo członkowskie. 4.  Komisja przyjmuje decyzję w drodze aktu wykonawczego w sprawie zatwierdzenia programu nie później niż w terminie pięciu miesięcy od daty pierwszego przedłożenia programu przez państwo członkowskie. Poprawka 164 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 19 – ustęp 2 2.  Komisja ocenia zmiany i ich zgodność z niniejszym rozporządzeniem i rozporządzeniami dotyczącymi poszczególnych funduszy, w tym z wymogami na poziomie krajowym, i może zgłosić uwagi w terminie trzech miesięcy od daty przedłożenia zmienionego programu. 2.  Komisja ocenia zmiany i ich zgodność z niniejszym rozporządzeniem i rozporządzeniami dotyczącymi poszczególnych funduszy, w tym z wymogami na poziomie krajowym, i może zgłosić uwagi w terminie dwóch miesięcy od daty przedłożenia zmienionego programu. Poprawka 165 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 19 – ustęp 3 3.  Państwo członkowskie dokonuje przeglądu zmienionego programu i uwzględnia uwagi zgłoszone przez Komisję. 3.  Państwo członkowskie dokonuje przeglądu zmienionego programu i uwzględnia uwagi zgłoszone przez Komisję w ciągu dwóch miesięcy od ich przedstawienia. Poprawka 166 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 19 – ustęp 4 4.  Komisja zatwierdza zmiany w programie nie później niż sześć miesięcy po ich przedłożeniu przez państwo członkowskie. 4.  Komisja zatwierdza zmiany w programie nie później niż trzy miesiące po ich przedłożeniu przez państwo członkowskie. Poprawka 167 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 19 – ustęp 5 – akapit 1 W okresie programowania państwo członkowskie może dokonać przesunięcia kwoty wynoszącej do 5 % początkowej alokacji dla danego priorytetu i nie więcej niż 3 % budżetu programu na rzecz innego priorytetu tego samego funduszu w ramach tego samego programu. W przypadku programów wspieranych z EFRR i EFS+ przesunięcie dotyczy wyłącznie alokacji dla tej samej kategorii regionu. W okresie programowania państwo członkowskie może dokonać przesunięcia kwoty wynoszącej do 7 % początkowej alokacji dla danego priorytetu i nie więcej niż 5 % budżetu programu na rzecz innego priorytetu tego samego funduszu w ramach tego samego programu. Czyniąc to państwo członkowskie przestrzega kodeksu postępowania ustanowionego w rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) nr 240/2014. W przypadku programów wspieranych z EFRR i EFS+ przesunięcie dotyczy wyłącznie alokacji dla tej samej kategorii regionu. Poprawka 168 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 19 – ustęp 6 6.  Zatwierdzenie przez Komisję nie jest wymagane w przypadku korekt o czysto typograficznym lub redakcyjnym charakterze, które nie mają wpływu na wdrażanie programu. Państwa członkowskie informują Komisję o takich korektach. 6.  Zatwierdzenie przez Komisję nie jest wymagane w przypadku korekt o czysto typograficznym, technicznym lub redakcyjnym charakterze, które nie mają wpływu na wdrażanie programu. Państwa członkowskie informują Komisję o takich korektach. Poprawka 169 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 20 – ustęp 2 2.  EFRR i EFS+ mogą finansować, w komplementarny sposób oraz z zastrzeżeniem ograniczenia w wysokości do 10 % wsparcia z tych funduszy na rzecz każdego priorytetu danego programu, część lub całość operacji, w przypadku której koszty kwalifikują się do wsparcia z innego funduszu w oparciu o zasady kwalifikowalności mające zastosowanie do tego funduszu, pod warunkiem że koszty te są konieczne do wdrożenia. 2.  EFRR i EFS+ mogą finansować, w komplementarny sposób oraz z zastrzeżeniem ograniczenia w wysokości do 15 % wsparcia z tych funduszy na rzecz każdego priorytetu danego programu, część lub całość operacji, w przypadku której koszty kwalifikują się do wsparcia z innego funduszu w oparciu o zasady kwalifikowalności mające zastosowanie do tego funduszu, pod warunkiem że koszty te są konieczne do wdrożenia. Poprawka 170 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 21 – ustęp 1 1.  Państwa członkowskie mogą wnioskować o przesunięcie do 5 % alokacji finansowych dla programu z dowolnego z podanych funduszy do dowolnego innego funduszu w ramach zarządzania dzielonego lub do dowolnego instrumentu w ramach zarządzania bezpośredniego lub zarządzania pośredniego. 1.  W trosce o elastyczność państwa członkowskie mogą wnioskować, po uzgodnieniu z komitetem monitorującym, o przesunięcie do 5 % alokacji finansowych dla programu z dowolnego z podanych funduszy do Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego Plus, Funduszu Spójności lub Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego. Poprawki 171 i 434 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 21 – ustęp 2 2.  Przesunięte środki są realizowane zgodnie z zasadami funduszu lub instrumentu, do którego zostają przesunięte, a w przypadku przesunięć do instrumentów w ramach zarządzania bezpośredniego lub zarządzania pośredniego są realizowane na korzyść danego państwa członkowskiego. 2.  Przesunięte środki są realizowane zgodnie z zasadami funduszu lub instrumentu, do którego zostają przesunięte. Poprawki 172, 433 i 434 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 21 – ustęp 3 3.  We wnioskach przewidzianych w ust. 1 określa się łączną przesuniętą kwotę dla każdego roku według funduszu i kategorii regionu, a w stosownych przypadkach taki wniosek jest należycie uzasadniony i załącza się do niego zmieniony program lub zmienione programy, z którego (których) ma nastąpić przesunięcie środków zgodnie z art. 19 wraz ze wskazaniem, do jakiego innego funduszu lub instrumentu ma nastąpić przesunięcie tych kwot. 3.  We wnioskach przewidzianych w ust. 1 określa się łączną przesuniętą kwotę dla każdego roku według funduszu i kategorii regionu, a w stosownych przypadkach taki wniosek jest należycie uzasadniony pod kątem komplementarności i zamierzonych skutków, a także załącza się do niego zmieniony program lub zmienione programy, z którego lub z których ma nastąpić przesunięcie środków zgodnie z art. 19 wraz ze wskazaniem, do jakiego innego funduszu lub instrumentu ma nastąpić przesunięcie tych kwot. Poprawka 173 Wniosek dotyczący rozporządzenia Tytuł 3 – rozdział 1 a (nowy) ROZDZIAŁ Ia – Duże projekty Poprawka 174 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 21 a (nowy) Artykuł 21a Treść W ramach programu lub programów z EFRR i Funduszu Spójności mogą być wspierane operacje obejmujące serie prac, działań lub usług, z których każde ma na celu wykonanie niepodzielnego zadania o sprecyzowanym charakterze gospodarczym lub technicznym, posiada jasno określone cele, a ich całkowity koszt kwalifikowalny przekracza kwotę 100 000 000 EUR („duży projekt”). Instrumentów finansowych nie uznaje się za duże projekty. Poprawka 175 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 21 b (nowy) Artykuł 21b Informacje niezbędne do zatwierdzenia dużego projektu Zanim duży projekt zostanie zatwierdzony, instytucja zarządzająca przedstawia Komisji następujące informacje: a)  szczegółowe informacje dotyczące podmiotu, który będzie odpowiedzialny za realizację dużego projektu i potencjał tego podmiotu; b)  opis inwestycji i jej lokalizacji; c)  całkowity koszt i całkowity koszt kwalifikowalny; d)  przeprowadzone studia wykonalności, w tym analizy wariantów i ich wyników; e)  analizę kosztów i korzyści, w tym analizę ekonomiczną i finansową, oraz ocenę ryzyka; f)  analizę oddziaływania na środowisko, z uwzględnieniem potrzeb dotyczących dostosowania do zmian klimatu i łagodzenia skutków zmian klimatu, a także odporności na klęski żywiołowe; g)  wyjaśnienia na temat zgodności dużego projektu z odpowiednimi priorytetami programu operacyjnego lub programów operacyjnych oraz przewidywanego wkładu dużego projektu w realizację celów szczegółowych tych priorytetów oraz przewidywanego wkładu w rozwój społeczno-gospodarczy; h)  plan finansowy uwzględniający całkowitą przewidywaną kwotę środków finansowych i przewidywane wsparcie z funduszy polityki spójności, EBI i wszystkich pozostałych źródeł finansowania, wraz ze wskaźnikami rzeczowymi i finansowymi stosowanymi w celu monitorowania postępów, z uwzględnieniem stwierdzonych rodzajów ryzyka; i)  harmonogram realizacji dużego projektu oraz, jeżeli spodziewany okres realizacji wykracza poza okres programowania, etapy, dla których wnioskuje się o wsparcie z funduszy w okresie programowania. Poprawka 176 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 21 c (nowy) Artykuł 21c Decyzja w sprawie dużego projektu 1.  Komisja dokonuje oceny dużego projektu na podstawie informacji, o których mowa w art. 21b, w celu ustalenia, czy wnioskowany wkład finansowy dla dużego projektu wybranego przez instytucję zarządzającą jest uzasadniony. Komisja przyjmuje decyzję w sprawie zatwierdzenia wkładu finansowego dla wybranego dużego projektu, w drodze aktu wykonawczego, nie później niż w terminie trzech miesięcy od daty przedłożenia informacji, o których mowa w art. 21b. 2.  Zatwierdzenie przez Komisję na podstawie ust. 1 ma charakter warunkowy uzależniający to zatwierdzenie od zawarcia pierwszej umowy na wykonanie prac lub – w przypadku operacji realizowanych w ramach PPP – do podpisania umowy PPP pomiędzy podmiotem publicznym i podmiotem sektora prywatnego w ciągu trzech lat od daty zatwierdzenia. 3.  Jeżeli Komisja odmawia wkładu finansowego dla wybranego dużego projektu, podaje w decyzji powody odmowy. 4.  Duże projekty przedłożone do zatwierdzenia na mocy ust. 1 są zawarte w wykazie dużych projektów danego programu. 5.  Wydatki związane z dużym projektem można uwzględnić we wniosku o płatność po przedłożeniu do zatwierdzenia, o którym mowa w ust. 1. W przypadku gdy Komisja nie zatwierdzi dużego projektu wybranego przez instytucję zarządzającą, po wycofaniu wniosku przez państwo członkowskie lub po przyjęciu decyzji przez Komisję odpowiednio koryguje się deklarację wydatków. (Poprawka ta będzie wymagać odpowiedniego dostosowania załącznika V.) Poprawka 177 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 22 – ustęp 1 – litera c c)  inne narzędzia terytorialne wspierające inicjatywy opracowane przez państwo członkowskie na rzecz inwestycji zaprogramowanych z myślą o EFRR w ramach celu polityki, o którym mowa w art. 4 ust. 1 lit. e). c)  inne narzędzia terytorialne wspierające inicjatywy opracowane przez państwo członkowskie na rzecz inwestycji zaprogramowanych w ramach celu polityki, o którym mowa w art. 4 ust. 1 lit. e). Poprawka 178 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 22 – ustęp 1 a (nowy) Państwo członkowskie dba o spójność i koordynację w odniesieniu do strategii rozwoju lokalnego finansowanych z więcej niż jednego funduszu. Poprawka 179 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 23 – ustęp 1 – akapit 1 – litera a a)  obszar geograficzny, którego dotyczy dana strategia; a)  obszar geograficzny, którego dotyczy dana strategia, w tym wzajemne powiązania gospodarcze, społeczne i środowiskowe; Poprawka 180 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 23 – ustęp 1 – akapit 1 – litera d d)  opis włączenia partnerów zgodnie z art. 6 w przygotowanie strategii i jej wdrożenie. d)  opis włączenia partnerów na podstawie art. 6 w przygotowanie strategii i jej wdrożenie. Poprawka 181 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 23 – ustęp 2 2.  Za opracowanie strategii terytorialnych odpowiadają właściwe organy lub instytucje miejskie, lokalne lub inne organy lub instytucje terytorialne. 2.  Za przygotowanie i zatwierdzanie strategii terytorialnych odpowiadają właściwe władze regionalne, lokalne lub inne organy publiczne. Istniejące już dokumenty strategiczne dotyczące objętych obszarów można zaktualizować i wykorzystać z myślą o strategiach terytorialnych. Poprawka 182 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 23 – ustęp 3 – akapit 1 W sytuacji gdy strategia terytorialna nie zawiera wykazu operacji, które mają uzyskać wsparcie, właściwe miejskie, lokalne lub inne terytorialne organy lub instytucje dokonują wyboru operacji lub biorą udział w takim wyborze. W sytuacji gdy strategia terytorialna nie zawiera wykazu operacji, które mają uzyskać wsparcie, właściwe regionalne, lokalne lub inne terytorialne organy lub instytucje dokonują wyboru operacji lub biorą udział w takim wyborze. Poprawka 183 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 23 – ustęp 3 a (nowy) 3a.   Przygotowując strategie terytorialne, władze, o których mowa w ust. 2, współpracują z właściwymi instytucjami zarządzającymi, aby określić zakres operacji, które mają być wspierane w ramach odnośnego programu. Poprawka 184 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 23 – ustęp 4 4.  W sytuacji gdy miejskie, lokalne lub inne terytorialne organy lub instytucje wykonują zadania wchodzące w zakres odpowiedzialności instytucji zarządzającej inne niż wybór operacji, taki organ lub instytucja jest określana przez instytucję zarządzającą jako instytucja pośrednicząca. 4.  W sytuacji gdy organy lub instytucje regionalne, lokalne lub inne organy publiczne lub inne instytucje wykonują zadania wchodzące w zakres odpowiedzialności instytucji zarządzającej inne niż wybór operacji, taki organ lub instytucja jest określana przez instytucję zarządzającą jako instytucja pośrednicząca. Poprawka 185 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 23 – ustęp 4 – akapit 1 a (nowy) Wybrane operacje mogą być wspierane w ramach kilku priorytetów tego samego programu. Poprawka 186 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 24 – ustęp 1 1.  Jeśli strategia realizowana zgodnie z art. 23 wiąże się z inwestycjami, które otrzymują wsparcie z co najmniej jednego z funduszy, z więcej niż jednego programu lub z więcej niż jednego priorytetu tego samego programu, działania można realizować jako zintegrowaną inwestycję terytorialną („ZIT”). 1.  Jeśli strategia realizowana zgodnie z art. 23 wiąże się z inwestycjami, które otrzymują wsparcie z jednego lub więcej niż jednego z funduszy, z więcej niż jednego programu lub z więcej niż jednego priorytetu tego samego programu, działania można realizować jako zintegrowaną inwestycję terytorialną („ZIT”). W stosownych przypadkach każdą zintegrowaną inwestycję terytorialną można uzupełnić wsparciem z EFRROW. Poprawka 187 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 24 – ustęp 2 a (nowy) 2a.   W sytuacji gdy strategia terytorialna nie zawiera wykazu operacji, które mają uzyskać wsparcie, właściwe regionalne, lokalne, inne organy publiczne lub instytucje dokonują wyboru operacji lub biorą udział w takim wyborze. Poprawka 188 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 25 – ustęp 1 1.  Z funduszy EFRR, EFS+ i EFMR można wspierać rozwój lokalny kierowany przez społeczność. 1.  Z funduszy EFRR, EFS+, EFMR i EFRROW wspiera się rozwój lokalny kierowany przez społeczność. W kontekście EFRROW rozwój taki określa się jako rozwój lokalny LEADER. Poprawka 189 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 25 – ustęp 2 – litera b b)  był kierowany przez lokalne grupy działania, w których skład wchodzą przedstawiciele publicznych i prywatnych lokalnych interesów społeczno-gospodarczych i w których to grupach żadna pojedyncza grupa interesu nie kontroluje procesu podejmowania decyzji; b)  był kierowany przez lokalne grupy działania, w których skład wchodzą przedstawiciele publicznych i prywatnych lokalnych interesów społeczno-gospodarczych i w których to grupach żadna pojedyncza grupa interesu, w tym sektor publiczny, nie kontroluje procesu podejmowania decyzji; Poprawka 190 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 25 – ustęp 2 – litera d d)  wspierał tworzenie sieci kontaktów, innowacyjne elementy w kontekście lokalnym i w stosownych przypadkach współpracę z innymi podmiotami terytorialnymi. d)  wspierał tworzenie sieci kontaktów, podejścia oddolne, dostępność, innowacyjne elementy w kontekście lokalnym i w stosownych przypadkach współpracę z innymi podmiotami terytorialnymi. Poprawka 191 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 25 – ustęp 4 4.  Jeśli wdrażanie danej strategii wiąże się ze wsparciem z więcej niż jednego funduszu, właściwe instytucje zarządzające mogą wyznaczyć jeden z takich funduszy jako fundusz główny. 4.  Jeśli wdrażanie danej strategii wiąże się ze wsparciem z więcej niż jednego funduszu, właściwe instytucje zarządzające mogą wyznaczyć jeden z takich funduszy jako fundusz główny. Można również określić rodzaj środków i operacji, które mają być finansowane przez każdy z funduszy. Poprawka 192 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 26 – ustęp 1 – litera d d)  cele strategii, w tym wymierne cele końcowe dotyczące rezultatów oraz odnośne planowane działania; d)  cele strategii, w tym wymierne cele końcowe dotyczące rezultatów oraz odnośne planowane działania w odpowiedzi na lokalne potrzeby wskazane przez społeczność lokalną; Poprawka 193 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 26 – ustęp 1 – litera f f)  plan finansowy, w tym planowaną alokację z każdego odnośnego funduszu i programu. f)  plan finansowy, w tym planowaną alokację z każdego odnośnego funduszu i programu, także w stosownych przypadkach z EFRROW. Poprawka 194 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 26 – ustęp 4 4.  W decyzji w sprawie zatwierdzenia strategii określa się alokację każdego funduszu i danego programu oraz określa się obowiązki w zakresie zadań dotyczących zarządzania i kontroli w ramach programu lub programów. 4.  W decyzji w sprawie zatwierdzenia strategii określa się alokację każdego funduszu i danego programu oraz określa się obowiązki w zakresie zadań dotyczących zarządzania i kontroli w ramach programu lub programów. Odnośne krajowe wkłady publiczne są gwarantowane z góry przez cały okres. Poprawka 195 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 27 – ustęp 2 2.  Instytucje zarządzające zapewniają, aby lokalne grupy działania wybrały jednego partnera w ramach grupy jako partnera wiodącego w kwestiach administracyjnych i finansowych albo zrzeszyły się w ustanowionej na podstawie prawa wspólnej strukturze. 2.  Instytucje zarządzające zapewniają, aby lokalne grupy działania były integracyjne i by wybrały jednego partnera w ramach grupy jako partnera wiodącego w kwestiach administracyjnych i finansowych albo zrzeszyły się w ustanowionej na podstawie prawa wspólnej strukturze, aby wykonywać zadania związane z realizacją strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność. Poprawka 196 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 27 – ustęp 3 – litera a a)  rozwijanie zdolności podmiotów lokalnych do opracowywania i wdrażania operacji; a)  rozwijanie zdolności administracyjnej podmiotów lokalnych do opracowywania i wdrażania operacji; Poprawka 197 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 27 – ustęp 5 5.  Lokalna grupa działania może być beneficjentem i może wdrażać operacje zgodnie ze strategią. 5.  Lokalna grupa działania może być beneficjentem i może wdrażać operacje zgodnie ze strategią, przy czym należy zachęcać do rozdziału funkcji w lokalnej grupie działania. Poprawka 198 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 28 – ustęp 1 – wprowadzenie 1.  Państwo członkowskie dopilnowuje, aby wsparcie z funduszy na rzecz rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność obejmowało: 1.  W celu zagwarantowania komplementarności i synergii państwo członkowskie dopilnowuje, aby wsparcie z funduszy na rzecz rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność obejmowało: Poprawka 199 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 28 – ustęp 1 – litera a a)  budowanie zdolności i działania przygotowawcze wspierające opracowywanie i przyszłe wdrażanie strategii; a)  budowanie zdolności administracyjnej i działania przygotowawcze wspierające opracowywanie i przyszłe wdrażanie strategii; Poprawka 200 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 28 – ustęp 1 – litera b a (nowa) ba)   ożywienie strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność, aby ułatwić wymianę między zainteresowanymi stronami, dostarczyć im informacji i pomóc potencjalnym beneficjentom w przygotowaniu wniosków; Poprawka 201 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 29 – ustęp 1 a (nowy) 1a.   Działania, o których mowa w akapicie pierwszym mogą w szczególności obejmować: a)  pomoc w przygotowaniu i wycenie projektów; b)  wsparcie w zakresie wzmocnienia struktur instytucjonalnych i rozwoju zdolności administracyjnych w celu skutecznego zarządzania funduszami; c)  badania związane ze sprawozdawczością Komisji w zakresie funduszy oraz sprawozdaniem na temat spójności; d)  działania związane z analizą, zarządzaniem, monitorowaniem, wymianą informacji oraz wdrażaniem funduszy, a także działania odnoszące się do wdrażania systemów kontroli oraz pomocy technicznej i administracyjnej; e)  oceny, ekspertyzy, dane statystyczne i badania, w tym badania o charakterze ogólnym dotyczące obecnego i przyszłego funkcjonowania funduszy; f)  działania mające na celu rozpowszechnianie informacji, wspieranie w stosownych przypadkach tworzenia sieci, prowadzenie działań komunikacyjnych, ze szczególnym uwzględnieniem efektów oraz wartości dodanej wsparcia z funduszy, a także podnoszenie świadomości, promowanie współpracy i wymiany doświadczeń, w tym z państwami trzecimi; g)  instalację, obsługę i łączenie informatycznych systemów zarządzania, monitorowania, audytu, kontroli i ewaluacji; h)  przedsięwzięcia zmierzające do ulepszenia metod ewaluacji oraz wymiany informacji na temat doświadczeń w zakresie ewaluacji; i)  przedsięwzięcia związane z audytem; j)  wzmocnienie potencjału krajowego i regionalnego w zakresie planowania inwestycji, potrzeb w zakresie finansowania, przygotowywania, opracowywania i wdrażania instrumentów finansowych, wspólnych planów działania oraz dużych projektów; (k)  rozpowszechnianie dobrych praktyk, aby pomóc państwom członkowskim we wzmocnieniu potencjału właściwych partnerów, o których mowa w art. 6 ust. 1, i ich organizacji patronackich. Poprawka 202 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 29 – ustęp 1 b (nowy) 1b.   Komisja przeznacza co najmniej 15 % zasobów na pomoc techniczną z inicjatywy Komisji w celu zapewnienia większej skuteczności w informowaniu społeczeństwa oraz większej synergii między działaniami komunikacyjnymi podejmowanymi z inicjatywy Komisji poprzez rozszerzenie bazy wiedzy na temat wyników, w szczególności poprzez efektywniejsze gromadzenie i rozpowszechnianie danych, oceny i sprawozdania, a zwłaszcza przez podkreślanie wkładu funduszy w poprawę warunków życia obywateli, a także przez zwiększanie widoczności wsparcia z funduszy, jak również przez zwiększanie świadomości na temat wyników i wartości dodanej takiego wsparcia. Działania informacyjne i komunikacyjne na temat wyników i wartości dodanej wsparcia z funduszy, ze szczególnym uwzględnieniem prowadzonych operacji, oraz działania na rzecz widoczności tego wsparcia w stosownych przypadkach powinny być kontynuowane po zakończeniu odnośnych programów. Działania te powinny też służyć komunikacji instytucjonalnej w zakresie priorytetów politycznych Unii, o ile są one związane z ogólnymi celami niniejszego rozporządzenia. Poprawka 203 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 29 – ustęp 2 2.  Takie działania mogą obejmować przyszłe i ubiegłe okresy programowania. 2.  Takie działania mogą obejmować ubiegłe i przyszłe okresy programowania. Poprawka 204 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 29 – ustęp 2 a (nowy) 2a.  W celu uniknięcia sytuacji, w których płatności są zawieszane, Komisja zapewnia, by wszystkie państwa członkowskie oraz regiony, które mają problemy z zachowaniem zgodności z przepisami ze względu na brak zdolności administracyjnych, otrzymały dodatkową pomoc techniczną w celu poprawy tych zdolności administracyjnych. Poprawka 205 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 30 – ustęp 1 1.  Z inicjatywy państwa członkowskiego fundusze mogą wspierać działania, które mogą dotyczyć poprzednich i kolejnych okresów programowania, niezbędne do skutecznego zarządzania takimi funduszami i ich wykorzystania. 1.  Z inicjatywy państwa członkowskiego fundusze mogą wspierać działania, które mogą dotyczyć poprzednich i kolejnych okresów programowania, niezbędne do skutecznego zarządzania takimi funduszami i ich wykorzystania, budowania zdolności partnerów, o których mowa w art. 6, a także w celu zapewnienia takich funkcji, jak przygotowywanie, szkolenie, zarządzanie, monitorowanie, ocena, widoczność i komunikacja. Poprawka 206 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 30 – ustęp 3 3.  W ramach każdego programu pomoc techniczna przyjmuje formę priorytetu dotyczącego pojedynczego funduszu. 3.  W ramach każdego programu pomoc techniczna przyjmuje formę priorytetu dotyczącego pojedynczego funduszu lub kilku funduszy. Poprawka 207 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 31 – ustęp 2 – wprowadzenie 2.  Odsetek zwracanych funduszy na pomoc techniczną wynosi: 2.  Na podstawie porozumienia między Komisją a państwami członkowskimi oraz biorąc pod uwagę plan finansowy programu, odsetek zwracanych funduszy na pomoc techniczną może zostać ustalony w wysokości do: Poprawka 208 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 31 – ustęp 2 – litera a a)  w przypadku wsparcia z EFRR w ramach celu „Inwestycje na rzecz zatrudnienia i wzrostu” oraz w przypadku wsparcia z Funduszu Spójności: 2,5 %; a)  w przypadku wsparcia z EFRR w ramach celu „Inwestycje na rzecz zatrudnienia i wzrostu” oraz w przypadku wsparcia z Funduszu Spójności: 3 %; Poprawka 209 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 31 – ustęp 2 – litera b b)  w przypadku wsparcia z EFS+: 4 % i w przypadku programów objętych zakresem art. 4 ust. 1 lit. c) ppkt (vii) rozporządzenia w sprawie EFS+: 5 %; b)  w przypadku wsparcia z EFS+: 5 % i w przypadku programów objętych zakresem art. 4 ust. 1 lit. xi) rozporządzenia w sprawie EFS+: 6 %; Poprawka 210 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 31 – ustęp 2 – litera d d)  w przypadku wsparcia z FAM, FBW i IZGW: 6 %; d)  w przypadku wsparcia z FAM, FBW i IZGW: 7 %; Poprawka 211 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 31 – ustęp 2 – akapit 1 a (nowy) W odniesieniu do regionów najbardziej oddalonych odsetek w przypadku lit. a), b), c) jest wyższy o maksymalnie 1 %. Poprawka 212 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 32 – akapit 1 W uzupełnieniu art. 31 państwo członkowskie może zaproponować podjęcie dodatkowych działań w zakresie pomocy technicznej, aby wzmocnić zdolność organów państwa członkowskiego, beneficjentów i stosownych partnerów niezbędną do skutecznego zarządzania funduszami i ich wykorzystania. W uzupełnieniu art. 31 państwo członkowskie może zaproponować podjęcie dodatkowych działań w zakresie pomocy technicznej, aby wzmocnić zdolność instytucjonalną i sprawność organów publicznych oraz usług publicznych, beneficjentów i stosownych partnerów niezbędnych do skutecznego zarządzania funduszami i ich wykorzystania. Poprawka 213 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 32 – akapit 2 Wsparcie takich działań jest realizowane w drodze finansowania niepowiązanego z kosztami zgodnie z art. 89. Wsparcie takich działań jest realizowane w drodze finansowania niepowiązanego z kosztami zgodnie z art. 89. Pomoc techniczna w formie dobrowolnego programu szczegółowego może być wdrażana w drodze finansowania niepowiązanego z kosztami pomocy technicznej lub w drodze zwrotu kosztów bezpośrednich. Poprawka 214 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 33 – ustęp 1 – akapit 1 Państwo członkowskie powołuje komitet monitorujący realizację programu („komitet monitorujący”) w terminie trzech miesięcy od daty powiadomienia danego państwa członkowskiego o decyzji w sprawie zatwierdzenia programu. Państwo członkowskie, po konsultacji z instytucją zarządzającą, powołuje komitet monitorujący realizację programu („komitet monitorujący”) w terminie trzech miesięcy od daty powiadomienia danego państwa członkowskiego o decyzji w sprawie zatwierdzenia programu. Poprawka 215 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 33 – ustęp 2 2.  Każdy komitet monitorujący przyjmuje swój regulamin. 2.  Każdy komitet monitorujący przyjmuje swój regulamin wewnętrzny uwzględniający konieczność zapewnienia pełnej przejrzystości. Poprawka 216 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 33 – ustęp 5 5.  Ust. 1–4 nie mają zastosowania do programów objętych zakresem art. [4 lit. c) ppkt (vi)] rozporządzenia w sprawie ESF+ i odnośnej pomocy technicznej. 5.  Ust. 1–4 nie mają zastosowania do programów objętych zakresem art. [4 ust. 1 lit. xi)] rozporządzenia w sprawie ESF+ i odnośnej pomocy technicznej. Poprawka 217 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 34 – ustęp 1 – akapit 1 O składzie komitetu monitorującego decyduje państwo członkowskie, które zapewnia zrównoważoną reprezentację przedstawicieli stosownych organów państwa członkowskiego i instytucji pośredniczących oraz przedstawicieli partnerów, o których mowa w art. 6. O składzie komitetu monitorującego decyduje państwo członkowskie, które zapewnia w przejrzysty sposób zrównoważoną reprezentację przedstawicieli stosownych organów państwa członkowskiego i instytucji pośredniczących oraz przedstawicieli partnerów, o których mowa w art. 6. Poprawka 218 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 34 – ustęp 2 2.  Przedstawiciele Komisji uczestniczą w pracach komitetu monitorującego, pełniąc rolę doradczą. 2.  Przedstawiciele Komisji uczestniczą w pracach komitetu monitorującego w charakterze monitorujących i doradców. W stosownych przypadkach przedstawiciele EBI mogą zostać zaproszeni do udziału w pracach komitetu monitorującego w charakterze doradców. Poprawka 219 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 34 – ustęp 2 a (nowy) 2a.  W przypadku FAMI, FBW oraz IZGW odpowiednie zdecentralizowane agencje uczestniczą w pracach komitetu monitorującego, pełniąc rolę doradczą. Poprawka 220 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 35 – ustęp 1 – litera a a (nowa) aa)   propozycje ewentualnych uproszczeń dla beneficjentów; Poprawka 221 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 35 – ustęp 1 – litera b b)  wszelkie kwestie mające wpływ na wyniki programu i środki podjęte w celu zaradzenia tym kwestiom; b)  wszelkie kwestie mające wpływ na wyniki programu i środki podjęte w celu zaradzenia tym kwestiom, w tym, w stosownych przypadkach, również wszelkie nieprawidłowości; Poprawka 222 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 35 – ustęp 1 – litera i (i)  w stosownych przypadkach postępy w budowaniu zdolności administracyjnych instytucji publicznych i beneficjentów. (i)  w stosownych przypadkach postępy w budowaniu zdolności administracyjnych instytucji publicznych, partnerów i beneficjentów. Poprawka 224 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 35 – ustęp 2 – litera b b)  roczne sprawozdania z realizacji celów dotyczące programów wspieranych z EFRR, FAM, FBW i IZGW i końcowe sprawozdanie z realizacji celów dotyczące programów wspieranych z EFRR, EFS+ i Funduszu Spójności; b)  roczne sprawozdania z realizacji celów dotyczące programów wspieranych z , EFRR, FAMI, FBW i IZGW i końcowe sprawozdanie z realizacji celów dotyczące programów wspieranych z EFRR, EFS+ i Funduszu Spójności; Poprawka 225 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 35 – ustęp 2 – litera d a (nowa) da)   zmiany w wykazie planowanych operacji o znaczeniu strategicznym, o których mowa w art. 17 ust. 3 lit. d); Poprawka 226 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 35 – ustęp 2 a (nowy) 2a.   Komitet monitorujący może zaproponować instytucji zarządzającej dalsze funkcje w zakresie interwencji. Poprawka 227 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 36 – ustęp 1 – akapit 1 Raz w roku organizowane jest posiedzenie w sprawie przeglądu z udziałem Komisji i danego państwa członkowskiego w celu zbadania wyników poszczególnych programów. Raz w roku organizowane jest posiedzenie w sprawie przeglądu z udziałem Komisji i danego państwa członkowskiego w celu zbadania wyników poszczególnych programów. Instytucje zarządzające są należycie angażowane w ten proces. Poprawka 228 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 36 – ustęp 6 6.  W przypadku programów wspieranych z EFRR, FAM, FBW i IZGW państwo członkowskie przedkłada roczne sprawozdanie z realizacji celów zgodnie z rozporządzeniami dotyczącymi poszczególnych funduszy. 6.  W przypadku programów wspieranych z EFRR, FAMI, FBW i IZGW państwo członkowskie przedkłada roczne sprawozdanie z realizacji celów zgodnie z rozporządzeniami dotyczącymi poszczególnych funduszy. Poprawka 229 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 37 – ustęp 1 – akapit 2 Pierwsze przekazanie danych nastąpi do dnia 31 stycznia 2022 r., a ostatnie – do dnia 31 stycznia 2030 r. Pierwsze przekazanie danych nastąpi do dnia 28 lutego 2022 r., a ostatnie – do dnia 28 lutego 2030 r. Poprawka 230 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 37 – ustęp 1 – akapit 3 W przypadku programów objętych zakresem art. 4 ust. 1 lit. c) ppkt (vii) rozporządzenia w sprawie ESF+ dane są przekazywane raz w roku do dnia 30 listopada. W przypadku programów objętych zakresem art. 4 ust. 1 lit. xi) rozporządzenia w sprawie ESF+ dane są przekazywane raz w roku do dnia 30 listopada. Poprawka 231 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 37 – ustęp 2 – litera a a)  liczby wybranych operacji, ich łącznego kosztu kwalifikowalnego, wkładu z funduszy i łącznych wydatków kwalifikowalnych zgłoszonych instytucji zarządzającej przez beneficjentów, wszystkie w podziale według rodzaju interwencji; a)  w przypadku danych przekazywanych do dnia 31 stycznia, 31 marca, 31 maja, 31 lipca, 30 września i 30 listopada każdego roku liczby wybranych operacji, ich łącznego kosztu kwalifikowalnego, wkładu z funduszy i łącznych wydatków kwalifikowalnych zgłoszonych instytucji zarządzającej przez beneficjentów, wszystkie w podziale według rodzaju interwencji; Poprawka 232 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 37 – ustęp 2 – litera b b)  wartości wskaźników rezultatu i wskaźników produktu dla wybranych operacji oraz wartości uzyskane w wyniku operacji. b)  w przypadku danych przekazywanych tylko do dnia 31 maja i 30 listopada każdego roku, wartości wskaźników rezultatu i wskaźników produktu dla wybranych operacji oraz wartości uzyskane w wyniku operacji. Poprawka 233 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 39 – ustęp 1 1.  Instytucja zarządzająca dokonuje oceny programu. W każdej ocenie analizowana jest skuteczność programu, jego wydajność, przydatność, spójność i europejska wartość dodana w celu poprawy jakości opracowywania programów i ich realizacji. 1.  Instytucja zarządzająca dokonuje oceny programu. W każdej ocenie analizuje się integracyjny i niedyskryminacyjny charakter programu, jego skuteczność, wydajność, przydatność, spójność, widoczność i europejską wartość dodaną w celu poprawy jakości opracowywania programów i ich realizacji. Poprawka 234 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 40 – ustęp 2 a (nowy) 2a.   Ocena, o której mowa w ust. 2, obejmuje ocenę wpływu społeczno-gospodarczego i potrzeb w zakresie finansowania w ramach celów polityki, o których mowa w art. 4 ust. 1, w ramach programów i między nimi, z naciskiem na bardziej konkurencyjną i inteligentniejszą Europę przez wspieranie innowacyjnej i inteligentnej transformacji gospodarczej oraz na bardziej połączoną Europę przez zwiększanie mobilności, w tym inteligentnej i zrównoważonej mobilności oraz regionalnych połączeń teleinformatycznych. Komisja publikuje wyniki oceny na swojej stronie internetowej i przekazuje te wyniki Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu i Komitetowi Regionów. Poprawka 235 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 43 – ustęp 1 – akapit 2 – litera b b)  innych odpowiednich partnerów i organów. b)  innych odpowiednich partnerów i organów, w tym regionalnych, lokalnych i innych organów publicznych oraz partnerów gospodarczych i społecznych. Poprawka 236 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 44 – ustęp 1 1.  Instytucja zarządzająca zapewnia, aby w ciągu sześciu miesięcy od zatwierdzenia programu powstała strona internetowa udostępniająca informacje o programach, za które instytucja zarządzająca odpowiada. Takie informacje opisują cele poszczególnych programów, dostępne możliwości finansowania i osiągnięcia. 1.  Instytucja zarządzająca zapewnia, aby w ciągu sześciu miesięcy od zatwierdzenia programu powstała strona internetowa udostępniająca informacje o programach, za które instytucja zarządzająca odpowiada. Takie informacje opisują cele poszczególnych programów, działania, orientacyjny harmonogram zaproszeń do składania wniosków, dostępne możliwości finansowania i osiągnięcia. Poprawka 237 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 44 – ustęp 3 – akapit 1 – litera a a)  w przypadku podmiotów prawnych – nazwę beneficjenta; a)  w przypadku podmiotów prawnych – nazwę beneficjenta i wykonawcy; Poprawka 240 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 45 – ustęp 1 – litera a a)  zamieszczenie na oficjalnej stronie internetowej lub stronach mediów społecznościowych beneficjenta, o ile takie strony istnieją, krótkiego opisu operacji, proporcjonalnego do skali pomocy, zawierającego jego cele i rezultaty, oraz podkreślającego wsparcie finansowe ze strony Unii; a)  zamieszczenie na oficjalnej stronie internetowej i stronach mediów społecznościowych beneficjenta, o ile takie strony istnieją, krótkiego opisu operacji, proporcjonalnego do skali pomocy, zawierającego jego cele i rezultaty, oraz podkreślającego wsparcie finansowe ze strony Unii; Poprawka 241 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 45 – ustęp 1 – litera c – wprowadzenie c)  umieszczenie w miejscach publicznych tablic lub billboardów natychmiast po rozpoczęciu fizycznej realizacji operacji obejmujących inwestycje rzeczowe lub zakup sprzętu, w odniesieniu do: c)  umieszczenie stałych tablic lub billboardów wyraźnie widocznych dla ogółu społeczeństwa natychmiast po rozpoczęciu fizycznej realizacji operacji obejmujących inwestycje rzeczowe lub zakup sprzętu, w odniesieniu do: Poprawka 243 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 45 – ustęp 1 – litera d d)  w przypadku operacji niewchodzących w zakres lit. c), umieszczenie w miejscach publicznych co najmniej jednego wydrukowanego plakatu lub elektronicznego wyświetlacza o wymiarze minimum A3, na którym znajdą się informacje o operacji, ze szczególnym naciskiem na informacje o wsparciu z funduszy; d)  w przypadku operacji niewchodzących w zakres lit. c), umieszczenie w miejscach publicznych wyraźnie widocznych dla ogółu społeczeństwa co najmniej jednego wydrukowanego plakatu lub elektronicznego wyświetlacza o wymiarze minimum A3, na którym znajdą się informacje o operacji, ze szczególnym naciskiem na informacje o wsparciu z funduszy; Poprawka 244 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 45 – ustęp 1 – litera e a (nowa) ea)   umieszczenie w miejscach publicznych i na stałe, od momentu fizycznego wdrożenia, symbolu Unii w sposób wyraźnie widoczny dla ogółu społeczeństwa i zgodny z parametrami technicznymi określonymi w załączniku VIII; Poprawka 245 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 45 – ustęp 1 – akapit 2 Wymóg ten nie ma zastosowania w przypadku operacji wspieranych w ramach celu szczegółowego określonego w art. 4 ust. 1 lit. c) ppkt (vii) rozporządzenia w sprawie EFS+. Wymóg ten nie ma zastosowania w przypadku operacji wspieranych w ramach celu szczegółowego określonego w art. 4 ust. 1 lit. xi) rozporządzenia w sprawie EFS+. Poprawka 246 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 47 – akapit 1 Państwa członkowskie wykorzystują wkład z funduszy, aby zapewnić beneficjentom wsparcie w formie dotacji, nagród lub instrumentów finansowych, bądź też ich kombinacji. Państwa członkowskie wykorzystują wkład z funduszy, aby zapewnić beneficjentom wsparcie w formie dotacji, nagród lub ograniczonego wykorzystania instrumentów finansowych, bądź też ich kombinacji. Poprawka 247 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 49 – akapit 1 – litera c c)  według stawki ryczałtowej w wysokości do 25 % bezpośrednich kosztów kwalifikowalnych, pod warunkiem że stawka ta jest obliczana zgodnie z art. 48 ust. 2 lit. a). c)  według stawki ryczałtowej w wysokości do 25 % bezpośrednich kosztów kwalifikowalnych, pod warunkiem że stawka ta jest obliczana zgodnie z art. 48 ust. 2 lit. a) lub c). Poprawka 248 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 50 – ustęp 2 – litera a a)  przez podzielenie najbardziej aktualnych udokumentowanych rocznych kosztów zatrudnienia brutto przez 1 720 godzin w przypadku osób pracujących w pełnym wymiarze czasu pracy lub przez odpowiedni proporcjonalny odsetek 1 720 godzin w przypadku osób pracujących w niepełnym wymiarze czasu pracy; a)  przez podzielenie najbardziej aktualnych udokumentowanych rocznych kosztów zatrudnienia brutto wraz z przewidywanymi dodatkowymi kosztami, aby uwzględnić takie czynniki jak wzrost stawek lub awans personelu, przez 1 720 godzin w przypadku osób pracujących w pełnym wymiarze czasu pracy lub przez odpowiedni proporcjonalny odsetek 1 720 godzin w przypadku osób pracujących w niepełnym wymiarze czasu pracy; Poprawka 249 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 50 – ustęp 2 – litera b b)  przez podzielenie najbardziej aktualnych udokumentowanych miesięcznych kosztów zatrudnienia brutto przez miesięczny czas pracy danej osoby zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami krajowymi, o których mowa w umowie o pracę. b)  przez podzielenie najbardziej aktualnych udokumentowanych miesięcznych kosztów zatrudnienia brutto wraz z przewidywanymi dodatkowymi kosztami, aby uwzględnić takie czynniki jak wzrost stawek lub awans personelu, przez miesięczny czas pracy danej osoby zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami krajowymi, o których mowa w umowie o pracę. Poprawka 250 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 52 – ustęp 2 2.  Instrumenty finansowe zapewniają wsparcie ostatecznym odbiorcom wyłącznie w przypadku nowych inwestycji uznawanych za finansowo wykonalne, tak jak generowanie dochodów lub oszczędności, i które nie otrzymują wystarczającego finansowania ze źródeł rynkowych. 2.  Instrumenty finansowe zapewniają wsparcie ostatecznym odbiorcom wyłącznie w przypadku nowych inwestycji uznawanych za finansowo wykonalne, tak jak generowanie dochodów lub oszczędności, i które nie otrzymują wystarczającego finansowania ze źródeł rynkowych. Takie wsparcie może być ukierunkowane na inwestycje zarówno w aktywa rzeczowe i wartości niematerialne, jak i w kapitał obrotowy, zgodnie z obowiązującymi unijnymi zasadami pomocy państwa. Poprawka 251 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 52 – ustęp 3 – akapit 2 – litera a a)  proponowaną kwotę wkładu z programu do instrumentu finansowego i oczekiwany efekt mnożnikowy; a)  proponowaną kwotę wkładu z programu do instrumentu finansowego i oczekiwany efekt mnożnikowy wraz z odpowiednimi ocenami; Poprawka 252 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 52 – ustęp 5 5.  Instrumenty finansowe mogą być łączone z dodatkowym wsparciem w ramach programu w formie dotacji jako pojedyncza operacja wspierana z instrumentu finansowego, w ramach jednej umowy w sprawie finansowania, w przypadku gdy obie różne od siebie formy wsparcia są świadczone przez podmiot wdrażający instrument finansowy. W takim przypadku przepisy mające zastosowanie do instrumentów finansowych mają zastosowanie do tej pojedynczej operacji wspieranej z instrumentu finansowego. 5.  Instrumenty finansowe mogą być łączone z dodatkowym wsparciem w ramach programu w formie dotacji jako pojedyncza operacja wspierana z instrumentu finansowego, w ramach jednej umowy w sprawie finansowania, w przypadku gdy obie różne od siebie formy wsparcia są świadczone przez podmiot wdrażający instrument finansowy. W przypadku gdy kwota wsparcia w ramach programu w formie dotacji jest mniejsza niż kwota wsparcia w ramach programu w formie instrumentu finansowego, stosuje się przepisy mające zastosowanie do instrumentów finansowych. Poprawka 253 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 53 – ustęp 2 – akapit 2 Instytucja zarządzająca dokonuje wyboru podmiotu wdrażającego dany instrument finansowy. Instytucja zarządzająca dokonuje wyboru podmiotu wdrażającego dany instrument finansowy w drodze bezpośredniego lub pośredniego udzielenia zamówienia. Poprawka 254 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 53 – ustęp 2 – akapit 2 a (nowy) Instytucja zarządzająca może powierzyć zadania związane z realizacją poprzez bezpośrednie udzielenie zamówienia: a)  EBI; b)  międzynarodowej instytucji finansowej, w której państwo członkowskie posiada akcje lub udziały; c)  publicznemu bankowi lub publicznej instytucji, ustanowionym jako podmioty prawne prowadzące profesjonalną działalność finansową i spełniającym wszystkie następujące warunki: Poprawka 255 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 53 – ustęp 7 7.  Instytucja zarządzająca, podczas zarządzania instrumentem finansowym zgodnie z ust. 2, lub podmiot wdrażający instrument finansowy, podczas zarządzania instrumentem finansowym zgodnie z ust. 3, prowadzą odrębną rachunkowość lub wprowadzają kod księgowy dla każdego priorytetu i dla każdej kategorii regionu w odniesieniu do każdego wkładu z programu oraz osobno w odniesieniu do środków, o których mowa odpowiednio w art. 54 i 56. 7.  Instytucja zarządzająca, podczas zarządzania instrumentem finansowym zgodnie z ust. 2, lub podmiot wdrażający instrument finansowy, podczas zarządzania instrumentem finansowym zgodnie z ust. 3, prowadzą odrębną rachunkowość lub wprowadzają kod księgowy dla każdego priorytetu i dla każdej kategorii regionu lub w przypadku EFRROW dla rodzaju interwencji w odniesieniu do każdego wkładu z programu oraz osobno w odniesieniu do środków, o których mowa odpowiednio w art. 54 i 56. Poprawka 256 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 53 – ustęp 7 a (nowy) 7a.   Wymogi sprawozdawczości dotyczące wykorzystania instrumentu finansowego w zamierzonych celach są ograniczone do instytucji zarządzających i pośredników finansowych. Poprawka 257 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 54 – ustęp 2 2.  Odsetki i inne zyski związane ze wsparciem z funduszy wypłaconym na rzecz instrumentów finansowych są wykorzystywane w ramach tego samego celu lub tych samych celów co pierwotne wsparcie z tych funduszy, w ramach tego samego instrumentu finansowego albo – po likwidacji instrumentu finansowego – w innych instrumentach finansowych lub innych formach wsparcia, do końca okresu kwalifikowalności. 2.  Odsetki i inne zyski związane ze wsparciem z funduszy wypłaconym na rzecz instrumentów finansowych są wykorzystywane w ramach tego samego celu lub tych samych celów co pierwotne wsparcie z tych funduszy, w ramach tego samego instrumentu finansowego, albo – po likwidacji instrumentu finansowego – w innych instrumentach finansowych lub w innych formach wsparcia dla dalszych inwestycji na rzecz ostatecznych odbiorców, albo – w stosownych przypadkach – na pokrycie w kwocie nominalnej straty wkładu funduszy na rzecz instrumentów finansowych wynikającej z ujemnych odsetek, jeżeli strata ta nastąpiła pomimo aktywnego zarządzania zasobami finansowymi przez podmioty wdrażające instrumenty finansowe, do końca okresu kwalifikowalności. Poprawka 258 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 55 – ustęp 1 1.  Wsparcie z funduszy na rzecz instrumentów finansowych przeznaczonych na inwestycje w ostatecznych odbiorców, jak również wszelkiego rodzaju dochody generowane przez te inwestycje, które są związane z tym wsparciem z funduszy, mogą być wykorzystane do celów zróżnicowanego traktowania inwestorów działających zgodnie z zasadą gospodarki rynkowej przez właściwy podział ryzyka i zysków. 1.  Wsparcie z funduszy na rzecz instrumentów finansowych przeznaczonych na inwestycje w ostatecznych odbiorców, jak również wszelkiego rodzaju dochody generowane przez te inwestycje, które są związane z tym wsparciem z funduszy, mogą być wykorzystane do celów zróżnicowanego traktowania inwestorów działających zgodnie z zasadą gospodarki rynkowej lub na inne formy wsparcia Unii, przez właściwy podział ryzyka i zysków z uwzględnieniem zasady należytego zarządzania finansami. Poprawka 259 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 55 – ustęp 2 2.  Poziom takiego zróżnicowanego traktowania nie wykracza poza to, co jest konieczne do stworzenia zachęt do przyciągnięcia środków prywatnych ustanowionych w drodze procedury przetargowej albo niezależnej oceny. 2.  Poziom takiego zróżnicowanego traktowania nie wykracza poza to, co jest konieczne do stworzenia zachęt do przyciągnięcia środków prywatnych ustanowionych w drodze procedury przetargowej albo oceny ex ante przeprowadzonej zgodnie z art. 52 niniejszego rozporządzenia. Poprawka 260 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 56 – ustęp 1 1.  Środki zwrócone przed końcem okresu kwalifikowalności do instrumentów finansowych pochodzące z inwestycji na rzecz ostatecznych odbiorców lub z uwolnienia zasobów odłożonych zgodnie z ustaleniami zawartymi w umowach gwarancyjnych, w tym spłaty kapitału i wszelkiego rodzaju uzyskane dochody, które można przypisać wsparciu z funduszy, są ponownie wykorzystywane w ramach tych samych lub innych instrumentów finansowych na dalsze inwestycje w ostatecznych odbiorców, w ramach tego samego celu lub celów szczegółowych i wszelkich kosztów zarządzania i opłat za zarządzanie związanych z takimi inwestycjami. 1.  Środki zwrócone przed końcem okresu kwalifikowalności do instrumentów finansowych pochodzące z inwestycji na rzecz ostatecznych odbiorców lub z uwolnienia zasobów odłożonych zgodnie z ustaleniami zawartymi w umowach gwarancyjnych, w tym spłaty kapitału i wszelkiego rodzaju uzyskane dochody, które można przypisać wsparciu z funduszy, są ponownie wykorzystywane w ramach tych samych lub innych instrumentów finansowych na dalsze inwestycje w ostatecznych odbiorców, w ramach tego samego celu lub celów szczegółowych i wszelkich kosztów zarządzania i opłat za zarządzanie związanych z takimi inwestycjami, z uwzględnieniem zasady należytego zarządzania finansami. Poprawka 261 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 56 – ustęp 1 – akapit 1 a (nowy) Oszczędności uzyskane w wyniku bardziej efektywnych operacji nie są uznawane za uzyskane dochody dla celów akapitu pierwszego. W szczególności oszczędności kosztów wynikające z zastosowania środków na rzecz efektywności energetycznej nie mogą skutkować odpowiednim zmniejszeniem dotacji operacyjnych. Poprawka 262 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 57 – ustęp 2 – akapit 1 Wydatki spełniają kryteria kwalifikowalności do otrzymania wkładu z funduszy, jeżeli zostały poniesione przez beneficjenta lub partnera prywatnego operacji PPP i zapłacone w ramach realizowanych operacji między dniem przedłożenia Komisji programu lub dniem 1 stycznia 2021 r., w zależności od tego, która data jest wcześniejsza, a dniem 31 grudnia 2029 r. Wydatki spełniają kryteria kwalifikowalności do otrzymania wkładu z funduszy, jeżeli zostały poniesione przez beneficjenta lub partnera prywatnego operacji PPP i zapłacone w ramach realizowanych operacji między dniem przedłożenia Komisji programu lub dniem 1 stycznia 2021 r., w zależności od tego, która data jest wcześniejsza, a dniem 31 grudnia 2030 r. Poprawka 263 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 57 – ustęp 4 4.  Całość lub część operacji może być realizowana poza terytorium państwa członkowskiego, w tym poza terytorium Unii, pod warunkiem że operacja przyczynia się do realizacji celów programu. 4.  Całość lub część operacji w ramach EFRR, EFS + lub Funduszu Spójności może być realizowana poza terytorium państwa członkowskiego, w tym poza terytorium Unii, pod warunkiem że operacja wchodzi w zakres jednego z pięciu elementów celu „Europejska współpraca terytorialna” (Interreg) zgodnie z definicją w art. 3 rozporządzenia (UE) nr [...] („rozporządzenie w sprawie EWT”) i przyczynia się do realizacji celów programu. Poprawka 264 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 57 – ustęp 6 6.  Operacje nie mogą zostać wybrane do wsparcia z funduszy, jeśli zostały one fizycznie ukończone lub w pełni zrealizowane przed przedłożeniem do instytucji zarządzającej wniosku o dofinansowanie w ramach programu, niezależnie od tego, czy dokonano wszystkich powiązanych płatności. 6.  Operacje nie mogą zostać wybrane do wsparcia z funduszy, jeśli zostały one fizycznie ukończone lub w pełni zrealizowane przed przedłożeniem do instytucji zarządzającej wniosku o dofinansowanie w ramach programu, niezależnie od tego, czy dokonano wszystkich powiązanych płatności. Niniejszy ustęp nie ma zastosowania do rekompensat z EFMR z tytułu dodatkowych kosztów w regionach najbardziej oddalonych lub wydatków finansowanych ze specjalnych dodatkowych środków z EFRR i EFS+ dla regionów najbardziej oddalonych. Poprawka 265 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 58 – ustęp 1 – akapit 1 – litera a a)  odsetki od zadłużenia, z wyjątkiem dotacji udzielonych w formie dotacji na spłatę odsetek lub dotacji na opłaty gwarancyjne; a)  odsetki od zadłużenia, z wyjątkiem dotacji udzielonych w formie dotacji na spłatę odsetek lub dotacji na opłaty gwarancyjne lub w związku z wkładem w instrumenty finansowe wynikającym z ujemnych odsetek; Poprawka 266 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 58 – ustęp 1 – akapit 1 – litera c c)   podatek od wartości dodanej („VAT”), z wyjątkiem operacji, których całkowity koszt wynosi mniej niż 5 000 000 EUR. skreśla się Poprawka 267 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 58 – ustęp 1 – akapit 2 a (nowy) Kwalifikowalność operacji związanych z podatkiem od wartości dodanej („VAT”) jest określana na podstawie podejścia indywidualnego, z wyjątkiem operacji, których łączny koszt nie przekracza 5 000 000 EUR, oraz inwestycji i wydatków odbiorców ostatecznych. Poprawka 268 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 59 – ustęp 1 – akapit 2 Państwo członkowskie może skrócić okres ustalony w akapicie pierwszym do trzech lat w przypadkach dotyczących utrzymania inwestycji lub miejsc pracy stworzonych przez MŚP. W należycie uzasadnionych przypadkach, o których mowa w lit. a), b) i c), państwo członkowskie może skrócić okres ustalony w akapicie pierwszym do trzech lat w przypadkach dotyczących utrzymania miejsc pracy stworzonych przez MŚP. Poprawka 269 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 59 – ustęp 3 3.  Ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do operacji, w przypadku których zaprzestano działalności produkcyjnej ze względu na upadłość niewynikającą z oszukańczego bankructwa. 3.  Ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do wkładów z programu na rzecz instrumentów finansowych lub dokonywanych przez takie instrumenty ani do operacji, w przypadku których zaprzestano działalności produkcyjnej ze względu na upadłość niewynikającą z oszukańczego bankructwa. Poprawka 270 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 62 – ustęp 3 – akapit 1 Do celów ust. 1 lit. d) niniejszego ustępu opłaty za zarządzanie są oparte na realizacji celów. W przypadku gdy podmioty wdrażające fundusz zarządzający lub fundusze szczegółowe zgodnie z art. 53 ust. 3 są wyłaniane w drodze bezpośredniego udzielania zamówienia, do kwoty kosztów zarządzania i wnoszonych do tych podmiotów opłat za zarządzanie, które mogą być zadeklarowane jako wydatki kwalifikowalne, ma zastosowanie próg do 5 % całkowitej kwoty wkładów z programu wypłaconych ostatecznym odbiorcom w formie pożyczek, inwestycji kapitałowych i quasi-kapitałowych lub odpisanych zgodnie z uzgodnieniami zawartymi w umowach gwarancyjnych. Do celów ust. 1 lit. d) niniejszego ustępu opłaty za zarządzanie są oparte na realizacji celów. W ciągu pierwszych dwunastu miesięcy wdrażania instrumentu finansowego wynagrodzenie podstawowe za koszty zarządzania i opłaty za zarządzanie jest kwalifikowalne. W przypadku gdy podmioty wdrażające fundusz zarządzający lub fundusze szczegółowe zgodnie z art. 53 ust. 2 są wyłaniane w drodze bezpośredniego udzielania zamówienia, do kwoty kosztów zarządzania i wnoszonych do tych podmiotów opłat za zarządzanie, które mogą być zadeklarowane jako wydatki kwalifikowalne, ma zastosowanie próg do 5 % całkowitej kwoty wkładów z programu wypłaconych ostatecznym odbiorcom w formie pożyczek, inwestycji kapitałowych i quasi-kapitałowych lub odpisanych zgodnie z uzgodnieniami zawartymi w umowach gwarancyjnych. Poprawka 271 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 62 – ustęp 3 – akapit 2 Próg ten nie ma zastosowania, jeśli podmioty wdrażające instrumenty finansowe wyłania się w drodze przetargu konkurencyjnego zgodnie z obowiązującymi przepisami, a w ramach przetargu konkurencyjnego określono potrzebę wyższych kosztów zarządzania i opłat za zarządzanie. Jeśli podmioty wdrażające instrumenty finansowe wyłania się w drodze przetargu konkurencyjnego zgodnie z obowiązującymi przepisami, a w ramach przetargu konkurencyjnego określono potrzebę wyższych kosztów zarządzania i opłat za zarządzanie, które oparte są na realizacji celów. Poprawka 272 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 63 – ustęp 2 2.  Państwa członkowskie zapewniają zgodność z prawem i prawidłowość wydatków ujętych w sprawozdaniu finansowym przedłożonym Komisji i podejmują wszelkie niezbędne działania mające na celu zapobieganie nieprawidłowościom oraz wykrywanie i korygowanie nieprawidłowości, w tym nadużyć finansowych, oraz sporządzają sprawozdania na ten temat. 2.  Państwa członkowskie zapewniają zgodność z prawem i prawidłowość wydatków ujętych w sprawozdaniu finansowym przedłożonym Komisji i podejmują wszelkie niezbędne działania mające na celu zapobieganie nieprawidłowościom oraz wykrywanie i korygowanie nieprawidłowości, w tym nadużyć finansowych, oraz sporządzają sprawozdania na ten temat. Państwa członkowskie w pełni współpracują z Europejskim Urzędem ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF). Poprawka 273 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 63 – ustęp 4 4.  Państwa członkowskie zapewniają jakość i wiarygodność systemu monitorowania i danych dotyczących wskaźników. 4.  Państwa członkowskie zapewniają jakość, niezależność i wiarygodność systemu monitorowania i danych dotyczących wskaźników. Poprawka 274 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 63 – ustęp 6 – akapit 1 Państwa członkowskie przyjmują rozwiązania mające na celu zapewnienie skutecznego badania skarg dotyczących funduszy. Na wniosek Komisji państwa członkowskie badają skargi złożone do Komisji objęte zakresem programów realizowanych przez te państwa oraz informują Komisję o rezultatach tych badań. Państwa członkowskie przyjmują rozwiązania mające na celu zapewnienie skutecznego badania skarg dotyczących funduszy. Zgodnie z ramami instytucjonalnymi i prawnymi państwa członkowskie ponoszą odpowiedzialność za zakres, przepisy i procedury dotyczące tych rozwiązań. Na wniosek Komisji zgodnie z art. 64 ust. 4 lit. a) państwa członkowskie badają skargi złożone do Komisji objęte zakresem programów realizowanych przez te państwa oraz informują Komisję o rezultatach tych badań. Poprawka 275 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 63 – ustęp 7 – akapit 1 Państwa członkowskie dopilnowują, aby wszelka wymiana informacji między beneficjentami a instytucjami programu odbywała się za pomocą systemów elektronicznej wymiany danych zgodnie z załącznikiem XII. Państwa członkowskie dopilnowują, aby wszelka wymiana informacji między beneficjentami a instytucjami programu odbywała się za pomocą przyjaznych dla użytkownika systemów elektronicznej wymiany danych zgodnie z załącznikiem XII. Poprawka 276 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 63 – ustęp 7 – akapit 2 W przypadku programów wspieranych z EFMR, FAM, FBW i IZGW akapit pierwszy stosuje się od dnia 1 stycznia 2023 r. W przypadku programów wspieranych z EFMR, FAMI, FBW i IZGW akapit pierwszy stosuje się od dnia 1 stycznia 2022 r. Poprawka 277 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 63 – ustęp 7 – akapit 3 Akapit pierwszy nie ma zastosowania do programów w ramach art. [4 ust. 1 lit. c) ppkt (vii)] rozporządzenia w sprawie EFS+. Akapit pierwszy nie ma zastosowania do programów w ramach art. [4 ust. 1 lit. xi)] rozporządzenia w sprawie EFS+. Poprawka 278 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 63 – ustęp 11 11.  Komisja przyjmuje akt wykonawczy określający format, który ma być stosowany do celów zgłaszania nieprawidłowości, zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 109 ust. 2, w celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania niniejszego artykułu. 11.  Komisja przyjmuje akt wykonawczy określający format, który ma być stosowany do celów zgłaszania nieprawidłowości, zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 109 ust. 2, w celu zapewnienia jednolitych warunków oraz zasad wykonywania niniejszego artykułu. Poprawka 279 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 64 – ustęp 1 – akapit 1 Komisja upewnia się, że państwa członkowskie utworzyły systemy zarządzania i kontroli zgodne z niniejszym rozporządzeniem oraz że systemy te funkcjonują skutecznie w okresie realizacji programów. Komisja opracowuje strategię audytu oraz plan audytu oparte na ocenie ryzyka. Komisja upewnia się, że państwa członkowskie utworzyły systemy zarządzania i kontroli zgodne z niniejszym rozporządzeniem oraz że systemy te funkcjonują skutecznie i efektywnie w okresie realizacji programów. Komisja opracowuje dla państw członkowskich strategię audytu oraz plan audytu oparte na ocenie ryzyka. Poprawka 280 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 64 – ustęp 2 2.  Audyty Komisji przeprowadza się do trzech lat kalendarzowych następujących po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego, w którym ujęto dany wydatek. Okres ten nie ma zastosowania do operacji, w przypadku których istnieje podejrzenie nadużycia finansowego. 2.  Audyty Komisji przeprowadza się do dwóch lat kalendarzowych następujących po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego, w którym ujęto dany wydatek. Okres ten nie ma zastosowania do operacji, w przypadku których istnieje podejrzenie nadużycia finansowego. Poprawka 281 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 64 – ustęp 4 – akapit 1 – litera a a)  z wyjątkiem pilnych przypadków Komisja zawiadamia instytucję programu o audycie z wyprzedzeniem co najmniej 12 dni roboczych. W takich audytach mogą uczestniczyć urzędnicy lub upoważnieni przedstawiciele państwa członkowskiego; a)  z wyjątkiem pilnych przypadków Komisja zawiadamia instytucję programu o audycie z wyprzedzeniem co najmniej 15 dni roboczych. W takich audytach mogą uczestniczyć urzędnicy lub upoważnieni przedstawiciele państwa członkowskiego; Poprawka 282 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 64 – ustęp 4 – akapit 1 – litera c c)  Komisja przekazuje – nie później niż 3 miesiące od ostatniego dnia audytu – właściwemu organowi państwa członkowskiego wstępne ustalenia audytu w przynajmniej jednym z języków urzędowych Unii; c)  Komisja przekazuje – nie później niż 2 miesiące od ostatniego dnia audytu – właściwemu organowi państwa członkowskiego wstępne ustalenia audytu w przynajmniej jednym z języków urzędowych Unii; Poprawka 283 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 64 – ustęp 4 – akapit 1 – litera d d)  Komisja przekazuje sprawozdanie z audytu w przynajmniej jednym z języków urzędowych Unii nie później niż 3 miesiące od daty otrzymania kompletnej odpowiedzi od właściwego organu państwa członkowskiego dotyczącej wstępnych ustaleń audytu. d)  Komisja przekazuje sprawozdanie z audytu w przynajmniej jednym z języków urzędowych Unii nie później niż 2 miesiące od daty otrzymania kompletnej odpowiedzi od właściwego organu państwa członkowskiego dotyczącej wstępnych ustaleń audytu. Odpowiedź państwa członkowskiego uznaje się za kompletną, jeżeli w ciągu 2 miesięcy Komisja nie poinformowała o istnieniu niewyjaśnionych dokumentów. Poprawka 284 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 64 – ustęp 4 – akapit 2 Komisja może przedłużyć terminy określone w lit. c) i d) o dodatkowe trzy miesiące. W należycie uzasadnionych przypadkach Komisja może przedłużyć terminy określone w lit. c) i d) o dodatkowe dwa miesiące. Poprawka 285 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 64 – ustęp 4 a (nowy) 4a.   Z zastrzeżeniem art. 63 ust. 6 Komisja zapewnia system rozpatrywania skarg, który jest dostępny dla obywateli i zainteresowanych stron. Poprawka 286 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 65 – ustęp 2 2.  Instytucja audytowa jest organem publicznym, funkcjonalnie niezależnym od podmiotów poddanych audytowi. 2.  Instytucja audytowa jest organem publicznym lub prywatnym, funkcjonalnie niezależnym od organu zarządzającego oraz organów lub podmiotów, którym powierzono funkcje lub je delegowano. Poprawka 287 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 66 – ustęp 1 – litera e e)  rejestracja i przechowywanie danych w systemie elektronicznym, dotyczących każdej operacji, niezbędnych do monitorowania, oceny, zarządzania finansowego, weryfikacji i audytów, a także zapewnianie bezpieczeństwa, integralności i poufności danych oraz uwierzytelnianie użytkowników. e)  rejestracja i przechowywanie w systemach elektronicznych danych dotyczących każdej operacji, niezbędnych do monitorowania, oceny, zarządzania finansowego, weryfikacji i audytów, a także zapewnianie bezpieczeństwa, integralności i poufności danych oraz uwierzytelnianie użytkowników. Poprawka 288 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 67 – ustęp 1 – akapit 1 W celu wyboru operacji instytucja zarządzająca określa i stosuje kryteria i procedury, które są niedyskryminacyjne, przejrzyste, gwarantują równouprawnienie płci i uwzględnienie postanowień Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, jak również zasady zrównoważonego rozwoju oraz unijnej polityki w dziedzinie środowiska naturalnego zgodnie z art. 11 i art. 191 ust. 1 TFUE. W celu wyboru operacji instytucja zarządzająca określa i stosuje kryteria i procedury, które są niedyskryminacyjne, przejrzyste, zapewniają dostęp osobom z niepełnosprawnościami, gwarantują równouprawnienie płci i uwzględnienie postanowień Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, jak również zasady zrównoważonego rozwoju oraz unijnej polityki w dziedzinie środowiska naturalnego zgodnie z art. 11 i art. 191 ust. 1 TFUE. Poprawka 289 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 67 – ustęp 3 – litera a a)  zapewnia, że wybrane operacje są zgodne z programem i skutecznie przyczyniały się do realizacji jego celów szczegółowych; a)  zapewnia, że wybrane operacje są zrównoważone, zgodne z programem i strategiami terytorialnymi i że skutecznie przyczyniały się do realizacji jego celów szczegółowych; Poprawka 290 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 67 – ustęp 3 – litera c c)  zapewnia, że wybrane operacje stanowią najkorzystniejszą relację między kwotą wsparcia, podejmowanymi działaniami i osiąganymi celami; c)  zapewnia, że wybrane operacje stanowią odpowiednią relację między kwotą wsparcia, podejmowanymi działaniami i osiąganymi celami; Poprawka 291 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 67 – ustęp 3 – litera e e)  zapewnia, że wybrane operacje objęte zakresem stosowania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/92/UE podlegają ocenie oddziaływania na środowisko lub procedurze przeglądu, na podstawie wymogów tej dyrektywy, zmienionej dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/52/UE49; e)  zapewnia, że wybrane operacje objęte zakresem stosowania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/92/UE podlegają ocenie oddziaływania na środowisko lub procedurze przeglądu oraz że należycie wzięto pod uwagę ocenę rozwiązań alternatywnych i kompleksowe konsultacje publiczne na podstawie wymogów tej dyrektywy, zmienionej dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/52/UE; _________________ _________________ 48 Dyrektywa 2011/92/UE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 grudnia 2011 r. w sprawie oceny skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko (Dz.U. L 26 z 28.1.2012, s. 1). 48 Dyrektywa 2011/92/UE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 grudnia 2011 r. w sprawie oceny skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko (Dz.U. L 26 z 28.1.2012, s. 1). 49 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/52/UE z dnia 16 kwietnia 2014 r. zmieniająca dyrektywę 2011/92/UE w sprawie oceny wpływu wywieranego przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko (Dz.U. L 124 z 25.4.2014, s. 1). 49 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/52/UE z dnia 16 kwietnia 2014 r. zmieniająca dyrektywę 2011/92/UE w sprawie oceny wpływu wywieranego przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko (Dz.U. L 124 z 25.4.2014, s. 1). Poprawka 292 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 67 – ustęp 3 – litera f f)  upewnia się, że jeżeli operacje rozpoczęły się przed dniem złożenia wniosku o dofinansowanie do instytucji zarządzającej, przestrzegano obowiązujących przepisów; f)  zapewnia, że jeżeli operacje rozpoczęły się przed dniem złożenia wniosku o dofinansowanie do instytucji zarządzającej, przestrzegano obowiązujących przepisów; Poprawka 293 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 67 – ustęp 3 – litera j j)  zapewnia, że inwestycje w infrastrukturę o oczekiwanym okresie żywotności co najmniej pięciu lat obejmują kwestie uodparniania na klimat. j)  zapewnia przed podjęciem decyzji inwestycyjnych, że inwestycje w infrastrukturę o oczekiwanym okresie żywotności co najmniej pięciu lat obejmują kwestie uodparniania na klimat, a także stosowanie zasady „efektywność energetyczna przede wszystkim”. Poprawka 294 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 67 – ustęp 5 a (nowy) 5a.   W należycie uzasadnionych przypadkach instytucja zarządzająca może również podjąć decyzję o wniesieniu do 5 % przydziału finansowego w ramach programu w ramach EFRR i EFS + na konkretne projekty w państwie członkowskim kwalifikującym się w ramach programu „Horyzont Europa”, w tym projekty wybrane w drugim etapie, pod warunkiem że te konkretne projekty przyczynią się do osiągnięcia celów programu w tym państwie członkowskim. Poprawka 295 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 67 – ustęp 6 6.  Kiedy instytucja zarządzająca dokonuje wyboru operacji o znaczeniu strategicznym, informuje ona o tym bezzwłocznie Komisję i przedstawia Komisji wszelkie istotne informacje na temat tej operacji. 6.  Kiedy instytucja zarządzająca dokonuje wyboru operacji o znaczeniu strategicznym, informuje ona o tym Komisję w przeciągu jednego miesiąca i przedstawia Komisji wszelkie istotne informacje na temat tej operacji, w tym analizę kosztów i korzyści. Poprawka 296 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 68 – ustęp 1 – akapit 1 – litera b b)  zapewnia, z zastrzeżeniem dostępności finansowania, że beneficjent otrzymał należną kwotę w całości i nie później niż 90 dni od dnia przedłożenia wniosku o płatność; b)  zapewnia, w odniesieniu do płatności zaliczkowych i płatności okresowych, że beneficjent otrzymał należną kwotę za zweryfikowane wydatki w całości i nie później niż 60 dni od dnia przedłożenia wniosku o płatność; Poprawka 297 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 70 – ustęp 1 – litera a a)  sporządzanie wniosków o płatności i przedkładanie ich Komisji zgodnie z art. 85 i art. 86; a)  sporządzanie wniosków o płatności i przedkładanie ich Komisji zgodnie z art. 85 i art. 86 oraz uwzględnianie audytów przeprowadzonych przez instytucję audytową lub na jej odpowiedzialność; Poprawka 298 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 70 – ustęp 1 – litera b b)  sporządzanie sprawozdania finansowego zgodnie z art. 92 oraz prowadzenie rejestru wszystkich elementów sprawozdania finansowego w systemie elektronicznym; b)  sporządzanie i przedstawianie sprawozdania finansowego, potwierdzanie kompletności, rzetelności i poprawności zgodnie z art. 92 oraz prowadzenie rejestru wszystkich elementów sprawozdania finansowego w systemie elektronicznym; Poprawka 299 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 71 – ustęp 6 a (nowy) 6a.   Audyt przeprowadza się z odniesieniem do standardów obowiązujących w czasie uzgadniania operacji poddawanej audytowi, chyba że nowe standardy są korzystniejsze dla beneficjenta; Poprawka 300 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 71 – ustęp 6 b (nowy) 6b.   Wykrycie nieprawidłowości w trakcie audytu danej operacji prowadzącego do nałożenia kary finansowej nie może prowadzić do rozszerzenia zakresu kontroli lub do korekt finansowych wykraczających poza wydatki objęte rokiem obrachunkowym wydatku poddawanego audytowi. Poprawka 301 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 72 – ustęp 1 1.  Instytucja audytowa przygotowuje strategię audytu w oparciu o ocenę ryzyka, biorąc pod uwagę opis systemu zarządzania i kontroli określony w art. 63 ust. 9, obejmującą audyty systemu i audyty operacji. Strategia audytu przewiduje audyty systemu nowych instytucji zarządzających oraz organów odpowiadających za zadania w zakresie rachunkowości w ciągu dziewięciu miesięcy po zakończeniu ich pierwszego roku działalności. Strategię audytu sporządza się zgodnie ze wzorem umieszczonym w załączniku XVIII i aktualizuje co roku po pierwszym rocznym sprawozdaniu z kontroli oraz opinii z audytu przekazanych Komisji. Strategia ta może dotyczyć jednego lub większej liczby programów. 1.  Instytucja audytowa po konsultacjach z instytucją zarządzającą przygotowuje strategię audytu w oparciu o ocenę ryzyka, biorąc pod uwagę opis systemu zarządzania i kontroli określony w art. 63 ust. 9, obejmującą audyty systemu i audyty operacji. Strategia audytu przewiduje audyty systemu nowych instytucji zarządzających oraz organów odpowiadających za zadania w zakresie rachunkowości. Audyt przeprowadza się w ciągu dziewięciu miesięcy po zakończeniu ich pierwszego roku działalności. Strategię audytu sporządza się zgodnie ze wzorem umieszczonym w załączniku XVIII i aktualizuje co roku po pierwszym rocznym sprawozdaniu z kontroli oraz opinii z audytu przekazanych Komisji. Strategia ta może dotyczyć jednego lub większej liczby programów. W strategii audytu instytucja audytowa może określić granice dla audytów jednego rachunku. Poprawka 302 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 73 – ustęp 3 – akapit 1 a (nowy) W przypadku różnicy zdań między Komisją a danym państwem członkowskim na temat ustaleń audytu uruchamia się procedurę rozstrzygania sporów. Poprawka 303 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 74 – ustęp 1 – akapit 2 Komisja i instytucje audytowe wykorzystują w pierwszej kolejności wszelkie informacje i dokumentację dostępne w systemie elektronicznym, o którym mowa w art. 66 ust. 1 lit. e), w tym wyniki kontroli zarządczych, i wnioskują o przekazanie dodatkowych dokumentów i dowodów audytowych od beneficjentów wyłącznie w przypadku, gdy na podstawie profesjonalnego osądu Komisji i instytucji audytowych jest to niezbędne w celu wsparcia rzetelnych wniosków z audytu. Komisja i instytucje audytowe wykorzystują w pierwszej kolejności wszelkie informacje i dokumentację dostępne w systemach elektronicznych, o których mowa w art. 66 ust. 1 lit. e), w tym wyniki kontroli zarządczych, i wnioskują o przekazanie dodatkowych dokumentów i dowodów audytowych od beneficjentów wyłącznie w przypadku, gdy na podstawie profesjonalnego osądu Komisji i instytucji audytowych jest to niezbędne w celu wsparcia rzetelnych wniosków z audytu. Poprawka 304 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 75 – ustęp 1 1.  Instytucja zarządzająca przeprowadza kontrole zarządcze na miejscu zgodnie z art. 68 ust. 1 wyłącznie na poziomie instytucji wdrażających instrument finansowy, a w kontekście funduszy gwarancyjnych na poziomie jednostek udzielających nowych pożyczek bazowych. 1.  Instytucja zarządzająca przeprowadza kontrole zarządcze na miejscu zgodnie z art. 68 ust. 1 wyłącznie na poziomie instytucji wdrażających instrument finansowy, a w kontekście funduszy gwarancyjnych na poziomie jednostek udzielających nowych pożyczek bazowych. Z zastrzeżeniem przepisów art. 127 rozporządzenia finansowego, jeżeli instrument finansowy przedkłada sprawozdania z kontroli na poparcie wniosku o płatność, instytucja zarządzająca może podjąć decyzję o nieprzeprowadzaniu kontroli zarządczych na miejscu. Poprawka 305 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 75 – ustęp 2 – akapit 2 EBI lub inne międzynarodowe instytucje finansowe, w których państwo członkowskie posiada akcje lub udziały, przekazują jednak instytucji zarządzającej sprawozdania z kontroli dotyczące wniosków o płatność. (Nie dotyczy polskiej wersji językowej) Poprawka 306 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 75 – ustęp 3 3.  Instytucja audytowa przeprowadza audyty systemu i audyty operacji zgodnie z artykułami 71, 73 lub art. 77 na poziomie instytucji wdrażających instrument finansowy, a w kontekście funduszy gwarancyjnych na poziomie jednostek udzielających nowych pożyczek bazowych. 3.  Instytucja audytowa przeprowadza audyty systemu i audyty operacji zgodnie z artykułami 71, 73 lub art. 77 na poziomie instytucji wdrażających instrument finansowy, a w kontekście funduszy gwarancyjnych na poziomie jednostek udzielających nowych pożyczek bazowych. Z zastrzeżeniem przepisów art. 127 rozporządzenia finansowego, jeżeli instrument finansowy zapewnia instytucji audytowej roczne sprawozdanie z kontroli sporządzane przez ich audytorów zewnętrznych do końca każdego roku kalendarzowego i obejmujące elementy zawarte w załączniku XVII, instytucja audytowa może podjąć decyzję o nieprzeprowadzaniu dalszych audytów. Poprawka 307 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 75 – ustęp 3 a (nowy) 3a.   W kontekście funduszy gwarancyjnych jednostki odpowiedzialne za audyty programów mogą przeprowadzać weryfikacje lub audyty jednostek udzielających nowych pożyczek bazowych jedynie w przypadku wystąpienia co najmniej jednej z następujących sytuacji: a)  dokumenty potwierdzające, stanowiące potwierdzenie udzielenia wsparcia z instrumentu finansowego na rzecz ostatecznych odbiorców nie są dostępne na poziomie instytucji zarządzającej lub na poziomie podmiotów wdrażających instrumenty finansowe; b)  są dowody na to, że dokumenty dostępne na poziomie instytucji zarządzającej lub na poziomie instytucji wdrażających instrumenty finansowe nie stanowią prawdziwego i rzetelnego zapisu udzielonego wsparcia. Poprawka 308 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 76 – ustęp 1 1.  Bez uszczerbku dla zasad pomocy państwa instytucja zarządzająca zapewnia, że wszystkie dokumenty uzupełniające dotyczące działań wspieranych z funduszy utrzymywane są na odpowiednim poziomie na okres pięciu lat od dnia 31 grudnia tego roku, w którym instytucja zarządzająca dokonała ostatniej płatności na rzecz beneficjenta. 1.  Bez uszczerbku dla zasad pomocy państwa instytucja zarządzająca zapewnia, że wszystkie dokumenty uzupełniające dotyczące działań wspieranych z funduszy utrzymywane są na odpowiednim poziomie na okres trzech lat od dnia 31 grudnia tego roku, w którym instytucja zarządzająca dokonała ostatniej płatności na rzecz beneficjenta. Poprawka 309 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 76 – ustęp 2 a (nowy) 2a.   Okres przechowywania dokumentów może być skrócony, proporcjonalnie do profilu ryzyka i wielkości beneficjenta, decyzją instytucji zarządzającej. Poprawka 310 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 84 – ustęp 2 – akapit 1 – wprowadzenie Płatności zaliczkowe w odniesieniu do każdego funduszu są wypłacane w postaci rocznych rat przed dniem 1 lipca każdego roku, z zastrzeżeniem dostępności środków, zgodnie z tym, co następuje: Płatności zaliczkowe w odniesieniu do każdego funduszu są wypłacane w postaci rocznych rat przed dniem 1 lipca każdego roku, zgodnie z tym, co następuje: Poprawka 311 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 84 – ustęp 2 – akapit 1 – litera b b)  2022: 0.5 %; b)  2022: 0,7 %; Poprawka 312 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 84 – ustęp 2 – akapit 1 – litera c c)  2023: 0.5 %; c)  2023: 1 %; Poprawka 313 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 84 – ustęp 2 – akapit 1 – litera d d)  2024: 0.5 %; d)  2024: 1,5 %; Poprawka 314 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 84 – ustęp 2 – akapit 1 – litera e e)  2025: 0.5 %; e)  2025: 2 %; Poprawka 315 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 84 – ustęp 2 – akapit 1 – litera f f)  2026: 0.5 f)  2026: 2 % Poprawka 316 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 85 – ustęp 3 – litera b b)  kwotę przeznaczoną na pomoc techniczną obliczoną zgodnie z art. 31 ust. 2; b)  kwotę przeznaczoną na pomoc techniczną obliczoną zgodnie z art. 31; Poprawka 317 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 85 – ustęp 4 – litera c a (nowa) (ca)   w przypadku pomocy państwa wniosek o płatność może obejmować zaliczki wypłacone na rzecz beneficjenta przez podmiot udzielający pomocy, gdy spełnione zostały łącznie następujące warunki: zaliczki te są objęte gwarancją bankową lub równoważną gwarancją, nie przekraczają 40 % całkowitej kwoty pomocy, która ma zostać przyznana beneficjentowi na daną operację i są pokryte z wydatków opłaconych przez beneficjentów i potwierdzone opłaconymi fakturami w ciągu 3 lat. Poprawka 318 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 86 – ustęp 1 1.  Jeśli instrumenty finansowe są wdrażane zgodnie z art. 53 ust. 2, wnioski o płatności przedłożone na mocy załącznika XIX obejmują łączną kwotę wypłaconą lub, w przypadku gwarancji, kwoty zadeklarowane zgodnie z ustaleniami w umowach gwarancyjnych przez instytucję zarządzającą na rzecz ostatecznych odbiorców, o których mowa w art. 62 ust. 1 lit. a), b) i c). 1.  Jeśli instrumenty finansowe są wdrażane zgodnie z art. 53 ust. 1, wnioski o płatności przedłożone na mocy załącznika XIX obejmują łączną kwotę wypłaconą lub, w przypadku gwarancji, kwoty zadeklarowane zgodnie z ustaleniami w umowach gwarancyjnych przez instytucję zarządzającą na rzecz ostatecznych odbiorców, o których mowa w art. 62 ust. 1 lit. a), b) i c). Poprawka 319 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 86 – ustęp 2 – wprowadzenie 2.  Jeśli instrumenty finansowe są wdrażane na mocy art. 53 ust. 3, wnioski o płatność, które obejmują wydatki na instrumenty finansowe, przedkłada się zgodnie z następującymi warunkami: 2.  Jeśli instrumenty finansowe są wdrażane na mocy art. 53 ust. 2, wnioski o płatność, które obejmują wydatki na instrumenty finansowe, przedkłada się zgodnie z następującymi warunkami: Poprawka 320 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 87 – ustęp 1 1.  Z zastrzeżeniem dostępności środków Komisja dokonuje płatności okresowych nie później niż 60 dni od daty otrzymania przez Komisję wniosku o płatność. 1.  Komisja dokonuje płatności okresowych nie później niż 60 dni od daty otrzymania przez Komisję wniosku o płatność. Poprawka 321 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 90 – ustęp 1 – litera a a)  dostępne są dowody sugerujące istnienie poważnego uchybienia, w odniesieniu do którego nie wprowadzono środków naprawczych; a)  dostępne są dowody na istnienie poważnego uchybienia, w odniesieniu do którego nie wprowadzono środków naprawczych; Poprawka 322 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 91 – ustęp 1 – litera e e)  państwo członkowskie nie podjęło niezbędnych działań zgodnie z art. 15 ust. 6. skreśla się Poprawka 323 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 99 – ustęp 1 1.  Komisja dokonuje umorzenia każdej kwoty w ramach programu, która nie została wykorzystana na płatności zaliczkowe zgodnie z art. 84 lub w odniesieniu do której nie złożono wniosku o płatność zgodnie z art. 85 i 86 do dnia 26 grudnia drugiego roku kalendarzowego następującego po roku, w którym podjęto zobowiązania budżetowe na lata 2021–2026. 1.  Komisja dokonuje umorzenia każdej kwoty w ramach programu, która nie została wykorzystana na płatności zaliczkowe zgodnie z art. 84 lub w odniesieniu do której nie złożono wniosku o płatność zgodnie z art. 85 i 86 do dnia 31 grudnia trzeciego roku kalendarzowego następującego po roku, w którym podjęto zobowiązania budżetowe na lata 2021–2026. Poprawka 324 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 99 – ustęp 2 2.   Kwota, która ma zostać objęta płatnością zaliczkową lub wnioskiem o płatność przed upływem terminu określonego w ust. 1 w odniesieniu do zobowiązania budżetowego na 2021, wynosi 60 % tego zobowiązania. 10 % zobowiązania budżetowego na 2021 r. dodaje się do każdego zobowiązania budżetowego na lata 2022–2025 w celu obliczenia kwot, jakie mają zostać pokryte. skreśla się Poprawka 325 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 99 – ustęp 3 3.  Część zobowiązań pozostających do spłaty w dniu 31 grudnia 2029 r. zostaje umorzona, jeśli pakiet dokumentów dotyczących poświadczenia wiarygodności i końcowe sprawozdanie z realizacji celów odnoszące się do programów uzyskujących wsparcie w ramach EFS+, EFRR i Funduszu Spójności nie zostały przedłożone Komisji w terminie wyznaczonym w art. 38 ust. 1. 3.  Część zobowiązań pozostających do spłaty w dniu 31 grudnia 2030 r. zostaje umorzona, jeśli pakiet dokumentów dotyczących poświadczenia wiarygodności i końcowe sprawozdanie z realizacji celów odnoszące się do programów uzyskujących wsparcie w ramach EFS+, EFRR i Funduszu Spójności nie zostały przedłożone Komisji w terminie wyznaczonym w art. 38 ust. 1. Poprawka 326 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 100 – ustęp 1 – akapit 1 – litera b a (nowa) ba)  niemożliwe było terminowe złożenie wniosku o płatność ze względu na opóźnienia na poziomie unijnym w zakresie ustanowienia ram prawnych i administracyjnych dla funduszy na lata 2021–2027. Poprawka 327 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 101 – ustęp 2 2.  Państwo członkowskie ma jeden miesiąc na zaakceptowanie kwoty, która ma zostać umorzona, lub przedstawienie swoich uwag. 2.  Państwo członkowskie ma dwa miesiące na zaakceptowanie kwoty, która ma zostać umorzona, lub przedstawienie swoich uwag. Poprawka 328 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 102 – ustęp 1 1.  EFRR, EFS+ i Fundusz Spójności wspierają cel „Inwestycje na rzecz zatrudnienia i wzrostu” we wszystkich regionach odpowiadających poziomowi 2 wspólnej klasyfikacji jednostek terytorialnych do celów statystycznych („regiony na poziomie NUTS 2”) ustanowionej rozporządzeniem (WE) nr 1059/2003 zmienionym rozporządzeniem Komisji (UE) nr 868/2014. 1.  EFRR, EFS+ i Fundusz Spójności wspierają cel „Inwestycje na rzecz zatrudnienia i wzrostu” we wszystkich regionach odpowiadających poziomowi 2 wspólnej klasyfikacji jednostek terytorialnych do celów statystycznych („regiony na poziomie NUTS 2”) ustanowionej rozporządzeniem (WE) nr 1059/2003 zmienionym rozporządzeniem Komisji (UE) 2016/2066. Poprawka 329 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 103 – ustęp 1 – akapit 1 Zasoby na rzecz spójności gospodarczej, społecznej i terytorialnej dostępne na zobowiązanie budżetowe na okres 2021–2027 wynoszą 330 624 388 630 według cen z 2018 r. Zasoby na rzecz spójności gospodarczej, społecznej i terytorialnej dostępne na zobowiązanie budżetowe na okres 2021–2027 wynoszą 378 097 000 000 EUR według cen z 2018 r. (Poprawka ta ma na celu przywrócenie kwoty równoważnej do kwoty dostępnej w okresie 2014–2020, wraz z koniecznymi zwiększeniami środków, zgodnie ze stanowiskiem PE w sprawie wniosku dotyczącego wieloletnich ram finansowych na lata 2021–2027. Będzie ona wymagać odpowiedniego dostosowania obliczeń w załączniku XXII.) Poprawka 330 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 103 – ustęp 2 – akapit 1 Komisja, w drodze aktu wykonawczego, przyjmuje decyzję w sprawie rocznego podziału zasobów ogólnych między państwa członkowskie w ramach celu „Inwestycje na rzecz zatrudnienia i wzrostu”, pod względem kategorii regionów, wraz z wykazem kwalifikujących się regionów zgodnie z metodyką określoną w załączniku XXII. Komisja, w drodze aktu wykonawczego, przyjmuje decyzję w sprawie rocznego podziału zasobów ogólnych między państwa członkowskie w ramach celu „Inwestycje na rzecz zatrudnienia i wzrostu”, pod względem kategorii regionów, wraz z wykazem kwalifikujących się regionów zgodnie z metodyką określoną w załączniku XXII. Minimalny całkowity wkład z funduszy, na szczeblu krajowym, powinien być równy 76 % środków przyznanych poszczególnym państwom członkowskim lub regionom na okres 2014–2020. Poprawka 429 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 103 – ustęp 2 – akapit 2 a (nowy) Z zastrzeżeniem krajowych przydziałów dla państw członkowskich, środki finansowe dla regionów, które zostały przeklasyfikowane do niższej kategorii na okres 2021–2027, utrzymuje się na poziomie alokacji na lata 2014–2020. Poprawka 331 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 103 – ustęp 2 – akapit 2 b (nowy) Z uwagi na szczególne znaczenie finansowania w ramach polityki spójności dla współpracy transgranicznej i transnarodowej, a także dla regionów najbardziej oddalonych, kryteria kwalifikowalności w odniesieniu do tego rodzaju finansowania nie powinny być mniej korzystne niż w latach 2014–2020 i powinny zapewniać maksymalną ciągłość w stosunku do istniejących programów. (Poprawka ta będzie wymagać odpowiedniego dostosowania obliczeń w załączniku XXII.) Poprawka 332 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 104 – ustęp 1 – wprowadzenie 1.  Zasoby na cel „Inwestycje na rzecz zatrudnienia i wzrostu” ustala się na poziomie 97,5 % zasobów ogólnych (tj. na łączną kwotę 322 194 388 630 EUR) i przydziela się w następujący sposób: 1.  Zasoby na cel „Inwestycje na rzecz zatrudnienia i wzrostu” ustala się na poziomie 97 % zasobów ogólnych, tj. na łączną kwotę 366 754 000 000 EUR (według cen z 2018 r.) Z kwoty tej 5 900 000 000 EUR przeznacza się na gwarancję dla dzieci ze środków EFS +. Pozostałą pulę środków w wysokości 360 854 000 000 EUR (według cen z 2018 r.) przydziela się w następujący sposób: Poprawka 333 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 104 – ustęp 1 – litera a a)  61,6 % (tj. łączna kwota 198 621 593 157 EUR) dla regionów słabiej rozwiniętych; a)  61,6 % (tj. łączna kwota 222 453 894 000 EUR) dla regionów słabiej rozwiniętych; Poprawka 334 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 104 – ustęp 1 – litera b b)  14,3 % (tj. łączna kwota 45 934 516 595 EUR) dla regionów w okresie przejściowym; b)  14,3 % (tj. łączna kwota 51 446 129 000 EUR) dla regionów w okresie przejściowym; Poprawka 335 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 104 – ustęp 1 – litera c c)  10,8 % (tj. łączna kwota 34 842 689 000 EUR) dla regionów lepiej rozwiniętych; c)  10,8 % (tj. łączna kwota 39 023 410 000 EUR) dla regionów lepiej rozwiniętych; Poprawka 336 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 104 – ustęp 1 – litera d d)  12,8 % (tj. łączna kwota 41 348 556 877 EUR) dla państw członkowskich otrzymujących wsparcie z Funduszu Spójności; d)  12,8 % (tj. łączna kwota 46 309 907 000 EUR) dla państw członkowskich otrzymujących wsparcie z Funduszu Spójności; Poprawka 337 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 104 – ustęp 1 – litera e e)  0.0,4 % (tj. łączna kwota 1 447 034 001 EUR) jako dodatkowe zasoby dla regionów najbardziej oddalonych, wskazanych w art. 349 TFUE, oraz regionów na poziomie NUTS 2 spełniających kryteria określone w art. 2 Protokołu nr 6 do Aktu przystąpienia z 1994 r. e)  0.0,4 % (tj. łączna kwota 1 620 660 000 EUR) jako dodatkowe zasoby dla regionów najbardziej oddalonych, wskazanych w art. 349 TFUE, oraz regionów na poziomie NUTS 2 spełniających kryteria określone w art. 2 Protokołu nr 6 do Aktu przystąpienia z 1994 r. Poprawka 338 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 104 – ustęp 3 – akapit 1 Kwota środków dostępnych dla EFS+ w ramach celu „Inwestycje na rzecz zatrudnienia i wzrostu” wynosi 88 646 194 590 EUR. Kwota środków dostępnych dla EFS+ odpowiada 28,8 % zasobów w ramach celu „Inwestycje na rzecz zatrudnienia i wzrostu” (tj. 105 686 000 000 EUR według cen z 2018 r.) Nie obejmuje to puli środków finansowych na komponent „Zatrudnienie i innowacje społeczne” lub komponent „Zdrowie”. Poprawka 339 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 104 – ustęp 3 – akapit 2 Kwota dodatkowego finansowania dla regionów najbardziej oddalonych, o której mowa w ust. 1 lit. e), przydzielona do EFS+ wynosi 376 928 934 EUR. Kwota dodatkowego finansowania dla regionów najbardziej oddalonych, o której mowa w ust. 1 lit. e), przydzielona do EFS+ odpowiada 0,4 % zasobów, o których mowa w akapicie pierwszym (tj. 424 296 054 EUR według cen z 2018 r.) Poprawka 340 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 104 – ustęp 4 – akapit 1 Kwotę wsparcia z Funduszu Spójności, które ma zostać przekazane na instrument „Łącząc Europę”, ustala się na poziomie 10 000 000 000 EUR. Zostanie ona wydatkowana na projekty dotyczące infrastruktury transportowej poprzez ogłoszenie specjalnych zaproszeń do składania ofert zgodnie z rozporządzeniem (UE) [numer nowego rozporządzenia w sprawie instrumentu „Łącząc Europę”] wyłącznie w państwach członkowskich kwalifikujących się do finansowania z Funduszu Spójności. Kwotę wsparcia z Funduszu Spójności, które ma zostać przekazane na instrument „Łącząc Europę”, ustala się na poziomie 4 000 000 000 EUR według cen z 2018 r. Zostanie ona wydatkowana na projekty dotyczące infrastruktury transportowej, z uwzględnieniem potrzeb państw członkowskich i regionów w zakresie infrastruktury inwestycyjnej, poprzez ogłoszenie specjalnych zaproszeń do składania ofert zgodnie z rozporządzeniem (UE) [numer nowego rozporządzenia w sprawie instrumentu „Łącząc Europę”] wyłącznie w państwach członkowskich kwalifikujących się do finansowania z Funduszu Spójności. Poprawka 341 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 104 – ustęp 4 – akapit 5 30 % zasobów przeniesionych do instrumentu „Łącząc Europę” zostaje niezwłocznie po przesunięciu udostępnione wszystkim państwom członkowskim kwalifikującym się do finansowania z Funduszu Spójności na finansowanie projektów dotyczących infrastruktury transportowej zgodnie z rozporządzeniem (UE) [nowe rozporządzenie w sprawie instrumentu „Łącząc Europę”]. skreśla się Poprawka 342 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 104 – ustęp 4 – akapit 6 Do specjalnych zaproszeń do składania wniosków, o których mowa w akapicie pierwszym, mają zastosowanie przepisy dotyczące sektora transportu na mocy rozporządzenia (UE) [numer nowego rozporządzenia w sprawie instrumentu „Łącząc Europę”]. Do dnia 31 grudnia 2023 r. wybór projektów kwalifikujących się do finansowania odbywa się z zachowaniem krajowych alokacji w ramach Funduszu Spójności w odniesieniu do 70 % środków przeniesionych do instrumentu „Łącząc Europę”. Do specjalnych zaproszeń do składania wniosków, o których mowa w akapicie pierwszym, mają zastosowanie przepisy dotyczące sektora transportu na mocy rozporządzenia (UE) [numer nowego rozporządzenia w sprawie instrumentu „Łącząc Europę”]. Do dnia 31 grudnia 2023 r. wybór projektów kwalifikujących się do finansowania odbywa się z zachowaniem krajowych alokacji w ramach Funduszu Spójności. Poprawka 343 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 104 – ustęp 5 5.  500 000 000 EUR z zasobów na cel „Inwestycje na rzecz zatrudnienia i wzrostu” przeznacza się na Europejską inicjatywę miejską zarządzaną bezpośrednio lub pośrednio przez Komisję. 5.  560 000 000 EUR według cen z 2018 r. z zasobów na cel „Inwestycje na rzecz zatrudnienia i wzrostu” przeznacza się na Europejską inicjatywę miejską zarządzaną bezpośrednio lub pośrednio przez Komisję. Poprawka 344 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 104 – ustęp 6 6.  175 000 000 EUR z zasobów EFS+ na cel „Inwestycje na rzecz zatrudnienia i wzrostu” przeznacza się współpracę transnarodową na rzecz innowacyjnych rozwiązań zarządzaną bezpośrednio lub pośrednio. 6.  196 000 000 EUR według cen z 2018 r. z zasobów EFS+ na cel „Inwestycje na rzecz zatrudnienia i wzrostu” przeznacza się współpracę transnarodową na rzecz innowacyjnych rozwiązań zarządzaną bezpośrednio lub pośrednio. Poprawka 345 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 104 – ustęp 7 7.  Zasoby na cel „Europejska współpraca terytorialna” (Interreg) ustala się na poziomie 2,5 % zasobów ogólnych dostępnych na zobowiązania budżetowe z funduszy na okres 2021–2027 (tj. w łącznej kwocie 8 430 000 000 EUR). 7.  Zasoby na cel „Europejska współpraca terytorialna” (Interreg) ustala się na poziomie 3 % zasobów ogólnych dostępnych na zobowiązania budżetowe z funduszy na okres 2021–2027 (tj. w łącznej kwocie 11 343 000 000 EUR według cen z 2018 r.). Poprawka 346 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 105 – ustęp 1 – litera a a)  w wysokości nie więcej niż 15 % łącznych alokacji dla słabiej rozwiniętych regionów do regionów w okresie przejściowym lub regionów lepiej rozwiniętych oraz z regionów w okresie przejściowym do regionów lepiej rozwiniętych; a)  w wysokości nie więcej niż 5 % łącznych alokacji dla słabiej rozwiniętych regionów do regionów w okresie przejściowym lub regionów lepiej rozwiniętych oraz z regionów w okresie przejściowym do regionów lepiej rozwiniętych; Poprawka 347 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 106 – ustęp 3 – akapit 1 – litera a a)  70 % dla regionów słabiej rozwiniętych; a)  85 % dla regionów słabiej rozwiniętych; Poprawka 348 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 106 – ustęp 3 – akapit 1 – litera b b)  55 % dla regionów w okresie przejściowym; b)  65% dla regionów w okresie przejściowym; Poprawki 349 i 447 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 106 – ustęp 3 – akapit 1 – litera c c)  40 % dla regionów lepiej rozwiniętych. c)  50 % dla regionów lepiej rozwiniętych. Poprawka 350 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 106 – ustęp 3 – akapit 2 Stopy współfinansowania określone w lit. a) mają zastosowanie również do regionów najbardziej oddalonych. Stopy współfinansowania określone w lit. a) mają zastosowanie również do regionów najbardziej oddalonych oraz do dodatkowej alokacji dla regionów najbardziej oddalonych. Poprawka 351 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 106 – ustęp 3 – akapit 3 Stopa współfinansowania dla Funduszu Spójności na poziomie każdego priorytetu nie przewyższa 70 %. Stopa współfinansowania dla Funduszu Spójności na poziomie każdego priorytetu nie przewyższa 85 %. Poprawka 352 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 106 – ustęp 3 – akapit 4 W rozporządzeniu w sprawie EFS+ mogą zostać określone wyższe stopy współfinansowania w przypadku priorytetów służących wsparciu działań innowacyjnych zgodnie z art. [14] tego rozporządzenia. W rozporządzeniu w sprawie EFS+ mogą w należycie uzasadnionych przypadkach zostać określone wyższe stopy współfinansowania do 90 % w przypadku priorytetów służących wsparciu działań innowacyjnych zgodnie z art. [13] i art. [4 ust. 1 lit. x)] i lit. [xi)] tego rozporządzenia, a także programów służących zwalczaniu deprywacji materialnej zgodnie z art. [9], walce z bezrobociem wśród młodzieży zgodnie z art. [10], wspieraniu europejskiej gwarancji dla dzieci zgodnie z art. [10a] oraz współpracy transnarodowej zgodnie z art. [11b]. Poprawka 353 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 106 – ustęp 4 – akapit 1 Stopa współfinansowania dla programów Interreg nie przekracza 70 %. Stopa współfinansowania dla programów Interreg nie przekracza 85 %. Poprawka 453 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 106 – ustęp 4 a (nowy) 4a.  Państwa członkowskie mogą w uzasadnionych przypadkach wystąpić z wnioskiem o większą elastyczność w obowiązujących ramach paktu stabilności i wzrostu w odniesieniu do publicznych lub równoważnych wydatków strukturalnych, popartym przez administrację publiczną w drodze współfinansowania inwestycji będących częścią europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych. Określając korektę budżetową w ramach części zapobiegawczej lub naprawczej paktu stabilności i wzrostu, Komisja dokładnie ocenia odnośny wniosek w sposób odzwierciedlający strategiczne znaczenie inwestycji. Poprawka 354 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 107 – akapit 1 Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 108, wprowadzających zmiany w załącznikach do niniejszego rozporządzenia, w celu dostosowania do zmian pojawiających się w okresie programowania w przypadku elementów niniejszego rozporządzenia innych niż istotne, z wyjątkiem załączników III, IV, X i XXII. Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 108, wprowadzających zmiany w załącznikach do niniejszego rozporządzenia, w celu dostosowania do zmian pojawiających się w okresie programowania w przypadku elementów niniejszego rozporządzenia innych niż istotne, z wyjątkiem załączników III, IV, X i XXII. Komisja jest uprawniona do przyjmowania, zgodnie z art. 108, aktów delegowanych w celu zmiany i dostosowania rozporządzenia delegowanego (UE) nr 204/2014, o którym mowa w art. 6 ust. 3, do niniejszego rozporządzenia. Poprawka 355 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 108 – ustęp 2 2.  Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych, o których mowa w art. 63 ust. 10, art. 73 ust. 4, art. 88 ust. 4, art. 89 ust. 4 i art. 107, powierza się Komisji na czas nieokreślony od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia. 2.  Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych, o których mowa w art. 6 ust. 3, art. 63 ust. 10, art. 73 ust. 4, art. 88 ust. 4, art. 89 ust. 4 i art. 107, powierza się Komisji na czas od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia do dnia 31 grudnia 2027 r. Poprawka 356 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 108 – ustęp 3 3.  Przekazanie uprawnień, o których mowa w art. 63 ust. 10, art. 73 ust. 4, art. 88 ust. 4 i art. 89 ust. 1, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna od następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym w tej decyzji późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność jakichkolwiek już obowiązujących aktów delegowanych. 3.  Przekazanie uprawnień, o których mowa w art. 6 ust. 3, art. 63 ust. 10, art. 73 ust. 4, art. 88 ust. 4, art. 89 ust. 4 i art. 107, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna od następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym w tej decyzji późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność jakichkolwiek już obowiązujących aktów delegowanych. Poprawka 357 Wniosek dotyczący rozporządzenia Artykuł 108 – ustęp 6 6.  Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 63 ust. 10, art. 73 ust. 4, art. 88 ust. 4, art. 89 ust.4 i art. 107 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie lub gdy, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady. 6.  Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 6 ust. 3, art. 63 ust. 10, art. 73 ust. 4, art. 88 ust. 4, art. 89 ust.4 i art. 107 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie lub gdy, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady. Poprawka 359 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik I – tabela 1 – cel polityki 1 – wiersz 001 – kolumna 1 001 Inwestycje w środki trwałe w mikroprzedsiębiorstwach bezpośrednio związane z działaniami badawczymi i innowacyjnymi 001 Inwestycje w środki trwałe w mikroprzedsiębiorstwach bezpośrednio związane z działaniami badawczymi i innowacyjnymi lub związane konkurencyjnością Poprawka 360 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik I – tabela 1 – cel polityki 1 – wiersz 002 – kolumna 1 002 Inwestycje w środki trwałe w małych i średnich przedsiębiorstwach (w tym prywatnych ośrodkach badawczych) bezpośrednio związane z działaniami badawczymi i innowacyjnymi 002 Inwestycje w środki trwałe w małych i średnich przedsiębiorstwach (w tym prywatnych ośrodkach badawczych) bezpośrednio związane z działaniami badawczymi i innowacyjnymi lub związane z konkurencyjnością Poprawka 361 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik I – tabela 1 – cel polityki 1 – wiersz 004 – kolumna 1 004 Inwestycje w aktywa niematerialne i prawne w mikroprzedsiębiorstwach bezpośrednio związane z działaniami badawczymi i innowacyjnymi 004 Inwestycje w aktywa niematerialne i prawne w mikroprzedsiębiorstwach bezpośrednio związane z działaniami badawczymi i innowacyjnymi lub związane konkurencyjnością Poprawka 362 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik I – tabela 1 – cel polityki 1 – wiersz 005 – kolumna 1 005 Inwestycje w aktywa niematerialne i prawne w małych i średnich przedsiębiorstwach (w tym prywatnych ośrodkach badawczych) bezpośrednio związane z działaniami badawczymi i innowacyjnymi 005 Inwestycje w aktywa niematerialne i prawne w małych i średnich przedsiębiorstwach (w tym prywatnych ośrodkach badawczych) bezpośrednio związane z działaniami badawczymi i innowacyjnymi lub związane z konkurencyjnością Poprawka 363 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik I – tabela 1 – cel polityki 2 – wiersz 035 – kolumna 1 035 Środki w zakresie dostosowania do zmiany klimatu oraz ochrona przed zagrożeniami związanymi z klimatem dotyczące: powodzi, oraz zarządzanie ryzykiem w tym zakresie (w tym zwiększanie świadomości, ochrona ludności oraz systemy i infrastruktura do celów zarządzania klęskami i katastrofami) 035 Środki w zakresie dostosowania do zmiany klimatu oraz ochrona przed zagrożeniami związanymi z klimatem dotyczące: powodzi i osuwisk, oraz zarządzanie ryzykiem w tym zakresie (w tym zwiększanie świadomości, ochrona ludności oraz systemy i infrastruktura do celów zarządzania klęskami i katastrofami) Poprawka 364 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik I – tabela 1 – cel polityki 2 – wiersz 043 Tekst proponowany przez Komisję 043 Gospodarowanie odpadami z gospodarstw domowych: mechaniczno-biologicznego przetwarzanie odpadów, przetwarzanie termiczne 0% 100% Poprawka   skreśla się     Poprawka 365 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik I – tabela 1 – cel polityki 3 – wiersz 056 – kolumna 1 056 Nowo wybudowane autostrady i drogi TEN-T – sieć bazowa 056 Nowo wybudowane autostrady, mosty i drogi TEN-T – sieć bazowa Poprawka 366 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik I – tabela 1 – cel polityki 3 – wiersz 057 – kolumna 1 057 Nowo wybudowane autostrady i drogi TEN-T – sieć kompleksowa 057 Nowo wybudowane autostrady, mosty i drogi TEN-T – sieć kompleksowa Poprawka 367 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik I – tabela 1 – cel polityki 3 – wiersz 060 – kolumna 1 060 Przebudowane lub zmodernizowane autostrady i drogi TEN-T – sieć bazowa 060 Przebudowane lub zmodernizowane autostrady, mosty i drogi TEN-T – sieć bazowa Poprawka 368 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik I – tabela 1 – cel polityki 3 – wiersz 061 – kolumna 1 061 Przebudowane lub zmodernizowane autostrady i drogi TEN-T – sieć kompleksowa 061 Przebudowane lub zmodernizowane autostrady, mosty i drogi TEN-T – sieć kompleksowa Poprawka 369 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik I – tabela 1 – cel polityki 5 – wiersz 128 – kolumna 1 128 Ochrona, rozwój i promowanie publicznych walorów turystycznych i powiązanych usług turystycznych 128 Ochrona, rozwój i promowanie publicznych walorów turystycznych i usług turystycznych Poprawka 370 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik I – tabela 1 – cel polityki 5 – wiersz 130 – kolumna 1 130 Ochrona, rozwój i promowanie dziedzictwa naturalnego i ekoturystyki 130 Ochrona, rozwój i promowanie dziedzictwa naturalnego i ekoturystyki poza obszarami Natura 2000 Poprawka 371 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik I – tabela 3 – wiersz 12 - kolumna Zintegrowane inwestycje terytorialne (ZIT) Miasta, małe miasta i przedmieścia Miasta, małe miasta, przedmieścia i połączone obszary wiejskie Poprawka 372 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik I – tabela 3 – wiersz 16 - kolumna Zintegrowane inwestycje terytorialne (ZIT) Obszary słabo zaludnione Obszary wiejskie i słabo zaludnione Poprawka 373 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik I – tabela 3 – wiersz 22 – kolumna Rozwój lokalny kierowany przez społeczność (RLKS) Miasta, małe miasta i przedmieścia Miasta, małe miasta, przedmieścia i połączone obszary wiejskie Poprawka 374 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik I – tabela 3 – wiersz 26 – kolumna Rozwój lokalny kierowany przez społeczność (RLKS) Obszary słabo zaludnione Obszary wiejskie i słabo zaludnione Poprawka 375 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik I – tabela 3 – wiersz 32 – kolumna Inny rodzaj narzędzia terytorialnego w ramach celu polityki 5 Miasta, małe miasta i przedmieścia Miasta, małe miasta, przedmieścia i połączone obszary wiejskie Poprawka 376 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik I – tabela 3 – wiersz 36 – kolumna Inny rodzaj narzędzia terytorialnego w ramach celu polityki 5 Obszary słabo zaludnione Obszary wiejskie i słabo zaludnione Poprawka 377 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik I – tabela 4 – wiersz 17 17 Działalność związana z zakwaterowaniem i usługami gastronomicznymi 17 Turystyka, działalność związana z zakwaterowaniem i z usługami gastronomicznymi Poprawka 378 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik III – tabela Horyzontalne warunki podstawowe – wiersz 6 – kolumna 2 Gotowe są krajowe ramy wdrażania Konwencji o prawach osób niepełnosprawnych, które obejmują: Gotowe są krajowe ramy wdrażania Konwencji o prawach osób niepełnosprawnych, które obejmują: 1.  Cele końcowe posiadające wymierne cele pośrednie, mechanizm gromadzenia danych i monitorowania. 1.  Cele końcowe posiadające wymierne cele pośrednie, mechanizm gromadzenia danych i monitorowania, mające zastosowanie we wszystkich celach polityki. 2.  Ustalenia służące zagwarantowaniu, że w przygotowaniach i wdrażaniu programów odpowiednio uwzględnia się politykę, prawodawstwo i normy w zakresie dostępności. 2.  Ustalenia służące zagwarantowaniu, że w przygotowaniach i wdrażaniu programów, a także w kryteriach wyboru i obowiązkach wynikających z projektu odpowiednio uwzględnia się politykę, prawodawstwo i normy w zakresie dostępności zgodnie z postanowieniami Konwencji ONZ o prawach osób niepełnosprawnych. 2a.  Ustalenia dotyczące sprawozdawczości dla komitetu monitorującego w sprawie zgodności wspieranych operacji. Poprawka 379 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik III – tabela Horyzontalne warunki podstawowe – wiersz 6 a (nowy) Tekst proponowany przez Komisję Poprawka Wdrażanie zasad i praw Europejskiego filaru praw socjalnych, które przyczyniają się do rzeczywistej konwergencji i spójności w Unii Europejskiej. Ustalenia na szczeblu krajowym zapewniające właściwe wdrożenie zasad zawartych w Europejskim filarze praw socjalnych przyczyniających się do podwyższenia poziomu konwergencji społecznej i spójności w UE, zwłaszcza zasad zapobiegających nieuczciwej konkurencji na rynku wewnętrznym. Poprawka 380 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik III – tabela Horyzontalne warunki podstawowe – wiersz 6 b (nowy) Tekst proponowany przez Komisję Poprawka Skuteczne stosowanie zasady partnerstwa Gotowe są ramy umożliwiające wszystkim partnerom odgrywanie samodzielnej roli w przygotowaniu, wdrożeniu, monitorowaniu i ocenie programów, które obejmują:   1.  Ustalenia mające na celu zapewnienie przejrzystych procedur dotyczących zaangażowania partnerów   2.  Ustalenia dotyczące rozpowszechniania i ujawniania informacji istotnych dla partnerów w celu przygotowania i monitorowania posiedzeń.   3.  Wsparcie na rzecz wzmocnienia pozycji partnerów i budowania zdolności. Poprawka 381 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik IV – cel polityki 2 – wiersz 2 – kolumna 4 Krajowe plany w zakresie energii i klimatu są przyjęte i obejmują: Krajowe plany w zakresie energii i klimatu spełniające cel ograniczenia globalnego ocieplenia do 1,5 °C zgodnie z porozumieniem paryskim są przyjęte i obejmują: 1.  Wszystkie elementy wymagane na podstawie wzoru określonego w załączniku I do rozporządzenia w sprawie zarządzania unią energetyczną 1.  Wszystkie elementy wymagane na podstawie wzoru określonego w załączniku I do rozporządzenia w sprawie zarządzania unią energetyczną 2.  Orientacyjny zarys planowanych środków i mechanizmów finansowania w odniesieniu do środków promujących energię niskoemisyjną 2.  Zarys planowanych środków i mechanizmów finansowania w odniesieniu do środków promujących energię niskoemisyjną Poprawka 382 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik IV – cel polityki 2 – wiersz 4 – kolumna 2 EFRR i Fundusz Spójności: EFRR i Fundusz Spójności: 2.4  Wspieranie działań w zakresie dostosowania do zmiany klimatu, zapobiegania ryzyku i odporności na klęski żywiołowe 2.4  Wspieranie działań w zakresie dostosowania do zmiany klimatu i zmian strukturalnych, zapobiegania ryzyku i odporności na klęski żywiołowe Poprawka 383 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik IV – cel polityki 2 – wiersz 7 – kolumna 4 Gotowe są ramy działania priorytetowego zgodnie z art. 8 dyrektywy 92/43/EWG, które obejmują: Gotowe są ramy działania priorytetowego zgodnie z art. 8 dyrektywy 92/43/EWG, które obejmują: 1.  Wszystkie elementy wymagane we wzorze ram działania priorytetowego na lata 2021–2027 uzgodnione przez Komisję i państwa członkowskie 1.  Wszystkie elementy wymagane we wzorze ram działania priorytetowego na lata 2021–2027 uzgodnione przez Komisję i państwa członkowskie, w tym środki priorytetowe i oszacowanie potrzeb finansowych 2.  Określenie środków priorytetowych i oszacowanie potrzeb finansowych Poprawka 384 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik IV – cel polityki 3 – punkt 3.2 – kolumna 2 3.2  Rozwój zrównoważonej, inteligentnej, bezpiecznej i intermodalnej sieci TEN-T odpornej na zmianę klimatu (Nie dotyczy polskiej wersji językowej) Poprawka 385 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik IV – cel polityki 3 – punkt 3.2 – kolumna 4 – punkt -1 a (nowa) -1a.  Wymaga zapewnienia spójności społecznej, gospodarczej i terytorialnej oraz w większym stopniu utworzenia brakujących połączeń oraz likwidacji wąskich gardeł na sieci TEN-T, przez co rozumie się również inwestycje w twardą infrastrukturę Poprawka 386 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik IV – cel polityki 3 – punkt 3.2 – kolumna 4 – punkt 1 1.  Zawiera uzasadnienie ekonomiczne planowanych inwestycji, poparte solidną analizą zapotrzebowania i modeli przepływów transportowych, które powinny uwzględniać spodziewany wpływ liberalizacji kolei 1.  Zawiera uzasadnienie ekonomiczne planowanych inwestycji, poparte solidną analizą zapotrzebowania i modeli przepływów transportowych, które powinny uwzględniać spodziewany wpływ otwarcia rynków usług kolejowych Poprawka 387 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik IV – cel polityki 3 – wiersz 2 – kolumna 4 – punkt 2 2.  Odzwierciedla plany ochrony powietrza, z uwzględnieniem w szczególności krajowych odchodzenia od paliw kopalnych 2.  Odzwierciedla plany ochrony powietrza, z uwzględnieniem w szczególności krajowych strategii obniżania emisji pochodzących z sektora transportu Poprawka 388 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik IV – cel polityki 3 – wiersz 2 – kolumna 4 – punkt 3 3.  Obejmuje inwestycje w korytarze sieci bazowej TEN-T zgodnie z definicją w rozporządzeniu (UE) nr 1316/2013, zgodnie z odpowiednimi planami prac TEN-T 3.  Obejmuje inwestycje w korytarze sieci bazowej TEN-T zgodnie z definicją w rozporządzeniu (UE) nr 1316/2013, zgodnie z odpowiednimi planami prac TEN-T oraz zidentyfikowane odcinki w ramach sieci kompleksowej Poprawka 389 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik IV – cel polityki 3 – wiersz 2 – kolumna 4 – punkt 4 4.  W przypadku inwestycji poza podstawową siecią TEN-T zapewnia komplementarność przez zapewnienie odpowiedniej łączności regionów i lokalnych społeczności w ramach sieci bazowej TEN-T i jej węzłów 4.  W przypadku inwestycji poza podstawową siecią TEN-T zapewnia komplementarność przez zapewnienie odpowiedniej łączności sieci miejskich, regionów i lokalnych społeczności w ramach sieci bazowej TEN-T i jej węzłów Poprawka 390 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik IV – cel polityki 3 – wiersz 2 – kolumna 4 – punkt 9 a (nowa) 9a.  Promuje zrównoważone regionalne i transgraniczne inicjatywy turystyczne korzystne zarówno dla turystów, jak i mieszkańców, takie jak wzajemne połączenie sieci EuroVelo i Transeuropejskiej Sieci Kolejowej TRAN Poprawka 391 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik IV – cel polityki 4 – wiersz 1 – kolumna 2 – EFS EFS: EFS: 4.1.1  Poprawa dostępu do zatrudnienia dla wszystkich osób poszukujących pracy, w tym osób młodych i osób nieaktywnych zawodowo oraz promowanie samozatrudnienia i gospodarki społecznej; 4.1.1  Poprawa dostępu do zatrudnienia dla wszystkich osób poszukujących pracy, zwłaszcza osób młodych i długotrwale bezrobotnych, oraz dla osób nieaktywnych zawodowo, a także promowanie samozatrudnienia i gospodarki społecznej; 4.1.2  Modernizacja instytucji i służb rynku pracy w celu zapewnienia szybkiego i zindywidualizowanego wsparcia w celu dostosowania umiejętności i kwalifikacji zawodowych do potrzeb rynku pracy, przekwalifikowania i mobilności; 4.1.2  Modernizacja instytucji i służb rynku pracy w celu oceny i przewidywania zapotrzebowania na umiejętności oraz zapewnienia szybkiego i zindywidualizowanego wparcia w celu dostosowania umiejętności i kwalifikacji zawodowych do potrzeb rynku pracy, przekwalifikowania i mobilności; Poprawka 392 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik IV – cel polityki 4 – wiersz 2 – kolumna 2 – EFS EFS EFS 4.1.3  Promowanie lepszej równowagi między życiem zawodowym a prywatnym, w tym dostępu do opieki nad dziećmi, zdrowego i dobrze dostosowanego środowiska pracy przeciwdziałającego zagrożeniom dla zdrowia, dostosowanie pracowników do zmian oraz zdrowe i aktywne starzenia się; 4.1.3  Promowanie uczestnictwa kobiet w rynku pracy, lepszej równowagi między życiem zawodowym a prywatnym, w tym dostępu do opieki nad dziećmi, zdrowego i dobrze dostosowanego środowiska pracy, w którym przeciwdziała się czynnikom ryzyka dla zdrowia, dostosowanie pracowników, przedsiębiorstw i przedsiębiorców do zmian oraz aktywnego i zdrowego starzenia się; Poprawka 393 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik IV – cel polityki 4 – wiersz 2 – kolumna 4 – punkt 2 2.  Środki na rzecz rozwiązania problemu zróżnicowania sytuacji kobiet i mężczyzn w zakresie zatrudnienia, płac i emerytur oraz wspierania równowagi między życiem zawodowym a prywatnym, w tym przez poprawę dostępu do wczesnej edukacji i opieki nad dzieckiem, wraz z celami końcowymi 2.  Środki na rzecz rozwiązania problemu zróżnicowania sytuacji kobiet i mężczyzn w zakresie zatrudnienia, płac, zabezpieczenia społecznego i emerytur oraz wspierania równowagi między życiem zawodowym a prywatnym, w tym przez poprawę dostępu do wczesnej edukacji i opieki nad dzieckiem, wraz z celami końcowymi Poprawka 394 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik IV – cel polityki 4 – wiersz 3 – kolumna 2 – EFS EFS: EFS: 4.2.1  Poprawa jakości, efektywności i dopasowywania systemów kształcenia i szkolenia do potrzeb rynku pracy; 4.2.1  Poprawa jakości, włączającego charakteru, efektywności i dopasowywania systemów kształcenia i szkolenia do potrzeb rynku pracy w celu wspierania nabywania kompetencji kluczowych, w tym umiejętności cyfrowych, oraz ułatwienia przejścia od kształcenia do zatrudnienia; 4.2.2  Promowanie elastycznych możliwości podnoszenia i zmiany kwalifikacji dla wszystkich, w tym przez ułatwianie zmiany kariery i promowanie mobilności zawodowej 4.2.2  Promowanie uczenia się przez całe życie, w szczególności elastycznych możliwości podnoszenia i zmiany kwalifikacji dla wszystkich, jak również uczenia się pozaformalnego i nieformalnego, w tym przez ułatwianie zmiany kariery i promowanie mobilności zawodowej 4.2.3  Promowanie równego dostępu, w szczególności w przypadku grup w niekorzystnej sytuacji, do wysokiej jakości kształcenia i szkolenia, od wczesnej edukacji i opieki nad dzieckiem poprzez kształcenie ogólne i zawodowe aż po szkolnictwo wyższe; 4.2.3  Promowanie równego dostępu i możliwości ukończenia dobrej jakości kształcenia i szkolenia, sprzyjających włączeniu społecznemu, w szczególności w przypadku grup w niekorzystnej sytuacji, od wczesnej edukacji i opieki nad dzieckiem przez ogólne i zawodowe kształcenie i szkolenie, po szkolnictwo wyższe, a także kształcenie i uczenie się dorosłych, w tym ułatwianie mobilności edukacyjnej dla wszystkich; Poprawka 395 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik IV – wiersz 4.2 – kolumna 4: Kryteria, które muszą być spełnione, przy warunku podstawowym – punkt 1 1.  Sprawdzone empirycznie systemy przewidywania i prognozowania umiejętności, jak również mechanizmy i służby monitorowania losów absolwentów do celów wysokiej jakości i skutecznych wytycznych dla osób uczących się w każdym wieku 1.  Sprawdzone empirycznie systemy przewidywania i prognozowania umiejętności, jak również mechanizmy i służby dalszego monitorowania do celów wysokiej jakości i skutecznych wytycznych dla osób uczących się w każdym wieku, w tym podejścia zorientowane na osobę uczącą się Poprawka 396 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik IV – wiersz 4.2 – kolumna 4: Kryteria, które muszą być spełnione, przy warunku podstawowym – punkt 2 2.  Środki na rzecz zapewnienia równego dostępu do wysokiej jakości odpowiedniego kształcenia i szkolenia sprzyjającego włączeniu społecznemu i nabywaniu kluczowych kompetencji na wszystkich poziomach, w tym na poziomie szkolnictwa wyższego, uczestnictwo w takim kształceniu i szkoleniu i ukończenie go 2.  Środki na rzecz zapewnienia równego dostępu do wysokiej jakości, przystępnego cenowo, odpowiedniego, wolnego od segregacji kształcenia i szkolenia sprzyjającego włączeniu społecznemu i nabywaniu kluczowych kompetencji na wszystkich poziomach, w tym na poziomie szkolnictwa wyższego, uczestnictwo w takim kształceniu i szkoleniu i ukończenie go Poprawka 397 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik IV – wiersz 4.2 – kolumna 4: Kryteria, które muszą być spełnione, przy warunku podstawowym – punkt 3 3.  Mechanizm koordynacji na wszystkich poziomach kształcenia i szkolenia, w tym szkolnictwa wyższego, oraz jasny podział obowiązków między właściwymi organami krajowymi lub regionalnymi 3.  Mechanizm koordynacji na wszystkich poziomach kształcenia i szkolenia, w tym szkolnictwa wyższego i podmiotów świadczących usługi uczenia się pozaformalnego i nieformalnego, oraz jasny podział obowiązków między właściwymi organami krajowymi lub regionalnymi Poprawka 398 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik IV – cel polityki 4 – wiersz 4 – kolumna 2 – punkt 4.3 ERDF: ERDF: 4.3  Zwiększenie integracji społeczno-ekonomicznej marginalizowanych społeczności, migrantów i grup w niekorzystnej sytuacji poprzez zintegrowane działania obejmujące mieszkalnictwo i usługi społeczne 4.3  zwiększenie integracji społeczno-ekonomicznej marginalizowanych społeczności, uchodźców i migrantów objętych ochroną międzynarodową i grup w niekorzystnej sytuacji poprzez zintegrowane działania obejmujące mieszkalnictwo i usługi społeczne Poprawka 399 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik IV – cel polityki 4 – wiersz 4 – kolumna 2 – punkt 4.3.1 EFS: (Nie dotyczy polskiej wersji językowej) 4.3.1  Wspieranie aktywnego włączenia społecznego, w tym w celu promowania równości szans i aktywnego uczestnictwa, oraz zwiększanie szans na zatrudnienie; Poprawka 400 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik IV – cel polityki 4 – punkt 4 – kolumna 2 – punkt 4.3.1 a (nowy) 4.3.1a.   Promowanie integracji społecznej osób zagrożonych ubóstwem lub wykluczeniem społecznym, w tym osób najbardziej potrzebujących i dzieci Poprawka 401 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik IV – cel polityki 4 – wiersz 4 – kolumna 4 Gotowe są krajowe ramy strategiczne polityki na rzecz włączenia społecznego i walki z ubóstwem, które obejmują: Gotowe są krajowe ramy strategiczne polityki i plan działania na rzecz włączenia społecznego i walki z ubóstwem, które obejmują: 1.  Sprawdzona empirycznie diagnoza ubóstwa i wykluczenia społecznego, w tym ubóstwa dzieci, bezdomności, segregacji przestrzennej i edukacyjnej, ograniczonego dostępu do podstawowych usług i infrastruktury oraz szczególnych potrzeby osób znajdujących się w trudnej sytuacji 1.  Sprawdzona empirycznie diagnoza ubóstwa i wykluczenia społecznego, w tym ubóstwa dzieci, bezdomności, segregacji przestrzennej i edukacyjnej, ograniczonego dostępu do podstawowych usług i infrastruktury oraz szczególnych potrzeby osób znajdujących się w trudnej sytuacji 2.  Środki na rzecz zapobiegania i zwalczania segregacji we wszystkich dziedzinach, w tym przez zapewnianie odpowiedniego wsparcia dochodu, rynki pracy sprzyjające włączeniu społecznemu i dostęp do wysokiej jakości usług dla osób w trudnej sytuacji, w tym migrantów 2.  Środki na rzecz zapobiegania i zwalczania segregacji we wszystkich dziedzinach, w tym przez zapewnianie odpowiedniego wsparcia dochodu, ochrony socjalnej, rynków pracy sprzyjających włączeniu społecznemu i dostępu do wysokiej jakości usług dla osób w trudnej sytuacji, w tym migrantów i uchodźców 3.  Środki przejścia od opieki instytucjonalnej do opieki środowiskowej 3.  Środki przejścia od opieki instytucjonalnej do opieki środowiskowej i rodzinnej w oparciu o krajową strategię deinstytucjonalizacji i plan działania; 4.  Ustalenia dotyczące zapewnienia, aby ich kształt, wdrożenie, monitorowanie i przegląd były prowadzone w ścisłej współpracy z partnerami społecznymi i odpowiednimi organizacjami społeczeństwa obywatelskiego 4.  Ustalenia dotyczące zapewnienia, aby ich kształt, wdrożenie, monitorowanie i przegląd były prowadzone w ścisłej współpracy z partnerami społecznymi i odpowiednimi organizacjami społeczeństwa obywatelskiego Poprawka 402 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik IV – cel polityki 4 – wiersz 5 – kolumna 2 EFS: EFS: 4.3.2  Wspieranie integracji społeczno-gospodarczej społeczności marginalizowanych, takich jak Romowie; 4.3.2  Wspieranie integracji społeczno-gospodarczej obywateli państw trzecich i społeczności marginalizowanych, takich jak Romowie; Poprawka 403 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik IV – cel polityki 4 – wiersz 6 – kolumna 2 EFS: EFS: 4.3.4  Poprawa równego i szybkiego dostępu do stabilnych i przystępnych cenowo usług wysokiej jakości; poprawa dostępności, skuteczności i odporności systemów opieki zdrowotnej; poprawa dostępu do usług opieki długoterminowej 4.3.4  Poprawa równego i szybkiego dostępu do stabilnych i przystępnych cenowo usług wysokiej jakości; modernizacja systemów zabezpieczenia społecznego, w tym wspieranie dostępu do ochrony socjalnej; poprawa dostępności, skuteczności i odporności systemów opieki zdrowotnej; poprawa dostępu do usług opieki długoterminowej Poprawka 404 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik IV – cel polityki 4 – wiersz 6 – kolumna 4 – punkty 2, 3 i 3 a (nowe) Gotowe są krajowe lub regionalne ramy strategiczne polityki zdrowotnej, które obejmują: Gotowe są krajowe lub regionalne ramy strategiczne polityki zdrowotnej, które obejmują: 1.  Tworzenie map potrzeb w zakresie opieki zdrowotnej i opieki długoterminowej, w tym pod względem personelu medycznego, w celu zapewnienia zrównoważonych i skoordynowanych środków 1.  Tworzenie map potrzeb w zakresie opieki zdrowotnej i opieki długoterminowej, w tym pod względem personelu medycznego, w celu zapewnienia zrównoważonych i skoordynowanych środków 2.  Środków na rzecz zapewnienia skuteczności, zrównoważenia, dostępności i przystępności cenowej usług opieki zdrowotnej i opieki długoterminowej, w tym ze szczególnym uwzględnieniem osób wykluczonych z systemów opieki zdrowotnej i opieki długoterminowej 2.  Środki na rzecz zapewnienia skuteczności, zrównoważenia, dostępności i przystępności cenowej usług opieki zdrowotnej i opieki długoterminowej, w tym ze szczególnym uwzględnieniem osób wykluczonych z systemów opieki zdrowotnej i opieki długoterminowej oraz osób, do których najtrudniej jest dotrzeć 3.  Środki na rzecz wspierania usług na poziomie społeczności lokalnych, w tym profilaktyki i podstawowej opieki zdrowotnej, opieki w domu i usług środowiskowych 3.  Środki na rzecz wspierania usług na poziomie społeczności lokalnych, w tym profilaktyki i podstawowej opieki zdrowotnej, opieki w domu i usług środowiskowych, oraz przejścia od opieki instytucjonalnej do opieki środowiskowej i rodzinnej 3a.   Środki w celu zapewnienia wydajności, trwałości, dostępności i przystępności cenowej systemów zabezpieczenia społecznego Poprawka 405 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik V – punkt 2 – tabela 1T - Struktura programu   Tekst proponowany przez Komisję Nr identyfikacyjny Tytuł [300] POMOC TECHNICZNA Podstawa obliczania Fundusz Kategoria wpieranego regionu Wybrany cel szczegółowy (CS) 1 Priorytet 1 Nie   EFRR Więcej CS 1 W okresie przejściowym Słabiej rozwinięte CS 2 Najbardziej oddalone i słabo zaludnione Więcej CS 3 2 Priorytet 2 Nie   EFS+ Więcej CS 4 W okresie przejściowym Słabiej rozwinięte CS 5 Najbardziej oddalone 3 Priorytet 3 Nie   Fundusz Spójności nie dotyczy   3 Priorytetowa pomoc techniczna Tak       nie dotyczy .. Odrębny priorytet Zatrudnienie ludzi młodych) Nie   EFS+     .. Odrębny priorytet Zalecenia dla poszczególnych krajów Nie   EFS+     .. Odrębny priorytet Działania innowacyjne Nie   EFS+   CS 8   Odrębny priorytet Deprywacja materialna Nie   EFS+   CS 9   Poprawka Nr identyfikacyjny Tytuł [300] POMOC TECHNICZNA Podstawa obliczania Fundusz Kategoria wpieranego regionu Wybrany cel szczegółowy (CS) 1 Priorytet 1 Nie   EFRR Więcej CS 1 W okresie przejściowym Słabiej rozwinięte CS 2 Najbardziej oddalone i słabo zaludnione Więcej CS 3 2 Priorytet 2 Nie   EFS+ Więcej CS 4 W okresie przejściowym Słabiej rozwinięte CS 5 Najbardziej oddalone 3 Priorytet 3 Nie   Fundusz Spójności nie dotyczy   3 Priorytetowa pomoc techniczna Tak       nie dotyczy .. Odrębny priorytet Zatrudnienie ludzi młodych) Nie   EFS+       Odrębny priorytet Gwarancja dla dzieci Nie   EFS+     .. Odrębny priorytet Zalecenia dla poszczególnych krajów Nie   EFS+     .. Odrębny priorytet Działania innowacyjne Nie   EFS+   CS 8   Odrębny priorytet Deprywacja materialna Nie   EFS+   CS 9 Poprawka 406 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik V – punkt 2.1 – tabela Tekst proponowany przez Komisję [ ] Priorytet ten jest związany z odpowiednim zaleceniem dla poszczególnych krajów [ ]Priorytet ten jest związany z zatrudnieniem ludzi młodych [ ]Priorytet ten jest związany z działaniami innowacyjnymi [ ]Priorytet ten jest związany z rozwiązaniem problemu deprywacji materialnej Poprawka [ ]Priorytet ten jest związany z odpowiednim zaleceniem dla poszczególnych krajów [ ]Priorytet ten jest związany z zatrudnieniem ludzi młodych [ ]Priorytet ten jest związany z Gwarancją dla dzieci [ ]Priorytet ten jest związany z działaniami innowacyjnymi [ ]Priorytet ten jest związany z rozwiązaniem problemu deprywacji materialnej Poprawka 407 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik V – punkt 2 – ustęp 3 – punkt 2.1 – punkt 2.1.1 – wprowadzenie 2.1.1.  Cel szczegółowy54 (cel „Zatrudnienie i wzrost”) lub Obszar wsparcia (EFMR) – powtarzać w odniesieniu do każdego wybranego celu szczegółowego lub obszaru wsparcia, do priorytetów innych niż pomoc techniczna 2.1.1.  Cel szczegółowy54 (cel „Zatrudnienie i wzrost”) lub Obszar wsparcia (EFMR) – powtarzać w odniesieniu do każdego wybranego celu szczegółowego lub obszaru wsparcia, do priorytetów innych niż pomoc techniczna __________________ __________________ 54 Z wyjątkiem celu szczegółowego określonego w art. 4 ust. 1 lit. c) ppkt (vii) rozporządzenia EFS+. 54 Z wyjątkiem celu szczegółowego określonego w art. 4 ust. 1 ppkt (xi) rozporządzenia EFS+. Poprawka 408 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik V – punkt 2 – akapit 3 – punkt 2.1 – punkt 2.1.1 – punkt 2.1.1.2 – wprowadzenie 2.1.1.2  Wskaźniki55 2.1.1.2  Wskaźniki _________________ 55 Przed przeglądem śródokresowym w 2025 r. w przypadku EFRR, EFS + oraz Funduszu Spójności, podział na lata tylko w przedziale 2021–2025. Poprawka 409 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik V – punkt 2 – akapit 3 – punkt 2.1 – punkt 2.1.1 – punkt 2.1.1.3 – wprowadzenie 2.1.1.3  Orientacyjny podział zasobów programu (UE) według rodzaju interwencji56 (nie dotyczy EFMR) 2.1.1.3  Orientacyjny podział zasobów programu (UE) według rodzaju interwencji (nie dotyczy EFMR) _________________ 56 Przed przeglądem śródokresowym w 2025 r. w przypadku EFRR, EFS + oraz Funduszu Spójności, podział na lata tylko w przedziale 2021–2025. Poprawka 410 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik V – punkt 2 – ustęp 3 – punkt 2.1 – punkt 2.1.2 – akapit 8 Kryteria wyboru operacji57 Kryteria wyboru operacji57 __________________ __________________ 57 Tylko dla programów ograniczających się do celu szczegółowego określonego w art. 4 ust. 1 lit. c) ppkt (vii) rozporządzenia EFS+. 57 Tylko dla programów ograniczających się do celu szczegółowego określonego w art. 4 ust. 1 ppkt (xi) rozporządzenia EFS+. Poprawka 411 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik V – punkt 3 – tabela 16 [...] skreśla się Poprawka 412 Wniosek dotyczący rozporządzenia Załącznik V – punkt 3 – punkt 3.2 – wprowadzenie 3.2  Łączne środki finansowe w podziale na poszczególne fundusze oraz współfinansowanie krajowe59 3.2  Łączne środki finansowe w podziale na poszczególne fundusze oraz współfinansowanie krajowe _________________ 59 Przed przeglądem śródokresowym w 2025 r. w przypadku EFRR, EFS + oraz Funduszu Spójności, środki finansowe na lata tylko w przedziale 2021–2025.