Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 18 grudnia 2020 r. w sprawie pogorszenia sytuacji w zakresie praw człowieka w Egipcie, w szczególności przypadek działaczy Egipskiej Inicjatywy na rzecz Praw Osobistych (2020/2912(RSP))

P9_TA(2020)0384 RC-B9-0426/2020

Parlament Europejski,

–  uwzględniając swoje poprzednie rezolucje w sprawie Egiptu, w szczególności rezolucję z dnia 24 października 2019 r.(1),

–  uwzględniając konkluzje Rady do Spraw Zagranicznych UE w sprawie Egiptu z sierpnia 2013 r. i lutego 2014 r.,

–  uwzględniając oświadczenia rzecznika Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych (ESDZ) w sprawie Egiptu, a w szczególności oświadczenie z dnia 21 listopada 2020 r. w sprawie niedawnych aresztowań obrońców praw człowieka,

–  uwzględniając oświadczenie rzecznika Wysokiego Komisarza ONZ ds. Praw Człowieka z dnia 20 listopada 2020 r. w sprawie Egiptu,

–  uwzględniając apel ekspertów ONZ z dnia 27 listopada 2020 r. o uwolnienie egipskich obrońców praw człowieka, którzy zostali uwięzieni po spotkaniu z dyplomatami, a także oświadczenie ekspertów z dnia 7 grudnia 2020 r. w sprawie decyzji o zwolnieniu za kaucją trzech wyższych rangą pracowników Egipskiej Inicjatywy na rzecz Praw Osobistych (EIPR),

–  uwzględniając powszechny okresowy przegląd praw człowieka przeprowadzony przez Radę Praw Człowieka ONZ w odniesieniu do Egiptu w latach 2019–2020,

–  uwzględniając wspólne oświadczenie Biura Narodów Zjednoczonych ds. Narkotyków i Przestępczości (UNODC), Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), Sojuszu Agend Narodów Zjednoczonych ds. HIV/AIDS (UNAIDS) oraz Biura Wysokiego Komisarza ONZ ds. Praw Człowieka (OHCHR) z dnia 13 maja 2020 r. w sprawie rozprzestrzeniania się wirusa COVID-19 w więzieniach i innych zamkniętych pomieszczeniach,

–  uwzględniając układ o stowarzyszeniu między UE a Egiptem z 2001 r., który wszedł w życie w 2004 r. i został potwierdzony planem działania z 2007 r.; uwzględniając priorytety partnerstwa UE–Egipt na lata 2017–2020 przyjęte 25 lipca 2017 r., wspólne oświadczenie wydane po posiedzeniu Rady Stowarzyszenia UE–Egipt w 2017 r. oraz wspólne oświadczenie z szóstego posiedzenia unijno-egipskiej podkomisji do spraw politycznych, praw człowieka i demokracji z 23–24 czerwca 2019 r.,

–  uwzględniając wytyczne UE w sprawie kary śmierci, tortur, wolności słowa i obrońców praw człowieka,

–  uwzględniając Międzynarodowy pakt praw obywatelskich i politycznych, Międzynarodowy pakt praw gospodarczych, społecznych i kulturalnych, Konwencję w sprawie zakazu stosowania tortur oraz innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania, Konwencję o prawach dziecka, a także Arabską kartę praw człowieka, które to akty Egipt ratyfikował,

–  uwzględniając konstytucję Egiptu, w szczególności jej art. 52 dotyczący zakazu tortur w jakiejkolwiek formie i jakiegokolwiek rodzaju, art. 73 dotyczący wolności zgromadzeń i art. 93 dotyczący wiążącego charakteru międzynarodowego prawa dotyczącego praw człowieka,

–  uwzględniając Afrykańską kartę praw człowieka i ludów z 1981 r. ratyfikowaną przez Egipt 20 marca 1984 r.,

–  uwzględniając Powszechną deklarację praw człowieka z 1948 r.,

–  uwzględniając art. 144 ust. 5 i art. 132 ust. 4 Regulaminu,

A.  mając na uwadze, że sytuacja w zakresie praw człowieka w Egipcie stale się pogarsza, ponieważ władze coraz bardziej represjonują społeczeństwo obywatelskie, obrońców praw człowieka, pracowników służby zdrowia, dziennikarzy, członków opozycji, naukowców i prawników, a także nadal brutalnie i systematycznie tłumią wszelkie formy sprzeciwu, podważając w ten sposób podstawowe wolności, zwłaszcza wolność wypowiedzi, zarówno w internecie, jak i poza nim, wolność zrzeszania się i zgromadzeń, pluralizm polityczny, prawo do udziału w życiu publicznym i praworządność;

B.  mając na uwadze, że po spotkaniu z 13 zagranicznymi ambasadorami i dyplomatami 3 listopada 2020 r. trzej działacze Egipskiej Inicjatywy na rzecz Praw Osobistych (EIPR) – jednej z ostatnich niezależnych organizacji praw człowieka w Egipcie – Gasser Abdel Razek, Karim Ennarah i Mohammed Baszir, zostali aresztowani przez siły bezpieczeństwa oraz oskarżeni o terroryzm i przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu narodowemu w okresie od 15 do 19 listopada 2020 r.;

C.  mając na uwadze, że po reakcjach wyrażających zaniepokojenie na arenie krajowej i międzynarodowej, w tym ze strony OHCHR, rzecznika Wysokiego Przedstawiciela Unii ds. Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa oraz Wiceprzewodniczącego Komisji, a także ze strony państw członkowskich, 3 grudnia 2020 r. wspomniani działacze zostali zwolnieni za kaucją, jednak postawione im zarzuty zostały podtrzymane; mając na uwadze, że pomimo ich uwolnienia 6 grudnia 2020 r. egipski sąd rozpatrujący sprawy związane z terroryzmem podtrzymał decyzję prokuratora o zamrożeniu ich aktywów do czasu zakończenia śledztwa;

D.  mając na uwadze, że represje wobec EIPR rozpoczęły się w 2016 r., kiedy zamrożono rachunki bankowe byłego dyrektora i założyciela EIPR Hossama Bahgata i zakazano mu opuszczania kraju; mając na uwadze, że EIPR przynosi nieocenione korzyści, promując w tym kraju prawa i wolności osobiste, polityczne, obywatelskie, gospodarcze i społeczne;

E.  mając na uwadze, że 7 lutego 2020 r. na międzynarodowym lotnisku w Kairze doszło do arbitralnego aresztowania Patricka George’a Zakiego – badacza EIPR ds. równouprawnienia płci oraz studenta Erasmusa i słuchacza studiów podyplomowych na Uniwersytecie Bolońskim we Włoszech; mając na uwadze, że według jego prawnika Patrick George Zaki był przesłuchiwany przez 17 godzin przez egipską Agencję Bezpieczeństwa Narodowego, zanim został przeniesiony do Al-Mansury, gdzie został pobity i poddany torturom z użyciem prądu; mając na uwadze, że Patrick George Zaki został oskarżony m.in. o rozpowszechnianie wywrotowej propagandy, podżeganie do protestu i podżeganie do terroryzmu; mając na uwadze, że chociaż ze względu na swój stan zdrowia Patrick George Zaki jest szczególnie narażony na zarażenie się wirusem COVID-19 w więzieniu Tora, jego tymczasowe aresztowanie było w ciągu ostatnich 10 miesięcy stale przedłużane; mając na uwadze, że program Erasmus uznano za jedną z najbardziej udanych inicjatyw na rzecz promowania podstawowych wartości UE; mając na uwadze, że aresztowanie Patricka George’a Zakiego podczas stypendium w Europie stanowi zagrożenie dla tych wartości, a UE musi zrobić wszystko, co w jej mocy, aby znaleźć rozwiązanie tej sprawy;

F.  mając na uwadze, że w ostatnich latach wolność mediów w Egipcie jest coraz mniejsza z uwagi na kurczącą się przestrzeń dla dziennikarzy; mając na uwadze, że dziennikarze i członkowie ich rodzin są coraz częściej prześladowani i narażeni na zatrzymanie, groźby i zastraszanie; mając na uwadze, że władze egipskie nadal blokują strony internetowe lokalnych i międzynarodowych organizacji informacyjnych i organizacji praw człowieka;

G.  mając na uwadze, że dziesiątki tysięcy obrońców praw człowieka, w tym działaczy na rzecz praw kobiet, działaczy LGBTI, prawników, dziennikarzy, aktywistów, pokojowych dysydentów i członków opozycji nadal przebywają w więzieniu w warunkach zagrażających życiu; mając na uwadze, że wymuszone zaginięcia obrońców praw człowieka stają się regularną praktyką władz egipskich; mając na uwadze, że tymczasowe aresztowanie prewencyjne i środki zapobiegawcze są stosowane w celu uniemożliwienia działaczom i ich prawnikom wykonywania legalnych działań na rzecz praw człowieka lub pokojowego korzystania z podstawowych wolności w Egipcie;

H.  mając na uwadze, że egipscy działacze społeczeństwa obywatelskiego, obrońcy praw człowieka, dziennikarze i pracownicy naukowi powinni mieć możliwość prowadzenia legalnej działalności bez przeszkód lub obaw przed represjami wobec nich lub ich krewnych; mając na uwadze, że prowadzony jest nielegalny nadzór cyfrowy nad ich pracą, kontami w mediach społecznościowych i urządzeniami osobistymi;

I.  mając na uwadze, że przepisy antyterrorystyczne wprowadzone pod rządami prezydenta as-Sisiego są krytykowane przez wiele organizacji praw człowieka za zapewnienie władzom niebezpiecznie szerokiego zakresu interpretacji oraz za nadużywanie ich do uciszania obrońców praw człowieka, ich prawników, działaczy i członków opozycji; mając na uwadze, że podejrzani w sprawach dotyczących terroryzmu często są pozbawiani sprawiedliwych procesów sądowych, ponieważ ich sprawy są kierowane bezpośrednio do sądów wojskowych; mając na uwadze, że według organizacji Human Rights Watch od czasu wojskowego zamachu stanu w 2013 r. władze egipskie umieściły na listach terrorystów około 3 000 osób, skazały 3 000 osób na śmierć i osadziły 60 000 osób w areszcie;

J.  mając na uwadze, że według organizacji społeczeństwa obywatelskiego w 2020 r. w Egipcie wykonano co najmniej 110 egzekucji, przy czym 66 z tych egzekucji miało miejsce po 3 października 2020 r., co oznacza, że w ciągu ostatnich dwóch miesięcy stracono więcej osób niż w całym 2019 r.; mając na uwadze, że co najmniej 39 osobom grozi rychła egzekucja; mając na uwadze, że według doniesień wyroki te zapadły w rażąco niesprawiedliwych procesach, w trakcie których dochodziło do wymuszeń przyznania się do winy i innych poważnych naruszeń praw człowieka, w tym tortur i wymuszonych zaginięć, i w których nie przeprowadzono poważnego śledztwa w sprawie popełnionych czynów i nie zapewniono sprawiedliwego procesu dla ofiar, jak na przykład w sprawie koptyjskiego mnicha Isaiaha al-Maqariego; mając na uwadze, że wciąż orzeka się karę śmierci wobec dzieci; mając na uwadze, że art. 122 egipskiej ustawy o dzieciach nadal budzi poważny niepokój, ponieważ w pewnych okolicznościach zezwala on na prowadzenie masowych procesów dzieci przez sądy dla dorosłych, a od 2011 r. na jego mocy wyroki śmierci otrzymało co najmniej 17 nieletnich;

K.  mając na uwadze, że od 10 kwietnia 2017 r. w Egipcie obowiązuje stan wyjątkowy; mając na uwadze, że wciąż przeprowadza się masowe procesy pomimo powszechnych międzynarodowych głosów potępienia, uznających, że procesy te nie mogą spełniać podstawowych wymogów prawa międzynarodowego w zakresie sprawiedliwości proceduralnej i praw do rzetelnego procesu sądowego; mając na uwadze, że obecnie przed sądami wojskowymi stawia się więcej cywilów niż kiedykolwiek wcześniej;

L.  mając na uwadze, że prawdziwą plagą życia społecznego w Egipcie w ostatnich dziesięcioleciach jest przemoc seksualna wobec kobiet i molestowanie seksualne kobiet, gdyż często obwinia się ofiary takich czynów, a władze zrobiły niewiele w celu ścigania podejrzanych lub kwestionowania dyskryminujących norm leżących u podstaw takiej przemocy; mając na uwadze, że praktyki uchybiające godności, takie jak testy dziewictwa, są nadal powszechnie stosowane, również przez władze egipskie; mając na uwadze, że wciąż nie ratyfikowano ustawy o przemocy wobec kobiet, która od 2017 r. jest zablokowana w egipskim parlamencie; mając na uwadze, że istniejące strategie polityczne i przepisy przeciwko okaleczaniu żeńskich narządów płciowych nie są należycie egzekwowane i praktyka ta jest kontynuowana; mając na uwadze, że obrońcy praw kobiet i działacze ruchów feministycznych nadal spotykają się z represjami;

M.  mając na uwadze, że 10 grudnia 2020 r., po czteroletnim dochodzeniu sądowym, włoscy prokuratorzy w Rzymie oświadczyli, że posiadają jednoznaczne dowody na udział czterech funkcjonariuszy egipskich służb bezpieczeństwa w porwaniu typu kwalifikowanego, spowodowaniu poważnych obrażeń ciała i zabójstwie włoskiego doktoranta Giulio Regeniego; mając na uwadze, że prawnicy Egipskiej Komisji Praw i Swobód (ECRF) nadal wspierają włoskich prawników Regeniego, ponieważ są przedstawicielami prawnymi w Egipcie; mając na uwadze, że władze egipskie nieustannie utrudniały dochodzenie i ujawnienie prawdy o porwaniu, torturowaniu i zabójstwie Giulio Regeniego oraz o śmierci zatrzymanego w Kairze w 2013 r. francuskiego nauczyciela Erica Langa, co uniemożliwiło pociągnięcie winnych do odpowiedzialności;

N.  mając na uwadze, że UE jest pierwszym partnerem gospodarczym Egiptu i głównym źródłem inwestycji zagranicznych w tym kraju; mając na uwadze, że w czerwcu 2017 r. UE i Egipt przyjęły priorytety partnerstwa, które mają na celu zacieśnienie współpracy w wielu dziedzinach, w tym w dziedzinie bezpieczeństwa, zwalczania terroryzmu i reformy sądownictwa;

1.  po raz kolejny z całą mocą potępia nieustanne i nasilające się naruszenia praw podstawowych i represje ze strony władz państwowych i służb bezpieczeństwa w Egipcie wobec obrońców praw człowieka, prawników, demonstrantów, dziennikarzy, blogerów, związkowców, studentów, dzieci, działaczy na rzecz praw kobiet i równouprawnienia płci, lesbijek, gejów, osób biseksualnych, transpłciowych i interseksualnych (LGBTI), przeciwników politycznych, w tym członków ich rodzin, organizacji społeczeństwa obywatelskiego oraz mniejszości w odpowiedzi na ich protesty i wykonywanie przynależnych im podstawowych wolności; apeluje o niezależne i przejrzyste dochodzenia w sprawie wszystkich naruszeń praw człowieka oraz o pociągnięcie winnych do odpowiedzialności; podkreśla znaczenie silnego i dobrze funkcjonującego społeczeństwa obywatelskiego;

2.  wyraża oburzenie z powodu niedawnego aresztowania wysokich rangą działaczy EIPR Gassera Abdela Razeka, Karima Ennaraha i Mohammeda Baszira w odwecie za ich legalne spotkanie z europejskimi dyplomatami w Kairze; z zadowoleniem przyjmuje ich tymczasowe uwolnienie, wzywa jednak władze do wycofania wszystkich stawianych im zarzutów, zaprzestania wszelkich form prześladowania i zastraszania wobec nich oraz wobec założyciela i pełniącego obowiązki dyrektora EIPR Hossama Bahgata, a także do uchylenia wszelkich środków ograniczających, w tym zakazów podróżowania i zamrożenia aktywów, nałożonych na nich i na EIPR; wzywa rząd Egiptu do dopilnowania, aby ich sprawa została rozpatrzona w sposób przejrzysty, sprawiedliwy i szybki;

3.  ubolewa, że decyzja o ich uwolnieniu nie została rozszerzona na innych więźniów należących do EIPR, w szczególności na Patricka George’a Zakiego, którego areszt przedłużono 6 grudnia 2020 r. o kolejne 45 dni; wzywa do natychmiastowego i bezwarunkowego uwolnienia Patricka George’a Zakiego oraz do wycofania wszystkich stawianych mu zarzutów; uważa, że potrzebna jest zdecydowana, szybka i skoordynowana reakcja dyplomatyczna UE na jego zatrzymanie i wydłużony okres aresztowania;

4.  ponawia swoje apele o natychmiastowe i bezwarunkowe uwolnienie osób arbitralnie zatrzymanych i skazanych za prowadzenie legalnej i pokojowej działalności na rzecz praw człowieka – do osób tych należą w szczególności: Mohamed Ibrahim, Mohamed Ramadan, Abdelrahman Tarek, Ezzat Ghoneim, Haytham Mohamadeen, Alaa Abdel Fattah, Ibrahim Metwally Hegazy, Mahienour El-Massry, Mohamed El-Baqer, Hoda Abdelmoniem, Ahmed Amasha, Islam El-Kalhy, Abdel Moneim Aboul Fotouh, Esraa Abdel Fattah, Ramy Kamel, Ibrahim Ezz El-Din, Zyad el-Elaimy, Hassan Barbary, Ramy Shaath, Sanaa Seif, Solafa Magdy, Hossam al-Sayyad, Mahmud Hussein i Kamal El-Balshy;

5.  podkreśla, że trwające aresztowania i zatrzymania są częścią szerszej strategii zastraszania organizacji broniących praw człowieka i wprowadzania w Egipcie coraz większych ograniczeń dotyczących wolności słowa, zarówno w internecie, jak i poza nim, zrzeszania się i pokojowych zgromadzeń, oraz wzywa do zaprzestania wszystkich tych działań; wyraża ubolewanie, że Egipt wciąż wykorzystuje przepisy antyterrorystyczne, praktykę arbitralnego umieszczania obrońców praw człowieka na listach terrorystów i areszty przedprocesowe w celu ścigania i penalizacji działalności obrońców praw człowieka, co jest niezgodne z zasadami praworządności i zobowiązaniami Egiptu wynikającymi z międzynarodowego prawa dotyczącego praw człowieka; wzywa władze Egiptu do zmiany lub uchylenia wszelkich abuzywnych przepisów, w szczególności ustawy o organizacjach pozarządowych z 2019 r. i ustawy antyterrorystycznej; ponownie wzywa władze Egiptu do zamknięcia sprawy 173/2011 („sprawa dotycząca finansowania zagranicznego”) oraz do zniesienia wszystkich zakazów podróżowania i zamrożenia aktywów nałożonych na co najmniej 31 objętych tą sprawą obrońców praw człowieka i pracowników organizacji pozarządowych zajmujących się prawami człowieka;

6.  wzywa władze egipskie do zadbania o to, by wszyscy zatrzymani byli traktowani zgodnie z warunkami określonymi w dokumencie „Zbiór zasad mających na celu ochronę wszystkich osób poddanych jakiejkolwiek formie aresztowania bądź uwięzienia”, przyjętym przez Zgromadzenie Ogólne ONZ w rezolucji 43/173 z 9 grudnia 1988 r., zgodnie z którym do czasu zwolnienia osoby te mają pełną możliwość kontaktu z rodzinami, pełny dostęp do wybranych przez siebie prawników i do odpowiedniej opieki medycznej, a w przypadku zarzutów dotyczących złego traktowania lub tortur prowadzi się rzetelne dochodzenia;

7.  wyraża głębokie zaniepokojenie losem aresztantów i więźniów przetrzymywanych w przepełnionych ośrodkach penitencjarnych w okropnych warunkach w czasie pandemii COVID-19 i wzywa władze do pilnego zmniejszenia liczby osób przebywających w tych ośrodkach; wzywa władze do przyznania niezależnej organizacji nieograniczonego dostępu do więzienia o zaostrzonym rygorze w Tora w celu monitorowania warunków pobytowych więźniów; potępia arbitralne aresztowania, prześladowania i represje wobec pracowników służby zdrowia i dziennikarzy za wypowiedzi na temat sytuacji związanej z COVID-19 lub reakcji egipskiego państwa w 2020 r.; wzywa władze egipskie do zaprzestania tych praktyk i uwolnienia arbitralnie zatrzymanych pracowników medycznych;

8.  ubolewa z powodu wzrostu liczby egzekucji w Egipcie i odrzuca stosowanie kary śmierci; wzywa władze Egiptu do ogłoszenia moratorium na wykonywanie kary śmierci z myślą o jej docelowym zniesieniu oraz do podjęcia wszelkich działań zapewniających ścisłe przestrzeganie gwarancji sprawiedliwości proceduralnej i wszelkich możliwych zabezpieczeń mających zapewniać rzetelność procesów sądowych; wzywa Egipt do natychmiastowego uwolnienia wszystkich nieletnich, na których wydano wyroki śmierci, oraz do zmiany art. 122 ustawy o dzieciach;

9.  apeluje do władz Egiptu o przyjęcie całościowej ustawy o przemocy wobec kobiet, a także krajowej strategii egzekwowania zatwierdzonych ustaw o przeciwdziałaniu przemocy seksualnej; wzywa władze, by na podstawie dostępnych wytycznych ONZ, np. podręcznika ONZ na temat ustawodawstwa o przemocy wobec kobiet, opracowały środki zwalczania przemocy wobec kobiet, obejmujące ochronę ofiar i świadków przez wyszkolonych funkcjonariuszy i usługodawców; zwraca się do władz Egiptu o powstrzymanie wszelkich form prześladowania kobiet za „obrazę moralności”, jak w przypadku obrończyni praw człowieka Amal Fathy; wzywa władze, by natychmiast zaprzestały aresztowania i ścigania członków społeczności LGBTI lub innych osób wyłącznie z powodu ich rzeczywistej lub postrzeganej orientacji seksualnej, jak w przypadku Seifa Bedoura;

10.  ubolewa, że władze egipskie usiłowały wprowadzić w błąd i utrudnić dochodzenie w sprawie porwania, torturowania i zamordowania w 2016 r. włoskiego badacza Giulio Regeniego; wyraża ubolewanie, że władze egipskie wciąż odmawiają przekazania władzom włoskim wszystkich dokumentów i informacji niezbędnych do przeprowadzenia szybkiego, przejrzystego i bezstronnego dochodzenia w sprawie zabójstwa Giulio Regeniego zgodnie z międzynarodowymi zobowiązaniami Egiptu; wzywa UE i państwa członkowskie, by zaapelowały do władz egipskich o pełną współpracę z włoskimi organami sądowymi, w tym o odwołanie wydanej po zakończeniu dochodzenia odmowy przekazania adresów zamieszkania czterech podejrzanych wskazanych przez włoskich prokuratorów w Rzymie, by móc zgodnie z wymogami prawa włoskiego postawić formalne oskarżenie w rzetelnym procesie sądowym we Włoszech; przestrzega władze Egiptu, by nie stosowały działań odwetowych wobec świadków czy też ECRF i jej prawników;

11.  wyraża zdecydowane poparcie polityczne i ludzkie dla rodziny Giulio Regeniego w jej nieustającym i pełnym godności dążeniu do poznania prawdy; przypomina, że dążenie do prawdy o porwaniu, torturowaniu i zamordowaniu obywatela europejskiego nie jest obowiązkiem samej tylko rodziny, lecz także instytucji krajowych i unijnych, które muszą podjąć w tym celu wszelkie niezbędne działania dyplomatyczne;

12.  zauważa, że Egipt jest ważnym partnerem Unii Europejskiej i jej państw członkowskich w wielu dziedzinach, w tym w obszarze handlu, bezpieczeństwa, walki z międzynarodowym terroryzmem oraz kontaktów międzyludzkich; popiera Egipcjan w dążeniu do utworzenia wolnego, stabilnego, dostatniego, pluralistycznego i demokratycznego kraju, szanującego przepisy krajowe i międzynarodowe dotyczące ochrony i poprawy przestrzegania praw człowieka;

13.  przypomina władzom egipskim, że poszanowanie praw człowieka i podstawowych wolności to zasadniczy element stosunków między UE a Egiptem oraz że umożliwienie funkcjonowania społeczeństwa obywatelskiego to wspólne zobowiązanie zapisane w priorytetach partnerstwa między UE a Egiptem, zgodnie z egipską konstytucją; podkreśla, że żaden obrońca praw człowieka nie powinien za uzasadnione działania na rzecz praw człowieka spotykać się z restrykcjami finansowymi, kryminalizacją, zakazem podróżowania czy nakazem wpłacenia kaucji ani nie powinien być za te działania więziony; wzywa wiceprzewodniczącego / wysokiego przedstawiciela do publicznego wyrażenia obaw o stan przestrzegania praw człowieka w Egipcie oraz o poruszanie tego tematu na każdym spotkaniu wysokiego szczebla z władzami Egiptu;

14.  zachęca przedstawicieli delegatury UE i państw członkowskich w Kairze do obserwacji procesów egipskich i zagranicznych dziennikarzy, blogerów, związkowców, obrońców praw człowieka i działaczy społeczeństwa obywatelskiego w tym kraju oraz do składania im wizyt w areszcie;

15.  ponownie wzywa wiceprzewodniczącego / wysokiego przedstawiciela oraz państwa członkowskie, by reagowały jednolicie i zdecydowanie, w tym w koordynacji z innymi partnerami o podobnych poglądach, na represje i łamanie praw człowieka w Egipcie, a także by wykorzystywały wszelkie dostępne im narzędzia do zapewnienia konkretnej poprawy w poszanowaniu praw człowieka w Egipcie; wzywa w szczególności UE i państwa członkowskie, by na nadchodzącej sesji Rady Praw Człowieka ONZ wystąpiły z inicjatywą wprowadzenia od dawna oczekiwanego mechanizmu monitorowania i sprawozdawczości w zakresie poważnych naruszeń praw człowieka w Egipcie; z zadowoleniem przyjmuje przyjęcie przez Radę globalnego systemu sankcji za łamanie praw człowieka (unijnej ustawy Magnickiego) oraz ponawia apel do wiceprzewodniczącego / wysokiego przedstawiciela i do państw członkowskich o rozważenie nałożenia ukierunkowanych środków ograniczających na egipskich urzędników wysokiego szczebla odpowiedzialnych za najpoważniejsze naruszenia w tym kraju;

16.  ponownie apeluje o pogłębiony i wszechstronny przegląd stosunków UE z Egiptem; uważa, że stan przestrzegania praw człowieka w Egipcie wymaga poważnego przeglądu operacji wsparcia budżetowego ze strony Komisji oraz ograniczenia pomocy unijnej przede wszystkim do wsparcia dla podmiotów demokratycznych i społeczeństwa obywatelskiego; wzywa do większej przejrzystości wszystkich form wsparcia finansowego lub szkoleń oferowanych Egiptowi przez UE, Europejski Bank Odbudowy i Rozwoju oraz Europejski Bank Inwestycyjny; przypomina, że UE i jej państwa członkowskie nie mogą nagradzać przywódców odpowiedzialnych za łamanie praw człowieka;

17.  wzywa UE, by z myślą o wynegocjowaniu nowych priorytetów partnerstwa ustaliła jednoznaczne punkty odniesienia, które sprawią, że dalsza współpraca będzie centralnym elementem naszych stosunków, służącym osiągnięciu postępów w reformowaniu instytucji demokratycznych, w praworządności i poszanowaniu praw człowieka, a także by włączyła kwestię poszanowania praw człowieka do wszystkich rozmów z władzami Egiptu; apeluje do Komisji i ESDZ, by najważniejszym punktem kolejnego posiedzenia Rady Stowarzyszenia UE–Egipt była potrzeba namacalnej poprawy stanu poszanowania praw człowieka, a zwłaszcza uwolnienie arbitralnie zatrzymanych obrońców praw człowieka i dziennikarzy; przypomina, że współpraca w dziedzinie zarządzania migracją czy zwalczania terroryzmu, a także względy geopolityczne nie powinny osłabiać stałych nacisków w kwestii przestrzegania praw człowieka i rozliczalności za łamanie tych praw;

18.  ponawia niedawne apele do państw członkowskich o podjęcie działań zgodnie z konkluzjami Rady do Spraw Zagranicznych z 21 sierpnia 2013 r., w których zapowiedziano zawieszenie pozwoleń na wywóz wszelkich urządzeń, które można wykorzystać do prowadzenia represji wewnętrznych, zgodnie ze wspólnym stanowiskiem 2008/944/WPZiB(2), oraz potępia uporczywe nieprzestrzeganie tych zobowiązań przez państwa członkowskie UE; wzywa państwa członkowskie do wstrzymania wszelkiego wywozu do Egiptu broni, technologii inwigilacji i innych środków bezpieczeństwa, które mogą ułatwiać ataki na obrońców praw człowieka i działaczy społeczeństwa obywatelskiego, w tym na media społecznościowe, a także mogą ułatwiać wszelkie inne represje wewnętrzne; apeluje do UE o pełne wdrożenie kontroli wywozu do Egiptu towarów, których można użyć do prowadzenia represji, torturowania lub wykonywania kary śmierci;

19.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, wiceprzewodniczącemu / wysokiemu przedstawicielowi Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, rządom i parlamentom państw członkowskich, rządowi i parlamentowi Egiptu oraz Afrykańskiej Komisji Praw Człowieka i Ludów.

(1) Teksty przyjęte, P9_TA(2019)0043. (2) Dz.U. L 335 z 13.12.2008, s. 99.

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 18 grudnia 2020 r. dotyczące stanowiska Rady w sprawie drugiego projektu budżetu ogólnego Unii Europejskiej na rok budżetowy 2021 (13892/2020 – C9-0408/2020 – 2020/0371(BUD))

P9_TA(2020)0385 A9-0267/2020

Parlament Europejski,

–  uwzględniając art. 314 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

–  uwzględniając art. 106a Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej,

–  uwzględniając decyzję Rady 2014/335/UE, Euratom z dnia 26 maja 2014 r. w sprawie systemu zasobów własnych Unii Europejskiej(1),

–  uwzględniając projekt decyzji Rady w sprawie systemu zasobów własnych Unii Europejskiej i uchylającej decyzję 2014/335/UE, Euratom,

–  uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002(2),

–  uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 z dnia 18 lipca 2018 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii, zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1296/2013, (UE) nr 1301/2013, (UE) nr 1303/2013, (UE) nr 1304/2013, (UE) nr 1309/2013, (UE) nr 1316/2013, (UE) nr 223/2014 i (UE) nr 283/2014 oraz decyzję nr 541/2014/UE, a także uchylające rozporządzenie (UE, Euratom) nr 966/2012(3),

–  uwzględniając rozporządzenie Rady określające wieloletnie ramy finansowe na lata 2021–2027,

–  uwzględniając porozumienie międzyinstytucjonalne pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą Unii Europejskiej i Komisją Europejską w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w kwestiach budżetowych i należytego zarządzania finansami oraz w sprawie nowych zasobów własnych, w tym harmonogramu wprowadzania nowych zasobów własnych,

–  uwzględniając porozumienie polityczne z dnia 10 listopada 2020 r. w sprawie wieloletnich ram finansowych na lata 2021–2027,

–  uwzględniając sprawozdanie specjalne Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu (IPCC) z dnia 8 października 2018 r. w sprawie globalnego ocieplenia o 1,5°C(4),

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 16 stycznia 2020 r. w sprawie 15. posiedzenia Konferencji Stron (COP15) Konwencji o różnorodności biologicznej(5),

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 19 czerwca 2020 r. w sprawie ogólnych wytycznych dotyczących przygotowania budżetu na rok 2021, sekcja III – Komisja(6),

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 14 maja 2020 r. w sprawie preliminarza dochodów i wydatków Parlamentu Europejskiego na rok budżetowy 2021(7),

–  uwzględniając projekt budżetu ogólnego Unii Europejskiej na rok budżetowy 2021 przyjęty przez Komisję w dniu 27 lipca 2020 r. (COM(2020)0300) („pierwszy PB”),

–  uwzględniając stanowisko w sprawie projektu budżetu ogólnego Unii Europejskiej na rok budżetowy 2021, przyjęte przez Radę 28 września 2020 r. i przekazane Parlamentowi Europejskiemu 1 października 2020 r. (11072/1/2020 – C9‑0314/2020),

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 12 listopada 2020 r. dotyczącą stanowiska Rady w sprawie projektu budżetu ogólnego Unii Europejskiej na rok budżetowy 2021(8),

–  uwzględniając fakt, że komitet pojednawczy nie osiągnął porozumienia w sprawie wspólnego projektu w terminie dwudziestu jeden dni, o którym mowa w art. 314 ust. 6 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

–  uwzględniając oświadczenie komitetu pojednawczego dotyczące wspólnego porozumienia w sprawie treści budżetu na 2021 r.,

–  uwzględniając drugi projekt budżetu ogólnego Unii Europejskiej na rok budżetowy 2021, przyjęty przez Komisję dnia 10 grudnia 2020 r. (COM(2020)0836) zgodnie z art. 314 ust. 8 TFUE,

–  uwzględniając stanowisko w sprawie drugiego projektu budżetu ogólnego Unii Europejskiej na rok budżetowy 2021, przyjęte przez Radę dnia 14 grudnia 2020 r. (13892/2020 – C9‑0408/2020),

–  uwzględniając art. 94 i art. 96 Regulaminu,

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji Budżetowej (A9-0267/2020),

1.  przypomina, że art. 312 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) stanowi, że roczny budżet Unii jest zgodny z wieloletnimi ramami finansowymi; zauważa, że na posiedzeniu w dniu 4 grudnia 2020 r. komitetowi pojednawczemu nie udało się uzgodnić wspólnego tekstu w terminie dwudziestu jeden dni przewidzianym w art. 314 ust. 5 TFUE, ponieważ pod koniec tego okresu pojednawczego nadal brakowało jasności w odniesieniu do wieloletnich ram finansowych na lata 2021–2027 (WRF);

2.  przypomina, że komitet pojednawczy osiągnął wspólne porozumienie co do treści budżetu na 2021 r. w oparciu o projekt elementów wspólnych konkluzji nr 4 przedstawiony przez Komisję w dniu 4 grudnia 2020 r. i zwrócił się do Komisji o przedłożenie drugiego projektu budżetu na 2021 r. odzwierciedlającego wspólne porozumienie, gdy tylko pojawią się wystarczające gwarancje, że można zastosować się do art. 312 ust. 1 TFUE; zauważa, że projekt elementów wspólnych konkluzji nr 4 zawiera pięć oświadczeń, w tym w sprawie przeciwdziałania ubóstwu dzieci w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego+ oraz w sprawie przeciwdziałania wpływowi kryzysu związanego z COVID-19 na sektory takie jak turystyka i MŚP oraz na osoby najbardziej dotknięte epidemią;

3.  uważa, że warunki określone przez komitet pojednawczy zostały spełnione, a drugi projekt budżetu ogólnego Unii na rok budżetowy 2021 przedstawiony przez Komisję odpowiada wspólnemu porozumieniu; zauważa, że ogólny poziom środków na zobowiązania w budżecie na 2021 r. ustalono na poziomie 164 251,5 mln EUR, pozostawiając margines w wysokości 778,8 mln EUR w środkach na zobowiązania poniżej pułapów WRF na 2021 r.;

4.  z zadowoleniem przyjmuje fakt, że uzyskane podczas negocjacji pojednawczych zwiększenie środków o 185 mln EUR względem poziomów pierwszego PB zmienionego listem w sprawie poprawek nr 1/2020 odpowiada głównym priorytetom politycznym Parlamentu; zauważa, że wzrost ten obejmuje 60,3 mln EUR na instrument „Łącząc Europę” – Transport, 42 mln EUR na program LIFE, 25,7 mln EUR na program „Cyfrowa Europa”, 6,6 mln EUR na program „Prawa i Wartości”, z czego 4,8 mln EUR na program Daphne, 2,7 mln EUR na program „Sprawiedliwość”, 25 mln EUR na pomoc humanitarną (co stanowi część zwiększenia środków o 500 mln EUR na okres 2021–2027, jak uzgodniono w kontekście WRF), 10,2 mln EUR na UNRWA w ramach Instrumentu Sąsiedztwa oraz Współpracy Międzynarodowej i Rozwojowej (ISWMR) oraz 7,3 mln EUR na Prokuraturę Europejską, głównie w celu zatrudnienia większej liczby pracowników; zauważa ponadto, że w liście w sprawie poprawek nr 1/2020 uwzględniono już zwiększenia środków na programy „Horyzont Europa”, Erasmus+ i Programu UE dla zdrowia w celu odzwierciedlenia wyników negocjacji w sprawie WRF;

5.  zauważa, że ogólny poziom środków na płatności w budżecie na 2021 r. ustalono na poziomie 166 060,5 mln EUR, pozostawiając margines w wysokości 2001,4 mln EUR w środkach na płatności poniżej pułapów WRF na 2021 r.; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że ogólny poziom środków na płatności uzgodniony na 2021 r. stanowi wzrost o 1,2 % w porównaniu z budżetem na 2020 r.; podkreśla znaczenie wspólnego oświadczenia w sprawie środków na płatności, w którym Parlament i Rada zobowiązują się podjąć we właściwym czasie niezbędne decyzje dotyczące uzasadnionych potrzeb;

6.  z zadowoleniem przyjmuje, że zgodnie z art. 15 ust. 3 rozporządzenia finansowego i wspólnym oświadczeniem w sprawie wdrożenia tego ustępu uzgodnionym przez Parlament Europejski i Radę komitet pojednawczy zgodził się, po raz pierwszy, aby przywrócić 20 mln EUR w środkach na zobowiązania w liniach budżetowych dotyczących badań naukowych; nalega na pełne wdrożenie art. 15 ust. 3 rozporządzenia finansowego w WRF, aby osiągnąć uzgodnioną kwotę 500 mln EUR;

7.  przypomina, że komitet pojednawczy wyraźnie zaznaczył, iż zmniejszenie o 61 mln EUR środków na Europejską Agencję Straży Granicznej i Przybrzeżnej (Frontex) w 2021 r. nie ma wpływu na ogólne dodatkowe finansowanie w wysokości 500 mln EUR (w cenach z 2018 r.) uzgodnione na szczeblu politycznym w kontekście negocjacji w sprawie WRF oraz że cięcia zostaną skompensowane w późniejszych latach zgodnie z porozumieniem w sprawie WRF;

8.  z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Parlamentowi udało się obronić bardziej zróżnicowaną nomenklaturę budżetową w porównaniu z nomenklaturą zaproponowaną przez Komisję w pierwszym PB, a mianowicie w odniesieniu do ISWMR, Erasmus+, programu „Prawa i Wartości” oraz dialogu społecznego; uważa, że zmiany te pozwolą Parlamentowi i Radzie lepiej pełnić ich rolę decyzyjną w rocznej procedurze budżetowej oraz sprawować kontrolę nad wykonaniem budżetu; ubolewa jednak, że podczas postępowania pojednawczego Rada i Komisja nie zgodziły się na bardziej szczegółową nomenklaturę zaproponowaną przez Parlament, w szczególności w odniesieniu do Funduszu Azylu i Migracji oraz Instrumentu na rzecz Zarządzania Granicami i Wiz, jak również Instrumentu Pomocy Przedakcesyjnej, oraz na większe zróżnicowanie w odniesieniu do ISWMR, w szczególności komponentu dotyczącego sąsiedztwa;

9.  zauważa, że ogólny poziom środków dla Parlamentu w budżecie na 2021 r. wynosi 2 063 mln EUR;

10.  z zadowoleniem przyjmuje utworzenie łącznie 75 stanowisk i odpowiednie zwiększenie środków dla Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (EKES), Europejskiego Komitetu Regionów (KR), Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich i Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych (ESDZ), aby zapewnić im wystarczające zasoby i personel, co umożliwi im jak najlepsze wypełnianie ich zadań oraz optymalne funkcjonowanie;

11.  z zadowoleniem przyjmuje zwiększenie o 590 854 EUR środków dla EKES w linii budżetowej dotyczącej tłumaczeń ustnych oraz zwiększenie o 564 796 EUR środków dla KR w liniach budżetowych dotyczących wyposażenia i instalacji technicznych, stron trzecich i działań komunikacyjnych grup politycznych;

12.  z zadowoleniem przyjmuje wniosek Komisji dotyczący zwiększenia środków dla ESDZ w budżecie na 2021 r. ze względu na nowe obowiązki w zakresie zarządzania Europejskim Instrumentem na rzecz Pokoju oraz w celu zapewnienia lepszej operacyjności służb konsularnych; z zadowoleniem przyjmuje neutralne dla budżetu przeniesienie pracowników Komisji z sekcji administracyjnych delegatur Unii do ESDZ w celu uproszczenia i racjonalizacji obiegu środków administracyjnych i finansowych oraz umożliwienia skutecznego i niezależnego zarządzania personelem; z zadowoleniem przyjmuje zwiększenie o 1 mln EUR środków w linii budżetowej dotyczącej Zespołu ds. strategicznej komunikacji w celu zwalczania dezinformacji;

13.  zgadza się, że zmniejszenie o 10 % środków w liniach dotyczących podróży służbowych jest uzasadnione ze względu na kryzys zdrowotny i gospodarczy spowodowany pandemią COVID-19;

14.  zatwierdza stanowisko Rady dotyczące drugiego projektu budżetu ogólnego Unii Europejskiej na rok budżetowy 2021, a także wspólne oświadczenia załączone do niniejszej rezolucji;

15.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do stwierdzenia, że budżet ogólny Unii Europejskiej na rok budżetowy 2021 został ostatecznie przyjęty, i do zarządzenia jego publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej;

16.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji, jak również innym instytucjom i właściwym organom oraz parlamentom narodowym.

ZAŁĄCZNIK: OŚWIADCZENIE KOMITETU POJEDNAWCZEGO

1.  Komitet pojednawczy, o którym mowa w art. 314 ust. 5 TFUE, na posiedzeniu w dniu 4 grudnia 2020 r. przeanalizował wniosek Komisji dotyczący projektu budżetu ogólnego na 2021 r. (COM(2020)0300) oraz list w sprawie poprawek nr 1 do projektu budżetu ogólnego na 2021 r. (COM(2020)0748).

2.  Na tym posiedzeniu komitet pojednawczy osiągnął wspólne porozumienie w sprawie treści budżetu na 2021 r., oparte na projektach elementów wspólnych konkluzji nr 4 w wersji przedstawionej przez Komisję w dniu 4 grudnia 2020 r.

3.  Nawiązując do art. 312 ust. 1 TFUE, zgodnie z którym „Roczny budżet Unii jest zgodny z wieloletnimi ramami finansowymi”, komitet pojednawczy, w świetle okoliczności dotyczących wieloletnich ram finansowych na lata 2021–2027, nie jest w stanie uzgodnić wspólnego tekstu w terminie dwudziestu jeden dni przewidzianym w art. 314 ust. 5 TFUE.

4.  Komisja jest zatem proszona o przedłożenie nowego projektu budżetu na 2021 r., zgodnie z art. 314 ust. 8 TFUE, z należytym uwzględnieniem wspólnego porozumienia osiągniętego przez komitet pojednawczy, gdy tylko pojawią się wystarczające gwarancje, że można zastosować się do art. 312 ust. 1 TFUE, aby umożliwić Parlamentowi Europejskiemu i Radzie szybkie rozpatrzenie na tej podstawie takiego nowego projektu budżetu na 2021 r.

ZAŁĄCZNIK: Budżet na rok 2021 – Elementy wspólnych konkluzji

Wspólne konkluzje dotyczą następujących punktów:

1.  Budżet na rok 2021

2.  Budżet na rok 2020 – Projekt budżetu korygującego nr 10/2020

3.  Oświadczenia

Ogólny zarys

A.  Budżet na rok 2021

Zgodnie z elementami wspólnych konkluzji:

—  Ogólny poziom środków na zobowiązania w budżecie na 2021 r. ustalono na poziomie 164 251,5 mln EUR. Ogólnie rzecz biorąc, pozostawia to margines środków na zobowiązania w wysokości 778,8 mln EUR poniżej pułapów WRF na 2021 r.

—  Ogólny poziom środków na płatności w budżecie na 2021 r. ustalono na poziomie 166 060,5 mln EUR. W ujęciu ogólnym pozostawia to margines środków na płatności w wysokości 2 001,4 mln EUR poniżej pułapów WRF na 2021 r.

—  Uruchamia się instrument elastyczności na 2021 r. na kwotę 76,4 mln EUR w środkach na zobowiązania w ramach działu 2b Odporność i wartości.

Komisja szacuje, że środki na płatności na 2021 r. związane z uruchomieniem instrumentu elastyczności w latach 2018, 2019, 2020 i 2021 wynoszą 628,5 mln EUR. Przewidywany harmonogram płatności powiązanych pozostających kwot należności za te lata przedstawiono w poniższej tabeli.

B.  Budżet na rok 2020

Projekt budżetu korygującego nr 10/2020 zatwierdza się zgodnie z propozycją Komisji.

1.  Budżet na rok 2021

1.1.  „Zamknięte” linie budżetowe

O ile w poniższych konkluzjach nie stwierdzono inaczej, wszystkie linie budżetowe niezmienione przez Radę ani przez Parlament Europejski oraz linie, w których Parlament Europejski zaakceptował poprawki Rady w trakcie odnośnego czytania, uznaje się za potwierdzone zgodnie z wnioskiem Komisji dotyczącym projektu budżetu na 2021 r. zmienionym listem w sprawie poprawek nr 1/2021.

W przypadku pozostałych linii budżetowych komitet pojednawczy doszedł do wniosków ujętych w częściach 1.2–1.7 poniżej.

1.2.  Kwestie przekrojowe

Agencje zdecentralizowane

Wkład UE (w środkach na zobowiązania i w środkach na płatności oraz w liczbie stanowisk) dla wszystkich agencji zdecentralizowanych ustala się na poziomie zaproponowanym przez Komisję w liście w sprawie poprawek nr 1/2021, z następującymi wyjątkami:

—  w ramach działu 2b:

o Agencja Praw Podstawowych Unii Europejskiej (FRA, artykuł 07 10 04), w przypadku której poziom środków na zobowiązania i środków na płatności zostaje zwiększony o 638 178 EUR.

o Europejski Instytut ds. Równości Kobiet i Mężczyzn (EIGE, artykuł 07 10 05), w przypadku którego poziom środków na zobowiązania i środków na płatności zostaje zwiększony o 971 628 EUR.

o Agencja Unii Europejskiej ds. Współpracy Wymiarów Sprawiedliwości w Sprawach Karnych (Eurojust, artykuł 07 10 07), w przypadku której poziom środków na zobowiązania i środków na płatności zostaje zwiększony o 500 000 EUR.

o Prokuratura Europejska (EPPO, artykuł 07 10 08), której przydzielono 8 dodatkowych stanowisk (koncentracja na wstępie wzrostu przewidzianego na 2022 r.), a poziom środków na zobowiązania i środków na płatności zostaje zwiększony o 7 252 790 EUR;

—  w ramach działu 4:

o Europejska Agencja Straży Granicznej i Przybrzeżnej (Frontex, artykuł 11 10 01), w przypadku której poziom środków na zobowiązania i środków na płatności zostaje zwiększony o 61 000 000 EUR.

o Europejska Agencja ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości (eu-LISA, artykuł 11 10 02), w przypadku której poziom środków na zobowiązania i środków na płatności zwiększa się o 500 000 EUR.

Agencje wykonawcze

Wkład UE (w środkach na zobowiązania i w środkach na płatności oraz w liczbie stanowisk) dla wszystkich agencji wykonawczych ustala się na poziomie zaproponowanym przez Komisję w projekcie budżetu zmienionym listem w sprawie poprawek nr 1/2021.

Komisja przedstawi projekt budżetu korygującego w 2021 r. w celu dostosowania struktury i środków do nowego zestawu agencji wykonawczych po ich oficjalnym ustanowieniu. Oczekuje się, że odpowiednia decyzja wykonawcza Komisji ustanawiająca nowe agencje wykonawcze oraz decyzje Komisji przekazujące uprawnienia tym agencjom zostaną przyjęte na początku 2021 r.

Projekty pilotażowe/ działania przygotowawcze

Zatwierdza się kompleksowy pakiet 59 projektów pilotażowych / działań przygotowawczych (PP/ DP) na łączną kwotę 71,8 mln EUR w środkach na zobowiązania, zgodnie z propozycją Parlamentu.

Jeżeli projekt pilotażowy lub działanie przygotowawcze ma już podstawę prawną, Komisja może wnioskować o przesunięcie środków do odpowiedniej linii budżetowej, aby ułatwić realizację działań.

W pakiecie tym w pełni zastosowano się do przewidzianych w rozporządzeniu finansowym pułapów dla projektów pilotażowych i działań przygotowawczych.

1.3.  Działy wydatków w ramach finansowych – środki na zobowiązania

Wziąwszy pod uwagę powyższe konkluzje dotyczące zamkniętych linii budżetowych, agencji oraz projektów pilotażowych i działań przygotowawczych, komitet pojednawczy uzgodnił, co następuje.

Dział 1 – Jednolity rynek, innowacje i gospodarka cyfrowa

Środki na zobowiązania ustala się na poziomie zaproponowanym przez Komisję w projekcie budżetu, zmienionym listem w sprawie poprawek nr 1/2021, jednak z uwzględnieniem korekt uzgodnionych przez komitet pojednawczy, które przedstawiono szczegółowo w poniższej tabeli:

W rezultacie uzgodnień poziom środków na zobowiązania ustala się na 20 816,6 mln EUR, pozostawiając margines 102,4 mln EUR w ramach pułapu wydatków działu 1.

Zgodnie z art. 15 ust. 3 rozporządzenia finansowego(9) komitet pojednawczy zgadza się, aby środki na zobowiązania na łączną kwotę 20 mln EUR ponownie udostępnić w liniach budżetowych przeznaczonych na badania naukowe. Poniższe linie budżetowe zostają wzmocnione w następujący sposób:

Komitet pojednawczy uzgodnił również, że środki te stanowią część ogólnej kwoty wynoszącej do 0,5 mld EUR (w cenach z 2018 r.) na lata 2021–2027, utrzymanej we wspólnej deklaracji uzgodnionej w dniu 10 listopada 2020 r. Oznacza to, że na lata 2022–2027 dostępnych pozostaje do 481,2 mln EUR (w cenach z 2018 r.).

Dział 2a – Spójność gospodarcza, społeczna i terytorialna

Środki na zobowiązania ustala się na poziomie zaproponowanym przez Komisję w projekcie budżetu w wersji zmienionej listem w sprawie poprawek nr 1/2021.

Dział 2b – Odporność i wartości

Środki na zobowiązania ustala się na poziomie zaproponowanym przez Komisję w projekcie budżetu, zmienionym listem w sprawie poprawek nr 1/2021, jednak z uwzględnieniem korekt uzgodnionych przez komitet pojednawczy, które przedstawiono szczegółowo w poniższej tabeli:

W szczególności komitet pojednawczy zgadza się, że w świetle obecnej sytuacji w zakresie stóp procentowych i w związku z powodzeniem ostatnich operacji finansowych SURE środki na linię budżetową 06 04 01 można zmniejszyć o 71,9 mln EUR przy jednoczesnym zachowaniu zdolności do finansowania bezzwrotnego elementu NGUE w 2021 r.

W rezultacie uzgodnioną kwotę środków na zobowiązania określa się w wysokości 4 671,4 mln EUR, bez marginesu w ramach pułapu wydatków działu 2b i z wykorzystaniem instrumentu elastyczności w wysokości 76,4 mln EUR.

Dział 3 – Zasoby naturalne i środowisko

Środki na zobowiązania ustala się na poziomie zaproponowanym przez Komisję w projekcie budżetu, zmienionym listem w sprawie poprawek nr 1/2021, jednak z uwzględnieniem korekt uzgodnionych przez komitet pojednawczy, które przedstawiono szczegółowo w poniższej tabeli:

W rezultacie uzgodnioną kwotę środków na zobowiązania określa się w wysokości 58 568,6 mln EUR, pozostawiając margines 55,4 mln EUR w ramach pułapu wydatków działu 3.

Dział 4 – Migracja i zarządzanie granicami

Środki na zobowiązania ustala się na poziomie zaproponowanym przez Komisję w projekcie budżetu, zmienionym listem w sprawie poprawek nr 1/2021, jednak z uwzględnieniem korekt uzgodnionych przez komitet pojednawczy, które przedstawiono szczegółowo w poniższej tabeli:

W następstwie niedawnego porozumienia politycznego z dnia 10 listopada 2020 r. między Parlamentem Europejskim a Radą w sprawie WRF na lata 2021-2027 oraz w oczekiwaniu na zatwierdzenie odpowiednich tekstów komitet pojednawczy zgadza się, że zmniejszenie środków w odniesieniu do Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej (Frontex) w 2021 r. nie ma wpływu na ogólne dodatkowe finansowanie w wysokości 0,5 mld EUR (w cenach z 2018 r.) uzgodnione na szczeblu politycznym w tym kontekście. Oprócz tego dodatkowego finansowania cięcia zaproponowane w 2021 r. zostaną zrekompensowane w kolejnych latach zgodnie z porozumieniem w sprawie WRF przy jednoczesnym poszanowaniu zasad należytego zarządzania finansami.

W rezultacie uzgodnioną kwotę środków na zobowiązania określa się w wysokości 2 278,8 mln EUR, pozostawiając margines 188,2 mln EUR w ramach pułapu wydatków dla działu.

Dział 5 – Bezpieczeństwo i obrona

Środki na zobowiązania ustala się na poziomie zaproponowanym przez Komisję w projekcie budżetu w wersji zmienionej listem w sprawie poprawek nr 1/2021.

Dział 6 – Sąsiedztwo i świat

Środki na zobowiązania ustala się na poziomie zaproponowanym przez Komisję w projekcie budżetu, zmienionym listem w sprawie poprawek nr 1/2021, jednak z uwzględnieniem korekt uzgodnionych przez komitet pojednawczy, które przedstawiono szczegółowo w poniższej tabeli:

W następstwie niedawnego porozumienia politycznego z dnia 10 listopada 2020 r. między Parlamentem Europejskim a Radą w sprawie WRF na lata 2021-2027 oraz w oczekiwaniu na zatwierdzenie odpowiednich tekstów komitet pojednawczy zgadza się, że zwiększenie pomocy humanitarnej stanowi część ogólnego dodatkowego finansowania w wysokości 0,5 mld EUR (w cenach z 2018 r.) uzgodnionego na szczeblu politycznym w tym kontekście.

W rezultacie uzgodnioną kwotę środków na zobowiązania określa się w wysokości 16 097,2 mln EUR, pozostawiając margines 149,8 mln EUR w ramach pułapu wydatków dla działu.

Dział 7 – Europejska administracja publiczna

Komitet pojednawczy uzgodnił liczbę stanowisk w planach zatrudnienia instytucji oraz środki zaproponowane przez Komisję w projekcie budżetu zmienionym listem w sprawie poprawek nr 1/2021, jednak z następującymi wyjątkami:

—  sekcja dotycząca Parlamentu Europejskiego, w odniesieniu do której zatwierdzono i dostosowano jej brzmienie w celu uwzględnienia (i) wpływu zmienionej aktualizacji wynagrodzeń zgodnie z listem w sprawie poprawek nr 1/2021 oraz (ii) przeniesienia dwóch stanowisk stałych z Parlamentu Europejskiego (PE) do Komisji Europejskiej w celu wsparcia działań CERT-UE zgodnie z listem w sprawie poprawek nr 1/2021;

—  sekcja dotycząca Rady, w odniesieniu do której zatwierdzono i dostosowano jej brzmienie w celu uwzględnienia wpływu zmienionej aktualizacji wynagrodzeń zgodnie z listem w sprawie poprawek nr 1/2021;

—  sekcja dotycząca Europejskiego Trybunału Obrachunkowego (ETO), w odniesieniu do której uzgodniono aktualizację techniczną po zmianie planów zatrudnienia w następstwie odwołania się do art. 53 ust. 1 rozporządzenia finansowego. Operacja ta obejmowała przekształcenie jednego stałego stanowiska AST11, jednego stałego stanowiska AST8, jednego stałego stanowiska AST7, dwóch stałych stanowisk AST5, jednego stałego stanowiska AST4 i jednego stanowiska czasowego AST/SC3 w odpowiednio trzy stałe stanowiska AD7 i cztery stałe stanowiska AD5 bez wpływu na poziom środków;

—  sekcja dotycząca Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (EKES), dla której poziom środków na zobowiązania i środków na płatności zwiększono o 590 854 EUR;

—  sekcja dotycząca Europejskiego Komitetu Regionów (KR), dla której poziom środków na zobowiązania i środków na płatności zwiększono o 564 796 EUR;

—  sekcja dotycząca Europejskiego Inspektora Ochrony Danych (EIOD), w odniesieniu do której uzgodniono aktualizację techniczną po zmianie planów zatrudnienia w następstwie odwołania się do art. 53 ust. 1 rozporządzenia finansowego. Operacja ta obejmowała przekształcenie jednego stałego stanowiska AST5 w jedno stałe stanowisko AST/SC6, bez wpływu na poziom środków;

—  sekcja dotycząca Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych (ESDZ), dla której poziom środków na zobowiązania i środków na płatności zwiększono o 1,0 mln EUR na zespół ds. strategicznej komunikacji.

Ponadto w związku z pandemią COVID-19 komitet pojednawczy w drodze wyjątku zgadza się na obniżenie o 10% poziomu środków na zobowiązania i środków na płatności związanych z podróżami służbowymi wszystkich instytucji z wyjątkiem Parlamentu Europejskiego.

Łączne korekty, skutkujące ogólnym zmniejszeniem środków w dziale 7 o 8,8 mln EUR, przedstawiono w poniższych tabelach w podziale na sekcje:

Sekcja 1 - Parlament Europejski

Sekcja 2 – Rada Europejska i Rada

Sekcja 3 – Komisja

Sekcja 4 - Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej

Sekcja 5 – Europejski Trybunał Obrachunkowy

Sekcja 6 – Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny

Sekcja 7 – Europejski Komitet Regionów

Sekcja 8 - Europejski Rzecznik Praw Obywatelskich

Sekcja 9 – Europejski Inspektor Ochrony Danych

Sekcja 10 – Europejska Służba Działań Zewnętrznych

W rezultacie uzgodnioną kwotę środków na zobowiązania określa się w wysokości 10 448,3 mln EUR, pozostawiając margines 186,7 mln EUR w ramach pułapu wydatków dla działu 7.

Tematyczne instrumenty szczególne: EFG, SEAR i BAR

Środki na zobowiązania na Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji (EFG) oraz rezerwę na rzecz solidarności i pomocy nadzwyczajnej (SEAR) ustala się na poziomie zaproponowanym przez Komisję w projekcie budżetu w wersji zmienionej listem w sprawie poprawek nr 1/2021.

Pobrexitowa rezerwa dostosowawcza p.m. zostanie włączona do budżetu korygującego w 2021 r.

1.4.  Środki na płatności

Ogólny poziom środków na płatności w budżecie na 2021 r. ustala się na poziomie środków przewidzianych w projekcie budżetu zmienionym listem w sprawie poprawek nr 1/2020, z uwzględnieniem następujących korekt uzgodnionych przez komitet pojednawczy:

1.  uwzględnia się uzgodniony poziom środków na zobowiązania na wydatki niezróżnicowane, w ramach których poziom środków na płatności jest równy poziomowi środków na zobowiązania. Obejmuje to zmniejszenie kosztów finansowania Europejskiego Instrumentu na rzecz Odbudowy (EURI) o 71,9 mln EUR oraz korektę wkładu Unii na rzecz agencji zdecentralizowanych. Daje to łączny wynik w postaci zmniejszenia środków o 123,0 mln EUR;

2.  Łączne korekty w dziale 7 skutkujące ogólnym zmniejszeniem środków o 8,8 mln EUR;

3.  Środki na płatności z myślą o wszystkich nowych projektach pilotażowych i działaniach przygotowawczych zaproponowanych przez Parlament ustala się na poziomie 25 % odpowiednich środków na zobowiązania lub na poziomie zaproponowanym przez Parlament, jeżeli poziom ten jest niższy. W przypadku przedłużenia istniejących projektów pilotażowych i działań przygotowawczych poziom środków na płatności jest poziomem określonym w projekcie budżetu powiększonym o 25 % odpowiednich nowych środków na zobowiązania lub na poziomie zaproponowanym przez Parlament, jeżeli jest niższy. Daje to łączny wynik w postaci zwiększenia środków o 17,9 mln EUR;

4.  Korekty w następujących liniach budżetowych uzgadnia się w wyniku zmian w kwocie środków na zobowiązania na wydatki zróżnicowane:

Ogółem oznacza to poziom środków na płatności w wysokości 166 060,5 mln EUR, co stanowi spadek o 63,9 mln EUR w porównaniu z projektem budżetu w wersji zmienionej listem w sprawie poprawek nr 1/2021.

1.5.  Rezerwy

Poza rezerwami przewidzianymi w projekcie budżetu w wersji zmienionej listem w sprawie poprawek nr 1/2021 nie ma żadnych rezerw.

Środki na zobowiązania i środki na płatności odpowiadające nowym programom, dla których finalizowane są podstawy prawne i które mają zostać przyjęte na początku 2021 r., nie zostaną tymczasowo wpisane do rezerwy.

Komitet pojednawczy w drodze wyjątku zgadza się, aby kwot dla Europejskiego Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób (ECDC) i Europejskiej Agencji Leków (EMA) nie wpisywać do rezerwy ze względu na pilny charakter potrzeb związanych z pandemią COVID-19.

1.6.  Uwagi do budżetu

Tekst uwag do budżetu odpowiada projektowi budżetu w wersji zmienionej listem w sprawie poprawek nr 1/2020, z uwzględnieniem następujących korekt uzgodnionych przez komitet pojednawczy:

—  Linie budżetowe, dla których poprawki wprowadzone przez Parlament Europejski zatwierdza się bez zmian:

—  Linie budżetowe, dla których zatwierdza się poprawki wprowadzone przez Parlament Europejski wraz z modyfikacją zaproponowaną w piśmie Komisji w sprawie wykonalności:

—  Linie budżetowe, w odniesieniu do których zaproponowano odpowiednią uwagę do budżetu zgodnie z propozycją zawartą w projekcie budżetu w wersji zmienionej listem w sprawie poprawek, zostały zatwierdzone z następującymi zmianami:

—  Zgodnie z art. 15 ust. 3 rozporządzenia finansowego i wspólnym oświadczeniem w sprawie wykonania art. 15 ust. 3 uzgodnionym przez Parlament Europejski i Radę komitet pojednawczy zgadza się, aby środki na zobowiązania ponownie udostępnić w liniach budżetowych dotyczących badań naukowych. Uwagi do budżetu dotyczące linii budżetowych 01 02 02 10, 01 02 02 40, 01 02 02 50 i 01 02 02 60 zostaną odpowiednio skorygowane:

—  Nowe linie budżetowe, w odniesieniu do których zatwierdza się odpowiednią uwagę do budżetu:

—  Nowe linie budżetowe wynikające z podziału linii 07 03 01 na dwie odrębne linie, w odniesieniu do których zatwierdzono następujące odpowiednie uwagi do budżetu:

Zakłada się przy tym, że zmiany wprowadzone przez Parlament Europejski lub Radę nie mogą zmienić ani rozszerzyć zakresu istniejącej podstawy prawnej ani naruszać administracyjnej autonomii instytucji, oraz że działanie można sfinansować z dostępnych zasobów.

1.7.  Nomenklatura budżetowa

Nomenklatura budżetowa zaproponowana przez Komisję w projekcie budżetu, w wersji zmienionej listem w sprawie poprawek nr 1/2020, została uzgodniona z uwzględnieniem nowych projektów pilotażowych i działań przygotowawczych (z wyjątkiem nowego działania przygotowawczego PA 01 21 01, na które powiązane środki dodaje się do istniejącego działania przygotowawczego PA 01 20 01). Ponadto komitet pojednawczy uzgodnił następujące korekty:

—  Dwie dodatkowe linie budżetowe w brzmieniu:

—  Linia 07 03 01 „Promowanie mobilności edukacyjnej, jak również współpracy, włączenia, doskonałości, kreatywności i innowacji na szczeblu organizacji i polityki w dziedzinie kształcenia i szkolenia” zostaje podzielona na dwie oddzielne linie, w sposób przedstawiony poniżej, bez wpływu na poziom środków:

2.  Budżet na 2020 r.

Projekt budżetu korygującego nr 10/2020 zatwierdza się zgodnie z propozycją Komisji.

3.  Oświadczenia

3.1.  Jednostronne oświadczenie Komisji Europejskiej w sprawie zwalczania ubóstwa dzieci w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego+

Zwalczanie ubóstwa dzieci stanie się jeszcze istotniejsze, zwłaszcza w kontekście obecnego kryzysu związanego z COVID-19, i należy przeznaczyć na ten cel wystarczające zasoby. Zmieniony wniosek dotyczący Europejskiego Funduszu Społecznego+ (COM(2020)0447) obejmuje szczególną koncentrację tematyczną w celu zajęcia się problemem ubóstwa dzieci. Nakłada ona na każde państwo członkowskie wymóg przydzielenia co najmniej 5 % ich zasobów w ramach EFS+ objętych zarządzaniem dzielonym na wspieranie ukierunkowanych działań i reform strukturalnych służących zwalczaniu ubóstwa dzieci (art. 7 ust. 3 lit. a)). Biorąc pod uwagę obecnie przewidywane alokacje krajowe, stanowi to blisko 5 mld EUR w cenach bieżących na okres programowania 2021–2027.

3.2.  Wspólne oświadczenie Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie środków na płatności

Rada i Parlament apelują do Komisji, by nadal uważnie i aktywnie monitorowała w ciągu 2021 r. wdrażanie programów na lata 2014–2020 (zwłaszcza w ramach poddziału 2a i w dziedzinie rozwoju obszarów wiejskich). W tym celu Rada i Parlament zwracają się do Komisji, by terminowo przedstawiła zaktualizowane dane liczbowe dotyczące sytuacji i szacunków odnoszących się do środków na płatności na 2021 r. Jeżeli dane te wskazują, że środki zapisane w budżecie na 2021 r. są niewystarczające, aby pokryć zapotrzebowanie, Rada i Parlament zwracają się do Komisji o jak najszybsze przedstawienie właściwego rozwiązania, między innymi projektu budżetu korygującego, aby umożliwić Parlamentowi Europejskiemu i Radzie podjęcie w odpowiednim czasie wszelkich niezbędnych decyzji dotyczących uzasadnionych potrzeb. W stosownych przypadkach Rada i Parlament uwzględnią stopień pilności sprawy i – w razie konieczności – skrócą ośmiotygodniowy okres na podjęcie decyzji. To samo ma zastosowanie, odpowiednio, jeżeli z danych liczbowych wynika, że środki zapisane w budżecie na 2021 r. są wyższe niż potrzeby.

3.3.  Wspólne oświadczenie Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji w sprawie zwalczania skutków kryzysu związanego z COVID-19

Aby zwalczać skutki bezprecedensowego kryzysu związanego z COVID-19 w najlepszym interesie UE, Parlament Europejski, Rada i Komisja są zdecydowane podjąć niezbędne środki w celu szybkiego wykorzystania pełnego potencjału unijnych programów nowej generacji, przy zwróceniu szczególnej uwagi na te sektory gospodarki, które zostały najbardziej dotknięte kryzysem, takie jak turystyka i MŚP, oraz na osoby, na które kryzys wywarł największy wpływ, takie jak dzieci i młodzież.

3.4.  Jednostronne oświadczenie Komisji w sprawie zarządzania agencjami zdecentralizowanymi

Komisja jest żywo zainteresowana zapewnieniem, by agencje zdecentralizowane UE wywiązywały się ze swojego mandatu, w tym wzmacnianiem i usprawnianiem zarządzania nimi, a także wspieraniem zharmonizowanego planowania i sprawozdawczości przez wszystkie agencje zdecentralizowane. Komisja uważa, że sprawozdanie specjalne Europejskiego Trybunału Obrachunkowego nr 22/2020 oraz odpowiedzi na nie mogłyby stanowić podstawę opartych na współpracy działań następczych, co będzie wymagało wsparcia ze strony Rady i Parlamentu.

3.5.  Wspólne oświadczenie Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie pobrexitowej rezerwy dostosowawczej

Parlament Europejski i Rada zwracają się do Komisji, by niezwłocznie przedłożyła wniosek dotyczący odpowiedniego instrumentu niezbędnego do uruchomienia pobrexitowej rezerwy dostosowawczej, tak by w roku budżetowym 2021 można było udostępnić do uruchomienia wystarczającą ilość środków. Parlament Europejski i Rada uwzględnią podczas swoich obrad pilny charakter sprawy.

Parlament Europejski i Rada zwracają się do Komisji, by przedstawiła projekt budżetu korygującego, gdy tylko będzie to właściwe, w celu udostępnienia niezbędnych środków w roku budżetowym 2021. Parlament Europejski i Rada rozpatrzą taki projekt budżetu korygującego w trybie pilnym.

(1) Dz.U. L 168 z 7.6.2014, s. 105. (2) Dz.U. L 298 z 26.10.2012, s. 1. (3) Dz.U. L 193 z 30.7.2018, s. 1. (4) https://www.ipcc.ch/sr15/ (5) Teksty przyjęte, P9_TA(2020)0015. (6) Teksty przyjęte, P9_TA(2020)0166. (7) Teksty przyjęte, P9_TA(2020)0123. (8) Teksty przyjęte, P9_TA(2020)0302. (9) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 z dnia 18 lipca 2018 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii (Dz.U. L 193 z 30.7.2018, s. 1).

Rezolucja ustawodawcza Parlamentu Europejskiego z dnia 18 grudnia 2020 r. w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wspólnych zasad zapewniających podstawowe połączenia w zakresie transportu drogowego towarów i przewozu osób po zakończeniu okresu przejściowego, o którym mowa w Umowie o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (COM(2020)0826 – C9-0399/2020 – 2020/0362(COD))

(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)

Parlament Europejski,

–  uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2020)0826),

–  uwzględniając art. 294 ust. 2 i art. 91 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C9-0399/2020),

–  uwzględniając art. 294 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

–  po konsultacji z Europejskim Komitetem Ekonomiczno-Społecznym,

–  po konsultacji z Komitetem Regionów,

–  uwzględniając zobowiązanie przedstawiciela Rady przekazane pismem z dnia 16 grudnia 2020 r., do zatwierdzenia stanowiska Parlamentu Europejskiego, zgodnie z art. 294 ust. 4 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

–  uwzględniając art. 59 i 163 Regulaminu,

1.  przyjmuje poniższe stanowisko w pierwszym czytaniu;

2.  zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeśli zastąpi ona pierwotny wniosek, wprowadzi w nim istotne zmiany lub planuje ich wprowadzenie;

3.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji oraz parlamentom narodowym.

Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 18 grudnia 2020 r. w celu przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/... w sprawie wspólnych zasad zapewniających podstawowe połączenia w zakresie transportu drogowego towarów i przewozu pasażerów po zakończeniu okresu przejściowego przewidzianego w Umowie o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej

(Jako że pomiędzy Parlamentem i Radą osiągnięte zostało porozumienie, stanowisko Parlamentu odpowiada ostatecznej wersji aktu prawnego, rozporządzenia (UE) 2020/2224.)

Rezolucja ustawodawcza Parlamentu Europejskiego z dnia 18 grudnia 2020 r. w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie niektórych aspektów bezpieczeństwa lotniczego w związku z upływem okresu przejściowego przewidzianego w Umowie o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (COM(2020)0827 – C9-0398/2020 – 2020/0363(COD))

(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)

Parlament Europejski,

–  uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2020)0827),

–  uwzględniając art. 294 ust. 2 i art. 100 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C9-0398/2020),

–  uwzględniając art. 294 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

–  po konsultacji z Europejskim Komitetem Ekonomiczno-Społecznym,

–  po konsultacji z Komitetem Regionów,

–  uwzględniając zobowiązanie przedstawiciela Rady przekazane pismem z dnia 16 grudnia 2020 r., do zatwierdzenia stanowiska Parlamentu Europejskiego, zgodnie z art. 294 ust. 4 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

–  uwzględniając art. 59 i 163 Regulaminu,

1.  przyjmuje poniższe stanowisko w pierwszym czytaniu;

2.  zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeśli zastąpi ona pierwotny wniosek, wprowadzi w nim istotne zmiany lub planuje ich wprowadzenie;

3.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji oraz parlamentom narodowym.

Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 18 grudnia 2020 r. w celu przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/... w sprawie wspólnych zasad zapewniających podstawowe połączenia lotnicze po upływie okresu przejściowego przewidzianego w Umowie o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej

(Jako że pomiędzy Parlamentem i Radą osiągnięte zostało porozumienie, stanowisko Parlamentu odpowiada ostatecznej wersji aktu prawnego, rozporządzenia (UE) 2020/2225.)

Rezolucja ustawodawcza Parlamentu Europejskiego z dnia 18 grudnia 2020 r. w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie w sprawie niektórych aspektów bezpieczeństwa lotniczego w związku z upływem okresu przejściowego przewidzianego w Umowie o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (COM(2020)0828 – C9-0397/2020 – 2020/0364(COD))

(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)

Parlament Europejski,

–  uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2020)0828),

–  uwzględniając art. 294 ust. 2 i art. 100 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C9-0397/2020),

–  uwzględniając art. 294 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

–  po konsultacji z Europejskim Komitetem Ekonomiczno-Społecznym,

–  po konsultacji z Komitetem Regionów,

–  uwzględniając zobowiązanie przedstawiciela Rady przekazane pismem z dnia 16 grudnia 2020 r., do zatwierdzenia stanowiska Parlamentu Europejskiego, zgodnie z art. 294 ust. 4 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

–  uwzględniając art. 59 i 163 Regulaminu,

1.  przyjmuje poniższe stanowisko w pierwszym czytaniu;

2.  zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeśli zastąpi ona pierwotny wniosek, wprowadzi w nim istotne zmiany lub planuje ich wprowadzenie;

3.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji oraz parlamentom narodowym.

Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 18 grudnia 2020 r. w celu przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/... w sprawie niektórych aspektów bezpieczeństwa lotniczego w związku z upływem okresu przejściowego przewidzianego w Umowie o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej

(Jako że pomiędzy Parlamentem i Radą osiągnięte zostało porozumienie, stanowisko Parlamentu odpowiada ostatecznej wersji aktu prawnego, rozporządzenia (UE) 2020/2226.)

Rezolucja ustawodawcza Parlamentu Europejskiego z dnia 18 grudnia 2020 r. w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego rozporządzenie (UE) 2017/2403 w odniesieniu do upoważnień dla unijnych statków rybackich do połowów na wodach Zjednoczonego Królestwa oraz w odniesieniu do operacji połowowych prowadzonych przez statki rybackie Zjednoczonego Królestwa na wodach Unii (COM(2020)0830 – C9-0396/2020 – 2020/0366(COD))

(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)

Parlament Europejski,

–  uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2020)0830),

–  uwzględniając art. 294 ust. 2 i art. 43 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C9-0396/2020),

–  uwzględniając art. 294 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

–  po konsultacji z Europejskim Komitetem Ekonomiczno-Społecznym,

–  uwzględniając przekazane pismem z dnia 15 grudnia 2020 r. zobowiązanie przedstawiciela Rady do zatwierdzenia stanowiska Parlamentu, zgodnie z art. 294 ust. 4 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

–  uwzględniając art. 59 i 163 Regulaminu,

1.  przyjmuje poniższe stanowisko w pierwszym czytaniu;

2.  zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeśli zastąpi ona pierwotny wniosek, wprowadzi w nim istotne zmiany lub planuje ich wprowadzenie;

3.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji oraz parlamentom narodowym.

Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 18 grudnia 2020 r. w celu przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/... zmieniającego rozporządzenie (UE) 2017/2403 w odniesieniu do upoważnień dla unijnych statków rybackich do połowów na wodach Zjednoczonego Królestwa oraz w odniesieniu do operacji połowowych prowadzonych przez statki rybackie Zjednoczonego Królestwa na wodach Unii

(Jako że pomiędzy Parlamentem i Radą osiągnięte zostało porozumienie, stanowisko Parlamentu odpowiada ostatecznej wersji aktu prawnego, rozporządzenia (UE) 2020/2227.)