Parlament Europejski,

–  uwzględniając uniwersalne zasady praw człowieka i podstawowe zasady Unii Europejskiej jako wspólnoty wartości,

–  uwzględniając Powszechną Deklarację Praw Człowieka przyjętą przez Zgromadzenie Ogólne ONZ 10 grudnia 1948 r.,

–  uwzględniając swą rezolucję z dnia 19 września 2019 r. w sprawie znaczenia europejskiej pamięci historycznej dla przeszłości Europy(1),

–  uwzględniając rezolucje i deklaracje w sprawie zbrodni totalitarnych reżimów komunistycznych przyjęte przez kilka parlamentów krajowych,

–  uwzględniając art. 132 ust. 2 Regulaminu,

A.  mając na uwadze, że w roku 2019 obchodzona jest 30. rocznica rewolucji rumuńskiej, wywołanej protestami w Timișoarze, które były następnie kontynuowane we wszystkich częściach kraju i zakończyły się rewolucją antytotalitarną w Bukareszcie, co doprowadziło do upadku reżimu komunistycznego i wprowadzenia demokracji; mając na uwadze, że rewolucja ta, w wyniku której tragicznie zginęło 1142 osób, 3138 osób odniosło poważne obrażenia, a ponad 760 osób było nielegalnie przetrzymywanych i torturowanych, stanowiła punkt wyjścia do transformacji narodu rumuńskiego w kierunku wolności i rządów prawa;

B.  mając na uwadze, że rewolucja rumuńska z grudnia 1989 r. była najbardziej brutalną z wszystkich protestów, które doprowadziły do upadku komunizmu w państwach za żelazną kurtyną;

C.  mając na uwadze, że rewolucja z grudnia 1989 r., a także poświęcenie obywateli Rumunii, którzy odważnie stanęli na linii ognia, otworzyły temu krajowi drogę do NATO, Unii Europejskiej i świata demokratycznego, z którego został on wbrew woli narodu rumuńskiego wyrwany po zakończeniu drugiej wojny światowej;

D.  mając na uwadze, że użycie siły wobec narodu rumuńskiego w grudniu 1989 r. do głębi wstrząsnęło całym społeczeństwem w Rumunii, a zidentyfikowanie prawdziwych sprawców tych zbrodni pozostaje ciągle nierozwiązanym i dręczącym problemem dla ofiar, ich rodzin i wszystkich obywateli Rumunii;

E.  mając na uwadze, że żaden akt agresji wojskowej przeciwko własnemu narodowi nie powinien pozostać bezkarny;

F.  mając na uwadze wyroki Europejskiego Trybunału Praw Człowieka (Stowarzyszenie „21 grudnia 1989 r.” i In. przeciwko Rumunii, Acatrinei i In. przeciwko Rumunii, Șandru i In. przeciwko Rumunii) stwierdza, że w trakcie rewolucji miały miejsce poważne naruszenia praw podstawowych – takie jak naruszenia prawa do życia, zakazu tortur oraz nieludzkiego lub poniżającego traktowania i prawa do poszanowania życia prywatnego i rodzinnego – dokonywane przez siły reżimu komunistycznego, które otwierały ogień do pokojowo nastawionych demonstrantów i pozbawiały wolności wiele osób demonstrujących przeciwko uciskowi Ceaușescu; mając na uwadze, że nawet po tylu latach ani ofiary ani ich spadkobiercy nie poznali prawdy o dokładnych okolicznościach tych tragedii;

G.  mając na uwadze, że zgodnie z art. 2 Traktatu o Unii Europejskiej Unia opiera się na wartościach poszanowania godności osoby ludzkiej, wolności, demokracji, równości, państwa prawnego, jak również poszanowania praw człowieka; mając na uwadze, że wartości te są wspólne wszystkim państwom członkowskim;

H.  mając na uwadze, że państwo rumuńskie niepotrzebnie opóźniło proces wyjaśniania prawdy i podawania jej do wiadomości publicznej, co ma zasadnicze znaczenie dla zagwarantowania prawa ofiar i ich spadkobierców do godziwej rekompensaty i odszkodowania; mając na uwadze, że organy krajowe nie dopełniły obowiązku należytej staranności wynikającego z międzynarodowych norm w zakresie praw człowieka;

1.  upamiętnia i niniejszym oddaje hołd ofiarom rewolucji z grudnia 1989 r., które poświęciły życie, aby położyć kres totalitarnej dyktaturze w Rumunii, oraz ich rodzinom;

2.  stwierdza, że poświęcenie pokojowych demonstrantów w grudniu 1989 r. utorowało drogę do przejścia Rumunii do demokracji, praworządności i wprowadzenia gospodarki rynkowej oraz jej późniejszego przystąpienia do Sojuszu Północnoatlantyckiego i Unii Europejskiej;

3.  wzywa państwo rumuńskie do zwiększenia wysiłków na rzecz wyjaśnienia prawdy o wydarzeniach rewolucji, co 30 lat po rewolucji z grudnia 1989 r. jest ze względu na prawo narodu rumuńskiego do poznania prawdy absolutną koniecznością dla tego kraju, narodu rumuńskiego, Europy i Unii Europejskiej;

4.  wzywa instytucje Unii Europejskiej i jej państwa członkowskie, w tym Rumunię, do dołożenia wszelkich możliwych starań w celu zapewnienia pamięci o zbrodniach reżimów komunistycznych oraz do zagwarantowania, że nigdy więcej nie dojdzie do tego rodzaju przestępstw;

5.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji oraz rządom i parlamentom wszystkich państw członkowskich.

(1) Teksty przyjęte, P9_TA(2019)0021.