Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–  έχοντας υπόψη την Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου που εγκρίθηκε από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ) το 1948, καθώς και το Διεθνές Σύμφωνο για τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα,

–  έχοντας υπόψη τη Σύμβαση του ΟΗΕ για τα δικαιώματα του παιδιού,

–  έχοντας υπόψη την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ),

–  έχοντας υπόψη τη Σύμβαση του 1951 σχετικά με το καθεστώς των προσφύγων και το Πρωτόκολλο του 1967, ειδικότερα δε το δικαίωμα μη επαναπροώθησης,

–  έχοντας υπόψη τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης («ο Χάρτης»), και ιδίως τα άρθρα 1, 3, 4, 6, 7, 18, 19, 20 και 47,

–  έχοντας υπόψη το Παγκόσμιο Σύμφωνο για την ασφαλή, ομαλή και νόμιμη μετανάστευση, που εγκρίθηκε από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στις 19 Δεκεμβρίου 2018,

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 78 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

–  έχοντας υπόψη την οδηγία 2013/32/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2013, σχετικά με κοινές διαδικασίες για τη χορήγηση και ανάκληση του καθεστώτος διεθνούς προστασίας(1) (οδηγία για τις διαδικασίες ασύλου – ΟΔΑ),

–  έχοντας υπόψη τη σχετική νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ) και του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ),

–  έχοντας υπόψη την οδηγία 2013/33/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2013, σχετικά με τις απαιτήσεις για την υποδοχή των αιτούντων διεθνή προστασία (οδηγία σχετικά με τις απαιτήσεις για την υποδοχή)(2),

–  έχοντας υπόψη την προσωρινή συμφωνία μεταξύ του Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 2018, σχετικά με την αναδιατύπωση της οδηγίας σχετικά με τις απαιτήσεις για την υποδοχή,

–  έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΕ) 2016/399 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 9ης Μαρτίου 2016, περί κώδικα της Ένωσης σχετικά με το καθεστώς διέλευσης προσώπων από τα σύνορα (κώδικας συνόρων του Σένγκεν)(3),

–  έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 604/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2013, για τη θέσπιση των κριτηρίων και μηχανισμών για τον προσδιορισμό του κράτους μέλους που είναι υπεύθυνο για την εξέταση αίτησης διεθνούς προστασίας που υποβάλλεται σε κράτος μέλος από υπήκοο τρίτης χώρας ή από απάτριδα (κανονισμός «Δουβλίνο ΙΙΙ»)(4),

–  έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής, της 16ης Απριλίου 2020, με τίτλο «COVID-19: Οδηγίες σχετικά με την εφαρμογή των σχετικών ενωσιακών διατάξεων στον τομέα του ασύλου και των διαδικασιών επιστροφής και σχετικά με την επανεγκατάσταση» (C(2020)2516),

–  έχοντας υπόψη την ευρωπαϊκή αξιολόγηση εφαρμογής που εκπόνησε η Υπηρεσία Έρευνας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (EPRS) σχετικά με τις διαδικασίες ασύλου στα σύνορα, η οποία δημοσιεύθηκε τον Νοέμβριο του 2020(5),

–  έχοντας υπόψη τη μελέτη της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Υποστήριξης για το Άσυλο (EASO), που δημοσιεύτηκε τον Σεπτέμβριο του 2020, με τίτλο «Border Procedures for Asylum Applications in EU+ Countries» (Διαδικασίες στα σύνορα για αιτήσεις ασύλου στις χώρες ΕΕ+), και τη δημοσίευση της EASO με τίτλο «Guidance on asylum procedure: operational standards and indicators» (Κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με τη διαδικασία ασύλου: επιχειρησιακά πρότυπα και δείκτες) του Σεπτεμβρίου του 2019,

–  έχοντας υπόψη την έκθεση για τα θεμελιώδη δικαιώματα που συνέταξε ο Οργανισμός Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (FRA) για το 2020,

–  έχοντας υπόψη τη γνώμη 3/2019 του FRA, της 4ης Μαρτίου 2019, με τίτλο «Update of the 2016 Opinion of the European Union Agency for Fundamental Rights on fundamental rights in the ‘hotspots’ set up in Greece and Italy» (Επικαιροποίηση της γνώμης του 2016 του Οργανισμού Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με τα θεμελιώδη δικαιώματα στα κέντρα υποδοχής και ταυτοποίησης στην Ελλάδα και την Ιταλία»),

–  έχοντας υπόψη την έκθεση του FRA, της 8ης Δεκεμβρίου 2020, με τίτλο «Migration: Fundamental Rights Challenges at Land Borders» (Μετανάστευση: Προκλήσεις όσον αφορά τα θεμελιώδη δικαιώματα στα χερσαία σύνορα),

–  έχοντας υπόψη τις συνιστώμενες αρχές και τις κατευθυντήριες γραμμές του Γραφείου του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών για τα ανθρώπινα δικαιώματα σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα στα διεθνή σύνορα,

–  έχοντας υπόψη τη διοργανική συμφωνία για τη βελτίωση του νομοθετικού έργου του 2016, μεταξύ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 30ής Μαΐου 2018 σχετικά με την ερμηνεία και εφαρμογή της διοργανικής συμφωνίας για τη βελτίωση του νομοθετικού έργου(6),

–  έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων, της 22ας Μαΐου 2018, σχετικά με την πρόταση για την έκδοση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με τη θέσπιση κοινής διαδικασίας διεθνούς προστασίας στην Ένωση και την κατάργηση της οδηγίας 2013/32/ΕΕ,

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 54 του Κανονισμού του, καθώς και το άρθρο 1 παράγραφος 1 στοιχείο ε) και το παράρτημα 3 της απόφασης της Διάσκεψης των Προέδρων, της 12ης Δεκεμβρίου 2002, σχετικά με τη διαδικασία για την εξουσιοδότηση εκπόνησης εκθέσεων πρωτοβουλίας,

–  έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων (A9-0005/2021),

A.  λαμβάνοντας υπόψη ότι το παρόν ψήφισμα έχει ως στόχο να παράσχει στους συννομοθέτες τεκμηριωμένες πληροφορίες σχετικά με την εφαρμογή των διαδικασιών στα σύνορα επί του παρόντος, αξιολογώντας τον τρόπο με τον οποίο τα κράτη μέλη εφαρμόζουν το άρθρο 43 της ΟΔΑ και τις σχετικές διατάξεις· λαμβάνοντας υπόψη ότι σκοπός του παρόντος ψηφίσματος δεν είναι να υποκαταστήσει την καθυστερημένη πλήρη έκθεση εφαρμογής της ΟΔΑ από την Επιτροπή, ούτε τις νομοθετικές διαπραγματεύσεις επί της νέας τροποποιημένης πρότασης για έναν κανονισμό για τις διαδικασίες ασύλου·

B.  λαμβάνοντας υπόψη ότι συχνά δεν συλλέγονται και δεν δημοσιεύονται αναλυτικά και συγκρίσιμα δεδομένα σχετικά με την εφαρμογή του άρθρου 43 της ΟΔΑ· λαμβάνοντας υπόψη ότι δεν είναι διαθέσιμα στοιχεία για το οικονομικό κόστος που ενέχουν οι διαδικασίες στα σύνορα· λαμβάνοντας υπόψη ότι η στέρηση της ελευθερίας μπορεί να συνεπάγεται σημαντικό ανθρώπινο κόστος για τα άτομα, ιδίως εάν οι εγκαταστάσεις κράτησης στα σύνορα είναι ανεπαρκείς ή εάν οι διαδικαστικές εγγυήσεις δεν εφαρμόζονται ή εφαρμόζονται ανεπαρκώς·

Γ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΟΔΑ δεν παρέχει σαφή ορισμό των διαδικασιών στα σύνορα ούτε προσδιορίζει τους στόχους τους· λαμβάνοντας υπόψη ότι το άρθρο 43 παράγραφος 1 της ΟΔΑ αφήνει στα κράτη μέλη την επιλογή σχετικά με τη χρήση των διαδικασιών στα σύνορα· λαμβάνοντας υπόψη ότι 14 κράτη μέλη εφαρμόζουν διαδικασίες στα σύνορα και, μεταξύ αυτών, τρία από τα κράτη μέλη που καλύπτονται από την ευρωπαϊκή αξιολόγηση εφαρμογής της EPRS επικαλούνται λόγους που βαίνουν πέραν της ΟΔΑ· λαμβάνοντας υπόψη ότι τα κράτη μέλη μπορούν να προβλέπουν, σε σαφώς καθορισμένες περιστάσεις, διαδικασίες για την εξέταση του παραδεκτού και/ή της ουσίας των αιτήσεων στα σύνορα ή σε ζώνη διέλευσης· λαμβάνοντας υπόψη ότι η πλειονότητα των κρατών μελών αξιολογεί και την εφαρμοσιμότητα διαδικασίας του Δουβλίνου στα σύνορα ή σε ζώνες διέλευσης· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι διαδικασίες στα σύνορα αντιστοιχούν σε μικρό μόνο ποσοστό του συνολικού όγκου υποθέσεων των αποφαινόμενων αρχών, με εξαίρεση την Ελλάδα, όπου άνω του 50 % των αιτήσεων διεκπεραιώνεται σε ταχεία διαδικασία που θεσπίστηκε ως αποτέλεσμα της δήλωσης ΕΕ-Τουρκίας·

Δ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι το άρθρο 43 της ΟΔΑ δεν ορίζει ρητά σε ποια σύνορα μπορούν τα κράτη μέλη να χρησιμοποιούν διαδικασίες στα σύνορα· λαμβάνοντας υπόψη ότι η ευρωπαϊκή αξιολόγηση εφαρμογής της EPRS καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ο όρος «σύνορα» στο προαναφερθέν άρθρο θα πρέπει να γίνεται κατανοητός ως «εξωτερικά σύνορα» της ΕΕ· λαμβάνοντας υπόψη ότι δύο κράτη μέλη εφαρμόζουν διαδικασίες στα σύνορα και στα εσωτερικά σύνορα και κρατούν τους αιτούντες σε αστυνομικές εγκαταστάσεις·

E.  λαμβάνοντας υπόψη ότι ορισμένα κράτη μέλη κρατούν αιτούντες άσυλο σε διαδικασίες στα σύνορα χωρίς νομική βάση στο εθνικό τους δίκαιο· λαμβάνοντας υπόψη ότι, εκτός από τις ανεπαρκείς διασφαλίσεις για τους αιτούντες, τούτο μπορεί επίσης να οδηγήσει σε άρνηση του δικαιώματος επίσκεψης των βουλευτών του Κοινοβουλίου·

ΣΤ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η κράτηση στο πλαίσιο διαδικασιών στα σύνορα υπόκειται στους ίδιους κανόνες με την κράτηση αιτούντων οπουδήποτε αλλού στην επικράτεια κράτους μέλους· λαμβάνοντας υπόψη ότι η οδηγία σχετικά με τις απαιτήσεις για την υποδοχή ορίζει ότι οι αιτούντες μπορούν να κρατούνται μόνο ως έσχατη λύση, μετά τη δέουσα εξέταση όλων των μη στερητικών της ελευθερίας εναλλακτικών μέτρων αντί της κράτησης, και ότι η κράτηση πρέπει να βασίζεται στις αρχές της αναγκαιότητας και της αναλογικότητας· λαμβάνοντας υπόψη ότι, όταν η κράτηση διατάσσεται από διοικητικές αρχές, τα κράτη μέλη πρέπει να προβλέπουν ταχύ δικαστικό έλεγχο της νομιμότητας της κράτησης αυτεπαγγέλτως και/ή κατόπιν αιτήσεως του αιτούντος· λαμβάνοντας υπόψη ότι, όσον αφορά τους ανηλίκους, τα κράτη μέλη πρέπει, σύμφωνα με το ισχύον νομικό πλαίσιο, να καταβάλουν επίσης κάθε δυνατή προσπάθεια για να τους απελευθερώσουν από την κράτηση και να τους τοποθετήσουν σε κατάλληλο για ανηλίκους κατάλυμα·

Ζ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι, παρά τη σημαντική αύξηση των εικαζόμενων παραβιάσεων των θεμελιωδών δικαιωμάτων στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ, τα κράτη μέλη δεν υποχρεούνται να θεσπίσουν ανεξάρτητο μηχανισμό παρακολούθησης που να διασφαλίζει την προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων στα εξωτερικά σύνορα·

H.  λαμβάνοντας υπόψη ότι θα πρέπει να παρέχεται σαφής ενημέρωση και επαρκής συνδρομή σε υπηκόους τρίτων χωρών ή ανιθαγενείς σε διαδικασίες στα σύνορα, μεταξύ άλλων νομική συνδρομή και υπηρεσίες διερμηνείας, ιδίως όσον αφορά τη δυνατότητα υποβολής αίτησης για παροχή διεθνούς προστασίας·

Θ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η ευρωπαϊκή αξιολόγηση εφαρμογής της EPRS διαπίστωσε ότι οι διαδικαστικές εγγυήσεις που προβλέπονται στην ΟΔΑ, ιδίως το δικαίωμα στην ενημέρωση, τη νομική συνδρομή και τη διερμηνεία, στην πράξη δεν εφαρμόζονται ή εφαρμόζονται μόνο σε περιορισμένο βαθμό από τα κράτη μέλη που εξετάστηκαν στην αξιολόγηση·

Ι.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η ευρωπαϊκή αξιολόγηση εφαρμογής της EPRS αποκαλύπτει αρκετές περιπτώσεις μη συμμόρφωσης με την ΟΔΑ· λαμβάνοντας υπόψη ότι η Επιτροπή έχει κινήσει διαδικασίες επί παραβάσει κατά δύο μόνο κρατών μελών·

Γενικές παρατηρήσεις

1.  σημειώνει ότι η Επιτροπή έχει διενεργήσει διαβουλεύσεις με ενδιαφερόμενα μέρη, καθώς και ανταλλαγές απόψεων με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και τα κράτη μέλη, στο πλαίσιο της προετοιμασίας του νέου συμφώνου για τη μετανάστευση και το άσυλο· επισημαίνει, ωστόσο, ότι, παρά τη νομική υποχρέωση της για υποβολή εκθέσεων και τις απαιτήσεις που απορρέουν από τη διοργανική συμφωνία για τη βελτίωση του νομοθετικού έργου, η Επιτροπή δεν υπέβαλε ποτέ έκθεση εφαρμογής σχετικά με την ΟΔΑ, και ότι το 2016 και το 2020 υπέβαλε προτάσεις κανονισμού για τις διαδικασίες ασύλου χωρίς να προβλέπει εκτίμηση επιπτώσεων· αναμένει από την Επιτροπή να υποβάλει την έκθεση αυτή, η οποία έπρεπε να είχε υποβληθεί ήδη το 2017·

2.  επαναλαμβάνει τη σημασία μιας τεκμηριωμένης προσέγγισης για την καθοδήγηση της συνεκτικής χάραξης πολιτικής·

3.  σημειώνει ότι η παρακολούθηση και τα στατιστικά δεδομένα είναι ζωτικής σημασίας για τη διασφάλιση της συμμόρφωσης με το δίκαιο της ΕΕ· καλεί τα κράτη μέλη να συλλέγουν στατιστικά στοιχεία σχετικά με: (i) τον αριθμό των αιτήσεων ασύλου που εξετάζονται σε διαδικασίες στα σύνορα και τις κατηγορίες των ενδιαφερόμενων αιτούντων· (ii) τους τύπους των λόγων για τους οποίους ζητείται η χρήση της διαδικασίας στα σύνορα και τη συχνότητά τους· (iii) τα αποτελέσματα των διαδικασιών στα σύνορα, τόσο σε πρώτο βαθμό όσο και σε δεύτερο βαθμό, και (iv) τον αριθμό και τις κατηγορίες των προσώπων που δεν διοχετεύθηκαν στη διαδικασία στα σύνορα·

Πεδίο εφαρμογής

4.  τονίζει ότι οι διαδικασίες στα σύνορα επί του παρόντος συνιστούν εξαίρεση από τον νομικά καθορισμένο κανόνα σύμφωνα με τον οποίο οι αιτούντες άσυλο έχουν δικαίωμα εισόδου στο έδαφος κράτους μέλους· σημειώνει ότι πολλές αιτήσεις διεθνούς προστασίας γίνονται στα σύνορα ή στις ζώνες διέλευσης ενός κράτους μέλους πριν από την απόφαση για την εισδοχή του αιτούντος· σημειώνει ότι στις περιπτώσεις αυτές τα κράτη μέλη μπορούν να προβλέπουν διαδικασίες στα σύνορα μόνο στις περιπτώσεις που ορίζονται εξαντλητικά στο άρθρο 31 παράγραφος 8 και στο άρθρο 33 της ΟΔΑ και σύμφωνα με τις βασικές αρχές και εγγυήσεις του κεφαλαίου ΙΙ της ΟΔΑ· σημειώνει ότι η μεταφορά στο εθνικό δίκαιο και η εφαρμογή των διαδικασιών στα σύνορα βάσει της ΟΔΑ διαφέρει μεταξύ των κρατών μελών, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει ομοιομορφία στην ΕΕ· σημειώνει ότι τα περισσότερα κράτη μέλη εφαρμόζουν τις διαδικασίες στα σύνορα σε μικρό μόνο αριθμό υποθέσεων και ότι ορισμένα κράτη μέλη γενικά δεν χρησιμοποιούν διαδικασίες στα σύνορα· επισημαίνει, ωστόσο, ότι τρία από τα επτά κράτη μέλη που εξετάστηκαν στην ευρωπαϊκή αξιολόγηση εφαρμογής της EPRS εφαρμόζουν διαδικασίες στα σύνορα πέραν των λόγων που προβλέπονται στο άρθρο 43 της ΟΔΑ, και τα καλεί να μην το πράττουν· καλεί, επιπλέον, τα κράτη μέλη να μην εφαρμόζουν διαδικασίες στα σύνορα στα εσωτερικά σύνορα·

5.  σημειώνει ότι η όσο το δυνατόν ταχύτερη και αποδοτικότερη εξέταση των αιτημάτων εξυπηρετεί το συμφέρον όλων των προσώπων που αιτούνται διεθνή προστασία, εφόσον όλες οι αιτήσεις υπόκεινται σε εξατομικευμένη εκτίμηση και εφόσον ισχύουν και μπορούν να εφαρμοστούν αποτελεσματικά οι διαδικαστικές εγγυήσεις και τα δικαιώματα που προβλέπει για τους αιτούντες το δίκαιο της ΕΕ·

Πλάσμα δικαίου της μη εισόδου και κράτηση

6.  υπενθυμίζει ότι οι διαδικασίες στα σύνορα συνεπάγονται την εξέταση αίτησης ασύλου στα σύνορα ή σε ζώνη διέλευσης πριν από τη λήψη απόφασης για την είσοδο στο έδαφος κράτους μέλους· επαναλαμβάνει ότι η άρνηση εισόδου δυνάμει του κώδικα συνόρων του Σένγκεν δεν πρέπει να θίγει την εφαρμογή ειδικών διατάξεων σχετικά με το δικαίωμα ασύλου και τη διεθνή προστασία· σημειώνει ότι, ως εκ τούτου, τα κράτη μέλη έχουν την υποχρέωση να αξιολογούν κατά πόσον ένας αιτών άσυλο χρήζει προστασίας·

7.  σημειώνει, επιπλέον, ότι, σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 1 της ΟΔΑ, πρέπει να επιτρέπεται στους αιτούντες να παραμένουν στο έδαφος κρατών μελών, μεταξύ άλλων στα σύνορα ή σε ζώνες διέλευσης όπου υποβλήθηκε η αίτηση διεθνούς προστασίας·

8.  επισημαίνει ότι το γεγονός ότι ένας αιτών δεν εισήλθε νομίμως στο έδαφος του κράτους μέλους, ενώ στην πραγματικότητα βρίσκεται στο έδαφος αυτό, αποτελεί πλάσμα δικαίου· τονίζει ότι αυτό το πλάσμα δικαίου επηρεάζει αποκλειστικά το δικαίωμα εισόδου και διαμονής, αλλά δεν σημαίνει ότι ο αιτών δεν υπάγεται στη δικαιοδοσία του οικείου κράτους μέλους·

9.  τονίζει ότι οι αιτούντες που υπόκεινται σε διαδικασίες στα σύνορα είναι πιθανό να τεθούν υπό κράτηση κατά τη διάρκεια της εξέτασης της αίτησής τους για άσυλο· επισημαίνει, επιπλέον, ότι όλα τα κράτη μέλη που εξετάστηκαν στην ευρωπαϊκή αξιολόγηση εφαρμογής της EPRS θέτουν αιτούντες άσυλο υπό κράτηση στο πλαίσιο των διαδικασιών στα σύνορα·

10.  επαναλαμβάνει ότι, όπως ορίζεται στην οδηγία σχετικά με τις απαιτήσεις για την υποδοχή, τα κράτη μέλη δεν πρέπει να θέτουν υπό κράτηση ένα πρόσωπο για τον μοναδικό λόγο ότι είναι αιτών, και ότι οι αιτούντες μπορούν να κρατούνται μόνο υπό πολύ σαφώς προσδιορισμένες εξαιρετικές συνθήκες· υπενθυμίζει την κοινή προσωρινή συμφωνία του με το Συμβούλιο σχετικά με την αναδιατύπωση της οδηγίας σχετικά με τις απαιτήσεις για την υποδοχή, η οποία ορίζει ότι τα κράτη μέλη δεν κρατούν αιτούντα λόγω της ιθαγένειάς του· τονίζει ότι η οδηγία σχετικά με τις απαιτήσεις για την υποδοχή ορίζει ότι η κράτηση πρέπει να παραμένει μέτρο έσχατης ανάγκης, να διαρκεί μόνο για όσο το δυνατόν βραχύτερο χρονικό διάστημα, και μόνον όσο ισχύουν οι λόγοι που ορίζονται στο άρθρο 8 παράγραφος 3 της οδηγίας σχετικά με τις απαιτήσεις για την υποδοχή, και ότι πρέπει να παρέχεται στα πρόσωπα που κρατούνται η δυνατότητα να ασκήσουν προσφυγή κατά της στέρησης της ελευθερίας τους· επαναλαμβάνει ότι το δικαίωμα στην ελευθερία, όπως ορίζεται στο άρθρο 6 του Χάρτη και στο άρθρο 5 της ΕΣΔΑ, ισχύει και στα σύνορα της ΕΕ· εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι ελάχιστες εναλλακτικές λύσεις αντί της κράτησης έχουν αναπτυχθεί και εφαρμοστεί στις διαδικασίες στα σύνορα, και ενθαρρύνει τα κράτη μέλη να λάβουν τα αναγκαία μέτρα για να εξασφαλίσουν ότι υπάρχουν διαθέσιμες εναλλακτικές λύσεις αντί της κράτησης·

11.  εκφράζει την ανησυχία του για το γεγονός ότι ορισμένα κράτη μέλη κρατούν αιτούντες άσυλο σε διαδικασίες στα σύνορα χωρίς να υπάρχει στο εθνικό τους δίκαιο σχετική νομική βάση για την κράτηση στο πλαίσιο διαδικασιών στα σύνορα, καθώς τούτο μπορεί να οδηγήσει σε ανεπαρκείς διασφαλίσεις· τονίζει ότι, εάν τα κράτη μέλη επιλέξουν να καταφύγουν στην κράτηση, θα πρέπει να προβλέπουν σχετική νομική βάση στο εθνικό τους δίκαιο·

12.  υπενθυμίζει ότι το ΔΕΕ, στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-924/19 PPU και C-925/19 PPU, αποφάσισε ότι ακόμη και αν ένας αιτών μπορεί να εγκαταλείψει ζώνη διέλευσης προς την κατεύθυνση τρίτης χώρας, η κατάστασή του μπορεί να θεωρηθεί ότι συνιστά κράτηση·

13.  εκφράζει σοβαρή ανησυχία για τις καταγγελίες περί σοβαρών παραβιάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων και θλιβερών συνθηκών κράτησης σε ζώνες διέλευσης ή κέντρα κράτησης σε παραμεθόριες περιοχές· καλεί τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν αξιοπρεπείς συνθήκες υποδοχής στις συνοριακές εγκαταστάσεις, σύμφωνα με τα πρότυπα της οδηγίας σχετικά με τις απαιτήσεις για την υποδοχή· υπενθυμίζει, εν προκειμένω, ότι οι αιτούντες που τελούν υπό κράτηση θα πρέπει να αντιμετωπίζονται με πλήρη σεβασμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας·

14.  υπενθυμίζει ότι, σύμφωνα με τον Χάρτη και τη σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών του 1989 για τα δικαιώματα του παιδιού, τα κράτη μέλη θα πρέπει κατά την εφαρμογή της ΟΔΑ να λαμβάνουν πρωτίστως υπόψη το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού· σημειώνει ότι η Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα του Παιδιού έχει διευκρινίσει ότι τα παιδιά δεν θα πρέπει ποτέ να κρατούνται για λόγους μετανάστευσης· επαναλαμβάνει τη θέση του σχετικά με τον κανονισμό για τις διαδικασίες ασύλου, δηλαδή ότι οι ανήλικοι δεν θα πρέπει ποτέ να κρατούνται στο πλαίσιο διαδικασιών στα σύνορα, και ότι η διαδικασία στα σύνορα μπορεί να εφαρμόζεται σε ανηλίκους μόνον εφόσον υπάρχει διαθέσιμη εναλλακτική λύση αντί της κράτησής τους· καλεί τα κράτη μέλη που εφαρμόζουν επί του παρόντος τη διαδικασία στα σύνορα σε ανηλίκους να θέσουν σε εφαρμογή εναλλακτικές λύσεις αντί της κράτησης, σύμφωνα με το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού· καλεί τα κράτη μέλη να εφαρμόζουν διαδικασίες στα σύνορα μόνον όταν υπάρχουν τέτοιες μη στερητικές της ελευθερίας εναλλακτικές λύσεις·

Άρνηση εισόδου και παρακολούθηση

15.  επισημαίνει τα πρόσφατα πορίσματα του FRA, ιδίως το γεγονός ότι ο αριθμός των εικαζόμενων περιστατικών παραβίασης των θεμελιωδών δικαιωμάτων που καταγράφονται στα εξωτερικά σύνορα έχει αυξηθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια· σημειώνει ότι τούτο περιλαμβάνει πολλές περιπτώσεις ατόμων στα οποία απαγορεύεται η είσοδος χωρίς να έχουν καταγραφεί οι αιτήσεις ασύλου τους, μεταξύ άλλων στο πλαίσιο διαδικασιών στα σύνορα· επαναλαμβάνει ότι τα κράτη μέλη υποχρεούνται να αποτρέπουν την παράνομη διέλευση των συνόρων και υπενθυμίζει ότι η υποχρέωση αυτή δεν θίγει τα δικαιώματα των ατόμων που ζητούν διεθνή προστασία· συμφωνεί με τον FRA ότι η σοβαρότητα αυτών των εικαζόμενων περιστατικών και το γεγονός ότι καταγράφονται ανά τακτά χρονικά διαστήματα συνιστούν σοβαρή ανησυχία για τα θεμελιώδη δικαιώματα· επαναλαμβάνει ότι η αυτόματη άρνηση εισόδου, η επαναπροώθηση και οι συλλογικές απελάσεις απαγορεύονται βάσει του ενωσιακού και του διεθνούς δικαίου· τονίζει, επιπλέον, ότι, σύμφωνα με το άρθρο 8 της ΟΔΑ, τα κράτη μέλη έχουν καθήκον να ενημερώνουν τα άτομα σχετικά με τη δυνατότητα υποβολής αίτησης ασύλου εάν υπάρχουν ενδείξεις ότι χρήζουν προστασίας, και ότι για τα πρόσωπα στα οποία έχει απαγορευθεί η είσοδος πρέπει να διασφαλίζεται η πρόσβαση σε πραγματική προσφυγή σύμφωνα με το δίκαιο της ΕΕ και την ΕΣΔΑ· εκφράζει δυσαρέσκεια για όλες τις περιπτώσεις στις οποίες τα κράτη μέλη δεν τηρούν τις σχετικές υποχρεώσεις τους και τα καλεί να συμμορφωθούν πλήρως με τις εν λόγω υποχρεώσεις· καλεί την Επιτροπή να διασφαλίσει αποτελεσματικά τη συμμόρφωση των κρατών μελών με τις υποχρεώσεις αυτές, μεταξύ άλλων αναστέλλοντας τις πληρωμές της ΕΕ σε περιπτώσεις σοβαρών ελλείψεων·

16.  θεωρεί ότι είναι σημαντικό να συσταθεί ένας ανεξάρτητος μηχανισμός παρακολούθησης και καλεί τα κράτη μέλη να χορηγούν στους φορείς παρακολούθησης ανεμπόδιστη πρόσβαση σε συνοριακές εγκαταστάσεις, προκειμένου να διασφαλιστεί η αποτελεσματική προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων και η συστηματική αναφορά των παραβιάσεων, σύμφωνα με τις συστάσεις του FRA στην έκθεσή του περί ζητημάτων που άπτονται των θεμελιωδών δικαιωμάτων στα χερσαία σύνορα· πιστεύει ότι η ανεξάρτητη παρακολούθηση θα πρέπει επίσης να επαληθεύει την ποιότητα της διαδικασίας λήψης αποφάσεων και το αποτέλεσμα αυτής, καθώς και τις συνθήκες κράτησης και τη συμμόρφωση με τις διαδικαστικές εγγυήσεις· θεωρεί ότι στους φορείς παρακολούθησης θα πρέπει να συμμετέχουν ανεξάρτητοι και αρμόδιοι εθνικοί οργανισμοί ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ΜΚΟ, οργανισμοί της ΕΕ όπως ο FRA, καθώς και διεθνείς οργανισμοί, όπως η Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες·

Ασυνόδευτοι ανήλικοι και ευάλωτοι αιτούντες που χρήζουν ειδικών διαδικαστικών εγγυήσεων στο πλαίσιο της διαδικασίας στα σύνορα

17.  σημειώνει ότι το άρθρο 24 της ΟΔΑ ορίζει ότι τα κράτη μέλη αξιολογούν εντός εύλογου χρονικού διαστήματος από την υποβολή αίτησης διεθνούς προστασίας κατά πόσον ένας αιτών χρήζει ειδικών διαδικαστικών εγγυήσεων, και ότι δεν πρέπει να εφαρμόζουν τη διαδικασία στα σύνορα εάν οι εν λόγω εγγυήσεις δεν μπορούν να παρασχεθούν στο πλαίσιό της·

18.  τονίζει ότι, ενώ τα κράτη μέλη έχουν θεσπίσει μηχανισμούς για τον εντοπισμό αιτούντων που χρήζουν ειδικών διαδικαστικών εγγυήσεων, οι μηχανισμοί αυτοί συχνά δεν είναι αποτελεσματικοί όσον αφορά τον εντοπισμό τέτοιων αναγκών ενώ, όταν εντοπίζονται ανάγκες, συχνά αξιολογούνται μόνο οι εμφανείς ανάγκες· σημειώνει ότι η αποτελεσματική και ταχεία ταυτοποίηση των αιτούντων που χρήζουν ειδικών διαδικαστικών εγγυήσεων εξακολουθεί να αποτελεί πρόκληση· τονίζει ότι τα ευάλωτα άτομα δικαιούνται να αξιολογούνται οι ανάγκες τους για ειδικές διαδικαστικές εγγυήσεις και, εάν υπόκεινται σε διαδικασίες στα σύνορα, να λαμβάνουν επαρκή υποστήριξη βάσει του δικαίου της ΕΕ· καλεί τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν ότι όλοι οι αιτούντες που χρήζουν ειδικών διαδικαστικών εγγυήσεων ταυτοποιούνται αποτελεσματικά και ότι αποκτούν πλήρη πρόσβαση σε αυτές τις ειδικές εγγυήσεις και υποστήριξη, όπως ορίζεται στην οδηγία σχετικά με τις απαιτήσεις για την υποδοχή· τονίζει ότι όταν η κατάλληλη υποστήριξη δεν μπορεί να παρέχεται εντός του πλαισίου των διαδικασιών στα σύνορα, ή όταν η αποφαινόμενη αρχή θεωρεί ότι ο αιτών χρήζει ειδικών διαδικαστικών εγγυήσεων, αποδίδοντας ιδιαίτερη προσοχή στα θύματα βασανιστηρίων, βιασμού ή άλλων σοβαρών μορφών ψυχολογικής, σωματικής, σεξουαλικής βίας ή βίας λόγω φύλου, η αποφαινόμενη αρχή δεν πρέπει να εφαρμόζει ή πρέπει να παύει να εφαρμόζει τις διαδικασίες αυτές στον αιτούντα·

19.  υπενθυμίζει ότι το άρθρο 25 παράγραφος 6 στοιχείο β) της ΟΔΑ προβλέπει περιορισμένες περιστάσεις υπό τις οποίες τα κράτη μέλη επιτρέπεται να διεκπεραιώνουν αιτήσεις ασυνόδευτων ανηλίκων στο πλαίσιο διαδικασίας στα σύνορα· επισημαίνει ότι τα εξετασθέντα κράτη μέλη δεν διαθέτουν επαρκείς μεθόδους εκτίμησης της ηλικίας· καλεί τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν τη συμμόρφωση με το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού, καθώς και να προστατεύουν τα παιδιά, συμπεριλαμβανομένων των θυμάτων εμπορίας ανθρώπων· επισημαίνει ότι η ΟΔΑ ορίζει ότι τα κράτη μέλη έχουν την επιλογή να εξαιρούν ασυνόδευτους ανηλίκους από τη διαδικασία στα σύνορα και να εξετάζουν τις αιτήσεις τους σύμφωνα με την κανονική διαδικασία ασύλου· καλεί τα κράτη μέλη να εξαιρούν τους ασυνόδευτους ανηλίκους από τις διαδικασίες στα σύνορα·

Διαδικαστικές εγγυήσεις

20.  σημειώνει ότι οι διαδικασίες στα σύνορα είναι ταχείες διαδικασίες και υπενθυμίζει ότι, σύμφωνα με το άρθρο 43 της ΟΔΑ, οι αιτούντες σε διαδικασίες στα σύνορα απολαύουν των ίδιων δικαιωμάτων και εγγυήσεων με τους αιτούντες στις συνήθεις διαδικασίες·

21.  τονίζει ότι αναφέρθηκαν σημαντικά προβλήματα όσον αφορά την πρόσβαση σε νομική συνδρομή και την ποιότητά της σε όλα τα κράτη μέλη που εξετάστηκαν· τονίζει ότι η νομική συνδρομή είναι καίριας σημασίας για τη διασφάλιση δίκαιων διαδικασιών ασύλου· συνιστά η δωρεάν νομική συνδρομή να διασφαλίζεται ήδη σε πρώτο βαθμό, αμέσως μετά την καταχώριση της αίτησης ασύλου· καλεί τα κράτη μέλη να παρέχουν επίσης αποτελεσματική πρόσβαση σε νομική συνδρομή στην πράξη, καθώς και διασφαλίσουν διαθεσιμότητα επαρκών και καταρτισμένων νομικών συμβούλων·

22.  σημειώνει ότι η ΟΔΑ παρέχει στα κράτη μέλη την επιλογή να επιτρέπουν σε ΜΚΟ την πρόσβαση στη διαδικασία στα σύνορα, ώστε να παρέχουν υποστήριξη στους αιτούντες· αποδοκιμάζει το γεγονός ότι, στο πλαίσιο των διαδικασιών στα σύνορα, πολλά κράτη μέλη δεν ρυθμίζουν την εν λόγω πρόσβαση ειδικευμένων μη κυβερνητικών οργανώσεων σε συνοριακές εγκαταστάσεις, συνοριακά σημεία διέλευσης και ζώνες διέλευσης, η οποία μπορεί να διαδραματίσει καίριο ρόλο στη διασφάλιση των νομικών και διαδικαστικών δικαιωμάτων του αιτούντος και ενδέχεται να ενισχύσει την ποιότητα των πρωτοβάθμιων αποφάσεων·

23.  τονίζει ότι οι διαδικασίες στα σύνορα χαρακτηρίζονται από συνδυασμό βραχείας διάρκειας διαδικαστικών προθεσμιών και κράτησης· θεωρεί ότι οι αποτελεσματικές διαδικαστικές προθεσμίες είναι απαραίτητες προκειμένου να ελαχιστοποιηθεί η προσωρινή στέρηση της ελεύθερης κυκλοφορίας σε περιπτώσεις κράτησης ατόμων· υπενθυμίζει ότι τα κράτη μέλη μπορούν να θεσπίσουν συντομότερες, αλλά εύλογες προθεσμίες, με την επιφύλαξη της διενέργειας επαρκούς και πλήρους εξέτασης και της αποτελεσματικής πρόσβασης του αιτούντος στις βασικές εγγυήσεις και τις αρχές που προβλέπονται στην ΟΔΑ· σημειώνει ότι η προθεσμία για τη λήψη απόφασης στο πλαίσιο διαδικασίας στα σύνορα ποικίλλει μεταξύ των κρατών μελών από δύο έως είκοσι οκτώ ημέρες, και για την άσκηση προσφυγής από δύο έως επτά ημέρες· επισημαίνει ότι οι σύντομες προθεσμίες μπορεί να αποτελέσουν πρόκληση για την ενδελεχή προετοιμασία της συνέντευξης ή της προσφυγής και, ως εκ τούτου, για τη δίκαιη εφαρμογή της διαδικασίας, σε κάθε περίπτωση εάν δεν εφαρμοστούν αποτελεσματικά οι διαδικαστικές εγγυήσεις που κατοχυρώνονται στην ΟΔΑ·

24.  επαναλαμβάνει τις υποχρεώσεις των κρατών μελών όσον αφορά την παροχή σε αιτούντες πρόσβασης σε συνδρομή, εκπροσώπηση και διαδικαστικές πληροφορίες, όπως ορίζεται στην ΟΔΑ· τονίζει ότι είναι ανάγκη οι αιτούντες να έχουν έγκαιρη πρόσβασης σε επαρκείς και κατανοητές πληροφορίες σχετικά με τις διαδικασίες στα σύνορα και σχετικά με τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τους· επισημαίνει ότι η διερμηνεία θα πρέπει να παρέχεται αυτοπροσώπως και σε όλα τα στάδια της διαδικασίας στα σύνορα· υπενθυμίζει ότι οι προσωπικές συνεντεύξεις απορρέουν από την υποχρέωση των κρατών μελών να παρέχουν στους αιτούντες την πραγματική ευκαιρία να παρουσιάσουν τους λόγους της αίτησής τους, αποτελούν βασικά στοιχεία της διαδικασίας εξέτασης και πρέπει να διεξάγονται από κατάλληλα καταρτισμένο προσωπικό· τονίζει ότι θα πρέπει να παρέχεται στους αιτούντες επαρκές χρονικό διάστημα για την προετοιμασία της συνέντευξης· σημειώνει με ανησυχία ότι τα κράτη μέλη που εξετάστηκαν στην ευρωπαϊκή αξιολόγηση εφαρμογής της EPRS δεν εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις τους δυνάμει της ΟΔΑ σχετικά με τις διαδικαστικές εγγυήσεις στο πλαίσιο των διαδικασιών στα σύνορα, και τονίζει ότι οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι αιτούντες όσον αφορά την πρόσβαση σε διαδικαστικές εγγυήσεις μπορεί να έχουν σοβαρές επιπτώσεις στα δικαιώματά τους που κατοχυρώνονται στον Χάρτη· καλεί τα κράτη μέλη να θέσουν σε ισχύ και να εφαρμόσουν πλήρως τις εγγυήσεις που κατοχυρώνονται στην ΟΔΑ·

25.  αναγνωρίζει ότι η ΟΔΑ αφήνει στη διακριτική ευχέρεια των κρατών μελών το κατά πόσον οι προσφυγές έχουν αυτομάτως ανασταλτικό αποτέλεσμα· υπενθυμίζει, ωστόσο, ότι σύμφωνα με το ΔΕΕ η προσφυγή κατά απόφασης επιστροφής, η εκτέλεση της οποίας ενδέχεται να εκθέσει τον ενδιαφερόμενο υπήκοο τρίτης χώρας σε σοβαρό κίνδυνο επαναπροώθησης, πρέπει να έχει ανασταλτικό αποτέλεσμα·

Διαδικασίες στα σύνορα και μαζικές εισροές

26.  σημειώνει ότι, σύμφωνα με το άρθρο 43 παράγραφος 3 της ΟΔΑ, στην περίπτωση αφίξεων που αφορούν μεγάλο αριθμό υπηκόων τρίτων χωρών ή ανιθαγενών οι οποίοι υποβάλλουν αιτήσεις διεθνούς προστασίας στα σύνορα ή σε ζώνη διέλευσης, οι εν λόγω διαδικασίες μπορούν να εφαρμόζονται επίσης όπου και επί όσο χρονικό διάστημα φιλοξενούνται κανονικά οι συγκεκριμένοι υπήκοοι τρίτων χωρών ή ανιθαγενείς σε σημεία πλησίον των συνόρων ή της ζώνης διέλευσης·

27.  υπενθυμίζει ότι οι διασφαλίσεις που προβλέπονται στο κεφάλαιο II της ΟΔΑ ισχύουν και σε περίπτωση μαζικών εισροών· θεωρεί, εν προκειμένω, ότι είναι ζωτικής σημασίας να υπάρχουν επαρκές προσωπικό και επαρκείς πόροι· σημειώνει ότι, σε αυτές τις περιπτώσεις, η ορθή εφαρμογή των διαδικασιών στα σύνορα μπορεί να παρουσιάσει προβλήματα, ενδέχεται να συνεπάγεται κίνδυνο παραβίασης των θεμελιωδών δικαιωμάτων και να εγείρει ανησυχίες σχετικά με την αποτελεσματικότητά τους·

28.  συμμερίζεται τις ανησυχίες που εξέφρασαν ο FRA, η Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες και ο Ειδικός Εισηγητής του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα των μεταναστών σχετικά με τον σεβασμό των διαδικαστικών εγγυήσεων και των θεμελιωδών δικαιωμάτων στις ταχείες διαδικασίες στα σύνορα που εφαρμόζονται στα ελληνικά κέντρα υποδοχής και ταυτοποίησης· εκφράζει τη λύπη του για τα σοβαρά κενά στον τομέα των θεμελιωδών δικαιωμάτων που έχει εντοπίσει ο FRA στα εν λόγω ευρωπαϊκά κέντρα υποδοχής και ταυτοποίησης·

29.  σημειώνει ότι οι οργανισμοί της ΕΕ μπορούν να υποστηρίζουν τα κράτη μέλη σε περίπτωση μεγάλου αριθμού αφίξεων αιτούντων άσυλο σε σημεία εισόδου στα σύνορα, ώστε να διασφαλίζεται ταχεία και δίκαιη διαδικασία για όλους τους αιτούντες· σημειώνει ειδικότερα ότι η EASO μπορεί να παρέχει επιχειρησιακή υποστήριξη σε διάφορα στάδια της διαδικασίας ασύλου και ότι ο Frontex μπορεί να βοηθήσει στον έλεγχο, την ταυτοποίηση και τη λήψη δακτυλικών αποτυπωμάτων· σημειώνει ότι μέχρι στιγμής η EASO έχει προσφέρει βοήθεια μόνο στην Ελλάδα, στο πλαίσιο της επονομαζόμενης ταχείας διαδικασίας στα σύνορα που προβλέπεται για τα νησιά· επισημαίνει, επιπλέον, ότι έχουν γίνει βελτιώσεις, αλλά εξακολουθούν να υφίστανται σοβαρές ελλείψεις, όπως το γεγονός ότι οι διαδικασίες στα σύνορα διαρκούν κατά μέσο όρο αρκετούς μήνες· ελπίζει ότι ο σχεδιαζόμενος Οργανισμός της ΕΕ για το Άσυλο θα συμβάλει στην αντιμετώπιση αυτών των ελλείψεων·

Εφαρμογή των διαδικασιών στα σύνορα

30.  υπενθυμίζει ότι η εφαρμογή των διαδικασιών στα σύνορα παραμένει στη διακριτική ευχέρεια των κρατών μελών· επαναλαμβάνει ότι, εάν τα κράτη μέλη εφαρμόζουν διαδικασίες στα σύνορα, θα πρέπει να προβλέπουν προϋποθέσεις που να διασφαλίζουν δίκαιη και κατάλληλη διαδικασία, καθώς και την ταχεία ενημέρωση των αιτούντων διεθνή προστασία σχετικά με το αποτέλεσμά της· επισημαίνει ότι, ιδίως σε πιο περίπλοκες υποθέσεις, η αποτελεσματικότητα των διαδικαστικών εγγυήσεων, όπως το δικαίωμα νομικής συνδρομής, μπορεί να υπονομευθεί· τονίζει ότι οι αποτελεσματικές διαδικασίες και οι διαδικαστικές εγγυήσεις πρέπει να συμβαδίζουν· επισημαίνει ότι, όταν μια απόφαση δεν μπορεί να ληφθεί εντός τεσσάρων εβδομάδων το αργότερο, η αίτηση πρέπει να εξετάζεται σύμφωνα με τις λοιπές διατάξεις της ΟΔΑ· καλεί τα κράτη μέλη να συμμορφωθούν πλήρως τόσο στη νομοθεσία όσο και στην πράξη με τις διαδικαστικές εγγυήσεις που ορίζονται στην ΟΔΑ·

31.  καλεί τα κράτη μέλη να ανταλλάσσουν διαρκώς βέλτιστες πρακτικές σχετικά με την ορθή εφαρμογή των ισχυουσών διαδικασιών στα σύνορα, τις οποίες να κοινοποιούν και στην Επιτροπή·

32.  καλεί τα κράτη μέλη να αξιολογήσουν με κριτικό πνεύμα κατά πόσον η τρέχουσα επιχειρησιακή ικανότητά τους επαρκεί για να διασφαλίζεται η τήρηση των υποχρεώσεών τους στις διαδικασίες στα σύνορα· καλεί τα κράτη μέλη να ενισχύσουν την επιχειρησιακή συνεργασία και συνδρομή όπου είναι αναγκαίο·

33.  καλεί την Επιτροπή να παρακολουθεί αποτελεσματικά την εφαρμογή του άρθρου 43 και των συναφών διατάξεων της ΟΔΑ και να λαμβάνει μέτρα σε περίπτωση μη συμμόρφωσης, μεταξύ άλλων με την έναρξη διαδικασίας επί παραβάσει όπου κρίνεται σκόπιμο·

o
o   o

34.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο και στην Επιτροπή.

(1) ΕΕ L 180 της 29.6.2013, σ. 60. (2) ΕΕ L 180 της 29.6.2013, σ. 96. (3) ΕΕ L 77 της 23.3.2016, σ. 1. (4) ΕΕ L 180 της 29.6.2013, σ. 31. (5) W. van Ballegooij, K. Eisele, «Asylum procedures at the border, European Implementation Assessment» (Διαδικασίες ασύλου στα σύνορα, Ευρωπαϊκή Αξιολόγηση Εφαρμογής), Υπηρεσία Έρευνας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, 2020. (6) ΕΕ C 76 της 9.3.2020, σ. 86.