Teksty przyjęte - Stosunki UE–Indie - Czwartek, 29 kwietnia 2021 r.

Choisissez la langue de votre document :

Indeks

Poprzedni

Następny

Pełny tekst

Procedura : 2021/2023(INI)

Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji

Dokument w ramach procedury : A9-0124/2021
Teksty złożone : A9-0124/2021		Debaty : PV 28/04/2021 - 15 PV 28/04/2021 - 17 CRE 28/04/2021 - 15 CRE 28/04/2021 - 17		Głosowanie : PV 29/04/2021 - 4 PV 29/04/2021 - 19 CRE 29/04/2021 - 4		Teksty przyjęte : P9_TA(2021)0163

Teksty przyjęte

182k

61k

Czwartek, 29 kwietnia 2021 r. - Bruksela

Stosunki UE–Indie

P9_TA(2021)0163

A9-0124/2021

Zalecenie Parlamentu Europejskiego z dnia 29 kwietnia 2021 r. dla Rady, Komisji oraz Wiceprzewodniczącego Komisji / Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa w sprawie stosunków między UE a Indiami (2021/2023(INI))

Parlament Europejski,

– uwzględniając zbliżające się posiedzenie przywódców UE i Indii zapowiedziane na 8 maja 2021 r. w Porto (Portugalia),

– uwzględniając zapoczątkowane w 2004 r. partnerstwo strategiczne między UE a Indiami,

– uwzględniając umowę o współpracy między UE a Indiami z 1994 r.,

– uwzględniając wspólne oświadczenie i partnerstwo strategiczne między UE a Indiami: plan działania do 2025 r.(1) przyjęty na wirtualnym szczycie UE–Indie w dniu 15 lipca 2020 r., a także inne podpisane ostatnio wspólne oświadczenia, w tym w dziedzinie walki z terroryzmem, klimatu i energii, urbanizacji, migracji i mobilności oraz partnerstwa wodnego,

– uwzględniając wspólny komunikat Komisji i Wiceprzewodniczącego Komisji / Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa z dnia 20 listopada 2018 r. zatytułowany „Elementy strategii UE wobec Indii” (JOIN(2018)0028) oraz powiązane konkluzje Rady z dnia 10 grudnia 2018 r. w sprawie strategii UE wobec Indii (14634/18),

– uwzględniając wspólny komunikat Komisji i Wiceprzewodniczącego Komisji / Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa z dnia 19 września 2018 r. zatytułowany „Łącząc Europę i Azję – elementy składowe strategii UE” (JOIN(2018)0031) oraz powiązane konkluzje Rady z dnia 15 października 2018 r. (13097/18),

– uwzględniając konkluzje Rady z dnia 28 maja 2018 r. dotyczące zwiększenia współpracy UE w zakresie bezpieczeństwa w Azji i w stosunkach z tym kontynentem (9265/1/18 REV 1),

– uwzględniając komunikat Komisji z dnia 4 września 2001 r. zatytułowany „Europa i Azja: strategiczne ramy wzmocnionego partnerstwa” (COM(2001)0469),

– uwzględniając przyszłe rozporządzenie ustanawiające Instrument Sąsiedztwa oraz Współpracy Międzynarodowej i Rozwojowej na lata 2021–2027 (2018/0243(COD)),

– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 20 stycznia 2021 r. w sprawie realizacji wspólnej polityki zagranicznej i obrony – sprawozdanie roczne za 2020 r.(2), rezolucję z dnia 21 stycznia 2021 r. w sprawie konektywności i stosunków UE–Azja(3) oraz rezolucję z dnia 13 września 2017 r. w sprawie stosunków politycznych UE z Indiami(4), a także inne swoje wcześniejsze rezolucje w sprawie Indii, w tym dotyczące przypadków łamania praw człowieka, demokracji i praworządności,

– uwzględniając swoje zalecenie dla Rady z dnia 28 października 2004 r. w sprawie stosunków Unia Europejska-Indie(5),

– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 29 września 2005 r. w sprawie partnerstwa strategicznego między UE a Indiami(6),

– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie UE w zmieniającym się globalnym otoczeniu – świat bardziej połączony, skonfliktowany i złożony(7),

– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 10 maja 2012 r. w sprawie piractwa morskiego(8),

– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 27 października 2016 r. w sprawie bezpieczeństwa jądrowego i nierozprzestrzeniania broni jądrowej(9),

– uwzględniając 10. posiedzenie w ramach Partnerstwa Parlamentarnego Azja–Europa (ASEP10), które odbyło się w Brukseli w dniach 27–28 września 2018 r., oraz przyjęte w związku z nim oświadczenie, a także 11. posiedzenie w ramach Partnerstwa Parlamentarnego Azja–Europa (ASEP11), które ma odbyć się w Phnom Penh w Kambodży w dniach 26–27 maja 2021 r.,

– uwzględniając dialog wysokiego szczebla UE–Indie w sprawie handlu i inwestycji, w ramach którego pierwsze spotkanie odbyło się 5 lutego 2021 r.,

– uwzględniając wyjazd Komisji Spraw Zagranicznych do Indii w dniach 21–22 lutego 2017 r.,

– uwzględniając Plan działania UE dotyczący praw człowieka i demokracji na lata 2020–2024,

– uwzględniając konkluzje Rady z 22 lutego 2021 r. w sprawie priorytetów UE na rok 2021 na forach ONZ zajmujących się prawami człowieka,

– uwzględniając wytyczne tematyczne UE dotyczące praw człowieka, w tym również wytyczne na temat obrońców praw człowieka oraz propagowania i ochrony wolności wyznania i przekonań,

– uwzględniając art. 118 Regulaminu,

– uwzględniając pismo Komisji Handlu Międzynarodowego oraz uwzględniając jej kompetencje zgodnie z załącznikiem VI do Regulaminu,

– uwzględniając sprawozdanie Komisji Spraw Zagranicznych (A9-0124/2021),

A. mając na uwadze, że UE i Indie mają zwołać posiedzenie przywódców w dniu 8 maja 2021 r. w Porto (Portugalia), realizując swoje zobowiązanie do regularnego zwoływania posiedzeń na najwyższym szczeblu oraz do wzmocnienia partnerstwa strategicznego ustanowionego w 2004 r., z myślą o pogłębieniu współpracy gospodarczej i politycznej;

B. mając na uwadze, że strategiczne partnerstwo UE–Indie nabrało w ostatnich latach rozmachu, co odzwierciedla odnowioną wolę polityczną do wzmocnienia jego wymiaru strategicznego oraz – po przeobrażeniu się z partnerstwa gospodarczego w stosunki obejmujące szereg sektorów – odzwierciedla rosnące znaczenie geopolityczne Indii i wspólne wartości demokratyczne;

C. mając na uwadze, że Unię Europejską i Indie, jako dwie największe na świecie demokracje, łączą silne więzi polityczne, gospodarcze, społeczne i kulturowe; mając jednak na uwadze, że stosunki dwustronne nie osiągnęły jeszcze pełnego potencjału i wymagają większego zaangażowania politycznego; mając na uwadze, że przywódcy UE i Indii wyrazili wolę utrzymania i promowania faktycznego multilateralizmu i wielostronnego ładu opartego na zasadach, a także zbudowanego wokół Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ) i Światowej Organizacji Handlu (WTO);

D. mając na uwadze, że regionalne i globalne znaczenie Indii rośnie i coraz bardziej wzmacniają one swoją pozycję jako darczyńca, a także jako mocarstwo gospodarcze i wojskowe; mając na uwadze, że przewodnictwo Indii w grupie G-20 w 2023 r., członkostwo tego państwa w Radzie Bezpieczeństwa ONZ w latach 2021–2022 i w Radzie Praw Człowieka ONZ w latach 2019–2021 zwiększyły potrzebę wzmocnienia koordynacji w zakresie globalnego zarządzania i dalszego promowania wspólnej wizji multilateralizmu opartego na zasadach;

E. mając na uwadze, że w ramach strategicznych UE, obejmujących jej globalną strategię, strategię dla Indii, strategię UE dotyczącą łączenia Europy i Azji, a także nabierającą kształtu strategię dla regionu Indo-Pacyfiku zwrócono szczególną uwagę na zasadnicze znaczenie współpracy z Indiami w zakresie globalnego programu działania UE; mając na uwadze, że współpraca dwustronna i wielostronna w obecnym kontekście podwyższonego ryzyka globalnego i nasilającej się konkurencji między wielkimi mocarstwami powinna obejmować zwiększanie bezpieczeństwa międzynarodowego, poprawę przygotowania i reagowania na globalne zagrożenia zdrowotne, takie jak obecna pandemia COVID-19, wzmacnianie globalnej stabilności gospodarczej i wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu oraz osiąganie celów zrównoważonego rozwoju określonych przez ONZ;

F. mając na uwadze, że gospodarka Indii jest silna i dobrze się rozwija; mając na uwadze, że UE jest czołowym partnerem handlowym Indii, podczas gdy Indie są dziewiątym co do wielkości partnerem handlowym UE; mając na uwadze, że Ocean Indyjski ma strategiczne znaczenie dla handlu światowego oraz istotne znaczenie gospodarcze i strategiczne zarówno dla UE, jak i dla Indii; mając na uwadze, że UE i Indie mają ważkie wzajemne interesy w regionie Indo-Pacyfiku, skupiające się na utrzymaniu jego charakteru jako obszaru uczciwej konkurencji, niezakłóconych linii komunikacji morskiej, stabilności i bezpieczeństwa;

G. mając na uwadze, że konektywność powinna stanowić ważny element obustronnego programu strategicznego UE–Indie zgodnie ze strategią UE dotyczącą łączenia Europy i Azji; mając na uwadze, że na ostatnim szczycie UE–Indie uzgodniono zasady zrównoważonej konektywności, a także zobowiązano się do przeanalizowania sposobów poprawny konektywności między UE a Indiami, a następnie konektywności z państwami trzecimi, w tym w regionie Indo-Pacyfiku; mając na uwadze, że kompleksowy charakter konektywności nie ogranicza się tylko do infrastruktury fizycznej, takiej jak drogi czy koleje, lecz obejmuje także szlaki morskie, technologie cyfrowe i aspekty środowiskowe, ze szczególnym uwzględnieniem Europejskiego Zielonego Ładu; mając na uwadze, że konektywność odgrywa rolę geopolityczną i transformacyjną, a także jest zrównoważonym instrumentem wzrostu gospodarczego i tworzenia miejsc pracy;

H. mając na uwadze, że promowanie skutecznej dyplomacji klimatycznej oraz globalnego zaangażowania na rzecz wdrożenia porozumienia paryskiego, a także globalnej ochrony klimatu i środowiska, wymaga przywództwa ze strony UE i Indii;

I. mając na uwadze, że lokalni i międzynarodowi obserwatorzy praw człowieka informują, że obrońcy praw człowieka i dziennikarze w Indiach nie mają bezpiecznych warunków pracy; mając na uwadze, że w październiku 2020 r. wysoka komisarz ONZ ds. praw człowieka Michelle Bachelet zwróciła się do rządu Indii z apelem o ochronę praw obrońców praw człowieka i organizacji pozarządowych, wskazując na obawy związane ze zmniejszaniem się przestrzeni, w której mogą działać organizacje społeczeństwa obywatelskiego, zatrzymaniami obrońców praw człowieka i zarzutami stawianymi osobom, które po prostu skorzystały z prawa do wolności wypowiedzi i pokojowego zgromadzania się, a także z wykorzystaniem przepisów prawa, takich jak ustawa o zagranicznym wkładzie (FCRA) i ustawa o zapobieganiu nielegalnej działalności, do tłumienia sprzeciwu;

J. mając na uwadze, że organizacja Amnesty International była zmuszona do zamknięcia swoich biur w Indiach po zamrożeniu jej rachunków bankowych ze względu na rzekome naruszenie ustawy o zagranicznym wkładzie, a trzej sprawozdawcy specjalni ONZ zaapelowali o zmianę tej ustawy zgodnie z prawami i obowiązkami Indii wynikającymi z prawa międzynarodowego;

K. mając na uwadze, że grupy społeczeństwa obywatelskiego donoszą, że kobiety w Indiach stoją w obliczu szeregu poważnych wyzwań i naruszeń ich praw, w tym związanych z praktykami kulturowymi, plemiennymi i tradycyjnymi, przemocą seksualną i molestowaniem seksualnym oraz handlem ludźmi; mając na uwadze, że kobiety wywodzące się z mniejszości religijnych są jeszcze bardziej podatne na zagrożenia, a sytuacja ta pogarsza się dodatkowo w przypadku kobiet z niższych kast;

L. mając na uwadze, że pomimo zakazu dyskryminacji ze względu na przynależność kastową w Indiach nadal istnieje problem systemowy, w tym również w obrębie wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych, uniemożliwiający dalitom dostęp do zatrudnienia, edukacji, opieki zdrowotnej i środków budżetowych przeznaczonych na rozwój dalitów;

M. mając na uwadze, że Indie to jeden z krajów najsilniej dotkniętych nową pandemią COVID-19, w którym zarejestrowano 11 mln potwierdzonych przypadków i ponad 150 tys. zgonów spowodowanych tą chorobą, a także mając na uwadze, że rząd Indii przyjął inicjatywę przewidującą darowiznę milionów szczepionek dla krajów w swoim bezpośrednim sąsiedztwie i głównych krajów partnerskich w regionie Oceanu Indyjskiego;

1. zaleca Radzie, Komisji oraz Wiceprzewodniczącemu Komisji / Wysokiemu Przedstawicielowi Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa:

	Ogólne stosunki między UE a Indiami
	a)	dalsze poprawianie i pogłębianie relacji między UE a Indiami jako partnerami strategicznymi oraz podtrzymanie zobowiązania do regularnego prowadzenia wielopoziomowych dialogów, w tym szczytów;
	b)	skonsolidowanie postępów w zakresie partnerstwa strategicznego osiągniętych od ubiegłorocznego szczytu i poczynienie namacalnych postępów w kwestiach priorytetowych, zwłaszcza w zakresie odpornego na zagrożenia zdrowia na świecie, zmiany klimatu i ekologicznego wzrostu, cyfryzacji i nowych technologii, konektywności, handlu i inwestycji oraz polityki zagranicznej, bezpieczeństwa i obrony, a także praw człowieka;
	c)	dalsze zaangażowanie w tym zakresie i pełne wdrożenie strategii UE z 2018 r. w sprawie Indii oraz planu działania UE–Indie do 2025 r. w koordynacji z zaangażowaniem poszczególnych państw członkowskich w Indiach; ustanowienie jasnych i jawnych kryteriów pomiaru postępów w realizacji planu działania; zapewnienie parlamentarnego nadzoru nad polityką UE wobec Indii poprzez regularną wymianę informacji z Komisją Spraw Zagranicznych;
	d)	realizację pełnego potencjału dwustronnych stosunków między dwiema największymi demokracjami na świecie; ponowne przypomnienie o potrzebie głębszego partnerstwa opartego na wspólnych wartościach, takich jak wolność, demokracja, pluralizm, praworządność, równość, poszanowanie praw człowieka, zaangażowanie w promowanie globalnego porządku obejmującego wszystkich, spójnego i opartego na zasadach, oraz skuteczny multilateralizm, zrównoważony rozwój, walka ze zmianą klimatu, a także pokój i stabilność na świecie;
	e)	podkreślenie znaczenia Indii jako partnera w globalnej walce ze zmianą klimatu i degradacją różnorodności biologicznej oraz w transformacji w kierunku odnawialnych źródeł energii i neutralności klimatycznej; skonsolidowanie wspólnych planów na rzecz pełnego wdrożenia porozumienia z Paryża i wkładów ustalonych na poziomie krajowym, a także na rzecz wspólnej dyplomacji klimatycznej;
	f)	ponowienie wniosku Rady z 2018 r. dotyczącego modernizacji architektury instytucjonalnej umowy o współpracy między UE a Indiami z 1994 r. odpowiednio do nowych wspólnych aspiracji i globalnych wyzwań; ożywienie idei negocjowania umowy o partnerstwie strategicznym o silnym wymiarze parlamentarnym, która w stosownych przypadkach będzie promować kontakty i współpracę na szczeblu państwowym;
	g)	promowanie usystematyzowanego dialogu międzyparlamentarnego, w tym poprzez zachęcanie strony indyjskiej do ustanowienia w Lok Sabha i Rajya Sabha stałego odpowiednika Delegacji Parlamentu Europejskiego ds. stosunków z Republiką Indii oraz poprzez promowanie kontaktów między komisjami;
	h)	zapewnienie aktywnych i regularnych konsultacji i zaangażowania społeczeństwa obywatelskiego UE i Indii, w szczególności związków zawodowych, organizacji wyznaniowych, organizacji feministycznych i LGBTQI, organizacji ekologicznych, izb handlowych oraz innych zainteresowanych stron, w rozwój, realizację i monitorowanie stosunków między UE a Indiami; dążenie do utworzenia w tym celu platformy społeczeństwa obywatelskiego UE–Indie oraz szczytu młodzieżowego UE–Indie jako wydarzenia towarzyszącego przyszłym szczytom UE–Indie, z myślą o wzmacnianiu relacji między młodszymi pokoleniami;
	i)	skonsolidowanie publicznych wysiłków dyplomatycznych UE zmierzających do poprawy wzajemnego zrozumienia między UE, jej państwami członkowskimi i Indiami oraz do pogłębienia wiedzy po obu stronach, przy zaangażowaniu środowisk naukowych, ośrodków analitycznych oraz przedstawicieli z całej UE i z Indii;
	Współpraca w polityce zagranicznej i polityce bezpieczeństwa
	j)	promowanie większej synergii w polityce zagranicznej i bezpieczeństwa poprzez istniejące odpowiednie mechanizmy dialogu i na forach ustanowionych w ramach planu działania UE–Indie do roku 2025, a także w świetle niedawnego strategicznego nacisku UE na zacieśnienie współpracy w dziedzinie bezpieczeństwa w Azji i w stosunkach z tym kontynentem, na którym Indie odgrywają coraz ważniejszą i strategiczną rolę;
	k)	podkreślenie, że większe zaangażowanie UE i Indii we współpracę w dziedzinie bezpieczeństwa i obrony nie powinno być postrzegane jako przyczyniające się do polaryzacji w regionie Indo-Pacyfiku, lecz jako promowanie wspólnego bezpieczeństwa, stabilności i pokojowego rozwoju;
	l)	zaakcentowanie potrzeby ściślejszej koordynacji tematycznej międzynarodowych polityk bezpieczeństwa oraz działań w takich dziedzinach, jak: jądrowe bezpieczeństwo fizyczne i nierozprzestrzenianie broni masowego rażenia oraz kontrola nad nią, ograniczanie użycia broni chemicznej, biologicznej i radiologicznej, wspieranie zapobiegania konfliktom regionalnym i budowania pokoju, zwalczanie piractwa, bezpieczeństwo morskie, przeciwdziałanie terroryzmowi (w tym radykalizacji, praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu), brutalny ekstremizm, kampanie dezinformacyjne, a także cyberbezpieczeństwo, zagrożenia hybrydowe i przestrzeń kosmiczna; podkreślenie znaczenia dialogu UE–Indie na temat zwalczania terroryzmu; zacieśnienie stosunków wojskowych i wymiany wojskowej w celu wzmocnienia partnerstwa strategicznego UE–Indie;
	m)	wskazanie, iż UE i Indie są dwoma z uczestników wnoszących największy wkład w działania ONZ na rzecz utrzymania pokoju i zaangażowanymi orędownikami trwałego pokoju; zachęcanie do dyskusji i inicjatyw na rzecz poszerzenia współpracy w zakresie utrzymania pokoju;
	n)	pozytywne odnotowanie sześciu regularnych konsultacji między UE a Indiami w sprawie rozbrojenia i nierozprzestrzeniania broni i zachęcenie Indii do wzmocnienia współpracy regionalnej i podjęcia konkretnych kroków w tym zakresie; uznanie, iż Indie przystąpiły do trzech głównych wielostronnych reżimów kontroli eksportu związanych z rozprzestrzenianiem broni i zachęcanie do bliższego partnerstwa UE–Indie na tych forach;
	o)	koordynowanie stanowisk i inicjatyw na forach wielostronnych, zwłaszcza ONZ, WTO i G-20, poprzez dążenie do wspólnych celów zgodnie ze wspólnymi wartościami i normami międzynarodowymi, zintensyfikowanie dialogu i skuteczne uzgadnianie stanowisk w obronie multilateralizmu i międzynarodowego ładu opartego na zasadach; zaangażowanie się w rozmowy w sprawie reformy Rady Bezpieczeństwa ONZ i metod pracy oraz wspieranie starań Indii o uzyskanie stałego członkostwa w zreformowanej Radzie Bezpieczeństw ONZ;
	p)	promowanie zapobiegania konfliktom i współpracy gospodarczej przez wspieranie inicjatyw na rzecz integracji regionalnej w Azji Południowej, w tym w ramach Południowoazjatyckiego Stowarzyszenia na rzecz Współpracy Regionalnej (SAARC);
	q)	wykorzystanie bogatych doświadczeń Indii w skali regionalnej i istniejących w państwach członkowskich UE koncepcji regionu Indo-Pacyfiku w celu opracowania proaktywnej, kompleksowej i realistycznej europejskiej strategii dotyczącej Indo-Pacyfiku, opartej na wspólnych zasadach, wartościach i interesach, w tym interesach gospodarczych, i prawie międzynarodowym; dążenie do koordynacji, w odpowiednich przypadkach, polityki UE i Indii wobec regionu Indo-Pacyfiku oraz rozszerzenie współpracy na wszystkie obszary wspólnego zainteresowania; należyte uwzględnienie suwerennych wyborów politycznych innych krajów w regionie oraz dwustronnych stosunków UE z tymi krajami;
	r)	promowanie ambitnych wspólnych działań i konkretnych środków w ramach koordynacji pomocy rozwojowej i humanitarnej, w tym na Bliskim Wschodzie i w Afryce, a także wzmacniania procesów demokratycznych i przeciwdziałania tendencjom autorytarnym i wszystkim rodzajom ekstremizmu, w tym nacjonalistycznego i religijnego;
	s)	wspieranie wspólnych działań w zakresie koordynacji bezpieczeństwa żywnościowego i operacji pomocy w przypadku katastrof, zgodnie z zasadami humanitarnymi zapisanymi w międzynarodowym prawie humanitarnym, w tym z zasadami bezstronności, neutralności i niedyskryminacji w dostarczaniu pomocy;
	t)	odnotowanie, że UE z uwagą śledzi sytuację w Kaszmirze; powtórzenie poparcia na rzecz stabilności i deeskalacji między Indiami a Pakistanem, które są państwami posiadającymi broń jądrową, oraz dalsze zaangażowanie na rzecz praw człowieka i podstawowych wolności; promowanie wdrożenia rezolucji Rady Bezpieczeństwa oraz sprawozdań UNHCR na temat Kaszmiru; zwrócenie się do Indii i Pakistanu o rozważenie ogromnych korzyści – ludzkich, gospodarczych i politycznych – płynących z rozwiązania tego konfliktu;
	u)	wznowienie przez UE wysiłków na rzecz zbliżenia i przywrócenia stosunków dobrosąsiedzkich między Indiami a Pakistanem w oparciu o zasady prawa międzynarodowego oraz w drodze kompleksowego dialogu i podejścia etapowego, począwszy od środków budowy zaufania; w związku z tym z zadowoleniem przyjąć wspólne oświadczenie Indii i Pakistanu z dnia 25 lutego 2021 r. w sprawie zawieszenia broni jako ważny krok na drodze do ustanowienia pokoju i stabilności w regionie; podkreślenie znaczenia dwustronnego wymiaru w działaniach na rzecz ustanowienia trwałego pokoju i współpracy między Indiami a Pakistanem, które przyczyniłyby się do zwiększenia bezpieczeństwa i rozwoju gospodarczego w regionie; podkreślenie odpowiedzialności za budowanie pokoju, która spoczywa na obu państwach jako na mocarstwach jądrowych;
	v)	wyrazić uznanie z powodu długoterminowego wsparcia Indii dla Afganistanu oraz ich zaangażowania na rzecz ukierunkowanych na ludzi i kierowanych lokalnie wysiłków pokojowych; współpracę z Indiami i innymi państwami regionu nad promowaniem w tym kraju stabilizacji, bezpieczeństwa, pokojowego rozwiązywania konfliktów i wartości demokratycznych, w tym praw kobiet; powtórzenie, że pokojowy i zamożny Afganistan przyniósłby korzyści całemu regionowi;
	w)	podkreślanie, że zachowanie pokoju, stabilności i wolności żeglugi w regionie Azji i Pacyfiku w dalszym ciągu ma kluczowe znaczenie dla interesów UE i jej państw członkowskich; wzmocnienie wzajemnego zaangażowania na rzecz zapewnienia, aby nie utrudniano handlu w regionie Indo-Pacyfiku; zachęcenie do dalszego wspólnego interpretowania Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza, w tym w odniesieniu do wolności żeglugi, oraz zacieśnienie współpracy w zakresie bezpieczeństwa morskiego i wspólnych misji szkoleniowych w regionie Indo-Pacyfiku w celu zachowania bezpieczeństwa i wolności żeglugi wzdłuż morskich linii komunikacyjnych; przypomnienie, że w szczególności w kontekście rosnącej rywalizacji potęg regionalnych współpraca z krajami regionu Indo-Pacyfiku powinna opierać się na zasadzie otwartości, dobrobytu, inkluzywności, zrównoważoności, przejrzystości, wzajemności i rentowności; podjęcie dialogu wysokiego szczebla między UE a Indiami na temat współpracy morskiej mającej na celu poszerzenie zakresu obecnych konsultacji w sprawie walki z piractwem oraz zwiększania interoperacyjności i koordynacji między operacją EUNAVFOR Atalanta, indyjskim Ośrodkiem Informacyjnym dla Regionu Oceanu Indyjskiego (IFC-IOR) i indyjską marynarką wojenną w dziedzinie nadzoru morskiego, pomocy w przypadku klęsk żywiołowych oraz wspólnych szkoleń i ćwiczeń;
	x)	wspólne zachęcanie do dalszego dialogu z myślą o szybkim przyjęciu Kodeksu postępowania w regionie Morza Południowochińskiego, który nie naruszałby uzasadnionych praw żadnego kraju zgodnie z prawem międzynarodowym;
	y)	wyrażenie zaniepokojenia z powodu pogarszających się relacji między Indiami a Chińską Republiką Ludową (ChRL), co jest skutkiem m.in. ekspansjonistycznej polityki ChRL i umacniania potencjału wojskowego; wspieranie pokojowego rozstrzygania sporów, konstruktywnego i kompleksowego dialogu oraz przestrzegania prawa międzynarodowego na granicy indyjsko-chińskiej;
	z)	uznanie zaangażowania Indii w realizację agendy „Kobiety, pokój i bezpieczeństwo” poprzez wkład Indii w misje pokojowe; zwiększanie wzajemnego zaangażowania we wdrażanie rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 1325, w tym w opracowywanie krajowych planów działania wraz z odpowiednimi środkami budżetowymi przeznaczonymi na ich skuteczną realizację;
	aa)	zachęcanie do wspólnego wdrożenia rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 2250, 2419 i 2535 w sprawie młodzieży, pokoju i bezpieczeństwa, w tym poprzez opracowanie krajowych strategii i planów działania dotyczących ludzi młodych, pokoju i bezpieczeństwa, z odpowiednimi przydziałami budżetowymi i naciskiem na zapobieganie konfliktom; zachęcanie Indii, wraz z państwami członkowskimi UE, do inwestowania w zdolności młodych ludzi oraz do partnerowania organizacjom młodzieżowym w kwestiach promowania dialogu i odpowiedzialności; poszukiwanie nowych sposobów włączania młodych ludzi w budowanie trwałego pokoju i bezpieczeństwa;
	Promowanie praworządności, praw człowieka i dobrych rządów
	ab)	umieszczenie praw człowieka oraz demokratycznych wartości w centrum zaangażowania UE w Indiach, umożliwiając w ten sposób zorientowany na wyniki i konstruktywny dialog oraz głębsze wzajemne zrozumienie; opracowanie we współpracy z Indiami strategii rozwiązywania problemów związanych z prawami człowieka, dotyczących zwłaszcza kobiet, dzieci oraz mniejszości etnicznych i religijnych, wolności religii i wyznania, a także odniesienie się do kwestii praworządności, takich jak zwalczanie korupcji oraz swobodne i bezpieczne otoczenie dla niezależnych dziennikarzy i społeczeństwa obywatelskiego, w tym obrońców praw człowieka, oraz włączenie kwestii praw człowieka do szerszego partnerstwa między UE a Indiami;
	ac)	wyrażenie głębokiego zaniepokojenia w związku z indyjską ustawą o zmianach dotyczących obywatelstwa, która według Biura Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. Praw Człowieka jest zasadniczo dyskryminująca wobec muzułmanów i wprowadza niebezpieczne podziały; zachęcanie Indii do zagwarantowania prawa do swobodnego praktykowania i propagowania wybranej religii, zapisanego w art. 25 konstytucji tego kraju; pracę nad wyeliminowaniem i powstrzymywaniem nienawistnych wypowiedzi, podżegających do dyskryminacji lub przemocy, skutkujących toksycznym otoczeniem, w którym nietolerancja i przemoc wobec mniejszości religijnych mogą pozostawać bezkarne; dzielenie się najlepszymi praktykami w zakresie szkolenia sił policyjnych w zakresie tolerancji i międzynarodowych standardów praw człowieka; dostrzeżenie powiązania między przepisami zakazującymi apostazji a przemocą wobec mniejszości religijnych, w szczególności społeczności chrześcijańskich i muzułmańskich;
	ad)	zachęcanie Indii, jako członka Rady Praw Człowieka ONZ, do postępowania zgodnie z wszystkimi zaleceniami przeprowadzanego przez nią powszechnego okresowego przeglądu praw człowieka, do przyjęcia i ułatwienia wizyt specjalnych sprawozdawców ONZ, w tym specjalnego sprawozdawcy ONZ ds. promocji i ochrony prawa do wolności wyrażania opinii oraz wolności wypowiedzi, specjalnego sprawozdawcy ONZ ds. prawa do wolności pokojowego zgromadzania się i zrzeszania się oraz specjalnego sprawozdawcy ONZ ds. pozasądowych, doraźnych i arbitralnych egzekucji, a także do ścisłej współpracy z nimi, w dziedzinie monitorowania rozwoju przestrzeni obywatelskiej oraz podstawowych praw i wolności, w ramach zobowiązania do wspierania rzeczywistego udziału i skutecznego zaangażowania społeczeństwa obywatelskiego w promowanie i ochronę praw człowieka;
	ae)	poruszenie kwestii sytuacji w zakresie praw człowieka i wyzwań stojących przed społeczeństwem obywatelskim, zwłaszcza obaw zgłoszonych przez wysoką komisarz ONZ ds. praw człowieka i specjalnych sprawozdawców ONZ, w dialogu z władzami Indii, w tym na szczycie; zachęcanie Indii, jako największej demokracji na świecie, do wykazania zaangażowania na rzecz poszanowania, ochrony i pełnego egzekwowania gwarantowanych konstytucyjnie praw do wolności wypowiedzi dla wszystkich, w tym w internecie, prawa do pokojowego zgromadzania się i zrzeszania się, w tym w związku z ostatnimi protestami rolników na dużą skalę, oraz wolności religii i przekonań; wezwanie Indii do zapewnienia bezpiecznego środowiska pracy oraz ochrony i gwarantowania podstawowych praw i wolności obrońców praw człowieka, ekologów, dziennikarzy i innych podmiotów społeczeństwa obywatelskiego, bez nacisków politycznych lub gospodarczych, a także zaprzestania powoływania się na przepisy zakazujące podżegania i terroryzmu w celu ograniczania ich zgodnej z prawem działalności, w tym na terytorium związkowym Dżammu i Kaszmir, zaprzestania ogólnego ograniczania dostępu do internetu, przeprowadzenia przeglądu przepisów w celu uniknięcia ich ewentualnego niewłaściwego wykorzystywania do tłumienia sprzeciwu, zmiany przepisów, które sprzyjają dyskryminacji, a także ułatwienia dostępu do wymiaru sprawiedliwości w celu wyegzekwowania odpowiedzialności za naruszenia praw człowieka; odniesienie się do szkodliwego wpływu ustawy o zagranicznym wkładzie na organizacje społeczeństwa obywatelskiego;
	af)	zachęcenie Indii do podjęcia dalszych kroków w celu prowadzenia dochodzeń w sprawach przemocy i dyskryminacji ze względu na płeć oraz zapobiegania takiej przemocy i dyskryminacji, a także promowania równouprawnienia płci i wzmacniania pozycji kobiet; odniesienie się do kwestii nasilającej się przemocy wobec kobiet i dziewcząt w Indiach przez zachęcanie do prowadzenia gruntownych dochodzeń w sprawie przestępstw z użyciem przemocy wobec kobiet i dziewcząt, a także szkolenie policjantów w zakresie działań policyjnych i dochodzeniowych wobec osób będących ofiarami traumy, wprowadzenie skutecznego mechanizmu monitorowania służącego nadzorowaniu wdrażania przepisów dotyczących przemocy seksualnej wobec kobiet i dziewcząt, przyspieszenie procesów prawnych i poprawę ochrony ofiar;
	ag)	odniesienie się do kwestii powszechnej dyskryminacji ze względu na przynależność kastową oraz ważnego tematu przyznania praw społecznościom Adiwasi na mocy ustawy o prawach do lasu;
	ah)	przypomnienie o zasadniczym i wyrażanym od dawna odrzuceniu przez UE kary śmierci oraz ponowne wezwanie Indii do wprowadzenia moratorium na wykonywanie kary śmierci z myślą o jej trwałym zniesieniu;
	ai)	dostrzeżenie trwającego w Indiach procesu opracowywania krajowego planu działania w zakresie biznesu i praw człowieka w celu pełnego wdrożenia Wytycznych ONZ dotyczących biznesu i praw człowieka, przypomnienie o obowiązkach wszystkich przedsiębiorstw w zakresie poszanowania praw człowieka w ich łańcuchach wartości oraz zachęcenie zarówno UE, jak i Indii do aktywnego uczestnictwa w trwających negocjacjach dotyczących wiążącego traktatu ONZ w sprawie odpowiedzialności przedsiębiorstw w dziedzinie praw człowieka;
	aj)	wezwanie Indii, aby ratyfikowały Konwencję ONZ w sprawie zakazu stosowania tortur oraz innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania i protokół fakultatywny do niej oraz konwencję ONZ o ochronie wszystkich osób przed wymuszonym zaginięciem;
	ak)	zachęcanie Indii do dalszego wspierania wysiłków na rzecz międzynarodowego wymiaru sprawiedliwości przez podpisanie Rzymskiego Statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego (MTK);
	al)	zachęcanie Indii do podtrzymywania tradycji udzielania schronienia osobom uciekającym przed przemocą i prześladowaniami do czasu, gdy będzie możliwy ich bezpieczny, godny i dobrowolny powrót, oraz do podjęcia wszelkich środków potrzebnych, aby wyeliminować zagrożenie bezpaństwowością społeczności w Indiach;
	am)	przypomnienie o znaczeniu jak najszybszego zaangażowania się w regularny dialog UE–Indie na temat praw człowieka, zgodnie z zobowiązaniem zawartym w planie działania UE–Indie oraz zgodnie ze wspólnym zamiarem wznowienia posiedzeń po ośmiu latach bez odbywania takich spotkań, co będzie dla obu stron ważną okazją do omówienia i rozwiązania pozostałych kwestii dotyczących praw człowieka; podniesienie rangi dialogu do dialogu na szczeblu centralnym i dążenie do uczynienia go konstruktywnym przez uczestnictwo na wysokim szczeblu, określenie konkretnych zobowiązań, kryteriów i poziomów odniesienia dla postępów, zajęcie się indywidualnymi przypadkami i ułatwienie dialogu na poziomie społeczeństwa obywatelskiego między UE a Indiami przed podjęciem dialogu na poziomie międzyrządowym; zwrócenie się do ESDZ o regularne przedkładanie Parlamentowi sprawozdań z osiągniętych wyników;
	Handel na rzecz zrównoważonego rozwoju i dobrobytu
	an)	przypomnienie, że w latach 2009–2019 handel między UE a Indiami wzrósł o ponad 70 % i że zacieśnienie więzi gospodarczych leży we wspólnym interesie; uznanie, że Indie stanowią solidną alternatywę dla UE, która chce zdywersyfikować swoje łańcuchy dostaw, oraz że UE jest dla Indii największym partnerem handlowym w sektorze rolno-spożywczym;
	ao)	wykorzystanie okazji, jaką daje posiedzenie przywódców UE i Indii, do otwartego omówienia opartej na wartościach współpracy na najwyższym szczeblu w sprawach handlu i inwestycji; ponowne wyrażenie gotowości UE do rozważenia podjęcia negocjacji w sprawie autonomicznej umowy o ochronie inwestycji, która podniosłaby poziom pewności prawa dla inwestorów po obu stronach oraz dodatkowo wzmocniła dwustronne stosunki handlowe; pracę na rzecz osiągnięcia wspólnych i korzystnych dla obu stron celów w tych obszarach, które mogłyby przyczynić się do wzrostu gospodarczego i innowacji oraz które są zgodne z powszechnymi prawami człowieka, w tym prawami pracowniczymi, i przyczyniają się do ich poszanowania, a także do walki ze zmianą klimatu oraz do osiągania celów zrównoważonego rozwoju w ramach Agendy 2030;
	ap)	jak najlepsze wykorzystanie zaangażowania Indii na rzecz multilateralizmu i międzynarodowego ładu handlowego opartego na zasadach; promowanie decydującej roli Indii w bieżących wysiłkach na rzecz reformy Światowej Organizacji Handlu;
	aq)	dokonanie oceny stopnia, w jakim należy zaktualizować mandat negocjacyjny Komisji, jeżeli celem jest podpisanie umowy o handlu i współpracy, która zawierałaby ambitne postanowienia dotyczące wykonalnego rozdziału poświęconego handlowi i zrównoważonemu rozwojowi, dostosowanego do porozumienia paryskiego, a także odpowiednie postanowienia dotyczące praw i obowiązków inwestorów oraz praw człowieka; zapewnienie konstruktywnych negocjacji przy jednoczesnym uwzględnieniu różnych poziomów ambicji obu stron; wykorzystanie w tym względzie dobrze rokującej ewolucji stanowiska władz indyjskich w sprawie ich gotowości do włączenia postanowień dotyczących handlu i zrównoważonego rozwoju do przyszłej umowy;
	Odporność dzięki partnerstwom sektorowym
	ar)	sfinalizowanie negocjacji w sprawie partnerstwa z Indiami w zakresie konektywności; wsparcie tego partnerstwa m.in. za pomocą pożyczek i gwarancji na rzecz zrównoważonych inwestycji w dwustronne i wielostronne cyfrowe i zielone projekty infrastrukturalne w Indiach, udzielanych przez publiczne i prywatne podmioty z UE, takie jak Europejski Bank Inwestycyjny (EBI), oraz za pomocą nowego instrumentu finansowania zewnętrznego, odpowiednio do potencjału zarysowanego w strategii UE dotyczącej łączenia Europy i Azji; zbadanie synergii między współpracą UE–Indie a współpracą z państwami Azji Południowej oraz koordynacji różnych strategii w zakresie konektywności;
	as)	zapewnienie, by inicjatywy dotyczące konektywności opierały się na normach społecznych, środowiskowych i podatkowych oraz wartościach takich jak zrównoważony rozwój, przejrzystość, inkluzywność, państwo prawa, poszanowanie praw człowieka i wzajemność, a także były w pełni spójne z Ramową konwencją Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu (UNFCCC) i jej instrumentami prawnymi, w tym z porozumieniem paryskim;
	at)	docenienie wiedzy fachowej Indii w zakresie zarządzania klęskami żywiołowymi; intensyfikację współpracy z Indiami w zakresie poprawy przygotowania regionu na klęski żywiołowe, w tym przez partnerstwo w ramach koalicji na rzecz infrastruktury odpornej na klęski żywiołowe, wielostronnego wysiłku na rzecz rozwoju badań naukowych i wymiany wiedzy w dziedzinie zarządzania ryzykiem infrastrukturalnym;
	au)	pogłębienie współpracy w zakresie zrównoważonej mobilności za pomocą konkretnych środków, takich jak dalszy rozwój infrastruktury transportu elektrycznego i inwestycje w projekty kolejowe; podkreślenie zasadniczego znaczenia kolei dla zmniejszenia zagęszczenia ruchu i poziomu zanieczyszczenia na dużych obszarach miejskich, osiągnięcia celów klimatycznych i zapewnienia odporności najważniejszych łańcuchów dostaw, w tym podczas kryzysów;
	av)	wspieranie dalszej współpracy w zakresie wyzwań, jakie stawia szybka urbanizacja, w drodze wymiany wiedzy i najlepszych praktyk na wspólnych platformach oraz współpracy między miastami, współpracy w dziedzinie technologii inteligentnych miast oraz dalszego wsparcia finansowego projektów na rzecz transportu miejskiego w Indiach udzielanego za pośrednictwem EBI;
	aw)	przypomnienie roli Indii jako głównego producenta leków, leków generycznych i szczepionek, zwłaszcza w obliczu trwającego światowego kryzysu zdrowotnego; zachęcanie do podejmowania wspólnych przedsięwzięć w celu zapewnienia powszechnego dostępu do szczepionek przeciwko COVID-19; dążenie do przewodniej roli UE i Indii w promowaniu zdrowia jako globalnego dobra publicznego, przede wszystkim przez wspieranie wielostronnych inicjatyw, w tym COVAX, oraz pomocy w zapewnieniu powszechnego dostępu do szczepionek, zwłaszcza w krajach o niższych dochodach, w szczególności przez współpracę na odpowiednich forach międzynarodowych;
	ax)	podniesienie poziomu ambicji w dwustronnej i wielostronnej współpracy między UE a Indiami w dziedzinie zmiany klimatu, zwłaszcza przez przyspieszenie ekologicznego wzrostu gospodarczego oraz sprawiedliwej i bezpiecznej transformacji w kierunku czystej energii, osiągnięcie neutralności klimatycznej oraz podniesienie poziomu ambicji wkładów ustalanych przez poszczególne kraje; dalsze sprawowanie wspólnego globalnego przywództwa na rzecz wspierania porozumienia paryskiego i skupienie się na realizacji programów dotyczących czystej i odnawialnej energii oraz gospodarki o obiegu zamkniętym;
	ay)	potwierdzenie wspólnego zaangażowania, jako dwóch głównych światowych emitentów gazów cieplarnianych, na rzecz bardziej skoordynowanych wysiłków służących łagodzeniu skutków zmiany klimatu; odnotowanie czołowej pozycji Indii w sektorze energii ze źródeł odnawialnych oraz postępów osiągniętych dzięki partnerstwu UE–Indie na rzecz czystej energii i klimatu; zachęcanie do inwestycji i współpracy na rzecz dalszego promowania elektromobilności, zrównoważonego chłodzenia, nowej generacji technologii baterii, rozproszonego wytwarzania energii i sprawiedliwej transformacji w Indiach; zainicjowanie debaty i ocenę współpracy strategicznej w dziedzinie metali ziem rzadkich; intensyfikację wdrażania partnerstwa na rzecz zrównoważonej gospodarki wodnej;
	az)	promowanie ambitnego wspólnego programu i globalnych działań na rzecz różnorodności biologicznej, w tym w okresie poprzedzającym Konferencję Stron Konwencji o różnorodności biologicznej (COP 15), która odbędzie się w maju 2021 r.;
	ba)	dążenie do objęcia współprzewodnictwa w zakresie ustanawiania i rozwijania międzynarodowych norm w gospodarce cyfrowej, opartych na zrównoważonej i odpowiedzialnej cyfryzacji oraz środowisku ICT opartym na państwie prawa i prawach człowieka, przy jednoczesnym przeciwdziałaniu zagrożeniom dla cyberbezpieczeństwa i zapewnieniu ochrony podstawowych praw i wolności, w tym ochrony danych osobowych;
	bb)	zwiększenie ambicji UE w zakresie łączności cyfrowej z Indiami w obliczu unijnej strategii transformacji cyfrowej; współpracę z Indiami przy tworzeniu i wykorzystywaniu technologii krytycznych z uwzględnieniem poważnych konsekwencji w dziedzinie strategii i bezpieczeństwa, jakie niosą ze sobą te nowe technologie; inwestowanie w partnerstwo w zakresie usług cyfrowych i rozwój odpowiedzialnej i opartej na prawach człowieka sztucznej inteligencji; przyjęcie z zadowoleniem wysiłków podejmowanych przez Indie w celu osiągnięcia wysokiego poziomu ochrony danych osobowych zbliżonego do tego, który zapewnia RODO, oraz dalsze wspieranie reformy ochrony danych w Indiach; podkreślenie wzajemnych korzyści wynikających ze wzmożonej współpracy w tym obszarze; zachęcanie do zwiększania zbieżności ram regulacyjnych w celu zapewnienia wysokiego poziomu ochrony danych osobowych i prywatności, w tym w drodze ewentualnych decyzji dotyczących adekwatności danych, z myślą o ułatwieniu bezpiecznego transgranicznego przepływu danych umożliwiającego ściślejszą współpracę, zwłaszcza w sektorach ICT i usług cyfrowych; zauważenie, że dostosowanie indyjskich i europejskich przepisów dotyczących danych znacznie ułatwiłoby wzajemną współpracę, handel oraz bezpieczne przekazywanie informacji i wiedzy fachowej; dążenie do powielenia unijnej umowy w sprawie roamingu międzynarodowego w telefonii komórkowej w stosunkach z Indiami;
	bc)	przypomnienie, że rozwój sektora cyfrowego ma zasadnicze znaczenie dla bezpieczeństwa i musi obejmować dywersyfikację łańcucha dostaw producentów wyposażenia przez promowanie otwartej i interoperacyjnej architektury sieci oraz partnerstw na rzecz cyfryzacji z partnerami, którzy podzielają wartości UE i wykorzystują technologię w duchu poszanowania praw podstawowych;
	bd)	podjęcie skutecznych kroków w celu ułatwienia mobilności między UE a Indiami, w tym dla migrantów, studentów, pracowników wysoko wykwalifikowanych i artystów, z uwzględnieniem dostępności umiejętności oraz potrzeb rynku pracy w UE i Indiach; dostrzeżenie znacznej puli talentów w dziedzinach cyfryzacji i sztucznej inteligencji zarówno w Indiach, jak i w UE, jak również wspólnego interesu w rozwijaniu wysokiego poziomu wiedzy fachowej i współpracy w tej dziedzinie;
	be)	uznanie kontaktów międzyludzkich za jeden z głównych wymiarów partnerstwa strategicznego; wezwanie do pogłębienia partnerstwa w dziedzinie edukacji publicznej, badań naukowych i innowacji oraz wymiany kulturalnej; wezwanie państw członkowskich UE i Indii do inwestowania zwłaszcza w zdolności i przywództwo młodych ludzi oraz do zapewnienia ich konstruktywnego włączenia w życie polityczne i gospodarcze; promowanie udziału Indii, zwłaszcza indyjskich studentów i młodych praktyków, w programach unijnych, takich jak „Horyzont Europa”, Europejska Rada ds. Badań Naukowych i działania „Maria Skłodowska-Curie”, oraz kontaktów międzyludzkich w dziedzinie edukacji i kultury; promowanie w tym zakresie programu Erasmus+ i uwzględnienie równego włączenia do tych programów studentek, naukowczyń, badaczek i specjalistek; kontynuację ścisłej współpracy w dziedzinie badań naukowych i innowacji, w tym ukierunkowanych na ludzi i opartych na zasadach etycznych technologii cyfrowych, przy jednoczesnym zachęcaniu do wzmacniania kultury informatycznej i umiejętności cyfrowych;
	bf)	dalsze analizowanie możliwości kompleksowej współpracy w grupie G-20 w dziedzinie polityki zatrudnienia i polityki społecznej, np. w obszarze ochrony socjalnej, wynagrodzeń minimalnych, udziału kobiet w rynku pracy, tworzenia godnych miejsc pracy, bezpieczeństwa i higieny pracy; współpracę nad eliminacją pracy dzieci przez wsparcie stosowania i monitorowania przestrzegania konwencji MOP nr 138 (dotyczącej najniższego wieku dopuszczenia do zatrudnienia) i nr 182 (dotyczącej najgorszych form pracy dzieci), ratyfikowanych przez Indie w czerwcu 2017 r.;

2. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania tego zalecenia Radzie, Komisji oraz Wiceprzewodniczącemu Komisji / Wysokiemu Przedstawicielowi Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa.

(1)	https://www.consilium.europa.eu/pl/press/press-releases/2020/07/15/joint-statement-15th-eu-india-summit-15-july-2020/
(2)	Teksty przyjęte, P9_TA(2021)0012.
(3)	Teksty przyjęte, P9_TA(2021)0016.
(4)	Dz.U. C 337 z 20.9.2018, s. 48.
(5)	Dz.U. C 174 E z 14.7.2005, s. 179.
(6)	Dz.U. C 227 E z 21.9.2006, s. 589.
(7)	Dz.U. C 58 z 15.2.2018, s. 109.
(8)	Dz.U. C 261 E z 10.9.2013, s. 34.
(9)	Dz.U. C 215 z 19.6.2018, s. 202.

Ostatnia aktualizacja: 26 lipca 2021

Informacja prawna - Polityka ochrony prywatności