Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 12 listopada 2020 r. dotyczące stanowiska Rady w sprawie projektu budżetu ogólnego Unii Europejskiej na rok budżetowy 2021 (11072/1/2020 – C9-0314/2020 – 2020/1998(BUD))

P9_TA(2020)0302 A9-0206/2020

Parlament Europejski,

–  uwzględniając art. 314 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

–  uwzględniając art. 106a Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej,

–  uwzględniając decyzję Rady 2014/335/UE, Euratom z dnia 26 maja 2014 r. w sprawie systemu zasobów własnych Unii Europejskiej(1),

–  uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 z dnia 18 lipca 2018 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii, zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1296/2013, (UE) nr 1301/2013, (UE) nr 1303/2013, (UE) nr 1304/2013, (UE) nr 1309/2013, (UE) nr 1316/2013, (UE) nr 223/2014 i (UE) nr 283/2014 oraz decyzję nr 541/2014/UE, a także uchylające rozporządzenie (UE, Euratom) nr 966/2012(2),

–  uwzględniając rozporządzenie Rady (UE, Euratom) nr 1311/2013 z dnia 2 grudnia 2013 r. określające wieloletnie ramy finansowe na lata 2014−2020(3),

–  uwzględniając zmieniony wniosek Komisji z dnia 28 maja 2020 r. określający wieloletnie ramy finansowe na lata 2021–2027 (COM(2020)0443),

–  uwzględniając Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 2 grudnia 2013 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w kwestiach budżetowych i należytego zarządzania finansami(4),

–  uwzględniając swoje sprawozdanie okresowe z dnia 14 listopada 2018 r. w sprawie wieloletnich ram finansowych na lata 2021–2027 – stanowisko Parlamentu z myślą o osiągnięciu porozumienia(5) i swoją rezolucję z dnia 23 lipca 2020 r. w sprawie konkluzji z nadzwyczajnego posiedzenia Rady Europejskiej w dniach 17–21 lipca 2020 r.,

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 19 czerwca 2020 r. w sprawie ogólnych wytycznych dotyczących przygotowania budżetu na rok 2021, sekcja III – Komisja(6),

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 14 maja 2020 r. w sprawie preliminarza dochodów i wydatków Parlamentu Europejskiego na rok budżetowy 2021(7),

–  uwzględniając projekt budżetu ogólnego Unii Europejskiej na rok budżetowy 2021 przyjęty przez Komisję w dniu 27 lipca 2020 r. (COM(2020)0300) (zwany dalej „PB”),

–  uwzględniając stanowisko w sprawie projektu budżetu ogólnego Unii Europejskiej na rok budżetowy 2021 przyjęte przez Radę w dniu 28 września 2020 r. i przekazane Parlamentowi Europejskiemu w dniu 1 października 2020 r. (11072/1/2020 – C9-0314/2020),

–  uwzględniając swoją rezolucję ustawodawczą z dnia 16 września 2020 r. w sprawie projektu decyzji Rady w sprawie systemu zasobów własnych Unii Europejskiej(8),

–  uwzględniając art. 94 Regulaminu,

–  uwzględniając opinie zainteresowanych komisji,

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji Budżetowej (A9-0206/2020),

Sekcja III

Uwagi ogólne

1.  przypomina, że rok 2021 powinien być pierwszym rokiem obowiązywania nowych wieloletnich ram finansowych (WRF); wyraża ubolewanie, że z powodu opóźnień w negocjacjach w sprawie WRF / zasobów własnych, na które Parlament był gotowy od listopada 2018 r., a które nie mogły się rozpocząć przed przyjęciem konkluzji Rady Europejskiej w dniu 21 lipca 2020 r., jak również z powodu wybuchu pandemii COVID-19 procedura budżetowa na rok 2021 nie mogła jak dotąd opierać się na solidnym i ambitnym porozumieniu w sprawie WRF;

2.  zauważa, że Komisja przedstawiła projekt budżetu (PB) na rok 2021 na podstawie własnych wniosków w sprawie WRF zaktualizowanych w maju 2020 r., a Rada ograniczyła swoje czytanie, z wyjątkiem działu 7, do arytmetycznego przełożenia konkluzji Rady Europejskiej w oczekiwaniu na list w sprawie poprawek, który po osiągnięciu porozumienia politycznego w sprawie WRF / zasobów własnych Komisja wykorzysta, by zaktualizować swój wniosek;

3.  odnotowuje stanowisko Rady w sprawie PB, w tym znaczenie, jakie przywiązuje ona do listu w sprawie poprawek; zgadza się z Radą co do listu, a zarazem pragnie przedstawić czytanie zgodne z priorytetami Parlamentu w kwestii WRF / zasobów własnych i budżetu na rok 2021, zapewniając przy tym odpowiednią koordynację; zauważa, że podejście to wynika również z ograniczonego czasu, jaki zostanie po przedstawieniu listu w sprawie poprawek;

4.  przypomina, że we wspomnianej rezolucji z 19 czerwca 2020 r. w sprawie ogólnych wytycznych dotyczących przygotowania budżetu na rok 2021 Parlament podkreślił, że głównym celem budżetu na rok 2021 powinno być łagodzenie skutków wybuchu pandemii COVID-19 i pomoc w odbudowie w oparciu o Europejski Zielony Ład i transformację cyfrową oraz w trosce o sprawiedliwy i trwały wzrost gospodarczy sprzyjający włączeniu społecznemu, nowe miejsca pracy wysokiej jakości i związany z nimi długoterminowy cel w postaci konwergencji społeczno-gospodarczej;

5.  z zadowoleniem przyjmuje plan odbudowy dla Europy; podkreśla jednak, że trzeba wyraźnie usankcjonować rolę władzy budżetowej w zatwierdzaniu w rocznej procedurze budżetowej zewnętrznych dochodów przeznaczonych na określony cel, w szczególności w ramach narzędzia służącego odbudowie gospodarki Next Generation EU;

6.  przypomina swoje stanowisko, zgodnie z którym cele w zakresie uwzględniania kwestii klimatu i różnorodności biologicznej w WRF na lata 2021–2027 muszą wykraczać poza poziomy ukierunkowanych wydatków określone w jego sprawozdaniu okresowym; dąży zatem do osiągnięcia w 2021 r. poziomu wydatków na różnorodność biologiczną w wysokości co najmniej 10 % oraz poziomu wydatków na uwzględnianie kwestii klimatu w wysokości co najmniej 30 %; ponawia swój apel o koncepcję uwzględniania aspektu płci, która obejmowałaby informacje o celach, nakładach, produktach i wynikach z podziałem na płeć, w tym zobowiązania finansowe na rzecz równouprawnienia kobiet i mężczyzn oraz metodykę monitorowania i raportowania wydatków na ten cel;

7.  ponawia apel do Komisji, by z myślą o nowej rygorystycznej i kompleksowej metodyce w zakresie wydatków związanych z klimatem i z różnorodnością biologiczną przewidziała jasne kryteria kwalifikowalności w formie rozporządzeń ramowych, dzięki którym w realizacji celów dotyczących wydatków uwzględniane byłyby wyłącznie projekty spełniające odpowiednie techniczne kryteria kwalifikacji opracowane na podstawie rozporządzenia (UE) 2020/852(9), jak również, w stosownych przypadkach, właściwe środki naprawcze, a także bezwzględne przestrzeganie zasady unikania poważnych szkód określonej w art. 17 rozporządzenia (UE) 2020/852 w trosce o realizację przez Unię zobowiązań wynikających z porozumienia paryskiego oraz apelu o stopniową rezygnację z pośrednich dopłat do paliw kopalnych i zakaz dopłat bezpośrednich do tych paliw w całym budżecie unijnym;

8.  postanawia zwiększyć do poziomów określonych w sprawozdaniu okresowym w sprawie WRF z 14 listopada 2018 r. środki na piętnaście sztandarowych programów określonych w rezolucji z 23 lipca 2020 r. w sprawie konkluzji z nadzwyczajnego posiedzenia Rady Europejskiej w dniach 17–21 lipca 2020 r. (10) (program „Horyzont Europa”, InvestEU, Erasmus+, gwarancja dla dzieci, Fundusz na rzecz Sprawiedliwej Transformacji, program „Cyfrowa Europa”, instrument „Łącząc Europę”, LIFE, Program UE dla zdrowia, Fundusz Zintegrowanego Zarządzania Granicami, program „Kreatywna Europa”, program „Prawa i Wartości”, Europejski Fundusz Obronny, Instrument Sąsiedztwa oraz Współpracy Międzynarodowej i Rozwojowej (ISWMR) i pomoc humanitarna), a także odpowiednie agencje unijne i Prokuraturę Europejską; postanawia ponadto oprzeć swoje czytanie na pułapach WRF zaproponowanych przez Komisję w PB; uważa, że każdemu zwiększeniu środków na sztandarowe programy powinno towarzyszyć odpowiednie podniesienie pułapu dla właściwego działu WRF; postanawia zwiększyć finansowanie priorytetów Parlamentu m.in. w dziedzinie zmiany klimatu, energii, sieci połączeń cyfrowych i transportowych, przestrzeni kosmicznej, MŚP, turystyki, bezpieczeństwa, migracji, praw podstawowych i działań zewnętrznych;

9.  akceptuje podwyżki dokonane przez Radę w działach 1, 2a i 3 z wyjątkiem linii, na które postanawia przyznać większe środki; akceptuje ponadto przeniesienie grupy polityk związanych z odpornością z działu 5 do działu 2b;

10.  potwierdza swoje wcześniejsze zobowiązania do skorzystania w pełni z przewidzianej w art. 15 ust. 3 rozporządzenia finansowego możliwości ponownego wykorzystania środków z umorzeń na badania;

11.  podkreśla potrzebę bardziej szczegółowej nomenklatury budżetowej, która pozwoliłaby władzy budżetowej w pełni odgrywać jej decyzyjną rolę w rocznej procedurze budżetowej i kontrolować wykonanie budżetu w działach 2b, 4 i 6;

12.  zasadniczo postanawia przywrócić poziomy PB we wszystkich liniach, w których Rada dokonała cięć i w których środki nie zostały zwiększone w czytaniu, z wyjątkiem działu 7;

13.  zwraca uwagę, że należy zapewnić agencjom unijnym wystarczające zasoby finansowe i odpowiednie zasoby ludzkie, by mogły one pełnić swój mandat, wykonywać powierzone im zadania i optymalnie reagować na skutki pandemii COVID-19; podkreśla, że aby zwiększyć skuteczność ich pracy, zwłaszcza w przypadku konwergencji celów określonych polityk, oraz umożliwić uczciwe i efektywne wykorzystywanie funduszy publicznych, niezbędna jest synergia i właściwa koordynacja między agencjami; nalega, aby Komisja zadbała o optymalny przydział personelu do swoich dyrekcji generalnych, dostosowując go do pilnych potrzeb i długoterminowych priorytetów związanych z reakcją na kryzys wywołany COVID-19, a w szczególności z Europejskim Zielonym Ładem;

14.  zauważa, że zaktualizowany praktyczny kalendarz procedury budżetowej nie pozwala w odpowiednim czasie osiągnąć porozumienia w sprawie ewentualnej drugiej propozycji PB; uważa zatem, że należy w pełni wykorzystać cały okres postępowania pojednawczego w sprawie budżetu, by osiągnąć ambitne porozumienie;

15.  ustanawia łączną wysokość środków w budżecie na 2021 r. (wszystkie sekcje) na poziomie 181 762 377 716 EUR w środkach na zobowiązania, czyli o 15 016 195 740 EUR więcej w porównaniu z PB; postanawia ponadto udostępnić kwotę 1 631 420 001 EUR w środkach na zobowiązania w związku z umorzeniami na mocy art. 15 ust. 3 rozporządzenia finansowego; przypomina jednak, że poziom ten należy odpowiednio dostosować po publikacji listu w sprawie poprawek oraz w miarę postępów w negocjacjach i postępowaniu pojednawczym;

16.  przypomina, że jak stwierdził w wyżej wspomnianej rezolucji ustawodawczej z 16 września 2020 r., aby sfinansować budżet na 2021 r., nowe kategorie zasobów własnych należy wprowadzić od 2021 r., natomiast wszelkie kwoty uzyskane z tytułu nowych zasobów własnych i przekraczające poziom niezbędny do wywiązania się z zobowiązań płatniczych Next Generation EU w danym roku powinny pozostać w budżecie Unii jako dochody ogólne, w szczególności w celu uzupełnienia środków na 15 sztandarowych programów unijnych od 2021 r. i odpowiedniego podniesienia pułapów WRF;

Dział 1

17.  podkreśla, że program „Horyzont Europa” stanowi bardzo ważną europejską wartość dodaną i odgrywa istotną rolę w obszarach badań europejskich, które mają zasadnicze znaczenie dla powodzenia Europejskiego Zielonego Ładu, umożliwienia przejścia do 2050 r. na gospodarkę i społeczeństwo neutralne dla klimatu oraz wspierania transformacji cyfrowej, kluczowej dla dobrobytu Unii w przyszłości; podkreśla również, że pandemia COVID-19 zwróciła uwagę na konieczność inwestowania w badania w dziedzinie zdrowia; proponuje zatem znacznie zwiększyć środki na program „Horyzont Europa” zgodnie z jego dotychczasowymi apelami o całkowity budżet na okres WRF 2021–2027 w wysokości 120 mld EUR; uważa ponadto, że zgodnie z art. 15 ust. 3 rozporządzenia finansowego należy udostępnić pełną kwotę umorzeń dokonanych w całym okresie obecnych WRF, aby wspierać transformację klimatyczną i cyfrową oraz badania w dziedzinie zdrowia;

18.  jest przekonany, że jednym z priorytetów Unii powinna być walka z rakiem i że należy znacznie zintensyfikować wysiłki na tym polu; podkreśla, że ważnym elementem tej walki są badania nad rakiem; zwraca uwagę na konieczność bezzwłocznego wzmożenia tego rodzaju badań;

19.  apeluje, by w budżecie unijnym na 2021 r. przewidzieć odpowiednie środki na program InvestEU i pozwolić mu z jednej strony realizować jego cele długoterminowe i uczestniczyć w odbudowie długofalowej konkurencyjności Europy dzięki zapewnieniu większej zdolności inwestycyjnej ukierunkowanej na wspieranie zrównoważonej infrastruktury, badań, innowacji, cyfryzacji, MŚP i inwestycji społecznych, a z drugiej strony osiągnąć jego nowy krótkoterminowy cel polegający na wspomaganiu trwałego ożywienia gospodarczego przez zrównoważone inwestycje strategiczne; z głębokim żalem zauważa, że Rada Europejska odrzuciła wniosek Komisji w sprawie instrumentu wsparcia wypłacalności; popiera podejście przyjęte przez Parlament w pracach przygotowawczych nad instrumentem, zgodnie z którym środki przewidziane na ten instrument należy przesunąć do programu InvestEU z korzyścią dla przedsiębiorstw mających siedzibę w państwach członkowskich i prowadzących działalność w Unii;

20.  podkreśla kluczową rolę instrumentu „Łącząc Europę” w budowaniu wysokowydajnej sieci transeuropejskiej i połączeń międzysystemowych między państwami członkowskimi, a zwłaszcza w państwach członkowskich, które wspierają zrównoważoną i transgraniczną mobilność oraz przesunięcia międzygałęziowe, z myślą o zmniejszeniu emisji gazów cieplarnianych do 2030 r. o 60 %, wspieraniu przedsięwzięć energetycznych i transportowych w przechodzeniu na gospodarkę neutralną dla klimatu zapewniającą bezpieczeństwo dostaw z uwzględnieniem szczególnej sytuacji europejskich regionów wyspiarskich i peryferyjnych oraz dążeniu do transformacji cyfrowej obejmującej również podnoszenie i zmianę kwalifikacji przez pracowników w Unii; proponuje zatem znaczne zwiększenie środków;

21.  podkreśla, że kryzys wywołany COVID-19 uwydatnił rosnące znaczenie cyfryzacji w codziennym funkcjonowaniu gospodarki; zwraca uwagę na rolę programu „Cyfrowa Europa” w kształtowaniu i wspieraniu transformacji cyfrowej; proponuje zwiększenie środków ponad poziom proponowany w jego pośrednim stanowisku w sprawie WRF, tak aby uwzględnić potrzeby, jakie ujawniła pandemia;

22.  przypomina o kluczowej wartości europejskiego programu kosmicznego, a zwłaszcza wkładu programów Copernicus i Galileo w Europejski Zielony Ład, i w związku z tym zwraca się o ukierunkowane wzmocnienie środków, tak aby programy te mogły przyczyniać się do realizacji unijnych celów środowiskowych; zwraca uwagę na znaczenie, jakie ma niezależność europejskiego przemysłu kosmicznego w obliczu światowej konkurencji, oraz na wartość dodaną tych programów dla wzrostu zatrudnienia, konkurencyjności i rozwoju MŚP;

23.  uważa, że należy też wzmocnić inne ważne priorytety w tym dziale; apeluje m.in. o znaczne zwiększenie kwoty przeznaczonej na cele MŚP, które stanowią podstawę gospodarki unijnej i odgrywają kluczową rolę w zapewnianiu wysokiej jakości inwestycji i tworzeniu miejsc pracy we wszystkich państwach członkowskich, także z myślą o wspieraniu i zwiększaniu udziału kobiet w MŚP, a tym samym ich dostępu do rynków; wzmacnia ponadto kluczowe programy z grupy polityk związanych z przestrzenią kosmiczną; przypomina o istotnym wkładzie agencji Unii w realizację celów polityk unijnych; apeluje zatem o odpowiednie środki i personel dla Agencji UE ds. Cyberbezpieczeństwa (ENISA), Agencji Kolejowej Unii Europejskiej (ERA), Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego (EUNB), Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (ESMA), programu kosmicznego Unii Europejskiej oraz Organu Europejskich Regulatorów Łączności Elektronicznej (BEREC) zgodnie z ich zadaniami i obowiązkami;

24.  ponawia apel o wsparcie dla MŚP, zwłaszcza w sektorze turystyki, sektorze kreatywnym i transportowym, aby zwiększyć ich zdolność do przezwyciężenia skutków pandemii COVID-19; ponawia ponadto wniosek Parlamentu – przedstawiony w związku ze sprawozdaniem okresowym z 2018 r. w sprawie wieloletnich ram finansowych na lata 2021–2027(11) – o dodanie specjalnej linii budżetowej w celu uwzględnienia sektora turystyki, który ma ogromne znaczenie dla gospodarki, konkurencyjności, zatrudnienia (bezpośrednio i pośrednio zapewnia on w Unii 23 mln miejsc pracy, zwłaszcza dla ludzi młodych) oraz rozwoju społecznego w całej Unii, a który szczególnie ucierpiał w wyniku kryzysu wywołanego COVID-19 i mierzy się z szybkim i gwałtownym spadkiem popytu oraz nagłą utratą miejsc pracy, zagrażając w ten sposób wielu europejskim MŚP;

25.  ubolewa, że w obecnej sytuacji Komisja nie zaproponowała utworzenia specjalnej linii budżetowej z myślą o turystyce; apeluje o szybkie bezpośrednie i pośrednie wsparcie dla tego sektora, zwłaszcza dla MŚP;

26.  w związku z tym zwiększa poziom środków na zobowiązania w dziale 1 o 6 313 980 774 EUR w stosunku do PB (z wyłączeniem projektów pilotażowych i działań przygotowawczych), z czego 5 996 664 225 EUR na sztandarowe programy; ponadto udostępnia w ramach działu kwotę 1 631 420 001 EUR w środkach na zobowiązania w związku z umorzeniami na mocy art. 15 ust. 3 rozporządzenia finansowego;

Dział 2a

27.  postanawia poprzeć stanowisko Rady w czytaniu działu 2a;

Dział 2b

28.  uważa, że należy jak najszybciej przeznaczyć dodatkowe środki na Program UE dla zdrowia, przyczyniając się w szczególności do zaspokojenia znacznych potrzeb strukturalnych ujawnionych w czasie kryzysu związanego z COVID-19 i określając kluczowe obszary działania, takie jak usprawnienie krajowych systemów opieki zdrowotnej, zmniejszenie nierówności w zakresie zdrowia oraz dostępność i przystępność cenowa leków i innych produktów istotnych w kontekście kryzysu, a także zapewnić nieprzerwane i terminowe świadczenie dostępnych i bezpiecznych usług dotyczących zdrowia seksualnego i reprodukcyjnego oraz korzystanie z praw w tym zakresie i położyć m.in. większy nacisk na walkę Unii z rakiem;

29.  podkreśla znaczenie programu Erasmus+ jako jednego ze sztandarowych i cieszących się największym powodzeniem programów unijnych, który strategicznie inwestuje w przyszłość i obywateli Unii; przypomina, że brak dostatecznych środków na program Erasmus+ zagrozi ciągłemu tworzeniu nowych możliwości dla młodych ludzi i ich rosnącym szansom na zatrudnienie, a także zdolności programu do realizacji nowych celów i dążeń do zyskania bardziej integracyjnego i ekologicznego charakteru; postanawia zatem znacznie zwiększyć środki na program Erasmus+ zgodnie ze swoim stanowiskiem przewidującym potrojenie jego budżetu;

30.  przypomina, że sektor kultury i sektor kreatywny to jedne z tych sektorów, które najbardziej ucierpiały w wyniku pandemii COVID-19, i apeluje o odpowiednie działania i środki finansowe, by ograniczyć poważne straty ponoszone nieustannie przez te sektory w związku z niespodziewanym zamykaniem sal podczas kryzysu spowodowanego COVID-19; proponuje zatem znacznie zwiększyć odpowiednie linie budżetowe programu „Kreatywna Europa”, by zapewnić wsparcie sektorom dotkniętym kryzysem;

31.  podkreśla potrzebę większej przejrzystości w przydzielaniu środków w ramach różnych komponentów i podprogramów programu Erasmus+ dzięki przywróceniu wcześniejszej nomenklatury oraz programu „Obywatele, Równość, Prawa i Wartości” dzięki utworzeniu nowej linii budżetowej dla komponentu dotyczącego wartości Unii; ponawia swój apel do Komisji o zwiększenie przejrzystości wydatków z budżetu na działania multimedialne, w szczególności dzięki utworzeniu nowych linii budżetowych odpowiadających stosowanym środkom;

32.  postanawia utworzyć nową linię budżetową 07 06 04 „Ochrona i propagowanie wartości Unii”, by wzmocnić finansowanie zorientowane na ochronę i promowanie demokracji, praworządności i praw podstawowych, w tym wspieranie działań organizacji społeczeństwa obywatelskiego w tym zakresie;

33.  zgadza się z prognozą Komisji, że w kontekście odbudowy po pandemii COVID-19 jeszcze większego znaczenia nabierze w nadchodzących latach walka ze skrajnym ubóstwem, a zwłaszcza ubóstwem wśród dzieci; nalega zatem na utworzenie oddzielnej linii budżetowej w EFS+ z przydziałem 1 mld EUR na 2021 r. na europejską gwarancję dla dzieci; przypomina, jak ważne jest zapewnienie wystarczających środków finansowych dla Europejskiego Funduszu Pomocy Najbardziej Potrzebującym (FEAD), zwłaszcza w kontekście pandemii COVID-19;

34.  przypomina, że kryzys związany z COVID-19 w większym stopniu dotyka kobiety, osoby systematycznie dyskryminowane ze względu na płeć i inne grupy szczególnie wrażliwe, i apeluje o wzmocnienie komponentu „Zatrudnienie i innowacje społeczne” jako wsparcia dla programów i szkoleń służących zwiększeniu ich udziału w rynku pracy i przeciwdziałaniu ich niestabilnej sytuacji zawodowej;

35.  zwraca uwagę na kluczową rolę programu „Obywatele, Równość, Prawa i Wartości” w ochronie i promowaniu praw i wartości zapisanych w Traktatach i Karcie praw podstawowych UE i podkreśla, że na każdy z komponentów potrzebne są dodatkowe środki, a w szczególności na komponent Daphne służący walce z przemocą wobec kobiet oraz komponent wspierający zaangażowanie i udział obywateli w życiu Unii;

36.  podkreśla wkład programu „Sprawiedliwość” w dalszy rozwój europejskiej przestrzeni sprawiedliwości w oparciu o praworządność, wzajemne uznawanie i wzajemne zaufanie oraz postanawia ten program wzmocnić;

37.  wzywa do zwiększenia środków na grupę polityk związanych z kulturą, kreatywnością i integracją społeczną, tak by w każdym z programów lepiej uwzględnić problematykę płci, a także wspierać i promować w Unii studia i badania z zakresu płci kulturowej;

38.  uważa, że należy zwiększyć środki w linii budżetowej przeznaczonej na społeczność Turków cypryjskich, aby istotnie przyczynić się do kontynuowania i zintensyfikowania działań Komitetu ds. Osób Zaginionych na Cyprze, a także wesprzeć Komisję Techniczną ds. Dziedzictwa Kulturowego złożoną z przedstawicieli obydwu społeczności, w ten sposób budując zaufanie i pojednanie między tymi społecznościami;

39.  głęboko ubolewa, że Komisja nadal nie odpowiedziała na apel Parlamentu o gruntowny przegląd linii budżetowej przeznaczonej na działania multimedialne, zwłaszcza pod kątem umowy ramowej z Euronews; postanawia utrzymać środki budżetowe w rezerwie, dopóki Komisja nie odpowie na zastrzeżenia Trybunału Obrachunkowego; zauważa jednak, że Trybunał Obrachunkowy nie stwierdza po stronie Euronews żadnych uchybień w wywiązywaniu się z obowiązków informacyjnych wynikających z aktualnej umowy;

40.  zwraca uwagę na ważną rolę zdecentralizowanych agencji działających w ramach niniejszego działu; apeluje o zapewnienie Agencji Praw Podstawowych Unii Europejskiej (FRA) odpowiednich zasobów finansowych i ludzkich, które pozwoliłby jej wykonywać jej zadania, zważywszy na dodatkowe projekty określone w procesie konsultacji agencji z zainteresowanymi stronami; domaga się odpowiednich środków budżetowych dla Europejskiego Instytutu ds. Równości Kobiet i Mężczyzn (EIGE) i Europejskiego Urzędu ds. Pracy, biorąc pod uwagę znaczenie ich zadań oraz rolę, jaką Europejski Urząd ds. Pracy ma pełnić w zapewnieniu sprawiedliwej mobilności pracowników w kontekście kryzysu związanego z COVID-19; apeluje ponadto o przydzielenie odpowiednich funduszy i personelu Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Wymiarów Sprawiedliwości w Sprawach Karnych (Eurojust), Europejskiemu Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób (ECDC) oraz Europejskiej Agencji Leków (EMA) realizujących kolejne ważne priorytety;

41.  postanawia zastosować ukierunkowane wzmocnienie środków na Prokuraturę Europejską (EPPO), tak by mogła bezzwłocznie przystąpić do wykonywania swoich obowiązków zgodnie z powierzonym jej mandatem; uważa, że jej charakter wymaga większej gwarancji niezależności, w związku z czym należy traktować ją jako niezależny organizm, a nie agencję, a jej budżet umieścić w dziale 7; podkreśla, że ustanowienie EPPO nie może prowadzić do zmniejszenia zdolności Europejskiego Urzędu ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) do właściwego funkcjonowania;

42.  odrzuca wniosek Komisji dotyczący połączenia różnych linii budżetowych związanych z celami polityki społecznej; uważa, że oddzielne linie budżetowe, takie jak w przeszłości, zapewnią niezbędną przejrzystość i zasoby dla każdego z tych kluczowych obszarów;

43.  postanawia przenieść linię budżetową 06 04 01 (Instrument Unii Europejskiej na rzecz Odbudowy – spłata kuponu okresowego oraz umorzenie w terminie zapadalności) do rozdziału 17, ponieważ wszystkie koszty finansowania wydatków związanych z Next Generation EU należy uwzględnić poza i ponad pułapami WRF;

44.  zwiększa środki na dział 2b łącznie o 5 894 270 074 EUR w stosunku do PB w środkach na zobowiązania (z wyłączeniem projektów pilotażowych i działań przygotowawczych), z czego 6 041 509 293 EUR na sztandarowe programy;

Dział 3

45.  przypomina, że Rada Europejska w swoim stanowisku w sprawie Europejskiego Instrumentu na rzecz Odbudowy nie utrzymała poziomu wsparcia dla Funduszu na rzecz Sprawiedliwej Transformacji przewidzianego we wniosku Komisji; obawia się, że cięcia te poważnie osłabią wysiłki na rzecz odbudowy; przypomina, że Fundusz na rzecz Sprawiedliwej Transformacji jest istotnym i niezbędnym elementem składowym architektury Europejskiego Zielonego Ładu; w związku z tym proponuje zwiększenie w 2021 r. środków na zobowiązania w ramach tego sztandarowego programu o 500 mln EUR;

46.  postanawia, zgodnie z ogólnym priorytetem dotyczącym przeciwdziałania zmianie klimatu i utracie różnorodności biologicznej, skoncentrować znaczne zwiększenie środków na zobowiązania o 237 mln EUR na liniach budżetowych związanych z programem LIFE; zauważa, że wzrost ten ma przyczynić się do realizacji najważniejszych celów, takich jak ochrona przyrody i różnorodności biologicznej, gospodarka o obiegu zamkniętym i jakość życia, łagodzenie zmiany klimatu i przystosowanie się do niej, a także przejście na czystą energię; ma nadzieję, że Komisja zapewni niezbędną zdolność absorpcyjną w celu skutecznego wykorzystania tych dodatkowych środków;

47.  przypomina, że pandemia COVID-19 poważnie dotknęła wiele sektorów rolnictwa i w związku z tym popiera ukierunkowane wzmocnienie linii budżetowych na środki wspierania rynku w ramach Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji (EFRG), które mają na celu łagodzenie skutków kryzysu spowodowanego tą pandemią, zwłaszcza w odniesieniu do gospodarstw ekologicznych i drobnych producentów rolnych; oczekuje, że list w sprawie poprawek będzie przewidywał dalsze dostosowanie poziomu środków EFRG poprzez uwzględnienie dochodów przeznaczonych na określony cel, które mają być dostępne w 2021 r., oraz innych parametrów, takich jak wpływ pandemii COVID-19 na sektory rolnictwa;

48.  uważa, że żadne środki, zwłaszcza ze wspólnej polityki rolnej, nie mogą być przeznaczane na wspieranie rozrodu i hodowli byków na potrzeby działalności związanej z walkami byków;

49.  zwraca uwagę na szczególnie trudne warunki społeczno-gospodarcze w regionach najbardziej oddalonych Unii, nasilone skutkami kryzysu związanego z COVID-19; proponuje w związku z tym dodatkowe środki do linii budżetowej programu POSEI przeznaczonej na utrzymanie działalności rolniczej oraz zaopatrzenie w żywność i produkty rolne w regionach najbardziej oddalonych, którym należy zapewnić odpowiednie środki; podkreśla ponadto znaczenie uwzględnienia specyfiki i ograniczeń regionów najbardziej oddalonych przy opracowywaniu programów i funduszy unijnych w wieloletnich ramach finansowych na lata 2021–2027 i w ramach Next Generation EU.

50.  zwiększa środki na Europejski Fundusz Morski i Rybacki o 19,6 mln EUR; uznaje, że rok 2021 będzie kluczowym rokiem dla sektora gospodarki rybnej, który będzie musiał stawić czoła jednocześnie wyzwaniom związanym z dostosowaniem do celów Europejskiego Zielonego Ładu oraz zagrożeniom wynikającym z kryzysu związanego z COVID-19 i z brexitu;

51.  podkreśla znaczenie zapewnienia wystarczających środków finansowych na gromadzenie danych w sektorze rybołówstwa, zarządzanie nimi, ich wykorzystywanie i wymianę;

52.  zamierza wspierać Europejską Agencję Środowiska (EEA) dodatkowymi zasobami finansowymi i ludzkimi, ponieważ zgodnie z oczekiwaniami agencja ta ma odgrywać kluczową rolę we wspieraniu działań związanych z Zielonym Ładem poprzez monitorowanie i sprawozdawczość w zakresie unijnej strategii ochrony różnorodności biologicznej, gospodarki o obiegu zamkniętym, przystosowania się do zmiany klimatu i inicjatyw na rzecz zerowego poziomu emisji zanieczyszczeń;

53.  zwiększa ogólny poziom środków w dziale 3 o 867 937 490 EUR powyżej PB w środkach na zobowiązania (z wyłączeniem projektów pilotażowych i działań przygotowawczych), z czego 739 100 000 EUR na programy przewodnie;

Dział 4

54.  zwiększa finansowanie priorytetów Parlamentu w dziedzinie migracji i zarządzania granicami, w szczególności Funduszu Zintegrowanego Zarządzania Granicami oraz Funduszu Azylu i Migracji; jednocześnie dąży do zwiększenia przejrzystości budżetowej poprzez odzwierciedlenie szczegółowych celów obu funduszy w strukturze budżetu, tak aby władza budżetowa mogła uważniej śledzić wydatki;

55.  podkreśla, że kluczowe znaczenie ma inwestowanie w odpowiednie finansowanie i poziomy zatrudnienia we wszystkich agencjach działających w dziedzinie migracji, azylu i zarządzania granicami; zwraca się o dodatkowe zasoby kadrowe dla Europejskiego Urzędu Wsparcia w dziedzinie Azylu (EASO), które będą niezbędne do prawidłowego realizowania przez agencję działań w praktyce, rozwoju szkoleń, działań analitycznych i ram zarządzania, a także dla Agencji Unii Europejskiej ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości (eu-LISA); zwraca się o dodatkowe zasoby finansowe i kadrowe dla Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej (Frontex);

56.  wyraża głębokie zaniepokojenie w związku z kolejnymi ofiarami śmiertelnymi na Morzu Śródziemnym; uważa, że konieczne jest bardziej długoterminowe podejście do operacji poszukiwawczo-ratowniczych, ponieważ nie można pozostawiać ich wyłącznie podmiotom niepaństwowym; uważa, że Komisja powinna przedstawić wniosek ustawodawczy dotyczący utworzenia funduszu poszukiwawczo-ratowniczego wspierającego misje poszukiwawczo-ratownicze na Morzu Śródziemnym; proponuje zatem utworzenie nowej linii budżetowej dla tego funduszu, aby zachęcać do ratowania życia i pokazać wzajemną solidarność państw członkowskich w prowadzeniu operacji poszukiwawczo-ratowniczych zgodnie z prawem międzynarodowym i prawami podstawowymi, w tym prawem do życia i zasadą non-refoulement;

57.  podsumowując, zwiększa środki na dział 4 o 710 251 000 EUR w środkach na zobowiązania powyżej poziomów PB, z czego 500 251 000 EUR na programy przewodnie;

Dział 5

58.  podkreśla znaczenie stopniowego kształtowania wspólnej unijnej polityki bezpieczeństwa i obrony; podkreśla znaczenie pogłębiania europejskiej współpracy w dziedzinie obrony, ponieważ służy to nie tylko zwiększeniu bezpieczeństwa Europy i jej obywateli, lecz także prowadzi do obniżenia kosztów; wzywa do zwiększenia finansowania Europejskiego Funduszu Obronnego, aby w pełni wspierać innowacyjną i konkurencyjną bazę przemysłową sektora obronnego, która przyczyni się do osiągnięcia niezbędnej strategicznej autonomii Unii;

59.  wzywa do zwiększenia środków finansowych na mobilność wojskową, co pomoże państwom członkowskim działać szybciej i skuteczniej; stwierdza, że potrzebne są wystarczające środki finansowe na wspieranie misji i działań prowadzonych w ramach wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony, w tym również na finansowanie infrastruktury transportowej podwójnego zastosowania oraz uproszczenie zezwoleń dyplomatycznych i przepisów prawa celnego;

60.  przypomina o ważnej roli zdecentralizowanych agencji działających w dziedzinie bezpieczeństwa i egzekwowania prawa, w szczególności Europejskiego Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii (EMCDDA) oraz Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Ścigania (Europol), w zapewnianiu ich istotnych działań w walce z terroryzmem i przestępczością zorganizowaną, oraz proponuje ukierunkowane zwiększenie środków, aby umożliwić im właściwe wykonywanie ich zadań;

61.  zwiększa ogólny poziom środków w dziale 5 o 372 320 760 EUR powyżej PB (z wyłączeniem projektów pilotażowych i działań przygotowawczych), z czego 312 829 132 EUR na programy przewodnie;

Dział 6

62.  zwraca uwagę, że w czasach, gdy wyzwania zewnętrzne i kwestie stosunków międzynarodowych nabierają coraz większego znaczenia i dominują w polityce międzynarodowej, zewnętrzny wymiar budżetu Unii musi być odpowiednio finansowany i przygotowany do szybkiego reagowania na obecne, pojawiające się i przyszłe wyzwania; zauważa, że większość wydatków na działania zewnętrzne dotyczy ISWMR, w sprawie którego nadal trwają międzyinstytucjonalne negocjacje ustawodawcze;

63.  ubolewa, że nowa nomenklatura działań zewnętrznych zaproponowana przez Komisję jest znacznie mniej szczegółowa niż poprzednia, co zmniejsza przejrzystość, przewidywalność, rozliczalność i kontrolę oraz ogranicza zdolność władzy budżetowej do podejmowania decyzji odzwierciedlających priorytety polityczne; podkreśla w związku z tym potrzebę bardziej zróżnicowanej struktury budżetowej, obejmującej specjalne linie dla najważniejszych beneficjentów, obszarów polityki i podregionów, aby poprawić jasność i czytelność budżetu; proponuje zatem zmienioną nomenklaturę dla ISWMR, dostosowaną do nowych instrumentów, przy jednoczesnym uszczegółowieniu;

64.  apeluje o zwiększenie poziomów finansowania dla wszystkich programów geograficznych i tematycznych w ramach ISWMR zgodnie ze swoim stanowiskiem w tej kwestii w pierwszym czytaniu; przypomina swoje stanowisko, zgodnie z którym należy wzmocnić programy tematyczne w ramach ISWMR, aby umożliwić Unii utrzymanie silnej pozycji w tych priorytetowych obszarach; podkreśla, że stanowisko dotyczące środków przydzielonych ISWMR jest w pełni zgodne z kwotami ujętymi w stanowisku Parlamentu w kwestii ISWMR w pierwszym czytaniu;

65.  proponuje utworzenie specjalnej linii budżetowej na „wsparcie procesu politycznego w Libii” w celu przyczynienia się do pokojowego rozwiązania konfliktu libijskiego;

66.  zwraca uwagę na utrzymujące się wyzwania we wschodnim i południowym sąsiedztwie UE, w związku z czym konieczne jest wzmocnienie poświęconej im specjalnej linii budżetowej, a także na znaczenie przyznania Agencji Narodów Zjednoczonych ds. Pomocy Uchodźcom Palestyńskim na Bliskim Wschodzie zwiększonego wsparcia finansowego w celu wypełniania jej mandatu, biorąc pod uwagę rosnące potrzeby uchodźców palestyńskich oraz jako inwestycji na rzecz stabilności i rozwoju w regionie; przypomina o znaczeniu rozwijania stabilnych stosunków i silnej współpracy między UE a Afryką i uważa, że należy przeznaczyć wystarczające środki finansowe na rozwój tego kontynentu, co przyczyniłoby się między innymi do ograniczenia pierwotnych przyczyn przymusowej migracji;

67.  podkreśla pilną potrzebę zacieśnienia współpracy na rzecz rozwoju w zakresie zdrowia, wysokiej jakości programów kształcenia na odległość sprzyjających włączeniu społecznemu oraz łagodzenia zmiany klimatu i przystosowania się do niej, a także w zakresie różnorodności biologicznej, żywienia, zrównoważonego rolnictwa i bezpieczeństwa żywnościowego, ponieważ kryzys związany z COVID-19 nasila tendencję wzrostową w zakresie głodu na świecie; wskazuje w związku z tym, że ogromne znaczenie ma wspieranie tworzenia i wzmacniania instytucji oraz kształcenia w celu zwiększenia liczby wykwalifikowanej siły roboczej; potwierdza potrzebę dopilnowania, by kwota w liniach budżetowych przeznaczonych na ludzi, planetę, dobrobyt i partnerstwo była znacznie wyższa niż kwota przewidziana w linii budżetowej dotyczącej globalnych wyzwań zaproponowanej w projekcie budżetu;

68.  podkreśla potrzebę znacznego finansowania krajów Bałkanów Zachodnich w związku z procesem akcesyjnym i wieloma wyzwaniami stojącymi przed UE i krajami kandydującymi; uważa za istotne, aby nowa nomenklatura instrumentu IPA III obejmowała odrębne linie budżetowe dla Bałkanów Zachodnich i Turcji, biorąc pod uwagę wyjątkowo delikatny charakter unijnego finansowania dla Turcji;

69.  potępia ciągłe naruszanie przez Turcję prawa międzynarodowego i prawa UE oraz jej zasad i wartości; domaga się, aby finansowanie reform politycznych w Turcji było przeznaczone wyłącznie na promowanie dialogu i zapewnianie wsparcia społeczeństwu obywatelskiemu, podmiotom niepaństwowym i kontaktom międzyludzkim, dopóki kraj ten nie osiągnie postępów w dziedzinie demokracji, praworządności i praw człowieka; zdecydowanie potępia powtarzające się prowokacje Turcji i naruszenia suwerenności Grecji i Cypru;

70.  podkreśla, zwłaszcza w świetle obecnej sytuacji związanej z COVID-19 i w związku z niefortunną decyzją Rady Europejskiej o usunięciu zewnętrznego filaru Europejskiego Instrumentu na rzecz Odbudowy, że rozdział dotyczący pomocy humanitarnej musi zostać wzmocniony i że konieczne są zabezpieczenia, aby zapobiec wypieraniu wewnętrznego lub zewnętrznego wykorzystania rezerwy na rzecz solidarności i pomocy nadzwyczajnej; podkreśla potrzebę zapewnienia dalszego finansowania inicjatywy „Wolontariusze pomocy UE” na wypadek impasu w trwających negocjacjach w sprawie programu „Europejski Korpus Solidarności”;

71.  w związku z niedawnymi niepokojącymi wydarzeniami na Białorusi wzywa UE do wspierania – za pośrednictwem Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych i Wysokiego Przedstawiciela Unii ds. Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa oraz poprzez powołanie nowego specjalnego przedstawiciela ds. Białorusi – procesu pokojowego przekazania władzy zgodnie z dialogiem prowadzonym przez ONZ lub ewentualnie przez OBWE w oparciu o ochronę praw człowieka i wolę narodu białoruskiego;

72.  w świetle zagrożeń związanych z cyberbezpieczeństwem i rozpowszechnianiem fałszywych informacji podkreśla potrzebę lepszego uwzględnienia tych kwestii w budżecie Unii i reagowania na nie na poziomie horyzontalnym, zarówno w siedzibie głównej, jak i w delegaturach Unii na całym świecie; uważa w związku z tym, że konieczne jest wzmocnienie linii budżetowych przeznaczonych na komunikację strategiczną w zakresie działań zewnętrznych;

73.  zwiększa ogólny poziom środków w dziale 5 o 698 781 256 EUR powyżej PB (z wyłączeniem projektów pilotażowych i działań przygotowawczych), z czego 583 041 792 EUR na programy przewodnie;

Dział 7

74.  postanawia nie przywracać na tym etapie kwot zmniejszonych przez Radę w dziale 7;

75.  głęboko ubolewa, że Komisja nadal nie odpowiedziała na wniosek Parlamentu o pełny dostęp do umów i informacji na temat umowy dotyczącej szczepionek przeciwko COVID-19 objętej projektem budżetu korygującego nr 8/2020; zwraca się do Komisji, by do końca 2020 r. zapewniła władzy budżetowej dostęp do umowy w sprawie szczepionek przeciwko COVID-19;

Projekty pilotażowe i działania przygotowawcze

76.  przypomina o znaczeniu projektów pilotażowych i działań przygotowawczych jako narzędzi formułowania priorytetów politycznych i wprowadzania nowych inicjatyw, które mają potencjał do przekształcenia się w stałe działania i programy UE; po przeprowadzeniu dokładnej analizy wszystkich złożonych wniosków przyjmuje zrównoważony pakiet projektów pilotażowych i działań przygotowawczych, odzwierciedlający priorytety polityczne Parlamentu; wzywa Komisję do szybkiego wdrożenia projektów pilotażowych i działań przygotowawczych w ścisłej współpracy z posłami oraz do przekazywania informacji zwrotnych na temat ich wyników i rezultatów w praktyce;

Płatności

77.  podkreśla konieczność zapewnienia wystarczającego poziomu środków na płatności w budżecie na 2021 r., w którym uwzględniony zostanie wolumen zobowiązań pozostających do spłaty na koniec 2020 r., aby uniknąć nagromadzenia niezapłaconych roszczeń dotyczących WRF na lata 2014–2020 i finansować przedpłatę wydatków związanych z kryzysem wywołanym epidemią COVID-19; zauważa, że ze względu na opóźnienia we wdrażaniu okresu programowania 2014–2020 większość odnośnych płatności zostanie rozliczona w latach 2021 i 2022; odnotowuje większą dokładność prognoz państw członkowskich i podkreśla, że należy to w pełni uwzględnić w budżecie na 2021 r.; podkreśla w związku z tym, że potrzebny jest wiarygodny plan płatności dla całych WRF na lata 2021–2027, przewidujący wystarczające płatności w pierwszych latach ich obowiązywania z możliwością przenoszenia niewykorzystanych płatności na kolejne lata za pomocą instrumentów szczególnych wykraczających poza pułapy płatności określone w WRF;

78.  przypomina, że w 2020 r. przyjęto szereg środków ustawodawczych mających na celu ułatwienie absorpcji, ograniczenie biurokracji i przyspieszenie rzeczywistej wypłaty środków w ramach szeregu programów w celu zapewnienia przepływów pieniężnych i płynności w kontekście poważnego kryzysu gospodarczego; uważa, że to podejście byłoby w sposób poważny i nieuzasadniony osłabione, gdyby nie opierało się na dostatecznym poziomie środków na płatności w 2021 r.; wzywa zatem do udostępnienia odpowiednich środków od momentu przyjęcia budżetu na rok 2021; zobowiązuje się do poczynienia wszelkich kroków niezbędnych do dostosowania środków na płatności w trakcie realizacji w 2021 r.;

79.  przypomina stanowisko Parlamentu z dnia 4 kwietnia 2019 r. w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ochrony budżetu Unii w przypadku uogólnionych braków w zakresie praworządności w państwach członkowskich(12); podkreśla znaczenie posiadania mechanizmu ochrony budżetu Unii w przypadkach, gdy istnieje systemowe zagrożenie dla wartości zapisanych w art. 2 Traktatu o Unii Europejskiej i gdy zagrożone są interesy finansowe Unii; podkreśla, że Parlament nie zaakceptuje porozumienia w sprawie mechanizmu, który nie chroni budżetu Unii przed uogólnionymi brakami w zakresie praworządności;

Inne sekcje

Sekcja I – Parlament Europejski

80.  wyraża zdziwienie i poważne zaniepokojenie cięciami zaproponowanymi przez Komisję w budżecie Parlamentu, które są po raz kolejny sprzeczne z tradycją dobrej współpracy między obiema instytucjami; przywraca środki zapisane w preliminarzu przygotowanym na podstawie dokładnej i odpowiedzialnej analizy potrzeb Parlamentu na rok 2021 i przyjętym zdecydowaną większością głosów na posiedzeniu plenarnym w rezolucji w dniu 14 maja 2020 r. oraz dostosowuje te środki, aby uwzględnić utworzenie pięciu nowych komisji parlamentarnych w przypadku przywrócenia środków; podkreśla, że w ciągu 2021 r. konieczne może okazać się dostosowanie budżetu na 2021 r., aby uwzględnić ewolucję kryzysu związanego z COVID-19;

81.  odnotowuje trwające negocjacje w sprawie nowych wieloletnich ram finansowych na lata 2021–2027 oraz niepewność co do poziomu finansowania nowego działu 7 – Europejska administracja publiczna; podkreśla, że Parlament osiągnął cel redukcji zatrudnienia o 5 % i faktycznie odnotował ogólną redukcję o 6 %; podkreśla fakt, że od czasu przyjęcia traktatu lizbońskiego Parlament musi sprostać większej liczbie zadań; odnotowuje, że w ostatniej kadencji parlamentarnej osiągnięto synergie i dokonano zmiany priorytetów; podkreśla, że zdolność Parlamentu do działania zależy od wykonywania przez Parlament zadań politycznych, ustawodawczych i administracyjnych, co wymaga odpowiednich zasobów kadrowych; jest głęboko zaniepokojony poważnym i strukturalnym niedoborem personelu w sekretariatach wielu komisji, co stoi w sprzeczności ze znacznym wzrostem ich obciążenia pracą, i zwraca się do Prezydium i sekretarza generalnego o pilne przedstawienie rozwiązań w celu zapewnienia odpowiedniej liczby personelu sekretariatów komisji;

82.  ponownie podkreśla priorytety Parlamentu na nadchodzący rok budżetowy, mianowicie skoncentrowanie budżetu Parlamentu na jego podstawowych funkcjach stanowienia prawa, działania jako jeden z organów władzy budżetowej, reprezentowania obywateli i kontrolowania pracy innych instytucji, a także zapewnienie zasobów na projekty priorytetowe dotyczące współpracy z obywatelami, ekologicznego Parlamentu promującego oszczędność zasobów, dostępnego Parlamentu, w pełni szanującego zagadnienia dotyczące płci społeczno-kulturowej, bezpieczeństwa budynków, cyberbezpieczeństwa i rozwoju IT oraz wieloletnie przedsięwzięcia z zakresu nieruchomości;

83.  zgodnie z preliminarzem przyjętym przez Parlament:

Inne sekcje (sekcje IV–X)

84.  zauważa, że PB odzwierciedla w głównej mierze preliminarze poszczególnych instytucji wchodzących w zakres pozostałych sekcji budżetu i w związku z tym odpowiada, z pewnymi wyjątkami, ich wymogom finansowym; uważa, że horyzontalne i systemowe cięcia zaproponowane przez Radę miałyby w związku z tym szkodliwy wpływ na pracę zainteresowanych instytucji, a co za tym idzie na ich istotny wkład w funkcjonowanie Unii; w związku z tym proponuje przywrócenie poziomów PB w prawie wszystkich przypadkach, w tym w odniesieniu do planów zatrudnienia Trybunału Sprawiedliwości, Komitetu Ekonomiczno-Społecznego, Komitetu Regionów, Rzecznika Praw Obywatelskich i ESDZ; zgodnie z dżentelmeńską umową nie zmienia czytania Rady dotyczącego Rady i Rady Europejskiej;

85.  uważa, że w ograniczonej liczbie przypadków i biorąc pod uwagę szacunki instytucji, konieczne jest zwiększenie środków w liniach w stosunku do PB; proponuje zatem:

o
o   o

86.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji wraz z poprawkami do projektu budżetu ogólnego Radzie, Komisji, innym zainteresowanym instytucjom i organom oraz parlamentom narodowym.

(1) Dz.U. L 168 z 7.6.2014, s. 105. (2) Dz.U. L 193 z 30.7.2018, s. 1. (3) Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 884. (4) Dz.U. C 373 z 20.12.2013, s. 1. (5) Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0449. (6) Teksty przyjęte, P9_TA(2020)0166. (7) Teksty przyjęte, P9_TA(2020)0123. (8) Teksty przyjęte, P9_TA(2020)0220. (9) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/852 z dnia 18 czerwca 2020 r. w sprawie ustanowienia ram ułatwiających zrównoważone inwestycje, zmieniające rozporządzenie (UE) 2019/2088 (Dz.U. L 198 z 22.6.2020, s. 13). (10) Teksty przyjęte, P9_TA(2020)0206. (11) Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0449. (12) Teksty przyjęte, P9_TA(2019)0349. (13) Teksty przyjęte, P8_TA(2017)0417. (14) Teksty przyjęte, P8_TA(2018)0331. (15) Teksty przyjęte, P8_TA(2019)0010.

Rezolucja nieustawodawcza Parlamentu Europejskiego z dnia 12 listopada 2020 r. w sprawie projektu decyzji Rady w sprawie zawarcia, w imieniu Unii Europejskiej, Umowy o partnerstwie w sprawie zrównoważonych połowów między Unią Europejską a Republiką Seszeli oraz protokołu wykonawczego do tej umowy (na lata 2020–2026) (05243/2020 – C9-0073/2020 – 2020/0002M(NLE))

P9_TA(2020)0303 A9-0184/2020

Parlament Europejski,

–  uwzględniając projekt decyzji Rady (05243/2020),

–  uwzględniając Umowę o partnerstwie w sprawie zrównoważonych połowów między Unią Europejską a Republiką Seszeli (05246/2020),

–  uwzględniając projekt protokołu wykonawczego do Umowy o partnerstwie w sprawie zrównoważonych połowów między Unią Europejską a Republiką Seszeli (na lata 2020–2026),

–  uwzględniając wniosek o wyrażenie zgody przedstawiony przez Radę na mocy art. 43, art. 218 ust. 6 akapit drugi lit. a) ppkt (v) i art. 218 ust. 7 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) (C9-0073/2020),

–  uwzględniając swoją rezolucję ustawodawczą z dnia 11 listopada 2020 r.(1) w sprawie projektu decyzji Rady,

–   uwzględniając art. 208 TFUE dotyczący spójności polityki na rzecz rozwoju,

–  uwzględniając art. 31 ust. 4 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa (WPRyb)(2),

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 12 kwietnia 2016 r. w sprawie wspólnych reguł stosowania zewnętrznego wymiaru WPRyb, w tym umów w sprawie połowów(3),

–  uwzględniając sprawozdanie z dnia 29 kwietnia 2019 r. pt. „Badanie oceniające ex post i ex ante Umowy o partnerstwie w sprawie zrównoważonych połowów między Unią Europejską a Republiką Seszeli oraz towarzyszącego jego protokołu wykonawczego”,

–   uwzględniając strategiczne ramy i plan działania na rzecz niebieskiej gospodarki Seszeli w przyszłości na lata 2018–2030,

–  uwzględniając sprawozdanie z 18. sesji komitetu naukowego Komisji ds. Tuńczyka na Oceanie Indyjskim (IOTC) z listopada 2015 r., a w szczególności zalecenie dotyczące tuńczyka żółtopłetwego,

–  uwzględniając sprawozdanie z 21. sesji komitetu naukowego IOTC z grudnia 2018 r., w szczególności ocenę stad w Oceanie Indyjskim,

–  uwzględniając sprawozdanie z 21. sesji grupy roboczej ds. tuńczyka tropikalnego IOTC w Donostia-San Sebastian (Hiszpania) w dniach 21–26 października 2019 r.,

–  uwzględniając art. 105 ust. 2 Regulaminu,

–   uwzględniając pismo przesłane przez Komisję Rozwoju,

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji Rybołówstwa (A9-0184/2020),

A.  mając na uwadze, że Komisja wynegocjowała z rządem Seszeli nową umowę o partnerstwie w sprawie zrównoważonych połowów (SFPA), wraz z protokołem wykonawczym, na okres sześciu lat; mając na uwadze, że Umowa o partnerstwie w sprawie zrównoważonych połowów z Seszelami jest dla Unii najważniejszą umową w sprawie połowów tuńczyka pod względem wielkości połowów, ponieważ zgodnie z odpowiednimi rezolucjami Komisji ds. Tuńczyka na Oceanie Indyjskim (IOTC) umożliwia dostęp do wód Seszeli 40 sejnerom, 8 taklowcom powierzchniowym i statkom pomocniczym;

B.  mając na uwadze, że ogólnym celem SFPA między UE a Seszelami jest promowanie zrównoważonego rybołówstwa oraz określenie zasad regulujących dostęp unijnych statków rybackich do obszaru połowowego Seszeli;

C.   mając na uwadze, że nowy protokół przyznaje statkom UE uprawnienia do połowów na obszarze połowowym Seszeli, dając im dostęp do odpowiedniej części nadwyżki żywych zasobów morskich, zgodnie z najlepszymi dostępnymi opiniami naukowymi oraz rezolucjami i zaleceniami IOTC, w granicach dostępnej nadwyżki;

D.  mając na uwadze, że w ramach SFPA wspierane są ogólnie zobowiązania UE wynikające z umów międzynarodowych, zwłaszcza dotyczące celów zrównoważonego rozwoju ONZ, w szczególności celów nr 14 i nr 10, oraz że zobowiązania te należy dalej wspierać; mając na uwadze, że wszystkie działania UE, w tym zawarcie SFPA, muszą przyczyniać się do realizacji tych celów;

E.  mając na uwadze, że umowy o partnerstwie w sprawie zrównoważonych połowów należą do najbardziej przejrzystych i zrównoważonych umów w sprawie połowów na świecie, a także zapewniają zaawansowane i solidne ramy prawne oraz promują wysokie standardy społeczne, środowiskowe i normy zgodności;

F.  mając na uwadze, że umowa ta promuje zacieśnienie współpracy gospodarczej, finansowej i naukowej między UE a Seszelami w celu osiągnięcia zrównoważonego rybołówstwa;

G.  mając na uwadze, że w sytuacji, gdy UE nie jest obecna w wyłącznej strefie ekonomicznej (w.s.e.) państwa trzeciego, nadwyżka zasobów jest wykorzystywana przez inne floty, które często mają niskie standardy społeczne lub środowiskowe, albo nie posiadają ich wcale, a ich tanie i niezrównoważone produkty trafiają na rynek UE;

H.  mając na uwadze, że zasada niedyskryminacji między różnymi flotami rybackimi prowadzącymi połowy w wodach państwa trzeciego, z którymi UE zawarła umowę, jest podstawową zasadą przyczyniającą się do zrównoważonego rybołówstwa;

I.  mając na uwadze, że umowy o partnerstwie w sprawie zrównoważonych połowów zapewniają również spójność zasad wspólnej polityki rybołówstwa ze zobowiązaniami wpisanymi w inne polityki europejskie (zrównoważone wykorzystanie zasobów państw trzecich, zwalczanie nielegalnych, nieraportowanych i nieuregulowanych połowów (połowy NNN), włączanie krajów partnerskich w gospodarkę globalną, wkład w zrównoważony rozwój we wszystkich jego wymiarach jak również lepsze zarządzanie rybołówstwem w wymiarze politycznym i finansowym);

J.  mając na uwadze, że celem jest również leżące w interesie obu stron ożywienie współpracy między Unią Europejską a Republiką Seszeli służące wspieraniu zrównoważonej polityki rybołówstwa oraz odpowiedzialnej eksploatacji zasobów rybnych na obszarze połowowym Seszeli i na Oceanie Indyjskim; mając na uwadze ponadto, że współpraca ta pomoże również w propagowaniu godnych warunków pracy w zakresie działalności połowowej;

K.  mając na uwadze, że odnowienie protokołu przyczyniłoby się do poprawy monitorowania, kontroli i nadzoru oraz do lepszego zarządzania rybołówstwem w regionie;

L.  mając na uwadze, że Seszele stanowią centrum operacyjne i logistyczne połowów tuńczyka na Oceanie Indyjskim, a także mając na uwadze, że dla Unii ważne jest utrzymanie instrumentu umożliwiającego pogłębioną współpracę sektorową z głównym podmiotem zarządzania oceanami na poziomie podregionalnym z uwagi na zasięg obszaru połowowego podlegającego jego jurysdykcji; mając na uwadze, że zacieśnienie stosunków z Seszelami służy również zawieraniu sojuszy w ramach IOTC;

M.  mając na uwadze, że Seszele korzystają ze specjalnego wsparcia sektorowego zapewniającego wieloletnie możliwości finansowania;

N.  mając na uwadze, że sektor połowów, w tym połowy tuńczyka i statki europejskie na podstawie tej umowy, jest niezwykle ważny dla gospodarki Seszeli, ponieważ jest niezbędny dla rozwoju gospodarczego tego kraju, tworzenia miejsc pracy i bezpieczeństwa żywnościowego, a także mając na uwadze, że zrównoważone zasoby rybne są kluczowe dla długoterminowej stabilności połowów;

O.  mając na uwadze, że SFPA przyczyniła się ogólnie do zrównoważonego rozwoju sektora rybołówstwa na Seszelach, w szczególności tradycyjnego łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego, w celu zapewnienia ludności Seszeli bezpieczeństwa żywnościowego i suwerenności żywnościowej w perspektywie długoterminowej, a także mając na uwadze, że SEPA powinna się nadal przyczyniać do osiągnięcia tego celu;

P.  mając na uwadze, że ważne jest, aby umowa o partnerstwie w sprawie zrównoważonych połowów przyczyniała się do poprawy warunków pracy w sektorze rybołówstwa;

Q.  mając na uwadze, że w ramach poprzedniej umowy ogólny wskaźnik wykorzystania wyniósł 7 % w przypadku taklowców powierzchniowych i 69 % w przypadku sejnerów tuńczykowych, co oznacza, że wystąpiono o zezwolenia dla średnio 27 sejnerów z UE, podczas gdy możliwe to było aż dla 40;

R.  mając na uwadze, że statki UE poławiające tuńczyka na podstawie umowy w latach 2014–2017 dokonały wyładunku około 22 % swoich regionalnych połowów tuńczyka w zakładzie produkcji konserw rybnych IOT (po cenach na rynku międzynarodowym);

S.  mając na uwadze, że jednym z podstawowych warunków wstępnych osiągnięcia zrównoważonych połowów jest dostęp do dokładnych i wiarygodnych danych;

T.  mając na uwadze, że ocena stad przeprowadzona przez IOTC wskazuje, że bonito i opastun są eksploatowane na zrównoważonych poziomach, natomiast stada tuńczyka żółtopłetwego są przełowione wskutek nadmiernego nakładu połowowego w danym regionie;

U.  mając na uwadze, że zmiana klimatu będzie miała najprawdopodobniej negatywny wpływ na różne populacje tuńczyka w Oceanie Indyjskim;

V.  mając na uwadze, że w 2015 r. Komitet Naukowy IOTC zalecił zmniejszenie połowów tuńczyka żółtopłetwego o 20 %, ale zalecenie to nie zostało odpowiednio uwzględnione; mając na uwadze, że w 2018 r. Komitet Naukowy powtórzył swoje zalecenie dotyczące ograniczenia połowów tuńczyka żółtopłetwego, aby umożliwić odbudowę biomasy do zrównoważonych poziomów;

W.  mając na uwadze, że w strategicznych ramach polityki morskiej Seszeli na lata 2018 – 2030 zwrócono uwagę na priorytety tego kraju w zakresie bezpieczeństwa żywnościowego, szkolenia zawodowego, morskich obszarów chronionych oraz zacieśnienia partnerstw regionalnych;

X.  mając na uwadze, że zwalczanie nielegalnych, nieraportowanych i nieuregulowanych połowów stanowi jeden z podstawowych warunków wstępnych osiągnięcia zrównoważonego rybołówstwa;

Y.  mając na uwadze, że wkład finansowy Unii na rzecz Seszeli w ramach SFPA wynosi 5,3 mln EUR rocznie, w tym 2,8 mln EUR na wsparcie sektorowe; mając na uwadze, że łączny wkład z budżetu UE wynosi 31,8 mln EUR w ciągu sześciu lat; mając na uwadze, że opłata wnoszona przez właścicieli statków za tonę złowionego tuńczyka na podstawie poprzedniego protokołu wzrosła z 55 EUR do 75 EUR oraz że nowy protokół przewiduje podwyżkę z 80 EUR za tonę w 2020 r. do 85 EUR za tonę na sześć lat; mając na uwadze, że całkowity wkład właścicieli statków szacuje się na 26,4 mln EUR w całym okresie obowiązywania protokołu; mając na uwadze, że całkowity wkład finansowy Unii Europejskiej w całym okresie obowiązywania protokołu wynosi 58,2 mln EUR, czyli 9,7 mln EUR rocznie;

Z.  mając na uwadze, że od 2018 r. za pośrednictwem Europejskiego Banku Inwestycyjnego Unia udzieliła pożyczek i dotacji w wysokości 17,5 mln EUR na remont i rozbudowę największego portu handlowego na Seszelach – Puerto Victoria; mając na uwadze, że inwestycje te przynoszą korzyści pod względem konkurencyjności gospodarczej Seszeli, tworzenia miejsc pracy i zrównoważonego rozwoju wszystkich sektorów gospodarki lokalnej;

AA.  mając na uwadze, że wiele statków pływających pod banderą Seszeli należy do obywateli lub przedsiębiorstw UE;

AB.  mając na uwadze, że Parlament musi być na wszystkich etapach niezwłocznie i w pełni informowany o procedurach dotyczących SFPA i protokołu do niej oraz, w stosownych przypadkach, ich przedłużania;

1.  zaznacza, że oprócz uprawnień do połowów dla statków unijnych i wsparcia współpracy naukowej SFPA między UE a Seszelami ogólnie zagwarantowała, że działalność połowowa floty unijnej jest zgodna z celami dotyczącymi zrównoważonego rozwoju i powinna w dalszym ciągu gwarantować, że UE spełnia cele ochrony środowiska i nie szkodzi różnorodności biologicznej mórz, co oznacza, że statki unijne łowią odławiają odpowiedni udział w nadwyżkach żywych zasobów morskich, obliczony na podstawie najlepszej dostępnej wiedzy naukowej i doradztwa naukowego;

2.  podkreśla potrzebę wspierania współpracy naukowej i wymiany danych statystycznych dotyczących ochrony biologicznej i środowiska niezbędnych do zarządzania żywymi zasobami morskimi i ich ochrony, tak aby zarówno statki unijne, jak i inne statki rybackie prowadzące połowy na wodach Seszeli, mogły działać zgodnie z kryteriami zrównoważonego rozwoju;

3.  podkreśla, że sektor rybołówstwa to ważny sektor gospodarki Seszeli i ma on zasadnicze znaczenie dla rozwoju gospodarczego tego kraju, zatrudnienia i bezpieczeństwa żywnościowego;

4.  zaznacza, że SFPA powinna w pełni respektować środki ochrony i zarządzania wprowadzone na mocy rezolucji i zaleceń przyjętych przez organizacje regionalne, do których należy Republika Seszeli, w szczególności IOTC, a także przyczyniać się do osiągnięcia tego celu;

5.  z zadowoleniem odnotowuje, że Seszele i UE zamierzają zacieśnić współpracę w ramach IOTC i wnieść wkład w rezolucje i zalecenia tej komisji; zachęca Komisję do przedstawienia wspólnych wniosków dotyczących umocnienia monitorowania i kontroli, a także wpływu zmian klimatu na populacje tuńczyka w Oceanie Indyjskim, w tym w ramach wsparcia współpracy naukowej;

6.  uważa, że SFPA między UE a Seszelami powinna nadal wspierać dalszą unijno-seszelską współpracę gospodarczą, finansową, techniczną i naukową w dziedzinie zrównoważonego rybołówstwa i racjonalnej eksploatacji zasobów rybnych na obszarze połowowym Seszeli, w tym wspierać kontrole, nadzór i inspekcje w zakresie działalności połowowej;

7.  odnotowuje, że w negocjacje nie zaangażowano w wystarczającym stopniu sektora rybołówstwa Seszeli, w tym łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego tego kraju; wzywa do maksymalnego zwiększenia udziału społeczności lokalnych i zainteresowanych stron z sektora rybołówstwa oraz do zacieśnienia dialogu z tymi stronami poprzez informowanie ich i systematyczne włączanie we wdrażanie umowy o partnerstwie w sprawie zrównoważonych połowów, protokołu do niej i wznowionej wkrótce umowy, aby zagwarantować, że SEPA między UE a Seszelami nie naruszy interesów i rozwoju sektora rybołówstwa Seszeli oraz aby uniknąć zakłóceń w działalności tradycyjnego łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego;

8.  zauważa, że protokół do SFPA między UE a Seszelami może teoretycznie prowadzić do zwiększenia zdolności połowowej, przy stałej liczbie upoważnionych sejnerów i zwiększonej liczbie taklowców, mimo że nie wykorzystano wszystkich uprawnień w ramach poprzedniej umowy, a także wbrew zaleceniom naukowców, by ograniczyć połowy tuńczyka żółtopłetwego oraz pomimo wezwań ze strony seszelskiego związku rybackiego do zmniejszenia nakładu połowowego w regionie;

9.  wzywa do wdrożenia środków zalecanych przez IOTC, szczególnie środków dotyczących odbudowy zasobów tuńczyka żółtopłetwego; wzywa Komisję, aby wraz z władzami Seszeli przyjęła wszelkie niezbędne środki, zgodnie z IOTC, aby powstrzymać przełowienie tuńczyka żółtopłetwego przez flotę UE, wprowadzić limity połowowe dla tuńczyka żółtopłetwego i zaostrzyć walkę z połowami NNN; zwraca się do Komisji i władz Seszeli o promowanie wśród innych umawiających się stron wdrożenia takich środków przez wszystkie floty działające na wodach Seszeli;

10.  zwraca uwagę, że aby zapewnić długoterminową trwałość stad, potrzebna jest poprawa selektywności w celu znacznego ograniczenia przyłowów i niezamierzonych połowów wszystkich gatunków, w szczególności gatunków wrażliwych i osobników młodocianych;

11.  z zadowoleniem przyjmuje fakt, że sejnery UE do połowu tuńczyków przy użyciu okrężnicy wywiązywały się z przewidzianego w protokole obowiązku dostarczania surowca zakładom produkcji konserw z tuńczyka i/lub lokalnemu sektorowi przetwórczemu na Seszelach;

12.  z zadowoleniem przyjmuje wprowadzenie środków mających ograniczyć liczbę statków pomocniczych i wykorzystanie urządzeń do sztucznej koncentracji ryb, tak aby zmniejszyć negatywny wpływ tych rozwiązań na osobniki młodociane i ilość odpadów morskich; z zadowoleniem przyjmuje obowiązek stosowania urządzeń do sztucznej koncentracji ryb ulegających biodegradacji, które muszą być odzyskiwane po zakończeniu ich stosowania; podkreśla, że środki te powinny być ściśle monitorowane i oceniane; uważa jednak, że środki te nie wystarczają do ograniczenia negatywnego wpływu tych urządzeń pod względem różnorodności biologicznej i odpadów morskich, oraz że należy szybko i radykalnie ograniczyć ich stosowanie;

13.  z zadowoleniem przyjmuje fakt, że na potrzeby zarządzania środowiskiem i obserwacji ekosystemów morskich władze Seszeli przewidują utworzenie specjalnego funduszu, do którego wkład wnosić będą właściciele unijnych statków poławiających okrężnicami;

14.  podkreśla znaczenie umocnienia środków zapobiegania powstawaniu i zbierania odpadów z tworzyw sztucznych w celu zmniejszenia ilości odpadów morskich;

15.  z zadowoleniem odnotowuje, że w ostatnich latach Seszele utworzyły na swoich wodach chronione obszary morskie; wyraża zaniepokojenie brakiem skutecznego zarządzania; przypomina, że urządzeniami do sztucznej koncentracji ryb należy zarządzać zgodnie z celami ochrony środowiska, a także ostrzega przed negatywnymi skutkami, jakie zezwolenie na inne rodzaje działalności gospodarczej, takie jak poszukiwanie i eksploatacja ropy naftowej lub transport morski, mogłoby mieć na te obszary chronione; przypomina o znaczeniu nadzoru i monitorowania tych obszarów w celu uzyskania najlepszej wiedzy naukowej wspierającej zarządzanie nimi;

16.  zaznacza, że gromadzenie dokładnych i wiarygodnych danych, wymiana danych i ich przetwarzanie, a także skuteczne nadzorowanie, monitorowanie i kontrola połowów, mają kluczowe znaczenie dla zapewnienia zrównoważonych stad ryb w perspektywie długoterminowej oraz że SFPA między UE a Seszelami musi prowadzić do zacieśnienia współpracy w tych dziedzinach; z zadowoleniem przyjmuje możliwość jak najszybszego przeprowadzenia opartych na analizie ryzyka wspólnych programów inspekcji statków UE, programów monitorowania, kontroli i nadzoru oraz przejścia na elektroniczny system raportowania (ERS), po uzgodnieniu przez Wspólny Komitet;

17.  zaznacza potrzebę zacieśnienia współpracy między UE a Seszelami przy zwalczaniu połowów NNN, w tym przez szkolenie urzędników seszelskich w zakresie monitorowania i inspekcji;

18.  z zadowoleniem odnotowuje, że rząd Seszeli zobowiązuje się do podawania do wiadomości publicznej i do wymiany informacji dotyczących wszelkich umów zezwalających statkom zagranicznym na jego obszarze połowowym i wynikających z nich nakładów połowowych, w szczególności liczby wydanych upoważnień do połowów i zgłoszonych połowów, ponieważ floty zagraniczne prowadzą obecnie połowy na mocy nieopublikowanych umów na wodach Seszeli; ponownie podkreśla, jak ważne jest, by władze Seszeli podpisywały umowy w sprawie połowów wyłącznie z państwami, które zobowiązały się do zwalczania połowów NNN, oraz z flotami, które stosują rygorystyczne zasady zrównoważonego zarządzania rybołówstwem;

19.  przyjmuje z zadowoleniem zobowiązanie władz Seszeli do nieprzyznawania warunków korzystniejszych niż wynikające z omawianej umowy innym operującym na obszarze połowowym Seszeli flotom zagranicznym, których statki mają taką samą charakterystykę i poławiają te same gatunki jak te objęte umową i protokołem wykonawczym do niej;

20.  zwraca się do Komisji, aby zapewniła, by zmiany bandery przez statki unijne odbywały się zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2017/2403 w sprawie zrównoważonego zarządzania zewnętrznymi flotami rybackimi, w tym poprzez promowanie obowiązkowego numeru Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO), który byłby przypisany do statku przez cały okres eksploatacji;

21.  zwraca uwagę na znaczenie bardziej precyzyjnego ukierunkowania wsparcia sektorowego w celu finansowania środków, które faktycznie wspierają zrównoważony rozwój lokalnego sektora rybołówstwa, w szczególności jego tradycyjnego łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego, i które przyczyniają się do skutecznego zarządzania rybołówstwem, ze szczególnym uwzględnieniem szkoleń w zakresie bezpieczeństwa załóg, poprawy monitorowania, kontroli i nadzoru oraz szkoleń dla kobiet i młodzieży, w oparciu o pozytywne aspekty wsparcia sektorowego w ramach poprzedniej umowy; wzywa do opublikowania szczegółowego wykazu projektów finansowanych w ramach wsparcia sektorowego przewidzianego w tej SFPA, a także do lepszego informowania o wynikach programów;

22.  z zadowoleniem przyjmuje fakt, że strony zobowiązują się do sprzyjania współpracy gospodarczej, handlowej, naukowej i technicznej w dziedzinie rybołówstwa i związanej z nim działalności, a także do budowania potencjału ludzkiego i instytucjonalnego w sektorze rybołówstwa w celu wspierania rozwoju umiejętności i poprawy zdolności szkoleniowych, aby przyczynić się do zrównoważonego charakteru działalności połowowej na Seszelach oraz do rozwoju niebieskiej gospodarki;

23.  wzywa Komisję do zapewnienia niezbędnego nadzoru nad wkładem armatorów UE do funduszu utworzonego przez władze Seszeli w celu zarządzania środowiskiem i obserwacji ekosystemów morskich na ich wodach, w tym w ramach Wspólnego Komitetu;

24.  wzywa do przeprowadzenia szczegółowej oceny wpływu SFPA na gospodarki lokalne pod względem zatrudnienia, rozwoju infrastrukturalnego, sytuacji społecznej i warunków pracy;

25.  wzywa Komisję do przekazania Parlamentowi i podania do wiadomości publicznej protokołów i wniosków z posiedzeń wspólnego komitetu, o którym mowa w art. 12 SFPA, oraz wniosków z ocen rocznych; wzywa Komisję, aby umożliwiła przedstawicielom Parlamentu udział w posiedzeniach wspólnego komitetu, w tym za pośrednictwem telekonferencji, oraz by zachęcała do systematycznego uczestnictwa społeczności rybackie i powiązane z nimi zainteresowane strony z Seszeli;

26.  wzywa Komisję i Radę, aby w ramach przysługujących im kompetencji na wszystkich etapach niezwłocznie i w pełni informowały Parlament o procedurach dotyczących umowy i protokołu do niej oraz, w stosownych przypadkach, ich przedłużania, zgodnie z art. 13 ust. 2 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE) oraz art. 218 ust. 10 TFUE;

27.  zwraca uwagę Komisji i Rady na fakt, że ciągłe uciekanie się do tymczasowego stosowania umów międzynarodowych przed wydaniem przez Parlament zgody nie jest zgodne z zasadami przewodnimi porozumienia międzyinstytucjonalnego w sprawie lepszego stanowienia prawa oraz że praktyka ta szkodzi legitymacji demokratycznej całej UE, i w związku z tym apeluje o udoskonalenie tej procedury;

28.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, rządom i parlamentom państw członkowskich oraz rządowi i parlamentowi Republiki Seszeli.

(1) Teksty przyjęte, P9_TA(2020)0296. (2) Dz.U. L 354 z 28.12.2013, s. 22. (3) Dz.U. C 58 z 15.2.2018, s. 93.