Indeks 
 Poprzedni 
 Następny 
 Pełny tekst 
Procedura : 2020/2683(RSO)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury : B9-0190/2020

Teksty złożone :

B9-0190/2020

Debaty :

Głosowanie :

PV 18/06/2020 - 2
PV 18/06/2020 - 20

Teksty przyjęte :

P9_TA(2020)0161

Teksty przyjęte
PDF 134kWORD 45k
Czwartek, 18 czerwca 2020 r. - Bruksela
Powołanie komisji specjalnej ds. zagranicznych ingerencji we wszelkie procesy demokratyczne w Unii Europejskiej, w tym dezinformacji – jej kompetencje, skład liczbowy i długość kadencji
P9_TA(2020)0161B9-0190/2020

Decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 18 czerwca 2020 r. w sprawie powołania, kompetencji, składu liczbowego i długości kadencji Komisji Specjalnej ds. Obcych Ingerencji we Wszystkie Procesy Demokratyczne w Unii Europejskiej, w tym Dezinformacji (2020/2683(RSO))

Parlament Europejski,

–  uwzględniając propozycję Konferencji Przewodniczących,

–  uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej (TUE),

–  uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE),

–  uwzględniając Kartę praw podstawowych Unii Europejskiej, w szczególności jej art. 7, 8, 11, 12, 39, 40, 47 i 52,

–  uwzględniając Konwencję o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, w szczególności jej art. 8, 9, 10, 11, 13, 16 i 17, oraz Protokół do tej konwencji, w szczególności jego art. 3,

–  uwzględniając art. 207 Regulaminu,

A.  mając na uwadze, że komisja specjalna utworzona na mocy niniejszej decyzji powinna zapewnić wspólne, kompleksowe i długoterminowe podejście do dowodów na obce ingerencje w demokratyczne instytucje i procesy w UE i jej państwach członkowskich, nie tylko w okresie poprzedzającym wszystkie ważne wybory krajowe i europejskie, lecz także w sposób trwały w całej UE, z uwzględnieniem niezliczonych form tych ingerencji, np. kampanii dezinformacyjnych w mediach tradycyjnych i społecznościowych z zamiarem kształtowania opinii publicznej, cyberataków na infrastrukturę krytyczną, bezpośredniego i pośredniego wsparcia finansowego, a także nacisków gospodarczych podmiotów politycznych i działalności wywrotowej wymierzonej w społeczeństwo obywatelskie;

B.  mając na uwadze, że wszystkie zgłoszone przypadki obcych ingerencji w procesy i instytucje demokratyczne układają się w systematyczny wzorzec powtarzający się w ostatnich latach;

C.  mając na uwadze, że próby ingerowania w funkcjonowanie demokracji w UE i jej państwach członkowskich, podejmowane przez podmioty państwowe z krajów trzecich i podmioty niepaństwowe, a także wywieranie presji na wartości zapisane w art. 2 TUE za pośrednictwem ingerencji w złych zamiarach stanowią część szerszej tendencji, którą można zaobserwować w demokracjach na całym świecie;

D.  mając na uwadze, że obce ingerencje są wykorzystywane w połączeniu z presją ekonomiczną i wojskową, aby zaszkodzić jedności europejskiej;

1.  postanawia powołać Komisję Specjalną ds. Obcych Ingerencji we Wszystkie Procesy Demokratyczne w Unii Europejskiej, w tym Dezinformacji, i przyznać jej następujące kompetencje:

   a) przeprowadzenie szczegółowej analizy dochodzeń, z których wynika, że doszło do naruszenia lub obejścia zasadniczych przepisów wyborczych, w szczególności obowiązujących przepisów dotyczących przejrzystości finansowania kampanii, a także zarzutów dotyczących wydatków politycznych za pośrednictwem różnych legalnych i nielegalnych kanałów oraz podstawionych darczyńców z państw trzecich;
   b) określenie możliwych obszarów wymagających działań ustawodawczych i nieustawodawczych, które mogą umożliwić platformom mediów społecznościowych interwencje w postaci etykietowania treści rozprzestrzenianych przez boty, przeglądu algorytmów w celu zapewnienia ich maksymalnej przejrzystości pod względem czynników skłaniających platformy do wyświetlania, priorytetowego traktowania, udostępniania, deprecjonowania i usuwania treści, a także likwidowania kont osób uczestniczących w skoordynowanych nieautentycznych zachowaniach online lub nielegalnych działaniach, których celem jest systematyczne osłabianie procesów demokratycznych lub nawoływanie do nienawiści, a jednocześnie dopilnowanie, by nie zagroziło to wolności wypowiedzi;
   c) wniesienie wkładu w toczącą się debatę na temat sposobów zwiększenia odpowiedzialności za przeciwdziałanie obcym ingerencjom we wszystkie procesy demokratyczne w Unii Europejskiej, w tym dezinformacji, nie tylko ze strony organów publicznych, lecz również w ramach szeroko zakrojonej współpracy z przedsiębiorstwami z sektora technologii i mediami społecznościowymi oraz z sektorem prywatnym w celu zwiększenia wiedzy na temat roli, obowiązków i odpowiedzialności tych podmiotów w przeciwdziałaniu obcym ingerencjom, bez osłabiania wolności wypowiedzi;
   d) ocena działań krajowych mogących zapewnić ścisłe ograniczenia źródeł finansowania politycznego, ponieważ obce podmioty znalazły legalne i nielegalne sposoby obchodzenia przepisów krajowych i zaoferowały swoim sojusznikom ukryte wsparcie w formie zaciągania pożyczek w bankach zagranicznych i przekazywania przedmiotów wartościowych, za pośrednictwem umów kupna i umów handlowych, firm przykrywek, organizacji nienastawionych na zysk, podstawionych darczyńców, nowych technologii zapewniających anonimowość, reklam internetowych, ekstremistycznych mediów internetowych oraz w drodze ułatwiania działalności finansowej; określenie możliwych obszarów wymagających podjęcia działań w odniesieniu do finansowania partii politycznych i kampanii politycznych;
   e) proponowanie skoordynowanych działań na szczeblu UE w celu zwalczania zagrożeń hybrydowych, włącznie z cyberatakami na cele wojskowe i niewojskowe, operacjami typu „hack and leak” (kradzież, a następnie opublikowanie informacji) wymierzonymi w prawodawców, urzędników publicznych, dziennikarzy, partie polityczne i kandydatów, jak również cyberszpiegostwem na potrzeby korporacyjnej kradzieży własności intelektualnej oraz kradzieży wrażliwych danych obywateli, ponieważ zagrożeniom tym nie mogą przeciwdziałać same władze krajowe działające w odosobnieniu ani nie można ich usunąć w drodze czystej samoregulacji sektora prywatnego i konieczne jest skoordynowane podejście wielopoziomowe i wielostronne; ocena aspektu bezpieczeństwa zagrożeń, które mogą mieć poważne skutki polityczne, gospodarcze i społeczne dla obywateli europejskich;
   f) zbadanie uzależnienia UE od obcych technologii w łańcuchach dostaw infrastruktury krytycznej, w tym infrastruktury internetowej, między innymi sprzętu, oprogramowania, aplikacji i usług, a także analiza działań wymaganych w celu wzmocnienia zdolności do przeciwdziałania strategicznej komunikacji wrogich stron trzecich oraz w celu wymiany informacji i najlepszych praktyk w tej dziedzinie; wspieranie koordynacji między państwami członkowskimi w zakresie wymiany informacji, wiedzy i dobrych praktyk w celu przeciwdziałania zagrożeniom i usuwania obecnych niedociągnięć, a także zachęcanie do takiej koordynacji;
   g) określenie, ocena i zaproponowanie sposobów przeciwdziałania naruszeniom bezpieczeństwa w instytucjach UE;
   h) przeciwdziałanie kampaniom informacyjnym i strategicznej komunikacji wrogich państw trzecich, w tym kampaniom prowadzonym za pośrednictwem krajowych podmiotów i organizacji europejskich, które szkodzą celom Unii Europejskiej i które stworzono w celu wywarcia wpływu na europejską opinię publiczną, aby utrudnić osiągnięcie wspólnego stanowiska UE, w tym w kwestiach dotyczących WPZiB i WPBiO;
   i) zwracanie się do wszystkich odpowiednich służb i instytucji na szczeblu UE i jej państw członkowskich, jeżeli może się to okazać istotne i pomocne w wypełnianiu mandatu komisji;

2.  podkreśla, że zalecenie komisji specjalnej powinno być uwzględniane w pracach właściwych komisji stałych;

3.  postanawia, że kompetencje, personel oraz dostępne zasoby komisji stałych Parlamentu odpowiedzialnych za kwestie związane z przyjmowaniem, monitorowaniem i wdrażaniem prawodawstwa Unii odnoszącego się do obszaru odpowiedzialności komisji specjalnej nie zostaną naruszone ani powielone, a zatem pozostają bez zmian;

4.  postanawia, że jeżeli działalność komisji specjalnej obejmie przesłuchania, z których zeznania mają charakter poufny lub zawierają dane osobowe, lub obejmie wymianę poglądów lub wysłuchania z udziałem organów lub podmiotów na temat informacji poufnych, w tym badań naukowych lub ich części, którym przyznano status poufności zgodnie z art. 63 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009(1), to posiedzenia odbywać się będą przy drzwiach zamkniętych; postanawia ponadto, że świadkowie i eksperci mają prawo wygłosić oświadczenie lub złożyć zeznanie przy drzwiach zamkniętych;

5.  postanawia, że listy osób zaproszonych na publiczne posiedzenia i osób biorących w nich udział oraz protokoły z tych posiedzeń będą podawane do wiadomości publicznej;

6.  postanawia, że dokumenty poufne otrzymane przez komisję specjalną będą poddawane ocenie na podstawie procedury określonej w art. 221 Regulaminu; postanawia ponadto, że te informacje mogą być wykorzystywane wyłącznie do sporządzenia końcowego sprawozdania komisji specjalnej;

7.  postanawia, że komisja specjalna będzie liczyć 33 członków;

8.  postanawia, że czas trwania mandatu komisji specjalnej wynosi 12 miesięcy i że okres ten rozpoczyna bieg z dniem posiedzenia inauguracyjnego komisji;

9.  postanawia, że komisja specjalna może przedstawić Parlamentowi sprawozdanie śródokresowe oraz że przedłoży ona sprawozdanie końcowe zawierające ustalenia faktyczne i zalecenia dotyczące środków i inicjatyw, które należy podjąć, bez uszczerbku dla kompetencji komisji stałych zgodnie z załącznikiem VI do Regulaminu.

(1)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 z dnia 21 października 2009 r. dotyczące wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin i uchylające dyrektywy Rady 79/117/EWG i 91/414/EWG (Dz.U. L 309 z 24.11.2009, s. 1).

Ostatnia aktualizacja: 8 września 2020Informacja prawna - Polityka ochrony prywatności