Liczba delegacji międzyparlamentarnych, delegacji do wspólnych komisji międzyparlamentarnych oraz delegacji do komisji współpracy parlamentarnej i wielostronnych zgromadzeń parlamentarnych
Decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 17 kwietnia 2019 r. w sprawie liczby delegacji międzyparlamentarnych, delegacji do wspólnych komisji parlamentarnych oraz delegacji do komisji współpracy parlamentarnej i do wielostronnych zgromadzeń parlamentarnych (2019/2698(RSO))
Parlament Europejski,
– uwzględniając projekt decyzji Konferencji Przewodniczących,
– uwzględniając układy o stowarzyszeniu, umowy o współpracy i inne umowy zawarte przez Unię Europejską z państwami trzecimi,
– uwzględniając art. 212 i 214 Regulaminu,
A. dążąc do wzmocnienia demokracji parlamentarnej dzięki stałemu dialogowi międzyparlamentarnemu;
1. podejmuje decyzję o ustaleniu następującej liczby delegacji międzyparlamentarnych i o ich pogrupowaniu według regionów:
a)
Europa, Bałkany Zachodnie i Turcja
Delegacje do:
–
Wspólnej Komisji Parlamentarnej UE-Macedonia Północna
–
Wspólnej Komisji Parlamentarnej UE-Turcja
Delegacja do spraw współpracy w ramach wymiaru północnego i do spraw stosunków ze Szwajcarią i Norwegią, do wspólnej komisji parlamentarnej UE-Islandia oraz do wspólnej komisji parlamentarnej Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG)
Delegacja do Parlamentarnego Komitetu Stabilizacji i Stowarzyszenia UE-Serbia
Delegacja do Parlamentarnego Komitetu Stabilizacji i Stowarzyszenia UE-Albania
Delegacja do Parlamentarnego Komitetu Stabilizacji i Stowarzyszenia UE-Czarnogóra
Delegacja do spraw stosunków z Bośnią i Hercegowiną oraz Kosowem
b)
Rosja i kraje Partnerstwa Wschodniego
Delegacja do Komisji Współpracy Parlamentarnej UE-Rosja
Delegacja do Komisji Parlamentarnej Stowarzyszenia UE-Ukraina
Delegacja do Komisji Parlamentarnej Stowarzyszenia UE-Mołdawia
Delegacja do spraw stosunków z Białorusią
Delegacja do Komisji Parlamentarnej Partnerstwa UE-Armenia, do Komisji Współpracy Parlamentarnej UE-Azerbejdżan oraz do Komisji Parlamentarnej Stowarzyszenia UE-Gruzja
c)
Maghreb, Maszrek, Izrael i Palestyna
Delegacje do spraw stosunków z:
–
Izraelem
–
Palestyną
–
z państwami Maghrebu i Unią Maghrebu Arabskiego, w tym wspólne komisje parlamentarne UE-Maroko, UE-Tunezja i UE-Algieria
–
państwami Maszreku
d)
Półwysep Arabski, Irak i Iran
Delegacje do spraw stosunków z:
–
państwami Półwyspu Arabskiego
–
Irakiem
–
Iranem
e)
Ameryka Północna, Środkowa i Południowa
Delegacje do spraw stosunków:
–
ze Stanami Zjednoczonymi
–
z Kanadą
–
z Federacyjną Republiką Brazylii
–
z państwami Ameryki Środkowej
–
z państwami Wspólnoty Andyjskiej
–
z państwami Mercosuru
Delegacja do wspólnej komisji parlamentarnej UE-Meksyk
Delegacja do wspólnej komisji parlamentarnej UE-Chile
Delegacja do Komitetu Parlamentarnego CARIFORUM-UE
f)
Azja/Pacyfik
Delegacje do spraw stosunków z:
–
Japonią
–
Chińską Republiką Ludową
–
Indiami
–
Afganistanem
–
państwami Azji Południowej
–
państwami Azji Południowo-Wschodniej i Stowarzyszeniem Państw Azji Południowo-Wschodniej (ASEAN)
–
Półwyspem Koreańskim
–
Australią i Nową Zelandią
Delegacja do Komisji Współpracy Parlamentarnej UE-Kazachstan, UE-Kirgistan, UE-Uzbekistan i UE-Tadżykistan oraz do spraw Stosunków z Turkmenistanem i Mongolią
g)
Afryka
Delegacje do spraw stosunków z:
–
Republiką Południowej Afryki
–
Parlamentem Panafrykańskim
h)
Zgromadzenia wielostronne
Delegacja do Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego AKP-UE
Delegacja do Zgromadzenia Parlamentarnego Unii dla Śródziemnomorza
Delegacja do Europejsko-Latynoamerykańskiego Zgromadzenia Parlamentarnego
Delegacja do Zgromadzenia Parlamentarnego Euronest
Delegacja do spraw stosunków ze Zgromadzeniem Parlamentarnym NATO
2. postanawia, że członkowie komisji parlamentarnych utworzonych na podstawie umowy o partnerstwie gospodarczym (EPG) będą wyłaniani wyłącznie z Komisji Handlu Międzynarodowego oraz Komisji Rozwoju, przy czym należy dopilnować, by czołową rolę odgrywała Komisja Handlu Międzynarodowego jako komisja przedmiotowo właściwa; ponadto postanawia, że członkowie ci będą aktywnie koordynować swoje działania ze Wspólnym Zgromadzeniem Parlamentarnym AKP-UE;
3. postanawia, że członkowie Zgromadzenia Parlamentarnego Unii dla Śródziemnomorza, Europejsko-Latynoamerykańskiego Zgromadzenia Parlamentarnego i Zgromadzenia Parlamentarnego Euronest będą wyłaniani wyłącznie z delegacji dwustronnych lub podregionalnych właściwych dla obszaru geograficznego każdego z tych zgromadzeń;
4. postanawia, że członkowie Delegacji do spraw stosunków ze Zgromadzeniem Parlamentarnym NATO będą wyłaniani wyłącznie z Podkomisji Bezpieczeństwa i Obrony;
5. postanawia, że Konferencja Przewodniczących Delegacji powinna sporządzić sześciomiesięczny kalendarz działań po konsultacjach z Komisją Spraw Zagranicznych, Komisją Rozwoju i Komisją Handlu Międzynarodowego; w celu zapewnienia spójnego podejścia należy go przygotować w ścisłej zgodności z sześciomiesięcznym kalendarzem wyjazdów delegacji komisji zatwierdzonym przez Konferencję Przewodniczących Komisji, a także z uwzględnieniem rocznego programu prac Zespołu ds. Wspierania Demokracji i Koordynacji Wyborów; następnie wspólny projekt sześciomiesięcznego kalendarza działań przekazuje się do przyjęcia przez Konferencję Przewodniczących, która w reakcji na wydarzenia polityczne może zmienić proponowany projekt w celu zapewnienia spójności wszystkich działań zewnętrznych Parlamentu;
6. przypomina, że jedynie oficjalne delegacje, należycie upoważnione przez Konferencję Przewodniczących, są uprawnione do działania w imieniu Parlamentu Europejskiego i reprezentowania jego stanowiska;
7. postanawia, że grupy polityczne i posłowie niezrzeszeni wyznaczają stałych zastępców uczestniczących w pracach wszystkich rodzajów delegacji oraz że liczba tych zastępców nie może przekroczyć liczby pełnoprawnych członków reprezentujących grupy lub posłów niezrzeszonych;
8. postanawia, że pełnoprawni członkowie stałych delegacji międzyparlamentarnych mają prawo do udziału w posiedzeniach międzyparlamentarnych poza miejscami pracy Parlamentu; jeżeli pełnoprawny członek nie może wziąć udziału w takim posiedzeniu, może go zastąpić jeden ze stałych zastępców, a jeżeli zastępca również nie może uczestniczyć w wyjeździe, może go zastąpić członek zgromadzenia międzyparlamentarnego obejmującego tę delegację po nominacji przez grupę polityczną, do której należy pełnoprawny członek; jeżeli członek zgromadzenia międzyparlamentarnego obejmującego tę delegację nie może uczestniczyć w wyjeździe, do udziału w nim można upoważnić członków Komisji Spraw Zagranicznych, Komisji Rozwoju i Komisji Handlu Międzynarodowego;
9. uważa, że przed posiedzeniem międzyparlamentarnym z partnerem (parlamentarnym komitetem stabilizacji i stowarzyszenia, wspólną komisją parlamentarną, komisją parlamentarną stowarzyszenia, parlamentarną komisją współpracy, posiedzeniem międzyparlamentarnym itp.) lub przed wyjazdem delegacji należy przeprowadzić ścisłe konsultacje z odpowiednią komisją (odpowiednimi komisjami) na temat możliwych zagadnień politycznych lub kwestii związanych z kontrolą ustawodawczą, które delegacja powinna poruszyć podczas spotkań z partnerami z danego państwa;
10. postara się zadbać, aby w praktyce co najmniej jeden sprawozdawca lub przewodniczący komisji mógł także uczestniczyć w pracach delegacji, wspólnych komisji parlamentarnych, komisji współpracy parlamentarnej oraz wielostronnych zgromadzeń parlamentarnych, oraz postanawia, że na wspólny wniosek przewodniczących danej delegacji i komisji przewodniczący wydaje zezwolenia na tego rodzaju wyjazdy służbowe;
11. postanawia, że niniejsza decyzja wejdzie w życie podczas pierwszej sesji miesięcznej dziewiątej kadencji parlamentarnej;
12. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji Radzie, Komisji oraz Europejskiej Służbie Działań Zewnętrznych.