Indeks 
 Poprzedni 
 Następny 
 Pełny tekst 
Procedura : 2021/2642(RSP)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Wybrany dokument :

Teksty złożone :

RC-B9-0236/2021

Debaty :

PV 28/04/2021 - 10
CRE 28/04/2021 - 10

Głosowanie :

PV 29/04/2021 - 10
PV 29/04/2021 - 19

Teksty przyjęte :

P9_TA(2021)0159

Teksty przyjęte
PDF 160kWORD 55k
Czwartek, 29 kwietnia 2021 r. - Bruksela
Rosja, sprawa Aleksieja Nawalnego, gromadzenie oddziałów wojska na granicy z Ukrainą i rosyjski zamach w Republice Czeskiej
P9_TA(2021)0159RC-B9-0236/2021

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 29 kwietnia 2021 r. w sprawie Rosji – sprawa Aleksieja Nawalnego, koncentracja oddziałów wojska na granicy z Ukrainą i rosyjski zamach w Republice Czeskiej (2021/2642(RSP))

Parlament Europejski,

–  uwzględniając swoje poprzednie rezolucje w sprawie Rosji i Ukrainy,

–  uwzględniając Kartę Narodów Zjednoczonych, Konwencję Narodów Zjednoczonych o prawie morza, Powszechną deklarację praw człowieka, Międzynarodowy pakt praw obywatelskich i politycznych oraz Konwencję Rady Europy o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności (EKPC),

–  uwzględniając pakiet środków służących wdrożeniu porozumień mińskich przyjęty i podpisany w Mińsku 12 lutego 2015 r. i zatwierdzony w całości w rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 2202 (2015) z 17 lutego 2015 r.,

–  uwzględniając oświadczenie ministrów spraw zagranicznych grupy G7 z 18 marca 2021 r. w sprawie Ukrainy oraz ich oświadczenie wydane wspólnie z wysokim przedstawicielem Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa z 12 kwietnia 2021 r. na ten sam temat;

–  uwzględniając spotkanie z udziałem prezydenta Francji, prezydenta Ukrainy i kanclerz Niemiec 16 kwietnia 2021 r. w sprawie koncentracji oddziałów wojska przez Rosję,

–  uwzględniając oświadczenia z 18 kwietnia 2021 r. w sprawie pogarszającego się stanu zdrowia Aleksieja Nawalnego wydane w imieniu Unii Europejskiej przez Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,

–  uwzględniając rezolucję Zgromadzenia Ogólnego ONZ 68/262 z 27 marca 2014 r. zatytułowaną „Integralność terytorialna Ukrainy”, rezolucje Zgromadzenia Ogólnego ONZ 71/205 z 19 grudnia 2016 r., 72/190 z 19 grudnia 2017 r., 73/263 z 22 grudnia 2018 r., 74/168 z 18 grudnia 2019 r. i 75/192 z 16 grudnia 2020 r. zatytułowane „Sytuacja w zakresie praw człowieka w Republice Autonomicznej Krymu i w Sewastopolu (Ukraina)”, a także rezolucje Zgromadzenia Ogólnego ONZ 74/17 z 9 grudnia 2019 r. i 75/29 z 7 grudnia 2020 r. zatytułowane „Problem militaryzacji w Republice Autonomicznej Krymu i w Sewastopolu (Ukraina), a także na niektórych obszarach Morza Czarnego i Morza Azowskiego”,

–  uwzględniając decyzję Rady 2014/145/WPZiB z 17 marca 2014 r. w sprawie środków ograniczających w związku z działaniami podważającymi integralność terytorialną, suwerenność i niezależność Ukrainy lub im zagrażającymi(1),

–  uwzględniając Układ o stowarzyszeniu między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Ukrainą, z drugiej strony, w szczególności jego tytuł II dotyczący dialogu politycznego i konwergencji w dziedzinie spraw zagranicznych i bezpieczeństwa(2),

–  uwzględniając memorandum budapeszteńskie o gwarancjach bezpieczeństwa z 5 grudnia 1994 r. dotyczące przystąpienia Białorusi, Kazachstanu i Ukrainy do Układu o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej,

–  uwzględniając propozycję Ukrainy z 29 marca 2021 r. dotyczącą przywrócenia pełnego zawieszenia broni we wschodniej Ukrainie oraz projekt wspólnego planu działania w sprawie realizacji porozumień mińskich,

–  uwzględniając oświadczenie rzecznika Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych z 19 kwietnia 2021 r. w sprawie wydalenia dyplomatów czeskich oraz oświadczenie wysokiego przedstawiciela Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa z 21 kwietnia 2021 r. wydane w imieniu UE w duchu solidarności z Republiką Czeską w sprawie działalności przestępczej na terytorium tej ostatniej,

–  uwzględniając art. 132 ust. 2 i 4 Regulaminu,

A.  mając na uwadze, że w ostatnich tygodniach Federacja Rosyjska znacznie zwiększyła obecność wojskową na wschodnich i północnych granicach z Ukrainą i na okupowanym Krymie, koncentrując łącznie ponad 100 000 żołnierzy oraz czołgi, pojazdy artyleryjskie i opancerzone oraz inny ciężki sprzęt; mając na uwadze, że ta niedawna koncentracja wojska jest największą tego rodzaju akcją rosyjskich oddziałów od 2014 r., a jej skala oraz potężne zaplecze wojskowe wskazuje na zamiary ofensywne;

B.  mając na uwadze, że Federacja Rosyjska ogłosiła zawieszenie prawa nieszkodliwego przepływu okrętów wojennych i statków handlowych innych krajów przez część Morza Czarnego w kierunku Cieśniny Kerczeńskiej w okresie do 31 października 2021 r., naruszając swobodę żeglugi zagwarantowaną w Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza, której Rosja jest stroną; mając na uwadze, że obszar ten znajduje się na morzu terytorialnym Ukrainy wokół tymczasowo okupowanego terytorium Republiki Autonomicznej Krymu i miasta Sewastopol;

C.  mając na uwadze, że minęło sześć lat od przyjęcia porozumień mińskich i siedem lat od bezprawnej aneksji Półwyspu Krymskiego przez Federację Rosyjską i rozpoczęcia wojny na Ukrainie;

D.  mając na uwadze, że według ukraińskich źródeł Federacja Rosyjska liczy około 3000 funkcjonariuszy i instruktorów wojskowych, którzy służą w siłach zbrojnych dwóch tzw. republik ludowych;

E.  mając na uwadze, że od 2014 r. trwa destabilizacja wschodniej Ukrainy przez Federację Rosyjską za pośrednictwem jej oddziałów paramilitarnych w tzw. Donieckiej Republice Ludowej i Ługańskiej Republice Ludowej; mając na uwadze, że konflikt pochłonął życie ponad 14 000 osób i doprowadził do wewnętrznego przesiedlenia blisko dwóch milionów osób;

F.  mając na uwadze, że Ukraina zażądała powołania się na pkt 16.3 rozdziału III dokumentu wiedeńskiego z 2011 r. w sprawie środków budowy zaufania i bezpieczeństwa, aby zażądać „wyjaśnienia nietypowych działań wojskowych” Federacji Rosyjskiej w pobliżu granicy ukraińskiej i na okupowanym Krymie; mając na uwadze, że dokument wiedeński, mający służyć za trwałe źródło współpracy i przejrzystości wojskowej, przyjęli w 2011 r. wszyscy członkowie (57) Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (OBWE); mając na uwadze, że Federacja Rosyjska postanowiła nie uczestniczyć w tym posiedzeniu;

G.  mając na uwadze, że państwa uczestniczące OBWE mają sobie wzajemnie przekazywać informacje dotyczące m.in. planów rozmieszczenia wojsk, informować się z wyprzedzeniem o istotnych działaniach wojskowych, takich jak ćwiczenia, oraz konsultować się i współpracować w sytuacjach nietypowych działań wojskowych lub wzrostu napięć;

H.  mając na uwadze, że rosyjskie Ministerstwo Obrony oświadczyło w piątek 23 kwietnia 2021 r., że zmasowane zgromadzone oddziały wrócą do swoich stałych baz do 1 maja 2021 r.;

I.  mając na uwadze, że prawo do wolności myśli, słowa, zrzeszania się i pokojowego zgromadzania się zapisano w konstytucji Federacji Rosyjskiej; mając na uwadze, że sytuacja praw człowieka i praworządności w Rosji nadal się pogarsza, a władze stale naruszają te prawa i wolności; mając na uwadze, że Federacja Rosyjska jest sygnatariuszem Powszechnej deklaracji praw człowieka i EKPC oraz członkiem Rady Europy;

J.  mając na uwadze, że 9 kwietnia 2021 r. władze rosyjskie na krótko zatrzymały Romana Anina, jednego z czołowych rosyjskich dziennikarzy śledczych powiązanych z organizacją Projekt Raportowania Zorganizowanej Przestępczości i Korupcji (OCCRP), przesłuchały go i skonfiskowały jego telefony i dokumenty; mając na uwadze, że działania te stanowiły także zagrożenie dla innych dziennikarzy OCCRP pracujących nad kwestiami przejrzystości i korupcji, ponieważ Federalna Służba Bezpieczeństwa (FSB) ma obecnie pełny dostęp do informacji;

K.  mając na uwadze, że Aleksiej Nawalny, najbardziej znany rosyjski działacz antykorupcyjny i polityk opozycji, został zatrzymany 17 stycznia 2021 r., a 2 lutego 2021 r. skazany na trzyipółletnią karę więzienia pod zarzutem naruszenia warunków zawieszenia wyroku w czasie, gdy dochodził do zdrowia w Niemczech po tym, jak na terytorium Federacji Rosyjskiej agenci rosyjskich służb bezpieczeństwa usiłowali go otruć z użyciem zakazanego wojskowego środka chemicznego; mając na uwadze, że 12 marca 2021 r. Aleksiej Nawalny został przeniesiony do kolonii karnej w Pokrowie, gdzie był wielokrotnie poddawany torturom i nieludzkiemu traktowaniu i gdzie ponad trzy tygodnie temu rozpoczął strajk głodowy;

L.  mając na uwadze, że doniesienia z ostatnich dwóch tygodni potwierdziły najgorsze obawy jego rodziny, przyjaciół, zwolenników oraz społeczności międzynarodowej o jego życie i bezpieczeństwo oraz doprowadziły do przeniesienia go do szpitala więziennego w pobliżu Moskwy, przy czym jego życie nadal jest zagrożone;

M.  mając na uwadze, że 16 lutego 2021 r. Europejski Trybunał Praw Człowieka postanowił zwrócić się do rządu Rosji – zgodnie z art. 39 regulaminu Trybunału – o uwolnienie Aleksieja Nawalnego; mając na uwadze, że środek ten powinien zostać zastosowany ze skutkiem natychmiastowym; mając na uwadze, że Trybunał wziął pod uwagę charakter i stopień zagrożenia życia Aleksieja Nawalnego, wykazanego prima facie w celu zastosowania środka tymczasowego i rozpatrywanego w świetle ogólnych okoliczności uwięzienia Aleksieja Nawalnego;

N.  mając na uwadze, że 23 kwietnia 2021 r. Aleksiej Nawalny zapowiedział, że po zasięgnięciu opinii lekarzy niepracujących w więzieniu będzie stopniowo zawieszał strajk głodowy rozpoczęty 31 marca 2021 r.; mając na uwadze, że w opinii lekarskiej przedstawionej Aleksiejowi Nawalnemu stwierdzono, iż kontynuowanie strajku głodowego groziłoby jego życiu; mając na uwadze, że nawet gdyby A. Nawalny obecnie otrzymał niezbędną opiekę, nie ma gwarancji, że nie będzie już mu grozić nieludzkie lub zagrażające życiu traktowanie lub zamachy na jego życie;

O.  mając na uwadze, że w 2020 r. Rosję sklasyfikowano na 129. miejscu na 180 krajów w rankingu postrzegania korupcji opracowanym przez Transparency International, czyli najniżej w Europie; mając na uwadze, że kleptokratyczne powiązania między oligarchami, funkcjonariuszami służb bezpieczeństwa i urzędnikami związanymi z Kremlem zostały częściowo ujawnione przez działaczy antykorupcyjnych, takich jak nieżyjący już Siergiej Magnitski czy Fundacja Walki z Korupcją (FBK) kierowana przez Aleksieja Nawalnego, której śledztwa obejmują osoby z najwyższych szczebli władzy, w tym Władimira Putina, i dotyczą niewyjaśnionego bogactwa, które zgromadzili na przestrzeni lat; mając na uwadze, że moskiewska prokuratura wystąpiła o uznanie FBK i dwóch innych organizacji powiązanych z Nawalnym – Fundacji Ochrony Praw Obywatelskich i regionalnych sztabów Nawalnego – za organizacje ekstremistyczne, co oznaczałoby, że ich pracownicy mogą zostać aresztowani i skazani na karę od sześciu do dziesięciu lat pozbawienia wolności;

P.  mając na uwadze, że próba otrucia Aleksieja Nawalnego wpisuje się w schemat działań wobec przeciwników Putina, które dotknęły Wiktora Juszczenkę, Siergieja Skripala i Władimira Karę-Murzę i doprowadziły do śmierci czołowych opozycjonistów, dziennikarzy, działaczy i przywódców zagranicznych, w tym m.in. Borysa Niemcowa, Anny Politkowskiej, Siergieja Protazanowa i Aleksandra Litwinienki;

Q.  mając na uwadze, że Federacja Rosyjska nie tylko stanowi zewnętrzne zagrożenie dla bezpieczeństwa europejskiego, lecz także prowadzi wewnętrzną wojnę z własnym narodem w postaci systematycznego ucisku opozycji i aresztowań na ulicach; mając na uwadze, że tylko 21 kwietnia 2021 r. liczba aresztowań pokojowych demonstrantów przekroczyła 1788 osób, którą to liczbę należy dodać do ogólnej liczby ponad 15 000 niewinnych obywateli Rosji zatrzymanych od stycznia 2021 r.;

R.  mając na uwadze, że w dwóch poprzednich rezolucjach w sprawie Rosji Parlament wezwał do przeglądu polityki UE wobec Rosji i jej pięciu zasad przewodnich oraz zwrócił się do Rady o natychmiastowe rozpoczęcie przygotowań i przyjęcie strategii UE dotyczącej przyszłych stosunków z demokratyczną Rosją, która to strategia obejmowałaby szeroki wachlarz zachęt i warunków zmierzających do umocnienia w Rosji wewnętrznych tendencji na rzecz wolności i demokracji;

S.  mając na uwadze, że 17 kwietnia 2021 r. Republika Czeska wydaliła osiemnastu pracowników ambasady rosyjskiej, w tym członków rosyjskich agencji wywiadowczych, w związku z uzasadnionymi wnioskami Służby Ochrony Informacji Republiki Czeskiej, zgodnie z którymi rosyjscy oficerowie wywiadu pełniący czynną służbę byli zamieszani w wybuch w składzie amunicji w 2014 r., który spowodował śmierć dwóch obywateli Czech i poważne szkody materialne; mając na uwadze, że bez skrupułów narażono na niebezpieczeństwo życie i majątek tysięcy mieszkańców okolicznych miejscowości; mając na uwadze, że te nielegalne działania na terytorium Republiki Czeskiej stanowią poważne naruszenie suwerenności państwa członkowskiego UE przez obce mocarstwo; mając na uwadze, że w odpowiedzi na wydalenie przez Republikę Czeską 18 pracowników ambasady rosyjskiej, Federacja Rosyjska wydaliła 20 czeskich dyplomatów, którym nakazano opuszczenie terytorium Rosji 19 kwietnia 2021 r.; mając na uwadze, że 22 kwietnia 2021 r., po tym jak Rosja odmówiła ponownego przyjęcia wydalonych czeskich dyplomatów na swoim terytorium, Republika Czeska postanowiła – zgodnie z art. 11 Konwencji wiedeńskiej o stosunkach dyplomatycznych – zrównać liczbę pracowników ambasady Rosji w Republice Czeskiej z liczbą pracowników ambasady Republiki Czeskiej w Rosji, dając ambasadzie rosyjskiej czas na dostosowanie się do przepisów do końca maja;

T.  mając na uwadze, że agenci GRU, którzy byli zamieszani w eksplozję w składzie amunicji w Republice Czeskiej byli również odpowiedzialni za usiłowanie w 2018 r. zabójstwa Siergieja i Julii Skripalów w Zjednoczonym Królestwie przy użyciu bojowego środka paralityczno-drgawkowego z grupy nowiczoków, co doprowadziło także do śmierci obywatela brytyjskiego; mając na uwadze, że agenci GRU zostali również oskarżeni o usiłowanie w 2015 r. zabójstwa właściciela fabryki broni Emiliana Gebreva oraz dwóch innych osób w Bułgarii; mając na uwadze, że Rosja nie współpracuje przy prowadzeniu dochodzeń w sprawie tych zbrodni popełnionych na terytorium Unii Europejskiej, zaprzecza, że GRU było uwikłane w zatrucie Skripalów, i chroni kluczowych podejrzanych;

1.  popiera niezależność, suwerenność i integralność terytorialną Ukrainy w obrębie jej międzynarodowo uznanych granic; ponownie wyraża zdecydowane poparcie dla unijnej polityki nieuznawania bezprawnej aneksji Autonomicznej Republiki Krymu i Sewastopola; z zadowoleniem przyjmuje wszystkie środki ograniczające podjęte przez UE w następstwie bezprawnej aneksji; wzywa do natychmiastowego uwolnienia wszystkich obywateli Ukrainy nielegalnie przetrzymywanych i więzionych na Półwyspie Krymskim i w Rosji oraz ubolewa z powodu ciągłych naruszeń praw człowieka popełnianych na Krymie i na terytoriach okupowanych we wschodniej Ukrainie, a także z powodu szeroko zakrojonego przyznawania rosyjskich paszportów obywatelom mieszkającym na tych terytoriach; podkreśla, że rosyjscy urzędnicy, których działania lub brak działania umożliwiły zbrodnie wojenne na Ukrainie lub do nich doprowadziły, będą musieli stanąć przed międzynarodowym wymiarem sprawiedliwości w sprawach karnych;

2.  wyraża ubolewanie w związku z obecnym stanem stosunków między UE a Rosją spowodowanym agresją Rosji i postępującą destabilizacją Ukrainy, wrogim zachowaniem wobec państw członkowskich i społeczeństw UE oraz otwartymi atakami na te państwa i społeczeństwa, co przejawiało się m.in. ingerencją w procesy wyborcze, stosowaniem dezinformacji, deepfake’ów, szkodliwymi cyberatakami, sabotażem i stosowaniem broni chemicznej, a także znacznym pogorszeniem się sytuacji w zakresie praw człowieka i poszanowania prawa do wolności wypowiedzi, zrzeszania się i pokojowych zgromadzeń w Rosji; zdecydowanie potępia wrogie zachowanie Rosji w Europie i wzywa rząd Rosji do zaprzestania tych działań, które naruszają międzynarodowe zasady i normy oraz zagrażają stabilności w Europie, a tym samym utrudniają realizację pozytywnego programu działań bilateralnych z tym ważnym sąsiadem;

3.  pozostaje głęboko zaniepokojony koncentracją dużej liczby rosyjskich oddziałów wojskowych na granicy z Ukrainą i w nielegalnie okupowanej Republice Autonomicznej Krymu, które to oddziały według oświadczenia rosyjskiego Ministerstwa Obrony zostały już wycofane; potępia tego rodzaju wrogie i destabilizujące działania prowadzone przez Federację Rosyjską i z uznaniem odnotowuje proporcjonalną reakcję Ukrainy;

4.  uważa, że UE musi wyciągnąć wnioski z budzącej głęboki niepokój koncentracji oddziałów wojskowych przez Rosję na granicy z Ukrainą, którą wstrzymano w piątek 23 kwietnia 2021 r.; nalega, aby wszystkie wojska rosyjskie bezzwłocznie powróciły spod ukraińskiej granicy do ich stałych baz; domaga się, by Rosja natychmiast zaprzestała praktyki nieuzasadnionej mobilizacji wojsk, której celem jest zastraszenie jej sąsiadów, by zakończyła wszelkie prowadzone obecnie działania prowokatorskie i powstrzymała się od przyszłych tego rodzaju działań, a także by załagodziła sytuację poprzez wycofanie swoich sił do stałych baz, zgodnie z jej zobowiązaniami międzynarodowymi, takimi jak zasady OBWE i zobowiązania dotyczące przejrzystości ruchów wojskowych oraz zobowiązania wynikające z dokumentu wiedeńskiego; ponownie podkreśla, że koncentracja rosyjskich oddziałów wojska stanowi również zagrożenie dla stabilności, bezpieczeństwa i pokoju w Europie i z tego powodu dialog między UE a Ukrainą na temat bezpieczeństwa powinien zakładać ambitne cele i przyczyniać się do spójnej oceny wyzwań w zakresie bezpieczeństwa na miejscu; podkreśla, że kraje zaprzyjaźnione powinny zwiększyć wsparcie wojskowe dla Ukrainy i dostawy broni obronnej, co jest zgodne z art. 51 Karty Narodów Zjednoczonych, który umożliwia indywidualną i zbiorową obronę własną; wzywa Rosję do wycofania wojsk z tzw. Ługańskiej Republiki Ludowej i tzw. Donieckiej Republiki Ludowej oraz do zwrócenia Ukrainie kontroli nad Autonomiczną Republiką Krymu i Sewastopolem;

5.  apeluje do wiceprzewodniczącego Komisji / wysokiego przedstawiciela Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa o dopilnowanie, by Rada nadal śledziła działania wojskowe, pomimo zapowiedzi przeniesienia rosyjskich oddziałów, i była gotowa do uzgodnienia dalszych wspólnych działań;

6.  wzywa Rosję do wypełnienia swojego zobowiązania wynikającego z Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza oraz do zagwarantowania swobody żeglugi i tranzytu przez cieśninę międzynarodową do portów Morza Azowskiego; wzywa UE do opracowania, w ścisłej współpracy z państwami członkowskimi i innymi partnerami międzynarodowymi, systemu stałego monitorowania wszystkich statków przepływających przez Cieśninę Kerczeńską;

7.  wzywa Rosję i popieranych przez Rosję separatystów do przestrzegania porozumienia o zawieszeniu broni; wzywa Rosję do wdrożenia postanowień porozumień mińskich oraz do konstruktywnego zaangażowania się w proces normandzki i prace trójstronnej grupy kontaktowej; podkreśla potrzebę politycznego rozwiązania konfliktu we wschodniej Ukrainie oraz wzmocnienia roli UE w pokojowym rozwiązaniu tego konfliktu;

8.  podkreśla, że jeżeli taka koncentracja rosyjskich wojsk miałaby w przyszłości przekształcić się w inwazję Federacji Rosyjskiej na Ukrainę, UE musi jasno stwierdzić, że cena za takie naruszenie prawa i norm międzynarodowych byłaby wysoka; nalega zatem, aby w takich okolicznościach natychmiast wstrzymano import ropy naftowej i gazu z Rosji do UE, wykluczono Rosję z systemu płatności SWIFT, zamrożono wszystkie aktywa w UE należące do oligarchów blisko związanych z władzami rosyjskimi i ich rodzin, a także unieważniono ich wizy;

9.  podkreśla, że UE powinna zmniejszyć swoją zależność od rosyjskiej energii, i w związku z tym wzywa instytucje UE i wszystkie państwa członkowskie, by wstrzymały budowę gazociągu Nord Stream 2 oraz wystąpiły z żądaniem zaprzestania budowy kontrowersyjnych elektrowni jądrowych przez Rosatom;

10.  ponownie wyraża poparcie dla międzynarodowego dochodzenia w sprawie okoliczności tragicznego zestrzelenia samolotu malezyjskich linii lotniczych (lot MH17), które może stanowić zbrodnię wojenną, i ponawia apel o postawienie winnych przed sądem;

11.  wzywa UE i jej państwa członkowskie, aby w oparciu o wniosek ustawodawczy Zjednoczonego Królestwa w sprawie globalnego systemu sankcji antykorupcyjnych i inne podobne systemy przyjęła unijny system sankcji antykorupcyjnych w celu uzupełnienia obecnego globalnego systemu sankcji UE za naruszenia praw człowieka; podkreśla, że państwa członkowskie UE nie powinny już być miejscem przyjaznym dla rosyjskiego kapitału i rosyjskich inwestycji niewiadomego pochodzenia; wzywa Komisję i Radę do zwiększenia wysiłków na rzecz ograniczenia strategicznych inwestycji Kremla w UE podejmowanych w celu prowadzenia działalności wywrotowej, podważania procesów i instytucji demokratycznych oraz rozprzestrzeniania korupcji; nadal nalega, aby państwa członkowskie, takie jak Bułgaria i Malta, zrezygnowały ze swoich programów obywatelstwa dla inwestorów;

12.  wzywa do natychmiastowego i bezwarunkowego uwolnienia Aleksieja Nawalnego, którego skazanie jest umotywowane politycznie i sprzeczne z międzynarodowymi zobowiązaniami Rosji w zakresie praw człowieka, oraz wszystkich osób zatrzymanych podczas protestów popierających jego uwolnienie lub jego kampanię antykorupcyjną; oczekuje, że Rosja zastosuje się do tymczasowej decyzji Europejskiego Trybunału Praw Człowieka z uwagi na charakter i stopień zagrożenia życia Aleksieja Nawalnego; uważa Rosję za odpowiedzialną za stan zdrowia Aleksieja Nawalnego i wzywa Rosję do przeprowadzenia śledztwa w sprawie próby zabójstwa Aleksieja Nawalnego przy pełnej współpracy z Organizacją ds. Zakazu Broni Chemicznej; wzywa władze rosyjskie do poprawy warunków panujących w więzieniach i ośrodkach detencyjnych w celu dostosowania się do norm międzynarodowych; wzywa do zaprzestania aresztowań pokojowych demonstrantów i systematycznych ataków na opozycję w związku z żądaniami uwolnienia Aleksieja Nawalnego; podkreśla, że wszystkie osoby zaangażowane w ściganie, skazanie i złe traktowanie Aleksieja Nawalnego powinny podlegać sankcjom w ramach globalnego systemu sankcji UE za naruszenia praw człowieka;

13.  przypomina władzom rosyjskim i osobiście prezydentowi Putinowi jako szefowi państwa rosyjskiego, że ponoszą pełną odpowiedzialność za życie i integralność cielesną Aleksieja Nawalnego oraz że muszą podjąć wszelkie niezbędne środki w celu ochrony jego zdrowia i dobrego samopoczucia fizycznego i psychicznego; nadal wzywa prezydenta Putina i władze rosyjskie do przeprowadzenia dochodzenia, postawienia przed sądem i pociągnięcia do odpowiedzialności osób odpowiedzialnych za próbę zabójstwa Aleksieja Nawalnego;

14.  potępia zamiar uznania przez władze rosyjskie Fundacji Walki z Korupcją kierowanej przez Aleksieja Nawalnego za organizację ekstremistyczną jako bezpodstawny i dyskryminujący; podkreśla, że walka z korupcją oraz chęć uczestnictwa w wolnym i pluralistycznym dyskursie publicznym i procesie wyborczym jest niezbywalnym prawem każdej jednostki i demokratycznej organizacji politycznej i nie ma nic wspólnego z poglądami ekstremistycznymi;

15.  wyraża głęboką solidarność z siłami demokratycznymi w Rosji, które z zaangażowaniem działają na rzecz otwartego i wolnego społeczeństwa, a także wyraża poparcie dla wszystkich osób i organizacji będących celem ataków i represji; wzywa władze rosyjskie do zaprzestania nękania i zastraszania opozycji, społeczeństwa obywatelskiego, mediów, obrońców praw człowieka i praw kobiet oraz innych działaczy w kraju, a także ataków na nich, zwłaszcza przed wyborami parlamentarnymi zaplanowanymi na jesień 2021 r.; zachęca UE, by stale wzywała Rosję do uchylenia lub zmiany wszystkich przepisów, które są niezgodne ze standardami międzynarodowymi; przypomina o swoim zdecydowanym poparciu dla wszystkich obrońców praw człowieka w Rosji i ich pracy; wzywa delegaturę UE i przedstawicielstwa państw członkowskich w tym kraju, aby zwiększyły wsparcie dla społeczeństwa obywatelskiego oraz wykorzystały wszystkie dostępne instrumenty do zwiększenia wsparcia dla pracy obrońców praw człowieka oraz, w stosownych przypadkach, ułatwiały wydawanie wiz nadzwyczajnych i zapewniały tymczasowe schronienie w państwach członkowskich UE;

16.  wzywa władze rosyjskie do poszanowania wolności mediów oraz do zaprzestania wszelkich prześladowań niezależnych mediów i stosowania wobec nich nacisków, jak ma to miejsce np. w przypadku dziennikarza śledczego Romana Anina;

17.  ponawia apel do instytucji UE i państw członkowskich o dalsze ścisłe monitorowanie sytuacji w zakresie praw człowieka w Federacji Rosyjskiej oraz o dalsze śledzenie przebiegu postępowań sądowych dotyczących organizacji społeczeństwa obywatelskiego, dziennikarzy, polityków opozycji i działaczy, w tym sprawy Aleksieja Nawalnego;

18.  z ubolewaniem przyjmuje fakt, że sprawcy wywodzący się z rosyjskich służb wywiadowczych doprowadzili do wybuchu w składzie amunicji w Vrběticach w Republice Czeskiej, co stanowiło pogwałcenie czeskiej suwerenności i stanowi niedopuszczalny akt wrogości; zdecydowanie potępia działania mające na celu destabilizację i zastraszanie państw członkowskich UE oraz wzywa Rosję do zaprzestania wszelkich takich działań, do pociągnięcia winnych do odpowiedzialności oraz do wypłaty odszkodowań rodzinom obywateli, którzy zginęli w zamachu z 2014 r.; podkreśla, że Unia Europejska solidaryzuje się z Republiką Czeską i wzywa wiceprzewodniczącego / wysokiego przedstawiciela oraz Radę do podjęcia odpowiednich środków zaradczych, w tym rozszerzenia ukierunkowanych sankcji; wyraża głęboką solidarność z narodem i władzami Republiki Czeskiej w związku z atakiem rosyjskim na terytorium UE oraz z nieuzasadnionym i nieproporcjonalnym wydaleniem 20 czeskich dyplomatów z Rosji; wyraża poparcie dla decyzji władz czeskich dotyczącej zrównania liczby personelu ambasady Rosji w Republice Czeskiej z liczbą pracowników ambasady Republiki Czeskiej w Rosji, potępia późniejsze groźby Federacji Rosyjskiej wobec Republiki Czeskiej i wyraża uznanie dla wszystkich aktów wsparcia i solidarności ze strony różnych rządów państw członkowskich UE oraz dla wszelkiej już zaoferowanej pomocy dyplomatycznej; wzywa państwa członkowskie UE, aby – idąc za przykładem sprawy S. Skripala – przystąpiły do skoordynowanego wydalania rosyjskich dyplomatów;

19.  potępia wsparcie, jakiego Kreml udziela niedemokratycznym i represyjnym reżimom na całym świecie, takim jak Iran, Korea Północna, Wenezuela, Syria i Białoruś; jest głęboko zaniepokojony rosnącą liczbą aresztowań, uprowadzeń i deportacji obywateli Białorusi mieszkających w Rosji, w tym również przypadkiem przewodniczącego opozycyjnego Białoruskiego Frontu Ludowego i sprawami zwykłych ludzi, którzy głośno wyrażali poparcie dla pokojowych protestów na Białorusi; jest szczególnie zaniepokojony wspieraną przez Rosję kampanią skierowaną przeciwko unijnym organizacjom mniejszości narodowych na Białorusi, w tym przeciwko największej z nich – Związkowi Polaków na Białorusi;

20.  potępia propagandę i dezinformację w rosyjskiej prasie oraz jej złośliwe rozpowszechnianie w UE, a także działalność rosyjskich farm trolli, zwłaszcza tych, które obecnie zniesławiają Republikę Czeską, głosząc, że jest ona satelitą interesów USA, a nie suwerennym krajem z niezależnymi służbami informacyjnymi; potępia cyberataki na czeską strategiczną instytucję administracji państwowej w związku z rosyjskim szpiegostwem wojskowym;

21.  podkreśla, że jedność państw członkowskich UE jest najlepszą polityką powstrzymującą Rosję od podejmowania destabilizujących i wywrotowych działań w Europie; wzywa państwa członkowskie, aby skoordynowały swoje stanowiska i działania wobec Rosji i mówiły jednym głosem; domaga się, aby państwa członkowskie zaprezentowały wspólne stanowisko w Komitecie Ministrów Rady Europy w sprawie ciągłego lekceważenia przez Rosję wyroków Europejskiego Trybunału Praw Człowieka; uważa, że UE powinna dążyć do ściślejszej współpracy z podobnie myślącymi partnerami, w szczególności z NATO i USA, aby wykorzystać wszelkie środki dostępne na szczeblu międzynarodowym w celu skutecznego przeciwdziałania ciągłym ingerencjom ze strony Rosji, jej coraz bardziej agresywnym kampaniom dezinformacyjnym i rażącym naruszeniom prawa międzynarodowego, które zagrażają bezpieczeństwu i stabilności w Europie;

22.  wzywa państwa członkowskie UE do podjęcia w odpowiednim czasie zdecydowanych działań przeciwko destrukcyjnym działaniom rosyjskich służb wywiadowczych na terytorium UE oraz do przygotowania proporcjonalnej odpowiedzi w ścisłej koordynacji z partnerami transatlantyckimi; zaleca państwom członkowskim zacieśnienie współpracy kontrwywiadowczej i większą wymianę informacji;

23.  wzywa wiceprzewodniczącego / wysokiego przedstawiciela i Radę do opracowania nowego strategicznego podejścia do stosunków UE z Rosją, które musi lepiej wspierać społeczeństwo obywatelskie, zacieśniać kontakty międzyludzkie z obywatelami Rosji, wyznaczać jasne granice współpracy z rosyjskimi podmiotami państwowymi, wykorzystywać standardy technologiczne i otwarty internet do wspierania wolnych przestrzeni i ograniczania technologii opresyjnych oraz okazywać solidarność ze wschodnimi partnerami UE, w tym w kwestiach bezpieczeństwa i pokojowego rozwiązywania konfliktów; podkreśla, że każdy dialog z Rosją musi opierać się na poszanowaniu prawa międzynarodowego i praw człowieka;

24.  wyraża głębokie zaniepokojenie faktem, że władze rosyjskie nadal ograniczają pracę niezależnych platform medialnych, a także indywidualnych dziennikarzy i innych podmiotów medialnych; w związku z tym zdecydowanie potępia decyzję o uznaniu niezależnego ośrodka medialnego Meduza za „zagranicznego agenta”;

25.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji wiceprzewodniczącemu Komisji / wysokiemu przedstawicielowi Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, Radzie, Komisji, rządom i parlamentom państw członkowskich, Radzie Europy, Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie, prezydentowi, rządowi i Radzie Najwyższej Ukrainy oraz prezydentowi, rządowi i Dumie Państwowej Federacji Rosyjskiej.

(1) Dz.U. L 78 z 17.3.2014, s. 16.
(2) Dz.U. L 161 z 29.5.2014, s. 3.

Ostatnia aktualizacja: 26 lipca 2021Informacja prawna - Polityka ochrony prywatności