Απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 15ης Ιανουαρίου 2020 σχετικά με την αριθμητική σύνθεση των μονίμων επιτροπών (2020/2512(RSO))

P9_TA(2020)0001 B9-0039/2020

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–  έχοντας υπόψη την πρόταση της Διάσκεψης των Προέδρων,

–  έχοντας υπόψη την απόφασή του, της 15ης Ιανουαρίου 2014, σχετικά με τις εξουσίες και τις αρμοδιότητες των μονίμων επιτροπών(1),

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 206 του Κανονισμού του,

1.  αποφασίζει να ορίσει την αριθμητική σύνθεση των μονίμων επιτροπών και των υποεπιτροπών μετά την αποχώρηση του ΗΒ από την ΕΕ ως εξής:

I.  Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων: 71 μέλη,

II.  Επιτροπή Ανάπτυξης: 26 μέλη,

III.  Επιτροπή Διεθνούς Εμπορίου: 43 μέλη,

IV.  Επιτροπή Προϋπολογισμών: 41 μέλη,

V.  Επιτροπή Ελέγχου του Προϋπολογισμού: 30 μέλη,

VI.  Επιτροπή Οικονομικής και Νομισματικής Πολιτικής: 60 μέλη,

VII.  Επιτροπή Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων: 55 μέλη,

VIII.  Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων: 81 μέλη,

IX.  Επιτροπή Βιομηχανίας, Έρευνας και Ενέργειας: 78 μέλη,

X.  Επιτροπή Εσωτερικής Αγοράς και Προστασίας των Καταναλωτών: 45 μέλη,

XI.  Επιτροπή Μεταφορών και Τουρισμού: 49 μέλη,

XII.  Επιτροπή Περιφερειακής Ανάπτυξης: 43 μέλη,

XIII.  Επιτροπή Γεωργίας και Ανάπτυξης της Υπαίθρου: 48 μέλη,

XIV.  Επιτροπή Αλιείας: 28 μέλη,

XV.  Επιτροπή Πολιτισμού και Παιδείας: 31 μέλη,

XVI.  Επιτροπή Νομικών Θεμάτων: 25 μέλη,

XVII.  Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων: 68 μέλη,

XVIII.  Επιτροπή Συνταγματικών Υποθέσεων: 28 μέλη,

XIX.  Επιτροπή Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων: 35 μέλη,

XX.  Επιτροπή Αναφορών: 35 μέλη,

Υποεπιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων: 30 μέλη,

Υποεπιτροπή Ασφάλειας και Άμυνας: 30 μέλη·

2.  αποφασίζει, σε συνάρτηση με την απόφαση της Διάσκεψης των Προέδρων της 30ής Ιουνίου 2019 σχετικά με τη σύνθεση των προεδρείων επιτροπών, ότι τα εν λόγω προεδρεία μπορούν να αποτελούνται από τέσσερις αντιπροέδρους κατ’ ανώτατο όριο·

3.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει την παρούσα απόφαση, προς ενημέρωση, στο Συμβούλιο και την Επιτροπή.

(1) ΕΕ C 482 της 23.12.2016, σ. 160.

Νομοθετικό ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 15ης Ιανουαρίου 2020 σχετικά με το σχέδιο απόφασης του Συμβουλίου για τη σύναψη πρωτοκόλλου μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ισλανδίας και του Βασιλείου της Νορβηγίας στη συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, της Δημοκρατίας της Ισλανδίας και του Βασιλείου της Νορβηγίας για τα κριτήρια και τους μηχανισμούς καθορισμού του κράτους που είναι αρμόδιο για την εξέταση αίτησης παροχής ασύλου που υποβάλλεται σε κράτος μέλος, ή στην Ισλανδία ή τη Νορβηγία αναφορικά με την πρόσβαση στο Eurodac για σκοπούς επιβολής του νόμου (15791/2018 – C9-0155/2019 – 2018/0419(NLE))

P9_TA(2020)0002 A9-0053/2019

(Έγκριση)

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–  έχοντας υπόψη το σχέδιο απόφασης του Συμβουλίου (15791/2018),

–  έχοντας υπόψη το σχέδιο πρωτοκόλλου μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ισλανδίας και του Βασιλείου της Νορβηγίας στη συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, της Δημοκρατίας της Ισλανδίας και του Βασιλείου της Νορβηγίας για τα κριτήρια και τους μηχανισμούς καθορισμού του κράτους που είναι αρμόδιο για την εξέταση αίτησης παροχής ασύλου που υποβάλλεται σε κράτος μέλος, ή στην Ισλανδία ή τη Νορβηγία αναφορικά με την πρόσβαση στο Eurodac για σκοπούς επιβολής του νόμου (15792/2018),

–  έχοντας υπόψη την αίτηση έγκρισης που υπέβαλε το Συμβούλιο σύμφωνα με το άρθρο 87 παράγραφος 2 στοιχείο α), το άρθρο 88 παράγραφος 2 πρώτο εδάφιο στοιχείο α) και το άρθρο 218 παράγραφος 6 δεύτερο εδάφιο στοιχείο α) της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (C9‑0155/2019),

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 105 παράγραφοι 1 και 4, καθώς και το άρθρο 114 παράγραφος 7 του Κανονισμού του,

–  έχοντας υπόψη τη σύσταση της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων (A9-0053/2019),

1.  εγκρίνει τη σύναψη του πρωτοκόλλου·

2.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει τη θέση του στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή, καθώς και στις κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια των κρατών μελών, της Ισλανδίας και του Βασιλείου της Νορβηγίας.

Νομοθετικό ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 15ης Ιανουαρίου 2020 σχετικά με την σχέδιο απόφασης του Συμβουλίου για τη σύναψη, εξ ονόματος της Ένωσης, συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της κυβέρνησης της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας σχετικά με ορισμένες πτυχές των αεροπορικών μεταφορών (11033/2019 – C9-0049/2019 – 2018/0147(NLE))

P9_TA(2020)0003 A9-0041/2019

(Έγκριση)

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–  έχοντας υπόψη το σχέδιο απόφασης του Συμβουλίου (11033/2019),

–  έχοντας υπόψη το σχέδιο συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της κυβέρνησης της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας σχετικά με ορισμένες πτυχές των αεροπορικών μεταφορών (09685/2018),

–  έχοντας υπόψη την αίτηση έγκρισης που υπέβαλε το Συμβούλιο σύμφωνα με το άρθρο 100 παράγραφος 2 και το άρθρο 218 παράγραφος 6 δεύτερο εδάφιο στοιχείο α) της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (C9-0049/2019),

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 105 παράγραφοι 1 και 4, καθώς και το άρθρο 114 παράγραφος 7 του Κανονισμού του,

–  έχοντας υπόψη τη σύσταση της Επιτροπής Μεταφορών και Τουρισμού (A9-0041/2019),

1.  εγκρίνει τη σύναψη της συμφωνίας·

2.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει τη θέση του Κοινοβουλίου στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή, καθώς και στις κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια των κρατών μελών και της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας.

Νομοθετικό ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 15ης Ιανουαρίου 2020 σχετικά με το σχέδιο οδηγίας του Συμβουλίου για την τροποποίηση της οδηγίας 2006/112/ΕΚ σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας όσον αφορά το ειδικό καθεστώς μικρών επιχειρήσεων και του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 904/2010 όσον αφορά τη διοικητική συνεργασία και την ανταλλαγή πληροφοριών με σκοπό την παρακολούθηση της ορθής εφαρμογής του ειδικού καθεστώτος μικρών επιχειρήσεων (13952/2019 – C9-0166/2019 – 2018/0006(CNS))

P9_TA(2020)0004 A9-0055/2019

(Ειδική νομοθετική διαδικασία – εκ νέου διαβούλευση)

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–  έχοντας υπόψη το σχέδιο του Συμβουλίου (13952/2019),

–  έχοντας υπόψη την πρόταση της Επιτροπής προς το Συμβούλιο (COM(2018)0021),

–  έχοντας υπόψη τη θέση του της 11ης Σεπτεμβρίου 2018(1),

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 113 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ), σύμφωνα με το οποίο κλήθηκε εκ νέου από το Συμβούλιο να γνωμοδοτήσει (C9-0166/2019),

–  έχοντας υπόψη τα άρθρα 82 και 84 του Κανονισμού του,

–  έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Οικονομικής και Νομισματικής Πολιτικής (A9-0055/2019),

1.  εγκρίνει το σχέδιο του Συμβουλίου·

2.  καλεί το Συμβούλιο, εφόσον προτίθεται να απομακρυνθεί από το κείμενο που ενέκρινε το Κοινοβούλιο, να το ενημερώσει σχετικά·

3.  ζητεί να κληθεί εκ νέου να γνωμοδοτήσει, εφόσον το Συμβούλιο προτίθεται να επιφέρει σημαντικές τροποποιήσεις στο κείμενο που ενέκρινε το Κοινοβούλιο·

4.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει τη θέση του Κοινοβουλίου στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή και στα εθνικά κοινοβούλια.

(1) ΕΕ C 433 της 23.12.2019, σ. 203.

Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 15ης Ιανουαρίου 2020 σχετικά με την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία (2019/2956(RSP))

P9_TA(2020)0005 RC-B9-0040/2020

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–  έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής της 11ης Δεκεμβρίου 2019 σχετικά με την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία (COM(2019)0640),

–  έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής, της 28ης Νοεμβρίου 2018, με τίτλο «Καθαρός πλανήτης για όλους – Ένα ευρωπαϊκό, στρατηγικό, μακρόπνοο όραμα για μια ευημερούσα, σύγχρονη, ανταγωνιστική και κλιματικά ουδέτερη οικονομία» (COM(2018)0773), καθώς και την εις βάθος ανάλυση προς υποστήριξή της,

–  έχοντας υπόψη το πρόγραμμα δράσης της ΕΕ για το περιβάλλον έως το 2020 και τη μετά το 2050 θεώρησή της,

–  έχοντας υπόψη τη Σύμβαση-Πλαίσιο του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή (UNFCCC), το προσαρτημένο σε αυτήν Πρωτόκολλο του Κιότο, και τη Συμφωνία του Παρισιού,

–  έχοντας υπόψη τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τη βιολογική ποικιλότητα (CBD),

–  έχοντας υπόψη την Ατζέντα του 2030 των Ηνωμένων Εθνών για τη βιώσιμη ανάπτυξη και τους στόχους βιώσιμης ανάπτυξης (ΣΒΑ),

–  έχοντας υπόψη την έκθεση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος (ΕΟΠ), της 4ης Δεκεμβρίου 2019, με τίτλο «Ευρωπαϊκό περιβάλλον – Κατάσταση και προοπτικές το 2020»,

–  έχοντας υπόψη την ειδική έκθεση της διακυβερνητικής επιτροπής για την κλιματική αλλαγή (IPCC) με τίτλο «Υπερθέρμανση του πλανήτη κατά 1,5°C», την 5η έκθεση αξιολόγησής της (AR5) και τη συγκεφαλαιωτική έκθεσή της, την ειδική έκθεσή της για την κλιματική αλλαγή και τη γη, καθώς και την ειδική έκθεσή της για τους ωκεανούς και την κρυόσφαιρα σε ένα μεταβαλλόμενο κλίμα,

–  έχοντας υπόψη την έκθεση του προγράμματος του ΟΗΕ για το περιβάλλον, του 2019, σχετικά με το χάσμα των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου (Emissions Gap Report), που δημοσιεύτηκε στις 26 Νοεμβρίου 2019 και την πρώτη συγκεφαλαιωτική έκθεση με θέμα την παραγωγή ορυκτών καυσίμων, του Δεκεμβρίου του 2019 (η έκθεση του 2019 για το χάσμα της παραγωγής),

–  έχοντας υπόψη την έκθεση συνολικής αξιολόγησης σχετικά με τη βιοποικιλότητα και τις υπηρεσίες οικοσυστημάτων της διακυβερνητικής πλατφόρμας επιστήμης-πολιτικής για τη βιοποικιλότητα και τις υπηρεσίες οικοσυστημάτων (IPBES), της 31ης Μαΐου 2019,

–  έχοντας υπόψη τις Παγκόσμιες Προοπτικές για τους Πόρους το 2019, από τη διεθνή επιτροπή φυσικών πόρων του προγράμματος του ΟΗΕ για το περιβάλλον,

–  έχοντας υπόψη τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

–  έχοντας υπόψη τις συμβάσεις και τις συστάσεις της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ΔΟΕ),

–  έχοντας υπόψη τον αναθεωρημένο Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Χάρτη του Συμβουλίου της Ευρώπης,

–  έχοντας υπόψη τον ευρωπαϊκό πυλώνα κοινωνικών δικαιωμάτων,

–  έχοντας υπόψη την 26η Διάσκεψη των μερών της UNFCCC που θα πραγματοποιηθεί τον Δεκέμβριο του 2020, καθώς και το γεγονός ότι θα πρέπει όλα τα μέρη της UNFCCC να αυξήσουν τις εθνικά καθορισμένες συνεισφορές τους, σύμφωνα με τους στόχους της Συμφωνίας του Παρισιού,

–  έχοντας υπόψη τη 15η διάσκεψη των μερών της σύμβασης για τη βιολογική ποικιλότητα (COP15), η οποία πρόκειται να πραγματοποιηθεί στο Kunming της Κίνας τον Οκτώβριο του 2020, όπου τα συμβαλλόμενα μέρη πρέπει να αποφασίσουν σχετικά με το μετά το 2020 παγκόσμιο πλαίσιο για την ανάσχεση της απώλειας βιοποικιλότητας,

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 14ης Μαρτίου 2019, σχετικά με την κλιματική αλλαγή – ένα ευρωπαϊκό, στρατηγικό, μακρόπνοο όραμα για μια ευημερούσα, σύγχρονη, ανταγωνιστική και κλιματικά ουδέτερη οικονομία, σύμφωνα με τη Συμφωνία του Παρισιού(1),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 28ης Νοεμβρίου 2019, σχετικά με την κλιματική και περιβαλλοντική κατάσταση έκτακτης ανάγκης(2),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 28ης Νοεμβρίου 2019, σχετικά με τη διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για την κλιματική αλλαγή, 2019, στη Μαδρίτη, Ισπανία (COP 25)(3),

–  έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2019,

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 132 παράγραφοι 2 και 4 του Κανονισμού του,

Α.  λαμβάνοντας υπόψη ότι το παρόν ψήφισμα αποτελεί την αρχική γενική αντίδραση του Κοινοβουλίου στην ανακοίνωση της Επιτροπής για την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία, λαμβάνοντας υπόψη ότι το Κοινοβούλιο προτίθεται, καθώς θα συνεχίζονται οι εργασίες σχετικά με την Πράσινη Συμφωνία, να επανέρχεται με αναλυτικότερες θέσεις επί συγκεκριμένων μέτρων και δράσεων χάραξης πολιτικής και ότι θα κάνει χρήση των πλήρων νομοθετικών εξουσιών του για να εξετάζει και να τροποποιεί όλες τις προτάσεις της Επιτροπής, ώστε να βεβαιώνεται ότι αυτές στηρίζουν όλους τους στόχους της Πράσινης Συμφωνίας,

1.  υπογραμμίζει την επείγουσα ανάγκη να αναληφθεί φιλόδοξη δράση για την αντιμετώπιση των προκλήσεων που συνδέονται με την κλιματική αλλαγή και το περιβάλλον, προκειμένου να αποφευχθούν η υπερθέρμανση του πλανήτη στους 1,5 °C και η μαζική απώλεια βιοποικιλότητας, χαιρετίζει, στο πλαίσιο αυτό, την ανακοίνωση της Επιτροπής με τίτλο « Η Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία»· συμμερίζεται τη δέσμευση της Επιτροπής να μετατρέψει την ΕΕ σε μια πιο υγιή, βιώσιμη, δίκαιη και ευημερούσα κοινωνία με μηδενικό ισοζύγιο εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου· ζητεί, η αναγκαία μετάβαση σε μια κλιματικά ουδέτερη κοινωνία να έχει γίνει, το αργότερο έως το έτος 2050, και τούτο να αποτελέσει μια ευρωπαϊκή ιστορία επιτυχίας (success story)·

2.  τονίζει ότι πρέπει να αναγνωριστεί σε όλους τους ανθρώπους που ζουν στην Ευρώπη το θεμελιώδες δικαίωμα σε ένα ασφαλές, καθαρό, υγιές και βιώσιμο περιβάλλον και σε ένα σταθερό κλίμα, χωρίς διακρίσεις, δικαίωμα που πρέπει να εξασφαλίζεται με φιλόδοξες πολιτικές και να είναι πλήρως εκτελεστό μέσω του συστήματος δικαιοσύνης σε εθνικό και ενωσιακό επίπεδο·

3.  πιστεύει ακράδαντα ότι η Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία οφείλει να καλλιεργήσει μια ολοκληρωμένη και επιστημονικά τεκμηριωμένη προσέγγιση και να ευθυγραμμίσει όλους τους τομείς στον ίδιο δρόμο για την επίτευξη του ίδιου στόχου· θεωρεί ότι ο ολοκληρωμένος συντονισμός διαφορετικών πολιτικών προς μια ολιστική θεώρηση αποτελεί την πραγματική προστιθέμενη αξία της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας και πρέπει, ως εκ τούτου, να ενισχυθεί· βλέπει τη Πράσινη Συμφωνία ως καταλύτη για έναν χωρίς αποκλεισμούς και χωρίς διακρίσεις μετασχηματισμό της κοινωνίας με κλιματική ουδετερότητα, προστασία του περιβάλλοντος, βιώσιμη χρήση των πόρων και με υγεία και ποιότητα ζωής για τους πολίτες εντός των ορίων που θέτει ο πλανήτης ως κύριους στόχους·

4.  υπογραμμίζει ότι η Πράσινη Συμφωνία οφείλει να βρίσκεται στο επίκεντρο της στρατηγικής της Ευρώπης για νέα βιώσιμη ανάπτυξη, με σεβασμό των ορίων που θέτει ο πλανήτης Γη, και για δημιουργία οικονομικών ευκαιριών, προώθηση των επενδύσεων και παροχή θέσεων εργασίας ποιότητας· πιστεύει ότι κάτι τέτοιο θα ωφελήσει τους ευρωπαίους πολίτες και τις επιχειρήσεις και θα αναδείξει μια σύγχρονη, ανταγωνιστική και ανταγωνιστική οικονομία με αποδοτική αξιοποίηση των πόρων, στην οποία η οικονομική ανάπτυξη θα έχει αποσυνδεθεί από τις παγκόσμιες εκπομπές αερίων θερμοκηπίου της ΕΕ, τη χρήση πόρων και την παραγωγή αποβλήτων· τονίζει ότι η Πράσινη Συμφωνία πρέπει να οδηγήσει στην κοινωνική πρόοδο, βελτιώνοντας την ευημερία όλων και μειώνοντας τις κοινωνικές ανισότητες, τις οικονομικές ανισότητες μεταξύ των κρατών μελών και τις αποκλίσεις μεταξύ φύλων και γενεών· πιστεύει ότι μια Δίκαιη Μετάβαση οφείλει να μην αφήνει κανένα άνθρωπο πίσω και να αντιμετωπίζει κοινωνικές και οικονομικές ανισότητες·

5.  πιστεύει ότι οι στόχοι βιώσιμης ανάπτυξης (ΣΒΑ) των Ηνωμένων Εθνών πρέπει να βρίσκονται στο επίκεντρο της ενωσιακής διαδικασίας χάραξης και υλοποίησης πολιτικών, ώστε να μπορεί η ΕΕ να προωθεί ένα μοντέλο για την ανθρώπινη ανάπτυξη συμβατό με έναν υγιή πλανήτη· υπογραμμίζει στο πλαίσιο αυτό ότι η Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία οφείλει να συνδυάζει κοινωνικά δικαιώματα, περιβαλλοντική ακεραιότητα, περιφερειακή συνοχή, βιωσιμότητα και βιομηχανίες ανθεκτικές σε μελλοντικές εξελίξεις και ανταγωνιστικές σε παγκόσμιο επίπεδο, προς όφελος όλων·

6.  υπογραμμίζει ότι η Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία οφείλει να αποσκοπεί σε μια ευημερούσα, δίκαιη, βιώσιμη και ανταγωνιστική οικονομία που θα λειτουργεί για όλους, σε όλες τις περιφέρειες της Ευρώπης· εκτιμά πως η Πράσινη Συμφωνία θα πρέπει να δημιουργήσει οικονομικές ευκαιρίες και διαγενεακή δικαιοσύνη· τονίζει τη σημασία του σεβασμού και της ενίσχυσης του κοινωνικού διαλόγου σε όλα τα επίπεδα και τους τομείς προκειμένου να διασφαλιστεί μια δίκαιη μετάβαση· τονίζει την ανάγκη για μια προοπτική του φύλου όσον αφορά τις δράσεις και τους στόχους στο πλαίσιο της Πράσινης Συμφωνίας, συμπεριλαμβανομένης της ενσωμάτωσης της διάστασης του φύλου και των δράσεων για την ισότητα των φύλων· επαναλαμβάνει ότι η μετάβαση σε μια κλιματικά ουδέτερη οικονομία και σε μια βιώσιμη κοινωνία πρέπει να πραγματοποιηθεί σε συνάρτηση με την εφαρμογή του ευρωπαϊκού πυλώνα κοινωνικών δικαιωμάτων και επιμένει ότι όλες οι πρωτοβουλίες που αναλαμβάνονται στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας πρέπει να είναι πλήρως συμβατές με τον ευρωπαϊκό πυλώνα κοινωνικών δικαιωμάτων·

7.  υπογραμμίζει ότι, για υλοποιήσει η Ένωση τους στόχους της Πράσινης Συμφωνίας, θα χρειαστεί να κινητοποιηθούν ουσιαστικές δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις, και θεωρεί ότι κάτι τέτοιο είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την επιτυχία της Πράσινης Συμφωνίας· εκτιμά πως η ΕΕ οφείλει να προσφέρει στους μακροπρόθεσμους επενδυτές βεβαιότητα και κανονιστική προβλεψιμότητα, καθώς και επαρκές χρηματοδοτικό πλαίσιο, πόρους και αγοραστικά και φορολογικά κίνητρα, για μια επιτυχή πράσινη μετάβαση και μια βιώσιμη κοινωνική, βιομηχανική και οικονομική αλλαγή· επαναλαμβάνει ότι η Πράσινη Συμφωνία θα πρέπει να θέσει την Ευρώπη σε τροχιά μακροπρόθεσμης βιώσιμης ανάπτυξης, ευημερίας και ευζωίας, διασφαλίζοντας ότι οι περιβαλλοντικές, οικονομικές και κοινωνικές πολιτικές μας αναπτύσσονται για να εξασφαλιστεί μια δίκαιη μετάβαση·

8.  υπογραμμίζει ότι οι παγκόσμιες προκλήσεις της κλιματικής αλλαγής και της υποβάθμισης του περιβάλλοντος απαιτούν παγκόσμια αντίδραση· τονίζει ότι είναι ανάγκη να είναι η ΕΕ φιλόδοξη αλλά και να κινητοποιήσει άλλες περιοχές του κόσμου ώστε να εργαστούν προς την ίδια κατεύθυνση· υπογραμμίζει τον ρόλο της ΕΕ ως παγκόσμιας ηγέτιδας στη δράση για το περιβάλλον και το κλίμα·

9.  προτείνει όλες οι δράσεις στο πλαίσιο της Πράσινης Συμφωνίας να έχουν επιστημονική προσέγγιση και να βασίζονται σε ολιστικές εκτιμήσεις επιπτώσεων·

10.  αναγνωρίζει τη θεσμική ευθύνη του να περιορίσει το δικό του αποτύπωμα άνθρακα· προτείνει να ληφθούν τα μέτρα που έχει προτείνει για τη μείωση των εκπομπών, συμπεριλαμβανομένης της αντικατάστασης του στόλου των οχημάτων του με οχήματα μηδενικών εκπομπών και καλεί επειγόντως όλα τα κράτη μέλη να συμφωνήσουν για τον ορισμό ενιαίας έδρας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου·

Αύξηση του επιπέδου φιλοδοξίας της ΕΕ για το κλίμα για το 2030 και το 2050

11.  εκτιμά πως μια νομικά κατοχυρωμένη δέσμευση της ΕΕ υπέρ της επίτευξης κλιματικής ουδετερότητας το αργότερο έως το 2050 θα αποτελέσει ισχυρό εργαλείο για την κινητοποίηση των αναγκαίων για τη μετάβαση πολιτικών, οικονομικών και τεχνολογικών δυνάμεων· υπογραμμίζει έντονα πως η μετάβαση είναι μια κοινή προσπάθεια όλων των κρατών μελών και ότι κάθε κράτος μέλος οφείλει να συμβάλλει στην υλοποίηση της κλιματικής ουδετερότητας της ΕΕ έως το 2050 το αργότερο· καλεί την Επιτροπή να υποβάλει πρόταση για έναν ευρωπαϊκό νόμο για το κλίμα έως τον Μάρτιο του 2020·

12.  ζητεί έναν φιλόδοξο ευρωπαϊκό νόμο για το κλίμα με νομικά δεσμευτικό στόχο για την επίτευξη μηδενικών εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου έως το 2050 το αργότερο, και ενδιάμεσους ενωσιακούς στόχους για το 2030 και το 2040 που πρέπει να ολοκληρωθούν ως μέρος του νόμου αυτού, το αργότερο κατά τη θέσπισή του από τους συννομοθέτες, με βάση εκτίμηση αντικτύπου, καθώς και ένα δυνατό πλαίσιο διακυβέρνησης· υπογραμμίζει ότι ο νόμος για το κλίμα πρέπει να απηχεί τις καλύτερες διαθέσιμες επιστημονικές γνώσεις, με σκοπό τον περιορισμό της υπερθέρμανσης του πλανήτη στον 1,5 ºC, και ότι θα πρέπει να επικαιροποιείται, ώστε να απηχεί τις εξελίξεις στο νομικό πλαίσιο της ΕΕ και στον κύκλο αναθεώρησης της Συμφωνίας του Παρισιού· εκτιμά πως ο «νόμος για το κλίμα» πρέπει επίσης να προβλέπει ένα ειδικό σκέλος για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή, απαιτώντας πιο συγκεκριμένα από όλα τα κράτη μέλη την έγκριση σχεδίων δράσης για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή·

13.  ζητεί αύξηση του στόχου της ΕΕ για μείωση των εγχώριων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου για το 2030 σε 55 % σε σύγκριση με τα επίπεδα του 1990· καλεί την Επιτροπή να υποβάλει σχετική πρόταση το συντομότερο δυνατόν, προκειμένου να μπορέσει η ΕΕ να υιοθετήσει αυτόν τον στόχο ως επικαιροποιημένη εθνικά καθορισμένη συνεισφορά της (NDC) πολύ πριν από την COP26· ζητεί ακόμη να ενσωματωθεί στη συνέχεια ο στόχος αυτός στον ευρωπαϊκό «νόμο για το κλίμα»·

14.  εκτιμά πως η ΕΕ οφείλει να παίξει ενεργό ρόλο και να δείξει ισχυρή ηγετική στάση στις προπαρασκευαστικές εργασίες για την COP26 όπου τα συμβαλλόμενα μέρη θα πρέπει να θέσουν τις συλλογικές κλιματικές δεσμεύσεις απηχώντας το υψηλότερο δυνατό επίπεδο φιλοδοξίας· εκτιμά βάσει των ανωτέρω πως η ΕΕ θα πρέπει να εγκρίνει μια ενισχυμένη NDC όσο το δυνατόν συντομότερα εντός του 2020, ώστε να ενθαρρύνει και άλλες χώρες που δεν είναι μέλη της ΕΕ, και ειδικότερα τους σημαντικότερους παραγωγούς εκπομπών, να πράξουν ομοίως· υπογραμμίζει στο πλαίσιο αυτό την ανάγκη συμφωνίας για μια ενισχυμένη NDC πριν από την προγραμματισμένη διάσκεψη κορυφής ΕΕ-Κίνας του Σεπτεμβρίου, όπως και πριν από τη διάσκεψη κορυφής ΕΕ-Αφρικής·

15.  αναγνωρίζει πως τα κράτη μέλη ενδέχεται να ακολουθήσουν διαφορετικές πορείες για να επιτύχουν την κλιματική ουδετερότητα μέχρι το 2050 το αργότερο κατά τρόπο δίκαιο και αποδοτικό, δεδομένου ότι κάθε χώρα έχει διαφορετικό σημείο εκκίνησης και διαφορετικούς πόρους και ότι κάποιες κινούνται ταχύτερα από ό,τι άλλες· εκτιμά πάντως ότι η πράσινη μετάβαση θα πρέπει να μετατραπεί σε οικονομική και κοινωνική ευκαιρία για όλες τις περιφέρειες της Ευρώπης·

16.  τονίζει ότι οι καθαρές εκπομπές θα πρέπει να μειωθούν σχεδόν στο μηδέν σε όλους τους τομείς της οικονομίας, προκειμένου να συμβάλουν από κοινού στην επίτευξη του στόχου της κλιματικής ουδετερότητας· καλεί την Επιτροπή να υποβάλει, όπου κρίνεται αναγκαίο, προτάσεις βάσει εκτιμήσεων επιπτώσεων, με σκοπό την αναθεώρηση των νομοθετικών μέτρων της ΕΕ στον τομέα του κλίματος και της ενέργειας έως τα τέλη Ιουνίου του 2021, προκειμένου να υλοποιηθούν οι αυξημένες μεσοπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες κλιματικές φιλοδοξίες· καλεί την Επιτροπή να χρησιμοποιήσει επίσης το πρόσθετο δυναμικό της υπόλοιπης υφιστάμενης ενωσιακής νομοθεσίας για να συμβάλει στην κλιματική δράση, όπως είναι η οδηγία για τον οικολογικό σχεδιασμό (Ecodesign), η νομοθεσία για τα απόβλητα, τα οικονομικής φύσης μέτρα της κυκλικής οικονομίας και ο κανονισμός για τα φθοριούχα αέρια θερμοκηπίου· υπογραμμίζει επιπλέον ότι οι λύσεις που βασίζονται στη φύση μπορούν να βοηθήσουν τα κράτη μέλη να επιτύχουν τους στόχους τους για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και για τη βιοποικιλότητα αλλά επιμένει ότι αυτές οι λύσεις πρέπει να είναι συμπληρωματικές προς τις μειώσεις των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στην πηγή·

17.  πιστεύει ότι οι νέοι και αυξημένοι στόχοι για τα αέρια θερμοκηπίου επιβάλλουν να είναι το σύστημα εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπών της ΕΕ (ΣΕΔΕ) κατάλληλο για τον επιδιωκόμενο σκοπό· καλεί την Επιτροπή να αναθεωρήσει χωρίς χρονοτριβή την οδηγία για το ΣΕΔΕ, επανεξετάζοντας μεταξύ άλλων τον συντελεστή γραμμικής μείωσης, τους κανόνες για τη δωρεάν κατανομή δικαιωμάτων και το ενδεχόμενο να χρειαστεί κατώτατη τιμή του άνθρακα·

18.  δεδομένων των συνεχιζόμενων παγκόσμιων διαφορών όσον αφορά τη φιλοδοξία για το κλίμα, στηρίζει την πρόθεση της Επιτροπής να εργαστεί για έναν συμβατό με τον ΠΟΕ μηχανισμό συνοριακής προσαρμογής άνθρακα· αντιλαμβάνεται την ανάπτυξη ενός τέτοιου μηχανισμού ως μέρος μιας ευρύτερης στρατηγικής για μια ανταγωνιστική ενωσιακή οικονομία απεξαρτημένη από τον άνθρακα που θα διαφυλάσσει τις κλιματικές φιλοδοξίες της ΕΕ και θα διασφαλίζει παράλληλα ισότιμους όρους ανταγωνισμού· σημειώνει την άποψη της Επιτροπής ότι ο μηχανισμός θα αποτελούσε εναλλακτική λύση στα σημερινά μέτρα για τη διαρροή άνθρακα στο πλαίσιο του ΣΕΔΕ της ΕΕ· τονίζει ότι τα ισχύοντα μέτρα για την αντιμετώπιση της διαρροής άνθρακα δεν θα πρέπει να καταργηθούν έως ότου τεθεί σε εφαρμογή ένα νέο σύστημα και ζητεί από την Επιτροπή, πριν υποβάλει τυχόν προτάσεις, να προβεί σε εις βάθος ανάλυση των διαφόρων μορφών που ενδέχεται να λάβει ο μηχανισμός συνοριακής προσαρμογής άνθρακα πριν από την αναθεώρηση της νομοθεσίας για το κλίμα, η οποία αναμένεται να πραγματοποιηθεί κατά τη διάρκεια του Ιουνίου του 2021· πιστεύει ότι ο μηχανισμός συνοριακής προσαρμογής άνθρακα θα πρέπει να διατηρεί τα οικονομικά κίνητρα, για μια επιτυχή πράσινη μετάβαση και υπέρ των κλιματικών πρωτοπόρων, να στηρίζει την αγορά προϊόντων χαμηλού βαθμού άνθρακα εντός της ΕΕ και να εξασφαλίζει μια αποτελεσματική τιμολόγηση του άνθρακα μέσα στην ΕΕ καθώς θα προωθεί την τιμολόγηση του άνθρακα και στις άλλες περιοχές του πλανήτη· εκτιμά πως ο μηχανισμός θα πρέπει να συνεκτιμά τις ιδιαιτερότητες του κάθε τομέα και ότι θα μπορούσε να καθιερωθεί σταδιακά σε επιλεγμένους τομείς, αποφεύγοντας κάθε περιττό πρόσθετο διοικητικό κόστος, ειδικά για τις ευρωπαϊκές ΜΜΕ·

19.  επικροτεί τη σχεδιαζόμενη πρόταση αναθεώρησης της οδηγίας για τη φορολόγηση της ενέργειας όσον αφορά τα περιβαλλοντικά ζητήματα, προκειμένου να εφαρμοστεί η αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει», ενώ παράλληλα λαμβάνονται παράλληλα υπόψη οι εθνικές δημοσιονομικές πολιτικές και αποφεύγεται κάθε αύξηση των ανισοτήτων·

20.  ζητεί μια νέα και πιο φιλόδοξη στρατηγική της ΕΕ για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή· υπενθυμίζει ότι απαιτούνται περισσότερες προσπάθειες για τη ενίσχυση της ανθεκτικότητας στην αλλαγή του κλίματος, την πρόληψη και την ετοιμότητα που χρειάζεται στην ΕΕ και τα κράτη μέλη της· τονίζει την ανάγκη να κινητοποιηθούν δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή, και ζητεί μια αληθινή συνοχή στην πολιτική δαπανών της ΕΕ, ώστε η προσαρμογή και η ανθεκτικότητα στην αλλαγή του κλίματος να θεωρηθούν βασικά κριτήρια σε όλη τη σχετική χρηματοδότηση της ΕΕ· εκτιμά ταυτόχρονα πως η πρόληψη των καταστροφών, η ετοιμότητα και η απόκριση πρέπει να αποτελέσουν ένα ισχυρό εργαλείο αλληλεγγύης, με επαρκείς πόρους· ζητεί μια ουσιαστική και επαρκή κατανομή κονδυλίων στον προϋπολογισμό της ΕΕ και μια συνένωση πόρων για τον μηχανισμό πολιτικής προστασίας της ΕΕ·

21.  εκφράζει την ικανοποίησή του για την ανακοίνωση σύμφωνα με την οποία η Επιτροπή θα δρομολογήσει ένα ευρωπαϊκό σύμφωνο για το κλίμα· υπογραμμίζει ότι το ευρωπαϊκό σύμφωνο για το κλίμα πρέπει να φέρει σε επαφή πολίτες, περιφέρειες, τοπικές κοινότητες, την κοινωνία των πολιτών, επιχειρήσεις (συμπεριλαμβανομένων των ΜΜΕ) και συνδικαλιστικές οργανώσεις ως ενεργούς συμμετέχοντες στη μετάβαση στην κλιματική ουδετερότητα, με βάση έναν πραγματικό διάλογο και διαφανείς και συμμετοχικές διαδικασίες, μεταξύ άλλων στον σχεδιασμό, την εφαρμογή και την αξιολόγηση των πολιτικών· θεωρεί ότι είναι σημαντικό να υπάρχει συνεργασία με τους συμφεροντούχους από τους ενεργοβόρους τομείς και τους σχετικούς κοινωνικούς εταίρους, ιδίως με τους εργοδότες, τους εργαζόμενους, τις ΜΚΟ και την ακαδημαϊκή κοινότητα, προκειμένου να συμβάλουν στην εξεύρεση βιώσιμων λύσεων για τη μετάβαση σε οικονομίες με ουδέτερο ισοζύγιο διοξειδίου του άνθρακα·

Παροχή καθαρής, οικονομικά προσιτής και ασφαλούς ενέργειας

22.  επισημαίνει τον κεντρικό ρόλο της ενέργειας κατά τη μετάβαση σε μια οικονομία μηδενικού ισοζυγίου εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και εκφράζει την ικανοποίησή του για τον στόχο της Επιτροπής να συνεχιστεί η απαλλαγή του ενεργειακού συστήματος από τις ανθρακούχες εκπομπές ώστε η ΕΕ να μπορέσει να επιτύχει μηδενικές εκπομπές έως το 2050 το αργότερο· ζητεί την αναθεώρηση της οδηγίας για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας σε συνάρτηση με τη φιλοδοξία αυτή, με καθορισμένους δεσμευτικούς εθνικούς στόχους για κάθε κράτος μέλος· εκφράζει επιπλέον την ικανοποίησή του για την προτεραιότητα που δίνεται στην ενεργειακή απόδοση· καλεί επ’ αυτού την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να εφαρμόσουν την «αρχή της προτεραιότητας στην ενεργειακή απόδοση» σε όλους τους τομείς και σε όλες τις πολιτικές, κάτι που έχει θεμελιώδη σημασία για τη μείωση της ενεργειακής εξάρτησης της ΕΕ και των εκπομπών από την παραγωγή ενέργειας, παρέχοντας παράλληλα τοπικές θέσεις εργασίας σε ανακαινίσεις και μειώνοντας τους λογαριασμούς ενέργειας των πολιτών· ζητεί την αναθεώρηση της οδηγίας για την ενεργειακή απόδοση (EED) και της οδηγίας για την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων (EEBD), σύμφωνα με την αυξημένη φιλοδοξία της ΕΕ για το κλίμα, και ζητεί την ενίσχυση της εφαρμογής της μέσω δεσμευτικών εθνικών στόχων, με ιδιαίτερη προσοχή στους ευάλωτους πολίτες, λαμβάνοντας παράλληλα υπόψη την ανάγκη οικονομικής προβλεψιμότητας για τους σχετικούς τομείς·

23.  τονίζει ότι, προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι της συμφωνίας του Παρισιού, η επιβολή σε εθνικό και ενωσιακό επίπεδο έχει ζωτική σημασία· καλεί τα κράτη μέλη και την Επιτροπή να διασφαλίσουν ότι τα εθνικά σχέδια για την ενέργεια και το κλίμα συνάδουν πλήρως με τους στόχους της ΕΕ· υπενθυμίζει ότι αποτελεί αρμοδιότητα των κρατών μελών να αποφασίζουν σχετικά με το ενεργειακό τους μείγμα εντός του ενωσιακού πλαισίου για το κλίμα και την ενέργεια·

24.  τονίζει ότι, προκειμένου να επιτευχθούν οι κλιματικοί στόχοι και οι στόχοι βιωσιμότητας της ΕΕ, όλοι οι τομείς πρέπει να αυξήσουν τη χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και να καταργήσουν σταδιακά τα ορυκτά καύσιμα· ζητεί την αναθεώρηση των κατευθυντήριων γραμμών για τις διευρωπαϊκές ενεργειακές τεχνολογίες (ΔΕΔ-Ε) πριν από την έγκριση του επόμενου καταλόγου έργων κοινού ενδιαφέροντος (ΕΚΕ), προκειμένου να ευθυγραμμιστεί το νομοθετικό πλαίσιο με την προτεραιότητα της ανάπτυξης ευφυών δικτύων και να αποτραπεί ο εγκλωβισμός σε επενδύσεις υψηλής έντασης άνθρακα· υπογραμμίζει την ανάγκη να επιδιωχθεί μια στρατηγική προσέγγιση ως προς τις συστοιχίες ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στην ΕΕ με στόχο την αξιοποίηση των πιο αποτελεσματικών επενδύσεων σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας· χαιρετίζει επομένως την εξαγγελία περί στρατηγικής για υπεράκτια αιολικά πάρκα· εκτιμά πως οι ενωσιακές πολιτικές θα πρέπει να ενισχύουν ειδικά την καινοτομία και την ανάπτυξη της αποθήκευσης βιώσιμης ενέργειας και πράσινου υδρογόνου· τονίζει την ανάγκη να εξασφαλιστεί ότι η χρήση πηγών ενέργειας, όπως είναι το φυσικό αέριο, έχει μεταβατικό μόνο χαρακτήρα, δεδομένου του στόχου της επίτευξης της κλιματικής ουδετερότητας έως το 2050 το αργότερο·

25.  υπογραμμίζει ότι είναι ζωτικής σημασίας η προσπάθεια να διασφαλιστεί μια εύρυθμη, πλήρως ολοκληρωμένη, επικεντρωμένη στους καταναλωτές και ανταγωνιστική αγορά ενέργειας στην Ευρώπη· υπογραμμίζει τη σημασία των διασυνοριακών διασυνδέσεων για μια πλήρως ολοκληρωμένη αγορά ενέργειας· χαιρετίζει την δήλωση ότι η Επιτροπή πρόκειται στα μέσα του 2020 να προτείνει μέτρα για την έξυπνη ενσωμάτωση, και υπογραμμίζει ότι η περαιτέρω ενοποίηση της ενωσιακής ενεργειακής αγοράς θα παίξει σημαντικό ρόλο στην ενίσχυση της ασφάλειας του ενεργειακού εφοδιασμού και στην επίτευξη μιας οικονομίας μηδενικών εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου· τονίζει ότι ένας καταλλήλως χρηματοδοτούμενος Οργανισμός Συνεργασίας των Ρυθμιστικών Αρχών Ενέργειας είναι απαραίτητος για να ενισχύσει και να αυξήσει την περιφερειακή συνεργασία μεταξύ κρατών μελών·

26.  επιμένει στην σταδιακή αλλά χωρίς χρονοτριβή κατάργηση των άμεσων και έμμεσων επιδοτήσεων για τα ορυκτά καύσιμα έως το 2020 στην ΕΕ και σε κάθε κράτος μέλος·

27.  χαιρετίζει το εξαγγελθέν κύμα ανακαίνισης δημόσιων και ιδιωτικών κτιρίων και τάσσεται υπέρ του να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στην ανακαίνιση σχολείων και νοσοκομείων, καθώς και στην κοινωνική στέγαση και την ενοικίαση κατοικιών, προκειμένου να βοηθηθούν τα νοικοκυριά χαμηλού εισοδήματος· υπογραμμίζει την ανάγκη να ανακαινιστούν τα υφιστάμενα κτίρια με στόχο την σχεδόν μηδενική κατανάλωση ενέργειας προκειμένου να επιτευχθεί ουδετερότητα ως προς τις ανθρακούχες εκπομπές έως το 2050 το αργότερο: υπογραμμίζει ότι ο τομέας των κτιρίων κρύβει μεγάλες δυνατότητες εξοικονόμησης ενέργειας και δυνατότητες επιτόπου παραγωγής ανανεώσιμης ενέργειας, κάτι που μπορεί να δώσει ώθηση στην απασχόληση και να βοηθήσει στην επέκταση των ΜΜΕ· εκτιμά πως ένα έξυπνο και μελλοντοστραφές νομοθετικό πλαίσιο είναι σημαντικό· επικροτεί, ως εκ τούτου, τις προτάσεις για τη μείωση των εθνικών ρυθμιστικών εμποδίων για την ανακαίνιση και την αναθεώρηση του κανονισμού περί δομικών προϊόντων· ζητεί την αυστηρή υλοποίηση της υποχρέωσης των κρατών μελών να ανακαινίσουν τα δημόσια κτίρια σε συμφωνία με την οδηγία περί ενεργειακής απόδοσης· ενθαρρύνει την προώθηση των δομικών υλικών από ξύλο και των οικολογικών οικοδομικών υλικών·

28.  τονίζει ότι η ενεργειακή μετάβαση πρέπει να είναι κοινωνικά βιώσιμη και να μην οξύνει την ενεργειακή φτώχεια στις φτωχότερες περιφέρειες της ΕΕ και επικροτεί την σχετική δέσμευση της Επιτροπής· εκτιμά πως οι κοινότητες που αντιμετωπίζουν ενεργειακή φτώχεια πρέπει, μέσω της εκπαίδευσης και συμβουλευτικών υπηρεσιών καθώς και μέσω κινήτρων για μακροπρόθεσμες επενδύσεις, να αποκτήσουν τα αναγκαία εργαλεία για να συμμετάσχουν στην πράσινη μετάβαση· ζητεί τη λήψη στοχευμένων μέτρων σε στενή συνεργασία με τα κράτη μέλη και την ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών, με στόχο τη μείωση της ενεργειακής ένδειας και την παράλληλη στήριξη της ισότιμης πρόσβασης σε χρηματοδοτικά εργαλεία για ανακαινίσεις με στόχο την βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης· πιστεύει ότι το κόστος των ανακαινίσεων με στόχο την ενεργειακή απόδοση δεν θα πρέπει να βαρύνει τα νοικοκυριά χαμηλού εισοδήματος· υπογραμμίζει επίσης τον ρόλο της τηλεθέρμανσης στην παροχή οικονομικά προσιτής ενέργειας·

29.  υποστηρίζει, γενικά, την ιδέα των μέτρων που βασίζονται στην αγορά ως ενός από τα εργαλεία για την επίτευξη των στόχων για το κλίμα· εκφράζει, ωστόσο, επιφυλάξεις σχετικά με τη δυνητική συμπερίληψη των εκπομπών των κτιρίων στο ΣΕΔΕ της ΕΕ, διότι κάτι τέτοιο θα συνιστούσε απαλλαγή από την ευθύνη της δημόσιας δράσης και θα οδηγούσε ενδεχομένως σε υψηλότερους λογαριασμούς ενέργειας για ενοικιαστές και ιδιοκτήτες κατοικιών· θεωρεί ότι οποιοδήποτε τέτοιο μέτρο απαιτεί περαιτέρω ανάλυση·

Κινητοποίηση της βιομηχανίας για καθαρή και κυκλική οικονομία

30.  θεωρεί ότι η μετάβαση σε μια σύγχρονη, κλιματικά ουδέτερη, άκρως αποδοτική ως προς τη χρήση των φυσικών πόρων και ανταγωνιστική βιομηχανική βάση στην ΕΕ μέχρι το έτος 2050 το αργότερο είναι μια κεντρικής σπουδαιότητας πρόκληση αλλά και ευκαιρία, και χαιρετίζει τη δήλωση ότι η Επιτροπή θα παρουσιάσει τον Μάρτιο του 2020 μια νέα βιομηχανική στρατηγική και μια νέα στρατηγική για τις ΜΜΕ· τονίζει ότι η βιομηχανική ανταγωνιστικότητα και η κλιματική πολιτική ενισχύουν η μια την άλλη και ότι η δημιουργία μιας καινοτόμου και κλιματικά ουδέτερης επανεκβιομηχάνιση θα δημιουργήσει θέσεις εργασίας σε τοπικό επίπεδο και θα διασφαλίσει την ανταγωνιστικότητα της ευρωπαϊκής οικονομίας·

31.  τονίζει ότι η βιομηχανική στρατηγική θα πρέπει να επικεντρώνεται στην παροχή κινήτρων σε αλυσίδες αξίας για οικονομικά και εν γένει βιώσιμα προϊόντα, διαδικασίες και επιχειρηματικά μοντέλα που αποσκοπούν στην επίτευξη της κλιματικής ουδετερότητας, αποδοτική χρήση των πόρων, κυκλικότητα και μη τοξικό περιβάλλον, με παράλληλη διατήρηση και ανάπτυξη της διεθνούς ανταγωνιστικότητας και αποφυγή της μετεγκατάστασης εκτός ΕΕ των ευρωπαϊκών βιομηχανιών· συμφωνεί με την Επιτροπή ότι οι ενεργοβόρες βιομηχανίες, όπως οι βιομηχανίες χάλυβα, χημικών και τσιμέντου είναι απαραίτητες για την ευρωπαϊκή οικονομία και ότι ο εκσυγχρονισμός και η απαλλαγή των βιομηχανιών αυτών από τις ανθρακούχες εκπομπές είναι ζωτικής σημασίας·

32.  καλεί την Επιτροπή να διασφαλίσει την οικονομική, κοινωνική και εδαφική συνοχή των μεταβάσεων, δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή στις πιο μειονεκτούσες περιφέρειες, τις περιοχές που πλήττονται από τη βιομηχανική μετάβαση (κυρίως τις περιοχές εξόρυξης άνθρακα και τις περιοχές που εξαρτώνται από εντατικές στην κατανάλωση άνθρακα βιομηχανίες, όπως η χαλυβουργία), τις αραιοκατοικημένες περιοχές και τις περιβαλλοντικά ευάλωτες περιοχές·

33.  υπογραμμίζει ότι η βιομηχανική στρατηγική και η στρατηγική για τις ΜΜΕ πρέπει να ορίζουν σαφείς οδικούς χάρτες για την προσφορά μιας συνολικής δέσμης κινήτρων και ευκαιριών χρηματοδότησης υπέρ της καινοτομίας, της ανάπτυξης πρωτοποριακών τεχνολογιών και των νέων βιώσιμων επιχειρηματικών μοντέλων, όπως και υπέρ της εξάλειψης όλων των κανονιστικών φραγμών· ζητεί στήριξη της ΕΕ για τους πρωτοπόρους σε θέματα κλίματος και πόρων, μέσω μιας τεχνολογικά ουδέτερης προσέγγισης που θα συνάδει με τις καλύτερες διαθέσιμες επιστημονικές γνώσεις και με τους μακροπρόθεσμους στόχους της ΕΕ για το κλίμα και το περιβάλλον· υπογραμμίζει τον ρόλο της περιβαλλοντικώς ασφαλούς δέσμευσης και αποθήκευσης διοξειδίου του άνθρακα προκειμένου να καταστεί η βαριά βιομηχανία κλιματικώς ουδέτερη όταν δεν υπάρχουν δυνατότητες απευθείας μείωσης των εκπομπών·

34.  υπενθυμίζει τον θεμελιώδη ρόλο των ψηφιακών τεχνολογιών στην υποστήριξη της πράσινης μετάβασης, για παράδειγμα μέσω της βελτίωσης της αποδοτικότητας των πόρων και της ενέργειας και μέσω της βελτίωσης της παρακολούθησης του περιβάλλοντος, καθώς και μέσω των οφελών για το κλίμα από την πλήρη ψηφιοποίηση της μεταφοράς και της διανομής και των έξυπνων εφαρμογών· εκτιμά πως η βιομηχανική στρατηγική θα πρέπει να ενσωματώνει, όπως προτείνεται, τον πράσινο και τον ψηφιακό μετασχηματισμό, όπως επίσης να ορίζει τους βασικούς στόχους και να εντοπίζει τα βασικά εμπόδια στην πλήρη αξιοποίηση του δυναμικού των ψηφιακών τεχνολογιών· καλεί την Επιτροπή να σχεδιάσει στρατηγικές χρηματοδότησης και ανάπτυξης καινοτόμων ψηφιακών τεχνολογιών· ταυτόχρονα, τονίζει τη σημασία της βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης και των επιδόσεων της κυκλικής οικονομίας στον ίδιο τον ψηφιακό τομέα, και επικροτεί τις σχετικές δεσμεύσεις της Επιτροπής· ζητεί από την Επιτροπή να θεσπίσει μια μεθοδολογία για την παρακολούθηση και την ποσοτικοποίηση των αυξανόμενων περιβαλλοντικών επιπτώσεων των ψηφιακών τεχνολογιών, χωρίς να δημιουργεί περιττό διοικητικό φόρτο·

35.  υπογραμμίζει ότι η βιομηχανική στρατηγική πρέπει να λαμβάνει δεόντως υπόψη τις επιπτώσεις στο εργατικό δυναμικό, καθώς και την κατάρτιση, την επανεκπαίδευση και την αναβάθμιση των δεξιοτήτων των εργαζομένων· καλεί την Επιτροπή να εξετάσει εκ του σύνεγγυς την περιφερειακή διάσταση αυτής της στρατηγικής λαμβάνοντας μέριμνα ώστε κανείς άνθρωπος και καμία περιφέρεια να μην μείνει πίσω· επιμένει ότι η στρατηγική πρέπει να περιλαμβάνει έναν κοινωνικό διάλογο στον οποίο θα συμμετέχουν πλήρως οι εργαζόμενοι·

36.  ζητεί ένα νέο φιλόδοξο σχέδιο δράσης για την κυκλική οικονομία, που οφείλει να αποσκοπεί στη μείωση του συνολικού αποτυπώματος της ενωσιακής παραγωγής και κατανάλωσης από άποψη περιβάλλοντος και φυσικών πόρων, ενώ παράλληλα θα προσφέρει ισχυρά κίνητρα για καινοτομίες, βιώσιμες επιχειρήσεις και αγορές αφιερωμένες σε προϊόντα κλιματικά ουδέτερα και κυκλικά, με βασικές προτεραιότητες την αποδοτική χρήση των πόρων, τη μηδενική ρύπανση και την πρόληψη των αποβλήτων· τονίζει τις μεγάλες συνέργειες μεταξύ κλιματικής δράσης και κυκλικής οικονομίας, ειδικότερα στους ενεργοβόρους και με ένταση άνθρακα κλάδους· ζητεί τη θέσπιση σε επίπεδο ΕΕ στόχου για την αποδοτική χρήση των πόρων·

37.  καλεί την Επιτροπή να προτείνει στόχους για τη χωριστή συλλογή, τη μείωση, την επαναχρησιμοποίηση και την ανακύκλωση των αποβλήτων, όπως και άλλες ειδικές δράσεις, όπως π.χ. την επέκταση της ευθύνης του παραγωγού, σε τομείς προτεραιότητας όπως των εμπορικών αποβλήτων, των κλωστοϋφαντουργικών, των πλαστικών, των ηλεκτρονικών, της οικοδομής και των τροφίμων· καλεί την Επιτροπή να σχεδιάσει μέτρα στήριξης της αγοράς ανακυκλωμένων υλικών στην Ευρώπη, μαζί με κοινά ποιοτικά πρότυπα και υποχρεωτικούς στόχους για τη χρήση ανακυκλωμένων υλικών σε τομείς προτεραιότητας, όποτε είναι εφικτό· υπογραμμίζει τη σημασία που έχουν η ανάπτυξη κύκλων ζωής μη τοξικών υλικών, η επίσπευση της υποκατάστασης ουσιών που προκαλούν πολύ μεγάλη ανησυχία, και η προώθηση της έρευνας και της καινοτομίας για την ανάπτυξη μη τοξικών προϊόντων· καλεί την Επιτροπή να εξετάσει μέτρα για τα εισαγόμενα προϊόντα που περιέχουν ουσίες ή συστατικά που απαγορεύονται στην ΕΕ και που δεν θα πρέπει να επανεισέρχονται στην αγορά της ΕΕ μέσα σε καταναλωτικά αγαθά μέσω δραστηριοτήτων ανακύκλωσης·

38.  στηρίζει τα μέτρα υπέρ των βιώσιμων προϊόντων, συμπεριλαμβανομένης της επέκτασης του πεδίου του οικολογικού σχεδιασμού (ecodesign) μέσω νομοθετημάτων που θα απαιτούν προϊόντα μεγαλύτερης διάρκειας, επισκευάσιμα, επαναχρησιμοποιήσιμα και ανακυκλώσιμα, και με ένα ισχυρό πρόγραμμα εργασίας οικολογικού σχεδιασμού από το 2020 και εξής, που θα περιλαμβάνει τα smartphones και λοιπό νέο εξοπλισμό ΤΠ· ζητεί να υποβληθούν νομοθετικές προτάσεις σχετικά με το δικαίωμα επισκευής, την εξάλειψη της προγραμματισμένης απαξίωσης, και την καθιέρωση κοινών φορτιστών για κινητό εξοπλισμό ΤΠ· υιοθετεί τα σχέδια της Επιτροπής για νομοθετικές προτάσεις που θα εξασφαλίζουν μια αξιακή αλυσίδα για ασφαλείς, κυκλικές και βιώσιμες μπαταρίες κάθε τύπου και αναμένει ότι η πρόταση θα περιλαμβάνει τουλάχιστον μέτρα για οικολογικό σχεδιασμό, στόχους επαναχρησιμοποίησης και ανακύκλωσης και βιώσιμη και κοινωνικά υπεύθυνη προμήθεια υλικών· υπογραμμίζει την ανάγκη δημιουργίας ενός ισχυρού και βιώσιμου κλάδου συσσωρευτών και αποθήκευσης στην Ευρώπη· τονίζει την ανάγκη για προώθηση της τοπικής κατανάλωσης και παραγωγής με βάση τις αρχές της άρνησης, της μείωσης, της επαναχρησιμοποίησης, της ανακύκλωσης και της επισκευής, προκειμένου να τεθεί τέρμα στις επιχειρηματικές στρατηγικές προγραμματισμένης απαξίωσης, όπου τα προϊόντα σχεδιάζονται κατά τρόπο ώστε να έχουν σύντομη διάρκεια ζωής και να χρειάζεται να αντικατασταθούν, και να προσαρμοστεί η κατανάλωση στα όρια του πλανήτη· πιστεύει ότι το δικαίωμα επισκευής και συνεχούς υποστήριξης στις υπηρεσίες ΤΠ είναι απαραίτητο για την επίτευξη βιώσιμης κατανάλωσης· ζητεί την κατοχύρωση αυτών των δικαιωμάτων στη νομοθεσία της ΕΕ·

39.  παροτρύνει την Επιτροπή να εντείνει περαιτέρω τα ενωσιακά μέτρα κατά της ρύπανσης από πλαστικά, ειδικότερα στο θαλάσσιο περιβάλλον, και ζητεί ευρύτερες απαγορεύσεις για τα πλαστικά αντικείμενα μιας χρήσης και υποκατάσταση αυτών· στηρίζει την ανάπτυξη νομοθεσίας για το πρόβλημα της χρήσης περιττών συσκευασιών και για την απαγόρευση, στην αγορά της ΕΕ το αργότερο έως το 2030, κάθε συσκευασίας που δεν είναι επαναχρησιμοποιήσιμη ή ανακυκλώσιμη κατά τρόπο οικονομικά βιώσιμο, χωρίς να θίγεται η ασφάλεια των τροφίμων· ζητεί μέτρα διασυνοριακού συντονισμού των συστημάτων επιστροφής κενών συσκευασιών· καλεί την Επιτροπή να αντιμετωπίσει το θέμα των μικροπλαστικών με ολοκληρωμένο τρόπο, μεταξύ άλλων και με την έγκριση της γενικής σταδιακής απαγόρευσης της εσκεμμένης προσθήκης μικροπλαστικών, αλλά και μέσω νέων μέτρων κατά της ακούσιας ελευθέρωσης πλαστικών από κλωστοϋφαντουργικά για παράδειγμα ή από λάστιχα οχημάτων και πλαστικά συσσωματώματα (pellets)· σημειώνει ότι η Επιτροπή προτίθεται να αναπτύξει ένα κανονιστικό πλαίσιο για τα βιοαποικοδομήσιμα πλαστικά και τα πλαστικά βιολογικής προέλευσης· τονίζει την ανάγκη για μια πλήρως κυκλική οικονομία στον τομέα των πλαστικών·

40.  ζητεί μια ενωσιακή πράσινη ενιαία αγορά που θα προωθήσει τη ζήτηση βιώσιμων προϊόντων χάρη σε ειδικές διατάξεις όπως την επέκταση της χρήσης πράσινων δημοσίων συμβάσεων και προμηθειών· χαιρετίζει, στο πλαίσιο αυτό, τις δεσμεύσεις της Επιτροπής να προτείνει περαιτέρω νομοθεσία και καθοδήγηση για τις πράσινες δημόσιες συμβάσεις· ζητεί οι δημόσιες συμβάσεις των θεσμικών οργάνων της ΕΕ να δώσουν το παράδειγμα· υπογραμμίζει, επιπλέον, την ανάγκη επανεξέτασης και αναθεώρησης των κανόνων της ΕΕ για τις δημόσιες συμβάσεις, προκειμένου να εξασφαλιστούν πραγματικά ισότιμοι όροι ανταγωνισμού για τις επιχειρήσεις της ΕΕ, ιδίως όσες παράγουν βιώσιμα προϊόντα ή υπηρεσίες, όπως στον τομέα των δημόσιων μεταφορών·

41.  τονίζει πόσο σημαντικό είναι να είναι οι καταναλωτές αυτεξούσιοι και καλά ενημερωμένοι· ζητεί μέτρα που θα εξασφαλίσουν ότι θα λαμβάνει ο καταναλωτής διαφανείς, συγκρίσιμες και εναρμονισμένες πληροφορίες για τα προϊόντα, συμπεριλαμβανομένης της σήμανσης των προϊόντων, βάσει έγκυρων στοιχείων και επιστημονικών αποδείξεων, ως βοήθεια για να κάνει υγιέστερες και πιο βιώσιμες επιλογές και να ενημερώνεται για τη διάρκεια ζωής και τις δυνατότητες επισκευής των προϊόντων καθώς και για το περιβαλλοντικό αποτύπωμά τους· υπογραμμίζει ότι είναι ανάγκη να διαθέτει ο καταναλωτής αποτελεσματικά, ευκόλως κατανοητά και εκτελεστά μέσα προσφυγής που να συνεκτιμούν την πτυχή της βιωσιμότητας και να δίνουν προτεραιότητα στην επαναχρησιμοποίηση ή επισκευή και όχι στην απόρριψη των προϊόντων που δεν λειτουργούν σωστά·

42.  εκτιμά πως τα ανανεώσιμα από βιώσιμες πηγές υλικά θα παίξουν σημαντικό ρόλο στη μετάβαση σε μια κλιματικά ουδέτερη οικονομία, και τονίζει ότι είναι ανάγκη να τονωθούν οι επενδύσεις στην ανάπτυξη μιας βιώσιμης βιοοικονομίας όπου τα υλικά μεγάλης περιεκτικότητας σε ορυκτά καύσιμα θα αντικατασταθούν από ανανεώσιμα υλικά οργανικής προέλευσης π.χ. στα κτίρια, στα κλωστοϋφαντουργικά, στα χημικά προϊόντα, στις συσκευασίες, στη ναυπηγική και, οποτεδήποτε μπορεί να εξασφαλιστεί η βιωσιμότητα, στην παραγωγή ενέργειας· τονίζει ότι τούτο θα πρέπει να γίνει κατά τρόπο βιώσιμο και με τήρηση των οικολογικών ορίων· τονίζει τις δυνατότητες της βιοοικονομίας ως προς τη δημιουργία νέων πράσινων θέσεων εργασίας, μεταξύ άλλων και στις αγροτικές περιοχές της ΕΕ, και ως προς την τόνωση της καινοτομίας· ζητεί να προσφερθεί στήριξη στην έρευνα και καινοτομία στον τομέα των βιώσιμων βιοοικονομικών λύσεων που θα λαμβάνουν επίσης υπόψη την ανάγκη να προστατεύουν τη μοναδική βιοποικιλότητα και τα οικοσυστήματα· ζητεί αποτελεσματική υλοποίηση της ενωσιακής στρατηγικής για τη βιοοικονομία ως μέρος της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας·

Επίσπευση της μετάβασης σε μια βιώσιμη και έξυπνη κινητικότητα

43.  χαιρετίζει την επικείμενη στρατηγική για βιώσιμη και έξυπνη κινητικότητα και συμφωνεί με την Επιτροπή ότι όλοι οι τρόποι μεταφορών (οδικές, σιδηροδρομικές, αεροπορικές και πλωτές μεταφορές) οφείλουν να συμβάλουν στην απαλλαγή του τομέα των μεταφορών από τις ανθρακούχες εκπομπές σύμφωνα με τον στόχο της επίτευξης μιας κλιματικά ουδέτερης οικονομίας, αναγνωρίζοντας παράλληλα ότι αυτό θα αποτελεί ταυτόχρονα πρόκληση και ευκαιρία· υποστηρίζει την εφαρμογή της αρχής «ο ρυπαίνων πληρώνει»· ζητεί μια μακροπρόθεσμη ολιστική στρατηγική για μια δίκαιη μετάβαση, η οποία θα λαμβάνει επίσης υπόψη τη συμβολή του τομέα των μεταφορών στην οικονομία της ΕΕ και την ανάγκη να εξασφαλιστεί υψηλό επίπεδο οικονομικά προσιτής και προσβάσιμης συνδεσιμότητας των μεταφορών, καθώς και τις κοινωνικές πτυχές και την προστασία των δικαιωμάτων των εργαζομένων·

44.  χαιρετίζει την πρόταση της Επιτροπής σχετικά με την προώθηση των πολυτροπικών μεταφορών προκειμένου να αυξηθεί η αποδοτικότητα και να μειωθούν οι εκπομπές· εκτιμά εντούτοις πως η πολυτροπικότητα μπορεί να επιτευχθεί καλύτερα μόνο με συγκεκριμένες νομοθετικές προτάσεις· χαιρετίζει την πρόθεση της Επιτροπής να προτείνει μέτρα για την αύξηση της διασύνδεσης οδικών, σιδηροδρομικών και εσωτερικών πλωτών μεταφορών που θα οδηγήσει σε γνήσια αλλαγή τρόπου μεταφοράς· ζητεί να ενισχυθούν και να στηριχθούν οι επενδύσεις στη συνδεσιμότητα των ενωσιακών σιδηροδρομικών δικτύων, ώστε να γίνει δυνατή σε όλη την ΕΕ η ίση πρόσβαση στις δημόσιες σιδηροδρομικές μεταφορές και να γίνουν ελκυστικότερες οι σιδηροδρομικές μεταφορές επιβατών· τονίζει ότι ο ενιαίος ευρωπαϊκός σιδηροδρομικός χώρος αποτελεί προϋπόθεση για την αλλαγή του τρόπου εκτέλεσης των μεταφορών και καλεί την Επιτροπή να υποβάλει έως το τέλος του 2020 στρατηγική, ακολουθούμενη από συγκεκριμένες νομοθετικές προτάσεις, για τον τερματισμό του κατακερματισμού της εσωτερικής αγοράς·

45.  υπογραμμίζει ότι οι εσωτερικές πλωτές μεταφορές μηδενικών εκπομπών είναι κεντρικής σημασίας για την ανάπτυξη βιώσιμων πολυτροπικών μεταφορών· προτρέπει την Επιτροπή να αναπτύξει ένα συντονισμένο ευρωπαϊκό πλαίσιο για τους κανόνες που διέπουν τις εσωτερικές πλωτές μεταφορές· ζητεί από την Επιτροπή να στηρίξει ενεργά τη διατροπικότητα που αφορά τις εσωτερικές πλωτές οδούς, ιδίως τη διασυνοριακή δικτύωση των εθνικών συστημάτων πλωτών οδών, η οποία πρέπει να βελτιωθεί·

46.  επαναλαμβάνει ότι ο Ενιαίος Ευρωπαϊκός Ουρανός (ΕΕΟ) μπορεί να μειώσει τις εκπομπές από τις αεροπορικές μεταφορές χωρίς σημαντικό κόστος, αλλά δεν θα επιφέρει από μόνος του σημαντικές μειώσεις στις εκπομπές των αεροπορικών μεταφορών σύμφωνα με τον μακροπρόθεσμο στόχο της ΕΕ· ζητεί έναν σαφή ρυθμιστικό χάρτη για την αεροπορία, ο οποίος να βασίζεται σε τεχνολογικές λύσεις, να λαμβάνει υπόψη τις υποδομές και τις απαιτήσεις για τα εναλλακτικά καύσιμα και να αποσκοπεί στην επίτευξη αποτελεσματικών επιχειρήσεων σε συνδυασμό με κίνητρα για αλλαγή τρόπου μεταφοράς·

47.  επικροτεί την πρόταση της Επιτροπής να επανεξετάσει την οδηγία για τις υποδομές εναλλακτικών καυσίμων και τον κανονισμό ΔΕΔ-Μ με στόχο την επιτάχυνση της ανάπτυξης οχημάτων και σκαφών μηδενικών και χαμηλών εκπομπών· εκφράζει την ικανοποίησή του για την έμφαση που δίνεται στον πολλαπλασιασμό των υποδομών φόρτισης για τα ηλεκτρικά οχήματα· ζητεί, ωστόσο, ένα πιο ολοκληρωμένο σχέδιο αστικής κινητικότητας για τη μείωση της συμφόρησης και τη βελτίωση της βιωσιμότητας στις πόλεις, για παράδειγμα μέσω της στήριξης των δημόσιων μεταφορών μηδενικών εκπομπών και των υποδομών ποδηλασίας και πεζοπορίας, ιδίως σε αστικές περιοχές·

48.  θεωρεί ότι είναι ζωτικής σημασίας να εξασφαλιστούν επαρκείς επενδύσεις για την ανάπτυξη κατάλληλων υποδομών για μια κινητικότητα μηδενικών εκπομπών και ότι όλα τα σχετικά κονδύλια της ΕΕ (διευκόλυνση «Συνδέοντας την Ευρώπη», «InvestEU» κ.λπ.), καθώς και ο δανεισμός στον τομέα των μεταφορών της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (ΕΤΕπ), πρέπει να είναι ειδικά προσαρμοσμένα σε αυτόν τον σκοπό· καλεί τα κράτη μέλη να δεσμευθούν για την πρέπουσα χρηματοδότηση και να επιταχύνουν τον ρυθμό ανάπτυξης καινοτόμων στρατηγικών, υποδομών φόρτισης και εναλλακτικών καυσίμων· εκτιμά πως τα έσοδα από φόρους και τέλη που βαρύνουν τις μεταφορές θα πρέπει να προορίζονται για την στήριξη της μετάβασης ώστε τα έσοδα αυτά να γίνουν κοινωνικώς πιο αποδεκτά· χαιρετίζει την πρόταση της Επιτροπής περί ανάπτυξης έξυπνων συστημάτων διαχείρισης της κυκλοφορίας και λύσεων τύπου «κινητικότητα ως υπηρεσία», ειδικά σε αστικές περιοχές· καλεί την Επιτροπή να στηρίξει την ανάπτυξη καινοτόμων εφαρμογών, νέων τεχνολογιών, νέων επιχειρηματικών μοντέλων και νέων αναδυόμενων και καινοτόμων συστημάτων κινητικότητας σε όλη την Ευρώπη· καλεί την Επιτροπή να δεχθεί τη συμμετοχή των πόλεων, με την ιδιαίτερη πρακτική εμπειρία και τεχνογνωσία τους, στη συζήτηση για την υλοποίηση των μελλοντικών πολιτικών κινητικότητας σε επίπεδο ΕΕ·

49.  χαιρετίζει την πρόθεση της Επιτροπής να συμπεριλάβει τον ναυτιλιακό κλάδο στο σύστημα εμπορίας εκπομπών (ETS)· τονίζει ότι η ΕΕ θα πρέπει να υπερασπιστεί ένα υψηλό επίπεδο φιλοδοξιών για τις μειώσεις των αερίων του θερμοκηπίου (GHG) στον ναυτιλιακό τομέα τόσο διεθνώς όσο και σε επίπεδο ΕΕ, ενώ κάθε νέο ενωσιακό μέτρο θα πρέπει να μην υπονομεύει τη διεθνή ανταγωνιστικότητα των πλοίων σημαίας ΕΕ· πιστεύει ότι τα μέτρα της ΕΕ και τα διεθνή μέτρα θα πρέπει να συμβαδίζουν προκειμένου να μην δημιουργούνται διπλές ρυθμίσεις για τον κλάδο και ότι οποιαδήποτε δράση ή έλλειψη δράσης σε παγκόσμιο επίπεδο δεν θα πρέπει να εμποδίζει την ικανότητα της ΕΕ να αναλαμβάνει πιο φιλόδοξες δράσεις εντός της Ένωσης· υπογραμμίζει εξάλλου την ανάγκη λήψης μέτρων για την απομάκρυνση από τη χρήση βαρέος μαζούτ και την ανάγκη για επείγουσες επενδύσεις στην έρευνα σχετικά με τις νέες τεχνολογίες με σκοπό την απαλλαγή του τομέα της ναυτιλίας από τις ανθρακούχες εκπομπές, καθώς και για την ανάπτυξη μηδενικών εκπομπών και πράσινων πλοίων·

50.  στηρίζει τα προταθέντα μέτρα περί μείωσης των εκπομπών του αεροπορικού κλάδου και περί ενίσχυσης του ενωσιακού συστήματος εμπορίας εκπομπών (EU ETS) σε συμφωνία με τις κλιματικές φιλοδοξίες της ΕΕ, καθώς και της σταδιακής κατάργησης της δωρεάν κατανομής δικαιωμάτων για πτήσεις εντός ΕΕ στις αεροπορικές εταιρείες· ταυτόχρονα, καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να καταβάλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για την ενίσχυση του συστήματος αντιστάθμισης και μείωσης των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα για τις διεθνείς αερομεταφορές (CORSIA) και να στηρίξουν την έγκριση από τον Διεθνή Οργανισμό Πολιτικής Αεροπορίας (ICAO) ενός μακροπρόθεσμου στόχου για τη μείωση των εκπομπών εντός του τομέα, διασφαλίζοντας παράλληλα τη νομοθετική αυτονομία της ΕΕ όσον αφορά την εφαρμογή της οδηγίας για το ΣΕΔΕ· υπογραμμίζει ότι, ως συννομοθέτες, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο είναι τα μόνα θεσμικά όργανα που μπορούν να λάβουν απόφαση σχετικά με οποιαδήποτε μελλοντική τροποποίηση της οδηγίας ΣΕΔΕ· τονίζει, ωστόσο, ότι τυχόν τροποποίηση της οδηγίας ΣΕΔΕ θα πρέπει να γίνεται μόνο εάν τούτο είναι συμβατό με τη δέσμευση της ΕΕ για μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου στο σύνολο της οικονομίας·

51.  υπογραμμίζει τη σημασία της εξασφάλισης ισότιμων όρων ανταγωνισμού μεταξύ των διαφόρων τρόπων μεταφοράς· καλεί, ως εκ τούτου, την Επιτροπή να υποβάλει προτάσεις για συντονισμένα μέτρα για την κατάργηση των φορολογικών απαλλαγών για τα αεροπορικά και τα θαλάσσια καύσιμα στα κράτη μέλη στο πλαίσιο της αναθεώρησης της οδηγίας για τη φορολογία της ενέργειας, αποφεύγοντας παράλληλα οποιεσδήποτε ακούσιες αρνητικές περιβαλλοντικές, οικονομικές ή κοινωνικές επιπτώσεις·

52.  αναμένει τις προσεχείς προτάσεις της Επιτροπής περί αυστηρότερων προτύπων για τις εκπομπές ατμοσφαιρικών ρύπων από τα οχήματα με κινητήρες καύσης (Euro 7), και περί αναθεωρημένων προτύπων των επιδόσεων αυτοκινήτων, ημιφορτηγών και φορτηγών σε εκπομπές CO2, που θα διασφαλίσουν από το 2025 και μετά τον δρόμο προς την κινητικότητα μηδενικών εκπομπών· καλεί την Επιτροπή να αναπτύξει μεθοδολογίες αξιολόγησης του κύκλου ζωής· υπενθυμίζει το αποτέλεσμα της εμπεριστατωμένης ανάλυσης που συνοδεύει την ανακοίνωση της Επιτροπής με τίτλο «Καθαρός πλανήτης για όλους: Ένα ευρωπαϊκό, στρατηγικό, μακρόπνοο όραμα για μια ευημερούσα, σύγχρονη, ανταγωνιστική και κλιματικά ουδέτερη οικονομία», ότι δηλαδή όλα τα νέα αυτοκίνητα που θα κυκλοφορούν στην αγορά της ΕΕ θα πρέπει από το 2040 και μετά να είναι μηδενικών εκπομπών στα σενάρια για επίτευξη της κλιματικής ουδετερότητας μέχρι το 2050, και ζητεί ένα συνεκτικό πλαίσιο πολιτικής καθώς και μηχανισμούς μετάβασης που θα στηρίξουν την αλλαγή αυτή· σημειώνει ότι θα χρειαστεί μια αναθεώρηση των σημερινών κανόνων ώστε να μπορούν τα πρωτοπόρα κράτη μέλη να εφαρμόζουν πιο αυστηρά μέτρα σε εθνικό επίπεδο όποτε το αποφασίσουν·

53.  επικροτεί τα σχέδια της Επιτροπής για την αντιμετώπιση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης από θαλάσσιες και αεροπορικές μεταφορές, μεταξύ άλλων με την κανονιστική ρύθμιση της πρόσβασης των πλέον ρυπογόνων πλοίων στα λιμάνια της ΕΕ, και με δράσεις για την αντιμετώπιση της ρύπανσης στα λιμάνια από ελλιμενισμένα πλοία· τονίζει τη σημασία του να προωθηθεί η ανάπτυξη λιμανιών μηδενικών εκπομπών χάρη στη χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας· υπογραμμίζει ότι η δημιουργία νέων περιοχών ελέγχου των εκπομπών, κατά τα προβλεπόμενα στη Διεθνή σύμβαση για την πρόληψη της ρύπανσης από πλοία (MARPOL), και η μείωση της ταχύτητας των πλοίων, είναι αποτελεσματικές λύσεις για τη μείωση των εκπομπών που μπορούν εύκολα να εφαρμοστούν·

54.  λαμβάνει γνώση της πρόθεσης της Επιτροπής να εξετάσει την επέκταση του ευρωπαϊκού συστήματος εμπορίας εκπομπών κατά τρόπο που να καλύπτει και τις εκπομπές από τις οδικές μεταφορές· απορρίπτει την άμεση ένταξη στο ΣΕΔΕ της ΕΕ και την καθιέρωση κάθε είδους παράλληλων συστημάτων· υπογραμμίζει με έμφαση ότι κανένα σύστημα τιμολόγησης δεν θα πρέπει να αντικαταστήσει ή να αποδυναμώσει τα υφιστάμενα ή τα μελλοντικά πρότυπα εκπομπών CO2 για τα αυτοκίνητα και τα φορτηγά και να επιβαρύνει άμεσα τους καταναλωτές·

Από «το αγρόκτημα στο πιάτο»: σχεδιασμός ενός δίκαιου, υγιεινού και φιλικού προς το περιβάλλον συστήματος τροφίμων

55.  χαιρετίζει την πρόταση της Επιτροπής να υποβάλει εντός του 2020 μια στρατηγική «από το αγρόκτημα στο πιάτο», για την παραγωγή μιας πιο βιώσιμης πολιτικής στον τομέα των τροφίμων μέσα από την συνένωση των προσπαθειών που αποσκοπούν στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, στην προστασία του περιβάλλοντος και στη διατήρηση και αποκατάσταση της βιοποικιλότητας, μαζί με τη φιλοδοξία του να διασφαλιστούν στους Ευρωπαίους φθηνά, ποιοτικά και βιώσιμα τρόφιμα, και ταυτόχρονα να εξασφαλιστούν αξιοπρεπή έσοδα για τους γεωργούς και τους αλιείς και να διασφαλιστεί η ανταγωνιστικότητα του γεωργικού τομέα· θεωρεί ότι η κοινή γεωργική πολιτική (ΚΓΠ) θα πρέπει να συνάδει πλήρως με την αυξημένη φιλοδοξία της ΕΕ για το κλίμα και τη βιοποικιλότητα·· εκφράζει την ικανοποίησή του για τη δέσμευση της Επιτροπής να μεριμνήσει ώστε τα ευρωπαϊκά τρόφιμα να καταστούν παγκόσμιο πρότυπο βιωσιμότητας· καλεί την Επιτροπή να χρησιμοποιήσει τη στρατηγική «από το αγρόκτημα στο πιάτο» (Farm to Fork) για την οικοδόμηση ενός πραγματικά μακροπρόθεσμου οράματος για βιώσιμα και ανταγωνιστικά συστήματα τροφίμων, προωθώντας παράλληλα την αμοιβαιότητα των προτύπων παραγωγής της ΕΕ στις εμπορικές συμφωνίες·

56.  επισημαίνει ότι η βιώσιμη γεωργία και οι γεωργοί θα διαδραματίσουν καίριο ρόλο στην αντιμετώπιση των προκλήσεων της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας· τονίζει τη σημασία και τις δυνατότητες της ευρωπαϊκής γεωργίας να συμβάλει στην κλιματική δράση, στην κυκλική οικονομία και στην ενισχυμένη βιοποικιλότητα και να προωθήσει τη βιώσιμη χρήση ανανεώσιμων πρώτων υλών· τονίζει ότι πρέπει να δοθούν στους γεωργούς της ΕΕ τα απαραίτητα εργαλεία για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής και την προσαρμογή σε αυτήν, όπως είναι η επένδυση στη μετάβαση σε πιο βιώσιμα γεωργικά συστήματα· τονίζει ότι η στρατηγική «από το αγρόκτημα στο πιάτο» θα πρέπει να αποσκοπεί στη φιλόδοξη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και της υποβάθμισης του εδάφους σε γεωργικές εκμεταλλεύσεις·

57.  υπογραμμίζει ότι πρέπει να ενισχυθεί η θέση των γεωργών στην αλυσίδα εφοδιασμού γεωργικών ειδών διατροφής· τονίζει ότι θα πρέπει να αντιμετωπιστεί ο αντίκτυπος της νομοθεσίας της ΕΕ περί ανταγωνισμού στη βιωσιμότητα της αλυσίδας εφοδιασμού τροφίμων, για παράδειγμα μέσω της καταπολέμησης των αθέμιτων εμπορικών πρακτικών και της επιβράβευσης των παραγωγών που προμηθεύουν τρόφιμα υψηλής ποιότητας για την παροχή δημόσιων αγαθών, όπως είναι τα υψηλότερα πρότυπα για το περιβάλλον και την καλή μεταχείριση των ζώων, οφέλη τα οποία επί του παρόντος δεν αντικατοπτρίζονται επαρκώς σε τιμές εκτός γεωργικής εκμετάλλευσης·

58.  ζητεί μια βιώσιμη ΚΓΠ που να στηρίζει ενεργά τους γεωργούς και να τους ενθαρρύνει, μέσω των μέτρων της, να αποφέρουν περισσότερα περιβαλλοντικά και κλιματικά οφέλη και να διαχειρίζονται καλύτερα την αστάθεια και τις κρίσεις· ζητεί από την Επιτροπή να αναλύσει τη συμβολή της σημερινής πρότασης μεταρρύθμισης της ΚΓΠ στις δεσμεύσεις της ΕΕ υπέρ της προστασίας του περιβάλλοντος, του κλίματος και της βιοποικιλότητας προκειμένου να την ευθυγραμμίσει πλήρως με τους στόχους που ορίζει η Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία, λαμβανομένης υπόψη της ανάγκης για διασφάλιση ισότιμων όρων ανταγωνισμού στην Ευρώπη και για ισχυρή, ανθεκτική και βιώσιμη γεωργική παραγωγή· τονίζει ότι τα στρατηγικά σχέδια της ΚΓΠ πρέπει να αντικατοπτρίζουν πλήρως τη φιλοδοξία της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας, και καλεί την Επιτροπή να παραμείνει ακλόνητη ως προς το σημείο αυτό κατά την αξιολόγηση των στρατηγικών σχεδίων, και ιδίως να επαληθεύσει τη φιλοδοξία και την αποτελεσματικότητα των οικολογικών μηχανισμών των κρατών μελών και να παρακολουθεί εκ του σύνεγγυς τα αποτελέσματα της εφαρμογής τους· τονίζει τη σημασία που έχει, στο πλαίσιο του νέου μοντέλου λειτουργίας, μια προσανατολισμένη στα αποτελέσματα και στοχοθετημένη προσέγγιση με μεγαλύτερη απλούστευση και διαφάνεια σε ό,τι αφορά τα συγκεκριμένα παραδοτέα και τους στόχους προστιθέμενης αξίας· θεωρεί απαραίτητο να βοηθηθούν οι γεωργοί να κάνουν τη μετάβαση σε μια πιο βιώσιμη γεωργία, και προς το σκοπό αυτό στηρίζει τον εξοπλισμό της ΚΓΠ με έναν προϋπολογισμό που θα της επιτρέψει να επιτύχει όλους τους στόχους της, συμπεριλαμβανομένης της συμμόρφωσης με τις περιβαλλοντικές φιλοδοξίες της ΕΕ·

59.  επαναλαμβάνει ότι η μείωση της εξάρτησης από τα φυτοφάρμακα είναι ένας από τους στόχους προτεραιότητας για τη βιώσιμη γεωργία· χαιρετίζει, εν προκειμένω, τη δέσμευση που ανέλαβε η Επιτροπή ότι θα αντιμετωπίσει την πίεση που τα φυτοφάρμακα ασκούν στο περιβάλλον και την υγεία και ότι θα μειώσει σημαντικά τη χρήση και τον κίνδυνο των χημικών φυτοφαρμάκων όπως και τη χρήση των λιπασμάτων και των αντιβιοτικών, ακόμη και μέσω νομοθετικών μέτρων· τονίζει ότι η στρατηγική «Από το αγρόκτημα στο πιάτο» θα πρέπει να περιλαμβάνει δεσμευτικούς στόχους μείωσης για τα επικίνδυνα φυτοφάρμακα· ζητεί μια στρατηγική της ΕΕ για τη διευκόλυνση της πρόσβασης στην αγορά για εναλλακτικές, επιστημονικά τεκμηριωμένες βιώσιμες εναλλακτικές λύσεις· καλεί την Επιτροπή να ανταποκριθεί στα αιτήματα που περιλαμβάνονται στο ψήφισμα του Κοινοβουλίου της 16ης Ιανουαρίου 2019 σχετικά με την ενωσιακή διαδικασία έγκρισης φυτοφαρμάκων(4)·

60.  σημειώνει με ανησυχία ότι η γεωργία, η αλιεία και η παραγωγή τροφίμων εξακολουθούν να είναι η μεγαλύτερες αιτίες της απώλειας της χερσαίας και της θαλάσσιας βιοποικιλότητας· πιστεύει ότι η απώλεια επικονιαστών, όπως οι μέλισσες, είναι ιδιαίτερα ανησυχητική από την άποψη της επισιτιστικής ασφάλειας, δεδομένου ότι οι καλλιέργειες που εξαρτώνται από επικονίαση διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη διατροφή μας· καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν την πλήρη έγκριση των κατευθυντήριων γραμμών για τις μέλισσες που εξέδωσε το 2013 η Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων (EFSA) και παροτρύνει τα κράτη μέλη να εναρμονίσουν αναλόγως τις αξιολογήσεις τους για τα φυτοφάρμακα·

61.  τονίζει ότι απαιτούνται έξυπνες γεωργικές τεχνικές και μέθοδοι παραγωγής προκειμένου να εξασφαλιστεί επαρκής θρεπτική τροφή για έναν αυξανόμενο πληθυσμό και να μειωθεί η απώλεια και η σπατάλη τροφίμων· παροτρύνει την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να εντείνουν τη δράση για τη μείωση της σπατάλης στα τρόφιμα και για την καταπολέμηση της απάτης στον τομέα των τροφίμων· ζητεί έναν εκτελεστό στόχο μείωσης της σπατάλης τροφίμων κατά 50% σε όλη την ΕΕ μέχρι το έτος 2030, βάσει μιας κοινής μεθοδολογίας· υπογραμμίζει τα θετικά αποτελέσματα που μπορούν να έχουν οι βραχείες αλυσίδες εφοδιασμού τροφίμων για τη μείωση της σπατάλης τροφίμων·

62.  τονίζει ότι η νομοθεσία για τα υλικά που έρχονται σε επαφή με τρόφιμα και για τα ανώτατα όρια καταλοίπων των φυτοφαρμάκων πρέπει να αναθεωρηθεί και να βασίζεται στα πλέον πρόσφατα επιστημονικά πορίσματα· παροτρύνει την Επιτροπή να απαγορεύσει πρόσθετα τροφίμων που είναι επιβλαβή για την ανθρώπινη υγεία· υπενθυμίζει τον κρίσιμο ρόλο της υγιούς τροφής για τη μείωση των καρδιαγγειακών παθήσεων όπως και των καρκίνων· τονίζει ότι είναι σημαντικό να θεσπιστεί ένα νομικό πλαίσιο, συμπεριλαμβανομένων μηχανισμών επιβολής, ώστε τα εισαγόμενα τρόφιμα να συμμορφώνονται με τα ευρωπαϊκά περιβαλλοντικά πρότυπα·

63.  επισημαίνει ότι οι πολίτες της ΕΕ θεωρούν πως η προσφορά ασφαλών, υγιών και ποιοτικών τροφίμων σε όλους τους καταναλωτές θα πρέπει να είναι η πρώτη προτεραιότητα της ΚΓΠ και της ΚΑΠ· πιστεύει ότι τα ψηφιακά μέσα για την παροχή πληροφοριών μπορούν να συμπληρώνουν, αλλά όχι να αντικαθιστούν τις πληροφορίες οι οποίες αναγράφονται στην ετικέτα· επιδοκιμάζει συνεπώς την πρόθεση της Επιτροπής να διερευνήσει νέους τρόπους καλύτερης ενημέρωσης των καταναλωτών· καλεί την Επιτροπή να εξετάσει το ενδεχόμενο βελτίωσης της επισήμανσης των τροφίμων, για παράδειγμα όσον αφορά τη διατροφική επισήμανση, την επισήμανση της χώρας καταγωγής ορισμένων τροφίμων και την επισήμανση της διαφύλαξης του περιβάλλοντος και της καλής μεταχείρισης των ζώων, με στόχο την αποφυγή του κατακερματισμού της ενιαίας αγοράς και την παροχή αντικειμενικών, διαφανών και φιλικών προς τον καταναλωτή πληροφοριών·

64.  τονίζει ότι η γεωργία μπορεί να βοηθήσει την ΕΕ να μειώσει τις εκπομπές της με βιώσιμες πρακτικές όπως είναι η γεωργία ακριβείας, οι βιολογικές καλλιέργειες, η αγροοικολογία, η αγροδασοπονία, η καλύτερη μεταχείριση των ζώων και η πρόληψη των ανθρώπινων και ζωικών ασθενειών, μαζί και με τη βιώσιμη δασική διαχείριση, την δέσμευση και χρήση του διοξειδίου του άνθρακα, και τη βελτιωμένη διαχείριση των θρεπτικών ουσιών, για την συμβολή στην επίτευξη των στόχων της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας· τονίζει τη σημασία του να δοθούν κίνητρα στους γεωργούς για να στραφούν σε μεθόδους που θα αποφέρουν μεγαλύτερα οφέλη για το κλίμα, το περιβάλλον και την βιοποικιλότητα με τρόπο δίκαιο, έγκαιρο και οικονομικά βιώσιμο· επικροτεί το ότι η στρατηγική «από το αγρόκτημα στο πιάτο» θα καλύπτει επίσης τα οφέλη από τις νέες τεχνολογίες, συμπεριλαμβανομένων της ψηφιοποίησης, και θα βελτιώσει την αποδοτικότητα, τη χρήση πόρων και την περιβαλλοντική βιωσιμότητα, παρέχοντας ταυτόχρονα οικονομικά οφέλη στον κλάδο· επαναλαμβάνει την έκκλησή του για να τεθεί σε εφαρμογή ένα εκτενές ευρωπαϊκό στρατηγικό σχέδιο παραγωγής και εφοδιασμού με φυτικές πρωτεΐνες, το οποίο θα βασίζεται στη βιώσιμη ανάπτυξη όλων των καλλιεργειών που υπάρχουν σε όλη την Ένωση·

65.  καλεί την Επιτροπή να ενσωματώσει τα προϊόντα αλιείας και υδατοκαλλιέργειας στη στρατηγική «από το αγρόκτημα στο πιάτο», ώστε να ενισχυθεί η βιώσιμη αξιακή αλυσίδα στον αλιευτικό τομέα («από το ψάρεμα στην κατανάλωση»)· αναγνωρίζει τις δυνατότητες του αλιευτικού τομέα να συμβάλει στους στόχους της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας· υπογραμμίζει με έμφαση την ανάγκη να ευθυγραμμιστεί ο τομέας με τους στόχους της ΕΕ στους τομείς του περιβάλλοντος, του κλίματος και της βιωσιμότητας αλλά και με την επιστήμη· τονίζει ότι είναι σημαντικό να εξασφαλιστεί επαρκής υποστήριξη για τους ευρωπαίους αλιείς και τις γυναίκες αλιείς κατά τη μετάβασή τους σε βιώσιμες αλιευτικές δραστηριότητες· καλεί την Επιτροπή να υποβάλει πρόταση για μια βελτιωμένη ιχνηλασιμότητα όλων των ιχθυηρών, συμπεριλαμβανομένης της σήμανσης καταγωγής για τα κονσερβοποιημένα ιχθυοπροϊόντα και την απόρριψη των προϊόντων που βλάπτουν ή υποβαθμίζουν το θαλάσσιο περιβάλλον·

66.  θεωρεί σημαντικό να βελτιωθούν τα υπάρχοντα πρότυπα καλής διαβίωσης των ζώων και να αναπτυχθούν νέα όπου κρίνεται σκόπιμο, βάσει νέων επιστημονικών πορισμάτων, και να αρχίσουν διαδικασίες επί παραβάσει κατά της συστημικής μη συμμόρφωσης στα κράτη μέλη κατά την εφαρμογή και την επιβολή της υφιστάμενης νομοθεσίας για την καλή διαβίωση των ζώων· καλεί την Επιτροπή να υποβάλει, χωρίς χρονοτριβή, νέα στρατηγική για την καλή μεταχείριση των ζώων που θα ανοίξει τον δρόμο σε ένα νόμο-πλαίσιο για την καλή μεταχείριση των ζώων και θα διασφαλίσει ότι θα λαμβάνεται υπόψη η ευαισθησία των ζώων σε όλες τις σχετικές πολιτικές·

Διατήρηση και αποκατάσταση των οικοσυστημάτων και της βιοποικιλότητας

67.  εκφράζει τη βαθιά του λύπη διότι η Ευρώπη και ο κόσμος εξακολουθούν να χάνουν βιοποικιλότητα με ανησυχητικό ρυθμό έχοντας αποτύχει να υλοποιήσουν τους τρέχοντες στόχους τους, συμπεριλαμβανομένων των στόχων του Aichi για ανάσχεση της απώλειας της βιοποικιλότητας· τονίζει την ανάγκη να διαφυλαχθεί και να αποκατασταθεί η βιοποικιλότητα και χαιρετίζει τη δέσμευση της Επιτροπής να παρουσιάσει μια στρατηγική για τη βιοποικιλότητα έως τα τέλη Μαρτίου 2020, πριν από την 15η Διάσκεψη των μερών της Σύμβασης για τη βιολογική ποικιλότητα· τονίζει ότι η ΕΕ οφείλει να ασκήσει πίεση για μια φιλόδοξη και δεσμευτική παγκόσμια συμφωνία σχετικά με το πλαίσιο για τη βιοποικιλότητα της μετά το 2020 περιόδου, με σαφείς στόχους και δεσμευτικούς στόχους για τις προστατευόμενες περιοχές, τόσο σε επίπεδο ΕΕ όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο· θεωρεί ότι έχει ζωτική σημασία η ανάσχεση και αντιστροφή της απώλειας της βιοποικιλότητας έως το 2030 τόσο εντός της ΕΕ όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο, μαζί με ειδικές δράσεις για τις ευρωπαϊκές υπερπόντιες οντότητες·

68.  υπογραμμίζει ότι η στρατηγική για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030 πρέπει να περιλαμβάνει εξίσου φιλόδοξα και εκτελεστά νομικά μέτρα, καθώς και δεσμευτικούς στόχους για την ενίσχυση της προστασίας και της αποκατάστασης των ευπαθών οικοσυστημάτων, καθώς και πλήρη μέτρα για την αντιμετώπιση των παραγόντων που οδηγούν σε απώλεια της βιοποικιλότητας· τονίζει τη σημασία της αύξησης της αποτελεσματικότητας και του μεγέθους των δικτύων προστατευόμενων περιοχών με σκοπό τον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής και την προσαρμογή σε αυτήν, καθώς και την διευκόλυνση της ανάκαμψης της βιοποικιλότητας· καλεί την Επιτροπή να εγγράψει στη στρατηγική της για την βιοποικιλότητα ως στόχο τη σταδιακή απαγόρευση των επικίνδυνων χημικών και να τον συνδέσει με την στρατηγική για ένα μη τοξικό περιβάλλον· λαμβάνει υπό σημείωση τα σχέδια της Επιτροπής να προσδιορίσει μέτρα για τη βελτίωση και την αποκατάσταση των κατεστραμμένων οικοσυστημάτων και να προτείνει ένα σχέδιο αποκατάστασης της φύσης· πιστεύει ότι οι πλούσιες σε βιοποικιλότητα περιοχές των αστικών πράσινων υποδομών συμβάλλουν στην μείωση των επιπτώσεων της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, του θορύβου, της κλιματικής αλλαγής, των κυμάτων καύσωνα, των πλημμυρών και των προβλημάτων δημόσιας υγείας· εκφράζει την ικανοποίησή του διότι η Επιτροπή θα υποβάλει προτάσεις για πράσινες ευρωπαϊκές πόλεις και για αυξημένη βιοποικιλότητα στους αστικούς χώρους·

69.  τονίζει ότι η συνεκτική πολιτική τόσο σε ενωσιακό όσο και εθνικό επίπεδο είναι κρίσιμη για μια επιτυχή πολιτική σε θέματα προστασίας της φύσης και της βιοποικιλότητας· σε ό,τι αφορά την εφαρμογή, θεωρεί σημαντική την ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών και εμπειριών μεταξύ των κρατών μελών· καλεί την Επιτροπή να κινήσει διαδικασίες επί παραβάσει κατά των κρατών μελών που δεν σέβονται τη νομοθεσία για την προστασία της φύσης· καλεί την Επιτροπή να ενισχύσει την οδηγία για την περιβαλλοντική ευθύνη, σύμφωνα με τις συστάσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο ψήφισμά του που εγκρίθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2017·

70.  εκτιμά ότι οι κινητήριες δυνάμεις της απώλειας της βιοποικιλότητας είναι παγκόσμιες και δεν περιορίζονται από εθνικά σύνορα· υποστηρίζει, επομένως, την Επιτροπή στην πρότασή της για την υιοθέτηση δεσμευτικού στόχου προστασίας και αποκατάστασης της βιοποικιλότητας σε παγκόσμιο επίπεδο κατά τη διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για τη βιοποικιλότητα τον Οκτώβριο του 2020· καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να ενώσουν τις προσπάθειές τους και να καταλήξουν σε συμφωνία σχετικά με έναν φιλόδοξο σφαιρικό στόχο για τις προστατευόμενες περιοχές, χερσαίες και θαλάσσιες·

71.  υπενθυμίζει ότι τα δάση είναι απαραίτητα για τον πλανήτη μας και τη βιοποικιλότητα· χαιρετίζει την πρόθεση της Επιτροπής να αντιμετωπίσει την παγκόσμια αποψίλωση των δασών και την καλεί να εντείνει τις δράσεις της· καλεί την Επιτροπή να υποβάλει, χωρίς χρονοτριβή, πρόταση για ένα ευρωπαϊκό νομικό πλαίσιο που θα βασίζεται στη δέουσα επιμέλεια για τη διασφάλιση βιώσιμων αλυσίδων εφοδιασμού μηδενικής αποψίλωσης για τα προϊόντα που διατίθενται στην αγορά της ΕΕ, με ιδιαίτερη έμφαση στην αντιμετώπιση των βασικών παραγόντων που οδηγούν στην αποψίλωση των δασών και στην ενθάρρυνση των εισαγωγών που δεν δημιουργούν αποψίλωση δασών στο εξωτερικό·

72.  καλεί την Επιτροπή να υποβάλει μια νέα, φιλόδοξη ενωσιακή στρατηγική για τα δάση, που θα αναγνωρίζει δεόντως τον σημαντικό, πολύπλευρο και πολυδιάστατο ρόλο των ευρωπαϊκών δασών στον αγώνα κατά της κλιματικής αλλαγής και κατά της απώλειας της βιοποικιλότητας, συνεκτιμώντας επίσης τις κοινωνικές, οικονομικές και περιβαλλοντικές πτυχές· υπενθυμίζει την ανάγκη για δράση προκειμένου να αντιμετωπισθεί η παράνομη υλοτομία στην Ευρώπη· τονίζει ότι όλες οι προσπάθειες δάσωσης, αναδάσωσης και αποκατάστασης θα πρέπει να αποσκοπούν στην ενίσχυση της βιοποικιλότητας, καθώς και της αποθήκευσης άνθρακα·

73.  τονίζει ότι η λαθρεμπορία αγρίων ζώων και το παράνομο εμπόριο αγρίων ζώων είναι βασικοί παράγοντες για την απώλεια βιοποικιλότητας· υπογραμμίζει ότι το σχέδιο δράσης του 2016 κατά της λαθρεμπορίας αγρίων ζώων λήγει το 2020· καλεί την Επιτροπή να ανανεώσει και να αυστηροποιήσει τις διατάξεις του, να τις ενσωματώσει πλήρως στη στρατηγική για τη βιοποικιλότητα μέχρι το 2030, και να μεριμνήσει για επαρκή χρηματοδότηση· καλεί την Επιτροπή να καταστήσει τη συνεργασία με τις χώρες εταίρους βασικό στοιχείο του αγώνα κατά των εγκλημάτων σε βάρος των αγρίων ζώων και κατά της μείωσης της βιοποικιλότητας·

74.  αναγνωρίζει τον ρόλο της γαλάζιας οικονομίας στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής· υπογραμμίζει ότι η γαλάζια οικονομία, συμπεριλαμβανομένων των τομέων των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, του τουρισμού και της βιομηχανίας, πρέπει να είναι πραγματικά βιώσιμη, καθώς η χρήση των θαλάσσιων πόρων εξαρτάται άμεσα ή έμμεσα από τη μακροπρόθεσμη ποιότητα και ανθεκτικότητα των ωκεανών· πιστεύει ότι οι ωκεανοί θα πρέπει να τεθούν στην κορυφή του θεματολογίου της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας· καλεί την Επιτροπή να προσδώσει στην Πράσινη Συμφωνία μια «γαλάζια» διάσταση και να ενσωματώσει πλήρως την ωκεάνια διάσταση ως βασικό στοιχείο της Πράσινης Συμφωνίας, να αναγνωρίσει πλήρως τις υπηρεσίες που οι ωκεανοί προσφέρουν στα οικοσυστήματα, αναπτύσσοντας ένα «σχέδιο δράσης για τους ωκεανούς και την υδατοκαλλιέργεια», και συμπεριλαμβάνοντας σε αυτό συγκεκριμένες δράσεις που θα δημιουργήσουν μια ολοκληρωμένη στρατηγική αντίληψη απέναντι στα ζητήματα θαλάσσιας πολιτικής όπως οι μεταφορές, η καινοτομία και η γνώση, η βιοποικιλότητα, η γαλάζια οικονομία, οι εκπομπές και η διακυβέρνηση·

75.  πιστεύει ότι η ΚΑΠ πρέπει να αποσκοπεί στον τερματισμό της υπεραλίευσης και στην ανασύσταση των αποθεμάτων πάνω από τα επίπεδα που μπορούν να εξασφαλίσουν τη μέγιστη βιώσιμη απόδοση, στην ανάπτυξη βιώσιμων συστημάτων υδατοκαλλιέργειας θαλάσσιων και γλυκών νερών, και στην καθιέρωση ενός αποτελεσματικού και ολοκληρωμένου συστήματος διαχείρισης βάσει οικοσυστήματος που θα συνεκτιμά όλους τους παράγοντες που επηρεάζουν τα ιχθυαποθέματα και το θαλάσσιο οικοσύστημα, συμπεριλαμβανομένων της κλιματικής αλλαγής και της ρύπανσης· καλεί την Επιτροπή να υποβάλει πρόταση για την αναθεώρηση της ΚΑΠ από την άποψη αυτή·

76.  τονίζει ότι απαιτούνται προσπάθειες διατήρησης των ωκεανών και των ακτών, τόσο για τον μετριασμό όσο και για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή, για την προστασία και την αποκατάσταση των θαλάσσιων και παράκτιων οικοσυστημάτων και ζητεί μια πρόταση που θα θέτει ένα δεσμευτικό στόχο ως προς την επέκταση των προστατευόμενων θαλάσσιων ζωνών τουλάχιστον κατά 30 % σε επίπεδο ΕΕ στο πλαίσιο της στρατηγικής για τη βιοποικιλότητα μέχρι το έτος 2030, ώστε να ενισχυθεί η προστασία των ωκεανών· τονίζει την ανάγκη ενίσχυσης των χρηματοδοτικών πόρων και των ικανοτήτων προκειμένου να βελτιωθούν οι γνώσεις για τη θάλασσα σε σχέση με την βιοποικιλότητα, το κλίμα και τη ρύπανση, και έτσι να γίνουν καλύτερα κατανοητές οι επιπτώσεις που οι δραστηριότητες έχουν επί των θαλάσσιων οικοσυστημάτων και επί της κατάστασης των ιχθυαποθεμάτων, και να εκπονηθούν τα κατάλληλα σχέδια δράσης για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή και τον μετριασμό των επιπτώσεών της·

77.  τονίζει τη σημασία του να προωθηθεί ο ρόλος της ΕΕ ως παγκόσμιας ηγέτιδος στη διακυβέρνηση των ωκεανών, συμπεριλαμβανομένου και ως προς την εμπορική διάσταση, μέσα από την προώθηση της έγκρισης ενός διεθνούς μηχανισμού, στο πλαίσιο της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας, που θα προστατεύει τη βιοποικιλότητα και τα θαλάσσια οικοσυστήματα πέρα από τις περιοχές εθνικής δικαιοδοσίας και μέσω μιας πολιτικής μηδενικής ανοχής απέναντι στην παράνομη αλιεία, συμπεριλαμβανομένης μιας κοινής στρατηγικής με τις γειτονικές χώρες για την πρόληψη και τη μείωση της ρύπανσης· επισημαίνει την ανάγκη να ενισχυθεί ο ρόλος της ΕΕ στην πρωτοβουλία του ΟΗΕ με τίτλο «Decade of Ocean Science for Sustainable Development» (δεκαετία επιστήμης των ωκεανών για μια βιώσιμη ανάπτυξη), ώστε να συμμετέχει καλύτερα στην επιστήμη των ωκεανών και να συμβάλει καλύτερα στην επίτευξη των ΣΒΑ·

Φιλοδοξία μηδενικής ρύπανσης για ένα περιβάλλον απαλλαγμένο από τοξικές ουσίες

78.  χαιρετίζει τα σχέδια της Επιτροπής για υποβολή σχεδίου δράσης μηδενικής ρύπανσης σε αέρα, νερό και έδαφος, το οποίο επίσης θα καλύπτει τη ρύπανση από την ξηρά προς το νερό, θα περιλαμβάνει ενισχυμένη παρακολούθηση και θα επικεντρώνει τις δράσεις του στην πρόληψη της ρύπανσης· θεωρεί λυπηρή την καθυστέρηση της παρουσίασης της στρατηγικής για ένα μη τοξικό περιβάλλον και καλεί την Επιτροπή να προτείνει το συντομότερο δυνατόν εντός του 2020 μια φιλόδοξη διατομεακή στρατηγική για ένα μη τοξικό περιβάλλον, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι όλοι οι Ευρωπαίοι προστατεύονται επαρκώς από επιβλαβείς ουσίες, συμπεριλαμβανομένων των καταναλωτών, των εργαζομένων και των ευάλωτων πληθυσμών·

79.  θεωρεί ότι η στρατηγική για ένα μη τοξικό περιβάλλον οφείλει να καλύψει όλα τα ρυθμιστικά κενά στη νομοθεσία της ΕΕ για τα χημικά προϊόντα και να συμβάλει αποτελεσματικά στην ταχεία αντικατάσταση των ουσιών που προκαλούν πολύ μεγάλη ανησυχία και άλλων επικίνδυνων χημικών προϊόντων, συμπεριλαμβανομένων των ενδοκρινικών διαταρακτών, των ανθεκτικών χημικών ουσιών, των νευροτοξικών και των ανοσοτοξικών ουσιών, καθώς και της αντιμετώπισης των συνδυασμένων επιδράσεων των χημικών ουσιών, των νανομορφών ουσιών και της έκθεσης σε επικίνδυνες χημικές ουσίες από προϊόντα· επαναλαμβάνει ότι οποιαδήποτε απαγόρευση αυτών των χημικών ουσιών θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη όλες τις πτυχές της βιωσιμότητας· υπογραμμίζει την ανάγκη σαφούς δέσμευσης για την εξεύρεση κονδυλίων για βελτιωμένη έρευνα σχετικά με ασφαλέστερες εναλλακτικές λύσεις και για προαγωγή της υποκατάστασης των επιβλαβών χημικών, της καθαρής παραγωγής και της βιώσιμης καινοτομίας· υπογραμμίζει την ανάγκη να μειωθούν οι δοκιμές σε ζώα στις αξιολογήσεις κινδύνων και ζητεί να αυξηθούν οι προσπάθειες και τα κονδύλια για τον σκοπό αυτό·

80.  ζητεί να υποβληθεί φιλόδοξη νομοθετική πρόταση μέχρι τον Ιούνιο του 2020, για τη μείωση των ενδοκρινικών διαταρακτών στα καλλυντικά, στα παιχνίδια και στις συσκευασίες τροφίμων, και να υποβληθεί σχέδιο δράσης που θα παρέχει ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο με στόχους και προθεσμίες για την ελαχιστοποίηση της έκθεσης των πολιτών σε ενδοκρινικούς διαταράκτες (EDCs)· επισημαίνει, ακόμα, ότι το νέο ολοκληρωμένο πλαίσιο για τους ενδοκρινικούς διαταράκτες πρέπει να διασφαλίζει ότι λαμβάνονται υπόψη οι επιδράσεις των μιγμάτων και οι συνδυασμένες εκθέσεις σε αυτούς·

81.  καλεί την Επιτροπή να αναλάβει σαφή νομοθετική δράση για την αντιμετώπιση των φαρμακευτικών προϊόντων στο περιβάλλον, τόσο ως αποτέλεσμα της διαδικασίας κατασκευής όσο και ως αποτέλεσμα της χρήσης και της διάθεσης των φαρμακευτικών προϊόντων· επισημαίνει με ανησυχία τον ρόλο που διαδραματίζουν τα φαρμακευτικά προϊόντα στη συμβολή στη μικροβιακή αντοχή όταν απελευθερώνονται στο περιβάλλον μέσω της απόρριψης ζωικών περιττωμάτων·

82.  επισημαίνει ότι το σχέδιο δράσης μηδενικής ρύπανσης για τον αέρα, το νερό και το έδαφος πρέπει να συνιστά μια ολοκληρωμένη και εγκάρσια στρατηγική για την προστασία της υγείας των πολιτών από την υποβάθμιση του περιβάλλοντος και τη ρύπανση· καλεί την Επιτροπή να αυξήσει το επίπεδο προστασίας της ποιότητας του αέρα, σύμφωνα με τα τελευταία επιστημονικά πορίσματα και τις κατευθυντήριες γραμμές του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ)· ζητεί καλύτερη παρακολούθηση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης στα κράτη μέλη μέσω της εφαρμογής ισχυρών και εναρμονισμένων μεθόδων μέτρησης και με εύκολη πρόσβασης των ευρωπαίων πολιτών στις πληροφορίες· ζητεί να ληφθούν ολοκληρωμένα μέτρα εναντίον όλων των σχετικών ρύπων με στόχο την αποκατάσταση των φυσικών λειτουργιών του εδάφους των επιφανειακών υδάτων· υπογραμμίζει ότι η αναθεώρηση της οδηγίας για τις βιομηχανικές εκπομπές θα πρέπει να προσδώσει έμφαση στην πρόληψη της ρύπανσης, στη συνοχή με τις πολιτικές για την κυκλική οικονομία και την απαλλαγή από τις ανθρακούχες εκπομπές· επιπλέον, ζητεί την αναθεώρηση της οδηγίας Σεβέζο·

Χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας και διασφάλιση δίκαιης μετάβασης

83.  εκφράζει την ικανοποίησή του για την παραδοχή ότι απαιτούνται σημαντικά χρηματοδοτικά κονδύλια για να υλοποιηθούν οι στόχοι της ανακοίνωσης για ευρωπαϊκή πράσινη συμφωνία· εκφράζει επίσης την ικανοποίησή του για το γεγονός ότι στην ανακοίνωση αναγνωρίζεται πως ότι η βιωσιμότητα θα πρέπει να ενσωματωθεί περαιτέρω σε όλους τους τομείς· θεωρεί ότι η Επιτροπή θα πρέπει να υποβάλει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο χρηματοδότησης βασιζόμενο σε ένα συνεκτικό σύνολο προτάσεων που θα αποσκοπούν στην ενίσχυση των δημόσιων και των ιδιωτικών επενδύσεων σε όλα τα επίπεδα· πιστεύει ότι ένα τέτοιο σχέδιο είναι αναγκαίο προκειμένου να καλυφθούν οι σημαντικές ανάγκες χρηματοδότησης και οι πρόσθετες επενδύσεις που απαιτούνται για την υλοποίηση των στόχων της ευρωπαϊκής πράσινης συμφωνίας, οι οποίες υπερβαίνουν κατά πολύ το συντηρητικό ποσό των 260 δισεκατομμυρίων EUR που δήλωσε η Επιτροπή, στο οποίο δεν λαμβάνονται υπόψη, για παράδειγμα, οι επενδυτικές ανάγκες για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή και για άλλες περιβαλλοντικές προκλήσεις, όπως η βιοποικιλότητα, ή οι δημόσιες επενδύσεις που απαιτούνται για την αντιμετώπιση του κοινωνικού κόστους· τονίζει ότι το κόστος της σε βάθος απαλλαγής από τις ανθρακούχες εκπομπές είναι τώρα πολύ μικρότερο από το κόστος που προκύπτει από τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής·

84.  υποστηρίζει τα σχέδια για ένα βιώσιμο επενδυτικό σχέδιο που θα συμβάλει στη γεφύρωση του επενδυτικού χάσματος και στη χρηματοδότηση της μετάβασης σε μια ουδέτερη από πλευράς ανθρακούχων εκπομπών οικονομία, και θα διασφαλίσει μια δίκαιη μετάβαση σε όλες τις περιφέρειες της ΕΕ· υπογραμμίζει ότι το σχέδιο αυτό θα πρέπει να συνεκτιμά την εμπειρία από τα προηγούμενα προγράμματα (το «Σχέδιο Juncker») και να δίνει ειδική έμφαση στις πραγματικά πρόσθετες επενδύσεις με ευρωπαϊκή προστιθέμενη αξία· ζητεί να αναληφθούν συντονισμένες δράσεις για την αντιμετώπιση του επενδυτικού χάσματος σε ολόκληρη την ΕΕ, μεταξύ άλλων μέσω του προϋπολογισμού της ΕΕ και με χρηματοδότηση από την ΕΤΕπ και άλλα χρηματοδοτικά ιδρύματα και προγράμματα της ΕΕ, για παράδειγμα μέσω του InvestEU·

85.  χαιρετίζει ως ένα σημαντικό βήμα τη νέα πολιτική ενεργειακής δανειοδότησης και τη νέα στρατηγική κλιματικής δράσης και περιβαλλοντικής βιωσιμότητας τις οποίες η ΕΤΕπ ενέκρινε στις 14 Νοεμβρίου 2019 ως θετική συμβολή στην επίτευξη της ευρωπαϊκής πράσινης συμφωνίας· χαιρετίζει τον μετασχηματισμό της ΕΤΕπ σε κλιματική τράπεζα της Ευρώπης, που μέχρι το 2025 θα αφιερώνει το 50 % των πράξεών της στη δράση για το κλίμα και την περιβαλλοντική βιωσιμότητα, θα τερματίσει μέσα στο 2021 τη στήριξη σε έργα ορυκτών καυσίμων και θα ευθυγραμμίσει εντός του 2020 όλες τις χρηματοδοτικές της δραστηριότητες με τις αρχές και τους στόχους της συμφωνίας του Παρισιού· προτρέπει την ΕΤΕπ να αναλάβει ενεργό ρόλο, στηρίζοντας έργα που υποστηρίζουν τη δίκαιη μετάβαση: έρευνα, καινοτομία και ψηφιοποίηση, πρόσβαση των ΜΜΕ στη χρηματοδότηση, κοινωνικές επενδύσεις και δεξιότητες· ζητεί, η επενδυτική πολιτική της ΕΤΕπ να παρέχει κατά προτεραιότητα στοχευμένη χρηματοδότηση για τις πρωτοβουλίες της ευρωπαϊκής πράσινης συμφωνίας, λαμβάνοντας παράλληλα υπόψη την προσθετικότητα που μπορεί να προσφέρει η χρηματοδότηση της ΕΤΕπ σε συνδυασμό με άλλες πηγές· τονίζει ότι ο συντονισμός με άλλα χρηματοδοτικά μέσα είναι ζωτικής σημασίας, δεδομένου ότι η ΕΤΕπ δεν μπορεί από μόνη της να χρηματοδοτήσει όλες τις ευρωπαϊκές πρωτοβουλίες της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας· χαιρετίζει τις πρόσφατες δηλώσεις του νεοεκλεγμένου Προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), σύμφωνα με τις οποίες το θεσμικό όργανο, στο πλαίσιο των καθηκόντων του στον νομισματικό και τραπεζικό τομέα, θα πρέπει να συμβάλλει στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής· καλεί την Επιτροπή να συνεργαστεί με την ΕΚΤ στο πλαίσιο αυτό, προκειμένου να εξασφαλιστεί η συνεκτική δράση που υπόσχεται η ανακοίνωση για την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία, με την επιφύλαξη της εντολής της ΕΤΕπ σύμφωνα με τις Συνθήκες·

86.  τονίζει ότι πρέπει να αντιμετωπιστεί η τρέχουσα ανισορροπία της αγοράς μεταξύ χαμηλής προσφοράς και υψηλής ζήτησης βιώσιμων χρηματοπιστωτικών προϊόντων· επαναλαμβάνει τον ρόλο της βιώσιμης χρηματοδότησης και θεωρεί ουσιώδες να εγκρίνουν ταχέως τα μεγάλα διεθνή χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και να αναπτύξουν βιώσιμη χρηματοδότηση, προκειμένου να διασφαλιστεί η πλήρης διαφάνεια του βαθμού βιωσιμότητας του χρηματοπιστωτικού συστήματος της ΕΕ και να επιτευχθεί η επιτυχής απαλλαγή της παγκόσμιας οικονομίας από τις ανθρακούχες εκπομπές· εμμένει στην ανάγκη να αξιοποιηθεί η επιτυχία της στρατηγικής για τη βιώσιμη χρηματοδότηση, και υπογραμμίζει την ανάγκη για ταχεία εφαρμογή του σχεδίου δράσης της ΕΕ για τη βιώσιμη χρηματοδότηση, συμπεριλαμβανομένων μιας πράσινης ετικέτας για τα χρηματοπιστωτικά προϊόντα, του προτύπου πράσινων ομολόγων και της ενσωμάτωσης των περιβαλλοντικών, κοινωνικών και σχετικών με τη διακυβέρνηση παραγόντων (ΠΚΔ) στο πλαίσιο προληπτικής εποπτείας για τις τράπεζες, χαιρετίζει δε τη δημιουργία της διεθνούς πλατφόρμας για τη βιώσιμη χρηματοδότηση·

87.  επισημαίνει την ανάγκη στήριξης για μια δίκαιη μετάβαση και χαιρετίζει τις σχετικές δεσμεύσεις της Επιτροπής· εκτιμά πως ένας καλοσχεδιασμένος μηχανισμός δίκαιης μετάβασης, μαζί με ένα ταμείο δίκαιης μετάβασης, θα ήταν ένα σημαντικό εργαλείο που θα διευκόλυνε τη μετάβαση αυτή και την επίτευξη φιλόδοξων κλιματικών στόχων, αντιμετωπίζοντας ταυτόχρονα τις κοινωνικές επιπτώσεις· τονίζει ότι η ισχυρή χρηματοδότηση αυτού του μέσου, συμπεριλαμβανομένων των πρόσθετων δημοσιονομικών πόρων, θα αποτελέσει βασικό στοιχείο για την επιτυχή εφαρμογή του Ευρωπαϊκού Πράσινου Συμφώνου· πιστεύει ότι η δίκαιη μετάβαση δεν είναι απλώς ένα ταμείο, αλλά αποτελεί μια ολιστική πολιτική προσέγγιση που στηρίζεται σε επενδύσεις οι οποίες πρέπει να διασφαλίζουν ότι κανείς δεν μένει πίσω, και υπογραμμίζει τον ρόλο των κοινωνικών πολιτικών των κρατών μελών στο πλαίσιο αυτό· πιστεύει ότι ο μηχανισμός δεν θα πρέπει απλώς να αποτελεί καθαρή μεταφορά σε εθνικές κυβερνήσεις ή εταιρείες, ούτε θα πρέπει να χρησιμοποιείται για την πληρωμή εταιρικών υποχρεώσεων, αλλά να βοηθά συγκεκριμένα τους εργαζόμενους σε όλους τους τομείς και τις κοινότητες της ΕΕ που πλήττονται περισσότερο από την απαλλαγή από τις ανθρακούχες εκπομπές, όπως είναι οι περιοχές υψηλής έντασης άνθρακα και υψηλής έντασης άνθρακα, να πραγματοποιήσουν τη μετάβαση στην καθαρή οικονομία του μέλλοντος, χωρίς να έχουν αποθαρρυντικό αποτέλεσμα σε προορατικά σχέδια και πρωτοβουλίες· πιστεύει ότι το ταμείο θα πρέπει, μεταξύ άλλων, να προωθήσει την αναβάθμιση των δεξιοτήτων και την επανειδίκευση προκειμένου να προετοιμάσει και να προσαρμόσει τους εργαζομένους σε νέες προοπτικές, απαιτήσεις και ικανότητες στον τομέα της απασχόλησης και να στηρίξει τη δημιουργία υψηλής ποιότητας και βιώσιμων θέσεων εργασίας· τονίζει με έμφαση ότι η χρηματοδότηση της δίκαιης μετάβασης πρέπει να θέτει ως προϋπόθεση την πρόοδο σε συγκεκριμένα και δεσμευτικά μέτρα εξάλειψης των ανθρακούχων εκπομπών σε συμφωνία με την Συμφωνία του Παρισιού, και ειδικά τη σταδιακή κατάργηση του άνθρακα και τον μετασχηματισμό των οικονομικών περιφερειών που στηρίζονται στα ορυκτά καύσιμα· θεωρεί σημαντικό να εξασφαλιστεί κατάλληλο πλαίσιο παρακολούθησης, προκειμένου να παρακολουθείται ο τρόπος με τον οποίο τα κράτη μέλη χρησιμοποιούν αυτόν τον μηχανισμό· τονίζει, ωστόσο, ότι τα ταμεία δεν μπορούν από μόνα τους να διασφαλίσουν τη μετάβαση και απαιτείται μια ολοκληρωμένη στρατηγική της ΕΕ που θα βασίζεται σε πραγματικό διάλογο και εταιρική σχέση με τα ενδιαφερόμενα άτομα και τις ενδιαφερόμενες κοινότητες, συμπεριλαμβανομένων των συνδικαλιστικών οργανώσεων·

88.  τονίζει τον καθοριστικό ρόλο του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου (ΠΔΠ) για την περίοδο 2021-2027, όσον αφορά την υλοποίηση του ευρωπαϊκού πράσινου συμφώνου, και την επείγουσα ανάγκη να υπάρξει ακόμη ένα άλμα στον τομέα των πολιτικών και οικονομικών προσπαθειών, συμπεριλαμβανομένων νέων πιστώσεων του προϋπολογισμού, προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι του, καθώς και μια δίκαιη μετάβαση προς μια ουδέτερη από πλευράς ανθρακούχων εκπομπών οικονομία με βάση τα υψηλότερα κριτήρια κοινωνικής δικαιοσύνης, ώστε να μην παραμεληθεί κανείς και πουθενά· αναμένει ότι τα δημοσιονομικά μέσα για την επόμενη περίοδο δημοσιονομικού προγραμματισμού θα είναι ανάλογα με τη φιλοδοξία αυτή, τονίζοντας παράλληλα ότι ένα μειωμένο ΠΔΠ θα αποτελούσε προφανώς ένα βήμα προς τα πίσω·

89.  ζητεί να δημιουργηθεί ένας μηχανισμός που εξασφαλίζει καλό συντονισμό, συνοχή και συνέπεια ανάμεσα σε όλες τις διαθέσιμες ενωσιακές πολιτικές και τα ενωσιακά χρηματοδοτικά μέσα και επενδύσεις, συμπεριλαμβανομένης της ΕΤΕπ, ώστε να αποφεύγονται οι επικαλύψεις και να ενισχυθούν οι συνέργειες, οι συμπληρωματικότητες και η προσθετικότητα των χρηματοδοτήσεων και να μοχλευθούν οι βιώσιμες ιδιωτικές και δημόσιες επενδύσεις, με σκοπό έτσι μια μεγαλύτερη βελτιστοποίηση και ενσωμάτωση της χρηματοπιστωτικής στήριξης για την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία· επισημαίνει, στο πλαίσιο αυτό, την υποστήριξή του στην αρχή της ενσωμάτωσης των στόχων στο πλαίσιο του ΠΔΠ, προκειμένου να επιτευχθεί συνοχή των πολιτικών· θεωρεί ότι η καταπολέμηση της φορολογικής απάτης, της φοροδιαφυγής, του επιθετικού φορολογικού σχεδιασμού και της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην επίτευξη των στόχων της ευρωπαϊκής πράσινης συμφωνίας και τη διαμόρφωση μιας δίκαιης κοινωνίας και μιας ισχυρής οικονομίας·

90.  ζητεί τη θέσπιση φιλόδοξων και δεσμευτικών στόχων σε σχέση με τις δαπάνες για τη βιοποικιλότητα και την ενσωμάτωση της διάστασης του κλίματος, που να υπερβαίνουν τα επίπεδα των στοχευμένων κοινών μετοχών, όπως ορίζεται στην ενδιάμεση έκθεση του Κοινοβουλίου για το ΠΔΠ, συμπεριλαμβανομένης μιας αυστηρής και ολοκληρωμένης μεθοδολογίας για τον καθορισμό και την παρακολούθηση των σχετικών δαπανών για το κλίμα και τη βιοποικιλότητα· ζητεί να μεριμνά η Επιτροπή ώστε καμία ενωσιακή δημόσια χρηματοδότηση για οποιαδήποτε ενωσιακή πολιτική να μην είναι αντίθετη με τους στόχους στης Συμφωνίας του Παρισιού και με τους άλλους ενωσιακούς περιβαλλοντικούς στόχους και τις διεθνείς δεσμεύσεις και υποχρεώσεις·

91.  υποστηρίζει την καθιέρωση μιας δέσμης καλά στοχοθετημένων νέων πράσινων ιδίων πόρων, σύμφωνων με τους βασικούς στόχους της ευρωπαϊκής πράσινης συμφωνίας, και την προώθηση και διευκόλυνση μιας πράσινης και κοινωνικά δίκαιης μετάβασης, συμπεριλαμβανομένης της καταπολέμησης της κλιματικής αλλαγής και της προστασίας του περιβάλλοντος· θεωρεί τις σχετικές προτάσεις της Επιτροπής σημείο εκκίνησης·

92.  πιστεύει ότι η προγραμματισμένη αναθεώρηση των κατευθυντήριων γραμμών για τις κρατικές ενισχύσεις θα πρέπει να αντικατοπτρίζει τους στόχους πολιτικής της ευρωπαϊκής πράσινης συμφωνίας και να αποσκοπεί στην ενίσχυση και την απλούστευση των επενδύσεων σε βιώσιμες λύσεις, διασφαλίζοντας την ταχεία σταδιακή κατάργηση των άμεσων και έμμεσων επιδοτήσεων για τον άνθρακα και τα ορυκτά καύσιμα στην ΕΕ και παρέχοντας κατευθυντήριες γραμμές απολύτως συμβατές με τους στόχους για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και με τους περιβαλλοντικούς στόχους για τις εθνικές, περιφερειακές και τοπικές αρχές, ο ρόλος των οποίων θα είναι καθοριστικός για την αποτελεσματική και καινοτόμο εφαρμογή της ευρωπαϊκής πράσινης συμφωνίας· θεωρεί ότι η αναθεώρηση θα πρέπει να επιτρέπει την εθνική στήριξη για διαρθρωτικές αλλαγές λόγω της σταδιακής κατάργησης του άνθρακα, σύμφωνα με τους ίδιους όρους που ισχύουν για το Ταμείο Δίκαιης Μετάβασης· τονίζει ότι η αναθεώρηση αυτή δεν θα πρέπει να αποδυναμώσει το ισχυρό σύνολο των κανόνων ανταγωνισμού της ΕΕ·

93.  τονίζει ότι σημαντικό μέρος της χρηματοδότησης που απαιτεί η Πράσινη Συμφωνία θα πρέπει να προέρχεται από τους προϋπολογισμούς των κρατών μελών· εκφράζει την ικανοποίησή του για την πρόθεση της Επιτροπής να συνεργαστεί με τα κράτη μέλη στον οικολογικό προσανατολισμό των εθνικών προϋπολογισμών· εκφράζει την ανησυχία του για το γεγονός ότι, χωρίς βιώσιμη δημοσιονομική πολιτική και χωρίς αξιόπιστη οικονομική κατάσταση στα κράτη μέλη, κάθε μελλοντικό μοντέλο χρηματοδότησης της πράσινης συμφωνίας μπορεί να τεθεί σε κίνδυνο· ζητεί, ως εκ τούτου, τη θέσπιση ενός ευνοϊκού πλαισίου για τις δημόσιες βιώσιμες επενδύσεις για την επίτευξη των στόχων που ορίζονται στην ευρωπαϊκή πράσινη συμφωνία, αλλά τονίζει ότι οποιοδήποτε μοντέλο χρηματοδότησης επιλεγεί δεν πρέπει να υπονομεύει τη βιωσιμότητα των δημόσιων οικονομικών στην ΕΕ· υπογραμμίζει, ωστόσο, ότι οι βιώσιμες επενδύσεις στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής πράσινης συμφωνίας θα πρέπει να είναι πραγματικά πρόσθετες και να μην οδηγούν σε διαγκωνισμό για χρηματοδότηση από την αγορά· επισημαίνει, εν προκειμένω, τις δυνατότητες να επωφεληθούν ιδιωτικές και δημόσιες επενδύσεις από το γενικό περιβάλλον χαμηλών επιτοκίων·

94.  ζητεί να αντανακλάται το μετασχηματιστικό θεματολόγιο της ευρωπαϊκής πράσινης συμφωνίας στο πλαίσιο ενός φιλικότερου προς το περιβάλλον Ευρωπαϊκού Εξαμήνου· υπογραμμίζει πως το Ευρωπαϊκό Εξάμηνο, όπως σήμερα λειτουργεί, δεν θα πρέπει να αποδυναμωθεί· πιστεύει ότι οι ΣΒΑ των Ηνωμένων Εθνών θα πρέπει να ενσωματωθούν, προκειμένου να καταστεί η διαδικασία κινητήρια δύναμη μιας αλλαγής προς την κατεύθυνση της βιώσιμης ευημερίας για όλους στην Ευρώπη· υποστηρίζει επομένως την ενσωμάτωση των ΣΒΑ στο Ευρωπαϊκό Εξάμηνο, πράγμα που συνεπάγεται την υποχρέωση των κρατών μελών να υποβάλλουν εθνικά σχέδια επίτευξης αυτών των στόχων· καλεί ακόμη την Επιτροπή να εκπονεί αξιολογήσεις της συνέπειας των προϋπολογισμών των κρατών μελών σε σχέση με τους επικαιροποιημένους κλιματικούς στόχους της ΕΕ·

Κινητοποίηση της έρευνας και προώθηση της καινοτομίας

95.  υπογραμμίζει ότι η παγκόσμια πρωτοπορία στην έρευνα και την καινοτομία είναι θεμελιώδους σημασίας για το μέλλον της Ευρώπης και ουσιαστικής σημασίας για την επίτευξη των περιβαλλοντικών και κλιματικών στόχων μας, διασφαλίζοντας μια επιστημονικά τεκμηριωμένη στρατηγική για την επίτευξη μιας ουδέτερης, από πλευράς ανθρακούχων εκπομπών, Ευρώπης έως το 2050 το αργότερο, και την καθαρή μετάβαση της κοινωνίας, και εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα οικονομική ανταγωνιστικότητα και ευημερία· εκφράζει την ικανοποίησή του για την έμφαση που δίνει η Επιτροπή στην ανάγκη εργασίας σε όλους τους τομείς και επιστημονικούς κλάδους· τονίζει την ανάγκη για συστημική ενσωμάτωση της διάστασης του κλίματος και για ενίσχυση της ανθεκτικότητας στην κλιματική αλλαγή σε σχέση με όλα τα προγράμματα του θεματολογίου έρευνας και καινοτομίας της ΕΕ· επισημαίνει τον ρόλο των νέων τεχνολογιών στην παροχή πρόσθετων οφελών κατά τη μετάβαση προς μια βιώσιμη οικονομία· καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να προωθήσουν την έρευνα σχετικά με τις τεχνολογίες προσαρμογής·

96.  υπογραμμίζει τη σημασία του εστιασμένου σε συγκεκριμένες αποστολές προγράμματος «Ορίζων Ευρώπη» της περιόδου 2021-2027, το οποίο παρέχει σε ευρύ φάσμα φορέων, συμπεριλαμβανομένων των ευρωπαίων πολιτών, μια ευκαιρία συμμετοχής στην αντιμετώπιση της πιεστικής παγκόσμιας πρόκλησης της κλιματικής αλλαγής και στη στροφή σε πιο συνεργατικές πρακτικές έρευνας και καινοτομίας, με σκοπό την υλοποίηση της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας· τονίζει την ανάγκη να διατηρηθεί ένας φιλόδοξος προϋπολογισμός για το πρόγραμμα «Ορίζων Ευρώπη», ύψους 120 δισεκατομμυρίων EUR σε τρέχουσες τιμές, προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι σημαντικές προκλήσεις στον τομέα της καινοτομίας για την ψηφιακή και βιομηχανική μετάβαση στην κλιματική ουδετερότητα, λαμβάνοντας υπόψη ότι τουλάχιστον το 35% του προϋπολογισμού του προγράμματος «Ορίζων Ευρώπη» θα πρέπει να συμβάλλει στην επίτευξη των στόχων για το κλίμα· τονίζει ότι τα άλλα ταμεία της ΕΕ θα πρέπει να διαθέσουν μεγαλύτερο μερίδιο προϋπολογισμού στην έρευνα και την καινοτομία στον τομέα των καθαρών τεχνολογιών· ζητεί από την Επιτροπή να μεγιστοποιήσει τις ευκαιρίες που απορρέουν από το ευρύτερο περιβάλλον καινοτομίας, δεδομένου ότι πολλές νέες βασικές τεχνολογίες γενικής εφαρμογής θα είναι καίριας σημασίας για την επίτευξη της κλιματικής ουδετερότητας έως το 2050 το αργότερο·

97.  τονίζει ότι η ΕΕ οφείλει να διατηρήσει και να αναπτύξει περαιτέρω τα εμβληματικά διαστημικά μη στρατιωτικά προγράμματά της Copernicus και Galileo, καθώς και τον Οργανισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το διαστημικό πρόγραμμα, καθότι προσφέρουν πολύτιμη συνδρομή στην περιβαλλοντική παρακολούθηση και στη συλλογή δεδομένων· τονίζει ότι όλες οι υπηρεσίες Copernicus για την κλιματική αλλαγή θα πρέπει να καταστούν πλήρως λειτουργικές το ταχύτερο και έτσι να παρέχουν τη συνεχή ροή δεδομένων απαραίτητων για αποτελεσματικές δράσεις μετριασμού της κλιματικής αλλαγής και προσαρμογής σε αυτήν·

98.  υπογραμμίζει ότι είναι σημαντικό να ενισχυθούν η μεταφορά τεχνολογίας και η κοινοχρησία της γνώσης στους τομείς του μετριασμού των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής, της προσαρμογής, της προστασίας και της αποκατάστασης της βιοποικιλότητας, της αποδοτικής χρήσης των πόρων και της κυκλικότητας, καθώς και των τεχνολογιών χαμηλών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα και μηδενικών εκπομπών, συμπεριλαμβανομένης της συλλογής δεδομένων για την υποστήριξη της υλοποίησης των στόχων της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας· επιμένει στη σημασία της στήριξης της διείσδυσης στην αγορά, η οποία αποτελεί βασικό παράγοντα για τον μετασχηματισμό των ουσιαστικών γνώσεων της ΕΕ σε καινοτομίες· θεωρεί ότι η ευρωπαϊκή πράσινη συμφωνία αποτελεί επίσης ευκαιρία να σφυρηλατηθεί σύζευξη των διαφόρων σχετικών τομέων, από την οποία θα αντλούν συμβιωτικά οφέλη· πιστεύει, στο πλαίσιο αυτό, ότι η βιοοικονομία μάς δίνει την ευκαιρία να δημιουργήσουμε τέτοιου είδους συμβιωτικά οφέλη σε διάφορους τομείς και να συμπληρωθεί η κυκλική οικονομία·

99.  επαναλαμβάνει ότι οι ενωσιακές πολιτικές θα πρέπει να υποστηρίζουν την επιστημονική αριστεία και την συμμετοχική επιστήμη, να ενισχύουν τη συνεργασία πανεπιστημίου-βιομηχανίας, και να προάγουν την καινοτομία και τη βάσει αποδείξεων διαμόρφωση πολιτικής, και ταυτόχρονα να προωθούν την επιτόπια διεθνή συνεργασία, συμπεριλαμβανομένης της διευκόλυνσης της ανταλλαγής ορθών πρακτικών με σκοπό την ενίσχυση των δεξιοτήτων που συνδέονται με την πράσινη μετάβαση σε νέα επαγγέλματα που επίσης συνδέονται με αυτήν, για εργαζόμενους, διδάσκοντες και νέους· επικροτεί την πρόθεση της Επιτροπής να επικαιροποιήσει το νέο θεματολόγιο δεξιοτήτων και τις εγγυήσεις για τη νεολαία με στόχο την ενίσχυση της απασχολησιμότητας στην πράσινη οικονομία και ενθαρρύνει τα κράτη μέλη να επενδύσουν σε συστήματα εκπαίδευσης και κατάρτισης, συμπεριλαμβανομένων δραστηριοτήτων που σχετίζονται με την επαγγελματική κατάρτιση· θεωρεί ότι είναι θέμα συνοχής με τους στόχους της ανακοίνωσης η προώθηση της «πράσινης κινητικότητας» στο πρόγραμμα Erasmus+ 2021-2027·

Η αρχή του «Μη βλάπτειν» – Ενσωμάτωση της διάστασης της αειφορίας σε όλες τις πολιτικές της ΕΕ

100.  χαιρετίζει την έννοια της αρχής του «Μη βλάπτειν» και τη δέσμευση της Επιτροπής ότι θα μεριμνήσει ώστε όλες οι ενωσιακές δράσεις να βοηθήσουν την ΕΕ να αποκτήσει ένα βιώσιμο μέλλον και να επιτύχει μια δίκαιη μετάβαση, μεταξύ άλλων και με τη χρήση πράσινων εργαλείων ενσωμάτωσης στον προϋπολογισμό, και επίσης να τη βοηθήσουν να επικαιροποιεί αναλόγως τις «κατευθυντήριες γραμμές για τη βελτίωση της νομοθεσίας»· επιμένει σε μια συνεπή προσέγγιση για την εφαρμογή της συμφωνίας του Παρισιού, της σύμβασης για τη βιολογική ποικιλότητα και της ατζέντας για τη βιώσιμη ανάπτυξη με ορίζοντα το 2030, τόσο στις εσωτερικές όσο και στις εξωτερικές πολιτικές· καλεί την Επιτροπή να βοηθήσει τα κράτη μέλη στην πλήρη και ορθή υλοποίηση της τρέχουσας και μελλοντικής περιβαλλοντικής και κλιματικής νομοθεσίας στα κράτη μέλη και να μεριμνήσει ώστε να υπάρχουν συνέπειες σε περίπτωση μη συμμόρφωσης·

101.  υπογραμμίζει τον ουσιαστικό ρόλο της αρχής της προφύλαξης στην καθοδήγηση των δράσεων της ΕΕ σε όλους τους τομείς πολιτικής, σε συνδυασμό με την αρχή του «Μη βλάπτει», με ύψιστη προτεραιότητα την αρχή της συνοχής της πολιτικής· πιστεύει ότι η αρχή της προφύλαξης πρέπει να διέπει όλες τις δράσεις που αναλαμβάνονται στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής πράσινης συμφωνίας για την προστασία της υγείας και του περιβάλλοντος· επιμένει ότι η ΕΕ πρέπει να εφαρμόζει την αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει» κατά την υποβολή προτάσεων για δίκαια και συντονισμένα μέτρα για την αντιμετώπιση των κλιματικών και περιβαλλοντικών προκλήσεων·

102.  τονίζει την ανάγκη να βασίζονται όλες οι μελλοντικές νομοθετικές προτάσεις σε εμπεριστατωμένες εκτιμήσεις επιπτώσεων στις οποίες θα προσδιορίζονται οι κοινωνικοοικονομικές, περιβαλλοντικές και υγειονομικές επιπτώσεις των διαφόρων επιλογών, συμπεριλαμβανομένων των συνολικών κλιματικών και περιβαλλοντικών επιπτώσεων και του κόστους της μη ανάληψης δράσης, καθώς και των επιπτώσεων στη διεθνή ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένων των ΜΜΕ, και στην ανάγκη να αποφευχθούν οι διαρροές άνθρακα, οι επιπτώσεις σε διαφορετικά κράτη μέλη, περιφέρειες και τομείς, οι επιπτώσεις στην απασχόληση και οι επιπτώσεις στην μακροπρόθεσμη επενδυτική ασφάλεια· υπογραμμίζει την ανάγκη να καταδεικνύονται στο κοινό τα οφέλη της κάθε πρότασης, και παράλληλα να εξασφαλίζεται η συνοχή της πολιτικής με τους στόχους μείωσης των αερίων του θερμοκηπίου και με τον περιορισμό της υπερθέρμανσης του πλανήτη στους 1,5 °C, και να διασφαλίζεται ότι δεν συμβάλλουν στην απώλεια βιοποικιλότητας· εκφράζει την ικανοποίησή του διότι η αιτιολογική έκθεση που συνοδεύει όλες τις νομοθετικές προτάσεις και τις κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις θα περιλαμβάνει ειδική ενότητα στην οποία θα επεξηγείται ο τρόπος με τον οποίο κάθε πρωτοβουλία θα τηρεί την αρχή του «μη βλάπτειν»· ζητεί να επεκταθεί το μέτρο αυτό ώστε να συμπεριλάβει τις εκτελεστικές πράξεις και τα μέτρα κανονιστικής διαδικασίας με έλεγχοι (ΚΔΕ)·

103.  επαναλαμβάνει ότι είναι σημαντικό να διασφαλιστεί στους πολίτες της ΕΕ η ουσιαστική πρόσβαση στη δικαιοσύνη και στα έγγραφα, που κατοχυρώνεται στη Σύμβαση του Aarhus· καλεί, στο πλαίσιο αυτό, την Επιτροπή να διασφαλίσει τη συμμόρφωση της ΕΕ με τη Σύμβαση, και εκφράζει την ικανοποίησή του για το γεγονός ότι η Επιτροπή συζητά την αναθεώρηση του κανονισμού Aarhus·

104.  ζητεί από την Επιτροπή να υλοποιήσει το σενάριο 1 του εγγράφου προβληματισμού με τίτλο «Προς μια βιώσιμη Ευρώπη έως το 2030», όπως ζητήθηκε από το Κοινοβούλιο στο ψήφισμά του, της 14ης Μαρτίου 2019, με τίτλο «Ετήσια στρατηγική έκθεση για την υλοποίηση και την επίτευξη των στόχων βιώσιμης ανάπτυξης (ΣΒΑ)»(5), με το οποίο απαιτείται, μεταξύ άλλων, να ενσωματωθεί η αρχή της «προτεραιότητας στη βιωσιμότητα» στα θεματολόγια για τη βελτίωση της νομοθεσίας της ΕΕ και των κρατών μελών της·

105.  τονίζει ότι το 8ο πρόγραμμα δράσης για το περιβάλλον πρέπει να αντικατοπτρίζει τη φιλοδοξία που παρουσιάζεται στην Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία και να ευθυγραμμίζεται πλήρως με την υλοποίηση των ΣΒΑ, καθώς και να προωθεί την εφαρμογή τους·

106.  τονίζει το μεγάλο κλιματικό και περιβαλλοντικό αποτύπωμα της κατανάλωσης εντός της ΕΕ σε χώρες έξω από την ΕΕ· καλεί την Επιτροπή να σχεδιάσει ένα στόχο για τη μείωση του παγκόσμιου αποτυπώματος της ενωσιακής κατανάλωσης και παραγωγής σε συνάρτηση με τα πλανητικά όρια της Γης· εκφράζει εν προκειμένω ικανοποίηση για την πρόθεση της Επιτροπής να προωθήσει βιώσιμες αλυσίδες εφοδιασμού προκειμένου να αυξηθούν τα οφέλη της κυκλικής οικονομίας τόσο σε εγχώριο όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο·

Η ΕΕ ως παγκόσμιος ηγετικός παράγων

107.  υπογραμμίζει ότι ως η μεγαλύτερη ενιαία αγορά στον κόσμο, η ΕΕ μπορεί να θέσει πρότυπα που θα ισχύουν στις παγκόσμιες αλυσίδες αξίας, και πιστεύει ότι η ΕΕ θα πρέπει να ενισχύσει την πολιτική προβολή της με βάση τη «διπλωματία των πράσινων συμφωνιών» καθώς και την «κλιματική διπλωματία»· πιστεύει ότι η ΕΕ θα πρέπει να ενθαρρύνει τη συζήτηση σε άλλες χώρες προκειμένου να αυξήσει τις φιλοδοξίες της για το κλίμα, όπως επίσης να ενισχύσει τη φιλοδοξία της όσον αφορά τον καθορισμό νέων προτύπων για τη βιώσιμη ανάπτυξη και να χρησιμοποιήσει την οικονομική της βαρύτητα ώστε να διαμορφώσει διεθνή πρότυπα που να είναι σύμφωνα σε ένα ελάχιστο επίπεδο με τις περιβαλλοντικές και κλιματικές φιλοδοξίες της ΕΕ· τονίζει ότι η ΕΕ πρέπει να διαδραματίσει ρόλο στη διασφάλιση μιας δίκαιης και ομαλής μετάβασης σε όλα τα μέρη του κόσμου και δη σε περιοχές που εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από την παραγωγή ορυκτών καυσίμων·

108.  χαιρετίζει θερμά τις παγκόσμιες κινητοποιήσεις για το κλίμα, όπως τις μαθητικές κινητοποιήσεις για το κλίμα (Fridays for Future), που φέρνουν την κλιματική κρίση στην πρώτη γραμμή του δημόσιου διαλόγου και αυξάνουν την ευαισθητοποίηση για το θέμα·

109.  θεωρεί ότι η ευρωπαϊκή πράσινη συμφωνία αποτελεί ευκαιρία για την αναζωογόνηση του δημόσιου διαλόγου στην Ευρώπη· υπογραμμίζει τη σημασία της συμμετοχής των πολιτών, των εθνικών και περιφερειακών κοινοβουλίων, της κοινωνίας των πολιτών και των ενδιαφερόμενων φορέων, όπως οι ΜΚΟ, οι συνδικαλιστικές οργανώσεις και οι επιχειρήσεις, στην κατάρτιση και την εφαρμογή της ευρωπαϊκής πράσινης συμφωνίας·

110.  επισημαίνει ότι το εμπόριο μπορεί να αποτελέσει σημαντικό εργαλείο για την προώθηση της βιώσιμης ανάπτυξης και την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής· πιστεύει ότι η ευρωπαϊκή πράσινη συμφωνία θα πρέπει να διασφαλίζει πως όλες οι διεθνείς εμπορικές και επενδυτικές συμφωνίες περιλαμβάνουν ισχυρά, δεσμευτικά και εκτελεστά κεφάλαια για τη βιώσιμη ανάπτυξη, μεταξύ άλλων για το κλίμα και το περιβάλλον, με πλήρη σεβασμό των διεθνών δεσμεύσεων, ιδίως της συμφωνίας του Παρισιού και σύμφωνα με τους κανόνες του ΠΟΕ· επικροτεί την πρόθεση της Επιτροπής να καταστήσει τη συμφωνία του Παρισιού ουσιαστικό στοιχείο για όλες τις μελλοντικές εμπορικές συμφωνίες, και να διασφαλίσει ότι όλες οι χημικές ουσίες, τα υλικά, τα τρόφιμα και άλλα προϊόντα που διατίθενται στην ευρωπαϊκή αγορά θα συμμορφώνονται πλήρως με τους σχετικούς κανονισμούς και τα πρότυπα της ΕΕ·

111.  πιστεύει ότι η αδυναμία της COP25 στη Μαδρίτη να επιτύχει συναίνεση για ένα υψηλότερο παγκόσμιο επίπεδο κλιματικών φιλοδοξιών και η αποχώρηση των Ηνωμένων Πολιτειών από τη Συμφωνία του Παρισιού υπογραμμίζουν την αυξανόμενη ανάγκη μιας ενωσιακής ηγεσίας σε παγκόσμιο επίπεδο και θα απαιτήσει από την ΕΕ να ενισχύσει την κλιματική και περιβαλλοντική διπλωματία της και να αυξήσει τις διμερείς δεσμεύσεις με χώρες εταίρους, ειδικά πριν από την COP26 στη Γλασκώβη και την COP15 στο Kunming στην Κίνα· θεωρεί την COP26 κρίσιμη στιγμή που είτε θα υπονομεύσει είτε θα ενισχύσει την ακεραιότητα της συμφωνίας του Παρισιού·

112.  χαιρετίζει την έμφαση που δίδεται στη διπλωματία στον τομέα του κλίματος και επιμένει ότι, προκειμένου να υπάρξουν αποτελέσματα, η ΕΕ πρέπει να εκφράζεται με μία φωνή, να διασφαλίζει συνοχή και συνέπεια μεταξύ όλων των πολιτικών της σε ολόκληρο τον κύκλο πολιτικής, σύμφωνα με την αρχή της συνοχής της αναπτυξιακής πολιτικής, και να προσεγγίζει με ολιστικό τρόπο το κλίμα και την περιβαλλοντική διπλωματία της ΕΕ μέσω της δημιουργίας δεσμών μεταξύ της κλιματικής αλλαγής, της προστασίας της βιοποικιλότητας, της βιώσιμης ανάπτυξης, της γεωργίας, της επίλυσης συγκρούσεων και της ασφάλειας, της μετανάστευσης, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των ανθρωπιστικών και των έμφυλων ανησυχιών· τονίζει ότι όλες οι εξωτερικές δραστηριότητες της ΕΕ θα πρέπει να υποβάλλονται σε «πράσινο έλεγχο»·

113.  καλεί την Επιτροπή, στο πλαίσιο των προσπαθειών της να προβάλει την ΕΕ ως πρωταγωνιστή στις διεθνείς διαπραγματεύσεις για το κλίμα και τη βιοποικιλότητα, να σχεδιάσει συγκεκριμένο σχέδιο δράσης για την εκπλήρωση των δεσμεύσεων του ανανεωμένου πενταετούς σχεδίου δράσης για την ισότητα των φύλων που συμφωνήθηκε στην COP25 (πρόγραμμα εργασίας της Λίμα), να προωθήσει την ισότητα των φύλων στη διαδικασία της UNFCCC και να ορίσει μόνιμο σύνδεσμο επαφής της ΕΕ για την ισότητα των φύλων και την κλιματική αλλαγή, με επαρκείς δημοσιονομικούς πόρους, με αποστολή την εφαρμογή και την παρακολούθηση της δράσης για το κλίμα που ευθύνεται για το φύλο στην ΕΕ και παγκοσμίως·

114.  υπενθυμίζει ότι η κλιματική αλλαγή υπονομεύει την πρόοδο στην ανάπτυξη και τη μείωση της φτώχειας, μπορεί δε να οδηγήσει εκατομμύρια ανθρώπους σε ακραία φτώχεια έως το 2030· επιμένει, ως εκ τούτου, ότι η ευρωπαϊκή πράσινη συμφωνία και η εφαρμογή της Ατζέντας 2030 πρέπει να είναι στενά αλληλένδετες·

115.  επαναλαμβάνει την ανάγκη να αντιμετωπιστούν οι δραματικές επιπτώσεις που έχει η αλλαγή του κλίματος στη μακροπρόθεσμη οικονομική ανάπτυξη των αναπτυσσόμενων χωρών, ιδίως των λιγότερο ανεπτυγμένων χωρών (ΛΑΧ) και των αναπτυσσόμενων μικρών νησιωτικών κρατών (ΑΜΝΚ)· πιστεύει ότι τα κράτη που εκπέμπουν μεγάλες ποσότητες CO2, όπως τα κράτη μέλη της ΕΕ, έχουν ηθικό καθήκον να βοηθήσουν τις αναπτυσσόμενες χώρες να προσαρμοστούν στην αλλαγή του κλίματος· θεωρεί ότι η συνεργασία της ΕΕ με τις αναπτυσσόμενες χώρες θα πρέπει να ενσωματώνει τις στρατηγικές για το κλίμα ως ουσιαστικό μέρος, σε μια εξατομικευμένη και με βάση τις ανάγκες προσέγγιση, θα πρέπει να διασφαλίζει τη συμμετοχή των τοπικών και περιφερειακών φορέων, συμπεριλαμβανομένων των κυβερνήσεων, του ιδιωτικού τομέα και της κοινωνίας των πολιτών, και θα πρέπει να ευθυγραμμίζεται με τα εθνικά σχέδια των χωρών εταίρων και τις στρατηγικές για το κλίμα·

116.  τονίζει πως η ΕΕ θα πρέπει να παρέχει πρόσθετη οικονομική και τεχνική βοήθεια για να βοηθήσει τις αναπτυσσόμενες χώρες στην πράσινη μετάβαση, π.χ. μέσω αναπτυξιακών έργων· ζητεί, ειδικότερα, από την ΕΕ να εντείνει τη χρηματοδότηση για το κλίμα σε αναπτυσσόμενες χώρες, ιδίως ΛΑΧ, ΜΑΝΧ και ευάλωτες χώρες, και να δώσει προτεραιότητα στις επενδύσεις για οικοδόμηση ανθεκτικότητας, καινοτομία, προσαρμογή και τεχνολογίες χαμηλών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα και φιλικές στο κλίμα, καθώς και για ανθεκτικές υποδομές, προκειμένου να αντιμετωπιστεί η ένταση των φυσικών καταστροφών· πιστεύει ότι απαιτούνται περισσότερες προσπάθειες για την ανταλλαγή γνώσεων, τη δημιουργία ικανοτήτων και τη μεταφορά τεχνολογίας σε αναπτυσσόμενες χώρες·

117.  τονίζει ότι η συνολική στρατηγική για την Αφρική και η μελλοντική συμφωνία εταιρικής σχέσης ΑΚΕ-ΕΕ παρέχουν μοναδικές ευκαιρίες για την υλοποίηση των πτυχών εξωτερικής πολιτικής της ευρωπαϊκής πράσινης συμφωνίας, την επανεξέταση της εταιρικής σχέσης της ΕΕ με τις αναπτυσσόμενες χώρες όσον αφορά το κλίμα και το περιβάλλον, και την εναρμόνιση των πολιτικών της ΕΕ με τις πλέον πρόσφατες διεθνείς δεσμεύσεις της·

118.  υποστηρίζει τη φιλοδοξία της Επιτροπής να θέσει τέλος στις εξαγωγές αποβλήτων από την ΕΕ και να ενισχύσει την κυκλική οικονομία σε παγκόσμιο επίπεδο· ζητεί τη θέσπιση καθολικής απαγόρευσης των πλαστικών μίας χρήσης·

119.  καλεί την Επιτροπή να αναλάβει πρωτοβουλία για μια διεθνή συμφωνία κατά της επέκτασης της μικροβιακής αντοχής και κατά της αυξανόμενης εμφάνισης λοιμωδών νόσων· καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να αντιμετωπίσουν κατάλληλα τον κίνδυνο της έλλειψης φαρμάκων·

o
o   o

120.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο και στην Επιτροπή, καθώς και στις κυβερνήσεις και στα κοινοβούλια των κρατών μελών.

(1) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P8_TA(2019)0217. (2) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P9_TA(2019)0078. (3) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P9_TA(2019)0079. (4) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P8_TA(2019)0023. (5) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P9_TA(2019)0220.

Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 15ης Ιανουαρίου 2020 για την εφαρμογή και την παρακολούθηση των διατάξεων σχετικά με τα δικαιώματα των πολιτών στη συμφωνία αποχώρησης (2020/2505(RSP))

P9_TA(2020)0006 B9-0031/2020

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–  έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΣΕΕ) και τη Συνθήκη για την λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ),

–  έχοντας υπόψη τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με ημερομηνία 7 Δεκεμβρίου 2000 (εφεξής «ο Χάρτης»), που θεσπίστηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2007 στο Στρασβούργο και τέθηκε σε ισχύ με τη Συνθήκη της Λισαβόνας τον Δεκέμβριο του 2009,

–  έχοντας υπόψη τα ψηφίσματά του της 5ης Απριλίου 2017 σχετικά με τις διαπραγματεύσεις με το Ηνωμένο Βασίλειο σε συνέχεια της εκ μέρους του γνωστοποίησης ότι προτίθεται να αποχωρήσει από την Ευρωπαϊκή Ένωση(1), της 3ης Οκτωβρίου 2017 σχετικά με την πορεία των διαπραγματεύσεων με το Ηνωμένο Βασίλειο(2), της 13ης Δεκεμβρίου 2017 σχετικά με την πορεία των διαπραγματεύσεων με το Ηνωμένο Βασίλειο(3), της 14ης Μαρτίου 2018 σχετικά με το πλαίσιο των μελλοντικών σχέσεων ΕΕ-Ηνωμένου Βασιλείου(4) και της 18ης Σεπτεμβρίου 2019 σχετικά με την κατάσταση όσον αφορά την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ευρωπαϊκή Ένωση(5),

–  έχοντας υπόψη τις κατευθυντήριες γραμμές του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου (άρθρο 50), με ημερομηνία 29 Απριλίου 2017, σε συνέχεια της γνωστοποίησης εκ μέρους του Ηνωμένου Βασιλείου δυνάμει του άρθρου 50 ΣΕΕ, και το παράρτημα στην απόφαση του Συμβουλίου, με ημερομηνία 22 Μαΐου 2017, η οποία καθορίζει τις οδηγίες για τη διαπραγμάτευση συμφωνίας με το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας σε σχέση με τις λεπτομερείς ρυθμίσεις για την αποχώρησή του από την Ευρωπαϊκή Ένωση,

–  έχοντας υπόψη τις κατευθυντήριες γραμμές του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου (άρθρο 50), με ημερομηνία 15 Δεκεμβρίου 2017, καθώς και το παράρτημα στην απόφαση του Συμβουλίου, με ημερομηνία 29 Ιανουαρίου 2018, για τη συμπλήρωση της απόφασης του Συμβουλίου, με ημερομηνία 22 Μαΐου 2017, που επιτρέπει την έναρξη των διαπραγματεύσεων με το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας για σύναψη συμφωνίας που καθορίζει τις λεπτομερείς ρυθμίσεις για την αποχώρησή του από την Ευρωπαϊκή Ένωση,

–  έχοντας υπόψη την κοινή έκθεση των διαπραγματευτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Κυβέρνησης του Ηνωμένου Βασιλείου, με ημερομηνία 8 Δεκεμβρίου 2017, σχετικά με την πρόοδο κατά την πρώτη φάση των διαπραγματεύσεων δυνάμει του άρθρου 50 ΣΕΕ για τη συντεταγμένη αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ευρωπαϊκή Ένωση,

–  έχοντας υπόψη το σχέδιο συμφωνίας για την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωπαϊκή Κοινότητα Ατομικής Ενέργειας, όπως εγκρίθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις 25 Νοεμβρίου 2018, και τις δηλώσεις που καταχωρίστηκαν στα πρακτικά της συνόδου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου με την εν λόγω ημερομηνία,

–  έχοντας υπόψη το σχέδιο συμφωνίας για την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωπαϊκή Κοινότητα Ατομικής Ενέργειας, όπως εγκρίθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις 17 Οκτωβρίου 2019 («η συμφωνία αποχώρησης»)(6),

–  έχοντας υπόψη το νομοσχέδιο για τη συμφωνία αποχώρησης που υποβλήθηκε στο Κοινοβούλιο του Ηνωμένου Βασιλείου στις 19 Δεκεμβρίου 2019,

–  έχοντας υπόψη την πολιτική διακήρυξη για τον καθορισμό του πλαισίου της μελλοντικής σχέσης μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Ηνωμένου Βασιλείου(7),

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 132 παράγραφος 2 του Κανονισμού του,

Α.  λαμβάνοντας υπόψη ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εκπροσωπεί όλους τους πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) και θα ενεργήσει, τόσο πριν όσο και μετά την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου (ΗΒ) από την ΕΕ, για την προστασία των συμφερόντων τους·

Β.  λαμβάνοντας υπόψη ότι αυτή τη στιγμή περίπου 3,2 εκατομμύρια πολίτες των υπόλοιπων 27 κρατών μελών (ΕΕ των 27) κατοικούν στο ΗΒ και 1,2 εκατομμύρια πολίτες του ΗΒ κατοικούν στην ΕΕ των 27· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι πολίτες αυτοί πήγαν να κατοικήσουν σε άλλο κράτος μέλος στη βάση των δικαιωμάτων που διαθέτουν δυνάμει του ενωσιακού δικαίου και θεωρώντας ότι θα συνεχίσουν να απολαύουν των δικαιωμάτων αυτών διά βίου·

Γ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι, πέραν τούτων, υπάρχουν 1,8 εκατομμύρια πολίτες που γεννήθηκαν στη Βόρεια Ιρλανδία και οι οποίοι, δυνάμει της Συμφωνίας της Μεγάλης Παρασκευής, δικαιούνται την ιρλανδική ιθαγένεια και, ως εκ τούτου, δικαιούνται την ιθαγένεια της ΕΕ και τα δικαιώματα που απορρέουν από την ιθαγένεια της ΕΕ, στον τόπο όπου διαμένουν·

Δ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ και το ΗΒ έχουν συμφωνήσει, βάσει του δεύτερου μέρους της συμφωνίας αποχώρησης, σε μια συνολική και αμοιβαία προσέγγιση για την προστασία των δικαιωμάτων των πολιτών της ΕΕ των 27 που ζουν στο ΗΒ και των πολιτών του ΗΒ που ζουν στην ΕΕ των 27·

Ε.  λαμβάνοντας υπόψη ότι το ΗΒ έχει προβλέψει την εφαρμογή των διατάξεων της συμφωνίας αποχώρησης σχετικά με την έκδοση εγγράφων διαμονής μέσω του συστήματος εγκατάστασης των πολιτών της ΕΕ στο ΗΒ (EU Settlement Scheme)·

ΣΤ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι ορισμένα κράτη μέλη της ΕΕ των 27 εξακολουθούν να μην έχουν νομοθετήσει ακόμη σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο προτίθενται να εφαρμόσουν το άρθρο 18 της συμφωνίας αποχώρησης σχετικά με την έκδοση εγγράφων διαμονής·

Ζ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι, κατά το τέλος της μεταβατικής περιόδου που προβλέπεται στη συμφωνία αποχώρησης, οι πολίτες του ΗΒ δεν θα απολαύουν πλέον των δικαιωμάτων που είχαν σύμφωνα με το άρθρο 20 ΣΛΕΕ, και ιδίως του δικαιώματος στην ελεύθερη κυκλοφορία, εκτός αν η ΕΕ και το ΗΒ συμφωνήσουν διαφορετικά στο πλαίσιο οποιασδήποτε συμφωνίας για τη μελλοντική μεταξύ τους σχέση·

Η.  λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με το άρθρο 132 της συμφωνίας αποχώρησης, η μεταβατική περίοδος μπορεί να παραταθεί μόνο με ενιαία απόφαση της Μεικτής Επιτροπής πριν από την 1η Ιουλίου 2020·

Δεύτερο μέρος της συμφωνίας αποχώρησης

1.  Πιστεύει ότι το δεύτερο μέρος της συμφωνίας αποχώρησης είναι δίκαιο και ισορροπημένο·

2.  επισημαίνει ότι το δεύτερο μέρος της συμφωνίας αποχώρησης προβλέπει τα εξής:

Τα δικαιώματα των πολιτών κατά τη μεταβατική περίοδο

3.  σημειώνει ότι, κατά τη διάρκεια της μεταβατικής περιόδου που λήγει στις 31 Δεκεμβρίου 2020, εναπόκειται στην Επιτροπή, δυνάμει του άρθρου 131 της συμφωνίας αποχώρησης, να παρακολουθεί την εφαρμογή του δεύτερου μέρους της συμφωνίας αποχώρησης, συμπεριλαμβανομένων των συστημάτων εφαρμογής που θεσπίζονται δυνάμει του άρθρου 19 αυτής, τόσο στο Ηνωμένο Βασίλειο όσο και στα κράτη μέλη της ΕΕ των 27·

4.  σημειώνει ότι, κατά τη διάρκεια της μεταβατικής περιόδου, οι πολίτες της ΕΕ των 27 θα εξακολουθήσουν να έχουν δικαιώματα ελεύθερης κυκλοφορίας, όπως απορρέει από το άρθρο 20 ΣΛΕΕ και τη σχετική νομοθεσία της ΕΕ, όσον αφορά το Ηνωμένο Βασίλειο, όπως και οι πολίτες του ΗΒ όσον αφορά την ΕΕ των 27·

5.  υπενθυμίζει ότι, κατά τη διάρκεια της μεταβατικής περιόδου, η Επιτροπή θα είναι υπεύθυνη να διασφαλίζει τον σεβασμό των δικαιωμάτων ελεύθερης κυκλοφορίας τόσο στο ΗΒ όσο και στην ΕΕ των 27, ζητεί δε από την Επιτροπή να διαθέσει επαρκείς πόρους για να διερευνά και να επανορθώνει τυχόν περιπτώσεις όπου τα εν λόγω δικαιώματα δεν γίνονται σεβαστά, ιδίως περιπτώσεις διακρίσεων εις βάρος πολιτών της ΕΕ των 27 ή πολιτών του ΗΒ·

6.  επισημαίνει ότι η μεταβατική περίοδος είναι συντομότερη από την προβλεπόμενη· καλεί, ως εκ τούτου, την ΕΕ και το ΗΒ να θέσουν σε λειτουργία τις πτυχές του δεύτερου μέρους της συμφωνίας αποχώρησης σχετικά με τους πολίτες και τα δικαιώματά τους ως ζήτημα προτεραιότητας·

Εφαρμογή του δεύτερου μέρους της συμφωνίας αποχώρησης

7.  Τονίζει ότι κατά την απόφασή του σχετικά με τη συγκατάθεση στη συμφωνία αποχώρησης θα λάβει υπόψη την πείρα που αποκτήθηκε και τις διαβεβαιώσεις που δόθηκαν σε σχέση με την εφαρμογή των βασικών διατάξεων της συμφωνίας αποχώρησης, ιδίως όσον αφορά το σύστημα εγκατάστασης των πολιτών της ΕΕ στο ΗΒ·

8.  επισημαίνει το υψηλό ποσοστό αιτούντων για το εν λόγω σύστημα εγκατάστασης, οι οποίοι έχουν λάβει μόνο καθεστώς προσωρινής εγκατάστασης· υπενθυμίζει ότι αυτό μπορεί να αποφευχθεί εάν το ΗΒ επιλέξει μια διοικητική διαδικασία δηλωτικού χαρακτήρα, όπως επιτρέπει το άρθρο 18 παράγραφος 4 της συμφωνίας αποχώρησης· παροτρύνει, ως εκ τούτου, το ΗΒ να επανεξετάσει την προσέγγισή του και παροτρύνει επίσης τα κράτη μέλη της ΕΕ των 27 να επιλέξουν και αυτά μια δηλωτική διαδικασία, όπως προβλέπεται στο άρθρο 18 παράγραφος 4·

9.  εκφράζει τη βαθιά του ανησυχία για τις πρόσφατες και αντικρουόμενες ανακοινώσεις σε σχέση με τους πολίτες της ΕΕ των 27 στο ΗΒ οι οποίοι δεν υποβάλλουν αίτηση για το σύστημα εγκατάστασης πολιτών της ΕΕ εντός της προθεσμίας της 30ής Ιουνίου 2021· σημειώνει ότι οι εν λόγω ανακοινώσεις έχουν προκαλέσει στους ενδιαφερόμενους πολίτες άσκοπη αβεβαιότητα και ανησυχία· παροτρύνει την κυβέρνηση του ΗΒ να είναι σαφής σχετικά με το πώς θα εφαρμόσει το άρθρο 18 παράγραφος 1 της συμφωνίας αποχώρησης, ιδίως όσον αφορά το ποιους θεωρεί «βάσιμους λόγους για τη μη τήρηση της προθεσμίας»·

10.  επισημαίνει ότι οι πολίτες της ΕΕ των 27 στο ΗΒ θα αποκτήσουν μεγαλύτερη βεβαιότητα και μεγαλύτερο αίσθημα ασφάλειας, εάν τους χορηγηθεί έγγραφη απόδειξη του δικαιώματός τους να διαμένουν στο ΗΒ μετά τη λήξη της μεταβατικής περιόδου· επαναλαμβάνει ότι η έλλειψη μιας τέτοιας απτής απόδειξης θα αυξήσει περαιτέρω τον κίνδυνο διακρίσεων εις βάρος των πολιτών της ΕΕ των 27 από μελλοντικούς εργοδότες ή ιδιοκτήτες που μπορεί να θελήσουν να αποφύγουν τον πρόσθετο διοικητικό φόρτο της ηλεκτρονικής επαλήθευσης ή να φοβούνται εσφαλμένα μήπως τυχόν βρεθούν σε παράνομη κατάσταση·

11.  εξακολουθεί να ανησυχεί για τον περιορισμένο αριθμό των υπηρεσιών σάρωσης ταυτότητας του συστήματος εγκατάστασης των πολιτών της ΕΕ, για την περιορισμένη γεωγραφική κατανομή της βοήθειας που παρέχεται καθ’ όλη την επικράτεια του ΗΒ και για το επίπεδο της βοήθειας που πρέπει να παρέχεται σε ηλικιωμένους και ευάλωτους πολίτες, συμπεριλαμβανομένων όσων ενδέχεται να αντιμετωπίζουν δυσκολίες στη χρήση ψηφιακών εφαρμογών·

12.  εκφράζει την ανησυχία του για την προτεινόμενη σύσταση της ανεξάρτητης αρχής του ΗΒ που προβλέπεται στο άρθρο 159 της συμφωνίας αποχώρησης· αναμένει από το Ηνωμένο Βασίλειο να διασφαλίσει ότι η αρχή θα είναι πραγματικά ανεξάρτητη· υπενθυμίζει, στο πλαίσιο αυτό, ότι η αρχή θα πρέπει να λειτουργεί από την πρώτη ημέρα μετά τη λήξη της μεταβατικής περιόδου·

13.  αναμένει από την κυβέρνηση του ΗΒ μεγαλύτερη σαφήνεια όσον αφορά το ζήτημα της δυνατότητας εφαρμογής του βρετανικού συστήματος εγκατάστασης πολιτών της ΕΕ σε σχέση με τους πολίτες της ΕΕ των 27 στη Βόρεια Ιρλανδία οι οποίοι δεν έχουν ζητήσει να πάρουν ιθαγένεια Ηνωμένου Βασιλείου στο πλαίσιο των όρων της Συμφωνίας της Μεγάλης Παρασκευής·

14.  επαναλαμβάνει τη δέσμευσή του να παρακολουθεί στενά τον τρόπο με τον οποίο τα κράτη μέλη της ΕΕ των 27 εφαρμόζουν το δεύτερο μέρος της συμφωνίας αποχώρησης, και ιδίως το άρθρο 18 παράγραφοι 1 και 4, σχετικά με τα δικαιώματα των πολιτών του ΗΒ που ζουν στην επικράτειά τους·

15.  ενθαρρύνει την ΕΕ των 27 να εγκρίνει μέτρα που θα παρέχουν ασφάλεια δικαίου για τους πολίτες του ΗΒ που διαμένουν στην ΕΕ των 27· υπενθυμίζει τη θέση του ότι η ΕΕ των 27 θα πρέπει να ακολουθήσει μια συνεπή και γενναιόδωρη προσέγγιση όσον αφορά την προστασία των δικαιωμάτων των πολιτών του ΗΒ που διαμένουν στα αντίστοιχα κράτη μέλη·

16.  καλεί το ΗΒ και τα κράτη μέλη της ΕΕ των 27 να εντείνουν τις προσπάθειες ευαισθητοποίησης των πολιτών σχετικά με τις επιπτώσεις της αποχώρησης του ΗΒ από την ΕΕ και να δρομολογήσουν ή να εντείνουν στοχευμένες ενημερωτικές εκστρατείες για την πληροφόρηση όλων των πολιτών τους οποίους αφορά η συμφωνία αποχώρησης σχετικά με τα δικαιώματά τους και τις πιθανές αλλαγές στο καθεστώς τους·

Τα δικαιώματα των πολιτών στο πλαίσιο της μελλοντικής σχέσης ΕΕ-ΗΒ

17.  χαιρετίζει τη δέσμευση που περιλαμβάνεται στην πολιτική δήλωση η οποία καθορίζει το πλαίσιο για τη μελλοντική σχέση μεταξύ της ΕΕ και του ΗΒ, ότι «θα πρέπει να είναι μια σχέση που θα λειτουργεί προς το συμφέρον των πολιτών της Ένωσης και του Ηνωμένου Βασιλείου, τώρα και στο μέλλον»·

18.  στο πλαίσιο αυτό, εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι το ΗΒ ανακοίνωσε ότι δεν θα ισχύει πλέον η αρχή της ελεύθερης κυκλοφορίας προσώπων μεταξύ της Ένωσης και του ΗΒ· θεωρεί ότι οποιαδήποτε συμφωνία σχετικά με τη μελλοντική σχέση μεταξύ της ΕΕ και του ΗΒ θα πρέπει να περιλαμβάνει φιλόδοξες διατάξεις σχετικά με την κυκλοφορία των προσώπων· επαναλαμβάνει ότι ο βαθμός των εν λόγω δικαιωμάτων θα πρέπει να είναι ανάλογος με το βαθμό μελλοντικής συνεργασίας σε άλλους τομείς· υπενθυμίζει ότι τα δικαιώματα ελεύθερης κυκλοφορίας συνδέονται επίσης άμεσα με τις τρεις άλλες ελευθερίες που είναι ενσωματωμένες στην εσωτερική αγορά και έχουν ιδιαίτερη σημασία για τις υπηρεσίες και τα επαγγελματικά προσόντα·

19.  ζητεί τη διασφάλιση των μελλοντικών δικαιωμάτων ελεύθερης κυκλοφορίας σε ολόκληρη την ΕΕ για τους πολίτες του ΗΒ που καλύπτονται από τη συμφωνία αποχώρησης, καθώς και του διά βίου δικαιώματος για τους πολίτες που καλύπτονται από τη συμφωνία αποχώρησης να επιστρέψουν στο ΗΒ ή στην ΕΕ· καλεί τα κράτη μέλη της ΕΕ των 27 να διασφαλίσουν ότι το δικαίωμα ψήφου στις τοπικές εκλογές της χώρας διαμονής θα εξασφαλίζονται σε όλους τους πολίτες που καλύπτονται από τη συμφωνία αποχώρησης·

20.  υπενθυμίζει ότι πολλοί πολίτες του ΗΒ, τόσο κάτοικοι του ΗΒ όσο και κάτοικοι της ΕΕ των 27, έχουν εκφράσει την έντονη αντίθεσή τους στην απώλεια των δικαιωμάτων που έχουν σήμερα σύμφωνα με το άρθρο 20 ΣΛΕΕ· προτείνει να εξετάσει η ΕΕ των 27 με ποιον τρόπο είναι δυνατό να μετριαστεί τούτο στο πλαίσιο του πρωτογενούς δικαίου της ΕΕ, με πλήρη σεβασμό των αρχών της αμοιβαιότητας, της ισότητας, της συμμετρίας και της αποφυγής των διακρίσεων·

21.  υπενθυμίζει ότι η μεικτή επιτροπή που αναφέρεται στο άρθρο 164 είναι υπεύθυνη για την εφαρμογή και υλοποίηση της συμφωνίας αποχώρησης·

22.  πιστεύει ότι θα ήταν επωφελές αν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Κοινοβούλιο του ΗΒ προέβαιναν από κοινού σε διεξοδική εξέταση της εφαρμογής και υλοποίησης της συμφωνίας αποχώρησης και θα χαιρέτιζε την ενδεχόμενη κατάρτιση κοινών δομών για τον σκοπό αυτό·

o
o   o

23.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή, στα κοινοβούλια των κρατών μελών και στην κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου.

(1) ΕΕ C 298 της 23.8.2018, σ. 24. (2) EE C 346 της 27.9.2018, σ. 2. (3) ΕΕ C 369 της 11.10.2018, σ. 32. (4) ΕΕ C 162 της 10.5.2019, σ. 40. (5) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P9_TA(2019)0016. (6) ΕΕ C 384 Ι της 12.11.2019, σ. 1. (7) ΕΕ C 384 Ι της 12.11.2019, σ. 178.

Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 15ης Ιανουαρίου 2020 σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία στον κόσμο και την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης στον τομέα αυτό – ετήσια έκθεση για το 2018 (2019/2125(INI))

P9_TA(2020)0007 A9-0051/2019

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–  έχοντας υπόψη την Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και άλλες Συνθήκες και πράξεις των Ηνωμένων Εθνών για τα ανθρώπινα δικαιώματα,

–  έχοντας υπόψη την Ευρωπαϊκή Σύμβαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων,

–  έχοντας υπόψη τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

–  έχοντας υπόψη τα άρθρα 2, 3, 8, 21 και 23 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΣΕΕ),

–  έχοντας υπόψη τα άρθρα 17 και 207 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ),

–  έχοντας υπόψη τη Συνολική Στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Εξωτερική Πολιτική και την Πολιτική Ασφαλείας που υποβλήθηκε στις 28 Ιουνίου 2016,

–  έχοντας υπόψη το σχέδιο δράσης της ΕΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία 2015-2019, που εγκρίθηκε από το Συμβούλιο στις 20 Ιουλίου 2015, και την ενδιάμεση επανεξέτασή του τον Ιούνιο του 2017,

–  έχοντας υπόψη τις κατευθυντήριες γραμμές της ΕΕ για την προαγωγή και την προστασία της ελευθερίας θρησκευτικής συνείδησης ή πεποιθήσεων, οι οποίες εγκρίθηκαν στις 24 Ιουνίου 2013,

–  έχοντας υπόψη τις κατευθυντήριες γραμμές της ΕΕ για την προαγωγή και την προστασία της άσκησης όλων των ανθρώπινων δικαιωμάτων από τις λεσβίες, τους ομοφυλόφιλους και τα αμφιφυλόφιλα, διεμφυλικά και μεσοφυλικά άτομα (ΛΟΑΔΜ), οι οποίες εγκρίθηκαν στις 24 Ιουνίου 2013,

–  έχοντας υπόψη τις κατευθυντήριες γραμμές της ΕΕ σχετικά με τη θανατική ποινή, την ελευθερία της έκφρασης επιγραμμικά και απογραμμικά, και σχετικά με τους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων,

–  έχοντας υπόψη τις αναθεωρημένες κατευθυντήριες γραμμές της ΕΕ σχετικά με την πολιτική της ΕΕ απέναντι σε τρίτες χώρες σε θέματα βασανιστηρίων και άλλης σκληρής, απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης ή τιμωρίας, που εγκρίθηκαν στις 16 Σεπτεμβρίου 2019,

–  έχοντας υπόψη τις κατευθυντήριες γραμμές της ΕΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα όσον αφορά το ασφαλές πόσιμο νερό και την αποχέτευση, που εγκρίθηκαν στις 17 Ιουνίου 2019,

–  έχοντας υπόψη τη Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης σχετικά με την πρόληψη και καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας (στο εξής «Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης»), της 11ης Μαΐου 2011, που δεν έχει επικυρωθεί από όλα τα κράτη μέλη,

–  έχοντας υπόψη τις Συμβάσεις του Συμβουλίου της Ευρώπης για τη δράση κατά της εμπορίας ανθρώπων (CETS αριθ. 197) και για την προστασία των παιδιών κατά της γενετήσιας εκμετάλλευσης και κακοποίησης (CETS αριθ. 201),

–  έχοντας υπόψη τη Σύμβαση-Πλαίσιο του Συμβουλίου της Ευρώπης: για την Προστασία των Εθνικών Μειονοτήτων, και τον Ευρωπαϊκό Χάρτη για τις περιφερειακές και μειονοτικές Γλώσσες,

–  έχοντας υπόψη τους 17 Στόχους για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη (ΣΒΑ) των Ηνωμένων Εθνών και την Ατζέντα 2030 για τη βιώσιμη ανάπτυξη,

–  έχοντας υπόψη το σχέδιο δράσης ΙΙ της ΕΕ για τα φύλα (GAP II) «ισότητα των φύλων και χειραφέτηση των γυναικών: μεταμορφώνοντας τις ζωές των κοριτσιών και των γυναικών μέσα από την πολιτική εξωτερικών σχέσεων της ΕΕ 2016-2020), της 21ης Σεπτεμβρίου 2015,

–  έχοντας υπόψη τη Σύμβαση του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα του Παιδιού, της 20ής Νοεμβρίου 1989, και τα δύο προαιρετικά πρωτόκολλα αυτής,

–  έχοντας υπόψη τη Σύμβαση του ΟΗΕ για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία, της 30ής Μαρτίου 2007,

–   έχοντας υπόψη τις Διακηρύξεις του ΟΗΕ για τα δικαιώματα των προσώπων που ανήκουν σε εθνικές ή εθνοτικές, θρησκευτικές και γλωσσικές μειονότητες, και για τα Δικαιώματα των Αυτοχθόνων Πληθυσμών,

–  έχοντας υπόψη την έκθεση από 8 Αυγούστου 2017 έκθεση(1) της Ειδικής Εισηγήτριας του ΟΗΕ για τα δικαιώματα των αυτόχθονων πληθυσμών προς το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ,

–  έχοντας υπόψη τις κατευθυντήριες αρχές του ΟΗΕ για τις επιχειρήσεις και τα ανθρώπινα δικαιώματα, της 16ης Ιουνίου 2011,

–  έχοντας υπόψη την εγκριθείσα στις 9 Δεκεμβρίου 1998 Διακήρυξη του ΟΗΕ για τα δικαιώματα και την ευθύνη ατόμων, ομάδων και οργάνων της κοινωνίας ως προς την προαγωγή και προστασία οικουμενικά αναγνωρισμένων ανθρωπίνων δικαιωμάτων και θεμελιωδών ελευθεριών,

–  έχοντας υπόψη τη Σύμβαση για την εξάλειψη όλων των μορφών διακρίσεων κατά των γυναικών (CEDAW), την πλατφόρμα δράσης του Πεκίνου, και το Πρόγραμμα Δράσης της Διεθνούς Διάσκεψης για τον Πληθυσμό και την Ανάπτυξη, καθώς και τα αποτελέσματα των σχετικών διασκέψεων αναθεώρησης,

–  έχοντας υπόψη την από 15 Οκτωβρίου 2019 δήλωση της Ύπατης Αρμόστριας του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα προς την Τρίτη Επιτροπή της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ που πραγματοποιήθηκε στη Νέα Υόρκη,

–  έχοντας υπόψη τις Αρχές της Yogyakarta (YP, για την εφαρμογή του διεθνούς δικαίου των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε σχέση με τον σεξουαλικό προσανατολισμό και την ταυτότητα φύλου) που εγκρίθηκαν τον Νοέμβριο του 2006, και τις 10 συμπληρωματικές αρχές («YP+10») που εγκρίθηκαν στις 10 Νοεμβρίου 2017,

–  έχοντας υπόψη την απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ της 28ης Μαΐου 2019, με την οποία ορίστηκε η 22α Αυγούστου ως διεθνής ημέρα μνήμης του ΟΗΕ για τα θύματα πράξεων βίας λόγω θρησκείας ή πεποιθήσεων,

–  έχοντας υπόψη τις βασικές συμβάσεις της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ΔΟΕ),

–  έχοντας υπόψη το Παγκόσμιο Σύμφωνο για την ασφαλή, ομαλή και νόμιμη μετανάστευση, που εγκρίθηκε από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στις 10 και 11 Δεκεμβρίου 2018,

–  έχοντας υπόψη το Παγκόσμιο Σύμφωνο για τους πρόσφυγες, που εγκρίθηκε από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στις 17 Δεκεμβρίου 2018,

–  έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΕ) 2016/679 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 27ης Απριλίου 2016, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών και την κατάργηση της οδηγίας 95/46/ΕΚ (Γενικός Κανονισμός για την Προστασία Δεδομένων)(2),

–  έχοντας υπόψη το Πρωτόκολλο του Συμβουλίου της Ευρώπης, της 10ης Οκτωβρίου 2018, που τροποποιεί τη Σύμβαση για την προστασία του ατόμου από την αυτοματοποιημένη επεξεργασία πληροφοριών προσωπικού χαρακτήρα,

–  έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Συμβουλίου της 25ης Ιουνίου 2018 σχετικά με τις προτεραιότητες της ΕΕ στον ΟΗΕ και στην 73η σύνοδο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ,

–  έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Συμβουλίου της 17ης Ιουλίου 2018 σχετικά με το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο με την ευκαιρία της 20ής επετείου από τη θέσπιση του Καταστατικού της Ρώμης,

–  έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής, της 26ης Απριλίου 2016, με τίτλο «Ζώντας με αξιοπρέπεια: από την εξάρτηση στην αυτονομία» (COM(2016)0234) και τα μεταγενέστερα συμπεράσματα του Συμβουλίου της 12ης Μαΐου 2016, σχετικά με την προσέγγιση της ΕΕ ως προς τους αναγκαστικούς εκτοπισμούς και την ανάπτυξη,

–  έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Συμβουλίου για τη δημοκρατία, τα οποία εγκρίθηκαν στις 14 Οκτωβρίου 2019,

–  έχοντας υπόψη την από 27 Σεπτεμβρίου 2018 κοινή δήλωση της Αντιπροέδρου της Επιτροπής/Ύπατης Εκπροσώπου της Ένωσης για Θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας και των Υπουργών Εξωτερικών ή Εκπροσώπων 13 κρατών μελών του ΟΗΕ, σχετικά με την πρωτοβουλία «Θετικές ιστορίες για τα ανθρώπινα δικαιώματα»,

–  έχοντας υπόψη την ετήσια έκθεση της ΕΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία ανά τον κόσμο το 2018,

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 12ης Δεκεμβρίου 2018, σχετικά με την ετήσια έκθεση για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία ανά τον κόσμο το 2017 και την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης επί του θέματος(3), καθώς και τα προηγούμενα ψηφίσματά του σχετικά με προηγούμενες ετήσιες εκθέσεις,

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 23ης Νοεμβρίου 2016, σχετικά με τη στρατηγική επικοινωνία της ΕΕ για την αντιμετώπιση της προπαγάνδας εναντίον της από τρίτους(4) και τη σύστασή του της 13ης Μαρτίου 2019 προς το Συμβούλιο και την ΑΕ/ΥΕ σχετικά με τον απολογισμό της συνέχειας που έχει δώσει η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης (ΕΥΕΔ) στην έκθεση του ΕΚ σχετικά με τη στρατηγική επικοινωνία της ΕΕ για την αντιμετώπιση της προπαγάνδας εναντίον της από τρίτους(5), δύο έτη από την έγκρισή της,

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 15ης Ιανουαρίου 2019, σχετικά με τις κατευθυντήριες γραμμές της ΕΕ και την εντολή του Ειδικού Απεσταλμένου της ΕΕ για την προώθηση της θρησκευτικής ελευθερίας και της ελευθερίας των πεποιθήσεων εκτός της ΕΕ(6),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 3ης Ιουλίου 2018, σχετικά με την παραβίαση των δικαιωμάτων των αυτοχθόνων πληθυσμών στον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης της αρπαγής γαιών(7),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 14ης Φεβρουαρίου 2019, σχετικά με το μέλλον του καταλόγου δράσεων για τα άτομα ΛΟΑΔΜ (2019-2024)(8),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 13ης Φεβρουαρίου 2019, σχετικά με την εναντίωση στα δικαιώματα των γυναικών και στην ισότητα των φύλων στην ΕΕ(9),

–  έχοντας υπόψη όλα τα εγκριθέντα το 2018 ψηφίσματά του σχετικά με παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου (γνωστά ως κατεπείγοντα ψηφίσματα), σύμφωνα με το άρθρο 144 του εσωτερικού κανονισμού του,

–  έχοντας υπόψη το βραβείο Ζαχάρωφ για την ελευθερία της σκέψης, το οποίο το 2018 απονεμήθηκε στον Oleg Sentsov, ουκρανό σκηνοθέτη και πολιτικό κρατούμενο στη Ρωσία,

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 54 του Κανονισμού του,

–  έχοντας υπόψη την επιστολή της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων,

–  έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων (A9-0051/2019),

Α.  λαμβάνοντας υπόψη ότι, καθ’ όλη τη διάρκεια του εορτασμού της 70ής επετείου της Οικουμενικής Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΟΔΔΑ) το 2018, η ΕΕ δεν έπαψε να τονίζει την πολιτική σημασία της οικοδόμησης μιας παγκόσμιας τάξης θεμελιωμένης στον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, και να επιβεβαιώνει τη βαθιά και ακλόνητη δέσμευσή της υπέρ της προαγωγής και προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων παγκοσμίως· λαμβάνοντας υπόψη ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο φιλοξένησε την πρώτη του Εβδομάδα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων τον Νοέμβριο του 2018, υπογραμμίζοντας τα ορόσημα που επιτεύχθηκαν από τότε που εγκρίθηκε η Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, καθώς και τις σημερινές προκλήσεις στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων·

Β.  λαμβάνοντας υπόψη ότι ο σεβασμός και η προαγωγή, το αδιαίρετο και η διαφύλαξη της οικουμενικότητας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καθώς και η προαγωγή των δημοκρατικών αρχών και αξιών, συμπεριλαμβανομένων του κράτους δικαίου, του σεβασμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, των αρχών της ισότητας και της αλληλεγγύης, αποτελούν ακρογωνιαίους λίθους του δεοντολογικού και νομικού κεκτημένου της ΕΕ και της κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφαλείας της (ΚΕΠΠΑ), καθώς και της εξωτερικής της δράσης· λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ οφείλει να συνεχίσει να διεκδικεί θέση ηγετικού παγκόσμιου πρωταγωνιστή στην οικουμενική προώθηση και προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μεταξύ άλλων και σε επίπεδο πολυμερούς συνεργασίας, ιδίως μέσα από έναν ενεργό και εποικοδομητικό ρόλο στα διάφορα όργανα του ΟΗΕ και σε συμφωνία με τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το διεθνές δίκαιο, καθώς και με τις υποχρεώσεις στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τις δεσμεύσεις που έχουν αναληφθεί βάσει του Θεματολογίου για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη για το 2030 και των Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης·

Γ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, ως σύνολο οικουμενικών αξιών, αρχών και κανόνων που καθοδηγούν τα κράτη μέλη του ΟΗΕ, θέτει την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στον πυρήνα της χρηστής διακυβέρνησης· λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με το πνεύμα της Οικουμενικής Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και το άρθρο 21 ΣΕΕ, η ΕΕ βρίσκεται στην πρώτη γραμμή όσον αφορά την εφαρμογή πολιτικών θεμελιωμένων στα ανθρώπινα δικαιώματα και αγωνίζεται διαρκώς για την αντιμετώπιση των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων·

Δ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ, μέσω δράσεων σε διμερές και πολυμερές επίπεδο, συνέχισε το 2018 να στηρίζει την προαγωγή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ενισχύοντας ιδίως τον πολιτικό διάλογο με χώρες μη μέλη της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που επιδιώκουν την ένταξή τους, καθώς και με άλλους περιφερειακούς θεσμούς, όπως την Αφρικανική Ένωση, αλλά και συνάπτοντας νέες διεθνείς συμφωνίες, συμπεριλαμβανομένων των εμπορικών και οικονομικών εταιρικών σχέσεων· λαμβάνοντας υπόψη ότι για μια φιλόδοξη δέσμευση απαιτείται να είναι η ΕΕ συνεπής και να δίνει το παράδειγμα·

Ε.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι πολιτικές της ΕΕ οφείλουν να διασφαλίζουν την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των πλέον ευπαθών ομάδων, όπως είναι οι εθνοτικές, γλωσσικές και θρησκευτικές μειονότητες, τα άτομα με αναπηρίες, η κοινότητα ΛΟΑΔΜ, οι γυναίκες, τα παιδιά, οι αιτούντες άσυλο και οι μετανάστες· λαμβάνοντας υπόψη ότι καθ’ όλη τη διάρκεια εορτασμού της Διακήρυξης του ΟΗΕ για το δικαίωμα και την ευθύνη των ατόμων και κοινωνικών ομάδων και φορέων για την προώθηση και προάσπιση των διεθνώς ανεγνωρισμένων δικαιωμάτων του ανθρώπου και των θεμελιωδών ελευθεριών (Διακήρυξης για τους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, HRDs), η ΕΕ αναγνώρισε τον κρίσιμο ρόλο των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην ενίσχυση της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου· λαμβάνοντας υπόψη ότι η παγκόσμια σύνοδος κορυφής των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του 2018 απέφερε ένα Σχέδιο Δράσης με προτεραιότητες ως προς την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· λαμβάνοντας υπόψη ότι το 2018 ένας μεγάλος αριθμός υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στοχοποιήθηκε και δολοφονήθηκε και υπέστη επιθέσεις, απειλές και διώξεις· λαμβάνοντας υπόψη ότι ορισμένες ιδιωτικές στρατιωτικές εταιρείες και ιδιωτικές εταιρείες ασφαλείας έχουν εμπλακεί σε σειρά παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που πρέπει να διερευνηθούν δεόντως ώστε οι υπεύθυνοι να προσαχθούν στη δικαιοσύνη·

ΣΤ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι ακόμη και αυτήν εδώ τη δεκαετία γινόμαστε μάρτυρες εμφανών περιορισμών και επιθετικών ενεργειών κατά της ισότητας των φύλων και κατά των δικαιωμάτων των γυναικών, σε διεθνές επίπεδο· λαμβάνοντας υπόψη ότι η σεξουαλική και αναπαραγωγική υγεία και τα συναφή δικαιώματα εδράζονται σε βασικά ανθρώπινα δικαιώματα και αποτελούν ουσιώδεις πτυχές της ανθρώπινης αξιοπρέπειας· λαμβάνοντας υπόψη ότι η βία κατά των γυναικών και των κοριτσιών συνιστά μία από τις πλέον διαδεδομένες παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων παγκοσμίως, η οποία πλήττει όλα τα κοινωνικά στρώματα και αποτελεί μείζον εμπόδιο για την επίτευξη της ισότητας των φύλων· λαμβάνοντας υπόψη ότι μια ολοκληρωμένη και δεσμευτική ενωσιακή στρατηγική υπέρ της ισότητας των φύλων, έτσι ακριβώς όπως την απαιτεί το Κοινοβούλιο, πρέπει να προβλέπει την ενσωμάτωση της διάστασης του φύλου σε όλες τις ενωσιακές πολιτικές και να ενισχύει τον αντίκτυπο του επικείμενου ενωσιακού τρίτου σχεδίου δράσης σε θέματα φύλου

Ζ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η προαγωγή της διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας είναι στοιχείο του λόγου ύπαρξης της ΕΕ· λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ έχει αναλάβει τη δέσμευση να ενεργεί στη διεθνή σκηνή στο όνομα των αρχών που ενέπνευσαν τη δημιουργία της και σε συμφωνία με τις αρχές του Χάρτη του ΟΗΕ και του διεθνούς δικαίου και υπέρ αυτών·

Η.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι καταστάσεις περιβαλλοντικής έκτακτης ανάγκης, συμπεριλαμβανομένων της υπερθέρμανσης του πλανήτη και της αποψίλωσης, είναι αποτέλεσμα ανθρώπινης δράσης και προκαλούν παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τόσο των άμεσα πληττόμενων, που χάνουν τα σπίτια τους και τους οικότοπούς τους, όσο και γενικότερα της ανθρωπότητας· λαμβάνοντας υπόψη ότι έχει σημασία να αναγνωριστεί η σχέση ανάμεσα σε ανθρώπινα δικαιώματα, υγεία και προστασία του περιβάλλοντος· λαμβάνοντας υπόψη ότι η διασφάλιση της πρόσβασης σε πόσιμο νερό είναι ζωτικής σημασίας προκειμένου να προληφθεί η ένταση σε ορισμένες περιφέρειες·

Θ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η αυξημένη συνοχή μεταξύ εσωτερικών και εξωτερικών πολιτικών της ΕΕ, όπως και των εξωτερικών πολιτικών της μεταξύ τους, συνιστά απαρέγκλιτη προϋπόθεση για μια επιτυχή και αποτελεσματική ενωσιακή πολιτική στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι πολιτικές υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δημοκρατίας θα πρέπει να ενσωματώνονται σε όλες τις άλλες ενωσιακές πολιτικές με εξωτερική διάσταση, όπως η ανάπτυξη, η μετανάστευση, η ασφάλεια, η καταπολέμηση της τρομοκρατίας, τα δικαιώματα των γυναικών και η ισότητα των φύλων, η διεύρυνση και το εμπόριο, ιδίως μέσω της εφαρμογής ρητρών για τα ανθρώπινα δικαιώματα στις συμφωνίες της ΕΕ με τρίτες χώρες· λαμβάνοντας υπόψη ότι η συνεπέστερη εφαρμογή θα επέτρεπε στην ΕΕ να ανταποκρίνεται ταχύτερα από τα πρώτα ήδη στάδια παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και να είναι ένας πιο ενεργός και πιο αξιόπιστος παράγων σε παγκόσμιο επίπεδο στο θέμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων·

Ι.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η δημοκρατική μετάβαση και η εδραίωση ή παγίωση του κράτους δικαίου σε πολλές χώρες είναι χρονοβόρες και επίπονες διαδικασίες, για την επιτυχία των οποίων η εξωτερική στήριξη για παρατεταμένο χρονικό διάστημα, μεταξύ άλλων και από την ΕΕ, είναι ουσιαστικής σημασίας·

Ανθρώπινα δικαιώματα και δημοκρατία: γενικές τάσεις και βασικές προκλήσεις

1.  εκφράζει τη βαθιά του ανησυχία για τις επιθέσεις κατά της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου παγκοσμίως το 2018, οι οποίες αντανακλούν την άνοδο του αυταρχισμού ως πολιτικού σχεδίου, που περιλαμβάνει περιφρόνηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καταστολή εις βάρος των αντιφρονούντων, πολιτικοποιημένη δικαιοσύνη και προκαθορισμένα εκλογικά αποτελέσματα, συρρίκνωση χώρου για την κοινωνία των πολιτών, και περιορισμούς στην ελευθερία του συνέρχεσθαι και στην ελευθερία της έκφρασης· υπογραμμίζει τη σημασία της κοινωνίας των πολιτών για ευέλικτες, έγκαιρες και αποτελεσματικές αντιδράσεις σε καθεστώτα που παραβιάζουν το διεθνές δίκαιο, τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις δημοκρατικές αρχές·

2.  εκτιμά πως οι χώρες που αποκτούν αυταρχικά καθεστώτα καθίστανται περισσότερο επιρρεπείς στην αστάθεια, τις συγκρούσεις, τη διαφθορά, τον βίαιο εξτρεμισμό και τη συμμετοχή σε ξένες στρατιωτικές συγκρούσεις· εκφράζει την ανησυχία του για το ότι υπάρχουν ακόμη καθεστώτα που αρνούνται ακόμη και την ύπαρξη οικουμενικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων θεμελιωμένων στο διεθνές δίκαιο· χαιρετίζει εντούτοις το ότι ορισμένες χώρες έχουν δρομολογήσει διαδικασίες ειρήνευσης και εκδημοκρατισμού, πραγματοποιούν συνταγματικές και δικαστικές μεταρρυθμίσεις και διεξάγουν ανοικτές και δημόσιες συζητήσεις με την κοινωνία των πολιτών με σκοπό την προαγωγή των θεμελιωδών ελευθεριών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένης της κατάργησης της θανατικής ποινής· θεωρεί λυπηρό το ότι, παρά την αυξανόμενη τάση υπέρ της κατάργησης της θανατικής ποινής παγκοσμίως, ορισμένες χώρες ακόμη δεν έχουν κηρύξει το σχετικό μορατόριουμ·

3.  υποστηρίζει ότι όλα τα κράτη που ασπάζονται τις διεθνώς αναγνωρισμένες θεμελιώδεις ελευθερίες ως ακρογωνιαίους λίθους της δημοκρατίας πρέπει να βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της διάδοσης των πρακτικών χρηστής διακυβέρνησης με βάση τα ανθρώπινα δικαιώματα και το κράτος δικαίου σε όλο τον κόσμο, και της ενίσχυσης των διεθνών νομοθετικών κειμένων περί προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· υπογραμμίζει τις προκλήσεις που θέτει η προσφυγή σε επιβλαβείς επιρροές που υπονομεύουν τη δημοκρατική διακυβέρνηση και τις εγγενείς στα ανθρώπινα δικαιώματα αξίες παρεμποδίζουν έτσι τις θετικές προσπάθειες των δημοκρατικών κρατών· ανησυχεί έντονα για τους δεσμούς ανάμεσα στα αυταρχικά καθεστώτα και τα λαϊκίστικα εθνικιστικά κόμματα και κυβερνήσεις· πιστεύει ότι οι δεσμοί αυτοί υπονομεύουν την αξιοπιστία των προσπαθειών της ΕΕ να προωθήσει τις θεμελιώδεις αξίες·

4.  υπενθυμίζει ότι δεν μπορεί να υπάρξει ιεράρχηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· τονίζει ότι είναι αναγκαίο να διασφαλιστεί ο πλήρης σεβασμός και η τήρηση της αρχής ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι οικουμενικά και αναφαίρετα, αδιαίρετα, αλληλεξαρτώμενα και αλληλένδετα· υπογραμμίζει ότι οι προσπάθειες να χρησιμοποιηθούν τα δικαιώματα ορισμένων ομάδων προκειμένου να δικαιολογηθεί η περιθωριοποίηση άλλων είναι τελείως απαράδεκτες·

5.  επισημαίνει τη μάστιγα των ένοπλων συγκρούσεων και των στρατιωτικών επιθέσεων με σκοπό μεταξύ άλλων την εθνοκάθαρση, οι οποίες εξακολουθούν να προκαλούν θανάτους αμάχων και μαζικές εκτοπίσεις, με κράτη και μη κρατικούς φορείς να παραιτούνται της ευθύνης τους για την τήρηση του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου και του διεθνούς δικαίου των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· τονίζει ότι οι περιοχές σε εμπόλεμη κατάσταση ή σε καταστάσεις σύγκρουσης αντιμετωπίζουν σοβαρές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, έκτακτου χαρακτήρα και αποσκοπούσες στην αναίρεση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, ολέθριες για τα θύματα και μειωτικές για τους δράστες· τονίζει ενδεικτικά τη χρήση βασανιστηρίων και άλλων μορφών σκληρής, απάνθρωπης ή ταπεινωτικής μεταχείρισης, τις βίαιες εξαφανίσεις, τις εξωδικαστικές εκτελέσεις, τη βία και την εσκεμμένη λιμοκτονία, ως πολεμικά όπλα σχεδιασμένα για να καταστρέψουν, να αποσταθεροποιήσουν και να καταρρακώσουν ηθικά τα άτομα, τις οικογένειες, τις κοινότητες και τις κοινωνίες, και ειδικότερα τα παιδιά· τονίζει την ιδιαίτερα ευάλωτη θέση των γυναικών που ανήκουν σε εθνοτικές και θρησκευτικές μειονότητες απέναντι στη σεξουαλική βία, και ιδιαίτερα την ευάλωτη θέση των προσήλυτων· καταδικάζει έντονα τις θανατηφόρες επιθέσεις κατά νοσοκομείων, σχολείων και άλλων μη στρατιωτικών στόχων που πραγματοποιήθηκαν σε όλο τον πλανήτη το 2018 στο πλαίσιο ένοπλων συγκρούσεων· υπενθυμίζει ότι το δικαίωμα στη ζωή είναι ένα σημαντικό ανθρώπινο δικαίωμα, και ότι συνεπώς οι παράνομες πολεμικές ενέργειες πρέπει πάντοτε να καταδικάζονται ομόφωνα και να αντιμετωπίζονται αποτελεσματικά·

6.  καταγγέλλει την απεμπόληση της πολυμέρειας και της βασισμένης σε κανόνες διεθνούς τάξης, κάτι που συνιστά σοβαρή πρόκληση για τα ανθρώπινα δικαιώματα παγκοσμίως· πιστεύει θερμά στις προσεγγίσεις και τις αποφάσεις που λαμβάνονται σε πλαίσιο συνεργασίας σε πολυμερές επίπεδο, ιδίως στους κόλπους των οργάνων των Ηνωμένων Εθνών και των υφιστάμενων συμπεφωνημένων διαπραγματευτικών μηχανισμών στους κόλπους περιφερειακών οργανισμών όπως ο Οργανισμός για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ), θεωρώντας ότι αποτελούν το πλέον αποτελεσματικό μέσο για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της ανθρωπότητας, την εξεύρεση βιώσιμων λύσεων στις συγκρούσεις με βάση τους κανόνες και της αρχές του διεθνούς δικαίου, του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και της τελικής Πράξης του Ελσίνκι, και ως μέσο για την προώθηση της προόδου στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· εκφράζει έντονη ανησυχία για το γεγονός ότι οι έδρες σε διάφορους οργανισμούς ανθρωπίνων δικαιωμάτων του ΟΗΕ, συμπεριλαμβανομένου του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ, καταλαμβάνονται από χώρες με αποδεδειγμένο ιστορικό σοβαρών παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων·

7.  εκφράζει τη σοβαρή ανησυχία του για τον αυξανόμενο αριθμό δολοφονιών, περιπτώσεων σωματικής βίας και δυσφημιστικών επιθέσεων και για τη χρήση της θανατικής ποινής, για τις διώξεις, φυλακίσεις, παρενοχλήσεις και εκφοβισμούς σε βάρος ανθρώπων που υπερασπίζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα ανά τον κόσμο, ιδίως δημοσιογράφων, πανεπιστημιακών, δικηγόρων, πολιτικών και ακτιβιστών της κοινωνίας των πολιτών, συμπεριλαμβανομένων και ακτιβιστών των δικαιωμάτων των γυναικών, υπερασπιστών του περιβάλλοντος και των γαιών, και υπερασπιστών των θρησκευτικών μειονοτήτων, κυρίως σε χώρες με υψηλά επίπεδα διαφθοράς και αρνητικό ιστορικό σε θέματα κράτους δικαίου και δικαστικής εποπτείας· ανησυχεί ιδιαίτερα για τις όλο και θρασύτερες επιθέσεις που πραγματοποιούνται σε ξένο έδαφος, ενίοτε κατά παράβαση των νόμων και εθίμων που ισχύουν σε σχέση με τα διπλωματικά προνόμια και ασυλίες· ζητεί για τις εν λόγω επιθέσεις δικαιοσύνη και λογοδοσία στο ανώτατο επίπεδο λήψης αποφάσεων· επισημαίνει ότι όλοι οι υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, και ειδικότερα οι γυναίκες, αντιμετωπίζουν ειδικούς κινδύνους και χρειάζονται επαρκή προστασία· καταγγέλλει το γεγονός ότι ορισμένες κυβερνήσεις έχουν εγκρίνει νομοθεσία που περιορίζει τις δραστηριότητες της κοινωνίας των πολιτών ή του κοινωνικού κινήματος, προβλέποντας ακόμη και κλείσιμο ΜΚΟ ή δέσμευση των περιουσιακών τους στοιχείων· εκφράζει τη βαθιά του ανησυχία για τη χρήση κατασταλτικής νομοθεσίας στους τομείς της κυβερνοασφάλειας και της αντιτρομοκρατίας, με σκοπό την πάταξη των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων·

8.  τονίζει τη σημασία του να προαχθούν παγκοσμίως η ισότητα των φύλων και τα δικαιώματα των γυναικών και των κοριτσιών· υπογραμμίζει ότι, παρά την πρόοδο, οι γυναίκες και τα κορίτσια εξακολουθούν να υφίστανται διακρίσεις και βία· τονίζει ότι οι περισσότερες κοινωνίες εξακολουθούν να πασχίζουν να εξασφαλίσουν ίσα δικαιώματα στις γυναίκες και τα κορίτσια βάσει του νόμου και ισότιμη πρόσβαση στην εκπαίδευση και την υγειονομική περίθαλψη, αξιοπρεπή εργασία και ίση αμοιβή, καθώς και πολιτική και οικονομική εκπροσώπηση· εκφράζει την ανησυχία του για τις συνεχιζόμενες εκτεταμένες επιθέσεις κατά των δικαιωμάτων των γυναικών και κατά της σεξουαλικής και αναπαραγωγικής υγείας, καθώς και για τη νομοθεσία σε πολλά μέρη του κόσμου η οποία περιορίζει τα εν λόγω δικαιώματα· τονίζει ότι ο ακρωτηριασμός των γυναικείων εξωτερικών γεννητικών οργάνων (FGM) και οι γάμοι παιδιών είναι μεταξύ των πλέον διαδεδομένων παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· εκφράζει την ανησυχία του για το γεγονός ότι οι γυναίκες που εκφράζουν την πίστη ή τις πεποιθήσεις τους είναι διπλά εκτεθειμένες σε διώξεις· χαιρετίζει την πρωτοβουλία ΕΕ-ΟΗΕ Spotlight για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών και των κοριτσιών, και ζητεί την ενίσχυσή της·

9.  τονίζει ότι ο σεβασμός και η προαγωγή των δικαιωμάτων του παιδιού, η καταπολέμηση όλων των μορφών κακοποίησης, παραμέλησης, κακομεταχείρισης, εμπορίας και εκμετάλλευσης παιδιών, συμπεριλαμβανομένων των καταναγκαστικών γάμων και της στρατολόγησης ή χρήσης παιδιών στρατιωτών σε ένοπλες συγκρούσεις, και η παροχή φροντίδας και εκπαίδευσης στα παιδιά αποτελούν σημαντικά ζητήματα για το μέλλον της ανθρωπότητας· στηρίζει σε αυτό το πλαίσιο τον μηχανισμό παρακολούθησης και υποβολής εκθέσεων που δημιουργήθηκε με την απόφαση 1612 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ περί παιδιών και ενόπλων συγκρούσεων·

10.  τονίζει τη σημασία της πλήρους συνεκτίμησης των ειδικών αναγκών των ατόμων με αναπηρία· καλεί την ΕΕ να ενσωματώσει την καταπολέμηση των διακρίσεων λόγω αναπηρίας στην εξωτερική δράση της και στις πολιτικές αναπτυξιακής βοήθειας, μαζί με τον αγώνα για ισότιμη πρόσβαση στην αγορά εργασίας και για πρόσβαση στην εκπαίδευση και κατάρτιση, και να προωθήσει λύσεις που θα διευκολύνουν τα άτομα με αναπηρίες να συμμετέχουν πλήρως στην κοινωνία·

11.  επισημαίνει περιπτώσεις διώξεων και διακρίσεων λόγω εθνότητας, ιθαγένειας, κοινωνικής τάξης, κάστας, θρησκείας, πεποιθήσεων, γλώσσας, ηλικίας, φύλου, γενετήσιου προσανατολισμού και ταυτότητας φύλου, που εξακολουθούν να αποτελούν διαδεδομένο φαινόμενο σε πολλές χώρες και κοινωνίες· εκφράζει την σοβαρή ανησυχία του για την όλο και πιο μισαλλόδοξη και γεμάτη μίσος στάση απέναντι σε θύματα τέτοιων παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· ζητεί να λογοδοτούν όσοι ευθύνονται για τις παραβιάσεις αυτές·

12.  σημειώνει ότι ο αριθμός των αναγκαστικά εκτοπισμένων ατόμων το 2018 υπερέβη τα 70 εκατομμύρια, εκ των οποίων 26 εκατομμύρια ήταν πρόσφυγες, 41 εκατομμύρια ήταν εσωτερικά εκτοπισμένα άτομα και 3,5 εκατομμύρια αιτούντες άσυλο(10)· σημειώνει επί πλέον ότι υπάρχουν παγκοσμίως κάπου 12 εκατομμύρια ανιθαγενείς· εκτιμά πως οι πόλεμοι, οι συγκρούσεις, η τρομοκρατία, η βία, η πολιτική καταπίεση, οι διώξεις λόγω θρησκείας ή πεποιθήσεων, η φτώχεια και η ανασφάλεια σε νερό και τροφή αυξάνουν τους κινδύνους για νέες συγκρούσεις και για περαιτέρω εκτοπίσεις πληθυσμών· αναγνωρίζει ότι οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, όπως είναι π.χ. η ακόμη πιο περιορισμένη πρόσβαση σε ασφαλές πόσιμο νερό, μπορούν να παροξύνουν τις εκτοπίσεις πληθυσμών·

13.  τονίζει ότι η κλιματική έκτακτη ανάγκη και η μαζική απώλεια βιοποικιλότητας συνιστούν μείζονα απειλή κατά του πληθυσμού· υπενθυμίζει ότι, χωρίς υγιές περιβάλλον, κινδυνεύουν τα θεμελιώδη δικαιώματα του ανθρώπου στη ζωή, την υγεία, την τροφή και το ασφαλές νερό· επισημαίνει τις επιπτώσεις στα ανθρώπινα δικαιώματα λόγω της περιβαλλοντικής καταστροφής, τόσο για τους ενδιαφερόμενους πληθυσμούς όσο και σε ό,τι αφορά το δικαίωμα στο περιβάλλον, για όλη την ανθρωπότητα· υπογραμμίζει τις βασικές υποχρεώσεις και ευθύνες των κρατών και άλλων φορέων λήψης αποφάσεων, σε ό,τι αφορά την επίτευξη των στόχων της Συμφωνίας του Παρισιού του 2015 για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, την αντιμετώπιση των επιπτώσεών της, την αποτροπή των αρνητικών της επιπτώσεων στα ανθρώπινα δικαιώματα, και την προώθηση κατάλληλων πολιτικών σύμφωνων με τις περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων υποχρεώσεις· υπενθυμίζει την υποχρέωση των κρατών μνα προστατεύουν την βιοποικιλότητα και να παρέχουν δυνατότητα αποτελεσματικής προσφυγής σε περιπτώσεις απώλειας και υποβάθμισης της βιοποικιλότητας· εκφράζει την υποστήριξή του για τις εκκολαπτόμενες νομοθετικές προσπάθειες σε διεθνές επίπεδο όσον αφορά τα περιβαλλοντικά εγκλήματα·

14.  τονίζει ότι στον πυρήνα των ανθεκτικών δημοκρατικών κοινωνιών βρίσκονται η ελευθερία του λόγου και της έκφρασης, και η πολυφωνία των μέσων ενημέρωσης, τόσο επιγραμμικά όσο και απογραμμικά· καταδικάζει την κατάχρηση θεμιτών σκοπών όπως είναι ο αντιτρομοκρατικός αγώνας, η κρατική ασφάλεια και η επιβολή του νόμου, με σκοπό τον περιορισμό της ελευθερίας της έκφρασης· καταδικάζει την προπαγάνδα των μέσων ενημέρωσης και την αποπληροφόρηση σε βάρος μειονοτήτων· ζητεί να θεσπιστούν οι καλύτερες δυνατές διασφαλίσεις κατά της ρητορικής του μίσους και της ριζοσπαστικοποίησης, κατά των εκστρατειών παραπληροφόρησης και εχθρικής προπαγάνδας, ιδίως εκείνων που πηγάζουν από αυταρχικά κράτη και μη κρατικούς παράγοντες, όπως π.χ. τρομοκρατικές ομάδες, και τούτο χάρη στην ανάπτυξη ενός νομικού πλαισίου τόσο σε επίπεδο ΕΕ όσο και σε διεθνές επίπεδο, για την αντιμετώπιση υβριδικών απειλών, συμπεριλαμβανομένων του κυβερνοπολέμου και του ηλεκτρονικού πολέμου, χωρίς να υποσκάπτονται τα θεμελιώδη δικαιώματα· υπενθυμίζει ότι τα μέσα ενημέρωσης θα πρέπει να αντικατοπτρίζουν μια ποικιλία διαφορετικών απόψεων και να στηρίζουν και να εφαρμόζουν την αρχή των μη διακρίσεων· τονίζει επ’ αυτού ότι τα πρόσωπα που ανήκουν σε μειονότητες θα πρέπει να έχουν πρόσβαση χωρίς διακρίσεις στα ραδιοτηλεοπτικά μέσα, συμπεριλαμβανομένου και στη δική τους γλώσσα·

Για μια πιο αποτελεσματική εξωτερική πολιτική της ΕΕ στο θέμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων

15.  υπενθυμίζει τη δέσμευση της ΕΕ ότι θα θέτει τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία στο επίκεντρο των σχέσεών της με τις τρίτες χώρες· τονίζει, ως εκ τούτου, ότι ο στόχος της προαγωγής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δημοκρατίας ανά τον κόσμο πρέπει να ενσωματωθεί σε όλες τις πολιτικές της ΕΕ που έχουν εξωτερική διάσταση· καλεί την ΕΕ να εκπληρώσει αυτές τις δεσμεύσεις και να μεριμνήσει ώστε οι ενέργειές της να μην ενισχύουν ακούσια τα αυταρχικά καθεστώτα·

16.  καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να εγκρίνουν ένα νέο, φιλόδοξο, ολοκληρωμένο και δεσμευτικό σχέδιο δράσης για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία, για τα επόμενα πέντε έτη· τονίζει ότι όλες τα προβλήματα που αφορούν τα ανθρώπινα δικαιώματα, συμπεριλαμβανομένων των ψηφιακών δικαιωμάτων, των περιβαλλοντικών δικαιωμάτων, των δικαιωμάτων των ηλικιωμένων, των αθλητικών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των δικαιωμάτων των μεταναστών, πρέπει να καλύπτονται επαρκώς στο μελλοντικό σχέδιο δράσης· ζητεί να δημιουργηθεί ένας ισχυρός μηχανισμός παρακολούθησης, που θα αξιολογεί την υλοποίηση και τις επιπτώσεις του σχεδίου δράσης· καλεί τα κράτη μέλη να αναλάβουν μεγαλύτερη ευθύνη όσον αφορά το σχέδιο δράσης και να υποβάλλουν εκθέσεις σχετικά με την εφαρμογή του·

17.  επισημαίνει τη σημασία των ψηφισμάτων του εκείνων που αφορούν τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου, καθώς και τη σημασία του έργου της Υποεπιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων· συνιστά θερμά να εντείνουν η Επιτροπή και η ΕΥΕΔ τη συνεργασία τους με την Υποεπιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ώστε να μπορέσει αυτή να συμμετάσχει στο μελλοντικό σχέδιο δράσης και να παρακολουθεί την υλοποίησή του· καλεί την ΕΥΕΔ να υποβάλλει στο Κοινοβούλιο τακτικές εκθέσεις παρακολούθησης της συνέχειας που δίνεται σε όλα τα επείγοντα ψηφίσματα και/ή τις σχετικές συστάσεις·

18.  υπογραμμίζει ότι το εμπόριο, οι πολιτικές της ΕΕ σε αυτό το πεδίο και τα ανθρώπινα δικαιώματα μπορούν και πρέπει να αλληλενισχύονται, και ότι η επιχειρηματική κοινότητα μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο, προσφέροντας θετικά κίνητρα για την προαγωγή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της δημοκρατίας και της εταιρικής ευθύνης· καλεί την Επιτροπή και την ΕΥΕΔ να κάνουν αποτελεσματική χρήση των ρητρών περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων που περιέχονται στις διεθνείς συμφωνίες, και τούτο όχι μόνο μέσω του πολιτικού διαλόγου, των τακτικών αξιολογήσεων προόδου και της εφαρμογής διαδικασιών διαβούλευσης κατόπιν αιτήσεως, αλλά και μέσω της δημιουργίας ενός αποτελεσματικού μηχανισμού παρακολούθησης των σοβαρών παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων οι οποίες μπορεί να συμβούν στο πλαίσιο επιχειρηματικών δραστηριοτήτων· ζητεί τη δέουσα ενίσχυση και κατάλληλη παρακολούθηση των ρητρών περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μεταξύ άλλων και με μετρήσιμα κριτήρια αναφοράς, με τη συμμετοχή του Κοινοβουλίου, της κοινωνίας των πολιτών και των οικείων διεθνών οργανισμών· ζητεί να δημιουργηθεί ένας αποτελεσματικός και ανεξάρτητος μηχανισμός καταγγελιών για ομάδες πολιτών και ενδιαφερόμενους φορείς που πλήττονται από παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· τονίζει ότι η ΕΕ και τα κράτη μέλη της οφείλουν να προλαμβάνουν κάθε είδους εταιρική παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων καθώς και την αρνητική επίπτωση των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων·

19.  στηρίζει τους διαλόγους για τα ανθρώπινα δικαιώματα με τις τρίτες χώρες, ως ουσιαστικά εργαλεία διμερούς δέσμευσης υπέρ της προαγωγής και προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· υπενθυμίζει ότι οι κατευθυντήριες γραμμές της ΕΕ σε θέματα διαλόγου με τρίτες χώρες για τα ανθρώπινα δικαιώματα περιγράφουν μια σειρά κριτηρίων για την έναρξη διαλόγου, στα οποία περιλαμβάνονται «ο βαθμός στον οποίο η κυβέρνηση προτίθεται να βελτιώσει την κατάσταση, ο βαθμός δέσμευσης που επιδεικνύει η κυβέρνηση έναντι των διεθνών συμβάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η προθυμία της να συνεργαστεί με τις διαδικασίες και τους μηχανισμούς του ΟΗΕ που αφορούν τα ανθρώπινα δικαιώματα, καθώς και η στάση της απέναντι στην κοινωνία των πολιτών»· καλεί την ΕΥΕΔ να διενεργεί τακτικές αξιολογήσεις του κάθε διαλόγου, κατά τα προβλεπόμενα στις προαναφερθείσες κατευθυντήριες γραμμές, και να μεριμνά ώστε όποτε δεν υπάρχει απτή πρόοδος, η ΕΕ θα αναπροσαρμόζει τους στόχους της και θα επανεξετάζει τη στάση της· καλεί την Επιτροπή και την ΕΥΕΔ, με αυξημένη συμμετοχή ομάδων της κοινωνίας των πολιτών και συναφών διεθνών οργανισμών, να ενώσουν τις δυνάμεις τους ώστε να συμπεριλαμβάνονται τα ανθρώπινα δικαιώματα και οι σχετικές υποχρεώσεις σε διαλόγους ή διαπραγματεύσεις, σε οποιοδήποτε πολιτικό και οικονομικό πεδίο, με τις κυβερνήσεις των τρίτων χωρών, προκειμένου να ενισχυθεί ο αντίκτυπος των διαλόγων για τα ανθρώπινα δικαιώματα· συνιστά να ακουστούν οι φωνές ανησυχίας για την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στις χώρες αυτές και να ληφθούν τα κατάλληλα μέτρα, μεταξύ άλλων και με την εξέταση ατομικών περιπτώσεων στο πλαίσιο των διαλόγων για τα ανθρώπινα δικαιώματα· ζητεί ενεργότερη συμμετοχή του Κοινοβουλίου στην κατάρτιση των ημερησίων διατάξεων των διαλόγων για τα ανθρώπινα δικαιώματα· τονίζει ότι οι ανά χώρα στρατηγικές για τα ανθρώπινα δικαιώματα (HRCSs) και οι ετήσιες εκθέσεις υλοποίησής τους αποτελούν βασικό εργαλείο για τη διασφάλιση της συνεκτικότητας των πολιτικών, τον εντοπισμό βασικών στρατηγικών προτεραιοτήτων, τον ορισμό μακροπρόθεσμων και βραχυπρόθεσμων στόχων και τον σχεδιασμό συγκεκριμένων δράσεων για την προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· επαναλαμβάνει την έκκλησή του να δίδεται στους βουλευτές του πρόσβαση στο περιεχόμενο των ανά χώρα στρατηγικών για τα ανθρώπινα δικαιώματα· επιδοκιμάζει τα σεμινάρια της κοινωνίας των πολιτών πριν από κάθε διάλογο περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ζητεί να παρακολουθείται η συνέχεια που δίδεται σε αυτά, με ειδική συμμετοχή οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών (CSOs)·

20.  απευθύνει θερμή έκκληση στην ΕΕ να αντιμετωπίζει με συνέπεια τις διακρίσεις, αξιοποιώντας με τον βέλτιστο τρόπο την εργαλειοθήκη της ΕΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα, συμπεριλαμβανομένων των διαλόγων, των καταδικαστικών αποφάσεων, και της στήριξης προς την κοινωνία των πολιτών και τις κοινές πρωτοβουλίες σε επίπεδο ΟΗΕ, σε συμφωνία με τις πρόσφατα εγκριθείσες κατευθυντήριες γραμμές της ΕΕ για την καταπολέμηση των διακρίσεων στην εξωτερική δράση και με το δημοσιευθέν το 2017 εργαλείο καθοδήγησης του ΟΗΕ για τις διακρίσεις λόγω καταγωγής·

21.  υποστηρίζει ένθερμα το έργο και τις προσπάθειες του Ειδικού Εντεταλμένου της ΕΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα (ΕΕΕΕ) σε ό,τι αφορά την προστασία και προαγωγή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ανά τον κόσμο· υπογραμμίζει τον σημαντικό στόχο της εντολής του ΕΕΕΕ ήτοι την ενίσχυση της αποτελεσματικότητας της Ένωσης στο πεδίο αυτό· καλεί τον ΕΕΕΕ να ενεργεί βάσει της εντολής του, που απαιτεί από αυτόν να συμπράξει στην εντατικοποίηση των προσπαθειών της ΕΕ για ενίσχυση της δημοκρατίας· τονίζει το αίτημά του να αναθεωρηθεί η εντολή του ΕΕΕΕ, για να καταστεί μόνιμος και πιο υπεύθυνος και να αποκτήσει εξουσίες ανάληψης ιδίων πρωτοβουλιών, επαρκείς πόρους και αρμοδιότητα δημόσιας τοποθέτησης, ώστε να παρουσιάζει εκθέσεις σχετικά με τα πεπραγμένα των επισκέψεων σε τρίτες χώρες και να προβάλλει τις θέσεις της ΕΕ σχετικά με ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων· επαναλαμβάνει την έκκλησή του για μεγαλύτερη διαφάνεια όσον αφορά τις δραστηριότητες και τις αποστολές του ΕΕΕΕ, και επιμένει ότι οι τακτικές εκθέσεις του προς το Συμβούλιο θα πρέπει να διαβιβάζονται και στο Κοινοβούλιο· επικροτεί την επέκταση της εντολής του ΕΕΕΕ προκειμένου να συμπεριληφθεί η υποστήριξη προς τη διεθνή ποινική δικαιοσύνη, και αναμένει από τον ΕΕΕΕ ότι θα φανεί ιδιαίτερα δραστήριος σε αυτό το πεδίο·

22.  χαιρετίζει τις προσπάθειες της ΕΥΕΔ και της Επιτροπής για τη διαρκή βελτίωση της ενημέρωσης των υπαλλήλων της ΕΕ σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα· χαιρετίζει το γεγονός ότι υφίστανται πλέον σε όλες τις αντιπροσωπείες της ΕΕ σημεία επαφής για τα ανθρώπινα δικαιώματα και αξιωματικοί-σύνδεσμοι για τους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· καλεί την ΕΥΕΔ να υποβάλει στο Κοινοβούλιο λεπτομερή έκθεση για την ολοκλήρωση αυτού του δικτύου σημείων επαφών, ώστε αυτό να αξιολογηθεί και να διασφαλιστεί η συνεπής υλοποίησή του σε όλες τις αντιπροσωπείες της ΕΕ· καλεί όλες τις αντιπροσωπείες της ΕΕ και τα αντίστοιχα σημεία επαφής τους για τα ανθρώπινα δικαιώματα να τηρούν με συνέπεια την υποχρέωσή τους να έχουν συναντήσεις με υπερασπιστές των ανθρώπινων δικαιωμάτων, να επισκέπτονται κρατούμενους ακτιβιστές, να παρακολουθούν τις δίκες τους και να απαιτούν στηρίζουν την προστασία τους επί τόπου·

23.  αναγνωρίζει την πρόοδο που έχει σημειωθεί όσον αφορά τη διαδικασία και τη μορφή της ετήσιας έκθεσης της ΕΕ του 2018 για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία στον κόσμο, αλλά αναμένει από το Συμβούλιο και τον ΑΠ/ΥΕ να συνεκτιμούν ακόμη περισσότερο τις θέσεις των σχετικών ψηφισμάτων και/ή συστάσεων του Κοινοβουλίου, προκειμένου να διασφαλιστεί βαθύτερη και περισσότερο αποτελεσματική αλληλεπίδραση μεταξύ των θεσμικών οργάνων της ΕΕ σε ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων· ζητεί από το Συμβούλιο να συνεχίσει τις προσπάθειές του για ολοκλήρωση των ετήσιων αυτών εκθέσεων νωρίτερα εντός του έτους· προτρέπει το Συμβούλιο να μεριμνήσει ώστε η έγκριση της ετήσιας έκθεσης του ερχόμενου έτους να βασιστεί σε διεργασίες επαρκούς διαβούλευσης·

Ανάπτυξη λύσεων για την προαγωγή και την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δημοκρατίας

Δημοκρατική διακυβέρνηση και εξασφάλιση χώρου για την κοινωνία των πολιτών

24.  καλεί την ΕΕ και τα κράτη μέλη να συνεχίσουν να παρακολουθούν εκ του σύνεγγυς τις εξελίξεις που επηρεάζουν αρνητικά τη διακυβέρνηση και τον χώρο της κοινωνίας των πολιτών παγκοσμίως, χωρίς εξαίρεση, και να ανταποκρίνονται συστηματικά, με όλα τα κατάλληλα μέσα, σε πολιτικές και νομοθετικές αλλαγές που εισάγονται από αυταρχικές κυβερνήσεις και αποσκοπούν στην υπονόμευση της βασισμένης στις θεμελιώδεις δημοκρατικές αρχές διακυβέρνησης και στη συρρίκνωση του χώρου της κοινωνίας των πολιτών· εκτιμά ότι θα πρέπει να υπάρξουν μεγαλύτερες συνέργειες μεταξύ Επιτροπής, ΕΥΕΔ και Κοινοβουλίου στο θέμα αυτό· χαιρετίζει την ανεκτίμητη βοήθεια που προσφέρεται σε οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών ανά τον κόσμο στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού μέσου για τη δημοκρατία και τα δικαιώματα του ανθρώπου (EIDHR), που εξακολουθεί να αποτελεί το εμβληματικό μέσο της ΕΕ για την υλοποίηση της εξωτερικής πολιτικής της στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· ζητεί να ενισχυθεί περαιτέρω στο πλαίσιο του μέσου που θα διαδεχθεί το EIDHR η χρηματοδότηση προς την κοινωνία των πολιτών και υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· τονίζει ότι το 2018 εκατοντάδες ειρηνικών διαδηλωτών της κοινωνίας των πολιτών συνελήφθησαν, υπέστησαν κακομεταχείριση και αυθαίρετη κράτηση και αναγκάστηκαν να πληρώσουν πρόστιμα ως αποτέλεσμα των σε βάρος τους δικών·

Η στάση της ΕΕ όσον αφορά τις συγκρούσεις και τη λογοδοσία για τις παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων

25.  τονίζει τη σχέση μεταξύ αύξησης των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και εκτεταμένης ατιμωρησίας και έλλειψης λογοδοσίας σε όσες περιοχές και χώρες έχουν καταστραφεί από συγκρούσεις ή χαρακτηρίζονται από πολιτικής φύσης εκφοβισμούς, διακρίσεις, παρενοχλήσεις και επιθέσεις, απαγωγές, βίαιη αστυνόμευση, αυθαίρετες συλλήψεις, βασανιστήρια και φόνους· ζητεί να στηρίξει η διεθνής κοινότητα τις ενέργειες που έχουν στόχο την καταπολέμηση της ατιμωρησίας και την προώθηση της λογοδοσίας, ειδικότερα σε όσες περιοχές και χώρες η δυναμική της ατιμωρησίας ανταμείβει όσους φέρουν τη μεγαλύτερη ευθύνη και αποδυναμώνει τα θύματα· τονίζει ακόμη ότι οι συγκρούσεις πλήττουν με ιδιαίτερη σφοδρότητα τις μειονότητες και τις περιθωριοποιημένες ομάδες·

26.  υπενθυμίζει τα ψηφίσματά του που καταγγέλλουν συγκεκριμένες ευθύνες για συγκρούσεις που το 2018 είχαν ως θύματα εκατοντάδες παιδιά, κατά τη διάρκεια εσκεμμένων επιθέσεων κατά αμάχων πληθυσμών και κατά ανθρωπιστικών υποδομών· καλεί όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ να συμμορφωθούν αυστηρά με τον κώδικα συμπεριφοράς της ΕΕ για τις εξαγωγές όπλων και, ειδικότερα, να σταματήσουν όλες τις μεταφορές όπλων ή εξοπλισμού παρακολούθησης και συλλογής πληροφοριών που μπορεί να χρησιμοποιηθούν από κυβερνήσεις για την καταπίεση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ειδικά στο πλαίσιο ένοπλων συγκρούσεων· τονίζει την ανάγκη για πλήρη διαφάνεια και τακτική υποβολή εκθέσεων από τα κράτη μέλη της ΕΕ όσον αφορά τις εκ μέρους τους μεταφορές όπλων· υπενθυμίζει το ψήφισμά του της 27ης Φεβρουαρίου 2014 σχετικά με τη χρήση οπλισμένων τηλεκατευθυνόμενων αεροσκαφών(11)· εκφράζει την έντονη ανησυχία του για τη χρήση οπλισμένων τηλεκατευθυνόμενων αεροσκαφών εκτός του διεθνούς νομικού πλαισίου· καλεί περαιτέρω την Επιτροπή να κρατά δεόντως ενήμερο το Κοινοβούλιο σχετικά με τη χρήση των κονδυλίων της ΕΕ για όλα τα σχέδια έρευνας και ανάπτυξης που συνδέονται με την κατασκευή τηλεκατευθυνόμενων αεροσκαφών· καλεί τον ΑΠ/ΥΕ να απαγορεύσει την ανάπτυξη, παραγωγή και χρήση πλήρως αυτόνομων όπλων που καθιστούν δυνατή την πραγματοποίηση επιθέσεων χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση·

27.  καταδικάζει απερίφραστα όλα τα ειδεχθή εγκλήματα και τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που διαπράττονται από κρατικούς και μη κρατικούς παράγοντες, συμπεριλαμβανομένων όσων διαπράττονται εις βάρος πολιτών που ασκούν ειρηνικά τα ανθρώπινα δικαιώματά τους· καλεί την ΕΕ και τα κράτη μέλη της να ασκήσουν όλη την πολιτική τους επιρροή για να αποτρέψουν κάθε πράξη που θα μπορούσε να θεωρηθεί γενοκτονία, έγκλημα πολέμου ή έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, να αντιδρούν αποτελεσματικά και συντονισμένα όποτε διαπράττονται τέτοια εγκλήματα, να κινητοποιούν όλα τα απαραίτητα μέσα για να προσάγουν στη δικαιοσύνη όλους τους υπεύθυνους, να βοηθούν τα θύματα και να στηρίζουν τις διαδικασίες σταθεροποίησης και συμφιλίωσης· ζητεί από τη διεθνή κοινότητα να αναπτύξει μηχανισμούς, όπως το σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης της ΕΕ, που θα ελαχιστοποιούν το χρονικό διάστημα μεταξύ προειδοποίησης και ανταπόκρισης, με σκοπό την πρόληψη της εμφάνισης, επανεμφάνισης ή κλιμάκωσης βίαιων συγκρούσεων· καλεί την ΕΥΕΔ και την Επιτροπή να συμπεριλάβουν στο τρίτο σχέδιο δράσης της ΕΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία μια φιλόδοξη στρατηγική για την αντιμετώπιση της ατιμωρησίας· συνιστά θερμότατα να δημιουργηθεί ένα ευρωπαϊκό παρατηρητήριο για την πρόληψη, τη λογοδοσία και την καταπολέμηση της ατιμωρησίας· επαναλαμβάνει την έκκλησή του προς τον ΑΠ/ΥΕ να διορίσει έναν Ειδικό Εντεταλμένο της ΕΕ για το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο και τη διεθνή δικαιοσύνη, με εντολή να προωθεί, να ενσωματώνει και να αντιπροσωπεύει τη δέσμευση της ΕΕ για καταπολέμηση της ατιμωρησίας·

28.  χαιρετίζει τις προσπάθειες που κατέβαλε τη ΕΕ το 2018, που ήταν η 20ή επέτειος της έγκρισης του Καταστατικού της Ρώμης, για να προωθήσει τον οικουμενικό χαρακτήρα του, και επιβεβαιώνει την ακλόνητη στήριξή του στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο (ICC/ΔΠΔ)· διαπιστώνει ότι σήμερα το διεθνές δίκαιο υφίσταται σοβαρές πιέσεις· ανησυχεί ότι, λόγω της ευρείας δικαιοδοσίας του ΔΠΔ, εκ των 193 κρατών μελών του ΟΗΕ μόνο 122 είναι μέλη του ΔΠΔ και μόνο 38 έχουν επικυρώσει την Τροπολογία της Καμπάλα που εξουσιοδοτεί το ΔΠΔ να ασκεί διώξεις για το έγκλημα της επίθεσης· καλεί την ΕΕ και τα κράτη μέλη της να προτρέψουν όλα τα κράτη μέλη του ΟΗΕ να κυρώσουν και να θέσουν σε εφαρμογή το Καταστατικό της Ρώμης του ΔΠΔ, και εκφράζει τη δυσαρέσκειά του για τις χώρες που αποσύρονται από το Καταστατικό ή απειλούν να το πράξουν· καλεί, επίσης όλα τα συμβαλλόμενα μέρη του Καταστατικού της Ρώμης να συντονιστούν και να συνεργαστούν με το ΔΠΔ· ζητεί από την ΕΕ και τα κράτη μέλη της να στηρίζουν συστηματικά τους ελέγχους, τις έρευνες και τις αποφάσεις του ΔΠΔ και να λάβουν τα αναγκαία μέτρα για την πρόληψη των περιπτώσεων μη συνεργασίας με το ΔΠΔ· ζητεί οικονομική υποστήριξη προς τους οργανισμούς που συλλέγουν, διατηρούν και προστατεύουν αποδεικτικά στοιχεία –ψηφιακά ή άλλου είδους– για εγκλήματα διαπραττόμενα από συγκρουόμενα μέρη, ώστε να διευκολυνθεί η δίωξή τους σε διεθνές επίπεδο· καλεί τα κράτη μέλη της ΕΕ και το δίκτυο της ΕΕ κατά της γενοκτονίας να στηρίξουν την ομάδα έρευνας του ΟΗΕ στη συλλογή, διατήρηση και αποθήκευση των αποδεικτικών στοιχείων για εγκλήματα που διαπραττόμενα ή προσφάτως διαπραχθέντα, ώστε να μη χαθούν· καλεί την Επιτροπή και την ΕΥΕΔ να διερευνήσουν τρόπους και να παρουσιάσουν νέα εργαλεία που θα βοηθούν τα θύματα παραβιάσεων του διεθνούς δικαίου ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου να έχουν πρόσβαση στη διεθνή δικαιοσύνη και να λαμβάνουν επανόρθωση και αποκατάσταση, συμπεριλαμβανομένου και μέσω της ενίσχυσης της ικανότητας των τρίτων χωρών να εφαρμόζουν την αρχή της διεθνούς δικαιοδοσίας στα εθνικά τους νομικά συστήματα·

29.  χαιρετίζει και ζητά τη συνέχιση των αρχικών διερευνητικών συνομιλιών στο Συμβούλιο σχετικά με τη θέσπιση παγκόσμιου ενωσιακού μηχανισμού κυρώσεων για τα ανθρώπινα δικαιώματα, του λεγόμενου «καταλόγου Magnitsky», που θα επιτρέπει στοχευμένες κυρώσεις κατά ατόμων τα οποία συνεργούν σε σοβαρές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως επανειλημμένα ζήτησε το Κοινοβούλιο και ειδικότερα τον Μάρτιο 2019· καλεί το Συμβούλιο να επιταχύνει τις συνομιλίες του ώστε να θεσπίσει την αναγκαία νομοθεσία, να συγκροτήσει τον μηχανισμό και να τον χρηματοδοτήσει με επαρκείς πόρους το συντομότερο δυνατόν· τονίζει τη σημασία της συμμόρφωσης του συστήματος αυτού με τον μηχανισμό δικαστικού ελέγχου της ΕΕ· τονίζει επίσης ως παράδειγμα προς μίμηση την εκ μέρους ορισμένων κρατών μελών της ΕΕ θέσπιση νόμων που προβλέπουν την επιβολή κυρώσεων σε άτομα κρινόμενα ως υπεύθυνα για παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων·

30.  καλεί τον ΑΠ/ΥΕ και το Συμβούλιο να προσέξουν ιδιαιτέρως την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε παρανόμως κατεχόμενα εδάφη· επαναλαμβάνει ότι η παράνομη κατοχή εδάφους ή μέρους αυτού συνιστά διαρκή παραβίαση του διεθνούς δικαίου· υπογραμμίζει τις ευθύνες της κατοχικής δύναμης έναντι του άμαχου πληθυσμού δυνάμει του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου· θεωρεί λυπηρή την επανένταξη εκπροσώπων χώρας που κατέχει έδαφος άλλου κράτους στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης·

Υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων (HRDs)

31.  τονίζει τον ανεκτίμητο και ουσιαστικό ρόλο που διαδραματίζουν οι υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων με κίνδυνο της ζωής τους, και ειδικότερα οι υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των γυναικών· υπογραμμίζει την ανάγκη στενού συντονισμού της ΕΕ όσον αφορά τη συνεργασία με τις αρχές τρίτων χωρών στο θέμα των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· τονίζει ότι το 2018 ήταν η 20ή επέτειος της Διακήρυξης των Ηνωμένων Εθνών για τους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· συνιστά ενίσχυση της συνεργασίας μεταξύ των θεσμικών οργάνων της ΕΕ και των κρατών μελών, ώστε να είναι σε θέση να παρέχουν διαρκή στήριξη και προστασία στους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· επικροτεί τον μηχανισμό «ProtectDefenders.eu» ο οποίος δημιουργήθηκε για την προστασία των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που διατρέχουν σοβαρό κίνδυνο, και ζητεί την ενίσχυσή του·

32.  υπογραμμίζει την ανάγκη μια ενωσιακής πολιτικής στο θέμα της προστασίας των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων η οποία θα έχει στρατηγικό χαρακτήρα, θα είναι ορατή και θα θέτει συγκεκριμένους στόχους και αποτελέσματα· καλεί το Συμβούλιο να εκδώσει ετήσια Συμπεράσματα του Συμβουλίου Εξωτερικών Υποθέσεων για τη δράση της ΕΕ σχετικά με την προώθηση και προστασία των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην εξωτερική πολιτική της ΕΕ· καλεί το Συμβούλιο και την Επιτροπή να θεσπίσουν συντονισμένη διαδικασία για τη χορήγηση θεωρήσεων στους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και, όπου χρειάζεται για την παροχή προσωρινού καταλύματος· καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν στα σχετικά θεματικά προγράμματα του Μηχανισμού Γειτονίας, Ανάπτυξης και Διεθνούς Συνεργασίας (NDICI) επαρκή χρηματοδότηση για την προστασία των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και να διασφαλίσουν ότι αυτός θα είναι προσβάσιμος και θα έχει απήχηση σε εκείνους που τον χρειάζονται περισσότερο, οι οποίοι είναι και οι πιο περιθωριοποιημένοι· καλεί την Επιτροπή να αξιοποιήσει πλήρως το μέσο αυτό στο μέλλον και τονίζει ότι οι αντιπροσωπείες και τα κράτη μέλη της ΕΕ θα πρέπει να αυξήσουν τους χρηματοδοτικούς τους πόρους και ικανότητές τους για επείγουσα προστασία και στήριξη των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που διατρέχουν κίνδυνο· καταδικάζει τη συνεχιζόμενη επιβολή ταξιδιωτικών απαγορεύσεων σε ακτιβιστές των ανθρώπινων δικαιωμάτων που επιθυμούν να παραστούν σε συνεδριάσεις του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ στη Γενεύη και σε άλλα διεθνή όργανα· καλεί τις οικείες κυβερνήσεις να τις άρουν·

Δικαιώματα των γυναικών και ισότητα των φύλων

33.  υποστηρίζει θερμά τη στρατηγική δέσμευση της ΕΕ υπέρ της ισότητας των φύλων και τις συνεχιζόμενες προσπάθειές της για τη βελτίωση της κατάστασης των γυναικών και των κοριτσιών από άποψη ανθρωπίνων δικαιωμάτων, σε συμφωνία με τους ΣΒΑ για το 2030· τονίζει ότι η ισότητα των φύλων θα πρέπει να αποτελεί βασική προτεραιότητα σε όλες τις σχέσεις εργασίας, πολιτικές και εξωτερικές δράσεις της ΕΕ, καθώς αποτελεί αρχή της ΕΕ και των κρατών μελών της σύμφωνα με τις Συνθήκες· καλεί την ΕΕ να εγκρίνει μια ολοκληρωμένη στρατηγική ισότητας των φύλων, όταν εκπνεύσει η στρατηγική δέσμευση· καλεί την Επιτροπή να ετοιμάσει και να εγκρίνει μια ανακοίνωση για την ανανέωση του Σχεδίου Δράσης σε θέματα φύλου για μετά το 2020, ως σημαντικό ενωσιακό εργαλείο που θα συμβάλει στα δικαιώματα των γυναικών και των κοριτσιών παγκοσμίως· καλεί τα κράτη μέλη να εγκρίνουν το τρίτο σχέδιο δράσης σε θέματα φύλου στα συμπεράσματα του Συμβουλίου· καλεί την Επιτροπή και την ΕΥΕΔ να συμβάλουν περαιτέρω στην ισότητα των φύλων και στην ενδυνάμωση κοριτσιών και γυναικών, σε στενή συνεργασία με διεθνείς οργανισμούς, με τρίτες χώρες και με την κοινωνία των πολιτών, προκειμένου να αναπτύξουν και να υλοποιήσουν νέα νομικά πλαίσια σχετικά με την ισότητα των φύλων·

34.  τονίζει την ανησυχητική αύξηση της βίας σε βάρος γυναικών και κοριτσιών· καταδικάζει κάθε μορφή έμφυλης, σωματικής, σεξουαλικής και ψυχολογικής βίας· εκφράζει τη σοβαρή ανησυχία του για την κλιμακούμενη χρήση βασανιστηρίων με τη μορφή σεξουαλικής βίας και έμφυλης βίας ως πολεμικών όπλων· υπενθυμίζει ότι στο Καταστατικό της Ρώμης τα εγκλήματα σεξουαλικής και έμφυλης βίας χαρακτηρίζονται ως εγκλήματα πολέμου, εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας ή πράξεις που συνιστούν γενοκτονία ή βασανιστήρια· καλεί τις χώρες να ενισχύσουν τη νομοθεσία τους ώστε να αντιμετωπίσουν αυτά τα ζητήματα· επαναλαμβάνει την έκκλησή του προς τα κράτη μέλη της ΕΕ και προς τα μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης που δεν έχουν ακόμη επικυρώσει και θέσει σε εφαρμογή τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης, να το πράξουν το συντομότερο δυνατό· ζητεί περαιτέρω δράση προκειμένου να εξαλειφθούν όλες οι μορφές έμφυλης βίας και όλες οι επιβλαβείς πρακτικές που έχουν ως στόχο τις γυναίκες και τα κορίτσια, όπως είναι οι πρόωροι και καταναγκαστικοί γάμοι, ο ακρωτηριασμός των γυναικείων γεννητικών οργάνων, η σεξουαλική βία καθώς και ο καταναγκαστικός θρησκευτικός προσηλυτισμός· στηρίζει τη συνέχιση της κοινής πρωτοβουλίας ΕΕ-ΟΗΕ «Spotlight»· καλεί τις αντιπροσωπείες της ΕΕ να διασφαλίσουν τη συλλογή δεδομένων σχετικά με τη βία κατά των γυναικών, να συντάξουν συστάσεις ανά χώρα και να προωθήσουν μηχανισμούς προστασίας και δομές στήριξης για τα θύματα·

35.  επιβεβαιώνει ότι η πρόσβαση στην υγεία αποτελεί ανθρώπινο δικαίωμα, ότι η σεξουαλική και αναπαραγωγική υγεία και τα συναφή δικαιώματα βασίζονται στα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, και ότι αποτελούν ουσιαστικά στοιχεία της ανθρώπινης αξιοπρέπειας· επισημαίνει ότι η ανεπαρκής πρόσβαση σε ζωτικά αγαθά και κοινωνικές υπηρεσίες (π.χ. νερό, τροφή, υγεία, εκπαίδευση και αποχέτευση), όπως και οι δυσκολίες πρόσβασης στην σεξουαλική και αναπαραγωγική υγεία, συνιστούν απαράδεκτη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· καταδικάζει τις παραβιάσεις των σεξουαλικών και αναπαραγωγικών δικαιωμάτων (SRHR) των γυναικών, συμπεριλαμβανομένης της άρνησης πρόσβασης στις σχετικές υπηρεσίες· τονίζει ότι θα πρέπει να διασφαλίζεται για όλες τις γυναίκες κατάλληλη και οικονομικά προσιτή υγειονομική περίθαλψη, συμπεριλαμβανομένης της ψυχικής περίθαλψης όπως είναι π.χ. η ψυχολογική στήριξη, και επίσης καθολικός σεβασμός και καθολική πρόσβαση στα σεξουαλικά και αναπαραγωγικά δικαιώματα (SRHR) και στην εκπαίδευση, και ότι οι γυναίκες θα πρέπει να είναι σε θέση να λαμβάνουν ελεύθερες και υπεύθυνες αποφάσεις σχετικά με την υγεία τους, συμπεριλαμβανομένης της σεξουαλικής και αναπαραγωγικής τους υγείας· σημειώνει ότι αυτές οι υπηρεσίες είναι σημαντικές για τη διάσωση της ζωής των γυναικών και τον περιορισμό της βρεφικής και παιδικής θνησιμότητας· θεωρεί απαράδεκτο το ότι τα σεξουαλικά και αναπαραγωγικά δικαιώματα (SRHR) γυναικών και κοριτσιών εξακολουθούν να αποτελούν πεδίο διαμάχης, ακόμα και σε πολυμερή πλαίσια· τονίζει ότι οι γυναίκες και τα κορίτσια θύματα ένοπλων συγκρούσεων έχουν το δικαίωμα να λαμβάνουν την αναγκαία ιατρική περίθαλψη· τονίζει τον ρόλο των γυναικών στην πρόληψη και επίλυση των συγκρούσεων, στη διατήρηση της ειρήνης, στις επιχειρήσεις ανθρωπιστικής βοήθειας και μετασυγκρουσιακής ανασυγκρότησης, και στην προαγωγή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των δημοκρατικών μεταρρυθμίσεων·

36.  καλεί την ΕΕ να συνεργαστεί με άλλες χώρες ώστε να εντείνουν τις δράσεις τους στους τομείς της εκπαίδευσης, της υγειονομικής περίθαλψης και των κοινωνικών υπηρεσιών, της συλλογής δεδομένων, της χρηματοδότησης και του προγραμματισμού, με σκοπό την καλύτερη πρόληψη και ανταπόκριση απέναντι στη σεξουαλική και την έμφυλη βία παγκοσμίως· επισημαίνει ότι η εκπαίδευση αποτελεί ουσιώδες εργαλείο για την καταπολέμηση των διακρίσεων και της βίας κατά των γυναικών και των παιδιών· ζητεί μέτρα που θα διευκολύνουν την πρόσβαση γυναικών και κοριτσιών στην εκπαίδευση και την αγορά εργασίας, και ζητεί να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή από τις εταιρείες στην ισορροπία μεταξύ φύλων κατά την ανάθεση διευθυντικών θέσεων· ζητεί επίσης να συμπεριλαμβάνεται η εκπαίδευση των κοριτσιών στις συμφωνίες της ΕΕ με αναπτυσσόμενες χώρες·

Δικαιώματα του παιδιού

37.  υπογραμμίζει το γεγονός ότι οι ανήλικοι εκτίθενται συχνά σε ιδιαίτερες μορφές κακοποίησης, όπως είναι ο παιδικός γάμος, η παιδική πορνεία, η χρήση παιδιών ως στρατιωτών, ο ακρωτηριασμός των γεννητικών οργάνων, η παιδική εργασία και η εμπορία παιδιών, ιδίως σε συνθήκες ανθρωπιστικών κρίσεων και ένοπλων συγκρούσεων, και ως εκ τούτου χρειάζονται μεγαλύτερη προστασία· εφιστά ιδιαίτερη προσοχή στα ανιθαγενή παιδιά, στα παιδιά μετανάστες και στα παιδιά πρόσφυγες· καλεί την ΕΕ να συνεργαστεί με τρίτες χώρες προκειμένου να σταματήσουν οι πρόωροι γάμοι, οι γάμοι παιδιών και οι καταναγκαστικοί γάμοι, ορίζοντας στα 18 έτη το νόμιμο κατώτατο όριο ηλικίας γάμου, απαιτώντας την επαλήθευση της ηλικίας και των δύο συζύγων και της πλήρους και ελεύθερης συναίνεσής τους, εισάγοντας υποχρεωτικά μητρώα γάμου και διασφαλίζοντας τη συμμόρφωση με τους εν λόγω κανόνες· ζητεί νέες πρωτοβουλίες της ΕΕ που θα προάγουν και θα προστατεύουν τα δικαιώματα του παιδιού, που μεταξύ άλλων θα επιδιώκουν την πρόληψη και την καταπολέμηση της κακοποίησης παιδιών στον κόσμο, την αποκατάσταση και επανένταξη των παιδιών που πλήττονται από συγκρούσεις, ιδίως εκείνων που είναι θύματα εξτρεμιστικών ομάδων, και των παιδιών που υφίστανται πολλαπλές και διατομεακές διακρίσεις, και που θα τους παρέχουν προστατευμένο περιβάλλον επικεντρωμένο στην οικογένεια και την κοινότητα ως φυσικό πλαίσιο ζωής μέσα στο οποίο η φροντίδα και η εκπαίδευση θα έχουν θεμελιώδη ρόλο· καλεί την ΕΕ να δρομολογήσει ένα διεθνές κίνημα υπέρ των δικαιωμάτων του παιδιού, μεταξύ άλλων διοργανώνοντας μια διεθνή διάσκεψη για την προστασία των παιδιών σε ευπαθή περιβάλλοντα· επιβεβαιώνει εκ νέου την επείγουσα ανάγκη οικουμενικής κύρωσης και αποτελεσματικής εφαρμογής της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα του παιδιού και των προαιρετικών πρωτοκόλλων της·

Δικαιώματα λεσβιών, ομοφυλόφιλων, αμφιφυλόφιλων, διεμφυλικών και μεσοφυλικών (ΛΟΑΔΜ)

38.  καταδικάζει την αυθαίρετη κράτηση, τα βασανιστήρια, τη δίωξη και φόνο ΛΟΑΔΜ· σημειώνει ότι σε μια σειρά χωρών ανά τον κόσμο οι ΛΟΑΔΜ εξακολουθούν να υφίστανται διώξεις και βία λόγω του γενετήσιου προσανατολισμού τους· θεωρεί λυπηρό το ότι η ομοφυλοφιλία εξακολουθεί να θεωρείται ποινικό αδίκημα σε πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων που προβλέπουν τη θανατική ποινή για ομοφυλοφιλία· εκτιμά πως οι πρακτικές και πράξεις βίας κατά ατόμων λόγω του σεξουαλικού προσανατολισμού τους δεν θα πρέπει να μένουν ατιμώρητες και πρέπει να εξαλειφθούν· ζητεί την εφαρμογή των κατευθυντήριων γραμμών της ΕΕ, για την προαγωγή και προστασία της άσκησης όλων των ανθρώπινων δικαιωμάτων από λεσβίες, ομοφυλόφιλους, αμφιφυλόφιλους, διεμφυλικούς και μεσοφυλικούς·

Δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία

39.  χαιρετίζει τις επικυρώσεις της Σύμβασης του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία· επαναλαμβάνει πόσο σημαντική είναι η αποτελεσματική εφαρμογή της τόσο από τα κράτη μέλη της ΕΕ όσο και από τα θεσμικά της όργανα· τονίζει τη σημασία της απαγόρευσης των διακρίσεων και την ανάγκη αξιόπιστης ενσωμάτωσης της αρχής της καθολικής προσβασιμότητας και της διασφάλισης όλων των δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρία σε όλες τις σχετικές πολιτικές της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένης της αναπτυξιακής πολιτικής· ζητεί τη δημιουργία ενός παγκόσμιου κέντρου αριστείας για διαχρονικές και επιχειρηματικές δεξιότητες, για άτομα με αναπηρία·

Ο αγώνας κατά των διακρίσεων λόγω κάστας

40.  σημειώνει με μεγάλη ανησυχία την κλίμακα και τις συνέπειες της ιεράρχησης σε κάστες, τις διακρίσεις που έχουν ως βάση την κάστα, και τη διαιώνιση των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων για λόγους κάστας, συμπεριλαμβανομένων της άρνησης πρόσβασης στο δικαστικό σύστημα ή στην απασχόληση, του διαρκούς διαχωρισμού, της φτώχειας και του στιγματισμού, και των φραγμών για λόγους κάστας στην άσκηση θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και στην προαγωγή της ανθρώπινης ανάπτυξης· επαναλαμβάνει την έκκλησή του για την ανάπτυξη μιας ενωσιακής πολιτικής σε θέματα διακρίσεων λόγω κάστας, και καλεί την ΕΕ να ενεργήσει βάσει των δικών της σοβαρών ανησυχιών σχετικά με τις διακρίσεις λόγω κάστας· ζητεί την έγκριση ενός ενωσιακού μέσου για την πρόληψη και εξάλειψη των διακρίσεων λόγω κάστας· επαναλαμβάνει την έκκλησή του στην ΕΕ και τα κράτη μέλη της να εντείνουν τις προσπάθειες και να στηρίξουν πρωτοβουλίες σε επίπεδο ΟΗΕ και αντιπροσωπειών με σκοπό την εξάλειψη των διακρίσεων λόγω κάστας· επισημαίνει ότι οι πρωτοβουλίες αυτές θα πρέπει να περιλαμβάνουν την προώθηση ειδικών δεικτών, αναλυτικών δεδομένων και ειδικών μέτρων για την αντιμετώπιση των διακρίσεων λόγω κάστας κατά την υλοποίηση και την παρακολούθηση των στόχων για τη βιώσιμη ανάπτυξη με ορίζοντα το 2030, την τήρηση του νέου εργαλείου καθοδήγησης του ΟΗΕ για τις διακρίσεις λόγω καταγωγής, και την παροχή στήριξης στα κράτη·

Αυτόχθονες λαοί

41.  ανησυχεί βαθιά για το ότι αυτόχθονες πληθυσμοί υφίστανται εκτενείς και συστηματικές διακρίσεις και διώξεις παγκοσμίως, συμπεριλαμβανομένων αυθαίρετων συλλήψεων και δολοφονιών υπερασπιστών των ανθρώπινων δικαιωμάτων, καταναγκαστικών εκτοπίσεων, πράξεων αρπαγής γης και παραβιάσεων των δικαιωμάτων των αυτοχθόνων από εταιρείες· διαπιστώνει ότι οι περισσότεροι αυτόχθονες πληθυσμοί διαβιούν κάτω από το όριο της φτώχειας· καλεί όλα τα κράτη να συμπεριλαμβάνουν τους αυτόχθονες πληθυσμούς στις διαδικασίες λήψης αποφάσεών τους που αφορούν τις στρατηγικές για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής· καλεί τις χώρες να κυρώσουν τις διατάξεις της Σύμβασης 169 της ΔΟΕ περί των αυτόχθονων λαών και των λαών με φυλετική συγκρότηση·

Ελευθερία σκέψης, συνείδησης, θρησκείας και πεποιθήσεων (FoRB)

42.  τονίζει ότι το δικαίωμα στην ελευθερία σκέψης, συνείδησης, θρησκείας ή πεποιθήσεων (γνωστή ευρύτερα ως ελευθερία θρησκείας ή πεποιθήσεων — FoRB), το οποίο συμπεριλαμβάνει τα δικαιώματα του να μην πιστεύεις, να ασπάζεσαι θεϊστικές, μη θεϊστικές, αγνωστικιστικές ή αθεϊστικές απόψεις καθώς και το δικαίωμα της αποστασίας και της μη αποδοχής κάποιας θρησκείας, πρέπει να είναι κατοχυρωμένα και προστατευμένα άνευ όρων σε ολόκληρο τον πλανήτη· καλεί την Επιτροπή, την ΕΥΕΔ και τα κράτη μέλη να υπερασπιστούν εντονότερα την ελευθερία θρησκείας και πεποιθήσεων και να ξεκινήσουν διάλογο με τα κράτη και εκπροσώπους της κοινωνίας των πολιτών, με θρησκευτικές, μη ομολογιακές, ανθρωπιστικές και φιλοσοφικές οργανώσεις, και με εκκλησίες, θρησκευτικές κοινότητες και κοινότητες, με σκοπό την πρόληψη πράξεων βίας, διωγμών, μισαλλοδοξίας έναντι ανθρώπων για λόγους σκέψης, συνείδησης, φιλοσοφικών απόψεων, θρησκείας ή πεποιθήσεων· καταδικάζει τους νόμους κατά της αλλαγής θρησκεύματος και της βλασφημίας, οι οποίοι ουσιαστικά περιορίζουν ή και στερούν την ελευθερία θρησκευτικής συνείδησης ή πεποιθήσεων από τις θρησκευτικές μειονότητες και τους άθεους· καλεί επίσης την Επιτροπή, την ΕΥΕΔ και τα κράτη μέλη να θέσουν πλήρως σε εφαρμογή τις κατευθυντήριες γραμμές της ΕΕ για την ελευθερία θρησκείας και πεποιθήσεων·

43.  καλεί την ΕΕ και τα κράτη μέλη της να συνεχίσουν να καλλιεργούν συμμαχίες και να ενισχύσουν τη συνεργασία με ένα ευρύ φάσμα χωρών και περιφερειακών οργανώσεων, προκειμένου να υπάρξουν θετικές αλλαγές σε σχέση με τη θρησκευτική ελευθερία και την ελευθερία των πεποιθήσεων, ιδιαίτερα σε περιοχές συγκρούσεων όπου θρησκευτικές ομάδες όπως οι Χριστιανοί στη Μέση Ανατολή είναι οι πιο ευάλωτες· υποστηρίζει πλήρως την πρακτική της ΕΕ να αναλαμβάνει ηγετικό ρόλο στα θεματικά ψηφίσματα του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ και στα ζητήματα θρησκευτικής ελευθερίας και ελευθερίας των πεποιθήσεων στη ΓΣ του ΟΗΕ·

44.  στηρίζει το έργο και τις προσπάθειες του Ειδικού Απεσταλμένου για την προώθηση της θρησκευτικής ελευθερίας και της ελευθερίας των πεποιθήσεων εκτός της ΕΕ· επαναλαμβάνει τις εκκλήσεις του προς το Συμβούλιο και την Επιτροπή, κατά τη διαδικασία ανανέωσης και ενίσχυσης της εντολής και της θέσης του Ειδικού Απεσταλμένου, να πραγματοποιήσουν μια διαφανή και συνολική αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας και της προστιθέμενης αξίας του έργου του· τονίζει ότι το έργο του πρέπει να υποστηριχθεί δεόντως ώστε να βελτιώσει την αποτελεσματικότητα της ΕΕ στο πεδίο αυτό· υπενθυμίζει στο Συμβούλιο και στην Επιτροπή την ανάγκη δέουσας υποστήριξης, μέσα από μια διαρκή διαβούλευση με τις θρησκευτικές και φιλοσοφικές οργανώσεις, της ικανότητας και των καθηκόντων του Ειδικού Απεσταλμένου σε σχέση με την προαγωγή της θρησκευτικής ελευθερίας και της ελευθερίας πεποιθήσεων εκτός ΕΕ, διερευνώντας τη δυνατότητα μιας πολυετούς θητείας υποκείμενης σε ετήσιο έλεγχο, και αναπτύσσοντας δίκτυα εργασίας μέσα σε κάθε αρμόδιο όργανο της ΕΕ, σε συμφωνία με το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 15ης Ιανουαρίου 2019 σχετικά με τις κατευθυντήριες γραμμές της ΕΕ και την εντολή του Ειδικού Απεσταλμένου της ΕΕ για την προώθηση της θρησκευτικής ελευθερίας και της ελευθερίας των πεποιθήσεων εκτός της ΕΕ·

Ελευθερία της έκφρασης και των μέσων ενημέρωσης και δικαίωμα πληροφόρησης

45.  καταγγέλλει και καταδικάζει απερίφραστα τους φόνους, τις φυλακίσεις και τους εκφοβισμούς και τις επιθέσεις, σε σωματικό και δικαστικό επίπεδο, σε βάρος πολλών δημοσιογράφων, ιστολόγων και μαρτύρων δημοσίου συμφέροντος και τις απειλές που αυτοί αντιμετώπισαν κατά το 2018· καλεί την ΕΕ να κάνει κάθε προσπάθεια προκειμένου στο μέλλον να τους προστατεύει· υπενθυμίζει ότι η ελευθερία της έκφρασης και η ελευθερία των μέσων ενημέρωσης προάγουν μια νοοτροπία πλουραλισμού και αποτελούν βασικά στοιχεία για τη θεμελίωση μιας δημοκρατικής κοινωνίας· υπενθυμίζει ότι οι δημοσιογράφοι θα πρέπει να είναι ελεύθεροι να ασκούν το επάγγελμά τους χωρίς να φοβούνται διώξεις ή φυλακίσεις· τονίζει πως οποιοσδήποτε περιορισμός στην άσκηση της ελευθερίας της έκφρασης και της ελευθερίας των μέσων ενημέρωσης, όπως π.χ. η αφαίρεση επιγραμμικού περιεχομένου, πρέπει να εφαρμόζεται κατ’ εξαίρεση, με ειδική προσοχή στον σεβασμό των αρχών της αναγκαιότητας και της αναλογικότητας, να προβλέπεται από το νόμο και να διατάσσεται με απόφαση δικαστηρίου·

46.  καλεί την ΕΕ, τα κράτη μέλη της και ειδικότερα τον Ειδικό Εντεταλμένο (ΕΕΕΕ) να προσέξουν ιδιαίτερα την προστασία της ελευθερίας της έκφρασης και την ελευθερία, την ανεξαρτησία και τον πλουραλισμό των μέσων ενημέρωσης παγκοσμίως, να εποπτεύουν καλύτερα όλες τις μορφές περιορισμών —επιγραμμικά και απογραμμικά— στην ελευθερία της έκφρασης και στην ελευθερία των μέσων ενημέρωσης, να καταδικάζουν συστηματικά τους περιορισμούς αυτούς, και να χρησιμοποιούν κάθε διαθέσιμο διπλωματικό μέσο και εργαλείο για τον τερματισμό τους· υπογραμμίζει ότι είναι σημαντικό να καταδικάζονται και να καταπολεμούνται η ρητορική του μίσους και η υποκίνηση βίας επιγραμμικά και απογραμμικά, ως ευθεία απειλή κατά του κράτους δικαίου και των αξιών που πρεσβεύουν τα ανθρώπινα δικαιώματα· στηρίζει τις πρωτοβουλίες που βοηθούν στη διάκριση ανάμεσα σε κατασκευασμένες, ψευδείς ειδήσεις (fake news) ή προπαγανδιστική αποπληροφόρηση αφενός και σε πληροφορίες συλλεγόμενες στο πλαίσιο ενός γνήσιου και ανεξάρτητου δημοσιογραφικού έργου αφετέρου· τονίζει τη σημασία της αποτελεσματικής και συστηματικής εφαρμογής των κατευθυντήριων γραμμών της ΕΕ για την ελευθερία της έκφρασης επιγραμμικά και απογραμμικά, και τη σημασία μιας τακτικής παρακολούθησης των επιπτώσεών τους·

Θανατική ποινή, βασανιστήρια και άλλες μορφές κακομεταχείρισης

47.  καταδικάζει τα βασανιστήρια, την απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση και τη θανατική ποινή, που συνεχίζουν να εφαρμόζονται σε πολλές χώρες ανά τον κόσμο· εκφράζει την ανησυχία του για το πλήθος από καταδίκες και εκτελέσεις για λόγους που, σε αντίθεση με το διεθνές δίκαιο, δεν ανταποκρίνονται στον ορισμό περί σοβαρών εγκλημάτων· καλεί όσες χώρες δεν το έχουν ήδη πράξει να θεσπίσουν τώρα ένα άμεσο μορατόριουμ στη θανατική ποινή, ως ένα βήμα προς την κατάργησή της· καλεί την ΕΕ να εντείνει τις προσπάθειές της για την εξάλειψη των βασανιστηρίων και της θανατικής ποινής· καλεί την ΕΕ και τα κράτη μέλη της να είναι σε ιδιαίτερη επαγρύπνηση απέναντι στα κράτη που απειλούν ότι θα επαναφέρουν τη θανατική ποινή στο δίκαιό τους ή ντε φάκτο· ζητεί να σταματήσει το παγκόσμιο εμπόριο αντικειμένων που χρησιμοποιούνται για βασανιστήρια και εκτέλεση της θανατικής ποινής·

48.  θεωρεί απαραίτητο να καταπολεμηθούν όλες οι μορφές βασανιστηρίων και κακομεταχείρισης, συμπεριλαμβανομένης της ψυχολογικής κακοποίησης, των εγκλείστων σε φυλακές ή άλλους τόπους κράτησης, να ενταθούν οι προσπάθειες συμμόρφωσης με το σχετικό διεθνές δίκαιο σε αυτό το πεδίο, και να εξασφαλιστεί η αποζημίωση των θυμάτων· εκφράζει τη σοβαρή ανησυχία του για την κατάσταση των φυλακών και για τις συνθήκες κράτησης σε ορισμένες χώρες, μεταξύ άλλων και σε ό,τι αφορά την δυνατότητα περίθαλψης και την πρόσβαση σε φάρμακα, ιδιαίτερα για ασθένειες σαν την ηπατίτιδα ή την HIV· υπενθυμίζει ότι η άρνηση πρόσβασης των φυλακισμένων σε υγειονομική περίθαλψη και σε φάρμακα, συνιστά κακομεταχείριση ή και βασανιστήριο, ίσως και παράλειψη βοήθειας σε κινδυνεύοντα πρόσωπα· χαιρετίζει την αναθεωρημένη πολιτική της ΕΕ έναντι των τρίτων χωρών σε σχέση με τα βασανιστήρια και άλλες μορφές σκληρής, απάνθρωπης και εξευτελιστικής μεταχείρισης ή τιμωρίας· καλεί τα κράτη μέλη να ενσωματώσουν, σε όλες τις δράσεις και τις πολιτικές τους, διασφαλίσεις κατά των βασανιστηρίων και άλλων μορφών κακομεταχείρισης·

49.  χαιρετίζει τη σύσταση συντονιστικής ομάδας της ΕΕ κατά των βασανιστηρίων το 2017· χαιρετίζει στο πλαίσιο αυτό τις επικαιροποιήσεις στη νομοθεσία της ΕΕ τις οποίες είχε ζητήσει με το νομοθετικό του ψήφισμα της 29ης Νοεμβρίου 2018 σχετικά με το εμπόριο ορισμένων αντικειμένων δυνάμενων να χρησιμοποιηθούν για τη θανατική ποινή, για βασανιστήρια ή άλλη απάνθρωπη μεταχείριση ή τιμωρία(12)· τονίζει τη σημασία της περαιτέρω ενίσχυσης της συνεργασίας με τους μηχανισμούς του ΟΗΕ, τα περιφερειακά όργανα και αρμόδιους φορείς όπως το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, οι οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών και οι υπερασπιστές των ανθρώπινων δικαιωμάτων, στον αγώνα κατά των βασανιστηρίων και άλλων μορφών κακομεταχείρισης·

Εμπορικές επιχειρήσεις και ανθρώπινα δικαιώματα

50.  επαναβεβαιώνει ότι οι δραστηριότητες όλων των εταιρειών, είτε αυτές λειτουργούν εντός μιας χώρας είτε διασυνοριακά, πρέπει να συμμορφώνονται πλήρως με τα διεθνή πρότυπα ανθρωπίνων δικαιωμάτων· επαναβεβαιώνει επί πλέον τη σημασία της προαγωγής της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης· τονίζει τη σημασία των ευρωπαϊκών εταιρειών που έχουν ηγετικό ρόλο στην προαγωγή των διεθνών προτύπων που πρέπει να διέπουν τις εμπορικές επιχειρήσεις και τα ανθρώπινα δικαιώματα· υπενθυμίζει την ευθύνη των επιχειρήσεων να μεριμνούν ώστε οι ενέργειές τους και οι αλυσίδες εφοδιασμού τους να μην εμπλέκονται σε παραβιάσεις ανθρώπινων δικαιωμάτων όπως αναγκαστική εργασία και παιδική εργασία, παραβίαση δικαιωμάτων των αυτόχθονων πληθυσμών, αρπαγή γαιών, απειλές και επιθέσεις κατά υπερασπιστών των ανθρώπινων δικαιωμάτων, και περιβαλλοντική υποβάθμιση·

51.  τονίζει την ανάγκη έκδοσης ενός διεθνούς δεσμευτικού κειμένου που θα ρυθμίζει, στο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τις δραστηριότητες των διεθνικών και άλλων εταιρειών· ζητεί μια νομοθετική πρόταση σχετικά με τις εταιρείες, τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δέουσα επιμέλεια για την πρόληψη των παραβιάσεων στις παγκόσμιες δραστηριότητες των εταιρειών, και με σκοπό να βελτιωθεί η πρόσβαση στη δικαιοσύνη για τα θύματα των παραπτωμάτων των εταιρειών· τονίζει τη σημασία του να εφαρμόζουν όλες οι χώρες πλήρως τις κατευθυντήριες αρχές του ΟΗΕ για τις εμπορικές επιχειρήσεις και τα ανθρώπινα δικαιώματα, και καλεί όσα κράτη μέλη της ΕΕ δεν έχουν ακόμη εγκρίνει εθνικά σχέδια δράσης για τα δικαιώματα των επιχειρήσεων να το πράξουν το συντομότερο δυνατόν· προτρέπει την ΕΕ και τα κράτη μέλη της να συμμετάσχουν εποικοδομητικά στο έργο της διακυβερνητικής ομάδας εργασίας του ΟΗΕ για τις διεθνικές εταιρείες και τις άλλες εμπορικές επιχειρήσεις σε σχέση με το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· θεωρεί ότι αυτό είναι ένα απαραίτητο βήμα προς την προώθηση και προστασία των ανθρώπινων δικαιωμάτων·

52.  καλεί την Επιτροπή να μεριμνήσει ώστε τα έργα που έχουν την υποστήριξη της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (ΕΤΕπ/EIB) και της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης (ΕΤΑΑ/EBRD) να είναι σύμφωνα με την πολιτική και τις δεσμεύσεις της ΕΕ στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και να υπάρχουν μηχανισμοί λογοδοσίας για να μπορούν μεμονωμένα άτομα να δημοσιοποιούν παραβιάσεις σχετιζόμενες με τις δραστηριότητες της ΕΤΕπ και της ΕΤΑΑ· εκτιμά πως μια διοργανική επιχειρησιακή ομάδα για τις εμπορικές επιχειρήσεις και τα ανθρώπινα δικαιώματα θα αποτελούσε ένα χρήσιμο συμπληρωματικό εργαλείο· καλεί τον ιδιωτικό τομέα, και ιδιαίτερα τις χρηματοπιστωτικές, τις ασφαλιστικές και τις μεταφορικές εταιρείες, να παρέχουν τις υπηρεσίες τους σε ανθρωπιστικούς φορείς που εκτελούν δραστηριότητες αρωγής, σε πλήρη συμμόρφωση με τις ανθρωπιστικές εξαιρέσεις και τις εξαιρέσεις που προβλέπονται από τη νομοθεσία της ΕΕ· χαιρετίζει την δημιουργία του θεσμού του Ανεξάρτητου Καναδού Διαμεσολαβητή για τις Υπεύθυνες Επιχειρήσεις·

53.  λαμβάνει θετικά γνώση του συστήματος γενικευμένων προτιμήσεων ΣΓΠ + ως κινήτρου για την αποτελεσματική εφαρμογή των 27 βασικών διεθνών συμβάσεων που αφορούν τα ανθρώπινα δικαιώματα και τα εργασιακά πρότυπα· αναγνωρίζει ότι οι παγκόσμιες αλυσίδες αξίας συμβάλλουν στην ενίσχυση των βασικών διεθνών εργασιακών, περιβαλλοντικών και κοινωνικών προτύπων και αντιπροσωπεύουν μια ευκαιρία για βιώσιμη πρόοδο, ιδίως στις αναπτυσσόμενες χώρες και σε χώρες αυξημένου κινδύνου λόγω κλιματικής αλλαγής· τονίζει ότι οι τρίτες χώρες που υπάγονται στο σύστημα γενικευμένων προτιμήσεων ΣΓΠ + θα πρέπει να σημειώσουν πρόοδο σε όλες τις πτυχές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· επισημαίνει ότι οι ενισχυμένοι και αποτελεσματικοί μηχανισμοί παρακολούθησης θα μπορούσαν να βελτιώσουν τη δυνατότητα άσκησης επιρροής εκ μέρους των συστημάτων εμπορικών προτιμήσεων απέναντι σε παραβιάσεις των ανθρώπινων δικαιωμάτων· στηρίζει την καθιέρωση και εφαρμογή ρητρών αιρεσιμότητας υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στις διεθνείς συμφωνίες της ΕΕ με τρίτες χώρες, συμπεριλαμβανομένου του εμπορίου και των επενδύσεων· καλεί την Επιτροπή να εποπτεύει συστηματικά την εφαρμογή αυτών των ρητρών, ώστε να εξασφαλίζει το σεβασμό τους από τις δικαιούχους χώρες και να υποβάλλει τακτικά έκθεση στο Κοινοβούλιο για τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τις χώρες εταίρους·

Νέες τεχνολογίες και ανθρώπινα δικαιώματα

54.  τονίζει τη σημασία του να εκπονηθεί μια ενωσιακή στρατηγικής προκειμένου οι νέες τεχνολογίες, όπως είναι η τεχνητή νοημοσύνη, να τεθούν στην υπηρεσία των ανθρώπων και να αντιμετωπισθούν οι δυνητικές απειλές που οι νέες τεχνολογίες αντιπροσωπεύουν για τα ανθρώπινα δικαιώματα, συμπεριλαμβανομένων της παραπληροφόρησης, της μαζικής επιτήρησης, των ψευδών ειδήσεων, της ρητορικής του μίσους, των με κρατική υποστήριξη περιορισμών, καθώς και των καταχρηστικών χρήσεων της τεχνητής νοημοσύνης· τονίζει περαιτέρω την ιδιαίτερη απειλή που οι τεχνολογίες αυτές θα μπορούσαν να αποτελέσουν με τον έλεγχο, τον περιορισμό και την υπονόμευση έννομων δραστηριοτήτων· υπογραμμίζει τη σημασία μιας σωστής ισορροπίας ανάμεσα στα ανθρώπινα δικαιώματα, και ειδικότερα το δικαίωμα στην ιδιωτική ζωή, και σε άλλες θεμιτές επιδιώξεις όπως η ασφάλεια ή ο αγώνας κατά του εγκλήματος, της τρομοκρατίας και του εξτρεμισμού· εκφράζει την ανησυχία του για την αυξανόμενη χρήση ορισμένων τεχνολογιών κυβερνοεπιτήρησης διπλής χρήσης κατά υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, δημοσιογράφων, πολιτικών αντιπάλων και δικηγόρων·

55.  καλεί την ΕΕ και τα κράτη μέλη να δεσμευθούν μαζί με τις κυβερνήσεις τρίτων χωρών για να τεθεί τέλος στην κατασταλτική κυβερνοασφάλεια και στις αντιτρομοκρατικές πρακτικές και νομοθεσίες· υπενθυμίζει την υποχρέωση ετήσιας επικαιροποίησης του Παραρτήματος Ι του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 428/2009 του Συμβουλίου(13), που απαριθμεί τα διπλής χρήσης αντικείμενα για τα οποία απαιτείται άδεια· τονίζει την ανάγκη αποτελεσματικής ψηφιακής συνεργασίας μεταξύ κυβερνήσεων, ιδιωτικού τομέα, κοινωνίας των πολιτών, πανεπιστημιακών κοινοτήτων, τεχνολογικών φορέων, κοινωνικών εταίρων και άλλων ενδιαφερόμενων μερών για τη διασφάλιση ενός ασφαλούς και χωρίς αποκλεισμούς ψηφιακού μέλλοντος για όλους, σε συμφωνία με το διεθνές δίκαιο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων·

Μετανάστες και πρόσφυγες

56.  επισημαίνει την επείγουσα ανάγκη αντιμετώπισης των βαθύτερων αιτίων των μεταναστευτικών ροών, που είναι οι πόλεμοι, οι συγκρούσεις, οι διωγμοί, τα δίκτυα παράτυπης μετανάστευσης, η εμπορία ανθρώπων, η λαθραία διακίνηση ανθρώπων, η φτώχεια, οι οικονομικές ανισότητες και η κλιματική αλλαγή, και εξεύρεσης μακροπρόθεσμων λύσεων στηριζόμενων στον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της αξιοπρέπειας· υπογραμμίζει την ανάγκη δημιουργίας νόμιμων διαύλων και οδών μετανάστευσης και διευκόλυνσης των εκουσίων επιστροφών, όπου τούτο είναι δυνατό, και σε συμφωνία με την αρχή της μη επαναπροώθησης·

57.  ζητεί να αντιμετωπιστεί η εξωτερική διάσταση της προσφυγικής κρίσης, μεταξύ άλλων και με την εξεύρεση βιώσιμων λύσεων στις συγκρούσεις μέσω της οικοδόμησης συνεργασιών και εταιρικών σχέσεων με τις ενδιαφερόμενες τρίτες χώρες· εκτιμά ότι η συμμόρφωση με το διεθνές δίκαιο για τους πρόσφυγες και τα ανθρώπινα δικαιώματα αποτελεί απαραίτητο δομικό στοιχείο της συνεργασίας με τις τρίτες χώρες· τονίζει την ανάγκη επίτευξης καθαρής προόδου, με βάση τα Σύμφωνα του ΟΗΕ για τη μετανάστευση και τους πρόσφυγες, ώστε να βελτιωθεί η αυτάρκεια των προσφύγων, να διευρυνθεί η δυνατότητα για λύσεις τρίτων χωρών, να βελτιωθούν τα ανθρώπινα δικαιώματα στη διαχείριση της μετανάστευσης, ειδικά στις χώρες καταγωγής ή διέλευσης, και να διενεργούνται ασφαλείς επιστροφές με σεβασμό της αξιοπρέπειας· καλεί την ΕΕ και τα κράτη μέλη της να επιδεικνύουν πλήρη διαφάνεια σε ό,τι αφορά τις πολιτικές συνεργασίας και την κατανομή κονδυλίων σε τρίτες χώρες για συνεργασία σε θέματα μετανάστευσης· θεωρεί σημαντικό να μην εκτρέπονται των στόχων τους οι πόροι που προορίζονται για ανάπτυξη και συνεργασία και να μην επωφελούνται από αυτούς εκείνοι που ευθύνονται για παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων· καλεί την ΕΕ να στηρίξει την πρωτοβουλία της Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες (UNHCR) για τερματισμό του καθεστώτος της ανιθαγένειας εντός και εκτός της ΕΕ το έτος 2024·

58.  καταγγέλλει τους θανάτους προσφύγων και μεταναστών στη Μεσόγειο και τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους· καταγγέλλει επίσης τις επιθέσεις κατά ΜΚΟ που βοηθούν αυτούς τους ανθρώπους· ζητεί από την ΕΕ και τα κράτη μέλη να αυξήσουν την ανθρωπιστική βοήθεια για τους βιαίως μετακινηθέντες· καλεί την ΕΕ και τα κράτη μέλη της να παράσχουν στήριξη στις κοινότητες υποδοχής προσφύγων· επιμένει ότι η εφαρμογή των παγκόσμιων συμφώνων για τη μετανάστευση και τους πρόσφυγες πρέπει, ως εκ τούτου, να συμβαδίζει με την εφαρμογή της Ατζέντας 2030 του ΟΗΕ, όπως ορίζεται στους στόχους βιώσιμης ανάπτυξης, καθώς και με αυξημένες επενδύσεις στις αναπτυσσόμενες χώρες·

59.  τονίζει ότι η κλιματική έκτακτη ανάγκη και η μαζική απώλεια βιοποικιλότητας συνιστούν σοβαρή απειλή κατά των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· καλεί την Επιτροπή και την ΕΥΕΔ να εργαστούν προς μια ενωσιακή στρατηγική για την προστασία ενός υγιούς περιβάλλοντος, σε στενή συνεργασία με τρίτες χώρες και διεθνείς οργανισμούς, όπως η Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες (UNHCR), η οποία πρόσφατα δρομολόγησε μια κοινή στρατηγική με το πρόγραμμα του ΟΗΕ για το περιβάλλον (UNEP)· υπογραμμίζει ότι, κατ’ εκτίμηση του ΟΗΕ, έως το 2050 θα υπάρξουν πολλοί περιβαλλοντικοί πρόσφυγες· υπενθυμίζει τις υποχρεώσεις και τις ευθύνες των κρατών και των λοιπών φορέων ως προς τον μετριασμό των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής και την πρόληψη των αρνητικών της επιπτώσεων επί των ανθρώπινων δικαιωμάτων· χαιρετίζει τις διεθνείς προσπάθειες προκειμένου τα ζητήματα που άπτονται των περιβαλλοντικών και φυσικών καταστροφών και της κλιματικής αλλαγής να συνδεθούν με τα ανθρώπινα δικαιώματα· καλεί την ΕΕ να συμμετάσχει ενεργά στη διεθνή συζήτηση για ένα πιθανό κανονιστικό πλαίσιο προστασίας των περιβαλλοντικών και κλιματικών προσφύγων·

Στήριξη της δημοκρατίας

60.  τονίζει ότι η ΕΕ θα πρέπει να συνεχίσει να υποστηρίζει ενεργά τον δημοκρατικό και ουσιαστικό πολιτικό πλουραλισμό στους θεσμούς που ασχολούνται με τα ανθρώπινα δικαιώματα, καθώς και τα ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης, τα κοινοβούλια και τις οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών στις προσπάθειές τους να προωθήσουν τον εκδημοκρατισμό σε συνάρτηση με τις εκάστοτε συνθήκες, και ταυτόχρονα θα πρέπει η ΕΕ να συνεκτιμά το πολιτισμικό και εθνικό υπόβαθρο των αντίστοιχων τρίτων χωρών, ώστε να ενισχυθούν ο διάλογος και η οι εταιρικές σχέσεις· υπενθυμίζει ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο των διαδικασιών εκδημοκρατισμού· λαμβάνει θετικά γνώση της σταθερής και συνεπούς δράσης του Ευρωπαϊκού Ταμείου για τη Δημοκρατία στα δυτικά Βαλκάνια και στις χώρες της ανατολικής και της νότιας γειτονίας της ΕΕ, για την προαγωγή της δημοκρατίας και τον σεβασμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων και ελευθεριών· υπενθυμίζει ότι η εμπειρία που αποκτήθηκε και τα διδάγματα που αντλήθηκαν από τις διαδικασίες εκδημοκρατισμού στο πλαίσιο των πολιτικών διεύρυνσης και γειτονίας θα μπορούσαν να συμβάλουν θετικά στον προσδιορισμό βέλτιστων πρακτικών που να μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την υποστήριξη και εδραίωση άλλων δημοκρατικών διεργασιών στον κόσμο· υπενθυμίζει ότι η διεύρυνση της ΕΕ αποδείχθηκε το αποτελεσματικότερο εργαλείο για τη στήριξη της δημοκρατίας, του κράτους δικαίου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην ευρωπαϊκή ήπειρο και ότι η ένταξη στην ΕΕ ως επιλογή θα πρέπει να παραμείνει ανοιχτή για όσες χώρες την επιθυμούν και έχουν πραγματοποιήσει μεταρρυθμίσεις κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 49 ΣΕΕ· προτρέπει την ΕΕ να παρακολουθεί στενά καθ' όλη τη διάρκεια των διαδικασιών διεύρυνσης την εφαρμογή των διατάξεων που προστατεύουν τα ανθρώπινα δικαιώματα και τα δικαιώματα ατόμων που ανήκουν σε μειονότητες·

61.  χαιρετίζει τα συμπεράσματα του Συμβουλίου της 14ης Οκτωβρίου 2019 σχετικά με τη δημοκρατία, ως έναρξη της επικαιροποίησης και ενίσχυσης της στάσης της ΕΕ σε θέματα ενίσχυσης της δημοκρατίας· τονίζει στο πλαίσιο αυτό το ρόλο που έχουν η διαπαιδαγώγηση σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ο εκδημοκρατισμός ως βασικά εργαλεία για την παγίωση αυτών των αξιών τόσο εντός όσο και εκτός ΕΕ· τονίζει τη σημασία του να εγκριθούν συγκεκριμένοι κανόνες χρηματοδότησης για τα ενωσιακά προγράμματα στήριξης της δημοκρατίας σε συνάρτηση με τη φύση των δημοκρατικών αλλαγών· υπογραμμίζει την ανάγκη επένδυσης σε επαρκείς πόρους, για τον καλύτερο συντονισμό των προγραμμάτων στήριξης της δημοκρατίας και των πολιτικών προτεραιοτήτων· στηρίζει την προσπάθεια επίτευξης διαφάνειας σε ό,τι αφορά την ενωσιακή βοήθεια στο πεδίο αυτό· αναλαμβάνει τη δέσμευση να προωθήσει μεγαλύτερη διαφάνεια στις δημοκρατικές διαδικασίες και ειδικότερα στη χρηματοδότηση πολιτικών και θεματικών εκστρατειών από διάφορους μη κρατικούς παράγοντες·

62.  επαναλαμβάνει τη θετική γνώμη του για τη συνεχιζόμενη στήριξη που παρέχει η ΕΕ σε εκλογικές διαδικασίες και για την εκ μέρους της παροχή εκλογικής συνδρομής και υποστήριξης σε εγχώριους παρατηρητές· χαιρετίζει και υποστηρίζει πλήρως, στο πλαίσιο αυτό, το έργο της δικής του Ομάδας Στήριξης της Δημοκρατίας και Συντονισμού των Εκλογών· υπενθυμίζει ότι είναι σημαντικό να δίδεται η κατάλληλη συνέχεια στις εκθέσεις και τις συστάσεις των αποστολών παρακολούθησης εκλογών, ως μέσου για τη βελτίωση του αντικτύπου τους και την ενδυνάμωση της ενωσιακής στήριξης υπέρ των δημοκρατικών προτύπων στις ενδιαφερόμενες χώρες· τονίζει την ανάγκη στήριξης της δημοκρατίας καθ’ όλη τη διάρκεια του εκλογικού κύκλου μέσω μακροπρόθεσμων και ευέλικτων προγραμμάτων που να αντικατοπτρίζουν τη φύση της δημοκρατικής αλλαγής· ζητεί την αυστηρή παρακολούθηση της συνέχειας που δίδεται σε υποθέσεις παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των υποψηφίων στη διάρκεια των εκλογικών διαδικασιών, και ειδικότερα των δικαιωμάτων των υποψηφίων που ανήκουν σε ευάλωτες ομάδες ή σε μειονότητες·

o
o   o

63.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή, στον Αντιπρόεδρο της Επιτροπής/Ύπατο Εκπρόσωπο της Ένωσης για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας, στον Ειδικό Εντεταλμένο της ΕΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, στις κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια των κρατών μελών, στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, στον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ, στον Πρόεδρο της 74ης συνόδου της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, στον Πρόεδρο του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ, στην Ύπατη Αρμόστρια του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, και στους επικεφαλής των αντιπροσωπειών της ΕΕ.

(1) https://undocs.org/A/HRC/36/46/Add.2 (2) ΕΕ L 119 της 4.5.2016, σ. 1. (3) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P8_TA(2018)0515. (4) ΕΕ C 224 της 27.6.2018, σ. 58. (5) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P8_TA(2019)0187. (6) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P8_TA(2019)0013. (7) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P8_TA(2018)0279. (8) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P8_TA(2019)0129. (9) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P8_TA(2019)0111. (10) UNHCR – Έκθεση για τις παγκόσμιες τάσεις του 2018 (19 Ιουνίου 2019). (11) ΕΕ C 285 της 29.8.2017, σ. 110. (12) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P8_TA(2018)0467. (13) ΕΕ L 134 της 29.5.2009, σ. 1.

Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 15ης Ιανουαρίου 2020 σχετικά με την εφαρμογή της κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας – ετήσια έκθεση (2019/2136(INI))

P9_TA(2020)0008 A9-0054/2019

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–  έχοντας υπόψη την ετήσια έκθεση του Συμβουλίου προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχετικά με την κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας,

–  έχοντας υπόψη τον Τίτλο V της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΣΕΕ),

–  έχοντας υπόψη τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και την Τελική Πράξη του Ελσίνκι, του 1975, του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ),

–  έχοντας υπόψη τη Συνθήκη του Βορείου Ατλαντικού του 1949 και την κοινή δήλωση για τη συνεργασία ΕΕ-ΝΑΤΟ, της 10ης Ιουλίου 2018,

–  έχοντας υπόψη τη δήλωση της Αντιπροέδρου της Επιτροπής/Ύπατης Εκπροσώπου της Ένωσης για Θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας (ΑΠ/ΥΕ) για την πολιτική λογοδοσία(1),

–  έχοντας υπόψη το έγγραφο του 2016 με τίτλο «Μια συνολική στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την εξωτερική πολιτική και την πολιτική ασφάλειας»,

–  έχοντας υπόψη την κοινή δήλωση της Επιτροπής και της Ύπατης Εκπροσώπου της Ένωσης για Θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας, της 7ης Ιουνίου 2017, με τίτλο «Μια στρατηγική προσέγγιση όσον αφορά την ανθεκτικότητα στην εξωτερική δράση της ΕΕ» (JOIN(2017)0021),

–  έχοντας υπόψη τη διακήρυξη της Σόφιας, της 17ης Μαΐου 2018, και τα συμπεράσματα του Συμβουλίου για τη διεύρυνση και τη διαδικασία σταθεροποίησης και σύνδεσης, της 26ης Ιουνίου 2018 και της 18ης Ιουνίου 2019,

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμα A/RES70/1 της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, με τίτλο «Transforming our world: the 2030 Agenda for Sustainable Development» (Να αλλάξουμε τον κόσμο μας: η Ατζέντα του 2030 για τη βιώσιμη ανάπτυξη), της 25ης Σεπτεμβρίου 2015,

–  έχοντας υπόψη την απόφαση 1325 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, το οποίο καθόρισε το θεματολόγιο σχετικά με τις γυναίκες, την ειρήνη και την ασφάλεια το 2000,

–  έχοντας υπόψη τη σύστασή του της 15ης Νοεμβρίου 2017 προς το Συμβούλιο, την Επιτροπή και την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης (ΕΥΕΔ) σχετικά με την Ανατολική Εταιρική Σχέση, ενόψει της συνόδου κορυφής του Νοεμβρίου του 2017(2),

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 54 του Κανονισμού του,

–  έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων (A9-0054/2019),

Α.  λαμβάνοντας υπόψη ότι το Κοινοβούλιο έχει καθήκον και ευθύνη να ασκεί τη δημοκρατική εποπτεία της κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας (ΚΕΠΠΑ) και της κοινής πολιτικής ασφάλειας και άμυνας (ΚΠΑΑ), και ότι θα πρέπει να λαμβάνει τα απαραίτητα και αποτελεσματικά μέσα για την εκπλήρωση αυτού του ρόλου·

Β.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η εξωτερική δράση της ΕΕ έχει άμεσο αντίκτυπο στην ευημερία των πολιτών της, τόσο εντός όσο και εκτός της ΕΕ, και έχει ως στόχο να διασφαλίσει την ασφάλεια και τη σταθερότητα, προωθώντας παράλληλα τις ευρωπαϊκές αξίες της ελευθερίας, της δημοκρατίας, της ισότητας, του κράτους δικαίου και του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· λαμβάνοντας υπόψη ότι η αξιοπιστία της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως παγκόσμιου παράγοντα ειρήνης και ασφάλειας βασίζεται στην πρακτική προσήλωσή της στις αξίες της, με αποτέλεσμα η εξωτερική πολιτική που είναι βασισμένη στις αξίες να αποτελεί άμεσο συμφέρον της Ένωσης·

Γ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι, για να αποτελέσει η Ευρωπαϊκή Ένωση φορέα προώθησης των θεμελιωδών αξιών της, πρέπει να διασφαλίζονται η προστασία και η τήρησή τους σε όλα τα κράτη μέλη της·

Δ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι επί του παρόντος είμαστε μάρτυρες της υποχώρησης των παραδοσιακών εταίρων από την παγκόσμια σκηνή, της αυξανόμενης πίεσης στην πολυμερή συνεργασία και στους αντίστοιχους οργανισμούς, καθώς και της ολοένα δυναμικότερης παρουσίας των περιφερειακών δυνάμεων·

Ε.  λαμβάνοντας υπόψη την επιδείνωση του στρατηγικού περιβάλλοντος της Ένωσης εδώ και αρκετό καιρό, με αποτέλεσμα η ανάγκη για μια ισχυρότερη Ευρώπη που ενεργεί με ενιαίο τρόπο στις εξωτερικές της σχέσεις να είναι πιο επείγουσα από ποτέ, προκειμένου να αντιμετωπιστεί η πληθώρα προκλήσεων οι οποίες επηρεάζουν άμεσα ή έμμεσα την ασφάλεια των κρατών μελών και των πολιτών της· λαμβάνοντας υπόψη ότι μεταξύ των ζητημάτων που επηρεάζουν την ασφάλεια των πολιτών της ΕΕ περιλαμβάνονται: ένοπλες συγκρούσεις στα ανατολικά και νότια σύνορα της ευρωπαϊκής ηπείρου, και ευάλωτα κράτη· τρομοκρατία, και ιδίως τζιχαντισμός, κυβερνοεπιθέσεις και εκστρατείες παραπληροφόρησης· εξωτερικές παρεμβάσεις στις ευρωπαϊκές πολιτικές και εκλογικές διαδικασίες· διάδοση όπλων μαζικής καταστροφής και αμφισβήτηση των συμφωνιών για τη μη διάδοση των όπλων· όξυνση των περιφερειακών συγκρούσεων που έχουν προκαλέσει αναγκαστικές εκτοπίσεις και ανεξέλεγκτες μεταναστευτικές ροές· εντάσεις όσον αφορά τον ενεργειακό εφοδιασμό των κρατών μελών· ανταγωνισμός για φυσικούς πόρους, ενεργειακή εξάρτηση και ενεργειακή ασφάλεια· αύξηση του οργανωμένου εγκλήματος στα σύνορα και στην Ευρώπη· εξασθένηση των προσπαθειών αφοπλισμού· κλιματική αλλαγή·

ΣΤ.  θεωρεί ότι ο τζιχαντισμός αποτελεί σήμερα μία από τις σημαντικότερες προκλήσεις που απειλούν την ασφάλεια των πολιτών της ΕΕ και ότι θα πρέπει να αναληφθεί ταχεία, αποφασιστική και συντονισμένη δράση τόσο σε εσωτερικό όσο και σε εξωτερικό επίπεδο·

Ζ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι κανένα επιμέρους κράτος μέλος δεν είναι ικανό να χειριστεί μόνο του οποιαδήποτε από τις προκλήσεις τις οποίες αντιμετωπίζει σήμερα η ευρωπαϊκή ήπειρος και το στενό περιβάλλον της· λαμβάνοντας υπόψη ότι θα πρέπει να γίνεται σεβαστή και να διασφαλίζεται η αρχή της ισότητας μεταξύ των κρατών μελών κατά τον σχεδιασμό της εξωτερικής πολιτικής, της πολιτικής ασφάλειας και των σχετικών δράσεων της ΕΕ· λαμβάνοντας υπόψη ότι θα πρέπει να γίνονται σεβαστά τα προνόμια των εθνικών κοινοβουλίων στον τομέα της δικής τους εθνικής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας· λαμβάνοντας υπόψη ότι μια φιλόδοξη, αξιόπιστη και αποτελεσματική κοινή εξωτερική πολιτική πρέπει να υποστηρίζεται από επαρκείς οικονομικούς πόρους, καθώς και έγκαιρες και αποφασιστικές δράσεις από την ΕΕ· λαμβάνοντας υπόψη ότι τα μέσα εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ πρέπει να χρησιμοποιούνται με πιο συνεκτικό και συνεπή τρόπο·

Η.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η πολυμέρεια αποτελεί τη μόνη εγγύηση για την ειρήνη, την ασφάλεια και τη βιώσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη σε ένα ιδιαίτερα πολωμένο διεθνές περιβάλλον· λαμβάνοντας υπόψη ότι τα θεμέλιά της απειλούνται όταν οικουμενικοί κανόνες και αξίες –συμπεριλαμβανομένων των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, του διεθνούς δικαίου και του ανθρωπιστικού δικαίου– κλονίζονται ή γίνονται αντικείμενο κατάχρησης· λαμβάνοντας υπόψη ότι η πολυμέρεια βρίσκεται στο επίκεντρο της προσέγγισης της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσον αφορά την ΚΕΠΠΑ, όπως κατοχυρώνεται στη ΣΕΕ·

Θ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η υφήλιος βρίσκεται ενώπιον μιας παγκόσμιας μετατόπισης δυνάμεων, με τον γεωπολιτικό ανταγωνισμό να αποτελεί κυρίαρχη τάση στην εξωτερική πολιτική, κάτι που απαιτεί γρήγορους, ενιαίους και επαρκείς μηχανισμούς και ικανότητες αντίδρασης· λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ απουσιάζει εν πολλοίς σε αυτή την παγκόσμια μετατόπιση δυνάμεων και στον γεωπολιτικό ανταγωνισμό λόγω έλλειψης ενότητας μεταξύ των κρατών μελών της·

Ι.  λαμβάνοντας υπόψη ότι ανερχόμενοι κρατικοί παράγοντες και νέες οικονομικές δυνάμεις επιδιώκουν ενδεχομένως αποσταθεροποιητικές παγκόσμιες και περιφερειακές φιλοδοξίες και θέτουν σε κίνδυνο την ειρήνη και τη σταθερότητα στην Ευρωπαϊκή Γειτονία, με απρόβλεπτες συνέπειες για την ειρήνη καθώς και για την ευρωπαϊκή και την παγκόσμια ασφάλεια· λαμβάνοντας υπόψη ότι η Ευρώπη κινδυνεύει να βρεθεί στο περιθώριο της λήψης αποφάσεων, με αποτέλεσμα να τεθεί σε ιδιαίτερα μειονεκτική θέση· λαμβάνοντας υπόψη ότι αυτή η παγκόσμια αναδιαμόρφωση διευκολύνει την εμφάνιση αυταρχικών ηγετών, βίαιων μη κρατικών παραγόντων και λαϊκών διαδηλώσεων διαμαρτυρίας·

ΙΑ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι το περιβάλλον ασφάλειας της ΕΕ, το οποίο εξαρτάται από την ειρήνη και τη σταθερότητα στις γειτονικές της χώρες, είναι πιο ασταθές, απρόβλεπτο, πολύπλοκο και ευάλωτο σε εξωτερικές πιέσεις, οι οποίες έχουν ήδη λάβει τη μορφή υβριδικού πολέμου, συμπεριλαμβανομένης εχθρικής προπαγάνδας από τη Ρωσία και άλλους παράγοντες, πέραν των αυξανόμενων απειλών από ριζοσπαστικές τρομοκρατικές ομάδες, με αποτέλεσμα η ΕΕ να εμποδίζεται κατά την άσκηση της κυριαρχίας και της στρατηγικής της αυτονομίας· λαμβάνοντας υπόψη ότι η αστάθεια και η έλλειψη προβλεψιμότητας στα σύνορα της ΕΕ και στην εγγύς περιοχή αποτελούν άμεση απειλή για την ασφάλεια της ηπείρου· λαμβάνοντας υπόψη ότι ο δεσμός μεταξύ της εσωτερικής και της εξωτερικής ασφάλειας είναι άρρηκτος· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι εν λόγω εξωτερικές πιέσεις προϋποθέτουν τόσο φυσική όσο και διαδικτυακή διάσταση· λαμβάνοντας υπόψη ότι η παραπληροφόρηση και άλλες μορφές ξένων παρεμβολών από εξωτερικές δυνάμεις ενέχουν σοβαρούς κινδύνους για την ευρωπαϊκή κυριαρχία και αποτελούν σοβαρή απειλή για τη σταθερότητα και την ασφάλεια της Ένωσης·

ΙΒ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η κοινωνικοοικονομική ανισότητα, η καταπίεση, η κλιματική αλλαγή και η έλλειψη συμμετοχικής ένταξης αποτελούν τα κύρια αίτια των παγκόσμιων συγκρούσεων· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι στόχοι βιώσιμης ανάπτυξης (ΣΒΑ) των Ηνωμένων Εθνών εγκρίθηκαν το 2015 από όλα τα κράτη μέλη του ΟΗΕ με σκοπό την κατάρτιση ενός οδικού χάρτη για δίκαιη, ισότιμη, βιώσιμη και χωρίς αποκλεισμούς παγκόσμια συνεργασία·

ΙΓ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι συνέπειες της κλιματικής αλλαγής έχουν ολοένα σοβαρότερες επιπτώσεις στις διάφορες πτυχές της ανθρώπινης ζωής, στις αναπτυξιακές ευκαιρίες και στην παγκόσμια γεωπολιτική τάξη και σταθερότητα· λαμβάνοντας υπόψη ότι όσοι διαθέτουν λιγότερους πόρους για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή είναι αυτοί που θα πληγούν περισσότερο από τον αντίκτυπό της· λαμβάνοντας υπόψη ότι η εξωτερική πολιτική της ΕΕ θα πρέπει να επικεντρωθεί περισσότερο στην προώθηση πολυμερών δραστηριοτήτων, μέσω της συνεργασίας σε συγκεκριμένα ζητήματα που συνδέονται με το κλίμα, της ανάπτυξης στρατηγικών εταιρικών σχέσεων και της ενίσχυσης της συνεργασίας και των αλληλεπιδράσεων μεταξύ κρατικών και μη κρατικών παραγόντων, συμπεριλαμβανομένων όσων συντελούν περισσότερο στην παγκόσμια ρύπανση·

ΙΔ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα αποτελούν αντικείμενο κατάργησης παγκοσμίως· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι άνθρωποι από όλες τις περιοχές του κόσμου, όταν απογοητεύονται από τις κυβερνήσεις τους, στρέφονται στην Ευρώπη για να τους υποστηρίξει στην εξασφάλιση της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους·

ΙΕ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η πολιτική διεύρυνσης της ΕΕ αποτελεί αποτελεσματικό μέσο εξωτερικής πολιτικής της Ένωσης· λαμβάνοντας υπόψη ότι η Ευρωπαϊκή Πολιτική Γειτονίας (ΕΠΓ) αποτελεί βασικό μέσο όσον αφορά τους γείτονες της ΕΕ στην ανατολική και τη νότια Ευρώπη·

ΙΣΤ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι πάνω από το ήμισυ της παγκόσμιας αύξησης του πληθυσμού έως το 2050 αναμένεται να σημειωθεί στην Αφρική, στην οποία αναμένεται να προστεθούν 1,3 δισεκατομμύρια από τους επιπλέον 2,4 δισεκατομμύρια ανθρώπους στον πλανήτη· λαμβάνοντας υπόψη ότι η συγκέντρωση της εν λόγω αύξησης σε ορισμένες από τις φτωχότερες χώρες μαζί με τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής θα δημιουργήσουν σειρά νέων προκλήσεων οι οποίες, αν δεν αντιμετωπιστούν άμεσα, θα έχουν εξαιρετικά προβληματικές συνέπειες τόσο για τις εν λόγω χώρες όσο και για την Ευρωπαϊκή Ένωση· λαμβάνοντας υπόψη ότι η πρόσφατη έκθεση της Διάσκεψης των Ηνωμένων Εθνών για το Εμπόριο και την Ανάπτυξη (UNCTAD) σχετικά με το εμπόριο και την ανάπτυξη του 2019 περιλαμβάνει στοιχεία για 2,5 επιπλέον τρισεκατομμύρια USD ετησίως, προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι που περιγράφονται στο θεματολόγιο των Ηνωμένων Εθνών για τους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης με ορίζοντα το 2030·

ΙΖ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι ενόψει της κατάρρευσης σημαντικών συμφωνιών ελέγχου των όπλων και αφοπλισμού –καθώς επίσης ενόψει «αναδυόμενων τεχνολογιών» όπως η τεχνολογία του κυβερνοχώρου και τα αυτόνομα όπλα– ο αφοπλισμός, ο έλεγχος και η μη διάδοση των όπλων θα πρέπει να αποτελέσουν μείζονα στόχο της εξωτερικής πολιτικής και της πολιτικής ασφάλειας της ΕΕ· λαμβάνοντας υπόψη ότι η κοινή θέση 2008/944/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου(3) πρέπει να αναθεωρηθεί και να επικαιροποιηθεί, ώστε τα κριτήρια να πρέπει να εφαρμόζονται και να υλοποιούνται αυστηρά, καθώς και να θεσπιστεί μηχανισμός επιβολής κυρώσεων·

Η πολυμέρεια σε κίνδυνο: επείγουσα ανάγκη για μια ισχυρότερη και ενωμένη Ευρώπη

1.  υπενθυμίζει ότι, σε μια περίοδο κατά την οποία ανταγωνιστικές δυνάμεις αμφισβητούν όλο και περισσότερο τη βασισμένη σε κανόνες παγκόσμια τάξη, εμείς, ως Ευρωπαίοι, οφείλουμε να υπερασπιστούμε τις οικουμενικές αξίες, τους κανόνες και τις αρχές –ιδίως την πολυμέρεια, το διεθνές δίκαιο, το κράτος δικαίου, τη δημοκρατία, τον σεβασμό για τα ανθρώπινα δικαιώματα, τις θεμελιώδεις ελευθερίες, το ελεύθερο και δίκαιο εμπόριο, τη μη βίαιη επίλυση των συγκρούσεων και τα κοινά ευρωπαϊκά συμφέροντα– τόσο εντός όσο και εκτός της ΕΕ· τονίζει ότι, για να διατηρήσει την αξιοπιστία της ως φορέα οικουμενικών αξιών όπως η δημοκρατία, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να δράσει με τρόπο συνεπή προς τις αρχές της·

2.  υπογραμμίζει ότι η πολυμέρεια πρέπει να βρίσκεται στον πυρήνα των προσπαθειών της ΕΕ για την πρόληψη, τον μετριασμό και την επίλυση συγκρούσεων βάσει των κανόνων και των αρχών του διεθνούς δικαίου, του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και της Τελικής Πράξης του Ελσίνκι, του 1975, του ΟΑΣΕ, ενώ είναι ο καλύτερος τρόπος εγγύησης του διακρατικού πολιτικού διαλόγου, της ειρήνης και της σταθεροποιημένης παγκόσμιας τάξης· τονίζει τη βαθιά του πεποίθηση ότι σε ένα στρατηγικό περιβάλλον που έχει υποβαθμιστεί σημαντικά, η ΕΕ και τα κράτη μέλη της έχουν ολοένα αυξανόμενη ευθύνη να συμβάλλουν στη διεθνή ασφάλεια·

3.  επισημαίνει ότι η πολυμέρεια είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της εξωτερικής πολιτικής και της πολιτικής ασφάλειας της ΕΕ, και αντιπροσωπεύει τον καλύτερο τρόπο για τη διασφάλιση της ειρήνης, της ασφάλειας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ευημερίας· τονίζει ότι αυτή η προσέγγιση αποφέρει οφέλη στους ανθρώπους στην Ευρώπη και σε ολόκληρο τον κόσμο· αναγνωρίζει μια τριπλή προσέγγιση της πολυμέρειας που βασίζεται στις ακόλουθες αρχές: την προάσπιση του διεθνούς δικαίου και τη διασφάλιση ότι η δράση της ΕΕ βασίζεται σε κανόνες και πρότυπα διεθνούς δικαίου και συνεργασίας, την επέκταση της πολυμέρειας σε μια νέα παγκόσμια πραγματικότητα που ενθαρρύνει τη συλλογική προσέγγιση και εξετάζει το ενδεχόμενο αξιοποίησης της κανονιστικής ικανότητας, της αυτονομίας και της επιρροής της ΕΕ στους διεθνείς οργανισμούς, με διατήρηση και επέκταση της επιρροής τους, και τη μεταρρύθμιση των διεθνών οργανισμών, ώστε οι πολυμερείς οργανισμοί να ανταποκρίνονται στον σκοπό τους· αναγνωρίζει περαιτέρω ότι για να είναι αποτελεσματική η πολυμέρεια πρέπει να αντιμετωπιστεί και να επιλυθεί το ζήτημα των ανισοτήτων εξουσίας μεταξύ κρατικών και μη κρατικών παραγόντων· χαιρετίζει τη δράση που έχει αναλάβει η Ένωση για την αποφασιστική της στήριξη στη συμφωνία του Παρισιού, τις περιφερειακές ειρηνευτικές συμφωνίες και τον πυρηνικό αφοπλισμό·

4.  εκφράζει τη λύπη του για την προοδευτική αποχώρηση των ΗΠΑ από την πολυμερή παγκόσμια τάξη, και συγκεκριμένα για την αποχώρησή τους από τη συμφωνία του Παρισιού, το Κοινό Ολοκληρωμένο Σχέδιο Δράσης (ΚΟΣΔ), το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ και την UNESCO, καθώς και για την απόφασή τους να αναστείλουν τη χρηματοδότηση της Υπηρεσίας Αρωγής και Έργων των Ηνωμένων Εθνών για τους Παλαιστίνιους Πρόσφυγες στην Εγγύς Ανατολή (UNRWA), ενώ υποστηρίζει σθεναρά τη διατήρηση και πλήρη εφαρμογή του ΚΟΣΔ από όλες τις πλευρές, ως αναπόσπαστου μέρους της παγκόσμιας πολυμερούς τάξης και του καθεστώτος μη διάδοσης και συμβολής στην περιφερειακή ασφάλεια στη Μέση Ανατολή· απορρίπτει τη μονομερή, εξωεδαφική εκ νέου επιβολή κυρώσεων από τις Ηνωμένες Πολιτείες μετά την απόσυρσή τους από το ΚΟΣΔ, καθώς επηρεάζει έντονα τα νόμιμα οικονομικά και εξωτερικά συμφέροντα της ΕΕ· καλεί την ΕΕ και τα κράτη μέλη της να ενισχύσουν την ενότητα, την αποτροπή και την ανθεκτικότητά τους έναντι δευτερευουσών κυρώσεων από τρίτες χώρες, και να προετοιμαστούν να λάβουν αντίμετρα εναντίον οποιασδήποτε χώρας που βλάπτει τα νόμιμα συμφέροντα της ΕΕ μέσω του μέτρου των δευτερευουσών κυρώσεων·

5.  εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι η διατλαντική εταιρική σχέση αντιμετωπίζει σημαντικό αριθμό προκλήσεων και διαταραχών, ωστόσο εξακολουθεί να είναι απαραίτητη για την ασφάλεια και την ευημερία και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού· εκφράζει τη λύπη του για την προοδευτική υποχώρηση των ΗΠΑ από την πολυμερή, βασιζόμενη σε κανόνες παγκόσμια τάξη·

6.  καλεί εκ νέου τα κράτη μέλη να στηρίξουν τις μεταρρυθμίσεις στη σύνθεση και τη λειτουργία του Συμβουλίου Ασφαλείας· τονίζει ότι η ΕΕ έχει δεσμευτεί να ενισχύσει τον διεθνή ρόλο του ΟΗΕ·

7.  ζητεί μια ισχυρότερη, ενωμένη, αποτελεσματική, προδραστική και πιο στρατηγική Ευρωπαϊκή Ένωση, δεδομένου δε ότι μόλις ξεκίνησε ένας νέος ευρωπαϊκός πολιτικός κύκλος και ότι η εξωτερική πολιτική και η πολιτική ασφάλειας της ΕΕ υπόκεινται σε αλλαγές· πιστεύει ότι κανένα κράτος μέλος δεν μπορεί από μόνο του να ανταποκριθεί αποτελεσματικά στις σημερινές παγκόσμιες προκλήσεις· υπογραμμίζει την ανάγκη για ευρωπαϊκή συνεργασία που θα έχει επιρροή στην παγκόσμια σκηνή, κάτι για το οποίο απαιτείται ενιαία προσέγγιση και δεν θα ήταν δυνατό εάν η ΕΕ ήταν διχασμένη· καλεί την ΕΕ να εντείνει τις προσπάθειες για την προστασία των συμφερόντων και των αξιών, λειτουργώντας παράλληλα ως αξιόπιστος διεθνής εταίρος· πιστεύει ότι είναι σημαντικό να ενισχυθούν οι εξουσίες της ΕΕ όσον αφορά την αποτελεσματικότητα και την επιβολή της νομοθεσίας σε διεθνές επίπεδο, και ζητεί από τα θεσμικά όργανα της ΕΕ να επικεντρώνονται στους πολίτες και να ενεργούν προς το συμφέρον τους· τονίζει ότι η ΕΕ θα πρέπει να γνωστοποιεί τους στόχους πολιτικής, καθώς και να θέτει προτεραιότητες και στόχους που προσελκύουν το ενδιαφέρον των πολιτών, επικεντρώνονται στους ανθρώπους και όχι στις διαδικασίες, προσφέρουν απτά αποτελέσματα και δεν ενθαρρύνουν τη γραφειοκρατία· καλεί την ΕΕ να βελτιώσει τον διάλογο με κρατικούς και μη κρατικούς παράγοντες τρίτων χωρών κατά την εκπόνηση προτάσεων πολιτικής με διεθνή διάσταση, προκειμένου η ΕΕ να είναι σε θέση να εκφράζεται με μία φωνή·

8.  επαναλαμβάνει ότι είναι επείγουσα ανάγκη να ισχυροποιηθεί η ανθεκτικότητα και η ανεξαρτησία της ΕΕ με την ενίσχυση μιας ΚΕΠΠΑ που θα είναι προσηλωμένη στην ειρήνη, την περιφερειακή και διεθνή ασφάλεια, τα ανθρώπινα δικαιώματα, την κοινωνική δικαιοσύνη, τις θεμελιώδεις ελευθερίες και το κράτος δικαίου στην ΕΕ, στις γειτονικές της χώρες και σε ολόκληρο τον κόσμο· τονίζει ότι η αξιοπιστία της ΕΕ στον κόσμο εξαρτάται από την προστασία και την τήρηση αυτών των αρχών· πιστεύει ότι αυτή η ενισχυμένη ΚΕΠΠΑ θα πρέπει να είναι πιο συνεκτική και να μην περιλαμβάνει μόνο την παραδοσιακή ήπια ισχύ, αλλά και εύρωστη ΚΠΑΑ, αποτελεσματική πολιτική κυρώσεων και διασυνοριακή αντιτρομοκρατική συνεργασία· επαναλαμβάνει την έκκλησή του για ταχεία θέσπιση ενωσιακού μηχανισμού κυρώσεων για τα ανθρώπινα δικαιώματα (δηλαδή, την ενωσιακή εκδοχή του νόμου Magnitsky), ο οποίος θα επιτρέπει στοχευμένες κυρώσεις κατά ατόμων τα οποία συνεργούν σε σοβαρές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων·

9.  πιστεύει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να καταστεί ένας αξιόπιστος και αποτελεσματικός παράγοντας σε παγκόσμιο επίπεδο ώστε να μπορεί να αναλάβει έναν παγκόσμιο, υπεύθυνο, απτό, προδραστικό και εξέχοντα ηγετικό ρόλο στη διεθνή σκηνή και να ξεδιπλώσει τις πολιτικές της δυνατότητες να σκέφτεται και να ενεργεί σαν μια γεωπολιτική δύναμη με σημαντικό αντίκτυπο, προασπίζοντας και προωθώντας παράλληλα τους στόχους του άρθρου 21 ΣΕΕ, τις οικουμενικές αρχές και τους κανόνες της, τις κοινές της αξίες –αρχής γενομένης από την ειρήνη και τα ανθρώπινα δικαιώματα– και τα συμφέροντά της στον κόσμο, βοηθώντας στην επίλυση συγκρούσεων ανά την υφήλιο και διαμορφώνοντας την παγκόσμια διακυβέρνηση· δηλώνει εκ νέου ότι είναι αναγκαίο να εξασφαλιστεί η στρατηγική αυτονομία της ΕΕ, ιδίως με τη βελτίωση της διαδικασίας λήψης αποφάσεων και των ικανοτήτων, καθώς και με την επάρκεια των αμυντικών δυνατοτήτων, όπως αναγνωρίστηκε στο πλαίσιο της συνολικής στρατηγικής της ΕΕ τον Ιούνιο του 2018 από τους 28 αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων, η οποία επιδιώκει την προώθηση μιας ικανότερης, ανεξάρτητης ΕΕ σε μια εποχή αυξανόμενου γεωπολιτικού ανταγωνισμού·

10.  υποστηρίζει πλήρως την απόφαση της Προέδρου της Επιτροπής να μετατρέψει το εκτελεστικό όργανο της ΕΕ σε μια «γεωπολιτική Επιτροπή» που επικεντρώνεται στη δημιουργία αξιόπιστου φορέα εξωτερικής πολιτικής ο οποίος θα ασχολείται συστηματικά με θέματα εξωτερικής δράσης· εκφράζει την ικανοποίησή του για τη δέσμευση του ΑΠ/ΥΕ να συντονίσει τις εξωτερικές διαστάσεις της δράσης της Επιτροπής και να διασφαλίσει την καλύτερη σύνδεση μεταξύ των εσωτερικών και εξωτερικών πτυχών των πολιτικών μας· υπογραμμίζει ότι η γεωπολιτική Επιτροπή αναμένεται να υιοθετήσει μια προδραστική και όχι αντιδραστική προσέγγιση στις παγκόσμιες υποθέσεις, και να προσαρμόσει το επόμενο πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο (ΠΔΠ) στην εντολή αυτή· πιστεύει, εν προκειμένω, ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να καταβάλει προσπάθειες για να καταστεί δυναμικότερος παράγοντας, με την επιφύλαξη της θέσης της ως κανονιστικής δύναμης· τονίζει ότι η γεωπολιτική Επιτροπή πρέπει να διαφυλάξει τα συμφέροντά της με πλήρη σεβασμό προς το διεθνές δίκαιο και τις αξίες της· υπογραμμίζει ότι η ΕΕ πρέπει να ασκεί όλες τις εξουσίες με πνεύμα συνεργασίας και διαφάνειας, διατηρώντας ταυτόχρονα το δικαίωμα να προβάλλει αντιστάσεις όταν απαιτείται·

11.  επιβεβαιώνει την προσήλωσή του στη συνολική στρατηγική της ΕΕ ως αποφασιστικό βήμα προόδου από την ad-hoc διαχείριση κρίσεων προς μια ολοκληρωμένη προσέγγιση έναντι της εξωτερικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης· πιστεύει ότι η στρατηγική αναθεώρηση της συνολικής στρατηγικής της ΕΕ θα ήταν επίκαιρη και αναγκαία, ιδίως υπό το πρίσμα ορισμένων από τις βαθιές γεωπολιτικές αλλαγές που σημειώθηκαν μετά την έγκρισή της (π.χ. πολιτικές αποκλίσεις σε όλο το φάσμα της διατλαντικής εταιρικής σχέσης, εμφάνιση νέων, δυναμικότερων δυνάμεων όπως η Κίνα και επιδείνωση της κλιματικής έκτακτης ανάγκης), οι οποίες έχουν όλες σοβαρές επιπτώσεις στους στόχους εξωτερικής πολιτικής της Ένωσης και στη συνολική πολιτική ασφάλειας· ως εκ τούτου, ζητεί από τον ΑΠ/ΥΕ να ξεκινήσει μια διαδικασία ολοκληρωμένων διαβουλεύσεων χωρίς αποκλεισμούς, ξεκινώντας από τα κράτη μέλη και τους κορυφαίους εμπειρογνώμονες στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ εκτός των θεσμικών οργάνων της ΕΕ, και συμπεριλαμβάνοντας τις οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών·

12.  εκτιμά ότι η ΕΕ θα πρέπει να αξιοποιήσει περαιτέρω τα μέσα εμπορίου και ανάπτυξης, όπως οι διμερείς συμφωνίες και οι συμφωνίες ελεύθερων συναλλαγών που έχουν συναφθεί με τρίτες χώρες, θέτοντας ως προϋπόθεση για την κύρωση μιας συμφωνίας την υπογραφή της συμφωνίας του Παρισιού και τον σεβασμό των θεμελιωδών ευρωπαϊκών αξιών·

13.  θεωρεί επίσης ότι η ΕΕ, για να διατηρήσει την εξωτερική της αξιοπιστία, θα πρέπει να θέσει τον σεβασμό των ρητρών για τα ανθρώπινα δικαιώματα στον πυρήνα των συμφωνιών της ΕΕ με τρίτες χώρες, καθιστώντας τις απαρέγκλιτους όρους και εφαρμόζοντάς τις όταν είναι απαραίτητο·

14.  πιστεύει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να είναι σε θέση να αντιδρά ταχύτερα και αποτελεσματικότερα στις κρίσεις, αξιοποιώντας όλα τα διπλωματικά και οικονομικά μέσα που έχει στη διάθεσή της, και ότι θα πρέπει να συμπεριλαμβάνει περισσότερες μη στρατιωτικές και στρατιωτικές αποστολές στο πλαίσιο της ΚΠΑΑ· υπενθυμίζει, για τον σκοπό αυτό, ότι θα πρέπει να δίνει μεγαλύτερη έμφαση στην πρόληψη των συγκρούσεων αντιμετωπίζοντας τα βαθύτερα αίτια των ασταθειών και δημιουργώντας μέσα για την αντιμετώπισή τους· υπενθυμίζει, εν προκειμένω, την ανάγκη να αυξηθούν σημαντικά οι πόροι του προϋπολογισμού της ΕΕ για το επόμενο ΠΔΠ και να διπλασιαστούν τουλάχιστον τα κονδύλια για την πρόληψη των συγκρούσεων, την οικοδόμηση της ειρήνης και τη διαμεσολάβηση· υπενθυμίζει τον θεμελιώδη ρόλο της ΕΕ στην προώθηση της δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Γειτονία, ιδίως μέσω των προγραμμάτων στήριξης του Ευρωπαϊκού Ταμείου για τη Δημοκρατία·

15.  τονίζει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να στραφεί από μια προσέγγιση αντίδρασης σε μια προβλεπτική προσέγγιση, καθώς και τη σημασία της συνένωσης των δυνάμεων με ομοϊδεάτες στρατηγικούς εταίρους της ΕΕ, ιδιαίτερα με το ΝΑΤΟ και τις αναδυόμενες χώρες, με στόχο την προάσπιση της παγκόσμιας έννομης τάξης που βασίζεται στο διεθνές και στο ανθρωπιστικό δίκαιο, καθώς και σε πολυμερείς συνθήκες· υπενθυμίζει ότι η ΚΕΠΠΑ της ΕΕ βασίζεται στις εταιρικές σχέσεις και την πολυμέρεια, οι οποίες ενώνουν τις σχετικές περιφερειακές και παγκόσμιες δυνάμεις· υπογραμμίζει την επείγουσα ανάγκη να διερευνηθούν νέες ευέλικτες μορφές συμμαχικής συνεργασίας, ιδίως όσον αφορά την παρακολούθηση και τον έλεγχο των τεχνολογικών ροών, του εμπορίου και των επενδύσεων, και να βρεθούν καινοτόμοι και χωρίς αποκλεισμούς μηχανισμοί συνεργασίας, με την ανάπτυξη μιας έξυπνης πολυμέρειας· ζητεί να καταβληθούν κοινές προσπάθειες για τη μεταρρύθμιση των πολυμερών οργανισμών, ώστε να ανταποκρίνονται στον σκοπό τους·

16.  προωθεί μια εξωτερική πολιτική της ΕΕ που ενώνει τα θεσμικά όργανα της ΕΕ και τα κράτη μέλη πίσω από μια κοινή και ισχυρή ενωσιακή εξωτερική πολιτική, παρέχοντας έτσι μεγαλύτερη αξιοπιστία στην ΕΕ· υποστηρίζει την ιδέα ότι μια τέτοια πολιτική θα πρέπει να στηρίζει ένθερμα τον ζωτικό ρόλο του ΑΠ/ΥΕ· ενθαρρύνει τη δημιουργία ειδικών συμμαχιών μεταξύ κρατών μελών οι οποίες συμβάλλουν στην ενίσχυση της ευελιξίας και στη βελτίωση της ικανότητας αντίδρασης της εξωτερικής δράσης της Ένωσης, μειώνοντας την πίεση την οποία δημιουργεί η ανάγκη συναίνεσης μεταξύ των κρατών μελών· ενθαρρύνει την αποκατάσταση στενότερων μορφών συνεργασίας μεταξύ του ΑΠ/ΥΕ και των υπουργών εξωτερικών, ώστε να ανατίθεται στους τελευταίους να ενεργούν εξ ονόματος της Ένωσης για την ενίσχυση της συνοχής και της δημοκρατικής νομιμοποίησης της ΕΕ· καλεί την ΕΕ να ενημερώσει καλύτερα τους πολίτες σχετικά με το όραμά της και τους στόχους πολιτικής για την ΚΕΠΠΑ·

17.  ζητεί μεγαλύτερη αλληλεγγύη και ενισχυμένο συντονισμό μεταξύ της ΕΕ και των κρατών μελών· υπενθυμίζει την ανάγκη συνοχής των εξωτερικών πολιτικών της ΕΕ μεταξύ τους και με άλλες πολιτικές που χαρακτηρίζονται από εξωτερική διάσταση, καθώς και συντονισμού των εν λόγω πολιτικών με τους διεθνείς εταίρους· πιστεύει ότι η συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών έχει ουσιαστική σημασία για τη διαφύλαξη της δημοκρατίας, των κοινών αξιών, των ελευθεριών και των κοινωνικών και περιβαλλοντικών προτύπων στην ΕΕ· υπογραμμίζει την ανάγκη επέκτασης της συνεργασίας μεταξύ των κρατών μελών, των χωρών εταίρων και των διεθνών οργανισμών· επαναλαμβάνει τη σημασία του άρθρου 24 παράγραφος 3 ΣΕΕ, το οποίο αναφέρει ότι τα κράτη μέλη υποστηρίζουν ανεπιφύλακτα την εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας της Ένωσης με πνεύμα πίστης και αμοιβαίας αλληλεγγύης και απέχουν από κάθε ενέργεια αντίθετη προς το συμφέρον της Ένωσης· υπογραμμίζει ότι, όπως ορίζεται στη Συνθήκη, το Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ είναι το βήμα στο οποίο οι εθνικοί υπουργοί παρουσιάζουν τις απόψεις τους και συμφωνούν σχετικά με τις πολιτικές, και ότι, μόλις συμφωνηθεί η πολιτική, τα κράτη μέλη πρέπει να στηρίζουν πλήρως τον ΑΠ/ΥΕ κατά την εκτέλεσή της, επίσης κατά τις δικές τους διπλωματικές προσπάθειες·

18.  τονίζει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να θέσει σε πλήρη εφαρμογή τις διατάξεις της Συνθήκης της Λισαβόνας και να χρησιμοποιήσει αποτελεσματικότερα τα υφιστάμενα μέσα της· καλεί την ΕΕ να ενεργήσει με πιο εναρμονισμένο και συνεκτικό τρόπο προκειμένου να βελτιώσει τις διαδικασίες λήψης αποφάσεων και να καταστεί αποτελεσματικός και αξιόπιστος εξωτερικός παράγοντας στον οποίο η ΕΥΕΔ διαδραματίζει κεντρικό ρόλο·

Ενίσχυση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ως πυλώνα της ΚΕΠΠΑ

19.  υπογραμμίζει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να αξιοποιήσει πλήρως το δυναμικό της μόνο όταν εκφράζεται και ενεργεί με ομοφωνία και όταν η διαδικασία λήψης αποφάσεων μετατοπίζεται σταδιακά από το εθνικό στο υπερεθνικό επίπεδο, ώστε να αξιοποιεί πλήρως τις δυνατότητες τις οποίες προσφέρουν οι συνθήκες και τα θεσμικά όργανα της ΕΕ και οι διαδικασίες τους, ενεργώντας ταυτόχρονα σε πλήρη συμμόρφωση με την αρχή της επικουρικότητας και σεβόμενη τις αρμοδιότητες των κρατών μελών· τονίζει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να χρησιμοποιήσει όλα τα διαθέσιμα μέσα για την επίτευξη αυτού του στόχου, συμπεριλαμβανομένων αυτών που προσφέρονται από την κοινοβουλευτική διπλωματία·

20.  επαναλαμβάνει, στο πλαίσιο αυτό, ότι με την πάροδο των χρόνων το Κοινοβούλιο έχει αναπτύξει μια σειρά μέσων και δικτύων στον τομέα της εξωτερικής δράσης, όπως οι μικτές κοινοβουλευτικές επιτροπές και οι επιτροπές κοινοβουλευτικής συνεργασίας με τρίτες χώρες, καθώς και το έργο των διακοινοβουλευτικών αντιπροσωπειών, των αντιπροσωπειών ad hoc και των αποστολών παρατήρησης εκλογών, τα οποία είναι διαφορετικά από τα αντίστοιχα της εκτελεστικής εξουσίας της ΕΕ αλλά και συμπληρωματικά προς αυτά· υπογραμμίζει τις εξουσίες εποπτείας και ελέγχου που ασκεί το Κοινοβούλιο και τονίζει ότι οι εκθέσεις και τα ψηφίσματά του χρήζουν μεγαλύτερης προσοχής· τονίζει τη σημασία των κοινοβουλευτικών συνελεύσεων ως βημάτων συνεργασίας και θεσμικού διαλόγου, και επισημαίνει την πολύτιμη συμβολή τους στην εξωτερική δράση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μεταξύ άλλων στον τομέα της ασφάλειας και της άμυνας· τονίζει ότι είναι απαραίτητο να προωθηθεί η δραστηριότητά τους και να διασφαλιστεί η ορθή διεξαγωγή των εργασιών τους·

21.  υπογραμμίζει τον καίριο ρόλο των αποστολών παρακολούθησης εκλογών της ΕΕ· τονίζει την πολιτική ευθύνη των επικεφαλής παρατηρητών, οι οποίοι διορίζονται μεταξύ των βουλευτών του ΕΚ· ζητεί, ως εκ τούτου, μια πιο ολοκληρωμένη προσέγγιση της εξωτερικής πολιτικής και της πολιτικής ασφάλειας της ΕΕ, η οποία θα περιλαμβάνει κοινοβουλευτική διάσταση· ζητεί στενότερη διοργανική συνεργασία κατά την εκπόνηση στρατηγικών έναντι τρίτων χωρών και περιφερειών, με ιδιαίτερη έμφαση στις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων και της Ανατολικής Εταιρικής Σχέσης· υπενθυμίζει τη σημασία της κοινοβουλευτικής διπλωματίας και των διακοινοβουλευτικών σχέσεων για την υποστήριξη των στόχων αυτών· δηλώνει ότι το Κοινοβούλιο πρέπει να έχει ισχυρότερο ρόλο στην ΚΕΠΠΑ και στη διεθνή σκηνή· σημειώνει την ανάγκη να συνεργαστούν η ΕΕ και τα κράτη μέλη με σκοπό να καθορίσουν μια γενική στρατηγική πολιτικής για μια αναπροσανατολισμένη κοινοβουλευτική διπλωματία που θα περιλαμβάνει μια πιο ολοκληρωμένη προσέγγιση της εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας της ΕΕ, και θα προσαρμόσει τον τρόπο λειτουργίας τους·

22.  υπογραμμίζει τον ρόλο κάθε θεσμικού οργάνου που συμμετέχει στην ΚΕΠΠΑ/ΚΠΑΑ να επανεξετάζει τις μεθόδους εργασίας του και να αξιολογεί τον καλύτερο τρόπο εκπλήρωσης του ρόλου του στο πλαίσιο των Συνθηκών·

23.  ζητεί βελτίωση της διοργανικής συνεργασίας, ώστε το Κοινοβούλιο να λαμβάνει πληροφορίες εγκαίρως για να έχει τη δυνατότητα να εκφράζει, ενδεχομένως, τις απόψεις του, και η Επιτροπή και η ΕΥΕΔ να είναι σε θέση να λαμβάνουν υπόψη τις απόψεις του Κοινοβουλίου· ζητεί αποτελεσματική και ολοκληρωμένη γνωστοποίηση πληροφοριών από την ΕΥΕΔ, ώστε να μπορεί το Κοινοβούλιο να ασκεί έγκαιρα και αποτελεσματικά τον ελεγκτικό του ρόλο, μεταξύ άλλων και στον τομέα της ΚΕΠΠΑ· εκφράζει την ικανοποίησή του για τη δέσμευση του ΑΠ/ΥΕ να φροντίσει για την καλύτερη και πιο έγκαιρη ενημέρωση, συμμετοχή και διαβούλευση με το Κοινοβούλιο σχετικά με τις θεμελιώδεις επιλογές της ΚΕΠΠΑ·

24.  ζητεί να ενισχυθεί ο εποπτικός και ελεγκτικός ρόλος του Κοινοβουλίου όσον αφορά την εξωτερική δράση της ΕΕ, μεταξύ άλλων με τη συνέχιση των τακτικών διαβουλεύσεων με τον ΑΠ/ΥΕ, την ΕΥΕΔ και την Επιτροπή· ζητεί να ολοκληρωθούν οι διαπραγματεύσεις σχετικά με την πρόσβαση του Κοινοβουλίου σε ευαίσθητες πληροφορίες του Συμβουλίου στον τομέα της ΚΕΠΠΑ και της ΚΠΑΑ·

25.  σημειώνει ότι εάν/όταν λάβει χώρα το Brexit, η κοινοβουλευτική Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων (AFET), ως η αρμόδια επί της ουσίας επιτροπή για τις σχέσεις με τρίτες χώρες, θα πρέπει να λάβει όλες τις απαραίτητες πληροφορίες από το εκτελεστικό σκέλος της ΕΕ, ώστε να είναι σε θέση να ελέγξει, εξ ονόματος του Κοινοβουλίου, τη διαδικασία διαπραγμάτευσης σύμφωνα με το άρθρο 218 ΣΛΕΕ και να παρουσιάσει εγκαίρως τη θέση της όσον αφορά τις μελλοντικές συμφωνίες με το Ηνωμένο Βασίλειο, για τις οποίες θα απαιτηθεί η έγκριση του Κοινοβουλίου· τονίζει τη σημασία της μελλοντικής συνεργασίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Ηνωμένου Βασιλείου στους τομείς της ΚΕΠΠΑ και της ΚΠΑΑ, και αναγνωρίζει την ανάγκη εξεύρεσης δημιουργικών λύσεων·

26.  επισημαίνει τις προσπάθειες της ΕΕ για τη συνεπή επιβεβαίωση της σημασίας που έχει η διατήρηση και η ενίσχυση μιας ελεύθερης και ανοικτής διεθνούς τάξης που βασίζεται στον σεβασμό του κράτους δικαίου·

27.  ζητεί να συσταθεί, πριν από την έγκριση στρατηγικής ή ανακοίνωσης σχετικά με την ΚΕΠΠΑ από την Επιτροπή και την ΕΥΕΔ, μηχανισμός διαβούλευσης με την Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων και αρμόδιους φορείς·

28.  ζητεί στρατηγικότερη προσέγγιση, μεγαλύτερη συνοχή, συνέπεια και συμπληρωματικότητα, όπως ορίζεται στις Συνθήκες, ανάμεσα στα μέσα εξωτερικής χρηματοδότησης της ΕΕ και την ΚΕΠΠΑ, ώστε να μπορεί η Ευρωπαϊκή Ένωση να αντιμετωπίσει τις αυξανόμενες προκλήσεις στον τομέα της ασφάλειας και της εξωτερικής πολιτικής· τονίζει ότι μια αξιόπιστη και αποτελεσματική ΚΕΠΠΑ πρέπει να υποστηρίζεται από επαρκείς χρηματοδοτικούς πόρους· ζητεί να διατεθούν οι πόροι αυτοί για την εξωτερική δράση της ΕΕ στο πλαίσιο του επόμενου ΠΔΠ (2021-2027) και να εστιαστούν οι πόροι της ΕΕ στις στρατηγικές προτεραιότητές της·

29.  σημειώνει την πρόταση της Επιτροπής να συνδυαστούν τα περισσότερα από τα υφιστάμενα μέσα εξωτερικής δράσης σε ένα ενιαίο μέσο, τον Μηχανισμό Γειτονίας, Ανάπτυξης και Διεθνούς Συνεργασίας (ΜΓΑΔΣ)· επαναλαμβάνει ότι η συγκέντρωση των μέσων εξωτερικής δράσης σε ένα ενιαίο ταμείο μπορεί να οδηγήσει σε συνέργειες, αποτελεσματικότητα και ταχύτητα στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων και στην εκταμίευση κονδυλίων, αλλά δεν θα πρέπει να εκτρέψει τη χρηματοδότηση της Ένωσης από τους μακροχρόνιους και γενικούς στόχους εξωτερικής πολιτικής της εξάλειψης της φτώχειας, της βιώσιμης ανάπτυξης και της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· εκφράζει την ικανοποίησή του για την απλουστευμένη δομή των εξωτερικών μέσων που προτείνονται στο πλαίσιο του ΜΓΑΔΣ· ζητεί κατάλληλες δικλείδες ασφαλείας, επαρκές επίπεδο διαφάνειας, τη συμβολή του Κοινοβουλίου όσον αφορά τη στρατηγική, καθώς και τακτικό έλεγχο της εφαρμογής από το Κοινοβούλιο· τονίζει τη σημασία της αρχής της διαφοροποίησης στην παροχή βοήθειας στις χώρες της γειτονίας με αυξημένο επίπεδο δεσμεύσεων για τις ευρωπαϊκές μεταρρυθμίσεις βάσει της αρχής των «αναλογικών κερδών» και των «αναλογικών ζημιών»·

30.  τονίζει την ανάγκη ενίσχυσης του ρόλου του Κοινοβουλίου κατά τον έλεγχο και την καθοδήγηση όλων των εξωτερικών μέσων της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένου του Μηχανισμού Προενταξιακής Βοήθειας για την περίοδο 2021-2027 (ΜΠΒ III)· τονίζει τον ρόλο του μηχανισμού συμβολής στη σταθερότητα και την ειρήνη (IcSP), ιδίως σε ό,τι αφορά τη στήριξη της ειρήνης και της σταθερότητας σε ολόκληρο τον κόσμο· αναμένει την έγκαιρη έγκριση των μέσων για την περίοδο μετά το 2020, συμπεριλαμβανομένου του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού για την Ειρήνη (ΕΜΕ), ώστε να αποφευχθούν περιττά χρηματοδοτικά κενά·

31.  πιστεύει ότι η πρόληψη των συγκρούσεων, η οικοδόμηση της ειρήνης και η διαμεσολάβηση, καθώς και η ειρηνική επίλυση των παρατεταμένων συγκρούσεων, ιδίως στις άμεσα γειτονικές χώρες της ΕΕ, θα πρέπει να αποτελέσουν προτεραιότητα τα προσεχή έτη· υπογραμμίζει ότι μια τέτοια προσέγγιση θα απέφερε υψηλή ενωσιακή προστιθέμενη αξία σε πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο, καθώς και σε επίπεδο ασφάλειας· υπενθυμίζει ότι οι δράσεις στο πλαίσιο της πρόληψης των συγκρούσεων και της διαμεσολάβησης συμβάλλουν στην ενίσχυση της παρουσίας και της αξιοπιστίας της ΕΕ στη διεθνή σκηνή, και ότι πρέπει να αναπτύσσονται στο πλαίσιο μιας συνολικής προσέγγισης που θα συνδυάζει την ασφάλεια, τη διπλωματία και την ανάπτυξη· επισημαίνει την ανάγκη να εδραιωθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση ως παγκόσμιος παράγοντας με επιρροή και να πραγματοποιηθούν επενδύσεις στην πρόληψη των συγκρούσεων και στη διαμεσολάβηση· ζητεί από την ΕΕ να δώσει ακόμα μεγαλύτερη προτεραιότητα στην πρόληψη των συγκρούσεων και στη διαμεσολάβηση· επισημαίνει την πολύτιμη συμβολή του Κοινοβουλίου στον τομέα της επίλυσης των συγκρούσεων και τη συμμετοχή του στη διαμεσολάβηση, τον διάλογο και την προώθηση των αξιών της δημοκρατίας, του κράτους δικαίου, του σεβασμού των μειονοτήτων και των θεμελιωδών δικαιωμάτων, ιδίως στις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων, της Ανατολικής Εταιρικής Σχέσης και της Νότιας Γειτονίας, και ζητεί να αναπτυχθεί περαιτέρω η διοργανική συνεργασία σχετικά με τη διαμεσολάβηση· εκφράζει την ικανοποίησή του για τον ενισχυμένο ρόλο της ΕΕ στην επίλυση συγκρούσεων και στην οικοδόμηση εμπιστοσύνης στο πλαίσιο ή προς στήριξη των υφιστάμενων μορφών και αρχών διαπραγμάτευσης που έχουν συμφωνηθεί·

32.  υπενθυμίζει τη σημασία μιας ισχυρής ΕΠΓ όπου η ΕΕ δεσμεύεται να έχει κοινά κοινωνικά, πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα με τις χώρες εταίρους της Ανατολής και του Νότου· υπογραμμίζει τον στρατηγικό ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει η Ένωση μέσω της ΕΠΓ για να ενισχύσει την ανθεκτικότητα των εταίρων της ΕΕ ως βασική προτεραιότητα, προκειμένου να ανταποκριθούν στις απειλές και τις πιέσεις που αντιμετωπίζουν· αναγνωρίζει ότι για να είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση ισχυρός παγκόσμιος παράγοντας, η ΕΕ πρέπει να είναι σημαντικός παράγοντας της γειτονίας·

33.  υπενθυμίζει ότι οι σύγχρονες δημοκρατίες απαιτούν πλήρως λειτουργικούς νομοθετικούς κλάδους και, στο πλαίσιο αυτό, υπογραμμίζει τη σημασία της υποστήριξης του έργου των κοινοβουλίων τόσο στα Δυτικά Βαλκάνια όσο και στις γειτονικές χώρες·

34.  αναγνωρίζει τη σημασία της σταθερότητας της Ανατολικής Γειτονίας για τη σταθερότητα της Ένωσης και το μετασχηματιστικό δυναμικό της ΕΕ για τις γειτονικές περιφέρειες και χώρες· επιβεβαιώνει την υποστήριξή του υπέρ της Ανατολικής Εταιρικής Σχέσης (ΑΕΣ), η οποία γιόρτασε τη δέκατη επέτειό της το 2019· τονίζει ωστόσο ότι για να είναι πιο επιτυχής η ΑΕΣ χρειάζονται νέες πρωτοβουλίες και δεσμεύσεις και από τις δύο πλευρές (δηλαδή, την ΕΕ και τους εταίρους της)· ενθαρρύνει την ανάπτυξη διαρκώς στενότερων σχέσεων με την ΑΕΣ, συμπεριλαμβανομένων στοχευμένων στρατηγικών για την Ουκρανία, τη Γεωργία και τη Μολδαβία, καθώς και τη σημασία του να ληφθούν υπόψη ιδέες όπως η στρατηγική της τριάδας του 2030 και αυτές από τις πλέον προηγμένες χώρες της ΑΕΣ που είναι συνδεδεμένες με την ΕΕ· επισημαίνει ότι η εν λόγω προσέγγιση θα πρέπει να βασίζεται στην αρχή των «αναλογικών κερδών» και των «αναλογικών ζημιών», να έχει επικεφαλής τα θεσμικά όργανα της ΕΕ και τον συνασπισμό ομοϊδεατών κρατών μελών, γνωστή ως διαδικασία της ευρωπαϊκής τριάδας, με επίκεντρο απτά έργα και προγράμματα που θα τηρούν τις βέλτιστες πρακτικές της διαδικασίας του Βερολίνου και της ολοκλήρωσης του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου· πιστεύει ότι η επιτυχία του μετασχηματισμού στις χώρες της ΑΕΣ –ιδίως των συνδεδεμένων με την ΕΕ χωρών της Ουκρανίας, της Μολδαβίας και της Γεωργίας– μπορεί να έχει θετικά αποτελέσματα, γεγονός που ενδέχεται να επηρεάσει την κοινωνία στη γειτονική Ρωσία·

35.  υπενθυμίζει και τονίζει ότι η συνεργασία με τις χώρες της ΑΕΣ και άλλες γειτονικές χώρες της ΕΕ θα πρέπει να αποτελέσει προτεραιότητα για την ΚΕΠΠΑ, λόγω του ζωτικού συμφέροντος της ΕΕ για την ανάπτυξη και τον εκδημοκρατισμό των χωρών αυτών· καλεί την Επιτροπή και την ΕΥΕΔ να συνεχίσουν να ενισχύουν τους οικονομικούς δεσμούς και τις διασυνδέσεις, χρησιμοποιώντας τις συμφωνίες εμπορίου και σύνδεσης, την πρόσβαση στην ενιαία αγορά και την εμβάθυνση των διαπροσωπικών επαφών, μεταξύ άλλων μέσω της διευκόλυνσης των θεωρήσεων και της κατάργησής τους, όταν θα πληρούνται όλες οι απαιτήσεις· τονίζει ότι τα ανωτέρω θα μπορούσαν να χρησιμεύσουν ως κίνητρα για την προώθηση δημοκρατικών μεταρρυθμίσεων και τη θέσπιση των ενωσιακών κανόνων και προτύπων·

36.  επαναλαμβάνει τη δέσμευση της ΕΕ να υποστηρίξει την κυριαρχία, την εδαφική ακεραιότητα και την πολιτική ανεξαρτησία της Ουκρανίας και όλων των χωρών της ΑΕΣ εντός των διεθνώς αναγνωρισμένων συνόρων τους σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, τους κανόνες και τις αρχές, προκειμένου να αυξηθεί η στήριξη των κατοίκων που πλήττονται από συγκρούσεις, των εσωτερικά εκτοπισμένων ατόμων και των προσφύγων, και να αντιμετωπιστούν οι απόπειρες αποσταθεροποίησης από τρίτες χώρες, ιδίως από τη Ρωσία· απορρίπτει τη χρήση βίας ή την απειλή βίας κατά την επίλυση συγκρούσεων και επαναλαμβάνει το όραμά του ότι οι τρέχουσες συγκρούσεις σε όλες τις χώρες της ΑΕΣ θα πρέπει να διευθετούνται σύμφωνα με τους κανόνες και τις αρχές του διεθνούς δικαίου· παραμένει πλήρως προσηλωμένο στην πολιτική της μη αναγνώρισης της παράνομης προσάρτησης της Κριμαίας· υπογραμμίζει με έμφαση τη σημασία της προδραστικής στάσης που βασίζεται στο διεθνές δίκαιο ενάντια στις παρατεταμένες συγκρούσεις στην Ανατολική Γειτονία· καταδικάζει, επιπλέον, τη συνεχιζόμενη στρατιωτικοποίηση στα κατεχόμενα εδάφη της Αμπχαζίας και της περιοχής του Τσχινβάλι/Νότιας Οσετίας, και καλεί τη Ρωσία να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της στο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου· υπογραμμίζει ότι περισσότερο από μια δεκαετία μετά το τέλος της ρωσικής επιθετικής ενέργειας κατά της Γεωργίας και την επακόλουθη κατάπαυση του πυρός με τη μεσολάβηση της ΕΕ, οι Ρώσοι εξακολουθούν να δρουν με τρόπο που παραβιάζει κατάφωρα ορισμένες από τις διατάξεις του και η διαδικασία δημιουργίας συνόρων συνεχίζεται· ζητεί να ενισχυθεί η εντολή της Αποστολής Επιτήρησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΑΕΕΕ) στη Γεωργία και να ενισχυθεί η προβολή της· παροτρύνει τη Ρωσική Ομοσπονδία, ως δύναμη κατοχής, να τηρήσει τις διεθνείς της υποχρεώσεις και να παράσχει στην ΑΕΕΕ απρόσκοπτη πρόσβαση στις κατεχόμενες περιοχές·

37.  εκφράζει την ικανοποίησή του για την επιβεβαίωση από την Πρόεδρο της Επιτροπής της ευρωπαϊκής προοπτικής των Δυτικών Βαλκανίων και τονίζει τη δέσμευσή του για τη διεύρυνση, η οποία παραμένει βασική πολιτική και αποτελεί κινητήριο δύναμη της ΕΕ· επαναλαμβάνει ότι η θέση της ΕΕ όσον αφορά τη διεύρυνση πρέπει να είναι φιλόδοξη και αξιόπιστη·

38.  απευθύνει έκκληση για μια αξιόπιστη στρατηγική διεύρυνσης της ΕΕ στα Δυτικά Βαλκάνια, η οποία θα βασίζεται σε αυστηρούς και δίκαιους όρους σύμφωνα με την εφαρμογή των κριτηρίων της Κοπεγχάγης, και η οποία παραμένει για λόγους εξωτερικής πολιτικής σημαντικό εργαλείο για την προώθηση της ασφάλειας, μέσω της ενίσχυσης της ανθεκτικότητας χωρών που βρίσκονται σε μια περιοχή στρατηγικής σημασίας για την ΕΕ·

39.  επαναλαμβάνει ότι, εκτός από τη συνολική ΚΕΠΠΑ, οι στόχοι της ενωσιακής πολιτικής όσον αφορά τις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων είναι η κατεύθυνσή τους προς την προσχώρηση· επισημαίνει ότι αυτή η διαδικασία διεύρυνσης βασίζεται σε αξιοκρατικά κριτήρια και εξαρτάται από τον σεβασμό τους για τα κριτήρια της Κοπεγχάγης, τις αρχές της δημοκρατίας, τον σεβασμό για τις θεμελιώδεις ελευθερίες, καθώς και για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τα δικαιώματα των μειονοτήτων, την τήρηση του κράτους δικαίου και τα επιμέρους επιτεύγματά τους ώστε να εκπληρωθούν τα επιβαλλόμενα κριτήρια·

40.  υπογραμμίζει τη σημασία συνέχισης της μεταρρυθμιστικής διαδικασίας που συνδέεται με τον μετασχηματιστικό αντίκτυπο στις υποψήφιες χώρες· εξακολουθεί να δεσμεύεται πλήρως για την υποστήριξη μεταρρυθμίσεων και έργων προσανατολισμένων στην ΕΕ, ιδίως όσων δίνουν έμφαση στην περαιτέρω ενίσχυση του κράτους δικαίου και της χρηστής διακυβέρνησης, στην προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων και στην προώθηση της συμφιλίωσης, των σχέσεων καλής γειτονίας και της περιφερειακής συνεργασίας· σημειώνει με λύπη την επιβράδυνση της διαδικασίας·

Ενίσχυση της ΚΕΠΠΑ για την αντιμετώπιση των παγκόσμιων απειλών

41.  ζητεί να ενισχυθεί η ικανότητα αυτόνομης δράσης της ΕΕ και των κρατών μελών στον τομέα της ασφάλειας και της άμυνας· τονίζει ότι οι αποτελεσματικές και στενές εταιρικές σχέσεις με οργανισμούς-εταίρους, όπως ο ΟΗΕ ή το ΝΑΤΟ, καθώς και με άλλους διεθνείς οργανισμούς, όπως η Αφρικανική Ένωση και ο ΟΑΣΕ, είναι αναγκαία περισσότερο από ποτέ· τονίζει ότι το ΝΑΤΟ είναι ο βασικός εταίρος της ΕΕ στον τομέα της ασφάλειας· υπογραμμίζει τη σημασία της στενής συνεργασίας με το ΝΑΤΟ σε όλα τα ζητήματα που σχετίζονται με την άμυνα και για την αντίδραση στις προκλήσεις ασφάλειας τις οποίες αντιμετωπίζουν η ΕΕ και οι γειτονικές της χώρες, ιδίως αυτές που αφορούν την καταπολέμηση των υβριδικών απειλών·

42.  εκφράζει την ικανοποίησή του για τις προσπάθειες της ΕΕ να ενισχύσει την ενωσιακή ασφάλεια και άμυνα για την καλύτερη προστασία της Ένωσης και των πολιτών της, καθώς και να συμβάλει στην ειρήνη και τη σταθερότητα στη γειτονία και πέραν αυτής, σύμφωνα με την κοινή δήλωση για τη συνεργασία ΕΕ-ΝΑΤΟ της 10ης Ιουλίου 2018·

43.  υπογραμμίζει τον ρόλο του ΝΑΤΟ ως σημαντικού πυλώνα της ευρωπαϊκής ασφάλειας και χαιρετίζει τη συνεχιζόμενη διαδικασία διεύρυνσης του ΝΑΤΟ που συμβάλλει στη σταθερότητα και την ευημερία της Ευρώπης·

44.  πιστεύει ότι η ψηφοφορία με ειδική πλειοψηφία θα καθιστούσε αποτελεσματικότερη την εξωτερική πολιτική και την πολιτική ασφάλειας της ΕΕ και θα επιτάχυνε τη διαδικασία λήψης αποφάσεων· καλεί το Συμβούλιο να κάνει τακτική χρήση της ειδικής πλειοψηφίας στις περιπτώσεις που προβλέπονται στο άρθρο 31 παράγραφος 2 ΣΕΕ και καλεί το Συμβούλιο να αναλάβει αυτή την πρωτοβουλία κάνοντας χρήση της «ρήτρας γέφυρας» που περιέχεται στο άρθρο 31 παράγραφος 3 ΣΕΕ· ενθαρρύνει το Συμβούλιο να εξετάσει την επέκταση της ειδικής πλειοψηφίας σε άλλους τομείς της ΚΕΠΠΑ·

45.  υποστηρίζει τον ευρωπαϊκό διάλογο για την ανάπτυξη νέων οντοτήτων, όπως ενός Συμβουλίου Ασφάλειας της ΕΕ, σε πλήρη διάλογο και συνεργασία με τα κράτη μέλη, καθώς και για τρόπους στενότερου συντονισμού, εντός της ΕΕ και με τους διεθνείς οργανισμούς, προκειμένου να βελτιωθεί η διαδικασία λήψης αποφάσεων στον τομέα της ασφάλειας·

46.  εκφράζει την ικανοποίησή του για την απόφαση της Προέδρου της Επιτροπής να οικοδομήσει, εντός πέντε ετών, μια πραγματική και λειτουργική Ευρωπαϊκή Αμυντική Ένωση και ζητεί διαφανή ανταλλαγή απόψεων με το Κοινοβούλιο και τα κράτη μέλη για τη δημιουργία αμυντικής ένωσης· πιστεύει ότι, στο πλαίσιο αυτό, η ΕΕ θα πρέπει να αξιοποιήσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τους ήδη υφιστάμενους μηχανισμούς και μέσα, όπως τη μόνιμη διαρθρωμένη συνεργασία (PESCO), τη στρατιωτική κινητικότητα και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Άμυνας (ΕΤΑ), με σκοπό τη βελτίωση των εθνικών και ευρωπαϊκών ικανοτήτων και τη στήριξη όσον αφορά την ενίσχυση της αποτελεσματικότητας της ευρωπαϊκής αμυντικής βιομηχανίας· ζητεί τη δημιουργία ενός μηχανισμού κοινοβουλευτικού δημοκρατικού ελέγχου για όλα τα νέα μέσα στον τομέα της άμυνας·

47.  υπογραμμίζει την ανάγκη να εξασφαλιστεί η συνεχής αξιολόγηση της PESCO, του ETA και των τρόπων με τους οποίους συμβάλλουν στους στόχους της ΚΕΠΠΑ, προκειμένου να εξασφαλιστούν επαρκείς πόροι σύμφωνα με τις δεσμεύσεις της PESCO και να εφαρμοστούν αποτελεσματικά και συνεκτικά οι αποφάσεις της ΕΕ –συμπεριλαμβανομένης μιας πιο ολοκληρωμένης ευρωπαϊκής βιομηχανικής και τεχνολογικής βάσης στον τομέα της άμυνας (EDTIB)– με τρόπο που εγγυάται ότι η Ένωση παραμένει ανοικτή στη συνεργασία·

48.  υπενθυμίζει ότι το άρθρο 20 παράγραφος 2 ΣΕΕ, που ορίζει τις διατάξεις για την ενισχυμένη συνεργασία, παρέχει στα κράτη μέλη πρόσθετες δυνατότητες προώθησης της ΚΕΠΠΑ και θα πρέπει, συνεπώς, να χρησιμοποιηθεί·

49.  υπενθυμίζει ότι η κλιματική αλλαγή έχει αντίκτυπο σε όλες τις πτυχές της ανθρώπινης ζωής και ότι, μεταξύ άλλων, αυξάνει τις πιθανότητες συγκρούσεων και βίας· τονίζει ότι οι ανησυχίες για την κλιματική ασφάλεια και η βούληση για την επιβολή παγκόσμιας περιβαλλοντικής διακυβέρνησης θα πρέπει να ενσωματωθούν στην εξωτερική πολιτική της ΕΕ·

50.  υπογραμμίζει ότι η ΕΕ θα πρέπει να αναπτύξει ικανότητες για την παρακολούθηση των κινδύνων που σχετίζονται με την κλιματική αλλαγή, μεταξύ των οποίων η ευαισθησία στο θέμα των συγκρούσεων και οι πολιτικές για την πρόληψη κρίσεων· αναγνωρίζει στο πλαίσιο αυτό ότι η σύνδεση της προσαρμογής του κλίματος και των μέτρων οικοδόμησης της ειρήνης ενισχύει την πρόληψη των συγκρούσεων· υπογραμμίζει ότι είναι αναγκαίο να αναπτυχθεί μια ολοκληρωμένη και προβλεπτική προσέγγιση όσον αφορά την κλιματική αλλαγή· καλεί την ΕΕ και τα κράτη μέλη να ενεργήσουν με μεγάλη φιλοδοξία στη διεθνή διάσκεψη για το κλίμα και να εφαρμόσουν τις υποχρεώσεις τους· τονίζει εν προκειμένω την αξία της κλιματικής διπλωματίας·

51.  υπογραμμίζει την ανάγκη να αναπτυχθεί μια ολοκληρωμένη προσέγγιση για την κλιματική αλλαγή και την κλιματική ασφάλεια σύμφωνα με τους ΣΒΑ, ιδίως τους ΣΒΑ 13 και 16, ώστε να εξασφαλιστούν δίκαιες και επαρκείς ροές χρηματοδότησης για το κλίμα στο πλαίσιο της συμφωνίας του Παρισιού και να διατεθούν υψηλότερα επίπεδα χρηματοδότησης για τις εν λόγω δράσεις στο πλαίσιο του τρέχοντος IcSP και του επικείμενου ΜΓΑΔΣ·

52.  υπογραμμίζει την αυξανόμενη γεωπολιτική σημασία της Αρκτικής και τον αντίκτυπό της στα ζητήματα ασφάλειας τόσο στην ΕΕ όσο και παγκοσμίως· προτρέπει την ΕΕ να αναπτύξει μια πιο συνεκτική εσωτερική και εξωτερική ενωσιακή πολιτική, μια στρατηγική για την Αρκτική και ένα συγκεκριμένο σχέδιο δράσης για τη συμμετοχή της ΕΕ στην Αρκτική, λαμβάνοντας επίσης υπόψη τις πτυχές της ασφάλειας και της γεωστρατηγικής· επισημαίνει την ικανότητα της ΕΕ να συμβάλει στην επίλυση των δυνητικών προβλημάτων ασφάλειας και γεωστρατηγικής·

53.  ζητεί να στηριχθεί περισσότερο η στρατηγική της ΕΕ για την ασφάλεια στη θάλασσα, καθώς η ελευθερία της ναυσιπλοΐας συνιστά όλο και μεγαλύτερη πρόκληση, τόσο παγκοσμίως όσο και στις γειτονικές χώρες· επιμένει ότι η ελευθερία της ναυσιπλοΐας πρέπει να τηρείται πάντοτε και ότι τα μέτρα πρέπει να επικεντρωθούν στην αποδυνάμωση και την πρόληψη των ένοπλων συγκρούσεων και των στρατιωτικών επεισοδίων·

54.  εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι οι εντάσεις αυξάνονται και οι παραβιάσεις του δικαίου της θάλασσας και του διεθνούς ναυτικού δικαίου εξακολουθούν να υφίστανται γύρω από πολλά από τα σημαντικότερα θαλάσσια σημεία πρόσβασης, όπως στη Νότια Σινική Θάλασσα, στα Στενά του Ορμούζ, στον Κόλπο του Άντεν και στον Κόλπο της Γουινέας· υπενθυμίζει την ασταθή κατάσταση στην Αζοφική Θάλασσα· σημειώνει ότι πολλές από αυτές τις εντάσεις είναι γεωπολιτικές·

55.  καλεί την ΕΕ να λάβει ενεργά μέτρα και να εξετάσει περιοριστικά μέτρα σε περίπτωση σοβαρών παραβιάσεων της ελευθερίας της ναυσιπλοΐας και του διεθνούς ναυτικού δικαίου·

56.  υπενθυμίζει ότι τα αποτελεσματικά καθεστώτα ελέγχου των όπλων, αφοπλισμού και μη διάδοσης αποτελούν ακρογωνιαίο λίθο της παγκόσμιας και ευρωπαϊκής ασφάλειας· σημειώνει ότι οι ανεύθυνες μεταφορές όπλων προς τρίτες χώρες υπονομεύουν και αποδυναμώνουν την ΚΕΠΠΑ, και ιδίως τις προσπάθειες της ΕΕ για ειρήνη, σταθερότητα και βιώσιμη ανάπτυξη· ζητεί την αυστηρή συμμόρφωση με τα οκτώ κριτήρια που ορίζονται στην κοινή θέση 2008/944/ΚΕΠΠΑ σχετικά με τον έλεγχο των εξαγωγών όπλων, καθώς και έναν μηχανισμό παρακολούθησης και ελέγχου σε επίπεδο ΕΕ στο πλαίσιο αυτό· τονίζει ότι πρέπει να υπάρχει μια αμυντική βιομηχανία που χρησιμοποιεί με αποτελεσματικό και αποδοτικό τρόπο τα χρήματα των φορολογουμένων, καθώς και ότι η ΕΕ πρέπει να προωθήσει, αφενός, μια περισσότερο ολοκληρωμένη εσωτερική αγορά για τα αμυντικά προϊόντα και, αφετέρου, μια συντονισμένη πολιτική στήριξης της έρευνας και ανάπτυξης στον τομέα της άμυνας· καλεί τα κράτη μέλη να καταστήσουν τον πολυμερή πυρηνικό αφοπλισμό προτεραιότητα της εξωτερικής πολιτικής και της πολιτικής ασφάλειας της ΕΕ· πιστεύει ότι η ΕΕ πρέπει να συνεχίσει τις προσπάθειές της για τη διατήρηση της πυρηνικής συμφωνίας του Ιράν· προτρέπει τον ΑΠ/ΥΕ να χρησιμοποιήσει όλα τα διαθέσιμα πολιτικά και διπλωματικά μέσα για να διαφυλάξει το Κοινό Ολοκληρωμένο Σχέδιο Δράσης (ΚΟΣΔ) και τη νέα Συμφωνία για τη Μείωση των Στρατηγικών Όπλων, και να δρομολογήσει μια συνεκτική και αξιόπιστη στρατηγική για πολυμερείς διαπραγματεύσεις σχετικά με την περιφερειακή αποκλιμάκωση και τα μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης στον Κόλπο, η οποία θα περιλαμβάνει όλους τους παράγοντες στην περιοχή· τονίζει ότι η ικανότητα διπλωματικής συνεργασίας της ΕΕ με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς είναι ένα ισχυρό πλεονέκτημα που θα πρέπει να αξιοποιηθεί πλήρως για αυτόν τον σκοπό·

57.  προτρέπει τα κράτη μέλη να συμμορφωθούν πλήρως με την κοινή θέση 2008/944/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου σχετικά με τον έλεγχο των εξαγωγών όπλων, να τηρήσουν με αυστηρότητα τις υποχρεώσεις τους που απορρέουν από την κοινή θέση αυτή, και ειδικότερα από το κριτήριο 4 περί περιφερειακής ειρήνης, ασφάλειας και σταθερότητας, όσον αφορά τις πολιτικές τους στον τομέα των εξαγωγών όπλων προς την Τουρκία, και να απαγορεύσουν τις εξαγωγές όπλων στην Τουρκία μετά την παράνομη εισβολή της στη βόρεια Συρία και τις παράνομες ενέργειές της στην ανατολική Μεσόγειο, και ιδίως την εισβολή της στην αποκλειστική οικονομική ζώνη και τα χωρικά ύδατα της Κυπριακής Δημοκρατίας· επαναλαμβάνει τη θέση του ότι η κοινή θέση πρέπει να αναθεωρηθεί και να επικαιροποιηθεί ώστε τα κριτήρια να εφαρμοστούν και να υλοποιηθούν αυστηρά, και ότι πρέπει να θεσπιστεί μηχανισμός επιβολής κυρώσεων· καλεί τον ΑΠ/ΥΕ να δώσει προτεραιότητα στον εν λόγω φάκελο·

58.  καλεί τον ΑΠ/ΥΕ να προωθήσει μια πολυδιάστατη στρατηγική διπεριφερειακής συνεργασίας με τη Λατινική Αμερική και την Καραϊβική στον τομέα της ασφάλειας και της άμυνας, να υποστηρίξει την από κοινού υπεράσπιση της πολυμερούς τάξης, την ενίσχυση της συνεργασίας στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας και του οργανωμένου εγκλήματος και στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής και των επιπτώσεών της για την κοινωνική, πολιτική και οικονομική σταθερότητα, καθώς και να προαγάγει τον διάλογο ως εργαλείο εξεύρεσης ειρηνικών λύσεων, κατόπιν διαπραγματεύσεων, στις πολιτικές συγκρούσεις των οποίων είμαστε μάρτυρες·

59.  ζητεί να διερευνηθεί η δυνατότητα δημιουργίας ενός νέου βήματος πολυμερούς συνεργασίας μεταξύ των δυτικών συμμάχων, δηλαδή της ΕΕ, των ΗΠΑ, της Ιαπωνία, του Καναδά, της Νότιας Κορέας, της Αυστραλίας και της Νέας Ζηλανδίας, με βάση την παρακαταθήκη της συντονιστικής επιτροπής για πολυμερείς στρατηγικούς ελέγχους εξαγωγών· τονίζει ότι η εντολή ενός νέου βήματος θα πρέπει να καλύπτει την παρακολούθηση και τον έλεγχο των εξαγωγών τεχνολογιών, των εμπορικών ροών και των ευαίσθητων επενδύσεων σε χώρες που αποτελούν αντικείμενο προβληματισμού·

60.  τονίζει ότι η ενίσχυση ουσιαστικών σχέσεων με την ανατολική και τη νοτιοανατολική Ασία είναι απαραίτητη για την ολοκληρωμένη και βιώσιμη στρατηγική σύνδεσης της ΕΕ που βασίζεται σε κανόνες· προωθεί, ως εκ τούτου, τη βιωσιμότητα, μια βασιζόμενη σε κανόνες προσέγγιση και το ΠΔΠ ως αποφασιστικό μέσο·

61.  διαπιστώνει την αύξηση στρατιωτικών δυνάμεων στην περιοχή και καλεί όλα τα εμπλεκόμενα μέρη να σεβαστούν την ελευθερία ναυσιπλοΐας, να επιλύσουν τις διαφορές τους με ειρηνικά μέσα και να απόσχουν από μονομερείς ενέργειες αλλαγής του status quo, μεταξύ άλλων στην Ανατολική και τη Νότια Σινική Θάλασσα και στον Πορθμό της Ταϊβάν· εκφράζει προβληματισμό για το ότι οι ξένες παρεμβάσεις από απολυταρχικά καθεστώτα μέσω παραπληροφόρησης και κυβερνοεπιθέσεων στις επερχόμενες γενικές εκλογές απειλούν τις ασιατικές δημοκρατίες και την περιφερειακή σταθερότητα· επαναλαμβάνει τη στήριξή του προς την ουσιαστική συμμετοχή της Ταϊβάν σε διεθνείς οργανισμούς, μηχανισμούς και δραστηριότητες·

62.  τονίζει ότι η Επιτροπή θα πρέπει να ενσωματώσει μια στρατηγική για την ασφάλεια στον κυβερνοχώρο στις ενωσιακές προσπάθειες ψηφιοποίησης και να προωθήσει την πρωτοβουλία σε όλα τα κράτη μέλη στο πλαίσιο μιας ισχυρής πολιτικής και οικονομικής δέσμευσης για ψηφιακή καινοτομία·

63.  καλεί τον ΑΠ/ΥΕ, την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να εντείνουν τις προσπάθειες που καταβάλλουν όσον αφορά την αντιμετώπιση των κυβερνοαπειλών και των υβριδικών απειλών οι οποίες είναι συνδυασμοί ασαφών κινήσεων, μέσω της ενίσχυσης των μηχανισμών κυβερνοάμυνας της ΕΕ και των κρατών μελών της και της ανθεκτικότητας της ΕΕ έναντι των υβριδικών απειλών, με τη δημιουργία ζωτικών υποδομών που είναι κυβερνοανθεκτικές· ζητεί, στο πλαίσιο αυτό, την ανάπτυξη ολοκληρωμένων κοινών ικανοτήτων και μεθόδων για την ανάλυση του κινδύνου και της τρωτότητας· τονίζει ότι απαιτείται καλύτερος συντονισμός για την αποτελεσματική αντιμετώπιση αυτών των προκλήσεων· υπενθυμίζει ότι η στρατηγική επικοινωνία και η δημόσια διπλωματία αναμένεται να ενισχύσουν τη γεωπολιτική επιρροή και τη συνολική εικόνα της ΕΕ στον κόσμο και να προστατεύσουν τα συμφέροντά της·

64.  τονίζει ότι οι ξένες παρεμβάσεις στις ενωσιακές υποθέσεις αποτελούν μεγάλο κίνδυνο για την ασφάλεια και τη σταθερότητα της ΕΕ· υποστηρίζει σθεναρά την ενίσχυση των στρατηγικών ικανοτήτων επικοινωνίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης· ζητεί, στο πλαίσιο αυτό, περαιτέρω στήριξη για τις τρεις ειδικές ομάδες στρατηγικής επικοινωνίας (Ανατολικά, Νότια και Δυτικά Βαλκάνια)· ζητεί την αυξημένη στήριξη του τμήματος στρατηγικών επικοινωνιών της ΕΥΕΔ, καθώς έχει ζωτικό ρόλο, μέσω της μετατροπής του σε ολοκληρωμένη μονάδα εντός της ΕΥΕΔ, η οποία θα είναι αρμόδια για την Ανατολική και τη Νότια Γειτονία και θα διαθέτει κατάλληλη στελέχωση και επαρκείς δημοσιονομικούς πόρους, ενδεχομένως διαμέσου ενός πρόσθετου ειδικού κονδυλίου στον προϋπολογισμό·

65.  καλεί τα κράτη μέλη να ενισχύσουν τις ικανότητές τους και να ενθαρρύνουν τη συνεργασία και την ανταλλαγή πληροφοριών ούτως ώστε οι κρατικοί και μη κρατικοί παράγοντες τρίτων χωρών να μην προβαίνουν σε εχθρικές παρεμβάσεις κατά τη διαδικασία λήψης αποφάσεων της ΕΕ και των κρατών μελών· πιστεύει ότι η αύξηση των στρατηγικών ικανοτήτων επικοινωνίας της ΕΕ θα μπορούσε να συμβάλει στην επίτευξη αυτού του στόχου·

66.  υπογραμμίζει ότι η παρέμβαση στις εκλογές αποτελεί μέρος μιας ευρύτερης στρατηγικής υβριδικού πολέμου και ότι, ως εκ τούτου, η ανταπόκριση σε αυτήν παραμένει βασικό ζήτημα ασφάλειας και εξωτερικής πολιτικής· καλεί τον ΑΠ/ΥΕ, την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να αναπτύξουν μια ολοκληρωμένη στρατηγική για την καταπολέμηση της ξένης εκλογικής παρεμβολής και της παραπληροφόρησης στις εθνικές και ευρωπαϊκές δημοκρατικές διαδικασίες, συμπεριλαμβανομένης και αυτής που προέρχεται από την κρατικά χρηματοδοτούμενη ρωσική προπαγάνδα·

67.  σημειώνει ότι η Ρωσία είναι η πιο επικείμενη πηγή υβριδικών και συμβατικών απειλών για την ασφάλεια έναντι της ΕΕ και των κρατών μελών της, και καταβάλλει ενεργό προσπάθεια για την υπονόμευση της ευρωπαϊκής ενότητας, της ανεξαρτησίας, των οικουμενικών αξιών και των διεθνών κανόνων· υποστηρίζει ότι, ενώ δεν μπορεί να αναμένεται καμία αλλαγή στην επιθετική πολιτική υπό την τρέχουσα ηγεσία της Μόσχας, η θετική αλλαγή προς μια πιο δημοκρατική και ευρωπαϊκού τύπου χώρα είναι δυνατή στο απώτερο μέλλον· ζητεί, ως εκ τούτου, να καταβληθούν μεγαλύτερες προσπάθειες για την ενίσχυση της ανθεκτικότητας της ΕΕ και των κρατών μελών της, και για τη δημιουργία μακροπρόθεσμης στρατηγικής της ΕΕ έναντι της Ρωσίας, η οποία θα βασίζεται στους τρεις πυλώνες της αποτροπής, της συγκράτησης και του μετασχηματισμού·

68.  καλεί το Συμβούλιο να συμπληρώσει την εργαλειοθήκη της ΕΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα και την εξωτερική πολιτική με ένα καθολικό καθεστώς κυρώσεων κατά το παράδειγμα του νόμου Magnitsky, ώστε να ενισχυθεί το ήδη υπάρχον καθεστώς, επιτρέποντας την επιβολή δεσμεύσεων περιουσιακών στοιχείων και απαγορεύσεων θεωρήσεων σε άτομα που εμπλέκονται σε σοβαρές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων·

69.  τονίζει ότι είναι αναγκαίο να αξιοποιήσει η ΕΕ το ανταγωνιστικό πλεονέκτημά της, ώστε να μπορέσει να κατακτήσει γρήγορα στρατηγική θέση στον διεθνή ανταγωνισμό των τομέων αναδυόμενων τεχνολογιών, πληροφοριών, άμυνας, ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, ανάπτυξης δικτύων 5G, του οικοσυστήματος της κοινής επιχείρησης για την ευρωπαϊκή υπολογιστική υψηλών επιδόσεων (ΚΕ EuroHPC) και της αυτόνομης, αξιόπιστης και οικονομικά αποδοτικής ενωσιακής πρόσβασης στο διάστημα, ώστε να μην εξαρτάται η ΕΕ από μη ευρωπαϊκούς τεχνολογικούς και ψηφιακούς κολοσσούς τρίτων χωρών· τονίζει ότι η ανάπτυξη αξιόπιστης τεχνολογίας τεχνητής νοημοσύνης είναι ουσιαστικής σημασίας για τη διασφάλιση της στρατηγικής αυτονομίας της ΕΕ, ιδίως στον τομέα της λήψης αποφάσεων και των ικανοτήτων· καλεί, συνεπώς, την Ένωση να διατηρήσει και να αυξήσει τις επενδύσεις της σε αυτόν τον τομέα·

70.  αναγνωρίζει τον θεμελιώδη ρόλο που διαδραματίζουν οι μη στρατιωτικές και στρατιωτικές αποστολές της ΚΠΑΑ και τονίζει ότι στις αποστολές αυτές πρέπει να διατίθενται οι ανθρώπινοι και υλικοί πόροι για τη διατήρηση της ειρήνης, την αποφυγή των συγκρούσεων, την ενδυνάμωση της διεθνούς ασφάλειας και την ενίσχυση της ευρωπαϊκής ταυτότητας και της ενωσιακής στρατηγικής αυτονομίας· εκφράζει, ωστόσο, τη λύπη του για το γεγονός ότι η αποτελεσματικότητα αυτών των αποστολών και επιχειρήσεων της ΚΠΑΑ υπονομεύεται από επίμονες διαρθρωτικές αδυναμίες, την ευρεία απόκλιση των συνεισφορών των κρατών μελών και τα όρια των εντολών τους·

71.  πιστεύει ότι η ΕΕ δεν έχει ακόμη χρησιμοποιήσει επαρκώς τους άφθονους πόρους της στον τομέα της ΚΠΑΑ· καλεί τον ΑΠ/ΥΕ, την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να εντείνουν τις προσπάθειές τους στον τομέα της συνεργασίας στο πλαίσιο της ΚΕΠΠΑ, προκειμένου να καταστούν οι στρατιωτικές και μη στρατιωτικές αποστολές της ΚΠΑΑ ισχυρότερες, να βελτιωθεί η επιχειρησιακή τους ικανότητα μέσω αυξημένης ευελιξίας, να αυξηθούν η αποτελεσματικότητα και η αποδοτικότητα στην πράξη και να καταστούν οι εντολές τους πιο ολοκληρωμένες, εξορθολογισμένες και σαφείς· πιστεύει ότι τα νέα μέσα, όπως ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός για την Ειρήνη, θα μπορούσαν να ενισχύσουν την αλληλεγγύη και τον επιμερισμό των βαρών μεταξύ των κρατών μελών όσον αφορά τη συμβολή τους στις επιχειρήσεις της ΚΠΑΑ και να συμβάλουν γενικότερα στην αύξηση της αποτελεσματικότητας της εξωτερικής δράσης της ΕΕ·

72.  υπενθυμίζει ότι η προσέγγιση χωρίς αποκλεισμούς όσον αφορά την πρόληψη, τον μετριασμό και την επίλυση των συγκρούσεων είναι υψίστης σημασίας για τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητά τους και υπενθυμίζει την αυξημένη επιτυχία της επίλυσης των συγκρούσεων στις περιπτώσεις που έχει επιδειχθεί σεβασμός στην ισότητα των φύλων καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδικασίας· ζητεί αυξημένη συμμετοχή των γυναικών και διευθυντικές θέσεις για αυτές σε τέτοιες αποστολές, μεταξύ άλλων στη διαδικασία λήψης αποφάσεων και στις διαπραγματεύσεις· τονίζει ότι η διάσταση του φύλου θα πρέπει να ενσωματώνεται συστηματικότερα στις αποστολές και τις επιχειρήσεις της ΚΠΑΑ, και να συμβάλλει ενεργά στην εφαρμογή της απόφασης 1325 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για τις γυναίκες, την ειρήνη και την ασφάλεια και στις συνακόλουθες αποφάσεις του σχετικά με τις γυναίκες, την ειρήνη και την ασφάλεια, καθώς και της απόφασης 2250 (2015) του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για τη νεολαία, την ειρήνη και την ασφάλεια· καλεί, συνεπώς, την Επιτροπή να διασφαλίσει τη διαρθρωτική ένταξη των γυναικών, των νέων, των υπέρμαχων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θρησκευτικών, εθνοτικών και άλλων μειονοτήτων σε όλες τις δραστηριότητες που σχετίζονται με τη διαχείριση των συγκρούσεων·

73.  ζητεί την αποτελεσματική ενσωμάτωση της ισότητας ανδρών και γυναικών και των δικαιωμάτων των μειονοτήτων στις στρατηγικές και επιχειρησιακές πτυχές της εξωτερικής δράσης της ΕΕ, για την οποία θα μπορούσε να περιλαμβάνεται στοχοθετημένος προγραμματισμός στο νέο χρηματοδοτικό μέσο ΜΓΑΔΣ· χαιρετίζει τη δέσμευση του ΑΠ/ΥΕ να επιτύχει τον στόχο εκπροσώπησης των γυναικών σε διοικητικές θέσεις και σε θέσεις επικεφαλής αντιπροσωπειών κατά ποσοστό 40 % μέχρι το τέλος της θητείας του· καλεί την ΕΥΕΔ να ενημερώνει το Κοινοβούλιο ανά τακτά διαστήματα σχετικά με την εφαρμογή της εν λόγω δέσμευσης·

74.  τονίζει ότι η τρομοκρατική απειλή παραμένει παρούσα τόσο στην Ευρώπη όσο και πέραν αυτής· πιστεύει ακράδαντα ότι η καταπολέμηση της τρομοκρατίας θα πρέπει να παραμείνει προτεραιότητα για την ΕΕ κατά τα προσεχή έτη· καλεί τη νέα Επιτροπή να παρουσιάσει ένα ενωσιακό σχέδιο δράσης κατά της τρομοκρατίας·

75.  τονίζει ότι είναι σημαντικό να ενισχυθεί και να διασφαλιστεί η συνεργασία στον τομέα των πληροφοριών στην ΕΕ, δεδομένου ότι η τρομοκρατία απειλεί τον πυρήνα των ευρωπαϊκών μας αξιών και την ασφάλειά μας, και απαιτεί την υιοθέτηση μιας πολυδιάστατης προσέγγισης στην οποία θα συμμετέχουν οι συνοριακές, αστυνομικές και δικαστικές αρχές και οι αρχές πληροφοριών όλων των κρατών μελών, καθώς και χωρών εκτός της ΕΕ·

o
o   o

76.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή, στον Αντιπρόεδρο της Επιτροπής/Ύπατο Εκπρόσωπο της Ένωσης για Θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας, και στα κράτη μέλη.

(1) ΕΕ C 210 της 3.8.2010, σ. 1. (2) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P8_TA(2017)0440. (3) ΕΕ L 335 της 13.12.2008, σ. 99.

Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 15ης Ιανουαρίου 2020 σχετικά με την εφαρμογή της κοινής πολιτικής ασφάλειας και άμυνας – ετήσια έκθεση (2019/2135(INI))

P9_TA(2020)0009 A9-0052/2019

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–  έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΣΕΕ) και τη Συνθήκη για την λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ),

–  έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 20ής Δεκεμβρίου 2013, της 26ης Ιουνίου 2015, της 15ης Δεκεμβρίου 2016, της 22ας Ιουνίου 2017, της 28ης Ιουνίου 2018, της 14ης Δεκεμβρίου 2018 και της 20ής Ιουνίου 2019,

–  έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Συμβουλίου σχετικά με την Κοινή Πολιτική Ασφάλειας και Άμυνας της 25ης Νοεμβρίου 2013, της 18ης Νοεμβρίου 2014, της 18ης Μαΐου 2015, της 27ης Ιουνίου 2016, της 14ης Νοεμβρίου 2016, της 18ης Μαΐου 2017, της 17ης Ιουλίου 2017, της 25ης Ιουνίου 2018 και της 17ης Ιουνίου 2019,

–  έχοντας υπόψη το έγγραφο με τίτλο «Shared Vision, Common Action: A Stronger Europe – A Global Strategy for the European Union’s Foreign and Security Policy» (Κοινό όραμα, κοινή δράση: Μια ισχυρότερη Ευρώπη – Μια συνολική στρατηγική για την εξωτερική πολιτική και την πολιτική ασφάλειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης) που παρουσίασε στις 28 Ιουνίου 2016 η Αντιπρόεδρος της Επιτροπής/Ύπατη Εκπρόσωπος της Ένωσης για θέματα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφαλείας (ΑΠ/ΥΕ),

–  έχοντας υπόψη τις κοινές δηλώσεις στις οποίες προέβησαν οι Πρόεδροι του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και της Επιτροπής και ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ, στις 8 Ιουλίου 2016 και στις 10 Ιουλίου 2018,

–  έχοντας υπόψη την κοινή δέσμη 42 προτάσεων που εγκρίθηκε από το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το Συμβούλιο του Βορείου Ατλαντικού στις 6 Δεκεμβρίου 2016 και τις εκθέσεις προόδου της 14ης Ιουνίου και της 5ης Δεκεμβρίου 2017 σχετικά με την εφαρμογή τους, καθώς και τη νέα δέσμη 32 προτάσεων που εγκρίθηκε από τα δύο Συμβούλια στις 5 Δεκεμβρίου 2017,

–  έχοντας υπόψη το έγγραφο προβληματισμού σχετικά με το μέλλον της ευρωπαϊκής άμυνας, της 7ης Ιουνίου 2017 (COM(2017)0315),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 12ης Σεπτεμβρίου 2013 με θέμα «Στρατιωτικές δομές της ΕΕ: τρέχουσα κατάσταση και μελλοντικές προοπτικές»(1),

–  έχοντας υπόψη τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών καθώς και την τελική πράξη του Ελσίνκι, της 1ης Αυγούστου 1975, του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη,

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 12ης Σεπτεμβρίου 2017 σχετικά με μια διαστημική στρατηγική για την Ευρώπη(2),

–  έχοντας υπόψη τις συστάσεις του, της 15ης Νοεμβρίου 2017, προς το Συμβούλιο, την Επιτροπή και την ΕΥΕΔ σχετικά με την ανατολική εταιρική σχέση, ενόψει της συνόδου κορυφής του Νοεμβρίου 2017(3),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 22ας Νοεμβρίου 2016 σχετικά με την Ευρωπαϊκή Αμυντική Ένωση(4),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 16ης Μαρτίου 2017, με θέμα «Συνταγματικές, νομικές και θεσμικές επιπτώσεις μιας κοινής πολιτικής ασφάλειας και άμυνας: δυνατότητες που προσφέρει η Συνθήκη της Λισαβόνας»(5),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 5ης Ιουλίου 2017 σχετικά με την εντολή για τον τριμερή διάλογο επί του σχεδίου προϋπολογισμού 2018(6),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 11ης Δεκεμβρίου 2018 σχετικά με τη στρατιωτική κινητικότητα(7),

–  έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΕ) 2018/1092 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Ιουλίου 2018, για τη θέσπιση του ευρωπαϊκού προγράμματος βιομηχανικής ανάπτυξης στον τομέα της άμυνας, που αποσκοπεί στη στήριξη της ανταγωνιστικότητας και της καινοτόμου ικανότητας της αμυντικής βιομηχανίας της ΕΕ(8),

–  έχοντας υπόψη το νομοθετικό του ψήφισμα της 18ης Απριλίου 2019 σχετικά με την πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τη σύσταση του Ευρωπαϊκού Ταμείου Άμυνας(9),

–  έχοντας υπόψη τα ψηφίσματά του της 23ης Νοεμβρίου 2016 σχετικά με την εφαρμογή της Κοινής Πολιτικής Ασφάλειας και Άμυνας (με βάση την ετήσια έκθεση του Συμβουλίου προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχετικά με την κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφαλείας)(10), της 13ης Δεκεμβρίου 2017 σχετικά με την ετήσια έκθεση για την εφαρμογή της Κοινής Πολιτικής Άμυνας και Ασφάλειας(11), και της 12ης Δεκεμβρίου 2018 σχετικά με την εφαρμογή της Κοινής Πολιτικής Ασφάλειας και Άμυνας(12),

–  έχοντας υπόψη το έγγραφο με τίτλο «Implementation Plan on Security and Defence» (Σχέδιο εφαρμογής για την ασφάλεια και την άμυνα) που παρουσίασε η ΑΠ/ΥΕ στις 14 Νοεμβρίου 2016,

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 13ης Ιουνίου 2018 για τις σχέσεις ΕΕ-NATO(13),

–  έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής, της 30ής Νοεμβρίου 2016, σχετικά με το σχέδιο δράσης για την ευρωπαϊκή άμυνα (COM(2016)0950),

–  έχοντας υπόψη τη νέα δέσμη μέτρων στον τομέα της άμυνας που παρουσίασε στις 7 Ιουνίου 2017 η Επιτροπή, σε δελτίο Τύπου με τίτλο «Μια Ευρώπη που αμύνεται: Η Επιτροπή εγκαινιάζει το διάλογο για μια πορεία προς τη δημιουργία μιας Ένωσης Ασφάλειας και Άμυνας»,

–  έχοντας υπόψη τα ψηφίσματά του της 14ης Δεκεμβρίου 2016 σχετικά με την εφαρμογή της Κοινής Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας(14), της 13ης Δεκεμβρίου 2017 σχετικά με την ετήσια έκθεση για την εφαρμογή της Κοινής Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας(15) και της 12ης Δεκεμβρίου 2018 σχετικά με την εφαρμογή της Κοινής Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας(16),

–  έχοντας υπόψη την παράνομη εισβολή της Ρωσίας στην Κριμαία και την παράνομη προσάρτησή της,

–  έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τις Πυρηνικές Δυνάμεις Μεσαίας Εμβέλειας (INF), τις επανειλημμένες παραβιάσεις της από τη Ρωσία, συμπεριλαμβανομένης της ανάπτυξης και εγκατάστασης συστημάτων πυραύλων Κρουζ εδάφους 9M729, και την αποχώρηση ΗΠΑ και Ρωσίας από τη Συνθήκη,

–  έχοντας υπόψη την παραβίαση του εναέριου χώρου και των θαλάσσιων συνόρων κρατών μελών από τη Ρωσία,

–  έχοντας υπόψη την αυξανόμενη οικονομική και στρατιωτική παρουσία της Κίνας στις χώρες της Μεσογείου και της Αφρικής,

–  έχοντας υπόψη την απειλή της εγχώριας και ξένης τρομοκρατίας, κυρίως της προερχόμενης από ομάδες όπως το ISIS και η Αλ Κάιντα,

–  έχοντας υπόψη τις νέες τεχνολογίες, όπως την τεχνητή νοημοσύνη, τις διαστημικές δυνατότητες και την κβαντική υπολογιστική, οι οποίες προσφέρουν μεν νέες ευκαιρίες στην ανθρωπότητα, αλλά εγείρουν επίσης στους τομείς της αμυντικής και της εξωτερικής πολιτικής νέα προβλήματα που απαιτούν μια σαφή στρατηγική και μια συναίνεση μεταξύ συμμάχων,

–  έχοντας υπόψη την απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 24ης Ιουνίου 2014 στην υπόθεση C-658/11, Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, υποστηριζόμενο από Ευρωπαϊκή Επιτροπή, κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης(17),

–  έχοντας υπόψη το σχέδιο δράσης της ΕΕ για τη στρατιωτική κινητικότητα, που δημοσιεύθηκε στις 28 Μαρτίου 2018,

–  έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Συμβουλίου σχετικά με την ενίσχυση της στρατηγικής εταιρικής σχέσης ΟΗΕ-ΕΕ για τις ειρηνευτικές επιχειρήσεις και τη διαχείριση κρίσεων: Προτεραιότητες 2019-2021, που εγκρίθηκαν στις 18 Σεπτεμβρίου 2018,

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 54 του Κανονισμού του,

–  έχοντας υπόψη τη γνωμοδότηση της Επιτροπής Συνταγματικών Υποθέσεων,

–  έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων (A9-0052/2019),

Συνθήκες ασφάλειας που παρουσιάζουν διαρκή αβεβαιότητα και έλλειψη προβλεψιμότητας

1.  σημειώνει τη διαρκή επιδείνωση του στρατηγικού περιβάλλοντος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία βρίσκεται αντιμέτωπη με πληθώρα προκλήσεων που επηρεάζουν άμεσα ή έμμεσα την ασφάλεια των κρατών μελών της και των πολιτών τους: ένοπλες συγκρούσεις και ασταθή κράτη στην ευρωπαϊκή ήπειρο και στη γειτονία της, με αποτέλεσμα μαζικές πληθυσμιακές μετακινήσεις και παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων υπό την πίεση των διεθνικών δικτύων οργανωμένου εγκλήματος, της τζιχαντιστικής τρομοκρατίας, των κυβερνοεπιθέσεων, των υβριδικών απειλών και των πολεμικών επιχειρήσεων κατά ευρωπαϊκών χωρών, υπό συνθήκες εξασθένησης των πρωτοβουλιών αφοπλισμού και των διεθνών καθεστώτων ελέγχου των εξοπλισμών, υπό την πίεση των αυξανόμενων απειλών για τους φυσικούς πόρους, της ενεργειακής ανασφάλειας και της κλιματικής αλλαγής·

2.  εκτιμά πως οι συνθήκες αστάθειας και μη προβλεψιμότητας στα σύνορα της Ένωσης, τόσο στην άμεση (Βόρεια Αφρική, Μέση Ανατολή, Καύκασο, Βαλκάνια, Ανατολική Μεσόγειο, Ρωσική επίθεση κατά Ουκρανίας και Γεωργίας κ.λπ.) όσο και στην ευρύτερη (Σαχέλ, Κέρας Αφρικής, κ.λπ) γειτονία της, συνιστούν άμεση αλλά και έμμεση απειλή για την ασφάλεια της ηπείρου μας· υπογραμμίζει τον άρρηκτο σύνδεσμο μεταξύ της εσωτερικής και της εξωτερικής ασφάλειας· αναγνωρίζει ότι η ενεργός συμμετοχή στην γειτονία της είναι προς το συμφέρον της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

3.  διαπιστώνει ότι ορισμένοι παγκόσμιοι παράγοντες (ΗΠΑ, Κίνα, Ρωσία) αλλά και ένας αυξανόμενος αριθμός περιφερειακών παραγόντων (Τουρκία, Ιράν, Σαουδική Αραβία κ.λπ.) επιδιώκουν την προβολή ισχύος μέσα από ένα συνδυασμό μονομερών διπλωματικών κινήσεων, αλλαγών στις συμμαχίες, αποσταθεροποιητικών δραστηριοτήτων υβριδικού κυρίως χαρακτήρα, και αυξανόμενης στρατιωτικής ικανότητας·

4.  υπογραμμίζει την αυξανόμενη γεωπολιτική σημασία της Αρκτικής και τον αντίκτυπό της στα ζητήματα ασφάλειας στην ΕΕ και παγκοσμίως· προτρέπει την ΕΕ να αναπτύξει μια πιο συνεκτική εσωτερική και εξωτερική πολιτική, μια στρατηγική για την Αρκτική και ένα συγκεκριμένο σχέδιο δράσης για τη συμμετοχή της ΕΕ στην Αρκτική, λαμβάνοντας επίσης υπόψη τις πτυχές της ασφάλειας και της γεωστρατηγικής· επισημαίνει την ικανότητα της ΕΕ να συμβάλλει στην επίλυση των δυνητικών προβλημάτων ασφαλείας και γεωστρατηγικής·

5.  εκφράζει έντονο προβληματισμό για τη συνολική αποσταθεροποιητική συμπεριφορά της Τουρκίας, συμπεριλαμβανομένων των παράνομων δραστηριοτήτων της εντός της κυπριακής αποκλειστικής οικονομικής ζώνης (ΑΟΖ) / υφαλοκρηπίδας, συμπεριφορά η οποία παραβιάζει το διεθνές δίκαιο και τις σχέσεις καλής γειτονίας και συνιστά απειλή κατά της ειρήνης και της σταθερότητας σε μια ήδη ευπαθή περιοχή·

6.  θεωρεί λυπηρό το ότι, σε αυτό το πλαίσιο, ορισμένοι από τους ανωτέρω παράγοντες καταστρατηγούν σκοπίμως, ή και επιχειρούν να καταστρέψουν τους πολυμερείς μηχανισμούς, τις αρχές του Χάρτη του ΟΗΕ και το σχετικό διεθνές δίκαιο, στοιχεία όμως που είναι απαραίτητα για τη διατήρηση της ειρήνης· επισημαίνει ότι οι ανωτέρω μπορούν να να καταστούν απειλή για την ασφάλεια της ΕΕ και να θέσουν σε κίνδυνο τις υφιστάμενες διμερείς σχέσεις μεταξύ ΕΕ και χωρών εταίρων·

7.  τονίζει τη σημασία των πολυμερών διαπραγματεύσεων μεταξύ ΕΕ και ενδιαφερόμενων μερών προκειμένου να αντιμετωπιστεί η απειλή της διάδοσης των πυρηνικών όπλων· ζητεί να γίνουν σεβαστές οι Συνθήκες περί πυρηνικών· ζητεί επί πλέον να υποστηριχθεί η σύναψη νέας Συνθήκης η οποία θα αντικαταστήσει τη Συνθήκη για τα πυρηνικά όπλα μέσου βεληνεκούς (INF) και να αναθεωρηθεί η Συνθήκη για τη μη διάδοση των πυρηνικών όπλων (NPT) το 2020·

8.  τονίζει ότι η ενίσχυση των ουσιαστικών σχέσεων με την Ανατολική και τη Νοτιοανατολική Ασία είναι απαραίτητη για μια ολοκληρωμένη και βιώσιμη ενωσιακή στρατηγική σύνδεσης βασισμένης σε κανόνες· διαπιστώνει την αύξηση στρατιωτικών δυνάμεων στην περιοχή και καλεί όλα τα εμπλεκόμενα μέρη να σεβαστούν την ελευθερία ναυσιπλοΐας, να επιλύσουν τις διαφορές τους με ειρηνικά μέσα και να απόσχουν από μονομερείς ενέργειες αλλαγής του status quo, μεταξύ άλλων και στην Ανατολική και τη Νότια Κινεζική Θάλασσα και στον Πορθμό της Ταϊβάν· εκφράζει την ανησυχία του για το ότι οι ξένες παρεμβάσεις από απολυταρχικά καθεστώτα μέσω παραπληροφόρησης και κυβερνοεπιθέσεων στο πλαίσιο επικείμενων γενικών εκλογών συνιστούν απειλή για τις ασιατικές δημοκρατίες και την περιφερειακή σταθερότητα· επαναλαμβάνει την υποστήριξή του για την ουσιαστική συμμετοχή της Ταϊβάν σε διεθνείς οργανισμούς, μηχανισμούς και δραστηριότητες·

9.  εκφράζει ανησυχίες για τις δραστηριότητες και τις πολιτικές της Ρωσίας, που συνεχίζουν να αποσταθεροποιούν και να αλλάζουν το περιβάλλον ασφάλειας· τονίζει ότι συνεχίζεται η ρωσική κατοχή στην Ανατολική Ουκρανία, ότι οι συμφωνίες του Μινσκ δεν έχουν τεθεί σε εφαρμογή και ότι συνεχίζονται η παράνομη προσάρτηση και η στρατιωτικοποίηση της Κριμαίας και του Ντονμπάς· εκφράζει ανησυχίες για τις υπό εξέλιξη «παγωμένες συγκρούσεις» που η Ρωσία υποδαυλίζει στην Ευρώπη (Μολδαβία και Γεωργία)· τονίζει την ανάγκη να εκφράζεται με μια ενιαία φωνή η πολιτική της ΕΕ στο θέμα αυτό·

10.  συνεχίζει να καταδικάζει τη ρωσική στρατιωτική επέμβαση και παράνομη προσάρτηση της χερσονήσου της Κριμαίας· εκφράζει την υποστήριξή του προς την ενότητα, κυριαρχία και εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας·

11.  υπενθυμίζει τη σημασία του να διασφαλιστεί η συνοχή της πολιτικής της ΕΕ σε καταστάσεις που περιλαμβάνουν κατοχή ή προσάρτηση εδαφών·

12.  διαπιστώνει ότι η Ένωση καθυστερεί να αντιδράσει και να προσαρμοστεί —πολιτικά, διπλωματικά και στρατιωτικά— στις νέες κρίσεις και σε αυτό το νέο διεθνές πλαίσιο· εκτιμά πως, στον συγκεκριμένο τομέα της άμυνας, οι ανεπαρκείς επενδύσεις, η απουσία αμυντικών ικανοτήτων και η έλλειψη διαλειτουργικότητας, όπως επίσης και κυρίως η πολιτική απροθυμία εφαρμογής των αυστηρών διατάξεων των ευρωπαϊκών Συνθηκών, όπως και οι πολυάριθμες συμφωνίες συνεργασίας μεταξύ κρατών μελών, εμποδίζουν την Ένωση να διαδραματίσει αποφασιστικό ρόλο στις εξωτερικές κρίσεις και να αξιοποιήσει όλο το δυναμικό της· αναγνωρίζει και υπογραμμίζει αφετέρου ότι καμία χώρα δεν είναι σε θέση να αντιμετωπίσει μόνη της τις προκλήσεις σε επίπεδο ασφάλειας οι οποίες απειλούν την ευρωπαϊκή ήπειρο και την άμεση γειτονία της· ζητεί από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο να θέσει για το Συμβούλιο την ειδική πλειοψηφία ως πολιτική προτεραιότητα στο πεδίο της κοινής πολιτικής για την ασφάλεια και άμυνα (ΚΠΑΑ/CSDP), εκεί όπου το επιτρέπει η ΣΕΕ· καλεί τα κράτη μέλη να αναπτύξουν μια αποτελεσματική ολοκληρωμένη προσέγγιση έναντι των κρίσεων και συγκρούσεων η οποία να συνδυάζει στρατιωτικά και μη στρατιωτικά μέσα με τον καλύτερο δυνατό και πλέον ισόρροπο τρόπο· εκτιμά πως η ικανότητα της Ένωσης να αντιδρά επαρκώς στις αναδυόμενες κρίσεις και συγκρούσεις εξαρτάται επίσης από την ταχύτητα λήψης των αποφάσεων· επισημαίνει ότι τα στοχοθετημένα περιοριστικά μέτρα μπορεί μεν να αποτελούν αποτελεσματικά εργαλεία, όμως δεν θα πρέπει να επηρεάζουν αθώους και θα πρέπει να συνάδουν με τις αρχές του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και της Κοινής Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας (ΚΕΠΠΑ)·

13.  χαιρετίζει την αναγνώριση των κοινών συμφερόντων σε θέματα ασφάλειας και την αυξανόμενη πολιτική βούληση των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης όπως και των υπόλοιπων ευρωπαϊκών χωρών και των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων να ενεργήσουν συλλογικά για την ασφάλειά τους αποκτώντας περισσότερα μέσα για μια πιο προληπτική, γρήγορη, αποτελεσματική και αυτόνομη δράση· επισημαίνει ότι μόνο μέσω μιας συλλογικής προσέγγισης, μπορεί να καταστεί ισχυρότερη η ΕΕ και να είναι σε θέση να αναλάβει μεγαλύτερη ευθύνη για τη δική της ασφάλεια και άμυνα·

14.  τονίζει ότι οι προκλήσεις αυτές αντιμετωπίζονται καλύτερα από κοινού και όχι από κάθε χώρα χωριστά· θεωρεί ζωτικής σημασίας να ανταποκριθεί η ΕΕ στις προκλήσεις αυτές με ταχύτητα, συνέπεια και αποτελεσματικότητα, με ενιαία φωνή, και σε συνεννόηση με τους συμμάχους, τους εταίρους και άλλους διεθνείς οργανισμούς·

15.  είναι πεπεισμένο ότι η απάντηση της Ένωσης στις προκλήσεις στον τομέα της ασφάλειας βασίζεται πρωτίστως στον προσδιορισμό και την ενίσχυση της στρατηγικής της αυτονομίας, των δυνάμεών της και της ικανότητάς της να συνεργαστεί με άλλους στο πλαίσιο μιας στρατηγικής εταιρικής σχέσης·

16.  υπογραμμίζει ότι η στρατηγική εταιρική σχέση μεταξύ ΕΕ και ΝΑΤΟ έχει θεμελιώδη σημασία για την αντιμετώπιση των προκλήσεων ασφάλειας που αντιμετωπίζουν η Ευρώπη και οι γειτονικές της χώρες· τονίζει ότι η στρατηγική αυτονομία της ΕΕ δεν σημαίνει αμφισβήτηση του ΝΑΤΟ και δεν υπονομεύει την τρέχουσα αρχιτεκτονική ασφάλειας στην Ευρώπη· τονίζει ότι μια ισχυρότερη Ευρώπη ενισχύει το ΝΑΤΟ και επιτρέπει στην ΕΕ να αντιμετωπίσει περισσότερες παγκόσμιες προκλήσεις από κοινού με το ΝΑΤΟ·

17.  χαιρετίζει τα επιτεύγματα των τελευταίων πέντε ετών όσον αφορά την ενίσχυση της ΚΠΑΑ και ζητεί από το Συμβούλιο και την Επιτροπή να αναπτύξουν περαιτέρω την ικανότητα της Ένωσης να δρα ως παγκόσμιος εταίρος εκπροσωπώντας τα συμφέροντα των πολιτών της Ένωσης και ενεργώντας ως μια θετική δύναμη στις διεθνείς σχέσεις·

18.  χαιρετίζει και υποστηρίζει την επιχείρηση «Atlantic Resolve» και την ενισχυμένη προκεχωρημένη παρουσία (EFP) του ΝΑΤΟ στην ευρωπαϊκή ήπειρο και αναγνωρίζει τη σημασία των στρατευμάτων του ΝΑΤΟ στην προσπάθεια αποτροπής της περαιτέρω ρωσικής επιθετικότητας και παροχής κρίσιμης υποστήριξης σε περίπτωση σύγκρουσης·

19.  αναγνωρίζει την ευρωπαϊκή συμμετοχή και υποστήριξη στην επιχείρηση «Resolute Support Mission» στο Αφγανιστάν· αναγνωρίζει περαιτέρω τη σημασία αυτής της αποστολής για τη σταθερότητα και την ασφάλεια του Αφγανιστάν και της ευρύτερης περιοχής·

Ανάγκη διαμόρφωσης και ενίσχυσης της ευρωπαϊκής στρατηγικής αυτονομίας

20.  επισημαίνει ότι η φιλοδοξία της επίτευξης μιας ευρωπαϊκής στρατηγικής αυτονομίας διατυπώθηκε πρώτη φορά στα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 19ης και 20ής Δεκεμβρίου 2013 και αναγνωρίστηκε πρώτη φορά στην «Συνολική Στρατηγική για την Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφαλείας της Ευρωπαϊκής Ένωσης» την οποία η τότε Αντιπρόεδρος της Επιτροπής / Ύπατη Εκπρόσωπος της Ένωσης για ζητήματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας (ΑΠ/ΥΕ) παρουσίασε στις 28 Ιουνίου 2016 και η οποία ορίζει την ευρωπαϊκή στρατηγική αυτονομία ως μακροπρόθεσμο στόχο και ζητεί το σταδιακό συγχρονισμό και την αμοιβαία προσαρμογή των εθνικών κύκλων αμυντικού σχεδιασμού και των πρακτικών ανάπτυξης ικανοτήτων·

21.  εκτιμά πως η ευρωπαϊκή στρατηγική αυτονομία βασίζεται στην ικανότητα της Ένωσης να αυξήσει την ελευθερία της να αξιολογεί την αυτόνομη επιχειρησιακή της ικανότητα, έννοια που περιλαμβάνει αξιόπιστες στρατιωτικές δυνάμεις, βιομηχανική ικανότητα παραγωγής των απαραίτητων εξοπλισμών για τις δυνάμεις της, και πολιτική ικανότητα να λαμβάνει αποφάσεις όταν το απαιτούν οι περιστάσεις, και απηχεί τον στόχο της ανάληψης μεγαλύτερου μεριδίου ευθύνης για την ασφάλεια της Ευρώπης, ώστε να υπερασπίζεται τα κοινά συμφέροντα και αξίες της, με τους εταίρους της όποτε είναι δυνατόν αλλά και μόνη όποτε χρειαστεί· τονίζει ότι η ενεργειακή ασφάλεια είναι ένα σημαντικό στοιχείο για την επίτευξη στρατηγικής αυτονομίας· πιστεύει θερμά ότι η ευρωπαϊκή στρατηγική αυτονομία θα πρέπει να περιλαμβάνει την ικανότητα ανάπτυξης στρατιωτικών δυνάμεων στην περιφέρεια της ΕΕ·

22.  εκτιμά ως εκ τούτου πως η ευρωπαϊκή στρατηγική αυτονομία στηρίζεται πάνω από όλα στην ικανότητα της Ένωσης να αξιολογήσει μια κατάσταση κρίσης και να αποφασίσει κατά τρόπο αυτόνομο, πράγμα που αναγκαστικά συνεπάγεται μια ανεξάρτητη και αποτελεσματική διαδικασία λήψης αποφάσεων, μέσα αξιολόγησης και ελευθερία ανάλυσης και ανάληψης δράσης· εκτιμά ακόμη ότι η ευρωπαϊκή στρατηγική αυτονομία θεμελιώνεται στην ικανότητα της Ένωσης να ενεργεί μόνη της όταν διακυβεύονται τα συμφέροντά της (σε θέατρα επιχειρήσεων που θεωρούνται ως προτεραιότητας από τα κράτη μέλη της ΕΕ) ή στο πλαίσιο υφιστάμενων συμφωνιών συνεργασίας· τονίζει πως η ευρωπαϊκή στρατηγική αυτονομία είναι μέρος ενός πολυμερούς πλαισίου που σέβεται τις αναληφθείσες στον ΟΗΕ δεσμεύσεις και συμπληρώνει και ενισχύει τις συμμαχίες και συμπράξεις που τα πλείστα κράτη μέλη έχουν υπογράψει· τονίζει ότι η στρατηγική αυτονομία δεν σημαίνει ότι η Ένωση θα δρα συστηματικά μόνη της, οπουδήποτε και ανά πάσα στιγμή·

23.  είναι της άποψης ότι η επιβεβαίωση της ευρωπαϊκής στρατηγικής αυτονομίας εξαρτάται από την θέσπιση μιας συνολικής ΚΕΠΠΑ υποστηριζόμενης από μια ευρωπαϊκή αμυντική συνεργασία στους τομείς της τεχνολογίας, των ικανοτήτων, της βιομηχανίας και των επιχειρησιακών δυνατοτήτων· εκτιμά ότι μόνο με συγκεκριμένες και ευέλικτες συνεργασίας θεμελιωμένες σε ρεαλιστικές πρωτοβουλίες θα μπορέσουν να ξεπεραστούν σταδιακά οι δυσκολίες, να διαμορφωθεί μία πραγματική κοινή στρατηγική κουλτούρα και να διαμορφωθούν κοινές απαντήσεις προσαρμοσμένες στα βασικότερα διακυβεύματα στα ζητήματα ασφάλειας και άμυνας της ΕΕ·

24.  τονίζει ότι, για να αυξηθεί η στρατηγική αυτονομία της ΕΕ, τα κράτη μέλη πρέπει να αυξήσουν τις αμυντικές δαπάνες τους και να επιδιώξουν ως στόχο ένα 2 % του ΑΕΠ· εκτιμά ότι οι αυξημένες επενδύσεις στην ασφάλεια και την άμυνα αποτελούν ζήτημα απόλυτης προτεραιότητας για τα κράτη μέλη και την ΕΕ και ότι η αλληλεγγύη και η συνεργασία στον τομέα της άμυνας θα πρέπει να αποτελέσουν τον κανόνα·

25.  υπογραμμίζει ότι η ευρωπαϊκή στρατηγική αυτονομία είναι πραγματικά εφικτή μόνο εάν τα κράτη μέλη επιδείξουν πολιτική βούληση, συνοχή και αλληλεγγύη, κάτι που επίσης αντανακλάται ιδιαίτερα στην ανάγκη να προτιμάται η αγορά ευρωπαϊκού υλικού όποτε υπάρχει εξοπλισμός ανταποκρινόμενος στα υψηλότερα πρότυπα, διαθέσιμος και ανταγωνιστικός, ώστε να διασφαλίζεται ταυτόχρονα η αμοιβαία πρόσβαση σε άκρως προστατευόμενες αγορές οπλισμού·

26.  επαναλαμβάνει πως η ευρωπαϊκή στρατηγική αυτονομία αποτελεί θεμιτή και απαραίτητη φιλοδοξία και ότι πρέπει να παραμείνει προτεραιότητα της ΚΕΠΠΑ και της ευρωπαϊκής αμυντικής πολιτικής· υπογραμμίζει ότι η λειτουργική και επιχειρησιακή υλοποίησή της αποτελεί κοινή ευθύνη της ΕΕ και των κρατών μελών της·

Παγίωση πραγματικής προόδου για την επίτευξη της ευρωπαϊκής στρατηγικής αυτονομίας

27.  υποστηρίζει ότι η ευρωπαϊκή στρατηγική αυτονομία πρέπει να εκφραστεί στα πεδία της εξωτερικής πολιτικής και της πολιτικής ασφάλειας, της βιομηχανίας, της ανάπτυξης ικανοτήτων (κοινά προγράμματα, επένδυση σε αμυντικές τεχνολογίες) και των επιχειρησιακών δυνατοτήτων (χρηματοδότηση των επιχειρήσεων, ενίσχυση των δυνατοτήτων των εταίρων, και ικανότητα σχεδίασης και διεξαγωγής αποστολών)·

28.  θεωρεί ενδεδειγμένη την εφαρμογή μιας πολιτικής περιορισμού των εξαγωγών όπλων για όλους τους τύπους όπλων, συμπεριλαμβανομένων των ειδών διπλής χρήσης· καλεί τα κράτη μέλη να συμμορφωθούν με τον Κώδικα Δεοντολογίας της ΕΕ για τις εξαγωγές όπλων· επαναλαμβάνει την ανάγκη αυστηρής εφαρμογής από όλα τα κράτη μέλη των κανόνων που ορίζονται στην κοινή θέση 2008/944/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου της 8ης Δεκεμβρίου 2008(18) για τις εξαγωγές όπλων, συμπεριλαμβανομένης της αυστηρής εφαρμογής του δεύτερου κριτηρίου σχετικά με τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη χώρα τελικού προορισμού·

Αποστολές και επιχειρήσεις της ΚΠΑΑ

29.  εκτιμά ότι η άμυνα της Ευρώπης βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στην ικανότητα της Ένωσης και στην πολιτική βούληση των κρατών μελών να επεμβαίνουν στρατιωτικά, με τρόπο αξιόπιστο, στα εξωτερικά θέατρα επιχειρήσεων· υποστηρίζει ότι η Ένωση διαθέτει σημαντικούς ανθρώπινους, οικονομικούς, τεχνικούς και στρατιωτικούς πόρους, οι οποίοι της προσφέρουν μια μοναδική ικανότητα να διεξάγει στρατιωτικές και μη στρατιωτικές επιχειρήσεις και να αντιδρά άμεσα και προληπτικά στις μελλοντικές προκλήσεις στον τομέα της ασφάλειας, για παράδειγμα μέσω ενεργών αποστολών διατήρησης της ειρήνης·

30.  τονίζει ότι, μετά την έγκριση της Συνολικής Στρατηγικής του 2016 για την εξωτερική πολιτική και την πολιτική ασφαλείας της ΕΕ, ο πολλαπλασιασμός των περιφερειακών και τοπικών συγκρούσεων, μεταξύ άλλων και κοντά στην άμεση γειτονία της Ένωσης, εγείρει πολλές προκλήσεις για την ασφάλεια της Ένωσης, καθώς αυτές έχουν συχνά δευτερογενείς επιπτώσεις· θεωρεί, εν προκειμένω, ότι η Ένωση θα πρέπει να καταστεί ισχυρότερος παράγοντας σε θέματα διαχείρισης κρίσεων, επίλυσης συγκρούσεων και διατήρησης της ειρήνης, όποτε είναι δυνατό σε συνεργασία με άλλους περιφερειακούς και διεθνείς οργανισμούς όπως ο ΟΗΕ και η Αφρικανική Ένωση, σύμφωνα με τις δεσμεύσεις της για την προώθηση της πολυμέρειας, αλλά και μόνη της, όταν το απαιτούν οι καταστάσεις·

31.  προτρέπει την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης (ΕΥΕΔ) και τα κράτη μέλη να υιοθετήσουν μια περισσότερο διορατική προσέγγιση για τον σχεδιασμό και την ανάπτυξη ικανοτήτων και να προβλέψουν τις μελλοντικές ανάγκες για την σθεναρή ανταπόκριση της ΕΕ σε κρίσεις και προκλήσεις·

32.  διαπιστώνει ότι η Ένωση είναι σήμερα παρούσα σε τρεις ηπείρους όπου αναπτύσσονται δέκα έξι στρατιωτικές ή μη στρατιωτικές αποστολές (δέκα μη στρατιωτικές και έξι στρατιωτικές, εκ των οποίων τρεις εκτελεστικές και τρεις μη εκτελεστικές)· αναγνωρίζει τη συμβολή των αποστολών αυτών στην ειρήνη, την ασφάλεια και τη διεθνή σταθερότητα· υπογραμμίζει ότι η εκτέλεσή τους πρέπει να συνοδευθεί από μια αναθεώρηση επιλεγμένων κειμένων που καθορίζονται στη Συνθήκη της Λισαβόνας και που θεσπίστηκαν τα τελευταία χρόνια, ώστε να γίνουν αποτελεσματικότερα και να αυξηθεί η ασφάλεια των Ευρωπαίων πολιτών· προωθεί ως στόχο την επίτευξη υψηλότερου επιπέδου αποτελεσματικότητας των αποστολών ΚΠΑΑ μέσω της υλοποίησης του στόχου του 70 % κοινού αποσπασμένου προσωπικού και ζητεί από τα κράτη μέλη να αυξήσουν τις συνεισφορές τους·

33.  χαιρετίζει την συμμετοχή του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου στον έλεγχο των αποστολών και επιχειρήσεων της ΚΠΑΑ και το προτρέπει να εκπονήσει περαιτέρω ειδικές εκθέσεις για άλλες αποστολές και επιχειρήσεις·

34.  καλεί τα κράτη μέλη και τους ευρωπαϊκούς φορείς να δώσουν προτεραιότητα στη δέσμευσή τους υπέρ της Αφρικής και να διατηρήσουν έναν υψηλό βαθμό εμπλοκής εκεί· χαιρετίζει κατά συνέπεια την απόφαση του Συμβουλίου, του Ιουλίου 2018, να παρατείνει κατά δύο έτη την εντολή της ευρωπαϊκής στρατιωτικής εκπαιδευτικής αποστολής στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία (EUTM RCA), καθώς και την βούλησή του να δρομολογήσει μια μη στρατιωτική αποστολή συμπληρωματικά προς το στρατιωτικό σκέλος· διαπιστώνει ότι αυτές οι πρόσφατες εξελίξεις είναι μια θετική ένδειξη της εκ νέου δέσμευσης των κρατών μελών, αλλά τονίζει ότι η κατάσταση στη χώρα όσον αφορά την ασφάλεια και τα ανθρώπινα δικαιώματα παραμένει άκρως προβληματική·

35.  υπογραμμίζει τη συνολική δέσμευση της Ένωσης απέναντι στο Σαχέλ και το Κέρας της Αφρικής μέσω έξι μη στρατιωτικών (EUCAP Μαλί, EUCAP Νίγηρας, EUCAP Σομαλία) και στρατιωτικών αποστολών (EUTM Μαλί, EUTM Σομαλία, ATALANTA)· επικροτεί και ενθαρρύνει τις προσπάθειες περιφερειοποίησης της λειτουργίας των μη στρατιωτικών αποστολών στο Σαχέλ απέναντι σε ζητήματα ασφάλειας που υπερβαίνουν το πλαίσιο των κρατών στα οποία έχουν αναπτυχθεί οι ευρωπαϊκές αποστολές· επικροτεί επίσης την υποστήριξη που η ΕΕ παρέχει στην επιχείρηση G5 Σαχέλ· επικρίνει, στο πλαίσιο αυτό, το γεγονός ότι ΕΥΕΔ δεν καθόρισε κατάλληλους δείκτες για την παρακολούθηση των αποτελεσμάτων των αποστολών EUCAP στον Νίγηρα και στο Μάλι και ότι η παρακολούθηση και αξιολόγηση των δραστηριοτήτων των αποστολών ήταν ανεπαρκείς και δεν συνεκτιμούσαν τις επιπτώσεις·

36.  εκφράζει βαθιά ανησυχία για τις δεκάδες περιπτώσεις πολύ σοβαρών παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τις δυνάμεις ασφαλείας του Μάλι, όπως διερευνήθηκαν και αναφέρθηκαν από την Πολυδιάστατη ολοκληρωμένη αποστολή σταθεροποίησης των Ηνωμένων Εθνών στο Μάλι (MINUSMA), οι οποίες θα μπορούσαν να ισοδυναμούν με εγκλήματα πολέμου βάσει του ανθρωπιστικού δικαίου· ζητεί επιτακτικά από τον ΑΠ/ΥΕ να διασφαλίσει την αυστηρή συμμόρφωση των εταίρων της ΕΕ με το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο και το δίκαιο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καθώς και με τις νομικά δεσμευτικές διατάξεις της ΕΕ, και την άμεση παραπομπή αυτών των υποθέσεων στη δικαιοσύνη· καλεί την ΕΥΕΔ να υποβάλει επειγόντως στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έκθεση σχετικά με τις περιπτώσεις αυτές·

37.  ανησυχεί για την επιδείνωση της κατάστασης στην Μπουρκίνα Φάσο και για τις γεωπολιτικές της επιπτώσεις στην περιοχή του Σαχέλ και στη Δύση, οι οποίες μπορούν να δικαιολογήσουν μια μη στρατιωτική και/ή μια στρατιωτική αποστολή με σκοπό την ενίσχυση της διακυβέρνησης στον τομέα της ασφάλειας, τον σεβασμό των δικαιωμάτων του ανθρώπου και την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης του πληθυσμού προς τις δυνάμεις ασφαλείας του·

38.  τονίζει εκ νέου τη στρατηγική σημασία των Δυτικών Βαλκανίων για την ασφάλεια και τη σταθερότητα της ΕΕ· τονίζει την ανάγκη να βελτιωθεί η δέσμευση της ΕΕ, η ολοκλήρωση και ο συντονισμός στην περιοχή, μεταξύ άλλων και μέσα από την εντολή των αποστολών ΚΠΑΑ της ΕΕ· επαναλαμβάνει ότι στόχος της πολιτικής της ΕΕ στα Δυτικά Βαλκάνια είναι η ευθυγράμμιση των χωρών της περιοχής με το κεκτημένο της ΕΕ και η στήριξή τους στην ενταξιακή πορεία τους, σαν μια ενισχυμένη διαχείριση της ειρήνης και της σταθερότητας για την Ευρώπη συνολικά·

39.  επαναλαμβάνει τη στρατηγική σημασία της Ανατολικής Ευρώπης και των Δυτικών Βαλκανίων για τη σταθερότητα και την ασφάλεια της ΕΕ και τονίζει την ανάγκη να επικεντρωθεί και να ενισχυθεί η πολιτική δέσμευση της ΕΕ απέναντι σε αυτές τις περιοχές, μεταξύ άλλων και με μια ισχυρή εντολή των αποστολών ΚΠΑΑ της ΕΕ·

40.  τονίζει τον κεντρικό ρόλο της στρατιωτικής επιχείρησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης EUFOR Althea στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη ως προς την πρόοδο στην επίτευξη και διατήρηση της ειρήνης και ασφάλειας στη χώρα και την ευρύτερη περιοχή· επικροτεί τα συμπεράσματα του Συμβουλίου, του Οκτωβρίου 2019, που υποστηρίζουν τη συνέχιση της παρουσίας των ευρωπαϊκών στρατιωτικών δυνάμεων στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη·

41.  ζητεί την ταχεία και αποτελεσματική εφαρμογή του Συμφώνου για τις μη στρατιωτικές αποστολές το οποίο εγκρίθηκε τον Νοέμβριο του 2018 από το Συμβούλιο και τα κράτη μέλη και έχει ως στόχο την ενίσχυση των πόρων της μη στρατιωτικής ΚΠΑΑ προκειμένου να επιτευχθούν οι συμφωνημένοι στόχοι σε προσωπικό και οι αποστολές να γίνουν πιο ευέλικτες και πιο επιχειρησιακές, ως προϋπόθεση για την αποτελεσματικότητα και αποδοτικότητα της επί τόπου δράσης της Ένωσης· καλεί τα κράτη μέλη να διαμορφώσουν μια εμπεριστατωμένη ετήσια αναθεώρηση που να συμβάλλει στον απολογισμό της προόδου στην υλοποίηση του Συμφώνου μη στρατιωτικής ΚΠΑΑ και να μπορεί να στηρίξει τον περαιτέρω επαγγελματισμό χαρακτήρα των μη στρατιωτικών αποστολών ΚΠΑΑ μετά το 2023, συμπεριλαμβανομένων και μέτρων για την εξασφάλιση της λογοδοσίας όλων των εμπλεκόμενων στα έργα των αποστολών· ζητεί από τα κράτη μέλη να δοκιμάσουν το συντομότερο δυνατό μέσω ενός πιλοτικού σχεδίου τη νέα ιδέα των εξειδικευμένων ομάδων επιτόπιας δράσης, οι οποίες θα χρησιμοποιηθούν για τη διάθεση εξειδικευμένων δυνάμεων για περιορισμένο χρονικό διάστημα και για την κάλυψη των σημερινών κενών στις ικανότητες, και να αξιολογήσουν τα διδάγματα από την ανάπτυξη των πρώτων ομάδων·

42.  τονίζει ότι υπάρχουν αυτή τη στιγμή 10 μη στρατιωτικές αποστολές ΚΠΑΑ με υψηλή προστιθέμενη αξία από άποψη ειρήνης και ασφάλειας οι οποίες έχουν αναπτυχθεί στη γειτονία της ΕΕ και ειδικότερα στην Αφρική και τη Μέση Ανατολή, στα Δυτικά Βαλκάνια και την Ανατολική Ευρώπη·

43.  τονίζει ότι η υλοποίηση του Συμφώνου μη στρατιωτικής ΚΠΑΑ δεν θα πρέπει να αποτελεί το τελευταίο στάδιο στην ενίσχυση της μη στρατιωτικής ΚΠΑΑ·

44.  διαπιστώνει εντούτοις ότι η αποτελεσματικότητα των αποστολών και επιχειρήσεων της ΚΠΑΑ παρεμποδίζεται εν γένει από τη μόνιμη δομική αδυναμία και από μια αυξανόμενη απροθυμία των κρατών μελών και των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων να καταστήσουν τις αποστολές και επιχειρήσεις αυτές πιο αποφασιστικές σε επίπεδο τόσο ανθρώπινων πόρων όσο και εντολής, και ζητεί μια κοινή ευρωπαϊκή λύση για τη διευθέτησή τους· διαπιστώνει έτσι ότι οι στρατιωτικές επιχειρήσεις της ΚΠΑΑ επικεντρώνονται όλο και περισσότερο στην εκπαίδευση των ενόπλων δυνάμεων (EUTM), χωρίς εκτελεστική διάσταση, ενώ παράλληλα διαπιστώνει ότι, αν και το έργο του προσωπικού της EUTM είναι αξιόλογο, εντούτοις τα όρια στην εκπαίδευση και η έλλειψη εξοπλισμού έχουν ως αποτέλεσμα ότι οι εκπαιδευόμενες μονάδες αδυνατούν να συγκρατήσουν τις ένοπλες ανταρσίες και την άνοδο της τζιχαντιστικής τρομοκρατίας·

45.  θεωρεί λυπηρό το γεγονός ότι η ανάγκη διαμόρφωσης πολιτικής βούλησης σημαίνει πως οι διαδικασίες λήψης αποφάσεων και υλοποίησης εκτυλίσσονται με διαφορετική ταχύτητα· υπενθυμίζει ότι πολύ λίγες πρόσφατες στρατιωτικές επιχειρήσεις έλαβαν εκτελεστική εντολή, επειδή η διαδικασία λήψης αποφάσεων δεν μπορούσε να αντισταθμίσει την έλλειψη πολιτικής βούλησης και, για τον λόγο αυτό, ζητά από τα κράτη μέλη, όποτε είναι αντιμέτωπα με μια κρίση, να βρίσκουν την αναγκαία πολιτική βούληση για να κάνουν ενεργό χρήση των δομών και διαδικασιών της ΚΠΑΑ, ώστε η ανάπτυξη αποστολών να γίνεται ταχύτερα, πιο ευέλικτα και πιο συνεκτικά· καλεί τον ΑΠ/ΥΕ να εξηγήσει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το σκεπτικό αυτού που σαφώς είναι ένα νέο εργαλείο διαχείρισης κρίσεων, ήτοι τη δρομολόγηση μίνι αποστολών δυνάμει του άρθρου 28 ΣΕΕ·

46.  τονίζει την ανελαστικότητα των διοικητικών και δημοσιονομικών διαδικασιών, που προκαλεί σοβαρά προβλήματα στο προσωπικό που αναπτύσσεται επί τόπου·

47.  υποστηρίζει την ανάγκη τακτικής αξιολόγησης των αποστολών και επιχειρήσεων, για να γίνουν αποτελεσματικότερες· καλεί ΕΥΕΔ και Επιτροπή να καταρτίσουν εντολές, προϋπολογισμούς, κανόνες εμπλοκής και επιχειρησιακές διαδικασίες που να επαρκούν για τις σχετικές επιχειρήσεις, και να προβλέπουν μια στρατηγική εξόδου· ζητεί στο πλαίσιο αυτό μια πιο τακτική ανταλλαγή πληροφοριών και πιο τακτικές διαβουλεύσεις με τις αρμόδιες κοινοβουλευτικές επιτροπές, πριν, κατά και μετά τις αποστολές, και καλεί τις επιτροπές να επικεντρώνουν τις αποστολές και τις αντιπροσωπείες τους στις ζώνες ανάπτυξης αποστολών και επιχειρήσεων της ΚΠΑΑ· ζητεί να δοθεί στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο –παράλληλα με τα εθνικά κοινοβούλια– ενισχυμένος ρόλος όσον αφορά την ΚΠΑΑ, ώστε να διασφαλιστεί η κοινοβουλευτική εποπτεία της ΚΠΑΑ και του προϋπολογισμού της·

48.  υπογραμμίζει τη σημασία της διοργάνωσης και διεξαγωγής κοινής εκπαίδευσης και κοινών ασκήσεις μεταξύ ευρωπαϊκών ενόπλων δυνάμεων, όπως και παράλληλων και συντονισμένων ασκήσεων ΕΕ-ΝΑΤΟ, ώστε να προαχθεί η οργανωτική, διαδικαστική και τεχνική διαλειτουργικότητα και η στρατιωτική κινητικότητα, με σκοπό την μέγιστη προπαρασκευή ενόψει αποστολών, την επίτευξη συμπληρωματικότητας, την αποφυγή περιττών επικαλύψεων, και την αντιμετώπιση ενός ευρέος φάσματος απειλών, συμβατικών και μη· επικροτεί σε σχέση με τα ανωτέρω την ευρωπαϊκή πρωτοβουλία για την ανταλλαγή νέων αξιωματικών (Στρατιωτικό Erasmus – EMILYO) την οποία διαχειρίζεται η Ευρωπαϊκή Ακαδημία Ασφάλειας και Άμυνας, με στόχο να δοθεί η δυνατότητα σε εθνικούς φορείς στρατιωτικής εκπαίδευσης και κατάρτισης να διερευνήσουν δυνατότητες για εκτενή και ποιοτική ανταλλαγή γνώσεων και τεχνογνωσίας· χαιρετίζει την αναγνώριση του ότι χωρίς τις γυναίκες δεν υπάρχει ασφάλεια και τονίζει τη σημασία της συμμετοχής γυναικών στις διαπραγματεύσεις και τις αποστολές·

49.  υπογραμμίζει ότι το επανειλημμένα παρατηρούμενο πρόβλημα των ενόπλων δυνάμεων των κρατών όπου επεμβαίνει η ΕΕ είναι η έλλειψη εξοπλισμού, που συνιστά τροχοπέδη για την επιτυχία των εκπαιδευτικών αποστολών· διαπιστώνει τη δυσκολία έγκαιρης προμήθειας του κατάλληλου εξοπλισμού λόγω ιδίως των δυσκίνητων διαδικασιών στις δημόσιες συμβάσεις· εκτιμά πως η επίτευξη θετικών αποτελεσμάτων στην κατάρτιση και την παροχή συμβουλών σε ένοπλες δυνάμεις τρίτων χωρών δεν θα είναι μακροπρόθεσμα εφικτή εάν δεν υπάρχει δυνατότητα να συνοδεύονται οι προσπάθειες αυτές από αξιόλογα και συντονισμένα προγράμματα παροχής εξοπλισμού· χαιρετίζει την πρωτοβουλία «Ανάπτυξη ικανοτήτων για τη στήριξη της ασφάλειας και της ανάπτυξης» (CBSD) η οποία οδήγησε στην αναθεώρηση του μηχανισμού συμβολής στη σταθερότητα και την ειρήνη (ICSP+) το 2017, γεγονός που επέτρεψε τη χρηματοδότηση εκπαιδευτικών δράσεων καθώς και την παροχή μη θανατηφόρου εξοπλισμού στις ένοπλες δυνάμεις τρίτων χωρών· διαπιστώνει ότι μέχρι σήμερα έχουν εκτελεστεί τρία έργα, στο Μαλί, στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία και στην Μπουρκίνα Φάσο· τονίζει την μεγάλη ζήτηση από τους τοπικούς πληθυσμούς για στήριξη στον τομέα της εκπαίδευσης και της παροχής εξοπλισμού·

50.  καλεί την ΕΕ να αντιμετωπίσει τις συνεχείς και αυξανόμενες απειλές για την προστασία και τη διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς, και να πατάξει τη λαθραία διακίνηση πολιτιστικών τεχνουργημάτων, ιδίως σε ζώνες συγκρούσεων· επισημαίνει ότι η στέρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς και των ιστορικών ριζών στις κοινωνίες τις καθιστά πιο ευάλωτες στη ριζοσπαστικοποίηση και πιο ευαίσθητες σε παγκόσμιες τζιχαντιστικές ιδεολογίες· καλεί την ΕΕ να αναπτύξει μια ευρεία στρατηγική για την αντιμετώπιση των εν λόγω απειλών·

51.  θεωρεί λυπηρό το πρόβλημα συγκρότησης δυνάμεων, ιδίως κατά την έναρξη στρατιωτικών αποστολών· τονίζει ότι η EUTM Σομαλία δυσκολεύεται να συγκεντρώσει τις απαραίτητες δυνάμεις· διαπιστώνει ότι στην τελευταία γενική σύσκεψη της 4ης Ιουνίου 2019 για τη συγκρότηση δυνάμεων, έγινε αναφορά στην πιθανή αποτυχία της αποστολής λόγω έλλειψης προσωπικού· διαπιστώνει ότι οι τρέχουσες στρατιωτικές επιχειρήσεις της Ένωσης εμπλέκουν κατά μέσο όρο μια δωδεκάδα κρατών μελών· υπογραμμίζει ότι η ικανότητα, ο επαγγελματισμός και η αφοσίωση του επί τόπου προσωπικού αποτελούν τα βασικά στοιχεία για την επιτυχία μιας αποστολής· καλεί τα κράτη μέλη να αναλάβουν ισχυρότερη δέσμευση για την ποιότητα του προσωπικού που αναπτύσσουν στις αποστολές και να καλύπτουν τις θέσεις που προβλέπονται για τις αποστολές·

52.  καλεί το Συμβούλιο να εξηγήσει γιατί ορισμένες αποστολές συνεχίζονται και μετά που έχουν επιτύχει τον περιορισμένο στρατιωτικό ή μη στρατιωτικό στόχο τους· κρίνει ότι όλες οι υφιστάμενες αποστολές θα πρέπει να υποβληθούν σε αξιολόγηση, για να προσδιοριστεί ποιες είναι ακόμη σκόπιμες· εκτιμά πως η Ένωση θα πρέπει να επικεντρώσει τις προσπάθειές της στις αποστολές στις οποίες έχει τον υψηλότερο βαθμό προστιθέμενης αξίας· τάσσεται υπέρ της κατάρτισης και τήρησης αντικειμενικών κριτηρίων για να μετράται αυτή η προστιθέμενη αξία και να αποφασίζεται κατά πόσο μια αποστολή θα συνεχιστεί ή όχι·

53.  λαμβάνει υπό σημείωση την απόφαση της 26ης Σεπτεμβρίου 2019 για την κατά έξι μήνες παράταση της θαλάσσιας επιχείρησης της ΕΕ στη Μεσόγειο (EUNAVFORMED Επιχείρηση Sophia) μέχρι την 31η Μαρτίου 2020· θεωρεί εξαιρετικά λυπηρό τη συνεχιζόμενη αναστολή της ναυτικής παρουσίας· υπογραμμίζει την επείγουσα ανάγκη να επιτευχθεί συμφωνία μεταξύ των κρατών μελών και ζητεί να αναπτυχθούν εκ νέου οι ναυτικές δυνάμεις και να εκτελεστεί πλήρως η εντολή·

54.  θεωρεί ότι η χρηματοδότηση των αποστολών και επιχειρήσεων ΚΠΑΑ είναι απαραίτητη για τη βιωσιμότητα αυτής της πολιτικής· τονίζει τη σημασία μιας αναθεώρησης του μηχανισμού Athena προκειμένου να βελτιωθεί η αποτελεσματικότητα του μηχανισμού χρηματοδότησης των στρατιωτικών επιχειρήσεων και αποστολών της ΚΠΑΑ· στηρίζει επομένως την πρόταση του ΑΠ/ΥΕ, την οποία υποστηρίζει και η Επιτροπή, περί δημιουργίας ενός ευρωπαϊκού μηχανισμού για την ειρήνη, που θα χρηματοδοτεί εν μέρει το κόστος των αμυντικών δραστηριοτήτων της ΕΕ, και κυρίως τις κοινές δαπάνες των στρατιωτικών επιχειρήσεων της ΚΠΑΑ και τις σχετιζόμενες με την οικοδόμηση των στρατιωτικών δυνατοτήτων των εταίρων· ελπίζει ότι τα κράτη μέλη θα καταλήξουν γρήγορα σε συμφωνία για τη θέσπιση του μηχανισμού αυτού· τονίζει ότι έχει σημασία να καταστούν λιγότερο αυστηροί οι δημοσιονομικοί κανόνες της Ένωσης, ώστε να βελτιωθούν η ικανότητα απόκρισης της Ένωσης στις κρίσεις και η εφαρμογή των διατάξεων της Συνθήκης της Λισαβόνας· ζητεί από τα κράτη μέλη και από την Επιτροπή να εξετάσουν τη δημιουργία ενός ευέλικτου μηχανισμού που θα βοηθά όσα κράτη μέλη επιθυμούν να συμμετάσχουν σε αποστολή ΚΠΑΑ να καλύψουν το κόστος, διευκολύνοντας έτσι την απόφασή τους να δρομολογήσουν ή να ενισχύσουν μια αποστολή· σημειώνει ότι ο μηχανισμός αυτός θα συνάδει πλήρως με τους στόχους της στρατηγικής αυτονομίας της Ένωσης στο επιχειρησιακό πεδίο·

55.  καλεί τον ΑΠ/ΥΕ να διαβουλεύεται τακτικά με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχετικά με το σύνολο των πτυχών της κοινής πολιτικής ασφάλειας και άμυνας και σχετικά με τις θεμελιώδεις επιλογές· εκτιμά εν προκειμένω ότι το Κοινοβούλιο θα πρέπει να καλείται να γνωμοδοτεί εκ των προτέρων σχετικά με τον στρατηγικό σχεδιασμό των αποστολών ΚΠΑΑ, την τροποποίηση της εντολής τους και τη δυνατότητα τερματισμού της·

56.  στηρίζει τη δημιουργία της στρατιωτικής δυνατότητας σχεδίασης και διεξαγωγής επιχειρήσεων (MPCC) για εκτελεστικές αποστολές, ώστε να γίνει δυνατή η διεξαγωγή όλων των στρατιωτικών επιχειρήσεων ΚΠΑΑ· ζητεί να ενισχυθεί η συνεργασία μεταξύ της MPCC και της μη στρατιωτικής ικανότητας σχεδίασης και διεξαγωγής επιχειρήσεων· επισημαίνει τα προβλήματα της στρατολόγησης και της διάθεσης πόρων, που πρέπει να λυθούν για να καταστεί η MPCC πλήρως αποτελεσματική· καλεί την ΕΥΕΔ να μετατρέψει την MPCC από εικονική οντότητα, με θέσεις ποικίλων καθηκόντων, σε εύρωστη στρατιωτική οντότητα που να μπορεί να σχεδιάζει και να διεξάγει το πλήρες φάσμα των στρατιωτικών επιχειρήσεων που προβλέπονται στο άρθρο 43 παράγραφος 1 ΣΕΕ·

57.  διαπιστώνει την αποτυχία των του σχεδίου ομάδων μάχης της ΕΕ –οι ομάδες μάχης δεν αναπτύχθηκαν ποτέ από το 2007 που δημιουργήθηκαν, και χρησιμοποιήθηκαν μόνο ως μέσο μετασχηματισμού των ευρωπαϊκών ενόπλων δυνάμεων– λόγω ιδίως της επιφυλακτικότητας των κρατών μελών και της πολύπλοκης υλοποίησης και χρηματοδότησής τους, σε αντίθεση με τον αρχικό στόχο της ταχύτητας και της αποτελεσματικότητας· εκτιμά πως το σύστημα των ενωσιακών ομάδων μάχης θα πρέπει να αναδιαρθρωθεί, να αναπτυχθεί περαιτέρω σε πολιτικό επίπεδο και να λάβει επαρκή χρηματοδότηση, ώστε να γίνει λειτουργικό, χρήσιμο, ταχύ και αποτελεσματικό· ζητεί την επαναξιολόγηση και αναζωογόνηση του σχεδίου ομάδων μάχης, με βάση τα διδάγματα του παρελθόντος·

58.  διαπιστώνει ότι η ρήτρα αμοιβαίας συνδρομής (άρθρο 42 παράγραφος 7 ΣΕΕ), της οποίας έχει γίνει μία φορά επίκληση, καταδεικνύει την αλληλεγγύη μεταξύ των κρατών μελών ενόψει μιας ένοπλης επίθεσης στην επικράτεια ενός κράτους μέλους· σημειώνει, ωστόσο, ότι οι προϋποθέσεις για την ενεργοποίηση του άρθρου, καθώς και οι διευθετήσεις για την παροχή της αιτούμενης βοήθειας, δεν έχουν καθοριστεί ποτέ με σαφήνεια· ζητεί ακριβείς κατευθυντήριες γραμμές που θα προσφέρουν ένα καλά καθορισμένο πλαίσιο για τη μελλοντική ενεργοποίηση και την πιο επιχειρησιακή υλοποίηση του μέσου αυτού, για μια εκτενέστερη ανάλυση της εμπειρίας από την επίκληση της νομικής ρήτρας, και για κοινές προσπάθειες διευκρίνισης του πεδίου της·

59.  υπενθυμίζει ότι η ρήτρα αλληλεγγύης (άρθρο 222 ΣΛΕΕ) προβλέπει επίσης για την Ένωση και τα κράτη μέλη τη δυνατότητα να παρέχουν συνδρομή σε κράτος μέλος που υπέστη τρομοκρατική επίθεση ή φυσική ή ανθρωπογενή καταστροφή· υπενθυμίζει ότι η Στρατηγική της ΕΕ του 2013 για την ασφάλεια στον κυβερνοχώρο αναφέρει ότι «ένα αρκετά σοβαρό περιστατικό ή μια επίθεση στον κυβερνοχώρο θα μπορούσε να αποτελέσει επαρκή αιτία προκειμένου ένα κράτος μέλος να επικαλεστεί την ενωσιακή ρήτρα αλληλεγγύης (άρθρο 222 ΣΛΕΕ)»· υπενθυμίζει ότι η απόφαση 2014/415/ΕΕ του Συμβουλίου σχετικά με τις ρυθμίσεις για την εφαρμογή από την Ένωση της ρήτρας αλληλεγγύης, ορίζει ότι η ρήτρα αλληλεγγύης καλεί την Ένωση να κινητοποιεί όλα τα μέσα που έχει στη διάθεσή της, συμπεριλαμβανομένων των δομών που αναπτύσσονται στο πλαίσιο της ΚΠΑΑ· καλεί τα κράτη μέλη να εξετάσουν το ενδεχόμενο ενεργοποίησης της ρήτρας αλληλεγγύης στο μέλλον.

60.  εκτιμά ότι η υλοποίηση των αποστολών και επιχειρήσεων ΚΠΑΑ πρέπει να υποστηρίζεται από ευέλικτα κείμενα προκειμένου να μπορέσουν ευκολότερα η Ένωση και τα κράτη μέλη της να αναλάβουν δέσμευση για την επίτευξη της ευρωπαϊκής στρατηγικής αυτονομίας, στην υπηρεσία της σταθερότητας της ευρωπαϊκής ηπείρου· υπογραμμίζει, σε αυτό το πλαίσιο, την αποτελεσματικότητα των αρθρωτών, πολυδύναμων και πραγματικά επιχειρησιακών δομών διοίκησης, όπως το Ευρωπαϊκό Στρατιωτικό Σώμα (Eurocorps)· σημειώνει ότι οι αποστολές της εν λόγω δομής διοίκησης επεκτάθηκαν και διαφοροποιήθηκαν με επιτυχία: μεταξύ 2015 και 2018, το Ευρωπαϊκό Στρατιωτικό Σώμα αναπτύχθηκε τέσσερις φορές στο πλαίσιο των εκπαιδευτικών αποστολών της ΕΕ στο Μάλι και στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία (EUTM Μαλί και EUTM RCA)· καλεί τα κράτη μέλη και την Επιτροπή να ακολουθήσουν αυτό το παράδειγμα ευέλικτης και επιχειρησιακής συνεργασίας που ήδη αποδείχθηκε χρήσιμη και αποτελεσματική·

61.  αναμένει από την ΕΕ να χρησιμοποιήσει αποτελεσματικά όλους τους υφιστάμενους πολιτικούς μηχανισμούς της ΚΕΠΠΑ και της ΚΠΑΑ στους τομείς της διπλωματίας, της συνεργασίας, της ανάπτυξης, της ανθρωπιστικής βοήθειας, της διαχείρισης συγκρούσεων και της διατήρησης της ειρήνης· υπενθυμίζει ότι τα στρατιωτικά και μη στρατιωτικά μέσα της ΚΠΑΑ δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να αποτελούν τη μόνη λύση σε θέματα ασφάλειας και ότι θα πρέπει πάντα να υιοθετείται μια «ολοκληρωμένη προσέγγιση»· θεωρεί ότι μόνο η χρήση όλων αυτών των μέσων στη βάση της «ολοκληρωμένης προσέγγισης» θα παράσχει την απαραίτητη ευελιξία για την αποτελεσματική επίτευξη των πλέον φιλόδοξων στόχων στον τομέα της ασφάλειας·

62.  υπενθυμίζει την αυξημένη επιτυχία στην επίλυση συγκρούσεων όποτε καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδικασίας έγινε σεβαστή η ισοτιμία και ισότητα των φύλων ζητεί μεγαλύτερη συμμετοχή γυναικών και περισσότερες γυναίκες σε διευθυντικές θέσεις στις εν λόγω αποστολές και πιο συστηματική ενσωμάτωση της διάστασης του φύλου στις αποστολές ΚΠΑΑ, όπως και ενεργό συμβολή στην εφαρμογή του ψηφίσματος 1325 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ σχετικά με τις γυναίκες, την ειρήνη και την ασφάλεια· καλεί την ΕΥΕΔ και τα κράτη μέλη να ξεκινήσουν την εφαρμογή φιλόδοξων μέτρων για μεγαλύτερη εκπροσώπηση των γυναικών μεταξύ των διεθνών εμπειρογνωμόνων σε όλα τα επίπεδα των αποστολών και επιχειρήσεων ΚΠΑΑ, ενδεχομένως μέσω ειδικού σχεδίου δράσης, στοχοθετημένων κινήτρων και σχεδιασμού επαγγελματικής σταδιοδρομίας για τις γυναίκες ή μηχανισμών πρόσληψης που να εξασφαλίζουν καλύτερη εκπροσώπηση·

63.  καλεί τον ΑΠ/ΥΕ να διαβουλεύεται τακτικά με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχετικά με επείγοντα θέματα που άπτονται της εφαρμογής της ΚΠΑΑ· εκτιμά πως ο ΑΠ/ΥΕ ή κάποιο κατάλληλο στέλεχος της ΕΥΕΔ με άμεση εποπτεία των δομών διοίκησης της ΚΠΑΑ και συμμετοχή στη σχεδίαση, υλοποίηση και αποτίμηση των τρεχουσών στρατιωτικών και μη στρατιωτικών επιχειρήσεων, θα πρέπει να ενημερώνει άμεσα το Κοινοβούλιο για οποιεσδήποτε σημαντικές αλλαγές στις δομές των εν λόγω επιχειρήσεων, ιδίως όσον αφορά τον συνολικό χαρακτήρα, την εντολή, τη διάρκεια ή τον πρόωρο τερματισμό τους·

64.  τονίζει τον αυξανόμενο και απαραίτητο ρόλο των γυναικών στις αποστολές διατήρησης της ειρήνης και στην πολιτική ασφάλειας και άμυνας και καλεί τον ΑΠ/ΥΕ να συμμετέχει σε διάλογο με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχετικά με τα προς θέσπιση μέσα και τις προς ανάπτυξη δράσεις·

65.  υπογραμμίζει την ανάγκη να αναπτυχθούν περαιτέρω ο κοινοβουλευτικός και δημοκρατικός χαρακτήρας και διάσταση της ΚΠΑΑ· εκτιμά πως μια αποτελεσματική ΚΠΑΑ, κατάλληλη για να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις του 21ου αιώνα στον τομέα της ασφάλειας, πρέπει να διαθέτει ένα ισχυρό στοιχείο κοινοβουλευτικού ελέγχου και υψηλά πρότυπα διαφάνειας, τόσο σε εθνικό επίπεδο όσο και σε επίπεδο ΕΕ· εκτιμά πως η ενίσχυση της κοινοβουλευτικής διάστασης της ΚΠΑΑ ανταποκρίνεται στα αιτήματα των πολιτών της ΕΕ για ασφάλεια, ειρήνη και περισσότερη συνεργασία μεταξύ κρατών μελών σε θέματα ασφάλειας και άμυνας·

Τομέας ικανοτήτων και βιομηχανίας

66.  τονίζει ότι η επίτευξη της ευρωπαϊκής στρατηγικής αυτονομίας θα βασιστεί αναγκαστικά στην αύξηση των ικανοτήτων των κρατών μελών και των αμυντικών προϋπολογισμών τους, καθώς και στην ενίσχυση μιας ευρωπαϊκής βιομηχανικής και τεχνολογικής βάσης στον τομέα της άμυνας·

67.  διαπιστώνει ότι οι αμυντικές και διαστημικές βιομηχανίες βρίσκονται αντιμετωπίζουν πρωτοφανή παγκόσμιο ανταγωνισμό και μείζονες τεχνολογικές προκλήσεις λόγω των αναδυόμενων τεχνολογιών αιχμής (ρομποτική, τεχνητή νοημοσύνη, κυβερνοτεχνολογία κ.λπ.)·

68.  χαιρετίζει την σημαντική αντιστροφή τάσης στις περικοπές των αμυντικών προϋπολογισμών· καλεί συνεπώς τα κράτη μέλη να επενδύσουν έξυπνα την πρόσθετη χρηματοδότηση σε προγράμματα συνεργασίας· εκτιμά πως αυτό θα πρέπει να υποστηριχθεί και να ενθαρρυνθεί σε επίπεδο Ένωσης· προτρέπει τα κράτη μέλη να αυξήσουν στο 2 % του ΑΕΠ τις αμυντικές δαπάνες τους·

69.  επικροτεί τις πρόσφατες προσπάθειες των ενωσιακών θεσμικών οργάνων και των κρατών μελών της ΕΕ μετά τη δημοσίευση της Συνολικής στρατηγικής της ΕΕ, προκειμένου να αναζωογονηθούν ήδη υφιστάμενοι μηχανισμοί της ΚΠΑΑ και να τεθούν σε πλήρη εφαρμογή οι διατάξεις της Συνθήκης της Λισαβόνας· τονίζει ότι αυτές οι υποσχόμενες φιλοδοξίες πρέπει τώρα να παγιωθούν και να συνοδευθούν από έμπρακτες δράσεις ώστε να συμβάλουν αποτελεσματικά στην ασφάλεια της ευρωπαϊκής ηπείρου και της άμεσης γειτονίας της·

70.  σημειώνει με ικανοποίηση την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της 2ας Μαΐου 2018, περί δημιουργίας μιας γραμμής του προϋπολογισμού ύψους 13 δισεκατομμυρίων EUR για την αμυντική συνεργασία στο επόμενο πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο (ΠΔΠ), με σκοπό τη στήριξη της συνεργατικής έρευνας και ανάπτυξης ικανοτήτων στον τομέα της άμυνας· διαπιστώνει ότι η πρόταση, η οποία αντικατοπτρίζει μια άνευ προηγουμένου δέσμευση της Επιτροπής, εξακολουθεί να υπόκειται στην ομόφωνη έγκριση των κρατών μελών στο πλαίσιο του επόμενου ΠΔΠ και στη συνέχεια στην έγκριση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου·

71.  χαιρετίζει την πρόταση της Επιτροπής του Ιουνίου του 2017 για τη σύσταση Ευρωπαϊκού Ταμείου Άμυνας (EDF) που θα συντονίζει, θα συμπληρώνει και θα μεγεθύνει τις εθνικές επενδύσεις στον τομέα της άμυνας, θα προωθεί τη συνεργασία μεταξύ κρατών μελών για την ανάπτυξη υπερσύγχρονων και διαλειτουργικών αμυντικών τεχνολογιών και εξοπλισμών, και θα στηρίξει μια καινοτόμο και ανταγωνιστική αμυντική βιομηχανία σε ολόκληρη την Ένωση, με συμμετοχή και των διασυνοριακών μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων· διαπιστώνει ότι η πρόταση αποτελεί την πρώτη πρωτοβουλία στην οποία θα χρησιμοποιηθούν ενωσιακά κονδύλια για την απευθείας στήριξη κοινών συνεργατικών αμυντικών σχεδίων της ΕΕ· αναγνωρίζει ότι τούτο είναι ένα σημαντικό βήμα για την ευρωπαϊκή άμυνα, τόσο από πολιτική όσο και από βιομηχανική άποψη· επισημαίνει ότι το Ευρωπαϊκό Ταμείο Άμυνας (EDF) θα μπορούσε να συνεισφέρει στη χρηματοδότηση της έρευνας και ανάπτυξης για δομικά έργα σαν το Μελλοντικό Αεροπορικό Σύστημα Μάχης (FCAS), τα άρματα μάχης, τα βαρέα μεταγωγικά αεροσκάφη ή μια ευρωπαϊκή αντιπυραυλική άμυνα, όπως επίσης και τα μικρά και μεσαία έργα για τη δημιουργία καινοτόμων μελλοντοστραφών αμυντικών λύσεων· χαιρετίζει το πρόγραμμα εργασίας του 2019 για τις προπαρασκευαστικές δράσεις, το οποίο θα διαθέσει 25 εκατομμύρια EUR στην έρευνα για τον έλεγχο του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος και τις μελλοντικές επαναστατικές τεχνολογίες στον τομέα της άμυνας, δύο βασικούς τομείς για τη μακροπρόθεσμη διατήρηση της τεχνολογικής ανεξαρτησίας της Ευρώπης· χαιρετίζει επίσης την έγκριση από την Επιτροπή, τον Μάρτιο του 2019, του πρώτου ευρωπαϊκού προγράμματος βιομηχανικής ανάπτυξης στον τομέα της άμυνας (EDIDP), που προβλέπει συγχρηματοδότηση ύψους 500 εκατομμυρίων EUR για την κοινή ανάπτυξη αμυντικών ικανοτήτων κατά την περίοδο 2019-2020, και τη δημοσίευση εννέα προσκλήσεων υποβολής προτάσεων για το 2019, μια εξ αυτών για το Eurodrone, που αποτελεί βασικό στοιχείο για τη στρατηγική αυτονομία της Ευρώπης· τονίζει ότι το 2020 θα ακολουθήσουν δώδεκα περαιτέρω προσκλήσεις για υποβολή προτάσεων, οι οποίες θα αφορούν θέματα προτεραιότητας σε όλους τους τομείς (αέρα, ξηρά, θάλασσα, κυβερνοχώρο και διάστημα)· διαπιστώνει τη σχέση μεταξύ των αποφάσεων αγοράς που έλαβαν σήμερα τα κράτη μέλη και των προοπτικών βιομηχανικής και τεχνολογικής συνεργασίας στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Ταμείου Άμυνας (EDF)·

72.  χαιρετίζει την αποτελεσματική εφαρμογή μιας μόνιμης διαρθρωμένης συνεργασίας (PESCO) ως σημαντικό βήμα προς μια στενότερη συνεργασία στον τομέα της ασφάλειας και της άμυνας μεταξύ των κρατών μελών· τονίζει ότι η διάταξη αυτή, που εισήχθη στη Συνθήκη της Λισαβόνας του 2009 (άρθρο 46 ΣΕΕ), είναι νομικά δεσμευτική και περιλαμβάνει μια δέσμη φιλόδοξων δεσμεύσεων που θα επιτρέψουν σε όσες ευρωπαϊκές χώρες το επιθυμούν να προχωρήσουν ταχύτερα σε κοινά αμυντικά έργα· αναγνωρίζει το μερίδιο που μπορεί να έχει η PESCO στη διαμόρφωση της ευρωπαϊκής ζήτησης· σημειώνει ότι σημαντικός αριθμός σχεδίων επιλέξιμων για το EDIDP αναπτύσσεται στο πλαίσιο της PESCO και μπορεί επίσης να λάβει υψηλότερα ποσοστά επιχορήγησης· στηρίζει την πλήρη συνοχή μεταξύ των σχεδίων PESCO και του Ευρωπαϊκού Ταμείου Άμυνας (EDF)·

73.  τονίζει ότι είναι απαραίτητο να ευθυγραμμιστεί η PESCO με τη συντονισμένη ετήσια επανεξέταση στον τομέα της άμυνας (CARD), η οποία ξεκίνησε το 2017, και με το Ευρωπαϊκό Ταμείο Άμυνας (EDF), με σκοπό την ενίσχυση των αμυντικών ικανοτήτων των κρατών μελών και τη βελτιστοποίηση των δαπανών του προϋπολογισμού τους στον συγκεκριμένο τομέα· ασκεί άλλη μια φορά κριτική για το ότι μέχρι στιγμής δεν υπάρχει στρατηγική αιτιολόγηση των μέτρων βάσει ενός σκεπτικού αμυντικής πολιτικής· καλεί, για τον λόγο αυτόν, το Συμβούλιο και την Επιτροπή, να εκπονήσουν από κοινού με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μία λευκή βίβλο της ΕΕ για την ασφάλεια και την άμυνα υπό μορφή διοργανικής συμφωνίας, και ένα έγγραφο στρατηγικής για την αμυντική βιομηχανία κατά την περίοδο 2021-2027· τονίζει ότι τα νέα έργα θα πρέπει να υπάγονται στο σχέδιο ανάπτυξης δυνατοτήτων (CDP), το οποίο θα χρησιμεύσει στο να ενισχυθεί η συνεργασία μεταξύ κρατών μελών προκειμένου να γεφυρωθεί το χάσμα δυνατοτήτων μέσω του έργου του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Άμυνας· θεωρεί ότι η CARD θα πρέπει να συμβάλλει αποτελεσματικά στην εναρμόνιση και στη συμπληρωματικότητα των επενδύσεων και των δυνατοτήτων των εθνικών ενόπλων δυνάμεων, διασφαλίζοντας με τον τρόπο αυτό τη στρατηγική και επιχειρησιακή αυτονομία της ΕΕ και επιτρέποντας στα κράτη μέλη να επενδύουν αποτελεσματικότερα στην άμυνα·

74.  χαιρετίζει τον πλήρη συντονισμό που έχει επιτευχθεί μέχρι σήμερα μεταξύ του οδικού χάρτη ανάπτυξης ικανοτήτων που εκπόνησε ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Άμυνας και του σχεδιασμού ικανοτήτων, αποδεικνύοντας ότι υπάρχει εκτενής διαλειτουργικότητα μεταξύ των ενόπλων δυνάμεων όσων κρατών μελών της ΕΕ είναι μέλη και του ΝΑΤΟ·

75.  υπογραμμίζει τη σημασία της στρατιωτικής κινητικότητας· χαιρετίζει την πρόταση της Επιτροπής να διατεθούν στο επόμενο ΠΔΠ 6,5 δισεκατομμύρια EUR για έργα στρατιωτικής κινητικότητας· υπογραμμίζει την ανάγκη προόδου στην καθιέρωση μιας στρατιωτικής κινητικότητας που θα λειτουργεί τόσο για την ΕΕ όσο και για το ΝΑΤΟ· χαίρει που το έργο αυτό αποτελεί μέρος της PESCO· τονίζει ότι η στρατιωτική κινητικότητα αντιμετωπίζει δυο προβλήματα: εξορθολογισμό διαδικασιών και επέκταση υποδομών· επισημαίνει ότι η συλλογική ασφάλεια και άμυνα των κρατών μελών της ΕΕ και η ικανότητά τους να επεμβαίνουν σε κρίσεις στο εξωτερικό εξαρτώνται ουσιαστικά από τη δυνατότητά τους να μετακινούν ελεύθερα και γρήγορα, μέσω του έδαφος των άλλων κρατών μελών αλλά και εκτός ΕΕ, συμμαχικά στρατεύματα, πολιτικό προσωπικό διαχείρισης κρίσεων, υλικού και εξοπλισμού· τονίζει ότι η στρατιωτική κινητικότητα αποτελεί στρατηγικό μέσο για να μπορέσει η ΕΕ να προασπίσει τα συμφέροντά της στον τομέα της ασφάλειας και της άμυνας αποτελεσματικά και συμπληρωματικά προς άλλους οργανισμούς όπως το ΝΑΤΟ·

76.  προβληματίζεται με την αργή εκκίνηση των 34 έργων PESCO και με την καθυστέρηση στην έναρξη ενός τρίτου κύματος 13 έργων, δεδομένου ότι κανένα δεν έχει ακόμη υλοποιηθεί και τεθεί σε λειτουργία, και τονίζει την ανάγκη συγκεκριμένων προθεσμιών για την παράδοση των έργων και μιας ευκρινέστερης επισκόπησης των αποτελεσμάτων των τελικών προϊόντων τους· διαπιστώνει ότι μόνο τέσσερα έργα θα καλύψουν την αρχική επιχειρησιακή τους δυνατότητα το 2019· επισημαίνει την έλλειψη φιλοδοξίας και εμβέλειας ορισμένων έργων, που δεν επιτρέπουν να καλυφθούν τα πλέον προφανή κενά σε επίπεδο δυνατοτήτων, ιδίως σε ό,τι αφορά τα έργα του πρώτου κύματος, τα οποία είναι κατά κύριο λόγο σχέδια δυνατοτήτων που περιλαμβάνουν το μέγιστο δυνατό αριθμό κρατών μελών· καλεί τον ΑΠ/ΥΕ να ενημερώσει άμεσα το Κοινοβούλιο ποια έργα της PESCO θα πρέπει να τερματιστούν πρόωρα και με ποια αιτιολογία· καλεί τον ΑΠ/ΥΕ να ενημερώσει άμεσα το Κοινοβούλιο ποια έργα της PESCO θα πρέπει να τερματιστούν πρόωρα και με ποια αιτιολογία· εκτιμά πως η συμμετοχή τρίτων χωρών και οντοτήτων από τρίτες χώρες στην PESCO θα πρέπει να υπόκειται σε αυστηρές προϋποθέσεις εξ αρχής και βάσει διαπιστωμένης και αποτελεσματικής αμοιβαιότητας· επισημαίνει, εν προκειμένω, τα δικαιώματα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου δυνάμει της απόφασης του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην υπόθεση C-658/11· καλεί τα κράτη μέλη να υποβάλουν προτάσεις για έργα με στρατηγική ευρωπαϊκή διάσταση, ώστε να ενισχυθεί έτσι η ευρωπαϊκή βιομηχανική και τεχνολογική βάση στον τομέα της άμυνας (EDTIB), με σκοπό την απευθείας ανταπόκριση στις επιχειρησιακές ανάγκες των ευρωπαϊκών στρατών·

77.  καλεί το Συμβούλιο να εγκρίνει τη θέση του Κοινοβουλίου επί του άρθρου 5 του κανονισμού για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Άμυνας (EDF)· υπογραμμίζει την ανάγκη να οριστικοποιηθεί άμεσα το Ευρωπαϊκό Ταμείο Άμυνας· επισημαίνει ότι το Ταμείο δεν έχει ακόμη εγκριθεί οριστικά, και μόνο η μερική και πολιτική συμφωνία έχει καταγραφεί τον Απρίλιο του 2019· τονίζει ότι είναι σημαντικό να διατηρηθεί η θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με το κονδύλιο του Ταμείου, τη συμμετοχή τρίτων χωρών και τη θέσπιση κατάλληλης πολιτικής σε θέματα διανοητικής ιδιοκτησίας σε ό,τι αφορά την ασφάλεια και την άμυνα, προκειμένου να προστατεύονται τα αποτελέσματα της έρευνας· υπενθυμίζει ότι η ευρωπαϊκή αγορά στον τομέα της άμυνας είναι εξαιρετικά ανοιχτή σε παρόχους τρίτων χωρών· επαναβεβαιώνει ότι το Ευρωπαϊκό Ταμείο Άμυνας δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να συγχέεται με οποιασδήποτε μορφής μέσο προστατευτισμού· καλεί τις συμμαχικές χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης να εξετάσουν το ενδεχόμενο αμοιβαίου ανοίγματος των αγορών τους στον τομέα της άμυνας· επισημαίνει, εν προκειμένω, τον άκρως ευαίσθητο και στρατηγικό, τόσο για τη βιομηχανική ανταγωνιστικότητα όσο και για τη στρατηγική αυτονομία της ΕΕ, χαρακτήρα της έρευνας σε θέματα άμυνας· ζητεί να ληφθούν υπόψη τα αρχικά διδάγματα που αντλήθηκαν από την εφαρμογή του EDIDP (ιδίως όσον αφορά την εφαρμογή παρεκκλίσεων για τις επιλέξιμες οντότητες), από το πιλοτικό έργο και από την προπαρασκευαστική δράση για την έρευνα στον τομέα της άμυνας· καλεί τα κράτη μέλη να συμμετέχουν πλήρως στη διαδικασία λήψης αποφάσεων, εφόσον αυτά είναι οι τελικοί πελάτες των αμυντικών βιομηχανιών, ώστε τα σχετικά προγράμματα να ανταποκρίνονται στις στρατηγικές ανάγκες της ΚΠΑΑ και των κρατών μελών· εκτιμά ότι η επιτυχία του Ευρωπαϊκού Ταμείου Άμυνας (EDF) θα εξαρτηθεί από την ικανότητά του να ενσωματώνει τις ιδιαιτερότητες της άμυνας των συμμετεχόντων κρατών, να προωθεί αμυντικό υλικό ικανό να αναπτυχθεί, και να εγγυάται επαρκείς δημοσιονομικούς πόρους, αποφεύγοντας παράλληλα την επικάλυψη βιομηχανικών τεχνογνωσιών, τη μη εξισορρόπηση των εθνικών αμυντικών επενδύσεων, την υπερβολική πολυπλοκότητα της συνεργασίας, και βασιζόμενο στην κοινή τυποποίηση και διαλειτουργικότητα των ενωσιακών οπλικών συστημάτων και του ενωσιακού στρατιωτικού εξοπλισμού· εκτιμά ότι η ανάπτυξη της ευρωπαϊκής αμυντικής βιομηχανίας μέσα από ρυθμίσεις για την πρόσβαση οντοτήτων ελεγχόμενων από μη ενωσιακούς τρίτους σε έργα που χρηματοδοτούνται από το Ταμείο, συνάδει πλήρως με την ευρωπαϊκή φιλοδοξία για μια στρατηγική αυτονομία και δεν αντιβαίνει στα συμφέροντα της ΕΕ και των κρατών μελών της στους τομείς της ασφάλειας και άμυνας·

78.  ελπίζει ότι σε καμία περίπτωση οι αποφάσεις σχετικά με τη συμμετοχή στην PESCO οντοτήτων ελεγχόμενων από τρίτους δεν θα υπονομεύσουν τους όρους που συμφωνήθηκαν κατά τις διαπραγματεύσεις για το EDF και το EDIDP, δεδομένου ότι η χρηματοδότηση των εν λόγω προγραμμάτων τονίζει την ευρωπαϊκή προστιθέμενη αξία·

79.  υπογραμμίζει τη στρατηγική διάσταση του διαστημικού τομέα για την Ευρώπη, εκτιμά πως μια φιλόδοξη διαστημική πολιτική μπορεί να συμβάλει αποτελεσματικά στην ενίσχυση της ΚΠΑΑ, και τονίζει την ανάγκη προόδου στην ανάπτυξη τεχνολογιών τόσο με στρατιωτικές όσο και με μη στρατιωτικές εφαρμογές, ικανές να εξασφαλίσουν την ευρωπαϊκή στρατηγική αυτονομία· επικροτεί την ενσωμάτωση της πρότασης κανονισμού της Επιτροπής, περί θέσπισης ενός ενωσιακού διαστημικού προγράμματος και ενός ενωσιακού οργανισμού για το διαστημικό πρόγραμμα, στο επόμενο ΠΔΠ, με σκοπό την ενίσχυση της ηγετικής θέσης της ΕΕ στον τομέα του διαστήματος· επαναλαμβάνει την πρότασή του να χρηματοδοτηθεί το πρόγραμμα αυτό με ποσό έως 16,9 εκατομμυρίων EUR· επικροτεί την πρόοδο που έχει σημειωθεί στις δορυφορικές υπηρεσίες της ΕΕ (Galileo, Copernicus, EGNOS)· υπογραμμίζει ότι για αυτονομία στη λήψη αποφάσεων και για επιχειρησιακή αυτονομία η Ένωση πρέπει να διαθέτει επαρκή δορυφορικά μέσα στους τομείς της διαστημικής απεικόνισης, της συλλογής πληροφοριών, των επικοινωνιών και της διαστημικής επιτήρησης· τονίζει τη σημασία του να διαθέτει η ΕΕ αυτόνομη πρόσβαση στο διάστημα· εκτιμά ότι οι υπηρεσίες μέσω δορυφόρου θα πρέπει να καταστούν πλήρως επιχειρησιακές, ώστε να προσφέρουν δορυφορικές εικόνες υψηλής ανάλυσης, προς υποστήριξη των αποστολών και επιχειρήσεων της ΚΠΑΑ· τονίζει την ανάγκη χρηματοδότησης, μέσω του Ευρωπαϊκού Ταμείου Άμυνας (EDF), βιομηχανικών σχεδίων με διαστημική διάσταση όποτε μπορεί η ΕΕ να έχει πραγματική προστιθέμενη αξία·

80.  υπογραμμίζει ότι οι δορυφορικές επικοινωνίες είναι ζωτικές για την άμυνα, την ασφάλεια, την ανθρωπιστική βοήθεια, τις επεμβάσεις έκτακτης ανάγκης και τη διπλωματική επικοινωνία, και αποτελούν κεντρικό στοιχείο των μη στρατιωτικών αποστολών και των στρατιωτικών επιχειρήσεων· χαιρετίζει τη νέα πρωτοβουλία κυβερνητικών δορυφορικών επικοινωνιών (GOVSATCOM), που θα συμβάλει σημαντικά στην ενίσχυση της στρατηγικής αυτονομίας της Ένωσης παρέχοντας στα κράτη μέλη εγγυημένη πρόσβαση σε προστατευμένες δορυφορικές τηλεπικοινωνίες·

81.  ζητεί μια επείγουσα ανάλυση των δυνητικών μη στρατιωτικών χρήσεων των γεωχωρικών ικανοτήτων του Δορυφορικού Κέντρου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (SatCen)· εκτιμά πως, πέραν της ασφάλειας, οι δορυφορικές ικανότητες της ΕΕ θα πρέπει να αναπτυχθούν προς υποστήριξη των δραστηριοτήτων παρακολούθησης της ΕΕ και των κρατών μελών στα πεδία της μετανάστευσης, της γεωργίας, της διαχείρισης της διαχείρισης των δασών, της αναζήτησης φυσικών πόρων, της ασφάλειας συνόρων, της κατάστασης των παγόβουνων και πολλών άλλων ζητημάτων·

82.  υπογραμμίζει τον ευάλωτο χαρακτήρα των διαστημικών υποδομών απέναντι σε παρεμβολές ή επιθέσεις, ή σε μια σειρά άλλων απειλών, συμπεριλαμβανομένων των συγκρούσεων με διαστημικά απόβλητα και άλλους δορυφόρους· επαναλαμβάνει πόσο σημαντική είναι η διασφάλιση των ζωτικών υποδομών και επικοινωνιών καθώς και η ανάπτυξη ανθεκτικών τεχνολογιών· εκτιμά ότι χρειάζεται να οικοδομηθούν ικανότητες για την αντιμετώπιση αναδυόμενων απειλών στον τομέα του διαστήματος και επικροτεί την πρόταση της Επιτροπής, στο πλαίσιο του διαστημικού προγράμματος, να ενισχυθούν οι υφιστάμενες υπηρεσίες επιτήρησης και παρακολούθησης του διαστήματος (SST)·

83.  υπογραμμίζει ότι σήμερα όλο και περισσότερες δυνάμεις διαθέτουν στρατιωτικές ικανότητες στο διάστημα· επισημαίνει ότι το διεθνές δίκαιο έχει θεσπίσει την αρχή της μη οπλοποίησης του διαστήματος (μετατροπής του σε όπλο)· διαπιστώνει, ωστόσο, ότι ορισμένες δυνάμεις παραβίασαν αυτή την αρχή εκπονώντας νομοσχέδιο για τη συγκρότηση ενός πλήρως εξοπλισμένου διαστημικού στρατού (Space Force), και ορίζοντας το διάστημα ως χώρο ένοπλης σύγκρουσης· εκτιμά πως η Ένωση οφείλει να καταγγείλει αυτή την τάση οπλοποίησης του διαστήματος, καθώς και την εφαρμογή τακτικών διαστημικής αποτροπής σχεδιασμένων για να πλήξουν καίρια τα διαστημικά μέσα του εχθρού, δεδομένου ότι οι εξελίξεις αυτές αποτελούν ενδείξεις μιας στρατηγικά ασταθούς κατάστασης·

84.  θεωρεί ότι η μελλοντική γενική διεύθυνση της Επιτροπής που θα είναι αρμόδια για την αμυντική και διαστημική βιομηχανία θα πρέπει να εξετάσει τις συνέργειες μεταξύ των ευρωπαϊκών διαστημικών προγραμμάτων και του ευρωπαϊκού σχεδίου δράσης για την άμυνα του Νοεμβρίου του 2016, για να διασφαλίσει τη γενική συνοχή αυτού του στρατηγικού τομέα·

85.  είναι πεπεισμένο ότι η Ένωση έχει ζωτικό συμφέρον να δημιουργηθεί ένα ασφαλές και ανοικτό θαλάσσιο περιβάλλον που θα επιτρέπει την ελεύθερη διέλευση εμπορευμάτων και προσώπων· τονίζει ότι η ελευθερία της ναυσιπλοΐας είναι κεφαλαιώδους σημασίας και δεν επιτρέπεται να υπονομεύεται· διαπιστώνει ότι οι στρατηγικοί πόροι, οι κρίσιμες υποδομές και οι ικανότητες τελούν, στην πλειονότητά τους, υπό τον έλεγχο των κρατών μελών, και ότι η προθυμία αυτών των τελευταίων να ενισχύσουν τη συνεργασία τους είναι ύψιστης σημασίας για την ευρωπαϊκή ασφάλεια· επαναβεβαιώνει τον ρόλο της ΕΕ ως παρόχου ασφάλειας στη θάλασσα σε παγκόσμιο επίπεδο, και τονίζει τη σημασία της ανάπτυξης των αναγκαίων στρατιωτικών και μη στρατιωτικών ικανοτήτων·· χαιρετίζει, στο πλαίσιο αυτό, την έγκριση, τον Ιούνιο του 2018, του αναθεωρημένου σχεδίου δράσης για την ενωσιακή στρατηγική ασφάλειας στη θάλασσα·

86.  εκτιμά πως η Ένωση και τα κράτη μέλη της αντιμετωπίζουν μια άνευ προηγουμένου απειλή με τη μορφή κυβερνοεπιθέσεων, κυβερνοεγκλήματος και τρομοκρατίας, τόσο από κρατικούς όσο και από μη κρατικούς παράγοντες· τονίζει ότι τα κυβερνοπεριστατικά πολύ συχνά έχουν κάποιο διασυνοριακό στοιχείο και, συνεπώς, αφορούν περισσότερα του ενός κράτη μέλη της ΕΕ· εκτιμά πως η φύση των κυβερνοεπιθέσεων τις καθιστά απειλή που απαιτεί αντίδραση σε επίπεδο Ένωσης, μεταξύ άλλων μέσω κοινών ικανοτήτων αναλυτικής στήριξης· προτρέπει τα κράτη μέλη να παρέχουν αμοιβαία συνδρομή σε περιπτώσεις κυβερνοεπίθεσης εναντίον ενός εξ αυτών·

87.  θεωρεί ζωτικής σημασίας όχι μόνο να συνεχίσουν αλλά και να εντείνουν η ΕΕ και το ΝΑΤΟ την ανταλλαγή μυστικών πληροφοριών προκειμένου να καταστεί δυνατή η επίσημη διαπίστωση της προέλευσης των κυβερνοεπιθέσεων και συνακόλουθα η επιβολή περιοριστικών κυρώσεων στους υπευθύνους· εκτιμά αναγκαίο να συνεχιστεί, μέσω της συμμετοχής σε κυβερνοασκήσεις και της κοινής εκπαίδευσης, η ενεργή αλληλεπίδραση μεταξύ ΕΕ και ΝΑΤΟ στα πεδία της κυβερνοασφάλειας και της άμυνας·

88.  ζητεί μια σταθερή πηγή χρηματοδότησης για το Τμήμα Στρατηγικής Επικοινωνίας της ΕΥΕΔ, με σημαντικά κονδύλια για την ειδική ομάδα East StratCom·

89.  ζητεί από την ΕΥΕΔ και το Συμβούλιο να εντείνουν τις τρέχουσες προσπάθειές τους για βελτίωση της κυβερνοασφάλειας, ιδίως σε σχέση με τις αποστολές ΚΠΑΑ, μεταξύ άλλων με τη λήψη μέτρων σε επίπεδο ΕΕ και κρατών μελών για τον περιορισμό των απειλών κατά της ΚΠΑΑ, π.χ. ενισχύοντας την ανθεκτικότητα μέσω εκπαίδευσης, κατάρτισης και ασκήσεων, και εξορθολογίζοντας το τοπίο της εκπαίδευσης και κατάρτισης στην ΕΕ σε θέματα κυβερνοασφάλειας·

90.  επικροτεί τις προσπάθειες ενίσχυσης της ικανότητας της Ένωσης να αντιμετωπίζει «υβριδικές» απειλές, οι οποίες είναι συνδυασμοί ασαφών καταστάσεων, άμεσων και έμμεσων πιέσεων και εμπλοκής στρατιωτικών και μη στρατιωτικών ικανοτήτων και αντιπροσωπεύουν μικρό μόνο μέρος του φάσματος προκλήσεων για την εσωτερική και εξωτερική ασφάλεια με τις οποίες η ΕΕ έρχεται αντιμέτωπη· λαμβάνει υπό σημείωση τις σκέψεις περί ενεργοποίησης της ρήτρας αμοιβαίας συνδρομής για τις υβριδικές απειλές, προκειμένου να αποκτήσει η ΕΕ ικανότητα αποτελεσματικής κοινής απόκρισης·

91.  αναγνωρίζει την αυξανόμενη σημασία των ηλεκτρονικών και των αυτοματοποιημένων ικανοτήτων συλλογής μυστικών πληροφοριών· τονίζει ότι αυτές συνιστούν απειλή για τα κράτη μέλη και τα θεσμικά όργανα της ΕΕ· καλεί όλα τα θεσμικά όργανα της ΕΕ και όλα τα κράτη μέλη να συνεχίσουν να βελτιώνουν τις ηλεκτρονικές και αυτοματοποιημένες τεχνολογίες τους· ενθαρρύνει την περαιτέρω συνεργασία σε αυτό το πεδίο της τεχνολογικής προόδου·

92.  αναγνωρίζει τον όλο και πιο εξέχοντα ρόλο της τεχνητής νοημοσύνης στην ευρωπαϊκή άμυνα· σημειώνει ειδικότερα τις πολλές στρατιωτικές εφαρμογές που απορρέουν από την τεχνητή νοημοσύνη για τη διαχείριση και την τόνωση του επιχειρησιακού περιβάλλοντος, την υποστήριξη της διαδικασίας λήψης αποφάσεων, τον εντοπισμό απειλών και την επεξεργασία των πληροφοριών που συλλέγονται· τονίζει ότι είναι απαραίτητη η ανάπτυξη αξιόπιστης ΤΝ στον τομέα της άμυνας, ως τεχνολογίας για τη διασφάλιση της ευρωπαϊκής στρατηγικής αυτονομίας στους τομείς της λήψης αποφάσεων και των ικανοτήτων· καλεί την ΕΕ όχι μόνο να συνεχίσει αλλά και να αυξήσει τις επενδύσεις της στο πεδίο αυτό, και ιδίως στις επαναστατικές τεχνολογίες, μέσω των υφιστάμενων μηχανισμών (Ευρωπαϊκό Ταμείο Άμυνας, Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Καινοτομίας, μελλοντικό πρόγραμμα «Ορίζων Ευρώπη», πρόγραμμα «Ψηφιακή Ευρώπη»)· καλεί την ΕΕ να έχει ενεργό ρόλο στην παγκόσμια ρύθμιση των αυτόνομων θανατηφόρων οπλικών συστημάτων·

93.  σημειώνει ότι οι αναδυόμενες τεχνολογίες, συμπεριλαμβανομένης της τεχνητής νοημοσύνης, που χρησιμοποιούνται σε οπλικά συστήματα πρέπει να αναπτύσσονται και να εφαρμόζονται με βάση τις αρχές της υπεύθυνης καινοτομίας και τις δεοντολογικές αρχές, όπως είναι η λογοδοσία και η συμμόρφωση με το διεθνές δίκαιο· τονίζει ότι η ΕΕ, λαμβάνοντας υπόψη την άκρως αμφιλεγόμενη έννοια των πλήρως αυτόνομων οπλικών συστημάτων, οφείλει να διερευνήσει τις δυνατότητες της τεχνητής νοημοσύνης και παράλληλα να εγγυηθεί τον πλήρη σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του διεθνούς δικαίου·

94.  σημειώνει ότι, σύμφωνα με την έκθεση της Ευρωπόλ του 2019 για την κατάσταση και τις τάσεις της τρομοκρατίας στην ΕΕ, το 2018 παρατηρήθηκε γενική αύξηση της τρομοκρατικής προπαγάνδας, του διδακτικού υλικού και των απειλών όσον αφορά τα χημικά, βιολογικά, ραδιολογικά και πυρηνικά υλικά (ΧΒΡΠ), ενώ μειώθηκαν τα εμπόδια για την απόκτηση γνώσεων σχετικών με τη χρήση ΧΒΡΠ όπλων· τονίζει, εν προκειμένω, την ανάγκη να αυξηθεί η ασφάλεια ΧΒΡΠ στην Ευρώπη·

95.  αναγνωρίζει ότι οι νέες δυνατότητες θα προσφέρουν νέες ευκαιρίες για τη συνεργασία στρατιωτικών μονάδων στο θέατρο επιχειρήσεων, σε έναν εμβυθιστικό (immersive) ψηφιακό χώρο και για την προστασία σε σχεδόν πραγματικό χρόνο, ιδίως όταν τα δίκτυα 5G συνδυάζονται με άλλες καινοτομίες όπως το αμυντικό υπολογιστικό νέφος και τα υπερηχητικά αμυντικά συστήματα·

96.  υπογραμμίζει ότι επειδή ο κίνδυνος της διάδοσης και χρήσης χημικών όπλων συνιστά σοβαρή απειλή για τη διεθνή ειρήνη και ασφάλεια, η ΕΕ οφείλει αφενός να συνεχίσει να παρέχει ισχυρή και συνεπή πολιτική και οικονομική στήριξη στον οργανισμό για την απαγόρευση των χημικών όπλων (ΟΑΧΟ/OPCW) ώστε αυτός να υλοποιήσει την εντολή του, και αφετέρου να ενισχύσει την ανθεκτικότητά της απέναντι στις υβριδικές και τις ΧΒΡΠ απειλές·

97.  αναγνωρίζει ότι η συνεργασία στον τομέα των ικανοτήτων βρίσκεται ακόμη στις απαρχές της, χωρίς να μπορούν ακόμη η Ένωση και τα κράτη μέλη της να έχουν τα χειροπιαστά αποτελέσματα μιας σταθερής και εκτενούς συνεργασίας· είναι πεπεισμένο ότι η επιχειρησιακή υλοποίηση των ευρωπαϊκών φιλοδοξιών αποτελεί μακροπρόθεσμο στόχο και βασίζεται στη διαρκή πολιτική βούληση των κρατών μελών· τονίζει την ανάγκη για ευέλικτες συνεργασίες μέσω ευέλικτων και αρθρωτών μηχανισμών που θα διευκολύνουν την αμοιβαία προσέγγιση διαφορετικών στρατηγικών αντιλήψεων και τη διαλειτουργικότητα μεταξύ προσφερόμενων εταίρων που διαθέτουν ικανότητες· ενθαρρύνει την ad hoc συνεργασία ή τους μηχανισμούς κοινής χρήσης πόρων όπως το Ευρωπαϊκό Επιτελείο Εναέριων Μεταφορών (ΕΕΕΜ/EATC), που έχει ήδη αποδείξει την αποτελεσματικότητά του, και υποστηρίζει την επέκτασή τους και σε άλλους τομείς (ελικόπτερα, ιατρική υποστήριξη)·

98.  τονίζει την ανάγκη να ενσωματωθεί η διάσταση του φύλου στη δράση ΚΠΑΑ της ΕΕ, λαμβανομένου υπόψη του ρόλου που διαδραματίζουν οι γυναίκες στον πόλεμο, στη μετασυγκρουσιακή σταθεροποίηση και στις διαδικασίες οικοδόμησης της ειρήνης· υπογραμμίζει την ανάγκη αντιμετώπισης της έμφυλης βίας ως πολεμικού εργαλείου στις εμπόλεμες περιοχές· υπογραμμίζει ότι ο πόλεμος δοκιμάζει περισσότερο τις γυναίκες από ό,τι τους άντρες· καλεί την ΕΕ και τους διεθνείς εταίρους της να προωθήσουν ενεργά τη συμμετοχή των γυναικών στις διαδικασίες ειρήνευσης και σταθεροποίησης και να ικανοποιήσουν τις συγκεκριμένες ανάγκες τους στο θέμα της ασφάλειας·

99.  επισημαίνει την αυξανόμενη σημασία της ασφάλειας του διαστήματος και των δορυφόρων· τονίζει τη σημασία του Δορυφορικού Κέντρου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ζητεί από τον οργανισμό αυτό μια ανάλυση και μια έκθεση σχετικά με την ασφάλεια και/ή τις αδυναμίες των δορυφόρων της ΕΕ και των κρατών μελών όσον αφορά τα διαστημικά συντρίμμια, τις κυβερνοεπιθέσεις και τις απευθείας πυραυλικές επιθέσεις·

Αμυντική συνεργασία και εταιρικές σχέσεις στο πλαίσιο της ΚΠΑΑ

100.  τονίζει ότι η φιλοδοξία για μια ευρωπαϊκή στρατηγική αυτονομία βασίζεται στην ικανότητα των Ευρωπαίων να ενεργούν για την προάσπιση των συμφερόντων τους είτε ανεξάρτητα είτε, κατά προτίμηση, στο πλαίσιο μιας θεσμικής συνεργασίας (ΝΑΤΟ, ΟΗΕ)·

101.  θεωρεί ότι η πολυμερής προσέγγιση αποτελεί κρίσιμη αξία για την ασφάλεια και την άμυνα, και υπογραμμίζει ότι η ΕΕ θα αποτελέσει αποτελεσματικό και αξιόπιστο παράγοντα ασφάλειας μόνο αν οι ενέργειές της βασίζονται σε βιώσιμες συνεργασίες και σε στρατηγικές εταιρικές σχέσεις με χώρες και οργανισμούς που μοιράζονται τις αξίες της Ένωσης· επικροτεί αφετέρου τις συνεισφορές των εταίρων της ΚΠΑΑ στις αποστολές και επιχειρήσεις της Ένωσης·

102.  τονίζει ότι οι εταιρικές σχέσεις και η συνεργασία με χώρες και οργανισμούς που συμμερίζονται τις αξίες της ΕΕ συμβάλλουν σε μια πιο αποτελεσματική ΚΠΑΑ· χαιρετίζει τις συνεισφορές των εταίρων της ΚΠΑΑ στις εν εξελίξει αποστολές και επιχειρήσεις της ΕΕ που συμβάλλουν στην ενίσχυση της ειρήνης, της περιφερειακής ασφάλειας και της σταθερότητας·

103.  τονίζει ότι, μετά το Brexit, η ΕΕ και το Ηνωμένο Βασίλειο θα εξακολουθούν να μοιράζονται το ίδιο στρατηγικό περιβάλλον και να αντιμετωπίζουν τις ίδιες απειλές κατά της ειρήνης και της ασφάλειάς τους, και ως εκ τούτου θεωρεί απαραίτητη τη διατήρηση σταθερής, στενής και ειδικής συνεργασίας στον τομέα της άμυνας και της ασφάλειας μεταξύ της Ένωσης και του Ηνωμένου Βασιλείου μετά το Brexit· τονίζει ότι, συνεργαζόμενη με το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ένωση θα μπορέσει να μεγιστοποιήσει τις δυνατότητές της και τις επιχειρησιακές ικανότητές της· θεωρεί ότι είναι ότι είναι εσφαλμένο να εξετάζονται ενδεχόμενα συνεργασίας στον τομέα της άμυνας από τα οποία να εξαιρείται συστηματικά το Ηνωμένο Βασίλειο· προτείνει τη σύναψη συνθήκης άμυνας και ασφάλειας με το Ηνωμένο Βασίλειο, η οποία θα του επιτρέπει να συμμετέχει στους ενωσιακούς μηχανισμούς όσο το δυνατόν περισσότερο·

104.  υπενθυμίζει τον θεμελιώδη ρόλο του ΝΑΤΟ στη συλλογική άμυνα, όπως αυτός αναγνωρίζεται ρητά στη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης· είναι πεπεισμένο ότι η στρατηγική εταιρική σχέση ΕΕ-ΝΑΤΟ είναι ουσιαστικής σημασίας για την αντιμετώπιση των προκλήσεων στον τομέα της ασφάλειας με τις οποίες βρίσκονται αντιμέτωπες η Ευρώπη και οι γειτονικές της χώρες· εκτιμά πως η συνεργασία ΕΕ-ΝΑΤΟ θα πρέπει να ενισχυθεί αμοιβαία, να συνεκτιμά πλήρως τα ειδικά χαρακτηριστικά και το ρόλο καθενός από τους δυο θεσμούς, και να συνεχιστεί με πλήρη σεβασμό των αρχών της συμμετοχικότητας και της αμοιβαιότητας και της αυτονομίας και των δυο οργανισμών στη λήψη αποφάσεων, ιδίως όποτε θίγονται κοινά ή ενωσιακά συμφέροντα· επικροτεί τη συνεργασία ΕΕ-ΝΑΤΟ μέσω της άσκησης Defender-Europe 20 και εκτιμά ότι η άσκηση αποτελεί πραγματική ευκαιρία προκειμένου αφενός να δοκιμαστεί η ικανότητα της Ευρώπης να ανταποκρίνεται σε επιθετικές ενέργειες, και αφετέρου να τεθούν υπό εξέταση οι εξελίξεις και οι βελτιώσεις στη διασυνοριακή και στρατιωτική κινητικότητα·

105.  τονίζει τη σημασία της εταιρικής σχέσης ΕΕ-ΟΗΕ για την επίλυση των διεθνών συγκρούσεων και για τις δραστηριότητες οικοδόμησης της ειρήνης· καλεί αμφότερους τους οργανισμούς να συντονίσουν περαιτέρω τις προσπάθειές τους στις ζώνες όπου αναπτύσσουν σημαντικές στρατιωτικές και μη στρατιωτικές αποστολές, προκειμένου να αποφεύγονται οι επικαλύψεις και να μεγιστοποιούνται οι συνέργειες·

106.  τονίζει τη σημασία της συνεργασίας μεταξύ της ΕΕ και άλλων διεθνών οργανισμών, ιδίως με την Αφρικανική Ένωση και τον Οργανισμό για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ)· θεωρεί ότι η ΕΕ θα πρέπει να εντείνει τον διάλογο και τη συνεργασία με τις τρίτες χώρες που μοιράζονται τις αξίες και τις στρατηγικές προτεραιότητές της, καθώς και με τους περιφερειακούς και υποπεριφερειακούς οργανισμούς·

107.  υποστηρίζει, παράλληλα με τη θεσμική συνεργασία και τις συμπράξεις, τον συνδυασμό διαφόρων ευέλικτων, πολύπλευρων, ανοικτών και ταυτόχρονα λειτουργικών, φιλόδοξων και απαιτητικών μορφών συνεργασίας, τόσο εντός όσο και εκτός των δομών της ΕΕ, του ΝΑΤΟ και του ΟΗΕ, που θα μπορούσαν να διευκολύνουν τις κοινές δεσμεύσεις στο πλαίσιο των επιχειρήσεων, ενισχύοντας έτσι τους επιχειρησιακούς στόχους της Ένωσης· τονίζει, στο πλαίσιο αυτό, ότι τα παραδείγματα συνεργασίας όπως η Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Επέμβασης, η Βόρεια Αμυντική Συμμαχία (NORDEFCO), η ομάδα Βίσεγκραντ 4 ή και η αυξανόμενη ενοποίηση των ενόπλων δυνάμεων της Γερμανίας και των Κάτω Χωρών απηχούν τη λογική αυτή της στενότερης στρατιωτικής συνεργασίας μεταξύ των κρατών μελών·

108.  αναγνωρίζει ότι η πολιτική και οικονομική σταθερότητα, σε συνδυασμό με τις στρατιωτικές ικανότητες και τη συνεργασία στην Υποσαχάρια Αφρική είναι καθοριστικής σημασίας για τον μετριασμό της τζιχαντιστικής δραστηριότητας και των μεταναστευτικών κρίσεων και για την καταπολέμηση της εξάπλωσης και της επιρροής του εξτρεμισμού·

109.  αναγνωρίζει και στηρίζει την Αποστολή Συνοριακής Συνδρομής της ΕΕ (EUBAM) στη Λιβύη, η οποία βοήθησε κατά τον εκδημοκρατισμό παρέχοντας υπηρεσίες εκπαίδευσης και συμβουλών στον τομέα της ασφάλειας συνόρων και εργάζεται για την ανάπτυξη της ασφάλειας των συνόρων της Λιβύης στην ξηρά, στον αέρα και στη θάλασσα·

110.  καλεί την ΕΕ να τηρήσει τις δεσμεύσεις που ανέλαβε στην τέταρτη σύνοδο κορυφής ΕΕ-Αφρικής για τη στήριξη της οικονομικής και πολιτικής σταθερότητας και των ικανοτήτων της Αφρικανικής Δύναμης Επιφυλακής·

111.  προτρέπει τα κράτη μέλη να συνεχίσουν τη συνεργασία με την Αφρικανική Ένωση και να τηρήσουν τις μέχρι τώρα δεσμεύσεις τους·

112.  αναγνωρίζει την αυξανόμενη πολιτική, οικονομική, περιβαλλοντική, στρατηγική αξία του Αρκτικού Κύκλου και την αξία του σε θέματα ασφαλείας· καλεί τα κράτη μέλη να συνεχίσουν τη συνεργασία με το Αρκτικό Συμβούλιο για όλα τα θέματα που ενδιαφέρουν την ΕΕ και να διατυπώσουν μια συνολική στρατηγική για την περιοχή·

Θεσμικό πλαίσιο

113.  εκτιμά ότι η πρόοδος προς μια ευρωπαϊκή άμυνα διανοίγει προοπτικές για σημαντικές δομικές αλλαγές· επικροτεί την ανακοίνωση για τη δημιουργία Γενικής Διεύθυνσης «Αμυντική και Διαστημική Βιομηχανία» στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, υπό την ευθύνη του/της Επιτρόπου Εσωτερικής Αγοράς· σημειώνει ότι αυτή η νέα αυτή ΓΔ θα διαθέτει αρμοδιότητα να υποστηρίζει, να συντονίζει και να συμπληρώνει τις δράσεις των κρατών μελών στον τομέα της ευρωπαϊκής άμυνας, συμβάλλοντας έτσι στην ενίσχυση της ευρωπαϊκής στρατηγικής αυτονομίας· λαμβάνει υπό σημείωση τον προσδιορισμό των πέντε βασικών καθηκόντων της (υλοποίηση και έλεγχος του EDF, δημιουργία μιας ανοικτής και ανταγωνιστικής ευρωπαϊκής αγοράς αμυντικού εξοπλισμού, εφαρμογή του σχεδίου δράσης για τη στρατιωτική κινητικότητα, ενίσχυση μιας ισχυρής και καινοτόμου διαστημικής βιομηχανίας, εφαρμογή του μελλοντικού διαστημικού προγράμματος)· καλεί την Επιτροπή να διευκρινίσει περαιτέρω τον ρόλο και τις αρμοδιότητες της νέας ΓΔ· προτρέπει την Επιτροπή να υποβάλει ένα σχέδιο που να εξηγεί πώς θα συντονίσει το έργο της νέας ΓΔ με εκείνο άλλων δομών που διαθέτουν άλλες αρμοδιότητες (Ευρωπαϊκό Οργανισμό Άμυνας, ΕΥΕΔ κ.λπ.) προκειμένου να μεγιστοποιηθεί η απόδοση των διαθέσιμων πόρων και να διασφαλιστεί μια αποτελεσματική συνεργασία·

114.  αναλαμβάνει να παρέχει στενό κοινοβουλευτικό έλεγχο και παρακολούθηση των ευρωπαϊκών αμυντικών αποστολών, μέσων και πρωτοβουλιών· καλεί τον ΑΠ/ΥΕ, το Συμβούλιο και τις διάφορες ενδιαφερόμενες ευρωπαϊκές δομές να υποβάλλουν τακτικά έκθεση στην Υποεπιτροπή Ασφάλειας και Άμυνας σχετικά με την εκτέλεση της εντολής τους·

115.  ζητεί να εκπονηθεί μια ευρωπαϊκή αμυντική στρατηγική ως αναγκαίο συμπλήρωμα της Συνολικής Στρατηγικής του 2016, που θα προσφέρει ένα πλαίσιο για τον προσανατολισμό και τον προγραμματισμό που είναι και οι δυο απαραίτητοι για την αποτελεσματική εφαρμογή των νέων μέσων και πόρων·

116.  επισημαίνει ότι παράλληλα με το σεβασμό προς τις παραδόσεις στρατιωτικής ουδετερότητας αρκετών κρατών μελών, ζωτική είναι η εξασφάλιση της στήριξης των πολιτών της ΕΕ, για τις πολιτικές φιλοδοξίες της αμυντικής πολιτικής της ΕΕ· υπογραμμίζει ότι, σύμφωνα με τις πλέον πρόσφατες δημοσκοπήσεις, τα τρία τέταρτα των πολιτών της ΕΕ τάσσονται υπέρ της αύξησης της συνεργασίας μεταξύ των κρατών μελών σε θέματα ασφάλειας και άμυνας, υποστηρίζοντας έτσι μια κοινή πολιτική ασφάλειας και άμυνας για τα κράτη μέλη, σε ποσοστό που παραμένει πάνω από το 70 % από το 2004·

117.  ζητεί να ληφθούν σταδιακά μέτρα προς την κατεύθυνση μιας κοινής αμυντικής πολιτικής (άρθρο 42 παράγραφος 2 ΣΕΕ) και, εν τέλει, μιας κοινής άμυνας, και παράλληλα να ενισχυθούν οι απόψεις ως προς την πρόληψη και επίλυση των συγκρούσεων, μεταξύ άλλων με μια αύξηση των χρηματοδοτικών, διοικητικών και ανθρώπινων πόρων που προορίζονται για διαμεσολάβηση, διάλογο, συμφιλίωση, οικοδόμηση της ειρήνης και άμεση αντιμετώπιση κρίσεων·

118.  θεωρεί ότι μια λευκή βίβλος της ΕΕ για την ασφάλεια και την άμυνα θα αποτελούσε ουσιώδες στρατηγικό εργαλείο για την ενίσχυση της διακυβέρνησης στον τομέα της αμυντικής πολιτικής της ΕΕ και, στο πλαίσιο της σταδιακής διαμόρφωσης της Ευρωπαϊκής Αμυντικής Ένωσης, θα μπορούσε να προβλέπει έναν στρατηγικό μακροπρόθεσμο σχεδιασμό και να επιτρέπει τον σταδιακό συγχρονισμό των κύκλων άμυνας σε όλα τα κράτη μέλη· καλεί το Συμβούλιο και τον ΑΠ/ΥΕ να εκπονήσουν ένα τέτοιο εργαλείο, για να συμπεριληφθεί, μεταξύ άλλων, στον σχεδιασμό του ΠΔΠ, και με περαιτέρω στόχο να εξασφαλιστεί συνοχή ανάμεσα στο σχέδιο εφαρμογής της Συνολικής Στρατηγικής της ΕΕ για την Ασφάλεια και την Άμυνα, της CARD και της PESCO·

119.  υπενθυμίζει το άρθρο 44 ΣΕΕ, που προβλέπει συμπληρωματικές διατάξεις ευελιξίας και ορίζει τη δυνατότητα ανάθεσης της εκτέλεσης αποστολών διαχείρισης κρίσεων σε μια ομάδα κρατών μελών, τα οποία θα μπορούν αναλαμβάνουν τις εν λόγω αποστολές εκ μέρους της ΕΕ και να υπόκεινται στον πολιτικό έλεγχο και τη στρατηγική καθοδήγηση της Επιτροπής Πολιτικής και Ασφαλείας και της ΕΥΕΔ·

120.  τονίζει ότι η επικείμενη Διάσκεψη για το Μέλλον της Ευρώπης θα πρέπει να περιλαμβάνει προβληματισμούς για το μέλλον της Ευρωπαϊκής Αμυντικής Ένωσης, ειδικότερα δε ως προς την ανάγκη να συγκροτηθεί μια ευρωπαϊκή δύναμη επέμβασης με επαρκώς αποτελεσματικές αμυντικές ικανότητες για τη διατήρηση της ειρήνης και την πρόληψη των συγκρούσεων, καθώς και για την ενίσχυση της διεθνούς ασφάλειας, σύμφωνα με τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και τις αποστολές που ορίζονται στο άρθρο 43 παράγραφος 1 ΣΕΕ·

121.  επισημαίνει το πλήθος θεσμικών οργάνων και επικαλύψεων στο αμυντικό περιβάλλον της ΕΕ· καλεί όλους τους ενδιαφερόμενους φορείς να εξετάσουν τους δυνατούς τρόπους βελτίωσης του περιβάλλοντος, αυτού προκειμένου να γίνει πιο κατανοητό στους πολίτες, θεσμικά πιο λογικό και συνεκτικό, και πιο αποτελεσματικό·

122.  ζητεί να εξεταστεί ο ρόλος που θα πρέπει να έχει ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Άμυνας στην σταδιακή διαμόρφωση μιας κοινής αμυντικής πολιτικής της ΕΕ·

o
o   o

123.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, στο Συμβούλιο, στον Επίτροπο Εσωτερικής Αγοράς, στον Αντιπρόεδρο της Επιτροπής/Ύπατο Εκπρόσωπο της Ένωσης για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας, στον Γενικό Γραμματέα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, στον Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ, στους οργανισμούς της Ένωσης που δραστηριοποιούνται στους τομείς του διαστήματος, της ασφάλειας και της άμυνας, καθώς και στις κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια των κρατών μελών.

(1) ΕΕ C 93 της 9.3.2016, σ. 144. (2) ΕΕ C 337 της 20.9.2018, σ. 11. (3) ΕΕ C 356 της 4.10.2018, σ. 130. (4) ΕΕ C 224 της 27.6.2018, σ. 18. (5) ΕΕ C 263 της 25.7.2018, σ. 125. (6) ΕΕ C 334 της 19.9.2018, σ. 253. (7) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P8_TA(2018)0498. (8) ΕΕ L 200 της 7.8.2018, σ. 30. (9) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P8_TA(2019)0430. (10) ΕΕ C 224 της 27.6.2018, σ. 50. (11) ΕΕ C 369 της 11.10.2018, σ. 36. (12) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P8_TA(2018)0514. (13) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P8_TA(2018)0257. (14) ΕΕ C 238 της 6.7.2018, σ. 89. (15) ΕΕ C 369 της 11.10.2018, σ. 47. (16) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P8_TA(2018)0513. (17) Απόφαση του Δικαστηρίου (Τμήμα Μείζονος Συνθέσεως) της 24ας Ιουνίου 2014, Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, C-658/11,ECLI:EU:C:2014:2025. (18) Κοινή θέση 2008/944/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 8ης Δεκεμβρίου 2008, για τον καθορισμό κοινών κανόνων που διέπουν τον έλεγχο των εξαγωγών στρατιωτικής τεχνολογίας και εξοπλισμού (ΕΕ L 335 της 13.12.2008, σ. 99).

Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 15ης Ιανουαρίου 2020 σχετικά με τη θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου όσον αφορά τη Διάσκεψη για το Μέλλον της Ευρώπης (2019/2990(RSP))

P9_TA(2020)0010 B9-0036/2020

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–  έχοντας υπόψη τα ψηφίσματά του της 16ης Φεβρουαρίου 2017 σχετικά με τη βελτίωση της λειτουργίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης με βάση τις δυνατότητες της Συνθήκης της Λισαβόνας(1), της 16ης Φεβρουαρίου 2017 σχετικά με πιθανές εξελίξεις και αναπροσαρμογές στην τρέχουσα θεσμική δομή της Ευρωπαϊκής Ένωσης(2), της 16ης Φεβρουαρίου 2017 σχετικά με τη δημοσιονομική ικανότητα για τη ζώνη του ευρώ(3), καθώς και της 13ης Φεβρουαρίου 2019 σχετικά με την πορεία της συζήτησης για το μέλλον της Ευρώπης(4),

–  έχοντας υπόψη την πρόταση της ορισθείσας Προέδρου της Επιτροπής, Ursula von der Leyen, της 16ης Ιουλίου 2019, στο πλαίσιο των πολιτικών κατευθύνσεων για την επόμενη Ευρωπαϊκή Επιτροπή 2019‑2024, καθώς και τη διοργάνωση Διάσκεψης για το Μέλλον της Ευρώπης (εφεξής, η «Διάσκεψη»),

–  έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 12ης Δεκεμβρίου 2019 σχετικά με τη γενική προσέγγιση όσον αφορά τη Διάσκεψη για το Μέλλον της Ευρώπης,

–  έχοντας υπόψη τη γνωμοδότηση υπό μορφή επιστολής της Επιτροπής Συνταγματικών Υποθέσεων, της 9ης Δεκεμβρίου 2019, σχετικά με τη διοργάνωση της Διάσκεψης για το Μέλλον της Ευρώπης,

–  έχοντας υπόψη τα αποτελέσματα της συνεδρίασης της ομάδας εργασίας της Διάσκεψης των Προέδρων, της 19ης Δεκεμβρίου 2019, σχετικά με τη Διάσκεψη για το Μέλλον της Ευρώπης,

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 132 παράγραφος 2 του Κανονισμού του,

A.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η συμμετοχή των ψηφοφόρων στις ευρωπαϊκές εκλογές του 2019 αυξήθηκε, γεγονός που καταδεικνύει την αύξηση της προσήλωσης και του ενδιαφέροντος των πολιτών όσον αφορά τη διαδικασία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, καθώς και την προσδοκία τους ότι η Ευρώπη θα αντιμετωπίσει τις τρέχουσες και μελλοντικές προκλήσεις·

B.  λαμβάνοντας υπόψη ότι είναι αναγκαίο να αντιμετωπιστούν τόσο οι εσωτερικές όσο και οι εξωτερικές προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Ευρώπη, καθώς και οι νέες κοινωνικές και διακρατικές προκλήσεις που δεν είχαν προβλεφθεί πλήρως κατά την έγκριση της Συνθήκης της Λισαβόνας· λαμβάνοντας υπόψη ότι ο αριθμός των σημαντικών κρίσεων που έχει υποστεί η Ένωση καταδεικνύει ότι απαιτούνται διαδικασίες μεταρρύθμισης σε πολλούς τομείς διακυβέρνησης·

Γ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η αρχή της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης από τη δημιουργία της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας το 1957, η οποία επαναβεβαιώθηκε στη συνέχεια από όλους τους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων και από όλα τα εθνικά κοινοβούλια των κρατών μελών σε κάθε νέο γύρο διαδοχικής ένταξης και σε κάθε τροποποίηση των συνθηκών, ήταν πάντοτε η δημιουργία μιας «διαρκώς στενότερης ένωσης μεταξύ των λαών της Ευρώπης»·

Δ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι υπάρχει συναίνεση ότι η εντολή μιας Διάσκεψης για το Μέλλον της Ευρώπης θα πρέπει να αφορά μια διαδικασία διάρκειας δύο ετών και ότι οι εργασίες της θα πρέπει να ξεκινήσουν κατά προτίμηση την Ημέρα της Ευρώπης (Ημέρα Schuman) στις 9 Μαΐου 2020 (ημέρα της 70ής επετείου της διακήρυξης Schuman) και να ολοκληρωθούν το καλοκαίρι του 2022·

E.  λαμβάνοντας υπόψη ότι αυτή η διαδικασία της Διάσκεψης θα πρέπει να προσφέρει την ευκαιρία για στενή συμμετοχή των πολιτών της ΕΕ σε μια άσκηση «από τη βάση προς την κορυφή», κατά την οποία οι απόψεις των πολιτών θα ακούγονται και θα συνεισφέρουν στις συζητήσεις για το μέλλον της Ευρώπης·

ΣΤ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι το μόνο θεσμικό όργανο της ΕΕ το οποίο είναι άμεσα εκλεγμένο από τους πολίτες της ΕΕ και θα πρέπει να διαδραματίζει ηγετικό ρόλο σε αυτή τη διαδικασία της Διάσκεψης·

Στόχος και αντικείμενο της Διάσκεψης

1.  επιδοκιμάζει την πρόταση για μια Διάσκεψη για το Μέλλον της Ευρώπης και πιστεύει ότι, 10 χρόνια μετά την έναρξη ισχύος της Συνθήκης της Λισαβόνας, είναι η κατάλληλη στιγμή για να δοθεί στους πολίτες της ΕΕ μια νέα ευκαιρία για τη διεξαγωγή μιας ουσιαστικής συζήτησης για το μέλλον της Ευρώπης, ούτως ώστε να διαμορφώσουμε την Ένωση στην οποία θέλουμε να ζούμε μαζί·

2.  εκτιμά ότι η Διάσκεψη είναι μια ευκαιρία για να προσδιοριστεί τι κάνει καλά η ΕΕ και ποια νέα μέτρα χρειάζεται να λάβει για να επιτύχει καλύτερες επιδόσεις, να αυξήσει την ικανότητά της για δράση και να καταστεί περισσότερο δημοκρατική· θεωρεί ότι σκοπός της θα πρέπει να είναι η υιοθέτηση μιας προσέγγισης από τη βάση προς την κορυφή, ώστε να υπάρχει απευθείας συνεργασία με τους πολίτες στο πλαίσιο ενός ουσιαστικού διαλόγου και είναι της άποψης ότι, μακροπρόθεσμα, θα πρέπει να προβλεφθεί ένας μόνιμος μηχανισμός για τη συμμετοχή των πολιτών στον προβληματισμό σχετικά με το μέλλον της Ευρώπης·

3.  υποστηρίζει ότι πριν από την έναρξη της διαδικασίας της Διάσκεψης, θα πρέπει να ξεκινήσει ένα στάδιο ακρόασης, ώστε οι πολίτες από ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση να έχουν τη δυνατότητα να εκφράσουν τις ιδέες τους, να διατυπώσουν προτάσεις και να προτείνουν το δικό τους όραμα για το τι σημαίνει η Ευρώπη για αυτούς· προτείνει οι μεθοδολογίες που χρησιμοποιούνται για τη συλλογή και την επεξεργασία των εισροών των πολιτών να είναι ομοιόμορφες και συνεπείς σε όλα τα κράτη μέλη και σε επίπεδο ΕΕ·

4.  πιστεύει ότι η συμμετοχή των πολιτών στη διαδικασία της Διάσκεψης θα πρέπει να οργανωθεί με τέτοιο τρόπο ώστε να αντιπροσωπεύεται πλήρως η πολυμορφία των κοινωνιών μας· φρονεί ότι οι διαβουλεύσεις θα πρέπει να οργανωθούν με τη χρήση των πλέον αποτελεσματικών, καινοτόμων και κατάλληλων πλατφορμών, συμπεριλαμβανομένων διαδικτυακών εργαλείων, και θα πρέπει να φτάνουν σε όλα τα μέρη της ΕΕ, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι κάθε πολίτης μπορεί να έχει λόγο κατά τη διάρκεια των εργασιών της Διάσκεψης· θεωρεί ότι η εξασφάλιση της συμμετοχής των νέων θα είναι ένα ουσιαστικό στοιχείο των μακροπρόθεσμων αποτελεσμάτων της Διάσκεψης·

5.  υπογραμμίζει ότι η διαδικασία της Διάσκεψης θα πρέπει να είναι ανοικτή και διαφανής με ισορροπημένη, συμμετοχική και χωρίς αποκλεισμούς προσέγγιση έναντι των πολιτών και των ενδιαφερομένων μερών· τονίζει ότι η συμμετοχή των πολιτών, της οργανωμένης κοινωνίας των πολιτών και μιας σειράς ενδιαφερομένων φορέων σε ευρωπαϊκό, εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο θα πρέπει να είναι βασικό στοιχείο αυτής της καινοτόμου και πρωτότυπης διαδικασίας·

6.  θεωρεί ότι η Διάσκεψη θα πρέπει να είναι μια διαδικασία που διοικείται από διάφορα όργανα με καθορισμένες/ad hoc αρμοδιότητες, συμπεριλαμβανομένων θεσμικών οργάνων, και με άμεση συμμετοχή των πολιτών·

7.  προτείνει να προσφέρει η ολομέλεια της Διάσκεψης ένα ανοικτό φόρουμ για συζητήσεις μεταξύ των διαφόρων συμμετεχόντων χωρίς προκαθορισμένο αποτέλεσμα, όπου θα ενσωματώνεται η συμβολή των Αγορών των Πολιτών και δεν θα περιορίζεται το αντικείμενο σε προκαθορισμένους τομείς πολιτικής ή προκαθορισμένες μεθόδους ολοκλήρωσης· θεωρεί ότι θα μπορούσαν να προσδιοριστούν το πολύ προκαθορισμένες πολιτικές προτεραιότητες, χωρίς ο κατάλογός τους να είναι εξαντλητικός, όπως π.χ.

υπογραμμίζει ότι πρόκειται για μη εξαντλητικό κατάλογο πολιτικών, που θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως οδηγός για τη Διάσκεψη· προτείνει να χρησιμοποιηθούν ειδικές έρευνες του Ευρωβαρόμετρου ως βοηθητικά στοιχεία για την κατάρτιση της ημερήσιας διάταξης και τη διεξαγωγή των συζητήσεων στο πλαίσιο της διαδικασίας της Διάσκεψης·

8.  εκτιμά ότι η Διάσκεψη θα πρέπει να προβεί σε απολογισμό των πρωτοβουλιών που ανελήφθησαν κατά την περίοδο πριν από τις ευρωπαϊκές εκλογές του 2019· θεωρεί ότι, προκειμένου να γίνει έγκαιρη προετοιμασία για τις επόμενες ευρωπαϊκές εκλογές του 2024, θα πρέπει να ληφθούν υπόψη κατά τη διάρκεια της Διάσκεψης οι εργασίες σχετικά με ζητήματα όπως το σύστημα του κορυφαίου υποψηφίου και τα υπερεθνικά ψηφοδέλτια, ενώ ταυτόχρονα θα πρέπει να ληφθούν υπόψη οι υφιστάμενες προθεσμίες και να αξιοποιηθούν όλα τα διαθέσιμα διοργανικά, πολιτικά και νομοθετικά εργαλεία·

Οργάνωση, σύνθεση και διοικητική δομή της διαδικασίας της Διάσκεψης

9.  προτείνει να απαρτίζεται η Διάσκεψη από μια σειρά οργάνων με διαφορετικές αρμοδιότητες, όπως: Ολομέλεια της Διάσκεψης, Αγορές των Πολιτών, Αγορές της Νεολαίας, διοικούσα επιτροπή και εκτελεστικό συμβούλιο συντονισμού· ζητεί να υπάρχει ισόρροπη εκπροσώπηση των φύλων σε όλα τα όργανα σε όλα τα επίπεδα της Διάσκεψης·

10.  προτείνει να λάβουν χώρα κατά τη διάρκεια της διαδικασίας της Διάσκεψης διάφορες θεματικές Αγορές των Πολιτών που θα αντικατοπτρίζουν τις πολιτικές προτεραιότητες, και να αποτελούνται το πολύ από 200‑300 πολίτες, με τρεις ανά κράτος μέλος κατ’ ελάχιστο όριο, αριθμός που έχει υπολογιστεί σύμφωνα με την αρχή της φθίνουσας αναλογικότητας· τονίζει ότι θα πρέπει να λάβουν χώρα σε διαφορετικές τοποθεσίες σε ολόκληρη την Ένωση και πρέπει να είναι αντιπροσωπευτικές (όσον αφορά τη γεωγραφία, το φύλο, την ηλικία, το κοινωνικοοικονομικό υπόβαθρο και/ή το επίπεδο εκπαίδευσης)·

11.  προτείνει περαιτέρω η επιλογή των συμμετεχόντων πολιτών από όλους τους πολίτες της ΕΕ να πραγματοποιηθεί τυχαία από ανεξάρτητους θεσμούς στα κράτη μέλη σύμφωνα με τα προαναφερθέντα κριτήρια και να καθοριστούν κριτήρια ώστε να διασφαλιστεί ότι εκλεγμένοι πολιτικοί, ανώτεροι κυβερνητικοί εκπρόσωποι και εκπρόσωποι επαγγελματικών συμφερόντων δεν μπορούν να συμμετέχουν σε Αγορές των Πολιτών· ζητεί να έχουν οι Αγορές των Πολιτών διαφορετικούς συμμετέχοντες στις διαφορετικές τοποθεσίες, ενώ κάθε επιμέρους θεματική Αγορά των Πολιτών πρέπει να απαρτίζεται από τους ίδιους συμμετέχοντες σε καθεμία από τις συνεδριάσεις της, προκειμένου να διασφαλιστούν η συνοχή και η συνέπεια· επιμένει ότι πρέπει να διεξάγονται τουλάχιστον δύο συνεδριάσεις κάθε θεματικής Αγοράς των Πολιτών, προκειμένου να παρέχεται υλικό για την Ολομέλεια της Διάσκεψης και να λαμβάνεται συνολική ενημέρωση σχετικά με τις διαβουλεύσεις κατά τη διάρκεια άλλης συνεδρίασης υπό μορφή διαλόγου· υπογραμμίζει ότι οι Αγορές των Πολιτών θα πρέπει να επιδιώκουν την επίτευξη συμφωνίας με συναίνεση και, όταν αυτό δεν είναι δυνατό, μπορεί να εκφράζεται η άποψη της μειοψηφίας·

12.  προτείνει να διεξάγονται, εκτός από την Αγορά των Πολιτών, τουλάχιστον δύο Αγορές της Νεολαίας: μία κατά την έναρξη της Διάσκεψης και μία προς το τέλος της Διάσκεψης, δεδομένου ότι οι νέοι αξίζει να έχουν το δικό τους φόρουμ, καθώς οι νέες γενιές είναι το μέλλον της Ευρώπης και είναι εκείνοι που θα επηρεαστούν περισσότερο από κάθε απόφαση που λαμβάνεται σήμερα σχετικά με τη μελλοντική κατεύθυνση της ΕΕ· ζητεί να καθοριστεί η ηλικία των συμμετεχόντων μεταξύ 16 και 25 ετών και η επιλογή, το μέγεθος, το καθεστώς και οι μέθοδοι εργασίας να βασίζονται στα ίδια κριτήρια με εκείνα που ισχύουν για την Αγορά των Πολιτών·

13.  ζητεί να γίνουν οι διευθετήσεις ώστε να διασφαλιστεί ότι όλοι οι πολίτες (συμπεριλαμβανομένων των νέων) που συμμετέχουν στη διαδικασία της Διάσκεψης λαμβάνουν στήριξη όσον αφορά την επιστροφή των εξόδων ταξιδίου και διαμονής και, κατά περίπτωση, τη διευθέτηση της λήψης άδειας απουσίας από την εργασία τους και αποζημίωση για κοινωνικές δαπάνες (π.χ. για απώλεια εισοδήματος, παιδικό σταθμό και ειδικές ρυθμίσεις για άτομα με αναπηρίες)·

14.  ζητεί να απαρτίζεται η ολομέλεια της Διάσκεψης από τα ακόλουθα μέλη:

15.  τονίζει ότι, προκειμένου να εξασφαλιστεί ο κύκλος της ανάδρασης, εκπρόσωποι των θεματικών Αγορών των Πολιτών και της Νεολαίας θα προσκληθούν στην Ολομέλεια της Διάσκεψης για να παρουσιάσουν και να συζητήσουν τα συμπεράσματά τους, ώστε να είναι δυνατόν να ληφθούν υπόψη κατά τον διάλογο στην Ολομέλεια της Διάσκεψης·

16.  επιμένει ότι το Συμβούλιο πρέπει να εκπροσωπείται σε υπουργικό επίπεδο και ότι οι εκπρόσωποι του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και των εθνικών κοινοβουλίων θα πρέπει να διασφαλίσουν ισόρροπη πολιτική εκπροσώπηση που αντικατοπτρίζει την αντίστοιχη ποικιλομορφία τους· υπογραμμίζει ότι τα θεσμικά μέρη της Διάσκεψης θα συμμετέχουν ως ισότιμοι εταίροι και ότι θα διασφαλίζεται αυστηρή ισότητα μεταξύ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, αφενός, και του Συμβουλίου και των εθνικών κοινοβουλίων, αφετέρου· επιμένει ότι πρέπει να επιδιωχθεί συναίνεση επί των συστάσεων της ολομέλειας της Διάσκεψης ή τουλάχιστον ότι οι συστάσεις αντικατοπτρίζουν τις απόψεις της πλειονότητας των εκπροσώπων καθενός εκ των τριών θεσμικών οργάνων της ΕΕ και των εθνικών κοινοβουλίων·

17.  προτείνει να συνέρχεται η Διάσκεψη σε σύνοδο Ολομέλειας τουλάχιστον δύο φορές ανά εξάμηνο στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο· προτείνει να εγκρίνει η ολομέλεια της Διάσκεψης κατά την πρώτη συνεδρίασή της σχέδιο εργασίας και, μετά από κάθε συνεδρίαση της Ολομέλειας της Διάσκεψης, να τίθεται στη διάθεση των συμμετεχόντων στη Διάσκεψη και του ευρέος κοινού έκθεση της ολομέλειας με συμπεράσματα και εκθέσεις των ομάδων εργασίας· είναι της άποψης ότι κατά την τελευταία συνεδρίαση της Ολομέλειας της Διάσκεψης θα πρέπει να εγκριθούν τα τελικά συμπεράσματα, στα οποία θα συνοψίζονται τα αποτελέσματα της διαδικασίας της Διάσκεψης στο σύνολό της·

18.  τονίζει ότι είναι αναγκαίο να παρασχεθεί στήριξη μέσω προπαρασκευαστικών συνεδριάσεων και από εδραιωμένες και έμπειρες οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών και άλλους εμπειρογνώμονες· αναγνωρίζει τη σημασία της εμπειρογνωμοσύνης των ΜΚΟ, των πανεπιστημίων, των ερευνητικών κέντρων και των ομάδων προβληματισμού σε ολόκληρη την Ευρώπη και καλεί όλες αυτές τις δομές να στηρίξουν τη διαδικασία της Διάσκεψης στα διάφορα επίπεδα και να παράσχουν στήριξη στα διάφορα όργανα·

19.  θεωρεί ότι η Διάσκεψη θα πρέπει να αναζητήσει τρόπους για να εξασφαλιστεί η συμμετοχή εκπροσώπων των υποψηφίων προς ένταξη στην ΕΕ χωρών στις συζητήσεις σχετικά με το μέλλον της Ευρώπης·

20.  είναι της άποψης ότι θα πρέπει να εξασφαλιστεί ότι τα τρία κύρια θεσμικά όργανα της ΕΕ θα θέσουν υπό την υψηλή τους αιγίδα τη Διάσκεψη, και μάλιστα στο υψηλότερο επίπεδο, δηλαδή σε επίπεδο Προέδρων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής· θεωρεί ότι αυτή η υψηλή αιγίδα θα πρέπει να αποτελεί την εγγύηση για τη διεξαγωγή της διαδικασίας, να έχει την εποπτεία της καθώς και να μεριμνήσει για την έναρξη της διαδικασίας της Διάσκεψης·

21.  είναι της άποψης ότι, προκειμένου να εξασφαλιστεί η αποτελεσματική πορεία της διαδικασίας στο σύνολό της και για όλα τα εμπλεκόμενα όργανα, η διαχείριση της διαδικασίας της Διάσκεψης θα πρέπει να διασφαλίζεται από μια διοικούσα επιτροπή και ένα εκτελεστικό συμβούλιο συντονισμού·

22.  προτείνει να απαρτίζεται η διοικούσα επιτροπή από:

ζητεί να διασφαλίζει η σύνθεση της διοικούσας επιτροπής πολιτική και θεσμική ισορροπία και όλα τα μέρη της διοικούσας επιτροπής να έχουν την ίδια βαρύτητα·

23.  υποστηρίζει ότι η διοικούσα επιτροπή θα πρέπει να είναι αρμόδια για την προετοιμασία των συνεδριάσεων της ολομέλειας της Διάσκεψης (σύνταξη ημερήσιων διατάξεων, εκθέσεων της Ολομέλειας και συμπερασμάτων) καθώς και για τις Αγορές των Πολιτών και της Νεολαίας και την εποπτεία των δραστηριοτήτων και την οργάνωση της διαδικασίας της Διάσκεψης·

24.  προτείνει περαιτέρω να απαρτίζεται το εκτελεστικό συμβούλιο συντονισμού από τα τρία κύρια θεσμικά όργανα της ΕΕ υπό την ηγεσία του Κοινοβουλίου· επιμένει ότι τα μέλη του εκτελεστικού συμβουλίου συντονισμού πρέπει να ανήκουν στη διοικούσα επιτροπή· συνιστά να είναι το συμβούλιο αρμόδιο για την καθημερινή διαχείριση της διαδικασίας της Διάσκεψης, ιδίως την πρακτική οργάνωση της Διάσκεψης, τις ομάδες εργασίας, τις Αγορές των Πολιτών και οιαδήποτε άλλη πρωτοβουλία καθορίζει η διοικούσα επιτροπή·

25.  προτείνει να υποστηρίζεται η διαδικασία της Διάσκεψης από μια γραμματεία της οποίας τα μέλη θα πρέπει να προέρχονται από τα τρία κύρια θεσμικά όργανα της ΕΕ·

Επικοινωνία στο πλαίσιο της διαδικασίας της Διάσκεψης και πολιτικό μνημόνιο

26.  είναι της άποψης ότι η επικοινωνία με τους πολίτες, η συμμετοχή των πολιτών στη διαδικασία της Διάσκεψης και οι εργασίες και τα αποτελέσματα της Διάσκεψης είναι υψίστης σημασίας· τονίζει ότι όλα τα υφιστάμενα και τα νέα εργαλεία επικοινωνίας για την ψηφιακή συμμετοχή και τη συμμετοχή με φυσική παρουσία θα πρέπει να συντονίζονται μεταξύ των τριών θεσμικών οργάνων, αρχής γενομένης από τους υφιστάμενους πόρους του Κοινοβουλίου και των Γραφείων Συνδέσμου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (EPLOs), ούτως ώστε οι πολίτες να μπορούν να ενημερώνονται συνεχώς για τη διαδικασία της Διάσκεψης και να παρακολουθούν τις εργασίες αμέσως μόλις αρχίζουν οι σύνοδοι της ολομέλειας και οι Αγορές των Πολιτών και της Νεολαίας·

27.  είναι της άποψης ότι όλες οι συνεδριάσεις της Διάσκεψης (συμπεριλαμβανομένων των συνεδριάσεων της Ολομέλειας και των Αγορών των Πολιτών και της Νεολαίας) θα πρέπει να μεταδίδονται μέσω του διαδικτύου και να είναι ανοικτές στο κοινό· επιμένει ότι όλα τα έγγραφα που αφορούν τη Διάσκεψη, συμπεριλαμβανομένων των συνεισφορών από τα ενδιαφερόμενα μέρη, θα πρέπει να δημοσιεύονται και ότι όλες οι εργασίες θα πρέπει να διεξάγονται στις επίσημες γλώσσες της Ένωσης·

28.  είναι της άποψης ότι η διαδικασία της Διάσκεψης, ο σχεδιασμός, η δομή, το χρονοδιάγραμμα και η εμβέλειά της θα πρέπει να συμφωνηθούν από κοινού από το Κοινοβούλιο, την Επιτροπή και το Συμβούλιο στο πλαίσιο μνημονίου συνεννόησης·

Αποτελέσματα

29.  ζητεί να διατυπωθούν από τη Διάσκεψη συγκεκριμένες συστάσεις που θα πρέπει να ληφθούν υπόψη από τα θεσμικά όργανα και να μετουσιωθούν σε δράσεις, προκειμένου να ικανοποιηθούν οι προσδοκίες των πολιτών και των ενδιαφερόμενων μερών μετά από μια διαδικασία και μια συζήτηση δύο ετών·

30.  ζητεί να αναληφθεί γενική δέσμευση από όλους τους συμμετέχοντες στη Διάσκεψη ότι θα διασφαλίσουν κατάλληλη παρακολούθηση των αποτελεσμάτων της, σύμφωνα με τον αντίστοιχο ρόλο και τις αντίστοιχες αρμοδιότητές τους·

31.  δεσμεύεται να δώσει ουσιαστική συνέχεια στη Διάσκεψη χωρίς καθυστέρηση, με νομοθετικές προτάσεις, προτείνοντας τροποποιήσεις στις συνθήκες ή με άλλο τρόπο· καλεί τα άλλα δύο θεσμικά όργανα να αναλάβουν την ίδια δέσμευση·

o
o   o

32.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στον Πρόεδρο της Επιτροπής, στον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και στην Προεδρία του Συμβουλίου.

(1) ΕΕ C 252 της 18.7.2018, σ. 215. (2) ΕΕ C 252 της 18.7.2018, σ. 201. (3) ΕΕ C 252 της 18.7.2018, σ. 235. (4) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P8_TA(2019)0098.