Parlament Europejski,

–  uwzględniając Kartę praw podstawowych Unii Europejskiej,

–  uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE), w szczególności jego art. 168 i 191,

–  uwzględniając decyzję Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1386/2013/UE z dnia 20 listopada 2013 r. w sprawie ogólnego unijnego programu działań w zakresie środowiska do 2020 r. „Dobra jakość życia z uwzględnieniem ograniczeń naszej planety” (1)(7. EAP), a także zawartą w niej wizję na okres do 2050 r.,

–  uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) i utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów („rozporządzenie REACH”)(2),

–  uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania substancji i mieszanin („rozporządzenie CLP”)(3),

–  uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 528/2012 z dnia 22 maja 2012 r. w sprawie udostępniania na rynku i stosowania produktów biobójczych(4),

–  uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 z dnia 21 października 2009 r. dotyczące wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin(5),

–  uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1021 z dnia 20 czerwca 2019 r. dotyczące trwałych zanieczyszczeń organicznych(6),

–  uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 649/2012 z dnia 4 lipca 2012 r. dotyczące wywozu i przywozu niebezpiecznych chemikaliów(7),

–  uwzględniając dyrektywę 2004/10/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. w sprawie harmonizacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do stosowania zasad dobrej praktyki laboratoryjnej i weryfikacji jej stosowania na potrzeby badań substancji chemicznych(8),

–  uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/128/WE z dnia 21 października 2009 r. ustanawiającą ramy wspólnotowego działania na rzecz zrównoważonego stosowania pestycydów, ze zmianami(9),

–  uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 lutego 2005 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w żywności i paszy pochodzenia roślinnego i zwierzęcego oraz na ich powierzchni, zmieniające dyrektywę Rady 91/414/EWG(10),

–  uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1223/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. dotyczące produktów kosmetycznych (11) (zwane dalej „rozporządzeniem w sprawie kosmetyków”),

–  uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/852 z dnia 17 maja 2017 r. w sprawie rtęci oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 1102/2008(12),

–  uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 66/2010 z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie oznakowania ekologicznego UE(13),

–  uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/39/UE z dnia 12 sierpnia 2013 r. zmieniającą dyrektywy 2000/60/WE i 2008/105/WE w zakresie substancji priorytetowych w dziedzinie polityki wodnej(14), stanowiącą cenny instrument monitorowania i zwalczania transgranicznych zanieczyszczeń chemicznych w wodach powierzchniowych,

–  uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1381 z dnia 20 czerwca 2019 r. w sprawie przejrzystości i zrównoważonego charakteru unijnej oceny ryzyka w łańcuchu żywnościowym(15),

–  uwzględniając dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2398 z dnia 12 grudnia 2017 r.(16), (UE) 2019/130 z dnia 16 stycznia 2019 r.(17) oraz (UE) 2019/983 z dnia 5 czerwca 2019 r. zmieniające dyrektywę 2004/37/WE w sprawie ochrony pracowników przed zagrożeniem dotyczącym narażenia na działanie czynników rakotwórczych lub mutagenów podczas pracy(18),

–  uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/63/UE z dnia 22 września 2010 r. w sprawie ochrony zwierząt wykorzystywanych do celów naukowych(19),

–  uwzględniając konkluzje Rady z dnia 26 czerwca 2019 r. zatytułowane „Ku strategii na rzecz zrównoważonej unijnej polityki w zakresie substancji chemicznych”,

–  uwzględniając Agendę na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030 i cele zrównoważonego rozwoju Organizacji Narodów Zjednoczonych,

–  uwzględniając konkluzje Rady z dnia 4 października 2019 r. zatytułowane „Bardziej zamknięty obieg – przejście do zrównoważonego społeczeństwa”,

–  uwzględniając konkluzje Rady z dnia 10 grudnia 2019 r. zatytułowane „Nowe strategiczne ramy UE dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracy: poprawa wdrażania bezpieczeństwa i higieny pracy w UE”,

–  uwzględniając wytyczne polityczne Komisji na lata 2019–2024, w szczególności dążenie do osiągnięcia zerowego poziomu emisji zanieczyszczeń w Europie,

–  uwzględniając komunikat Komisji z dnia 11 grudnia 2019 r. zatytułowany „Europejski Zielony Ład” (COM(2019)0640),

–  uwzględniając komunikat Komisji z dnia 28 listopada 2018 r. zatytułowany „Czysta planeta dla wszystkich – Europejska długoterminowa wizja strategiczna dobrze prosperującej, nowoczesnej, konkurencyjnej i neutralnej dla klimatu gospodarki” (COM(2018)0773) oraz pogłębioną analizę przygotowaną na poparcie propozycji zawartych w komunikacie(20),

–  uwzględniając komunikat Komisji z dnia 5 marca 2018 r. zatytułowany „Ogólne sprawozdanie Komisji dotyczące funkcjonowania rozporządzenia REACH i przeglądu niektórych elementów. Wnioski oraz działania” (COM(2018)0116), a także towarzyszący mu dokument roboczy służb Komisji,

–  uwzględniając komunikat Komisji z dnia 7 listopada 2018 r. zatytułowany „Bardziej kompleksowe ramy Unii Europejskiej w obszarze substancji zaburzających funkcjonowanie układu hormonalnego” (COM(2018)0734),

–  uwzględniając komunikat Komisji z dnia 7 listopada 2018 r. zatytułowany „Przegląd rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1223/2009 dotyczącego produktów kosmetycznych w odniesieniu do substancji o właściwościach zaburzających funkcjonowanie układu hormonalnego” (COM(2018)0739),

–  uwzględniając komunikat Komisji z dnia 25 czerwca 2019 r. zatytułowany „Wyniki oceny adekwatności najważniejszych przepisów dotyczących chemikaliów (z wyłączeniem rozporządzenia REACH) oraz rozpoznane wyzwania, braki i niedociągnięcia” (COM(2019)0264),

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 24 kwietnia 2009 r. w sprawie aspektów regulacyjnych nanomateriałów(21),

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 9 lipca 2015 r. w sprawie oszczędnego gospodarowania zasobami: ku gospodarce o obiegu zamkniętym(22),

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 17 kwietnia 2018 r. w sprawie wdrożenia 7. unijnego programu działań w zakresie środowiska(23),

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 13 września 2018 r. w sprawie wdrażania pakietu dotyczącego gospodarki o obiegu zamkniętym: warianty podejścia do interakcji między przepisami w zakresie chemikaliów, produktów i odpadów(24),

–  uwzględniając komunikat Komisji z dnia 20 maja 2020 r. zatytułowany „Unijna strategia na rzecz bioróżnorodności 2030 – Przywracanie przyrody do naszego życia” (COM(2020)0380),

–  uwzględniając komunikat Komisji z dnia 20 maja 2020 r. zatytułowany „Strategia »od pola do stołu« na rzecz sprawiedliwego, zdrowego i przyjaznego dla środowiska systemu żywnościowego” (COM(2020)0381),

–  uwzględniając komunikat Komisji z dnia 11 marca 2020 r. zatytułowany „Nowy plan działania UE dotyczący gospodarki o obiegu zamkniętym na rzecz czystszej i bardziej konkurencyjnej Europy” (COM(2020)0098),

–  uwzględniając komunikat Komisji z dnia 10 marca 2020 r. zatytułowany „Nowa strategia przemysłowa dla Europy” (COM(2020)0102),

–  uwzględniając europejski plan walki z rakiem zaprezentowany przez Komisję w lutym 2020 r.,

–  uwzględniając konsultacje publiczne prowadzone przez Komisję w sprawie europejskiego planu walki z rakiem(25),

–  uwzględniając komunikat Komisji z dnia 16 stycznia 2018 r. w sprawie wdrażania pakietu dotyczącego gospodarki o obiegu zamkniętym: warianty podejścia do interakcji między przepisami w zakresie chemikaliów, produktów i odpadów (COM(2018)0032) oraz towarzyszący mu dokument roboczy służb Komisji (SWD(2018)0020),

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 13 września 2018 r. w sprawie europejskiej strategii na rzecz tworzyw sztucznych w gospodarce o obiegu zamkniętym(26),

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 13 września 2018 r. w sprawie wykonania rozporządzenia w sprawie środków ochrony roślin (WE) nr 1107/2009(27),

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 16 stycznia 2019 r. w sprawie unijnej procedury wydawania zezwoleń na dopuszczenie pestycydów do obrotu(28),

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 12 lutego 2019 r. w sprawie wdrażania dyrektywy 2009/128/WE w sprawie zrównoważonego stosowania pestycydów(29),

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 18 kwietnia 2019 r. w sprawie kompleksowych ram Unii Europejskiej dotyczących substancji zaburzających funkcjonowanie układu hormonalnego(30),

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 15 stycznia 2020 r. w sprawie Europejskiego Zielonego Ładu(31),

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 3 maja 2018 r. w sprawie ogólnoświatowego zakazu testowania kosmetyków na zwierzętach(32),

–  uwzględniając sprawozdanie Programu Narodów Zjednoczonych ds. Ochrony Środowiska z dnia 29 kwietnia 2019 r. zatytułowane „Globalna prognoza dotycząca chemikaliów II – od rozwiązań zastanych po innowacyjne: wdrażanie Agendy na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030”,

–  uwzględniając sprawozdanie Europejskiej Agencji Środowiska z 4 grudnia 2019 r. zatytułowane „Środowisko Europy – Stan i prognozy na 2020 r.” (SOER 2020),

–  uwzględniając badanie z sierpnia 2017 r., zlecone przez Komisję i zatytułowane „Study for the strategy for a non-toxic environment of the 7th Environment Action Programme” [Badanie do celów strategii na rzecz nietoksycznego środowiska w ramach 7. programu działań w zakresie środowiska](33),

–  uwzględniając badanie opublikowane w styczniu 2019 r. i zaktualizowane w maju 2019 r., zlecone przez Komisję Petycji Parlamentu Europejskiego i zatytułowane „Endocrine Disruptors: From Scientific Evidence to Human Health Protection” [Substancje zaburzające funkcjonowanie układu hormonalnego: od dowodów naukowych do ochrony zdrowia ludzkiego](34),

–  uwzględniając sprawozdanie z czerwca 2019 r. koordynowane przez Komisję i jej partnera organizacyjnego, Ministerstwo Środowiska i Żywności Danii, zatytułowane „EU Chemicals Policy 2030: Building on the past, moving to the future” [Polityka UE w zakresie substancji chemicznych do 2030 r.: korzystanie z doświadczeń z przeszłości, przejście w kierunku przyszłości],

–  uwzględniając sprawozdanie specjalne nr 05/2020 Europejskiego Trybunału Obrachunkowego pt. „Zrównoważone stosowanie środków ochrony roślin – ograniczone postępy w zakresie pomiaru i zmniejszania ryzyka”,

–  uwzględniając pytanie do Komisji w sprawie strategii w zakresie chemikaliów na rzecz zrównoważoności (O-000044/2020 – B9-0013/2020),

–  uwzględniając art. 136 ust. 5 i art. 132 ust. 2 Regulaminu,

–  uwzględniając projekt rezolucji Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności,

A.  mając na uwadze, że w swoim komunikacie z dnia 11 grudnia 2019 r. w sprawie Europejskiego Zielonego Ładu Komisja ogłosiła przedstawienie strategii w zakresie chemikaliów na rzecz zrównoważoności do lata 2020 r.;

B.  mając na uwadze, że strategia w zakresie chemikaliów na rzecz zrównoważoności powinna przyczynić się do właściwego wdrażania zasad polityki Unii w dziedzinie środowiska zgodnie z art. 191 ust. 2 TFUE;

C.  mając na uwadze, że UE i jej państwa członkowskie nie osiągnęły celu 12 w ramach celów zrównoważonego rozwoju, który zmierza do stabilnego zarządzania chemikaliami i wszystkimi odpadami podczas ich całego cyklu życia, zgodnie z ustaleniami międzynarodowymi, a także do znaczącego zmniejszenia poziomu tych substancji w powietrzu, wodzie i glebie, tym samym minimalizując ich negatywny wpływ na zdrowie człowieka i środowisko do 2020 r.; mając na uwadze, że wymagane są znaczne dodatkowe wysiłki, aby osiągnąć cel zrównoważonego rozwoju nr 3 i znacząco obniżyć liczbę zgonów i chorób powodowanych przez niebezpieczne substancje chemiczne oraz zanieczyszczenie i skażenie powietrza, wody i gleby do 2030 r.; mając na uwadze, że strategia w zakresie chemikaliów na rzecz zrównoważoności może pomóc w osiąganiu celów zrównoważonego rozwoju;

D.  mając na uwadze, że właściwości chemiczne, fizyczne i toksykologiczne chemikaliów są bardzo różne; mając na uwadze, że wiele z tych substancji, które stanowią nieodłączną część codziennego życia, nie jest niebezpiecznych ani trwałych, niektóre mogą utrzymywać się w środowisku i gromadzić się w łańcuchu żywnościowym oraz mogą być szkodliwe dla zdrowia ludzi w niskich stężeniach;

E.  mając na uwadze, że zanieczyszczenie chemikaliami syntetycznymi stanowi poważne i rosnące zagrożenie dla zdrowia publicznego i środowiska; mając na uwadze na przykład, że nowotwory powiązane z narażeniem na niebezpieczne substancje chemiczne stanowią główną przyczynę zgonów związanych z pracą; mając na uwadze, że każdego roku w UE występuje ok. 120 000 przypadków nowotworów pochodzenia zawodowego spowodowanych narażeniem na substancje rakotwórcze w miejscu pracy, na skutek czego umiera ok. 80 000 osób rocznie(35);

F.  mając na uwadze, że rozporządzenie odgrywa kluczową rolę w zapobieganiu szkodom powodowanym przez niebezpieczne chemikalia; mając na uwadze, że zgodnie z szacunkami w ostatnich 20 latach udało się zapobiec jednemu milionowi nowych przypadków nowotworów, po części dzięki wdrożeniu prawodawstwa w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy; mając na uwadze, że w badaniu z 2017 r. zachowawczo oszacowano łączne korzyści wynikające z prawodawstwa w sprawie chemikaliów w UE na „dziesiątki miliardów euro rocznie”(36);

G.  mając na uwadze, że strategia w zakresie chemikaliów na rzecz zrównoważoności musi skutecznie ograniczać narażenie ludzi i środowiska na niebezpieczne chemikalia, a jednocześnie musi wzmacniać konkurencyjność i innowacyjność europejskiego przemysłu;

H.  mając na uwadze, że zanieczyszczenie chemiczne prowadzi do utraty ekosystemów lądowych i wodnych oraz do zmniejszenia odporności ekosystemu, tj. zdolności do przeciwstawiania się szkodom i do odbudowy, co prowadzi do gwałtownego zmniejszania się populacji zwierząt;

I.  mając na uwadze, że w dniu 26 czerwca 2019 r. Rada wezwała Komisję do opracowania planu działania w zakresie wyeliminowania wszystkich innych niż istotne zastosowań związków perfluorowanych ze względu na ich trwałość oraz zwiększone ryzyko dla zdrowia i środowiska(37);

J.  mając na uwadze, że w swoim raporcie pt. „Środowisko Europy 2020 – stan i prognozy” Europejska Agencja Środowiska wyraziła zaniepokojenie rolą chemikaliów w pogarszaniu się stanu naszego środowiska oraz ostrzegła, że prognozowane zwiększenie produkcji chemicznej i ciągłe emisje trwałych i niebezpiecznych chemikaliów sygnalizują, że istnieje małe prawdopodobieństwo zmniejszenia się obciążenia chemicznego dla zdrowia i środowiska, a obecna polityka nie jest wystarczająca, by zająć się dużą liczbą chemikaliów;

K.  mając na uwadze, że wymagane jest przejście na produkcję chemikaliów, które są bezpieczne już na etapie projektowania, w tym stosowanie mniej niebezpiecznych chemikaliów w całym cyklu życia produktów, aby zmniejszyć zanieczyszczenie chemiczne i wzmocnić zgodność gospodarki Europy z zasadami obiegu zamkniętego; mając na uwadze, że w ramach planu działania UE dotyczącego gospodarki o obiegu zamkniętym należy zająć się toksycznymi substancjami chemicznymi, aby osiągnąć te cele;

L.  mając na uwadze, że zezwalanie, by substancje zakazane lub substancje wzbudzające szczególnie duże obawy (SVHC) trafiały na rynek UE w produktach importowanych z państw trzecich, nie jest zgodne z celem rozwijania nietoksycznych cykli materiałowych;

M.  mając na uwadze, że należy przyjąć z zadowoleniem fakt, iż Komisja finansuje projekty promujące innowacyjne technologie cyfrowe w celu śledzenia substancji chemicznych w całym łańcuchu dostaw (np. łańcuch bloków);

N.  mając na uwadze, że płody, niemowlęta, dzieci, kobiety w ciąży, osoby starsze i osoby ubogie są szczególnie wrażliwe na skutki narażenia na chemikalia; mając na uwadze, że gospodarstwa domowe o niskich dochodach mogą być nieproporcjonalnie narażone, gdyż często są zlokalizowane blisko większych źródeł uwalniania zanieczyszczeń, takich jak składowiska odpadów niebezpiecznych i zakłady produkcyjne(38);

O.  mając na uwadze, że Komisja nigdy nie zrealizowała swojej strategii na rzecz nietoksycznego środowiska, która była przewidziana w ramach 7. środowiskowego planu działania; mając na uwadze, że obecnie jest istotne, aby Komisja zaproponowała ambitną strategię, która skutecznie ogranicza narażenie ludzi i środowiska na niebezpieczne chemikalia, a jednocześnie wzmacnia konkurencyjność i innowacyjność europejskiego przemysłu;

P.  mając na uwadze, że w badaniach zleconych przez Komisję (np. w odniesieniu do strategii na rzecz nietoksycznego środowiska oraz w kontekście oceny adekwatności rozporządzenia REACH i przepisów dotyczących chemikaliów z wyłączeniem rozporządzenia REACH) zidentyfikowano poważne luki w prawodawstwie UE w sprawie bezpiecznego zarządzania chemikaliami w UE, w tym brak spójności przepisów sektorowych i niewystarczające wdrażanie, oraz określono ogólny zestaw środków, jakie należy uwzględnić;

Q.  mając na uwadze, że te luki i brak spójności wymagają działań ustawodawczych, aby zapewnić skuteczną ochronę zdrowia ludzi i środowiska przed ryzykiem stwarzanym przez chemikalia;

R.  mając na uwadze, że strategia w zakresie chemikaliów na rzecz zrównoważoności powinna opierać się na najnowszej niezależnej wiedzy i metodach naukowych, a także uwzględniać rzeczywiste narażenie w całym cyklu życia;

S.  mając na uwadze, że zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1107/2009 Komisja i państwa członkowskie muszą dokonać „niezależnej, obiektywnej i przejrzystej oceny” substancji czynnych zawartych w pestycydach i produktów końcowych, a Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności musi dokonać niezależnego przeglądu naukowego zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 178/2002 (przepisy ogólne prawa żywnościowego);

1.  z zadowoleniem przyjmuje dążenie do osiągnięcia zerowego poziomu emisji zanieczyszczeń na rzecz nietoksycznego środowiska; dostrzega zasadniczą rolę sektora chemikaliów w osiąganiu wielorakich celów Zielonego Ładu, zwłaszcza ambicji w zakresie zerowego poziomu zanieczyszczeń, neutralności klimatycznej, transformacji energetycznej, promowania efektywności energetycznej i gospodarki o obiegu zamkniętym, dzięki oferowaniu innowacyjnych procesów produkcyjnych i materiałów;

2.  uważa, że należy zapobiegać wszelkim formom zanieczyszczenia lub ograniczać je do poziomów, które nie są już szkodliwe dla zdrowia ludzi i środowiska, aby umożliwić dobre warunki życia w ramach naturalnych ograniczeń planety;

3.  uważa, że zapewnianie, aby wszystkie zastosowania chemikaliów, materiałów i produktów były bezpieczne, zrównoważone i zgodne z zasadami obiegu zamkniętego już na etapie projektowania, stanowi zasadniczy środek do stosowania na wyższym szczeblu nie tylko w celu ochrony zdrowia ludzi, osiągnięcia nietoksycznego środowiska (powietrza, wody, gleby) i ochrony różnorodności biologicznej, ale także w celu osiągnięcia gospodarki neutralnej dla klimatu, zasobooszczędnej, zgodnej z zasadami obiegu zamkniętego i konkurencyjnej;

4.  wzywa Komisję do opracowania kompleksowej strategii w zakresie chemikaliów na rzecz zrównoważoności, która wdroży konieczną zmianę paradygmatu, aby osiągnąć ambitny cel zerowego poziomu emisji zanieczyszczeń na rzecz nietoksycznego środowiska, zapewniając wysoki poziom ochrony zdrowia ludzkiego, zdrowia zwierząt i środowiska, minimalizując narażenie na niebezpieczne substancje chemiczne, ze szczególnym uwzględnieniem zasady ostrożności i skutecznej ochrony pracowników, ograniczając do minimum stosowanie testów na zwierzętach, chroniąc i przywracając ekosystemy i różnorodność biologiczną oraz wspierając innowacyjność w obszarze zrównoważonych substancji chemicznych, jako podstawę dla europejskiej strategii na rzecz gospodarki zasobooszczędnej, zgodnej z zasadami obiegu zamkniętego, bezpiecznej i zrównoważonej, przy jednoczesnym wzmocnieniu konkurencyjności i innowacyjności gospodarki Unii oraz zapewnieniu bezpieczeństwa dostaw i zwiększeniu zatrudnienia w UE;

5.  podkreśla, że w przyszłej strategii w zakresie chemikaliów na rzecz zrównoważoności należy również uwzględnić zrównoważone zaopatrzenie w materiały i energochłonność produkcji chemikaliów w całym łańcuchu dostaw, a także standardy zdrowotne, społeczne i środowiskowe oraz prawa człowieka;

6.  podkreśla, że nowa strategia powinna być spójna z innymi celami politycznymi Zielonego Ładu i uzupełniać je, w tym w odniesieniu do celów prawa o klimacie, nowego planu działania UE dotyczącego gospodarki o obiegu zamkniętym, nowej strategii przemysłowej dla Europy oraz europejskiego planu walki z rakiem, a także nowego kontekstu gospodarki europejskiej po pandemii COVID-19;

7.  podkreśla, że w nowej strategii należy nakreślić sektory i sposoby, poprzez które przemysł chemiczny może przyczynić się do osiągnięcia tych celów, takie jak czysta energia, surowce, zrównoważony transport, cyfryzacja i zmniejszona konsumpcja;

8.  jest zdania, że Komisja powinna opracować kompleksową strategię, której główny filar stanowi zrównoważoność i która powinna przyczynić się do konsolidacji wszystkich odpowiednich strategii politycznych, w tym dotyczących chemikaliów, handlu, podatków, innowacji i konkurencji, oraz zapewniać ich egzekwowanie, tak aby przyciągnąć do Europy inwestycje oraz tworzyć rynki dla produktów zgodnych z zasadami obiegu zamkniętego i niskoemisyjnych;

9.  podkreśla, że przemysł chemiczny ma istotne znaczenie dla gospodarki europejskiej oraz że modernizacja i dekarbonizacja tego przemysłu jest kluczowa dla osiągnięcia celów Zielonego Ładu; stwierdza, że przemysł chemiczny jest w stanie zapewnić liczne rozwiązania niskoemisyjne; podkreśla, że należy rozwijać przemysł chemiczny, aby przyczynić się do realizacji unijnych celów klimatycznych na 2030 r. i 2050 r.; podkreśla, że promowanie bezpiecznych i zrównoważonych innowacji stanowi kluczowy element przejścia z przemysłu linearnego do zrównoważonego przemysłu o obiegu zamkniętym, co dałoby temu sektorowi dużą przewagę konkurencyjną;

10.  uważa, że strategia w zakresie chemikaliów na rzecz zrównoważoności powinna zapewniać spójność i synergie między przepisami dotyczącymi chemikaliów (np. rozporządzenie REACH, CLP, przepisy dotyczące TZO, rtęci, środków ochrony roślin, produktów biobójczych, najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości, bezpieczeństwa i higieny pracy) a powiązanym prawodawstwem unijnym, w tym dotyczącym poszczególnych produktów (np. zabawek, kosmetyków, materiałów przeznaczonych do kontaktu z żywnością, wyrobów budowlanych, produktów farmaceutycznych, opakowań, dyrektywa (UE) 2019/904 w sprawie produktów jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych), ogólnym prawodawstwem w dziedzinie produktów (np. dotyczącym ekoprojektu, oznakowania ekologicznego, przyszłej polityki zrównoważonych produktów), prawodawstwem dotyczącym poszczególnych elementów środowiska (np. wody, gleby i powietrza), prawodawstwem dotyczącym źródeł zanieczyszczeń, w tym instalacji przemysłowych (np. dyrektywa w sprawie emisji przemysłowych, dyrektywa Seveso III), a także prawodawstwem w sprawie odpadów (np. dyrektywa w sprawie ograniczenia stosowania niebezpiecznych substancji, dyrektywa w sprawie pojazdów wycofanych z eksploatacji);

11.  podkreśla, że należy zwrócić szczególną uwagę na ograniczenie nakładania się zakresu ram prawnych oraz zadań przydzielonych Europejskiej Agencji Chemikaliów (ECHA), Europejskiemu Urzędowi ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) i Europejskiej Agencji Leków (EMA);

12.  podkreśla, że strategia w zakresie chemikaliów na rzecz zrównoważoności musi być dostosowana do hierarchii działań w obszarze zarządzania ryzykiem, w której zapobieganie narażeniu, stopniowa eliminacja substancji niebezpiecznych i zastępowanie ich w miarę możliwości bezpieczniejszymi rozwiązaniami alternatywnymi mają pierwszeństwo przed środkami kontrolnymi;

13.  podkreśla potrzebę ograniczenia narażenia lub zapobiegania narażeniu na chemikalia takie jak substancje zaburzające funkcjonowanie układu hormonalnego, które, jak wykazano, przyczyniają się do znacznego wzrostu zachorowań na choroby przewlekłe, a niektóre z nich mogą zakłócać działanie układu odpornościowego i jego reakcje zapalne, w kontekście środków poprawy zdrowia publicznego i wzmocnienia odporności na wirusy takie jak SARS-CoV-2(39);

14.  podkreśla, że strategia powinna w pełni odzwierciedlać zasadę ostrożności oraz zasadę działania zapobiegawczego, zasadę naprawiania szkody w pierwszym rzędzie u źródła i zasadę „zanieczyszczający płaci”, a także podstawowe zasady europejskich przepisów dotyczących chemikaliów takie jak przeniesienie ciężaru dowodu na producentów, importerów i dalszych użytkowników, a także podkreśla, że strategia powinna skutecznie stosować te zasady;

15.  uważa, że mechanizmy rozszerzonej odpowiedzialności producenta stanowiłyby odpowiednie narzędzie do wdrażania zasady „zanieczyszczający płaci”, stymulując jednocześnie innowacje;

16.  podkreśla potrzebę ustanowienia ambitnych celów, aby zwiększyć liczbę chemikaliów badanych co roku, w szczególności w odniesieniu do ich właściwości zaburzających funkcjonowanie układu hormonalnego;

17.  podkreśla, że strategia w zakresie chemikaliów na rzecz zrównoważoności powinna iść w parze z unijną strategią na rzecz bioróżnorodności 2030;

18.  zwraca uwagę, że nowa strategia w zakresie chemikaliów na rzecz zrównoważoności powinna opierać się na solidnych i aktualnych dowodach naukowych, z uwzględnieniem ryzyka stwarzanego przez substancje zaburzające funkcjonowanie układu hormonalnego, niebezpieczne chemikalia w produktach importowanych, połączone skutki różnych chemikaliów i bardzo trwałe substancje chemiczne, oraz że podejmowanym w jej ramach działaniom regulacyjnym niedotyczącym kwestii naukowych (np. identyfikacja i klasyfikacja zagrożenia)(40) powinny towarzyszyć oceny skutków, uwzględniające wkład zainteresowanych stron, aby zwiększyć jasność w odniesieniu do priorytetów;

19.  podkreśla, że zrównoważona polityka w zakresie chemikaliów wymaga podjęcia jednoczesnych działań w kilku aspektach: zdefiniowanie kryteriów dla zrównoważonych chemikaliów, aby stymulować inwestycje zapewniające wkład w zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrolę, poprawa identyfikowalności niebezpiecznych chemikaliów w produktach i promowanie zastępowania ich bezpieczniejszymi alternatywami, nawiązywanie porozumień z kluczowymi sektorami, aby pracować nad inicjatywami w zakresie gospodarki o obiegu zamkniętym (np. przemysłem budowlanym, tekstylnym, elektronicznym i motoryzacyjnym);

20.  potwierdza, że należy wyeliminować wszystkie luki i słabości regulacyjne w przepisach UE dotyczących chemikaliów, że należy w pełni wdrożyć prawodawstwo oraz że nowa strategia w zakresie chemikaliów na rzecz zrównoważoności powinna w miarę możliwości skutecznie przyczynić się do szybkiego zastąpienia substancji wzbudzających szczególnie duże obawy i innych niebezpiecznych substancji chemicznych, w tym substancji zaburzających funkcjonowanie układu hormonalnego, bardzo trwałych substancji chemicznych, substancji o działaniu neurotoksycznym i substancji immunotoksycznych oraz trwałych zanieczyszczeń organicznych, a także do rozwiązania problemu połączonych skutków chemikaliów, nanoform substancji oraz narażenia na niebezpieczne substancje chemiczne pochodzące z produktów; uważa, że strategia powinna również przyczynić się do skuteczności środków kontroli; przypomina, że we wszelkich zakazach stosowania tych chemikaliów należy uwzględniać wszystkie aspekty zrównoważonego rozwoju;

21.  ponownie wyraża zaniepokojenie, że przepisy dotyczące zapobiegania obecności chemikaliów w produktach, w tym importowanych, są rozproszone, niesystematyczne i niespójne, a ponadto mają zastosowanie jedynie do bardzo niewielu substancji, produktów i zastosowań, często z wieloma wyłączeniami; wzywa Komisję do zaprezentowania, w ramach strategii w zakresie chemikaliów na rzecz zrównoważoności, planu działania dotyczącego zlikwidowania luk w obecnych ramach prawnych, z nadaniem priorytetowego znaczenia produktom, z którymi konsumenci mają bliski i częsty kontakt, takim jak tekstylia, meble, produkty dla dzieci i pochłaniające środki higieniczne;

22.  przypomina, że do 2020 r. wszystkie istotne substancje wzbudzające szczególnie duże obawy, w tym substancje zaburzające funkcjonowanie układu hormonalnego o równoważnym znaczeniu, muszą zostać umieszczone na liście kandydackiej rozporządzenia REACH; podkreśla, że po 2020 r. konieczne będzie podjęcie działań w celu wykrycia ewentualnych kolejnych substancji wzbudzających szczególnie duże obawy oraz dalszego zapewniania pełnej zgodności dokumentacji rejestracyjnej; wzywa Komisję do szybkiego wycofania substancji wzbudzających szczególnie duże obawy;

23.  uważa, że nowa strategia w zakresie chemikaliów powinna zapewnić, by żadna substancja chemiczna o potencjalnie szkodliwym wpływie na zdrowie ludzi lub środowisko nie była wprowadzana do obrotu przed dokonaniem dokładnej oceny zagrożenia i ryzyka związanego z taką substancją;

24.  podkreśla potrzebę wyraźnego zobowiązania do zapewnienia średnio- i długoterminowego finansowania wysokiej jakości niezależnych badań nad zieloną chemią w oparciu o zasadę zapewnienia bezpieczeństwa już na etapie projektowania w celu opracowania bezpiecznych i zrównoważonych rozwiązań alternatywnych, w tym niechemicznych rozwiązań alternatywnych, a także wspierania – tam, gdzie to możliwe – działań na rzecz zastępowania szkodliwych chemikaliów, jak również bezpiecznej i zrównoważonej produkcji, dbając o odpowiednie warunki dla bezpiecznych i zrównoważonych innowacji oraz rozwoju nowych, bezpieczniejszych chemikaliów;

25.  podkreśla, że przemysł chemiczny powinien w dużej mierze uczestniczyć w takim finansowaniu;

26.  zwraca uwagę na potrzebę wyraźnego zobowiązania do zapewnienia funduszy na biomonitoring człowieka i środowiskowy monitoring skutków i ekspozycji na chemikalia w celu poprawy oceny ryzyka chemicznego i zarządzania nim, a także na potrzebę lepszej wymiany i wykorzystywania danych z monitorowania na szczeblu lokalnym, regionalnym, krajowym i unijnym między krajami, sektorami i instytucjami w odpowiednich obszarach polityki (np. w dziedzinie wody, chemikaliów, powietrza, biomonitoringu, zdrowia); podkreśla, że badania z zakresu biomonitoringu człowieka powinny być prowadzone przy pełnym poszanowaniu odpowiednich przepisów dotyczących ochrony danych;

27.  uważa, że podczas badania podejrzewanej toksyczności badania naukowe powinny także uwzględniać epigenetykę; wzywa Komisję do wsparcia tego celu oraz do wzmocnienia europejskiej koordynacji i działań w obszarze monitoringu biologicznego; podkreśla potrzebę zbadania niewystarczająco uwydatnionych kwestii, takich jak nowotwory związane z układem hormonalnym oraz społeczno-gospodarcze skutki zaburzeń układu hormonalnego;

28.  podkreśla znaczenie trwałego finansowania badań naukowych i innowacji w celu zwiększenia wiedzy naukowej na temat wpływu niebezpiecznych chemikaliów na środowisko, zdrowie, różnorodność biologiczną i odporność ekosystemów, a także w celu promowania badań nad ulepszeniem metod identyfikacji zagrożeń związanych z chemikaliami;

29.  przypomina o potrzebie ograniczenia do minimum badań na zwierzętach za pomocą szerszego stosowania metod nowego podejścia i inteligentnych strategii badań, w tym metod in vitro i in silico; apeluje o wzmożenie starań w tym zakresie i zwiększenie funduszy na ten cel z myślą o ustanowieniu szybkich, wiarygodnych i solidnych ocen bezpieczeństwa niewykorzystujących zwierząt we wszystkich odpowiednich przepisach, nie tylko tych dotyczących kosmetyków; ubolewa nad faktem, że wciąż istnieją bariery dla wykorzystania i akceptacji alternatywnych (bez udziału zwierząt) metod badań do celów regulacyjnych, co częściowo wynika z czynników takich jak luki w dostępnych wytycznych dotyczących badań(41) oraz niewystarczające finansowanie badań i rozwoju metod niewykorzystujących zwierząt; apeluje o podjęcie działań w celu zaradzenia tej sytuacji;

30.  uważa, że należy wykorzystywać najlepsze dostępne dane naukowe jako poziom referencyjny dla walidacji metod nowego podejścia, zamiast przestarzałych modeli zwierzęcych;

31.  wzywa Komisję do zapewnienia znacznego przyspieszenia walidacji i wprowadzania metod badań bez udziału zwierząt;

32.  zwraca się do Komisji o zbadanie potencjału technologii cyfrowych i sztucznej inteligencji, aby przyspieszyć rozwój narzędzi toksykologii prognostycznej w celu wsparcia innowacji;

33.  podkreśla, że zakaz przeprowadzania testów na zwierzętach ustanowiony w rozporządzeniu dotyczącym kosmetyków nie może być podważany przez testowanie prowadzone na podstawie innych przepisów, takich jak rozporządzenie REACH;

34.  uważa, że w ramach strategii należy rozszerzyć zastosowanie ogólnej oceny ryzyka na całość prawodawstwa;

35.  wzywa Komisję do podjęcia wszelkich niezbędnych działań w celu dopilnowania, aby w całym odpowiednim prawodawstwie w sposób pełny i spójny rozwiązano problem połączonych skutków chemikaliów, między innymi przez ograniczenie narażenia oraz, w razie potrzeby, opracowanie nowych metod badań, najlepiej zgodnie z metodami uzgodnionymi przez agencje UE;

36.  wzywa Komisję do opracowania, we współpracy z ECHA, EFSA, państwami członkowskimi i zainteresowanymi stronami, metodyki uwzględniającej połączone skutki chemikaliów, w tym łączne narażenie na różne chemikalia, a także narażenie z różnych źródeł, np. czynnik oceny mieszanin, oraz do dostosowania wymogów prawnych w celu uwzględnienia tych skutków w ocenie ryzyka i zarządzaniu ryzykiem w ramach odpowiednich przepisów w sprawie chemikaliów i emisji;

37.  z zadowoleniem przyjmuje stosowanie zasady „jedna substancja – jedna ocena zagrożenia”, która umożliwi lepsze wykorzystanie zasobów agencji i instytucji naukowych Unii, zapobiegnie powielaniu wysiłków, w tym testowania, ograniczy rozbieżności w wynikach ocen, przyspieszy proces przyjmowania przepisów dotyczących chemikaliów i poprawi ich spójność i przejrzystość, a także zagwarantuje skuteczniejszą ochronę zdrowia i środowiska oraz równe warunki działania dla przemysłu, uwzględniając jednocześnie szczególną sytuację MŚP;

38.  wzywa Komisję do utworzenia w pełni połączonej i interoperacyjnej bazy danych UE na temat bezpieczeństwa chemicznego, aby ułatwić bezproblemową wymianę danych między organami oraz zapewniać dostęp publiczny badaczom, organom regulacyjnym, przemysłowi i całemu społeczeństwu;

39.  podkreśla potrzebę zacieśnienia współpracy i zwiększenia koordynacji między europejskimi agencjami przeprowadzającymi oceny, tj. EFSA i ECHA, oraz agencjami krajowymi dzięki opracowaniu wspólnych wytycznych dotyczących oceny ryzyka, w szczególności dla produktów biobójczych i środków ochrony roślin, które uwzględniają najnowsze wyniki naukowe, tak aby unikać niespójności;

40.  podkreśla potrzebę przyjęcia bardziej zintegrowanego podejścia do oceny chemikaliów o podobnych zagrożeniach, ryzyku lub funkcjach jako grupy; apeluje zatem do Komisji o szersze zastosowanie naukowego podejścia grupowego zarówno w ocenie, jak i w późniejszych działaniach regulacyjnych, aby uniknąć niewskazanego zastępowania i ograniczyć badania na zwierzętach; podkreśla, że zasada „jedna substancja – jedna ocena zagrożenia” nie powinna stać w sprzeczności z podejściem bazującym na ocenie grup jako całości ani nie powinna utrudniać jego rozwoju;

41.  wzywa Komisję, aby przy wsparciu ze strony ECHA zapewniła forum na potrzeby analizy korzyści i wad, a także wykonalności wprowadzenia nowego systemu badania chemikaliów, w ramach którego badania bezpieczeństwa byłyby prowadzone przez certyfikowane laboratoria/instytucje, przypisane w ramach procesu regulacyjnego, a koszty byłyby pokrywane przez wnioskujących, aby odzwierciedlić ciężar dowodu spoczywający na przedsiębiorstwach;

42.  uważa, że potrzebne są środki regulacyjne, aby odpowiednio chronić grupy szczególnie wrażliwe, takie jak dzieci, kobiety w ciąży, kobiety karmiące piersią czy osoby starsze; apeluje do Komisji o przyjęcie horyzontalnej definicji grup szczególnie wrażliwych, a także o zaproponowanie, w stosownych przypadkach, dostosowania istniejących podejść do oceny ryzyka oraz o zapewnienie najwyższych standardów ochrony grup szczególnie wrażliwych w całości prawodawstwa dotyczącego chemikaliów;

43.  wzywa Komisję do poświęcenia szczególnej uwagi substancjom chemicznym, które gromadzą się i utrzymują w ciele, substancjom, które są przekazywane dzieciom poprzez ciążę lub mleko matki, oraz substancjom, które mogą wywoływać skutki przez pokolenia;

44.  podkreśla potrzebę opracowania skutecznego mechanizmu koordynującego ochronę grup szczególnie wrażliwych, na przykład przez wprowadzenie spójnych wymogów zarządzania ryzykiem do odpowiednich unijnych aktów prawnych dotyczących substancji wzbudzających obawy, w tym substancji neurotoksycznych i substancji zaburzających funkcjonowanie układu hormonalnego;

45.  uważa, że strategia w zakresie chemikaliów na rzecz zrównoważoności powinna przyczynić się do wysokiego poziomu ochrony pracowników przed szkodliwymi chemikaliami;

46.  wzywa Komisję do przedstawienia wniosku ustawodawczego w celu włączenia substancji działających szkodliwie na rozrodczość do zakresu dyrektywy 2004/37/WE w sprawie czynników rakotwórczych i mutagenów w miejscu pracy, aby odzwierciedlić w tej dyrektywie sposób, w jaki substancje rakotwórcze, mutagenne lub działające szkodliwie na rozrodczość (CMR) są traktowane w innych unijnych przepisach dotyczących chemikaliów (np. w rozporządzeniu REACH i przepisach dotyczących produktów biobójczych, pestycydów i kosmetyków);

47.  podkreśla znaczenie wymogu, by wnioski o udzielenie zezwolenia na mocy rozporządzenia REACH były wystarczająco precyzyjne w odniesieniu do narażenia na dane substancje, tak aby można było odpowiednio ocenić ryzyko oraz przyjąć wystarczające środki zarządzania ryzykiem, w szczególności w odniesieniu do pracowników;

48.  zauważa, że nowotwory pochodzenia zawodowego są grupowane razem z wszystkimi innymi rodzajami nowotworów i na ogół nie są identyfikowane jako nowotwory pochodzenia zawodowego; potępia fakt, że według różnych analiz pracownicy i ich rodziny pokrywają niemal wszystkie koszty związane z nowotworami pochodzenia zawodowego; zauważa, że nowotwory pochodzenia zawodowego pociągają za sobą bardzo wysokie koszty dla pracowników, pracodawców i krajowych systemów zabezpieczenia społecznego; wzywa Komisję do zapewnienia właściwej rejestracji nowotworów pochodzenia zawodowego i ich przyczyn;

49.  podkreśla znaczenie udostępniania pracodawcom kompleksowych informacji na temat zagrożeń chemicznych i bezpieczeństwa, ponieważ muszą oni chronić i swoich pracowników i zapewniać im prawidłowe instrukcje bezpieczeństwa, szkolenia i sprzęt ochronny, a także wdrażać dobry system nadzoru; apeluje o skuteczne krajowe inspekcje pracy i sankcje za naruszenie wymogów bezpieczeństwa; zachęca do tworzenia komitetów ds. prewencji;

50.  podkreśla potrzebę zapewnienia jasnych i zrozumiałych informacji na temat substancji chemicznych obywatelom, pracownikom i przedsiębiorstwom we wszystkich językach UE, a także potrzebę zwiększenia przejrzystości i identyfikowalności w całym łańcuchu dostaw;

51.  apeluje o to, by strategia znacznie poprawiła wdrażanie rozporządzenia REACH w odniesieniu do rejestracji, oceny, zezwoleń i ograniczeń, a także zapewniła przejrzystość w zakresie interakcji z przepisami w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy oraz rozporządzeniem CLP; przypomina o zasadzie „brak danych, brak obrotu”; podkreśla, że należy jak najszybciej zapewnić zgodność z wymogami wszystkich rejestracji substancji; apeluje o przeprowadzenie obowiązkowej aktualizacji dokumentacji rejestracyjnej na podstawie najnowszych dostępnych danych naukowych, tak aby rejestracje utrzymywały zgodność z wymogami; apeluje o przejrzystość, jeżeli chodzi o przestrzeganie obowiązku rejestracji, oraz o przyznanie ECHA jednoznacznego uprawnienia do cofania numerów rejestracji w razie utrzymującej się niezgodności z jakimkolwiek wymogiem; podkreśla znaczenie dobrowolnych programów z udziałem ECHA i przemysłu w celu udoskonalenia dokumentacji rejestracyjnej w sposób wykraczający poza kwestię zgodności; wzywa Komisję do promowania ram zachęcających do udziału w takich programach;

52.  wzywa Komisję, państwa członkowskie i ECHA do podjęcia współpracy w celu włączenia wszystkich odpowiednich, obecnie znanych substancji wzbudzających szczególnie duże obawy do listy kandydackiej do końca bieżącego roku, do czego zobowiązali się były wiceprzewodniczący Komisji Antonio Tajani i były komisarz Janez Potočnik w 2010 r. oraz co zostało potwierdzone w planie działania Komisji z 2013 r.(42);

53.  wzywa Komisję do właściwego stosowania rozporządzenia REACH zgodnie z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 7 marca 2019 r. w sprawie T-837/16 (Szwecja przeciwko Komisji Europejskiej w sprawie chromianów ołowiu);

54.  wzywa Komisję do przestrzegania terminów ustanowionych w rozporządzeniu REACH, w szczególności w odniesieniu do decyzji związanych z zezwoleniami lub ograniczeniami;

55.  podkreśla znaczenie wymogu, by wnioski o udzielenie zezwolenia były wystarczająco precyzyjne w odniesieniu do zastosowań danych substancji, tak aby można było stwierdzić, czy istnieją odpowiednie rozwiązania alternatywne;

56.  domaga się usprawnienia procedury wprowadzania ograniczeń poprzez grupowanie substancji, jasne identyfikowanie i określanie wątpliwości natury naukowej w ocenie ryzyka oraz czasu potrzebnego na wygenerowanie brakujących informacji, a także poprzez uwzględnianie kosztów braku działań; domaga się podwyższenia wymogów dotyczących dowodów potrzebnych w celu przyznania odstępstw od proponowanych ograniczeń;

57.  wzywa ECHA do publicznego udostępniania badań toksykologicznych i ekotoksykologicznych, które są przedkładane przez rejestrujących i wnioskujących;

58.  wzywa Komisję do zaproponowania poszerzenia zakresu procedury przyspieszonej zgodnie z art. 68 ust. 2 rozporządzenia REACH związanej ze stosowaniem przez konsumentów na wszystkie substancje wzbudzające szczególnie duże obawy;

59.  uważa, że potrzebne jest zarówno usprawnienie, jak i przyspieszenie oceny ryzyka substancji i powiązanego zarządzania ryzykiem w ujęciu ogólnym, w szczególności w odniesieniu do identyfikowania substancji rakotwórczych i mutagenów w świetle zobowiązania Komisji do walki z rakiem;

60.  wzywa Komisję do udoskonalenia badań dotyczących modalności i punktów końcowych substancji zaburzających funkcjonowanie układu hormonalnego; zwraca uwagę, że choć prowadzone są ważne badania (np. w obszarze rozrodczości, wpływu na układ hormonów tarczycy), to wiele z tych badań charakteryzuje się niską wrażliwością, a czasami dużą zmiennością, co sprawia, że mają one raczej ograniczone oddziaływanie;

61.  zwraca się do Komisji i państw członkowskich o wstrzymanie się od udzielania zezwoleń na substancje i zatwierdzania produktów z niekompletnymi zbiorami danych dotyczących zagrożeń dla zdrowia i środowiska lub wówczas, gdy wnioskujący nie jest w stanie wykazać braku istnienia odpowiednich rozwiązań alternatywnych, co stanowi warunek wstępny udzielenia zezwolenia(43);

62.  apeluje do Komisji o zadbanie o to, by w procesie oceny ryzyka wszystkich chemikaliów recenzowana literatura naukowa była w pełni uwzględniana i miała taką samą wagę jak badania regulacyjne oparte na dobrej praktyce laboratoryjnej (GLP); podkreśla, że jest to skuteczny sposób przyczyniania się do ograniczania niepotrzebnych badań na zwierzętach;

63.  wzywa do sprecyzowania przepisów dotyczących rejestracji chemikaliów do zastosowań w formie półproduktów na podstawie rozporządzenia REACH, tak aby miały zastosowanie jedynie wówczas, gdy półprodukt jest przekształcany w inną zarejestrowaną substancję, a także do zapewnienia systematycznej kontroli pełnej zgodności z rozporządzeniem REACH;

64.  apeluje do Komisji o umożliwienie szybkiej, efektywnej i przejrzystej kontroli regulacyjnej szkodliwych chemikaliów, a także o opracowanie i wdrożenie systemu wczesnego ostrzegania dla identyfikacji nowych i pojawiających się zagrożeń, umożliwiającego bezzwłoczne podjęcie regulacyjnych działań następczych na wcześniejszych etapach łańcucha dostaw i szybkie ograniczenie ogólnego narażenia;

65.  uważa, że zwiększona przejrzystość w odniesieniu do procedur oraz właściwości chemikaliów stanowi sposób na osiągnięcie wyższego poziomu ochrony zdrowia ludzi i środowiska; podkreśla, że należy zwiększyć przejrzystość w zakresie spełniania wymogów przez rejestrujących, wielkości produkcji chemikaliów, pełnych raportów badawczych w celu uzasadnienia wiarygodności szczegółowego podsumowania przebiegu badania, mapowania produkcji i zastosowania substancji wzbudzających szczególnie duże obawy;

66.  podkreśla, że konieczna jest rewizja prawodawstwa w dziedzinie materiałów przeznaczonych do kontaktu z żywnością zgodnie z rozporządzeniami CLP i REACH, aby zapewnić spójne, ochronne podejście do bezpieczeństwa materiałów i produktów, które wchodzą w kontakt z żywnością;

67.  podkreśla w szczególności potrzebę kompleksowego, zharmonizowanego uregulowania wszystkich materiałów przeznaczonych do kontaktu z żywnością, które powinno opierać się na zasadzie ostrożności, zasady „brak danych, brak obrotu”, kompleksowych ocen bezpieczeństwa uwzględniających wszystkie odpowiednie punkty końcowe bezpieczeństwa i zdrowia i opartych na najnowszych danych naukowych względem wszystkich chemikaliów stosowanych w materiałach przeznaczonych do kontaktu z żywnością, skutecznego egzekwowania oraz lepszego informowania konsumentów;

68.  domaga się stopniowego wycofywania substancji wzbudzających szczególnie duże obawy w materiałach przeznaczonych do kontaktu z żywnością;

69.  sugeruje szybkie sporządzenie wykazu najlepszych praktyk w ramach rozporządzenia w sprawie materiałów przeznaczonych do kontaktu z żywnością na szczeblu państw członkowskich, łącznie z krajowymi środkami przeciwdziałania narażeniu na substancje zaburzające funkcjonowanie układu hormonalnego i chlorodifluorometany;

70.  wzywa Komisję do zapewnienia odpowiedniego powiązania między przeglądem rozporządzenia w sprawie materiałów przeznaczonych do kontaktu z żywnością a przyszłą strategią „od pola do stołu” i planem walki z rakiem;

71.  jest zaniepokojony stwierdzonymi w trakcie oceny adekwatności licznymi niespójnościami w prawodawstwie Unii dotyczącym substancji trwałych, wykazujących zdolność do bioakumulacji i toksycznych (PBT) oraz substancji bardzo trwałych i wykazujących bardzo dużą zdolność do bioakumulacji (vPvB); wzywa Komisję do przedstawienia jasnego planu działania i w razie potrzeby wniosków ustawodawczych dotyczących radzenia sobie z substancjami PBT i vPvB oraz substancjami trwałymi i mobilnymi w oparciu o oceny skutków i wiedzę naukową, a także na podstawie ustanowionych ram i z uwzględnieniem wszystkich odpowiednich obszarów prawodawstwa i środowiska;

72.  wzywa Komisję do określenia rygorystycznych terminów w planie działania w sprawie substancji perfluoroalkilowych, aby zapewnić szybkie stopniowe wycofywanie wszystkich innych niż istotne zastosowań substancji perfluoroalkilowych, a także przyspieszyć rozwój bezpiecznych i nietrwałych alternatyw dla wszystkich zastosowań substancji perfluoroalkilowych w ramach strategii w zakresie chemikaliów na rzecz zrównoważoności;

73.  wzywa Komisję do zdefiniowania pojęcia i kryteriów „istotnego zastosowania” niebezpiecznych chemikaliów w oparciu o definicję istotnego zastosowania zawartą w Protokole montrealskim w sprawie substancji zubożających warstwę ozonową, aby zapewnić zharmonizowane podejście do środków regulacyjnych w zakresie zastosowań innych niż istotne;

74.  uważa ponadto, że substancje, które są neurotoksyczne lub immunotoksyczne, należy uznawać za budzące obawy równoważne obawom towarzyszącym substancjom wzbudzającym szczególnie duże obawy w rozumieniu rozporządzenia REACH;

75.  ponawia swój apel z 18 kwietnia 2019 r. o kompleksowe unijne ramy w obszarze substancji zaburzających funkcjonowanie układu hormonalnego, a w szczególności o przyjęcie horyzontalnej definicji – opartej na tej stosowanej przez WHO – substancji podejrzewanych o zaburzanie funkcjonowania układu hormonalnego, a także znanych i domniemanych substancji o takim działaniu, zgodnie z zawartą w rozporządzeniu CLP klasyfikacją substancji rakotwórczych, mutagennych lub działających szkodliwie na rozrodczość (CMR), o przeprowadzenie odpowiedniego przeglądu wymogów dotyczących danych, skuteczną minimalizację narażenia ludzi i środowiska na substancje zaburzające funkcjonowanie układu hormonalnego, przedstawienie wniosków ustawodawczych dodających specjalne przepisy dotyczące takich substancji do prawodawstwa w dziedzinie zabawek, materiałów przeznaczonych do kontaktu z żywnością i kosmetyków, aby substancje zaburzające funkcjonowanie układu hormonalnego były traktowane tak samo jak substancje CMR, a także o zmianę wszystkich odpowiednich przepisów, w tym prawodawstwa w dziedzinie materiałów przeznaczonych do kontaktu z żywnością, z myślą o zastąpieniu substancji zaburzających funkcjonowanie układu hormonalnego;

76.  ponawia swój apel z 14 marca 2013 r.(44), zgodnie z którym należy rozwinąć metody badania i opracować dokumenty zawierające wytyczne po to, aby w większym stopniu uwzględniać substancje zaburzające funkcjonowanie układu hormonalnego, ewentualne skutki działania niskich dawek, połączone oddziaływanie i niemonotoniczną zależność dawka-odpowiedź, zwłaszcza w odniesieniu do krytycznych okresów narażenia w fazie rozwoju; podkreśla, że substancje zaburzające funkcjonowanie układu hormonalnego powinny być traktowane jako substancje nieposiadające stężenia granicznego, chyba że wnioskujący może naukowo udowodnić bezpieczne stężenie graniczne;

77.  wzywa Komisję do szybkiego wdrożenia zaleceń wynikających z oceny adekwatności najważniejszych przepisów dotyczących chemikaliów (z wyłączeniem rozporządzenia REACH) oraz do wprowadzenia nowych klas zagrożenia w rozporządzeniu CLP i równolegle w Globalnie Zharmonizowanym Systemie (np. dla substancji zaburzających funkcjonowanie układu hormonalnego, toksyczności dla organizmów lądowych, neurotoksyczności, immunotoksyczności, substancji PBT i vPvB);

78.  uważa, że substancje trwałe, mobilne i toksyczne (PMT) lub bardzo trwałe i bardzo mobilne (vPvM) należy dodać do listy substancji wzbudzających szczególnie duże obawy na mocy rozporządzenia REACH;

79.  wzywa Komisję do nadania priorytetu identyfikowaniu i regulowaniu chemikaliów wzbudzających obawy, takich jak substancje CMR i substancje zaburzające funkcjonowanie układu hormonalnego, także w europejskim planie walki z rakiem, w szczególności w odniesieniu do ochrony pracowników, gdyż według Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy (EU-OSHA) nowotwory są przyczyną 52 % wszystkich zgonów w UE związanych z pracą(45);

80.  podkreśla, że strategia w zakresie chemikaliów na rzecz zrównoważoności powinna wprowadzić rejestrację polimerów, objąć standardowymi wymaganiami informacyjnymi dotyczącymi substancji w ilości od 1 do 10 ton wszystkie takie substancje, wzmocnić wymogi informacyjne dotyczące właściwości toksykologicznych oraz zastosowań i narażenia, między innymi przez objęcie wymogiem raportu bezpieczeństwa chemicznego substancji w ilości od 1 do 10 ton, a także usprawnić ocenę substancji złożonych (np. substancji o nieznanym lub zmiennym składzie (UVCB)), zwłaszcza przez wsparcie ECHA w dalszym rozwijaniu już wprowadzonych rozwiązań (np. profilu tożsamości substancji); apeluje o opracowanie specjalnych metod oceny tego rodzaju substancji, które umożliwią solidne podejście naukowe i będą miały zastosowanie w praktyce;

81.  przypomina o zobowiązaniu Unii do zapewnienia bezpieczeństwa produkowanych nanomateriałów i materiałów o podobnych właściwościach zgodnie z 7. programem działań w zakresie środowiska, a także ponawia swój apel z 24 kwietnia 2009 r. o przegląd wszystkich odpowiednich przepisów w celu zapewnienia bezpieczeństwa wszystkich zastosowań nanomateriałów w produktach o potencjalnym wpływie na zdrowie, środowisko lub bezpieczeństwo w ich cyklu życia oraz o opracowanie odpowiednich badań w celu dokonania oceny zagrożeń związanych z nanomateriałami i narażenia na nie w całym ich cyklu życia;

82.  wzywa Komisję do sprecyzowania warunków i kryteriów, zgodnie z którymi stosowanie biodegradowalnych i kompostowalnych tworzyw sztucznych nie jest szkodliwe dla środowiska i zdrowia ludzi, z uwzględnieniem wszystkich elementów środowiska, do których te tworzywa sztuczne mogą być uwalniane, i z zastosowaniem zasady ostrożności;

83.  wzywa Komisję do zakończenia przeglądu zalecenia w sprawie definicji nanomateriałów, zmiany tego zalecenia stosownie do potrzeb oraz zagwarantowania, by nanomateriały były konsekwentnie identyfikowane w oparciu o wiążącą prawnie definicję;

84.  wzywa Komisję, aby regularnie zwracała się do ECHA o ocenę działania i wpływu europejskiego centrum monitorowania nanomateriałów;

85.  apeluje o pełne wdrożenie prawodawstwa w dziedzinie środków ochrony roślin; wzywa Komisję do zastosowania się do różnych apeli Parlamentu z 16 stycznia 2019 r. o udoskonalenie unijnej procedury wydawania zezwoleń na dopuszczenie pestycydów do obrotu; apeluje do Komisji o przyspieszenie przejścia Europy na pestycydy niskiego ryzyka zdefiniowane w art. 47 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 oraz o ograniczenie zależności od pestycydów między innymi przez promowanie i wspieranie wdrażania integrowanej ochrony roślin z myślą o osiągnięciu celów dyrektywy w sprawie zrównoważonego stosowania pestycydów oraz przełożeniu tych celów na odpowiednie prawodawstwo, poprawie danych statystycznych dotyczących środków ochrony roślin, opracowaniu lepszych wskaźników ryzyka, ograniczeniu stosowania nawozów w celu uniknięcia zubożenia gleby i wsparciu rolników w osiąganiu tych celów;

86.  uważa, że aby zapewnić ochronę zdrowia publicznego i równe warunki działania dla europejskich rolników, zakazane substancje czynne nie powinny trafiać na rynek UE w produktach przywożonych;

87.  wzywa Komisję do podjęcia działań w celu przyspieszenia rozwoju środków ochrony roślin niskiego ryzyka oraz ustanowienia celu stopniowego wycofania pestycydów wysokiego ryzyka do 2030 r.;

88.  wzywa Komisję do ustanowienia konkretnych celów w zakresie znacznego ograniczenia zarówno stosowania pestycydów chemicznych, jak i związanego z nimi ryzyka;

89.  zwraca uwagę na niepokojące opóźnienie w realizacji programu przeglądu oraz na potrzebę zapewnienia szybszej i kompleksowej (ponownej) oceny bezpieczeństwa biobójczych substancji czynnych, składników obojętnych i całych produktów – w tym pod kątem właściwości zaburzających funkcjonowanie układu hormonalnego – w celu zapewnienia ochrony zdrowia obywateli i środowiska;

90.  podkreśla znaczenie przejścia na prawdziwą gospodarkę o obiegu zamkniętym i neutralną dla klimatu oraz rozwijania nietoksycznych cykli materiałowych; uważa, że wyroby wytworzone z surowców pierwotnych i te wytworzone z materiałów pochodzących z recyklingu powinny spełniać te same normy chemiczne; potwierdza, że zgodnie z hierarchią postępowania z odpadami zdefiniowaną w dyrektywie ramowej w sprawie odpadów(46) zapobieganie ma pierwszeństwo przed recyklingiem, a zatem recykling nie powinien usprawiedliwiać ciągłego wykorzystywania niebezpiecznych substancji „odziedziczonych”;

91.  powtarza, że kwestia produktów zawierających substancje „odziedziczone” powinna zostać rozwiązana za pomocą skutecznego systemu monitorowania i unieszkodliwiania;

92.  potwierdza swoje stanowisko z 13 września 2018 r. w sprawie wariantów podejścia do interakcji między przepisami w zakresie chemikaliów, produktów i odpadów, w szczególności zgodnie z którym substancje wzbudzające obawy to substancje spełniające kryteria określone w art. 57 rozporządzenia REACH jako substancje wzbudzające szczególnie duże obawy, substancje zakazane na mocy konwencji sztokholmskiej (TZO), określone substancje podlegające ograniczeniom w wyrobach wymienionych w załączniku XVII do rozporządzenia REACH oraz określone substancje regulowane na mocy przepisów dotyczących konkretnych sektorów czy produktów;

93.  uważa, że przekazywanie konsumentom i podmiotom gospodarującym odpadami wszelkich niepoufnych informacji o obecności niebezpiecznych chemikaliów w produktach w całym łańcuchu dostaw jest wstępnym warunkiem osiągnięcia nietoksycznych cykli materiałowych;

94.  wzywa Komisję do opracowania kompleksowych wskaźników dotyczących wpływu chemikaliów na zdrowie i środowisko, co pomogłoby między innymi ocenić skuteczność przepisów dotyczących chemikaliów;

95.  apeluje do Komisji o zapewnienie bezzwłocznego ustanowienia i udostępnienia we wszystkich językach Unii przyjaznego dla użytkownika, przejrzystego, obowiązkowego i zharmonizowanego unijnego systemu informacji publicznej o substancjach niebezpiecznych obecnych w materiałach, produktach i odpadach;

96.  zauważa, że strategia powinna pomóc przemysłowi w osiągnięciu celów neutralności klimatycznej i zerowego poziomu emisji zanieczyszczeń dla nietoksycznego środowiska, a także wspierać dobrze funkcjonujący rynek wewnętrzny, jednocześnie wzmacniając konkurencyjność oraz bezpieczną i zrównoważoną innowacyjność i produkcję unijnego przemysłu, zgodnie z Zielonym Ładem i nową strategią przemysłową; podkreśla, że strategia ta powinna zapobiegać zbędnym obciążeniom administracyjnym;

97.  zauważa, że strategia powinna pomóc przemysłowi chemicznemu w osiągnięciu celów neutralności klimatycznej i zerowego poziomu emisji zanieczyszczeń dzięki rozwojowi nowych zintegrowanych łańcuchów wartości łączących sektor rolnictwa i chemiczny, a także wspierać dobrze funkcjonujący rynek wewnętrzny, zarazem wzmacniając konkurencyjność i innowacyjność unijnego przemysłu;

98.  apeluje o udzielenie MŚP wsparcia, w tym wsparcia technicznego związanego z zastępowaniem niebezpiecznych substancji bezpieczniejszymi rozwiązaniami alternatywnymi, aby pomóc im w przestrzeganiu unijnego prawodawstwa dotyczącego chemikaliów oraz w przejściu do produkcji i stosowania produktów bezpiecznych i zrównoważonych, przez promowanie badań i rozwoju, inwestowanie w zrównoważone chemikalia i innowacje technologiczne w ramach unijnych programów takich jak „Horyzont Europa”;

99.  podkreśla, że prawodawstwo dotyczące chemikaliów powinno być zaprojektowane w taki sposób, aby MŚP były w stanie je wdrażać bez uszczerbku dla wymaganego poziomu ochrony;

100.  podkreśla, że prawodawstwo zapewniające stabilność i przewidywalność regulacyjną ma kluczowe znaczenie dla nadania kierunku innowacjom niezbędnym do przejścia do bezpiecznego i zrównoważonego sektora chemicznego odznaczającego się obiegiem zamkniętym, w tym zrównoważonego wykorzystywania odnawialnych surowców w celu wspierania biogospodarki, oraz inwestycji długoterminowych, aby uwolnić środowisko od substancji toksycznych; wspiera zaangażowanie zainteresowanych stron w tym zakresie;

101.  zwraca uwagę, że unijne przepisy dotyczące chemikaliów powinny stwarzać zachęty dla bezpiecznej i zrównoważonej chemii, materiałów (w tym tworzyw sztucznych) i technologii, włącznie z niechemicznymi alternatywami, które są bezpieczne i nietoksyczne już na etapie projektowania;

102.  podkreśla w związku z tym, że strategia powinna stwarzać możliwości zwiększania skali czystych technologii w dążeniu do osiągnięcia celów Zielonego Ładu;

103.  podkreśla, że w UE należy zachęcać do rozwoju tych technologii i produkcji takich chemikaliów;

104.  apeluje do Komisji o opracowanie unijnych kryteriów dotyczących zrównoważonych chemikaliów na podstawie naukowej propozycji przedstawionej przez ECHA: uważa, że uzupełnieniem tych kryteriów powinny być normy dotyczące produktów (takie jak ramy polityki zrównoważonych produktów);

105.  wzywa Komisję do wspierania bezpiecznych i zrównoważonych produktów i czystej produkcji oraz wprowadzenia lub dostosowania instrumentów gospodarczych (np. opłat, podatków na ochronę środowiska, rozszerzonej odpowiedzialności producenta) w celu osiągnięcia internalizacji kosztów zewnętrznych w całym cyklu życia chemikaliów, w tym kosztów zdrowotnych i środowiskowych, niezależnie od tego, czy są one używane w Unii, czy poza nią;

106.  przypomina, że dochód uzyskiwany przez ECHA za pośrednictwem opłat zostanie znacznie ograniczony; apeluje o zmianę modelu finansowania ECHA oraz o wprowadzenie przewidywalnego i zrównoważonego mechanizmu finansowania, aby zagwarantować należyte długoterminowe funkcjonowanie agencji oraz wyeliminować wszelkie braki w wydajności, w szczególności te wynikające z rozdzielenia linii budżetowych, przy zapewnieniu zasobów potrzebnych do zaspokojenia rosnących potrzeb związanych z obecną działalnością agencji, a także wystarczających środków finansowych na ewentualne dodatkowo wymagane działania w nowych wieloletnich ramach finansowych, w tym działania personelu ECHA zajmującego się wyłącznie ochroną zwierząt i promowaniem we wszystkich działaniach ECHA metod badawczych niewymagających wykorzystania zwierząt;

107.  apeluje do Komisji i Rady, aby wstrzymały się od ograniczania zasobów ECHA w trakcie corocznych procedur budżetowych, a także aby udostępniły ECHA dodatkowe środki na ewentualne inne wymagane zadania, takie jak prowadzenie ocen substancji;

108.  apeluje o odpowiednią liczbę personelu i budżet dla służb Komisji, których zadaniem jest zapewnienie pomyślnego wdrożenia strategii w zakresie chemikaliów na rzecz zrównoważonego rozwoju; podkreśla, że przydział zasobów musi odpowiadać zarówno obecnym, jak i długoterminowym priorytetom politycznym, i w związku z tym w kontekście Europejskiego Zielonego Ładu oczekuje znacznego wzmocnienia zasobów ludzkich, w szczególności w Dyrekcji Generalnej Komisji ds. Środowiska i w odpowiednich agencjach UE;

109.  apeluje o pełne wdrożenie unijnych przepisów dotyczących chemikaliów; wzywa państwa członkowskie do zapewnienia odpowiednich zasobów na poprawę egzekwowania unijnych przepisów dotyczących chemikaliów, a także apeluje do Komisji i ECHA o udzielenie im odpowiedniego wsparcia w tym zakresie;

110.  apeluje do Komisji o przeprowadzenie w państwach członkowskich kontroli systemów egzekwowania przepisów dotyczących chemikaliów oraz o przedstawienie zaleceń dotyczących usprawniania, o wzmocnienie współpracy i koordynacji między organami egzekwującymi te przepisy, a także o zaproponowanie w razie potrzeby unijnych instrumentów egzekwowania; apeluje do Komisji o wykorzystanie uprawnień przysługujących jej na mocy art. 11 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2019/1020(47) w celu zapewnienia odpowiedniego badania produktów w całej Unii;

111.  uważa, że państwa członkowskie powinny otrzymać jasne wytyczne dotyczące sposobu wzmacniania ich systemów egzekwowania prawodawstwa dotyczącego chemikaliów, oraz że należy usprawniać współpracę i koordynację między organami państw członkowskich egzekwującymi te przepisy; apeluje do Komisji o wydanie takich wytycznych na podstawie wyników kontroli systemów egzekwowania przepisów i z uwzględnieniem doświadczenia zgromadzonego przez Forum REACH;

112.  apeluje do Komisji o poparcie ustanowienia europejskiej sieci miast i społeczności lokalnych wolnych od substancji zaburzających funkcjonowanie układu hormonalnego w celu pogłębienia współpracy i wymiany najlepszych praktyk, podobnie jak w ramach Porozumienia Burmistrzów w sprawie Klimatu i Energii;

113.  apeluje do Komisji o bezzwłoczne podejmowanie kroków prawnych w przypadku stwierdzenia, że unijne prawodawstwo dotyczące chemikaliów nie jest przestrzegane; przypomina swoje spostrzeżenie z 16 stycznia 2020 r.(48), zgodnie z którym procedury dotyczące naruszenia prawa ochrony środowiska powinny być wydajniejsze; apeluje do Komisji o przegląd jej wewnętrznych wytycznych w zakresie postępowania w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego oraz o wykorzystanie planowanego komunikatu w sprawie lepszego stanowienia prawa do zapewnienia szybkiego i wydajnego egzekwowania przepisów UE;

114.  apeluje do Komisji o dopilnowanie, aby chemikalia i produkty przywożone i wywożone odpowiadały tym samym normom, którym podlegają chemikalia i produkty wytwarzane i stosowane w Unii, w celu zagwarantowania równych warunków działania producentom z UE i spoza UE; uważa, że należy wzmocnić kontrole zgodności wewnątrz Unii i na jej granicach, w tym przez pogłębioną współpracę między organami celnymi oraz opracowanie specjalnego narzędzia cyfrowego służącego temu celowi, z uwzględnieniem doświadczenia zgromadzonego w ramach Forum REACH; z zadowoleniem przyjmuje długofalowy plan działania Komisji na rzecz lepszego wdrażania i egzekwowania przepisów dotyczących jednolitego rynku(49) oraz apeluje do Komisji, aby w pełni wykorzystała wnioski, które ma wkrótce zaprezentować, aby zapewnić egzekwowanie unijnego prawodawstwa dotyczącego chemikaliów;

115.  apeluje do Komisji o przeprowadzenie gruntownej oceny zależności państw członkowskich od przywozu z państw trzecich chemikaliów w kluczowych łańcuchach wartości, takich jak te związane z farmaceutycznymi składnikami czynnymi, środkami dezynfekującymi itp., a także wszelkich powiązanych zagrożeń dla bezpieczeństwa;

116.  wzywa Komisję i państwa członkowskie do opracowania strategii politycznych ułatwiających i promujących przenoszenie z powrotem do Europy produkcji chemikaliów w strategicznych łańcuchach wartości takich jak farmaceutyczne składniki czynne i środki dezynfekujące, aby odzyskać kontrolę w tym strategicznym obszarze i zmniejszyć zależność Europy od państw trzecich, zapewnić bezpieczny dostęp i uniknąć niedoboru leków, bez uszczerbku dla korzyści, które otwarte gospodarki czerpią z handlu międzynarodowego;

117.  apeluje do Komisji o ustanowienie zakazu wszelkiego przywozu pozostałości zakazanych w UE substancji niebezpiecznych o działaniu bezprogowym, gdyż nie ma bezpiecznego poziomu narażenia na nie, a także o stosowanie w odniesieniu do innych przywożonych substancji tych samych najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości, co w przypadku substancji produkowanych w UE, w celu zapewnienia równych warunków działania producentom i rolnikom z UE i spoza UE;

118.  apeluje do Komisji i państw członkowskich o wsparcie, w wymiarze politycznym i finansowym, wszystkich struktur i procesów międzynarodowych mających na celu prawidłowe zarządzanie chemikaliami w skali globalnej;

119.  wzywa Komisję do uznania zanieczyszczeń chemicznych (w tym pestycydów) za jeden z kluczowych czynników kryzysu różnorodności biologicznej oraz do przedstawienia wniosków ustawodawczych odnoszących się do kwestii trwałych, akumulujących się i mobilnych substancji chemicznych w środowisku oraz ich niekorzystnego oddziaływania na ekosystemy i różnorodność biologiczną;

120.  podkreśla, że zrównoważony charakter chemikaliów musi również obejmować społeczną i środowiskową odpowiedzialność przemysłu chemicznego i przedsiębiorstw tego sektora w całych ich łańcuchach dostaw;

121.  uważa, że unijne normy bezpieczeństwa chemicznego powinny być promowane na szczeblu międzynarodowym;

122.  apeluje do Komisji o kontynuację prac nad inicjatywą, która zastąpi Strategiczne Podejście do Międzynarodowego Zarządzania Chemikaliami (SAICM), w tym nad reformą programu specjalnego; wzywa Komisję do wniesienia wkładu w negocjacje dotyczące opracowania odpowiedniego, przewidywalnego i zrównoważonego mechanizmu finansowania w tym zakresie;

123.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji.

(1) Dz.U. L 354 z 28.12.2013, s. 171. (2) Dz.U. L 396 z 30.12.2006, s. 3. (3) Dz.U. L 353 z 31.12.2008, s. 1. (4) Dz.U. L 167 z 27.6.2012, s. 1. (5) Dz.U. L 309 z 24.11.2009, s. 1. (6) Dz.U. L 169 z 2.6.2019, s. 45. (7) Dz.U. L 201 z 21.7.2012, s. 60. (8) Dz.U. L 50 z 20.2.2004, s. 44. (9) Dz.U. L 309 z 24.11.2009, s. 71. (10) Dz.U. L 70 z 16.3.2005, s. 1. (11) Dz.U. L 342 z 22.12.2009, s. 59. (12) Dz.U. L 137 z 24.5.2017, s. 1. (13) Dz.U. L 27 z 30.1.2010, s. 1. (14) Dz.U. L 226 z 24.8.2013, s. 1. (15) Dz.U. L 231 z 6.9.2019, s. 1. (16) Dz.U. L 345 z 27.12.2017, s. 87. (17) Dz.U. L 30 z 31.1.2019, s. 112. (18) Dz.U. L 164 z 20.6.2019, s. 23. (19) Dz.U. L 276 z 20.10.2010, s. 33. (20) https://ec.europa.eu/clima/sites/clima/files/docs/pages/com_2018_733_analysis_in_support_en_0.pdf (21) Dz.U. C 184 z 8.7.2010, s. 82. (22) Dz.U. C 265 z 11.8.2017, s. 65. (23) Dz.U. C 390 z 18.11.2019, s. 10. (24) Dz.U. C 433 z 23.12.2019, s. 146. (25) https://ec.europa.eu/info/law/better-regulation/have-your-say/initiatives/12154-Europe-s-Beating-Cancer-Plan/public-consultation (26) Dz.U. C 433 z 23.12.2019, s. 136. (27) Dz.U. C 433 z 23.12.2019, s. 183. (28) Teksty przyjęte, P8_TA(2019)0023. (29) Teksty przyjęte, P8_TA(2019)0082. (30) Teksty przyjęte, P8_TA(2019)0441. (31) Teksty przyjęte, P8_TA(2020)0005. (32) Dz.U. C 41 z 6.2.2020, s. 45. (33) https://op.europa.eu/s/nJFb (34) http://www.europarl.europa.eu/RegData/etudes/STUD/2019/608866/IPOL_STU(2019)608866_EN.pdf (35) https://osha.europa.eu/pl/themes/work-related-diseases/work-related-cancer (36) ONZ, Global Chemicals Outlook II: summary for policymakers [Druga globalna prognoza dotycząca substancji chemicznych: podsumowanie dla decydentów]. (37) Konkluzje Rady przyjęte dnia 26 czerwca 2019 r. zatytułowane „Ku strategii na rzecz zrównoważonej unijnej polityki w zakresie substancji chemicznych”, pkt 14. (38) ONZ, Global Chemicals Outlook II: summary for policymakers [Druga globalna prognoza dotycząca substancji chemicznych: podsumowanie dla decydentów]. (39) https://www.ehn.org/toxic-chemicals-coronavirus-2645713170.html (40) Wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 16 grudnia 2015 r. w sprawie T-521/14. (41) Wyniki oceny adekwatności najważniejszych przepisów dotyczących chemikaliów (z wyłączeniem rozporządzenia REACH) oraz rozpoznane wyzwania, braki i niedociągnięcia (COM(2019)0264). (42) https://register.consilium.europa.eu/doc/srv?l=PL&f=ST%205867%202013%20INIT (43) Zgodnie z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 7 marca 2019 r. w sprawie T-837/16 (Szwecja przeciwko Komisji Europejskiej w sprawie chromianów ołowiu). (44) Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie ochrony zdrowia publicznego przed działaniem substancji zaburzających gospodarkę hormonalną, (Dz.U. C 36 z 29.1.2016, s. 85). (45) https://visualisation.osha.europa.eu/osh-costs#!/ (46) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie odpadów, (Dz.U. L 312 z 22.11.2008, s. 3). (47) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1020 z dnia 20 czerwca 2019 r. w sprawie nadzoru rynku i zgodności produktów oraz zmieniające dyrektywę 2004/42/WE oraz rozporządzenia (WE) nr 765/2008 i (UE) nr 305/2011, (Dz.U. L 169 z 25.6.2019, s. 1). (48) Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 16 stycznia 2020 r. w sprawie 15. posiedzenia Konferencji Stron (COP15) Konwencji o różnorodności biologicznej, (teksty przyjęte, P9_TA(2020)0015). (49) Komunikat z 10 marca 2020 r., COM(2020)0094.