Απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 27ης Απριλίου 2021 σχετικά με το αίτημα για την άρση της ασυλίας του Ιωάννη Λαγού (2020/2219(IMM))
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,
– έχοντας υπόψη το αίτημα για την άρση της ασυλίας του Ιωάννη Λαγού, που διαβίβασε ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, στις 2 Οκτωβρίου 2020, σε συνάρτηση με ενδεχόμενη άσκηση ποινικής δίωξης από την Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών (ποινική δικογραφία: ABM ΡB2020/65), και η οποία ανακοινώθηκε στην ολομέλεια στις 19 Οκτωβρίου 2020,
– έχοντας ακούσει τον Ιωάννη Λαγό σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 6 του Κανονισμού του,
– έχοντας υπόψη το άρθρο 8 του Πρωτοκόλλου αριθ. 7 περί των προνομίων και ασυλιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και το άρθρο 6 παράγραφος 2 της Πράξης της 20ής Σεπτεμβρίου 1976 περί της εκλογής των μελών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με άμεση και καθολική ψηφοφορία,
– έχοντας υπόψη τις αποφάσεις που εξέδωσε το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις 21 Οκτωβρίου 2008, 19 Μαρτίου 2010, 6 Σεπτεμβρίου 2011, 17 Ιανουαρίου 2013, και 19 Δεκεμβρίου 2019(1),
– έχοντας υπόψη το άρθρο 5 παράγραφος 2, το άρθρο 6 παράγραφος 1 και το άρθρο 9 του Κανονισμού του,
– έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Νομικών Θεμάτων (A9-0135/2021),
A. λαμβάνοντας υπόψη ότι ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου έχει υποβάλει αίτημα για άρση της ασυλίας του Ιωάννη Λαγού λόγω ορισμένων πράξεων που διενήργησε ο Ιωάννης Λαγός κατά την ομιλία του στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις 29 Ιανουαρίου 2020·
B. λαμβάνοντας υπόψη ότι ο Ιωάννης Λαγός κατηγορείται για εικαζόμενη προσβολή του εθνικού συμβόλου της Τουρκίας, πράξη στην οποία προέβη κατά τη διάρκεια της διεξαχθείσας στις 29 Ιανουαρίου 2020 στην ολομέλεια συζήτησης σχετικά με την κατάσταση των μεταναστών στα ελληνοτουρκικά σύνορα και την κοινή αντίδραση της ΕΕ σε αυτήν·
Γ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η προσβολή συμβόλου άλλου κράτους συνιστά αξιόποινη πράξη σύμφωνα με το άρθρο 1 παράγραφος 1 του νόμου 927/1979, όπως ισχύει σήμερα με τον νόμο 4285/2014, και το άρθρο 155 σε συνδυασμό με τα άρθρα 1, 12, 14, 26, 27, 51, 53, 57 και 79 του ελληνικού Ποινικού Κώδικα·
Δ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η ασυλία δεν αποτελεί προσωπικό προνόμιο των βουλευτών, αλλά εγγύηση της ανεξαρτησίας του Κοινοβουλίου στο σύνολό του και των μελών του·
E. λαμβάνοντας υπόψη, αφενός μεν ότι το Κοινοβούλιο δεν αποτελεί δικαστήριο, αφετέρου δε ότι ένας βουλευτής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου δεν μπορεί, στο πλαίσιο διαδικασίας άρσης της ασυλίας, να θεωρείται «κατηγορούμενος»(2)·
ΣΤ. λαμβάνοντας υπόψη ότι το άρθρο 8 του Πρωτοκόλλου αριθ. 7 περί των προνομίων και ασυλιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης ορίζει ότι τα μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου δεν υπόκεινται σε έρευνα, κράτηση ή δίωξη για γνώμη ή ψήφο δοθείσα κατά την άσκηση των καθηκόντων τους·
Ζ. λαμβάνοντας υπόψη ότι ο Ιωάννης Λαγός ενήργησε κατά τη διάρκεια συνεδρίασης ολομέλειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, εντός της αίθουσας στην οποία διεξαγόταν αυτή καθαυτή η συνεδρίαση ολομέλειας και στο πλαίσιο της άσκησης των καθηκόντων του ως βουλευτής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου·
H. λαμβάνοντας υπόψη ότι, συνεπώς, οι πράξεις του Ιωάννη Λαγού τελέστηκαν στο πλαίσιο των καθηκόντων του ως βουλευτή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και της δραστηριότητάς του στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο·
1. αποφασίζει να μην άρει την ασυλία του Ιωάννη Λαγού·
2. αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει αμελλητί την παρούσα απόφαση και την έκθεση της αρμόδιας επιτροπής του στην αρμόδια αρχή της Ελληνικής Δημοκρατίας και στον Ιωάννη Λαγό.
Απόφαση του Δικαστηρίου, της 21ης Οκτωβρίου 2008, Marra κατά De Gregorio και Clemente, C-200/07 και C-201/07, ECLI:EU:C:2008:579· απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου, της 19ης Μαρτίου 2010, Gollnisch κατά Κοινοβουλίου, T-42/06, ECLI:EU:T:2010:102· απόφαση του Δικαστηρίου, της 6ης Σεπτεμβρίου 2011, Patriciello, C-163/10, ECLI:EU:C:2011:543· απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου, της 17ης Ιανουαρίου 2013, Gollnisch κατά Κοινοβουλίου, T-346/11 και T-347/11, ECLI:EU:T:2013:23· απόφαση του Δικαστηρίου, της 19ης Δεκεμβρίου 2019, Junqueras Vies, C-502/19, ECLI:EU:C:2019:1115