Ευρετήριο 
 Προηγούμενο 
 Επόμενο 
 Πλήρες κείμενο 
Διαδικασία : 2017/0332(COD)
Διαδρομή στην ολομέλεια
Διαδρομή του εγγράφου : A8-0288/2018

Κείμενα που κατατέθηκαν :

A8-0288/2018

Συζήτηση :

PV 22/10/2018 - 16
CRE 22/10/2018 - 16
PV 27/03/2019 - 23
CRE 27/03/2019 - 23

Ψηφοφορία :

PV 23/10/2018 - 7.13
CRE 23/10/2018 - 7.13
Αιτιολογήσεις ψήφου
PV 28/03/2019 - 8.2
Αιτιολογήσεις ψήφου

Κείμενα που εγκρίθηκαν :

P8_TA(2018)0397
P8_TA(2019)0320

Κείμενα που εγκρίθηκαν
PDF 518kWORD 151k
Πέμπτη 28 Μαρτίου 2019 - Στρασβούργο
Ποιότητα του νερού ανθρώπινης κατανάλωσης ***I
P8_TA(2019)0320A8-0288/2018
Ψήφισμα
 Ενοποιημένο κείμενο

Νομοθετικό ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 28ης Μαρτίου 2019 σχετικά με την πρόταση οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου που αφορά την ποιότητα του νερού ανθρώπινης κατανάλωσης (αναδιατύπωση) (COM(2017)0753 – C8-0019/2018 – 2017/0332(COD))

(Συνήθης νομοθετική διαδικασία – αναδιατύπωση)

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–  έχοντας υπόψη την πρόταση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο (COM(2017)0753),

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 294 παράγραφος 2 και το άρθρο 192 παράγραφος 1 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σύμφωνα με τα οποία του υποβλήθηκε η πρόταση από την Επιτροπή (C8-0019/2018),

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 294 παράγραφος 3 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

–  έχοντας υπόψη τις αιτιολογημένες γνώμες που υποβλήθηκαν από την τσεχική Βουλή των Αντιπροσώπων, το ιρλανδικό Κοινοβούλιο, το Ομοσπονδιακό Συμβούλιο της Αυστρίας και τη Βουλή των Κοινοτήτων του ΗΒ, στο πλαίσιο του πρωτοκόλλου αριθ. 2 σχετικά με την εφαρμογή των αρχών της επικουρικότητας και της αναλογικότητας, με τις οποίες υποστηρίζεται ότι το σχέδιο νομοθετικής πράξης δεν συνάδει προς την αρχή της επικουρικότητας,

–  έχοντας υπόψη τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής, της 12ης Ιουλίου 2018(1),

–  έχοντας υπόψη τη γνώμη της Επιτροπής των Περιφερειών της 16ης Μαΐου 2018(2),

–  έχοντας υπόψη τη διοργανική συμφωνία, της 28ης Νοεμβρίου 2001, για μια πλέον συστηματοποιημένη χρήση της τεχνικής της αναδιατύπωσης των νομικών πράξεων(3),

–  έχοντας υπόψη την από 18ης Μαΐου 2018 επιστολή της Επιτροπής Νομικών Θεμάτων προς την Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων σύμφωνα με το άρθρο 104 παράγραφος 3 του Κανονισμού του,

–  έχοντας υπόψη τα άρθρα 104 και 59 του Κανονισμού του,

–  έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων (A8-0288/2018),

Α.  εκτιμώντας ότι, σύμφωνα με την συμβουλευτική ομάδα των νομικών υπηρεσιών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής, η πρόταση της Επιτροπής δεν περιέχει καμία ουσιαστική τροποποίηση πλην όσων προσδιορίζονται ως τοιαύτες στην ως άνω πρόταση και ότι, όσον αφορά την κωδικοποίηση των αμετάβλητων διατάξεων προηγούμενων πράξεων και των τροποποιήσεων αυτών, η πρόταση περιορίζεται απλώς και μόνο σε κωδικοποίηση των υφισταμένων πράξεων, χωρίς τροποποίηση της ουσίας τους·

1.  εγκρίνει τη θέση του σε πρώτη ανάγνωση όπως παρατίθεται κατωτέρω(4), λαμβάνοντας υπόψη τις συστάσεις της συμβουλευτικής ομάδας των νομικών υπηρεσιών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής

2.  ζητεί από την Επιτροπή να υποβάλει εκ νέου την πρόταση στο Κοινοβούλιο, αν την αντικαταστήσει με νέο κείμενο, αν της επιφέρει σημαντικές τροποποιήσεις ή αν προτίθεται να της επιφέρει σημαντικές τροποποιήσεις·

3.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει τη θέση του Κοινοβουλίου στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή και στα εθνικά κοινοβούλια.

(1) ΕΕ C 367 της 10.10.2018, σ. 107.
(2) ΕΕ C 361 της 5.10.2018, σ. 46.
(3) EE C 77 της 28.3.2002, σ. 1.
(4) Η παρούσα θέση αντικαθιστά τις τροπολογίες που εγκρίθηκαν στις 23 Οκτωβρίου 2018 (Κείμενα που εγκρίθηκαν, P8_TA(2018)0397).


Θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που καθορίσθηκε σε πρώτη ανάγνωση στις 28 Μαρτίου 2019 εν όψει της έγκρισης οδηγίας (ΕΕ) 2019/... του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με την ποιότητα του νερού ανθρώπινης κατανάλωσης (αναδιατύπωση)
P8_TC1-COD(2017)0332

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 192 παράγραφος 1,

Έχοντας υπόψη την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,

Κατόπιν διαβίβασης του σχεδίου νομοθετικής πράξης στα εθνικά κοινοβούλια,

Έχοντας υπόψη τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής(1),

Έχοντας υπόψη τη γνώμη της Επιτροπής των Περιφερειών(2),

Αποφασίζοντας σύμφωνα με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία(3),

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)  H οδηγία 98/83/ΕΚ του Συμβουλίου(4) έχει τροποποιηθεί επανειλημμένα και ουσιωδώς(5). Με την ευκαιρία νέων τροποποιήσεων, είναι σκόπιμη, για λόγους σαφήνειας, η αναδιατύπωση της εν λόγω οδηγίας.

(2)  Η οδηγία 98/83/ΕΚ θέσπισε το νομικό πλαίσιο για την προστασία της ανθρώπινης υγείας από τις δυσμενείς επιπτώσεις τυχόν μόλυνσης του νερού ανθρώπινης κατανάλωσης, διασφαλίζοντας ότι αυτό είναι υγιεινό και καθαρό. Η παρούσα οδηγία θα πρέπει να επιδιώκει τον ίδιο στόχο και θα πρέπει να παρέχει καθολική πρόσβαση σε τέτοιο νερό για όλους στην Ένωση. Για τον σκοπό αυτόν, επιβάλλεται να θεσπιστούν σε ενωσιακό επίπεδο οι ελάχιστες απαιτήσεις με τις οποίες πρέπει να συμμορφώνεται το νερό που προορίζεται για τον σκοπό αυτόν. Τα κράτη μέλη οφείλουν να λαμβάνουν όλα τα αναγκαία μέτρα για να διασφαλίζουν ότι το νερό ανθρώπινης κατανάλωσης είναι απαλλαγμένο από οποιουσδήποτε μικροοργανισμούς και παράσιτα, καθώς και από ουσίες οι οποίες, σε ορισμένες περιπτώσεις, συνιστούν δυνητικό κίνδυνο για την ανθρώπινη υγεία, και ότι πληροί τις εν λόγω ελάχιστες απαιτήσεις. [Τροπολογίες 161, 187, 206 και 213]

(2α)   Σύμφωνα με την ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή των Περιφερειών, με ημερομηνία 2 Δεκεμβρίου 2015 και τίτλο «Το κλείσιμο του κύκλου - Ένα σχέδιο δράσης της ΕΕ για την κυκλική οικονομία», η παρούσα οδηγία θα πρέπει να επιδιώξει να ενθαρρύνει την αποδοτικότητα και τη βιωσιμότητα των υδάτινων πόρων, καλύπτοντας έτσι τους στόχους της κυκλικής οικονομίας. [Τροπολογία 2]

(2β)   Το ανθρώπινο δικαίωμα στην ύδρευση και την αποχέτευση αναγνωρίστηκε ως ανθρώπινο δικαίωμα από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών στις 28 Ιουλίου 2010 και, επομένως, η πρόσβαση σε καθαρό πόσιμο νερό δεν θα πρέπει να περιορίζεται από το γεγονός ότι ο τελικός χρήστης δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να το προμηθευτεί. [Τροπολογία 3]

(2γ)   Είναι αναγκαία η συνεκτικότητα μεταξύ της οδηγίας 2000/60/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου(6) και της παρούσας. [Τροπολογία 4]

(2δ)   Οι απαιτήσεις της παρούσας οδηγίας θα πρέπει να αντανακλούν την εθνική κατάσταση και τις συνθήκες των φορέων ύδρευσης στα κράτη μέλη. [Τροπολογία 5]

(3)  Επιβάλλεται να αποκλειστούν από το πεδίο εφαρμογής της παρούσας οδηγίας τα φυσικά μεταλλικά νερά και τα νερά φαρμακευτικών ιδιοτήτων δεδομένου ότι τα συγκεκριμένα είδη νερού καλύπτονται από την οδηγία 2009/54/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου(7) και την οδηγία 2001/83/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου(8) αντίστοιχα. Ωστόσο, η οδηγία 2009/54/ΕΚ αφορά τόσο τα φυσικά μεταλλικά νερά όσο και τα νερά πηγής, αλλά μόνον η πρώτη κατηγορία θα πρέπει να εξαιρεθεί από το πεδίο εφαρμογής της παρούσας οδηγίας. Όπως ορίζεται στο άρθρο 9 παράγραφος 4 τρίτο εδάφιο της οδηγίας 2009/54/ΕΚ, τα νερά πηγής θα πρέπει να πληρούν τις διατάξεις της παρούσας οδηγίας. Αυτή η υποχρέωση δεν θα πρέπει ωστόσο να επεκταθεί στις μικροβιολογικές παραμέτρους που περιλαμβάνονται στο παράρτημα I μέρος Α της παρούσας οδηγίας. Στην περίπτωση του νερού ανθρώπινης κατανάλωσης που προέρχεται από τη δημόσια παροχή νερού ή από ιδιωτικές πηγές, τοποθετείται σε φιάλες ή δοχεία και προορίζεται για πώληση ή που χρησιμοποιείται στην εμπορική παραγωγή, την παρασκευή ή την επεξεργασία τροφίμων, το νερό θα πρέπει να συνεχίσει καταρχήν να συμμορφώνεται με τις διατάξεις της παρούσας οδηγίας έως το σημείο τήρησης (δηλαδή τη βρύση) και στη συνέχεια θα πρέπει να θεωρείται τρόφιμο, σύμφωνα με το άρθρο 2 δεύτερο εδάφιο του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 178/2002 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου(9). Όταν πληρούνται οι εφαρμοστέες απαιτήσεις για την ασφάλεια των τροφίμων, οι αρμόδιες αρχές των κρατών μελών θα πρέπει να έχουν την εξουσία να επιτρέπουν την επαναχρησιμοποίηση του νερού στις βιομηχανίες επεξεργασίας τροφίμων. [Τροπολογία 6]

(4)  Μετά την ολοκλήρωση της ευρωπαϊκής πρωτοβουλίας πολιτών για το δικαίωμα στο νερό (Right2Water)(10), η οποία καλούσε την Ένωση να αυξήσει τις προσπάθειές της να επιτύχει καθολική πρόσβαση στο νερό, δρομολογήθηκε δημόσια διαβούλευση σε επίπεδο Ένωσης και πραγματοποιήθηκε αξιολόγηση βελτίωσης της καταλληλότητας και της αποδοτικότητας του κανονιστικού πλαισίου (REFIT) για την οδηγία 98/83/ΕΚ(11). Από την αξιολόγηση αυτή διαπιστώθηκε ότι απαιτείται επικαιροποίηση ορισμένων διατάξεων της οδηγίας 98/83/ΕΚ. Προσδιορίστηκαν τέσσερις τομείς όπου προσφέρονται περιθώρια βελτίωσης, και συγκεκριμένα ο κατάλογος των παραμετρικών τιμών με βάση την ποιότητα, η περιορισμένη χρήση προσέγγισης βάσει κινδύνου, οι ασαφείς διατάξεις σχετικά με την πληροφόρηση των καταναλωτών, και οι αποκλίσεις που υπάρχουν μεταξύ των συστημάτων έγκρισης για τα υλικά που έρχονται σε επαφή με το νερό που προορίζεται για κατανάλωση από τον άνθρωπο, καθώς και οι επιπτώσεις τους στην ανθρώπινη υγεία. Επιπλέον, η ευρωπαϊκή πρωτοβουλία πολιτών για το δικαίωμα στο νερό υπέδειξε, ως ξεχωριστό πρόβλημα, το γεγονός ότι ένα μέρος του πληθυσμού, και ιδίως οι μεταξύ άλλων οι ευάλωτες και περιθωριοποιημένες ομάδες, δεν έχει πρόσβαση σε έχει περιορισμένη ή δεν έχει καθόλου πρόσβαση σε οικονομικά προσιτό νερό ανθρώπινης κατανάλωσης, κάτι που αποτελεί επίσης δέσμευση στο πλαίσιο του στόχου βιώσιμης ανάπτυξης 6 του θεματολογίου 2030 του ΟΗΕ. Στο πλαίσιο αυτό, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αναγνώρισε το δικαίωμα πρόσβασης στο νερό που προορίζεται για ανθρώπινη κατανάλωση για όλους στην Ένωση. Ένα τελευταίο ζήτημα που εντοπίστηκε είναι η γενικότερη έλλειψη πληροφόρησης σχετικά με τις διαρροές νερού, που οφείλονται σε ανεπάρκεια επενδύσεων στη συντήρηση και την ανανέωση των υποδομών ύδρευσης, όπως επισημαίνεται και στην ειδική έκθεση του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου σχετικά με τις υποδομές ύδρευσης(12), καθώς και από ενίοτε ελλιπή γνώση των συστημάτων ύδρευσης. [Τροπολογία 7]

(4α)   Προκειμένου να επιτευχθούν οι φιλόδοξοι στόχοι που έχουν τεθεί στο πλαίσιο του στόχου βιώσιμης ανάπτυξης αριθ. 6 των Ηνωμένων Εθνών, τα κράτη μέλη θα πρέπει να υποχρεωθούν να θέσουν σε εφαρμογή σχέδια δράσης προκειμένου να διασφαλίσουν την καθολική και ισότιμη πρόσβαση όλων σε ασφαλές και οικονομικά προσιτό πόσιμο νερό έως το 2030. [Τροπολογία 8]

(4β)   Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε το ψήφισμα της 8ης Σεπτεμβρίου 2015 σχετικά με τη συνέχεια της ευρωπαϊκής πρωτοβουλίας πολιτών «Δικαίωμα στο νερό» (Right2Water). [Τροπολογία 9]

(5)  Το περιφερειακό γραφείο της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας (ΠΟΥ) για την Ευρώπη διεξήγαγε λεπτομερή επανεξέταση του καταλόγου των παραμέτρων και των παραμετρικών τιμών που καθορίζονται στην οδηγία 98/83/ΕΚ προκειμένου να διαπιστώσει κατά πόσον απαιτείται προσαρμογή του στην τεχνική και την επιστημονική πρόοδο. Τα αποτελέσματα της επανεξέτασης αυτής(13) υποδεικνύουν πως θα πρέπει να γίνονται έλεγχοι για τα εντερικά παθογόνα βακτήρια και τη Legionella, θα πρέπει να προστεθούν έξι χημικές παράμετροι ή ομάδες παραμέτρων και θα πρέπει να εξετάζονται τρεις αντιπροσωπευτικές ενώσεις με δράση ενδοκρινικού διαταράκτη, με προφυλακτικές τιμές αναφοράς. Για τις τρεις από τις νέες παραμέτρους, βάσει της αρχής της προφύλαξης, θα πρέπει να καθοριστούν παραμετρικές τιμές που είναι αυστηρότερες από εκείνες που προτείνονται από την ΠΟΥ αλλά εξακολουθούν να είναι εφικτές. Η ΠΟΥ σημειώνει ότι οι συγκεντρώσεις του μολύβδου θα πρέπει να είναι οι χαμηλότερες ευλόγως εφικτές, ενώ η τιμή για το χρώμιο παραμένει υπό εξέταση από την ΠΟΥ· ως εκ τούτου, θα πρέπει να καθοριστεί μια μεταβατική περίοδος δέκα ετών προτού αυστηροποιηθούν οι τιμές για τις δύο αυτές παραμέτρους.

(5α)   Το νερό που προορίζεται για ανθρώπινη κατανάλωση διαδραματίζει θεμελιώδη ρόλο στις συνεχιζόμενες προσπάθειες της Ένωσης για την ενίσχυση της προστασίας της ανθρώπινης υγείας και του περιβάλλοντος από τους ενδοκρινικούς διαταράκτες. Οι διατάξεις που αφορούν τους ενδοκρινικούς διαταράκτες στην παρούσα οδηγία αποτελούν ένα ελπιδοφόρο βήμα σε συμφωνία με την επικαιροποίηση της στρατηγικής της ΕΕ για τους ενδοκρινικούς διαταράκτες, την οποία οφείλει να υλοποιήσει η Επιτροπή χωρίς άλλη καθυστέρηση. [Τροπολογία 11]

(6)  Η ΠΟΥ συνιστά επίσης τη χαλάρωση τριών παραμετρικών τιμών και τη διαγραφή πέντε παραμέτρων από τον κατάλογο. Ωστόσο, αυτές οι αλλαγές δεν θεωρούνται αναγκαίες καθώς η προσέγγιση βάσει κινδύνου, που θεσπίζει η οδηγία (ΕΕ) 2015/1787 της Επιτροπής(14), επιτρέπει στους φορείς ύδρευσης να αφαιρούν μια παράμετρο από τον κατάλογο των προς παρακολούθηση παραμέτρων, υπό ορισμένες προϋποθέσεις. Ήδη εφαρμόζονται τεχνικές επεξεργασίας για την επίτευξη αυτών των παραμετρικών τιμών.

(6α)  Όταν η επιστημονική γνώση δεν επαρκεί για να εξακριβωθεί ο κίνδυνος ή η απουσία κινδύνου όσον αφορά την ανθρώπινη υγεία ή την επιτρεπόμενη τιμή μιας ουσίας στο νερό ανθρώπινης κατανάλωσης, η εν λόγω ουσία θα πρέπει, σύμφωνα με την αρχή της προφύλαξης, να τίθεται υπό επιτήρηση εν αναμονή σαφέστερων επιστημονικών δεδομένων. Ως εκ τούτου, τα κράτη μέλη θα πρέπει να προβαίνουν σε χωριστή παρακολούθηση αυτών των νέων παραμέτρων. [Τροπολογία 13]

(6β)   Οι ενδεικτικές παράμετροι δεν έχουν άμεσο αντίκτυπο στη δημόσια υγεία. Ωστόσο, είναι σημαντικές ως μέσα για να προσδιορίζεται πώς λειτουργούν οι εγκαταστάσεις παραγωγής και διανομής του νερού και για να αξιολογείται η ποιότητα του νερού. Μπορούν να συμβάλουν στην ανάδειξη των ελλείψεων όσον αφορά την επεξεργασία του νερού και διαδραματίζουν επίσης σημαντικό ρόλο στην ενίσχυση και τη διατήρηση της εμπιστοσύνης των καταναλωτών στην ποιότητα του νερού. Ως εκ τούτου, θα πρέπει να παρακολουθούνται από τα κράτη μέλη. [Τροπολογία 14]

(7)  Όπου το κρίνουν σκόπιμο για την πλήρη εφαρμογή της αρχής της προφύλαξης και για να προστατεύουν την ανθρώπινη υγεία στο έδαφός τους, τα κράτη μέλη θα πρέπει να υποχρεούνται να καθορίζουν τιμές πρόσθετων παραμέτρων μη συμπεριλαμβανομένων στο παράρτημα I. [Τροπολογία 15]

(8)  Στην οδηγία 98/83/ΕΚ, στοιχεία προληπτικού σχεδιασμού ασφάλειας και προσέγγισης βάσει κινδύνου είχαν ληφθεί υπόψη σε περιορισμένο μόνο βαθμό. Τα πρώτα στοιχεία μιας προσέγγισης βάσει κινδύνου έχουν εισαχθεί ήδη το 2015 με την οδηγία (ΕΕ) 2015/1787, με την οποία τροποποιήθηκε η οδηγία 98/83/ΕΚ ώστε να επιτρέπεται στα κράτη μέλη να παρεκκλίνουν από τα προγράμματα παρακολούθησης που έχουν θεσπίσει, υπό την προϋπόθεση ότι διενεργούνται αξιόπιστες εκτιμήσεις κινδύνου οι οποίες μπορούν να βασίζονται στις κατευθυντήριες γραμμές της ΠΟΥ για την ποιότητα του πόσιμου νερού(15). Οι εν λόγω κατευθυντήριες γραμμές, στις οποίες περιγράφεται το λεγόμενο «σχέδιο για την ασφάλεια των υδάτων», σε συνδυασμό με το πρότυπο EN 15975-2 που αφορά την ασφάλεια της τροφοδοσίας πόσιμου νερού, είναι διεθνώς αναγνωρισμένες αρχές στις οποίες βασίζεται η παραγωγή, η διανομή, η παρακολούθηση και η ανάλυση των παραμέτρων του νερού που προορίζεται για κατανάλωση από τον άνθρωπο. Αυτές θα πρέπει να διατηρηθούν στην παρούσα οδηγία. Προκειμένου να διασφαλιστεί ότι οι αρχές αυτές δεν θα περιορίζονται σε πτυχές παρακολούθησης, προκειμένου να αφιερώνεται χρόνος και πόροι στους σημαντικούς κινδύνους και σε οικονομικώς αποδοτικά μέτρα στην πηγή της ρύπανσης, και προκειμένου να αποφεύγονται οι αναλύσεις και οι εργασίες σε ζητήματα ήσσονος σημασίας, είναι σκόπιμο να εισαχθεί μια προσέγγιση βασισμένη εξολοκλήρου στην εκτίμηση κινδύνου, καθ’ όλο το μήκος της εφοδιαστικής αλυσίδας, από τη θέση υδροληψίας και το δίκτυο διανομής μέχρι τη βρύση. Η προσέγγιση αυτή θα πρέπει να βασίζεται στις υπάρχουσες γνώσεις και στις δράσεις που υλοποιούνται στο πλαίσιο της οδηγίας 2000/60/ΕΚ και να λαμβάνει αποτελεσματικότερα υπόψη τον αντίκτυπο των κλιματικών αλλαγών στους υδάτινους πόρους. Η προσέγγιση βάσει κινδύνου θα πρέπει να αποτελείται από τρεις συνιστώσες: πρώτον, εκτίμηση της επικινδυνότητας που συνδέεται με τη θέση υδροληψίας («εκτίμηση επικινδυνότητας»), από το κράτος μέλος και σύμφωνα με τις κατευθυντήριες οδηγίες και το εγχειρίδιο σχεδίων για την ασφάλεια των υδάτων, της ΠΟΥ(16)· δεύτερον, δυνατότητες προσαρμογής της παρακολούθησης στους κυριότερους κινδύνους («εκτίμηση κινδύνου στην παροχή»), από τον φορέα ύδρευσης· και τρίτον, εκτίμηση των ενδεχόμενων κινδύνων που απορρέουν από τα οικιακά δίκτυα διανομής (π.χ. Legionella ή μόλυβδος)), που εστιάζεται ιδιαίτερα στους χώρους προτεραιότητας («εκτίμηση κινδύνου οικιακής διανομής»), από το κράτος μέλος. Οι εκτιμήσεις αυτές θα πρέπει να επανεξετάζονται τακτικά, μεταξύ άλλων και ενόψει απειλών από ακραία καιρικά φαινόμενα που συνδέονται με το κλίμα, γνωστών μεταβολών στις ανθρώπινες δραστηριότητες στη θέση υδροληψίας ή ως αντίδραση σε περιστατικά που συνδέονται με την πηγή νερού. Η προσέγγιση βάσει κινδύνου διασφαλίζει τη διαρκή ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των αρμόδιων αρχών, και των φορέων ύδρευσης και άλλων ενδιαφερόμενων παραγόντων, συμπεριλαμβανομένων όσων ευθύνονται για τις πηγές ρύπανσης ή τον κίνδυνο ρύπανσης. Κατ’ εξαίρεση, η εφαρμογή της προσέγγισης βάσει κινδύνου θα πρέπει να προσαρμόζεται στους ειδικούς περιορισμούς των θαλάσσιων σκαφών που αφαλατώνουν το νερό και μεταφέρουν επιβάτες. Τα θαλάσσια σκάφη που φέρουν ευρωπαϊκή σημαία συμμορφώνονται με το διεθνές κανονιστικό πλαίσιο όταν πλέουν στα διεθνή ύδατα. Επιπλέον, η μεταφορά και η παραγωγή νερού για ανθρώπινη κατανάλωση επί του πλοίου υπόκεινται σε ιδιαίτερους περιορισμούς που προϋποθέτουν την προσαρμογή των διατάξεων της παρούσας οδηγίας. [Τροπολογία 16]

(8α)   Η αναποτελεσματική χρήση των υδάτινων πόρων, και ιδίως οι διαρροές στην υποδομή ύδρευσης, οδηγούν σε υπερεκμετάλλευση των περιορισμένων πόρων νερού που προορίζεται για ανθρώπινη κατανάλωση. Κατά συνέπεια, εμποδίζονται σοβαρά οι προσπάθειες των κρατών μελών να επιτύχουν τους στόχους που καθορίζονται στην οδηγία 2000/60/ΕΚ. [Τροπολογία 17]

(9)  Η εκτίμηση επικινδυνότητας θα πρέπει να είναι προσανατολισμένη προς την ελάττωση ακολουθεί μια ολιστική προσέγγιση της εκτίμησης κινδύνου, η οποία να βασίζεται στον ρητό στόχο της ελάττωσης του βαθμού επεξεργασίας που χρειάζεται για να παραχθεί νερό ανθρώπινης κατανάλωσης, π.χ. μέσω περιορισμού των πιέσεων που οδηγούν σε μόλυνση των υδατικών συστημάτων από τα οποία λαμβάνεται το νερό ανθρώπινης κατανάλωσης, ή στον κίνδυνο μόλυνσής τους. Για τον σκοπό αυτόν, τα κράτη μέλη θα πρέπει να εντοπίζουν πηγές επικινδυνότητας και πιθανές πηγές ρύπανσης αυτών των υδατικών συστημάτων και να παρακολουθούν τους ρύπους που θεωρούν σημαντικούς, π.χ. εξαιτίας της διαπιστωμένης επικινδυνότητάς τους (όπως τα μικροπλαστικά, τα νιτρικά άλατα, τα φυτοφάρμακα ή οι φαρμακευτικές ουσίες που αναφέρονται στην οδηγία 2000/60/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου(17)), εξαιτίας της φυσικής παρουσίας τους στη θέση υδροληψίας (π.χ. αρσενικό) ή εξαιτίας πληροφοριών που λαμβάνονται από τους φορείς ύδρευσης (για παράδειγμα, απότομη αύξηση μιας ορισμένης παραμέτρου στο μη επεξεργασμένο νερό). Σύμφωνα με την οδηγία 2000/60/ΕΚ, αυτές οι παράμετροι θα πρέπει να χρησιμοποιούνται ως δείκτες για την ανάληψη δράσεων από τις αρμόδιες αρχές με σκοπό την ελάττωση των πιέσεων επί των υδατικών συστημάτων, όπως για παράδειγμα μέτρων πρόληψης ή μετριασμού (συμπεριλαμβανομένων και ερευνών για τον προσδιορισμό των επιπτώσεων των πιέσεων αυτών στην υγεία, όπου απαιτείται), ώστε να προστατευτούν αυτά τα υδατικά συστήματα και να αντιμετωπιστεί η πηγή ή ο κίνδυνος της ρύπανσης, σε συνεργασία με τους φορείς ύδρευσης και άλλους ενδιαφερόμενους φορείς το σύνολο των ενδιαφερόμενων φορέων, συμπεριλαμβανομένων όσων ευθύνονται για τις πηγές ή τις δυνητικές πηγές ρύπων. Όταν ένα κράτος μέλος διαπιστώνει, μέσω της εκτίμησης κινδύνου, ότι μια παράμετρος απουσιάζει από μια συγκεκριμένη θέση υδροληψίας (για παράδειγμα επειδή η συγκεκριμένη ουσία δεν απαντάται ποτέ στα υπόγεια ή στα επιφανειακά ύδατα), τότε το κράτος μέλος θα πρέπει να ενημερώνει τους σχετικούς φορείς ύδρευσης και θα πρέπει να τους επιτρέπει να μειώνουν τη συχνότητα παρακολούθησης αυτής της παραμέτρου ή να αφαιρούν την παράμετρο αυτή από τον κατάλογο των παραμέτρων προς παρακολούθηση, άνευ διενέργειας εκτίμησης κινδύνου στην παροχή. [Τροπολογία 18]

(10)  Όσον αφορά την εκτίμηση επικινδυνότητας, η οδηγία 2000/60/ΕΚ επιβάλλει στα κράτη μέλη την υποχρέωση να προσδιορίσουν τα υδατικά συστήματα που χρησιμοποιούνται για τη λήψη νερού ανθρώπινης κατανάλωσης, να τα παρακολουθούν και να λαμβάνουν τα απαιτούμενα μέτρα ώστε να αποφεύγεται η υποβάθμιση της ποιότητάς τους, προκειμένου να μειωθεί το επίπεδο επεξεργασίας καθαρισμού που απαιτείται για την παραγωγή νερού κατάλληλου για κατανάλωση από τον άνθρωπο. Προκειμένου να αποφευχθούν οι αλληλεπικαλύψεις υποχρεώσεων, κατά τη διεξαγωγή της εκτίμησης επικινδυνότητας τα κράτη μέλη θα πρέπει να αξιοποιούν την παρακολούθηση που διενεργείται βάσει των άρθρων 7 και 8 της οδηγίας 2000/60/ΕΚ και του παραρτήματος V της ίδιας οδηγίας, καθώς και τα μέτρα που περιλαμβάνονται στα οικεία προγράμματα μέτρων σύμφωνα με το άρθρο 11 της οδηγίας 2000/60/ΕΚ.

(11)  Οι παραμετρικές τιμές που χρησιμοποιούνται για την αξιολόγηση της ποιότητας του νερού ανθρώπινης κατανάλωσης πρέπει να τηρούνται στο σημείο όπου το νερό που προορίζεται για ανθρώπινη κατανάλωση διατίθεται στον κατάλληλο καταναλωτή. Ωστόσο, η ποιότητα του νερού ανθρώπινης κατανάλωσης μπορεί να επηρεάζεται από το σύστημα οικιακής διανομής. Η ΠΟΥ σημειώνει ότι, εντός της Ένωσης, η Legionella είναι υπεύθυνη για υψηλότερη επιβάρυνση της υγείας από κάθε άλλον υδατογενή παθογόνο παράγοντα, ιδίως η Legionella pneumophila, η οποία έχει προκαλέσει τα περισσότερα κρούσματα ασθένειας των λεγεωναρίων σε ολόκληρη την Ένωση. Ο παράγοντας αυτός μεταδίδεται διαμέσου των συστημάτων παροχής θερμού ύδατος και μέσω της εισπνοής, π.χ. κατά το ντους. Ως εκ τούτου, είναι προφανές ότι συνδέεται με το σύστημα οικιακής διανομής. Δεδομένου ότι η επιβολή μονομερούς υποχρέωσης παρακολούθησης όλων των ιδιωτικών και δημόσιων χώρων για τον συγκεκριμένο παθογόνο παράγοντα θα συνεπαγόταν παράλογα υψηλό κόστος και θα ήταν αντίθετη με την αρχή της επικουρικότητας, το ζήτημα αυτό προσφέρεται περισσότερο για αντιμετώπιση μέσω εκτίμησης κινδύνου οικιακής διανομής, ιδίως στους χώρους προτεραιότητας. Κατά την εκτίμηση κινδύνου οικιακής διανομής θα πρέπει να λαμβάνονται επιπλέον υπόψη και οι δυνητικοί κίνδυνοι που προκύπτουν από τα προϊόντα και τα υλικά που έρχονται σε επαφή με το νερό ανθρώπινης κατανάλωσης. Κατά συνέπεια, η εκτίμηση κινδύνου οικιακής διανομής θα πρέπει να περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, την επικέντρωση της παρακολούθησης σε χώρους υψηλής προτεραιότητας, την εκτίμηση των κινδύνων που προκύπτουν από το οικιακό σύστημα διανομής και τα σχετικά προϊόντα και υλικά, και την επαλήθευση των επιδόσεων των προϊόντων δομικών κατασκευών που έρχονται σε επαφή με νερό ανθρώπινης κατανάλωσης βάσει των αντίστοιχων δηλώσεων επιδόσεων σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 305/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου(18) που προορίζεται για ανθρώπινη κατανάλωση. Μαζί με τη δήλωση επιδόσεων θα πρέπει να παρέχονται τα στοιχεία που αναφέρονται στα άρθρα 31 και 33 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1907/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου(19). Με βάση την εκτίμηση αυτή, τα κράτη μέλη θα πρέπει να λαμβάνουν όλα τα αναγκαία μέτρα για να διασφαλίζουν, μεταξύ άλλων, ότι εφαρμόζονται τα ενδεδειγμένα μέτρα ελέγχου και διαχείρισης (π.χ. για περιπτώσεις εστιών νόσων), σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές της ΠΟΥ(20), και ότι τυχόν μετανάστευση ουσιών από τα προϊόντα δομικών κατασκευών δεν συνιστά κίνδυνο για την ανθρώπινη υγεία. Ωστόσο, με την επιφύλαξη του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 305/2011, στις περιπτώσεις όπου τα μέτρα αυτά συνεπάγονται περιορισμούς στην ελεύθερη κυκλοφορία προϊόντων και υλικών εντός της Ένωσης, οι περιορισμοί αυτοί θα πρέπει να δικαιολογούνται δεόντως και να είναι αυστηρώς αναλογικοί, και να μη συνιστούν μέσο αυθαίρετων διακρίσεων ή συγκεκαλυμμένο περιορισμό του εμπορίου μεταξύ κρατών μελών από τις ουσίες και τα υλικά που έρχονται σε επαφή με νερό που προορίζεται για ανθρώπινη κατανάλωση δεν συνιστά κίνδυνο για την ανθρώπινη υγεία. [Τροπολογία 19]

(12)  Οι διατάξεις της οδηγίας 98/83/ΕΚ σχετικά με τη διασφάλιση της ποιότητας της επεξεργασίας, του εξοπλισμού και των υλικών δεν κατόρθωσαν να εξαλείψουν τα εμπόδια της εσωτερικής αγοράς όσον αφορά την ελεύθερη κυκλοφορία δομικών προϊόντων που έρχονται σε επαφή με νερό ανθρώπινης κατανάλωσης ούτε να παράσχουν επαρκή προστασία όσον αφορά την ανθρώπινη υγεία. Εξακολουθούν να ισχύουν εθνικές εγκρίσεις προϊόντων, με διαφορετικές απαιτήσεις στα διάφορα κράτη μέλη. Αυτό συνεπάγεται δυσκολίες και κόστος για τους κατασκευαστές που επιθυμούν να διαθέσουν τα προϊόντα τους στην αγορά σε ολόκληρη την Ένωση. Η αποτελεσματική άρση των τεχνικών φραγμών θα επιτευχθεί μόνο με τη θέσπιση εναρμονισμένων τεχνικών προδιαγραφών για τα δομικά προϊόντα που έρχονται σε επαφή με νερό ανθρώπινης κατανάλωσης σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 305/2011. Ο εν λόγω κανονισμός επιτρέπει την ανάπτυξη ευρωπαϊκών προτύπων για την εναρμόνιση των μεθόδων αξιολόγησης των δομικών προϊόντων Η κατάσταση αυτή οφείλεται στην έλλειψη ελάχιστων ευρωπαϊκών προτύπων στον τομέα της υγιεινής για όλα τα προϊόντα και υλικά που έρχονται σε επαφή με νερό ανθρώπινης κατανάλωσης, και για τη θέσπιση οριακών επιπέδων και κλάσεων σε σχέση με το επίπεδο απόδοσης ενός ουσιώδους χαρακτηριστικού. Για τον σκοπό αυτόν, αίτημα τυποποίησης με το οποίο ζητήθηκε συγκεκριμένη εργασία τυποποίησης στον τομέα της υγιεινής και της ασφάλειας για προϊόντα και υλικά προϋπόθεση απαραίτητη για την πλήρη και αποτελεσματική υλοποίηση της αμοιβαίας αναγνώρισης μεταξύ των κρατών μελών. Η άρση των τεχνικών φραγμών και η συμμόρφωση όλων των προϊόντων και των υλικών που έρχονται σε επαφή με νερό ανθρώπινης κατανάλωσης δυνάμει του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 305/2011 συμπεριελήφθη στο πρόγραμμα εργασιών τυποποίησης του 2017(21) και ένα σχετικό πρότυπο πρόκειται να εκδοθεί μέχρι το 2018. Η δημοσίευση αυτού του εναρμονισμένου προτύπου στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα διασφαλίσει την ορθολογική λήψη αποφάσεων για τη θέση σε κυκλοφορία ή τη διάθεση στην αγορά ασφαλών δομικών προϊόντων που έρχονται σε επαφή με νερό ανθρώπινης κατανάλωσης. Ως εκ τούτου, οι διατάξεις σχετικά με τον εξοπλισμό και τα υλικά που έρχονται σε επαφή με νερό ανθρώπινης κατανάλωσης θα πρέπει να διαγραφούν, να αντικατασταθούν εν μέρει από διατάξεις που συνδέονται με την εκτίμηση κινδύνου οικιακής διανομής και να συμπληρωθούν με τα σχετικά εναρμονισμένα πρότυπα σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 305/2011 σε επίπεδο Ένωσης μπορούν να επιτευχθούν μόνο με τη θέσπιση ελάχιστων απαιτήσεων ποιότητας σε επίπεδο Ένωσης. Ως εκ τούτου, οι διατάξεις αυτές θα πρέπει να ενισχυθούν μέσω μιας διαδικασίας εναρμόνισης αυτών των προϊόντων και υλικών. Οι εργασίες αυτές θα πρέπει να βασίζονται στην εμπειρία που έχει αποκτηθεί και στις προόδους που έχει πραγματοποιήσει μια σειρά κρατών μελών τα οποία, εδώ και μερικά χρόνια, συνεργάζονται συντονισμένα για να επιτύχουν κανονιστική συνοχή. [Τροπολογία 20]

(13)  Το κάθε κράτος μέλος οφείλει να διασφαλίσει ότι θα θεσπιστούν προγράμματα ελέγχου για το νερό που προορίζεται για ανθρώπινη κατανάλωση σχετικά με την τήρηση των απαιτήσεων της παρούσας οδηγίας. Το μεγαλύτερο μέρος του έργου παρακολούθησης που πραγματοποιείται για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας διενεργείται από φορείς ύδρευσης, ωστόσο, όταν κρίνεται αναγκαίο, τα κράτη μέλη θα πρέπει να καθιστούν σαφή την κατανομή των αρμοδιοτήτων μεταξύ των αρμοδίων αρχών όπως προκύπτουν από τη μεταφορά της παρούσας οδηγίας στο εθνικό δίκαιο. Θα πρέπει να αφήνεται κάποιος βαθμός ευελιξίας στους φορείς ύδρευσης όσον αφορά τις παραμέτρους που αυτοί παρακολουθούν για τους σκοπούς της εκτίμησης κινδύνου στην παροχή. Εάν κάποια παράμετρος δεν ανιχνεύεται, οι φορείς ύδρευσης θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να ελαττώνουν τη συχνότητα παρακολούθησης ή και να διακόπτουν εντελώς την παρακολούθηση της συγκεκριμένης παραμέτρου. Η εκτίμηση κινδύνου στην παροχή θα πρέπει να εφαρμόζεται για τις περισσότερες παραμέτρους. Ωστόσο, ένας βασικός κατάλογος παραμέτρων θα πρέπει πάντοτε να παρακολουθείται με μια ορισμένη ελάχιστη συχνότητα. Η παρούσα οδηγία θεσπίζει κατά κύριο λόγο διατάξεις σχετικά με τη συχνότητα παρακολούθησης για τους σκοπούς των ελέγχων συμμόρφωσης, και περιλαμβάνει περιορισμένες μόνο διατάξεις για την παρακολούθηση για επιχειρησιακούς σκοπούς. Ενδέχεται να χρειάζεται πρόσθετη παρακολούθηση για επιχειρησιακούς σκοπούς ώστε να διασφαλιστεί η ορθή λειτουργία της επεξεργασίας του νερού, κατά την κρίση των φορέων ύδρευσης. Σε αυτό το πλαίσιο, οι φορείς ύδρευσης μπορούν να ανατρέξουν στις κατευθυντήριες οδηγίες και στο εγχειρίδιο σχεδίων για την ασφάλεια των υδάτων που εκδίδει η ΠΟΥ. [Τροπολογία 21]

(14)  Η προσέγγιση βάσει κινδύνου θα πρέπει να εφαρμοστεί σταδιακά από όλους τους φορείς ύδρευσης, συμπεριλαμβανομένων των πολύ μικρών, μικρών και μεσαίων φορέων, καθώς η αξιολόγηση της οδηγίας 98/83/ΕΚ υπέδειξε ελλείψεις στην εφαρμογή της από τους εν λόγω φορείς, οφειλόμενες ενίοτε στο κόστος από τη διεξαγωγή περιττών δραστηριοτήτων παρακολούθησης, ενώ θα πρέπει να υπάρχει η δυνατότητα παρεκκλίσεων για πολύ μικρούς φορείς. Όταν ακολουθείται η προσέεγιση βάσει κινδύνου, θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη τα θέματα ασφάλειας και τα θέματα που άπτονται της αρχής «ο ρυπαίνων πληρώνει». Για μικρότερους φορείς ύδρευσης, οι δραστηριότητες παρακολούθησης θα πρέπει να στηρίζονται από την αρμόδια αρχή με την παροχή εμπειρογνωσίας. [Τροπολογία 188]

(14α)   Προκειμένου να διασφαλιστεί η ισχυρότερη προστασία της δημόσιας υγείας, τα κράτη μέλη θα πρέπει να εξασφαλίσουν τη σαφή και ισόρροπη κατανομή των αρμοδιοτήτων για την εφαρμογή της προσέγγισης βάσει κινδύνου, σύμφωνα με το οικείο εθνικό θεσμικό και νομικό πλαίσιο. [Τροπολογία 24]

(15)  Τα οικεία κράτη μέλη θα πρέπει, σε περίπτωση μη τήρησης των προδιαγραφών της παρούσας οδηγίας, να προβαίνουν αμέσως στη διερεύνηση των αιτίων και να εξασφαλίζουν ότι αναλαμβάνεται η ενδεδειγμένη επανορθωτική ενέργεια ώστε να αποκαθίσταται το ταχύτερο δυνατόν η ποιότητα του νερού. Στις περιπτώσεις όπου η παροχή νερού συνιστά δυνητικό κίνδυνο για την ανθρώπινη υγεία, θα πρέπει να απαγορεύεται η παροχή ή να περιορίζεται η χρήση τέτοιου νερού, ενώ θα πρέπει να παρέχεται κατάλληλη ενημέρωση στους πολίτες που ενδέχεται να επηρεαστούν. Επιπλέον, σε περίπτωση μη τήρησης. Επιπλέον, είναι επίσης σημαντικό να διευκρινιστεί ότι η μη τήρηση σε περίπτωση μη τήρησης των ελάχιστων απαιτήσεων για τις τιμές που αφορούν μικροβιολογικές και χημικές παραμέτρους θα πρέπει να θεωρείται αυτομάτως διαπιστώνεται από τα κράτη μέλη δυνητικός κίνδυνος εάν η υπέρβαση των τιμών συνιστά δυνητικό κίνδυνο για την ανθρώπινη υγεία. Για τον σκοπό αυτό, τα κράτη μέλη θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη, μεταξύ άλλων, το επίπεδο της υπέρβασης των ελάχιστων απαιτήσεων και το είδος της συγκεκριμένης παραμέτρου. Στις περιπτώσεις όπου απαιτείται κάποια επανορθωτική ενέργεια για την αποκατάσταση της ποιότητας του νερού ανθρώπινης κατανάλωσης, σύμφωνα με το άρθρο 191 παράγραφος 2 της Συνθήκης, θα πρέπει να δίνεται προτεραιότητα σε ενέργειες που αντιμετωπίζουν το πρόβλημα στην πηγή του. [Τροπολογία 25]

(15α)   Είναι σημαντική η πρόληψη ενδεχόμενων κινδύνων για τη δημόσια υγεία προερχομένων από μολυσμένο νερό. Επομένως θα πρέπει να απαγορεύεται η παροχή ή να περιορίζεται η χρήση τέτοιου νερού. [Τροπολογία 26]

(16)  Τα κράτη μέλη δεν θα πρέπει να έχουν πλέον το δικαίωμα να χορηγούν παρεκκλίσεις από την παρούσα οδηγία. Οι παρεκκλίσεις χρησιμοποιήθηκαν αρχικά για να δοθεί στα κράτη μέλη μια περίοδος έως και εννέα ετών προκειμένου να επιλύουν περιπτώσεις μη συμμόρφωσης με κάποια μη παραμετρική τιμή. Η διαδικασία αυτή αποδείχθηκε επαχθής τόσο χρήσιμη για τα κράτη μέλη όσο και για την Επιτροπή. Επιπλέον, σε σχέση με τον βαθμό φιλοδοξίας της οδηγίας. Σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να σημειωθεί ότι σε ορισμένες περιπτώσεις η εν λόγω διαδικασία οδήγησε σε καθυστερήσεις στην εκτέλεση επανορθωτικών ενεργειών καθώς η δυνατότητα χορήγησης παρέκκλισης θεωρήθηκε ενίοτε μεταβατική περίοδος. Η πρόβλεψη για τη χορήγηση παρεκκλίσεων θα πρέπει συνεπώς να διαγραφεί. Για λόγους προστασίας της ανθρώπινης υγείας, όποτε σημειώνεται υπέρβαση παραμετρικής τιμής θα πρέπει να εφαρμόζονται αμέσως οι διατάξεις σχετικά με τις επανορθωτικές ενέργειες χωρίς τη δυνατότητα χορήγησης παρέκκλισης από την παραμετρική τιμή. Ωστόσο, όσον αφορά την ενίσχυση των παραμέτρων ποιότητας που προβλέπονται στην παρούσα οδηγία, αφενός, και τον διαρκώς συχνότερο εντοπισμό αναδυόμενων ρύπων ο οποίος επιτάσσει τη λήψη αυξημένων μέτρων αξιολόγησης, εποπτείας και διαχείρισης, αφετέρου, εξακολουθεί να είναι απαραίτητο να διατηρηθεί η διαδικασία της παρέκκλισης, προσαρμοσμένη σε αυτές τις συνθήκες, υπό την προϋπόθεση ότι δεν συνιστούν ενδεχόμενο κίνδυνο για την ανθρώπινη υγεία και ότι η παροχή νερού ανθρώπινης κατανάλωσης στην υπό εξέταση περιοχή δεν μπορεί να διατηρηθεί με οποιοδήποτε άλλο εύλογο μέσο. Θα πρέπει συνεπώς να τροποποιηθεί η διάταξη που αφορά τις εξαιρέσεις στην οδηγία 98/83/ΕΚ, προκειμένου να εξασφαλιστεί μια ταχύτερη και αποτελεσματικότερη συμμόρφωση των κρατών μελών με τις απαιτήσεις της παρούσας οδηγίας. Οι παρεκκλίσεις που χορηγήθηκαν από τα κράτη μέλη σύμφωνα με το άρθρο 9 της οδηγίας 98/83/ΕΚ και εξακολουθούν να ισχύουν κατά την ημερομηνία έναρξης ισχύος της παρούσας οδηγίας θα πρέπει ωστόσο επίσης να συνεχίσουν να ισχύουν μέχρι τη λήξη της παρέκκλισης, χωρίς να ανανεωθούν σύμφωνα με όσα ορίζουν οι διατάξεις που ισχύουν κατά την έγκριση της παρέκκλισης. [Τροπολογία 27]

(17)  Στην απάντησή της στην ευρωπαϊκή πρωτοβουλία πολιτών Right2Water(22) το 2014, η Επιτροπή κάλεσε τα κράτη μέλη να εξασφαλίσουν την πρόσβαση σε ένα ελάχιστο επίπεδο ύδρευσης για όλους τους πολίτες, σύμφωνα με τις συστάσεις της ΠΟΥ. Επιπλέον, δεσμεύτηκε να συνεχίσει «να βελτιώνει την πρόσβαση σε ασφαλές πόσιμο νερό [...] για το σύνολο του πληθυσμού μέσω περιβαλλοντικών πολιτικών»(23). Αυτό συνάδει με τα άρθρα 1 και 2 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό συνάδει επίσης με τον στόχο βιώσιμης ανάπτυξης 6 του ΟΗΕ και τη σχετική επιδίωξη «να επιτευχθεί καθολική και ισότιμη πρόσβαση σε ασφαλές και οικονομικώς προσιτό πόσιμο νερό για όλους». Η έννοια της ισότιμης πρόσβασης καλύπτει ένα ευρύ φάσμα πτυχών, όπως η διαθεσιμότητα (π.χ. για γεωγραφικούς λόγους, λόγω έλλειψης υποδομών ή λόγω ιδιαίτερων περιστάσεων για ορισμένα μέρη του πληθυσμού), η ποιότητα, η αποδοχή ή η οικονομικώς προσιτή πρόσβαση. Όσον αφορά την οικονομική προσιτότητα του νερού, είναι σημαντικό να υπενθυμιστεί, με την επιφύλαξη του άρθρου 9 παράγραφος 4 της οδηγίας 2000/60/ΕΚ, ότι, κατά τον καθορισμό των τιμολογίων νερού σύμφωνα με την αρχή της ανάκτησης του κόστους που ορίζεται στην αναφερθείσα οδηγία 2000/60/ΕΚ, τα κράτη μέλη έχουν τη δυνατότητα να συνεκτιμούν τις διαφορές στις οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες του πληθυσμού και μπορούν, επομένως, να θεσπίζουν κοινωνικά τιμολόγια ή να λαμβάνουν μέτρα για την προστασία των πληθυσμών που βρίσκονται σε μειονεκτική κοινωνικοοικονομική θέση. Η παρούσα οδηγία ασχολείται ειδικά με τις πτυχές της πρόσβασης στο νερό που σχετίζονται με την ποιότητα και τη διαθεσιμότητα. Προκειμένου να αντιμετωπιστούν τα ζητήματα αυτά, στο πλαίσιο της απάντησης στην ευρωπαϊκή πρωτοβουλία πολιτών και για την υποστήριξη της υλοποίησης της αρχής 20 του ευρωπαϊκού πυλώνα κοινωνικών δικαιωμάτων(24) που δηλώνει ότι «κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα πρόσβασης σε βασικές υπηρεσίες καλής ποιότητας, στις οποίες περιλαμβάνεται η ύδρευση», θα πρέπει να ζητηθεί από τα κράτη μέλη να αντιμετωπίσουν το ζήτημα της οικονομικά προσιτής πρόσβασης στο νερό σε εθνικό επίπεδο, με κάποιον βαθμό διακριτικής ευχέρειας ως προς το ακριβές είδος των μέτρων που θα εφαρμοστούν. Αυτό μπορεί να γίνει μέσω δράσεων που αποσκοπούν, μεταξύ άλλων, στη βελτίωση της πρόσβασης όλων των ανθρώπων σε νερό ανθρώπινης κατανάλωσης, παραδείγματος χάριν με την αποφυγή της αδικαιολόγητης ενίσχυσης των απαιτήσεων όσον αφορά την ποιότητα του νερού στο πλαίσιο της δημόσιας υγείας, πράγμα που θα αύξανε την τιμή του νερού για τους πολίτες, με τοποθέτηση ψυκτών ελεύθερης πρόσβασης στις πόλεις, και στην προώθηση της χρήσης του μέσω ενίσχυσης της δωρεάν παροχής νερού ανθρώπινης κατανάλωσης στα δημόσια κτίρια και τα εστιατόρια, σε εμπορικά κέντρα και κέντρα αναψυχής, καθώς και σε χώρους διέλευσης και χώρους μεγάλης επισκεψιμότητας, όπως σταθμοί τρένων και αεροδρόμια. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να μπορούν να επιλέγουν ελεύθερα τον κατάλληλο συνδυασμό μέσων λαμβανομένων υπόψη των ιδιαίτερων εθνικών τους συνθηκών. [Τροπολογία 28]

(18)  Στο ψήφισμά του σχετικά με τη συνέχεια της ευρωπαϊκής πρωτοβουλίας πολιτών Right2Water(25), το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ζήτησε από τα κράτη μέλη «να δίνουν ιδιαίτερη προσοχή στις ανάγκες των ευάλωτων ομάδων της κοινωνίας»(26). Οι ιδιαίτερες συνθήκες μειονοτικών ομάδων, όπως οι Ρομά, οι Σίντι, και οι Travellers, οι Καλέ, οι Gens du voyage κ.λπ., είτε μόνιμα εγκατεστημένων είτε όχι –ιδίως η έλλειψη πρόσβασης σε πόσιμο νερό– αναγνωρίστηκαν επίσης στην έκθεση της Επιτροπής σχετικά με την εφαρμογή του πλαισίου της ΕΕ για τις εθνικές στρατηγικές ένταξης των Ρομά(27) και στη σύσταση του Συμβουλίου για αποτελεσματικά μέτρα ένταξης των Ρομά στα κράτη μέλη(28). Με βάση αυτό το γενικότερο πλαίσιο, τα κράτη μέλη ενδείκνυται να δίνουν ιδιαίτερη προσοχή στις ευάλωτες και περιθωριοποιημένες ομάδες, λαμβάνοντας τα αναγκαία μέτρα προκειμένου να διασφαλιστεί η πρόσβαση των ομάδων αυτών σε νερό. Με την επιφύλαξη της αρχής της ανάκτησης κόστους στον τομέα του ύδατος, βάσει της οδηγίας 2000/60/ΕΚ, τα κράτη μέλη θα πρέπει να βελτιώσουν την πρόσβαση στο νερό για τις ευάλωτες και περιθωριοποιημένες ομάδες, χωρίς να τίθεται σε κίνδυνο ο εφοδιασμός σε νερό καλής ποιότητας και σε τιμή προσιτή για όλους. Χωρίς να θίγεται το δικαίωμα των κρατών μελών να ορίζουν τα ίδια τις ομάδες αυτές, θα πρέπει να περιλαμβάνονται σε αυτές τουλάχιστον οι πρόσφυγες, οι νομαδικές κοινότητες, και οι άστεγοι, καθώς και μειονοτικές ομάδες όπως οι Ρομά, οι Σίντι, και οι Travellers, οι Καλέ, οι Gens du voyage κ.λπ., είτε μόνιμα εγκατεστημένες είτε όχι. Τέτοια μέτρα για την εξασφάλιση της πρόσβασης, επαφιόμενα στην κρίση των κρατών μελών, θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν την παροχή εναλλακτικών συστημάτων ύδρευσης (ατομικές συσκευές επεξεργασίας), την παροχή νερού μέσω υδροφόρων (φορτηγών και δεξαμενών) και την εξασφάλιση των αναγκαίων υποδομών για τους καταυλισμούς. Όταν οι τοπικές δημόσιες αρχές καθίστανται υπεύθυνες για αυτές τις υποχρεώσεις, τα κράτη μέλη θα πρέπει να μεριμνούν ώστε οι αρχές αυτές να διαθέτουν επαρκείς χρηματοδοτικούς πόρους, καθώς και τεχνικό και υλικό δυναμικό, και θα πρέπει να τις στηρίζουν αναλόγως, παρέχοντάς τους, για παράδειγμα, εμπειρογνωμοσύνη. Ειδικότερα, η παροχή νερού στις ευάλωτες και περιθωριοποιημένες ομάδες δεν θα πρέπει να συνεπάγεται δυσανάλογο κόστος για τις τοπικές δημόσιες αρχές. [Τροπολογία 29]

(19)  Το 7ο πρόγραμμα δράσης για το περιβάλλον έως το 2020 «Ευημερία εντός των ορίων του πλανήτη μας»(29) προβλέπει ότι το κοινό πρέπει να έχει πρόσβαση σε σαφείς πληροφορίες σχετικά με το περιβάλλον σε εθνικό επίπεδο. Η οδηγία 98/83/ΕΚ περιλάμβανε προβλέψεις μόνο για την παθητική πρόσβαση σε πληροφορίες, και ως εκ τούτου ήταν αρκετό για τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν ότι οι πληροφορίες θα ήταν διαθέσιμες. Οι εν λόγω διατάξεις θα πρέπει, επομένως, να αντικατασταθούν ώστε να διασφαλιστεί ότι θα υπάρχουν εύκολα προσβάσιμες ενημερωμένες εύληπτες και ακριβείς πληροφορίες για τους καταναλωτές, για παράδειγμα σε φυλλάδιο, σε δικτυακό τόπο ο υπερσύνδεσμος προς τον οποίο θα διανέμεται ενεργά ή σε έξυπνη εφαρμογή. Οι ενημερωμένες πληροφορίες δεν θα πρέπει να περιλαμβάνουν μόνο τα αποτελέσματα των προγραμμάτων παρακολούθησης αλλά και πρόσθετες πληροφορίες ενδεχομένως χρήσιμες για το κοινό, όπως πληροφορίες σχετικά με τους δείκτες (σίδηρος, σκληρότητα, άλατα κ.λπ.) που συχνά επηρεάζουν την αντίληψη των καταναλωτών για το νερό της βρύσης. Για τον λόγο αυτόν, οι ενδεικτικές παράμετροι της οδηγίας 98/83/ΕΚ που δεν παρείχαν πληροφορίες σχετικές με την υγεία θα πρέπει να αντικατασταθούν από διαδικτυακές πληροφορίες πάνω στις παραμέτρους αυτές τα αποτελέσματα των μέτρων που λήφθηκαν για την εποπτεία των φορέων ύδρευσης σχετικά με τις παραμέτρους ποιότητας του νερού και πληροφορίες σχετικά με τις ενδεικτικές παραμέτρους που παρατίθενται στο παράρτημα I μέρος Bα. Για τους πολύ μεγάλους φορείς ύδρευσης, πρόσθετες πληροφορίες για την ενεργειακή απόδοση, τη διαχείριση, τη διακυβέρνηση, την τιμολογιακή διάρθρωση κόστους και την εφαρμοζόμενη επεξεργασία, μεταξύ άλλων, θα πρέπει να υπάρχουν επίσης διαθέσιμες στο διαδίκτυο. Θεωρείται ότι η βελτίωση της πληροφόρησης των καταναλωτών και της διαφάνειας θα βοηθήσουν στην Σκοπός της βελτιωμένης ενημέρωσης των καταναλωτών με ακριβείς πληροφορίες και ενισχυμένη διαφάνεια θα πρέπει να είναι η αύξηση της εμπιστοσύνης των πολιτών στο νερό που τους παρέχεται. Αυτό, με τη σειρά του, αναμένεται καθώς και στις υπηρεσίες υδροδότησης, θα πρέπει δε να οδηγήσει στην αύξηση της χρήσης του νερού της βρύσης, με αποτέλεσμα τη μείωση ως πόσιμου, πράγμα που μπορεί να συμβάλει στη μείωση της χρήσης πλαστικού, των πλαστικών απορριμμάτων και των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, και με σε θετικό αντίκτυπο για τον μετριασμό των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής και για το περιβάλλον εν γένει. [Τροπολογία 30]

(20)  Για τους ίδιους λόγους, και για να έχουν οι καταναλωτές μεγαλύτερη επίγνωση των συνεπειών της κατανάλωσης νερού, θα πρέπει επίσης να λαμβάνουν με τρόπο εύκολα προσβάσιμο (για παράδειγμα μαζί με το τιμολόγιό τον λογαριασμό τους ή μέσω έξυπνων εφαρμογών) πληροφορίες σχετικά με τον όγκο που καταναλώνουν, τη διάρθρωση του κόστους ετησίως, σχετικά με αλλαγές στην κατανάλωση, συγκριτικά στοιχεία με τη μέση κατανάλωση ανά νοικοκυριό, εφόσον ο φορέας ύδρευσης διαθέτει τέτοιες πληροφορίες, τη διάρθρωση του τιμολογίου που χρεώνονται από τον φορέα ύδρευσης, συμπεριλαμβανομένων των μεταβλητών και των πάγιων δαπανών τμημάτων του, καθώς και σχετικά με την τιμή ανά λίτρο νερού ανθρώπινης κατανάλωσης, έτσι ώστε να καθίσταται δυνατή η σύγκριση με την τιμή του εμφιαλωμένου νερού. [Τροπολογία 31]

(21)  Οι θεμελιώδεις αρχές που θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη κατά τον καθορισμό των τιμολογίου νερού τιμολογίων νερού, με την επιφύλαξη του άρθρου 9 παράγραφος 4 της οδηγίας 2000/60/ΕΚ, και συγκεκριμένα η ανάκτηση κόστους για τις υπηρεσίες ύδρευσης και η αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει», περιγράφονται στην αναφερθείσα οδηγία 2000/60/ΕΚ. Ωστόσο, η οικονομική βιωσιμότητα της παροχής υπηρεσιών ύδρευσης δεν είναι εξασφαλισμένη σε όλες τις περιπτώσεις, γεγονός που οδηγεί ενίοτε σε ανεπαρκείς επενδύσεις στη συντήρηση των υποδομών ύδρευσης. Χάρη στη βελτίωση των τεχνικών παρακολούθησης, διαπιστώνονται ολοένα και περισσότερο τα ποσοστά όλο και σαφέστερα τα επίπεδα διαρροών – που οφείλονται κατά κύριο λόγο σε αυτή την ανεπάρκεια επενδύσεων – και θα πρέπει να ενθαρρύνονται οι προσπάθειες μείωσης των απωλειών νερού σε επίπεδο Ένωσης, ώστε να βελτιώνεται η αποδοτικότητα των υποδομών ύδρευσης. Σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας, το πρόβλημα αυτό θα πρέπει να αντιμετωπιστεί μέσω της αύξησης της διαφάνειας και της πληροφόρησης των καταναλωτών σχετικά με τα ποσοστά διαρροών και την ενεργειακή απόδοση προκειμένου να αυξηθεί η ευαισθητοποίηση γύρω από το πρόβλημα αυτό, οι πληροφορίες που σχετίζονται με αυτό θα πρέπει να κοινοποιούνται στους καταναλωτές με πιο διαφανή τρόπο. [Τροπολογία 32]

(22)  Η οδηγία 2003/4/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου(30) αποσκοπεί στη διασφάλιση του δικαιώματος πρόσβασης σε περιβαλλοντικές πληροφορίες στα κράτη μέλη σύμφωνα με τη σύμβαση του Aarhus. Περιλαμβάνει γενικές υποχρεώσεις που αφορούν τόσο την παροχή πρόσβασης σε περιβαλλοντικές πληροφορίες κατόπιν αιτήματος όσο και την ενεργητική διάδοση τέτοιων πληροφοριών. Η οδηγία 2007/2/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου(31) έχει και αυτή ευρύ αντικείμενο, καθώς καλύπτει την ανταλλαγή χωρικών πληροφοριών, στις οποίες περιλαμβάνονται και σύνολα δεδομένων πάνω σε διάφορα περιβαλλοντικά ζητήματα. Είναι σημαντικό να διασφαλιστεί ότι οι διατάξεις της παρούσας οδηγίας που αφορούν την πρόσβαση σε πληροφορίες και σε συστήματα ανταλλαγής δεδομένων θα συμπληρώνουν τις εν λόγω οδηγίες και δεν θα συνιστούν χωριστό νομικό καθεστώς. Ως εκ τούτου, οι διατάξεις της παρούσας οδηγίας σχετικά με την παροχή πληροφόρησης στο κοινό και σχετικά με τις πληροφορίες πάνω στην παρακολούθηση της υλοποίησης δεν θα πρέπει να θίγουν τις οδηγίες 2003/4/ΕΚ και 2007/2/ΕΚ.

(23)  Η οδηγία 98/83/ΕΚ δεν θέσπιζε υποχρεώσεις υποβολής εκθέσεων για τους μικρούς φορείς ύδρευσης. Προκειμένου να διορθωθεί αυτό, και για να αντιμετωπιστεί η ανάγκη για πληροφορίες σχετικά με την εφαρμογή και τη συμμόρφωση, θα πρέπει να θεσπιστεί ένα νέο σύστημα σύμφωνα με το οποίο τα κράτη μέλη υποχρεούνται να δημιουργήσουν, να ενημερώνουν και να διαθέτουν στην Επιτροπή και στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Περιβάλλοντος σύνολα δεδομένων που θα περιέχουν μόνο τα συναφή δεδομένα, όπως η υπέρβαση παραμετρικών τιμών και τυχόν περιστατικά ορισμένης σοβαρότητας. Κατ’ αυτόν τον τρόπο θα διασφαλιστεί ότι ο διοικητικός φόρτος για όλους τους φορείς θα παραμείνει όσο το δυνατόν πιο περιορισμένος. Προκειμένου να εξασφαλιστεί η κατάλληλη υποδομή για την πρόσβαση του κοινού, την υποβολή στοιχείων και την ανταλλαγή δεδομένων μεταξύ των αρμόδιων αρχών, τα κράτη μέλη θα πρέπει να βασίσουν τις σχετικές προδιαγραφές δεδομένων στην οδηγία 2007/2/ΕΚ και τις εκτελεστικές πράξεις αυτής.

(24)  Τα στοιχεία που υποβάλλονται από τα κράτη μέλη δεν είναι απαραίτητα μόνο για σκοπούς ελέγχου της συμμόρφωσης, αλλά και για να είναι η Επιτροπή σε θέση να παρακολουθεί και να αξιολογεί τις επιδόσεις της νομοθεσίας σε σχέση με τους στόχους που επιδιώκει, ώστε να υποβοηθείται κάθε μελλοντική αξιολόγηση της νομοθεσίας σύμφωνα με την παράγραφο 22 της διοργανικής συμφωνίας μεταξύ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη βελτίωση του νομοθετικού έργου, της 13ης Απριλίου 2016(32). Στο πλαίσιο αυτό, χρειάζονται συναφή δεδομένα που θα επιτρέψουν την καλύτερη αξιολόγηση της αποδοτικότητας, της αποτελεσματικότητας, της σημασίας και της προστιθέμενης αξίας της οδηγίας για την ΕΕ και, ως εκ τούτου, χρειάζεται να θεσπιστούν κατάλληλοι μηχανισμοί υποβολής στοιχείων που να μπορούν να χρησιμεύουν και ως δείκτες για κάθε μελλοντική αξιολόγηση της παρούσας οδηγίας.

(25)  Σύμφωνα με την παράγραφο 22 της διοργανικής συμφωνίας για τη βελτίωση του νομοθετικού έργου, η Επιτροπή οφείλει να διενεργήσει αξιολόγηση της παρούσας οδηγίας εντός ορισμένης προθεσμίας από την ημερομηνία που τάσσεται για τη μεταφορά της στο εθνικό δίκαιο. Η αξιολόγηση αυτή θα πρέπει να βασίζεται στην εμπειρία που αποκτήθηκε και στα δεδομένα που συγκεντρώθηκαν κατά την εφαρμογή της οδηγίας, σε τυχόν διαθέσιμες συστάσεις της ΠΟΥ, καθώς και πάνω σε σχετικά επιστημονικά, αναλυτικά και επιδημιολογικά στοιχεία και σε τυχόν διαθέσιμες συστάσεις της ΠΟΥ. [Τροπολογία 34]

(26)  Η παρούσα οδηγία σέβεται τα θεμελιώδη δικαιώματα και τηρεί τις αρχές που αναγνωρίζονται στον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ειδικότερα, η παρούσα οδηγία επιδιώκει να προαγάγει τις αρχές που αφορούν την υγειονομική περίθαλψη, την πρόσβαση σε υπηρεσίες γενικού οικονομικού ενδιαφέροντος, την προστασία του περιβάλλοντος και την προστασία των καταναλωτών.

(27)  Όπως έχει κρίνει κατ’ επανάληψη το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα ήταν ασύμβατο με τον δεσμευτικό χαρακτήρα που το άρθρο 288 τρίτο εδάφιο της Συνθήκης προσδίδει στις οδηγίες, το να αποκλείεται, κατ’ αρχήν, η δυνατότητα επίκλησης από τους ενδιαφερόμενους μιας υποχρέωσης που επιβάλλεται από οδηγία. Αυτό ισχύει κατά μείζονα λόγο στην περίπτωση μιας οδηγίας που αποσκοπεί στην προστασία της ανθρώπινης υγείας από τις δυσμενείς επιπτώσεις τυχόν μόλυνσης του νερού ανθρώπινης κατανάλωσης. Ως εκ τούτου, σύμφωνα με τη σύμβαση του Aarhus για την πρόσβαση σε πληροφορίες, τη συμμετοχή του κοινού στη λήψη αποφάσεων και την πρόσβαση στη δικαιοσύνη για περιβαλλοντικά θέματα(33), οι ενδιαφερόμενοι πολίτες πρέπει να έχουν πρόσβαση στη δικαιοσύνη προκειμένου να συμβάλλουν στην προστασία του δικαιώματος διαβίωσης σε περιβάλλον κατάλληλο για την προσωπική υγεία και ευημερία. Εξάλλου, όταν μεγάλος αριθμός ατόμων υφίσταται «ομαδική ζημία» εξαιτίας των ίδιων παράνομων πρακτικών που σχετίζονται με παραβιάσεις των δικαιωμάτων που παρέχει η παρούσα οδηγία, τα άτομα αυτά θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα χρήσης μηχανισμών συλλογικής έννομης προστασίας, όπου έχουν δημιουργηθεί τέτοιοι μηχανισμοί από τα κράτη μέλη σύμφωνα με τη σύσταση 2013/396/ΕΕ της Επιτροπής(34).

(28)  Για την προσαρμογή της παρούσας οδηγίας στην επιστημονική και τεχνική πρόοδο ή για τον καθορισμό απαιτήσεων παρακολούθησης στο πλαίσιο της εκτίμησης επικινδυνότητας και της εκτίμησης κινδύνου οικιακής διανομής, θα πρέπει να ανατεθεί στην Επιτροπή, σύμφωνα με το άρθρο 290 της Συνθήκης, η εξουσία έκδοσης πράξεων για την τροποποίηση των παραρτημάτων I έως IV της παρούσας οδηγίας και λήψης των μέτρων που απαιτούνται στο πλαίσιο των τροποποιήσεων του άρθρου 10α. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό η Επιτροπή να διεξάγει, κατά τις προπαρασκευαστικές της εργασίες, τις κατάλληλες διαβουλεύσεις, μεταξύ άλλων και σε επίπεδο εμπειρογνωμόνων, οι οποίες να πραγματοποιούνται σύμφωνα με τις αρχές που ορίζονται στη διοργανική συμφωνία της 13ης Απριλίου 2016 για τη βελτίωση του νομοθετικού έργου. Ειδικότερα, για να εξασφαλιστεί ισότιμη συμμετοχή στην εκπόνηση των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο λαμβάνουν όλα τα έγγραφα ταυτόχρονα με τους εμπειρογνώμονες των κρατών μελών, οι οποίοι έχουν συστηματικά πρόσβαση στις συνεδριάσεις των ομάδων εμπειρογνωμόνων της Επιτροπής που χειρίζονται την εκπόνηση κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων. Επιπλέον, η εξουσιοδότηση που προβλέπεται στο παράρτημα Ι μέρος Γ σημείωση 10 της οδηγίας 98/83/ΕΚ, για τον καθορισμό συχνοτήτων ελέγχου και μεθόδων παρακολούθησης για ραδιενεργές ουσίες, είναι πλέον άνευ αντικειμένου λόγω της έκδοσης της οδηγίας 2013/51/Ευρατόμ του Συμβουλίου(35) και θα πρέπει επομένως να διαγραφεί. Η εξουσιοδότηση που προβλέπεται στο παράρτημα III μέρος Α δεύτερο εδάφιο της οδηγίας 98/83/ΕΚ σχετικά με τροποποιήσεις της οδηγίας δεν είναι πλέον απαραίτητη και θα πρέπει να διαγραφεί. [Τροπολογία 35]

(29)  Προκειμένου να εξασφαλιστούν ομοιόμορφες συνθήκες για την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας, θα πρέπει να ανατεθούν εκτελεστικές αρμοδιότητες στην Επιτροπή για την επιλογή της μορφής και των τρόπων παρουσίασης των πληροφοριών για το νερό ανθρώπινης κατανάλωσης σε όλα τα πρόσωπα που τροφοδοτούνται με τέτοιο νερό, καθώς και για την επιλογή της μορφής και των τρόπων παρουσίασης των πληροφοριών που πρέπει να παρέχονται από τα κράτη μέλη και να συγκεντρώνονται από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Περιβάλλοντος σχετικά με την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας. Οι εν λόγω αρμοδιότητες θα πρέπει να ασκούνται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου(36).

(30)  Με την επιφύλαξη των απαιτήσεων της οδηγίας 2008/99/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου(37), τα κράτη μέλη θα πρέπει να θεσπίσουν κανόνες σχετικά με τις επιβλητέες κυρώσεις για τυχόν παραβάσεις των διατάξεων της παρούσας οδηγίας και να διασφαλίσουν την εφαρμογή τους. Οι κυρώσεις αυτές πρέπει να είναι αποτελεσματικές, αναλογικές και αποτρεπτικές.

(31)  Η οδηγία 2013/51/Ευρατόμ θεσπίζει ειδικές ρυθμίσεις για την παρακολούθηση των ραδιενεργών ουσιών στο νερό ανθρώπινης κατανάλωσης. Ως εκ τούτου, η παρούσα οδηγία δεν θα πρέπει να θεσπίζει παραμετρικές τιμές για τη ραδιενέργεια.

(32)  Δεδομένου ότι ο στόχος της παρούσας οδηγίας, συγκεκριμένα η προστασία της ανθρώπινης υγείας, δεν μπορεί να επιτευχθεί επαρκώς από τα κράτη μέλη αλλά μπορεί μάλλον, λόγω της κλίμακας και των συνεπειών της δράσης, να επιτευχθεί καλύτερα σε επίπεδο Ένωσης, η Ένωση δύναται να θεσπίσει μέτρα σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας, όπως αυτή διατυπώνεται στο άρθρο 5 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, όπως διατυπώνεται στο ίδιο άρθρο, η παρούσα οδηγία δεν υπερβαίνει τα αναγκαία όρια για την επίτευξη των στόχων αυτών.

(33)  Η υποχρέωση μεταφοράς της παρούσας οδηγίας στο εθνικό δίκαιο θα πρέπει να περιοριστεί στις διατάξεις που συνιστούν ουσιώδη τροποποίηση σε σύγκριση με τις προϋπάρχουσες οδηγίες. Η υποχρέωση μεταφοράς στο εθνικό δίκαιο των διατάξεων που δεν τροποποιούνται κατ’ ουσία απορρέει από τις προϋπάρχουσες οδηγίες.

(34)  Η παρούσα οδηγία δεν θα πρέπει να θίγει τις υποχρεώσεις των κρατών μελών όσον αφορά τις προθεσμίες μεταφοράς στο εθνικό δίκαιο των οδηγιών που παρατίθενται στο παράρτημα V μέρος Β,

ΕΞΕΔΩΣΑΝ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΟΔΗΓΙΑ:

Άρθρο 1

Στόχος

1.  Η παρούσα οδηγία αφορά την ποιότητα του νερού ανθρώπινης κατανάλωσης για όλους στη Ένωση. [Τροπολογία 36]

2.  Στόχος της παρούσας οδηγίας είναι η προστασία της ανθρώπινης υγείας από τις δυσμενείς επιπτώσεις που οφείλονται στη μόλυνση του νερού ανθρώπινης κατανάλωσης, μέσω της εξασφάλισης ότι είναι υγιεινό και καθαρό, καθώς και η παροχή καθολικής πρόσβασης σε νερό ανθρώπινης κατανάλωσης. [Τροπολογίες 163, 189, 207 και 215]

Άρθρο 2

Ορισμοί

Για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας νοούνται ως:

1)  «νερό ανθρώπινης κατανάλωσης»: το νερό, είτε στη φυσική του κατάσταση είτε μετά από επεξεργασία, που προορίζεται για πόση, μαγείρευμα, προπαρασκευή ή παραγωγή τροφής, ή για άλλους σκοπούς σχετικούς με τα τρόφιμα, ή άλλες οικιακές χρήσεις, είτε σε δημόσιους είτε σε ιδιωτικούς χώρους, συμπεριλαμβανομένων των επιχειρήσεων τροφίμων, ανεξάρτητα από την προέλευσή του και από το αν παρέχεται από δίκτυο διανομής, αν παρέχεται από βυτίο, ή, προκειμένου για νερά πηγής, αν εμφιαλώνεται ή τοποθετείται σε δοχεία. [Τροπολογία 38]

2)  «οικιακά συστήματα διανομής»: οι σωληνώσεις, τα εξαρτήματα και οι συσκευές που έχουν εγκατασταθεί μεταξύ των βρυσών που συνήθως χρησιμοποιούνται για ανθρώπινη κατανάλωση είτε σε δημόσιους είτε σε ιδιωτικούς χώρους και του δικτύου διανομής, αλλά μόνον εφόσον αυτά δεν υπάγονται στην ευθύνη του φορέα ύδρευσης, υπό την ιδιότητά του αυτή, σύμφωνα με τη σχετική εθνική νομοθεσία. [Τροπολογία 39, δεν αφορά την ελληνική γλώσσα]

3)  «φορέας ύδρευσης»: νομική οντότητα που παρέχει τουλάχιστον 10 m3 νερού ανθρώπινης κατανάλωσης ανά ημέρα κατά μέσο όρο. [Τροπολογία 40]

3α)  «πολύ μικρός φορέας ύδρευσης» φορέας ύδρευσης που παρέχει λιγότερα από 50 m3 ανά ημέρα ή εξυπηρετεί λιγότερα από 250 άτομα. [Τροπολογία 41]

4)  «μικρός φορέας ύδρευσης»: φορέας ύδρευσης που παρέχει λιγότερα από 500 m3 ανά ημέρα ή εξυπηρετεί λιγότερα από 5 000 2 500 άτομα. [Τροπολογία 42]

4α)  «μεσαίος φορέας ύδρευσης» φορέας ύδρευσης που παρέχει τουλάχιστον 500 m3 ανά ημέρα ή εξυπηρετεί τουλάχιστον 2 500 άτομα. [Τροπολογία 43]

5)  «μεγάλος φορέας ύδρευσης»: φορέας ύδρευσης που παρέχει τουλάχιστον 500 5 000 m3 ανά ημέρα ή εξυπηρετεί τουλάχιστον 5 000 25 000 άτομα. [Τροπολογία 44]

6)  «πολύ μεγάλος φορέας ύδρευσης»: φορέας ύδρευσης που παρέχει τουλάχιστον 5 000 20 000 m3 ανά ημέρα ή εξυπηρετεί τουλάχιστον 50 000 100 000 άτομα. [Τροπολογία 45]

7)  «χώροι προτεραιότητας»: μεγάλοι δημόσιοι χώροι με πολλούς χρήστες πολλά άτομα, ιδίως ευάλωτα άτομα, που ενδέχεται να εκτεθούν σε κινδύνους που συνδέονται με το νερό, όπως νοσοκομεία, ιδρύματα υγειονομικής περίθαλψης, οίκοι ευγηρίας, σχολικά, πανεπιστημιακά ιδρύματα και άλλες εκπαιδευτικές εγκαταστάσεις, βρεφονηπιακοί σταθμοί, αθλητικές εγκαταστάσεις, εγκαταστάσεις αναψυχής και εκθεσιακοί χώροι, κτίρια με εγκαταστάσεις διαμονής, σωφρονιστικά ιδρύματα και εγκαταστάσεις κάμπινγκ, όπως αυτά προσδιορίζονται από τα κράτη μέλη. [Τροπολογία 46]

8)  «ευπαθείς και περιθωριοποιημένες ομάδες»: άνθρωποι απομονωμένοι από την κοινωνία λόγω διακρίσεων ή λόγω αδυναμίας χρήσης δικαιωμάτων, πόρων ή ευκαιριών, οι οποίοι είναι πιο εκτεθειμένοι σε μια σειρά πιθανών κινδύνων που αφορούν την υγεία, την ασφάλεια, την έλλειψη παιδείας, τη συμμετοχή σε επιβλαβείς πρακτικές ή άλλους κινδύνους, σε σύγκριση με την υπόλοιπη κοινωνία.

8α)   «επιχείρηση τροφίμων» επιχείρηση τροφίμων όπως ορίζεται στο άρθρο 3 σημείο 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 178/2002. [Τροπολογία 47]

Άρθρο 3

Εξαιρέσεις

1.  Η παρούσα οδηγία δεν εφαρμόζεται:

α)  στο φυσικό μεταλλικό νερό που αναγνωρίζεται ως τέτοιο από την αρμόδια αρχή, όπως αναφέρεται στην οδηγία 2009/54/ΕΚ·

β)  στο νερό που θεωρείται φαρμακευτικό ιδιοσκεύασμα κατά την έννοια της οδηγίας 2001/83/ΕΚ.

1α.  Όσον αφορά το νερό που χρησιμοποιείται στις επιχειρήσεις τροφίμων για την παρασκευή, την επεξεργασία, τη συντήρηση ή την εμπορία προϊόντων ή ουσιών που προορίζονται για ανθρώπινη κατανάλωση, ισχύουν μόνο τα άρθρα 4, 5, 6 και 11 της παρούσας οδηγίας. Ωστόσο δεν ισχύει κανένα από τα άρθρα της οδηγίας, όταν ένας φορέας εκμετάλλευσης επιχείρησης τροφίμων μπορεί να αποδείξει κατά τρόπο που να ικανοποιεί τις εθνικές αρχές ότι η ποιότητα του νερού που χρησιμοποιεί δεν μπορεί να επηρεάσει την υγιεινή των προϊόντων ή ουσιών που προκύπτουν από τις δραστηριότητές του και ότι τα εν λόγω προϊόντα ή ουσίες συμμορφώνονται με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 852/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου(38). [Τροπολογία 48]

1β.  Παραγωγός νερού ανθρώπινης κατανάλωσης το οποίο τοποθετείται σε φιάλες ή δοχεία δεν θεωρείται φορέας ύδρευσης.

Οι διατάξεις της παρούσας οδηγίας εφαρμόζονται στο νερό ανθρώπινης κατανάλωσης που τοποθετείται σε φιάλες ή δοχεία, εφόσον δεν καλύπτονται από υποχρεώσεις που απορρέουν από άλλη ενωσιακή νομοθεσία. [Τροπολογία 49]

1γ.  Τα σκάφη που αφαλατώνουν νερό, μεταφέρουν επιβάτες και ενεργούν ως φορείς ύδρευσης, υπόκεινται μόνο στα άρθρα 1 έως 7 και 9 έως 12 της παρούσας οδηγίας και των παραρτημάτων της. [Τροπολογία 50]

2.  Τα κράτη μέλη μπορούν να εξαιρούν από τις διατάξεις της παρούσας οδηγίας:

α)  το νερό που προορίζεται αποκλειστικά για σκοπούς για τους οποίους οι αρμόδιες αρχές κρίνουν ότι η ποιότητα του νερού δεν επηρεάζει, άμεσα ή έμμεσα, την υγεία των ενδιαφερόμενων καταναλωτών·

β)  το νερό ανθρώπινης κατανάλωσης που λαμβάνεται από συγκεκριμένη πηγή με παροχή κάτω των 10 m3 ημερησίως κατά μέσο όρο ή που εξυπηρετεί κάτω από 50 άτομα, εκτός εάν το νερό διατίθεται στο πλαίσιο εμπορικής ή δημόσιας δραστηριότητας.

3.  Τα κράτη μέλη που εφαρμόζουν τις εξαιρέσεις της παραγράφου 2 στοιχείο β) εξασφαλίζουν ότι ο ενδιαφερόμενος πληθυσμός ενημερώνεται σχετικά καθώς και για κάθε ενέργεια που μπορεί να αναληφθεί για να προστατευθεί η ανθρώπινη υγεία από τις δυσμενείς επιπτώσεις που οφείλονται στη μόλυνση του νερού ανθρώπινης κατανάλωσης. Επιπλέον, όταν ένας ενδεχόμενος κίνδυνος για την ανθρώπινη υγεία λόγω της ποιότητας του νερού αυτού είναι προφανής, πρέπει να παρέχονται αμέσως οι κατάλληλες οδηγίες στον ενδιαφερόμενο πληθυσμό.

Άρθρο 4

Γενικές υποχρεώσεις

1.  Με την επιφύλαξη των υποχρεώσεών τους δυνάμει άλλων ενωσιακών διατάξεων, τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα ώστε να εξασφαλιστεί ότι το νερό ανθρώπινης κατανάλωσης είναι υγιεινό και καθαρό. Για τους σκοπούς των ελαχίστων απαιτήσεων της παρούσας οδηγίας, το νερό ανθρώπινης κατανάλωσης είναι υγιεινό και καθαρό εφόσον πληροί όλες τις ακόλουθες προϋποθέσεις :

α)  είναι απαλλαγμένο μικροοργανισμών και παρασίτων, και οποιωνδήποτε ουσιών που, σε ορισμένους αριθμούς και συγκεντρώσεις, αποτελούν ενδεχόμενο κίνδυνο για την ανθρώπινη υγεία·

β)  πληροί τις ελάχιστες απαιτήσεις του παραρτήματος I μέρη Α και Β·

γ)  τα κράτη μέλη έχουν λάβει όλα τα αναγκαία μέτρα προκειμένου να συμμορφωθούν προς τις απαιτήσεις που παρατίθενται στα άρθρα 5 έως 12 της παρούσας οδηγίας.:

i)   στα άρθρα 4 έως 12 της παρούσας οδηγίας για νερό ανθρώπινης κατανάλωσης που παρέχεται στους τελικούς καταναλωτές από δίκτυο διανομής ή από βυτίο·

ii)  στα άρθρα 4, 5 και 6 και στο άρθρο 11 παράγραφος 4 της παρούσας οδηγίας για το νερό ανθρώπινης κατανάλωσης που τοποθετείται σε φιάλες ή δοχεία σε επιχείρηση τροφίμων·

iii)  στα άρθρα 4, 5, 6 και 11 της παρούσας οδηγίας, για το νερό ανθρώπινης κατανάλωσης που παράγεται και χρησιμοποιείται σε επιχείρηση τροφίμων για την παραγωγή, την επεξεργασία και τη διανομή τροφίμων. [Τροπολογία 51]

2.  Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι τα μέτρα που λαμβάνονται για την εφαρμογή των διατάξεων της παρούσας οδηγίας τηρούν πλήρως την αρχή της προφύλαξης και δεν οδηγούν, σε καμιά περίπτωση, σε άμεση ή έμμεση υποβάθμιση της σημερινής ποιότητας του νερού ανθρώπινης κατανάλωσης, ούτε σε αύξηση της ρύπανσης του νερού που χρησιμοποιείται για την παραγωγή νερού ανθρώπινης κατανάλωσης. [Τροπολογία 52]

2α.  Τα κράτη μέλη λαμβάνουν μέτρα ώστε να διασφαλίσουν ότι οι αρμόδιες αρχές προβαίνουν σε εκτίμηση των επιπέδων διαρροής ύδατος στην επικράτειά τους και των δυνατοτήτων βελτίωσης ως προς τη μείωση των διαρροών νερού στον τομέα του πόσιμου νερού. Η εκτίμηση αυτή λαμβάνει υπόψη τις σχετικές υγειονομικές, περιβαλλοντικές, τεχνικές και οικονομικές πτυχές. Τα κράτη μέλη θεσπίζουν, έως τις 31 Δεκεμβρίου 2022, εθνικούς στόχους για τη μείωση των επιπέδων διαρροής των φορέων ύδρευσής τους στην επικράτειά τους έως τις 31 Δεκεμβρίου 2030. Τα κράτη μέλη καθιερώνουν ουσιαστικά κίνητρα για να διασφαλίσουν ότι οι φορείς ύδρευσης στο έδαφός τους θα ανταποκρίνονται στους εθνικούς στόχους. [Τροπολογία 53]

2β.  Εάν αρμόδια αρχή που είναι επιφορτισμένη με την παραγωγή και τη διανομή του νερού ανθρώπινης κατανάλωσης αναθέσει τη διαχείριση του συνόλου ή μέρους των δραστηριοτήτων παραγωγής ή προμήθειας νερού σε φορέα ύδρευσης, η σύμβαση μεταξύ της αρμόδιας αρχής και του φορέα ύδρευσης προσδιορίζει τις ευθύνες κάθε μέρους δυνάμει της παρούσας οδηγίας. [Τροπολογία 54]

Άρθρο 5

Ποιοτικές προδιαγραφές

1.  Τα κράτη μέλη καθορίζουν τιμές για τις παραμέτρους του νερού ανθρώπινης κατανάλωσης οι οποίες αναφέρονται στο παράρτημα I, τέτοιες ώστε να είναι τουλάχιστον εξίσου αυστηρές με τις τιμές που καθορίζονται εκεί. [Τροπολογία 55]

1α.  Οι τιμές που καθορίζονται σύμφωνα με την παράγραφο 1 δεν είναι λιγότερο αυστηρές από τις τιμές που καθορίζονται στα μέρη Α, Β και Βα του παραρτήματος I. Όσον αφορά τις παραμέτρους που περιλαμβάνονται στο παράρτημα Ι μέρος Βα, οι τιμές καθορίζονται μόνο για λόγους παρακολούθησης και για την τήρηση των υποχρεώσεων που ορίζονται στο άρθρο 12. [Τροπολογία 56]

2.  Τα κράτη μέλη καθορίζουν τιμές για πρόσθετες παραμέτρους που δεν περιλαμβάνονται στο παράρτημα I όταν το επιβάλλει η προστασία της δημόσιας υγείας στο εθνικό τους έδαφος ή σε μέρος αυτού. Οι καθοριζόμενες τιμές πληρούν, τουλάχιστον, τις απαιτήσεις του άρθρου 4 παράγραφος 1 στοιχείο α).

Τα κράτη μέλη λαμβάνουν όλα τα αναγκαία μέτρα ώστε να διασφαλίσουν ότι οι παράγοντες επεξεργασίας, τα υλικά και οι διαδικασίες απολύμανσης που χρησιμοποιούνται για απολύμανση στα συστήματα παροχής νερού δεν επηρεάζουν αρνητικά την ποιότητα του νερού ανθρώπινης κατανάλωσης. Οποιαδήποτε μόλυνση του νερού ανθρώπινης κατανάλωσης από τη χρήση τέτοιων παραγόντων, υλικών και διαδικασιών ελαχιστοποιείται χωρίς, ωστόσο, να περιορίζεται η αποτελεσματικότητα της απολύμανσης. [Τροπολογία 57]

Άρθρο 6

Σημείο τήρησης

1.  Οι παραμετρικές τιμές που καθορίζονται σύμφωνα με το άρθρο 5 για τις παραμέτρους που απαριθμούνται στο παράρτημα Ι μέρη Α, και Β και Γ πρέπει να τηρούνται: [Τροπολογία 58]

α)  για το νερό που παρέχεται από δίκτυο διανομής, στο σημείο, εντός του κτιρίου ή της κτιριακής εγκατάστασης, στο οποίο βγαίνει από τις βρύσες που χρησιμοποιούνται συνήθως για ανθρώπινη κατανάλωση·

β)  για το νερό που παρέχεται από βυτίο, στο σημείο όπου το νερό βγαίνει από το βυτίο·

γ)  για το νερό πηγής ανθρώπινης κατανάλωσης που τοποθετείται σε φιάλες ή δοχεία, στο σημείο στο οποίο το νερό τοποθετείται σε φιάλες ή δοχεία· [Τροπολογία 59]

γα)  για το νερό που χρησιμοποιείται σε επιχείρηση παραγωγής τροφίμων η οποία προμηθεύεται νερό από φορέα ύδρευσης, στο σημείο παράδοσης στην επιχείρηση. [Τροπολογία 60]

1α.  Στην περίπτωση του νερού που καλύπτεται από την παράγραφο 1 στοιχείο α), τα κράτη μέλη τεκμαίρεται ότι πληρούν τις υποχρεώσεις του παρόντος άρθρου, εφόσον είναι δυνατόν να αποδειχθεί ότι η μη τήρηση των παραμέτρων που καθορίζονται σύμφωνα με το άρθρο 5 οφείλεται σε ιδιωτικό σύστημα διανομής ή στη συντήρησή του, εξαιρουμένων των χώρων προτεραιότητας. [Τροπολογία 61]

Άρθρο 7

Προσέγγιση βάσει κινδύνου για την ασφάλεια του νερού

1.  Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι η προμήθεια, η επεξεργασία και η διανομή του νερού ανθρώπινης κατανάλωσης υπόκειται σε προσέγγιση με βάση τον κίνδυνο, αποτελούμενη από τα ακόλουθα στοιχεία:

α)  εκτίμηση επικινδυνότητας στα υδατικά συστήματα ή σε μέρη των υδατικών συστημάτων ππου χρησιμοποιούνται για την άντληση νερού ανθρώπινης κατανάλωσης, η οποία διεξάγεται από τα κράτη μέλη σύμφωνα με το άρθρο 8· [Τροπολογία 62]

β)  εκτίμηση κινδύνου στην παροχή, διενεργούμενη από τους φορείς ύδρευσης σε κάθε σύστημα παροχής νερού με σκοπό τη διασφάλιση και την παρακολούθηση της ποιότητας του νερού που αυτοί παρέχουν, σύμφωνα με το άρθρο 9 και το παράρτημα II μέρος Γ· [Τροπολογία 63]

γ)  εκτίμηση κινδύνου οικιακής διανομής, σύμφωνα με το άρθρο 10.

1α.  Τα κράτη μέλη μπορούν να προσαρμόζουν την εφαρμογή της προσέγγισης βάσει κινδύνου, χωρίς να θέτουν σε κίνδυνο τον στόχο της παρούσας οδηγίας σχετικά με την ποιότητα του νερού ανθρώπινης κατανάλωσης και την υγεία των καταναλωτών, όταν υπάρχουν ιδιαίτεροι περιορισμοί λόγω γεωγραφικών συνθηκών, όπως ο απομακρυσμένος χαρακτήρας ή η προσπελασιμότητα της ζώνης ύδρευσης. [Τροπολογία 64]

1β.  Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν σαφή και κατάλληλη κατανομή αρμοδιοτήτων μεταξύ των ενδιαφερόμενων παραγόντων, όπως ορίζεται από τα κράτη μέλη, για την εφαρμογή της προσέγγισης βάσει κινδύνου όσον αφορά τα υδατικά συστήματα που χρησιμοποιούνται για την άντληση νερού ανθρώπινης κατανάλωσης και τα οικιακά συστήματα διανομής. Αυτή η κατανομή αρμοδιοτήτων είναι προσαρμοσμένη στο θεσμικό και νομικό τους πλαίσιο. [Τροπολογία 65]

2.  Εκτιμήσεις επικινδυνότητας θα έχουν διενεργηθεί διενεργούνται μέχρι την [3 έτη από τη λήξη της προθεσμίας για τη μεταφορά της παρούσας οδηγίας στο εθνικό δίκαιο]. Επανεξετάζονται κάθε 3 έτη, λαμβανομένης υπόψη της απαίτησης, η οποία προβλέπεται στο άρθρο 7 της οδηγίας 2000/60/ΕΚ, τα κράτη μέλη να εντοπίζουν τα υδατικά συστήματα, και επικαιροποιούνται όποτε κρίνεται απαραίτητο. [Τροπολογία 66]

3.  Εκτιμήσεις κινδύνου στην παροχή διενεργούνται από τους πολύ μεγάλους και τους μεγάλους φορείς ύδρευσης μέχρι την [3 έτη από τη λήξη της προθεσμίας για τη μεταφορά της παρούσας οδηγίας στο εθνικό δίκαιο] και από τους μικρούς φορείς ύδρευσης μέχρι την [6 έτη από τη λήξη της προθεσμίας για τη μεταφορά της παρούσας οδηγίας στο εθνικό δίκαιο]. Επανεξετάζονται ανά τακτά διαστήματα και το αργότερο κάθε 6 έτη και επικαιροποιούνται όποτε κρίνεται απαραίτητο. [Τροπολογία 67]

3α.  Κατ’ εφαρμογή των άρθρων 8 και 9 της παρούσας οδηγίας, τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα αναγκαία διορθωτικά μέτρα στο πλαίσιο των προγραμμάτων για τη λήψη των μέτρων και των σχεδίων διαχείρισης λεκάνης απορροής ποταμού που προβλέπονται, αντιστοίχως, στο άρθρο 11 και στο άρθρο 13 της οδηγίας 2000/60/ΕΚ. [Τροπολογία 68]

4.  Εκτιμήσεις κινδύνου οικιακής διανομής θα έχουν διενεργηθεί στους χώρους που προβλέπει το άρθρο 10 παράγραφος 1 διενεργούνται μέχρι την ... [3 έτη από τη λήξη της προθεσμίας για τη μεταφορά της παρούσας οδηγίας στο εθνικό δίκαιο]. Επανεξετάζονται κάθε 3 έτη και επικαιροποιούνται όποτε κρίνεται απαραίτητο. [Τροπολογία 69]

Άρθρο 8

Εκτίμηση, παρακολούθηση και διαχείριση των κινδύνων για τα επικινδυνότητας στα υδατικά συστήματα που χρησιμοποιούνται για την άντληση νερού ανθρώπινης κατανάλωσης [Τροπολογία 70]

1.  Με την επιφύλαξη των άρθρων 6 και 7 της οδηγίας 2000/60/ΕΚ, και ιδίως των άρθρων 4 και 8, τα κράτη μέλη διασφαλίζουν, από κοινού με τις αντίστοιχες αρμόδιες για τα ύδατα αρχές, ότι διενεργείται εκτίμηση επικινδυνότητας που καλύπτει τα υδατικά συστήματα που χρησιμοποιούνται για την άντληση νερού ανθρώπινης κατανάλωσης και από τα οποία λαμβάνονται περισσότερα από 10 m3 ανά ημέρα κατά μέσο όρο. Η εκτίμηση επικινδυνότητας περιλαμβάνει τα ακόλουθα στοιχεία: [Τροπολογία 71]

α)  προσδιορισμός και γεωγραφικά στοιχεία αναφοράς όλων των σημείων υδροληψίας στα υδατικά συστήματα ή σε μέρη των υδατικών συστημάτων που καλύπτονται από την εκτίμηση επικινδυνότητας· Καθώς τα δεδομένα που αναφέρονται στο παρόν στοιχείο έχουν δυνητικά ευαίσθητο χαρακτήρα, ιδίως όσον αφορά την προστασία της δημόσιας υγείας, τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι τα εν λόγω δεδομένα προστατεύονται και κοινοποιούνται μόνο στις αρμόδιες αρχές· [Τροπολογία 72]

β)  χαρτογράφηση των ζωνών ασφαλείας, εφόσον έχουν καθοριστεί τέτοιες ζώνες σύμφωνα με το άρθρο 7 παράγραφος 3 της οδηγίας 2000/60/ΕΚ, και των προστατευόμενων περιοχών που αναφέρονται στο άρθρο 6 της εν λόγω οδηγίας· [Τροπολογία 73]

γ)  προσδιορισμός των πηγών επικινδυνότητας και των πιθανών πηγών ρύπανσης που επηρεάζουν τα υδατικά συστήματα που καλύπτονται από την εκτίμηση επικινδυνότητας. Αυτή η έρευνα και ο προσδιορισμός πηγών ρύπανσης επικαιροποιούνται τακτικά για την ανίχνευση νέων ουσιών που επηρεάζουν τα μικροπλαστικά, ιδίως PFAS. Για τον σκοπό αυτόν, τα κράτη μέλη μπορούν να χρησιμοποιούν την επισκόπηση των επιπτώσεων των ανθρώπινων δραστηριοτήτων που έχει πραγματοποιηθεί σύμφωνα με το άρθρο 5 της οδηγίας 2000/60/ΕΚ, καθώς και πληροφορίες σχετικά με τις σημαντικές πιέσεις που συλλέγονται σύμφωνα με το σημείο 1.4 του παραρτήματος ΙΙ της εν λόγω οδηγίας· [Τροπολογία 216]

δ)  τακτική παρακολούθηση, στα υδατικά συστήματα ή τα μέρη υδατικών συστημάτων που καλύπτονται από την εκτίμηση επικινδυνότητας, των σχετικών ρύπων που έχουν σχέση με την ύδρευση και επιλέγονται από τους ακόλουθους καταλόγους: [Τροπολογία 75]

i)  παράμετροι που απαριθμούνται στα μέρη Α και Β του παραρτήματος I της παρούσας οδηγίας·

ii)  ρύποι υπόγειων υδάτων που παρατίθενται στο παράρτημα I της οδηγίας 2006/118/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου(39), καθώς και ρύποι και δείκτες ρύπανσης για τους οποίους έχουν θεσπιστεί ανώτερες αποδεκτές τιμές από τα κράτη μέλη σύμφωνα με το παράρτημα II της εν λόγω οδηγίας·

iii)  ουσίες προτεραιότητας και ορισμένες άλλες ρυπογόνες ουσίες που παρατίθενται στο παράρτημα I της οδηγίας 2008/105/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου(40)·

iv)  παράμετροι για σκοπούς παρακολούθησης μόνο στο παράρτημα Ι μέρος Γα, ή άλλοι σχετικοί ρύποι, όπως τα μικροπλαστικά, εφόσον έχει καταρτιστεί μεθοδολογία για τη μέτρηση μικροπλαστικών όπως ορίζεται στο άρθρο 11 παράγραφος 5δ, ή συγκεκριμένοι ρύποι λεκανών απορροής ποταμών που έχουν καθοριστεί από τα κράτη μέλη με βάση την επισκόπηση των επιπτώσεων των ανθρώπινων δραστηριοτήτων που έχει πραγματοποιηθεί σύμφωνα με το άρθρο 5 της οδηγίας 2000/60/ΕΚ, καθώς και πληροφορίες σχετικά με τις σημαντικές πιέσεις που συλλέγονται σύμφωνα με το σημείο 1.4 του παραρτήματος II της εν λόγω οδηγίας. [Τροπολογία 76]

Τα κράτη μέλη επιλέγουν μεταξύ των σημείων i) έως iv) για την παρακολούθηση των παραμέτρων, των ουσιών ή των ρύπων που θεωρούνται σημαντικοί/-ές με βάση τις πηγές επικινδυνότητας που έχουν προσδιοριστεί στο στοιχείο γ) ή με βάση πληροφορίες που λαμβάνονται από τους φορείς ύδρευσης σύμφωνα με την παράγραφο 2.

Για την τακτική παρακολούθηση, καθώς και για τον σκοπό της ανίχνευσης νέων βλαβερών ουσιών μέσω νέων ερευνών, τα κράτη μέλη μπορούν να χρησιμοποιούν την παρακολούθηση που διενεργείται, και την προβλεπόμενη ερευνητική ικανότητα, σύμφωνα με άλλες νομικές πράξεις της Ένωσης. [Τροπολογία 217]

Οι πολύ μικροί φορείς ύδρευσης μπορούν να εξαιρεθούν από τις υποχρεώσεις που αναφέρονται στα στοιχεία α), β) και γ) της παρούσας παραγράφου, εφόσον η αρμόδια αρχή λάβει προηγουμένως επικαιροποιημένη και τεκμηριωμένη ενημέρωση για τις σχετικές παραμέτρους που αναφέρουν τα παραπάνω στοιχεία. Η εξαίρεση αυτή επανεξετάζεται από την αρμόδια αρχή το λιγότερο κάθε τρία έτη και επικαιροποιείται όποτε κρίνεται απαραίτητο. [Τροπολογία 77]

2.  Οι φορείς ύδρευσης που παρακολουθούν το μη επεξεργασμένο νερό τους για σκοπούς επιχειρησιακής παρακολούθησης υποχρεούνται να ενημερώνουν τις αρμόδιες αρχές σχετικά με τις τάσεις μεταβολής και με τυχόν ασυνήθιστες συγκεντρώσεις των παρακολουθούμενων παραμέτρων, ουσιών ή ρύπων.

3.  Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στους φορείς ύδρευσης που χρησιμοποιούν το υδατικό σύστημα που εξετάζεται στην εκτίμηση επικινδυνότητας τα αποτελέσματα της παρακολούθησης που διενεργήθηκε βάσει της παραγράφου 1 στοιχείο δ) και μπορούν, με βάση αυτά τα αποτελέσματα παρακολούθησης:

α)  να απαιτήσουν από τους φορείς ύδρευσης να διενεργήσουν επιπρόσθετη παρακολούθηση ή επεξεργασία ορισμένων παραμέτρων·

β)  να επιτρέψουν στους φορείς ύδρευσης να ελαττώσουν τη συχνότητα παρακολούθησης ορισμένων παραμέτρων χωρίς να απαιτηθεί η διεξαγωγή εκτίμησης κινδύνου στην παροχή, εφόσον οι παράμετροι αυτές δεν αποτελούν βασικές παραμέτρους υπό την έννοια του παραρτήματος ΙΙ μέρος Β σημείο 1 και εφόσον δεν υπάρχει ευλόγως αναμενόμενος παράγοντας που να μπορεί να προκαλέσει υποβάθμιση της ποιότητας του νερού. [Τροπολογία 78]

4.  Στις περιπτώσεις όπου επιτρέπεται σε έναν φορέα ύδρευσης να ελαττώσει τη συχνότητα παρακολούθησης, όπως αναφέρεται στην παράγραφο 2 στοιχείο β), τα κράτη μέλη συνεχίζουν να παρακολουθούν τακτικά τις εν λόγω παραμέτρους στο υδατικό σύστημα που καλύπτεται από την εκτίμηση επικινδυνότητας. [Τροπολογία 79]

5.  Με βάση τις πληροφορίες που συλλέγονται σύμφωνα με τις παραγράφους 1 και 2 και που συγκεντρώνονται βάσει της οδηγίας 2000/60/ΕΚ, τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα ακόλουθα μέτρα σε συνεργασία με τους φορείς ύδρευσης και άλλους ενδιαφερόμενους φορείς, ή διασφαλίζουν ότι λαμβάνονται τα μέτρα αυτά από τους φορείς ύδρευσης: [Τροπολογία 80]

α)  προληπτικά μέτρα για τη μείωση του απαιτούμενου επιπέδου επεξεργασίας και για τη διαφύλαξη της ποιότητας των υδάτων, συμπεριλαμβανομένων και των μέτρων που αναφέρονται στο άρθρο 11 παράγραφος 3 στοιχείο δ) της οδηγίας 2000/60/ΕΚ· [Τροπολογία 178]

αα)  να διασφαλίζει ότι οι ρυπαίνοντες, σε συνεργασία με τους φορείς ύδρευσης και άλλους συναφείς ενδιαφερόμενους φορείς, λαμβάνουν προληπτικά μέτρα για τη μείωση ή την αποφυγή του απαιτούμενου επιπέδου επεξεργασίας και για τη διασφάλιση της ποιότητας του νερού, συμπεριλαμβανομένων των μέτρων που αναφέρονται στο άρθρο 11 παράγραφος 3 στοιχείο δ) της οδηγίας 2000/60/ΕΚ, καθώς και πρόσθετα μέτρα που κρίνονται αναγκαία βάσει της παρακολούθησης που πραγματοποιείται σύμφωνα με την παράγραφο 1 στοιχείο δ) του παρόντος άρθρου· [Τροπολογία 82]

β)  μέτρα μετριασμού, τα οποία κρίνονται αναγκαία με βάση την παρακολούθηση που διενεργείται σύμφωνα με την παράγραφο 1 στοιχείο δ) για τον εντοπισμό και την αντιμετώπιση της πηγής ρύπανσης ρύπανσης και την αποφυγή κάθε πρόσθετης επεξεργασίας, όταν τα μέτρα πρόληψης δεν θεωρούνται βιώσιμα ή αρκετά αποτελεσματικά για την έγκαιρη αντιμετώπιση της πηγής ρύπανσης· [Τροπολογία 83]

βα)  όταν τα μέτρα που αναφέρονται στα στοιχεία αα) και β) δεν θεωρούνται επαρκή για την εξασφάλιση επαρκούς προστασίας της ανθρώπινης υγείας, απαιτούν από τους φορείς ύδρευσης να διενεργούν πρόσθετη παρακολούθηση ορισμένων παραμέτρων στο σημείο άντλησης ή επεξεργασίας, εάν είναι απολύτως αναγκαίο για την πρόληψη των κινδύνων για την υγεία. [Τροπολογία 84]

Τα κράτη μέλη επανεξετάζουν τακτικά κάθε τέτοιο μέτρο.

5α.  Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στους φορείς ύδρευσης που χρησιμοποιούν το υδατικό σύστημα ή μέρη υδατικών συστημάτων τα οποία εξετάζονται στην εκτίμηση επικινδυνότητας τα αποτελέσματα της παρακολούθησης που διενεργήθηκε βάσει της παραγράφου 1 στοιχείο δ) και μπορούν με βάση αυτά τα αποτελέσματα παρακολούθησης και τις πληροφορίες που συγκεντρώνονται βάσει των παραγράφων 1 και 2 και βάσει της οδηγίας 2000/60/ΕΚ:

α)  να επιτρέψουν στους φορείς ύδρευσης να ελαττώσουν τη συχνότητα παρακολούθησης ορισμένων παραμέτρων ή τον αριθμό των παραμέτρων που παρακολουθούνται, χωρίς να απαιτηθεί η διεξαγωγή εκτίμησης κινδύνου στην παροχή, εφόσον οι υπό εν λόγω παράμετροι δεν αποτελούν βασικές παραμέτρους υπό την έννοια του παραρτήματος ΙΙ μέρος Β σημείο 1 και εφόσον δεν υπάρχει ευλόγως αναμενόμενος παράγοντας που να μπορεί να προκαλέσει υποβάθμιση της ποιότητας του νερού·

β)  όταν επιτρέπεται σε έναν φορέα ύδρευσης να ελαττώσει τη συχνότητα παρακολούθησης, όπως αναφέρεται στο στοιχείο α), να συνεχίσουν να παρακολουθούν τακτικά τις εν λόγω παραμέτρους στο υδατικό σύστημα που καλύπτεται από την εκτίμηση επικινδυνότητας. [Τροπολογία 85]

Άρθρο 9

Εκτίμηση, παρακολούθηση και διαχείριση κινδύνου στην παροχή [Τροπολογία 86]

1.  Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι οι φορείς ύδρευσης διενεργούν εκτίμηση κινδύνου στην παροχή, σύμφωνα με το παράρτημα ΙΙ μέρος Γ, με δυνατότητα προσαρμογής της συχνότητας παρακολούθησης οποιασδήποτε από τις παραμέτρους που παρατίθενται στο παράρτημα Ι μέρη Α, και Β και Βα και δεν αποτελούν βασικές παραμέτρους σύμφωνα με το παράρτημα ΙΙ μέρος Β, ανάλογα με την παρουσία τους στο μη επεξεργασμένο νερό. [Τροπολογία 87]

Για τις εν λόγω παραμέτρους, τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι οι φορείς ύδρευσης έχουν τη δυνατότητα να αποκλίνουν από τις συχνότητες δειγματοληψίας που καθορίζονται στο παράρτημα ΙΙ μέρος Β, σύμφωνα με τις προδιαγραφές που ορίζονται στο παράρτημα ΙΙ μέρος Γ και ανάλογα με την παρουσία τους στο μη επεξεργασμένο νερό και τη συγκρότηση της επεξεργασίας. [Τροπολογία 88]

Για τον σκοπό αυτόν, οι φορείς ύδρευσης υποχρεούνται να λαμβάνουν υπόψη τα αποτελέσματα της εκτίμησης επικινδυνότητας που διενεργείται σύμφωνα με το άρθρο 8 της παρούσας οδηγίας και τα αποτελέσματα της παρακολούθησης που διενεργείται σύμφωνα με το άρθρο 7 παράγραφος 1 και με το άρθρο 8 της οδηγίας 2000/60/EΚ. [Τροπολογία 89]

1α.  Τα κράτη μέλη μπορούν να απαλλάσσουν τους πολύ μικρούς προμηθευτές ύδατος από την παράγραφο 1, υπό την προϋπόθεση ότι η αρμόδια αρχή εκ των προτέρων διαθέτει τεκμηριωμένη γνώση των σχετικών παραμέτρων και κρίνει ότι δεν υπάρχει κίνδυνος για την υγεία του ανθρώπου ως αποτέλεσμα των εν λόγω εξαιρέσεων, και με την επιφύλαξη των υποχρεώσεων της αρχής σύμφωνα με το άρθρο 4.

Η εξαίρεση επανεξετάζεται από την αρμόδια αρχή κάθε τρία έτη ή όταν εντοπίζεται τυχόν νέος κίνδυνος ρύπανσης στη λεκάνη απορροής και επικαιροποιείται κατά περίπτωση. [Τροπολογία 90]

2.  Οι εκτιμήσεις κινδύνου στην παροχή εγκρίνονται από τις αρμόδιες αρχές είναι αρμοδιότητα των φορέων ύδρευσης, οι οποίοι διασφαλίζουν τη συμμόρφωσή τους με την παρούσα οδηγία. Για τον σκοπό αυτό οι φορείς ύδρευσης μπορούν να ζητούν την υποστήριξη των αρμόδιων αρχών.

Τα κράτη μέλη μπορούν να απαιτούν από τις αρμόδιες αρχές να εγκρίνουν ή να ελέγχουν τις εκτιμήσεις κινδύνου στην παροχή που διενεργούν οι φορείς ύδρευσης. [Τροπολογία 91]

2α.  Με βάση τα αποτελέσματα της εκτίμησης κινδύνου στην παροχή που διενεργείται σύμφωνα με την παράγραφο 1, τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι οι φορείς ύδρευσης θέτουν σε εφαρμογή ένα σχέδιο ασφάλειας των υδάτων προσαρμοσμένο στους κινδύνους που εντοπίζονται και αναλογικό προς το μέγεθος του φορέα ύδρευσης. Για παράδειγμα, το σχέδιο ασφάλειας των υδάτων μπορεί να αφορά τη χρήση υλικών που έρχονται σε επαφή με το νερό, τα προϊόντα επεξεργασίας του νερού, τυχόν κινδύνους από διαρροές αγωγών ή τα μέτρα προσαρμογής στις τωρινές και μελλοντικές προκλήσεις, όπως η κλιματική αλλαγή, και προσδιορίζεται αναλυτικότερα από τα κράτη μέλη. [Τροπολογία 92]

Άρθρο 10

Εκτίμηση, παρακολούθηση και διαχείριση κινδύνου οικιακής διανομής [Τροπολογία 93]

1.  Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι στους χώρους προτεραιότητας διενεργείται εκτίμηση κινδύνου οικιακής διανομής η οποία περιλαμβάνει τα ακόλουθα στοιχεία: [Τροπολογία 94]

α)  εκτίμηση των δυνητικών κινδύνων που συνδέονται με τα συστήματα οικιακής διανομής και με τα σχετικά προϊόντα και υλικά, και του κατά πόσον αυτά επηρεάζουν την ποιότητα του νερού στο σημείο όπου αυτό εκρέει από τις βρύσες που χρησιμοποιούνται συνήθως για κατανάλωση νερού από τον άνθρωπο, ιδίως στα σημεία παροχής νερού στο κοινό σε χώρους προτεραιότητας· [Τροπολογία 95]

β)  τακτική παρακολούθηση των παραμέτρων που παρατίθενται στο παράρτημα Ι μέρος Γ, στους χώρους όπου θεωρείται υψηλότερος ο δυνητικός κίνδυνος για την ανθρώπινη υγεία. Οι σχετικές παράμετροι και χώροι παρακολούθησης επιλέγονται με βάση προτεραιότητας όπου εντοπίστηκαν συγκεκριμένοι κίνδυνοι για την ποιότητα του νερού καρά την εκτίμηση που διενεργείται σύμφωνα με το στοιχείο α). [Τροπολογία 96]

Όσον αφορά την τακτική παρακολούθηση, τα κράτη μέλη εγγυώνται την πρόσβαση στις εγκαταστάσεις των χώρων προτεραιότητας με σκοπό τη δειγματοληψία και που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο, τα κράτη μέλη δύνανται να θεσπίζουν στρατηγική παρακολούθησης η οποία να επικεντρώνεται στους χώρους προτεραιότητας , ιδίως όσον αφορά τα βακτήρια της Legionella pneumophila· [Τροπολογία 97]

γ)  επαλήθευση του γεγονότος ότι οι επιδόσεις των δομικών προϊόντων προϊόντων και υλικών που έρχονται σε επαφή με το νερό ανθρώπινης κατανάλωσης είναι ικανοποιητικές, σε σχέση με τα ουσιώδη χαρακτηριστικά που συνδέονται με τη βασική απαίτηση για τα δομικά έργα η οποία προσδιορίζεται στο παράρτημα Ι σημείο 3 στοιχείο ε) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 305/2011 την προστασία της ανθρώπινης υγείας· [Τροπολογία 98]

γα)  επαλήθευση του κατά πόσον τα χρησιμοποιούμενα υλικά είναι κατάλληλα για να έρχονται σε επαφή με νερό ανθρώπινης κατανάλωσης και κατά πόσον πληρούνται οι απαιτήσεις του άρθρου 11. [Τροπολογία 99]

2.  Όταν τα κράτη μέλη κρίνουν, βάσει της εκτίμησης που διενεργείται σύμφωνα με την παράγραφο 1 στοιχείο α), ότι υπάρχει κίνδυνος για την ανθρώπινη υγεία από το σύστημα οικιακής διανομής των χώρων προτεραιότητας ή από τα σχετικά προϊόντα και υλικά, ή όταν η παρακολούθηση που διενεργείται σύμφωνα με την παράγραφο 1 στοιχείο β) αποδεικνύει ότι οι παραμετρικές τιμές που ορίζονται στο παράρτημα I μέρος Γ δεν πληρούνται, τα κράτη μέλη: διασφαλίζουν ότι έχουν ληφθεί τα αναγκαία μέτρα για να αποκλείσουν ή να περιορίσουν τον κίνδυνο να μην τηρηθούν οι παραμετρικές τιμές που ορίζονται στο παράρτημα Ι μέρος Γ.

α)  λαμβάνουν κατάλληλα μέτρα για την εξάλειψη ή τον περιορισμό του κινδύνου μη συμμόρφωσης με τις παραμετρικές τιμές που καθορίζονται στο παράρτημα Ι μέρος Γ·

β)  λαμβάνουν όλα τα απαιτούμενα μέτρα ώστε να διασφαλιστεί ότι η μετανάστευση ουσιών ή χημικών προϊόντων από τα δομικά προϊόντα που χρησιμοποιούνται στην παρασκευή ή τη διανομή του νερού ανθρώπινης κατανάλωσης δεν ενέχουν ούτε άμεσους ούτε έμμεσους κινδύνους για την ανθρώπινη υγεία·

γ)  λαμβάνουν άλλα μέτρα, παραδείγματος χάρη κατάλληλες τεχνικές επεξεργασίας, σε συνεργασία με τους φορείς ύδρευσης, προκειμένου να τροποποιηθεί η φύση ή οι ιδιότητες του νερού προτού αυτό παρασχεθεί, ώστε να εξαλειφθεί ή να μειωθεί ο κίνδυνος μη συμμόρφωσης με τις παραμετρικές τιμές μετά την παροχή·

δ)  πληροφορούν και συμβουλεύουν δεόντως τους καταναλωτές σχετικά με τις συνθήκες κατανάλωσης και χρήσης του νερού και σχετικά με τυχόν ενέργειες για την αποφυγή της επανεμφάνισης του κινδύνου·

ε)  οργανώνουν κατάρτιση για υδραυλικούς και άλλους επαγγελματίες που ασχολούνται με τα συστήματα οικιακής διανομής και με την εγκατάσταση δομικών προϊόντων·

στ)  προκειμένου για τη Legionella, εξασφαλίζουν την εφαρμογή αποτελεσματικών μέτρων ελέγχου και διαχείρισης για την πρόληψη και την αντιμετώπιση τυχόν εστιών της νόσου. [Τροπολογία 100]

2α.  Προκειμένου να μειωθούν οι κίνδυνοι που σχετίζονται με την οικιακή διανομή στο σύνολο των συστημάτων οικιακής διανομής, τα κράτη μέλη:

α)  ενθαρρύνουν τους ιδιοκτήτες δημοσίων και ιδιωτικών χώρων να προβούν σε εκτίμηση κινδύνων που συνδέονται με την οικιακή διανομή·

β)  ενημερώνουν τους καταναλωτές και τους ιδιοκτήτες ιδιωτικών και δημοσίων χώρων για τη λήψη μέτρων με σκοπό την εξάλειψη ή τον περιορισμό του κινδύνου μη συμμόρφωσης προς τα πρότυπα ποιότητας για το νερό ανθρώπινης κατανάλωσης λόγω του συστήματος οικιακής διανομής·

γ)  πληροφορούν και συμβουλεύουν δεόντως τους καταναλωτές σχετικά με τις συνθήκες κατανάλωσης και χρήσης του νερού και σχετικά με τυχόν ενέργειες για την αποφυγή της επανεμφάνισης του κινδύνου·

δ)  προωθούν κύκλους επιμόρφωσης για υδραυλικούς και άλλους επαγγελματίες που ασχολούνται με τα συστήματα οικιακής διανομής και με την εγκατάσταση δομικών προϊόντων και υλικών που έρχονται σε επαφή με το νερό· και

ε)  προκειμένου για τα βακτήρια της Legionella, και ιδίως τα βακτήρια της Legionella pneumophila, διασφαλίζουν την εφαρμογή αποτελεσματικών και αναλογικών προς τον κίνδυνο μέτρων ελέγχου και διαχείρισης για την πρόληψη και την αντιμετώπιση τυχόν εκδηλώσεων της νόσου. [Τροπολογία 101]

Άρθρο 10α

Ελάχιστες απαιτήσεις υγιεινής για τα προϊόντα, τις ουσίες και τα υλικά που έρχονται σε επαφή με νερό ανθρώπινης κατανάλωσης

1.  Τα κράτη μέλη λαμβάνουν όλα τα αναγκαία μέτρα για να διασφαλίσουν ότι οι ουσίες και τα υλικά για την παραγωγή όλων νέων προϊόντων που έρχονται σε επαφή με νερό ανθρώπινης κατανάλωσης, διακινούνται και χρησιμοποιούνται για την υδροληψία, την επεξεργασία ή τη διανομή, ή οι ρύποι που συνδέονται με αυτές τις ουσίες:

α)  δεν περιορίζουν ούτε άμεσα ούτε έμμεσα την προστασία της υγείας του ανθρώπου, όπως προβλέπεται δυνάμει της παρούσας οδηγίας·

β)  δεν επηρεάζουν την οσμή ούτε τη γεύση του νερού ανθρώπινης κατανάλωσης·

γ)  δεν εμφανίζονται σε νερό ανθρώπινης κατανάλωσης σε συγκέντρωση υψηλότερη από το επίπεδο που απαιτείται για την επίτευξη του σκοπού για τον οποίο χρησιμοποιούνται: και

δ)  δεν ευνοούν τη μικροβιολογική ανάπτυξη.

2.  Για τη διασφάλιση της εναρμονισμένης εφαρμογής της παραγράφου 1, έως τις ... [εντός τριών ετών από την έναρξη ισχύος της παρούσας οδηγίας], η Επιτροπή εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 19, προκειμένου να συμπληρωθεί η παρούσα οδηγία με τη θέσπιση των ελαχίστων υγειονομικών προδιαγραφών και του κατάλογου ουσιών που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή υλικών που έρχονται σε επαφή με νερό ανθρώπινης κατανάλωσης και είναι εγκεκριμένες στην Ένωση, περιλαμβανομένων συγκεκριμένων ορίων μετανάστευσης και ειδικών όρων χρήσης, κατά περίπτωση. Η Επιτροπή επανεξετάζει και επικαιροποιεί τακτικά αυτόν τον κατάλογο σύμφωνα με τις τελευταίες επιστημονικές και τεχνικές εξελίξεις.

3.  Για την υποστήριξη της Επιτροπής όσον αφορά την έκδοση και την τροποποίηση των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων βάσει του άρθρου 2 ιδρύεται μόνιμη επιτροπή αποτελούμενη από εκπροσώπους των κρατών μελών, οι οποίοι μπορούν να υποβοηθούνται από εμπειρογνώμονες ή συμβούλους.

4.  Τα υλικά που έρχονται σε επαφή με νερό ανθρώπινης κατανάλωσης και καλύπτονται από άλλες πράξεις ενωσιακής νομοθεσίας, όπως ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 305/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου(41), συμμορφώνονται με τις παραγράφους 1 και 2 του παρόντος άρθρου. [Τροπολογία 102]

Άρθρο 11

Παρακολούθηση

1.  Τα κράτη μέλη λαμβάνουν όλα τα αναγκαία μέτρα ώστε να εξασφαλίσουν ότι παρακολουθείται τακτικά η ποιότητα του νερού ανθρώπινης κατανάλωσης, προκειμένου να ελέγχεται αν το διατιθέμενο στους καταναλωτές νερό πληροί τις απαιτήσεις της παρούσας οδηγίας, και ιδίως τις παραμετρικές τιμές που καθορίζονται σύμφωνα με το άρθρο 5. Λαμβάνονται δείγματα τα οποία είναι αντιπροσωπευτικά της ποιότητας του νερού που καταναλίσκεται καθόλη τη διάρκεια του έτους. Επιπλέον, τα κράτη μέλη λαμβάνουν όλα τα αναγκαία μέτρα ώστε να εξασφαλίζεται ο έλεγχος της αποτελεσματικής απολύμανσης του νερού ανθρώπινης κατανάλωσης, όταν αυτή αποτελεί μέρος της διαδικασίας επεξεργασίας ή διανομής του νερού και ότι οποιαδήποτε επιμόλυνση από υποπροϊόντα απολύμανσης συγκροτείται σε όσο το δυνατόν πιο χαμηλά όρια, χωρίς να διακυβεύεται η απολύμανση. [Τροπολογία 103]

2.  Για την τήρηση των υποχρεώσεων της παραγράφου 1, κατάλληλα προγράμματα παρακολούθησης του νερού ανθρώπινης κατανάλωσης καταρτίζονται σύμφωνα με το παράρτημα ΙΙ μέρος Α. Τα εν λόγω προγράμματα παρακολούθησης συνίστανται στα ακόλουθα στοιχεία:

α)  παρακολούθηση των παραμέτρων που απαριθμούνται στο παράρτημα Ι μέρη Α και Β, και των παραμέτρων που καθορίζονται σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 2, σύμφωνα με το παράρτημα ΙΙ και, όταν έχει διενεργηθεί εκτίμηση κινδύνου στην παροχή, σύμφωνα με το άρθρο 9·

β)  παρακολούθηση των παραμέτρων που απαριθμούνται στο παράρτημα Ι μέρος Γ για τους σκοπούς της εκτίμησης κινδύνου οικιακής διανομής, όπως προβλέπεται στο άρθρο 10 παράγραφος 1 στοιχείο β)·

γ)  παρακολούθηση για τους σκοπούς της εκτίμησης επικινδυνότητας, όπως προβλέπεται στο άρθρο 8 παράγραφος 1 στοιχείο δ).

3.  Τα σημεία δειγματοληψίας καθορίζονται από τις αρμόδιες αρχές και πρέπει να συμμορφούνται με τις σχετικές απαιτήσεις του παραρτήματος II μέρος Δ.

4.  Τα κράτη μέλη πρέπει να τηρούν τις προδιαγραφές αναλύσεως παραμέτρων που καθορίζονται στο παράρτημα III, σύμφωνα με τις ακόλουθες αρχές:

α)  αντί των μεθόδων που αναφέρονται στο παράρτημα III μέρος A, είναι δυνατόν να χρησιμοποιούνται εναλλακτικές μέθοδοι ανάλυσης εφόσον μπορεί να αποδειχθεί ότι τα λαμβανόμενα αποτελέσματα είναι τουλάχιστον εξίσου αξιόπιστα με εκείνα των μεθόδων που έχουν προκαθοριστεί · για τον σκοπό αυτόν, διαβιβάζονται στην Επιτροπή όλα τα σχετικά στοιχεία που αφορούν τη μέθοδο αυτή και την ισοδυναμία της·

β)  για τις παραμέτρους του παραρτήματος III μέρος B, είναι δυνατόν να χρησιμοποιείται οποιαδήποτε μέθοδος ανάλυσης εφόσον τηρούνται οι απαιτήσεις που παρατίθενται εκεί.

5.  Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι διενεργείται συμπληρωματική κατά περίπτωση παρακολούθηση για τις ουσίες και τους μικροοργανισμούς για τους οποίους δεν καθορίζεται παραμετρική τιμή σύμφωνα με το άρθρο 5, όταν υπάρχουν λόγοι να πιστεύεται ότι οι ουσίες ή οι οργανισμοί αυτοί ενδέχεται να υπάρχουν σε ποσότητες ή αριθμούς που αποτελούν ενδεχόμενο κίνδυνο για την ανθρώπινη υγεία.

5α.  Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή τα αποτελέσματα της παρακολούθησης που διενεργείται σύμφωνα με την παρακολούθηση των παραμέτρων που περιλαμβάνονται στο παράρτημα Ι μέρος Γα έως τις ... [τρία έτη από την ημερομηνία έναρξης ισχύος της παρούσας οδηγίας] και στη συνέχεια μία φορά ετησίως.

Η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 19 για την τροποποίηση της παρούσας οδηγίας, επικαιροποιώντας τις ουσίες που περιλαμβάνονται στον κατάλογο επιτήρησης του παραρτήματος Ι μέρος Γα. Η Επιτροπή μπορεί να αποφασίσει να προσθέσει ουσίες, όταν υπάρχει κίνδυνος οι ουσίες αυτές να είναι παρούσες σε νερό ανθρώπινης κατανάλωσης και να συνιστούν πιθανή απειλή για την ανθρώπινη υγεία αλλά η επιστημονική γνώση να μην έχει αποδείξει σε σχέση με αυτές συγκεκριμένο κίνδυνο για την ανθρώπινη υγεία. Για τον σκοπό αυτό, η Επιτροπή βασίζεται ιδιαίτερα στην επιστημονική έρευνα της ΠΟΥ. Η προσθήκη κάθε νέας ουσίας αιτιολογείται δεόντως σύμφωνα με το άρθρο 1 της παρούσας οδηγίας. [Τροπολογία 104]

5β.  Έως ... [ένα έτος μετά την έναρξη ισχύος της παρούσας οδηγίας], η Επιτροπή εγκρίνει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 19 για τη συμπλήρωση της παρούσας οδηγίας, εγκρίνοντας μεθοδολογία για τη μέτρηση των μικροπλαστικών που περιλαμβάνονται στον κατάλογο επιτήρησης του παραρτήματος Ι μέρος Γα. [Τροπολογία 105]

Άρθρο 12

Επανορθωτικές ενέργειες και περιορισμοί χρήσεως

1.  Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε να διερευνάται αμέσως κάθε παράλειψη της τήρησης των παραμετρικών τιμών που καθορίζονται σύμφωνα με το άρθρο 5 στο σημείο τήρησης που αναφέρει το άρθρο 6 ώστε να εντοπίζονται τα αίτια. [Τροπολογία 106]

2.  Εάν, παρά τα μέτρα που λαμβάνονται για να τηρηθούν οι υποχρεώσεις του άρθρου 4 παράγραφος 1, το νερό ανθρώπινης κατανάλωσης εξακολουθεί να μην πληροί τις παραμετρικές τιμές που καθορίζονται σύμφωνα με το άρθρο 5, τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι αναλαμβάνονται, το ταχύτερο δυνατόν, οι απαιτούμενες επανορθωτικές ενέργειες για την αποκατάσταση της ποιότητάς του, και δίνουν προτεραιότητα στην εφαρμογή τους, λαμβάνοντας μεταξύ άλλων υπόψη τον βαθμό υπέρβασης των σχετικών παραμετρικών τιμών και τον ενδεχόμενο κίνδυνο για την ανθρώπινη υγεία.

Σε περίπτωση μη τήρησης των παραμετρικών τιμών που καθορίζονται στο παράρτημα Ι μέρος Γ, οι επανορθωτικές ενέργειες περιλαμβάνουν τα μέτρα που παρατίθενται στο άρθρο 10 παράγραφος 2 στοιχεία α) έως στ) . [Τροπολογία 107]

3.  Ανεξαρτήτως του αν έχει σημειωθεί ή όχι μη τήρηση των παραμετρικών τιμών, τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι απαγορεύεται η παροχή νερού ανθρώπινης κατανάλωσης το οποίο αποτελεί ενδεχόμενο κίνδυνο για την ανθρώπινη υγεία ή ότι περιορίζεται η χρήση του ή ότι αναλαμβάνονται όλες οι άλλες επανορθωτικές ενέργειες που απαιτούνται για να προστατευτεί η ανθρώπινη υγεία.

Τα κράτη μέλη θεωρούν αυτομάτως ότι κάθε μια περίπτωση μη τήρησης των ελάχιστων απαιτήσεων για τις παραμετρικές τιμές που καθορίζονται στο παράρτημα Ι μέρη Α και Β συνιστά ως δυνητικό κίνδυνο για την ανθρώπινη υγεία, εκτός αν οι αρμόδιες αρχές θεωρούν τη μη τήρηση της παραμετρικής τιμής αμελητέα. [Τροπολογία 108]

4.  Στις περιπτώσεις που περιγράφονται στις παραγράφους 2 και 3, όταν η μη τήρηση των παραμετρικών τιμών θεωρείται δυνητικός κίνδυνος για την υγεία του ανθρώπου, τα κράτη μέλη λαμβάνουν το συντομότερο δυνατόν όλα τα ακόλουθα μέτρα: [Τροπολογία 109]

α)  ειδοποιούν όλους τους θιγόμενους καταναλωτές για τον δυνητικό κίνδυνο για την ανθρώπινη υγεία, καθώς και για τα αίτιά του, για την υπέρβαση της παραμετρικής τιμής και για τις επανορθωτικές ενέργειες που έχουν αναληφθεί, συμπεριλαμβανομένης της απαγόρευσης, των περιορισμών ή άλλων ενεργειών·

β)  παρέχουν, και επικαιροποιούν τακτικά, τις απαραίτητες συμβουλές προς τους καταναλωτές σχετικά με τις συνθήκες κατανάλωσης και χρήσης του νερού, με ιδιαίτερη μέριμνα για τις δυνητικά ευπαθείς ομάδες·

γ)  ενημερώνουν τους καταναλωτές όταν εξακριβωθεί ότι έχει πάψει να υφίσταται δυνητικός κίνδυνος για την ανθρώπινη υγεία και τους πληροφορούν ότι έχει αποκατασταθεί η κανονική παροχή.

Τα μέτρα που αναφέρονται στα στοιχεία α), β) και γ) λαμβάνονται σε συνεργασία με τον οικείο φορέα ύδρευσης. [Τροπολογία 110]

5.  Όταν διαπιστώνεται έλλειψη συμμόρφωσης στο σημείο τήρησης, οι αρμόδιες αρχές ή άλλοι αρμόδιοι φορείς αποφασίζουν ποιές ενέργειες δυνάμει της παραγράφου 3 θα αναληφθούν, λαμβάνοντας επίσης υπόψη τους κινδύνους για την ανθρώπινη υγεία οι οποίοι θα προέκυπταν από τυχόν διακοπή της παροχής ή περιορισμό της χρήσης νερού ανθρώπινης κατανάλωσης. [Τροπολογία 111]

Άρθρο 12α

Παρεκκλίσεις

1.  Τα κράτη μέλη μπορούν να προβλέπουν παρεκκλίσεις από τις παραμετρικές τιμές που καθορίζονται στο παράρτημα I μέρος Β ή που καθορίζονται σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 2, μέχρις ενός ανώτατου ορίου που καθορίζουν τα ίδια, εφόσον οι εν λόγω παρεκκλίσεις δεν συνεπάγονται δυνητικό κίνδυνο για την ανθρώπινη υγεία και εφόσον η παροχή νερού ανθρώπινης κατανάλωσης στη συγκεκριμένη περιοχή δεν μπορεί να εξασφαλισθεί με άλλον εύλογο τρόπο. Οι εν λόγω παρεκκλίσεις περιορίζονται στις ακόλουθες περιπτώσεις:

α)  νέα ζώνη ύδρευσης·

β)  νέα πηγή ρύπανσης που εντοπίζεται σε ζώνη ύδρευσης ή παράμετροι που διερευνήθηκαν ή εντοπίστηκαν πρόσφατα.

Οι παρεκκλίσεις είναι όσο το δυνατόν μικρότερης διάρκειας και δεν υπερβαίνουν την τριετία, προς το τέλος της οποίας τα κράτη μέλη διεξάγουν επανεξέταση για να εξακριβώσουν αν έχει σημειωθεί ικανοποιητική πρόοδος.

Σε εξαιρετικές περιπτώσεις τα κράτη μέλη μπορούν να χορηγούν δεύτερη παρέκκλιση όσον αφορά τα στοιχεία α) και β) του πρώτου εδαφίου. Όταν τα κράτη μέλη προτίθενται να παραχωρήσουν μια τέτοια δεύτερη παρέκκλιση, κοινοποιούν στην Επιτροπή την επανεξέταση και τους λόγους για την απόφασή τους για παραχώρηση δεύτερης παρέκκλισης. Η εν λόγω δεύτερη παρέκκλιση δεν υπερβαίνει τα τρία έτη.

2.  Οποιαδήποτε παρέκκλιση χορηγήθηκε σύμφωνα με την παράγραφο 1 συνοδεύεται από τις ακόλουθες πληροφορίες:

α)  τον λόγο της παρέκκλισης·

β)  τη συγκεκριμένη παράμετρο, τα σχετικά αποτελέσματα της προηγούμενης παρακολούθησης και την ανώτατη επιτρεπόμενη τιμή βάσει της παρέκκλισης·

γ)  τη γεωγραφική περιοχή, την ημερησίως παρεχόμενη ποσότητα νερού, τον πληθυσμό που αφορά, καθώς και αν υπάρχει περίπτωση να θιγούν σχετικές επιχειρήσεις παραγωγής τροφίμων·

δ)  ένα κατάλληλο σύστημα παρακολούθησης, με αυξημένη συχνότητα παρακολούθησης, εφόσον απαιτείται·

ε)  σύνοψη του προγράμματος των απαιτούμενων επανορθωτικών ενεργειών, στο οποίο συμπεριλαμβάνονται χρονοδιάγραμμα εργασιών, εκτίμηση κόστους και διατάξεις για την επανεξέταση και

στ)  την αιτούμενη διάρκεια της παρέκκλισης.

3.  Εάν οι αρμόδιες αρχές κρίνουν ότι η μη τήρηση της παραμετρικής τιμής είναι άνευ σημασίας και αν, με τις επανορθωτικές ενέργειες που πραγματοποιούνται σύμφωνα με το άρθρο 12 παράγραφος 2, είναι δυνατόν να διορθωθεί η κατάσταση εντός 30 το πολύ ημερών, δεν απαιτείται η κοινοποίηση των πληροφοριών που προβλέπει η παράγραφος 2 του παρόντος άρθρου προκειμένου για την παρέκκλιση.

Στην περίπτωση αυτή, οι αρμόδιες αρχές ή άλλοι αρμόδιοι φορείς καθορίζουν προκειμένου για την παρέκκλιση μόνον την ανώτατη επιτρεπόμενη τιμή της συγκεκριμένης παραμέτρου καθώς και τον επιτρεπόμενο χρόνο για την αντιμετώπιση του προβλήματος.

4.  Η προσφυγή στην παράγραφο 3 δεν είναι πλέον δυνατή αν μία παραμετρική τιμή για συγκεκριμένη παροχή νερού δεν τηρήθηκε για περισσότερες από 30 ημέρες συνολικά κατά τη διάρκεια των δώδεκα προηγουμένων μηνών.

5.  Κάθε κράτος μέλος που εφαρμόζει τις παρεκκλίσεις του παρόντος άρθρου διασφαλίζει ότι ο πληθυσμός τον οποίο αφορά η παρέκκλιση αυτή ενημερώνεται αμέσως και με τον κατάλληλο τρόπο σχετικά με την παρέκκλιση και τους όρους της. Επιπλέον, το εν λόγω κράτος μέλος εξασφαλίζει ότι, εφόσον απαιτείται, παρέχονται συμβουλές σε συγκεκριμένες πληθυσμιακές ομάδες για τις οποίες η παρέκκλιση θα μπορούσε να επιφέρει συγκεκριμένο κίνδυνο.

Οι υποχρεώσεις που αναφέρονται στο πρώτο εδάφιο δεν ισχύουν για την περίπτωση που αναφέρεται στην παράγραφο 3, εκτός αν οι αρμόδιες αρχές αποφασίσουν διαφορετικά.

6.  Με την εξαίρεση των παρεκκλίσεων που παρέχονται σύμφωνα με την παράγραφο 3, τα κράτη μέλη ενημερώνουν την Επιτροπή εντός δύο μηνών για κάθε εγκριθείσα παρέκκλιση που αφορά παροχή άνω των 1 000 m3 ημερησίως κατά μέσο όρο ή εξυπηρετεί περισσότερα των 5 000 ατόμων, γνωστοποιώντας και τα στοιχεία που αναφέρονται στην παράγραφο 2.

7.  Το παρόν άρθρο δεν ισχύει για το νερό ανθρώπινης κατανάλωσης το οποίο διατίθεται προς πώληση σε φιάλες ή δοχεία. [Τροπολογία 112]

Άρθρο 13

Πρόσβαση σε νερό ανθρώπινης κατανάλωσης

1.  Με την επιφύλαξη του άρθρου 9 της οδηγίας 2000/60/ΕΚ και των αρχών της επικουρικότητας και της αναλογικότητας, τα κράτη μέλη λαμβάνουν, συνεκτιμώντας τις τοπικές και περιφερειακές προοπτικές και συνθήκες διανομής νερού, όλα τα αναγκαία μέτρα για να βελτιωθεί η καθολική πρόσβαση όλων σε νερό ανθρώπινης κατανάλωσης και να προωθηθεί η χρήση του στο έδαφός τους. Στα μέτρα αυτά περιλαμβάνονται όλα τα ακόλουθα:

α)  προσδιορισμός των ατόμων που δεν έχουν ή έχουν περιορισμένη πρόσβαση σε νερό ανθρώπινης κατανάλωσης, συμπεριλαμβανομένων των ευπαθών και περιθωριοποιημένων ομάδων, και των αιτιών αυτής της αδυναμίας πρόσβασης (παραδείγματος χάρη, τα μέλη ευπαθών και περιθωριοποιημένων ομάδων), αξιολόγηση των δυνατοτήτων και ανάληψη δράσης βελτίωσης της πρόσβασης για τα άτομα αυτά και πληροφόρησή τους σχετικά με τις δυνατότητες σύνδεσης στο δίκτυο ύδρευσης ή σχετικά με εναλλακτικούς τρόπους πρόσβασης σε τέτοιο νερό·

αα)   διασφάλιση της δημόσιας παροχής νερού ανθρώπινης κατανάλωσης·

β)  εγκατάσταση και συντήρηση εξοπλισμού εσωτερικών και εξωτερικών χώρων, συμπεριλαμβανομένων των σημείων επαναπλήρωσης, για την ελεύθερη πρόσβαση σε νερό ανθρώπινης κατανάλωσης σε δημόσιους χώρους, ιδίως σε χώρους μεγάλης επισκεψιμότητας· αυτό υλοποιείται όπου είναι τεχνικά εφικτό, κατά τρόπο αναλογικό προς την ανάγκη λήψης τέτοιων μέτρων και λαμβανομένων υπόψη των ειδικών τοπικών συνθηκών, όπως το κλίμα και η γεωγραφία·

γ)  προώθηση της χρήσης του νερού ανθρώπινης κατανάλωσης με τους εξής τρόπους:

i)  έναρξη εκστρατειών ενημέρωσης των πολιτών σχετικά με την υψηλή ποιότητα του νερού αυτού της βρύσης και ευαισθητοποίησης σχετικά με το πλησιέστερο σημείο επαναπλήρωσης που έχει οριστεί·

iα)  δρομολόγηση εκστρατειών για την ενθάρρυνση του κοινού να μεταφέρει επαναχρησιμοποιήσιμες φιάλες νερού και δρομολόγηση πρωτοβουλιών για να διευρυνθεί η επίγνωση όσον αφορά τη θέση των σημείων επαναπλήρωσης·

ii)  προώθηση της διασφάλιση της δωρεάν παροχής τέτοιου νερού από τις στις δημόσιες διοικήσεις και στα δημόσια κτίρια και αποθάρρυνση της χρήσης εμφιαλωμένου νερού σε πλαστικές φιάλες ή δοχεία μιας χρήσης στις εν λόγω δημόσιες διοικήσεις και στα δημόσια κτίρια·

iii)  προώθηση της δωρεάν ή έναντι χαμηλού αντιίμου παροχής τέτοιου νερού από εστιατόρια, καντίνες και υπηρεσίες σε πελάτες εστιατορίων, καντινών και υπηρεσιών τροφοδοσίας. [Τροπολογίες 113, 165, 191, 208, 166, 192, 169, 195, 170, 196, 197 και 220]

2.  Βάσει των πληροφοριών που συγκεντρώνονται σύμφωνα με την παράγραφο 1 στοιχείο α), τα κράτη μέλη λαμβάνουν όλα τα αναγκαία μέτρα που κρίνουν αναγκαία και ενδεδειγμένα για την εξασφάλιση της πρόσβασης των ευπαθών και περιθωριοποιημένων ομάδων σε νερό ανθρώπινης κατανάλωσης. [Τροπολογία 114]

Στην περίπτωση που οι ομάδες αυτές δεν έχουν πρόσβαση σε νερό ανθρώπινης κατανάλωσης, τα κράτη μέλη τις πληροφορούν αμέσως για την ποιότητα του νερού που αυτές χρησιμοποιούν και για τις δράσεις που μπορούν να αναληφθούν ώστε να αποφευχθούν οι δυσμενείς επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία από τυχόν μόλυνση του νερού αυτού.

2α.   Όταν οι υποχρεώσεις που θεσπίζονται στο παρόν άρθρο βαρύνουν τις τοπικές δημόσιες αρχές σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο, τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι οι εν λόγω αρχές διαθέτουν τα μέσα και τους πόρους για να εξασφαλίζουν την πρόσβαση σε νερό ανθρώπινης κατανάλωσης και ότι οποιαδήποτε σχετικά μέτρα είναι αναλογικά προς την ικανότητα και το μέγεθος του οικείου δικτύου διανομής. [Τροπολογίες 173, 199 και 209]

2β.   Βάσει των στοιχείων που συγκεντρώθηκαν δυνάμει των διατάξεων του άρθρου 15 παράγραφος 1 στοιχείο α), η Επιτροπή συνεργάζεται με τα κράτη μέλη και την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων για να στηρίξουν τις δημοτικές αρχές στην Ένωση που δεν διαθέτουν το απαραίτητο κεφάλαιο, προκειμένου οι τελευταίες να μπορέσουν να αποκτήσουν πρόσβαση στην τεχνική βοήθεια, σε διαθέσιμους χρηματοδοτικούς πόρους της Ένωσης και σε μακροπρόθεσμα δάνεια με προνομιακό επιτόκιο, ιδίως για τους σκοπούς της συντήρησης και ανανέωσης των υποδομών ύδρευσης ώστε να εξασφαλίζεται η παροχή νερού υψηλής ποιότητας και να επεκταθούν οι υπηρεσίες ύδρευσης και αποχέτευσης στις ευάλωτες και περιθωριοποιημένες πληθυσμιακές ομάδες. [Τροπολογίες 174, 200 και 210]

Άρθρο 14

Πληροφόρηση του κοινού

1.  Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι επαρκείς, και επικαιροποιημένες και προσβάσιμες πληροφορίες σχετικά με το νερό ανθρώπινης κατανάλωσης διατίθενται, μέσω του διαδικτύου ή με εξίσου φιλικούς προς τους χρήστες τρόπους, σε όλα τα υδρευόμενα άτομα, σύμφωνα με το παράρτημα IV, ενώ τηρούνται οι ισχύουσες διατάξεις για την προστασία δεδομένων. [Τροπολογία 116]

2.  Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι όλα τα υδρευόμενα άτομα λαμβάνουν τακτικά, και τουλάχιστον μία φορά ανά έτος, στην καταλληλότερη μορφή και ευκολότερη στην πρόσβαση (για παράδειγμα μαζί με το τιμολόγιό τους ή μέσω έξυπνων εφαρμογών), χωρίς να χρειαστεί να τις ζητήσουν σύμφωνα με όσα ορίζουν οι αρμόδιες αρχές, τις ακόλουθες πληροφορίες: [Τροπολογία 117]

α)  όταν το κόστος καλύπτεται μέσω τιμολογιακού συστήματος, πληροφορίες για τη διάρθρωση του κόστους του τιμολογίου που χρεώνεται ανά κυβικό μέτρο νερού ανθρώπινης κατανάλωσης, συμπεριλαμβανομένων πληροφοριών για τις πάγιες και τις μεταβλητές δαπάνες και πληροφοριών για τα ακόλουθα τουλάχιστον στοιχεία την κατανομή των πάγιων και των μεταβλητών δαπανών: [Τροπολογία 118]

i)  μέτρα που λαμβάνονται από τους φορείς ύδρευσης για τους σκοπούς της εκτίμησης επικινδυνότητας σύμφωνα με το άρθρο 8 παράγραφος 5· [Τροπολογία 119]

ii)  επεξεργασία και διανομή του νερού ανθρώπινης κατανάλωσης· [Τροπολογία 120]

iii)  συλλογή και επεξεργασία υγρών αποβλήτων· [Τροπολογία 121]

iv)  μέτρα που ελήφθησαν κατ’ εφαρμογή του άρθρου 13, στην περίπτωση που οι φορείς ύδρευσης έχουν λάβει τέτοια μέτρα· [Τροπολογία 122]

αα)  πληροφορίες σχετικά με την ποιότητα του νερού ανθρώπινης κατανάλωσης, συμπεριλαμβανομένων των ενδεικτικών παραμέτρων· [Τροπολογία 23]

β)  τιμή του παρεχόμενου όταν το κόστος καλύπτεται μέσω τιμολογιακού συστήματος, τιμή της παροχής νερού ανθρώπινης κατανάλωσης, ανά κυβικό μέτρο και τιμή υπολογιζόμενη ανά λίτρο και ανά κυβικό μέτρο· όταν το κόστος δεν καλύπτεται μέσω τιμολογιακού συστήματος, τις συνολικές ετήσιες δαπάνες που καταβάλλονται από το σύστημα ύδρευσης για την εξασφάλιση της συμμόρφωσης με την παρούσα οδηγία, συνοδευόμενες από πληροφορίες σχετικές με τον τρόπο παροχής νερού ανθρώπινης κατανάλωσης στην περιοχή· [Τροπολογία 124]

βα)   επεξεργασία και διανομή του νερού ανθρώπινης κατανάλωσης· [Τροπολογία 125]

γ)  όγκο που καταναλώνεται από το νοικοκυριό, τουλάχιστον ανά έτος ή ανά περίοδο χρέωσης, μαζί με τις ετήσιες τάσεις μεταβολής της κατανάλωσης, μόνο εάν ο φορέας ύδρευσης έχει στη διάθεσή του τα στοιχεία αυτά· [Τροπολογία 126]

δ)  σύγκριση της ετήσιας κατανάλωσης νερού του νοικοκυριού με τη μέση κατανάλωση των νοικοκυριών της ίδιας κατηγορίας, εφόσον απαιτείται σύμφωνα με το στοιχείο γ)· [Τροπολογία 127]

ε)  σύνδεσμο προς ιστότοπο όπου παρέχονται οι πληροφορίες που καθορίζονται στο παράρτημα IV.

Τα κράτη μέλη καθορίζουν σαφή κατανομή αρμοδιοτήτων όσον αφορά την παροχή πληροφοριών βάσει του πρώτου εδαφίου μεταξύ των προμηθευτών νερού, των ενδιαφερόμενων φορέων και των αρμόδιων τοπικών φορέων. Η Επιτροπή δύναται εξουσιοδοτείται να εκδίδει εκτελεστικές κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις για , σύμφωνα με το άρθρο 19, συμπληρώνοντας την παρούσα οδηγία με τον καθορισμό της μορφής και των τρόπων παρουσίασης των πληροφοριών που πρέπει να παρέχονται βάσει του πρώτου εδαφίου. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης στην οποία παραπέμπει το άρθρο 20 παράγραφος 2. [Τροπολογία 128]

3.  Οι παράγραφοι 1 και 2 ισχύουν με την επιφύλαξη των οδηγιών 2003/4/EΚ και 2007/2/EΚ.

Άρθρο 15

Πληροφορίες σχετικά με την παρακολούθηση της εφαρμογής

1.  Με την επιφύλαξη της οδηγίας 2003/4/ΕΚ και της οδηγίας 2007/2/ΕΚ, τα κράτη μέλη, με την υποστήριξη του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος, θα πρέπει:

α)  να δημιουργήσουν, μέχρι την ... [6 έτη μετά την καταληκτική ημερομηνία μεταφοράς της παρούσας οδηγίας στο εθνικό δίκαιο], και να επικαιροποιούν ανά 6 έτη στη συνέχεια, σύνολο δεδομένων που περιέχει πληροφορίες για τα μέτρα που λαμβάνονται βάσει του άρθρου 13 και για το ποσοστό του πληθυσμού τους που έχει πρόσβαση σε νερό ανθρώπινης κατανάλωσης·

β)  να δημιουργήσουν, μέχρι την ... [3 έτη μετά την καταληκτική ημερομηνία μεταφοράς της παρούσας οδηγίας στο εθνικό δίκαιο], και να επικαιροποιούν ανά 3 έτη στη συνέχεια, σύνολο δεδομένων με τις εκτιμήσεις επικινδυνότητας και τις εκτιμήσεις κινδύνου οικιακής διανομής που διενεργούνται σύμφωνα με τα άρθρα 8 και 10 αντίστοιχα, συμπεριλαμβανομένων και των ακόλουθων στοιχείων:

i)  σημεία υδροληψίας που προσδιορίζονται σύμφωνα με το άρθρο 8 παράγραφος 1 στοιχείο α)·

ii)  αποτελέσματα παρακολούθησης που συγκεντρώνονται σύμφωνα με το άρθρο 8 παράγραφος 1 στοιχείο δ) και με το άρθρο 10 παράγραφος 1 στοιχείο β)· και

iii)  συνοπτικές πληροφορίες σχετικά με τα μέτρα που λαμβάνονται κατ’ εφαρμογή του άρθρου 8 παράγραφος 5 και του άρθρου 10 παράγραφος 2·

γ)  να δημιουργήσουν, και να επικαιροποιούν ετησίως στη συνέχεια, σύνολο δεδομένων που περιλαμβάνει τα αποτελέσματα παρακολούθησης σε περιπτώσεις υπέρβασης των παραμετρικών τιμών που καθορίζονται στο παράρτημα I μέρη Α και Β, τα οποία έχουν συγκεντρωθεί σύμφωνα με τα άρθρα 9 και 11, και πληροφορίες σχετικά με τις επανορθωτικές ενέργειες που πραγματοποιήθηκαν σύμφωνα με το άρθρο 12·

δ)  να δημιουργήσουν, και να επικαιροποιούν ετησίως στη συνέχεια, σύνολο δεδομένων που περιλαμβάνει πληροφορίες σχετικά με τυχόν περιστατικά που αφορούν το πόσιμο νερό και τα οποία προκάλεσαν δυνητικούς κινδύνους για την ανθρώπινη υγεία, ανεξάρτητα από το κατά πόσον σημειώθηκε μη τήρηση των παραμετρικών τιμών, και τα οποία διήρκεσαν περισσότερες από 10 συνεχόμενες ημέρες και επηρέασαν τουλάχιστον 1 000 άτομα, μαζί με τις αιτίες των περιστατικών αυτών και τις επανορθωτικές ενέργειες που πραγματοποιήθηκαν σύμφωνα με το άρθρο 12. [Τροπολογία 129]

Όπου είναι δυνατόν, χρησιμοποιούνται υπηρεσίες χωρικών δεδομένων όπως ορίζονται στο άρθρο 3 παράγραφος 4 της οδηγίας 2007/2/ΕΚ για την παρουσίαση αυτών των συνόλων δεδομένων.

2.  Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι η Επιτροπή, ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος και το Ευρωπαϊκό Κέντρο Πρόληψης και Ελέγχου Νόσων έχουν πρόσβαση στα σύνολα δεδομένων που αναφέρονται στην παράγραφο 1.

3.  Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος δημοσιεύει και επικαιροποιεί μια επισκόπηση που καλύπτει ολόκληρη την Ένωση, με βάση τα στοιχεία που συλλέγονται από τα κράτη μέλη, σε τακτική βάση ή κατόπιν αιτήματος της Επιτροπής.

Η ενωσιακή επισκόπηση περιλαμβάνει, κατά περίπτωση, δείκτες εκροών, αποτελέσματα και επιπτώσεις της παρούσας οδηγίας, χάρτες επισκόπησης ολόκληρης της Ένωσης και εκθέσεις επισκόπησης ανά κράτος μέλος.

4.  Η Επιτροπή δύναται εξουσιοδοτείται να εκδίδει εκτελεστικές κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις, σύμφωνα με το άρθρο 19, συμπληρώνοντας την παρούσα οδηγία με διευκρίνιση της μορφής και των τρόπων που διευκρινίζουν τη μορφή και τους τρόπους παρουσίασης των πληροφοριών που πρέπει να παρέχονται σύμφωνα με τις παραγράφους 1 και 3, συμπεριλαμβανομένων λεπτομερών απαιτήσεων σχετικά με τους δείκτες, τους ενωσιακούς χάρτες επισκόπησης και τις εκθέσεις επισκόπησης ανά κράτος μέλος, που αναφέρονται στην παράγραφο 3. [Τροπολογία 130]

Οι εκτελεστικές πράξεις που αναφέρονται στο πρώτο εδάφιο εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης στην οποία παραπέμπει το άρθρο 20 παράγραφος 2. [Τροπολογία 131]

Άρθρο 16

Πρόσβαση στη δικαιοσύνη

1.  Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι τα φυσικά ή νομικά πρόσωπα ή οι ενώσεις, οργανώσεις ή ομάδες τους, σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία ή πρακτική, έχουν πρόσβαση σε διαδικασία προσφυγής ενώπιον δικαστηρίου ή άλλου ανεξάρτητου και αμερόληπτου οργάνου που έχει συσταθεί νομοθετικώς, προκειμένου να αμφισβητήσουν την ουσιαστική ή τη διαδικαστική νομιμότητα αποφάσεων, πράξεων ή παραλείψεων που σχετίζονται με την εφαρμογή των άρθρων 4, 5, 12, 13 και 14, εφόσον πληρούται μία από τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

α)  έχουν επαρκές συμφέρον·

β)  επικαλούνται προσβολή δικαιώματος, εάν αυτό απαιτείται ως προϋπόθεση από τη διοικητική δικονομία του οικείου κράτους μέλους.

2.  Τα κράτη μέλη καθορίζουν σε ποιο στάδιο είναι δυνατόν να προσβάλλονται αποφάσεις, πράξεις ή παραλείψεις.

3.  Τα κράτη μέλη καθορίζουν τι αποτελεί επαρκές συμφέρον και τι προσβολή δικαιώματος, κατά τρόπο που συνάδει με τον στόχο να παρέχεται στο ενδιαφερόμενο κοινό ευρεία πρόσβαση στη δικαιοσύνη.

Προς τούτο, το συμφέρον κάθε μη κυβερνητικής οργάνωσης που υποστηρίζει την προστασία του περιβάλλοντος και πληροί τις απαιτήσεις του εθνικού δικαίου θεωρείται επαρκές για τους σκοπούς της παραγράφου 1 στοιχείο α).

Για τους σκοπούς της παραγράφου 1 στοιχείο β), οι οργανώσεις αυτές θεωρείται επίσης ότι έχουν δικαιώματα που μπορούν να προσβληθούν.

4.  Οι παράγραφοι 1, 2 και 3 δεν αποκλείουν τη δυνατότητα μιας προκαταρκτικής διαδικασίας προσφυγής ενώπιον διοικητικής αρχής και δεν θίγουν την απαίτηση να εξαντλούνται οι διοικητικές διαδικασίες προσφυγής πριν από την προσφυγή σε διαδικασία δικαστικού ελέγχου, εάν υφίσταται τέτοιου είδους απαίτηση κατά την εθνική νομοθεσία.

5.  Κάθε διαδικασία προσφυγής που αναφέρεται στις παραγράφους 1 και 4 είναι αμερόληπτη, δίκαιη, έγκαιρη και όχι απαγορευτικά δαπανηρή.

6.  Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε να τίθενται στη διάθεση του κοινού πληροφορίες σχετικά με την πρόσβαση στις διοικητικές και δικαστικές διαδικασίες προσφυγής.

Άρθρο 17

Αξιολόγηση

1.  Η Επιτροπή διενεργεί αξιολόγηση της παρούσας οδηγίας, μέχρι την [12 έτη μετά την καταληκτική ημερομηνία μεταφοράς της παρούσας οδηγίας στο εθνικό δίκαιο]. Η αξιολόγηση αυτή βασίζεται, μεταξύ άλλων, στα ακόλουθα στοιχεία:

α)  την εμπειρία που αποκτήθηκε από την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας·

β)  τα σύνολα δεδομένων που δημιούργησαν τα κράτη μέλη σύμφωνα με το άρθρο 15 παράγραφος 1, και τις ενωσιακές επισκοπήσεις που συντάσσονται από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Περιβάλλοντος σύμφωνα με το άρθρο 15 παράγραφος 3·

γ)  σχετικά επιστημονικά, αναλυτικά και επιδημιολογικά δεδομένα·

δ)  συστάσεις της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας, εφόσον υπάρχουν.

2.  Στο πλαίσιο της αξιολόγησης, η Επιτροπή δίνει ιδιαίτερη προσοχή στην απόδοση της παρούσας οδηγίας όσον αφορά τις ακόλουθες πτυχές:

α)  την προσέγγιση βάσει κινδύνου, που περιγράφεται στο άρθρο 7·

β)  τις διατάξεις που αφορούν την πρόσβαση στο νερό, που προβλέπονται στο άρθρο 13, και τις διατάξεις σχετικά με το ποσοστό του πληθυσμού που δεν έχει πρόσβαση σε νερό· [Τροπολογία 132]

γ)  τις διατάξεις σχετικά με τις πληροφορίες που πρέπει να παρέχονται στο κοινό βάσει του άρθρου 14 και του παραρτήματος IV, συμπεριλαμβανομένης εύληπτης επισκόπησης, σε ενωσιακό επίπεδο, των πληροφοριών που απαριθμούνται στο σημείο 7 του παραρτήματος IV. [Τροπολογία 133]

2α.   Η Επιτροπή το αργότερο ... [πέντε έτη μετά την τελευταία προθεσμία για τη μεταφορά της παρούσας οδηγίας στο εθνικό δίκαιο] – και στη συνέχεια, όποτε κρίνεται αναγκαίο – διαβιβάζει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο έκθεση σχετικά με τους δυνητικούς κινδύνους για τις πηγές νερού ανθρώπινης κατανάλωσης λόγω μικροπλαστικών, φαρμακευτικών ουσιών και, κατά περίπτωση, άλλων αναδυόμενων ρύπων, καθώς και σχετικά με τους δυνητικούς κινδύνους που εγκυμονούν τα ανωτέρω για την ανθρώπινη υγεία. Η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να εκδίδει, όταν χρειάζεται, κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις, σύμφωνα με το άρθρο 19, για τη συμπλήρωση της παρούσας οδηγίας καθορίζοντας ανώτατες τιμές όσον αφορά τα μικροπλαστικά, τις φαρμακευτικές ουσίες και άλλους αναδυόμενους ρύπους στο νερό ανθρώπινης κατανάλωσης. [Τροπολογία 134]

Άρθρο 18

Αναθεώρηση και τροποποίηση των παραρτημάτων

1.  Τουλάχιστον ανά πενταετία, η Επιτροπή αναθεωρεί το παράρτημα I, υπό το πρίσμα της επιστημονικής και τεχνικής προόδου.

Με βάση τις εκτιμήσεις επικινδυνότητας και τις εκτιμήσεις κινδύνου οικιακής διανομής των κρατών μελών οι οποίες περιλαμβάνονται στα σύνολα δεδομένων που δημιουργούνται κατ’ εφαρμογή του άρθρου 15, η Επιτροπή επανεξετάζει το παράρτημα ΙΙ και εκτιμά κατά πόσον απαιτείται προσαρμογή του προκειμένου να θεσπιστούν νέες προδιαγραφές παρακολούθησης για τους σκοπούς των εν λόγω εκτιμήσεων κινδύνου.

2.  Η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 19 για την τροποποίηση των παραρτημάτων I έως IV, όταν είναι αναγκαίο, προκειμένου να προσαρμοστούν στην επιστημονική και τεχνική πρόοδο ή να καθοριστούν απαιτήσεις παρακολούθησης για τους σκοπούς της εκτίμησης επικινδυνότητας και της εκτίμησης κινδύνου οικιακής διανομής κατ’ εφαρμογή του άρθρου 8 παράγραφος 1 στοιχείο δ) και του άρθρου 10 παράγραφος 1 στοιχείο β).

2α.   Έως ... [πέντε έτη μετά την έναρξη ισχύος της παρούσας οδηγίας], η Επιτροπή επανεξετάζει αν το άρθρο 10α έχει οδηγήσει σε επαρκές επίπεδο εναρμόνισης των υγειονομικών απαιτήσεων για τα υλικά και τα προϊόντα που έρχονται σε επαφή με νερό ανθρώπινης κατανάλωσης και, εάν χρειάζεται, θα λάβει κατάλληλα περαιτέρω μέτρα. [Τροπολογία 135]

Άρθρο 19

Άσκηση της εξουσιοδότησης

1.  Η εξουσία έκδοσης κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων ανατίθεται στην Επιτροπή σύμφωνα με τους όρους που καθορίζονται στο παρόν άρθρο.

2.  Η εξουσία έκδοσης των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων που αναφέρονται στο άρθρο 18 παράγραφος 2 ανατίθεται στην Επιτροπή επ’ αόριστον από την ... [ημερομηνία έναρξης ισχύος της παρούσας οδηγίας].

3.  Η εξουσιοδότηση που αναφέρεται στο άρθρο 18 παράγραφος 2 μπορεί να ανακληθεί ανά πάσα στιγμή από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο. Η απόφαση ανάκλησης επιφέρει τη λήξη της εξουσιοδότησης που προσδιορίζεται στην εν λόγω απόφαση. Αρχίζει να ισχύει την επομένη της δημοσίευσής της στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή σε μεταγενέστερη ημερομηνία που ορίζεται σε αυτήν. Δεν θίγει το κύρος των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων που βρίσκονται ήδη σε ισχύ.

4.  Πριν από την έκδοση κατ’ εξουσιοδότηση πράξης η Επιτροπή συμβουλεύεται τους εμπειρογνώμονες που ορίζει κάθε κράτος μέλος σύμφωνα με τις αρχές που καθορίζονται στη διοργανική συμφωνία της 13ης Απριλίου 2016 για τη βελτίωση του νομοθετικού έργου.

5.  Μόλις η Επιτροπή εκδώσει κατ’ εξουσιοδότηση πράξη, την κοινοποιεί ταυτοχρόνως στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο.

6.  Κατ’ εξουσιοδότηση πράξη που εκδίδεται δυνάμει του άρθρου 18 παράγραφος 2 τίθεται σε ισχύ εφόσον δεν έχει διατυπωθεί αντίρρηση από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο εντός δύο μηνών από την ημέρα που η πράξη κοινοποιείται στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο ή αν, πριν λήξει αυτή η περίοδος, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο ενημερώσουν αμφότερα την Επιτροπή ότι δεν θα προβάλουν αντιρρήσεις. Η προθεσμία αυτή παρατείνεται κατά δύο μήνες με πρωτοβουλία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ή του Συμβουλίου.

Άρθρο 20

Διαδικασία επιτροπής

1.  Η Επιτροπή επικουρείται από επιτροπή. Πρόκειται για επιτροπή κατά την έννοια του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011.

2.  Στις περιπτώσεις που γίνεται μνεία της παρούσας παραγράφου, εφαρμόζεται το άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011.

Άρθρο 21

Κυρώσεις

Τα κράτη μέλη καθορίζουν τους κανόνες για τις κυρώσεις που επιβάλλονται σε περίπτωση παραβιάσεων των εθνικών διατάξεων που θεσπίζονται δυνάμει της παρούσας οδηγίας και λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα για να εξασφαλίζουν την επιβολή τους. Οι προβλεπόμενες κυρώσεις είναι αποτελεσματικές, αναλογικές και αποτρεπτικές. Τα κράτη μέλη γνωστοποιούν, μέχρι την ... [2 έτη μετά την έναρξη ισχύος της παρούσας οδηγίας], τους εν λόγω κανόνες και μέτρα στην Επιτροπή και ενημερώνουν την Επιτροπή για κάθε μεταγενέστερη τροποποίηση που τα αφορά.

Άρθρο 22

Μεταφορά στο εθνικό δίκαιο

1.  Τα κράτη μέλη θέτουν σε ισχύ τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις προκειμένου να συμμορφωθούν με τα άρθρα 2 και 5 έως 21 και τα παραρτήματα I έως IV, μέχρι την … [2 έτη μετά την έναρξη ισχύος της παρούσας οδηγίας]. Ανακοινώνουν αμέσως στην Επιτροπή το κείμενο των εν λόγω διατάξεων.

Οι διατάξεις αυτές, όταν θεσπίζονται από τα κράτη μέλη, περιέχουν παραπομπή στην παρούσα οδηγία ή συνοδεύονται από τέτοια παραπομπή κατά την επίσημη δημοσίευσή τους. Περιλαμβάνουν επίσης δήλωση που διευκρινίζει ότι οι παραπομπές στις οδηγίες που καταργούνται από την παρούσα οδηγία, οι οποίες περιέχονται στις ισχύουσες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις, θεωρούνται παραπομπές στην παρούσα οδηγία. Ο τρόπος της παραπομπής καθορίζεται από τα κράτη μέλη.

2.  Τα κράτη μέλη ανακοινώνουν στην Επιτροπή το κείμενο των ουσιωδών διατάξεων εθνικού δικαίου που θεσπίζουν στον τομέα που διέπεται από την παρούσα οδηγία.

Άρθρο 23

Κατάργηση

1.  Η οδηγία 98/83/ΕΚ, όπως τροποποιήθηκε από τις πράξεις που παρατίθενται στο παράρτημα V μέρος Α, καταργείται από την ... [επόμενη ημέρα από την ημερομηνία που καθορίζεται στο πρώτο εδάφιο του άρθρου 22 παράγραφος 1], με την επιφύλαξη των υποχρεώσεων των κρατών μελών όσον αφορά τις προθεσμίες μεταφοράς στο εθνικό δίκαιο των οδηγιών, όπως προβλέπεται στο παράρτημα V μέρος Β.

Οι παραπομπές στην καταργούμενη οδηγία θεωρούνται παραπομπές στην παρούσα οδηγία σύμφωνα με τον πίνακα αντιστοιχίας του παραρτήματος VI.

2.  Οι παρεκκλίσεις που χορηγήθηκαν από τα κράτη μέλη σύμφωνα με το άρθρο 9 της οδηγίας 98/83/ΕΚ και εξακολουθούν να ισχύουν κατά την ... [καταληκτική ημερομηνία μεταφοράς της παρούσας οδηγίας στο εθνικό δίκαιο] θα συνεχίσουν συνεχίζουν να ισχύουν μέχρι τη λήξη τους. Δεν επιτρέπεται η ανανέωσή τους. [Τροπολογία 136]

Άρθρο 24

Έναρξη ισχύος

Η παρούσα οδηγία αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή της στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Άρθρο 25

Αποδέκτες

Η παρούσα οδηγία απευθύνεται στα κράτη μέλη.

...,

Για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο Για το Συμβούλιο

Ο Προέδρος Ο Προέδρος

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ I

ΕΛΑΧΙΣΤΕΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΑΡΑΜΕΤΡΙΚΕΣ ΤΙΜΕΣ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗΣ 

ΜΕΡΟΣ Α

Μικροβιολογικές παράμετροι

Παράμετρος

Παραμετρική τιμή

Μονάδα

Σπόρια Clostridium perfringens

0

Αριθμός/100 ml

Κολοβακτηριοειδή

0

Αριθμός/100 ml

Εντερόκοκκοι

0

Αριθμός/100 ml

Escherichia coli (E. coli)

0

Αριθμός/100 ml

Αριθμός ετεροτροφικών πλακών (HPC) 22o

Άνευ ασυνήθους μεταβολής

 

Σωματικοί κολιφάγοι

0

Αριθμός/100 ml

Θολότητα

<1

Νεφελομετρικές μονάδες θολότητας

Σημείωση:

Οι παράμετροι που καθορίζονται στο παρόν μέρος δεν ισχύουν για τα νερά πηγής και τα μεταλλικά νερά σύμφωνα με την οδηγία 2009/54/ΕΚ.

[Τροπολογία 179]

ΜΕΡΟΣ B

Χημικές παράμετροι

Παράμετρος

Παραμετρική τιμή

Μονάδα

Σημειώσεις

Ακρυλαμίδιο

0,10

μg/l

 Η παραμετρική τιμή αναφέρεται στη συγκέντρωση καταλοίπων μονομερούς στο νερό όπως υπολογίζεται σύμφωνα με τις προδιαγραφές περί μεγίστης μετανάστευσης από το αντίστοιχο πολυμερές όταν βρίσκεται σε επαφή με το νερό.

Αντιμόνιο

5,0

μg/l

 

Αρσενικό

10

μg/l

 

Βενζόλιο

1,0

μg/l

 

Βενζο[a]πυρένιο

0,010

μg/l

 

β-Οιστραδιόλη (50-28-2)

 0,001

 μg/l

 

Δισφαινόλη A

 0,01 0,1

 μg/l

 

Βόριο

1,0 1,5

mg/l

 

Βρωμικά άλατα

10

μg/l

 

Κάδμιο

5,0

μg/l

 

Χλωρικά άλατα

 0,25

 mg/l

 

Χλωριώδη άλατα

 0,25

 mg/l

 

Χρώμιο

 25

μg/l

Η τιμή θα έχει επιτευχθεί το αργότερο μέχρι τις [10 χρόνια μετά την έναρξη ισχύος της παρούσας οδηγίας]. Η παραμετρική τιμή για το χρώμιο μέχρι την εν λόγω ημερομηνία είναι 50 μg/l.

Χαλκός

2,0

mg/l

 

Κυανιούχα άλατα

50

μg/l

 

1,2-Διχλωροαιθάνιο

3,0

μg/l

 

Επιχλωρυδρίνη

0,10

μg/l

Η παραμετρική τιμή αναφέρεται στη συγκέντρωση καταλοίπων μονομερούς στο νερό όπως υπολογίζεται σύμφωνα με τις προδιαγραφές περί μεγίστης μετανάστευσης από το αντίστοιχο πολυμερές όταν βρίσκεται σε επαφή με το νερό.

Φθοριούχα άλατα

1,5

mg/l

 

Αλογονοοξικά οξέα (HAA)

80

μg/l

Άθροισμα των ακόλουθων εννέα αντιπροσωπευτικών ουσιών: μονοχλωρο-, διχλωρο- και τριχλωροοξικό οξύ, μονο- και διβρωμοοξικό οξύ, βρωμοχλωροοξικό οξύ, βρωμοδιχλωροοξικό οξύ, διβρωμοχλωροοξικό οξύ και τριβρωμοχλωροοξικό οξύ.

Μόλυβδος

5

μg/l

Η τιμή θα έχει επιτευχθεί το αργότερο μέχρι τις [10 χρόνια μετά την έναρξη ισχύος της παρούσας οδηγίας]. Η παραμετρική τιμή για τον μόλυβδο μέχρι την εν λόγω ημερομηνία είναι 10 μg/l.

Υδράργυρος

1,0

μg/l

 

Μικροκυστίνη-LR

 1,0

 μg/l

 

Νικέλιο

20

μg/l

 

Νιτρικά άλατα

50

mg/l

Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι τηρείται ο όρος [νιτρικά άλατα]/50 + [νιτρώδη άλατα]/3 ≤ 1, όπου οι αγκύλες υποδηλούν συγκεντρώσεις σε mg/l για τα νιτρικά άλατα (NO3) και για τα νιτρώδη άλατα (NO2), καθώς και ότι η τιμή 0,10 mg/l για τα νιτρικά άλατα τηρείται για το νερό που προέρχεται από εγκαταστάσεις επεξεργασίας.

Νιτρώδη άλατα

0,50

mg/l

Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι τηρείται ο όρος [νιτρικά άλατα]/50 + [νιτρώδη άλατα]/3 ≤ 1, όπου οι αγκύλες υποδηλούν συγκεντρώσεις σε mg/l για τα νιτρικά άλατα (NO3) και για τα νιτρώδη άλατα (NO2), καθώς και ότι η τιμή 0,10 mg/l για τα νιτρικά άλατα τηρείται για το νερό που προέρχεται από εγκαταστάσεις επεξεργασίας.

Εννεϋλοφαινόλη

0,3

μg/l

 

Παρασιτοκτόνα

0,10

μg/l

Ως «παρασιτοκτόνα» νοούνται:

–  οργανικά εντομοκτόνα,

–  οργανικά ζιζανιοκτόνα,

–  οργανικά μυκητοκτόνα,

–  οργανικά νηματωδοκτόνα,

–  οργανικά ακαρεοκτόνα,

–  οργανικά φυκοκτόνα,

–  οργανικά τρωκτικοκτόνα,

–  οργανικά γλινοκτόνα,

–  συναφή προϊόντα (μεταξύ άλλων, οι ρυθμιστές αύξησης)

και οι σχετικοί μεταβολίτες αυτών όπως ορίζονται στο άρθρο 3 παράγραφος 32 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1107/2009(42).

Η παραμετρική τιμή ισχύει για κάθε επιμέρους παρασιτοκτόνο.

Για τα aldrin (αλδρίνη), dieldrin (διελδρίνη), heptachlor (επταχλώριο) και heptachlor epoxide (εποξείδιο του επταχλωρίου), η παραμετρική τιμή είναι 0,030 μg/l.

Σύνολο παρασιτοκτόνων

0,50

μg/l

Ως «σύνολο παρασιτοκτόνων» νοείται το άθροισμα όλων των επιμέρους παρασιτοκτόνων που ανιχνεύονται και προσδιορίζονται ποσοτικώς κατά τη διαδικασία παρακολούθησης.

PFAS

0,10

μg/l

«PFAS»: κάθε επιμέρους υπερ- και πολυφθοριωμένη αλκυλιωμένη ουσία (χημικός τύπος: CnF2n+1−R).

Ο τύπος εισάγει επίσης διαφοροποίηση μεταξύ των PFAS «μακράς αλυσίδας» και «μικρής αλυσίδας». Η παρούσα οδηγία εφαρμόζεται μόνο σε PFAS «μακράς αλυσίδας».

Αυτή η παραμετρική τιμή για μεμονωμένες ουσίες PFAS εφαρμόζεται μόνο στις ουσίες που είναι πιθανόν να υπάρχουν και οι οποίες είναι επικίνδυνες για την ανθρώπινη υγεία, σύμφωνα με την εκτίμηση επικινδυνότητας που αναφέρεται στο άρθρο 8 της παρούσας οδηγίας.

Σύνολο PFAS

0,50

μg/l

«Σύνολο PFAS»: το σύνολο των υπερ- και πολυφθοριωμένων αλκυλιωμένων ουσιών (χημικός τύπος: CnF2n+1−R).

Αυτή η παραμετρική τιμή για το σύνολο PFAS εφαρμόζεται μόνο στις ουσίες που είναι πιθανόν να υπάρχουν και οι οποίες είναι επικίνδυνες για την ανθρώπινη υγεία, σύμφωνα με την εκτίμηση επικινδυνότητας που αναφέρεται στο άρθρο 8 της παρούσας οδηγίας.

Πολυκυκλικοί αρωματικοί υδρογονάνθρακες

0,10

μg/l

Άθροισμα συγκεντρώσεων των ακόλουθων συγκεκριμένων ενώσεων: βενζο[b]φθορανθένιο, βενζο[k]φθορανθένιο, βενζο[ghi]περυλένιο, και ινδενο[1,2,3-cd]πυρένιο .

Σελήνιο

10

μg/l

 

Τετραχλωροαιθένιο και τριχλωραιθένιο

10

μg/l

Άθροισμα συγκεντρώσεων συγκεκριμένων παραμέτρων

Ολικά τριαλογονομεθάνια

100

μg/l

Ει δυνατόν, τα κράτη μέλη πρέπει να επιδιώκουν χαμηλότερη τιμή χωρίς να θίγεται η απολύμανση.

Άθροισμα συγκεντρώσεων των ακόλουθων συγκεκριμένων ενώσεων: χλωροφόρμιο, βρωμοφόρμιο, διβρωμοχλωρομεθάνιο, βρωμοδιχλωρομεθάνιο.

Ουράνιο

30

μg/l

 

Βινυλοχλωρίδιο

0,50

μg/l

Η παραμετρική τιμή αναφέρεται στη συγκέντρωση καταλοίπων μονομερούς στο νερό όπως υπολογίζεται σύμφωνα με τις προδιαγραφές περί μεγίστης μετανάστευσης από το αντίστοιχο πολυμερές όταν βρίσκεται σε επαφή με το νερό.

[Τροπολογίες 138 και 180]

ΜΕΡΟΣ Βα

Ενδεικτικές παράμετροι

Παράμετρος

Παραμετρική τιμή

Μονάδα

Σημειώσεις

Αργίλιο

200

μg/l

 

Αμμώνιο

0,50

mg/l

 

Χλωριούχα άλατα

250

mg/l

Σημείωση 1

Χρώμα

Αποδεκτή για τους καταναλωτές και άνευ ασυνήθους μεταβολής

 

 

Αγωγιμότητα

2 500

μS cm-1 στους 20 °C

Σημείωση 1

Συγκέντρωση ιόντων υδρογόνου

≥ 6,5 και ≤ 9,5

μονάδες pH

Σημειώσεις 1 και 3

Σίδηρος

200

μg/l

 

Μαγγάνιο

50

μg/l

 

Οσμή

Αποδεκτή για τους καταναλωτές και άνευ ασυνήθους μεταβολής

 

 

Θειικά άλατα

250

mg/l

Σημείωση 1

Νάτριο

200

mg/l

 

Γεύση

Αποδεκτή για τους καταναλωτές και άνευ ασυνήθους μεταβολής

 

 

Αριθμός αποικιών σε 22 °C

Άνευ ασυνήθους μεταβολής

 

 

Κολοβακτηριοειδή

0

Αριθμός/100 ml

 

Ολικός οργανικός άνθρακας (TOC)

Άνευ ασυνήθους μεταβολής

 

 

Θολότητα

Αποδεκτή για τους καταναλωτές και άνευ ασυνήθους μεταβολής

 

 

Σημείωση 1: Το νερό δεν πρέπει να είναι διαβρωτικό.

Σημείωση 2: Η παράμετρος αυτή χρειάζεται να μετράται μόνον όταν το νερό προέρχεται ή επηρεάζεται από επιφανειακό νερό. Σε περίπτωση μη τήρησης της παραμετρικής αυτής τιμής, τα κράτη μέλη εξετάζουν την παροχή νερού για να εξασφαλίσουν ότι δεν υπάρχει ενδεχόμενος κίνδυνος για την ανθρώπινη υγεία λόγω της παρουσίας παθογόνων μικροοργανισμών, όπως π.χ. Cryptosporidium.

Σημείωση 3: Για το στάσιμο νερό που τοποθετείται σε φιάλες ή δοχεία, η κατώτατη τιμή μπορεί να μειώνεται σε 4,5 μονάδες pH.

Για το νερό που τοποθετείται σε φιάλες ή δοχεία και έχει φυσική περιεκτικότητα σε ή είναι τεχνητά εμπλουτισμένο με διοξείδιο του άνθρακα, η ελάχιστη τιμή μπορεί να είναι κατώτερη.

[Τροπολογία 139]

ΜΕΡΟΣ Γ

Παράμετροι που σχετίζονται με την αξιολόγηση κινδύνου οικιακής διανομής

Παράμετρος

Παραμετρική τιμή

Μονάδα

Σημειώσεις

Legionella

<1000

Αριθμός/l

Σε περίπτωση που η παραμετρική τιμή <1000/l δεν επιτυγχάνεται για τη Legionella, πραγματοποιείται νέα δειγματοληψία για τη Legionella pneumophila. Αν δεν υπάρχει Legionella pneumophila, η παραμετρική τιμή για τη Legionella είναι <10 000/l

Legionella

< 10 000

Αριθμός/l

Αν απουσιάζει η Legionella pneumophila, της οποίας η παραμετρική τιμή είναι < 1 000/l, η παραμετρική τιμή για τη Legionella είναι < 10 000/l.

Μόλυβδος

5

μg/l

Η τιμή θα έχει επιτευχθεί το αργότερο μέχρι τις [10 χρόνια μετά την έναρξη ισχύος της παρούσας οδηγίας]. Η παραμετρική τιμή για τον μόλυβδο μέχρι την εν λόγω ημερομηνία είναι 10 μg/l.

[Τροπολογία 140]

ΜΕΡΟΣ Γα

Νέες παραμέτροι υπό παρακολούθηση

Μικροπλαστικά

Η παρακολούθηση διενεργείται σύμφωνα με τη μεθοδολογία για τη μέτρηση των μικροπλαστικών που καθορίζεται στην κατ’ εξουσιοδότηση πράξη που αναφέρεται στο άρθρο 11 παράγραφος 5β.

[Τροπολογία 141]

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΙΙ

ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ

ΜΕΡΟΣ Α

Γενικοί στόχοι και προγράμματα παρακολούθησης για το νερό ανθρώπινης κατανάλωσης

1.  Τα προγράμματα παρακολούθησης, τα οποία θεσπίστηκαν δυνάμει του άρθρου 11 παράγραφος 2, για το νερό ανθρώπινης κατανάλωσης :

α)  αποδεικνύουν ότι τα μέτρα που εφαρμόζονται για τη διαχείριση των κινδύνων για την ανθρώπινη υγεία σε ολόκληρη την αλυσίδα τροφοδοσίας νερού από την απόληψη , την επεξεργασία και την αποθήκευση έως τη διανομή είναι αποτελεσματικά και ότι το νερό στο σημείο τήρησης είναι υγιεινό και καθαρό·

β)  παρέχουν πληροφορίες για την ποιότητα του νερού για ανθρώπινη κατανάλωση οι οποίες αποδεικνύουν ότι πληρούνται οι υποχρεώσεις που ορίζονται στο άρθρο 4 και οι παραμετρικές τιμές που καθορίζονται σύμφωνα με το άρθρο 5·

γ)  προσδιορίζουν τα καταλληλότερα μέσα για την ελαχιστοποίηση του κινδύνου για την ανθρώπινη υγεία.

2.  Προγράμματα παρακολούθησης που έχουν θεσπιστεί σύμφωνα με το άρθρο 11παράγραφος 2 περιλαμβάνουν ένα από τα ακόλουθα :

α)  συλλογή και ανάλυση διακριτών δειγμάτων νερού·

β)  μετρήσεις που καταγράφονται μέσω διαδικασίας συνεχούς παρακολούθησης.

Τα προγράμματα παρακολούθησης περιλαμβάνουν επίσης πρόγραμμα επιχειρησιακής παρακολούθησης συμπληρωματικό της παρακολούθησης επαλήθευσης, που παρέχει ταχεία πληροφόρηση σχετικά με προβλήματα στις επιχειρησιακές επιδόσεις και στην ποιότητα του νερού, και επιτρέπει ταχείες εκ των προτέρων προγραμματισμένες επανορθωτικές ενέργειες. Τα εν λόγω επιχειρησιακά προγράμματα παρακολούθησης είναι προσαρμοσμένα στο εκάστοτε σύστημα υδροδότησης, λαμβάνουν υπόψη τους τα πορίσματα των εκτιμήσεων επικινδυνότητας και κινδύνου στην παροχή, και προορίζονται να επιβεβαιώσουν την αποτελεσματικότητα όλων των μέτρων ελέγχου κατά την απόληψη, την επεξεργασία, τη διανομή και την αποθήκευση. Το επιχειρησιακό πρόγραμμα παρακολούθησης περιλαμβάνει την παρακολούθηση της παραμέτρου «θολότητα» ώστε να ελέγχεται τακτικά η δραστικότητα της φυσικής απομάκρυνσης μέσω διεργασιών διήθησης, σύμφωνα με τις παραμετρικές τιμές και συχνότητες που αναφέρονται στον ακόλουθο πίνακα:

Παράμετρος

Παραμετρική τιμή

Θολότητα

0,3 NTU (95 %) και όχι >0,5 NTU για 15 συνεχή λεπτά

Όγκος (m3) νερού που διανέμεται ή παράγεται ημερησίως εντός ζώνης παροχής

Ελάχιστη συχνότητα

≤ 10 000

Ημερησίως

>10 000

Επιγραμμικά

Επιπλέον, τα προγράμματα παρακολούθησης μπορεί να αποτελούνται από:

α)  επιθεώρηση των αρχείων λειτουργικότητας και του επιπέδου συντήρησης του εξοπλισμού·

β)  επιθεωρήσεις της θέσης απόληψης , και των υποδομών επεξεργασίας, αποθήκευσης και διανομής νερού, με την επιφύλαξη των απαιτήσεων παρακολούθησης που ορίζονται δυνάμει του άρθρου 8 παράγραφος 1 στοιχείο γ) και του άρθρου 10 παράγραφος 1 στοιχείο β) .

3.  Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι τα προγράμματα παρακολούθησης επανεξετάζονται σε συνεχή βάση και επικαιροποιούνται ή επιβεβαιώνονται τουλάχιστον ανά εξαετία .

ΜΕΡΟΣ B

Βασικές παράμετροι και συχνότητες δειγματοληψίας

1.  Βασικές παράμετροι

Η Escherichia coli (E. coli), τα σπόρια Clostridium perfringens και οι σωματικοί κολιφάγοι εντερόκοκκοι θεωρούνται «βασικές παράμετροι» και δεν επιτρέπεται να υπόκεινται σε εκτίμηση κινδύνου στην παροχή σύμφωνα με το μέρος Γ του παρόντος παραρτήματος. Παρακολουθούνται πάντα στις συχνότητες που καθορίζονται στον πίνακα 1 του σημείου 2. [Τροπολογία 142]

2.  Συχνότητες δειγματοληψίας

Όλες οι παράμετροι που καθορίζονται σύμφωνα με το άρθρο 5 παρακολουθούνται τουλάχιστον στις συχνότητες που καθορίζονται στον ακόλουθο πίνακα, εκτός εάν καθοριστεί διαφορετική συχνότητα δειγματοληψίας, βάσει εκτίμησης κινδύνου στην παροχή διεξαχθείσα σύμφωνα με το άρθρο 9 και το μέρος Γ του παρόντος παραρτήματος:

Πίνακας 1

Ελάχιστη συχνότητα δειγματοληψίας και αναλύσεων για την παρακολούθηση της συμμόρφωσης

 

Ελάχιστος αριθμός δειγμάτων ανά έτος

≤ 100

10a

> 100

≤ 1 000

10a

> 1 000

≤ 10 000

50b

>10 000

≤ 100 000

365

>100 000

365

Όγκος (m3) νερού που διανέμεται ή παράγεται ημερησίως εντός ζώνης παροχής

(Βλέπε σημειώσεις 1 και 2) m3

Παράμετρος της ομάδας Α (μικροβιολογική παράμετρος) -

Αριθμός δειγμάτων ανά έτος

(Βλέπε σημείωση 3)

Παράμετρος της ομάδας Β (χημική παράμετρος) -

Αριθμός δειγμάτων ανά έτος

 

≤ 100

> 0

(Βλέπε σημείωση 4)

> 0

(Βλέπε σημείωση 4)

> 100

≤ 1 000

4

1

> 1 000

≤ 10 000

4

+3

για κάθε κλάσμα του συνολικού όγκου ίσο με 1 000m3/ημέρα ή μικρότερο

1

+1

για κάθε κλάσμα του συνολικού όγκου ίσο με 1 000m3/ημέρα ή μικρότερο

>10 000

≤ 100 000

 

3

+1

για κάθε κλάσμα του συνολικού όγκου

ίσο με 10 000 m3/ημέρα ή μικρότερο

>100 000

 

 

12

+ 1

για κάθε κλάσμα του συνολικού όγκου ίσο με 25 000 m3/ημέρα ή μικρότερο

α: όλα τα δείγματα πρέπει να λαμβάνονται σε χρονικές περιόδους κατά τις οποίες ο κίνδυνος διαφυγής εντερικών παθογόνων από την επεξεργασία είναι υψηλός.

β: τουλάχιστον 10 δείγματα πρέπει να λαμβάνονται σε χρονικές περιόδους κατά τις οποίες ο κίνδυνος διαφυγής εντερικών παθογόνων από την επεξεργασία είναι υψηλός.

Σημείωση 1: Ως ζώνη παροχής νοείται μια γεωγραφικά καθορισμένη περιοχή εντός της οποίας το νερό ανθρώπινης κατανάλωσης εισέρχεται από μία ή περισσότερες πηγές και η ποιότητα του νερού μπορεί να θεωρηθεί ως περίπου ομοιόμορφη.

Σημείωση 2: Οι όγκοι υπολογίζονται ως μέσες τιμές για ένα ημερολογιακό έτος. Για τον καθορισμό της ελάχιστης συχνότητας μπορεί να χρησιμοποιηθεί ο αριθμός κατοίκων μιας ζώνης παροχής αντί για τον όγκο του νερού, με την παραδοχή ότι η κατά κεφαλήν κατανάλωση νερού είναι 200 l/ημέρα.

Σημείωση 3: Η αναφερόμενη συχνότητα υπολογίζεται ως εξής: π.χ. 4 300 m3/ημέρα = 16 δείγματα (τέσσερα για τα πρώτα 1 000 m3/ημέρα + 12 για το πρόσθετο 3 300 m3/ημέρα).

Σημείωση 4: Τα κράτη μέλη που έχουν αποφασίσει να εξαιρέσουν τις συγκεκριμένες ατομικές ζώνες παροχής βάσει του άρθρου 3 παράγραφος 2 στοιχείο β) της παρούσας οδηγίας εφαρμόζουν αυτές τις συχνότητες μόνο για τις ζώνες παροχής που διανέμουν από 10 έως 100 m3 την ημέρα. [Τροπολογία 186]

ΜΕΡΟΣ Γ

Εκτίμηση κινδύνου στην παροχή

1.  Η εκτίμηση κινδύνου στην παροχή που αναφέρεται στο άρθρο 9 βασίζεται στις γενικές αρχές της εκτίμησης κινδύνου που ορίζονται σε διεθνή πρότυπα όπως το πρότυπο EN 15975-2, που αφορά «την ασφάλεια της παροχής πόσιμου νερού, τις κατευθυντήριες γραμμές για τη διαχείριση κινδύνου και κρίσεων».

2.  Κατόπιν εκτίμησης του κινδύνου στην παροχή , ο κατάλογος των παραμέτρων που λαμβάνονται υπόψη στην παρακολούθηση επεκτείνεται και οι συχνότητες δειγματοληψίας που καθορίζονται στο μέρος B αυξάνονται, όταν ικανοποιείται μία από τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

α)  ο κατάλογος των παραμέτρων ή των συχνοτήτων που ορίζονται στο παρόν παράρτημα δεν επαρκεί για την εκπλήρωση των υποχρεώσεων που επιβάλλονται βάσει του άρθρου 11 παράγραφος 1·

β)  απαιτείται πρόσθετη παρακολούθηση για τους σκοπούς του άρθρου 11 παράγραφος 6·

γ)  είναι αναγκαίο να παρέχονται οι διαβεβαιώσεις που ορίζονται στο σημείο 1 στοιχείο α) του μέρους Α·

δ)  η αύξηση των συχνοτήτων δειγματοληψίας είναι απαραίτητη βάσει του άρθρου 8 παράγραφος 3 στοιχείο α).

3.  Κατόπιν εκτίμησης του κινδύνου στην παροχή , ο κατάλογος των παραμέτρων που λαμβάνονται υπόψη στην παρακολούθηση και οι συχνότητες δειγματοληψίας που ορίζονται στο μέρος B μπορεί να μειωθούν, όταν πληρούνται όλες οι ακόλουθες προϋποθέσεις:

α)  η τοποθεσία και η συχνότητα της δειγματοληψίας καθορίζονται σε σχέση με την προέλευση της παραμέτρου καθώς και με τη διακύμανση και με τη μακροπρόθεσμη τάση της συγκέντρωσής της, λαμβανομένου υπόψη του άρθρου 6·

β)  για τη μείωση της ελάχιστης συχνότητας δειγματοληψίας μιας παραμέτρου τα αποτελέσματα που συγκεντρώθηκαν από τα δείγματα που έχουν συλλεγεί σε τακτικά διαστήματα σε περίοδο τουλάχιστον τριών ετών από τα σημεία δειγματοληψίας που αντιπροσωπεύουν όλη τη ζώνη παροχής νερού είναι όλα κάτω από το 60 % της παραμετρικής τιμής·

γ)  για την αφαίρεση μιας παραμέτρου από τον κατάλογο των προς παρακολούθηση παραμέτρων τα αποτελέσματα που συγκεντρώθηκαν από τα δείγματα που έχουν συλλεγεί σε τακτικά διαστήματα σε περίοδο τουλάχιστον τριών ετών από τα σημεία δειγματοληψίας που αντιπροσωπεύουν όλη τη ζώνη παροχής νερού είναι όλα κάτω από το 30 % της παραμετρικής τιμής·

δ)  για την αφαίρεση μιας συγκεκριμένης παραμέτρου από τον κατάλογο των προς παρακολούθηση παραμέτρων , η απόφαση βασίζεται στο αποτέλεσμα της εκτίμησης κινδύνου λαμβανομένων υπόψη των αποτελεσμάτων της παρακολούθησης των πηγών νερού που προορίζεται για ανθρώπινη κατανάλωση και βάσει του οποίου επιβεβαιώνεται ότι η υγεία του ανθρώπου προστατεύεται από τις δυσμενείς συνέπειες τυχόν μόλυνσης του νερού ανθρώπινης κατανάλωσης, όπως ορίζεται στο άρθρο 1·

ε)  για τη μείωση της συχνότητας δειγματοληψίας μιας παραμέτρου ή για την αφαίρεση μιας παραμέτρου από τον κατάλογο των προς παρακολούθηση παραμέτρων, η εκτίμηση κινδύνου επιβεβαιώνει ότι κανένας λογικά αναμενόμενος παράγοντας δεν μπορεί να προκαλέσει υποβάθμιση της ποιότητας του νερού ανθρώπινης κατανάλωσης.

4.  Στην περίπτωση που τα αποτελέσματα παρακολούθησης, τα οποία δείχνουν ότι πληρούνται οι όροι της παραγράφου 3 στοιχεία β) έως ε), είναι ήδη διαθέσιμα έως την/τις [ημερομηνία έναρξης ισχύος της παρούσας οδηγίας], τα εν λόγω αποτελέσματα παρακολούθησης μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την προσαρμογή της παρακολούθησης μετά την εκτίμηση κινδύνου στην παροχή της εν λόγω ημερομηνίας.

ΜΕΡΟΣ Δ

Μέθοδοι και σημεία δειγματοληψίας

1.  Τα σημεία δειγματοληψίας καθορίζονται ώστε να εξασφαλίζεται συμμόρφωση με τα σημεία τήρησης όπως ορίζονται στο άρθρο 6. Σε περίπτωση δικτύου διανομής, ένα κράτος μπορεί να λαμβάνει δείγματα εντός της ζώνης παροχής ή στις εγκαταστάσεις επεξεργασίας για συγκεκριμένες παραμέτρους εφόσον είναι δυνατόν να αποδειχθεί ότι δεν θα υπάρξει δυσμενής μεταβολή της μετρούμενης τιμής της συγκεκριμένης παραμέτρου. Στο μέτρο του δυνατού, ο αριθμός των δειγμάτων κατανέμεται ομοιόμορφα στον χρόνο και τον χώρο.

2.  Η δειγματοληψία στο σημείο τήρησης πρέπει να ικανοποιεί τις παρακάτω απαιτήσεις:

α)  τα δείγματα που λαμβάνονται προκειμένου να διαπιστωθεί η συμμόρφωση ως προς ορισμένες χημικές παραμέτρους (ειδικότερα χαλκός, μόλυβδος , Legionella και νικέλιο) λαμβάνονται στη βρύση του καταναλωτή χωρίς προηγούμενη έκπλυση. Λαμβάνεται τυχαία ημερήσιο δείγμα ενός λίτρου. Εναλλακτικά, τα κράτη μέλη μπορούν να χρησιμοποιήσουν μεθόδους καθορισμένης περιόδου στασιμότητας που απεικονίζουν καλύτερα την εθνική τους κατάσταση, με την προϋπόθεση ότι, στο επίπεδο της ζώνης παροχής νερού, αυτό δεν συνεπάγεται λιγότερες περιπτώσεις μη συμμόρφωσης από τη χρήση της μεθόδου τυχαίας ημερήσιας λήψης·

β)  τα δείγματα που λαμβάνονται προκειμένου να διαπιστωθεί η συμμόρφωση στο σημείο τήρησης ως προς τις μικροβιολογικές παραμέτρους λαμβάνονται και υφίστανται επεξεργασία σύμφωνα με το πρότυπο EN ISO 19458, σκοπός δειγματοληψίας Β.

2α.  Δείγματα για Legionella σε οικιακά συστήματα διανομής λαμβάνονται σε σημεία που εμφανίζουν κίνδυνο πολλαπλασιασμού και/ή έκθεσης σε Legionella pneumophila. Τα κράτη μέλη θεσπίζουν κατευθυντήριες γραμμές για τις μεθόδους δειγματοληψίας για Legionella. [Τροπολογία 144]

3.  Η δειγματοληψία εντός του δικτύου διανομής, με την εξαίρεση της δειγματοληψίας στη βρύση των καταναλωτών, θα συμμορφώνεται με το πρότυπο ISO 5667-5. Για τις μικροβιολογικές παραμέτρους, τα δείγματα εντός του δικτύου διανομής θα λαμβάνονται και θα υφίστανται επεξεργασία σύμφωνα με το πρότυπο EN ISO 19458, σκοπός δειγματοληψίας A.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ IIα

Ελάχιστες απαιτήσεις υγιεινής για ουσίες και υλικά για την παραγωγή νέων προϊόντων, που έρχονται σε επαφή με το νερό ανθρώπινης κατανάλωσης:

α)  κατάλογος ουσιών που επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται κατά την παραγωγή υλικών, συμπεριλαμβανομένων μεταξύ άλλων οργανικών υλών, ελαστομερών, σιλικόνης, μετάλλων, τσιμέντου, ρητινών ανταλλαγής ιόντων και σύνθετων υλικών, καθώς και προϊόντων που παράγονται από αυτά·

β)  ειδικές προϋποθέσεις για τη χρήση ουσιών σε υλικά και στα προϊόντα που παράγονται από αυτά·

γ)  ειδικοί περιορισμοί αναφορικά με τη μεταφορά ορισμένων ουσιών σε νερό ανθρώπινης κατανάλωσης·

δ)  κανόνες υγιεινής σχετικά με άλλες ιδιότητες που είναι αναγκαίες για τη συμμόρφωση με τις διατάξεις·

ε)  βασικοί κανόνες για τον έλεγχο της συμμόρφωσης με τα στοιχεία α) έως δ)·

στ)  κανόνες σχετικά με τις μεθόδους δειγματοληψίας και ανάλυσης, για τον έλεγχο της συμμόρφωσης με τα στοιχεία α) έως δ). [Τροπολογία 145]

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ III

ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΩΝ ΠΑΡΑΜΕΤΡΩΝ

Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι οι μέθοδοι ανάλυσης που χρησιμοποιούνται για τους σκοπούς της παρακολούθησης και της απόδειξης της συμμόρφωσης με την παρούσα οδηγία επικυρώνονται και τεκμηριώνονται σύμφωνα με το πρότυπο EN ISO/IEC 17025 ή άλλα ισοδύναμα πρότυπα που είναι αποδεκτά σε διεθνές επίπεδο. Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι τα εργαστήρια ή άλλοι φορείς με τους οποίους τα εργαστήρια συνάπτουν συμβάσεις εφαρμόζουν πρακτικές συστήματος διαχείρισης της ποιότητας σύμφωνα με το πρότυπο EN ISO/IEC 17025 ή άλλο ισοδύναμο, διεθνώς αποδεκτό πρότυπο.

Αν δεν υπάρχει αναλυτική μέθοδος που να ικανοποιεί τα ελάχιστα κριτήρια επιδόσεων που ορίζονται στο μέρος Β, τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι η παρακολούθηση διενεργείται με χρήση των καλύτερων δυνατών τεχνικών που δεν συνεπάγονται υπέρογκο κόστος.

ΜΕΡΟΣ Α

Μικροβιολογικές παράμετροι για τις οποίες καθορίζονται οι μέθοδοι ανάλυσης

Οι μέθοδοι για τις μικροβιολογικές παραμέτρους είναι οι εξής:

α)  Escherichia coli (E. coli) και κολοβακτηριοειδή (EN ISO 9308-1 ή EN ISO 9308-2)

β)  Εντερόκοκκοι (EN ISO 7899-2)

γ)  Pseudomonas aeruginosa (EN ISO 16266)

δ)  αριθμός αποικιών ή αριθμός ετεροτροφικών πλακών στους 22 °C (EN ISO 6222)

ε)  Clostridium perfringens συμπεριλαμβανομένων των σπόρων (EN ISO 14189)

στ)  Θολότητα (EN ISO 7027)

ζ)  Legionella (EN ISO 11731)

η)  Σωματικοί κολιφάγοι (EN ISO 10705-2)

ΜΕΡΟΣ B

Χημικές παράμετροι για τις οποίες καθορίζονται χαρακτηριστικά επιδόσεων

1.  Χημικές παράμετροι

Για τις παραμέτρους που ορίζονται στον πίνακα 1, η χρησιμοποιούμενη μέθοδος ανάλυσης μπορεί να μετρήσει, κατ' ελάχιστο, συγκεντρώσεις ίσες με την παραμετρική τιμή με όριο ποσοτικού προσδιορισμού, όπως προσδιορίζεται στο άρθρο 2 παράγραφος 2 της οδηγίας 2009/90/ΕΚ της Επιτροπής(43), ύψους 30 % ή λιγότερο της οικείας παραμετρικής τιμής και μια αβεβαιότητα μέτρησης όπως προσδιορίζεται στον πίνακα 1. Το αποτέλεσμα θα εκφράζεται με χρήση τουλάχιστον τόσων σημαντικών ψηφίων όσα έχει η παραμετρική τιμή του παραρτήματος I μέρος Β.

Η αβεβαιότητα μέτρησης που ορίζεται στον πίνακα I δεν θα χρησιμοποιείται ως πρόσθετη ανοχή στις παραμετρικές τιμές που ορίζονται στο παράρτημα I.

Πίνακας 1

Ελάχιστα χαρακτηριστικά επιδόσεων «Αβεβαιότητα μέτρησης»

Παράμετροι

Αβεβαιότητα μέτρησης

(Βλέπε σημείωση 1)

% της παραμετρικής τιμής

Σημειώσεις

Ακρυλαμίδιο

30

 

Αντιμόνιο

40

 

Αρσενικό

30

 

Βενζο[a]πυρένιο

50

Βλέπε σημείωση 2

Βενζόλιο

40

 

β-Οιστραδιόλη (50-28-2)

50

 

Δισφαινόλη A

50

 

Βόριο

25

 

Βρωμικά άλατα

40

 

Κάδμιο

25

 

Χλωρικά άλατα

30

 

Χλωριώδη άλατα

30

 

Χρώμιο

30

 

Χαλκός

25

 

Κυανιούχα άλατα

30

Βλέπε σημείωση 3

1,2-Διχλωροαιθάνιο

40

 

Επιχλωρυδρίνη

30

 

Φθοριούχα άλατα

20

 

Αλογονοοξικά οξέα (HAA)

50

 

Μόλυβδος

25

 

Υδράργυρος

30

 

Μικροκυστίνη-LR

30

 

Νικέλιο

25

 

Νιτρικά άλατα

15

 

Νιτρώδη άλατα

20

 

Εννεϋλοφαινόλη

50

 

Παρασιτοκτόνα

30

Βλέπε σημείωση 4

PFAS

50 20

 

Πολυκυκλικοί αρωματικοί υδρογονάνθρακες

30

Βλέπε σημείωση 5

Σελήνιο

40

 

Τετραχλωροαιθένιο

30

Βλέπε σημείωση 6

Τριχλωροαιθένιο

40

Βλέπε σημείωση 6

Τριαλογονομεθάνια — ολικά

40

Βλέπε σημείωση 5

Ουράνιο

30

 

Βινυλοχλωρίδιο

50

 

[Τροπολογίες 177 και 224]

2.  Σημειώσεις στον πίνακα 1

Σημείωση 1

Η αβεβαιότητα μέτρησης είναι μια παράμετρος που δεν λαμβάνει αρνητικές τιμές και χαρακτηρίζει τη διασπορά των ποσοτικών τιμών που αποδίδονται σε μετρούμενο μέγεθος, με βάση τα χρησιμοποιούμενα στοιχεία. Το κριτήριο επιδόσεων για την αβεβαιότητα μέτρησης (k = 2) είναι το ποσοστό της παραμετρικής τιμής που αναφέρεται στον πίνακα ή οποιαδήποτε αυστηρότερη τιμή . Η αβεβαιότητα μέτρησης εκτιμάται στο επίπεδο της παραμετρικής τιμής, εκτός αν ορίζεται αλλού διαφορετικά.

Σημείωση 2

Αν η τιμή της αβεβαιότητας μέτρησης δεν μπορεί να επιτευχθεί, θα πρέπει να επιλεγεί η καλύτερη διαθέσιμη τεχνική (έως 60 %).

Σημείωση 3

Η μέθοδος προσδιορίζει τα ολικά κυανιούχα κάθε μορφής.

Σημείωση 4

Τα χαρακτηριστικά επιδόσεων για κάθε επιμέρους παρασιτοκτόνο δίνονται ενδεικτικά. Τιμές για την αβεβαιότητα μέτρησης μόλις 30 % μπορούν να επιτευχθούν για πολλά φυτοφάρμακα, ενώ υψηλότερες τιμές έως και 80 % μπορεί να επιτρέπονται για έναν αριθμό παρασιτοκτόνων.

Σημείωση 5

Τα χαρακτηριστικά επιδόσεων ισχύουν για τις επιμέρους ουσίες που ορίζονται στο 25 % της παραμετρικής τιμής του παραρτήματος I μέρος Β.

Σημείωση 6

Τα χαρακτηριστικά επιδόσεων ισχύουν για τις επιμέρους ουσίες που ορίζονται στο 50 % της παραμετρικής τιμής του παραρτήματος I μέρος Β.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ IV

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΙΝΟ ΠΟΥ ΔΙΑΤΙΘΕΝΤΑΙ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΑ [Τροπολογία 146]

Οι ακόλουθες πληροφορίες είναι προσβάσιμες για τους καταναλωτές ηλεκτρονικά, με εξατομικευμένο και φιλικό ή με εξίσου εξατομικευμένους και φιλικούς προς τον χρήστη τρόπο τρόπους: [Τροπολογία 147]

1)  προσδιορισμός του σχετικού φορέα ύδρευσης, της περιοχής και του αριθμού των υδρευόμενων ατόμων, καθώς και της μεθόδου παραγωγής του νερού· [Τροπολογία 148]

2)  τα επισκόπηση των πλέον πρόσφατα αποτελέσματα πρόσφατων αποτελεσμάτων παρακολούθησης ανά φορέα ύδρευσης για τις παραμέτρους που απαριθμούνται στο παράρτημα Ι μέρη Α, και Β και Βα (νέο), συμπεριλαμβανομένων της συχνότητας και της τοποθεσίας των σημείων δειγματοληψίας, τα οποία αφορούν την περιοχή που ενδιαφέρει το τροφοδοτούμενο πρόσωπο, μαζί με την παραμετρική τιμή που καθορίζεται σύμφωνα με το άρθρο 5. Τα αποτελέσματα παρακολούθησης δεν πρέπει να είναι παλαιότερα: [Τροπολογία 149]

α)  του ενός μηνός για πολύ μεγάλους φορείς ύδρευσης·

β)  των έξι μηνών για μεσαίους και μεγάλους φορείς ύδρευσης· [Τροπολογία 202]

γ)  του ενός έτους για πολύ μικρούς και μικρούς φορείς ύδρευσης· [Τροπολογία 203]

3)  σε περίπτωση ενδεχόμενου κινδύνου για την ανθρώπινη υγεία, όπως καθορίζεται από τις αρμόδιες αρχές, κατόπιν υπέρβασης των παραμετρικών τιμών που καθορίζονται σύμφωνα με το άρθρο 5, πληροφορίες για τους πιθανούς κινδύνους για την ανθρώπινη υγεία και συμβουλές σχετικά με την υγεία και την κατανάλωση ή υπερσύνδεσμο με τον οποίο να παρέχεται πρόσβαση στις εν λόγω πληροφορίες· [Τροπολογία 150]

4)  σύνοψη της σχετικής εκτίμησης κινδύνου στην παροχή· [Τροπολογία 151]

5)  πληροφορίες σχετικά με τις ακόλουθες ενδεικτικές παραμέτρους που παρατίθενται στο παράρτημα 1 μέρος Βα και σχετικές παραμετρικές τιμές:·

α)  Χρώμα·

β)  pH (συγκέντρωση ιόντων υδρογόνου)·

γ)  Αγωγιμότητα·

δ)  Σίδηρος·

ε)  Μαγγάνιο·

στ)  Οσμή·

ζ)  Γεύση·

η)  Σκληρότητα·

θ)  Ανόργανα στοιχεία, ανιόντα/κατιόντα διαλυμένα σε νερό:

–  Βορικά BO3-

–  Ανθρακικά CO32-

–  Χλωριούχα Cl-

–  Φθοριούχα F-

–  Όξινα ανθρακικά HCO3-

–  Νιτρικά NO3-

–  Νιτρώδη NO2-

–  Φωσφορικά PO43-

–  Πυριτικά SiO2

–  Θειικά SO42-

–  Θειούχα S2-

–  Αργίλιο Al

–  Αμμώνιο NH4+

–  Ασβέστιο Ca

–  Μαγνήσιο Mg

–  Κάλιο K

–  Νάτριο Na

Οι εν λόγω παραμετρικές τιμές και άλλες μη ιοντιζόμενες ενώσεις και ιχνοστοιχεία μπορούν να εμφανίζονται με τιμή αναφοράς και/ή επεξήγηση· [Τροπολογία 152]

6)  συμβουλές προς τους καταναλωτές, συμπεριλαμβανομένων και τρόπων μείωσης της κατανάλωσης νερού μεταξύ άλλων και για το πώς να μειώσουν την κατανάλωση νερού, όταν χρειάζεται, και να χρησιμοποιούν το νερό υπεύθυνα σύμφωνα με τις τοπικές συνθήκες· [Τροπολογία 153]

7)  για μεγάλους και πολύ μεγάλους φορείς ύδρευσης, ετήσιες πληροφορίες σχετικά με: [Τροπολογία 154]

α)  τις συνολικές επιδόσεις του συστήματος ύδρευσης όσον αφορά την αποδοτικότητα, συμπεριλαμβανομένων του ποσοστού διαρροών και της κατανάλωσης ενέργειας ανά κυβικό μέτρο παρεχόμενου νερού των επιπέδων διαρροής, όπως ορίζονται από τα κράτη μέλη· [Τροπολογία 155]

β)  πληροφορίες σχετικά με τη διαχείριση και τη διακυβέρνηση του φορέα ύδρευσης, συμπεριλαμβανομένης της σύνθεσης του διοικητικού συμβουλίου το μοντέλο διαχείρισης και την ιδιοκτησιακή δομή της υπηρεσίας παροχής νερού από τον φορέα ύδρευσης· [Τροπολογία 156]

γ)  ποσότητα νερού που παρέχεται ετησίως και τάσεις μεταβολής·

δ)  πληροφορίες σχετικά με τη διάρθρωση του κόστους του τιμολογίου που χρεώνεται στους καταναλωτές όταν το κόστος καλύπτεται μέσω τιμολογιακού συστήματος, πληροφορίες σχετικά με τη διάρθρωση της τιμολόγησης ανά κυβικό μέτρο νερού, συμπεριλαμβανομένων των πάγιων και των μεταβλητών δαπανών, όπου παρουσιάζεται τουλάχιστον το κόστος που σχετίζεται με την κατανάλωση ενέργειας ανά κυβικό μέτρο παρεχόμενου νερού, καθώς και των δαπανών που συνδέονται με τα μέτρα που λαμβάνονται από τους φορείς ύδρευσης για τους σκοπούς της εκτίμησης επικινδυνότητας σύμφωνα με το άρθρο 8 παράγραφος 4, την επεξεργασία και διανομή νερού ανθρώπινης κατανάλωσης, τη συλλογή και την επεξεργασία λυμάτων, και το κόστος που σχετίζεται με τα μέτρα για τους σκοπούς του άρθρου 13, σε περίπτωση που έχουν ληφθεί τέτοια μέτρα από τους φορείς ύδρευσης· [Τροπολογία 157]

ε)  το ύψος της επένδυσης που θεωρείται απαραίτητο από τον φορέα ύδρευσης για να εξασφαλίσει την οικονομική βιωσιμότητα της παροχής υπηρεσιών ύδρευσης (συμπεριλαμβανομένης της συντήρησης των υποδομών) και το ύψος της επένδυσης που πραγματικά συγκεντρώθηκε ή ανακτήθηκε έχει γίνει, γίνεται ή πρόκειται να γίνει, καθώς και το χρηματοδοτικό σχέδιο· [Τροπολογία 158]

στ)  τύποι επεξεργασίας και απολύμανσης νερού που εφαρμόζονται·

ζ)  σύνοψη και στατιστικές καταγγελιών των καταναλωτών, και της επικαιρότητας και καταλληλότητας των λύσεων των προβλημάτων του τρόπου επίλυσής τους· [Τροπολογία 159]

8)  πρόσβαση σε ιστορικά στοιχεία για πληροφορίες βάσει των σημείων 2) και 3), με ημερομηνία έως και πριν από 10 έτη και όχι προγενέστερη της ημερομηνίας μεταφοράς της οδηγίας στο εθνικό δίκαιο, κατόπιν αιτήματος. [Τροπολογία 160]

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ V

Μέρος Α

Καταργούμενη οδηγία

με τον κατάλογο των διαδοχικών τροποποιήσεών της

(αναφέρονται στο άρθρο 23)

Οδηγία 98/83/ΕΚ του Συμβουλίου

(ΕΕ L 330 της 5.12.1998, σ. 32)

 

Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1882/2003 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου

(ΕΕ L 284 της 31.10.2003, σ. 1)

Μόνο σημείο 29 του παραρτήματος II

Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 596/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου

(ΕΕ L 188 της 18.7.2009, σ. 14)

Μόνο σημείο 2.2 του παραρτήματος

Οδηγία (ΕΕ) 2015/1787 της Επιτροπής

(ΕΕ L 260 της 7.10.2015, σ. 6)

 

Μέρος Β

Προθεσμίες μεταφοράς στο εθνικό δίκαιο

(αναφέρονται στο άρθρο 23)

Οδηγία

Προθεσμία μεταφοράς στο εθνικό δίκαιο

 

98/83/EΚ

25 Δεκεμβρίου 2000

 

(ΕΕ) 2015/1787

27 Οκτωβρίου 2017

 

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ VI

Πίνακας αντιστοιχίας

Οδηγία 98/83/ΕΟΚ

Παρούσα οδηγία

Άρθρο 1

Άρθρο 1

Άρθρο 2 εισαγωγική φράση

Άρθρο 2 εισαγωγική φράση

Άρθρο 2 σημεία 1 και 2

Άρθρο 2 σημεία 1 και 2

-

Άρθρο 2 σημεία 3 έως 8

Άρθρο 3 παράγραφος 1 εισαγωγική φράση

Άρθρο 3 παράγραφος 1 εισαγωγική φράση

Άρθρο 3 παράγραφος 1 στοιχεία α) και β)

Άρθρο 3 παράγραφος 1 στοιχεία α) και β)

Άρθρο 3 παράγραφοι 2 και 3

Άρθρο 3 παράγραφοι 2 και 3

Άρθρο 4 παράγραφος 1 εισαγωγική φράση

Άρθρο 4 παράγραφος 1 εισαγωγική φράση

Άρθρο 4 παράγραφος 1 στοιχεία α) και β)

Άρθρο 4 παράγραφος 1 στοιχεία α) και β)

Άρθρο 4 παράγραφος 1 δεύτερο εδάφιο

Άρθρο 4 παράγραφος 1 στοιχείο γ)

Άρθρο 4 παράγραφος 2

Άρθρο 4 παράγραφος 2

Άρθρο 5 παράγραφοι 1 και 2

Άρθρο 5 παράγραφος 1

Άρθρο 5 παράγραφος 3

Άρθρο 5 παράγραφος 2

Άρθρο 6 παράγραφος 1 στοιχεία α) έως γ)

Άρθρο 6 στοιχεία α) έως γ)

Άρθρο 6 παράγραφος 1 στοιχείο δ)

-

Άρθρο 6 παράγραφος 2

-

Άρθρο 6 παράγραφος 3

-

-

Άρθρο 7

-

Άρθρο 8

 

Άρθρο 9

-

Άρθρο 10

Άρθρο 7 παράγραφος 1

Άρθρο 11 παράγραφος 1

Άρθρο 7 παράγραφος 2

Άρθρο 11 παράγραφος 2 εισαγωγική φράση

-

Άρθρο 11 παράγραφος 2 στοιχεία α) έως γ)

Άρθρο 7 παράγραφος 3

Άρθρο 11 παράγραφος 3

Άρθρο 7 παράγραφος 4

-

Άρθρο 7 παράγραφος 5 στοιχείο α)

Άρθρο 11 παράγραφος 4 εισαγωγική φράση

Άρθρο 7 παράγραφος 5 στοιχείο β)

Άρθρο 11 παράγραφος 4 στοιχείο α)

Άρθρο 7 παράγραφος 5 στοιχείο γ)

Άρθρο 11 παράγραφος 4 στοιχείο β)

Άρθρο 7 παράγραφος 6

Άρθρο 11 παράγραφος 5

Άρθρο 8 παράγραφος 1

Άρθρο 12 παράγραφος 1

Άρθρο 8 παράγραφος 2

Άρθρο 12 παράγραφος 2 πρώτο εδάφιο

-

Άρθρο 12 παράγραφος 2 δεύτερο εδάφιο

Άρθρο 8 παράγραφος 3

Άρθρο 12 παράγραφος 3 πρώτο εδάφιο

-

Άρθρο 12 παράγραφος 3 δεύτερο εδάφιο

-

Άρθρο 12 παράγραφος 4 στοιχεία α) έως γ)

Άρθρο 8 παράγραφος 4

Άρθρο 12 παράγραφος 5

Άρθρο 8 παράγραφοι 5 έως 7

-

Άρθρο 9

-

Άρθρο 10

-

-

Άρθρο 13

-

Άρθρο 14

-

Άρθρο 15

-

Άρθρο 16

-

Άρθρο 17

Άρθρο 11 παράγραφος 1

Άρθρο 18 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο

-

Άρθρο 18 παράγραφος 1 δεύτερο εδάφιο

Άρθρο 11 παράγραφος 2

-

-

Άρθρο 18 παράγραφος 2

-

Άρθρο 19

Άρθρο 12 παράγραφος 1

Άρθρο 20 παράγραφος 1

Άρθρο 12 παράγραφος 2 πρώτο εδάφιο

Άρθρο 20 παράγραφος 1

Άρθρο 12 παράγραφος 2 δεύτερο εδάφιο

-

Άρθρο 12 παράγραφος 3

-

Άρθρο 13

-

Άρθρο 14

-

Άρθρο 15

-

-

Άρθρο 21

Άρθρο 17 παράγραφοι 1 και 2

Άρθρο 22 παράγραφοι 1 και 2

Άρθρο 16 παράγραφος 1

Άρθρο 23 παράγραφος 1

Άρθρο 16 παράγραφος 2

-

 

Άρθρο 23 παράγραφος 2

Άρθρο 18

Άρθρο 24

Άρθρο 19

Άρθρο 25

Παράρτημα I μέρος A

Παράρτημα I μέρος A

Παράρτημα I μέρος Β

Παράρτημα I μέρος Β

Παράρτημα I μέρος Γ

-

-

Παράρτημα I μέρος Γ

Παράρτημα II μέρος A παράγραφος 1 στοιχεία α) έως γ)

Παράρτημα II μέρος A παράγραφος 1 στοιχεία α) έως γ)

Παράρτημα II μέρος A παράγραφος 2 πρώτο εδάφιο

Παράρτημα II μέρος A παράγραφος 2 πρώτο εδάφιο

-

Παράρτημα II μέρος A παράγραφος 2 δεύτερο εδάφιο και πίνακας

Παράρτημα II μέρος A παράγραφος 2 δεύτερο εδάφιο

Παράρτημα II μέρος A παράγραφος 2 τρίτο εδάφιο

Παράρτημα II μέρος A παράγραφος 3

-

Παράρτημα II μέρος A παράγραφος 4

Παράρτημα II μέρος A παράγραφος 3

Παράρτημα II μέρος Β παράγραφος 1

-

Παράρτημα II μέρος Β παράγραφος 2

Παράρτημα II μέρος Β παράγραφος 1

Παράρτημα II μέρος Β παράγραφος 3

Παράρτημα II μέρος Β παράγραφος 2

Παράρτημα II μέρος Γ παράγραφος 1

-

Παράρτημα II μέρος Γ παράγραφος 2

Παράρτημα II μέρος Γ παράγραφος 1

Παράρτημα II μέρος Γ παράγραφος 3

-

Παράρτημα II μέρος Γ παράγραφος 4

Παράρτημα II μέρος Γ παράγραφος 2

Παράρτημα II μέρος Γ παράγραφος 5

Παράρτημα II μέρος Γ παράγραφος 3

-

Παράρτημα II μέρος Γ παράγραφος 4

Παράρτημα II μέρος Γ παράγραφος 6

-

Παράρτημα II μέρος Δ σημεία 1) έως 3)

Παράρτημα II μέρος Δ σημεία 1) έως 3)

Παράρτημα III πρώτο και δεύτερο εδάφιο

Παράρτημα III πρώτο και δεύτερο εδάφιο

Παράρτημα III μέρος Α πρώτο και δεύτερο εδάφιο

-

Παράρτημα III μέρος A τρίτο εδάφιο στοιχεία α) έως στ)

Παράρτημα III μέρος A τρίτο εδάφιο στοιχεία α) έως η)

Παράρτημα III μέρος B παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο

Παράρτημα III μέρος B παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο

Παράρτημα III μέρος B παράγραφος 1 δεύτερο εδάφιο

-

Παράρτημα III μέρος B παράγραφος 1 τρίτο εδάφιο και πίνακας 1

Παράρτημα III μέρος B παράγραφος 1 δεύτερο εδάφιο και πίνακας 1

Παράρτημα III μέρος B παράγραφος 1 πίνακας 2

-

Παράρτημα III μέρος Β παράγραφος 2

Παράρτημα III μέρος Β παράγραφος 2

Παράρτημα IV

-

Παράρτημα V

-

-

Παράρτημα IV

-

Παράρτημα V

-

Παράρτημα VI

(1)ΕΕ C 367 της 10.10.2018, σ. 107.
(2)ΕΕ C 361 της 5.10.2018, σ. 46.
(3) Θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 28ης Μαρτίου 2019.
(4)Οδηγία 98/83/ΕΚ του Συμβουλίου, της 3ης Νοεμβρίου 1998, σχετικά με την ποιότητα του νερού ανθρώπινης κατανάλωσης (ΕΕ L 330 της 5.12.1998, σ. 32).
(5)Βλ. παράρτημα V.
(6) Οδηγία 2000/60/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Οκτωβρίου 2000, για τη θέσπιση πλαισίου κοινοτικής δράσης στον τομέα της πολιτικής των υδάτων (ΕΕ L 327 της 22.12.2000, σ. 1).
(7)Οδηγία 2009/54/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Ιουνίου 2009, σχετικά με την εκμετάλλευση και τη θέση στο εμπόριο των φυσικών μεταλλικών νερών (αναδιατύπωση) (ΕΕ L 164 της 26.6.2009, σ. 45).
(8)Οδηγία 2001/83/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 6ης Νοεμβρίου 2001, περί κοινοτικού κώδικος για τα φάρμακα που προορίζονται για ανθρώπινη χρήση (ΕΕ L 311 της 28.11.2001, σ. 67).
(9)Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 178/2002 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 28ης Ιανουαρίου 2002, για τον καθορισμό των γενικών αρχών και απαιτήσεων της νομοθεσίας για τα τρόφιμα, για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Αρχής για την Ασφάλεια των Τροφίμων και τον καθορισμό διαδικασιών σε θέματα ασφαλείας των τροφίμων (ΕΕ L 31 της 1.2.2002, σ. 1).
(10)COM(2014)0177.
(11)SWD(2016)0428.
(12)Ειδική έκθεση του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου SR 12/2017: «Εφαρμογή της οδηγίας για το πόσιμο νερό: παρά τη βελτίωση της ποιότητας του νερού και της πρόσβασης σε αυτό στη Βουλγαρία, την Ουγγαρία και τη Ρουμανία, εξακολουθούν να υπάρχουν σημαντικές επενδυτικές ανάγκες».
(13)Έργο συνεργασίας για τις παραμέτρους του πόσιμου νερού, του περιφερειακού γραφείου της ΠΟΥ για την Ευρώπη: «Υποστήριξη της σύστασης για αναθεώρηση του παραρτήματος Ι της οδηγίας 98/83/ΕΚ του Συμβουλίου σχετικά με την ποιότητα του νερού ανθρώπινης κατανάλωσης (οδηγία για το πόσιμο νερό)», 11 Σεπτεμβρίου 2017.
(14)Οδηγία (EE) 2015/1787 της Επιτροπής, της 6ης Οκτωβρίου 2015, για την τροποποίηση των παραρτημάτων II και III της οδηγίας 98/83/ΕΚ του Συμβουλίου σχετικά με την ποιότητα του νερού ανθρώπινης κατανάλωσης (ΕΕ L 260 της 7.10.2015, σ. 6).
(15)Guidelines for drinking water quality (Κατευθυντήριες γραμμές για την ποιότητα του πόσιμου νερού), τέταρτη έκδοση, Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας, 2011 http://www.who.int/water_sanitation_health/publications/2011/dwq_guidelines/en/index.html
(16)Water Safety Plan Manual: step-by-step risk management for drinking water suppliers (Εγχειρίδιο σχεδίων για την ασφάλεια των υδάτων: διαχείριση κινδύνου βήμα προς βήμα για τους φορείς παροχής πόσιμου νερού), Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας, 2009, http://apps.who.int/iris/bitstream/10665/75141/1/9789241562638_eng.pdf
(17)Οδηγία 2000/60/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Οκτωβρίου 2000, για τη θέσπιση πλαισίου κοινοτικής δράσης στον τομέα της πολιτικής των υδάτων (ΕΕ L 327 της 22.12.2000, σ. 1).
(18)Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 305/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 9ης Μαρτίου 2011, για τη θέσπιση εναρμονισμένων όρων εμπορίας δομικών προϊόντων και για την κατάργηση της οδηγίας 89/106/ΕΟΚ του Συμβουλίου (ΕΕ L 88 της 4.4.2011, σ. 5).
(19)Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1907/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2006, για την καταχώριση, την αξιολόγηση, την αδειοδότηση και τους περιορισμούς των χημικών προϊόντων (REACH) και για την ίδρυση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Χημικών Προϊόντων καθώς και για την τροποποίηση της οδηγίας 1999/45/ΕΚ και για κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 793/93 του Συμβουλίου και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1488/94 της Επιτροπής καθώς και της οδηγίας 76/769/ΕΟΚ του Συμβουλίου και των οδηγιών της Επιτροπής 91/155/ΕΟΚ, 93/67/ΕΟΚ, 93/105/ΕΚ και 2000/21/ΕΚ (ΕΕ L 396 της 30.12.2006, σ. 1).
(20)«Legionella and the prevention of Legionellosis» (Η Legionella και η πρόληψη της νόσου των λεγεωναρίων), Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας, 2007, http://www.who.int/water_sanitation_health/emerging/legionella.pdf
(21)SWD(2016)0185.
(22)COM(2014)0177.
(23)COM(2014)0177, σ. 12.
(24)Διοργανική διακήρυξη για τον ευρωπαϊκό πυλώνα κοινωνικών δικαιωμάτων (2017/C 428/09) της 17ης Νοεμβρίου 2017 (ΕΕ C 428 της 13.12.2017, σ. 10).
(25)P8_TA(2015)0294.
(26)P8_TA(2015)0294, παράγραφος 62.
(27)COM(2014)0209.
(28)Σύσταση του Συμβουλίου (2013/C 378/01), της 9ης Δεκεμβρίου 2013, για αποτελεσματικά μέτρα ένταξης των Ρομά στα κράτη μέλη (ΕΕ C 378 της 24.12.2013, σ. 1).
(29)Απόφαση αριθ. 1386/2013/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Νοεμβρίου 2013, σχετικά με γενικό ενωσιακό πρόγραμμα δράσης για το περιβάλλον έως το 2020 «Ευημερία εντός των ορίων του πλανήτη μας» (ΕΕ L 354 της 28.12.2013, σ. 171).
(30)Οδηγία 2003/4/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 28ης Ιανουαρίου 2003, για την πρόσβαση του κοινού σε περιβαλλοντικές πληροφορίες και για την κατάργηση της οδηγίας 90/313/ΕΟΚ του Συμβουλίου (ΕΕ L 41 της 14.2.2003, σ. 26).
(31)Οδηγία 2007/2/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 14ης Μαρτίου 2007, για τη δημιουργία υποδομής χωρικών πληροφοριών στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα (INSPIRE) (ΕΕ L 108 της 25.4.2007, σ. 1).
(32)ΕΕ L 123 της 12.5.2016, σ. 1.
(33)ΕΕ L 124 της 17.5.2005, σ. 4.
(34)Σύσταση της Επιτροπής, της 11ης Ιουνίου 2013, σχετικά με κοινές αρχές εφαρμοστέες στους μηχανισμούς συλλογικών αγωγών παράλειψης και αποζημίωσης στα κράτη μέλη όσον αφορά παραβιάσεις αναγνωριζόμενων από το ενωσιακό δίκαιο δικαιωμάτων (ΕΕ L 201 της 26.7.2013, σ. 60).
(35)Οδηγία 2013/51/Ευρατόμ του Συμβουλίου, της 22ας Οκτωβρίου 2013, περί θεσπίσεως απαιτήσεων προστασίας της υγείας του πληθυσμού από ραδιενεργές ουσίες που περιέχονται στο νερό ανθρώπινης κατανάλωσης (ΕΕ L 296 της 7.11.2013, σ. 12).
(36)Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Φεβρουαρίου 2011, για τη θέσπιση κανόνων και γενικών αρχών σχετικά με τους τρόπους ελέγχου από τα κράτη μέλη της άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων από την Επιτροπή (ΕΕ L 55 της 28.2.2011, σ. 13).
(37)Οδηγία 2008/99/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 19ης Νοεμβρίου 2008, σχετικά με την προστασία του περιβάλλοντος μέσω του ποινικού δικαίου (ΕΕ L 328 της 6.12.2008, σ. 28).
(38) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 852/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για την υγιεινή των τροφίμων (ΕΕ L 139 της 30.4.2004, σ. 1).
(39)Οδηγία 2006/118/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2006, σχετικά με την προστασία των υπόγειων υδάτων από τη ρύπανση και την υποβάθμιση (ΕΕ L 372 της 27.12.2006, σ. 19).
(40)Οδηγία 2008/105/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2008, σχετικά με πρότυπα ποιότητας περιβάλλοντος στον τομέα της πολιτικής των υδάτων καθώς και σχετικά με την τροποποίηση και τη συνακόλουθη κατάργηση των οδηγιών του Συμβουλίου 82/176/ΕΟΚ, 83/513/ΕΟΚ, 84/156/ΕΟΚ, 84/491/ΕΟΚ και 86/280/ΕΟΚ και την τροποποίηση της οδηγίας 2000/60/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ L 348 της 24.12.2008, σ. 84).
(41) Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 305/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 9ης Μαρτίου 2011, για τη θέσπιση εναρμονισμένων όρων εμπορίας δομικών προϊόντων και για την κατάργηση της οδηγίας 89/106/ΕΟΚ του Συμβουλίου (ΕΕ L 88 της 4.4.2011, σ. 5).
(42)Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1107/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Οκτωβρίου 2009, σχετικά με τη διάθεση φυτοπροστατευτικών προϊόντων στην αγορά και την κατάργηση των οδηγιών 79/117/ΕΟΚ και 91/414/ΕΟΚ του Συμβουλίου (ΕΕ L 309 της 24.11.2009, σ. 1).
(43)Οδηγία 2009/90/ΕΚ της Επιτροπής, της 31ης Ιουλίου 2009, για τη θέσπιση τεχνικών προδιαγραφών για τη χημική ανάλυση και παρακολούθηση της κατάστασης των υδάτων, σύμφωνα με την οδηγία 2000/60/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ L 201 της 1.8.2009, σ. 36).

Τελευταία ενημέρωση: 20 Απριλίου 2020Ανακοίνωση νομικού περιεχομένου - Πολιτική απορρήτου