(Specjalna procedura ustawodawcza – zgoda)

Parlament Europejski,

–  uwzględniając projekt rozporządzenia Rady (09970/2020),

–  uwzględniając wniosek o wyrażenie zgody przedstawiony przez Radę na mocy art. 312 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) oraz art. 106a Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej (C9-0409/2020),

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 14 listopada 2018 r. w sprawie wieloletnich ram finansowych na lata 2021–2027 – stanowisko Parlamentu z myślą o osiągnięciu porozumienia(1),

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 10 października 2019 r. w sprawie wieloletnich ram finansowych na lata 2021–2027 i zasobów własnych: czas, by spełnić oczekiwania obywateli(2),

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 23 lipca 2020 r. w sprawie konkluzji z nadzwyczajnego posiedzenia Rady Europejskiej w dniach 17–21 lipca 2020 r.(3),

–  uwzględniając art. 92 oraz art. 105 ust. 1 i 4 Regulaminu,

–  uwzględniając pisma przesłane przez Komisję Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności oraz Komisję Spraw Konstytucyjnych,

–  uwzględniając zalecenie Komisji Budżetowej (A9-0260/2020),

1.  wyraża zgodę na projekt rozporządzenia Rady określającego wieloletnie ramy finansowe na lata 2021–2027 w postaci przedstawionej w załączniku do niniejszej rezolucji;

2.  zatwierdza wspólne oświadczenie Parlamentu, Rady i Komisji, załączone do niniejszej rezolucji;

3.  zatwierdza swoje oświadczenie załączone do niniejszej rezolucji;

4.  przyjmuje do wiadomości oświadczenia Komisji załączone do niniejszej rezolucji;

5.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do podpisania, wraz z przewodniczącym Rady i przewodniczącym Komisji, wspólnego oświadczenia Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji w sprawie kontroli budżetowej w odniesieniu do nowych wniosków opartych na art. 122 TFUE, które mogą mieć istotny wpływ na budżet Unii;

6.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji oraz parlamentom narodowym.

(1) Dz.U. C 363 z 28.10.2020, s. 179. (2) Teksty przyjęte, P9_TA(2019)0032. (3) Teksty przyjęte, P9_TA(2020)0206.

ROZPORZĄDZENIE RADY (UE, Euratom) 2020/…

z dnia ...

określające wieloletnie ramy finansowe na lata 2021–2027

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 312,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, w szczególności jego art. 106a,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

uwzględniając zgodę Parlamentu Europejskiego(1),

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

po konsultacji z Europejskim Komitetem Ekonomiczno-Społecznym,

po konsultacji z Komitetem Regionów,

stanowiąc zgodnie ze specjalną procedurą ustawodawczą,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)  Biorąc pod uwagę konieczność zapewnienia odpowiedniego poziomu przewidywalności przy przygotowywaniu i realizacji inwestycji średnioterminowych, okres obowiązywania wieloletnich ram finansowych (WRF) należy ustalić na siedem lat począwszy od dnia 1 stycznia 2021 r.

(2)  Wpływ gospodarczy kryzysu związanego z COVID-19 wymaga od Unii zapewnienia długoterminowych ram finansowych umożliwiających sprawiedliwą i sprzyjającą włączeniu społecznemu transformację ku zielonej i cyfrowej przyszłości, wspierających strategiczną autonomię Unii w dłuższej perspektywie oraz zapewniających jej odporność na wstrząsy w przyszłości.

(3)  Roczne pułapy środków na zobowiązania według kategorii wydatków oraz roczne pułapy środków na płatności ustanowione w niniejszym rozporządzeniu mają być zgodne z mającymi zastosowanie pułapami zobowiązań i zasobów własnych, określonymi zgodnie z obowiązującą decyzją Rady w sprawie systemu zasobów własnych Unii Europejskiej, która została przyjęta zgodnie z art. 311 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) akapit trzeci (zwaną dalej „decyzją w sprawie zasobów własnych”).

(4)  W przypadku gdy konieczne jest uruchomienie gwarancji udzielonych w ramach budżetu ogólnego Unii w odniesieniu do pomocy finansowej na rzecz państw członkowskich zatwierdzonej zgodnie z art. 220 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046(2) (zwanego dalej „rozporządzeniem finansowym”), niezbędną kwotę należy uruchomić poza pułapami środków na zobowiązania i środków na płatności określonymi w WRF, przestrzegając jednocześnie pułapu zasobów własnych.

(5)  W WRF nie należy uwzględniać pozycji budżetu finansowanych z dochodów przeznaczonych na określony cel w rozumieniu rozporządzenia finansowego.

(6)  WRF należy określić w cenach z 2018 r. Należy także określić zasady dotyczące rocznych dostosowań technicznych WRF w celu ponownego obliczenia dostępnych pułapów i marginesów.

(7)  Należy ustanowić przepisy w odniesieniu do innych sytuacji, które mogłyby wymagać dostosowania WRF. Takie dostosowania mogą być związane z opóźnionym przyjęciem nowych zasad, programów objętych zarządzaniem dzielonym lub z działaniami związanymi z należytym zarządzaniem gospodarczym lub działaniami podjętymi na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącego ogólnego systemu warunkowości w celu ochrony budżetu Unii. Należy również ustanowić przepisy dotyczące mechanizmu dostosowań dotyczących poszczególnych programów.

(8)  Należy wprowadzić szczególną i jak największą elastyczność, aby umożliwić Unii wykonywanie jej zobowiązań zgodnie z art. 323 TFUE.

(9)  Aby umożliwić Unii reagowanie w określonych nieprzewidzianych okolicznościach lub reagowanie na określone nieprzewidziane konsekwencje i tym samym zapewnić sprawny przebieg procedury budżetowej, niezbędne są następujące tematyczne instrumenty szczególne: Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji, rezerwa na rzecz solidarności i pomocy nadzwyczajnej oraz pobrexitowa rezerwa dostosowawcza. Rezerwa na rzecz solidarności i pomocy nadzwyczajnej nie ma na celu zajęcie się konsekwencjami kryzysów związanych z rynkiem, które mają wpływ na produkcję lub dystrybucję rolną.

(10)  Aby dodatkowo zwiększyć elastyczność, niezbędne są następujące nietematyczne instrumenty szczególne: jednolity margines i instrument elastyczności. Jednolity margines powinien umożliwiać przesuwanie marginesów dostępnych poniżej pułapów środków na zobowiązania i środków na płatności, odpowiednio, między latami budżetowymi, a, w przypadku środków na zobowiązania – między działami WRF, bez przekraczania łącznych kwot pułapów WRF na środki na zobowiązania i środki na płatności na cały okres WRF. Instrument elastyczności powinien umożliwiać finansowanie konkretnych nieprzewidzianych wydatków w danym roku budżetowym.

(11)  Należy wprowadzić przepis szczególny umożliwiający zapisanie w budżecie środków na zobowiązania i odpowiadających im środków na płatności poza pułapami określonymi w WRF, w przypadku gdy zaistnieje konieczność wykorzystania instrumentów szczególnych.

(12)  Należy przewidzieć możliwość rewizji WRF w przypadku zmiany Traktatów mającej wpływ na budżet, ponownego zjednoczenia Cypru lub rozszerzenia Unii, a także w świetle wykonania budżetu.

(13)  Może też zaistnieć konieczność zmiany niniejszego rozporządzenia w przypadku wystąpienia nieprzewidzianych okoliczności, którym nie da się sprostać w ramach limitów określonych w WRF. Należy zatem przewidzieć rewizję WRF w takich przypadkach.

(14)  Konieczne są również szczegółowe zasady postępowania w przypadku dużych projektów, których czas realizacji znacznie wykracza poza okres określony dla WRF. Należy ustalić maksymalne kwoty wkładów z budżetu ogólnego Unii w te projekty, zapewniając tym samym, aby nie miały one jakiegokolwiek wpływu na inne projekty finansowane z tego budżetu.

(15)  Konieczne jest wprowadzenie ogólnych przepisów dotyczących współpracy międzyinstytucjonalnej w procedurze budżetowej, przy jednoczesnym poszanowaniu uprawnień budżetowych Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (zwanych dalej „instytucjami”) określonych w Traktatach, a także wymogów przejrzystości.

(16)  Komisja powinna przedstawić wniosek w sprawie nowych wieloletnich ram finansowych przed dniem 1 lipca 2025 r., aby umożliwić instytucjom przyjęcie go z wystarczającym wyprzedzeniem przed wejściem w życie kolejnych wieloletnich ram finansowych. Zgodnie z art. 312 ust. 4 TFUE pułapy dotyczące ostatniego roku obowiązywania WRF określone w niniejszym rozporządzeniu mają w dalszym ciągu mieć zastosowanie w sytuacji, gdyby nowe wieloletnie ramy finansowe nie zostały przyjęte przed końcem okresu obowiązywania WRF określonych w niniejszym rozporządzeniu,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Rozdział 1

Przepisy ogólne

Artykuł 1

Wieloletnie ramy finansowe

Niniejsze rozporządzenie określa wieloletnie ramy finansowe na lata 2021–2027 (WRF).

Artykuł 2

Przestrzeganie pułapów WRF

1.  Parlament Europejski, Rada i Komisja (zwane dalej „instytucjami”) podczas każdej procedury budżetowej oraz przy wykonywaniu budżetu na dany rok muszą zachowywać zgodność z rocznymi pułapami wydatków określonymi w załączniku I (zwanymi dalej „pułapami WRF”).

Podpułap działu 3 określony w załączniku I ustala się bez uszczerbku dla elastyczności między dwoma filarami wspólnej polityki rolnej (WPR). Dostosowany pułap, który ma mieć zastosowanie do filara I WPR po przesunięciach środków między Europejskim Funduszem Rolnym na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich a płatnościami bezpośrednimi, zostanie określony w odpowiednim akcie prawnym, a WRF zostaną odpowiednio dostosowane w drodze dostosowania technicznego przewidzianego w art. 4 niniejszego rozporządzenia.

2.  W przypadku gdy konieczne jest wykorzystanie zasobów instrumentów szczególnych przewidzianych w art. 8, 9, 10 i 12, środki na zobowiązania i odpowiadające im środki na płatności zapisuje się w budżecie poza odpowiednimi pułapami WRF.

W przypadku gdy konieczne jest wykorzystanie zasobów jednolitego marginesu zgodnie z art. 11, środki na zobowiązania i odpowiadające im środki na płatności zapisuje się w budżecie poza odpowiednimi pułapami WRF na dany rok.

3.  W przypadku gdy konieczne jest uruchomienie gwarancji w odniesieniu do pomocy finansowej na rzecz państw członkowskich zatwierdzonej zgodnie z art. 220 ust. 1 rozporządzenia finansowego, niezbędną kwotę uruchamia się poza pułapami WRF.

Artykuł 3

Przestrzeganie pułapu zasobów własnych

1.  W każdym roku w okresie objętym WRF wymagana łączna kwota środków na płatności, po rocznym dostosowaniu i z uwzględnieniem wszelkich innych dostosowań i zmian, a także zastosowania art. 2 ust. 2 i 3, nie może skutkować taką stawką poboru zasobów własnych, która przekraczałaby pułap zasobów własnych określony w obowiązującej decyzji w sprawie zasobów własnych Unii Europejskiej, która została przyjęta zgodnie z art. 311 akapit trzeci TFUE (zwanej dalej „decyzją w sprawie zasobów własnych”).

2.  W razie potrzeby pułapy WRF obniża się, aby zapewnić zgodność z pułapem zasobów własnych określonym w decyzji w sprawie zasobów własnych.

Rozdział 2

Dostosowania WRF

Artykuł 4

Dostosowania techniczne

1.  Każdego roku Komisja, działając z wyprzedzeniem w stosunku do procedury budżetowej dotyczącej roku n+1, dokonuje następujących dostosowań technicznych WRF:

a)  przeszacowania - w cenach z roku n+1 - pułapów oraz całkowitych kwot środków na zobowiązania i środków na płatności;

b)  obliczenia marginesu dostępnego w ramach pułapu zasobów własnych określonego w decyzji w sprawie systemu zasobów własnych;

c)  obliczenia kwoty środków na zobowiązania dostępnej w ramach jednolitego marginesu, o której mowa w art. 11 ust. 1 akapit pierwszy lit. a), a także całkowitej maksymalnej kwoty, o której mowa w art. 11 ust. 2 akapit pierwszy lit. a);

d)  obliczenia dostosowania pułapu środków na płatności w ramach jednolitego marginesu, o którym mowa w art. 11 ust. 1 akapit pierwszy lit. b), a także maksymalnej kwoty, o której mowa w art. 11 ust. 2 akapit pierwszy lit. b);

e)  obliczenia dodatkowych alokacji dotyczących poszczególnych programów, o których mowa w art. 5 ust. 1, oraz wyniku rocznego dostosowania, o którym mowa w art. 5 ust. 2.

2.  Komisja dokonuje dostosowań technicznych, o których mowa w ust. 1, na podstawie stałego deflatora w wysokości 2 % rocznie.

3.  Komisja przekazuje wyniki dostosowań technicznych, o których mowa w ust. 1, oraz leżące u ich podstaw prognozy gospodarcze Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

4.  Bez uszczerbku dla art. 6 i 7, w stosunku do danego roku nie można dokonywać żadnych dalszych dostosowań technicznych ani w ciągu tego roku, ani na zasadzie ex post w latach kolejnych.

Artykuł 5

Dostosowanie dotyczące poszczególnych programów

1.  Kwota równoważna dochodom pochodzącym z grzywien nałożonych przez instytucje Unii na mocy rozporządzeń Rady (WE) nr 1/2003(3) i (WE) nr 139/2004(4), zapisana w budżecie na rok n-1 zgodnie z art. 107 rozporządzenia finansowego, po odliczeniu kwoty na rok n-1, o której mowa w art. 141 ust. 1 Umowy o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej(5), jest udostępniana do celów dodatkowej alokacji:

a)  środków na zobowiązania na rok n+1, począwszy od 2022 r. i zakończywszy w 2027 r., na rzecz programów wymienionych w załączniku II, zgodnie z wartościami procentowymi określonymi dla tych programów w kolumnie „Klucz podziału” w tabeli w załączniku II; oraz

b)  środków na płatności na rok n+1, począwszy od 2022 r. i zakończywszy w 2027 r.

Łączna kwota dodatkowych alokacji na okres 2022–2027 w odniesieniu do środków na zobowiązania i środków na płatności wynosi, odpowiednio, 11 000 mln EUR (w cenach z 2018 r.). Dla poszczególnych lat w okresie 2022–2026 roczna kwota dodatkowych alokacji w odniesieniu do środków na zobowiązania i środków na płatności wynosi, odpowiednio, co najmniej 1 500 mln EUR (w cenach z 2018 r.) i nie może przekroczyć 2 000 mln EUR (w cenach z 2018 r.).

Łączna kwota dodatkowych alokacji w odniesieniu do środków na zobowiązania na rzecz programów w okresie 2022–2027 określona jest w kolumnie „Łączna dodatkowa alokacja środków na zobowiązania na podstawie art. 5” w tabeli w załączniku II.

2.  Pułapy środków na zobowiązania w odpowiednich działach na rok n+1, począwszy od 2022 r. i zakończywszy w 2027 r., są dostosowywane w górę o kwoty odpowiadające dodatkowym alokacjom określonym w ust. 1, zgodnie z wartościami procentowymi określonymi dla tych działów w kolumnie „Klucz podziału” w tabeli w załączniku II. Pułap środków na płatności na rok n+1, począwszy od 2022 r. i zakończywszy w 2027 r., jest automatycznie dostosowywany w górę o kwoty odpowiadające dodatkowym alokacjom określonym w ust. 1.

Artykuł 6

Dostosowania dotyczące działań związanych z należytym zarządzaniem gospodarczym lub z ogólnym systemem warunkowości w celu ochrony budżetu Unii

1.  W przypadku wycofania zawieszenia zobowiązań budżetowych dotyczących funduszy Unii zgodnie z odpowiednimi aktami podstawowymi w kontekście działań związanych z należytym zarządzaniem gospodarczym lub działaniami podjętymi na postawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącego ogólnego systemu warunkowości w celu ochrony budżetu Unii, kwoty odpowiadające zawieszonym zobowiązaniom przenosi się na kolejne lata, a odpowiadające im pułapy WRF odpowiednio dostosowuje.

2.  Komisja przekazuje wyniki wszelkich dostosowań dokonanych na podstawie ust. 1 Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

3.  Zawieszone zobowiązania z roku n nie mogą zostać ponownie zapisane w budżecie ogólnym Unii później niż w roku n+2.

Artykuł 7

Dostosowanie w następstwie nowych przepisów lub programów objętych zarządzaniem dzielonym

1.  W przypadku przyjęcia po dniu 1 stycznia 2021 r. nowych przepisów lub programów objętych zarządzaniem dzielonym w odniesieniu do funduszy strukturalnych, Funduszu Spójności, Funduszu na rzecz Sprawiedliwej Transformacji, Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich, Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego, Funduszu Azylu i Migracji, Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Instrumentu na rzecz Zarządzania Granicami i Wiz w ramach Funduszu Zintegrowanego Zarządzania Granicami, kwoty odpowiadające środkom przydzielonym, ale niewykorzystanym w 2021 r., przenosi się w równych częściach na każdy rok w okresie 2022–2025, dostosowując odpowiednio odpowiadające im pułapy WRF.

2.  Komisja przekazuje wyniki wszelkich dostosowań dokonanych na podstawie ust. 1 Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

Rozdział 3

Instrumenty szczególne

Sekcja 1

Tematyczne instrumenty szczególne

Artykuł 8

Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji

1.  Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji, którego cele i zakres zostały określone w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącym Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji, nie może przekroczyć maksymalnej rocznej kwoty 186 mln EUR (w cenach z 2018 r.).

2.  Środki na Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji zapisuje się w budżecie ogólnym Unii jako środki rezerwowe.

Artykuł 9

Rezerwa na rzecz solidarności i pomocy nadzwyczajnej

1.  Rezerwa na rzecz solidarności i pomocy nadzwyczajnej może być wykorzystywana do finansowania:

a)  pomocy w celu reagowania na sytuacje nadzwyczajne wynikające z poważnych katastrof objętych Funduszem Solidarności Unii Europejskiej, którego cele i zakres określone są w rozporządzeniu Rady (WE) nr 2012/2002(6); oraz

b)  szybkiej reakcji na określone nadzwyczajne potrzeby w Unii lub w państwach trzecich powstałe w następstwie zdarzeń, których nie można było przewidzieć w momencie uchwalania budżetu, w szczególności na działania w sytuacjach wyjątkowych i operacje w zakresie wsparcia w następstwie klęsk żywiołowych nieobjętych zakresem stosowania lit. a), katastrof spowodowanych przez człowieka, kryzysów humanitarnych w przypadkach zagrożeń na dużą skalę dla zdrowia publicznego, zagrożeń weterynaryjnych lub fitosanitarnych, a także w sytuacjach szczególnej presji na zewnętrznych granicach Unii wynikającej z przepływów migracyjnych, w przypadku gdy okoliczności tego wymagają.

2.  Rezerwa na rzecz solidarności i pomocy nadzwyczajnej nie może przekroczyć maksymalnej rocznej kwoty 1 200 mln EUR (w cenach z 2018 r.). Każda część rocznej kwoty, która nie została wykorzystana w roku n, może zostać wykorzystana do roku n+1. W pierwszej kolejności wykorzystuje się część rocznej kwoty wynikającą z roku poprzedniego. Każda część rocznej kwoty z roku n, która nie zostanie wykorzystana w roku n+1, wygasa.

3.  Środki na rezerwę na rzecz solidarności i pomocy nadzwyczajnej zapisuje się w budżecie ogólnym Unii jako środki rezerwowe.

4.  W dniu 1 października każdego roku co najmniej jedna czwarta rocznej kwoty, o której mowa w ust. 2, pozostaje dostępna na zaspokojenie potrzeb, które mogą powstać do końca tego roku.

Bez uszczerbku dla akapitu pierwszego można uruchomić kwoty następujących maksymalnych wartości procentowych całkowitej kwoty dostępnej do dnia 1 września każdego roku:

—  50 % w odniesieniu do pomocy udzielanej na podstawie ust. 1 lit. a); kwotę wynikającą z tych obliczeń pomniejsza się o wszelkie kwoty uruchomione w poprzednim roku w zastosowaniu ust. 5,

—  35 % w odniesieniu do pomocy udzielanej państwom trzecim na podstawie ust. 1 lit. b),

—  15 % w odniesieniu do pomocy wewnątrz Unii udzielanej na postawie ust. 1 lit. b).

Bez uszczerbku dla akapitu pierwszego, począwszy od dnia 1 września każdego roku pozostała część dostępnej kwoty może zostać wykorzystana do celów udzielenia dowolnej pomocy, o której mowa w akapicie drugim, na zaspokojenie potrzeb, które mogą powstać do końca tego roku.

5.  W wyjątkowych przypadkach i jeżeli pozostałe zasoby finansowe dostępne w ramach rezerwy na rzecz solidarności i pomocy nadzwyczajnej nie są wystarczające, aby pokryć z nich kwoty uznane za niezbędne do celów pomocy przewidzianej w ust. 1 lit. a), w roku wystąpienia katastrofy, o której mowa w tej literze, Komisja może zaproponować, aby różnica została sfinansowana z kwot rocznych dostępnych do celów rezerwy na rzecz solidarności i pomocy nadzwyczajnej w roku następnym, do maksymalnej kwoty 400 mln EUR (w cenach z 2018 r.).

Artykuł 10

Pobrexitowa rezerwa dostosowawcza

1.  Pobrexitowa rezerwa dostosowawcza zapewnia pomoc w celu przeciwdziałania nieprzewidzianym i negatywnym skutkom w państwach członkowskich i sektorach, które są najbardziej dotknięte wystąpieniem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej, z zastrzeżeniem warunków określonych w stosownym instrumencie oraz zgodnie z tymi warunkami.

2.  Pobrexitowa rezerwa dostosowawcza nie może przekroczyć kwoty 5 000 mln EUR (w cenach z 2018 r.).

3.  Środki na pobrexitową rezerwę dostosowawczą zapisuje się w budżecie ogólnym Unii jako środki rezerwowe.

Sekcja 2

Nietematyczne instrumenty szczególne

Artykuł 11

Jednolity margines

1.  Jednolity margines obejmuje:

a)  począwszy od 2022 r. – kwoty odpowiadające marginesom, które są nadal dostępne poniżej pułapów WRF dla środków na zobowiązania w roku n-1 i które mają zostać udostępnione poza pułapami WRF dla środków na zobowiązania na lata 2022–2027;

b)  począwszy od 2022 r. – kwoty równoważne różnicy między wykonanymi płatnościami a pułapem płatności WRF na rok n-1 w celu dostosowania w górę pułapu płatności na lata 2022–2027; oraz

c)  dodatkowe kwoty, które mogą zostać udostępnione poza pułapami WRF w danym roku dla środków na zobowiązania lub środków na płatności, lub dla obu tych rodzajów środków, w zależności od przypadku, pod warunkiem że będą one w pełni kompensowane: w odniesieniu do środków na zobowiązania – w marginesach jednego lub większej liczby działów WRF na bieżący rok budżetowy lub przyszłe lata budżetowe, oraz w odniesieniu do środków na płatności – w marginesach w ramach pułapu płatności na przyszłe lata budżetowe.

Kwoty mogą być uruchamiane na podstawie akapitu pierwszego lit. c) jedynie wtedy, gdy kwoty dostępne na podstawie lit. a) i b) tego akapitu, stosownie do przypadku, są niewystarczające, a w każdym przypadku tylko w ostateczności, aby umożliwić reagowanie na nieprzewidziane okoliczności.

Zastosowanie lit. c) akapitu pierwszego nie może prowadzić do przekroczenia łącznych kwot pułapów WRF na środki na zobowiązania i środki na płatności na bieżący rok budżetowy i przyszłe lata budżetowe. Nie uruchamia się już zatem w kontekście WRF jakichkolwiek kwot kompensowanych zgodnie z tą literą.

2.  Wykorzystanie jednolitego marginesu na podstawie ust. 1 akapit pierwszy lit. a) i c) nie może prowadzić do przekroczenia, w każdym danym roku, łącznie:

a)  0,04 % dochodu narodowego brutto Unii w środkach na zobowiązania, obliczonego w ramach rocznego dostosowania technicznego WRF, o którym mowa w art. 4;

b)  0,03 % dochodu narodowego brutto Unii w środkach na płatności, obliczonego w ramach rocznego dostosowania technicznego WRF, o którym mowa w art. 4.

Wykorzystanie jednolitego marginesu w każdym danym roku musi być zgodne z pułapami zasobów własnych określonymi w decyzji w sprawie zasobów własnych.

3.  Roczne dostosowania, o których mowa w ust. 1 akapit pierwszy lit. b), nie mogą przekroczyć następujących kwot maksymalnych (w cenach z 2018 r.) na lata 2025–2027 w porównaniu z pierwotnym pułapem płatności na odpowiednie lata:

—  2025 – 8 000 mln EUR,

—  2026 – 13 000 mln EUR,

—  2027 – 15 000 mln EUR.

Kwoty, o których mowa w art. 5 ust. 2 akapit drugi, mają charakter dodatkowy względem maksymalnych kwot, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu.

Wszelkie dostosowania w górę w pełni kompensuje się odpowiadającym im obniżeniem pułapu płatności na rok n-1.

4.  Kwoty, o których mowa w ust. 1 akapit pierwszy lit. a) i c) niniejszego artykułu, mogą zostać uruchomione przez Parlament Europejski i Radę w ramach procedury budżetowej przewidzianej w art. 314 TFUE, aby umożliwić finansowanie wydatków, których nie można sfinansować w ramach odpowiednich pułapów WRF dostępnych w danym roku.

Dostosowania w górę, o którym mowa w ust. 1 akapit pierwszy lit. b) niniejszego artykułu, dokonuje Komisja począwszy od 2022 r. w ramach dostosowania technicznego, o którym mowa w art. 4.

Artykuł 12

Instrument elastyczności

1.  Instrument elastyczności może być wykorzystywany na finansowanie, w danym roku budżetowym, określonych nieprzewidzianych wydatków w środkach na zobowiązania i odpowiadających im środkach na płatności, których to wydatków nie można sfinansować w ramach pułapów dostępnych w jednym lub większej liczbie innych działów. Pułap rocznej kwoty dostępnej na rzecz instrumentu elastyczności wynosi 915 mln EUR (w cenach z 2018 r.).

2.  Niewykorzystana część rocznej kwoty instrumentu elastyczności może zostać wykorzystana do roku n+2. W pierwszej kolejności, w porządku chronologicznym wykorzystuje się dowolną część rocznej kwoty wynikającą z poprzednich lat. Każda część rocznej kwoty z roku n, która nie zostanie wykorzystana w roku n+2, wygasa.

Rozdział 4

Rewizja WRF

Artykuł 13

Rewizja WRF

1.  Bez uszczerbku dla art. 3 ust. 2 i art. 14–17, w przypadku wystąpienia nieprzewidzianych okoliczności WRF mogą zostać poddane rewizji przy zachowaniu zgodności z pułapem zasobów własnych określonym w decyzji w sprawie zasobów własnych.

2.  Co do zasady, wszelkie wnioski dotyczące zmiany WRF zgodnie z ust. 1 przedstawia się i przyjmuje przed rozpoczęciem procedury budżetowej dotyczącej danego roku lub pierwszego roku w danym okresie.

3.  W każdym wniosku dotyczącym rewizji WRF zgodnie z ust. 1 analizuje się możliwości realokacji wydatków pomiędzy programami wchodzącymi w zakres działu, którego dotyczy rewizja, ze szczególnym uwzględnieniem przewidywanego niepełnego wykorzystania środków.

4.  Przy każdej rewizji WRF zgodnie z ust. 1 uwzględnia się możliwości skompensowania podniesienia pułapu jednego działu poprzez obniżenie pułapu innego działu.

5.  Przy każdej rewizji WRF zgodnie z ust. 1 utrzymuje się odpowiedni stosunek między środkami na zobowiązania i środkami na płatności.

Artykuł 14

Rewizja związana z wykonaniem

Powiadamiając Parlament Europejski i Radę o wynikach dostosowań technicznych WRF, Komisja w stosownych przypadkach przedstawia wszelkie wnioski, które uzna za konieczne, w sprawie rewizji łącznej kwoty środków na płatności, w świetle wykonania, w celu zapewnienia należytego zarządzania rocznymi pułapami płatności oraz, w szczególności, ich należytego rozłożenia w czasie w odniesieniu do środków na zobowiązania.

Artykuł 15

Rewizja w przypadku rewizji Traktatów

W przypadku rewizji Traktatów, która miałaby wpływ na budżet, dokonuje się odpowiedniej rewizji WRF.

Artykuł 16

Rewizja w przypadku rozszerzenia Unii

W przypadku przystąpienia jednego państwa lub większej ich liczby do Unii dokonuje się rewizji WRF w celu uwzględnienia potrzeb w zakresie wynikających z tego wydatków.

Artykuł 17

Rewizja w przypadku ponownego zjednoczenia Cypru

W przypadku ponownego zjednoczenia Cypru dokonuje się rewizji WRF w celu uwzględnienia kompleksowego rozwiązania sytuacji na Cyprze i dodatkowych potrzeb finansowych wynikających z ponownego zjednoczenia.

Rozdział 5

Wkład w finansowanie dużych projektów

Artykuł 18

Wkład w finansowanie dużych projektów

1.  W ramach budżetu ogólnego Unii na okres 2021–2027 udostępnia się maksymalną kwotę 13 202 mln EUR (w cenach z 2018 r.) na duże projekty realizowane na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego program kosmiczny Unii i Agencję Unii Europejskiej ds. Programu Kosmicznego.

2.  W ramach budżetu ogólnego Unii na okres 2021–2027 udostępnia się maksymalną kwotę 5 000 mln EUR (w cenach z 2018 r.) na międzynarodowy eksperymentalny reaktor termojądrowy (ITER).

Rozdział 6

Współpraca międzyinstytucjonalna w procedurze budżetowej

Artykuł 19

Współpraca międzyinstytucjonalna w procedurze budżetowej

1.  Instytucje podejmują działania w celu ułatwienia przebiegu corocznej procedury budżetowej.

2.  Instytucje współpracują ze sobą w dobrej wierze podczas całej procedury w celu uzgodnienia swoich stanowisk. Instytucje na wszystkich etapach procedury współdziałają w ramach kontaktów na właściwym szczeblu międzyinstytucjonalnym, aby monitorować postępy prac i analizować stopień zbliżenia stanowisk.

3.  Instytucje zapewniają jak największy stopień koordynacji ich odpowiednich harmonogramów prac w celu umożliwienia przeprowadzenia procedury w sposób spójny i sprzyjający zbliżeniu stanowisk, prowadzący do ostatecznego przyjęcia budżetu ogólnego Unii.

4.  Rozmowy trójstronne mogą być organizowane na wszystkich etapach procedury oraz z udziałem przedstawicieli różnych szczebli, w zależności od charakteru przewidywanej debaty. Każda instytucja, zgodnie ze swoim regulaminem wewnętrznym, wyznacza swoich przedstawicieli na każde posiedzenie, określa swój mandat negocjacyjny oraz z odpowiednim wyprzedzeniem informuje pozostałe instytucje o ustaleniach dotyczących posiedzeń.

Artykuł 20

Jedność budżetu

Wszystkie wydatki i dochody Unii i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej ujmuje się w budżecie ogólnym Unii zgodnie z art. 7 rozporządzenia finansowego, w tym wydatki wynikające z wszelkich stosownych decyzji podjętych jednomyślnie przez Radę po konsultacji z Parlamentem Europejskim, w ramach art. 332 TFUE.

Rozdział 7

Przepisy końcowe

Artykuł 21

Przejście do następnych wieloletnich ram finansowych

Komisja przedstawi wniosek w sprawie nowych wieloletnich ram finansowych przed dniem 1 lipca 2025 r.

Artykuł 22

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2021 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli

W imieniu Rady

Przewodniczący

(1) Zgoda z dnia … (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym). (2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 z dnia 18 lipca 2018 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii, zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1296/2013, (UE) nr 1301/2013, (UE) nr 1303/2013, (UE) nr 1304/2013, (UE) nr 1309/2013, (UE) nr 1316/2013, (UE) nr 223/2014 i (UE) nr 283/2014 oraz decyzję nr 541/2014/UE, a także uchylające rozporządzenie (UE, Euratom) nr 966/2012 (Dz.U. L 193 z 30.7.2018, s. 1). (3) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1/2003 z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. 81 i 82 Traktatu (Dz.U. L 1 z 4.1.2003, s. 1). (4) Rozporządzenie Rady (WE) nr 139/2004 z dnia 20 stycznia 2004 r. w sprawie kontroli koncentracji przedsiębiorstw (rozporządzenie WE w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw) (Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1). (5) Dz.U. L 29 z 31.1.2020, s. 7. (6) Rozporządzenie Rady (WE) nr 2012/2002 z dnia 11 listopada 2002 r. ustanawiające Fundusz Solidarności Unii Europejskiej (Dz.U. L 311 z 14.11.2002, s. 3).

WIELOLETNIE RAMY FINANSOWE (UE-27)

(w mln EUR – ceny z 2018 r.)

DOSTOSOWANIE DOTYCZĄCE POSZCZEGÓLNYCH PROGRAMÓW – WYKAZ PROGRAMÓW, KLUCZ PODZIAŁU

I ŁĄCZNA DODATKOWA ALOKACJA ŚRODKÓW NA ZOBOWIĄZANIA

1.  Pule środków na programy priorytetowe, koszty NGEU i elastyczność

Wspólne oświadczenie Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji w sprawie zwiększenia środków na poszczególne programy i dostosowania aktów podstawowych

Bez uszczerbku dla uprawnień władzy ustawodawczej i budżetowej, Parlament Europejski, Rada i Komisja uzgadniają zwiększenie o 2,5 mld EUR w cenach z 2018 r. pul środków finansowych w aktach podstawowych lub w programowaniu finansowym, stosownie do przypadku, programów wskazanych przez Parlament Europejski. Zostanie to osiągnięte poprzez odpowiednie zmniejszenie marginesów dostępnych w ramach pułapów WRF, bez uszczerbku dla ewentualnego wykorzystania instrumentu elastyczności w 2021 r.

Bez uszczerbku dla uprawnień ustawodawczych instytucji, Parlament Europejski, Rada i Komisja uzgadniają włączenie do aktów podstawowych programów wymienionych w załączniku II do rozporządzenia w sprawie WRF przepisu o zwiększeniu pul środków finansowych o kwoty w nim określone. W przypadku programów ustanawiających gwarancje budżetowe dodatkowa kwota zostanie odzwierciedlona w zwiększonym poziomie udzielanych gwarancji.

Oświadczenie Parlamentu Europejskiego w sprawie zwiększenia środków na poszczególne programy z kwoty nieprzydzielonej w ramach marginesów

Kwota w wysokości 2,5 mld EUR w cenach z 2018 r., o której mowa we wspólnym oświadczeniu Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji w sprawie zwiększenia środków na poszczególne programy i dostosowania aktów podstawowych, zostanie przydzielona w następujący sposób:

—  program „Horyzont Europa”: +0,5 mld EUR,

—  program „Erasmus+”: +0,5 mld EUR, z czego 165 mln EUR w 2021 r.,

—  program UE dla zdrowia: +0,5 mld EUR, z czego 70 mln EUR w 2021 r.,

—  Europejska Agencja Straży Granicznej i Przybrzeżnej: +0,5 mld EUR,

—  pomoc humanitarna: +0,5 mld EUR.

Wspólne oświadczenie Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji w sprawie wykorzystania środków powracających z instrumentu inwestycyjnego AKP na rzecz Instrumentu Sąsiedztwa oraz Współpracy Międzynarodowej i Rozwojowej

Rada zgadza się, by kwota w wysokości do 1 mld EUR (w cenach z 2018 r.) pochodząca ze środków powracających z instrumentu inwestycyjnego AKP na operacje w ramach 9., 10. i 11. Europejskiego Funduszu Rozwoju została wykorzystana na rzecz Instrumentu Sąsiedztwa oraz Współpracy Międzynarodowej i Rozwojowej w okresie 2021–2027. Trzy instytucje uzgadniają, że Instrument Sąsiedztwa oraz Współpracy Międzynarodowej i Rozwojowej powinien umożliwiać otrzymanie tych środków finansowych.

Wspólne oświadczenie Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji w sprawie ponownego wykorzystania umorzonych środków finansowych w związku z programem badawczym

Bez uszczerbku dla ich prerogatyw instytucjonalnych, Parlament Europejski, Rada i Komisja uzgadniają ponowne udostępnienie na rzecz programu badawczego środków na zobowiązania odpowiadających kwocie umorzeń w wysokości do 0,5 mld EUR (w cenach z 2018 r.) w okresie 2021–2027, wynikającej z całkowitego lub częściowego niezrealizowania projektów objętych tym lub poprzednim programem, jak przewidziano w art. 15 ust. 3 rozporządzenia finansowego.

Wspólne oświadczenie Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji w sprawie sposobu traktowania kosztów z tytułu odsetek i spłat w ramach NGUE w WRF na lata 2021–2027

Trzy instytucje uzgadniają, że wydatki na pokrycie kosztów finansowania Next Generation EU nie prowadzą do zmniejszenia środków w ramach programów i funduszy UE.

Trzy instytucje uzgadniają, że sposób traktowania w WRF na lata 2021–2027 kosztów z tytułu odsetek i spłat w ramach NGUE, których wysokość obecnie prognozuje się na 12,9 mld EUR za cały siedmioletni okres, pozostaje bez uszczerbku dla sposobu rozwiązania tej kwestii w przyszłych WRF począwszy od 2028 r.

Trzy instytucje uzgadniają, że będą dążyć do wprowadzenia wystarczających nowych zasobów własnych z myślą o pokryciu kwoty odpowiadającej spodziewanym wydatkom związanym ze spłatą i kosztami odsetek.

2.  Zasoby własne

Oświadczenie Komisji w sprawie ustanowienia zasobów własnych opartych na opłacie cyfrowej

Uwzględniając rozwój sytuacji na szczeblu międzynarodowym, Komisja przyspieszy prace nad przedłożeniem niezbędnych wniosków w sprawie ustanowienia w Unii opłaty cyfrowej oraz jak najszybciej, a najpóźniej do czerwca 2021 r., przedstawi wniosek dotyczący aktu podstawowego. Na tej podstawie Komisja zaproponuje, by dochody pochodzące z opłaty cyfrowej stały się zasobami własnymi do stycznia 2023 r.

Oświadczenie Komisji w sprawie ustanowienia zasobów własnych opartych na podatku od transakcji finansowych

Trwają dyskusje na temat podatku od transakcji finansowych w ramach wzmocnionej współpracy z myślą o ich sfinalizowaniu do końca 2022 r. W przypadku osiągnięcia porozumienia w sprawie podatku od transakcji finansowych Komisja przedstawi wniosek w sprawie przesunięcia dochodów z tego podatku do budżetu UE jako zasobów własnych.

Jeżeli porozumienie nie zostanie osiągnięte przed końcem 2022 r., Komisja, na podstawie ocen skutków, zaproponuje nowy rodzaj zasobów własnych oparty na nowym podatku od transakcji finansowych. Komisja postara się przedstawić te wnioski do czerwca 2024 r. z myślą o wprowadzeniu stosownych przepisów do dnia 1 stycznia 2026 r.

3.  Rola władzy budżetowej

Wspólne oświadczenie Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji w sprawie kontroli budżetowej w odniesieniu do nowych wniosków opartych na art. 122 TFUE, które mogą mieć istotny wpływ na budżet Unii

Mając na uwadze, co następuje:

(1)  Parlament Europejski, Rada i Komisja („trzy instytucje”) uznają, że art. 122 TFUE stanowi podstawę prawną do przyjmowania środków w celu zaradzenia szczególnym sytuacjom kryzysowym, które to środki mogą pociągać za sobą potencjalne skutki budżetowe mogące wpłynąć na kształtowanie się wydatków Unii w granicach jej zasobów własnych.

(2)  W świetle uprawnień budżetowych przyznanych im na mocy Traktatów właściwe jest, by obydwa organy władzy budżetowej omawiały wpływ na budżet takich planowanych aktów, w przypadkach gdy wpływ ten może być istotny. W tym celu Komisja powinna przekazywać wszelkie istotne informacje niezbędne do udzielenia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie wsparcia w ich obradach,

UZGADNIAJĄ, CO NASTĘPUJE:

1.  W niniejszym oświadczeniu określa się ustalenia dotyczące procedury kontroli budżetowej (zwanej dalej „procedurą”) między Parlamentem Europejskim a Radą przy aktywnym wparciu ze strony Komisji.

2.  Procedurę tę można stosować w odniesieniu do wniosku Komisji dotyczącego aktu Rady, który oparty jest na art. 122 TFUE i który może mieć istotny wpływ na budżet Unii.

3.  Komisja dołączy do każdego takiego wniosku ocenę wpływu proponowanego aktu prawnego na budżet i wskaże, czy, jej zdaniem, przedmiotowy akt może mieć istotny wpływ na budżet Unii. Na tej podstawie Parlament Europejski i Rada mogą wystąpić z wnioskiem o wszczęcie procedury.

4.  Procedura będzie przeprowadzana w ramach wspólnego komitetu złożonego z przedstawicieli Parlamentu Europejskiego i Rady na odpowiednim szczeblu. Komisja będzie uczestniczyć w pracach wspólnego komitetu.

5.  Bez uszczerbku dla uprawnień Rady na mocy art. 122 TFUE Parlament Europejski i Rada zaangażują się w konstruktywny dialog z myślą o wypracowaniu wspólnego zrozumienia wpływu planowanego aktu prawnego na budżet, z należytym uwzględnieniem pilnego charakteru sprawy.

6.  Procedura powinna trwać nie dłużej niż dwa miesiące, chyba że przedmiotowy akt ma zostać przyjęty przed określoną datą lub, jeżeli wymaga tego pilny charakter sprawy, w krótszym terminie ustalonym przez Radę.

Wspólne oświadczenie Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji w sprawie ponownej oceny przepisów rozporządzenia finansowego dotyczących zewnętrznych dochodów przeznaczonych na określony cel oraz zaciągania i udzielania pożyczek

W kontekście NGEU Parlament Europejski, Rada i Komisja uzgadniają, że w ramach kolejnej zmiany rozporządzenia finansowego zostaną ocenione i, w stosownych przypadkach, zmienione następujące kwestie:

—  przepisy dotyczące zewnętrznych dochodów przeznaczonych na określony cel, w szczególności dochodów, o których mowa w art. 21 ust. 5 rozporządzenia finansowego;

—  przepisy dotyczące sprawozdawczości w zakresie operacji zaciągania i udzielania pożyczek.

Trzy instytucje uznają, że obowiązujące przepisy dotyczące procedury kontroli i udzielania absolutorium mają zastosowanie do dochodów przeznaczonych na określony cel.

4.  Kwestie horyzontalne – klimat, różnorodność biologiczna, równość kobiet i mężczyzn oraz cele zrównoważonego rozwoju

Oświadczenie Komisji w sprawie metodyki monitorowania wydatków na cele związane z klimatem oraz udziału Parlamentu Europejskiego i Rady

Komisja zapewni, by metodyka monitorowania wydatków na cele związane z klimatem była dostępna, przejrzysta i udostępniana publicznie. Komisja przeprowadzi wymianę poglądów z Parlamentem Europejskim i Radą na temat metodyki monitorowania wydatków na cele związane z klimatem. Jedną z podstawowych zasad monitorowania wydatków na cele związane z klimatem będzie przejrzystość i wymiana informacji na temat postępów w realizacji tych celów z Parlamentem i Radą.

Oświadczenie Komisji w sprawie wkładu poszczególnych programów w realizację celów związanych z klimatem

Bez uszczerbku dla uprawnień ustawodawczych Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do odpowiednich sektorowych aktów podstawowych, dla poszczególnych programów i funduszy ustala się następujące wkłady w realizację celów związanych z klimatem na okres 2021–2027 z myślą o osiągnięciu celu ogólnego wynoszącego co najmniej 30 % łącznej kwoty wydatków budżetowych Unii i wydatków z NGEU:

Komisja wykorzysta te wkłady w realizację celów związanych z klimatem jako punkt odniesienia z myślą o ocenie odchyleń i proponowaniu środków na wypadek niewystarczających postępów.

Oświadczenie Komisji w sprawie metodyki monitorowania wydatków na cele związane z różnorodnością biologiczną oraz udziału Parlamentu Europejskiego i Rady

Komisja zapewni, by metodyka monitorowania wydatków na cele związane z różnorodnością biologiczną była dostępna, przejrzysta i udostępniana publicznie. Po zakończeniu zainicjowanej ostatnio przez Komisję analizy dotyczącej tej metodyki Komisja przeprowadzi wymianę poglądów na temat tej metodyki z Parlamentem Europejskim i Radą. Podstawowe znaczenie dla monitorowania wydatków na cele związane z różnorodnością biologiczną będą miały przejrzystość i wymiana informacji na temat postępów w realizacji tych celów z Parlamentem i Radą.

5.  Inne oświadczenia

Oświadczenie Komisji w sprawie przeglądu śródokresowego / rewizji śródokresowej

Do dnia 1 stycznia 2024 r. Komisja przedstawi przegląd funkcjonowania WRF.

Przeglądowi temu mogą, w stosownych przypadkach, towarzyszyć odpowiednie wnioski dotyczące rewizji rozporządzenia w sprawie WRF zgodnie z procedurami określonymi w TFUE.